disCLOSURESΑ Π Ο Κ Α Λ Ύ Ψ Ε Ι Σ

ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΜΠΟΒΙΑΤΣΟΥLAMPRINI BOVIATSOU

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2014 - DECEMBER 2014

disCLOSURES

- 2 -

επιμέλεια έκδοσης: Ελεάννα Μαγγίναediting: Eleanna Magina

κείμενα: Κωνταντίνος Β. Πρώιμος, Ήρα Παπαποστόλου, Ιωάννης Ν. Αρχοντάκηςtexts: Constantine V. Proimos, Ira Papapostolou, Ioannis N. Arhontakis

μεταφράσεις: Κωνσταντίνος Β. Πρώιμος, Μεγακλής Ρογκάκος Δημήτρης Πολύμερος, Έβελυν Βώβουtranslations: Contsantine V. Proimos, Megakles Rogakos, Dimitris Polymeros, Evelyn Vovou

σχεδιασμός: Βασίλης Πιτσώνης - Scriptalayout: Vassilis Pitsonis - Scripta

φωτογράφιση έργων: Μιχάλης Καλαϊτζάκης, Ανδρέας Ζυμβραγόςphotographs of artwork: Michalis Kalaitzakis, Andreas Zymvragos

εκτύπωση: Nota Addprinting: Nota Add

Κριεζώτου 7, 106 71, Αθήνα,7 Kriezotou str., 106 71, Athens

Tel./fax: 210 36 40 288www.thanassisfrissirasgallery.com

- 3 -

disCLOSURESΑ Π Ο Κ Α Λ Ύ Ψ Ε Ι Σ

ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΜΠΟΒΙΑΤΣΟΥLAMPRINI BOVIATSOU

- 4 -

Πίσω από τις ρευστές παραμορφωτικές φόρμες στη ζωγραφική της Λαμπρινής Μποβιάτσου, κρύβονται δύο παράλληλοι αποδομημένοι κόσμοι ολοκληρωμένης προσαρμογής. Οι στιλπνές ατσάλινες επιφάνειες οριοθετούν τις πύλες ενός διεγερμένου άθραυστου μακρόκοσμου που προτρέπει στη φευγαλέα σύμπραξη του ειδώλου των θεατών και των μόνιμων φασματικών μορφών που η ζωγράφος επέλεξε να μακροβιούν στο ολόχρωμο σύμπαν της. Οι διαδοχικές μορφές και τα είδωλα ισορροπούν επικίνδυνα στα αιχμηρά όρια ενός τσαλακωμένου μακρόσυρτου μέλλοντος χρόνου και της εκ-στατικής ψυχαναλυτικής μικροστιγμής των ζωγραφικών αυτοπορτραίτων της δημιουργού. Τίποτα δεν είναι φανερό από την πρώτη στιγμή. Η πάλη εξελίσσεται υποδόρια και αέναα. Ο εξωτερικός κόσμος καταρρέει υδαρής μέσα στις πολλαπλές προκλήσεις του φωτός και της σκιάς πυροδοτώντας διαδοχικές αναγνώσεις και ο εσώτατος κόσμος αυτολικνίζεται στην μεταβατική προέκταση των δονήσεων της ψυχής προς τον νου μεταλλάσσοντας το ζωγραφικό τοπίο σε ρηξικέλευθο σεισμογενές πεδίο ψυχαναλυτικής ανάγνωσης.

Τίποτα δεν στέκει σε στέρεες βάσεις. Όλα αυτοανατρέπονται και αυτοαναιρούνται. Λεπτεπίλεπτες ευαίσθητες επιφάνειες υποβαστάζουν συμπαγείς μεταλλικές δομές σε μια αδιανόητη ανισόρροπη αλληλουχία εξελίξεων ανάμεσα στο φαντασιακό κέντρο και το πραγματικό έκκεντρο των διαδοχικών μεταλλάξεων της χρωστικής φόρμας σε αυστηρή αποτύπωση της εγγεγραμμένης ιδέας. Οι κλειστές πύλες των δίδυμων αθέατων κόσμων της Μπο-βιάτσου ανοίγουν εκρηκτικά κάτω από την αφόρητη πίεση για εσω-δημιουργία και ταυτόχρονη εξω-παρατήρηση. Ανοίγουν μέσω της διαισθητικής επικοινωνίας του περίκλειστου ιδεογραφικού της Εγώ με τον ύψιστο τιμώμενο καλεσμένο της: Tον Eπισκέπτη Θεατή. Στον Θεατή προσφέρει ως πο-λύπειρο οδηγό και ως πολύτιμο δώρο την απροκάλυπτη συμμετοχή του στο βιο-δραστικό παιγνίδι της καθημερινής της ζωής. Μια νέα γενεσιουργός πηγή εμπειρίας προκύπτει από την απρόβλεπτη αλλά προσχεδιασμένη εισβολή. Έτσι τελικά, έναντι σοβαρών εμπειρικών εικονοληπτικών ανταλλαγμά-των, η Μποβιάτσου, προσφέρει στον άξιο καλεσμένο της την ενεργή συμμετοχή του στο παράλληλο χρονοστρεβλωμένο σύμπαν της προσωπικής της δημιουργίας, κατανέμει τα φάσματα ανά επισκέπτη και στοιχειοθετεί με την παρουσία του νέες παράλληλες διαδρομές προσαρμογής του παλλόμενου εσώτατου κόσμου της μέσα στον άλλον. Στον επαμφοτερίζοντα αντανακλαστικό.

Ιωάννης Ν. ΑρχοντάκηςΚαλλιτεχνικός Διευθυντής Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Χανίων - Ελαιουργείον

Behind the fluid disfiguring forms in Lamprini Boviatsou’s painting, two parallel deconstructed worlds of integrated adjustment are concealed. The shiny steel surfaces define the gates of a stimulated unbreakable macrocosm prompting the fleeting partnership of the viewers’ image and the permanent spectral forms that the artist chose to inhabit long in her colourfull universe. The successive forms and the idols dangerously balance on the sharp boundaries of a crumpled lengthy future time and the ecstatic psychoanalytic micromoment of the creator’s painted self-portraits. Nothing is obvious from the first moment. The struggle develops subcutaneously and perpetually. The external world collapses aqueously through the multiple challenges of light and shadow, sparking successive readings, and the innermost world self-sways in the transitional extension of the soul’s vibrations towards the mind, mutating the painterly landscape into groundbreaking seismic field of psychoanalytic reading.

Nothing stands on solid foundations. All is self-overturned and self-refuted. Delicate, fragile surfaces support solid metal structures in an unim-aginable, unbalanced sequence of development between the imaginary center and the real off center of the successive mutations of the chromatic form into a rigorous mapping of the registered idea. The closed gates of Boviatsou’s twin, invisible worlds open explosively under unbearable pressure for inner-creation and simultaneous outer-observation. They open through intuitive communication of her enclosing ideographic I with her most higly honored guest: the Visitor Viewer. She offers the viewer as veteran guide and as precious gift his/her outright involvement in the bio-active game of everyday life. A new chargeable source of experience results from the unpredictable but premeditated invasion. So finally, against serious empirical imaging exchange, Boviatsou offers to her worthy guest his/her active participation in the parallel, time-warped universe of personal creation, distributes the spectra per visitor, and documents with his/her presence new parallel routes of adaptation of the pulsating innermost world into another, the amphoteric reflexive one.

Ioannis N. ArhontakisArt Director in the Contemporary Art Museum of Chania - Olivepress

Προς τον επαμφοτερίζοντα αντανακλαστικό κόσμοτης Λαμπρινής Μποβιάτσου

Towards the amphoteric reflexive worldof Lamprini Boviatsou

- 5 -

To πέπλο, 2014, μεικτή τεχνική, 120x70εκ.The veil, 2014, mixed media, 120x70cm

- 6 -

Η παρουσία της Λαμπρινής Μποβιάτσου μέσα στα έργα της αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο της ζωγραφικής της. Αυτή η ανάγκη αυτοένταξης μετατρέπει τη ζωγραφική της σε μια ζωγραφική πολύ εσωτερική και προσωπική που δημιουργεί στο θεατή ερωτήματα για το ρόλο του καλλιτέχνη μέσα στην ιστορία της τέχνης καθώς και για τον πιθανό ναρκισσισμό του. Σε αναζήτηση της προσωπικής της ταυτότητας, η ζωγράφος βάζει πολλές φορές το θεατή να ταυτιστεί με το δικό της πρόσωπο και άρα να αναζητήσει και ο ίδιος τη δική του ταυτότητα – μια ταυτότητα ψυχολογική, ιδεολογική, που άλλες φορές αναζητά την αλήθεια που είναι κρυμμένη πίσω από τις μάσκες και άλλες φορές περιγράφει τις μάσκες αυτές. Τα ζωγραφισμένα αντικείμενα μοιάζουν να χρησιμεύουν στη ζωγράφο μόνο σαν καθρέφτες μέσα στους οποίους έχει ανάγκη να δει το πρόσωπό της. Όταν ζωγραφίζει τα πορτρέτα της δεν θέλει μόνο να παρουσιάσει τον καθρέφτη της ψυχής της ψάχνοντας την αληθινή της εικόνα έτσι όπως αυτή παρουσιάζεται μέσα από τα δικά της μάτια. Θέλει να παρουσιάσει και την ψεύτικη, διαστρεβλωμένη εικόνα της. Οι διαφορετικές εκφράσεις που μπορεί να πάρει το πρόσωπο, τα ίχνη από ένα χαμόγελο, τα σημάδια της θλίψης, το ψυχρό της είδωλο στον καθρέφτη, είναι εκεί για να εκφράσουν πότε μια αλήθεια και πότε ένα ψέμα. Πολλές φορές πρόκειται για μια επιμονή στην ομφαλοσκόπηση και για μια συνεχή θέληση ελέγχου της μορφής. Σημαντικό ρόλο στη ζωγραφική της παίζει η όραση.

Το βλέμμα της, έντονο, παρατηρεί τον εαυτό της και τον κόσμο, σε μια προσπάθεια αποτύπωσης της πραγματικής αλλά και πλασματικής της ταυτότητας. Ο θεατής βλέπει με τα μάτια της ίδιας την δική της πραγματικότητα που καθρεφτίζεται σε αντικείμενα, σκεύη, τζάμια ή στην οθόνη κάποιου υπολογιστή. Η όραση αποκτά στο έργο της τον ιερό της χαρακτήρα. Ο Θεός-Δημιουργός-Καλλιτέχνης παρατηρεί τον άνθρωπο που ο ίδιος έχει δημιουργήσει. Η ζωγράφος, μέσω της απεικόνισης του ματιού, επαναφέρει την αντίληψη της ιερότητας της τέχνης. Το μάτι του καλλιτέχνη μετατρέπεται στο μάτι του Δημιουργού που παρατηρεί το μυστήριο του σύμπαντος σε μια προσπάθεια εύρεσης του εαυτού και του Μεγάλου Όντος που βλέπει τα πάντα. Είδωλο. Μια ακόμη λέξη που χαρακτηρίζει τη δουλειά της. Στην καθημερινή ζωή, ονομάζεται η αντανάκλαση ενός αντικειμένου ενώ, σύμφωνα με τις διάφορες θρησκείες, πρόκειται για το αντικείμενο λατρείας που απεικονίζει κάποια θεότητα. Κι εδώ, λοιπόν, η ζωγράφος απεικονίζεται σε διάφορα αντικείμενα με την ιδιότητά της της δημιουργού -της αγίας, της θεότητας-, επαναφέροντας στο σήμερα την έννοια της πνευματικής λατρείας.

Η ίδια λέει: «Η αναζήτηση του εαυτού μέσα από την αντανάκλαση γεννά το ερώτημα του κατά πόσο είναι δυνατό να γνωρίσουμε πραγματικά τον εαυτό μας, βλέποντάς τον αντικειμενικά, ανεπηρέαστοι από τους διάφορους παραμορφωτικούς καθρέπτες της πραγματικότητας. Έχοντας ως δεδομένο το ότι μόνο μέσα από την αντανάκλαση στο άλλο ή στον άλλο, μπορούμε να κοιτάξουμε, έμμεσα πάντα, εμάς, συμπεραίνουμε ότι με τον ίδιο τρόπο που η μορφή μας διαφοροποιείται ανάλογα με τα αντικείμενα μέσα στα οποία καθρεπτίζεται, αλλάζει, πολλές φορές διαστρεβλώνεται ανάλογα με την συνθήκη μέσα στην οποία βρισκόμαστε: κοινωνικό-πολιτική, οικονομική, αλλά κυρίως διαπροσωπική. Την ίδια στιγμή, στα μεταλλικά ζωγραφισμένα αντικείμενα, πραγματοποιείται η εισχώρηση του θεατή μέσα στο έργο, καθώς, εν αγνοία του αρχικά, συνειδητά στη συνέχεια, επεμβαίνει στο έργο τέχνης αντανακλώμενος σε αυτό. Διαφαίνεται η κυκλική σχέση μεταξύ καλλιτέχνη-θεατή-έργου τέχνης-καλλιτέχνη, σχέση ενεργητική και υπαρκτή στην πράξη της δημιουργίας. Όπου τελικά είναι και το ζητούμενο».

www.art22.gr, 01/06/2014

Ήρα ΠαπαποστόλουΚριτικός & Ιστορικός Τέχνης

Το βλέμμα του δημιουργού

- 7 -

Εσωτερική αλήθεια, 2013, χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, 35x50εκ.Inside truth, 2013, coloured pencils on paper, 35x50cm

- 8 -

The paintings of Lamprini Boviatsou are dominated by the constant presence of her own figure. This need of self- incorporation defines her very personal and esoteric work, a need that forces the viewer to reflect both on the historic role of the artist and the nature of narcissism in art. She invites the viewers to participate in the search of her own psychological and ideological identity, and, at the same time, discover their own true selves. she doesn’t just describe the masks- she also reveals the truths that lie beneath them.

The objects in her paintings serve mainly as mirrors that help her see her own reflection. Her self-portraits present not only her actual image but also a distorted vision of herself . Her facial ex-pressions, the traces of her smile, the scars of her sorrow, her distant image on the mirror tell us both truths and lies. Often, it’s all about an obsession for introversion and a constant need to control form.

Eyesight is a very important element in her work.With her intense gaze she observes herself and her environment, trying to express truth and fiction. We see the world through her own eyes- the reality mirrored on various everyday objects and surfaces. Vision is sacred, in her work. The artist, like a god, observes the world he created. Boviatsou, reintroduses the holiness of art through the portrayal of the ‘’all-seeing’’, god-like eye of the artist that gazes upon the mysteries of the universe.

Another word that characterises her work is ‘’idol’’. In everyday life, an idol is the reflection of an object-according to several religions, it represents an object of worship that portrays a god-or a god-dess. In her work, Boviatsou often presents herself as a goddess, or a saint, trying to revive the concept of spiritual worship.

As she says, ‘’the search for the true self through the reflections makes us wonder, if knowing our-selves is possible, if we can be insusceptible to the distortions of reality. ‘’

The fact is, we can only view ourselves indirectly, either seeing our reflection on an object, or through somebody elses’ eyes. Our figure changes, depending on the various social, economical and interpersonal conditions.

At the same moment, the viewers, observing the painted metallic objects, suddenly see the reflec-tion of their own figures, realising their interaction with the artistic process. Thus, the relationship between the art, the artist, and the audience is being highlighted. A relationship that is always active and always present in the creation of great Art.

www.art22.gr, 01/06/2014

Ira PapapostolouCritic and Art Historian

Creator`s View

- 9 -

H αρχή του ταξιδιού, 2013, χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, 35x50εκ.Τhe beginning of the journey, 2013, coloured pencils on paper, 35x50cm

- 10 -

Τα πρόσφατα ζωγραφικά έργα της Λαμπρινής Μπο-βιάτσου είναι χρωματιστά μολύβια σε χαρτί. Η ζωγράφος συνεχίζει την προσφιλή της τακτική να αποδίδει την αντανάκλαση του εαυτού της σε λείες και γυαλιστερές επιφάνειες, μια πρακτική που έχει γίνει σήμα κατατεθέν και διακριτικό γνώρισμα της δουλειάς της. Αρκεί να δει κανείς έργα όπως Η αρχή του ταξιδιού, Η στιγμή, Το δω-μάτιο, Η νοσταλγία, για να διαπιστώσει το βασικό μέλημα της ζωγράφου για αναπαράσταση της αντανάκλασης που έχει ο εαυτός της στα πράγματα που την περιβάλλουν. Καθώς οι επιφάνειες στις οποίες αντανακλάται το πρό-σωπο είναι κυρτές, η αντανάκλαση αποδίδει το πρόσωπο με παραμορφωμένα χαρακτηριστικά. Κι ενώ σε παλιότε-ρα έργα αυτή η παραμόρφωση φαίνεται να ενθουσιάζει τη ζωγράφο και να επιζητά να την αναδείξει στις πιο ακραίες της εκδοχές2, στα πιο πρόσφατα έργα, η παρα-μόρφωση βεβαίως υπάρχει αλλά φαίνεται να εκχωρεί τη θέση της στην ενδοσκόπηση στην οποία δίνει ευκαιρία η κατά μέτωπο αντιμετώπιση του ειδώλου του εαυτού στον καθρέφτη.

Η προσομοίωση του πραγματικού για την οποία γράφει η Λίνα Τσίκουτα με αφορμή τη δουλειά της Μποβιάτσου «μοιάζει να υποκαθιστά την πραγματικότητα»3. Πράγμα-τι η δουλειά της Μποβιάτσου μοιάζει να μην έχει βγει από ανθρώπινο χέρι. Δεν υπάρχει υλικότητα και ματιέρα, χειρονομία ή ίχνος από την προσωπικότητα της γραφής της ζωγράφου. Η δουλειά φαίνεται σα να έχει σκοπό να σκανδαλίσει με την απουσία οποιασδήποτε έκφρασης σε μια χώρα σαν την Ελλάδα στην οποία ο εξπρεσιονισμός

έβρισκε πάντα γόνιμο έδαφος ανάπτυξης. «Δε θέλω να φαίνεται το χέρι» λέει η ίδια η ζωγράφος4 και πράγματι είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς τι είναι πραγματικό και τι μυθικό, τι αληθινό και τι ψευδές στη δουλειά της. Η προσπάθεια αυτή όχι πλέον αναπαραγωγής της πραγμα-τικότητας αλλά υποκατάστασής της είναι μια προσπάθεια συγκρότησης νοήματος πέραν του πρωτότυπου και του αντίγραφου και μια εμφατική δήλωση ότι το πραγματικό περιέχει πάντα στοιχεία αναπαράστασης. Είναι οι μεταμο-ντέρνοι ζωγράφοι που από το τέλος του εικοστού αιώνα, δούλεψαν στο σημείο αυτό της αλληλοεπικάλυψης της πραγματικότητας και της αναπαράστασης, αξιοποιώντας και τις δύο προς όφελός τους, όπως αναφέρει χαρακτηρι-στικά ο Christopher Reed5.

Γι’ αυτό η χρήση της φωτογραφίας με την οποία ακι-νητοποιεί τα θέματά της η Μποβιάτσου και κατόπιν τα ζωγραφίζει είναι στοιχείο καθαρά μοντερνιστικό. Η φω-τογραφία είναι το σημείο εκκίνησής της και φωτογρα-φικό είναι και το σημείο ολοκλήρωσης της εικόνας στη δουλειά της Μποβιάτσου. Το διακύβευμα δεν είναι με ποιον τρόπο θα γίνει καλύτερη αναπαράσταση της πραγ-ματικότητας, η ανησυχία των ιμπρεσιονιστών, αλλά με ποιον τρόπο θα συγκροτηθεί καλύτερα το νόημα και πώς, επιστρατεύοντας η ζωγράφος όλα τα εργαλεία που έχει στη διάθεσή της, θα φτιάξει ένα μεστό σε νόημα έργο. Ο ακραίος ρεαλισμός ή φωτορεαλισμός για τον οποίο γρά-φει ο Θανάσης Μουτσόπουλος αναφορικά με τις εικόνες της Μποβιάτσου6 δεν αναπαριστά αλλά διεκδικεί μέρος της πραγματικότητας.

1 Πλάτων, Πολιτεία, 510a, μτφ. Ν. Μ. Σκουτερόπουλος, Αθήνα, Πόλις 2002.

2 Βλέπε τους καταλόγους προηγούμενης δουλειάς της Μποβιάτσου το 2011 και το 2008 από την Thanassis Frissiras Gallery.

3 Λίνα Τσίκουτα, «Simulacrum ή αλλιώς η γοητεία της υποκατάστασης της πραγματικότητας» στο Λαμπρινή Μποβιάτσου, κατ. εκθ. Αθήνα, Thanassis Frissiras Gallery, 2008, σελ. 14.

4 Απόσπασμα από ανέκδοτη συνέντευξη με τον γράφοντα.5 Christopher Reed, «Μεταμοντερνισμός και τέχνη της ιδιαίτερης ταυτότητας» στο Νίκος Στάγκος, Έννοιες της μοντέρνας τέχνης, μτφ. Ανδρέας Παππάς, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα 2003, σελ. 378, 379.

Σκιές και είδωλα του ορατούΤα ζωγραφικά σχέδια της Λαμπρινής Μποβιάτσου

«…και λέγοντας εικόνες εννοώ πρώτον τις σκιές,έπειτα τα είδωλα των πραγμάτων, όπως καθρεφτίζονται στο νερό και στις συμπαγείς,λείες και γυαλιστερές επιφάνειες, επίσης καθετί παρόμοιο, αν καταλαβαίνεις».1

>

- 11 -

Αρχαίος καθρέφτης, 2014, μολύβι και χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, 50x40εκ.Ancient mirror, 2014, pencil and coloured pencils on paper, 50x40cm

- 12 -

Αν η μέθοδος με την οποία δουλεύει η Μποβιάτσου είναι σύγχρονη, το θέμα είναι παλιό. Η αυτοπροσωπογρα-φία και η θεματοποίηση του οικείου, προσωπικού χώρου του ζωγράφου έχουν χαρίσει μεγάλες στιγμές στην ιστο-ρία της Ευρωπαϊκής ζωγραφικής. Από την άλλη πλευ-ρά, τα αντικείμενα τα οποία επιλέγει η Μποβιάτσου να ζωγραφίσει μαζί με την αντανάκλασή της είναι χρηστικά αντικείμενα του σπιτιού, πράγματα στα οποία συναντά το ίδιο της το βλέμμα, καθώς επιτελεί τις πιο καθημερινές δοσοληψίες και λειτουργίες μιας οικογενειακής εστίας. Υπάρχει μια ανεξίτηλα γυναικεία πλευρά στη δουλειά της στο βαθμό φυσικά που οι γυναίκες εξακολουθούν σήμερα να φροντίζουν την οικογενειακή εστία. Αλλά και το ίδιο το βιογραφικό στοιχείο που τονίζεται στη δουλειά της,

αυτή η έμφαση στην ιδιαίτερη ταυτότητα αμφισβη-τεί τη φορμαλιστική πίστη στην καθολικότητα και την υπερβατικότητα της τέχνης (η οποία παρεμπι-πτόντως, συμβαίνει να έχει δημιουργηθεί κατά το μεγαλύτερο ποσοστό της από και για μια συγκεκρι-μένη κατηγορία κατοίκων της γης: τους λευκούς, δυτικούς, ετεροφυλόφιλους -επιφανειακά τουλάχι-στον- άνδρες που ανήκουν στην ανώτερη μεσαία τάξη).7 Ως εκ τούτου και στα θέματά της η ζωγράφος εμφανί-

ζει μια σύγχρονη οπτική την οποία συνδυάζει με παλιές, ιστορικές πρακτικές.

Ενίοτε μάλιστα η Μποβιάτσου επιχειρεί να ακολου-θήσει μια νέα κατεύθυνση από αυτές που εμπεριέχονται σπερματικά στη δουλειά της: στη Μαγδαληνή ακολουθεί μια τέτοια κατεύθυνση ενδοσκόπησης στον εαυτό. Στο έργο αυτό ζωγραφίζει την ίδια ως ένα σημαίνον βιβλικό πρόσωπο, θυμίζοντας τις πρακτικές της Cindy Sherman που στη δουλειά της υποδυόταν συνεχώς άλλους ρόλους και πρόσωπα. Μια άλλη κατεύθυνση, εξίσου πειστική και

υποσχόμενη, αντιπροσωπεύεται από δύο έργα, αφενός το έργο με τον τίτλο Λατρεία, αφετέρου το έργο με τον τίτ-λο το Στόμιο τα οποία βρίθουν από υφέρποντα ερωτισμό. Στα έργα αυτά τηρούνται οι βασικές αρχές της ζωγρά-φου, περιέχονται τα διακριτικά γνωρίσματα του έργου της χωρίς όμως τη βασική κατεύθυνση που είναι άλλη. Αντίθετα, έργα όπως η Ελπίδα και το Reality in pieces δημιουργούν την προσδοκία να δει κανείς κι άλλα για να καταλάβει την κατεύθυνση που προσδοκά να ακολουθή-σει η καλλιτέχνης.

Σε ένα από τα έργα της Μποβιάτσου με τίτλο Οθόνη, παρατηρούμε την αντανάκλαση του προσώπου της ζω-γράφου πάνω στην οθόνη του υπολογιστή στην οποία έχει ανοίξει το πρόγραμμα του facebook. Εδώ δεν έχουμε την τρίτη κατά σειρά απομάκρυνση από την πραγματι-κότητα για την οποία έγραφε ο Πλάτων στο 10ο βιβλίο της Πολιτείας, μετά το θεϊκό πρότυπο, το ανθρώπινο κατασκεύασμα και την αναπαράστασή του από τον ζω-γράφο8, αλλά μια πολλαπλή απομάκρυνση από την πραγ-ματικότητα της οποίας το βαθμό δεν είναι σίγουρο ότι έχει νόημα να βρούμε. Και όμως, όπως διατράνωσαν οι φωτορεαλιστές της δεκαετίας του 1960 στις ΗΠΑ, Philip Pearlstein, Alex Katz, Jack Beal και άλλοι, τα μέσα μα-ζικής επικοινωνίας, όπως το facebook, ορίζουν σήμερα τι είναι πραγματικό και τι πλαστό. Σίγουρα η κατάστα-ση στην οποία ζούμε και επικοινωνούμε στις μέρες μας, προσφέρει πολλές ευκαιρίες γι αυτό που η Μποβιάτσου ονομάζει «έντονη και όχι ανώδυνη παρατήρηση», για «δι-άλογο με τον εαυτό και με τις μνήμες10». Από την άλλη πλευρά η ανεμπόδιστη επικοινωνία ευνοεί τις σκιές και τα είδωλα που μας κάνουν όλους εικόνες του εαυτού μας, παραμορφωμένες, νευρωτικές και φαντασιόπληκτες11.

Κωνσταντίνος Β. ΠρώιμοςΔιδάσκων στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο

και Κριτικός Τέχνης

6 Θανάσης Μουτσόπουλος, «Ceci n’est pas une Boviatsou. Τα πολλαπλά προσωπεία της ζωγραφικής της Λαμπρινής Μποβιάτσου» στο Λαμπρινή Μποβιάτσου, κατ. εκθ. Thanassis Frissiras Gallery, Αθήνα, 2011, σελ. 6.

7 Reed, ο. π. σελ. 382. 8 Πολιτεία, 597b-599b.

9 Katherine Hoffman, Explorations. The Visual Arts Since 1945, New York, Harper & Collins, 1991, σελ. 121-128.

10 Προσωπική δήλωση της καλλιτέχνιδας. 11 Jacques Lacan, «Le stade du miroir comme formateur de la fonction

du Je» Ecrits I, Paris, Seuil, 1966, σελ. 89-100.

- 13 -

Μαρία μαγδαληνή, 2014, χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, 50x35εκ. Maria magdalene, 2014, coloured pencils on paper, 50x35cm

- 14 -

Lamprini Boviatsou’s recent paintings are colored pencils on paper. The artist, true to her usual preferred ways, depicts reflections of herself on smooth, polished surfaces, a practice that has become a trademark of her work. A look at works like The Beginning of the Journey, The Moment, The Room and Nostalgia suffices to confirm the artist’s desire to present reflections of herself on surrounding objects. Since the surfaces that her face is reflected upon are curved, each reflection de-picts a distortion of facial features. And while in the past works, such distortion excited so much the artist that she wished to draw it to its extreme2, in her more recent paintings the distortion is still present and yet it is less intense, having given its place to introspection, occasioned by the encounter of the self in the mirror.

Lina Tsikouta wrote with regard to Boviatsou’s work that the simulacrum replaces reality3. Indeed, Boviat-sou’s paintings seem not to have been drawn by a hu-man hand. There is no sense of materiality or texture, gesture or sign of the painter’s personality. The absence of any form of expression is meant to shock, especially in a country such as Greece where expressionism has always found fruitful ground to develop. “I don’t wish for the hand to rule the picture”, states the artist4, and

it is indeed difficult to distinguish between what is real and what is mythical, what is true and what is false in her work. Her effort not to reproduce reality but to sub-stitute it or simulate it can be understood as an attempt to generate meaning beyond the original and the copy. Thereof stems the concomitant claim of her work that reality always involves within itself elements of rep-resentation. At the end of the 20th century, postmod-ern painters worked on the threshold between reality and its representation, employing them both to their benefit, as Christopher Reed specifically mentions5.

For the above reasons, the use of photography, by Bo-viatsou, through which she captures her subjects before painting them, is purely modernist. A photograph is her point of departure and the ending result of her pictures is equally photographic. The stake of the work is not to find ways to improve the representation of reality, as was the constant struggle of the impressionists, but to generate meaning as effectively as possible by using all means that an artist has at hand. Hyper-realism or photo-realism, as Thanasis Moutsopoulos writes, with reference to Boviatsou’s6 work does not represent reali-ty but rather claims and solicits a part of it.

Although Boviatsou’s method of work is contempo-

1 Plato, Complete Works, ed. John M. Cooper, transl. G. M. A. Grube, rev. C. D. C. Reeve, 510e, Indianapolis, Hackett 1997.

2 Look at the artist’s precious exhibitions in 2011 and 2008 at Thanassis Frissiras Gallery in Athens.

3 Lina Tsikouta, “Simulacrum or the fascination of substituting reality” in Lambrini Boviatsou, exh. cat. Athens, Thanassis Frissiras Gallery, 2008, p. 15.

4 Interview with the writer of the essay. 5 Christopher Reed, “Postmodernism and the art of special identity”

in Greek in Nikos Stangos, Concepts of Modern Art, transl. Andreas Pappas, Athens, MIET 2003, pp. 378, 379.

6 Thanassis Moutsopoulos, “Ceci n’est pas une Boviatsou. The multiple facets in the painting of Lambrini Boviatsou” in Lambrini Boviatsou, exh. cat. Thanassis Frissiras Gallery, Athens 2011, p. 7.

Shadows and Idols of the Visible WorldLamprini Boviatsou’s Colored Pencils

«And by images I mean, first, shadows, then, reflections in waterand in all close-packed, smooth, and shiny materials,and everything of that sort, if you understand.»1

>

- 15 -

Οθόνη, 2013, χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, 35x50εκ.Screen, 2013, coloured pencils on paper, 35x50cm

- 16 -

rary, her subjects are old and historical. Self-portraiture along with the depiction of the painter’s familiar and personal surroundings have been perennial subjects of the European art history. On the other hand, the objects Boviatsou selects to paint along with her reflection are everyday household things serving the domestic deal-ings of family life. There is, therefore, a definite fem-inine side to her work, inspired by today’s women to the extent that they are still caretakers of their home and family. Moreover, the element of biography accen-tuated in her work, places an emphasis on identity, questioning thereby the formalist modernist faith on universality and transcendentalism of art, usually rep-resented by male artists7. Therefore, the painter builds a contemporary perspective combined with old, histor-ical practices.

Occasionally, Boviatsou attempts to follow a new direction, latent in her work: Magdalene follows such a direction of pure self introspection. Here Boviatsou paints herself as Magdalene, an important biblical character, reminding us of Cindy Sherman’s practices, who all too often took on different roles and personae. A second direction, equally convincing and promising, is followed in two other paintings: the first one, is en-titled Worship and the other Spout. Both paintings fol-low the basic directions of the painter and contain the principles of her work and yet their main direction is altogether new and different than in her previous work.

Other works like Hope and Reality in pieces create an expectation to see further works in order to fully grasp the direction the artist wishes to follow.

In one of Boviatsou’s works entitled Screen the view-er observes the painter’s face reflection on the com-puter screen, projecting the facebook homepage. Here we see not the third degree of distance from reality, as described by Plato in Book X of The Republic, after the divine design and the human construct. We do not therefore see the representational copy generated by the painter8, but a multileveled distance from reality, the degree of which might as well remain uncertain. And yet, as the American photorealists of the 1960’s, like Philip Pearlstein, Alex Katz, Jack Beal and others have asserted, the media of mass communication in-cluding today’s social media such as facebook, define nowadays what is real and what is false9. Surely, the current human condition offers many opportunities for what Boviatsou calls “intense and painful observation”, to serve the “dialogue with one’s self and memories”.10 On the other hand, today’s unhindered and unlimited, endless communication favors the shadows and idols that make us all images of ourselves, distorted, neurotic and crazed.11

Dr Constantinos V. ProimosAdjunct Lecturer at the Hellenic

Open University and Αrt Critic

7 Reed, op. cit. p. 382. 8 The Republic, 597b-599b.9 Katherine Hoffman, Explorations. The Visual Arts since 1945,

New York, Harper and Collins, 1991, pp. 121-128.

10 Personal statement of the artist.11 Jacques Lacan, «Le stade du miroir comme formateur de la fonction

du Je» Ecrits I, Paris, Seuil 1966, σελ. 89-100.

- 17 -

Η πόρτα, 2014, χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, 33x24εκ.The door, 2014, coloured pencils on paper, 33x24cm

- 18 -

Η πραγματικότητα σε κομμάτια, 2014, χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, 35x50εκ.Reality in pieces, 2014, coloured pencils on paper, 35x50cm

- 19 -

Ελπίδα, 2013, χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, 35x50εκ.Hope, 2013, coloured pencils on paper, 35x50cm

- 20 -

Το κέρασμα, 2013, χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, 25x20εκ. The treat, 2013, coloured pencils on paper, 25x20cm

- 21 -

Υπόσχεση, 2014, χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, 16x27εκ.Promise, 2014, coloured pencils on paper, 16x27cm

- 22 -

Λατρεία, 2014, χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, 35x50εκ.Worship, 2014, coloured pencils on paper, 35x50cm

- 23 -

Το βλέμμα, 2014, χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, 35x50εκ.The gaze, 2014, coloured pencils on paper, 35x50cm

- 24 -

Νοσταλγία, 2013, χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, 20x20εκ. Nostalgia, 2013, coloured pencils on paper, 20x20cm

- 25 -

Το δωμάτιο, 2013, χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, 20x27εκ.Τhe room, 2013, coloured pencils on paper, 20x27cm

- 26 -

Το ανθογυάλι, χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, 50x40cm, 2014The flower vase,coloured pencils on paper, 50x40cm, 2014

- 27 -

H στιγμή, 2013, χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, 27x20εκ.The moment, 2013, coloured pencils on paper, 27x20cm

- 28 -

Το στόμιο, 2014, μολύβι σε χαρτί, 27x16εκ.The orifice, 2014, pencil on paper, 27x16cm

- 29 -

Γεύση, 2014, μολύβι σε χαρτί, 27x16εκ.The flavor, 2014, pencil on paper, 27x16cm

- 30 -

Το παιχνίδι, 2014, χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, 20x27εκ.The game, 2014, coloured pencils on paper, 20x27cm

- 31 -

Οι δύο φίλες, 2014, χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, 40x50εκ.Two friends, 2014, coloured pencils on paper, 40x50cm

- 32 -

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΗ Λαμπρινή Μποβιάτσου γεννήθηκε το 1975 στην Αθήνα. Αποφοίτησε το 1998 από την Accademia di Belle Arti di Roma. Έργα της βρίσκονται στη συλλογή της Πινακοθήκης Grottammare (Ιταλία), του Μουσείου του Πανεπιστημίου Αθηνών, της Δημοτικής Πινακοθήκης της Κέρκυρας, του Frissiras Museum, της Πινακοθήκης Πολιτιστικού Συλλόγου Κερατοκάμπου-Καψάλων”Η Βίγλα”, του Μουσείου Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου, του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Ελαιουργείον, της Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων, της Πινακοθήκης Μοσχανδρέου, της Imago Mundi, Luciano Benetton Collection, καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές. Από το 2012 συμμετέχει στο Διοικητικό Συμβούλιο της Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων. Ζει και εργάζεται στα Χανιά.

ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

2014 “Disclosures”, ThanassisFrissirasGallery, Aθήνα2011 “Objectivity”, ThanassisFrissirasGallery, Aθήνα2008 “‘O,τι δεν αντανακλάται δεν υπάρχει” ThanassisFrissirasGallery, Aθήνα2004 Millefiori Art Space, Αθήνα2002 Χώρος Σύγχρονης Τέχνης Statement, Αθήνα1997 Vicolo dei Pittori, Grottammare, Ιταλία

ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

2014 “Αναζητώντας τον Δομήνικο”, Πνευματικό Κέντρο Χανίων, XANIaRT 2014 “Ανήσυχα Πορτραίτα”, Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου, ΧΑΝΙaRT 2014 “O Μαρκήσιο ντε Σαντ και η Αρετή της Σκληρότητας”, Μέγαρο Τριανον, Χανιά, ΧΑΝΙaRT 2014 “R.O.T.H.: Αντικατοπτρισμοί της Παράδοσης και της Κληρονομιάς” Grosvenor House, Ajw Marriott Hotel Park Lane, London “Ζωγραφική ΙΙΙ 2000-2015 από τις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Φρυσίρα”, Μουσείο Φρυσίρα, Αθήνα “Τιμή στον Έλληνα”, Δημοτική Πινακοθήκη Αγίου Νικολάου, Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου “Εκλεκτικές Συναντήσεις ΧΙΙΙ”, Μέγαρο Τριανόν, Χανιά, XANIaRT 2014 “Η Σιγή των Όπλων”, Βενετσιάνικος Ναός του Αγίου Ρόκκου, XANIaRT 2014, Χανιά “Τέχνη και Τρέλα”, Πολιτιστικό Κέντρο “Μελίνα”, Αθήνα “Τιμή στον Έλληνα”, The Hub Events, Αθήνα “Μόνιμες Συλλογές ΙΙ”, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Ελαιουργείο”, XANIaRT 2014, Χανιά “Αναφορά στη ζωή και το έργο του Νίκου Καζαντζάκη”, Δημοτική Πινακοθήκη Αγίου Νικολάου “Τιμή στον Έλληνα”, Μέγαρο Τριανόν, Χανιά, συνδιοργάνωση XANIaRT 2014 και Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου “Οι συλλογές των μουσείων μας ενώνουν”, Αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων και Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή Συλλογή Χανίων “Στο δρόμο του Νερού”, Sabionara, Χανιά Art Athina, The Platform Project, XANIaRT 2014, Γήπεδο TaeKwonDo, Παλαιό Φάληρο, Αθήνα Art Athina, The Platform Project, “Inside Stories”, Simulacrum, Γήπεδο TaeKwonDo, Παλαιό Φάληρο, Αθήνα “A / for Art festival”, αποθήκη Γ`, λιμάνι Θεσσαλονίκης “Τιμή στον Έλληνα”, Πύλη παντοκράτορα, Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου “Σταύρωσέ τον”, Μέγαρο Τριανόν, Χανιά, XANIaRT 2014 “Αναφορά στη ζωή και το έργο του Νίκου Καζαντζάκη”, Πνευματικό Κέντρο Χανίων “Surprise 5!” - ARTAZ, Romanzo, Αθήνα “Αναφορά στο Νίκο Καζαντζάκη”, Βασιλική του Αγ. Μαρκου, Ηράκλειο 2013 “Πολλαπλές Αποχρώσεις” ThanassisFrissirasGallery, Αθήνα “Σιωπηλές Αφηγήσεις”, Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου, The Hub Events, Αθήνα “Μύθοι, Όνειρα και μία Σιωπή”, Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου “Ελλην, Αλεξανδρινός Ποιητής”, Πνευματικό Κέντρο Χανίων, XANIaRT 2013 “Tο βλέμμα του Νάρκισσου”, Μέγαρο Τριανόν, Χανιά, XANIaRT 2013 “Art Is Hard”, αποθήκες Κουμπές, Ρέθυμνο “Αναφορά στη ζωή και το έργο του Νίκου Καζαντζάκη”, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, Ρέθυμνο “Διάλογοι της Αριάδνης και της Πηνελόπης”, Μέγαρο Τριανόν, XANIaRT 2013, Χανιά “Ισχυρός Ρεαλισμός- Ευάλωτη πραγματικότητα”, Αίθουσα Τέχνης Βάσω Μυλωνογιάννη, XANIaRT 2013, Χανιά “Άσπρα-Μαύρα Όνειρα”, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Ελαιουργείο”, XANIaRT 2013, Χανιά “Gravity is a Mistake”, Mare Gallery, Χανιά “The Grey Cube Show”, Art Athina, The Platform Project – Studio ON, ΧΑΝIaRT 2013

- 33 -

“Κρίκος ΙΙ”, Ελαιουργείον-Εργοστάσιο Τέχνης, Χανιά “Μια στιγμή για Πάντα-An instant Forever, Πρόσωπα & Τοπία από τη μόνιμη συλλογή της Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων μέρος ΙΙ, Δημ. Πινακοθήκη Χανίων “Τέχνη Γένους Θηλυκού”, Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου

2012 “Σύγχρονη Τέχνη... μια ματιά στο εικαστικό τοπίο της Κρήτης”, Κέντρο Τεχνών Πάρκου Ελευθερίας, Αθήνα Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου “Σπίτι”, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης 3ο Συμπόσιο Τέχνης και Πολιτισμού “Τα Εξαιρετικά Προιόντα του Τόπου μας” Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Ελαιουργείον, Δήμος Πλατανιά, Χανιά “Μπροστά στον καθρέφτη, Από πού ερχόμαστε, Τί είμαστε, Πού πάμε;” Οινοποιείο Ντουράκη, Δήμος Αποκόρωνα, Χανιά “Βακχικά ΙΙΙ” Εικαστικές Δράσεις του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Ελαιουργείον στο “Κτήμα Λουπάκη”, Δήμος Πλατανιά, Χανιά “Από το Δώρο στο Αντίδωρο” Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Ελαιουργείο, Δήμος Αποκόρωνα, Χανιά “Πρόσωπο με Πρόσωπο-Face to face- ένας συλλέκτης και οι καλλιτέχνες”, Frrssiras Museum, Αθήνα

2011 “Σπίτι”,Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων “Εικόνες με φύλο, η γυναίκα ως ερωμένη, μητέρα και εργαζόμενη, Οινοποιείο Ντουράκη, Δήμος Αποκόρωνα, Χανιά Μόνιμες Συλλογές Ι, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Ελαιουργείον, Δήμος Πλατανιά, Χανιά “Σύγχρονη Τέχνη... μια ματιά στο εικαστικό τοπίο της Κρήτης”, Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου και Δημοτική Πινακοθήκη Ιωαννίνων

2010 “Γυμνή Αλήθεια”, Frissiras Museum, Αθήνα “Τέχνη και Τεχνολογία”, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Ελαιουργείον, Δήμος Πλατανιά, Χανιά “Η Τέχνη και ο Τόπος”, Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων

2008 “Εικαστικές Αφετηρίες”, Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου

2007 “Σ’ Ανατολή και Δύση, Χώρος Τέχνης Έβδομη Όψη, Χανιά

2006 “Fresh Ground 2”, Thanassis Frissiras Gallery, Αθήνα

2005 “Fresh Ground, Thanassis Frissiras Gallery, Aθήνα “Α table-στο τραπέζι”, Γκαλερί Σκουφά, Αθήνα “Τα πρώτα έργα”, Πινακοθήκη Πολιτιστικού Συλλόγου Κερατοκάμπου-Καψάλων, Η Βίγλα

2004 “Less is more”, Millefiori Art Space, Αθήνα Πόπη Βουλγαρούδη, Δήμητρα Λαζαρίδου, Λαμπρινή Μποβιάτσου, Tsatsis Projects, ART FORUM, Θεσσαλονίκη “Δίδυμες Μούσες-Gemine muse”, Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, Castello Ursino, Κατάνια, Ιταλία Πεδίο Δράσης Κόδρα, 4η Εικαστική Συνάντηση, Θεσσαλονίκη Art Athina `04, Millefiori Art Space, Aθήνα

2003 11η Biennale Νέων Δημιουργών Ευρώπης και Μεσογείου, Αθήνα Έκθεση για το βραβείο Φρυσίρα, Frissiras Museum, Αθήνα Παγκρήτια Έκθεση, “Οίκαδε”, Κέντρο Σύγχρονης Εικαστικής Δημιουργίας, Πινακοθήκη Κανακάκη, Ρέθυμνο

2002 “Review-Preview”, Χώρος Σύγχρονης Τέχνης Statement, Π. Επίδαυρος 1η Διαβαλκανική Έκθεση Σύγχρονης Μικρογραφικής Τέχνης, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη Έπαινος Γλυπτικής, 1η Πανελλήνια Έκθεση Μικρογραφικής Τέχνης, Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο, Θεσσαλονίκη

2001 Μήνας Εικαστικών Τεχνών, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων

1997 “Grottammare, Citta di Pericle Fazzini”, Complesso Monumentale S.Salvatore in Lauro, Ρώμη

1996 “Μail-art Italia”, Museo Nazionale di Arte Postale, Belvedere, Ιταλία “Percorsi”, librogalleria Ferro del Cavallo, Ρώμη www.lampriniboviatsou.com

- 34 -

BIOGRAPHY

Lambrini Boviatsou was born in Athens in 1975. She graduated in 1998 from Rome School of Fine Arts. Her works are included in the collections of the Munici-pal Art Gallery of Grottammare (Italy), the Museum of University of Athens, the Municipal Art Gallery of Corfu, the Frissiras Museum, the Pinacoteca of Culture Institution Keratocampou-Kapsalon, the Vigla, of the Museum of Visual Arts of Heraklion, of the Museum of Contemporary Art Olivepress, of the Municipal Art Gallery of Chania, the Pinacoteca of Moschandreou, of Imago Mundi (Luciano Benetton Collection), and in private collections. Since 2012 she is member of the Board of Trustees of the Municipal Gallery of Chania. She lives and works in Chania, Greece.

SOLO EXHIBITIONS

2014 “Disclosures”, Thanassis Frissiras Gallery, Athens2011 “Objectivity”, Thanassis Frissiras Gallery, Athens2008 “What is not reflected, does not exist”, Thanassis Frissiras Gallery, Athens2004 Millefiori Art Space, Athens, Greece2002 Statement Gallery, Athens, Greece1997 Vicolo dei Pittori, Grottammare, Italy

GROUP EXHIBITIONS

2014 “Seeking Domenikos”, Cultural Center of Chania, XANIaRT 2014 “Restless Portraits”, Heraklion Museum of Visual Arts, ΧΑΝΙaRT 2014 “Marquis de Sade and the Virtue of Cruelty”, Trianon Centre, Chania, ΧΑΝΙaRT 2014 “R.O.T.H.: Reflections On Traditionalism & Heritage”, Grosvenor House, Ajw Marriott Hotel Park Lane, London “Painting III 2000-2015 from the permanent collections of the Frissiras Museum “, Frissiras Museum, Athens “Honor to the Greek”, Municipal Gallery of St. Nikolaos, Heraklion Museum of Visual Arts “Elective Meetings XIII” Trianon Palace, Chania, XANIaRT 2014 “The Silence of Arms”, Venetian church of San Rocco, XANIaRT 2014, Chania “Art and Madness”, Cultural Centre “Melina”, Athens “Honor to the Greek”,The Hub Events, Athens Heraklion Museum of Visual Arts “Permanent Collections II”, Museum of Contemporary Art Olivepress, XANIaRT 2014, Dromonero Chania “Reference to the life and work of Nikos Kazantzakis”, Municipal Art Gallery of St. Nikolaos, Crete “Honor to the Greek”, Trianon Palace, Chania, XANIαRT 2014 and Heraklion Museum of Visual Arts “The collections of the museums unite us”, Archaeological Museum of Chania and Byzantine and Post-Byzantine Collection of Chania “On the road of Water”, Sabionara, Chania Art Athina, The Platform Project, XANIaRT 2014 Art Athina, The Platform Project,“Inside Stories”, SIMULACRUM “A / for Art festival” warehouse C, Port of Thessaloniki “Krikos IIΙ” Museum of Contemporary Art Olivepress, Dromonero Chania “Honor to the Greek” Pyli Pantocrator, Heraklion Heraklion Museum of Visual Arts, “Crucify Him” Trianon Palace, Chania, XANIaRT 2014 “Reference to the life and work of Nikos Kazantzakis”, Cultural Centre of Chania “Surprise 5! - ARTAZ, Romanzo, Athens “Reference to the life and work of Nikos Kazantzakis”, Basilica of St. Mark, Heraklion

2013 “Multiple Hues” ThanassisFrissirasGallery, Athens “Silent Stories”, The Hub Events Heraklion Museum of Visual Arts, Athens “Myths, Dreams and a Silence”, Heraklion Museum of Visual Arts “Greek, Alexandrian Poet”, Cultural Centre of Chania, XANIaRT 2013 “The gaze of Narcissus”, Trianon Palace, Chania, XANIaRT 2013 Art Is Hard festival, warehouses Koumbes, Rethymnon “Reference to the life and work of Nikos Kazantzakis”, Museum of Contemporary Art of Crete, Rethymnon “Dialogues of Ariadne and Penelope” Trianon Palace, Chania XANIaRT 2013 “Powerful Realism-fragile reality”, Vaso Mylonogianni Art space, Chania XANIaRT 2013 Chania “Black and White Dreams”, Museum of Contemporary Art Olivepress, Dromonero Chania XANIaRT 2013 “Gravity is a Mistake”, Mare Gallery, Chania “The Grey Cube Show”,Art Athina, The Platform Project – Studio ON, ΧΑΝIaRT 2013

- 35 -

“Krikos II” Museum of Contemporary Art Olivepress, Dromonero Chania “An instant Forever, Faces & Landscapes from the permanent collection of the Municipal Art Gallery of Chania Part II”, Municipal Art Gallery, Chania “Art feminine”, Museum of Visual Arts, Heraklion

2012 “Contemporary Art ... a look at the visual landscape of Crete”, Art Center of Liberty Park, Athens Museum of Visual Arts, Heraklion “House”, Museum of Contemporary Art, Thessaloniki 3rd Symposium of Art and Culture “the excellent products of our land”, Museum of Contemporary Art Olivepress, Dromonero Chania “In front of the mirror, where we come from, what we are, where are we going?” Dourakis Winery, Municipality of Vamos, Chania ΧΑΝIaRT 2013 “Bacchic III” Visual Actions of the Museum of Contemporary Art Olivepress,”Loupakis Winery”, Platanias, Chania “From the Gift at Antidoro” , Museum of Contemporary Art Olivepress, Dromonero Chania “Face to face-a collector and the artists“, Frissiras Museum, Athens

2011 “House”, Technopolis of Athens Municipality. “Images of sex, the woman as lover, mother and employee” Winery Dourakis, Municipality Vamos, Chania “Permanent Collections I”, Museum of Contemporary Art Olivepress, Dromonero Chania “Contemporary Art ... a look at the visual landscape of Crete”, Museum of Visual Arts of Heraklion

2010 “Naked Truth”, Frissiras Museum “Art and Technology” Museum of Contemporary Art Olivepress, Dromonero Chania “Art and Place”, Municipal Art Gallery, Chania

2008 “Visual Starting points”, Visual Arts Museum, Heraklion

2007 “East and West”, Art Space “Seventh Side”, Chania

2006 “Fresh ground 2” Thanassis Frissiras Gallery, Athens

2005 “Fresh Ground”, Thanassis Frissiras Gallery, Athens, Greece. “A table”, Skoufa Gallery, Athens, Greece. “The first artworks”, Pinacoteca of Culture Institution Keratocampou-Kapsalon, Vigla

2004 “Less is more”, Millefiori Art Space, Athens, Greece Popi Voulgaroudi, Dimitra Lazaridou, Lamprini Boviatsou, Tsatsis Projects, Art Forum, Thessaloniki, Greece “Twin Muses”, General Secretary of Young Generation, Castello Ursino Catania, Italy Kodra, 4th Visual Arts Meeting, Thessaloniki, Greece Art Athina ’04, Art Fair, Millefiori Art Space, Athens, Greece.

2003 11th Biennale of Young Artists of Europe and Mediterranean, Athens, Greece Frissiras Museum Award, Frissiras Museum, Athens, Greece Crete Exhibition, “Ikade”, Center of Contemporary Art, Museum of Contemporary Art of Crete, Rethymno

2002 “Review-Preview”, Statement Gallery, Epidavros 1st Interbalcan Exhibition of Contemporary Micrography Art, National Award of Sculpture, 1st National Exhibition of Micrography Art, Vafopoulio Cultural Center, Thessaloniki, Greece.

2001 “Month of Visual Arts”, Technopolis of Athens Municipality.

1997 “Grottammare, Cittά di Pericle Fazzini”, Complesso Monumentale S. Salvatore in Lauro, Rome, Italy

1996 “Mail-art Italia”, Museo Nazionale di Arte Postale, Belvedere, Italy “Percorsi”, Galleria Ferro del Cavallo, Rome, Italy www.lampriniboviatsou.com

- 36 -

Ο παρών κατάλογος τυπώθηκε το Δεκέμβριο του 2014 σε 500 αντίυπα,με αφορμή την έκθεση της Λαμπρινής Μποβιάτσου “Αποκαλύψεις” στη Thanassis Frissiras Gallery.

This catalogue was printed on December 2014 in 500 copies,on the occasion of Lamprini Boviatsou’s exhibition “Disclosures” in Thanassis Frissiras Gallery.

ISBN: 978-960-9466-10-3

www.thanassisfrissirasgallery.com