Για την Kρίση στην Eπιστήμη, την Yγεία και την Oικονομία -...

Α Γ Η Σ Γ Η Ο Σ

Εγκώμιο Απλής Λογικής 2

ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ, ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Για την Κρίση στην Επιστήμη την Υγεία και την Οικονομία

Α Γ Η Σ Γ Η Ο Σ

Γ ΙΑ ΤΗ ΖΩΗ

ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

Τ ΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕ Ι Σ

Τ Ο Μ Ο Σ 2

Ιούλιος 2013

Μια κριτική ματιά στη σημερινή πραγματικότητα του ανθρώπου και της κοινωνίας, την ιατρική και τα προβλήματά της, την επιστήμη και την αφανή κρίση αξιοπιστία της, τις τράπεζες και τη φανερή κυριαρχία τους.

Ένα εγκώμιο της απλής λογικής και του βιβλίου της ζωής

Τα κείμενα είχαν παρατεθεί παλιότερα στο ιστολόγιο: http://agisgios2.blogspot.gr/ στις θεματικές ενότητες Φαρμακοκρατία – Επιστημονοκρατία - Τραπεζοκρατία (1)

Τα κείμενα των υπόλοιπων θεματικών ενοτήτων του ιστολογίου αποτελούν το περιεχόμενο άλλων συλλογών κειμένων. (2)

Οι τίτλοι των κειμένων αντιστοιχούν στους τίτλους των αντίστοιχων κειμένων στο ιστολόγιο.

Η ημερομηνία η προτασσόμενη σε κάθε κείμενο αντιστοιχεί στην ημερομηνία δημοσίευσής του στο ιστολόγιο.

____________________________

(1) Το ιστολόγιο δημιουργήθηκε τον Ιούλιο του 2009 και σταμάτησε να ανανεώνεται τον Ιούλιο του 2012

(2) Τις υπόλοιπες συλλογές κειμένων μπορεί να δει κανείς στο τέλος

Τ Ο Μ Ο Σ 2

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ

Η ΑΦΑΝΗΣ ΚΡΙΣΗ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ ΤΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

ΝΑSA, CERN, ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ ΥΠΕΡΘΕΡΜΑΝΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ

ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑ

ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΦΑΝΕΡΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Τ Ο Μ Ο Σ 1

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ

ΘΕΣΜΟΙ

ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ, ΠΡΟΤΥΠΑ, ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΒΙΑ

ΖΩΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

1. Οι Επιστήμονες και το Βιβλίο της Ζωής 10 2. Τα Νούμερα και η Απλή Λογική 14

3. Η Τεχνολογική Ανάπτυξη και η Αναπηρία του Σύγχρονου Ανθρώπου 20


4. Η Σκοτεινή Ενέργεια και οι Επιστήμονες της Ζωής 24 5. Η Εγκατεστημένη Πεποίθηση για την Αξιοσύνη των Επιστημόνων 27 6. Τα Παλάτια και ο Γυμνός Βασιλιάς 29

7. Ο Τεχνοκρατικός Εκπολιτισμός και το Αίμα Πίσω από τις Κατασκευές 39 8. Η Κατασκευή των Αυθεντιών 44

9. Η Ισχυρή Εξουσιαστική Δομή του Τεχνοεπιστημονικού Κατεστημένου 49 10. Οι Πανεπιστημιακοί ποιον Κοινωνικό Ρόλο έχουν Σήμερα και τον Επικαλούνται στις Κινητοποιήσεις τους; 56

Η ΑΦΑΝΗΣ ΚΡΙΣΗ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ ΤΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

11. Η Αφανής Κρίση Αξιοπιστίας του Επιστημονικού Κατεστημένου – Πως η Προστασία των Εμβολίων Γρίπης από 1,5% Έγινε 60% 64 12. ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑ - Η Επιστολή Αποχώρησης Διαπρεπούς Επιστήμονα από την Αμερικανική Ένωση Φυσικών λόγω Ντροπής 74 13. H Αναξιοπιστία, η Πλαστογράφηση και η Κλοπή Επιστημονικών Εργασιών Ι 80

14. H Αναξιοπιστία, η Πλαστογράφηση και η Κλοπή Επιστημονικών Εργασιών II 93

15. Η Εγγενής Αδυναμία της Τεχνοεπιστήμης - Προστασία από τα Επιστημονικά Σκουπίδια 108

ΝΑSA, CERN, ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ ΥΠΕΡΘΕΡΜΑΝΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ

16. Οι «Βαρυσήμαντες» Ανακοινώσεις ΝΑSΑ και CERN 119 17. Φουκουσίμα (1) - Πόσο Φυσική είναι η Καταστροφή – Οι Πιθανότητες στην Επιστήμη - Η Διεθνής Υποκρισία: το Σοκ και Δέος των Bομβαρδισμών 127 18. Φουκουσίμα (2) – Ανακρίβειες και Παράμετροι που Παραβλέπονται – Ναι στην Πυρηνική Ενέργεια ή Όχι ; 133 19 Φουκουσίμα (3) – Όταν κινδυνεύει ένα πλοίο ο καπετάνιος εγκαταλείπει τελευταίος. Στους αντιδραστήρες ; 140

20. Υπερθέρμανση του Πλανήτη Ι: Ποιοί Πρωτοστατούν 140 21. Υπερθέρμανση του Πλανήτη II: Η Επιστήμη ως Πίστη – O Σύγχρονος Μεσαίωνας 144

22. Υπερθέρμανση του Πλανήτη ΙΙΙ: Οι Επιστημονικοί Παραλογισμοί και ο Αποπροσανατολισμός 147

ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑ

23. O Γιατρός Μέσα μας 156

24. Η Ασθένεια ως Εξελικτικός Παράγοντας 160 25. Οι Τρομοκράτες Ιοί και ο Πόλεμος Συμμόρφωσης & Υποταγής

26. Η Ιατρική ως Θρησκεία - Οι Εμβολιασμοί και η Επιστημονική Δικτατορία 165 27. Τα Αλαλάζοντα Κύμβαλα της Επιστήμης και οι Γιατροί 169

28. Το Ελπιδοφόρο Δυναμικό της Γενικευμένης Δυσαρέσκειας – H Περίπτωση των Επίορκων Γιατρών 174 29. Ερωτήματα για τη Στάση των Παραγόντων στη Λεγόμενη Πανδημία Γρίπης 179

30. Ομόφωνο Ψήφισμα της Επιτροπής Υγείας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να Ερευνηθεί το Σκάνδαλο της «Πανδημίας» και οι Διασυνδέσεις του ΠΟΥ 187 31. Η Αμαρτωλή Ιστορία των Φαρμακοβιομηχανιών 190

32. Εμβόλια Δούρειοι Ίπποι 195

33. Η Άλλη Όψη των Εμβολίων 201

34. H Ελπιδοφόρα Πρωτοφανής Αμφισβήτηση Ειδικών και Διεθνών Οργανισμών Υγείας 203

ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΦΑΝΕΡΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

35. Χρήμα που να μην Είναι Χρέος η Λύση στη Σημερινή Κρίση 208

36. Το Πρόβλημα των Τραπεζών 213

37. BIS - ΜΙα Τράπεζα Αόρατο Βομβαρδιστικό 218

38. Oι Δύο "Πανδημίες": της Γρίπης και του Χρέους Ερωτήματα για τους Οικονομολόγους και τους Νομικούς 221 39. Η Οικονομική Κρίση ως Προκάλυμμα για Προϋπάρχοντα Προβλήματα Οφειλόμενα στη Λεγόμενη Ανάπτυξη και τη Σημερινή Κοινωνική Οργάνωση 229

40. Oι Eυκαιρίες της Οικονομικής Κρίσης- Η Αποκαλυπτική της Φύση 232 41. Τα "PIGS" και οι Μεγαλο - Γεροντοκόρες 236

42. Οι "Αξιολογητές" - Η Moody's και οι Αδελφές 238

43. Ας Λένε τα ΜΜΕ- Η Ελλάδα Πιο Αξιόπιστη από ΗΠΑ και . . ΝΑSΑ – Το Χρέος των ΗΠΑ 15πλάσιο (202 τρις), 12,3 τρις τα 700 δις στις Τράπεζες 243 44. Τα Ελληνικά Καυσόξυλα και οι Ξένοι Πυρπολητές 250

45. Αμερικανοί Γερουσιαστές Εξαγοράζονταν από τη Wall Street και Επέτρεψαν τα «Παιχνίδια» της. Να Καταστούν Υπόλογοι για την Ελληνική Κρίση 254 46. Oι Τραπεζογκάγκστερς και τα Διαχρονικά Παιχνίδια τους 254

47. Γνωρίζοντας τις Αγορές – Η Κομπίνα με τα Δομημένα Ομόλογα 264 48. Το Σύγχρονο Σκάνδαλο Κοσκωτά – Οι Λαλίστατοι Οικονομολόγοι "μας"; 268 49. Τράπεζες, Τεσταρίσματα και οι...«Ζυμώσεις» των Ελλήνων Τραπεζιτών 271

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1. Πρόγνωση - Μια εμπεριστατωμένη ανάλυση για το σήμερα και

το αύριο του κόσμου 276

2. "Θέλω τη Γη και 5% Ακόμη" 303

Άλλα Βιβλία 319

Εισαγωγή

9

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

«Η ιστορία της επιστήμης διδάσκει ότι οι μεγαλύτερες πρόοδοι στην επιστήμη έχουν επιτευχθεί από τολμηρούς οραματιστές που συνέλαβαν νέες καρποφόρες προσεγγίσεις που άλλοι απέτυχαν να παρατηρήσουν. Εάν οι ιδέες αυτών των επιστημονικών μεγαλοφυϊών είχαν υποβληθεί στις επιτροπές των ειδικών, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα τις είχαν απορρίψει».

Laureate Louis de Broglie, Νόμπελ 25 Απριλίου 1978

«Αν και οφείλουμε σεβασμό στην επιστημονική έρευνα και ανακάλυψη, πρέπει να επαγρυπνούμε για τον κίνδυνο η δημόσια πολιτική να γίνει αιχμάλωτος μιας επιστημονικής-τεχνολογικής ελίτ».

Από την αποχαιρετιστήρια ομιλία του Eisenhower προς το έθνος, 1961

Εισαγωγή

10

20.8.10

1. Οι Επιστήμονες και το Βιβλίο της Ζωής Κάθε άνθρωπος έχει το δικό του τρόπο που στέκεται στη ζωή και την αντιμετωπίζει.

Σ΄ άλλους αρμόζει να αναλύουν τα πράγματα και τον εαυτό τους και να έχουν την αίσθηση ότι γνωρίζουν τι τρέχει και γιατί.

Άλλοι περιορίζονται σε μια συνολική θέαση της κατάστασης. Δεν έχουν την αίσθηση ότι γνωρίζουν τι τρέχει και γιατί. Γι αυτό, συνήθως, είναι και πιο ανεκτικοί. Δεν είναι κατ΄ανάγκη λιγότερο γνώστες από τους προηγούμενους. Σίγουρα ακολουθούν πιο ξεκούραστο δρόμο.

Αλλά ο πιο δύσκολος δρόμος δεν είναι κατ ανάγκην και ο πιο πετυχημένος.

Τα πιο σημαντικά πράγματα για τη διατήρηση της ζωής, η αναπνοή, το περπάτημα, το χαμόγελο, το κλάμα, συμβαίνουν κι ας μην έχουμε την αίσθηση οι περισσότεροι ότι γνωρίζουμε το πως και το γιατί. Δεν απολαμβάνει περισσότερο το περπάτημα ο ειδικός που έχει την αίσθηση ότι γνωρίζει το πως και το γιατί της κίνησης. Ούτε αναπνέει καλύτερα. Ίσως, να χαμογελά και λιγότερο. Σ΄ έναν κόσμο που εκτείνεται μέχρι τα άστρα, που ο ήλιος και η σελήνη καθορίζουν την ατμόσφαιρά του και που αύριο δεν ξέρεις αν ξημερώσεις, δεν μου φαίνεται ότι αυτοί που έχουν την αίσθηση ότι γνωρίζουν το πως και το γιατί είναι κατ΄ανάγκην και οι πιο γνώστες. Αυτό που χθες ήταν λάθος σήμερα είναι σωστό και με τη σειρά του αύριο θα είναι πάλι λάθος. Μια βασική πηγή γνώσεως που παραβλέπεται σήμερα, στον αιώνα της επιστήμης που οι επιστήμονες έχουν το πάνω χέρι, είναι αυτό που κάποιοι το λένε το βιβλίο της ζωής. Το βιβλίο αυτό δεν διαβάζεται όπως τα άλλα. Οι καταγραφές του δεν είναι στο χαρτί και η γλώσσα του δεν μπορεί να διδαχθεί. Κατά κάποιον τρόπο το βιβλίο αυτό σε διαβάζει δεν το διαβάζεις. Τα γραφόμενά του αιωρούνται στον αέρα.

Εισαγωγή

11

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι το ενεργειακό αποτύπωμα όλων όσων έχουν γραφτεί, ακόμη κι αν δεν έχουν διαβαστεί και όλων όσων έχουν μεθοδευτεί, κι ας μην έχουν πραγματοποιηθεί. Όλα αυτά σε περιβάλλουν και σε εμποτίζουν, αν είσαι καλός αγωγός και μπορούν να τρέξουν μέσα σου. Συνήθως, είμαστε τόσο κατειλημμένοι με τις μαθημένες γνώσεις και θιασώτες συγκεκριμένων ανθρώπων που η ροή αυτή παρεμποδίζεται. Γινόμαστε κακοί αγωγοί. Κι όταν ερχόμαστε σε επαφή με τους ανθρώπους που τους έχει σπουδάσει το βιβλίο αυτό δεν δίνουμε προσοχή.

Γιατί έχουμε πειστεί ότι ο μοναδικός τρόπος για τη γνώση του κόσμου είναι η κατεστημένη επιστήμη.

Όταν κάτι ειπωθεί στα στάδια της επιστήμης, στα επιστημονικά συνέδρια, σε ημερίδες και διαλέξεις, αποκτά αυτόματα επιστημονική αξία και γίνονται αναφορές. Αν κάτι δημοσιευτεί σε επιστημονικό περιοδικό, αποκτά αμέσως αξία και αποτελεί έγκυρη αναφορά, μερικές φορές κι ας μην γίνεται κατανοητό.

Αν το ίδιο το πει κανείς σε μια συντροφιά, ή το γράψει σε μια μπροσούρα, δεν υπολογίζεται καν. Κι ας το πει πιο άμεσα και πιο κατανοητά.

Για παράδειγμα,

αν κάποιος σου πει ότι όταν ζουλάς ένα ελαστικό περιφερειακά αυτό θα επιμηκυνθεί και είναι σαν να το τραβάς κατά μήκος, δεν θα κάνει αίσθηση. Είναι τόσο απλό και κατανοητό.

Αν, όμως, συγκροτηθεί ολόκληρο συνέδριο και προκύψουν ογκώδη πρακτικά από πειράματα που αποδεικνύουν το παραπάνω, πρόκειται για επιστημονική τομή.

Μην νομίζετε ότι αυτό είναι τραβηγμένο παράδειγμα. Είναι απόλυτα αληθές, βλ. υποσημείωση στο τέλος.

Είναι κατανοητό. Δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτά που λένε οι ειδικοί με τόσα πολλά και απροσδιόριστα. Μια τακτική που διακρίνει, εν γένει, τους φθασμένους. Δεν μπορούν αλλιώς. Τους έχει γίνει δεύτερη φύση ο πλατειασμός και ο λεκτικός εντυπωσιασμός. Απομεινάρι της απεγνωσμένης προσπάθειάς τους να γίνουν

Εισαγωγή

12

γνωστοί. Να αυγατίσουν τις δημοσιεύσεις, να έχουν περισσότερες αναφορές στο όνομά τους.

Και ο μόχθος τους αυτός συνήθως ευοδώνεται. Ένα Δρ. πριν το όνομά τους και αυτομάτως τα λεγόμενα τους και τα γραπτά τους αναβαθμίζονται. Ιδιαίτερα αν συνοδεύεται και με το όνομα ενός ξακουστού πανεπιστημίου, κατά προτίμηση των ΗΠΑ.

Και νάσου δόκτορες και ανεγνωρισμένοι επιστήμονες της ημεδαπής και της αλλοδαπής συμβουλάτορες και μανατζαραίοι στην Ολυμπιακή, στα νοσοκομεία, στους μεγάλους δημόσιους οργανισμούς και γραφήματα από δω, γραφήματα από κει, αλλά από προκοπή μηδέν.

Το ίδιο παρατηρεί κανείς και στη λογοτεχνία και στις λεγόμενες μη εφαρμοσμένες επιστήμες. Αν κάποιος έχει γίνει ονομαστός με θετικό, ή ακόμη και αποθετικό τρόπο, αν έχει εκδοθεί από οίκους περιωπής, γίνεται πάντα άξιος αναφοράς.

Κάποιοι άλλοι, λίγοι, δεν απασχολούνται μ αυτά.

Παραμένουν αθόρυβοι, ανώνυμοι, μελετητές του βιβλίου της ζωής.

Μέσα στο σημερινό κόσμο της κονόμας, των εκκωφαντικών κενοστομιών και της μόστρας, παραμένουν αυτάρκεις, αθόρυβοι, αθέατοι και άνθρωποι.

Στις χωρίς αντίκρισμα μεγαλοστομίες των επώνυμων, αντιπαραθέτουν τις άγραφες δηλώσεις της στάσης της ζωής τους.

Για τους ανθρώπους αυτούς δεν θα γράψει τίποτα η ιστορία. Γιατί, όπως λένε, την ιστορία την γράφουν οι νικητές. Και αυτοί είναι ηττημένοι.

Γνωρίζω υψηλά ιστάμενους στη δουλειά μου που τη βιογραφία τους αλλιώς θα την έγραφα εγώ και αλλιώς θα μείνει στην ιστορία. Γι αυτό και γω διαβάζω τη δική μου ιστορία. Αυτή που τη βλέπω να αναβιώνει γύρω μου, στην καθημερινότητά μου και αυτήν σας παρουσιάζω. _______________________________

Ερευνητές στον τομέα των υλικών διαπίστωσαν με έκπληξή τους ότι κυλινδρικά δοκίμια που υπεβλήθηκαν σε πίεση κατά μήκος όλης της παράπλευρης επιφάνειάς τους (σε διαξονική θλίψη, όπως είναι ο

Εισαγωγή

13

τεχνικός όρος) παρουσίασαν μια μόνον ρωγμή κατά τη διεύθυνση της πίεσης και όχι πολλές όπως περίμεναν (που συμβαίνει στην περίπτωση πίεσης των δοκιμίων κατά μία διεύθυνση: εμφανίζονται πολλές ρωγμές κατά τη διεύθυνση της πίεσης). Προηγούμενοι ερευνητές δεν είχαν αναφέρει αυτό το "παράδοξο" (Καταλαβαίνετε, ίσως, πως γινόταν και στους προηγούμενους έβγαιναν όλα "κανονικά", βλ. κεφ. 14: H Αναξιοπιστία, η Πλαστογράφηση και η Κλοπή Επιστημονικών Εργασιών II Οι ανήσυχοι αυτοί ερευνητές εισηγήθηκαν τη διενέργεια πρωτοποριακού προγράμματος για τη λύση του γρίφου, χρηματοδοτήθηκαν και το πρόγραμμα εστέφθη με επιτυχία, οι σύνεδροι χειροκρότησαν και οι ερευνητές έγιναν γνωστοί ως αυτοί έλυσαν το γρίφο.

Εισαγωγή

14

21.12.09

2. Tα Νούμερα και η Απλή Λογική

Τα Φράγματα των Ορολογιών και των Συμβολισμών

Σ΄όλη την ιστορία της επιστήμης και της τεχνολογίας είναι εμφανές ότι οι σημαντικές τομές έγιναν όταν επί μέρους ειδικοί ξεπέρασαν τα εμπόδια της εξειδικευμένης λογικής τους και μπόρεσαν να επικοινωνήσουν.

Πολλές φορές εργαζόμενοι σ΄ένα κλάδο μοχθούν για αποτελέσματα τα οποία είναι ήδη κλασσικά σ΄έναν άλλο κλάδο, αλλά δεν αναγνωρίζονται γιατί είναι εκφρασμένα σ΄ άλλη γλώσσα, με άλλη ορολογία και συμβολισμούς.

Η συνέπεια είναι μεγάλος όγκος εργασίας, ιδιαίτερα πειραματικής, να επαναλαμβάνεται διαρκώς σε διάφορους εξειδικευμένους τομείς, αλλά συχνά και στον ίδιο τομέα οδηγώντας σε εξειδικεύσεις των εξειδικεύσεων.

Η Υπεροχή της Μεθόδου της Απλής Λογικής

Από τους πιο οικείους τομείς εμπειρίας του ανθρώπου είναι η καθημερινή ζωή. Η λογική με βάση την οποία ανταπεξέρχεται ο άνθρωπος στα καθημερινά ζητήματα για τα οποία δεν έχει ιδιαίτερα εκπαιδευτεί αποκαλείται κοινή ή απλή λογική, σ΄αντιδιαστολή με την εξειδικευμένη λογική η οποία διδάσκεται για την αντιμετώπιση των ζητημάτων σε επί μέρους τομείς της επιστήμης και της τεχνολογίας και, κατά κανόνα, είναι πολύπλοκη.

Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της απλής λογικής είναι η αμεσότητά της. Γι αυτό, υπερέχει των μαθημένων λογικών, όπως κάθε τι φυσικό υπερέχει του αντίστοιχου τεχνητού.

Σήμερα, όμως, με τη συνεχή απομάκρυνση από την αρχή των πραγμάτων, οδεύοντας στον κόσμο της τεχνητής τελειότητας και της μαγείας των στιλπνών εμφανίσεων, τείνουμε να καταφρονούμε ο,τιδήποτε φυσικό ως ατελές και ανεπαρκές, μη διακρίνοντας την εσωτερική δύναμη και ουσιαστική τελειότητα του φυσικού άνθους έναντι του φαντασμαγορικού τεχνητού.

Και όπως το φυσικό άνθος εγκλείει εντός του καταβολές και επιρροές διαχρονικές οι οποίες ενυπάρχουν στο χώμα, την κοπριά, το νερό, τον αέρα και τον ήλιο που το θρέφουν, έτσι και η απλή λογική

Εισαγωγή

15

εγκλείει εντός της όλες τις άλλες λογικές, εκφράζοντας την πληρότητα και αυτάρκειά της με την απλότητά της.

Τα Φυσικά Εργαλεία της Μεθόδου της Απλής Λογικής

Μία από τις εντονότερες αντιρρήσεις για την καταλληλότητα της απλής λογικής ως μεθόδου αντιμετώπισης των λεγόμενων τεχνοεπιστημονικών προβλημάτων είναι ότι η μέθοδος αυτή δεν διαθέτει εργαλεία, όπως, για παράδειγμα, είναι οι ροπές, οι τέμνουσες, οι τάσεις στον τομέα των κατασκευών. με συνέπεια να μην μπορεί να παράγει νούμερα, διαγράμματα και άλλα ποσοτικά στοιχεία.

Αλλά η απουσία των εργαλείων αυτών στην αρχαιότητα δεν εμπόδισε τη δημιουργία καταπληκτικών κατασκευών.

Ούτε εμπόδισε μεταγενέστερα την κατασκευή εμψυχωμένων κτισμάτων τα οποία μπορεί να θεωρούνται παρωχημένα και να υποβαθμίζονται από τις τεχνοκρατικές αυθεντίες του καιρού μας, αλλά εξακολουθούν να αποτελούν πρότυπα έμπνευσης και διδασκαλίας για αρκετούς.

Χαρακτηριστική είναι η παραίνεση του ζωγράφου Φασιανού προς τους φοιτητές σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» (24-7-2004) με τίτλο «Το σπίτι είναι δοχείο ζωής»:

«Μελετείστε τις δημιουργίες των λαϊκών μαστόρων, που έχτιζαν ωραία σπίτια για να ζήσουν οι άνθρωποι μέσα σ' αυτά. Σπίτια που έβγαιναν αυτούσια, σαν μονοκοντυλιές, με τον απλό τρόπο με τον οποίο ένα χελιδόνι χτίζει τη φωλιά του.»

Και συνεχίζει:

«Θα συνιστούσα να μελετούν τα χτιστά σπίτια των νησιών που κάνουν οι ίδιοι οι κάτοικοι»

Οι άνθρωποι στα νησιά αγνοούσαν τις ροπές, τις τέμνουσες και τα άλλα ιδεατά μεγέθη των εξειδικευμένων λογικών. Στη θέση τους διέθεταν τη διαισθητική γνώση τους και τις σωματικές συσκευές τους, όραση, αφή, κλπ.

Και όπως τα φαγητά του αυθεντικού μάγειρα ο οποίος δεν ακολουθεί συνταγές και μετρά το αλάτι, το αλεύρι και τα άλλα υλικά με το μάτι είναι αυθεντικές δημιουργίες και δεν συγκρίνονται με τα φαγητά της νοικοκυράς που ακολουθεί επακριβώς συνταγές και μετρά με μεζούρες τα υλικά, έτσι και οι κατασκευές των παλιών μαστόρων δεν συγκρίνονται μ΄αυτές των μεταγενέστερων ειδικών

Εισαγωγή

16

με τις συνταγές των κανονισμών και τις μεζούρες των υπολογισμών.

Είναι κοινό μυστικό η παραίνεση σε κάθε ταλαντούχο νέο να μην φοιτήσει στη σχολή καλών τεχνών, καθώς πολλά ταλέντα στέρεψαν από την επαφή τους με τις συνταγές και τις μεζούρες των σχολών.

Η Προβληματική Φύση των Εργαλείων των Εξειδικευμένων Λογικών

Τα φυσικά εργαλεία έχουν σήμερα ατονήσει και τη θέση τους έχουν καταλάβει ιδεατά μεγέθη και νούμερα.

Η αλλαγή αυτή των εργαλείων, απόρροια της νέας φαντασιακής κατάστασης και του ατομισμού του σύγχρονου ανθρώπου, ήταν νομοτελειακό να οδηγήσει στα πολλά πρότυπα και τη νέα κατακερματισμένη γνώση του ανθρώπου, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τις εξειδικεύσεις της λογικής του στους διάφορους τομείς εμπειρίας του. Τα νούμερα ως γλώσσα των εξειδικευμένων λογικών έμελλαν να αναγορευτούν, όπως σχολιάζεται παρακάτω, η νέα ηθική των σύγχρονων εξουσιαστών.

Τα Νούμερα ως η Έκπτωση των Αριθμών και η Γλώσσα των Μηχανών

«Είναι νούμερα», λένε οι απλοί άνθρωποι και δεν περιποιούν τιμή σ΄αυτούς στους οποίους αναφέρονται. Δεν τους δίνουν βάση.

«Το λένε τα νούμερα», λένε οι ειδικοί και υποκλίνονται σ΄αυτά. Τα νούμερα που αποφεύγουν οι απλοί άνθρωποι τα έχουν θεοποιήσει οι ειδικοί. Το αισθητήριο των απλών ανθρώπων εκλείπει παντελώς από τους ειδικούς. Τα νούμερα απαιτούν δημιουργία προτύπων και την πράξη της σύγκρισης των μετρούμενων μεγεθών προς το πρότυπα. Κατ΄αυτόν τον τρόπο, στερούνται νοήματος, καθώς δεν έχουν υπόσταση καθαυτά.

Αλλά η φύση τους αυτή έχει ξεχαστεί. Έχουν αυτονομηθεί και μας κυριαρχούν. Εκλαμβάνονται ως αριθμοί, καθώς έχουν κοινή σήμανση μ΄αυτούς, αλλά η διαφορά τους με τους αριθμούς είναι αυτή της ποσότητας από την ποιότητα.

Εισαγωγή

17

Ενώ οι αριθμοί αποτελούν κατά τον Πυθαγόρα τους δομικούς λίθους του σύμπαντος,

τα νούμερα αποτελούν το προϊόν των μεζουρών και τη γλώσσα μηχανών και μπορούν να ειδωθούν ως η έκπτωση των αριθμών, ως η έκπτωση της ποιότητας σε ποσότητα. Ενώ, για παράδειγμα,

το 1 ως αριθμός παραπέμπει στην πηγή και την ενότητα των πάντων, το 2 στους δύο πόλους της δημιουργίας, το 3 στους τρεις όρους της δημιουργίας, το 4 στα τέσσερα στοιχεία της δημιουργίας, κοκ.

Τα 1, 2, 3 ως νούμερα στερούνται οποιασδήποτε έννοιας από μόνα τους. Μόνον ως προσδιορισμοί αποκτούν κάποια έννοια, π.χ. 3 κολοκύθια, 3 δοκάρια, 3 κέρματα.

Τα Νούμερα ως Εργαλείο Εμπορευματοποίησης και Γνωσιακό Εμπόδιο

Επειδή, όμως, τα νούμερα δεν προσδιορίζουν το παραμικρό, δεν δίνουν καμία πληροφορία, για τη φύση των πραγμάτων που προσδιορίζουν, δεν μετέχουν στη διαδικασία της γνώσης των πραγμάτων παρά μόνον στη διαδικασία αποτίμησής τους και, γι αυτό, εμπορευματοποίησής τους.

Γι αυτό, σήμερα, στην εποχή της εμπορευματοποίησης των πάντων τα νούμερα φαντάζουν τόσο σημαντικά.

Και ίσως να είναι κι΄αυτός ένας από τους λόγους που ο τεχνολογικός πολιτισμός, ο πολιτισμός των εξειδικευμένων, των εξαρτημένων από τα νούμερα λογικών, δεν οδήγησε σε αυξανόμενη γνώση και πραγμάτωση του ανθρώπου, παρά μόνον σε επιταχυνόμενη απώλεια της αυτάρκειάς του, αιχμαλωτίζοντάς τον σ΄ έναν κόσμο ψηφιακό που δεν μπορεί παρά να είναι φαντασιακός. «Όταν σβήσει το ηλεκτρικό, θα σβήσει και ο πολιτισμός σας» γραμμένο στους τοίχους στα Εξάρχεια, μας το υπενθυμίζει.

Tα Νούμερα ως Εργαλείο Μηχανοποίησης των Ανθρώπων

Όπως συνέβη και με τα άλλα δημιουργήματα του ανθρώπου, τα νούμερα από μέσα αποτίμησης των πραγμάτων για τον έλεγχο

Εισαγωγή

18

και εξουσιασμό τους, κατέληξαν μέσα αποτίμησης για τον έλεγχο και εξουσιασμό των ίδιων των ανθρώπων.

Οι άνθρωποι αξιολογούνται, όπως και οι μηχανές, με βάση την απόδοσή τους.

Δημιουργούνται πρότυπα με βάση τα οποία οι άνθρωποι συγκρίνονται και ανάλογα με το αποτέλεσμα ετικετάρονται ως παραγωγικοί ή μη, μαζί με ολόκληρη λίστα δεικτών, όπως ανθρωποωρών, αριθμού δημοσιεύσεων, κλπ.

Και η αξία των ανθρώπων, όπως και η αξία των πραγμάτων βρίσκεται πια στην αποτίμησή τους και όχι στην ίδια την υπόστασή τους.

Τώρα πια δεν αρκεί το όνομά τους ως η υπογραφή της οντότητάς τους. Όπως και τα πράγματα. συνοδεύονται από λίστα με πλήθος μεζούρες και τα αποτελέσματά τους, που αποκαλούν «ταυτότητά» τους, μέχρις ότου, χαθεί εντελώς το όνομά τους, και παραμείνουν μόνον τα νούμερά τους.

Τα Νούμερα ως Τρόπος Εξουσιασμού και η Νέα Ηθική

Οι άνθρωποι ταυτίζοντας την υπόστασή μας με την αποτίμησή μας ανταγωνιζόμαστε ο ένας τον άλλο για το ποιός θα αποτιμηθεί με την καλύτερη τιμή. Καλύτερη τιμή επιτρέπει καλύτερες θέσεις στις βιτρίνες και άλλες διευκολύνσεις.

Γι αυτό, έχουν εφευρεθεί διάφορες εξαπατήσεις για την υπερτίμηση μερικών και την υποτίμηση των λοιπών. Προεξέχουσα θέση στις μεθοδεύσεις αυτές αποτελούν τα νούμερα και οι ειδικές ορολογίες με βάση τα οποία οι άνθρωποι διαχωρίζονται σε αυθεντίες και μη.

Δισεκατομμύρια άνθρωποι γινόμαστε νούμερα και πρώτη ύλη για τους «φωτισμένους» επιστήμονες των οποίων οι στόχοι είναι τόσο θαυμαστοί που χάνουν από τη θέα τους τον άνθρωπο και βλέπουν παντού καταναλωτές, χρήστες, οπαδούς.

Και είναι πολλοί αυτοί οι «μεγάλοι» που κάνουν καριέρα να πατρονάρουν τους υπόλοιπους τους «μικρούς».

Όλοι τους διακατέχονται από μια μοιραία επιθυμία: Να θέτουν τον εαυτό τους υπεράνω της ανθρωπότητας ώστε να την ρυθμίζουν,

Εισαγωγή

19

να την οργανώνουν και να την διευθύνουν. Αυτοί, όμως, οι «μεγάλοι» δεν επιθυμούν να επιβάλλουν άμεσο δεσποτισμό, καθώς είναι πολύ «πολιτισμένοι» και «φιλάνθρωποι» για τέτοια βίαιη πράξη.

Επιφυλάσσουν στους κανονισμούς, τους νόμους, τους θεσμούς και τα ιδεώδη αυτό το δεσποτισμό.

Επιθυμούν μόνο να φτιάχνουν τους κανονισμούς και τους νόμους, να διαμορφώνουν τους θεσμούς και τα ιδεώδη. Και σ΄αυτό είναι πράγματι μεγάλοι.

Ορθώνουν φράγματα που εμποδίζουν να φανεί η κενότητα των κατασκευασμάτων τους. Εμποδίζουν να φανεί πώς τα νούμερα είναι πια η νέα ηθική.

«Άξιζε τον κόπο» απάντησε η Ολμπράϊτ στο δημοσιογράφο όταν ρωτήθηκε για το μισό εκατομμύριο παιδιά που χάθηκαν στο Ιράκ εξ αιτίας του εμπάργκο.

Οι ειδήμονες φτιάχνουν από τα νούμερα ποσοποιότητες, όπως η ομάδα, η κοινωνία, η πολιτεία, ο λαός, η παιδεία, η επιστήμη, η τεχνολογία κ.λ.π. και τις επιβάλλουν ως αυθύπαρκτες οντότητες με δικά τους δικαιώματα υπέρτερα από αυτά των ατόμων και στο όνομα τους απαιτούν θυσίες, παραχωρήσεις, υποταγή.

Με τις ποσοποιότητες να υπερίπτανται ως θεότητες χάνεται η αίσθηση της φυσικής επάρκειας που μας προσδίδει η απλή λογική με την οποία έχουμε προικοδοτηθεί για την αυτορρύθμισή μας και για να εκπληρώσουμε τους προορισμούς μας.

Και τη στέρηση της φυσικής αίσθησης επάρκειας ακολουθεί η στέρηση της φυσικής αίσθησης της ελευθερίας η οποία απορρέει απ΄αυτήν.

Και έτσι, αντί να αναπτυσσόμαστε στον καθαρό αέρα της ελευθερίας, ασφυκτιούμε μέσα στον πνιγηρό κόσμο των κρίκων, των αλυσίδων, των βρόχων και των κουδουνιών.

Και με τις κουδουνίστρες στο χέρι πορευόμαστε σε μια ζωή από δεύτερο χέρι. Η ημέρα που οι «μεγάλοι» θα παραιτηθούν από τη σωτηριοπαθή καριέρα τους και θα αφήσουν τα πράγματα να ξαναρχίσουν από κει που εκτράπηκαν φαίνεται να έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί.

Εισαγωγή

20

22.10.09

3. Η Τεχνολογική Ανάπτυξη και η Αναπηρία του Σύγχρονου Ανθρώπου

"Αν σβήσει το ηλεκτρικό σας θα σβήσει και ο πολιτισμός σας"

Τοίχοι των Εξαρχείων

"Δεν μπορείς να πεις ότι ο πολιτισμός δεν προοδεύει, αφού σε κάθε

πόλεμο μπορούν να σε σκοτώσουν με νέα όπλα"

Will Roges, κωμικός

Σε τηλεοπτική εκπομπή (νομίζω στην ΕΤ3) προβάλλονταν σε συνέχειες οι περιπέτειες ενός ανθρώπου που διέσχιζε για εβδομάδες άγνωστη άγρια παρθένα φύση χωρίς καθόλου προμήθειες, με μόνο εφόδιο ένα μαχαίρι-σουγιά.

Κατάφερνε να τρέφεται, να θεραπεύεται, να προστατεύεται από άγρια ζώα, δηλητηριώδη φυτά, ορμητικούς χείμαρρους και ένα σωρό άλλους κινδύνους, επιδεικνύοντας απίστευτη εφευρετικότητα και προσαρμοστικότητα.

Ένα εγκώμιο της απλής λογικής, ένα εγκώμιο του ανθρώπου που μαθητεύει στην μεγάλη επιστήμη της ζωής, του ανθρώπου που ξέρει να διαβάζει το μεγάλο βιβλίο της φύσης.

Άραγε, πόσοι από τους πολυσπουδαγμένους ανθρώπους θα επιβίωναν έστω και μια ημέρα σ΄ αυτές τις αντίξοες συνθήκες, μακριά από τις βολές και τα εφόδια της σύγχρονης τεχνολογίας;

Πολλοί μιλάμε για εξέλιξη του ανθρώπου με την ανάπτυξη της τεχνολογίας.

Σίγουρα, έχουμε ταχύτατη ανάπτυξη της τεχνολογίας. Έχουμε, όμως, ως επακόλουθο της τεχνολογικής ανάπτυξης και εξέλιξη του ανθρώπου;

Αν δούμε την εξέλιξη ως την προοδευτική απελευθέρωση του ανθρώπου από εξαρτήσεις και δεσμεύσεις, ως μια πορεία προς την αυτονομία του και την αυτοτροφία του, ως μια πορεία υπέρβασης των νόμων του πεδίου της ύπαρξής του, πόσο τον βοήθησε σ΄ αυτό η ανάπτυξη της τεχνολογίας; Σίγουρα, τον απάλλαξε από σκοτούρες και βάσανα, τον

Εισαγωγή

21

απελευθέρωσε από αρκετές κουραστικές και μονότονες δουλειές του παρελθόντος.

Το τίμημα, όμως, αυτής της βοήθειας ήταν η ισχυρή εξάρτηση του ανθρώπου από τον βοηθό του, την τεχνολογία.

Πόσο βοηθός είναι κάποιος, όταν, αντί να σου παρέχει τη δυνατότητα να απεξαρτηθείς απ΄ αυτόν, απλά σε διευκολύνει καταδικάζοντάς σε σ ολοένα και μεγαλύτερη εξάρτηση;

Η τεχνολογική ανάπτυξη, υποκατάστατο της εσωτερικής ανάπτυξης του ανθρώπου και αποτέλεσμα ανταγωνισμού ατόμων, ομάδων και κρατών, οδήγησε νομοτελειακά, αντί στην απελευθέρωση του χρόνου και την αναβάθμιση της εργασιακής και κοινωνικής ζωής, σε προοδευτική υποβάθμιση και επιμήκυνση του εργασιακού χρόνου και στέρηση κεκτημένων ελευθεριών,

καθιστώντας την πλειοψηφία των ανθρώπων τροφοδότες των μηχανών, επιβεβαιώνοντας τις προβλέψεις περί αντιστροφής του ρόλου ανθρώπων και μηχανών.

Σήμερα, η κατάσταση τείνει να αντιστραφεί και τα δημιουργήματά μας, τα τεχνολογικά επιτεύγματά μας που φτιάξαμε για να διευκολύνουμε και να αναβαθμίσουμε τη ζωή μας, με την άκριτη και άτοπη συλλογική υπερχρήση τους τείνουν να αυτονομηθούν και να μας εξουσιάσουν και να υποστρέψουν την εξέλιξή μας, υποκαθιστώντας την κρίση μας και συρρικνώνοντας το πεδίον των εμπειριών μας,

ποδηγετώντας με τον τρόπο αυτό τον μοχλό της εξέλιξής μας.

Εγκλωβιστήκαμε στα δημιουργήματά μας και η δημιουργία μας μετεστράφη σε αντιδημιουργία.

Εκλαμβάνοντας την πρόσω ολοταχώς πορεία της προοδευτικής υβριδοποίησης ανθρώπου και μηχανής ως πρόοδο και εξέλιξη,

η τεχνολογία ενδύθηκε το ένδυμα του βασιλέως, όμηρος πλήθους παλατιανών, οι οποίοι επικαλούμενοι τον βασιλέα και τις προσταγές του, δημιούργησαν στρατιές υπηκόων υποταγμένων στις πλεκτάνες των παλατιανών ως τη θέληση του βασιλέα, προσφερόμενων ή καταναγκαζόμενων σε θυσία για τη στήριξη του βασιλείου.

Εισαγωγή

22

Και οι υπήκοοι μη διακρίνοντας το βάσανον της ηθελημένης αιχμαλωσίας των παλατιανών ανταγωνιζόμαστε να εισέλθουμε στα παλάτια και να τους διαδεχθούμε.

Έως ότου αποκαλυφθεί ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός και οι παλατιανοί έχουν εσαεί φυλακιστεί.

Έως ότου κατανοηθεί ότι εμείς εκχωρήσαμε τη δύναμη στους παλατιανούς, απεμπολώντας την. Έως ότου θελήσουμε να αναλάβουμε την ευθύνη της διαχείρισής της.

Οι Επιστήμονες και οι Άλλοι

23


Πού είναι η σοφία που χάσαμε μέσα στη γνώση;

Πού είναι η γνώση που χάσαμε μέσα στις πληροφορίες;

Τ. S. Eliot

«Όλοι οι άνθρωποι είναι διανοούμενοι, αν και δεν έχουν όλοι τους τη λειτουργία του διανοούμενου μέσα στην κοινωνία»

Γκράμσι, φιλόσοφος


24

22.5.11

4. Η Σκοτεινή Ενέργεια και οι Επιστήμονες της Ζωής

Ακούμε και διαβάζουμε για πρωτοβουλίες "προσωπικοτήτων" για τη σωτηρία της χώρας. Εν προκειμένω με τον όρο "προσωπικότητες" νοούνται οι κατέχοντες περγαμηνές σε διάφορους τομείς της επιστήμης.

Προσφέρονται ή προτείνονται για την αλλαγή των πραγμάτων και την αναδόμηση της κοινωνίας ως γνώστες, ως αυτοί που κατέχουν τη γνώση για την αλλαγή.

Στο σύμπαν, λένε οι φυσικοί, περίπου 4% είναι το ορατό σύμπαν, 26% η σκοτεινή ύλη και 70% η σκοτεινή ενέργεια.

Ως σκοτεινή ορίζουν την ύλη και την ενέργεια που γνωρίζουν ότι υπάρχει, αλλά δεν γνωρίζουν τίποτα γι αυτήν.

Ο προσδιορισμός σκοτεινή έχει την έννοια του μη γνωστού.

Με την έννοια αυτή, όμως, και το ορατό σύμπαν είναι μισοσκότεινο. ΄ Γνωρίζουν τις εκδηλώσεις του, αλλά όχι την ουσία του, το νόημά του.

Θα μπορούσε, ίσως, να πει κανείς ότι η ουσία, το νόημα, του ορατού σύμπαντος είναι στη σκοτεινή ενέργεια του σύμπαντος. Κι αυτήν η φυσική δεν μπορεί να την προσεγγίσει.

Η φυσική δεν μπορεί να προσεγγίσει την αιτία, την κινητήρια δύναμη, τη θέληση και την επιθυμία του σύμπαντος.

Γι αυτό και η προσπάθειά της για ενοποίηση, για μια θεωρία των πάντων, είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Δεν γίνεται να πεις κάτι απλά (και όχι απλοϊκά) χωρίς να το έχεις κατανοήσει.

Γι αυτό και όλα στη φυσική έχουν πάντα μια περιοχή ισχύος. Γι αυτό κάθε φορά που αλλάζουν τα εργαλεία της, αλλάζουν και οι θεωρίες της.

Την ίδια αδυναμία παρατηρεί κανείς σε όλους τους τομείς της επιστήμης. Παντού υπάρχει μια σκοτεινή ύλη και μια σκοτεινή ενέργεια που κινεί τα φαινόμενα.


25

Αυτό που εμφανίζεται ως η αιτία, η ερμηνεία των φαινομένων δεν είναι παρά μια ακόμη περιγραφή. Η λέξη επειδή ισοδυναμεί με το όταν. Τα συμπεράσματα δεν είναι παρά διαπιστώσεις. «Κρυώνεις επειδή κάνει κρύο» σημαίνει: κρυώνεις όταν κάνει κρύο, κ.ο.κ.

Το ίδιο ισχύει όταν προσπαθεί κανείς να καταπιαστεί με τα ζητήματα της ατομικής ή συλλογικής ζωής του ανθρώπου, με το σύμπαν ενός ανθρώπου ή μιας ομάδας ανθρώπων. Υπάρχει και σ΄αυτό, το ορατό σύμπαν και η σκοτεινή ύλη και ενέργεια. Υπάρχουν αυτά που αντιλαμβανόμαστε και υπάρχουν αυτά που δεν αντιλαμβανόμαστε και αυτά που υπόκεινται αυτών που δεν αντιλαμβανόμαστε.

Πολλοί μιλάνε για γνώση που έχουν οι επιστήμονες που δεν έχουν οι υπόλοιποι. Η γνώση, όμως, αλλάζει τον άνθρωπο. Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας ορισμός της.

Η γνώση ως κατανόηση είναι ο όρος κάθε ουσιαστικής αλλαγής.

Οι ίδιοι οι επιστήμονες, όμως, φυσικοί και άλλοι, παραδέχονται ότι η ενασχόλησή τους με την επιστήμη τους, τη φυσική ή άλλη, δεν τους αλλάζει ως ανθρώπους.

Για παράδειγμα, δεν τους κάνει λιγότερο εμπαθείς, περισσότερο αυτάρκεις. Μερικοί που είναι στον προθάλαμο, ως φοιτητές, προπτυχιακοί ή μεταπτυχιακοί, ίσως να μην το αντιλαμβάνονται αυτό. Μένουν με την καλλιεργούμενη εξωτερική εικόνα της επιστημοσύνης αυτών που «κάθονται μπροστά στις οθόνες τους και εργάζονται για το καλό της ανθρωπότητας», όπως σχολίαζε πριν καιρό ιστολόγος σε σχετική ανάρτηση.

Όσοι, όμως, βιώνουν την επιστημοσύνη αυτή από τα μέσα, αντικρίζουν άλλη εικόνα, αυτήν του άκρατου ανταγωνισμού και χρηματισμού στις τάξεις των επιστημόνων.

Η έλλειψη αλλαγής στον άνθρωπο της επιστήμης είναι άλλη μια ένδειξη, αν όχι απόδειξη, ότι η αληθινή γνώση δεν είναι κατ΄ανάγκην στην επιστήμη, τουλάχιστον έτσι όπως την εννοούμε σήμερα.

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ασχολούνται με την επιστήμη, όπως την ξέρουμε σήμερα που, όμως, αλλάζουν. Αλλάζουν ως


26

άνθρωποι βιώνοντας καταστάσεις τις οποίες μερικές φορές δεν μπορούν ούτε να τις περιγράψουν. Το ότι αλλάζουν είναι ένδειξη, αν όχι απόδειξη, ότι υπήρξε κατανόηση, ότι υπήρξε γνώση.

Ίσως οι άνθρωποι αυτοί να βιώνουν κάτι απ αυτό που οι επιστήμονες δεν μπορούν να αγγίξουν καν. Ίσως να βιώνουν κάτι από την ουσία του σύμπαντος, τη σκοτεινή ενέργειά του. Για κάποιους οι άνθρωποι αυτοί είναι οι πραγματικοί επιστήμονες.


27

21.5.10

5. Η Εγκατεστημένη Πεποίθηση για την Αξιοσύνη των Επιστημόνων

«Δεν πιστεύω στη μεταφορά της εξουσίας στους επιστήμονες. Δεν είναι διόλου καλύτεροι από τους πολιτικούς όταν αφήνονται

ανεξέλεγκτοι να πάρουν αποφάσεις για το κοινωνικό σύνολο και είναι ακόμη πιο αλαζόνες»

Pierre de Gennes, νομπελίστας «Βήμα» (9-5-2004)

Μια από τις περισσότερο εγκατεστημένες πεποιθήσεις μας είναι αυτή για την αξιοσύνη, την αντικειμενικότητα και το κατά κάποιο τρόπο «αλάθητο» της επιστήμης, δηλαδή των επιστημόνων.

Συνέπεια αυτής της πεποίθησης είναι οι μη έχοντες γνώση εκ των έσω να θεωρούν ότι οι επιστήμονες είναι αυτοί που διαθέτουν τα εχέγγυα για την επίλυση των προβλημάτων της κοινωνίας και ότι αυτοί θα πρέπει να έχουν τον πρώτο λόγο.

Στην προηγούμενη κρίση, αυτήν της λεγόμενης πανδημίας της νέας γρίπης ήρθε στο φως η επιστημονική και όχι μόνον ένδεια των γιατρών και η ασύλληπτη κερδοσκοπία πίσω από την επιστήμη των φαρμάκων.

Στην προγενέστερη κρίση με τις μεγάλες πυρκαγιές αποκαλύφθηκε η ανικανότητα των μάνατζερ των δημόσιων οργανισμών, κατά το πλείστον ξενόφερτων πολυσπουδαγμένων, να μην εφαρμόζουν στοιχειώδεις τεχνικές αναχαίτισης της φωτιάς που μπορεί κανείς να δει στο διαδίκτυο βάζοντας στην αναζήτηση:πυρκαγιά δασών.

Πρωτοεισήχθηκαν στην Ολυμπιακή και τη φαλίρισαν. Ακολούθησαν στα νοσοκομεία και τα φαλίρισαν κι αυτά.

Στην κρίση με το μεγάλο σεισμό στην Αττική ήρθε στο φως η ανικανότητα των σεισμολόγων να συνεννοηθούν μεταξύ τους, όπως χαρακτηριστικά είχε δηλώσει δημόσια σε ιδιωτικό κανάλι ο διευθυντής ερευνών του γεωδυναμικού ινστιτούτου:

"στα συνέδρια οι μισοί σεισμολόγοι δεν καταλαβαίνουμε τι λένε οι άλλοι μισοί".


28

Στη σημερινή οικονομική κρίση αποκαλύπτεται μπροστά μας η πραγματική φύση της λεγόμενης ελεύθερης αγοράς, η αντικοινωνική δράση και το απυρόβλητο των τραπεζών και η πραγματική φύση του πολιτικού μας συστήματος.

Μια άλλη, όμως, αποκάλυψη, ίσως ακόμη πιο σημαντική, αν και εκτυλίσσεται σε όλη της την αίγλη μπροστά μας παραμένει ασχολίαστη.

Ακούσαμε για διάφορες "φούσκες" που έσκασαν και προκάλεσαν τη σημερινή κρίση.

Δεν ακούσαμε, όμως, τίποτα για μια άλλη "φούσκα" που έσκασε και ευθύνεται ίσως περισσότερο κι από τις άλλες για τη σημερινή κρίση.

Δεν ακούσαμε τίποτα για τη "φούσκα" των οικονομολόγων.

Δεν ακούσαμε τίποτα για την κενότητα των επιστημόνων, αυτή τη φορά των οικονομολόγων, ελλήνων, κατά το πλείστον αμερικανόφερτων, αλλά και ξένων, κατά το πλείστον αμερικανών.

Οι μισοί μιλούν για τα λάθη των ελλήνων και οι άλλοι μισοί λένε ότι η κρίση δεν είναι λάθος των ελλήνων.

Σχεδόν κανείς, όμως, από τους επώνυμους ανάμεσά τους, αυτά τα λάθη, ελλήνων ή μη, δεν τα εντόπιζε ούτε καν την παραμονή της εκδήλωσης της κρίσης που τώρα μας λένε ότι υπόβοσκε από παλιά.

Αντιθέτως στην πλειοψηφία τους εξήραν την καλή πορεία της οικονομίας, ιδιαίτερα αυτήν των ΗΠΑ, με όρους όπως «νέα επιχειρηματικότητα», «νεωτερητικότητα» και άλλα επιστημονικοφανή.

Και ενώ από τους πολιτικούς είδαμε και κάποιους να νοιώθουν την ανάγκη να απολογηθούν και να κάνουν αυτοκριτική και άλλους να τους αναγκάζουν σ΄αυτήν, στην περίπτωση των οικονομολόγων δεν είδαμε κανέναν να απολογείται, να κάνει αυτοκριτική ή να αναγκάζεται να την κάνει. Αντιθέτως τους βλέπουμε να εμφανίζονται κάθε φορά υπεράνω, τιμητές πολιτών και πολιτικών.


29

2.8.09

6. Τα Παλάτια και ο Γυμνός Βασιλιάς

Το Σύγχρονο Περιβάλλον της Τεχνοεπιστήμης Η συνεχής ροή ερευνητικών κονδυλίων και η ανάγκη για συνεχείς επενδύσεις σε εξοπλισμούς ποδηγετούν τους εργαζόμενους στα ερευνητικά κέντρα και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα (καθώς η ιεραρχική άνοδός τους εξαρτάται από το βαθμό συμμετοχής τους και συμμόρφωσής τους στους κανόνες της αγοράς της επιστημονικής παραγωγής) σε αδιάκριτη συνεχή παραγωγή ερευνητικών δημοσιεύσεων, των αποκαλούμενων «πέϊπερs» (που σημαίνει «χαρτιά», καθώς έχει αναπτυχθεί αφανής τέχνη πολλαπλασιασμού και ανακύκλωσής τους και, γι αυτό, κατανάλωση πολλών χαρτιών).

Τα «πέιπερς» αποκρυβόμενα ως κόρη οφθαλμού και υποκείμενα σ΄ όλες τις διεργασίες των καταναλωτικών «αγαθών», (απομιμήσεις, κλπ) τροφοδοτούν επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια τα οποία αποτελούν τις αγορές, τα «σουπερμάρκετ», των επιστημονικών «αγαθών».

Τα ερευνητικά «αγαθά» αγοράζονται από τους τεχνοεπιστήμονες καταναλωτές των περιοδικών και των συνεδρίων (πληρώνοντας σημαντικές συνδρομές) και στη συνέχεια διαφημίζονται είτε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, είτε με ειδικά φυλλάδια ή βίντεο και ημερίδες των εταιρειών εμπορίας προϊόντων για τα οποία αποφαίνονται θετικά τα πέϊπερς (τα οποία, συνήθως, έχουν χρηματοδοτηθεί από τις εμπλεκόμενες εταιρείες).

Οι Μεθοδεύσεις στην Τεχνοεπιστημονική Αγορά

Οι αγορές των ερευνητικών «αγαθών» υπόκεινται σ΄ όλες τις διεργασίες των αγορών των καταναλωτικών «αγαθών».

Για παράδειγμα, όπως το ίδιο προϊόν εμφανίζεται με ετικέτες διαφορετικών εταιριών τιμολογούμενο με διαφορετικές τιμές,


30

έτσι μπορεί να συμβεί ή ίδια εργασία να ανακοινωθεί σ ένα συνέδριο από έναν «πεϊπερογράφο» και σ΄ άλλο, μεταγενέστερο, συνέδριο από άλλον «πεϊπερογράφο», ή ίδια πειραματική εργασία να ανακοινωθεί από τον ίδιο «πεϊπερογράφο» σε διαφορετικά συνέδρια με διαφορετικούς τίτλους και διαφορετικά πειραματικά αποτελέσματα σε κάθε συνέδριο και αυτά διαφορετικά από προγενέστερη δημοσίευση της ίδιας εργασίας σε επιστημονικό περιοδικό υπό άλλη σύνθεση «πεϊπερογράφων», κοκ.

Όπως, για παράδειγμα, εξαφανίζονται από την αγορά φθηνά, ευρείας κατανάλωσης και αποτελεσματικά φάρμακα για τη διασφάλιση της κυκλοφορίας επικερδέστερων παρασκευασμάτων, ή θάβονται στις χωματερές τρόφιμα στο βωμό του κέρδους, με τον ίδιο τρόπο μπορεί να «θαφτούν» επιστημονικές εργασίες.

Και, όπως προϊόντα «made in Kampoze» λανσάρονται στις πασαρέλες των «σούπερμάρκετ» των «ανεπτυγμένων» χωρών με την ετικέτα «επώνυμων» οίκων, έτσι και εργασίες οι οποίες απορρίπτονται θεωρούμενες αμελητέες, μπορεί να εγκριθούν αν σ΄αυτές προστεθεί βιβλιογραφική αναφορά σε εργασίες «επώνυμου» κριτή, ή και να αναγορευτούν ως σημαντική τομή στην εξέλιξη της επιστήμης, αν είναι «επώνυμοι» οι «πεϊπερογράφοι» ή συμπεριληφθούν οι «επώνυμοι» μεταξύ των «πεϊπερογράφων».

Και, όπως η τιμή σημαντικών φαρμάκων διαφέρει από χώρα σε χώρα και καθορίζεται, καταπατώντας διεθνείς νόμους και κανονισμούς, ιδιαίτερα δυσπρόσιτη για τη μυστηριωδώς αποδεκατιζόμενη από ασθένειες, πείνα και εμφύλιες συρράξεις Αφρική, την άλλοτε τροφό και πλέον εύρωστη και φιλειρηνική περιοχή του πλανήτη, έτσι, για παράδειγμα, μπορεί διδακτορική ή άλλη ερευνητική εργασία να εγκριθεί πάραυτα εις ανταμοιβή υπακοής ή άλλων προσφερόμενων υπηρεσιών, ενώ η έγκριση άλλης εργασίας να καθυστερεί επί έτη, κατά συρροή παραβάσεων νόμων και κανονισμών, αν ο συντάκτης της εργασίας έχει επιλέξει να είναι άστεγος συντεχνιακής ή κομματικής στέγης και να μην αντιδικεί.

Χαρακτηριστικά του κλίματος και των μεθοδεύσεων στο «σουπερμάρκετ» των ερευνών είναι τα ειρωνικά σχόλια άρθρων


31

στο περιοδικό Science και στους Times της Νέας Υόρκης με τίτλο:

«Να είναι Yb ή να μην είναι; Ιδού το Ερώτημα» «Οι φυσικοί αναζητούν το Υ των πραγμάτων»

σχετικά με τις ίντριγκες και τις μηχανορραφίες στις ομάδες έρευνας υπεραγώγιμων υλικών, οι οποίες έγιναν ευρύτερα γνωστές από το βιβλίο «Η Ρήξη - Η κούρσα της Υπεραγωγιμότητας», βλ. κεφ. 16.

Το Σκλαβοπάζαρο των Εγκεφάλων και η Βία των Τεχνοκρατών

Στην υπεραγορά των ερευνών, όπως και στις άλλες υπεραγορές, διακινείται εργατικό δυναμικό το οποίο όμως, σ αντίθεση με τους άλλους μισθωτούς, δελεαζόμενο μέσω υποτροφιών, διακρίσεων και ειδικών παροχών, χάνει την αίσθηση του εργαζόμενου μισθωτού, θεωρεί εαυτόν «εκλεκτό» και υπεράνω αγορών, έως ότου έρθει η στιγμή που η αγορά απαιτεί ο εκλεκτός να χρησιμοποιηθεί για αντιδεοντολογική εφαρμογή ή να αντικατασταθεί.

Και ο «εκλεκτός» σπανίως αποχωρεί, καθώς έχει επί χρόνια εκπαιδευτεί στα «ιδρύματα του ανώτατου πνεύματος» στο πνεύμα της συμμόρφωσης και του ανταγωνισμού και έχει ήδη εθιστεί στην ετικέτα του εκλεκτού.

Και παραβλέπει και παραμένει και υφίσταται εντολές και πιέσεις και σιωπά.

Και η σιωπή αυτή συσσωρεύει βία και ο «εκλεκτός» εφορμά με όπλο την «έρευνα» και την «επιστημονική αλήθεια» και προσφέρει «επιστημοσύνη» στη νέο-πειρατεία γης και ουρανού των σύγχρονων πολυεθνικών εταιρειών, νεόδουλος στο σύγχρονο σκλαβοπάζαρο των εγκεφάλων.

Ενδεικτικό των «αγαθών» της επιστημονικής έρευνας είναι το πλήθος των δημοσιευμάτων για τις συνέπειες στους ανθρώπους και τον πλανήτη των εφαρμογών των τελευταίων τεχνολογιών.


32

Τα Οδυνηρά Ευτράπελα

Δεν είναι λίγες οι φορές που «επώνυμες» πολυεθνικές εταιρείες που ευθύνονται για τη ρύπανση του περιβάλλοντος και την καταστροφή του πλανήτη και βαρύνονται με εκατόμβες νεκρών και την πολιτιστική υποβάθμιση ολόκληρων πληθυσμών επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους ιδρύοντας θυγατρικές εταιρείες οικολογικού ενδιαφέροντος, χρηματοδοτώντας αντίστοιχα συνέδρια και οργανισμούς, ή διαφημίζονται ως βασικοί «σπόνσορες» πολιτιστικών εκδηλώσεων, όπως δεν είναι λίγες οι φορές που «επώνυμοι» αρθρογραφούν, για παράδειγμα, και συγγράφουν περί της ασφάλειας των εργαζόμενων για την οποία οι ίδιοι έχουν παντελώς αδιαφορήσει και καταπατήσει στην «κούρσα» της με κάθε κόστος παραγωγής «πέϊπερς».

Η Αντιστροφή των Εννοιών και ... οι Σκηνοθεσίες Λέξεις όπως «έρευνα», «ερευνητικό πρόγραμμα» και τα συναφή, οικειοποιημένοι όροι από την εποχή πριν τις υπεραγορές, όταν οι άνθρωποι ερευνούσαν για να μάθουν και όχι για να διακριθούν είτε να τα «κονομήσουν», μας επισκιάζουν συνεχώς,

όπως ακριβώς οι αντίστοιχοι οικειοποιημένοι όροι «θεός», «ελευθερία», «δικαιοσύνη», «απελευθέρωση», «ανεξαρτησία», και τα παρόμοια των κρατούντων υπερατλαντικών χωρών επισκιάζουν και θέτουν στην υπηρεσία ανθρωποκτόνων επιχειρήσεων ανυποψίαστους ένστολους και μή.

Χαρακτηριστικά είναι δημοσιεύματα εφημερίδων με τίτλο:

«Η παγκοσμιοποίηση της ασημαντολογίας»

«Τηλεοπτικά συνεργεία με συνεργεία τελευταίας τεχνολογίας “στήνουν” σκηνές παράδοσης ιρακινών αιχμαλώτων».

Καθημερινά πλήθος εντελώς αυτονόητων θεμάτων προβάλλονται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως τα θέσφατα ειδικών ερευνών και πολυσήμαντων ερευνητικών προγραμμάτων, (όπως, αίφνης, η ανακάλυψη ότι το μητρικό γάλα κάνει καλό)


33

καλλιεργώντας την παραίτηση και την απαξίωση της κρίσης των καταναλωτών της ενημέρωσης.

Χαρακτηριστικό του κλίματος αυτού αποτελεί η παροιμιώδης φράση του αμερικανού τηλεπαρουσιαστή David Levinson το 1947:

« H USA today δημοσιεύει μια καινούργια έρευνα. Σύμφωνα μ΄αυτήν, τρεις στους τέσσερις ανθρώπους αποτελούν το 75% του πληθυσμού».

Οι Άνθρωποι ως Καταναλωτές και η Εκχώρηση της Δύναμής τους

Σήμερα, τεχνοεπιστήμονες και μη, ως καταναλωτές στο «σουπερμάρκετ» των τεχνοεπιστημονικών «αγαθών», βομβαρδιζόμαστε από πλήθος πληροφοριών–διαφημίσεων και εν μέσω υπερπληθώρας παραλλαγών και απομιμήσεων και φανταχτερών περιτυλιγμάτων, επώνυμων παραγωγών και ηχηρών σημάτων, υποκείμεθα σε προοδευτική απώλεια της γευσιγνωστικής αίσθησής μας. Εκχωρώντας την σε επώνυμους παραγωγούς και τα προϊόντα τους, με τον ίδιο τρόπο που ο καταναλωτής των ειδών διατροφής, εθιζόμενος στα σελοφάν των «σουπερμάρκετ» και τοξινούμενος από τα περιεχόμενά τους δεν διακρίνει ή περιφρονεί το παραδοσιακό και θρεπτικό και απεμπολεί, ελλείψει σελοφάν, τη δυνατότητα σπιτικής παραγωγής του.

Συνέπεια της εμπορευματοποίησης της έρευνας που σχολιάστηκε παραπάνω είναι η συνεχής παραγωγή «καινούργιων» «αγαθών».

Κατά κανόνα τα «αγαθά» αυτά συνοδεύονται από πιστοποιητικά πανεπιστημιακών ή άλλων ερευνητικών κέντρων τα οποία κατόπιν πειραμάτων πιστοποιούν τις «δεξιότητες» των «αγαθών» αυτών.

Τα πιστοποιητικά αυτά λειτουργούν καταλυτικά για την προώθηση των «αγαθών» αυτών, καθώς οι έννοιες ερευνητικό κέντρο, πανεπιστημιακό εργαστήριο θεωρούνται εγγύηση ορθότητας και γνησιότητας για απληροφόρητους καταναλωτές.

Γι αυτό, μεγάλες εταιρίες επενδύουν σημαντικά ποσά στα κέντρα και τα εργαστήρια αυτά για τις δραστηριότητές τους, γενικά, καθώς η υπαρξής τους αποτελεί βασικό


34

παράγοντα της κερδοφορίας τους μέσω της πειθούς την οποία ασκούν στους καταναλωτές.

Οι Μεγάλες Αντιστροφές Με τον ίδιο τρόπο που οι μεγάλες εταιρίες-χορηγοί ενδυόμενες τα ολυμπιακά ιδεώδη τα αλώνουν και τα θέτουν στην υπηρεσία της κερδοφορίας τους μεταστρέφοντάς τα σε καταναλωτισμό, έτσι οι μεγάλες εταιρίες ενδυόμενες τα πανεπιστημιακά ιδεώδη μέσω έξυπνων λογότυπων, βράβευσης φοιτητών, κλπ, τα αλώνουν και τα θέτουν στην υπηρεσία τους.

Και, όπως τελικά όλοι μας χρηματοδοτώντας τα ολυμπιακά ιδεώδη (μέσω φόρων) καταλήγουμε να χρηματοδοτούμε την κερδοφορία συγκεκριμένων μεγάλων εταιριών (φαρμακευτικών, αθλητικών ειδών, ΜΜΕ, κ.α), το ίδιο συμβαίνει και με τη χρηματοδότηση της έρευνας και της παιδείας.

Η Αντιστροφή Αναγκών και «Αγαθών»

Ως συνέπεια της ανεξέλεγκτης και με κάθε μέσο κερδοφορίας των μεγάλων εταιρειών υπάρχει ανεξέλεγκτη συνεχής παραγωγή νέων «αγαθών».

Για την κατανάλωση της πληθώρας των «νέων» αγαθών έχουν ερευνηθεί και εφαρμόζονται μέθοδοι δημιουργίας «νέων» αναγκών.

Και ενώ παλιότερα τα αγαθά υπηρετούσαν τις ανάγκες του ανθρώπου, σήμερα οι ανάγκες του ανθρώπου υπηρετούν την κυκλοφορία των αγαθών για την κερδοφορία των εταιριών.

Η Ανάγκη Επανασύνδεσης Ερώτησης και Απάντησης

Ο σχεδιασμός των πειραμάτων, των υπολογιστικών προγραμμάτων ή των στατιστικών δεν είναι παρά η διατύπωση μιας ερώτησης και τα αποτελέσματά τους η απάντηση στην ερώτηση αυτή.

Αν διαφοροποιηθεί ο σχεδιασμός τους, διαφοροποιούνται τα αποτελέσματά τους, όπως διαφοροποιείται η απάντηση, όταν διαφοροποιείται η ερώτηση.


35

Γι αυτό,

όλα τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα έχουν μια περιοχή ισχύος.

Στη σημερινή εποχή, όμως, οι απαντήσεις, τα συμπεράσματα, ως δημιουργήματα κι αυτές του ανθρώπου, τείνουν να αυτονομηθούν ως αποτέλεσμα της συλλογικής άκριτης και άτοπης γενίκευσής τους.

Η ερώτηση – απάντηση ως οι δύο πόλοι, οι δύο όψεις του ίδιου πράγματος, σε ρόλο πομπού – δέκτη, συχνά αποχωρίζονται με την απάντηση να ποδηγετεί την ερώτηση, καθώς οδεύουμε στον κόσμο των τεχνολογικών βεβαιοτήτων και της καθαίρεσης των ερωτηματικών.

Έτσι για παράδειγμα, ο γιατρός ενημερώνεται καθημερινά για «καινούργια φάρμακα, εμβόλια, κλπ» και τα εντυπωσιακά σχετιζόμενα αποτελέσματα των ερευνητικών προγραμμάτων, στατιστικών και άλλων μεθοδεύσεων, χωρίς, όμως, τις περισσότερες φορές, την παραμικρή αναφορά για την ερώτηση που ετέθη, για το σχεδιασμό του προγράμματος ή της στατιστικής, τα δοκίμια ή τα δείγματα, τον τρόπο παρασκευής ή τη δειγματοληψία, κλπ. Και όπως η οποιαδήποτε απάντηση όχι μόνον δεν ανταποκρίνεται στη συγκεκριμένη ερώτηση αυτού που ρωτάει, αλλά μπορεί και να την αντιστρατεύεται,

έτσι και τα ερευνητικά συμπεράσματα μπορεί να μην ανταποκρίνονται στις συγκεκριμένες συνθήκες στην πράξη,

και τα παντοιοτρόπως πολυδιαφημιζόμενα φάρμακα, υλικά, τεχνικές ή άλλα «αγαθά» να μην ανταποκρίνονται ή και να αντιστρατεύονται τις ανάγκες για τις οποίες θα προμηθευτούν.

Και όπως, για παράδειγμα, ο άστεγος, ή ο άνεργος πληροφορείται πειστικά, με τη «βούλα» της επιστημοσύνης, (των στατιστικών και των «γκάλοπ» εταιριών με εντυπωσιακούς λογότυπους) ότι οι έλληνες (γενικά) είναι καλοφαγάδες, έτσι και ο γιατρός πληροφορείται για τα καλά του τάδε φαρμάκου χωρίς να πληροφορείται ότι οι πειραματικές συνθήκες που υιοθετήθηκαν στο ερευνητικό πρόγραμμα του γνωστού πανεπιστημίου ή γνωστού ερευνητικού κέντρου τη «βούλα» των οποίων επικαλείται η εταιρία που


36

χρηματοδότησε τα πειράματα, απέχουν σημαντικά από τις συνθήκες των ασθενών του.

Η Ανάγκη Επαγρύπνησης και Αμφισβήτησης

Είναι ανάγκη να ανακαλέσουμε τη δύναμη που εκχωρήσαμε, να ανορθώσουμε τα κατεδαφισμένα ερωτηματικά και να αποκαταστήσουμε τη φυσική μας αίσθηση επάρκειας ενεργοποιώντας την εν πολλοίς περιφρονημένη, ως στερούμενης σελοφάν, κοινή (φυσική) λογική μας.

”Δεν πιστεύω στη μεταφορά της εξουσίας στους επιστήμονες. Δεν είναι διόλου καλύτεροι από τους πολιτικούς όταν αφήνονται ανεξέλεγκτοι να πάρουν αποφάσεις για το κοινωνικό σύνολο και είναι ακόμη πιο αλαζόνες»

λέει ο νομπελίστας Pierre de Gennes σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Βήμα» (9-5-2004) με τίτλο «είμαστε όλοι δημιουργοί».


«Ώσπου να υπάρξει κάτι διαφορετικό, θα πρέπει να συνεχίσουμε τον «πόλεμο επικράτησης της κοινής λογικής με τη σωστή ενημέρωση, την εγρήγορση του κοινού και την άσκηση πίεσης στους διάφορους αποδέκτες»

Η Οπισθοδρόμηση της Προόδου

Με τον τρόπο που οι αριθμητικές σχέσεις 5x2+3x+7=0, 6x2+2x=0, 9x+3=0, κ.ά, μπορούν να θεωρηθούν ως διαφορετικά αντικείμενα επίλυσης, αν δεν αναγνωριστούν ως αριθμητικές εφαρμογές της εξίσωσης αx2+βx+γ=0,

με τον ίδιο τρόπο προέκυψαν αναρίθμητα γνωστικά αντικείμενα και εξειδικεύσεις και εξειδικεύσεις των εξειδικεύσεων και η πορεία πρόσω ολοταχώς με τη συνεχή απομάκρυνση και απώλεια μνήμης της αρχικής εκκίνησης που επιφέρει αποδεικνύεται οπισθοδρόμηση.

Με την αυξανόμενη αίσθηση ανεπάρκειας που τη συνοδεύει, το αρχικό εγχείρημα αυτοσυνειδησίας του ανθρώπου μέσω


37

των δημιουργημάτων του κατέληξε στο σύγχρονο πύργο της Βαβέλ με τις πολλές γλώσσες και τις πολλές αντιστροφές (όπως αυτές της «διαρκούς ελευθερίας», της «απεριόριστης δικαιοσύνης» και της «απελευθέρωσης» κάποιων ηγεσιών) και τις πολλές αναπληρώσεις εσωτερικών κενών (όπως αυτές των παρασήμων και των περγαμηνών). Ως αποτέλεσμα της απώλειας της μνήμης μας της πρώτης εκκίνησης η τεχνοεπιστήμη, όπως και οι άλλες δημιουργίες μας έγινε αυτοσκοπός.

Σήμερα η κατάσταση τείνει να αντιστραφεί και τα δημιουργήματά μας, οι κανονισμοί, οι νόμοι και οι άλλοι μηχανισμοί που φτιάξαμε για να διευκολύνουμε και να αναβαθμίσουμε τη ζωή μας, με την άκριτη και άτοπη συλλογική υπερχρήση τους τείνουν να αυτονομηθούν και να μας εξουσιάσουν και να υποστρέψουν την εξέλιξή μας, υποκαθιστώντας την κρίση μας και συρρικνώνοντας το πεδίον των εμπειριών μας, ποδηγετώντας με τον τρόπο αυτό τον μοχλό της εξέλιξής μας.

Εγκλωβιστήκαμε στα δημιουργήματά μας και η δημιουργία μας μετεστράφη σε αντιδημιουργία.

Και στην άπνοια των θεωριών και των κάθε λογής βεβαιοτήτων εμαράθηκε το άλας της αγνωσίας και χάθηκε η έκπληξη, η απορία και ο θαυμασμός που τη συνόδευαν, η ικανότητα να ζούμε με αμφιβολίες και αβεβαιότητες.

Ταυτίζοντας την ουσία των πραγμάτων με την εκδήλωσή τους, το περιεχόμενο με το περιτύλιγμά του,

απωλέσαμε τη συναίσθηση του βάθους των πραγμάτων, την απειρία των δυνατοτήτων τους, τη συναίσθηση της ψυχής τους, την ειδοποιό διαφορά ανθρώπου και μηχανής διακινδυνεύοντας την υβριδοποίησή μας με τις μηχανές.

Οι Τρεις Δρόμοι για τους Εργαζόμενους στον Τεχνοεπιστημονικό Τομέα

Η τεχνολογική ανάπτυξη, υποκατάστατο της εσωτερικής ανάπτυξης του ανθρώπου και αποτέλεσμα ανταγωνισμού ατόμων, ομάδων και κρατών,


38

οδήγησε νομοτελειακά, αντί στην απελευθέρωση του χρόνου και την αναβάθμιση της εργασίας, σε προοδευτική υποβάθμιση και επιμήκυνση του εργασιακού χρόνου και στέρηση κεκτημένων ελευθεριών καθιστώντας την πλειοψηφία των εργαζόμενων στον τεχνοεπιστημονικό τομέα τροφοδότες των ηλεκτρονικών υπολογιστών, επιβεβαιώνοντας τις προβλέψεις περί αντιστροφής του ρόλου ανθρώπων και μηχανών.

Ο εργαζόμενος στον τεχνοεπιστημονικό τομέα βρίσκεται σήμερα σε εργασιακά διλήμματα.

Διαφαίνονται τρεις δρόμοι μπροστά του: - Να ακολουθήσει το δρόμο του τροφοδότη και διεκπεραιωτή, να «κουμπώσει» στο ποντίκι των υπολογιστών, επαληθεύοντας τη ρήση περί «μόχθου και ιδρώτα» και διακινδυνεύοντας την υβριδοποίησή του με τις μηχανές και τους μηχανισμούς. - Να αρνηθεί τον ρόλο του τεχνοεπιστήμονα σε αναζήτηση (στις ημέρες μας τις περισσότερες φορές μάταια) νέου προσφορότερου εργασιακού ρόλου και διακινδυνεύοντας να υποστεί τις ψυχολογικές επιπτώσεις που συνεπάγονται, εν γένει, οι αρνήσεις στη ζωή.

- Να συμμετέχει ως ενεργός παρατηρητής, αξιοποιώντας τις εργασιακές συνθήκες ως μέσον εμπειρίας του ευρύτερου πεδίου ζωής, απέχοντας και διαφοροποιούμενος κατά κρίση.


39

17.7.09

7. Ο Τεχνοκρατικός Εκπολιτισμός και το Αίμα Πίσω από τις Κατασκευές

«H διαπλοκή (μίζες, κ.ά) των μεγάλων κατασκευαστικών Εταιριών ανέρχεται σε 1.000.000 ευρώ την ημέρα».

Δήλωση προέδρου ΤΕΕ, 14-4-2005

«Οι 25 γνωστότερες εταιρείες, που μετείχαν στα ολυμπιακά έργα, κατέγραψαν μέση αύξηση

της κερδοφορίας τους κατά 395%. Το χρυσό μετάλλιο το πήρε η ΑΚΤΩΡ με 1.276%

και η ΑΒΑΞ με 806%» Ελευθεροτυπία

Ο Λευκός Θόρυβος του Σκυροδέματος στις Σύγχρονες Κατασκευές

Η Κακοφωνία των Κατασκευών του 21ου Αιώνα

Αρκεί μόνον μια αποστασιοποιημένη ματιά στις μεγαλουπόλεις για να αφουγκραστεί κανείς το θόρυβο των σύγχρονων πολυώροφων κατασκευών από σκυρόδεμα.

Ριγμένες η μία δίπλα στην άλλη εν είδει ριζωμένων μπάζων παραπέμπουν σε νεκροπόλεις των παλιών καιρών, τους μόνους τόπους με συνωστισμό, εκπέμποντας τον ήχο μουσικής χωρίς παύσεις και εναλλαγή.

Η μουσική των παλιότερων και ταπεινότερων κτισμάτων στο μέσον αγρών και φυσικού περιβάλλοντος φθίνει συνεχώς.

Η Αιχμαλωσία και η Ψευδαίσθηση της Ελευθερίας

Ακόμη και οι πιο καλοσχεδιασμένες και πρωτοποριακές κατασκευές, ριγμένες η μία δίπλα στην άλλη, παραπέμπουν σε μαρίνα με στοιβαγμένα ριζωμένα πλοία και αιχμαλωτισμένους σ΄ αυτά τους ναυτικούς. Η αντιστροφή αιχμαλωσίας και ελευθερίας που παρατηρείται στο σημερινό κόσμο ίσως αντανακλάται και εκπορεύεται από τις σύγχρονες κατασκευές.

Χτισμένες με εσωτερικές ανέσεις που δεν διέθεταν οι παλιές κατασκευές δίνουν στους ενοίκους τους την αίσθηση της


40

ελευθερίας την ίδια στιγμή που ο ζωτικός χώρος τους έχει ασφυκτικά στενέψει αναγκάζοντάς τους σε επιβεβλημένη ανοχή του γείτονα και ωθώντας τους σε ανταγωνισμό και ατομικισμό, την επίφαση και, γι αυτό, το χειρότερο εχθρό της ατομικότητας την οποία υποτίθεται ότι εξυπηρετούν. Το «ταξίδι» της ζωής κινδυνεύει να ξεχαστεί. Αλλά χωρίς να έχει συνειδητοποιηθεί και ομολογηθεί.

Όπως αναφέρει ο Ευγένιος Αρανίτσης σε άρθρο του στην «Ελευθεροτυπία» με τίτλο: «Η Ιστορία της κωμόπολης Σεν Πιερ»:

«Αναπόφευκτα, τη στιγμή που μπορείς να συνδεθείς με οποιοδήποτε σημείο της υφηλίου μέσω των δικτύων, χρειάζεται πλέον να καταβάλεις το αντίτιμο μιας όλο και πιο εντατικής επαγρύπνησης προκειμένου να συνειδητοποιήσεις ότι είσαι αιχμάλωτος».

Άραγε, πώς είναι δυνατόν να θεωρείται πολιτισμός και εκσυγχρονισμός η στοίβαξη των ανθρώπων του ενός δίπλα στον άλλο και του ενός επάνω στον άλλο;

Το Αίμα Πίσω από τις Κατασκευές

«Πολλοί άνθρωποι συγχέουν τη φτωχή μνήμη με την καθαρή συνείδηση»

Doug Larson, γελοιογράφος

Μια Αξιοσημείωτη Αμνησία

Είναι αξιοσημείωτο ότι κανείς δεν μνημονεύει στις τελετές και στις πλακέτες τους χιλιάδες εργαζόμενους πάνω στους οποίους έχουν θεμελιωθεί όλα τα μεγάλα έργα από την αρχαιότητα ως σήμερα.

Σε γιαπωνέζικη ταινία ένα μικρό παιδί έφερνε σε αμηχανία τους μεγάλους όταν τους έδειχνε στις φωτογραφίες που τραβούσε το πίσω μέρος του σώματός τους, το οποίο οι περισσότεροι ηρνούντο να αναγνωρίζουν εκλαμβάνοντας το παιδί προβληματικό.

Ερωτήματα που Ζητούν Απάντηση

Το ίδιο αμήχανα μπορεί κανείς να ατενίσει το αίμα, κυριολεκτικό και μεταφορικό, πλήθους εργαζόμενων που στοίχειωσαν και στοιχειώνουν όλα τα μεγάλα έργα από την αρχαιότητα ως


41

σήμερα, αν κοιτάξει πίσω από τις εμφανίσεις, πίσω από τις πλακέτες με τους συντελεστές των έργων και τους δωρητές, πίσω από τα χειροκροτήματα, τις κορδέλες και τα ψαλίδια κυβερνητικών και τεχνοκρατών.

Ένα αμήχανο ερώτημα που ζητά απάντηση:

Γιατί αποκρύβουμε, γιατί παραβλέπουμε το πίσω μέρος των πραγμάτων;

Το Αίμα από την Αρχαιότητα μέχρι την 28η Ολυμπιάδα

Αίμα ήταν το πρόσθετο που χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι το 300 π.χ. ως πρόσθετο στο ποζουλανικό υδραυλικό τσιμέντο των κτισμάτων τους, αίμα ήταν και το περιεχόμενο των πρώτων, τουλάχιστον, αερακτικών πρόσθετων του σκυροδέματος που εμφανίστηκαν το 1930 για να αυξήσουν την ανθεκτικότητά του σε παγετό.

Δούλοι ήταν οι εργαζόμενοι στις κατασκευές - θαύματα του κόσμου, μετανάστες-νεόδουλοι ήταν οι εργαζόμενοι στα εργοτάξια της υπέρλαμπρης ολυμπιάδας των Αθηνών με τις νέες εργασιακές σχέσεις, τα εξαντλητικά ωράρια, τις απλήρωτες υπερωρίες και την ανασφάλιστη εργασία στην αφανή «Μπετονιάδα» με τους δεκατρείς νεκρούς και τα μεγάλα αφιερώματα του τεχνικού κόσμου στις εταιρίες μαμούθ με τα υπέρλαμπρα κέρδη και τις τεράστιες υπερβάσεις των προϋπολογισμών για τις οποίες είναι γνωστό, όπως γράφει ο Κώστας Μπέης στην «Ελευθεροτυπία» (1-9-2004)

«Κανένα δημόσιο έργο στην Ελλάδα δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα είναι απαλλαγμένο από τη σκιά των τροφείων της διαπλοκής και της διαφθοράς».

Με την «Μπετονιάδα» αυτή δεν ασχολήθηκαν οι ειδικοί, παρά μόνον κάποιοι «περιθωριακοί».

Δεν έδωσαν το σύνθημα οι χορηγοί, ούτε το χρίσμα οι «αθάνατοι» της ολυμπιακής επιτροπής.

Ο ιδρώτας αυτός δεν ήταν «πρωταθλητικός».

Ούτε των ανθρακωρύχων, ούτε των μεταλλωρύχων, ούτε των άλλων εύψυχων στυλοβατών.

«Αναγκαζόμασταν να δουλεύουμε από τις επτά το πρωί ώς τις τρεις τα ξημερώματα για 35 ευρώ το μήνα»,


42

λέει σε συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία (11.8.2004) εργαζόμενη (από την Ινδονησία) στη βιομηχανία αθλητικών ενδυμάτων και υποδημάτων των πολυεθνικών εταιριών - χορηγών των Ολυμπιακών με τα υπέρογκα κέρδη.

Οι Μπετατζήδες του Αλκατράζ και ο Τεχνοκρατικός Εκπολιτισμός

«Αριστούργημα, αλλά το αίμα και

οι στεναγμοί τόσων πολλών ανθρώπων αντηχούν μέσα απ΄αυτούς τους τοίχους του λιμανιού»

Επιγραφή σ΄ένα κτίριο στο λιμάνι του Μπρίστολ

Ο Εκπολιτισμός του Αλκατράζ

Στις σελίδες ιστορικής διαδρομής του σκυροδέματος σε περίοπτη θέση φιγουράρει το κολαστήριο του Αλκατράζ ως μία από τις πρώτες εφαρμογές του το 1933.

Την αναφορά αυτή συνοδεύει η πληροφορία ότι η κατασκευή του έγινε από βαρυποινίτες οι οποίοι στη συνέχεια αποτέλεσαν και τους πρώτους εγκλείστους του. Η πληροφορία αυτή παρατίθεται ως μια από τις τεχνικές λεπτομέρειες του πρωτοποριακού οικοδομήματος.

Η Διαχρονική Πορεία του Τεχνοκρατικού Εκπολιτισμού

Να υποχρεώνεται κανείς να χτίζει το ίδιο το κολαστήριό του, ή το κολαστήριο των δικών του, ως πράξη σωφρονισμού και εκπολιτισμού δεν αποτελεί, πρόβλημα για τους σύγχρονους διαχειριστές του πολιτισμού.

Γι αυτό, και στη σύγχρονη εκδοχή του στην 28η Ολυμπιάδα δεν απασχόλησε καν τους περί πολλά κοπτόμενους πολιτικούς και άλλους θεματοφύλακες του πολιτισμού.

«Όποιος δεν έχει πάει στα Άνω Λιόσια δεν μπορεί να πει ότι είδε πραγματικά την Ολυμπιάδα της Αθήνας. Όποιος περπάτησε στο ΟΑΚΑ δεν μπορεί να γνωρίσει την άλλη Ολυμπιάδα. Ούτε μπορούν να την γνωρίσουν αυτοί που πήραν τον παραλιακό δρόμο για την Γλυφάδα, έναν δρόμο που ξεπηδούν το ένα μετά τον άλλο στάδια και γήπεδα»


43

ξεκινά ένα άρθρο στην «Ρεπούμπλικα» που αναδημοσιεύεται στην «Καθημερινή» (26-8-2004). Και συνεχίζει:

«Τα Άνω Λιόσια είναι η ξεχασμένη πλευρά των Αγώνων, πολύ πιο αληθινή απ΄αυτή της ολυμπιακής πόλης»

Και το άρθρο καταλήγει:

«Τί θα κάνουν άραγε οι κάτοικοι των Άνω Λιοσίων με τον όμορφο καθεδρικό ναό του αθλητισμού στη μέση της ερημιάς»

και συμπεραίνει: «Όπως έλεγε κάποιος, το σημαντικό είναι να λάβεις κι εσύ μέρος, όχι στην αθλητική διοργάνωση, αλλά στην κατασκευή των αθλητικών εγκαταστάσεων»

Στο όνομα του ίδιου εκπολιτισμού επί χρόνια τώρα οι ίδιοι κάτοικοι στα Άνω Λιόσια και κάποιες άλλες «υποβαθμισμένες» περιοχές υποχρεώνονται να δουλεύουν στις χωματερές σκουπιδιών δίπλα στις οποίες τους υποχρεώνουν να ζουν αυτοί των άλλων περιοχών οι οποίοι λόγω ανώτερου πολιτισμού παράγουν σκουπίδια αφειδώς.

Και είναι, όπως πάντα, οι τεχνοοικονομικές μελέτες των τεχνοκρατών αυτές που πιστοποιούν την ανάγκη αυτών των εκπολιτισμών. Όπως και στην περίπτωση των πολυώροφων οικοδομών σε περιοχές ιδιαίτερα σεισμοπαθείς, όπως αναφέρει σε άρθρο του στην «Ελευθεροτυπία» ( 28-7-2004) ο μηχανικός Νίκος Ράπτης:

«Στο Βόλο, μετά το σεισμό στα μέσα της δεκαετίας του 1950 άρχισε να εφαρμόζεται από τους μηχανικούς η μέθοδος κατασκευής μονώροφων και διώροφων σπιτιών με σωστό αντισεισμικό τρόπο. Έπειτα από 10 μήνες περίπου, ξεκίνησε η κατασκευή πολυώροφων κτιρίων (πολυκατοικιών), τα οποία ήταν λανθασμένα από αντισεισμική άποψη, αλλά (λίαν) κερδοφόρα» .

Αυτό, όμως, δεν εμποδίζει τις κατασκευαστικές εταιρείες-μεγαθήρια και τους ακριβοπληρωμένους συμβούλους και μάνατζερ τους να διαφημίζονται και να αυτοπροβάλλονται ως οι φορείς των μεγάλων ιδεωδών και του πολιτισμού με τον ίδιο τρόπο που η Αμερική, η πρώτη και σχεδόν μοναδική εξαγωγός οργάνων βασανισμού και η χώρα με τις περισσότερες φυλακές, αυτοπροβάλλεται ως ο προμαχώνας του πολιτισμού και της προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων.


44

24.7.09

8. Η Κατασκευή των Αυθεντιών

Η Τρίβαθμη Κλίμακα Είναι παντού διάχυτη μια μυστική τρίβαθμη κλίμακα με βάση την οποία οι άνθρωποι διακρίνονται σε κατώτερους, μέσους και ανώτερους, ή στη γλώσσα των τεχνοκρατών σε ανειδίκευτους, εκπαιδευμένους και αυθεντίες, ή ειδικούς. Εμπνευστές της κλίμακας αυτής είναι αυτοί της τρίτης βαθμίδας οι οποίοι και αυτοπροσδιορίζονται ως αρμόδιοι να διαφεντεύουν και χειραγωγούνταν λεγόμενο "μέσο άνθρωπο".

Ο Πρωταθλητισμός των Αυθεντιών Όπως δηλώνει ο όρος «μέσος άνθρωπος» ως ο μέσος όρος των ανθρώπων, η κλίμακα αυτή προϋποθέτει την αντκειμενοποίηση των ανθρώπων και τη σύγκρισή τους με κάποια πρότυπα. Με τον τρόπο αυτό, η υπόσταση των ανθρώπων ταυτίζεται με την αποτίμησή τους, με συνέπεια να ανταγωνίζονται οι άνθρωποι ο ένας τον άλλο για το ποιός θα αποτιμηθεί με την καλύτερη τιμή.

Ο ανταγωνισμός αυτός είναι ιδιαίτερα εμφανής στην τρίτη βαθμίδα, τη βαθμίδα των αυθεντιών. Αλλά αυτό δείχνουν να το αγνοούν, ή σκόπιμα να το παραβλέπουν οι ειδικοί. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί ο μέχρι τελικής πτώσεως ανταγωνισμός τους στην κορυφή της κλίμακός τους;

Οι μέθοδοι κατάταξης στη βαθμίδα των αυθεντιών είναι αντίστοιχες αυτών της ανάδειξης των πρωταθλητών. Όπως και στον πρωταθλητισμό υπάρχουν ιδεώδη, προσκήνιο και παρασκήνιο. Υπάρχουν επιδόσεις, στάδια, ρεκόρ, μετάλλια, ενθουσιώδη πλήθη, ταξίδια, κριτικές επιτροπές, αθάνατοι, χορηγοί, παράγοντες, σωματεία, μίζες, ντόπα και υποταγή, όπως και κρυφές και φανερές απολαβές και εξασφάλιση επαγγελματική. Ιδιαίτερα δημοφιλές είναι το άθλημα του «ταχύτερου ποπού», με παραλλαγή αυτό του «ταχύτερου κυνηγού». Το πρώτο σχετίζεται με την κατάκτηση των καλύτερων γραφείων, των καλύτερων υπολογιστών, των καλύτερων επίπλων και δη καρεκλών. Το δεύτερο αναφέρεται, κυρίως, σε κονδύλια, επιτροπές και συμβούλια.


45

Οι επιδόσεις είναι εδώ οι δημοσιεύσεις και στάδια τα συνέδρια και τα επιστημονικά περιοδικά. Όλα αυτά, όπως και στον πρωταθλητισμό, υπόκεινται στις μεθοδεύσεις των αγορών, στον εξαποντισμό των ανταγωνιστών, κ.λ.π.

Η Ακτινοβολία και η Ευτέλεια

Ιδεώδη είναι η κοινωνική συνεισφορά και το εθνικό συμφέρον, η ευγενής άμιλλα και ο πολιτισμός.

Και τα ιδανικά αυτά υπηρετούνται, όπως και στον ολυμπισμό, με τον αποκλεισμό των πολλών και ευγενή αθλήματα, όπως, η πυγμαχία και η πάλη ποιός θα ρίξει τον άλλο, αφού τον εξουθενώσει και ταπεινώσει και όπου όλοι εύχονται την αποτυχία ο ένας του άλλου, καθώς δε γίνεται να επιτύχεις, αν ο άλλος δεν αποτύχει.

Όπως και στον ολυμπισμό, και εδώ ο πρώτος έχει την αίγλη, και άντε και δυο τρεις άλλοι, οι υπόλοιποι δεν υπάρχουν καν. Όπως φτιάχνονται οι πρωταθλητές, φτιάχνονται και οι αυθεντίες σ όλους τους τομείς.

Η αναγόρευσή τους σε ειδικούς είναι επιδίωξη συνειδητή, όπως συνειδητή είναι η επιδίωξη κάθε αθλητή που αρέσκεται στον πρωταθλητισμό. Δε γίνεται να ανακηρυχθεί κανείς πρωταθλητής, μόνον, επειδή κάποιος ή κάποιοι έτυχε να τον ξέρουν και να τον εκτιμούν. Πρέπει ο ίδιος να το θελήσει και να ακολουθήσει τη διαδικασία ανάδειξης πρωταθλητών.

Το ίδιο ισχύει και με τις αυθεντίες, πρωταθλητές σ΄όλους τους τομείς. Είναι, επειδή οι ίδιοι το θέλησαν και το μεθόδευσαν.

Αυτό, όμως, ελάχιστα φαίνεται να βαραίνει στην κρίση των πολλών. Είναι πεπεισμένοι ότι ο ξακουστός είναι μοναδικός και δεν υπάρχουν άλλοι σαν κι αυτόν. Και, όπως είναι ευρέως διαδεδομένη, ισχύει και εδώ η αντιστροφή να θεωρούνται οδηγοί και να τυχαίνουν γενικής αποδοχής αυτοί οι οποίοι, επειδή νοιώθουν λειψοί και όχι αυτάρκεις, επιδιώκουν επιβεβαίωση εξωτερική, αναζητώντας, κατά το πλείστον εις μάτην, την πλήρωση την εσωτερική.

Γιατί ποιός άνθρωπος που νοιώθει αυτάρκης θα περιέφερε τον εαυτό του στις αρένες της δημοσιότητας, εκτιθέμενος ως περιζήτητο προϊόν, αποδέκτης των υποκαταστάσεων,


46

μετατοπίσεων και λοιπών απωθήσεων των ζητωκραυγιστών και χειροκροτητών, σε αμοιβαία αιχμαλωσία;

Γιατί ποιός άνθρωπος που του λένε ότι:

πρέπει να είναι υπερήφανος γι αυτό που έκανε ή είπε ο άλλος και όχι γι αυτά που κάνει ή λέει αυτός,

σημασία έχει η ελευθερία και η ασφάλεια των υψηλά ιστάμενων και όχι η προσωπική του ελευθερία και ασφάλεια,

σημασία έχει να προχωρά η επιστήμη και το έθνος και όχι να αποκτά ο ίδιος αυτογνωσία και επάρκεια,

ζητωκραυγάζει και χειροκροτεί που τον θυσιάζουν σε σύμβολα και του λένε κατάμουτρα ότι αυτός δεν αξίζει τίποτα,

αν δεν έχει αιχμαλωτιστεί και το αγνοεί;

Οι Επιδόσεις και τα «Αντι-Ντόπινγκ»

Οι ειδικοί κατατάσσονται στα βάθρα ανάλογα με τον αριθμό των δημοσιεύσεων στα εγκεκριμένα περιοδικά.

Τα σκορ για την πρόκριση είναι, για παράδειγμα, δύο, πέντε, δέκα, κλπ, δημοσιεύσεις ανάλογα με τη θέση. Για την τελική έγκριση και την ανάβαση στα βάθρα, εκτός από τις δημοσιεύσεις μετρούν πολλά άλλα. Είναι πλήθος τα δημοσιεύματα τα οποία αναφέρονται στις μεθοδεύσεις γύρω από τις εκλογές των πανεπιστημιακών, αν και πολλές κρατούνται ως επτασφράγιστα μυστικά. Η ντόπα, οι μίζες, οι ανταλλαγές, οι εκβιασμοί, ο εξαποντισμός των μη πρωταθλητιζόντων αθλητών και τα λοιπά αξεσουάρ του πρωταλθητισμού κρατούνται εδώ πιο μυστικά, αν και είναι πολύ πιο δραστικά.

Εδώ δεν υπάρχει «αντιντόπινγκ κοντρόλ», ούτε καθαίρεση από τα βάθρα και τα μετάλλια. Ακόμη και στην περίπτωση που κάποιος πάει καρφωτός, όπως κατά καιρούς βγαίνει στη φόρα ότι κάποιος πανεπιστημιακός για χρόνια αμείβεται ως συγγραφέας βιβλίου το οποίο απλά έχει αντιγράψει, το θέμα ρυθμίζεται απλά οικονομικά.

Αν δεν είναι από τα κόκκινα πανιά, και δεν λειτουργήσει ως εξιλαστήριο θύμα, βρίσκει αμέριστη συμπαράσταση από τους λοιπούς πανεπιστημιακούς,


47

για τους ίδιους λόγους που οι έλληνες ολυμπιονίκες αφιερώνουν τα μετάλλιά τους σ αυτούς που ατύχησαν στον «αντι-ντόπινγκ κοντρόλ» στην πρόσφατη ολυμπιάδα.

Και στη χειρότερη περίπτωση, αν δεν μπορεί να αποσοβηθεί ο θόρυβος, θα προειδοποιηθούν οι ενεχόμενοι για αιφνιδιαστικό έλεγχο προσεχώς, κατά τα πρότυπα των μεγάλων ελεγκτικών οργανισμών, όπως για παράδειγμα του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων, ο οποίος μετά τον θόρυβο για χρήση αναβολικών σε γυμναστήρια γνωστοποίησε μέσω των εφημερίδων ότι:

«Αιφνιδιαστική έφοδο σε γυμναστήρια της Αττικής αναμένεται να κάνουν αύριο οι Επιθεωρητές του ΕΟΦ, για να διαπιστώσουν αν πωλούνται φαρμακευτικά σκευάσματα που διακινούνται στη χώρα μας χωρίς την έγκριση κυκλοφορίας από τον ΕΟΦ...» από την «Ελευθεροτυπία» 27-8-2004. (Ευτυχώς, θα πρόσθετε κανείς, που είμαστε ασφαλείς με όσα έχουν ελεγχθεί. Τόσο αιφνιδιαστικοί έλεγχοι δεν μπορεί παρά να είναι αποτελεσματικοί).

Αν κάποιοι φοιτητές πιαστούν στις εξετάσεις να αντιγράφουν από τα βιβλία που έχουν αντιγράψει οι πανεπιστημιακοί κινδυνεύουν με διασυρμό και αποκλεισμό με διαδικασίες των πανεπιστημιακών αυτών, ακριβώς, όπως και στον ολυμπισμό.

Οι Εγκαταστάσεις, οι Εξοπλισμοί, οι Χορηγίες και οι Κριτικές Επιτροπές

« Ντρέπομαι που απολαμβάνω, έστω για εβδομάδες, μια πολυτελή διαμονή τη στιγμή που οι δικοί μου άνθρωποι υποφέρουν στον προσφυγικό καταυλισμό»

λέει ο αθλητής από την Παλαιστίνη Αμπντέλ Σαλάμ (Ελευθεροτυπία 27-8-2004) και συνεχίζει:

«Προτιμώ να τερματίσω τελευταίος και καθαρός, παρά πρώτος και βρώμικος»

Και ο δημοσιογράφος Χρήστος Μιχαηλίδης που παίρνει τη συνέντευξη παρατηρεί:

«Άκουσα εκείνη τη δήλωση της Φανή Χαλκιά, για μας τους έλληνες που “είμαστε γεννημένοι για να είμαστε πρώτοι”. Τότε ξαναχώθηκα στο μοναχικό μου καβούκι και άρχισα να αναζητώ τα καθαρά πρόσωπα των τελευταίων. Τρία παιδιά ήταν όλα κι όλα από την Παλαιστίνη. Τερμάτισαν και οι τρεις τελευταίοι και αποκλείστηκαν από τους αγώνες. Είναι όμως αδιαφιλονίκητοι


48

ολυμπιονίκες. Και σίγουρα δεν γεννήθηκαν για να είναι τελευταίοι»

Κανείς από τις μεγάλες αυθεντίες δεν έχει ποτέ ντραπεί γιατί απολαμβάνει διευκολύνσεις που δεν απολαμβάνουν οι δικοί τους άνθρωποι, γιατί, όπως φαίνεται παρακάτω, δεν υπάρχουν γι αυτούς δικοί τους άνθρωποι.

Αντιθέτως, οι περισσότεροι έχουν ενδιατρίψει στο πώς θα σφετεριστούν όλες τις διευκολύνσεις, τα εργαστήρια, τους εξοπλισμούς, τα κονδύλια, εξοστρακίζοντας αρκετούς και εξαγοράζοντας μερικούς. Και φυσικά ποιός από τους «μεγάλους» προτιμάει να είναι τελευταίος και καθαρός;

«Οι μεγάλοι άντρες θεωρούν ντροπή (τους) να χάνουν, κι όχι να εξαπατούν για να κερδίσουν»,

όπως γράφει ο Μακιαβέλι (δεν υπήρχαν τότε μεγάλες γυναίκες).

Το Citius, Altius, Fortius των Αυθεντιών

Η πατέντα των Ρωμαίων για «ταχύτερα, υψηλότερα, δυνατότερα», αξίωμα όλων των πρωταθλητισμών, είναι και το μοτίβο όλων των αυθεντιών.

Και η ιστορία επαναλαμβάνεται. Όπως το μοτίβο αυτό οδήγησε στο Ρωμαϊκό ολοκληρωτισμό, έτσι και σήμερα οδηγεί στον τεχνοκρατικό ολοκληρωτισμό.

Και όπως ο ολοκληρωτισμός εκείνος οδήγησε σε αφανισμό, έτσι και ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός των παντός τύπου αυθεντιών επαπειλεί ξανά, όπως φαίνεται χαρακτηριστικά από τις παρακάτω ρήσεις μιας από τις αυθεντίες, πλανητικής εμβέλειας:

«Οι εχθροί μας είναι επινοητικοί και εφευρετικοί. Αλλά είμαστε και εμείς. Δεν σταματούν να σκέφτονται νέους τρόπους για να βλάψουν το λαό και τη χώρα μας, αλλά το ίδιο και μεις», βλ. Ελευθεροτυπία 7/8/2004.


49

24.7.09

9. Η Ισχυρή Εξουσιαστική Δομή του Τεχνοεπιστημονικού Κατεστημένου

«Η ιστορία της επιστήμης διδάσκει ότι οι μεγαλύτερες πρόοδοι

στην επιστήμη έχουν επιτευχθεί από τολμηρούς οραματιστές που συνέλαβαν νέες καρποφόρες προσεγγίσεις που άλλοι απέτυχαν να

παρατηρήσουν. Εάν οι ιδέες αυτών των επιστημονικών μεγαλοφυϊών είχαν υποβληθεί στις επιτροπές των ειδικών, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα τις είχαν απορρίψει»

Laureate Louis de Broglie, Νόμπελ 25 Απριλίου 1978

« Οι ναι–άνθρωποι από τον ακαδημαϊκό κόσμο που παπαγαλίζουν αυτήν την παράλογη φυσική δεν έχουν εκπαιδευθεί στην κριτική σκέψη, αλλά στην υποταγή στο σύστημα. Κατά τη διάρκεια των

σπουδών τους έλεγαν ναι στους καθηγητές τους, όταν θα έπρεπε να λένε όχι. Οι καθηγητές θεωρούν τους εαυτούς τους αυθεντίες στον τομέα τους επειδή έχουν επιτύχει μια θέση να διδάσκουν.

Προωθούνται επειδή πιστεύουν στις μαθηματικές περιγραφές και τους τύπους και ανταμείβονται γι αυτό. Προάγονται και

παπαγαλίζουν πάλι στους σπουδαστές τους τις ίδιες παράλογες και αντιφατικές ιδέες και θεωρίες που έμαθαν παπαγαλίζοντας, όταν επιδίωκαν να προωθήσουν ανυπόμονα τις καριέρες τους»

www. Vortex Mechanics

Οι Ισχυρές Εξουσιαστικές Δομές του Τεχνο-επιστημονοκρατισμού

Όπως η διαχείριση του χρήματος γίνεται από τις τράπεζες, έτσι και η διαχείριση της γνώσης γίνεται από το τεχνοεπιστημονικό κατεστημένο, το οποίο, όπως και οι τράπεζες, διαθέτει ισχυρές εξουσιαστικές δομές μέσω των οποίων επιτελείται η καταδυνάστευση των πολλών με παρόμοιες μεθόδους μ αυτές των τραπεζών.

Και, όπως η πλειοψηφία των υπαλλήλων και των μετόχων των τραπεζών δεν συνειδητοποιούν τον αντικοινωνικό ρόλο των τραπεζών στις οποίες εργάζονται και μετέχουν απολαμβάνοντας, εν πολλοίς, κοινωνικής εκτίμησης και


50

φερεγγυότητας, το ίδιο συμβαίνει και με την πλειοψηφία των τεχνοεπιστημονοκρατών.

Ενδεικτικό είναι το παρακάτω απόσπασμα από άρθρο της αξιοπρόσεκτης δημοσιογράφου Αριστέας Μπουγάτσου στην «Καθημερινή» (13.11.2005):

«Ερευνητικές ομάδες» πυρηνικών διαφέντευαν σιδηροδρομικές μελέτες, συμβούλευαν για προδιαγραφές κρίσιμων έργων που προκήρυσσε ο OΣE, ανακάλυπταν πως θα φθάσουν εμπορεύματα με τον υπερσιβηρικό… Oι περισσότεροι ευεργετηθέντες ακαδημαϊκοί κατείχαν και κατέχουν υψηλά αξιώματα, σε υπουργεία, οργανισμούς, συμβούλια και επιτροπές και ο ρόλος τους κατέστη ισχυρότερος – και από τις χρηματοδοτήσεις του OΣE – καθώς έφτιαξαν ομάδες που μοιάζουν με «εταιρείες» εντός των AEI, αλλά και εκλογικούς συσχετισμούς (εντός των AEI).

Ένα Αποκαλυπτικό Παράδειγμα:

Γιατί το Αλάτι Ανεβάζει την Πίεση, Η Δύναμη της Πίστης σε Αυθεντίες

Σήμερα θεωρείται ότι το αλάτι στη διατροφή είναι η σημαντικότερη αιτία της υπέρτασης. Τα τελευταία 35 χρόνια η συσχέτιση αυτή αλατιού και πίεσης είναι γενικά παραδεκτή και όλοι οι γιατροί συνιστούν τη μείωση του αλατιού για τον έλεγχο της πίεσης.

Αλλά η συσχέτιση αυτή έχει αποδειχθεί εδώ και χρόνια ότι δεν ισχύει. Βασίστηκε, όπως προκύπτει από άρθρο στο San Jose MercuryNews, σε μελέτη που έγινε το 1989 από την αμερικανική ιατρική ένωση στον πληθυσμό των Ινδιάνων του Αμαζονίου που η τροφή τους δεν είχε σχεδόν καθόλου αλάτι.

Η ιατρική ένωση μολονότι, όπως φαίνεται στο άρθρο,παραδέχθηκε ότι η συσχέτιση αλατιού και υπέρτασης είχε βασιστεί σε λανθασμένη έρευνα, αντί να αποσύρει τη σύσταση για μειωμένη κατανάλωση αλατιού, επέμεινε στη σύσταση αυτή, γιατί, όπως είπαν, δεν ήθελαν να χάσει το κοινό την εμπιστοσύνη του στις συστάσεις των γιατρών.

Επιπλέον, οι παρασκευαστές τροφίμων θησαύριζαν από την παραγωγή ιδιαίτερα ακριβών «υγιεινών» παραλλαγών των τροφίμων με χαμηλή περιεκτικότητα σε αλάτι.


51

Τα θετικά αποτελέσματα που μπορούν να παρατηρηθούν μερικές φορές από τη μείωση του αλατιού δεν μπορούν παρά να αποδοθούν στην επιστημονικά τεκμηριωμένη θεραπευτική δύναμη της πίστης σε κάποια αυθεντία, στην οποία, άλλωστε, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, μπορούν να αποδοθούν ευρύτερα, σε μεγάλο μέρος, και τα όποια θετικά αποτελέσματα φαρμάκων και διατροφικών συμβουλών γενικά.

Η Ψευδής Εικόνα περί της Αυθεντίας των Τεχνοεπιστημονοκρατών

Η μεγάλη πλειοψηφία των λεγόμενων επιστημονικών αυθεντιών σήμερα αυτά που γνωρίζουν τα γνωρίζουν επειδή τα διαβάζουν. Είναι οι αυθεντίες των εγχειριδίων.

Δεν διαθέτουν γνώση από πρώτο χέρι. Δεν έχουν μπει στον κόπο και πολλές φορές έχουν χάσει την ικανότητα να ερευνήσουν πραγματικά από μόνοι τους καταγινόμενοι στην επιχείρηση παραγωγής δημοσιεύσεων για προσωπική ανέλιξη.

Οι λεγόμενοι επιστημονικοί κύκλοι σήμερα δεν είναι παρά ένα κλαμπ αμοιβαία εκθειαζόμενων «αυθεντιών», όπως εύκολα μπορεί κανείς να διαπιστώσει στα συνέδρια, τις ημερίδες και τις άλλες «αγορές» των επιστημονικών «προϊόντων», στις οποίες οι «αυθεντίες» βασιζόμενοι στη «λαϊκή ψήφο της αυθεντίας τους» και όχι στην επιστημονική μέθοδο είναι ελεύθεροι να λένε ό,τι θέλουν χωρίς αντιπαράθεση.

Μια Αποκαλυπτική Μαρτυρία

Αποκαλυπτικό είναι το παρακάτω απόσπασμα από άρθρο (9 Μάιου 2006) με τίτλο «Το 80% των φυσικών της Β. Αμερικής εργάζονται για τον στρατό» του καθηγητή φυσικής Denis Rancourt βλ. Are Physicists Smart? Disciplined Professionals serve Power:

« Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι φυσικοί, ειδικά αυτοί που ασχολούνται με την κβαντική μηχανική είναι ξύπνιοι άνθρωποι. Οι μεγαλύτεροι επιστήμονες που μας έρχονται στο νου είναι συχνά φυσικοί. Οι εφευρέτες της ατομικής βόμβας προκαλούν δέος. Είμαι φυσικός και έχω εκπαιδεύσει φυσικούς και θα ήθελα να προβάλλω μια διαφορετική άποψη: Ότι, γενικά, οι φυσικοί, σαν ομάδα, είναι χαζοί, και σίγουρα όχι πιο έξυπνοι από οποιαδήποτε άλλη ομάδα


52

εγωκεντρικών επαγγελματιών που κοιτάνε το συμφέρον τους…….. Ο σύγχρονος επαγγελματίας φυσικός έχει ακραία εξειδίκευση……. στερείται ευρύτερης μόρφωσης που θα παραμέριζε την καταχνιά από τα μάτια του».

Και το άρθρο καταλήγει:

«Το 80% των φυσικών της βόρειας Αμερικής δουλεύουν για το στρατό, τη μεγαλύτερη πολεμική οικονομία στον κόσμο. Ο φυσικός δεν έχει επίγνωση της τυφλότητάς του και αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως αυτόν που αποκαλύπτει την αλήθεια. Τουλάχιστον να ήταν αβλαβής!»

Οι Επιστημονικοί Πόλεμοι και οι Επιστημάρχες – Η Πραγματική Εικόνα και η Εικόνα για Δημόσια Κατανάλωση

Εντυπωμένος στη μνήμη μας είναι ο ανηλεής πόλεμος των σεισμολόγων μετά τον ισχυρό σεισμό στην Αττική τον οποίο κατάπληκτοι παρακολουθούσαν στους δέκτες τους ανύποπτοι θεατές. Τέτοιοι πόλεμοι, όμως, δεν είναι παρά ο κανόνας στην επιστημονική κοινότητα.

Εν τούτοις, η επιστημονική γνώση εμφανίζεται εξωτερικά με τον μανδύα της ευγενούς και ανιδιοτελούς υπόστασης υπεράνω των μικροτήτων των «ανεπιστημόνων» μαζών. Αυτή είναι η εικόνα που μεταφέρεται όχι μόνον για δημόσια κατανάλωση, αλλά και σ αυτούς που είναι στον «προθάλαμο», όπως οι φοιτητές, ή τον «εξωτερικό κύκλο» των επιστημόνων. Από την εικόνα αυτή αντλεί την ισχύ της η επίκληση «προοδευτικών» κύκλων προς στους «διανοούμενους» και τις «προσωπικότητες» για τη μεσολάβησή τους και ρύθμιση των κακώς κείμενων.

Μόνο από βιβλία και περιοδικά εναλλακτικών θεωρήσεων, μικρής, ως επί το πλείστον, εμβέλειας μπορεί κανείς να πληροφορηθεί την πραγματική εικόνα που αντιστοιχεί στις λεγόμενες «επιστημονικές τομές» και στις «επιστημονικές κορυφές», τους «επιστημάρχες», οι οποίοι ως άλλοι «πλανητάρχες» καθορίζουν το επιστημονικό


53

τοπίο με μεθόδους του τύπου «ή είστε μαζί μας ή είστε εναντίον μας».

Όπως γράφει ο Κ. Μπέης στην «Ελευθεροτυπία» ( 8-12-2004):

«Τα ακαδημαϊκά αξιώματα είναι ελκυστικά, καθώς συνοδεύονται συνήθως από τον σεβασμό της κοινωνίας. Διαφεύγει όμως την προσοχή όσων γοητεύονται από τη διεκδίκησή τους, ότι τα πανεπιστήμια είναι χώροι έντονων προσωπικών ανταγωνισμών και αδυσώπητων υπόγειων μεθοδεύσεων φθοράς και αποδυνάμωσης της γοητείας που ασκεί ο μισητός ομότεχνος. Όποιος πανεπιστημιακός δάσκαλος δεν συνειδητοποίησε εγκαίρως αυτήν την πικρή αλήθεια, τότε, στην έκταση που δεν αποστραγγίστηκε από τον αυτοσεβασμό του, γεύτηκε πολλές πικρίες».

Η Φόρμουλα Όλων των Εξουσιαστών: «Κάνε όπως Λέω, όχι όπως Κάνω»

Oι μεθοδεύσεις που σχολιάζονται παραπάνω και οι διαστρεβλώσεις και οι παραποιήσεις επιστημονικών εργασιών που σχολιάζονται στα κεφάλαια 13 και 14 κρατούνται επτασφράγιστο μυστικό.

Αντιθέτως, οι αντιγραφές από πλευράς των φοιτητών κατά τις εξετάσεις έχουν τύχει ευρείας δημοσιότητας και έχουν επισύρει βαρύτατες ποινές στους ενεχόμενους φοιτητές και τα πανεπιστήμια θεσμοθετούν όλο και πιο αυστηρές κυρώσεις για τους παραβάτες.

Δεν είναι σπάνιο «επώνυμοι» του τεχνοεπιστημονικού κόσμου που οι ίδιοι ενέχονται σε προβληματικές πρακτικές να αρθρογραφούν και να κατακευρανώνουν κακώς κείμενα γενικώς (σε ενίσχυση των βιογραφικών) σύμφωνα με τη διαχρονική φόρμουλα όλων των εξουσιαστών: «Κάνε όπως λέω και όχι όπως κάνω».

Τα Ακαδημαϊκά Αξιώματα και τα Βραβεία και η Αποποίησή τους από Συνειδητοποιουμένους Επιστήμονες

Χαρακτηριστικά στιγμιότυπα των επιστημονικών πολέμων, των επιστημονικών όπλων και των πολεμικών στρατηγικών και


54

τακτικών περιγράφονται με γλαφυρότητα στο βιβλίο του Robert Hazen με τίτλο: «Η Κούρσα της Υπεραγωγιμότητας», βλ. κεφ.16, καθώς και στο βιβλίο του Robert Mart Friedman, καθηγητή και τέως προέδρου του Πανεπιστημίου στο Οσλο, με τίτλο “The Politics of the Excellence” το οποίο εξαίρει στην κριτική του το διεθνούς κύρους περιοδικό New Scientist στο τεύχος 2338.

Στο βιβλίο, το οποίο δίνει στοιχεία για τις μηχανορραφίες πίσω από τις μεθοδεύσεις για την επιλογή των επιστημόνων στους οποίους απονέμονται τα βραβεία Νόμπελ, αναφέρεται:

«Πίσω από τα Νόμπελ υπάρχει η δυνατότητα για την εκτύλιξη κάθε είδους φαυλότητας, υπεροψίας, ρατσισμού, σεξ και κάθε είδους ποταπών πράξεων και εμπλοκή κάθε είδους ανθρώπων των παρασκηνίων».

Και ως χαρακτηριστικό κορυφαίο παράδειγμα τέτοιων μεθοδεύσεων αναφέρεται η απαράδεκτη, όπως αναφέρει, βράβευση του Εinstein με το Νόμπελ φυσικής για το «φωτοηλεκτρικό φαινόμενο», συμπεραίνοντας ότι καθοριστικό ρόλο στην απονομή του βραβείου αυτού έπαιξαν φυλετικές προτιμήσεις και υπόγειες μεθοδεύσεις. Ενδεικτική είναι η βράβευση με Νόμπελ ειρήνης του τέως πρωθυπουργού του Ισραήλ Menachem Begin με το «ειρηνιστικό» μανιφέστο του που είδε το φως της δημοσιότητας με τα τελευταία γεγονότα της εισβολής του Ισραήλ στο Λίβανο:

«Η φυλή μας είναι η ηγεμονική φυλή.

Είμαστε τόσο διαφορετικοί από τις κατώτερες φυλές όσο είναι αυτοί από τα έντομα. Αν συγκριθούν με τη φυλή μας, οι άλλες φυλές είναι κτήνη και ζώα, στην καλύτερη περίπτωση κατοικίδια..

Οι άλλες φυλές θεωρούνται εκτροπή του ανθρώπου. Ο προορισμός μας είναι να κυβερνήσουμε τις κατώτερες φυλές.

Το γήινο βασίλειό μας θα κυβερνιέται από τον ηγεμόνα μας δια πυρός και σιδήρου. Οι μάζες θα μας προσκυνούν και θα μας υπηρετούν σαν σκλάβοι μας».

Από λόγο του Menachem Begin στο Knesset (Ισραηλινό κοινοβούλιο) Αναφέρεται από τον Amnon Kapeliouk στο "Begin and the Beasts," New Statesman, June 25, 1982. Χαρακτηριστικές είναι, επίσης, οι τιμές και τα αξιώματα, όπως αυτά του Προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου και του επικεφαλής της Ιαπωνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, που έτυχαν οι «επιστήμονες» που είχαν αναλάβει κατά το


55

δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο να κατασκευάσουν βιολογικά όπλα στις αχανείς εγκαταστάσεις του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Στρατού στη Μαντζουρία της Κίνας, το γνωστό ως κολαστήριο της Μονάδας 731, στο οποίο, σύμφωνα με τις μαρτυρίες των νοσοκόμων που συμμετείχαν στο πρόγραμμα ήταν «καθημερινό φαινόμενο» να ανατέμνονται ζωντανοί οι «πίθηκοι» (όπως κατ' ευφημισμόν ονόμαζαν τους ανθρώπους-πειραματόζωα οι γιατροί), χωρίς τη χορήγηση αναισθητικού, για να διαπιστωθεί το είδος της ζημιάς που είχαν υποστεί τα εσωτερικά τους όργανα μετά τη χορήγηση των ερευνόμενων βακτηριδίων.

Μολονότι η αληθινή φύση, οι μεθοδεύσεις και οι σκοπιμότητες πίσω από τα αξιώματα και τις απονομές βραβείων δεν είναι ευρεία γνωστές, συνεχώς αυξανόμενος είναι στα τελευταία χρόνια ο αριθμός των ανθρώπων που τα αποποιούνται. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι αυτό του ρώσου μαθηματικού Γκριγκόρι Πέλερμαν (έλυσε τον γρίφο της «υπόθεσης Πουανκαρέ», ένα πρόβλημα που περίμενε τη λύση του από το 1904, όταν το έθεσε γάλλος μαθηματικός) ο οποίος τον Αύγουστο του 2006 δηλώνοντας ότι του αρκεί η ικανοποίηση της ανακάλυψης αποποιήθηκε το «Νομπέλ των Μαθηματικών», το βραβείο Φιλντς που επρόκειτο να του απονεμηθεί στο διεθνές μαθηματικό συνέδριο της Μαδρίτης, έχοντας, επίσης, απαρνηθεί και το βραβείο του 1 εκατ. δολαρίων του ιδρύματος Κλέι.


56

1 7 . 1 0 . 1 1

10. Οι Πανεπιστημιακοί ποιον Κοινωνικό Ρόλο έχουν Σήμερα και τον Επικαλούνται στις Κινητοποιήσεις τους;

"Δεν πιστεύω στη μεταφορά της εξουσίας στους επστήμονες.

Δεν είναι διόλου καλύτεροι από τους πολιτικούς όταν Αφήνονται ανεξέλεγκτοι να πάρουν αποφάσεις για το κοινωνικό σύνολο και είναι ακόμη πιο αλαζόνες"

Pierre de Gennes (Νόμπελ φυσικής 1991) σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Βήμα» (9-5-2004)

«Η επιστήμη είναι μέσο για ένα σκοπό. Το μέσο είναι η γνώση. Ο σκοπός είναι ο έλεγχος»

Keith, « Μυστικά και Απόκρυψη»

Το δέντρο το γνωρίζεις από τους καρπούς που παράγει, λέει η λαϊκή σοφία.

Οι πανεπιστημιακοί επικαλούνται τον κοινωνικό τους ρόλο και διαμαρτύρονται ότι θα τους αποστερηθεί και ότι «επιχειρείται να υποταχθούν στις δυνάμεις της αγοράς».

Άραγε, για ποιον κοινωνικό ρόλο μιλούν; Γι αυτόν που οδήγησε την κοινωνία στο σημερινό της αδιέξοδο; Για τη σημερινή κυριαρχία των τραπεζιτών και των εταιρικών κολοσσών επί των απλών πολιτών; Για τη συμβολή τους στα σύγχρονα τερατουργήματα στα πεδία των πολέμων και σε αυτά της ειρήνης;

Για ποιαν κίνδυνο υποταγής στις δυνάμεις της αγοράς μιλούν; Σήμερα πια είναι κοινό μυστικό ότι η επιστήμη αποτελεί επιχείρηση και υπόκειται σε όλους τους νόμους της αγοράς.

Στις Οικονομικές Σχολές για Ποιον Κοινωνικό Ρόλο Μιλάνε;

Ποιοι είναι οι σύμβουλοι των τραπεζιτών και των μεγαλοεταιριών; Ποιοι είναι οι σύμβουλοι των πολιτικών που γίνονται ουραγοί των τραπεζιτών και των εταιρικών κολοσσών; Δεν είναι οι πανεπιστημιακοί τους των ανώτερων βαθμίδων;


57

Ποιοι στελεχώνουν τις τράπεζες και τις μεγαλοεταιρίες; Δεν είναι οι απόφοιτοί τους; Πότε τους μίλησαν για τον επιζήμιο ρόλο που επιτελούν τραπεζίτες και μεγαλοεταιρίες στην κοινωνία; Πότε μίλησαν για την απάτη του σημερινού τραπεζικού συστήματος, για την δημιουργία χρήματος εκ του μηδενός, για τους τόκους που είναι αδύνατο να αποπληρωθούν καθώς δεν δημιουργούνται χρήματα γι αυτούς; Πότε οι πανεπιστημιακοί τους μίλησαν στην κοινωνία για τα θέματα αυτά;

Πότε όταν αρθρογραφούσαν ή έβγαιναν στην Τιβί προειδοποίησαν τους πολίτες για τις συνέπειες του υπερδανεισμού τους από τις τράπεζες; Πότε κατήγγειλαν τις τράπεζες έστω για την παραπλανητική τακτική τους να διαφημίζονται ως «οι φίλοι» που νοιάζονται για το "λάιφ στάιλ" των πολιτών;

Βρέθηκε έστω ένας πανεπιστημιακός, απ΄αυτούς που είχαν δημόσια παρουσία, να πληροφορήσει για τα κακά δημοσιονομικά της χώρας και να προφυλάξει την κοινωνία από την επερχόμενη κρίση;

Γιατί θεωρούν ότι αυτοί δεν έχουν ευθύνες για το σημερινό οικονομικό αδιέξοδο της χώρας; Δεν ήταν κι αυτοί από αυτούς που γνώριζαν και σιώπησαν;

Από τους πολιτικούς είδαμε και κάποιους να νοιώθουν την ανάγκη να απολογηθούν και να κάνουν αυτοκριτική και άλλους να τους αναγκάζουν σ΄αυτήν. Δεν είδαμε κανέναν από τους πανεπιστημιακούς να απολογείται, να κάνει αυτοκριτική ή να αναγκάζεται να την κάνει. Αντιθέτως τους βλέπουμε να εμφανίζονται κάθε φορά υπεράνω, τιμητές πολιτών και πολιτικών.

Στις Νομικές Σχολές για Ποιον Κοινωνικό Ρόλο Μιλούν;

Μίλησαν στους φοιτητές τους για το πώς το ισχύον εταιρικό δίκαιο καταπατά τα δικαιώματα των πολιτών; Ποιοι είναι οι νομικοί σύμβουλοι των τραπεζών και των μεγαλοεταιριών; Ποιοι τους συντάσσουν τα καταστατικά τους και τους υπερασπίζονται έναντι δίκαιων διεκδικήσεων των πολιτών; Δεν είναι οι πανεπιστημιακοί τους των ανώτερων βαθμίδων;


58

Ποιον κοινωνικό ρόλο επιτελούν, όταν στον κόσμο παραβιάζεται ασύστολα κάθε έννοια δικαίου και αυτοί, θεματοφύλακες υποτίθεται του δικαίου, σιωπούν εκκωφαντικά;

Οι Ιατρικές Σχολές Είναι Ασθενοκεντρικές ή Ιατροφαρμακοκεντρικές;

Μίλησαν στους φοιτητές τους για τη μαφία των φαρμακο-βιομηχανιών και τους κινδύνους της υποταγής της υγείας στο κέρδος;

Πότε ενημέρωσαν την κοινωνία για την πολυφαρμακία και την υπερδιάγνωση που τη συνοδεύει;

Πανεπιστημιακοί των σχολών τους δεν ήταν οι μεγαλόσχημοι που επιδόθηκαν σε εκστρατεία κατατρομοκράτησης της κοινωνίας στην περυσινή λεγόμενη «πανδημία» γρίπης; Οι πανεπιστημιακοί τους δε συμμετείχαν σε αυτό το φιάσκο;

Ποιος πανεπιστημιακός βγήκε να προστατεύσει την κοινωνία, όταν οι μεγαλόσχημοι συνάδελφοί τους έβγαιναν στην Τιβί και έλεγαν στους πολίτες να παίρνουν ελεύθερα από τα φαρμακεία το ταμιφλού για λόγους πρόληψης, όταν ήταν γνωστό ότι όχι μόνον δεν προλάβαινε αλλά επιδείνωνε και είχε μέχρι και θανατηφόρες παρενέργειες;

Γιατί πανεπιστημιακός, ο καθηγητής καρδιολογίας Ε. Βορίδης, έφθασε να πει σε συνέντευξή του στην Καθημερινή (21.5.2006):"στο γιατρό να πηγαίνεις μόνο με φορείο";

Όπως αναφέρει:

«Όπου υπάρχει αρρώστια πρέπει να την πολεμήσουμε ή όπου η αρρώστια είναι επί θύραις. Αλλά το να μετατρέψουμε όλους τους υγιείς σε εν δυνάμει αρρώστους, βρίσκω ότι είναι αμαρτωλό και υποκρύπτει συμφέροντα». Εκατομμύρια άνθρωποι χαρακτηρίζονται ως «προϋπερτασικοί» και ζουν με το πιεσόμετρο στο χέρι και φάρμακα, ενώ κάθε τρία-τέσσερα χρόνια μειώνονται τα όρια της ασφαλούς χοληστερόλης και αυξάνεται ο αριθμός των ασθενών που μπαίνουν σε θεραπεία. Bλέποντας τις ενδείξεις των μηχανημάτων και όχι τον άρρωστο, οι γιατροί κάνουν λάθη πολλές φορές. Ο ασθενής πλέον είναι ένα μέσον προόδου του γιατρού όχι ως προσωπικότητα αλλά σαν νούμερο, σαν νόσος,


59

σαν ιδιοτυπία, ένας στον οποίο δοκιμάζεται το φάρμακο κοκ».

Πόσο αναληθή είναι αυτά που ειπώθηκαν σε σχετική έρευνα της ΝΕΤ, βλ. http://www.koutipandoras.gr/4147/trailer-%CE%B7-%CF%86%CE%B1%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CE%BF.html

ότι:

η λεγόμενη ιατρική έρευνα στα Πανεπιστήμια είναι 90% μαϊμού στην υπηρεσία της κερδοφορίας των φαρμακοβιομηχανιών, γνωστών στο εξωτερικό ως φαρμακομαφιών,

καθηγητές αμείβονται 6.000 ευρώ αν απλά αναφέρουν σε κάποια επιτροπή ή δημόσια συγκέντρωση τρεις φορές το όνομα κάποιου φαρμάκου,

συνταγογραφούνται αφειδώς φάρμακα αποδεδειγμένα χωρίς θεραπευτική δράση, τα λεγόμενα πιθανώς θεραπευτικά, αδιαφορώντας όχι μόνον για την κατασπατάληση των πόρων των ταμείων αλλά και για τις παρενέργειες στην υγεία των πολιτών,

οι ιατρικοί σύλλογοι τιμωρούν (για δυσφήμιση του επαγγέλματος) τους καταγγέλλοντες τα κακώς κείμενα και όχι τους καταγγελλόμενους.

Για Ποιον Κίνδυνο Υποταγής στις Δυνάμεις της Αγοράς Μιλάνε στις Πολυτεχνικές Σχολές;

Οι απόφοιτοί τους για την αγορά δεν προετοιμάζονται;

Οι ίδιοι οι φοιτητές, απ΄ό,τι λένε, βλ. http://www.aformi.gr/2011/10/% %CF%83%CF%80%CE%AC%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CE%AF/

με τις κινητοποιήσεις τους διεκδικούν την δυνατότητα πρόσβασής τους στην αγορά εργασίας την οποία λόγω της κρίσης βλέπουν να στενεύει καθώς και την εξασφάλιση καλύτερων αμοιβών από την αγορά εργασίας.

Η ελλιπής προετοιμασία των φοιτητών για την αγορά εργασίας δεν ήταν μέχρι τώρα η κριτική στις σχολές αυτές από φοιτητές και όχι μόνον;

Πότε στις σχολές αυτές ετέθη θέμα για το ρόλο αυτής της αγοράς εργασίας στην κοινωνία; Πότε στις σχολές αυτές ασχολήθηκαν να αλλάξουν αυτό το ρόλο


60

της αγοράς για να υπηρετεί την κοινωνία και όχι το κέρδος των εταιριών;

Απόφοιτοι των σχολών αυτών δεν είναι οι μηχανικοί που τσιμεντοποίησαν τις μεγάλες πόλεις, Απόφοιτοι των σχολών αυτών δεν είναι οι μηχανικοί που παρανομούσαν σχεδόν στο σύνολό τους με τους ημιυπαίθριους και κάποιοι απ αυτούς με τα αυθαίρετα για το προσωπικό κέρδος και εις βάρος της κοινωνίας;

Για ποιόν κίνδυνο υποταγής στην αγορά μιλάνε οι πανεπιστημιακοί αυτών των σχολών; Τι και για ποιούς ερευνούν στα εργαστήριά τους; Ποιους εξυπηρετούν με τις δημόσια χρηματοδοτημένες υποδομές των σχολών αυτών;

Δεν θα υπεισέλθουμε σε λεπτομέρειες στο θέμα αυτό γιατί... θα βαρύνει πολύ το κείμενο και οι καιροί είναι ήδη βαρείς.

Μερικά Ερωτήματα για τους Πανεπιστημιακούς Γενικά

- Πόσοι απ αυτούς αρνήθηκαν να αναλάβουν ή να συμμετάσχουν σε μια έρευνα από την οποία θα είχαν οικονομικά οφέλη αλλά κυρίως θα τους έδινε τη δυνατότητα να κάνουν κάποια δημοσίευση για να αυγατίσουν το βιογραφικό τους, επειδή έκριναν ότι θα επωφελούνταν η «αγορά» και όχι η ευρύτερη κοινωνία;

- Πόσοι απ αυτούς αρνήθηκαν να δημοσιεύσουν τα αποτελέσματα μιας εργασίας τους ώστε να μην χρησιμοποιηθούν κατά της κοινωνίας, π.χ. σε πολεμικές συγκρούσεις, για την καταστολή και τον έλεγχο των πολιτών, κλπ ή έθεσαν όρους στη χρήση της εργασίας τους από ιδιωτικούς ή κρατικούς οργανισμούς;

- Πόσοι απ αυτούς έστειλαν για δημοσίευση τα αποτελέσματα της εργασίας τους (που την έκαναν με τις δημόσια χρηματοδοτούμενες υποδομές και το δημόσια χρηματοδοτούμενο προσωπικό των εργαστηρίων τους) αντί στα καθιερωμένα περιοδικά της αυτοκρατορίας σε κάποιο ελληνικό επιστημονικό περιοδικό ώστε να το αναδείξουν και να προάγουν το επιστημονικό κύρος της χώρας που τους χρηματοδότησε;

- Και πόσοι απ αυτούς ως κριτές αυτών των περιοδικών δεν επωφελούνται από την ανωνυμία τους ως κριτές για να εμποδίσουν δημοσίευση εργασίας που αντιστρατεύεται τα


61

συμφέροντα εταιριών με τις οποίες διασυνδέονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο;

Γενικότερα Ερωτήματα Πόσο πιο αποτελεσματικοί, δίκαιοι και περισσότερο ανεξάρτητοι από συμφέροντα είμαστε από τους πολιτικούς τους οποίους κατακεραυνώνουμε;

Το αποδεικνύουμε αυτό στο χώρο της εργασίας μας, στις σχέσεις μας με τους ιεραρχικά ανωτέρούς μας και τους κατωτέρούς μας, στις σχέσεις μας με τους συνεργάτες μας; Πόσοι από μας αποποιηθήκαμε κάποια θέση για συνειδησιακούς λόγους ακόμη κι όταν δεν απειλείτο η επιβίωσή μας από την αποποίηση αυτή;

Επιδεικνύουμε τον αλτρουισμό και την ικανότητα διευθέτησης διενέξεων που απαιτούμε απ΄αυτούς που κατακεραυνώνουμε; Το αποδεικνύουμε αυτό στον οικογενειακό μας χώρο και το στενό κύκλο των γνωστών μας;

Λέμε ότι αυτοί που κουμαντάρουν τον κόσμο είναι διαταραγμένοι άνθρωποι. Αλλά μήπως είμαστε και εμείς διαταραγμένοι και δεν το αντιλαμβανόμαστε;

Πως εξηγείται αυτή η διαχρονική ανοχή μας στη δυστυχία των διπλανών μας;

Χειμώνιασε και κάποιοι είναι στα πάρκα και το κρύο θα περονιάζει τα κόκκαλα και δεν θα μπορούν ούτε να κοιμηθούν. Πόσο μας απασχολούν αυτοί οι άνθρωποι;

Πόσες διαμαρτυρίες, κινητοποιήσεις έχουμε κάνει για να μπορούν να έχουν κι αυτοί το βασικό ανθρώπινο δικαίωμα να έχουν πού την κεφαλή κλίνει; Άνθρωποι κάθονται μπροστά σε ένα κομπιούτερ, πατάνε ένα κουμπί και αμέτρητοι στην άλλη άκρη του κόσμου γίνονται παρανάλωμα πυρός. Και δεν έχουμε κάνει ούτε μια καθιστική διαμαρτυρία, ούτε μια μέρα αποκλεισμού των εργαστηρίων και ερευνητικών κέντρων που συνεργάζονται στον όλεθρο αυτό.

Δεν έχουμε καταστήσει υπόλογους έστω συμβολικά τους "μεγάλους" από τους επιστήμονές μας που με τα χρήματα των φόρων μας τους σπουδάζουμε και αυτοί μας το ανταποδίδουν με


62

ελιτισμό, μεγαλοστομίες και όλεθρο. Αντιθέτως δεν χάνουμε ευκαιρία να τους λιβανίζουμε.

Δεν τους θυμίζουμε ότι οι λεγόμενοι απλοί πολίτες που τους αντιμετωπίζουν αφ υψηλού τους χρηματοδότησαν και χρηματοδοτούν, άμεσα και έμμεσα, κάποιοι απ αυτούς με κυριολεκτικό ιδρώτα και αίμα, αυτό για το οποίο τόσο επαίρονται και ότι τους οφείλουν εξηγήσεις για τα έργα και τις ημέρες τους.

Οφείλουν εξηγήσεις γιατί εξαργύρωσαν τις περγαμηνές τους για τον όλεθρο του ανθρώπινου γένους.

Φωνάζουμε για λεφτά και τα κακώς κείμενα περί τα οικονομικά. Φωνάζουμε για λεφτά για την παιδεία, την έρευνα, την επιστήμη. Αλλά σπάνια ενδιαφερόμαστε να μάθουμε τι παράγουν αυτοί οι μηχανισμοί.

Δεν διερωτόμαστε μήπως δεν είναι τα λεφτά αυτά που λείπουν αλλά μήπως είναι τα λεφτά που διέφθειραν και διαστρέβλωσαν τους μηχανισμούς αυτούς. Μήπως είναι τα λεφτά που διέφθειραν και εξαγόρασαν συνειδήσεις.

Μήπως σε αρκετούς δεν μας λείπουν τα λεφτά αλλά η ανθρωπιά;

Μήπως θα έπρεπε να κάνουμε καμιά διαμαρτυρία και κατάληψη και σε μας τους ίδιους για την απάθειά μας για τις συνέπειες της επιστήμης μας και της στάσης της ζωής μας;

Η Αφανής Κρίση Αξιοπιστίας του Επιστημονικού Κατεστημένου

63

Η ΑΦ ΑΝ ΗΣ ΚΡΙ ΣΗ ΑΞ Ι ΟΠΙ ΣΤ Ι ΑΣ

ΤΟΥ ΕΠΙ ΣΤΗΜΟΝΙ ΚΟΥ Κ ΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

«Τις δύο τελευταίες δεκαετίες, η ηθική του επιστημονικού επαγγέλματος (τουλάχιστον μεταξύ των μαθηματικών) έχει καταρρακωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε έχει γίνει κανόνας η εκμετάλλευση μεταξύ συναδέλφων (ειδικά σε βάρος εκείνων που δεν είναι σε θέση να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους) και εν πάση περιπτώσει τα πάντα γίνονται ανεκτά, ακόμη και στις πιο κατάφωρες και κακοήθεις περιπτώσεις»

Αlexandre Grothendiek, καθηγητής στο Montpelier University

Από επιστολή του σχετικά με την άρνησή του να βραβευτεί το 1988


64

23.12.11

11. Η Αφανής Κρίση Αξιοπιστίας του Επιστημονικού Κατεστημένου – Πως η Προστασία των Εμβολίων Γρίπης από 1,5% Έγινε 60%

"Επιστήμη είναι η πίστη στην άγνοια των ειδικών"

Richard Feynman

O Lee Ellis του MD Anderson Cancer Center και ο C. Glenn Begley, πρώην επικεφαλής της παγκόσμιας έρευνας για τον καρκίνο της

Amgen, ανέφεραν ότι από 53 εξέχουσες μελέτες στον τομέα της βασικής βιολογίας του καρκίνου, τις οποίες επανέλαβαν

προκειμένου να τις αξιοποιήσουν επιβεβαιώθηκαν τα αποτελέσματα μόνο των 6, δηλαδή μόνον το 11%

http://www.reuters.com/us-science-replication-service-idUSBRE87D0I820120814

Αυτήν την εποχή παντού μιλάνε για κρίση αξιοπιστίας του πολιτικού κατεστημένου. Τα κυβερνώντα κόμματα σε όλη την Ευρώπη καταποντίζονται στις εκλογές και τις δημοσκοπήσεις.

Μια άλλη κρίση όμως ενός άλλου κατεστημένου περνάει απαρατήρητη. Είναι η κρίση αξιοπιστίας του επιστημονικού κατεστημένου.

Οι πολίτες καταλογίζουν στους πολιτικούς ανικανότητα, διαφθορά, συμβιβασμούς και εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων. Τα ίδια ισχύουν όμως και για πολλούς επιστήμονες, ιδιαίτερα για τις λεγόμενες επιστημονικές ελίτ. Οι διαδικασίες με τις οποίες αναδεικνύονται είναι εξίσου προβληματικές με αυτές των πολιτικών, οι διασυνδέσεις τους με ισχυρά συμφέροντα και η εξάρτησή τους απ΄αυτά είναι επίσης ισχυρή.

Οι συνέπειες από την αναξιοπιστία τους δεν είναι μικρότερες απ΄αυτές των πολιτικών. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς για παράδειγμα τις συνέπειες της αναξιοπιστίας των επιστημόνων σε θέματα υγείας, όπου διακινδυνεύεται ακόμη και η ίδια η σωματική υπόσταση του ανθρώπου αλλά και η ποιότητα της ζωής του.


65

Και οι επιστήμονες, όπως και οι πολιτικοί, όταν αποφοιτούν και όταν διορίζονται σε κάποιον δημόσιο οργανισμό ορκίζονται ότι θα υπηρετούν τους πολίτες. Και αυτοί είναι επίορκοι όταν καταπατούν τον όρκο τους και υπηρετούν αλλότρια συμφέροντα.

Εν τούτοις, ενώ οι πολιτικοί είναι συνεχώς στο στόχαστρο και η αναξιοπιστία τους κάποια στιγμή έρχεται στο φως της δημοσιότητας και είναι δυνατή η αντικατάστασή τους στις επόμενες εκλογές, δεν συμβαίνει το ίδιο με τις επιστημονικές ελίτ.

Κατά κάποιον τρόπο, οι επιστημονικές ελίτ απολαμβάνουν τα ίδια προνόμια και το απυρόβλητο με τους τραπεζίτες. Ούτε αυτές υπόκεινται σε έλεγχο και κυρώσεις.

Παραδείγματα Αφανούς Αναξιοπιστίας - Τα Επιτεύγματα ΝΑSΑ και CERN που Απεδείχθησαν Φούσκες αλλά Δεν Έγιναν Ευρέως Γνωστές

Πριν ένα χρόνο προαναγγέλθηκε και παίχθηκε σε παγκόσμια τηλεθέαση από τη ΝΑSΑ η υποτιθέμενη ανακάλυψη του αιώνα, η ένδειξη εξωγήινης ζωής στη γη.

Η ανακάλυψη απεδείχθη αέρας κοπανιστός.

Όχι μόνον δεν ήταν αξιόπιστο το βασικό εύρημα περί ενσωμάτωσης αρσενικού στο DNA βακτηρίου, βλ. http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=235972, αλλά, όπως προέκυψε από το άρθρο που έστειλαν μετά για δημοσίευση, δεν είχαν καν εκτελέσει τις τυπικές δοκιμές που απαιτούνταν για να αποφανθεί κανείς περί της σύστασης του DNA. (Παρ΄όλα αυτά το άρθρο εγκρίθηκε από τους κριτές).

Το φιάσκο αυτό δεν έκανε το γύρο του κόσμου. Λίγοι πληροφορήθηκαν γι αυτό. Η διάψευση των ισχυρισμών της ΝΑSΑ πέρασε μόνο στα ψιλά γράμματα των εφημερίδων.

Στη διακριτικότητα αυτή η ΝΑSΑ μπορεί ανενόχλητη να καταγίνεται με το αλχημικό της έργο και σε άλλους τομείς. Πριν λίγους μήνες, για παράδειγμα, παραπέμφθηκε σε δίκη για κάποια άλλα ευρήματα μαϊμού.


66

Αυτή τη φορά για την άλλη υψηλή επιστήμη, την κλιματική αλλαγή.

Η ΝΑSΑ παραποίησε τα δεδομένα στη φόρμουλα για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Διπλασίασε τα πραγματικά νούμερα, βλ. US: Climate-Gate continues to grow as NASA is taken to court over falsified data in the formula for predicting global warming. They are charged with doubling the real numbers.

Για την απίστευτη ανευθυνότητα της NASA βλ. και κεφ. 43.

Λίγες μέρες πριν από την ανακοίνωση της υποτιθέμενης ανακάλυψης του αιώνα από τη NASA, είχαμε πληροφορηθεί για ένα άλλο μεγάλο επίτευγμα, την "Μίνι Μεγάλη Έκρηξη" που επετεύχθη για πρώτη φορά στον LHC του CERN, η οποία, όμως, είχε ξαναεπιτευχθεί το 2005 στον RHIC των ΗΠΑ, βλ. http://www.space.com/mini-big-bang-created-puzzling-results- Πριν κάμποσες ημέρες, διαβάσαμε στις εφημερίδες για ένα ακόμη εντυπωσιακό επιστημονικό νέο από τα πειράματα με τον LHC στο CERN, για τις βάσιμες ενδείξεις για την ύπαρξη του λεγόμενου σωματιδίου του Θεού, ή κατ΄άλλους για την ανακάλυψη του σωματιδίου αυτού. Λίγες μέρες πριν είχαμε διαβάσει στις ίδιες εφημερίδες για τις βάσιμες ενδείξεις για τη μη ύπαρξη του σωματιδίου αυτού. Πολύς λόγος έγινε και στο διαδίκτυο για την «ανακάλυψη» αυτή. Εν τούτοις στην ιστοσελίδα του CERN δεν υπάρχει καμία αναφορά για κάποια σχετική επιστημονική εργασία, ή έστω ότι υποβλήθηκε προς έγκριση μια τέτοια εργασία, ή έστω ότι πρόκειται να υποβληθεί. Αντ΄αυτού, αναφέρεται:

«Τα αποτελέσματα βασισμένα στην ανάλυση πολύ περισσότερων δεδομένων απ αυτά που παρουσιάστηκαν το καλοκαίρι, συνιστούν σημαντική πρόοδο στην αναζήτηση για το μποζόνιο Higgs, αλλά δεν αρκούν για οποιοδήποτε συμπέρασμα σχετικά με την ύπαρξη ή μη ύπαρξη του φευγαλέου Higgs».

Προφανώς και η επιστημονική αυτή είδηση είναι μια άλλη σκόπιμη διαρροή από το τμήμα διαφήμισης του CERN στην υπηρεσία εξασφάλισης της συνεχούς ροής των υπέρογκων κονδυλίων χρηματοδότησης των 11 δισεκατομμυρίων ευρώ. Σε ραδιοφωνικές συνεντεύξεις τους επιστήμονες που συμμετέχουν στο πείραμα προϊδεάζουν ήδη δηλώνοντας ότι μερικοί κρίνουν ότι πιο σημαντική θα είναι η διαπίστωση ότι δεν υπάρχει το σωματίδιο Ηiggs.


67

Για τη δημόσια παραπλάνηση των υπευθύνων του CERN σχετικά με την κατηγορηματική διάψευση της δυνατότητας δημιουργίας παραδοξονίων κατά τη διάρκεια του πειράματος μπορεί να δει κανείς στο κεφ. 16.

Εψεύδοντο απροκάλυπτα ότι δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση ενώ είχαν σχεδιάσει και εγκαταστήσει συσκευές για να τα μετρήσουν, σε εσωτερικά έγγραφά τους έλεγαν ότι θα γίνουν συγκρούσεις σωματιδίων που δεν έχουν συμβεί ποτέ σε κοσμικές ακτίνες και σε συνεντεύξεις συνεργάτη τους εδηλώνετο σαφώς ότι η δημιουργία παραδοξονίων ήταν στόχος του πειράματος.

Παραδείγματα Αφανούς Αναξιοπιστίας στον Τομέα της Υγείας – Τα Εμβόλια Γρίπης

Γνωρίζουμε για τις «παράπλευρες απώλειες» στις επιχειρήσεις των υπερδυνάμεων.

Ανάλογες παράπλευρες απώλειες υπάρχουν και στις επιχειρήσεις των υπερδυνάμεων της επιστήμης.

Στο πεδίο της ιατρικής υπάρχουν ήδη μαρτυρίες και ευρήματα για τη δημιουργία ή εξάπλωση ασθενειών, όπως, για παράδειγμα, του καρκίνου και του Aids, μέσω εμβολίων ή άλλων πειραματισμών, βλ. κεφ. 32: Εμβόλια Δούρειοι Ίπποι.

Ζούμε σε αποκαλυπτικούς καιρούς και πολλά έρχονται στην επιφάνεια, αλλά όχι στο φως της δημοσιότητας. Η γνωστή διακριτικότητα των ΜΜΕ.

Το περυσινό φιάσκο των εμβολίων για τη λεγόμενη πανδημία γρίπης

Πέρυσι με τη λεγόμενη πανδημία γρίπης η αναξιοπιστία των ιατρικών ελίτ που είχαν αναλάβει εργολαβικά την επιχείρηση της προπαγάνδας για μαζικό εμβολιασμό ήταν προφανής σε οποιονδήποτε μη ειδικό.

Από τη μία ομολογούσαν ότι η επιδημία ήταν ελαφριά και πολλοί ενδέχετο να την είχαν υποστεί χωρίς να το έχουν αντιληφθεί και από την άλλη προέβαιναν σε πρωτόγνωρες κινητοποιήσεις μαζικού εμβολιασμού (τον οποίο επεχείρησαν στην αρχή να είναι υποχρεωτικός) με εμβόλια τα οποία παραδέχονταν ότι ήταν ακόμη σε πειραματικό στάδιο, βλ. κεφ.29.


68

Κι όμως, ο παραλογισμός αυτός υπερκαλύφθηκε από το βάρος της «αυθεντίας» των ελίτ αυτών και ο κρατικός μηχανισμός υπάκουσε στις ντιρεκτίβες τους επιβαρύνοντας ασκόπως τους πολίτες στην Ελλάδα με πλέον των 2 δισεκατομμυρίων ευρώ κατά δήλωση κρατικού παράγοντα σε τηλεοπτική του συνέντευξη την εποχή εκείνη.

Ούτε όταν μετέπειτα η επιτροπή υγείας του Ευρωπαϊκού συμβουλίου επιβεβαίωσε με στοιχεία το φιάσκο αυτό και κατέδειξε τις διασυνδέσεις των επιστημόνων με τις φαρμακοβιομηχανίες - παρασκευαστές του εμβολίου, βλ. κεφ. 30, υπήρξε κάποια κύρωση για τους επιστήμονες αυτούς, ποινική, οικονομική ή επαγγελματική.

Οι επιστημονικές αυτές αυθεντίες παρέμειναν στις θέσεις τους και συνεχίζουν το επιστημονικό τους έργο της ενίσχυσης των κερδών των φαρμακοβιομηχανιών με το αζημίωτο προφανώς συνιστώντας κάθε χρόνο εμβολιασμό για προστασία από γρίπη.

Μια πρόσφατη έρευνα και πως παραποιήθηκε

Στους κινδύνους και την αναποτελεσματικότητα των εμβολίων γρίπης είχαμε αναφερθεί σε επανειλημμένες αναρτήσεις την εποχή της λεγόμενης πανδημίας. Δεν θα επανερχόμασταν αν δεν διαβάζαμε σε ξένες ιστοσελίδες, ότι φέτος στις ΗΠΑ και σε αρκετά άλλα κράτη ο εμβολιασμός είναι σχεδόν υποχρεωτικός κι ας μην έχει κηρυχθεί κάποια πανδημία. Μαθητές οφείλουν να εμβολιαστούν αλλιώς δεν γίνονται δεκτοί στα σχολεία και υπάλληλοι ακόμη και σε ιδιωτικές επιχειρήσεις απειλούνται με απόλυση αν δεν εμβολιαστούν.

Στην Ελλάδα δεν έγινε αντιληπτή κάποια δημόσια καμπάνια για εμβολιασμό. Καθώς όμως εδώ και καιρό τα φαρμακεία έχουν θυροκολλήσει ανακοινώσεις για παραλαβή των νέων εμβολίων γρίπης συμπεραίνουμε ότι και στην Ελλάδα οι γιατροί θα συνεχίζουν να συνιστούν (στους ηλικιωμένους πελάτες τους μόνον;) να εμβολιαστούν για να προφυλαχθούν.

Πριν ένα μήνα δημοσιοποιήθηκε στο διεθνούς κύρους εξειδικευμένο περιοδικό Lancet μια νέα έρευνα με θέμα την αποτελεσματικότητα των εμβολίων.

Για να φανεί πόσο προφανής είναι η αναξιοπιστία των δημόσιων ανακοινώσεων για τα συμπεράσματα τέτοιων ερευνών οι οποίες


69

καθορίζουν τη στάση ολόκληρων κρατών και επαγγελματιών γιατρών θα μακρηγορήσουμε κάπως στην παρουσίαση αυτή. - Αποτελέσματα έρευνας

Από στατιστική επεξεργασία ερευνών σχετικά με την αποτελεσματικότητα των εμβολίων γρίπης προέκυψαν τα παρακάτω, βλ. http://www.naturalnews.com/033998_influenza_vaccines_effectiveness.html

- Στις ομάδες που τα μέλη τους είχαν εμβολιαστεί το ποσοστό αυτών που αρρώστησαν με γρίπη ήταν 1,2%. Το υπόλοιπο 98,8% δεν αρρώστησε.

- Στις ομάδες αναφοράς στα μέλη των οποίων είχαν χορηγηθεί μόνον τα έκδοχα των εμβολίων, συντηρητικά και ενισχυτικά, αλλά όχι οι εξασθενημένοι ιοί (στην παρουσία των οποίων αποδίδεται η δημιουργία αντισωμάτων και η ανάπτυξη ανοσίας) το ποσοστό αυτών που αρρώστησαν ήταν 2,7%. Το υπόλοιπο 97,3% δεν αρρώστησε.

- Πιθανά Συμπεράσματα

Συμπέρασμα 1: Αφού δεν αρρώστησε το 98,8% αυτών που είχαν εμβολιαστεί, η αποτελεσματικότητα του εμβολίου είναι 98,8%.

Συμπέρασμα 2: Αφού από τους εμβολιασμένους αρρώστησε το 1,2%, ενώ από τους μη εμβολιασμένους το 2,7% και το 1,2% είναι το 57% του 2,7% , η αποτελεσματικότητα του εμβολίου είναι 57%.

Συμπέρασμα 3: Το εμβόλιο δεν ήταν ο μόνος λόγος που δεν αρρώστησε το 98,8% στην ομάδα των εμβολιασμένων. Προστασία έναντι της γρίπης προσφέρει και το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου. Από το 98.8% που δεν αρρώστησε από τους εμβολιασμένους κάποιο ποσοστό δεν θα αρρώσταινε και χωρίς το εμβόλιο χάρις στην προστασία του ανοσοποιητικού τους συστήματος. Από τη δεύτερη ομάδα των μη εμβολιασμένων προκύπτει ότι το ποσοστό αυτό είναι 97.3%, αφού το ποσοστό αυτό δεν αρρώστησε χάρις στην προστασία που του παρείχε το ανοσοποιητικό του σύστημα. Άρα, από την ανοσία 98,8% που μετρήθηκε στην πρώτη ομάδα των εμβολιασμένων το 97,3% οφειλόταν στην προστασία του ανοσοποιητικού συστήματος και άρα μόνον το 1,.5% στο


70

εμβόλιο. Η αποτελεσματικότητα του εμβολίου είναι, λοιπόν, 1,5% - Ποιο είναι το "έγκυρο" συμπέρασμα που δημοσιοποιήθηκε στο κοινό

Πλήρης αποτελεσματικότητα των εμβολίων γρίπης θα θυμάστε ότι ήταν οι τηλεοπτικές διαβεβαιώσεις των επιστημονικών ελίτ – παραγόντων στο περυσινό φιάσκο της πανδημίας. Υποθέτουμε λοιπόν ότι οι ελίτ αυτές κατέληξαν στο πρώτο από τα παραπάνω πιθανά συμπεράσματα.

Το συμπέρασμα το οποίο δημοσιοποιήθηκε στα αμερικάνικα ΜΜΕ ως απότοκο της παραπάνω έρευνας είναι το δεύτερο.

Ειπώθηκε ότι η αποτελεσματικότητα των εμβολίων γρίπης είναι 60% Αυτό είναι το νούμερο που αναφέρουν οι διάφοροι οργανισμοί υγείας καθώς και οι φαρμακοβιομηχανίες για τα εμβόλιά τους.

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι το σκεφτικό με βάση το οποίο οι οργανισμοί υγείας, οι μεγαλόσχημοι σύμβουλοί τους και οι φαρμακοβιομηχανίες καταλήγουν στην αποτελεσματικότητα των εμβολίων είναι αυτό του δεύτερου συμπεράσματος πιο πάνω. Τόσο επιστημονικό!

Φαντάζομαι ότι θα σας είναι προφανές ότι το ορθό συμπέρασμα είναι το τρίτο και όχι αυτό των επιστημονικών ελίτ και των "υπεύθυνων" οργανισμών και των συμβούλων τους. Η αποτελεσματικότητα των εμβολίων γρίπης σύμφωνα με την έρευνα αυτή είναι 1,5%. Σ΄αυτό καταλήγει κανείς με απλή λογική. Θα διερωτάστε ίσως μερικοί πως γίνεται σε επιστήμονες και μάλιστα τόσο προβεβλημένους να τους διαφεύγουν αυτά τα τόσο απλά. Όσοι έχετε κάποια εμπειρία από τα «προχωρημένα» επιστημονικά σε διάφορους τομείς της τεχνοεπιστήμης μάλλον δεν θα έχετε τέτοια απορία.

Οι επιστήμονες, ιδιαίτερα οι προβεβλημένοι περιφρονούν την απλή λογική κι αυτή συχνά τους εκδικείται.

Αλλά στην περίπτωση αυτή νομίζω ότι δεν χρειάζεται και πολύ σκέψη για να καταλάβουμε ότι μάλλον πρέπει να υπάρχει κάποιος


71

άλλος λόγος, λιγότερο επιστημονικός, γι αυτήν την καταστρατήγηση της απλής λογικής.

Καταλαβαίνει κανείς ότι ένα συμπέρασμα για αποτελεσματικότητα 1,5% θα απαξίωνε τα εμβόλια και θα αποστερούσε στις φαρμακοβιομηχανίες κάποια από τα τεράστια κέρδη τους.

Η Αναποτελεσματικότητα και οι Κίνδυνοι των Εμβολίων

Εντύπωση προκαλεί ότι στην παραπάνω έρευνα δεν γίνεται αναφορά για τις παρενέργειες του εμβολίου που παρατηρήθηκαν στην ομάδα των εμβολιασμένων.

Σύμφωνα με το συνοδευτικό φυλλάδιο του εμβολίου Pandemrix (σελ. 29) εμφανίζονται οι παρακάτω ανεπιθύμητες παρενέργειες:

- μέτριες όπως λεμφαδενοπάθεια στο 10% των εμβολιαζόμενων

- πιο σοβαρές , όπως αλλεργικές αντιδράσεις οι οποίες οδηγούν σε επικίνδυνη αύξηση της αρτηριακής πίεσης και μπορούν να οδηγήσουν σε κατάρρευση, κώμα και θάνατο, καθώς και χαμηλός αριθμός αιμοπεταλίων ο οποίος μπορεί να οδηγήσει σε αιμορραγία εμφανίζονται στο 1%ο των εμβολιαζόμενων.

- ακόμη πιο σοβαρές, όπως φλεγμονή του εγκεφάλου και των νεύρων που μπορεί να προκαλέσει παράλυση η οποία μπορεί να εξαπλωθεί σε όλο το σώμα. και στένωση ή παρεμπόδιση των αιμοφόρων αγγείων με νεφρική δυσλειτουργία στο 0,1%ο. Μπορούμε λοιπόν να συμπεράνουμε ότι στους 10.000 εμβολιασμένους: - 150 θα προστατευτούν από τη γρίπη,

- 1500 θα πάθουν λεμφανοπάθεια κι άλλες μέτριες παρενέργειες

- 10 θα πάθουν αλλεργίες και θα πέσουν τα αιμοπετάλιά τους και θα κινδυνεύσουν με θάνατο

- 1 θα πάθει φλεγμονή στον εγκέφαλο και θα παραλύσει και θα έχει νεφρική ανεπάρκεια. Άραγε αξίζει όλη αυτή η επικινδυνότητα για χάριν αυτών των 150 που θα προστατευτούν χάρις στο εμβόλιο και οι οποίοι αν δεν


72

εμβολιάζονταν και αρρώσταιναν, μετά κάμποσες ημέρες που θα έκανε τον κύκλο του ο ιός θα ήταν μια χαρά;

Στην περυσινή "πανδημία" τις πιθανότητες να νοσήσει βαριά από γρίπη κάποιος ο οποίος δεν πάσχει από υποκείμενο νόσημα παράγοντας του ΚΕΕΛΠΝΟ τις εκτίμησε σε μόλις σε 0,1%ο (1 στις 10.000), λιγότερες δηλαδή απ΄ αυτές να κινδυνεύσει η ζωή του λόγω των παρενεργειών του εμβολίου, βλ. κεφ.29.

Ερωτήματα για την Αξιοπιστία των Δημόσιων Ανακοινώσεων και σε Άλλα Θέματα Υγείας

Πολλά θα μπορούσε να συζητήσει κανείς για την έρευνα αυτή, για το πως τελικά η προστασία του εμβολίου μπορεί να μην είναι ούτε 1,5%. (1)

Το θέμα όμως που θέλουμε να αναδείξουμε είναι η αναξιοπιστία πολλών επιστημονικών ανακοινώσεων και οι κίνδυνοι που προκύπτουν από το απυρόβλητο που απολαμβάνουν οι λεγόμενες επιστημονικές ελίτ. Πόσες, άραγε, από τις ανακοινώσεις που πληροφορούμαστε μέσω των ΜΜΕ ή μας ενημερώνουν επιστημονικοί οργανισμοί υπόκεινται στην ίδια αναξιοπιστία όπως αυτή που είδαμε παραπάνω για τα εμβόλια; Όταν μας πληροφορούν για αποτελεσματικότητα 50% για ένα φάρμακο ή μια θεραπεία εννοούν άραγε ότι στους 100 ασθενείς θεραπεύονται οι 50 ή ότι θεραπεύονται οι 2, σύμφωνα με το μοντέλο συναγωγής συμπερασμάτων που ακολουθήθηκε στο θέμα των εμβολίων γρίπης;

_______________________

(1) Όταν κάνει κανείς μια δειγματοληπτική έρευνα έχει μεγάλη σημασία με ποιο τρόπο γίνεται η δειγματοληψία, πως καθορίζεται η ομάδα που ερευνάται, κατά πόσον το δείγμα, η ομάδα είναι αντιπροσωπευτική. Η ομάδα αναφοράς στην έρευνα αυτή δεν ήταν και τόσο αντιπροσωπευτική των ανθρώπων που δεν εμβολιάζονται, καθώς τα έκδοχα των εμβολίων, συντηρητικά και ενισχυτικά, που τους χορηγήθηκαν στα μέλη της είναι, όπως σχολιάζεται στο κεφ. 33, ιδιαίτερα τοξικά και είναι αναμενόμενο να εξασθένησαν το ανοσοποιητικό τους σύστημα. Αν δεν υπήρχε αυτή η εξασθένηση ενδέχεται το αποτέλεσμα της έρευνας να μην ήταν απλά η αναποτελεσματικότητα του εμβολίου αλλά η επικινδυνότητά του, βλ. Children Who Get Flu Vaccine Have Three Times Risk Of Hospitalization For Flu


73

Μια Ιστορική Προειδοποίηση και μια Ενδεικτική Αποκαλυπτική Μαρτυρία

Για τη σημερινή κατάσταση και τους κινδύνους που ελλοχεύουν από το απυρόβλητο των επιστημονικών ελίτ υπήρξε προειδοποίηση από τα παλιά. Στο τέλος της προεδρίας του το 1961 ο Αμερικανός πρόεδρος Eisenhower στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του στην οποία προειδοποιούσε για έναν νέο φασισμό που απειλούσε Αμερική και Ευρώπη εκτός από τους κινδύνους τους προερχόμενους από το «σύμπλεγμα της πολεμικής βιομηχανίας» μίλησε και για τους κινδύνους από μια άλλη ομάδα, το «εκπαιδευτικό-ερευνητικό σύμπλεγμα». Στη δεύτερη παράγραφο της αποχαιρετιστήριας ομιλίας του αναφέρεται:

«Το ελεύθερο πανεπιστήμιο, ιστορικά η δεξαμενή των ελεύθερων ιδεών και της επιστημονικής ανακάλυψης, έχει βιώσει μιαν επανάσταση στην διεξαγωγή της έρευνας. Εν μέρει, λόγω των τεράστιων δαπανών, το κρατικό συμβόλαιο και επιχορήγηση γίνεται στην πράξη υποκατάστατο της διανοητικής περιέργειας. Παράλληλα με τον οφειλόμενο σεβασμό στην επιστημονική έρευνα και ανακάλυψη πρέπει να επαγρυπνούμε για τον κίνδυνο να αιχμαλωτιστεί η δημόσια πολιτική από μια επιστημονική-τεχνοκρατική ελίτ».

Η έκκληση του Αμερικανού προέδρου δεν εισακούστηκε. Η επαγρύπνηση για την οποία μίλησε δεν υπήρξε. Ενδεικτική είναι η δήλωση του καθηγητή ερευνητή Ντέιβιντ Χέιλι σε συνέντευξή του στην Κυριακάτικη ελευθεροτυπία (12-3-2006):

«Κάποιοι από τους σημαντικότερους ψυχιατρικούς και φαρμακευτικούς θεσμούς, όπως η Ένωση Αμερικανών Ψυχιάτρων ή το Αμερικανικό Κολέγιο Νευροψυχοφαρμακολογίας, αποφεύγουν να πάρουν θέση στη μεγάλη κρίση που έχει ξεσπάσει… Όταν η λεγόμενη επιστημονική κοινότητα φοβάται ν΄αντιμετωπίσει ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα, αναρωτιέσαι ακόμα και αν αξίζει να αποκαλείται επιστημονική»


74

14.12.10

12. ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑ - Η Επιστολή Αποχώρησης Διαπρεπούς Επιστήμονα από την Αμερικανική Ένωση Φυσικών λόγω Ντροπής

«Όταν τα σημαντικά ζητήματα που έχουν επιπτώσεις

στη ζωή ενός ατόμου αποφασίζονται από κάποιον άλλο, δεν έχει καμιά διαφορά για το άτομο εάν αυτός ο κάποιος άλλος είναι βασιλιάς, δικτάτορας, ή η κοινωνία στην πλειοψηφία της»

James Taggart

«Αν και οφείλουμε σεβασμό στην επιστημονική έρευνα και ανακάλυψη, πρέπει να επαγρυπνούμε για τον κίνδυνο

η δημόσια πολιτική να γίνει αιχμάλωτος μιας επιστημονικής-τεχνολογικής ελίτ»

Από την αποχαιρετιστήρια ομιλία του Eisenhower, 1961

Οι Κακές Παρενέργειες του Χρήματος στην Επιστήμη Μια από τις πάγιες διεκδικήσεις φοιτητών, πανεπιστημιακών, επιστημονικών συλλόγων, αλλά και σχεδόν του συνόλου των πολιτών είναι περισσότερο χρήμα για την επιστήμη και την έρευνα.

Η διεκδίκηση αυτή στηρίζεται στην άποψη ότι το χρήμα είναι ο βασικός συντελεστής της επιστημονικής προόδου, ότι η έλλειψή του αντιστρατεύεται την προκοπή στην επιστήμη.

Το χρήμα είναι μια μορφή ενέργειας, θα μπορούσε να πει κανείς. Είναι αυτό μέσω του οποίου παράγεται έργο.

Υπάρχουν, όμως, και άλλες μορφές ενέργειας, όπως είναι η επιθυμία για διάκριση και αναγνώριση, αλλά και η έφεση για γνώση, η ώθηση για αυτοέκφραση και δημιουργικότητα, η επιθυμία να προσφέρεις.

Όλοι αυτοί οι τύποι ενέργειας δεν είναι το ίδιο αποτελεσματικοί.

Η αποτελεσματικότητά τους εξαρτάται κάθε φορά από τον τύπο του έργου προς παραγωγή.

Ενώ το χρήμα μπορεί να είναι αποτελεσματικό σε έργα σχετιζόμενα με εμπορικές δοσοληψίες


75

και η επιθυμία για διάκριση και αναγνώριση σε δραστηριότητες άθλησης, προκειμένου για έργα τέχνης θα έλεγε κανείς ότι είναι η ώθηση για αυτοέκφραση και δημιουργικότητα.

Για δε αυτά της επιστήμης η έφεση για γνώση.

Από τις ενέργειες αυτές το χρήμα είναι η πιο προβληματική και η πιο σκοτεινή, συχνά με το χρώμα αίματος και στεναγμών.

Σήμερα, δυστυχώς, το χρήμα και δευτερευόντως η επιθυμία για διάκριση και αναγνώριση έχουν εκτοπίσει τους άλλους τύπους ενέργειας που κινητοποιούν τους ανθρώπους για παραγωγή έργου. Και αυτό φαίνεται πια στη σημερινή καλλιτεχνία και τη σημερινή επιστήμη.

Η σημερινή τέχνη και η σημερινή επιστήμη έχουν μεταλλαχθεί σε εμπορικές δοσοληψίες και σε αθλήματα προς διάκριση.

Εξ ου και η μόνιμη επωδός των επιστημαρχών για κονδύλια, για περισσότερο χρήμα. Εξ ου και τα μεγάλα χρηματικά έπαθλα που συνοδεύουν πια τις διακρίσεις των επιστημόνων όπως αυτές των αθλητών.

Οι κλάδοι ελαίας δεν συγκινούν πια, είναι ντεμοντέ. Το επιστημονικό έργο υπόκειται σήμερα στις ίδιες μεθόδους μάρκετινγκ με τα έργα των εμπορικών και αθλητικών δραστηριοτήτων.

Όπως και οι υπόλοιπες επιχειρήσεις, οι επιστημονικές επιχειρήσεις διαθέτουν το δικό τους τμήμα μάρκετινγκ, γνωστό ως γραφείο τύπου, ιδιαίτερα αποτελεσματικό, όπως είδαμε τον τελευταίο καιρό με τη διαφήμιση των δύο γιγάντων του τομέα, της ΝΑSΑ και του CERN.

Οι επιστημονικές επιχειρήσεις, όμως, έχουν μια βασική διαφορά από τις άλλες.

Ενώ μια κοινή επιχείρηση, αν το έργο, προϊόν ή υπηρεσία, που παράγει αποδειχθεί προβληματικό, υφίσταται κυρώσεις ή κατηγορείται για εύνοια αν δεν υποστεί, οι επιστημονικές επιχειρήσεις δεν υπόκεινται σε τέτοιο έλεγχο και κύρωση.

Είναι δομημένες στη λογική των τραπεζών:

Τα κέρδη δικά μας και οι ζημίες δικές σας.

Αν κάτι αποτύχει, αν αποδειχθεί ζημιογόνο ή επιβλαβές, δεν υπάρχουν συνέπειες.


76

Τις συνέπειες τις αναλαμβάνει η πολιτεία, δηλαδή, όλοι μαζί. Ο φταίχτης δεν μπορεί να εντοπιστεί.

Είναι η στάθμη της επιστημονικής γνώσης της εποχής.

Οι επιστήμονες κάνουν το έργο όταν πάει καλά. Και ανταμείβονται με διακρίσεις, χρήμα και δόξα.

Αν το έργο δεν πάει καλά τότε δεν είναι δικό τους. Είναι της επιστήμης γενικά.

Το χρήμα έχει πια αναγορευτεί ως η κυρίαρχη μορφή ενέργειας, ο πρωταρχικός παράγοντας στην άσκηση της επιστήμης. Γι αυτό και το έργο της επιστήμης σήμερα έχει μεταλλαχθεί.

Τα προϊόντα της συναγωνίζονται αυτά των σύγχρονων σουπερμάρκετ με τις πολλές παραλλαγές, τα εντυπωσιακά σελοφάν, αλλά τα ανθυγιεινά περιεχόμενά τους: υπερπληθώρα επιτροπών, δημοσιεύσεων, ανακοινώσεων, συνεδρίων, τόσο αποτελεσματικών όσο τα πονήματα των οικονομολόγων και αυτά των διεθνών επιτροπών για ειρήνευση και ευημερία στον κόσμο.

Κατεβατά μετρήσεων, εντυπωσιακά γραφήματα συναγωνίζονται επαξίως τα καλλιτεχνικά εφέ.

Υπερπαραγωγές όπως αυτές του CERN (των 11 δις) με μετρήσεις, μετρήσεις, μετρήσεις...

(Για δύο ακόμη χρόνια παρατείνεται η λειτουργία του μεγάλου επιταχυντή αδρονίων στην ίδια στάθμη ενέργειας. Για περισσότερες μετρήσεις.....και περισσότερο χρήμα;).

Το 2014 η αναβάθμιση του πειράματος. Η ποσότητα έχει εκτοπίσει πια την ποιότητα. Όπως ακριβώς και με τη σύγχρονη παραγωγή των άλλων "αγαθών".

Όπως συμβαίνει με όλα σχεδόν τα "αγαθά" σήμερα και τα επιστημονικά αγαθά έχουν κι αυτά μικρή διάρκεια. Μερικές φορές όσο διαρκεί μια τηλεοπτική εμφάνιση, όπως πρόσφατα με το πολυδιαφημισμένο προϊόν του αστρο-βιολογικού εργαστηρίου της ΝΑSΑ.

Όχι μόνον ήταν λάθος το βασικό εύρημα τους περί ενσωμάτωσης του αρσενικού στο DNA του βακτηρίου, το οποίο ανακοίνωσαν με πρωτοφανείς τυμπανοκρουσίες,

αλλά, όπως προέκυψε από το άρθρο που έστειλαν μετά για δημοσίευση, δεν είχαν καν εκτελέσει τις τυπικές δοκιμές που απαιτούνταν για να αποφανθεί κανείς περί της σύστασης του DNA.

Τόσο επιστημονικά!!!.


77

Μια Αποκαλυπτική Επιστολή Αποχώρησης λόγω Ντροπής από την Αμερικανική Ένωση Φυσικών Διαπρεπούς Επιστήμονα Αποκαλυπτική του νέου κλίματος που έχει δημιουργηθεί στην επιστήμη και της μεγάλης ευθύνης που φέρουν γι αυτήν την εξέλιξη οι επιστημονικές ενώσεις είναι η επιστολή, του Harold Lewis, καθηγητή φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, μέλους πολλών επιστημονικών συμβουλίων και επιτροπών, προς τον Curtis Γ. Callan, Jr, καθηγητή στο πανεπιστήμιο του Princeton, προέδρου της Aμερικανικής Ένωσης Φυσικών.

Σ΄αυτήν του ανακοινώνει ότι δεν επιθυμεί να είναι άλλο μέλος της Ένωσης γιατί ντρέπεται να ανήκει σ αυτή, βλ. http://www.thegwpf.org/hal-lewis-my-resignation-from-the-american-physical-society/

Αναφέρεται στην απάτη της (ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη και στη διαρροή εγγράφων από τα οποία προέκυψε το μαγείρεμα των στοιχείων, το γνωστό Climategate, βλ. κεφ. 22.

Στην αρχή της επιστολής του γράφει:

"Όταν γράφτηκα στην Αμερικανική Ένωση Φυσικών εξήντα επτά χρόνια πριν, ήταν πολύ μικρότερη, πολύ ευγενέστερη και ακόμη δεν είχε διαφθαρεί οικονομικά (μια απειλή για την οποία ο Dwight Eisenhower προειδοποίησε μισό αιώνα πριν). Η επιλογή της φυσικής ως επάγγελμα ήταν τότε εγγύηση για μια ζωή φτώχειας και στέρησης.

Ήταν ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος που τα άλλαξε όλα αυτά. Η προοπτική κοσμικού κέρδους αποτέλεσε τότε κίνητρο για μερικούς φυσικούς.

Όταν πριν τριάντα πέντε χρόνια προήδρευα στην πρώτη μελέτη της Ένωσης σε ένα αμφιλεγόμενο κοινωνικό / επιστημονικό θέμα, τη μελέτη ασφάλειας του αντιδραστήρα, αν και υπήρχαν πάμπολλοι ζηλωτές εκεί έξω, δεν μας ασκήθηκε η παραμικρή πίεση.

Γι αυτό, ήμασταν σε θέση να δώσουμε αυτό που πιστεύω ότι ήταν και είναι μια ειλικρινής εκτίμηση της κατάστασης την εποχή εκείνη. Ενισχυθήκαμε και από την παρουσία μιας εποπτεύουσας επιτροπής από τους Pief Panofsky, Vicki Weisskopf και Hans Bethe, όλους άψογους φυσικούς υψηλής στάθμης. Ήμουν περήφανος για ό, τι κάναμε εν μέσω μιας φορτισμένης


78

ατμόσφαιρας. Στο τέλος η εποπτεύουσα επιτροπή, στην έκθεσή της προς τον Πρόεδρο του Συλλόγου, σημείωσε την απόλυτη ανεξαρτησία με την οποία κάναμε την εργασία και προέβλεψε ότι η έκθεση θα δεχόταν επίθεση και από τις δύο πλευρές. Τι μεγαλύτερη αναγνώριση θα μπορούσε να υπάρχει; Πόσο διαφορετικά είναι τώρα.

Οι γίγαντες δεν βαδίζουν πια στη γη και ο καταιγισμός χρημάτων έχει γίνει σε μεγάλο βαθμό ο λόγος ύπαρξης της έρευνας στη φυσική σήμερα, συντηρεί πολλά περισσότερα και στηρίζει ανείπωτους αριθμούς επαγγελματικών θέσεων εργασίας.

Για λόγους που θα γίνουν σύντομα σαφείς η παλιότερη υπερηφάνειά μου που ήμουνα όλα αυτά τα χρόνια μέλος της Ένωσης Φυσικών έχει μετατραπεί σε ντροπή και είμαι υποχρεωμένος, με λύπη μου, να σας δώσω την παραίτησή μου από το Σύλλογο.

Είναι φυσικά, η παγκόσμια απάτη της υπερθέρμανσης του πλανήτη, με τα (κυριολεκτικά) τρισεκατομμύρια δολάρια που την προωθούν, η οποία έχει διαφθείρει τόσους πολλούς επιστήμονες και έχει παρασύρει την Ένωση όπως ένα βίαιο κύμα.

Είναι η μεγαλύτερη και πιο επιτυχημένη ψευτοεπιστημονική απάτη που έχω δει στη μεγάλη διάρκεια της ζωής μου ως φυσικός. Όποιος έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι αυτό είναι έτσι πρέπει να αναγκάσει τον εαυτό του να διαβάσει τα έγγραφα του Climategate (Το βιβλίο του Montford εκθέτει τα γεγονότα πολύ καλά).

Δεν πιστεύω ότι οποιοσδήποτε πραγματικός φυσικός, οποιοσδήποτε που θεωρεί τον εαυτό του στο ελάχιστο ως επιστήμονα, μπορεί να διαβάσει αυτό το υλικό χωρίς αποστροφή. Αυτή η αποστροφή είναι για μένα σχεδόν ο ορισμός της λέξης επιστήμονας.

Τι έχει κάνει η Ένωση ως οργανισμός μπροστά σε αυτή την πρόκληση; Αποδέχθηκε τη διαφθορά ως τον κανόνα και συμπορεύτηκε μ αυτή".

Στη συνέχεια της επιστολής του αναφερόμενος στην τέλεια απραξία της Ένωσης μετά την αποκάλυψη του Climategate, η δημοσιοποίηση του οποίου δεν επέφερε καμία αλλαγή στη στάση της Ένωσης λέει:

"Αυτή δεν είναι επιστήμη. Άλλες δυνάμεις έχουν πάρει τη θέση της"


79

και περιγράφει κάποιες από τις ραδιουργίες, όπως τις χαρακτηρίζει, της διοίκησης της Ένωσης η οποία κατά παράβαση του καταστατικού της παρεμπόδισε την ανοιχτή συζήτηση από τα μέλη της Ένωσης της ανακοίνωσης που εξέδωσε προς τις κυβερνήσεις του κόσμου, ανακοίνωσης που συντάχθηκε αδιαφανώς και στο πόδι.

Εκτός των άλλων καυτηριάζει και την αντιεπιστημονικότητα της λέξης "αναμφισβήτητη" που αναφέρεται στην ανακοίνωση για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Κλείνοντας την επιστολή του αναφέρει:

"Η διοίκηση της Ένωσης έχει ενορχηστρώσει το παιχνίδι από την αρχή για να καταστείλει κάθε σοβαρή συζήτηση σχετικά με το βάσιμο των ισχυρισμών της για την αλλαγή του κλίματος. Διερωτάστε γιατί έχω χάσει εντελώς την εμπιστοσύνη μου στον οργανισμό;

Αισθάνομαι την ανάγκη να προσθέσω μια σημείωση, και αυτό είναι εικασίες, δεδομένου ότι είναι πάντοτε επικίνδυνο να συζητάς τα κίνητρα των άλλων ανθρώπων. Αυτές οι ραδιουργίες στο συμβούλιο της Ένωσης είναι τόσο περίεργες που δεν μπορεί να υπάρχει απλή εξήγηση για αυτές.

Μερικοί έχουν υποστηρίξει ότι οι φυσικοί σήμερα δεν είναι τόσο νοήμονες όσο ήταν στο παρελθόν, αλλά δεν νομίζω ότι φταίει αυτό.

Νομίζω ότι είναι τα χρήματα. Ακριβώς αυτό για το οποίο είχε προειδοποιήσει ο Αϊζενχάουερ μισό αιώνα πριν.

Υπάρχουν τρισεκατομμύρια δολάρια που εμπλέκονται, για να μην αναφέρουμε τη φήμη και τη δόξα (και συχνά ταξίδια σε εξωτικά νησιά) που συνοδεύουν το να είσαι μέλος της Ένωσης.

Το δικό σας Τμήμα Φυσικής (του οποίου είστε πρόεδρος) θα έχανε εκατομμύρια ετησίως, αν έσπαγε η φούσκα της υπερθέρμανσης του πλανήτη.


80

1 9 . 7 . 0 9

13. H Αναξιοπιστία, η Πλαστογράφηση και η Κλοπή Επιστημονικών Εργασιών Ι

. «Από πολλές απόψεις η επιστήμη κατέστη

μια επιχείρηση με στόχο την παραγωγή νέων αποτελεσμάτων όσο το δυνατόν ταχύτερα»

Victor Weisskopf, φυσικός

«Το μόνο στέρεο στοιχείο της επιστημονικής αλήθειας για το οποίο αισθάνομαι εντελώς πεπεισμένος είναι ότι είμαστε εντελώς ανίδεοι σχετικά με τη φύση. Είναι αυτή η συνειδητοποίηση του βάθους της

άγνοιας που αποτελεί την πιο σημαντική συμβολή της επιστήμης του εικοστού αιώνα στην ανθρώπινη διανόηση»

Lens Thomas, βιολόγος

Ο Θεσμός των Δημοσιεύσεων Στην πανεπιστημιακή κοινότητα και όχι μόνον είθισται ως μέτρο της ορθότητας μιας πρότασης ή της αυθεντικής γνώσης ενός ατόμου, της «αυθεντίας» του, να εκλαμβάνεται ο αριθμός των δημοσιεύσεων στα λεγόμενα έγκυρα επιστημονικά περιοδικά ή και στα περιοδικά ευρείας κυκλοφορίας, όπως είναι τα περιοδικά επαγγελματικών οργανώσεων, για παράδειγμα, το περιοδικό του συλλόγου πολιτικών μηχανικών. Ο αριθμός αυτός διακοσμεί όλα τα βιογραφικά.

Ως θεσμός οι δημοσιεύσεις αποσκοπούσαν στη γνωστοποίηση στο δήμο των απόψεων και ευρημάτων των ερευνών για την ανταλλαγή απόψεων και την ανάληψη σχετιζόμενων πρωτοβουλιών. Κατά κάποιον τρόπον η γνωστοποίηση αυτή συνιστά υποχρέωση, καθώς όλες, σχεδόν, οι ερευνητικές εργασίες είναι άμεσα ή έμμεσα χρηματοδοτούμενες και υποστηριζόμενες από τον δήμο.

Άμεσα μέσω της απ΄ ευθείας χρηματοδότησης, της χρήσης υποδομών και της εργασίας και των δεξιοτήτων του τεχνικού, διοικητικού προσωπικού και φοιτητών.

Έμμεσα λόγω της απαλλαγής των ερευνητών από πλήθος άχαρες, κοπιαστικές και επικίνδυνες εργασίες, όπως η αποκομιδή των σκουπιδιών, το καθάρισμα των δρόμων, η εξόρυξη των πρώτων υλών, κ.λ.π.


81

Σήμερα η γνωστοποίηση αυτή εκλαμβάνεται ως δικαίωμα και προνόμιο και οι δημοσιεύσεις από θεσμός στην υπηρεσία του δήμου αντιστράφηκε σε θεσμό στην υπηρεσία των αυθεντιών, με τον ίδιο τρόπο που και ο θεσμός, για παράδειγμα, της δημοκρατίας από θεσμός της επικράτησης του δήμου αντεστράφη σε θεσμό επικράτησης των πολιτικών αυθεντιών και η υποχρέωση ανάληψης του βάρους της διαχείρισης των κοινών, εκ περιτροπής (όπως υλοποιείτο μέσω κλήρωσης, για κάποια περίοδο στην αρχαία Αθήνα) αντιστράφηκε σε δικαίωμα και προνόμιο διεκδικούμενο με κάθε κόστος από τους σημερινούς πολιτικούς. Και, όπως οι πολιτικοί, παραμένουν προσκολλημένοι στο «προνόμιό» τους, ακόμη και όταν συνειδητοποιούν την πολυτελή σκλαβιά στην οποία έχουν εγκλωβιστεί και αρκετοί το ομολογούν όταν ρωτηθούν,

έτσι και οι περισσότεροι πανεπιστημιακοί είναι αιχμάλωτοι των δημοσιεύσεων, επιδιδόμενοι συνεχώς και αδιαλείπτως στην παραγωγή δημοσιεύσεων, στην πλειονότητα δημοσιεύσεων για τις δημοσιεύσεις, σε μια ακόμη αντιστροφή του σύγχρονου πολιτισμού, όπου τα μέσα γίνονται αυτοσκοπός και τα δημιουργήματα εξουσιάζουν τον δημιουργό.

Ο Πληθωρισμός των Δημοσιεύσεων και η Πληροφοριακή Μόλυνση

Για παράδειγμα στην περιοχή των κατασκευών από σκυρόδεμα, όπως εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς ρωτώντας έναν παλιό μπετατζή, επί δεκαετίες τώρα δεν έχει επί της ουσίας προστεθεί κάτι σημαντικό, όπως παρατηρεί και ο Neville, συγγραφέας εγχειριδίου με τίτλο «Properties of concrete» το οποίο αποτελεί την επιτομή όλων των γνώσεων στην περιοχή του σκυροδέματος.

Σε άρθρο του στο περιοδικό «Concrete International» με τίτλο «Is our Research Likely to Improve Concrete? » διερωτάται αν κινείται τίποτα στην περιοχή του σκυροδέματος και διαπιστώνει ότι οι περισσότερες δημοσιεύσεις δεν προσφέρουν τίποτα καινούργιο. Είναι απλά δημοσιεύσεις για τις δημοσιεύσεις.

Αλλά και οι παλιότερες εξελίξεις στην περιοχή του σκυροδέματος δεν ήταν αποτέλεσμα δημοσιεύσεων πανεπιστημιακών.


82

Όλες οι σημαντικές πρόοδοι οφείλονται σε ανθρώπους με μη εξειδικευμένη εκπαίδευση, ή σε επιστήμονες με ευρεία θεώρηση και ενασχόληση σε πολλούς τομείς, όπως ο Θωμάς Έντισον.

Οι δημοσιεύσεις, αποτελούν τη γραπτή αναφορά της ερευνητικής, κατά το πλείστον, εργασίας των μελών των πανεπιστημίων και των ερευνητικών κέντρων και απαιτούν για την παραγωγή τους σημαντικά κονδύλια και την εργασία κι άλλων εργαζόμενων, για τη διενέργεια των πειραμάτων, την επεξεργασία τους, κλπ.

Ο πληθωρισμός τους, όχι μόνον δεν αξιοποιεί τα κονδύλια και την εργασία των άλλων, αλλά, όπως και στην περίπτωση του χρήματος, δημιουργεί καταστάσεις όπου αντί να διευκολύνεται, παρεμποδίζεται η κυκλοφορία των ιδεών, καθώς αναπτύσσεται πληροφοριακή μόλυνση και είναι δύσκολο πια να εντοπιστούν μέσα στο συφερτό των δημοσιεύσεων αυτές που πράγματι έχουν κάποιο αντίκρισμα, βλ. υποσημείωση στο τέλος.

Τα Τυπικά και τα Εφέ Οι δημοσιεύσεις εμφανίζονται με γλώσσα κατανοητή μόνον σε ειδικούς. Αν μία δημοσίευση είναι γραμμένη σε γλώσσα «στρωτή», κατανοητή σε μη ειδικούς, κινδυνεύει να χαρακτηριστεί «διδακτική», δηλ. κατώτερη των προδιαγραφών.

Για την παρουσίαση απαιτείται ειδικό τυπικό γραφής, κοινό για όλους με ποινή απόρριψης, αν δεν ακολουθηθεί.

Και οπωσδήποτε θα πρέπει να περιέχονται ορισμένα κλισέ, όπως στατιστικοί πίνακες και διαγράμματα, καμπύλες, πίνακες και διαγράμματα, και αν έχουν και τύπους με πολλά σύμβολα, ιδιαίτερα αν υπάρχουν σ΄αυτούς ριζικά και δυνάμεις και είναι και σχήματα πολλά, η εργασία θεωρείται υψηλής στάθμης, κι ας είναι όλα αυτά απλά εφέ.

Είναι κατά κάποιο τρόπο όπως το «κιτς» των κοινωνικών εκδηλώσεων, μερικές φορές σε εντονότατο βαθμό.

Με τη διαφορά πως εδώ το «κιτς» αυτό δεν επισύρει κανένα διασυρμό, είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό.

Αντιθέτως, δεν απαιτείται και, γι΄αυτό, σπανίως παρουσιάζεται το σκεπτικό για το σχεδιασμό του προγράμματος της εργασίας, την


83

επιλογή των παραμέτρων των πειραματικών δοκιμίων ή δειγμάτων, το οποίο αποτελεί το πιο καθοριστικό μέρος μιας εργασίας, αφού ο σχεδιασμός ενός προγράμματος είναι αυτός που καθορίζει τα αποτελέσματά του.

Χαρακτηριστική είναι η παραίνεση του φυσική Pauli προς τον φυσικό Victor Weisskopf που αναφέρει ο Weisskopf στο βιβλίο του «Η κβαντική επανάσταση»:

«Μη γίνετε ειδικός, και αυτό για δύο λόγους:

Πρώτον, αν είστε ειδικός γίνεστε δεξιοτέχνης του φορμαλισμού και ξεχνάτε την πραγματική φύση.

Δεύτερον, κινδυνεύετε στη συνέχεια να μην εργάζεστε με αντικείμενο κάτι πραγματικά ενδιαφέρον»

Πέϊπερς: Ένας Επιτυχέστατος Όρος Ο πιο δημοφιλής όρος για τις δημοσιεύσεις στους κόλπους της πανεπιστημιακής κοινότητας είναι ο ιδιαίτερα επιτυχής αμερικάνικος όρος πέϊπερς, ο οποίος σημαίνει απλά χαρτιά.

Όπως προκύπτει από τα παραπάνω και αιτιολογείται περαιτέρω παρακάτω είναι ένας από τους λίγους επιτυχείς όρους της επιστημονικής ορολογίας, όπου σημαίνον και σημαινόμενο συμπίπτουν.

Θα ήταν ιδιαίτερα συνεπές, αν παρόμοιος όρος υιοθετείτο και για τη λεγόμενη έρευνα, παρουσίαση της οποίας αποτελούν τα πέϊπερς.

Για παράδειγμα, ο όρος «υπέρευνα», ή ο όρος «πρωτέρευνα», ή ακόμη καλύτερα ο όρος «πρωτερευνισμός», κατ’ αντιστοιχία με τον αποκαλυπτικό σήμερα όρο «πρωταθλητισμός», θα απηχούσε περισσότερο το σύγχρονο νόημα του όρου.

Στη σημερινή έρευνα απουσιάζει το πνεύμα της έρευνας, με τον ίδιο τρόπο που στο σημερινό πρωταθλητισμό απουσιάζει το πνεύμα του αθλητισμού και αποτελεί το προκάλυμμα ενός πακτωλού οικονομικών συμφερόντων και διαπλοκών.

Οι Πρωτερευνητές και η Γη και Υδωρ στον Ηγεμόνα

Όπως και η βιομηχανία του πρωταθλητισμού έτσι και η βιομηχανία της έρευνας εξήχθη και επιβλήθηκε σ΄όλο τον κόσμο από τις ΗΠΑ, στα περιοδικά των οποίων οφείλουν να αποστέλλουν τις εργασίες


84

τους οι «πρωτερευνητές» ή οι «πρωτερευνιστές» προσφέροντάς τες δωρεάν ως γη και ύδωρ στον ηγεμόνα και πληρώνοντας λύτρα με τη μορφή της συνδρομής στα περιοδικά του για να ενημερωθούν για την εργασία άλλων «πρωτερευνητών».

Και εις κορύφωση της ερευνητικής λογικής τους ακόμη και οι ίδιοι οι συνάδελφοί τους στην ίδια περιοχή και στον ίδιο εργασιακό χώρο πληροφορούνται για το ερευνητικό φως των εν πολλοίς απρόσιτων «πρωτερευνητών» μέσω ΗΠΑ καταβάλλοντας την προσήκουσα συνδρομή.

Κριτές και Χορηγοί Προκειμένου να δημοσιευτεί μια εργασία πρέπει να εγκριθεί από ειδικούς, τους κριτές, ως επί το πλείστον πανεπιστημιακούς.

Ο θεσμός των κριτών είναι κατ΄εξοχήν θεσμός εξουσιαστικός, χωρίς οποιαδήποτε βάση ή επίφαση δικαίου, κάτι αντίστοιχο με τους «αθάνατους» της ΔΟΕ.

Κατά κανόνα οι κριτές ορίζονται, ή επιβάλλονται από διάφορους άλλους εξουσιαστικούς μηχανισμούς. Μολονότι επώνυμοι, καλυπτόμενοι από ανωνυμία μπορούν να απορρίπτουν ή να καθυστερούν επί έτη την έγκριση μιας εργασίας, κατά παράβαση των ίδιων των κανονισμών των περιοδικών, αν η εργασία αυτή είναι ανταγωνιστική με τις δικές τους δημοσιεύσεις ή τα συμφέροντα πίσω απ΄αυτές, ή δεν ανταποκρίνεται στις παγιωμένες απόψεις τους, ή δεν είναι σε θέση να τις κατανοήσουν.

Και εδώ, σ΄αντιστοιχία με την τεχνική παραγωγής δημοσιεύσεων, έχει αναπτυχθεί αντίστοιχη τεχνική για τη σύνταξη απορριπτικών εκθέσεων κρίσεως, όπως π.χ.

- η αποσιώπηση σημαντικών στοιχείων της εργασίας,

- η παραποίηση άλλων, αυθαίρετοι ισχυρισμοί του τύπου «δεν μου φαίνεται αξιόπιστη η πειραματική διάταξη»,

- ή ακόμη «δεν υπάρχει αναφορά για αυτό» και αυτό το «αυτό» μπορεί να είναι ο,τιδήποτε με το οποίο έχει «αδυναμία» ο κριτής και το θεωρεί απαραίτητο αξεσουάρ και στους λοιπούς. Το ιδιαίτερο «ατού», εντελώς αποστομωτικό, είναι ο χαρακτηρισμός «ανεπαρκής αριθμός πειραμάτων» καθώς στις εξειδικευμένες λογικές των ειδικών η ποιότητα έχει εκπέσει σε ποσότητα και εντυπωσιασμό.


85

Μεγάλος αριθμός πειραματικών δοκιμίων, ή μεγάλο πλήθος δειγμάτων και εντυπωσιακές διατάξεις πειραματισμού είναι από μόνα τους ικανά κριτήρια αξιόλογης εργασίας, κατά την αντίληψη των κριτών, με τον ίδιο τρόπο που μεγάλα πλήθη και αλαλαγμός είναι ικανά κριτήρια αξιόλογου πολιτευτή, κατά την αντίληψη πολλών.

Οι Κριτές ως Μηχανισμός Ελέγχου και Καταστολής

Χωρίς την έγκριση των κριτών δεν είναι δυνατή η δημοσιοποίηση μιας εργασίας η οποία είτε αντίκειται σε εγκατεστημένα συμφέροντα και αντιλήψεις, είτε δεν συμμορφώνεται στις ιδεοληψίες των κριτών.

Με τον τρόπο αυτό όσοι εμπλέκονται στο σύστημα αυτό των δημοσιεύσεων κατά κανόνα εργάζονται και συγγράφουν με στόχο την έγκριση, επιζητώντας την επιτυχία την ίδια ώρα που ερευνούν και συγγράφουν και όχι, όπως ένας αληθινός συγγραφέας, που ασχολείται με την επιτυχία του βιβλίου, αν ασχοληθεί, από τη στιγμή της έκδοσης και μετά και όχι όταν το γράφει.

Οι Πρώτες Αμφισβητήσεις Αποτέλεσμα της νοσηρής αυτής κατάστασης στον τομέα των δημοσιεύσεων είναι διάφορες κινήσεις για την ανεξαρτητοποίηση της δημοσιοποίησης των εργασιών από τους κατεστημένους εξουσιαστικούς μηχανισμούς, όπως αυτή του ομίλου “Public Library of Science”, που ξεκίνησε στις ΗΠΑ, κατ΄αρχήν στον τομέα της βιολογίας, χρηματοδοτούμενη από αμερικανικό φιλανθρωπικό ίδρυμα.

«Tο ζητούμενο είναι να κάνεις κάτι στο οποίο πιστεύεις παρά να λειτουργείς όπως όλοι οι άλλοι. Αυτό είναι που ξεχωρίζει τους πραγματικούς επιστήμονες»

λέει η Βίβιαν Ζίγκελ, η οποία πρωταγωνιστεί στην κίνηση αυτή.

Η ομάδα φιλοδοξεί να επεκταθεί και σε άλλους τομείς, πράγμα, όμως, ιδιαίτερα δύσκολο σήμερα.

«Τα πράγματα δεν είναι απλά, γιατί αυτό που διακυβεύεται είναι ο έλεγχος των πληροφοριών για τα πάντα, από τις θεραπείες για τον καρκίνο μέχρι τις τελευταίες εξελίξεις στην εξερεύνηση του διαστήματος. Η μάχη θα είναι σκληρή και επιστήμονες από όλον τον κόσμο θα βρεθούν μοιραία στο πεδίο διασταυρούμενων πυρών»


86

σημειώνει ο αρθρογράφος σε σχετιζόμενο άρθρο στην «Ελευθεροτυπία» (11-10-2003). Και συνεχίζει:

"Δεδομένου ότι εξαρτώνται από κυβερνητικούς και άλλους φορείς για τη χρηματοδότηση των ερευνών τους, κάποιοι απ΄αυτούς θα χρειαστεί σύντομα να επιλέξουν μεταξύ της καριέρας τους και της συνείδησής τους".

Και συμπεραίνει:

«Θέλει αρετή και τόλμη η ανεξαρτησία»

____________________________

Παρακάτω κάποιες από τις κατηγορίες δημοσιεύσεων:

Τα ΠέΪπερς της Αυτοαναφοράς Αρκετές δημοσιεύσεις είναι όπως οι ανασκαφές ενός αρχαιολόγου, που ξεθάβει ευρήματα, τα οποία έχει θάψει ο ίδιος.

Ένα παράδειγμα από τις κατασκευές:

Πλήθος δημοσιεύσεις αναφέρονται στην επιρροή του σχήματος του δοκιμίου στην αντοχή του σκυροδέματος.

Για να εκτιμηθεί η αντοχή του σκυροδέματος παρασκευάζονται δοκίμια από το σκυρόδεμα και υποβάλλονται σε θλιπτική εκπόνηση.

Η αντοχή προκύπτει διαιρώντας το φορτίο θραύσεως του δοκιμίου με το εμβαδόν της επιφάνειάς του.

Η αντοχή είναι διαφορετική σε ένα κυβικό δοκίμιο από ό,τι σε ένα πρισματικό δοκίμιο.

Οι δημοσιεύσεις όμως αυτές υφίστανται επειδή έχει επιλεγεί να χαρακτηρίζεται το σκυρόδεμα με βάση την αντοχή του σε κυβικά δοκίμια.

Για να χρησιμοποιηθεί στους υπολογισμούς των δομικών στοιχείων τα οποία είναι πρισματικά πρέπει να μετατραπεί σε αντοχή πρισματικών δοκιμίων, πολλαπλασιάζοντας την αντοχή των κυβικών δοκιμίων με έναν συντελεστή αναγωγής.

Η τιμή αυτού του συντελεστή είναι αντικείμενο πλήθους δημοσιεύσεων με θέμα: πώς εξαρτάται από τη αναλογία αναμίξεως του σκυροδέματος, ή πώς εξαρτάται από την ηλικία του σκυροδέματος, ή πώς μεταβάλλεται με το μέγεθος του κόκκου του αδρανούς, ή πώς μεταβάλλεται με την ποιότητα του τσιμέντου,


87

ή πώς επηρεάζεται από τις συνθήκες του περιβάλλοντος, κ.ο.κ.

Αν αντί για κυβικά δοκίμια είχαν υιοθετηθεί πρισματικά δοκίμια όλες αυτές οι δημοσιεύσεις δεν θα είχαν νόημα.

Άλλο παράδειγμα:

Πλήθος δημοσιεύσεων αναφέρονται στην επιρροή των πλακών της μηχανής θραύσεως στην αντοχή του σκυροδέματος.

Οι επιρροές, όμως, αυτές υφίστανται επειδή έχουν υιοθετηθεί κυβικά δοκίμια.

Αν αντί για κυβικά δοκίμια είχαν υιοθετηθεί πρισματικά δοκίμια τα οποία προσομοιάζουν περισσότερο τα στοιχεία στις κατασκευές οι επιρροές αυτές δεν θα υφίσταντο και οι δημοσιεύσεις αυτές δεν είχαν νόημα. Τα Πέϊπερς της Συνεχούς Μετεγγραφής

Δεν είναι λίγες οι δημοσιεύσεις που είναι όπως όταν φτιάχνεις το αντίγραφο κάποιας κασέτας και κατόπιν το αντίγραφο του αντιγράφου και μετά το αντίγραφο του αντιγράφου του αντιγράφου, επ' άπειρον, ώσπου η κασέτα παραμένει λευκή και σιωπηλή.

Πολλοί πεϊπερογράφοι αντιγράφοντας τον εαυτό τους επί χρόνια φθάνουν σε θορυβώδη σιωπή, χωρίς, ίσως, να τους γίνεται αντιληπτή.

Ένα παράδειγμα:

Κάποιος προτείνει μια μέθοδο υπολογισμού του οπλισμού των δομικών στοιχείων από σκυρόδεμα και παρουσιάζει τη μέθοδο αυτή με τίτλο

« μια νέα μέθοδος υπολογισμού του οπλισμού των δομικών στοιχείων»

Μετά ξαναπαρουσιάζει μια άλλη δημοσίευση με τίτλο:

«Υπολογισμός δοκών με μία νέα μέθοδο»

και δίνει κάποια παραδείγματα της προηγούμενης μεθόδου στην περίπτωση των δοκών.

Μετά ξαναπαρουσιάζει μια άλλη δημοσίευση με τίτλο:

«Υπολογισμός στύλων με μία νέα μέθοδο»

κ.ο.κ


88

Τα Πέϊπερς της Παραγωγικής Μηχανής

Πολλές δημοσιεύσεις παράγονται, επειδή έχει κανείς πρόσβαση σε κάποια καλή μηχανή και τη δυνατότητα να παράγει δοκίμια.

Είναι, για παράδειγμα, οι περιπτώσεις που κάποιος ασχολείται με την επιρροή κάποιας παραμέτρου, π.χ. το μέγεθος του κόκκου του αδρανούς, στην τιμή ενός μεγέθους, π.χ. στο μέτρο ελαστικότητας του σκυροδέματος, και εντοπίζει π.χ. ότι το μέτρο αυτό αυξάνεται 5% όταν αυξηθεί το μέγεθος του κόκκου, ενώ η διασπορά δοκιμίων με ίδιο μέγεθος αδρανούς υπό αυστηρές συνθήκες παραγωγής των δοκιμίων είναι παραπάνω από 10%.

Σ΄αρκετές, μάλιστα, περιπτώσεις δεν έχει ληφθεί καμία μέριμνα για τη μείωση των διασπορών αυτών (όπως ομογενοποίηση των υλικών παρασκευής των δοκιμίων, κ.λ.π.) και οι διασπορές είναι κατά πολύ μεγαλύτερες.

Και ενώ είναι προφανές ότι το αποτέλεσμα 5% μεταβολής του μετρούμενου μεγέθους δεν έχει, εν προκειμένω, καμία έννοια,

είναι πλήθος οι εργασίες αυτού του τύπου οι οποίες εγκρίνονται από τους αθάνατους των κριτικών επιτροπών και δημοσιεύονται, καθώς διαθέτουν καλοσχεδιασμένες καμπύλες και εντυπωσιακά εφέ. Στη σημερινή εποχή των εξειδικευμένων λογικών και της επιστημονικοφάνειας έχει χαθεί η έννοια του προφανούς, καθώς η ανθρώπινη κρίση έχει εξουσιοδοτηθεί στα νούμερα που είναι η γλώσσα των μηχανών. Τα Πέϊπερς της Διακριτικής Αντιγραφής

Είναι πλήθος οι δημοσιεύσεις εργασιών, κατά κανόνα πειραματικών, οι οποίες αντιγράφουν επακριβώς προηγούμενες εργασίες, υιοθετώντας τον ίδιο τύπο διάταξης και δοκιμίων, τις ίδιες παραμέτρους και εν γένει την ίδια πειραματική διαδικασία αλλάζοντας μόνον, τον τύπο του τσιμέντου ή τον τύπο του αδρανούς, κ.λ.π.

Οι εργασίες αυτές στη χειρότερη περίπτωση χαρακτηρίζονται ως προσαρμογές στα τοπικά δεδομένα,

ενώ άλλες φορές, αν η διαδικασία (δηλ. αυτή που αντιγράφεται) είναι πρωτότυπη μπορούν να αναγορευτούν και ως σημαντικότατες τομές, ιδιαίτερα αν γίνει κάποια φαινομενική αλλαγή,


89

για παράδειγμα αν η διάταξη αντί να στηθεί οριζόντια, όπως η αυθεντική, στηθεί κατακόρυφη.

Τα ΠέΪπερς των Ωραίων Εφέ

Παράδειγμα:

Κάποιος δημοσιεύει μια σχέση πώς μεταβάλλεται ένα μέγεθος, το γ, συναρτήσει άλλων μεγεθών, των α, β, g, d, e, k, l, π.χ:

γ = α. b2.g + d.e –kl (1)

Στη σχέση αυτή προσθέτει άλλος ένα ριζικό και παρουσιάζει μια καινούργια δημοσίευση με τη σχέση:

γ = α. b2.g + √d.e –kl (2)

Και ένας άλλος μεταθέτει το ριζικό πιο πέρα και παρουσιάζει μιαν άλλη καινούργια δημοσίευση για έναν νέο τύπο μεταβολής του γ, κ.ο.κ.

Οι παραπάνω σχέσεις έχουν προκύψει συγκεντρώνοντας τα πειραματικά αποτελέσματα για την τιμή του μεγέθους γ, π.χ. για το μέτρο ελαστικότητας του σκυροδέματος, από τη δοκιμασία διαφόρων δοκιμίων που αναφέρονται σε προηγούμενες δημοσιεύσεις.

Τα δοκίμια αυτά είχαν διάφορες τιμές στις παραμέτρους α, β, g, d, e, k, l, π.χ, διαφορετική αντοχή σκυροδέματος, διαφορετικό μεγεθος δοκιμίου, διαφορετική ποσότητα τσιμέντου, κ.λ.π.

Με τις μεθόδους των μαθηματικών στα αποτελέσματα αυτά προσαρμόσθηκε (φορέθηκε) μια καμπύλη, δηλ. βρέθηκε ότι οι τιμές του γ που προέκυψαν πειραματικά θα μπορούσαν να προκύψουν (προσεγγιστικά) αν λυνόταν η σχέση (1).

Το καινούργιο των εργασιών αυτών δεν είναι ότι το μέγεθος γ εξαρτάται από τα μεγέθη α, β, g, d, e, k, l. Αυτό έχει προκύψει από τα πειραματικά αποτελέσματα των άλλων πειραματικών εργασιών στις οποίες βασίζονται.

Η όλη συμβολή τους είναι η κοινότυπη προσαρμογή της καμπύλης η οποία προκύπτει και με ένα απλό πρόγραμμα μαθηματικών.

Σημειωτέον ότι οι καμπύλες αυτές, άρα και οι σχέσεις που τις περιγράφουν, δεν έχουν ιδιαίτερη πρακτική αξία, καθώς τα πειραματικά δοκίμια και οι μέθοδοι δοκιμασίας τους απέχουν σημαντικά απ αυτά των δομικών στοιχείων στις κατασκευές.


90

Χαρακτηριστικά παραδείγματα δημοσιεύσεων αυτού του τύπου στην περιοχή των κατασκευών είναι οι δημοσιεύσεις σχετικά με την περίσφιξη δοκιμίων σκυροδέματος, λόγω εγκάρσιου οπλισμού χάλυβα, είτε λόγω επικόλλησης εγκάρσιων στρώσεων υφασμάτων.

Τα ΠέΪπερς των Πολλαπλών Παραλλαγών

Όπως στα σουπερμάρκετ των τροφίμων εκτίθενται διάφορες παραλλαγές ψωμιού ως διαφορετικά προϊόντα π.χ. λαδόψωμο, σταφιδόψωμο, σκορδόψωμο, κ.λ.π. και δεν εξυπηρετούν παρά μόνον την αύξηση του τζίρου των εταιριών (αφού μπορεί κάλλιστα να συνδυάσει κανείς μόνος του ψωμί με σκόρδο, κ.λ.π.),

έτσι και πλήθος δημοσιεύσεων δεν είναι παρά παραλλαγές της ίδιας εργασίας και δεν εξυπηρετούν παρά την αύξηση του τζίρου των δημοσιεύσεων.

Ένα παράδειγμα:

Στην περιοχή της τεχνολογίας του σκυροδέματος είναι πλήθος οι δημοσιεύσεις που αναφέρονται στη συμπεριφορά του σκυροδέματος ξεχωριστά για κάθε μία από τις διάφορες κατηγορίες του σκυροδέματος, όπως για:

Ø το κανονικό σκυρόδεμα, Ø το κανονικό σκυρόδεμα υψηλής αντοχής, Ø το ελαφροσκυρόδεμα χαμηλής αντοχής, Ø το ελαφροσκυρόδεμα υψηλής αντοχής, Ø κισσηρόδεμα. Ø ελαφροσκυρόδεμα με αδρανή από άργιλο, κ.λ.π.

Κάθε μία από τις κατηγορίες αυτές ερευνάται ξεχωριστά και γίνονται ξεχωριστές αναφορές υιοθετώντας διαφορετικές οπτικές και δίνοντας διαφορετικές ερμηνείες με αποτέλεσμα μεγάλος όγκος εργασίας να επαναλαμβάνεται δύο και τρεις φορές, ενώ ένα άλλο μέρος να καθυστερεί ακόμη για μια άλλη κατηγορία σκυροδέματος.

Η παραπάνω κατηγοριοποίηση των σκυροδεμάτων έχει βασιστεί είτε στη στάθμη της αντοχής του σκυροδέματος (μικρή ή μεγάλη) ή στο είδος του αδρανούς που περιέχει.

Αποτελεί, όμως, απλή και άμεση αντίληψη ότι η συμπεριφορά μιας αλυσίδας θα εξαρτηθεί από τη συμπεριφορά του ασθενούς κρίκου της, η αντοχή του οποίου θα καθορίσει και την αντοχή της αλυσίδας.


91

Το απλό αυτό ανάλογο του σκυροδέματος ως αλυσίδας με κρίκους τα δύο του συστατικά: τον τσιμεντοπολτό και τα αδρανή,

θα μπορούσε να αίρει όλο αυτό το πλήθος των δημοσιεύσεων, καθώς αντί για τις πολυάριθμες αυτές κατηγορίες θα μπορούσε να διακρίνεται μόνον η περίπτωση σκυροδεμάτων με:

Ø ασθενή κρίκο το τσιμεντοπολτό. Ø ασθενή κρίκο τα αδρανή

Με τον τρόπο αυτό όχι μόνον θα ερμηνευόταν η συμπεριφορά όλων των υπαρχόντων σκυροδεμάτων, αλλά θα ήταν γνωστή και η συμπεριφορά και κάθε μελλοντικού σκυροδέματος που θα προέκυπτε με κάποια αλλαγή του αδρανούς ή της αντοχής του τσιμεντοπολτού.

Σημειώνεται ότι εργασία που πρότεινε αυτό το σκεπτικό και επανερμήνευσε υπό το φως αυτής της απλοποίησης προηγούμενα πειραματικά αποτελέσματα δεν έγινε δεκτή παρά μετά από μακρύ χρόνο διαδικασίας έγκρισης και μόνον αφού προστέθηκαν αρκετά εφέ κατ΄απαίτηση των κριτών.

Αξιοσημείωτο είναι, επίσης, ότι μετά την έγκριση και δημοσίευσή της σε τοπικό έγκριτο περιοδικό δεν έτυχε οποιασδήποτε περαιτέρω αξιοποίησης, καθώς όπως λέει ο Π. Ιωακειμίδης στην εφημερίδα «τα Νέα»:

«Είναι εμφανώς ορατή η ύπαρξη ενός δικτύου άτυπων μεν, ισχυρών δε υπερκομματικών κοινωνικών κυκλωμάτων/ παρέας (μιας κοινωνικο-πολιτιστικής elite) που όταν θέλει επιβάλλει και νομιμοποιεί οποιαδήποτε ασχήμια, αρκεί να προέρχεται από τους ανθρώπους του.... η αποδοχή και νομιμοποίησή τους είναι εξασφαλισμένη εφόσον οι συντελεστές της είναι μέλη του κυκλώματος αυτού. Υπάρχουν κάποιοι συγκεκριμένοι άνθρωποι στη χώρα αυτή που οποιαδήποτε ασχήμια ή τερατούργημα διαπράξουν θα γίνει αποδεκτό και θα νομιμοποιηθεί ως... πρωτότυπη δημιουργία από το επικοινωνιακό σύστημα. Και κάποιοι άλλοι που ό,τι σημαντικό δημιουργήσουν θα περιφρονηθεί ή, στην καλύτερη περίπτωση, θα αγνοηθεί».

Άλλο παράδειγμα:

Στην περιοχή του σχεδιασμού κατασκευών από σκυρόδεμα δημοσιεύονται συνεχώς ερευνητικές εργασίες που αναφέρονται κάθε


92

φορά σε υψίκορμους φορείς, κοντά υποστυλώματα, χαμηλά τοιχώματα, δοκούς σύζευξης τοιχίων, κ.λ.π.

Όλοι αυτοί οι φορείς δεν είναι παρά διαφορετικές όψεις του ίδιου προβλήματος, αυτού φορέων με μικρό λόγο διάτμησης, δηλ. με μικρή απόσταση του φορτίου από τη στήριξη.

Εν τούτοις, και μετά την υιοθέτηση του λόγου διάτμησης ως βασικού συντελεστή της συμπεριφοράς τους, οι παραπάνω φορείς εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται ως ειδικά θέματα, υψηλά διατιμημένα και ας επαλαμβάνονται κάθε φορά τα ίδια συμπεράσματα.


93

2 3 . 7 . 0 9

14. H Αναξιοπιστία, η Πλαστογράφηση και η Κλοπή Επιστημονικών Εργασιών II .

«Πού είναι η σοφία που χάσαμε μέσα στη γνώση; Πού είναι η γνώση που χάσαμε μέσα στις πληροφορίες;»

T.Eliot

Η Αυξανόμενη Αμφισβήτηση της Αξιοπιστίας των Κατεστημένων Γνώσεων

Όπως και με το χρήμα, παρά την καλλιεργούμενη δημόσια εικόνα μιας σοβαρής και αντικειμενικής επιστημονικής γνώσης στα κελεύσματα της οποίας οφείλουμε υποταγή, η διαδικασία παραγωγής της κατεστημένης γνώσης είναι ιδιαίτερα προβληματική, αλλά, κατά κανόνα, αποσιωπείται.

Όπως και στην περίπτωση του χρήματος παραμένει αφανής ακόμη και σ΄αυτούς που συμμετέχουν στην διαδικασία παραγωγής της.

Τα τελευταία χρόνια, όμως, παρατηρείται ένα συνεχώς διογκούμενο κίνημα αμφισβήτησης και αποκάλυψης της ψευδούς εικόνας περί αξιοπιστίας των κατεστημένων τεχνοεπιστημονικών γνώσεων.

Η αμφισβήτηση αυτή δεν αποσιωπάται μόνον για το ευρύτερο κοινό, τους «καταναλωτές» των γνώσεων αυτών, αλλά κρατείται ερμητικά έξω και από τα πανεπιστήμια, μολονότι τα τελευταία χρόνια:

πληθαίνουν τα άρθρα αμφισβήτησης σε επιστημονικά περιοδικά

αποκαλύπτονται, συνεχώς, σκάνδαλα κλοπής ή πλαστογράφησης εργασιών, συστήνονται ειδικές επιτροπές προστασίας από επιστημονικές εξαπατήσεις και

βρίθουν στο διαδίκτυο ιστοσελίδες επιστημόνων που καταγγέλλουν αποκλεισμούς και διώξεις επιστημόνων όταν οι εργασίες τους απειλούν το κύρος μεγαλόσχημων του επιστημονοκρατικού κατεστημένου ή δεν συμμορφώνονται με τις προσταγές των χρηματοδοτών τους.


94

Η Προβληματική Φύση των Επιστημονικών Δημοσιεύσεων

Μια από τις πιο αποκαλυπτικές πηγές για τη σημερινή κατάσταση της επιστήμης και των μεθοδεύσεών της είναι η ιστοσελίδα του Αυστραλιανού Brian Martin, στην οποία, εκτός των άλλων, γίνεται και ονομαστική αναφορά επιστημόνων στο πανεπιστήμιο που εργάζεται οι οποίοι καταγγέλθηκαν για επιστημονικές απάτες.

Αποκαλυπτικό είναι το απόσπασμα από την παραπάνω ιστοσελίδα για την προβληματική φύση των δημοσιευόμενων εργασιών:

«Η άσκηση της επιστήμης στην πράξη είναι μια πολύπλοκη επιχείρηση.

Υπάρχουν πολύπλοκα πειράματα, με συνεχείς αλλαγές του εξοπλισμού και της μεθοδολογίας και με μεγαλύτερο το μέρος των αποτελεσμάτων που πετιούνται απ΄αυτά που κρατούνται. Για κάθε εξίσωση που δημοσιεύεται υπάρχουν σελίδες υπολογισμών που πετιούνται.

Για κάθε εξίσωση που δημοσιεύεται υπάρχουν σελίδες υπολογισμών που πετιούνται. Υπάρχουν σωροί σελίδων ατεκμηρίωτων δεδομένων και αποτελεσμάτων υπολογιστών …….

Μια από τις πιο κοινές διαστρεβλώσεις στην επιστημονική εργασία είναι η ίδια η επιστημονική δημοσίευση. Παρουσιάζει μια μυθική ανακατασκευή αυτού που συνέβη πραγματικά. Όλα όσα αποδεικνύονται σε μεταγενέστερη εξέταση ως λανθασμένες ιδέες, κακά σχεδιασμένα πειράματα και λανθασμένοι υπολογισμοί παραλείπονται.

Η δημοσίευση παρουσιάζει την έρευνα σαν να είχε προσεκτικά συλληφθεί, σχεδιαστεί και εκτελεστεί σύμφωνα με μια τακτοποιημένη, αυστηρή διαδικασία. Για παράδειγμα, παρουσιάζεται σαν να πρόκειται για έλεγχο μιας υπόθεσης . . . Αυτή η παραπλανητική παρουσίαση που είναι εγγενής στις τυπικές επιστημονικές δημοσιεύσεις όχι μόνον είναι αποδεκτή, αλλά στην πραγματικότητα είναι αδύνατο να αποφευχθεί.

Οι κριτές των επιστημονικών περιοδικών δεν αποδέχονται έναν πιο ρεαλιστικό απολογισμό της ερευνητικής διαδικασίας . . .

Στα κεφάλια των επιστημόνων είναι διάφορες μισοδιαμορφωμένες ιδέες, μακροχρόνιες επιθυμίες, προκαταλήψεις, και οι ασαφείς αναμνήσεις των άρθρων που διαβάζονται, των σεμιναρίων που παρακολουθούνται, των συνομιλιών με τους συναδέλφους και των συζητήσεων με τους συνεργάτες.


95

Αυτές οι πηγές μπορεί να ήταν βασικοί συνεισφέροντες στην έρευνα, αλλά δεν αναφέρονται».

Μολονότι σιωπηλά τις παραπάνω διαπιστώσεις θα τις συνυπέγραφαν σχεδόν όλοι όσοι ασχολούνται με τις δημοσιεύσεις εργασιών, δημόσια καλλιεργείται η εικόνα μιας απόλυτα προσεγμένης και αντικειμενικής επιστήμης στην προσπάθεια διατήρησης του επιστημονικού κύρους και αυτών που συνεπάγεται.

Μερικές Ενδεικτικές Κατεστημένες Τακτικές

Διαδεδομένες, επίσης, είναι και οι παρακάτω τακτικές αύξησης του κύρους των εργασιών που αναφέρονται στην παραπάνω ιστοσελίδα:

"Μια άλλη παραποίηση είναι αυτή που σχετίζεται με τον κατάλογο των δημοσιεύσεων που απαιτείται να συνοδεύει κάθε επιστημονική δημοσίευση, καθώς και αυτή των βιογραφικών.

Οι δημοσιεύσεις που σημειώνονται στη βιβλιογραφία εξυπηρετούν πολλούς σκοπούς, αλλά ο πρωταρχικός υποτίθεται ότι είναι να αναγνωριστούν προηγούμενες εργασίες που συνέβαλλαν στην υπ’ όψη δημοσίευση. Στην πράξη, οι παραπομπές δεν έχουν μεγάλη σχέση με αυτό.

Μια εργασία μπορεί να αναφέρεται όχι γιατί είχε κάποια επίδραση στην έρευνα, αλλά επειδή είναι χρήσιμο να υπάρξει ένας μακρύς κατάλογος για να εντυπωσιάσει τους κριτές ή για να ενισχύσει την εργασία κάποιου αποδυναμώνοντας ανταγωνιστικές ή αντιτιθέμενες εργασίες.

Ο Erwin Chargaff αναφέρει για ολόκληρες τυποποιημένες λίστες βιβλιογραφιών οι οποίες μεταφέρονται αυτούσιες από τη μια δημοσίευση στην επόμενη».

Μια Ομολογία: Το Μεγαλύτερο Μέρος των Ερευνών είναι Λάθος

Αποτέλεσμα των πρακτικών που αναφέρονται παραπάνω είναι ότι είναι ιδιαίτερα μικρό το ποσοστό των αξιόπιστων δημοσιευόμενων εργασιών.

Χαρακτηριστικό είναι το άρθρο στο περιοδικό Νew Scientist (30.8.2005) του Ιωάννη Ιωαννίδη, καθηγητή στην Ιατρική Σχολή Ιωαννίνων με τίτλο:

«Οι περισσότερες δημοσιεύσεις είναι πιθανότητα λανθασμένες»

Στο άρθρο αυτό, το οποίο έτυχε ιδιαίτερα ευνοϊκών σχολίων, αποδεικνύεται χρησιμοποιώντας στατιστικά στοιχεία και


96

στατιστικές μεθόδους ότι, αν υποθέσει κανείς ότι μια εργασία είναι αυθεντική, μια αναφορά που σήμερα είναι πια αναγκαία,

λόγω των προβλημάτων με τις πειραματικές και στατιστικές μεθόδους, η πιθανότητα να είναι λάθος τα συμπεράσματά της είναι μεγαλύτερη από 50%.

Αν ληφθεί υπόψη ότι αρκετές εργασίες είναι, όπως σχολιάζεται παρακάτω, εν μέρει ή και ολοκληρωτικά πλαστογραφημένες, το ποσοστό των αξιόπιστων εργασιών μειώνεται σημαντικά.

Μια Αξιοπρόσεκτη εξήγηση: Η Εκχώρηση της Απλής Λογικής στους Υπολογιστές

Τα αποτελέσματα ενός πειράματος, ή ενός προγράμματος υπολογιστή δεν είναι παρά η απάντηση σε μια ερώτηση την οποία αποτελεί ο σχεδιασμός του πειράματος ή τα δεδομένα που εισάγονται στον υπολογιστή.

Τα συμπεράσματα δεν μπορούν να γενικεύονται. Ισχύουν μόνον για την περιοχή των παραμέτρων που υιοθετήθηκαν στο πείραμα ή στο πρόγραμμα.

Στην υποσημείωση 1 στο τέλος παρατίθεται μια ιστορική εξήγηση από την ιστοσελίδα brojon.com σχετικά με την ανεδαφικότητα και τα λάθη των δημοσιεύσεων στη διαμορφωμένη σήμερα ερευνητική πρακτική.

Ο Καταναλωτισμός στην Επιστήμη - Οι Έρευνες Μίας Χρήσης

Με τη σημερινή ευρεία χρήση των υπολογιστών παρατηρείται τα τελευταία χρόνια μια έκρηξη δημοσιεύσεων σε όλους τους τομείς, μια βιομηχανία δημοσιεύσεων ως επί το πλείστον χωρίς νόημα και περιεχόμενο.

Χαρακτηριστικό στον τομέα των κατασκευών είναι το άρθρο του γνωστού συγγραφέα Neville στο ευρείας κυκλοφορίας περιοδικό «Concrete International” με τίτλο «Ιs our Research Likely to Improve Concrete?» (Η έρευνά μας μοιάζει να βελτιώνει το σκυρόδεμα;), διαπιστώνοντας ότι οι περισσότερες δημοσιεύσεις είναι απλά δημοσιεύσεις για δημοσιεύσεις.


97

Όπως αναφέρεται στο απόσπασμα από την ιστοσελίδα του Brian Martin που παρατίθεται παραπάνω, η επιστήμη σήμερα είναι επιχείρηση και οι έρευνες βιομηχανική παραγωγή.

Γι αυτό, και η σημερινή επιστημονική γνώση, ως επιχειρησιακό προϊόν, υπόκειται σε καταναλωτισμό ο οποίος αποτελεί το υπόβαθρο της οικονομικής και κοινωνικής ζωής τη σημερινή εποχή.

Τα επιστημονικά «αγαθά» είναι κι αυτά μιας χρήσης, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα άλλα βιομηχανικά «αγαθά».

Χαρακτηριστική της κατάστασης αυτής είναι, για παράδειγμα, η συνεχής ανακοίνωση «πρωτοποριακών» θεραπειών του καρκίνου οι οποίες τυχαίνουν κατά καιρούς ευρείας δημοσιότητας στον ημερήσιο τύπο και γεμίζουν σελίδες των σελίδων επιστημονικών περιοδικών και πρακτικών συνεδρίων και κάθε φορά ως διάτοντες αστέρες εξαφανίζονται από το προσκήνιο για να τις διαδεχθούν άλλες, επίσης, «πρωτοποριακές» θεραπείες οι οποίες με τη σειρά τους παραχωρούν τη θέση τους στις επόμενες. Όπως εκπαιδευόμαστε και εθιζόμαστε να καταναλώνουμε τα ποικίλα «αγαθά» της διατροφικής αλυσίδας, με τον ίδιο τρόπο εκπαιδευόμαστε και εθιζόμαστε να υποτασσόμαστε στα ποικίλα κελεύσματα της « μεγάλης» επιστήμης με τα μεγάλα καπρίτσια.

Επιστημονικές ανακοινώσεις επιστημονικών αυθεντιών διεθνούς κύρους επιστημονικών κέντρων σύμφωνα με τις οποίες για παράδειγμα «το αλάτι βλάπτει», «ο ήλιος βλάπτει», κλπ, διαδέχονται νεώτερες ανακοινώσεις μεταγενέστερων μελετών σύμφωνα με τις οποίες «το αλάτι ωφελεί» και «ο ήλιος ωφελεί» και συχνά τα επιστημονικά ευρήματα υπόκεινται συνέχεια σε εναλλαγή.

Στη συνέντευξή του στην ελευθεροτυπία (12-3-2006) ο Ντέιβιντ Χίλι, διαπρεπής ερευνητής, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ επισημαίνει ότι:

«Πολύ μικρό ποσοστό της φαρμακευτικής έρευνας γίνεται για να απαντηθούν επιστημονικά ερωτήματα. Οι υποτιθέμενες επιστημονικές μελέτες είναι στην ουσία επιχειρήσεις προώθησης προϊόντων, σχεδιασμένες ώστε να βομβαρδίζουν τους κλινικούς θεραπευτές με στοιχεία που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανών»


98

Στον τομέα των κατασκευών, ενδεικτικό είναι το παρακάτω απόσπασμα από άρθρο της ιδιαίτερα ενημερωμένης δημοσιογράφου Αριστέας Μπουγάτσου στην Καθημερινή» (13.11.2005):

«O OΣE με τα χρέη του να ξεπερνούν τα 4,5 δισ. ευρώ και τις ετήσιες ζημιές του να σπάνε το όριο των 550 εκατ. ευρώ, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως μέγας χορηγός της έρευνας στη χώρα. Από το υστέρημά του αδιαλείπτως δρομολογεί με γενναιοδωρία χρηματοδοτήσεις για έρευνα δίχως όριο και δίχως περιεχόμενο τις περισσότερες φορές– ευτελίζοντας το νόημα και την αξία της έρευνας και μετατρέποντάς την σε πεδίο συναλλαγών δημοσίων σχέσεων, σε μέθοδο πλουτισμού κάποιων που δρουν και ως λομπίστες των πανεπιστημίων. Από το 2002 και εντεύθεν οι απευθείας αναθέσεις μελετών από τον OΣE – κυριολεκτικά για ψύλλου πήδημα – έλαβαν τη μορφή επιδημίας. Σπαταλήθηκαν γι’ αυτές τουλάχιστον 10 εκατ. ευρώ, που μοιράσθηκαν εντός ενός κλειστού συστήματος, με αρχηγούς, μπαλαδόρους, υποτακτικούς, αδαείς αλλά και άπληστους. Eντός του δικομματικού – τουλάχιστον – κλαμπ των ειδημόνων παντός καιρού".

Η Διαδεδομένη Πρακτική Πλαστογράφησης

Ερευνητικών Εργασιών

Σε άρθρο της στο Journal of General Internal η Fugh Berman, διευθύντρια ιατρικής σχολής επισημαίνει ότι οι φαρμακοβιομηχανίες χρησιμοποιούν για την προώθηση των φαρμάκων τους δημοσιεύσεις - φαντάσματα.

Επισημαίνει ότι υπάρχει σημαντικό πρόβλημα σχετικά με την αυθεντικότητα των δημοσιευόμενων άρθρων. Στο άρθρο της αναφέρει ότι την πλησίασαν κάποιοι από εκπαιδευτικό κέντρο που συνεργάζεται με πασίγνωστη φαρμακοβιομηχανία και της ζήτησαν να δανείσει το όνομά της ως "συγγραφέα" σε ένα έτοιμο για δημοσίευση άρθρο.

Την ύπαρξη δημοσιεύσεων-φαντασμάτων επιβεβαιώνει και ο Dr Richard Smith, εκδότης επιστημονικού περιοδικού αναγνωρίζοντας ότι είναι «πολύ μεγάλο πρόβλημα" αναφέροντας:

«Στα άρθρα εμφανίζονται ως συγγραφείς γιατροί και βρίσκουμε συχνά ότι μερικοί από αυτούς έχουν ελάχιστη ή καμία ιδέα για αυτά που υποτίθεται ότι γράφουν".


99

Την ύπαρξη συγγραφέων-φαντασμάτων επιβεβαιώνει στη συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία» (12-3-2006) ο Ντέιβιντ Χίλι, διαπρεπής ερευνητής, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ:

«οι περισσότερες δημοσιεύσεις ξαναγράφονται από υπαλλήλους φαρμακοβιομηχανιών, τους λεγόμενους «συγγραφείς-φαντάσματα ... Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχει σχεδόν απόλυτη διάσταση ανάμεσα στα στοιχεία των ερευνών και σ΄ αυτά που παρουσιάζονται στις δημοσιεύσεις».

Μια Ενδεικτική Επιτροπή

Στο περιοδικό Νew Scientist ανακοινώθηκε η σύσταση μιας νέας επιτροπής από τους συντάκτες εννέα κορυφαίων ιατρικών περιοδικών, η οποία απαίτησε από τις κυβερνήσεις να αντιμετωπίσουν την επιστημονική διαστρέβλωση και τις ψευδείς δημοσιεύσεις με πιο συστηματικό τρόπο.

"Συνήθως οι περιπτώσεις αυτές έρχονται σε δημοσιότητα κατά τύχη, και ανησυχούμε για την κλίμακα του προβλήματος", λέει ο Richard Smith, συντάκτης του βρετανικού ιατρικού περιοδικού και μέλος της Επιτροπής COPE σχετικά με την ηθική των δημοσιεύσεων η οποία είναι μια από τις οργανώσεις στην Ευρώπη που εξετάζουν αυτήν την περίοδο τρόπους να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των διαστρεβλώσεων στις δημοσιεύσεις.

Η επιτροπή αυτή προσκάλεσε περισσότερους από 100 εκδότες επιστημονικών περιοδικών για να επιληφθούν για την κατάσταση πλαστογράφησης εργασιών.

Η Διαδεδομένη Πρακτική Κλοπής Ερευνητικών Εργασιών

Εκτός από τις πλαστογραφήσεις και τις παραποιήσεις των ερευνών που σχολιάζονται παραπάνω, αρκετά διαδεδομένη είναι και η αντιγραφή ερευνών, η κλοπή τους.

Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του Brian Martin:

«Η πραγματικότητα είναι ότι η αντιγραφή είναι αρκετά διαδεδομένη. Στην πραγματικότητα υπάρχουν εμπόδια για να την αποφύγει κανείς.


100

Για παράδειγμα, τα επιστημονικά περιοδικά επιτρέπουν παραπομπές μόνον σε επικυρωμένες επιστημονικές πηγές. Δεν θεωρείται αξιοπρεπές να αναφέρει κανείς ως πηγή των ιδεών του τη συζήτηση με κάποιον, το άρθρο σε κάποιο «λαϊκό» περιοδικό…….

Η αντιγραφή είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στα λεγόμενα ανώτερα μέλη της κοινωνίας. Οι περισσότεροι πολιτικοί, επιχειρηματίες και άλλες «προσωπικότητες» είναι λογοκλέφτες.

Εκφωνούν ομιλίες ή δίνουν δηλώσεις εξ ονόματός τους, ενώ στην πραγματικότητα οι ομιλίες και οι δηλώσεις τους είναι γραμμένες από άλλους. Σε αυτό το είδος της θεσμοποιημένης λογοκλοπής, τα ισχυρά άτομα πιστώνονται την εργασία των υπαλλήλων».

Όπως και στα άλλα «ανώτερα μέλη της κοινωνίας» και στους επιστημονικούς κύκλους η κλοπή εργασιών κάθε άλλο παρά σπάνια είναι. Εμφανίζεται με διάφορες μορφές, βλ. υποσημείωση στο τέλος 2.

Μερικές Δημοσιοποιημένες Περιπτώσεις Κλοπής Ερευνητικών Εργασιών

Μολονότι πάμπολλες περιπτώσεις κλοπής ερευνητικών εργασιών δεν δημοσιοποιούνται ή συγκαλύπτονται καθώς συνήθως ενέχονται οι λεγόμενες «αυθεντίες» στους διάφορους επιστημονικούς κλάδους οι οποίοι οφείλουν την αυθεντία τους εκτός των άλλων και στον σφετερισμό εργασιών άλλων, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που κατάφεραν να βγουν στο φως της δημοσιότητας και να γίνουν ευρύτερα γνωστές.

Μια Χαρακτηριστική Ιστορική Περίπτωση

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση κλοπής εργασίας σχετικά με την ανακάλυψη της στρεπτομυκίνης.

Μολονότι το αντιβιοτικό αυτό το ανακάλυψε το 1943 ο Αλβέρτος Schatz, μεταπτυχιακός σπουδαστής, ο οποίος και δημοσίευσε τα ευρήματά του,

ο διευθυντής του εργαστηρίου Selman Waksman έδωσε συνεντεύξεις στους δημοσιογράφους αποσιωπώντας το όνομα του Schatz και πέτυχε μεγάλη χρηματοδότηση. Ο Schatz και ο


101

Waksman υπέγραψαν από κοινού το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τη στρεπτομυκίνη.

Μερικά χρόνια αργότερα ο Schatz ανακάλυψε ότι ο Waksman είχε μυστική συμφωνία να δίνει τις πληροφορίες σε μεγάλη φαρμακοβιομηχανία και εκαρπούτο μεγάλα ποσά από το δίπλωμα της ευρεσιτεχνίας. Μετά από δικαστική διένεξη του επιδικάστηκε το δικαίωμα για μικρό μέρος από τα δικαιώματα της ευρεσιτεχνίας.

Το 1952 ο Waksman έλαβε αυτός και όχι ο Schatz το βραβείο Νόμπελ ιατρικής για την ανακάλυψη της στρεπτομυκίνης. Η επιτροπή Νόμπελ δεν είχε ποτέ ακούσει για τον Schatz.

Μόνο την προηγούμενη δεκαετία οι ιστορικοί αναγνώρισαν το ρόλο του, ο οποίος έγινε γνωστός το 1993 από το άρθρο του Frank Ryan στο περιοδικό Actinomycetes με τίτλο: «Tuberculosis:The Greatest Story Never Told. Albert Schatz "The true story of the discovery of streptomycin"(βλ. και Albert Schatz - Obituaries, News - The Independent).

Δεύτερη Ιστορική Περίπτωση

Στο βιβλίο της «The molecules of emotion» η ερευνήτρια Candace Rert περιγράφει τις ίντριγκες πίσω από τη βράβευση συναδέλφων της με βραβείο ισοδύναμο με το Νόμπελ για ερευνητική εργασία στην οποία η ίδια είχε την πιο σημαντική συμβολή και δίνει το χρονικό του αγώνα της για την εκ των υστέρων αναγνώρισή της.

Τρίτη Ιστορική Περίπτωση

Ευρέως γνωστή είναι, επίσης, η περίπτωση κλοπής της εργασίας της Rosalind Franklin σχετικά με τη διπλή έλικα του DNA για την οποία τιμήθηκαν με το βραβείο Νόμπελ οι πασίγνωστοι Francis Crick και John Watson.

Όπως αποκαλύπτεται στα πολλά βιβλία βιογραφίας της Rosalind Franklin, ο Francis Crick και ο John Watson έκλεψαν τα ευρήματα της Franklin όταν επισκέφτηκαν το εργαστήριό της όταν αυτή έλειπε από την πόλη και έπεισαν τον προιστάμενό της να ρίξουν μια ματιά στα στοιχεία της ερευνάς της, βλ. library.thinkquest.org/20465/franklin.


102

Χαρακτηριστικές Σύγχρονες Περιπτώσεις

Στην ιστοσελίδα www.ntua/posdep του διδακτικού προσωπικού των πανεπιστημίων έχει καταχωρηθεί (από δημοσίευση στα «Νέα») η περίπτωση αναπληρωτή καθηγητή της Ιατρικής ο οποίος ως υποψήφιος για την εκλογή του στη βαθμίδα του τακτικού καθηγητή συμπεριέλαβε στο βιογραφικό του και υπέβαλε στο εκλεκτορικό σώμα κλεψίτυπα τριών ξένων εργασιών, δημοσιευμένων σε ξένα ιατρικά περιοδικά.

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του υπόψη καθηγητή σε ερώτηση δημοσιογράφου:

"Επρόκειτο για μια κόντρα με τις πρυτανικές αρχές.

Με παρέπεμψαν και σε ποινικό δικαστήριο και έχω απαλλαγεί αμετάκλητα. Μέσα στις εργασίες αυτές αναφέρονται 17 ονόματα συγγραφέων.

Εγώ δεν γνώριζα αν ήταν κλεψίτυπες και δεν είχα ανάγκη να κλέψω, αφού έχω 300 εργασίες δημοσιευμένες.

Απλά συνυπέγραψα όταν μου το ζήτησαν συνάδελφοι. Όμως από όλους αυτούς μόνο εγώ παραπέμφθηκα, ενώ άλλοι με τις ίδιες εργασίες προήχθησαν σε καθηγητές. Και όχι μόνο δεν παραπέμφθηκαν, αλλά ένας από αυτούς είπαν ότι απεβίωσε... ενώ είναι ζωντανός!».

Σε άρθρο του στην «Ελευθεροτυπία» με τίτλο: «Πάλι απεργούν οι πανεπιστημιακοί! Μα τι θέλουν τέλος πάντων;» ο πανεπιστημιακός Β. Αγγελόπουλος αναφέρει:

«.. . στην Ακαδημία Αθηνών υπάρχει άτομο που δημοσίευσε βιβλίο αντιγραφή ξενόγλωσσου και τόλμησε μάλιστα να το εκδώσει στη γλώσσα του πρωτοτύπου οπότε και έγινε ρεζίλι»

Ενδεκτικές είναι επίσης οι περιπτώσεις του Xουάνγκ Γουσούκ κορυφαίου πολυβραβευμένου επιστήμονα της Kορέας σε θέματα κλωνοποίησης που πρόσφατα αποδείχθηκε απατεώνας

και του, επίσης, κορυφαίου Κινέζου καθηγητή Tσεν Tζιν στο Πανεπιστήμιο της Σαγκάης που είχε ισχυριστεί ότι είχε αναπτύξει το πρώτο μικροτσίπ εξ ολοκλήρου κινεζικής κατασκευής και το οποίο απεδείχθη ότι ήταν... μαϊμού.


103

O ίδιος είχε απλώς μαρκάρει τα τσιπ που κατασκεύαζε μια θυγατρική της αμερικανικής Motorola με το εμπορικό σήμα Hanxin που ήταν το όνομα της εταιρείας του.

Μια Αποκαλυπτική Κλοπή: Οι Εταιρείες Προαγωγοί των Φτωχών

Είναι πλήθος οι απλές και νοήμονες συλλήψεις και εφαρμογές απλών ανθρώπων και τεχνητών τις οποίες οικειοποιούνται μεγαλόσχημοι επιστήμονες και εμπορεύονται οι συνεργαζόμενες μ΄αυτούς εταιρίες. Χαρακτηριστική είναι η παρακάτω καταγγελία που δημοσιεύεται στο περιοδικό “BIOKOSMOS NEWS” τεύχος 26 με τίτλο: «Βιοπειρατεία - Οι εταιρείες «προαγωγοί» των φτωχών»:

"Μεγάλες εταιρείες, κυρίως από την πλούσια δύση, οικειοποιούνται τους φυσικούς πόρους αλλά και τις γνώσεις των φτωχών χωρών, π.χ. τις θεραπευτικές ιδιότητες ενός βοτάνου, τις κατοχυρώνουν ως «πατέντες» και εφαρμόζουν στη συνέχεια όλους τους περιορισμούς περί «πνευματικής ιδιοκτησίας»…

Είναι η συνέχεια της αποικιοκρατίας με άλλη μορφή να κατοχυρώνεις ως δικές σου τις γνώσεις φτωχών λαών και να έρχεσαι να τους πουλάς τη δική τους γνώση και να μην αφήνεις τους αρχικούς παραγωγούς αυτής της γνώσης που τη χρησιμοποιούσαν επί χιλιάδες χρόνια να τη χρησιμοποιούν χωρίς να σε πληρώνουν».

_________________________________

(1) «Είναι εύκολο να αποδειχθεί ότι η σημερινή επιστήμη είναι λανθασμένη.

Η σημερινή επιστήμη έχει μετατραπεί σε κάτι περισσότερο από μια πολιτική κίνηση ή ένα θρησκευτικό δόγμα, παρά τη χρησιμοποίηση των επιστημονικών κανόνων και μεθόδων.

Πού πήγε στραβά; Πώς συνέβη;

Άρχισε στις αρχές της δεκαετίας του '70 όταν ένας νέος μεταπτυχιακός φοιτητής μάθαινε τη νέα χρήση των υπολογιστών ως μέσο για ιατρική διάγνωση.

Ήταν ο Μichael Crichton, ο οποίος έγραψε ένα ιατρικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας για τη χρησιμότητα των υπολογιστών στον εντοπισμό των ασθενειών.


104

Το βιβλίο του, «η Andromeda», έγινε best seller και θέμα κινηματογραφικών ταινιών.

Από τότε δύο γενεές γιατρών έχουν εκπαιδευθεί στην ιατρική επιστήμη με βάση αυτή την ιστορία,. ένα φαντασιόπληκτο μυθιστόρημα βασισμένο σε μια ψεύτικη υπόθεση.

Δεν ήταν επιστήμη.

Από τότε η επιστήμη σε πολλούς τομείς έχει αποβεί λανθασμένη σε σημαντικό βαθμό.

Σύμφωνα με την ιστορία του Crichton, ένα παράξενο παθογόνο προσγειωνόταν από το διάστημα στη γη και απειλούσε να σκοτώσει τους κατοίκους της.

Με τους ανθρώπους να πεθαίνουν γύρω τους, οι ειδικοί βρίσκουν δύο ανθρώπους που επέζησαν και φαίνονταν να έχουν ανοσία στο παθογόνο.

Αλλά ποιό ήταν το παθογόνο και τι προκαλούσε την ανοσία;

Τροφοδοτούν σ΄έναν υπολογιστή όλες τις πληροφορίες για τους δύο επιζώντες και διαπιστώνουν ότι αυτό που είχαν κοινό ήταν υπερβολικό οξυγόνο στο αίμα τους.

Κατόπιν αυτού δίνουν στους ανθρώπους πρόσθετο οξυγόνο. Επιζούν όλοι και η γη σώζεται από την καταστροφή.

Αυτή ήταν μια συναρπαστική ιστορία για το πώς οι υπολογιστές θα σώσουν τον πλανήτη.

Και οι περισσότεροι επιστήμονες σήμερα πραγματικά "έχουν αγοράσει" την ιστορία αυτή.

Αλλά η υπόθεση είναι ψεύτικη.

Δεν ήταν ο υπολογιστής που βρήκε τη λύση στο πρόβλημα, ήταν αυτοί που "επέλεξαν" ποιά στοιχεία θα έδιναν στον υπολογιστή για να λύσει το πρόβλημα.

Εάν είχαν δώσει λανθασμένα στοιχεία, ο υπολογιστής δεν θα έβρισκε κανέναν συσχετισμό.

Σύμφωνα με το παλιό αξίωμα των υπολογιστών "σκουπίδια δίνεις - σκουπίδια θα πάρεις"

Αλλά αυτό δεν αναφερόταν στο μυθιστόρημα του Crichton».

Ιδιαίτερα επεξηγηματικό είναι το παρακάτω παράδειγμα που δίνεται στην ίδια ιστοσελίδα:


105

«Ο Δρ. Klutz έχει μια κλινική και έχει διάφορους ασθενείς με μια άγνωστη ασθένεια που θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε "το αριστερό πόδι ζαρώνει."

Ο Klutz μη βρίσκοντας τίποτα σχετικό στην ιατρική βιβλιογραφία, κάνει τη δική του "κλινική μελέτη".

Οι ασθενείς του συμπληρώνουν μια μορφή ιατρικού ιστορικού, και ο Klutz εισάγει όλα τα "στοιχεία" στον υπολογιστή του.

Ψάχνει τι κοινό έχουν οι ασθενείς.

Ο υπολογιστής δείχνει ότι μόνο 18 τοις εκατό των ασθενών μιλούν ισπανικά.. Όχι ένας καλός συσχετισμός. Και μόνο 22 τοις εκατό είχαν φλυκταινώδη νόσο κοτόπουλου.

Αλλά μένει πραγματικά κατάπληκτος όταν διαπιστώνει ότι 100 τοις εκατό των ασθενών έχουν φάει πρόσφατα καρότα.

Αυτή έτυχε να είναι μία από τις ερωτήσεις στο έντυπο του ιατρικού ιστορικού.

Έτσι ο Klutz συμπεραίνει ότι πρέπει να υπάρχει κάτι στα καρότα που προκαλεί την ασθένεια.

Αλλά αυτό δεν είναι επιστήμη. Προκαλεί τη λογική και την κοινή αίσθηση, μολονότι αποτελεί γενικευμένη πρακτική….

Αν ο Δρ Klutz το είχε ερευνήσει, θα είχε διαπιστώσει ότι σχεδόν 100 τοις εκατό και των άλλων ασθενών του που δεν είχαν την ασθένεια, είχαν, επίσης, φάει καρότα.

Και έτσι θα αποδεικνυόταν ότι τα καρότα δεν έχουν καμία σχέση με το αριστερό πόδι που ζαρώνει.

Αντ' αυτού, ο Klutz και οι συνάδελφοί του που δημοσιεύουν τα «μονόπλευρα» συμπεράσματά τους δίνουν συνεντεύξεις και στον τύπο εμφανίζονται κραυγαλέοι τίτλοι: " Τα καρότα συνδέονται με το lfs σύνδρομο!"

Ακολουθεί η φαρμακοβιομηχανία Smutz, και φτιάχνει ένα νέο φάρμακο το "LSFree (αντικαροτίνη).

Κάνει δοκιμές με το «φάρμακο» σε 1.000 ανθρώπους. Κανένας τους δεν εμφανίζει την ασθένεια

Έτσι το φάρμακο LSF φαίνεται να λειτουργεί για να αποτρέπει την ασθένεια.

Αλλά εάν η SmutzPharma είχε κάνει ορθή επιστήμη και είχε δώσει επίσης στους 1.000 ανθρώπους άλλα χάπια ζάχαρης (ψευτοφάρμακο) θα είχε διαπιστώσει ότι κανένας τους δεν θα είχε εκδηλώσει την ασθένεια.


106

Αλλά η SmutzPharma δεν το κάνει αυτό. Γιατί; Επειδή δεν υπάρχει χρήμα σε αυτό.

Αντ' αυτού η SmutzPharma δημοσιεύει τα συμπεράσματά της και διαφημίζει από την TV το "LSFree που αποδείχθηκε ότι είναι 100 τοις εκατό αποτελεσματικό στην παρεμπόδιση της ασθένειας, κατόπιν δοκιμών και με έγκριση της FDA.

Μπορεί τώρα η SmutzPharma να μαζέψει σωρηδόν δισεκατομμύρια δολάρια.

Όταν κάποιος λογικός γιατρός ρωτήσει λεπτομέρειες για τις δοκιμές και παρατηρήσει ότι είναι αναρίθμητοι άνθρωποι που τρώνε καρότα και δεν εμφανίζουν την ασθένεια θα του απαντήσουν ότι το παθογόνο στα καρότα παίρνει πολύ χρόνο να εκδηλωθεί.. .

Ναι, 20 χρόνια πριν, όταν γινόντουσαν οι συζητήσεις για το AIDS/HIV η ερευνητική πρακτική αντικαταστάθηκε με μοντέλα υπολογιστών, προσομοιώσεις και στατιστικές».

Η παραπάνω εξήγηση δεν αφορά μόνον στην ιατρική. Ισχύει σε πολλούς τομείς της επιστήμης.

(2) Για παράδειγμα:

Ø Πρόταξη του ονόματος κάποιου «επιφανούς» σε δημοσίευση εργασίας μεταπτυχιακού φοιτητή ή ερευνητή «χαμηλότερης» βαθμίδας απ΄αυτόν στην οποία είχε μικρή ή και καμία συμβολή

Ø Καθυστέρηση αποστολής έκθεσης κρίσεως για εργασία που έχει υποβληθεί για δημοσίευση σε περιοδικό στο οποίο είναι κριτής κάποιος επιφανής ώστε να επωφεληθεί να δημοσιεύσει ο ίδιος παρόμοια εργασία αξιοποιώντας τα ευρήματα της υπό κρίση εργασίας

Ø Πλήρη οικειοποίηση της εργασίας κάποιου με παράλληλη μεθόδευση για παραγκωνισμό του.

Για παράδειγμα μπορεί κάποιος επιφανής να οικειοποιηθεί την παρασκευή ενός αποτελεσματικού φαρμάκου ή ενός υποσχόμενου δομικού υλικού που προέκυψε στα πλαίσια διδακτορικής ή άλλης εργασίας ερευνητή σε εργαστήριο στο οποίο προΐσταται ο επιφανής. Για το φάρμακο ή το υλικό μπορεί ο επιφανής να αποκομίσει μεγάλα ποσά από βιομηχανίες από τα δικαιώματα ευρεσιτεχνίας και ταυτόχρονα να χρηματοδοτηθεί με μεγάλα ποσά αυτός και διάφοροι υποτελείς του για τη διενέργεια έρευνας για την παρασκευή του φαρμάκου ή δομικού υλικού από κρατικά ή κοινοτικά κονδύλια ή και από ενδιαφερόμενες ιδιωτικές εταιρίες αποκρύβοντας τα αποτελέσματα της υπάρχουσας εργασίας.

Είναι, επίσης, δυνατόν παράλληλα με τις παραπάνω αξιοποιήσεις της εργασίας να συστήσει ο ίδιος και οι υποτελείς του ιδιωτική εταιρία


107

εκμετάλλευσης του φαρμάκου ή δομικού υλικού και όχι μόνον σε τοπική κλίμακα. Η απόκρυψη των αποτελεσμάτων της ήδη υπάρχουσας εργασίας μπορεί να πάρει πολλές μορφές.

Για παράδειγμα, αν πρόκειται για διδακτορική διατριβή στην οποία είναι εισηγητής ο επιφανής μπορεί να ακολουθηθεί η παρακάτω διαδικασία: Ø Στην εισηγητική του έκθεση προς τους εκλέκτορες

· Παραλείπεται στον τίτλο της έκθεσης κωδική λέξη που αναδεικνύει την πρωτοτυπία της εργασίας, π.χ. αν πρόκειται για τη συμπεριφορά κάποιου ειδικού τύπου σκυροδέματος, π.χ. πολυμερούς σκυροδέματος, ελαφροσκυροδέματος, κ.λ.π. αναγράφεται απλά σκυροδέματος

· Σημειώνεται ότι στην έκθεση δεν παρουσιάζονται τα ευρήματα της εργασίας αλλά προτάσεις για την βελτίωσή της.

Φυσικά μη παρουσιάζοντας τα ευρήματα της εργασίας δεν μπορούν να διαμορφώσουν άποψη οι εκλέκτορες οι οποίοι στην πλειοψηφία τους δεν έχουν γνώση του αντικειμένου της εργασίας.

· Για τη βελτίωση της εργασίας προτείνονται πρόσθετα πειράματα τα οποία συνίστανται στη μέτρηση της μεταβολής του μήκους ενός δοκιμίου με την πάροδο των μηνών και των ετών. Έτσι η εργασία απαιτεί κάμποσα ακόμη χρόνια για να ωριμάσει.

Ø Στην διαδικασία έγκρισης της εργασίας

· Προτείνονται από τον εισηγητή και άλλοι άτυποι συνεισηγητές για την εργασία.

· Η συζήτηση της εργασίας αντί της προβλεπόμενης από τον νόμο προθεσμίας ολίγων μηνών από την υποβολή της καθυστερεί για κάμποσα χρόνια με το πρόσχημα απουσίας ή ασθένειας κάθε φορά του νόμιμου εισηγητή ή των άτυπων (παράνομων) συνεισηγητών.

Η καθυστέρηση αυτή μπορεί να είναι αποτέλεσμα συμφωνίας εισηγητή και συνεισηγητών η οποία μπορεί ακόμη και να δημοσιοποιηθεί π.χ. με πολυγραφημένο σημείωμα από τους συνεισηγητές προς τους εκλέκτορες, χωρίς να ενοχληθεί κανείς.


108

4 . 8 . 0 9

15. Η Εγγενής Αδυναμία της Τεχνοεπιστήμης – Προστασία από τα Επιστημονικά Σκουπίδια

. «Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο FDA

(Αμερικανικός Οργανισμός Υγείας) τους προστατεύει. Αυτό που κάνει ο FDA και αυτό που πιστεύει

το κοινό ότι κάνει διαφέρουν όσο η νύχτα από τη μέρα» Dr Herbert Ley, τέως επίτροπος της FDA (ενώπιον της γερουσίας)

. Οι ίδιοι οι επιστήμονες της FDA καταγγέλλουν

τον εκφοβισμό, τη λογοκρισία και τις επιστημονικές απάτες που υπονομεύουν τη δημόσια ασφάλεια

FDA's own scientists report intimidation, censorship and... that undermines public safety

Πρώην αντιπρόεδρος της Μοnsanto ορίστηκε από τον Ομπάμα πρόεδρος της Επιτροπής Ασφάλειας της FDA

Former Monsanto VP now Obama's Food Safety Czar

Οι μόνες έρευνες που επιτρέπονται να δημοσιευτούν

σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά είναι αυτές που έχουν εγκριθεί πριν από τη Monsanto

και τις άλλες εταιρίες μεταλλαγμένων Scandal: The Long Term Effects of Genetically Modified Food

.

Η Εγγενής Αδυναμία της Ακρωτηριασμένης Τεχνοεπιστήμης

Έχει γραφεί πλήθος άρθρων και βιβλίων για τα θαυμαστά βιολιά Στραντιβάριους, αλλά κανένα δεν μπόρεσε ποτέ να κατανοήσει πού οφείλεται η τελειότητά τους.

Έχουν γίνει συζητήσεις επί συζητήσεων και έχουν γεμίσει ολόκληροι τόμοι και μερικοί φανατικοί έφθασαν σε σημείο παραφροσύνης ψάχνοντας να βρουν το μεγάλο μυστικό στη βαφή των βιολιών της εποχής εκείνης.


109

Άλλοι προσπάθησαν να ανακαλύψουν αριθμητικές αναλογίες και άλλοι να συσχετίσουν την ποιότητα του ήχου των βιολιών με τις καμπυλότητες και άλλα στοιχεία του σχήματός τους. Και άλλοι αναζητούσαν το είδος των δένδρων από το ξύλο των οποίων φτιάχνονταν τα βιολιά.

Όλη η θαυματουργή τεχνολογία του εικοστού και εικοστού πρώτου αιώνα δεν είναι σε θέση να αποκρυπτογραφήσει τα μυστικά ενός τεχνίτη, του Αντόνιο Στραντιβάρι, του κατασκευαστή τους.

Όπως κανείς δεν μπορεί να αποκρυπτογραφήσει το μυστικό των χρωμάτων των κλασσικών ζωγράφων.

Και όπως συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις των ανεξήγητων μυστηρίων αυτό που διαφεύγει είναι το εντελώς προφανές. Είναι η ιστορία που λένε για τον ελέφαντα και τους σοφούς.

Δεν μπορείς να κομματιάσεις τα πράγματα, να τα κάνεις νούμερα και να εξακολουθείς να τα βλέπεις. Μοιραία ο ελέφαντας θα χαθεί από τη θέασή σου και θα βλέπεις ανάλογα με την εξειδίκευσή σου, το ένα ή το άλλο κομμάτι. Δεν θα είσαι σε θέση να δεις παρά στον καθρέπτη της εξειδίκευσής σου.

Όπως γράφει στο βιβλίο του «Η κβαντική Επανάσταση» ο Victor Weissekopf:

«Από την άποψη της φυσικής μια σονάτα του Μπετόβεν είναι μια πολύπλοκη ημιπεριοδική ταλάντωση μορίων του αέρα.

Από την άποψη της φυσιολογίας είναι μια περίπλοκη διαδοχή νευρικών ώσεων. Ιδού όλα όσα μπορεί να πει η επιστήμη για μια σονάτα».


«Μέσα στην επιστημονική τάξη, όταν κανείς έχει πραγματοποιήσει αυτές τις δύο περιγραφές, έχει αποκτήσει μια πλήρη ερμηνεία.

Ο καθένας θα αναγνωρίσει όμως, ότι αυτή η ερμηνεία δεν περιέχει τα στοιχεία του φαινομένου που θεωρούμε ως τα πλέον προσήκοντα σε σχέση με μια σονάτα»


110

Είναι η αμεσότητα και η αποκαλυπτική φύση που λείπει από την εξειδικευμένη, τη μαθημένη λογική που την εμποδίζει να βιώνει την ουσία των πραγμάτων.

«Έτσι συνάγεται το συμπέρασμα ότι η μονόπλευρη ανάπτυξη της επιστημονικής σκέψης έχει εξοστρακίσει σημαντικές και πολύτιμες πλευρές της ανθρώπινης εμπειρίας, και ότι δημιούργησε έναν άνθρωπο αλλοτριωμένο, σε έναν κόσμο κυριαρχούμενο από την επιστήμη και την τεχνολογία»

είναι η διαπίστωση του παραπάνω φυσικού στο ίδιο βιβλίο.

Και προς επιβεβαίωση παρατίθεται η απάντηση ενός διάσημου μαθηματικού όταν του ζητήθηκε να πει τη γνώμη του για μια συναυλία: ανέφερε τον αριθμό των φθόγγων που είχαν ακουσθεί.

Η Φρικιαστική Αφέλεια των Τεχνοεπιστημόνων Ο φυσικός Victor Weissekopf στο βιβλίο του «Η κβαντική Επανάσταση» γράφει σχετικά με την κατασκευή της πρώτης ατομικής βόμβας στην οποία είχε άμεση συμμετοχή:.

«Επιστρέφοντας στα παλιά, θα έλεγα ότι θα ήμουν υπερήφανος σήμερα αν είχα αρνηθεί να το κάνω, αν απλώς είχα την ιδέα για κάτι τέτοιο εκείνη την εποχή. Αλλά αυτό δεν μου πέρασε καν από το μυαλό μου τότε, γιατί το πρόβλημα δεν ετίθετο με τέτοιους όρους»


«Είναι γνωστό ότι το καλοκαίρι του 1945 δύο ατομικές βόμβες εξερράγησαν σε ιαπωνικές πόλεις σκοτώνοντας και ακρωτηριάζοντας περισσότερους από ένα εκατομμύριο ανθρώπους. Η πρώτη βόμβα έθεσε τέρμα στον πόλεμο. Έτσι νομίζαμε....Με την έκρηξη της δεύτερης, όμως, συγκλονίστηκα».

Και καταλήγει:

«Σαράντα χρόνια αργότερα φαίνεται ξεκάθαρα ότι ήμασταν πολύ αφελείς. Υπάρχουν σήμερα σχεδόν πενήντα χιλιάδες βόμβες, αρκετές για να εξαφανίσουν εκατό φορές τη Σοβιετική Ένωση, τη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη!

Αυτό που δεν φανταζόμασταν ήταν ότι έτσι άρχιζε μια νέα εποχή στην πολιτική ιστορία της ανθρωπότητας. Μια εποχή


111

την οποία οι επόμενες, αν η καταστροφή ενός πυρηνικού πολέμου δεν εξαφανίσει εξ ολοκλήρου το ανθρώπινο γένος, θα κρίνουν ως μια σοβαρή περίπτωση μαζικής παραφροσύνης».

Η κατάσταση της αφέλειας των ανθρώπων με τις εξειδικευμένες λογικές και της χρησιμοποίησής τους για αλλότριες σκοπιμότητες που περιγράφει ο Weisskopf παραπάνω εκτείνεται, κρίνοντας από τη σημερινή κατάσταση των πραγμάτων, σ΄όλους τους τομείς της εξειδικευμένης λογικής.

Οι εξειδικευμένοι επιστήμονες βρίσκονται στο επίκεντρο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, των τάσεων και των συγκρούσεών της.

Τις περισσότερες, όμως, φορές, εγκλωβισμένοι στον ιστό του αδυσώπητου ανταγωνισμού, κλείνουν τα μάτια μπροστά στην κατάσταση αυτή, ή αδυνατούν να την αντιληφθούν, με συνέπεια να χρησιμοποιούνται για τη μία ή την άλλη τάση, στην μία ή την άλλη σύγκρουση, στο όνομα μιας απρόσωπης και απόλυτης γνώσης, αλλά συχνά με όψη φρικιαστική.

Η Επίκληση στις Αυθεντίες και η Εγκεφαλική Πλύση

Η επίκληση στις αυθεντίες για την επίλυση των προβλημάτων και την κάλυψη των αναγκών με την απομόνωση του ανθρώπου από την πηγή των πληροφοριών που συνεπάγεται, κάνει δυνατή την εγκεφαλική πλύση του ανθρώπου.

Μέσω της μοναδικής άποψης των αυθεντιών που προβάλλεται από τα μέσα μαζικής «ενημέρωσης» ο νους χάνει την ικανότητα να διακρίνει, καθώς στερείται της βασικής λειτουργίας του της σύγκρισης και ατροφεί η ικανότητά του για λογική σκέψη.

Οι Συνέπειες

Μια από τις πιο χαρακτηριστικές συνέπειες της παραπάνω μεθόδευσης καταστολής της λογικής σκέψης των ανθρώπων αποτελεί η σημερινή παράνοια στον κόσμο της πολιτικής.

Έτσι, για παράδειγμα:


112

- Η χώρα η οποία εξαπέλυσε πυρηνικές βόμβες εξαπολύει πόλεμο για να μην εξαπολυθούν πυρηνικές βόμβες απ΄αυτούς που δεν τις εξαπέλυσαν.

- Η χώρα που έχει σχεδόν το μονοπώλιο παραγωγής και εξαγωγής οργάνων βασανισμού ηγείται σταυροφορίας για την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

- Η χώρα που ευθύνεται για την εγκαθίδρυση διδακτοριών σ΄όλο τον κόσμο αναλαμβάνει δράση για την αποκατάσταση των ελευθεριών.

- Η χώρα που εκλάπη από τους αυτόχθονες κατοίκους της αναλαμβάνει εκστρατεία εκπολιτισμού της κοιτίδας του πολιτισμού.

Η Αντιμετώπιση του Ανθρώπου ως Αγέλης

Οι πολλές βαθμίδες, στάθμες και οπτικές της πραγματικότητας που αντιστοιχούν στις πολλές ποιότητες του νου των ανθρώπων οι οποίες και δημιουργούν αυτές τις πραγματικότητες, συρρικνώνονται σε μία ή δύο ανταγωνιστικές εκδοχές που παρουσιάζουν οι κυρίαρχες τεχνοκρατικές ομάδες..

Αγνοούνται οι ατομικές ευαισθησίες και τα ατομικά χαρακτηριστικά που κάνει κοινωνικά και βιολογικά κάθε ανθρώπινο ον μοναδικό και ο άνθρωπος αντιμετωπίζεται ως μέλος αγέλης.

Έτσι, μπορούν και υιοθετούνται υπεραπλουστευμένες λύσεις, γίνονται δυνατές συλλογικές λύσεις και παραγωγή «αγαθών» για μαζική κατανάλωση.

Και η λίστα της παράνοιας δεν έχει τελειωμό.

Ξεσκαρτάρισμα των Σκουπιδιών Γύρω μας Από την ιστοσελίδα International Research Group:

"Οι περισσότεροι αλλοπαθητικοί ιατροί θέλουν να διαιωνίζουν την αρρώστια από την οποία εξαρτώνται τα οικονομικά της δουλειάς τους και όχι να προωθούν την υγεία, η οποία θα τους ωθούσε έξω από την επιχείρηση της αρρώστιας.


113

Οι αληθινοί γιατροί εστιάζουν στην αυτό-υπευθυνότητα και την αυτό-θεραπεία του βιολογικού συστήματος.

Οι περισσότερες εκφυλιστικές αρρώστιες που υπάρχουν σήμερα δεν υπήρχαν τον 19ο αιώνα. Υπάρχουν ως συνέπεια του βασικού «παραδείγματος» που κυβερνά σήμερα την τεχνοκρατική κοινωνία και το αλλοπαθητικό φαρμακευτικό σύστημα..

Φυλαχτείτε από μελέτες «της αλεπούς που φυλάει το κοτέτσι» που γίνονται από οποιαδήποτε οντότητα για τον εαυτό της ή τα προϊόντα της. Όλες αυτές οι μελέτες είναι ανταγωνισμός και δεν έχουν ούτε επιστημονική ούτε ηθική αξία..

Οι φαρμακευτικές εταιρείες και οι παρασκευαστές εμβολίων είναι αντιπροσωπευτικά παραδείγματα, μελέτες για τη φθορίωση του νερού που στηρίχθηκαν από προμηθευτές φθορίου, μελέτες για την ασπαρτάμη από τους παρασκευαστές της, κ.λ.π.

Οι αληθινές λύσεις προβλημάτων έχουν προσωρινή ύπαρξη, αφού το πρόβλημα λύνεται. Αν ένας οργανισμός επίλυσης προβλημάτων υπάρχει για πολύ χρόνο, υπάρχει για ίδιο όφελος και δεν ενδιαφέρεται να λυθεί το πρόβλημα, η λύση του οποίου θα σήμαινε το τέλος της ύπαρξής του.

Οι οργανισμοί αυτοί δεν έχουν πραγματική φερεγγυότητα ή ισχύ σε σχέση με το αρχικό πρόβλημα ή τη λύση του, αλλά μόνον λειτουργούν για ίδιο όφελος, ρίχνοντας στάχτη στα μάτια ενός κοινού που έχει υποστεί εγκεφαλική κάκωση και δεν θέλει να δει.

Όλα τα νομοθετικά σώματα υπάρχουν για τη δική τους ωφέλεια και δεν αντιπροσωπεύουν τους πολίτες, όπως υποκρίνονται. Ανταγωνισμός συμφερόντων και συμφέρονται επιχειρήσεων είναι στενά συνδεδεμένα μ΄αυτούς που νομοθετούν.

Έτσι οι περισσότεροι νόμοι έχουν γίνει όχι για το συμφέρον των πολιτών αλλά για το συμφέρον των επιχειρήσεων.

Όταν ιδρύθηκαν οι ΗΠΑ υπήρχαν τέσσερις μόνον νόμοι κοινού δικαίου και όλα λειτουργούσαν πολύ καλά και οι


114

άνθρωποι ήταν έντιμοι. Σήμερα οι ΗΠΑ είναι μια επιχείρηση και έχει εκατοντάδες χιλιάδες νόμους.

Οι νόμοι δεν είναι λύσεις σε προβλήματα. Η αυτό-υπευθυνότητα για την οποία δεν προβλέπουν οι σύγχρονοι νόμοι, είναι η λύση.

Αληθινά νομοθετικά σώματα πρέπει να στελεχώνονται με απλούς πολίτες που δεν έχουν επενδεδυμένα συμφέροντα.

Σήμερα οι νομοθέτες πληρώνονται απ αυτούς που υποτίθεται ότι ρυθμίζουν.

Αυτό είναι ανήθικο και ανταγωνισμός συμφερόντων που γίνεται ανεκτό από μια εκφυλισμένη κοινωνία.

Τρόποι Προφύλαξης - Ξυπνώντας από τη Νάρκη Στο κεφ. 6 σχολιάστηκε:

- ο σκοταδισμός που προκύπτει από τη μόλυνση των πληροφοριών και την παραπληροφόρηση,

- εντοπίστηκε η ανάγκη για αμφισβήτηση και επαγρύπνηση των κάθε λογής επιστημονικοφανών δηλώσεων και διαφημίσεων και

- γιατί δεν έχουν θέση οι γενικότητες και οι διαφημίσεις για θαυματουργά φάρμακα ή άλλα «αγαθά».

Εντοπίστηκε ότι

όλα τα συμπεράσματα και όλες οι δηλώσεις έχουν μια περιοχή ισχύος, καθώς οποιαδήποτε συμπεράσματα ή οποιαδήποτε δήλωση δεν είναι παρά η απάντηση σε κάποια ερώτηση η οποία, όμως, αρκετές φορές αποκρύβεται ή συγκαλύπτεται.

Ο εντοπισμός της ερώτησης αυτής απαιτεί να μελετήσει κανείς και τα ψιλά γράμματα στα προσπέκτους και τα πιστοποιητικά και να θέσει ερωτήματα σχετικά με το σχεδιασμό των πειραμάτων ή τη δειγματοληψία των δειγμάτων και των στατιστικών στα οποία βασίστηκαν τα συμπεράσματα.

«Με όλα τα σκουπίδια γύρω μας πώς θα προστατευτούμε ώστε να μην ναρκωθούμε και κουταθούμε; Μπορούμε να αποκτήσουμε ανοσία στην


115

εκτεταμένη επιδημία άνοιας που ενσκήπτει κάθε χρόνο με ακρίβεια ρολογιού την κοινωνία μας;»

είναι ένα απόσπασμα από άρθρο στην ιστοσελίδα Leading Edge International Research Group με θέμα “ Waking Up from the trance” (Ξυπνώντας από την Νάρκη).


«Τι γνωρίζω και πώς το γνωρίζω; Από ποιά πηγή παίρνω τις πληροφορίες μου; Πώς αναγνωρίζω μια “βρομοδουλειά;

Παρακάτω παρατίθενται κάποια αποσπάσματα για τους τρόπους προστασίας που προτείνονται στην παραπάνω ιστοσελίδα.

«Όταν ακούτε ή διαβάζετε δηλώσεις όπως “οι γιατροί λένε“ ή οι “ειδήμονες συμφωνούν” αυτό που υπονοείται είναι ότι όλοι οι γιατροί λένε ή ότι όλοι οι ειδήμονες συμφωνούν.

Διερωτηθείτε και ρωτήστε τους:

«έχετε μιλήσει με κάθε γιατρό ή κάθε ειδικό στον πλανήτη»;

Ομοίως, όταν ακούτε την έκφραση ”κανείς δεν ξέρει“ ή “δεν είναι γνωστή η θεραπεία“ ή “δεν υπάρχει ένδειξη για κάτι“, διερωτηθείτε και πείτε τους:

"κανείς που γνωρίζεις δεν γνωρίζει “ ή “καμιά θεραπεία που γνωρίζεις“ "καμιά ένδειξη που έχεις;“

Αντικαταστείτε το «όλοι» με το «μερικοί». Μερικοί γιατροί συμφωνούν» ή "μερικοί ειδήμονες λένε» και θάχετε την αληθινή εικόνα.

Αναζήτηση του Ποιός και Γιατί Ερευνά

«Φυλαχτείτε από μελέτες πληρωμένες απ΄αυτούς που έχουν επενδεδυμένο συμφέρον σε μια αμφισβητούμενη περιοχή όταν καταλήγουν σε μη αλλαγή του status quo.

Φυλαχτείτε από τις «συμβουλές» ινστιτούτων για θέματα ή προβλήματα τα οποία πρέπει να συνεχίζουν να υφίστανται προκειμένου να υπάρχουν τα ινστιτούτα. Όλες οι πληρωμένες ερευνητικές «μελέτες» είναι μόνον ψευδής


116

επιστήμη και ανταγωνισμός συμφερόντων (αμερικανικός οδοντιατρικός σύλλογος, αμερικανικός αντικαρκινικός σύλλογος, αμερικανικό εθνικό ίδρυμα ερευνών, ίδρυμα Rockfeller, κ.λ.π.).

Αυτοί που βγάζουν χρήματα από ένα πρόβλημα χρειάζονται το πρόβλημα για να συνεχίσουν να υπάρχουν σ΄αυτή την κοινωνία».

NASA, CERN, Φουκουσίμα, Υπερθέρμανση του Πλανήτη

117

ΝΑSA, CERN Φουκουσίμα

ΥΠΕΡΘΕΡΜΑΝΣΗ

ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ

«Οι ελίτ ασκούν την εξουσία τους παραμυθιάζοντας τους ανθρώπους ότι η κατεστημένη επιστήμη είναι ο μόνος δρόμος για αληθινή γνώση»

Pouzzner

«Από πολλές απόψεις η επιστήμη κατέστη μια επιχείρηση με στόχο την παραγωγή νέων αποτελεσμάτων όσο το δυνατόν ταχύτερα»

Victor Weisskopf, φυσικός

«Το μόνο στέρεο στοιχείο της επιστημονικής αλήθειας για το οποίο αισθάνομαι εντελώς πεπεισμένος είναι ότι είμαστε εντελώς ανίδεοι σχετικά με τη φύση.

Είναι αυτή η συνειδητοποίηση του βάθους της άγνοιας που αποτελεί την πιο σημαντική συμβολή της επιστήμης του εικοστού αιώνα στην ανθρώπινη διανόηση»

Lens Thomas, βιολόγος


118

“Ποτέ άλλοτε δεν δημιουργήθηκε μια τόσο πολυμελής και αυστηρά ιεραρχημένη κοινότητα για να εκτελέσει ένα τόσο πολυδάπανο πείραμα

- η μόνη, ενδεχομένως, εξαίρεση είναι η προετοιμασία της ατομικής βόμβας, όπου, όμως, ο επικεφαλής ήταν στρατηγός και έγινε σε καιρό πολέμου.

Ποτέ άλλοτε δεν έγινε ένα πείραμα που είναι αδύνατον να επαναληφθεί από άλλους, αλλάζοντας, έτσι, μια καταστατική αρχή της επιστημονικής πρακτικής, αφού η δυνατότητα επανάληψης ενός πειράματος ιστορικά αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα γνωρίσματα της επιστημονικής δραστηριότητας.

Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξαν τόσο έντονες διαμάχες για τόσες πολλές δεκαετίες σχετικά με τις συγκεκριμένες ερευνητικές κατευθύνσεις των ερευνητών που θα καταλάμβαναν θέσεις σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα και της αντίστοιχης χρηματοδότησής τους.

Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε ένα τόσο συντονισμένο εκλαϊκευτικό εγχείρημα (ενδεχομένως με εξαίρεση την αποστολή στη Σελήνη) για να μας προετοιμάσει να (υπο)δεχτούμε ως συγκλονιστικής σημασίας μια εξέλιξη, η οποία ιστορικά αποτελεί ενδιαφέρουσα μεν εξέλιξη, αλλά σίγουρα όχι τη «σημαντικότερη των τελευταίων 100 ετών», όπως συνήθως προβάλλεται.

Tο σωματίδιο είναι απόρροια συγκεκριμένων πολιτικών και οικονομικών επιλογών ως προς το είδος και την κατεύθυνση της έρευνας στη φυσική, είναι απόρροια συγκεκριμένου συσχετισμού δυνάμεων ανάμεσα στους φυσικούς, είναι απόρροια ανελέητων ακαδημαϊκών διαμαχών, είναι απόρροια ενός εκλαϊκευτικού εγχειρήματος με στόχο την ενημέρωση των πολιτών όχι τόσο για το σωματίδιο αυτό καθεαυτό όσο για την επαναβεβαίωση του θριάμβου της επιστήμης

Ο θρίαμβος του CERN ανακοινώθηκε τη ίδια μέρα που μια ανεξάρτητη επιτροπή εξαιρετικά έγκυρων επιστημόνων την οποία όρισε το ιαπωνικό Κοινοβούλιο δημοσιοποίησε την έκθεσή της σχετικά με την καταστροφή στη Φουκουσίμα.

Tο πόρισμά της καταγγέλλει πως για τη βιβλικών διαστάσεων καταστροφή φταίνε οι άνθρωποι και όχι η φύση. Η έκθεση σχετικά με το ατύχημα στη Φουκουσίμα είχε ελάχιστη προβολή στα ΜΜΕ, συγκριτικά με τις εξελίξεις στο CERN. Μπορεί τα ΜΜΕ να θέλησαν να προβάλουν περισσότερο το CERN ώστε ο θρίαμβος της επιστήμης να επισκιάσει το εφιαλτικό της πρόσωπο.”

Γαβρόγλου Κ. http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=701574


119

3 . 1 2 . 1 0

16. Οι «Βαρυσήμαντες» Ανακοινώσεις ΝΑSΑ και CERN .

«Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι φυσικοί, ειδικά αυτοί που ασχολούνται με την κβαντική μηχανική είναι ξύπνιοι άνθρωποι.

Οι μεγαλύτεροι επιστήμονες που μας έρχονται στο νου είναι συχνά φυσικοί. Οι εφευρέτες της ατομικής βόμβας

προκαλούν δέος. Είμαι φυσικός και έχω εκπαιδεύσει φυσικούς και θα ήθελα να προβάλλω μια διαφορετική

άποψη: Ότι, γενικά, οι φυσικοί, σαν ομάδα, είναι χαζοί, και σίγουρα όχι πιο έξυπνοι από οποιαδήποτε άλλη ομάδα

εγωκεντρικών επαγγελματιών που κοιτάνε το συμφέρον τους…

Ο σύγχρονος επαγγελματίας φυσικός έχει ακραία εξειδίκευση… στερείται ευρύτερης μόρφωσης που θα παραμέριζε την

καταχνιά από τα μάτια του......«Το 80% των φυσικών της βόρειας Αμερικής δουλεύουν για το στρατό,

τη μεγαλύτερη πολεμική οικονομία στον κόσμο. Ο φυσικός δεν έχει επίγνωση της τυφλότητάς του και

αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως αυτόν που αποκαλύπτει την αλήθεια. Τουλάχιστον να ήταν αβλαβής!»

Καθηγητής φυσικής Denis Rancourt στο πανεπιστήμιο της Ottawa: Are Physicists Smart? Disciplined Professionals serve Power

Η Επιχείρηση της Επιστήμης Μια βασική αρχή της επιστημονικής κοινότητας είναι ότι η δημοσιοποίηση επιστημονικών ευρημάτων γίνεται πρώτα σε επιστημονικά περιοδικά, μετά από αξιολόγησή τους από κριτές των εργασιών που υποβάλλονται προς δημοσίευση.

Την εποχή του μεγάλου σεισμού στην Αττική όταν οι σεισμολόγοι παρήλαυναν στα κανάλια αυτοδιαφημιζόμενοι εις άγραν κρατικών κονδυλίων, όταν κάποιος απ αυτούς μίλησε σε κάποιο κανάλι για μια νέα μέθοδο πρόβλεψης των σεισμών υπέστη δριμεία κριτική και απομονώθηκε γιατί παρέκαμψε την επιστημονική δεοντολογία και δεν παρουσίασε πρώτα τα ευρήματά του στην επιστημονική κοινότητα. Εξίσου δριμεία κριτική, δαιμονοποίηση και εξοστρακισμούς από την επιστημονική κοινότητα συνοδευόμενους με αφαίρεση της άδειας άσκησης επαγγέλματος έχουν υποστεί δεκάδες ιατροί και θεραπευτές εναλλακτικών θεραπειών οι οποίοι μη έχοντας πρόσβαση στα επιστημονικά περιοδικά


120

προβαίνουν σε άλλου τύπου δημοσιοποίηση, αποκλειόμενοι για αντιδεοντολογική πρακτική.

Όπως σχολιάστηκε στα προηγούμενα κεφάλαια η επιστήμη είναι επιχείρηση, μια εξειδικευμένη επιχείρηση και όπως και στις άλλες επιχειρήσεις υπάρχουν καταναλωτές, μεσάζοντες και παραγωγοί.

Τα προϊόντα πριν πουληθούν στους καταναλωτές περνούν από ελέγχους ποιότητας από ελεγκτικούς οργανισμούς που έχουν συσταθεί για το σκοπό αυτό.

Δεν έχει εκπαιδευτεί και δεν έχει όλες τις πληροφορίες ο απλός καταναλωτής για να γνωρίζει τη γνησιότητα και την ασφάλεια αυτού που αγοράζει .

Επαφίεται στην πιστοποίηση ελέγχου που το συνοδεύει.

Ελλείψει της πιστοποίησης αυτής το προϊόν χαρακτηρίζεται μαϊμού.

Στην περίπτωση των επιστημονικών προϊόντων, παραγωγοί είναι οι εργαζόμενοι στα ερευνητικά κέντρα, μεσάζοντες τα επιστημονικά περιοδικά και επιστημονικά συνέδρια και ελεγκτές οι κριτές των περιοδικών και οι κριτές και οι σύνεδροι των επιστημονικών συνεδρίων.

Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε μάρτυρες επανειλημμένα επιστημονικών προϊόντων –μαϊμού.

Παράγονται από μεγάλες φίρμες, όπως είναι η ΝΑSΑ και το CERN, αλλά βγαίνουν στην κατανάλωση μέσω των ΜΜΕ, χωρίς ή πριν πιστοποιηθεί η ορθότητά τους.

Στις ιστοσελίδες τους μας ενημερώνουν ότι θα ακολουθήσουν δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά.

Γιατί αυτή η βία και η τυμπανοκρουσία; Η φύση των ανακαλύψεων-προϊόντων τους και η μονοπωλιακή φύση των δραστηριοτήτων τους (υποδομές και χρηματοδοτήσεις που δεν επιτρέπουν ανταγωνιστές) δεν φαίνεται να δικαιολογεί τη βιασύνη τους αυτή.

Όποιος έχει εμπειρία από ερευνητικές επιχειρήσεις σε διάφορους τομείς της τεχνοεπιστήμης γνωρίζει τον αγώνα δρόμου στον οποίο επιδίδονται οι εργαζόμενοι σ΄αυτές για να προφθάσουν να πλασάρουν πρώτοι το προϊόν στην επιστημονική αγορά.

Τέτοιο πρόβλημα δεν φαίνονται να έχουν αυτοί οι δύο οργανισμοί – επιχειρήσεις.


121

Η Ευγενής Άμιλλα των Επιστημόνων στη Φυσική Η Αναζήτηση του Υ των πραγμάτων

Για όποιον δεν έχει εμπειρία, μπορεί να αποκτήσει μια πολύ καλή εικόνα διαβάζοντας το μεταφρασμένο στα ελληνικά βιβλίο του Robert Hazen “H Ρήξη - Η Κούρσα της υπεραγωγιμότητας» (εκδόσεις τροχαλία).

Πέραν από τον αγώνα δρόμου ποιος θα προφθάσει να δημοσιεύσει πρώτος, θα δει κανείς τις ίντριγκες και μηχανορραφίες που ακολουθούνται που μπροστά τους ωχριούν αυτές των πολιτικών. Θα δει, επίσης, και τις κρυφές διασυνδέσεις των ερευνητών στο χώρο της λεγόμενης βασικής (ουδέτερης) έρευνας με το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα ενός ερευνητή που αναφέρεται στο βιβλίο ο οποίος για να αποπροσανατολίσει τις έρευνες των άλλων, τους εμφάνιζε δακτυλογραφημένα κείμενα αποτελεσμάτων επιτυχών πειραμάτων στα οποία εμφάνιζε ως συστατικό στοιχείο του υπεραγώγιμου υλικού που είχε πετύχει να παρασκευάσει το στοιχείο Υb (υπέρβιο), με το οποίο είχε πειραματιστεί και είχε αποτύχει, αντί του στοιχείου Υ (ύτριου) με το οποίο είχε τελικά επιτύχει την παραγωγή του υπεραγώγιμου υλικού.

Ενδεικτικό των μεθοδεύσεων σε όλα τα επίπεδα της αλυσίδας ερευνητικής παραγωγής ήταν ότι και στο κείμενο που έστειλε προς δημοσίευση στο πιο έγκυρο περιοδικό της Ευρώπης άφησε εσκεμμένα το ίδιο λάθος φοβούμενος κλοπή της ανακάλυψης του από τους κριτές (καθώς μέχρι την τελική έγκριση περνάει κάμποσος καιρός). Το λάθος το διόρθωσε μόνον στο τελικό κείμενο που έστειλε αφού είχε πρώτα πάρει την έγκριση για δημοσίευση.

Ίσως νομίζετε ότι αυτό είναι παρατραβηγμένο και ότι είναι λόγω του εξαιρετικά καχύποπτου χαρακτήρα του ερευνητή, αλλά στο βιβλίο αναφέρεται ότι δυο μέρες μετά την αποστολή της εργασίας για έγκριση κυκλοφόρησε στη χώρα που είχε τα γραφεία του το περιοδικό η φήμη για υπεραγωγό Υb (υπερβορίου).

Η Εξωγήινη Ζωή κατά ΝΑSΑ Πληροφορηθήκαμε από τα κανάλια, τα ραδιόφωνα και τις εφημερίδες όλου του κόσμου για μια επικείμενη, άκρως βαρυσήμαντη ανακοίνωση της ΝΑSΑ σχετικά με ενδείξεις εξωγήινης ζωής.

Πρόσφατα, ο διάσημος Χόπκινς μας είχε προειδοποιήσει ότι «Εξωγήινοι μπορεί να υπάρχουν … αλλά καλύτερα να μείνουν μακριά μας γιατί «Οι εξελιγμένοι εξωγήινοι ενδέχεται να γίνουν


122

νομάδες, αποβλέποντας στην κατάκτηση και τον αποικισμό των πλανητών στους οποίους προσεγγίζουν» επαληθεύοντας τα σενάρια των ταινιών επιστημονικής φαντασίας του Χόλυγουντ.

Μερικοί διερωτόμασταν που άραγε να βασίζει τη γνωστοποίησή του αυτή, γιατί δεν ρωτήθηκε γι αυτό από τους επιστήμονες και τους δημοσιογράφους που μέχρι τότε περιέπαιζαν όποιον τολμούσε να μιλήσει δημόσια για ύπαρξη εξωγήινων.

Την επομένη με αγωνία στηθήκαμε στις οθόνες για την (ανησυχητική πια βάσει της αυθεντίας του Χόπκινς) είδηση του αιώνα.

Και ακούσαμε για την ύπαρξη σε μολυσμένη με αρσενικό λίμνη της Καλιφόρνιας μικροοργανισμού που επιβιώνει στο περιβάλλον αυτό το οποίο με τα μέχρι τώρα γνωστά είναι εχθρικό για τη ζωή και ότι έχει ενσωματώσει στο DNA του αρσενικό στη θέση του φωσφόρου.

Αυτή ήταν η είδηση του αιώνα.

Η ΝΑSΑ μας είπε ότι αυτό είναι ένδειξη εξωγήινης ζωής, (επαληθεύοντας κι αυτή με τη σειρά της άλλες εκδόσεις των ταινιών επιστημονικής φαντασίας) και ανοίγονται νέοι δρόμοι στην έρευνα (και άρα και για νέα κονδύλια).

Στην ανακοίνωσή της, ενώ μας περιέγραψε τη διαδικασία απομόνωσης του βακτηρίου που λίγη αξία είχε για το ευρύτερο κοινό που απευθυνόταν, καθώς δεν είμαστε γνώστες των βιοτεχνολογικών τεχνικών για να κρίνουμε αν η διαδικασία ήταν ορθή, δεν μας είπε τίποτα για τη συλλογιστική της,

γιατί ο εντοπισμός μιας ακόμη ανορθόδοξης μορφής ζωής από τις πολλές που έχουν παρατηρηθεί ως τώρα στη γη και των τόσων άλλων που θα εντοπιστούν δεν επιμαρτυρεί την εξέλιξη της ζωής μέσω φυσικής επιλογής, αλλά επιμαρτυρεί εξωγήινη ζωή.

Γιατί για παράδειγμα δεν αποτελούν ένδειξη εξωγήινης ζωής:

τα καρκινικά κύτταρα στο σώμα του ανθρώπου τα οποία είναι γνωστό ότι ευδοκιμούν και αναπτύσσονται σε συνθήκες έλλειψης οξυγόνου, έλλειψης του βασικού συστατικού της γήινης ζωής; ή

οι οργανισμοί που στα πρώτα στάδια της ζωής στη γη δεν ευδοκιμούσαν σε συνθήκες οξυγόνου, αλλά αζώτου, ή

οι πάμπολλες γνωστές σημαντικές μεταλλάξεις στο DNA ακόμη και του ανθρώπου


123

Εν τέλει, η ανακοίνωση της ΝΑSΑ ενέπιπτε περισσότερο στο δικό της πεδίο ή στο πεδίο της απλής τεχνοβιολογίας, ή της εξελικτικής βιολογιας;

Τελικά η υποτιθέμενη ανακάλυψη του αιώνα, η ένδειξη εξωγήινης ζωής στη γη, απεδείχθη αέρας κοπανιστός.

Όχι μόνον δεν ήταν αξιόπιστο το βασικό εύρημα περί ενσωμάτωσης αρσενικού στο DNA βακτηρίου, βλ. http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=235972 αλλά, όπως προέκυψε από το άρθρο που έστειλαν μετά για δημοσίευση, δεν είχαν καν εκτελέσει τις τυπικές δοκιμές που απαιτούνταν για να αποφανθεί κανείς περί της σύστασης του DNA. Το φιάσκο αυτό δεν έκανε το γύρο του κόσμου. Λίγοι πληροφορήθηκαν γι αυτό. Η διάψευση των ισχυρισμών της ΝΑSΑ πέρασε μόνο στα ψιλά των εφημερίδων.

CERN και το Πείραμα του Αιώνα (των 11 Δις)

Η "Μίνι Μεγάλη Έκρηξη" που Επετεύχθη για Πρώτη Φορά στον LHC και Είχε Ξαναεπιτευχθεί το 2005 στον RHIC των ΗΠΑ

Κάμποσες μέρες πριν από τη βαρυσήμαντη ανακοίνωση της ΝΑSΑ είχαμε, επίσης, μια άλλη βαρυσήμαντη ανακοίνωση μέσω των ΜΜΕ και από το CERN.

Ακούσαμε και διαβάσαμε στις 10-11 Νοεμβρίου ότι στο Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) επετεύχθη για πρώτη φορά η δημιουργία της πρωτογενούς συμπαντικής σούπας που (πιστεύεται ότι) υπήρχε κατά τη γέννηση του σύμπαντος, κατά την (αμφισβητούμενη από πολλούς) Μεγάλη Έκρηξη (βλ. και άρθρο στην Ελευθεροτυπία: Στον LHC αναδημιουργούν την «πρωταρχική σούπα» ).

Όπως εύκολα μπορεί κανείς να εντοπίσει κάνοντας σχετική αναζήτηση στο διαδίκτυο, η δημιουργία της κβαντικής αυτής σούπας έχει επιτευχθεί εδώ και χρόνια (το 2005) στον (με πολύ μικρότερη χρηματοδότηση) Σχετικιστικό Επιταχυντή Βαρέων Ιόντων (RHIC) στο Brookhaven National Laboratory (BNL) των ΗΠΑ, βλ. Mini Big Bang Created, Puzzling Results Too Explosive.

Στην ιστοσελίδα του CERN στην οποία ενημερώνουν για την εξέλιξη του μεγάλου εγχειρήματος, την ημέρα των εντυπωσιακών τίτλων στις


124

εφημερίδες δεν υπήρχε καμία απολύτως γνωστοποίηση. Το ίδιο και τις επόμενες ημέρες.

Δέκα έξι μέρες μετά, στις 26 Νοεμβρίου, υπήρξε γνωστοποίηση με τίτλο: πειράματα στον LHC επιτρέπουν νέα ενόραση στο πρωτογενές σύμπαν βλ. LHC experiments bring new insight into primordial universe.

Όπως φαίνεται, παρά τους πανηγυρισμούς στα ΜΜΕ και το γιορταστικό κλίμα στο CERN μάλλον δεν προέκυψε κάτι το πραγματικά νέο.

Τα Παραδοξόνια που δεν Είχε τη Δυνατότητα να Δημιουργήσει ο LHC και ήταν Στόχος του Πειράματος

Ο επιστήμονας Luis. Sancho είχε δημοσιοποιήσει στην ιστοσελίδα του http://cerntruth.wordpress.com/ εμπιστευτικά έγγραφα του CERN και έθετε θέμα ασφάλειας του πειράματος.

Τα έγγραφα αποκάλυπταν την προσδοκούμενη (με πιθανότητα 65 έως 70%) παραγωγή στον επιταχυντή ευσταθών αρνητικών παραδοξονίων (strangelets) τα οποία με βάση τις ισχύουσες θεωρίες ενδέχετο να προκαλέσουν καταστροφικές συνέπειες στον πλανήτη.

Σε αναζήτησή μου στο διαδίκτυο εντόπισα σωρεία διαβεβαιώσεων από τους παράγοντες του CERN ότι δεν επρόκειτο να δημιουργηθούν παραδοξόνια. Εδηλώνετο ότι:

"Ο LHC δεν έχει ούτε θεωρητικά τη δυνατότητα να παράξει αυτά τα εξωτικά σωματίδια", βλ. O νέος επιταχυντής του CERN «δεν θα καταπιεί τη Γη και The safety of the LHC - CERN

Συγκρίνατέ το με το παρακάτω απόσπασμα συνέντευξης του Έλληνα επιστήμονα Α. Παναγιώτου ο οποίος ηγείται ομάδας επιστημόνων στο πείραμα:

«Από το 1992 ώς το 2004 με τους φοιτητές μου αναπτύξαμε ένα μοντέλο κατανόησης κάποιων γεγονότων κοσμικής ακτινοβολίας, από το οποίο προέκυπτε φυσικά και η ύπαρξη των παραδοξονίων.

Για να μπορέσουμε να τα ανιχνεύσουμε έπρεπε να σχεδιάσουμε και έναν ανιχνευτή. Το 1992 κάναμε την πρώτη πρόταση να ανιχνεύσουμε αυτά τα παραδοξόνια σε έναν επιταχυντή στο Λόγκ Αϊλαντ των ΗΠΑ, τον Relativistic Heavy Ion


125

Collider και τώρα προσθέτουμε για τον σκοπό αυτόν έναν ανιχνευτή στο πείραμα CMS του CERN»

και σε άλλο σημείο αναφέρεται:

"Η ενδεχόμενη δημιουργία παραδοξονίων στο LHC δεν αποτελεί κίνδυνο για την ανθρωπότητα, αλλά επιστημονικό στόχο", βλ. kathimerini.gr Πρέπει να μάθουμε να ζούμε και με τα «παραδοξόνια»...

Η παρουσία του ανιχνευτή παραδοξονίων CMS στο πείραμα επιβεβαιώνεται στα τελευταία δημοσιεύματα, βλ. Ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων πλησιάζει τη Μεγάλη Έκρηξη

Παραδοξόνια δεν ανακοινώθηκε ότι εντοπίστηκαν.

Γιατί αυτό εκλήφθηκε ως αποστόμωση αυτών που ανησυχούσαν και όχι ως μερική αποτυχία του πειράματος, αφού ένας στόχος του πειράματος δεν επετεύχθη;

Άραγε η άντιφατική στάση των παραγόντων του CERN ως προς τα παραδοξόνια εντάσσεται στα πλαίσια των παιχνιδιών κύρους των επιστημόνων: έτσι ή αλλιώς το πείραμα επέτυχε, ή συμβαίνει κάτι άλλο;

Το Κλίμα Ελευθερίας στην Επιστήμη - Οι Παλινωδίες του Νομπελίστα Επιστήμονα Penrose

Στην ιστοσελίδα του Luis Sancho ανακοινώθηκε ότι την προσπάθεια δημοσιοποίησης των ανησυχιών ανέλαβε να συνεχίσει ο διάσημος Νομπελίστας Penrose ο οποίος δημοσίευσε κείμενο με τίτλο:

" Πως τα έγγραφα του CERN αναιρούν τις διαβεβαιώσεις του περί ασφάλειας του πειράματος, βλ. How CERN's Documents Contradict its Own Safety Assurances: Plans και http://www.heavyionalert.org/

Στον υπότιτλο του κειμένου υπάρχει το παρακάτω:

‘Negatively charged strange matter, either as strangelets or in bulk, does not exist on th. If it is stable and could be created it could react

exothermically with ordinary matter, converting everything it touched into more of itself.’E. Farhi and R.L. Jaffe, Phys. Rev. D30 (1984)

p. 239 (Αρνητικά φορτισμένη παράξενη ύλη, είτε ως παραδοξόνια έιτε σε

συσσωματώσεις, δεν υπάρχει στη γη. Αν είναι ευσταθής και μπορούσε να δημιουργηθεί θα μπορούσε να αντιδράσει εξώθερμα με συνήθη

ύλη,κάνοντας κάθε τι με το οποίο θα ερχόταν σε επαφή όμοιο μ΄αυτή)


126

Ο Penrose στην ουσία παρουσίασε τα στοιχεία και την επεξεργασία που είχε κάνει ο Sancho δίνοντάς τους κύρος με το όνομά του.

Νομίζω ότι ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί στα ευγενή στάδια της επιστήμης είναι οι παλινωδίες του Penrose.

Στην αρχή είχε εκφράσει κι αυτός τις ίδιες ανησυχίες με τον Louis Sancho, αλλά μετά υπαναχώρησε και μάλλον για να διασώσει το κύρος του και την επιστημονική επιβίωσή του (o Sancho έχασε την έδρα που κατείχε, την κατήργησαν) αναγκάστηκε να επανορθώσει και συμμετείχε στη λίστα των επιστημόνων που διαβεβαίωναν ότι το πείραμα είναι ασφαλές.

Μετά τη δημοσιοποίηση των εμπιστευτικών εγγράφων, αν και υποστηρικτής με τη βούλα της ασφάλειας του πειράματος, ανέλαβε σιωπηλή(; ) εκστρατεία δημοσιοποίησης ανησυχιών για την ασφάλεια του πειράματος.

Το κείμενο ανησυχίας του Penrose δεν αναδημοσιεύτηκε πουθενά.

Σε σχετική αναζήτηση εντόπισα μόνον πρόσφατη δημοσίευσή του σε επιστημονικό περιοδικό στην οποία αμφισβητεί, όπως και πολλοί άλλοι, την κλασική θεωρία της αρχικής μεγάλης έκρηξης που αποτελεί τη βάση σχεδιασμού του πειράματος, αν έχω καταλάβει σωστά.

Δεν βρήκε ανταπόκριση, ή δεν θέλησε να το προωθήσει και τόσο προσπαθώντας να ισορροπήσει ανάμεσα σε κύρος-γόητρο και εντιμότητα;

Είναι άραγε εφικτό αυτό στον κόσμο μας;


127

13.3.11

Φουκουσίμα – Δέος και Περίσκεψη

Κάποιοι είναι θιασώτες του απλού του μικρού του λίγου

Αντιλαμβάνονται την κενότητα του πολύπλοκου

τη μικρότητα του μεγάλου την έλλειψη του πολύ

Ο κόσμος μας δεν αρέσκεται στο απλό το μικρό το λίγο

Υφίσταται τις συνέπειες της κενότητάς του της μικρότητάς του της έλλειψής του


128

15.3.11

17. Φουκουσίμα (1) Πόσο Φυσική είναι η Καταστροφή Οι Πιθανότητες στην Επιστήμη – Η Διεθνής Υποκρισία: το Σοκ και Δέος των Bομβαρδισμών

Πόσο Φυσική είναι η Καταστροφή στην Ιαπωνία

Η Επιρροή των Πυρηνικών Δοκιμών

Την περίοδο "1945-1998" έχουν γίνει 2053 πυρηνικές εκρήξεις, εκ των οποίων οι 1032 από τις ΗΠΑ, βλ. http://www.youtube.com/watch?v=I9lquok4Pdk Οι πυρηνικές δοκιμές παρά τις εκάστοτε δηλώσεις αξιωματούχων για τον περιορισμό των πυρηνικών όπλων συνεχίζονται μέχρι τις ημέρες μας με αμείωτο, ίσως και αυξανόμενο, ρυθμό.

Κάθε φορά που γίνεται ένας σεισμός εκλύεται ενέργεια η οποία όπως λένε οι ειδικοί ενεργοποιεί σεισμούς σε γειτονικές περιοχές, ή και σε ολόκληρο τον πλανήτη ανάλογα με το μέγεθος του σεισμού.

Η έκλυση τεράστιων ποσών ενέργειας υποθαλάσσια από τις πυρηνικές δοκιμές δεν ενεργοποιεί υποθαλάσσιους σεισμούς; Πόσο φυσικός είναι ο τωρινός υποθαλάσσιος σεισμός της Ιαπωνίας;

Η Κατά πολύ Λάθος Εκτίμηση του Ύψους του Τσουνάμι

Ακούσαμε ότι μετά το σεισμό στην Ιαπωνία οι επιστήμονες εκτίμησαν και ανήγγειλαν επερχόμενο τσουνάμι ύψους τεσσάρων μέτρων. Το ύψος του τσουνάμι που εκδηλώθηκε ήταν δεκατέσσερα αντί για τέσσερα μέτρα (δέκα μέτρα ήταν τα αναχώματα που υπερφαλάγγισε). Οι επιστήμονες με τα εξελιγμένα όργανά τους και τα λεπτομερή θεωρητικά μοντέλα τους έπεσαν έξω στις εκτιμήσεις τους (14 - 4 ) στα 14, δηλαδή περίπου 70 %

Αν είχε εκτιμηθεί το πραγματικό ύψος, οι απώλειες ανθρώπινων ζωών θα ήταν δραστικά πολύ μικρότερες καθώς οι άνθρωποι δεν θα επαφίονταν στην προστασία των δεκάμετρων αναχωμάτων και θα απομακρύνονταν.


129

Οι Ακατάλληλες για Τσουνάμι Ελαφριές Κατασκευές

Στις εικόνες που βλέπουμε από τις παραθαλάσσιες εκτάσεις που ισοπεδώθηκαν από το τσουνάμι εντύπωση προκαλεί ότι, όπως φαίνεται από τα συντρίμμια και τις στέγες που αποχωρίστηκαν από τα σπίτια και παρασύρθηκαν στον ωκεανό, τα κτίσματα ήταν ξύλινα, τουλάχιστον στην πλειονότητά τους, δηλαδή ελαφριές κατασκευές, οι οποίες ως τέτοιες ήταν ενδεδειγμένες για ένα σεισμό, αλλά φυσικά όχι για ένα τσουνάμι.

Όπως είδαμε στις εικόνες από κάποια ισοπεδωμένη περιοχή το νοσοκομείο που ήταν από σκυρόδεμα είχε μείνει ανέπαφο. Φαίνεται ότι οι ειδικοί ήταν σίγουροι για τις εκτιμήσεις τους για μικρού ύψους τσουνάμι, μολονότι ήταν πρόσφατο το κατά πολύ υψηλότερο τσουνάμι στη γειτονική τους ινδονησία.

Είχαν τόση εμπιστοσύνη στα θεωρητικά μοντέλα τους που τους εμπόδιζε να δουν τι γίνεται στην πραγματικότητα; Αν ανάψει μια φωτιά από κάποιο φυσικό λόγο και δεν ανοίξεις τους κρουνούς με το νερό να τη σβήσεις, η καταστροφή που θα επέλθει θα είναι φυσική ή ανθρώπινη;

Τι νόημα έχουν οι πιθανότητες στην επιστήμη όταν η διακύβευση είναι ο γρήγορος ή αργός αφανισμός ακόμη και ενός πλανήτη;

Οι ειδικοί θα αντιπαραθέσουν ότι στην επιστήμη, εν γένει, δεν υπάρχουν βεβαιότητες. Αυτή είναι μια ειδοποιός διαφορά της από τις θρησκείες. Και έχουν δίκιο. Αν και αρκετές φορές δείχνουν να το ξεχνούν οι ίδιοι. Αλλά προς το παρόν δεν θα εστιάσουμε σ΄αυτό. Οι αποφάνσεις της επιστήμης είναι εκτιμήσεις και έχουν πάντα μια περιοχή ισχύος. Όπως άλλωστε και όλα στη ζωή.

Και αυτό, επίσης, οι επιστήμονές μας κατά κανόνα το ξεχνούν.

Η υπερπληθώρα αντικρουόμενων μεταξύ τους επιστημονικών δημοσιεύσεων και ανακοινώσεων σ΄αυτό έχει την αιτία του: στη γενίκευση συμπερασμάτων τα οποία ισχύουν μόνον για τις


130

συνθήκες και τις παραμέτρους διεξαγωγής των πειραμάτων ή διατύπωσης των υποθέσεων.

Ένα από τα εργαλεία της επιστήμης και της τεχνοεπιστήμης είναι οι πιθανότητες. Η ισχύς τους έχει κι αυτή μια περιοχή ισχύος, ένα όριο πέραν από το οποίο δεν μπορούν να αποτελούν εργαλείο. Αυτό οι τεχνοεπιστήμονες δεν φαίνεται να το αντιλαμβάνονται. Όπως και στη ζωή και στην επιστήμη υπάρχουν μεγάλες, μικρές και πολύ μικρές πιθανότητες να συμβεί κάτι το απευκταίο.

Ακόμη και διερχόμενος από το πεζοδρόμιο υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να σκοτωθείς, για παράδειγμα να αποκολληθεί και να σούρθει στο κεφάλι ένα περβάζι, μια ακόμη μεγαλύτερη πιθανότητα να σκοτωθείς διασχίζοντας ένα δρόμο, εποχούμενος ή πεζός.

Εξερχόμενος από το σπίτι σου αναλαμβάνεις ένα πολύ μικρό ρίσκο να μην επιστρέψεις σ΄αυτό. Όπως λένε, ζωή σημαίνει και κάποιο ρίσκο. Μόνον οι νεκροί είναι ασφαλείς.

Ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του κάθε άνθρωπος αναλαμβάνει μικρότερα ή μεγαλύτερα ρίσκα στη ζωή του.

Αντίστοιχα ρίσκα αναλαμβάνονται και στην τεχνοεπιστήμη. Στο σχεδιασμό ενός κτιρίου, μιας εγκατάστασης, εν γένει ενός συστήματος, γίνεται αποδεκτή μια μικρή πιθανότητα αστοχίας τους και των συνεπειών που θα επιφέρει αυτή.

Πολλά θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε στο θέμα αυτό, την οικονομική διάστασή του αλλά και την έντονα κοινωνική και το πως κατ΄εξοχήν κοινωνικοπολιτικά θέματα εμφανίζονται ως ουδέτερα τεχνικά, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του σεισμού. Ας έρθουμε, όμως στο ερώτημα που θέσαμε παραπάνω. Στο δρόμο θα βγείτε, πεζός, ή εποχούμενος διακινδυνεύοντας μικρή πιθανότητα τροχαίου ή άλλου ατυχήματος. Δεν θα βγείτε σε αυτοκινητόδρομο με πατίνια γιατί οι πιθανότητες ατυχήματος θα είναι αυξημένες.

Ενδεχομένως, οι λίγοι πιο ριψοκίνδυνοι από μας θα το έκαναν ή θα συμμετείχαν σε ράλι αυτοκινήτου όπου οι πιθανότητες ατυχήματος είναι σχετικά μεγάλες, θέτοντας σε μεγαλύτερη διακινδύνευση τη δική τους ζωή. Αν όμως σας έλεγαν για κάποια δραστηριότητά σας ότι αν κατά


131

τη διάρκειά της γίνει μπλακ άουτ και δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα θα καταστραφεί η πόλη σας,

θα επιμένατε σε αυτήν; Και μάλιστα αν είχατε ήδη δοκιμασμένες εναλλακτικές δραστηριότητες για να υπηρετήσετε το σκοπό σας; Θα λέγατε, ναι μεν, μπλακ άουτ μπορεί να συμβεί για πολλούς και απρόβλεπτους λόγους, έχω δει να συμβαίνει στο παρελθόν, το δε μέλλον άδηλο, (στις ΗΠΑ συνέβη πρόπερσι πολύωρο γενικευμένο μπλακ άουτ για ανεξήγητους λόγους), αλλά οι πιθανότητες μέχρι τώρα να συμβεί κάτι τέτοιο είναι ιδιαίτερα μικρές, οπότε ας το ρισκάρουμε να καταστραφεί η πόλη; Δεν το νομίζω. Οι επιστήμονές μας όμως το έκαναν.

Τα προβλήματα με τους πυρηνικούς αντιδραστήρες στην Ιαπωνία, αυτά που έγιναν γνωστά και αυτά που απεκρύβησαν (για την ώρα;), οφείλονταν, όπως είπαν, στο μπλακ άουτ λόγω του τσουνάμι, που εμπόδισε τη διαδικασία ψύξης των αντιδραστήρων μετά τη διαδικασία εκκίνησης του κλεισίματός τους.

Η απλή λογική μας λέει ότι μερικά πράγματα απλά δεν τα κάνουμε.

Ο υλικός μας κόσμος είναι το σύμβολο των περιορισμών. Τα πάντα έχουν ένα όριο. Τα όρια δεν τα διαρρηγνύεις. Τα υπερβαίνεις. Μπορείς να πετάς με τη σκέψη σου, να αφήνεις τη σκέψη σου να υπερίπταται στο άπειρο, αλλά αν δοκιμάσεις να πετάξεις (από ύψωμα) θα συντριβείς. Οι μεγαλοεπιστήμονές μας αυτό το τόσο αυτονόητο δείχνουν να το παραβλέπουν.

Στο πολυσυζητημένο πείραμα του αιώνα στο CERN διακινδυνεύουν την ίδια την υπόσταση του πλανήτη επειδή λένε ότι εκτιμούν ότι οι πιθανότητες για να συμβεί αυτό είναι πάρα πολύ μικρές (αν και στα εσωτερικά τους έγγραφα δεν το λένε ακριβώς έτσι), βλ. προηγούμενο κεφάλαιο.


132

Το Σοκ και Δέος και η Πυρηνική Μόλυνση των Πολέμων

Στις ειδήσεις στην Τιβί αναφέρουν τη δημόσια εκδήλωση οργής του πρωθυπουργού της Ιαπωνίας γιατί μαθαίνει τις εξελίξεις για τις εκρήξεις στους πυρηνικούς σταθμούς, από την τηλεόραση.

Οι εταιρίες των πυρηνικών σταθμών δεν ενημερώνουν καν τον πρωθυπουργό της χώρας !!! Η μονοκρατορία των μεγαλοεταιριών στο σημερινό κόσμο στην πλήρη αίγλη της. Στα κανάλια δείχνουν τα κατεστραμμένα τοπία ξανά και ξανά και ξανά για να εμπεδώσουμε το θέαμα και "προσωπικότητες" εκφράζουν δημόσια τη λεκτική θλίψη τους για τη συμφορά των ανθρώπων που τα κατοικούσαν. Βαθυστόχαστα άρθρα γράφονται για την καταστροφική μανία της φύσης και πόσο μικρός είναι ο άνθρωπος μπροστά της. Η παρουσία μας στον πλανήτη αυτό έχει ένα τέλος. Όλοι το γνωρίζουμε. Άλλοι όρθιοι, άλλοι στο κρεβάτι του πόνου, άλλοι αντιμέτωποι με ατυχήματα και φυσικές καταστροφές θα τελειώσουμε την ύπαρξή μας. Όλοι μας συμμετέχουμε στην κοινή αυτή μοίρα. Κι αυτό μας δίνει κάποια αίσθηση νομοτέλειας και παρηγοριά. Κάποιοι όμως συνάνθρωποί μας τελειώνουν την ύπαρξή τους με ιδιαίτερα πιο οικτρό τρόπο, καβουρδισμένοι, ψυχικά και σωματικά ακρωτηριασμένοι χωρίς την αίσθηση αυτής της νομοτέλειας και παρηγοριάς. Γίνονται θύματα ανθρωποκαταστροφών. Καταστροφών με σύλληψη και εκτέλεση ανθρώπινων εγκεφάλων. Χωρίς καν την παραμικρή αναμέτρηση. Με εναέριους βομβαρδισμούς.

Αυτές τις ώρες που χιλιάδες συνάνθρωποί μας έχασαν ξαφνικά τη ζωή τους και οι δικοί τους θρηνούν τον πρόωρο χαμό τους, ας δώσουμε ένα νόημα στο χαμό τους και παρηγοριά στο θρήνο των συγγενών τους. Ας εργαστούμε να αποτρέψουμε τους πιο αποτρόπαιους χαμούς και θρήνους, αυτούς που προκαλούμε οι ίδιοι στο δικό μας είδος με τις ανθρωποκαταστροφές μας. Όχι για να τραφούμε όπως


133

κάνουν τα άλλα πλάσματα του πλανήτη μας, αλλά από μια διαστροφή αποκλειστικότητα του είδου μας που ξεκίνησε από μερικούς από μας και κινδυνεύει να μας μολύνει όλους με την απάθεια και απραξία μας.


134

18.3.11

18. Φουκουσίμα (2) – Ανακρίβειες και Παράμετροι που Παραβλέπονται - Ναι στην Πυρηνική Ενέργεια ή Όχι;

Με το ατύχημα στη Φουκουσίμα ήρθε πάλι στην επικαιρότητα το ερώτημα για το μέλλον της πυρηνικής ενέργειας.

Κατά τη γνώμη μου στις αναλύσεις που διαβάζω υπάρχουν ανακρίβειες και παραβλέπονται σημαντικές παράμετροι που αναδείχθηκαν από την τραγωδία στην Ιαπωνία, όπως οι παρακάτω:

Η απουσία άμεσων εμφανών προειδοποιητικών ενδείξεων αστοχίας για τον μη ειδικό

Όταν υπάρχει κάποια αστοχία σε κάποια πλατφόρμα εξόρυξης πετρελαίου, η διαρροή του πετρελαίου δεν είναι εύκολο να αποκρυβεί, καθώς η πετρελαιοκηλίδα που θα εμφανιστεί θα είναι εμφανής σε όλους και θα υπάρχουν άμεσα προειδοποιητικά σημάδια, π.χ. θάνατοι ή παράξενη συμπεριφορά ψαριών και πουλιών. Η απόκρυψη από την πετρελαϊκή εταιρία της αστοχίας δεν είναι και τόσο εφικτή.

Αντιθέτως, η απόκρυψη αστοχίας σε κάποιον αντιδραστήρα είναι ιδιαίτερα εύκολα να γίνει καθώς δεν υπάρχουν για κάποιον που δεν είναι ειδικός εμφανή σημάδια ραδιενεργής διαρροής, οι δε συνέπειες στο περιβάλλον και τον άνθρωπο δεν είναι άμεσες και έκδηλες.

Απόδειξη της ευκολίας αυτής είναι οι αποκρύψεις παλιών ραδιενεργών ατυχημάτων που έρχονται σήμερα στο φως όχι μόνον στην Ιαπωνία αλλά και αλλού, όπως για παράδειγμα στον Καναδά, βλ. Cover-up in Canada: Radioactive Leak Into Lake Ontario

Στα ΜΜΕ πληροφορούμαστε ότι τα πυρηνικά ατυχήματα είναι σπάνια και μένουμε με την εντύπωση για δυο τρία απ΄αυτά. Αν ρίξει κανείς μια ματιά στην ιστοσελίδα http://en.wikipedia.org/wiki/Nuclear_and_radiation_accidents θα δει όχι λίγα. Κατά κάποιον τρόπο, στην περίπτωση της πυρηνικής ενέργειας η ασφάλειά μας είναι εξ ολοκλήρου στα χέρια των εταιρικών


135

κολοσσών, για την καθαρότητα των οποίων δεν χρειάζεται νομίζω να πούμε πολλά.

Για το πόσο νοιάζονται για την ασφάλεια τόσο οι εταιρίες όσο και οι υποτακτικοί τους πολιτικοί, αλλά και οι επίσης υποτακτικές τους επιστημονικές ενώσεις, αρκεί να θυμηθούμε την πρόσφατη δολιοφθορά στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν και τις άνανδρες δολοφονίες των Ιρανών πυρηνικών επιστημόνων.

Ουδεμία ανησυχία για ενδεχόμενη πρόκληση πυρηνικού ατυχήματος, ούτε καν της λεγόμενης διεθνούς επιτροπής πυρηνικής ενέργειας, ουδεμία διαμαρτυρία των ενώσεων των πυρηνικών επιστημόνων για την άνανδρη δολοφονία των συναδέλφων τους, καμία εξεταστική επιτροπή.

Πολλά ακούγονται, επίσης, και για την αξιοπιστία των μετρήσεων της ραδιενεργής μόλυνσης και πόσο εύκολο είναι να υποβαθμίσουν αν θέλουν τα αποτελέσματα των μετρήσεων, βλ.Faking The Radiation Data?

Η ασφάλεια είναι περισσότερο θέμα απλής λογικής παρά υψηλής τεχνογνωσίας

Πολλά ακούγονται τις ημέρες αυτές για τις ξεπερασμένες προδιαγραφές των αντιδραστήρων στη Φουκουσίμα και των πολλών άλλων παλιού τύπου αντιδραστήρων (που αποτελούν την πλειοψηφία των αντιδραστήρων σήμερα) και ότι οι νεώτεροι αντιδραστήρες θα είναι πιο ασφαλείς.

Τα ατυχήματα, όμως, στη Φουκουσίμα, όπως και στο Τσερνομπίλ και αλλού, δεν προκλήθηκαν από προβλήματα στη λειτουργία των ίδιων των αντιδραστήρων, αλλά από λάθη απλής λογικής. Τα προβλήματα με την ψύξη των αντιδραστήρων στη Φουκουσίμα που είναι η αιτία της τραγωδίας δεν θα υπήρχαν αν λειτουργούσαν οι εφεδρικές γεννήτριες ρεύματος μετά την αχρήστευση των γεννητριών ντίζελ. Αν και οι επίσημες αναφορές, βλ. π.χ . στην ιστοσελίδα http://en.wikipedia.org/wiki/Fukushima_II_Nuclear_Power_Plant, λένε ότι οι λόγοι είναι άγνωστοι, γνώστες του θέματος επιμαρτυρούν ότι οι γεννήτριες δεν λειτούργησαν γιατί ορισμένα βύσματά τους δεν ταίριαζαν σε κάποιες υποδοχές των μπαταριών, βλ. http://www.science20.com/alpha_meme/why_you_should_be_worried_about_japan%E2%80%99s_nuclear_reactors-77216


136

Η έλλειψη απλής λογικής από τους τεχνοεπιστήμονές μας την οποία θα μπορούσε κανείς να την χαρακτηρίσει επιδημία και σε πολλούς άλλους κλάδους της επιστήμης και τεχνοεπιστήμης, για παράδειγμα (βλ. κεφ. 5:Τα Αλαλάζοντα Κύμβαλα της Επιστήμης), δεν είναι από τα θέματα που μπορούν να αντιμετωπιστούν με περαιτέρω εξειδίκευση και επιμόρφωση καθώς η εξειδίκευση και η επιμόρφωση είναι η αιτία της.

Η τεράστια ραδιενεργή μόλυνση από την πολεμική αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας και η παντελής αποσιώπησή της

Αν και τελευταία με τη δημοσιοποίηση των προβλημάτων με τους Σομαλούς πειρατές και της σύλληψης μελών της Σικελικής μαφίας την ώρα που ξεφόρτωναν πυρηνικά απόβλητα στη θάλασσα, το τεράστιο πρόβλημα με τα πυρηνικά απόβλητα έχει γίνει ευρέως γνωστό, η τεράστια ραδιενεργή μόλυνση από τα Αμερικανικά όπλα στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και τη Σερβία κρατιέται επτασφράγιστο μυστικό. Δεν ακούσαμε τίποτα γι αυτήν από τους ειδικούς μας που περιφέρονται αυτές τις ημέρες στα κανάλια.

Η ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΗ ΜΌΛΥΝΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ ΟΠΛΑ ΣΤΟ ΙΡΑΚ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ 250.000 ΒΟΜΒΕΣ ΣΑΝ ΑΥΤΗ ΣΤΟ ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ, βλ. Radiation in Iraq Equals 250000 Nagasaki Bombs

Η μόλυνση εκτείνεται και στην Ευρώπη, βλ. Uranium bombing in Iraq contaminates Europe

Η ραδιενεργή μόλυνση είναι επίσης μεγάλη και στο Αφγανιστάν, βλ. υποσημείωση 1 στο τέλος.

Για τη μόλυνση αυτή

έχει καταδικαστεί ο Μπους για εγκλήματα πολέμου και κατά της ανθρωπότητας από ειδικό δικαστήριο εγκλημάτων πολέμου στο ΤΟΚΙΟ, βλ. International Criminal Tribunal For Afghanistan at Tokyo

Από τη μόλυνση αυτή πεθαίνουν και παραμορφώνονται πολλοί άνθρωποι στο Αφγανιστάν και Ιράκ.

Στα πλαίσια της νέας διαμορφωμένης έννοιας για την δικαιοσύνη:


137

- Η δίκη και καταδίκη αυτή δεν δημοσιοποιήθηκε από τα «έγκυρα» ΜΜΕ ούτε καν στις ΗΠΑ

- Η καταδίκη δεν επέφερε την παραμικρή κύρωση για τον καταδικασθέντα, ούτε τον αναχαίτισε στο ελάχιστο στον ρόλο του εξάπλωσης της δικαιοσύνης, βλ. υποσημείωση 2 στο τέλος.

Ανακρίβεια 1 - Τα κτίρια και οι αντιδραστήρες άντεξαν σε έναν πολύ μεγάλο σεισμό

Μόλις μαθεύτηκε η συμφορά που έπληξε την Ιαπωνία, ακούγαμε στα κανάλια να λένε ότι ευτυχώς που έπληξε μια τεχνολογικά ανεπτυγμένη χώρα με οργάνωση και υπευθυνότητα και όχι την μπανανία της Ελλάδας κατά την προσφιλή έκφραση των ημερών. Ένα από τα στοιχεία που επικαλούντο ήταν ότι έγινε τόσο μεγάλος σεισμός και δεν έπαθε τίποτα σχεδόν κανένα κτίριό της. Ούτε οι αντιδραστήρες έπαθαν ζημιά από το σεισμό. Και αυτό το επικαλούντο ακόμη και οι λεγόμενοι ειδικοί. Στα κανάλια βλέπαμε στιγμιότυπα από το εσωτερικό των κτιρίων την ώρα του σεισμού. Βλέπαμε απλά εδραζόμενα ψηλά υπερφορτωμένα ράφια σε σουπερμάρκετ να παραμένουν στη θέση τους, μόνον που και που να πέφτει κανένα κουτί. Βλέπαμε σε γραφεία απλά εδραζόμενους λεπτούς ψηλούς πάγκους να παραμένουν στη θέση τους και τις περισσότερες λεπτές οθόνες υπολογιστών πάνω σ΄αυτούς να παραμένουν και αυτές όρθιες στη θέση τους. Όχι και τόσο μεγάλες ενδείξεις για σφοδρό σεισμό. Φυσικά δεν λέω ότι ψεύδονταν οι σεισμογράφοι για το μέγεθος του σεισμού. To μέγεθος ενός σεισμού, όμως, δηλώνει το εκτιμώμενο ποσόν της απελευθερούμενης ενέργειας. Αποτελεί μέτρο της έντασης του σεισμού στο επίκεντρο, στην πηγή του και όχι της έντασής του σε περιοχή σε αρκετή απόσταση από την εστία του. Είναι απλή λογική ότι η σεισμική επιπόνηση των κτιρίων σε μια περιοχή θα είναι τόσο πιο μικρή όσο πιο μεγάλη είναι η απόστασή της από το επίκεντρο του σεισμού και όσο πιο μεγάλο είναι το εστιακό βάθος του. Στην περίπτωση του σεισμού στην Ιαπωνία, το επίκεντρο του σεισμού ήταν σε απόσταση 373 χιλιομέτρων από το Tόκιο


138

και 177 χιλιομέτρων από την Φουκουσίμα με τους αντιδραστήρες.

Το δε εστιακό του βάθος ήταν σε 32 χιλιόμετρα, αρκετά βαθιά. Δηλαδή, - για μεν το Τόκιο η ένταση του σεισμού ήταν αυτή που θα ήταν στην Άμφισσα, αν γινόταν ο σεισμός (το επίκεντρό του ήταν) στην Καλαμάτα, - για δε την Φουκουσίμα αυτή στην Κόρινθο, αν ο σεισμός γινόταν στην Καλαμάτα.

Άρα, θα μπορούσαμε να εκτιμήσουμε ότι

η αντισεισμικότητα των κτιρίων στο Τόκιο δεν απεδείχθη στον πρόσφατο σεισμό

η δε καλή αντισεισμική συμπεριφορά των κτιρίων στη Φουκουσίμα δεν ήταν αποτέλεσμα κάποιας υψηλής τεχνολογίας,

αλλά του μικρού ύψους τους και της ελαφριάς (ξύλινης) κατασκευής τους, τα οποία ήταν επιβεβλημένα λόγω του (όπως φάνηκε από τις πάμπολλες κατολισθήσεις) σαθρού (μαλακού) εδάφους θεμελίωσής τους.

Όπως σημειώσαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, ο σχεδιασμός των κτιρίων στη Φουκουσίμα ήταν εντελώς ανεπιτυχής για αντίσταση σε τσουνάμι, εξ ου και η γενικευμένη αστοχία τους.

Ως προς τους αντιδραστήρες νομίζω ότι

- η αντισεισμικότητά τους δεν έχει να κάνει με την αντισεισμικότητα του κτιρίου που τους περιβάλλει καθώς και μόνον λόγω του (για λειτουργικούς λόγους) κοντόχοντρου σχεδιασμού τους, εν είδει τεχνητού λόφου, δεν είναι ευάλωτοι στη σεισμική επιπόνηση.

Η αντισεισμικότητά τους έγκειται μάλλον στη διατήρηση της λειτουργικότητας των εγκαταστάσεών τους η οποία όπως φάνηκε ήταν προβληματική.

Ανακρίβεια 2 - Οι κίνδυνοι είναι μεγαλύτεροι για τους αντιδραστήρες στις τεχνολογικά μη ανεπτυγμένες χώρες

Ανησυχία προκαλεί η ύπαρξη πυρηνικών αντιδραστήρων στις λεγόμενες μη τεχνολογικά ανεπτυγμένες χώρες.


139

Θεωρείται δεδομένο ότι χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Βρετανία, για παράδειγμα, είναι πιο αξιόπιστες ως τεχνολογικά πιο ανεπτυγμένες.

Αυτές τις ημέρες ήρθε στο φως της δημοσιότητας ότι ο σχετικά νέος πυρηνικός αντιδραστήρας στην Καλιφόρνια ο οποίος είναι κοντά στην ακτή και σε απόσταση ενός μιλίου από τεκτονικό ρήγμα δεν έχει καν αντισεισμικά σχέδια, βλ. California Nuclear Plants Have No Earthquake Plans

Πέραν από τις αυξημένες πιθανότητες αστοχιών λόγω τρομοκρατικών χτυπημάτων στις χώρες αυτές, ο τρόπος ζωής και η ευκολία λόγω των περισσότερων χρημάτων που διατίθενται στην επιστήμη, εν γένει, αποτελούν παράγοντα εξασθένησης της απλής λογικής και των δεξιοτήτων που βασίζονται σ΄αυτήν που όπως σχολιάστηκε παραπάνω αποτελούν βασική παράμετρο ασφάλειας.

Σας θυμίζω το μέγεθος της ανικανότητας των ΗΠΑ να ανταποκριθούν στοιχειωδώς στις δικές τους μεγάλες συμφορές όπως αυτές με τον τυφώνα Κατρίνα, όπου έκπληκτοι παρακολουθήσαμε στους δέκτες μας την πλήρη ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού της να αντεπεξέλθει,

αλλά και στα γεγονότα στις 9/11 του 2001 με την κατάρρευση των λεγόμενων δίδυμων πύργων (που τελικά δεν ήταν δύο αλλά τρεις που κατέρρευσαν). (Χαρακτηριστική πέραν των άλλων ήταν και η εξαφάνιση όλων των μαύρων κουτιών των αεροπλάνων που κατέπεσαν καθώς και όλων των στοιχείων από τις πάμπολλες κάμερες ασφαλείας γύρω από το πεντάγωνο, τα αεροδρόμια, κ,α,).

Στην δε ανεπτυγμένη Βρετανία με τους εκατοντάδες νεκρούς από το ψύχος που ενέσκηψε στη χώρα πριν λίγους μήνες, ακούσαμε ότι οι εγκατεστημένες ανεμογεννήτριες δεν λειτούργησαν καθόλου γιατί δεν ήταν σχεδιασμένες για χαμηλή θερμοκρασία.

Το ότι δεν επικρίνονται αυτά από τα κατεστημένα ΜΜΕ και τους Αμερικανόπληκτους και Βρετανόπληκτους εγχώριους και ομογενείς διανοητές μας δεν τα αναβαθμίσει.

______________________________

(1) Πριν κάμποσο καιρό στο νυχτερινό δελτίο ειδήσεων της ΕΤ1 έδειξαν παιδιά στη Fallujah που γεννιούνται παραμορφωμένα από το


140

απεμπλουτισμένο ουράνιο και τις βόμβες φωσφόρου που χρησιμοποίησαν οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοι.

Γιορτή στήνουν οι ταλαίπωροι γονείς τους όταν γεννιέται παιδί χωρίς παραμορφωμένο κορμί, ανακούφιση για τους μήνες αγωνίας με κάθε νέα εγκυμοσύνη.

(2) Από την έρευνα προέκυψαν τα παρακάτω:

- Οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποίησαν όπλα απεπλουντισμένου ουρανίου στο Αφγανιστάν όταν υπήρξαν ελάχιστα ή κανένα θωρακισμένα οχήματα. Τα όπλα απεμπλουτισμένου ουρανίου δημιουργήθηκαν ως αντιθωρακιστικά όπλα.

- Βρέθηκε απεμπλουτισμένο ουράνιο σε εδαφικά δείγματα, στο πόσιμο νερό και στα ανθρώπινα σώματα.

- Βρέθηκε, επίσης, ΜΗ-ΑΠΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΟ ΟΥΡΑΝΙΟ, ιδιαίτερα τοξικό και θανατηφόρο και, επίσης, ΠΛΟΥΤΩΝΙΟ και U-236 που και τα δύο παρασκευάζονται σε πυρηνικούς αντιδραστήρες και δεν υπάρχουν σε φυσική μορφή στη φύση. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν άφθονο πλουτώνιο και U-236 από τα προγράμματα πυρηνικών όπλων και τα εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας.

- Φτιάχνοντας τις βόμβες τους απεμπλουτισμένου ουρανίου δεν ενδιαφέρθηκαν αν παρέμενε θανατηφόρο U-236 και πλουτώνιο Pl-239. Αυτά θα μπορούσαν να απομακρυνθούν αλλά θα έπεφτε το ποσοστό του κέρδους των εταιριών παραγωγής.

Οι κρατούντες στην Ουάσιγκτον δεν νοιάστηκαν ούτε για τους δικούς τους στρατιώτες τους οποίους εξέθεσαν στις θανατηφόρες αυτές ουσίες


141

16.3.11

19. Φουκουσίμα (3) – Όταν κινδυνεύει ένα πλοίο ο καπετάνιος εγκαταλείπει τελευταίος. Στους αντιδραστήρες; .

ΤΟ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΜΑΝΙΤΑΡΙ "Το μανιτάρι ήταν ακόμη πιο ζωντανό απ' ό,τι

η στήλη,κοχλάζοντας και βράζοντας σε μια κοινότοπη παραφορά κρεμώδους αφρού,

τσιτσιρίζοντας προς τα πάνω κι ύστερα κατεβαίνοντας προς τη Γη,

χίλιοι παλιοί πιστοί θερμοπίδακες τυλιγμένοι σε έναν. ......

Ενα δεύτερο μανιτάρι ξεπετάχτηκε κι άρχισε να επιπλέει μέσα στο γαλάζιο,

αλλάζοντας το σχήμα του με αυτό ενός λουλουδιού, τα γιγάντια πέταλά του γυριστά προς τα κάτω,

κρεμώδες λευκό απέξω, ροζ από μέσα. Διατηρούσε ακόμη αυτό το σχήμα "

Ουίλιαμ Λόρενς, δημοσιογράφος από το ιπτάμενο υπερφρούριο

«Μεγάλος Καλλιτέχνης»

Τιμήθηκε με το βραβείο Πούλιτζερ για την προσφορά του στην ενημέρωση

Ακούμε για τους πενήντα εργαζόμενους στους αντιδραστήρες στη Φουκουσίμα που διακινδυνεύουν άμεσα την ζωή τους, παρά τις προστατευτικές στολές τους, στην προσπάθειά τους να αποτρέψουν τα χειρότερα. Ακούσαμε ότι στο αντίστοιχο πρόβλημα στον αντιδραστήρα στο Τσερνομπίλ έστειλαν εργαζόμενους να επιληφθούν του προβλήματος χωρίς καμία προφύλαξη, με τα καθημερινά τους ρούχα. Πολλοί εκφράζουμε το θαυμασμό μας και την ευγνωμοσύνη μας για τους ανθρώπους αυτούς.


142

Μερικοί αναγνωρίζουμε στο πρόσωπό τους τους Ολυμπιονίκες μας, τους Νομπελίστες μας και τους διανοούμενούς μας, αυτούς που προτάσσουν την πένα της ζωής τους για την προστασία μας.

Μερικοί διερωτόμαστε γιατί θάπρεπε να αναλαμβάνουν αυτό το κόστος αυτοί που σε τίποτα δεν έφταιξαν;

Διερωτόμαστε που είναι οι επιστήμονες που σχεδίασαν τους αντιδραστήρες, που είναι οι διευθυντάδες των εργοστασίων, που είναι οι ελεγκτές τους; Γιατί δεν είναι αυτοί στον τόπο του προβλήματος να μπορέσουν ως γνώστες να αξιολογήσουν καλύτερα τι συμβαίνει;

Γιατί δεν κρατάνε αυτοί τις μάνικες, γιατί δεν αναλαμβάνουν αυτοί το κόστος των δικών τους επιλογών, αφού εκ των πραγμάτων κάποιος πρέπει να το κάνει;

Όταν κινδυνεύσει ένα πλοίο, όλοι ξέρουμε ότι αυτός που μένει για τις τελευταίες απεγνωσμένες προσπάθειες να το σώσει είναι ο καπετάνιος και ο μηχανικός, γιατί αυτοί νοιώθουν ότι έχουν την ευθύνη, ήταν ή δεν ήταν στο χέρι τους να αποτρέψουν τον κίνδυνο.

Αυτό, όμως, που μας παραξενεύει περισσότερο, είναι που αυτό που συμβαίνει στη Φουκουσίμα φαίνεται να μην απασχολεί.

Αν από ένα ναυάγιο χανόντουσαν επιβάτες και μέλη του πληρώματος και δασωνόταν ο καπετάνιος, θα αντιμετώπιζε τη γενική κατακραυγή.

Να είναι κανείς λιπόψυχος είναι ανθρώπινο, να περνάει όμως η λιποψυχία αυτή απαρατήρητη, ίσως, πρέπει να μας προβληματίσει.

Όταν μάλιστα η λιποψυχία αυτή βραβεύεται και καθίσταται τίτλος τιμής κάτι σαθρό συμβαίνει στον κόσμο μας.

Όταν οι πρωτεργάτες της ατομικής βόμβας, αυτοί που άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου, ή το κουτί της Πανδώρας, όπως το λένε κάποιοι άλλοι, βραβεύτηκαν και τιμούνται ως οι μεγάλοι της ανθρωπότητας, αντί να αναγνωριστούν μαζί με τους εντολείς τους ως οι μεγάλοι απόβλητοι της ανθρώπινης κοινωνίας,

όταν κανείς απ΄αυτούς τους τιμημένους δεν μεταμελήθηκε έμπρακτα προσφέροντας για παράδειγμα την περιουσία του ή την υπηρεσία του σε κάποιο από τα νοσοκομεία με τα θύματα της «επιστήμης» τους,

κάτι πολύ σαθρό συμβαίνει στην κοινωνία μας.


143

2 7 . 7 . 0 9

20. Υπερθέρμανση του Πλανήτη Ι: Ποιοί Πρωτοστατούν 1. Τόνυ Μπλερ, Τραπεζίτες, Coca-Cola, PepsiCo, Johnson and Johnson, Marks and Spencer, Cadbury, Starbucks ... Μετά την επί έτη «προστασία του περιβάλλοντος» μέσω των ανθρωποκτόνων πολεμικών επιχειρήσεων «θεϊκής εμπνεύσεως» (κατά την ομολογία του, για τις οποίες εκκρεμεί προσφυγή για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας) o Τόνυ Μπλερ πρωτοστατεί ως εκπρόσωπος του οργανισμού "Ομάδα για το Κλίμα" (Climate Group). O οργανισμός εμφανίζεται ως ανεξάρτητος, μη-κερδοσκοπικός, μη-κυβερνητικός οργανισμός (με όλα τα μη τα προσήκοντα στον Μπλερ). Στην ιστοσελίδα του οργανισμού The Climate Group αναφέρεται:

'Ο Τόνυ Μπλερ έφθασε στο Τόκιο και τις επόμενες επτά ημέρες θα πάει στην Ιαπωνία, την Κίνα και την Ινδία για συνομιλίες με επιφανείς επιχειρηματίες και πολιτικούς... θα ηγηθεί του έργου και θα το καθοδηγήσει πολιτικά, ώστε να διασφαλίσει ότι το τεχνικό έργο θα έχει ορθή πολιτική κατεύθυνση

Όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο ο ίδιος τί έχει κάνει για τη μείωση των δικών του εκπομπών, μετά από παρατεταμένη σιωπή απάντησε ότι έχει ηλιακό θερμοσίφωνα στο σπίτι του. (Μετά από ερώτηση διευκρίνισε ότι εννοεί το σπίτι του στο Λονδίνο γιατί, φυσικά, έχει πολλά σπίτια). Ο οργανισμός Climate Group εδρεύει στο Λονδίνο και έχει γραφεία παντού στον κόσμο.

Την διοίκηση του οργανισμού αποτελούν τραπεζίτες και εκπρόσωποι των μέσων Ενημέρωσης, Εταιρικών Κολοσσών και Εταιριών Διαφήμισης. Στο διευθυντήριο είναι ο John R Coomber, διευθυντής του ασφαλιστικού γίγαντα Swiss Re, ο Matthew Anderson, ειδικός στις Στρατηγικές και Θέματα Εταιριών στην Ευρώπη και Ασία και της Εταιρίας Ειδήσεων του Rupert Murdoch. Κάποια από τα μέλη του (τα περισσότερα με γνωστή μέσω


144

πολύκροτων δικών «οικολογική ευαισθησία»...) είναι: Barclays Bank, Standard Chartered Bank, HSBC, Swiss Re, British Petroleum, Coca-Cola, PepsiCo, Bloomberg, Sky Broadcasting, Virgin Atlantic, Cathay Pacific Airways, China Mobile, IBM, Dell IT, Google, Duke Energy, Florida Power and Light Group, Scottish Power, Nike, Johnson and Johnson, Marks and Spencer, Cadbury, Starbucks

2. Αλ Γκορ Πρωτοστατώντας στην εκστρατεία εκφοβισμού για το ζοφερό μέλλον του πλανήτη και κάνοντας έκκληση στους Αμερικανούς να μειώσουν την ηλεκτρική ενέργεια στο σπίτι τους, ο ίδιος στην κύρια κατοικία του, ένα μέγαρο 10.000 τετραγωνικών μέτρων στο Nashville με 20 δωμάτια και 8 μπάνια, καταναλώνει 221.000 κιλοβατώρες (έναντι 10.656 της μέσης αμερικανικής οικογένειας) πέραν από την κατανάλωση στο σπίτι του 4.000 τετραγωνικών μέτρων στο Arlington, αυτήν στο τρίτο σπίτι του στην Καρχηδόνα, κ.λπ. Το 2004 ίδρυσε και είναι πρόεδρος της εταιρίας Generation Investment Managemenτ πώλησης πιστώσεων άνθρακα, μιας χολυγουντιανής έμπνευσης επιχείρησης. The Global Warming Hoax « Carbon Credit Hoax


145

2 4 . 7 . 0 9

21. Υπερθέρμανση του Πλανήτη II: Η Επιστήμη ως Πίστη - O Σύγχρονος Μεσαίωνας

Μη γίνετε ειδικός. Αν είστε ειδικός γίνεστε δεξιοτέχνης

του φορμαλισμού και ξεχνάτε την πραγματική φύση

Φυσικός Pauli στον φυσικό Weisskopf

Τα ΜΜΕ διεθνώς και στην Ελλάδα μιλούν για λιώσιμο των πάγων ενσπείροντας πανικό στο γνωστό ρόλο τους.

Αποσιωπούν ότι στην Αλάσκα ο παγετός αυξάνει με ρυθμό επτά πόδια την ημέρα, βλ. CDAPress.com

Αλλά οι υποστηρικτές της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη δεν πτοούνται με τέτοιες αποκαλύψεις.

Και το λιώσιμο των πάγων αλλά και η περαιτέρω αύξησή τους, και μια εποχή υπερθέρμανσης και μια εποχή ψύξης είναι εξίσου πιθανά και σύμφωνα με τα μοντέλα τους. (Τα ιστορικά στοιχεία δείχνουν ότι η προγενέστερη εποχή των παγετώνων προέκυψε ως αποτέλεσμα μείωσης του CΟ2 λόγω έντονων βροχοπτώσεων). Στις αρχές του 2007 σε απάντηση στην ταινία του Al Gore: «Μια ενοχλητική Αλήθεια» μεταδόθηκε στη Μεγάλη Βρετανία από τη δημόσια τηλεόραση (Channel 4) το ντοκιμαντέρ The Great Global Warm Swindle αποδομώντας τη θεωρία ότι η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη προκαλείται από την ανθρώπινη δραστηριότητα.

Παγκοσμίως γνωστοί επιστήμονες, πολλοί από τους οποίους είναι αυθεντίες στον τομέα τους, δήλωναν ρητά ότι η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη προκαλείται από την ηλιακή δραστηριότητα και ότι παρόμοιοι κύκλοι έχουν συμβεί πολλές φορές στην ιστορία.

Όταν αυξάνει η δραστηριότητα των ηλιακών κηλίδων, η θερμοκρασία της γης ανεβαίνει, όταν μειώνεται η ηλιακή δραστηριότητα, η θερμοκρασία της γης πέφτει. Πρόσφατα αυξήθηκε η ηλιακή δραστηριότητα και αυξήθηκε και η θερμοκρασία της γης.


146

Οι θερμοκρασίες έχουν επίσης αυξηθεί και σε άλλους πλανήτες στο Ηλιακό μας Σύστημα, ένα φαινόμενο που δεν μπορεί να αποδοθεί στον άνθρωπο.

Στις 29 Απριλίου 2009 στην ηλεκτρονική έκδοση της Ελευθεροτυπίας σε άρθρο με τίτλο «Που πήγαν οι ηλιακές κηλίδες;- οι επιστήμονες προβληματίζονται για την επίπτωση στην κλιματική αλλαγή» σχολιάζεται η ανησυχία των επιστημόνων για την σχεδόν παντελή έλλειψη των ηλιακών κηλίδων και την επίπτωση στην κλιματική αλλαγή.

Στους ισχυρισμούς του παραπάνω ντοκιμαντέρ αντιπαρατέθηκαν αντίπαλοι ισχυρισμοί και το όλο θέμα έχει εξελιχθεί σε θρησκευτικό δόγμα με φανατικούς πιστούς και στα δύο στρατόπεδα. Για παράδειγμα στην ιστοσελίδα http://blog.professorastronomy.com παρατίθενται διαγράμματα μετρήσεων της έντασης του ηλίου από τρεις δορυφόρους και σχολιάζεται η σχετικότητα των μετρήσεων και διαψεύδονται οι ισχυρισμοί για αύξηση της θερμοκρασίας σε άλλους πλανήτες, όπως στον Άρη λόγω της ηλιακής ακτινοβολίας. Η κατάσταση αυτή της ασυνεννοησίας και των εκ διαμέτρου αντίθετων συμπερασμάτων για το ίδιο θέμα δεν αποτελεί εξαίρεση.

Παρατηρείται σε όλους σχεδόν τους τομείς της επιστήμης.

Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του γνωστού σεισμολόγου Σταυρακάκη σε τηλεοπτικό σταθμό μετά τον τελευταίο σεισμό στην Αττική:

" Στα συνέδρια οι μισοί σεισμολόγοι δεν καταλαβαίνουμε τους άλλους μισούς"

Και ο νομπελίστας καθηγητής Brian Josephson στην ιστοσελίδα του www.tcm.phy.cam.ac.uk/~bdj10/archivefreedom (αναφερόμενος στην πολύ αποτελεσματική καταστολή των φυσικών που αμφισβητούν τις κατεστημένες απόψεις γνωστή ως μαύρη λίστα των αρχείων arXiv.org). ομολογεί:

«Το πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι που ζουν στην εικονική πραγματικότητα των μαθηματικών συμβόλων χάνουν εύκολα την επαφή τους με την καθημερινή πραγματικότητα και αρχίζουν να μεταχειρίζονται και τα ανθρώπινα όντα ως μαθηματικά σύμβολα ή χαρακτήρες ενός παιχνιδιού υπολογιστών….


147

Τα πράγματα αναγκάζονται να συμβούν αντί να αφεθούν να συμβούν και αυτό είναι που οδηγεί στη μεγάλη βιομηχανία των δημοσιεύσεων χωρίς περιεχόμενο. Πιστεύουμε ότι ζούμε σε έναν "νέο Μεσαίωνα".


148

2 3 . 7 . 0 9

22. Υπερθέρμανση του Πλανήτη ΙΙΙ: Οι Επιστημονικοί Παραλογισμοί και ο Αποπροσανατολισμός

Ο σκεπτικισμός είναι το μεγαλύτερο καθήκον, η τυφλή πίστη ασυγχώρητη αμαρτία

Thomas Huxley

«Οι περισσότερες δημοσιεύσεις είναι πιθανότητα λανθασμένες»

Νew Scientist (30.8.2005)

«Όταν τα σημαντικά ζητήματα που έχουν επιπτώσεις στη ζωή ενός ατόμου αποφασίζονται από κάποιον άλλο, δεν έχει καμιά διαφορά

για το άτομο εάν αυτός ο κάποιος άλλος είναι βασιλιάς, δικτάτορας, ή η κοινωνία στην πλειοψηφία της»

James Taggart

«Αν και οφείλουμε σεβασμό στην επιστημονική έρευνα και ανακάλυψη, πρέπει να επαγρυπνούμε για τον κίνδυνο

η δημόσια πολιτική να γίνει αιχμάλωτος μιας επιστημονικής-τεχνολογικής ελίτ»

Από την αποχαιρετιστήρια ομιλία του Eisenhower, 1961

Στη σύνοδο των G8 στην Ιταλία συμφωνήθηκε ότι μέχρι το 2050 πρέπει να μειωθούν οι εκπομπές CO2 κατά το ήμισυ.

Η Βρετανία και οι ΗΠΑ έχουν ήδη δεσμευτεί για μείωση της χρήσης των ορυκτών καυσίμων περισσότερο από 80 τοις εκατό.

Οι Επιστημονικοί Παραλογισμοί

Το CO2 είναι 1,5 φορά βαρύτερο από τον αέρα.

Γι αυτό, παραμένει κοντά στην επιφάνεια της γης και δεν ανέρχεται για να προκαλέσει το φαινόμενο του θερμοκηπίου, Βλ. υποσημείωση στο τέλος του κειμένου.

2. Ο πλανήτης Γη σε καμία περίπτωση δεν ισοδυναμεί με θερμοκήπιο και δεν έχει νόημα η προπαγάνδα ότι τα "αέρια του θερμοκηπίου" μπορούν να προκαλέσουν αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη.


149

Ένα θερμοκήπιο δεσμεύει την υγρασία και όχι την θερμότητα, όπως φαίνεται και από τα σύγχρονα θερμοκήπια από φθηνό πλαστικό (το οποίο δεν δεσμεύει τη θερμότητα αλλά την υγρασία).

Άρα η ιδέα του θερμοκηπίου και των αερίων όπως του CO2 τα οποία μπορούν να δεσμεύσουν θερμότητα και να προκαλέσουν υπερθέρμανση της γης δεν ευσταθεί. (1) 3. Από στοιχεία θερμοκρασίας επιφάνειας που συλλέχθηκαν από το ίδρυμα Goddard διαστημικών μελετών της NASA προκύπτει ότι:

- Η θερμοκρασία αυξανόταν από το 1880 έως το 1938.

- Από το 1938 έως περίπου το 1966, η θερμοκρασία έπεσε στη στάθμη του 1918.

- Μεταξύ 1966 και 2003, η θερμοκρασία έφτασε στη στάθμη του 1938.

- Αλλά από το 2004, η θερμοκρασία έχει πτωτική τάση, βλ. JunkScience.com

4. Αν το CO2 είναι η αιτία για αύξηση της θερμοκρασίας σήμερα, ποιά ήταν η αιτία για την αύξηση σε εποχές χωρίς βιομηχανική ανάπτυξη;

5. Το μεγαλύτερο ποσοστό του CO2 παράγεται από την εξάτμιση στους ωκεανούς και όχι από την ανθρώπινη δραστηριότητα.

6. Συνδυάζοντας το 3 και το 5 μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το CO2 αυξάνει ως συνέπεια της αύξησης της θερμοκρασίας και όχι το αντίστροφο.

7. Φυσικός του Princeton υποστήριξε στο Αμερικανικό Κογκρέσο ότι σήμερα υπάρχει έλλειψη CO2 και ότι περισσότερο CO2 θα είναι καλό για την ανθρωπότητα. βλ. Princeton Physicist Tells Congress Earth in 'CO2 Famine ...

8. Τα υπολογιστικά μοντέλα στα οποία στηρίζονται οι δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον δεν επαληθεύονται σήμερα.

Τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν από δορυφορικά δεδομένα από το Πανεπιστήμιο της Huntsville, Alabama, έδειξαν ότι οι θερμοκρασίες έχουν πλέον μειωθεί στο επίπεδο του μέσου όρου των δορυφορικών δεδομένων πριν από 30 χρόνια.

Στην Κίνα χιόνισε για πρώτη φορά φέτος.

Επίσης χιόνισε στη Νέα Ζηλανδία, την Αυστραλία, τη Βραζιλία ενώ δεν ήταν αναμενόμενο.


150

Την Ευρώπη και την Ελλάδα έπληξε πρωτοφανές κύμα ψύχους, χαλαζόπτωσης το καλοκαίρι.

Στο Περού περίπου 250 παιδιά κάτω των 5 ετών πέθαναν λόγω ιδιαίτερα έντονου πρόωρου χειμώνα . 9. Γιατί, αφού τα επίσημα υπολογιστικά μοντέλα αποδεικνύονται λάθος, θεωρούνται αξιόπιστες οι μελλοντικές τους προβλέψεις; H Αντίφαση και ο Αποπροσανατολισμός

Οι διεθνείς οργανισμοί και η G8 εστιάζοντας στα περιβαλλοντικά προβλήματα καθ εαυτά δεν αναφέρουν τίποτα και δεν εξαγγέλλουν ρυθμίσεις για τα μεγάλα οικολογικά εγκλήματα που συντελούνται σήμερα από την πολεμική βιομηχανία και τις σύγχρονες πολεμικές επιχειρήσεις των ισχυρών του κόσμου:

τη ραδιενεργή δηλητηρίαση των ωκεανών, τη μόλυνσή του εδάφους με τις βόμβες και όπλα

απεμπλουτισμένου αλλά και εμπλουτισμένου ουρανίου ούτε θέτουν θέμα για το σημερινό μοντέλο ανάπτυξης της

εταιριοκρατίας και της αφαίμαξης των φυσικών πόρων που τη θρέφει.

Ενδεικτικές επιστημονικές δημοσιεύσεις που δεν γίνονται γνωστές

Μετά τη δημοσιοποίηση της πλαστογραφίας των στοιχείων, βλ. http://blog.american.com/?p=7445 καιhttp://icecap.us/index.php/go/joes-blog/are_we_feeling_warmer_yet/, το γνωστό Climategate, που έτυχε ευρείας δημοσιότητας στο διαδίκτυο, καθημερινά έρχονται στο φως της δημοσιότητας όλο και καινούργια στοιχεία ότι η λεγόμενη υπερθέρμανση του πλανήτη δεν είναι ανθρωπογενής, αλλά ανθρωποκατασκευασμένη.

Ενδεικτικές δημοσιεύσεις:

1. Ερευνητές ανακαλύπτουν ότι ο μύθος της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας βασίζεται σε δεδομένα από μόνο ένα μικρό κλάσμα των μετεωρολογικών σταθμών στις θερμότερες περιοχές του κόσμου. Τα δεδομένα από τις ψυχρότερες περιοχές έχουν αντικατασταθεί από μοντέλα υπολογιστών που έχουν φτιαχτεί για να δείχνουν υπερθέρμανση, βλ. Scientists using selective temperature data, skeptics say


151

2. Νέες δοκιμές δείχνουν ότι ο πάγος της Ανταρκτικής αυξάνεται, δεν λιώνει, βλ.http://www.dailymail.co.uk/news/worldnews/article-1242398/Now-tests-ice-ISNT-melting-Sea-water-shelf-East-Antarctic-freezing.html

3. Η επιτροπή IPCC του ΟΗΕ παραδέχεται "λάθος" στον ισχυρισμό της ότι οι παγετώνες των Ιμαλαΐων θα αρχίσουν να λιώσουν το 2035.

Βασίστηκε σε ένα μόνον άρθρο γενικού περιοδικού περί επιστήμης το οποίο γράφτηκε με βάση τηλεφωνική επικοινωνία με σκοτεινό επιστήμονα ο οποίος παραδέχεται τώρα ότι ήταν απλώς εικασίες, Βλ. http://www.timesonline.co.uk/tol/news/environment/article6991177.ece

4. Οι Ολλανδικές αρχές ανακαλύπτουν ότι είναι 100% λάθος ο ισχυρισμός της IPCC του ΟΗΕ ότι το ήμισυ της χώρας είναι κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, δηλώνοντας ότι δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η στάθμη του νερού αλλάζει.

Συνεχίζουν να ερευνούν την έκθεση της IPCC για περισσότερα λάθη, βλ. http://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5hHMDg45IUGEUxRnGBRiwWpSxukFg

5. Η πολιτεία της Βιρτζίνια μηνύει την Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος για τη θέση της ότι τα αέρια του θερμοκηπίου αποτελούν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία και προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, καθώς βασίστηκε σε εσφαλμένη και «παραποιημένη" έρευνα, βλ. http://hamptonroads.com/2010/02/epa-must-rethink-rulings-va-attorney-general-says

6. Η IPCC παραδέχεται ότι δεν είχε αποδείξεις για τον ισχυρισμό της ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη έχει προκαλέσει περισσότερες φυσικές καταστροφές, βλ. http://www.theaustralian.com.au/news/united-nations-caught-out-again-on-climate-claims/story-e6frg6n6-1225823075213

7. Βρετανική κυβερνητική μελέτη διαπιστώνει ότι η χρήση των πράσινων καυσίμων είναι πιο καταστροφική για το περιβάλλον από ό, τι τα ορυκτά καύσιμα. Βασίζεται στη διαπίστωση ότι τα βιοκαύσιμα παράγουν τους ίδιους ρύπους με τα ορυκτά καύσιμα και στην καταστροφή των δασών που θα απαιτηθεί για τις φυτείες των βιολογικών καυσίμων, βλ.


152

http://www.timesonline.co.uk/tol/news/environment/article7044708.ece

8. Η πολιτεία της Γιούτα με ψήφισμα αμφισβητεί την υπερθέρμανση δηλώνοντας αυτό οι επιστήμονες γνωρίζουν από παλιά ότι το διοξείδιο του άνθρακα είναι «ουσιαστικά ακίνδυνο» για τον άνθρωπο και καλό για τα φυτά, βλ. http://www.guardian.co.uk/environment/2010/feb/12/utah-climate-alarmists

Ενδεικτικές είναι και οι παρακάτω πληροφορίες:

1. Η ΝΑSΑ παραπέμπεται σε δίκη γιατί παραποίησε τα δεδομένα στη φόρμουλα για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Διπλασίασαν τα πραγματικά νούμερα, βλ. US: Climate-Gate continues to grow as NASA is taken to court over falsified data in the formula for predicting global warming. They are charged with doubling the real numbers.

2. Οι καταγραφές του Αμερικανικού ναυτικού δείχνουν ότι τα τελευταία δύο χρόνια ο αρκτικός πάγος έχει αυξηθεί κατά 25%, ακυρώνοντας τη θεωρία της υπερθέρμανσης, βλ. US Navy records show that arctic ice volume has increased 25% in last 2 years

3. Επιστήμονας που ασχολείται με το κλίμα αποκαλύπτει ότι τα μοντέλα των Ηνωμένων Εθνών που χρησιμοποιούνται για να καθορίσουν την επίδραση των αερίων του θερμοκηπίου στο κλίμα υποθέτουν ότι η γη είναι επίπεδη, ότι ο ήλιος λάμπει όλη την ημέρα και τη νύχτα με την ίδια ένταση και ότι η θερμοκρασία της επιφάνειας της Γης είναι σταθερή καταλήγοντας ότι: «Η θεωρία του φαινομένου του θερμοκηπίου που προωθείται σήμερα είναι νεκρή", βλ. http://climaterealists.com/index.php?id=5583

4. Ένας από τους κύριους συγγραφείς των εκθέσεων της επιτροπής IPCC του ΟΗΕ για την υπερθέρμανση του πλανήτη παραδέχεται ότι οι εκθέσεις είναι διάτρητες από εξαπατήσεις και δηλώνει: «Με τα χρόνια, η IPCC έχει αλλάξει και από ένας επιστημονικός οργανισμός που σχετίζεται με την πολιτική έχει καταλήξει ένα πολιτικό όργανο που προσποιείται ότι είναι επιστημονικό", βλ.http://nofrakkingconsensus.blogspot.com/2010/04/seasoned-veterans-view-of-ipcc.html

3. Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα Bilderberg Meetings στη 58η συνάντηση της Λέσχης Bilderberg στην Ισπανία, 3 - 6 Ιουν


153

2010, θέμα συζήτησης είναι η ψύξη του πλανήτη και όχι η υπερθέρμανση.

4. Ενδεικτικές δημοσιεύσεις που μιλούν για ψύξη και όχι υπερθέρμανση του πλανήτη:

Say Goodbye to Sunspots? The Ice Age Cometh! Ireland: County Clare lake shows ice age came quickly Geologist Declares 'global warming is over' - Warns U.S.

Climate Conference of 'Looming Threat of Global Cooling' IPCC scientist: We've entered 30 years of global cooling Copenhagen Climate Change Summit: The World is

COOLING, Not Warming Says Scientist Peter Taylor...And We're Not Prepared

Freak Arctic Weather Precursor to the Coming Ice Age?

5. Σε δημοσκόπηση κατά πόσον αξίζει ο Γκορ το τιμητικό διδακτορικό δίπλωμα το οποίο επρόκειτο να του απονεμηθεί από το Πανεπιστήμιο του Τεννεσί, το 96% απάντησαν ότι δεν το αξίζει, βλ. http://www.redstate.com/vladimir/2010/03/04/poll-should-ut-knoxville-present-al-gore-with-an-honorary-doctoral-degree/

6. Η συντριπτική πλειοψηφία των επαγγελματιών μετεωρολόγων πιστεύουν ότι η θεωρία της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι ψευδής. Μόνο το 19% έχουν εμπιστοσύνη στα μοντέλα των υπολογιστών, βλ. http://blogs.news.com.au/heraldsun/andrewbolt/index.php/heraldsun/comments/most_meteorologists_cantt_disagree_its_a_scam

7. Η Ινδία φτιάχνει το δικό της οργανισμό για να μελετήσει το κλίμα κατηγορώντας τον IPCC του ΟΗΕ για "κλιματικό θρησκευτισμό, βλ. ιhttp://www.telegraph.co.uk/earth/environment/climatechange/7157590/India-forms-new-climate-change-body.html

,____________________________

(1) Το 1976, η κυβέρνηση των ΗΠΑ εξέδωσε ένα εγχειρίδιο-έκθεση με τίτλο: "Η τυπική ατμόσφαιρα των ΗΠΑ το 1976."Η έκθεση αυτή περιέχει όλες τις πληροφορίες σχετικά με την ατμόσφαιρα του πλανήτη και από τότε χρησιμοποιείται από όλους τους επιστήμονες, όπως περιβαλλοντολόγους, κλπ Η προηγούμενη έκδοση του εγχειριδίου αυτού, με τίτλο" Η τυπική


154

ατμόσφαιρα των ΗΠΑ το 1965" βασίστηκε σε δεδομένα δεκαετιών που συλλέγονταν από χιλιάδες ερευνητές χρησιμοποιώντας μπαλόνια. Τα δεδομένα από τα μπαλόνια έδειχναν ότι τα συστατικά της ατμόσφαιρα δεν ήταν ισομερώς κατανεμημένα. Τα βαρύτερα αέρια, όπως το αργό, το διοξείδιο του άνθρακα και το Freon βρίσκονταν επί το πλείστον κάτω κοντά στο έδαφος. Τα πολύ ελαφρύτερα συστατικά, όπως το υδρογόνο και το ήλιο υπερίπτανταν και εξαφανίζονταν στο διάστημα. Στην έκδοση του 1975, όλα τα δεδομένα από τα μπαλόνια απορρίφθηκαν αν και στο εγχειρίδιο αναφέρονταν ότι είχαν ενσωματωθεί όλα τα δεδομένα από μπαλόνια που υπήρχαν στην προηγούμενη έκδοση. Στο εγχειρίδιο του 1976 τα προηγούμενα δεδομένα αντικαταστάθηκαν με τον ψευδή ισχυρισμό ότι στην τροπόσφαιρα όλα τα αέρια είναι ομοιόμορφα κατανεμημένα. Με βάση αυτή την «επιστημονική απάτη» εμφανίστηκαν τη δεκαετία του 1980 οι θεωρίες ότι τα βαριά αέρια όπως το διοξείδιο του άνθρακα και το freon θα μπορούσαν να αιωρούνται ψηλά στην ατμόσφαιρα, βλ. http://www.brojon.org

Υγεία και Ασθένεια – Το Πρόβλημα με τα Εμβόλια

155

ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ "Είμαστε περικυκλωμένοι από τις φαρμακοβιομηχανίες. Στα άρθρα μπαίνουν ονόματα γιατρών και συχνά ανακαλύπτουμε ότι μερικοί από αυτούς δεν έχουν ιδέα για τι γράφουν»

Dr Richard Smith, εκδότης British Journal of Medicine

«Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι η FDA (Αμερικανικός Οργανισμός Υγείας) τους προστατεύει. Αυτό που κάνει η FDA και αυτό που πιστεύει το κοινό ότι κάνει διαφέρουν όσο η νύχτα από την ημέρα».

Dr Herbert Ley τέως επίτροπος της FDA

(ενώπιον της γερουσίας)


156

1 4 . 1 1 . 0 9

23. O Γιατρός Μέσα μας Οι παλιοί παρατηρούσαν την ικανότητα αυτοθεραπείας του πλανήτη και αναγνώριζαν στα ηφαίστεια, στους σεισμούς, στις πλημμύρες και στα άλλα έκτακτα φαινόμενα τις προσπάθειες αυτοθεραπείας του και αποκατάστασης της διαταραχής της ισορροπίας του που επέφεραν οι δραστηριότητες του ανθρώπου.

Το ίδιο έβλεπαν και στον άνθρωπο. Όπως ο κόσμος, έτσι και ο άνθρωπος ως μικρογραφία του κόσμου, ως μικρόκοσμος, έχει την ικανότητα αυτοθεραπείας.

Τις εκδηλώσεις πυρετού, φλόγωσης, βήχα, δερματοπαθειών, ογκογένεσης και τα άλλα συμπτώματα που αποτελούν την ασθένεια του ανθρώπινου οργανισμού τα αντιλαμβάνονταν ως προσπάθειες αυτοθεραπείας του που σηματοδοτούν την έναρξη της θεραπείας του.

Για τον λόγο αυτό, αντί να τα καταστέλλουν, φρόντιζαν για την απρόσκοπτη εκδήλωσή τους. Μερικές μάλιστα φορές προσπαθούσαν ακόμη και να τα διευκολύνουν εντείνοντάς τα τεχνητά.

Απαγόρευαν ρητά οποιαδήποτε τεχνητή εξάλειψη των δερματικών εκδηλώσεων, εξανθημάτων, κνησμού, κ.α., γιατί τις θεωρούσαν ως το τελευταίο στάδιο ίασης, ως την προσπάθεια του οργανισμού να αποβάλει την ασθένεια έξω από τον οργανισμό.

Επέτρεπαν μόνον ήπια ανακουφιστικά γιατροσόφια τα οποία επιτάχυναν ή επιβράδυναν τη διαδικασία για να είναι περισσότερο ανεκτή.

Στις θεωρήσεις αυτές στηρίχθηκε και ολόκληρος κλάδος της εναλλακτικής ιατρικής, η ομοιοπαθητική ιατρική. Σύμφωνα μ αυτή, για κάθε ασθενή επιλέγεται εκείνο το φάρμακο το οποίο θα προκαλέσει στον οργανισμό τα ίδια συμπτώματα με τα οποία εξωτερικεύεται η διαταραχή του. Εντείνοντας τα συμπτώματα, ενισχύεται η αυτοθεραπευτική ικανότητα του οργανισμού και επισπεύδεται η θεραπεία.

Η θεώρηση αυτή της ασθένειας και των συμπτωμάτων της είναι εντελώς αντίθετη μ αυτήν της κατεστημένης ιατρικής, της αλλοπαθητικής.


157

Η αλλοπαθητική εξαντλεί την όλη παρέμβασή της στην εξουδετέρωση των συμπτωμάτων.

Θεωρεί ως ασθένεια τα συμπτώματα και χορηγεί φάρμακα τα οποία αναιρούν τα συμπτώματα αυτά καλύπτοντάς τα. Και τότε μιλάει για θεραπεία.

Η αλλοπαθητική ιατρική, εστιάζοντας στα συμπτώματα μιλά για ασθένειες ίδιες σε όλους τους ασθενείς με τα ίδια συμπτώματα.

Με τον τρόπο αυτό μπορούν οι φαρμακοβιομηχανίες να έχουν ετοιμοπαράδοτα σε μαζική κλίμακα φάρμακα ίδια για όλους και να αντλούν απ΄αυτή την τυποποίηση και τη μαζική παραγωγή τεράστια κέρδη.

Αντίθετα, τα φάρμακα της παραδοσιακής ιατρικής και της ομοιοπαθητικής δεν επιδέχονται μαζική παραγωγή.

Αναγνωρίζουν ασθενείς και όχι ασθένειες, καθώς θεωρούν κάθε οργανισμό μοναδικό και τα ίδια συμπτώματα σε δύο ανθρώπους μπορεί να έχουν άλλη αφετηρία, άλλη πηγή, αλλά ακόμη και στον ίδιο άνθρωπο το ίδιο σύμπτωμα μπορεί κατά καιρούς να αντιστοιχεί σε διαφορετική αιτία.

Τα φάρμακα της αλλοπαθητικής προκαλούν αντίθετα συμπτώματα απ αυτά του οργανισμού, συμπτώματα ξένα από τον οργανισμό. Γι αυτό, τα αλλοπαθητικά φάρμακα είναι επιβλαβή για τον οργανισμό, αφού είναι ξένα σ αυτόν και προκαλούν τεχνητή διαταραχή του.

Πολλοί μιλούν σήμερα για φαρμακογενείς, ιατρογενείς, ασθένειες οι οποίες αυξάνονται συνεχώς. Η ζημιά είναι ιδιαίτερα σοβαρή αν τα αλλοπαθητικά φάρμακα χορηγηθούν σε υγιή οργανισμό, αχρείαστα ή λόγω λανθασμένης διάγνωσης.

Αντιθέτως, τα γιατροσόφια της παραδοσιακής και της ομοιοπαθητικής ιατρικής δεν βλάπτουν τον οργανισμό ακόμη κι αν χορηγηθούν σε υγιή οργανισμό. Ίσως, μερικοί αντιτείνουν ότι πολλές φορές σταματά η διαταραχή μετά τη χορήγηση των αλλοπαθητικών φαρμάκων και, άρα, επιφέρουν πραγματική θεραπεία.

Από αρκετές έρευνες, όμως, έχει αποδειχθεί μια άλλη όψη, μια άλλη δράση των φαρμάκων. Αυτή του placebo. Ο άνθρωπος προσμένοντας τη θεραπεία λόγω της λήψης του φαρμάκου, πιστεύει σ αυτή και την ενεργοποιεί.


158

Το φαινόμενο αυτό έχει επανειλημμένα επιβεβαιωθεί σε ασθενείς στους οποίους αρκεί μια ψεύτικη ταμπλέτα φαρμάκου χωρίς οποιαδήποτε δραστική ουσία για να επιφέρει θεραπεία.

Οι ασθενείς πιστεύοντας και προσμένοντας τη θεραπευτική δράση της ταμπλέτας ενεργοποιούν τον αυτοθεραπευτικό μηχανισμό τους και θεραπεύονται.

Ο μηχανισμός αυτός, αν και από τους κατεστημένους ερευνητές αντιμετωπίζεται ως παράδοξο και εξαίρεση, δεν είναι παρά λογική απόρροια της ουσιαστικής φύσης της διαταραχής του οργανισμού για την αποκατάσταση της οποίας αναπτύσσεται αυτό που αποκαλούμε ασθένεια.

Οι παλιοί ως αιτία, ως πηγή, της διαταραχής του ανθρώπινου οργανισμού για την αποκατάσταση της οποίας εκδηλώνεται η ασθένεια ως ένα σύνολο συμπτωμάτων, αναγνώριζαν διαταραχή σε βαθύτερο επίπεδο απ αυτό του φυσικού σώματος. Στο επίπεδο των σκέψεων και των επιθυμιών. (1)

Για τον λόγο αυτό θεωρούσαν ότι η θεραπεία ξεκινά απ αυτό το επίπεδο: από τη σκέψη και την επιθυμία.

Γι αυτό:

Είναι πολύ σημαντική η νοητική στάση του ασθενούς απέναντι στην ασθένειά του. Αν εστιασθεί στα συμπτώματά του, αγωνιά για την τελική έκβαση και σκέφτεται ζοφερά σενάρια και πανικόβλητος ζητά εξωτερική σανίδα σωτηρίας, το πιθανότερο είναι να απογοητευτεί.

Αν αποδεχθεί τα συμπτώματα ως τις ωδίνες τοκετού μιας νέας πιο καθαρμένης κατάστασης και πιστέψει στην αυτοθεραπευτική του δύναμη θα την ενεργοποιήσει και θα αυτοθεραπευτεί.

____________________________ (1) Παλιότερα μίλαγαν για την επταπλή όψη του μικρόκοσμου, σ αντιστοιχία με τον επταπλό κόσμο και μακρόκοσμο. Οι επτά αυτές όψεις εμπεριέχουν η μία την άλλη και είναι η πηγή η μία της άλλης. Μπορούν να ειδωθούν ως επτά σώματα, ως επτά οχήματα που επιτρέπουν στον άνθρωπο-μικρόκοσμο την κίνησή του και την εκδήλωσή του. Τα σώματα αυτά διαφέρουν μεταξύ τους ως προς την ενεργειακή τους δομή, την δονητική τους υπογραφή.. Ένα από τα σώματα αυτά είναι το υλικό σώμα το οποίο αντιλαμβανόμαστε


159

με τις πέντε αισθήσεις μας. Αποτελεί το όχημά μας στο αντίστοιχο υλικό σώμα του ευρύτερου κόσμου. Το σώμα αυτό είναι το αποτέλεσμα, η εξωτερική εκδήλωση ενός άλλου σώματος το οποίο χαρακτηρίζεται από περισσότερο ενεργειακή υπόσταση, του ζωτικού σώματος. Είναι το σώμα που υπόκειται του υλικού σώματος και το ζωογονεί. Η απόσυρση του σώματος αυτού σηματοδοτεί και το τέλος του υλικού σώματος. Το σώμα αυτό δεν γίνεται αντιληπτό με τις πέντε αισθήσεις καθώς η συχνότητά του υπερβαίνει την περιοχή αντίληψης των αισθητηρίων οργάνων μας. Μπορεί να φωτογραφηθεί με ειδικά μηχανήματα, ή να ιδωθεί από ανθρώπους στους οποίους είτε μέσω εξάσκησης ή λόγω βλάβης των αντιληπτικών οργάνων έχει διευρυνθεί το πεδίο αντίληψης. Το ζωτικό σώμα με τη σειρά του είναι αποτέλεσμα δύο άλλων σωμάτων, του σώματος των συναισθημάτων και των σκέψεων, τα οποία οι παλιοί τα ονόμαζαν αστρικό και νοητικό σώμα, αντίστοιχα. Αποτελούν κατά κάποιον τρόπο τα οχήματά μας στα αντίστοιχα σώματα του ευρύτερου κόσμου, στο αστρικό και νοητικό πεδίο. Το αστρικό και νοητικό σώμα είναι αυτά με τα οποία κινούμαστε στο αστρικό και το νοητικό πεδίο του ευρύτερου κόσμου κατά τη διάρκεια του ύπνου. Τα τέσσερα αυτά σώματα θεωρούνται ότι αποτελούν την τετραπλή όψη της "γης" του μικρόκοσμου που αποτελεί ο άνθρωπος. (Τα άλλα τρία σώματα που συμπληρώνουν την επτάδα της εκδήλωσης του μικρόκοσμου αποτελούν εξελικτική αναβάθμιση των τριών προηγούμενων σωμάτων, του ζωτικού, αστρικού και νοητικού σώματος. Είναι κατά κάποιον τρόπο τα αντίστοιχά τους στον ουρανό του μικρόκοσμου). Σύμφωνα μ αυτή τη θεώρηση,

μια διαταραχή στο υλικό σώμα έχει την πηγή της σε διαταραχή στο ζωτικό σώμα, η οποία με τη σειρά της είναι αποτέλεσμα των διαταραχών των σκέψεων και επιθυμιών στα άλλα δύο σώματα που υπόκεινται του ζωτικού σώματος. Γι αυτό και η άρση της διαταραχής ξεκινά και εκπορεύεται από τις σκέψεις και τα συναισθήματα.

.


160

20.11.09

24. Η Ασθένεια ως Εξελικτικός Παράγοντας

Θάνατοι Κάθε Χρόνο στις ΗΠΑ Οφειλόμενοι σε Λάθη Γιατρών και Παρενέργειες Φαρμάκων:

12.000 –από αχρείαστες εγχειρήσεις

7.000 – από ιατρικά λάθη σε νοσοκομεία 20.000 – από άλλα λάθη σε νοσοκομεία 80.000 – από νοσοκομειακές λοιμώξεις 106.000 – από παρενέργειες φαρμάκων

Doctors Are The Third Leading Cause of Death in the US (Για αυτή την ιατροφαρμακογενή επιδημία με απείρως

περισσότερους θανάτους από τη γρίπη γιατί δεν ακούμε τίποτα;)

Συμβουλευτείτε το γιατρό σας είναι η συμβουλή των αρμόδιων παραγόντων που ακούμε συνεχώς από τα ΜΜΕ τον τελευταίο καιρό που εκτυλίσσεται το σήριαλ της λεγόμενης νέας γρίπης. Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται η εντύπωση ότι οι γιατροί έχουν τη λύση στο πρόβλημά μας και πρέπει να τους εναποθέσουμε την τύχη μας.

Τις τελευταίες ημέρες, όμως, γινόμαστε μάρτυρες ενός πρωτοφανούς δημόσιου τσαλακώματος της εικόνας αυτής των γιατρών από τους ίδιους τους αρμόδιους παράγοντες.

Οι γιατροί ως σχολιαρόπαιδα του δημοτικού επιπλήττονται δημόσια και καλούνται να συμμορφωθούν και να δεχθούν να εμβολιαστούν παρά τις δημοσιοποιημένες αντιρρήσεις τους. Τους καλούν να προσέλθουν και να εμβολιαστούν επί τη βάσει της πειθούς την οποία ασκούν βάσει των περγαμηνών και των θέσεων που κατέχουν οι παράγοντες.

Οι παράγοντες δεν συγκαλούν κάποιο συνέδριο, δεν προβαίνουν σε επιστημονικές δημοσιεύσεις. Αντ΄αυτών, επιστρατεύονται οι λεγόμενες αυθεντίες του κλάδου, καθηγητάδες και διευθυντάδες κλινικών, να δηλώσουν απλά ότι το εμβόλιο πρέπει να γίνει. Και ως περισσή τεκμηρίωση επικαλούνται ότι θα το κάνουν και οι ίδιοι. Με τον τρόπο αυτό τους επαναφέρουν στην τάξη εκθέτοντας σε δημόσια θέα αυτό που τόσο μόχθησαν να τους μεταδώσουν στη


161

διάρκεια των σπουδών τους: Ότι ορθό και επιστημονικό είναι αυτό που λέει αυτός που έχει το πάνω χέρι.

Ως φοιτητές δεν τολμούσαν να αμφισβητήσουν τα θέσφατα των καθηγητάδων τους. Στις εξετάσεις όφειλαν να απαντήσουν αυτό που ήθελε ο καθηγητής. Όφειλαν να αποδείξουν τη συμμόρφωσή τους. Αλλιώς δεν θάβλεπαν προκοπή.

Το ίδιο οφείλουν να επιδείξουν και τώρα και να συμμορφωθούν. Να υπακούσουν στα κελεύσματα των ισχυρών. Κάτι αντίστοιχο όπως στο στρατό.

Όπως αναφέρεται στο Αναξιόπιστες ιατρικές οδηγίες. στο ιστολόγιο Μιχαλης Πιτσιλιδης:

"Σήμερα, η ιατρική θυμίζει πολύ έντονα στρατό. Διαθέτει πολλές βαθμίδες ιατρικής ιεραρχίας/εξουσίας αλλά και γενικά επιτελεία στα οποία καταστρώνονται τα σχέδια για να κατατροπωθεί ο εχθρός ο οποίος είναι, υποτίθεται, η νόσος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όπως και στον στρατό, τελικά αποδεικνύεται ότι στόχος είναι η έγκριση των «στρατιωτικών δαπανών» και όχι ο εχθρός ο οποίος αναδεικνύεται, εν τέλει, σε …σύμμαχο".

Σ΄αυτούς τους γιατρούς μας παραπέμπουν οι παράγοντες. Σ΄αυτούς μας προτρέπουν να εξουσιοδοτήσουμε τη σωματική και ψυχική μας υγεία, επιφυλάσσοντάς μας:

«ένα μοντέλο αυτιστικής ζωής που στόχος του είναι η ομφαλοσκοπική ενασχόληση με την υγεία έτσι ώστε να αποχωρεί κανείς από το μάταιο τούτο κόσμο πλήρης ημερών και πληρέστερος δαπανών για υγεία, όλο και με περισσότερη υγεία, υγεία μέχρι θανάτου»

όπως αναφέρεται στο Η ιατρική ως εργαλείο μάρκετινγκ στο παραπάνω ιστολόγιο.

Απ΄ αυτούς τους γιατρούς και τα γιατροσόφια τους οφείλουμε να απεξαρτηθούμε.

Απ αυτόν τον πόλεμο υγείας, βλ. κεφ. 3, πρέπει να απεμπλακούμε.

Ο ανθρώπινος οργανισμός όπως κάθε οργανισμός δεν είναι στατικός. Εξελίσσεται.

Και ένας τρόπος εξέλιξής του είναι και η ασθένεια.


162

Όπως συμβαίνει γενικότερα στη ζωή, οι δυσκολίες είναι αυτές που σε ισχυροποιούν και σου πλουτίζουν την οπτική. Σε προσγειώνουν, σε κάνουν να εμβαθύνεις και να βρίσκεις νέες διεξόδους.

Μέσω της ασθένειας ο οργανισμός δέχεται νέες πληροφορίες και εμπλουτίζεται.

Αποκτά ανοσία και ανοίγεται σε νέους τρόπους λειτουργίας αυξάνοντας το δυναμικό του.

Ο οργανισμός μεταλλάσσεται και γι αυτό εξελίσσεται.

Αυτό που δεν θα καταλάβαινε κανείς σε μια ολόκληρη ζωή με ομαλή ροή μπορεί να το καταλάβει σε μια δύσκολη συγκυρία σε πολύ πιο σύντομο χρόνο.

Η ασθένεια αποτελεί μια δύσκολη συγκυρία για τον άνθρωπο και ειδικότερα για το σωματικό του οργανισμό. Γι αυτό και μπορεί να λειτουργήσει ως παράγοντας επιτάχυνσης της ωρίμανσής μας, της εξέλιξής μας.

Θα εξαρτηθεί από το πώς θα τη χειριστούμε. Μπορούμε να την κάνουμε σύμμαχο και όχι εχθρό.


163

2 . 1 1 . 0 9

25. Οι Τρομοκράτες Ιοί και ο Πόλεμος Συμμόρφωσης και Υποταγής

Ένας πόλεμος μαίνεται εδώ και πολλά χρόνια στον κόσμο. Ένας αφανής παγκόσμιος πόλεμος. Ο πόλεμος της Υγείας. Ένας ιδιότυπος αόρατος πόλεμος.

Δηλωμένος εχθρός: Οι τρομοκράτες ιοί.

Κρυφή ατζέντα: Η συμμόρφωση των ανθρώπων. Η εξάλειψη της διαφορετικότητά τους και της μοναδικότητάς τους. Η λοβοτομή τους. Η κατασκευή του προβλέψιμου, υπάκουου, ικανοποιημένου ανθρώπου.

Μέθοδος: Η καταστολή του έμφυτου δυναμικού του ανθρώπινου οργανισμού για αυτορρύθμιση και αυτοθεραπεία καταστέλλον-τας τα συμπτώματά του και απομακρύνοντας τη δυνατότητα για οριστική θεραπεία του.

Αντιμετώπιση του ανθρώπου ως μέλους αγέλης, αγνοώντας τις ατομικές ευαισθησίες και τα ατομικά χαρακτηριστικά που κάνει κοινωνικά και βιολογικά κάθε ανθρώπινο ον μοναδικό.

Υιοθέτηση συλλογικών λύσεων μέσω «αγαθών» και γιατρικών για μαζική κατανάλωση, ίδιων για όλους, επιτυγχάνοντας με τον τρόπο αυτό μεγιστοποίηση κερδών, αγνόηση κινδύνων, αποθάρρυνση και καταστολή κάθε αντίθετης αντιμετώπισης και αύξηση του ελέγχου και της αστυνόμευσης. Αρχιστράτηγοι: Οι διεθνείς οργανισμοί.

Στρατηγοί: Οι ιατρικοί σύλλογοι.

Απλοί στρατιώτες και βοηθητικό προσωπικό: Οι ιατροί και οι νοσηλευτές.

Άμαχοι: Οι άνθρωποι όπου γης. Όπλα: - Απλά πυρομαχικά: Τα καλούδια της σύγχρονης φαρμακολογίας, οι οδηγίες υγείας και διατροφής. - Κανόνια: Τα χειρουργικά νυστέρια. - Ερπύστριες: Τα σύγχρονα διαγνωστικά μέσα, ακτινογραφίες, μαστογραφίες, κλπ. - Βομβαρδιστικά: Οι εμβολιασμοί, οι επεμβάσεις στο νερό, τη τροφή και τον αέρα.


164

Πολεμική βιομηχανία: Οι φαρμακευτικές βιομηχανίες και τα πανεπιστημιακά παραρτήματά τους. Συνεπικουρούσες βιομηχανίες: Οι βιομηχανίες τροφίμων.

Λοιπά χαρακτηριστικά:

Όπως σε όλους τους πολέμους υπάρχουν και στον πόλεμο αυτό:

- Προπαγάνδα, παραπληροφόρηση, και εκφοβισμός.

- Ενσωματωμένοι δημοσιογράφοι, κατάσκοποι, κ.α

- Στρατιώτες που λαφυραγωγούν και κλέβουν αμάχους. Στρατιώτες που ασχημονούν, ιδιαίτερα σε ανήμπορους γέρους και απροστάτευτα παιδιά.

Υπάρχει και Ερυθρός Σταυρός και εθελοντές που προστατεύουν και περιθάλπουν αμάχους.

Ο πόλεμος αυτός σήμερα βρίσκεται σε αποφασιστική καμπή. Μια μεγάλη μάχη κινδυνεύει να χαθεί. Στις γραμμές των πολέμαρχων έχει πέσει πανικός.

Αντιρρησίες στρατιώτες και παλαίμαχοι αξιωματούχοι αποκαλύπτουν τα μυστικά.

Οι άμαχοι αρνούνται να θυσιαστούν για χάρη των τρομοκρατών. Οι ενσωματωμένοι δημοσιογράφοι αρχίζουν σιγά σιγά να αποχωρούν. Δεν μπορούν πια άλλο να εκτεθούν. Συνάδελφοί τους αποκαλύπτουν πλαστογραφημένες και κατασκευασμένες εικόνες. Στρατιώτες και βοηθητικό προσωπικό αρχίζουν να λιποτακτούν. Αρνούνται να θυσιαστούν. Δηλώνουν ότι δεν θα εμβολιαστούν. Εν ενεργεία αξιωματούχοι απαρνούνται τα όπλα για λόγους «φιλοσοφικούς». Μια συνειδητοποίηση αρχίζει να διατρέχει τα πεδία των μαχών. Ο πόλεμος αυτός είναι σκοτεινός. Είναι, άραγε, οι στρατιώτες άμοιροι ευθυνών;

Οι άμαχοι μετά τη μάχη αυτή θα αυτοδιαχειριστούν;

Θα αμφισβητήσουν αρχιστράτηγους και στρατηγούς; Θα θελήσουν να ελευθερωθούν;


165

26.11.09

26. Η Ιατρική ως Θρησκεία - Οι Εμβολιασμοί και η Επιστημονική Δικτατορία .

«Οι παλιότεροι δικτάτορες έπεφταν επειδή δεν μπορούσαν να δώσουν στους υπηκόους τους αρκετό ψωμί και θεάματα.

Κάτω από την επιστημονική δικτατορία, μέσω της εκπαίδευσης οι περισσότεροι άνθρωποι θα αγαπήσουν τη δουλεία τους

και δεν θα ονειρευτούν ποτέ την επανάσταση. Δεν θα φαίνεται να υπάρχει κανένας λόγος για να μπορεί να εκθρονιστεί μια προσεγμένη δικτατορία της επιστήμης»

Huxley «Ένας Γενναίος Νέος Κόσμος»

Η επιστήμη σήμερα αποκαλύπτεται ως θρησκεία.

Πολλοί μιλάνε για επιστημονικά ιερατεία, επιστημονικά δόγματα, για διώξεις αντιφρονούντων και περίεργους θανάτους, βλ. Dead Scientists And Microbiologists - Master List.

Οι ιερουργίες της επιστημονικής αυτής θρησκείας για πολλά χρόνια κρατιόντουσαν επτασφράγιστα μυστικά, μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα των "ανεπιστημόνων" ανθρώπων.

Στο πέπλο αυτό μυστηρίου για χρόνια ολόκληρα η θρησκεία αυτή εγκατέστησε την πρωτοκαθεδρία της φθάνοντας στη σημερινή εποχή να γινόμαστε μάρτυρες της δικτατορίας της, της δικτατορίας της επιστήμης, όπως προφητικά είχε πει ο Huxley. Τη δικτατορία αυτή τη βιώνουμε έντονα στις ημέρες μας στα δύο θέματα που μονοπωλούν την επικαιρότητα: Τη λεγόμενη υπερθέρμανση του πλανήτη και την ανθρωπογενή προέλευσή της και τη λεγόμενη «πανδημία» της γρίπης των χοίρων. Στο όνομα της υπερθέρμανσης του πλανήτη, αναπτύσσονται νέες μπίζνες, ενώ αδύναμοι άνθρωποι στον λεγόμενο υπανάπτυκτο τρίτο κόσμο χάνουν τα θεμέλια της ύπαρξής τους, τις παραδοσιακές πηγές ενέργειας και την τροφή τους.

Οι επιστημάρχες και οι άλλοι άρχοντες του λεγόμενου ανεπτυγμένου πρώτου κόσμου, με τα καθαρά λόγω απολύμανσης


166

χέρια, αποστρέφονται την ακάθαρτη ενέργεια των "υπανάκτυκτων" και χρειάζονται την τροφή τους για τη δική τους καθαρή ενέργεια.

Φτιάχνουν τα βιοκαύσιμά τους αποστραγγίζοντας αδύναμους ανθρώπους, βλ. ethnos.gr - Καμπανάκι για τα βιοκαύσιμα. Στο όνομα της λεγόμενης πανδημίας, άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο καλούνται στη βάσει της πειθούς τους στις αυθεντίες του ιατρικού ιερατείου να γίνουν τα πειραματόζωα των ιατρικών επιστημαρχών και των πατρόνων τους φαρμακοβιομηχανιών, με την κάλυψη και την προώθηση των υποτελών τους, των λεγόμενων διεθνών οργανισμών υγείας. Όπως και με την υπερθέρμανση του πλανήτη, η συμμόρφωση των ανθρώπων στις επιταγές των ιερατείων υγείας επιχειρείται με απειλές περί των βασάνων της κολάσεως που τους αναμένουν, αν αρνηθούν να συμμορφωθούν στις επιταγές τους, ενσπείροντας στους πιστούς τρόμο και πανικό.

Στην τρομολαγνεία τους αυτή δεν πτοούνται στο παραμικρό από την κάθε τόσο διάψευσή τους από τα γεγονότα. Ανήγγειλαν μυριάδες θύματα για την γρίπη των πτηνών. Διαψεύστηκαν.

Ανήγγειλαν εκατομμύρια θανάτους για την τωρινή «πανδημία». Διαψεύστηκαν.

Χώρες που δεν έκαναν εμβολιασμούς και έχουν ήδη περάσει την περίοδο της γρίπης, όπως η Αυστραλία, είχαν ελάχιστους θανάτους, λιγότερους απ΄ αυτούς της εποχικής γρίπης άλλων ετών για την οποία γίνονταν εμβολιασμοί. Αν κάποιο στέλεχος μιας επιχείρησης υποπέσει σε μεγάλης έκτασης λάθος εκτιμήσεις για την πορεία της επιχείρησης, θα κληθεί να απολογηθεί, να παρουσιάσει τα στοιχεία στα οποία βασίστηκε και να αποδείξει ότι δεν είχε δόλο.

Φυσικά θα απολυθεί και θα χάσει τη φερεγγυότητά του στον κόσμο των επιχειρήσεων και, ενδεχομένως, θα έχει και οικονομικές κυρώσεις. Κανείς δεν απολογήθηκε για την τόσο μεγάλης έκτασης αποτυχία των προβλέψεων των λεγόμενων διεθνών οργανισμών υγείας, ούτε τους επεβλήθη κάποια κύρωση για την οικονομική καταστροφή που προκάλεσαν σε χιλιάδες επιχειρήσεις πουλερικών


167

και άλλων επαγγελματιών. Όταν κάποιος πολίτης μέσω ατυχήματος ή δημοσιεύματος διαταράξει τη ζωή κάποιου άλλου, τα δικαστήρια επιδικάζουν χρηματική αποζημίωση για ψυχική οδύνη.

Καμία αποζημίωση δεν επιδικάστηκε στα επιστημονικά ιερατεία και τα φερέφωνά τους, τα ΜΜΕ, για ψυχική οδύνη για τον πανικό και τη διατάραξη της ζωής τόσων πολλών ανθρώπων.

Γιατί στην επιχείρηση της επιστήμης τα πράγματα είναι αλλιώς. Οι αποφάνσεις των ιερατείων της είναι εξ αποκαλύψεως. Δεν επιδέχονται έλεγχο.

Κανείς από το ιατρικό ιερατείο δεν καταδέχεται να κατέλθει από τον άμβωνα και να απαντήσει σε εύλογες ερωτήσεις, βλ. υποσημείωση στο τέλος.

Ως κάτοχοι υπερφυσικών μυστικών τα ιερατεία συνεχίζουν τις ιερουργίες τους αρνούμενοι να κατέλθουν στο επίπεδο των πιστών και να τους εξηγήσουν κάτι από την μαγεία τους. Για τα εμβόλια Pandemrix της Glaxo που προκάλεσαν σοβαρές, εν δυνάμει θανατηφόρες, αλλεργίες στον Καναδά, μας διαμήνυσαν μέσω των αγγελιοφόρων τους ΜΜΕ ότι η εταιρία παρασκευής τους τους διεμήνυσε ότι οι παρτίδες του ίδιου εμβολίου που χορηγείται στην Ελλάδα είναι από άλλο εργοστάσιο. Όταν κάποιος καταγγείλει κάποια παρενέργεια από κάποιο τρόφιμο, οι αρμόδιες υγειονομικές υπηρεσίες προβαίνουν σε χημικούς ελέγχους και εντοπίζουν το ενεχόμενο συστατικό.

Στη συνέχεια ελέγχουν δειγματοληπτικά όλα τα αποθέματα της εταιρίας παραγωγής για να διαπιστώσουν την έκταση της αστοχίας αυτής, κατάσχουν τις ενεχόμενες παρτίδες (ώστε να μην διοχετευτούν στην αγορά), αποσύρουν από την αγορά όσα έχουν ήδη διατεθεί και επιβάλλουν πρόστιμα στις εταιρίες.

Τίποτα από όλα αυτά δεν υιοθετήθηκε στην περίπτωση της Glaxo. Τα αντίδωρα των φαρμακοβιομηχανιών οφείλουμε να τα λαμβάνουμε επαφιόμενοι στον εξαγνισμό τους από τις ευλογίες των ιερατείων.

Οφείλουμε να υποστούμε στωικά τις συνέπειες των βουλών του Κυρίου.


168

Οφείλουμε, επίσης, να ανταμείψουμε και τους αγγελιοφόρους του, τα ΜΜΕ, που μας διαμήνυσαν τη βούλησή του. Εκατομμύρια ξοδεύονται από τον κρατικό κουρβανά για την ανταμοιβή τους.

Για την καλή τους υπηρεσία στον Κύριο της τρομοκράτησης και πρόκλησης πανικού ανταμείβονται με γενναιόδωρες διαφημίσεις, όχι των φαρμακοβιομηχανιών, αλλά των κρατικών υπηρεσιών υγείας, ενημερώνοντας το κοινό ότι γίνεται εμβολιασμός και να προσέλθει. Οι διαφημίσεις ενημερώνουν τους ακροατές και θεατές των ραδιοφωνικών σταθμών και των καναλιών αυτό που δια μακρών ακούσανε στα δελτία ειδήσεων που προηγούνται των διαφημίσεων.

Και κανείς εισαγγελέας δεν έχει βρεθεί να παραπέμψει τους ιατρικούς παράγοντες των υπηρεσιών υγείας για κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος και χρηματισμό των ΜΜΕ.

_______________________________

1. Γιατί αναγγέλλουν αριθμό θανάτων από τη νέα γρίπη χωρίς να τους συσχετίζουν με τον αριθμό θανάτων που συμβαίνουν την ίδια περίοδο από άλλες ασθένειες; Γιατί δεν αναγγέλλουν τους θανάτους ως ποσοστό των συνολικών θανάτων;

Γιατί με τον τρόπο αυτό, παραβιάζοντας την απλή λογική, αποκρύβουν το αμελητέο ποσοστό θανάτων από τη νέα γρίπη;

2. Γιατί αποσιωπούν το απείρως μεγαλύτερο ποσοστό θανάτων από παρενέργειες φαρμάκων και από νοσοκομειακές λοιμώξεις;

3. Γιατί δεν ερευνάται κατά πόσον οι θάνατοι που στη συντριπτική πλειοψηφία τους αφορούν σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς ενδέχεται να οφείλονται σε παρενέργειες του Ταμιφλού, ή σε ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις;

4. Ο φόβος είναι γνωστό ότι καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα. Απληροφόρητοι άνθρωποι συρρέουν στα νοσοκομεία έντρομοι ως αποτέλεσμα της προπαγάνδας μέσω των ΜΜΕ.

Σε τί βαθμό ο φόβος αυτός ευθύνεται για την επιδείνωση των ασθενών που εισάγονται για νοσηλεία;


169

12.11.09

27. Τα Αλαλάζοντα Κύμβαλα της Επιστήμης και οι Γιατροί Στη Βίβλο αναφέρεται ότι οι άνθρωποι που δεν έχουν αγάπη μέσα τους είναι κύμβαλα αλαλάζοντα. Οι απλοί άνθρωποι μιλούν για άδειους τενεκέδες, ή ξεγάνωτους. Δεν είναι μόνον ότι τα λόγια τέτοιων ανθρώπων είναι χωρίς περιεχόμενο, χωρίς αντίκρισμα. Είναι και εκκωφαντικά. Προσπαθούν να αντισταθμίσουν την κενότητά τους με εξωτερικό θόρυβο. Προσπαθούν να γίνουν σεβαστοί όχι με τη στάση της ζωής τους αλλά καλλιεργώντας μια εξωτερική εικόνα που δεν τους αντιστοιχεί. Είναι οι λεγόμενοι καλλιεργημένοι άνθρωποι. Για να είναι η εικόνα τους αποτελεσματική οφείλει να έχει λούστρο, περιτύλιγμα γυαλιστερό. Το λούστρο αυτό αποκαλείται γόητρο. Χαρακτηρίζει τους καλλιεργημένους ανθρώπους. Χρήμα και γόητρο είναι οι στυλοβάτες τους. Αλλά από τους δύο αυτούς στυλοβάτες, το γόητρο, η δόξα, είναι το πιο ισχυρό. Όπως λένε οι απλοί άνθρωποι: "Το χρήμα πολλοί εμίσησαν, τη δόξα κανείς." Αναφέρονται σ αυτούς που τα διαθέτουν, σ αυτούς που τα έχουν ενδυθεί και χωρίς αυτά νοιώθουν γυμνοί. Τέτοιοι άνθρωποι είναι κατ΄εξοχήν οι άνθρωποι της λεγόμενης επιστήμης, της επιστήμης όπως νοείται σήμερα. Και προπάντων οι λεγόμενες ηγετικές μορφές της, οι επιστημάρχες στους διάφορους τομείς της που καθορίζουν και το πεδίο της. Όπως και στην ευρύτερη κοινότητα, έτσι και στη λεγόμενη επιστημονική κοινότητα υπάρχουν καταναλωτές, μεσάζοντες και παραγωγοί. Υπάρχουν οι απλοί επιστήμονες, γιατροί, οικονομολόγοι, μηχανικοί, κλιπ, οι οποίοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους "ανεπιστήμονες" ανθρώπους και υπάρχουν οι επιστημονικοί σύλλογοι και οι επιστημάρχες.


170

Στην ευρύτερη κοινωνία οι καταναλωτές, εν γένει, δεν γνωρίζουν τη δουλειά των παραγωγών, πώς παράγουν τα προϊόντα που τους σερβίρουν μέσω των μεσαζόντων, αν έχουν χρησιμοποιηθεί ακατάλληλες μέθοδοι, αν τα προϊόντα είναι ασφαλή. Το ίδιο ισχύει και με τους επιστήμονες καταναλωτές των επιστημονικών αγαθών που παράγουν οι επιστημάρχες και προωθούν οι επιστημονικοί σύλλογοι. Οι απλοί καταναλωτές έχουν ακούσει κάτι στο σχολείο και ενδεχομένως έχουν επισκεφθεί αγρούς και εργοστάσια, αλλά δεν έχουν γνώση για τα μυστικά της δουλειάς των παραγωγών. Το ίδιο συμβαίνει και με τους απλούς επιστήμονες καταναλωτές των επιστημονικών αγαθών, θεωριών, πρακτικών, υλικών που παράγουν οι επιστημάρχες. Όπως και οι ευρύτεροι καταναλωτές αγαθών, έτσι και οι λεγόμενοι επιστήμονες αγοράζουν τα επιστημονικά αγαθά στα σουπερμάρκετ των επιστημονικών συνεδρίων στα οποία πληρώνουν για να συμμετέχουν, είτε έμμεσα διαβάζοντας επιστημονικά περιοδικά στα οποία πληρώνουν την προσήκουσα συνδρομή. είτε όπως γίνεται και με τα άλλα αγαθά, τους τα φέρνουν σπίτι διαμεσολαβητές. Στην περίπτωση της ιατρικής οι διαμεσολαβητές αυτοί ονομάζονται ιατρικοί επισκέπτες. Και όπως όλες οι επισκέψεις συνοδεύονται και αυτές με δωράκια. Δεν θα αναφερθούμε στα δωράκια που προσφέρουν στους πελάτες τους οι φαρμακοβιομηχανίες: ταξιδάκια, επιταγούλες, επαγγελματική προώθηση κλπ. ‘Έχουν γραφεί τόσα πολλά, ακόμη και στον κατεστημένο τύπο. Θα εστιάσουμε στην επιρροή που ασκεί το γόητρο που αναφέραμε παραπάνω στην παραγωγή των επιστημαρχών, τις θεωρίες τους και τις οδηγίες τους προς τους υπηκόους τους επιστήμονες του κλάδου τους και τις συνέπειες αυτής της επιρροής. Όλοι ακούμε σήμερα για την άμεση συσχέτιση που έχει το αλάτι με την αρτηριακή πίεση και ότι πρέπει να το αποφεύγουμε. Αυτό συνιστούν οι ιατροί στους ασθενείς τους. Αυτό, όμως, που δεν ξέρουν οι ασθενείς, αλλά κατά πάσα πιθανότητα και οι γιατροί που τους το συνιστούν είναι ότι η οδηγία


171

αυτή δεν έχει επιστημονική βάση. Είναι οδηγία γοήτρου του επαγγέλματος, βλ. κεφ. 19. Οι επιστημάρχες της ιατρικής γνωρίζουν ότι αυτή η συσχέτιση αλατιού και πίεσης δεν ισχύει, ότι ήταν αποτέλεσμα εσφαλμένης συλλογιστικής, αλλά συνεχίζουν να την επιβάλλουν μέσω των ιατρικών ενώσεων για να μη θιγεί το γόητρό τους. Ένα άλλο παράδειγμα είναι αυτό με τη χοληστερίνη. Όλοι ακούμε για τη συσχέτιση χοληστερίνης και καρδιακών επεισοδίων και ότι πρέπει να φροντίζουμε η ανώτατη τιμή της να είναι κάτω από 200 (το όριο αυτό ξεκίνησε από 280 και με την πάροδο των ετών κατέρχεται στο 240, 220, 200 και έπεται συνέχεια). Αυτό συνιστούν οι γιατροί στους ασθενείς τους και τους συνταγογραφούν στατίνες για να τη χαμηλώσουν. Αυτό που δεν ξέρουν οι ασθενείς, αλλά κατά πάσα πιθανότητα και οι γιατροί, είναι ότι η συσχέτιση αυτή έχει από καιρό αρθεί. Είναι πλήθος οι ερευνητικές εργασίες που την απορρίπτουν και μάλιστα επισείουν τους κινδύνους από χαμηλή τιμή της χοληστερίνης, τιμή μικρότερη από 200. Όπως και στην περίπτωση του αλατιού, οι ιατρικές ενώσεις επιμένουν στη σύσταση αυτή για λόγους γοήτρου, για να μην θιγεί η αυθεντία, η εξουσία την οποία ασκούν. Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε πάμπολλα τέτοια παραδείγματα οδηγιών και πρακτικών γοήτρου στον τομέα της ιατρικής. Παραδείγματα που ενώ αποκαλύπτεται η λανθασμένη βάση και τα αδιέξοδα αντιμετώπισης πλήθους ασθενειών, όπως αυτής του καρκίνου, βλ. κεφ. 6, οι επιστημάρχες της ιατρικής αρνούνται να το παραδεχτούν για λόγους γοήτρου. Φυσικά, αυτό δεν συμβαίνει κατά αποκλειστικότητα στην ιατρική. Παρατηρείται σε όλους τους τομείς της λεγόμενης επιστήμης. Για παράδειγμα, στη λεγόμενη επιστήμη των κατασκευών μετά τον πρόσφατο σεισμό στην Αττική διαφημίστηκαν στα έντυπα των επαγγελματικών συλλόγων, αλλά ακόμη και στον τύπο και στα κανάλια, δύο νέες «καινοτόμες» θεραπείες των κατασκευών. Η μία αφορούσε πώς να επισκευαστούν πιο αντισεισμικά οι κατασκευές που υπέστησαν βλάβες από το σεισμό και η άλλη πώς


172

να κατασκευάζονται οι μελλοντικές κατασκευές για να είναι περισσότερο αντισεισμικές. Η πρώτη λύση ήταν η επισκευή των κολονών που είχαν αστοχήσει με υφάσματα, ανθρακονήματα και υαλονήματα και η δεύτερη λύση ήταν οι θώρακες ως οπλισμός των κολονών των κατασκευών. Και οι δύο λύσεις προωθήθηκαν από τους επαγγελματικούς συλλόγους και εφαρμόστηκαν από τους μηχανικούς στις κατασκευές. Αλλά και οι δύο λύσεις παραβιάζουν κατάφωρα την απλή, φυσική λογική. Οι μηχανικοί, όμως, τις εφάρμοσαν, εκχωρώντας την κρίση τους στους επιστημάρχες των κατασκευών που τις συνέστησαν. Οι λύσεις αυτές είναι τόσο απλοϊκά λάθος όσο φαίνεται παρακάτω: Η λύση με τα υφάσματα είναι να ενισχυθεί ο οπλισμός των κολονών όχι με κολονοσίδερα, ράβδους χάλυβα, αλλά με ίνες από ύφασμα. Βασική σημασία για την αντισεισμικότητα των κολονών είναι η παραμορφωσιμότητά τους. Για να μην επιπονηθούν πολύ από το σεισμό πρέπει να μην αντισταθούν πολύ σ΄αυτόν. Ο σεισμός είναι μια επιβαλλόμενη παραμόρφωση και για να μην αντισταθούν πολύ πρέπει να μπορούν να παραμορφωθούν πολύ. Για να μπορούν να το κάνουν αυτό πρέπει ο οπλισμός τους να μπορεί να παραμορφωθεί πολύ. Η ικανότητα παραμόρφωσης των κολονοσίδερων είναι μεγαλύτερη από 100%ο. Η ικανότητα παραμόρφωσης των υφασμάτινων ινών είναι, π.χ. των ανθρακονημάτων, το πολύ 8%ο. Άρα, αν αντί για ράβδους χάλυβα χρησιμοποιηθούν ίνες από ανθρακόνημα θα μειωθεί δραστικά η παραμορφωσιμότητα και, γι αυτό ,και η αντισεισμικότητα των κολονών. Η λύση με τους θώρακες είναι να εφαρμοστεί στις κολώνες με ορθογωνική διατομή των σύγχρονων κατασκευών ο σπειροειδής οπλισμός που εφαρμοζόταν παλιά στις κυκλικές κολώνες. Αλλά οι κυκλικές κολώνες με σπειροειδή οπλισμό είχαν επιδείξει καλύτερη παραμορφωσιακή συμπεριφορά, όχι γιατί ο οπλισμός ήταν ελικοειδής, αλλά λόγω του κυκλικού σχήματός του. Επειδή ήταν κυκλικός αντιστέκονταν στην πλευρική διόγκωση των


173

κολονών όταν οι κολώνες πιέζονταν κατά τον άξονά τους. Οι επιστημάρχες δεν το πολυσκέφτηκαν και συνέστησαν να γίνει σπειροειδής ο ορθογωνικός οπλισμός των σύγχρονων κολονών με ορθογωνική διατομή για να απολαύσουν οι κολώνες το ίδιο ευεργέτημα.

Με βάση, λοιπόν, την απλή λογική οι πολυδιαφημισμένες «καινοτομίες» αποδεικνύονται παράλογες και επιβλαβείς.

Οι επιστημάρχες όμως, διαθέτουν ανώτερη λογική, επιστημονική, η οποία έχει εκτοπίσει την απλή λογική. Δεν την καταδέχονται πια κι αυτή τους εκδικείται.

Όταν η γύμνια της επιστημοσύνης τους αποκαλύπτεται, καταφεύγουν στην άσκηση της αυθεντίας τους, της εξουσίας τους για να προστατεύσουν το γόητρό τους.

Όπως λέει ο νομπελίστας Laureate Louis de Broglie:

«Εάν οι ιδέες των επιστημονικών μεγαλοφυϊών είχαν υποβληθεί στις επιτροπές των ειδικών, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα τις είχαν απορρίψει».

Στα συνέδρια αρκεί να επικαλεστεί κάποιος συνεργασία με κάποια απ΄αυτές τις αυθεντίες για να υποστηρίξει την αξιοπιστία των ευρημάτων του και να αποτρέψει τους συνέδρους από ενοχλητικές παρατηρήσεις και ερωτήσεις.

Ομοίως, η προσθήκη του ονόματος κάποιας απ΄αυτές τις αυθεντίες στους συντάκτες των επιστημονικών δημοσιεύσεων είναι το εισιτήριο για την έγκριση και τη δημοσίευσή τους

Το ερώτημα είναι: Οι επιστημάρχες θυσιάζουν την αλήθεια στο βωμό του γοήτρου τους. (Φυσικά τη θυσιάζουν και στο βωμό των οικονομικών συμφερόντων με τα οποία είναι σε μεγάλο βαθμό διαπλεκόμενοι).

Οι απλοί γιατροί, οι απλοί μηχανικοί γιατί τους ακολουθούν; Γιατί τους υπακούουν; Για τον ίδιο λόγο που αι απλοί πολίτες γίνονται υπήκοοι των πολιτικών αυθεντιών. Υφίστανται τις ίδιες μεθόδους υποταγής όπως και οι απλοί πολίτες.


174

10.11.09

28. Το Ελπιδοφόρο Δυναμικό της Γενικευμένης Δυσαρέσκειας - H Περίπτωση των Επίορκων Γιατρών Εδώ και αρκετό καιρό ένα ρεύμα γενικευμένης δυσαρέσκειας και συνεπακόλουθης απογοήτευσης διατρέχει τις αναρτήσεις σε πολλά ιστολόγια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. αλλά και την αρθρογραφία του κατεστημένου τύπου. Η κοινωνία των ανθρώπων δείχνει σημάδια πτώχευσης. Χάνεται η συνοχή της. Πολλοί μιλούν για τον άκρατο ατομισμό που κυριαρχεί σήμερα και νοσταλγούν παλιότερες εποχές κοινωνικής συμβίωσης και αλληλοβοήθειας. Μερικοί μιλούν για το ψύχος που έχει ενσκήψει στις διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων και άλλοι για την έκπτωση όλων σχεδόν των κοινωνικών θεσμών με κατ΄εξοχήν αυτόν της πολιτικής και της οικονομίας. Κανείς, νομίζω, δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις διαπιστώσεις αυτές. Διερχόμαστε μια κατάσταση κρίσης σ΄όλους σχεδόν τους τομείς της ζωής μας. Μας διαφεύγουν, όμως, κάποιες σημαντικές όψεις της κρίσης αυτής. Η αποκαλυπτική φύσης της και το απελευθερωτικό δυναμικό της. Κοινή ερευνητική πρακτική για την αποκάλυψη της φύσης ενός φαινομένου σε όλους τους τομείς είναι η μελέτη του σε συνθήκες τεχνητής κρίσης. Στις συνθήκες αυτές αποκαλύπτονται οι επιμέρους, εν γένει, αντιτιθέμενοι παράγοντες που υπόκεινται της εκδήλωσης του φαινομένου. Για να εμφανιστούν οι παράγοντες αυτοί, το φαινόμενο πρέπει να παρακολουθηθεί σε συνθήκες που δεν επιτρέπουν την αλληλοαναίρεση της αντιτιθέμενης δράσης τους, την αλληλο-κάλυψή τους. Πρέπει να παρακολουθηθεί σε συνθήκες που η δράση του ενός παράγοντα θα υπερισχύει της δράσης του άλλου.


175

Η τεχνητή αυτή κρίση, ανάλογα με τη φύση του φαινομένου, μπορεί να πάρει τη μορφή σοκ, είτε τη μορφή εξέτασής του σε συνθήκες εκτός της συνήθους περιοχής ισχύος του. Στην περίπτωση, για παράδειγμα, ενός φαρμάκου εξετάζεται η δράση του σε συνθήκες υπερδοσολόγησής του, στην περίπτωση ενός υλικού εξετάζεται η συμπεριφορά του υποβάλλοντάς το σε ασυνήθεις καταπονήσεις, π.χ. ιδιαίτερα επιβραδυνόμενη, ή ιδιαίτερα επιταχυνόμενη καταπόνηση, είτε παρασκευάζοντάς το με ασυνήθεις ποσοστιαίες δοσολογίες, π.χ. στην περίπτωση του σκυροδέματος με ιδιαίτερα μικρή ή ιδιαίτερα μεγάλη περιεκτικότητα τσιμέντου. Η μέθοδος του σοκ εφαρμόζεται πολλές φορές εν αγνοία των υποβαλλόμενων, τόσο στην ιατρική όσο και στην οικονομία. Με τον ίδιο τρόπο και στη σημερινή κατάσταση κρίσης της κοινωνίας μας γίνονται εμφανείς παράγοντες που ενυπήρχαν πάντα, αλλά δεν γίνονταν εμφανείς γιατί αλληλεπικαλύπτονταν. Με τη λεγόμενη ¨πανδημία γρίπης¨ έρχεται στο φως η πραγματικότητα πίσω από την κατεστημένη ιατρική και το λεγόμενο λειτούργημα των ιατρών.

Η αναφορά στην πραγματικότητα αυτή παρακάτω δεν γίνεται για να ενισχύσει τη διάχυτη αίσθηση της απαξίας των πάντων και την απαισιοδοξία για τη ζωή μας. Αντιθέτως, γίνεται για να καταδείξει το απελευθερωτικό μήνυμα που συνεπάγεται η απαξία αυτή που είναι:

Να ανακαλέσουμε τη δύναμη που εκχωρήσαμε στους άλλους, στις λεγόμενες αυθεντίες.

Να επανέλξουμε τα κομμάτια του εαυτού μας που αποδιώξαμε και γίναμε λειψοί.

Να αποδιώξουμε τα κομμάτια που φιλοξενούμε μέσα μας που δεν είναι δικά μας, που δεν μας επιτρέπουν να λειτουργήσουμε ως ενιαίοι, ολοκληρωμένοι άνθρωποι.

Μεγάλη απορία και συζήτηση προκάλεσε η έρευνα που ήρθε στο φως της δημοσιότητας ότι η συντριπτική πλειοψηφία των γιατρών αρνείται να εμβολιαστεί για τη λεγόμενη νέα γρίπη.


176

Οι «λειτουργοί» της υγείας που έχουν ορκιστεί να υπηρετούν τον άνθρωπο και μόνον τον άνθρωπο, χωρίς ιδιοτέλεια, εμφανίζονται ξαφνικά επίορκοι. Εμφανίζονται να κάνουν στους ασθενείς τους αυτό που δεν θα έκαναν στον εαυτό τους και στους δικούς τους.

Η «ασυνέπεια», όμως, αυτή δεν είναι κάποια εξαίρεση. Απεναντίας. Η άρνηση των γιατρών να υποστούν οι ίδιοι και οι δικοί τους αυτά που επιφυλάσσουν στους ασθενείς τους δεν ισχύει μόνον στο θέμα των εμβολιασμών. Ισχύει για πολλές άλλες πρακτικές της κατεστημένης ιατρικής. Απλά, μέχρι τώρα ήταν εσωτερικό μυστικό. Για παράδειγμα, όπως προέκυψε από έρευνα το 1985 του Κέντρου Καρκίνου McGill που αναφέρεται στο «Ανακτώντας την υγεία μας» (Reclaiming Our Health) του John Robbins το 1998: το 75% των ογκολόγων αρνούνται για τον εαυτό τους και

τους δικούς τους να ακολουθήσουν χημειοθεραπεία σε περίπτωση που νοσήσουν από αυτό που αποκαλούν καρκίνο.

Το αρνούνται γιατί γνωρίζουν ότι η χημειοθεραπεία δεν είναι αποτελεσματική και είναι ιδιαίτερα τοξική. Όπως αναλύεται στο βιβλίο «Η μαφία του Καρκίνου» ('Die Krebsmafia') του Christian Bachmann: η χημειοθεραπεία δεν είναι παρά μετεξέλιξη των χημικών

όπλων που παρασκευάστηκαν στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο για την εξόντωση του εχθρού, μετεξέλιξη του λεγόμενου αερίου μουστάρδας (που πήρε το όνομά του από τη σήμανση «Κίτρινος Σταυρός» που υπήρχε στη συσκευασία του).

Στο βιβλίο «Η θεραπεία του καρκίνου» ("The Healing of Cancer", Marcus Books, 1990) ο ερευνητής Allen Levin, MD, UCSF, δηλώνει:

"Η πλειοψηφία των καρκινοπαθών πεθαίνουν λόγω της χημειοθεραπείας. Αυτό έχει τεκμηριωθεί εδώ και μια δεκαετία, εντούτοις οι γιατροί εξακολουθούν να τη χρησιμοποιούν».

Τα συμπεράσματα αυτά τα έχουν επιβεβαιώσει πλήθος δημοσιευμένων ερευνών. Ενδεικτικά αναφέρονται οι παρακάτω έρευνες:


177

- Φεβρουάριος 2009 με τίτλο: «Έρευνα αποκαλύπτει ότι η χημειοθεραπεία επέσπευσε ή προκάλεσε το θάνατο πολλών» (Study Reveals Chemotherapy Hastened or Caused Deaths of Many By Reuben Chow, Natural News). - - Νοέμβριος 2008 με τίτλο: «Η χημειοθεραπεία συμβάλλει στο ένα τέταρτο των θανάτων από καρκίνο»( Chemotherapy contributes to a quarter of cancer deaths ABC News. - Οκτώβριος 2004 με τίτλο:"Χημειοθεραπεία–Θεραπεία χωρίς αποτέλεσμα"(Chemotherapy - Treatment without Effect German News Magazine "Der Spiegel). - Το 2004 με τίτλο: «Η Συμβολή της κυτταροτοξικής χημειοθεραπείας στην 5-ετή επιβίωση Ενηλίκων με Κακοήθειες «(The Contribution of Cytotoxic Chemotherapy to 5-Year Survival in Adult Malignancies Clinical Oncology (2004) Από την έρευνα διαπιστώθηκε ότι οι ενήλικες που επιβιώνουν πέντε χρόνια είναι το πολύ 2,3 % στην Αυστραλία, και 2,1% στις ΗΠΑ. Παρόλα αυτά, το σύνολο σχεδόν των ογκολόγων συνιστά και εφαρμόζει χημειοθεραπεία στους ασθενείς του. Πρόσφατες έρευνες που δημοσιοποιήθηκαν ακόμη και στον τύπο, αλλά δεν δόθηκε συνέχεια, επιμαρτυρούν για σημαντικό ποσοστό αυτοθεραπείας ασθενών, πράγμα το οποίο τεκμηριώνει και αποδεικνύει με κλινικές μελέτες η GERMAN NEW MEDICINE THERAPY (βλ. και The new Home of German New Medicine). Η μεγάλη έξαρση των λεγόμενων κρουσμάτων καρκίνου σηματοδοτήθηκε με την εφαρμογή των πρακτικών διάγνωσης και θεραπείας της κατεστημένης ιατρικής.

Μέχρι τότε, η ασθένεια ήταν σχεδόν ανύπαρκτη και εξακολουθεί να είναι ανύπαρκτη σε πρωτόγονες κοινωνίες και κοινωνίες λιγότερο ιατροκρατούμενες, όπως οι παραδοσιακοί Εσκιμώοι, οι Hunzas στα Ιμαλάϊα και οι Ινδιάνοι του Αμαζονίου. Είναι, επίσης, γνωστά στην ιατρική κοινότητα τα αποτελέσματα ερευνών για την αναποτελεσματικότητα και την επικινδυνότητα των διαγνωστικών τους πρακτικών, όπως για παράδειγμα των


178

μαστογραφιών. Αρκετές έρευνες μιλούν για τις αχρείαστες εγχειρήσεις ως αποτέλεσμα των μαστογραφιών και επισημαίνουν τον κίνδυνο πρόκλησης της ασθένειας από την εφαρμογή τους, βλ. http://www.healingcancernaturally.com/hirneise-chemotherapy-cures.html.

Παρόλα αυτά, οι συχνές μαστογραφίες έχουν ανακηρυχθεί σε στρατηγικό στόχο και προωθούνται από την πλειοψηφία των γιατρών. Ο Δρ Epstein, MD, ομότιμος καθηγητής της περιβαλλοντικής και εργασιακής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις και συγγραφέας του βιβλίου "The Politics of Cancer Revisited" μιλάει για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Και το ερώτημα είναι; Γιατί το κάνουν; Είναι μόνον γιατί οι γιατροί εξαγοράζονται από τις εν πολλαίς αμαρτίαις φαρμακοβιομηχανίες, τις εταιρίες διαγνωστικών μηχανημάτων και τις διαγνωστικές κλινικές για το οποίο έχουν γραφεί τόσο πολλά; Είναι όλοι οι ιατροί τόσο ασυνείδητοι; Μάλλον, θα ήταν άδικο να ισχυριστούμε κάτι τέτοιο. Δεν μπορούμε να αμφισβητούμε συλλήβδην την καλή πρόθεση μιας ολόκληρης τάξης επαγγελματιών.


179

16.11.09

29. Ερωτήματα για τη Στάση των Παραγόντων στη Λεγόμενη Πανδημία Γρίπης

"Το μόνο ασφαλές εμβόλιο είναι αυτό που δεν χρησιμοποιείται ποτέ "

James R. Shannon,τέως διευθυντής αμερικανικού εθνικού συμβουλίου υγείας

. "Tα παιδιά που εμβολιάζονται για γρίπη έχουν τρεις φορές

μεγαλύτερο κίνδυνο να νοσηλευτούν για γρίπη" Children Who Get Flu Vaccine Have Three Times Risk Of Hospitalization

Οι θάνατοι (κυρίως παιδιών) σε Αφρική και Ασία

είναι μόνον από ελονοσία 3000 ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ. Γιατί αυτό δεν αποτελεί καν είδηση ενώ "η πανδημία"

με τα ελάχιστα θύματα μονοπωλεί τα ΜΜΕ, κινητοποιεί παγκόσμιους οργανισμούς και κυβερνήσεις;

A. Τί Λένε οι Οδηγίες του Εμβολίου και οι Ευθύνες των Παραγόντων Στις οδηγίες του εμβολίου της Glaxo αναφέρεται ρητά ότι το εμβόλιο δεν είναι για παιδιά και ότι δεν υπάρχουν στοιχεία για εγκύους. Η επικεφαλής της επιτροπής πανδημίας έβγαινε κάθε τόσο στα κανάλια και διαβεβαίωνε το αντίθετο. Οι οδηγίες στα ελληνικά υπάρχουν στην ιστοσελίδα: http://www.healthview.gr/sites/default/files/emea-combined-h832el.pdf 1. Στη σελίδα 29 και 30 στην παράγραφο: Τι είναι το Pandemrix και ποια είναι η χρήση του, αναφέρεται:

«Το Pandemrix είναι ένα εμβόλιο που χρησιμοποιείται σε ενήλικες 18 ετών και άνω για προφύλαξη από την πανδημική γρίπη» ι“Δεν υπάρχουν στοιχεία σχετικά με τη χρήση του Pandemrix σε έγκυες γυναίκες"


180

Στο Παράρτημα Ι με τίτλο: ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ στη σελίδα 3, παράγραφο 4.2:Δοσολογία και τρόπος χορήγησης, αναφέρεται ότι «Δεν υπάρχει εμπειρία στα παιδιά»

2. Στη σελίδα 3 αναφέρεται:

“Δεν υπάρχουν δεδομένα για τη χορήγηση του πριν ή μετά από άλλους τύπους εμβολίων κατά της γρίπης τα οποία προορίζονται για προπανδημική ή πανδημική χρήση”

Η επικεφαλής συνιστούσε να γίνει και το κοινό αντιγριπικό και το “πανδημικό” εμβόλιο. 3. Στη σελίδα 3 αναφέρονται ως αντενδείξεις:

” Ιστορικό αναφυλακτικής (δηλ. απειλητικής για τη ζωή) αντίδρασης σε κάποιο από τα συστατικά ή στα ίχνη υπολειμμάτων (αυγά και πρωτεΐνες ορνίθων, ωολευκωματίνη, φορμαλδεΰδη, θειική γενταμυκίνη και δεοξυχολικό νάτριο) αυτού του εμβολίου”.

Εκτός από τα αυγά, για τη φορμαλδεΰδη και τα άλλα συστατικά πόσοι γνωρίζουν αν είναι αλλεργικοί σ΄αυτά; 4. Στη σελίδα 3 σχετικά με πιθανές ανεπιθύμητες παρενέργειες αναφέρονται ως

Συχνές και πολύ συχνές παρενέργειες:

Λεμφαδενοπάθεια, αρθραλγία, μυαλγία, ρίγη, γριπώδης συνδρομή, κεφαλαλγία, αυξημένη εφίδρωση, κόπωση, πυρετός, κακουχία, (λιγότερο συχνές) διαταραχές του αιμοποιητικού και του λεμφικού συστήματος.

Πολύ συχνές ορίζονται αυτές που εμφανίζονται με συχνότητα μεγαλύτερη του 10%.

Δηλαδή αναφέρεται ότι περισσότεροι από 1 στους 10 εμβολιαζόμενους θα εμφανίσει γρίπη, αφού με τα συμπτώματα αυτά γίνεται η διάγνωση της γρίπης 5. Στη σελίδα 29 των οδηγιών του εμβολίου αναφέρεται:

«Όπως συμβαίνει με όλα τα εμβόλια, το Pandemrix μπορεί να μην προστατεύσει πλήρως όλα τα άτομα που εμβολιάζονται»

Στη σελίδα 6 υπάρχει ανάλυση στοιχείων από τα οποία μπορεί να συμπεράνει κανείς προστασία 38 έως 45% των εμβολιαζόμενων.


181

Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα http://www.newswithviews.com/Ciola/greg109.htm

σύμφωνα με στοιχεία του ίδιου του CDC (Αμερικανικού Οργανισμού Υγείας), η πρόληψη της γρίπης με τον εμβολιασμό στο παρελθόν κυμαινόταν μεταξύ 30-40%. Δηλαδή το 60-70% των ατόμων που εμβολιάζονται δεν προστατεύονται από τη γρίπη.

Η επικεφαλής διαβεβαίωνε το αντίθετο.

Όπως σχολιάζεται στο κεφ. 23, στην πραγματικότητα η προστασία των εμβολίων γρίπης είναι μικρότερη του 1,5%.

B. Ερωτήσεις για τους Παράγοντες των Επιτροπών Υγείας 1. Ποιο σκοπό εξυπηρετούσαν οι γενναιόδωρες διαφημίσεις, όχι των φαρμακοβιομηχανιών, αλλά των κρατικών υπηρεσιών υγείας, που ενημέρωναν το κοινό ότι γίνεται εμβολιασμός και να προσέλθει. Οι διαφημίσεις ενημέρωναν τους ακροατές και θεατές των ραδιοφωνικών σταθμών και των καναλιών αυτό που δια μακρών είχαν ακούσει στα δελτία ειδήσεων που προηγούνταν των διαφημίσεων. 2. Ποια η αιτία για τη σχιζοειδή συμπεριφορά των υπεύθυνων από τη μία να μας λένε ότι η νέα γρίπη είναι ήπια και πολλοί μπορεί να την έχουμε περάσει χωρίς να το έχουμε καν αντιληφθεί και από την άλλη να γίνεται για πρώτη φορά στα χρονικά της χώρας γενικευμένος εμβολιασμός και να ξοδεύονται τόσα χρήματα των πολιτών για εμβόλια, οργάνωση υπηρεσιών, αντιμισθίες παραγόντων, ειδικά επιδόματα εμβολιαζόμενου ιατρονοσηλευτικού προσωπικού και τηλεοπτικές καμπάνιες διαφήμισης των εμβολίων; Από τη μία να μας λένε ότι μπορεί να έχουμε αντισώματα (αφού μπορεί να την έχουμε περάσει ασυμπτωματικά) και να είμαστε έτσι άτρωτοι στον ιό και από την άλλη να μας αναγκάζουν να κάνουμε όλοι το εμβόλιο χωρίς να γίνεται έλεγχος αντισωμάτων. 3. Γιατί ανήγγειλαν αριθμό θανάτων από τη νέα γρίπη χωρίς να τους συσχετίζουν με τον αριθμό θανάτων που συνέβαιναν την ίδια περίοδο από άλλες ασθένειες; Γιατί δεν ανήγγειλαν τους θανάτους ως ποσοστό των συνολικών θανάτων και δεν το


182

συνέκριναν με το αντίστοιχο ποσοστό της περσινής γρίπης; Γιατί με τον τρόπο αυτό, παραβιάζοντας την απλή λογική, απέκρυβαν το αμελητέο ποσοστό θανάτων από τη νέα γρίπη; 4. Γιατί αποσιωπούσαν τον απείρως μεγαλύτερο ποσοστό θανάτων από παρενέργειες φαρμάκων και από νοσοκομειακές λοιμώξεις; 5. Γιατί δεν ερευνήθηκε κατά πόσον οι θάνατοι που στη συντριπτική πλειοψηφία τους αφορούσαν σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς ενδέχετο να οφείλονταν σε παρενέργειες του Ταμιφλού, βλ. παρακάτω, ή σε ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις; 6. Ο φόβος είναι γνωστό ότι καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα. Απληροφόρητοι άνθρωποι συνέρρεαν στα νοσοκομεία έντρομοι ως αποτέλεσμα της προπαγάνδας μέσω των ΜΜΕ. Σε τί βαθμό ο φόβος αυτός ευθύνεται για την επιδείνωση των ασθενών που εισάγονταν για νοσηλεία;

Γ. Ερωτήματα για το Ταμιφλού και για Άσκοπες Δαπάνες 1. Ενώ ήταν γνωστή από το παρελθόν η επικινδυνότητα αλλά και η αναποτελεσματικότητα του Τamiflu τον πρώτο καιρό άφηναν να το εφοδιάζονται αφειδώς από τα φαρμακεία χωρίς συνταγή για προληπτικούς λόγους και μόνον αφού εξαντλήθηκαν τα αποθέματα και δημοσιοποιήθηκε από ιστολόγια η επικινδυνότητά του μίλησαν για υποχρεωτική συνταγή και συγκράτηση. Σημειωτέον ότι το Tamiflu στο ίδιο το φυλλάδιό του γράφει ότι - Ενεργεί μόνον αν ληφθεί μέσα στις 48 πρώτες ώρες - Η επωφελής δράση του είναι να επιταχύνει την ανάρρωση κατά μία ημέρα Δηλαδή δεν έχει καμία προληπτική δράση, ούτε θεραπευτική. 2. Όπως αναφέρει ο καθηγητής Κρεμαστινός σε συνέντευξη του στο Βήμα βλ. http://www.tovima.gr/default.asp?pid=15/11/2009 έγινε κατασπατάληση χρημάτων:


183

2.1 Χρησιμοποίησαν κατ΄εξαίρεση στην Ελλάδα (τις εντελώς αναποτελεσματικές και προσβλητικές για τον πολίτη) θερμοκάμερες στα αεροδρόμια για να αποτρέψουν την είσοδο της γρίπης στη χώρα, γεγονός το οποίο προκάλεσε θυμηδία σε ολόκληρο τον κόσμο. Η προμήθεια και εγκατάσταση των πανάκριβων θερμοκαμερών καθώς και το κόστος του προσωπικού που απασχολήθηκε ανέβασαν σημαντικά το κόστος (και επέτειναν τις εντυπώσεις για τη σοβαρότητα της «πανδημίας») 2.2 Συγκρότησαν εθνικές και πανεθνικές επιτροπές για την πανδημία γρίπης, που δεν προσέφεραν, διότι απλούστατα ήταν υποχρεωμένες να αντιγράφουν τις καθημερινές οδηγίες που εξέδιδε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Οι κινήσεις αυτές δημιούργησαν τεράστια ανησυχία στο κοινό και αύξησαν σημαντικά το κόστος 3. Μολονότι όπως προέκυψε από έρευνα που παρουσίασε ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Λοιμώξεων σχετικά με το πόσοι από το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό των νοσοκομείων θα κάνουν το εμβόλιο, το εμβόλιο προτίθεντο να το κάνουν το 7% των νοσηλευτών, ενώ «ένας στους δέκα γιατρούς απάντησε πως «πιθανόν» και να το κάνει- δεν έχει ωστόσο «κλειδώσει» την απόφασή του» γιατί το θεωρούσαν ανασφαλές αφού ήταν πειραματικό, βλ. http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4544558&ct=1 η επικεφαλής της επιτροπής με τις δημόσιες εμφανίσεις της και τις νουθεσίες της προς τους γιατρούς κλόνισε την εμπιστοσύνη προς αυτούς. Δ. Σχετικά με τις Ευθύνες του Ίδιου του ΠΟΥ 1. Τον Ιούνιο ο ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) κηρύσσει πανδημία. Η κήρυξη της πανδημίας θέτει τον ΠΟΥ υπεράνω της δικαιοδοσίας των κρατών. Ενώ ο ΠΟΥ εν γένει συμβουλεύει τα κράτη σε θέματα υγείας, σε περιόδους πανδημίας εντέλλει τα κράτη. Δηλαδή σε περιόδους πανδημίας την εξουσία την αναλαμβάνει ο ΠΟΥ.

Με βάση τις εντολές του ΠΟΥ, πληροφορηθήκαμε από τα κανάλια την 1η Αυγούστου για υποχρεωτικό εμβολιασμό όλου του πληθυσμού στην Ελλάδα, όπως και στις άλλες χώρες.


184

Υποχρεωτικός εμβολιασμός σημαίνει κυρώσεις για όσους αρνηθούν: καραντίνα, χρηματική ποινή, εκδίωξη από εργασία, από σχολείο, κλπ.

Για να κηρυχθεί πανδημία σύμφωνα με τα ισχύοντα μέχρι τότε έπρεπε να υπάρχει σημαντικός αριθμός νεκρών από μια επιδημία σε πολλές χώρες. Αυτό δεν συνέβαινε. Υπήρχαν κάποια λιγοστά κρούσματα ήπιας μορφής σε μερικές χώρες.

Νεκροί υπήρχαν μόνον λίγοι στο Μεξικό στο οποίο είχε προηγηθεί εμβολιασμός.

Ο ΠΟΥ αλλάζει με σύντομες διαδικασίες τα μέχρι τότε ισχύοντα και δεν απαιτείται πια η ύπαρξη νεκρών σε αρκετές χώρες για την κήρυξη πανδημίας. Αρκεί η ύπαρξη μόνον απλών κρουσμάτων.

2. Κάθε χρόνο από την εποχική γρίπη υπάρχουν πάμπολλα κρούσματα, υπάρχουν νεκροί σε όλες τις χώρες του κόσμου και ο αριθμός τους ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες. Ο ΠΟΥ δεν κηρύσσει κατάσταση πανδημίας για την επιδημία αυτή.

3. Την κατάσταση πανδημίας για το 1999 την είχε ήδη αναγγείλει στέλεχος του ΠΟΥ από το 1995. 4. Μια από τις φαρμακευτικές εταιρίες στην οποία ανέθεσε ο ΠΟΥ την παραγωγή του νέου εμβολίου, η Baxter, το Φεβρουάριο έστειλε σε 18 χώρες εμβόλια γρίπης για εμβολιασμό του πληθυσμού τους στα οποία από τυχαίο μη υποχρεωτικό έλεγχο που έκανε ένας υπάλληλος με δική του πρωτοβουλία στη Τσεχοσλοβακία βρέθηκε ότι περιείχαν μη απενεργοποιημένο τον ιό τον σχετιζόμενο με τη σημερινή γρίπη. Πέθαναν όλες οι νυφίτσες στις οποίες δοκίμασε το εμβόλιο.

5. Ο ΠΟΥ δεν προέβη σε οποιαδήποτε έρευνα ούτε επέβαλε οποιαδήποτε κύρωση στην παραπάνω εταιρία.

Μια εταιρία που θα ευθύνονταν για χιλιάδες των χιλιάδων θανάτους δεν εκλήθη καν σε απολογία. Μια περίπτωση μελλοντικής γενοκτονίας δεν δημοσιοποιήθηκε καν. Αντιθέτως ο ΠΟΥ επιβράβευσε την εταιρία αναθέτοντας της το νέο εμβόλιο.

6. Αν δεν είχε εντοπιστεί τυχαία στη Τσεχοσλοβακία το εμβόλιο-όλεθρος σήμερα θα είχαμε πραγματικά αρκετούς νεκρούς σε


185

αρκετές χώρες και θα είχαμε πράγματι πανδημία όπως είχε προβλέψει ο ΠΟΥ.

7. Μετά την διαρροή των παραπάνω και άλλων πληροφοριών πρώτα από εναλλακτικές πηγές πληροφόρησης και μετά από τα επίσημα ΜΜΕ, ο ΠΟΥ δεν απέσυρε την εντολή των υποχρεωτικών εμβολιασμών, αλλά άλλαξε τακτική. Αντί να ασκήσει Veto και να επιβάλλει τους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς μέσω κρατικής βίας και κυρώσεων, επιχείρησε να τους επιβάλλει εντείνοντας την τρομοκράτηση των πολιτών μέσω ψευδών ειδήσεων και παραπλανητικών χειρισμών.

8. Παραγγέλλει όλα τα κρούσματα γρίπης να καταλογίζονται ως κρούσματα της νέας γρίπης. Στην Αμερική αρκεί κάποιος να σηκώσει το τηλέφωνο και να πει ότι έχει πυρετό, βήχα, κλπ για να καταγραφεί ως κρούσμα της νέας γρίπης.

9. Αναγγέλλει κάθε σποραδικό θάνατο από επιπλοκές γρίπης με τυμπανοκρουσίες στα ΜΜΕ όλου του κόσμου. Καμία αναφορά δε γίνεται για τα πάμπολλα θύματα της εποχικής γρίπης και των άλλων ασθενειών.

10. Παραγγέλλει κλείσιμο σχολείων με κάθε απλό κρούσμα “γριπώδους” συνδρομής δημιουργώντας κλίμα ανησυχίας στους γονείς και ευρύτερα στην κοινωνία.

Τόσα χρόνια κανένα σχολείο δεν έκλεινε με τα πάμπολλα κρούσματα εποχικής γρίπης. 11. Για να επιτείνει ακόμη την ατμόσφαιρα παραγγέλλει απόσταση ενός μέτρου μεταξύ των θρανίων στα σχολεία. Δεν προβλέπει τίποτα για το συνωστισμό στα διαλείμματα, στα γήπεδα, στις συναυλίες κ.α.

12. Δεν επιτρέπει την εξέταση των στοιχείων που αναγγέλλει για την πανδημία σε ανεξάρτητους ερευνητές. Ερευνητές του δικτύου ειδήσεων CBS μετά από επανειλημμένες άκαρπες προσπάθειες για έλεγχο των στοιχείων μπόρεσαν να συγκεντρώσουν στατιστικά στοιχεία από 50 πολιτείες των ΗΠΑ και έκπληκτοι ανακάλυψαν ότι τα κρούσματα που ανακοινώνονταν ήταν διογκωμένα περισσότερο από 50 φορές.


186

Σε πολλές πολιτείες βρέθηκε ότι μόνον το 1 έως 2% των «πιθανών» ή «τεκμηριωμένων» κρουσμάτων της νέας γρίπης ήταν πράγματι η νέα γρίπη. Τα περισσότερα δεν ήταν ούτε καν η εποχική γρίπη (Βλ. Swine Flu Cases Overestimated? – CBS News).

13. Ενσπείρει ανησυχίες για σοβαρότερη εξέλιξη της γρίπης αποσιωπώντας ότι στην περίπτωση αυτή τα εμβόλια που έχουν παρασκευαστεί είναι άχρηστα, γιατί είτε ο ιός έχει μεταλλαχθεί είτε πρόκειται για νέο ιό.

Σήμερα ο ΠΟΥ λέει ότι παραπλανήθηκε από τους συμβούλους του, βλ. επόμενο κεφάλαιο.

Αλλά την απόφαση για αναγκαστικό εμβολιασμό των 194 χωρών που είναι στην δικαιοδοσία του ΠΟΥ πήραν στελέχη των φαρμακοβιομηχανιών Baxter, Novartis, Glaxo-Smith Kline΄και Sanofi Santoz που ήταν στη συμβουλευτική του επιτροπή.

Οι φαρμακοβιομηχανίες αυτές είναι οι παρασκευαστές του εμβολίου (για τις οποίες εκκρεμούν παλιότερες και νεώτερες προσφυγές για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και κατηγορίες που διερευνά και το FBI) βλ. http://www.naturalnews.com/026723_health_vaccines_immune_system.html

- Ο γενικός συμβουλάτορας και εκπονητής του σχεδίου δράσης για την “πανδημία” στις ΗΠΑ ήταν ο διευθυντής στη φαρμακοβιομηχανία GlaxoSmithKline, και από την αρχή της «πανδημίας υπήρχαν δημοσιεύματα για χρηματισμό του, βλ. http://www.dailymail.co.uk/news/article-1202389/Government-virus-expert-paid-116k-swine-flu-vaccine-manufacturers.html


187

2.1.10

30. Ομόφωνο Ψήφισμα της Επιτροπής Υγείας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να Ερευνηθεί το Σκάνδαλο της «Πανδημίας» και οι Διασυνδέσεις του ΠΟΥ

Το 1918-19, κατά τη διάρκεια της ισπανικής γρίπης των πτηνών, μόνον οι στρατιώτες και άλλα άτομα που

είχαν εμβολιασθεί κατά της γρίπης αρρώστησαν και πέθαναν. Εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από το θανατηφόρο εμβόλιο

για το οποίο ο οργανισμός δεν είχε φυσική άμυνα.

Αυτοί που αρνήθηκαν το εμβόλιο παρέμειναν υγιείς, μολονότι βοηθούσαν τους αρρώστους και μετέφεραν τους νεκρούς. Ομοίως και από τον εμβολιασμό το 1976, για την

τότε πανδημία των χοίρων οι άνθρωποι πέθαναν και πολλοί παρέλυσαν από το εμβόλιο και όχι από τον ιό των χοίρων.

Βλ. Officials Are Urged to Heed Lessons of 1976 Flu Outbreak

Η Επιτροπή Υγείας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ψήφισε ομόφωνα ψήφισμα που ζητάει να ξεκινήσει έρευνα σχετικά με την επιρροή των φαρμακευτικών εταιρειών στην παγκόσμια εκστρατεία για την "πανδημία" της γρίπης των χοίρων, βλ. http://globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=16667

Το ψήφισμα εισηγήθηκε ο Δρ Wolfgang Wodarg, πρώην μέλος του SPD της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Βουλής και νυν πρόεδρος της επιτροπής υγείας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. O Wodarg είναι ιατρός και επιδημιολόγος, ειδικός σε ασθένειες των πνευμόνων και την περιβαλλοντική ιατρική, ο οποίος θεωρεί την εκστρατεία του ΠΟΥ για την "πανδημία" της γρίπης των χοίρων ως "ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα του αιώνα." Στην ιστοσελίδα του http://www.wodarg.de/english/html αναφέρει:

"Οι φαρμακευτικές εταιρείες για να προωθήσουν τα πατενταρισμένα φάρμακα και εμβόλια κατά της γρίπης, επηρέασαν επιστήμονες και επίσημους οργανισμούς, υπεύθυνους για τη δημόσια υγεία να κινητοποιήσουν τις κυβερνήσεις σ΄όλον τον κόσμο και να τις κάνουν να σπαταλήσουν πόρους για


188

αναποτελεσματικές στρατηγικές εμβολιασμών και να εκθέσουν χωρίς λόγο εκατομμύρια υγιών ανθρώπων στον κίνδυνο αγνώστου αριθμού παρενεργειών ανεπαρκώς δοκιμασμένων εμβολίων.

Οι εκστρατείες για την «γρίπη των πτηνών" (2005/06) σε συνδυασμό με την εκστρατεία για τη «γρίπη των χοίρων" φαίνεται να έχουν προκαλέσει σε μεγάλο βαθμό ζημιά όχι μόνον σε μερικούς από τους ανθρώπους που εμβολιάστηκαν και στους προϋπολογισμούς των κρατών, αλλά και στην αξιοπιστία και την λογοδοσία σημαντικών διεθνών οργανισμών υγείας.

Το Συμβούλιο της Ευρώπης και τα κράτη -μέλη θα πρέπει να ζητήσουν άμεσες έρευνες και τις συνέπειες τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Ο ορισμός απειλητικής πανδημίας δεν πρέπει να επηρεάζεται από αυτούς που εμπορεύονται φάρμακα. Όταν τον Απρίλιο του 2009 ανακοινώθηκαν εσπευσμένα μερικές εκατοντάδες συνήθη κρούσματα γρίπης στην πόλη του Μεξικού ως η αρχή μιας νέας απειλητικής πανδημίας, οι επιστημονικές ενδείξεις για αυτήν την κρίση ήταν λιγοστές. Παρ΄ όλα αυτά, ξεκίνησε αμέσως μια ιστορία επείγουσας κατάστασης σ΄όλο τον κόσμο, η οποία διαδόθηκε με ιδιαίτερο οίστρο από τα κινδυνολογούντα μέσα μαζικής ενημέρωσης και νομιμοποιήθηκε από την κήρυξη πανδημίας από τον ΠΟΥ, τον οργανισμό που είναι ο παγκόσμιος οργανισμό για την επιδημιολογική επιτήρηση.

Και όλο αυτό, μολονότι τα προγράμματα εμβολιασμού κατά της γρίπης αποτελούν ήδη ρουτίνα στις περισσότερες χώρες. Είναι πάγια τακτική να λαμβάνονται υπόψη όλες οι αναμενόμενες ποικιλίες των ιών της γρίπης ώστε να προκύπτει ένα καλά προσαρμοσμένο πολυδύναμο εμβόλιο.

Όμως, με την εμφάνιση των κρουσμάτων στο Μεξικό, ο ΠΟΥ σε συνεργασία με ορισμένες μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες και τους επιστήμονές τους επαναπροσδιόρισαν τον ορισμό της πανδημίας και χαμήλωσαν το όριο συναγερμού.

Τα νέα αυτά πρότυπα ανάγκασαν τους πολιτικούς στα περισσότερα κράτη να αντιδράσουν άμεσα και να υπογράψουν εμπορικές συμφωνίες για πρόσθετα και νέα εμβόλια κατά της «γρίπης των χοίρων» και να δαπανήσουν δισεκατομμύρια δολάρια για να ανταποκριθούν σε αυτό το ανησυχητικό σενάριο που προωθούσαν η Big Pharma, τα μέσα ενημέρωσης και ο ΠΟΥ.


189

Από τις αρχές Απριλίου του 2009 ήταν σαφές ότι αναμενόταν ένας νέος συνδυασμένος ιός γρίπης, όπως συνέβαινε σχεδόν κάθε χρόνο πριν. Από τα πρώτα κρούσματα στο Μεξικό ήταν, επίσης, προφανές, ότι αυτός ο νέος υπότυπος ιού της γρίπης ήταν λιγότερο βλαπτικός από ό,τι τα προηγούμενα έτη.

Παρ 'όλα αυτά, η «εκστρατεία για τη γρίπη των χοίρων" μονοπωλούσε τα προγράμματα των τηλεοράσεων, τις εφημερίδες, τις υγειονομικές υπηρεσίες, τα ασθενοφόρα και τα νοσοκομεία.

Ποτέ άλλοτε δεν είχε διεξαχθεί τόσο ενδελεχής και εκτεταμένη έρευνα για ίχνη ενός ιού. Επί πλέον, πολλές περιπτώσεις θανάτων που τύχαινε να συμπίπτουν με θετικές ενδείξεις για τον ιό H1N1 αποδίδονταν στην «γρίπη των χοίρων» και χρησιμοποιήθηκαν για να εντείνουν τον φόβο.

Επιπλέον, έχει αποδειχθεί, ότι τουλάχιστον το ένα τρίτο του πληθυσμού ηλικίας άνω των 60 είχε ανοσία, λόγω της γρίπης στο δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα. Η φετινή επιδημία γρίπης, η "πανδημία", ήταν ανακούφιση για την παγκόσμια υγεία, συγκρινόμενη με τις συνέπειες από τη γρίπη τα περασμένα χρόνια. Η περίοδος κρουσμάτων γρίπης στην Αυστραλία η οποία έχει ήδη παρέλθει μαζί με το χειμώνα στη χώρα αυτή, έχει δώσει πρόσθετα στοιχεία ότι η προσβολή με τη "γρίπη των χοίρων" προστατεύει από άλλους πιο επικίνδυνους τύπους ιών. Εν τούτοις, παρατηρούμε ότι το φιάσκο της πανδημίας της «γρίπης των πτηνών» εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για την προώθηση επικίνδυνων εμβολίων.

Τα θύματα ανάμεσα στα εκατομμύρια ανθρώπων που εμβολιάστηκαν χωρίς λόγο πρέπει να προστατευτούν από τα κράτη τους και ανεξάρτητες επιστημονικές αναφορές θα πρέπει να δώσουν στοιχεία και διαφάνεια για τα ΕΘΝΙΚΑ και -ενδεχομένως-και ΕΥΡΩΠΑΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ".

Ερώτημα: Τί απέγινε η επείγουσα προκαταρκτική εξέταση που διέταξε το Νοέμβριο ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Ρόδου κ. Κωνσταντίνος Μπούτσικος σχετικά με το θέμα;


190

2.7.09

31. Η Αμαρτωλή Ιστορία των Φαρμακοβιομηχανιών

Επιτυχημένη αντιπρόσωπος φαρμακοβιομηχανιών μιλάει για τους θανάσιμους κινδύνους που ελλοχεύουν

σε πολλά φάρμακα. Θύμα και η ίδια ολέθριων παρενεργειών φαρμάκων από τις οποίες απαλλάγηκε με φυσικές θεραπείες αποχώρησε από τη δουλειά της και αφιερώθηκε στη δημοσιοποίηση τους.

Έχει καταθέσει σε επιτροπές του κογκρέσου και δίνει διαλέξεις σε πόλεις των ΗΠΑ. Την εμπειρία της την έχει καταγράψει στο βιβλίο της: "Μαρτυρίες ενός προωθητή

φαρμάκων" (Confessions of an Rx Drug Pusher). Την ιστορία της και πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία μπορεί να δει κανείς στην ιστοσελίδα http://www.gwenolsen.com/

Α. TO OIKONOMIKO ΣΚΑΝΔΑΛΟ

1. Σύγκριση κόστους συστατικών και τελικής τιμής φαρμάκων ευρείας κυκλοφορίας, βλ. http://www.health-report.co.uk/obscene_drug_mark_ups.htm

- Xanax 1 mg Τιμή(100 tablets): $136.79 Κόστος συστατικών $0.024 Ποσοστό υπερτίμησης 569.958%

- Prozac 20 mg Τιμή(100 tablets): $247.47 Κόστος συστατικών : $0.11 Ποσοστό υπερτίμησης: 224.973%

- Norvasec 10 mg Τιμή(100 tablets): $188.29 Κόστος συστατικών : $0.14 Ποσοστό υπερτίμησης: 134.493%

- Tenormin 50 mg Τιμή(100 tablets): $104.47 Κόστος συστατικών : $0.13 Ποσοστό υπερτίμησης: 80.362% 2. Η υψηλή τιμή οφείλεται στο υψηλό κόστος της έρευνας; Όχι.

Στο μεγαλύτερο μέρος τους οι έρευνες γίνονται με κρατική χρηματοδότηση. Οι φαρμακοβιομηχανίες μπορούν και παίρνουν τα αποτελέσματα από τους κρατικούς οργανισμούς έρευνας και τα πανεπιστήμια.


191

Στην ουσία οι φαρμακοβιομηχανίες, αντίθετα απ΄ό,τι ισχυρίζονται, είναι εταιρίες παραγωγής και marketing και όχι δημιουργίας (έρευνας). Τα τρία τέταρτα του κόστους τους πηγαίνουν στo marketing, βλ. http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/shows/other/interviews/angell.html. 3, Αυξάνουν αυθαίρετα τις τιμές ακόμη και πάνω από 1000%

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Minnesota εντόπισαν π.χ. ότι η τιμή του φαρμάκου Acthar (χρησιμοποιείται για τη θεραπεία σπασμών σε βρέφη) αυξήθηκε 1.424 % από $1.650 σε $ 23.000. Η εξήγηση; «Απλά φαίνεται ότι κανείς δεν τις ελέγχει» λέει ο Stephen Schondelmeyer του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, βλ. Big Pharma Quietly Hikes Drug Prices 100 Percent or More

Β. ΤΟ ΗΘΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ

1. Καταδικάζεσαι για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, και όταν αποφυλακίζεσαι γίνεσαι πρόεδρος της ισχυρότερης φαρμακοβιομηχανίας.

Ο Fritz ter Meer καταδικάστηκε στη Νυρεμβέργη για διενέργεια πειραμάτων σε κρατούμενους στο Άουσβιτς. Μόλις αποφυλακίζεται επτά χρόνια μετά, το 1956, γίνεται πρόεδρος της, βλ. Bayercrimes against humanity, Bayer 2. Προώθηση ναρκωτικών σε παιδιά

Πριν 100 χρόνια η Bayer διαφήμισε την ηρωίνη σαν ένα μη εθιστικό φάρμακο για το βήχα των παιδιών. (Το όνομα ηρωίνη προκύπτει από τη γερμανική λέξη heroisch, που σημαίνει ηρωικός) Το απέσυρε το 1910 ενώ το Αμερικανικό κογκρέσο το 1914 επέτρεψε να συνεχίζει να συνταγογραφείται ως φάρμακο μέχρι το 1924 που το απαγόρευσε, βλ. http://en.wikipedia.org/wiki/Heroin 3. Προώθηση Αμφεταμινών σε Παιδιά

Σήμερα 85 χρόνια μετά, τα ναρκωτικά (αμφεταμίνες) συνεχίζουν να συνταγογραφούνται σε παιδιά για μια νέα εφευρεμένη νόσο την λεγόμενη ADHD (διαταραχή προσοχής)

ενώ πρόσφατα εγκρίθηκε από την FDA να δίνονται σε παιδιά μέχρι και 10 ετών αντιψυχωτικά όπως το serequel και το Zyprexa (τα οποία τους προκαλούν τρομακτική εμπειρία ψευδαισθήσεων).


192

4. Όλα τα ναρκωτικά έχουν παρασκευαστεί από φαρμακο-βιομηχανίες, βλ. ttp://www.naturalnews.com/021768_meth_heroin_drug_companies.html 5. Προώθηση φαρμάκων που γνωρίζουν ότι δεν δρουν

Πρόσφατα παραδείγματα:

-Σε δίκη της εταιρίας 'Eli Lilly & Co. για οικονομικά σκάνδαλα αποκαλύφθηκε ότι προωθούσε το αντιψυχωτικό φάρμακο Zyprexa για την άνοια των ηλικιωμένων ενώ γνώριζε τα αποτελέσματα έρευνας ότι είναι αναποτελεσματικό και αυξάνει τους θανάτους.

Παρά την αποκάλυψη αυτή πήρε έγκριση από την FDA (τον αμερικανικό ΕΟΦ) -Η FDA ενέκρινε το αντικαταθλιπτικό Lexapro (escitalopram) της εταιρίας Forest Laboratories για χρήση σε παιδιά και εφήβους, ενώ έχουν γίνει αγωγές σε 11 πολιτείες για δωροδοκία παιδιάτρων για την προώθηση του φαρμάκου και ενώ η εταιρία γνώριζε ότι το φάρμακο είναι αναποτελεσματικό για τη θεραπεία της κατάθλιψης σε παιδιά, ακόμη και αν η χρήση αυτή δεν είχε εγκριθεί από την FDA κατά το χρόνο. 6. Προώθηση στο λεγόμενο Τρίτο Κόσμο φαρμάκων που γνωρίζουν ότι προκαλούν Μοιραίες Ασθένειες και τα οποία έχουν απαγορευτεί στον "Πρώτο" Κόσμο.

Για παράδειγμα:

Η αμερικανική Bayer, πούλησε ενέσεις πήξης του αίματος αξίας εκατομμυρίων δολαρίων σε Ασία, Λατινική Αμερική, καθώς και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες στα μέσα της δεκαετίας του 1980, αν και γνώριζε ότι είχαν μολυνθεί με τον ιό του AIDS και είχαν απαγορευτεί στην Αμερική.

Όχι μόνον δεν απέσυρε τα αποθέματά της αλλά συνέχισε να παράγει την ίδια μολυσμένη σειρά γιατί τη συνέφερε οικονομικά, βλ. YouTube.com April 2, 2006 New York Times May 22, 2003 7. Απάνθρωποι Πειραματισμοί σε Αδύναμους Ανθρώπους εν αγνοία τους στο Λεγόμενο Τρίτο Κόσμο αλλά και στην Αμερική, βλ. human experimentation

Πειραματισμοί σε νεογέννητα στα οποία έχουν εγχυθεί ραδιενεργές ουσίες, σε ψυχικά ασθενείς εγκλεισμένους σε


193

γιγάντια ψυγεία, σε στρατιώτες που εκτίθενται σε χημικά όπλα από την κυβέρνηση που υπηρετούν, χημικά όπλα σε παιδιά που μολύνονται με ηπατίτιδα, σε μεταλλωρύχους που τους βάζουν και πίνουν εν αγνοία τους μοιραία δηλητήρια, σε ασθενείς σε πανεπιστημιακό πανεπιστήμιο που τους εκχύνεται πλουτώνιο και άλλα αδιανόητα για κάθε φαντασία. Βλ. και Πειράματα σε ανθρώπους - TO BHMA. 8. Απάνθρωπα, απίστευτα βάναυσα πειράματα σε ζώα (πολλά για τα καλλυντικά), βλ. GREENPAGE >> Εγκλήματα Επιστήμης

. Γ. ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ

1. Επί προεδρίας του Ρόναλντ Ρίγκαν το 1980 ψηφίστηκαν νόμοι που τους επιτρέπουν να πατεντάρουν την έρευνα που χρηματοδοτείται από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH).

Έρευνα που πληρώνεται από το δημόσιο, δηλαδή από τους πολίτες, σφετερίζεται και πατεντάρεται από τις φαρμακοβιομηχανίες οι οποίες απολαμβάνουν σημαντικές φοροαπαλλαγές, βλ. Dr. Marcia Angell Σ΄αντάλλαγμα, οι φαρμακοβιομηχανίες χρηματοδοτούν τους πολιτικούς.

Είναι το πιο ισχυρό λόμπυ της Αμερικής, το οποίο το 2002 απασχολούσε στην Ουάσιγκτον 675 εκπρόσωπους ειδικών συμφερόντων (συμπεριλαμβανομένων 26 πρώην μελών του Κογκρέσου), με κόστος πάνω από $ 91 εκατομμύρια.

Το αποτέλεσμα ήταν κατακόρυφη αύξηση των εταιρικών κερδών, βλ. Dr. Marcia Angell, largest political lobby in Congress 2. Η Αμερικανική Πολιτεία λειτούργησε σχεδόν πάντα συγκαλύπτοντας τις φρικαλεότητες και τα σκάνδαλα των φαρμακοβιομηχανιών, βλ. Why is the Government Protecting the Drug Companies?

Παράδειγμα:

Στην περίπτωση της Bayer που αναφέρεται παραπάνω ενώ η γαλλική κυβέρνηση ανακάλυψε τη συγκάλυψη της Bayer και έστειλε στη φυλακή τους υπαλλήλους που ευθύνονταν για αυτό,

στην Αμερική η Bayer δεν έχει ποτέ υποστεί επίσημη διερεύνηση (ούτε και η Βαxter με τα μολυσμένα εμβόλια βλ. κεφ.7).


194

Αντιθέτως κατά καιρούς ψηφίζει νόμους ασυλίας των φαρμακοβιομηχανιών. Βλ. pharmaceutical companies responsible are immune from lawsuits Στην πραγματικότητα ο FDA (οργανισμός προστασίας της υγείας) επέτρεψε στις εταιρίες τις φρικαλεότητές τους και δεν έκανε τίποτα για να τις αποτρέψει. Χάρη στις αλλαγές της νομοθεσίας τα τελευταία 20 περίπου χρόνια, ο FDA στην πραγματικότητα χρηματοδοτείται από τις εταιρείες που υποτίθεται ότι ελέγχει. Απ΄ό,τι φαίνεται ο πραγματικός σκοπός της FDA είναι να θέσει τη σφραγίδα της έγκρισης για τα φάρμακα ώστε οι άνθρωποι να πιστεύουν ότι είναι ασφαλείς.


195

31.7.09

32. Εμβόλια Δούρειοι Ίπποι

"Είναι δύσκολο να υπολογίσει κανείς τη ζημιά για τη χώρα μας αν τα έθνη στον τρίτο κόσμο καταλήξουν να πιστεύουν

ότι η πρωτοβουλία μας εξωτερικής βοήθειας δηλητηριάζει τα παιδιά τους. Δεν είναι δύσκολο να προβλέψουμε πώς αυτό θα ερμηνευτεί από τους εχθρούς μας στο εξωτερικό."

(Robert F. Kennedy Jr., Vaccinations: Deadly Immunity, June 2005)

"Τα εμβόλια υποτίθεται ότι μας κάνουν πιο υγιείς.

Ωστόσο, στα είκοσι πέντε χρόνια που είμαι νοσοκόμα ποτέ δεν έχω δει τόσα πολλά άρρωστα παιδιά.

Κάτι πολύ, πολύ λάθος συμβαίνει με τα παιδιά μας." (P.White προς κυβερνητική επιτροπή το 1999,

αναφορά στην παραπάνω ομιλία του Kennedy Jr)

Ο Αμφισβητούμενος Ρόλος των Εμβολίων Ενώ είναι βεβαίως αλήθεια ότι πολλές ασθένειες που έχουν αποδεκατίσει την ανθρωπότητα για αιώνες, όπως η πολιομυελίτιδα, ευλογιά, η φυματίωση, η διφθερίτιδα και ο τέτανος έχουν δραματική πτώση κατά τη διάρκεια του τελευταίου αιώνα, αυτό πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν οφείλεται στους εμβολιασμούς.

Οι ασθένειες αυτές ήταν σε πτωτική πορεία πριν από την εισαγωγή των εμβολιασμών και η πτωτική αυτή πορεία αναχαιτίστηκε σε μεγάλο βαθμό μόλις εισήχθησαν τα εμβόλια.

βλ. GRAPHICAL EVIDENCE SHOWS VACCINES DIDN'T SAVE US.

Οι λόγοι για την υποχώρηση των ασθενειών αυτών είναι ο φυσικός κύκλος των ασθενειών και οι πρόοδοι στην υγιεινή και τη διατροφή. Αντιθέτως, οι εμβολιασμοί ευθύνονται για την εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος και πολλά κρούσματα ασθενειών τις οποίες υποτίθεται ότι προλαμβάνουν.

Τα εμβόλια περιέχουν ως υλικά πλήρωσης (βλ. κεφ.11): - ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ (Αλτσχάιμερ)


196

- ΦΟΡΜΑΛΔΕΫΔΗ (καρκίνος), - ιδιαίτερα τοξικό απολυμαντικό βαφής , - "ΑΝΤΙΨΥΚΤΙΚΟ" (ακραίες νευροτοξικές παρενέργειες ) - ΥΔΡΑΡΓΥΡΟ (Αυτισμός) κλπ

Παραδείγματα Προβληματικών Εμβολίων

1. "Τα παιδιά που εμβολιάζονται για γρίπη έχουν τρεις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να νοσηλευτούν για γρίπη", βλ. Children Who Get Flu Vaccine Have Three Times Risk Of Hospitalization

2. Από τον εμβολιασμό το 1976 για την τότε πανδημία των χοίρων οι άνθρωποι πέθαναν και πολλοί παρέλυσαν από το εμβόλιο και όχι από τον ιό των χοίρων, βλ. Officials Are Urged to Heed Lessons of 1976 Flu Outbreak

3. Το 1918-19 κατά τη διάρκεια της ισπανικής γρίπης των πτηνών μόνον οι στρατιώτες και άλλα άτομα που είχαν εμβολιασθεί κατά της γρίπης αρρώστησαν και πέθαναν. Αυτοί που αρνήθηκαν το εμβόλιο παρέμειναν υγιείς, μολονότι βοηθούσαν τους αρρώστους και μετέφεραν τους νεκρούς, βλ. Flu-Was-Not-the-Real-Killer-in-the-1918-Pandemic

4. Σε τρεις εξάρσεις ευλογιάς στο Ντίσελντορφ, στο Μονσάου και στο Μέσεντε της Γερμανίας, συνολικά 1.183 άνθρωποι ήρθαν σε επαφή με αρρώστους. Απ΄αυτούς 709 εμβολιάστηκαν κατά τη διάρκεια της επώασης και 474 δεν εμβολιάστηκαν.

Από τους 709 εμβολιασμένους οι 58 ασθένησαν από ευλογιά και οι 7 πέθαναν. Από τους 474 που δεν εμβολιάστηκαν δεν ασθένησε ούτε πέθανε κανείς.

5. Το 1996 μόνο 54 περιπτώσεις ηπατίτιδας Β αναφέρθηκαν στον CDC στην ηλικιακή ομάδα παιδιών 0-1 χρόνια. Για το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β υπήρξαν το 1996 1.080 αναφορές παρενεργειών και 47 θάνατοι από το εμβόλιο.

Ας σημειωθεί ότι:

Το 50 % των ασθενών με ηπατίτιδα Β δεν αναπτύσσουν συμπτώματα.

Το 30 % αναπτύσσει μόνον συμπτώματα γρίπης και αποκτά ανοσία για όλη τη ζωή.


197

Το 20% αναπτύσσει τα συμπτώματα της νόσου, αλλά το 95 % ανακάμπτει πλήρως και έχει ανοσία για όλη τη ζωή.

Το 5 % των ασθενών θα καταστεί χρόνιοι φορείς της ασθένειας.

Το 75 % των χρόνιων φορέων ζει με ασυμπτωματική λοίμωξη και μόνον το 25 %ό των χρόνιων φορέων αναπτύσσει χρόνια ηπατική νόσο ή καρκίνο του ήπατος 10-30 χρόνια μετά την οξεία λοίμωξη. βλ. A Vaccine Form You Can Give to Your Paediatrician

Δηλαδή,για 54 κρούσματα με σχεδόν ανύπαρκτο κίνδυνο προκλήθηκαν από το εμβόλιο 47 θάνατοι !!!

Βλ. και HISTORICAL FACTS EXPOSING THE DANGERS AND INEFFECTIVENESS OF VACCINES

Εμβόλια και Καρκίνος

Το 1987, ο Δρ Hilleman, επικεφαλής της παραγωγής εμβολίων της Merck Pharmaceuticals ομολόγησε δημόσια ότι οι εκστρατείες μαζικού εμβολιασμού τη δεκαετία του 1950 και 60 πιθανόν να προκαλούν χιλιάδες θανάτους από καρκίνο κάθε χρόνο.

Αυτό οφείλεται στην παρουσία ενός καρκινογόνου ιού με τον οποίο είχε μολυνθεί το πρώτο εμβόλιο πολιομυελίτιδας.

Ο ιός γνωστός ως SV40, προήλθε από νεκρά κύτταρα νεφρού πιθήκων τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για το εμβόλιο. Οι γιατροί εκτιμούν ότι ο ιός έχει εγχυθεί σε δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους πριν εντοπισθεί ο ιός το 1963.

Όσοι έχουν γεννηθεί μεταξύ 1941 και 1961 είναι πολύ πιθανόν να έχουν μολυνθεί με SV40 και εκτιμάται ότι έχουν 300% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο.

Σύμφωνα με τον Hilleman, η MERCK γνώριζε ότι τα εμβόλια είχαν μολυνθεί με SV40 αλλά τα διένειμε, βλ. http://www.youtube.com/watch?v=edikv0zbAlU

Για παρόμοιες τακτικές, βλ. κεφ.9: Η Αμαρτωλή Ιστορία των Φαρμακοβιομηχανιών.

Εμβόλια και AIDS

Το 1969, επιστήμονες από το αμερικανικό στρατιωτικό Ινστιτούτο Παθολογίας Ft. Detrick στη Maryland ζήτησαν από την Επιτροπή πιστώσεων της αμερικανικής Γερουσίας και πήραν χρηματοδότηση για την ανάπτυξη μέσω γενετικής μηχανικής ενός "νέου"


198

μολυσματικού οργανισμού ανθεκτικού στις γνωστές ανοσολογικές και θεραπευτικές διαδικασίες.

Ως εκ μαγείας το AIDS παρουσιάζει τα ακριβή χαρακτηριστικά που περιγράφηκαν από τους επιστήμονες στο Ft. Detrick.

Τρία χρόνια αργότερα, το 1972, όταν δημιουργήθηκε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) δημοσίευσε μια πολύ παρόμοια πρόταση με αυτήν που υποβλήθηκε στην Επιτροπή πιστώσεων στην αμερικανική Γερουσία.

Η ΠΟΥ πρότεινε:

"Πρέπει να γίνει προσπάθεια να διαπιστωθεί εάν οι ιοί μπορεί στην πραγματικότητα να ασκήσουν επιλεκτικές επιπτώσεις στην ανοσολογική λειτουργία....»

περιγράφοντας την κλινική εικόνα του ιού HIV (Bulletin of the WHO, vol. 47, σελ. 257 – 274). Το 1975 ο ΠΟΥ ξεκινά το πρόγραμμα μαζικού εμβολιασμού για ευλογιά στην Αφρική.

Μέσα σε δύο χρόνια, εκατομμύρια εμβόλια κατά της ευλογιάς παρέχονται από την Novartis et. al, με χρηματοδότηση της U.N.I.C.E.F.

Μία δεκαετία αργότερα, από ανεξάρτητους βρετανούς δημοσιογράφους εντοπίζεται ότι η συχνότητα εμφάνισης της λοίμωξης του AIDS στην Αφρική συμπίπτει ακριβώς με τις περιοχές εκτέλεσης του προγράμματος εμβολιασμού για ευλογιά του ΠΟΥ τη δεκαετία του 1970. (Πηγή: The London Times, 11 Μαΐου 1987).

Επίσης νόσησαν και 14.000 στην Αϊτή που επίσης είχαν εμβολιαστεί από τον ΟΗΕ.

Μια Αξιοπρόσεκτη Άποψη

Στην ιστοσελίδα brojon.com στην οποία εκτίθενται αρκετές περιπτώσεις αυθαιρεσιών και εξαπατήσεων από το «εκπαιδευτικό - ερευνητικό σύμπλεγμα», όπως χαρακτηρίζει τις εκπαιδευτικές και ερευνητικές «αυθεντίες», γίνονται τα παρακάτω σχόλια για τους κινδύνους που εγκυμονούνται από το σύμπλεγμα αυτό.

«Η ανάπτυξη του ραντάρ, μια από τις μεγαλύτερες τεχνικές εφευρέσεις του 20ού αιώνα, δεν έγινε από τη στρατιωτική ούτε από οποιαδήποτε βιομηχανική επιχείρηση για το κέρδος.


199

Έγινε στα κορυφαία μυστικά πανεπιστημιακά εργαστήρια στη Μεγάλη Βρετανία και στην Αμερική κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '30 και του '40.

Ομοίως και η ανάπτυξη της ατομικής βόμβας και της πυρηνικής ενέργειας. Έγινε από τους αμερικανούς και βρετανούς καθηγητές στα εξαιρετικά μυστικά εργαστήρια κυβερνητικής έρευνας, στο Los Alamos, που χρησιμοποιήθηκε από τα πανεπιστήμια με μεγάλη κυβερνητική χρηματοδότηση.

Μετά το τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου οι δύο παραπάνω ερευνητικές ομάδες και τα εργαστήριά τους δεν εξαφανίστηκαν απλά.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου οι ομάδες αυτές είχαν λάβει τεράστια χρηματοδότηση. Και μετά το τέλος του πολέμου τα κορυφαία μυστικά εργαστήρια συνέχισαν να λαμβάνουν τεράστια χρηματοδότηση. Υπάρχουν ακόμα σήμερα και έχουν γίνει πολύ μεγαλύτερα με ογκώδεις προϋπολογισμούς.

Αλλά για ποιο σκοπό;

Το μέγεθος των τεράστιων πανεπιστημιακών εργαστηριακών προγραμμάτων με την τεράστια κυβερνητική χρηματοδότηση είναι "μαύρος προϋπολογισμός" και δεν αποκαλύπτεται.

Το κογκρέσο στην Αμερική και το Βρετανικό Κοινοβούλιο έχουν επιτροπές που επιτηρούν τις στρατιωτικές δαπάνες και έτσι οποιαδήποτε "μυστικά προγράμματα" που χρησιμοποιούνται ενάντια στους πολίτες θα εκτίθονταν.

Δεν υπάρχει, όμως, καμιά επιτροπή για να επιτηρήσει τα "περίεργα" πανεπιστημιακά εργαστηριακά προγράμματα.

Τα προγράμματα αυτά είναι πάρα πολύ "σύνθετα" για τα μέλη του Κογκρέσου και δεν τα καταλαβαίνουν….

Οποτεδήποτε ακούτε για γενοκτονία, ή πρόγραμμα ελέγχου του νου, του καιρού ή πληθυσμών και εμφανίζονται ως στρατιωτικές πρακτικές, να είστε σίγουροι ότι πρόκειται για ψεύτικη ιστορία. Στην πραγματικότητα εμφανίζεται για να αποπροσανατολίσει και να κατευθύνει την προσοχή μακριά από το «εκπαιδευτικό-ερευνητικόό σύμπλεγμα.

Οι στρατιωτικοί έχουν δώσει όρκο να προστατεύουν τη χώρα τους. Είναι ενάντια στον όρκο και τη στάση της ζωής οποιουδήποτε


200

στρατιωτικού να συμμετέχουν ενεργά σε προγράμματα που στρέφονται ενάντια στους πολίτες της χώρας τους.

Σαν απόδειξη, ούτε ο γερμανικός στρατός τη δεκαετία του '30 και τη δεκαετία του '40 δεν πήγε μαζί με το Χίτλερ.

Γι αυτό, αναγκάστηκε να φτιάξει χωριστές μονάδες στρατού που δεσμεύονταν με όρκο στον Χίτλερ και όχι στη Γερμανία, για να εκτελέσει το ναζιστικό πρόγραμμα.

Ο γερμανικός στρατός αρνήθηκε να επιτρέψει στις μονάδες SS να ενσωματωθούν στον κανονικό στρατό. Ήταν οι επιστήμονες που συνέπραξαν με το Χίτλερ.

Όχι, στα προγράμματα αυτά συμπράττουν ακαδημαϊκοί οι οποίοι δεν έχουν δώσει κανέναν όρκο, και διακατέχονται από τα μεγαλεπήβολα σχέδια να βελτιώσουν τον κόσμο με την εξαφάνιση όλων των ανεπιθύμητων μέσω ελέγχου και γενοκτονίας».


201

5.7.09

33. Η Άλλη Όψη των Εμβολίων

Για 212 επιστημονικές εργασίες για τις σοβαρότατες ακόμη και θανάσιμες παρενέργειες των εμβολίων

βλ. http://www.infowars.com/voluminous-research-proves-vaccines-are-deadly/

«Θα πρέπει να ληφθούν δρακόντεια μέτρα για δημογραφική μείωση ενάντια στη θέληση των

πληθυσμών. Η μείωση των γεννήσεων έχει αποδειχθεί ότι είναι αδύνατη ή ανεπαρκής. Θα πρέπει συνεπώς να αυξηθεί το ποσοστό

θνησιμότητας. Πώς; Με φυσικό τρόπο. Πείνα και αρρώστιες»

"Robert McNamara, πρώην πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, πρώην υφυπουργός των ΗΠΑ, μέλος του

Προγράμματος για Διευρυμένη Ανοσοποίηση

1. Πρόσθετα που συμπεριλαμβάνονται εν αγνοία μας στα εμβόλια ως στοιχεία πλήρωσης (fillers), βλ. http://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2001/03/07/vaccine-ingredients.aspx1)

1) ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ (δύο παραλλαγές) - συνδέονται άμεσα με την νόσο Αλτσχάιμερ

2) ΘΕΙΚΗ ΑΜΜΩΝΙΑ- ανόργανο λίπασμα. Γνωστό ότι προκαλεί βλάβη στα νεφρά και το ήπαρ, και γαστρεντερικές δυσλειτουργίες

3) ΑΜΦΟΤΕΡΙΝΗ Β - "αντιμυκητιασικό απολυμαντικό", προκαλεί βλάβες στο ουροποιητικό, τα έντερα και τις καρδιακές λειτουργίες

4) ΑΝΑΚΥΚΛΩΜΕΝΟΣ ΖΩΙΚΟΣ ΙΣΤΟΣ (πολλαπλά) - τα δομικά στοιχεία της νόσου των τρελών αγελάδων

5) ΦΟΡΜΑΛΔΕΫΔΗ - "συντηρητικό & απολυμαντικό", είναι γνωστό ότι προκαλεί καρκίνο, χρόνια βρογχίτιδα, ερεθισμό των ματιών, όταν εκτίθενται στο ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού

6) MSG - γνωστό ότι προκαλεί καρκίνο στον άνθρωπο

7) ΦΑΙΝΟΛΕΣ - ιδιαίτερα τοξικό απολυμαντικό βαφής, προκαλεί βλάβες στο ήπαρ, τους νεφρούς, την καρδιά και το αναπνευστικό


202

8) ΦΑΙΝΟΑΙΝΟΞΥΑΙΘΑΝΟΛΗ "αντιψυκτικό"- αποδεδειγμένα έχουν ακραίες νευροτοξικές παρενέργειες

9) THYMEROSAL (Υδράργυρος) - Τοξικότατο, με βάσιμες ενδείξεις ότι προκαλεί αυτισμό στα παιδιά και πολλές σχετικές διαταραχές συμπεριφοράς που σχετίζονται με αυτό.

Ο Αυτισμός παρατηρείται σήμερα με συχνότητα 1 στα 67 παιδιά, ενώ στην πριν τα εμβόλια περίοδο ήταν 1 στα 20.000 παιδιά.

Περιλαμβάνουν επίσης τους παρακάτω ζωικούς ιστούς:

χοιρινό αίμα, αίμα αλόγου, εγκέφαλο κουνελιού, νεφρά σκύλου, νεφρά πιθήκου, έμβρυα κότας, ορό μοσχαριού, ορό εμβρύου μοσχαριού, κλπ.

Από τo 2001, o Jock Doubleday, διευθυντής τριών μη κερδοσκοπικών εταιριών φυσικής υγείας στην Καλιφόρνια, προσφέρει χρηματική αμοιβή σε όποιον γιατρό ή στέλεχος φαρμακευτικής εταιρείας πιεί δημόσια ένα μείγμα που θα περιέχει τα παραπάνω έκδοχα (δεν θα περιέχονται τα κύρια συστατικά, νεκροί ή ζωντανοί ιοί ή βακτηρίδια) στις ίδιες αναλογίες μ΄αυτές στα παιδικά εμβόλια ανηγμένες ως προς το βάρος του σώματος.

Το μίγμα θα παρασκευαστεί από τον Doubleday, τρεις επώνυμους φαρμακοποιούς και τρεις φαρμακοποιούς που θα προτείνει ο υποψήφιος.

Η προσφορά ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2001 με 20.000 δολάρια, βαθμιαία αυξανόμενη κάθε χρόνο και σήμερα είναι 200.000 δολάρια.

Μέχρι σήμερα δεν έχει προσφερθεί κανείς. Γιατί; Βλ. http://www.spontaneouscreation.org/SC/VaccineOffer.htm.


203

19.10.09

34. H Ελπιδοφόρα Πρωτοφανής Αμφισβήτηση Ειδικών και Διεθνών Οργανισμών Υγείας

«Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο FDA (Αμερ. Οργανισμός Υγείας) τους προστατεύει. Αυτό που κάνει ο FDA και αυτό που πιστεύει

το κοινό ότι κάνει διαφέρουν όσο η νύχτα από τη μέρα»

Dr Herbert Ley, τέως επίτροπος της FDA (ενώπιον της γερουσίας)

Ζούμε σε καιρούς κρίσης, οικονομικής κρίσης, κρίσης αξιών, οικολογικής κρίσης.

Κάθε κρίση είναι συνέπεια εκφόρτισης συσσωρευμένων εντάσεων και, όπως συμβαίνει με κάθε εκφόρτιση, δρα αποκαλυπτικά. Στον τομέα της υγείας η κρίση με τη νέα γρίπη έδρασε κι αυτή αποκαλυπτικά.

Κατ αρχήν για την ίδια τη φύση της κρίσης. Αρκετοί μίλησαν για τεχνητή κρίση, για ιό παρασκευασμένο στα εργαστήρια.

Ακολούθησε η αμφισβήτηση των καλών προθέσεων των παρασκευαστών των εμβολίων και οι πληροφορίες περί διαπλοκής τους με τους εντέλλοντες διεθνείς οργανισμούς.

Ήρθαν στο φως οι πλαστογραφίες επιστημονικών εργασιών, βλ. κεφ. 26, η εφεύρεση νέων ασθενειών, τα οικονομικά, ηθικά και πολιτικά σκάνδαλα των φαρμακοβιομηχανιών, βλ. κεφ. 9.

Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι αμφισβητήθηκαν σε πρωτοφανή κλίμακα οι συστάσεις των ειδικών και των διεθνών οργανισμών υγείας.

Ανέκαθεν υπήρχαν φωνές για τα καλυμμένα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών, για τη διαπλοκή τους με την πολιτική εξουσία και αδιαφανή κέντρα. Ανέκαθεν μίλαγαν για διαπλοκή φαρμακοβιομηχανιών και ελεγκτικών μηχανισμών. Αλλά αποτελούσαν τη μειοψηφία και στιγματίζονταν ως συνωμοσιολόγοι.

Ακούγαμε για ανθρώπους στην Αφρική που έτρεχαν να κρυφτούν στα δάση για να αποφύγουν τους εμβολιασμούς των δυτικών. Ακούγαμε για ανθρώπους στην Ασία που μίλαγαν για γενοκτονία των δυτικών μέσω των εμβολίων, για επιδημίες που τους αποδεκάτιζαν μετά από εμβολιασμούς, βλ. κεφ. 10.


204

Οι απληροφόρητοι, και ήμασταν οι περισσότεροί μας, νομίζαμε ότι είναι αναχρονιστικές δοξασίες και προκαταλήψεις του λεγόμενου τρίτου κόσμου. Νομίζαμε ότι αυτά δεν μπορούσαν να συμβαίνουν στον «πρώτο» κόσμο μας.

Πιστοί στην επιστημονική πρόοδο και τα κελεύσματα των διεθνών οργανισμών των ειδικών με ευλάβεια στηνόμασταν στις ουρές και εμβολιάζαμε τα παιδιά μας, κατά πως κάνανε και σε μας οι γονείς μας.

Σήμερα, όμως οι συνωμοσιολογίες του παρελθόντος και οι προκαταλήψεις των αφρικανών είναι κοινή πεποίθηση της πλειοψηφίας των πολιτών σε πολλές χώρες της δύσης.

Η πλειοψηφία των πολιτών στα περισσότερα κράτη αρνούμαστε να εμβολιαστούμε.

Ανάμεσά τους και η πλειοψηφία του νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού.

Η άρνηση αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική. Σηματοδοτεί την αμφισβήτηση των καλών προθέσεων των διεθνών οργανισμών. Σημαίνει ότι οι πολίτες παίρνουμε την υγεία μας στα χέρια μας.

Τέλειωσαν οι εποχές της τυφλής υπακοής, της άκριτης εμπιστοσύνης στους ειδικούς και τους πάτρωνές τους, τους διεθνείς οργανισμούς.

Πληροφορηθήκαμε ότι οι επικεφαλής των φαρμακοβιομηχανιών είναι τύποι σαν τον Ράμσφελντ, τύποι σαν τον Fritz ter Meer που καταδικάστηκε στη Νυρεμβέργη για διενέργεια πειραμάτων σε κρατούμενους στο Άουσβιτς.

Ποιός, άραγε, εχέφρων άνθρωπος θα επαφιόταν να κουμαντάρει την τύχη του ένας Ράμσφελντ, ένας καταδικασμένος για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας;

Πληροφορηθήκαμε ότι στα εμβόλια περιέχονται ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ (Αλτσχάιμερ), ΦΟΡΜΑΛΔΕΫΔΗ (καρκίνος), ιδιαίτερα τοξικό απολυμαντικό βαφής, "ΑΝΤΙΨΥΚΤΙΚΟ" (ακραίες νευροτοξικές παρενέργειες ) ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ (Αυτισμός) κ.α., ότι στο εμβόλιο για τη νέα γρίπη περιέχεται το ιδιαίτερα επικίνδυνο ανοσοενισχυτικό σκουαλένιο που ευθύνεται για το σύνδρομο του κόλπου και χρησιμοποιείται για στείρωση σε ζώα.

Ύστερα, αρχίσαμε να βλέπουμε τις μεγάλες αντιφάσεις.


205

Ποιός δεν αντιλαμβανόταν ότι η απίστευτη κινδυνολογία των καναλιών ήταν τεχνητή και εντελλόμενη;

Ποιός δεν αντιλαμβανόταν ότι πίσω από τη σχιζοειδή συμπεριφορά των ειδικών, από τη μία να μιλούν για μια κοινή ίωση που την περνάς στο πόδι και από την άλλη να μιλούν για ανάγκη υποχρεωτικού εμβολιασμού κατά παράβαση νόμων, κρύβονταν άνομα συμφέροντα;

Ποιός δεν καταλάβαινε όταν ο τέως υπουργός υγείας σε ερώτηση δημοσιογράφου στα πλαίσια κάποιας ημερίδας για το θέμα στο Σκάι, αν θα εμβολιάσει τα παιδιά του, φυγομάχησε απαντώντας ότι αυτός.... θα το εισηγηθεί;

Οι μεγάλοι έκαναν ένα λάθος. Υποτίμησαν τη νοημοσύνη των ανθρώπων.

Ή συμβαίνει κάτι άλλο; Μήπως κάπου δεν τους βγήκε ο σχεδιασμός; Ίσως αργήσουμε να το μάθουμε. Σημασία έχει ότι η αρχή έγινε. Η πρώτη αμφισβήτηση της εξουσίας των ειδικών και των διεθνών οργανισμών ξεκίνησε. Ας δώσουμε συνέχεια.


206

Στην Εποχή της Φανερής Κυριαρχίας των Τραπεζών

ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΦΑΝΕΡΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ

ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

«Διαιρώντας τους ψηφοφόρους μέσω του πολιτικού συστήματος των κομμάτων, μπορούμε να τους κάνουμε να σπαταλούν την ενέργειά τους σε θέματα άνευ σημασίας. Έτσι μπορούμε να εξασφαλίσουμε για μας αυτό που έχει τόσο καλά σχεδιαστεί και επιτευχθεί…. Οι λίγοι που μπορούν να καταλάβουν το σύστημα ή θα ενδιαφέρονται τόσο για τα κέρδη τους ή θα εξαρτώνται τόσο από τις εύνοιές του, ώστε δεν θα υπάρξει αντίσταση από αυτή την τάξη. Από την άλλη, η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων δεν είναι σε θέση να κατανοήσει τα τρομερά πλεονεκτήματα που παίρνει το κεφάλαιο από το σύστημα και θα φέρουν το ζυγό τους χωρίς διαμαρτυρία και χωρίς καν να υποψιάζονται ότι το σύστημα είναι εχθρικό για τα συμφέροντά τους».

USA Banker's Magazine, August 25,1924

208

27.5.10

35. Χρήμα που να μην Είναι Χρέος η Λύση στη Σημερινή Κρίση - Η Προδοσία(;) των Οικονομολόγων και η Συνενοχή της Εκκλησίας

«Μια μέρα ένας σκεπτόμενος άνθρωπος πήγε και είδε τον τραπεζίτη. "Ο τόκος που ζητάς είναι λάθος.» του είπε

«Για κάθε 100 $ που καταβάλλεις ζητάς να σου επιστρέψουμε 105 $. Τα επιπλέον 5 $ δεν μπορούν να

πληρωθούν ποτέ αφού δεν υπάρχουν»

Larry Hannigan "Θέλω τη Γη και 5% Ακόμη"

Δεν έχω κάποια ιδιαίτερη γνώση στα οικονομικά. Δεκαεφτά χρόνια στα θρανία, δώδεκα στο σχολείο και πέντε σε τεχνική σχολή, δεν πληροφορήθηκα τίποτα σχετικό με τη φύση και τη λειτουργία του οικονομικού συστήματος που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του πολιτικού συστήματος της σημερινής κοινωνίας.

Η μαθητεία μου αποδείχτηκε ότι ήταν προετοιμασία για τη δημιουργία υπηκόου κι όχι ενεργού πολίτη, όπως διατείνονται στις εξαγγελίες τους οι κυβερνήσεις.

Με έκπληξή μου διαβάζοντας πριν έξι χρόνια το κλασικό κείμενο "Θέλω τη Γη και 5% Ακόμη" του Αυστραλού Larry Hannigan (παρατίθεται στο Παράρτημα 2) και βλέποντας το βίντεο Money as Dept (το χρήμα ως χρέος) που βασίστηκε σ΄αυτό, κατάλαβα την εγγενή προβληματική φύση του χρήματος, βλ. υποσημείωση στο τέλος.

Σήμερα η μία χώρα μετά την άλλη οδηγούνται σε κατάσταση ύφεσης μετά από μια περίοδο ανάπτυξης και ο μηχανισμός μεταφοράς του πλούτου στους λίγους επιταχύνεται άλλη μια φορά.

Στο κείμενό του ο Larry Hannigan εξηγώντας τη σταδιακή εξαγορά των ΜΜΕ και όλων των μεγάλων εταιριών από τους τραπεζίτες, μιλάει για τον απώτερο στόχο τους δημιουργίας μιας αχρήματης κοινωνίας την οποία θα εξουσιάζουν πλήρως.

Στο Παράρτημα 1 παρατίθενται οι απόψεις του Richard K. Moore ότι η σημερινή κρίση δεν είναι παρά προοίμιο του

209

τελευταίου σταδίου υλοποίησης του στόχου αυτού των τραπεζιτών και των διασυνδεόμενων μ΄ αυτούς πλουτοκρατών.

Λόγω της εγγενούς φύσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος, τα χρήματα που υπάρχουν να υπολείπονται αυτών που απαιτούνται για την αποπληρωμή των χρεών, η οικονομία οφείλει να κινείται σε ολοένα και μεγαλύτερη ανάπτυξη (με την ταχύτητα αύξησης των τόκων να υπερτερεί αυτής της αύξησης του κεφαλαίου και τα κράτη να βυθίζονται όλο και σε μεγαλύτερο χρέος). Η ανάπτυξη, όμως, σ΄ έναν πεπερασμένο πλανήτη έχει ένα όριο. Το όριο αυτό, όπως αναφέρει στο άρθρο του ο Moore, το έχουμε ήδη φθάσει. Η ανάπτυξη έχει σταματήσει και το σύστημα είναι στα πρόθυρα κατάρρευσης. Γι αυτό και η ελίτ των τραπεζιτών προσαρμόζεται προετοιμάζοντας για την εποχή της μη ανάπτυξης ένα διαφορετικό παιχνίδι ελέγχου.

Λογική απόρροια των παραπάνω θα ήταν, για να αρθεί η σημερινή κρίση και να αποφευχθεί το προβλεπόμενο ζοφερό σενάριο για την ανθρωπότητα, να αρθεί η αιτία που επέτρεψε την εξουσία αυτή των τραπεζιτών, δηλ. να καταργηθεί ο τόκος και η δημιουργία χρήματος εκ του μηδενός, να αναζητηθεί νέος τύπος νομίσματος με αντίκρισμα.

Λογική απόρροια θα ήταν, σε αυτές τις στιγμές που δοκιμάζεται το ποίμνιο της εκκλησίας, οι ταγοί της να στηλιτεύουν από άμβωνος τα κακά της τοκογλυφίας και να ανακαλούν στο δρόμο του ευαγγελίου τους πιστούς τους τραπεζίτες δωρητές τους, αποσύροντας από τις τράπεζές τους τον οβολό των πιστών τους (τον οποίο έχουν επενδύσει σ΄ αυτές ως μέτοχοι) τώρα που φάνηκε πια ότι τα ιδρύματα αυτά δεν υπηρετούν το ποίμνιό τους.

Αντ΄αυτών, βλέπουμε την εκκωφαντική σιωπή των ιεραρχών και διαβάζουμε συνεχώς προτάσεις καθηγητών οικονομολόγων, ημεδαπών και αλλοδαπών, για αναδιάρθρωση του χρέους ή την κήρυξη χρεωκοπίας ως ριζοσπαστική λύση του προβλήματος των σημερινών υψηλών χρεών των κρατών, αποδίδοντας το υψηλό χρέος σε εσφαλμένες πολιτικές και διαφθορά των πολιτών, χωρίς να μας εξηγούνε πως έγινε και όλες σχεδόν οι χώρες (με κατά τους ίδιους πιο αδιάφθορους πολίτες και καλύτερες κυβερνήσεις απ΄ό,τι στην Ελλάδα) να έχουν σήμερα υψηλό χρέος. Χωρίς να μας εξηγούνε πώς είναι δυνατόν η λύση που προτείνουν

210

να είναι υπέρ των πολιτών όπως διατείνονται, όταν οι ίδιες λύσεις προτείνονται και από τους τραπεζίτες της Walt Street και Γερμανίας για τους οποίους δεν μπορούν πια να ισχυριστούν ότι φροντίζουν για τα συμφέροντα των πολιτών.

Χωρίς να μας γνωστοποιούν αν ψωμίζονται άμεσα ή διακριτικώς από αυτούς από τους οποίους διατείνονται ότι μας υπερασπίζονται, όπως συμβαίνει με πολλούς πανεπιστημιακούς σε αρκετούς κλάδους.

Χωρίς να μας λένε πώς τόσο καιρό την αρπακτική φύση των τραπεζών και των(θυγατρικών) μεγαλοεταιριών τους την παρουσίαζαν ως τους μηχανισμούς της λεγόμενης ελεύθερης αγοράς την οποία εκθείαζαν και υπηρετούσαν.

Χωρίς να μας λένε πώς αναρριχήθηκαν στις θέσεις των καθηγητών (βλ. κεφ. 18: Η Κατασκευή των Αυθεντιών) και πόσο απαλλαγμένοι είναι οι ίδιοι και τα πανεπιστήμια στα οποία εργάζονται από τη διαφθορά την οποία καταλογίζουν στο πολιτικό σύστημα και τους πολίτες γενικά. Θα αναρωτιέται κανείς σε ποιά βάση κάποιος που δηλώνει ότι δεν έχει μαθητεύσει περί τα οικονομικά μπορεί να έχει γνώμη γι αυτά και να θέτει θέματα για τους επιστήμονες σε έναν τομέα που δεν γνωρίζει. Η εργασία μου για πολλά χρόνια σε τεχνικό πανεπιστήμιο μου επέτρεψε να απομυθοποιήσω την πεποίθηση με την οποία μας παραμυθιάζουν από παιδιά ότι η κατεστημένη επιστήμη είναι ο μόνος δρόμος για αληθινή γνώση, να δω από κοντά την κενότητα πολλών επιστημονικών κορυφών.

Να δω πως μερικοί λεγόμενοι χαρισματικοί πανεπιστημιακοί έχουν ενδιατρίψει να καλλιεργούν εικόνα μεγάλου αλλά προσηνούς (καταδεκτικού) επιστήμονα παρουσιάζοντας τετριμμένα και αυτονόητα πράγματα ως δικά τους σημαντικά ευρήματα, δημιουργώντας στο ακροατήριό τους την εντύπωση μιας καταπληκτικής, πλήρως επεξηγηματικής και καινοτόμας ομιλίας από την οποία, όμως, αν ρωτηθούν οι ακροατές τους, αδυνατούν να εντοπίσουν τι το καινούργιο κατάλαβαν. Η αίσθηση αυτή μου δημιουργήθηκε κι όταν παρακολούθησα σε βίντεο που αναρτήθηκε σε δύο αξιόλογα ιστολόγια την ομιλία αμερικανού καθηγητή σχετικά με την παρούσα κρίση στην οποία εμφανίζει τις ριζοσπαστικές, σύμφωνα με τον ίδιο, απόψεις του.

211

Ως αιτία της κρίσης αναφέρει την λόγω μεταναστών και φεμινιστικού κινήματος μείωση των μισθών των εργαζόμενων στην Αμερική και την αντιστάθμιση της ως εκ τούτου μείωσης της καταναλωτικής ικανότητάς τους μέσω καταναλωτικών δανείων τα οποία δεν μπορούν να αποπληρωθούν, (χωρίς να εστιάζει στην εγγενή αδυναμία του χρηματοπιστωτικού συστήματος για αποπληρωμή των χρεών).

Ως λύση προτείνει την κομμουνιστική οργάνωση της εργασίας, χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες γι΄ αυτή τη μετάβαση και χωρίς αναφορά στα προβλήματα που εμφανίστηκαν εκεί που εφαρμόστηκε αυτό το σύστημα. Αυτές οι γνωστές σε όλους διαπιστώσεις για τους μισθούς και το δανεισμό και αυτή η κλασική πρόταση λύσης του κ. καθηγητή παρουσιάστηκαν με τέτοιο τρόπο που έπεισαν για τη ριζοσπαστικότητά τους η οποία αντικατοπτρίστηκε στον εκκωφαντικό τίτλο: Μια διάλεξη που τα σπάει όλα για όλα και σε αρκετά ένθερμα σχόλια.

______________________________

(1) Λόγω των τόκων τα χρήματα που υπάρχουν δεν φτάνουν για να αποπληρωθούν τα χρέη.

Όπως αναπτύσσεται στο επόμενο κεφάλαιο:

Ø Οι κυβερνήσεις δεν δημιουργούν χρήμα. Το χρήμα κυκλοφορεί από ιδιωτικές τράπεζες.

Στους κατόχους των τραπεζών επιτρέπεται να δανείζουν τουλάχιστον δέκα φορές περισσότερο από το απόθεμά τους.

Κάθε φορά που καταθέτει κάποιος ένα ευρώ, ο τραπεζίτης έχει δικαίωμα να δανείσει δέκα ευρώ που δεν έχει. H δυνατότητα αυτή βασίζεται στην διαπίστωση ότι ένας στους δέκα αποσύρει τις καταθέσεις του κάθε φορά.

Έτσι, το μεγαλύτερο μέρος των δανείων που χορηγούνται από τις τράπεζες είναι χωρίς αντίκρισμα. Αν αποφάσιζαν όλοι να αποσύρουν ταυτόχρονα τις καταθέσεις τους θα αποκαλυπτόταν.

To όλο σύστημα λειτουργεί έτσι ώστε:

- Όσο περισσότερο χρήμα συσσωρεύουν μερικοί, τόσο μεγαλύτερο έλλειμμα εμφανίζουν κάποιοι άλλοι. - Δεν είναι δυνατόν να μην έχουν μόνιμα χρέος κάποια άτομα ή κράτη. Απόρροια της προβληματικής αυτής φύσης του χρήματος είναι η συγκέντρωση του χρήματος στους λίγους. Η διαδικασία αυτή συγκέντρωσης του χρήματος μπορεί να σκιαγραφηθεί ως εξής: Ø Στη διάρκεια μιας οικονομικής ύφεσης υπάρχει και προσφορά και ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών. Αυτό που δεν υπάρχει είναι μόνον τα χαρτιά του χρήματος.

212

Ø Οι τραπεζίτες αυξομειώνοντας τα επιτόκια μπορούν να μειώνουν ή να αυξάνουν την κυκλοφορία του χρήματος στην αγορά και να προκαλούν οικονομική ύφεση ή ανάπτυξη. Ø Σε περίοδο οικονομικής ύφεσης οι άνθρωποι δεν μπορούν να εξοφλήσουν τα δάνεια, κηρύσσουν χρεοκοπία, οι τραπεζίτες έχουν το δικαίωμα κατάσχεσης της περιουσίας: γης, ακινήτων, επιχειρήσεων. Ø Μέσω διαδοχικών υφέσεων που ακολουθούν περιόδους ανάπτυξης ο πλούτος οδηγείται στους λίγους. Βλ. κεφ. 36: Το Πρόβλημα των Τραπεζών

213

27.5.10

36. Το Πρόβλημα των Τραπεζών

Η Προβληματική Φύση του (Τραπεζικού) Χρήματος

Το χρήμα ενώ θεωρητικά εμφανίζεται ως παράγοντας προόδου και ευημερίας, στην πράξη τις αντιστρατεύεται και βαρύνεται για τον αποπροσανατολισμό και την καταδυνάστευση της πλειοψηφίας των ανθρώπων και την κακομεταχείρηση και των άλλων μορφών ζωής του πλανήτη. Οι αιτίες γι΄ αυτή την αντίφαση σχετίζονται με την προβληματική φύση του χρήματος, μερικές εκδηλώσεις της οποίας συνοψίζονται παρακάτω:

- Οι κυβερνήσεις δεν δημιουργούν χρήμα. Το χρήμα κυκλοφορεί από ιδιωτικές τράπεζες. Στους κατόχους των τραπεζών επιτρέπεται να δανείζουν τουλάχιστον δέκα φορές περισσότερο από το απόθεμά τους. Κάθε φορά που καταθέτει κάποιος ένα ευρώ, ο τραπεζίτης έχει δικαίωμα να δανείσει δέκα ευρώ που δεν έχει.

H δυνατότητα αυτή βασίζεται στην διαπίστωση ότι ένας στους δέκα αποσύρει τις καταθέσεις του κάθε φορά. Έτσι, το μεγαλύτερο μέρος των δανείων που χορηγούνται από τις τράπεζες είναι χωρίς αντίκρυσμα. Αν αποφάσιζαν όλοι να αποσύρουν ταυτόχρονα τις καταθέσεις τους θα αποκαλυπτόταν. Προφανώς την παραπάνω δυνατότητα δεν έχουν οι υπόλοιποι άνθρωποι και, γι αυτό, δεν μπορούν να την εκχωρήσουν στο θεσμό των τραπεζών ο οποίος δημιουργήθηκε για την διευκόλυνση των δοσοληψιών τους. Σε ποιά λογική βάση ένας θεσμός ο οποίος δημιουργήθηκε με εκχώρηση κάποιων δικαιωμάτων των ανθρώπων για να διευκολύνει τις συναλλαγές τους (μετά την παραίτηση από το σύστημα ανταλλαγής των αγαθών) αποκτά δικαιώματα που δεν του εκχωρήθηκαν;

-Όπως αναλύεται στο κείμενο του Αυστραλού Larry Hannigan "Θέλω τη Γη και 5% Ακόμη" (παρατίθεται στο Παράρτημα 2) το σύστημα των επιτοκίων λειτουργεί έτσι ώστε:

Όσο περισσότερο χρήμα συσσωρεύουν μερικοί, τόσο μεγαλύτερο έλλειμμα εμφανίζουν κάποιοι άλλοι.

214

Δεν είναι δυνατόν να μην έχουν μόνιμα χρέος κάποια άτομα ή κράτη.

Η Διαδικασία Συγκέντρωσης του Χρήματος στους Λίγους

Απόρροια της παραπάνω προβληματικής φύσης του χρήματος είναι η συγκέντρωσή του σε συνεχώς και πιο λίγους. Η διαδικασία αυτή συγκέντρωσης του χρήματος μπορεί να σκιαγραφηθεί ως εξής:

Ø Στη διάρκεια μιας οικονομικής ύφεσης υπάρχει και προσφαρά και ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών. Αυτό που δεν υπάρχει είναι μόνον τα χαρτιά του χρήματος.

Ø Οι τραπεζίτες αυξομειώνοντας τα επιτόκια μπορούν να μειώνουν ή να αυξάνουν την κυκλοφορία του χρήματος στην αγορά και να προκαλούν οικονομική ύφεση ή ανάπτυξη. Ø Σε περίοδο οικονομικής ύφεσης οι άνθρωποι δεν μπορούν να εξοφλήσουν τα δάνεια, κηρύσσουν χρεοκοπία, οι τραπεζίτες έχουν το δικαίωμα κατάσχεσης της περιουσίας: γης, ακινήτων, επιχειρήσεων.

Ø Μέσω διαδοχικών υφέσεων που ακολουθούν περιόδους ανάπτυξης ο πλούτος οδηγείται στους ολίγους.

Ø Αν οι κυβερνήσεις τύπωναν χρήμα και το κυκλοφορούσαν άτοκα δεν θα προέκυπταν τα παραπάνω. Η διευθέτηση αυτή δεν προτείνεται από κανένα από τα κόμματα εξουσίας στον κόσμο, εξαιρουμένων των Αβραάμ Λίκολν και Τζον Κένεντι που εκδήλωσαν την πρόθεση αλλά δεν πρόφθασαν.

Κάποιες ενδεικτικές Πρακτικές

Στην Αμερική την εποχή λίγο πριν την εισβολή στο Ιράκ το επιτόκιο δανεισμού ήταν 1%, στο κατώτερο επίπεδο όλων των εποχών. Οι Αμερικανοί ζούσαν σε κατάσταση υπερκαταναλωτισμού και υλικής «ευδαιμονίας» με αποτέλεσμα τη μη ενασχόληση και εναντίωσή τους στην παράνομη εισβολή. Μέσα σε ένα χρόνο από την εισβολή το επιτόκιο ανήλθε στο 4,5% και συνέχισε να αυξάνεται.

215

Οι τραπεζοϋπάλληλοι διεθνώς και στην Ελλάδα έχαιραν μέχρι πριν λίγα χρόνια ιδιαίτερων προνομίων στη βάση της γνωστής μεθόδου όλων των εξουσιαστών «διαίρει και βασίλευε».

Με τον τρόπο αυτό εξαγόραζαν τη σιωπή των υπαλλήλων τους. Σήμερα μετά την εμπέδωση της κυριαρχίας των τραπεζών σε όλους τους τομείς οι τραπεζοϋπάλληλοι αντιμετωπίζουν μια πρωτοφανή επίθεση σε όλα τα κεκτημένα τους και για πρώτη φορά εμφανίστηκαν αφίσες στην Αθήνα από το συνδικαλιστικό τους όργανο στις οποίες οι τραπεζίτες εμφανίζονταν ως βρικόλακες εν δράσει.

Οι Παράνομες και οι Νόμιμες Εξαπατήσεις

Μπορεί κανείς άνετα να συναλλαγεί χρησιμοποιώντας πλαστά χαρτονομίσματα και να μην υπάρξει κανένα πρόβλημα. Όταν, όμως φανεί η πλαστότητά τους, αυτόματα εκπίπτουν οι συναλλαγές, ο φορέας τους διώκεται και υπόκειται σε δημόσιο διασυρμό, γιατί τα χαρτονομίσματα είναι χωρίς αντίκρισμα.

Χωρίς αντίκρισμα όμως είναι, όπως σχολιάστηκε παραπάνω και τα «γνήσια» χρηματοπιστωτικά έγγραφα, οι επιταγές των τραπεζών. Η πλαστότητα όμως αυτή είναι «θεμιτή» αφού η «θέμις» απ’ αυτή έχει γεννηθεί.

Οι Ιστορίες με τους «Βασιλιάδες» τις «Βασίλισσες», τους «Καλούς» και τους «Κακούς»

Προκειμένου να διατηρήσουν οι τραπεζίτες τη θέση τους της απόλυτης εξουσίας, πρέπει οι οφειλέτες να συνεχίσουν να αγνοούν την αλήθεια για την κατάστασή τους: ότι είναι λίγο περισσότερο από σκλάβοι των δανειστών τους. Η αληθινή ιστορία που είναι η ιστορία της χειραγώγησης των πολλών από τους λίγους δεν πρέπει να διδαχθεί.

Τα βιβλία της ιστορίας είναι γεμάτα με βασιλιάδες και βασίλισσες, " καλούς " και "κακούς", πολέμους για ιδεώδη και κατακτημένα έθνη, όταν θα πρεπε να είναι το χρονικό της πλεονεξίας και του πλούτου. Σήμερα είναι πολλές οι πηγές που αναδεικνύουν το ρόλο των τραπεζών στην δημιουργία του οικονομικού κλίματος για την άνοδο του Χίτλερ στη Γερμανία και τη χρηματοδότηση στη

216

συνέχεια των υποδομών και της πολεμικής μηχανής του Χίτλερ από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ σε μια εποχή μάλιστα μεγάλης οικονομικής κρίσης στην Αμερική, όταν οι άνθρωποι έχαναν τα σπίτια και τις δουλειές τους γιατί «δεν υπήρχαν χρήματα».

Μερικές Ιστορικές Αναφορές

«Ο κόσμος κυβερνάται από πολύ διαφορετικές προσωπικότητες από αυτές που φαντάζονται όσοι δεν είναι πίσω από τη σκηνή» Δήλωση του Benjamin Disraeli, πρώτου πρωθυπουργού της Αγγλίας, σε μυθιστόρημα που δημοσίευσε το 1844.

«Οι σημερινές κυβερνήσεις πρέπει να ασχοληθούν όχι μόνο με άλλες κυβερνήσεις, αυτοκράτορες, βασιλιάδες και υπουργούς, αλλά και με τις μυστικές κοινωνίες που έχουν παντού τους αδίστακτους πράκτορές τους, και μπορούν να ανατρέψουν τα σχέδια όλων των κυβερνήσεων την τελευταία στιγμή» Δήλωση του Benjamin Disraeli, Βρετανού πρωθυπουργού το 1876.

Ο Αποπροσανατολισμός μέσω Καθήλωσης στον Αγώνα για Επιβίωση

Η συγκάλυψη της πραγματικής αιτίας της δυσπραγίας των πολλών τους εμποδίζει να αναζητήσουν εναλλακτικές λύσεις συναλλαγής εγκλωβίζοντάς τους σε μόνιμο αγώνα επιβίωσης και με τον τρόπο αυτό αποστερώντας τους τον χρόνο και τα μέσα που θα τους επέτρεπαν να απαλλαγούν από τον έλεγχο και την καταδυνάστευση από τους λίγους.

Ο αποπροσανατολισμός αυτός εντείνεται με τη συνεχή δημιουργία τεχνητών αναγκών και τον επιστημονικά μελετημένο καταναλωτικό εθισμό και τις υπόλοιπες σύγχρονες μεθόδους χειραγώγησης των «μαζών» οι οποίες έχουν αναχθεί σε καθόλα αποδεκτή επιστήμη.

Εγχειρίδια με θέμα «Χειραγώγηση των μαζών» όχι μόνον δεν επισύρουν τιμωρία για τους συγγραφείς τους αλλά, αντιθέτως, ως τεκμήρια επιστημονικής δεξιότητας και δραστηριότητας τους εξασφαλίζουν χρήμα και επιστημονική αναγνώριση κοσμώντας τα βιογραφικά τους. Και ενώ από το 1875 ο λόρδος Acton, αρχιδικαστής της Αγγλίας προέβλεπε

217

«το ζήτημα που έχει αποσιωπηθεί ανά τους αιώνες και για το οποίο θα πρέπει να διεξαχθεί μάχη αργά ή γρήγορα είναι οι άνθρωποι εναντίον των τραπεζών»

σήμερα διαβάζουμε από «προοδευτικούς διανοούμενους» για πόλεμο νέας και παλιάς γενιάς λόγω συνταξιοδοτικού, μην αναφέροντας λέξη για τη λεηλασία των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων από τις τράπεζες.

Πρώτες Κινήσεις Αντίδρασης

Στις 26 Απριλίου 2005 στην ιστοσελίδα Free-MarketNews.com δημοσιεύτηκε μια είδηση με τίτλο: «ΑΓΩΓΗ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ» (πηγή:Reuter) στην οποία αναφέρεται:

"Ο John Ruiz Dempsey κατέθεσε αγωγή στις 15 Απριλίου εξ ονόματος των κατοίκων του Καναδά στην οποία ισχυρίζεται ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα δημιουργεί χρήματα από "κοπανιστό αέρα."

Σύμφωνα με το newMediaExplorer.org , που δημοσιοποίησε πρώτο την ιστορία, ο John Ruiz Dempsey είναι εγκληματολόγος και ειδικός για προσφυγές στο δικαστήριο. Στην αγωγή υποστηρίζεται ότι οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί χρέωσαν παράνομα στους οφειλέτες τόκο για τα χρήματα που δανείστηκαν, επειδή τα χρήματα δεν είχαν αντίκρισμα σε απτά προϊόντα, όπως ο χρυσός ή το ασήμι.

Οι τράπεζες και οι πιστωτικές ενώσεις δεν είχαν το κεφάλαιο που έδωσαν ως δάνεια, και δεν είχαν το δικαίωμα να δανείσουν τα χρήματα των καταθετών χωρίς τη συγκατάθεσή τους.

Επιπλέον, στην αγωγή υποστηρίζεται ότι τα χρήματα πλαστογραφήθηκαν ψηφιακά ώστε να δημιουργήσουν χρήματα που δεν υπήρξαν ποτέ.

Τα τελευταία χρόνια αρκετές κοινότητες εκδίδουν δικά τους χρήματα και έχουν δημιουργηθεί αρκετές κινήσεις απεξάρτησης από τους κεντρικούς τραπεζίτες, βλ. OpenMoney.org κ.α.

218

19.7.09

37. BIS - Μια Τράπεζα Αόρατο Βομβαρδιστικό

Μια Ιστορική Μαρτυρία

Ο διάσημος ιστορικός Carroll Quigley γράφει στο βιβλίο του «Τραγωδία και Ελπίδα”:

«Η δύναμη της οικονομικής κεφαλαιοκρατίας είχε ένα άλλο εκτεταμένο σχέδιο, να δημιουργήσει ένα παγκόσμιο σύστημα οικονομικού ελέγχου σε χέρια ιδιωτών ικανά να εξουσιάσουν το πολιτικό σύστημα κάθε χώρας και την οικονομία του κόσμου συνολικά.

Αυτό το σύστημα θα ελεγχόταν από τις κεντρικές τράπεζες του κόσμου οι οποίες θα δρούσαν όπως μια συναυλία, μέσω μυστικών συμφωνιών σε συχνές συνεδριάσεις και διασκέψεις».

Η κορυφή του συστήματος θα ήταν η τράπεζα για Διεθνείς Διακανονισμούς (Bank of International Settlements,BIS) στην Ελβετία, μια ιδιωτική τράπεζα που κατέχεται και ελέγχεται από τις παγκόσμιες κεντρικές τράπεζες, οι οποίες και οι ίδιες είναι ιδιωτικές εταιρίες.

Ποιά Είναι η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών

Μολονότι, όπως παρατίθεται παραπάνω κεντρικό ρόλο στα πράγματα του κόσμου παίζει ένας τραπεζικός οργανισμός, η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BSI), δεν υπάρχει καμία επίσημη πληροφόρηση γι αυτόν. Παρακάτω παρατίθεται συντομευμένο απόσπασμα από την ιστοσελίδα http://www.augustreview.com/ στην οποία εκτίθενται στοιχεία σχετικά με την ιστορία της τράπεζας αυτής, τη δομή της και τις τρέχουσες δραστηριότητες της.

«Όταν ο Δαβίδ Rockefeller και ο Zbigniew Brzezinski ίδρυσαν την τριμερή Επιτροπή το 1973, η πρόθεση ήταν να δημιουργήσουν μια "νέα διεθνή οικονομική τάξη". Γι αυτόν τον λόγο, συγκέντρωσαν 300 ελίτ πολυεθνικών εταιριών, πολιτικούς και ακαδημαϊκούς ηγέτες από τη Βόρεια Αμερική, την Ιαπωνία και την Ευρώπη.

219

Η ερώτηση είναι, "πώς το κάνουν αυτό;"

Λάβετε υπόψη σας, ότι δεν είχαν καμία δημόσια εξουσιοδότηση από οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο.

Η απάντηση είναι η τράπεζα για τις διεθνείς διευθετήσεις (Bank of International Settlements, BIS), η οποία αυτοαποκαλείται "κεντρική τράπεζα για κεντρικούς τραπεζίτες", η οποία ελέγχει το απέραντο παγκοσμιοποιημένο τραπεζικό σύστημα με ακρίβεια ελβετικού ρολογιού.

Μολονότι η ΒΙS είναι ο παλιότερος διεθνής τραπεζικός οργανισμός στον κόσμο, είναι ένας οργανισμός μικρού προφίλ, αποφεύγοντας όλη τη δημοσιότητα και την κακοφημία.

Γι αυτό, έχουν γραφεί πολύ λίγες κριτικές αναλύσεις γι αυτόν τον τόσο σημαντικό οικονομικό οργανισμό.

Περαιτέρω, το μεγαλύτερο μέρος απ αυτά που έχουν γραφεί έχουν παραπλανηθεί με σκόπιμες δημοσιεύσεις του ίδιου του οργανισμού.

Η BIS μπορεί να συγκριθεί με αόρατο βομβαρδιστικό αεροπλάνο. Δεν ανιχνεύεται, έχει μικρό πλήρωμα και φέρνει ένα τεράστιο βομβαρδιστικό φορτίο.

Το βομβαρδιστικό αεροπλάνο, όμως, υπόκειται σε μια ιεραρχία και πρέπει να ανεφοδιαστεί με καύσιμα από εξωτερικές πηγές. Αντιθέτως, η BIS, όπως θα δούμε, δεν υπόκειται σε καμία δημόσια αρχή και λειτουργεί με πλήρη αυτονομία και αυτάρκεια.

Η BIS ιδρύθηκε το 1930 κατά τη διάρκεια μιας ιδιαίτερα ταραγμένης περιόδου της ιστορίας. Τα μέλη της απολαμβάνουν μια απίστευτη ασυλία. Δεν υπόκεινται σε κανένα κανονισμό, διερεύνηση ή αρμοδιότητα».

Η Ασυλία των Μελών της Τράπεζας

- Διπλωματική ασυλία για τα πρόσωπα και για ό,τι μεταφέρουν μαζί τους (δηλ. διπλωματικούς σάκους). - Καμία φορολογία σε οποιεσδήποτε συναλλαγές, συμπεριλαμβανομένων των μισθών που πληρώνονται στους

220

υπαλλήλους της. - Ασυλία όπως αυτή που έχουν οι πρεσβείες για όλα τα κτήρια και τα γραφεία που χρησιμοποιούνται για και από τη BIS. - Καμία εποπτεία ή γνώση των δραστηριοτήτων της από καμία κυβερνητική αρχή.

- Απαλλαγή από τους περιορισμούς μετανάστευσης.

- Ελευθερία να κρυπτογραφούν όλες τις επικοινωνίες τους οποιουδήποτε είδους.

Περαιτέρω, στα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της BSI, για παράδειγμα στον Alan Greenspan προσφέρονται πρόσθετα ατομικά εδικά προνόμια:

- Ασυλία από σύλληψη ή φυλάκιση και ασυλία από κατάσχεση των προσωπικών αποσκευών τους, εξαιρουμένων κατάφωρων περιπτώσεων εγκλημάτων.

- Απαραβίαστο όλων των εγγράφων και ντοκουμέντων.

- Ασυλία ακόμα και μετά από την ολοκλήρωση της αποστολής τους για πράξεις για τις οποίες απαλλάχθηκαν από τα καθήκοντά τους, συμπεριλαμβανομένων των προφορικών λόγων τους και των γραπτών τους.

- Απαλλαγή για τους ίδιους, τις συζύγους και τα παιδιά τους από οποιουσδήποτε περιορισμούς μετανάστευσης, από οποιεσδήποτε διατυπώσεις σχετικά με τις υποχρεώσεις τους ως αλλοδαπών. - Το δικαίωμα να χρησιμοποιούν κώδικες στις επίσημες επικοινωνίες τους ή να παραλαμβάνουν και να αποστέλλουν έγγραφα ή αλληλογραφία μέσω αγγελιαφόρων ή διπλωματικών σάκων.

221

21.12.10

38. Oι Δύο "Πανδημίες": της Γρίπης και του Χρέους Ερωτήματα για τους Οικονομολόγους και τους Νομικούς .

" Τα προβλήματα που υπάρχουν στον κόσμο δεν μπορούν να λυθούν με το

επίπεδο σκέψης που τα δημιούργησε "

Αϊνστάιν

Μια Καθυστερημένη Ανακοίνωση Λόγων

Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών (ΔΣΑ) εξέδωσε ανακοίνωση με τίτλο: «Αμετάκλητα και άνευ Όρων», στην οποία μας ενημερώνει ότι:

«Με το άρθρο 14 παρ. 5 της σύμβασης η Ελλάδα παραιτείται ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ και ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ από τις ασυλίες προστασίας της εθνικής κυριαρχίας. Τέτοιος πρωτόγνωρος όρος δεν συναντάται ούτε σε αποικιοκρατικές συμβάσεις». Αφού δηλώνει ότι αυτό «παραβιάζει θεμελιώδεις αρχές του δικαίου σε όλα τα επίπεδα: του διεθνούς, του ευρωπαϊκού και του εθνικού δικαίου», καλεί την ελληνική Βουλή «να τοποθετηθεί επί της δανειακής σύμβασης η οποία από τις 4 Ιουνίου 2010 έχει κατατεθεί σε αυτήν».

Η ανακοίνωση κλείνει δηλώνοντας ότι απαιτεί:

«Ν` ΑΠΑΛΕΙΦΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΟΙ ΟΡΟΙ ΠΟΥ ΘΙΓΟΥΝΤΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ».

Η ανακοίνωση αυτή δεν γνωστοποιεί κάτι που δεν ήταν γνωστό. Οι δυσμενείς όροι της σύμβασης του δανείου είχαν διαρρεύσει ήδη από τον περασμένο Απρίλιο, βλ. capital.gr και είχαν παρατεθεί και σχολιαστεί σε αρκετά ιστολόγια. Αν δεν το αντελήφθηκε ο ΔΣΑ τότε, σίγουρα το αντελήφθηκε στις 4 Ιουνίου που κατατέθηκε η σύμβαση στη Βουλή στην οποία η συντριπτική πλειοψηφία της είναι δικηγόροι μέλη του.

222

Γιατί η καθυστέρηση αυτή τόσων μηνών; Στην ανακοίνωση δεν αναφέρεται τίποτα για κινήσεις του ΔΣΑ ως καθ΄ύλην αρμόδιου για προσφυγή σε διεθνές, ευρωπαϊκό και εθνικό δικαστήριο, για την αποκατάσταση του δικαίου στα επίπεδα που καταγγέλλει. Οι κυβερνήσεις δεσμεύονται με φανερές και μυστικές συμφωνίες. Οι ενέργειες τους επισύρουν αντίποινα. Στο σημερινό σκοτεινό κόσμο της διπλωματίας των μυστικών υπηρεσιών οι κινήσεις τους είναι περιορισμένες. Οι επαγγελματικοί σύλλογοι των νομικών είναι μέλη ισχυρότατων διεθνών οργανισμών και θα μπορούσαν να κινήσουν ποινική διαδικασία αποκατάστασης του δικαίου. Η κινητοποίηση αυτή του συλλόγου είναι επιβεβλημένη και από το γεγονός ότι τα μέλη του ενέχονται διαχρονικά για τη σημερινή κακοδαιμονία των πολιτών. Οι δικηγόροι και εν γένει οι νομικοί είναι αυτοί που επέτρεψαν με τα νομικά τερτίπια τους τη γιγάντωση των τραπεζών και των άλλων εταιρικών κολλοσών που λυμαίνονται σήμερα τον κόσμο.

Πολλές Καθυστερημένες Γνωστοποιήσεις Ειδικών

Αλλά δεν είναι μόνον οι νομικοί που τόσο καθυστερημένα επιλήφθηκαν του θέματος δια των λόγων. Την ίδια συμπεριφορά επέδειξαν στη συντριπτική πλειοψηφία τους και οι άλλοι καθ ύλην αρμόδιοι, οι οικονομολόγοι.

Τελευταία αρθρογραφούν και περιφέρονται σε βίντεο εμφανίζοντας πίνακες και γραφήματα στα οποία φαίνεται ότι η Ελλάδα όχι μόνον δεν είναι πρωτοπόρος σε έλλειμμα και χρέος, όπως προπαγανδίζουν διεθνή και ντόπια ΜΜΕ, αλλά βρίσκεται σε σαφώς καλύτερη θέση από χώρες όπως για παράδειγμα οι ΗΠΑ, βλ. κεφ. 43.

Μια διαπίστωση επίσης πολύ καθυστερημένη.

Πολύ καθυστερημένη, όσο και αυτή της περιβόητης τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών, αυτού του αόρατου βομβαρδιστικού, βλ. κεφ. 37, η οποία αφού ολοκληρώθηκε η ομηρία της Ελλάδας μας γνωστοποίησε ότι:

η Ελλάδα έχει ένα από τα μικρότερα συνολικά χρέη (δημόσιο και ιδιωτικό),

223

η κρίση δανεισμού της Ελλάδας είναι απόλυτα «διαχειρίσιμη λόγω των χαμηλών συνολικών χρεών της, βλ http://youpayyourcrisis.blogspot.gr/2010/12/h.html

Και δεν βρέθηκε κανείς ούτε από τους οικονομολόγους που τώρα επικαλούνται τη δήλωση αυτή, να στηλιτεύσουν την υποκρισία και τις υπόγειες μεθοδεύσεις της. Από την αρχή της λεγόμενης Ελληνικής κρίσης υπήρχαν δημοσιεύματα σε εφημερίδες από μη οικονομολόγους που έδειχναν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας, βλ. http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=148097 Την ίδια περίοδο οι δημόσια τουλάχιστον περιφερόμενοι οικονομολόγοι στην συντριπτική πλειοψηφία τους μας διαβεβαίωναν πόσο μπανανία είναι η Ελλάδα στα οικονομικά της και τα δημοσιονομικά της συμβάλλοντας κι αυτοί στο έξωθεν υποδαυλιζόμενο κλίμα απαξίωσης της χώρας και την εσωτερική ηττοπάθεια. Κάποιοι από αυτούς δηλωμένοι θιασώτες της σύγχρονης οικονομίας της λεγόμενης ελεύθερης αγοράς, χωρίς να μας λένε ότι μόνον ελεύθερη δεν είναι και χωρίς να αναλογίζονται τη συνενοχή τους για τη σημερινή κακοδαιμονία ενός κόσμου στον οποίο τροφή και νερό και ακόμη και οι αναπνοές των ανθρώπων ως εκπνοές άνθρακα αποτελούν χρηματιστηριακά «αγαθά» καταδικάζοντας σε πείνα και θάνατο εκατομμύρια ανθρώπων. Κάποιοι άλλοι εμφανιζόμενοι ως κατήγοροι του καπιταλιστικού μοντέλου, στην πλειοψηφία τους ακαδημαϊκοί, μερικοί απ αυτούς με ταχεία ακαδημαϊκή ανέλιξη και υιοθετώντας τον καπιταλιστικό τρόπο της παραγκώνισης των αδύναμων «συναδέλφων» τους ως άστεγων, στερούμενων «κομματικής στέγης», και υπηρετώντας τα μέγιστα το καταγγελλόμενο μοντέλο ως σύμβουλοι τραπεζών και άλλων μεγαλοεταιριών.

Ούτε ένας απ αυτούς δεν κατήγγειλε το πρωτοφανές σκάνδαλο με την Τράπεζα Πειραιώς με την προκλητική και παράνομη προσφορά της, βλ. κεφ. 48.

Στις περισπούδαστες αναλύσεις τους

όχι μόνον δεν σχολίασαν, αλλά ούτε καν ανέφεραν τα 78 δισεκατομμύρια δώρο-ζητανιά που ζήτησαν και πήραν από τον δημόσιο κουρβανά οι τραπεζίτες. Μας αναφέρουν

224

την απότομη αύξηση του χρέους τον τελευταίο χρόνο και πόσο άσχημα είναι τα πράγματα, αλλά μούγκα στο ποιος ευθύνεται για αυτή την τεράστια επιβάρυνση.

Μίλησαν για τις μεγάλες ευθύνες των πολιτικών και τους υπεράριθμους δημόσιους υπαλλήλους, που τα στοιχεία έδειχναν ότι δεν ήταν καθόλου υπεράριθμοι και επαληθεύτηκαν με την απογραφή, αλλά δεν έθιξαν στο παραμικρό τις ασύγκριτα μεγαλύτερες ευθύνες του Έλληνα Κεντρικού Τραπεζίτη:

για την κερδοσκοπία σε βάρος των ελληνικών ομολόγων αλλά και ευρύτερα,

για την υπέρογκη αμοιβή του, τη μεγαλύτερη σε όλον τον κόσμο,

για τους υπεράριθμους υπαλλήλους στην Τράπεζα που διοικεί, τρεις φορές περισσότερους απ΄αυτούς στην Τράπεζα της Αγγλίας,

για τις σωρηδόν προαγωγές κολλητών του, κ.λ.π.

Μόνον από ιστολόγια ερασιτεχνών οικονομολόγων, όπως το εξαιρετικό ιστολόγιο Techie Chan πληροφορούμασταν άμεσα, με απόλυτα κατανοητό τρόπο, τι πραγματικά συνέβαινε.

Προφανή Ερωτήματα που Αποσιωπήθηκαν ή Έμειναν Συγκεχυμένα

Πολλά περισπούδαστα μας είπαν οι οικονομολόγοι μας και αναλύσεις με νούμερα και γραφήματα και άλλα εφέ μας παρουσίασαν, αλλά τους διέφυγαν να θέσουν πολύ απλά θέματα, ερωτήματα απλής λογικής, όπως για παράδειγμα:

Εν ονόµατι τίνος το κοινωνικό χρέος, το χρέος των κυβερνήσεων προς τους πολίτες που τους επέλεξαν για παροχή υγείας, παιδείας, ασφάλειας και εν γένει (καλώς εννοούμενης) καλοζωίας δεν έχει προτεραιότητα σε σχέση µε το χρέος έναντι των ξένων τοκογλύφων;

Πώς γίνεται τα κράτη να διογκώνουν το κοινωνικό χρέος τους όχι για να ξεπληρώσουν κάποιο δάνειο στους δανειστές τους αλλά για να τους χαρίσουν τεράστια ποσά για να μην διαταραχθεί η ικανότητά τους να αισχροκερδούν σε βάρος τους και να τα εκβιάζουν.

225

Εν ονόματι τίνος, περιελήφθη στη Συνθήκη της Λισαβόνας (γνωστής ανεπίσημα ως «Ευρωσύνταγμα») ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι κεντρικές τράπεζες των κρατών-μελών απαγορεύεται να αγοράζουν απευθείας χρεόγραφα από τις κυβερνήσεις ή άλλους δημόσιους οργανισμούς παρά μόνον έμμεσα από εμπορικές τράπεζες που θα τα αγοράζουν από τις κυβερνήσεις και τους δημόσιους οργανισμούς με συνέπεια να επιβαρύνονται οι λαοί με τα τοκογλυφικά επιτόκια των εμπορικών τραπεζών αντί του 1% που θα έδιναν στις κεντρικές τους τράπεζες.

Εν ονόματι ποίου, αυτοί που ψήφισαν τη συνθήκη της Λισαβόνας υπερψήφισαν την παραπάνω προδοτική για τους λαούς τους διάταξη;

Οι οικονομολόγοι μας γιατί δεν μας είπαν τίποτα τότε που ψηφιζόταν και εξακολουθούν να σιωπούν και σήμερα;

Η Ιστορία Επαναλαμβάνεται - Οι δύο Πανδημίες: Της Γρίπης και του Χρέους

Η στάση των οικονομολόγων μας κάτι μας θυμίζει. Καθώς κι αυτή των νομικών.

Μας θυμίζει τη στάση των μεγαλογιατρών στο περυσινό φιάσκο της άλλης μεγάλης κρίσης, της λεγόμενης πανδημίας της νέας γρίπης. Το φιάσκο αυτό χαρακτηρίστηκε από το Ευρωπαϊκό συμβούλιο που συγκλήθηκε εκ των υστέρων για το θέμα ως η μεγαλύτερη απάτη του αιώνα, βλ. κεφ. 8. Απεδείχθη ότι:

οι φαρμακοβιομηχανίες, ως οι τραπεζίτες της υγείας μεθόδευσαν την κρίση της λεγόμενης πανδημίας γρίπης μέσω του ελεγχόμενου απ αυτές οίκου αξιολόγησης στον τομέα της υγείας, του γνωστού μας ΠΟΥ (Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας) και τη συνδρομή των χρηματιζόμενων απ αυτές εταιρικών ΜΜΕ. Όπως ακριβώς συνέβη και με τη λεγόμενη οικονομική κρίση.

Για την αντιμετώπιση της πανδημίας επέβαλαν στις κυβερνήσεις να πάρουν μέτρα προφύλαξης και αντιμετώπισης, τα μέτρα λιτότητας της κρίσης της υγείας, τόσο μη αποτελεσματικά και

226

τόσο μη συνετά, (όπως για παράδειγμα απόσταση δύο μέτρων των θρανίων στα σχολεία, κλείσιμο σχολείων και εμβολιασμό μαθητών με εμβόλια που στις οδηγίες χρήσης τους έγραφαν ότι προορίζονται για ηλικίες 18 και άνω), όσο και αυτά για την λεγόμενη οικονομική κρίση. Οι μεγαλογιατροί, στην πλειοψηφία τους στενά συναλλασσόμενοι και χρηματιζόμενοι από τις φαρμακοβιομηχανίες, σε αγαστή συνεργασία με τα ΜΜΕ, συνέπραξαν στο φιάσκο αυτό, περιφερόμενοι στα κανάλια και υποβάλλοντας φόβο στη βάση της αυθεντίας τους, ή άλλοι σιωπώντας.

Όταν τελικά είχε αποκαλυφθεί το φιάσκο από ιστολόγια που μετέφεραν πληροφορίες από πηγές μη ελεγχόμενες από τις φαρμακοβιομηχανίες, μας ενημέρωσαν αρθρογραφώντας ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Το ίδιο κατά κάποιον τρόπο έπραξαν και οι οικονομολόγοι.

Μας ενημέρωσαν για τα κακά του μνημονίου όταν αυτό είχε πια παγιωθεί και δεν υπήρχε δρόμος επιστροφής.

Οι αναλογίες στη στάση τους με αυτήν των μεγαλογιατρών είναι φανερές για όσους παρακολουθήσαμε από κοντά και τις δύο «κρίσεις». Αλλά και η αδράνεια των νομικών και στις δύο κρίσεις είναι χαρακτηριστική. Ούτε για το φιάσκο της πανδημίας κίνησαν κάποια διαδικασία δίωξης του Διεθνούς Οργανισμού Υγείας και διεκδίκηση αποζημιώσεων, όπως προέτρεπε στην γνωμοδότησή του το Συμβούλιο της Ευρώπης, βλ. κεφ.8

Περαιτέρω Σύγκριση των Δύο "Κρίσεων"

Όσοι παρακολουθήσαμε από κοντά την εξέλιξη της λεγόμενης πανδημίας γρίπης, πώς μεθοδεύτηκε, ποιοί τη μεθόδευσαν και τον τρόπο που τη μεθόδευσαν, διείδαμε τις αναλογίες με τη φετινή οικονομική κρίση, (το λεγόμενο ελληνικό πρόβλημα), η οποία γρήγορα εξελίχθηκε ως κρίση χρέους στην Ευρωζώνη και μιλήσαμε από την αρχή για το νέο φιάσκο. Μιλήσαμε για την προσπάθεια Κινεζοποίησης των εργαζόμενων της Ευρωζώνης, και για την εδώ και χρόνια καλυμμένη προετοιμασία για την εξέλιξη αυτή, όπως τη συγκρότηση ευρωστρατού για την άνευ αναστολών κατάπνιξη εθνικών εξεγέρσεων.

227

Όπως έγραφε πριν χρόνια ο Γ. Δελαστίκ στο Έθνος΅:

"Τρόμο προκαλούν οι ειδήσεις που έρχονται από τα όργανα της ΕΕ.Ευρωφάκελοι που θα περιέχουν στοιχεία ακόμη και για το DNA μας.

Αστυνομικοί χωρών-μελών της ΕΕ που επιτρέπεται κατά βούληση να «εισβάλλουν» στο έδαφος άλλης χώρας-μέλους και να συμμετέχουν ακόμη και ένοπλοι σε επιχειρήσεις εναντίον Ευρωπαίων πολιτών, υπαγόμενοι μάλιστα για τις συνέπειες των πράξεών τους στον έλεγχο της κυβέρνησης της χώρας από την οποία προέρχονται και όχι της κυβέρνησης της χώρας στην οποία έδρασαν", βλ. ethnos.gr - Ολη η Ε.Ε. ένα Γκουαντανάμο

Όπως η πρόφαση για την κήρυξη της πανδημίας ήταν μια συνήθης επιδημία κοινής γρίπης στο Μεξικό η οποία πλασαρίστηκε ως ιδιάζουσα και ιδιαίτερα μεταδοτική,

με τον ίδιο τρόπο οι δημοσιονομικές ατασθαλίες της Ελλάδας, συνήθεις και σε μικρότερη έκταση από ό,τι για παράδειγμα στην Βρετανία (στην οποία μετά τις τελευταίες εκλογές αναγγέλθηκε ότι το δημόσιο έλλειμμα είναι διπλάσιο από το επίσημα δηλωμένο) και τις ΗΠΑ (στην οποία το δημόσιο χρέος αποκαλύπτεται δεκαπενταπλάσιο από το επίσημα δηλωμένο, βλ. κεφ. 43) πλασαρίστηκαν ως επικίνδυνος και μεταδοτικός ιός.

Και όπως ξαφνικά ο ΠΟΥ αυστηροποίησε τα κριτήρια για κήρυξη πανδημίας και επεχείρησε να του εκχωρηθεί η εξουσία των κρατών για να διαχειριστεί αυτός την κρίση, έτσι και οι λεγόμενοι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης ξαφνικά κήρυξαν πανδημία χρέους και επιχειρείται, αυτή τη φορά δυστυχώς επιτυχώς, να εκχωρηθεί στους πάτρωνές τους η διαχείριση των κρατών.

Όπως οι γιατροί συνηγόρησαν στην ανακήρυξη ενός συνήθους και ακίνδυνου ιού ως εχθρού και μέγιστου κίνδυνου (ενώ παλιότερα μας λέγανε ότι η γρίπη είναι καλή, να αφήνουμε τα παιδιά να κολλάνε, γιατί εμπλουτίζει και ενισχύει το ανοσιοποιητικό και ότι κάνει τον κύκλο της και αποχωρεί),

έτσι και οι οικονομολόγοι μας συνηγόρησαν στην ανακήρυξη του χρέους των κρατών ως μεγάλης απειλής και υποστήριξαν τα ζοφερά σενάρια,

αν και το χρέος αποτελεί τον τρόπο δημιουργίας χρήματος στο σύστημα που υπηρετούν και οι πάτρωνές τους μέχρι τότε έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αυξήσουν τα κρατικά χρέη, αφού αυτά αποτελούσαν

228

την πηγή της ευημερίας τους και τον τρόπο αφαίμαξης των πολιτών για την καλοζωία τους.

Ερωτήματα στους Έλληνες Νομικούς

Τελειώνοντας αυτή την αναδρομή παραθέτουμε για μια ακόμη φορά τα παρακάτω ερωτήματα στους έλληνες νομικούς για την πλήρη απραξία τους και στο καινούργιο φιάσκο:

Οι έλληνες δικαστές με πιο ηθικό ανάστημα θα επιβάλουν το δίκαιο στους πολίτες που λόγω των δικών τους παραλείψεων θα δεινοπαθήσουν και θα αναγκαστούν να μικροπαρανομήσουν;

Στο όνομα ποιου δικαίου παραμένουν έγκλειστοι στις φυλακές άνθρωποι για μικροκλοπές και ληστείες τραπεζών, όταν οι μεγαλοκλέφτες τραπεζίτες και οι νταβατζήδες τους συνεχίζουν ανενόχλητοι το έργο τους;

Στο όνομα ποιου δικαίου καταδιώκονται και πυροβολούνται στο ψαχνό άνθρωποι στην υποψία τρομοκρατικών κτυπημάτων τη στιγμή που προστατεύονται και περιφρουρούνται μεγαλοτρομοκράτες με αναρίθμητα θύματα σε όλο τον κόσμο;

Οι έλληνες δικαστές πως θα συνεχίσουν να εκφέρουν τη λέξη δίκαιο στις εκδικάσεις τους;

229

19.1.11

39. Η Οικονομική Κρίση ως Προκάλυμμα για Προϋπάρχοντα Προβλήματα Οφειλόμενα στη Λεγόμενη Ανάπτυξη και τη Σημερινή Κοινωνική Οργάνωση

Διάχυτο είναι σήμερα το ερώτημα: τι κάνουμε; Για πολλούς έχει ήδη αρχίσει και κλονίζεται η μέχρι τώρα υλική βάση της ύπαρξης, το μέλλον φαντάζει αβέβαιο και δυσοίωνο. Η ανασφάλεια αρχίζει να υποσκάπτει την ψυχολογία μας. Παντού μιλούν για οικονομική κρίση, για τα μικρά μαγαζιά που κλείνουν συνεχώς, για τους ανέργους που αυξάνονται διαρκώς. Απαρατήρητο, όμως, παραμένει ότι ανοίγουν πολυκαταστήματα και αλυσίδες πολυεθνικών, ακόμη και παραρτήματα ξένων τραπεζών. Απαρατήρητο παραμένει ότι τα μικρά μαγαζιά είχαν αρχίσει να κλείνουν πολύ πριν την λεγόμενη οικονομική κρίση και ότι αυτά που κλείνουν σήμερα βάραγαν μύγες πολύ πριν απ αυτήν, μην μπορώντας να ανταγωνιστούν τα μεγάλα πολυκαταστήματα των πολυεθνικών που άνοιγαν συνεχώς. Τα μαγαζιά έκλειναν και οι άνεργοι αυξάνονταν λόγω των ξένων επενδύσεων και της λεγόμενης οικονομικής ανάπτυξης. Παρόλα αυτά, οι ξένες επενδύσεις και η ανάπτυξη είναι η μόνιμη επωδός όλων των παραγόντων του δημόσιου βίου για τη λύση των προβλημάτων. Οι παλιοί έλεγαν "ουκ εν τω πολλώ το ευ". Η ανάπτυξη συμβαδίζει με την εταιριοκρατία, τον κυριότερο παράγοντα της κακοδαιμονίας των κοινωνιών σήμερα. Τα μαγαζιά που έκλειναν ή φυτοζωούσαν λόγω της εφόδου των πολυεθνικών περνούσαν απαρατήρητα. Σήμερα μιλάμε για αναφερόμαστε σ΄αυτά ως αποκλειστική συνέπεια της κρίσης. Μιλάμε για την κρίση στην οικοδομή, την ανεργία στους μηχανικούς, τους δικηγόρους, κα .

230

Τα παρουσιάζουμε ως συνέπειες της οικονομικής κρίσης και δεν διερωτόμαστε αν έχει παραμείνει πια σπιθαμή στα μεγάλα τουλάχιστον αστικά κέντρα που να μην έχει μπετονοποιηθεί. Πως λοιπόν να μην υπάρχει κρίση στην οικοδομή και στα επαγγέλματα τα σσχολούμενα μ αυτήν; Πού να απορροφηθούν όλοι οι εργαζόμενοι στην οικοδομή, (σ΄αυτούς είναι και οι μηχανικοί): Τα κτίσματα δεν είναι αγροτικά αγαθά που καταναλώνονται και πρέπει να αναπαράγονται συνεχώς, ούτε παπούτσια που φθείρονται και πρέπει να ανανεώνονται. Ως γνωστόν είναι ριζωμένα και όπως και τα δέντρα διαρκούν πολύ. Και, όμως, ενώ οι αγρότες φθίνουν συνεχώς, οι εργαζόμενοι στην οικοδομή αυξάνονται διαρκώς. Αντίστοιχα είναι και τα προβλήματα ανεργίας εργαζόμενων σε άλλα επαγγέλματα. Μήπως ήρθε ο καιρός να ξαναδούμε από την αρχή την όλη κοινωνική οργάνωσή μας; Μήπως η εξειδίκευση σε επαγγέλματα δεν υπηρετεί πια την ανθρώπινη κοινωνία στην παρούσα φάση της ανάπτυξής της; Αρκετοί έχουν ασχοληθεί με τις επιπτώσεις της επαγγελματικής εξειδίκευσης στην ψυχοπνευματική (που είναι η πραγματική) ανάπτυξη των ανθρώπων, την αλλοτρίωση που επιφέρει.

Απαρατήρητη όμως, παραμένει μια πιο χειροπιαστή όψη της. Ο πρακτικός παραλογισμός της, η παραβίαση της απλής λογικής. Πολλά από τα σημερινά επαγγέλματα θάπρεπε να φθίνουν καθώς το αντικείμενό τους, ο στόχος τους θα ολοκληρώνονταν:

- Οι εργαζόμενοι στην οικοδομή θάπρεπε να φθίνουν καθώς θα ολοκληρώνονταν η ανοικοδόμηση της χώρας.

- Οι εργαζόμενοι στην υγεία (στα ιατρικά επαγγέλματα) θάπρεπε να φθίνουν καθώς θα θεράπευαν πραγματικά τους ασθενείς

- Οι εργαζόμενοι για την επίλυση των διενέξεων των πολιτών (στα νομικά επαγγέλματα) θάπρεπε να φθίνουν καθώς θα επέφεραν

231

μόνιμες λύσεις, κ.ο.κ. Αντ΄αυτού σήμερα παρατηρούμε: - Όσο αυξάνουν οι εργαζόμενοι στην υγεία τόσο πιο ασθενείς γίνονται οι άνθρωποι. - Όσο αυξάνουν οι δικηγόροι και δικαστές τόσο αυξάνουν οι διενέξεις και καταστρατηγήσεις των νόμων, κ.ο.κ. Δεν αντιβαίνει αυτή η κατάσταση την απλή λογική; Όταν το παιδί μεγαλώνει, πρέπει να αλλάζει και φορεσιά. Αν το αφήσεις με τα μωρουδιακά θα αναπτύξει στρεβλώσεις.

232

9.4.10

40. Oι Eυκαιρίες της Οικονομικής Κρίσης- Η Αποκαλυπτική της Φύση

«Οι άνθρωποι καλλιεργούν πέντε χιλιάδες τριαντάφυλλα

μέσα σ' ένα μονάχα κήπο και μέσα εκεί δεν βρίσκουν ό,τι ζητάνε. Κι ωστόσο, αυτό που ψάχνουν θα μπορούσε να βρίσκεται μέσα

σ' ένα μόνο τριαντάφυλλο ή μέσα σε λίγο νερό ...

Τα μάτια είναι τυφλά. Πρέπει να ψάξεις με την καρδιά»

Ο μικρός πρίγκιπας

Η Αποκαλυπτική φύση των κρίσεων

Εδώ και αρκετό καιρό ένα ρεύμα γενικευμένης δυσαρέσκειας και συνεπακόλουθης απογοήτευσης και ανησυχίας για το μέλλον διατρέχει τις αναρτήσεις σε πολλά ιστολόγια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αλλά και την αρθρογραφία του κατεστημένου τύπου.

Η κοινωνία των ανθρώπων δείχνει σημάδια πτώχευσης. Χάνεται η συνοχή της.

Πολλοί μιλούν για τον άκρατο ατομισμό που κυριαρχεί σήμερα και νοσταλγούν παλιότερες εποχές κοινωνικής συμβίωσης και αλληλοβοήθειας. Κανείς, νομίζω, δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις διαπιστώσεις αυτές. Διερχόμαστε μια κατάσταση κρίσης σ΄όλους σχεδόν τους τομείς της ζωής μας.

Μας διαφεύγουν, όμως, κάποιες σημαντικές όψεις της κρίσης αυτής.

Η αποκαλυπτική φύση της και το απελευθερωτικό δυναμικό της.

Κάθε κρίση είναι συνέπεια εκφόρτισης συσσωρευμένων εντάσεων και, όπως συμβαίνει με κάθε εκφόρτιση, δρα αποκαλυπτικά. Όταν γίνεται ένας σεισμός, οι περισσότερες ρωγμές που παρατηρούνται στα κτίσματα δεν οφείλονται στην καταπόνησή τους από το σεισμό. Προϋπήρχαν.

233

Άλλες δεν γίνονταν αντιληπτές γιατί καλύπτονταν από τις επικαλύψεις ή το σοβά και έρχονται στην επιφάνεια με την δόνηση του σεισμού.

Άλλες ήταν μεν εμφανείς και πριν το σεισμό, αλλά δεν γίνονται αντιληπτές παρά μόνον μετά από επισταμένο έλεγχο που συνήθως ακολουθεί (και για ψυχολογικούς λόγους) μετά από ένα σεισμό.

Άλλες πάλι βλάβες υπόβοσκαν αλλά επειδή το κτίσμα υπολειτουργούσε δεν είχαν ακόμη εκδηλωθεί.

Όπως στο σεισμό και στη σημερινή κατάσταση κρίσης της κοινωνίας μας γίνονται εμφανείς παράγοντες που ενυπήρχαν πάντα, αλλά δεν γίνονταν εμφανείς γιατί καλύπτονταν από το σοβά του εφησυχασμού.

Από την άποψη αυτή, η σημερινή οικονομική κρίση και η δυσχερής κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας θα μπορούσε να ειδωθεί ως ένα απελευθερωτικό γεγονός.

Θα μπορούσε να μας οδηγήσει να επανεξετάσουμε τις αντιλήψεις μας και τις στάσεις της ζωής μας τις εγκατεστημένες μέσω της εκπαίδευσης, των ΜΜΕ και των άλλων μηχανισμών διαμόρφωσης πεποιθήσεων και συμμόρφωσης του κόσμου τούτου.

Ο Ρόλος των Ιστολογίων στη Σημερινή Κρίση

Πριν λίγους μήνες βιώσαμε μια άλλη κρίση, αυτή της λεγόμενης πανδημίας.

Νωπές είναι στη μνήμη μας οι μεθοδεύσεις των εταιρικών κύκλων μέσω των κατεστημένων ενσωματωμένων ΜΜΕ της παραποίησης της αλήθειας και κατατρομοκράτησης των ανθρώπων. Στην κρίση εκείνη πολλά ιστολόγια με τη συνεχή πληροφόρηση και αποκάλυψη στοιχείων που απεκρύβοντο δημόσια συνέβαλαν ώστε να αποκαλυφθούν οι μεθοδεύσεις και να φανεί ότι η κρίση ήταν κατασκευασμένη, ότι ενδεχομένως ήταν

ένα από τα τεχνητά σοκ στα οποία υποβάλλονται κατά καιρούς οι άνθρωποι ώστε κάποιοι να παρακολουθήσουν τις αντιδράσεις τους και να κατευθύνουν τις μεθοδεύσεις τους. Στη νέα κρίση που διερχόμαστε, τη λεγόμενη οικονομική κρίση, παρακολουθούμε την επανάληψη των ίδιων μεθοδεύσεων κατατρομοκράτισης των ανθρώπων από τα ίδια ΜΜΕ, διεθνή και εγχώρια.

234

Εξαίρεση αποτελούν κάποιοι αναλυτές εφημερίδων, όπως για παράδειγμα ο Γ. Δελαστίκ στο Έθνος που αποκαλύπτουν ότι κι αυτή η κρίση είναι κατασκευασμένη. Για μια άλλη φορά φαίνεται ότι οι άνθρωποι υποβάλλονται σε κατάσταση τεχνητού σοκ. Η Ελλάδα αποτελεί το πειραματόζωο λένε οι αναλυτές αυτοί.

Και δεν χρειάζονται πολλά για να το καταλάβει κανείς αυτό. Τα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδας σήμερα έχουν ανέλθει στο 7,5%. Η Κολομβία δανείζεται με 5,5%. Θεωρείται πιο αξιόπιστη η Κολομβία από την Ελλάδα για τις λεγόμενες αγορές;

Αν και αρκετά ιστολόγια αναδημοσιεύουν τις αναλύσεις αυτές και παραθέτουν αντίστοιχα άρθρα και βίντεο από διεθνή μη κατεστημένα μέσα ενημέρωσης στην προσπάθεια ενημέρωσης των ανθρώπων, αρκετά άλλα καταγίνονται να περιγράφουν και να ξαναπεριγράφουν με τα πιο μελανά χρώματα πόσο αδιέξοδη είναι η κατάσταση και να κατακευρανώνουν κάθε φορά και κάποια κατηγορία ανθρώπων για την κατάντια αυτή, κατά κανόνα εξαιρώντας τους εαυτούς τους.

Μέχρι κάποιου σημείου η περιγραφή των κακώς κείμενων έχει θέση γιατί δείχνει το πρόβλημα. Η συνεχής, όμως, αναφορά στα κακώς κείμενα, κάθε φορά και με μελανότερα χρώματα, χωρίς ταυτόχρονη υπόδειξη διεξόδου, τα εμπεδώνει και τα τροφοδοτεί. Ομολογουμένως, σε μερικά ιστολόγια η κατάσταση περιγράφεται με πιο λογοτεχνικό τρόπο απ αυτόν των καναλοπαρουσιαστών αλλά με το ίδιο αποτέλεσμα: την ηττοπάθεια και την παραίτηση. Ίσως, πρέπει να ξαναδούμε και να επαναπροσδιορίσουμε το ρόλο των ιστολογίων στην παρούσα συγκυρία ώστε να αποτελέσουν μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος. Οι δυσκολίες στη ζωή ενός ανθρώπου είναι ο κινητήριος μοχλός για την εξέλιξή του.

Αυτό που δεν θα καταλαβαίναμε σε μια ολόκληρη ζωή με ομαλή ροή μπορούμε να το καταλάβουμε σε μια δύσκολη συγκυρία σε πολύ πιο σύντομο χρόνο.

235

Με τον ίδιο τρόπο που ο σπόρος πριν αναρριχηθεί και φυλλορροήσει στο φως της ημέρας κατέρχεται ριζώνοντας στο σκοτάδι της γης η οποία αντιστεκόμενη στην επιχειρούμενη διείσδυση τον ωθεί και τον τροφοδοτεί για να εκδηλώσει το δυναμικό του,

έτσι και οι καθοδικές καταστάσεις της ζωής μας προετοιμάζουν την αναρρίχησή μας σε μια ακόμη πιο πάνω σπείρα της ζωής. Σημασία δεν έχει αυτό που συμβαίνει αλλά τι κάνεις μ αυτό που συμβαίνει. «Σοφός είναι αυτός που τα πάντα τα στρέφει για το καλό του» είχαν πει οι παλιοί.

236

2.3.10

41. Τα "PIGS" και οι Μεγαλο - Γεροντοκόρες Όταν βλέπεις σε κάποιον άλλο αυτό που νοιώθεις ότι λείπει σε σένα και αισθάνεσαι άσχημα γι αυτό, έχεις δύο δυνατότητες αντίδρασης: - Να χαίρεσαι που έστω κάποιος άλλος έχει αυτό που νοιώθεις ότι είναι σημαντικό και να χαίρεσαι και συ μαζί μ΄αυτόν, ή - Να τον υποβλέπεις και να κάνεις τα πάντα να τον συκοφαντήσεις ώστε να πετύχεις να το χάσει κι αυτός, να μην το βλέπεις και σου το θυμίζει.

Παραδοσιακά η δεύτερη συμπεριφορά αποδίδεται στις στερημένες γεροντοκόρες της γειτονιάς. Μόνο που κι εδώ συμβαίνει αυτό που λένε: "άλλος έχει το όνομα κι άλλος τη χάρη".

Γεροντοκόρες αποδεικνύονται κοσμοπολίτες, καλοταϊσμένοι, με γαμψή μύτη, οι γνωστοί γύπες της οικουμένης.

Τις ημέρες αυτές ακούμε και διαβάζουμε επανειλημμένα για τα "PIGS" της Ευρώπης που τους αρέσει να εντρυφούν στη λάσπη της καλοπέρασης, ανευθυνότητας, τεμπελιάς και τη ζημιά που κάνουν στην παγκόσμια γειτονιά.

Είναι δυνατόν οι κοσμοπολίτες γεροντοκόροι να βλέπουν αυτούς τους παρακατιανούς να απολαμβάνουν έτσι ασύστολα τη ζωή, να τριγυρνούν αμέριμνοι και χαλαροί και να στήνουν αυθόρμητα και χωρίς άδεια χορούς, τραγούδια και αγκαλιές, όπως με την όπερα και το χορό που στήσανε ξαφνικά από το πουθενά στην αγορά της Βαλένθια που αποθανάτισε ο φακός; http://www.youtube.com/watch?v=Ds8ryWd5aFw. Πως είναι δυνατόν να συμπεριφέρονται με αυτόν τον ανάρμοστο τρόπο; Πόσο pigs είναι αυτοί οι «απλοί» πολίτες των χωρών αυτών!

Τους αρέσει να έχουν επαφή με τη γη και να στήνουν γλέντια πάνω σ΄αυτήν! Ω, πόση αλλεργία τους προκαλεί όλο αυτό!

Τι δοκιμασία γι αυτούς που είναι γεννημένοι για τα μεγάλα και ασχολούνται ολημερίς με χαρτοφυλάκια, θησαυροφυλάκια, ντιρεκτίβες, εξοπλισμούς, βομβαρδισμούς, να βλέπουν αυτή την

237

κατάντια των αδαών! Να παρακωλύουν οι αδαείς την αγορά και να εγκαταλείπουν έτσι ξαφνικά το ιερό καθήκον της κατανάλωσης των «αγαθών» και να το ρίχνουν στο χορό!

Ύστερα είναι και κάτι άλλο. Εντάξει, να παρακωλύουν που και που την αγορά. Να κλέβουν, όμως, και στο ζύγι, πως τόχεις;

Να τους μιμούνται τόσο ασύστολα και τόσο ψιλικαντζίδικα!

Χωρίς να διαθέτουν προς τούτο τις αντίστοιχες περγαμηνές! Ε, αυτό δεν μπορούν να το ανεχθούν οι γύπες των αγορών. Πρέπει τα ΡIGS να συμμορφωθούν. Να τους σφίξουν το ζωνάρι.

Να αποκτήσουν τα χρηστά ήθη των "απλών" πολιτών στις χώρες των γυπών.

Και κάτι ακόμη. Τέλος πάντων με τους χορούς και τις αγκαλιές και τις μικροαντιγραφές. Αν κάποια μέρα, όμως, ξαφνικά, έτσι από το πουθενά αποφασίσουν να τους βάλουν στο χορό και τι χορός , άραγε, να είναι αυτός;

Αν τους ξεπαρθενέψουν και δεν έχουν που να κρυφτούν;

238

42. Οι "Αξιολογητές" - Η Moody's και οι Αδελφές

«Υπάρχουν δύο υπερδυνάμεις: οι ΗΠΑ και η εταιρία αξιολόγησης Moody’s. Πιστέψτε με, δεν είναι πάντοτε

ξεκάθαρο, ποια από τις δύο διαθέτει τη μεγαλύτερη ισχύ» Thomas Friedman, 1996

.

Ένα Επίκαιρο Κουίζ

Καιροί που είναι θα σας βάλω ένα κουίζ να φτιάξει η διάθεσή σας. Επειδή η διάθεσή σας, μάλλον, δεν θα φτιάχνει, θα σας το απαντήσω εγώ. Θα σας το παρουσιάσω σιγά-σιγά σε βήματα, να μην σας πέσει βαρύ. - Αν θέλεις να ελέγχεις κάποιον, να τον κάνεις να συμμορφώνεται στις ορέξεις σου, τι κάνεις; - Του βάζεις έναν ελεγκτή. - Αν θέλεις να μην φαίνεται ότι τον ελέγχεις εσύ, τι κάνεις; - Ονομάζεις τον ελεγκτή κριτική επιτροπή, αξιολογητή και τα συναφή. - Πως εξασφαλίζεις ότι ο ελεγκτής θα συμμορφώνεται σε ό,τι του πεις; - Φροντίζεις να έχει θητεύσει στην ίδια «σχολή» με σένα, να έχει το ίδιο «όραμα», τον πληρώνεις αδρά και φροντίζεις να έχει κάτι μεμπτό να μπορείς να τον εκβιάζεις. - Ποιους μπορείς να ελέγξεις με τον τρόπο αυτό; - Επιστήμονες και ολόκληρα κράτη - Πως ελέγχεις τους επιστήμονες; - Απορρίπτοντας τις εργασίες τους που δεν σε συμφέρουν ή προωθώντας και βραβεύοντας τις εργασίες τους που συνδιαμορφώνεις και χρηματοδοτείς - Ένα παράδειγμα από την επιστήμη; - Η λεγόμενη ανθρωπογενής υπερθέρμανση του πλανήτη, βλ. κεφ. 24: Επιστήμη και Χρήμα

239

- Πώς ελέγχεις τα κράτη; - Αξιολογώντας για παράδειγμα την πιστοληπτική τους ικανότητα. - Ένα παράδειγμα; - Το λεγόμενο «ελληνικό πρόβλημα».

- Με ποιον τρόπο τα καταφέρνει ο ελεγκτής να ασκεί την επιρροή του αυτή; - «Επιστημονικά», με υποθέσεις, πιθανότητες και άλλα αερολογικά. - Μα δεν κινδυνεύει η μεθόδευσή του να αποκαλυφθεί; - Έχεις φροντίσει και γι αυτό. - Πως το καταφέρνεις; - Στην επιστήμη, έχοντας συνεταιριστεί τα επιστημονικά περιοδικά και τις επιστημονικές ενώσεις. Στα κράτη, έχοντας συνεταιριστεί τα ΜΜΕ και τους ειδήμονες περί τα οικονομικά. - Ένα παράδειγμα; - Παρακολούθησε τους αναλυτές καθηγητές οικονομικών και χρηματιστηριακών σπουδών που παρουσιάζει κάθε πρωί ο ραδιοσταθμός του Σκάι. Είναι όλοι τους σύμβουλοι τραπεζών, καθώς αναγγέλλει ο ίδιος ο ραδιοσταθμός. Δες τα πρωτοσέλιδα γερμανικών και άλλων εφημερίδων και περιοδικών, όπως για παράδειγμα: "Ο έλληνας πρωθυπουργός δεν θα πουλήσει τα νησιά του".

Μέχρι και βελγική εφημερίδα καυτηριάζει την ακραία ανθελληνική ρητορική γερμανικής εφημερίδας, αναφερόμενη σε φωτορεπορτάζ Γερμανών δημοσιογράφων οι οποίοι μοίραζαν στους δρόμους της Αθήνας χρήματα δείχνοντας τους έλληνες άπληστους και ζητιάνους.

Μάλλον δεν θα έχετε διάθεση να παρακολουθήσετε άλλο το κουίζ. Θα διερωτάστε: - Ποιος είσαι επιτέλους εσύ που φαίνεσαι να κινείς τα νήματα του κόσμου και λογαριασμό δεν δίνεις;

Είσαι πρόσωπο υπαρκτό, είστε λίγοι, είστε πολλοί;

240

Ή μήπως είσαι κάποιος ή κάτι που δημιουργούμε και υπηρετούμε όλοι εμείς, χωρίς να το συνειδητοποιούμε, βλ. ΜΕΡΟΣ Ι: κεφ. 8 H Αυτοαιχμαλωσία του Ανθρώπου

Δυστυχώς, σ΄αυτό δεν μπορώ να σας διαφωτίσω. Το ίδιο ερώτημα έχω και γω.

Μπορώ μόνον να σας μεταφέρω αυτά που βρήκα ψάχνοντας να δω ποιός είναι ο ελεγκτής των ημερών.

Η Moody’s και οι ιθύνοντές της

Σας παρουσιάζω, λοιπόν, την Moody’s.

Κατ΄αρχήν είναι οίκος, κατά το βασιλικός οίκος. Έχει και δύο άλλες αδελφές: την Standard & Poor’s και τη Fitch Rating Οι τρείς οίκοι μαζί είναι γνωστοί ως οι τρεις αδελφές.

Είναι και οι τρεις τους επί Αμερικανικού εδάφους. Σε αντίθεση με τις επτά αδελφές των πετρελαιάδων που εκτείνονται σε ευρύτερη περιοχή.

Αν και επί ίδιου εδάφους τα οικόσημα κάθε οίκου είναι διαφορετικά.

Ενώ η Moody΄s χρησιμοποιεί αριθμούς: 1,2,3, οι άλλοι δύο χρησιμοποιούν + και -. Κοινά και στις τρεις αδελφές είναι τα γράμματα A, B και C κατά το πρότυπο των σχολείων της έδρας στην οποία κατοικοεδρεύουν. Περισσότερα περί τα εμβληματικά βλ. υποσημείωση στο τέλος.

Από τις τρεις αδελφές κρέμεται η τύχη ακόμη και ολόκληρων κρατών. Από τις αποφάνσεις τους, τις λεγόμενες αξιολογήσεις τους, εξαρτάται ο δανεισμός τους.

Επανειλημμένα έχουν κατηγορηθεί από μεμονωμένες εταιρίες για εκβιασμό, όπως από την Γερμανική ασφαλιστική εταιρία Hannover Re.

Επειδή, όπως λένε για το ψάρι και το κεφάλι, έχει σημασία και ποιοι είναι στην κορυφή, σας παρουσιάζω τον πρόεδρο και την αντιπρόεδρο του οίκου. Ξεκινούμε από τις κυρίες, Ιδού κάποια βιογραφικά:

241

- Κάπταιν του Αμερικανικού στρατού (τιμηθείσα με δύο μετάλλια ευδοκίμου υπηρεσίας). - Αντιπρόεδρος της PepsiCo

- Στέλεχος της Bankers Trust Company και της Freeman & Co.

Και τώρα ο πρόεδρος: Το Δεκέμβριο του 2010 χωρίς προσυζήτηση στο διοικητικό συμβούλιο και χωρίς καμία αιτιολόγηση, επταπλασιάζονται οι απολαβές του. οι οποίες ανέρχονται σε 6,9 εκατομμύρια δολλάρια. Οι απολαβές αυτές αντιστοιχούν στις απολαβές 75 ελλήνων υπουργών ή 50 ευρωπαίων πρωθυπουργών. Έχει κατηγορηθεί ότι αξιοποιεί εσωτερική πληροφόρηση για ίδιο όφελος.

Η Παντελής Απουσία Ελέγχου και Λογοδοσίας

Ως άλλοι βασιλικοί οίκοι η Moody's και οι αδελφές δεν υπόκεινται σε κανέναν έλεγχο από κανέναν, ούτε από το κράτος των ΗΠΑ στο οποίο έχουν την έδρα τους.

Αξιολογώντας ως άριστα τα γνωστά μας πλέον CDO’s, τα βασισμένα στα «ενυπόθηκα δάνεια χαμηλής εξασφάλισης» (subprimes), οδήγησαν το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα στη σημερινή του κρίση. Επίπτωση για τους οίκους καμία.

Συνεχίζουν απτόητοι το έργο τους !!!

Απλά μπορούν να λένε «ό,τι τους καπνίσει».

Μπορούν για παράδειγμα να βγαίνουν ξαφνικά προχθές το πρωί και να αναγγέλλουν τη δραστική υποβάθμιση της Ελλάδας με το σκεπτικό ότι η Ελλάδα "δεν θα επιτύχει τους στόχους της" και να βγαίνουν λίγες ώρες αργότερα και να λένε στο πρακτορείο Bloomberg ότι: '' Η κεντρική μας άποψη είναι ότι η Ελλάδα θα επιτύχει τους στόχους της και δεν θα χρειασθεί να επιβάλει ζημιές στους κατόχους των δανείων'', και να μην ρωτούνται καν γιατί άλλα κάνουν και άλλα λένε, να μην τίθεται καν υπό αίρεση η αξιοπιστία και η εξουσία τους.

«Μαγκιά τους και καπέλο τους» φαίνεται να σκέφτονται και τα ελληνικά ΜΜΕ. Μας ενημερώνουν κάθε φορά τι τους είπε ο κ. Κωνσταντίνος

242

Κυπραίος, βλ. http://news247.gr/oikonomia/moody_s_se_troxia_ypovathmishs_eksi_ellhnikes_trapezes.722596.html

αλλά δεν μας λένε τίποτα για το ποιός είναι ο έλληνας αναλυτής, πόσα παίρνει και γιατί δεν τον ρωτάνε που οφείλεται το λέγε- ξελέγε τους. Διαβάζσυμε τον Απρίλιο ότι:

"η Moody’s «σφύριξε» το τέλος του (κερδοσκοπικού) παιχνιδιού με το ελληνικό χρέος ενεργοποιώντας ένα μηχανισμό χρεοκοπίας της χώρας, που πλέον μπορούσε να σταματήσει την κίνησή του, μόνο με προσφυγή στο διεθνή μηχανισμό στήριξης, εκτιμούσαν καλά πληροφορημένες πηγές", βλ. Πως η Moody's «πτώχευσε» την Ελλάδα http://press-gr.blogspot.gr/2010/04/moodys.html

Ο έλληνας αναλυτής δεν έχει ευθύνες για το παιχνίδι αυτό;

Ρητορικό, φυσικά, το ερώτημα. Άλλο ένα ακόμη.

Η φαρσοκωμωδία του κόσμου στον οποίο ζούμε δεν έχει τέλος

_________________________

Kατά φθίνουσα σειρά κατάταξης από πλευράς αξιοπιστίας διακρίνονται οι κατηγορίες Α, Β και C Η προσθήκη ενός a δίπλα σε κάθε κατηγορία αυξάνει την αξιοπιστία του υπό αξιολόγηση, ενώ η προσθήκη aa την αυξάνει περαιτέρω Οι υποκατηγορίες που προκύπτουν (εξαιρουμένων των Αaa, Βaa και C) διακρίνονται περαιτέρω σε υψηλής, μεσαίας και χαμηλής αξιοπιστίας προσθέτοντας αντίστοιχα τους αριθμούς 1,2 και 3

Έτσι σύμφωνα με την Moody's διακρίνονται οι παρακάτω κατηγορίες κατά σειρά φθίνουσας αξιολόγησης: Aaa, Aa1, Aa2, Aa3, A1, A2, A3, Baa1, Baa2, Baa3, Ba1, Ba2, Ba3, B1, B2, B3, Caa1, Caa2, Caa3, Ca, .

Προχθές η Moodys υποβάθμισε την Ελλάδα από Βa1 σε B1΄

243

19.12.10

43. Ας Λένε τα ΜΜΕ - Η Ελλάδα πιο Αξιόπιστη από ΗΠΑ και . . . ΝΑSΑ – Το Χρέος των ΗΠΑ 15πλάσιο (202 τρις), 12,3 τρις τα 700 δις στις Τράπεζες

Η Μπανανία των ΗΠΑ και τα ΜΜΕ

- Ο Αμερικανός πρόεδρος είχε ανακοινώσει ότι δόθηκαν 700 δις από τα χρήματα των φορολογούμενων πολιτών στις τράπεζες για τη διάσωσή τους. Πρόσφατα ο πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ (κατεχόμενης από ιδιώτες, όπως κι αυτές των άλλων κρατών) σε θυελλώδη συζήτηση αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι τα 700 δις ήταν 12,3 τρισεκατομμύρια, βλ. A Real Jaw Dropper at the FederalReserve Τόσο μικρή απόκλιση!

Kάποιοι στις ΗΠΑ μιλάνε για το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην ιστορία των ΗΠΑ. Τα ΜΜΕ τόσο των ΗΠΑ, όσο και τα άλλα «σοβαρά» διεθνή, τηρούν σιγή ιχθύος. Είναι απασχολημένα με τις «αποκαλύψεις» της Wikileaks και τις ρήσεις και κινήσεις του αρχηγού της. - Το χρέος των ΗΠΑ που δηλώνεται επίσημα ανέρχεται στο υπέρογκο ποσόν των 13,8 τρισεκατομμυρίων. Μερικοί το αμφισβητούσαν ως κατά πολύ υπολειπόμενο του πραγματικού. Αυτές τις ημέρες οι εκτιμήσεις αυτές επαληθεύτηκαν με συγκεκριμένα στοιχεία. Το πραγματικό χρέος με βάση τα κρατικά στοιχεία ανέρχεται σε 202τρισεκατομμύρια, βλ. CHART SHOCK - The Real National Debt Is $202 Trillion Τόσο μικρή απόκλιση! Μόλις δεκαπενταπλάσιο ! Τα ΜΜΕ συνεχίζουν τη διακριτικότητά τους.

(Σημειωτέον ότι και το χρέος της Βρετανίας αποδεικνύεται σημαντικά μεγαλύτερο από το επίσημα δηλούμενο, ανερχόμενο σε 4,6 τρισεκατομμύρια λίρες).

- Ο Αμερικανός πρόεδρος ανήγγειλε την καλή πορεία των δημοσιονομικών των ΗΠΑ.

244

Το δημόσιο έλλειμμα ενός μόνον μηνός, του Ιουλίου, ανήλθε σε $165 δις όσο ήταν το δημόσιο έλλειμμα το 2002 για ολόκληρο το έτος, βλ. http://dailybail.com/home/chart-shock-the-real-national-debt-is-202-trillion.html (1) - Η γνωστή μας Goldman Sachs πήρε 10 δις από το πρόγραμμα διάσωσης των τραπεζών.

Η ίδια, η κυβέρνηση και η κεντρική τράπεζα υποστήριξαν ότι η εταιρία επέστρεψε το δάνειο. Αποκαλύφθηκε ότι η Goldman Sachs αποπλήρωσε τα 10 δις παίρνοντας μια δεύτερη μυστική ενίσχυση ακόμη μεγαλύτερης εμβέλειας, της τάξεως των 100 δις.

Η πρακτική αυτή και η απόκρυψή της δεν επέφερε την παραμικρή επίπτωση στους συντελεστές της, βλ. Totally Busted: The Truth About Goldman's Bailout by the Fed

Ούτε με το σκάνδαλο αυτό ασχολήθηκαν τα "σοβαρά" ΜΜΕ.

Ούτε με μια σειρά άλλων τέτοιων «ατασθαλιών» όπως:

- Τα τρισεκατομμύρια που λείπουν από την Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ που αναγκάστηκε να παραδεχθεί σε σχετική ερώτηση η επιτετραμμένη με τον έλεγχο της τράπεζας. Η ελεγκτής συνεχίζει ανενόχλητη το έργο της εποπτείας των επόμενων χαμένων τρις που θα εντοπιστεί από κάποιον άλλον για να συνηγορήσει (κατόπιν πιέσεων) για την απώλεια. - Τα τρισεκατομμύρια που λείπουν από το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ - Τη βόμβα υδρογόνου και δεκάδες πυρηνικά όπλα που αγνοούνται. Τα δεκάδες αεροσκάφη, τανκς και πύραυλοι εκτόξευσης που λείπουν. Τις στολές χημικού πολέμου του Πενταγώνου που πουλιούνται στο διαδίκτυο για λίγα δολάρια,

καθώς και το μεγάλο έλλειμμα δημοκρατίας που καταγγέλλεται κατά καιρούς αλλά συναντά τη διακριτικότητα των ΜΜΕ, όπως προκύπτει, π.χ. από: - Τη δήλωση αμερικανού γερουσιαστή ότι το 90% των νομοσχεδίων περνάνε μυστικά. Δεν μπαίνουν σε συζήτηση, ούτε σε ψηφοφορία, βλ. http://www.youtube.com/watch?v=2B751mhY-QE

- Την επικύρωση από το ανώτατο δικαστήριο ότι: οι επιχειρήσεις έχουν το δικαίωμα να δαπανούν απεριόριστα κεφάλαια για να

245

υποστηρίζουν ή να μποϋκοτάρουν έναν υποψήφιο στις εκλογές, βλ. https://movetoamend.org/

- Την τετράμηνη έρευνα του Channel 4 του BBC το 2005 στις φυλακές των ΗΠΑ από την οποία προέκυψε ότι τα βασανιστήρια στο Αμπού Γκράιμπ που προκάλεσαν τον αποτροπιασμό σε όλο τον κόσμο, αποτελούν συνήθη πρακτική στις υπερπλήρεις και με ανεπαρκές προσωπικό φυλακές των ΗΠΑ, βλ. http://www.youtube.com/watch?v=7tJ9V_7mO-E&feature=player_embedded αλλά και

- την απίστευτη οικονομική διαφθορά των κυβερνητικών, βλ. κεφ. 42 (2)

Η Απίστευτη Αναξιοπιστία της ΝΑSΑ και τα ΜΜΕ

Πριν λίγες μέρες τα ΜΜΕ όλου του κόσμου προανήγγειλαν επικείμενη άκρως σημαντική ανακοίνωση της ΝΑSΑ σχετικά με άκρως σημαντικό εύρημα ενδεικτικό εξωγήινης ζωής.

Το εύρημα που ανακοινώθηκε ήταν ότι εντοπίστηκε αρσενικό στο DNA βακτηρίου. Οι αδαείς περί τα ΝΑSΑϊκά διερωτόμασταν, βλ. κεφ. 16, γιατί, άραγε, κάτι που φάνταζε ως μια ακόμη μετάλλαξη στα πλαίσια της φυσικής επιλογής ήταν τόσο σημαδιακό και απαιτούσε ενορχήστρωση σκηνικού ανακοίνωσης εγχειρήματος προσελήνωσης. Μετά πληροφορηθήκαμε ότι άνθρακες ο θησαυρός, δεν υπήρχε αρσενικό στο DNA. Στη συνέχεια μετά την υποβολή της εργασίας προς δημοσίευση, μάθαμε ότι όχι μόνον το εύρημα ήταν λάθος, αλλά ήταν και μαϊμού. Δεν είχαν γίνει καν ούτε τα τυπικά πειράματα για τη διαπίστωση της σύστασης του DNA. Η εργασία ήταν απάτη. Καθόλου βέβαια προς έκπληξη στους γνωρίζοντας τα μυστικά της τέχνης των μεγάλων μαστόρων της επιστήμης.

Τα ΜΜΕ σταθερά διακριτικά, όπως αρμόζει στις περιστάσεις.

Στη διακριτικότητα αυτή η ΝΑSΑ μπορεί ανενόχλητη να καταγίνεται με το αλχημικό της έργο και σε άλλους τομείς. Πριν λίγους μήνες, για παράδειγμα, παραπέμφθηκε σε δίκη για κάποια άλλα ευρήματα μαϊμού.

246

Αυτή τη φορά για την άλλη υψηλή επιστήμη, την κλιματική αλλαγή.

Η ΝΑSΑ παραποίησε τα δεδομένα στη φόρμουλα για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Διπλασίασε τα πραγματικά νούμερα, βλ. US: Climate-Gate continues to grow as NASA is taken to court over falsified data in the formula for predicting global warming. They are charged with doubling the real numbers.

Πέραν από τις κορυφαίες αλχημικές της επιδόσεις, η ΝΑSΑ έχει να επιδείξει και την πρέπουσα για την βαρύτητα του έργου της υπευθυνότητα και οργάνωση.

Πριν λίγα χρόνια διέρρευσε ότι οι κασέτες με τη προσελήνωση ήταν άφαντες. Ακολούθησε έρευνα και το εύρημα που ανακοινώθηκε με την αρμόζουσα σεμνότητα αυτή τη φορά κι ας μην ήταν (μάλλον) μαϊμού, ήταν το εξής: Οι κασέτες δεν χάθηκαν. Απλά γράφτηκε κάτι άλλο πάνω τους.

Τόσο απλό! Τα ΜΜΕ το ανήγγειλαν αυτή τη φορά, συγκρατημένα, βλ. TA NEA On-line - NASA: «Σβήσαμε τις ταινίες της προσελήνωσης» (Web only άρθρο). Ποιος να φανταζόταν ότι αυτοί στη ΝΑSΑ είναι τόσο σεμνοί, θα σκέφτηκαν, μάλλον. Εδώ μια φωτογραφία ενός αποθανόντος συγγενή τη θεωρείς κειμήλιο και τη φυλάς σαν κόρη οφθαλμού. Και αυτοί κοτζάμ προσελήνωση και δεν έδιναν δεκάρα, κι ας έδιναν δισεκατομμύρια κάποιοι άλλοι. Τόσο υπεράνω οι άνθρωποι!

[Επειδή, όμως, γινόταν φιέστα για την 40η επέτειο του εγχειρήματος και δεν είχαν φροντίσει για άλλο πειστήριο εκτός από τις κασέτες, οι οποίες όμως ήταν σβησμένες, βρήκαν λύση. Την προσφιλή. Τη Χολιγουντιανή.

Το έργο της αναβίωσης ανέλαβαν τα στούντιο του Χόλυγουντ. Έχουν, άραγε, άδικο όσοι λένε ότι η προσελήνωση ήταν Χολυγουντιανή παραγωγή (αφού αυτό είδαν)].

Προχθές πάλι πούλησαν τους παλιούς υπολογιστές τους. Με τα ευρήματα των αδημοσίευτων ερευνών τους μαζί, βλ. Nasa sells shuttle PCs without wiping secret data Αυτή τη φορά, όμως, σήμανε συναγερμός.

Αλχημεία είναι αυτή. Και αν δεν είναι αδαείς οι τυχεροί;

247

[Ίσως αναρωτηθεί κανείς, αν αυτές, οι, ας πούμε, προχειρότητες δεν επεκτείνονται και σε πιο νευραλγικούς τομείς της δραστηριότητάς της. Γνωρίζουμε για τις «παράπλευρες απώλειες» στις επιχειρήσεις των υπερδυνάμεων.

Ανάλογες παράπλευρες απώλειες υπάρχουν και στις επιχειρήσεις των υπερδυνάμεων της επιστήμης.

Στο πεδίο της ιατρικής υπάρχουν ήδη μαρτυρίες και ευρήματα για τη δημιουργία ή εξάπλωση ασθενειών, όπως, για παράδειγμα, του καρκίνου και του Aids, μέσω εμβολίων ή άλλων πειραματισμών, βλ. κεφ. 10: Εμβόλια Δούρειοι Ίπποι.

Ανάλογες μαρτυρίες υπάρχουν και για τις παράπλευρες απώλειες στις επιχειρήσεις της ΝΑSΑ, τα διαστημικά ατυχήματα και τα ανεξήγητα καιρικά φαινόμενα.

Ζούμε σε αποκαλυπτικούς καιρούς και πολλά έρχονται στην επιφάνεια, αλλά όχι στο φως της δημοσιότητας.

Η γνωστή διακριτικότητα των ΜΜΕ.

Eλλάδα και ΜΜΕ

Θα συμφωνείτε νομίζω ότι μπροστά στις "ατασθαλίες" της υπερδύναμης που παρατέθηκαν παραπάνω, αυτές της Ελλάδας ωχριούν.

Παρόλα αυτά η Ελλάδα αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί κύριο θέμα στα σοβαρά ΜΜΕ.

Τα "σοβαρά ΜΜΕ" σε αγαστή συνεργασία με τους λεγόμενους διεθνείς οργανισμούς και τους ανεκδιήγητους γνωστούς οίκους της υπερδύναμης ανακήρυξαν την Ελλάδα πρωταθλήτρια αναξιοπιστίας και διαφθοράς. Για τους δικούς τους λόγους. Μόνον που με την επιλεκτική δημοσίευση και τα μεγάλα μυστικά του επαγγέλματός τους κατάφεραν, απ΄ό,τι φαίνεται να μας πείσουν και εμάς.

Συμπέρασμα

Από τα παραπάνω, με ανεπαρκές μεν τεστάρισμα, πλην όμως καταλληλότερο και επαρκέστερο απ΄αυτό της ΝΑSΑ, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι:

248

Είμαστε πιο αξιόπιστοι και από τη ΝΑΣΑ ! ((( ))) (<- χαμόγελο) Το χαμόγελο είναι γι αυτούς που δεν γνωρίζουν τι εστί ΝΑΣΑ.

Μια Διευκρίνιση Ίσως θεωρηθεί άτοπον το (ελαφρώς, ελπίζω) περιπαιχτικό ύφος για την υπερδύναμη στα κράτη και την υπερδύναμη στην επιστήμη. Δεν θέλω να ακυρώσω εντελώς το ρόλο τους και το έργο τους,

Αλλά όταν μια ζυγαριά έχει γείρει πολύ από τη μία πλευρά πρέπει να την τραβήξεις με δύναμη προς την άλλη για να ισορροπήσει. Δεν διακατέχομαι από εθνική υπερηφάνεια. Συμπατριώτη θεωρώ κάθε άνθρωπο στην ευρύτερη πατρίδα, τη γη. Μου αρέσει που στην πατρίδα μου υπάρχει διαφορετικότητα, διαφορετικές κουλτούρες, διαφορετικά πιστεύω, διαφορετικές αντιλήψεις, που επιτρέπουν τόσο μεγάλη εναλλαγή εμπειριών και άρα αυξημένες δυνατότητες εξέλιξης. Κάθε φορά νοιώθω αλληλεγγύη με κάθε τόπο που οι κάτοικοί του βρίσκονται στο στόχαστρο κυριολεκτικά είτε μεταφορικά. Αυτόν τον καιρό οι κάτοικοι στην Ελλάδα έχουμε βρεθεί στο στόχαστρο. Γι αυτό, σήμερα δηλώνω Έλληνας και νοιώθω την ανάγκη να υπερασπιστώ την Ελλάδα.

_________________________________________

(1) Και τα στοιχεία για το δημόσιο έλλειμμα του 2010 ήταν, επίσης, μαγειρευμένα.

Το έλλειμμα αντί για 1,3 τρις που δηλώθηκε επίσημα, ανέρχεται σε 2,1 τρις, βλ. Bartlett: Cooking the Books -- The 2010 Deficit Was $2.1 (Not $1.3) Trillion

(2) Τα μέλη του κογκρέσου πριν από σημαντικές ψηφοφορίες ζητούν και παίρνουν σημαντικά ποσά από εταιρίες που τα συμφέροντά τους σχετίζονται με τα υπό ψηφοφορία νομοθετήματα. Γνωστό σε αρκετούς εδώ και καιρό σήμερα δημοσιοποιείται και από την Washington Post. σε άρθρο της με τίτλο: "Οι νομοθέτες ζητούν μετρητά κατά τη διάρκεια βασικών ψηφοφοριών", βλ. Lawmakers seek cash during key votes

249

(3) To 2008, το Κέντρο για Υπεύθυνη Πολιτική ανέφερε ότι "ειδικά συμφέροντα πλήρωσαν στους λομπίστες της Ουάσιγκτον 3.2 δισεκατομμύρια δολάρια το 2008".

Αυτό αντιστοιχεί σε 17.4 εκατομμύρια για κάθε ημέρα συνεδρίασης του κογκρέσου, ή3 2.523 δολάρια ανά νομοθέτη την ημέρα, βλ.“Washington Lobbying Grew to $3.2 Billion Last Year, Despite Economy.

(4) Σύμφωνα με το Κέντρο για Υπεύθυνη Πολιτική 151 μέλη του κογκρέσου έχουν επενδύσει 195 εκατομμύρια δολάρια στους μεγαλύτερους αμυντικούς αναδόχους κερδοσκοπώντας έτσι από τους πολέμους των ΗΠΑ.

Στους επενδυτές περιλαμβάνονται και ο John Kerry με 38.2 εκατομμύρια δολάρια, βλ. Congress Invested in Defense Contracts

Κάθε τόσο πληροφορούμαστε ότι χάνονται πράγματα από τη ΝΑΣΑ, βλ. NASA losing large amounts of high-tech equipment (Η ΝΑΣΑ έχει χάσει μεγάλες ποσότητες εξοπλισμού υψηλής τεχνολογίας)

250

28.4.10

44. Τα Ελληνικά Καυσόξυλα και οι Ξένοι Πυρπολητές

.

Φυσικά και το δάσος της ελληνικής οικονομίας είναι γεμάτο καυσόξυλα. Φυσικά και οι ευθύνες για τη συσσώρευσή τους είναι μεγάλες και όχι μόνον των Ελλήνων πολιτικών. Αλλά και των κάθε είδους Ελλήνων μεγαλοσχημόνων που τους εκβιάζουν για να διαιωνίζουν τις αισχημοσύνες τους.

Μεγαλοεπιχειρηματιών που χρησιμοποιούν τους εργαζόμενους ως ασπίδα, που επικαλούνται απολύσεις για να εισφοροκλέπτουν και να φοροδιαφεύγουν.

Μεγαλοεπιχειρηματιών που στο όνομα της διατήρησης των θέσεων εργασίας λαμβάνουν κρατική επιδότηση και την κάνουν σε γειτονικές χώρες μαζί με την επιδότηση.

Αλλά τώρα δεν είναι η ώρα για τον καταλογισμό αυτό. Γιατί τώρα συντελείται εμπρησμός και δεν είναι ώρα να μιλάμε για τα καυσόξυλα. Δεν είναι η ώρα για το ποιος τα συσσώρευσε και ποιος δεν τα μάζεψε. Και γιατί ο καθένας μας που τά βλεπε στη δουλειά του και στη γειτονιά του έκανε τον μόκο και περίμενε τον "μπαμπά" να κάνει τη βρώμικη δουλειά.

Τώρα το δάσος της ελληνικής οικονομίας είναι στις φλόγες, πυρπολείται.

Είναι πυρπόληση. Δεν είναι αυτοανάφλεξη.

Δεν πήραν μόνα τους φωτιά τα καυσόξυλα, όπως μοχθούν ολημερίς να μας πείσουν τα μεγαλοκανάλια με τους μεγαλοδιαπλεκόμενους ιδιοκτήτες τους και μεγαλοϋπαλλήλους τους που αποτελούν μερικά από τα πιο έφλεκτα καυσόξυλα της ελληνικής κοινωνίας, βλ.Οι 150 οφειλέτες του ΙΚΑ και των ταμείων Τύπου ("Το ποσό των 90 εκατομμυρίων ευρώ προσεγγίζει, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία των έξι ταμείων που εμπλέκονται στον χώρο των ΜΜΕ, το ανεξόφλητο χρέος ραδιοτηλεοπτικών σταθμών και εφημερίδων στους φορείς").

Τα μεγαλοκανάλια που επιδίδονται σε μια ακόμη εκστρατεία παραπληροφόρησης σαν αυτήν του τρομοκράτη ιού και των καλών

251

φαρμακοβιομηχανιών στην άλλη κατασκευασμένη κρίση της λεγόμενης πανδημίας.

Η πυρπόληση έγινε από ξένους.

Τους εμπρηστές με τις δάδες στο χέρι να περιφέρονται και να βάζουν φωτιές τους έπιασαν επ΄ αυτοφόρω οι μυστικές υπηρεσίες της Ισπανίας που φοβήθηκαν ότι θα αποθρασυνθούν και θα πυρπολήσουν και το δικό τους δάσος.

Τους κατονόμασε η Γαλλίδα υπουργός οικονομικών.

Είναι οι πυρπολητές της Wall Street και των οίκων αξιολόγησης που συνεχίζουν απτόητοι το θεάρεστο έργο τους. Χθες βράδυ έβαλαν μια από τις τελευταίες τους πινελιές. Υποβάθμισαν ξανά τα ελληνικά ομόλογα. Λειτουργούν με σχέδιο και οργάνωση, επωφελούμενοι από τον άνεμο. Γνωρίζουν ότι με την υποβάθμιση αυτή τα ελληνικά ομόλογα θα μείνουν στα αζήτητα.

Οι αγοραστές οργανισμοί δεσμεύονται από τα καταστατικά τους και δεν μπορούν να τα αγοράσουν. Μπορούν να αγοράζουν της Κολομβίας, του διαλυόμενου Πακιστάν, αλλά όχι της Ευρωπαϊκής Ελλάδας.

Η Ελλάδα με συνολικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, στο 180% του ΑΕΠ, κατά πολύ μικρότερο από το 370% της Βρετανίας, το 200% της Φιλανδίας (χώρας του Όλι Ρεν) και του 190% της Γερμανίας και την τεράστια δημόσια περιουσία και τους μοναδικούς φυσικούς πόρους αναγορεύεται ως η πιο υπερχρεωμένη και πρώτη υπό χρεοκοπία χώρα.

Είναι τα νέα μαθηματικά της Wall Street και της κομπανίας της. Τα μαθηματικά που ενστερνίζονται και οι εγχώριοι αναλυτές των αυτοαποκαλούμενων σοβαρών καναλιών στις βραδινές τους παραστάσεις.

Τα άλλα μαθηματικά, όμως, άλλα λένε. Είναι οι ΗΠΑ που κατέχουν τα πρωτεία, όπως με ιδιαίτερη σαφήνεια αποδεικνύεται στο άρθρο It Is Now Mathematically Impossible To Pay Off The U.S. National Debt (είναι τώρα μαθηματικά αδύνατο να αποπληρωθεί το χρέος των ΗΠΑ).

To χρέος των ΗΠΑ είναι 600% του ΑΕΠ, βλ. Marc Faber: US Debt-to-GDP 600%, The Whole Thing Will Collapse Και δεν είναι το μόνο άρθρο. Είναι πληθώρα.

252

Οι έλληνες αναλυτές των μεγαλοκαναλιών δεν τα παίρνουν είδηση; Διαβάζουν τα μαθήματά τους για τις εξετάσεις τους; Συνήθως, όμως, πίσω από τους εμπρηστές οικοπεδοφάγους, βρίσκονται κι άλλοι με άλλους απώτερους σκοπούς. Είναι αυτοί που διευκολύνουν το έργο των εμπρηστών ή στρέφουν το βλέμμα από την άλλη μεριά για να δράσουν ανενόχλητοι. Είναι οι ηθικοί αυτουργοί.

Οικονομολόγοι διεθνούς κύρους επισημαίνουν τον καθοριστικό ρόλο του Ευρωπαίου κεντρικού τραπεζίτη που άνοιξε την κερκόπορτα στο αλισβερίσι των πυρομανών με την αρχική δήλωσή του ότι η κεντρική τράπεζα δεν θα δέχεται ελληνικά ομόλογα, βλ. Στίγκλιτς: Η Ευρώπη δεν πρέπει να αφήσει την Ελλάδα να ματώσει.(Αφού έδωσε το έναυσμα, μετά την ανακάλεσε και εμφανίστηκε ανησυχών).

Διεθνείς αναλυτές και Γερμανοί αξιωματούχοι καταλογίζουν στη Γερμανίδα καγκελάριο ότι με τις παλινωδίες της, τις δηλώσεις της και τις άλλες μεθοδεύσεις της έπαιξε το παιχνίδι των πυρομανών.

Στην προηγούμενη ανάρτηση είδαμε την πλήρη αδράνεια των ελεγκτικών μηχανισμών των ΗΠΑ να ελέγξουν τα επαίσχυντα παιχνίδια των μεγαλοεταιριών της Wall Street. Είχαν επίσημες καταγγελίες από μυστικές υπηρεσίες και Ευρωπαίους αξιωματούχους και δεν έπραξαν τα νόμιμα.

Στην Ιρλανδία οι ζημιές που προκλήθηκαν σε άλλες χώρες από τα καμώματα των τραπεζών τους αποζημιώθηκαν από το κράτος. Το κράτος της Ιρλανδίας αποζημίωσε τους ξένους που υπέστησαν βλάβη γιατί είχε την ευθύνη της καλής λειτουργίας τους και δεν το έπραξε.

Την ευθύνη για τη λειτουργία των πυρομανών της Wall Street έχει το αμερικανικό κογκρέσο. Δεν έκανε καλά τη δουλειά του και πρέπει να αποζημιώσει τη χώρα που έβλαψαν οι προστατευόμενοί του.

Αμερικανικό κογκρέσο, Τρισέ και Μέρκελ να αποζημιώσουν τους Έλληνες πολίτες.

Σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, ο κάτοχος του αυτοκινήτου υποχρεούται να αποζημιώσει για βλάβες, διαφυγόντα κέρδη και ψυχική οδύνη, ακόμα κι αν δεν ήταν στο χέρι του να το αποφύγει.

253

Σ΄αυτούς που βαρύνονται με εσκεμμένη πρόκληση βαρύτατης βλάβης για ίδιο όφελος και ανομολόγητους σκοπούς και ασχημόνησαν με το θύμα τους δεν θάπρεπε να κατατεθεί αγωγή για αποζημίωση; Αποζημίωση για αποκατάσταση βλάβης, διαφυγόντα κέρδη και ψυχική οδύνη ενός ολόκληρου λαού που καθηλώθηκε να παρακολουθεί να τον πυροβολούν και να εκστασιάζονται και να βυσομανούν με την πτώση του;

Για μια ακόμη φορά: Οι Έλληνες νομικοί, οι Έλληνες δικασστές, γιατί σιωπούν;

Οι κυβερνήσεις δεσμεύονται με φανερές και μυστικές συμφωνίες. Οι ενέργειες τους επισύρουν αντίποινα. Στο σημερινό σκοτεινό κόσμο της διπλωματίας των μυστικών υπηρεσιών οι κινήσεις τους είναι περιορισμένες.

Οι επαγγελματικοί σύλλογοι των νομικών, μέλη ισχυρότατων διεθνών οργανισμών, γιατί ποιούν τη νήσσα;

254

27.4.10

45. Αμερικανοί Γερουσιαστές Εξαγοράζονταν από την Wall Street και Επέτρεψαν τα «Παιχνίδια» της. Να Καταστούν Υπόλογοι για την Ελληνική Κρίση

.

Πληθαίνουν συνεχώς τα άρθρα που αποκαλύπτουν ότι οι μεγαλοεταιρίες της Wall Street εξαγοράζουν δωροδοκώντας με εκατομμύρια δολάρια γερουσιαστές, δημοκρατικούς και ρεπουμπλικάνους, επιτυγχάνοντας την ανοχή και τα στραβά μάτια των ελεγκτικών μηχανισμών και εξασφαλίζοντας ευνοϊκές νομοθετικές ρυθμίσεις. Χαρακτηριστικά είναι τα άρθρα US Congress Sells Out to Wall Street (το κογκρέσο των ΗΠΑ ξεπουλιέται στην Wall Street) και Lobbyists Buy Congress (Εκπρόσωποι Ομάδων συμφερόντων εξαγοράζουν το κογκρέσο) στο www.projectcensored.org/top-stories. Στα άρθρα αναφέρεται ότι οι ομοσπονδιακοί νομοθέτες οι υπεύθυνοι για την εποπτεία της οικονομίας των ΗΠΑ έχουν λάβει δισεκατομμύρια δολάρια από εταιρείες της Wall Street.

Γίνεται αναφορά για 1,7 δισεκατομμύρια δολάρια που δόθηκαν από τις χρηματοπιστωτικές εταιρίες ως δωρεές στις προεκλογικές εκστρατείες και για άλλα 3,4 δισεκατομμύρια δολάρια από τις ίδιες εταιρίες σε λομπίστες.

Με τις "επενδύσεις¨τους αυτές οι μεγαλοτραπεζίτες κατάφεραν να ακυρώσουν οποιαδήποτε ουσιαστική εποπτεία του χρηματοπιστωτικού κλάδου. Το άρθρο μιλά για οικονομικό πραξικόπημα που έχει συμβεί στις ΗΠΑ συντελώντας στη σταδιακή ανάληψη της κυβέρνησης από μια μικρή κατηγορία διασυνδεόμενων έμπιστων που επιλέγουν τους υποψηφίους προέδρους, ελέγχουν τις εκλογές, αποδυναμώνουν τους δημοσιονομικούς κανονισμούς και στην ουσία κυβερνούν τη χώρα για το δικό τους όφελος. Συμπεραίνει ότι η Ουάσιγκτον σήμερα είναι σε μεγάλο βαθμό θυγατρική των οικονομικών γιγάντων της Wall Street.

Στο άρθρο του στα Νέα, βλ. http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4571120 ο Ρούσος

255

Βρανάς παραθέτει το παρακάτω λόγια του οικονομολόγου Ντόναλντ Μπούντρο, προέδρου του Τµήµατος Οικονοµίας στο Πανεπιστήµιο Τζορτζ:

«Οι πραγµατικές πόρνες παρέχουν προσωπικά τις υπηρεσίες που ζητούν οι πελάτες τους. Οι πόρνες δεν κλέβουν. Οι πελάτες τους τις πληρώνουν ευχαρίστως. Και πληρώνουν µε δικά τους λεφτά.

Αντίθετα, τα µέλη του Κογκρέσου κάνουν τα αλισβερίσια τους µε τα λεφτά των άλλων. Τα µέλη του Κογκρέσου δεν µοιάζουν τόσο µε πόρνες όσο µε νταβατζήδες ανθρώπων που στρατολογούνται άθελά τους για να παράσχουν δυσάρεστες υπηρεσίες στους τραπεζίτες». Ανάμεσα στις εταιρίες για τις οποίες ασκούν νταβατζηλίκι οι Αμερικανοί γερουσιαστές είναι κι αυτές που ενορχήστρωσαν την ελληνική κρίση και ποντάρουν στη χρεωκοπία της Ελλάδας μεθοδεύοντάς την απροκάλυπτα. Ας τους καταστήσουμε, λοιπόν υπόλογους. Οι έλληνες νομικοί γιατί νίπτουν τας χείρας τους; Οι έλληνες δικαστές με πιο ηθικό ανάστημα θα επιβάλουν το δίκαιο στους πολίτες που λόγω των δικών τους παραλείψεων θα δεινοπαθήσουν και θα αναγκαστούν να μικροπαρανομήσουν; Στο όνομα ποιου δικαίου παραμένουν έγκλειστοι στις φυλακές άνθρωποι για μικροκλοπές και ληστείες τραπεζών, όταν οι μεγαλοκλέφτες τραπεζίτες και οι νταβατζήδες τους συνεχίζουν ανενόχλητοι το έργο τους; Στο όνομα ποιου δικαίου καταδιώκονται και πυροβολούνται στο ψαχνό άνθρωποι στην υποψία τρομοκρατικών κτυπημάτων τη στιγμή που προστατεύονται και περιφρουρούνται μεγαλοτρομοκράτες με αναρίθμητα θύματα σε όλο τον κόσμο; Οι έλληνες δικαστές πως θα συνεχίσουν να εκφέρουν τη λέξη δίκαιο στις εκδικάσεις τους;

256

25.4.10

46. Oι Τραπεζογκάγκστερς και τα Διαχρονικά Παιχνίδια τους

"Εάν ο αμερικανικός λαός επιτρέψει ποτέ στις ιδιωτικές τράπεζες να

ελέγχουν τα χρήματά τους, πρώτα με πληθωρισμό και στη συνέχεια με αποπληθωρισμό, οι τράπεζες και οι εταιρείες που θα

δημιουργούνται γύρω από αυτές, θα στερήσουν από τους ανθρώπους τις περιουσίες τους, έως ότου τα παιδιά τους θα

ξυπνήσουν άστεγα στην ήπειρο που κατέκτησαν οι πατέρες τους.

«Πιστεύω ότι τα τραπεζικά ιδρύματα είναι περισσότερο επικίνδυνα για τις ελευθερίες μας από ό,τι οι στρατοί Η έκδοση του χρήματος θα πρέπει να

αφαιρεθεί από τις τράπεζες» " Thomas Jefferson

"Η ιστορία έχει δείξει ότι οι τραπεζίτες έχουν μετέλθει κάθε είδους απάτη, mεξαπάτηση, ίντριγκα και βιαιότητα για να διατηρήσουν τον έλεγχό τους στις κυβερνήσεις ελέγχοντας το χρήμα και την έκδοσή του» James Madison

Όλοι μιλούν για κερδοσκοπικά παιχνίδια των μεγαλοτραπεζιτών και των ενσωματωμένων σ΄αυτούς ΜΜΕ. Το παραδέχονται και οι επίσημοι εκπρόσωποι Ελλάδας και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα επιβεβαιώνουν μυστικές υπηρεσίες χωρών, όπως αυτές της Ισπανίας.

Ανακοινώνουν ονόματα και λεπτομέρειες αξιωματούχοι, όπως οι υπουργοί οικονομικών της Γαλλίας και της Γερμανίας.

Λογική συνέπεια των διαπιστώσεων αυτών θα ήταν:

- Οι κυβερνήσεις να καλέσουν τους υπεύθυνους να λογοδοτήσουν και να ζητήσουν από τις κυβερνήσεις στις οποίες υπάγονται οι μεγαλοτραπεζίτες να τους επιβάλλουν κυρώσεις.

- Οι αντιπολιτεύσεις να πιέζουν τις κυβερνήσεις προς την κατεύθυνση αυτή.

- Οι διαμαρτυρίες των πολιτών να είναι προς την κατεύθυνση αυτή. Οι πορείες τους, οι καταλήψεις τους να είναι στα τραπεζοκαταστήματά τους.

257

- Τα αιτήματά τους προς τις κυβερνήσεις να είναι να τιμωρηθούν οι βασικοί υπαίτιοι. Τίποτα από όλα αυτά δεν φαίνεται να δρομολογείται στην Ελλάδα.

Το Αμερικανικό Αντιτραπεζικό Κίνημα

Την Πέμπτη 29 Απριλίου χιλιάδες Αμερικανοί πολίτες θα διαδηλώσουν όχι κατά της πολιτικής εξουσίας αλλά στη Γουόλ Στριτ κατά των τραπεζών. Είναι τα μέλη του νεοσύστατου κινήματος κατά των τραπεζών.

Κάνουν αυτό που είχε ήδη προαναγγείλει από το 1875 ο λόρδος Acton, αρχιδικαστής της Αγγλίας.

Προέβλεπε:

«το ζήτημα που έχει αποσιωπηθεί ανά τους αιώνες και για το οποίο θα πρέπει να διεξαχθεί μάχη αργά ή γρήγορα είναι οι άνθρωποι εναντίον των τραπεζών».

Εκατό χρόνια μετά, το μήνυμα λαμβάνεται και οι διοργανωτές της διαδήλωσης, (βλ. Διαδηλώνοντας στη Γουόλ Στριτ), διαπιστώνουν:

“Οι τράπεζες διέλυσαν την οικονομία και άφησαν τους εργαζόμενους να καθαρίσουν. Χάσαμε 8 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, ένα στα οκτώ σπίτια που αγοράστηκαν με στεγαστικά δάνεια έχει σήμερα κατασχεθεί, ενώ οι πόλεις και πολιτείες μας παραπαίουν στο χείλος της χρεωκοπίας. Τώρα οι ίδιες τράπεζες που διασώσαμε διοχετεύουν 1,4 εκατομμύρια δολάρια κάθε μέρα στη Γερουσία για να αποτρέψουν οποιαδήποτε ουσιαστική μεταρρύθμιση της οικονομίας”.

Η Αναντίστοιχη Στάση στην Ελλάδα

Όπως καταγγέλλεται στο κάλεσμα, οι Αμερικανοί πολίτες έχουν κι αυτοί προβλήματα με το κοινοβούλιό τους, πολύ μεγαλύτερα απ΄εμάς. Όταν πριν κάμποσο καιρό γερουσιαστής επεχείρησε να θέσει υπό συζήτηση στο Κογκρέσο το ρόλο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας στη σημερινή κρίση δεν τον άφησαν καν να αναπτύξει την επερώτησή του, την απέρριψαν αμέσως.

Ήδη συλλέγονται διαδικτυακά υπογραφές πολιτών που απαιτούν από την Γερουσία να ασχοληθεί με το Θέμα.

258

Όπως αναφέρεται στο κείμενο των υπογραφών σύμφωνα με το σύνταγμα των ΗΠΑ αρμόδια για την έκδοση των νομισμάτων και τον καθορισμό της αξίας τους είναι η Γερουσία.

Αλλά αυτή εκχώρησε αυτό το δικαίωμα στον ιδιωτικό συνασπισμό τραπεζών που αποτελεί την Ομοσπονδιακή τράπεζα, βλ. Tell senators you want to know what happens to the money.

Στην Ελλάδα κανείς βουλευτής από τη λεγόμενη αριστερή αντικαπιταλιστική πτέρυγα δεν έχει θέσει θέμα για τις τράπεζες που να φαίνεται ότι το εννοεί, να απαιτήσει έλεγχο, καταλογισμό ευθυνών, να εισηγηθεί συγκεκριμένες προτάσεις για περικοπή των προνομίων τους.

Ούτε καν τώρα που σε κατάσταση πτώχευσης της χώρας οι τράπεζες απαίτησαν και θα προικοδοτηθούν ξανά με πρόσθετα 17 δις από τα δανεικά του πακέτου στήριξης η ενεργοποίηση του οποίου επιταχύνθηκε κατ΄ απαίτηση των ελληνικών τραπεζών.

Αντ΄ αυτού, καλούν κάθε φορά τους πολίτες σε διαδηλώσεις κατά της υπό ομηρίαν πολιτικής ηγεσίας αποτονώνοντας τη δυσαρέσκεια των πολιτών σε αδιέξοδες κινητοποιήσεις.

Αντί για τραπεζοκαταστήματα κλείνουν και παρακωλύουν ξενοδοχεία.

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς την ομηρία.

Μήπως και τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι εξίσου υπερχρεωμένα με τα κόμματα εξουσίας στις τράπεζες;

Μήπως θάπρεπε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα των Αμερικανών πολιτών και να διαδηλώσουμε και μεις κατά των τραπεζών απαιτώντας αλλαγή του θεσμικού τους πλαισίου;

Η Γκαγκστερική Φύση και Συμπεριφορά των Τραπεζιτών

Η αναλγησία των τραπεζών που καταγγέλλεται στο κάλεσμα των αμερικανών πολιτών που παραθέσαμε πιο πάνω δεν αποτελεί σύμπτωμα του παρόντος. Είναι διαχρονική. Όπως δήλωσε πρόσφατα χωρίς περιστροφές ο Αλεξάντερ Ντιμπέλιους, επικεφαλής στην Γκόλντμαν Ζαξ (επί αδρά αμοιβή σύμβουλος όχι μόνο των κυβερνήσεων της Ελλάδας, αλλά και

259

εκείνων της Γερμανίας, της Βρετανίας και πολλών άλλων ευρωπαϊκών κρατών) :

"Οι τράπεζες δεν έχουν καμία υποχρέωση να προωθούν το δημόσιο καλό!, βλ http://tvxs.gr/news/%CE%AD%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%88%CE%B1AF%CE%BA

Αντιθέτως, θεωρούν υποχρέωση των πολιτών να προωθούν αυτοί το καλό των τραπεζών.

Έτσι, εν μέσω κρίσης, με 18 εκατομμύρια αμερικανών να προστίθενται στα περυσινά 12 εκατομμύρια πολιτών που είναι στο δρόμο, χωρίς στέγη, βλ. Eighteen Million, Outin the Road, οι τράπεζες που ευθύνονταν για την κατάντια αυτή των πολιτών προικοδοτήθηκαν από τους φόρους τους και ανέβασαν στα ύψη τα κέρδη τους, βλ. ΗΠΑ: Κέρδη 335% λόγω ... κρίσης!

Η όλη τους συμπεριφορά προσιδιάζει με αυτήν των γκάγκστερς.

Όπως το ομολογούν και οι ίδιοι πουλάνε αέρα κοπανητό.

«Όταν εσείς ή εγώ γράφω μια επιταγή πρέπει να υπάρχουν αρκετά χρήματα στον λογαριασμό μας για να την καλύψουν, αλλά όταν η ομοσπονδιακή τράπεζα γράφει μια επιταγή, δεν υπάρχει καμία κατάθεση σε κάποιο τραπεζικό λογαριασμό. Θέτοντάς το απλά: Όταν η ομοσπονδιακή τράπεζα γράφει μια επιταγή, την ίδια στιγμή δημιουργεί το χρήμα που αναγράφεται σ΄αυτή», βλ. Boston Federal Reserve Bank.

Το ομολογεί και η Γερμανική κεντρική τράπεζα, βλ. German Central Bank Admits that Credit is Created Out of Thin Air (Η Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας παραδέχεται ότι η πίστωση δημιουργείται εκ του μηδενός). Όχι κάτι πολύ διαφορετικό από τη δουλειά των νονών της νύχτας που πουλάνε στα μαγαζιά προστασία.

Όχι κάτι πολύ διαφορετικό από τους νονούς της νύχτας που όταν τους κάνει κέφι κάνουν το μαγαζί λαμπόγυαλο.

- Μαγειρεύουν τα βιβλία τους, βλ. Is the Fed Helping the Big Banks to Cook the Books? και http://tvxs.gr/news/ %BA%CF%8E%CE%BD-%CE %89%CE%BD

260

- Προβαίνουν σε πρωτοφανείς απάτες εξαπάτησης των πολιτών, όπως το τελευταίο σκάνδαλο με τη χειραγώγηση των τιμών χρυσού και ασημιού που χαρακτηρίστηκε ως η μεγαλύτερη οικονομική απάτη στη σύγχρονη εποχή: πουλάνε 99 ουγκιές χρυσού και ασημιού για κάθε 1 ουγγιά που κατέχουν. βλ. The Latest Gold Fraud (Η Τελευταία Απάτη με το Χρυσό) και Bombshell: Canada’s Only Bullion Bank Gold Vault Is Practically Empty.

- Δεν δίνουν σε κανέναν λογαριασμό για τις απάτες τους, όπως για παράδειγμα για το έλλειμμα τρισεκατομμυρίων δολαρίων από την Κεντρική τράπεζα της Αμερικής για τα οποία η γενική επόπτης της τράπεζας δηλώνει απλά ότι δεν γνωρίζει που πήγαν, βλ. http://www.youtube.com/watch?v=PXlxBeAvsB8 και Goldman Sachs: Too Big To Obey The Law

- Μόνον όταν οι εξαπατήσεις τους ζημιώσουν τα συμφέροντα άλλης ¨φαμίλιας¨ γίνεται ντόρος και ακολουθούν κυρώσεις, όπως πρόσφατα με τις κατηγορίες ότι η αμερικανική Γκόλντμαν Ζαξ είναι υπεύθυνη για τις απώλειες 150 εκατομμυρίων δολαρίων γερμανικής τράπεζας, (η οποία στη συνέχεια διασώθηκε με χρήματα των Γερμανών φορολογουμένων) και για τις απώλειες 840 εκατομμύρια δολάρια της βρετανικής RBS, (η οποία επίσης διασώθηκε με δεκάδες δισεκατομμύρια στερλίνες των φορολογουμένων).

- Κηρύσσουν πολέμους ανάμεσα στις "φαμίλιες" και ξεπαστρεύουν τις αδύνατες, βλ. The Feds Were Quick To Bail Out Their Friends At The Big Banks But Are Letting All The Small Banks Die Like Dogs (Oι κεντρικοί τραπεζίτες έσπευσαν να διασώσουν τις φιλικές τους μεγαλοτράπεζες και παράτησαν τις μικρές τράπεζες σαν σκυλιά).

- Παίζουν διπλά παιχνίδια. Χρηματοδοτούν και τις δύο πλευρές των διενέξεων για να κερδοσκοπούν. Στον πρώτο και τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο Αμερικανοί τραπεζίτες χρηματοδοτούσαν και τις δύο πλευρές των εμπόλεμων βλ. http://www.apfn.org/apfn/reserve.htm

Τό ίδιο συνεχίζουν να κάνουν και στους σύγχρονους πολέμους.

Οι λεγόμενοι διεθνείς δωρητές, ως επί το πλείστον Αμερικανοί, είναι οι χρηματοδότες των εχθρών τους Ταλιμπάν στο σύγχρονο πόλεμο στο Αφγανιστάν, βλ. Reuters - Who is funding the Afghan Taliban? You don't want to know ...

261

- Έχουν μυστικές συναντήσεις και αόρατο διευθυντήριο, βλ. κεφ. 49: BIS - ΜΙα Τράπεζα Αόρατο Βομβαρδιστικό, και τους συνδέσμους τους. Στην G20 «σκόνταψε» η πρόταση του ΔΝΤ για φορολόγηση των τραπεζών.

Εξαγοράζουν την αφοσίωση και τη σιωπή των "πρωτοπαλίκαρών" τους χρυσώνοντας τους με υπέρογκα ¨μπόνους¨ από τα κλοπιμαία των φορολογούμενων πολιτών.

Κρατούν μακριά από τη δημοσιότητα τις "δουλειές" τους. Για παράδειγμα, οι περισσότεροι που συναλλάσσονται μαζί τους αγνοούν ότι τα χρήματα που τους δανείζουν δεν έχουν αντίκρισμα, ότι για κάθε 1 ευρώ που τους καταθέτει κάποιος δανείζουν 100 ευρώ, βλ. Παράρτημα κεφ. 2.

Εκβιάζουν και κρατούν σε ομηρία κυβερνήσεις. Χαρακτηριστική της ομηρίας αυτής είναι η στάση της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης στην Ιρλανδία που σχολιάζεται στο άρθρο Βυθίζουν την Ιρλανδία οι τράπεζες

Ο υπουργός Οικονομίας Μπράιαν Λένιχαν δήλωσε στο κοινοβούλιο

«Η συμπεριφορά των τραπεζών υπήρξε πραγματικά σοκαριστική. Υπερέβη και τους χειρότερους φόβους μας.

Οι επικεφαλής των τραπεζών πήραν τρομακτικές αποφάσεις δανειοδότησης που θα κοστίσουν ακριβά τα επόμενα χρόνια στους φορολογουμένους. Συμπεριφέρθηκαν αδιάφορα και ανεύθυνα απέναντι στα οικονομικά συμφέροντα αυτής της χώρας»

και στη συνέχεια... φόρτωσε το κράτος με 8,5 δισεκατομμύρια ευρώ πρόσθετα χρέη για το ξελάσπωμα των «επαίσχυντων» τραπεζών!

Ο Ιμον Γκίλμορ, ηγέτης των Εργατικών της Ιρλανδίας, κατηγόρησε μεν μέσα στη Βουλή τον πρωθυπουργό Μπράιαν Κάουεν για «οικονομική προδοσία», αλλά στην πράξη δεν κινητοποιεί το κόμμα του ούτε καν τα συνδικάτα για να αντιδράσουν στην κυβερνητική πολιτική. Το εντελώς αντίθετο.

Τα Διαχρονικά Παιχνίδια τους

Τα μαφιόζικα παιχνίδια τους είναι διαχρονικά. Η δημιουργία κρίσεων για ίδιο συμφέρον παλιά τους τέχνη.

262

Ο David Kupelian, αντιπρόεδρος και εκδότης του ανεξάρτητου δικτύου ειδήσεωνWorldNetDaily και συγγραφέας του ευρείας κυκλοφορίας βιβλίου "Το Μάρκετινγκ του κακού: Πώς Ριζοσπάστες, Ελιτίστες και Ψευτοειδικοί μας Πουλάνε Διαφθορά Μασκαρεμένη ως Ελευθερία» στο άρθρο του Bernanke: Federal Reserve caused Great Depression παραθέτει την ομιλία του σημερινού προέδρου Bernanke της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ το 2002 στα 90στά γενέθλια του νομπελίστα οικονομολόγου Milton Friedman. Ο Bernanke κλείνοντας την ομιλία του είπε:

«... Επιτρέψτε μου καταχρώμενος κάπως την ιδιότητά μου ως επίσημου εκπροσώπου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας να πω στο Milton και την Anna: Σε ό,τι αφορά στη Μεγάλη Ύφεση, ναι έχετε δίκιο. Εμείς την προκαλέσαμε. Αλλά χάρη σε εσάς, δεν θα το κάνουμε ξανά».

Ο Bernanke αναφέρεται στο βιβλίο που είχε γράψει ο Milton Friedman μαζί με την Anna J. Schwartz με τίτλο «Η Νομισματική Ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών» στο οποίο κατέληγε ότι η μεγάλη ύφεση το 1929 η οποία διήρκεσε μέχρι περίπου το 1933 και προκάλεσε μεγάλα δεινά σε όλες τις χώρες του πλανήτη προκλήθηκε από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ.

Πώς το Κάνουν;

Το 1930 η Αμερική είχε και υποδομές και εργαζόμενους. Δεν τη ρήμαξε κάποιος πόλεμος, δεν ενέσκηψε κάποιος λοιμός. Της έλειπε μόνο επαρκής προσφορά χρήματος για να μπορεί να διενεργούνται οι εμπορικές συναλλαγές.

Οι τραπεζίτες, η μόνη πηγή νέου χρήματος και πιστώσεων, αρνήθηκαν να δανείσουν τις επιχειρήσεις, ενώ ταυτόχρονα απαίτησαν την αποπληρωμή των υφιστάμενων δανείων με συνέπεια να εξαφανιστούν τα χρήματα από την κυκλοφορία.

Τα εμπορεύματα ήταν διαθέσιμα προς αγορά, οι θέσεις εργασίας υπήρχαν, αλλά η έλλειψη χρημάτων έφερε το έθνος σε στασιμότητα.

Με αυτό το απλό τέχνασμα η Αμερική τέθηκε σε «ύφεση» και οι τραπεζίτες πήραν στην κατοχή τους εκατοντάδες χιλιάδες αγροκτήματα, σπίτια, ακίνητα και επιχειρήσεις. Οι άνθρωποι θεώρησαν ότι οι «καιροί ήταν δύσκολοι» και «δεν υπάρχουν χρήματα".

263

Με την κήρυξη του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου έληξε η «ύφεση».

Οι ίδιοι τραπεζίτες που δεν είχαν πριν χρήματα να δανείσουν σε καιρό ειρήνης, ξαφνικά είχαν απεριόριστα δισεκατομμύρια να δανείσουν για στρατώνες, στολές και πολεμοφόδια!

Ένα έθνος που το 1934 δεν μπορούσε να παράγει τρόφιμα ξαφνικά μπορούσε να παράγει βόμβες και πολεμοφόδια και να τα στέλνει ελεύθερα στη Γερμανία και την Ιαπωνία!

Με την απότομη αυτή αύξηση των εσόδων, οι άνθρωποι άρχισαν να έχουν πάλι δουλειές, να πωλούν τα προϊόντα τους και η « Μεγάλη Ύφεση" είχε τελειώσει!

Για την όλη ταλαιπωρία κατηγορήθηκαν μερικοί πολιτικοί και οι τραπεζίτες συνέχισαν το θεάρεστο έργο τους.

Τόσο απλά. Όπως ακριβώς γίνεται και σήμερα.

264

26.2.11

47. Γνωρίζοντας τις Αγορές – Η Κομπίνα με τα Δομημένα Ομόλογα

Ο Παρασιτισμός των Τραπεζών

Ο αγρότης παράγει, ο οικοδόμος, ο υποδηματοποιός, ο ράφτης και πολλοί άλλοι κατασκευάζουν, ο έμπορος διαμεσολαβεί και διανέμει αυτά που παράγουν και φτιάχνουν οι άλλοι, ο πολιτικός συγκεράζει τα επί μέρους συμφέροντα ομάδων πολιτών και προστατεύει τους αδύναμους από την επιβουλή των ισχυρών (λέμε τώρα).

Ο τραπεζίτης και ο χρηματιστής τι κάνουν;

Αυτοί δεν παράγουν, δεν κατασκευάζουν. Δημιουργούν. Εκ του μηδενός. Οι πρώτοι πληκτρολογούν. Οι δεύτεροι μαζεύονται σε έναν οίκο και φωνασκούν.

Θεϊκά τω όντι τα επαγγέλματα αυτών.

Χρήμα η δημιουργία αυτών. Κίνησαν τον δάκτυλον αυτών και εγένετο, οι πρώτοι. Είπαν και εγένετο, οι δεύτεροι. Το ύδωρ έγινε οίνος, τα ψάρια γέμισαν ψωμιά τα καλάθια.

Παλιότερα τους έλεγαν τοκογλύφους. Τους περιφρονούσαν και τους κυνηγούσαν.

Σήμερα τους αποκαλούν κερδοσκόπους και υποκλίνονται σ΄αυτούς

Αγορές είναι το επιστημονικό τους. Οι καιροί, όμως, άλλαξαν. Τραπεζογκάγκστερς είναι για πολλούς το υποκοριστικό τους. Τα κάναν λίμπα και τώρα πουλούν προστασία.

«Κάνε όπως λέω και όχι όπως κάνω»

Να ανοίξουν τα κλειστά παραγγέλλουν οι τραπεζίτες και αμπαρώνονται. "Κάνε όπως λέω και όχι όπως κάνω", το μοτίβο όλων των βασιλικών αυλών.

265

Τα προξενιά και οι παντρειές ανάμεσα στις βασιλικές αυλές των τραπεζιτών θα ενταθούν μας πληροφορούν οι κομισάριοι των ΜΜΕ.

Οι δυναστείες κλυδωνίζονται, οι υπήκοοι εξεγείρονται και η ισχύς εν τη ενώσει. Η κορασίς Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο έχει την τιμητική της. Είναι περιζήτητη στις βασιλικές αυλές. Η μεγαλοκοπέλα Αγροτική ξεπουλά των υπηκόων της τα προικιά για να γίνει πολύφερνη και δελεαστική.

Μια Αποκαλυπτική Επιστολή – Η Διακριτικότητα των ΜΜΕ

Αυτές τις ημέρες κυκλοφορεί στο διαδίκτυο επιστολή που έστειλε με email εργαζόμενος για δεκαετίες στον ευρύτερο χώρο της Κεφαλαιαγοράς στο ιστολόγιο epicurus2day, βλ."To σκάνδαλο των Ομολόγων" και άλλα τινά.

Παραμένει ανώνυμος, λέει, για να μην στοχοποιηθεί. Καθόλα πιστευτό. Μπορούμε να αποκαλύπτουμε κακώς κείμενα γενικώς και ειδικώς των κυβερνητικών και των πολιτικών, εν γένει, αλλά όχι των τραπεζιτών. Αυτοί δεν αγγίζονται. Είναι τα μεγάλα αφεντικά. Τα δικά τους δεν αναφέρονται καν, είτε στριμώχνονται στα ψιλά και παραμένουν ασχολίαστα.

Διαβάσαμε ότι η Wikileaks θα αποκάλυπτε τα ανομήματα μεγάλης τράπεζας, αυτός που της έκανε τη διαρροή εκτέθηκε και θα υποστεί τις συνέπειες. Ο εκπρόσωπος της Wikileaks είπε ότι θα ανακοινώσει τα ονόματα της διαρροής σε λίγες εβδομάδες. Έχουν περάσει πολλές εβδομάδες και δεν ακούσαμε τίποτα ξανά. Ακριβώς όπως είχε συμβεί και στο παρελθόν με την ίδια τράπεζα και την ίδια ιστοσελίδα. (Κάποιοι λένε ότι ήταν απλά εκβιασμός από τράπεζα ανταγωνιστή). Συνεχώς ακούμε για σκάνδαλα. Σκάνδαλο εδώ, σκάνδαλο εκεί. Ποτέ δεν ακούσαμε για κάποιον τραπεζίτη να ενέχεται σε κάποιο σκάνδαλο. Ούτε καν σ΄αυτό του χρηματιστηρίου, ούτε σ΄αυτό των ομολόγων. Το σκάνδαλο με το Mall του τραπεζίτη της Eurobank με το που πήγε να δημοσιοποιηθεί εξαφανίστηκε εν ριπή οφθαλμού. 28 δις για την ενίσχυση των τραπεζών, άλλα 10 δις με το πακέτο

266

των 110 δις, άλλα 10, άλλα 15, άλλα 30 για το ταμείο διάσωσης των τραπεζών...... Έχουμε χάσει το λογαριασμό. Όλα στα ψιλά των εφημερίδων και αμελητέα για να ενδιατρίψουν τα κανάλια.

Η Κομπίνα με τα Ομόλογα των Ασφαλιστικών Ταμείων – Γνωρίζοντας τις Αγορές

Η επιστολή στην οποία αναφερθήκαμε παραπάνω είναι μακροσκελής και αναφέρεται σε πλήθος παθογενειών, όπως τις χαρακτηρίζει, του τραπεζικού συστήματος. Την ακολουθεί εκτεταμένη αναφορά στα ίδια θέματα, επίσης με στοιχεία, του ίδιου του ιστολόγου. Αξίζει να μελετηθεί, αν έχει κανείς τον χρόνο και την υπομονή να επιμείνει για να την κατανοήσει. Εύκολα γίνεται κατανοητό, ότι τραπεζίτες και χρηματιστές είναι ένα και το αυτό και ότι παραβιάζουν κάθε έννοια έννομης τάξης και της λεγόμενης ανταγωνιστικότητας των αγορών. Με λίγα λόγια, λειτουργούν ως απλοί κομπιναδόροι. Όπως αναφέρεται στο σημερινό άρθρο του Κ. Βεργόπουλου στην Ελευθεροτυπία από το 18ο αιώνα ο Βολτέρος (1694-1778) συμβούλευε: «Εάν δείτε Ελβετό τραπεζίτη να πέφτει από παράθυρο, ακολουθήστε τον: κάτι θα κερδίσετε».

Mια από τις κομπίνες είναι αυτή με τα δομημένα ομόλογα.

Οι τραπεζίτες - χρηματιστές επιτυγχάνουν τεράστια κέρδη φεσώνοντας τα ταμεία δίνοντας και το κάτι τι τους στις διοικήσεις των ταμείων που τα αγοράζουν απ αυτούς και στους κρατικούς αξιωματούχους που τα εκδίδουν και τους τα δίνουν για να κερδοσκοπήσουν επί του ασφαλούς. Αφού τα περιφέρουν μεταξύ τους από χέρι σε χέρι αυξάνοντας σε κάθε περιφορά και την τιμή τους, π.χ. ο πρώτος τα πουλάει στον δεύτερο στο 105% της ονομαστικής αξίας τους, ο δεύτερος τα πουλάει στον τρίτο στο 110% της αξίας τους, κ.ο.κ ώσπου ο τελευταίος τα πουλάει στο 125% της ονομαστικής αξίας τους στα ταμεία για τα οποία και προορίζονταν εξ αρχής (και αυτό το γνώριζαν όλοι οι εμπλεκόμενοι, γι αυτό τα αγόραζαν) στα χέρια των οποίων σπάει η φούσκα.

Με την κομπίνα αυτή τα κάνουν να φαίνονται υποσχόμενα με συνεχώς υψηλότερη τιμή στην «αγορά» ώστε μετά τη φούσκα

267

τόσο οι τραπεζίτες-σύμβουλοι των ταμείων που τους συνέστησαν την αγορά τους, όσο και οι διοικήσεις των ταμείων και οι πολιτικοί που ακολούθησαν την «αγορά» να είναι υποτίθεται στο απυρόβλητο. Κομπίνα πράγματι καλά δομημένη.

Σήμερα, όμως, έχουν κάπως μαθευτεί τα κόλπα αυτά, έχει και τα καλά του ο ανταγωνισμός. Η κομπίνα βγήκε προς τα έξω, το γνωστό σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων που απασχόλησε και τα ΜΜΕ, μάλλον κάποιοι απ΄αυτούς που μείναν απ έξω θέλησαν να ταράξουν τα νερά.

Τελικά, όμως, από ό,τι φάνηκε, υπερίσχυσε η φρόνηση. Η φαμίλια δεν έπρεπε να εκτεθεί. Άρον, άρον, κλείσανε τη Βουλή, το σκάνδαλο να παραγραφεί και να μην συζητηθεί. Οι εισαγγελείς παρέμειναν κι αυτοί σιωπηλοί, στη φαμίλια πιστοί.

268

7.7.10

48. Το Σύγχρονο Σκάνδαλο Κοσκωτά – Οι Λαλίστατοι Οικονομολόγοι "μας";

Μια σημαντική απουσία παρατηρείται αυτές τις ημέρες που συζητείται ευρέως ένα κυοφορούμενο σκάνδαλο: η προσφορά της τράπεζας Πειραιώς για εξαγορά Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και Αγροτικής Τράπεζας. Συζητείται σε ιστολόγια και φόρουμ μια εξοργιστική, απροκάλυπτη επιχειρηματική αγυρτεία. Ένα σύγχρονο σκάνδαλο Κοσκωτά. Η Πειραιώς κάνει προσφορά να εξαγοράσει τις τράπεζες με τα δικά τους λεφτά. Και ακούμε ότι είναι υπό συζήτηση!!! Πήρε δάνειο 350 εκατομμύρια από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, γιατί δεν έχει καθόλου ρευστότητα και δεν την δάνειζε καμιά άλλη τράπεζα και κάνει προσφορά να δώσει από αυτά τα 325 και να το εξαγοράσει. Μια υπό χρεωκοπία τράπεζα με μηδενική ρευστότητα ζητάει να εξαγοράσει την 1η τράπεζα μεταξύ των Ελληνικών τραπεζών και την 3η μεταξύ των Ευρωπαϊκών, από άποψη κεφαλαιακής επάρκειας. ΄ Πριν δύο μήνες η Πειραιώς πήρε 2,2 δις από τα χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων, επί πλέον από τα 700 εκατομμύρια που είχε πάρει επίσης από τους Έλληνες φορολογούμενους παλιότερα. Και ζητάει να επιστρέψει 0,7 δις από αυτά τα 3,5 δις "της ζητιανιάς" (καθώς δεν της δόθηκε δάνειο αλλά βοήθημα) για να εξαγοράσει το ποσοστό του δημοσίου στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και την Αγροτική. Πιο συγκεκριμένα: Οι Αγγελόπουλοι, οι Βαρδινογιάννηδες και μια "κυπριακή offshore ενός άγνωστου έλληνα μεγαλέμπορου γούνας που κατοικεί στην Ιταλία", βλ. Οι άγνωστοι μέτοχοι των μεγάλων

269

τραπεζών, βγήκαν στη ζητιανιά και εμείς που μας περίσσευαν τους δώσαμε.... γενναιόδωρα.

"Να τους σώσουμε και ας φουντάρουμε", σκέφτηκαν οι γενναιόδωροι διαχειριστές μας για λογαριασμό μας.

Και τους δώσανε οι φιλεύσπλαχνοι το βάρος τους σε χρυσό.

Θα μπορούσαν με πολύ πιο λίγα να τους εξαγοράσουν. Αλλά δεν θέλανε αυτό το κρίμα στο λαό. Μην δουν οι δύσμοιροι τα δισεκατομμύριά τους να λιγοστεύουν και πάθουν. Και οι ευεργετημένοι μας το ανταπέδωσαν. Κάνανε ό,τι μπορούσαν να μας χρεοκοπήσουν για χάρη...του " άρτου τους του επιούσιου". Δεν χαρίστηκαν στις τρικλοποδιές τους στον ευεργέτη τους μαζί με τον μέντορά τους, τον Έλληνα Κεντρικό Τραπεζίτη. Και σήμερα, μας δίνουν και καταλαβαίνουμε. Καταλαβαίνουμε τι πάει να πει "επιχειρηματικότητα", "σύγχρονη επιχειρηματικότητα", «νεωτερητικότητα» και τα άλλα επιστημονικοφανή που μας λένε οι οικονομολόγοι μας και οι άλλοι χαρισματικοί μας. Το τίμημα: 701 εκατομμύρια. Μελετημένο και να φαίνεται. Με ακρίβεια 1 εκ στα 700 εκ, κοντά στο 1%ο. Για να μαθαίνουμε και μεις πως γίνονται οι μελετημένες δουλειές. (Πάντως, μάλλον, το team δεν διαθέτει σούπερ ειδικό επιστήμονα αναλυτή. Όσο νάναι αλλιώς θα φάνταζε το 701.111.111,11 ευρώ. Θα ήταν πιο πειστικό). Με το χρήμα της ζητιανιάς δεν ζητάνε να πάρουν (σε εξευτελιστική τιμή) μόνον δύο νευραλγικές τράπεζες του ελληνικού λαού, αλλά μαζί με αυτές θα πάρουν και δεκάδες υγιείς εταιρίες και τεράστια δημόσια ακίνητη περιουσία του ελληνικού λαού που κατέχουν οι τράπεζες αυτές. Και οι οικονομολόγοι απουσιάζουν παντελώς από τη συζήτηση. Οι καθ΄ύλην αρμόδιοι. Δεν τους αρέσει η πρόληψη..... Για άλλη μια φορά.... . Μόλις ευοδώσει το "deal" κάποιοι, οι "προοδευτικοί", θα

270

βγούν και θα αγορέψουν. Θα κατακευρανώσουν για μια άλλη φορά τους "κακούς",... οι "καλοί". Εκ του ασφαλούς..... Για άλλη μια φορά..... Θα γίνουν συγκεντρώσεις και θα περιφέρονται ξανά σε βίντεο. Κάποιοι άλλοι θα τα πουν δια μακρών, επιστημονικά, ναι μεν, αλλά... Η Πειραιώς πριν την κίνησή της, την "προσφορά" της, ξόδεψε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για πάνω από 60 δημοσιογράφους στη Νότια Αφρική. Για τους δημοσιογράφους καθώς φαίνεται φρόντισε η Πειραιώς. Για τους οικονομολόγους, άραγε;

271

24.7.10

49. Τράπεζες, Τεσταρίσματα και οι...«Ζυμώσεις» των Ελλήνων Τραπεζιτών

«Η παρούσα ευκαιρία οικοδόμησης μιας ειρηνικής και αλληλεξαρτώμενης παγκόσμιας τάξης δεν θα είναι

ανοικτή για μεγάλο χρονικό διάστημα .. Βρισκόμαστε στα πρόθυρα της παγκόσμιας μεταμόρφωσης.

Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι η κατάλληλη μεγάλη κρίση και τα έθνη θα δεχθούν τη Νέα Παγκόσμια Τάξη»

D. Rockefeller - 1994 βλ.David Rockefeller Quote with Comments

Ακούσαμε ότι από το Ευρωπαϊκό τεστάρισμα πέρασε η Πειραιώς (μια θέση πριν το πάτο), αλλά δεν πέρασε η Αγροτική.

Αυτό που δεν μας είπαν είναι ότι η Πειραιώς πριν το τεστάρισμα:

ζήτησε και πήρε δώρο 2,2 δις ευρώ από τον κρατικό κορβανά πέραν από τα 700 ή 750 εκατομμύρια που είχε πάρει παλιότερα

πήρε δάνειο 350 εκατομμύρια από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο

πήρε δάνειο 700 εκατομμύρια από την Αγροτική και την τράπεζα Αττικής

Επίσης δεν ακούσαμε να μας πουν ότι: με την πρωτοφανή και παράνομη μεθόδευσή της ημέρες πριν το τεστάρισμα να κάνει προσφορά από μόνη της να εξαγοράσει την Αγροτική και το Τ.Τ σε εξευτελιστική τιμή:

απέφυγε την υποβάθμισή της από διεθνή οίκο αξιολόγησης

αύξησε την τιμή της δικής της μετοχής και μείωσε συτήν της αγροτικής

Το Ελληνικό Δημόσιο δεν προσκάλεσε σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου σε εκδήλωση ενδιαφέροντος για την εξαγορά των τραπεζών. Δεν υπήρξε καμία γνωστή απόφαση της επιτροπής αποκρατικοποιήσεων, δεν έγινε αποτίμηση της αξίας των τραπεζών, ούτε καν υπάρχει σύμβουλος αποκρατικοποίησης . Από την Πειραιώς ΠΑΡΑΒΙΑΣΤΗΚΕ ΟΛΟ ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ.

Και δεν έχει ακόμη παρέμβει εισαγγελέας.....

272

Για την Αγροτική δεν μας είπαν ότι λίγο πριν το τεστάρισμα:

Έδωσε επισφαλή δάνεια στα κόμματα

Ενώ επίκειτο το τεστάρισμα και ακουγόταν ότι ίσως αντιμετωπίσει πρόβλημα δεν πήρε κρατική ενίσχυση όπως η Πειραιώς, αλλά αντιθέτως αποδυναμώθηκε δίνοντας υπέρογκο δάνειο στην ανταγωνίστριά της Πειραιώς.

Και μαθαίνουμε ότι η Αγροτική δεν πέρασε το τεστ γιατί της λείπουν 242 εκατομμύρια.

Άφησαν την πιο νευραλγική, κατ΄εξοχήν κρατική τράπεζα (συμμετοχή δημοσίου 77%) με τις δεκάδες υγιείς επιχειρήσεις και την τεράστια δημόσια ακίνητη περιουσία να κοπεί για 242 εκατομμύρια !!!

Με τα αποτελέσματα του τεσταρίσματος αυτού η μετοχή της Αγροτικής θα πέσει κι άλλο και θα εξαγοραστεί με ακόμη πιο εξευτελιστική τιμή.

Σημειωτέον ότι διευθυντής της Αγροτικής είναι πρώην μεγαλοστέλεχος της Πειραιώς

Και ακόμη δεν έχει παρέμβει εισαγγελέας για την υπονόμευση αυτή.

Για μιαν άλλη φορά οι οικονομολόγοι μας θα σιωπήσουν. Δεν θα μας εξηγήσουν για τα τεσταρίσματα και τα "φτιαξίματα". Δεν θα μας πουν ότι με τα τεστ μπορείς να συμπεράνεις αυτό που εκ των προτέρων επιθυμείς. Το αποτέλεσμα που θα πάρεις θα εξαρτηθεί από τα δεδομένα που θα βάλεις, όπως συμβαίνει με το πρόγραμμα σε έναν υπολογιστή. Οποιοδήποτε τεστ μπορείς να το σχεδιάσεις να αποδείξεις ό,τι επιθυμείς.

Ο σχεδιασμός ενός τεστ δεν είναι παρά η διατύπωση μιας ερώτησης και τα αποτελέσματά του η απάντηση στην ερώτηση. Η απάντηση εξαρτάται από τη διατύπωση της ερώτησης. Δεν υπάρχουν απαντήσεις που ισχύουν για όλες τις ερωτήσεις.

Γι αυτό έχει μεγάλη σημασία ποιος κάνει το τεστ και ποια συμφέροντα εκφράζει.

Εκεί που η οικονομία πήγαινε μια χαρά και όλοι ξεφαντώνανε, δανείζονταν και κατανάλωναν, γιατί έτσι έπρεπε λέγανε οι μέντορές της, ξαφνικά χρειάζεται λιτότης γιατί η οικονομία

273

μπήκε σε κατάθλιψη και δεν τις αρέσουν τα νταβαντούρια και οι χαρές. Αρέσκεται τώρα σε κατσουφιές και καταστολή.

Έτσι είπαν τα νέα τεστ. Οι δείκτες βγήκαν πέρα από τα φυσιολογικά.

Και νάσου και όλο και μικραίνουν τα απαιτούμενα φυσιολογικά, όπως και στα άλλα τεστ της άλλης γιατρειάς.

(Από 280 η χοληστερίνη πήγε στο 240 μετά στο 220, τώρα στο 200 και επίκειται συνεχής κάθοδος προαναγγέλλουν οι ερευνητές με απόκοντα τους μέντορές τους τις φαρμακομαφίες να δίνουν ένα γιατρικό και να δημιουργούν εκατοντάδες άλλους πεσμένους ή ανεβασμένους δείκτες για όλο και καινούργια «γιατρικά» ) Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο για το οποίο έχει κάνει προσφορά η Πειραιώς να το εξαγοράσει με 325 εκατομμύρια από τα 350 που δανείστηκε απ΄αυτό, βρέθηκε στην κορυφή, σε καλύτερη θέση απ΄όλες τις ελληνικές τράπεζες, σύμφωνα με τα δικά τους τεστ, βλ. Η ώρα της αλήθειας για τις τράπεζες

Όπως, άλλωστε, αναμενόταν, αφού είναι η 1η τράπεζα μεταξύ των Ελληνικών τραπεζών και η 3η μεταξύ των Ευρωπαϊκών, από άποψη κεφαλαιακής επάρκειας.

Κι, όμως, ακόμη και τώρα τα αδηφάγα ιδιωτικά συμφέροντα δεν λένε να το βάλουν κάτω. Αν και διαψεύστηκαν κατά κράτος οι ψίθυροι για ενδεχόμενη αδυναμία του ΤΤ να περάσει το τεστ (π.χ. Μ. Παπαδημητρίου στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ χθες το πρωί), διαβάζουμε σήμερα στο imerisia.gr - Οργιο φημολογίας για τις ελληνικές τράπεζες:

"Ο Γενικός Διευθυντής του ΙΟΒΕ κ. Γιάννης Στουρνάρας σε χθεσινή του ομιλία για την ελληνική οικονομία, τάχθηκε υπέρ της πώλησης του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και της ΑΤΕbank, ύστερα από ερώτηση δημοσιογράφου. «Στο δίλημμα: να συγχωνευτούν οι κρατικές τράπεζες μεταξύ τους ή να πουληθούν, τότε απαντώ να πουληθούν» τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Στουρνάρας. Επισήμανε ωστόσο, ότι αυτό δεν είναι το πρωτεύον αυτή τη στιγμή. Προέχει, είπε ο ίδιος, η κεφαλαιακή ενίσχυσή τους". Δηλαδή, μας λένε μαζί με τις τράπεζες να τους δώσουμε και κάμποσες εκατοντάδες εκατομμύρια προίκα.

Μας το λένε μέσω του ινστιτούτου τους Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) το οποίο πλέκει το εγκώμιο του

274

Μνημονίου και της “σωτήριας” παρέμβασης της τρόικας και θεωρεί αναγκαία “την ανάληψη πρωτοβουλιών από ένα τμήμα του πολιτικού κόσμου της χώρας” για “την εφαρμογή του, βλ. ΙΟΒΕ: Ενθουσιασμός με το Μνημόνιο (όχι όμως και με το ΠΑΣΟΚ...)

Όπως διαβάζουμε στον τύπο, οι τραπεζίτες ετοιμάζονται:

"Η κατάσταση, όπως την περιγράφουν τα τραπεζικά στελέχη, είναι πρωτόγνωρη: άδειες ακυρώνονται, ταξίδια αναβάλλονται, εργαζόμενοι σε θέσεις- κλειδιά επιστρέφουν άρον άρον από τις διακοπές τους, καθώς στα επιτελεία επικρατεί πανικός. Οι κορυφαίοι τραπεζίτες έχουν ξεκινήσει ένα γαϊτανάκι συζητήσεων, ενώ οι φήμες και τα σενάρια για συγχωνεύσεις δίνουν και παίρνουν περιλαμβάνοντας όλα τα πιθανά σχήματα". βλ. Θερινά τεστ... συγχωνεύσεων από τους κορυφαίους τραπεζίτες

Εμείς; Περιμένουμε τους καλούς προοδευτικούς οικονομολόγους μας να μας διαφωτίσουν και να μας καθοδηγήσουν.

Και αυτοί είναι πάλι άφαντοι...

Παράρτημα

275

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

1. ΠΡΟΓΝΩΣΗ - Μια εμπεριστατωμένη ανάλυση για

το σήμερα και το αύριο του κόσμου

2. "ΘΕΛΩ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ 5% ΑΚΟΜΗ" Μια Μυθιστορηματική Εξιστόρηση της Προοδευτικής Κυριαρχίας του Χρήματος και των Τραπεζών

Παράρτημα

276

17.12.11

1. Πρόγνωση – Μια Εμπεριστατωμένη Ανάλυση για το Σήμερα και το Αύριο του Κόσμου

Άρθρο του Richard K. Moore με τίτλο Prognosis 2012: Towards a New World Social Order

από την ιστοσελίδα Global Research

Ιστορική αναδρομή - H εγκαθίδρυση της καπιταλιστικής κυριαρχίας ...Σε αντίθεση με τους παλιούς αριστοκράτες, οι καπιταλιστές δεν είναι δεμένοι με έναν τόπο, ή με τη διατήρησή του. Το κεφάλαιο ρέει προς τον τόπο με τη μεγαλύτερη ανάπτυξη, όπως από την Ολλανδία στη Βρετανία, έπειτα από τη Βρετανία στις ΗΠΑ, και πιο πρόσφατα από παντού στην Κίνα. Όπως ένα ορυχείο χαλκού θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο εκμετάλλευσης και στη συνέχεια να εγκαταλειφθεί, έτσι και στον καπιταλισμό ένα έθνος μπορεί να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης και στη συνέχεια να εγκαταλειφθεί. Αυτή η αποστασιοποίηση από τον τόπο οδηγεί σ΄ένα διαφορετικό είδος γεωπολιτικής στον καπιταλισμό απ΄αυτό με την αριστοκρατία. Ένας βασιλιάς πήγαινε σε πόλεμο, όταν έβλεπε κάποιο εθνικό πλεονέκτημα. Οι ιστορικοί μπορούν να «εξηγήσουν» τους πολέμους της προ-καπιταλιστικής εποχής, όσον αφορά την άνοδο των βασιλέων και των εθνών.

Ένας καπιταλιστής ξεκινά έναν πόλεμο προκειμένου να αποκομίσει κέρδη και στην πραγματικότητα οι ελίτ οικογένειες των τραπεζιτών έχουν χρηματοδοτήσει και τις δύο πλευρές των περισσότερων στρατιωτικών συγκρούσεων, τουλάχιστον από τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. Εξ ου που οι ιστορικοί δυσκολεύονται να βρουν μια εξήγηση για τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο που να σχετίζεται με εθνικά κίνητρα και σκοπιμότητες.

Στην περίπτωση των πολέμων της προ-καπιταλιστικής εποχής ήταν όπως με το σκάκι, κάθε πλευρά προσπαθούσε να κερδίσει.

Παράρτημα

277

Στον καπιταλισμό ο πόλεμος είναι όπως το καζίνο, όπου οι παίκτες μάχονται όσο περισσότερο χρόνο μπορούν για να πάρουν πίστωση για περισσότερες μάρκες και ο πραγματικός νικητής είναι πάντα το καζίνο - οι τραπεζίτες που χρηματοδοτούν τον πόλεμο και αποφασίζουν ποιος θα είναι ο τελευταίος που θα μείνει όρθιος. Δεν είναι μόνο οι πόλεμοι που είναι οι πιο αποδοτικές από όλες τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις.

Επιλέγοντας τους νικητές και έχοντας τη διαχείριση της ανασυγκρότησης, οι ελίτ τραπεζικές οικογένειες είναι σε θέση, με την πάροδο του χρόνου, να συντονίζουν τους γεωπολιτικούς σχηματισμούς να ταιριάζουν στα δικά τους συμφέροντα.

Έθνη και λαοί δεν είναι παρά πιόνια στα παιχνίδια τους. Εκατομμύρια πεθαίνουν σε πολέμους, υποδομές καταστρέφονται και ενώ ο κόσμος θρηνεί, οι τραπεζίτες μετρούν τα κέρδη τους και κάνουν σχέδια για τις επενδύσεις τους στη μεταπολεμική ανοικοδόμηση. Από θέση ισχύος, ως χρηματοδότες των κυβερνήσεων, η ελίτ των τραπεζών έχει τελειοποιήσει με την πάροδο του χρόνου τις μεθόδους ελέγχου τους. Παραμένοντας πάντα πίσω από το προσκήνιο, κινούν τα νήματα ελέγχοντας τα μέσα ενημέρωσης, τα πολιτικά κόμματα, τις υπηρεσίες πληροφοριών, τις χρηματιστηριακές αγορές και τις κυβερνήσεις. Και ίσως από τους μεγαλύτερους μοχλούς της εξουσίας τους είναι ο έλεγχό τους στα νομίσματα. Μέσω της απάτης των κεντρικών τραπεζών τους, κατασκευάζουν κύκλους άνθησης και ύφεσης και τυπώνουν χρήματα εκ του μηδενός και στη συνέχεια το δανείζουν με τόκο στις κυβερνήσεις. Η δύναμη της ελίτ των τραπεζιτών είναι απόλυτη και διακριτική... Το τέλος της ανάπτυξης – καπιταλιστές εναντίον του καπιταλισμού Ήταν αναπόφευκτο ότι σε ένα πεπερασμένο πλανήτη θα υπάρξει ένα όριο στην οικονομική ανάπτυξη. Η εκβιομηχάνιση έδωσε τη δυνατότητα να σπεύσουμε προς αυτό το όριο κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων αιώνων.

Παράρτημα

278

Η παραγωγή έχει γίνει όλο και πιο αποτελεσματική, οι αγορές γίνονται όλο και πιο παγκόσμιες και τελικά φτάσαμε στο σημείο όπου το πρότυπο της διαρκούς αύξησης δεν μπορεί πλέον να διατηρηθεί. Το οριακό αυτό σημείο το φθάσαμε στην πραγματικότητα γύρω στο 1970. Από τότε το κεφάλαιο δεν έχει αναζητήσει ανάπτυξη μέσω της αύξησης της παραγωγής, αλλά μέσω μεγαλύτερων αποδόσεων από σχετικά σταθερά επίπεδα παραγωγής.

Εξ ου και η παγκοσμιοποίηση, η οποία μεταφέρει την παραγωγή σε περιοχές με χαμηλότερους μισθούς, επιτρέποντας μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους. Εξ ου και η ιδιωτικοποίηση, η οποία μεταφέρει στους επενδυτές τα έσοδα που προηγουμένως πήγαιναν στα εθνικά δημόσια ταμεία. Εξ ου και τα παράγωγα προϊόντα και οι αγορές συναλλάγματος, οι οποίες δημιουργούν την ηλεκτρονική ψευδαίσθηση οικονομικής ανάπτυξης, χωρίς πραγματικά να παράγουν τίποτα στον πραγματικό κόσμο. Αν μελετήσει κανείς την κατάρρευση των πολιτισμών, αυτό που μαθαίνει είναι ότι η αποτυχία προσαρμογής είναι μοιραία. Συνεχίζοντας στο δρόμο της επιδίωξης ανάπτυξης δεν είναι παρά μια τέτοια αδυναμία προσαρμογής. Αν διαβάσει κανείς τις οικονομικές σελίδες αυτές τις μέρες, θα διαπιστώσει ότι είναι γεμάτες κακές ειδήσεις. Διαβάζουμε ότι η ευρωζώνη είναι καταδικασμένη και η Ελλάδα είναι μόνο το πρώτο θύμα. Διαβάζουμε ότι οι δέσμες μέτρων ανάκαμψης δεν είναι αποτελεσματικές, η ανεργία αυξάνεται, το δολάριο είναι μεγάλο πρόβλημα, η ανάπτυξη εξακολουθεί να λιμνάζει, οι επιχειρήσεις ακινήτων θα είναι η επόμενη φούσκα που θα σκάσει, κλπ.

Δίνεται η εντύπωση ότι ο καπιταλισμός αδυνατεί να προσαρμοστεί και ότι οι κοινωνίες μας κινδυνεύουν να καταρρεύσουν στο χάος. Μια τέτοια εντύπωση είναι εν μέρει αληθινή και εν μέρει λανθασμένη.

Παράρτημα

279

Για να κατανοήσουμε την πραγματική κατάσταση πρέπει να κάνουμε σαφή διάκριση μεταξύ των καπιταλιστικών ελίτ και του καπιταλισμού.

Για να κατανοήσουμε την πραγματική κατάσταση πρέπει να κάνουμε σαφή διάκριση μεταξύ των καπιταλιστικών ελίτ και του καπιταλισμού.

Ο καπιταλισμός είναι ένα οικονομικό σύστημα οδηγούμενο κυρίως από την ανάπτυξη Η καπιταλιστική ελίτ είναι αυτοί που έχουν καταφέρει να αποκτήσουν τον έλεγχο του δυτικού κόσμου κατά τη διάρκεια του καπιταλισμού τους δύο τελευταίους αιώνες. Το καπιταλιστικό σύστημα έχει ημερομηνία λήξης και η ελίτ των τραπεζιτών το γνωρίζουν και προσαρμόζονται. Ο καπιταλισμός είναι ένα όχημα που βοήθησε τους τραπεζίτες να αποκτήσουν την απόλυτη εξουσία, αλλά δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη πίστη στο σύστημα αυτό, καθόλου περισσότερη από ό,τι σ΄έναν τόπο ή οποιονδήποτε άλλο.

Όπως προαναφέρθηκε, σκέφτονται σε παγκόσμια κλίμακα θεωρώντας τα έθνη και τους πληθυσμούς πιόνια. Καθορίζουν τί είναι το χρήμα και το χειρίζονται ακριβώς όπως ο τραπεζίτης σε ένα παιχνίδι Monopoly.

Μπορούν επίσης να φτιάξουν ένα νέο παιχνίδι με νέα μορφή χρήματος. Έχουν εδώ και καιρό ξεπεράσει την ανάγκη να στηρίζονται σε οποιοδήποτε ιδιαίτερο οικονομικό σύστημα προκειμένου να διατηρήσουν την εξουσία τους.

Ο καπιταλισμός βόλευε σε μια εποχή ταχείας ανάπτυξης. Για την εποχή της μη-ανάπτυξης, ένα διαφορετικό παιχνίδι είναι στο στάδιο της προετοιμασίας.

Έτσι, ο καπιταλισμός δεν έχει το δικαίωμα να πεθάνει από φυσικό θάνατο. Πρώτα τέθηκε σε σύστημα υποστήριξης της ζωής του, όπως προαναφέρθηκε, με τηνπαγκοσμιοποίηση, την ιδιωτικοποίηση, τις αγορές παραγώγων, κ.λπ.

Μετά του έγινε ένεση ναρκωτικών για ευθανασία με τη μορφή των τοξικών παραγώγων.

Παράρτημα

280

Και όταν συνέβη η σχεδιαζόμενη κατάρρευση, αντί να στηριχθεί ο βιομηχανικός καπιταλισμός στηρίχθηκαν οι ελίτ τραπεζίτες.

Δεν ήταν ότι οι τράπεζες ήταν υπερβολικά μεγάλες για να αποτύχουν, αλλά οι τραπεζίτες ήταν πολύ ισχυροί πολιτικά για να αποτύχουν. Έκαναν στις κυβερνήσεις μια προσφορά που δεν μπορούσαν να αρνηθούν. Το αποτέλεσμα των τρισεκατομμυρίων δολαρίων στήριξης μπορούσε εύκολα να προβλεφθεί αν και δεν θα το ξέρετε από την ανάγνωση των οικονομικών σελίδων. Οι εθνικοί προϋπολογισμοί ήταν ήδη στα ύψη και σίγουρα δεν είχαν αποθέματα για να διατεθούν για τη στήριξη των τραπεζών. Έτσι, η στήριξη των τραπεζών δεν ήταν τίποτα περισσότερο από την ανάληψη τεράστιων νέων οφειλών από τις κυβερνήσεις.

Προκειμένου να εκπληρωθούν οι δεσμεύσεις στήριξης των τραπεζών, τα χρήματα θα έπρεπε να δανειστούν από τα ίδια τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα τα οποία διασώθηκαν με αυτά. Με τις διασώσεις των τραπεζών οι δυτικές κυβερνήσεις παρέδωσαν τα έθνη τους στους χούφτες των τραπεζιτών. Οι κυβερνήσεις βρίσκονται τώρα σε διαρκή δουλεία για χρέη προς τους τραπεζίτες.

Αντί να τεθούν οι τράπεζες σε καθεστώς πτώχευσης, τέθηκαν σε κατάσταση πτώχευσης οι κυβερνήσεις.

Το υπουργικό συμβούλιο και οι σύμβουλοι του Ομπάμα είναι σχεδόν όλοι από την Γουόλ Στριτ. Είναι στο Λευκό Οίκο ώστε να μπορούν να έχουν στενή παρακολούθηση για τη νέα κατάκτησή τους, τις άλλοτε κυρίαρχες ΗΠΑ.

Ίσως σύντομα θα επιβλέπουν τη διάλυσή τους. Οι τραπεζίτες έχουν πλέον τον έλεγχο των εθνικών προϋπολογισμών. Λένε τι μπορεί να χρηματοδοτηθεί και τι δεν μπορεί. Όταν πρόκειται για τη χρηματοδότηση πολέμων και της παραγωγής των όπλων τους δεν θέτουν όρια. Όταν πρόκειται για δημόσιες υπηρεσίες, τότε λένε ότι τα ελλείμματα πρέπει να διατηρούνται υπό έλεγχο.

Παράρτημα

281

Η κατάσταση αυτή εκφράζεται πολύ καλά από τον Brian Cowan, επικεφαλής της κυβέρνησης της Ιρλανδίας. Την ίδια εβδομάδα που η Ιρλανδία υποσχέθηκε 200 δισεκατομμύρια ευρώ για να διασώσει τις τράπεζες τον ρώτησα γιατί περικόπτει μερικά εκατομμύρια ευρώ από κρίσιμους προϋπολογισμούς υπηρεσιών. Μου απάντησε, "Λυπάμαι, αλλά δεν υπάρχουν χρήματα". Φυσικά δεν υπάρχουν! Το θησαυροφυλάκιο δόθηκε μακριά. Είναι άδειο το ντουλάπι. Όπως ήταν αναμενόμενο, η υψηλότερη προτεραιότητα για τον προϋπολογισμό είναι η εξυπηρέτηση του χρέους προς τις τράπεζες. Ακριβώς όπως οι περισσότερες χώρες του τρίτου κόσμου υπόκεινται στη δουλεία του χρέους προς το ΔΝΤ, έτσι και το σύνολο της Δύσης υπόκειται στη δουλεία του χρέους στις δικές της κεντρικές τράπεζες. Η Ελλάδα είναι ο προάγγελος του τι πρόκειται να συμβεί παντού".

"Κάποιοι από τους μεγαλύτερους άντρες των ΗΠΑ φοβούνται κάτι. Γνωρίζουν ότι υπάρχει μια δύναμη κάπου,

τόσο οργανωμένη, τόσο διακριτική, τόσο επάγρυπνη, τόσο διασυνδεδεμένη, τόσο ολοκληρωτική, τόσο διάχυτη

που είναι καλύτερα να μην ακούγονται όταν λένε κάτι εναντίον της"

Wilson Woodrow Πρόεδρος ΗΠΑ

Η οικονομία του άνθρακα – O έλεγχος της κατανάλωσης Σε μια οικονομία μη ανάπτυξης, οι μηχανισμοί παραγωγής γίνονται σχετικά στατικοί. Αντί να ανταγωνίζονται οι επιχειρήσεις στην καινοτομία, θα έχουμε γραφειοκρατίες παραγωγής. Θα είναι δημοκρατικές, ημι-ιδιωτικές γραφειοκρατίες, απασχολούμενες με προϋπολογισμούς και ποσοστώσεις και όχι με ανάπτυξη, κάτι σαν το πρότυπο του σοβιετικού μοντέλου. Ένα τέτοιο περιβάλλον δεν θα καθοδηγείται από την ανάγκη για

Παράρτημα

282

ανάπτυξη του κεφαλαίου και δεν θα επιτρέπει ένα κερδοφόρο παιχνίδι. Μπορούμε ήδη να δούμε τα βήματα που γίνονται για την αλλαγή του εταιρικού μοντέλου προς το γραφειοκρατικό μοντέλο μέσω αυξανόμενης κρατικής παρέμβασης στα οικονομικά θέματα. Με τα πακέτα διάσωσης της Wall Street, την αναγκαστική αναδιάρθρωση της General Motors, την πρόσκληση για κεντρική μικροδιαχείριση τραπεζών και βιομηχανίας καθώς και το νομοσχέδιο για την υγεία, η κυβέρνηση δηλώνει ότι η αγορά πρόκειται να αντικατασταθεί από τις κυβερνητικές ντιρεκτίβες. Δεν λέω ότι θα πρέπει να θρηνούμε το θάνατο του εκμεταλλευτικού καπιταλισμού, αλλά πριν να το γιορτάσουμε θα πρέπει να κατανοήσουμε τι είναι αυτό με το οποίο αντικαθίσταται. Σε μια εποχή καπιταλισμού και ανάπτυξης το επίκεντρο του παιχνιδιού είναι στην παραγωγική όψη της οικονομίας. Το παιχνίδι έχει ως στόχο τον έλεγχο των μέσων της ανάπτυξης: την πρόσβαση σε κεφάλαιο. Η μηχανή-ανάπτυξης του καπιταλισμού δημιουργεί τη ζήτηση για κεφάλαιο.

Οι τραπεζίτες ελέγχουν την προσφορά.

Οι φόροι βασίζονται, ως επί το πλείστον, στο εισόδημα, σχετιζόμενοι, επίσης, με την παραγωγική όψη της οικονομίας. Σε μια εποχή μη αύξησης, το επίκεντρο του παιχνιδιού θα είναι στην καταναλωτική όψη της οικονομίας. Το παιχνίδι θα έχει ως στόχο τον έλεγχο των αναγκών της ζωής: την πρόσβαση σε τρόφιμα και ενέργεια. Ο πληθυσμός δημιουργεί τη ζήτηση για τις ανάγκες της ζωής.

Οι τραπεζίτες προτίθενται να ελέγχουν την προσφορά. Οι φόροι θα βασίζονται κυρίως στην κατανάλωση, ιδιαίτερα στην κατανάλωση της ενέργειας.

Περί αυτού πρόκειται με όλο αυτό τον θόρυβο περί επαπειλούμενης υπερθέρμανσης του πλανήτη, με τους φόρους άνθρακα και τις πιστώσεις άνθρακα Ήδη στη Βρετανία γίνεται λόγος για ποσοστώσεις άνθρακα, κάτι αντίστοιχο με το δελτίο βενζίνης σε καιρό πολέμου.

Παράρτημα

283

Δεν είναι μόνο ότι θα πληρώνετε φόρους για ενέργεια, αλλά η ποσότητα της ενέργειας που θα μπορείτε να καταναλώνετε θα καθορίζεται από κυβερνητικές ντιρεκτίβες. Θα σας χορηγούνται πιστώσεις άνθρακα που θα μπορείτε να τις χρησιμοποιήσετε για οδήγηση, για θέρμανση, ή σε σπάνιες περιπτώσεις για αεροπορικά ταξίδια. Στη Βρετανία, οι αυτοκινητόδρομοι καλωδιώνονται ώστε να μπορούν να εντοπίζουν πόσα μίλια οδηγείτε, να σας φορολογούν ανάλογα και να σας επιβάλουν ποινή αν ταξιδεύετε πέραν από το όριό σας. Μπορούμε να περιμένουμε τέτοιου είδους διαδικασίες να επεκταθούν σ΄όλη τη Δύση, καθώς είναι οι ίδιοι διεθνείς τραπεζίτες που έχουν τον έλεγχο παντού. Από πλευράς προπαγάνδας, αυτός ο έλεγχος στην κατανάλωση πλασάρεται ως λύση για την υπερθέρμανση του πλανήτη και την εξάντληση του πετρελαίου. Η όλη εκστρατεία προπαγάνδας είναι πολύ επιτυχής και όλα τα περιβαλλοντικά κινήματα έχουν εγκλωβιστεί σ΄αυτήν. Στην Κοπεγχάγη οι διαδηλωτές ήρθαν αντιμέτωποι με την αστυνομία κρατώντας πανό για στήριξη των φόρων άνθρακα και των πιστώσεων άνθρακα. Στην πραγματικότητα, όμως, το καθεστώς του άνθρακα δεν έχει καμία σχέση με το κλίμα ή με τη βιωσιμότητα. Όλα είναι για τη μικροδιαχείρΙση κάθε πτυχής της ζωής μας, καθώς και κάθε πτυχής της οικονομίας. Αν αυτοί που κινούν τα πράγματα νοιάζονταν πραγματικά για τη βιωσιμότητα του πλανήτη, θα επένδυαν σε αποτελεσματική μαζική μεταφορά και θα μετατόπιζαν τη γεωργία από τις πετρελαιο-εντατικές και νερό-εντατικές μεθόδους σε βιώσιμες μεθόδους. Αντ΄αυτού, επιβάλλουν τα βιοκαύσιμα και μας πουλάνε ηλεκτρικά αυτοκίνητα τα οποία δεν είναι ούτε περισσότερο βιώσιμα ούτε περισσότερο αποδοτικά σε άνθρακα από τα συνήθη αυτοκίνητα. Ο πραγματικός σκοπός πίσω από τα βιοκαύσιμα είναι η γενοκτονία. Με τις τιμές των τροφίμων συνδεδεμένες με τις τιμές της ενέργειας και την καλλιεργούμενη γη να μετατρέπεται από γη παραγωγής τροφίμων σε γη παραγωγής καυσίμων, το αποτέλεσμα μπορεί να

Παράρτημα

284

είναι μόνο μια μαζική αύξηση στην πείνα του τρίτου κόσμου. Η μείωση του πληθυσμού είναι από καιρό δεδηλωμένος στόχος των κύκλων των ελίτ. Η δυναστεία των Ροκφέλερ έχει συχνά εμπλακεί σε ευγονικές διαδικασίες διαφόρων ειδών. «Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας» - Προετοιμάζοντας το έδαφος για τη μετάβαση Ο λεγόμενος πόλεμος κατά της τρομοκρατίας έχει δύο μέρη. Το πρώτο μέρος είναι πρόσχημα για την αυθαίρετη παραβίαση των δικαιωμάτων των πολιτών κάθε φορά που η υπηρεσία Εσωτερικής Ασφάλειας ισχυρίζεται ότι αυτή είναι αναγκαία για λόγους ασφάλειας Το δεύτερο μέρος είναι πρόσχημα για στρατιωτική επίθεση των ΗΠΑ οπουδήποτε στον κόσμο, κάθε φορά που ο Λευκός Οίκος ισχυρίζεται ότι η Αλ Γκάιντα δρα εκεί. Τόνισα τη λέξη «ισχυρίζεται» παραπάνω, γιατί το πρόσχημα της τρομοκρατίας χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει αυθαιρεσίες, τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς. Δεν χρειάζονται ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία να υποβληθούν στο Κογκρέσο, τον ΟΗΕ, ή σε οποιονδήποτε άλλο, πριν να εισβάλουν σε κάποιο έθνος, πριν απαγάγουν κάποιο ή τον βασανίσουν ως «ύποπτο για τρομοκρατία», ή πριν παρθεί κάποιο νέο επεμβατικό μέτρο ασφάλειας. Όταν η εξουσία κάνει ό,τι θέλει, τότε δεν ζούμε πια σε κράτος δικαίου, ούτε στη χώρα μας ούτε διεθνώς. Ζούμε υπό την κυριαρχία εξουσιαστών, όπως σε ένα δικτατορικό καθεστώς, ή σε ένα βασίλειο ή αυτοκρατορία παλιάς εποχής.

Μέρος 1: Προετοιμάζοντας το δρόμο για μια νέα κοινωνική τάξη

Με πολύ πραγματική έννοια, το πρόσχημα της τρομοκρατίας χρησιμοποιείται για να ανατρέψει όλα όσα πέτυχε ο Διαφωτισμός και οι κοινωνικές επαναστάσεις πριν από δύο αιώνες. Η ίδια η καρδιά της Χάρτας των Δικαιωμάτων - έχει αποδομηθεί. Τα γκουλάγκ, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι μυστικές συλλήψεις τη νύχτα - αυτά που πάντα τα συσχετίζαμε με φασιστικές και κομμουνιστικές δικτατορίες - τώρα είναι όλα σε

Παράρτημα

285

ισχύ υπό τη δικαιοδοσία των ΗΠΑ και τα έχει υπερασπιστεί δημοσίως ο ίδιος ο πρόεδρος. Υπάρχει, άραγε, πράγματι τρομοκρατική απειλή για την πατρίδα και τα μέτρα αυτά μπορούν να είναι μια λογική απάντηση σε μια τέτοια απειλή; Οι άνθρωποι είναι έντονα διχασμένοι στις απαντήσεις τους στα ερωτήματα αυτά. Έχουν έρθει στο φως αρκετά αδιαμφισβήτητα στοιχεία σχετικά με τις διασυνδέσεις με μυστικές υπηρεσίες πληροφοριών και κατά τη δική μου άποψη τα περισσότερα από τα δραματικά «τρομοκρατικά» γεγονότα στις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη αποτελούν καλυμμένες επιχειρήσεις ψευδούς σημαίας Από ιστορική άποψη αυτό δεν προκαλεί καθόλου έκπληξη. Τέτοιες επιχειρήσεις έχουν αποτελέσει συνήθη πρακτική - "modus operandi" - σε πολλά έθνη, αν και συνήθως δεν αποδεικνύονται παρά χρόνια αργότερα. Για παράδειγμα, κάθε πόλεμος στον οποίο έχουν συμμετάσχει οι ΗΠΑ χαρακτηρίζεται από το δικό του απατηλό Συμβάν στον κόλπο Tonkin, ή την απάτη των Όπλων Μαζικής Καταστροφής, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Είναι μια φόρμουλα που λειτουργεί. Άμεση κινητοποίηση της κοινής γνώμης, ταχεία έγκριση χωρίς συζήτηση, χωρίς τη δυνατότητα αποφάσεων και νομοθετημάτων. Γιατί ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας να είναι κάτι διαφορετικό; Όσον αφορά το κίνητρο: την ώρα που οι μουσουλμάνοι υποφέρουν ως αποτέλεσμα αυτών των δραματικών γεγονότων, οι ελίτ τραπεζίτες μας έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν μια αστυνομοκρατούμενη υποδομή η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση προβλεπόμενης λαϊκής αντίστασης ή πολιτικού χάους που μπορεί να προκύψει καθώς θα προετοιμάζουν το δρόμο για το μετα-καπιταλιστικό μέλλον τους. Με την κατάρρευση, τα πακέτα διάσωσης και την πλήρη αποτυχία να επιδιώξουν κάποιου είδους αποτελεσματική στρατηγική αποκατάστασης, οι ενδείξεις είναι πολύ σαφείς: το σύστημα θα αφεθεί να καταρρεύσει πλήρως, καθαρίζοντας έτσι το έδαφος για μια προ-αρχιτεκτονημένη «λύση».

Παράρτημα

286

Το Σημείο Μηδέν (στους δίδυμους πύργους) μπορεί να θεωρηθεί ως μια μεταφορά, με την καπιταλιστική οικονομία ως τους Δίδυμους Πύργους. Και τα τοξικά παράγωγα καθιστούν σαφές το γεγονός ότι η κατάρρευση είναι στην πραγματικότητα μια ελεγχόμενη κατεδάφιση. Μου φαίνεται αναπόφευκτο, δεδομένων των πολλών ενδείξεων, ότι ο στρατιωτικός νόμος θα αποτελέσει μέρος της διαδικασίας μετάβασης, δήθεν για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της οικονομικής κατάρρευσης. Ίσως κατάρρευση της τροφικής αλυσίδας, λόγω κατάρρευσης της ενεργειακής αλυσίδας εφοδιασμού. Η ανταπόκριση έκτακτης ανάγκης των ΗΠΑ στη Νέα Ορλεάνη και μετά στην Αϊτή, μας δίνει περισσότερες ενδείξεις, πραγματικές επί τόπου δοκιμές, τι είδους αντιμετώπιση «έκτακτης ανάγκης» μπορούμε να περιμένουμε.

Πρώτα απ΄όλα έρχεται η ασφάλεια των δυνάμεων κατοχής.

Αυτοί που θα υποφέρουν σε έκτακτη ανάγκη θα αντιμετωπίζονται περισσότερο σαν αντάρτες παρά σαν θύματα που χρειάζονται βοήθεια.

Στην περίπτωση της Αϊτής, η αντίδραση των ΗΠΑ μπορεί να περιγραφεί αποκλειστικά ως ένα σκόπιμο σχέδιο γενοκτονίας Όταν οι άνθρωποι βρίσκονται θαμμένοι σε συντρίμμια μετά από ένα σεισμό, οι πρώτες 48 έως 72 ώρες είναι απολύτως κρίσιμες αναφορικά με τα ποσοστά επιβίωσης. Όταν ο στρατός των ΗΠΑ μπλοκάρισε συστηματικά όλη την ξένη βοήθεια εκείνες τις κρίσιμες ώρες, γύρισε πίσω γιατρούς και άμεση βοήθεια, σφράγισε τη μοίρα χιλιάδων ανθρώπων που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί. Μπορεί κανείς να φανταστεί πολλά εφιαλτικά σενάρια δεδομένων αυτών των δυσοίωνων σημαδιών. Ο πρώτος και δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος ήταν εφιάλτες που συνέβησαν πραγματικά, με εκατομμύρια να πεθαίνουν και οι ίδιες αυτές τραπεζικές δυναστείες ενορχήστρωσαν αυτά τα σενάρια και στη συνέχεια κάλυψαν τα ίχνη τους. Πρέπει επίσης να θυμόμαστε και το Δόγμα του Σοκ και Δέος, όπου η καταστροφή θεωρείται ως ευκαιρία - όταν «τα πράγματα μπορούν να γίνουν όταν διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν».

Παράρτημα

287

Νωπά έχουμε ακόμη τα κύματα σοκ που μας εστάλησαν στις 9 / 11, και πάλι, όταν κατέρρευσε το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Και τώρα περιμένουμε το πραγματικά μεγάλο σοκ, τη γενική κατάρρευση της κοινωνίας. Την τελική έκδοση του Δόγματος Σοκ και Δέος: «Αν η κατάρρευση είναι συνολική, μπορούμε να πετύχουμε όλα τα κολασμένα πράγματα που θέλουμε να πετύχουμε». Δεν θα διακινδυνεύσω να διατυπώσω μία εικασία για το πώς θα παιχτεί αυτή η διαδικασία μετάβασης, αλλά περιμένω ότι θα είναι ένας εφιάλτης με τη μία ή την άλλη μορφή. Ήδη ο ολοένα και αυξανόμενος αριθμός αστέγων υποφέρει ένα εφιάλτη, από κάθε άποψη. Τη μια μέρα ζείτε σε ένα σπίτι του οποίου η αξία ανεβαίνει, πηγαίνετε σε μια καλή δουλειά και την επόμενη η οικογένειά σας είναι έξω στους δρόμους. Αυτός είναι εφιάλτης. Ο χρόνος μετάβασης θα είναι μια δύσκολη περίοδος, αλλά θα είναι ένα μεταβατικό στάδιο, θα είναι προσωρινή, όπως με έναν πόλεμο. Και όπως και με τον πόλεμο, θα επιτρέψει την κοινωνική και οικονομική ανασυγκρότηση την επαύριον. Σκεφτείτε πως μετασχηματίστηκε η Ιαπωνία και η Γερμανία κοινωνικά και πολιτικά από τη μεταπολεμική ανοικοδόμηση. Ήταν ασκήσεις κοινωνικής μηχανικής, όπως ήταν και ο προηγούμενος μετασχηματισμός από τον Μουσολίνι και Χίτλερ. Αν και τα αποτελέσματα ήταν πολύ διαφορετικά, σε κάθε περίπτωση η πλήρης κατάρρευση / ήττα ήταν το προοίμιο για την ανοικοδόμηση.

Η συνολική κατάρρευση της καπιταλιστικής οικονομίας είναι αποδοκιμασμένη, είναι απλώς η εφαρμογή μιας αποδειγμένης φόρμουλας. Το δεύτερο σκέλος της μαθηματικής φόρμουλας θα είναι κάποια νέα κοινωνική τάξη, ή ίσως κάποια παλιά κοινωνική τάξη, ή κάποιο μίγμα. Κάτι κατάλληλο για μια μη αναπτυσσόμενη, εντέλλουσα οικονομία Αυτό είναι το πρώτο μέρος του Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας: Έχει επιτρέψει τη δημιουργία της υποδομής που απαιτείται για

Παράρτημα

288

να αντιμετωπίσει την κατάρρευση της κοινωνίας και να παρέχει ασφάλεια για τη διαδικασία της ανοικοδόμησης.

Μέρος 2: Προετοιμάζοντας το δρόμο για παγκόσμια κυριαρχία

Το δεύτερο μέρος του Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας αναφέρεται στη γεωπολιτική διάσταση μιας παγκόσμιας οικονομίας βασισμένης στη μη ανάπτυξη. Προηγουμένως ανέφερα ότι η γεωπολιτική ήταν διαφορετική στο καθεστώς του καπιταλισμού απ΄ό, τι ήταν στο καθεστώς της μοναρχίας.

Η όλη δυναμική ήταν διαφορετική. Παρομοίως, πολλά πράγματα θα αλλάξουν και κατά την αλλαγή από τον χαοτικό, προσανατολισμένο στην ανάπτυξη καπιταλισμό, προς ένα κεντρικό, μικροδιαχειριζόμενο, οικονομικό καθεστώς. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τη σημασία του ελέγχου των αποθεμάτων πετρελαίου. Σε μια οικονομία ανάπτυξης, τα κέρδη ήταν το βραβείο, Ο έλεγχος των αγορών και των διαύλων διανομής τους επέτρεπε να έχουν το επάνω χέρι στο παιχνίδι. Οι τοπικοί δικτάτορες μπορούσαν να διαχειρίζονται τα πράγματα όπως ήθελαν και να παίρνουν το μερίδιό τους από τα έσοδα από το πετρέλαιο, στο βαθμό που τηρούσαν τις συμβάσεις τους με τις μεγάλες εταιρείες πετρελαίου που ήταν στην ευχάριστη θέση να το πωλούν στους πλειοδότες. Σε μια οικονομία μη ανάπτυξης, όπου η έμφαση δίνεται στον άμεσο έλεγχο της προσφοράς και κατανομής των πόρων, καθίσταται αναγκαίο να διασφαλίζονται, με τη στρατιωτική έννοια, οι πηγές του πετρελαίου και οι δίοδοι της κυκλοφορίας του. Δεν αρκεί πλέον μόνο να επωφελούνται. Η εξασφάλιση των πηγών καθώς και η κατ ευθείαν κατανομή της διανομής αποτελεί το θεμέλιο για τη μικροδιαχείρΙση της οικονομίας μη ανάπτυξης. Αυτό ισχύει και για τους άλλους κρίσιμους πόρους, όπως για το ουράνιο και τα σπάνια μέταλλα που χρειάζονται για την «άμυνα» και τις βιομηχανίας ηλεκτρονικών. Στην πραγματικότητα, είμαστε στο μέσον ενός πολέμου αρπαγής πόρων με την Κίνα και τη Ρωσία να πραγματοποιούν

Παράρτημα

289

μακροπρόθεσμες ενεργειακές συμφωνίες με το Ιράν και τη Βενεζουέλα, την Κίνα να αγοράζει γεωργικές εκτάσεις στην Αφρική, την Ουάσιγκτον να κάνει μακροπρόθεσμες συμφωνίες για τα βιοκαύσιμα της Βραζιλίας και υπάρχουν πολλά άλλα παραδείγματα. Με πολλούς τρόπους ο ιμπεριαλισμός επιστρέφει στις ημέρες της αποικιοκρατίας, όταν το μοντέλο ήταν η άμεση διοίκηση, παρά το καπιταλιστικό μοντέλο: κερδοσκοπία εταιρειών από επενδύσεις υπό δικτάτορες που καταστέλλουν τους πληθυσμούς τους. Υπάρχει μια φυσική επιστροφή στη δυναμική των "παλιών καλών ημερών της αυτοκρατορίας», όταν οι Μεγάλες Δυνάμεις της Ευρώπης επικέντρωναν τις οικονομικές τους δραστηριότητες μέσα στις ατομικές σφαίρες επιρροής τους. Στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και τώρα στο Πακιστάν και την Υεμένη, οι ΗΠΑ με την υποστήριξη του ΝΑΤΟ βάζει ένα πολύ μη ειρηνικό χέρι στο παιχνίδι αρπαγής των πόρων.

Είναι το χέρι του δυνάστη, «έχω το μεγαλύτερο όπλο, έτσι θα πάρω αυτό που θέλω». Αυτές οι επιθετικές ενέργειες είναι πολύ προκλητικές για τη Ρωσία και την Κίνα και απειλητικές για τα ζωτικά οικονομικά τους συμφέροντα. Μια επίθεση κατά του Ιράν θα ήταν περισσότερο από μια πρόκληση, θα ήταν ένα άμεσο ράπισμα στο πρόσωπο, μια πρόκληση: «Πολεμείστε τώρα ή παραιτηθείτε σε ψίχουλα». Εκτός από όλο αυτό το μπλοκάρισμα του πετρελαίου, οι ΗΠΑ έχει περιβάλει τη Ρωσία και την Κίνα με στρατιωτικές βάσεις και επιτάχυνε τελευταία τις εγκαταστάσεις αντιπυραυλικών συστημάτων στα σύνορά τους, εν μέσω έντονων ενστάσεων Ρωσίας και Κίνας.

Οι ΗΠΑ είναι σκοπίμως προκλητικές και απειλούν ζωτικά συμφέροντα αυτών των πιθανών αντιπάλων. Σε ανταπάντηση σχηματίζονται συμμαχίες σε διμερή βάση και με τη μορφή SCO.

Η Κίνα και η Ρωσία είναι πολύ κοντά στη στρατιωτική τους συνεργασία και στην ανταλλαγή τεχνολογίας.

Παράρτημα

290

Ο στρατηγικός σχεδιασμός τους βασίζεται στην αναμονή μιας επίθεσης των ΗΠΑ και η στρατηγική αντιμετώπιση της βασίζεται στην αρχή του ασύμμετρου πολέμου. Για παράδειγμα, ένας πύραυλος ενός εκατομμυρίου δολαρίων ικανός να αποτρέπει ένα αεροπλανοφόρο πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ή, ίσως, μια χούφτα πυραύλων ικανών να απενεργοποιήσουν τα συστήματα εντολών και ελέγχου των δορυφόρων του Πενταγώνου. Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ δαπανούν αστρονομικά ποσά για την ανάπτυξη δυνατότητας πρώτου χτυπήματος με διαστημικά οπλικά συστήματα, κλπ. Τα νέα αντιπυραυλικά συστήματα αποτελούν σημαντικό μέρος της στρατηγικής πρώτου χτυπήματος, μειώνοντας την ικανότητα της Ρωσίας ή της Κίνας για την επιβολή αντιποίνων. Τα συστήματα αυτά είναι κάτι παραπάνω από προκλητικά. Είναι το σύγχρονο ισοδύναμο του να παρατάσσεις το στρατός σου στα σύνορα του αντιπάλου σου. Αν υπάρξει πυρηνική ανταλλαγή μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων, οι ιστορικοί θα αναφέρουν όλα αυτά τα πράγματα που έχω αναφέρει ως «προφανή σημάδια» ότι ο πόλεμος ήταν προ των θυρών. Παραλληλισμοί μπορούν να γίνουν με το σενάριο που προηγήθηκε πριν τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, όταν η Γερμανία είχε επισκιάσει οικονομικά τη Βρετανία, όπως σήμερα η Κίνα επισκιάζει τις ΗΠΑ. Και στις δύο περιπτώσεις, μια «απελπισμένη προσπάθεια να διατηρηθεί η ηγεμονία» μπορεί να ιδωθεί ως η αιτία του πολέμου. Μπορεί να γίνει ή να μην γίνει τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, αλλά όλες αυτές οι προετοιμασίες καθιστούν σαφές ότι η τραπεζική μας ελίτ προτίθενται να προΐσταται σε ένα παγκόσμιο σύστημα, με γάντζο ή απατεωνιά. Αν ήθελαν μια ειρηνική ρύθμιση, μια διανομή της πίτας του τρίτου κόσμου, ας το πούμε έτσι, θα μπορούσε εύκολα να διευθετηθεί ανά πάσα στιγμή συνοδευόμενη με ουσιαστικό πυρηνικό αφοπλισμό. Η Κίνα και η Ρωσία θα ήθελαν να δουν ένα σταθερό, πολυπολικό κόσμο. Είναι μόνον οι ελίτ των τραπεζιτών μας που έχουν εμμονή με

Παράρτημα

291

την παγκόσμια κυριαρχία. Είναι πιθανό ότι ο πυρηνικός πόλεμος είναι ένα «επιθυμητό αποτέλεσμα», επιτυγχάνοντας μείωση του πληθυσμού και καθιστώντας την κατάρρευση ακόμη πιο ολοκληρωτική. Ή, ίσως, γίνει στην Κίνα και τη Ρωσία μια προσφορά που δεν θα μπορούν να αρνηθούν: «Παραιτηθείτε από την οικονομική κυριαρχία σας στο παγκόσμιο σύστημα μας, ή θα αντιμετωπίσετε τις συνέπειες». Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η ελίτ των τραπεζιτών, οι κυρίαρχοι του σύμπαντος, σκοπεύουν να προεδρεύσουν σε ένα μικροδιαχειριζόμενο παγκόσμιο σύστημα. Το έργο της κατάρρευσης έχει πλέον δρομολογηθεί και η επιχείρηση «απόκλεισε γύρω-γύρω τον εχθρό σου» φαίνεται να έχει λίγο-πολύ ολοκληρωθεί. Από στρατηγική προοπτική, θα υπάρξει κάποιο σημείο ενεργοποίησης, κάποιο στάδιο στο σενάριο οικονομικής κατάρρευσης, όταν η γεωπολιτική αντιπαράθεση θα κριθεί ως πιο συμφέρουσα. Είναι μια πολυδιάστατη σκακιέρα με το χρονοδιάγραμμα των διαφόρων κινήσεων να συντονίζονται πολύ προσεκτικά. Από το γενικό σχηματισμό, φαίνεται ότι πλησιάζει το φινάλε.

Πρόγνωση για το 2012 – Ένας Νέος Μεσαίωνας Το 2012 μπορεί να μην είναι το ακριβές έτος, αλλά είναι δύσκολο να δούμε το φινάλε να διαρκεί πολύ πέρα από αυτό.

Οι κυρίαρχοι του σύμπαντος αγαπούν το συμβολισμό, όπως μπορεί κανείς να συμπεράνει με την 9/11 και άλλα γεγονότα. Το 2012 είναι φορτωμένο με συμβολισμό. Το ημερολόγιο των Μάγιας και το διαδίκτυο είναι γεμάτα με διάφορες προφητείες σχετικά με το 2012: στρατηγικές επιβίωσης, αναμονή επεμβάσεων εξωγήινων, συντονισμοί με γαλαξιακά πεδία ακτινοβολίας, κλπ Ύστερα υπάρχει και η ταινία του Hollywood, το 2012, η οποία απεικονίζει σαφώς την εξαφάνιση του μεγαλύτερου μέρους της ανθρωπότητας και την προσχεδιασμένη σωτηρία ενός μικρού αριθμού εκλεκτών. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με τις Χολιγουντιανές παραγωγές, τι είναι φαντασία για απόδραση από την πραγματικότητα και τι

Παράρτημα

292

στοχεύει στην προετοιμασία του κοινού νου σε συμβολικό επίπεδο γι αυτό που πρόκειται να συμβεί. Ανεξάρτητα από το ποια είναι η ακριβής ημερομηνία, όλες οι απειλές θα έρθουν μαζί, γεωπολιτικά και εγχώρια και ο κόσμος θα αλλάξει. Θα είναι μια νέα εποχή, ακριβώς όπως ο καπιταλισμός ήταν μια νέα εποχή μετά τη μοναρχία και όπως ο Μεσαίωνας ακολούθησε την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Κάθε εποχή έχει τη δική της δομή, τη δική της οικονομία, τις δικές της κοινωνικές μορφές και τη δική της μυθολογία. Αυτά τα πράγματα πρέπει να σχετίζονται το ένα με το άλλο συνεκτικά. Η φύση τους απορρέει από τις θεμελιώδεις σχέσεις εξουσίας και τις οικονομικές συνθήκες του συστήματος. Στον κόσμο μας μετά το 2012 θα έχουμε για πρώτη φορά μια κεντρική παγκόσμια κυβέρνηση και μια κυβερνώσα κλίκα ελίτ, ένα είδος διευρυμένης βασιλικής οικογένειας, τους άρχοντες της χρηματοδότησης. Όπως μπορούμε να δούμε με το ΔΝΤ (διεθνές νομισματικό ταμείο), τον ΠΟΥ (παγκόσμιο οργανισμό υγείας) και τον ΠΟΕ (παγκόσμιο οργανισμό εμπορίου) και τα άλλα μέρη της εμβρυϊκής παγκόσμιας κυβέρνησης, τα θεσμικά όργανα της διακυβέρνησης δεν θα μπουν καθόλου στον κόπο να προσποιηθούν λαϊκή αντιπροσώπευση ή δημοκρατική ανταπόκριση.

Η εξουσία θα ασκείται μέσω αυταρχικών παγκόσμιων γραφειοκρατιών οι οποίες θα παίρνουν οδηγίες πως θα πορευτούν από τη βασιλική οικογένεια. Το μοντέλο αυτό έχει ήδη λειτουργήσει εδώ και αρκετό καιρό μέσα από τις διάφορες σφαίρες επιρροής, όπως με τα προγράμματα αναδιάρθρωσης που επιβάλλονται στον τρίτο κόσμο ως προϋπόθεση για τη χρηματοδότησή του.

Κάθε φορά που υπάρχει αλλαγή εποχής, η προηγούμενη εποχή πάντοτε δαιμονοποιείται στη μυθολογία. Στην ιστορία του Κήπου της Εδέμ δαιμονοποιείται το φίδι - ένα αγαπητό σύμβολο του παγανισμού, του προκάτοχου του χριστιανισμού. Όταν εμφανίστηκαν οι δημοκρατίες, η δαιμονοποίηση των

Παράρτημα

293

μοναρχών ήταν ένα σημαντικό μέρος της διαδικασίας. Στον κόσμο μετά το 2012, θα δαιμονοποιηθούν η δημοκρατία και η εθνική κυριαρχία. Αυτό θα είναι πολύ σημαντικό για να κάνει τους ανθρώπους να αποδεχθούν τον ολοκληρωτισμό και η μυθολογία θα περιέχει πολλά που θα είναι αλήθεια.

Θα λένε:

«Σ΄εκείνες τις τρομερές σκοτεινές ημέρες, πριν την ευλογημένη ενοποίηση της ανθρωπότητας, αναρχία βασίλευε στον κόσμο. Το ένα έθνος επιτίθετο στο άλλο, όπως τα αρπακτικά στην άγρια φύση. Τα έθνη δεν είχαν συνεκτικές πολιτικές, οι ψηφοφόροι πηγαινοέρχονταν από το ένα κόμμα στο άλλο κρατώντας τις κυβερνήσεις πάντοτε σε μεταβατικό στάδιο και σε σύγχυση. Πώς είναι δυνατόν να σκέφτηκαν ότι μάζες ημιμορφωμένων ανθρώπων θα μπορούσαν να αυτοκυβερνηθούν και να κυβερνήσουν μια σύνθετη κοινωνία; Η δημοκρατία ήταν ένα κακό στη σύλληψή του πείραμα που οδήγησε μόνο σε διαφθορά και χαοτική διακυβέρνηση. Πόσο τυχεροί είμαστε σ΄ αυτόν τον καλά οργανωμένο κόσμο, όπου η ανθρωπότητα έχει επιτέλους ενηλικιωθεί και παίρνουν τις αποφάσεις αυτοί που έχουν τα περισσότερα προσόντα».

Τα οικονομικά της μη ανάπτυξης είναι ριζικά διαφορετικά από τα καπιταλιστικά οικονομικά. Η μονάδα ανταλλαγής είναι πιθανόν να είναι μία πίστωση άνθρακα που θα σας επιτρέπει να καταναλώσετε το ισοδύναμο ενός κιλού καυσίμου. Τα πάντα θα έχουν μια αξία σε άνθρακα η οποία θα υποτίθεται ότι βασίζεται σε πόση ενέργεια χρειάστηκε για να παραχθούν και να μεταφερθούν στην αγορά. Η «πράσινη συνείδηση» θα είναι μια πρωταρχική ηθική που θα ενσταλάζεται νωρίς στα παιδιά. Να αρκείσαι σε λιγότερα θα είναι αρετή, η χρήση ενέργειας αντικοινωνική, η λιτότητα μια υπεύθυνη και αναγκαία κατάσταση Όπως με κάθε νόμισμα, οι τραπεζίτες θα θέλουν να διαχειρίζονται την ανεπάρκεια των πιστώσεων άνθρακα και αυτό υπηρετεί η κινδυνολογία για υπερθέρμανση του πλανήτη.

Παράρτημα

294

Ανεξάρτητα από τη διαθεσιμότητα των πόρων, οι πιστώσεις του άνθρακα μπορεί να κρατούνται αυθαίρετα ανεπαρκείς φτιάχνοντας απλώς προϋπολογισμούς άνθρακα με βάση τις οδηγίες από το IPCC(Διακυβερνητικό Συμβούλιο για την Κλιματική Αλλαγή), μια άλλη από τις αναδυόμενες μονάδες παγκόσμιας γραφειοκρατικής διακυβέρνησης. Οι οδηγίες του IPCC θα είναι το ισοδύναμο της αναγγελίας για αλλαγή των επιτοκίων από την ομοσπονδιακή τράπεζα. Οι προϋπολογισμοί αυτοί θα καθορίζουν την κλίμακα της οικονομικής δραστηριότητας. Πιθανώς θα συνεχίσουν να υφίστανται έθνη ως επίσημες μονάδες διακυβέρνησης.

Ωστόσο, η ασφάλεια και η αστυνόμευση θα είναι σε μεγάλο βαθμό κεντρική και ιδιωτικοποιημένη. Όπως με τις ρωμαϊκές λεγεώνες, η υπηρεσία της ασφάλειας θα υπόκειται στα κεντρικά της αυτοκρατορίας και όχι στον τόπο όπου θα σταθμεύει. Έχουμε ήδη δει αυτήν την τάση στις ΗΠΑ, όπου οι μισθοφόροι έχουν γίνει μεγάλη επιχείρηση και οι αστυνομικές δυνάμεις είναι όλο και περισσότερο ομοσπονδιακές, στρατιωτικοποιημένες και αποξενωμένες από το ευρύ κοινό. Ακριβώς όπως τα αεροδρόμια έχουν γίνει πλέον ομοσπονδιακά, όλα τα συστήματα μεταφορών θα είναι στη δικαιοδοσία της υπηρεσίας ασφαλείας. Η τρομοκρατία θα συνεχίσει ως ένας διαρκής μπαμπούλας που θα δικαιολογεί οποιεσδήποτε διαδικασίες ασφαλείας θα θεωρούνται επιθυμητές για σκοπούς κοινωνικού ελέγχου. Ολόκληρη η υπηρεσία ασφάλειας θα έχει μια μονολιθική ποιότητα, έναν ομοιόμορφο χαρακτήρα ανεξάρτητα από τα ειδικά καθήκοντα ασφάλειας ή τον τόπο. Όλοι θα είναι με ίδιες μαύρες στολές της Αυτοκρατορίας του Κακού, με μεγάλα φωσφορίζοντα γράμματα στο πίσω μέρος του μπουφάν τους. Στην ουσία, η υπηρεσία ασφάλειας θα είναι στρατός κατοχής, η φρουρά του αυτοκράτορα στις επαρχίες. Θα χρειάζεται να περνάτε σε καθημερινή βάση από σημεία ελέγχου διαφόρων ειδών με διαφορετικά επίπεδα απαιτήσεων ασφαλείας. Σ΄αυτό αποσκοπεί η χρήση βιομετρικών στοιχείων. Αν μπορούν να εμφυτευτούν τσιπς στους ανθρώπους, τότε ένα μεγάλο μέρος της ασφάλειας μπορεί να αυτοματοποιηθεί και θα

Παράρτημα

295

μπορεί να παρακολουθείται κανείς ανά πάσα στιγμή και να ανακτάται η προηγούμενη δραστηριότητά του. Το τσιπ θα συνδέεται με το υπόλοιπο της πιστωτικής σας. Έτσι θα έχετε όλο σας το χρήμα πάντα μαζί σας μαζί με τον ιατρικό σας φάκελο και πολλά άλλα που δεν θα τα γνωρίζετε. Θα έχουν απομείνει πολύ λίγα από την εθνική κυριαρχία. Στην εξωτερική πολιτική πολλά δεν θα έχουν κανένα νόημα. Ο κύριος ρόλος της αποκαλούμενης «κυβέρνησης» θα είναι η κατανομή και η διαχείριση του πιστοληπτικού προϋπολογισμού άνθρακα που θα λαμβάνει από το IPCC. Το IPCC θα αποφασίζει πόσο πλούτο θα παίρνει κάθε έθνος για κάθε έτος και στη συνέχεια η κυβέρνηση θα αποφασίζει τον τρόπο διανομής αυτού του πλούτου με τη μορφή δημοσίων υπηρεσιών και δικαιωμάτων. Ο πλούτος θα μετράται με βάση το δικαίωμα που θα έχει κανείς να δαπανήσει ενέργεια. Στην πραγματικότητα, αυτό συμβαίνει ήδη μετά την κατάρρευση και τις διασώσεις.

Επειδή οι κυβερνήσεις έχουν βυθιστεί τόσο πολύ στο χρέος, οι τραπεζίτες είναι σε θέση να υπαγορεύουν τους όρους των εθνικών προϋπολογισμών ως προϋπόθεση για να κρατούν ανοιχτή την πρόσβαση στην πίστωση. Η οικονομία του άνθρακα με τους κεντρικά καθοριζόμενους προϋπολογισμούς της παρέχει ένα πολύ απλούστερο και πιο άμεσο τρόπο μικροδιαχείρΙσης της οικονομικής δραστηριότητας και την κατανομή των πόρων σε όλη την υδρόγειο. Για να ανοίξει ο δρόμος για την οικονομία πιστώσεων άνθρακα, θα είναι απαραίτητο να καταρρεύσουν τα δυτικά νομίσματα, να καταστούν άνευ αξίας με τα έθνη να βυθίζονται όλο και περισσότερο σε πτώχευση και το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα να συνεχίζει να απαξιώνεται συστηματικά, (βλ. US Debt-to-GDP 600%, The Whole Thing Will Collapse το χρέος των ΗΠΑ είναι 600% του ΑΕΠ. Το όλο πράγμα θα καταρρεύσει).

. Το νόμισμα του άνθρακα θα εισαχθεί ως μια εμπνευσμένη, προοδευτική «λύση» στην κρίση, ένα νόμισμα που συνδέεται με κάτι πραγματικό και τη βιωσιμότητα. Το παλιό νομισματικό σύστημα θα δαιμονοποιηθεί και πάλι η μυθολογία θα περιέχει πολλά που θα είναι αλήθεια.

Θα λένε:

Παράρτημα

296

«Η επιδίωξη των χρημάτων είναι η ρίζα κάθε κακού και το καπιταλιστικό σύστημα ήταν εγγενώς κακό. Ενθάρρυνε την απληστία και την κατανάλωση και δεν έκανε τίποτα για τη σπατάλη των πόρων. Οι άνθρωποι πίστευαν ότι όσο περισσότερα χρήματα είχαν, τόσο καλύτερα ήταν. Πόσο σοφότεροι είμαστε τώρα, που ζούμε μέσα στα όριά μας και κατανοούμε ότι μια πίστωση είναι σημάδι επιστασίας».

Πολιτιστικά η μετα-καπιταλιστική εποχή θα είναι κάπως σαν τη μεσαιωνική εποχή, με ευγενείς και άρχοντες στην κορυφή και τους υπόλοιπους αγρότες και δουλοπάροικους. Όπως μόνον η παλιά ανώτερη τάξη είχε άλογα και άμαξες, έτσι και στην εποχή αυτή μόνο η νέα ανώτερη τάξη θα έχει το δικαίωμα να έχει πρόσβαση σε σημαντικές πιστώσεις άνθρακα. Ο πλούτος θα μετριέται με δικαιώματα άνθρακα παρά με αποκτήματα ή κέρδη. Όσοι θα βρίσκονται εκτός των γραφειοκρατικών ιεραρχιών θα είναι δουλοπάροικοι με δικαιώματα διαμονής. Μέσα στις γραφειοκρατίες τα δικαιώματα θα συναρτώνται με το βαθμό και την ιεραρχία. Εκείνοι που θα λειτουργούν στα κεντρικά παγκόσμια θεσμικά όργανα θα είναι οι άρχοντες της αυτοκρατορίας με απεριόριστη πρόσβαση σε πιστώσεις. Αλλά δεν θα υπάρχει συγκέντρωση του πλούτου, ή δημιουργία οικονομικών αυτοκρατοριών εκτός των δομών των γραφειοκρατιών που θα έχουν οριστεί. Τα δικαιώματα θα αφορούν την πρόσβαση σε πόρους και εγκαταστάσεις, θα μπορούν να χρησιμοποιούνται ή να μη χρησιμοποιούνται, αλλά δεν θα αποθηκεύονται και δεν θα χρησιμοποιούνται ως κεφάλαιο. Η ροή των δικαιωμάτων θα είναι προς τα κάτω, μικροδιαχειριζόμενη από την κορυφή.

Θα είναι μια οικονομία βοηθημάτων ανεργίας σε όλα τα επίπεδα, για άτομα και κυβερνήσεις το ίδιο - ένας παγκόσμιος αυστηρός έλεγχος της κατανάλωσης. Όσον αφορά τον αυστηρό έλεγχο, η μετα-καπιταλιστική νοοτροπία θα είναι κάπως σαν το σοβιετικό σύστημα: αυτή είναι η κάρτα των δικαιωμάτων σας, αυτή η ανάθεση των καθηκόντων σας και αυτός ο τόπος που θα ζείτε. Με την κυρίαρχη υπηρεσία ασφάλειας και τη μικροδιαχείριση της οικονομικής δραστηριότητας, το σενάριο συνίσταται στο λεπτομερή κοινωνικό έλεγχο σύμφωνα με κεντρικές

Παράρτημα

297

κατευθυντήριες γραμμές και οδηγίες. Πιθανώς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης θα προγραμματίζονται προσεκτικά προσφέροντας χαμηλού επιπέδου απόδραση από την πραγματικότητα και ψεύτικες ειδήσεις, μιας πιο εξελιγμένης έκδοσης του στυλ προπαγάνδας για ομαδική σκέψη που περιγράφεται στο (βιβλίο) 1984. Κάτι σαν αυτό που λίγο πολύ ήδη έχουμε και σήμερα. Το μη εμπορικό διαδίκτυο, αν θα υπάρχει, θα περιορίζεται στην παρακολούθηση επίσημων σχεδιασμένων "chat sites» και άλλων τύπων εξυγιασμένων φόρουμ. Με τέτοια εστίαση στη κοινωνική μικροδιαχείριση δεν περιμένω η οικογένεια να επιβιώσει στη νέα εποχή και περιμένω η κινδυνολογία για κακομεταχείριση των παιδιών να είναι ο μοχλός που θα χρησιμοποιηθεί για να αποσταθεροποιήσει την οικογένεια. Το όλο σκηνικό έχει στηθεί με όλες αυτές τις αποκαλύψεις για την εκκλησιαστική και άλλη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών. Τέτοιες αποκαλύψεις θα μπορούσαν να είχαν γίνει οποιαδήποτε στιγμή τον περασμένο αιώνα, αλλά βγήκαν στο φως μια ορισμένη στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά που σηματοδοτούν τη μετάβαση στη νέα εποχή. Οι άνθρωποι γνωρίζουν πλέον ότι συμβαίνει κακοποίηση των παιδιών σε ευρεία κλίμακα και έχουν προδιατεθεί να στηρίξουν δραστικά μέτρα για να την αποτρέψουν. Κάθε φορά που ανοίγω την τηλεόραση, βλέπω τουλάχιστον μια διαφήμιση- έκκληση κάποιου οργανισμού που δείχνει συγκλονιστικές εικόνες με παιδιά που είναι σωματικά ή σεξουαλικά κακοποιημένα, ή εγκληματικά παραμελημένα στα σπίτια τους και δίνεται ένας αριθμός τηλεφώνου σε ανοικτή τηλεφωνική γραμμή που μπορούν να καλούν τα παιδιά.

. Είναι εύκολο να δούμε πώς η κατηγορία για κακομεταχείριση των παιδιών μπορεί να επεκταθεί ώστε να συμπεριλάβει τους γονείς οι οποίοι δεν ακολουθούν προγράμματα εμβολιασμού, όταν προκύπτουν στοιχεία ότι δεν ακολουθούν υγιεινή διατροφή, όταν έχουν αμφίβολα ψυχολογικά χαρακτηριστικά, κ.λπ. Η κατάσταση φτώχειας των γονέων μπορεί να θεωρηθεί ως

Παράρτημα

298

αμέλεια κακομεταχείρισης. Με κατάλληλη παρουσίαση των μέσων ενημέρωσης είναι εύκολη η κινδυνολογία για κακομεταχείριση των παιδιών. Στο τέλος, το κίνημα των «δικαιωμάτων του παιδιού » μετατρέπεται σε κίνημα κατά της οικογένειας. Το κράτος πρέπει να προστατεύει το παιδί αμέσως μετά τη γέννησή του. Η οικογένεια δαιμονοποιείται.

Θα λένε: Αφότου εισήχθη η δημόσια εκπαίδευση το κράτος και η οικογένεια έχουν ανταγωνιστεί για τον έλεγχο της διαμόρφωσης των παιδιών στην παιδική τους ηλικία.

«Πόσο τρομακτικές ήταν οι παλιές ημέρες, όταν χωρίς άδεια, ανεκπαίδευτα ζευγάρια είχαν πλήρη έλεγχο πάνω στα ευάλωτα παιδιά πίσω από κλειστές πόρτες με όλες τις νευρώσεις, τις εξαρτήσεις, ή διαστροφές που τύχαινε να έχουν οι γονείς. Πώς αυτό το απομεινάρι της πατριαρχικής δουλείας συνέχιζε να υπάρχει τόσο καιρό και δεν ήταν δυνατόν να αναγνωριστεί το τι ήταν; Πόσο καλύτερη είναι τώρα η κατάσταση με τα παιδιά να μεγαλώνουν επιστημονικά από εκπαιδευμένο προσωπικό που τους διδάσκουν υγιείς αξίες».

Στις θρησκευόμενες οικογένειες, η εκκλησία έχει τη δική της συμβολή στη διαμόρφωση αυτή. Στο μικροδιαχειριζόμενο μετα-καπιταλιστικό μέλλον, με το Δόγμα Σοκ και Δέος για το σενάριο της γέννησης, θα είναι λογικά αναμενόμενο να αδράξουν την ευκαιρία να εφαρμόσουν την «τελική λύση» του κοινωνικού ελέγχου που θα είναι να μονοπωλήσει το κράτος την ανατροφή των παιδιών. Αυτό θα εξαλείψει από την κοινωνία το δεσμό γονέα-παιδιού, και, συνεπώς, και τους οικογενειακούς δεσμούς γενικότερα. Δεν θα υπάρχει πλέον η έννοια των συγγενών. Θα υπάρχουν απλά οι εργάτριες μέλισσες, οι μέλισσες των υπηρεσιών ασφάλειας και οι βασίλισσες μέλισσες οι οποίες θα μοιράζουν σε μικρές μερίδες το μέλι. Υστερόγραφο Αυτή είναι μια εκτενής και κάπως λεπτομερής πρόγνωση σχετικά

Παράρτημα

299

με την αρχιτεκτονική του μετα-καπιταλιστικού καθεστώτος και της διαδικασία μετάβασης που απαιτείται για να υλοποιηθεί. Ο όρος «νέα παγκόσμια τάξη» είναι εξαιρετικά ανεπαρκής για να χαρακτηρίσει τη ριζοσπαστική φύση του κοινωνικού μετασχηματισμού που προβλέπεται στην πρόγνωση αυτή. Ένας πιο κατάλληλος χαρακτηρισμός θα ήταν ένα «ποιοτικό άλμα στην εξημέρωση του ανθρώπινου γένους». Μικροδιαχειριζόμενες ζωές και μικροπρογραμματιζόμενες πεποιθήσεις και σκέψεις. Ένα άλλοτε άγριο είδος μετασχηματισμένο σε κάτι που μοιάζει με την κουλτούρα των μελισσών ή των μυρμηγκιών. Είναι περιττό να πω ότι θα επιβάλλεται η συστηματική χρήση ψυχοτρόπων ουσιών ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να ανταπεξέλθουν συναισθηματικά με ένα τέτοιο στείρο, απάνθρωπο περιβάλλον. Για να γίνει δυνατός ένας τόσο ριζικός μετασχηματισμός είναι εύκολο να καταλάβουμε ότι απαιτείται ένα πολύ μεγάλο σοκ, της κλίμακας μιας κατάρρευσης, ενός κοινωνικού χάους και, ενδεχομένως, της κλίμακας μιας πυρηνικής ανταλλαγής. Χρειάζεται να υπάρξει μια σιωπηρή εντολή «κάντε ό, τι είναι απαραίτητο να μπορέσει να κινηθεί η κοινωνία ξανά». Το σοκ θα πρέπει να αφήσει τους ανθρώπους σε κατάσταση πλήρους αδυναμίας που να συγκρίνεται με αυτήν των επιζώντων στα βομβαρδισμένα χαλάσματα της Γερμανίας και Ιαπωνίας μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τίποτα λιγότερο δεν θα αρκεί. Την ακρίβεια της πρόγνωσης, ως πρόβλεψης, φυσικά είναι αδύνατον να την γνωρίζουμε εκ των προτέρων. Ωστόσο, κάθε μέρος της πρόβλεψης βασίστηκε σε πρόδρομα σημάδια που υπάρχουν ήδη, στον τρόπο λειτουργίας που έχει ήδη εισαχθεί, σε τάσεις που έχουν ήδη ξεκινήσει, αισθήματα που έχουν εκφραστεί, σινιάλα που έχουν δοθεί και ενέργειες που έχουν αναληφθεί και των οποίων οι συνέπειες μπορούν να προβλεφθούν με βεβαιότητα. Επιπλέον, κοιτώντας όλους αυτούς τους δείκτες μαζί, βλέπει κανείς μια ορισμένη νοοτροπία, μια απολυταρχική αποφασιστικότητα για την εφαρμογή της «ιδανικής λύσης» χωρίς συμβιβασμό, χρησιμοποιώντας ακραία μέσα και με αχαλίνωτη τόλμη. Οι παγκόσμιοι πόλεμοι έχουν αποτελέσει πρόβες γι αυτήν την

Παράρτημα

300

ιστορική στιγμή. Η υποδομή του αστυνομικού κράτους έχει ήδη τεθεί και έχει τεσταριστεί. Η οικονομία βρίσκεται σε στάδιο κατάρρευσης. Ο εχθρός είναι περιτριγυρισμένος με πυραύλους. Αν όχι τώρα το τελικό έπαθλο, τότε πότε θα υπάρξει μια καλύτερη ευκαιρία; Οι ελίτ σχεδιαστές υποστηρίζονται από κατάλληλες ομάδες προβληματισμού και γνωρίζουν ότι η νέα κοινωνία πρέπει να έχει συνοχή διαφόρων τύπων. Έχουν ήδη αρκετή εμπειρία με την κοινωνική μηχανική όταν προετοίμαζαν την άνοδο του φασισμού και στη συνέχεια όταν εγκαθιστούσαν τα μεταπολεμικά καθεστώτα. Κατανοούν τη σημασία της μυθολογίας. Για παράδειγμα, υπάρχει η μυθολογία του ολοκαυτώματος, όπου η όλη ιστορία έχει να κάνει με την εξόντωση καθ΄εαυτή. Η ιστορία δεν μιλάει για την κύρια αποστολή των στρατοπέδων συγκέντρωσης που ήταν η παροχή εργασίας σκλάβων για την πολεμική παραγωγή. Μερικές από τις εταιρείες που χρησιμοποιούσαν την εργασία σκλάβων ανήκαν σε Αμερικανούς που εφοδίαζαν τη γερμανική πολεμική μηχανή. Αυτό πετυχαίνει μυθολογία. Αν και περιέχει αλήθεια, πετυχαίνει να αποκρύψει τα ίχνη και τα εγκλήματα των ελίτ perps, αφήνοντας άλλους να φέρουν όλο το βάρος της ιστορικής δαιμονοποίησης. Νομίζω, λοιπόν, ότι υπάρχει μια υγιής βάση για την πρόβλεψη του είδους της μυθολογίας που θα σχεδιαστεί για να αφήσουν πίσω και να απορρίψουν τους παλιούς τρόπους και να εμφανίσουν το νέο ως σωτηρία. Υπάρχει ένα μεγάλο ιστορικό προηγούμενο όπου αλλαγές εποχών συνδέονταν με αλλαγές μυθολογίας, συχνά εκφραζόμενες με θρησκευτικούς όρους. Θα υπάρξει ένας οικείος κύκλος στη νέα μυθολογία, μια ανάμιξη και εκ νέου ιεράρχηση οικείων αξιών και υποθέσεων, ούτως ώστε να συντονιστούν με την δυναμική του νέου καθεστώτος. Η φύση της οικονομίας του άνθρακα έχει κατά κάποιο τρόπο σηματοδοτηθεί με ευκρίνεια. Προϋπολογισμοί άνθρακα και πιστώσεις άνθρακα προορίζονται σαφώς να καταστούν πρωτογενή

Παράρτημα

301

συστατικά της οικονομίας. Καθώς έχουμε δει ελίτ και λαϊκό κίνημα να υποστηρίζουν το κίνημα κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη, η αυθαίρετη ανεπάρκεια των πιστώσεων άνθρακα μπορεί εύκολα να ρυθμιστεί με το πρόσχημα της προστασίας του περιβάλλοντος.. Και η κινδυνολογία για εξάντληση του πετρελαίου είναι πάντα διαθέσιμη ως ένα πρόσθετο στήριγμα. Όπως το έχουν εκφράσει συχνά οι εκπρόσωποι των ελίτ, όταν έρθει η ώρα, οι μάζες θα ζητήσουν να επιβληθεί η νέα παγκόσμια τάξη. Η φύση της υπηρεσίας ασφάλειας έχει σηματοδοτηθεί σαφώς με την αντιμετώπιση των διαδηλώσεων από το 1998 στο Σιάτλ και μετά με την αυξημένη χρήση σκληροτράχηλων δολοφόνων μισθοφόρων στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, από την υπερβολική και καταχρηστική συμπεριφορά της αστυνομίας, από τις διαδικασίες ασφαλείας στα αεροδρόμια, το Γκουαντάναμο και τις απαγωγές, τη δημιουργία στρατιωτικού κλάδου εσωτερικών υποθέσεων προσανατολισμένου στην αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης στο εσωτερικό και από τον τρόπο που χειρίστηκαν τις έκτακτες περιστάσεις Κατρίνα και Αϊτή. Θα ήταν μεγάλο λάθος να σκεφτούμε τις τελευταίες επιχειρήσεις (Κατρίνα και Αίτή) ως αποτυχημένες. Ήταν ασκήσεις διαχείρισης ενός συγκεκριμένου τύπου κατάρρευσης ενός συγκεκριμένου είδους που θα πρέπει να εφαρμόζονται σε ορισμένους πληθυσμούς με την εκπαίδευση και τον εξοπλισμό των επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν να θεωρούνται κατάλληλα για τη χορήγηση βοήθειας σε αμάχους θύματα καταστροφών. Αυτά τα επιλεγμένα θύματα φυσικών καταστροφών θα θεωρούνται πρωτίστως ως απειλή για την αστική τάξη, ή ίσως ανεπιθύμητοι ώστε να φυλακίζονται ή να εξοντώνονται. Θα δαιμονοποιούνται ως στασιαστές και αρχαιοκάπηλοι. Η βοήθεια θα έρχεται αργότερα, αν θα έρχεται καν. Και μπορεί όλα να μεταδίδονται από την τηλεόραση και κατά κάποιο τρόπο να θεωρούνται ως ο ενδεδειγμένος τρόπος που πρέπει να ακολουθείται.

Παράρτημα

302

Αυτές οι δύο ασκήσεις δεν ήταν καθόλου αποτυχημένες. Ήταν ανησυχητικά επιτυχείς, ως προς την πραγματικού χρόνου μυθολογία PR. Ο περιορισμένος ρόλος των εθνικών κυβερνήσεων, οι οποίες θα είναι κατά κύριο λόγο κατανεμητές των εντελλόμενων προϋπολογισμών, έχει με σαφήνεια σηματοδοτηθεί από τις μακροβιότατες πολιτικές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στον τρίτο κόσμο και από τον τρόπο που οι τραπεζίτες έχουν ασκήσει διδακτορία στις κυβερνήσεις με τις εκτεταμένες διασώσεις. Το παράδειγμα των προϋπολογισμών των δικαιωμάτων άνθρακα επιτυγχάνει την ίδια μικροδιαχείριση με πολύ πιο άμεσο τρόπο και είναι το φυσικό αποτέλεσμα της ώθησης για επιβολή αυστηρών ορίων άνθρακα..

Παράρτημα

303

2.7.09

2. "Θέλω τη Γη και 5% Ακόμη" Μια Μυθιστορηματική Εξιστόρηση της Προοδευτικής Κυριαρχίας του Χρήματος και των Τραπεζών του Larry Hannigan, οικονομολόγου, Αυστραλία, www.relfe.com (Κυκλοφορεί διαφωτιστικό βίντεο που στηρίζεται σ΄αυτό το κείμενο με τίτλο « Το Χρήμα ως Χρέος» Money as Dept - Greek Subtitles Για σχόλια: Το τραπεζικό σύστημα για αρχάριους) O Φαβιανός ήταν συγκινημένos. Είχε προετοιμάσει την ομιλία που θα έδινε αύριο σε ένα κατάμεστο ακροατήριο. Ήταν χρυσοχόος. Έφτιαχνε κοσμήματα και διακοσμήσεις από ασήμι και χρυσάφι. Αλλά αυτό δεν τον ικανοποιούσε. Ανέκαθεν αναζητούσε φήμη και δύναμη και τώρα τα όνειρά του γινόντουσαν πραγματικότητα. Το σχέδιό του έμπαινε σε εφαρμογή. Μέχρι τότε η διακίνηση των αγαθών γινόταν με το σύστημα της ανταλλαγής. Στην αρχή οι ημέρες που γινόταν η ανταλλαγή των αγαθών ήταν πολύ ιδιαίτερες και αγαπητές. Υπήρχε ζωντάνια, κουβεντολόϊ και συντροφικότητα. Γενικά, οι άνθρωποι ήταν ευτυχείς, και απολάμβαναν τους καρπούς της εργασίας τους. Με τον καιρό όμως, οι άνθρωποι είχαν πληθύνει και γινόταν πολύς σαματάς. Δεν υπήρχε χρόνος για κουβέντα και η κατάσταση δεν ήταν πολύ ευχάριστη. Σε κάθε κοινότητα σχηματίστηκε μια κυβέρνηση. Ο μοναδικός σκοπός της κυβέρνησης ήταν να διασφαλίζει τις ελευθερίες και τα δικαιώματα κάθε ατόμου και ότι κανείς δεν θα εξαναγκάζεται από άλλο άτομο ή ομάδα ατόμων να κάνει κάτι ενάντια στη θέλησή του. Αυτός και μόνον ήταν ο ρόλος του κυβερνήτη ο οποίος υποστηριζόταν εθελοντικά από την τοπική κοινότητα που τον εξέλεγε. Παρέμενε, όμως, η δυσκολία την ημέρα της αγοράς να προσδιοριστεί το μέτρο της ανταλλαγής. Ήταν ένα μαχαίρι αξίας ενός ή δύο καλαθιών; Ο Φαβιανός είχε αναγγείλει: "έχω τη λύση στα προβλήματα ανταλλαγής και σας προσκαλώ σε δημόσια συνεδρίαση αύριο." Την επόμενη ημέρα σε μια μεγάλη συνέλευση στην πλατεία της

Παράρτημα

304

πόλης ο Φαβιανός τους εξήγησε το νέο σύστημα. Το ονόμασε "χρήματα". Με το χρυσό που είχε θα έφτιαχνε νομίσματα, τα δολάρια, τα οποία θα ήταν το μέσον για την ανταλλαγή. Όταν ο κυβερνήτης τον ρώτησε αν μπορούν όσοι έχουν χρυσό να φτιάξουν νομίσματα για τον εαυτό τους ο Φαβιανός είχε έτοιμη την απάντηση: "Αυτό θα είναι παράνομο. Μόνο εκείνα τα νομίσματα που εγκρίνονται από την κυβέρνηση θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Θα έχουν χαραγμένα διακριτικά για να αναγνωρίζονται.» Η ρύθμιση αυτή φάνηκε λογική και προτάθηκε να δοθεί σε κάθε άτομο ίσος αριθμός νομισμάτων. Αλλά τότε άρχισε ο καβγάς. "Εγώ αξίζω πιο πολλά « έλεγε αυτός που έφτιαχνε τα κεριά. Ο καθένας χρησιμοποιεί τα κεριά μου." "Ναι , αλλά κανένας δε ζει χωρίς τρόφιμα, σίγουρα πρέπει να πάρουμε περισσότερα νομίσματα." ισχυριζόταν ο αγρότης. Ο Φαβιανός είχε έτοιμη τη λύση. Τους άφησε να καυγαδίζουν για κάμποση ώρα και μετά τους είπε: "Αφού δεν μπορείτε να συμφωνήσετε, προτείνω να πάρετε από μένα τον αριθμό των νομισμάτων που θέλετε. Δεν θα υπάρξει κανένας περιορισμός. Αρκεί να μπορείτε να τα ξεπληρώσετε σε ένα έτος. Αφού θα κάνω και εγώ μια δουλειά, τον ανεφοδιασμό χρημάτων, έχω δικαίωμα να πληρώνομαι για τη δουλειά μου. Για κάθε 100 κομμάτια που θα παίρνετε θα μου δίνετε κάθε χρόνο 105. Τα 5 θα είναι η αμοιβή μου, ο τόκος» Η πρόταση δε φάνηκε άσχημη. Το 5% φαινόταν αρκετά μικρό κόστος. Ο Φαβιανός δεν έχασε χρόνο. Ξημεροβραδιαζόταν να φτιάχνει νομίσματα και σε μια βδομάδα τα είχε έτοιμα. Συνωστήθηκαν όλοι στο μαγαζί του. Άλλος πήρε λίγα, άλλος περισσότερα. Εκτίμησαν τα προϊόντα τους σε δολάρια, τους έδωσαν «τιμή» ανάλογα με τον κόπο που χρειαζόντουσαν να παραχθούν ……………… Στο τέλος του έτους, ο Φαβιανός επισκέφτηκε όσους του χρωστούσαν χρήματα. Μερικοί είχαν περισσότερα απ' ό,τι δανείστηκαν, αλλά αυτό

Παράρτημα

305

σήμαινε ότι άλλοι είχαν λιγότερα, δεδομένου ότι υπήρξαν μόνο ορισμένα νομίσματα που εκδόθηκαν αρχικά. Εκείνοι που είχαν περισσότερα απ' ό,τι δανείστηκαν πλήρωναν πίσω κάθε 100 νομίσματα συν τα πρόσθετα 5, αλλά ακόμα έπρεπε να δανειστούν πάλι για να συνεχίσουν. Άλλοι ανακάλυψαν για πρώτη φορά ότι είχαν χρέος. Ο Φαβιανός αφού υποθήκευσε κάποια από τα υπάρχοντά τους έδωσε περισσότερα χρήματα για να προσπαθήσουν να βγάλουν αυτά τα 5% που φαινόταν τόσο δύσκολο να κερδηθεί. Κανένας δεν συνειδητοποίησε ότι συνολικά η χώρα δεν θα μπορούσε ποτέ να ξεπληρώσει το χρέος. Γιατί ακόμα και αν ξεπληρωνόντουσαν όλα τα χρήματα θα παρέμενε πάντα χρέος αυτά τα επί πλέον 5 για κάθε 100 νομίσματα τα οποία δεν υπήρχαν, δεν είχαν «κοπεί». Έτσι πάντα κάποιος θα είχε χρέος στο Φαβιανό. Στο πίσω μέρος του καταστήματός του ο Φαβιανός είχε έναν ευρύχωρο χώρο και πρότεινε στους ανθρώπους να αφήνουν εκεί μερικά από τα χρήματά τους για να μην τα κουβαλάνε. Θα τους έδινε μια απόδειξη παραλαβής για τα χρήματα που θα άφηναν για φύλαξη, μια επιταγή. Ανάλογα με το ποσόν που άφηναν για φύλαξη και το χρόνο που το άφηναν θα πλήρωναν ένα μικρό τίμημα Έτσι μπορούσε κανείς αντί να κουβαλάει μαζί του πολλά χρυσά νομίσματα να δίνει μια από τις επιταγές στον πωλητή ο οποίος θα μπορούσε να τις προσκομίσει στο Φαβιανό και να πάρει να χρυσά νομίσματα που αντιπροσώπευε. Με τον τρόπο αυτό αντί για το χρυσό διακινούνταν οι επιταγές. Οι άνθρωποι είχαν μεγάλη εμπιστοσύνη στις επιταγές. Τις θεωρούσαν το ίδιο καλές με τα νομίσματα. Σύντομα ο Φαβιανός παρατήρησε ότι ήταν πολύ σπάνιο να του ζητάει κανείς πίσω τα χρυσά νομίσματά του. Σκέφτηκε: Έχω όλο αυτό το χρυσό και ακόμη εργάζομαι σκληρά. Δεν έχει νόημα. Ο χρυσός δεν είναι δικός μου, αλλά είναι στην κατοχή μου. Δεν βλέπω κανέναν να έρχεται να τον ζητάει πίσω. Γιατί να συνεχίζω να φτιάχνω άλλα νομίσματα. Θα μπορούσα να

Παράρτημα

306

χρησιμοποιώ μερικά από αυτά που έχουν καταθέσει. Στην αρχή ξεκίνησε να δανείζει μερικά μόνον από αυτά που είχαν κατατεθεί. Αργότερα ξανοίχθηκε σε μεγαλύτερα ποσά. Και όταν κάποιος του ζήτησε ένα μεγάλο δάνειο ο Φαβιανός πρότεινε αντί να του δώσει νομίσματα, να κάνει μια κατάθεση στο όνομά του και να του δώσει τις αποδείξεις κατάθεσης, τις επιταγές. Έτσι ο δανειζόμενος πήρε ένα μπλοκ επιταγών αλλά ο χρυσός παρέμενε στο Φαβιανό. Ο Φαβιανός με τον τρόπο αυτό δάνειζε αβέρτα φίλους, γνωστούς αλλά και εχθρούς. Γράφοντας απλά επιταγές ήταν σε θέση να «δανείζει» χρήματα πολλαπλάσια απ αυτά που είχε στα ντουλάπια του κι αυτά δεν ήταν καν δικά του. Μια πραγματικά πολύ προσοδοφόρα επιχείρηση. Η κοινωνική του υπόληψη αυξανόταν το ίδιο γρήγορα με τον πλούτο του. «Γινόταν σπουδαίος άνδρας και απαιτούσε σεβασμό. Ήταν τραπεζίτης. Στα οικονομικά θέματα κάθε του λόγος ήταν ιερή προσταγή. Χρυσοχόοι από άλλες πόλεις ήταν περίεργοι με τις επιχειρήσεις του. Τον προσκάλεσαν και τους εξήγησε τι έκανε. Σημείωσε όμως ότι: Απαιτείται πλήρης μυστικότητα, γιατί αν μαθευόταν το σχέδιό του, θα αποτύγχανε. Συμφώνησαν λοιπόν μια μυστική συμμαχία. Γύρισαν στις πόλεις τους και έκαναν αυτό που έκανε ο Φαβιανός. Αργότερα οι χρυσοχόοι είχαν μια μυστική συνάντηση και ο Φαβιανός τους εξήγησε ένα νέο σχέδιο. Την επόμενη μέρα κάλεσαν όλους τους κυβερνήτες και ο Φαβιανός τους είπε: «Οι επιταγές που κόβουμε έχουν γίνει πολύ δημοφιλείς. Αλλά μερικές παραχαράσσονται, Αυτή η πρακτική πρέπει να σταματήσει. Η πρότασή μου είναι η εξής:

Παράρτημα

307

Κατ΄ αρχήν να αναλάβει η κυβέρνηση να φτιάχνει χαρτονομίσματα σε ειδικό χαρτί με πολλά και ειδικά σχέδια και κάθε τέτοιο χαρτί να είναι υπογεγραμμένο από τον πρωθυπουργό. Εμείς ευχαρίστως θα πληρώσουμε το κόστος της παραγωγής τους αφού θα μας απαλλάξει από το να γράφουμε κάθε φορά επιταγές». Οι κυβερνήτες αποδέχθηκαν την πρόταση. "Δεύτερον," είπε ο Φαβιανός, "μερικοί έχουν αρχίσει να φτιάχνουν τα δικά τους χρυσά νομίσματα. Προτείνουμε να κάνετε νόμο ότι όποιος βρίσκει ψήγματα χρυσού πρέπει να τα καταθέτει και θα παίρνει χαρτονομίσματα και κέρματα». Η όλη ιδέα φάνηκε καλή και χωρίς πολλή σκέψη τύπωσαν μεγάλο αριθμό χαρτονομισμάτων. Μετά ξεκίνησε το δεύτερο μέρος του σχεδίου του. Μέχρι τώρα πλήρωναν τον Φαβιανό για να φυλάει τα χρήματά τους. Για να προσελκύσει περισσότερα χρήματα ο Φαβιανός πρόσφερε 3% τόκο για τις καταθέσεις. Πολλοί πίστεψαν ότι απλά δάνειζε τα χρήματα τους με τόκο 5% και έτσι είχε κέρδος 2%. Και φυσικά 3% ήταν καλύτερα από το να πληρώνουν για να φυλάει τα χρήματά τους. Η ποσότητα των χρημάτων στο θησαυροφυλάκιό του συνεχώς μεγάλωνε και έτσι μπορούσε να δανείζει $200, $300, $400 μερικές φορές μέχρι και $900 για κάθε $100 σε χαρτονομίσματα και νομίσματα που φύλαγε. Έπρεπε να είναι προσεκτικός να μην ξεπεράσει αυτό το λόγο 1 προς 9 γιατί ένας στους δέκα ζήταγε τα χρήματά του για να τα χρησιμοποιήσει. Με τα $900 που δάνειζε, δηλαδή που έγραφε στην επιταγή κέρδιζε $45 τόκο, δηλ.5% επί $900. Γι αυτό, ήταν ευτυχής να πληρώνει $3 τόκο για τα αρχικά $100 τα οποία δεν φεύγανε ποτέ από το θησαυροφυλάκιο του. Αυτό σήμαινε ότι : για κάθε $100 απόθεμα που είχε ήταν δυνατόν να έχει κέρδος 42%, ενώ οι περισσότεροι πίστευαν ότι είχε κέρδος μόνο 2%. Το ίδιο έκαναν και οι άλλοι χρυσοχόοι. Δημιουργούσαν χρήμα από το τίποτα.

Παράρτημα

308

Δεν έφτιαχναν χρήμα οι ίδιοι, Η κυβέρνηση τύπωνε τα νομίσματα και τα έδινε στους χρυσοχόους να τα διακινήσουν. Οι περισσότεροι άνθρωποι πίστευαν ότι η προμήθεια των χρημάτων ήταν λειτουργία της κυβέρνησης. Πίστευαν ότι ο Φαβιανός τους δάνειζε τα χρήματα που κάποιος άλλος είχε καταθέσει αλλά ήταν παράξενο που δεν μειωνόταν η κατάθεσή του όταν δινόταν ένα δάνειο. Αν αποφάσιζαν να αποσύρουν όλοι μαζί ταυτόχρονα τις καταθέσεις τους, η απάτη θα αποκαλυπτόταν. Όταν ζητούσε κανείς δάνειο σε χαρτονομίσματα ή νομίσματα δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα. Απλά ο Φαβιανός εξηγούσε στην κυβέρνηση ότι η αύξηση του πληθυσμού και των εισοδημάτων απαιτούσε περισσότερα χαρτονομίσματα και τα έπαιρνε πληρώνοντας ένα μικρό ποσόν για την εκτύπωση. Μια μέρα ένας σκεπτόμενος άνθρωπος πήγε και είδε τον Φαβιανό. "Ο τόκος που ζητάς είναι λάθος.» του είπε: «Για κάθε 100 $ που καταβάλλεις ζητάς να σου επιστρέφουμε 105 $. Τα επιπλέον 5 $ δεν μπορούν να πληρωθούν ποτέ αφού δεν υπάρχουν. Οι αγρότες παράγουν τρόφιμα, η βιομηχανία φτιάχνει αγαθά και ούτω καθ εξής, αλλά μόνον εσύ παράγεις χρήμα. Ας υποθέσουμε ότι υπάρχουν μόνο δύο επιχειρηματίες σε ολόκληρη τη χώρα. Δανειζόμαστε $100 ο καθένας και πληρώνουμε $90 για μισθούς και δαπάνες και έχουμε κέρδος $10 (η αμοιβή μας). Αυτό σημαίνει ότι η συνολική αγοραστική δύναμη είναι $90 + $10 δύο φορές, δηλ. $200, Για να σε πληρώσουμε όμως πρέπει να πουλήσουμε όλα τα προϊόντα μας για $210. Εάν ένας από μας καταφέρει και τα πουλήσει όλα για $105, ο άλλος μπορεί μόνο να ελπίζει να πάρει $95. Ύστερα, μέρος των προϊόντων του δεν θα μπορεί να πουληθεί, αφού δεν θα υπάρχει άλλο χρήμα. Θα συνεχίζει να σου χρωστάει $10 και μπορεί να σου τα αποπληρώσει μόνο αν δανειστεί ξανά. Το σύστημα είναι αδύνατο." Ο άνθρωπος συνέχισε: «Άρα, πρέπει να δώσεις 105 $, δηλ. 100 σε μένα και 5 σε σένα για

Παράρτημα

309

να ξοδευτούν. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα υπάρχουν 105 $ στην κυκλοφορία, και το χρέος μπορεί να αποπληρωθεί." Ο άνθρωπος συνέχιζε την ανάλυση, ο Φαβιανός τον άκουγε προσεκτικά και όταν τέλειωσε του είπε: «Τα οικονομικά θέματα, παιδί μου είναι δύσκολα, απαιτούν πολλά χρόνια μελέτης. Άφησε εμένα να αγχώνομαι με αυτά τα θέματα και κοίταξε τη δουλειά σου. Πρέπει να γίνεις πιο αποδοτικός, να αυξήσεις την παραγωγή σου, να περικόψεις τις δαπάνες σου και να γίνεις καλύτερος επιχειρηματίας. Θα είμαι πάντα πρόθυμος να σε βοηθήσω στα θέματα αυτά.» Ο άνθρωπος έφυγε χωρίς να έχει πειστεί. Υπήρξε κάτι λάθος με τις δραστηριότητες του Φαβιανού και καταλάβαινε ότι απλά απέφυγε να απαντήσει στις ερωτήσεις του. Οι περισσότεροι άνθρωποι, όμως, άκουγαν με σεβασμό τον Φαβιανό. «Είναι ο ειδήμονας, οι άλλοι πρέπει να είναι λάθος. Κοίτα πώς έχει προοδεύσει η χώρα, πώς έχει αυξηθεί η παραγωγή μας - πρέπει να προοδεύσουμε». Για να καλύψουν τον τόκο για τα χρήματα που είχαν δανειστεί, οι έμποροι αναγκάστηκαν να αυξήσουν τις τιμές στα προϊόντα τους. Οι εργαζόμενοι παραπονέθηκαν ότι οι αμοιβές ήταν πάρα πολύ χαμηλές. Οι εργοδότες αρνήθηκαν να πληρώσουν υψηλότερες αμοιβές, υποστηρίζοντας ότι θα καταστρέφονταν. Οι αγρότες δεν μπορούσαν να πετύχουν δίκαιες τιμές για τα προϊόντα τους. Οι νοικοκυρές παραπονιόντουσαν ότι τα τρόφιμα γίνονταν απλησίαστα. Και τελικά κάποιοι κατέβηκαν σε απεργία, κάτι πρωτόγνωρο. Άλλοι χτυπήθηκαν από τη φτώχεια και οι φίλοι και οι συγγενείς τους δεν τα κατάφερναν να τους βοηθήσουν οικονομικά. Οι περισσότεροι:

Παράρτημα

310

είχαν ξεχάσει τον πραγματικό πλούτο γύρω τους- τα εύφορα εδάφη, τα μεγάλα δάση, τα μεταλλεύματα και τα βοοειδή. Μπορούσαν να σκεφτούν μόνο τα χρήματα τα οποία φαίνονταν συνεχώς τόσο σπάνια. Ποτέ δεν αμφισβήτησαν το σύστημα. Πίστευαν ότι το ήλεγχε η κυβέρνηση. Κάποιοι είχαν μαζέψει τα χρήματα που τους περίσσευαν και έφτιαξαν επιχειρήσεις «δανεισμού» και «χρηματοδότησης». Μπορούσαν με τον τρόπο αυτό να παίρνουν τόκο 6% ή και παραπάνω έναντι του 3% που πλήρωναν στον Φαβιανό, αλλά μπορούσαν να δανείσουν μόνον τα χρήματα που κατείχαν. Δεν είχαν αυτήν την παράξενη δύναμη να δημιουργούν χρήματα από το τίποτα γράφοντας απλά αριθμούς στα βιβλία. Αυτές οι επιχειρήσεις ανησύχησαν τον Φαβιανό και τους φίλους του και έσπευσαν να ιδρύσουν δικές τους εταιρίες. Ως επί το πλείστον εξαγόραζαν τις επιχειρήσεις των άλλων πριν αρχίσουν να λειτουργούν. Έτσι αμέσως όλες οι επιχειρήσεις χρηματοδότησης τους ανήκαν ή ήταν υπό τον έλεγχό τους. Η οικονομική κατάσταση χειροτέρευε συνεχώς. Οι υπάλληλοι ήταν πεπεισμένοι ότι τα αφεντικά είχαν πάρα πολύ κέρδος. Τα αφεντικά έλεγαν ότι οι εργαζόμενοί ήταν πάρα πολύ οκνηροί και ο καθένας κατηγορούσε κάποιον άλλο. Οι κυβερνήτες δεν μπορούσαν να βρουν απάντηση και, εκτός αυτού, το άμεσο πρόβλημα φαινόταν να είναι να αντιμετωπιστεί η φτώχεια που είχε ενσκήψει. Ξεκίνησαν σχέδια ευημερίας και έφτιαξαν νόμους που επέβαλλαν στους πολίτες να συνεισφέρουν σ αυτά. Αυτό προκάλεσε οργή σε πολλούς - πίστευαν στην ντεμοντέ ιδέα να βοηθάς το γείτονά σου εθελοντικά. "Αυτοί οι νόμοι δεν είναι παρά θεσμοθετημένη ληστεία. Να παίρνεις κάτι από κάποιον ενάντια στη θέλησή του, ανεξάρτητα από το σκοπό για τον οποίο πρόκειται να χρησιμοποιηθεί αυτό, δεν είναι παρά κλοπή. Αλλά όλοι αισθανόντουσαν ανίσχυροι και φοβόντουσαν την ποινή

Παράρτημα

311

φυλάκισης αν δεν πλήρωναν. Αυτά τα σχέδια ευημερίας έδωσαν κάποια ανακούφιση, αλλά σύντομα το πρόβλημα εμφανιζόταν ξανά και χρειάζονταν περισσότερα χρήματα για να το αντιμετωπίσουν. Το κόστος αυτών των σχεδίων αυξανόταν όλο και πιο πολύ και η κυβέρνηση αποκτούσε συνεχώς και μεγαλύτερο μέγεθος. Οι περισσότεροι από τους κυβερνήτες ήταν ειλικρινή άτομα που προσπαθούσαν να κάνουν το καλύτερο. Δεν τους άρεσε να ζητούν συνεχώς περισσότερα χρήματα από τους πολίτες και τελικά, δεν είχαν άλλη επιλογή από το να δανειστούν χρήματα από το Φαβιανό και τους φίλους του. Δεν είχαν ιδέα πώς θα μπορούσαν να τα ξεπληρώσουν. Οι γονείς δεν μπορούσαν πλέον να τα καταφέρουν να πληρώσουν δασκάλους για τα παιδιά τους. Δεν μπορούσαν να πληρώσουν γιατρούς. Και αυτοί που έκαναν τις μεταφορές αποσύρονταν. Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να αναλάβει αυτές τις επιχειρήσεις. Δάσκαλοι, γιατροί και πολλοί άλλοι έγιναν δημόσιοι υπάλληλοι. Λίγοι έβρισκαν ικανοποίηση στη δουλειά τους. Έπαιρναν καλό μισθό αλλά έχασαν την ταυτότητά τους. Έγιναν γρανάζια σε μια γιγάντια μηχανή. Δεν υπήρχε χώρος για πρωτοβουλία, ούτε αναγνώριση για την προσπάθεια, το εισόδημά τους ήταν σταθερό και προχωρούσαν στην ιεραρχία μόνον όταν κάποιος ανώτερος έβγαινε στη σύνταξη ή πέθανε. Απογοητευμένοι οι κυβερνήτες αποφάσισαν να ζητήσουν τη συμβουλή του Φαβιανού. Τον θεωρούσαν σοφό και φαινόταν να γνωρίζει να λύνει τα οικονομικά θέματα. Αφού άκουσε να του εξηγούν τα προβλήματα τους απάντησε: "Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματά τους – χρειάζονται κάποιον άλλον να το κάνει γι αυτούς. Σίγουρα συμφωνείτε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να είναι ευτυχείς και να τους παρέχονται τα προϊόντα πρώτης ανάγκης. Ένα από τα μεγάλα ρητά μας είναι "όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι - ‘έτσι δεν είναι:» "Λοιπόν, ο μόνος τρόπος να ισορροπηθούν τα πράγματα είναι να

Παράρτημα

312

παρθεί ο επί πλέον πλούτος από τους πλούσιους και να δοθεί στους φτωχούς. Εισάγετε σύστημα φορολογίας. Όσο περισσότερα έχει κάποιος, τόσο περισσότερα πρέπει να πληρώνει. Συλλέξτε φόρους από καθένα σύμφωνα με τη δυνατότητά του, και δώστε στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του. Τα σχολεία και τα νοσοκομεία πρέπει να είναι ελεύθερα για εκείνους που δεν μπορούν να τα αντέξουν οικονομικά... " Τους έβγαλε ένα λόγο για υψηλά ιδεώδη και κατέληξε: «Επί τη ευκαιρία μην ξεχάσετε ότι μου οφείλετε χρήματα. Έχετε δανειστεί εδώ και αρκετό καιρό. Το λιγότερο που μπορώ να κάνω για να βοηθήσω, είναι να μου πληρώσετε μόνον τον τόκο. Θα μου χρωστάτε το κεφάλαιο, να μου πληρώσετε μόνον τον τόκο». Έφυγαν και χωρίς να εξετάσουν τις Φαβιανές φιλοσοφίες, εισήγαγαν τον κλιμακωτό φόρο εισοδήματος – όσο περισσότερο κέρδιζε κανείς τόσο υψηλότερη ήταν η φορολογική κλίμακα. Σε κανέναν δεν άρεσε αυτό αλλά ή πλήρωναν τους φόρους ή πήγαιναν φυλακή. ΟΙ έμποροι αναγκάστηκαν για μια ακόμη φορά να αυξήσουν τις τιμές. Οι μισθωτοί απαίτησαν μεγαλύτερους μισθούς αναγκάζοντας πολλούς εργοδότες να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους ή να αντικαταστήσουν τους ανθρώπους με μηχανές. Αυτό προκάλεσε πρόσθετη ανεργία και ανάγκασε την κυβέρνηση να υιοθετήσει κι άλλα σχέδια ευημερίας Εισήχθησαν δασμολόγια και άλλες διατάξεις προστασίας για να στηρίξουν μερικές βιομηχανίες ώστε να εξακολουθούν να υπάρχουν μόνον και μόνον για να παρέχουν απασχόληση. Λίγοι μόνον αναρωτήθηκαν αν ο σκοπός της παραγωγής ήταν να παράγονται αγαθά ή απλά για να υπάρχει δουλειά. Καθώς τα πράγματα χειροτέρευαν δοκίμασαν να ελέγξουν τις αμοιβές, να ελέγξουν τις τιμές και άσκησαν κάθε είδους έλεγχο. Η κυβέρνηση προσπάθησε να εισπράξει περισσότερα χρήματα επιβάλλοντας φόρους στις πωλήσεις και κάθε είδους φόρους. Σε μια φραντζόλα ψωμιού επιβλήθηκαν πάνω από 50 φόροι.

Παράρτημα

313

Εμφανίστηκαν "ειδήμονες" και κάποιοι εκλέχτηκαν στην κυβέρνηση, αλλά μετά από κάθε ετήσια συνεδρίαση επέστρεψαν χωρίς να έχει επιτευχθεί κάτι, εκτός από τις ειδήσεις για αναθεώρηση των φόρων, αλλά συνολικά ο συνολικός φόρος πάντα αυξανόταν. Ο Φαβιανός άρχισε να απαιτεί να πληρωθούν οι τόκοι και για την πληρωμή τους απαιτείτο ένα συνεχώς και μεγαλύτερο μέρος των φορολογικών εσόδων. Κατόπιν εμφανίστηκε η πολιτική των κομμάτων - οι άνθρωποι άρχισαν να ασχολούνται και να επιχειρηματολογούν για το ποια ομάδα κυβερνητών μπορούσε να λύσει καλύτερα τα προβλήματα. Ασχολιόντουσαν με προσωπικότητες, ιδεαλισμούς, ονομασίες κομμάτων, με όλα εκτός από το πραγματικό πρόβλημα. Τα συμβούλια είχαν σκοτούρες. Σε μια πόλη ο τόκος του χρέους ήταν μεγαλύτερος από το σύνολο των εσόδων. Σε όλη τη χώρα ο απλήρωτος τόκος αυξανόταν συνεχώς-υπολογιζόταν τόκος στον απλήρωτο τόκο. Προοδευτικά ο περισσότερος πλούτος της χώρας κατέληξε να κατέχεται ή να ελέγχεται από το Φαβιανό και τους φίλους του. Αυτό επέφερε μεγαλύτερο έλεγχο των ανθρώπων. Ήξεραν ότι δεν θα ήταν ασφαλείς αν δεν ελεγχόταν και ο τελευταίος άνθρωπος. Οι περισσότεροι που εναντιώνονταν στο σύστημα μπορούσαν να σιγήσουν μέσω οικονομικής πίεσης ή να εκτεθούν σε δημόσιο περίγελο. Για να το κάνουν αυτό ο Φαβιανός και οι φίλοι του: εξαγόρασαν τις περισσότερες εφημερίδες, τους ραδιοσταθμούς, τις TV και επέλεξαν προσεκτικά τους ανθρώπους που θα τα λειτουργούσαν. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους είχαν ειλικρινή επιθυμία να βελτιώσουν τον κόσμο, αλλά δεν συνειδητοποιούσαν ότι τους χρησιμοποιούσαν. Οι λύσεις τους αναφέρονταν πάντα στα αποτελέσματα των προβλημάτων και ποτέ στις αιτίες. Υπήρχαν κάμποσες διαφορετικές εφημερίδες - μια για τη δεξιά,

Παράρτημα

314

μια για την αριστερά, μια για τους εργαζομένους, μια για τους εργοδότες και ούτω καθεξής. Δεν είχε σημασία σε ποιά πίστευε κανείς. Αρκεί να μην ασχολιόταν με το πραγματικό πρόβλημα. Το σχέδιο του Φαβιανού είχε σχεδόν ολοκληρωθεί - ολόκληρη η χώρα ήταν χρεωμένη σ΄ αυτόν. Μέσω της εκπαίδευσης και των μέσων ενημέρωσης εξουσίαζε τον νου των ανθρώπων. Ήταν σε θέση να σκεφτούν και να πιστέψουν μόνο ό,τι ήθελε αυτός. Από τη στιγμή που κάποιος έχει περισσότερα χρήματα από αυτά που μπορεί να ξοδέψει για ευχαρίστηση, τι απομένει για να τον διεγείρει; Γι΄ αυτούς με τη νοοτροπία της άρχουσας τάξης, η απάντηση είναι εξουσία - ωμή εξουσία πάνω σε άλλα ανθρώπινα όντα. Οι ιδεαλιστές χρησιμοποιήθηκαν στα μέσα ενημέρωσης και στην κυβέρνηση, αλλά οι πραγματικοί εξουσιαστές που ζητούσε ο Φαβιανός ήταν αυτοί με την νοοτροπία της άρχουσας τάξης. Οι περισσότεροι από τους χρυσοχόους είχαν διαμορφωθεί με αυτό τον τρόπο. Γνώριζαν το συναίσθημα του μεγάλου πλούτου, αλλά δεν τους ικανοποιούσε πλέον. Χρειάζονταν προκλήσεις, και η εξουσία πάνω στους ανθρώπους, τις «μάζες», ήταν το απώτερο παιχνίδι. Πίστευαν ότι ήταν ανώτεροι από όλους τους άλλους. "Είναι δικαίωμα και καθήκον μας να εξουσιάζουμε. Οι μάζες δεν ξέρουν τί είναι καλό γι΄ αυτές. Πρέπει να συναθροιστούν και να οργανωθούν. Να κυβερνούμε είναι το προγονικό δικαίωμά μας». Σε όλη τη χώρα ο Φαβιανός και οι φίλοι του ήταν ιδιοκτήτες πολλών γραφείων δανεισμού. Θεωρητικά ήταν σε ανταγωνισμό ο ένας με τον άλλον, αλλά στην πραγματικότητα δούλευαν μαζί πολύ στενά. Στη συνέχεια αφού έπεισαν κάμποσους από τους κυβερνήτες, εγκαθίδρυσαν ένα ίδρυμα που το ονόμασαν Κεντρική Τράπεζα. Ούτε καν που διέθεσαν δικά τους χρήματα. Για να το κάνουν αυτό χρησιμοποίησαν τις καταθέσεις των πολιτών. Αυτό το ίδρυμα έδινε την εξωτερική εμφάνιση ότι ρύθμιζε τη

Παράρτημα

315

χορήγηση χρημάτων και ότι ήταν κυβερνητική λειτουργία, αλλά εντελώς παράξενα, κανένας κυβερνήτης ή δημόσιος υπάλληλος δεν επιτρεπόταν να είναι στο διοικητικό συμβούλιο. Η κυβέρνηση δεν δανειζόταν πια άμεσα από τον Φαβιανό, αλλά άρχισε να χρησιμοποιεί ένα σύστημα I.O.U.'S στην Κεντριkή τράπεζα. Η εγγύηση που προσφερόταν ήταν τα εκτιμώμενα έσοδα από τους φόρους του επόμενου έτους. Αυτό ήταν σε συμφωνία με το σχέδιο του Φαβιανού : να απομακρύνεται η υποψία από τον ίδιο και να μεταφέρεται σε έναν φαινομενικά κυβερνητικό οργανισμό. Αλλά πίσω από το προσκήνιο, αυτός εξακολουθούσε να κινεί τα νήματα. Έμμεσα, ο Φαβιανός είχε τέτοιο έλεγχο της κυβέρνησης που οι κυβερνήτες ήταν αναγκασμένοι να υιοθετήσουν την πρότασή του. Καυχιόταν: "Αφήστε με να ελέγχω τα χρήματα του έθνους και δεν με νοιάζει ποιος κάνει τους νόμους του." Δεν είχε σημασία ποια ομάδα κυβερνητών εκλεγόταν. Ο Φαβιανός ήλεγχε το χρήμα, τη ζωτική δύναμη του έθνους. Η κυβέρνηση έπαιρνε τα χρήματα, αλλά χρεωνόταν πάντα τόκος σε κάθε δάνειο. Όλο και πιο πολλοί εντάσσονταν στα σχέδια πρόνοιας και παροχών, και η κυβέρνηση δυσκολευόταν να ξεπληρώσει ακόμη και τον τόκο, πόσο μάλλον το κεφάλαιο. Υπήρχαν ακόμη άνθρωποι που εξακολουθούσαν να θέτουν την ερώτηση, " Το χρήμα είναι ένα σύστημα που έφτιαξε ο άνθρωπος. Άρα μπορεί να ρυθμιστεί ώστε να χρησιμεύει και όχι να καταδυναστεύει." Αλλά αυτοί οι άνθρωποι λιγόστευαν συνεχώς και οι φωνές τους χανόντουσαν στην ανόητη σκοτούρα για τον τόκο που δεν υπήρχε. Οι υπηρεσίες άλλαζαν, άλλαζαν οι ετικέτες των κομμάτων αλλά οι καθοριστικές πολιτικές συνεχίζονταν. Ανεξάρτητα από το ποιά κυβέρνηση ήταν "στην εξουσία", ο απώτερος σκοπός του Φαβιανού πλησίαζε χρόνο με τον χρόνο. Το 10% των χορηγούμενων χρημάτων ήταν ακόμα με τη μορφή χαρτονομισμάτων και νομισμάτων.

Παράρτημα

316

Αυτό έπρεπε να καταργηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μην κινήσει υποψίες. Ενόσω οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν ακόμη μετρητά, ήταν ελεύθεροι να αγοράζουν και να πουλάνε όπως ήθελαν - είχαν ακόμα κάποιο έλεγχο πάνω στη ζωή τους. Αλλά δεν ήταν πάντα ασφαλές να μεταφέρουν χαρτονομίσματα και νομίσματα. Επιταγές δεν γινόντουσαν δεκτές έξω από την τοπική κοινωνία και γι αυτό υπήρχε ενδιαφέρον για ένα πιο εύκολο σύστημα. Για μια ακόμη φορά ο Φαβιανός είχε την απάντηση. Ο οργανισμός του θα εξέδιδε μια πλαστική κάρτα με το όνομα και τη φωτογραφία του κατόχου και έναν αναγνωριστικό αριθμό. Όταν επιδεικνυόταν κάπου αυτή η κάρτα, ο υπάλληλος επικοινωνούσε με τον κεντρικό υπολογιστή για να ελέγξει την πιστωτική διαθεσιμότητα. Αν ήταν εντάξει μπορούσε κανείς να αγοράσει ό,τι ήθελε μέχρι κάποιο ποσόν. Στην αρχή επιτρεπόταν να ξοδέψει κανείς ένα μικρό ποσόν με πίστωση και αν αυτό αποπληρωνόταν μέσα σε ένα μήνα, δεν επιβαρύνονταν με τόκο. Αυτό ήταν καλό για τον μισθωτό, αλλά τί γινόταν με τον επιχειρηματία; Αυτός έπρεπε να εγκαταστήσει μηχανήματα, να παράγει αγαθά, να πληρώσει μισθούς κ.λπ. και να πουλήσει όλα τα αγαθά και να αποπληρώσει τα χρήματα. Εάν η αποπληρωμή ξεπερνούσε το μήνα, χρεωνόταν με 1,5% για κάθε μήνα που όφειλε το χρέος, δηλ. πάνω από 18% ετησίως. Οι επιχειρηματίες δεν είχαν άλλη επιλογή από το να προσθέσουν το 18% στην τιμή πώλησης. Αλλά αυτά τα πρόσθετα χρήματα ή πίστωση (το 18%) δεν είχαν δανειστεί Σε όλη τη χώρα, οι επιχειρηματίες υποχρεώθηκαν να καταβάλλουν $118 για κάθε $100 που δανειζόντουσαν, πράγμα αδύνατο – αυτά τα πρόσθετα $18 δεν είχαν ποτέ δημιουργηθεί. Παρόλα αυτά ο Φαβιανός και οι φίλοι του αύξαναν συνεχώς το κύρος τους στην κοινωνία. Εθεωρούντο στυλοβάτες της κοινωνίας και έχαιραν ιδιαίτερου σεβασμού. Οι δηλώσεις τους σχετικά με τη χρηματοδότηση και την

Παράρτημα

317

οικονομία γινόντουσαν αποδεκτές με σχεδόν θρησκευτική ευλάβεια. Κάτω από το φορτίο των συνεχώς αυξανόμενων φόρων, πολλές μικρές επιχειρήσεις κατέρρευσαν. Απαιτήθηκαν ειδικές άδειες για την λειτουργία των υπόλοιπων με συνέπεια να δυσκολεύονται να λειτουργήσουν. Ο Φαβιανός κατείχε ή ήλεγχε όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις που είχαν εκατοντάδες θυγατρικές. Αν και εμφανίζονταν να ανταγωνίζονται η μία την άλλη, αυτός τις ήλεγχε όλες. Τελικά όλοι οι ανταγωνιστές εξοντώθηκαν. Οι υδραυλικοί, οι ηλεκτρολόγοι και οι περισσότερες άλλες μικρές βιομηχανίες υπέστησαν την ίδια μοίρα – τις κατάπιαν οι γιγάντιες επιχειρήσεις του Φαβιανού που όλες ήταν υπό κυβερνητική προστασία. Ο Φαβιανός ήθελε τις πλαστικές κάρτες για να εξαφανίσει τα χαρτονομίσματα και τα νομίσματα. Το σχέδιό του ήταν όταν θα αποσύρονταν όλα τα χαρτονομίσματα, θα ήταν σε θέση να λειτουργήσουν μόνον οι επιχειρήσεις που θα χρησιμοποιούσαν το σύστημα καρτών μέσω υπολογιστών. Σκεφτόταν ότι κατά καιρούς κάποιοι άνθρωποι θα τοποθετούσαν σε λάθος μέρος τις κάρτες τους και δεν θα μπορούσαν να αγοράσουν ή να πουλήσουν έως ότου γινόταν επιβεβαίωση της ταυτότητάς τους. Επεδίωκε να περάσει ένας νόμος που θα του έδινε τον απόλυτο έλεγχο - ένας νόμος που θα ανάγκαζε τον καθένα να χαράξει τον αριθμό αναγνώρισής του επάνω στο χέρι του. Ο αριθμός θα ήταν ορατός μόνο κάτω από ειδικό φως το οποίο θα ήταν συνδεδεμένο με έναν υπολογιστή. Κάθε υπολογιστής θα συνδεόταν με έναν γιγαντιαίο κεντρικό υπολογιστή έτσι ώστε ο Φαβιανός να μπορεί να ξέρει τα πάντα για τον καθένα. Η ιστορία που διαβάσατε είναι φυσικά φανταστική. Αλλά εάν την βρήκατε ανησυχητικά κοντά στην αλήθεια και επιθυμούσατε να μάθετε ποιος είναι ο Φαβιανός στην πραγματική ζωή, μια καλή αφετηρία είναι να μελετήσετε τις δραστηριότητες

Παράρτημα

318

των άγγλων χρυσοχόων τον 16ο και 17ο αιώνα. Για παράδειγμα, η τράπεζα της Αγγλίας η οποία ιδρύθηκε το 1694. Ο βασιλιάς William of Orange είχε οικονομικές δυσκολίες σαν αποτέλεσμα ενός πολέμου με τη Γαλλία. Οι χρυσοχόοι "του δάνεισαν" 1,2 εκατομμύριο λίβρες (ένα μεγάλο ποσό εκείνες τις ημέρες) με ορισμένους όρους: 1. Το επιτόκιο όφειλε να είναι 8%. Έπρεπε να παραγραφεί από τη Magna Carta ότι η χρέωση ή η συλλογή τόκων επέφερε την ποινή του θανάτου. 2. Ο βασιλιάς θα χορηγούσε στους χρυσοχόους μια χάρτα για την τράπεζα που θα της έδινε το δικαίωμα να παρέχει πίστωση. Πριν, το να εκδίδουν επιταγές για περισσότερα χρήματα από αυτά που είχαν στο απόθεμά τους ήταν εντελώς παράνομο. Η χάρτα θα το έκανε αυτό νόμιμο. Το 1694 ο William Patterson έλαβε τη χάρτα για την τράπεζα της Αγγλίας.

Παράρτημα

319

ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ, ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ 1 Για την Καθημερινότητα και τα Αδιέξοδά της 14x21, σελ. 308, ISBN 978-618-80843-4-6

Για τις αδιέξοδες καταστάσεις στη ζωή, (στην καθημερινότητα, την πολιτική, τις κινητοποιήσεις, την εκπαίδευση, τη δικαιοσύνη, τη μετανάστευση, τις σχέσεις με τα ζώα), την αυτοαιχμαλωσία του ανθρώπου, τις αντιφάσεις στην ατομική και κοινωνική ζωή, (στους θεσμούς, στις πεποιθήσεις, στα πρότυπα, στη στάση ζωής), τις καλυμμένες όψεις στο προσκήνιο και το παρασκήνιο της κοινωνικής ζωής, (τους πολέμους και την παραπλάνηση, τους φτασμένους και τα μυστικά τους, τις ταινίες του Χόλυγουντ και τη χειραγώγηση),

τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Σκέψεις για ένα άλλο πλαίσιο αναφοράς, για το ταξίδι της ζωής και την εξελικτική δυναμική της ατομικής και κοινωνικής παθογένειας, για τα λάθη μας ως μοχλό εξέλιξης και τις ρήξεις στη ζωή μας, για τις αθόρυβες επαναστάσεις.

Τρεις Ιστορίες, ένα Πλάνο, μια Αμηχανία και Στίχοι 14x21, σελ. 154, ISBN 978-618-80843-0-8

Τρεις ιστορίες στο περιθώριο της σύγχρονης ζωής, ένα τηλεοπτικό πλάνο απίστευτης παρακμής, μια κριτική ανασκόπηση σε έμμετρη μορφή της σημερινής πραγματικότητας του ανθρώπου και της κοινωνίας, εν μέσω της οικονομικής κρίσης και των πολέμων «εξάπλωσης της δημοκρατίας», των ευτράπελων και κραυγαλέων αντιφάσεων και των αποσιωπούμενων ερωτημάτων της εποχής μας.

Στο δεύτερο μέρος μια νοσταλγική έμμετρη αναπόληση καταστάσεων από τα παλιά.

Παράρτημα

320

Ιστορίες από τον Πλανήτη ΦΕΥ 14x21, σελ. 90, ISBN 978-618-80843-0-8

Κάπου στο σύμπαν βρίσκεται ένας παράξενος πλανήτης. Μια από τις παραξενιές του είναι ότι τα πάντα σ αυτόν είναι ανάποδα. Είναι ένας αντεστραμμένος κόσμος. Στο πρώτο μέρος περιγράφεται η ζωή και οι κάτοικοι του πλανήτη, οι Φευγανοί και Αφευγανοί, οι αξίες τους, η λέρα, φτυγεία και αιδεία, οι κάστες τους, οι αγνόλοι, οι ξερόλοι και οι ξελόγοι, ο μεγάλος λωός ή λαλός των Φευγανών και οι λαλοκρατίες του, οι μαγικοί καθρέφτες και η κρυστάλλινη σφαίρα,

οι λερολόγοι, οι λεραλιστές, οι λεραλίες τους και οι λερικές κρίσεις, οι αργαλειώτες, οι αργαλειοκράτες και οι ετσιθέλες, τα φράκτες και οι φρακτολόγοι, ο μεγάλος Θου και τα Θούενα.

Στο δεύτερο μέρος περιγράφεται η ζωή σ ένα από τα ιδρύματα του πλανήτη, το Ίδρυμα ΦΕΥ.

Μια κριτική σατυρική ματιά στον κόσμο μας και τα πανεπιστημιακά ιδρύματα.

Παράρτημα

321

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ - «Ανθρωπιστικός» Πόλεμος σε μία από τις Πιο Ευημερούσες Χώρες 17x24, σελ. 190, ISBN 978-618-80843-8-4

Περίπου ένα δις εκτιμάται το κόστος της συμμετοχής της Ελλάδας στο στρατιωτικό σκέλος των επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ στη Λιβύη. Η συμμετοχή της Ελλάδας δεν έγινε ευρέως γνωστή παρά τον καθημερινό οίστρο των δελτίων ειδήσεων των ΜΜΕ για τα τεκταινόμενα.

Σύμφωνα με Έκθεση για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη για λογαριασμό του ΟΗΕ που δημοσιοποιήθηκε το Νοέμβριο του 2012, η Λιβύη ήταν μια από τις πιο ευημερούσες χώρες στον κόσμο. Ο Λίβυος εργαζόμενος ήταν από τους πιο προστατευμένους.

Λίγο πριν τον πόλεμο επιτροπή του ΟΗΕ εκθείαζε την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα.

Σε άρθρο των Times τo 2009 εκθειαζόταν το σύστημα διακυβέρνησης της χώρας, τα Λαϊκά Συνέδρια που ήταν τα κορυφαία εκτελεστικά και νομοθετικά όργανα, η συρροή χιλιάδων πολιτών στις Δημόσιες Συνελεύσεις από την πιο μικρή όαση στην έρημο μέχρι τα πανεπιστήμια και τις κρατικές επιχειρήσεις της χώρας.

Οι «μισθοφόροι», οι «σφαγές», οι «βομβαρδισμοί» του Καντάφι, τα βιάγκρα, οι βιασμοί και όλη η προπαγάνδα των Δυτικών και των συμμάχων τους στην «εξάπλωση της δημοκρατίας» Σαουδαράβων και Καταριανών μοναρχών διαψεύστηκαν από όλους τους ερευνητές. Ο λαός της Λιβύης σήμερα υφίσταται τα πάνδεινα.

Τα δύο τρίτα των κατοίκων της χώρας έχουν αναγκαστεί να την εγκαταλείψουν.

Κουβαλούν μνήμες διαμελισμένων καβουρδισμένων παιδιών, βομβαρδισμένων σπιτιών, νοσοκομείων, πανεπιστημίων, δικτύων κοινής ωφέλειας, πόλεων στη λίθινη εποχή.

Μνήμες της «προστασίας των αμάχων» της νέας εποχής.

Παράρτημα

322

I. Στο Παρασκήνιο του Πολέμου της Τρομοκρατίας II. Tρομοκρατικό Χτύπημα στις 9/11 17x24, σελ. 164, ISBN 978-618-80843-7-7

Αρχές Δεκεμβρίου του 2003 σε διήμερο συνέδριο στην Ουάσιγκτον αναγγέλθηκε το νέο δόγμα των ΗΠΑ για την κυριαρχία τους σ όλο τον πλανήτη. Σήμερα οι ΗΠΑ βρίσκονται σε φανερό είτε κρυφό πόλεμο με 120 χώρες, δηλ. το 60% των χωρών του κόσμου.

Οι συνέπειες των πολέμων αυτών εκτείνονται σ όλον τον πλανήτη. Η ραδιενεργή μόλυνση από τα Αμερικανικά όπλα στο Ιράκ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ 250.000 ΒΟΜΒΕΣ ΣΑΝ ΑΥΤΗ ΣΤΟ ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ. Η μόλυνση εκτείνεται και στην Ευρώπη.

Στο πρώτο μέρος του βιβλίου επιχειρείται σύντομη παρουσίαση του παρασκηνίου των

πολέμων αυτών.

Το Σεπτέμβριο του 2012 ο επικεφαλής του ανωτάτου δικαστηρίου της Ιταλίας, Fernando Imposimato, ζήτησε να ξεκινήσει ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ για τα τρομοκρατικά χτυπήματα στις 9/11, γιατί πλήθος γεγονότων απαξιώνουν την επίσημη θέση.

Το δεύτερο μέρος του βιβλίου αναφέρεται στα γεγονότα αυτά.

_______________________ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ [email protected]

Για την Kρίση στην Eπιστήμη, την Yγεία και την Oικονομία -...

Documents

Transcript of Για την Kρίση στην Eπιστήμη, την Yγεία και την Oικονομία -...