ΥΛΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΤΑΚΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣΚατεύθυνση Θεάτρου – Κινηματογράφου

Για εισαγωγή στη Β’ Τάξη:

Α. Υποκριτική - Αυτοσχεδιασμός ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ ΟΜΑΔΙΚΟΙ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗΣ ΧΩΡΟΥ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΟΜΑΔΙΚΟΥ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΝΑ

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΟΜΑΔΙΚΟΥ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΠΑΝΩ ΣΕ ΜΙΑ ΦΡΑΣΗ ΟΜΑΔΙΚΟΙ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ ΜΕ ΔΟΣΜΕΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ –

ΔΟΣΜΕΝΟΣ Ο ΣΚΕΛΕΤΟΣ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗ ΜΕΘΟΔΟ ΣΤΑΝΙΣΛΑΦΣΚΙ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΔΥΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ

ΙΣΤΟΡΙΩΝ- ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΑΚΤΟΡΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΑΤΟΜΙΚΟΙ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ ΔΟΣΜΕΝΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΚΑΙ

ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΧΟΛΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ

ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ. 1. ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΧΕΣΕΩΝ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΚΕΛΕΤΟΥ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΒΑΣΙΣΜΕΝΟΥ ΣΕ ΑΥΤΕΣ.2. ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΣΥΜΦΩΝΗΘΕΝΤΑ3. ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΜΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΧΡΗΣΗ

ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΛΟΓΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟΥΣ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ

ΠΡΟΒΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΜΑΣ Ο ΑΪ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΕΙ ΧΑΒΑΗ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΩΦ Ο ΓΛΑΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ

ΤΡΕΙΣ ΑΔΕΡΦΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ: ΤΡΕΠΛΙΕΦ, ΤΡΙΓΚΟΡΙΝ, ΝΙΝΑ

ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΑ. ΤΟ ΤΙ ΛΕΕΙ , ΤΟ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΠΟΥΜΕ ΣΤΗ

ΜΕΘΟΔΟ ΣΤΑΝΙΣΛΑΦΣΚΙ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ ΗΛΙΚΙΩΝ-ΑΚΤΟΡΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥΣ –ΣΚΟΠΟΣ

ΣΧΟΛΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ 25ηςΜΑΡΤΙΟΥ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΗ ΦΙΛΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ: ΚΑΛΒΟΥ, ΣΟΛΩΜΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ.

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ

ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΑΘΗΤΩΝ

1

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ

ΔΙΑΝΟΜΗ ΡΟΛΩΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ

1. ΑΝΑΛΥΣΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ2. ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΕΛΩ ΤΟΥΣ3. ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΧΕΣΕΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ4. ΣΤΗΣΙΜΟ ΣΤΟ ΧΩΡΟ5. ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΣΚΗΝΙΚΗΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ6. ΚΙΝΗΣΗ-ΧΟΡΟΣ7. ΕΡΜΗΝΕΙΑ

ΠΡΟΒΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΕΛΟΥΣ

Β. Αγωγή προφορικού λόγου ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΧΑΛΑΡΩΣΗΣ ΖΕΣΤΑΜΑ ΦΩΝΗΤΙΚΩΝ ΧΟΡΔΩΝ [ΜΕΘΟΔΟΣ ΓΕΜΕΤΖΑΚΗ] ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΟΝΟΥ [ΜΕΘΟΔΟΣ

ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ] ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΦΩΝΗΣ ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ ΑΣΚΗΣΕΩΝ ΦΩΝΗΤΙΚΩΝ

ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΩΝ ΑΝΕΒΑΣΜΑ ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΦΩΝΗΣ ΚΑΤΑ ΕΝΑΝ ΤΟΝΟ, ΠΑΝΩ

ΣΕ ΔΟΣΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ.

2

Γ. ΘεατρολογίαΣΤΟΙΧΕΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ :

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ :Αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία δομείται όλος ο κόσμος που ονομάζεται παράσταση. Μπορεί να είναι το ολοκληρωμένο θεατρικό έργο ενός συγγραφέα με συγκεκριμένες σκηνές, ρόλους και διαλόγους ή μία μόνο βασική ιδέα. Η ιστορία στην οποία βασίζεται μια παράσταση δεν αποδίδεται πάντα με λόγια. Υπάρχουν οι μίμοι, παραστάσεις που βασίζονται στην κίνηση (χοροθέατρο), ή στην εικαστική έκφραση (performance-δρώμενα), πειραματικές παραστάσεις που βασίζονται στον αυτοσχεδιασμό κ.ά.

ΕΡΕΥΝΑ-ΜΕΛΕΤΗΓια να προσεγγίσουμε ένα κείμενο και να το αποδώσουμε ανάλογα χρειάζεται να προηγηθεί μια έρευνα, μια δραματολογική μελέτη : να ξέρουμε σε ποια εποχή αναφέρεται το έργο, ποια είναι τα μηνύματά του, τι φορούσαν τότε, πώς μίλαγαν, ποιες συνθήκες επικρατούσαν στην κοινωνία της εποχής, ποιο καλλιτεχνικό ρεύμα όριζε την τότε αισθητική και πολλά άλλα. Μετά έρχεται το προσωπικό στίγμα του σκηνοθέτη. Επιλέγει ποια στοιχεία από αυτά θα χρησιμοποιήσει, τι θέλει να τονίσει και πώς, ποια θέλει να είναι η βάση της παράστασής του τόσο τεχνικά όσο και αισθητικά.

ΗΘΟΠΟΙΟΣ/ΟΙ :Για να υπάρξει θεατρική παράσταση είναι απαραίτητη η ύπαρξη ενός τουλάχιστον ηθοποιού. Όταν έχουμε ένα ολόκληρο θεατρικό κείμενο ή κάποιο κομμάτι του που ερμηνεύεται μόνο από ένα άτομο, τότε έχουμε μονόλογο. Όταν σε ένα θεατρικό έργο οι ηθοποιοί που το ερμηνεύουν είναι περισσότεροι, έχουμε κανονικούς διαλόγους και την μεταξύ τους αλληλεπίδραση στην απόδοση του θεατρικού έργου. Το σύνολο των ηθοποιών που συνεργάζονται σε ένα θέατρο ονομάζεται θίασος. Ο ηθοποιός πρέπει να είναι σε θέση να ελέγχει ταυτόχρονα σώμα, νου και συναισθήματα, γι’ αυτό και εκπαιδεύεται ανάλογα σε αυτούς τους τομείς. Η υποκριτική αποτελεί την ερμηνεία του θεατρικού ρόλου που υποδύεται, την έκφραση του χαρακτήρα που ζωντανεύει ο ηθοποιός. Απαραίτητη είναι και η σωστή χρήση της φωνής, είτε πρόκειται για τραγούδια κατά τη διάρκεια της παράστασης, είτε για την σωστή εκφορά του πεζού ή ποιητικού λόγου. Ορθοφωνία είναι η ευκρινής άρθρωση και προφορά των λέξεων, ενώ φωνητική είναι η επιστήμη που ασχολείται με την καλλιέργεια της τραγουδιστικής ικανότητας. Επίσης ο ηθοποιός πρέπει να φροντίζει να διατηρεί το σώμα του σε καλή φυσική κατάσταση, είτε πρόκειται για παραστάσεις που βασίζονται στο σωματικό παίξιμο ή στο χορό, είτε για τις πιο απλές κινήσεις στο χώρο της θεατρικής δράσης. Η κινησιολογία αποτελεί την επιμέλεια αυτού ακριβώς του τομέα σωματικής έκφρασης. Η κίνηση του ηθοποιού είναι σε άμεση συνάρτηση με το ρόλο του, αν π.χ. παίζει έναν γέρο, δεν μπορεί παρά να αποδώσει και ανάλογα το βάδισμά του, ακόμα και τη φωνή του. Επίσης η κίνηση δεν είναι χορογραφημένη μόνο στα σημεία χορού, αλλά και στην γενικότερη εναλλαγή των κινήσεων των ηθοποιών πάνω στη σκηνή.

ΚΟΙΝΟ :Το κοινό, οι θεατές αποτελούν το απόλυτο κριτήριο για την ύπαρξη μιας παράστασης, σε αντίθεση με τον κινηματογράφο. Η θεατρική πράξη στηρίζεται στο βασικό μοντέλο επικοινωνίας «Πομπός-Δέκτης». Είναι αναγκαία η ελάχιστη ενεργητική συμμετοχή του δέκτη-θεατή με την συνειδητή και προσεκτική παρακολούθηση των όσων διαδραματίζονται στη σκηνή μπροστά του.

ΣΚΗΝΗ :Η σκηνή αποτελεί το χώρο της θεατρικής δράσης. Μπορεί να είναι σε εσωτερικό ή σε εξωτερικό χώρο. Ο διαχωρισμός μεταξύ της δράσης, της σκηνής και της πλατείας, των θεατών μπορεί να είναι σαφής ορίζοντας δύο διαφορετικούς χώρους, μπορεί όμως τα όρια αυτά να καταργούνται και να μπλέκονται οι ηθοποιοί με τους θεατές. Το Αμφιθέατρο είναι το αρχαιοελληνικό ανοιχτό θέατρο με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό της Επιδαύρου, όπου κάθε χρόνο γίνεται και Φεστιβάλ αρχαίου δράματος. Η διαμόρφωση των θέσεων είναι κυκλικά διαβαθμισμένη ως προς την επίσης κυκλική σκηνή, ώστε να έχουν ορατότητα όλοι οι

3

θεατές, όπου κι αν κάθονται. Υπάρχουν πολλά ήδη θεατρικής σκηνής, πολύ συνηθισμένη είναι η Ιταλική Μπούκα, που μοιάζει με κουτί, ανοιχτό από μπροστά για να βλέπει το κοινό.

Αμφιθέατρο Επιδαύρου Ιταλική Σκηνή Μπούκα Ιταλική Σκηνή Μπούκα (κάτοψη) (πρόσοψη) (τομή)

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ :Ο σκηνοθέτης είναι αυτός που έχει ένα όραμα πάνω στο κείμενο και το μετουσιώνει στην πορεία σε σκηνική δράση. Είναι σαν το μαέστρο της ορχήστρας που φροντίζει ακόμα κι αν τα όργανα είναι αμέτρητα να βγάζουν ένα ενιαίο μουσικό αποτέλεσμα. Ο σκηνοθέτης επιλέγει πώς θα στηθεί μια παράσταση, πώς θα παιχτεί, ποιο θα είναι το προσωπικό της ύφος.

ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ :Η σκηνογραφία είναι η ενασχόληση με τα σκηνικά μιας παράστασης, με το σύνολο δηλαδή των στοιχείων που αποτελούν το διάκοσμο της σκηνής Στην αρχαιότητα συνηθίζονταν τα επίπεδα ζωγραφικά ταμπλό-φόντο, στην πορεία όμως επινοήθηκε η τεχνική της προοπτικής που πρόσφερε βάθος στην εικόνα με πολύ απλό τρόπο και εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Η σκηνογραφία προσαρμόζονταν στην αισθητική αντίληψη κάθε εποχής. Η αξιοποίηση επίσης του φυσικού χώρου μπορεί να δημιουργήσει ένα πολύ ατμοσφαιρικό θεατρικό περιβάλλον, αν για παράδειγμα παιχτεί στο δάσος ένα έργο του οποίου η ιστορία εκτυλίσσεται στη φύση.

Δείγμα προοπτικής

ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑ :Η ενδυματολογία είναι η ενασχόληση με τα κοστούμια, τα θεατρικά δηλαδή ρούχα και αξεσουάρ μιας παράστασης. Όπως και στη σκηνογραφία υπάρχει μια διαδικασία σχεδιασμού και κατασκευής. Και οι δύο αυτοί τομείς βοηθούν στην απόδοση του ρόλου και στον ορισμό της κίνησης. Γι’ αυτό γίνεται πάντα μια γενική πρόβα (πρόβα τζενεράλε) στο τέλος όπου οι ηθοποιοί φορούν και τα κοστούμια τους. Στην προκειμένη λοιπόν περίπτωση, στο μαγικό κόσμο του θεάτρου…«Τα ράσα κάνουν τον παπά!»

ΜΟΥΣΙΚΗ :Η μουσική μπορεί να αποτελεί τη βάση μιας παράστασης ως θεατρικό είδος όπως μουσικό θέατρο, όπερα κ.ά, να επενδύει ή να σχολιάζει τη δράση.

ΗΧΗΤΙΚΗ :Η ηχητική του θεάτρου είναι πολύ σημαντική. Το καλύτερο είναι η αρχιτεκτονική του βάση να επιτρέπει τη μετάδοση του ήχου σε όλη την αίθουσα. Η Επίδαυρος έχει την τέλεια ηχητική όπου ακούγεται στους θεατές ακόμα και το σκίσιμο ενός χαρτιού στο κέντρο της σκηνής. Η ηχητική μπορεί να εξαρτάται από τον ίδιο το χώρο, αλλά μπορεί να είναι και τεχνητή με ηχοληπτικές εγκαταστάσεις (μικρόφωνα κτλ).

ΦΩΤΙΣΜΟΣ :Ο φωτισμός μας βοηθά να δείξουμε την εναλλαγή μέρας και νύχτας, την αλλαγή της σκηνής και να προσφέρουμε στην απόδοση της ατμόσφαιρας του έργου. Επίσης μας δίνει τη

4

δυνατότητα ταυτόχρονων, παράλληλων δράσεων, όταν ορίζουμε χώρους πάνω στη σκηνή με διαφορετικό φωτισμό.

ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ :Ο αυτοσχεδιασμός αποτελεί την προσπάθεια να αντιδράσει ο ηθοποιός άμεσα, χωρίς προετοιμασία απέναντι σε ένα ερέθισμα της στιγμής. Για παράδειγμα να συνθέσει και να παίξει μια ιστορία στηριγμένη σε μια βασική ιδέα, σε μία λέξη, ένα αντικείμενο ή να κάνει κάτι διαφορετικό όποτε επαναλαμβάνει το ρόλο του για να προσθέτει κάθε φορά νέα στοιχεία στο πρόσωπο που υποδύεται. Επίσης ο αυτοσχεδιασμός μπορεί να τον βγάλει από μια δύσκολη στιγμή στη σκηνή, αν για παράδειγμα ξαφνικά του προσφέρουν κάτι άλλο από αυτό που περίμενε και προσαρμόσει ανάλογα τα λόγια του.

ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣΟ συγχρονισμός είναι απαραίτητος για την επιτυχία μιας παράστασης. Στο επίπεδο της κίνησης συγχρονίζουμε την είσοδο και την έξοδο των ηθοποιών από τη σκηνή, τις χορογραφίες, τις θέσεις που παίρνουν στη σκηνή κλπ. Στο επίπεδο του λόγου συγχρονίζουμε τους διαλόγους, ώστε να μην συμπίπτουν τα λόγια του ενός με του άλλου και ο κάθε ηθοποιός να είναι ταυτόχρονα εκτός από καλός ομιλητής και καλός ακροατής. Μια άλλη ανάλογη περίπτωση με μεγάλο βαθμό δυσκολίας είναι όταν πολλά πρόσωπα πρέπει να πουν ταυτόχρονα τα ίδια λόγια. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο συγχρονισμός είναι αναγκαίος και για να δέσει η μουσική και ο φωτισμός με τη δράση, να είναι σωστή η εναλλαγή σκηνών κλπ. Σκεφτείτε λοιπόν έναν πολυπληθή θίασο και θα καταλάβετε πώς ο συγχρονισμός εξασφαλίζει τη σωστή λειτουργία μιας παράστασης.

ΠΡΟΒΕΣ :Οι πρόβες είναι απαραίτητες για την παράσταση ενός θεατρικού έργου, καθώς πρέπει να εναρμονιστούν όλοι αυτοί οι παράμετροι που έχουμε αναφέρει για να βγει ένα ενιαίο αποτέλεσμα. Για παράδειγμα ο αυτοσχεδιασμός μπορεί να γίνει πολύ δημιουργικός στις πρόβες, αλλά κάποια στιγμή παίρνει μορφή για να ξέρουν όλοι πώς θα κυλίσει η παράσταση, χωρίς το άγχος των εκπλήξεων. Από την άλλη υπάρχουν πειραματικοί θίασοι που βασίζονται αποκλειστικά στον αυτοσχεδιασμό, δεν κάνουν πρόβες και οι παραστάσεις τους είναι κάθε φορά διαφορετικές.

Δ. Θεατρική Κίνηση - Χορός

Εκμάθηση κινητικών εννοιών ΑΙΣΘΗΣΗ ΧΩΡΟΥ

ΑΙΣΘΗΣΗ ΧΡΟΝΟΥ

ΧΟΡΟΣ1.ΕΚΜΆΘΗΣΗ ΒΑΣΙΚΏΝ ΚΙΝΗΤΙΚΏΝ ΔΕΞΙΟΤΉΤΩΝ

Στατικές Δεξιότητες

Δεξιότητες Μετακίνησης

5

2.ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ Σχήμα Vaganova-Ρολόι

Μπρος-Πίσω 8 1 2

Δεξιά-Αριστερά

Πάνω-Κάτω 7 3

Διαγώνια

6 5 4

3.ΓΡΑΜΜΕΣ

Ευθεία:

Καμπύλη:

Τεθλασμένη: α)

β)

Η συνηθισμένη διάταξη των χορευτών, σε ένα μάθημα χορού ή σε μια

χορογραφία, είναι παράλληλες γραμμές με μέτωπο προς το καθρέφτη-κοινό,

έτσι ώστε όλοι να φαίνονται. Οι πίσω γραμμές στιχίζονται με βάση την πρώτη

και οι χορευτές μπαίνουν στα κενά που δημιουργούνται ανάμεσα στα άτομα.

1η Γραμμή

2η Γραμμή

6

3η Γραμμή

Ο αριθμός των γραμμών εξαρτάται από τα άτομα και τον χορογράφο. Μπορεί

δηλαδή να είναι περισσότερες οι γραμμές ή και λιγότερες.

4.ΕΠΙΠΕΔΑ

Χαμηλό:Ασκήσεις-Κινήσεις στο πάτωμα π.χ. φίδι

Μεσαίο:Ασκήσεις-Κινήσεις στα γόνατα ή με πολύ λυγισμένα πόδια

π.χ. θέση cat, plié

Ψηλό: Ασκήσεις-Κινήσεις στην όρθια θέση ή στις μύτες π.χ. relevé.

5.ΣΧΗΜΑΤΑ

Κύκλος:

Τετράγωνο:

Ορθογώνιο:

Τρίγωνο: κτλ.

6. ΚΕΝΌΣ-ΑΡΝΗΤΙΚΌΣ ΧΏΡΟΣ

Είναι ο χώρος που περιβάλει το σώμα του χορευτή. Μπορούμε να τον

‘’γεμίσουμε’’ τοποθετώντας το δικό μας σώμα στα κενά-σημεία που αφήνει το

σώμα του συγχορευτή μας.

7

7.ΑΙΣΘΗΣΗ ΑΦΗΣ-ΑΙΣΘΗΣΗ ΒΑΡΟΥΣ

Αίσθηση Αφής: Είναι το άγγιγμα, η επαφή κάποιου μέλους του σώματος των

συγχορευτών μεταξύ τους (π.χ. σωματικό παζλ).

Αίσθηση Βάρους:Είναι η συνειδητή αίσθηση του βάρους του σώματος μας και

πως πρέπει να το χειρίζομαι αυτό στο χορό σε σχέση με τους συγχορευτές μου

(π.χ. αφήνω όλο το βάρος μου στο ζευγάρι μου και προσπαθεί να με μεταφέρει

στο χώρο)

Παιχνίδια-εφαρμογές σε όλα τα παραπάνω κεφάλαια(1-6).

Εκφραστική κίνηση

Αναπαράσταση ζώων με το σώμα(π.χ. σκύλος, γάτα, φίδι)

Σωματική αλφαβήτα

Μίμηση

Αυτενέργεια μαθητών

Αυτοσχεδιασμός μαθητών

8.ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

ΚΑΜΑΡΙΝΙΑ:

Κουστούμια(ρούχα παράστασης, πρόχειρα ρούχα για ζέσταμα,

παραμάνες ,βελόνα, κλωστή)

Μακιγιάζ-Μαλλιά(make up, χτένα, τσιμπιδάκια, λαστιχάκια,de

make up)

Νερό, χαρτομάντιλα

ΣΚΗΝΗ:

Πέρασμα της χορογραφίας πάνω στην σκηνή.

Μαρκαριστά (πρόχειρα)

Φώτα-Ήχος

Τελικό πέρασμα

S.O.S.Δεν λείπει ΚΑΝΕΝΑΣ από την πρόβα

8

BHMATOΛΟΓΙΟ

1 .ΘΈΣΕΙΣ ΠΟΔΙΏΝ- POSITIONS

1η παράλληλη ή 6η θέση: στο πάτωμα:

1η en Dehors:

2η παράλληλη:

2η en Dehors:

3η en Dehors:

4η en Dehors:

5η en Dehors:

Εn Dehors:Προς τα έξω

Εn Dedans:Προς τα μέσα

2. FLEX , COU DE PIED

Flex:Δάχτυλα προς τα πάνω μαζί με το πέλμα.

Cou de pied:Κάμψη του πέλματος από την ποδοκνημική άρθρωση. Προσέχω

να μην ‘’μαζεύω’’ τα δάχτυλα, αλλά να τα τραβάω προς τα μπρος.

3. ΘΈΣΕΙΣ-ΣΤΆΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΏΜΑΤΟΣ

Constractive position (προπαρασκευαστική θέση)

Παράλληλα πόδια απέναντι από τα ισχιακά κυρτώματα, λεκάνη και ωμοπλάτη

σταθερά στο πάτωμα, ο κορμός ίσιος ,τα χέρια ανοιχτά στο πλάι με τις

παλάμες να κοιτούν προς τα πάνω.

Diamond position (θέση διαμάντι)

Ενωμένα τα πέλματα, ίσιος ο κορμός στον κατακόρυφο άξονα, ίσια η πλάτη,

τα χέρια ανοιχτά στο πλάι.

9

Cat position (θέση γάτας)

Τα χέρια ανoιχτά στο άνοιγμα των ώμων, τα πόδια παράλληλα και ανοιχτά

στο άνοιγμα της λεκάνης, η πλάτη ευθεία και το κεφάλι στην προέκταση της

σπονδυλικής στήλης.Tο βάρος του σώματος είναι μοιρασμένο στα 4 σημεία(2

παλάμες, 2 γόνατα).

ΑράχνηΑπό την Hill position μετακίνηση στο χώρο. Τα χέρια και τα πόδια είναι

λυγισμένα και το βάρος του σώματος πρέπει να είναι μοιρασμένο και στα

χέρια και στα πόδια. Δεν πρέπει να χοροπηδάμε αλλά η κίνηση να φαίνεται

φυσική(σαν να περπατάει μια αράχνη ή μια μαϊμού).

4. PLI É:(ΛΎΓΙΣΜΑ)

Είναι το λύγισμα των γονάτων και το χρησιμοποιούμε για το ζέσταμα όλου

του ποδιού. Είναι βασική άσκηση καθώς βοηθάει στην ευλυγισία του αχίλλειου

τένοντα και δυναμώνει την άρθρωση του γονάτου και του αστραγάλου.

ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ κατά την εκτέλεση του, το γόνατο να βρίσκεται ακριβώς πάνω

από τα δάχτυλα(να μην πέφτει προς τα μέσα), η πλάτη να είναι ίσια και η

λεκάνη να μην μετακινείτε προς τα έξω. Η ταχύτητα της ανόδου και της

καθόδου πρέπει να είναι η ίδια. Υπάρχουν δυο είδη plié:

Α)Demi Plié:Μικρό plié.Κατά την εκτέλεση του οι φτέρνες δεν σηκώνονται από

το πάτωμα.

Β)Grand Plié:Μεγάλο plié.Κατά την εκτέλεση του οι φτέρνες δεν σηκώνονται

από τα πάτωμα, ΕΚΤΟΣ από τη 2η θέση en Dehors:

5. RELEV É: (ΑΚΡΟΣΤΑΣΊΑ)

Ισορροπία στις μύτες των ποδιών, έχοντας καλά ανοιχτά τα δάχτυλα των

ποδιών. Προσέχω να μην μαζεύω τα δάχτυλα, έτσι ώστε να ισορροπώ

καλύτερα. Μπορώ να μείνω στο relevé ή να περπατήσω με relevé.

6. ΒΟ UNCE :(ΣΟΎΣΤΑ,ΤΑΛΆΝΤΕΥΣΗ)

Το χρησιμοποιούμε για ζέσταμα της σπονδυλικής στήλης και η τεχνική του

έχει ως εξής:Η κίνηση ξεκινάει από την πτώση του κεφαλιού(κορυφή

κεφαλιού), μετά της αυχενικής μοίρας*, στη συνέχεια της θωρακικής μοίρας

και τέλος της οσφυϊκής μοίρας. Στην επαναφορά η πορεία είναι αντίστροφη:

οσφυϊκή μοίρα, θωρακική μοίρα, αυχενική μοίρα, κεφάλι. Η αίσθηση που 10

πρέπει να έχει το σώμα είναι πως η κίνηση πρέπει να γίνεται διαδοχικά και

σαν να κινείται ένας-ένας σπόνδυλος.

Σπονδυλική στήλη:*Αυχενική μοίρα:Περιοχή του αυχένα(το κεφάλι βρίσκεται στην κορυφή της

αυχενικής μοίρας.)

Θωρακική μοίρα:Περιοχή του θώρακα

Οσφυϊκή μοίρα:Περιοχή της μέσης

7. SWING :(ΚΟΎΝΙΑ-ΑΙΏΡΑ)

Το swing περιλαμβάνει μέσα του αιώρηση και μοιάζει με την κίνηση του

εκκρεμές. Μπορεί να γίνει ημικυκλικά ή να διαγράψει ολόκληρο κύκλο. Για να

εκτελέσουμε ένα swing πρέπει να υποχωρήσουμε στη δύναμη της βαρύτητας

και να έχουμε ένα σταθερό σημείο(π.χ. οσφυϊκή μοίρα).

8.ΣΤΡΟΦΕΣ

Τεχνική των στροφών:Κατά την εκτέλεση μιας οποιαδήποτε στροφής

(pirouette,tour pique, tour soutenu, ή απλές στροφές) το κεφάλι μένει

τελευταίο και ξαναεπιστρέφει πρώτο. Δηλ. γυρνάει ΣΩΜΑ-ΚΕΦΑΛΙ-

επιστρέφει ΚΕΦΑΛΙ-ΣΩΜΑ. Τα μάτια πρέπει να κοιτούν σε ένα συγκεκριμένο

σημείο στο ύψος των ματιών(spot).

ΧΡΟΝΟΣ

1.ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΡΥΘΜΟΥ

ΡΥΘΜΟΣ:Είναι λέξη με ρίζα Ελληνική(ρυσμός-ιωνική ρίζα- ρέω, ροή, ρευστό)

και έχει την έννοια:προχωρώ, κυλάω πάντα μπρος.

Ο ρυθμός είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Υπάρχει πάντα γύρω μας:στο

σύμπαν, στη φύση, στο περιβάλλον, στον άνθρωπο, αλλά και στις

ανθρώπινες δημιουργίες(πνευματικές δημιουργίες, τεχνικά επιτεύγματα,

τέχνες).Ο ρυθμός χαρακτηρίζει τόσο τη ζωή, όσο και την ύλη. 11

2.ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ

-Μέτρημα με παλαμάκια

1 γράμμα→1 λέξη→1 πρόταση→1 κείμενο→βιβλίο

1 νότα→1 μοτίβο→1 μουσική φράση→1 τραγούδι( μουσ. κομμ.)→συναυλία

1 κίνηση→1 κινητικό μοτίβο→1 χορογραφία→ παράσταση

1 8άρι =1 μοτίβο(1 κινητική πρόταση)

4 8άρια=ολοκληρωμένη κινητική φράση

3.ΤΕΜΠΟ(ταχύτητα)

Είναι η ταχύτητα της κίνησης ή όπως λέμε ο ρυθμός της μουσικής. Όπως

στην μουσική, έτσι και στην κίνηση, η ταχύτητα της μουσικής(δηλ. το

tempo),μπορεί να είναι:

-Adagio(αργά):Αργή κίνηση

-Moderato(μέτρια):Μέτρια σε ρυθμό κίνηση

-Allegro(γρήγορα):γρήγορη κίνηση

4.ΠΑΥΣΕΙΣ

-Παύσεις στη μουσική

-Παύσεις στην κίνηση

Η παύση στην κίνηση μπορεί να γίνει όταν η μουσική σταματήσει(παιχνίδι με

πόζες)ή όταν ζητηθεί από το χορογράφο, χωρίς να σταματήσει η μουσική.Οι

παύσεις μπορού να διαρκέσουν όσο ο χορογράφος επιθυμεί.

5. ACCELIRANDO ≠ RITARTANDO

ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ≠ ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΣΗ

ΑΡΓΑ→ΓΡΗΓΟΡΑ ≠ ΓΡΗΓΟΡΑ→ΑΡΓΑ

Εναλλαγή του ρυθμού(ταχύτητας) σταδιακά, από αργά σε γρήγορα και

αντίθετα. ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ να μην αλλάζουμε την ΠΟΙΟΤΗΤΑ και την ΕΝΤΑΣΗ

της κίνησης, αλλά να αλλάζουμε μόνο την ΤΑΧΎΤΗΤΑ. Το ritartando

εκτελείται με περισσότερη δυσκολία από το accelerando, διότι το σώμα 12

χρειάζεται περισσότερη μυϊκή δύναμη κατά τον έλεγχο της ταχύτητας του

σώματος.

Adagio

RitartandoA Accelerando

Allegro

6. ΜΟΝΟΦΩΝΙΑ - ΔΙΦΩΝΙΑ - ΠΟΛΥΡΥΘΜΙΑ

• ΜΟΝΟΦΩΝΙΑ: 1 φωνή ή 1 μουσικό όργανο, ή μία κίνηση.

• ΔΙΦΩΝΙΑ:2 διαφορετικοί ρυθμοί ή μουσικά όργανα ή κινήσεις, εκτελούνται

συγχρόνως, έτσι ώστε να συνδυάζονται αρμονικά.

• ΠΟΛΥΡΥΘΜΙΑ:είναι το ίδιο με τη διφωνία αλλά με περισσότερους από 2

ρυθμούς π.χ. κινητική ή μουσική ορχήστρα

ΜΟΝΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ:Διφωνία-Πολυρυθμία λόγου και κίνησης.

ΜΑΘΗΜΑ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΜΑΙΟΥ

1.ΖΕΣΤΑΜΑ:Στο πάτωμα. Σε γραμμές.

•Συνδυασμός:SWING(8 8αρια)

Constractive: 4 swing (1-4δ.,5-8α.,1-4δ.,5-8α.),1-4 χέρι δ. κύκλο πάνω από το

κεφάλι,5-8 σηκώνομαι περνάω από cat position,1-8κάθομαι 1η θέση στο

πάτωμα(το κεφάλι τελευταίο):

8 φορές: flex-cou de pied

8 φορές: κύκλο τα πέλματα en dehors

8 φορές: κύκλο τα πέλματα en dedans

Ξαπλώνω constractive σε 8 χρόνους ΚΑΙ ΟΛΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

•Συνδυασμός:BOUNCE(2 8αρια)

Diamond: (1-2)2 bounce μπρος,(3-4)επαναφορά στο κάθετο άξονα,

(5-6)2 bounce δεξιά,(7-8)επαναφορά στο κάθετο άξονα,

13

(1-2)2 bounce αριστερά,(3-4)επαναφορά στο κάθετο άξονα,

(5-8) κύκλο, ξεκινώντας από το κεφάλι δεξιά, μπροστά, αριστερά.

ΚΑΙ ΟΛΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

•Με αράχνη ανακατεύονται και αλλάζουν γραμμές.

2.ΚΥΡΙΩΣ ΜΕΡΟΣ:Όρθιοι. Σε γραμμές.

•Συνδιασμός:PLIE-RELEVE

1η Θέση En dehors: 2 demi plié,2 grand plié ,ανοίγουν

2η Θέση En dehors: 2 demi plié,2 grand plié.

5 βήματα δεξιά ξεκινώντας με δεξί πόδι,relevé με δ.χέρι πάνω, πέφτουν

contracion, relevé με 2 χέρια πάνω, στροφή με βήματα αριστερά.

ΚΑΙ ΟΛΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

•ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ

Παραγγέλματα και εκτέλεση αυτών:

-Επίπεδα στο χώρο

-Τρόποι μετακίνησης(περπάτημα, τρέξιμο, μπουσούλισμα κτλ)

-Πορείες στο χώρο(ευθύγραμμα, διαγώνια, καμπυλόγραμμα κτλ)

-Καθρέφτης

-Γράμματα

-Ζώα

•ACCELERANDO-RITARTANDO

Στοιχίζονται σε μια γραμμή και εκτελούν αccelerando και ritartando με μια

δική του κίνηση.

•ΔΙΦΩΝΙΑ-ΠΟΛΥΦΩΝΙΑ

14

Στοιχίζονται σε δυο γραμμές η μία απέναντι στην άλλη και εκτελούν διφωνία

και μετά πολυφωνία με δικές τους κινήσεις.

ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΘΕΑΤΡΟΥ-ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ:Διφωνία,

Πολυφωνία:Κίνηση+Λόγος(χωρίς μουσική)

3.ΓΩΝΙΑ:Από γωνία ένας-ένας.

•Συνδυασμός:Στροφή, Αιώρηση-Πτώση

3 βήματα ξεκινώντας με δ. πόδι, γυρνά ο κορμός δεξιά,4 βήματα στο relevé,

στροφή δεξιά στο relevé, τρέξιμο, πτώση.

•Ζευγάρια:Κενός-Αρνητικός Χώρος

•Ζευγάρια:Αίσθηση βάρους

Ο Α αφήνει το βάρος του στον Β και ο Β προσπαθεί να τον μεταφέρει μέχρι

την άλλη γωνία (αυτενέργεια -φαντασία-πρωτοτυπία).

4.ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΡΥΘΜΟΥ

Κάθονται οκλαδόν και χτυπάνε τον ρυθμό που ακούνε.(ένας-ένας)

5.ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΘΕΩΡΙΑ

Με σεβασμό και αγάπη για το χορό

Ε. Κινηματογράφος

1. Ιστορία Κινηματογράφου: Η γέννηση της τέχνης του κινηματογράφου, πρώτοι κινηματογραφιστές, τεχνικά

μέσα.

15

2. Στάδια ανάπτυξης μιας κινηματογραφικής παραγωγής: Από ποιες διαδικασίες παιρνάει η δημιουργία μιας ταινίας στα τρία βασικά στάδια:

Προπαραγωγής, Γυρισμάτων, Μεταπαραγωγής.

3. Οι ειδικότητες και οι ρόλοι του κινηματογραφικού συνεργείου: Ο κινηματογράφος απαιτεί τη συνεργασία πολλών καλλιτεχνικών συντελεστών.

Αναφορά στο αντικείμενο και τις αρμοδιότητες: του παραγωγού, του σεναριογράφου,

του σκηνοθέτη, του διευθυντή φωτογραφίας, του σκηνογράφου, του ενδυματολόγου,

του μοντέρ.

4. Το σενάριο: Οι βασικές αρχές της κινηματογραφικής αφήγησης. Ο ήρωας, η σύγκρουση

(εσωτερική - εξωτερική) ως φορέας της αφήγησης.

5. Η γλώσσα του κινηματογράφου: Ορισμοί: Η σεκάνς, η σκηνή, το πλάνο, το καρέ.

6. Δημιουργική χρήση της κάμερας: Μεγέθη πλάνων και θέσεις της κάμερας σε σχέση με την κινηματογραφούμενη

ανθρώπινη μορφή, δυνατοί τρόποι κίνησης της κάμερας ως προς το θέμα που

κινηματογραφείται.

7. Ο ήχος στον κινηματογράφο: Δημιουργική χρήση του ήχου στον κινηματογράφο. Κατηγορίες ηχητικής επένδυσης

της εικόνας (μουσική, διάλογος, εφέ).

8. Δημιουργία φωτο-ιστοριών: Αφήγηση μιας ιστορίας μέσα από εικόνες. Σενάριο, φωτογραφήσεις, αφήγηση.

9. Ταινίες μυθοπλασίας και ταινίες ντοκιμαντέρ: Αναφορά στην κινηματογραφική αφήγηση που πλάθει ιστορίες και στην αφήγηση

που προσπαθεί να αναπλάσει δημιουργικά την πραγματικότητα.

16

Για εισαγωγή στη Γ’ Τάξη:

Α. Υποκριτική - ΑυτοσχεδιασμόςΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ :

Θεωρία : Τρόποι προσέγγισης των ρόλων – διαδικασία.

17

Προϋποθέσεις σωστής ερμηνείας.

Πράξη : Ανάγνωση και κατανόηση κειμένων. Σωστή απόδοση ρόλων και

ατμόσφαιρας του κειμένου.

Απόδοση – ερμηνεία ρόλων.

ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ :

Με δοσμένο θέμα – συναίσθημα ή κατάσταση.

Με δοσμένο μικρό κείμενο.

Β. Αγωγή προφορικού λόγου ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΧΑΛΑΡΩΣΗΣ ΖΕΣΤΑΜΑ ΦΩΝΗΤΙΚΩΝ ΧΟΡΔΩΝ [ΜΕΘΟΔΟΣ ΓΕΜΕΤΖΑΚΗ] ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΟΝΟΥ [ΜΕΘΟΔΟΣ

ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ] ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΦΩΝΗΣ ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ ΑΣΚΗΣΕΩΝ ΦΩΝΗΤΙΚΩΝ

ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΩΝ ΑΣΚΗΣΗ ΛΟΓΟΥ-ΚΟΡΑΚΙΣΤΙΚΑ [ΑΚΤΟΡ ΣΤΟΥΝΤΙΟ]

Γ. Θεατρολογία

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ :

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ :Αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία δομείται όλος ο κόσμος που ονομάζεται παράσταση. Μπορεί να είναι το ολοκληρωμένο θεατρικό έργο ενός συγγραφέα με συγκεκριμένες σκηνές, ρόλους και διαλόγους ή μία μόνο βασική ιδέα. Η ιστορία στην οποία βασίζεται μια παράσταση δεν αποδίδεται πάντα με λόγια. Υπάρχουν οι μίμοι, παραστάσεις που βασίζονται στην κίνηση (χοροθέατρο), ή στην εικαστική έκφραση (performance-δρώμενα), πειραματικές παραστάσεις που βασίζονται στον αυτοσχεδιασμό κ.ά.

ΕΡΕΥΝΑ-ΜΕΛΕΤΗΓια να προσεγγίσουμε ένα κείμενο και να το αποδώσουμε ανάλογα χρειάζεται να προηγηθεί μια έρευνα, μια δραματολογική μελέτη : να ξέρουμε σε ποια εποχή αναφέρεται το έργο, ποια είναι τα μηνύματά του, τι φορούσαν τότε, πώς μίλαγαν, ποιες συνθήκες επικρατούσαν στην κοινωνία της εποχής, ποιο καλλιτεχνικό ρεύμα όριζε την τότε αισθητική και πολλά άλλα. Μετά έρχεται το προσωπικό στίγμα του σκηνοθέτη. Επιλέγει ποια στοιχεία από αυτά θα χρησιμοποιήσει, τι θέλει να τονίσει και πώς, ποια θέλει να είναι η βάση της παράστασής του τόσο τεχνικά όσο και αισθητικά.

ΗΘΟΠΟΙΟΣ/ΟΙ :Για να υπάρξει θεατρική παράσταση είναι απαραίτητη η ύπαρξη ενός τουλάχιστον ηθοποιού. Όταν έχουμε ένα ολόκληρο θεατρικό κείμενο ή κάποιο κομμάτι του που ερμηνεύεται μόνο από ένα άτομο, τότε έχουμε μονόλογο. Όταν σε ένα θεατρικό έργο οι ηθοποιοί που το ερμηνεύουν είναι περισσότεροι, έχουμε κανονικούς διαλόγους και την μεταξύ τους αλληλεπίδραση στην απόδοση του θεατρικού έργου. Το σύνολο των ηθοποιών που συνεργάζονται σε ένα θέατρο ονομάζεται θίασος. Ο ηθοποιός πρέπει να είναι σε θέση να ελέγχει ταυτόχρονα σώμα, νου και συναισθήματα, γι’ αυτό και εκπαιδεύεται ανάλογα σε αυτούς τους τομείς. Η υποκριτική αποτελεί την ερμηνεία του θεατρικού ρόλου που

18

υποδύεται, την έκφραση του χαρακτήρα που ζωντανεύει ο ηθοποιός. Απαραίτητη είναι και η σωστή χρήση της φωνής, είτε πρόκειται για τραγούδια κατά τη διάρκεια της παράστασης, είτε για την σωστή εκφορά του πεζού ή ποιητικού λόγου. Ορθοφωνία είναι η ευκρινής άρθρωση και προφορά των λέξεων, ενώ φωνητική είναι η επιστήμη που ασχολείται με την καλλιέργεια της τραγουδιστικής ικανότητας. Επίσης ο ηθοποιός πρέπει να φροντίζει να διατηρεί το σώμα του σε καλή φυσική κατάσταση, είτε πρόκειται για παραστάσεις που βασίζονται στο σωματικό παίξιμο ή στο χορό, είτε για τις πιο απλές κινήσεις στο χώρο της θεατρικής δράσης. Η κινησιολογία αποτελεί την επιμέλεια αυτού ακριβώς του τομέα σωματικής έκφρασης. Η κίνηση του ηθοποιού είναι σε άμεση συνάρτηση με το ρόλο του, αν π.χ. παίζει έναν γέρο, δεν μπορεί παρά να αποδώσει και ανάλογα το βάδισμά του, ακόμα και τη φωνή του. Επίσης η κίνηση δεν είναι χορογραφημένη μόνο στα σημεία χορού, αλλά και στην γενικότερη εναλλαγή των κινήσεων των ηθοποιών πάνω στη σκηνή.

ΚΟΙΝΟ :Το κοινό, οι θεατές αποτελούν το απόλυτο κριτήριο για την ύπαρξη μιας παράστασης, σε αντίθεση με τον κινηματογράφο. Η θεατρική πράξη στηρίζεται στο βασικό μοντέλο επικοινωνίας «Πομπός-Δέκτης». Είναι αναγκαία η ελάχιστη ενεργητική συμμετοχή του δέκτη-θεατή με την συνειδητή και προσεκτική παρακολούθηση των όσων διαδραματίζονται στη σκηνή μπροστά του.

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ :Ως θεατής δέχομαι το κατά συνθήκη ψέμα, ότι δηλαδή ο ηθοποιός που βλέπω στη σκηνή είναι ο ρόλος που υποδύεται. Ο βαθμός ταύτισης ηθοποιού-ρόλου διαφέρει ανάλογα με το θεατρικό κείμενο και τη σκηνοθεσία, αν για παράδειγμα ένας ηθοποιός παίζει πολλούς ρόλους (πολλαπλή διανομή) ή αφηγείται έξω από το ρόλο του, η ταύτιση είναι εκ των πραγμάτων περιορισμένη.

ΣΚΗΝΗ :Η σκηνή αποτελεί το χώρο της θεατρικής δράσης. Μπορεί να είναι σε εσωτερικό ή σε εξωτερικό χώρο. Ο διαχωρισμός μεταξύ της δράσης, της σκηνής και της πλατείας, των θεατών μπορεί να είναι σαφής ορίζοντας δύο διαφορετικούς χώρους, μπορεί όμως τα όρια αυτά να καταργούνται και να μπλέκονται οι ηθοποιοί με τους θεατές. Το Αμφιθέατρο είναι το αρχαιοελληνικό ανοιχτό θέατρο με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό της Επιδαύρου, όπου κάθε χρόνο γίνεται και Φεστιβάλ αρχαίου δράματος. Η διαμόρφωση των θέσεων είναι κυκλικά διαβαθμισμένη ως προς την επίσης κυκλική σκηνή, ώστε να έχουν ορατότητα όλοι οι θεατές, όπου κι αν κάθονται. Υπάρχουν πολλά ήδη θεατρικής σκηνής, πολύ συνηθισμένη είναι η Ιταλική Μπούκα, που μοιάζει με κουτί, ανοιχτό από μπροστά για να βλέπει το κοινό.

Αμφιθέατρο Επιδαύρου Ιταλική Σκηνή Μπούκα Ιταλική Σκηνή Μπούκα (κάτοψη) (πρόσοψη) (τομή)

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ :Ο σκηνοθέτης είναι αυτός που έχει ένα όραμα πάνω στο κείμενο και το μετουσιώνει στην πορεία σε σκηνική δράση. Είναι σαν το μαέστρο της ορχήστρας που φροντίζει ακόμα κι αν τα όργανα είναι αμέτρητα να βγάζουν ένα ενιαίο μουσικό αποτέλεσμα. Ο σκηνοθέτης επιλέγει πώς θα στηθεί μια παράσταση, πώς θα παιχτεί, ποιο θα είναι το προσωπικό της ύφος.

ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ :Η σκηνογραφία είναι η ενασχόληση με τα σκηνικά μιας παράστασης, με το σύνολο δηλαδή των στοιχείων που αποτελούν το διάκοσμο της σκηνής Στην αρχαιότητα συνηθίζονταν τα επίπεδα ζωγραφικά ταμπλό-φόντο, στην πορεία όμως επινοήθηκε η τεχνική της προοπτικής που πρόσφερε βάθος στην εικόνα με πολύ απλό τρόπο και εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Η σκηνογραφία προσαρμόζονταν στην αισθητική αντίληψη κάθε εποχής, για παράδειγμα στην

19

καλλιτεχνική εποχή του Μπαρόκ (17ος αιώνας) η τέχνη ήταν επιδεικτική, ρητορική και μεγαλόστομη, είχε επιβλητικές διαστάσεις που υπερέβαιναν την ανθρώπινη κλίμακα και στόχευε στον εντυπωσιασμό με κτίρια γιγάντια, βαρυφορτωμένες και καταστόλιστες προσόψεις και δημιουργικές συνθέσεις. Στο αισθητικό ρεύμα του Νατουραλισμού (19ος

αιώνας) η βάση ήταν η πιστή απόδοση της πραγματικότητας και η σκηνογραφία έφτανε μέχρι και την υπερβολή με τη χρήση μυρωδιών προκειμένου να ζωντανέψει όσο γίνεται πιο πιστά την ατμόσφαιρα του εκάστοτε έργου. Ακόμα, η αξιοποίηση του φυσικού χώρου μπορεί να δημιουργήσει ένα πολύ ατμοσφαιρικό θεατρικό περιβάλλον, αν για παράδειγμα παιχτεί στο δάσος ένα έργο του οποίου η ιστορία εκτυλίσσεται στη φύση.

Δείγμα προοπτικής

ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑ :Η ενδυματολογία είναι η ενασχόληση με τα κοστούμια, τα θεατρικά δηλαδή ρούχα και αξεσουάρ μιας παράστασης. Όπως και στη σκηνογραφία υπάρχει μια διαδικασία σχεδιασμού και κατασκευής. Και οι δύο αυτοί τομείς βοηθούν στην απόδοση του ρόλου και στον ορισμό της κίνησης. Γι’ αυτό γίνεται πάντα μια γενική πρόβα (πρόβα τζενεράλε) στο τέλος όπου οι ηθοποιοί φορούν και τα κοστούμια τους. Στην προκειμένη λοιπόν περίπτωση, στο μαγικό κόσμο του θεάτρου…«Τα ράσα κάνουν τον παπά!»

ΜΟΥΣΙΚΗ :Η μουσική μπορεί να αποτελεί τη βάση μιας παράστασης ως θεατρικό είδος όπως μουσικό θέατρο, όπερα κ.ά, να επενδύει ή να σχολιάζει τη δράση.

ΗΧΗΤΙΚΗ :Η ηχητική του θεάτρου είναι πολύ σημαντική. Το καλύτερο είναι η αρχιτεκτονική του βάση να επιτρέπει τη μετάδοση του ήχου σε όλη την αίθουσα. Η Επίδαυρος έχει την τέλεια ηχητική όπου ακούγεται στους θεατές ακόμα και το σκίσιμο ενός χαρτιού στο κέντρο της σκηνής. Η ηχητική μπορεί να εξαρτάται από τον ίδιο το χώρο, αλλά μπορεί να είναι και τεχνητή με ηχοληπτικές εγκαταστάσεις (μικρόφωνα κτλ).

ΦΩΤΙΣΜΟΣ :Ο φωτισμός μας βοηθά να δείξουμε την εναλλαγή μέρας και νύχτας, την αλλαγή της σκηνής και να προσφέρουμε στην απόδοση της ατμόσφαιρας του έργου. Επίσης μας δίνει τη δυνατότητα ταυτόχρονων, παράλληλων δράσεων, όταν ορίζουμε χώρους πάνω στη σκηνή με διαφορετικό φωτισμό.

ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ :Ο αυτοσχεδιασμός αποτελεί την προσπάθεια να αντιδράσει ο ηθοποιός άμεσα, χωρίς προετοιμασία απέναντι σε ένα ερέθισμα της στιγμής. Για παράδειγμα να συνθέσει και να παίξει μια ιστορία στηριγμένη σε μια βασική ιδέα, σε μία λέξη, ένα αντικείμενο ή να κάνει κάτι διαφορετικό όποτε επαναλαμβάνει το ρόλο του για να προσθέτει κάθε φορά νέα στοιχεία στο πρόσωπο που υποδύεται. Επίσης ο αυτοσχεδιασμός μπορεί να τον βγάλει από μια δύσκολη στιγμή στη σκηνή, αν για παράδειγμα ξαφνικά του προσφέρουν κάτι άλλο από αυτό που περίμενε και προσαρμόσει ανάλογα τα λόγια του.

ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣΟ συγχρονισμός είναι απαραίτητος για την επιτυχία μιας παράστασης. Στο επίπεδο της κίνησης συγχρονίζουμε την είσοδο και την έξοδο των ηθοποιών από τη σκηνή, τις χορογραφίες, τις θέσεις που παίρνουν στη σκηνή κλπ. Στο επίπεδο του λόγου συγχρονίζουμε τους διαλόγους, ώστε να μην συμπίπτουν τα λόγια του ενός με του άλλου και ο κάθε

20

ηθοποιός να είναι ταυτόχρονα εκτός από καλός ομιλητής και καλός ακροατής. Μια άλλη ανάλογη περίπτωση με μεγάλο βαθμό δυσκολίας είναι όταν πολλά πρόσωπα πρέπει να πουν ταυτόχρονα τα ίδια λόγια. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο συγχρονισμός είναι αναγκαίος και για να δέσει η μουσική και ο φωτισμός με τη δράση, να είναι σωστή η εναλλαγή σκηνών κλπ. Σκεφτείτε λοιπόν έναν πολυπληθή θίασο και θα καταλάβετε πώς ο συγχρονισμός εξασφαλίζει τη σωστή λειτουργία μιας παράστασης.

ΠΡΟΒΕΣ :Οι πρόβες είναι απαραίτητες για την παράσταση ενός θεατρικού έργου, καθώς πρέπει να εναρμονιστούν όλοι αυτοί οι παράμετροι που έχουμε αναφέρει για να βγει ένα ενιαίο αποτέλεσμα. Για παράδειγμα ο αυτοσχεδιασμός μπορεί να γίνει πολύ δημιουργικός στις πρόβες, αλλά κάποια στιγμή παίρνει μορφή για να ξέρουν όλοι πώς θα κυλίσει η παράσταση, χωρίς το άγχος των εκπλήξεων. Από την άλλη υπάρχουν πειραματικοί θίασοι που βασίζονται αποκλειστικά στον αυτοσχεδιασμό, δεν κάνουν πρόβες και οι παραστάσεις τους είναι κάθε φορά διαφορετικές.

Δ. Θεατρική Κίνηση - Χορός

Εκμάθηση κινητικών εννοιών ΑΙΣΘΗΣΗ ΧΩΡΟΥ

ΑΙΣΘΗΣΗ ΧΡΟΝΟΥ

ΧΟΡΟΣ1.ΔΙΑΤΑΞΗ ΣΤΟ ΧΩΡΟ

21

Η συνηθισμένη διάταξη των χορευτών, σε ένα μάθημα χορού ή σε μια

χορογραφία, είναι παράλληλες γραμμές με μέτωπο προς το καθρέφτη-κοινό,

έτσι ώστε όλοι να φαίνονται. Οι πίσω γραμμές στιχίζονται με βάση την πρώτη

και οι χορευτές μπαίνουν στα κενά που δημιουργούνται ανάμεσα στα άτομα.

1η Γραμμή

2η Γραμμή

3η Γραμμή

Ο αριθμός των γραμμών εξαρτάται από τα άτομα και τον χορογράφο. Μπορεί

δηλαδή να είναι περισσότερες οι γραμμές ή και λιγότερες.

2.ΕΠΙΠΕΔΑ

Χαμηλό:Ασκήσεις-Κινήσεις στο πάτωμα π.χ. φίδι

Μεσαίο:Ασκήσεις-Κινήσεις στα γόνατα ή με πολύ λυγισμένα πόδια

π.χ. θέση cat, plié

Ψηλό: Ασκήσεις-Κινήσεις στην όρθια θέση ή στις μύτες π.χ. relevé.

3. ΚΕΝΌΣ-ΑΡΝΗΤΙΚΌΣ ΧΏΡΟΣ

Είναι ο χώρος που περιβάλει το σώμα του χορευτή. Μπορούμε να τον

‘’γεμίσουμε’’ τοποθετώντας το δικό μας σώμα στα κενά-σημεία που αφήνει το

σώμα του συγχορευτή μας.

22

4.ΑΙΣΘΗΣΗ ΑΦΗΣ-ΑΙΣΘΗΣΗ ΒΑΡΟΥΣ

Αίσθηση Αφής: Είναι το άγγιγμα, η επαφή κάποιου μέλους του σώματος των

συγχορευτών μεταξύ τους (π.χ. σωματικό παζλ).

Αίσθηση Βάρους:Είναι η συνειδητή αίσθηση του βάρους του σώματος μας και

πως πρέπει να το χειρίζομαι αυτό στο χορό σε σχέση με τους συγχορευτές μου

(π.χ. αφήνω όλο το βάρος μου στο ζευγάρι μου και προσπαθεί να με μεταφέρει

στο χώρο)

5.ΚΙΝΑΙΣΘΗΣΗ

Είναι η ανάπτυξη της συνείδησης σε όλα τα μέρη του σώματος. Είναι η

συνειδητή αίσθηση του χώρου που βρισκόμαστε, του χώρου που

καταλαμβάνει το σώμα μας, και το που βρίσκεται κάθε μέλος του σώματός

μας.

6. ΔΥΝΑΜΙΚΉ ΤΗΣ ΚΊΝΗΣΗΣ:(ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΊ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΉ ΠΟΙΌΤΗΤΑ

ΣΤΗΝ ΚΊΝΗΣΗ)

α)Ένταση:Συσσώρευση μεγάλων ποσών ενέργειας σε ένα μέρος του

σώματος ή σε όλο το σώμα. Μπορεί να γίνει λόγω αντίστασης στην έλξη της

βαρύτητας, ή λόγω κάποιας έντονης μυϊκής σύσπασης.

β)Χαλάρωση:Είναι η απελευθέρωση της ενέργειας και της μυϊκής έντασης.

Η ένταση διαδέχεται την χαλάρωση και το αντίθετο. Γενικά όλη η μοντέρνα

χορευτική δομή στηρίζεται σε κάποιες βασικές αρχές μια από τις οποίες είναι

και η ένταση-χαλάρωση.

7. AI ΩΡΗΣΗ

Είναι μια δυναμική ισορροπία. Η αιώρηση πραγματοποιείται όταν το κέντρο

βάρους του σώματός μας, που βρίσκεται στην οσφυϊκή μοίρα, βγαίνει έξω

από τον κάθετο άξονα, με αποτέλεσμα να παρασύρει όλο το σώμα.

23

8.ΠΤΩΣΗ

Είναι η απελευθέρωση των μυών(λύσιμο) κατά την παράδοση του σώματός

μας ή μέρος αυτού στη δύναμη της βαρύτητας. Η πτώση πρέπει να εκτελείται

όσο πιο οργανικά γίνεται.

Παιχνίδια-εφαρμογές σε όλα τα παραπάνω κεφάλαια(1-6).

Εκφραστική κίνηση

Αναπαράσταση ζώων με το σώμα(π.χ. σκύλος, γάτα, φίδι)

Σωματική αλφαβήτα

Μίμηση

Αυτενέργεια μαθητών

Αυτοσχεδιασμός μαθητών

BHMATOΛΟΓΙΟ

1. ΘΈΣΕΙΣ ΠΟΔΙΏΝ- POSITIONS

1η παράλληλη ή 6η θέση: στο πάτωμα:

1η en Dehors:

2η παράλληλη: στο πάτωμα:

2η en Dehors:

3η en Dehors:

4η en Dehors: στο πάτωμα:

5η en Dehors:

Εn Dehors:Προς τα έξω

Εn Dedans:Προς τα μέσα

2. FLEX , COU DE PIED

Flex:Δάχτυλα προς τα πάνω μαζί με το πέλμα.

Cou de pied:Κάμψη του πέλματος από την ποδοκνημική άρθρωση. Προσέχω

να μην ‘’μαζεύω’’ τα δάχτυλα, αλλά να τα τραβάω προς τα μπρος.

24

3. ΘΈΣΕΙΣ-ΣΤΆΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΏΜΑΤΟΣ

Constractive position (προπαρασκευαστική θέση)

Παράλληλα πόδια απέναντι από τα ισχιακά κυρτώματα, λεκάνη και ωμοπλάτη

σταθερά στο πάτωμα, ο κορμός ίσιος ,τα χέρια ανοιχτά στο πλάι με τις

παλάμες να κοιτούν προς τα πάνω.

Diamond position (θέση διαμάντι)

Ενωμένα τα πέλματα, ίσιος ο κορμός στον κατακόρυφο άξονα, ίσια η πλάτη,

τα χέρια ανοιχτά στο πλάι.

ΟκλαδόνΠαρόμοια θέση με την diamond,μόνο που εδώ τα πόδια σταυρώνουν στην

περιοχή των αστραγάλων.

Egg position (θέση αβγού)

Με λυγισμένα τα γόνατα, τα πόδια μας βρίσκονται κάτω από τους μηρούς και

το σώμα καμπυλώνει πάνω ακριβώς από τα πόδια. Τα χέρια μπορούν να

βρίσκονται δίπλα στο σώμα κλειστά, ή μπροστά τεντωμένα.

Hill position (θέση λόφου)

Το βάρος του σώματος είναι μοιρασμένο στα χέρια και τα πόδια. Το άνοιγμα

των χεριών είναι όσο το άνοιγμα των ώμων μας και το άνοιγμα των ποδιών

όσο το άνοιγμα των ισχίων μας. Στόχος της hill position είναι να περάσουμε

την λεκάνη ψηλά προς το ταβάνι. Η πλάτη προσπαθούμε να είναι ίσια και οι

φτέρνες να ακουμπάνε στο πάτωμα.

Cat position (θέση γάτας)

Τα χέρια ανoιχτά στο άνοιγμα των ώμων, τα πόδια παράλληλα και ανοιχτά

στο άνοιγμα της λεκάνης, η πλάτη ευθεία και το κεφάλι στην προέκταση της

σπονδυλικής στήλης.Tο βάρος του σώματος είναι μοιρασμένο στα 4 σημεία(2

παλάμες, 2 γόνατα).

Table position (θέση τραπέζι)

Κρατώντας ισορροπία προσπαθώ να ευθυγραμμίσω την σπονδυλική στήλη

και να την τοποθετήσω μαζί με τον κορμό το 1 πόδι και το 1 χέρι, παράλληλα

προς το πάτωμα.

ΑράχνηΑπό την Hill position μετακίνηση στο χώρο. Τα χέρια και τα πόδια είναι

λυγισμένα και το βάρος του σώματος πρέπει να είναι μοιρασμένο και στα

25

χέρια και στα πόδια. Δεν πρέπει να χοροπηδάμε αλλά η κίνηση να φαίνεται

φυσική(σαν να περπατάει μια αράχνη ή μια μαϊμού).

4. PLI É:(ΛΎΓΙΣΜΑ)

Είναι το λύγισμα των γονάτων και το χρησιμοποιούμε για το ζέσταμα όλου

του ποδιού. Είναι βασική άσκηση καθώς βοηθάει στην ευλυγισία του αχίλλειου

τένοντα και δυναμώνει την άρθρωση του γονάτου και του αστραγάλου.

ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ κατά την εκτέλεση του, το γόνατο να βρίσκεται ακριβώς πάνω

από τα δάχτυλα(να μην πέφτει προς τα μέσα), η πλάτη να είναι ίσια και η

λεκάνη να μην μετακινείτε προς τα έξω. Η ταχύτητα της ανόδου και της

καθόδου πρέπει να είναι η ίδια. Υπάρχουν δυο είδη plié:

Α)Demi Plié:Μικρό plié.Κατά την εκτέλεση του οι φτέρνες δεν σηκώνονται από

το πάτωμα.

Β)Grand Plié:Μεγάλο plié.Κατά την εκτέλεση του οι φτέρνες σηκώνονται από

τα πάτωμα, ΕΚΤΟΣ από τη 2η θέση en Dehors, όπυ παραμένουν στη θέση

τους:

5. RELEV É: (ΑΚΡΟΣΤΑΣΊΑ)

Ισορροπία στις μύτες των ποδιών, έχοντας καλά ανοιχτά τα δάχτυλα των

ποδιών. Προσέχω να μην μαζεύω τα δάχτυλα, έτσι ώστε να ισορροπώ

καλύτερα. Μπορώ να μείνω στο relevé ή να περπατήσω με relevé.

6 .ΒΟ UNCE :(ΣΟΎΣΤΑ,ΤΑΛΆΝΤΕΥΣΗ)

Το χρησιμοποιούμε για ζέσταμα της σπονδυλικής στήλης και η τεχνική του

έχει ως εξής:Η κίνηση ξεκινάει από την πτώση του κεφαλιού(κορυφή

κεφαλιού), μετά της αυχενικής μοίρας*, στη συνέχεια της θωρακικής μοίρας

και τέλος της οσφυϊκής μοίρας. Στην επαναφορά η πορεία είναι αντίστροφη:

οσφυϊκή μοίρα, θωρακική μοίρα, αυχενική μοίρα, κεφάλι. Η αίσθηση που

πρέπει να έχει το σώμα είναι πως η κίνηση πρέπει να γίνεται διαδοχικά και

σαν να κινείται ένας-ένας σπόνδυλος.

Σπονδυλική στήλη:*Αυχενική μοίρα:Περιοχή του αυχένα(το κεφάλι βρίσκεται στην κορυφή της

αυχενικής μοίρας.)

Θωρακική μοίρα:Περιοχή του θώρακα

Οσφυϊκή μοίρα:Περιοχή της μέσης

26

Κατακόρυφος ΆξοναςΟ κατακόρυφος άξονας του ανθρωπίνου σώματος ξεκινάει από την κορυφή

του κεφαλιού, διασχίζει το κέντρο ισορροπίας του κρανίου (που βρίσκεται

μεταξύ των αφτιών και των ματιών) περνάει την εσωτερική πλευρά της

σπονδυλικής στήλης, διασχίζει το κλουβί του θώρακα και καταλήγει αν έχουμε

6η position ανάμεσα από τις καμάρες.

7. CONTRACION :

Είναι μυική σύσπαση στην κοιλιακή χώρα(βουλιάζω την κοιλιά).Στην κίνηση

αυτή δεν πρέπει να χάνουμε ύψος, αλλά να έχουμε την αίσθηση ότι

καμπυλώνει η σπονδυλική στήλη στην οσφυϊκή μοίρα.Η κίνηση ξεκινάει

ΠΑΝΤΑ από την λεκάνη.

8. RETIRE - PASS É:

Tα δάχτυλα του λυγισμένου ποδιού πρέπει να ακουμπάνε στη ‘’λακουβίτσα’’

του τεντωμένου ποδιού. Το cou de pied πρέπει να είναι ίσιο.

9. ΤΡΊΠΛΑ

Τρία βήματα στην σειρά(σε ακολουθία).Το πρώτο βήμα γίνεται με plié και τα

δυο επόμενα με relevé.Προσέχουμε να υπάρχει συνέχεια-σύνδεση των τριών

βημάτων και η πλάτη να παραμένει ίσια. Τα χέρια βρίσκονται χαλαρά στο

πλάι.

10. ΣΤΡΟΦΈΣ

Τεχνική των στροφών:Κατά την εκτέλεση μιας οποιαδήποτε στροφής

(pirouette,tour pique, tour soutenu, ή απλές στροφές) το κεφάλι μένει

τελευταίο και ξαναεπιστρέφει πρώτο. Δηλ. γυρνάει ΣΩΜΑ-ΚΕΦΑΛΙ-

επιστρέφει ΚΕΦΑΛΙ-ΣΩΜΑ. Τα μάτια πρέπει να κοιτούν σε ένα συγκεκριμένο

σημείο στο ύψος των ματιών(spot).

11. ΆΛΜΑΤΑ

Skip:Κατακόρυφο άλμα με το ένα πόδι τεντωμένο και το άλλο

λυγισμένο σε θέση retire-passé.

27

Διπλό Skip:Το ίδιο άλμα με το skip με τη διαφορά ότι το κάτω πόδι

λυγίζει κατά τη διάρκεια του άλματος.

Lip:Άλμα προς τα μπροστά ανοίγοντας τα δύο πόδια στον αέρα

τεντωμένα. Τα ανοίγουμε όσο περισσότερο μπορούμε και προσέχουμε

στην προσγείωση να κάνουμε καλό plié και να κρατήσουμε την πλάτη

σταθερή.

ΧΡΟΝΟΣ

1.ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΡΥΘΜΟΥ

ΡΥΘΜΟΣ:Είναι λέξη με ρίζα Ελληνική(ρυσμός-ιωνική ρίζα- ρέω, ροή, ρευστό)

και έχει την έννοια:προχωρώ, κυλάω πάντα μπρος.

Ο ρυθμός είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Υπάρχει πάντα γύρω μας:στο

σύμπαν, στη φύση, στο περιβάλλον, στον άνθρωπο, αλλά και στις

ανθρώπινες δημιουργίες(πνευματικές δημιουργίες, τεχνικά επιτεύγματα,

τέχνες).Ο ρυθμός χαρακτηρίζει τόσο τη ζωή, όσο και την ύλη.

2.ΡΥΘΜΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ

Βήμα: (τέταρτο)

Τρέχω: (όγδοο)

Περιμένω: (μισό)

Ολόκληρο: (όγδοο περεστιγμένο και δεκατοέκτο)

3. PIANO ≠ FORTE ( p .- f )

ΣΙΓΑ ≠ ΔΥΝΑΤΑ

Το piano και το forte μας δίνουν τη δυνατότητα να εκφράσουμε

διαφορετικές-αντιθετικές καταστάσεις π.χ. το forte ταιριάζει σε ηρωική,

28

αποφασιστική, δυναμική κτλ. κίνηση, ενώ το forte σε απαλή, τρυφερή,

τσαχπίνικη κτλ. κίνηση.

4. CRESCENDO ≠ DIMINUENDO ( Cresc .- Dim .)

ΔΥΝΑΜΩΜΑ ≠ ΕΞΑΣΘΕΝΙΣΗ

Piano→Forte ≠ Forte→Piano

P csesc. F dim. p

5.ΜΟΝΟΦΩΝΙΑ-ΔΙΦΩΝΙΑ-ΠΟΛΥΡΥΘΜΙΑ

• ΜΟΝΟΦΩΝΙΑ: 1 φωνή ή 1 μουσικό όργανο, ή μία κίνηση.

• ΔΙΦΩΝΙΑ:2 διαφορετικοί ρυθμοί ή μουσικά όργανα ή κινήσεις, εκτελούνται

συγχρόνως, έτσι ώστε να συνδυάζονται αρμονικά.

• ΠΟΛΥΡΥΘΜΙΑ:είναι το ίδιο με τη διφωνία αλλά με περισσότερους από 2

ρυθμούς π.χ. κινητική ή μουσική ορχήστρα

ΜΟΝΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ:Διφωνία-Πολυρυθμία λόγου και κίνησης.

ΜΑΘΗΜΑ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΜΑΙΟΥ

1.ΖΕΣΤΑΜΑ:Στο πάτωμα. Σε γραμμές.

•Αυτοσχεδιαστική:ΈΝΤΑΣΗ-ΧΑΛΆΡΩΣΗ(8 8άρια)

Στα δυνατά σημεία της μουσικής-έντονες κινήσεις- στα χαμηλά-χαλαρές

κινήσεις-.

•Συνδυασμός:POSITIONS-ΘΕΣΕΙΣ(12 8αρια)

1 8άρι εισαγωγή

Αστερίας: 2 8άρια:Κάμψη κορμού(κρουασάν) 1-4Δ.4-8Α. 1-4Δ.1-8Α.

1 8άρι: Δεξί χέρι κύκλο πάνω από το κεφάλι, μαζεύουν egg

29

1 8άρι: Mένουν egg, γυρνούν Diamond

1 8άρι Mένουν diamond, ολόκληρο κύκλο ο κορμός Δ.Κ.Α.

1 8άρι: Έρχομαι με πλάγια κάμψη κορμού Δ. στην cat

2 8άρια:Χαλαρώνω 1-2σώμα- 3-4κεφάλι, 5-6τεντώνω σώμα-

7-8 κεφάλι (2 φορές).

Τονισμοί: 1 Έρχομαι hill( μένουν 3 χρόνους)

5 Πόδι ψηλά( μένουν 3 χρόνους)

1 Πέφτουν προς τα πίσω-αφήνω το βάρος του ποδιού να με

με παρασύρει- ( μένουν 3 χρόνους)

5 πόδι ψηλά (ξανά-στην προηγούμενη θέση) ( μένουν 3 χρόνους)

1 Περνάει το πόδι από μέσα και καταλήγει 1η position στο πάτωμα

( μένουν 3 χρόνους)

5 Χέρια V ( μένουν 3 χρόνους)

1 Ανοίγουν πόδια 2η position στο πάτωμα( μένουν 3 χρόνους)

5 Mαζεύουν πόδια και τα αγκαλιάζουν ( μένουν 3 χρόνους)

1 8άρι πέφτω αργά πλάγια, ανοίγω αστερία ΚΑΙ ΟΛΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

•Με αράχνη ανακατεύονται και αλλάζουν γραμμές.

2.ΚΥΡΙΩΣ ΜΕΡΟΣ:Όρθιοι. Σε γραμμές.

•Συνδιασμός:PLIE-RELEVE (8 8άρια)

2 8άρια-σηκώνονται αργά από την αράχνη και καταλήγουν στην όρθια θέση

σε 1 position en dehors.

1 position en dehors:1 8άρι: Contraction- Eπαναφορά στον κατακόρυφο

άξονα(2 φορές).(άρα 2 8άρια σύνολο)

1 8άρι: 2 demi pliè

1 8άρι: grand pliè με χέρια V

1 8άρι: contraction- pliè βουλιάζουν μέχρι κάτω, χέρια

30

από μπροστά πάνε μέχρι κάτω, ανεβαίνουν πάνω και

ανοίγοιν.

1 8άρι: Relevè χέρια από το πλάι ανεβαίνουν V κ κάτω.

ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΙΔΙΟ

•ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ

Παραγγέλματα και εκτέλεση αυτών:

-Πόζες(σχήματα, αντικείμενα, συναισθήματα κτλ)

-Τρόποι μετακίνησης(περπάτημα, τρέξιμο, μπουσούλισμα κτλ)

-Πορείες στο χώρο(ευθύγραμμα, διαγώνια, καμπυλόγραμμα κτλ)

-Ρυθμικές Αξίες(βήμα, τρέχω, κλόπα, περιμένω)

•Αυτοσχεδιαστική:CRESCENDO-DIMINUENDO

Στοιχίζονται σε δυο γραμμές(η μία απέναντι από την άλλη) και εκτελούν

crescendo και diminuendo με μια δική του κίνηση.

Συνεχίζει μόνο το θέατρο:Crescendo-Diminuendo με Κίνηση +Λόγο.

3.ΓΩΝΙΑ:Από γωνία ένας-ένας.

•Συνδυασμός:Τρίλπα(6 3άρια)

2 τρίπλες, στροφή δεξιά

2 τρίπλες, στροφή αριστερά

•Συνδιασμός:ΆΛΜΑΤΑ(SKIP-LIP)

2 Skip,1 διπλό skip, 3 βήματα και1 Lip(με αριστερό πόδι) ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

31

•Συνδιασμός:Αιώρηση-πτώση στην αγκαλιά του άλλου

Χωρίζονται σε δυο γραμμές και πηγαίνουν στις 2 γωνίες. Ξεκινάει τρέξιμο ο

πρώτος της δεξιάς γωνίας και μόλις πλησιάσει τον άλλον στην απέναντι

γωνία, κάνει αιώρηση, γυρνάει με πλάτη και πέφτει στην αγκαλιά του. Αυτός

‘’απορροφάει’’ το βάρος του λυγίζοντας τα πόδια και τον επαναφέρει στην

όρθια θέση σπρώχνοντάς τον να τρέξει και να επιστρέψει στην γραμμή του

πηγαίνοντας τελευταίος.

4.ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΡΥΘΜΟΥ

Κάθονται οκλαδόν και χτυπάνε τον ρυθμό που ακούνε.(ένας-ένας)

5.ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΘΕΩΡΙΑ

Ε. Κινηματογράφος

1. Ιστορία Κινηματογράφου:Κλασικός αφηγηματικός κινηματογράφος.

2. Σενάριο:Εισαγωγή στη δομή του σεναρίου. Ο ήρωας (τι θέλει /τι χρειάζεται), η σύγκρουση, η

λύση της ιστορίας.

3. Ο ρόλος του ηθοποιού:Η υποκριτική στον κινηματογράφο σε αντιπαράθεση με την υποκριτική στο θέατρο.

4. Συρραφή – Τεμαχισμός Πλάνων:Οπτικοποίηση του σεναρίου και δημιουργία πλάνων που να «λένε την ιστορία».

Ορισμός του ντεκουπάζ.

Ο ρόλος του μοντάζ και της επεξεργασίας του ήχου στη τελική διαμόρφωση της

ταινίας.

5. Προπαραγωγή ταινίας μικρού μήκους:Διαμόρφωση του σκηνικού χώρου. Σχεδιασμός και επιλογή ενδυμάτων για τους

ηθοποιούς. Πίνακας αναλυτικής σκιτσογράφησης (story-board).

32

6. Κινηματογραφικά στάδια:Γνωριμία και πρακτική εξάσκηση με το έργο κάθε καλλιτεχνικού συντελεστή:

Σεναριογράφος, σκηνοθέτης, σκριπτ, παραγωγός, διευθυντής φωτογραφίας,

ηχολήπτης, μπούμαν, σκηνογράφος, ενδυματολόγος, μοντέρ.

33