Η Helmsic γιορτάζει τα 50 χρόνια ζωής

50 χρόνια HelMSIC2 '08

Διπλό Τεύχος

Η HelMSIC γιορτάζει τα 50 χρόνια ζωής της και εμείς όντας τυχεροί να βιώ-σουμε αυτή την ευχάριστη συγκυρία δε θα μπορούσαμε παρά να τη μοιραστούμε μαζί σας μέσα από τις σελίδες του περιοδικού μας.

Ένα τεύχος, λοιπόν, αφιερωμένο σε 50 ολόκληρα χρόνια γεμάτα από νιάτα, ανησυχίες, δράσεις, όνειρα και πάνω από όλα δημιουργία σε όλα τα επίπεδα. Πενήντα Χρόνια που προσεγγίζονται μέσα από τη ματιά και τις εμπειρίες αν-θρώπων διαφορετικών και τοποθετούνται σε διαφορετικές χρονικές περιόδους ακολουθώντας τον ρου της ιστορίας. Δεν παύει, όμως, να παραμένει ένας ολο-ζώντανος φρέσκος οργανισμός που αλληλεπιδρά με τους νέους ανθρώπους, την επικαιρότητα αλλά και την κοινωνία στο σύνολό της.

Επιστρέφουμε στο παρόν προβληματιζόμενη για την παιδεία που λαμβά-νουμε, τη δυναμική των σπουδών, τις δυνατότητες που προσφέρονται στο πανεπιστημιακό πλαίσιο που μας περιβάλλει και συχνά δεν αναγνωρίζουμε την αξία τους κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν και ίσως αυτός να εί-ναι τελικά και ο ποιο χρήσιμος τρόπος ουσιαστικής μάθησης. Με τα μάτια, όμως, πάντα στραμμένα στο μέλλον αναγνωρίζοντας τους σκοπέλους στο δρόμο μας κατά την προσπάθειά μας να συμβαδίσει αρμονικά η ιατρική με την «ανθρώπινη» κατά την αναγεννησιακή έννοιά της φύση μας αλλά και έτοιμη να πρωτοπορήσουμε, να ανατρέψουμε την καθημερινότητα «αρπάζοντας τις ευκαιρίες».

Σε αυτό το ταξίδι του καθενός ελπίζουμε να σας συντροφεύουν ευ-χάριστα οι καθιερωμένες, αγαπημένες στήλες του περιοδικού, ενώ σας δίνουν το έναυσμα και την αμφιβολία που απαιτείται για τη συνέχεια, την αλλαγή και τη δημιουργία. Απλά είναι δικό σας… γευτείτε το!

Πολίδου Δέσποινα Αρχισυντάκτρια InterMEDICA

Αντιπρόεδρος Εσωτερικών Υποθέσεων 2007-2008 Φοιτήτρια Ιατρικής Α.Π.Θ.

Τα

υτό

τη

τα

έκ

δο

ση

ςE

dit

oria

l

InterMEDICAΠεριοδική έκδοση Φοιτητών Ιατρικής από τη HelMSICΕλληνική Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων και Ανταλλαγών Φοιτητών Ιατρικήςτεύχος 2, χρόνος η’ περίοδος β’

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΡΙΣΙΑΝΟΥ Α.Ε.

Υπεύθυνη Έκδοσης: Πολίδου ΔέσποιναΑντιπρόεδρος Εσωτερικών Υποθέσεων 2007-08Σε αυτό το τεύχος γράφουν οι: Δάβαρης Νίκος, Ζιουμπιλούδης Χρήστος, Καρανίκας Δημήτρης, Κιημέτογλου Δήμος, Λεμονάκη Μυρσίνη, Μαρτάκης Κυριάκος, Μπαμπαλής Βασίλης, Ξανθάκη Ιωάννα, Παπαδόπουλος Αλέξανδρος, Πολίδου Δέσποινα, Πολυχρονίδης Γιώργος, Σαμόγλου Ολυμπία, Σκαρλατούδη Μαρία, Στάθης Δημήτρης, Τζήκας Ευριπίδης, Χατζηαγοράκης Αλέξανδρος

Ιστοσελίδα: http://intermedica.helmsic.gr. – Δ/νση αλληλογραφίας ΤΘ 1611, ΤΚ 54006, Θεσσαλονίκη – e-mail: [email protected] – Διανομή Δωρεάν.

Ελληνική Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων και Ανταλλαγών Φοιτητών ΙατρικήςHellenic Medical Students’ International Committee

HelMSIC

Γενική Γραμματεία & Τοπική Επιτροπή Πανεπιστημίου Αθηνών: ΤΘ 14045, ΤΚ 11510, Αθήνα, τηλ./fax: +302107462033, email: [email protected], [email protected]Τοπική Επιτροπή Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης: ΤΘ 1611, ΤΚ 54006, Θεσ/νίκη, τηλ/fax: +302310999179, email: [email protected]Τοπική Επιτροπή Πανεπιστημίου Πατρών: ΤΘ 1201, ΤΚ 26110, Πάτρα, τηλ/fax: +302610996127, email: [email protected], [email protected] Τοπική Επιτροπή Πανεπιστημίου Κρήτης: ΤΘ 1393, ΤΚ 71409, Ηράκλειο, τηλ/fax: +302810394775, email: [email protected] Τοπική Επιτροπή Πανεπιστημίου Ιωαννίνων: Πανεπιστημιούπολη Δουρούτης, ΤΚ 45110, Ιωάννινα, τηλ/fax: +302651097713, email: [email protected], [email protected] Τοπική Επιτροπή Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης: ΤΘ 157, ΤΚ 68100, Αλεξ/πολη, email: [email protected] Τοπική Επιτροπή Πανεπιστημίου Θεσσαλίας: Παπακυριαζή 22, Ιατρική Σχολή, ΤΘ 1145, ΤΚ 41001, Λάρισα, email: [email protected]

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν αποκλειστικά τις απόψεις των συγγραφέων τους.

ÍÝá ôçò HelMSIC

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Editorial 02

Ρωτήστε το γιατρό! Νέα HelMSIC 03

60 Χρόνια WHO 04

HelMSIC: 50 Xρόνια πτήσεις σε ευρύτερους ορίζοντες 06

Ποιός χαίρεται όταν γίνεται 50; 08

Η χρυσή επέτειος της HelMSIC 09

H ζωή αρχίζει στα.. 50! 10

Διαρκής επιτροπή για την Ιατρική Εκπαίδευση...για τους φίλους SCOME 11

Core curriculum: σχεδιάζοντας ένα σύγχρονο πρόγραμμα σπουδών 12

World of health IT conference & exhibition 13

Από τη δευτεροβάθμια στην τριτοβάθμια εκπαίδευση 14

Επιλογή ειδικότητας 16

Residence Battle (Η μάχη των ειδικοτήτων) 17

50 χρόνια HelMSIC, 50 χρόνια HelMSIC Athens 18

Η του HelMSIC τότε! 19

Γνωρίζοντας μια Μ.Κ.Ο. - ΑΙΕSEC 20

Δράκουλας...θα σου πιεί το αίμα... 22

Οι κούκλες φτιάχνονται από πλαστικό 23

Γελοιογραφία Quino - Σημεία διανομής 24

InterMEDICA

03

InterMEDICA50 xñüíéá HelMSIC

γράφει ο: Δημοσθένης Κιημέτογλου

Αντιπρόεδρος Εξωτερικών Υποθέσεων 07-08 Επικεφαλής Αποστολής στην Κροατία

Φοιτητής Ιατρικής Α.Π.Θ. ÍÝá ôçò HelMSIC

Ρωτήστε το γιατρό!


Editorial 02

Ρωτήστε το γιατρό! Νέα HelMSIC 03

60 Χρόνια WHO 04

HelMSIC: 50 Xρόνια πτήσεις σε ευρύτερους ορίζοντες 06

Ποιός χαίρεται όταν γίνεται 50; 08

Η χρυσή επέτειος της HelMSIC 09

H ζωή αρχίζει στα.. 50! 10

Διαρκής επιτροπή για την Ιατρική Εκπαίδευση...για τους φίλους SCOME 11

Core curriculum: σχεδιάζοντας ένα σύγχρονο πρόγραμμα σπουδών 12

World of health IT conference & exhibition 13

Από τη δευτεροβάθμια στην τριτοβάθμια εκπαίδευση 14

Επιλογή ειδικότητας 16

Residence Battle (Η μάχη των ειδικοτήτων) 17

50 χρόνια HelMSIC, 50 χρόνια HelMSIC Athens 18

Η του HelMSIC τότε! 19

Γνωρίζοντας μια Μ.Κ.Ο. - ΑΙΕSEC 20

Δράκουλας...θα σου πιεί το αίμα... 22

Οι κούκλες φτιάχνονται από πλαστικό 23

Γελοιογραφία Quino - Σημεία διανομής 24

10-13 Απριλίου 2008, Βριούνιες Νήσοι (Brijuni Islands), Κροατία

Για πρώτη φορά στην Ιστορία η IFMSA και η EMSA (παγκόσμια και ευρωπαϊκή οργάνωση φοιτητών ιατρικής) αποφάσισαν να διοργα-νώσουν meeting από κοινού το 2008. Έτσι το EuRegMe (Meeting του ευρωπαϊκού τμήματος της IFMSA) και το NCM (Meeting των εθνικών υπευθύνων της EMSA) διοργανώθηκαν φέτος τις ίδιες ημερομηνίες στα μαγευτικά νησιά Brijuni, λίγα ναυτικά μίλια από την Ιταλία.

Η HelMSIC δεν μπορούσε παρά να δώσει για άλλη μια φορά το δυναμικό παρόν. Η αποστολή είχε 11 μέλη, σε κάθε βαθμίδα. Είχαμε τον παγκόσμιο υπεύθυνο για θέματα παγκόσμιας υγείας, αλλά και τους υπεύθυνους σε Ευρώπη και Κεντρική Ασία, για θέματα δημόσιας υγείας και για θέματα Ιατρικής εκ-παίδευσης, ένα μέλος του Διοικητικού συμβου-λίου της EMSA, και διάφορους πανελλήνιους υπεύθυνους, τοπικούς υπεύθυνους, αλλά και απλά μέλη.

Στο EuRegMe, και ειδικά στα sessions της Δημόσιας Υγείας (SCOPH) και σε αυτά της Ιατρικής Εκπαίδευσης (SCOME), η HelMSIC είχε πρωταγωνιστικό ρόλο.

Τα SCOPH sessions λοιπόν οργανώθηκαν και συντονίστηκαν εξ’ ολοκλήρου από 2 Έλ-ληνες και 1 Αυστριακό (τον SCOPH-Director

Κυριάκο Μαρτάκη, και τους SCOPH Regional Assistants Ολυμπία Σαμόγλου και Florian Sti-gler). Ομολογουμένως ήταν τα sessions με την μεγαλύτερη παρακολούθηση σε όλο το meet-ing. Κατά την διάρκεια των sessions, o Χρήστος Χρόνης (National Tobacco Officer) παρουσίασε τα αντικαπνιστικά σεμινάρια όπως διοργανώ-νονται στην Ελλάδα (πρωτοβουλία που ξεκί-νησε στην Θεσσαλονίκη) και οι συμμετέχοντες ενθουσιάστηκαν και ζητούσαν παραπάνω πληροφορίες. Επίσης συζητήθηκε το APYN, μία ευρωπαϊκή πλατφόρμα για την αντιμετώπιση του προβλήματος της υπερβολικής κατανάλω-σης αλκοόλ, όπου στην ιδρυτική συνάντηση συμμετείχαν επίσης οι 2 προαναφερθέντες Έλληνες, ως εκπρόσωποι της IFMSA και του Εθνικού Συμβουλίου Νεολαίας αντίστοιχα, αλλά και πολλά άλλα ενδιαφέροντα θέματα όπως η δωρεά οργάνων κ.ά.

Τα SCOME Sessions οργανώθηκαν και συντονίστηκαν από έναν Έλληνα και έναν Πολωνό (τους SCOME Regional Assistants Νίκο Δάβαρη και Blazej Trela). Παρουσιάστηκαν και συντονίστηκαν διάφορα ενδιαφέροντα θέματα όπως η διαδικασία της Μπολόνια και το πως επιδρά στην Ιατρική, τι γίνεται σε άλλες χώ-ρες σχετικά και ποια είναι η δραστηριότητα της IFMSA πάνω σε αυτό το θέμα, καθώς επίσης 5παρουσιάστηκαν προσεχή συνέδρια, workshop και summer school και άλλα μικρό-τερα θέματα.

Στο NCM το session για το EMS Council συντονίστηκε από την γραμματέα του EMS Council, Ιωάννα Μανιού, ενώ επίσης στις πα-ρουσιάσεις των χωρών, έγινε παρουσίαση των δράσεων της Ελλάδος για τους τελευταίους 6 μήνες από τον υπογράφοντα, η οποία έκανε αίσθηση και κέρδισε πολλά χειροκροτήματα!

Όσο αφορά την Κροατία είναι μία χώρα με φανταστικά τοπία. Ιδιαίτερα τα νησιά Bri-juni (ιδιοκτησία του Tito, επί των ημερών της κυριαρχίας του) είναι σαν μικροί παράδεισοι, αφού είναι πολύ μικρά (3 χμ διάμετρος) αλλά είναι γεμάτα πράσινο και επίσης υπάρχει και εθνικό πάρκο με διάφορα είδη ζώων, ενώ γενικότερα υπάρχει μία διάχυτη ηρεμία που σε κάνει να ξεχνάς την ένταση και τους απίστευτους ρυθμούς της καθημερινότητας στην σχολή.

Κλείνοντας, θέλω να πω πως ήταν ένα πολύ πετυχημένο meeting για την HelMSIC αφού για άλλη μια φορά βρισκόμασταν σε όλα σχεδόν τα sessions και σε κάποια από αυτά είχαμε ιδιαίτερα πρωταγωνιστικό ρόλο. Εκτός αυτού, γυρίσαμε πίσω με όρεξη, νέες ιδέες και feedback από άλλες χώρες, έτσι ώστε να γίνουν οι δράσεις μας ακόμα πιο ποιοτικές, αλλά επίσης να ξεκινήσουμε νέες ενδιαφέ-ρουσες δράσεις.

ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΩ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΥ-ΣΗΣ ΜΟΥ ΟΤΑΝ Η

ΜΥΤΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΠΟΥΚΩΜΕΝΗ;Η όσφρηση πάντα αποτελούσε υποτιμημένη αίσθηση. Σε σύγκριση με άλλα είδη, δεν αποτελούσε για τους ανθρώ-πους ποτέ αίσθηση απαραίτητη για την επιβίωση, με αποτέλε-σμα τη μικρή μόνο ανάπτυξη των οσφρητικών οργάνων κατά την εξέλιξη του είδους μας. Αντίθετα, η όραση και η ακοή θεωρούνταν πά-ντα οι πιο ουσιώδεις για τον άνθρω-πο αισθήσεις κι ακόμα και η αφή και η γεύση θεωρούνταν μερικές φορές πιο σημαντικές. Τι θα ήταν, ωστόσο, η γεύση χωρίς την όσφρηση; Στην πραγματικότητα, πολύ περιορισμένη…

Οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να αναγνωρίζουν μέχρι και δέκα χιλιάδες διαφο-ρετικές οσμές. Η γεύση από την πλευρά της περιορίζεται σε τέσσερις βασικές κατηγορί-ες: γλυκό, αλμυρό, πικρό και ξινό. Περίπου το 75% όσων θεωρούμε γεύση προέρχονται

γράφει ο: Τζήκας Ευριπίδης

Φοιτητής Ιατρικής A.Π.Θ.

Ερωτήσεις που θα θέλατε να κάνετε στο γιατρό αλλά δεν βρίσκατε το θάρρος.

από την αίσθηση της όσφρησης. Το φαγητό εκπέμπει μόρια τα οποία ο εγκέφαλός μας αναγνωρίζει μέσω της όσφρησης. Οπότε, δεν αποτελεί έκπληξη πως, όταν η μύτη σας είναι μπουκωμένη, υποφέρει και η

γεύση σας.ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΟ ΤΟ ΧΑΣΜΟΥΡΗΤΟ;Ακολουθούν μερικά πράγματα που πρέπει να είμαστε ευγνώμο-νες που δεν είναι μεταδοτικά:• Σιελόρροια• Αιμορραγία της μύτης• Φαγούρα• Αποπληξίες• Κλάσιμο

Υπάρχουν, ως εκ τούτου, δι-άφορες θεωρίες για το τι προκαλεί τα χα-σμουρητά και γιατί είναι μεταδοτικά. Αρχικά, πίστευαν πως οι άνθρωποι χασμουριόνταν για περισσότερη πρόσληψη οξυγόνου, αλλά αυτό φαίνεται πως δεν είναι σωστό.

Η πιο συνηθισμένη θεωρία είναι η συ-μπεριφοριστική. Σε ένα άρθρο που εξετάζει τα μεταδοτικά χασμουρητά, ο Δρ Στίβεν

Μ. Πλάτεκ κ.α. δηλώνουν: «Το μεταδοτικό χασμουρητό μπορεί να συνδεθεί μα εν-συναίσθητες όψεις της προέλευσης μιας διανοητικής κατάστασης, οι οποίες επη-ρεάζονται αρνητικά από την αύξηση των σχιζοτυπικών χαρακτηριστικών της προ-σωπικότητας, στον ίδιο βαθμό με άλλους στό-χους σχετικούς με την αυτεπεξεργασία».

Τι λένε; Εγώ πάντως χασμουριέμαι ήδη.

Αυτό που εννοούν είναι πως οι άνθρωποι μιμούνται ασυνείδητα τους άλλους όταν χα-σμουριούνται. Οι άν-θρωποι δεν είναι το μοναδικό είδος που χασμουριέται. Χασμουριούνται και πολλά ζώα, όπως γάτες, ψάρια και πουλιά -μεταξύ άλλων- αν και δεν ξέρουμε πώς είναι ένα ψάρι που χασμουριέται.

InterMEDICA

04

50 xñüíéá HelMSIC

60 Χρόνια WHOΑποστολή στην 61η Παγκόσμια

Συνέλευση Υγείας— 61st World Health Assembly

γράφει ο: Κυριάκος Μαρτάκης

IFMSA Director on Public Health 2007-2008 Πρόεδρος 2006-2007

Φοιτητής Ιατρικής Α.Π.Θ.

17 Μαΐου 2008. Κεντρικά Κτίρια του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας WHO. Η ατμόσφαιρα στην αίθουσα πανηγυρική με τις σημαίες από τις 200 και πλέον χώρες μέλη του μεγαλύ-τερου Οργα-νισμού για την υγεία διεθνώς να κυματίζουν επάνω από τα κεφάλια των 30 και πλέον χιλιά-δων συνέδρων. Η επέτειος των 60 χρόνων από την ίδρυση του WHO υπήρξε το μεγαλύ- τερο γεγονός για τη Δημόσια Υγεία στα τελευταία χρόνια και η HelMSIC δε θα μπορούσε παρά να βρίσκεται εκεί.

Πριν από 60 Χρόνια, ο WHO ιδρύ-θηκε σε έναν κόσμο όπου υφίστατο η απόλυτη ανάγκη αποκατάστασης των βασικών υπηρεσιών υγείας δι-εθνώς για την αποκατάσταση μιας Δημόσιας Υγείας βαριά τραυματι-σμένης από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Προτεραιότητα , λοιπόν, είχε η άμεση ανταπόκριση του WHO για τη διανομή φαρμάκων και εμβολί-ων, την πρόληψη νέων κρουσμάτων επιδημιών και την ανακούφιση των προσφύγων. Ταυτόχρονα, έχοντας πλήρη συνείδηση του ευρύτερου πολιτικά ρόλου του, ο WHO εστίασε στο συντονισμό της δημιουργίας των βασικών προϋποθέσεων και δομών που θα προσέφεραν στον κόσμο ένα βήμα διεθνούς επικοινωνίας και συνεργασίας για την υγεία και τον άνθρωπο.

Τα βήματα που έγιναν πολλά και αξίζει να αναφέρουμε κάποιες από τις ση- μαντικές στιγμές.

Το 1950 ξενικά μια γιγάντια προσπά-θεια για το αντι-φυματικό εμβο-λιασμό με BCG, που συμβάλει δραστικά στην πρόληψη και αντιμετώπιση της μάστιγας σ ε π ο λ λ έ ς γωνιές του κόσμου, ενώ

το ’55 και η ελονοσία μπαίνει στο στόχαστρο του WHO. Εί-κοσι χρόνια αργότερα, το 1974 εφαρ-μόζεται για πρώτη φορά το Διεθνές Σύστημα Εμβολιασμών, ισχύον ακόμη και σήμερα, με στόχο τη σωτηρία 2,5 εκατομμυρίων παιδιών ετησίως.

Η συμβολή στην καταπολέμηση του Διαβήτη, με τη συλλογή στοιχείων και πραγμάτωση αναφορών, από το 1965, η δημιουργία και προώθη-ση του καταλόγου των «Αναγκαίων Φαρμάκων» και η διευ- κ ό λ υ ν σ η της πρόσβασης σε αυτά τ ο 1977 καθώς και η εκρί-ζωση της ευλογιάς δύο χρόνια αργότερα απο-τελούν σημεία σταθ-μούς στα πρώτα 30 χρόνια του WHO, που σφραγίζονται με τη μέγ ιστη συνθήκη για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγεί-ας , το 1978, στη συνέλευση της

Άλμα Άτα.

Τα χρόνια που ακολουθούν η προ-σοχή θα στραφεί αναμφίβολα στη νεότερη μάστιγα του HIV/AIDS και στη φυματιώδη συλλοίμωξη, με την ίδρυση του UNAIDS και της STOP TB Partnership. Σήμερα βασικά ζη-τήματα που απαιτούν για τη λύση τους τη συμβολή του Παγκόσμιου Οργανισμού για την Υγείας είναι η βία, ενδοοικογενειακή, κοινωνική, οδική, η καταπολέμηση της βλαβε-ρής συνήθειας του καπνίσματος με τη HelMSIC να πρωτοστατεί στον αγώνα αυτό πετυχαίνοντας την ουσιαστική συμμετοχή των φοιτη-τών Ιατρικής Διεθνώς στο Διεθνές Πλαίσιο «Framework Convention Alliance» από την ίδρυσή του κιόλας, το 2003.

Φέτος το μεγάλο ζήτημα για την 61η Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας ήταν το Αλκοόλ και οι ανησυχητικές διαστά-σεις που έχει λάβει η κατανάλωσή του. Με πρωτοστάτη τη HelMSIC, ιδρυτικό μέλος του Ευρωπαϊκού Δι-κτύου Νέων για τις Πολιτικές Αλκοόλ, Alcohol Policy Youth Network (APYN), η Επιτροπή Δημόσιας Υγείας της IFMSA (IFMSA SCOPH) κατέθεσε το

παρακάτω διάβημα υποστηρί-ζοντας τη διακήρυξη

του WHO για τις στρατη-

γικές αντι-μετώπισης

του αλκοόλ, συνεισφέρο -

ντας ουσιαστι-κά στην υπερ-

ψήφισή της.

«The International

05


60 Χρόνια WHOΑποστολή στην 61η Παγκόσμια

Συνέλευση Υγείας— 61st World Health Assembly

Federation of Medical Students' Associations has 102 national member organizations in 95 countries and represents over one m i l l i o n m e d i c a l s t u d e n t s worldwide.

Young people’s health is seriously affected by alcohol related harm. That’s why we feel that it is an important health and social issue that has to be addressed. For youth it is the largest r i s k a n d mortality factor, since in some regions, about a quarter of all deaths among young males, and one tenth of deaths of young females are caused by the use of alcohol. It is also a significant factor contributing to violence and unprotected sex among young people. The youth is affected; alcohol is an important issue for us to tackle.

As a Federation of future health professionals we share the belief of the importance of establishing partnerships and networks of community agencies and nongovernmental organizations. Through such inter -d isc ip l inary networks youth NGOs can provide care and support for alcohol addicts and their environment, sensitize the public and especially empower the vulnerable groups, advocating against alcohol abuse and raising awareness of its harmful consequences.

Dur ing the last year within the Federa t ion w e h a v e scaled up to the exist ing n e e d , b y c o o p e r a t i n g internationally as a founding member of the Alcohol Pol icy Youth Network, f o c u s i n g o u r activities on “Youth a n d A l c o h o l ” and “The role of I n t e r n a t i o n a l NGOs”.

Unfortunately, today, 60 years after the foundation of the World Health Organization, the major problem of alcohol abuse and related harms is quite often neglected within the medical curricula. As medical students, we feel the importance of getting ski l led on deal ing with preventing, d iagnos ing and t r e a t i n g t h i s s e r i ou s pub l i c health problem.

During the 60th WHA, when the

resolution “Global Action on the Harmful Use of Alcohol” was not adopted, we were saddened with the lack of a positive outcome, thus we employ you to adopt this resolution, respond to the evident need and meet the needs of time.»

Το διάβημα αυτό χαιρετίστηκε τόσο από τον WHO, τ η ν Global Alcohol Pol icy Alliance, αλλά και από το σύνολο της διεθνούς κοι-νότητας και διαβάστη-κε από τον Διευθυντή Δημόσιας Υγείας της IFMSA στη Συνέλευ-ση της Β’ Επιτροπής Εργασιών της 61ης WHA.

Σήμερα, 60 χρό-νια μετά, ο βασι-κός στόχος είναι ο ίδιος. «Η κυριότε-ρη φροντίδα μας πρέπει πάντοτε να βρίσκεται πλάι στους ανήμπορους και αδύναμους πληθυσμούς. Αυτοί οι πληθυσμοί είναι συχνά κρυμμένοι, ζουν σε απομονωμένες, δυσπρόσιτες πε-ριοχές ή σε παραγκουπόλεις και η πολιτική τους φωνή είναι μικρή ή ανύπαρκτη» δηλώνει σήμερα η Γενική Διευθύντρια του WHO, Dr. Margharet Chan.

Σε προσωπική συζήτηση, η Dr. Chan μας μίλησε μέσα από την καρδιά της, τόσο για τη σημα-σία του WHO στον αγώνα για την Παγκόσμια Δημόσια Υγεία όσο και για τις προσωπικές

της προσπάθειες για ομόνοια των λαών γύρω από κάθε θέμα υγείας.

«Το να δουλεύεις για τη Δημόσια Υγεία είναι στις μέρες μας μαγικό, αλλά και δύσκολο» μας δήλωσε. «Η Πολιτική και η διπλωματία, τα

αντικρουόμενα συμφέροντα των κρατών μελών και η διεθνής γραφειοκρατία αποτελούν τροχοπέδη για την αποτελεσματι-κότητά μας. Όλα αυτά πρέπει να τα έχετε υπόψη αν θέλετε να συνεχίσετε κάνοντας επάγγελμα το μερά-κι σας για τη Δημό-σια Υγεία. Η IFMSA

σας δίνει ένα καλό εφαλτήριο. Η δική σας και

όχι η δική μας γενιά είναι αυτή που μπορεί να κάνει τη διαφορά. Δείτε, κρίνετε, αποφασίστε.»

Κυριάκος ΜαρτάκηςΔιευθυντής Δημόσιας Υγείας

2007/08I n t e r n a t i o n a l Federation of Medical Students’ Associations

Λεζάντες Φωτογραφι-ών:

1. Κυριάκος Μαρτάκης, Διευθυντής Δημόσιας Υγεί-ας της IFMSA2. Από αριστερά προς

τα δεξιά, Petra Kejla, IFMSA Professional Exchange Director,

Florian Stigler, IFMSA Europe Assistant on Public Health, Dr. Margharet Chan, WHO General Director, Eric Tam, IFMSA Liaison Officer on WHO, Κυ-ριάκος Μαρτάκης, IFMSA Director on Public Health.3. Κυριάκος Μαρτάκης, Διευ-θυντής Δημόσιας Υγείας της IFMSA, Διάβημα για τις Στρατηγικές Αντιμε-τώπισης του Αλκοόλ

06

InterMEDICA 50 xñüíéá HelMSIC

HelMSIC: 50 Χρόνια πτήσεις σε ευρύτερους ορίζοντες

γράφει ο:Βασίλης Μπαμπαλής

ΙατρόςLORA Τοπικής Αθήνας 2003-2004

Αντιπρόεδρος Εσωτερικών Υποθέσεων 2004-2005

Ελληνική Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων και Ανταλλαγών Φοιτητών Ιατρικής

Ένας τίτλος που, όπως την έχω ζήσει, λέει λίγα για μια από τις πιο δραστήριες ομάδες εθελοντών στον ελ-ληνικό χώρο τα τελευταία 50 χρόνια.

Διεθνών, επειδή η HelMSIC βρί-σκεται συνεχώς σε επαφή με τις αντί-στοιχες οργανώσεις σε πολλές δεκάδες άλλες χώρες. Κάτι το οποίο καταφέρνει μέσω της IFMSA (δηλ. της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας Οργανώσεων Φοιτη-τών Ιατρικής), η οποία αριθμεί ως μέλη της, αντίστοιχες οργανώσεις από 100 και πλέον χώρες.

Σχέσεων, επειδή η HelMSIC, ιδι-αίτερα στο εξωτερικό, διατηρεί ένα δίκτυο σχέσεων και επικοινωνιών, για να προωθεί τις δράσεις της.

Ανταλλαγών, επειδή αυτή αποτελεί την κύρια και πιο σημαντική δράση της επιτροπής αυτής. Η HelMSIC με κάθε διεξαγωγή ανταλ-λαγής χτίζει μια γέφυρα επικοινωνίας, ανάμεσα στην Ελλάδα και σε μια άλλη χώρα.

Φοιτητών Ιατρικής, επειδή η HelMSIC αποτε-λείται και τα προγράμματά της απευθύνονται κυρίως σε φοιτητές ιατρικής.

Δεν τελειώσαμε! H HelMSIC οργανώνει εδώ

και χρόνια προγράμματα και δράσεις, για την προώθηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, της ιατρικής εκπαίδευσης, της πρόληψης σε ποικίλους ιατρι-κούς τομείς και γενικά δράσεις, που αφορούν έναν πολύ ευρύ ορίζοντα θεμάτων.

Εδώ και πενήντα χρόνια η HelMSIC έχει ανοίξει τα πα-νιά της, αφουγκράζεται τους ανέμους της εκάστοτε εποχής και οργώνει πραγματικά τις 7 θάλασσες του κόσμου, με-ταφέροντας τα εμπορεύματα

των ιδεών, άφθονα, στα λιμάνια των ιατρικών σχολών της χώρας.

Σε θάλασ -σ ε ς ό μ ο ρ φ ε ς και δύσκολες, η HelMSIC έχει μάθει να πα -λεύε ι κα ι να συνεργάζεται . Και τελικά έτσι π ρ ο σ φ έ ρ ε ι άφθονες γέφυ-ρες επικοινωνί-ας, για να χρη-σιμοποιηθούν σε δημιουργικά προγράμματα. Γέφυρες που, για αυ-τόν το σκοπό, εκτείνονται τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό της Ελλάδος.

Και σε τελική ανάλυση διαθέτει σε ό σ ο υ ς το απο-ζητούν, ε ν ε ρ γ ά ή ασυ -ν ε ί δ η -τα, μια ό μ ο ρ -φη κα ι ε κ π α ι -δευτική π α ρ ά -κ α μ ψ η

στο μονοπάτι της ζωής τους.Ακόμη και για ομάδες ανθρώπων

που σκέφτονται να οργανώσουν κάτι το δημιουργικό και νέο, η HelMSIC συ-χνά παραχωρεί τα μέσα της και γίνεται δεκανίκι των δράσεων τους.

Απλά γιατί όλοι στη HelMSIC κά-πως έτσι ξεκινήσαμε. Θελήσαμε κάποια στιγμή να κάνουμε κάτι το παραπάνω, ζητήσαμε τη βοήθεια των παλαιότερων και αυτοί μας έδωσαν το μόχθο τους και τη γνώση τους να το πραγματοποι-ήσουμε. Σα να μας αφήνουν μια κλη-ρονομιά, των τόσων χρόνων HelMSIC, η οποία δε ανήκει σε κάποιον συγκε-κριμένο. Αλλά την οποία έχουμε τη δυνατότητα να την αξιοποιήσουμε, να

μάθουμε από αυτήν και στη συνέχεια να την περάσουμε στους επόμενους.

Και κατά το χρο-νικό διάστημα που εγώ γνώρισα τη HelMSIC, όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα κλίμα ευχάριστης διάθεσης, μακριά από σκοπιμότητες και άσχημες διενέ-ξεις.

Όσον αφορά την εμπειρία μου από τη HelMSIC δεν θα ξεχάσω ποτέ τις πρώτες φορές στο γραφείο της HelMSIC. Δεν θα ξεχάσω τα παλιά μέλη, που μου έδωσαν σημασία και φρόντισαν να με κάνουν να καταλάβω τί συμβαίνει. Ακόμη θυμάμαι το ήσυχο κλίμα, μακριά από θεατρινισμούς και κινήσεις εντυπωσιασμού.

Δεν θα ξεχάσω τις πρώτες ενημερω-τικές αφίσες Α3, που βγάλαμε σχετικά με την παγκόσμια συχνότητα των σε-ξουαλικώς μεταδιδομένων νοσημάτων, στους τοίχους του Αναγνωστηρίου και της Βιβλιοθήκης, και φυσικά τη χαρά μου όταν έβλεπα να τις διαβάζουν.

Δεν θα ξεχάσω, όλες τις παγκό-σμιες μέρες κατά του ΑIDS, τη σκληρή

07


δουλειά, για να μαζευτούν προφυλα-κτικά και ενημερωτικά φυλλάδια, τα μπλουζάκια, τα βιντεάκια και μετά τη διανομή τους και την επαφή με τα παιδιά στα περισσότερα πανεπιστήμια της Αθήνας. Δεν θα ξεχάσω ακόμη, τις διαδρομές “αλά Φιλέας Φογκ” στα ΚΤΕΛ και στο λιμάνι, για να στείλουμε αυτό το υλικό ανά την Ελλάδα.

Δεν θα ξεχάσω τους φοιτητές που ήρθαν από Αφρική και Ευρώπη στις κλινικές και στα εργαστήριά μας, για να εκπαιδευτούν σε ζητήματα ΑΙDS και αναπαραγωγικής υγείας, καθώς και την εμπειρία από τα πάμπολλα οργανωτικά ζητήματα που έπρεπε να ολοκληρωθούν.

Για το αστείο του πράγματος, δε θα ξεχάσω όταν οι φιλοξενούμενοι κατέ-βηκαν από το αστικό λεωφορείο, ενώ εγώ πάλευα με το λουρί της τσάντας μου, που είχε πιαστεί στο κάθισμα(!). Αυτοί πρέπει να σοκαρίστηκαν που έμειναν μόνοι, ενώ εγώ κατέβηκα ανα-γκαστικά στην επόμενη στάση(!) και πήγα να τους βρω.

Και φυσικά δεν θα ξεχάσω το πε-ριοδικό. Τις κατά πρόσωπο και τις ηλεκτρονικές συναντήσεις που συμμε-τείχα για την οργάνωσή του. Εκεί, σε μια ελεύθερη πλατφόρμα, ένιωσα την αξία της σύνθεσης απόψεων και τη χαρά της συζήτησης περί οργανωτικών θεμάτων, όσο πουθενά αλλού. Δεν θα ξεχάσω τα εξώφυλλα των περιοδικών, ούτε και τις ενδιαφέρουσες πρώτες επαφές και τις συζητήσεις με το προ-σωπικό του εκδοτικού οίκου.

Συνήθως μεγάλο μέρος της εμπειρί-ας της HelMSIC, ακόμη και για κάποιον που δεν ασχολήθηκε πολύ ενεργά με την οργάνωση τους, όπως εγώ, απο-τελούν οι ανταλλαγές.

Καταρχήν θυμάμαι τους πολλούς ξένους που καλωσόρισα στο Σύνταγμα, αν και δεν είχα δει ποτέ μου φωτογρα-φία τους, από δική μου παράλειψη, και τις συζητήσεις μαζί τους μέχρι να τους οδηγήσω στο ξενοδοχείο.

Για παράδειγμα θυμάμαι τη Γαλλίδα να μένει έκπληκτη που ξέρω για τον ποδηλατικό γύρο Γαλλίας(!). Ακόμη θυμάμαι την στιγμή που είπα να μην περάσω το άδειο δρόμο απέναντι με κόκκινο, για να μην κάνω κακή εντύπωση στο Β ρ α ζ ι λ ι ά ν ο , π ο υ π ε ρ π α -τάγαμε μαζί . Τότε αυτός μου είπε: ¨Γιατί δεν περνάμε; ¨ Η συνέχεια είναι ακατάλληλη για νομοταγείς πο-

λίτες!Θυμάμαι σαν χθες την εκ-

δρομή στο Ναύπλιο. Εκεί τρα-γουδήσαμε με τις κιθάρες μας, κατά τη επιστροφή, στο λεω-φορείο, τραγούδια κάθε λογής από κάθε χώρα των φιλοξενού-μενων μας. Και εκείνο το βράδυ θυμάμαι τους ξένους μας να τραγουδάνε εν χορώ και μετά μανίας το «Είμαι καλά», του Ησαία Ματιάμπα. Πληροφο-ριακά ήξεραν πιο πολλά λόγια απ’ότι εγώ..

Ακόμη θυμάμαι το βράδυ που εγώ, ο Ορέστης, η Καναδέζα και ο Αιγύπτιος φάγαμε στην ταβέρνα Χαγιά-τι και γελάσαμε με την ψυχή μας.

Από εκείνο το μήνα δε θα ξεχάσω τις συζητήσεις περί ανέμων και υδάτων με την Helen και το ινδιάνικο φυλαχτό, που μου έδωσε, και έκτοτε είναι πάνω στη βιβλιοθήκη μου.

Επιπρόσθετα, στα πλαίσια της HelMSIC, συμβαίνουν πολλές συναντή-σεις. Όπως τα Διοικητικά Συμβούλια και τις Γενικές Συνελεύσεις, τα οποία

για μένα, εκτός από το δημιουργικό κομμάτι, τα έβλεπα σα μια γιορτή, μια και έβλεπα ξανά τους φίλους μου από τις υπόλοιπες τοπικές επιτροπές της HelMSIC.

Αλλά και η Παγκόσμια Συνάντηση της IFMSA , ήταν μια πολύ δυνατή εμπειρία. Κυρίως για την ευκολία με την οποία μπορούσες να μιλήσεις πολύ οικεία με ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Θα μου μείνουν εντυπωμένοι οι Ινδονήσιοι και το ¨μεσογειακότα-το¨ τους ταπεραμέντο. Και κυρίως η

επιτροπή που παρα-κολούθησα για το AIDS και την αναπαραγωγική υγεία, με τις εξαιρετικές συζητήσεις και προτά-σεις. Και όχι μόνο.

Δεν θα ξεχάσω τις συνελεύσεις κάθε Πα-ρασκευή, που ένιωθα σχεδόν σα να πηγαίνω στο σπίτι μου.

Και κυρίως δε θα ξε-

χάσω τους πολλούς ανθρώπους που γνώρισα, που έγιναν φίλοι μου, και που συχνά πυκνά τους θαύμασα να κατορθώνουν δυνατά και δημιουργικά πράγματα.

Σίγουρα έχω αφιερώσει αρκετό χρόνο για τη HelMSIC και τις δραστηρι-ότητες της. Και σίγουρα έχω αφιερώσει κάποια χρήματα, για να παρευρεθώ π.χ. στις συναντήσεις της.

Σίγουρα όμως οι δραστηριότητες στη HelMSIC μου προσέφεραν εμπει-ρίες, που με έκαναν πιο ευτυχισμένο, πιο δυνατό, πιο καταρτισμένο πάνω σε πολλά θέματα και πιο σίγουρο για τον εαυτό μου.

Και εδώ και 50 χρόνια, η HelMSIC κάνει ακριβώς ετούτο: Παντρεύει τις ανάγκες της κοινωνίας με τη δημιουρ-γικότητα μας, την ευχαρίστησή μας και απογειώνει την ανάγκη και τις δυνατότητες που έχουμε εμείς οι ίδιοι, να είμαστε ενεργοί , ώστε να ολοκληρω-θούμε ως πολίτες και ως ιατροί.

Χρόνια πολλά σε όλα τα μέλη που έφεραν τη HelMSIC τόσο μακριά! Χρό-νια πολλά HelMSIC για τα 50 χρόνια!

Ποιός χαίρεται όταν γίνεται 50;γράφει ο:

Γιώργος ΠολυχρονίδηςΠρόεδρος 2007-2008

Φοιτητής Ιατρικής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

08


Ποιά είναι η πραγματική αξία ενός εορτασμού για την επέτειο των 50 χρόνων από την ίδρυση της HelMSIC;

“Nobody can go back and start a new beginning, but anyone can start today and make a new ending.”

M.Robinson

"Are there memories left that are safe from the clutches of phony anniversaries?" - W. J. Wetherby

Για καθέναν από εμάς η HelMSIC είχε κι έχει άλλοτε άλλο νόημα, χαρακτήρα και ρόλο στη ζωή μας. Όλοι όμως έχουμε ένα κοινό: το χρόνο μας που αποτελεί κομμάτι του χρόνου της HelMSIC.. Tο πέρασμά του τελικά είναι που θα μας “χωρίσει” απ’ αυτή, εμείς αλλάζουμε δρόμους, εκεί-νη παραμένει..Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, μας δίνει τη δυνατότητα να ξεκινάμε νέες πρωτοβουλίες και να ολοκληρώνουμε παλιότερες γιατί “ένα άτομο δεν έχει το χρόνο να τα προλάβει όλα, μια οργάνωση όμως έχει” όπως τέλειωνε μια πρόσκληση για ένα project.

Η πορεία στο χρόνο είναι αμεί-λικτη , ενσωματωνόμαστε και απο-χωρούμε χωρίς να την αγγίζουμε, αυτή είναι όμως η μόνη πλευρά της HelMSIC που μένει έτσι..Στην πορεία αυτή η πείρα μεγαλώνει, τα επιτεύγματα συσσωρεύονται(ή και χάνονται),τα πρόσωπα αλλάζουν και φτάνουμε 50 χρόνια μετά από το καλοκαίρι του 1958 να ζούμε αυτά τα “γενέθλια”. Αυτή είναι, όμως, απλά η ευκαιρία για ένα μεγάλο Party για

τη χρυσή επέτειο; Όπως και όλα τα άλλα είναι θέμα οπτικής.. Σίγουρα έχει μεγάλη αξία να συναντηθούμε όλοι μας με κάποια μορφή αλλά γιατί; Το αποτύπωμα όλων μας είναι κάπου μέσα στο σώμα της οργάνωσης, κι αν δεν είναι ας πούμε ότι είναι η εξέλιξη της φύσης που το αφαίρεσε.

Ένας εορτασμός έχει αξία όταν αφήνει πίσω κάτι καινούριο χωρίς να μένει στην αναπόληση των πα-λιών στιγμών, μεγαλείων και την ωραιοποίηση των λαθών. Και μια από αυτές τις ευκαιρίες αυτή για

τη HelMSIC ίσως είναι φέτος, που “κλείνει” τα πενήντα.. Ίσως μια μικρή “midlife crisis” να είναι πιο χρήσιμη από μια τούρτα με πολλά κεράκια. Είναι ανάγκη να σταματήσουμε και να σκεφτούμε ή απλά να ψηλαφήσουμε τις αδυναμίες μας πέρα από τα στενά όρια του μικροπρό-θεσμου προ -γραμματισμού για τις θητείες ή ακόμη γ ια τη συνολ ική μας συμμετο-χή. Αυτό είναι τώρα πιο επι-

τακτικό αλλά και πιο έυκολο από ποτέ. Επιτακτικό γιατί 50 χρόνια πάντα βαραίνουν περισσότερο, αλλά και ευκολότερο γιατί έχουμε δίπλα μας έστω και για λίγες στιγμές αν-θρώπους που έδρασαν υπό άλλες συνθήκες στο σώμα στο οποίο δρού-με εμείς τώρα. Κάθε δράση του 2008 είναι αφιερωμένη στα περασμένα 50 χρόνια και μαζί μια ευκαιρία να αλλη-λεπιδράσουμε με νέα και παλιά μέλη πάνω στους στόχους, τους λόγους και τα προβλήματα τώρα αλλά και τότε... Από καθηγητές παιδιατρικής

στο Teddy Bear Hospital και Δημοτικούς Συμβουλους που ήταν Nationals στη WAD μέχρι παλιούς NORP σε χειρουργεία με ανταλλασσόμενους, η ευκαι-ρία είναι δική μας. Συζήτηση, κριτική, προτάσεις και πάνω απ’ όλα επαφή.. Αυτά τα γε-νέθλια μπορούν να είναι μια ευκαιρία για να επαναπροσ-διορίσουμε τους στόχους και τις ανάγκες μας... και μετά να σβήσουμε τα κεράκια όλοι μαζί πιο κερδισμένοι..πού αλ-λού στη Γενική Συνέλευση του Νοέμβρη του 2008! Σας περι-μένουμε όλους!

Η ομάδα για τον εορτασμό των 50 χρόνων είναι αρμόδια για τη συλλο-γή υλικού και ιδεών για το “μεγάλο πάρτυ” και όχι μόνο..“συναντιέται” στο yahoogroup της και μπορείτε

να γίνετε μέλη στο 50xronia-s u b s c r i b e @yahoogroups.com.

09


Η Ελληνική Επιτρο-πή Διεθνών Σχέ-σεων και Ανταλ-λαγών Φοιτητών Ιατρικής διανύει φέτος τον πεντη-κοστό χρόνο ζωής της και έσβησε τα κεράκια της μαζί μας σε μια συγκι-νητική τελετή δι-ανθισμένη από μνήμες και ολοζώντανες, ανάγλυφα χαραγμένες διηγήσεις.

Παρασκευή 7 Νοέμβρη 2008, ώρα 6:30 μμ. Το πλάνο μεταφέρεται στα στενοσόκακα της Πλάκας στο κτίριο του «Παλιού Πανεπιστημίου», που στέγασε το πρώτο Πανεπιστήμιο του ανεξάρτη-του Ελληνικού κράτους, έναν χώρο που αναβλύζει ιστορία και σηματοδοτεί την έναρξη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ίσως το πιο κατάλληλο μέρος για μια βραδιά από όπου αναδύονται φιγούρες και σχηματίζονται εικόνες, περιστατικά ανάμεσα σε φοιτητικές παρέες με όνειρα και αναζητήσεις πέρα από τα όρια της Ιατρικής σχολής.

Ξεκινούμε από τι άλλο άλλωστε παρά με την πρώτη σπίθα που έδωσε ζωή σε αυτή την οργάνωση και ανατρέχοντας στο παρελθόν από το Μάρτιο του 1958 παρατηρούμε πως μεταβάλλονται μόνο τα πρόσωπα αλλά όχι οι εκφράσεις, τα βλέμματα και τα συναισθήματα. Οι ονομασίες, οι επιτροπές, οι πε-ριστάσεις τοποθε-τημένες μέσα αλλά και παράλληλα με την ιστορική στιγμή μπορεί να άλλαξαν, όμως, το πνεύμα, η ιδεολογία, η κριτική σκέψη παραμένουν σταθερές αξ ίες . Μοιάζει περίεργο το αίσθημα που αποκτά κανείς πα-ρακολουθώντας τις διηγήσεις των φοι-τητών της HelMSIC, τότε GreMSIC, του ’62, του ’77, του ’85, του ’90, του ’98 και τόσων άλ-λων. Είναι τέτοια η ομοιότητα μεταξύ αυτών και όσων ζούμε

Η χρυσή επέτειος της HelMSIC

κατά την ενασχό-λησή μας με την HelMSIC ώστε να μπορεί με βεβαιό-τητα να ε ι π ω -θεί πως α π ο τ ε -λε ί μ ια μ ο ρ φ ή “ d é j à

vu”. Συνάμα είναι τόσο όμορφο και ελπιδοφόρο να συνειδητο-ποιείς πως, όταν και το δικό σου νήμα μέσα στην επιτροπή ξετυλιχτεί και οδεύσει προς την άκρη του, θα αποπλεύσεις έχοντας στις βαλίτσες σου όχι μόνο πολύτιμες εμπειρίες, γνώσεις, γόνιμους διαλόγους και διαφωνίες, αλλά πάνω από όλα φίλους.

Αναγιγνώσκοντας άρθρο σε εφημερίδα της εποχής του ’62, σχετικά με τη διοργάνωση του 30ου Συνεδρίου της Διεθνούς Ομοσπονδίας Φοιτητών Ιατρι-κής – IFMSA, που διεξάχθηκε στη χώρα μας στα πρώτα βήματα της GreMSIC, δεν μπορώ να μη σημειώσω τις διαχρο-νικές ανάγκες που απεικονίζονται, με αποτέλεσμα 46 χρόνια αργότερα να εί-ναι τόσο επίκαιρες αντικατοπτρίζοντας

τη σύγχρονη εποχή. Παραθέτω αποσπά-σματα: «Η Ελληνική Αντιπροσωπεία κα-τέθεσε μια σειρά από αξιόλογες προτάσεις που εκτιμήθηκαν και πολλές έγιναν αποφάσεις. Μια από αυτές είναι η εξασφάλιση των προϋπο -θέσεων για την αναγνώριση ισο-τιμίας στα πτυ-χία και τις πα-νεπιστημιακές διακρίσεις όλων των Ιατρικών Σχο-λών.», «…, τόνισε ότι ο χαρακτήρας των ανταλλαγών θα πρέ-πει να είναι ακόμα

περισσότερο μορφωτικός και λιγώτερο

τουριστικός.» αλλά και «… θα φύγη λοι-πόν ο Έλληνας τελειόφοιτος για την κλι-νική του εξωτερικού, θα εγκαθίσταται, θα ασκήται, θα μαθαίνη τόσα και τόσα και

θα επιστρέ-φ η . Τ ι θ α γίνη όμως με τη σεβαστή γραμματεία της Σχολής μας; Θα ανα-γνωρίση…». Θα αποφύ-γω την επα-νάληψη θεω-ρώντας αυ-τονόητη την αναλογία με τα ισχύοντα σήμερα και θα αναφέρω μόνο πως η ισοτιμία των πτυχίων και η αναγνώρι-ση της πρα-κτικής άσκη-

σης στο εξωτερικό εκτός των πλαισίων του προγράμματος ERASMUS, όπου αυτό υφίσταται, αποτελούν καθοριστικές συ-νισταμένες και το 2008.

Καταλήγοντας, ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους μας τίμησαν με την πα-ρουσία τους στην εκδήλωση των 50 ετών αλλά και μας θύμισαν πως η ενασχόληση αυτή έχει αξιόλογα, απτά αποτελέσματα και το κυριότερο πως είναι εδώ για μας

όσα χρόνια και αν έχουν περάσει. Κλείνω με μια ευχή μέσα από τα βάθη της καρ-διάς μου, να βρεθούμε όλοι εκεί με την ίδια θέρμη και αγάπη για να γιορτάσουμε όχι μισό αλλά έναν ολόκληρο αιώνα ζωής για τη HelMSIC..!

γράφει η:Πολίδου Δέσποινα

Αντιπρόεδρος Εσωτερικών Υποθέσεων 2007-2008Φοιτήτρια Ιατρικής Α.Π.Θ.

InterMEDICA

10


Η ζωή αρχίζει στα...πενήντα!γράφει o:

Τζήκας Ευριπίδης, Φοιτητής Ιατρικής Α.Π.Θ.

Μερικές φορές αναρωτιέμαι τι κάνει τους ανθρώπους τόσο ρο-μαντικούς με τις επετείους. Το πενήντα είναι απλώς ένα νούμε-ρο, αποκύημα της ανάγκης του ανθρώπου να μετράει. Σε τι υπε-ρέχει του δώδεκα, του εικοσιπέ-ντε ή του σαράντα δύο; Όμως η απάντηση ίσως να μην είναι τόσο δύσκολη τελικά. Η επέτειος είναι μια αφορμή. Ένα πάρτυ και μια τούρτα είναι βέβαια πάντα ικανά κίνητρα! Αλλά είναι και οι εικόνες που κουβαλάει το παρελθόν, η αφορμή να ρίξουμε μια ματιά στα βήματα που έκαναν οι προηγού-μενοι και από τα οποία ξεκινή-σαμε εμείς. Για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί,

φορά η νεολαία αυτά τα πενήντα χρόνια, ήταν πάντα οι ίδιες δια-χρονικές αξίες και οι ίδιες ανάγκες αυτές που αποτελούσαν την κι-νητήριο δύναμη και ωθούσαν την οργάνωση μπροστά.

Είναι μέρος του ορισμού του κλασσικού και του διαχρονικού η αντοχή στο χρόνο. Και είναι προϋπόθεση της αντοχής στο χρόνο μιας εθελοντικής οργάνω-σης η προσπάθεια, το μεράκι και το πείσμα των μελών της. Ακόμα πιο πολύ, το όραμά τους. Τα όνει-ρα ενός μικρού μαθητευόμενου γιατρουδάκου που θέλει να βρο-ντοφωνάξει “Είμαι κι εγώ εδώ!”, που βλέπει τον κόσμο γύρω του και συγχύζεται και θέλει να κάνει

ανοίξουν ένα καινούριο μονοπάτι μαζί με την τρέλα του ανθρώπου που θέλει να ζήσει. Και πότε άλλαξε ο ρους της ιστορίας από απολύτως λογικό άνθρωπο;

Η ιστορία μιας πενηντάχρονης νέας είναι, λοιπόν, η ιστορία της HelMSIC. Μια ιστορία γεμάτη με δυσκολίες και καλές στιγμές, λάθη και επιτυχίες, απογοητεύσεις και χαρές, ό,τι ακριβώς γεμίζει τη ζωή ενός ανθρώπου. Και σε ποιον δε γεννάται η αίσθηση ότι αυτή είναι απλώς η αρχή; Όσο θα υπάρχουν νέοι άνθρωποι με διάθεση και θέ-ληση να πετύχουν ένα καλύτερο κόσμο, θα υπάρχει και η HelMSIC για να εμπλουτίζει με εικόνες και εμπειρίες τις ζωές τους.

όπως συνηθίζουν να λένε… οι πα-λιοί. Και έπειτα το παρελθόν και η ιστορία πάντα διδάσκουν και μην ακούτε τις κοινοτυπίες όσων ισχυρίζονται το αντίθετο.

Πενήντα κεράκια φύ-σηξε, λοιπόν, η άλλοτε μικρή μας οργάνωση. Η HelMSIC, που πριν από πολύ καιρό έκανε δειλά δειλά τα πρώτα της βήμα-τα, πρόλαβε σε πενήντα χρόνια να γεμίσει τις απο-σκευές της με εμπειρίες και συναισθήματα, που η ανάμνησή τους ακόμα κάνει πολλές καρδιές να χτυπούν γρηγορότερα. Και παρά το μισό αιώνα ζωής της, ρυτίδες δεν ασχημαί-νουν το πρόσωπό της, επειδή κάθε φορά την έτρεφαν η καρδιά και το μυαλό νέων αν-θρώπων. Και καθώς η κοινωνία προχωρούσε και στη HelMSIC αντικατοπτρίζονταν αναπόφευ-κτα οι φάσεις που περνούσε κάθε

κάτι, να αφήσει και αυτός το στίγ-μα του. Άλλωστε η HelMSIC, ως επιτροπή ανταλλαγών φοιτητών ιατρικής, βρίσκεται στην τομή δύο αιώνιων αναγκών του ανθρώπου. Της ανάγκης για αντιμετώπιση

των φυσικών κινδύνων που απει-λούν την υγεία και τη ζωή του και της ανάγκης να γνωρίσει τον κόσμο γύρω του. Αυτές οι ανά-γκες ωθούσαν πριν από πενήντα καλοκαίρια μερικούς φοιτητές να

Τα καύσιμα μπήκαν, ο οδηγός ετοιμάζει τη μηχανή, ο σταθ-μάρχης κάνει σινιάλο και η σφυ-ρίχτρα ακούγεται… και κάπως έτσι ξεκίνησε ένα τρένο πριν πενήντα χρόνια το ταξίδι του.

Σε αυτά τα πενήντα χρόνια, πολλοί άνθρω-ποι κατέβηκαν από το τρένο, άλλοι ανέβηκαν, κάποιοι περιμένουν με νοσταλγία για αυτά που πέρασαν την αποβίβασή τους και ένας που μό-λις επιβιβάστηκε γεμίζει μερικές σειρές χαρτί. Ο προορισμός, ωστόσο, του τρένου παραμένει ο ίδιος. Άλλωστε, όπως είπε και ένας μεγάλος ποιητής μας, ίσως το

ταξίδι να έχει μεγαλύτερη αξία από τον προορισμό…

InterMEDICA

11


Διαρκής επιτροπή για την ιατρική εκπαίδευση...

για τους φίλους SCOMEγράφει η:

Μυρσίνη Λεμονάκη, ΝΟΜΕ HelMSIC 2007-2008Φοιτήτρια Ιατρικής Α.Π.Θ.

Αν προσπαθήσει κάποιος να δώσει ένα γενικό ορισμό για την έννοια της Ιατρικής Εκπαίδευσης, θα έλεγε ότι περιλαμβάνει όλες εκείνες τις ενέργειες που πράττουν καθηγητές ιατρικής, φοιτητές ιατρικής αλλά και όλοι εκείνοι οι άνθρωποι οι οποίοι συμβάλλουν διαδραματίζοντας κά-ποιο ενεργό ρόλο κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης των φοιτητών με τελικό σκοπό να μεταμορφωθεί ο μαθητής λυκείου σε ιατρό.

Ιατρική Εκπαίδευση (άνω τελεία), μια έννοια που πα-ραδόξως αφήνει αδιάφορους τους περισσότερους φοιτητές ιατρικής, πιθανώς επειδή δεν μπορούν να αντιληφθούν τις διαστάσεις της και τον αντί-κτυπο που αυτή έχει στους ίδιους αλλά και στη διαμόρφω-ση της υπόλοιπης ζωής τους μέσα από την άσκηση του επαγγέλματος του ιατρού.

Πιθανόν πιστεύουν ότι είναι ένα πεδίο, όπου λόγο έχουν μόνο οι παρατάξεις και ο Σύλλογος Φοιτητών Ιατρικής και ότι ο καθένας μας δεν έχει τη δυνατότητα να ασχοληθεί και να προτείνει αλλαγές που θα βοη-θήσει την ιατρική σχολή να εκσυγχρο-νιστεί και να αναβαθμιστεί. Ίσως οι περισσότεροι θεωρούν ότι δεν έχουν χρόνο “για χάσιμο” καθώς έχουν ήδη πολλές ώρες εκπαίδευσης και μελέ-της. Πράγμα, όμως, που όποιος το καλοσκεφτεί θα δει ότι είναι σχήμα οξύμωρο καθώς αν οι ίδιοι ενδιαφερ-θούμε για την εκπαίδευση μας θα μπορέσουμε να την προσαρμόσουμε στις δικές μας ανάγκες και το δικό μας όραμα. Οι περισσότεροι, όμως, έχου-με την πεποίθηση ότι καμία αλλαγή δεν πρόκειται να γίνει το οποίο είναι πέρα για πέρα λανθασμένο.

Είναι απίστευτο πόσα παράπονα και ταυτόχρονα πόσες λύσεις για

τα προβλήματα αυτά που αφορούν στην εκπαίδευση στις ιατρικές σχολές μπορείς να ακούσεις από όλους τους εμπλεκόμενους- φοιτητές, καθηγη-τές υψηλής και χαμηλής βαθμίδας, ασθενείς- σε διαδρόμους και κυλικεία. Όμως σχεδόν όλη αυτή η μαγιά πη-γαίνει στο καλάθι των αχρήστων. Γιατί όλοι-ή σχεδόν όλοι- συμφωνούμε ότι υπάρχει πρόβλημα με την εκπαίδευση μας στην πορεία να γίνουμε γιατροί, αλλά δεν καθόμαστε σοβαρά και λογι-

κά να καταγράψουμε τα προβλήματα και να προτείνουμε βιώσιμες λύσεις. Έχοντας στη φαρέτρα μας ακόμη τη γνώση και εμπειρία, φοιτητών και κα-θηγητών ιατρικής από πανεπιστήμια άλλων χωρών που έχουν προχωρήσει πριν από εμάς σε αλλαγές που οδη-γούν στον εκσυγχρονισμό, μπορούμε να πετύχουμε ότι πραγματικά εμείς προσδοκούμε από τις σπουδές μας, τίποτε λιγότερο.

Αν προσπαθήσουμε να δούμε πίσω από τις λέξεις, η Ιατρική Εκπαίδευση είναι μία έννοια που περιλαμβάνει πολλούς τομείς όπως: προγράμματα σπουδών, συγγράμματα, εκπαιδευτι-κές μέθοδοι, αξιολόγηση των φοιτη-τών, αξιολόγηση της εκπαιδευτικής

διαδικασίας, διασφάλιση ποιότητας σπουδών, κινητικότητα των φοιτη-τών μεταξύ των πανεπιστημίων. Φαινομενικά, οι έννοιες αυτές είναι άγνωστες για την πλειοψηφία των φοιτητών ιατρικής, όμως με μια πιο ενδελεχή ματιά θα δούμε ότι σε όλα αυτά τα θέματα είμαστε οι άμεσα ενδιαφερόμενοι!!!!

H HelMSIC, για όσους δεν τη γνωρίζουν, είναι μια μη κυβερνητι-κή οργάνωση φοιτητών ιατρικής, η

οποία εκπροσωπεί τους Έλ-ληνες φοιτητές ιατρικής στην Παγκόσμια και Ευρωπαϊκή Ένωση φοιτητών Ιατρικής και απαρτίζεται από εφτά διαρκείς επιτροπές. Μία από αυτές είναι και η επιτροπή για την Ιατρική Εκπαίδευση.

Στον Ελλαδικό χώρο τα τελευταία χρόνια έχουμε ασχοληθεί ιδιαίτερα με τα προγράμματα σπουδών προ-σπαθώντας να γνωστοποιή-σουμε την άποψη των ευρω-παίων φοιτητών ιατρικής για τον ευρωπαϊκό πυρήνα προ-γράμματος σπουδών. Επίσης έχουμε ενδιαφερθεί για την

άποψη των φοιτητών ιατρικής για την αξιολόγηση τους κατά τη διάρκεια των σπουδών τους. Ακόμη μελετούμε την επίδραση των ιατρικών σπουδών στην υγεία του φοιτητή και προσπα-θούμε να τοποθετήσουμε σε νέα βάση την εκπαίδευση των φοιτητών σε θέματα ιατρικής ηθικής.

Αν σας κεντρίσαμε λοιπόν το ενδι-αφέρον περάστε από το γραφείο της HelMSIC στη σχολής σας και ζητήστε να ενημερωθείτε για τις δραστηριότη-τες της Ιατρικής εκπαίδευσης από τον τοπικό υπεύθυνο για θέματα ιατρικής εκπαίδευσης.

Κάνε τη διαφορά….. έλα στη SCOME!!!

InterMEDICA

γράφει o:Nίκος Δάβαρης

Ταμίας HelMSIC 2007-2008, SCOME Regional Assistant for Europe and Central Asia


12


Core Curriculum: σχεδιάζοντας ένα σύγχρονο πρόγραμμα

σπουδών

Τα τελευταία χρόνια συνοδεύονται από σημαντικές εξελίξεις και αλλαγές στη διδασκαλία της ιατρικής σε προπτυχιακό επίπεδο σε ολόκληρο τον κόσμο. Πρό-κειται για αποτελέσματα μακροχρόνιων ερευνών από επιστήμονες και ερευνητικές ομάδες που αξιοποιούν τη σύγχρονη βι-βλιογραφία και τη διδακτική τους εμπειρία με στόχο τη βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Μία από τις περισσότερο μελετημένες έννοιες είναι ο αναφερόμενος ως «βασικός πυρήνας προγράμματος σπουδών» ή «Core Curriculum», που αποτέλεσε και πεδίο δράσης της HelMSIC όπως θα αναπτυχθεί στη συνέχεια.

O βασικός πυρήνας του προγράμμα-τος σπουδών, ως εκπαιδευτική θεωρία και πρακτική, αναπτύχθηκε ως αποτέ-λεσμα δυο σημαντικών παραγόντων: 1) της αλματώδους αύξησης του όγκου των πληροφοριών και της διαθέσιμης ιατρικής γνώσης και 2) των αυξανόμενων απαιτή-σεων της κοινωνίας για παροχή υψηλής ποιότητας υπηρεσιών υγείας με σεβασμό στον ασθενή. Η ιδέα του «πυρήνα», όπως φανερώνεται και από την ίδια τη λέξη, προκύπτει από την καταγραφή ενός συνόλου γνώσεων, δεξιοτήτων, επαγ-γελματικών στάσεων και αξιών που είναι απολύτως απαραίτη-τες για την ασφαλή και επαρκή εκτέλεση των καθηκόντων ενός πτυχιούχου ιατρικής. Αυτό το σύνολο είναι στο επίκεντρο της ενασχόλησης του φοιτητή στα πλαίσια του προπτυχιακού προ-γράμματος σπουδών.

Η προσέγγιση που ακολου-θείται από τις περισσότερες ιατρικές σχολές είναι αυτή του καθορισμού του περιεχομένου του «πυρήνα» μέσω της κατα-γραφής συγκεκριμένων εκπαι-δευτικών στόχων και ονομάζε-ται Outcome-based education στην αγγλόφωνη βιβλιογραφία. Σε αντίθεση με την Input-based education, όπου δίνεται έμφαση στο περιεχόμενο (input) του προ-γράμματος σπουδών (γνωστικά αντικείμενα και αντίστοιχος χρόνος), εδώ καθορίζεται το επιθυμητό αποτέλεσμα (outcome) της εκπαίδευσης. Δηλαδή,

αυτά που πρέπει να γνωρίζει ο κάθε απόφοιτος μια ιατρικής σχολής, με μορφή συγκεκριμένων εκπαιδευτικών στόχων. Η γνώση χτίζεται με συστηματικό τρόπο και βήμα- βήμα, αξιοποιώντας με τον καλύτε-ρο τρόπο τον χρόνο που διατίθεται στην πανεπιστημιακή διδασκαλία, την πρακτι-κή άσκηση και την ατομική μελέτη.

Αυτό που συχνά ποικίλει είναι η μέ-θοδος αναζήτησης των εκπαιδευτικών στόχων και η επιλογή των θεμάτων που θα συμπεριληφθούν στον «πυρήνα. Ο πρωτοπόρος καθηγητής Ronald Harden (εμπνευστής εξέτασης OSCE, Karolinska Institutet Prize for Research in Medical Education 2006) αναφέρει πως καθοριστι-κοί παράγοντες είναι: 1) Η σημασία του θέματος στις κρίσιμες κλινικές αποφάσεις ενός γιατρού, 2) η συχνότητα ή σπανιότη-τα με την οποία εμφανίζεται στην καθη-μερινότητα και 3) η δυνατότητα που δίνει για γενίκευση ή αναγωγή σε άλλα ιατρικά θέματα. Παράλληλα τονίζει ότι το «core curriculum» θα πρέπει να αλλάζει χρόνο με το χρόνο αντανακλώντας τις τάσεις της ιατρικής και την ανάγκη για έμφαση σε διαφορετικούς τομείς. Πολλές ιατρικές σχολές ανά τον κόσμο ήδη σχεδιάζουν τα

προγράμματα σπουδών τους με βάση τα παραπάνω και ως αποτέλεσμα συμβάλ-λουν σε έναν καλύτερο προγραμματισμό

των εθνικών συστημάτων υγείας.Ιδιαίτερη σημασία στη σημερινή διεθνή

πραγματικότητα έχει η συνεργασία ιατρι-κών σχολών και ο καθορισμός κοινών στό-χων σε επίπεδο «πυρήνα», ώστε να πα-ρέχονται παντού υψηλής ποιότητας υπη-ρεσίες υγείας. Στην κατεύθυνση αυτή, η HelMSIC μέσα από τη συμμετοχή της στην IFMSA και την EMSA (οι οργανώσεις που αντιπροσωπεύουν τους φοιτητές ιατρικής σε παγκόσμιο και πανευρωπαϊκό επίπεδο αντίστοιχα) συνέβαλε στη δημιουργία ενός κοινού πλαισίου εκπαιδευτικών στόχων με τίτλο «European Core Curriculum: from the students’ perspective». Είναι η πρώτη προσπάθεια αυτού του είδους που γίνεται από φοιτητές και έχει συναντήσει ευρεία αποδοχή και αναγνώριση από επαγγελ-ματικά σώματα ιατρών και φορείς (όπως η CPME, Comite Permanent Des Medecins Europeens), έχει παρουσιαστεί σε διεθνή συνέδρια (πχ AMEE 2007, Trondheim) και πρόσφατα δημοσιεύτηκε στο διεθνές πε-ριοδικό Medical Teacher. Είναι συγχρόνως ένα σημαντικό βήμα που δεν θα μπορούσε να έχει γίνει πραγματικότητα χωρίς τη συνεργασία φοιτητών από διαφορετικές χώρες, με διαφορετικές ανάγκες, αλλά με

κοινό στόχο την βελτίωση της ιατρικής εκπαίδευσης προς όφελος των συναν-θρώπων μας.

Είναι ίσως δύσκολο να καταλάβει κανείς με την πρώτη ματιά την επα-ναστατικότητα της ιδέας του «βασικού πυρήνα προγράμματος σπουδών» μέσα από την «Outcome-based education» και την τεράστια επίδραση που μπορεί να έχει -αν εφαρμοστεί σωστά- στην ποιό-τητα των αυριανών γιατρών. Στη βάση της συγκεκριμένης θεωρίας βρίσκεται το ερώτημα «Τι είδους γιατρό θέλουμε;». Αν και η απάντηση δεν είναι εύκολη, το ότι μια ιατρική σχολή την αναζητά έχει τεράστια σημασία για εμάς και τους αυριανούς ασθενείς μας.

(Για περισσότερες πληροφορίες σχε-τικά με τις δράσεις ή τα πεδία ερευνη-τικού ενδιαφέροντος της HelMSIC στον τομέα της ιατρικής εκπαίδευσης, φοιτη-

τές και μέλη ΔΕΠ μπορούν να απευθύνο-νται στην ηλεκτρονική διεύθυνση [email protected])

InterMEDICA

13


Και ενώ ακόμη το μυαλό βρίσκεται κάπου μεταξύ περιτονίτιδας και ειλεού, καλού-μαστε να αντι-μετωπίσουμε και κάτι ακόμη που φαντάζει βουνό: πώς θα ξεκινήσου-με το άρθρο για τη συμμε-τοχή μας στο συνέδριο του HIMSS στη Βι-έννη;

Δεν κατα-λάβατε τίπο-τα, έτσι; Ούτε και εμείς στην αρχή!

Ήταν αρχές του Οκτώβρη , όταν ανάμεσα στα δεκάδες email που κατα-φθάνουν καθημερινά στις λίστες της HelMSIC, ξεχωρίσαμε και ένα που απευ-θυνόταν στα μέλη της EMSA (Ευρωπαϊ-κή Οργάνωση Φοιτητών Ιατρικής) και ζητούσε εθελοντές φοιτητές που θα λάμβαναν μέρος στο “World of Health IT, Conference and Exhibition” που οργάνωνε ο οργανισμός HIMSS. Σκοπός του οργανι-σμού είναι η εφαρμογή των νέων τεχνο-λογιών στον τομέα της Δημόσιας Υγείας. Το κάλεσμα δελεαστικότατο: εκτός των εισιτηρίων όλα τα έξοδα καλυμμένα και χρηματική αποζημίωση μετά τη διεκπε-ραίωση των καθηκόντων μας .

Τις επόμενες μέρες , λοιπόν, στείλαμε το βιογραφικό μας, χωρίς πολλές ελπί-δες και ως εκ θαύματος λίγο αργότερα είχαμε απάντηση θετική! Στο δίλημμα που προέκυπτε Βιέννη ή Μικροβιολογία διαλέξαμε φυσικά το πρώτο και έτσι στις 10 Οκτώβρη βρεθήκαμε να διασχίζουμε τους δρόμους της παγωμένης αυστριακής πρωτεύουσας !

Η πρώτη εντύπωση μαγευτική !Η πόλη σε τραβούσε να την ανακαλύψεις, να περιπλανηθείς στις αχανείς πλατείες της, να χαθείς στα αναρίθμητα παλάτια της, να θαυμάσεις την τέχνη των μου-σείων της, να πιάσεις κουβέντα με τους ευγενικούς ανθρώπους της, να ξεχαστείς ακούγοντας την όπερα του Μότσαρτ, να απαθανατίσεις στην κάμερα και στη μνήμη σου κάθε στιγμή!

Μετά τον αρχικό ενθουσιασμό, έπρε-πε να δούμε και το πρακτικό κομμάτι του θέματος, τις υποχρεώσεις μας στο συ-

γράφει η:Ολυμπία Σαμόγλου

NPO HelMSIC 2007-2008SCOPH Regional Assistant for Europe and Central Asia

Φοιτήτρια Ιατρικής Α.Π.Θ.

νέδριο. Μέχρι να αντικρίσουμε το κτίριο του συνεδρίου δεν είχαμε συνειδητοποι-

ήσει το μέγεθος της όλης οργά-νωσης που θα συμμετείχαμε: ένα κολοσσιαίο συνεδριακό κέ-ντρο (το συνε-δριακό κέντρο της Β ι έ ννης ) κατακλυσμένο α π ό α ν θ ρ ώ -πους με επίση-μο dress code που είχαν έρ-θει από όλα τα μήκη και πλάτη της Γης , πλη-

ρώνοντας ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για τη συμμετοχή τους. Την αρχική έκσταση ακολούθησε η αμηχανία γνωρί-ζοντας τους υπόλοιπους εθελοντές , το προσωπικό και τους υπεύθυνους του συ-νεδρίου, ανθρώπους με βαρύ βιογραφικό και θέσεις που ο καθένας θα ζήλευε. Εκεί διευκρινίστηκε και ποιες θα ήταν ουσια-στικά οι αρμοδιότητες μας :βοηθητικά πόστα στην είσοδο για παροχή πληρο-φοριών, διανομή και συγκέντρωση φυλ-λαδίων αξιολόγησης και τεχνική υποστή-ριξη στα κέντρα υπολογιστών. Α π α ρ α ί τ η τ α προσόντα: η ευγένεια και το χαμόγελο!

Το πρόγραμ-μα επέβαλε να είμαστε επί πο-δός από τις 8 το πρωί ως τις 7 το απόγευμα, με ενδ ιάμεσο μ ε σ η μ ε ρ ι α ν ό διάλειμμα για φαγητό, με τη διαρκή αίσθη-ση ότι είμαστε ισότιμοι συνερ-γάτες σε μ ία μεγάλη ιδιωτική εταιρεία σαν πρωταγωνιστές αμερικανι-κών σειρών.

Ωστόσο η δομή του συνεδρίου ήταν τέτοια που μας επέτρεπε την παρακο-λούθηση κάποιων διαλέξεων. Και πραγ-

ματικά άξιζε τον κόπο διότι είχαμε τη μοναδική ευκαιρία να έρθουμε σε άμεση επαφή με υπουργούς και ισχυρούς οικο-νομικούς παράγοντες διαφόρων χωρών, να ξεναγηθούμε στην παράλληλη με το συνέδριο έκθεση στα νέα τεχνολογικά συ-στήματα των διαφόρων μεγάλων εταιρει-ών, να ακούσουμε νέες ιδέες και προτά-σεις σε θέματα τεχνολογικής διάρθρωσης στον τομέα της Υγείας, ιδέες τις οποίες θα μπορούσαμε μελλοντικά να μεταφέρουμε και να προσαρμόσουμε και στην ελληνική νοσοκομειακή πραγματικότητα που δυ-στυχώς νοσεί. Ταυτόχρονα, κάτι ακόμη που ήταν πραγματικά αξιόλογο είναι ότι μέσα από τέτοιες συγκεντρώσεις ανοίγο-νται πολλοί και σημαντικοί δρόμοι για ένα νέο με ικανότητες και όρεξη για δουλεία υπενθυμίζοντας για άλλη μια φορά πως η αγορά εργασίας πλέον γίνεται παγκόσμια και οφείλουμε να ρίξουμε τα στεγανά και να βαδίζουμε ανοιχτόμυαλα.

Αλλά από κανένα συνέδριο δε λείπει και η κοσμική όψη. Στο συγκεκριμένο, το “Social Program” δεν ήταν διόλου ευκα-ταφρόνητο: δεξίωση σε υπερπολυτελές παλάτι, δείπνο σε κτήμα προαστίου της Βιέννης, διασκέδαση μέχρι πρωίας σε τυπικές βιεννέζικες pubs .Εκεί εθελο-ντές, προσωπικό και ανώτερα στελέχη γίνονταν όλοι μία παρέα μέσα σε κλίμα

π ε ι ρ α γ μ ά τ ω ν και καλής διάθε-σης!

Καθώς όμως τίποτα όμορφο δεν κρατά για πάντα και το τα-ξίδι μας έλαβε το τέλος του. Δύο πράγματα δε θα ξεχάσουμε ποτέ: την εμπειρία του να αναμιγνύεσαι με ανθρώπους δ ι α φ ο ρ ε τ ι κ ή ς κουλτούρας και να μαθαίνεις να γίνεσαι δεκτικός σε νέα πράγμα-τα και τις στιγ-μές που μοιρα-

στήκαμε με τους υπόλοιπους εθελοντές όλες αυτές τις μέρες, στιγμές που μας χάρισαν πέντε νέους φίλους εκτός Ελ-λάδας… κάτι που για εμάς άξιζε πολύ περισσότερο από ένα «5» στο μάθημα της Μικροβιολογίας!

14

InterMEDICA

γράφει o:Αλέξανδρος Παπαδόπουλος

LOME, LTO Τοπικής Επιτροπής Πάτρας 2007-2008Φοιτητής Ιατρικής Πανεπιστημίου Πατρών


Από τη δευτεροβάθμια...στην τριτοβάθμια εκπαίδευση

«Όταν η f είναι γνησίως μονότονη τότε έχει το πολύ μία ρίζα» … ναι ναι , όλοι θυμόμαστε την χρονιά των πανελλαδι-κών εξετάσεων. Κατά κοινή ομολογία πρόκειται για όλους μας για μία σκοτεινή χρονιά. Όταν η έλλειψη δημιουργικό-τητας φτάνει στο ζενίθ της, θεωρώ πως είναι επικίνδυνο για τον άνθρωπο. Επικίνδυνο να χάσεις το στόχο σου, επικίνδυνο να είσαι επιρρεπής στο να τα παρατήσεις. Και όταν το φροντιστήριο (τουλάχιστον για τους περισσότερους από εμάς) καταφέρνει μια χαρά να φέρει στην επιφάνεια την άκρως ποσοτικο-ποιημένη πτυχή της προσω-πικότητάς μας, του «εγώ» μας, όταν η δημι-ουργικότητά μας, το πάθος μας, η όρεξή μ α ς ξ ε ζ ο υ -μίζονται από την παπαγαλία και την, ας μου επιτραπεί αυτός ο τόσο κοινός μα και τόσο αληθινός όρος, «κονσερβο-ποιημένη» γνώση, τότε οι παραπάνω συνέπειες είναι ανα-πόφευκτες. Και, άλλω-στε, όλοι μας το ζήσαμε αυτό κατά τη διάρκεια της χρονιάς των πανελ-λαδικών. Ποιό «αυτό»; Το ότι θέλαμε για στιγμές να τ α παρατήσουμε, το ότι δεν βρίσκαμε το θάρρος να συνεχίσουμε, ακόμη και αν ο στόχος μας, δηλαδή η εισαγωγή μας στη σχολή και ως εκ τούτου η εξάσκηση της επιστήμης μας ήταν βαθιά χαραγμένη στο μυαλό μας από τότε που αρχίσαμε να αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Και αυτό ήταν το «φως στο τούνελ» που μας έκανε παρά το σκοτάδι να μη χάσουμε το κουράγιο μας και να συνεχίσουμε να περπατάμε.

Και τελειώνουν λοιπόν οι πανελλαδι-κές … όλα ωραία και καλά, γνωρίζουμε

πως του χρόνου θα σπουδάζουμε Ιατρι-κή. Γνωρίζουμε και την πόλη, ή και όχι, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Σημασία έχει πως περιμένοντας πως και πως τον Οκτώβρη να αρχίσουμε τις σπουδές τολμούμε ήδη να κάνουμε τα πρώτα όνειρα, τολμούμε ήδη να προσδοκούμε καταστάσεις που γεννιούνται στο μυαλό μας. Αρχίζουμε να φανταζόμαστε τους εαυτούς μας στο νοσοκομείο και χαιρόμαστε ακόμη και για το ότι θα φορά-με ρό-

μπα. Θα κάνουμε το

όνειρό μας πραγματικό-τητα, θα εξασκούμε την Ιατρική,

θα βοηθάμε ανθρώπους. Τα όνειρά μας μας ταξιδεύουν μακριά και αρχίζουμε να σκεφτόμαστε ακόμη και περιστατικά… «Γιατρέ, ο ασθενής σας περιμένει στο επισκεπτήριο. Λέει πως τον πονάει το κεφάλι…» Γελάμε από μέσα μας, γιατί συνειδητοποιούμε πως καλά καλά δεν έχει πραγματοποιηθεί η εισαγωγή μας στη σχολή και ονειρευόμαστε το νοσο-κομείο. Μετά από αυτήν τη σκέψη επα-ναφέρουμε το μυαλό μας από το τρέξιμο του νοσοκομείου στο τρέξιμο της σχολής. Και όπως η μία σκέψη φέρνει την άλλη, καθώς φανταζόμαστε τους εαυτούς

μας να τρέχουμε από μάθημα σε μάθη-μα και από εργαστήριο σε εργαστήριο, μας γίνεται αντιληπτό το γεγονός ότι δε γνωρίζουμε τι μαθήματα θα έχουμε. Και ανυπομονούμε να έρθει η μέρα της εγγραφής. Η μέρα μετά την οποία θα ονομαζόμαστε και επίσημα φοιτητές Ιατρικής …φοιτητές της επιστήμης που

ονειρευόμασταν. Βέβαια για να σας εκμυστηρευτώ και μία προσωπική μου εμπειρία ένας ξάδερφός μου φοιτητής γε-λούσε μαζί μου, όταν του τα έλεγα αυτά, γιατί όπως έλεγε και ο ίδιος έχει γευ-τεί την απογοήτευση της τριτοβάθμιας εκπαίδευ-σης στη δική του σχο-λή. Βάλαμε μάλιστα και στοίχημα για το εάν θα είμαι ευχαριστημένος ή όχι από τη σχολή μου μετά το πέρας του πρώτου έτους.

«03.00» … αυτήν την ένδειξη δείχνει το ρολόι και ακόμη δεν μπορούμε να κοιμηθούμε. Σε λί-γες ώρες σκεφτό-μαστε πως επιτέ-

λους θα πάμε στη σχολή για την εγγραφή μας. Τελικά μας παίρνει

ο ύπνος και «ξεκουραζόμαστε» από τα ξενύχτια των προηγούμενων ημερών με τους φίλους. Ξυπνάμε, ετοιμαζόμαστε και κλείνουμε πίσω μας την πόρτα του σπιτιού μας … όλα αυτά φυσικά με τρομερή αγωνία, ανυπομονησία και ένα χαμόγελο που δεν μπορούμε να βγάλου-με από το πρόσωπο.

Όταν φτάνουμε, λοιπόν, στη σχολή, φοβούμενοι πως έχουμε μπερδευτεί, ρωτάμε τα παιδιά που κάθονται στο παγκάκι εάν αυτή (δείχνοντας το κτί-ριο) είναι η Ιατρική Σχολή. Και αμέσως συνειδητοποιούμε πως κάναμε ένα τρομερό λάθος. «Προσέξτε γιατί γίνονται βδέλλες…», «Μη δώσεις πολλά δικαιώ-ματα, γιατί εάν δώσεις το τηλέφωνό σου θα σου ζητούν συνέχεια να βγείτε

InterMEDICA

15


για καφέ…». Και μόλις καταλαβαίνεις πως δεν είχες στο μυαλό σου αυτές τις προειδοποιήσεις από φίλους και συγ-γενείς φοιτητές. Μόλις ρώτησες παιδιά από κάποια παράταξη. Η αλήθεια είναι ότι έρχεται σαν ένα γερό χτύπημα στην κοιλιά η πρώτη απογοήτευση. Η απογοήτευση των ψεύτικων χαμόγε-λων, του ψεύτικου ενδιαφέροντος … μπορεί να μην είναι ψεύτικο σίγουρα, αλλά είναι επιτη-δευμένο και εξυπη-ρετεί έναν σκοπό.

Παρόλα αυτά όταν γυρίζεις στο σπίτι σου μετά από αυτήν την κουραστική μέρα ενθουσιάζεσαι εκ νέου όταν αρχίζεις και ξεφυλλίζεις τον οδηγό σπουδών. Και τώρα συνειδη-τοποιείς πως είναι εφικτό να γεννηθούν νέες καταστάσεις στο μυαλό σου μιας και γνωρίζεις ποια μαθήματα θα αντι-μετωπίσεις.

«Ά εξάμηνοΒιολογία Ι….»Το διαβάζεις αυτό στον οδηγό σπου-

δών και αρχίζεις να ονειρεύεσαι τον εαυ-τό σου στο αμφιθέατρο να παρακολου-θείς βιολογία, να κρατάς σημειώσεις και ενδεχομένως αργότερα να αρχίσεις να παρακολουθείς και σεμινάρια, σκέφτε-σαι ότι ίσως μπορεί και να συνεργαστείς με κάποιον καθηγητή πάνω σε κάποιο ερευνητικό πεδίο. Τα σκέφτεσαι όλα αυτά και αρχίζεις να τρελαίνεσαι από τις δυνατότητες που πιστεύεις ότι σου δίνει το πανεπιστήμιο … ενθουσιάζεσαι από το ότι φεύγεις από την παπαγαλία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Γεμάτοι ενθουσιασμό, λοιπόν, να γνωρίσουμε την τριτοβάθμια εκπαίδευ-ση και έχοντας ήδη αρχίσει την ακαδημα-ϊκή χρονιά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με πολλές και διάφορες καταστάσεις.

Ιατρική … φοιτητές ιατρικής. Τι έρ-χεται στον καθέναν που το ακούει αυτό αμέσως στο μυαλό; Το νοσοκομείο είναι αυτό που σίγουρα όλοι συνδέουν με το γιατρό. Και ειδικά ο πρωτοετής φοιτητής συνδέει πολύ έντονα το ακαδημαϊκό του βίο με το νοσοκομείο. Έρχεται, όμως, να κατανοήσει και να αντιληφθεί πως, όσο και να το ονειρευόταν, η ύπαρξη του πρωτοετούς φοιτητή στο νοσο-κομείο είναι μία μη ρεαλιστική εικόνα που γρήγορα οφείλει να σβήσει από το μυαλό του. Και θα αναρωτηθεί κανείς : «Μα με συγχωρείς, αυτός ο φοιτητής, όλα στο πιάτο τα περιμένει; Πρέπει

δηλαδή να υπάρξει κάποιο μάθημα το οποίο να αποτελεί το «μέσο» του για το νοσοκομείο;» Και θα συμφωνήσω με αυ-τήν την τοποθέτηση! Μάλιστα. Παρόλα αυτά, έχω να απαντήσω πως πολλοί

πρωτοετείς φοιτητές καθο-δηγούμενοι άλλοι από περιέρ-γεια, άλλοι από το ζήλο τους να βιώσουν τα τεκταινόμενα του νοσοκομείου πηγαίνουν στο νοσοκομείο, στον Τ.Ε.Π. συγκεκριμένα, αναζητώντας από κάποιον να τους δείξει με-ρικά πράγματα. Χωρίς κανέναν αντίκτυπο, δυστυχώς. Αντιμε-τωπίζοντας μία αδιαφορία οι πρωτοετείς φοιτητές πολλές φορές στέκονται τυχεροί μόνο εάν έχουν κάποιο φίλο πε-μπτοετή που θα τους πάρει στο νοσοκομείο μαζί του.

Συνεχίζοντας ο αριθμός των φοιτητών στο αμφιθέατρο σταδιακά να μειώνεται καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς , τα πράγματα δυσκολεύουν και οι απαιτήσεις και ο αριθμός των εργαστηρίων αυξάνεται.

Σε αυτή τη φάση της ακαδημαϊκής χρο-νιάς, ο πρωτοετής φοιτητής δε νιώθει πλέον τον ενθουσιασμό που τον διέτρεχε κατά την αρχή της χρονιάς και πόσο μάλλον το καλοκαίρι πριν την εισαγωγή του στη σχολή. Αφενός μεν, απογοη-τεύεται από τα μαθήματα. Δεν είναι το πρόβλημα το ότι δεν του ελκύουν το ενδιαφέρον. Απεναντίας, φωτογραφίζο-ντας όχι όλα σαφώς τα μαθήματα, αλλά μία πλειοψηφία, ο πρωτοετής φοιτητής τα θεωρεί και σημαντικά και ενδιαφέρο-ντα. Το πρόβλημα μάλλον εντοπίζεται στον τρόπο διδασκαλίας. Και με αυτό δεν αναφέρομαι στους καθηγητές που διδάσκουν ένα μάθημα. Σαφώς και θα υπάρχουν πάντα καθηγητές που έχουν την όρεξη, τη διάθεση και την ικανότητα (μεταδοτικότητα) να μυήσουν τους φοι-τητές στην επιστήμη και άλλοι οι οποίοι απλώς βαριούνται. Κατανοώ, πως εν-δεχομένως να ακούγεται σκληρό αυτό το ρήμα, αλλά οι φοιτητές το νοιώθουν αυτό και το βιώνουν ως μία σκληρή πραγ-ματικότητα. Επα-νερχόμενος, όμως, πίσω στο θέμα μας, οφείλω να δηλώσω πως ο τρόπος με τον οποίο είναι δομημένο το σύστημα εκπαί-δευσης είναι τέτοιος που ο πρωτοετής φοι-τητής δεν αντιλαμβά-νεται τη σφαιρικότητα των μαθημάτων. Τον τρόπο με τον οποίο η βιολογία και η βιοχημεία για πα-ράδειγμα σχετίζονται με το ανθρώπινο

σώμα και με την Ιατρική. Αφετέρου δε, η απογοήτευση του

πρωτοετούς φοιτητή έγκειται στα ερ-γαστήρια και στο γενικότερο πεδίο της έρευνας. Πιο συγκεκριμένα, μπορεί ο ενθουσιασμός του για το ότι φοράει την άσπρη ρόμπα να είναι μεγάλος στην αρχή, όμως ξεθωριάζει σιγά-σιγά όταν έρχεται σε επαφή με την παντελή αδι-αφορία και αγένεια πολλές φορές των μεταπτυχιακών φοιτητών που βοηθούν τους φοιτητές στα εργαστήρια (και λυ-πάμαι που θα ομολογήσω πως σε αυτήν την περίπτωση αναφέρομαι στη μεγάλη πλειοψηφία των μεταπτυχιακών φοιτη-τών ευτυχώς βέβαια με ελάχιστες εξαι-ρέσεις) και με τη βιασύνη με την οποία εκτελείται το πείραμα. Ο ενθουσιασμός του ξεθωριάζει όταν έρχεται σε επαφή με μία πληθώρα νέων γνώσεων κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου και απαιτείται από αυτόν να γράψει τεστ μετά πάνω στο πείραμα, χωρίς να έχει αφομοιώσει πολλές φορές τη νέα γνώση.

Έπειτα, και για να εξηγήσω τι εννοώ με το ότι «η απογοήτευση του έγκειται στο γενικότερο πεδίο της έρευνας» θα κάνω μία αναφορά σε ένα προσωπικό περιστατικό. Όταν ρώτησα στο πρώ-το εξάμηνο μία ευγενέστατη (από τις εξαιρέσεις) μεταπτυχιακή φοιτήτρια εάν μπορώ να συμμετάσχω σε κάποιο ερευνητικό πρόγραμμα μου απάντησε και η ίδια με απογοήτευση πως το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να πάω στα εργαστήρια τους και να κοιτάζω.

Εν πάση περιπτώσει, για να κλείσει αυτό το άρθρο, και επειδή δε θέλω να αφήσω την εντύπωση πως είμαι παντε-λώς απογοητευόμενος από τον μέχρι τώρα ακαδημαϊκό μου βίο, θεωρώ πως υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα που πρέπει να λυθούν και στο επίπεδο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, όπως άλλωστε και σε κάθε επίπεδο της εκ-παίδευσης στη χώρα μας. Παρόλα αυτά, όπως και στα παραπάνω εμμέσως πλην σαφώς εννόησα, υπάρχουν ικανότα-τοι καθηγητές και φοιτητές που δι- αποτίζονται

από όρεξη κ α ι έ χ ο υ ν ένα καλύ -τερο πανε-π ι σ τ ή μ ι ο στο μυαλό τους. Αυ-τοί είναι ο λόγος που θα έ λ ε γ α πως, το στοίχη-

μα που έβαλα με τον ξάδερφό μου για το εάν θα είμαι ακριβώς μετά από ένα χρόνο ευχαριστημένος με τη σχολή μου, το έχω κερδίσει!


Επιλογή ειδικότητας

16

Και τώρα μια μικρή βοήθεια για τους συναδέλφους φοιτητές που πλησιάζουν στο πτυχίο και αναρωτιούνται για την ειδικότητα που θα διαλέξουν. Απλώς ακολου-θείστε τα βήματα!


17

RESIDENCY BATTLE #2(H ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΩΝ)

γράφει ο:Καρανίκας Δημήτρης

Residency Database Project Coordinator 2007-2008 Φοιτητής Ιατρικής Α.Π.Θ.

Συνεχίζεται και σε αυτό το τεύχος τη στήλη και ελπίζουμε να σας φάνηκε χρήσιμη. Σε αυτό το τεύχος η βροχερή Γερμανία εναντίων του παγωμένου Καναδά.

Στην αναμέτρηση αυτού του τεύχους η Γερμανία με τα λουκάνικα και τις σούπες και κυρίως τις μπύρες εναντίων της Καναδέζικης κουζίνας με το λαρδί και τα αποξηραμένα κρέατα (βουβαλιού και άλλων) καθώς και αρκούδας, φώκιας, σολομού, ραπανάκια και ρύζι.

Τα σχόλια και τα συμπεράσματα δικά σας! (από γαστρονομική απόψεως εγώ πάντως έχω κατασταλάξει!!). Τις πληροφορίες μας δίνουν η Katharina Kulike και η Genevieve Auclair, αντίστοιχα!

VS Χρειάζεται να ξέρεις Γερμανικά, αρκετά

καλά.

Απαιτήσεις για να αρχίσεις ειδικότητα: Πτυχίο ιατρικής και πιστοποίηση γλώσ-σας.

Χρειάζεται και γερμανική άδεια ασκήσε-ως επαγγέλματος.

Δεν πληρώνεις δίδακτρα

Ετήσιος μισθός 30.000-36.000 € (χωρίς φόρο)

Μέσα ετήσια έξοδα: 6.000 € (το ελάχι-στο).

Ώρες Εργασίας: 37.5– 40 συν έξτρα ώρες ανάλογα με το νοσοκομείο.

Ο ειδικευόμενος αξιολογείται κάθε χρό-νο με προφορικές εξετάσεις. Κρατικές εξετάσεις στο τέλος της ειδικότητας (Facharztprüfung).

Αναμονή: ανάλογα με την ειδικότητα και το νοσοκομείο (δεν υπάρχουν λίστες αναμονής).

Σχεδόν όλοι όσοι κάνουν αίτηση, γίνο-νται δεκτοί αλλά όχι υποχρεωτικά στην ειδικότητα που θέλουν.

1 γιατρός ανά 274 κατοίκους

Χρειάζεται να ξέρεις καλά αγγλικά (για 14 πανεπιστήμια) ή Γαλλικά (για 3 πα-νεπιστήμια).

Απαιτήσεις για να αρχίσεις ειδικότητα: Καναδικές εξετάσεις (LMCC part I και πι-στοποίηση γλώσσας) και μετά κάνεις αί-τηση μέσω του CaRMS system (Canadian Residents’ Matching Service).

Πληρώνεις δίδακτρα (στο Quebec είναι 500$ USD).

Ετήσιος μισθός: 30.000$ USD.

Μέσα ετήσια έξοδα: 10.000 $ USD.

Ώρες Εργασίας: 70 ώρες εβδομαδιαίως μέσο όρο, συν 24ώρη εφημερία την εβδομάδα. Συνολικά 4-6 εφημερίες τον μήνα.

Ο ειδικευόμενος αξιολογείται μετά από κάθε rotation καθώς και γραπτές και προφορικές εξετάσεις περιοδικά. Πρέπει να κάνει και παρουσιάσεις.

Υπάρχει λίστα αναμονής

Όλοι όσοι κάνουν αίτηση γίνονται δεκτοί αλλά όχι υποχρεωτικά στην ειδικότητα που θέλουν.

1 γιατρός ανά 476 κατοίκους

50 χρόνια HelMSIC, 50 χρόνια HelMSIC Athens


γράφει ο:Δημήτριος Στάθης

Γραμματέας Τοπικής Επιτροπής Αθήνας 2007-2008Φοιτητής Ιατρικής Ε.Κ.Π.Α.

18

Το 2008 είναι το έτος εορτασμού των 50 χρόνων της HelMSIC και ταυτόχρονα εορ-τασμού της τοπικής επιτροπής Αθηνών. Κι αυτό διότι η ίδρυση της HelMSIC έγινε πριν από 50 χρόνια στην Αθήνα με τη σύμπραξη φοιτητών ιατρικής με ένα κοινό όραμα. Το όραμα αυτό εξαπλώθηκε σε όλη την Ελλά-δα και άλλες έξι επιτρο-πές δημιουργήθηκαν στη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, τα Ιωάννινα, το Ηράκλειο, την Αλεξανδρούπολη και τη Λάρισα. Έτσι, αυτή η παρέα μεγάλωσε και από τότε νέοι φοιτητές ανα-λαμβάνουν συνεχώς τα ηνία στις επτά πόλεις.

Στη σημερινή της μορ-φή η τοπική επιτροπή Αθη-νών δραστηριοποιείται στους έξι τομείς δράσης της HelMSIC:

Κλινικές ΑνταλλαγέςΟι κλινικές ανταλλαγές αποτελούν ένα με-γάλο κομμάτι της HelMSIC πανελλαδικώς. Στην Αθήνα υπεύθυνοι του τομέα είναι η Ιωάννα Μανιού, η Θεοδώρα Αθανασοπού-λου και η Μαριλύν Μπόμπου που με πολύ μεράκι και σκληρή δουλειά διευθετούν όλα όσα απαιτούνται για τις ανταλλαγές – από απαραίτητα έγγραφα για τους Έλληνες φοιτητές που πηγαίνουν σε ανταλλαγή μέχρι στέγαση και σίτιση των φοιτητών που θα έρθουν.

Ερευνητικές ΑνταλλαγέςΜαζί με τις κλινικές ανταλλαγές αποτε-λούν τον πυρήνα της δομής της HelMSIC. Υπεύθυνοι του τμήματος είναι ο Γιώργος Χατζηγιαννίδης και ο Μάρκος Πατσούρας. Με παρόμοια καθήκοντα με αυτά των προαναφερθεισών κοριτσιών, οι δύο ομάδες συχνά συνερ-γάζονται. Η δου-λειά τους δεν είναι κατά περιόδους, οι υπεύθυνοι των ανταλλαγών είναι στο πόδι όλο το χρόνο από τις εξετάσεις του Δεκεμβρίου μέχρι τις εξετάσεις του επόμενου Δεκεμβρίου!

Ιατρική ΕκπαίδευσηΑπό μία οργάνωση φοιτητών ιατρικής δεν

θα μπορούσε να λείπει αυτός ο τομέας, υπεύθυνος του οποίου στη Αθήνα είναι ο Κωνσταντίνος Κουλαδούρος. Με δράσεις που αφορούν θέματα που δεν καλύπτονται από τη σχολή, αλλά θεωρούμε ότι είναι ση-μαντικά για τους εκκολαπτόμενους ιατρούς, ο τομέας αυτός είναι ιδιαίτερα σημαντικός.

Πρόσφατα διοργανώθηκε ημερίδα με θέμα το Ιατρικό Λάθος που διεξήχθη στη Βι-βλιοθήκη Επιστημών Υγείας του Ε.Κ.Π.Α.. Με ομιλητές από το χώρο της ιατρικής αλλά και της νομικής απέ-σπασε θετικές κριτικές.

Δημόσια ΥγείαΚι επειδή η HelMSIC δεν ασχολείται μόνο με τους

φοιτητές, ο τομέας αυτός περιλαμβάνει δράσεις που συμβάλλουν στο κοινωνι-κό σύνολο με τη βοήθεια των ίδιων των φοιτητών ιατρικής. Η Νικολέτα Τσαβαλοπού-λου και η Γεωργία Λαδά, υπεύθυνες του τομέα, ασχολούνται με τη δι-οργάνωση του Teddy Bear Hospital και του Αντικαπνιστικού Προ-γράμματος. Το πρώτο αποτελεί ένα παιχνίδι με παιδιά κατά το οποίο τα παιχνίδια τους είναι οι ασθενείς και τα ίδια οι γονείς, ενώ εθελοντές φοιτητές ιατρικής έχουν το ρόλο των ιατρών. Σκοπός είναι τα παιδιά να έρθουν σε πρώτη επαφή με ένα είδος νοσοκομείου μέσω παιχνιδιών ώ σ τ ε αργότερα να μην φοβούνται

τον ιατρό. Το Αντικαπνιστικό Πρόγραμμα, με σύνθημα «Εμείς ζούμε δεν καπνίζουμε», τρέχει και στην Αθήνα στο κλίμα της πανελλήνιας προσπά-θειας της HelMSIC για την προώθησή του. Το πρό-γραμμα αυτό κινείται υπό την εποπτεία της Νάζης Τσιλιγκερίδου και περι-λαμβάνει μεταξύ άλλων

ενημερώσεις για τις επιπτώσεις του καπνίσματος.

Ανθρώπινα Δικαιώματα και ΕιρήνηΥπεύθυνοι του τομέα είναι ο Ιάσων Μπαρ-

τζώκης και η Σμαράγδα Παπαχριστίδου. Δεδομένου ότι δεν είναι δυνατές πολλές δράσεις σε τοπικό επίπεδο στον τομέα αυτό στην Αθήνα, συνήθως υπάρχει συμμετοχή στις δράσεις της Διεθνούς Αμνηστίας όπως αυτή που έγινε πρόσφατα με το ανθρώπινο μωσαϊκό για την παραβίαση των ανθρωπί-νων δικαιωμάτων στην Κίνα με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες και όχι μόνο. Με την συγκεκριμένη οργάνωση και ιδιαίτερα με το γραφείο εθελοντισμού της γίνονται προσπάθειες για συνεχή επικοινωνία.

Αναπαραγωγική Υγεία και AIDSΠεριλαμβάνοντας επίκαιρα ζητήματα, ο τομέας ασχολείται με τη σεξουαλική υγεία, τα δικαιώματα των γυναικών και φυσικά τον ιό του AIDS. Τοπικός υπεύθυνος είναι ο Δημήτρης Στάθης με βασική του αρμοδι-ότητα την εκδήλωση της 1ης Δεκεμβρίου για το AIDS. Η δράση ουσιαστικά αποτελεί ενημέρωση του κοινού πάνω στην προφύ-

λαξη και συνήθως περι-λαμβάνει την διαμοίραση ενημερωτικών φυλλαδί-ων και προφυλακτικών στην πλατεία Συντάγμα-τος. Άλλες δράσεις που είναι υπό διοργάνωση είναι οι ανταλλαγές φοι-τητών με θέμα το AIDS με σκοπό την ενημέρω-ση άλλων χωρών καθώς και η Αγωγή Υγείας που περιλαμβάνει ενημέρωση

μαθητών πάνω στα ίδια ζητήματα.Εκτός από τις έξι αυτές επιτροπές

δράσεων, η τοπική επιτροπή Αθηνών φέτος φιλοξένησε ένα άλλο μεγάλο γεγονός, το 5ο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Φοιτητών, 5th European Medical Students’ Council, με θέμα «Doctor and Patient Relationships: In Front Of Terminally Ill Patients». Τη διοργάνωσή του ανέλαβαν εκτός από αρκετά μέλη που έχουν ήδη αναφερθεί η Ευαγγελία Σανιδά και ο Κωνσταντίνος Ροδίτης.

Φυσικά, εκτός από τα προαναφερθέντα μέλη υπάρχουν και άλλα που, ενώ δεν έχουν συγκεκριμένες αρμοδιότητες, βοηθούν όπο-τε χρειάζεται.

Σημαντικό ρόλο στην κίνηση της HelMSIC παίζουν και άλλα μέλη που είτε είναι σε μεγαλύτερα έτη είτε έχουν τελειώσει τη σχολή αλλά που μας στηρίζουν πάντα με τις γνώσεις τους.


19

Η HelMSIC του τότε

γράφει η:Ξανθάκη Ιωάννα

Φοιτήτρια Ιατρικής Πανεπιστημίου Πατρών

Πίσω στην πρώτη ανταλλαγή…

«Θες να ασχοληθούμε με τις ανταλ-λαγές φοιτητών;»

«Γιατί όχι; Ωραία θα’ ναι!!!»

Και κάπως έτσι ξεκίνησε η ιστορία της HelMSIC όπως μου την περιέγρα-ψε ένα πρωινό στο γραφείο του ο τότε φοιτητής της Ιατρικής Αθηνών και σημερινός Επίτιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμ ιο Πατρών κύριος Ηλίας Κούβελας. Η HelMSIC που τότε ονομαζόταν Επιτροπή Ανταλλαγής του Συλλόγου Φοιτη-τών Ιατρικής Αθηνών, στα πρώτα της βήμα-τα είχε ως κύρια και μοναδική ασχολία τις ανταλλαγές φοιτητών μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης αλλά και μεταξύ Ελλάδας και άλ-λων χωρών.

«Μα εσείς σήμερα κάνετε τόσα πολλά πράγματα! Έχετε τό-σες πολλές δράσεις!!» αποκρίθηκε ο κύριος Κούβελας όταν του εξήγησα τη δομή, τους τομείς και τις δραστηριότητες της HelMSIC του σήμερα. Ας αφήσουμε όμως για λίγο το σήμερα και ας ταξι-δέψουμε πίσω στο χρόνο και μάλιστα στην πρώτη οργανωμένη ανταλλαγή.

Το πρώτο βήμα έγινε από δύο φοι-τητές του Βερολίνου που με την ιδιό-τητα του αντιπροσώπου της Ι.F.M.S.A. (International Federation of Medical Student Associations) επισκέφτηκαν τον καθηγητή κύριο Ν.Λούρο για να του ζητήσουν να φιλοξενήσει τέσσερεις φοιτητές στην κλινική του. Σε αντάλ-λαγμα τέσσερεις Έλληνες φοιτητές θα μπορούσαν να φιλοξενηθούν σε κλινικές του Βερολίνου. Και έτσι και έγινε. Όταν μάλιστα οι τέσσερεις αυτοί Έλληνες επέστρεψαν από τη Γερμα-

νία αποφάσισαν να προσπαθήσουν με σθένος και παρά τις δυσκολίες να οργανώσουν μια ανταλλαγή μεγαλύ-τερου βεληνεκούς και να εισάγουν έτσι και στην Ελλάδα τον ωραίο αυτό θεσμό. Έτσι μαζί με δυο-τρείς άλλους φοιτητές που επέλεξε ο Σ.Φ.Ι.Α. και μαζί με τους τρείς αντιπροσώπους του, σχηματίστηκε τον Ιανουάριο του

1959 η Επιτροπή Ανταλλαγής Φοιτητών Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Καθοδηγητής και επίτιμος πρόεδρος της εν λόγω επιτροπής ήταν ο καθη-γητής κύριος Ν.Λούρος. στην πρώτη ανταλλαγή του πανεπιστημιακού έτους 1958-1959 συμμετείχαν 22 Έλληνες φοιτητές και 22 ξένοι αντίστοιχα από Βερολίνο, Μόναχο και Κολωνία. Η πρώ-τη, λοιπόν, συλλογική προσπάθεια των Ελλήνων φοιτητών Ιατρικής στέφθηκε με επιτυχία και αποτέλεσε τον συνδε-τικό κρίκο που ένωσε οριστικά μέχρι σήμερα 50 χρόνια μετά την Ελλάδα με την Ι.F.M.S.A. και τον θεσμό των ανταλλαγών.

Βέβαια, όσο επιτυχής και αν ήταν αύτη η πρώτη προσπάθεια της νεο-συσταθείσας Επιτροπής Ανταλλαγών

Σ.Φ.Ι.Α. δεν έπαυε να ενέχει αρκετές δυσκολίες. Κυριότερη από αυτές ήταν η παντελής έλλειψη χρημάτων καθώς επίσης και η έλλειψη της απαραίτητης πείρας και του έργου από πλευράς φοι-τητών. Παράλληλα οι Έλληνες φοιτητές έπρεπε να έρθουν αντιμέτωποι και με την ελληνική νοοτροπία όπως και με το μηχανισμό λειτουργίας των νοσοκομεί-ων και των κλινικών. Παρ’ όλες, όμως, τις αντιξοότητες που συνάντησαν οι φοιτητές μας βρήκαν πολύτιμη βοήθεια και συμπαράσταση από διάφορους φορείς όπως η Οικονομική Εφορία του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Ε.Ο.Τ., ο διευθυντής του φεστιβάλ Αθηνών, η κρατική ορχήστρα Αθηνών, το Εθνικό Θέατρο. Όλα αυτά όχι απλώς βοή-θησαν οικονομικά τη διοργάνωση της πρώτης ανταλλαγής, αλλά συνέβαλαν και στην ψυχαγωγία των ξένων φοιτη-τών που φιλοξενήθηκαν στη χώρα μας με εκδρομές (Δελφούς, Αίγινα, Κόρινθο, Λουτράκι, Σούνιο, Επίδαυρο, Μαρα-θώνα κά), επισκέψεις σε νυκτερινά κέντρα της Αθήνας, παρακολούθηση θεατρικών παραστάσεων, επισκέψεις σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους και διάφορες άλλες κοινωνικού τύπου εκδηλώσεις που κατέστησαν στους ξένους φοιτητές γνώριμο και άξιο θαυ-μασμού τον ελληνικό πολιτισμό.

Και.. κάπου εδώ τελειώνει το ταξίδι μας στο παρελθόν. Κατεβαίνοντας από τη χρονομηχανή μας και επιστρέ-φοντας στο σήμερα, θα πρέπει να προσέξουμε να μην ξεχάσουμε πίσω μας την ανάμνηση της πρώτης αυτής ανταλλαγής. Διότι αυτή είναι που απο-τελεί και θα συνεχίσει να αποτελεί το γνώμονα και το καθοδηγητικό παρά-δειγμα για όλα τα παρόντα μέλη της HelMSIC αλλά και για τα μελλοντικά HelMSICόπουλα!

Με την πολύτιμη βοήθεια των: Κου Ηλία Κούβελα

Κου Ιωάννη ΒαράκηΚας Ελένης Βαλάση


Γνωρίζοντας μια Μ.Κ.Ο. γράφει ο:

Δημοσθένης Κιημέτογλου Αντιπρόεδρος Εξωτερικών Υποθέσεων 2007-2008


20

Στο 2ο μέρος της στήλης σχετικά με τις Μ.Κ.Ο. θα μάθουμε κάποια πράγ-ματα για μία Μ.Κ.Ο., που όπως και η HelMSIC, δραστηριοποιείται στον χώρο των φοιτητών. Τη συνέντευ-ξη θα μας παραχωρήσει η Γεωργία Κωστάκη!

Γεωργία αρχίζω με μία κλασσική ερώτηση. Πότε ξεκίνησε να υπάρ-χει η οργάνωση σε παγκόσμιο και ποιος ήταν ο σκοπός που δημιουρ-γήθηκε; H AIESEC ιδρύθηκε επίσημα το 1948.

Ωστόσο, η ιδέα ενός διεθνούς οργα-νισμού στα πλαίσια του οποίου θα λειτουργούσε ένα σύστημα ανταλ-λαγής φοιτητών είχε γίνει από πιο πριν αντιληπτή. Από το 1930 ακόμη, πολλά Σκανδιναβικά Οικονομικά Πανεπιστήμια είχαν οργανώσει ένα πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών γνωστό ως PRAXIS, το οποίο όμως δεν κατόρθωσε να επιβιώσει μέσα από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μετά το τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου, η ανάγκη που την προ-ηγούμενη δεκαετία οδήγησε στην δημιουργία του PRAXIS έγινε ακόμη πιο επιτακτική. Ολόκληρη η Ευρώπη βρισκόταν σε κατάσταση εξαθλίωσης τόσο οικονομικής όσο και κοινωνι-κής. Ταυτόχρονα ο επιχειρηματικός κόσμος φαινόταν ιδιαίτερα δεκτικός στην απορρόφηση στελεχών από το διεθνή χώρο λόγω των τεράστιων ελλείψεων σε ανθρώπινο δυναμικό με ικανοποιητικό ακαδημαϊκό υπόβα-θρο. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τα όνειρα όσων είχαν επιβιώσει για ένα κόσμο ενωμένο και ειρηνι-κό, οδήγησε στην δημιουργία της ΑΙΕSEC.

Το Μάρτιο λοιπόν του 1949, με την πρωτοβουλία του Eric Manslon,

επτά φοιτητές από επτά διαφορε-τικές χώρες έκαναν την αρχή του οργανισμού. Το καταστατικό έγραφε: «Η AIESEC είναι ένας ανεξάρτητος, μη κομματικός, διεθνής φοιτητικός οργανισμός που έχει σκοπό τη δη-μιουργία και προώθηση φιλικών σχέσεων μεταξύ των μελών.» Βασι-κότερο χαρακτηριστικό και επιδίωξή του οργανισμού ήταν ο συνδυασμός της πολιτισμικής με την εργασιακή εμπειρία, καλύπτοντας έτσι από-λυτα τις ανάγκες του σύγχρονου κόσμου.

Οι χώρες-ιδρυτές ήταν το Βέλγιο, η Δανία, η Φινλανδία, η Γαλλία, η Ολλανδία, η Νορβηγία και η Σουηδία ενώ σε 4 μόλις χρόνια οι συμμετοχές των χωρών είχαν διπλασιαστεί. Η Ελλάδα έγινε μέλος το 1955. Μετά την Ευρώπη, σταδιακά γίνονται μέλη της AIESEC η Αμερική (1957), η Αφρική (1958), η Αυστραλία (1960) και τέλος η Ασία (1963) οπότε πλέον η AIESEC βρίσκεται σε ολόκληρη την υφήλιο.

Αλλά και ο αριθμός των φοιτητών που ανταλλάσσονταν κάθε χρόνο γινόταν όλο και πιο εντυπωσιακός. Ξεκινώντας από μόλις 89 φοιτητές το 1949, ανέβηκε στους 418 το 1952 και στους 705 το 1953. Ο μεγαλύτερος αριθμός ανταλλαγών φοιτητών που καταγράφηκαν στον οργανισμό ήταν το 1987 όπου πραγματοποιήθηκαν πάνω από 7000 ανταλλαγές.

Σήμερα, η AIESEC, έχοντας στην πλάτη της σχεδόν εξήντα χρόνια εμπειρίας και ίσως το καλύτερο δυ-ναμικό από ποτέ, σκοπεύει μελλοντι-κά να φτάσει τις 8.000 ανταλλαγές!

Πότε ήρθε η οργάνωση στην Ελ-λάδα; Ο οργανισμός ιδρύθηκε στην Ελλάδα

το 1956 ξεκινώντας από το Οικονομι-κό Πανεπιστήμιο της Αθήνας και φέ-τος συμπληρώνει 52 χρόνια ενεργής και απρόσκοπτης λειτουργίας. Σήμερα, παρούσα σε 6 από τα μεγα-λύτερα Πανεπιστήμια της Ελλάδας, πραγματοποιεί περί τις 70 ανταλλα-γές ετησίως, συνεργάζεται με πάνω από 80 Οργανισμούς με πολλαπλούς τρόπους και πολλαπλά οφέλη, δι-οργανώνει 4 Εθνικά Συνέδρια και συμβάλλει καθημερινά στην ανάπτυ-ξη των νέων της Ελλάδας ενθαρρύ-νοντας τους προς την προσωπική

τους ανάπτυξη τη δημιουργία π ρ ο σ ω π ι κ ο ύ τους οράματος και την επίτευ-

ξη των στόχων τους.

Σε ποιες πόλεις υπάρχει η AIESEC, ποιες σχολές αφορά και σε ποιους τομείς δραστηριοποιείται; Η AIESEC είναι παρούσα σε 3 πόλεις της χώρας μας και σε 6 Ανώτερα Εκπαιδευτικά ιδρύματα, στο:

• Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθη-νών• Πανεπιστήμιο Πειραιώς• Πανεπιστήμιο Μακεδονίας• Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπι-

στήμιο Αθηνών• Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσ-σαλονίκης• Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

Ο οργανισμός απευθύνεται σε όλους τους φοιτητές όλων των πανεπι-στημιακών ιδρυμάτων, όμως λόγω των σχολών στις οποίες εδρεύει το πλήθος των μελών μας, καθώς και των συμμετεχόντων στο πρόγραμμα ανταλλαγών προέρχονται από οικο-νομικές σχολές και σχολές με κοινω-νικοπολιτικό αντικείμενο σπουδών.

Εξήγησε μας με ένα παράδειγμα, μια δράση της AIESECΚατά βάση οι δραστηριότητες τις


21

AIESEC μπορούν να χωριστούν σε 3 βασικές εμπειρίες που προσφέρει. Αυτές είναι:

* Ομαδική εργασία και ανάληψη ηγετικών ρόλων

* Πρόσβαση σε ένα διεθνές μα-θησιακό περιβάλλον (συνέδρια, ομαδικές εμπειρίες, διεθνής βάσεις δεδομένων με υλικό, προσωπικές συζητήσεις κ.ά.)

* Ευκαιρίες πρακτικής άσκησης στο εξωτερικό σε μια από τις 100 χώ-ρες του δικτύου της.

Παραδείγματα γύρω από αυτά μπο-ρούν να αποτελέσουν είτε τα συνέ-δρια μας, τα οποία διοργανώνονται και πραγματοποιούνται αποκλειστικά από φοιτητές μέλη του οργανισμού, και απευθύνονται αποκλειστικά σε φοιτητές.

Το περιεχόμενο αυτών των συ-νεδρίων περιστρέφεται γύρω από θέματα που αφορούν το αντικείμενο σπουδών των συμμετεχόντων, είτε ποικίλα κοινωνικά θέματα εθνικού και διεθνούς ενδι-αφέροντος και πολλές φορές στο θέμα της ηγεσίας, μιας και το θέμα αυτό αποτελεί πυ-ρήνα των δραστη-ριοτήτων μας κάτω από την πεποίθηση ότι όλοι εμείς σαν νέοι αποτελούμε τους ηγέ-τες του μέλλοντος, είτε αναφερόμαστε σε οι-κονομικούς ηγέτες, είτε σε πολιτικούς, είτε σε απλούς οικογενειάρχες.

Αντίστοιχα λειτουρ-γούν και τα διεθνή συ-νέδρια, με οργανωτικές ομάδες με νέους από πολ-λές διαφορετικές χώρες τ ο υ πλανήτη, και αντίστοιχα με συμμε-τέχοντες από 20 χώρες τουλάχιστον κάθε φορά.

Άλλο παράδειγμα δραστηριότητας είναι η διοργάνωση σεμιναρίων για την πολιτισμική κατανόηση, τα οποία αποσκοπούν κυρίως στην προετοιμα-σία των φοιτητών που ετοιμάζονται να κάνουν εργαστούν στο εξωτερικό μέσω του διεθνούς προγράμματος ανταλλαγών της AIESEC. Μέσω επα-φής με φοιτητές του εξωτερικού, με παλαιότερα μέλη της AIESEC που έχουν συμμετάσχει στο πρόγραμμα στο παρελθόν και μέσω παιχνιδιών

οι φοιτητές μελετούν περιπτώσεις πολιτισμικών διαφορών που μπορεί να συναντήσουν και μαθαίνουν πώς να αντιδρούν όταν καλούνται να τις αντιμετωπίσουν.

Εσύ πώς αποφάσισες να μπεις στην οργάνωση και ποιος είναι ο ρόλος σου τώρα; Αποφάσισα να μπω στην AIESEC στο δεύτερο έτος των σπουδών μου, αναζητώντας μια νέα ασχολία που θα μου προσέφερε μάθηση και παράλληλα πρακτική εφαρμογή όσων μαθαίνω, και μέσα στην οποία θα μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα, να γνωρίσω και να συνεργαστώ με πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους και να ανακαλύψω τι είναι αυτό που θέλω για το μέλλον μου, μιας και σαν χαρακτήρας είμαι άτομο με ανησυ-χίες, που θέλω να βλέπω μπροστά.

Τώρα είμαι στο εθνικό διοικητι-κό σώμα της AIESEC

σ τ η ν Ελλάδα, υπεύθυνο

σώμα για των συντονισμό των 6 τοπικών επιτροπών της AIESEC σε πανεπιστήμια της Αθήνας, της Θεσ-σαλονίκης και της Χίου. Συγκεκρι-μένα έχω αναλάβει το κομμάτι των εξωτερικών σχέσεων, κάτι που μου επιτρέπει να δουλεύω πολύ πρα-κτικά πάνω στο αντικείμενο των σπουδών μου.

Μέσα σε 3 χρόνια που συμμετέχω ενεργά μέχρι στιγμής στον οργανι-σμό, είμαι χαρούμενη που έχω δει να πραγματοποιούνται πολλά από αυτά που ήθελα να κάνω για τον εαυτό μου αλλά και για την καριέρα μου, και νοιώθω περήφανη που παρά τη μικρή ηλικία μου – μόλις 22 ετών –

έχω εμπλακεί τόσο με το αντικείμενο που σπουδάζω, που έχω αναλάβει διοικητικές θέσεις σε ένα τόσο με-γάλο διεθνή οργανισμό και που έχω γνωρίσει τόσους νέους με όνειρα και φιλοδοξίες από όλο τον κόσμο.

Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια της AIESEC στην Ελλάδα; Η AIESEC Hellas από την αρχή της ίδρυση της είχε το όραμα να προσφέ-ρει στους Έλληνες φοιτητές απαρά-μιλλες εμπειρίες για την προσωπική τους ανάπτυξη, μέσω της συμμετο-χής τους σε ομαδικές δραστηριότη-τες, ανάληψη ηγετικών θέσεων, συμ-μετοχή σε εθνικά η διεθνή συνέδρια και σεμινάρια και τέλος με ευκαιρίες εργασίας στο εξωτερικό, σε μια από τις 100 χώρες του δικτύου μας.

Τα μελλοντικά σχέδια της AIESEC διεθνώς και στην Ελλάδα κινούνται

γύρω από αυτό το όραμα, με σκοπό να προσφέρει αυτές τις εμπειρίες σε όσους περισσό-τερους νέους γίνεται, και να κάνει κάθε μια από αυτές όσο δυνατή, έντονη και ποιοτική μπορεί να γίνει.

Στα βραχυπρόθεσμα σχέδια της AIESEC στην Ελ-λάδα είναι η διεκπεραίωση τουλάχιστον τεσσάρων εθνικών συνεδρίων για το διάστημα ενός χρό-νου, αλλά και η αύξηση των ανταλλαγών που γίνονται για πρακτι-κή άσκηση, με σκοπό να προσφέρουμε σε ακόμα περισσότερους Έλληνες φοιτητές την

μοναδική εμπειρία του να ζεις και να εργάζεσαι σε μια χώρα του εξωτερικού από οποιαδήποτε ήπειρο της γης, αλλά και να δώσουμε την ευκαιρία σε νέους από κάθε άκρη του κόσμου να ζήσουν και να εργαστούν στην Ελλάδα και να γνωρίσουν την κουλτούρα μας, τον τρόπο ζωής μας και την παράδοση μας.

Σε ευχαριστώ για τη συνεργασία σου και για την συνέντευξη που έδωσες στο Intermedica, το πανελ-λήνιο περιοδικό φοιτητών Ιατρικής. Καλή συνέχεια με την οργάνωση! Το κλείσιμο δικό σου! Και εγώ σε ευχαριστώ. Ήταν ιδιαίτε-ρη η τιμή και η χαρά να μιλήσω μαζί σου. Σας εύχομαι καλή συνέχεια στα σχέδιά σας.


Δράκουλας Πρωτότυπος τίτλος: Bram Stoker's Dracula

γράφει ο:Ζιουμπιλούδης Χρήστος

LORΑ Τοπικής Επιτροπής Αλεξανδρούπολης 2007-2008 Φοιτητής Ιατρικής Δ.Π.Θ.

22

Πρωταγωνιστούν: Gary Oldman, Winona Ryder, Anthony Hopkins, Keanu ReevesΣκηνοθεσία: Francis Ford CoppolaΣενάριο: James V. HartΔιεύθυνση φωτογραφίας: Michael BallhausΜουσική: Wojciech KilarΚοστούμια: Eiko Ishioka

“I am the monster that breathing men would kill. I am Dracula.”

Λονδίνο 1897. Ο νεαρός συμβολαι-ογράφος Jonathan Harker (Keanu Reeves), ταξιδεύει στον πύργο του Κόμη Δράκουλα στην Τρανσυλβα-νία για να διευθετήσει μια υπόθεση αγοραπωλησίας. Εκεί, ο Δράκουλας (Gary Oldman) θα ανακαλύψει ότι η μνηστή του συμβολαιογράφου Mina (Winona Ryder) ίσως είναι η μετεμψύχωση της συζύγου του που χάθηκε άδικα πριν από 4 αιώνες. Έτσι, αφού φυλακίσει τον Harker, ταξιδεύει στο Λονδίνο, όπου ανακτά τη νεανική του μορφή και αρχίζει ένα αιματηρό κυνήγι με σκοπό να ενωθεί με την απόλυτη Αγάπη.

Η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά στις κινηματογραφικές αίθου-σες το Νοέμβριο του 1992. Σήμερα, δεκαέξι χρόνια αργότερα, και στη σκιά της πρόσφατης επανέκδοσής της σε διπλό DVD, συνεχίζει να

συναρπάζει τους θεατές – λά-τρεις του είδους και όχι μόνο. Με τη σκηνοθετική μαεστρία και την εμπειρία προηγούμε-νων ταινιών του, όπως “Ο Νο-νός” και “Αποκάλυψη Τώρα”, o Coppola κατάφερε να μετα-φέρει στη μεγάλη οθόνη την καλύτερη ίσως μεταφορά του μύθου, ακροβατώντας μεταξύ ρομαντισμού, τρόμου και αι-σθησιακού ερωτισμού, με νότες

από βαθύ κόκκινο του αίματος και μυρωδιά βικτωριανού Λονδίνου του 18ου αιώνα. Παράλληλα, διατήρησε τον επιστολογραφικό και ιστορικό χαρακτήρα του ομώνυμου βιβλίου του Bram Stoker, ενώ έδωσε μια άλλη διάσταση στο μύθο του Δρά-κουλα, καταρρίπτοντας την εικόνα του μοχθηρού, αιμοδιψούς τέρατος και αναδεικνύοντας την ανθρώπινη πλευρά του με κεντρομόλο δύναμη την αιώνια Αγάπη. Από το λαμπερό cast ξεπηδούν εξαιρετικές ερμηνείες, με τον Gary Oldman στο ρόλο του σαγηνευτικού όσο και τρομακτικού πρίγκιπα Vlad και, στον αντί-ποδα, τον Sir Antony Hopkins στο ρόλο του εκκεντρικού επιστήμονα και ορκισμένου εχθρού του Δράκουλα, Van Helsing. Από το γοτθικό σκη-νικό δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι διάσημες Νύ-φες, ανάμεσα στις οποίες θα αναγνωρίσουμε την πρωτοεμ-φανιζόμενη Monica Bellucci. Η ταινία σηματοδοτεί το τέλος των τεχνικών κινηματογράφη-σης και των “χειροποίητων” εφέ πριν από την επέλαση της ψηφιακής τεχνολογίας, στηριζόμενη αποκλειστικά σε τρικ, όπως φίλτρα διαφό-ρων χρωμάτων, πολλαπλές εκθέσεις, λήψεις καρέ καρέ

και το εξαιρετικό μακιγιάζ του Greg Cannom. Συνολικά, είναι ένα εξαι-ρετικό δημιούργημα, με τα εκπλη-κτικά κοστούμια της Γιαπωνέζας Eiko Ishioka που παραπέμπουν σε πίνακες του Gustav Klimt, την εξαίσια φωτογραφία του Michael Ballhaus και την αξέχαστη μουσική του Wojciech Kilar. Βραβεύτηκε με 3 Όσκαρ (Καλύτερα Κοστούμια, Καλύ-τερο Μακιγιάζ, Καλύτερα Εφέ) και, αναμφίβολα, συγκαταλέγεται στις πλέον κλασικές ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου.

Οι λάτρεις των βαμπιρικών cult ταινιών είναι σίγουρο πως θα την εκτιμήσουν ιδιαίτερα, αν δεν την έχουν δει ήδη. Όσο για εσάς που αντιπαθείτε τα θρίλερ για διάφο-ρους λόγους υπάρχουν αρκετές εναλλακτικές λύσεις. Ανεξαρτήτως πάντως σε ποιο είδος σινεφίλ ανή-κετε, το σίγουρο είναι πως βλέπο-ντας την θα νιώσετε την ανάσα του βρικόλακα να σας ψιθυρίζει στο αυτί “Love Never Dies”.

23


Ή αλλιώς το νέο διαφημιστικό λογοπαί-γνιο του ΑΝΤ1 για να διαφημίσει το ριάλιτι «Swan», στο οποίο γυναίκες με ποικίλλα αισθητικά προβλήματα αφήνονται στα χέρια των ειδικών και… μεταμορφώνο-νται. Δεν εί-ναι όμως το μόνο τηλεο-πτικό πρό -γραμμα που ασχολείται με την πλαστι-κή χειρουρ-γική... Τι να πρωτοθυμη-θώ; Τους δύο χειρουργούς της σε ιράς Nip/Tuck, οι σκανδαλιστι-κές λεπτομέρειες της ζωής των οποίων, εντός και εκτός χειρουργείου, μας κρα-τούσαν συντροφιά το καλοκαίρι; Και κάθε ελληνικό όμως πρόγραμμα θέλει απαραίτητα πλαστικό χειρουργό, είτε πρόκειται για τη «Μαρία την άσχημη», είτε πρόκειται για τη φιλόξενη «Ζούγκλα» που θέλει το Φουστάνο της.

Κι όλα αυτά μόνο στην τηλεόραση, γιατί τα παραδείγματα δε λείπουν ούτε από το σινεμά και όχι μόνο από το Χό-λιγουντ. Στο «Time» του Κιμ Κι-Ντουκ ο σκηνοθέτης καυτηριάζει το ότι η πλαστι-κή χειρουργική πάει να γίνει ένα καινούριο χόμπι των Νοτιοκορεατών. Η πρωτα-γωνίστριά του, αν και φαίνεται ψυχικά διαταραγμένη, καταλήγει σε μια κλινική πλαστικής χειρουργικής και εγχειρίζεται αλλάζοντας τα χαρακτηριστικά του προ-σώπου της, ώστε φτάνει, ουσιαστικά, να μην μπορεί πλεον να αναγνωριστεί. Οι κριτικές έγραψαν ότι ο σκηνοθέτης σχολιάζει την νέα μόδα του 21ου αιώνα που χρησιμοποιεί ο άνθρωπος, για να πολεμήσει το χρόνο και να αναπτύξει δική του ξεχωριστή ταυτότητα μέσα στο χάος των μεγαλουπόλεων...

Κι όμως σε όλη τη διάρκεια της ταινίας δεν μπορούσα να βγάλω απ’το μυαλό μου: «Γιατί σ’αυτή την κοπέλα, ενώ από μακρά φαινόταν ότι το χρειαζόταν, δε της συστάθηκε ψυχιατρική παρακο-λούθηση;;;». Η συγκεκριμένη ταινία δε γυρίστηκε βέβαια από γιατρό, όμως με αφορμή αυτήν γεννιέται το εύλογο

Οι κούκλες φτιάχνονται από πλαστικό

γράφουν οι:Χατζηαγοράκης Αλέξανδρος

Σκαρλατούδη ΜαρίαΦοιτητές Ιατρικής Α.Π.Θ.

ερώτημα «Πότε ένας ασθενής είναι πραγ-ματικά χειρουργικός ασθενής και πότε χρειάζεται εκτίμηση από ψυχίατρο;»

Η πρώτη ψυχιατρική διαταραχή που μου έρχεται στο μυαλό είναι η Δυσμορφοφο-βική Διαταραχή. Χαρακτηριστικό τ η ς δ ι α τ α ρ α -χής αυτής είναι η παθολογ ική ενασχόληση του α σ θ ε ν ο ύ ς μ ε μία φανταστική ατέλεια στην εμ-φάνισή του και η βαθιά πεποί-θησή του ή και

φόβος ότι εξαιτίας αυτής της ατέλειας δεν είναι ελκυστικός ή ακόμα ότι είναι απωθητικός. Τα αισθήματα αυτά όχι μόνο δεν ανακουφίζονται ύστερα από τη διαβεβαίωση ή τα κοπλιμέντα άλλων αλλά αντίθετα η υποτιθέμενη αυτή ατέ-λεια προκαλεί στον ασθενή τόσο έντονο άγχος που παρεμβαίνει στην κοινωνική και επαγγελματική του λειτουργικότητα. Μάλιστα, ο ασθενής εσφαλμένα αποδί-δει στην ατέλεια αυτή πλήθος προβλημάτων που τον απασχολούν και εναποθέτει τις ελπί-δες του για την επίλυσή τους στην κοσμητική ιατρική.

Έτσι, ένα μέρος όπου είθισται να συνα-ντώνται άτομα με την κατά τ’ άλλα σπάνια αυτή ψυχική διαταραχή είναι οι κλινικές πλαστι-κής χειρουργικής, όπου ζητούν επεμβάσεις συ-νηθέστερα στο πρόσω-πο (π.χ. ρινοπλαστική, αφαίρεση άλλων δομών του προσώπου) ή στο στήθος (σμίκρυνση ή μεγέθυνση των μαστών). Η εκτέλεση βέβαια της επέμβασης φυσικά και δεν επιφέρει την επίλυση του προβλήμα-τος. Μπορεί μεν να προσφέρει κάποια προσωρινή ανακούφιση στον ασθενή,

ωστόσο το πρόβλημα θα υποτροπιάσει καθώς πρόκειται για μια διαταραχή βιο-ψυχο-κοινωνικής αιτιολογίας. Με άλλα λόγια, για την αιτιολογία της Δυσμορφο-φοβικής Διαταραχής έχουν ενοχοποιηθεί βιολογικοί παράγοντες (χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης σε νευρικές συνάψεις του εγκεφάλου), ψυχολογικοί (μετάθεση μιας εσωτερικής υποσυνείδητης σύγκρουσης σε ένα φαινομενικά άσχετο τμήμα του σώματος) και κοινωνικοί (έμφαση της οικογένειας ή και της κοινωνίας σε στερε-ότυπα περί ομορφιάς). Συνεπώς, η αντι-μετώπιση των ασθενών αυτών θα πρέπει να περιλαμβάνει τόσο τη φαρμακοθερα-πεία (δεύτερης γενιάς αντικαταθλιπτικά) όσο και την ψυχοθεραπεία.

Βέβαια, η Δυσμορφοφοβική Διαταρα-χή δεν είναι η μόνη ψυχιατρική πάθηση με την οποία πιθανόν να έρθει αντιμέτωπος ένας πλαστικός χειρουργός. Για παρά-δειγμα, είναι δυνατόν στα αρχικά στάδια της σχιζοφρένειας ορισμένοι ασθενείς να εμφανίσουν σωματικές ψευδαισθήσεις για τις οποίες να επιζητήσουν τη βοήθεια της κοσμητικής χειρουργικής. Επίσης, καταθλιπτικοί ασθενείς μπορεί να εμφα-νίσουν συμπτωματολογία ανάλογη της Δυσμορφοφοβικής Διαταραχής και δεν είναι σπάνιο ιδιαίτερα άτομα μεγάλης

ηλικίας που προσέρ-χονται σε μια κλινική πλαστικής χειρουργι-κής να υποκρύπτουν συναισθηματική δια-ταραχή.

Γίνεται λοιπόν κα-τανοητό ότι ο πλαστι-κός χειρουργός οφείλει να διερευνά τους λό-γους για τους οποίους κάποιος επιθυμεί μία κοσμητική επέμβαση και να είναι σε θέση να κρίνει κατά πόσο υπάρχει υποκείμενη ψυχοπαθολογία ώστε να παραπέμψει τον ασθενή καταλλήλως. Διότι ως ιατρός δεν

επιτρέπεται να θυσιάζει στο βωμό του χρήματος το όφελος των ασθενών, όπως κάνουν οι λαμπεροί «συνάδελφοί» του στα τηλεοπτικά σίριαλς και στις ταινί-ες...


24

Ο Joaquin Salvador Lavado, ευρύτερα γνωστός με το καλλιτεχνικό του Quino, είναι ένας γνωστός Αργεντινός σατυρικός γελοιογράφος, ίσως ο καλύτερος παγκοσμίως, κατά την ταπεινή άποψη του υπογράφοντα, γεννημένος το 1932 στη Mendoza. Το πιο γνωστό του έργο, η σειρά “Mafalda” αποτελούμενη από 12 άλμπουμ δημιουργημέ-να από το 1964 έως το 1973, έχει μεταφραστεί σε πάνω από 50 γλώσσες παγκοσμίως. Από την πένα του σατυρικού δημιουργού δεν ξέφυγε ούτε ο κλάδος μας! Ορίστε μερικά έργα του που αφορούν τους γιατρούς.

Σημεία διανομής

Το InterMEDICA μπορείτε να το βρείτε στα παρακάτω σημεία:

Αθήνα: Γραφείο HelMSIC Παπουλάκειο Αναγνωστήριο Κυλικείο Ιατρικής ΣχολήςΘεσσαλονίκη: Γραφείο HelMSIC Κυλικείο Ιατρικής Σχολής Εργαστήριο Υγιεινής Εκδόσεις Παρισιάνου, Παναγίας Δεξιάς 5Πάτρα: Γραφείο HelMSIC Κυλικείο Ιατρικής Σχολής Κυλικείο Πανεπιστημιακού ΝοσοκομείουΛάρισα: Γραφείο Συλλόγου Φοιτητών Ιατρικής Κυλικείο Ιατρικής Σχολής Κυλικείο Πανεπιστημιακού ΝοσοκομείουΙωάννινα: Γραφείο HelMSIC Κυλικείο Ιατρικής ΣχολήςΑλεξανδρούπολη: Γραφείο HelMSIC Κυλικείο Ιατρικής ΣχολήςΗράκλειο: Γραφείο HelMSIC Κυλικείο Ιατρικής Σχολής

Στο InterMEDICA μπορούν να γράψουν όλοι!!! Αν έχεις συγγραφικές ανησυχίες στείλε μας e-mail στο [email protected], μπες στο site του περιοδικού στο http://intermedica.helmsic.gr για να μάθεις πε-ρισσότερα ή έλα στο γραφείο της HelMSIC της σχολής σου! Η Παρέα του InterMEDICA σε περιμένει! Γίνε εσύ το επόμενο μέλος της!

Quinoγράφει o:

Ευριπίδης Τζήκας Φοιτητής Ιατρικής Α.Π.Θ.

Λύσεις σταυρόλεξου 1'08

1. ιατροδικαστής 2. δίαιτα 3. οισοφάγος 4. ήπαρ 5. κεφαλοσπορίνη 6. πέτρα 7. στομάχι 8. πνεύμονες 9. κιρσοί

10. μάτια 11. μυς 12. κήλη 13. τοξικός 14. ήχοι 15. ούρα 16. ορός 17. οστό 18. ημικρανίες

Το «Άσπρο ράσο»γράφει η:

Στρατινάκη Μαρία Γραμματέας Τοπικής Επιτροπής Ηρακλείου 2007-2008

Φοιτήτρια Ιατρικής Πανεπιστημίου Κρήτης

22


Η ιατρική, ευτυχώς ή δυστυχώς έχει εισχωρή-σει στους περισσότερους τομείς της καθημερι-νότητας, άλλοτε για καλό, κι άλλοτε για κακό. Από αυτή την επέλαση, δε θα μπορούσε να μείνει αλώβητη ούτε η λογοτεχνία .

Είναι πολλοί οι γιατροί που με όπλα τους την πένα και το χαρτί μεταφέρουν τις εμπει-ρίες τους από τα νοσοκομεία, τα ιατρεία και κυρίως από τη σχέση τους με τους ασθενείς. Μια σχέση μοναδική, αναντικατάστατη, που αποτελεί ίσως την πεμπτουσία του ιατρικού λειτουργήματος.

Παράδειγμα τέτοιου γιατρού είναι και ο κύριος Γιώργης Μαρκάκης, ο οποίος μέσα από τα βιβλία του προσπαθεί να μας δώσει μια μικρή ιδέα για τις πότε ευχάριστες, πότε κωμικές και πότε τραγικές, αλλά πάντοτε ιερές στιγμές της ζωής ενός γιατρού.

Ένα από τα βιβλία του που ξεχωρίζω προσωπικά είναι το «Άσπρο ράσο». Πρόκειται για ένα βιβλίο που μιλά για τι στιγμή κατά την οποία ένας υποψήφιος φοιτητής, καλείται να αποφασίσει αν θέλει πραγματικά να αφεθεί στην ιατρική και τις περιπλανήσεις της . Αλλά ας δούμε καλύτερα περί τίνος πρόκειται…

Κεντρικοί ήρωες του βιβλίου είναι ο Άλκης, ένας τελειόφοιτος Λυκείου και ο νονός του, ένας συνταξιούχος γιατρός. Ο Άλκης μόλις τελείωσε τις Πανελλήνιες κι έχει συγκεντρώ-

σει μια ανέλπιστα υψηλή βαθμολογία. Κι ενώ ο αρχικός του στόχος ήταν το Πολυτεχνείο, για να αναλάβει αργότερα και το γραφείο του πατέρα του, βλέπει τώρα να ανοίγεται μπροστά του και η «Υψηλή Πύλη» της Ιατρικής Αθηνών. Έχοντας πλέον στη διάθεσή του όλες τις επιλογές, ξυπνάει μέσα του επιθυμία να γίνει γιατρό, μια επιθυμία που δεν είχε εκφρά-σει ποτέ στο παρελθόν, φοβούμενος ότι δε θα καταφέρει να την πραγματοποιήσει. Βρίσκεται αντιμέτωπος με μια μητέρα που ενθουσιάζεται στην προοπτική να κάνει το γιο της γιατρό και μ’έναν πατέρα που βλέπει με επιφύλαξη την βούληση του γιου του, προβληματισμένος από τα πολλά χρόνια σπουδών, αλλά και από τις δυσκολίες που κρύβει η άσκηση της ιατρικής. Οι γονείς του Άλκη, θέλοντας ο γιος τους να πάρει την καλύτερη απόφαση για το μέλλον του, τον στέλνουν στην Κρήτη, στο νονό του, που είναι συνταξιούχος γιατρός και θα προ-σπαθήσει να καταλάβει αν ο βαφτισιμιός του είναι φτιαγμένος από τη στόφα του γιατρού ή αν πρόκειται απλώς για έναν ενθουσιασμό. Αφού φτάσει ο Άλκης στην Κρήτη και κατά τη διάρκεια των διακοπών του, ο νονός του του δίνει ένα φάκελο, μέσα στον οποίο περιέχονται ιστορίες από την ιατρική του σταδιοδρομία, τις οποίες έγραψε, αλλά για έναν περίεργο λόγο ποτέ δεν εξέδωσε. Είναι

ιστορίες μέσα από τις οποίες μπορεί κάποιος να πάρει μια μικρή γεύση τις χαρές, τις λύπες, το φόβο και την προσπάθεια που κρύβει ενός γιατρού. Και να καταλάβει γιατί κάποια λάθη, πληρώνονται πιο ακριβά από κάποια άλλα… Πρόκειται για ιστορίες της άσπρης μπλούζας, που συχνά μετατρέπεται σε ράσο-όχι μαύρο, αλλά άσπρο.

Το βιβλίο αυτό μιλά για τους ασθενείς που δίνουν στο γιατρό την ύψιστη εξουσία να επέμβει στη ζωή τους και του εμπιστεύονται το πολυτιμότερο αγαθό: την υγεία τους. Μιλά και για το γιατρό, για την ουσία της ιατρικής. Για το ότι δεν αρκεί η άρτια επιστημονική κατάρτιση για να είσαι καλός γιατρός. Για την ανθρωπιά που συρρικνώνεται -δυστυχώς- όσο διογκώνεται η γνώση.

Αυτό το βιβλίο, αποτελεί την καλύτερη περιγραφή της μεγα-λειώδους σχέσης που αναπτύσσεται ανάμε-σα σ’ένα γιατρό και τους ασθενείς του. Μια σχέση που εγκατέλει-ψε καθ’οδόν τα μάγια από τα οποία ξεκίνη-σε, αλλά κράτησε τη μαγεία που καθ’οδόν απέκτησε.

«Πώς σκέφτονται οι ιατροί» του Jerome Goopman, M.D.

γράφει ο:Χατζηαγοράκης Αλέξανδρος


(Τίτλος πρωτοτύπου: “How Doctors Think”, κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κλειδά-ριθμος)Η Ιατρική είναι Επιστήμη ή Τέχνη;

Οι περισσότεροι από εμάς θα απαντούσαμε ενστικτωδώς το πρώτο, αλλά έχοντας πλέον δια-βάσει το εν λόγω βιβλίο,

τάσσομαι υπέρ της άποψης που είχε εκφρά-σει ο Αναπληρωτής Καθηγητής Ιατρικής του Α.Π.Θ., κ. Νίκος Ζηλίκης, στο επιλεγόμενο μάθημα της Ψυχιατρικής Εφήβων και Νεαρών Ενηλίκων που είχα παρακολουθήσει πριν από λίγους μήνες. Η Ιατρική, είχε πει, είναι Τέχνη, που όμως βασίζεται σε Επιστήμες, όπως π.χ. η Βιολογία και η Βιοχημεία. Αυτό όμως δε ση-μαίνει ότι και η ίδια αποτελεί Επιστήμη.

Ο Jerome Groopman μέσα από διηγήσεις περιστατικών διαφόρων ειδικοτήτων, μας βοηθάει να συνειδητοποιήσουμε το πόσο επιρρεπείς είμαστε στα λάθη κατά την άσκηση του επαγγέλματός μας, λάθη που, όμως, δεν οφείλονται σε ελλιπείς γνώσεις, αλλά στον τρόπο σκέψης που πολλές φορές μας βάζει σε λανθασμένα μονοπάτια απομακρύνοντας μας έτσι από τη σωστή διάγνωση με σοβαρότατες ορισμένες φορές συνέπειες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση μιας ασθενούς η οποία έχοντας διαγνωσθεί ότι πάσχει από Νευρογενή Ανορεξία/Βουλιμία, ταλαιπω-ρούταν επί 15 χρόνια ψάχνοντας μάταια ανακούφιση στο πρόβλημά της. Έχοντας όλα αυτά τα χρόνια επισκεφτεί περίπου τριάντα διαφορετικούς ιατρούς, όπως παθολόγους, ενδοκρινολόγους, ορθοπεδικούς, αιματολό-γους, λοιμωξιολόγους, ψυχιάτρους αλλά και ψυχολόγους, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ένας γαστρεντερολόγος θα είχε την ιδέα

να αμφισβητήσει την αρχική διάγνωση και να επανεξετάσει την ασθενή, η οποία τελικά όλο αυτό το διάστημα υπέφερε από μια ασθένεια της παιδικής κατά κύριο λόγο ηλικίας, την κοιλιοκάκη ή δυσανεξία στη γλουτένη.

Αυτό είναι ένα από τα πολλά ενδιαφέροντα περιστατικά που περιγράφονται με ιδιαίτερα παραστατικό τρόπο σε αυτό το βιβλίο. Όπως και στο συγκεκριμένο, έτσι και στα υπόλοιπα, ο συγγραφέας προσπαθεί να καταδείξει πώς ο τρόπος με τον οποίο σκεφτόμαστε μπορεί να μας οδηγήσει σε διαγνωστικά και θεραπευτικά σφάλματα και με ποιους τρόπους αυτά μπο-ρούν να αποφευχθούν ή να ελαχιστοποιηθούν. Στηριζόμενος σε σχετικές έρευνες, αναλύει τα λάθη αυτά και περιγράφοντας βήμα προς βήμα μια ποικιλία περιστατικών καταφέρνει να καθηλώσει τον αναγνώστη παρασύροντάς τον στο μαγικό κόσμο της μοναδικής αυτής τέχνης, της Ιατρικής.

Τοπική επιτροπή Λάρισας

Το μικρό παιδί της HelMSIC γράφει o:

Ζαρδέλης Άγης Φοιτητής Ιατρικής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

20


Όταν πρωτοασχολήθηκα με την HelM-SIC ήμουν ακόμα στο πρώτο εξάμηνο της ιατρικής σχολής στην Λάρισα (φθι-νόπωρο 2006). Με προσέλκυσε η ιδέα ότι μπορούσα να συμμετάσχω σε μια ανταλλαγή αλλά σύντομα κατάλαβα ότι δεν ήταν μ ό ν ο ο ι ανταλλαγές φοιτητών το αντικείμενο της HelMSIC. Ήταν σίγου-ρα πολύ πε-ρ ι σ σ ό τ ε ρ α π ρ ά γ μ α τ α τα οποία με προσέλκυ -σαν όπως οι δράσεις με διαδραστικό τρόπο σε αλληλεπίδραση με το κοινό και πολλά άλλα.

Η τοπική επιτροπή, λοιπόν, της Λά-ρισας η οποία με υποδέχτηκε αποτελεί τη νεότερη τοπική επιτροπή της HelM-SIC. Τυπικά αποκτά υπόσταση από το 1991 με την πρώτη είσοδο φοιτητών στην προ ενός έτους υδριθήσα ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στη Λάρισα. Για δέκα περίπου χρόνια δεν υπάρχει ουσιαστική συμμετοχή στα δρώμενα της HelMSIC και έτσι για πρώτη φορά το 2001 ανοίγει η αυλαία των δράσεων και η τοπική επιτροπή της Λάρισας λαμβάνει υπόσταση στον πανελλήνιο χάρτη των τοπικών επιτρο-πών. Η πρώτη δράση αφορούσε την παγκόσμια ημέρα του AIDS. Μέσα στα επόμενα χρόνια δημιουργήθηκε ένας μικρός πυρήνας ατόμων που συνιστού-σαν την τοπική επιτροπή. Μοιραία βέ-βαια ο μικρός αριθμός ατόμων οδηγούσε σε περιορισμένες δραστηριότητες που περιλάμβαναν σχεδόν αποκλειστικά τις ανταλλαγές και την ετήσια δράση για την παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS. Από το 2005 αυτό το σκηνικό αλλάζει! Οι φοιτητές του πρώτου έτους εκείνης της χρονιάς δείχνουν ενδιαφέρον. Έτσι το ενεργό ανθρώπινο δυναμικό της τοπικής μεγαλώνει. Πλέον αρχίζουν να γίνονται συζητήσεις και για νέα project

όπως το teddy bear hospital και άλλα. Το 2006 ήταν ακόμα μια χρονιά που ακόμα περισσότεροι φοιτητές από το πρώτο έτος θέλησαν να ασχοληθούν με τα θέματα της HelMSIC. Σε αυτή τη μεταβατική χρονιά ήταν που ξεκίνησα

κι εγώ σαν πρωτο-ετής να ασχολού-μαι με τα θέματα της τοπικής όπως βέβαια και πολλοί άλλοι συμφοιτητές μου. Οι μέχρι τότε συνελεύσεις ήταν σχετικά σπάνιες (ίσως πιο σπάνιες από μια φορά το μήνα) και αυτό λόγω έλλειψης ατόμων και θεμάτων. Επί-

σης ήταν ολιγομελείς. Όχι περισσότερα από 5 άτομα σε κάθε συνέλευση και τα θέματα περιορισμένα τις πιο πολλές φορές στις ανταλλαγές. Αυτή η κατά-σταση άρχισε να αλλάζει. Την άνοιξη του 2007 στις συνελεύσεις της τοπικής επιτροπής άρχισαν να μαζεύονται πιο πολλά άτομα με διάθεση να συμμετέ-χουν και να αναλάβουν θέματα. Μια ομάδα φοιτητών ανέλαβε να ασχοληθεί με το teddy bear project. Πλέον όλες οι standing com-mittees καλύπτο-νταν από τουλά-χιστον ένα άτομο αποκλειστικό για εκείνη την θέση. Το φθινόπωρο του 2007 μια νέα φουρνιά πρω -τοετών θέλησε να ασχοληθεί με την HelMSIC. Η πρώτη συνέλευ-ση του 2008 είχε 16 άτομα! Αριθμός ρεκόρ για την τοπική επιτροπή. Έτσι την άνοιξη του 2008 δι-οργανώθηκε από την τοπική επιτροπή ένα σεμινάριο BLS στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Λάρισας το οποίο έτυχε μεγάλης αποδοχής από τους φοιτητές. Λίγο καιρό αργότερα πραγματοποιή-

θηκε το αντικαπνιστικό σεμινάριο και η Λάρισα ήταν μια από της 5 πόλεις που ανέλαβε να το πραγματοποιήσει με την πολύτιμη πάντα βοήθεια των έμπειρων στο θέμα αυτό παιδιών από τις υπόλοιπες πόλεις. Μια εβδομάδα αργότερα, στην παγκόσμια ημέρα κατά του καπνίσματος διοργανώνουμε σε κεντρική πλατεία της Λάρισας αντικα-πνιστικό πάρκο στο οποίο εκατοντάδες περαστικοί ενημερώθηκαν πάνω σε ποικιλία θεμάτων που αφορούν το κάπνισμα.

Έχουμε ξεκινήσει μια πολλή όμορφη προσπάθεια η οποία πραγματικά βλέ-πουμε ότι αρχίζει να αποδίδει καρπούς. Έχουμε όμως πολύ δρόμο μπροστά μας. Είμαστε η νεότερη και σίγουρα όχι και η πιο καλά οργανωμένη τοπική επιτρο-πή η οποία παρά τις προόδους που έχει κάνει συνεχίζει να αντιμετωπίζει προβλήματα συνοχής και οργάνωσης. Πάντα όμως δρούμε ενωμένοι και με πνεύμα ομοψυχίας για να ξεπεράσουμε σε συνεργασία με τις υπόλοιπες τοπι-κές επιτροπές τα προβλήματά μας. Εί-μαστε αισιόδοξοι και οι στόχοι μας είναι να συνεχίσουμε στη δεύτερη φάση της αντικαπνιστικής εκστρατείας, να ενερ-γοποιηθούμε στο teddy bear project, να κάνουμε πιο πολλές δράσεις για το

AIDS και να ξεκινήσουμε μια νέα ιδέα τ ο υ L O M E Λ ά ρ ι σ α ς πάνω στην ε ν η μ έ ρ ω σ η του κόσμου για προσπά-θειες πρόλη-ψης ορισμέ-νων μορφών καρκίνου.

Θα ήθελα πολύ να ευχαριστήσω σε αυτό το ση-μείο τις υπόλοιπες τοπικές επιτροπές για την συμπαράσταση στην προσπά-θειά μας αυτή να σταθεροποιηθούμε και να αναλάβουμε ακόμα πιο δυναμική δράση. Δεδομένη είναι φυσικά και η δικιά μας υποστήριξη!


The right to be human

19

γράφει o:Jonathan P. Mamo

IFMSA Director on Human Rights and Peace 2007-2008

Where have you been born and when? I was born in Liverpool, UK on the 7th of November 1983

Where have you studied/where and what are you studying?I studied mostly in Malta and got my Masters Diploma in Theatre and the Performing Arts at the National Centre. I also completed my Medical Degree at the University of Malta in November 2007. I am currently studying at the University of Malta for my Masters in Public Health. I also work full time at the only hospital in Malta. :)

“All human beings are born free and equal in dignity and rights. They are endowed with reason and conscience and should act towards one another in a spirit of brotherhood.”

- Article 1 of the United Nations Universal Declaration of Human Rights (UDHR)

What do you love doing when not working for IFMSA/Human Rights?I try to involve myself in the theatre as much as possible and I am currently directing a performance which is about penis and vagina monologues. And when I'm not acting or directing I'm usually out drinking with my friends or listening to music or playing around with a guitar or a mandolin or a violin or a piano. Nothing helps me relax more than music - however listening to someone else’s music is always so much better!

Is being a doctor all about medicine? Is it all about diseases and treatment? Can it also be something more than this? The first few years at medical school will shape who we will become in the future years when we become doctors; when we become the primary carers facing patients on a daily basis. My very first lesson in medicine (a looong time ago!) was all about what we would be learning over the following five years. This explanation took a total of 10 minutes. The rest of the time was all about doing other non-medical things to improve our relationship with our patients: reading Shakespeare, keeping updated on current affairs, doing voluntary work on a regular basis, getting involved in sports and most importantly finding something to help relax! I fully agree that these are things that do make us better doctors. They help us integrate and see things from a patient’s perspective.

Every single patient we see, both as a student and as a doctor, expects

something more than just medical care-a little humanity. I believe they are owed every bit of that ex-pectation. The right to health has always been high on the United Nations’ agenda. It has lately become a part of the WHO’s main concepts and this year it celebrates its 30th Anniversary since

the Alma Ata (1978) which helped to entrench the idea of health care as a

human right. From a health point of view health systems are part of the fabric of social and civic life. They both signal and enforce societal norms and values through the personal experiences of both the providers and users. The Ottawa Charter (1986) which is considered to be the basis of all health promotion emphasizes the need for peace for effective provisions of health.

The I FMSA’s S tand ing Committee on Human Rights and Peace strives to enforce the ideology that health without r ights is a concept which cannot and will not be viable.

It is a group of students working for the promotion of human rights, the care of minority groups & refugees and striving

for the promotion of peace.

Can we make a difference? How can we make sure that our colleagues and friends become the best and the m o s t p a t i e n t -

friendly? Getting involved in your local projects, getting involved in national and international projects! It was motivated students who created HELMSIC 50 years ago and it is motivated students who have kept it running all these years. This means that HELMSIC has been working

to improve patients’ rights and to improve the quality of the doctors that involved themselves in HELMSIC when they were still students even before the WHO decided to take it on. It is for this dedication and energy that I salute you HELMSIC. Here’s to another 50 years of HELMSIC-ACTION!

Tell me something else that you like to doI really like to go and experience new places around the world. My friends call me "the airport whore"... because of the fact that I'm always planning on going to strange and faraway places! (for Malta... everywhere is far away! ;-) ) Write something funny about youI love to laugh... and usually I end up laughing at myself. I get into very strange situations and it’s not usually my fault! :) Getting locked in lifts, ending up in the wrong country by accident because I got the wrong plane, falling asleep in trains and buses and ending up somewhere completely different from where I had originally planned! :)

18


RESIDENCY BATTLE #3(H ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΩΝ)

γράφει ο:Καρανίκας Δημήτρης

Residency Database Project Coordinator 2007-2008 Φοιτητής Ιατρικής Α.Π.Θ.

Συνεχίζεται και σε αυτό το τεύχος τη στήλη και ελπίζουμε να σας φάνηκε χρήσιμη. Σε αυτό το τεύχος η μεσο-γειακή Ισπανία εναντίων της ουδέτερης Ελβετίας.

Στην αναμέτρηση αυτού του τεύχους η Ισπανία με την paella, torrijas, churros και madeleines εναντίων της Ελ-βετικής κουζίνας με συνταγές από το Γαλλικό, το Γερμανικό και το Ιταλικό κομμάτι της, χωρίς να ξεχνάμε τα τυριά και φυσικά τις διάσημες σοκολάτες!!

Τα σχόλια και τα συμπεράσματα δικά σας. Τις πληροφορίες μας δίνουν οι Rocio Ortego Delgado και Andrés López Casaňas για την Ισπανία και ο Carlo Suter για την Ελβετία.

VS Χρειάζεται να ξέρεις Ισπανικά, αρκετά

καλά, και σε κάποιες περιοχές καλό θα ήταν να ξέρεις και τις άλλες επίσημες γλώσσες (Catalan, Euskera, Galego).

Απαιτήσεις για να αρχίσεις ειδικότητα: Πτυχίο ιατρικής, πιστοποίηση γλώσσας και όλοι πρέπει να δώσουν τις εθνικές τους εξετάσεις MIR.

Πληρώνεις 50 € για να κάνεις αίτηση για τις εξετάσεις και 800 € το χρόνο δίδακτρα.

Ετήσιος μισθός 17.000-20.000 € (700 € τον μήνα και 5 € την ώρα για τις εφημε-ρίες).

Μέσα ετήσια έξοδα: 11.000 € (το ελά-χιστο δηλαδή διαμονή, σίτιση και μετα-φορικά).

Ώρες Εργασίας: 35 ώρες την εβδομάδα και 3-7 24ωρες εφημερίες τον μήνα.

Ο ειδικευόμενος αξιολογείται κατά τη διάρκεια του χρόνου από τον καθηγητή του.

Αναμονή: υπάρχει αλλά μειώνετε τα τελευταία χρόνια.

Περίπου 6-7 στους 10 που κάνουν αίτηση, γίνονται δεκτοί αλλά όχι υπο-χρεωτικά στην ειδικότητα που θέλουν.

1 γιατρός ανά 1900 κατοίκους.

Χρειάζεται να ξέρεις Γερμανικά, Γαλλικά ή Ιταλικά, αναλόγως ποια πόλη θα επι-λέξεις.

Απαιτήσεις για να αρχίσεις ειδικότητα: να σου αναγνωριστεί το πτυχίο (κοστίζει 100CHF) από το διοικητικό συμβούλιο για τις ελβετικές ιατρικές εξετάσεις. Ακόμα πρέπει να ψάξεις μόνος σου να βρεις νοσοκομείο το οποίο να έχει θέση για ειδικότητα.

Δεν πληρώνεις δίδακτρα.

Ετήσιος μισθός: 52.000 €.

Μέσα ετήσια έξοδα: 24.000 € (το ελάχι-στο).

Ώρες Εργασίας: 50 ώρες εβδομαδιαίως το μέγιστο χωρίς όμως τις εφημερίες.

Ο ειδικευόμενος αξιολογείται στο τέλος της ειδικότητας με γενικές εξετάσεις.

Δεν υπάρχει λίστα αναμονής (με εξαίρεση ελάχιστες ειδικότητες όπως οφθαλμολο-γία και δερματολογία) και προτεραιότη-τα έχουν οι Ελβετοί και οι κάτοικοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Όλοι όσοι κάνουν αίτηση γίνονται δεκτοί (προηγούνται οι Ελβετοί), αλλά θα πρέ-πει να βρουν μόνοι τους νοσοκομείο στο οποίο να υπάρχει κενή θέση.

1 γιατρός ανά 271 κατοίκους.


17

Ρωτήστε το γιατρό!

ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΚΑΡΟΤΟ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΟΡΑΣΗ ΣΑΣ;Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Καλιγούλας πίστευε ότι τα καρότα έχουν αφροδισιακές ιδιότητες, που κάνουν τους άνδρες ικανότερους και τις γυναίκες ενδοτικότερες. Λέγεται πως σε ένα επίσημο δείπνο τάισε όλους τους συγκλητι-κούς του μόνο με καρότα για να τους δει να συνουσιάζονται σαν τα ζώα. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την όραση, αλλά είναι ωραία ιστορία.

Ο μύθος του καρότου χρονολογείται από το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, όταν η βρετανική RAF προσπαθούσε να κρατήσει μυστικό το γεγονός ότι είχε κατασκευάσει ένα εξελιγμένο σύστημα αερομεταφερόμενων ραντάρ για να καταρρίπτει τα γερμανικά βομβαρδιστικά. Έτσι, ισχυριζόταν πως η μεγάλη ακρίβεια των Βρετανών πιλότων καταδιωκτικών ήταν αποτέλεσμα διατροφής με μεγάλες ποσότητες καρότων. Γεγονός είναι ότι τα καρότα είναι πλούσια σε β-καροτίνη, η οποία είναι σημα-ντική για την όραση. Ο οργανισμός μετατρέπει τη β-καροτίνη σε βιταμίνη Α, ενώ η ακραία ανεπάρκεια βιταμίνης Α προκαλεί τύφλωση. Ωστόσο, μια μικρή ποσότητα β-καροτίνης είναι αρκετή για την καλή όραση. Από κει και πέρα, όσα καρότα παραπάνω κι αν φάτε, η όρασή σας δεν πρόκειται να βελτιωθεί.

Στην πραγματικότητα, η λήψη υπερβο-λικών δόσεων βιταμίνης Α μπορεί να προκα-λέσει τοξικότητα με συμπτώματα κίτρινης-πορτοκαλιάς απόχρωσης του δέρματος, τριχόπτωσης, κόπωσης και πονοκεφάλου.

ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΡΩΤΕΥΕΤΑΙ, ΠΡΟΚΑΛΟΥ-ΝΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΧΗΜΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ;Γιατί όταν οι άνθρωποι ερωτεύονται μετατρέ-πονται από λογικά, ισορροπημένα όντα σε παράφρονες, ευάλωτους, εγωκεντρικούς ψυχοπαθείς που έχουν άμεση ανάγκη εξορκισμού, ειδικότερα κατά τη διάρκεια της εφηβείας;

Καλώς ήρθατε στο εργαστήριο του Θεού του Έρωτα. Πρόκειται πράγματι για ερωτική βιοχημεία. Η Έλεν Φίσερ, καθηγήτρια Ανθρωπο-λογίας στο Πανεπιστήμιο Rutgers, σε συνεργασία με τους συναδέλφους της Άρθουρ Άρον και Λούσυ Μπράουν, χρησιμοποίησαν μαγνητικό τομογράφο για να μελετήσουν τον

Ερωτήσεις που θα θέλατε να κάνετε στο γιατρό αλλά δεν βρίσκατε το θάρρος.

γράφει o:Τζήκας Ευριπίδης


εγκέφαλο ανθρώπων που περιέγραφαν τον εαυτό τους ως “τρελά ερωτευμένο”. Όταν οι συμμετέχοντες στην έρευνα αντίκριζαν το αντικείμενο του πόθου τους, η κοιλιακή πε-ριοχή της μεσοεγκεφαλικής καλύπτρας και ο κερκοφόρος πυρήνας του εγκεφάλου ετίθεντο σε λειτουργία. Ο κερκοφόρος πυρήνας είναι ένα πυκνό δίκτυο υποδοχής του νευροδιαβιβα-στή που ονομάζεται ντοπαμίνη. Η Ντονατέλα Μαρατζίτι, καθηγήτρια ψυχιατρικής στο Πανε-πιστήμιο της Πίζας στην Ιταλία, μελέτησε τα επίπεδα σεροτονίνης στο αίμα των ανθρώπων που ήταν ερωτευμένοι για αρκετούς μήνες ή απασχολούσαν τη σκέψη τους με το αντικεί-μενο του ενδιαφέροντός τους για τουλάχιστον τέσσερις ώρες την ημέρα, ανακαλύπτοντας πως τα επίπεδα σεροτονίνης τους ήταν τόσο χαμηλά όσο και αυτά των ανθρώπων με Ιδεο-ψυχαναγκαστική Διαταραχή.

Συμπερασματικά, όταν κάποιος είναι τρελά ερωτευμένος, υπάρχει επιστημονική εξήγηση γιατί συμπεριφέρεται σαν παρά-φρονας…

ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ Ο ΚΑΦΕΣ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ;Εδώ θα πρέπει να αφιερώσουμε την απάντη-ση στην αγαπημένη φίλη των Ελλήνων, την καφεΐνη. Τους συμπα-ραστέκεται συνέχεια, στις καλές και κακές στιγμές τους, στα δύ-σκολα πρωινά ξυπνή-ματα, στις βραδινές βάρδιες, στα μεταμε-σονύκτια διαβάσματα. Στους φανατικούς, λοι-πόν, του καφέ έχουμε να τους πούμε ότι δεν ευθύνεται αν δεν είναι οι ψηλότεροι άνθρωποι στον κόσμο.

Έχουν, όντως, γίνει σημαντικές έρευνες για το κατά πόσον η κατανάλωση καφεΐνης συνδέεται με την οστεοπόρωση. Γενικά, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα πως η μέτρια κατανάλωση καφεΐνης δεν αποτελεί σημαντικό παράγοντα οστεοπόρωσης, ιδιαίτερα όταν οι γυναίκες κάνουν μια ισορροπημένη διατροφή. Κάποιες έρευνες υποστηρίζουν πως η τακτική κατανάλωση καφεΐνης μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια ασβεστίου στα ούρα, αλλά ούτε αυτή η απώλεια έχει κάποια αξιόλογη επίδρα-

ση στην πυκνότητα των οστών. Εφόσον, λοιπόν, τηρείται μα ισορροπημένη διατρο-φή, με επαρκή λήψη ασβεστίου, μπορείτε να απολαμβάνετε τον εσπρέσο σας δίχως λόγο ανησυχίας.

Τότε, γιατί οι γο-νείς μας μάς φόβιζαν με το μύθο αυτό, όταν

θέλαμε καφέ ως παιδιά; Προφανώς, για τον ίδιο λόγο που έλεγαν ότι θα βγάλουμε κανένα μάτι κάθε φορά που τρέχαμε με ένα ψαλίδι

στο χέρι ή σπάζαμε κάτι. Καθαρή πλύση εγκε-φάλου από γονείς. Είναι καλύτερα το παιδί να πέφτει για ύπνο και να αφήνει τη μαμά και τον μπαμπά να ανακαλύψουν το σημείο G.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΝΤΩΣ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ G;Ένα άρθρο στο American Journal of Obstetrics and Gynecology, το 2001, αποκαλούσε το σημείο G ένα είδος γυναικολογικού ούφο. Ε, λοιπόν, οι συγγραφείς του άρθρου αυτού ίσως θέλουν να προετοιμαστούν για διαστημικό ταξίδι. Αυτό θα συμβεί αφού διαβάσουν μια επιστημονική ανακοίνωση από το Πανεπιστή-μιο του Καΐρου: “The Electrovaginogram: Study of the Vaginal Electric Activity and Its Role in the Sexual Act And Disorders”. Εκεί, οι συγγραφείς ερευνούν την υπόθεση ότι ο γυναικείος κόλπος παράγει ηλεκτρικά κύματα, τα οποία επηρε-άζουν την κολπική σύσπαση κατά την είσοδο του πέους. Ανακάλυψαν ότι μπορούσαν να κα-ταγράψουν ηλεκτρικά κύματα από τον κόλπο. Υπέθεσαν επίσης ότι υπήρχε ένας κολπικός βηματοδότης, που φαίνεται να αντιστοιχεί στο σημείο G, το οποίο λέγεται ότι είναι μια ερωτογενής περιοχή στον κόλπο.

Τι είναι, λοιπόν, αυτό το “τέρας του κόλπου”;

Το σημείο G είναι απλώς μια μικρή περιοχή στο άνω κολπικό τοίχωμα, προς την κοιλιά, περίπου 5-7.5 εκατοστά από την είσοδο του κόλπου. Το σημείο G ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του Ernst Grafenberg, ενός Γερμανού γιατρού, ο οποίος τη δεκαετία του ’50 έγρα-ψε ένα άρθρο που ανέφερε την ύπαρξη μιας ερωτογενούς ζώνης στο εμπρόσθιο κολπικό τοίχωμα, που διογκωνόταν με τον ερωτικό ερεθισμό.

Υπάρχουν διάφορες απόψεις για τον καλύτερο τρόπο εντοπισμού του σημείου G. Μια ένδειξη για τον εντοπισμό του είναι ότι κάποιες γυναίκες νιώθουν μια έντονη επιθυμία για ούρηση όταν αγγίζεται το σημείο G – καθό-λου περίεργο, εφόσον το σημείο G βρίσκεται πολύ κοντά στην ουρήθρα.

ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΤΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΣ-ΧΥΡΟΤΕΡΟΣ ΜΥΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΑΝΑΛΟΓΙ-ΚΑ ΜΕ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ;Ορισμένες πηγές συμφωνούν ότι η γλώσσα είναι ο ισχυρότερος αναλογικά με το μέγεθος του μυς, αλλά η γλώσσα αποτελείται βασικά από τέσσερις μύες. Έχει επίσης αναφερθεί η καρδιά, αλλά επειδή κάνει ακούσιες κινήσεις και είναι κυρίως μυς αντοχής δε βρίσκεται στην καρδιά της ερώτησης (αποτυχημένη απόπειρα λογοπαίγνιου).

Ο ραπτικός μυς, ο οποίος εκτείνεται σε όλο το μηρό ως το γόνατο, είναι ο μακρύτερος μυς του σώματος. Όσο για τον ισχυρότερο, έχουμε δύο υποψηφίους, το μασητήρα μυ, που χρησιμοποιείται για τη μάσηση, και το μείζονα γλουτιαίο. Ο γλουτιαίος!

(Οι παραπάνω πληροφορίες έχουν παρθεί από τα βιβλία του γιατρού Billy Goldberg και του συγγραφέα Mark Leyner, “Γιατί Οι Άντρες Έχουν Ρώγες;” και “Γιατί Οι Άντρες Κοιμούνται Μετά Το Σεξ;”)

16


Γυναίκα 44 χρο-νών παρουσι-άζει εδώ και 3 βδομάδες επει-σόδεια έντονης κεφαλαλγίας, τα οποία συνοδεύονται απο αίσθημα ιλλίγ-γου. Σήμερα το πρωί κατα την διάρκεια ενός νέου επεισοδείου κεφαλαλγίας, η γυναίκα παρουσίασε συνοδό σύγχηση καθώς και διαταραχές της όρασης με αποτέλεσμα ο συζηγός να αναζητήσει την ιατρική σας συνδρομή. Κατά την λήψη ιστορικού η γυναίκα σας μαρτυρεί συνοδό αίσθημα άγχους, επεισόδια έντο-νης εφίδρωσης καθώς και αίσθημα παλ-μών, ενώ αρνείται λήψη οποιουδήποτε φαρμάκου καθώς και πρόβλημα υγείας κατά το παρελθόν. Στο οικογενειακό ιστορικό η γυναίκα σας αποκαλύπτει οτι συγγενικά της πρόσωπα «τρέχανε» σε γιατρούς λόγω του Θυροειδή και λόγω εντοπισης «όγκων στην περιοχή του λαιμού που είχαν ανεβάσει το ασβέστιο στο αίμα».

Κλινική Εξέταση: Γυναίκα υπερβολικά αδύνατη. Εξέταση κοιλίας, καρδίας και πνευμόνων χωρίς παθολογικά ευ-ρύματα.Θερμοκρασία : 37,1 oC, Αρτηριακή Πίεση (Συστ /Διασ.): 20,4 / 12,0, Αναπνοές: 14/min, Παλμοί : 94/min

Εργαστηριακά: Αιμοσφαιρίνη 14 g/dl, Λευκά 5200/μl, Σάκχαρο 246 mg/dl, Κρεατινίνη 1mg/dl, CK 40 U/l, Ca+2 2, 35 mmol/l, K+ 4,1 mmol/l, TSH: 2,2 μU/mlΕικόνα της αξονικής τομογραφίας που διατάξατε φαίνεται στην εικόνα:

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ1. Ποιά η πιθανή διάγνωση σας από CT

και Ιστορικό;2. Ποιά η διαγνωστική σας στρατηγική

για επιβεβαίωση της πιθανής διά-γνωσης;

3. Από το ιστορικό ποιό σύνδρομο έρχε-ται στο προσκήνιο;

4. Ποιά η θεραπεία που θα προτείνετε στην ασθενή;

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ1. Φαιοχρωμοκύττωμα. Όγκος εντο-

πίζεται στην εικόνα της αξονική τομογραφίας δίπλα στην ουρά πα-γκρέατος αριστερά (Επινεφριδιακός όγκος/Εξορμάται από το αριστερό επινεφρίδιο)

γράφει o:Λύρος Ορέστης

Πρόεδρος 2004-2006 Ιατρός

Συνηθ. Καλο-ήθης Όγκος (90%) Κλινική Εικόνα: Κεφαλαλγ ίες κατα κρίσεις,

εφιδρώσεις, προκάρδιοι παλμοί, σπάνια άγχος, τρόμος, αδυναμία, κοιλιακά άλγη, νεφρασβέστωση, υπνηλία, κεντρομυ-ελική αδυναμία. Υπέρταση στο 40% παροδική, στο 60% μόνιμη.Παροξυσμοί ταχυκαρδίας, Μόνιμη ορθοστατική Υπόταση , απώλεια βάρους (υπερμεταβολισμός), δυσκοιλι-ότητα

2. Διαγνωστική:Κατεχολαμίνες, ολικές μετανεφρίνες και βανιλλινοαμυγδαλικό οξύ (VMA) σε ούρα 24ώρου αναμένονται να είναι αυξημένα σε περίπτωση φαιοχρωμο-κυττώματος. Η διαδικάσία λήψης έχει σημασία. Απαι-τείται διακοπή φαρμάκων 24 ώρες νωρί-τερα της λήψης των ούρων. Αναστολείς ΜΑΟ, ρεζερπίνη, α-μεθυλ-ντόπα και κλονιδίνη τουλάχιστον 24 ημέρες πριν. Συλλογή ούρων κατα το δυνατόν αμέσως μετά από μια κρίση. Ο/Η ασθενής πρέπει να αποφύγει την λήψη κάποιων τροφών που αυξάνουν τις τιμές (Μπανάνες, εσπεριδοειδή, καρύδια, μαύρο τσάι, καφέ, βανίλλια)Φυσ ιολογ ικές τ ιμές : Κατεχολαμίνες < 600 nmol/24h (100 μg/ 24 h). Μέτρηση αδρεναλί-νης και νόραδρεναλίνης ξεχωριστά επί υποψίας ΜΕΝ. Μετανεφρίνες < 7 nmol/24 h (1,3 mg/24 h), VMA < 35 μmol/24 h (7 mg/24 h)Αναζήτηση όγκου επί αυξημένων κατεχολαμι-νών: U/S, CT ή ΜRI κοι-λίας και θώρακος, Σπιν-θηρογράφημα. Σπινθηρογράφημα το οποίο οφείλει να γίνεται και επί ήδη διαγνωσθέντος επινεφριδιακού όγκου προς αποκλεισμός έκτοπου φαιοχρω-μοκυττώματος.

3. Σύνδρομο πολλαπλής ενδοκρινικής Νεοπλασίας Τύπου ΙΙ/(Multiple Endo-crine Neoplasia, MEN ΙΙ)• Υπερπλασία ή αδενώματα Παραθυρε-

οειδών (Υπερπαραθυρεοειδισμός)• Φαιοχρωμοκύττωμα (πολλαπλά)

• Μυελοειδές καρκίνωμα του Θυρεοει-δούς (Κύτταρα – C)

Απαραίτητος ο προσδιορισμός καλσιτο-νίνης και ασβεστίου !!! 4. Θεραπεία: Χειρουργική Αφαίρεση / Εκτομή Όγκου Ιδιαίτερη προσοχή στην προετοιμα-σία του χειρουργείου!! Ο σταθερός α-αποκλεισμός είναι η βάση της προ-εγχχειρητικής φαρμακευρικής θερα-πείας. 10-14 ημέρες προεγχειρητικά αρχικά 10 mg/ 24 h φαινοξυβενζαμίνη p.o., κάθε 2η ημέρα αύξηση κατά 10-20 mg έως να ελεγχούν οι κρίσεις και η υπέρταση. Συ-νήθως χρειάζονται 40-80 mg ημερησίως, σπάνια έως 200 mg. Π ρ ι ν ε π ι τ ε υ χ θ ε ί ο σ τ α θ ε ρ ό ς α-αποκλεισμός επιπλέον φαιντολαμίνη 5mg i.v. Πάντα προηγείται ο α-αποκλεισμός, επί ταχυκαρδίας επιπλέον β-αποκλεισμός π.χ. προπρανολόνη 4 x 10 mg.

Αξιοσημείωτα σημεία!!• Πρέπει να αποφεύγεται η ψηλάφι-

ση του όγκου (Μπορεί να εκλυθούν κρίσεις)

• «Ο κανόνας του 10 για το φαιοχρω-μοκύττωμα» 10 κακοήθης, 10 αμφοτε-ρόπλευρη εμφάνιση, 10 οικογενές, 10 σε παιδιά, 10 έκτοπη εντόπιση (Στα

γάγγλ ια του συμπαθητικού νευρικού, συ-ν ή θ ω ς σ τ η ν κοιλία)• Σε περίπτω-

ση επιβεβαι-ωμένου ΜΕΝ ΙΙ απαιτείται θυρεοε ιδε -κτομή έστω κ α ι χ ω ρ ί ς α ν ε ύ ρ ε σ η όγκου.

Για περαιτέρω μελέτηΟρμονοπαραγωγοί ΌγκοιΣύνδρομα πολλαπλής ενδοκρινικής Νεο-πλασίας / (Multiple Endocrine Neoplasia, MEN Ι και ΜΕΝ ΙΙ )

Χρήσιμoι Ιστότοποι. www.endokrinol-ogy.org/www.endosociety.org

Πηγή: Chirurgie von fall zu fall , Adam Brochert, Εκδόσεις Urban & Fischer

15


Ζούμε σε μια εποχή όπου 2 φαι-νομενικά ασύμβατες έννοιες, η βιολογία και η τε- χ ν ο λ ο γ ί α , δημιουρ- γ ο ύ ν έ ν α σ υ ν δ υ - ασμό που αποτελεί την πλέον ελπ ιδο - φόρα προ-ο π τ ι κ ή του ανθρώ-που για τ ο ν 2 1 ο αιώνα. Η ραγδαία ανάπτυξη της βιοτε-χνολογίας (τα τελευταία χρόνια), άλλαξε και συνεχίζει να αλλάζει το σκηνικό όσον αφορά την αντιμετώπιση καίριων ιατρι-κών ζητημάτων, δ η - μ ι ο υ ρ γ ώ -

ν τ α ς έ ν α ν έ ο ο ρ ί ζ ο ν τ α γ ι α τη βελτίωση τ η ς ποιότητας

ζωής όλων. Ι δ ι - αίτερα τον τ ε - λ ε υ τ α ί ο καιρό γίνεται λόγος για τη λήψη βλα-στοκυττάρων και τα όσα αυτή υπόσχεται. Υποσχέσεις που γεμί-ζουν αισιοδοξία και ανακούφιση πολλούς μελλοντικούς γονείς.

Τι ακριβώς είναι τα βλαστοκύτταρα; Τα κύτταρα αυτά είναι αρχέγονα πολυδύνα-μα κύτταρα τα οποία συναντώνται/απα-ντώνται/ανευρίσκονται στο μητροπλα-κουντιακό αίμα και το αίμα από τον ομ-φάλιο λώρο. Τα κύτταρα αυτά μπορούν να διαφοροποιηθούν σε διάφορα είδη κυττάρων όπως για π.χ. σε/τα κύτταρα του καρδιακού μυ, κύτταρα του αίμα-τος, αιμοπετάλια, νευρικά κύτταρα, κύτταρα του δέρ-ματος κ.α. (Επι-πλέον, χάρη στην ικανότητά τους να επανενεργοποι-ούν το αμυντικό σύστημα του ορ-γανισμού, είναι πολύτιμα στην αντιμετώπιση ασθενειών).

Γιατί είναι σημαντικό να φυλάσσο-νται σήμερα τα βλαστικά κύτταρα του

μωρού; Το κεντρικό πόρισμα που ανα-δύεται απ΄ όλα τα παραπάνω συμπυ-κνώνεται στη διαπίστωση ότι λόγω της δυνατότητας χρησιμοποίησης/χρήσης τους για τη θεραπεία μεγάλου αριθμού ασθενειών του αίματος, του ανοσο-ποιητικού συστήματος και ορισμένων μορφών καρκίνου. Εκτός όμως από τις παγκόσμια αναγνωρισμένες σημερινές εφαρμογές των βλαστικών κυττάρων όπως στις λευχαιμίες, στο πολλαπλούν μυέλωμα, στα λεμφώματα κ.λ.π., διάχυτη είναι και η αισιοδοξία στην επιστημονική κοινότητα για την επέκταση της χρήσης των βλαστοκυττάρων σε:

Καρδιαγγειακά νοσήματα

Σακχαρώδη διαβήτη

Νόσο Parkinson Εγκεφαλικά επεισόδια

Νόσο Alzheimer Σκλήρυνση κατά πλάκας

Μεταμόσχευ-ση μυελού των οστών

Ευρύτερες θερα-πευτικές εφαρ-μογές όπως η ανάπλαση ιστών και οργάνων

Τα πλεονεκτήματα που παρέχει η φύ-λαξη των βλαστοκυττάρων συνοψίζονται στα εξής:

• 100% συμβατότητα για το ίδιο το παιδί και

υψηλού βαθμού συμβα-τότητα για το άμεσο οικογενειακό περιβάλλον του πράγμα που πρακτικά σημαίνει ελάχιστες πιθανότητες απόρριψης.• Άμεση διαθεσιμότη-

τα χωρίς την ανάγκη αναζήτησης συμβατού δότη

• Μικρότερο κόστος θεραπείας σε σχέση με την διαδικασία αναζήτησης συμβα-

τού δότη.

Πώς γίνεται η λήψη των βλα-στικών κυττά-ρων; Η συλλογή των βλαστικών κυτ τάρων γ ί -νεται μόνο μία

φορά, αμέσως μετά τη γέννηση του παιδιού μετά από/σε ειδική συνεννόηση με γυναικολόγο. Αμέσως μετά τον τοκετό, λαμβάνεται ένα δείγμα αίματος από τον ομφάλιο λώρο με μια διαδικασία απόλυ-τα ασφαλή και ανώδυνη. Το αίμα αυτό είναι πλούσιο σε βλαστικά κύτταρα και τοποθετείται σε ειδική συσκευασία συλ-λογής η οποία αποστέλλεται σε ειδικά εργαστή- ρ ια . Εκε ί λαμβάνει χώρα (κατ΄ αρχήν) ο δ ι α χ ω ρ ι -σμός των βλαστικών κ υ τ τ ά - ρων όπου μετά από π λ ή ρ η μικροβιο- λ ο γ ι κ ό , ανοσολογικό και ιολογικό έλεγχο για απο-κλεισμό της πιθανότητας μόλυνσης, τα βλαστοκύτταρα φυλάσσονται μέσα σε 2 κρυοφιαλίδια σε σταθερή θερμοκρασία υγρού αζώτου (-196ο C – κρυοσυντήρη-ση) για 20 έτη και είναι διαθέσιμα στους γονείς και το παιδί οποιαδήποτε στιγμή παρουσιαστεί ανάγκη.

Συνοψίζοντας όλα όσα προηγήθηκαν θα λέγαμε ότι η λήψη και φύλαξη με κρυ-

οσυντήρηση των βλαστικών κυττάρων του παιδιού αποτελεί παρακαταθήκη για την υγεία του με αρκετές πιθανό-τητες χρησιμοποίησής των/τους και για το στενό οικογενειακό περίγυρο του παιδιού και η όλη διαδικασία είναι

απλή και εντελώς ακίνδυνη.

Πηγές: www.biohellenica.gr

www.

cryosave.gr

Βλαστοκύτταρα: νέα ελπίδα ζωής

γράφει η:Λιάκου Μαρία

Φοιτήτρια Ιατρικής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας


14

Είμαστε ιατροί! – Είμαστε άνθρωποι;

γράφει o:Παπαδόπουλος Αλέξανδρος

LTO, LOME Τοπικής Πάτρας 2007-2008Φοιτητής Ιατρικής Πανεπιστημίου Πατρών

Είμαστε ιατροί… ή τουλάχιστον ευελπι-στούμε σε λίγα χρόνια να λεγόμαστε τέτοιοι, μιλώντας για τον εαυτό μου. Είμαστε όμως και άνθρωποι … ή τουλάχιστον ευελπιστούμε να γίνουμε τέτοιοι;

Είναι πολύ σημαντικό ο σύγ-χρονος άνθρω-πος να έχει λάβει μία καταρτισμέ-νη εκπαίδευση και να είναι πολύ καλός στη δου-λειά του. Όμως έχουμε καθόλου σκεφτεί μήπως εάν σε αυτή μας την προσπάθεια δεν ξεχνάμε να θέσουμε έναν πολύ σημαντικό στόχο; Μήπως παραλείπουμε στον αγώνα μας για κατάρτιση και αναγνώριση να παλέψουμε να γίνουμε σωστοί άνθρωποι;

Και μη σας ακούγεται η φράση «σωστοί άνθρωποι» σαν παρμένη από βιβλίο που περι-γράφει μία «Ανώτερη Ηθική», όχι. Πρόκειται για πολύ απλά και λογικά πράγματα τα οποία θα έπρεπε να χαρακτηρίζουν έναν άνθρωπο, το σύγχρονο άνθρωπο, ο οποίος όντας παντελώς απορροφημένος στον αγώνα του για καταξίωση ξεχνά πως θα έπρεπε να είναι άνθρωπος με τη βαθύτερη σημασία της λέξης.

Πόσες φορές στην καθημερινότητά μας δεν έχουμε εκνευριστεί με κάποιον που μας έσπρωξε στον δρόμο και δε μας ζήτησε συγγνώμη ή και πό-σες φορές το έχουμε κάνει οι ίδιοι; Πόσες φορές έχουμε δει κάποιον ηλικιωμένο στο λεωφορείο να μη βρίσκει θέση ελεύθερη και δεν έχουμε σηκωθεί προσφέροντας έτσι τη θέση μας; Πόσες φορές βυθισμένοι στα δικά μας προβλήματα, τα οποία παρεμπιπτόντως είναι και πολλές φορές ανούσια προβλήματα του δυτικού κόσμου, δεν ακούμε τα προβλήματα των συνανθρώπων μας; Πόσες φορές δεν κοιτάζουμε πολύ απλά κάποιον στα μάτια όταν μας μιλάει, και πόσο μάλλον, πόσες φορές σε μία συζήτηση μεταξύ δύο ανθρώπων, ο καθένας ακούει μόνο ότι έχει να πει ο ίδιος;

Αυτά μπορεί να φαντάζουν πράγματα απλά και χαζά για να κάτσει κάποιος να τα σκεφτεί, όμως είναι ιδέες που ενώ θα έπρεπε να είναι αυτονόητες μοιάζουν κλεμμένες από τη σφαίρα μίας ξένης φαντασίας. Ας μην απομακρυνόμαστε πολύ από τον κλάδο μας. Πόσοι είναι οι ιατροί οι οποίοι δεν αγαπούν τη δουλειά τους, που δεν αγαπούν τον άνθρωπο και ως εκ τούτου δεν τον σέβονται; Πού κάνουν διακρίσεις μεταξύ των ασθενών; Πού παίρνουν φακελάκια; Πού έχουν λησμονήσει το λόγο για τον οποίο επέλεξαν να γίνουν ιατροί ή και που δεν είχαν κάποιον λόγο που επέλεξαν να γίνουν ιατροί, αλλά η από-φασή τους αυτή ήταν καθαρά απότοκος του ότι πέτυχαν την κατάλληλη βαθμολογία στις

πανελλαδικές εξετάσεις;Όλα αυτά που έθιξα παραπάνω ανήκουν σε

ένα ανώτερο επίπεδο ιδεών, αξιών και ιδανικών που ονομάζεται παιδεία. Τυπικά στις μέρες μας η παιδεία αποκτάται μέσα από την οικογένεια,

το σχολείο και προσωπι-κή προσπάθεια κυρίως. Μπορεί να είναι εύκολο να λέμε πως όλα τα παραπά-νω λειτουργούν βέλτιστα, αλλά η αλήθεια είναι πως κάπου το σύστημα από-κτησης της κατάλληλης παιδείας χωλαίνει. Ας πά-ρουμε τα πράγματα από την αρχή, δηλαδή από τη γέννηση ενός νεογνού, και ας παρακολουθήσουμε

τα διάφορα αυτά στάδια ώστε να εντοπίσουμε πού υπάρχει οπή στο σύστημα απόκτησης της κατάλληλης παιδείας.

Το παιδί γνωρίζει στην αρχή της ζωής του μία κοινωνία η οποία λίγο πολύ περιορίζεται στα πλαίσια του στενού οικογενειακού κύκλου, όπου δύο τινά διακρίνουμε! Το ένα είναι το παιδί να σταθεί τυχερό και να γευθεί την πρώτη του εμπειρία μέσα από μία οικογένεια που αποτελείται από πραγματικούς ανθρώπους, όπως αυτοί φαίνονται απαντώντας στις παραπάνω ερωτήσεις που έθεσα. Το άλλο βέβαια είναι η αντίθετη πε-ρίπτωση όπου το παιδί μεγαλώνει σε ένα οικογενειακό περιβάλλον όπου δεν υπάρχει ανθρωπιά και συνήθως ενστερνίζεται και αυτό τις συνήθειες των υπο-λοίπων μελών. Στην κοινωνία που ζούμε, το συνηθέστερο μοντέλο είναι το δεύτερο, καθώς όλοι είναι απασχολημένοι να αποκτήσουν πολλά χρήματα και να επιδοθούν στο μάταιο κυνήγι των χρημάτων και αντικειμένων δίχως να δείξουν ίχνος ενδιαφέροντος για το συνάνθρωπό τους.

Το σχολείο… πρόκειται να αναλύσουμε ένα ζήτημα πολύ «πονεμένο», ας μου επιτραπεί η έκ-φραση, καθώς σε αυτό το στάδιο απόκτησης της κατάλληλης παιδείας, το σύστημα παρουσιάζει πολλές ανωμαλίες, οι οποίες δεν εξομαλύνονται ή τουλάχιστον δεν επιθυμούν κ ά π ο ι ο ι ν α εξομαλυνθούν σε καμία περί-πτωση. Από τη στιγμή που το παιδί μπει στο σχολείο ο στό-χος του είναι να γράψει όσο το δυνατόν πε-ρισσότερα μό-

ρια στις πανελλαδικές εισαγωγικές εξετάσεις. Όχι τόσο στο δημοτικό, αλλά στο γυμνάσιο και αν μη τι άλλο στο λύκειο οξύνεται το φαινόμενο αυτό. Ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο στοχεύει μόνο και μόνο στο να εισαχθεί ο νέος στην τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν πληροί τις προϋποθέσεις να μεταλαμπαδεύσει τις αξίες, τα ιδανικά στο νέο άνθρωπο και αυριανό πολί-τη. Η μόνη διέξοδος για το νέο να λάβει κάποια στοιχειώδη παιδεία υποφώσκει στην περίπτωση που σταθεί τυχερός στη ζωή του να συναντήσει καθηγητές με την ιδιότητα των ανθρώπων που θα του προσφέρουν κάποια στοιχεία.

Σε προσωπικό επίπεδο δε, ο σύγχρονος άν-θρωπος, δύσκολα θα ασχοληθεί με την παιδεία του. Και τονίζω πάλι πως παιδεία δε συνίσταται καθαρά σε γενικές γνώσεις ιστορίας και τέχνης, αλλά είναι κάτι βαθύτερο… κάτι που μαθαίνει στον άνθρωπο να υπάρχει για να δημιουργεί, για να σκέπτεται, για να αγαπάει, για να προσφέρει.

Απορροφημένος ο σύγχρονος άνθρωπος στην αναζήτηση νέων πηγών πλούτου, δόξας και κατα-ξίωσης ξεχνώντας τα σημαντικά πράγματα που έχουν σημασία σε αυτή τη ζωή δε βρίσκει χρόνο αλλά και νόημα ίσως στην ανώ-τερή του καλλιέργεια.

Κατανοούμε πως ούτε σω-στοί ιατροί, ούτε σωστοί δικη-γόροι ούτε σωστοί Έλληνες ούτε σωστοί Γερμανοί λόγου χάρη μπο-ρούμε να γίνουμε εάν πρώτα δε φροντίσουμε να γίνουμε σωστοί άνθρωποι. Και κατά τη δική μου άποψη ο αμεσότερος τρόπος να

γίνουμε τέτοιοι είναι το σχολείο καθώς και το ποιόν της οικογένειας αργότερα θα εξαρτηθεί από το τι παιδεία έλαβαν στο σχολείο οι γονείς, δημιουργώντας έτσι τον εξής κύκλο.

Και το σωστό σχολείο θα δημιουργηθεί από τη συλλογική προσπάθεια όλων μας με οποιονδήποτε τρόπο μπορούμε. Και για να διαφημίσω και λίγο το standing committee μου, αυτό είναι δυνατόν μέσα από τη SCOME, δηλαδή η άσκηση επιρροής πάνω στην εκπαίδευση και ως εκ τούτου στο σχολείο. Είναι απαραίτητο σε οτιδήποτε και αν κάνουμε στη ζωή μας να έχου-

με συνέπεια των πράξεών μας και να έχουμε πάντα κύριο γνώμονα τον άνθρωπο. Μόνο έτσι θα μπορέσει αυτή η κοινωνία να περάσει στη φάση της ευημερίας.

σχολείο

οικογένεια

προσωπική προσπάθεια

13


με πολύ αναπτυγμένη μυϊκή μάζα ικανή να ανταπεξέλθει σε σκληρή προπόνηση και να καταρρίψει ρεκόρ, με αυξημένες αντοχές και περιορι-σμένη αντίληψη της κούρασής τους, αθλητές που διαθέτουν εγρήγορση, εκρηκτικότητα, αυτοπεποίθηση και φιλοδοξία για μεγάλες διακρίσεις, τις οποίες και με συνδυασμό και άλλων παραγόντων, είναι σε θέση να τις πετύχουν. Μοιάζει με πραγματική συνταγή της επιτυχίας. Ωστόσο, όταν τελειώσει το όνειρο, η πραγμα-τικότητα μπορεί να είναι χειρότερη από κάθε εφιάλτη. Και δεν είναι μόνο η ταπείνωση και ο εκμηδενι-σμός τόσων σκληρών προσπαθειών μιας ζωής αφιερωμένης συνήθως εξ ολοκλήρου στον αθλητισμό, στην περίπτωση που εντοπιστεί η χρήση απαγορευμένων ουσιών. Η λίστα των επιπλοκών που προκαλούν στην υγεία είναι ατελείωτη.

Τα αναβολικά μεταβάλλουν αι-σθητά τη μορφολογία του σώματος των αθλητών και πραγματικά κατα-στρέφουν την υγεία τους. Προκαλούν πονοκεφάλους, ακμή, λιπαρότητα του δέρματος και διαταραχές στη σεξουαλική συμπεριφορά. Οι γυ-ναίκες που λαμβάνουν ανδρογόνα κυριολεκτικά αρρενοποιούνται: οι μαστοί ατροφούν, η φωνή γίνεται πιο βαθιά, εμφανίζουν δασυτριχι-σμό, ο εμμηνορυσιακός τους κύκλος διαταράσσεται, η μορφολογία του σώματός τους γίνεται ανδρική. Η κλειτορίδα μεγεθύνεται και αν η λήψη ανδρογόνων συνεχιστεί μπορεί να προκληθεί στείρωση. Ομοίως μπο-ρούν να στειρωθούν και οι άντρες, οι οποίοι εμφανίζουν τριχόπτωση, γυναικομαστία, οι όρχεις τους ατρο-φούν, το σπέρμα τους μειώνεται και ο προστάτης αναπτύσσεται υπέρ-μετρα, κάτι που τις περισσότερες φορές ευθύνεται για τις περιπτώ-σεις καρκίνου του προστάτη που εμφανίζουν αθλητές. Η δύναμη και η μυϊκή ανάπτυξη που αρχικά παρεί-χαν τα αναβολικά μετατρέπεται σε αδυναμία, εύκολη κόπωση, προβλή-ματα στις αρθρώσεις και αδυναμία των τενόντων, με αποτέλεσμα την πρόκληση συχνών ρήξεων. Το ήπαρ μπορεί να πάθει σοβαρές βλάβες που να οδηγήσουν σε κίρρωση ή καρκίνο. Τέλος, προβλήματα στα νεφρά, καρ-διακά προβλήματα και αλλαγή της συμπεριφοράς των αθλητών κάθε άλλο παρά σπάνια είναι.

Τα διεγερτικά, επίσης, προκαλούν πολλά προβλήματα στους αθλητές.

Γίνονται ευέξαπτοι, επιθετικοί, νευ-ρικοί, δεν τρέφονται ούτε κοιμούνται επαρκώς, αδυνατίζουν υπερβολικά. Εθίζονται και σταδιακά αποκτούν ανοχή στο διεγερτικό, με αποτέλεσμα να χρειάζονται μεγαλύτερες ποσότη-τες για να επιτύχουν το ίδιο αποτέ-λεσμα. Εξαιτίας της υπερενεργητικό-τητάς τους, καταναλώνουν ενέργεια με ρυθμό μεγαλύτερο από αυτό με τον οποίο μπορούν να την αναπλη-ρώσουν, κινδυνεύοντας με καρδιακά προβλήματα και δυνητικά καρδιακή έκπτωση. Τέλος, τα ναρκωτικά δη-μιουργούν απώλεια κρίσης, οδηγούν σε εθισμό και μειώνοντας τον πόνο, δυσχεραί-νουν την αντίληψη της σοβα-ρ ό τ η τ α ς ενός τραυ-ματισμού τ ο υ , μ ε κίνδυνο να προκληθεί μεγαλύτε-ρη ζημιά.

Το δ ί -λ η μ μ α , λ ο ι π ό ν , δ ι α γ ρ ά -φεται κα-θαρό στα μάτια του α ν α γ ν ώ -στη. Από τη μια, η υγεία και η πίστη στις ιδέες του αθλητισμού, αλλά και η αφάνεια, ίσως και η αίσθη-ση της αδικίας από τους αθλητές που με λιγότερο κόπο ή λιγότερα προσό-ντα διακρίνονται. Από την άλλη, μια ζωή γεμάτη συγκινήσεις: διάκριση, δόξα, αποθέωση, ακολουθούμενες από την απόλυτη ταπείνωση, την απογοήτευση πλήθους ανθρώπων που πίστεψαν στον αθλητή και τη μη αναστρέψιμη και ολοκληρωτική καταστροφή της υγείας. Είναι μια πλάστιγγα με μεγάλα βάρη σε κάθε σκέλος. Βέβαια, οι αθλητές δε φαίνε-ται να αμφιταλαντεύονται ιδιαίτερα. Υποστηρίζεται ότι μέχρι και το 80% των αθλητών σε αθλήματα που χρει-άζονται μυϊκή δύναμη κάνει χρήση αναβολικών, ενώ σε έρευνα αμερικά-νικου αθλητικού περιοδικού, το 98% των ερωτηθέντων αθλητών δήλωσαν ότι θα έκαναν χρήση ουσιών που θα βελτίωναν τις επιδόσεις τους ακόμα κι αν έμπαινε σε άμεσο κίνδυνο η

υγεία τους. Αναρωτιέμαι πόσοι από το 2% υποκρίνονται.

Τα τελευταία χρόνια, δεν είναι τα αναβολικά ο μόνος εξελισσόμενος κλάδος του αθλητισμού. Οι προπονη-τικές μέθοδοι βελτιώνονται συνέχεια, η γνώση γύρω από τη διατροφή και κάθε άλλη έκφανση της ζωής του αθλητή έχει αυξηθεί, η διαρκώς ανα-πτυσσόμενη τεχνολογία είναι πάντα βοηθός, οι ιατρικές μέθοδοι για την αντιμετώπιση των τραυματισμών ολοένα και καλυτερεύουν, ενώ οι βιομηχανίες αθλητικών ειδών αγω-νίζονται για μερικά εκατοστά του δευτερολέπτου λιγότερα. Επομένως,

ανεξάρτητα από τη χρήση απαγο-ρευμένων ουσιών, θα ήταν αναμενό-μενο οι επιδόσεις να αυξάνονται, με σχετικά μικρότερο ρυθμό. Με δεδο-μένο όμως αυτό, αναρωτιέμαι: Αν τώρα σταματή-σουν παγκοσμίως όλοι οι αθλητές να ντοπάρονται, πόσα χρόνια θα πρέπει να περά-σουν μέχρι να μπο-ρέσει άνθρωπος να επαναλάβει τέ-τοιες επιδόσεις;

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ(1) Giles Scuderi, Peter McCann,

Peter Bruno, Παναγιώτης Μπαλτό-πουλος:

ΑΘΛΗΤΙΑΤΡΙΚΗ, Ιατρικές Εκδόσεις Π.Χ. Πασχαλίδης

(2) http://www.lrz-muenchen.de/~tc131ac/webserver/webdata/data/buchbseod.pdf

( 3 ) h t t p : / / w w w . a r i s n i k e a s .com/2003/anabolika.htm

( 4 ) h t t p : / / w w w . n a t i o n .lk/2006/08/27/eyefea7.htm

(5) http://www.justthinktwice.com/hot/steroids.cfm

(6) http://www.athleticscholarships.net/performance-enhancing-drugs-side-effects-5.htm

( 7 ) h t t p : / / e n t e r t a i n m e n t .howstuffworks.com/athletic-drug-test6.htm


12

25η Αυγούστου 2008. Οι 29οι Ολυμπι-ακοί Αγώ-νες έχουν πλέον τε-λειώσει. Η ε λ λ η ν ι κ ή αποστολή βρίσκεται στο αερο-πλάνο της επ ιστρο -φ ή ς , μ ε α ι σ θ η τ ή , γενικά, την πικρή γεύση της απογοήτευσης και όχι μόνο για τις χαμηλότερες των προσδοκιών επιδόσεις. Είναι ότι τα κρούσματα ντόπινγκ διαδέχονταν το ένα το άλλο. Μετά την απίστευ-τη (στην κυριολεξία…) ατυχία του Κεντέρη και της Θάνου λίγα χρόνια πριν, ακολούθησε ο αποδεκατισμός της αποστολής άρσης βαρών καθώς και οι αποκλεισμοί του Δρυμωνάκου και της Χαλκιά, μεταξύ άλλων. Όχι ότι στο εξωτερικό δεν ντοπάρεται κα-νείς. 11 ακόμα αρσιβαρίστες από τη γειτονική Βουλγαρία αποκλείστηκαν, μέχρι και στη σκοποβολή βρέθηκαν θετικοί σε απαγορευμένες ουσίες δύο βορειοκορεάτες, ενώ στην κολύμβηση τα ρεκόρ άντεχαν μέρες έως ώρες, με τους αθλητές να κολυμπούν λες και τους κυνηγούν κροκόδειλοι και να αποδίδουν τις επιδόσεις τους σε… 10 κιλά μακαρονάδα ημερησίως!

Τι είναι, λοιπόν, αυτά τα περί-φημα αναβολικά; Η Ειδική Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης, το 1963, όρισε ως ντόπινγκ τη “χρήση κάθε ουσίας ξένης προς το σώμα ή τη χρήση κάθε φυσιολογικής ουσίας με μη φυσιολογικό τρόπο λήψης, με μοναδικό σκοπό τη βελτίωση της σωματικής ικανότητας των αθλη-τών”. Υπάρχουν πολλές κατηγορίες απαγορευμένων ουσιών, οι οποίες επιδρούν με ποικίλους τρόπους στον οργανισμό, πάντα όμως προς την κατεύθυνση της αύξησης των αθλη-τικών επιδόσεων.

Τα ξακουστά και πασίγνωστα

Dopingγράφει ο:

Τζήκας Ευριπίδης Φοιτητής Ιατρικής Α.Π.Θ.

αναβολικά είναι χημικές ουσίες που π ρ ο ά γ ο υ ν τον αναβολι-σμό, δηλαδή το κομμάτ ι ε κ ε ί ν ο τ ο υ μεταβολισμού που οδηγε ί στη χρησιμο-ποίηση της αποθηκευμέ-νης ενέργειας του οργανι-σμού και της

σύνθεσης πρωτεϊνών. Η είσοδός τους στην επιστήμη έγινε μέσω της αθώας ακόμα τότε χρήσης τους σε ασθενείς με γεροντική αδυναμία, ανο-ρεξία, νεφρική ανεπάρκεια και άλλες παθολογικές καταστάσεις. Σήμερα όμως, αποτελούν την κυριότερη κα-τηγορία των απαγορευμένων ουσιών και χρησιμοποιούνται ευρέως από αθλητές που χρειάζονται δύναμη και αναπτυγμένη μυϊκή μάζα, όπως στην άρση βαρών, στις ρίψεις και στην πάλη. Τα ανδρογό-να, μια μικρότερη ομάδα στεροειδών αναβολικών, έχουν τη δράση που υπο-νοεί το όνομά τους: είναι αυτά που κά-νουν τους άνδρες πιο τριχωτούς, με πιο μπάσα φωνή και, κυρίως, με πιο αναπτυγμένη μυϊ-κή μάζα. Το πιο ση-μαντικό ανδρογόνο, η τεστοστερόνη, παράγεται φυσιολογικά σε κάποιες ποσότητες από τους όρχεις των ανδρών, αλλά χορηγείται σε πολύ με-γαλύτερες ποσότητες τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες αθλήτριες.

Τα αναβολικά στεροειδή είναι η βασικότερη κατηγορία των ανα-γνωρισμένων ως απαγορευμένων ουσιών, αλλά όχι η μοναδική. Με-γάλο κεφάλαιο επίσης αποτελούν τα διεγερτικά και τα ναρκωτικά αναλγητικά. Οι αμφεταμίνες, διεγερ-

τικές χημικές ουσίες, αυξάνουν την ενεργητικότητα και την εγρήγορση, την αυτοπεποίθηση και το αίσθημα επιθετικότητας και ανταγωνισμού, ενώ καταστέλλουν το αίσθημα της κόπωσης (το αίσθημα, και όχι την ίδια την κόπωση). Η κοκαΐνη και η καφεΐνη, σε διαφορετικό βαθμό η καθεμία, διεγείρουν τον αθλητή, επηρεάζοντας το μεταβολισμό του λίπους και αυξάνοντας την ενεργητι-κότητά του. Η ηρωίνη, η μορφίνη, η μεθαδόνη και άλλα ναρκωτικά επίσης χρησιμοποιούνται. Καταστέλλοντας το αίσθημα του πόνου, του φόβου και του άγχους, δημιουργούν ευεξία, ψυχική διέγερση και υπερεκτίμηση των ικανοτήτων του αθλητή, ώστε να ξεπερνάει τα ψυχολογικά του προβλήματα και να επιτείνει τις προσπάθειες του.

Τώρα, για όσους αναρωτηθήκατε πώς είναι δυνατόν το doping να έχει κρούσματα και σε αθλήματα όπως η σκοποβολή, που κάθε άλλο παρά μυϊκή μάζα απαιτούν, θα μπορούσα-

τε να συμπερά-νετε λογικά ότι δεν είναι οι προ-αναφερθείσες ουσίες αυτές που χρησιμο-ποιούνται από αυτούς τους αθλητές. Οι χη-μικές ουσίες της κατηγορίας των Β αναστολέων και των κατα-

σταλτικών του κεντρικού νευρικού συστήματος αρχικά χρησιμοποιή-θηκαν στους καρδιοπαθείς για την αντιμετώπιση της υπέρτασης και της ταχυκαρδίας. Η ηρεμιστική, ωστόσο, δράση τους ελαττώνει την καρδιακή συχνότητα και περιορίζει το τρέμου-λο των χεριών, με αποτέλεσμα τη συχνή χρήση τους από αθλητές της σκοποβολής και της καλλιτεχνικής παγοδρομίας.

Μέχρι στιγμής, όλα μοιάζουν ονει-ρικά. Αθλητές με δύναμη Ηρακλή,

11


ρίσουν, γεγονός που εκείνη δεν άντεξε και κατέρρευσε. Μετά τον χωρισμό οι πό-νοι στην πλάτη και το πόδι άρχισαν να επιδεινώνονται. Ο πρώην σύζυγός της, βλέποντάς την να υποφέρει, της ξανα-ζήτησε να παντρευ-τούν, γεγονός που συνέβη ύστερα από αρκετές προσπάθει-ες του Diego.

Τα προβλήματα υγείας της Καλό δεν έδωσαν απλά την αφορμή για να ξεκινήσει τη ζω-γραφική, αλλά επηρέασαν και τη θεματολογία της . Ενώ υπήρξε υπερπαραγωγή αυτοπροσωπο-γραφιών, ποτέ δε ζωγράφισε το τραγικό δυστύχημα στα 18 της ή το δεξί της πόδι όπως πραγματι-κά ήταν, ατροφικό.

Κοντά στο 1939 η υγεία της Καλό επιδεινώθηκε άσχημα. Οι πόνοι στη σπονδυλική της στήλη έγιναν ανυπόφοροι. Κατέφυγε σε αρκετούς ιατρούς στο Μεξικό και τις Ηνωμένες Πολιτείες, δοκίμα-σε δεκάδες κορσέδες από δέρμα ή πλαστικό εν είδει κηδεμόνα, μεταλλικά δαχτυλίδια υποστή-ριξης και αμμοσακούλες. Όταν όλα αυτά δεν μπόρεσαν να την ανακουφίσουν, προχώρησε στην πρώτη της ορθοπεδική επέμβαση το 1946. Παρόλα αυτά, φρικτοί πόνοι συνέχισαν να την ταλαι-πωρούν, με αποτέ-λεσμα να καταφύγει στη λήψη μεγάλων δόσεων οπιοειδών. Οι επεμβάσεις συνε-χίστηκαν τα επόμε-να χρόνια. Ενδεικτι-κά, κατά τη διάρκεια του 1950, η Καλό υποβλήθηκε σε επτά επεμβάσεις, οι επι-πλοκές των οποίων (παραλυτικός ειλε-ός, λοιμώξεις) ήταν καθοριστικές για την πορεία της. Σε μία από τις επεμβάσεις αυτές επιχειρήθηκε η καθήλωση της

σπονδυλικής της στήλης μέσω της συνένωσης τριών σπονδύ-

λων, χρησιμοποιώ-ντας οστό από την πυελική ζώνη. Από τα γράμματα της Καλό φαίνεται ότι το ενσωματωμένο οστό δεν μπόρεσε να συνενωθεί σω-στά με αποτέλεσμα ο οστικός ιστός να μολυνθεί στην εγχει-ρισμένη περιοχή και να προκληθεί οστε-ομυελίτιδα. Το 1953 το δεξί πόδι της Καλό

ακρωτηριάστηκε κάτω από το γόνατο. Ο ακρωτηριασμός αυ-τός κλόνισε σημαντικά την ψυ-χολογία της. Την περίοδο εκείνη ζωγράφιζε κατά καιρούς, αλλά οι πίνακές της ήταν λι-γότερο λεπτομερειακοί, πιθανότατα λόγω των έντονων πόνων και της λήψης μεγάλης ποσότη-τας οπιοειδών.

Τον Ιούλιο του 1954 η Καλό, παρά τις συμ-βουλές του ιατρού της συμμετείχε σε πορεία διαμαρτυρίας πάνω στο αναπηρικό καροτσάκι της, με αποτέλεσμα να πάθει πνευμονία. Πέθανε μετά από λίγες μέρες. Στο πιστοποι-ητικό θανάτου της αναφέρεται ως αιτία θανάτου η πνευμονική εμβολή. Αργότερα κάποιο ισχυ-

ρίστηκαν ότι η αιτία θανάτου ήταν η λήψη μεγάλης ποσότητας οπιοειδών, ίσως όχι κατά λάθος.

Ο πόνος σημάδεψε την Καλό από την αρχή της ζωής της μέχρι το τέλος της. Η πολιομυ-ελίτιδα στα έξι της και το ατύχημα στα 18 της καθόρισαν την πορεία της. Είναι πιθανό ότι

υπέστη πολλαπλά κατάγματα των οσφυϊκών σπονδύλων με αποτέλεσμα τη συμπίεση των νευρικών ριζών του δεξιού της

ποδιού (ριζοπάθεια). Εξίσου πι-θανό είναι να ανέπτυξε αντανα-κλαστική συμπαθητική δυστρο-φία στο δεξί πόδι λόγω της συ-μπίεσης των ριζών. Πολλές από τις 32 ορθοπεδικές εγχειρήσεις που ακολούθησαν βασίστηκαν σε ελλιπείς ενδείξεις, με αποτέλεσμα τη σοβαρή επιδείνωση της υγείας της.

Μετά τον θάνατό της ακού-στηκε από αρκετούς ότι η βάση της ταλαιπωρίας της Καλό ήταν ψυχική νόσος όπως το σύνδρομο Μινχάουζεν και ότι η ίδια πολ-λές φορές χρησιμοποιούσε την ασθένεια της και μεγαλοποιούσε το αίσθημα του πόνου, προκει-μένου να τραβήξει την προσοχή του συζύγου της και των γύρω της. Την άποψη αυτή φάνηκε να συμμερίζεται και ένας από τους

β ιογράφους της , ο Hayden Herrera, στηρίζοντάς την στο γεγονός ότι η επι-δείνωση της υγείας της Καλό συνέπεσε με τις τραγικές εξελί-ξεις στην προσωπι-κή της ζωή. Παρόλα αυτά, μέσα από την αλληλογραφία της βλέπουμε ότι η ίδια πολλές φορές αντι-

στεκόταν στη διενέργεια επεμ-βάσεων μέχρι να τις συστήσει και να επιμείνει κάποιος σεβα-στός ορθοπεδικός χειρουργός της εποχής και ότι πολλές από τις εγχειρήσεις συνοδεύτηκαν από βλαβερές επιπλοκές. Επομένως, η Καλό είναι πολύ πιθανό να υπήρ-ξε ένα από τα πολλά θύματα της ανεπαρκούς ιατρικής γνώσης και φροντίδας δεκαετίες πριν.

Ως αποτέλεσμα όλων αυτών υπήρξε μια ζωή σημαδεμένη από την ασθένεια και τον πόνο, η οποία εντούτοις εμπνεύστηκε και δημιούργησε από τον πόνο αυτό. Τα έργα της Φρίντα Καλό χαρακτηρίζονται σε ένα μεγάλο βαθμό από την επώδυνη πορεία της και αντανακλούν μια ψυχή και ένα σώμα που ποτέ δεν πα-ραιτήθηκαν.


10

Frida Kahlo: Πώς η ασθένειά της επηρέασε ολόκληρη τη

ζωή και το έργο της;γράφει η:

Αθανασοπούλου ΙωάνναΦοιτήτρια Ε.Κ.Π.Α.

Είναι σχεδόν καθολικά ομολο-γούμενο ότι η ζωή και οι εμπειρίες ενός καλλιτέ-χνη επηρεά-ζουν αποφα-σιστικά το έργο του. Η πλειονότητα των καλλιτε-χνών έχουν παραδεχτεί ότι όλα όσα έζησαν αποτέλεσαν σταθμό για την τέχνη τους. Υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις που η ζωή τους έγινε το αρχικό αίτιο της τέχνης τους. Στην τελευταία κα-τηγορία ανήκει η Φρίντα Καλό.

Η Magdalena Carmen Frieda Kahlo y Calderón γεννήθηκε στην πόλη Coyoacán του Μεξικό στις 6 Ιουλίου 1907. Αργότερα ισχυ-ρίστηκε ότι γεννήθηκε το 1910, ώστε η γέννησή της να συνδυ-αστεί με τη Μεξικανική Επανά-σταση (1910-1920). Όταν οι Ναζί ξεκίνησαν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, αφαίρεσε το e από το όνομά της που ήταν παρήχηση της γερμανικής λέξης Frieden (=ειρήνη) και έκτοτε κράτησε το Frida Kahlo.

H ζωή της Καλό ήταν γεμάτη πόνο, κυριολεκτικά και μεταφο-ρικά. Στα έξι της χρόνια προ-σβλήθηκε από πολιομυελίτιδα, με αποτέλεσμα την πάρεση και την ατροφία του δεξιού ποδιού της. Το στίγμα του ημιαναπτυγμένου ποδιού καταδίωκε την Καλό σε όλη η διάρκεια της εφηβείας της με αποτέλεσμα τη συχνή απομό-νωσή της. Το μόνο άτομο με το

οποίο είχε στενούς δεσμούς ήταν ο πατέρας της, ο οποίος ασχολούνταν με τη φω-τογραφία και δίδαξε στη Φρίντα τη ζωγραφική. Το 1922 η Καλό πέτυχε στις εξετάσεις της μεγα-λύτερης Ακαδημίας του Μεξικό, της La Escuela Nacional Preparatoria, με τη φιλοδοξία να γίνει ια-

τρός. Όμως στη ηλικία των 18 ετών

η Καλό ενεπλάκη σε ένα τραγικό για την μετέπειτα πορεία της δυ-στύχημα. Σε μία σύγκρουση του τραμ με το λεωφορείο που επέ-βαινε, η Καλό υπέστη πολλαπλά κατάγματα στη σπονδυλική στή-λη, το δεξί πόδι, τα πλευρά και το περίνεο. Προκειμένου να αναρρώ-σει, αναγκάστηκε να παραμείνει στο κρεβάτι ακίνητη για περίπου έναν χρόνο. Στο διάστημα εκείνο ξεκίνησε να ζωγραφίζει, ώστε να περνάει την ώρα της ευχάριστα. Είναι πραγματικά αξιοπερίεργο ότι σχεδόν το ένα στα τρία από τα 150 περίπου έργα της Καλό είναι πορτραίτα του εαυτού της. Ο αριθμός αυτός δ ι κα ιολογε ί τα ι από την ακινησία που της επέβαλε η ασθένειά της. Την πρώτη φορά που χρειάστηκε να μείνει ακινη-τοποιημένη στο κρεβάτι για έναν χρόνο περίπου, η μητέρα της πα-ράγγειλε σε ένα

ξυλουργό ένα ειδικό καβαλέτο που προσαρμοζόταν στο κρεβάτι της Καλό με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί να ζωγραφίζει ξαπλω-μένη ανάσκελα. Επιπλέον, στην οροφή του κρεβατιού της υπήρχε καθρέφτης κι έτσι μπορούσε να βλέπει συνέχεια το πρόσωπό της. Ακόμα πιο αξιοπερίεργο είναι ότι, αν και το δυστύχημα αυτό σημάδεψε το κορμί και τη ζωή της, η Καλό ποτέ δεν το ζωγρά-φισε αποκλειστικά. Μόνο κάποια χρόνια αργότερα που έπεσε στα χέρια της ένα σκίτσο που απει-κόνιζε ένα ατύχημα παρόμοιο με το δικό της, επεξεργάστηκε την εικόνα και την προσομοίω-σε στις συνθήκες του δικού της ατυχήματος, προσθέτοντας ένα θύμα (τον εαυτό της) να κείτεται στον δρόμο.

Στις αρχές του 1927 η Καλό είχε αναρρώσει σε μεγάλο βαθμό κι έτσι άρχισε να διεκδικεί μια φυ-σιολογική ζωή. Μέσω της δραστη-ριοποίησης της στο κομμουνιστικό ρεύμα που γνώριζε μεγάλη άνοδο την εποχή εκείνη στο Μεξικό, η Καλό γνώρισε αρκετούς διανοού-

μενους και καλλιτέχνες της εποχής, ανάμεσά τους και τον Diego Ri-vera, γνωστό ζωγράφο με τον οποίο έγιναν ερα-στές και έπειτα από λίγο παντρεύτηκαν. Ο γάμος τους υπήρξε θυελλώδης με πολλές υφέσεις και εξάρσεις, εξωσυζυγικές σχέσεις και εντάσεις. Ο Diego ζήτησε εν τέλει από την Καλό να χω-

09

and Pathology, Physiology and Pharmacology, Biological Science and Preventive Medicine, Radiology Medical Physics and Informatics, Sensorial Organs, Children Health, Neuroscience, Surgery and Internal Medicine

Univerity’s Campus

I w a s i n t r o d u c e d t o Professor Dr. Karamitsos, who explained shortly how the Department worked. Activities started at 9 o’clock A.M., through 2 o’clock P.M. I would be supervised by a sixth year student, and would be dismissed in case of lectures (that were in Greek). Everyday, I would help the attendance of 3 patients

The doctors and the stu-dents use 3 different colors of pen to identify basic vital parameters: temperature, pressure and heart fre-quency. There is a table at the patients’ bed, in which those parameters were con-stantly written.

A X E P A U n i v e r s i t y Hospital

Besides the activities in the hospital, I attended the group of studies of sexually transmitted diseases. Pro-fessor Doctor Mpenos Alexious was the responsible for those activities, and in the first day I explained shortly about the AIDS in Brazil, and the free distribution of anti-HIV medicines.

A very good thing in Greece is the free education. They have free new books every semester and two free meals every day – from Monday through Friday.

Refectory: 2 free meals a day!

Like 6 years of hard studying were not enough, the graduated medical student has to wait for his residence for over 5 years. If a critic fits here, that puts in serious question the quality of medical service in Greece, because, unless

the student keeps studying and refreshing his knowledge (or go specialize abroad, which is also a very polemic question), this student would be exceeded in his academic learning.

There is no Committee, like in Brazil, that certifies the physicians to work, with a registration number and also punishes the physician in cases of awkwardness, imprudence or negligence (the three basic pos-

sible medical transgressions). So, in Greece, the physicians are sus-ceptible to ordinary justice, usually judged by a medical unacquainted person.

Final Considerations

Somehow, I think that the myth of the Great Hippocratic Medicine

seems to be forgotten by medical students and phy-sicians in Greece. Maybe, because of globalization, the ancient traditions of all countries throughout the world are being lost. The Europe Union may also have something to do with this lose of the individuality of the countries.

Once, Greece was the major cultural and eco-nomic power in the world. Now, it is the USA – and I seriously question how much its cultural power worthy. Although there are many critics to the health system in Brazil, there are not many differences to the developed countries.

But this exchange pro-gram was more than pol-itic-cultural-philosophic-economic learning and re-alizing. It made me think about Hippocrates’ phrase about love; and it does not establish limits, or respect

boundaries. To take care is much simpler than diagnose and threat, but it goes beyond. Though I didn’t speak Greek, only to touch and smile to a patient were enough to comprehend the meaning of love and for the art of healing. And this lesson I’ll carry for all my life. Μια μετριοπαθής προσέγγιση



γράφει ο:Leonardo Horacio de Brito

Medical Student in Brazil

08

Introduction

The IFMSA (International Federation of Medical Students’ Association) is a medical-student organization that makes possible exchange among medical students throughout the world.

The main mission of the Federa-tion is to offer future physicians a comprehensive introduction to global health issues. Through our programming and opportunities, developing culturally sensitive students of medicine, intent on influencing the transnational in-equalities that shape the health of our planet.

In Brazil, DENEM (Direção Ex-ecutiva Nacional dos Estudantes de Medicina) and IFLMS (International Federation of Londrina Medical Students) represents IFMSA. At Faculdade de Medicina do ABC, the Academic Directory Nylceo Marques de Castro has one of the Local IFLMS Comittee, under the responsibility of the LEO’s (Local Exchange Officer.

Greece and Its History

The reasons that lead me towards choosing Greece for this exchange program is mainly due to its historic role in developing the “rational medicine”, not based in myths nor superstitious. The most ancient medical information came from the works of Homer. The physicians were highly considered.

One of the “doctor-hero”, Asclepius, was divinized in the beginning of Arcaic Age and became the most important god of Medicine. The Temples of Cure spread out all over and the people would dream that they were cured by him.

Asclepius (Aσκληπιός) – Greek God of Medicine

The “rational” medicine, as we know, neither based in superstition nor myths, was a Greek invention. With the pre-Socratics philosophers, that researched the world’s structure without recurring to mystic or mythic explanations, the art of medicine came out of the sphere of magic and entered in the domains of science in the end of the 6th century – when there were a lot of men dedicated exclusively to the art of cure.

The first historical references point to physicians in Greek colonies (Kos, Cyprus, Croton). By the half oh 5th century, the Greek physicians had developed theories to explain the human body physiology and the means of disease. Though most of this was wrong, it was very consistent to that time’s scientific background; and the principles of hygiene, feeding and exercise used to threat illness were mostly right and, in part, worth to the present time.

The most influent and important centers of medicine in the 5th century

were the “schools” of Knidos and Kos. The most important physician at that time was Hippocrates, from the island of Kos. He was very important to the medicine in many aspects, and his Books Collection was considered essential to medicine in the occidental world until the ends of 18th century.

The present medicine is still, without a doubt, Hippocratic. Besides the Oath of Hippocrates, his phrase “if it is present the love to men, then it is also present the love for the art of cure” echoed many times in my mind and defined my choice to this enchanting country.

The Medicine in the Greece of 21st Century

Greece, trough the HELMSIC ( H e l l e n i c M e d i c a l S t u d e n t International Committee), is one of the countries for the IFMSA exchange program. At Aristotle University, in the city of Thessaloniki, I attended the Professional Exchange Program (SCOPE), in Internal Medicine.

The program took place at the AXEPA University Hospital, under supervision of Professor Dr. Dimitris Karamitsos – Chief of Internal Medicine Department.

A r i s t o t l e U n i v e r s i t y o f Thessaloniki is the biggest university in Greece, and its medical school has over 2000 students. It also counts with 4 large hospitals Hippokrateion, Papanikolaou, Central e AHEPA. The Medical School has 9 Departments: Anatomy

My HelMSIC exchange in Crete could not have been more successful. I d id a c l in ica l c lerkship in the University hospital of Crete, Heraklion, in the department o f Or thoped ics . I stayed in Amoudara, a holiday town 5 km from H e r a k l i o n center, and shared a room with a girl from the Czech Republic. Amoudara was a very convenient place to stay as all the other exchange students were staying there as well and it was located on the beach, which made it easy to combine the work and the holiday. From the very beginning, my Greek contact person hosted me and showed me all the essential

Ανταλλαγή στην Αγγλία, καλοκαίρι 2008, και ορι-σμένες σκέψεις πάνω στις ανταλλαγές

Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που έχοντας συμ-μετάσχει στις εξετάσεις της Hel.M.S.I.C., εξασφάλι-σα τη θέση της ανταλλαγής στην Αγγλία. Τον θεωρώ όμως ακόμα περισσότερο τυχερό, όπως και όλους τους φοιτητές Ιατρικής στις επτά Ιατρικές Σχολές της Ελλάδας, που έχουμε τη δυνατότητα να συμμετέχουμε στο πρόγραμμα ανταλλαγών της IFMSA. Αν αναλογιστούμε το χυδαιό-τατο τρόπο με τον οποίο το ελληνικό κράτος φέρεται στους απόφοιτους ιατρούς των ελληνικών πανεπι-στημίων, κάθε ευκαιρία που έχουμε να φύγουμε στο εξωτερικό είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτη. Και η Hel.M.S.I.C. ευτυχώς μας δίνει πολλές τέτοιες ευ-καιρίες και μάλιστα με τρόπο αξιοκρατικό, κάτι που δυστυχώς σπανίζει στη χώρα μας. Αυτή την αξιοκρα-τία που χαρακτηρίζει τις ανταλλαγές της Hel.M.S.I.C. είμαι σε θέση να την γνωρίζω καλύτερα από πολλούς συμφοιτητές μου και αυτό ύστερα από την ενεργή μου ανάμιξη με την οργάνωση. Και πληγώνομαι όταν ακούω διάφορους να την αμφισβητούν.

Επανέρχομαι τώρα στην ανταλλαγή μου στην Αγγλία, που ήταν και η πρώτη (δυστυχώς και η τελευ-ταία) ανταλλαγή κλινικού τύπου όπου συμμετείχα. Λόγω της υπερπληθώρας ιατρών που χαρακτηρίζει

HelMSIC exchange in Crete, July 2008 γράφει η:

Castren EevaMedical Student in Finland


things there was to know about. The local medical students had their final exams in July, so they were quite busy with studying.

The Department of Orthopedics was a very good choice for

improving my clinical skills as it is quite practical field of medicine. My Greek being very poor, I obviously faced some language barriers in the hospital work

but I was fortunate to have the doctors explain to me all the main points in their everyday work. Depending on the day, I followed and assisted the operations, followed the ward rounds and helped at the policlinic and at the emergencies.

I got lots of hands-on teaching which will help me in my future studies.

Apart from working at the hospital, Crete provides everything one can wish for a holiday. I was lucky to meet other exchange students from around the world. During the week-ends, we travelled around

the island and saw the most important sights, such as the gorges of Samaria, the lagoon of Balos and Elafonisi, the archeological site of Knossos and also visited the city of Chania, Rethymon and Agios Nikolaios.

The exchange was a perfect way to combine medicine and Greek holidays. I really enjoyed the delicious Greek food, although I probably ate a bit too much feta cheese. It was very interesting to discover the Greek culture and the working habits in the hospital. Most of all, I learned to appreciate the relaxed Greek lifestyle and friendliness of the people.

07

Ανταλλαγή στην Αγγλίαγράφει ο:

Χατζηαγοράκης ΑλέξανδροςΦοιτητής Ιατρικής Α.Π.Θ.

πλέον το Ηνωμένο Βασίλειο, η οποιαδή-ποτε επαφή με το NHS (το αντίστοιχο ΕΣΥ) αποτελεί σχεδόν απαραίτητη προ-ϋπόθεση προκειμένου να ξεκινήσεις ειδικότητα στη χώρα αυτή. Γι’ αυτό και όποιος έχει τη δυνατότητα σα φοιτητής να περάσει κάποιο χρονικό διάστημα σε νοσοκομείο του Η.Β. είναι για μένα πολύ τυχερός. Πολλοί βλέπουν τις ανταλλαγές της Hel.M.S.I.C. ως διακοπές στο εξω-τερικό, ως μια ευκαιρία να γνωρίσουν μια ξένη χώρα και φοιτητές απ’ όλο τον κόσμο. Είναι όμως πολύ περισσότερα

από αυτό, ειδικά όταν πρόκειται για χώρες όπως η Αγγλία ή άλλες της δυτικής Ευρώπης που δέχονται εκατοντάδες Έλληνες ιατρούς κάθε χρόνο. Δυστυχώς όμως ο αριθμός των θέσεων είναι περιορισμένος, η ζήτηση μεγαλύτερη της προσφοράς. Ειδικά για την Αγγλία, όπου τα συμ-βόλαια κλείνονται ύστερα από απόφαση των Άγγλων φοιτητών που έχουν ήδη επιλεγεί να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα ανταλλα-γών της IFMSA, είναι ελά-χιστες οι ευκαιρίες.

Ειδικά όμως τη στιγμή που βρέθηκα στο Leicester, συνειδητοποίησα πόσο ακριβώς τυχερός ε ίχα σταθεί. Οι Άγγλοι φοιτητές ήταν υπόδειγμα φιλοξενίας και όντας συνεχώς στο

πλευρό μας γίναμε γρήγορα μια παρέα, διαψεύδο-ντας περίτρανα τις όποιες φήμες είχα ακούσει για το λαό αυτό. Η μεγάλη όμως διαφορά μεταξύ των ανταλλαγών στην Αγγλία και αυτών στη Θεσσαλο-νίκη, για τις οποίες ήμουν κάποτε υπεύθυνος, ήταν το γεγονός ότι τα μέλη της τοπικής επιτροπής στο Leicester είχαν τη συμπαράσταση και την αρωγή του πανεπιστημίου τους. Αποτέλεσμα όλων αυτών μια -σε κάθε επίπεδο- άρτια οργανωμένη ανταλλαγή.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να κάνω μνεία στις ανταλλαγές ερευνητικού τύπου, που αποτελούν μικρό ποσοστό στο σύνολο των ανταλλαγών που προσφέρει η Hel.M.S.I.C., αλλά κατά τη γνώμη μου είναι εξίσου σημαντικές με αυτές του κλινικού τύ-που. Έχοντας περιορισμένη επαφή με την έρευνα, που αποτελεί άλλωστε στυλοβάτη της Ιατρικής, η συμμετοχή μας για ένα μήνα σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα θεωρείται από τους ξένους σημαντική

εμπειρία και προσόν. Γι’ αυτό και αν κάτι θέλω να πω μέσα από αυτές τις αράδες είναι ότι είναι στο χέρι μας να διεκδική-σουμε κάτι καλύτερο, κάτι περισσότερο, αξιοποιώντας στο έπακρο αυτές τις ευκαιρίες που παρέχει η Hel.M.S.I.C. στους φοιτητές Ιατρικής. Και είναι στο χέρι των αρμοδίων για την εκπαίδευσή μας να τις στηρίξουν ειδικά τη στιγμή που εν ονόματι μικροκομματικών συμ-φερόντων ο νέος Έλληνας ιατρός έρχεται αντιμέτωπος με την εξευτελιστική αυτή τόσο για τον ίδιο όσο και για τον Έλληνα

πολίτη κατάσταση.

InterMEDICA

06


Well… if I would describe my trip to Greece in one word, I would say WONDERFUL!!! And am

gonna a s k f o r m o r e w o r d s to say and describe this amazing trip!!!... It all started back in my city Mansoura when I decided to go for exchange and applied for the exchange just two hours before the final deadline… I put Greece and Netherland as my only options, and I didn’t realize how I was so lucky to get Greece until I went there.

My first few days there were so hard actually, it was the new year's time, and everybody was back home and busy with their family and I was the only exchange student, so I was a complete stranger and in a strange country w h o c a n t find a single shop in the street opened to buy something to eat, so I spent my first n i g h t with an empty

s t o m a c h and I was just feeling homesick, I stayed alone for the first five days until my lovely friend Olympia invited me to her birthday party, and that was my first time to

When Egypt meets Greece!!!γράφει ο:

Abdalla E. MossadMedical Student, Mansoura University, Egypt

meet with everybody, I was amazed how everyone was so welcoming, so friendly and so warm in the very first meeting… Well, I was just being myself!

So after this day, everything was just suddenly changing, I started to meet with lots of Greeks, and by the 10th of January, I made great friends and had wonderful time with them... they were having their exams, but that actually didn’t keep them from taking me to every place they go, and

organize me lots of nice stuff and lots of nights out.. I even joined them for lots of times in the library and watching them studying while me just writing down

some stories.

This month was actually one of the best in my life, and not just because

of the nice time I spent there, but also because of my

friends there, I met very special

people there that I will never forget

about them for the rest of my life. It is

just amazing how the Greeks are so so

so friendly, so warm and so humorous that

you wouldn’t miss your home…

The things that really took my breath away while I was in Greece the nature, the pretty girls and the FOOD!!!! It's the most delicious food I have ever tasted in my life, I gained about 8 kgs when I was there and then when I left Greece to Hungary for spending another two weeks with my friends there, I lost the 8 kgs as I couldn’t eat anything other than greek food, I was actually addicted to it

If I was in earlier year in Medicine, definitely I would go in exchange to Thessaloniki again, really it's amazing, and not just the city which is amazing, but it's so amazing just because of its people, because of the lovely friends

who are volunteering back there in HELMSIC… so if you are an exchange student needing an advice where to go for a summer exchange, I would tell you for sure that you don’t even have to think… cause you should or even must go to Thessaloniki, otherwise you're gonna miss a lot of things, a lot of really nice caring people.

My greetings and all my love to every friend I know back in Greece just searching for a stronger word other than "Thank you" to express my deep gratitude to them.

Now though am back home, but sometimes I just feel homesick and I would like to return to Greece, I just feel that it's actually my home!!!


καρδιά μου!Αφήνωντας πίσω μου τη Λίμα

τα Σαββατοκύριακα, καθώς και την τελευταία εβδομάδα είχα την ευκαι-ρία να ταξιδέψω και στο υπόλοιπο Περού!

Τα ταξί-δια ήταν μα-κρινά, ποτέ λιγότερο από 15 ώρες στο λεωφορείο, η διαδρομή όμως ήταν τόσο ξεχω-ριστή που σε καμιά περί-πτωση δεν έν ιωσα να βαριέμαι!

Οι ανταλλαγές δεν ήταν ένα τουρι-στικό ταξίδι.. Ζώντας καθημερινά με ανθρώπους από το Περού, ένιωσα να γίνομαι ένα μαζί τους και έτσι, ακόμη και ταξιδεύοντας, δεν έμενα στον τουριστικό οδηγό αλλά ακολουθούσα τους ντόπιους και αναζητούσα την αληθινή εικόνα του Περού.

Οι προορισμοί πολλοί.. Οι μυστηριώδεις γραμμές της

Nasca, πανάρχαιες γραμμές στην έρημο, που βλέποντάς τις από ψηλά, ανακαλύπτεις ότι δημιουργούν διά-φορα σχήματα. Ανεξήγητο και φανταστικό το πώς δημι-ουργήθηκαν και το γιατί

δ ε ν κ α -τ α -σ τ ρ έ -φονται α π ό τ ο ν α έ ρ α ή τη βροχή! Η δια-δρομή με το ελικοφόρο αεροπλάνο 5 επιβατών από το οποίο τις είδαμε είναι σίγουρα κάτι που δύσκολα θα ξαναζήσω!

Διασχίζοντας την έρημο και ταξι-δεύοντας πάνω στην Panamericana avenue, (αναβιώνοντας τη διαδρομή που έκανε ο νεαρός μοτοσυκλετιστής Τσε πριν χρόνια), έφτασα στην πόλη της Arequipa, που είναι χτισμένη στους πρόποδες των Άνδεων. Εκεί σε υψόμετρο 5000m και με το λιγοστό

οξυγόνο, γνώρισα τον πραγματικό κόσμο του Περού, με τις γυναίκες να φορούν τις παραδοσιακές πολύ-χρωμες στολές και να φορτώνουν τα φύλλα της κόκας στα λάμα (παραδο-

σιακό ζώο, κάτι μεταξύ αρνιού και καμήλας).

Η πόλη του Cusco και το Machu Pichu, η αρχαία πόλη των Ίνκας που, κρυμμένη μέσα στα πανύψηλα βουνά, φέρει ακόμα την μα-γεία και την δύ-ναμη του σπου-δαιότερου πολι-

τισμού που υπήρξε σε ολόκληρη την Αμερική. Η διαδρομή στο μονοπάτι των Ίνκας, η ανατο-λή του ’’Θεού’’ ήλιου μέσα από τα ερείπια των ναών ζωντανεύ-ουν, αφήνωντας τον κάθε επισκέπτη εκ-στασιασμένο.

Η πόλη Iquitos, χτισμένη μέσα στη ζούγκλα, με μοναδι-

κό τρόπο να την προσεγγίσεις το αεροπλάνο ή το πλοίο από τον Αμαζόνιο. (δυστυχώς λογω έλλειψης χρόνου έκανα το πρώτο). Εκεί, προχωρώντας ακόμη πιο βαθιά στη ζού-γκλα, είχα την ευκαιρία να κολυμπήσω στον Αμαζόνιο με δελφίνια του γλυκού νερού, να δώσω φαγητό σε πίθηκους που πη-δούσαν πάνω

μου για ν α τ ο

πάρουν, να ψαρέψω και να κολυμπή-σω με τα ’’αι-μ ο β ό ρ α ’ ’ π ι -ρ ά ν χ α ς κ α ι να αναζητήσω κροκόδειλους το βράδυ στις όχθες του ποταμού . Είχα την ευκαι-ρία να δοκιμάσω τα πιο απίστευτα φρούτα του τροπι- κού δάσους και να γνωρίσω από κοντά τους αν-

θρώπους που ζουν εδώ, με όλες τις δυσκολίες, βλέποντας μια ζωή αλλιώ-τικη που ποτέ δεν φανταζόμουν ότι μπορούσε να υπάρχει!

Από το Περού δεν θα ξεχάσω επίσης :

Το ζεστό μάτε κόκας (τσαι με φύλλα κοκαίνης) που τις δύσκολες νύχτες στα βουνά των Άνδεων με κρατούσε ζεστό και τον κρύο χυμό μαρακούγια (passion fruit) που με δρόσιζε στην έρημο!

Τα αιμοβόρα κουνούπια της ζού-γκλας (μάλλον περισσότερο αίμα έχασα από αυτά, παρά από τα πιράνχας!)

Την περουβιανή κουζίνα που εκτός των άλλων περιελάμβανε χοι-ροκούνελο (guinea pig), στομάχι και πνεύμονες αγελάδας, αλπάκο, πολύ πατάτα και καυτερό τσίλι!

Κι αν έστω και κάτι απο όλα αυτά δεν σας έχε ι κινήσει το ενδ ιαφέ -ρον, τότε οι ανταλ-λαγές είναι κάτι που πρέπει να αποφύγε-τε αυστη-ρώς!

Υ . Γ . 1 αφιερωμέ-

νο στην ’’οικογένειά’’ μου στο Περού, για τις αστείες και ατέλειωτες συζη-τήσεις που είχαμε στα ισπανικά!

Υ.Γ.2 αφιερωμένο στον Lucas, από την Πολωνία που μαζί ταξιδέψαμε στο Iquitos, και που ελπίζω να μπο-ρέσει κάποια μέρα να το διαβάσει στα ελληνικά!

Υ.Γ.3 αφιε-ρωμένο σε όλα τα παιδια της APEMH που με φρόντισαν και με βοήθησαν σε ό,τι χρεια-ζόμουνα.

05


Περού.. Η αρχαία χώρα των Ινκας! Ειρηνικός ωκεανός, απέραντες εκτά-σεις ερήμου, οι πανύψηλες Ανδεις, ζού-γκλα! Μά-τσου Πίτσου, μ υ σ τ η ρ ι ώ -δεις γραμμές Nasca, λάμα, π ι ρ ά ν χ α ς , λέξεις μαγευ-τικές που θα συναντήσεις αν συνεχίσεις να διαβάζεις.

Οταν τελικά πριν από πέντε περίπου μήνες αποφάσισα να τολ-μήσω και να πάω για ανταλλαγή στο Περού, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα περνούσα την πιο ωραία εμπειρία της ζωής μου! Με τα λίγα ισπανικά που ήξερα και χωρίς να έχω ταξιδέψει ποτέ μόνος σε μια τόσο μακρινή χώρα, το εγχείρημα έμοιαζε παράτολμο, συνάμα όμως συναρπαστικό.

Τώρα, έχοντας πια επιστρέψει από την ανταλλαγή, γεμάτος εμπειρί-ες και έχοντας κερδίσει πολλά, νιώθω την ανάγκη να γράψω στο χαρτί ότι μπορώ για να σας μεταφέρω στον μαγικό κόσμο του Περού και των ανταλ-λαγών!

Π α -τ ώ ν τ α ς το πόδι μου στη Λ ί μ α , έ ν ι ω σ α ξαφνικά να βρίσκομαι σε ένα άλλο κόσμο!

Χτισμένη στην όχθη του ειρη-νικού ωκεανού, μια πόλη τεράστια, γεμάτη κίνηση και κόσμο διαφόρων κοινωνικών τάξεων, η πρωτεύουσα

του Περού ήταν σίγουρα μια πρό-κληση!

Τα κακόφημα προάστια της Λί-μας, τα γεμάτα λεωφορεία και τα σοκάκια με τα πα-λιά σπίτια έδωσαν τη θέση τους στη ζεστή υποδοχή από τον Mar io , τον φοιτητή που θα με φιλοξενούσε, και την οικογένειά του, που με έκανε να νιώσω σαν το

σπίτι μου.

Για την οικογέ-νεια όπου έμεινα ένα μήνα . . δεν θα ξεχάσω ότι φωνάζο-ντας Mario, μου απα-ντούσαν ο φοιτητής που με φιλοξενούσε, ο αδερφός του και ο πατέρας του!! (ναι, είχαν το ίδιο όνομα όλοι!). Δεν θα ξεχά-σω τη senora Marta, που φροντίζοντας με έ γ ι ν ε η δική μου

μ η τ έ ρ α για ένα μήνα. Tη Rocio, (η αδερφή) που μου έδειξε πρώτη τα κατατόπια της νυχτερινής Λίμας, τη senora Matilde (η για-γιά) που κάθε μεσημέ-ρι ετοίμαζε με πολύ μεράκι παραδοσιακη περουβιανή κουζίνα για να δοκιμάσω, και φυσικά την Pucchi, τη σκυλίτσα της οι-

κογένειας που με πρόδωνε γαυγίζοντας όταν επέστρεφα στο σπίτι αργά το βράδυ!

Σ τ ο ν ο σ ο κ ο μ ε ί ο ( S a b o g a l Hospital), δεν θα ξεχάσω τους ντό-

πιους φοιτητές Brenda και Jose που έγιναν οι καλύτεροι μου φίλοι μου στο Περού. Δεν θα ξεχάσω τον υπεύθυ-νο γιατρό μου, Dr, Mollina, που αν και δεν μιλούσε αγγλικά στάθηκε το δίχτυ ασφαλείας μου καθ’ όλη την παραμονή μου στο νοσοκομείο! Παρά τις δυσκολίες επικοινωνίας, με την είσοδο σε πολύωρα χειρουργεία και βοηθώντας τον σε μικροεπεμβάσεις, έκανα πράγματα που δεν δοκίμασα καν σε 4 χρόνια σπουδών στην Ελ-λάδα!

Φεύγοντας από το νοσοκομείο, δεν θα ξεχάσω τις ατέλειωτες ουρές ανθρώπων που περίμεναν, τα πρό-σωπα των Περουβιανών ασθενών που με ανοιχτές τομές μπροστά μου,

με ρω -τούσαν σ τ α Ι σ π α -νικά αν θ α γ ί -νουν κα-λύτερα, τα αμέ-τ ρ η τ α grac ias που ει-σπράτ-τ α μ ε όταν οι

ασθενείς έφευγαν… Mικρά πράγ-ματα, τόσο δυνατά όμως που θα μείνουν χαραγμένα στο μυαλό μου και που με έκαναν να γνωρίσω την πραγματική όψη της ιατρικής και να την αγαπήσω ακόμη περισσότερο!

Οσο κυλούσαν οι μέρες στη Λίμα, τα παλιά λεωφορεία έμοιαζαν πλέον γραφικά, ο θόρυβος έδινε τη θέση του στους ρυθμούς της μουσικής cumbia που ακουγόταν παντού, τα ισπανικά με τη λατινοαμερικάνικη προφορά άρχιζαν να βγάζουν νόημα και οι άνθρωποι που τρέχουν και φωνάζουν, στα μάτια μου άρχιζαν να έχουν χαμόγελα στα πρόσωπα! Η Λίμα ήταν πλέον μια πόλη στην

Ανταλλαγή στη μαγική χώρα των Ινκας

γράφει ο:Χριστοδουλίδης Κωνσταντίνος


04


Editorial 02

Ιατρικά νέα - Νέα HelMSIC 03

Ανταλλαγή στη Μαγική Χώρα των Incas 04

When Egypt meets Greece!!! 06

Ανταλλαγή στην Αγγλία - HelMSIC Exchange in Crete 07

IFMSA/IFLMS/HelMSIC 08

Frida Kahlo: Πώς η ασθένεια της επηρέασε ολόκληρη τη ζωή και το έργο της; 10

Doping 12

Είμαστε Ιατροί! – Είμαστε Άνθρωποι; 14

Βλαστοκύτταρα: Νέα Ελπίδα Ζωής 15

Κλινικό Περιστατικό 16

Ρωτήστε τον Γιατρό! 17

Residency Battle (Η μάχη των ειδικοτήτων) 18

The Right to be Human 19

Τοπική Επιτροπή Λάρισας – Το μικρό παιδί της HelMSIC 20

Το «Άσπρο Ράσο» – Πως σκέφτονται οι Ιατροί 25

Ανταλλαγές 24

03


γράφει η: Γκούμα Βικτώρια

Γραμματέας Τοπικής Επιτροπής Θεσσαλονίκης 2007-2008Φοιτήτρια Ιατρικής Α.Π.Θ. ÍÝá ôçò HelMSIC

Ιατρικά νέαΟι επιστήμο -νες υπόσχονται ανταλλακτικές κ α ρ δ ι έ ς σ τ α μέτρα του λή-πτη, μετά τα αποτελέσματα π ρ ό σ φ α τ ω ν ερευνών, που ανοίγουν νέες

δυνατότητες στο χώρο των μεταμο-σχεύσεων.

Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες είχαν γνώση του τρόπου μετατροπής εμβρυ-ϊκών βλαστικών κυττάρων σε κύτταρα που συσπώνται αυθόρμητα, αλλά δεν ήταν εφικτή η μετατροπή τους σε περί-πλοκες δομές, όπως ολόκληρα όργανα. Το δρόμο όμως έδειξαν επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, οι οποίοι αφού απομάκρυναν με χημικό τρόπο τα κύτταρα από καρδιές αρουραίων, άφησαν να πολλαπλασιαστούν βλα-στικά κύτταρα από έμβρυα ποντικών στον εναπομείναντα σκελετό από ίνες κολλαγόνου. Τα αποτελέσματα εντυπω-

σίασαν τους ερευνητές: μέσα σε οκτώ μέρες, οι τεχνητές καρδιές λειτουργούσαν κανονικά ως αντλίες. Η επέκταση της μεθόδου στους ανθρώπους θα βοηθήσει να ξεπεραστούν τα εμπόδια της έλλειψης μοσχευμάτων καθώς και της συμβατότη-τας με το λήπτη, αφού η τεχνητή καρδιά θα προέρχεται από βλαστικά κύτταρα του ιδίου.

Για περισσότερες πληροφορίες, επι-σκεφτείτε την ιστοσελίδα: http://www.isth.gr/?news=3020

Οι φανατικοί εργένηδες φαίνεται να αποκτούν ένα επιπλέον επιχείρημα, αφού τελικά, ο γάμος δε σκοτώ-νει μόνο τον έρωτα, αλλά και την… τεστοστερόνη! Σε πρόσφατες έρευνες, μια ομά-δα ανθρωπολόγων του πα-νεπιστημίου του Χάρβαρντ μελέτησε μεταξύ εργένηδων, συζύγων και παντρεμένων γονέων, τα

επίπεδα της τεστοστερόνης, της ορμόνης που είναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη των ιδιαίτερων ανδρικών χαρακτηρι-στικών και συμπεριφορών. Οι έρευνες έδειξαν ότι, παρά την ποικιλία στις τιμές της ορμόνης σε άνδρες διαφορετικών περιοχών, οι σύζυγοι, πατεράδες ή όχι, είχαν αρκετά πιο μειωμένα επίπεδα σε σχέση με τους ανύπαντρους. Λογικό, όπως συμπέραναν οι ερευνητές, αφού “τα χαμηλότερα επίπεδα τεστοστερό-νης αυξάνουν τις πιθανότητες να μείνει

ο άντρας στο σπίτι και να φροντίζει τη γυναίκα και τα παιδιά του. Αν η ορμόνη δεν ελαττωθεί, ο άντρας θα βγει έξω να πιει με τους φίλους του και να φλερτάρει με άλλες γυναίκες”!

Για περισσότερες πλη-ροφορίες, επισκεφτείτε την ιστοσελίδα: http://www.m e n 2 4 . g r / h t m l / e n t / 8 0 9 /ent.22809.asp

TWINNING PROJECTΔηλαδή;Δηλαδή πρόγραμμα αδελφοποίησης μεταξύ

δύο πανεπιστημίων, στην προκειμένη μεταξύ της Ιατρικής σχολής του Α.Π.Θ. και της αντίστοιχης της Λισαβόνας. Κι επειδή πιστεύω πως ακόμα δεν έχετε καταλάβει τίποτα, θα γίνω λιγάκι πιο σαφής: Το Twinning project είναι μια ιδέα που ξεκίνησε με σκοπό να φέρει πιο κοντά τους Ευρωπαίους φοι-τητές, σε μια προσπάθεια ανταλλαγής κουλτούρας, εκπαιδευτικής πληροφόρησης και διαπολιτισμικής επικοινωνίας. Στα πλαίσια της ανοιχτής Ευρώπης, δίνεται η δυνατότητα σε μια ομάδα φοιτητών Ιατρικής να φιλοξενηθεί από μια αντίστοιχη σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή πόλη. Ο κάθε φοιτητής με τον τρόπο αυτό γίνεται αδελφός-twin με έναν ομόλογό του αλλοεθνή, ο οποίος, την περίοδο της φιλοξενίας, που συνήθως διαρκεί από 5-7 ημέρες, οφείλει να του παράσχει στέγη, σίτι-ση, μια γενική ξενάγηση στην πόλη του, μια αδρή επαφή με το εκεί πα-νεπιστήμιο και φυσικά μια γεύση από την καθημερινότητα της φοιτητικής ζωής, συμπεριλαμβάνοντας φυσικά και τον τρόπο διασκέδασης.

Στην περίπτωσή μας, 15 Έλληνες φοιτητές Ιατρικής φιλοξενήθηκαν στην πόλη της Λισαβόνας στις 7-13 Μαρτίου 2008. Εκεί είχαμε την ευκαι-ρία να περιπλανηθούμε στις αχανείς πλατείες της, να κινηθούμε με τα περίφημα κίτρινα τραμ, να επισκε-φθούμε τον πύργο του Belem, το μοναστήρι του Ιερώνυμου, τον καθεδρικό ναό, το κάστρο του S.

Jorge, να θαυμάσουμε τη θέα από τους δημόσιους ανελκυστήρες, να δοκιμάσουμε τα τόσο λαχταρι-στά παραδοσιακά γλυκάκια με το περίεργο όνομα (Queijadas), να αφεθούμε στη μαγεία του “Oceanario”, να κάνουμε τα ψώνια μας στο υπερμέγεθες εμπο-ρικό κέντρο Colombo και φυσικά να ξεναγηθούμε στο νοσοκομείο Santa Maria, παίρνοντας μια μικρή γεύση από το πορτογαλικό σύστημα ανώ-τερης εκπαίδευσης.

Βέβαια, δε θα μπορούσα να παραλείψω τη μοναδική εμπειρία που είχαμε συμμετέχοντας σε ένα από τα πιο δημοφιλή παιχνίδια διασκέδασης, το Rally Tascas, όπως επίσης και το αποχαιρετιστήριο δείπνο που οργα-νώθηκε από ολόκληρη την πορτογαλική αποστολή

υπό τους ήχους της πανεπιστημιακής μπάντας.

Από την άλλη πλευρά, η ελληνι-κή ομάδα υποδέχτηκε τους Πορτο-γάλους την περίοδο 14-20 Μαρτίου 2008. Μέσα σε αυτό το διάστημα προσπαθήσαμε να τους παρέχουμε όσο γίνεται πληρέστερη την εικόνα της Θεσσαλονίκης και της φοιτητικής μας ζωής, επισκεπτόμενοι κλασσικά σημεία της πόλης όπως, το Λευκό Πύργο, τη Ροτόντα, τον Άγιο Δημήτριο με τις περίφημες κατακόμβες, την Αψίδα του Γαλερίου, το Βυζαντινό και Αρχαιολο-

γικό μουσείο, την εκκλησία της Αγίας Σοφίας, την πλατεία Αριστοτέλους, την κοσμοπολίτικη Κρήνη και φυσικά τα κάστρα του Επταπυργίου. Στα πλαί-

σια της πολιτιστικής ξενάγησης, πραγματοποιήσα-με εκδρομή στους ιστορικούς τόπους της Βεργίνας, με ενδιάμεσες στάσεις στους καταρράκτες της

Έδεσσας και το μαγευτικό Άγιο Νικόλαο της Νάουσας.

Όσον αφορά στον εκπαι-δευτικό τομέα, η ελληνική ομάδα οργάνωσε την παρακολούθηση live χειρουργείου ολικής υστε-ρεκτομής στη γυναικολογική κλινική του Ιπποκράτειου νοσο-κομείου, όπως επίσης και την παρακολούθηση νεκροτομής στο Τοξικολογικό εργαστήριο της σχολής.

Φυσικά, οι φιλοξενούμενοι μας δε θα μπορούσαν να φύγουν χωρίς να πάρουν μια γεύση από τη νυχτερινή ζωή της πόλης, με εξορμήσεις σε μπαρ της παραλίας, σε γραφικά μεζεδοπωλεία της πλατείας Άθωνος με αποκορύ-φωμα το ελληνικό γλέντι σε γνωστό ρεμπετάδικο με χορό και τραγούδι μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες!

Κάνοντας ένα γενικό απολογισμό, θα παρα-τηρούσε κανείς πως στη διεξαγωγή ενός τόσο μεγάλου προγράμματος προκύπτουν, όπως είναι φυσικό, πολλά προβλήματα, όσον αφορά στην οργάνωση, την επικοινωνία τόσο με το εξωτερικό όσο και με την ίδια την ομάδα, το συντονισμό και τη συνεργασία όλων των συμμετεχόντων, τη φιλοξενία και τη συνεννόηση μεταξύ των twins. Παρόλα αυτά, η εμπειρία του όλου εγχειρήματος και οι στιγμές που μοιράζεσαι με τον αλλοεθνή «αδελφό» σου είναι πραγματικά μοναδικές και νομίζω ότι αξίζουν κάθε προσπάθεια!

Ακολουθώντας, λοιπόν, και εμείς τη γραμμή που έρχεται από το παρελθόν φορτωμένη αλλαγές και την προτροπή από το προηγούμενο τεύχος για ανατροπή μαζί με την ενστικτώδη παρόρμηση που την συνοδεύει, είμαστε εδώ ίσως και συμβολικά στο τρίτο και τελευταίο τεύχος για την εορταστική χρονιά των 50 ετών να κάνουμε τη διαφορά με ένα περιοδικό διπλό, «διπλό» και «ανάποδο», να ρίξει την αυλαία θεαματικά.

Με τις εντυπώσεις Ελλήνων και ξένων από το πρόγραμμα των ανταλλαγών, το πρώτο που τέθηκε με εμπόδια αλλά και διάθεση σε εφαρμογή πριν πενήντα χρόνια, να πρωτοστατούν και να μονοπωλούν αυτό το τεύχος πλάθοντας φτε-ρούγες στα όνειρά μας τόσο αληθινές ώστε να ενισχύεται η πεποίθηση πώς ό,τι φαντάζει ανέφικτο απλά αποτελεί μια ακόμα πιο ελκυστική πρόκληση για να δοκιμάσουμε τις δυνάμεις και τις αντοχές μας. Συνεπώς, αν αυτές οι «μαρτυρίες», σας κεντρίσουν την περιέργεια και αφυπνίσουν τον περιπετει-ώδη εαυτό σας, δεν έχετε παρά να συμμετάσχετε και εσείς στις εξετάσεις που διοργανώνονται κάθε Δεκέμβρη στις ιατρικές σχολές από τη HelMSIC διεκδικώντας ένα μήνα γεμάτο εμπειρίες συνδυασμένες με μάθηση.

Και εδώ κάπου σας αποχαιρετώ ως αρχισυντάκτρια ευχαριστώντας όλους τους αρθρογράφους που δε δίστασαν να ξεδιπλώσουν πάνω στο χαρτί ένα κομμάτι από τον εαυτό τους. Παρά τις όποιες δυσκολίες θα νοσταλγώ πάντα αυτή την εμπειρία όταν θα ανακινώ μνήμες από τα φοιτητικά μου χρόνια και θα παραμείνω μια πιστή αρθρογράφος…

Πολίδου Δέσποινα Αρχισυντάκτρια InterMEDICA

Αντιπρόεδρος Εσωτερικών Υποθέσεων 2007-2008 Φοιτήτρια Ιατρικής Α.Π.Θ.

Τα

υτό

τη

τα

έκ

δο

ση

ςE

dit

oria

l

InterMEDICAΠεριοδική έκδοση Φοιτητών Ιατρικής από τη HelMSICΕλληνική Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων και Ανταλλαγών Φοιτητών Ιατρικήςτεύχος 3, χρόνος η’ περίοδος β’

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΡΙΣΙΑΝΟΥ Α.Ε.

Υπεύθυνη Έκδοσης: Πολίδου ΔέσποιναΑντιπρόεδρος Εσωτερικών Υποθέσεων 2007-08Σε αυτό το τεύχος γράφουν οι: Αθανασοπούλου Ιωάννα-Μαρία, Γκούμα Βικτώρια, Ζερδέλης Αγησίλαος, Καρανίκας Δημήτρης, Λιάκου Μαρία, Λύρος Ορέστης, Παπαδόπουλος Αλέξανδρος, Στρατινάκη Μαρία, Τζήκας Ευριπίδης, Χατζηαγοράκης Αλέξανδρος, Χριστοδουλίδης Κωνσταντίνος, Castrén Eeva, Horácio de Brito Leonardo, Mamo Jonathan, Mossad Abdalla

Ιστοσελίδα: http://intermedica.helmsic.gr. – Δ/νση αλληλογραφίας ΤΘ 1611, ΤΚ 54006, Θεσσαλονίκη – e-mail: [email protected] – Διανομή Δωρεάν.

Ελληνική Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων και Ανταλλαγών Φοιτητών ΙατρικήςHellenic Medical Students’ International Committee

HelMSIC

Γενική Γραμματεία & Τοπική Επιτροπή Πανεπιστημίου Αθηνών: ΤΘ 14045, ΤΚ 11510, Αθήνα, τηλ./fax: +302107462033, email: [email protected], [email protected]Τοπική Επιτροπή Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης: ΤΘ 1611, ΤΚ 54006, Θεσ/νίκη, τηλ/fax: +302310999179, email: [email protected]Τοπική Επιτροπή Πανεπιστημίου Πατρών: ΤΘ 1201, ΤΚ 26110, Πάτρα, τηλ/fax: +302610996127, email: [email protected], [email protected] Τοπική Επιτροπή Πανεπιστημίου Κρήτης: ΤΘ 1393, ΤΚ 71409, Ηράκλειο, τηλ/fax: +302810394775, email: [email protected] Τοπική Επιτροπή Πανεπιστημίου Ιωαννίνων: Πανεπιστημιούπολη Δουρούτης, ΤΚ 45110, Ιωάννινα, τηλ/fax: +302651097713, email: [email protected], [email protected] Τοπική Επιτροπή Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης: ΤΘ 157, ΤΚ 68100, Αλεξ/πολη, email: [email protected] Τοπική Επιτροπή Πανεπιστημίου Θεσσαλίας: Παπακυριαζή 22, Ιατρική Σχολή, ΤΘ 1145, ΤΚ 41001, Λάρισα, email: [email protected]

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν αποκλειστικά τις απόψεις των συγγραφέων τους.


Editorial 02

Ιατρικά νέα - Νέα HelMSIC 03

Ανταλλαγή στη Μαγική Χώρα των Incas 04

When Egypt meets Greece!!! 06

Ανταλλαγή στην Αγγλία - HelMSIC Exchange in Crete 07

IFMSA/IFLMS/HelMSIC 08

Frida Kahlo: Πώς η ασθένεια της επηρέασε ολόκληρη τη ζωή και το έργο της; 10

Doping 12

Είμαστε Ιατροί! – Είμαστε Άνθρωποι; 14

Βλαστοκύτταρα: Νέα Ελπίδα Ζωής 15

Κλινικό Περιστατικό 16

Ρωτήστε τον Γιατρό! 17

Residency Battle (Η μάχη των ειδικοτήτων) 18

The Right to be Human 19

Τοπική Επιτροπή Λάρισας – Το μικρό παιδί της HelMSIC 20

Το «Άσπρο Ράσο» – Πως σκέφτονται οι Ιατροί 25

Ανταλλαγές 24

ÍÝá ôçò HelMSIC

50 χρόνια HelMSIC3 '08

Διπλό Τεύχος

Η Helmsic γιορτάζει τα 50 χρόνια ζωής

Documents

Transcript of Η Helmsic γιορτάζει τα 50 χρόνια ζωής