ΤΣΑΝΑΚΑΣ Χ - Το φαντασμα του Χιτλερ (Focus 04-2010)

7/29/2019 ΤΣΑΝΑΚΑΣ Χ - Το φαντασμα του Χιτλερ (Focus 04-2010)

http://slidepdf.com/reader/full/-focus-04-2010 1/10Το «φάντασμα»


http://slidepdf.com/reader/full/-focus-04-2010 2/10

Έ ρ ε υ ν α

04/2010 51

Τ α προσβλητικά δημοσιεύματα του γερμανικού Focus μάς εξέ -

πληξαν και μας εξόργισαν όλους. Ωστόσο, εμείς οι ίδιοι –και

οι πολιτικοί που μας εκπροσωπούν– δώσαμε το δικαίωμα σε

ανάλγητους να μας λοιδορούν. Άλλο είναι όμως το να ασκείς οι -

κονομικοπολιτική κριτική εφ’ όλης της ύλης (αυτό το δεχόμαστε

και πρέπει κάθε φορά να το λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη μας)

και άλλο να χλευάζεις έναν ολόκληρο λαό για τις συνήθειες,το στιλ, την ιστορία και την αισθητική του. Προσβάλλοντας,

μάλιστα, τη σημαία του και τα σύμβολα του πολιτισμού του,

όπως συνέβη με την παραποιημένη μορφή της Αφροδίτης

της Μήλου στο ανήθικο εξώφυλλο του γερμανικού Focus

(με το οποίο δεν έχουμε καμία απολύτως σχέση, πρόκει -

ται για απλή –ατυχέστατη– συνωνυμία). Τέτοιου είδους

συμπεριφορές είναι εντελώς ανάρμοστες, αν και τελικά

προσβάλλουν εκείνους (και μόνο εκείνους) που τις υι -

οθετούν. Ωστόσο, υπάρχει κάτι που πρέπει να προσέ -

ξουμε ιδιαιτέρως: το ύφος της εν λόγω ανθελληνικής«σάτιρας», το ήθος αυτής της διακωμώδησης του σύγ -

χρονου και διαχρονικού Έλληνα, είναι πιο επικίνδυ -

νο από το περιεχόμενο των σχολίων. Μας θυμίζει τις

χαιρέκακες προπαγανδιστικές τακτικές του Γκέμπελς,

στην υπηρεσία του Φίρερ και του Τρίτου Ράιχ. Τότε οι

«πονηροί» και τα «γουρούνια» ήταν οι μπολσεβίκοι,

οι Εβραίοι, οι τσιγγάνοι, οι ομοφυλόφιλοι. Σήμερα εί -

ναι οι Έλληνες. Διόλου τυχαία μας προσφωνούν PIGS

(τα αρχικά των κρατών: Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα,

Ισπανία) και καταγγέλλουν την «πονηρή φυγοπονία» μας. Φαίνεται πως το σύννεφο του ρατσισμού-νεοναζισμού,

στη μία ή στην άλλη μορφή του, απλώνεται ύπουλα για άλ -

λη μια φορά σαν σκιά πάνω από την Ευρώπη. Και αυτό είναι

άκρως ανησυχητικό. Όμως, από πού αντλεί τη δύναμή της αυ -

τή η απάνθρωπη ιδεολογία; Πώς επικράτησε στη γερμανική κοι -

νωνία και πώς την αντιμετωπίζουν σήμερα οι σώφρονες Γερμανοί;

Και, επιτέλους, γιατί το φάντασμα του Χίτλερ δε λέει να εξαφανιστεί;

Είναι χαρακτηριστικό ότι μια μερίδα του γερμανικού τύπου επιτέθηκε

δεόντως στο γερμανικό Focus, καταγγέλλοντάς το για επικίνδυνο ρατσι -

σμό. Έχουσι γνώσιν... Όμως ένα χυδαίο ανθελληνικό βίντεο σε εκπομπή τουτηλεοπτικού δικτύου ARD (δείτε το στο YouTube στη διεύθυνση http://tinyurl.

com/ARDvideo) και άλλες συναφείς ναζιστικού τύπου συκοφαντίες και απαξιώσεις

καλούν όλους –Έλληνες και Γερμανούς– σε επιφυλακή! Χρήστος Τσανάκας

του Χίτλερ



52 04/2010

Από τους 800 Γερμα-

νούς στρατιωτικούς ε-

ναντίον των οποίων είχε

ασκήσει δίωξη το μετα-

πολεμικό «Ελληνικό Γρα-

φείο Εγκληματιών Πολέ-

μου», για τη γενοκτονική

δράση τους στην Ελλάδα,

η οποία είχε ως αποτέλε-

σμα την ισοπέδωση και

το κάψιμο 2.500 χωριών,

50.000 εκτελέσεις μαχη-

τών και αθώων πολιτών

και το θάνατο 300.000

ανθρώπων από την πεί-

να (λιμό) το χειμώνα του

1941, αλλά και μέχρι το

1945, και δεκάδες χιλιά-

δες σωμα-

τικά ανα-

πήρους και

ψυχικά α-

σθενείς,

δεν καταδι-

κάστηκε κα-

νένας! Υπο-

λογίζεται πως εξοντώθη-

κε το 12% των Ελλήνων.

Το 8% από τις δολοφονί-

ες-εκτελέσεις και την πεί-

να, αλλά και έ-

να 4% από τις

γεννήσεις που

δεν έγιναν, λό-

γω των ασθενει-

ών-κακουχιών.

Πέρα από τις κα-

ταστροφές των

Τι μας χρωστούν οι Γερμανοί

Σ τις 30 Απριλίου του 2010

συμπληρώνονται 65 χρό-

νια από την αυτοκτονία του. Και όμως ακόμα α-

ναρωτιόμαστε: γιατί τον ακο-

λούθησαν τόσα εκατομμύριαΓερμανοί; Τον ευνόησε απλώςη ιστορική συγκυρία (κατά βά-

ση, η απογοήτευση και η εξα-

θλίωση μετά την καταστροφι-κή ήττα της Γερμανίας στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο); Η φλο-

γερή ρητορική την κατάλληληστιγμή; Το χάος; Οι εμπαθείς

εμμονές του; Όλα αυτά μαζί;Κάτι άλλο που ίσως ένας Έλ-

ληνας δεν μπορεί να «καταλά-

βει»; Ιδού τι πιστεύουν οι ίδιοιοι Γερμανοί για το «φαινόμενοΧίτλερ», βρίσκοντας σήμερα

την πυγμή να αντιμετωπίσουν την ιστορία τους, τη στιγμή πουκάποιοι «νοσταλγοί» ξεσπαθώ-

νουν εναντίον των Ελλήνων μεγκεμπελικό τρόπο (και μάλισταμε το αζημίωτο: αντλούν τουρ-

κική διαφήμιση!). Ας ξετυλίξου-

με το μίτο αυτής της «παράλο-

γης» ιστορίας από την αρχή. Όπως παρατηρεί ο δημοσιο-

γράφος Χάινριχ Γιένεκε (συ-

νεργάτης του ελληνικού GEO)έχουν περάσει 64 χρόνια από

τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου πο-

λέμου και ο Αδόλφος Χίτλερδε λέει να αφήσει τους Γερμα-

νούς (που κάποτε ήταν «ο λαός του») στην ησυχία τους. Αποτε-λεί κομμάτι της ιστορίας τους,

του συλλογικού υποσυνειδήτου τους. Έχουν γραφτεί χιλιάδεςβιβλία σε ολόκληρο τον κόσμοσχετικά με την ολέθρια σχέση

λαού και Φίρερ, για την αλλη-

λεπίδραση μεταξύ εξουσίαςκαι λαϊκής βούλησης. Έχουνγυριστεί εκατοντάδες ντοκι-μαντέρ σχετικά με τα εγκλή-

ματα των εθνικοσοσιαλιστών.Ωστόσο, το μεγάλο μυστήριοπαραμένει: πώς τον ακολού-

θησαν τόσα εκατομμύρια άν-

θρωποι; Και γιατί πολλοί τοννοσταλγούν;

l Ένας αλλόκοτοςκρυψίνους

Είναι γεγονός ότι η εξωτερι-

κή εμφάνισή του δεν τραβού-

σε την προσοχή, το προφίλ τουδεν το συγκρατούσε κανείς,σε αντίθεση με το προφίλ τουΣτάλιν ή του Λίνκολν, η φυσιο-

γνωμία του δεν ήταν μοναδική,όπως για παράδειγμα η φυσι-ογνωμία του Ουίνστον Τσόρ-

τσιλ. Κανείς δε θα γύριζε να τον κοιτάξει στο δρόμο· ήτανένας μέσος άνθρωπος δίχως κά-

ποια ιδιαίτερα χαρακτηριστι-κά, εκτός από εκείνο το παλιο-

μοδίτικο μουστάκι, που μάλλονπροσέδιδε μια κωμική πινελιάστο πρόσωπό του. Δε διέθετεκάποια στοιχεία ή προτιμήσειςπου τον έκαναν ξεχωριστό από

την υπόλοιπη μάζα, εκτός από το γεγονός ότι ο ίδιος περιφρο-

νούσε τις μάζες. Δυσφορούσεμε τις απολαύσεις της αστικήςκοινωνίας, με την ίδια την αστι-κή ζωή. Δε διοργάνωνε δεξιώ-

σεις με άφθονο φαγοπότι στηνκαγκελαρία, ούτε κυνήγια καισυμπόσια όπως ο αρχηγός τηςγερμανικής αεροπορίας Χέρ

-

μαν Γκέρινγκ. Φίλους δεν είχε. Ήταν χορτοφάγος, δεν κάπνιζεούτε και έπινε. Τη μόνη έντο-

νη σχέση που είχε με κάποιαγυναίκα την κρατούσε μυστικήαπό τον έξω κόσμο. Κάτι ζοφε-

ρό, διαβολικό τον χαρακτήριζε,ακόμη και στα καλύτερα χρό

-

νια του. Ποτέ δεν τον είχε δεικανείς να γελά. Υπάρχουν χι-λιάδες φωτογραφίες του, ακόμηκαι από την ιδιωτική ζωή του,αλλά πουθενά δεν υπάρχει έ-

νας Φίρερ που να γελά με τηνκαρδιά του. Από αυτή τη ζωήλείπουν όλα όσα προσδίδουν

Κέρδισε τον «περιούσιολαό» του με προπαγάνδα,τρομοκρατία και ρουσφέτι



Έ ρ ε υ ν α

δημόσιων υποδομών και

των ιδιωτικών περιουσι-

ών, για τις οποίες η «Διά-

σκεψη Ειρήνης των Παρι-

σίων» (1947) αναγνώρι-

σε μια συνολική μελλοντι-

κή απαίτηση για Επανορ-

θώσεις-Αποζημιώσεις ύ-

ψους 8,5 δις δολαρίων,

αγοραστικής αξίας του

1938, χωρίς να αναγνω-

ριστούν τα «διαφυγόντα

κέρδη» για τις επόμενες

δεκαετίες.

Η Ελλάδα ζήτησε τότε την

αναγνώριση αποζημιώ-

σεων ύψους 14 δις δο-

λαρίων.

Η γερμανική κυβέρνη-

ση απέρριψε στις 24 Φε-

βρουαρίου του 2010 τις

κατηγορίες σύμφωνα με

τις οποίες η Γερμανία ο-

φείλει ακόμη στην Ελλά-

δα τις αποζημιώσεις από

το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο,

δηλώνοντας ότι αυτό δεν

έχει καμία σχέση με τη

σημερινή κρίση.

«Οφείλω να απορρίψω τις

κατηγορίες αυτές», δήλω-

σε ο Αντρέας Πέσκε, εκ-

πρόσωπος του γερμανι-

κού υπουργείου Εξωτε-

ρικών. «Με βάση τη συμ-

φωνία αποζημιώσεων

του 1960, η Ομοσπονδι-

ακή Δημοκρατία της Γερ-

μανίας κατέβαλε αποζημί-

ωση στην Ελλάδα ύψους

σημασία, θέρμη και αξιοπρέ-

πεια στη ζωή ενός φυσιολογι-κού ανθρώπου: η μόρφωση, ηεπαγγελματική δραστηριότητα,η αγάπη και η φιλία, ο γάμος,η πατρότητα. Ουσιαστικά, μιαδιαρκής τάση προς την αυτο-

κτονία συνοδεύει όλη την πο-

λιτική πορεία του Χίτλερ. Καιστο τέλος η αυτοκτονία γίνεταιπραγματικότητα.

lΓκουρού της καταγωγήςτων φυλώνΔε γνώριζε τον κόσμο, τόσο

κυριολεκτικά όσο και μεταφο-

ρικά. Όλα όσα πίστευε ότι γνώ-

ριζε σχετικά με τους λαούς τηςΕυρώπης ήταν τα κλισέ που ά-

κουγε κανείς να συζητούν οισυντροφιές σε μαγαζιά. Δενείχε επισκεφτεί ποτέ μια ξένηχώρα, παρά μόνο ως στρατιώ-

της ή ως αρχηγός κράτους. Στις

23 Ιουνίου του 1940, όταν για

πρώτη φορά ανέμισε η σημαίαμε τη σβάστικα στο Παρίσι, ε-

πισκέφτηκε τον Πύργο του Ά -ιφελ και την Όπερα στις έξι τοπρωί, περνώντας από τους δρό-

μους στους οποίους είχε διακο-

πεί η κυκλοφορία. Δεν ήταν δι-ανοούμενος, όπως οι ιστορικοί ανατροπείς πριν από αυτόν, οΡοβεσπιέρος, ο Μαρξ και ο Λέ-

νιν. Δεν είχε καν μια αυθεντι-κή ιδεολογία. Τίποτα από όσααποκαλούσε με τον όρο «εθνι-κοσοσιαλισμός» δεν ήταν δική

του επινόηση. Συγκόλλησε όσαστοιχεία του λαϊκού «γερμανο-

χριστιανικού» τρόπου σκέψηςμπόρεσε να ανακαλύψει σε ε-

θνικιστικούς γερμανικούς συλ-

λόγους, σε κόμματα, εκδόσειςκαι άλλου είδους σωματεία στηΓερμανική Αυτοκρατορία καιστην Αυστροουγγαρία και έ-

βγαλε από όλα αυτά ένα πε-

ρίεργο μείγμα κοινωνικού ε-

παναστατικού ρητορικού λό-

Η μεγάλη τρέλα

Στον «πόλεμο τηςεξυγίανσης τουπλανήτη» ακόμα

και τα παιδιάήταν αναλώσιμοι

στρατιώτες!

Στούκας στην ΑκρόποληΟι Δυτικοί έκαναν τα στραβά μάτιαγια τον εξοπλισμό της Γερμανίαςώστε να γίνει ανάχωμα στονΣτάλιν. Αλλά ατύχησαν...



54 04/2010

115 εκατομμυρίων γερ-

μανικών μάρκων (περί τα

58,8 εκατ. ευρώ) για τη

ζημία που προκλήθηκε α-

πό το ναζισμό», δήλωσε

ο εκπρόσωπος. Σύμφω-

να με τον Αντρέας Πέσκε,

οι Έλληνες που υποχρε-

ώθηκαν σε καταναγκαστι-

κή εργασία υπό το ναζι-

στικό καθεστώς αποζημι-

ώθηκαν επίσης στο πλαί-

σιο του ιδρύματος «Μνή-

μη, ευθύνη και μέλλον»,

το οποίο κατέβαλε περί τα

4,4 δισεκατομμύρια ευ-

ρώ σε 1,7 εκατομμύρια

πρώην εργαζόμενους σε

καταναγκαστικά έργα σε

περισσότερες από εκα-

τό χώρες. Παράλληλα, η

Γερμανία χορήγησε μετά

το 1960 βο-

ήθεια ύψους

«περίπου 32

δισεκατομμυ-

ρίων γερμανι-

κών μάρκων

(16,3 δισεκα-

τομμύρια ευ-

ρώ) στην Ελλάδα σε διμε-

ρές και ευρωπαϊκό επίπε-

δο, για να υποστηρίξει την

ενσωμάτωση της Ελλά-

δας στην ευρωπαϊ-

κή οικονομική κοι-

νότητα, σύμφωνα

με τον εκπρόσωπο

του γερμανικού υ-

πουργείο Εξωτε-

ρικών.

Από το Φεβρουά-

γου και μια θεωρία περί κα-

ταγωγής των φυλών. Τόλμησεόμως να μιλήσει για όλα όσαπολλοί Γερμανοί τότε πίστευανκαι τα ανύψωσε στη σφαίρα τουεγκλήματος και της δολοφονί -ας. Ο κατευθυντήριος άξονας

της ζωής του ήταν το μίσος, έ-

να απύθμενο, παθολογικό μί -σος κατά του κόσμου. Για αυ-

τό το μίσος χρειαζόταν συγκε-

κριμένους εχθρούς: συνδικάτα,

σοσιαλδημοκράτες, κομμουνι-στές, τσιγγάνους, ομοφυλόφι-λους και Εβραίους, οι οποί -οι είχαν υποτίθεται ως στόχο την εξάλειψη της «άριας φυ-

λής». Αργότερα προστέθηκανστον κατάλογό του και δεκάδεςλαοί ανά τον κόσμο, ανάμεσά

τους και οι Έλληνες, που μαρ-

τύρησαν κάτω από την μπότα του κατακτητή (τα θύματα τηςγερμανικής κατοχής στην Ελ

-

λάδα άγγιξαν περίπου το μισόεκατομμύριο).

Η παραφροσύνη κυριάρχη-

σε στη ζωή του Χίτλερ από τηνπρώτη πολιτική έκφρασή τηςμέχρι και την τελευταία στιγ-

μή. Το βιβλίο του Ο Αγών μου δεν είναι τίποτα άλλο παρά μιασυνεχής έκκληση στις μαζικέςδολοφονίες: «Ένα κράτος, τοοποίο στον αιώνα της δηλητη-

ρίασης των φυλών αφιερώνε-

ται στη φροντίδα των καλύτε-

ρων φυλετικών στοιχείων του,πρέπει μια μέρα να εξουσιάζει

τον κόσμο. Η εξολόθρευση τωνκατώτερων θεωρείται προϋπό-

θεση για την παγκόσμια επι-κράτηση...». Το βιβλίο πούλη-

σε οκτώ εκατομμύρια αντίτυπαστη Γερμανία. Όλοι οι κάτοχοί

του στο τέλος του πολέμου, το1945, δήλωσαν με απολογητι-κή φωνή ότι είχαν «ξεγελά

-

Στην Ελλάδα εκτελέστηκαν 50.000 μαχητές και γυναικόπαιδα,κάηκαν 2.500 χωριά, ενώ 300.000 υπέκυψαν από την πείνα

«Εμείς δεν ξέραμετίποτα!»

Ορθώς οι Αμερικανοίυποχρέωσαν τους

περίοικους των στρατοπέδωνσυγκέντρωσης να δουν τι

συνέβαινε εκεί.



Έ ρ ε υ ν α

04/2010 55

ριο του 1941 πριν ακό-

μη από τη γερμανική επί-

θεση, ο χρυσός της Τρα-

πέζης της Ελλάδος είχε

μεταφερθεί στην Κρήτη,

η οποία έχει θεωρηθεί α-

σφαλέστερο μέρος από

την Αθήνα. Με τη γερμα-

νική επίθεση στην Κρή-

τη το Μάιο του 1941, ο

ελληνικός χρυσός φυ-

γαδεύτηκε στην Αλεξάν-

δρεια της Αιγύπτου με το

αγγλικό πολεμικό «Διδώ»

και από εκεί έφτασε στην

Πραιτόρια της Νοτίου Α-

φρικής. Εκεί λιώθηκε,

για να μετασχηματιστεί σε

ράβδους συνολικού βά-

ρους 608.350 ουγκιών.

Τέλος, μετά από πολλές

περιπέτειες, ο ελληνικός

χρυσός μεταφέρθηκε στο

Λονδίνο. Στην πραγματι-

κότητα βεβαίως το χρυ-

σό της Ελλάδος μας τον

πήραν οι Εγγλέζοι και δεν

τον επέστρεψαν ποτέ. Οι

Γερμανοί βρήκαν άδειο

το θησαυροφυλάκιο της

Τραπέζης της Ελλάδος

και ως εκ τούτου κάθε

χαρτονόμισμα σε δραχ-

μές κατέστη αυτομάτως

άνευ αντικρίσματος... Γιάννης Παλιούρης

σει» τον Φίρερ, ότι ποτέ τουςδεν είχαν διαβάσει το βιβλίο.Κάτι που για τους περισσότε-

ρους πραγματικά ίσχυε. Αυτόείναι και το πιο σημαντικό στηνόλη υπόθεση: οκτώ εκατομμύ-

ρια Γερμανοί είχαν στην κα-

τοχή τους αυτό το βιβλίο (καιαν υπολογίσει κανείς τα μέλη

των οικογενειών τους, τότε οαριθμός ανεβαίνει στα 20 έως30 εκατομμύρια) και δεν μπο

-

ρούσαν να διακρίνουν τι πρέ-

σβευε ο «Φίρερ» τους!Στις 30 Απριλίου του 2010 εί -

ναι η 65η επέτειος από την η-

μέρα που πέθανε ο Χίτλερ. Τοερώτημα που τίθεται εύλογαείναι το εξής: η Γερμανία έχει«ξεπεράσει» ή όχι το σκοτεινόπαρελθόν της; Οι Γερμανοί εξό-

ρισαν τους «ναζί», θεωρώντας τους ένα είδος ανθρώπων που τότε –από το πουθενά– έπεσαν

πάνω σε μια χώρα και τη βύθισαν στη δυστυχία; Κα-

νείς δεν ξεφορτώνεται έτσι εύ-

κολα τον Χίτλερ...

lΤο επίμονο φάντασμα

Όπως παρατηρεί και πάλι οΧ. Γιένεκε, ο Χίτλερ έχει κα-

θιερωθεί στο συλλογικό υπο-

συνείδητο των Γερμανών, είτεγίνεται λόγος για αυτόν είτε ό-

χι. Είναι ο «πετρωμένος» καλε-

σμένος σε πολιτικέςσυζητήσεις, σε κάθε

κοινοβουλευτική συζήτηση, σεκάθε πολιτικό τηλεοπτικό διά-

λογο, στο μάθημα της ιστορί -ας, σε κάθε κινηματογραφική

ταινία που έχει να κάνει με τηΓερμανία, βουβός και αόρατοςκαι παρ’ όλα αυτά αισθητός α-

κόμη και πίσω από τις λέξεις,

Έτσι γίνεται κάποιοςεγκληματίας πολέμου

Σύμφωνα με την ερευνήτρια γενοκτονιώνΜπίρτε Κούντρους, «Σε όλες τις περιπτώσεις

γενοκτονιών υπάρχει πάντα μια ομάδα ανθρώ-πων που θεωρεί μια άλλη ομάδα ως πρόβλημα.Και πρέπει να εξαφανιστεί. Δεν πρέπει όμως να

πιστεύουμε ότι μια μικρή ελίτ των ατόμων που κα-τέχουν την εξουσία σκαρφίζεται

κάτι τέτοιο και στη συνέχεια ο λα-ός καλείται να εκτελέσει τις εντολές

τους. Την πρωτοβουλία αναλαμβάνουνοι δράστες επί τόπου. Η ιδεολογική κι-νητοποίηση λαμβάνει χώρα κυρίωςόπου υπάρχουν και οι αντίστοιχεςπροκαταλήψεις, όπως ο γερμανικόςαντισημιτισμός στην προπολεμικήκοινωνία. Οι δράστες κηρύσσουνμια ομάδα ανθρώπων ως αποδι-οπομπαίο τράγο. Γίνεται μια ε-

ναλλαγή δραστών-θυμάτων: δενείμαστε εμείς οι ένοχοι, αλλά α-ντίθετα εκείνοι είναι αυτοί που μας

βλάπτουν. Το μακελειό αναδεικνύεταισε πράξη υπεράσπισης... Λύτρωση μέ-

σω της κάθαρσης· αυτό υπόσχονται πά-ντα οι ιδεολογίες που έχουν να κάνουνμε γενοκτονίες. Σκοτώστε τις κατσαρίδεςΤούτσι, αναμεταδιδόταν συνέχεια από τοκυβερνητικό ραδιόφωνο των Χούτου στονεμφύλιο της Ρουάντα...».

Μέγιστη ηρωικήπράξηΣτις 30 Μαΐου 1941,ο Μανώλης Γλέζος(πάνω) και ο ΑπόστολοςΣάντας υπέστειλαν τηγερμανική σημαία απότην Ακρόπολη.

Στο Μεσοπόλεμο συκοφαντήθηκαν καιδιαπομπεύτηκαν –κυρίως– οι Εβραίοι.

Σήμερα, οι Έλληνες και οι Νότιοι

γενικώς...



56 04/2010

τον τόνο της ομιλίας κάποιου, τις διαβαθμίσεις των επιχειρη-

μάτων. Ο Χίτλερ βρίσκεται πα-

ντού, γιατί παντού συναντού-

με τα ίχνη του, παντού ελλο-

χεύουν αναμνήσεις. Πριν απόλίγο καιρό, κάποια παιδιά σεένα χωριό στο Βόλγκογκραντ,λίγο έξω από το αλλοτινό Στά-

λινγκραντ, ανακάλυψαν, ενώέπαιζαν ποδόσφαιρο σε έναχωράφι, ανθρώπινους σκελε-

τούς. Τα οστά κυριολεκτικάξεφύτρωναν μέσα από τη γη.Επρόκειτο για τα υπολείμμα-

τα Γερμανών στρατιωτών, έφε-ραν πάνω τους ακόμη τα δια-

κριτικά της Βέρμαχτ, η οποίασύμφωνα με τον Χίτλερ «μεμια αιφνιδιαστική επίθεση στηΣοβιετική Ρωσία έπρεπε να ε-

ξαλείψει άπαξ διά παντός απόπροσώπου γης τον κίνδυνο των

μπολσεβίκων». Ένας λαός πουπίστευε ότι είχε αφήσει πίσω

του το παρελθόν, το βλέπει ναεπανέρχεται· η ίδια η γη ξεβρά-

ζει πάλι τους νεκρούς.

lΚαμία αθωότητα!

Το «Τρίτο Ράιχ» διήρκεσε12 χρόνια. Τι είναι, λοιπόν,δώδεκα χρόνια μπροστά σεχιλιάδες χρόνια γερμανικής ι-στορίας; Δώδεκα χρόνια είναιστην ουσία ένα τίποτα, ωστόσοοι καταστροφές δεν ταξινομού-

νται με μονάδες χρόνου. Έναςσεισμός διαρκεί μόνο μερικάδευτερόλεπτα και ερημώνει ο-

λόκληρες περιοχές για αιώνες·και ο Χίτλερ ήταν ένας σεισμός.Τα ψυχικά και ηθικά τραύμα-

τα που άφησε πίσω του θα εί -ναι αισθητά για πολλές γενιέςακόμη. Δεν είναι δυνατή η ε-

πιστροφή στην αθωότητα, στην«προ Χίτλερ» εποχή. Αυτή ηπολιτική αθωότητα δεν υπήρ-

ξε εξάλλου ποτέ. «Ο Χίτλερ

δεν ήταν κάποιο εργοστασια-

κό ατύχημα», όπως έγραψε οιστορικός Φριτζ Φίσερ. «Αυτό

το ηφαίστειο ενέργειας, θέλη-

σης και πάθους δεν είναι νοη-

τό δίχως τις κοινωνικές και τιςιδεολογικές πεποιθήσεις τηςΓερμανίας την εποχή της Με-

γάλης Γερμανικής Αυτοκρατο-

ρίας και της Δημοκρατίας τηςΒαϊμάρης. Ο Χίτλερ δεν ήρθεούτε από την κόλαση ούτε α-

πό τον παράδεισο. Αποτελεί,αν κρίνει κανείς από τις ιδέες

του, αναπόσπαστο κομμάτι της

γερμανικής ιστορίας του 19ου

και 20ού αιώνα». Οι ίδιοι οιΓερμανοί έκαναν τον Χίτλεραυτό που στη συνέχεια έγινε.Προσέφεραν σε αυτόν τον ξένο

τη σκηνή στην οποία μπορούσενα ξεδιπλώσει την επιθετικότη-

τά του. Επωφελήθηκε από τογενικό αίτημα για τη λύτρωσηαπό τη δικτατορία των νικητώνμετά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο(1914-1918), για την απελευθέ-

ρωση από τα «δεσμά της συν-

θήκης των Βερσαλλιών», για την αποκατάσταση της «εθνι-

κής υπερηφάνειας» και για τη

σωτηρία από τη φτώχεια τηςμεταπολεμικής περιόδου. ΟιΓερμανοί ήθελαν να απαλλα-

χτούν από το αίσθημα ενοχήςγια τον πόλεμο και ακολούθη-

σαν εκείνον που διακήρυττε το μίσος, δίχως να ρωτήσουνπού οδηγούσε ο δρόμος που

τους έστελνε.

l «Όλος ο κόσμος μάςανήκει»

«Θα συνεχίσουμε την επέλασημέσα από τα συντρίμμια, γιατί

σήμερα μας ανήκει η Γερμανία

Οι πρώτοι πουεκτελέστηκαν απότους ναζί ήταν οι

Γερμανοί «ειδικώναναγκών»

12χρονοιστρατιώτες

«Θα συνεχίσουμε τηνεπέλαση μέσα από

τα συντρίμμια, γιατίσήμερα μας ανήκει ηΓερμανία και αύριο ουπόλοιπος κόσμος»,

τραγουδούσαν ταδωδεκάχρονα παιδιά.



04/2010 57

Έ ρ ε υ ν α

και αύριο ο υπόλοιπος κόσμος», τραγουδούσαν τα δωδεκάχρο-

να παιδιά, όταν παρήλαυναν υ-

πό τους εκκωφαντικούς ήχους τρομπετών και τις μαύρες ση-

μαίες με τη γερμανική σβάστι-

κα της νίκης. Και οι παιδικέςκαρδούλες τους εννοούσαν από-

λυτα αυτά τα λόγια. Όπως και το είδωλό τους. Γιατί ο Χίτλερσχεδίαζε, ήθελε και διεξήγαγεέναν πόλεμο, με άμεσο στόχο

την ίδρυση μιας μεγάλης Γερ-

μανικής Αυτοκρατορίας και μεαπώτερο στόχο την παγκόσμιακυριαρχία. Η Γερμανία χαρού-

μενη παραδόθηκε σε αυτόν το«βιασμό»: το έθνος, το οποίο

έναν αιώνα νωρίτερα αποκα-

λούνταν «ο λαός των ποιητώνκαι των διανοητών», έκαιγε ταβιβλία των καλύτερων ποιητώνκαι στοχαστών του σε μεγάλεςσωρούς, συμμετείχε σε παρελά-

σεις με φάλαγγες, ύψωνε το δε-

ξί χέρι όταν χαιρετούσε, έλεγε τις λέξεις «χάιλ Χίτλερ» όταναγόραζε ψωμί και κρεμούσε

τη σημαία με το αποκρουστι-κό σύμβολο, όταν ο Φίρερ εί -χε τα γενέθλιά του. Το έθνοςπανηγύριζε για τους αυτοκινη-

τόδρομους, για το «φόλκσβα-

γκεν», το αυτοκίνητο του λα-

ού, το ζέπελιν, τα νέα τεθω-

ρακισμένα άρματα μάχης και τα μαχητικά αεροσκάφη. Και

σφάλιζε τα μάτια του μπροστά

στα στρατόπεδα συγκέ-

ντρωσης, τα οποία, πολύ πριναπό το Άουσβιτς στην Πολω-

νία (και τα δεκάδες που ακο-

λούθησαν), ανεγείρονταν δί -χως να αποκρύπτονται από τηδημοσιότητα σε ολόκληρο τοΡάιχ: Ζάχσενχαουζεν, Νταχά-

ου, Μπούχενβαλντ, Μπέργκεν-Μπέλσεν κ.ο.κ. Μάλιστα, πρώ-

τα θύματα υπήρξαν οι νεαροί Γερμανοί «ειδικών αναγκών»(το περίφημο Πρόγραμμα Ευ-

θανασίας T-4, το «Aktion T4»)και η... συνείδηση της κοινήςγνώμης. Ο Γερμανός δημοσι-ογράφος Χ. Γιένεκε είναι κα-

τηγορηματικός: οι Γερμανοί

στάθηκαν στο πλευρό του Φί -

ρερ τους μέχρι τηνύστατη ώρα· αυτή

είναι η πραγματική ντροπή πουκανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ή να προσπαθήσει να συγκα-

λύψει. Όλοι γνώριζαν ότι όλαείχαν τελειώσει, ότι κάθε πυ-

ροβολισμός ήταν δίχως νόημα,κάθε νεκρός και ένα έγκλημα.Και όμως όλοι συνέχιζαν. Καιεπειδή όλοι είχαν μερίδιο ευ-

θύνης σε αυτή την ντροπή, μια τεράστια σιωπή απλώθηκε πά-

νω από τη χώρα. Οι άντρες της«απόπειρας» της 2ας Ιουλίου του 1944 ήταν μια απεγνωσμένημειονότητα· ο Χίτλερ είχε δίκιο:μερικές εκατοντάδες ανάμεσα

σε 80 εκατομμύρια. Τι θα μπο-

Ο υπουργός ΠροπαγάνδαςΙωσήφ Γκέμπελς

ΟΙωσήφ Γκέμπελς γεννήθηκε το 1897 στη Ρη-νανία. Σπούδασε Ιστορία και Λογοτεχνία στο

Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης με επιβλέποντα κα-θηγητή τον Εβραίο Φρίντριχ Γκούντολφ. Η διδακτορι-κή διατριβή του είχε θέμα το... ρομαντισμό του Βίλ-

χελμ Φον Σουτς. Στα χρόνια που ακολούθησαν αφο-σιώθηκε στη λογοτεχνία: έγραψε ποιήματα, δοκίμια

και το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα Michael (εκ-δόθηκε το 1929 από τις ναζιστικές εκδόσεις Franz

Eher). Από το 1924 ως την τελική συντριβή της Γερ-μανίας χρησιμοποίησε τιςπλέον ειδεχθείς μεθόδους(δεν αρκείτο στη ρητορεία,το ψέμα ή τις φιέστες, αλ-λά κατέφευγε και στη συ-κοφαντία ή τους φόνους),προκειμένου να πείσειτους εξαθλιωμένους συ-

μπατριώτες του να στη-ρίξουν τον Χίτλερ. ΣτονΓκέμπελς οφείλεται ηπρώτη μεγάλη επιτυ-

χία του ναζιστικού «εθνι-κοσοσιαλιστικού κόμμα-

τος» NSDAP στις εκλογέςτης 14ης Σεπτεμβρίου του

1930 (18% και 107 έδρες). Ο αρχηγός των SS Χάινριχ Χίμ-λερ είχε πει για εκείνον: «Δώστε σε αυτόν τον άνθρωπο ένα μι-

κρόφωνο ή έναν καλό στυλογράφο και θα κάνει τους Εβραίουςνα αυτοκτονήσουν από ενοχές». Στο ημερολόγιό του ο Γκέμπελςσημειώνει: «Δεν πρέπει να δείξουμε κανένα έλεος στους παρεί-σακτους. Πρέπει να τους εξαλείψουμε, να τους καταστρέψου-

με μέχρι τέλους». Στις 13 Μαρτίου του 1933 ο Χίτλερ ανα-κήρυξε τον Γκέμπελς «Υπουργό Λαϊκής Διαφώτισης καιΠροπαγάνδας» (Volksaufklärung und Propaganda), κά-νοντάς τον έτσι μέλος της Κυβέρνησης. Ακόμη και ο

«Εμπρησμός του Ράιχσταγκ» προβοκάτσια τουΓκέμπελς ήταν. Αυτοκτόνησε την

1η Μαΐου του 1945.

«Δηλητηριάστε τα παιδιά μουκαι εκτελέστε τη γυναίκαμου», διέταξε ο Γκέμπελς.Λίγο αργότερα αυτοκτόνησε.

Δεν τιμωρήθηκεκανείςΤο μεταπολεμικό«Ελληνικό ΓραφείοΕγκληματιώνΠολέμου» άσκησεδίωξη σε 800Γερμανούςστρατιωτικούς γιατη γενοκτονική

δράση τους στηνΕλλάδα, αλλά δενκαταδικάστηκεκανένας!

«Αναμνηστική»φωτό των

Γερμανών από τοΔίστομο...



58 04/2010

ρούσαν να είχαν πετύχει, αν ηβόμβα του Κλάους Σενκ, Κό-

μη του Στάουφενμπεργκ είχε

τότε, στη γνωστή συνωμοσία,σκοτώσει τον Φίρερ;

Όσοι θέλουν να διαγράψουν το παρελθόν, συνεχίζει ο Γιέ-

νεκε, δεν επιθυμούν να τα α-

κούνε πια αυτά. Οι εκπρόσω-

ποί τους ζητούν αυτή η συζή-

τηση να λάβει ένα τέλος. Τααισθήματα ενοχής των πολιτι-κών, όπως πιστεύουν, θα παρέ-

λυαν τις μελλοντικές γενιές καιθα εμπόδιζαν τη μελλοντική ε-

ξέλιξή τους. Ωστόσο, το Άου-

σβιτς ή το Νταχάου δεν έχουνπαραλύσει κάποιον Γερμανό ή τη μελλοντική εξέλιξή του. Ού-

τε και τα εγκλήματα των Γερ-

μανών στρατιωτών ανά τον κό-

σμο, της Ελλάδας περιλαμβα-

νομένης. Αλλά ακόμη και ανοι Γερμανοί συμφωνούσαν ναμη μιλούν πλέον για τον Χίτ-λερ, δε θα τον ξεφορτώνονταν

τόσο εύκολα. Η κυριαρχία τουήταν πολύ ισχυρή για αυτούς.Υπήρχαν ανέκαθεν δύο τρόποιγια να αντιμετωπιστεί το πρό-

βλημα με τον Χίτλερ: μπορού-σε κανείς είτε να τον διακωμω-

δήσει, όπως έκανε με ιδιοφυή τρόπο ο Τσάρλι Τσάπλιν στηνκινηματογραφική ταινία Ο με- γάλος Δικτάτωρ, ή να τον εξυ-

ψώσει στη σφαίρα του μεταφυ-

σικού, ως την μετουσίωση του

κακού, προσδίδοντάς του έτσιμια θέση στη Δημιουργία. Ω-

στόσο, τόσο ο αστείος ήρωας της κινηματογραφικής ταινίαςόσο και ο διαβολικός άνθρω-

πος δεν αρκούν για να εξηγή-

σουν το φαινόμενο Χίτλερ. ΟΤόμας Μαν, τον οποίο ο Χίτ-λερ είχε εκδιώξει από τη χώ-

ρα, τόλμησε μια εντελώς ιδιό- τυπη οπτική. Αδερφός Χίτλερ

είναι ο τίτλος του πεζογραφή-

ματος που συνέγραψε το 1939στην εξορία, όταν ο Φίρερ τηςΓερμανίας βρισκόταν στο απο-

κορύφωμα της δόξας του. Ή-

ταν η προσπάθεια, πέρα από

την αποστροφή που ένιωθε, ναδει τον άνθρωπο, όταν κανείςδεν πίστευε στη διαβολική φύ-

ση του. «Ο τύπος αυτός είναισκέτη καταστροφή», σύμφωναμε τον Μαν, «αλλά αυτός δενείναι λόγος να μην τον βρίσκου-

με ενδιαφέροντα ως χαρακτή-

ρα». Πώς κατάφερε από εθνικό

επίπεδο να περάσει στο ευρω-παϊκό σκηνικό, πώς έμαθε να

χειραγωγεί με τα ίδια οράμα-

τα και ψέματα τα πλήθη; Πώςαναδείχτηκε πρωταθλητής στηνεκμετάλλευση της αγανάκτη-

σης και της φοβίας των ανθρώ-

πων; Πώς τον ευνόησε η τύχηκαι ό,τι μέχρι τότε έ-

μοιαζε άχρηστο απο-

δείχτηκε τελικά χρή-

σιμο στην απόπειρά του να υποτάξει τηνΕυρώπη και ολόκληρο

τον κόσμο; Όλα αυτάήταν πρωτόγνωρα. Ό-

λα έδειχναν ότι ο θαυμασμόςπρος το πρόσωπό του έμοιαζεδικαιολογημένος. Ωστόσο έξιχρόνια αργότερα ο μύθος κα-

τέρρευσε, ο υποψήφιος κατα-

κτητής της Γης επέστρεψε στηναφετηρία, ταπεινωμένος από τους στρατούς του αντιχιτλε-

ρικού συνασπισμού.

lΜίσησε το «λαό του»Στην πτώση του το μίσος του

στράφηκε απέναντι στον ίδιο του το λαό, ο οποίος δεν απο-

δείχτηκε αρκετά ηρωικός, ώστε

να υποστηρίξει την κυριαρχία

Το αίνιγμα δεν είναι ο Χίτλερ, αλλά εκείνοιπου υπέκυψαν στο «καρότο και το μαστίγιο»

Αρχαιολάτρης, κακός ζωγράφος και σφαγέας λαώνΠολλοί συμφωνούν ότι ούτε ο Χίτλερ ούτε οι επιτελείς του ήταν ψυχικάασθενείς. Κι όμως διέπραξαν εγκλήματα υπέρ μιας νοσηρής ιδεολογίας.

Και η ΒέρμαχτεγκλημάτησεΟ Πρίμο Λέβι (Ιταλόςσυγγραφέας, επιζήσαςτου Άουσβιτς) είχεπει: «Λίγοι είναι εκείνοιπου μπορούν να γίνουνπραγματικά επικίνδυνοι.Οι πιο επικίνδυνοι είναι

οι πλέον φυσιολογικοί».

Κυνικά αδιάφοροιΝαζί εγκληματίες στη δίκη τηςΝυρεμβέργης. Η επί μακρόνβιωμένη εθνικοσοσιαλιστική«ηθική» και η συνήθης έλλειψηευαισθησίας είχαν τερατώδηεπίδραση.



04/2010 59

Έ ρ ε υ ν α

του στην υφήλιο. Στο τέλος δενείναι παρά ένας αποτυχημένος,όπως και στην απαρχή της ζωής

του, αιχμάλωτος στο ίδιο του τοκρησφύγετο, και παντού γύρω

του η διάλυση. Αποδυναμωμέ-

νος και μόνος. Το μόνο που τουαπέμενε ήταν ο θάνατος. Καιόχι ο ηρωικός θάνατος μπρο-

στά στον εχθρό, στη θύρα τουδιοικητηρίου του, αλλά ο μο-

ναχικός θάνατος ενός ξοφλη-

μένου ανθρώπου στο υπόγειο,σε έναν ξεχαρβαλωμένο κανα-

πέ. Η ζωή του τελείωσε κάτω

από τη γη. Δεν τον σκέπασαν

ούτε καν με μια σημαία, όπωςαρμόζει σε νεκρούς αρχηγούςκρατών· δεν υπήρχε σημαία στοκρησφύγετο. Μετά από όλα αυ-

τά τα χρόνια δεν υπάρχει πλέονκανένα μυστικό σχετικά με τον

Αδόλφο Χίτλερ. Ο Φίρερ έχειαπομυθοποιηθεί. Παρ’ όλα αυ-

τά, το φάντασμά του πλανιέταιακόμη πάνω από τη Γερμανία.Ποτέ δε θα μπορέσει κανείς να

το διώξει. Ο Χίτλερ ανήκει γιαπάντα στους Γερμανούς, για-

τί δίχως αυτούς δε θα είχε υ-

πάρξει ποτέ. Χιλιάδες βιβλία

έχουν γραφτεί για τον Χίτλερ

και τους οπαδούς του, ωστόσοένα ερώτημα παραμένει ανα-

πάντητο: τι ήταν άραγε εκείνοπου ώθησε τους Γερμανούς να

τον ακολουθήσουν στον γκρε-

μό, όπως και τα παιδιά στο πα-

ραμύθι με το μαγικό αυλό; Τοαίνιγμα δεν είναι ο ΑδόλφοςΧίτλερ· το αίνιγμα είναι οι άν-

θρωποι. Εκείνος «απλώς» τουςχειραγώγησε με τη μέθοδο τουκαρότου και του μαστίγιου. «Α -ξιοποίησε» στο ακέραιο την

τρομοκρατία, την προπαγάν-

δα και το ρουσφέτι, ανακα-

τεύοντάς τα με μεταφυσικές

αεορολογίες και μίσος. Έναςανάλογος βαρβαρισμός διέπειδυστυχώς και την «έμπνευση»

των (υποτιθέμενων) δημοσιο-

γράφων του εβδομαδιαίου ει-δησεογραφικού γερμανικούFocus, οι οποίοι υπηρετούν τασυμφέροντα που (δολίως) εκ-

προσωπούν με μεθόδους βγαλ-

μένες από τη «σχολή» του υπο-

βολέα της χιτλερικής κακοήθει-ας, λογοτέχνη-δημοσιογράφουκαι υπουργού Προπαγάνδας, Ι-ωσήφ Γκέμπελς! Ας ευχηθού-

με να μη δούμε τα χειρότερα

στο προσεχές μέλλον... n

ΤΣΑΝΑΚΑΣ Χ - Το φαντασμα του Χιτλερ (Focus 04-2010)

Documents

Transcript of ΤΣΑΝΑΚΑΣ Χ - Το φαντασμα του Χιτλερ (Focus 04-2010)