θυγατέρα της

Φιλοσοφίας

Γεννήθηκε

τον 170 αιώνα

από μία συνάντηση

της Φιλοσοφίας με τα

Μαθηματικά

Αυτά που τη διαφοροποιούν

από τη μητέρα Φιλοσοφία

είναι

η ΜΕΘΟΔΟΣ

και

η ΓΛΩΣΣΑ

Ενώ πριν από τη γαλιλαιική εποχή ο ερευνητής παρατηρεί

τα συμβαίνοντα με τα μάτια ενός παρατηρητή,

Τόσο όμως η ερώτηση όσο και η απάντηση μπορούν να

διατυπωθούν σε μια ειδική ΓΛΩΣΣΑ εννοιών

η οποία οικοδομήθηκε και με τα Μαθηματικά

μετά τον Γαλιλαίο δεν κάθεται απλώς να

παρακολουθεί τη φύση αλλά και την ανακρίνει.

Το βασικό δηλαδή στοιχείο της νέας μεθόδου

είναι το ΠΕΙΡΑΜΑ, η πραγματοποίηση μιας

ερώτησης που απευθύνεται στο Σύμπαν

η ΜΕΘΟΔΟΣ είναι και το

αναπνευστικό της σύστημα

Το «να μυηθεί» κάποιος στη Φυσική

σημαίνει πριν απόλα

«να δημιουργήσει ΔΟΜΕΣ»

τα πρώτα 150 χρόνια, ήταν ένα «ισόγειο»

σήμερα . . τετραώροφο στους αιώνες που έρχονται ;

η Φυσική είναι

μια διεργασία ενοποίησης

ΟΥΡΑΝΟΣ και ΓΗ

ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΣ και ΜΑΓΝΗΤΙΣΜΟΣ

ΧΩΡΟΣ και ΧΡΟΝΟΣ

ΜΑΖΑ και ΕΝΕΡΓΕΙΑ

ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΗ και ΑΣΘΕΝΗΣ

ΣΩΜΑΤΙΔΙΟ και ΚΥΜΑ

η Φυσική αντικρίζει

δύο ΚΟΣΜΟΥΣ

ο ΜΑΚΡΟΚΟΣΜΟΣ

των εμπειριών

ο «μαγικός»

ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ

στη Σκύλα του

ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ και

η Φυσική είναι ένα «ον» που

πηδαλιουχεί ανάμεσα

στη «Χάρυβδη»

της ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ

η Φυσική είναι

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ,

ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ, ΕΝΝΟΙΕΣ,

ΝΟΜΟΙ

από την περιοχή

του ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ

από τη

«χώρα»

της

ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ

το μήλο, η μπίλια, το μπαλόνι, ο σπάγκος με το βαρίδι, η ράβδος, η τροχαλία, το κεκλιμένο επίπεδο,

το ελατήριο, το παγάκι, το θερμόμετρο, το νερό, το χρονόμετρο, ο σωλήνας με τον υδράργυρο, ο πυκνωτής, το αμπερόμετρο

το χάλκινο καλώδιο, το βολτόμετρο, το πηνίο, ο αντιστάτης, ο μαγνήτης, τα σιδηρορινίσματα, το τριβόμετρο,

ο κινητήρας, η γεννήτρια, το φάσμα, το μικροσκόπιο, το τηλεσκόπιο,

ο καθρέφτης, ο φακός, το πρίσμα, το γυαλί, ο αέρας του δωματίου, το θερμιδόμετρο,

το βαρόμετρο, ο σωλήνας κενού

το υλικό σημείο, το rigid body,

το ιδανικό ρευστό, το απλό

εκκρεμές, το σημειακό φορτίο,

το ελαστικό μέσο,

ο ευθύγραμμος αγωγός,

το ιδανικό αέριο, το αδιαβατικό

τοίχωμα, το ηλεκτρικό δίπολο,

το μαγνητικό δίπολο

το μέλαν σώμα, ο ημιαγωγός

τύπου n, ο ημιαγωγός τύπου p,

το μόριο, το άτομο, το φωτόνιο, το νετρίνο, το ηλεκτρόνιο,

ο πυρήνας, το νετρόνιο,

το πρωτόνιο, το κουάρκ

η ΚΙΝΗΣΗ υλικού σημείου

( η ευθύγραμμη ομαλή, η ευθύγραμμη μεταβαλλόμενη,

η ομαλή κυκλική, η αρμονική ταλάντωση, η παραβολική )

η ΚΙΝΗΣΗ του rigid body

( η μεταφορική, η στροφική, η κύλιση, η στροφική ταλάντωση )

η ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ του υλικού σημείου, του rigid body ( ευσταθής, ασταθής αδιάφορη ),

του ιδανικού ρευστού, του πραγματικού ρευστού

η ΚΙΝΗΣΗ του ρευστού

( του ιδανικού ρευστού, του πραγματικού ρευστού )

η ΚΡΟΥΣΗ, η ΑΝΑΚΡΟΥΣΗ, η ΣΥΣΣΩΜΑΤΩΣΗ, ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ,

η ΒΑΡΥΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ

η ΘΕΡΜΑΝΣΗ, η ΨΥΞΗ, η ΣΥΜΠΙΕΣΗ, η ΕΚΤΟΝΩΣΗ,

η ΑΝΤΙΣΤΡΕΠΤΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ,

η ΕΞΑΤΜΙΣΗ, ο ΒΡΑΣΜΟΣ, η ΥΓΡΟΠΟΙΗΣΗ, η ΤΗΞΗ, η ΠΗΞΗ, η ΔΙΑΣΤΟΛΗ

η ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΗ ΔΙΑΔΟΣΗ του φωτός, η ΑΝΑΚΛΑΣΗ, η ΔΙΑΘΛΑΣΗ,

η ΑΝΑΛΥΣΗ, η ΟΛΙΚΗ ΑΝΑΚΛΑΣΗ, η ΣΥΜΒΟΛΗ, η ΠΕΡΙΘΛΑΣΗ, η ΠΟΛΩΣΗ,

το ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ DOPPLER, το ΦΩΤΟΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ

η ηλεκτρική ΕΛΞΗ, η ηλεκτρική ΑΠΩΣΗ, η ΦΟΡΤΙΣΗ, η ΕΚΦΟΡΤΙΣΗ,

το ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΡΕΥΜΑ, το ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ JOULE, η ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΣΗ,

η ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΕΠΑΓΩΓΗ

η ΜΑΓΝΗΤΙΣΗ, η ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ ρευματοφόρου αγωγού και μαγνήτη,

η ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ ρευματοφόρων αγωγών, το ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ HALL

η ΕΚΠΟΜΠΗ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ, η ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ,

η ΔΙΕΓΕΡΣΗ, η ΑΠΟΔΙΕΓΕΡΣΗ, ο ΙΟΝΙΣΜΟΣ,

η ΗΛΕΚΤΡΟΦΩΤΑΥΓΕΙΑ, η ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ, η ΕΚΠΟΜΠΗ ΑΚΤΙΝΩΝ Χ ,

η ΣΚΕΔΑΣΗ σωματιδίων άλφα, η ΜΕΤΑΣΤΟΙΧΕΙΩΣΗ, η ΤΕΧΝΗΤΗ

ΜΕΤΑΣΤΟΙΧΕΙΩΣΗ, η ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΣΧΑΣΗ, η ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΣΥΝΤΗΞΗ

η ΔΙΔΥΜΗ ΓΕΝΕΣΗ, η ΕΞΑΥΛΩΣΗ, το ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ COMPTON,

η ΣΥΜΒΟΛΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΩΝ, το ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΣΗΡΑΓΓΑΣ

η ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΤΑΛΑΝΤΩΣΗ,

η ΕΚΠΟΜΠΗ ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

ο ΧΡΟΝΟΣ, το χρονικό ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ,

Το ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ, η ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ,

η ΠΕΡΙΟΔΟΣ, η ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ,

ο ΧΩΡΟΣ, το χωρικό ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ,

η ΘΕΣΗ, η ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ, η ΤΑΧΥΤΗΤΑ, η ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ,

η ΑΔΡΑΝΕΙΑ, η ΜΑΖΑ, η ΔΥΝΑΜΗ, η ΩΘΗΣΗ, η ΟΡΜΗ η

ΠΙΕΣΗ, η ΠΥΚΝΟΤΗΤΑ, η ΤΡΙΒΗ, η ΣΤΑΤΙΚΗ ΤΡΙΒΗ, η ΑΝΩΣΗ

η ΜΕΤΑΒΙΒΑΖΟΜΕΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, η ΙΣΧΥΣ το ΕΡΓΟ, η ΘΕΡΜΟΤΗΤΑ,

η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ενός συστήματος, η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

η ΚΙΝΗΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, η ΕΝΤΡΟΠΙΑ,

η ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ, η ΕΙΔΙΚΗ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑ, η ΘΕΡΜΟΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ,

το ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΞΗΣ, το ΣΗΜΕΙΟ ΒΡΑΣΜΟΥ, η cv , η cp, η ΑΠΟΔΟΣΗ, η ΕΝΕΡΓΟΣ

ΤΑΧΥΤΗΤΑ, οι ΒΑΘΜΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ,

το ΠΕΔΙΟ βαρύτητας, το ΗΛΕΚΤΡΟΣΤΑΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ,

το ΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ, το ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ

το ΚΥΜΑ, το ΜΗΚΟΣ ΚΥΜΑΤΟΣ, η ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΔΙΑΔΟΣΗΣ, η ΕΝΤΑΣΗ ΚΥΜΑΤΟΣ

η ΡΟΠΗ ΑΔΡΑΝΕΙΑΣ, η ΓΩΝΙΑΚΗ ΘΕΣΗ, η ΓΩΝΙΑΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ, η ΓΩΝΙΑΚΗ

ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ, η ΡΟΠΗ, η ΣΤΡΟΦΟΡΜΗ, η ΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΡΟΠΗΣ, το ΖΕΥΓΟΣ,

η ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ, το ΜΕΤΡΟ ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, η ΣΤΑΘΕΡΑ ΤΟΥ ΕΛΑΤΗΡΙΟΥ

η ΕΝΤΑΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ, το ΔΥΝΑΜΙΚΟ

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ, η ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΡΟΗ,

η ΔΙΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΣΤΑΘΕΡΑ, η ΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ,

η ΕΝΤΑΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ,

η ΠΥΚΝΟΤΗΤΑ ΡΕΥΜΑΤΟΣ,

η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, η ΕΙΔΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ο ΘΕΡΜΙΚΟΣ

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, η ΗΛΕΚΤΡΕΓΕΡΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ

η ΕΝΤΑΣΗ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ, η ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΡΟΗ, η ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΡΟΠΗ,

η ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΔΙΑΠΕΡΑΤΟΤΗΤΑ , ο ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΑΥΤΕΠΑΓΩΓΗΣ, η ΕΜΠΕΔΗΣΗ,

, το ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΜΑΖΑΣ, η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΥΝΔΕΣΗΣ,

η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΑΝΑ ΝΟΥΚΛΕΟΝΙΟ, η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΥΡΗΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ,

ο ΧΡΟΝΟΣ ΗΜΙΖΩΗΣ, ο ΜΕΣΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΖΩΗΣ, η ΣΤΑΘΕΡΑ ΔΙΑΣΠΑΣΗΣ, η ΕΝΕΡΓΟΤΗΤΑ,

η ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΣΤΑΘΜΗ, το ΕΡΓΟ ΙΟΝΤΙΣΜΟΥ, τοQUANTUM, η ΚΒΑΝΤΩΣΗ της ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ,

η ΚΒΑΝΤΩΣΗ της ΣΤΡΟΦΟΡΜΗΣ, ο ΤΕΛΕΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ο ΤΕΛΕΣΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΜΗΣ,

η ΙΔΙΟΤΙΜΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, η ΚΥΜΑΤΟΣΥΝΑΡΤΗΣΗ, η ΠΥΚΝΟΤΗΤΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑΣ,

η ΑΚΤΙΝΙΚΗ ΠΥΚΝΟΤΗΤΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑΣ, η ΜΕΣΗ ΤΙΜΗ, το ΠΗΓΑΔΙ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ,

το ΦΡΑΓΜΑ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ η ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΘΕΣΗΣ, η ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΟΡΜΗΣ,

η ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, το SPIN, οι ΚΒΑΝΤΙΚΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ, το ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΑΚΟ ΝΕΦΟΣ,

το ΤΡΟΧΙΑΚΟ, οι ΣΤΑΘΜΕΣ FERMI,

ο ΤΕΤΡΑΔΙΑΣΤΑΤΟΣ ΧΩΡΟΣ, το ΤΕΤΡΑΔΙΑΝΥΣΜΑ ΤΗΣ ΟΡΜΗΣ, το ΤΕΤΡΑΔΙΑΝΥΣΜΑ ΤΗΣ

ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, η ΣΧΕΤΙΚΙΣΤΙΚΗ ΟΡΜΗ, η ΣΧΕΤΙΚΙΣΤΙΚΗ ΜΑΖΑ

το ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ, η ΕΥΘΕΙΑ, το ΕΠΙΠΕΔΟ,

το ΜΗΚΟΣ, το ΕΜΒΑΔΟΝ, ο ΟΓΚΟΣ,

το ΟΡΘΟΚΑΝΟΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ,

η ΤΡΟΧΙΑ, το ΔΙΑΝΥΣΜΑ, η ΘΕΣΗ,

η ΓΩΝΙΑ, η ΚΑΘΕΤΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ,

ο ΑΞΟΝΑΣ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΗΣ, το ΚΕΝΤΡΟ ΜΑΖΑΣ

η ΦΩΤΕΙΝΗ ΑΚΤΙΝΑ, η ΚΑΘΕΤΟΣ στο ΣΗΜΕΙΟ ΠΡΟΣΠΤΩΣΗΣ,

η γωνία ΠΡΟΣΠΤΩΣΗΣ, η γωνία ΑΝΑΚΛΑΣΗΣ, η γωνία ΔΙΑΘΛΑΣΗΣ, η ΕΚΤΡΟΠΗ,

η ΔΙΑΘΛΑΣΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ενός ΠΡΙΣΜΑΤΟΣ

η ΑΚΤΙΝΑ ΚΑΜΠΥΛΟΤΗΤΑΣ ενός ΦΑΚΟΥ, το ΕΣΤΙΑΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ, ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΞΟΝΑΣ

ΤΟ το ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΜΠΥΛΟΤΗΤΑΣ ενός ΚΑΤΟΠΤΡΟΥ, το ΕΚΓΑΡΣΙΟ ΚΥΜΑ,

το ΔΙάΜΗΚΕΣ ΚΥΜΑ, το ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΟΛΩΣΗΣ,

το ΓΡΑΜΜΙΚΑ ΠΟΛΩΜΕΝΟ ΚΥΜΑ,

το ΚΥΚΛΙΚΑ ΠΟΛΩΜΕΝΟ ΚΥΜΑ, το ΕΛΛΕΙΠΤΙΚΑ ΠΟΛΩΜΕΝΟ ΚΥΜΑ

η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ, η ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ,

η ΔΙΑΤΟΜΗ ενός αγωγού, το ΔΙΑΝΥΣΜΑ POINTING

ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΔΡΑΝΕΙΑΣ,

ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ,

ο ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ

ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΛΞΗΣ

η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΟΡΜΗΣ ,

η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΡΟΦΟΡΜΗΣ

η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ,

η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΤΙΟΥ

o ΠΡΩΤΟΣ ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ,

ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ

η ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ

οι ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ του MAXWELL

η ΕΙΔΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

οι ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ LORENTZ

η ΕΞΙΣΩΣΗ

SCHRÖDINGER

η ΑΡΧΗ

ΤΗΣ ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΙΑΣ

η ΚΙΝΗΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ

ΤΩΝ ΑΕΡΙΩΝ

η ΕΞΙΣΩΣΗ του Planck

οι ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ

του ΓΑΛΙΛΑΙΟΥ

η ΓΕΝΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

το ΘΕΩΡΗΜΑ ΕΡΓΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ,

το ΘΕΩΡΗΜΑ ΩΘΗΣΗΣ ΟΡΜΗΣ,

το ΘΕΩΡΗΜΑ ΤΩΝ ΡΟΠΩΝ

ο ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ του KIRCHHOFF ,

ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ του KIRCHHOFF

ο ΚΑΝΟΝΑΣ του Lenz

ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ, ο ΝΟΜΟΣ BERNOULLI,

η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΗΔΗ, η ΑΡΧΗ ΤΟΥ PASCAL, η ΑΡΧΗ ΤΟΥ HUYGENS,

o NΟΜΟΣ του COULOMB, o ΝΟΜΟΣ του GAUSS,.

ο ΝΟΜΟΣ του OHM , o ΝΟΜΟΣ του JOULE,

ο ΝΟΜΟΣ του AMPERE, ο ΝΟΜΟΣ ΒΙΟΤ SAVART,

ο ΝΟΜΟΣ του FARADAY, η ΕΞΙΣΩΣΗ του LORENTZ

το ΘΕΩΡΗΜΑ ΙΣΟΚΑΤΑΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ,

η Κατανομή MΑΧWELL BOLTZMANN

η ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΞΙΣΩΣΗ των ιδανικών αερίων ,

η ΕΞΙΣΩΣΗ VAN DER WAALLS,

οι NΟΜΟΙ της ΑΝΑΚΛΑΣΗΣ

o NΟΜΟΣ του SNELL,

ο ΝΟΜΟΣ του BREWSTER,

η ΕΞΙΣΩΣΗ DOPPLER

οι ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΤΡΙΒΗΣ

η ΚΑΤΑΝΟΜΗ FERMI DIRAC

ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΤΟΛΗΣ,

η ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΕΞΙΣΩΣΗ ΤΗΣ

ΘΕΡΜΙΔΟΜΕΤΡΙΑΣ,

οι NOMOI ΤΗΣ ΤΗΞΗΣ ,

οι ΝΟΜΟΙ ΤΟΥ ΒΡΑΣΜΟΥ,

o ΝΟΜΟΣ του POISSON

ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΠΤΩΣΗΣ

ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΓΡΑΜΜΟΥ

ο ΝΟΜΟΣ Stefan Boltzmann,

o ΝΟΜΟΣ του Wien

η Φυσική

ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ

ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ

ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ

ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ τα ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ στη «δική της» ΓΛΩΣΣΑ των εννοιών

ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ Χρησιμοποιώντας δηλαδή τον ορθό λόγο, συνδέει, αυτό που έχει συμβεί με το δικό της οικοδόμημα των νόμων και των θεωριών

ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ορισμένα από αυτά που πρόκειται να συμβούν, βασιζόμενη στο δικό της οικοδόμημα των νόμων και των θεωριών

και στον ορθό λόγο

η Φυσική περιγράφει το ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ « Ηλεκτρομαγνητική επαγωγή»

Χρησιμοποιώντας

τις «δικές της» έννοιες ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΡΟΗ και ΗΛΕΚΤΡΕΓΕΡΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ,

τη γεωμετρική έννοια ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ

και το αντικείμενο ΜΕΤΑΛΛΙΚΗ ΣΠΕΙΡΑ

Η ημερήσια περιστροφή της Γης γύρω από τον άξονά της

α. Οφείλεται σε δυνάμεις παγκόσμιας έλξης οι οποίες ασκούνται από τον Ήλιο

β . Οφείλεται σε δυνάμεις παγκόσμιας έλξης οι οποίες ασκούνται από τη Σελήνη

γ. Οφείλεται σε δυνάμεις παγκόσμιας έλξης ασκούμενες από άλλους πλανήτες

δ. Συμβαίνει χωρίς να ασκούνται δυνάμεις

Για να δώσει κάποιος μια ΕΡΜΗΝΕΙΑ στο γεγονός αυτό χρειάζεται

να έχει κατανοήσει και να μπορεί να εφαρμόσει τον ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΑΔΡΑΝΕΙΑΣ

Σας ζητούμε να προβλέψετε εάν κατά τη διάρκεια του βρασμού ενός λίτρου θαλασσινού νερού, υπό ατμοσφαιρική πίεση, η θερμοκρασία του

α. Θα διατηρείται σταθερή και λίγο μικρότερη από τους 1000 C

β. Θα ελαττώνεται

δ. Θα αυξάνεται

Για να μπορέσει κάποιος, βασιζόμενος στη Φυσική, να προβλέψει αυτό που θα συμβεί

πρέπει να είναι σε θέση να περιγράφει

το ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ «βρασμός», και να έχει κατανοήσει

την ΕΝΝΟΙΑ «σημείο ζέσης» και τον ΝΟΜΟ του Raoult

Ο Francois Marie RAOULT ήταν Γάλλος, παιδί του 19ου αιώνα. Το 1886,

διατύπωσε τον σχετικό νόμο για την ανύψωση του σημείου ζέσης

γ. Θα διατηρείται σταθερή και λίγο μεγαλύτερη από τους 1000 C

η Φυσική τελικά είναι

μια ειδική «ιχνηλασία» ,

αδιάκοπα συνεχιζόμενη

που αναζητεί

τόσο το «είναι»

όσο και το «γίγνεσθαι»

της Πραγματικότητας

εννοιολογική σκέψη

που μεσολαβεί

ανάμεσα στο Σύμπαν

και στην ανθρώπινη

συνείδηση

ανθρώπινη δραστηριότητα

που καταγράφει γεγονότα,

κοσκινίζει τις παρατηρήσεις

επινοεί έννοιες , ανακρίνει

την ύλη και μεταφράζει τις

απαντήσεις στη γλώσσα

των μαθηματικών

Αλλά και μια θεωρητική πρακτική

κυριαρχούμενη από αφαίρεση

η οποία συναρμολογεί τις

απαντήσεις και τολμά να

διατυπώνει επί μέρους ΝΟΜΟΥΣ

αλλά και γενικούς

ΝΟΜΟΥΣ του Σύμπαντος

1600 1650 1700

Καρτέσιος

Πασκάλ

Ισαάκ Νεύτων

Σαίξπηρ

Γιόχαν Κέπλερ

Γαλιλαίος

Ρέμπραντ

Μολιέρος

Μπαχ

Τζον Λοκ

Βολταίρος

Κρόμβελ Μέγας Πέτρος

Αντόνιο Βιβάλντι

Σπινόζα

Ρισελιέ

Λάιμπνιτς

Έτος 1750 1800 1850

Αντουάν Λαβουαζιέ

Μπετόβεν Σεζάν

Ιωάννης Καποδίστριας

Αντρέ Μαρί Αμπέρ

Τζέημς Κλαρκ Μάξγουελ

Μάικλ Φαρανταίη

Ναπολέων Βοναπάρτης

Γκαίτε

Γκάους

Χαρίλαος Τρικούπης

Τζέημς Πρέσκοτ Τζάουλ

Μαξ Πλανκ

Ιμμάνουελ Καντ

Ρήγας Φεραίος

Μότσαρτ

Αλεσσάντρο Βόλτα

Κέλβιν

Βαν Γκογκ

Μπόλτσμαν

Καρλ Μαρξ

Παπαδιαμάντης

Έτος 1850 1900 1950

Άλμπερτ Αινστάιν

Ντιράκ

Νηλς Μπορ

Πικάσο

Μάξγουελ

Δαρβίνος

Ελευθέριος Βενιζέλος

Μαρία Κιουρί

Έρνεστ Ράδερφορντ

Στέφεν Χόκιν

Τσε Γκεβάρα

Χάιζενμπεργκ

Ρίτσαρντ Φάινμαν

Ζίγκμουντ Φρόιντ

Νίτσε

Κάφκα Γούντι Άλλεν Ντοστογέφσκι

Τζον Λέννον

Καρλ Μαρξ

Κουρτ Γκέντελ

users.sch.gr/kassetas