«Οι Δώδεκα άθλοι του Ηρακλή»

Το λιοντάρι της Νεμέας

Το λιοντάρι αυτό κατοικούσε σε μια σπηλιά που είχε δύο ανοίγματα και επιπλέον δεν το έπιαναν τα βέλη και τα ακόντια. Ο Ηρακλής έκλεισε το ένα άνοιγμα της σπηλιάς με ένα σωρό από πέτρες, αφού πρώτα μπήκε μέσα στη σπηλιά. Κατόπιν ήρθε αντιμέτωπος με το λιοντάρι και πάλεψε με τα χέρια του με το λιοντάρι και τελικά το έπνιξε. Το πήγε στον Ευρυσθέα ο οποίος τρόμαξε τόσο πολύ μόλις είδε το σώμα του λιονταριού που κρύφτηκε σ’ ένα χάλκινο πιθάρι.

Η λερναία ΎδραΗ Λερναία Ύδρα, ήταν ένα ερπετό με εννέα φιδίσια κεφάλια, το οποίο ζούσε στη λίμνη Λέρνη. Ο Ηρακλής, με τη βοήθεια του ανιψιού του Ιολάου, ξεκίνησε να κόβει τα κεφάλια του τέρατος με ένα κοφτερό δρεπάνι, όμως για κάθε ένα κεφάλι που έκοβε, φύτρωναν δύο νέα. Ο Ηρακλής τότε σκέφτηκε να καίει τη σάρκα του τέρατος αμέσως μετά το κόψιμο του κεφαλιού, προκειμένου να μη βγαίνουν καινούργια κεφάλια. Έτσι κι έγινε. Οι δύο άντρες κατάφεραν να κόψουν και τα εννέα κεφάλια του τέρατος, και το τελευταίο, που ήταν αθάνατο, το έθαψαν βαθιά μέσα στη γη. Κατόπιν ο Ηρακλής βούτηξε τα βέλη του στη χολή της Ύδρας, η οποία ήταν φαρμακερή. Ο συγκεκριμένος άθλος, λόγω της βοήθειας του Ιολάου, δεν αναγνωρίστηκε από το βασιλιά Ευρυσθέα

Το ελάφι της Κερύνειας

Το ελάφι της Κερύνειας Τρίτος κατά σειρά άθλος του Ηρακλή ήταν να φέρει ζωντανή στις Μυκήνες την ελαφίνα της Κερύνειας με τα χρυσά κέρατα και τις ασημένιες οπλές, που ήταν αγαπημένο ζώο της θεάς Αρτέμιδος. Έναν ολόκληρο χρόνο προσπαθούσε ο Ηρακλής να αιχμαλωτίσει το ζώο αλλά οι προσπάθειές του δεν είχαν αποτέλεσμα. Στο τέλος κατάφερε να τη λαβώσει με το τόξο του κοντά σε ένα ρυάκι και να την πιάσει. Η εξαγρίωση της Άρτεμις ήταν αναμενόμενη, καθησυχάστηκε όμως όταν ο Ηρακλής της εξήγησε το λόγο και έτσι η θεά του επέτρεψε να μεταφέρει το ελάφι στις Μυκήνες.

Ο κάπρος του ΕρίμανθουΟ μοβόρο και τρομοκρατούσε τουκάπρος του Ερύμανθου Ο Ευρυσθέας διέταξε τον Ηρακλή να του φέρει ζωντανό το αγριογούρουνο που ζούσε στο βουνό του Ερύμανθου. Το αγριογούρουνο ήταν πολύ αις κατοίκους της πόλης Ψωφίδας, καταστρέφοντας καλλιέργειες και ζώα. Ο Ηρακλής φτάνοντας στον Ερύμανθο βρήκε το καταφύγιο του ζώου, το ανάγκασε να βγει από την κρυψώνα και το κυνήγησε μέχρι τις χιονισμένες κορυφές του βουνού. Εκεί το αγριογούρουνο χάθηκε μέσα στα χιόνια, ταλαιπωρήθηκε και κουράστηκε. Μόλις κουράστηκε, ο Ηρακλής το πλησίασε και το ακινητοποίησε. Μετά το πήρε στους ώμους του και κίνησε για τις Μυκήνες. Στη θέα του τρομερού Ερυμάνθιου κάπρου ο Ευρυσθέας κατατρόμαξε και κρύφτηκε και πάλι στο χάλκινο πιθάρι.

Οι στάβλοι του Αυγεία

Οι στάβλοι του Αυγεία αποτελούνταν από τρεις χιλιάδες βόδια και δεν είχαν καθαριστεί για τριάντα χρόνια. Ο Ευρυσθέας ζήτησε από τον Ηρακλή να τους καθαρίσει σε μία ημέρα. Ο ήρωας προκειμένου Οι Στάβλοι του Αυγεία να φέρει εις πέρας την αποστολή του, έσκαψε ένα βαθύ χαντάκι και με την υπεράνθρωπη δύναμή του κατάφερε να αλλάξει τη ροή των ποταμών Αλφειού και Πηνειού έτσι ώστε να περνούν μέσα από το στάβλο, και κατάφερε να φτάσει στο στόχο του. Ο συγκεκριμένος άθλος δεν αναγνωρίστηκε ποτέ από τον Ευρυσθέα.

Στυμφαλίδες Όρνιθες

Ο Ευρυσθέας ζήτησε από τον Ηρακλή να εντοπίσει και να εξοντώσει τις Στυμφαλίδες Όρνιθες, που ήταν ανθρωποφάγα πουλιά με χάλκινα νύχια, ράμφη και φτερά και ζούσαν στη Λίμνη Στυμφαλία της Ορεινής Αρκαδίας. Η θεά Αθηνά, βοήθησε τον Ηρακλή δίνοντάς του χάλκινα κρόταλα, τα οποία έκαναν πολύ μεγάλο θόρυβο. Στον ήχο των κροτάλων οι όρνιθες φοβήθηκαν και βγήκαν από τις φωλιές τους. Έτσι ο Ηρακλής κατάφερε να σκοτώσει αρκετές από αυτές με το τόξο του.

Ο ταύρος της Κρήτης

Ο έβδομος από τους δώδεκα άθλους του Ηρακλή ήταν να φέρει ζωντανό στις Μυκήνες τον μαινόμενο ταύρο, ο οποίος έκανε μεγάλος καταστροφές στο νησί της Κρήτης. Τον ταύρο αυτόν τον είχε στείλει ο Ποσειδώνας από τη θάλασσα στο βασιλιά Μίνωα για να τον θυσιάσει. Ο Μίνωας όμως θαμπωμένος από την ομορφιά του, τον κράτησε και θυσίασε έναν άλλον στην θέση του. Ο Ποσειδώνας για να τιμωρήσει το Μίνωα για την ανυπακοή του αυτή, τρέλανε τον ταύρο. Ο Ηρακλής κατάφερε να πιάσει τον ταύρο και να τον οδηγήσει στις Μυκήνες, ο Ευρυσθέας όμως του χάρισε ξανά την ελευθερία του.

O Κέρβερος

Στην Ελληνική μυθολογία, ο Κέρβερος αντιπροσωπεύει τον φύλακα του Άδη και έχει συνήθως την μορφή ενός σκύλου συνηθέστερα με τρία κεφάλια και με ουρά που απόληγε σε κεφαλή δράκου.

Η ζώνη της Ιππολύτης Η ζώνη της Ιππολύτης Ένατος άθλος του Ηρακλή ήταν να φέρει τη ζώνη της Ιππολύτης, της βασίλισσας των Αμαζόνων, για να την κάνει δώρο ο Ευρυσθέας στην κόρη του Αδμήτη. Μετά από περιπλάνηση και πολλές περιπέτειες, ο Ηρακλής βρήκε τη βασίλισσα στα Θεμίσκυρα και η Ιππολύτη του υποσχέθηκε να του δώσει τη ζώνη. Η Ήρα όμως με το άσβεστο μίσος της, είπε ψέματα στις άλλες Αμαζόνες ότι η βασίλισσά τους βρισκόταν σε κίνδυνο, γεγονός που οδήγησε σε σκληρή μάχη μεταξύ του Ηρακλή και των Αμαζόνων, στην οποία ο Ηρακλής σκότωσε την Ιππολύτη και πολλές από τις Αμαζόνες και πήρε τη ζώνη.

Τα άλογα του ΔιομήδηΟ Ευρυσθέας ανέθεσε στον Ηρακλή τον αιχμαλωτισμό των όντων. Ο Ηρακλής, παίρνοντας μαζί του ορισμένους συντρόφους του ξεκίνησε για τη Θράκη, όπου και κατόρθωσε με ευκολία να εξουδετερώσει τους υπηρέτες του Διομήδη και να αιχμαλωτίσει τα άλογα. Στη συνέχεια ανέθεσε τη φύλαξη των ζώων στον Άβδηρο, προκειμένου να αντιμετωπίσει το στρατό του βασιλιά. Οι σύντροφοι του Ηρακλή αρχικά ηττήθηκαν από τον πολυάριθμο στρατό. Ο Ηρακλής όμως κατόρθωσε να ανατρέψει το αποτέλεσμα. Σκάβοντας ένα χαντάκι μετέφερε νερό από τη θάλασσα στην πεδιάδα, αναγκάζοντας τους στρατιώτες να τραπούν σε φυγή προκειμένου να μην πνιγούν. Στη συνέχεια έσυρε το Διομήδη στη λίμνη που σχηματίσθηκε από το νερό και τον έριξε στα ανθρωποφάγα άλογα, τα οποία τον καταβρόχθισαν. Προηγουμένως όμως είχαν καταβροχθίσει τον Άβδηρο, ο οποίος είχε αναλάβει τη φύλαξη τους. Ο Ηρακλής για να τον τιμήσει ίδρυσε την πόλη Άβδηρα. Ο Ηρακλής παρέδωσε τα άλογα στον Ευρυσθέα, ο οποίος τα ελευθέρωσε, αφού πρώτα τα αφιέρωσε στην Ήρα. Τα άλογα ανέβηκαν στον Όλυμπο και κατασπαράχθηκαν από άγρια θηρία.

Ο Ευρυσθέας ανέθεσε στον Ηρακλή να μεταβεί στον κήπο των Εσπερίδων και να του προσκομίσει τα χρυσά μήλα. Στην πορεία του προς τον κήπο ο ήρωας αντιμετώπισε πολλές περιπέτειες. Σημαντικότερη από αυτές ήταν η απελευθέρωση του Προμηθέα από το βράχο στον οποίο ήταν δεμένος. Ο Ηρακλής απελευθέρωσε τον Προμηθέα και σκότωσε τον αετό που έτρωγε το συκώτι του, δίνοντας έτσι τέλος στο μαρτύριο του τιτάνα. Ο Προμηθέας συνόδευσε στη συνέχεια τον Ηρακλή στον κήπο των Εσπερίδων. Για το κυρίως μέρος του άθλου υπάρχουν τρεις διαφορετικές εκδοχές.

Τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων