εργασiαυγεία

ΤΕΥΧΟΣ 187 05 ΙΟΥΝΙΟΥ 2015 ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ (ΕΝΤΥΠΗ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ) ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ (Ε.Ε.Ι.Ε.Π.)

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΠΕΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΓΙΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ΑΜΕΣΕΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΥΘΜΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

Με επιστολή προς τον κ. Αλέξη Μπένο, Καθηγητή Υγιεινής, Κοινωνικής Ιατρικής και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Τμήματος Ιατρικής Α.Π.Θ., Συντο-νιστή Ομάδας Εργασίας για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (Π.Φ.Υ.) που συγκροτήθηκε στο Υπουργείο Υγείας, ο κ. Θ.Κ. Κωνσταντινίδης, Καθη-γητής Ιατρικής Δ.Π.Θ. αναφέρει: Δεδομένου ότι στις λεγόμενες ιατρικές ειδικότητες της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (Π.Φ.Υ.) εντάσσε-ται και η Ιατρική Εργασίας και Περιβάλλοντος (Occupational and Environmental Medicine) με κύριο αντικείμενο την υγεία των εργαζόμενων ενταγμένη στο ευρύτερο πεδίο των ζητημάτων υγείας και ασφάλειας κατά την εργασία, παρουσιάζεται με το κείμενο αυτό μιά πρόταση για τη δομή και λειτουργία υπηρεσιών φροντίδας υγείας στην εργασία από την πλευρά της Πολιτείας. Μέχρι τώρα η διακονία της φροντίδας υγείας των εργαζομένων (στο επίπεδο της

εργασιακής υγείας) γίνεται μόνο από τον ιδιωτικό τομέα: Ειδικούς Ιατρούς Εργασίας , καθώς και ιατ-ρούς άλλων ειδικοτήτων και υπό προϋποθέσεις ακό-μα και ιατρούς άνευ ειδικότητας ασκούντες καθή-κοντα Ιατρικής Εργασίας. Οι ιατροί αυτοί των παρα-πάνω κατηγοριών είναι είτε μεμονωμένοι ελευθε-ροεπαγγελματίες, είτε εργαζόμενοι σε Εξωτερικές Υπηρεσίες Προστασίας και Πρόληψης (ΕΞ.Υ.Π.Π.). Εξαίρεση αποτελούν ελάχιστοι Ειδικοί Ιατροί Εργα-σίας που είναι διορισμένοι σε υπηρεσίες του δημό-σιου τομέα (Θριάσιο Γενικό Νοσοκομείο Ελευσίνας, Σισμανόγλειο Νοσοκομείο, Πανεπιστήμιο Θράκης κ.ά.) και έχουν ορισθεί ως Ιατροί Εργασίας για το προσωπικό των συγκεκριμένων υπηρεσιών. Πρα-κτικά, αυτήν τη στιγμή, ο δημόσιος τομέας (όπως και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας) καλύπτει τις σχετικές πάγιες ανάγκες αναθέτοντας τις σχετικές υπηρεσίες σε μεμονωμένους Ειδικούς Ιατρούς Εργασίας, είτε

σε ΕΞ.Υ.Π.Π. Η ήδη υπάρχουσα νομοθεσία ωστόσο, προβλέπει τη δημιουργία Εσωτερικής Υπηρεσίας Προστασίας και Πρόληψης (ΕΣ.Υ.Π.Π.) όταν οι ώρες απασχόλησης απαιτούν πάνω από έναν Τεχνικό Ασφαλείας. Επιπροσθέτως επιβάλλεται να επιση-μανθεί ότι ειδικά για τα θέματα Ιατρικής Εργασίας η νομοθεσία προβλέπει την παροχή των σχετικών υπηρεσιών (φροντίδας εργασιακής υγείας) μόνο για επιχειρήσεις με πάνω από 50 εργαζόμενους (αλλά και σε όλες τις περιπτώσεις επαγγελματικής έκθεσης σε βιολογικούς ή καρκινογόνους παράγοντες). Ετσι πλειάδα αυτοαπασχολούμενων δεν έχει κανενός είδους προσπέλαση σε υπηρεσίες Ιατρικής Ερ-γασίας, δεδομένου ότι δεν υφίστανται κρατικές δομές. (Αυτό δημιουργεί πρόσθετο πρόβλημα για την εκπαίδευση των ειδικευόμενων Ιατρών στην ειδικότητα Ιατρικής Εργασίας). Σκόπιμο θα ήταν στα πλαίσια της ανάπτυξης ενιαίας και ολοκληρωμένης

Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας να δημιουργηθούν σχετικές δομές, σε πρώτη φάση με τη δημιουργία Τμημάτων Ιατρικής Εργασίας στις Υγειονομικές Περιφέρειες (Υ.ΠΕ.), είτε κατευθείαν στα Περιφε-ρειακά και Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία του Ε-θνικού Συστήματος Υγείας (Ε.Σ.Υ.), πράγμα που προβλεπόταν στον ιδρυτικό Νόμο του Ε.Σ.Υ. με ένταξη οργανικών θέσεων Ειδικών Ιατρών Εργασίας στα Τμήματα Κοινωνικής Ιατρικής. Οι παρεχόμενες υπηρεσίες ασφαλώς και επιβάλλεται με βάση τη διεθνή βιβλιογραφία να έχουν διττό χαρακτήρα: επιτήρηση της υγείας των εργαζομένων (για πρόληψη και προαγωγή της υγείας), αλλά και επιτήρηση του περιβάλλοντος εργασίας (με μετρήσεις περιβαλλοντικών παραγόντων έκθεσης στο εργασιακό περιβάλλον). Οι υπηρεσίες αυτές (εργασιακής υγείας) επιβάλλεται να παρέχονται προς τους εργαζόμενους στο Ε.Σ.Υ., αλλά

ταυτόχρονα και στους αυτοαπασχολούμενους. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι το κόστος (με βάση τη διεθνή βιβλιογραφία, αλλά και τη σχετική νομοθεσία σε ολόκληρη την υφήλιο) αφορά αποκλειστικά την εργοδοσία. Επομένως κάθε είδους εξέταση, αλλά ακόμα και ο εμβολιασμός για πα-ράγοντες έκθεσης σε βιολογικούς παράγοντες του εργασιακού περιβάλλοντος, δεν μπορεί να χρε-ώνονται μέσω των βιβλιαρίων υγείας, αλλά το σχε-τικό κόστος αφορά άμεσα την εργοδοσία. Ετσι για μεν τους εργαζόμενους του Ε.Σ.Υ. η επιβάρυνση πρέπει να γίνεται με σχετική πρόβλεψη στους προϋπολογισμούς των Νοσοκομείων, ενώ για τους αυτοαπασχολούμενους πρέπει να βρεθεί μια φόρμουλα που να μην επιβαρύνει την ασφάλιση υγείας. Η διεθνής πρακτική είναι ότι υφίσταται Κλάδος Ασφάλισης Επαγγελματικού Κινδύνου (Κ.Α.Ε.Κ.), ο οποίος έχει αναπτυγμένο και Τομέα

Επανένταξης στην Εργασία με σχετικές υπηρεσίες που μπορεί να παρέχονται και στο γενικό πληθυ-σμό (με τυπικό παράδειγμα το σχετικό Ινστιτούτο στην Ιταλία). Με βάση τα προαναφερθέντα θα μπορούσαν οι δημόσιες δομές να παρέχουν τις αντίστοιχες υπηρεσίες εργασιακής υγείας για σε ιδιώτες (είτε με άμεση χρηματοδότηση του συ-στήματος, είτε μέσω του Κ.Α.Ε.Κ.) και προοπτικά να αναπτυχθεί πανελλαδικό δίκτυο σε όλα τα Νο-σοκομεία και τα Κέντρα Υγείας στα πλαίσιο ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας και Ασφάλειας Ερ-γασίας (Ε.Σ.Υ.Α.Ε.), όπως έχει προταθεί από Ειδικούς Ιατρούς Εργασίας, με παράλληλη λειτουργία και του ιδιωτικού τομέα σε σαφές πλαίσιο. Η ανάπτυξη της όλης δομής απαιτεί τη συνεργασία των Υπουργείων Υγείας, Εργασίας και Παιδείας και προϋποθέτει σχετικές νομοθετικές αλλαγές.

ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΕΣ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΕ Η ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ κ. ΑΘΗΝΑ ΛΙΝΟΥ ΣΕ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ PROLEPSIS ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΩΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

Σύμφωνα με στοιχεία από το Πρόγραμμα σίτισης του Ινστιτούτου Προληπτικής και Εργασιακής Ιατρικής Prolepsis σοβαρό-τατες είναι οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στα παιδιά της χώρας μας, καθώς σχεδόν οι μισοί μαθητές που φοιτούν σε σχολεία ιδιαίτερα ευπαθών περιοχών αντιμετωπίζουν επισιτιστική ανασφάλεια, το 42% δεν έχει φυσιολογικό βάρος, ενώ 1 στις 6 οικογένειες δεν έχει πηγή εισοδή-ματος. Τα δεδομένα αυτά έχει συλλέξει και επεξεργασθεί το Ινστιτούτο Προληπτικής και Εργασιακής Ιατρικής Prolepsis, το οποίο επεκτείνει το Πρόγραμμα Σίτισης και Προ-ώθησης Υγιεινής Διατροφής - Διατρο-φή σε απομακρυσμένες και αγροτικές

περιοχές στο πλαίσιο του Προγράμματος «Είμαστε Ολοι Πολίτες» σε συνολικά 13 σχολεία με 1.115 μαθητές, και παρουσίασε σε Συνέντευξη Τύπου, την Τρίτη 26 Μαΐου 2015 στις 12:00 μ., στο Κτίριο Κωστής Παλαμάς. Το έργο της επέκτασης του Προ-γράμματος σε απομακρυσμένες και αγ-ροτικές περιοχές χρηματοδοτείται από την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορ-βηγία, στο πλαίσιο του Προγράμματος «Είμαστε Ολοι Πολίτες», το οποίο είναι μέρος του συνολικού Χρηματοδοτικού Μηχανισμού του Ε.Ο.Χ. για την Ελλάδα, γνωστού ως E.E.A. Grants. Διαχειριστής Επιχορήγησης του Προγράμματος είναι το Ίδρυμα Μποδοσάκη. Στόχος του Προ-

γράμματος είναι η ενδυνάμωση της κοι-νωνίας των πολιτών στη χώρα μας και η ενίσχυση της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δημοκρατίας και της βιώσιμης ανάπτυξης. Στο έργο συμμετέχουν 13 δημοτικά σχολεία με 1.115 μαθητές σε ευπαθείς περιοχές της Ξάνθης, Ημαθίας, Πιερίας, Θεσσαλονίκης και Ροδόπης. Καθημερινά προσφέρεται σε όλους τους μαθητές των σχολείων ένα δω-ρεάν υγιεινό γεύμα, ενθαρρύνοντας πα-ράλληλα υγιεινές διατροφικές συνήθειες των μαθητών και των οικογενειών τους μέσα από εκπαιδευτικές δράσεις και υλικό. Από τον Δεκέμβριο του 2014 έως σήμερα έχουν διατεθεί στα σχολεία αυτά περίπου 76.660 γεύματα. «Η χρηματοδότηση από τις

χώρες αυτές μάς δίνει τη δυνατότητα να προσφέρουμε και φέτος έμπρακτη υποστή-ριξη σε οικογένειες σε απομακρυσμένες και αγροτικές περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο από την οικονομική κρίση», ανέφερε η Καθηγήτρια κ. Αθηνά Λινού, Διευθύντρια του Εργαστηρίου Υγιεινής, Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής, της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Πρόεδρος του Ινστιτούτου Prolepsis. «Στόχος μας είναι το Πρόγραμμα να αποτελέσει έναυσμα για τη θέσπιση προγραμμάτων επισιτιστικής βοήθειας σε όλα τα σχολεία πανελλαδικά, σύμφωνα με τα πρότυπα του εξωτερικού», επισήμανε η Καθηγήτρια κ. Λινού.

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ HARVARD ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗ κ. STEF. N. KALES ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΩΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

Σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στην Μονάδα Επαγγελματικής και Περι-βαλλοντικής Ιατρικής (Occupational and Environmental Medicine Residency) του Τομέα Περιβαλλοντικής Υγείας (Department of Environmental Health) της Σχολής Δη-μόσιας Υγείας (School of Public Health) του Πανεπιστημίου Harvard στη Βοστώνη (Η.Π.Α.) συζητήθηκαν θέματα σχετικά με την εκπαίδευση σε θέματα Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία.

Στη συνάντηση συμμετείχαν ο Καθηγη-τής κ. Stefanos Ν. Kales, ο Καθηγητής κ. Θ.Κ. Κωνσταντινίδης και η κ. K. Sampani Ιατρός, Ειδική Ερευνήτρια στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Harvard. Συζητήθηκαν θέματα σχετικά με την παροχή υπηρεσιών φροντίδας υγείας γιά τους εργαζόμενους στην Πολιτεία της Μασαχουσέτης, καθώς και με τη δομή και λειτουργία της Μονάδας Επαγγελμα-τικής και Περιβαλλοντικής Ιατρικής της

Σχολής Δημόσιας Υγείας στο Πανεπιστή-μιο Harvard. Τέλος, από την πλευρά του Καθηγητή κ. Θ.Κ. Κωνσταντινίδη τέθηκε το θέμα της συνεργασίας του Προγράμ-ματος Μεταπτυχιακών Σπουδών στην Υγιεινή και Ασφάλεια της Εργασίας (που οργανώνεται από την Ιατρική Δ.Π.Θ.) με την Μονάδα Επαγγελματικής και Περι-βαλλοντικής Ιατρικής της Σχολής Δη-μόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Harvard.

ΧΧ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΒΟΜΒΕΣ ΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΕΠΙΣΗΜΑΝΕ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ κ. Α. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΩΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

ΧΧ Η αδυναμία υγειονομικής κάλυψης μετανα- φαλής τον Πρόεδρό του, Ομότιμο Καθηγητή Χειρουργικής κ. Αθανάσιο Γιαννόπουλο. Στη σύσκεψη παρόντες ήταν και φορείς της κοινού εισόδου στη χώρα και τις προσπάθειες στελέχωσης των δομών για την υγειονομική κάλυψη των μεταναστών χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα. Επισήμανε ακόμη ότι όλοι οι μετανάστες δεν αποτελούν υγειονομικό κίνδυ-νο, γιατί δεν νοσούν όλοι και τόνισε ότι στόχος είναι να διαγνωσθούν και να αντιμετωπισθούν

έγκαιρα όσοι από αυτούς πάσχουν. Να σημει-ωθεί ότι στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκο-μείο Αλεξανδρούπολης νοσηλεύθηκαν, από την αρχή του χρόνου 12 μετανάστες που ήρθαν στη χώρα χωρίς τα νόμιμα έγγραφα και μόνο ένας από αυτούς, ο οποίος προερχόταν από αφρικανική χώρα, έπασχε από φυματίωση και μήνες. Στη διάρκεια της σύσκεψης επισημάν-θηκε ότι λειτουργούν χωρίς γιατρούς το Κέντρο Πρώτης Υποδοχής Ορεστιάδας και το Προανα-χωρητικό Κέντρο Κράτησης Φυλακίου, ενώ οι

ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσω-πικό στα Κέντρα Υγείας Ορεστιάδας και Σαμο-θράκης, καθώς και στα Νοσοκομεία της περιο-χής, καθιστούν δυσχερή την παροχή επαρκούς υγειονομικής κάλυψης στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, που εισρέουν στη χώρα πώδη χώρο στο λιμάνι και για τη λύση του προβλήματος αυτού προτάθηκε να μεταφερθεί στο ακριτικό νησί λυόμενη κατασκευή, η οποία δεν χρησιμοποιείται, από τον Δήμο Ορεστιά-δας. Ακολούθως μετέβει στην Ορεστιάδα η ενώ

στη συνέχεια επισκέφθηκε το εκεί Κέντρο Πρώτης Υποδοχής και το Προαναχωρητικό Κέντρο Κράτησης Φυλακίου. Την Τετάρτη 29.04.2015, η αντιπροσωπεία μετέβει στη Σα-μοθράκη προκειμένου να συναντηθεί με φο-ρείς που εμπλέκονται στη διαχείριση των παρα-τύπως εισερχόμενων μεταναστών και προσφύ-γων και στη συνέχεια μετέβει στην Ξάνθη, όπου επισκέφθηκε το Προαναχωρητικό Κέντρο Κράτησης Αλλοδαπών και είχε συνάντηση με τοπικούς φορείς.

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΩΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ DEAL NEWS ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΒΑΡΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΩΝ ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ ΔΙΑΜΑΡΤ ΥΡΙ Α Ε.Ι.Ν.Α.Π. ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΟΙ ΒΕΣ ΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚ

Σύμφωνα με πληροφορίες της εβδο-μαδιαίας οικονομικής εφημερίδας

Deal News (09.08.2013) οκτώ με-γάλες ανατροπές προοιωνίζεται η νέα ασφαλιστική μεταρρύθμιση που αναμένεται να ανακοινωθεί το φθινόπωρο. Οπως αναφέρεται στο άρθρο της Deal News γίνεται ήδη από το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρό-νοιας επεξεργασία για την εφαρ-μογή ενός μοντέλου κατά το σουηδικό πρότυπο σε συνεργα-σία με τα τεχνικά κλιμάκια της

Τρόικας. Ειδικά για το θέμα του καθεστώτος ασφάλισης των Βαρέων και των Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων (Β.Α.Ε.) αναφέρει το δημοσίευμα της εφημερίδας: «Κατάργηση όλων των ευνοϊκών περιπτώσεων συνταξιοδότησης, όπως είναι τα βαρέα και τα ανθυγιεινά. Οι Τροϊκανοί έχουν θέσει πολλές φορές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το θέμα της αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για τη συγκεκρι-μένη κατηγορία ασφαλισμένων».

Tην τελευταία του πνοή πάνω στο καράβι όπου εργαζόταν, άφησε ο Ελληνας πλοίαρχος που ήταν ηλικίας 51 ετών και ήταν ναυτολογημένος στο φορτηγό πλοίο Argyroula σημαίας Marshall Islands. Το πλοίο βρισκόταν στο λιμάνι της Οδησσού όταν συνέβη το περιστατικό, σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση που εκδόθηκε στην Αθήνα από το Γραφείο Τύπου του Λιμενικού Σώματος.

Ο πλοίαρχος του φορτηγού πλοίου αισθάνθηκε αδιαθεσία και έχασε τις αισθήσεις του. Του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες, αλλά όταν έφτασε γιατρός στο πλοίο διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Η σωρός του ναυτικού μεταφέρθηκε στην αρμόδια ιατροδικαστική Υπηρεσία της Οδησσού για νεκροψία και νεκροτομή. Προανάκριση πρόκειται να διενεργηθεί από το Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιά. Τα προβλήματα που έχουν προκύψει με τις πληρωμές των και εφημεριών, το χρονοεπίδομα του καθώς τα προσλήψεις συζητήθηκαν κατά τη συνάντηση

αντιπροσωπείας καθώς τα Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΙΝΑΠ και Επιτροπών νοσοκομείων της Αθήνας με τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Νικόλαο Πολύζο, στο πλαίσιο της στάσης των της Κυβέρνησης από τη μέχρι τώρα δέσμευσή της, για επάνοδο στο καθεστώς που υπήρχε μέχρι το Νοέμβριο του 2011. Καθιερώνεται μια πολύπλοκη γραφειοκρατική διαδικασία που θα σημάνει, καθώς τα πιθανότατα, μεγάλες ενέργειες που θα λύσουν.

εργασiα ΚΑΙ υγεία

ΠΡΟΣΠΕΛΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

Εξαρχής υπήρχε ένα τεράστιο κενό στην παροχή υπηρεσιών φροντίδας εργασιακής υγείας στην Ελλάδα, αφού μεγάλο τμήμα του πληθυσμού δεν διέθετε κανενός είδους προσπέλαση σε δομές Ιατρικής Εργασίας. Το πρωταρχικό πρόβλημα που είχε επισημανθεί αφορούσε τους δημόσιους υπαλλήλους και τους ένστολους. Κάποια στιγμή επιτέλους σαφείς νομοθετικές ρυθμίσεις επέβαλαν και στο Κράτος να εφαρμόσει και για τους δικούς του εργαζόμενους τη νομοθεσία που το ίδιο είχε θεσπίσει, αλλά ακόμα και τώρα το κενό της εφαρμογής των Νόμων είναι ολοφάνερο. Επιπροσθέτως δεν υφίσταται ακόμα και τώρα καμία πρόνοια για τους αυτοαπασχολούμενους. Μόνη λύση που διακρίνεται είναι η δημιουργία Εθνικού Συστήματος Υγείας και Ασφάλειας των Εργαζομένων (Ε.Σ.Υ.Α.Ε.) και η σύσταση Κλάδου Ασφάλισης Επαγγελματικού Κινδύνου (Κ.Α.Ε.Κ.), ώστε δημόσιες δομές (με την ταυτόχρονη λειτουργία του ιδιωτικού τομέα) να παράσχουν υπηρεσίες Ιατρικής Εργασίας για τους εργαζόμενους όλων των κατηγοριών στην ελληνική επικράτεια.

Θ.Κ. Κωνσταντινίδης

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

ΕΥΓΕΝΕΙΣ ΣΚΟΠΟΙ ΚΑΙ ΧΑΜΗΛΟΙ ΜΙΣΘΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ «ΕΡΓΑΤΕΣ» ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Να κερδίζεις τα προς το ζην δουλεύοντας για την εκπλήρωση των

ιδανικών σου: αυτό το όνειρο οδηγεί συχνά τους υπαλλήλους των Μη

Κυβερνητικών Οργανώσεων και των Συνεταιριστικών Αλληλασφαλιστι-

κών Ταμείων (1) να αποδέχονται όρους εργασιακής επισφάλειας και

χαμηλές αποδοχές (2). Μέχρι ενός ορίου βέβαια…

του κ. Matthieu Hély και της κ. Fanny Darbus *

Μετάφραση από τον κ. Βασίλη Παπακριβόπουλο

Le Monde Diplomatique, 09.05.2015

«Να δουλεύεις διαφορετικά», «να συμφιλιώνεις το κεφάλαιο με την

εργασία», «να ξαναβάλεις την οικονομία στην υπηρεσία του αν-

θρώπου»: αυτά είναι τα συνθήματα που προβάλλουν εδώ και

περισσότερο από έναν αιώνα οι οργανώσεις οι οποίες θεωρούν ότι

εντάσσονται στην παράδοση της κοινωνικής και αλληλέγγυας

οικονομίας μαζί με τους συνεταιρισμούς και τα συνεταιριστικά

αλληλασφαλιστικά ταμεία (3). Μέσα από την ίδια τους την ύπαρξη,

αλλά και τους τρόπους με τους οποίους λειτουργούν, όλες αυτές οι

οντότητες ισχυρίζονται ότι ενσαρκώνουν ένα μοντέλο πολύ πιο

ελκυστικό από την καπιταλιστική οργάνωση των κοινωνικών σχέσεων

της παραγωγής.

Οι έννοιες της εσωτερικής δημοκρατίας, της κοινωνικής αποστολής ή

της εξυπηρέτησης του συλλογικού συμφέροντος, καθώς και ο μη

κερδοσκοπικός χαρακτήρας τους εμφανίζονται στο καταστατικό αυτών

των οργανώσεων και επιχειρήσεων, ως τα θεμέλια της κοινωνικής και

αλληλέγγυας οικονομίας. Σε μια συγκυρία όπου τα προτάγματα της

ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας δεν παύουν να παρα-

πέμπουν τον κόσμο της εργασίας στην πρωταρχική ετυμολογία της

λέξης δουλειά – από τη δουλεία στα ελληνικά, ενώ και η γαλλική λέξη

travail προέρχεται από την λατινική λέξη tripalium που υποδήλωνε ένα

όργανο βασανιστηρίων – αυτός ο «τρίτος τομέας της οικονομίας»

(ανάμεσα στην καπιταλιστική και στην κρατική επιχείρηση) εμφα-

νίζεται ολοένα συχνότερα ως μια προστατευτική όαση. Υποτίθεται ότι

σε αυτόν τον ιδιαίτερο τομέα – ο οποίος στη Γαλλία απασχολεί

περίπου 2.300.000 άτομα, δηλαδή σχεδόν το 10% των μισθωτών

εργαζόμενων (4) – «εργάζονται διαφορετικά»· άν μη τί άλλο, αυτό

είναι το έμβλημα των Περιφερειακών Επιμελητηρίων της Κοινωνικής

Οικονομίας (C.R.E.S.).

Κι όμως, δεδομένου ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών έχουν

αυξηθεί οι εργασιακές συγκρούσεις σ’ αυτόν τον τομέα, φαίνεται ότι η

συμφιλίωση της εργασίας και του κεφαλαίου ανήκει πλέον στο

παρελθόν: κλείσιμο της Camif (5) τo 2008, απεργία του προσωπικού

τηλεφωνικής εξυπηρέτησης του Συνεταιριστικού Αλληλασφαλιστικού

Ταμείου του Προσωπικού του Υπουργείου Παιδείας (M.G.E.N.) το

2009, η οποία ακολουθήθηκε, το 2010, από την – πρωτοφανή και

αδιανόητη – απεργία των μισθωτών της Emmaüs (6) που οδήγησε

στην απόλυση ενός συνδικαλιστή. Στις αρχές του 2012, είχαν

απεργήσει επί μια εβδομάδα οι εργαζόμενοι της Κατ’ Οίκον Βοήθειας

της Υπαίθρου του Φινιστέρ (A.D.M.R. 29), διαμαρτυρόμενοι ενάντια

στις σχεδιαζόμενες απολύσεις (7).

Άλλο παράδειγμα, τον Ιανουάριο του 2013, στον Νομό της Εσόν,

μερικοί υπάλληλοι της οργάνωσης περιβαλλοντικής εκπαίδευσης

SoliCités χρησιμοποίησαν το δικαίωμα προειδοποίησης που αναγνω-

ρίζει η γαλλική νομοθεσία στους εταίρους ενός νομικού προσώπου,

για να σημάνουν συναγερμό για την κακή πορεία που ακολουθούσε η

οργάνωση: κατάγγειλαν τις συνθήκες αυξημένου στρες στον εργασια-

κό χώρο και τις περιπτώσεις εργασιακής παρενόχλησης, ενώ ορισμέ-

νοι κατέφυγαν στη λύση της αναρρωτικής άδειας. Σύμφωνα με την

Κοραλί Ντιμπί, συνδικαλιστικό εκπρόσωπο του προσωπικού και μέ-

λος του (αριστερού ανεξάρτητου) συνδικάτου S.U.D., «o Ιατρός Εργα-

σίας αναγνώρισε ότι όλα όσα υφίστανται οι εργαζόμενοι της επιχείρη-

σης έχουν επιπτώσεις στην υγεία τους». Ωστόσο, η Επιθεώρηση

Εργασίας δεν αναγνώρισε τη βασιμότητα αυτών των ενεργειών και το

Διοικητικό Συμβούλιο της οργάνωσης απέλυσε τον Μάρτιο του 2013

έξι από τους έντεκα εργαζόμενους της οργάνωσης, με την κατηγορία

ότι υπέπεσαν σε βαρύ επαγγελματικό σφάλμα, στην «εγκατάλειψη της

θέσης τους». Σήμερα, αυτή η υπόθεση εκκρεμεί στους Prud’ hommes,

το γαλλικό Ειδικό Δικαστήριο Εκδίκασης Εργατικών Διαφορών, στο

οποίο συμμετέχουν τακτικοί δικαστές και αιρετοί εκπρόσωποι των

εργαζομένων και των εργοδοτών.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΠΡΩΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ

Η τελευταία μεγάλη κινητοποίηση προήλθε από τους εργαζόμενους

της Aides, της πολύ γνωστής στη Γαλλία οργάνωσης για την κα-

ταπολέμηση του A.I.D.S., οι οποίοι έχουν κινητοποιηθεί από τον

Δεκέμβριο του 2013 ενάντια σε ένα «σχέδιο για τη διατήρηση της

απασχόλησης», το οποίο προβλέπει την κατάργηση 65 από τις 460

θέσεις εργασίας που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην οργάνωση.

Μάλιστα, το 2014, οι εργαζόμενοι γιόρτασαν την εορτή του Αγίου

Βαλεντίνου απεργώντας.

Με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι συνθήκες εργασίας στην κοινωνική και

αλληλέγγυα οικονομία δεν έχουν τίποτε το υποδειγματικό. Οποια κι άν

είναι η κοινωνικοεπαγγελματική κατηγορία, ο μισθός ενός εργα-

ζόμενου σε αυτόν τον τομέα είναι κατώτερος από εκείνον του

ιδιωτικού. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην περίπτωση του χώρου των

οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, οι οποίες και αποτελούν τον

κύριο εργοδότη του τομέα της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας

και απασχολούν το 78% των εργαζόμενων σε αυτόν, δηλαδή

1.800.000 άτομα: οι μισθοί είναι κατά 17% χαμηλότεροι από εκείνους

που δίνονται στον εμπορευματοποιημένο τομέα της οικονομίας (8).

Επίσης, το ποσοστό των επισφαλών σχέσεων εργασίας και της

μερικής απασχόλησης, η οποία δεν αποτελεί επιλογή του εργα-

ζόμενου, είναι διπλάσιο (9). Το μέγεθος και η φήμη των οργανώσεων

δεν αποτελούν εγγύηση σωστής αντιμετώπισης των εργαζόμενων·

αυτό τουλάχιστον αποδείχθηκε στις περιπτώσεις της Emmaüs και της

Aides, οι οποίες απασχολούν αρκετές εκατοντάδες άτομα με δια-

φορετικά εργασιακά καθεστώτα: συμβάσεις ορισμένου ή αόριστου

χρόνου, επιδοτούμενες θέσεις εργασίας - κατάρτισης, «κομπα-

νιόν» (10), ασκούμενοι, εθελοντές κ.λ.π. Οπως εξηγεί ο Φιλίπ Καμπάν,

συνδικαλιστής της S.U.D. ο οποίος εκπροσωπεί τους εργαζόμενους

της Emmaüs, «στη βάση της πυραμίδας συναντάμε τους “κομπανιόν”,

οι οποίοι έχουν το νομικό καθεστώς του “αλληλέγγυου εργαζόμενου”.

Τυπικά, δεν είναι καν μισθωτοί και κερδίζουν ένα ποσό της τάξης των

250 ευρώ τον μήνα. Ακολουθούν τα άτομα σε επιδοτούμενες θέσεις

εργασίας - κατάρτισης, που εργάζονται 20 ώρες την εβδομάδα και

λαμβάνουν 500 ευρώ τον μήνα. Κι οι υπόλοιπες συμβάσεις εργασίας

δεν επιτρέπουν να κερδίσει κανείς πολύ περισσότερο από τον βασικό

μισθό».

Ολοι όσοι αποφασίζουν να εργαστούν σε αυτόν τον τομέα της

οικονομίας, αναζητούν κάτι το διαφορετικό από εκείνο που γνώρισαν

στον κόσμο των επιχειρήσεων. Θεωρητικά, η σύμπτωση λόγων και

έργων αποτελεί το έμβλημα της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονο-

μίας: υπάρχουν γενικές συνελεύσεις, οι οποίες θεωρούνται κυρίαρχα

δημοκρατικά όργανα, τα μόνα αρμόδια για τη λήψη των αποφάσεων,

με βάση την αρχή «ένα άτομο, μία ψήφος», μια διαχείριση η οποία

δεν στηρίζεται σε κερδοσκοπικά κριτήρια, δεν υπάρχει αυστηρή

ιεραρχία κ.λ.π. Αυτές οι αρχές δημιουργούν στους εργαζόμενους

ιδιαίτερα ψηλές προσδοκίες. Πολλοί φιλοδοξούν να συνδυάσουν μια

επαγγελματική δραστηριότητα με την «αναζήτηση ενός νοήματος στη

ζωή τους», δηλαδή να κερδίζουν τα προς το ζην υπηρετώντας έναν

ευγενή σκοπό.

Αυτοί οι τρόποι λειτουργίας συνεπάγονται τη σύνταξη διαφορετικών

νομικών καταστατικών, τα οποία συνοδεύονται από μια χάρτα ή έναν

εσωτερικό κανονισμό που υπενθυμίζουν τη σημασία τους. Ωστόσο,

στην πράξη, μια άβυσσος χωρίζει τη θεωρία από τις πρακτικές. Ετσι,

η ουσιαστική συμμετοχή στο σύστημα λήψης των αποφάσεων

εξαρτάται συχνά από το αριθμητικό ή από το συμβολικό βάρος τους.

Εξάλλου, όπως μας υπενθυμίζει ο Βενσάν Ρ. (11), ο οποίος εργάζεται

σε μια πολιτιστική Μ.Κ.Ο., τα δημοκρατικά όργανα που είναι αρμόδια

για τη λήψη των αποφάσεων, δεν είναι τα μόνα που καθορίζουν τη

ζωή των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, των συνεταιρισμών

και των συνεταιριστικών αλληλασφαλιστικών ταμείων: «Η οργάνωση

στην οποία εργάζομαι απασχολεί πέντε μισθωτούς και σχεδόν

κανένας μας δεν συμμετέχει στις γενικές συνελεύσεις: όλα όσα μας

αφορούν άμεσα αποφασίζονται στο επίπεδο του γενικού διευθυντή και

του διοικητικού συμβουλίου της οργάνωσης. Ακόμα και στην

περίπτωση που θα συμμετείχαμε όλοι στις γενικές συνελεύσεις, τα

μέλη της οργάνωσης δεν είναι σε θέση να δώσουν λύση στο πρόβλημα

των απλήρωτων υπερωριών μας. Επιπλέον, αφενός, μας υπενθυμί-

ζουν συχνά ότι η οργάνωση είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας

(πράγμα που είναι αλήθεια) και, αφετέρου, ότι είμαστε στρατευμένοι

σε έναν ευγενή σκοπό. Λες και δεν το ξέραμε! Λες και δεν ξέρω ότι

κάνω κάτι διαφορετικό από το να προσπαθώ να φορτώσω με ανοιχτά

καταναλωτικά δάνεια τους πελάτες μιας τράπεζας, οδηγώντας τους

στην υπερχρέωση! Κάνω αυτήν τη δουλειά επειδή θεωρώ ότι υπηρετώ

το συλλογικό συμφέρον, και γι’ αυτό ακριβώς τη διάλεξα. Ομως, δεν

είμαι εθελοντής, είμαι μισθωτός!»

Οι επισφαλείς εργασιακές σχέσεις και οι χαμηλοί μισθοί έχουν

αρχίσει να θολώνουν τα σύνορα ανάμεσα στη μισθωτή εργασία και

στον εθελοντισμό, εισάγοντας μια σχέση ασάφειας ανάμεσα στον μι-

σθωτό που καλείται να βοηθήσει άτομα με προβλήματα και στον

χρήστη που απολαμβάνει τις υπηρεσίες της οργάνωσης. «Δεν είναι

δυνατόν να βρισκόμαστε σε μεγαλύτερη εργασιακή επισφάλεια από

εκείνη του κοινού που καλούμαστε να εξυπηρετήσουμε», συνοψίζει

ένας συνδικαλιστής που εργάζεται στην Emmaüs. Η αποδοχή της

κακοπληρωμένης ή και απλήρωτης εργασίας εξηγείται από την

πεποίθηση ότι ο εργαζόμενος είναι ενταγμένος σε μια «διαφορετική

οικονομία». Ομως, όπως αποδεικνύεται, αυτή η πεποίθηση ευσταθεί

πλέον ολοένα λιγότερο. Πράγματι, πολλές έρευνες απέδειξαν (12) ότι

στην κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία έχουν αρχίσει να εισά-

γονται μέθοδοι του μάνατζμεντ του ιδιωτικού τομέα, κυρίως μέσα από

την πρόσληψη νεαρών πτυχιούχων που προέρχονται συνήθως από

τις σχολές μάρκετινγκ ή διοίκησης επιχειρήσεων.

Η επιλογή κανόνων εταιρικής διαχείρισης και διοίκησης, όπως το

πέρασμα στην αναλυτική λογιστική ή η υιοθέτηση της μεθόδου

αξιολόγησης benchmarking (13), οφείλεται τόσο σε αποφάσεις που

λαμβάνονται στο εσωτερικό των οργανώσεων, όσο και σε πιέσεις που

τους ασκούνται από δημόσιους (14) ή ιδιωτικούς φορείς. Eτσι, ένας

φορέας της γαλλικής τοπικής αυτοδιοίκησης, η Nομαρχία της Ιζέρ, σε

έναν διαγωνισμό που προκήρυξε για τη δημιουργία μιας δομής που

προορίζεται για τη φιλοξενία νεαρών ατόμων που πάσχουν από

Αλτσχάιμερ, δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να τονίσει ότι ο ανάδοχος

«θα πρέπει να βελτιστοποιήσει τις μισθολογικές δαπάνες,

εκμεταλλευόμενος είτε τους όρους αμοιβής του προσωπικού (…), είτε

επιλέγοντας προσωπικό που καλύπτεται από συλλογικές συμβάσεις

που ορίζουν χαμηλές αμοιβές (για την πλειονότητα των θέσεων

εργασίας να προτιμηθούν οι βοηθοί νοσοκόμοι, οι βοηθοί νοσηλευτές

ειδικευμένοι σε ψυχολογικές παθήσεις και άτομα από τις λοιπές

βοηθητικές ειδικότητες του υγειονομικού κλάδου)». Ο εργοδότης θα

μπορέσει να εκμεταλλευθεί και να επωφεληθεί από τη μερική

εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων του κλάδου της κοινωνικής

πρόνοιας (15).

Οι εργαζόμενοι του κλάδου αρχίζουν να απαιτούν την αναγνώρισή

τους ως πραγματικοί μισθωτοί εργαζόμενοι. Στις 7 Απριλίου του 2010,

δημιουργήθηκε το πρώτο συνδικάτο τους, η Action des Salariés du

Secteur Associatif (A.S.S.O.). Σ’ αυτό συμμετέχουν επίσης οι εθελοντές,

οι ασκούμενοι, οι εργαζόμενοι σε επιδοτούμενες θέσεις εργασίας - κα-

τάρτισης, οι περιοδικά απασχολούμενοι κ.ά. Από το 2012, έχουν

ενταχθεί στη συνδικαλιστική οργάνωση S.U.D. Οπως εξηγούν οι

ιδρυτές της, «θεωρούμε ότι οφείλουμε να προτείνουμε σήμερα μια

συνδικαλιστική οργάνωση, η οποία να ανταποκρίνεται στις ιδιαιτερότη-

τες του χώρου των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, καθώς

και στις συνθήκες που δημιουργεί η κοινωνική στράτευση, τόσο των

μισθωτών όσο και των εργοδοτών, η οποία και υπερβαίνει το στενό

πλαίσιο της επαγγελματικής δράσης της οργάνωσης». Φιλοδοξούν δε

να επιτύχουν την υπογραφή μιας συλλογικής σύμβασης, «η οποία να

είναι προσαρμοσμένη στις ιδιαιτερότητες του χώρου» (16). Ωστόσο,

τέσσερα χρόνια μετά την ίδρυση της A.S.S.O., αυτός ο στόχος δεν έχει

ακόμα επιτευχθεί. Ομως, οι τάξεις της οργάνωσης πυκνώνουν διαρ-

κώς.

* Ο κ. M. Hély είναι Επίκ. Καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστή-

μιο Paris - Ouest - Nanterre - La Défense και η κ. F. Darbus είναι Επίκ.

Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ναντ.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. (Σ.τ.Μ.) Σε πολλές χώρες της Ευρώπης υπάρχει και η επικουρική

ασφάλιση υγείας, που αναλαμβάνει την κάλυψη του μεριδίου συμμετοχής

των ασφαλισμένων στα έξοδα της περίθαλψης. Στη Γαλλία, αυτό το έργο

έχουν αναλάβει οι «mutuelles», τα μη κερδοσκοπικά συνεταιριστικά αλ-

ληλασφαλιστικά ταμεία, τα οποία έχουν δεκάδες εκατομμύρια μέλη.

2. (Σ.τ.Μ.) Τις τελευταίες δεκαετίες, στη Γαλλία αλλά και στην υπόλοιπη

Ευρώπη, πολύ συχνά, πολιτικά στρατευμένοι ή εναλλακτικοί φοιτητές

προτιμούσαν να θέσουν τα υψηλού επιπέδου επαγγελματικά τους εφόδια

στην υπηρεσία οργανώσεων και επιχειρήσεων της κοινωνικής οικονομίας,

παρά το γεγονός ότι τους πρόσφεραν πολύ χαμηλότερους μισθούς και

πολύ λιγότερες ευκαιρίες καριέρας απ’ ό,τι οι μεγάλες επιχειρήσεις του

ιδιωτικού τομέα.

3. (Σ.τ.Μ.) Στην κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία εντάσσονται επίσης

οι επιχειρήσεις του δίκαιου εμπορίου, των ηθικών τραπεζών και των

ηθικών χρηματοοικονομικών ιδρυμάτων, του ηθικού τουρισμού…

4. L’ économie sociale. Institut National de la Statistique et des Etudes

Economiques (Γαλλική Εθνική Στατιστική Υπηρεσία), insee.fr

5. (Σ.τ.Μ.) Μεγάλη επιχείρηση κατασκευής επίπλων και οικιακού

εξοπλισμού, με ξυλεία και συστατικά που προέρχονται από πιστο-

ποιημένες και αειφόρες πηγές, έτσι ώστε να προστατεύεται το περιβάλλον

και κυρίως τα τροπικά δάση. Επίσης, όλα τα είδη της παράγονταν στη

Γαλλία, από εργαζόμενους που απολάμβαναν όλων των εργασιακών

δικαιωμάτων.

6. (Σ.τ.Μ.) Μία από τις μεγαλύτερες οργανώσεις στη Γαλλία. Κοσμική και

ουδετερόθρησκη, άν και ιδρύθηκε από ιερωμένο, τον Αββά Πιέρ, μυθική

μορφή της γαλλικής κοινωνίας: γόνος πλούσιας οικογένειας, καλόγερος,

αξιωματικός των παρτιζάνων στην Αντίσταση, αφιερώθηκε μεταπολεμικά

στη βοήθεια των άστεγων και των εξαθλιωμένων, δεν δίστασε να ηγηθεί

κινήματος καταλήψεων κτηρίων, ενώ δραστηριοποιήθηκε και στο κίνημα

συμπαράστασης των μεταναστών χωρίς χαρτιά, οργανώνοντας απεργία

πείνας μέσα σε εκκλησίες. Η οργάνωσή του, εκτός από τη στέγη που έδινε

σε άστεγους, τους επανέντασσε στην κοινωνία μέσω της εργασίας στην

ανακύκλωση ρούχων και επίπλων. Στη συνέχεια, η οργάνωση γιγαντώ-

θηκε, απλώθηκε σε πλήθος τομέων της κοινωνικής οικονομίας και έχει

πολυσχιδή δραστηριότητα σε 36 χώρες.

7. Finistère: l’ A.D.M.R. 29 met la clef sous la porte, Les Echos, 11 Μαΐου

8. Γράφημα Eventail des salaires mensuels nets des salariés à temps

complet, 2006, στο Les salaries de l’économie sociale: un profil particulier,

insee.fr

9. Βλ. Les Métamorphoses du monde associative, Presses Universitaires

de France (P.U.F.), συλλογή Le lien social, Παρίσι, 2009.

10. (Σ.τ.Μ.) Αυτή η λέξη που σημαίνει σήμερα σύντροφος (τον Μεσαίωνα

χρησιμοποιούνταν για όσους βρίσκονταν ανάμεσα στο στάδιο του μαθη-

τευόμενου και του αναγνωρισμένου τεχνίτη της συντεχνίας), χρησιμοποιεί-

ται για τα περιθωριοποιημένα άτομα που ζουν στους ξενώνες της Emmaüs

και επανεντάσσονται στην κοινωνία εργαζόμενα στις δραστηριότητες της

οργάνωσης.

11. Αυτός ο εργαζόμενος επέλεξε την ανωνυμία.

12. Βλ. κυρίως Sylvain Lefèvre, O.N.G. et Cie, Mobiliser les gens, mobiliser

l’ argent, Presses Universitaires de France (P.U.F.), 2011.

13. Βλ. Isabelle Bruno και Emmanuel Didier, L’ évaluation, arme de

destruction, Le Monde Diplomatique, Μάιος. (Σ.τ.Μ.): Με το benchmarking,

οι εργαζόμενοι μιας επιχείρησης τίθενται σε διαρκή και ανελέητο ανταγω-

νισμό μεταξύ τους, συχνά στο κυνήγι ανέφικτων στόχων.

14. (Σ.τ.Μ.) Ενα από τα πρώτα μελήματα της προεδρικής θητείας Σαρκοζί

(2007-2012) ήταν ο περιορισμός της χρηματοδότησης των Οργανώσεων

της Κοινωνίας των Πολιτών, με αποτέλεσμα πολλές από αυτές να οδηγη-

θούν σε οικονομική ασφυξία. Επιπλέον, σχεδόν πλήρης διακοπή της

δημοτικής χρηματοδότησης παρατηρήθηκε και στους Δήμους όπου εκλέ-

χθηκε Δήμαρχος του Εθνικού Μετώπου.

15. www.ars.rhonealpes.santé.fr

16. Pourquoi le syndicat A.S.S.O.? syndicat-asso.fr

εργασiαυγεία 5 2

ΧΧ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΣΥ.ΡΙΖ.Α. 2009

ΧΧ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ

ΧΧ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΕΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

ΧΧ Με τίτλο Για την Αριστερά του 21ου

αιώνα, είχε δημοσιοποιηθεί το 2009 η

συμβολή του Συνασπισμού (ΣΥΝ), όταν

συμμετείχε και η ΔΗ.ΜΑΡ., στο Πρό-

γραμμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Την Επιτροπή Προγράμματος αποτε-

λούσαν τότε οι κ.κ. Γιάννης Δραγασά-

κης, Γιάννης Μπαλάφας, Αριστείδης

Μπαλτάς, Σίσσυ Βελισσαρίου, Χάρης

Γολέμης, Λίτσα Δουδούμη, Αλέκος

Κλύβης, Χάρης Κωνσταντάτος, Παναγι-

ώτης Λαφαζάνης, Ασημίνα Ξηροτύρη

και Παναγιώτης Τριγάζης.

Στο εισαγωγικό σημείωμα υπήρχε η

διευκρίνιση: Η Επιτροπή Προγράμμα-

τος αξιοποίησε τις συμβολές πολλών

συντρόφων και μη. Ιδιαίτερα κατά την

τελική φάση της συγγραφής και της επι-

μέλειας των κειμένων, είχε τη βοήθεια

των κ.κ. Βούτση Νίκου, Ζαμπέλη Κα-

τερίνας, Ιωαννίδη Γιώργου, Μανώλη

Σταυρούλας, Μπαλαμπανίδη Γιάννη,

Ντόβολου Μάκη, Πανταλού Ειρήνης,

Πάντου Παναγιώτη και Πούλου Ου-

ρανίας.

Στο τρίτο μέρος του Προγράμματος, που

περιλάμβανε Παραρτήματα και Ειδικά

Θέματα, υπήρχε ειδική αναφορά στις

Ασφαλείς Συνθήκες Εργασίας, το πλή-

ρες κείμενο της οποίας είχε ως εξής:

Τα τελευταία χρόνια τα εργατικά ατυ-

χήματα (αρκετά θανατηφόρα) έφεραν

στην επικαιρότητα με τραγικό τρόπο το

ζήτημα της εφαρμογής της νομοθεσίας

για την υγεία και ασφάλεια στους

χώρους εργασίας.

Συγχρόνως οι προσπάθειες του διευ-

θυντηρίου της Ε.Ε. και κυρίαρχων κύ-

κλων για ανατροπή της ισχύουσας νο-

μοθεσίας και επανεξέταση της οδηγίας

93/104/EC για την διαχείριση του χρό-

νου εργασίας, που είχε θεσπιστεί στη

λογική μείωσης της ανεργίας, εκτός του

ότι θα δημιουργήσουν δυσμενέστερο

εργασιακό περιβάλλον θα ανατρέψουν

τα μέχρι σήμερα δεδομένα στο επίπεδο

της νομοθεσίας για την υγεία και την

ασφάλεια στην εργασία.

Οι εν λόγω ρυθμίσεις, θα καταργήσουν

το περιεχόμενο των δύο προηγούμενων

οδηγιών, που ενσωματώθηκαν στο ε-

θνικό δίκαιο της χώρας μας με το Π.Δ.

88/99 και το Π.Δ. 76/2005.

Εφαρμόζοντας αυτά τα μέτρα, αγνο-

ούνται επιδεικτικά τα επιστημονικά δε-

δομένα του Παγκόσμιου Οργανισμού

Υγείας (Π.Ο.Υ.) και του Διεθνούς Γρα-

φείου Εργασίας (Δ.Γ.Ε.), με βάση τα

οποία η μέτρηση των βλαπτικών παρα-

γόντων στην υγεία των εργαζομένων και

η έκθεση τους σε οριακές τιμές έγινε με

βάση το 8ωρο ή τις 40 ώρες απασχό-

λησης εβδομαδιαίως.

Αυτή η πρόθεση, άν υλοποιηθεί, θα

εξαλείψει την αντίφαση που υπήρχε

μέχρι σήμερα μεταξύ της νομοθεσίας

για την υγεία και την ασφάλεια στην

εργασία και της νομοθεσίας για το

εργασιακό καθεστώς. Ετσι θα έχουμε

προσαρμογή της νομοθεσίας για την

υγεία και ασφάλεια στην εργασία στα

πλαίσια των αποφάσεων της Λισσα-

βώνας και των αποφάσεων για την

ευασφάλεια.

Ηδη στη χώρα μας από το 2003, με τον

Ν. 3144, έχει ανατραπεί το 8ωρο και

έχουν μπει οι βάσεις για τον αποχαρα-

κτηρισμό των βαρέων και ανθυγιεινών

επαγγελμάτων, πριν καν το κράτος δη-

μιουργήσει στοιχειώδεις υποδομές για

τη υγεία, υγιεινή και ασφάλεια των

εργαζομένων.

Η χώρα μας, 25 χρόνια μετά τη ψήφιση

του Ν.1568/85, βρίσκεται με ένα πλού-

σιο νομοθετικό πλαίσιο για τη διασφά-

λιση της υγείας και της ασφάλειας των

εργαζομένων χωρίς επί της ουσίας αυτό

να έχει υλοποιηθεί από την πολιτεία.

Η εφαρμογή και η υλοποίηση αυτού του

νομοθετικού πλαισίου καθυστερεί σε ό-

λους τους τομείς απασχόλησης.

Μάλιστα στο δημόσιο τομέα, που θα

έπρεπε να είναι και ο κατεξοχήν αρμό-

διος φορέας για την καλή πρακτική εφαρ-

μογής της κείμενης νομοθεσίας η υστέ-

ρηση είναι τραγική.

Η ύπαρξη δομών για την υγεία και

ασφάλεια στην εργασία, η ουσιαστική

στελέχωση και λειτουργία τους διασφα-

λίζει τον εργαζόμενο/η από βλαπτικές

συνέπειες της επικίνδυνης εργασίας κα-

τά το δυνατόν, προλαμβάνει το εργατικό

ατύχημα και την επαγγελματική ασθέ-

νεια.

Δυστυχώς επί σειρά ετών οι κυβερνή-

σεις έδωσαν προτεραιότητα στην δημι-

ουργία και ανάπτυξη Εξωτερικών Υπηρε-

σιών Προστασίας Πρόληψης (ΕΞ.Υ.Π.Π.)

και όχι στη δημιουργία δομών Εσωτε-

ρικών Υπηρεσιών Προστασίας Πρόλη-

ψης (ΕΣ.Υ.Π.Π.), όπως από τη νομοθε-

σία επιβάλλεται.

Δεν προχώρησε η δημιουργία θέσεων

Δ.Ε.Π. Ιατρικής της Εργασίας στις Ια-

τρικές Σχολές της χώρας και με ύπαρξη

κατάλληλου περιεχομένου σπουδών για

τους μελλοντικούς γιατρούς εργασίας,

ούτε η λειτουργία τμημάτων Ιατρικής της

Εργασίας σε μεγάλα δημόσια νοσοκο-

μεία.

Σήμερα είναι ελάχιστοι οι εξειδικευμένοι

γιατροί εργασίας σε σχέση με τις

ανάγκες για την κάλυψη του συνόλου

των εργαζομένων.

Οπως και η απουσία από το Σώμα

Επιθεωρητών Εργασίας ( Σ.ΕΠ.Ε.) και

τα Κέντρα Πρόληψης Επαγγελματικού

Κινδύνου ( ΚΕ.Π.Ε.Κ.) εξειδικευμένων

Γιατρών Εργασίας και Τεχνικών Ασφα-

λείας.

Πρόσφατα, μάλιστα, ψηφίσθηκε κατά

πλειοψηφία σε νομοσχέδιο του Υπουρ-

γείου Απασχόλησης ρύθμιση που

επεκτείνει για ακόμα δύο χρόνια τις

μεταβατικές διατάξεις για όσους για-

τρούς κάθε ειδικότητας ή άνευ ειδι-

κότητας, ασκούν χρέη γιατρού εργασί-

ας.

Το Υπουργείο Υγείας, η υπεύθυνη αρχή

γα τους χώρους υγείας - πρόνοιας, και

όχι μόνο, παρά τη ψήφιση σχετικών

νόμων, κωφεύει προκλητικά στη στε-

λέχωση του Τμήματος Ιατρικής της

Εργασίας στη Διεύθυνση Δημόσιας

Υγείας του Υπουργείου, στη δημιουργία

Τμημάτων Υγιεινής και Ασφάλειας ανά

υγειονομική περιφέρεια, στην κατοχύ-

ρωση της ειδικότητας Ιατρικής της Ερ-

γασίας κ.ά.

Από το Ν. 1397/83, ακόμα, για τη

δημιουργία Ε.Σ.Υ., στο άρθρο 15 για

τους σκοπούς λειτουργίας των κέντρων

υγείας υπήρχε αναφορά στην ιατρική

της εργασίας και την προστασία του πε-

ριβάλλοντος. Στο Ν. 3329/05 (άρθρο 4,

παράγραφος 1, εδάφιο Γ, γ) προβλέ-

πεται η σύσταση τμημάτων Υ.Α.Ε. ανά

Δ.Υ.ΠΕ., όπως επίσης και στο άρθρο

21 του Ν. 3370/05, όπου αναφέρεται

ότι κα-ταργούνται στους οργανισμούς

των νοσοκομείων οι Τομείς Κοινωνικής

Ια-τρικής και δημιουργούνται Τομείς Δη-

μόσιας Υγείας, όπου εκτός των άλλων

έχουν και την ευθύνη για την υγεία,

υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας, όχι

μόνο των εργαζομένων των νοσοκομεί-

ων, αλλά και των εργαζομένων των επι-

χειρήσεων της γύρω περιοχής.

Ολα τα παραπάνω είναι άρρηκτα συν-

δεδεμένα με το γράμμα και το πνεύμα

της σύστασης της Ευρωπαϊκής Επιτρο-

πής της 19.09.2003 σε συνάρτηση με

την προηγούμενη Σύσταση 90/326/ΕΟΚ

της Επιτροπής (22.05.1990) για την

συνέργεια του δημόσιου συστήματος υ-

γείας για την αποφυγή εργατικών ατυ-

χημάτων και τη πρόκληση επαγγελματι-

κών ασθενειών.

Η συγκεκριμένη Σύσταση είχε χρονικό

πεδίο εφαρμογής την 31.12.2006 και η

χώρα μας μέχρι 30.6.2007 έπρεπε να

υποβάλει έκθεση στην αρμόδια Ευ-

ρωπαϊκή Επιτροπή αλλά με δεδομένο

ότι δεν τηρείται ούτε για το Ι.Κ.Α. το

πρωτόκολλο καταγραφής εργατικού α-

τυχήματος και επαγγελματικής ασθένει-

ας, όπως η χώρα μας είχε δεσμευθεί

στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας εδώ και

χρόνια, είναι φανερό γιατί δηλώνονται

τόσο λίγες επαγγελματικές ασθένειες.

Οι καταγεγραμμένες επαγγελματικές α-

σθένειες στη χώρα μας ανέρχονται για

το 2003 σε 39 περιπτώσεις, για το 2004

σε 32, για το 2005 σε 30 και για το 2006

σε 31 (ετήσια στατιστικά στοιχεία του

Ι.Κ.Α.). Για το έτος 2004 στην Ευρω-

παϊκή Ενωση των 15 κρατών - μελών

διαγνώσθηκαν 46.280 επαγγελματικές

ασθένειες (στοιχεία EUROSTAT 2004).

Εξάλλου, οι επαγγελματικές ασθένειες

αφορούν μόνο τους ασφαλισμένους του

Ι.Κ.Α. και όχι των σύνολο των ερ-

γαζομένων, ανεξαρτήτως εργασιακής

σχέσης (εξαρτημένης ή ελευθερο-

επαγγελματία, αγρότη, εργάτη γης

κ.λ.π.), παρότι η συγκεκριμένη σύσταση

δεν εξαιρεί καμία ομάδα απασχο-

λουμένων. Γι’ αυτό πρέπει η πολιτεία να

επεκτείνει την εφαρμογή του καταλόγου

επαγγελματικών ασθενειών όχι μόνο για

τους εργαζόμενους/ες του Δημοσίου,

Ν.Π.Δ.Δ. και των Ο.Τ.Α., αλλά για το

σύνολο των εργαζομένων στη χώρα

ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης ή εί-

δους απασχόλησης.

Πολύ περισσότερο που η σύσταση

αναφέρει ότι ο κατάλογος παρέχει γνώ-

ση για τις προκαλούμενες επαγγελμα-

τικές ασθένειες και έτσι υπάρχει η δυ-

νατότητα με τη συνέργεια του δημοσίου

συστήματος υγείας να προλαμβάνονται

αυτές.

Το ζήτημα δεν είναι μόνο από τί

επαγγελματικές ασθένειες θα πάσχουν

οι εργαζόμενοι/ες ανάλογα με το είδος

εργασίας τους, αλλά και η ύπαρξη των

αναλόγων πολιτειακών δομών υγείας,

υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία,

ούτως ώστε να μην προκαλούνται

αυτές. Αλλά και σε περίπτωση που

αυτές προκύπτουν να υπάρχει η ανά-

λογη κοινωνική, ηθική, ποσοτική και

ποιοτική επανένταξη και αποκατάσταση

του εργαζόμενου.

Το θέμα των επαγγελματικών ασθε-

νειών είναι συναφές με το εργατικό

ατύχημα, αλληλένδετο με τα επικίνδυνα

Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα

(Β.Α.Ε.) και την ύπαρξη δομών για την

υγεία και ασφάλεια στην εργασία.

Η εκτεταμένη εφαρμογή ελαστικών

μορφών απασχόλησης και πολυαπα-

σχόλησης, η ύπαρξη και λειτουργία

εκτεταμένου δικτύου υπεργολάβων σε

ιδιωτικό και δημόσιο τομέα με εργα-

ζόμενους επισφαλούς εργασιακής σχέ-

σης, κύρια μετανάστες/ριες, θα έχει

ως αποτέλεσμα την αυξημένη εμφάνιση

επαγγελματικών ασθενειών, με σοβαρές

συνέπειες για τους ίδιους, αλλά και για

τη δημόσια υγεία, τα οικονομικά των

ασφαλιστικών φορέων (στη περίπτωση

που τυχαίνει να είναι ασφαλισμένοι).

Ταυτόχρονα θα παρατηρηθεί και η αύ-

ξηση των εργατικών ατυχημάτων.

Η ασφαλιστική κάλυψη του επαγγελ-

ματικού κινδύνου που ισχύει, στο

αμελητέο ποσοστό του 1%, ουσιαστικά

δεν εφαρμόσθηκε ανάλογα με την

επικινδυνότητα της επιχείρησης και την

πρακτική της για την υγεία, την υγιεινή

και ασφάλεια των εργαζομένων.

Είναι απαραίτητη η σύσταση «Φορέα

Επαγγελματικού Κινδύνου», ο οποίος

θα αναπτύσσει μια πολιτική για την

εκτίμησή του. Να επαναλειτουργήσει

και να τροποποιηθούν η σύσταση, η

σύνθεση και οι αρμοδιότητες της Επι-

τροπής Προλήψεως Εργατικών Ατυχη-

μάτων Ν.Δ. 4104 (20.09.1960 - ΦΕΚ

147, τ. Α).

Να γίνει επαναφορά της κυμαινόμενης

εισφοράς του επαγγελματικού κινδύνου

1%, που έγινε σταθερή (νόμος 2084/92

άρθρο 45 σημείο 4), όπως ορίζεται από

το Ν.Δ. 4104 (20.09.1960 - ΦΕΚ 147, τ.

Α) και Β.Δ. 473 (26.07.1961 - ΦΕΚ 119,

τ. Α), που θα προσδιορίζεται, να ανα-

προσαρμόζεται, θα αυξάνει και θα μει-

ώνεται με βάση, όχι μόνο την κατηγορία

επιχειρήσεων ή εργασιών, την επικιν-

δυνότητα του παραγωγικού κλάδου

παραγωγής, τα δηλωθέντα ατυχήματα

και επαγγελματικές ασθένειες, αλλά και

από τα προκύπτοντα στοιχεία, τον

ιατρικό και περιβαλλοντολογικό έλεγχο.

Το συνολικό οικονομικό κόστος των

συνεπειών του επαγγελματικού κινδύ-

νου με την μορφή των εργατικών ατυ-

χημάτων, των επαγγελματικών ασθε-

νειών και της πρόωρης φθοράς της

υγείας των εργαζομένων εκτιμάται ότι

ξεπερνά το 2% του Α.Ε.Π., σύμφωνα με

σχετικές μελέτες.

Η διαδικασία που ακολουθούν, εσκεμ-

μένως, τα Ασφαλιστικά Ταμεία να κα-

ταγράφουν τις επαγγελματικές ασθένει-

ες ως «κοινή νόσο» με την ανοχή του

κράτους αποβλέπει στην σταδιακή

εξάλειψη της εισφοράς του επαγγελμα-

τικού κινδύνου, διότι η επαγγελματική

ασθένεια, βάσει της κείμενης νομοθε-

σίας, εμπίπτει στην ίδια κατηγορία του

εργατικού ατυχήματος.

Οι επιπτώσεις στα οικονομικά των Τα-

μείων από την μη εφαρμογή των μέτρων

Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας εί-

ναι τεράστιες, επειδή οι δαπάνες από τα

όποια εργατικά ατυχήματα και τις ε-

παγγελματικές ασθένειες (νοσήλια, φάρ-

μακα, επανένταξη και αναπηρικές συντά-

ξεις) βαρύνουν τα ασφαλιστικά ταμεία

με αρκετά δισ. τον χρόνο.

Μάλιστα, οι εισφορές του Φορέα

Ασφάλισης Επαγγελματικού Κινδύνου

θα έπρεπε να τροφοδοτούν το Εθνικό

Κέντρο Αναφοράς για την Υγεία και

Ασφάλεια στην Εργασία, ώστε με την

κατάλληλη στελέχωση να έχει τη δυνα-

τότητα να επεξεργάζεται τα στοιχεία με-

τρήσεων των ΕΣ.Υ.Π.Π. και ΕΞ.Υ.Π.Π.,

να εξαγάγει τα ανάλογα συμπεράσματα

και να προτείνει μέτρα για την προ-

άσπιση και βελτίωση της υγείας των

εργαζομένων.

Οι διατάξεις του Π.Δ. 17/96 είναι σαφείς

ως προς την υποχρέωση του εργοδότη

(ιδιώτη και δημοσίου) για συγκρότηση

Εσωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας και

Πρόληψης (ΕΣ.Υ.Π.Π.), κατάλληλα στελε-

χωμένων.

Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστε-

ράς (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) προτείνει:

Τη δημιουργία Φορέα Ασφάλισης Ε-

παγγελματικού Κινδύνου,

Τη συγκρότηση Εσωτερικών Υπηρεσι-

ών Προστασίας Πρόληψης (ΕΣ.Υ.Π.Π.)

σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, όπου

από τη κείμενη νομοθεσία επιβάλλε-

ται,

Τη δημιουργία Εθνικού Κέντρου Ανα-

φοράς για τα ζητήματα Υγείας και

Ασφάλειας της Εργασίας,

Τη δημιουργία θέσεων Δ.Ε.Π. Ιατρι-

κής της Εργασίας στις Ιατρικές Σχο-

λές με κατάλληλο περιεχόμενο σπου-

δών για τους μελλοντικούς γιατρούς

εργασίας,

Τη στελέχωση των νοσοκομείων του

Ε.Σ.Υ. με Τμήματα Ιατρικής της Εργα-

σίας,

Την αύξηση του αριθμού των ειδικευ-

ομένων γιατρών εργασίας,

Τη δημιουργία μεταπτυχιακού διεπι-

στημονικού προγράμματος για από-

φοίτους Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. για την εξει-

δίκευσή τους ως Τεχνικών Ασφαλείας,

Την εφαρμογή του πρωτοκόλλου για

τη καταγραφή των εργατικών ατυχη-

μάτων και των επαγγελματικών ασθε-

νειών,

Την επέκταση του θεσμού εφαρμογής

της κείμενης νομοθεσίας για την Υγεία

και Ασφάλεια στην εργασία για όλους

τους φορείς και τα ασφαλιστικά τα-

μεία για όλους τους εργαζόμενους

ανεξάρτητα της οποιαδήποτε εργασια-

κής σχέσης,

Τη λήψη πρόσθετων μέτρων για τους

εργαζόμενους/ες σε επικίνδυνους και

ανθυγιεινούς χώρους, συγχρόνως με

τη λειτουργία δομών για την προ-

στασία της υγείας τους και τη δια-

σφάλιση της σωματικής τους ακεραι-

ότητας και της ψυχικής και σωματικής

τους ευεξίας,

Την αναβάθμιση και διαμόρφωση της

ισχύουσας νομοθεσίας για τα Βαρέα

και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (Β.Α.Ε.),

Τη στελέχωση του Σ.ΕΠ.Ε. και των

ΚΕ.Π.Ε.Κ. με εξειδικευμένους για-

τρούς εργασίας και τεχνικούς ασφα-

λείας με παράλληλη ενίσχυσή τους

ανά περιφέρεια, ανάλογα με την επι-

κινδυνότητα των παραγωγικών δρα-

στηριοτήτων,

Τη λειτουργία διαπιστευμένων εργα-

στηρίων για μετρήσεις βλαπτικών πα-

ραγόντων (διοξίνες, ίνες αμιάντου κ.λ.π.)

και

Τη σύσταση Τμημάτων Υγείας - Ασφα-

λείας της Εργασίας ανά Υγειονομική

Περιφέρεια, όπως προβλέπεται στο

Ν. 3329/05 και Ν. 3370/05.

εργασiαυγεία 5 3

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

ΑΡΘΡΟ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ ΣΤΑ ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΑ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΩΝ ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

«ΚΡΙΣΙΜΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ ΣΤΑ ΕΛ.ΠΕ.» ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Οι τρεις νεκροί του πρόσφατου εργοδοτικού εγκλήματος στα

ΕΛ.ΠΕ. δεν είναι οι πρώτοι, και δεν θα είναι και οι τελευταίοι, άν οι

εργαζόμενοι δεν πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Οι κίνδυνοι

για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία δεν αποτελούν

φυσικό φαινόμενο, δεν πρόκειται να εξαφανισθούν, όσο θα

συνεχίζουμε να βαδίζουμε στο δρόμο ανάπτυξης που θυσιάζει τις

λαϊκές ανάγκες και τις ζωές των εργατών στο βωμό του καπιταλι-

στικού κέρδους.

της κ. Εύης Γεωργιάδου *

Εφημ. Ριζοσπάστης, 28.05.2015

Στη χώρα μας, κάθε τρεις μέρες ένας εργαζόμενος πεθαίνει από

εργατικό ατύχημα. Χιλιάδες σακατεύονται ή πεθαίνουν μετά από

χρόνια από τις επαγγελματικές ασθένειες που θερίζουν. Αντίστοιχη

είναι η κατάσταση στις χώρες της E.E. και παγκόσμια.

Το πρόσφατο εργατικό ατύχημα ήρθε να μας θυμίσει ότι δεν

κινδυνεύουν μόνο οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς επειδή οι

εργοδότες δεν παίρνουν μέτρα ασφάλειας.

Ο μεγάλος κίνδυνος για ολόκληρη την περιοχή, για το σύνολο των

εργαζομένων και των κατοίκων, είναι αυτός του Βιομηχανικού

Ατυχήματος Μεγάλης Εκτασης (Β.Α.Μ.Ε.).

Ας σκεφθούμε: Τί θα μπορούσε να συμβεί άν η φωτιά στα ΕΛ.ΠΕ.

γινόταν αφορμή για ένα αλυσιδωτό ατύχημα; Αν επηρεάζονταν

γειτονικές μονάδες εντός ή εκτός της εγκατάστασης; Ποιές θα ήταν

οι επιπτώσεις για τα γειτονικά εργοστάσια και για τους κατοίκους

της περιοχής; Γνωρίζουμε όλοι ότι η άναρχη γειτνίαση βιομηχανί-

ας - κατοικίας στην περιοχή του Θριασίου, όπως και σε άλλες πε-

ριοχές της χώρας μας, εγκυμονεί τον κίνδυνο ενός Β.Α.Μ.Ε.

Γνωρίζουμε ότι καμία ουσιαστική ενημέρωση και εκπαίδευση του

πληθυσμού δεν έχει πραγματοποιηθεί για το πώς θα προστατευ-

θούμε από ένα τέτοιο ατύχημα.

Απαιτούμε να απαντήσουν συγκεκριμένα οι αρμόδιοι, σε μια σειρά

από επείγοντα ερωτήματα:

• Τα σχέδια που υπάρχουν στα χαρτιά, λαμβάνουν υπόψη το

σύνολο των κινδύνων και την αλληλεπίδρασή τους στην περιοχή; Ε-

χουν επικαιροποιηθεί;

• Υπάρχουν επαρκές προσωπικό, οργάνωση, εξοπλισμός και μέσα

για την εφαρμογή ενός τέτοιου σχεδίου;

• Υπάρχουν δρόμοι και μέσα διαφυγής, άν αυτό απαιτηθεί για το

σύνολο του πληθυσμού;

• Υπάρχουν επαρκείς υποδομές για την αποκατάσταση της υγείας

των πληγέντων;

Δυστυχώς, γνωρίζουμε την αρνητική απάντηση, τον μεγάλο

κίνδυνο για τη ζωή μας.

ΚΡΙΣΙΜΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Οφείλουμε να φωτίσουμε την αλήθεια και να απαντήσουμε στα

δύσκολα ερωτήματα: Ποιός ευθύνεται για το ατύχημα στα ΕΛ.ΠΕ.;

Για τα άλλα εργατικά ατυχήματα που συμβαίνουν καθημερινά; Τί

φταίει και είναι έτσι η κατάσταση όσον αφορά στην πρόληψη και

προετοιμασία αντιμετώπισης ενός Β.Α.Μ.Ε.; Η εύκολη απάντηση

θα ήταν να πούμε ότι φταίει κάποιος μηχανικός ή κάποιο στέλεχος

της εταιρείας, ότι φταίνε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι γιατί δεν

προσέχουν. Να περιορισθούμε στο αίτημα να αυξηθεί απλά ο

αριθμός των Επιθεωρητών Εργασίας και των ελέγχων. Να

αποδεχθούμε την επικινδυνότητα λόγω της φύσης της

παραγωγικής δραστηριότητας ενός διυλιστηρίου και κάποιας

άλλης χημικής βιομηχανίας, να αποδεχθούμε κατά συνέπεια και

την επικινδυνότητα για κάθε περιοχή που περιλαμβάνει τέτοιες

βιομηχανίες.

Ολες αυτές οι εύκολες απαντήσεις κρύβουν, συσκοτίζουν τον

πραγματικό ένοχο, την άρχουσα τάξη, τους μονοπωλιακούς

ομίλους. Για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των

εργαζομένων, αλλά και για την προστασία της δημόσιας υγείας και

ασφάλειας, την προστασία του περιβάλλοντος, υπάρχουν

δοκιμασμένες τεχνικές και οργανωτικές λύσεις με βάση το

σημερινό επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνικής.

Υπάρχει επίσης και σχετική νομοθεσία.

Στην πράξη όμως δεν εφαρμόζονται τα μέτρα. Δεν εφαρμόζεται

ούτε καν αυτό το νομοθετικό πλαίσιο που ισχύει, π.χ. το

νομοθετικό πλαίσιο για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων,

την πυροπροστασία, την Οδηγία Seveso για τα Β.Α.Μ.Ε., την

προστασία του περιβάλλοντος. Ο λόγος είναι ότι τα μέτρα

κοστίζουν και μειώνουν το ποσοστό κέρδους των μονοπωλιακών

ομίλων. Ο βασικός παράγοντας που καθορίζει κάθε επιλογή του

εργοδότη σε σχέση με τις συνθήκες εργασίας, την ασφάλεια της

εγκατάστασης και την προστασία του περιβάλλοντος, είναι η

επίδραση που θα έχει η επιλογή αυτή στο κέρδος της επιχείρησης.

Η συγκεκριμένη προσέγγιση του ζητήματος αποτυπώνεται και

στην κυρίαρχη αντίληψη σήμερα για την υγεία, που εστιάζει το

πρόβλημα στη διασφάλιση της ικανότητας του εργάτη να αποτελεί

το θύμα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, να πουλά την εργατική

του δύναμη. Για το κεφάλαιο, η υγεία του εργάτη περιορίζεται στην

απουσία ασθένειας ή αναπηρίας. Αντίθετα, για το ταξικό εργατικό

κίνημα, η υγεία είναι η κατάσταση πλήρους σωματικής, πνευμα-

τικής και ψυχικής ευεξίας και όχι μόνο η απουσία ασθένειας ή

αναπηρίας.

Ο κάθε επιχειρηματικός όμιλος μετρά, από τη μια, το «κόστος της

ζωής και της υγείας» των εργαζομένων, κόστος που «μετριέται» σε

πρόστιμα και αποζημιώσεις, καθώς και κόστος χαμένων

εργατοωρών λόγω ατυχήματος ή ασθένειας. Από την άλλη βάζει το

κόστος των μέτρων προστασίας, το κόστος δηλαδή των τεχνικών

μέτρων (π.χ. κατάλληλου εξοπλισμού, προληπτικής συντήρησης),

το κόστος εκπαίδευσης, το κόστος από την καθυστέρηση των

εργασιών για να γίνουν οι διαδικασίες με ασφάλεια και να υπάρχει

κατάλληλο σχέδιο έκτακτης ανάγκης, το κόστος απασχόλησης

επαρκούς προσωπικού. Τελικά, το κόστος των μέτρων προστασίας

είναι πολύ μεγαλύτερο από το κόστος που μπορεί να έχει ο

εργοδότης άν δεν πάρει τα μέτρα.

Παράγοντες, όπως η εντατικοποίηση, η υπερωριακή εργασία, η

εργασιακή ανασφάλεια, οι αναδιαρθρώσεις στην εργασία (π.χ.

τάση προώθησης εργασιών σε εργολάβους, οι ελαστικές μορφές

απασχόλησης), η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης,

αυξάνουν τον κίνδυνο πρόκλησης εργατικού ατυχήματος και

επαγγελματικής ασθένειας, έχουν ως αποτέλεσμα την πρόωρη

φθορά της υγείας των εργαζομένων.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Ο πραγματικός μας αντίπαλος για τους κινδύνους για την εργα-

σιακή και δημόσια ασφάλεια και υγεία είναι οι επιχειρηματικοί

όμιλοι, το καπιταλιστικό σύστημα, το αστικό κράτος που υπηρετεί

την κερδοφορία των ομίλων, συγκαλύπτει την ανεξέλεγκτη δράση

της εργοδοσίας.

Ο ρόλος του αστικού κράτους εκφράζεται με πολλούς τρόπους:

— Με την προώθηση των αναδιαρθρώσεων σε ασφαλιστικά και

εργασιακά δικαιώματα.

— Με τους ψευδεπίγραφους και ελλιπείς ελέγχους από τους

αρμόδιους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Οι ελάχιστοι επιθεωρητές

που υπηρετούν σήμερα στη χώρα μας πρέπει να φέρουν εις πέρας

το ελεγκτικό τους έργο με τεράστιες ελλείψεις σε υλικοτεχνική

υποδομή. Στη σκόπιμη υπονόμευση των ελεγκτικών μηχανισμών

πρέπει να προστεθεί και ο προσανατολισμός των ελέγχων μέσα

από την ίδια τη νομοθεσία, που δεν εστιάζει στην εργοδοτική

ευθύνη, αντίθετα προωθεί την ταξική συνεργασία. Είναι

χαρακτηριστικό ότι ακόμη και στις περιπτώσεις που γίνονται

έλεγχοι μετά από ένα ατύχημα, υπάρχει προσπάθεια να μετα-

τοπισθεί η εργοδοτική ευθύνη στις πλάτες των εργαζομένων, των

τεχνικών ασφάλειας ή άλλων εμπλεκόμενων (που και αυτοί είναι

εργαζόμενοι).

— Με την απουσία δημόσιων υποδομών για την υγεία και ασφά-

λεια και την παράδοσή τους σε ιδιωτικές εταιρείες (τις ΕΞ.Υ.Π.Π.)

και την υποβάθμιση της αναγκαίας έρευνας στους σχετικούς το-

μείς (π.χ. υποβάθμιση ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε.).

— Η εμπλοκή πολλών συναρμόδιων υπηρεσιών για την εφαρμογή

της νομοθεσίας για τα ατυχήματα μεγάλης έκτασης, η ελλιπής

χρηματοδότηση και οι αναδιαρθρώσεις στους Δήμους και στις

Περιφέρειες, αλλά και γενικότερα σε δημόσιες υπηρεσίες που

σχετίζονται με την προστασία του πληθυσμού, βοηθούν στη μη

αποτελεσματική εφαρμογή της νομοθεσίας και στη μετάθεση των

ευθυνών από τη μια υπηρεσία στην άλλη.

Η γύμνια του κρατικού μηχανισμού για την αντιμετώπιση φυσικών

ή τεχνολογικών καταστροφών φάνηκε στις πρόσφατες πλημμύρες

και τις δασικές πυρκαγιές.

— Με τη διατήρηση σκόπιμων ελλείψεων στο σχετικό νομοθετι-

κό πλαίσιο (π.χ. κενά της νομοθεσίας σε μεθοδολογίες και

προδιαγραφές για την εκτίμηση της επικινδυνότητας για τον

επαγγελματικό κίνδυνο και για την εκπόνηση και αξιολόγηση των

μελετών ασφάλειας και των Σχεδίων Αντιμετώπισης Τεχνολογικών

Ατυχημάτων Μεγάλης Εκτασης (Σ.Α.Τ.Α.Μ.Ε.) για την εφαρμογή

της Οδηγίας Seveso, απουσία αποδεκτών κριτηρίων για τις

αποστάσεις ασφαλείας και τις χρήσεις γης, ζητήματα που

αφορούν στα επίπεδα οριακών τιμών έκθεσης, στη διαδικασία

αναγνώρισης και καταγραφής των επαγγελματικών ασθενειών,

στην εφαρμογή των θεσμών του Τεχνικού Ασφάλειας και του

Γιατρού Εργασίας κ.ά.).

— Με τα κριτήρια του σημερινού χωροταξικού σχεδιασμού που

σχετίζεται με το τί, πότε και πού θα οικοδομηθεί, καθώς και με τις

προδιαγραφές ποιότητας και ασφάλειας κάθε υποδομής, που υπη-

ρετούν τα μονοπώλια και όχι τις λαϊκές ανάγκες.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ

Η υγεία και η ασφάλεια εργαζομένων και λαού, το περιβάλλον

θυσιάζονται στο βωμό της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.

Το ζήτημα είναι, τί θα κάνουμε εμείς; Πώς θα απαντήσουμε

απέναντι σ’ αυτήν την κατάσταση; Μήπως πρέπει να αποδεχθούμε

τη μείωση των δικαιωμάτων μας, να αποδεχθούμε να ρισκάρουμε

τη ζωή μας, γιατί αλλιώς δεν θα έχουμε δουλειά; Να συνεχίσουμε

να ζούμε με τεράστιους κινδύνους για την υγεία και τη ζωή μας,

αναμένοντας ότι θα μας σώσει η αλλαγή κυβερνητικής διαχείρισης,

μια διαπραγμάτευση που δεν είναι δική μας, στο απώτερο

μέλλον;

Πρέπει να πούμε φτάνει πιά! Να προτάξουμε το σύνολο των

αναγκών μας. Δεν θα διαλέξουμε ποιά ανάγκη μας θα θυσιάσουμε

για να συνεχίζουν οι όμιλοι να αυγατίζουν τα κέρδη τους. Γι’ αυτό

σας καλούμε να βαδίσουμε όλοι μαζί, μέσα από τα ταξικά

σωματεία, μέσα από τις Λαϊκές Επιτροπές Αγώνα, για να βάλουμε

τη σφραγίδα μας στις εξελίξεις. Να παλέψουμε για:

— Να υπάρξει ουσιαστικός έλεγχος από τους ελεγκτικούς

μηχανισμούς με προσανατολισμό στην εργοδοτική ευθύνη για τη

συνδυασμένη εφαρμογή του συνόλου της νομοθεσίας και των

κανονισμών για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων, τη

δημόσια υγεία και ασφάλεια και την προστασία του περιβάλ-

λοντος.

— Να συμπληρωθούν τα κενά της νομοθεσίας, με κριτήριο την

εγγενή ασφάλεια και την προσαρμογή του εργασιακού και

ευρύτερου περιβάλλοντος στις ανάγκες των εργαζομένων και του

λαού.

— Να εκπονηθούν ολοκληρωμένες εκτιμήσεις επικινδυνότητας και

ανάλογα σχέδια έκτακτης ανάγκης για τις βιομηχανικές περιοχές.

— Να ιδρυθεί κρατικό σώμα Τεχνικών Ασφαλείας και Γιατρών

Εργασίας και να δημιουργηθούν δημόσιες υποδομές υποστήριξης

των σχετικών διαδικασιών, ενταγμένες αποκλειστικά στο δημόσιο

σύστημα Υγείας, να καταργηθούν οι ΕΞ.Υ.Π.Π.

— Να ενισχυθούν ουσιαστικά το ανθρώπινο δυναμικό και η

υλικοτεχνική υποδομή του Σ.ΕΠ.Ε. και των άλλων ελεγκτικών

μηχανισμών. Να υπάρξει συνδυασμένη, με σαφή διακριτά κα-

θήκοντα, δράση των Επιθεωρήσεων Ασφαλείας και Υγείας με τις

Επιθεωρήσεις Εργασιακών Σχέσεων για την αντιμετώπιση όλων

των παραγόντων που επηρεάζουν την υγεία και ασφάλεια (π.χ.

εξοντωτικά ωράρια, «μαύρη» εργασία, εργασία ανηλίκων κ.λπ.).

ΠΑΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

Οποιος και άν είναι στην κυβέρνηση, όσο τα κλειδιά της οικο-

νομίας τα έχουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, η υγεία και η ασφάλειά

μας θα θυσιάζονται στο βωμό της κερδοφορίας τους.

Η νέα κυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. χρεώνεται ήδη θανάτους εργατών

στις πρώτες 100 μέρες της θητείας της. Η στάση της στα ΕΛ.ΠΕ.

δείχνει ότι αφήνει στο απυρόβλητο το μεγάλο κεφάλαιο. Μόνο η

κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και γενικότερα των συγκεντρω-

μένων μέσων παραγωγής, των εργοστασίων, των υποδομών, των

μέσων μεταφοράς, της γης, μόνο η εργατική - λαϊκή εξουσία μπορεί

να διασφαλίσει πραγματικά τη λαϊκή ευημερία.

Γιατί μόνο τότε μπορεί να υπάρξει επιστημονικός κεντρικός

σχεδιασμός της παραγωγής για τη διευρυμένη ικανοποίηση των

λαϊκών αναγκών, καθώς και εργατικός έλεγχος, που θα διορθώνει

τα υποκειμενικά λάθη του εκάστοτε συγκεκριμένου σχεδίου.

Αυτός είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να διασφαλίσει φιλική

πόλη για τους κατοίκους της, ισόρροπη παρέμβαση του ανθρώπου

στη φύση αξιοποιώντας όλα τα διαθέσιμα επιστημονικά εργαλεία

και μέσα, το χωροταξικό σχεδιασμό με ισόρροπη κατανομή των

βιομηχανικών ζωνών, το εθνικό σχέδιο διαχείρισης αποβλήτων,

την εκπαίδευση των λαϊκών οικογενειών για την αντιμετώπιση ενός

ατυχήματος μεγάλης έκτασης.

Στο πλαίσιο αυτού του δρόμου, η Ελευσίνα και το Θριάσιο θα

πάψουν να αποτελούν αποθήκη αποβλήτων, χώρο συγκέντρωσης

όλων των ρυπογόνων δραστηριοτήτων της Αττικής και σίγουρο θύ-

μα στην περίπτωση ενός βιομηχανικού ατυχήματος μεγάλης έκτα-

σης.

Για να ανοίξει ο δρόμος γι’ αυτήν την ελπιδοφόρα προοπτι-

κή πρέπει όλοι να συμβάλουμε στην οργάνωση της λαϊκής

αντεπίθεσης, σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε κλάδο, σε κάθε

γειτονιά.

* Η κ. Εύη Γεωργιάδου είναι μέλος της Ομάδας Περιβάλλοντος του

Τμήματος Οικονομίας της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε.

εργασiαυγεία 5 4

ΧΧ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΣΥ.ΡΙΖ.Α. 2009

ΧΧ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ

ΧΧ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΕΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

ΧΧ Με τίτλο Για την Αριστερά του 21ου

αιώνα, είχε δημοσιοποιηθεί το 2009 η

συμβολή του Συνασπισμού (ΣΥΝ), όταν

συμμετείχε και η ΔΗ.ΜΑΡ., στο Πρό-

γραμμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Την Επιτροπή Προγράμματος αποτε-

λούσαν τότε οι κ.κ. Γιάννης Δραγασά-

κης, Γιάννης Μπαλάφας, Αριστείδης

Μπαλτάς, Σίσσυ Βελισσαρίου, Χάρης

Γολέμης, Λίτσα Δουδούμη, Αλέκος

Κλύβης, Χάρης Κωνσταντάτος, Παναγι-

ώτης Λαφαζάνης, Ασημίνα Ξηροτύρη

και Παναγιώτης Τριγάζης.

Στο εισαγωγικό σημείωμα υπήρχε η

διευκρίνιση: Η Επιτροπή Προγράμμα-

τος αξιοποίησε τις συμβολές πολλών

συντρόφων και μη. Ιδιαίτερα κατά την

τελική φάση της συγγραφής και της επι-

μέλειας των κειμένων, είχε τη βοήθεια

των κ.κ. Βούτση Νίκου, Ζαμπέλη Κα-

τερίνας, Ιωαννίδη Γιώργου, Μανώλη

Σταυρούλας, Μπαλαμπανίδη Γιάννη,

Ντόβολου Μάκη, Πανταλού Ειρήνης,

Πάντου Παναγιώτη και Πούλου Ου-

ρανίας.

Στο τρίτο μέρος του Προγράμματος, που

περιλάμβανε Παραρτήματα και Ειδικά

Θέματα, υπήρχε ειδική αναφορά στις

Ασφαλείς Συνθήκες Εργασίας, το πλή-

ρες κείμενο της οποίας είχε ως εξής:

Τα τελευταία χρόνια τα εργατικά ατυ-

χήματα (αρκετά θανατηφόρα) έφεραν

στην επικαιρότητα με τραγικό τρόπο το

ζήτημα της εφαρμογής της νομοθεσίας

για την υγεία και ασφάλεια στους

χώρους εργασίας.

Συγχρόνως οι προσπάθειες του διευ-

θυντηρίου της Ε.Ε. και κυρίαρχων κύ-

κλων για ανατροπή της ισχύουσας νο-

μοθεσίας και επανεξέταση της οδηγίας

93/104/EC για την διαχείριση του χρό-

νου εργασίας, που είχε θεσπιστεί στη

λογική μείωσης της ανεργίας, εκτός του

ότι θα δημιουργήσουν δυσμενέστερο

εργασιακό περιβάλλον θα ανατρέψουν

τα μέχρι σήμερα δεδομένα στο επίπεδο

της νομοθεσίας για την υγεία και την

ασφάλεια στην εργασία.

Οι εν λόγω ρυθμίσεις, θα καταργήσουν

το περιεχόμενο των δύο προηγούμενων

οδηγιών, που ενσωματώθηκαν στο ε-

θνικό δίκαιο της χώρας μας με το Π.Δ.

88/99 και το Π.Δ. 76/2005.

Εφαρμόζοντας αυτά τα μέτρα, αγνο-

ούνται επιδεικτικά τα επιστημονικά δε-

δομένα του Παγκόσμιου Οργανισμού

Υγείας (Π.Ο.Υ.) και του Διεθνούς Γρα-

φείου Εργασίας (Δ.Γ.Ε.), με βάση τα

οποία η μέτρηση των βλαπτικών παρα-

γόντων στην υγεία των εργαζομένων και

η έκθεση τους σε οριακές τιμές έγινε με

βάση το 8ωρο ή τις 40 ώρες απασχό-

λησης εβδομαδιαίως.

Αυτή η πρόθεση, άν υλοποιηθεί, θα

εξαλείψει την αντίφαση που υπήρχε

μέχρι σήμερα μεταξύ της νομοθεσίας

για την υγεία και την ασφάλεια στην

εργασία και της νομοθεσίας για το

εργασιακό καθεστώς. Ετσι θα έχουμε

προσαρμογή της νομοθεσίας για την

υγεία και ασφάλεια στην εργασία στα

πλαίσια των αποφάσεων της Λισσα-

βώνας και των αποφάσεων για την

ευασφάλεια.

Ηδη στη χώρα μας από το 2003, με τον

Ν. 3144, έχει ανατραπεί το 8ωρο και

έχουν μπει οι βάσεις για τον αποχαρα-

κτηρισμό των βαρέων και ανθυγιεινών

επαγγελμάτων, πριν καν το κράτος δη-

μιουργήσει στοιχειώδεις υποδομές για

τη υγεία, υγιεινή και ασφάλεια των

εργαζομένων.

Η χώρα μας, 25 χρόνια μετά τη ψήφιση

του Ν.1568/85, βρίσκεται με ένα πλού-

σιο νομοθετικό πλαίσιο για τη διασφά-

λιση της υγείας και της ασφάλειας των

εργαζομένων χωρίς επί της ουσίας αυτό

να έχει υλοποιηθεί από την πολιτεία.

Η εφαρμογή και η υλοποίηση αυτού του

νομοθετικού πλαισίου καθυστερεί σε ό-

λους τους τομείς απασχόλησης.

Μάλιστα στο δημόσιο τομέα, που θα

έπρεπε να είναι και ο κατεξοχήν αρμό-

διος φορέας για την καλή πρακτική εφαρ-

μογής της κείμενης νομοθεσίας η υστέ-

ρηση είναι τραγική.

Η ύπαρξη δομών για την υγεία και

ασφάλεια στην εργασία, η ουσιαστική

στελέχωση και λειτουργία τους διασφα-

λίζει τον εργαζόμενο/η από βλαπτικές

συνέπειες της επικίνδυνης εργασίας κα-

τά το δυνατόν, προλαμβάνει το εργατικό

ατύχημα και την επαγγελματική ασθέ-

νεια.

Δυστυχώς επί σειρά ετών οι κυβερνή-

σεις έδωσαν προτεραιότητα στην δημι-

ουργία και ανάπτυξη Εξωτερικών Υπηρε-

σιών Προστασίας Πρόληψης (ΕΞ.Υ.Π.Π.)

και όχι στη δημιουργία δομών Εσωτε-

ρικών Υπηρεσιών Προστασίας Πρόλη-

ψης (ΕΣ.Υ.Π.Π.), όπως από τη νομοθε-

σία επιβάλλεται.

Δεν προχώρησε η δημιουργία θέσεων

Δ.Ε.Π. Ιατρικής της Εργασίας στις Ια-

τρικές Σχολές της χώρας και με ύπαρξη

κατάλληλου περιεχομένου σπουδών για

τους μελλοντικούς γιατρούς εργασίας,

ούτε η λειτουργία τμημάτων Ιατρικής της

Εργασίας σε μεγάλα δημόσια νοσοκο-

μεία.

Σήμερα είναι ελάχιστοι οι εξειδικευμένοι

γιατροί εργασίας σε σχέση με τις

ανάγκες για την κάλυψη του συνόλου

των εργαζομένων.

Οπως και η απουσία από το Σώμα

Επιθεωρητών Εργασίας ( Σ.ΕΠ.Ε.) και

τα Κέντρα Πρόληψης Επαγγελματικού

Κινδύνου ( ΚΕ.Π.Ε.Κ.) εξειδικευμένων

Γιατρών Εργασίας και Τεχνικών Ασφα-

λείας.

Πρόσφατα, μάλιστα, ψηφίσθηκε κατά

πλειοψηφία σε νομοσχέδιο του Υπουρ-

γείου Απασχόλησης ρύθμιση που

επεκτείνει για ακόμα δύο χρόνια τις

μεταβατικές διατάξεις για όσους για-

τρούς κάθε ειδικότητας ή άνευ ειδι-

κότητας, ασκούν χρέη γιατρού εργασί-

ας.

Το Υπουργείο Υγείας, η υπεύθυνη αρχή

γα τους χώρους υγείας - πρόνοιας, και

όχι μόνο, παρά τη ψήφιση σχετικών

νόμων, κωφεύει προκλητικά στη στε-

λέχωση του Τμήματος Ιατρικής της

Εργασίας στη Διεύθυνση Δημόσιας

Υγείας του Υπουργείου, στη δημιουργία

Τμημάτων Υγιεινής και Ασφάλειας ανά

υγειονομική περιφέρεια, στην κατοχύ-

ρωση της ειδικότητας Ιατρικής της Ερ-

γασίας κ.ά.

Από το Ν. 1397/83, ακόμα, για τη

δημιουργία Ε.Σ.Υ., στο άρθρο 15 για

τους σκοπούς λειτουργίας των κέντρων

υγείας υπήρχε αναφορά στην ιατρική

της εργασίας και την προστασία του πε-

ριβάλλοντος. Στο Ν. 3329/05 (άρθρο 4,

παράγραφος 1, εδάφιο Γ, γ) προβλέ-

πεται η σύσταση τμημάτων Υ.Α.Ε. ανά

Δ.Υ.ΠΕ., όπως επίσης και στο άρθρο

21 του Ν. 3370/05, όπου αναφέρεται

ότι κα-ταργούνται στους οργανισμούς

των νοσοκομείων οι Τομείς Κοινωνικής

Ια-τρικής και δημιουργούνται Τομείς Δη-

μόσιας Υγείας, όπου εκτός των άλλων

έχουν και την ευθύνη για την υγεία,

υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας, όχι

μόνο των εργαζομένων των νοσοκομεί-

ων, αλλά και των εργαζομένων των επι-

χειρήσεων της γύρω περιοχής.

Ολα τα παραπάνω είναι άρρηκτα συν-

δεδεμένα με το γράμμα και το πνεύμα

της σύστασης της Ευρωπαϊκής Επιτρο-

πής της 19.09.2003 σε συνάρτηση με

την προηγούμενη Σύσταση 90/326/ΕΟΚ

της Επιτροπής (22.05.1990) για την

συνέργεια του δημόσιου συστήματος υ-

γείας για την αποφυγή εργατικών ατυ-

χημάτων και τη πρόκληση επαγγελματι-

κών ασθενειών.

Η συγκεκριμένη Σύσταση είχε χρονικό

πεδίο εφαρμογής την 31.12.2006 και η

χώρα μας μέχρι 30.6.2007 έπρεπε να

υποβάλει έκθεση στην αρμόδια Ευ-

ρωπαϊκή Επιτροπή αλλά με δεδομένο

ότι δεν τηρείται ούτε για το Ι.Κ.Α. το

πρωτόκολλο καταγραφής εργατικού α-

τυχήματος και επαγγελματικής ασθένει-

ας, όπως η χώρα μας είχε δεσμευθεί

στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας εδώ και

χρόνια, είναι φανερό γιατί δηλώνονται

τόσο λίγες επαγγελματικές ασθένειες.

Οι καταγεγραμμένες επαγγελματικές α-

σθένειες στη χώρα μας ανέρχονται για

το 2003 σε 39 περιπτώσεις, για το 2004

σε 32, για το 2005 σε 30 και για το 2006

σε 31 (ετήσια στατιστικά στοιχεία του

Ι.Κ.Α.). Για το έτος 2004 στην Ευρω-

παϊκή Ενωση των 15 κρατών - μελών

διαγνώσθηκαν 46.280 επαγγελματικές

ασθένειες (στοιχεία EUROSTAT 2004).

Εξάλλου, οι επαγγελματικές ασθένειες

αφορούν μόνο τους ασφαλισμένους του

Ι.Κ.Α. και όχι των σύνολο των ερ-

γαζομένων, ανεξαρτήτως εργασιακής

σχέσης (εξαρτημένης ή ελευθερο-

επαγγελματία, αγρότη, εργάτη γης

κ.λ.π.), παρότι η συγκεκριμένη σύσταση

δεν εξαιρεί καμία ομάδα απασχο-

λουμένων. Γι’ αυτό πρέπει η πολιτεία να

επεκτείνει την εφαρμογή του καταλόγου

επαγγελματικών ασθενειών όχι μόνο για

τους εργαζόμενους/ες του Δημοσίου,

Ν.Π.Δ.Δ. και των Ο.Τ.Α., αλλά για το

σύνολο των εργαζομένων στη χώρα

ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης ή εί-

δους απασχόλησης.

Πολύ περισσότερο που η σύσταση

αναφέρει ότι ο κατάλογος παρέχει γνώ-

ση για τις προκαλούμενες επαγγελμα-

τικές ασθένειες και έτσι υπάρχει η δυ-

νατότητα με τη συνέργεια του δημοσίου

συστήματος υγείας να προλαμβάνονται

αυτές.

Το ζήτημα δεν είναι μόνο από τί

επαγγελματικές ασθένειες θα πάσχουν

οι εργαζόμενοι/ες ανάλογα με το είδος

εργασίας τους, αλλά και η ύπαρξη των

αναλόγων πολιτειακών δομών υγείας,

υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία,

ούτως ώστε να μην προκαλούνται

αυτές. Αλλά και σε περίπτωση που

αυτές προκύπτουν να υπάρχει η ανά-

λογη κοινωνική, ηθική, ποσοτική και

ποιοτική επανένταξη και αποκατάσταση

του εργαζόμενου.

Το θέμα των επαγγελματικών ασθε-

νειών είναι συναφές με το εργατικό

ατύχημα, αλληλένδετο με τα επικίνδυνα

Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα

(Β.Α.Ε.) και την ύπαρξη δομών για την

υγεία και ασφάλεια στην εργασία.

Η εκτεταμένη εφαρμογή ελαστικών

μορφών απασχόλησης και πολυαπα-

σχόλησης, η ύπαρξη και λειτουργία

εκτεταμένου δικτύου υπεργολάβων σε

ιδιωτικό και δημόσιο τομέα με εργα-

ζόμενους επισφαλούς εργασιακής σχέ-

σης, κύρια μετανάστες/ριες, θα έχει

ως αποτέλεσμα την αυξημένη εμφάνιση

επαγγελματικών ασθενειών, με σοβαρές

συνέπειες για τους ίδιους, αλλά και για

τη δημόσια υγεία, τα οικονομικά των

ασφαλιστικών φορέων (στη περίπτωση

που τυχαίνει να είναι ασφαλισμένοι).

Ταυτόχρονα θα παρατηρηθεί και η αύ-

ξηση των εργατικών ατυχημάτων.

Η ασφαλιστική κάλυψη του επαγγελ-

ματικού κινδύνου που ισχύει, στο

αμελητέο ποσοστό του 1%, ουσιαστικά

δεν εφαρμόσθηκε ανάλογα με την

επικινδυνότητα της επιχείρησης και την

πρακτική της για την υγεία, την υγιεινή

και ασφάλεια των εργαζομένων.

Είναι απαραίτητη η σύσταση «Φορέα

Επαγγελματικού Κινδύνου», ο οποίος

θα αναπτύσσει μια πολιτική για την

εκτίμησή του. Να επαναλειτουργήσει

και να τροποποιηθούν η σύσταση, η

σύνθεση και οι αρμοδιότητες της Επι-

τροπής Προλήψεως Εργατικών Ατυχη-

μάτων Ν.Δ. 4104 (20.09.1960 - ΦΕΚ

147, τ. Α).

Να γίνει επαναφορά της κυμαινόμενης

εισφοράς του επαγγελματικού κινδύνου

1%, που έγινε σταθερή (νόμος 2084/92

άρθρο 45 σημείο 4), όπως ορίζεται από

το Ν.Δ. 4104 (20.09.1960 - ΦΕΚ 147, τ.

Α) και Β.Δ. 473 (26.07.1961 - ΦΕΚ 119,

τ. Α), που θα προσδιορίζεται, να ανα-

προσαρμόζεται, θα αυξάνει και θα μει-

ώνεται με βάση, όχι μόνο την κατηγορία

επιχειρήσεων ή εργασιών, την επικιν-

δυνότητα του παραγωγικού κλάδου

παραγωγής, τα δηλωθέντα ατυχήματα

και επαγγελματικές ασθένειες, αλλά και

από τα προκύπτοντα στοιχεία, τον

ιατρικό και περιβαλλοντολογικό έλεγχο.

Το συνολικό οικονομικό κόστος των

συνεπειών του επαγγελματικού κινδύ-

νου με την μορφή των εργατικών ατυ-

χημάτων, των επαγγελματικών ασθε-

νειών και της πρόωρης φθοράς της

υγείας των εργαζομένων εκτιμάται ότι

ξεπερνά το 2% του Α.Ε.Π., σύμφωνα με

σχετικές μελέτες.

Η διαδικασία που ακολουθούν, εσκεμ-

μένως, τα Ασφαλιστικά Ταμεία να κα-

ταγράφουν τις επαγγελματικές ασθένει-

ες ως «κοινή νόσο» με την ανοχή του

κράτους αποβλέπει στην σταδιακή

εξάλειψη της εισφοράς του επαγγελμα-

τικού κινδύνου, διότι η επαγγελματική

ασθένεια, βάσει της κείμενης νομοθε-

σίας, εμπίπτει στην ίδια κατηγορία του

εργατικού ατυχήματος.

Οι επιπτώσεις στα οικονομικά των Τα-

μείων από την μη εφαρμογή των μέτρων

Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας εί-

ναι τεράστιες, επειδή οι δαπάνες από τα

όποια εργατικά ατυχήματα και τις ε-

παγγελματικές ασθένειες (νοσήλια, φάρ-

μακα, επανένταξη και αναπηρικές συντά-

ξεις) βαρύνουν τα ασφαλιστικά ταμεία

με αρκετά δισ. τον χρόνο.

Μάλιστα, οι εισφορές του Φορέα

Ασφάλισης Επαγγελματικού Κινδύνου

θα έπρεπε να τροφοδοτούν το Εθνικό

Κέντρο Αναφοράς για την Υγεία και

Ασφάλεια στην Εργασία, ώστε με την

κατάλληλη στελέχωση να έχει τη δυνα-

τότητα να επεξεργάζεται τα στοιχεία με-

τρήσεων των ΕΣ.Υ.Π.Π. και ΕΞ.Υ.Π.Π.,

να εξαγάγει τα ανάλογα συμπεράσματα

και να προτείνει μέτρα για την προ-

άσπιση και βελτίωση της υγείας των

εργαζομένων.

Οι διατάξεις του Π.Δ. 17/96 είναι σαφείς

ως προς την υποχρέωση του εργοδότη

(ιδιώτη και δημοσίου) για συγκρότηση

Εσωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας και

Πρόληψης (ΕΣ.Υ.Π.Π.), κατάλληλα στελε-

χωμένων.

Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστε-

ράς (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) προτείνει:

Τη δημιουργία Φορέα Ασφάλισης Ε-

παγγελματικού Κινδύνου,

Τη συγκρότηση Εσωτερικών Υπηρεσι-

ών Προστασίας Πρόληψης (ΕΣ.Υ.Π.Π.)

σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, όπου

από τη κείμενη νομοθεσία επιβάλλε-

ται,

Τη δημιουργία Εθνικού Κέντρου Ανα-

φοράς για τα ζητήματα Υγείας και

Ασφάλειας της Εργασίας,

Τη δημιουργία θέσεων Δ.Ε.Π. Ιατρι-

κής της Εργασίας στις Ιατρικές Σχο-

λές με κατάλληλο περιεχόμενο σπου-

δών για τους μελλοντικούς γιατρούς

εργασίας,

Τη στελέχωση των νοσοκομείων του

Ε.Σ.Υ. με Τμήματα Ιατρικής της Εργα-

σίας,

Την αύξηση του αριθμού των ειδικευ-

ομένων γιατρών εργασίας,

Τη δημιουργία μεταπτυχιακού διεπι-

στημονικού προγράμματος για από-

φοίτους Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. για την εξει-

δίκευσή τους ως Τεχνικών Ασφαλείας,

Την εφαρμογή του πρωτοκόλλου για

τη καταγραφή των εργατικών ατυχη-

μάτων και των επαγγελματικών ασθε-

νειών,

Την επέκταση του θεσμού εφαρμογής

της κείμενης νομοθεσίας για την Υγεία

και Ασφάλεια στην εργασία για όλους

τους φορείς και τα ασφαλιστικά τα-

μεία για όλους τους εργαζόμενους

ανεξάρτητα της οποιαδήποτε εργασια-

κής σχέσης,

Τη λήψη πρόσθετων μέτρων για τους

εργαζόμενους/ες σε επικίνδυνους και

ανθυγιεινούς χώρους, συγχρόνως με

τη λειτουργία δομών για την προ-

στασία της υγείας τους και τη δια-

σφάλιση της σωματικής τους ακεραι-

ότητας και της ψυχικής και σωματικής

τους ευεξίας,

Την αναβάθμιση και διαμόρφωση της

ισχύουσας νομοθεσίας για τα Βαρέα

και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (Β.Α.Ε.),

Τη στελέχωση του Σ.ΕΠ.Ε. και των

ΚΕ.Π.Ε.Κ. με εξειδικευμένους για-

τρούς εργασίας και τεχνικούς ασφα-

λείας με παράλληλη ενίσχυσή τους

ανά περιφέρεια, ανάλογα με την επι-

κινδυνότητα των παραγωγικών δρα-

στηριοτήτων,

Τη λειτουργία διαπιστευμένων εργα-

στηρίων για μετρήσεις βλαπτικών πα-

ραγόντων (διοξίνες, ίνες αμιάντου κ.λ.π.)

και

Τη σύσταση Τμημάτων Υγείας - Ασφα-

λείας της Εργασίας ανά Υγειονομική

Περιφέρεια, όπως προβλέπεται στο

Ν. 3329/05 και Ν. 3370/05.

εργασiαυγεία 5 5

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ Β.Α.Ε. ΤΗΣ ΧΗΜΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΤΕΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΣΤΑ ΧΗΜΙΚΑ ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

Η Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Χη-μικής Βιομηχνίας (Ο.Ε.Χ.Β.Ε.) με επι-στολή που απευθύνει προς τον Υπουρ-γό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Πανα-γιώτη Σκουρλέτη, τον Αναπληρωτή Υ-πουργό Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Δη-μήτριο Στρατούλη, τον Γενικό Γραμμα-τέα Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Γεώργιο Ρωμανιά και τον Πρόεδρο, Γενικό Δι-ευθυντή του Ελληνικού Ινστιτούτου Υ-γιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε.) και Πρόεδρο της Διαρ-κούς Επιτροπής Κρίσης Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων (Δ.Ε.Κ.Β.Α.Ε.) Καθηγητή κ. Θ.Κ. Κωνσταντινίδη ανα-φέρεται σε ζητήματα που αφορούν την αναμόρφωση των Β.Α.Ε. στη χημική βιομηχανία. Η επιστολή (με αρ. πρωτ. 329) υπογράφεται από τον Πρόεδρο της Ομοσπονδίας κ. Ε. Θεοχάρη και τον Γενικό Γραμματέα κ. Ι. Κατσιώνη και έχει ως ακολούθως: «Η Ομοσπονδία μας που εκπροσωπεί τους εργαζόμενους της χημικής βιομη-χανίας με τους παρακάτω κλάδους: χη-μικής, ελαστικών, πλαστικών, απορρυ-παντικών, λιπασμάτων, οινοπνευματο-ποιίας, ζωοτροφών - πτηνοτροφών, ζυ-μών αρτοποιίας, σπορελαιουργίας, πυ-ρηνελαιουργίας, σαπωνοποιίας, αμύ-λου - αμυλοσακχάρου - φρουκτολίνης και ρητίνης, θεωρούμε ότι αποτελούν τους πλέον βεβαρημένους χώρους ερ-γασίας και ουσιαστικά ταυτίζονται με τον όρο Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλ-ματα. Δυστυχώς όμως με την διαμόρφωση που έγινε, 30.11.2011, με την Υπουρ-γική Απόφαση του κ. Κουτρουμάνη, χωρίς μάλιστα να λάβει υπόψη του το Πόρισμα της Διαρκούς Επιτροπής Κρίσεως Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, που ο ίδιος είχε διορίσει, εξαίρεσε ατεκμηρίωτα και χωρίς καμία επιστημονική μελέτη κλάδους και θέσεις εργασίας από τα Β.Α.Ε. Εχουμε τονίσει ως Ομοσπονδία ότι δεν είμαστε ενάντια σε μια πραγματική μελέτη με πραγματικά επιστημονικά κριτήρια που θα λαμβάνουν υπόψη τους την πραγματικότητα στις χημικές βιομηχανίες, με επισκέψεις στους χώρους εργασίας, που ο καθένας θα διαπιστώνει τις πραγματικές συνθήκες εργασίας. Μια τέτοια επιστημονική μελέτη, αφού θα λαμβάνει υπόψη της, τα πραγματικά στοιχεία, βαρέων και ανθυγιεινών, στους χώρους εργασίας, θα δίνει τα εχέγγυα μιας αντικειμενικής και σοβα-ρής μελέτης που όλοι θα την αποδε-χόντουσαν. Πιστεύω μας είναι, ότι τα Β.Α.Ε. για τους εργαζόμενους στις χημικές βιομη-χανίες, συνδέονται άμεσα με το προσδόκιμο ζωής και όλοι οι εργαζό-μενοι (πλην διοικητικών υπαλλήλων), θα έπρεπε να ενταχθούν κάτω από τον ίδιο κωδικό ασφάλισης. Σήμερα στην υπάρχουσα κατάσταση, θα μπορούσε άμεσα να υπάρξουν

βελτιωτικές κινήσεις στα σημεία που αναφέρουμε παρακάτω που εκτός από εμάς, τα έχει επισημάνει η Ενωση Ελ-λήνων Χημικών και μέλη της Διαρκούς Επιτροπής Κρίσεως Βαρέων και Ανθυ-γιεινών Επαγγελμάτων. Ως γνωστόν με την υπ’ αριθμ. Φ 10221 /οικ.26816/929/30.11.2011 Απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης (Φ.Ε.Κ. τεύχος Β΄ αρ. 2778 /02.12.2011), επήλθε ριζική αναμόρ-φωση στο καθορισμό των εργασιών και ειδικοτήτων που θεωρούνται βαριές και ανθυγιεινές. Με τη θέσπιση αυτή σημειώθηκαν πολλές αδικίες και ανισό-τητες που ευθύς αμέσως αναδείξαμε και καταγγείλαμε. Μάλιστα ασκήσαμε την από 27.01.2012 αίτηση ακυρώ-σεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επι-κρατείας, για βάσιμους και επάλληλους λόγους που αναφέρονται σε αυτήν, που ήδη έχει λάβει αλλεπάλληλες αναβολές και πλέον έχει προσδιορισθεί να συζητηθεί ενώπιον της 7μελούς συνθέσεως για τις 05.10.2015. Ανεξάρτητα, ωστόσο από την κρίση του Δικαστηρίου, σχετικά με τη νομιμότητα της Υπουργικής Απόφασης, το ίδιο νομοθετικό πλαίσιο που έθεσε το άρθρο 17 του Ν. 3863/2010, χορηγεί στον εκάστοτε Υπουργό τη δυνατότητα να τροποποιεί τον πίνακα με τα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα, εφόσον παρέλθει τουλάχιστον τριετία από τη δημοσίευση του πίνακα. Συνεπώς, αφ’ ης ο νέος πίνακας δημοσιεύθηκε στις 02.12.2011 και ισχύει από 01.01.2012, υπάρχει σήμερα η δυνατότητα άνευ ετέρου να εκδοθεί νέα Υπουργική Από-φαση που να αποκαθιστά την δικαι-οσύνη. Μάλιστα μπορεί να γίνει χρήση για την αιτιολόγηση της τροποποιη-τικής Υπουργικής Απόφασης, τόσο του υφισταμένου – του συνταχθέντος ενόψει της υφιστάμενης Υπουργικής Αποφά-σεως – Πόρισμα της Διαρκούς Επι-τροπής Κρίσεως Βαρέων και Ανθυ-γιεινών Επαγγελμάτων, όσο και από το Εγχειρίδιο «Επικίνδυνες Χημικές Ου-σίες στο Χώρο Εργασίας» που εξέ-δωσε η Γενική Διεύθυνση Συνθηκών και Υγιεινής της Εργασίας του Υπουρ-γείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφα-λίσεων. Η νομική δυνατότητα υπάρχει, αλλά και εξ όσων διαπιστώνουμε και η βούληση από μέρους σας. Κατόπιν τούτων ζητούμε όπως άμεσα να συμπεριληφθούν στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα: α) οι εργαζόμενοι στον κλάδο της πα-ραγωγής ελαστικών και έρχονται σε ε-παφή με χημικές ουσίες (καουτσούκ, αιθάλη κ.ο.κ.), αλλά και με αναθυ-μιάσεις λόγω των υψηλών θερμοκρα-σιών στις οποίες παρασκευάζεται το μείγμα (από 110-160 βαθμούς Κελ-σίου). Στο χώρο εργασίας η θερμοκρα-σία είναι κατά 10 βαθμούς Κελσίου υψηλότερη από την εξωτερική θερμο-κρασία περιβάλλοντος, ενώ στο συγκε-κριμένο κλάδο οι εργαζόμενοι δουλεύ-ουν σε βάρδιες, καθώς η παραγωγή συγκαταλέγεται στις «διαρκούς πυρός».

β) οι εργαζόμενοι στην παραγωγή πλα-στικού στα τμήματα αναμίξεως και μορ-φοποιήσεως πλαστικών περιεχουσών αμίαντο και εν γένει οι εργαζόμενοι σε βιομηχανίες που παράγουν ή χρησι-μοποιούν και επεξεργάζονται τις άκρως επικίνδυνες και με ιδιαίτερη χημική επι-βάρυνση, τις χημικές ουσίες, πολυπρο-πυλενίου και πολυαιθυλενίου. γ) Οι εργαζόμενοι στη συσκευασία χρωμάτων, όταν ο χώρος εργασίας εί-ναι ενιαίος με το χώρο παραγωγής, α-φού οι εργαζόμενοι αυτοί εκτίθενται στις αναθυμιάσεις κατά τον ίδιο τρόπο με αυτούς που απασχολούνται στην παραγωγή. δ) τεχνικοί και επιστάτες της χημικής βιομηχανίας και της βιομηχανίας χλω-ρίου, οι εργάτες συσκευασίας απορρυ-παντικών, οι επιστάτες των βιομηχα-νιών χρωμάτων και βερνικιών, οι επι-στάτες στη βιομηχανία εκρηκτικών, οι εργαζόμενοι στο τμήμα τρυγίων, οι θερ-μαστές και βοηθοί στερεών καυσίμων των οινοπνευματοποιείων, όπως και οι εργάτες αυλής και εργαζόμενοι στη φόρτωση και εκφόρτωση εκχυλιστικών συσκευών, στις επιχειρήσεις πυρηνε-λαιουργίας και ελαιουργίας, όταν όλοι οι εργαζόμενοι εκτίθενται στους ίδιους κινδύνους με τους λοιπούς εργαζομέ-νους άλλων ειδικοτήτων που καταλαμ-βάνονται από την εν λόγω υπουργική απόφαση. ε) οι εργαζόμενοι στις μονάδες παρα-γωγής ζωοτροφών και πτηνοτρόφων, καθώς και οι απασχολούμενοι στην παραγωγή και συσκευασία ζυμών αρ-τοποιίας, λόγω της έκθεσής τους στης χημικές ουσίες και τις αναθυμιάσεις που εκλείονται κατά τη ζύμωση και πα-ραγωγή από τη μαγιά. στ) οι εργαζόμενοι στον κλάδο εμπο-τισμού ξύλων. Ολες οι ανωτέρω εργασίες έχουν τη ίδια έκθεση σε επιβλαβείς για την υγεία ουσίες και στοιχεία, με άλλες εργασίες ή ειδικότητες που έχουν ήδη κριθεί προστατευταίες. Κρίσιμο γεγονός δεν είναι πάντα η ειδικότητα ή ο χαρακτηρισμός της θέσης, αλλά η έκθεση στους κινδύνους εάν είναι πραγματική ή όχι. Είναι σαφές, ότι η εξαίρεση των ανωτέρω εργαζομένων από την ένταξή τους στα Β.Α.Ε., δεν συμφωνεί πρωτίστως με τη λογική, όταν για τους ίδιους λόγους άλλες κατηγορίες εργαζομένων έχουν συμπεριληφθεί. Η νέα κυβέρνηση, η νέα ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας οφείλει να διορθώσει καταστροφικές αποφάσεις, σε βάρος των εργαζομένων, από μια πολιτική που εφαρμόσθηκε, έξω και μακριά από κοινωνικό διάλογο και με τις περισσότερες αποφάσεις να έχουν προταθεί από εργοδότες, τροϊκανούς και γνωστούς - άγνωστους κουκουλοφό-ρους. Παρακαλούμε για την άμεση τροποποί-ηση του πίνακα των Βαρέων και Ανθυ-γιεινών Επαγγελμάτων τουλάχιστον ως ανωτέρω».

ΧΧ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ Γ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε. ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ Ε.Ε.Ι.Ε.Π. ΧΧxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

ΧΧ Παρατίθεται ο χαιρετισμός του Γενικού Γραμματέα της Γ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε. κ.

Γιώργου Κουράση, στην ημερίδα της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής της

Εργασίας και Περιβάλλοντος (Ε.Ε.Ι.Ε.Π.) με θέμα: Υγεία και Ασφάλεια της

Εργασίας στη χώρα μας, που πραγματοποιήθηκε στις Αίθουσες Κατάρτισης

του Ελληνικού Ινστιτούτου Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε.)

στην Αθήνα, την Τρίτη 28 Απριλίου 2015 με αφορμή τον εορτασμό της

Παγκόσμιας Ημέρας Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία.

Το πλήρες κείμενο του χαιρετισμού του κ. Γιώργου Κουράση έχει ως

ακολούθως:

«Κυρίες και κύριοι, κατ’ αρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο κ.

Βασίλη Δρακόπουλο και το Δ.Σ. της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής της Εργασίας

και Περιβάλλοντος για την πρόσκληση τους, να βρίσκομαι ανάμεσά σας

εκπροσωπώντας την Γ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε. για ένα τόσο σοβαρό θέμα που αφορά στις

ασφαλείς και υγιείς συνθήκες εργασίας στους χώρους που αυτή ασκείται, τόσο

από τους εργαζόμενους όσο και από τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και

αυτοαπασχολούμενους.

Αποτελεί άλλωστε ένα καίριο ζήτημα διότι αφορά τον πυρήνα όχι μόνο των

εργασιακών αλλά και των κοινωνικών σχέσεων. Μεταφέροντας επίσης και τις

ειλικρινείς ευχές του Προέδρου, κ. Γιώργου Καββαθά, για μια γόνιμη και

δημιουργική ημερίδα.

Η βαθιά οικονομική κρίση που βρίσκεται η χώρα μας έχει αφήσει βαθιά

σημάδια στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων και της επιχειρηματικής

δραστηριότητας.

Η ανεργία συνεχίζει να καταγράφει ποσοστά ρεκόρ, ενώ περίπου 250.000

επιχειρήσεις έχουν βάλει λουκέτο την τελευταία χρόνια. Το διαθέσιμο εισόδημα

των νοικοκυριών έχει μειωθεί τουλάχιστον 30%. Τα όρια ηλικίας στο

ασφαλιστικό σύστημα αυξάνονται υπέρμετρα και η ασφάλιση υγείας συνεχώς

υποβαθμίζεται.

Πέρα όμως από την οικονομική διάσταση που έχει αφήσει η πολιτική της

εσωτερικής υποτίμησης στους μισθούς, τα ημερομίσθια, τις επιβαρύνσεις των

αυτοαπασχολούμενων και των μικρών επιχειρηματιών, πρέπει να λάβουμε

υπόψη και το βαρύ φορτίο εργατικών ατυχημάτων και της υποβαθμισμένης

ποιότητας εργασίας. Συνθήκες οι οποίες σήμερα διαμορφώνονται δυστυχώς

όχι μόνο από άγνοια αλλά και από την πίεση που υφίστανται επιχειρήσεις και

εργαζόμενοι προκειμένου να ανταπεξέλθουν και να επιβιώσουν μέσα στην

κρίση.

Στο πλαίσιο αυτό, η Γ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε. έχει διαπιστώσει, ότι πέραν των μέτρων που

πρέπει εκ των πραγμάτων να λαμβάνονται, ώστε οι χώροι εργασίας να είναι

ασφαλείς, ο σημαντικότερος παράγοντας για την πραγμάτωση του στόχου,

είναι κυρίως η ενημέρωση και ενδυνάμωση της ευθύνης του ανθρώπινου

δυναμικού (εργοδοτών και εργαζομένων), ώστε κάθε κανόνας ασφάλειας που

απαιτείται κατά την εργασία, να τηρείται συνειδητά, χωρίς αποκλίσεις και να

μην θεωρείται πάρεργο αλλά αναπόσπαστο τμήμα της ίδιας της εργασίας. Το

Σ.ΕΠ.Ε., το Ι.Κ.Α., ο Ο.Α.Ε.Δ. πρέπει να ενισχυθούν ώστε να ασκούν

παράλληλα εποπτικό έλεγχο και προληπτικές πολιτικές. Περιμένουμε από την

πολιτεία την ουσιαστική ενδυνάμωση των νευραλγικών αυτών φορέων.

Η Γ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε. εκτός από τη θεωρητική τεκμηρίωση, υλοποιεί εκπαιδευτικά

προγράμματα κατάρτισης και διά βίου μάθησης που έχουν ως ομάδα - στόχο

εργαζόμενους και επαγγελματίες με σκοπό την ενημέρωσή τους στα θέματα

υγιεινής και ασφάλειας. Το ανθρώπινο κεφάλαιο, αποτελεί για όλους μας

αδιαπραγμάτευτη αρχή.

Ιδιαίτερα για τις μικρές επιχειρήσεις οι εργαζόμενοι αποτελούν κρίσιμο μέρος

της εύρυθμης λειτουργίας μιας επιχείρησης. Άλλωστε, σύμφωνα με στοιχεία

της Ε.Ε., οι μικρές επιχείρησες αντιστέκονται περισσότερο στις απολύσεις

εργαζομένων σε σχέση με τις μεγάλες.

Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο η Γ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε. με πλήθος σεμιναρίων και εγκυκλίων

προς τα μέλη της, τονίζει την σημασία των εννοιών της Ασφάλειας και της

Υγείας στους χώρους εργασίας, για την δημιουργία ενός φιλικού εργασιακού

περιβάλλοντος τόσο για τους εργαζομένους όσο και για τις επιχειρήσεις.

Σε κάθε περίπτωση ως Γ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε. υποστηρίζουμε, ότι η εφαρμογή

οποιουδήποτε μέτρου προς την κατεύθυνση της βελτίωσης των συνθηκών

εργασίας, δεν συνεκτιμάται με οποιασδήποτε μορφής οικονομικά κριτήρια, και

η αρχή της προσαρμογής της εργασίας στον άνθρωπο και όχι το αντίστροφο,

είναι κανόνας που θα πρέπει να ισχύει χωρίς εκπτώσεις. Ευχαριστώ για την

προσοχή και την φιλοξενία σας».

ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ (Ε.Ε.Ι.Ε.Π.) jjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjj ΗΞxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxΗ http://www.iatrikiergasias.gr/index.php?mod=article&cat=newspaper http://utopia.duth.gr/~tconstan/ xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Τα κείμενα και τα άρθρα που δημοσιεύονται δεν εκφράζουν αναγκαστικά τις απόψεις του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Εκδότης (Υπεύθυνος σύμφωνα με το Νόμο): Θ.Κ. Κωνσταντινίδης <tconstan@med.duth.gr> Ειδικός Ιατρός Εργασίας, Καθηγητής Τμήμ. Ιατρικής Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης Ιατρός Εργασίας

Διεύθυνση: Λιοσίων 143 και Θειρσίου 6, 6ος όροφος, Πλατεία Αττικής, Αθήνα 10445 Εργαστήριο Υγιεινής και Προστασίας Περιβάλλοντος, Συγκρότημα Προκλινικών Εργαστηρίων Ιατρικής Δ.Π.Θ., κτίριο 2, 1ος όροφος, Πανεπιστημιούπολη, Δραγάνα, Αλεξανδρούπολη 68100 χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

εργασiαυγεία