Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου...

50
( Ἡ παροῦσα Ἀκολουθία, συνερανισθεῖσα ἐξ ἀρχαιοτέρων τῆς Ἐκκλησίας Ὕμνων καὶ συνταχθεῖσα ὑπὸ Κωνσταντίνου Μητροπολίτου Σταυρουπόλεως τοῦ Τυπάλδου, ἐξεδόθη καὶ αὐτοτελῶς ὑπὸ τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας, ἐγκρίσει τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐπιμελείᾳ τοῦ Καθηγητοῦ Ἰωάννου Ν. Καρμίρη). ΜΗΝΙ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙῼ ΣΤ'. Μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν καὶ Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ Ὁμολογητοῦ. ΕΝ Τῼ ΜΙΚΡῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα, ἱστῶμεν στίχους δ', καὶ ψάλλομεν στιχηρὰ Προσόμοια δ'. Ἦχος α'. Τῶν Οὐρανίων Ταγμάτων. Τὸν Ἱεράρχην Κυρίου, ἀνευφημοῦμέν σε, Πατριαρχῶν τὸ κλέος, τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας, τὸν μέγαν πρωτοστάτην καὶ φαεινόν, ἱερώτατε Φώτιε· ταῖς σαῖς οὖν Πάτερ πρεσβείαις σκέπε ἡμᾶς, τοὺς τιμῶντάς σου τὴν κοίμησιν. Τὰς οὐρανίους σκηνώσεις, ἐν εὐφροσύνῃ οἰκῶν, καὶ σὺν Ἀγγέλοις Πάτερ, παρεστὼς παῤῥησίᾳ, τῷ θρόνῳ τοῦ Κυρίου τοῖς ἐπὶ γῆς, ἐκτελοῦσι τὴν μνήμην σου, τῶν ἐγκλημάτων τὴν λύσιν καὶ τῶν παθῶν, δωρηθῆναι καθικέτευε. Τῆς καθαρᾶς σου καρδίας, τοῦ θείου Πνεύματος, φωτιστικαῖς ἀκτῖσιν, αὐγασθείσης πλουσίως, τρισμάκαρ Θεηγόρε, φωτοειδής, ἀληθῶς ἐχρημάτισας, καὶ τῶν αἱρέσεων σκότος τὸ χαλεπόν, θείᾳ χάριτι διέλυσας. Τοῖς οὐράνιοις Ἀγγέλοις, νῦν συνηρίθμησαι, καὶ παρεστὼς Τριάδι, τῇ ἁγίᾳ τρισμάκαρ, αὐτὴν καθικετεύεις ὑπὲρ ἡμῶν, τῶν ἐν πίστει τιμώντων σου, τὴν πανσεβάσμιον μνήμην καὶ τῶν δεινῶν, αἰτουμένων ἀπολύτρωσιν. Δόξα, Ἦχος πλ. δ'. Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί, τὸν Ἱεράρχην καὶ φίλον Κυρίου, Φώτιον τὸν πανθαύμαστον, εὐσεβῶς ἀνευφημήσωμεν· οὗτος γὰρ ἀποστολικῆς διδασκαλίας γενόμενος ἔμπλεως, καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καταγώγιον, δι’ ἐναρέτου πολιτείας ἀναδειχθείς, ἐκ τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας διὰ δογμάτων τοὺς λύκους ἀπήλασε· καὶ τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν σαφῶς τρανώσας, στῦλος ἀναδέδεικται, καὶ εὐσεβείας πρόμαχος· διὸ καὶ μετὰ πότμον παριστάμενος ἐγγύτερον τῷ Χριστῷ, ἀδιαλείπτως πρεσβεύει ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν. Καὶ νῦν, τῆς Ἑορτῆς. Εἰς τὸν στίχον στιχηρὰ Προσόμοια. Ἦχος β'. Οἶκος τοῦ Ἐφραθᾶ. Ἄγε δὴ τῶν πιστῶν, ὁμήγυρις ἡ θεία, αἰνέσωμεν προφρόνως, τὸν μέγαν Ἐκκλησίας, Ἀρχιεράρχην Φώτιον.

description

THE SERVICE FOR SAINT PHOTIOS THE GREAT

Transcript of Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου...

Page 1: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

( Ἡ παροῦσα Ἀκολουθία συνερανισθεῖσα ἐξ ἀρχαιοτέρων τῆς Ἐκκλησίας Ὕμνων καὶ συνταχθεῖσα ὑπὸΚωνσταντίνου Μητροπολίτου Σταυρουπόλεως τοῦ Τυπάλδου ἐξεδόθη καὶ αὐτοτελῶς ὑπὸ τῆς ἈποστολικῆςΔιακονίας ἐγκρίσει τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐπιμελείᾳ τοῦ Καθηγητοῦ Ἰωάννου Ν

Καρμίρη)

ΜΗΝΙ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙῼ ΣΤ Μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν καὶ Ἰσαποστόλου

Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως τοῦὉμολογητοῦ

ΕΝ Τῼ ΜΙΚΡῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰ

Προσόμοια δ Ἦχος α Τῶν Οὐρανίων Ταγμάτων

Τὸν Ἱεράρχην Κυρίου ἀνευφημοῦμέν σε Πατριαρχῶν τὸ κλέος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςτὸν μέγαν πρωτοστάτην καὶ φαεινόν ἱερώτατε Φώτιε ταῖς σαῖς οὖν Πάτερ πρεσβείαις

σκέπε ἡμᾶς τοὺς τιμῶντάς σου τὴν κοίμησιν

Τὰς οὐρανίους σκηνώσεις ἐν εὐφροσύνῃ οἰκῶν καὶ σὺν Ἀγγέλοις Πάτερ παρεστὼςπαῤῥησίᾳ τῷ θρόνῳ τοῦ Κυρίου τοῖς ἐπὶ γῆς ἐκτελοῦσι τὴν μνήμην σου τῶν

ἐγκλημάτων τὴν λύσιν καὶ τῶν παθῶν δωρηθῆναι καθικέτευε

Τῆς καθαρᾶς σου καρδίας τοῦ θείου Πνεύματος φωτιστικαῖς ἀκτῖσιν αὐγασθείσηςπλουσίως τρισμάκαρ Θεηγόρε φωτοειδής ἀληθῶς ἐχρημάτισας καὶ τῶν αἱρέσεων

σκότος τὸ χαλεπόν θείᾳ χάριτι διέλυσας

Τοῖς οὐράνιοις Ἀγγέλοις νῦν συνηρίθμησαι καὶ παρεστὼς Τριάδι τῇ ἁγίᾳ τρισμάκαραὐτὴν καθικετεύεις ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἐν πίστει τιμώντων σου τὴν πανσεβάσμιον μνήμην

καὶ τῶν δεινῶν αἰτουμένων ἀπολύτρωσιν

Δόξα Ἦχος πλ δ

Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί τὸν Ἱεράρχην καὶ φίλον Κυρίου Φώτιον τὸν πανθαύμαστονεὐσεβῶς ἀνευφημήσωμεν οὗτος γὰρ ἀποστολικῆς διδασκαλίας γενόμενος ἔμπλεως καὶτοῦ Ἁγίου Πνεύματος καταγώγιον διrsquo ἐναρέτου πολιτείας ἀναδειχθείς ἐκ τῆς Καθολικῆς

Ἐκκλησίας διὰ δογμάτων τοὺς λύκους ἀπήλασε καὶ τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν σαφῶςτρανώσας στῦλος ἀναδέδεικται καὶ εὐσεβείας πρόμαχος διὸ καὶ μετὰ πότμον

παριστάμενος ἐγγύτερον τῷ Χριστῷ ἀδιαλείπτως πρεσβεύει ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τὸν στίχον στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος β Οἶκος τοῦ Ἐφραθᾶ

Ἄγε δὴ τῶν πιστῶν ὁμήγυρις ἡ θεία αἰνέσωμεν προφρόνως τὸν μέγαν ἘκκλησίαςἈρχιεράρχην Φώτιον

Στίχ Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν [καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν]

Ὤφθης ἐκ μητρικῶν σπαργάνων θεοφόρε ἡγιασμένον σκεῦος Πατὴρ ἡμῶν καὶ οἶκοςτοῦ Παναγίου Πνεύματος

Στίχ Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν [καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσει κρίσιν]

Ὕμνους σοι προσφωνεῖ ἡ σὴ Μονὴ θεόφρων Σιὼν τῆς νέας ἥνπερ διάσῳζε λιταῖς σουπρὸς Κύριον ἑκάστοτε

Δόξα Ἦχος β

Ἱεραρχῶν τὸ θεῖον ἀγλάϊσμα Φώτιε Πάτερ ἀοίδιμε κατὰ τὸ ὄνομά σου οὕτω καὶ ἡπολιτεία σου ἡ ζωή σου ἔνδοξος καὶ ἡ κοίμησις μετὰ Ἁγίων πρέσβευε οὖν ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ

Ὡς τῶν Ἀποστόλων ὁμότροπος καὶ τῆς Οἰκουμένης διδάσκαλος τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλωνἱκέτευε Φώτιε εἰρήνην τῇ Οἰκουμένῃ δωρήσασθαι καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος

Δόξα Ἕτερον ἀπολυτίκιον

Τῆς σοφίας ἐκφάντωρ λαμπρὸς γενόμενος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης θεοπαγὴς προμαχώντῶν Πατέρων καλλονὴ Φώτιε μέγιστε σὺ γὰρ αἱρέσεων δεινῶν στηλιτεύεις τὴν ὀφρύν

Ἑώας τὸ θεῖον σέλας τῆς Ἐκκλησίας λαμπρότης ἣν διατήρει Πάτερ ἄσειστον

καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Καὶ Ἀπόλυσις

ΕΝ ΔΕ Τῼ ΜΕΓΑΛῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ Μετὰ τὸν Προοιμιακόν στιχολογοῦμεν τὸ Μακάριος ἀνήρ Εἰς δὲ τὸ Κύριε

ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους ς καὶ ψάλλομεν στιχηρὰ Προσόμοια τῆςἙορτῆς γ καὶ τοῦ Ἁγίου γ Ἦχος β Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Ὅτε ἐπινεύσει θεϊκῇ μέγας τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας προεχειρίσθης Ποιμήν καὶ τὴν τῆςαἱρέσεως κάθεῖλες ἔπαρσιν διελέγξας προσθήκην τε τὴν ἐν τῷ Συμβόλῳ τότε ἡ

ὁμήγυρις πιστῶν ἐκρότησε χεῖρας ἐν χαρᾷ ἐκβοῶσα δόξα σοι Τριὰς Παναγία δόξα σοιΤριὰς ἡ Ὁμοούσιος

Ὅτε παρrsquo ἀνόμων δικαστῶν Πάτερ ἀπηλάθης ἀδίκως τοῦ σοῦ ποιμνίου σοφέ Φώτιεπανθαύμαστε καὶ ὄντως μέγιστε Ἱεράρχα θεσπέσιε καὶ φίλε Κυρίου τότε ἀπεθαύμασαν

τὴν καρτερίαν σου θάμβει συνοχῇ τε καρδίας ἅπαντες Ὀρθόδοξοι ἤρθη λέγοντες ἐκμέσου νῦν ὁ δίκαιος

Ὅτε ἐκοιμήθης ἱερῶς τὸν Ἁγίοις πρέποντα ὕπνον Φώτιε ἔνδοξε τότε θεολόγων σε δῆμοιπροέπεμψαν ὡς στεῤῥὸν αὐτῶν πρόμαχον καὶ πάντων Ἀγγέλων τάγματα ἐκρότησανἐν τῇ ἀνόδῳ σου τότε καὶ Τριὰς ἡ ἁγία ὑπὲρ ἧς στεῤῥῶς ἠγωνίσω δόξης σε στεφάνοις

ἐστεφάνωσε

Ἕτερα Προσόμοια Ἦχος δ Ὡς γενναῖον ἐν μάρτυσι

Τὸ τῆς χάριτος ὄργανον τὴν κιθάραν τοῦ Πνεύματος στύλον τὸν ἀκράδαντον θείαςΠίστεως ὀρθοδοξίας τὸν πρόμαχον τὸν μέγαν διδάσκαλον Ἱεράρχην τὸν κλεινόν

Ἐκκλησίας τὸ στήριγμα τὸν λαμπρότατον ἀριστέα Κυρίου μελῳδίαις εὐφημήσωμενἐνθέως τὸν ἁγιώτατον Φώτιον

Τὸν πυρίπνοον ῥήτορα Οἰκουμένης διδάσκαλον Κωνσταντινουπόλεως θεῖον ΠρόεδρονἈρχιερέα τὸν μέγιστον ποιμένα πανάριστον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ τὸν λαμπρότατον

Φώτιον ἀνυμνήσωμεν οἱ Ὀρθόδοξοι πάντες ὁμοφώνως ἱεραῖς ἐν ὑμνῳδίαιςΠατριαρχῶν τὸν Πρωτόθρονον

Παρανόμῳ προστάγματι ἀπηλάθης τῆς ποίμνης σου θλίψεσι βασάνοις τεπροσωμίλησας ὑπὲρ τῆς Πίστεως ἔνδοξε στεῤῥότατε Φώτιε Ἱεράρχα φαεινέ Ἐκκλησίαςἑδραίωμα στῦλε ἄσειστε διὸ πάντες τιμῶμέν σε προφρόνως ὡς διδάσκαλον καὶ μύστην

Ὀρθοδοξίας ἀοίδιμε

Δόξα Ἦχος πλ β

Ὅσιε τρισμάκαρ ἁγιώτατε Πάτερ ὁ Ποιμὴν ὁ καλός καὶ τοῦ Ἀρχιποίμενος Χριστοῦμαθητής ὁ τιθεὶς τὴν ψυχὴν ὑπὲρ τῶν προβάτων αὐτὸς καὶ νῦν πανεύφημε ἱερώτατε

Φώτιε αἴτησαι πρεσβείαις σου δωρηθῆναι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Εἴσοδος τὸ Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Παροιμιῶν τὸ ἀνάγνωσμα [Κεφ ι 7 γ 13]

Μνήμη δικαίου μετrsquo ἐγκωμίων καὶ εὐλογία Κυρίου ἐπὶ κεφαλὴν αὐτοῦ Μακάριοςἄνθρωπος ὃς εὗρε σοφίαν καὶ θνητὸς ὃς οἶδε φρόνησιν Κρεῖσσον γὰρ αὐτὴν

ἐμπορεύεσθαι ἢ χρυσίου καὶ ἀργυρίου θησαυρούς Τιμιωτέρα δέ ἐστι λίθων πολυτελῶνπᾶν δὲ τίμιον οὐκ ἄξιον αὐτῆς ἐστιν Ἐκ γὰρ τοῦ στόματος αὐτῆς ἐκπορεύεται

δικαιοσύνη νόμον δὲ καὶ ἔλεον ἐπὶ γλώσσης φορεῖ Τοιγαροῦν ἀκούσατέ μου ὦ τέκνασεμνὰ γὰρ ἐρῶ καὶ μακάριος ἄνθρωπος ὃς τὰς ἐμὰς ὁδοὺς φυλάξει Αἱ γὰρ ἔξοδοί μου

ἔξοδοι ζωῆς καὶ ἑτοιμάζεται θέλησις παρὰ Κυρίου Διὰ τοῦτο παρακαλῶ ὑμᾶς καὶπροΐεμαι ἐμὴν φωνὴν υἱοῖς ἀνθρώπων Ὅτι ἐγὼ ἡ σοφία κατεσκεύασα βουλήν καὶ

γνῶσιν καὶ ἔννοιαν ἐγὼ ἐπεκαλεσάμην Ἐμὴ βουλὴ καὶ ἀσφάλεια ἐμὴ φρόνησις ἐμὴ δὲἰσχύς Ἐγὼ τοὺς ἐμὲ φιλοῦντας ἀγαπῶ οἱ δὲ ἐμὲ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν Νοήσατε

τοίνυν ἄκακοι πανουργίαν οἱ δὲ ἀπαίδευτοι ἔνθεσθε καρδίαν Εἰσακούσατέ μου καὶπάλιν σεμνὰ γὰρ ἐρῶ καὶ ἀνοίγω ἀπὸ χειλέων ὀρθά Ὅτι ἀλήθειαν μελετήσει ὁ λάρυγξ

μου ἐβδελυγμένα δὲ ἐναντίον ἐμοῦ χείλη ψευδῆ Μετὰ δικαιοσύνης πάντα τὰ ῥήματατοῦ στόματός μου οὐδὲν ἐν αὐτοῖς σκολιόν οὐδὲ στραγγαλιῶδες Πάντα εὐθέα ἐστὶ τοῖςνοοῦσι καὶ ὀρθὰ τοῖς εὑρίσκουσι γνῶσιν Διδάσκω γὰρ ὑμῖν ἀληθῆ ἵνα γένηται ἐν Κυρίῳ

ἡ ἐλπὶς ὑμῶν καὶ πλησθήσεσθε Πνεύματος

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ δ 14]

Ἐγκωμιαζομένου Δικαίου εὐφρανθήσονται λαοί ἀθανασία γάρ ἐστιν ἡ μνήμη αὐτοῦ ὅτικαὶ παρὰ Θεῷ γινώσκεται καὶ παρὰ ἀνθρώποις Καὶ ἀρεστὴ Κυρίῳ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ

Ἐπιθυμήσατε τοιγαροῦν ὦ ἄνδρες σοφίαν καὶ ποθήσατε καὶ παιδευθήσεσθε Ἀρχὴ γὰραὐτῆς ἀγάπη καὶ τήρησις νόμων Τιμήσατε σοφίαν ἵνα εἰς τὸν αἰῶνα βασιλεύσητεἈπαγγελῶ ὑμῖν καὶ οὐ κρύψω ἀφ΄ ὑμῶν μυστήρια Θεοῦ Ὅτι αὐτὸς καὶ τῆς σοφίας

ὁδηγός ἐστι καὶ τῶν σοφῶν διορθωτής Καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ πᾶσα φρόνησις καὶἐργασιῶν ἐπιστήμη Ἡ πάντων φρόνησις ἐδίδαξε σοφίαν Ἔστι γὰρ ἐν αὐτῇ Πνεῦμανοεῥόν ἅγιον Ἀπαύγασμα φωτὸς ἀϊδίου καὶ εἰκὼν τῆς ἀγαθότητος τοῦ Θεοῦ Αὕτη

φίλους Θεοῦ καὶ Προφήτας κατασκευάζει Εὐπρεπεστέρα δέ ἐστιν Ἡλίου καὶ ὑπὲρ πᾶσανἀστέρων θέσιν Φωτὶ συγκρινομένη εὑρίσκεται προτιμοτέρα Αὕτη τοὺς θεραπεύσαντας

αὐτὴν ἐκ πόνων ἐῤῥύσατο καὶ ὡδήγησεν ἐν τρίβοις εὐθείαις Ἔδωκεν αὐτοῖς γνῶσινἁγίαν Καὶ διεφύλαξεν αὐτοὺς ἀπὸ ἐνεδρευόντων καὶ ἀγῶνα ἰσχυρὸν ἐβράβευσεν

αὐτοῖς ἵνα γνῶσι πάντες ὅτι δυνατωτέρα παντός ἐστιν ἡ εὐσέβεια Καὶ οὐ μὴ κατισχύσῃποτὲ κακία σοφίας οὐδ οὐ μὴ παρελεύσεται πονηροὺς ἐλέγχουσα ἡ δίκη Εἶπον γὰρ ἐν

αὐτοῖς λογισάμενοι οὐκ ὀρθῶς Καταδυναστεύσωμεν τὸν δίκαιον μὴ φεισώμεθα τῆςὁσιότητος αὐτοῦ μηδὲ ἐντραπῶμεν πολιὰς πρεσβύτου πολυχρονίους Ἔστω δὲ ἡμῶν ἡ

ἰσχὺς νόμος Καὶ ἐνεδρεύσωμεν τὸν δίκαιον ὅτι δύσχρηστος ὑμῖν ἐστιν καὶ ἐναντιοῦταιτοῖς ἔργοις ἡμῶν καὶ ἐπιφημίζει ἡμῖν ἁμαρτήματα παιδείας ἡμῶν Ἐπαγγέλλεταιγνῶσιν ἔχειν Θεοῦ καὶ παῖδα Κυρίου ἑαυτὸν ὀνομάζει Ἐγένετο ἡμῖν εἰς ἔλεγχον

ἐννοιῶν ἡμῶν Βαρύς ἐστιν ἡμῖν καὶ βλεπόμενος ὅτι ἀνόμοιος τοῖς ἄλλοις ὁ βίος αὐτοῦκαὶ ἐξηλλαγμέναι αἱ τρίβοι αὐτοῦ Εἰς κίβδηλον ἐλογίσθημεν αὐτῷ καὶ ἀπέχεται τῶν

ὁδῶν ἡμῶν ὡς ἀπὸ ἀκαθαρσιῶν καὶ μακαρίζει ἔσχατα δικαίων Ἴδωμεν οὖν εἰ οἱ λόγοιαὐτοῦ ἀληθεῖς καὶ πειράσωμεν τὰ ἐν ἐκβάσει αὐτοῦ Ὕβρει καὶ βασάνῳ ἐτάσωμεν

αὐτόν ἵνα γνῶμεν τὴν ἐπιείκειαν αὐτοῦ καὶ δοκιμάσωμεν τὴν ἀνεξικακίαν αὐτοῦΘανάτῳ ἀσχήμονι καταδικάσωμεν αὐτόν ἔσται γὰρ αὐτοῦ ἐπισκοπὴ ἐκ λόγων αὐτοῦΤαῦτα ἐλογίσαντο καὶ ἐπλανήθησαν ἀπετύφλωσε γὰρ αὐτοὺς ἡ κακία αὐτῶν Καὶ οὐκ

ἔγνωσαν μυστήρια Θεοῦ οὐδὲ ἔκριναν ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεὸς μόνος ὁ ζωῆς ἔχων καὶ θανάτουτὴν ἐξουσίαν καὶ σῴζων ἐν καιρῷ θλίψεως καὶ ῥυόμενος παντὸς κακοῦ ὁ οἰκτίρμων καὶ

ἐλεήμων καὶ διδοὺς τοῖς ὁσίοις σου χάριν καὶ τῷ σῷ βραχίονι τοῖς ὑπερηφάνοιςἀντιτασσόμενος

Σοφίας Σολομῶντος τὸ ἀνάγνωσμα [Κεφ ι 32]

Στόμα δικαίου ἀποστάζει σοφίαν χείλη δὲ ἀνδρῶν ἐπίστανται χάριτας στόμα σοφῶνμελετᾷ σοφίαν Δικαιοσύνη δὲ ῥύεται αὐτοὺς ἐκ θανάτου Τελευτήσαντος ἀνδρὸς

δικαίου οὐκ ὄλλυται ἐλπίς υἱὸς γὰρ δίκαιος γεννᾶται εἰς ζωήν καὶ ἐν ἀγαθοῖς αὐτοῦκαρπὸν δικαιοσύνης τρυγήσει Φῶς δικαίοις διὰ παντός καὶ παρὰ Κυρίου εὑρήσουσιχάριν καὶ δόξαν Γλῶσσα σοφῶν καλὰ ἐπίσταται καὶ ἐν καρδίᾳ αὐτῶν ἀναπαύσεταισοφία Ἀγαπᾷ Κύριος ὁσίας καρδίας δεκτοὶ δὲ αὐτῷ πάντες ἄμωμοι ἐν ὁδῷ ΣοφίαΚυρίου φωτιεῖ πρόσωπον συνετοῦ φθάνει γὰρ τοὺς ἐπιθυμοῦντας αὐτήν πρὸ τοῦ

γνωσθῆναι καὶ εὐχερῶς θεωρεῖται ὑπὸ τῶν ἀγαπώντων αὐτήν Ὁ ὀρθρίσας πρὸς αὐτὴνοὐ κοπιάσει καὶ ὁ ἀγρυπνήσας διrsquo αὐτήν ταχέως ἀμέριμνος ἔσται Ὅτι τοὺς ἀξίους αὐτῆς

αὐτὴ περιέρχεται ζητοῦσα καὶ ἐν ταῖς τρίβοις φαντάζεται αὐτοῖς εὐμενῶς Σοφίας οὐκατισχύσει ποτὲ κακία Διὰ ταῦτα καὶ ἐραστὴς ἐγενόμην τοῦ κάλλους αὐτῆς καὶἐφίλησα ταύτην καὶ ἐξεζήτησα ἐκ νεότητός μου καὶ ἐζήτησα νύμφην ἀγαγέσθαιἐμαυτῷ Ὅτι ὁ πάντων Δεσπότης ἠγάπησεν αὐτήν μύστις γάρ ἐστι τῆς τοῦ Θεοῦ

ἐπιστήμης καὶ αἱρέτις τῶν ἔργων αὐτοῦ Οἱ πόνοι αὐτῆς εἰσιν ἀρεταί σωφροσύνην δὲ καὶφρόνησιν αὕτη διδάσκει δικαιοσύνην καὶ ἀνδρείαν ὧν χρησιμώτερον οὐδέν ἐστιν ἐν βίῳ

ἀνθρώποις Εἰ δὲ καὶ πολυπειρίαν ποθεῖ τις οἶδε τὰ ἀρχαῖα καὶ τὰ μέλλοντα εἰκάζεινἐπίσταται στροφὰς λόγων καὶ λύσεις αἰνιγμάτων σημεῖα καὶ τέρατα προγινώσκει καὶἐκβάσεις καιρῶν καὶ χρόνων Καὶ πᾶσι σύμβουλός ἐστιν ἀγαθή ὅτι ἀθανασία ἐστὶν ἐναὐτῇ καὶ εὔκλεια ἐν κοινωνίᾳ λόγων αὐτῆς Διὰ τοῦτο ἐνέτυχον τῷ Κυρίῳ καὶ ἐδεήθην

αὐτοῦ καὶ εἶπον ἐξ ὅλης μου τῆς καρδίας Θεὲ Πατέρων καὶ Κύριε τοῦ ἐλέους ὁ ποιήσαςτὰ πάντα ἐν λόγῳ σου καὶ τῇ σοφίᾳ σου κατασκευάσας τὸν ἄνθρωπον ἵνα δεσπόζῃ τῶνὑπὸ σοῦ γενομένων κτισμάτων καὶ διέπῃ τὸν κόσμον ἐν ὁσιότητι καὶ δικαιοσύνῃ δός μοιτὴν τῶν σῶν θρόνων πάρεδρον σοφίαν καὶ μή με ἀποδοκιμάσῃς ἐκ παίδων σου ὅτι ἐγὼ

δοῦλος σός καὶ υἱὸς τῆς παιδίσκης σου Ἐξαπόστειλον αὐτὴν ἐξ ἁγίου κατοικητηρίουσου καὶ ἀπὸ θρόνου δόξης σου ἵνα συμπαροῦσά μοι διδάξῃ με τί εὐάρεστόν ἐστιν παρὰ

σοί καὶ ὁδηγήσῃ με ἐν γνώσει καὶ φυλάξῃ με ἐν τῇ δόξῃ αὐτῆς Λογισμοὶ γὰρ θνητῶνπάντες δειλοί καὶ ἐπισφαλεῖς αἱ ἐπίνοιαι αὐτῶν

Εἰς τὴν Λιτήν Στιχηρὰ Ἰδιόμελα Ἦχος α

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ πόλις ἡ Κωνσταντίνου καὶ πᾶσα πόλις καὶ νῆσος καὶ χώρα ἐπὶ τῇσεβασμίᾳ μνήμῃ τοῦ κοινοῦ Ποιμενάρχου καὶ τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας φωστῆρος καὶΔιδασκάλου Φωτίου τοῦ τρισμάκαρος οὗτος γὰρ ἔτι ζῶν μεγάλως ἠγωνίσατο ὑπὲρ τῆς

τοῦ Εὐαγγελίου πίστεως καὶ νῦν ἐν Οὐρανοῖς ἀπολαύει τὰ τῶν καμάτων αὐτοῦ γέρα τὰτίμια πρεσβεύων ἀπαύστως Χριστῷ τῷ Θεῷ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β

Σὲ τὸν μέγαν Ἀρχιερέα καὶ Ποιμένα τὸν ἄκακον καὶ ὅσιον τῆς εὐσεβείας τὸν κήρυκα τὸπυρίπνοον στόμα τοῦ Πνεύματος ἀνευφημοῦντες πόθῳ δεόμεθα μετάδος ἡμῖν τῶν

πρεσβειῶν σου Πάτερ εἰς ἀντάμειψιν τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος πλ β

Ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ καὶ πιστὲ θεράπων λειτουργὲ Κυρίου ἄνερ ἐπιθυμιῶν σκεῦοςἐκλογῆς στῦλε καὶ ἑδραίωμα τῆς Ἐκκλησίας βασιλείας κληρονόμε μὴ παρασιωπήσῃς

τοῦ βοᾷν ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς Κύριον

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Εὖ δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ εὖ ἐργάτα τοῦ ἀμπελῶνος Χριστοῦ σὺ καὶ τὸ βάρος τῆςἡμέρας ἐβάστασας σὺ καὶ τὸ δοθέν σοι τάλαντον ἐπηύξησας καὶ τοῖς μετὰ σὲ ἐλθοῦσινοὐκ ἐφθόνησας διὸ πύλη σοι Οὐρανῶν ἠνέῳκται εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου

καὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Πάτερ ἁγιώτατε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Εἶτα αἱ συνήθεις εὐχαί

Εἰς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος πλ α Χαίροις ἀσκητικῶν ἀληθῶς

Χαίροις Ἀρχιερεῦ τοῦ Χριστοῦ χαίροις Πατέρων τὸ φαιδρὸν σεμνολόγημα ὁ πράξει καὶθεωρία κεκοσμημένος λαμπρῶς ἀρετῶν τῶν θείων τὸ θησαύρισμα πραότητος

σκήνωμα προσευχῆς ἐνδιαίτημα τῆς ἀεννάου τῆς σοφίας κειμήλιον ταπεινώσεως τὸτερπνὸν καταγώγιον ἥλιε διακρίσεως εἰρήνης τὸ τέμενος διπλῆς ἀγάπης ὁ οἶκος τῆς

πρὸς Θεὸν καὶ τὸν ἔγγιστα Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῦ δωρήσασθαι τῷ κόσμῳ τὸ μέγαἔλεος

Στίχ Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν [καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν]

Χαίροις Ἱεραρχῶν ὁ κανών καὶ διδασκάλων ὁ προστάτης ὁ ἔνδοξος τὸ στόμα τῶνΘεολόγων τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ ὁ λαμπρὸς τῷ λὸγῳ καὶ τοῖς δόγμασι ποιμὴν

ἀξιάγαστος Ἀποστόλων ὁμότροπος εὔστομος γλῶσσα πᾶσαν αἵρεσιν τέμνουσα ὥσπερμάχαιρα ὀξυτάτη καὶ δίστομος ὄργανον τὸ ἡδύφθογγον ὁ νοῦς ὁ οὐράνιος τῆς

Ἐκκλησίας ὁ στῦλος τῶν εὐσεβῶν τὸ κραταίωμα Χριστὸν καταπέμψαι ταῖς ψυχαῖςἡμῶν δυσώπει τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν [καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσει κρίσιν]

Χαίροις Πατριαρχῶν καλλονή χαίροις ἁπάντων Ἱερέων τὸ καύχημα δογμάτων πηγὴ ἡθεία τῆς Ἐκκλησίας στεῤῥός στῦλός τε καὶ βάσις ἀπερίτρεπτος κανὼν ἀκριβέστατος

μυστογράφος σοφώτατος Φώτιε Πάτερ ἀληθείας τὸ ἔρεισμα ὁ λαμπρότατος ἀριστεὺςκαὶ περίδοξος ἄνθρωπε ἐπουράνιε ἐπίγειε Ἄγγελε τῶν Ὀρθοδόξων ἡ δόξα τῶν

κακοδόξων ὁ πέλεκυς Χριστὸν μὴ ἐλλίπῃς ἱκετεύειν ὑπὲρ πάντων τῶν εὐφημούντων σε

Δόξα Ἦχος δ

Ἔπρεπε τῇ βασιλίδι τῶν πόλεων καὶ Φώτιον αὐχεῖν Ἀρχιερέα ὥσπερ τινὰ κόσμονβασιλικὸν καὶ λαμπρόφωνον σάλπιγγα πάντα πεῥιηχοῦσαν τὰ πέρατα τὰ σωτήρια

δόγματα καὶ πάντας συναγείρουσαν πρὸς συνασπισμὸν ᾀσμάτων θεοπρεπῶν πρὸς ὃνβοήσωμεν Φωτολόγε καὶ Φωτώνυμε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε σωθῆναι τὰς ψυχὰς

ἡμῶν

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ

Ὡς τῶν Ἀποστόλων ὁμότροπος καὶ τῆς Οἰκουμένης διδάσκαλος τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλωνἱκέτευε Φώτιε εἰρήνην τῇ Οἰκουμένῃ δωρήσασθαι καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος

Δόξα Ἕτερον ἀπολυτίκιον

Τῆς σοφίας ἐκφάντωρ λαμπρὸς γενόμενος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης θεοπαγὴς προμαχώντῶν Πατέρων καλλονὴ Φώτιε μέγιστε σὺ γὰρ αἱρέσεων δεινῶν στηλιτεύεις τὴν ὀφρύν

Ἑώας τὸ θεῖον σέλας τῆς Ἐκκλησίας λαμπρότης ἣν διατήρει Πάτερ ἄσειστον

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετὰ τὴν α Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος α Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ἐπέλαμψεν ἰδοὺ τῆς ψυχῆς μου τὸ ἔαρ ἐπέφανεν ἰδοὺ τοῦ σοφοῦ Ἱεράρχου Φωτίου τοῦπαμμάκαρος ἡ φαιδρὰ μνήμη σήμερον Ὅθεν ἅπαντες ἀνευφημήσωμεν τοῦτον ὡς

στηρίξαντα τῶν Ὀρθοδόξων τὴν πίστιν δυνάμει τοῦ Πνεύματος [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τὴν β΄ Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος γ Θείας πίστεωςΘείαν ἔλλαμψιν κεκληρωμένος βίον ἔνθεον ἐξησκημένος ὁμωνύμῳ ἱερατείᾳ διέπρεψας

ὑερφυῶς γὰρ τρανώσας τὰ δόγματα ὀρθοδοξίᾳ τὴν Πίστιν ἐστήριξας Πάτερ ὅσιεΧριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα Ἦχος δ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ΣταυρῷὉ Ἱεράρχης καὶ σεπτὸς θεηγόρος τῆς Ἐκκλησίας ὁ λαμπρὸς ὑποφήτης τὰς διανοίας

χάριτι ἀρδεύεις πιστῶν τῶν αἱρετιζόντων δέ κατακλύζεις τὰς φρένας χάριν ἀναβλύζωντε τῶν θαυμάτων ἐκπλύνεις παθῶν παντοίων ῥύπον ἀληθῶς ὅσιε Πάτερ πανένδοξε

Φώτιε [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς ἙορτῆςΤὸ α ἀντίφωνον τοῦ δ ἤχου Προκείμενον ἦχος δ Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν

[καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν] Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη[ἐνωτίσασθε πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην] Τὸ Πᾶσα πνοή Εὐαγγέλιον ζήτει

εἰς τὴν Ἑορτὴν τοῦ Χρυσοστόμου

[Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [Κεφ ι 1-9]Εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαίους ᾿Αμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν Ὁ

μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνωνἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν

ἐστι τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούεικαὶ τὰ ἴδια πρόβατα καλεῖ κατrsquo ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Καὶ ὅταν τὰ ἴδια πρόβατα

ἐκβάλῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ ὅτι οἴδασι τὴνφωνὴν αὐτοῦ Ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπrsquo αὐτοῦ ὅτι οὐκ

οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς ἐκεῖνοιδὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν

λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ κλέπται εἰσὶκαὶ λῃσταί ἀλλrsquo οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα διrsquo ἐμοῦ ἐάν τις

εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει]

Ὁ Ν Δόξα Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου Καὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Εἶτα τὸ Ἰδιόμελον Ἦχος πλ βἘξεχύθη ἡ χάρις ἐν χείλεσί σου ὅσιε Πάτερ καὶ γέγονας Ποιμὴν τῆς τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίας διδάσκων τὰ λογικὰ πρόβατα Πιστεύειν εἰς Τριάδα ὁμοούσιον ἐν μιᾷ

Θεότητι

Ὁ Κανὼν τῆς Ἑορτῆς εἰς δ καὶ τοῦ Ἁγίου εἰς δ Ἦχος δ

ᾨδὴ αὉ Εἱρμός Ἀνοίξω τὸ στόμα μου καὶ πληρωθήσεται Πνεύματος καὶ λόγον ἐρεύξομαι τῇ

Βασιλίδι Μητρί καὶ ὀφθήσομαι φαιδρῶς πανηγυρίζων καὶ ᾄσω γηθόμενος ταύτης τὰθαύματα

Φωστὴρ θεαυγεύτατε φωτὸς ἐπώνυμε ἅγιε τὸ σκότος ἀπέλασον τῆς διανοίας μουλαμπηδόσι με φωτὸς αὐγάσας θείου ὅπως εὐφημήσω σου τὰ κατορθώματα

Τῆς πίστεως ἔρεισμα τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλον καὶ στῦλον ἀκράδαντον ὁμολογίας σεκαὶ πολύφωτον τῆς χάριτος φωστῆρα καὶ στόμα πυρίπνοον Φώτιε ἔγνωμεν

Νομίμως ἠγώνισαι προκινδυνεύων θεσπέσιε τοῦ θείου κηρύγματος ὡς Ἱεράρχηςπιστός καὶ κατέπνιξας νευραῖς τῶν σῶν δογμάτων ὡς θῆρα Νικόλαον τὸν

ματαιόφρονα

Θεοτοκίον Μαρίαν τὴν ἄχραντον δεῦτε ὑμνήσωμεν ἅπαντες τὴν μόνην κοσμήσασαντὴν ἀνθρωπότητα τὴν κυήσασαν Θεὸν σεσαρκωμένον Παρθένον τε μείνασαν

ἀδιαλώβητον

Καταβασίας δὲ λέγομεν τῆς Ἑορτῆς

ᾨδὴ γὉ Εἱρμός Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους Θεοτόκε ὡς ζῶσα καὶ ἄφθονος πηγή θίασον

συγκροτήσαντας πνευματικὸν στερέωσον καὶ ἐν τῇ θείᾳ δόξῃ σου στεφάνων δόξηςἀξίωσον

Λαλήσας εἰς ὕψος βλασφημίαν τῆς Δύσεως δράκων ὁ δεινός τοῖς λόγοις σου πεφίμωταιφωστὴρ θεοειδέστατε διὸ καὶ οἱ ὀρθόδοξοι ἀξιοχρέως τιμῶμέν σε

Νεκροῦται αἱρέσεως ὁ ὄφις τοῖς λόγοις σου Πάτερ τοῖς σοφοῖς ὡς λίθοςπροσβαλλόμενος καὶ κάραν συντριβόμενος διόπερ Ἐκκλησία τε ἀξιοχρέως γεραίρει σε

Γραφῶν παραστάσεσι γενναίαις τὴν χάριν τοῦ Πνεύματος σοφέ κοινὴν εἶναι ἀπέδειξαςκαὶ Πνεῦμα ὀνομάζεσθαι τὴν τούτου δὲ ὑπόστασιν ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεσθαι

Θεοτοκίον Ἀνάρχου Γεννήτορος ὁ Λόγος ὁ πάσης ἀνώτερος ἀρχῆς ἀρχὴν νῦνσωματούμενος ἐκ σοῦ Ἁγνὴ ἐδέξατο καὶ ὑπὸ χρόνον γέγονεν ὁ χρόνων πάντων

ὑπέρτερος

Κάθισμα ἦχος πλ δ Τὴν σοφίαν καὶ λόγον

Τὸν Προφήτην Ἠλίαν ζηλοτυπῶν Ἰωάννην ὡσαύτως τὸν Βαπτιστήν ἀνδρείωςδιήλεγξας Βασιλεῖς ἀνομήσαντας Ἱεραρχίας θρόνον ἐνθέως ἐκόσμησας καὶ

διδαγμάτων πλήθει τὸν κόσμον ἐπλούτισας Ὅθεν καὶ ταῖς θείαις συγγραφαῖςκεχρημένος πιστοὺς ἐπεστήριξας καὶ ἀπίστους ἐπέστρεψας Ἱεράρχα θεσπέσιε

πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳτὴν ἁγίαν μνήμην σου [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

ᾨδὴ δὉ Εἱρμός Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ ἐπὶ θρόνου θεότητος ἐν νεφέλῃ κούφῃ ἦλθεν Ἰησοῦς ὁ

ὑπέρθεος τῇ ἀκηράτῳ παλάμῃ καὶ διέσωσε τοὺς κραυγάζοντας Δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμεισου

Ἐν νεότητι τὸ σῶφρον ἐν τῷ γήρει τὴν σύνεσιν ἐν παντὶ δὲ βίῳ τὸ καρτερικὸν καὶμακρόθυμον καὶ τὴν πρὸς πάντας ἀγάπην ἐπιδέδειξαι τοὺς κραυγάζοντας δόξα Χριστὲ

τῇ δυνάμει σου

Ὁ λαμπρότατός σου βίος ὡς κανὼν ἀκριβέστατος διὰ πάσης Πάτερ θείας ἀρετῆςἀναδέδεικται ἐν προσευχαῖς καὶ νηστείαις ἀγρυπνίαις τε καὶ δεήσεσι ταῖς πρὸς Χριστὸν

τὸν φιλάνθρωπον

Νυσταγμὸν τοῖς σοῖς βλεφάροις θεοφόρε οὐκ ἔδωκας ἕως ὅτου Πάτερ οἶκον σεαυτὸνἀπετέλεσας τῷ παντεπόπτῃ Δεσπότῃ ὡραιότατον πρὸς ὃν ἔκραζες δόξα Χριστὲ τῇ

δυνάμει σου

Θεοτοκίον Νεκρωθέντας Παναγία τοὺς ἀνθρώπους ἐζώωσας πεπτωκότας τούτουςπρὸς διαφθορὰν ἐξανέστησας τὸν ζωοδότην τεκοῦσα τὸν λυτρούμενον τοὺς

κραυγάζοντας δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει σου

ᾨδὴ εὉ Εἱρμός Ἐξέστη τὰ σύμπαντα ἐπὶ τῇ θείᾳ δόξῃ σου σὺ γὰρ ἀπειρόγαμε Παρθένε ἔσχεςἐν μήτρᾳ τὸν ἐπὶ πάντων Θεόν καὶ τέτοκας ἄχρονον Υἱόν πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσι σε σωτηρίαν

βραβεύοντα

Τὴν χάριν δεξάμενος τοῦ Παναγίου Πνεύματος θεῖον ἐνδιαίτημα ἐδείχθης θείωςδιδάξας θεογνωσίας τὸ φῶς Φώτιε πανθαύμαστε σοφέ Πάτερ ἁγιώτατε Ἐκκλησίας τὸ

στήριγμα

Ἡ γλῶσσά σου κάλαμος τοῦ Παρακλήτου γέγονεν ὀξέως τὴν λύτρωσιν διδόντος τοῖςἐπιγνοῦσι τὴν δεσποτείαν αὐτοῦ καὶ ταῖς σφῶν ἐμπνέοντος ψυχαῖς γνῶσιν ἐπουράνιον

ἱερώτατε Φώτιε

Ἀστράπτοντα λόγων τε καὶ διδαγμάτων χάρισι σὲ Χριστὸς ἀνέδειξε τῷ κόσμῳαἱρετιζόντων ἀποσοβοῦντα ὁρμάς καὶ ψυχὰς φωτίζοντα πιστῶν πάντων τῶν

ὑμνούντων σε τὸν τῆς Πίστεως κήρυκα

Θεοτοκίον Παρθένος γεγέννηκεν Υἱὸν τὸν προαιώνιον φύσιν ἐνδυσάμενον ἀνθρώπωνὡς ἐκδιδάσκων ὁ Ἱεράρχης φησί καὶ σώσαντα ταύτην ἐκ φθορᾶς πάθει τῷ τοῦ σώματος

καὶ Παρθένος διέμεινε

ᾨδὴ ςὉ Εἱρμός Τὴν θείαν ταύτην καὶ πάντιμον τελοῦντες ἑορτὴν οἱ θεόφρονες τῆς

Θεομήτορος δεῦτε τὰς χεῖρας κροτήσωμεν τὸν ἐξ αὐτῆς τεχθέντα Θεὸν δoξάζοντες

Τὸν μέγαν ᾄσωμεν Φώτιον τὴν σάλπιγγα τρανῶς τὴν κηρύξασαν τοῦ θείου Πνεύματοςἐκ τοῦ Πατρὸς τὴν ἐκπόρευσιν ὡς τῆς βροντῆς ὁ γόνος ἐθεολόγησε

Ἐῤῥάγη ἅπαν τὸ φρύαγμα σοῖς λόγοις Ἱερώτατε Φώτιε τὸ τῆς αἱρέσεως διὸ πιστῶν ἡὁμήγυρις λαμπροτελῶς τιμᾷ σου τὴν μνήμην Ἅγιε

Σκιρτᾷ καὶ πᾶσα εὐφραίνεται ὁμήγυρις πιστῶν ἡ ὀρθόδοξος πάντιμε Φώτιε τοῦΓρηγορίου ὁρῶσά σε καὶ Χρυσοστόμου ὄντως σεπτὸν διάδοχον

Θεοτοκίον Ὑμνῶ σου Κόρη τὴν σύλληψιν ὑμνῶ σου τὴν ἀπόῤῥητον γέννησιν ὑμνῶ τὴνσκέπην σου βλάβης διrsquo ἧς πάσης ῥύομαι ὁ πρὸς τὴν σὴν γαλήνην κατεπειγόμενος

Κοντάκιον ἦχος πλ δ Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷΤῆς Ἐκκλησίας ὁ φωστὴρ ὁ τηλαυγέστατος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγὸς ὁ ἐνθεώτατος

στεφανούσθω νῦν τοῖς ἄνθεσι τῶν ᾀσμάτων ἡ θεόφθογγος κιθάρα ἡ τοῦ Πνεύματος ὁστεῤῥότατος αἱρέσεων ἀντίπαλος ᾧ καὶ κράζομεν χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Ὁ ΟἶκοςἌγγελος ἐξ ἀνθρώπων ἀνεδείχθης ὦ Πάτερ ἐκ γῆς πρὸς τὰ οὐράνια φθάσας διὸ σὺνἀσωμάτοις χοροῖς ἁμιλλώμενόν σε θεωρῶν ὅσιε ἐξίσταμαι καὶ πόθῳ σοι κραυγάζω

εὐλαβῶς τοιαῦτα Χαῖρε διrsquo οὗ Τριὰς προσκυνεῖται χαῖρε διrsquo οὗ Θεὸς ἀνυμνεῖται ΧαῖρεὈρθοδόξων κανὼν ὁ εὐθύτατος χαῖρε ἀνομοῦντας ἐλέγχων στεῤῥότατα Χαῖρε ὕψοςταπεινώσεως δυσανάβατον πολλοῖς χαῖρε βάθος διακρίσεως δυσθεώρητον θνητοῖςΧαῖρε ὅτι ἐγένου τοῦ Θεοῦ θεῖος θύτης χαῖρε ὅτι προσάγεις τῷ Θεῷ σεσῳσμένους

Χαῖρε Θεοῦ Μαρτύρων ὁμόσκηνε χαῖρε σεπτῶν Ὁσίων συνόμιλε Χαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖςκαθαιροῦνται χαῖρε διrsquo οὗ οἱ πιστοὶ βεβαιοῦνται Χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Συναξάριον Τῷ αὐτῷ μηνὶ ς Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν καὶ Ἰσαποστόλου

Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ ὉμολογητοῦΣτίχ Θνῄσκων Φώτιος οὐ ταράττομαι λέγει

Πρὸς τὴν τελευτήν ὢν προητοιμασμένος

Ἕτεροι στίχοι Ἤστραψε τοῖς λόγοις Φώτιος μέγας

Φῶς Εὐσεβέσσι πῦρ δrsquo ἐναντίους φλέγον

Ἄντυγrsquo ἐς Οὐρανίην ἀναδέδρομε Φώτιος ἕκτῃ

Οὗτος ὁ τρισμακάριος καὶ φερώνυμος Ἱεράρχης ὁ μέγας καὶ λαμπρὸς τῆς ἘκκλησίαςΠατὴρ καὶ Διδάσκαλος Φώτιος ὁ σοφώτατος καὶ ἁγιώτατος ὁ Ὁμολογητὴς τῆς πίστεως

καὶ Ἰσαπόστολος ἤκμασεν ἐν τοῖς χρόνοις τῶν βασιλέων καὶ Αὐτοκρατόρων Μιχαὴλυἱοῦ Θεοφίλου Βασιλείου τοῦ Μακεδόνος καὶ Λέοντος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Τούτῳ πατρὶς μὲνἐπίγειος Κωνσταντινούπολις ἡ μεγαλώνυμος καὶ τῶν πόλεων ἡ βασιλεύουσα οὐράνιοςδέ ἡ ἄνω Ἱερουσαλήμ ἡ κραταιὰ καὶ ἀνώλεθρος πατέρες δὲ περιφανεῖς εὐγένείᾳ τε τῇ

κατὰ σάρκα οὐχ ἧττον ἢ πίστει τῇ ὀρθοδόξῳ ὑπὲρ ἧς καὶ μαρτυρικῷ στεφάνῳδιακεκόσμηνται ἀθλήσαντες οἱ οὐρανόφρονες καὶ καρτεῥόψυχοι ὑπὲρ τῆς τῶν ἁγίων καὶ

σεπτῶν εἰκόνων ὡς ἔοικε τιμῆς καὶ προσκυνήσεως Τοῖς πρωτίστοις δὲ τῶν βασιλικῶνἀξιωμάτων πρότερον διαπρέψας καὶ βίον ᾀείποτε ἐνάρετον καὶ θεοφιλῆ ἐξασκήσας

τοὺς τῆς Ἐκκλησίας ἔπειτα ποιμεναρχικοὺς παραλαμβάνει οἴακας ἐπὶ τὸν Ἀποστολικὸνκαὶ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχικὸν Θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως προβιβασθείς Τοῦ

γὰρ ἐν Ἁγίοις Ἰγνατίου βίᾳ βασιλικῇ ἐπιβληθέντος τοῦ θρόνου καὶ τῆς Ἐκκλησίαςἐντεῦθεν χηρευούσης μηδrsquo ὄντος ἄλλως δυνατοῦ διαμένειν ταύτην ἄνευ Ἐπισκόπου ὁ ἐν

Ἁγίοις Φώτιος βίᾳ ὑπαχθεὶς καὶ βασιλικῇ δυναστείᾳ διαδέχεται κανονικῶς τὸν ἱερὸνἸγνάτιον γενόμενος πρότερον Μοναχός καὶ τοὺς κατὰ τάξιν τῆς ἱερωσύνης λαβὼν

βαθμούς Καὶ οἵους μὲν ἀγῶνας διήνυσεν ὁ τρισόλβιος ὑπὲρ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως κατὰΜανιχαίων καὶ Εἰκονομάχων καὶ ἄλλων αἱρετικῶν καὶ πρὸ πάντων κατὰ τῆς τότε

πρῶτον ἀναφανείσης παπικῆς αἱρέσεως ἧς τὸν ἀρχηγὸν καὶ τοῦ Λατινικοῦ σχίσματοςπατέρα Νικόλαον τὸν ἀλάστορα Ῥώμης Πάπαν γραφικαῖς καὶ πατρικαῖς ἀποδείξεσιν

ἐξελέγξας καὶ ἐνδίκως καθελών τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας συνοδικῶς ἐξωστράκισε τῷἀναθέματι παραπέμψας οἵους δὲ διωγμοὺς καὶ κινδύνους οἵας δὲ ἐπιβουλὰς καὶκαταδρομάς οἵας δὲ καὶ τὰς κακώσεις καὶ τὰς ἀπανθρώπους βασάνους ὑπέστη

χριστομιμήτως ὁ καρτερόψυχος θεοῤῥήμων ὁ στεῤῥὸς καὶ τὴν ψυχὴν ἀδαμάντινοςἹεράρχης ὑπὸ τῶν σχισματικῶν Λατίνων καὶ τῶν τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ

θιασωτῶν ἀνθρώπων κακούργων καὶ ψευδολόγων ἀνθρώπων παρανόμων ἀνοσίων καὶμιαιφόνων ἡ κατrsquo αὐτὸν εἰς πλάτος ἱστορία διέξεισι Τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν ἐνταῦθαπερὶ αὐτοῦ ἀναγκαῖον ὅτι ὁ μακάριος ἱερουργήσας ὡς ἄλλος Παῦλος τὸ Εὐαγγέλιον

ἅπαν μὲν τὸ τῶν γενναίων Βουλγάρων ἔθνος μετὰ καὶ τοῦ βασιλέως αὐτῶν τὴν εἰςΧριστὸν ἀμώμητον πίστιν μυσταγωγήσας τῷ τοῦ θείου βαπτίσματος λουτρῷ

ἀνεγέννησε πολλοὺς δὲ καὶ ἐκ διαφόρων αἱρέσεων Ἀρμενίους Εἰκονομάχους καὶἄλλους ἑτεροδόξους εἰς τὴν Καθολικὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν ἐπέστρεψε λόγους

ἐκθεὶς πλήρεις χάριτος καὶ σοφίας καὶ ἀληθείας διrsquo ὧν τὰ τῶν κακοδόξων φρονήματακατεβρόντησε καὶ τῷ μὲν σταθερῷ τοῦ φρονήματος καὶ ἀτρέπτῳ τὸν βασιλοκτόνον καὶἀγνώμονα Βασίλειον τὸν Αὐτοκράτορα καταπλήξας τῷ δὲ ἔνθερμα καὶ κατrsquo ἐπίγνωσιναὐτοῦ ζήλῳ πάσης ἑτεροδιδασκαλίας τὰ ζιζάνια ἐκριζώσας ἔμπλεως ὡς οὐδεὶς τῶν κατrsquo

αὐτὸν τῆς ἀποστολικῆς διδασκαλίας ἀνεφάνη Οὕτως οὖν ὁσίως καὶ εὐαγγελικῶςποιμάνας τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ δὶς μὲν ἀναβὰς ἄκων εἰς τὸν θρόνον δὶς δὲτούτου βίᾳ τυραννικῇ ἐξωσθείς πολλὰ δὲ καὶ διάφορα συγγράμματα καταλιπὼν τῇ

Ἐκκλησίᾳ καὶ τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἄριστα πάντα καὶ σοφώτατα καὶ οἷα ὁ πᾶς αἰὼν δικαίωςἀποθαυμάσει διὰ γὰρ πάσης ἐλθὼν ἰδέας παιδεύσας ἐν ἑκάστῃ τὸ κράτος ἐκτήσατοπολλὰ δὲ καὶ καμὼν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ τῆς δικαιοσύνης ἐξεδήμησεν ἁγίως πρὸςΚύριον ὁ πολύαθλος ὑπερόριος ἐν τῇ τῶν Ἀρμενιανῶν Μονῇ ὡς ἐν Κομάνοις ὁ θεῖος

Χρυσόστομος Τὸ δὲ ἱερὸν καὶ πάντιμον αὐτοῦ σῶμα ἐναπετέθη ἐν τῇ Μονῇ τῇ λεγομένῃτῆς Ἐρημίας ἢ Ἠρεμίας Καὶ πάλαι μὲν ἐτελεῖτο ἡ ἁγιωτάτη αὐτοῦ Σύναξις ἐν τῷ

Προφητείῳ ἤτοι Ναῷ τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου τῷ ὄντι ἐν τῇεἰρημένῃ Μονῇ τῆς Ἠρεμίας νῦν δὲ τελεῖται ἐν τῇ κατὰ Χάλκην ἱερᾷ καὶ ΠατριαρχικῇΜονῇ τῆς Ἁγίας Τριάδος ἔνθα ἤδη συνέστη καὶ ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Μεγάλης τοῦ

Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Βουκόλου ἐπισκόπουΣμύρνης

Στίχ Σμύρνης ὁ Ποιμὴν Βουκόλος θυηπόλος

Ἄγρυπνός ἐστι καὶ θανὼν ποίμνης φύλαξ

Ἀγλαὸν ἡελίοιο λίπε Βουκόλος ἕκτῃ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμῃ τοῦ ἁγίου Μάρτυρος Ἰουλιανοῦ τοῦ ἐν ἘμέσῃΣτίχ Χριστὸς τέτρηται χεῖρας ἥλοις καὶ πόδας

Ἰουλιανὸς προστίθησι καὶ κάραν

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῆς ἁγίας Μάρτυρος Φαύστης καὶ τῶν σὺν αὐτῇΕὐϊλασίου καὶ Μαξίμου

Στίχ Τρεῖς Μάρτυρες πάσχουσιν ἰχθύων πάθος

Κοινῇ τυχόντες ὀργάνου τοῦ τηγάνου

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῶν ἁγίων Μαρτύρων Φαύστου Βασιλείου καὶΣιλουανοῦ καὶ τῶν ἁγίων Μαρτύρων τῶν ἐν τοῖς Δαρείου

Στίχ Τριῶν συνάθλων ἕν διὰ ξίφους τέλος

Οἵ τὸν Θεὸν φρονοῦσιν ἕν τε καὶ τρία

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΒαρσανουφίουΣτίχ Ἐκ γῆς συνέστη σῶμα Βαρσανουφίου

Καὶ γῆν ὑπῆλθε τὴν ἑαυτοῦ μητέρα

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦἐπικαλουμένου Προφήτου μαθητοῦ τοῦ ἁγίου Βαρσανουφίου

Στίχ Δίκαιόν ἐστιν ὦ Ἰωάννη ἅμα

Τάττειν σε ᾧδε τῷ φίλῳ διδασκάλῳ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ ἐν Λυκῷ τῇ πόλει ἐν εἰρήνῃτελειοῦται

Στίχ Τὸν ἐν Λυκῷ δὲ ποῦ Ἰωάννην θέμις

Τάττειν ὅτι μή ᾧδrsquo Ἰωάννῃ ἅμα

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ σῷσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζὉ Εἱρμός Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες παρὰ τὸν Κτίσαντα ἀλλὰ πυρὸς

ἀπειλήν ἀνδρείως πατήσαντες χαίροντες ἔψαλλονmiddotὙπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων Κύριοςκαὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Μεταβέβηκας θέοφρον πρὸς Οὐράνια Πάτερ σκηνώματα καὶ προσπελάσας Θεῷμεθέξει θεουμένος ἔνθεος γέγονας ψάλλων Ὅσιε ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Νουθετούμενοι σοῖς λόγοις διδασκόμεθα Πάτερ πανεύφημε ὡς ἐν Ἡλίοις τρισίνἀμέριστον ἄτμητον σέβειν Θεότητα ᾗ καὶ ψάλλομεν ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Ὡς πανίερος ἡ θεία καὶ θεάρεστος ὁμολογία σου ὡς γὰρ χρυσὸς καθαρθείς Θεῷεὐηρέστησας Πάτερ τρισόλβιε ἀγαλλόμενος τῇ ἐκμιμήσει Ὅσιε τῶν παθῶν τῶν τοῦ

Σωτῆρος

Θεοτοκίον Πᾶσι πρόξενος ἀνθρώποις ἐναπέφηνας θείας λυτρώσεως τὸν Λυτρωτὴντοῦ παντός τεκοῦσα Πανάμωμε ᾧ πάντες ψάλλομεν ὑπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων

Κύριος καὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θὉ Εἱρμός Ἅπας γηγενής σκιρτάτω τῷ πνεύματι λαμπαδουχούμενος πανηγυριζέτω δέ

ἀΰλῶν Νόων φύσις γεραίρουσα τὴν ἱερὰ θαυμάσια (τὴν ἱερὰν Μετάστασιν τὰ ἱερὰΕἰσόδια) τῆς Θεομήτορος καὶ βοάτωmiddotΧαίροις παμμακάριστε Θεοτόκε Ἁγνὴ ἀειπάρθενε

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν ἐν Ἱεράρχαις ὑπέρλαμπρον φωστῆρα

Ὅλον ἐμαυτόν προσάγω θεσπέσιε τῇ θείᾳ σκέπῃ σου ὡς Ἄρχιεράρχης δέ τὴν ἐξουσίανλύειν τὰ πταίσματα παρὰ Χριστοῦ δεξάμενος ἐμῶν σφαλμάτων σειράς διαῤῥήξας

σῷσόν με πρεσβείαις σου καὶ τῷ θείῳ φωτὶ καταλάμπρυνον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν κεκοσμηκότα Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν

Ἤρθης πρὸς τὸ φῶς τὸ ἄδυτον ἔνδοξε Πάτερ γηΐνων ῥυσθείς καὶ τῷ Παντοκράτορι καὶτρισηλίῳ φωτὶ παρίστασαι μετὰ τῶν ἄνω Τάξεων καὶ τῇ ἐκεῖθεν τρυφᾷς πεμπομένῃ

λάμψει τρισμακάριε καὶ ἡμᾶς φρυκτωρεῖς τοὺς ὑμνοῦντάς σε

Μεγάλυνον ψυχή μου τῆς Τρισυπόστατου καὶ ἀδιαιρέτου Θεότητος τὸ κράτος

Ὥς τις ἀριστεύς ἐφάνης κατήγορος πλάνης αἱρέσεως τῆς Ὄρθοδοξίας δέ Ἱεροκήρυξθεῖος συνήγορος σὺν Ἰγνατιῳ Φώτιε οὗ καὶ διάδοχος καὶ τῶν τρόπων καὶ τοῦ θρόνου

γέγονας καὶ πρεσβεύεις μεθrsquo οὗ πρὸς τὸν Κύριον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὴν τιμιωτέραν καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων

Θεοτοκίον Ὅλον με Θεός θεῶσαι βουλόμενος ὅλος ἑνοῦταί σοι καὶ τὸ ἀκατάληπτονκαινοτομεῖται πᾶσι Μυστήριον τίκτεις Παρθένος ἄφθοῥος καὶ σὰρξ ὁρᾶται Θεός ὃν

ὑμνοῦντες σὲ νῦν μακαρίζομεν Μαριὰμ ὡς αὕτη προεφήτευσας

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητεΠροστάτην σε θερμότατον ἡ Ἐκκλησία κέκτηται λαμπρὸν διδάσκαλον Πάτερ διὸφαιδρῶς τὴν σὴν μνήμην πανηγυρίζει κράζουσα ᾀεὶ σκέπε τὴν ποίμνην σου καὶ

φύλαττε ἀπήμονα αἱρέσεώς τε καὶ βλάβης Ἀρχιεράρχα Κυρίου [Δίς]

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τοὺς Αἴνους Πᾶσα πνοή ἱστῶμεν στίχ δ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰΠροσόμοια δ Ἦχος α Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τῆς Ἐκκλησίας τὸν θεῖον ἀνευφημήσωμεν Ἀρχιεράρχην ὄντως καὶ διδάσκαλον μέγαντὸν κήρυκα τοῦ λόγου τὸν θαυμαστόν Ἰσαπόστολον Φώτιον καὶ γὰρ ἐπέστη ἡ τούτου

πανευκλεής μνήμη ἅπαντας εὐφραίνουσα

Τῶν ἀρετῶν σε δοχεῖον καλοῦμεν Φώτιε ὡς τῆς εἰρήνης φίλον τῆς ἀγάπης ἐργάτην καὶ

στήλην σωφροσύνης καὶ προσευχῆς ἐνδιαίτημα ἄσυλον καὶ ἰαμάτων ταμεῖον καὶπρεσβευτήν τῶν τιμώντων σε μακάριε

Τοῖς Ἀποστόλοις συνήφθης ὡς Ἰσαπόστολος καὶ γὰρ σὺ Βουλγαρίας Σλαβικῆς τεἁπάσης φυλῆς ὁ θεῖος κήρυξ ἀναδειχθείς τῷ Χριστῷ ταύτην ἤγαγες ἀναγεννήσας

βαπτίσματι τῷ σεπτῷ ἣν καὶ φύλαττε Ὀρθόδοξον

Τοῦ ἐπὶ γῆς ἑῳσφόρου φυσιωθέντος δεινῶς καὶ θρόνον αὐτοῦ θέντος ὑπεράνω τῶνἄστρων πρῶτος σὺ ζηλώσας ὡς Μιχαήλ ἀνεβόησας ἔνδοξε στῶμεν καλῶς στῶμεν

πάντες ἐν ταῖς σεπταῖς τῶν Πατέρων παραδόσεσι

Δόξα ἦχος πλ αὍπου ἐπικληθῇ σου τὸ ὄνομα φερώνυμε ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις οὐφέρει γὰρ τῷ φωτί σου προσβλέπειν ὁ πεσὼν ἑῳσφόρος διὸ αἰτοῦμέν σε τὰ πυρφόρα

αὐτοῦ βέλη τὰ καθrsquo ἡμῶν κινούμενα ἀπόσβεσον τῇ μεσιτείᾳ σου λυτρούμενος ἡμᾶς ἐκτῶν σκανδάλων αὐτοῦ ἀξιύμνητε Ἱεράρχα Φώτιε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Τυπικά καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς ἡ γ ᾠδή καὶ τοῦ Ἁγίου ἡ ςἈπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον ζήτει Νοεμβρίου ιγ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

[Ὁ Ἀπόστολος

ΠροκείμενονἮχος α Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆςκαρδίας μου σύνεσιν Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη ἐνωτίσασθε

πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ ζ 26-28 η 1-2]Ἀδελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεὺς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ

τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθrsquo ἡμέρανἀνάγκην ὥσπερ οἱ Ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν

ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆςμετὰ τὸν νόμον Υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοιςτοιοῦτον ἔχομεν Ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖςοὐρανοῖς τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ

οὐκ ἄνθρωπος

Ἀλληλούϊα Ἦχος β Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσειΣτίχ Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὑποσκελισθήσεται τὰ διαβήματα

αὐτοῦ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [ι 9-16]

Εἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύραmiddotδιrsquo ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεταικαὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰμὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃκαὶ ἀπολέσῃmiddotἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ

καλός Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτωνmiddotὁ μισθωτὸς δέκαὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ

ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα Ὁδὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων ᾽Εγώ εἰμι ὁποιμὴν ὁ καλός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν Καθὼς γινώσκει μεὁ Πατήρ κἀγὼ γινώσκω τὸν Πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ

ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα με δεῖ ἀγαγεῖν καὶ τῆςφωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν]

Κοινωνικὸν Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούϊα

ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὁ λαμπρότατος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας μύστης Ὀρθοδόξων προασπιστής

κακοδόξων μάστιξ Ἱεραρχίας κλέος ὁ μέγας θεοφάντωρ Φώτιε Ἅγιε

Ἕτερον ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὀρθοδόξων φωταγωγέ καὶ τῆς Ἐκκλησίας νυμφοστόλε καὶ ὁδηγέ χαίροις

κακοδόξων ἡ δίστομος ῥομφαία ὦ Φώτιε τρισμάκαρ ῥητόρων ἔξοχε

Τῇ πρώτη Κυριακὴ μηνὸς Νοεμβρίου

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν καὶ προμάχωντῆς Ὀρθοδοξίας Φωτίου τοῦ Μεγάλου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά καὶ

Μάρκου τοῦ ΕὐγενικοῦΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

Ι ΗΣΥΧ ΑΓ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

[Ποίημα Γερασίμου Μικραγιαννανίτου μοναχοῦ]

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἐσπερινῷ

Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος β´ Ὅτε ἐκτὸν ξύλου

Δεῦτε Ὀρθοδόξων οἱ χοροί τῆς Ὀρθοδοξίας τοὺς στύλους καὶ θείους φύλακας Φώτιον τὸνμέγιστον ἀνευφημήσωμεν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης Μᾶρκον τὸν θεσπέσιονἘφέσου πρόεδρον χαίρετε αὐτοῖς ἐκβοωντες τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος μύσται καὶ ἐκφάντορες

θεόσοφοι

Χύμα ἐν τῷ στόματι ὑμῶν δέδοται σοφίας τῆς θείας παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς Φώτιε πανεύφημεΜᾶρκε Γρηγόριε Ἱεράρχαι μακάριοι ὅθεν ἅπαν στόμα πάσης ἐφιμώσατε δεινῆς αἱρέσεως

λόγοις καὶ διδάγμασι θείοις ἐν δυνάμει Πνεύματος θείου ὡς μυσταγωγοὶ τῶν ὑπὲρ ἔννοιαν

Φέγγος ὀρθοδόξων διδαχῶν Φώτιε ἀστράπτεις τῷ κόσμῳ Ἁγίῳ Πνεύματι θείαν δὲ ἐγρήγορσινδιδάσκεις ἅπαντας θεηγόρε Γρηγόριε καὶ Λατίνων λύεις Μᾶρκε ἱερώτατε πλάνης

σκοτόμαιναν ὅθεν ὡς Χριστοῦ ἱεράρχας καὶ τῆς Ἐκκλησίας φωστῆρας ἅμα ὑμᾶς μέλπομενγηθόμενοι

Θείῳ ἐλλαμπόμενῳ φωτί καὶ Ὀρθοδοξίας τῷ ζήλῳ καταφλεγόμενοι Φώτιε πανθαύμαστε θεῖεΓρηγόριε Μᾶρκε Πάτερ θεόληπτε πυρὶ τῷ τῶν λόγων ἅπασαν αἱρέσεων ὕλην ἐφλεξατε ὅθεν

ἀκλινεῖς ἡμᾶς πάντας πέτρᾳ θεοσδότων δογμάτων ταῖς ὑμῶν πρεσβείαις συντηρήσατε

Δόξα Ἦχος β´

Τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ θρέμματα καὶ τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ ποιμένες ὡς ἀρετῶν ταμεῖαἔμψυχα καὶ Ἀποστόλων μιμηταί ἀληθῶς ἐδείχθητε Ὅσιοι Πατέρες τῇ γὰρ ἄνωθεν σοφίᾳθεοπρεπῶς διαπρέψαντες Εὐαγγελίου τὸν λόγον ἐτρανῶσατε καὶ τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα

μυστήριον Ἀλλ᾿ ὦ Φώτιε πανθαύμαστε καὶ Γρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε παμμάκαρ μὴ παύσησθεδεόμενοι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Θεοτοκίον τὸν ἤχου

Ἀπόστιχα Πρῶτον τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου καὶ εἴτα τὰ παρόντα Ἦχος β´ Οἶκος τὸνἜφραθἅ

Λύχνοι ἀειφεγγεῖς τῆς θείας ἐπιπνοίας ἐδείχθητε τῷ κόσμῳ τρισάριθμοι Πατέρες καὶεὐσεβείας πρόβολοι

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδυσονται δικαιοσύνην

Χαίροις Ἱεραρχῶν τριὰς ἱερωτάτη Φώτιε θεηγόρε Γρηγόριε τρισμάκαρ καὶ Μᾶρκε παναοίδιμε

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Φύλαττε ὦ Τριάς Ἱεραρχῶν Ἁγία Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ πάσης ἐπηρείας καὶ πλάνης τῶναἱρέσεων

Δόξα Τριαδικόν

Πάτερ σὺν τῷ Υἱῷ καὶ Πνεύματι τῷ θείῳ Τριὰς ὑπεραγία ταῖς τῶν τριῶν Πατέρων πρεσβείαιςἡμᾶς φύλαττε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Λόγον τὸν τοῦ Πατρός ἐκύησας Παρθένε οὗ τὴν οἰκονομίαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Πατέρεςθεοπρεπῶς κηρύττουσι

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 2: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Στίχ Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν [καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν]

Ὤφθης ἐκ μητρικῶν σπαργάνων θεοφόρε ἡγιασμένον σκεῦος Πατὴρ ἡμῶν καὶ οἶκοςτοῦ Παναγίου Πνεύματος

Στίχ Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν [καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσει κρίσιν]

Ὕμνους σοι προσφωνεῖ ἡ σὴ Μονὴ θεόφρων Σιὼν τῆς νέας ἥνπερ διάσῳζε λιταῖς σουπρὸς Κύριον ἑκάστοτε

Δόξα Ἦχος β

Ἱεραρχῶν τὸ θεῖον ἀγλάϊσμα Φώτιε Πάτερ ἀοίδιμε κατὰ τὸ ὄνομά σου οὕτω καὶ ἡπολιτεία σου ἡ ζωή σου ἔνδοξος καὶ ἡ κοίμησις μετὰ Ἁγίων πρέσβευε οὖν ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ

Ὡς τῶν Ἀποστόλων ὁμότροπος καὶ τῆς Οἰκουμένης διδάσκαλος τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλωνἱκέτευε Φώτιε εἰρήνην τῇ Οἰκουμένῃ δωρήσασθαι καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος

Δόξα Ἕτερον ἀπολυτίκιον

Τῆς σοφίας ἐκφάντωρ λαμπρὸς γενόμενος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης θεοπαγὴς προμαχώντῶν Πατέρων καλλονὴ Φώτιε μέγιστε σὺ γὰρ αἱρέσεων δεινῶν στηλιτεύεις τὴν ὀφρύν

Ἑώας τὸ θεῖον σέλας τῆς Ἐκκλησίας λαμπρότης ἣν διατήρει Πάτερ ἄσειστον

καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Καὶ Ἀπόλυσις

ΕΝ ΔΕ Τῼ ΜΕΓΑΛῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ Μετὰ τὸν Προοιμιακόν στιχολογοῦμεν τὸ Μακάριος ἀνήρ Εἰς δὲ τὸ Κύριε

ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους ς καὶ ψάλλομεν στιχηρὰ Προσόμοια τῆςἙορτῆς γ καὶ τοῦ Ἁγίου γ Ἦχος β Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Ὅτε ἐπινεύσει θεϊκῇ μέγας τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας προεχειρίσθης Ποιμήν καὶ τὴν τῆςαἱρέσεως κάθεῖλες ἔπαρσιν διελέγξας προσθήκην τε τὴν ἐν τῷ Συμβόλῳ τότε ἡ

ὁμήγυρις πιστῶν ἐκρότησε χεῖρας ἐν χαρᾷ ἐκβοῶσα δόξα σοι Τριὰς Παναγία δόξα σοιΤριὰς ἡ Ὁμοούσιος

Ὅτε παρrsquo ἀνόμων δικαστῶν Πάτερ ἀπηλάθης ἀδίκως τοῦ σοῦ ποιμνίου σοφέ Φώτιεπανθαύμαστε καὶ ὄντως μέγιστε Ἱεράρχα θεσπέσιε καὶ φίλε Κυρίου τότε ἀπεθαύμασαν

τὴν καρτερίαν σου θάμβει συνοχῇ τε καρδίας ἅπαντες Ὀρθόδοξοι ἤρθη λέγοντες ἐκμέσου νῦν ὁ δίκαιος

Ὅτε ἐκοιμήθης ἱερῶς τὸν Ἁγίοις πρέποντα ὕπνον Φώτιε ἔνδοξε τότε θεολόγων σε δῆμοιπροέπεμψαν ὡς στεῤῥὸν αὐτῶν πρόμαχον καὶ πάντων Ἀγγέλων τάγματα ἐκρότησανἐν τῇ ἀνόδῳ σου τότε καὶ Τριὰς ἡ ἁγία ὑπὲρ ἧς στεῤῥῶς ἠγωνίσω δόξης σε στεφάνοις

ἐστεφάνωσε

Ἕτερα Προσόμοια Ἦχος δ Ὡς γενναῖον ἐν μάρτυσι

Τὸ τῆς χάριτος ὄργανον τὴν κιθάραν τοῦ Πνεύματος στύλον τὸν ἀκράδαντον θείαςΠίστεως ὀρθοδοξίας τὸν πρόμαχον τὸν μέγαν διδάσκαλον Ἱεράρχην τὸν κλεινόν

Ἐκκλησίας τὸ στήριγμα τὸν λαμπρότατον ἀριστέα Κυρίου μελῳδίαις εὐφημήσωμενἐνθέως τὸν ἁγιώτατον Φώτιον

Τὸν πυρίπνοον ῥήτορα Οἰκουμένης διδάσκαλον Κωνσταντινουπόλεως θεῖον ΠρόεδρονἈρχιερέα τὸν μέγιστον ποιμένα πανάριστον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ τὸν λαμπρότατον

Φώτιον ἀνυμνήσωμεν οἱ Ὀρθόδοξοι πάντες ὁμοφώνως ἱεραῖς ἐν ὑμνῳδίαιςΠατριαρχῶν τὸν Πρωτόθρονον

Παρανόμῳ προστάγματι ἀπηλάθης τῆς ποίμνης σου θλίψεσι βασάνοις τεπροσωμίλησας ὑπὲρ τῆς Πίστεως ἔνδοξε στεῤῥότατε Φώτιε Ἱεράρχα φαεινέ Ἐκκλησίαςἑδραίωμα στῦλε ἄσειστε διὸ πάντες τιμῶμέν σε προφρόνως ὡς διδάσκαλον καὶ μύστην

Ὀρθοδοξίας ἀοίδιμε

Δόξα Ἦχος πλ β

Ὅσιε τρισμάκαρ ἁγιώτατε Πάτερ ὁ Ποιμὴν ὁ καλός καὶ τοῦ Ἀρχιποίμενος Χριστοῦμαθητής ὁ τιθεὶς τὴν ψυχὴν ὑπὲρ τῶν προβάτων αὐτὸς καὶ νῦν πανεύφημε ἱερώτατε

Φώτιε αἴτησαι πρεσβείαις σου δωρηθῆναι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Εἴσοδος τὸ Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Παροιμιῶν τὸ ἀνάγνωσμα [Κεφ ι 7 γ 13]

Μνήμη δικαίου μετrsquo ἐγκωμίων καὶ εὐλογία Κυρίου ἐπὶ κεφαλὴν αὐτοῦ Μακάριοςἄνθρωπος ὃς εὗρε σοφίαν καὶ θνητὸς ὃς οἶδε φρόνησιν Κρεῖσσον γὰρ αὐτὴν

ἐμπορεύεσθαι ἢ χρυσίου καὶ ἀργυρίου θησαυρούς Τιμιωτέρα δέ ἐστι λίθων πολυτελῶνπᾶν δὲ τίμιον οὐκ ἄξιον αὐτῆς ἐστιν Ἐκ γὰρ τοῦ στόματος αὐτῆς ἐκπορεύεται

δικαιοσύνη νόμον δὲ καὶ ἔλεον ἐπὶ γλώσσης φορεῖ Τοιγαροῦν ἀκούσατέ μου ὦ τέκνασεμνὰ γὰρ ἐρῶ καὶ μακάριος ἄνθρωπος ὃς τὰς ἐμὰς ὁδοὺς φυλάξει Αἱ γὰρ ἔξοδοί μου

ἔξοδοι ζωῆς καὶ ἑτοιμάζεται θέλησις παρὰ Κυρίου Διὰ τοῦτο παρακαλῶ ὑμᾶς καὶπροΐεμαι ἐμὴν φωνὴν υἱοῖς ἀνθρώπων Ὅτι ἐγὼ ἡ σοφία κατεσκεύασα βουλήν καὶ

γνῶσιν καὶ ἔννοιαν ἐγὼ ἐπεκαλεσάμην Ἐμὴ βουλὴ καὶ ἀσφάλεια ἐμὴ φρόνησις ἐμὴ δὲἰσχύς Ἐγὼ τοὺς ἐμὲ φιλοῦντας ἀγαπῶ οἱ δὲ ἐμὲ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν Νοήσατε

τοίνυν ἄκακοι πανουργίαν οἱ δὲ ἀπαίδευτοι ἔνθεσθε καρδίαν Εἰσακούσατέ μου καὶπάλιν σεμνὰ γὰρ ἐρῶ καὶ ἀνοίγω ἀπὸ χειλέων ὀρθά Ὅτι ἀλήθειαν μελετήσει ὁ λάρυγξ

μου ἐβδελυγμένα δὲ ἐναντίον ἐμοῦ χείλη ψευδῆ Μετὰ δικαιοσύνης πάντα τὰ ῥήματατοῦ στόματός μου οὐδὲν ἐν αὐτοῖς σκολιόν οὐδὲ στραγγαλιῶδες Πάντα εὐθέα ἐστὶ τοῖςνοοῦσι καὶ ὀρθὰ τοῖς εὑρίσκουσι γνῶσιν Διδάσκω γὰρ ὑμῖν ἀληθῆ ἵνα γένηται ἐν Κυρίῳ

ἡ ἐλπὶς ὑμῶν καὶ πλησθήσεσθε Πνεύματος

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ δ 14]

Ἐγκωμιαζομένου Δικαίου εὐφρανθήσονται λαοί ἀθανασία γάρ ἐστιν ἡ μνήμη αὐτοῦ ὅτικαὶ παρὰ Θεῷ γινώσκεται καὶ παρὰ ἀνθρώποις Καὶ ἀρεστὴ Κυρίῳ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ

Ἐπιθυμήσατε τοιγαροῦν ὦ ἄνδρες σοφίαν καὶ ποθήσατε καὶ παιδευθήσεσθε Ἀρχὴ γὰραὐτῆς ἀγάπη καὶ τήρησις νόμων Τιμήσατε σοφίαν ἵνα εἰς τὸν αἰῶνα βασιλεύσητεἈπαγγελῶ ὑμῖν καὶ οὐ κρύψω ἀφ΄ ὑμῶν μυστήρια Θεοῦ Ὅτι αὐτὸς καὶ τῆς σοφίας

ὁδηγός ἐστι καὶ τῶν σοφῶν διορθωτής Καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ πᾶσα φρόνησις καὶἐργασιῶν ἐπιστήμη Ἡ πάντων φρόνησις ἐδίδαξε σοφίαν Ἔστι γὰρ ἐν αὐτῇ Πνεῦμανοεῥόν ἅγιον Ἀπαύγασμα φωτὸς ἀϊδίου καὶ εἰκὼν τῆς ἀγαθότητος τοῦ Θεοῦ Αὕτη

φίλους Θεοῦ καὶ Προφήτας κατασκευάζει Εὐπρεπεστέρα δέ ἐστιν Ἡλίου καὶ ὑπὲρ πᾶσανἀστέρων θέσιν Φωτὶ συγκρινομένη εὑρίσκεται προτιμοτέρα Αὕτη τοὺς θεραπεύσαντας

αὐτὴν ἐκ πόνων ἐῤῥύσατο καὶ ὡδήγησεν ἐν τρίβοις εὐθείαις Ἔδωκεν αὐτοῖς γνῶσινἁγίαν Καὶ διεφύλαξεν αὐτοὺς ἀπὸ ἐνεδρευόντων καὶ ἀγῶνα ἰσχυρὸν ἐβράβευσεν

αὐτοῖς ἵνα γνῶσι πάντες ὅτι δυνατωτέρα παντός ἐστιν ἡ εὐσέβεια Καὶ οὐ μὴ κατισχύσῃποτὲ κακία σοφίας οὐδ οὐ μὴ παρελεύσεται πονηροὺς ἐλέγχουσα ἡ δίκη Εἶπον γὰρ ἐν

αὐτοῖς λογισάμενοι οὐκ ὀρθῶς Καταδυναστεύσωμεν τὸν δίκαιον μὴ φεισώμεθα τῆςὁσιότητος αὐτοῦ μηδὲ ἐντραπῶμεν πολιὰς πρεσβύτου πολυχρονίους Ἔστω δὲ ἡμῶν ἡ

ἰσχὺς νόμος Καὶ ἐνεδρεύσωμεν τὸν δίκαιον ὅτι δύσχρηστος ὑμῖν ἐστιν καὶ ἐναντιοῦταιτοῖς ἔργοις ἡμῶν καὶ ἐπιφημίζει ἡμῖν ἁμαρτήματα παιδείας ἡμῶν Ἐπαγγέλλεταιγνῶσιν ἔχειν Θεοῦ καὶ παῖδα Κυρίου ἑαυτὸν ὀνομάζει Ἐγένετο ἡμῖν εἰς ἔλεγχον

ἐννοιῶν ἡμῶν Βαρύς ἐστιν ἡμῖν καὶ βλεπόμενος ὅτι ἀνόμοιος τοῖς ἄλλοις ὁ βίος αὐτοῦκαὶ ἐξηλλαγμέναι αἱ τρίβοι αὐτοῦ Εἰς κίβδηλον ἐλογίσθημεν αὐτῷ καὶ ἀπέχεται τῶν

ὁδῶν ἡμῶν ὡς ἀπὸ ἀκαθαρσιῶν καὶ μακαρίζει ἔσχατα δικαίων Ἴδωμεν οὖν εἰ οἱ λόγοιαὐτοῦ ἀληθεῖς καὶ πειράσωμεν τὰ ἐν ἐκβάσει αὐτοῦ Ὕβρει καὶ βασάνῳ ἐτάσωμεν

αὐτόν ἵνα γνῶμεν τὴν ἐπιείκειαν αὐτοῦ καὶ δοκιμάσωμεν τὴν ἀνεξικακίαν αὐτοῦΘανάτῳ ἀσχήμονι καταδικάσωμεν αὐτόν ἔσται γὰρ αὐτοῦ ἐπισκοπὴ ἐκ λόγων αὐτοῦΤαῦτα ἐλογίσαντο καὶ ἐπλανήθησαν ἀπετύφλωσε γὰρ αὐτοὺς ἡ κακία αὐτῶν Καὶ οὐκ

ἔγνωσαν μυστήρια Θεοῦ οὐδὲ ἔκριναν ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεὸς μόνος ὁ ζωῆς ἔχων καὶ θανάτουτὴν ἐξουσίαν καὶ σῴζων ἐν καιρῷ θλίψεως καὶ ῥυόμενος παντὸς κακοῦ ὁ οἰκτίρμων καὶ

ἐλεήμων καὶ διδοὺς τοῖς ὁσίοις σου χάριν καὶ τῷ σῷ βραχίονι τοῖς ὑπερηφάνοιςἀντιτασσόμενος

Σοφίας Σολομῶντος τὸ ἀνάγνωσμα [Κεφ ι 32]

Στόμα δικαίου ἀποστάζει σοφίαν χείλη δὲ ἀνδρῶν ἐπίστανται χάριτας στόμα σοφῶνμελετᾷ σοφίαν Δικαιοσύνη δὲ ῥύεται αὐτοὺς ἐκ θανάτου Τελευτήσαντος ἀνδρὸς

δικαίου οὐκ ὄλλυται ἐλπίς υἱὸς γὰρ δίκαιος γεννᾶται εἰς ζωήν καὶ ἐν ἀγαθοῖς αὐτοῦκαρπὸν δικαιοσύνης τρυγήσει Φῶς δικαίοις διὰ παντός καὶ παρὰ Κυρίου εὑρήσουσιχάριν καὶ δόξαν Γλῶσσα σοφῶν καλὰ ἐπίσταται καὶ ἐν καρδίᾳ αὐτῶν ἀναπαύσεταισοφία Ἀγαπᾷ Κύριος ὁσίας καρδίας δεκτοὶ δὲ αὐτῷ πάντες ἄμωμοι ἐν ὁδῷ ΣοφίαΚυρίου φωτιεῖ πρόσωπον συνετοῦ φθάνει γὰρ τοὺς ἐπιθυμοῦντας αὐτήν πρὸ τοῦ

γνωσθῆναι καὶ εὐχερῶς θεωρεῖται ὑπὸ τῶν ἀγαπώντων αὐτήν Ὁ ὀρθρίσας πρὸς αὐτὴνοὐ κοπιάσει καὶ ὁ ἀγρυπνήσας διrsquo αὐτήν ταχέως ἀμέριμνος ἔσται Ὅτι τοὺς ἀξίους αὐτῆς

αὐτὴ περιέρχεται ζητοῦσα καὶ ἐν ταῖς τρίβοις φαντάζεται αὐτοῖς εὐμενῶς Σοφίας οὐκατισχύσει ποτὲ κακία Διὰ ταῦτα καὶ ἐραστὴς ἐγενόμην τοῦ κάλλους αὐτῆς καὶἐφίλησα ταύτην καὶ ἐξεζήτησα ἐκ νεότητός μου καὶ ἐζήτησα νύμφην ἀγαγέσθαιἐμαυτῷ Ὅτι ὁ πάντων Δεσπότης ἠγάπησεν αὐτήν μύστις γάρ ἐστι τῆς τοῦ Θεοῦ

ἐπιστήμης καὶ αἱρέτις τῶν ἔργων αὐτοῦ Οἱ πόνοι αὐτῆς εἰσιν ἀρεταί σωφροσύνην δὲ καὶφρόνησιν αὕτη διδάσκει δικαιοσύνην καὶ ἀνδρείαν ὧν χρησιμώτερον οὐδέν ἐστιν ἐν βίῳ

ἀνθρώποις Εἰ δὲ καὶ πολυπειρίαν ποθεῖ τις οἶδε τὰ ἀρχαῖα καὶ τὰ μέλλοντα εἰκάζεινἐπίσταται στροφὰς λόγων καὶ λύσεις αἰνιγμάτων σημεῖα καὶ τέρατα προγινώσκει καὶἐκβάσεις καιρῶν καὶ χρόνων Καὶ πᾶσι σύμβουλός ἐστιν ἀγαθή ὅτι ἀθανασία ἐστὶν ἐναὐτῇ καὶ εὔκλεια ἐν κοινωνίᾳ λόγων αὐτῆς Διὰ τοῦτο ἐνέτυχον τῷ Κυρίῳ καὶ ἐδεήθην

αὐτοῦ καὶ εἶπον ἐξ ὅλης μου τῆς καρδίας Θεὲ Πατέρων καὶ Κύριε τοῦ ἐλέους ὁ ποιήσαςτὰ πάντα ἐν λόγῳ σου καὶ τῇ σοφίᾳ σου κατασκευάσας τὸν ἄνθρωπον ἵνα δεσπόζῃ τῶνὑπὸ σοῦ γενομένων κτισμάτων καὶ διέπῃ τὸν κόσμον ἐν ὁσιότητι καὶ δικαιοσύνῃ δός μοιτὴν τῶν σῶν θρόνων πάρεδρον σοφίαν καὶ μή με ἀποδοκιμάσῃς ἐκ παίδων σου ὅτι ἐγὼ

δοῦλος σός καὶ υἱὸς τῆς παιδίσκης σου Ἐξαπόστειλον αὐτὴν ἐξ ἁγίου κατοικητηρίουσου καὶ ἀπὸ θρόνου δόξης σου ἵνα συμπαροῦσά μοι διδάξῃ με τί εὐάρεστόν ἐστιν παρὰ

σοί καὶ ὁδηγήσῃ με ἐν γνώσει καὶ φυλάξῃ με ἐν τῇ δόξῃ αὐτῆς Λογισμοὶ γὰρ θνητῶνπάντες δειλοί καὶ ἐπισφαλεῖς αἱ ἐπίνοιαι αὐτῶν

Εἰς τὴν Λιτήν Στιχηρὰ Ἰδιόμελα Ἦχος α

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ πόλις ἡ Κωνσταντίνου καὶ πᾶσα πόλις καὶ νῆσος καὶ χώρα ἐπὶ τῇσεβασμίᾳ μνήμῃ τοῦ κοινοῦ Ποιμενάρχου καὶ τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας φωστῆρος καὶΔιδασκάλου Φωτίου τοῦ τρισμάκαρος οὗτος γὰρ ἔτι ζῶν μεγάλως ἠγωνίσατο ὑπὲρ τῆς

τοῦ Εὐαγγελίου πίστεως καὶ νῦν ἐν Οὐρανοῖς ἀπολαύει τὰ τῶν καμάτων αὐτοῦ γέρα τὰτίμια πρεσβεύων ἀπαύστως Χριστῷ τῷ Θεῷ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β

Σὲ τὸν μέγαν Ἀρχιερέα καὶ Ποιμένα τὸν ἄκακον καὶ ὅσιον τῆς εὐσεβείας τὸν κήρυκα τὸπυρίπνοον στόμα τοῦ Πνεύματος ἀνευφημοῦντες πόθῳ δεόμεθα μετάδος ἡμῖν τῶν

πρεσβειῶν σου Πάτερ εἰς ἀντάμειψιν τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος πλ β

Ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ καὶ πιστὲ θεράπων λειτουργὲ Κυρίου ἄνερ ἐπιθυμιῶν σκεῦοςἐκλογῆς στῦλε καὶ ἑδραίωμα τῆς Ἐκκλησίας βασιλείας κληρονόμε μὴ παρασιωπήσῃς

τοῦ βοᾷν ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς Κύριον

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Εὖ δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ εὖ ἐργάτα τοῦ ἀμπελῶνος Χριστοῦ σὺ καὶ τὸ βάρος τῆςἡμέρας ἐβάστασας σὺ καὶ τὸ δοθέν σοι τάλαντον ἐπηύξησας καὶ τοῖς μετὰ σὲ ἐλθοῦσινοὐκ ἐφθόνησας διὸ πύλη σοι Οὐρανῶν ἠνέῳκται εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου

καὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Πάτερ ἁγιώτατε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Εἶτα αἱ συνήθεις εὐχαί

Εἰς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος πλ α Χαίροις ἀσκητικῶν ἀληθῶς

Χαίροις Ἀρχιερεῦ τοῦ Χριστοῦ χαίροις Πατέρων τὸ φαιδρὸν σεμνολόγημα ὁ πράξει καὶθεωρία κεκοσμημένος λαμπρῶς ἀρετῶν τῶν θείων τὸ θησαύρισμα πραότητος

σκήνωμα προσευχῆς ἐνδιαίτημα τῆς ἀεννάου τῆς σοφίας κειμήλιον ταπεινώσεως τὸτερπνὸν καταγώγιον ἥλιε διακρίσεως εἰρήνης τὸ τέμενος διπλῆς ἀγάπης ὁ οἶκος τῆς

πρὸς Θεὸν καὶ τὸν ἔγγιστα Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῦ δωρήσασθαι τῷ κόσμῳ τὸ μέγαἔλεος

Στίχ Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν [καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν]

Χαίροις Ἱεραρχῶν ὁ κανών καὶ διδασκάλων ὁ προστάτης ὁ ἔνδοξος τὸ στόμα τῶνΘεολόγων τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ ὁ λαμπρὸς τῷ λὸγῳ καὶ τοῖς δόγμασι ποιμὴν

ἀξιάγαστος Ἀποστόλων ὁμότροπος εὔστομος γλῶσσα πᾶσαν αἵρεσιν τέμνουσα ὥσπερμάχαιρα ὀξυτάτη καὶ δίστομος ὄργανον τὸ ἡδύφθογγον ὁ νοῦς ὁ οὐράνιος τῆς

Ἐκκλησίας ὁ στῦλος τῶν εὐσεβῶν τὸ κραταίωμα Χριστὸν καταπέμψαι ταῖς ψυχαῖςἡμῶν δυσώπει τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν [καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσει κρίσιν]

Χαίροις Πατριαρχῶν καλλονή χαίροις ἁπάντων Ἱερέων τὸ καύχημα δογμάτων πηγὴ ἡθεία τῆς Ἐκκλησίας στεῤῥός στῦλός τε καὶ βάσις ἀπερίτρεπτος κανὼν ἀκριβέστατος

μυστογράφος σοφώτατος Φώτιε Πάτερ ἀληθείας τὸ ἔρεισμα ὁ λαμπρότατος ἀριστεὺςκαὶ περίδοξος ἄνθρωπε ἐπουράνιε ἐπίγειε Ἄγγελε τῶν Ὀρθοδόξων ἡ δόξα τῶν

κακοδόξων ὁ πέλεκυς Χριστὸν μὴ ἐλλίπῃς ἱκετεύειν ὑπὲρ πάντων τῶν εὐφημούντων σε

Δόξα Ἦχος δ

Ἔπρεπε τῇ βασιλίδι τῶν πόλεων καὶ Φώτιον αὐχεῖν Ἀρχιερέα ὥσπερ τινὰ κόσμονβασιλικὸν καὶ λαμπρόφωνον σάλπιγγα πάντα πεῥιηχοῦσαν τὰ πέρατα τὰ σωτήρια

δόγματα καὶ πάντας συναγείρουσαν πρὸς συνασπισμὸν ᾀσμάτων θεοπρεπῶν πρὸς ὃνβοήσωμεν Φωτολόγε καὶ Φωτώνυμε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε σωθῆναι τὰς ψυχὰς

ἡμῶν

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ

Ὡς τῶν Ἀποστόλων ὁμότροπος καὶ τῆς Οἰκουμένης διδάσκαλος τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλωνἱκέτευε Φώτιε εἰρήνην τῇ Οἰκουμένῃ δωρήσασθαι καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος

Δόξα Ἕτερον ἀπολυτίκιον

Τῆς σοφίας ἐκφάντωρ λαμπρὸς γενόμενος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης θεοπαγὴς προμαχώντῶν Πατέρων καλλονὴ Φώτιε μέγιστε σὺ γὰρ αἱρέσεων δεινῶν στηλιτεύεις τὴν ὀφρύν

Ἑώας τὸ θεῖον σέλας τῆς Ἐκκλησίας λαμπρότης ἣν διατήρει Πάτερ ἄσειστον

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετὰ τὴν α Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος α Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ἐπέλαμψεν ἰδοὺ τῆς ψυχῆς μου τὸ ἔαρ ἐπέφανεν ἰδοὺ τοῦ σοφοῦ Ἱεράρχου Φωτίου τοῦπαμμάκαρος ἡ φαιδρὰ μνήμη σήμερον Ὅθεν ἅπαντες ἀνευφημήσωμεν τοῦτον ὡς

στηρίξαντα τῶν Ὀρθοδόξων τὴν πίστιν δυνάμει τοῦ Πνεύματος [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τὴν β΄ Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος γ Θείας πίστεωςΘείαν ἔλλαμψιν κεκληρωμένος βίον ἔνθεον ἐξησκημένος ὁμωνύμῳ ἱερατείᾳ διέπρεψας

ὑερφυῶς γὰρ τρανώσας τὰ δόγματα ὀρθοδοξίᾳ τὴν Πίστιν ἐστήριξας Πάτερ ὅσιεΧριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα Ἦχος δ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ΣταυρῷὉ Ἱεράρχης καὶ σεπτὸς θεηγόρος τῆς Ἐκκλησίας ὁ λαμπρὸς ὑποφήτης τὰς διανοίας

χάριτι ἀρδεύεις πιστῶν τῶν αἱρετιζόντων δέ κατακλύζεις τὰς φρένας χάριν ἀναβλύζωντε τῶν θαυμάτων ἐκπλύνεις παθῶν παντοίων ῥύπον ἀληθῶς ὅσιε Πάτερ πανένδοξε

Φώτιε [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς ἙορτῆςΤὸ α ἀντίφωνον τοῦ δ ἤχου Προκείμενον ἦχος δ Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν

[καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν] Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη[ἐνωτίσασθε πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην] Τὸ Πᾶσα πνοή Εὐαγγέλιον ζήτει

εἰς τὴν Ἑορτὴν τοῦ Χρυσοστόμου

[Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [Κεφ ι 1-9]Εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαίους ᾿Αμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν Ὁ

μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνωνἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν

ἐστι τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούεικαὶ τὰ ἴδια πρόβατα καλεῖ κατrsquo ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Καὶ ὅταν τὰ ἴδια πρόβατα

ἐκβάλῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ ὅτι οἴδασι τὴνφωνὴν αὐτοῦ Ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπrsquo αὐτοῦ ὅτι οὐκ

οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς ἐκεῖνοιδὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν

λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ κλέπται εἰσὶκαὶ λῃσταί ἀλλrsquo οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα διrsquo ἐμοῦ ἐάν τις

εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει]

Ὁ Ν Δόξα Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου Καὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Εἶτα τὸ Ἰδιόμελον Ἦχος πλ βἘξεχύθη ἡ χάρις ἐν χείλεσί σου ὅσιε Πάτερ καὶ γέγονας Ποιμὴν τῆς τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίας διδάσκων τὰ λογικὰ πρόβατα Πιστεύειν εἰς Τριάδα ὁμοούσιον ἐν μιᾷ

Θεότητι

Ὁ Κανὼν τῆς Ἑορτῆς εἰς δ καὶ τοῦ Ἁγίου εἰς δ Ἦχος δ

ᾨδὴ αὉ Εἱρμός Ἀνοίξω τὸ στόμα μου καὶ πληρωθήσεται Πνεύματος καὶ λόγον ἐρεύξομαι τῇ

Βασιλίδι Μητρί καὶ ὀφθήσομαι φαιδρῶς πανηγυρίζων καὶ ᾄσω γηθόμενος ταύτης τὰθαύματα

Φωστὴρ θεαυγεύτατε φωτὸς ἐπώνυμε ἅγιε τὸ σκότος ἀπέλασον τῆς διανοίας μουλαμπηδόσι με φωτὸς αὐγάσας θείου ὅπως εὐφημήσω σου τὰ κατορθώματα

Τῆς πίστεως ἔρεισμα τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλον καὶ στῦλον ἀκράδαντον ὁμολογίας σεκαὶ πολύφωτον τῆς χάριτος φωστῆρα καὶ στόμα πυρίπνοον Φώτιε ἔγνωμεν

Νομίμως ἠγώνισαι προκινδυνεύων θεσπέσιε τοῦ θείου κηρύγματος ὡς Ἱεράρχηςπιστός καὶ κατέπνιξας νευραῖς τῶν σῶν δογμάτων ὡς θῆρα Νικόλαον τὸν

ματαιόφρονα

Θεοτοκίον Μαρίαν τὴν ἄχραντον δεῦτε ὑμνήσωμεν ἅπαντες τὴν μόνην κοσμήσασαντὴν ἀνθρωπότητα τὴν κυήσασαν Θεὸν σεσαρκωμένον Παρθένον τε μείνασαν

ἀδιαλώβητον

Καταβασίας δὲ λέγομεν τῆς Ἑορτῆς

ᾨδὴ γὉ Εἱρμός Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους Θεοτόκε ὡς ζῶσα καὶ ἄφθονος πηγή θίασον

συγκροτήσαντας πνευματικὸν στερέωσον καὶ ἐν τῇ θείᾳ δόξῃ σου στεφάνων δόξηςἀξίωσον

Λαλήσας εἰς ὕψος βλασφημίαν τῆς Δύσεως δράκων ὁ δεινός τοῖς λόγοις σου πεφίμωταιφωστὴρ θεοειδέστατε διὸ καὶ οἱ ὀρθόδοξοι ἀξιοχρέως τιμῶμέν σε

Νεκροῦται αἱρέσεως ὁ ὄφις τοῖς λόγοις σου Πάτερ τοῖς σοφοῖς ὡς λίθοςπροσβαλλόμενος καὶ κάραν συντριβόμενος διόπερ Ἐκκλησία τε ἀξιοχρέως γεραίρει σε

Γραφῶν παραστάσεσι γενναίαις τὴν χάριν τοῦ Πνεύματος σοφέ κοινὴν εἶναι ἀπέδειξαςκαὶ Πνεῦμα ὀνομάζεσθαι τὴν τούτου δὲ ὑπόστασιν ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεσθαι

Θεοτοκίον Ἀνάρχου Γεννήτορος ὁ Λόγος ὁ πάσης ἀνώτερος ἀρχῆς ἀρχὴν νῦνσωματούμενος ἐκ σοῦ Ἁγνὴ ἐδέξατο καὶ ὑπὸ χρόνον γέγονεν ὁ χρόνων πάντων

ὑπέρτερος

Κάθισμα ἦχος πλ δ Τὴν σοφίαν καὶ λόγον

Τὸν Προφήτην Ἠλίαν ζηλοτυπῶν Ἰωάννην ὡσαύτως τὸν Βαπτιστήν ἀνδρείωςδιήλεγξας Βασιλεῖς ἀνομήσαντας Ἱεραρχίας θρόνον ἐνθέως ἐκόσμησας καὶ

διδαγμάτων πλήθει τὸν κόσμον ἐπλούτισας Ὅθεν καὶ ταῖς θείαις συγγραφαῖςκεχρημένος πιστοὺς ἐπεστήριξας καὶ ἀπίστους ἐπέστρεψας Ἱεράρχα θεσπέσιε

πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳτὴν ἁγίαν μνήμην σου [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

ᾨδὴ δὉ Εἱρμός Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ ἐπὶ θρόνου θεότητος ἐν νεφέλῃ κούφῃ ἦλθεν Ἰησοῦς ὁ

ὑπέρθεος τῇ ἀκηράτῳ παλάμῃ καὶ διέσωσε τοὺς κραυγάζοντας Δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμεισου

Ἐν νεότητι τὸ σῶφρον ἐν τῷ γήρει τὴν σύνεσιν ἐν παντὶ δὲ βίῳ τὸ καρτερικὸν καὶμακρόθυμον καὶ τὴν πρὸς πάντας ἀγάπην ἐπιδέδειξαι τοὺς κραυγάζοντας δόξα Χριστὲ

τῇ δυνάμει σου

Ὁ λαμπρότατός σου βίος ὡς κανὼν ἀκριβέστατος διὰ πάσης Πάτερ θείας ἀρετῆςἀναδέδεικται ἐν προσευχαῖς καὶ νηστείαις ἀγρυπνίαις τε καὶ δεήσεσι ταῖς πρὸς Χριστὸν

τὸν φιλάνθρωπον

Νυσταγμὸν τοῖς σοῖς βλεφάροις θεοφόρε οὐκ ἔδωκας ἕως ὅτου Πάτερ οἶκον σεαυτὸνἀπετέλεσας τῷ παντεπόπτῃ Δεσπότῃ ὡραιότατον πρὸς ὃν ἔκραζες δόξα Χριστὲ τῇ

δυνάμει σου

Θεοτοκίον Νεκρωθέντας Παναγία τοὺς ἀνθρώπους ἐζώωσας πεπτωκότας τούτουςπρὸς διαφθορὰν ἐξανέστησας τὸν ζωοδότην τεκοῦσα τὸν λυτρούμενον τοὺς

κραυγάζοντας δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει σου

ᾨδὴ εὉ Εἱρμός Ἐξέστη τὰ σύμπαντα ἐπὶ τῇ θείᾳ δόξῃ σου σὺ γὰρ ἀπειρόγαμε Παρθένε ἔσχεςἐν μήτρᾳ τὸν ἐπὶ πάντων Θεόν καὶ τέτοκας ἄχρονον Υἱόν πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσι σε σωτηρίαν

βραβεύοντα

Τὴν χάριν δεξάμενος τοῦ Παναγίου Πνεύματος θεῖον ἐνδιαίτημα ἐδείχθης θείωςδιδάξας θεογνωσίας τὸ φῶς Φώτιε πανθαύμαστε σοφέ Πάτερ ἁγιώτατε Ἐκκλησίας τὸ

στήριγμα

Ἡ γλῶσσά σου κάλαμος τοῦ Παρακλήτου γέγονεν ὀξέως τὴν λύτρωσιν διδόντος τοῖςἐπιγνοῦσι τὴν δεσποτείαν αὐτοῦ καὶ ταῖς σφῶν ἐμπνέοντος ψυχαῖς γνῶσιν ἐπουράνιον

ἱερώτατε Φώτιε

Ἀστράπτοντα λόγων τε καὶ διδαγμάτων χάρισι σὲ Χριστὸς ἀνέδειξε τῷ κόσμῳαἱρετιζόντων ἀποσοβοῦντα ὁρμάς καὶ ψυχὰς φωτίζοντα πιστῶν πάντων τῶν

ὑμνούντων σε τὸν τῆς Πίστεως κήρυκα

Θεοτοκίον Παρθένος γεγέννηκεν Υἱὸν τὸν προαιώνιον φύσιν ἐνδυσάμενον ἀνθρώπωνὡς ἐκδιδάσκων ὁ Ἱεράρχης φησί καὶ σώσαντα ταύτην ἐκ φθορᾶς πάθει τῷ τοῦ σώματος

καὶ Παρθένος διέμεινε

ᾨδὴ ςὉ Εἱρμός Τὴν θείαν ταύτην καὶ πάντιμον τελοῦντες ἑορτὴν οἱ θεόφρονες τῆς

Θεομήτορος δεῦτε τὰς χεῖρας κροτήσωμεν τὸν ἐξ αὐτῆς τεχθέντα Θεὸν δoξάζοντες

Τὸν μέγαν ᾄσωμεν Φώτιον τὴν σάλπιγγα τρανῶς τὴν κηρύξασαν τοῦ θείου Πνεύματοςἐκ τοῦ Πατρὸς τὴν ἐκπόρευσιν ὡς τῆς βροντῆς ὁ γόνος ἐθεολόγησε

Ἐῤῥάγη ἅπαν τὸ φρύαγμα σοῖς λόγοις Ἱερώτατε Φώτιε τὸ τῆς αἱρέσεως διὸ πιστῶν ἡὁμήγυρις λαμπροτελῶς τιμᾷ σου τὴν μνήμην Ἅγιε

Σκιρτᾷ καὶ πᾶσα εὐφραίνεται ὁμήγυρις πιστῶν ἡ ὀρθόδοξος πάντιμε Φώτιε τοῦΓρηγορίου ὁρῶσά σε καὶ Χρυσοστόμου ὄντως σεπτὸν διάδοχον

Θεοτοκίον Ὑμνῶ σου Κόρη τὴν σύλληψιν ὑμνῶ σου τὴν ἀπόῤῥητον γέννησιν ὑμνῶ τὴνσκέπην σου βλάβης διrsquo ἧς πάσης ῥύομαι ὁ πρὸς τὴν σὴν γαλήνην κατεπειγόμενος

Κοντάκιον ἦχος πλ δ Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷΤῆς Ἐκκλησίας ὁ φωστὴρ ὁ τηλαυγέστατος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγὸς ὁ ἐνθεώτατος

στεφανούσθω νῦν τοῖς ἄνθεσι τῶν ᾀσμάτων ἡ θεόφθογγος κιθάρα ἡ τοῦ Πνεύματος ὁστεῤῥότατος αἱρέσεων ἀντίπαλος ᾧ καὶ κράζομεν χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Ὁ ΟἶκοςἌγγελος ἐξ ἀνθρώπων ἀνεδείχθης ὦ Πάτερ ἐκ γῆς πρὸς τὰ οὐράνια φθάσας διὸ σὺνἀσωμάτοις χοροῖς ἁμιλλώμενόν σε θεωρῶν ὅσιε ἐξίσταμαι καὶ πόθῳ σοι κραυγάζω

εὐλαβῶς τοιαῦτα Χαῖρε διrsquo οὗ Τριὰς προσκυνεῖται χαῖρε διrsquo οὗ Θεὸς ἀνυμνεῖται ΧαῖρεὈρθοδόξων κανὼν ὁ εὐθύτατος χαῖρε ἀνομοῦντας ἐλέγχων στεῤῥότατα Χαῖρε ὕψοςταπεινώσεως δυσανάβατον πολλοῖς χαῖρε βάθος διακρίσεως δυσθεώρητον θνητοῖςΧαῖρε ὅτι ἐγένου τοῦ Θεοῦ θεῖος θύτης χαῖρε ὅτι προσάγεις τῷ Θεῷ σεσῳσμένους

Χαῖρε Θεοῦ Μαρτύρων ὁμόσκηνε χαῖρε σεπτῶν Ὁσίων συνόμιλε Χαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖςκαθαιροῦνται χαῖρε διrsquo οὗ οἱ πιστοὶ βεβαιοῦνται Χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Συναξάριον Τῷ αὐτῷ μηνὶ ς Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν καὶ Ἰσαποστόλου

Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ ὉμολογητοῦΣτίχ Θνῄσκων Φώτιος οὐ ταράττομαι λέγει

Πρὸς τὴν τελευτήν ὢν προητοιμασμένος

Ἕτεροι στίχοι Ἤστραψε τοῖς λόγοις Φώτιος μέγας

Φῶς Εὐσεβέσσι πῦρ δrsquo ἐναντίους φλέγον

Ἄντυγrsquo ἐς Οὐρανίην ἀναδέδρομε Φώτιος ἕκτῃ

Οὗτος ὁ τρισμακάριος καὶ φερώνυμος Ἱεράρχης ὁ μέγας καὶ λαμπρὸς τῆς ἘκκλησίαςΠατὴρ καὶ Διδάσκαλος Φώτιος ὁ σοφώτατος καὶ ἁγιώτατος ὁ Ὁμολογητὴς τῆς πίστεως

καὶ Ἰσαπόστολος ἤκμασεν ἐν τοῖς χρόνοις τῶν βασιλέων καὶ Αὐτοκρατόρων Μιχαὴλυἱοῦ Θεοφίλου Βασιλείου τοῦ Μακεδόνος καὶ Λέοντος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Τούτῳ πατρὶς μὲνἐπίγειος Κωνσταντινούπολις ἡ μεγαλώνυμος καὶ τῶν πόλεων ἡ βασιλεύουσα οὐράνιοςδέ ἡ ἄνω Ἱερουσαλήμ ἡ κραταιὰ καὶ ἀνώλεθρος πατέρες δὲ περιφανεῖς εὐγένείᾳ τε τῇ

κατὰ σάρκα οὐχ ἧττον ἢ πίστει τῇ ὀρθοδόξῳ ὑπὲρ ἧς καὶ μαρτυρικῷ στεφάνῳδιακεκόσμηνται ἀθλήσαντες οἱ οὐρανόφρονες καὶ καρτεῥόψυχοι ὑπὲρ τῆς τῶν ἁγίων καὶ

σεπτῶν εἰκόνων ὡς ἔοικε τιμῆς καὶ προσκυνήσεως Τοῖς πρωτίστοις δὲ τῶν βασιλικῶνἀξιωμάτων πρότερον διαπρέψας καὶ βίον ᾀείποτε ἐνάρετον καὶ θεοφιλῆ ἐξασκήσας

τοὺς τῆς Ἐκκλησίας ἔπειτα ποιμεναρχικοὺς παραλαμβάνει οἴακας ἐπὶ τὸν Ἀποστολικὸνκαὶ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχικὸν Θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως προβιβασθείς Τοῦ

γὰρ ἐν Ἁγίοις Ἰγνατίου βίᾳ βασιλικῇ ἐπιβληθέντος τοῦ θρόνου καὶ τῆς Ἐκκλησίαςἐντεῦθεν χηρευούσης μηδrsquo ὄντος ἄλλως δυνατοῦ διαμένειν ταύτην ἄνευ Ἐπισκόπου ὁ ἐν

Ἁγίοις Φώτιος βίᾳ ὑπαχθεὶς καὶ βασιλικῇ δυναστείᾳ διαδέχεται κανονικῶς τὸν ἱερὸνἸγνάτιον γενόμενος πρότερον Μοναχός καὶ τοὺς κατὰ τάξιν τῆς ἱερωσύνης λαβὼν

βαθμούς Καὶ οἵους μὲν ἀγῶνας διήνυσεν ὁ τρισόλβιος ὑπὲρ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως κατὰΜανιχαίων καὶ Εἰκονομάχων καὶ ἄλλων αἱρετικῶν καὶ πρὸ πάντων κατὰ τῆς τότε

πρῶτον ἀναφανείσης παπικῆς αἱρέσεως ἧς τὸν ἀρχηγὸν καὶ τοῦ Λατινικοῦ σχίσματοςπατέρα Νικόλαον τὸν ἀλάστορα Ῥώμης Πάπαν γραφικαῖς καὶ πατρικαῖς ἀποδείξεσιν

ἐξελέγξας καὶ ἐνδίκως καθελών τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας συνοδικῶς ἐξωστράκισε τῷἀναθέματι παραπέμψας οἵους δὲ διωγμοὺς καὶ κινδύνους οἵας δὲ ἐπιβουλὰς καὶκαταδρομάς οἵας δὲ καὶ τὰς κακώσεις καὶ τὰς ἀπανθρώπους βασάνους ὑπέστη

χριστομιμήτως ὁ καρτερόψυχος θεοῤῥήμων ὁ στεῤῥὸς καὶ τὴν ψυχὴν ἀδαμάντινοςἹεράρχης ὑπὸ τῶν σχισματικῶν Λατίνων καὶ τῶν τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ

θιασωτῶν ἀνθρώπων κακούργων καὶ ψευδολόγων ἀνθρώπων παρανόμων ἀνοσίων καὶμιαιφόνων ἡ κατrsquo αὐτὸν εἰς πλάτος ἱστορία διέξεισι Τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν ἐνταῦθαπερὶ αὐτοῦ ἀναγκαῖον ὅτι ὁ μακάριος ἱερουργήσας ὡς ἄλλος Παῦλος τὸ Εὐαγγέλιον

ἅπαν μὲν τὸ τῶν γενναίων Βουλγάρων ἔθνος μετὰ καὶ τοῦ βασιλέως αὐτῶν τὴν εἰςΧριστὸν ἀμώμητον πίστιν μυσταγωγήσας τῷ τοῦ θείου βαπτίσματος λουτρῷ

ἀνεγέννησε πολλοὺς δὲ καὶ ἐκ διαφόρων αἱρέσεων Ἀρμενίους Εἰκονομάχους καὶἄλλους ἑτεροδόξους εἰς τὴν Καθολικὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν ἐπέστρεψε λόγους

ἐκθεὶς πλήρεις χάριτος καὶ σοφίας καὶ ἀληθείας διrsquo ὧν τὰ τῶν κακοδόξων φρονήματακατεβρόντησε καὶ τῷ μὲν σταθερῷ τοῦ φρονήματος καὶ ἀτρέπτῳ τὸν βασιλοκτόνον καὶἀγνώμονα Βασίλειον τὸν Αὐτοκράτορα καταπλήξας τῷ δὲ ἔνθερμα καὶ κατrsquo ἐπίγνωσιναὐτοῦ ζήλῳ πάσης ἑτεροδιδασκαλίας τὰ ζιζάνια ἐκριζώσας ἔμπλεως ὡς οὐδεὶς τῶν κατrsquo

αὐτὸν τῆς ἀποστολικῆς διδασκαλίας ἀνεφάνη Οὕτως οὖν ὁσίως καὶ εὐαγγελικῶςποιμάνας τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ δὶς μὲν ἀναβὰς ἄκων εἰς τὸν θρόνον δὶς δὲτούτου βίᾳ τυραννικῇ ἐξωσθείς πολλὰ δὲ καὶ διάφορα συγγράμματα καταλιπὼν τῇ

Ἐκκλησίᾳ καὶ τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἄριστα πάντα καὶ σοφώτατα καὶ οἷα ὁ πᾶς αἰὼν δικαίωςἀποθαυμάσει διὰ γὰρ πάσης ἐλθὼν ἰδέας παιδεύσας ἐν ἑκάστῃ τὸ κράτος ἐκτήσατοπολλὰ δὲ καὶ καμὼν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ τῆς δικαιοσύνης ἐξεδήμησεν ἁγίως πρὸςΚύριον ὁ πολύαθλος ὑπερόριος ἐν τῇ τῶν Ἀρμενιανῶν Μονῇ ὡς ἐν Κομάνοις ὁ θεῖος

Χρυσόστομος Τὸ δὲ ἱερὸν καὶ πάντιμον αὐτοῦ σῶμα ἐναπετέθη ἐν τῇ Μονῇ τῇ λεγομένῃτῆς Ἐρημίας ἢ Ἠρεμίας Καὶ πάλαι μὲν ἐτελεῖτο ἡ ἁγιωτάτη αὐτοῦ Σύναξις ἐν τῷ

Προφητείῳ ἤτοι Ναῷ τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου τῷ ὄντι ἐν τῇεἰρημένῃ Μονῇ τῆς Ἠρεμίας νῦν δὲ τελεῖται ἐν τῇ κατὰ Χάλκην ἱερᾷ καὶ ΠατριαρχικῇΜονῇ τῆς Ἁγίας Τριάδος ἔνθα ἤδη συνέστη καὶ ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Μεγάλης τοῦ

Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Βουκόλου ἐπισκόπουΣμύρνης

Στίχ Σμύρνης ὁ Ποιμὴν Βουκόλος θυηπόλος

Ἄγρυπνός ἐστι καὶ θανὼν ποίμνης φύλαξ

Ἀγλαὸν ἡελίοιο λίπε Βουκόλος ἕκτῃ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμῃ τοῦ ἁγίου Μάρτυρος Ἰουλιανοῦ τοῦ ἐν ἘμέσῃΣτίχ Χριστὸς τέτρηται χεῖρας ἥλοις καὶ πόδας

Ἰουλιανὸς προστίθησι καὶ κάραν

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῆς ἁγίας Μάρτυρος Φαύστης καὶ τῶν σὺν αὐτῇΕὐϊλασίου καὶ Μαξίμου

Στίχ Τρεῖς Μάρτυρες πάσχουσιν ἰχθύων πάθος

Κοινῇ τυχόντες ὀργάνου τοῦ τηγάνου

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῶν ἁγίων Μαρτύρων Φαύστου Βασιλείου καὶΣιλουανοῦ καὶ τῶν ἁγίων Μαρτύρων τῶν ἐν τοῖς Δαρείου

Στίχ Τριῶν συνάθλων ἕν διὰ ξίφους τέλος

Οἵ τὸν Θεὸν φρονοῦσιν ἕν τε καὶ τρία

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΒαρσανουφίουΣτίχ Ἐκ γῆς συνέστη σῶμα Βαρσανουφίου

Καὶ γῆν ὑπῆλθε τὴν ἑαυτοῦ μητέρα

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦἐπικαλουμένου Προφήτου μαθητοῦ τοῦ ἁγίου Βαρσανουφίου

Στίχ Δίκαιόν ἐστιν ὦ Ἰωάννη ἅμα

Τάττειν σε ᾧδε τῷ φίλῳ διδασκάλῳ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ ἐν Λυκῷ τῇ πόλει ἐν εἰρήνῃτελειοῦται

Στίχ Τὸν ἐν Λυκῷ δὲ ποῦ Ἰωάννην θέμις

Τάττειν ὅτι μή ᾧδrsquo Ἰωάννῃ ἅμα

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ σῷσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζὉ Εἱρμός Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες παρὰ τὸν Κτίσαντα ἀλλὰ πυρὸς

ἀπειλήν ἀνδρείως πατήσαντες χαίροντες ἔψαλλονmiddotὙπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων Κύριοςκαὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Μεταβέβηκας θέοφρον πρὸς Οὐράνια Πάτερ σκηνώματα καὶ προσπελάσας Θεῷμεθέξει θεουμένος ἔνθεος γέγονας ψάλλων Ὅσιε ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Νουθετούμενοι σοῖς λόγοις διδασκόμεθα Πάτερ πανεύφημε ὡς ἐν Ἡλίοις τρισίνἀμέριστον ἄτμητον σέβειν Θεότητα ᾗ καὶ ψάλλομεν ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Ὡς πανίερος ἡ θεία καὶ θεάρεστος ὁμολογία σου ὡς γὰρ χρυσὸς καθαρθείς Θεῷεὐηρέστησας Πάτερ τρισόλβιε ἀγαλλόμενος τῇ ἐκμιμήσει Ὅσιε τῶν παθῶν τῶν τοῦ

Σωτῆρος

Θεοτοκίον Πᾶσι πρόξενος ἀνθρώποις ἐναπέφηνας θείας λυτρώσεως τὸν Λυτρωτὴντοῦ παντός τεκοῦσα Πανάμωμε ᾧ πάντες ψάλλομεν ὑπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων

Κύριος καὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θὉ Εἱρμός Ἅπας γηγενής σκιρτάτω τῷ πνεύματι λαμπαδουχούμενος πανηγυριζέτω δέ

ἀΰλῶν Νόων φύσις γεραίρουσα τὴν ἱερὰ θαυμάσια (τὴν ἱερὰν Μετάστασιν τὰ ἱερὰΕἰσόδια) τῆς Θεομήτορος καὶ βοάτωmiddotΧαίροις παμμακάριστε Θεοτόκε Ἁγνὴ ἀειπάρθενε

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν ἐν Ἱεράρχαις ὑπέρλαμπρον φωστῆρα

Ὅλον ἐμαυτόν προσάγω θεσπέσιε τῇ θείᾳ σκέπῃ σου ὡς Ἄρχιεράρχης δέ τὴν ἐξουσίανλύειν τὰ πταίσματα παρὰ Χριστοῦ δεξάμενος ἐμῶν σφαλμάτων σειράς διαῤῥήξας

σῷσόν με πρεσβείαις σου καὶ τῷ θείῳ φωτὶ καταλάμπρυνον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν κεκοσμηκότα Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν

Ἤρθης πρὸς τὸ φῶς τὸ ἄδυτον ἔνδοξε Πάτερ γηΐνων ῥυσθείς καὶ τῷ Παντοκράτορι καὶτρισηλίῳ φωτὶ παρίστασαι μετὰ τῶν ἄνω Τάξεων καὶ τῇ ἐκεῖθεν τρυφᾷς πεμπομένῃ

λάμψει τρισμακάριε καὶ ἡμᾶς φρυκτωρεῖς τοὺς ὑμνοῦντάς σε

Μεγάλυνον ψυχή μου τῆς Τρισυπόστατου καὶ ἀδιαιρέτου Θεότητος τὸ κράτος

Ὥς τις ἀριστεύς ἐφάνης κατήγορος πλάνης αἱρέσεως τῆς Ὄρθοδοξίας δέ Ἱεροκήρυξθεῖος συνήγορος σὺν Ἰγνατιῳ Φώτιε οὗ καὶ διάδοχος καὶ τῶν τρόπων καὶ τοῦ θρόνου

γέγονας καὶ πρεσβεύεις μεθrsquo οὗ πρὸς τὸν Κύριον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὴν τιμιωτέραν καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων

Θεοτοκίον Ὅλον με Θεός θεῶσαι βουλόμενος ὅλος ἑνοῦταί σοι καὶ τὸ ἀκατάληπτονκαινοτομεῖται πᾶσι Μυστήριον τίκτεις Παρθένος ἄφθοῥος καὶ σὰρξ ὁρᾶται Θεός ὃν

ὑμνοῦντες σὲ νῦν μακαρίζομεν Μαριὰμ ὡς αὕτη προεφήτευσας

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητεΠροστάτην σε θερμότατον ἡ Ἐκκλησία κέκτηται λαμπρὸν διδάσκαλον Πάτερ διὸφαιδρῶς τὴν σὴν μνήμην πανηγυρίζει κράζουσα ᾀεὶ σκέπε τὴν ποίμνην σου καὶ

φύλαττε ἀπήμονα αἱρέσεώς τε καὶ βλάβης Ἀρχιεράρχα Κυρίου [Δίς]

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τοὺς Αἴνους Πᾶσα πνοή ἱστῶμεν στίχ δ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰΠροσόμοια δ Ἦχος α Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τῆς Ἐκκλησίας τὸν θεῖον ἀνευφημήσωμεν Ἀρχιεράρχην ὄντως καὶ διδάσκαλον μέγαντὸν κήρυκα τοῦ λόγου τὸν θαυμαστόν Ἰσαπόστολον Φώτιον καὶ γὰρ ἐπέστη ἡ τούτου

πανευκλεής μνήμη ἅπαντας εὐφραίνουσα

Τῶν ἀρετῶν σε δοχεῖον καλοῦμεν Φώτιε ὡς τῆς εἰρήνης φίλον τῆς ἀγάπης ἐργάτην καὶ

στήλην σωφροσύνης καὶ προσευχῆς ἐνδιαίτημα ἄσυλον καὶ ἰαμάτων ταμεῖον καὶπρεσβευτήν τῶν τιμώντων σε μακάριε

Τοῖς Ἀποστόλοις συνήφθης ὡς Ἰσαπόστολος καὶ γὰρ σὺ Βουλγαρίας Σλαβικῆς τεἁπάσης φυλῆς ὁ θεῖος κήρυξ ἀναδειχθείς τῷ Χριστῷ ταύτην ἤγαγες ἀναγεννήσας

βαπτίσματι τῷ σεπτῷ ἣν καὶ φύλαττε Ὀρθόδοξον

Τοῦ ἐπὶ γῆς ἑῳσφόρου φυσιωθέντος δεινῶς καὶ θρόνον αὐτοῦ θέντος ὑπεράνω τῶνἄστρων πρῶτος σὺ ζηλώσας ὡς Μιχαήλ ἀνεβόησας ἔνδοξε στῶμεν καλῶς στῶμεν

πάντες ἐν ταῖς σεπταῖς τῶν Πατέρων παραδόσεσι

Δόξα ἦχος πλ αὍπου ἐπικληθῇ σου τὸ ὄνομα φερώνυμε ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις οὐφέρει γὰρ τῷ φωτί σου προσβλέπειν ὁ πεσὼν ἑῳσφόρος διὸ αἰτοῦμέν σε τὰ πυρφόρα

αὐτοῦ βέλη τὰ καθrsquo ἡμῶν κινούμενα ἀπόσβεσον τῇ μεσιτείᾳ σου λυτρούμενος ἡμᾶς ἐκτῶν σκανδάλων αὐτοῦ ἀξιύμνητε Ἱεράρχα Φώτιε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Τυπικά καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς ἡ γ ᾠδή καὶ τοῦ Ἁγίου ἡ ςἈπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον ζήτει Νοεμβρίου ιγ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

[Ὁ Ἀπόστολος

ΠροκείμενονἮχος α Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆςκαρδίας μου σύνεσιν Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη ἐνωτίσασθε

πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ ζ 26-28 η 1-2]Ἀδελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεὺς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ

τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθrsquo ἡμέρανἀνάγκην ὥσπερ οἱ Ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν

ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆςμετὰ τὸν νόμον Υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοιςτοιοῦτον ἔχομεν Ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖςοὐρανοῖς τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ

οὐκ ἄνθρωπος

Ἀλληλούϊα Ἦχος β Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσειΣτίχ Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὑποσκελισθήσεται τὰ διαβήματα

αὐτοῦ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [ι 9-16]

Εἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύραmiddotδιrsquo ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεταικαὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰμὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃκαὶ ἀπολέσῃmiddotἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ

καλός Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτωνmiddotὁ μισθωτὸς δέκαὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ

ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα Ὁδὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων ᾽Εγώ εἰμι ὁποιμὴν ὁ καλός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν Καθὼς γινώσκει μεὁ Πατήρ κἀγὼ γινώσκω τὸν Πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ

ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα με δεῖ ἀγαγεῖν καὶ τῆςφωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν]

Κοινωνικὸν Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούϊα

ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὁ λαμπρότατος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας μύστης Ὀρθοδόξων προασπιστής

κακοδόξων μάστιξ Ἱεραρχίας κλέος ὁ μέγας θεοφάντωρ Φώτιε Ἅγιε

Ἕτερον ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὀρθοδόξων φωταγωγέ καὶ τῆς Ἐκκλησίας νυμφοστόλε καὶ ὁδηγέ χαίροις

κακοδόξων ἡ δίστομος ῥομφαία ὦ Φώτιε τρισμάκαρ ῥητόρων ἔξοχε

Τῇ πρώτη Κυριακὴ μηνὸς Νοεμβρίου

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν καὶ προμάχωντῆς Ὀρθοδοξίας Φωτίου τοῦ Μεγάλου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά καὶ

Μάρκου τοῦ ΕὐγενικοῦΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

Ι ΗΣΥΧ ΑΓ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

[Ποίημα Γερασίμου Μικραγιαννανίτου μοναχοῦ]

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἐσπερινῷ

Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος β´ Ὅτε ἐκτὸν ξύλου

Δεῦτε Ὀρθοδόξων οἱ χοροί τῆς Ὀρθοδοξίας τοὺς στύλους καὶ θείους φύλακας Φώτιον τὸνμέγιστον ἀνευφημήσωμεν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης Μᾶρκον τὸν θεσπέσιονἘφέσου πρόεδρον χαίρετε αὐτοῖς ἐκβοωντες τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος μύσται καὶ ἐκφάντορες

θεόσοφοι

Χύμα ἐν τῷ στόματι ὑμῶν δέδοται σοφίας τῆς θείας παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς Φώτιε πανεύφημεΜᾶρκε Γρηγόριε Ἱεράρχαι μακάριοι ὅθεν ἅπαν στόμα πάσης ἐφιμώσατε δεινῆς αἱρέσεως

λόγοις καὶ διδάγμασι θείοις ἐν δυνάμει Πνεύματος θείου ὡς μυσταγωγοὶ τῶν ὑπὲρ ἔννοιαν

Φέγγος ὀρθοδόξων διδαχῶν Φώτιε ἀστράπτεις τῷ κόσμῳ Ἁγίῳ Πνεύματι θείαν δὲ ἐγρήγορσινδιδάσκεις ἅπαντας θεηγόρε Γρηγόριε καὶ Λατίνων λύεις Μᾶρκε ἱερώτατε πλάνης

σκοτόμαιναν ὅθεν ὡς Χριστοῦ ἱεράρχας καὶ τῆς Ἐκκλησίας φωστῆρας ἅμα ὑμᾶς μέλπομενγηθόμενοι

Θείῳ ἐλλαμπόμενῳ φωτί καὶ Ὀρθοδοξίας τῷ ζήλῳ καταφλεγόμενοι Φώτιε πανθαύμαστε θεῖεΓρηγόριε Μᾶρκε Πάτερ θεόληπτε πυρὶ τῷ τῶν λόγων ἅπασαν αἱρέσεων ὕλην ἐφλεξατε ὅθεν

ἀκλινεῖς ἡμᾶς πάντας πέτρᾳ θεοσδότων δογμάτων ταῖς ὑμῶν πρεσβείαις συντηρήσατε

Δόξα Ἦχος β´

Τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ θρέμματα καὶ τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ ποιμένες ὡς ἀρετῶν ταμεῖαἔμψυχα καὶ Ἀποστόλων μιμηταί ἀληθῶς ἐδείχθητε Ὅσιοι Πατέρες τῇ γὰρ ἄνωθεν σοφίᾳθεοπρεπῶς διαπρέψαντες Εὐαγγελίου τὸν λόγον ἐτρανῶσατε καὶ τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα

μυστήριον Ἀλλ᾿ ὦ Φώτιε πανθαύμαστε καὶ Γρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε παμμάκαρ μὴ παύσησθεδεόμενοι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Θεοτοκίον τὸν ἤχου

Ἀπόστιχα Πρῶτον τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου καὶ εἴτα τὰ παρόντα Ἦχος β´ Οἶκος τὸνἜφραθἅ

Λύχνοι ἀειφεγγεῖς τῆς θείας ἐπιπνοίας ἐδείχθητε τῷ κόσμῳ τρισάριθμοι Πατέρες καὶεὐσεβείας πρόβολοι

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδυσονται δικαιοσύνην

Χαίροις Ἱεραρχῶν τριὰς ἱερωτάτη Φώτιε θεηγόρε Γρηγόριε τρισμάκαρ καὶ Μᾶρκε παναοίδιμε

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Φύλαττε ὦ Τριάς Ἱεραρχῶν Ἁγία Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ πάσης ἐπηρείας καὶ πλάνης τῶναἱρέσεων

Δόξα Τριαδικόν

Πάτερ σὺν τῷ Υἱῷ καὶ Πνεύματι τῷ θείῳ Τριὰς ὑπεραγία ταῖς τῶν τριῶν Πατέρων πρεσβείαιςἡμᾶς φύλαττε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Λόγον τὸν τοῦ Πατρός ἐκύησας Παρθένε οὗ τὴν οἰκονομίαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Πατέρεςθεοπρεπῶς κηρύττουσι

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 3: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

ΕΝ ΔΕ Τῼ ΜΕΓΑΛῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ Μετὰ τὸν Προοιμιακόν στιχολογοῦμεν τὸ Μακάριος ἀνήρ Εἰς δὲ τὸ Κύριε

ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους ς καὶ ψάλλομεν στιχηρὰ Προσόμοια τῆςἙορτῆς γ καὶ τοῦ Ἁγίου γ Ἦχος β Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Ὅτε ἐπινεύσει θεϊκῇ μέγας τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας προεχειρίσθης Ποιμήν καὶ τὴν τῆςαἱρέσεως κάθεῖλες ἔπαρσιν διελέγξας προσθήκην τε τὴν ἐν τῷ Συμβόλῳ τότε ἡ

ὁμήγυρις πιστῶν ἐκρότησε χεῖρας ἐν χαρᾷ ἐκβοῶσα δόξα σοι Τριὰς Παναγία δόξα σοιΤριὰς ἡ Ὁμοούσιος

Ὅτε παρrsquo ἀνόμων δικαστῶν Πάτερ ἀπηλάθης ἀδίκως τοῦ σοῦ ποιμνίου σοφέ Φώτιεπανθαύμαστε καὶ ὄντως μέγιστε Ἱεράρχα θεσπέσιε καὶ φίλε Κυρίου τότε ἀπεθαύμασαν

τὴν καρτερίαν σου θάμβει συνοχῇ τε καρδίας ἅπαντες Ὀρθόδοξοι ἤρθη λέγοντες ἐκμέσου νῦν ὁ δίκαιος

Ὅτε ἐκοιμήθης ἱερῶς τὸν Ἁγίοις πρέποντα ὕπνον Φώτιε ἔνδοξε τότε θεολόγων σε δῆμοιπροέπεμψαν ὡς στεῤῥὸν αὐτῶν πρόμαχον καὶ πάντων Ἀγγέλων τάγματα ἐκρότησανἐν τῇ ἀνόδῳ σου τότε καὶ Τριὰς ἡ ἁγία ὑπὲρ ἧς στεῤῥῶς ἠγωνίσω δόξης σε στεφάνοις

ἐστεφάνωσε

Ἕτερα Προσόμοια Ἦχος δ Ὡς γενναῖον ἐν μάρτυσι

Τὸ τῆς χάριτος ὄργανον τὴν κιθάραν τοῦ Πνεύματος στύλον τὸν ἀκράδαντον θείαςΠίστεως ὀρθοδοξίας τὸν πρόμαχον τὸν μέγαν διδάσκαλον Ἱεράρχην τὸν κλεινόν

Ἐκκλησίας τὸ στήριγμα τὸν λαμπρότατον ἀριστέα Κυρίου μελῳδίαις εὐφημήσωμενἐνθέως τὸν ἁγιώτατον Φώτιον

Τὸν πυρίπνοον ῥήτορα Οἰκουμένης διδάσκαλον Κωνσταντινουπόλεως θεῖον ΠρόεδρονἈρχιερέα τὸν μέγιστον ποιμένα πανάριστον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ τὸν λαμπρότατον

Φώτιον ἀνυμνήσωμεν οἱ Ὀρθόδοξοι πάντες ὁμοφώνως ἱεραῖς ἐν ὑμνῳδίαιςΠατριαρχῶν τὸν Πρωτόθρονον

Παρανόμῳ προστάγματι ἀπηλάθης τῆς ποίμνης σου θλίψεσι βασάνοις τεπροσωμίλησας ὑπὲρ τῆς Πίστεως ἔνδοξε στεῤῥότατε Φώτιε Ἱεράρχα φαεινέ Ἐκκλησίαςἑδραίωμα στῦλε ἄσειστε διὸ πάντες τιμῶμέν σε προφρόνως ὡς διδάσκαλον καὶ μύστην

Ὀρθοδοξίας ἀοίδιμε

Δόξα Ἦχος πλ β

Ὅσιε τρισμάκαρ ἁγιώτατε Πάτερ ὁ Ποιμὴν ὁ καλός καὶ τοῦ Ἀρχιποίμενος Χριστοῦμαθητής ὁ τιθεὶς τὴν ψυχὴν ὑπὲρ τῶν προβάτων αὐτὸς καὶ νῦν πανεύφημε ἱερώτατε

Φώτιε αἴτησαι πρεσβείαις σου δωρηθῆναι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Εἴσοδος τὸ Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Παροιμιῶν τὸ ἀνάγνωσμα [Κεφ ι 7 γ 13]

Μνήμη δικαίου μετrsquo ἐγκωμίων καὶ εὐλογία Κυρίου ἐπὶ κεφαλὴν αὐτοῦ Μακάριοςἄνθρωπος ὃς εὗρε σοφίαν καὶ θνητὸς ὃς οἶδε φρόνησιν Κρεῖσσον γὰρ αὐτὴν

ἐμπορεύεσθαι ἢ χρυσίου καὶ ἀργυρίου θησαυρούς Τιμιωτέρα δέ ἐστι λίθων πολυτελῶνπᾶν δὲ τίμιον οὐκ ἄξιον αὐτῆς ἐστιν Ἐκ γὰρ τοῦ στόματος αὐτῆς ἐκπορεύεται

δικαιοσύνη νόμον δὲ καὶ ἔλεον ἐπὶ γλώσσης φορεῖ Τοιγαροῦν ἀκούσατέ μου ὦ τέκνασεμνὰ γὰρ ἐρῶ καὶ μακάριος ἄνθρωπος ὃς τὰς ἐμὰς ὁδοὺς φυλάξει Αἱ γὰρ ἔξοδοί μου

ἔξοδοι ζωῆς καὶ ἑτοιμάζεται θέλησις παρὰ Κυρίου Διὰ τοῦτο παρακαλῶ ὑμᾶς καὶπροΐεμαι ἐμὴν φωνὴν υἱοῖς ἀνθρώπων Ὅτι ἐγὼ ἡ σοφία κατεσκεύασα βουλήν καὶ

γνῶσιν καὶ ἔννοιαν ἐγὼ ἐπεκαλεσάμην Ἐμὴ βουλὴ καὶ ἀσφάλεια ἐμὴ φρόνησις ἐμὴ δὲἰσχύς Ἐγὼ τοὺς ἐμὲ φιλοῦντας ἀγαπῶ οἱ δὲ ἐμὲ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν Νοήσατε

τοίνυν ἄκακοι πανουργίαν οἱ δὲ ἀπαίδευτοι ἔνθεσθε καρδίαν Εἰσακούσατέ μου καὶπάλιν σεμνὰ γὰρ ἐρῶ καὶ ἀνοίγω ἀπὸ χειλέων ὀρθά Ὅτι ἀλήθειαν μελετήσει ὁ λάρυγξ

μου ἐβδελυγμένα δὲ ἐναντίον ἐμοῦ χείλη ψευδῆ Μετὰ δικαιοσύνης πάντα τὰ ῥήματατοῦ στόματός μου οὐδὲν ἐν αὐτοῖς σκολιόν οὐδὲ στραγγαλιῶδες Πάντα εὐθέα ἐστὶ τοῖςνοοῦσι καὶ ὀρθὰ τοῖς εὑρίσκουσι γνῶσιν Διδάσκω γὰρ ὑμῖν ἀληθῆ ἵνα γένηται ἐν Κυρίῳ

ἡ ἐλπὶς ὑμῶν καὶ πλησθήσεσθε Πνεύματος

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ δ 14]

Ἐγκωμιαζομένου Δικαίου εὐφρανθήσονται λαοί ἀθανασία γάρ ἐστιν ἡ μνήμη αὐτοῦ ὅτικαὶ παρὰ Θεῷ γινώσκεται καὶ παρὰ ἀνθρώποις Καὶ ἀρεστὴ Κυρίῳ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ

Ἐπιθυμήσατε τοιγαροῦν ὦ ἄνδρες σοφίαν καὶ ποθήσατε καὶ παιδευθήσεσθε Ἀρχὴ γὰραὐτῆς ἀγάπη καὶ τήρησις νόμων Τιμήσατε σοφίαν ἵνα εἰς τὸν αἰῶνα βασιλεύσητεἈπαγγελῶ ὑμῖν καὶ οὐ κρύψω ἀφ΄ ὑμῶν μυστήρια Θεοῦ Ὅτι αὐτὸς καὶ τῆς σοφίας

ὁδηγός ἐστι καὶ τῶν σοφῶν διορθωτής Καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ πᾶσα φρόνησις καὶἐργασιῶν ἐπιστήμη Ἡ πάντων φρόνησις ἐδίδαξε σοφίαν Ἔστι γὰρ ἐν αὐτῇ Πνεῦμανοεῥόν ἅγιον Ἀπαύγασμα φωτὸς ἀϊδίου καὶ εἰκὼν τῆς ἀγαθότητος τοῦ Θεοῦ Αὕτη

φίλους Θεοῦ καὶ Προφήτας κατασκευάζει Εὐπρεπεστέρα δέ ἐστιν Ἡλίου καὶ ὑπὲρ πᾶσανἀστέρων θέσιν Φωτὶ συγκρινομένη εὑρίσκεται προτιμοτέρα Αὕτη τοὺς θεραπεύσαντας

αὐτὴν ἐκ πόνων ἐῤῥύσατο καὶ ὡδήγησεν ἐν τρίβοις εὐθείαις Ἔδωκεν αὐτοῖς γνῶσινἁγίαν Καὶ διεφύλαξεν αὐτοὺς ἀπὸ ἐνεδρευόντων καὶ ἀγῶνα ἰσχυρὸν ἐβράβευσεν

αὐτοῖς ἵνα γνῶσι πάντες ὅτι δυνατωτέρα παντός ἐστιν ἡ εὐσέβεια Καὶ οὐ μὴ κατισχύσῃποτὲ κακία σοφίας οὐδ οὐ μὴ παρελεύσεται πονηροὺς ἐλέγχουσα ἡ δίκη Εἶπον γὰρ ἐν

αὐτοῖς λογισάμενοι οὐκ ὀρθῶς Καταδυναστεύσωμεν τὸν δίκαιον μὴ φεισώμεθα τῆςὁσιότητος αὐτοῦ μηδὲ ἐντραπῶμεν πολιὰς πρεσβύτου πολυχρονίους Ἔστω δὲ ἡμῶν ἡ

ἰσχὺς νόμος Καὶ ἐνεδρεύσωμεν τὸν δίκαιον ὅτι δύσχρηστος ὑμῖν ἐστιν καὶ ἐναντιοῦταιτοῖς ἔργοις ἡμῶν καὶ ἐπιφημίζει ἡμῖν ἁμαρτήματα παιδείας ἡμῶν Ἐπαγγέλλεταιγνῶσιν ἔχειν Θεοῦ καὶ παῖδα Κυρίου ἑαυτὸν ὀνομάζει Ἐγένετο ἡμῖν εἰς ἔλεγχον

ἐννοιῶν ἡμῶν Βαρύς ἐστιν ἡμῖν καὶ βλεπόμενος ὅτι ἀνόμοιος τοῖς ἄλλοις ὁ βίος αὐτοῦκαὶ ἐξηλλαγμέναι αἱ τρίβοι αὐτοῦ Εἰς κίβδηλον ἐλογίσθημεν αὐτῷ καὶ ἀπέχεται τῶν

ὁδῶν ἡμῶν ὡς ἀπὸ ἀκαθαρσιῶν καὶ μακαρίζει ἔσχατα δικαίων Ἴδωμεν οὖν εἰ οἱ λόγοιαὐτοῦ ἀληθεῖς καὶ πειράσωμεν τὰ ἐν ἐκβάσει αὐτοῦ Ὕβρει καὶ βασάνῳ ἐτάσωμεν

αὐτόν ἵνα γνῶμεν τὴν ἐπιείκειαν αὐτοῦ καὶ δοκιμάσωμεν τὴν ἀνεξικακίαν αὐτοῦΘανάτῳ ἀσχήμονι καταδικάσωμεν αὐτόν ἔσται γὰρ αὐτοῦ ἐπισκοπὴ ἐκ λόγων αὐτοῦΤαῦτα ἐλογίσαντο καὶ ἐπλανήθησαν ἀπετύφλωσε γὰρ αὐτοὺς ἡ κακία αὐτῶν Καὶ οὐκ

ἔγνωσαν μυστήρια Θεοῦ οὐδὲ ἔκριναν ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεὸς μόνος ὁ ζωῆς ἔχων καὶ θανάτουτὴν ἐξουσίαν καὶ σῴζων ἐν καιρῷ θλίψεως καὶ ῥυόμενος παντὸς κακοῦ ὁ οἰκτίρμων καὶ

ἐλεήμων καὶ διδοὺς τοῖς ὁσίοις σου χάριν καὶ τῷ σῷ βραχίονι τοῖς ὑπερηφάνοιςἀντιτασσόμενος

Σοφίας Σολομῶντος τὸ ἀνάγνωσμα [Κεφ ι 32]

Στόμα δικαίου ἀποστάζει σοφίαν χείλη δὲ ἀνδρῶν ἐπίστανται χάριτας στόμα σοφῶνμελετᾷ σοφίαν Δικαιοσύνη δὲ ῥύεται αὐτοὺς ἐκ θανάτου Τελευτήσαντος ἀνδρὸς

δικαίου οὐκ ὄλλυται ἐλπίς υἱὸς γὰρ δίκαιος γεννᾶται εἰς ζωήν καὶ ἐν ἀγαθοῖς αὐτοῦκαρπὸν δικαιοσύνης τρυγήσει Φῶς δικαίοις διὰ παντός καὶ παρὰ Κυρίου εὑρήσουσιχάριν καὶ δόξαν Γλῶσσα σοφῶν καλὰ ἐπίσταται καὶ ἐν καρδίᾳ αὐτῶν ἀναπαύσεταισοφία Ἀγαπᾷ Κύριος ὁσίας καρδίας δεκτοὶ δὲ αὐτῷ πάντες ἄμωμοι ἐν ὁδῷ ΣοφίαΚυρίου φωτιεῖ πρόσωπον συνετοῦ φθάνει γὰρ τοὺς ἐπιθυμοῦντας αὐτήν πρὸ τοῦ

γνωσθῆναι καὶ εὐχερῶς θεωρεῖται ὑπὸ τῶν ἀγαπώντων αὐτήν Ὁ ὀρθρίσας πρὸς αὐτὴνοὐ κοπιάσει καὶ ὁ ἀγρυπνήσας διrsquo αὐτήν ταχέως ἀμέριμνος ἔσται Ὅτι τοὺς ἀξίους αὐτῆς

αὐτὴ περιέρχεται ζητοῦσα καὶ ἐν ταῖς τρίβοις φαντάζεται αὐτοῖς εὐμενῶς Σοφίας οὐκατισχύσει ποτὲ κακία Διὰ ταῦτα καὶ ἐραστὴς ἐγενόμην τοῦ κάλλους αὐτῆς καὶἐφίλησα ταύτην καὶ ἐξεζήτησα ἐκ νεότητός μου καὶ ἐζήτησα νύμφην ἀγαγέσθαιἐμαυτῷ Ὅτι ὁ πάντων Δεσπότης ἠγάπησεν αὐτήν μύστις γάρ ἐστι τῆς τοῦ Θεοῦ

ἐπιστήμης καὶ αἱρέτις τῶν ἔργων αὐτοῦ Οἱ πόνοι αὐτῆς εἰσιν ἀρεταί σωφροσύνην δὲ καὶφρόνησιν αὕτη διδάσκει δικαιοσύνην καὶ ἀνδρείαν ὧν χρησιμώτερον οὐδέν ἐστιν ἐν βίῳ

ἀνθρώποις Εἰ δὲ καὶ πολυπειρίαν ποθεῖ τις οἶδε τὰ ἀρχαῖα καὶ τὰ μέλλοντα εἰκάζεινἐπίσταται στροφὰς λόγων καὶ λύσεις αἰνιγμάτων σημεῖα καὶ τέρατα προγινώσκει καὶἐκβάσεις καιρῶν καὶ χρόνων Καὶ πᾶσι σύμβουλός ἐστιν ἀγαθή ὅτι ἀθανασία ἐστὶν ἐναὐτῇ καὶ εὔκλεια ἐν κοινωνίᾳ λόγων αὐτῆς Διὰ τοῦτο ἐνέτυχον τῷ Κυρίῳ καὶ ἐδεήθην

αὐτοῦ καὶ εἶπον ἐξ ὅλης μου τῆς καρδίας Θεὲ Πατέρων καὶ Κύριε τοῦ ἐλέους ὁ ποιήσαςτὰ πάντα ἐν λόγῳ σου καὶ τῇ σοφίᾳ σου κατασκευάσας τὸν ἄνθρωπον ἵνα δεσπόζῃ τῶνὑπὸ σοῦ γενομένων κτισμάτων καὶ διέπῃ τὸν κόσμον ἐν ὁσιότητι καὶ δικαιοσύνῃ δός μοιτὴν τῶν σῶν θρόνων πάρεδρον σοφίαν καὶ μή με ἀποδοκιμάσῃς ἐκ παίδων σου ὅτι ἐγὼ

δοῦλος σός καὶ υἱὸς τῆς παιδίσκης σου Ἐξαπόστειλον αὐτὴν ἐξ ἁγίου κατοικητηρίουσου καὶ ἀπὸ θρόνου δόξης σου ἵνα συμπαροῦσά μοι διδάξῃ με τί εὐάρεστόν ἐστιν παρὰ

σοί καὶ ὁδηγήσῃ με ἐν γνώσει καὶ φυλάξῃ με ἐν τῇ δόξῃ αὐτῆς Λογισμοὶ γὰρ θνητῶνπάντες δειλοί καὶ ἐπισφαλεῖς αἱ ἐπίνοιαι αὐτῶν

Εἰς τὴν Λιτήν Στιχηρὰ Ἰδιόμελα Ἦχος α

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ πόλις ἡ Κωνσταντίνου καὶ πᾶσα πόλις καὶ νῆσος καὶ χώρα ἐπὶ τῇσεβασμίᾳ μνήμῃ τοῦ κοινοῦ Ποιμενάρχου καὶ τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας φωστῆρος καὶΔιδασκάλου Φωτίου τοῦ τρισμάκαρος οὗτος γὰρ ἔτι ζῶν μεγάλως ἠγωνίσατο ὑπὲρ τῆς

τοῦ Εὐαγγελίου πίστεως καὶ νῦν ἐν Οὐρανοῖς ἀπολαύει τὰ τῶν καμάτων αὐτοῦ γέρα τὰτίμια πρεσβεύων ἀπαύστως Χριστῷ τῷ Θεῷ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β

Σὲ τὸν μέγαν Ἀρχιερέα καὶ Ποιμένα τὸν ἄκακον καὶ ὅσιον τῆς εὐσεβείας τὸν κήρυκα τὸπυρίπνοον στόμα τοῦ Πνεύματος ἀνευφημοῦντες πόθῳ δεόμεθα μετάδος ἡμῖν τῶν

πρεσβειῶν σου Πάτερ εἰς ἀντάμειψιν τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος πλ β

Ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ καὶ πιστὲ θεράπων λειτουργὲ Κυρίου ἄνερ ἐπιθυμιῶν σκεῦοςἐκλογῆς στῦλε καὶ ἑδραίωμα τῆς Ἐκκλησίας βασιλείας κληρονόμε μὴ παρασιωπήσῃς

τοῦ βοᾷν ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς Κύριον

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Εὖ δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ εὖ ἐργάτα τοῦ ἀμπελῶνος Χριστοῦ σὺ καὶ τὸ βάρος τῆςἡμέρας ἐβάστασας σὺ καὶ τὸ δοθέν σοι τάλαντον ἐπηύξησας καὶ τοῖς μετὰ σὲ ἐλθοῦσινοὐκ ἐφθόνησας διὸ πύλη σοι Οὐρανῶν ἠνέῳκται εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου

καὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Πάτερ ἁγιώτατε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Εἶτα αἱ συνήθεις εὐχαί

Εἰς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος πλ α Χαίροις ἀσκητικῶν ἀληθῶς

Χαίροις Ἀρχιερεῦ τοῦ Χριστοῦ χαίροις Πατέρων τὸ φαιδρὸν σεμνολόγημα ὁ πράξει καὶθεωρία κεκοσμημένος λαμπρῶς ἀρετῶν τῶν θείων τὸ θησαύρισμα πραότητος

σκήνωμα προσευχῆς ἐνδιαίτημα τῆς ἀεννάου τῆς σοφίας κειμήλιον ταπεινώσεως τὸτερπνὸν καταγώγιον ἥλιε διακρίσεως εἰρήνης τὸ τέμενος διπλῆς ἀγάπης ὁ οἶκος τῆς

πρὸς Θεὸν καὶ τὸν ἔγγιστα Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῦ δωρήσασθαι τῷ κόσμῳ τὸ μέγαἔλεος

Στίχ Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν [καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν]

Χαίροις Ἱεραρχῶν ὁ κανών καὶ διδασκάλων ὁ προστάτης ὁ ἔνδοξος τὸ στόμα τῶνΘεολόγων τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ ὁ λαμπρὸς τῷ λὸγῳ καὶ τοῖς δόγμασι ποιμὴν

ἀξιάγαστος Ἀποστόλων ὁμότροπος εὔστομος γλῶσσα πᾶσαν αἵρεσιν τέμνουσα ὥσπερμάχαιρα ὀξυτάτη καὶ δίστομος ὄργανον τὸ ἡδύφθογγον ὁ νοῦς ὁ οὐράνιος τῆς

Ἐκκλησίας ὁ στῦλος τῶν εὐσεβῶν τὸ κραταίωμα Χριστὸν καταπέμψαι ταῖς ψυχαῖςἡμῶν δυσώπει τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν [καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσει κρίσιν]

Χαίροις Πατριαρχῶν καλλονή χαίροις ἁπάντων Ἱερέων τὸ καύχημα δογμάτων πηγὴ ἡθεία τῆς Ἐκκλησίας στεῤῥός στῦλός τε καὶ βάσις ἀπερίτρεπτος κανὼν ἀκριβέστατος

μυστογράφος σοφώτατος Φώτιε Πάτερ ἀληθείας τὸ ἔρεισμα ὁ λαμπρότατος ἀριστεὺςκαὶ περίδοξος ἄνθρωπε ἐπουράνιε ἐπίγειε Ἄγγελε τῶν Ὀρθοδόξων ἡ δόξα τῶν

κακοδόξων ὁ πέλεκυς Χριστὸν μὴ ἐλλίπῃς ἱκετεύειν ὑπὲρ πάντων τῶν εὐφημούντων σε

Δόξα Ἦχος δ

Ἔπρεπε τῇ βασιλίδι τῶν πόλεων καὶ Φώτιον αὐχεῖν Ἀρχιερέα ὥσπερ τινὰ κόσμονβασιλικὸν καὶ λαμπρόφωνον σάλπιγγα πάντα πεῥιηχοῦσαν τὰ πέρατα τὰ σωτήρια

δόγματα καὶ πάντας συναγείρουσαν πρὸς συνασπισμὸν ᾀσμάτων θεοπρεπῶν πρὸς ὃνβοήσωμεν Φωτολόγε καὶ Φωτώνυμε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε σωθῆναι τὰς ψυχὰς

ἡμῶν

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ

Ὡς τῶν Ἀποστόλων ὁμότροπος καὶ τῆς Οἰκουμένης διδάσκαλος τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλωνἱκέτευε Φώτιε εἰρήνην τῇ Οἰκουμένῃ δωρήσασθαι καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος

Δόξα Ἕτερον ἀπολυτίκιον

Τῆς σοφίας ἐκφάντωρ λαμπρὸς γενόμενος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης θεοπαγὴς προμαχώντῶν Πατέρων καλλονὴ Φώτιε μέγιστε σὺ γὰρ αἱρέσεων δεινῶν στηλιτεύεις τὴν ὀφρύν

Ἑώας τὸ θεῖον σέλας τῆς Ἐκκλησίας λαμπρότης ἣν διατήρει Πάτερ ἄσειστον

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετὰ τὴν α Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος α Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ἐπέλαμψεν ἰδοὺ τῆς ψυχῆς μου τὸ ἔαρ ἐπέφανεν ἰδοὺ τοῦ σοφοῦ Ἱεράρχου Φωτίου τοῦπαμμάκαρος ἡ φαιδρὰ μνήμη σήμερον Ὅθεν ἅπαντες ἀνευφημήσωμεν τοῦτον ὡς

στηρίξαντα τῶν Ὀρθοδόξων τὴν πίστιν δυνάμει τοῦ Πνεύματος [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τὴν β΄ Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος γ Θείας πίστεωςΘείαν ἔλλαμψιν κεκληρωμένος βίον ἔνθεον ἐξησκημένος ὁμωνύμῳ ἱερατείᾳ διέπρεψας

ὑερφυῶς γὰρ τρανώσας τὰ δόγματα ὀρθοδοξίᾳ τὴν Πίστιν ἐστήριξας Πάτερ ὅσιεΧριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα Ἦχος δ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ΣταυρῷὉ Ἱεράρχης καὶ σεπτὸς θεηγόρος τῆς Ἐκκλησίας ὁ λαμπρὸς ὑποφήτης τὰς διανοίας

χάριτι ἀρδεύεις πιστῶν τῶν αἱρετιζόντων δέ κατακλύζεις τὰς φρένας χάριν ἀναβλύζωντε τῶν θαυμάτων ἐκπλύνεις παθῶν παντοίων ῥύπον ἀληθῶς ὅσιε Πάτερ πανένδοξε

Φώτιε [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς ἙορτῆςΤὸ α ἀντίφωνον τοῦ δ ἤχου Προκείμενον ἦχος δ Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν

[καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν] Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη[ἐνωτίσασθε πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην] Τὸ Πᾶσα πνοή Εὐαγγέλιον ζήτει

εἰς τὴν Ἑορτὴν τοῦ Χρυσοστόμου

[Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [Κεφ ι 1-9]Εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαίους ᾿Αμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν Ὁ

μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνωνἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν

ἐστι τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούεικαὶ τὰ ἴδια πρόβατα καλεῖ κατrsquo ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Καὶ ὅταν τὰ ἴδια πρόβατα

ἐκβάλῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ ὅτι οἴδασι τὴνφωνὴν αὐτοῦ Ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπrsquo αὐτοῦ ὅτι οὐκ

οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς ἐκεῖνοιδὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν

λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ κλέπται εἰσὶκαὶ λῃσταί ἀλλrsquo οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα διrsquo ἐμοῦ ἐάν τις

εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει]

Ὁ Ν Δόξα Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου Καὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Εἶτα τὸ Ἰδιόμελον Ἦχος πλ βἘξεχύθη ἡ χάρις ἐν χείλεσί σου ὅσιε Πάτερ καὶ γέγονας Ποιμὴν τῆς τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίας διδάσκων τὰ λογικὰ πρόβατα Πιστεύειν εἰς Τριάδα ὁμοούσιον ἐν μιᾷ

Θεότητι

Ὁ Κανὼν τῆς Ἑορτῆς εἰς δ καὶ τοῦ Ἁγίου εἰς δ Ἦχος δ

ᾨδὴ αὉ Εἱρμός Ἀνοίξω τὸ στόμα μου καὶ πληρωθήσεται Πνεύματος καὶ λόγον ἐρεύξομαι τῇ

Βασιλίδι Μητρί καὶ ὀφθήσομαι φαιδρῶς πανηγυρίζων καὶ ᾄσω γηθόμενος ταύτης τὰθαύματα

Φωστὴρ θεαυγεύτατε φωτὸς ἐπώνυμε ἅγιε τὸ σκότος ἀπέλασον τῆς διανοίας μουλαμπηδόσι με φωτὸς αὐγάσας θείου ὅπως εὐφημήσω σου τὰ κατορθώματα

Τῆς πίστεως ἔρεισμα τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλον καὶ στῦλον ἀκράδαντον ὁμολογίας σεκαὶ πολύφωτον τῆς χάριτος φωστῆρα καὶ στόμα πυρίπνοον Φώτιε ἔγνωμεν

Νομίμως ἠγώνισαι προκινδυνεύων θεσπέσιε τοῦ θείου κηρύγματος ὡς Ἱεράρχηςπιστός καὶ κατέπνιξας νευραῖς τῶν σῶν δογμάτων ὡς θῆρα Νικόλαον τὸν

ματαιόφρονα

Θεοτοκίον Μαρίαν τὴν ἄχραντον δεῦτε ὑμνήσωμεν ἅπαντες τὴν μόνην κοσμήσασαντὴν ἀνθρωπότητα τὴν κυήσασαν Θεὸν σεσαρκωμένον Παρθένον τε μείνασαν

ἀδιαλώβητον

Καταβασίας δὲ λέγομεν τῆς Ἑορτῆς

ᾨδὴ γὉ Εἱρμός Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους Θεοτόκε ὡς ζῶσα καὶ ἄφθονος πηγή θίασον

συγκροτήσαντας πνευματικὸν στερέωσον καὶ ἐν τῇ θείᾳ δόξῃ σου στεφάνων δόξηςἀξίωσον

Λαλήσας εἰς ὕψος βλασφημίαν τῆς Δύσεως δράκων ὁ δεινός τοῖς λόγοις σου πεφίμωταιφωστὴρ θεοειδέστατε διὸ καὶ οἱ ὀρθόδοξοι ἀξιοχρέως τιμῶμέν σε

Νεκροῦται αἱρέσεως ὁ ὄφις τοῖς λόγοις σου Πάτερ τοῖς σοφοῖς ὡς λίθοςπροσβαλλόμενος καὶ κάραν συντριβόμενος διόπερ Ἐκκλησία τε ἀξιοχρέως γεραίρει σε

Γραφῶν παραστάσεσι γενναίαις τὴν χάριν τοῦ Πνεύματος σοφέ κοινὴν εἶναι ἀπέδειξαςκαὶ Πνεῦμα ὀνομάζεσθαι τὴν τούτου δὲ ὑπόστασιν ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεσθαι

Θεοτοκίον Ἀνάρχου Γεννήτορος ὁ Λόγος ὁ πάσης ἀνώτερος ἀρχῆς ἀρχὴν νῦνσωματούμενος ἐκ σοῦ Ἁγνὴ ἐδέξατο καὶ ὑπὸ χρόνον γέγονεν ὁ χρόνων πάντων

ὑπέρτερος

Κάθισμα ἦχος πλ δ Τὴν σοφίαν καὶ λόγον

Τὸν Προφήτην Ἠλίαν ζηλοτυπῶν Ἰωάννην ὡσαύτως τὸν Βαπτιστήν ἀνδρείωςδιήλεγξας Βασιλεῖς ἀνομήσαντας Ἱεραρχίας θρόνον ἐνθέως ἐκόσμησας καὶ

διδαγμάτων πλήθει τὸν κόσμον ἐπλούτισας Ὅθεν καὶ ταῖς θείαις συγγραφαῖςκεχρημένος πιστοὺς ἐπεστήριξας καὶ ἀπίστους ἐπέστρεψας Ἱεράρχα θεσπέσιε

πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳτὴν ἁγίαν μνήμην σου [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

ᾨδὴ δὉ Εἱρμός Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ ἐπὶ θρόνου θεότητος ἐν νεφέλῃ κούφῃ ἦλθεν Ἰησοῦς ὁ

ὑπέρθεος τῇ ἀκηράτῳ παλάμῃ καὶ διέσωσε τοὺς κραυγάζοντας Δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμεισου

Ἐν νεότητι τὸ σῶφρον ἐν τῷ γήρει τὴν σύνεσιν ἐν παντὶ δὲ βίῳ τὸ καρτερικὸν καὶμακρόθυμον καὶ τὴν πρὸς πάντας ἀγάπην ἐπιδέδειξαι τοὺς κραυγάζοντας δόξα Χριστὲ

τῇ δυνάμει σου

Ὁ λαμπρότατός σου βίος ὡς κανὼν ἀκριβέστατος διὰ πάσης Πάτερ θείας ἀρετῆςἀναδέδεικται ἐν προσευχαῖς καὶ νηστείαις ἀγρυπνίαις τε καὶ δεήσεσι ταῖς πρὸς Χριστὸν

τὸν φιλάνθρωπον

Νυσταγμὸν τοῖς σοῖς βλεφάροις θεοφόρε οὐκ ἔδωκας ἕως ὅτου Πάτερ οἶκον σεαυτὸνἀπετέλεσας τῷ παντεπόπτῃ Δεσπότῃ ὡραιότατον πρὸς ὃν ἔκραζες δόξα Χριστὲ τῇ

δυνάμει σου

Θεοτοκίον Νεκρωθέντας Παναγία τοὺς ἀνθρώπους ἐζώωσας πεπτωκότας τούτουςπρὸς διαφθορὰν ἐξανέστησας τὸν ζωοδότην τεκοῦσα τὸν λυτρούμενον τοὺς

κραυγάζοντας δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει σου

ᾨδὴ εὉ Εἱρμός Ἐξέστη τὰ σύμπαντα ἐπὶ τῇ θείᾳ δόξῃ σου σὺ γὰρ ἀπειρόγαμε Παρθένε ἔσχεςἐν μήτρᾳ τὸν ἐπὶ πάντων Θεόν καὶ τέτοκας ἄχρονον Υἱόν πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσι σε σωτηρίαν

βραβεύοντα

Τὴν χάριν δεξάμενος τοῦ Παναγίου Πνεύματος θεῖον ἐνδιαίτημα ἐδείχθης θείωςδιδάξας θεογνωσίας τὸ φῶς Φώτιε πανθαύμαστε σοφέ Πάτερ ἁγιώτατε Ἐκκλησίας τὸ

στήριγμα

Ἡ γλῶσσά σου κάλαμος τοῦ Παρακλήτου γέγονεν ὀξέως τὴν λύτρωσιν διδόντος τοῖςἐπιγνοῦσι τὴν δεσποτείαν αὐτοῦ καὶ ταῖς σφῶν ἐμπνέοντος ψυχαῖς γνῶσιν ἐπουράνιον

ἱερώτατε Φώτιε

Ἀστράπτοντα λόγων τε καὶ διδαγμάτων χάρισι σὲ Χριστὸς ἀνέδειξε τῷ κόσμῳαἱρετιζόντων ἀποσοβοῦντα ὁρμάς καὶ ψυχὰς φωτίζοντα πιστῶν πάντων τῶν

ὑμνούντων σε τὸν τῆς Πίστεως κήρυκα

Θεοτοκίον Παρθένος γεγέννηκεν Υἱὸν τὸν προαιώνιον φύσιν ἐνδυσάμενον ἀνθρώπωνὡς ἐκδιδάσκων ὁ Ἱεράρχης φησί καὶ σώσαντα ταύτην ἐκ φθορᾶς πάθει τῷ τοῦ σώματος

καὶ Παρθένος διέμεινε

ᾨδὴ ςὉ Εἱρμός Τὴν θείαν ταύτην καὶ πάντιμον τελοῦντες ἑορτὴν οἱ θεόφρονες τῆς

Θεομήτορος δεῦτε τὰς χεῖρας κροτήσωμεν τὸν ἐξ αὐτῆς τεχθέντα Θεὸν δoξάζοντες

Τὸν μέγαν ᾄσωμεν Φώτιον τὴν σάλπιγγα τρανῶς τὴν κηρύξασαν τοῦ θείου Πνεύματοςἐκ τοῦ Πατρὸς τὴν ἐκπόρευσιν ὡς τῆς βροντῆς ὁ γόνος ἐθεολόγησε

Ἐῤῥάγη ἅπαν τὸ φρύαγμα σοῖς λόγοις Ἱερώτατε Φώτιε τὸ τῆς αἱρέσεως διὸ πιστῶν ἡὁμήγυρις λαμπροτελῶς τιμᾷ σου τὴν μνήμην Ἅγιε

Σκιρτᾷ καὶ πᾶσα εὐφραίνεται ὁμήγυρις πιστῶν ἡ ὀρθόδοξος πάντιμε Φώτιε τοῦΓρηγορίου ὁρῶσά σε καὶ Χρυσοστόμου ὄντως σεπτὸν διάδοχον

Θεοτοκίον Ὑμνῶ σου Κόρη τὴν σύλληψιν ὑμνῶ σου τὴν ἀπόῤῥητον γέννησιν ὑμνῶ τὴνσκέπην σου βλάβης διrsquo ἧς πάσης ῥύομαι ὁ πρὸς τὴν σὴν γαλήνην κατεπειγόμενος

Κοντάκιον ἦχος πλ δ Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷΤῆς Ἐκκλησίας ὁ φωστὴρ ὁ τηλαυγέστατος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγὸς ὁ ἐνθεώτατος

στεφανούσθω νῦν τοῖς ἄνθεσι τῶν ᾀσμάτων ἡ θεόφθογγος κιθάρα ἡ τοῦ Πνεύματος ὁστεῤῥότατος αἱρέσεων ἀντίπαλος ᾧ καὶ κράζομεν χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Ὁ ΟἶκοςἌγγελος ἐξ ἀνθρώπων ἀνεδείχθης ὦ Πάτερ ἐκ γῆς πρὸς τὰ οὐράνια φθάσας διὸ σὺνἀσωμάτοις χοροῖς ἁμιλλώμενόν σε θεωρῶν ὅσιε ἐξίσταμαι καὶ πόθῳ σοι κραυγάζω

εὐλαβῶς τοιαῦτα Χαῖρε διrsquo οὗ Τριὰς προσκυνεῖται χαῖρε διrsquo οὗ Θεὸς ἀνυμνεῖται ΧαῖρεὈρθοδόξων κανὼν ὁ εὐθύτατος χαῖρε ἀνομοῦντας ἐλέγχων στεῤῥότατα Χαῖρε ὕψοςταπεινώσεως δυσανάβατον πολλοῖς χαῖρε βάθος διακρίσεως δυσθεώρητον θνητοῖςΧαῖρε ὅτι ἐγένου τοῦ Θεοῦ θεῖος θύτης χαῖρε ὅτι προσάγεις τῷ Θεῷ σεσῳσμένους

Χαῖρε Θεοῦ Μαρτύρων ὁμόσκηνε χαῖρε σεπτῶν Ὁσίων συνόμιλε Χαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖςκαθαιροῦνται χαῖρε διrsquo οὗ οἱ πιστοὶ βεβαιοῦνται Χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Συναξάριον Τῷ αὐτῷ μηνὶ ς Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν καὶ Ἰσαποστόλου

Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ ὉμολογητοῦΣτίχ Θνῄσκων Φώτιος οὐ ταράττομαι λέγει

Πρὸς τὴν τελευτήν ὢν προητοιμασμένος

Ἕτεροι στίχοι Ἤστραψε τοῖς λόγοις Φώτιος μέγας

Φῶς Εὐσεβέσσι πῦρ δrsquo ἐναντίους φλέγον

Ἄντυγrsquo ἐς Οὐρανίην ἀναδέδρομε Φώτιος ἕκτῃ

Οὗτος ὁ τρισμακάριος καὶ φερώνυμος Ἱεράρχης ὁ μέγας καὶ λαμπρὸς τῆς ἘκκλησίαςΠατὴρ καὶ Διδάσκαλος Φώτιος ὁ σοφώτατος καὶ ἁγιώτατος ὁ Ὁμολογητὴς τῆς πίστεως

καὶ Ἰσαπόστολος ἤκμασεν ἐν τοῖς χρόνοις τῶν βασιλέων καὶ Αὐτοκρατόρων Μιχαὴλυἱοῦ Θεοφίλου Βασιλείου τοῦ Μακεδόνος καὶ Λέοντος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Τούτῳ πατρὶς μὲνἐπίγειος Κωνσταντινούπολις ἡ μεγαλώνυμος καὶ τῶν πόλεων ἡ βασιλεύουσα οὐράνιοςδέ ἡ ἄνω Ἱερουσαλήμ ἡ κραταιὰ καὶ ἀνώλεθρος πατέρες δὲ περιφανεῖς εὐγένείᾳ τε τῇ

κατὰ σάρκα οὐχ ἧττον ἢ πίστει τῇ ὀρθοδόξῳ ὑπὲρ ἧς καὶ μαρτυρικῷ στεφάνῳδιακεκόσμηνται ἀθλήσαντες οἱ οὐρανόφρονες καὶ καρτεῥόψυχοι ὑπὲρ τῆς τῶν ἁγίων καὶ

σεπτῶν εἰκόνων ὡς ἔοικε τιμῆς καὶ προσκυνήσεως Τοῖς πρωτίστοις δὲ τῶν βασιλικῶνἀξιωμάτων πρότερον διαπρέψας καὶ βίον ᾀείποτε ἐνάρετον καὶ θεοφιλῆ ἐξασκήσας

τοὺς τῆς Ἐκκλησίας ἔπειτα ποιμεναρχικοὺς παραλαμβάνει οἴακας ἐπὶ τὸν Ἀποστολικὸνκαὶ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχικὸν Θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως προβιβασθείς Τοῦ

γὰρ ἐν Ἁγίοις Ἰγνατίου βίᾳ βασιλικῇ ἐπιβληθέντος τοῦ θρόνου καὶ τῆς Ἐκκλησίαςἐντεῦθεν χηρευούσης μηδrsquo ὄντος ἄλλως δυνατοῦ διαμένειν ταύτην ἄνευ Ἐπισκόπου ὁ ἐν

Ἁγίοις Φώτιος βίᾳ ὑπαχθεὶς καὶ βασιλικῇ δυναστείᾳ διαδέχεται κανονικῶς τὸν ἱερὸνἸγνάτιον γενόμενος πρότερον Μοναχός καὶ τοὺς κατὰ τάξιν τῆς ἱερωσύνης λαβὼν

βαθμούς Καὶ οἵους μὲν ἀγῶνας διήνυσεν ὁ τρισόλβιος ὑπὲρ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως κατὰΜανιχαίων καὶ Εἰκονομάχων καὶ ἄλλων αἱρετικῶν καὶ πρὸ πάντων κατὰ τῆς τότε

πρῶτον ἀναφανείσης παπικῆς αἱρέσεως ἧς τὸν ἀρχηγὸν καὶ τοῦ Λατινικοῦ σχίσματοςπατέρα Νικόλαον τὸν ἀλάστορα Ῥώμης Πάπαν γραφικαῖς καὶ πατρικαῖς ἀποδείξεσιν

ἐξελέγξας καὶ ἐνδίκως καθελών τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας συνοδικῶς ἐξωστράκισε τῷἀναθέματι παραπέμψας οἵους δὲ διωγμοὺς καὶ κινδύνους οἵας δὲ ἐπιβουλὰς καὶκαταδρομάς οἵας δὲ καὶ τὰς κακώσεις καὶ τὰς ἀπανθρώπους βασάνους ὑπέστη

χριστομιμήτως ὁ καρτερόψυχος θεοῤῥήμων ὁ στεῤῥὸς καὶ τὴν ψυχὴν ἀδαμάντινοςἹεράρχης ὑπὸ τῶν σχισματικῶν Λατίνων καὶ τῶν τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ

θιασωτῶν ἀνθρώπων κακούργων καὶ ψευδολόγων ἀνθρώπων παρανόμων ἀνοσίων καὶμιαιφόνων ἡ κατrsquo αὐτὸν εἰς πλάτος ἱστορία διέξεισι Τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν ἐνταῦθαπερὶ αὐτοῦ ἀναγκαῖον ὅτι ὁ μακάριος ἱερουργήσας ὡς ἄλλος Παῦλος τὸ Εὐαγγέλιον

ἅπαν μὲν τὸ τῶν γενναίων Βουλγάρων ἔθνος μετὰ καὶ τοῦ βασιλέως αὐτῶν τὴν εἰςΧριστὸν ἀμώμητον πίστιν μυσταγωγήσας τῷ τοῦ θείου βαπτίσματος λουτρῷ

ἀνεγέννησε πολλοὺς δὲ καὶ ἐκ διαφόρων αἱρέσεων Ἀρμενίους Εἰκονομάχους καὶἄλλους ἑτεροδόξους εἰς τὴν Καθολικὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν ἐπέστρεψε λόγους

ἐκθεὶς πλήρεις χάριτος καὶ σοφίας καὶ ἀληθείας διrsquo ὧν τὰ τῶν κακοδόξων φρονήματακατεβρόντησε καὶ τῷ μὲν σταθερῷ τοῦ φρονήματος καὶ ἀτρέπτῳ τὸν βασιλοκτόνον καὶἀγνώμονα Βασίλειον τὸν Αὐτοκράτορα καταπλήξας τῷ δὲ ἔνθερμα καὶ κατrsquo ἐπίγνωσιναὐτοῦ ζήλῳ πάσης ἑτεροδιδασκαλίας τὰ ζιζάνια ἐκριζώσας ἔμπλεως ὡς οὐδεὶς τῶν κατrsquo

αὐτὸν τῆς ἀποστολικῆς διδασκαλίας ἀνεφάνη Οὕτως οὖν ὁσίως καὶ εὐαγγελικῶςποιμάνας τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ δὶς μὲν ἀναβὰς ἄκων εἰς τὸν θρόνον δὶς δὲτούτου βίᾳ τυραννικῇ ἐξωσθείς πολλὰ δὲ καὶ διάφορα συγγράμματα καταλιπὼν τῇ

Ἐκκλησίᾳ καὶ τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἄριστα πάντα καὶ σοφώτατα καὶ οἷα ὁ πᾶς αἰὼν δικαίωςἀποθαυμάσει διὰ γὰρ πάσης ἐλθὼν ἰδέας παιδεύσας ἐν ἑκάστῃ τὸ κράτος ἐκτήσατοπολλὰ δὲ καὶ καμὼν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ τῆς δικαιοσύνης ἐξεδήμησεν ἁγίως πρὸςΚύριον ὁ πολύαθλος ὑπερόριος ἐν τῇ τῶν Ἀρμενιανῶν Μονῇ ὡς ἐν Κομάνοις ὁ θεῖος

Χρυσόστομος Τὸ δὲ ἱερὸν καὶ πάντιμον αὐτοῦ σῶμα ἐναπετέθη ἐν τῇ Μονῇ τῇ λεγομένῃτῆς Ἐρημίας ἢ Ἠρεμίας Καὶ πάλαι μὲν ἐτελεῖτο ἡ ἁγιωτάτη αὐτοῦ Σύναξις ἐν τῷ

Προφητείῳ ἤτοι Ναῷ τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου τῷ ὄντι ἐν τῇεἰρημένῃ Μονῇ τῆς Ἠρεμίας νῦν δὲ τελεῖται ἐν τῇ κατὰ Χάλκην ἱερᾷ καὶ ΠατριαρχικῇΜονῇ τῆς Ἁγίας Τριάδος ἔνθα ἤδη συνέστη καὶ ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Μεγάλης τοῦ

Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Βουκόλου ἐπισκόπουΣμύρνης

Στίχ Σμύρνης ὁ Ποιμὴν Βουκόλος θυηπόλος

Ἄγρυπνός ἐστι καὶ θανὼν ποίμνης φύλαξ

Ἀγλαὸν ἡελίοιο λίπε Βουκόλος ἕκτῃ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμῃ τοῦ ἁγίου Μάρτυρος Ἰουλιανοῦ τοῦ ἐν ἘμέσῃΣτίχ Χριστὸς τέτρηται χεῖρας ἥλοις καὶ πόδας

Ἰουλιανὸς προστίθησι καὶ κάραν

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῆς ἁγίας Μάρτυρος Φαύστης καὶ τῶν σὺν αὐτῇΕὐϊλασίου καὶ Μαξίμου

Στίχ Τρεῖς Μάρτυρες πάσχουσιν ἰχθύων πάθος

Κοινῇ τυχόντες ὀργάνου τοῦ τηγάνου

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῶν ἁγίων Μαρτύρων Φαύστου Βασιλείου καὶΣιλουανοῦ καὶ τῶν ἁγίων Μαρτύρων τῶν ἐν τοῖς Δαρείου

Στίχ Τριῶν συνάθλων ἕν διὰ ξίφους τέλος

Οἵ τὸν Θεὸν φρονοῦσιν ἕν τε καὶ τρία

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΒαρσανουφίουΣτίχ Ἐκ γῆς συνέστη σῶμα Βαρσανουφίου

Καὶ γῆν ὑπῆλθε τὴν ἑαυτοῦ μητέρα

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦἐπικαλουμένου Προφήτου μαθητοῦ τοῦ ἁγίου Βαρσανουφίου

Στίχ Δίκαιόν ἐστιν ὦ Ἰωάννη ἅμα

Τάττειν σε ᾧδε τῷ φίλῳ διδασκάλῳ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ ἐν Λυκῷ τῇ πόλει ἐν εἰρήνῃτελειοῦται

Στίχ Τὸν ἐν Λυκῷ δὲ ποῦ Ἰωάννην θέμις

Τάττειν ὅτι μή ᾧδrsquo Ἰωάννῃ ἅμα

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ σῷσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζὉ Εἱρμός Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες παρὰ τὸν Κτίσαντα ἀλλὰ πυρὸς

ἀπειλήν ἀνδρείως πατήσαντες χαίροντες ἔψαλλονmiddotὙπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων Κύριοςκαὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Μεταβέβηκας θέοφρον πρὸς Οὐράνια Πάτερ σκηνώματα καὶ προσπελάσας Θεῷμεθέξει θεουμένος ἔνθεος γέγονας ψάλλων Ὅσιε ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Νουθετούμενοι σοῖς λόγοις διδασκόμεθα Πάτερ πανεύφημε ὡς ἐν Ἡλίοις τρισίνἀμέριστον ἄτμητον σέβειν Θεότητα ᾗ καὶ ψάλλομεν ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Ὡς πανίερος ἡ θεία καὶ θεάρεστος ὁμολογία σου ὡς γὰρ χρυσὸς καθαρθείς Θεῷεὐηρέστησας Πάτερ τρισόλβιε ἀγαλλόμενος τῇ ἐκμιμήσει Ὅσιε τῶν παθῶν τῶν τοῦ

Σωτῆρος

Θεοτοκίον Πᾶσι πρόξενος ἀνθρώποις ἐναπέφηνας θείας λυτρώσεως τὸν Λυτρωτὴντοῦ παντός τεκοῦσα Πανάμωμε ᾧ πάντες ψάλλομεν ὑπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων

Κύριος καὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θὉ Εἱρμός Ἅπας γηγενής σκιρτάτω τῷ πνεύματι λαμπαδουχούμενος πανηγυριζέτω δέ

ἀΰλῶν Νόων φύσις γεραίρουσα τὴν ἱερὰ θαυμάσια (τὴν ἱερὰν Μετάστασιν τὰ ἱερὰΕἰσόδια) τῆς Θεομήτορος καὶ βοάτωmiddotΧαίροις παμμακάριστε Θεοτόκε Ἁγνὴ ἀειπάρθενε

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν ἐν Ἱεράρχαις ὑπέρλαμπρον φωστῆρα

Ὅλον ἐμαυτόν προσάγω θεσπέσιε τῇ θείᾳ σκέπῃ σου ὡς Ἄρχιεράρχης δέ τὴν ἐξουσίανλύειν τὰ πταίσματα παρὰ Χριστοῦ δεξάμενος ἐμῶν σφαλμάτων σειράς διαῤῥήξας

σῷσόν με πρεσβείαις σου καὶ τῷ θείῳ φωτὶ καταλάμπρυνον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν κεκοσμηκότα Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν

Ἤρθης πρὸς τὸ φῶς τὸ ἄδυτον ἔνδοξε Πάτερ γηΐνων ῥυσθείς καὶ τῷ Παντοκράτορι καὶτρισηλίῳ φωτὶ παρίστασαι μετὰ τῶν ἄνω Τάξεων καὶ τῇ ἐκεῖθεν τρυφᾷς πεμπομένῃ

λάμψει τρισμακάριε καὶ ἡμᾶς φρυκτωρεῖς τοὺς ὑμνοῦντάς σε

Μεγάλυνον ψυχή μου τῆς Τρισυπόστατου καὶ ἀδιαιρέτου Θεότητος τὸ κράτος

Ὥς τις ἀριστεύς ἐφάνης κατήγορος πλάνης αἱρέσεως τῆς Ὄρθοδοξίας δέ Ἱεροκήρυξθεῖος συνήγορος σὺν Ἰγνατιῳ Φώτιε οὗ καὶ διάδοχος καὶ τῶν τρόπων καὶ τοῦ θρόνου

γέγονας καὶ πρεσβεύεις μεθrsquo οὗ πρὸς τὸν Κύριον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὴν τιμιωτέραν καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων

Θεοτοκίον Ὅλον με Θεός θεῶσαι βουλόμενος ὅλος ἑνοῦταί σοι καὶ τὸ ἀκατάληπτονκαινοτομεῖται πᾶσι Μυστήριον τίκτεις Παρθένος ἄφθοῥος καὶ σὰρξ ὁρᾶται Θεός ὃν

ὑμνοῦντες σὲ νῦν μακαρίζομεν Μαριὰμ ὡς αὕτη προεφήτευσας

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητεΠροστάτην σε θερμότατον ἡ Ἐκκλησία κέκτηται λαμπρὸν διδάσκαλον Πάτερ διὸφαιδρῶς τὴν σὴν μνήμην πανηγυρίζει κράζουσα ᾀεὶ σκέπε τὴν ποίμνην σου καὶ

φύλαττε ἀπήμονα αἱρέσεώς τε καὶ βλάβης Ἀρχιεράρχα Κυρίου [Δίς]

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τοὺς Αἴνους Πᾶσα πνοή ἱστῶμεν στίχ δ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰΠροσόμοια δ Ἦχος α Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τῆς Ἐκκλησίας τὸν θεῖον ἀνευφημήσωμεν Ἀρχιεράρχην ὄντως καὶ διδάσκαλον μέγαντὸν κήρυκα τοῦ λόγου τὸν θαυμαστόν Ἰσαπόστολον Φώτιον καὶ γὰρ ἐπέστη ἡ τούτου

πανευκλεής μνήμη ἅπαντας εὐφραίνουσα

Τῶν ἀρετῶν σε δοχεῖον καλοῦμεν Φώτιε ὡς τῆς εἰρήνης φίλον τῆς ἀγάπης ἐργάτην καὶ

στήλην σωφροσύνης καὶ προσευχῆς ἐνδιαίτημα ἄσυλον καὶ ἰαμάτων ταμεῖον καὶπρεσβευτήν τῶν τιμώντων σε μακάριε

Τοῖς Ἀποστόλοις συνήφθης ὡς Ἰσαπόστολος καὶ γὰρ σὺ Βουλγαρίας Σλαβικῆς τεἁπάσης φυλῆς ὁ θεῖος κήρυξ ἀναδειχθείς τῷ Χριστῷ ταύτην ἤγαγες ἀναγεννήσας

βαπτίσματι τῷ σεπτῷ ἣν καὶ φύλαττε Ὀρθόδοξον

Τοῦ ἐπὶ γῆς ἑῳσφόρου φυσιωθέντος δεινῶς καὶ θρόνον αὐτοῦ θέντος ὑπεράνω τῶνἄστρων πρῶτος σὺ ζηλώσας ὡς Μιχαήλ ἀνεβόησας ἔνδοξε στῶμεν καλῶς στῶμεν

πάντες ἐν ταῖς σεπταῖς τῶν Πατέρων παραδόσεσι

Δόξα ἦχος πλ αὍπου ἐπικληθῇ σου τὸ ὄνομα φερώνυμε ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις οὐφέρει γὰρ τῷ φωτί σου προσβλέπειν ὁ πεσὼν ἑῳσφόρος διὸ αἰτοῦμέν σε τὰ πυρφόρα

αὐτοῦ βέλη τὰ καθrsquo ἡμῶν κινούμενα ἀπόσβεσον τῇ μεσιτείᾳ σου λυτρούμενος ἡμᾶς ἐκτῶν σκανδάλων αὐτοῦ ἀξιύμνητε Ἱεράρχα Φώτιε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Τυπικά καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς ἡ γ ᾠδή καὶ τοῦ Ἁγίου ἡ ςἈπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον ζήτει Νοεμβρίου ιγ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

[Ὁ Ἀπόστολος

ΠροκείμενονἮχος α Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆςκαρδίας μου σύνεσιν Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη ἐνωτίσασθε

πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ ζ 26-28 η 1-2]Ἀδελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεὺς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ

τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθrsquo ἡμέρανἀνάγκην ὥσπερ οἱ Ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν

ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆςμετὰ τὸν νόμον Υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοιςτοιοῦτον ἔχομεν Ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖςοὐρανοῖς τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ

οὐκ ἄνθρωπος

Ἀλληλούϊα Ἦχος β Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσειΣτίχ Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὑποσκελισθήσεται τὰ διαβήματα

αὐτοῦ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [ι 9-16]

Εἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύραmiddotδιrsquo ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεταικαὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰμὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃκαὶ ἀπολέσῃmiddotἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ

καλός Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτωνmiddotὁ μισθωτὸς δέκαὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ

ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα Ὁδὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων ᾽Εγώ εἰμι ὁποιμὴν ὁ καλός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν Καθὼς γινώσκει μεὁ Πατήρ κἀγὼ γινώσκω τὸν Πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ

ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα με δεῖ ἀγαγεῖν καὶ τῆςφωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν]

Κοινωνικὸν Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούϊα

ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὁ λαμπρότατος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας μύστης Ὀρθοδόξων προασπιστής

κακοδόξων μάστιξ Ἱεραρχίας κλέος ὁ μέγας θεοφάντωρ Φώτιε Ἅγιε

Ἕτερον ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὀρθοδόξων φωταγωγέ καὶ τῆς Ἐκκλησίας νυμφοστόλε καὶ ὁδηγέ χαίροις

κακοδόξων ἡ δίστομος ῥομφαία ὦ Φώτιε τρισμάκαρ ῥητόρων ἔξοχε

Τῇ πρώτη Κυριακὴ μηνὸς Νοεμβρίου

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν καὶ προμάχωντῆς Ὀρθοδοξίας Φωτίου τοῦ Μεγάλου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά καὶ

Μάρκου τοῦ ΕὐγενικοῦΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

Ι ΗΣΥΧ ΑΓ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

[Ποίημα Γερασίμου Μικραγιαννανίτου μοναχοῦ]

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἐσπερινῷ

Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος β´ Ὅτε ἐκτὸν ξύλου

Δεῦτε Ὀρθοδόξων οἱ χοροί τῆς Ὀρθοδοξίας τοὺς στύλους καὶ θείους φύλακας Φώτιον τὸνμέγιστον ἀνευφημήσωμεν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης Μᾶρκον τὸν θεσπέσιονἘφέσου πρόεδρον χαίρετε αὐτοῖς ἐκβοωντες τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος μύσται καὶ ἐκφάντορες

θεόσοφοι

Χύμα ἐν τῷ στόματι ὑμῶν δέδοται σοφίας τῆς θείας παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς Φώτιε πανεύφημεΜᾶρκε Γρηγόριε Ἱεράρχαι μακάριοι ὅθεν ἅπαν στόμα πάσης ἐφιμώσατε δεινῆς αἱρέσεως

λόγοις καὶ διδάγμασι θείοις ἐν δυνάμει Πνεύματος θείου ὡς μυσταγωγοὶ τῶν ὑπὲρ ἔννοιαν

Φέγγος ὀρθοδόξων διδαχῶν Φώτιε ἀστράπτεις τῷ κόσμῳ Ἁγίῳ Πνεύματι θείαν δὲ ἐγρήγορσινδιδάσκεις ἅπαντας θεηγόρε Γρηγόριε καὶ Λατίνων λύεις Μᾶρκε ἱερώτατε πλάνης

σκοτόμαιναν ὅθεν ὡς Χριστοῦ ἱεράρχας καὶ τῆς Ἐκκλησίας φωστῆρας ἅμα ὑμᾶς μέλπομενγηθόμενοι

Θείῳ ἐλλαμπόμενῳ φωτί καὶ Ὀρθοδοξίας τῷ ζήλῳ καταφλεγόμενοι Φώτιε πανθαύμαστε θεῖεΓρηγόριε Μᾶρκε Πάτερ θεόληπτε πυρὶ τῷ τῶν λόγων ἅπασαν αἱρέσεων ὕλην ἐφλεξατε ὅθεν

ἀκλινεῖς ἡμᾶς πάντας πέτρᾳ θεοσδότων δογμάτων ταῖς ὑμῶν πρεσβείαις συντηρήσατε

Δόξα Ἦχος β´

Τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ θρέμματα καὶ τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ ποιμένες ὡς ἀρετῶν ταμεῖαἔμψυχα καὶ Ἀποστόλων μιμηταί ἀληθῶς ἐδείχθητε Ὅσιοι Πατέρες τῇ γὰρ ἄνωθεν σοφίᾳθεοπρεπῶς διαπρέψαντες Εὐαγγελίου τὸν λόγον ἐτρανῶσατε καὶ τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα

μυστήριον Ἀλλ᾿ ὦ Φώτιε πανθαύμαστε καὶ Γρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε παμμάκαρ μὴ παύσησθεδεόμενοι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Θεοτοκίον τὸν ἤχου

Ἀπόστιχα Πρῶτον τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου καὶ εἴτα τὰ παρόντα Ἦχος β´ Οἶκος τὸνἜφραθἅ

Λύχνοι ἀειφεγγεῖς τῆς θείας ἐπιπνοίας ἐδείχθητε τῷ κόσμῳ τρισάριθμοι Πατέρες καὶεὐσεβείας πρόβολοι

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδυσονται δικαιοσύνην

Χαίροις Ἱεραρχῶν τριὰς ἱερωτάτη Φώτιε θεηγόρε Γρηγόριε τρισμάκαρ καὶ Μᾶρκε παναοίδιμε

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Φύλαττε ὦ Τριάς Ἱεραρχῶν Ἁγία Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ πάσης ἐπηρείας καὶ πλάνης τῶναἱρέσεων

Δόξα Τριαδικόν

Πάτερ σὺν τῷ Υἱῷ καὶ Πνεύματι τῷ θείῳ Τριὰς ὑπεραγία ταῖς τῶν τριῶν Πατέρων πρεσβείαιςἡμᾶς φύλαττε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Λόγον τὸν τοῦ Πατρός ἐκύησας Παρθένε οὗ τὴν οἰκονομίαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Πατέρεςθεοπρεπῶς κηρύττουσι

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 4: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Μνήμη δικαίου μετrsquo ἐγκωμίων καὶ εὐλογία Κυρίου ἐπὶ κεφαλὴν αὐτοῦ Μακάριοςἄνθρωπος ὃς εὗρε σοφίαν καὶ θνητὸς ὃς οἶδε φρόνησιν Κρεῖσσον γὰρ αὐτὴν

ἐμπορεύεσθαι ἢ χρυσίου καὶ ἀργυρίου θησαυρούς Τιμιωτέρα δέ ἐστι λίθων πολυτελῶνπᾶν δὲ τίμιον οὐκ ἄξιον αὐτῆς ἐστιν Ἐκ γὰρ τοῦ στόματος αὐτῆς ἐκπορεύεται

δικαιοσύνη νόμον δὲ καὶ ἔλεον ἐπὶ γλώσσης φορεῖ Τοιγαροῦν ἀκούσατέ μου ὦ τέκνασεμνὰ γὰρ ἐρῶ καὶ μακάριος ἄνθρωπος ὃς τὰς ἐμὰς ὁδοὺς φυλάξει Αἱ γὰρ ἔξοδοί μου

ἔξοδοι ζωῆς καὶ ἑτοιμάζεται θέλησις παρὰ Κυρίου Διὰ τοῦτο παρακαλῶ ὑμᾶς καὶπροΐεμαι ἐμὴν φωνὴν υἱοῖς ἀνθρώπων Ὅτι ἐγὼ ἡ σοφία κατεσκεύασα βουλήν καὶ

γνῶσιν καὶ ἔννοιαν ἐγὼ ἐπεκαλεσάμην Ἐμὴ βουλὴ καὶ ἀσφάλεια ἐμὴ φρόνησις ἐμὴ δὲἰσχύς Ἐγὼ τοὺς ἐμὲ φιλοῦντας ἀγαπῶ οἱ δὲ ἐμὲ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν Νοήσατε

τοίνυν ἄκακοι πανουργίαν οἱ δὲ ἀπαίδευτοι ἔνθεσθε καρδίαν Εἰσακούσατέ μου καὶπάλιν σεμνὰ γὰρ ἐρῶ καὶ ἀνοίγω ἀπὸ χειλέων ὀρθά Ὅτι ἀλήθειαν μελετήσει ὁ λάρυγξ

μου ἐβδελυγμένα δὲ ἐναντίον ἐμοῦ χείλη ψευδῆ Μετὰ δικαιοσύνης πάντα τὰ ῥήματατοῦ στόματός μου οὐδὲν ἐν αὐτοῖς σκολιόν οὐδὲ στραγγαλιῶδες Πάντα εὐθέα ἐστὶ τοῖςνοοῦσι καὶ ὀρθὰ τοῖς εὑρίσκουσι γνῶσιν Διδάσκω γὰρ ὑμῖν ἀληθῆ ἵνα γένηται ἐν Κυρίῳ

ἡ ἐλπὶς ὑμῶν καὶ πλησθήσεσθε Πνεύματος

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ δ 14]

Ἐγκωμιαζομένου Δικαίου εὐφρανθήσονται λαοί ἀθανασία γάρ ἐστιν ἡ μνήμη αὐτοῦ ὅτικαὶ παρὰ Θεῷ γινώσκεται καὶ παρὰ ἀνθρώποις Καὶ ἀρεστὴ Κυρίῳ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ

Ἐπιθυμήσατε τοιγαροῦν ὦ ἄνδρες σοφίαν καὶ ποθήσατε καὶ παιδευθήσεσθε Ἀρχὴ γὰραὐτῆς ἀγάπη καὶ τήρησις νόμων Τιμήσατε σοφίαν ἵνα εἰς τὸν αἰῶνα βασιλεύσητεἈπαγγελῶ ὑμῖν καὶ οὐ κρύψω ἀφ΄ ὑμῶν μυστήρια Θεοῦ Ὅτι αὐτὸς καὶ τῆς σοφίας

ὁδηγός ἐστι καὶ τῶν σοφῶν διορθωτής Καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ πᾶσα φρόνησις καὶἐργασιῶν ἐπιστήμη Ἡ πάντων φρόνησις ἐδίδαξε σοφίαν Ἔστι γὰρ ἐν αὐτῇ Πνεῦμανοεῥόν ἅγιον Ἀπαύγασμα φωτὸς ἀϊδίου καὶ εἰκὼν τῆς ἀγαθότητος τοῦ Θεοῦ Αὕτη

φίλους Θεοῦ καὶ Προφήτας κατασκευάζει Εὐπρεπεστέρα δέ ἐστιν Ἡλίου καὶ ὑπὲρ πᾶσανἀστέρων θέσιν Φωτὶ συγκρινομένη εὑρίσκεται προτιμοτέρα Αὕτη τοὺς θεραπεύσαντας

αὐτὴν ἐκ πόνων ἐῤῥύσατο καὶ ὡδήγησεν ἐν τρίβοις εὐθείαις Ἔδωκεν αὐτοῖς γνῶσινἁγίαν Καὶ διεφύλαξεν αὐτοὺς ἀπὸ ἐνεδρευόντων καὶ ἀγῶνα ἰσχυρὸν ἐβράβευσεν

αὐτοῖς ἵνα γνῶσι πάντες ὅτι δυνατωτέρα παντός ἐστιν ἡ εὐσέβεια Καὶ οὐ μὴ κατισχύσῃποτὲ κακία σοφίας οὐδ οὐ μὴ παρελεύσεται πονηροὺς ἐλέγχουσα ἡ δίκη Εἶπον γὰρ ἐν

αὐτοῖς λογισάμενοι οὐκ ὀρθῶς Καταδυναστεύσωμεν τὸν δίκαιον μὴ φεισώμεθα τῆςὁσιότητος αὐτοῦ μηδὲ ἐντραπῶμεν πολιὰς πρεσβύτου πολυχρονίους Ἔστω δὲ ἡμῶν ἡ

ἰσχὺς νόμος Καὶ ἐνεδρεύσωμεν τὸν δίκαιον ὅτι δύσχρηστος ὑμῖν ἐστιν καὶ ἐναντιοῦταιτοῖς ἔργοις ἡμῶν καὶ ἐπιφημίζει ἡμῖν ἁμαρτήματα παιδείας ἡμῶν Ἐπαγγέλλεταιγνῶσιν ἔχειν Θεοῦ καὶ παῖδα Κυρίου ἑαυτὸν ὀνομάζει Ἐγένετο ἡμῖν εἰς ἔλεγχον

ἐννοιῶν ἡμῶν Βαρύς ἐστιν ἡμῖν καὶ βλεπόμενος ὅτι ἀνόμοιος τοῖς ἄλλοις ὁ βίος αὐτοῦκαὶ ἐξηλλαγμέναι αἱ τρίβοι αὐτοῦ Εἰς κίβδηλον ἐλογίσθημεν αὐτῷ καὶ ἀπέχεται τῶν

ὁδῶν ἡμῶν ὡς ἀπὸ ἀκαθαρσιῶν καὶ μακαρίζει ἔσχατα δικαίων Ἴδωμεν οὖν εἰ οἱ λόγοιαὐτοῦ ἀληθεῖς καὶ πειράσωμεν τὰ ἐν ἐκβάσει αὐτοῦ Ὕβρει καὶ βασάνῳ ἐτάσωμεν

αὐτόν ἵνα γνῶμεν τὴν ἐπιείκειαν αὐτοῦ καὶ δοκιμάσωμεν τὴν ἀνεξικακίαν αὐτοῦΘανάτῳ ἀσχήμονι καταδικάσωμεν αὐτόν ἔσται γὰρ αὐτοῦ ἐπισκοπὴ ἐκ λόγων αὐτοῦΤαῦτα ἐλογίσαντο καὶ ἐπλανήθησαν ἀπετύφλωσε γὰρ αὐτοὺς ἡ κακία αὐτῶν Καὶ οὐκ

ἔγνωσαν μυστήρια Θεοῦ οὐδὲ ἔκριναν ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεὸς μόνος ὁ ζωῆς ἔχων καὶ θανάτουτὴν ἐξουσίαν καὶ σῴζων ἐν καιρῷ θλίψεως καὶ ῥυόμενος παντὸς κακοῦ ὁ οἰκτίρμων καὶ

ἐλεήμων καὶ διδοὺς τοῖς ὁσίοις σου χάριν καὶ τῷ σῷ βραχίονι τοῖς ὑπερηφάνοιςἀντιτασσόμενος

Σοφίας Σολομῶντος τὸ ἀνάγνωσμα [Κεφ ι 32]

Στόμα δικαίου ἀποστάζει σοφίαν χείλη δὲ ἀνδρῶν ἐπίστανται χάριτας στόμα σοφῶνμελετᾷ σοφίαν Δικαιοσύνη δὲ ῥύεται αὐτοὺς ἐκ θανάτου Τελευτήσαντος ἀνδρὸς

δικαίου οὐκ ὄλλυται ἐλπίς υἱὸς γὰρ δίκαιος γεννᾶται εἰς ζωήν καὶ ἐν ἀγαθοῖς αὐτοῦκαρπὸν δικαιοσύνης τρυγήσει Φῶς δικαίοις διὰ παντός καὶ παρὰ Κυρίου εὑρήσουσιχάριν καὶ δόξαν Γλῶσσα σοφῶν καλὰ ἐπίσταται καὶ ἐν καρδίᾳ αὐτῶν ἀναπαύσεταισοφία Ἀγαπᾷ Κύριος ὁσίας καρδίας δεκτοὶ δὲ αὐτῷ πάντες ἄμωμοι ἐν ὁδῷ ΣοφίαΚυρίου φωτιεῖ πρόσωπον συνετοῦ φθάνει γὰρ τοὺς ἐπιθυμοῦντας αὐτήν πρὸ τοῦ

γνωσθῆναι καὶ εὐχερῶς θεωρεῖται ὑπὸ τῶν ἀγαπώντων αὐτήν Ὁ ὀρθρίσας πρὸς αὐτὴνοὐ κοπιάσει καὶ ὁ ἀγρυπνήσας διrsquo αὐτήν ταχέως ἀμέριμνος ἔσται Ὅτι τοὺς ἀξίους αὐτῆς

αὐτὴ περιέρχεται ζητοῦσα καὶ ἐν ταῖς τρίβοις φαντάζεται αὐτοῖς εὐμενῶς Σοφίας οὐκατισχύσει ποτὲ κακία Διὰ ταῦτα καὶ ἐραστὴς ἐγενόμην τοῦ κάλλους αὐτῆς καὶἐφίλησα ταύτην καὶ ἐξεζήτησα ἐκ νεότητός μου καὶ ἐζήτησα νύμφην ἀγαγέσθαιἐμαυτῷ Ὅτι ὁ πάντων Δεσπότης ἠγάπησεν αὐτήν μύστις γάρ ἐστι τῆς τοῦ Θεοῦ

ἐπιστήμης καὶ αἱρέτις τῶν ἔργων αὐτοῦ Οἱ πόνοι αὐτῆς εἰσιν ἀρεταί σωφροσύνην δὲ καὶφρόνησιν αὕτη διδάσκει δικαιοσύνην καὶ ἀνδρείαν ὧν χρησιμώτερον οὐδέν ἐστιν ἐν βίῳ

ἀνθρώποις Εἰ δὲ καὶ πολυπειρίαν ποθεῖ τις οἶδε τὰ ἀρχαῖα καὶ τὰ μέλλοντα εἰκάζεινἐπίσταται στροφὰς λόγων καὶ λύσεις αἰνιγμάτων σημεῖα καὶ τέρατα προγινώσκει καὶἐκβάσεις καιρῶν καὶ χρόνων Καὶ πᾶσι σύμβουλός ἐστιν ἀγαθή ὅτι ἀθανασία ἐστὶν ἐναὐτῇ καὶ εὔκλεια ἐν κοινωνίᾳ λόγων αὐτῆς Διὰ τοῦτο ἐνέτυχον τῷ Κυρίῳ καὶ ἐδεήθην

αὐτοῦ καὶ εἶπον ἐξ ὅλης μου τῆς καρδίας Θεὲ Πατέρων καὶ Κύριε τοῦ ἐλέους ὁ ποιήσαςτὰ πάντα ἐν λόγῳ σου καὶ τῇ σοφίᾳ σου κατασκευάσας τὸν ἄνθρωπον ἵνα δεσπόζῃ τῶνὑπὸ σοῦ γενομένων κτισμάτων καὶ διέπῃ τὸν κόσμον ἐν ὁσιότητι καὶ δικαιοσύνῃ δός μοιτὴν τῶν σῶν θρόνων πάρεδρον σοφίαν καὶ μή με ἀποδοκιμάσῃς ἐκ παίδων σου ὅτι ἐγὼ

δοῦλος σός καὶ υἱὸς τῆς παιδίσκης σου Ἐξαπόστειλον αὐτὴν ἐξ ἁγίου κατοικητηρίουσου καὶ ἀπὸ θρόνου δόξης σου ἵνα συμπαροῦσά μοι διδάξῃ με τί εὐάρεστόν ἐστιν παρὰ

σοί καὶ ὁδηγήσῃ με ἐν γνώσει καὶ φυλάξῃ με ἐν τῇ δόξῃ αὐτῆς Λογισμοὶ γὰρ θνητῶνπάντες δειλοί καὶ ἐπισφαλεῖς αἱ ἐπίνοιαι αὐτῶν

Εἰς τὴν Λιτήν Στιχηρὰ Ἰδιόμελα Ἦχος α

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ πόλις ἡ Κωνσταντίνου καὶ πᾶσα πόλις καὶ νῆσος καὶ χώρα ἐπὶ τῇσεβασμίᾳ μνήμῃ τοῦ κοινοῦ Ποιμενάρχου καὶ τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας φωστῆρος καὶΔιδασκάλου Φωτίου τοῦ τρισμάκαρος οὗτος γὰρ ἔτι ζῶν μεγάλως ἠγωνίσατο ὑπὲρ τῆς

τοῦ Εὐαγγελίου πίστεως καὶ νῦν ἐν Οὐρανοῖς ἀπολαύει τὰ τῶν καμάτων αὐτοῦ γέρα τὰτίμια πρεσβεύων ἀπαύστως Χριστῷ τῷ Θεῷ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β

Σὲ τὸν μέγαν Ἀρχιερέα καὶ Ποιμένα τὸν ἄκακον καὶ ὅσιον τῆς εὐσεβείας τὸν κήρυκα τὸπυρίπνοον στόμα τοῦ Πνεύματος ἀνευφημοῦντες πόθῳ δεόμεθα μετάδος ἡμῖν τῶν

πρεσβειῶν σου Πάτερ εἰς ἀντάμειψιν τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος πλ β

Ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ καὶ πιστὲ θεράπων λειτουργὲ Κυρίου ἄνερ ἐπιθυμιῶν σκεῦοςἐκλογῆς στῦλε καὶ ἑδραίωμα τῆς Ἐκκλησίας βασιλείας κληρονόμε μὴ παρασιωπήσῃς

τοῦ βοᾷν ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς Κύριον

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Εὖ δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ εὖ ἐργάτα τοῦ ἀμπελῶνος Χριστοῦ σὺ καὶ τὸ βάρος τῆςἡμέρας ἐβάστασας σὺ καὶ τὸ δοθέν σοι τάλαντον ἐπηύξησας καὶ τοῖς μετὰ σὲ ἐλθοῦσινοὐκ ἐφθόνησας διὸ πύλη σοι Οὐρανῶν ἠνέῳκται εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου

καὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Πάτερ ἁγιώτατε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Εἶτα αἱ συνήθεις εὐχαί

Εἰς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος πλ α Χαίροις ἀσκητικῶν ἀληθῶς

Χαίροις Ἀρχιερεῦ τοῦ Χριστοῦ χαίροις Πατέρων τὸ φαιδρὸν σεμνολόγημα ὁ πράξει καὶθεωρία κεκοσμημένος λαμπρῶς ἀρετῶν τῶν θείων τὸ θησαύρισμα πραότητος

σκήνωμα προσευχῆς ἐνδιαίτημα τῆς ἀεννάου τῆς σοφίας κειμήλιον ταπεινώσεως τὸτερπνὸν καταγώγιον ἥλιε διακρίσεως εἰρήνης τὸ τέμενος διπλῆς ἀγάπης ὁ οἶκος τῆς

πρὸς Θεὸν καὶ τὸν ἔγγιστα Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῦ δωρήσασθαι τῷ κόσμῳ τὸ μέγαἔλεος

Στίχ Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν [καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν]

Χαίροις Ἱεραρχῶν ὁ κανών καὶ διδασκάλων ὁ προστάτης ὁ ἔνδοξος τὸ στόμα τῶνΘεολόγων τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ ὁ λαμπρὸς τῷ λὸγῳ καὶ τοῖς δόγμασι ποιμὴν

ἀξιάγαστος Ἀποστόλων ὁμότροπος εὔστομος γλῶσσα πᾶσαν αἵρεσιν τέμνουσα ὥσπερμάχαιρα ὀξυτάτη καὶ δίστομος ὄργανον τὸ ἡδύφθογγον ὁ νοῦς ὁ οὐράνιος τῆς

Ἐκκλησίας ὁ στῦλος τῶν εὐσεβῶν τὸ κραταίωμα Χριστὸν καταπέμψαι ταῖς ψυχαῖςἡμῶν δυσώπει τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν [καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσει κρίσιν]

Χαίροις Πατριαρχῶν καλλονή χαίροις ἁπάντων Ἱερέων τὸ καύχημα δογμάτων πηγὴ ἡθεία τῆς Ἐκκλησίας στεῤῥός στῦλός τε καὶ βάσις ἀπερίτρεπτος κανὼν ἀκριβέστατος

μυστογράφος σοφώτατος Φώτιε Πάτερ ἀληθείας τὸ ἔρεισμα ὁ λαμπρότατος ἀριστεὺςκαὶ περίδοξος ἄνθρωπε ἐπουράνιε ἐπίγειε Ἄγγελε τῶν Ὀρθοδόξων ἡ δόξα τῶν

κακοδόξων ὁ πέλεκυς Χριστὸν μὴ ἐλλίπῃς ἱκετεύειν ὑπὲρ πάντων τῶν εὐφημούντων σε

Δόξα Ἦχος δ

Ἔπρεπε τῇ βασιλίδι τῶν πόλεων καὶ Φώτιον αὐχεῖν Ἀρχιερέα ὥσπερ τινὰ κόσμονβασιλικὸν καὶ λαμπρόφωνον σάλπιγγα πάντα πεῥιηχοῦσαν τὰ πέρατα τὰ σωτήρια

δόγματα καὶ πάντας συναγείρουσαν πρὸς συνασπισμὸν ᾀσμάτων θεοπρεπῶν πρὸς ὃνβοήσωμεν Φωτολόγε καὶ Φωτώνυμε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε σωθῆναι τὰς ψυχὰς

ἡμῶν

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ

Ὡς τῶν Ἀποστόλων ὁμότροπος καὶ τῆς Οἰκουμένης διδάσκαλος τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλωνἱκέτευε Φώτιε εἰρήνην τῇ Οἰκουμένῃ δωρήσασθαι καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος

Δόξα Ἕτερον ἀπολυτίκιον

Τῆς σοφίας ἐκφάντωρ λαμπρὸς γενόμενος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης θεοπαγὴς προμαχώντῶν Πατέρων καλλονὴ Φώτιε μέγιστε σὺ γὰρ αἱρέσεων δεινῶν στηλιτεύεις τὴν ὀφρύν

Ἑώας τὸ θεῖον σέλας τῆς Ἐκκλησίας λαμπρότης ἣν διατήρει Πάτερ ἄσειστον

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετὰ τὴν α Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος α Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ἐπέλαμψεν ἰδοὺ τῆς ψυχῆς μου τὸ ἔαρ ἐπέφανεν ἰδοὺ τοῦ σοφοῦ Ἱεράρχου Φωτίου τοῦπαμμάκαρος ἡ φαιδρὰ μνήμη σήμερον Ὅθεν ἅπαντες ἀνευφημήσωμεν τοῦτον ὡς

στηρίξαντα τῶν Ὀρθοδόξων τὴν πίστιν δυνάμει τοῦ Πνεύματος [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τὴν β΄ Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος γ Θείας πίστεωςΘείαν ἔλλαμψιν κεκληρωμένος βίον ἔνθεον ἐξησκημένος ὁμωνύμῳ ἱερατείᾳ διέπρεψας

ὑερφυῶς γὰρ τρανώσας τὰ δόγματα ὀρθοδοξίᾳ τὴν Πίστιν ἐστήριξας Πάτερ ὅσιεΧριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα Ἦχος δ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ΣταυρῷὉ Ἱεράρχης καὶ σεπτὸς θεηγόρος τῆς Ἐκκλησίας ὁ λαμπρὸς ὑποφήτης τὰς διανοίας

χάριτι ἀρδεύεις πιστῶν τῶν αἱρετιζόντων δέ κατακλύζεις τὰς φρένας χάριν ἀναβλύζωντε τῶν θαυμάτων ἐκπλύνεις παθῶν παντοίων ῥύπον ἀληθῶς ὅσιε Πάτερ πανένδοξε

Φώτιε [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς ἙορτῆςΤὸ α ἀντίφωνον τοῦ δ ἤχου Προκείμενον ἦχος δ Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν

[καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν] Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη[ἐνωτίσασθε πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην] Τὸ Πᾶσα πνοή Εὐαγγέλιον ζήτει

εἰς τὴν Ἑορτὴν τοῦ Χρυσοστόμου

[Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [Κεφ ι 1-9]Εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαίους ᾿Αμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν Ὁ

μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνωνἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν

ἐστι τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούεικαὶ τὰ ἴδια πρόβατα καλεῖ κατrsquo ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Καὶ ὅταν τὰ ἴδια πρόβατα

ἐκβάλῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ ὅτι οἴδασι τὴνφωνὴν αὐτοῦ Ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπrsquo αὐτοῦ ὅτι οὐκ

οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς ἐκεῖνοιδὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν

λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ κλέπται εἰσὶκαὶ λῃσταί ἀλλrsquo οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα διrsquo ἐμοῦ ἐάν τις

εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει]

Ὁ Ν Δόξα Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου Καὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Εἶτα τὸ Ἰδιόμελον Ἦχος πλ βἘξεχύθη ἡ χάρις ἐν χείλεσί σου ὅσιε Πάτερ καὶ γέγονας Ποιμὴν τῆς τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίας διδάσκων τὰ λογικὰ πρόβατα Πιστεύειν εἰς Τριάδα ὁμοούσιον ἐν μιᾷ

Θεότητι

Ὁ Κανὼν τῆς Ἑορτῆς εἰς δ καὶ τοῦ Ἁγίου εἰς δ Ἦχος δ

ᾨδὴ αὉ Εἱρμός Ἀνοίξω τὸ στόμα μου καὶ πληρωθήσεται Πνεύματος καὶ λόγον ἐρεύξομαι τῇ

Βασιλίδι Μητρί καὶ ὀφθήσομαι φαιδρῶς πανηγυρίζων καὶ ᾄσω γηθόμενος ταύτης τὰθαύματα

Φωστὴρ θεαυγεύτατε φωτὸς ἐπώνυμε ἅγιε τὸ σκότος ἀπέλασον τῆς διανοίας μουλαμπηδόσι με φωτὸς αὐγάσας θείου ὅπως εὐφημήσω σου τὰ κατορθώματα

Τῆς πίστεως ἔρεισμα τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλον καὶ στῦλον ἀκράδαντον ὁμολογίας σεκαὶ πολύφωτον τῆς χάριτος φωστῆρα καὶ στόμα πυρίπνοον Φώτιε ἔγνωμεν

Νομίμως ἠγώνισαι προκινδυνεύων θεσπέσιε τοῦ θείου κηρύγματος ὡς Ἱεράρχηςπιστός καὶ κατέπνιξας νευραῖς τῶν σῶν δογμάτων ὡς θῆρα Νικόλαον τὸν

ματαιόφρονα

Θεοτοκίον Μαρίαν τὴν ἄχραντον δεῦτε ὑμνήσωμεν ἅπαντες τὴν μόνην κοσμήσασαντὴν ἀνθρωπότητα τὴν κυήσασαν Θεὸν σεσαρκωμένον Παρθένον τε μείνασαν

ἀδιαλώβητον

Καταβασίας δὲ λέγομεν τῆς Ἑορτῆς

ᾨδὴ γὉ Εἱρμός Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους Θεοτόκε ὡς ζῶσα καὶ ἄφθονος πηγή θίασον

συγκροτήσαντας πνευματικὸν στερέωσον καὶ ἐν τῇ θείᾳ δόξῃ σου στεφάνων δόξηςἀξίωσον

Λαλήσας εἰς ὕψος βλασφημίαν τῆς Δύσεως δράκων ὁ δεινός τοῖς λόγοις σου πεφίμωταιφωστὴρ θεοειδέστατε διὸ καὶ οἱ ὀρθόδοξοι ἀξιοχρέως τιμῶμέν σε

Νεκροῦται αἱρέσεως ὁ ὄφις τοῖς λόγοις σου Πάτερ τοῖς σοφοῖς ὡς λίθοςπροσβαλλόμενος καὶ κάραν συντριβόμενος διόπερ Ἐκκλησία τε ἀξιοχρέως γεραίρει σε

Γραφῶν παραστάσεσι γενναίαις τὴν χάριν τοῦ Πνεύματος σοφέ κοινὴν εἶναι ἀπέδειξαςκαὶ Πνεῦμα ὀνομάζεσθαι τὴν τούτου δὲ ὑπόστασιν ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεσθαι

Θεοτοκίον Ἀνάρχου Γεννήτορος ὁ Λόγος ὁ πάσης ἀνώτερος ἀρχῆς ἀρχὴν νῦνσωματούμενος ἐκ σοῦ Ἁγνὴ ἐδέξατο καὶ ὑπὸ χρόνον γέγονεν ὁ χρόνων πάντων

ὑπέρτερος

Κάθισμα ἦχος πλ δ Τὴν σοφίαν καὶ λόγον

Τὸν Προφήτην Ἠλίαν ζηλοτυπῶν Ἰωάννην ὡσαύτως τὸν Βαπτιστήν ἀνδρείωςδιήλεγξας Βασιλεῖς ἀνομήσαντας Ἱεραρχίας θρόνον ἐνθέως ἐκόσμησας καὶ

διδαγμάτων πλήθει τὸν κόσμον ἐπλούτισας Ὅθεν καὶ ταῖς θείαις συγγραφαῖςκεχρημένος πιστοὺς ἐπεστήριξας καὶ ἀπίστους ἐπέστρεψας Ἱεράρχα θεσπέσιε

πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳτὴν ἁγίαν μνήμην σου [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

ᾨδὴ δὉ Εἱρμός Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ ἐπὶ θρόνου θεότητος ἐν νεφέλῃ κούφῃ ἦλθεν Ἰησοῦς ὁ

ὑπέρθεος τῇ ἀκηράτῳ παλάμῃ καὶ διέσωσε τοὺς κραυγάζοντας Δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμεισου

Ἐν νεότητι τὸ σῶφρον ἐν τῷ γήρει τὴν σύνεσιν ἐν παντὶ δὲ βίῳ τὸ καρτερικὸν καὶμακρόθυμον καὶ τὴν πρὸς πάντας ἀγάπην ἐπιδέδειξαι τοὺς κραυγάζοντας δόξα Χριστὲ

τῇ δυνάμει σου

Ὁ λαμπρότατός σου βίος ὡς κανὼν ἀκριβέστατος διὰ πάσης Πάτερ θείας ἀρετῆςἀναδέδεικται ἐν προσευχαῖς καὶ νηστείαις ἀγρυπνίαις τε καὶ δεήσεσι ταῖς πρὸς Χριστὸν

τὸν φιλάνθρωπον

Νυσταγμὸν τοῖς σοῖς βλεφάροις θεοφόρε οὐκ ἔδωκας ἕως ὅτου Πάτερ οἶκον σεαυτὸνἀπετέλεσας τῷ παντεπόπτῃ Δεσπότῃ ὡραιότατον πρὸς ὃν ἔκραζες δόξα Χριστὲ τῇ

δυνάμει σου

Θεοτοκίον Νεκρωθέντας Παναγία τοὺς ἀνθρώπους ἐζώωσας πεπτωκότας τούτουςπρὸς διαφθορὰν ἐξανέστησας τὸν ζωοδότην τεκοῦσα τὸν λυτρούμενον τοὺς

κραυγάζοντας δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει σου

ᾨδὴ εὉ Εἱρμός Ἐξέστη τὰ σύμπαντα ἐπὶ τῇ θείᾳ δόξῃ σου σὺ γὰρ ἀπειρόγαμε Παρθένε ἔσχεςἐν μήτρᾳ τὸν ἐπὶ πάντων Θεόν καὶ τέτοκας ἄχρονον Υἱόν πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσι σε σωτηρίαν

βραβεύοντα

Τὴν χάριν δεξάμενος τοῦ Παναγίου Πνεύματος θεῖον ἐνδιαίτημα ἐδείχθης θείωςδιδάξας θεογνωσίας τὸ φῶς Φώτιε πανθαύμαστε σοφέ Πάτερ ἁγιώτατε Ἐκκλησίας τὸ

στήριγμα

Ἡ γλῶσσά σου κάλαμος τοῦ Παρακλήτου γέγονεν ὀξέως τὴν λύτρωσιν διδόντος τοῖςἐπιγνοῦσι τὴν δεσποτείαν αὐτοῦ καὶ ταῖς σφῶν ἐμπνέοντος ψυχαῖς γνῶσιν ἐπουράνιον

ἱερώτατε Φώτιε

Ἀστράπτοντα λόγων τε καὶ διδαγμάτων χάρισι σὲ Χριστὸς ἀνέδειξε τῷ κόσμῳαἱρετιζόντων ἀποσοβοῦντα ὁρμάς καὶ ψυχὰς φωτίζοντα πιστῶν πάντων τῶν

ὑμνούντων σε τὸν τῆς Πίστεως κήρυκα

Θεοτοκίον Παρθένος γεγέννηκεν Υἱὸν τὸν προαιώνιον φύσιν ἐνδυσάμενον ἀνθρώπωνὡς ἐκδιδάσκων ὁ Ἱεράρχης φησί καὶ σώσαντα ταύτην ἐκ φθορᾶς πάθει τῷ τοῦ σώματος

καὶ Παρθένος διέμεινε

ᾨδὴ ςὉ Εἱρμός Τὴν θείαν ταύτην καὶ πάντιμον τελοῦντες ἑορτὴν οἱ θεόφρονες τῆς

Θεομήτορος δεῦτε τὰς χεῖρας κροτήσωμεν τὸν ἐξ αὐτῆς τεχθέντα Θεὸν δoξάζοντες

Τὸν μέγαν ᾄσωμεν Φώτιον τὴν σάλπιγγα τρανῶς τὴν κηρύξασαν τοῦ θείου Πνεύματοςἐκ τοῦ Πατρὸς τὴν ἐκπόρευσιν ὡς τῆς βροντῆς ὁ γόνος ἐθεολόγησε

Ἐῤῥάγη ἅπαν τὸ φρύαγμα σοῖς λόγοις Ἱερώτατε Φώτιε τὸ τῆς αἱρέσεως διὸ πιστῶν ἡὁμήγυρις λαμπροτελῶς τιμᾷ σου τὴν μνήμην Ἅγιε

Σκιρτᾷ καὶ πᾶσα εὐφραίνεται ὁμήγυρις πιστῶν ἡ ὀρθόδοξος πάντιμε Φώτιε τοῦΓρηγορίου ὁρῶσά σε καὶ Χρυσοστόμου ὄντως σεπτὸν διάδοχον

Θεοτοκίον Ὑμνῶ σου Κόρη τὴν σύλληψιν ὑμνῶ σου τὴν ἀπόῤῥητον γέννησιν ὑμνῶ τὴνσκέπην σου βλάβης διrsquo ἧς πάσης ῥύομαι ὁ πρὸς τὴν σὴν γαλήνην κατεπειγόμενος

Κοντάκιον ἦχος πλ δ Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷΤῆς Ἐκκλησίας ὁ φωστὴρ ὁ τηλαυγέστατος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγὸς ὁ ἐνθεώτατος

στεφανούσθω νῦν τοῖς ἄνθεσι τῶν ᾀσμάτων ἡ θεόφθογγος κιθάρα ἡ τοῦ Πνεύματος ὁστεῤῥότατος αἱρέσεων ἀντίπαλος ᾧ καὶ κράζομεν χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Ὁ ΟἶκοςἌγγελος ἐξ ἀνθρώπων ἀνεδείχθης ὦ Πάτερ ἐκ γῆς πρὸς τὰ οὐράνια φθάσας διὸ σὺνἀσωμάτοις χοροῖς ἁμιλλώμενόν σε θεωρῶν ὅσιε ἐξίσταμαι καὶ πόθῳ σοι κραυγάζω

εὐλαβῶς τοιαῦτα Χαῖρε διrsquo οὗ Τριὰς προσκυνεῖται χαῖρε διrsquo οὗ Θεὸς ἀνυμνεῖται ΧαῖρεὈρθοδόξων κανὼν ὁ εὐθύτατος χαῖρε ἀνομοῦντας ἐλέγχων στεῤῥότατα Χαῖρε ὕψοςταπεινώσεως δυσανάβατον πολλοῖς χαῖρε βάθος διακρίσεως δυσθεώρητον θνητοῖςΧαῖρε ὅτι ἐγένου τοῦ Θεοῦ θεῖος θύτης χαῖρε ὅτι προσάγεις τῷ Θεῷ σεσῳσμένους

Χαῖρε Θεοῦ Μαρτύρων ὁμόσκηνε χαῖρε σεπτῶν Ὁσίων συνόμιλε Χαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖςκαθαιροῦνται χαῖρε διrsquo οὗ οἱ πιστοὶ βεβαιοῦνται Χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Συναξάριον Τῷ αὐτῷ μηνὶ ς Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν καὶ Ἰσαποστόλου

Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ ὉμολογητοῦΣτίχ Θνῄσκων Φώτιος οὐ ταράττομαι λέγει

Πρὸς τὴν τελευτήν ὢν προητοιμασμένος

Ἕτεροι στίχοι Ἤστραψε τοῖς λόγοις Φώτιος μέγας

Φῶς Εὐσεβέσσι πῦρ δrsquo ἐναντίους φλέγον

Ἄντυγrsquo ἐς Οὐρανίην ἀναδέδρομε Φώτιος ἕκτῃ

Οὗτος ὁ τρισμακάριος καὶ φερώνυμος Ἱεράρχης ὁ μέγας καὶ λαμπρὸς τῆς ἘκκλησίαςΠατὴρ καὶ Διδάσκαλος Φώτιος ὁ σοφώτατος καὶ ἁγιώτατος ὁ Ὁμολογητὴς τῆς πίστεως

καὶ Ἰσαπόστολος ἤκμασεν ἐν τοῖς χρόνοις τῶν βασιλέων καὶ Αὐτοκρατόρων Μιχαὴλυἱοῦ Θεοφίλου Βασιλείου τοῦ Μακεδόνος καὶ Λέοντος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Τούτῳ πατρὶς μὲνἐπίγειος Κωνσταντινούπολις ἡ μεγαλώνυμος καὶ τῶν πόλεων ἡ βασιλεύουσα οὐράνιοςδέ ἡ ἄνω Ἱερουσαλήμ ἡ κραταιὰ καὶ ἀνώλεθρος πατέρες δὲ περιφανεῖς εὐγένείᾳ τε τῇ

κατὰ σάρκα οὐχ ἧττον ἢ πίστει τῇ ὀρθοδόξῳ ὑπὲρ ἧς καὶ μαρτυρικῷ στεφάνῳδιακεκόσμηνται ἀθλήσαντες οἱ οὐρανόφρονες καὶ καρτεῥόψυχοι ὑπὲρ τῆς τῶν ἁγίων καὶ

σεπτῶν εἰκόνων ὡς ἔοικε τιμῆς καὶ προσκυνήσεως Τοῖς πρωτίστοις δὲ τῶν βασιλικῶνἀξιωμάτων πρότερον διαπρέψας καὶ βίον ᾀείποτε ἐνάρετον καὶ θεοφιλῆ ἐξασκήσας

τοὺς τῆς Ἐκκλησίας ἔπειτα ποιμεναρχικοὺς παραλαμβάνει οἴακας ἐπὶ τὸν Ἀποστολικὸνκαὶ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχικὸν Θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως προβιβασθείς Τοῦ

γὰρ ἐν Ἁγίοις Ἰγνατίου βίᾳ βασιλικῇ ἐπιβληθέντος τοῦ θρόνου καὶ τῆς Ἐκκλησίαςἐντεῦθεν χηρευούσης μηδrsquo ὄντος ἄλλως δυνατοῦ διαμένειν ταύτην ἄνευ Ἐπισκόπου ὁ ἐν

Ἁγίοις Φώτιος βίᾳ ὑπαχθεὶς καὶ βασιλικῇ δυναστείᾳ διαδέχεται κανονικῶς τὸν ἱερὸνἸγνάτιον γενόμενος πρότερον Μοναχός καὶ τοὺς κατὰ τάξιν τῆς ἱερωσύνης λαβὼν

βαθμούς Καὶ οἵους μὲν ἀγῶνας διήνυσεν ὁ τρισόλβιος ὑπὲρ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως κατὰΜανιχαίων καὶ Εἰκονομάχων καὶ ἄλλων αἱρετικῶν καὶ πρὸ πάντων κατὰ τῆς τότε

πρῶτον ἀναφανείσης παπικῆς αἱρέσεως ἧς τὸν ἀρχηγὸν καὶ τοῦ Λατινικοῦ σχίσματοςπατέρα Νικόλαον τὸν ἀλάστορα Ῥώμης Πάπαν γραφικαῖς καὶ πατρικαῖς ἀποδείξεσιν

ἐξελέγξας καὶ ἐνδίκως καθελών τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας συνοδικῶς ἐξωστράκισε τῷἀναθέματι παραπέμψας οἵους δὲ διωγμοὺς καὶ κινδύνους οἵας δὲ ἐπιβουλὰς καὶκαταδρομάς οἵας δὲ καὶ τὰς κακώσεις καὶ τὰς ἀπανθρώπους βασάνους ὑπέστη

χριστομιμήτως ὁ καρτερόψυχος θεοῤῥήμων ὁ στεῤῥὸς καὶ τὴν ψυχὴν ἀδαμάντινοςἹεράρχης ὑπὸ τῶν σχισματικῶν Λατίνων καὶ τῶν τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ

θιασωτῶν ἀνθρώπων κακούργων καὶ ψευδολόγων ἀνθρώπων παρανόμων ἀνοσίων καὶμιαιφόνων ἡ κατrsquo αὐτὸν εἰς πλάτος ἱστορία διέξεισι Τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν ἐνταῦθαπερὶ αὐτοῦ ἀναγκαῖον ὅτι ὁ μακάριος ἱερουργήσας ὡς ἄλλος Παῦλος τὸ Εὐαγγέλιον

ἅπαν μὲν τὸ τῶν γενναίων Βουλγάρων ἔθνος μετὰ καὶ τοῦ βασιλέως αὐτῶν τὴν εἰςΧριστὸν ἀμώμητον πίστιν μυσταγωγήσας τῷ τοῦ θείου βαπτίσματος λουτρῷ

ἀνεγέννησε πολλοὺς δὲ καὶ ἐκ διαφόρων αἱρέσεων Ἀρμενίους Εἰκονομάχους καὶἄλλους ἑτεροδόξους εἰς τὴν Καθολικὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν ἐπέστρεψε λόγους

ἐκθεὶς πλήρεις χάριτος καὶ σοφίας καὶ ἀληθείας διrsquo ὧν τὰ τῶν κακοδόξων φρονήματακατεβρόντησε καὶ τῷ μὲν σταθερῷ τοῦ φρονήματος καὶ ἀτρέπτῳ τὸν βασιλοκτόνον καὶἀγνώμονα Βασίλειον τὸν Αὐτοκράτορα καταπλήξας τῷ δὲ ἔνθερμα καὶ κατrsquo ἐπίγνωσιναὐτοῦ ζήλῳ πάσης ἑτεροδιδασκαλίας τὰ ζιζάνια ἐκριζώσας ἔμπλεως ὡς οὐδεὶς τῶν κατrsquo

αὐτὸν τῆς ἀποστολικῆς διδασκαλίας ἀνεφάνη Οὕτως οὖν ὁσίως καὶ εὐαγγελικῶςποιμάνας τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ δὶς μὲν ἀναβὰς ἄκων εἰς τὸν θρόνον δὶς δὲτούτου βίᾳ τυραννικῇ ἐξωσθείς πολλὰ δὲ καὶ διάφορα συγγράμματα καταλιπὼν τῇ

Ἐκκλησίᾳ καὶ τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἄριστα πάντα καὶ σοφώτατα καὶ οἷα ὁ πᾶς αἰὼν δικαίωςἀποθαυμάσει διὰ γὰρ πάσης ἐλθὼν ἰδέας παιδεύσας ἐν ἑκάστῃ τὸ κράτος ἐκτήσατοπολλὰ δὲ καὶ καμὼν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ τῆς δικαιοσύνης ἐξεδήμησεν ἁγίως πρὸςΚύριον ὁ πολύαθλος ὑπερόριος ἐν τῇ τῶν Ἀρμενιανῶν Μονῇ ὡς ἐν Κομάνοις ὁ θεῖος

Χρυσόστομος Τὸ δὲ ἱερὸν καὶ πάντιμον αὐτοῦ σῶμα ἐναπετέθη ἐν τῇ Μονῇ τῇ λεγομένῃτῆς Ἐρημίας ἢ Ἠρεμίας Καὶ πάλαι μὲν ἐτελεῖτο ἡ ἁγιωτάτη αὐτοῦ Σύναξις ἐν τῷ

Προφητείῳ ἤτοι Ναῷ τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου τῷ ὄντι ἐν τῇεἰρημένῃ Μονῇ τῆς Ἠρεμίας νῦν δὲ τελεῖται ἐν τῇ κατὰ Χάλκην ἱερᾷ καὶ ΠατριαρχικῇΜονῇ τῆς Ἁγίας Τριάδος ἔνθα ἤδη συνέστη καὶ ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Μεγάλης τοῦ

Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Βουκόλου ἐπισκόπουΣμύρνης

Στίχ Σμύρνης ὁ Ποιμὴν Βουκόλος θυηπόλος

Ἄγρυπνός ἐστι καὶ θανὼν ποίμνης φύλαξ

Ἀγλαὸν ἡελίοιο λίπε Βουκόλος ἕκτῃ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμῃ τοῦ ἁγίου Μάρτυρος Ἰουλιανοῦ τοῦ ἐν ἘμέσῃΣτίχ Χριστὸς τέτρηται χεῖρας ἥλοις καὶ πόδας

Ἰουλιανὸς προστίθησι καὶ κάραν

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῆς ἁγίας Μάρτυρος Φαύστης καὶ τῶν σὺν αὐτῇΕὐϊλασίου καὶ Μαξίμου

Στίχ Τρεῖς Μάρτυρες πάσχουσιν ἰχθύων πάθος

Κοινῇ τυχόντες ὀργάνου τοῦ τηγάνου

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῶν ἁγίων Μαρτύρων Φαύστου Βασιλείου καὶΣιλουανοῦ καὶ τῶν ἁγίων Μαρτύρων τῶν ἐν τοῖς Δαρείου

Στίχ Τριῶν συνάθλων ἕν διὰ ξίφους τέλος

Οἵ τὸν Θεὸν φρονοῦσιν ἕν τε καὶ τρία

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΒαρσανουφίουΣτίχ Ἐκ γῆς συνέστη σῶμα Βαρσανουφίου

Καὶ γῆν ὑπῆλθε τὴν ἑαυτοῦ μητέρα

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦἐπικαλουμένου Προφήτου μαθητοῦ τοῦ ἁγίου Βαρσανουφίου

Στίχ Δίκαιόν ἐστιν ὦ Ἰωάννη ἅμα

Τάττειν σε ᾧδε τῷ φίλῳ διδασκάλῳ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ ἐν Λυκῷ τῇ πόλει ἐν εἰρήνῃτελειοῦται

Στίχ Τὸν ἐν Λυκῷ δὲ ποῦ Ἰωάννην θέμις

Τάττειν ὅτι μή ᾧδrsquo Ἰωάννῃ ἅμα

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ σῷσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζὉ Εἱρμός Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες παρὰ τὸν Κτίσαντα ἀλλὰ πυρὸς

ἀπειλήν ἀνδρείως πατήσαντες χαίροντες ἔψαλλονmiddotὙπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων Κύριοςκαὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Μεταβέβηκας θέοφρον πρὸς Οὐράνια Πάτερ σκηνώματα καὶ προσπελάσας Θεῷμεθέξει θεουμένος ἔνθεος γέγονας ψάλλων Ὅσιε ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Νουθετούμενοι σοῖς λόγοις διδασκόμεθα Πάτερ πανεύφημε ὡς ἐν Ἡλίοις τρισίνἀμέριστον ἄτμητον σέβειν Θεότητα ᾗ καὶ ψάλλομεν ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Ὡς πανίερος ἡ θεία καὶ θεάρεστος ὁμολογία σου ὡς γὰρ χρυσὸς καθαρθείς Θεῷεὐηρέστησας Πάτερ τρισόλβιε ἀγαλλόμενος τῇ ἐκμιμήσει Ὅσιε τῶν παθῶν τῶν τοῦ

Σωτῆρος

Θεοτοκίον Πᾶσι πρόξενος ἀνθρώποις ἐναπέφηνας θείας λυτρώσεως τὸν Λυτρωτὴντοῦ παντός τεκοῦσα Πανάμωμε ᾧ πάντες ψάλλομεν ὑπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων

Κύριος καὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θὉ Εἱρμός Ἅπας γηγενής σκιρτάτω τῷ πνεύματι λαμπαδουχούμενος πανηγυριζέτω δέ

ἀΰλῶν Νόων φύσις γεραίρουσα τὴν ἱερὰ θαυμάσια (τὴν ἱερὰν Μετάστασιν τὰ ἱερὰΕἰσόδια) τῆς Θεομήτορος καὶ βοάτωmiddotΧαίροις παμμακάριστε Θεοτόκε Ἁγνὴ ἀειπάρθενε

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν ἐν Ἱεράρχαις ὑπέρλαμπρον φωστῆρα

Ὅλον ἐμαυτόν προσάγω θεσπέσιε τῇ θείᾳ σκέπῃ σου ὡς Ἄρχιεράρχης δέ τὴν ἐξουσίανλύειν τὰ πταίσματα παρὰ Χριστοῦ δεξάμενος ἐμῶν σφαλμάτων σειράς διαῤῥήξας

σῷσόν με πρεσβείαις σου καὶ τῷ θείῳ φωτὶ καταλάμπρυνον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν κεκοσμηκότα Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν

Ἤρθης πρὸς τὸ φῶς τὸ ἄδυτον ἔνδοξε Πάτερ γηΐνων ῥυσθείς καὶ τῷ Παντοκράτορι καὶτρισηλίῳ φωτὶ παρίστασαι μετὰ τῶν ἄνω Τάξεων καὶ τῇ ἐκεῖθεν τρυφᾷς πεμπομένῃ

λάμψει τρισμακάριε καὶ ἡμᾶς φρυκτωρεῖς τοὺς ὑμνοῦντάς σε

Μεγάλυνον ψυχή μου τῆς Τρισυπόστατου καὶ ἀδιαιρέτου Θεότητος τὸ κράτος

Ὥς τις ἀριστεύς ἐφάνης κατήγορος πλάνης αἱρέσεως τῆς Ὄρθοδοξίας δέ Ἱεροκήρυξθεῖος συνήγορος σὺν Ἰγνατιῳ Φώτιε οὗ καὶ διάδοχος καὶ τῶν τρόπων καὶ τοῦ θρόνου

γέγονας καὶ πρεσβεύεις μεθrsquo οὗ πρὸς τὸν Κύριον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὴν τιμιωτέραν καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων

Θεοτοκίον Ὅλον με Θεός θεῶσαι βουλόμενος ὅλος ἑνοῦταί σοι καὶ τὸ ἀκατάληπτονκαινοτομεῖται πᾶσι Μυστήριον τίκτεις Παρθένος ἄφθοῥος καὶ σὰρξ ὁρᾶται Θεός ὃν

ὑμνοῦντες σὲ νῦν μακαρίζομεν Μαριὰμ ὡς αὕτη προεφήτευσας

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητεΠροστάτην σε θερμότατον ἡ Ἐκκλησία κέκτηται λαμπρὸν διδάσκαλον Πάτερ διὸφαιδρῶς τὴν σὴν μνήμην πανηγυρίζει κράζουσα ᾀεὶ σκέπε τὴν ποίμνην σου καὶ

φύλαττε ἀπήμονα αἱρέσεώς τε καὶ βλάβης Ἀρχιεράρχα Κυρίου [Δίς]

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τοὺς Αἴνους Πᾶσα πνοή ἱστῶμεν στίχ δ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰΠροσόμοια δ Ἦχος α Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τῆς Ἐκκλησίας τὸν θεῖον ἀνευφημήσωμεν Ἀρχιεράρχην ὄντως καὶ διδάσκαλον μέγαντὸν κήρυκα τοῦ λόγου τὸν θαυμαστόν Ἰσαπόστολον Φώτιον καὶ γὰρ ἐπέστη ἡ τούτου

πανευκλεής μνήμη ἅπαντας εὐφραίνουσα

Τῶν ἀρετῶν σε δοχεῖον καλοῦμεν Φώτιε ὡς τῆς εἰρήνης φίλον τῆς ἀγάπης ἐργάτην καὶ

στήλην σωφροσύνης καὶ προσευχῆς ἐνδιαίτημα ἄσυλον καὶ ἰαμάτων ταμεῖον καὶπρεσβευτήν τῶν τιμώντων σε μακάριε

Τοῖς Ἀποστόλοις συνήφθης ὡς Ἰσαπόστολος καὶ γὰρ σὺ Βουλγαρίας Σλαβικῆς τεἁπάσης φυλῆς ὁ θεῖος κήρυξ ἀναδειχθείς τῷ Χριστῷ ταύτην ἤγαγες ἀναγεννήσας

βαπτίσματι τῷ σεπτῷ ἣν καὶ φύλαττε Ὀρθόδοξον

Τοῦ ἐπὶ γῆς ἑῳσφόρου φυσιωθέντος δεινῶς καὶ θρόνον αὐτοῦ θέντος ὑπεράνω τῶνἄστρων πρῶτος σὺ ζηλώσας ὡς Μιχαήλ ἀνεβόησας ἔνδοξε στῶμεν καλῶς στῶμεν

πάντες ἐν ταῖς σεπταῖς τῶν Πατέρων παραδόσεσι

Δόξα ἦχος πλ αὍπου ἐπικληθῇ σου τὸ ὄνομα φερώνυμε ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις οὐφέρει γὰρ τῷ φωτί σου προσβλέπειν ὁ πεσὼν ἑῳσφόρος διὸ αἰτοῦμέν σε τὰ πυρφόρα

αὐτοῦ βέλη τὰ καθrsquo ἡμῶν κινούμενα ἀπόσβεσον τῇ μεσιτείᾳ σου λυτρούμενος ἡμᾶς ἐκτῶν σκανδάλων αὐτοῦ ἀξιύμνητε Ἱεράρχα Φώτιε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Τυπικά καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς ἡ γ ᾠδή καὶ τοῦ Ἁγίου ἡ ςἈπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον ζήτει Νοεμβρίου ιγ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

[Ὁ Ἀπόστολος

ΠροκείμενονἮχος α Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆςκαρδίας μου σύνεσιν Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη ἐνωτίσασθε

πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ ζ 26-28 η 1-2]Ἀδελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεὺς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ

τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθrsquo ἡμέρανἀνάγκην ὥσπερ οἱ Ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν

ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆςμετὰ τὸν νόμον Υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοιςτοιοῦτον ἔχομεν Ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖςοὐρανοῖς τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ

οὐκ ἄνθρωπος

Ἀλληλούϊα Ἦχος β Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσειΣτίχ Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὑποσκελισθήσεται τὰ διαβήματα

αὐτοῦ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [ι 9-16]

Εἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύραmiddotδιrsquo ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεταικαὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰμὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃκαὶ ἀπολέσῃmiddotἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ

καλός Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτωνmiddotὁ μισθωτὸς δέκαὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ

ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα Ὁδὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων ᾽Εγώ εἰμι ὁποιμὴν ὁ καλός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν Καθὼς γινώσκει μεὁ Πατήρ κἀγὼ γινώσκω τὸν Πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ

ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα με δεῖ ἀγαγεῖν καὶ τῆςφωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν]

Κοινωνικὸν Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούϊα

ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὁ λαμπρότατος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας μύστης Ὀρθοδόξων προασπιστής

κακοδόξων μάστιξ Ἱεραρχίας κλέος ὁ μέγας θεοφάντωρ Φώτιε Ἅγιε

Ἕτερον ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὀρθοδόξων φωταγωγέ καὶ τῆς Ἐκκλησίας νυμφοστόλε καὶ ὁδηγέ χαίροις

κακοδόξων ἡ δίστομος ῥομφαία ὦ Φώτιε τρισμάκαρ ῥητόρων ἔξοχε

Τῇ πρώτη Κυριακὴ μηνὸς Νοεμβρίου

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν καὶ προμάχωντῆς Ὀρθοδοξίας Φωτίου τοῦ Μεγάλου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά καὶ

Μάρκου τοῦ ΕὐγενικοῦΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

Ι ΗΣΥΧ ΑΓ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

[Ποίημα Γερασίμου Μικραγιαννανίτου μοναχοῦ]

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἐσπερινῷ

Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος β´ Ὅτε ἐκτὸν ξύλου

Δεῦτε Ὀρθοδόξων οἱ χοροί τῆς Ὀρθοδοξίας τοὺς στύλους καὶ θείους φύλακας Φώτιον τὸνμέγιστον ἀνευφημήσωμεν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης Μᾶρκον τὸν θεσπέσιονἘφέσου πρόεδρον χαίρετε αὐτοῖς ἐκβοωντες τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος μύσται καὶ ἐκφάντορες

θεόσοφοι

Χύμα ἐν τῷ στόματι ὑμῶν δέδοται σοφίας τῆς θείας παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς Φώτιε πανεύφημεΜᾶρκε Γρηγόριε Ἱεράρχαι μακάριοι ὅθεν ἅπαν στόμα πάσης ἐφιμώσατε δεινῆς αἱρέσεως

λόγοις καὶ διδάγμασι θείοις ἐν δυνάμει Πνεύματος θείου ὡς μυσταγωγοὶ τῶν ὑπὲρ ἔννοιαν

Φέγγος ὀρθοδόξων διδαχῶν Φώτιε ἀστράπτεις τῷ κόσμῳ Ἁγίῳ Πνεύματι θείαν δὲ ἐγρήγορσινδιδάσκεις ἅπαντας θεηγόρε Γρηγόριε καὶ Λατίνων λύεις Μᾶρκε ἱερώτατε πλάνης

σκοτόμαιναν ὅθεν ὡς Χριστοῦ ἱεράρχας καὶ τῆς Ἐκκλησίας φωστῆρας ἅμα ὑμᾶς μέλπομενγηθόμενοι

Θείῳ ἐλλαμπόμενῳ φωτί καὶ Ὀρθοδοξίας τῷ ζήλῳ καταφλεγόμενοι Φώτιε πανθαύμαστε θεῖεΓρηγόριε Μᾶρκε Πάτερ θεόληπτε πυρὶ τῷ τῶν λόγων ἅπασαν αἱρέσεων ὕλην ἐφλεξατε ὅθεν

ἀκλινεῖς ἡμᾶς πάντας πέτρᾳ θεοσδότων δογμάτων ταῖς ὑμῶν πρεσβείαις συντηρήσατε

Δόξα Ἦχος β´

Τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ θρέμματα καὶ τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ ποιμένες ὡς ἀρετῶν ταμεῖαἔμψυχα καὶ Ἀποστόλων μιμηταί ἀληθῶς ἐδείχθητε Ὅσιοι Πατέρες τῇ γὰρ ἄνωθεν σοφίᾳθεοπρεπῶς διαπρέψαντες Εὐαγγελίου τὸν λόγον ἐτρανῶσατε καὶ τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα

μυστήριον Ἀλλ᾿ ὦ Φώτιε πανθαύμαστε καὶ Γρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε παμμάκαρ μὴ παύσησθεδεόμενοι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Θεοτοκίον τὸν ἤχου

Ἀπόστιχα Πρῶτον τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου καὶ εἴτα τὰ παρόντα Ἦχος β´ Οἶκος τὸνἜφραθἅ

Λύχνοι ἀειφεγγεῖς τῆς θείας ἐπιπνοίας ἐδείχθητε τῷ κόσμῳ τρισάριθμοι Πατέρες καὶεὐσεβείας πρόβολοι

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδυσονται δικαιοσύνην

Χαίροις Ἱεραρχῶν τριὰς ἱερωτάτη Φώτιε θεηγόρε Γρηγόριε τρισμάκαρ καὶ Μᾶρκε παναοίδιμε

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Φύλαττε ὦ Τριάς Ἱεραρχῶν Ἁγία Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ πάσης ἐπηρείας καὶ πλάνης τῶναἱρέσεων

Δόξα Τριαδικόν

Πάτερ σὺν τῷ Υἱῷ καὶ Πνεύματι τῷ θείῳ Τριὰς ὑπεραγία ταῖς τῶν τριῶν Πατέρων πρεσβείαιςἡμᾶς φύλαττε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Λόγον τὸν τοῦ Πατρός ἐκύησας Παρθένε οὗ τὴν οἰκονομίαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Πατέρεςθεοπρεπῶς κηρύττουσι

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 5: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

αὐτόν ἵνα γνῶμεν τὴν ἐπιείκειαν αὐτοῦ καὶ δοκιμάσωμεν τὴν ἀνεξικακίαν αὐτοῦΘανάτῳ ἀσχήμονι καταδικάσωμεν αὐτόν ἔσται γὰρ αὐτοῦ ἐπισκοπὴ ἐκ λόγων αὐτοῦΤαῦτα ἐλογίσαντο καὶ ἐπλανήθησαν ἀπετύφλωσε γὰρ αὐτοὺς ἡ κακία αὐτῶν Καὶ οὐκ

ἔγνωσαν μυστήρια Θεοῦ οὐδὲ ἔκριναν ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεὸς μόνος ὁ ζωῆς ἔχων καὶ θανάτουτὴν ἐξουσίαν καὶ σῴζων ἐν καιρῷ θλίψεως καὶ ῥυόμενος παντὸς κακοῦ ὁ οἰκτίρμων καὶ

ἐλεήμων καὶ διδοὺς τοῖς ὁσίοις σου χάριν καὶ τῷ σῷ βραχίονι τοῖς ὑπερηφάνοιςἀντιτασσόμενος

Σοφίας Σολομῶντος τὸ ἀνάγνωσμα [Κεφ ι 32]

Στόμα δικαίου ἀποστάζει σοφίαν χείλη δὲ ἀνδρῶν ἐπίστανται χάριτας στόμα σοφῶνμελετᾷ σοφίαν Δικαιοσύνη δὲ ῥύεται αὐτοὺς ἐκ θανάτου Τελευτήσαντος ἀνδρὸς

δικαίου οὐκ ὄλλυται ἐλπίς υἱὸς γὰρ δίκαιος γεννᾶται εἰς ζωήν καὶ ἐν ἀγαθοῖς αὐτοῦκαρπὸν δικαιοσύνης τρυγήσει Φῶς δικαίοις διὰ παντός καὶ παρὰ Κυρίου εὑρήσουσιχάριν καὶ δόξαν Γλῶσσα σοφῶν καλὰ ἐπίσταται καὶ ἐν καρδίᾳ αὐτῶν ἀναπαύσεταισοφία Ἀγαπᾷ Κύριος ὁσίας καρδίας δεκτοὶ δὲ αὐτῷ πάντες ἄμωμοι ἐν ὁδῷ ΣοφίαΚυρίου φωτιεῖ πρόσωπον συνετοῦ φθάνει γὰρ τοὺς ἐπιθυμοῦντας αὐτήν πρὸ τοῦ

γνωσθῆναι καὶ εὐχερῶς θεωρεῖται ὑπὸ τῶν ἀγαπώντων αὐτήν Ὁ ὀρθρίσας πρὸς αὐτὴνοὐ κοπιάσει καὶ ὁ ἀγρυπνήσας διrsquo αὐτήν ταχέως ἀμέριμνος ἔσται Ὅτι τοὺς ἀξίους αὐτῆς

αὐτὴ περιέρχεται ζητοῦσα καὶ ἐν ταῖς τρίβοις φαντάζεται αὐτοῖς εὐμενῶς Σοφίας οὐκατισχύσει ποτὲ κακία Διὰ ταῦτα καὶ ἐραστὴς ἐγενόμην τοῦ κάλλους αὐτῆς καὶἐφίλησα ταύτην καὶ ἐξεζήτησα ἐκ νεότητός μου καὶ ἐζήτησα νύμφην ἀγαγέσθαιἐμαυτῷ Ὅτι ὁ πάντων Δεσπότης ἠγάπησεν αὐτήν μύστις γάρ ἐστι τῆς τοῦ Θεοῦ

ἐπιστήμης καὶ αἱρέτις τῶν ἔργων αὐτοῦ Οἱ πόνοι αὐτῆς εἰσιν ἀρεταί σωφροσύνην δὲ καὶφρόνησιν αὕτη διδάσκει δικαιοσύνην καὶ ἀνδρείαν ὧν χρησιμώτερον οὐδέν ἐστιν ἐν βίῳ

ἀνθρώποις Εἰ δὲ καὶ πολυπειρίαν ποθεῖ τις οἶδε τὰ ἀρχαῖα καὶ τὰ μέλλοντα εἰκάζεινἐπίσταται στροφὰς λόγων καὶ λύσεις αἰνιγμάτων σημεῖα καὶ τέρατα προγινώσκει καὶἐκβάσεις καιρῶν καὶ χρόνων Καὶ πᾶσι σύμβουλός ἐστιν ἀγαθή ὅτι ἀθανασία ἐστὶν ἐναὐτῇ καὶ εὔκλεια ἐν κοινωνίᾳ λόγων αὐτῆς Διὰ τοῦτο ἐνέτυχον τῷ Κυρίῳ καὶ ἐδεήθην

αὐτοῦ καὶ εἶπον ἐξ ὅλης μου τῆς καρδίας Θεὲ Πατέρων καὶ Κύριε τοῦ ἐλέους ὁ ποιήσαςτὰ πάντα ἐν λόγῳ σου καὶ τῇ σοφίᾳ σου κατασκευάσας τὸν ἄνθρωπον ἵνα δεσπόζῃ τῶνὑπὸ σοῦ γενομένων κτισμάτων καὶ διέπῃ τὸν κόσμον ἐν ὁσιότητι καὶ δικαιοσύνῃ δός μοιτὴν τῶν σῶν θρόνων πάρεδρον σοφίαν καὶ μή με ἀποδοκιμάσῃς ἐκ παίδων σου ὅτι ἐγὼ

δοῦλος σός καὶ υἱὸς τῆς παιδίσκης σου Ἐξαπόστειλον αὐτὴν ἐξ ἁγίου κατοικητηρίουσου καὶ ἀπὸ θρόνου δόξης σου ἵνα συμπαροῦσά μοι διδάξῃ με τί εὐάρεστόν ἐστιν παρὰ

σοί καὶ ὁδηγήσῃ με ἐν γνώσει καὶ φυλάξῃ με ἐν τῇ δόξῃ αὐτῆς Λογισμοὶ γὰρ θνητῶνπάντες δειλοί καὶ ἐπισφαλεῖς αἱ ἐπίνοιαι αὐτῶν

Εἰς τὴν Λιτήν Στιχηρὰ Ἰδιόμελα Ἦχος α

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ πόλις ἡ Κωνσταντίνου καὶ πᾶσα πόλις καὶ νῆσος καὶ χώρα ἐπὶ τῇσεβασμίᾳ μνήμῃ τοῦ κοινοῦ Ποιμενάρχου καὶ τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας φωστῆρος καὶΔιδασκάλου Φωτίου τοῦ τρισμάκαρος οὗτος γὰρ ἔτι ζῶν μεγάλως ἠγωνίσατο ὑπὲρ τῆς

τοῦ Εὐαγγελίου πίστεως καὶ νῦν ἐν Οὐρανοῖς ἀπολαύει τὰ τῶν καμάτων αὐτοῦ γέρα τὰτίμια πρεσβεύων ἀπαύστως Χριστῷ τῷ Θεῷ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β

Σὲ τὸν μέγαν Ἀρχιερέα καὶ Ποιμένα τὸν ἄκακον καὶ ὅσιον τῆς εὐσεβείας τὸν κήρυκα τὸπυρίπνοον στόμα τοῦ Πνεύματος ἀνευφημοῦντες πόθῳ δεόμεθα μετάδος ἡμῖν τῶν

πρεσβειῶν σου Πάτερ εἰς ἀντάμειψιν τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος πλ β

Ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ καὶ πιστὲ θεράπων λειτουργὲ Κυρίου ἄνερ ἐπιθυμιῶν σκεῦοςἐκλογῆς στῦλε καὶ ἑδραίωμα τῆς Ἐκκλησίας βασιλείας κληρονόμε μὴ παρασιωπήσῃς

τοῦ βοᾷν ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς Κύριον

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Εὖ δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ εὖ ἐργάτα τοῦ ἀμπελῶνος Χριστοῦ σὺ καὶ τὸ βάρος τῆςἡμέρας ἐβάστασας σὺ καὶ τὸ δοθέν σοι τάλαντον ἐπηύξησας καὶ τοῖς μετὰ σὲ ἐλθοῦσινοὐκ ἐφθόνησας διὸ πύλη σοι Οὐρανῶν ἠνέῳκται εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου

καὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Πάτερ ἁγιώτατε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Εἶτα αἱ συνήθεις εὐχαί

Εἰς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος πλ α Χαίροις ἀσκητικῶν ἀληθῶς

Χαίροις Ἀρχιερεῦ τοῦ Χριστοῦ χαίροις Πατέρων τὸ φαιδρὸν σεμνολόγημα ὁ πράξει καὶθεωρία κεκοσμημένος λαμπρῶς ἀρετῶν τῶν θείων τὸ θησαύρισμα πραότητος

σκήνωμα προσευχῆς ἐνδιαίτημα τῆς ἀεννάου τῆς σοφίας κειμήλιον ταπεινώσεως τὸτερπνὸν καταγώγιον ἥλιε διακρίσεως εἰρήνης τὸ τέμενος διπλῆς ἀγάπης ὁ οἶκος τῆς

πρὸς Θεὸν καὶ τὸν ἔγγιστα Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῦ δωρήσασθαι τῷ κόσμῳ τὸ μέγαἔλεος

Στίχ Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν [καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν]

Χαίροις Ἱεραρχῶν ὁ κανών καὶ διδασκάλων ὁ προστάτης ὁ ἔνδοξος τὸ στόμα τῶνΘεολόγων τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ ὁ λαμπρὸς τῷ λὸγῳ καὶ τοῖς δόγμασι ποιμὴν

ἀξιάγαστος Ἀποστόλων ὁμότροπος εὔστομος γλῶσσα πᾶσαν αἵρεσιν τέμνουσα ὥσπερμάχαιρα ὀξυτάτη καὶ δίστομος ὄργανον τὸ ἡδύφθογγον ὁ νοῦς ὁ οὐράνιος τῆς

Ἐκκλησίας ὁ στῦλος τῶν εὐσεβῶν τὸ κραταίωμα Χριστὸν καταπέμψαι ταῖς ψυχαῖςἡμῶν δυσώπει τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν [καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσει κρίσιν]

Χαίροις Πατριαρχῶν καλλονή χαίροις ἁπάντων Ἱερέων τὸ καύχημα δογμάτων πηγὴ ἡθεία τῆς Ἐκκλησίας στεῤῥός στῦλός τε καὶ βάσις ἀπερίτρεπτος κανὼν ἀκριβέστατος

μυστογράφος σοφώτατος Φώτιε Πάτερ ἀληθείας τὸ ἔρεισμα ὁ λαμπρότατος ἀριστεὺςκαὶ περίδοξος ἄνθρωπε ἐπουράνιε ἐπίγειε Ἄγγελε τῶν Ὀρθοδόξων ἡ δόξα τῶν

κακοδόξων ὁ πέλεκυς Χριστὸν μὴ ἐλλίπῃς ἱκετεύειν ὑπὲρ πάντων τῶν εὐφημούντων σε

Δόξα Ἦχος δ

Ἔπρεπε τῇ βασιλίδι τῶν πόλεων καὶ Φώτιον αὐχεῖν Ἀρχιερέα ὥσπερ τινὰ κόσμονβασιλικὸν καὶ λαμπρόφωνον σάλπιγγα πάντα πεῥιηχοῦσαν τὰ πέρατα τὰ σωτήρια

δόγματα καὶ πάντας συναγείρουσαν πρὸς συνασπισμὸν ᾀσμάτων θεοπρεπῶν πρὸς ὃνβοήσωμεν Φωτολόγε καὶ Φωτώνυμε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε σωθῆναι τὰς ψυχὰς

ἡμῶν

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ

Ὡς τῶν Ἀποστόλων ὁμότροπος καὶ τῆς Οἰκουμένης διδάσκαλος τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλωνἱκέτευε Φώτιε εἰρήνην τῇ Οἰκουμένῃ δωρήσασθαι καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος

Δόξα Ἕτερον ἀπολυτίκιον

Τῆς σοφίας ἐκφάντωρ λαμπρὸς γενόμενος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης θεοπαγὴς προμαχώντῶν Πατέρων καλλονὴ Φώτιε μέγιστε σὺ γὰρ αἱρέσεων δεινῶν στηλιτεύεις τὴν ὀφρύν

Ἑώας τὸ θεῖον σέλας τῆς Ἐκκλησίας λαμπρότης ἣν διατήρει Πάτερ ἄσειστον

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετὰ τὴν α Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος α Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ἐπέλαμψεν ἰδοὺ τῆς ψυχῆς μου τὸ ἔαρ ἐπέφανεν ἰδοὺ τοῦ σοφοῦ Ἱεράρχου Φωτίου τοῦπαμμάκαρος ἡ φαιδρὰ μνήμη σήμερον Ὅθεν ἅπαντες ἀνευφημήσωμεν τοῦτον ὡς

στηρίξαντα τῶν Ὀρθοδόξων τὴν πίστιν δυνάμει τοῦ Πνεύματος [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τὴν β΄ Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος γ Θείας πίστεωςΘείαν ἔλλαμψιν κεκληρωμένος βίον ἔνθεον ἐξησκημένος ὁμωνύμῳ ἱερατείᾳ διέπρεψας

ὑερφυῶς γὰρ τρανώσας τὰ δόγματα ὀρθοδοξίᾳ τὴν Πίστιν ἐστήριξας Πάτερ ὅσιεΧριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα Ἦχος δ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ΣταυρῷὉ Ἱεράρχης καὶ σεπτὸς θεηγόρος τῆς Ἐκκλησίας ὁ λαμπρὸς ὑποφήτης τὰς διανοίας

χάριτι ἀρδεύεις πιστῶν τῶν αἱρετιζόντων δέ κατακλύζεις τὰς φρένας χάριν ἀναβλύζωντε τῶν θαυμάτων ἐκπλύνεις παθῶν παντοίων ῥύπον ἀληθῶς ὅσιε Πάτερ πανένδοξε

Φώτιε [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς ἙορτῆςΤὸ α ἀντίφωνον τοῦ δ ἤχου Προκείμενον ἦχος δ Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν

[καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν] Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη[ἐνωτίσασθε πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην] Τὸ Πᾶσα πνοή Εὐαγγέλιον ζήτει

εἰς τὴν Ἑορτὴν τοῦ Χρυσοστόμου

[Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [Κεφ ι 1-9]Εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαίους ᾿Αμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν Ὁ

μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνωνἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν

ἐστι τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούεικαὶ τὰ ἴδια πρόβατα καλεῖ κατrsquo ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Καὶ ὅταν τὰ ἴδια πρόβατα

ἐκβάλῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ ὅτι οἴδασι τὴνφωνὴν αὐτοῦ Ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπrsquo αὐτοῦ ὅτι οὐκ

οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς ἐκεῖνοιδὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν

λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ κλέπται εἰσὶκαὶ λῃσταί ἀλλrsquo οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα διrsquo ἐμοῦ ἐάν τις

εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει]

Ὁ Ν Δόξα Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου Καὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Εἶτα τὸ Ἰδιόμελον Ἦχος πλ βἘξεχύθη ἡ χάρις ἐν χείλεσί σου ὅσιε Πάτερ καὶ γέγονας Ποιμὴν τῆς τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίας διδάσκων τὰ λογικὰ πρόβατα Πιστεύειν εἰς Τριάδα ὁμοούσιον ἐν μιᾷ

Θεότητι

Ὁ Κανὼν τῆς Ἑορτῆς εἰς δ καὶ τοῦ Ἁγίου εἰς δ Ἦχος δ

ᾨδὴ αὉ Εἱρμός Ἀνοίξω τὸ στόμα μου καὶ πληρωθήσεται Πνεύματος καὶ λόγον ἐρεύξομαι τῇ

Βασιλίδι Μητρί καὶ ὀφθήσομαι φαιδρῶς πανηγυρίζων καὶ ᾄσω γηθόμενος ταύτης τὰθαύματα

Φωστὴρ θεαυγεύτατε φωτὸς ἐπώνυμε ἅγιε τὸ σκότος ἀπέλασον τῆς διανοίας μουλαμπηδόσι με φωτὸς αὐγάσας θείου ὅπως εὐφημήσω σου τὰ κατορθώματα

Τῆς πίστεως ἔρεισμα τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλον καὶ στῦλον ἀκράδαντον ὁμολογίας σεκαὶ πολύφωτον τῆς χάριτος φωστῆρα καὶ στόμα πυρίπνοον Φώτιε ἔγνωμεν

Νομίμως ἠγώνισαι προκινδυνεύων θεσπέσιε τοῦ θείου κηρύγματος ὡς Ἱεράρχηςπιστός καὶ κατέπνιξας νευραῖς τῶν σῶν δογμάτων ὡς θῆρα Νικόλαον τὸν

ματαιόφρονα

Θεοτοκίον Μαρίαν τὴν ἄχραντον δεῦτε ὑμνήσωμεν ἅπαντες τὴν μόνην κοσμήσασαντὴν ἀνθρωπότητα τὴν κυήσασαν Θεὸν σεσαρκωμένον Παρθένον τε μείνασαν

ἀδιαλώβητον

Καταβασίας δὲ λέγομεν τῆς Ἑορτῆς

ᾨδὴ γὉ Εἱρμός Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους Θεοτόκε ὡς ζῶσα καὶ ἄφθονος πηγή θίασον

συγκροτήσαντας πνευματικὸν στερέωσον καὶ ἐν τῇ θείᾳ δόξῃ σου στεφάνων δόξηςἀξίωσον

Λαλήσας εἰς ὕψος βλασφημίαν τῆς Δύσεως δράκων ὁ δεινός τοῖς λόγοις σου πεφίμωταιφωστὴρ θεοειδέστατε διὸ καὶ οἱ ὀρθόδοξοι ἀξιοχρέως τιμῶμέν σε

Νεκροῦται αἱρέσεως ὁ ὄφις τοῖς λόγοις σου Πάτερ τοῖς σοφοῖς ὡς λίθοςπροσβαλλόμενος καὶ κάραν συντριβόμενος διόπερ Ἐκκλησία τε ἀξιοχρέως γεραίρει σε

Γραφῶν παραστάσεσι γενναίαις τὴν χάριν τοῦ Πνεύματος σοφέ κοινὴν εἶναι ἀπέδειξαςκαὶ Πνεῦμα ὀνομάζεσθαι τὴν τούτου δὲ ὑπόστασιν ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεσθαι

Θεοτοκίον Ἀνάρχου Γεννήτορος ὁ Λόγος ὁ πάσης ἀνώτερος ἀρχῆς ἀρχὴν νῦνσωματούμενος ἐκ σοῦ Ἁγνὴ ἐδέξατο καὶ ὑπὸ χρόνον γέγονεν ὁ χρόνων πάντων

ὑπέρτερος

Κάθισμα ἦχος πλ δ Τὴν σοφίαν καὶ λόγον

Τὸν Προφήτην Ἠλίαν ζηλοτυπῶν Ἰωάννην ὡσαύτως τὸν Βαπτιστήν ἀνδρείωςδιήλεγξας Βασιλεῖς ἀνομήσαντας Ἱεραρχίας θρόνον ἐνθέως ἐκόσμησας καὶ

διδαγμάτων πλήθει τὸν κόσμον ἐπλούτισας Ὅθεν καὶ ταῖς θείαις συγγραφαῖςκεχρημένος πιστοὺς ἐπεστήριξας καὶ ἀπίστους ἐπέστρεψας Ἱεράρχα θεσπέσιε

πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳτὴν ἁγίαν μνήμην σου [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

ᾨδὴ δὉ Εἱρμός Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ ἐπὶ θρόνου θεότητος ἐν νεφέλῃ κούφῃ ἦλθεν Ἰησοῦς ὁ

ὑπέρθεος τῇ ἀκηράτῳ παλάμῃ καὶ διέσωσε τοὺς κραυγάζοντας Δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμεισου

Ἐν νεότητι τὸ σῶφρον ἐν τῷ γήρει τὴν σύνεσιν ἐν παντὶ δὲ βίῳ τὸ καρτερικὸν καὶμακρόθυμον καὶ τὴν πρὸς πάντας ἀγάπην ἐπιδέδειξαι τοὺς κραυγάζοντας δόξα Χριστὲ

τῇ δυνάμει σου

Ὁ λαμπρότατός σου βίος ὡς κανὼν ἀκριβέστατος διὰ πάσης Πάτερ θείας ἀρετῆςἀναδέδεικται ἐν προσευχαῖς καὶ νηστείαις ἀγρυπνίαις τε καὶ δεήσεσι ταῖς πρὸς Χριστὸν

τὸν φιλάνθρωπον

Νυσταγμὸν τοῖς σοῖς βλεφάροις θεοφόρε οὐκ ἔδωκας ἕως ὅτου Πάτερ οἶκον σεαυτὸνἀπετέλεσας τῷ παντεπόπτῃ Δεσπότῃ ὡραιότατον πρὸς ὃν ἔκραζες δόξα Χριστὲ τῇ

δυνάμει σου

Θεοτοκίον Νεκρωθέντας Παναγία τοὺς ἀνθρώπους ἐζώωσας πεπτωκότας τούτουςπρὸς διαφθορὰν ἐξανέστησας τὸν ζωοδότην τεκοῦσα τὸν λυτρούμενον τοὺς

κραυγάζοντας δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει σου

ᾨδὴ εὉ Εἱρμός Ἐξέστη τὰ σύμπαντα ἐπὶ τῇ θείᾳ δόξῃ σου σὺ γὰρ ἀπειρόγαμε Παρθένε ἔσχεςἐν μήτρᾳ τὸν ἐπὶ πάντων Θεόν καὶ τέτοκας ἄχρονον Υἱόν πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσι σε σωτηρίαν

βραβεύοντα

Τὴν χάριν δεξάμενος τοῦ Παναγίου Πνεύματος θεῖον ἐνδιαίτημα ἐδείχθης θείωςδιδάξας θεογνωσίας τὸ φῶς Φώτιε πανθαύμαστε σοφέ Πάτερ ἁγιώτατε Ἐκκλησίας τὸ

στήριγμα

Ἡ γλῶσσά σου κάλαμος τοῦ Παρακλήτου γέγονεν ὀξέως τὴν λύτρωσιν διδόντος τοῖςἐπιγνοῦσι τὴν δεσποτείαν αὐτοῦ καὶ ταῖς σφῶν ἐμπνέοντος ψυχαῖς γνῶσιν ἐπουράνιον

ἱερώτατε Φώτιε

Ἀστράπτοντα λόγων τε καὶ διδαγμάτων χάρισι σὲ Χριστὸς ἀνέδειξε τῷ κόσμῳαἱρετιζόντων ἀποσοβοῦντα ὁρμάς καὶ ψυχὰς φωτίζοντα πιστῶν πάντων τῶν

ὑμνούντων σε τὸν τῆς Πίστεως κήρυκα

Θεοτοκίον Παρθένος γεγέννηκεν Υἱὸν τὸν προαιώνιον φύσιν ἐνδυσάμενον ἀνθρώπωνὡς ἐκδιδάσκων ὁ Ἱεράρχης φησί καὶ σώσαντα ταύτην ἐκ φθορᾶς πάθει τῷ τοῦ σώματος

καὶ Παρθένος διέμεινε

ᾨδὴ ςὉ Εἱρμός Τὴν θείαν ταύτην καὶ πάντιμον τελοῦντες ἑορτὴν οἱ θεόφρονες τῆς

Θεομήτορος δεῦτε τὰς χεῖρας κροτήσωμεν τὸν ἐξ αὐτῆς τεχθέντα Θεὸν δoξάζοντες

Τὸν μέγαν ᾄσωμεν Φώτιον τὴν σάλπιγγα τρανῶς τὴν κηρύξασαν τοῦ θείου Πνεύματοςἐκ τοῦ Πατρὸς τὴν ἐκπόρευσιν ὡς τῆς βροντῆς ὁ γόνος ἐθεολόγησε

Ἐῤῥάγη ἅπαν τὸ φρύαγμα σοῖς λόγοις Ἱερώτατε Φώτιε τὸ τῆς αἱρέσεως διὸ πιστῶν ἡὁμήγυρις λαμπροτελῶς τιμᾷ σου τὴν μνήμην Ἅγιε

Σκιρτᾷ καὶ πᾶσα εὐφραίνεται ὁμήγυρις πιστῶν ἡ ὀρθόδοξος πάντιμε Φώτιε τοῦΓρηγορίου ὁρῶσά σε καὶ Χρυσοστόμου ὄντως σεπτὸν διάδοχον

Θεοτοκίον Ὑμνῶ σου Κόρη τὴν σύλληψιν ὑμνῶ σου τὴν ἀπόῤῥητον γέννησιν ὑμνῶ τὴνσκέπην σου βλάβης διrsquo ἧς πάσης ῥύομαι ὁ πρὸς τὴν σὴν γαλήνην κατεπειγόμενος

Κοντάκιον ἦχος πλ δ Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷΤῆς Ἐκκλησίας ὁ φωστὴρ ὁ τηλαυγέστατος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγὸς ὁ ἐνθεώτατος

στεφανούσθω νῦν τοῖς ἄνθεσι τῶν ᾀσμάτων ἡ θεόφθογγος κιθάρα ἡ τοῦ Πνεύματος ὁστεῤῥότατος αἱρέσεων ἀντίπαλος ᾧ καὶ κράζομεν χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Ὁ ΟἶκοςἌγγελος ἐξ ἀνθρώπων ἀνεδείχθης ὦ Πάτερ ἐκ γῆς πρὸς τὰ οὐράνια φθάσας διὸ σὺνἀσωμάτοις χοροῖς ἁμιλλώμενόν σε θεωρῶν ὅσιε ἐξίσταμαι καὶ πόθῳ σοι κραυγάζω

εὐλαβῶς τοιαῦτα Χαῖρε διrsquo οὗ Τριὰς προσκυνεῖται χαῖρε διrsquo οὗ Θεὸς ἀνυμνεῖται ΧαῖρεὈρθοδόξων κανὼν ὁ εὐθύτατος χαῖρε ἀνομοῦντας ἐλέγχων στεῤῥότατα Χαῖρε ὕψοςταπεινώσεως δυσανάβατον πολλοῖς χαῖρε βάθος διακρίσεως δυσθεώρητον θνητοῖςΧαῖρε ὅτι ἐγένου τοῦ Θεοῦ θεῖος θύτης χαῖρε ὅτι προσάγεις τῷ Θεῷ σεσῳσμένους

Χαῖρε Θεοῦ Μαρτύρων ὁμόσκηνε χαῖρε σεπτῶν Ὁσίων συνόμιλε Χαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖςκαθαιροῦνται χαῖρε διrsquo οὗ οἱ πιστοὶ βεβαιοῦνται Χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Συναξάριον Τῷ αὐτῷ μηνὶ ς Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν καὶ Ἰσαποστόλου

Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ ὉμολογητοῦΣτίχ Θνῄσκων Φώτιος οὐ ταράττομαι λέγει

Πρὸς τὴν τελευτήν ὢν προητοιμασμένος

Ἕτεροι στίχοι Ἤστραψε τοῖς λόγοις Φώτιος μέγας

Φῶς Εὐσεβέσσι πῦρ δrsquo ἐναντίους φλέγον

Ἄντυγrsquo ἐς Οὐρανίην ἀναδέδρομε Φώτιος ἕκτῃ

Οὗτος ὁ τρισμακάριος καὶ φερώνυμος Ἱεράρχης ὁ μέγας καὶ λαμπρὸς τῆς ἘκκλησίαςΠατὴρ καὶ Διδάσκαλος Φώτιος ὁ σοφώτατος καὶ ἁγιώτατος ὁ Ὁμολογητὴς τῆς πίστεως

καὶ Ἰσαπόστολος ἤκμασεν ἐν τοῖς χρόνοις τῶν βασιλέων καὶ Αὐτοκρατόρων Μιχαὴλυἱοῦ Θεοφίλου Βασιλείου τοῦ Μακεδόνος καὶ Λέοντος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Τούτῳ πατρὶς μὲνἐπίγειος Κωνσταντινούπολις ἡ μεγαλώνυμος καὶ τῶν πόλεων ἡ βασιλεύουσα οὐράνιοςδέ ἡ ἄνω Ἱερουσαλήμ ἡ κραταιὰ καὶ ἀνώλεθρος πατέρες δὲ περιφανεῖς εὐγένείᾳ τε τῇ

κατὰ σάρκα οὐχ ἧττον ἢ πίστει τῇ ὀρθοδόξῳ ὑπὲρ ἧς καὶ μαρτυρικῷ στεφάνῳδιακεκόσμηνται ἀθλήσαντες οἱ οὐρανόφρονες καὶ καρτεῥόψυχοι ὑπὲρ τῆς τῶν ἁγίων καὶ

σεπτῶν εἰκόνων ὡς ἔοικε τιμῆς καὶ προσκυνήσεως Τοῖς πρωτίστοις δὲ τῶν βασιλικῶνἀξιωμάτων πρότερον διαπρέψας καὶ βίον ᾀείποτε ἐνάρετον καὶ θεοφιλῆ ἐξασκήσας

τοὺς τῆς Ἐκκλησίας ἔπειτα ποιμεναρχικοὺς παραλαμβάνει οἴακας ἐπὶ τὸν Ἀποστολικὸνκαὶ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχικὸν Θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως προβιβασθείς Τοῦ

γὰρ ἐν Ἁγίοις Ἰγνατίου βίᾳ βασιλικῇ ἐπιβληθέντος τοῦ θρόνου καὶ τῆς Ἐκκλησίαςἐντεῦθεν χηρευούσης μηδrsquo ὄντος ἄλλως δυνατοῦ διαμένειν ταύτην ἄνευ Ἐπισκόπου ὁ ἐν

Ἁγίοις Φώτιος βίᾳ ὑπαχθεὶς καὶ βασιλικῇ δυναστείᾳ διαδέχεται κανονικῶς τὸν ἱερὸνἸγνάτιον γενόμενος πρότερον Μοναχός καὶ τοὺς κατὰ τάξιν τῆς ἱερωσύνης λαβὼν

βαθμούς Καὶ οἵους μὲν ἀγῶνας διήνυσεν ὁ τρισόλβιος ὑπὲρ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως κατὰΜανιχαίων καὶ Εἰκονομάχων καὶ ἄλλων αἱρετικῶν καὶ πρὸ πάντων κατὰ τῆς τότε

πρῶτον ἀναφανείσης παπικῆς αἱρέσεως ἧς τὸν ἀρχηγὸν καὶ τοῦ Λατινικοῦ σχίσματοςπατέρα Νικόλαον τὸν ἀλάστορα Ῥώμης Πάπαν γραφικαῖς καὶ πατρικαῖς ἀποδείξεσιν

ἐξελέγξας καὶ ἐνδίκως καθελών τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας συνοδικῶς ἐξωστράκισε τῷἀναθέματι παραπέμψας οἵους δὲ διωγμοὺς καὶ κινδύνους οἵας δὲ ἐπιβουλὰς καὶκαταδρομάς οἵας δὲ καὶ τὰς κακώσεις καὶ τὰς ἀπανθρώπους βασάνους ὑπέστη

χριστομιμήτως ὁ καρτερόψυχος θεοῤῥήμων ὁ στεῤῥὸς καὶ τὴν ψυχὴν ἀδαμάντινοςἹεράρχης ὑπὸ τῶν σχισματικῶν Λατίνων καὶ τῶν τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ

θιασωτῶν ἀνθρώπων κακούργων καὶ ψευδολόγων ἀνθρώπων παρανόμων ἀνοσίων καὶμιαιφόνων ἡ κατrsquo αὐτὸν εἰς πλάτος ἱστορία διέξεισι Τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν ἐνταῦθαπερὶ αὐτοῦ ἀναγκαῖον ὅτι ὁ μακάριος ἱερουργήσας ὡς ἄλλος Παῦλος τὸ Εὐαγγέλιον

ἅπαν μὲν τὸ τῶν γενναίων Βουλγάρων ἔθνος μετὰ καὶ τοῦ βασιλέως αὐτῶν τὴν εἰςΧριστὸν ἀμώμητον πίστιν μυσταγωγήσας τῷ τοῦ θείου βαπτίσματος λουτρῷ

ἀνεγέννησε πολλοὺς δὲ καὶ ἐκ διαφόρων αἱρέσεων Ἀρμενίους Εἰκονομάχους καὶἄλλους ἑτεροδόξους εἰς τὴν Καθολικὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν ἐπέστρεψε λόγους

ἐκθεὶς πλήρεις χάριτος καὶ σοφίας καὶ ἀληθείας διrsquo ὧν τὰ τῶν κακοδόξων φρονήματακατεβρόντησε καὶ τῷ μὲν σταθερῷ τοῦ φρονήματος καὶ ἀτρέπτῳ τὸν βασιλοκτόνον καὶἀγνώμονα Βασίλειον τὸν Αὐτοκράτορα καταπλήξας τῷ δὲ ἔνθερμα καὶ κατrsquo ἐπίγνωσιναὐτοῦ ζήλῳ πάσης ἑτεροδιδασκαλίας τὰ ζιζάνια ἐκριζώσας ἔμπλεως ὡς οὐδεὶς τῶν κατrsquo

αὐτὸν τῆς ἀποστολικῆς διδασκαλίας ἀνεφάνη Οὕτως οὖν ὁσίως καὶ εὐαγγελικῶςποιμάνας τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ δὶς μὲν ἀναβὰς ἄκων εἰς τὸν θρόνον δὶς δὲτούτου βίᾳ τυραννικῇ ἐξωσθείς πολλὰ δὲ καὶ διάφορα συγγράμματα καταλιπὼν τῇ

Ἐκκλησίᾳ καὶ τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἄριστα πάντα καὶ σοφώτατα καὶ οἷα ὁ πᾶς αἰὼν δικαίωςἀποθαυμάσει διὰ γὰρ πάσης ἐλθὼν ἰδέας παιδεύσας ἐν ἑκάστῃ τὸ κράτος ἐκτήσατοπολλὰ δὲ καὶ καμὼν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ τῆς δικαιοσύνης ἐξεδήμησεν ἁγίως πρὸςΚύριον ὁ πολύαθλος ὑπερόριος ἐν τῇ τῶν Ἀρμενιανῶν Μονῇ ὡς ἐν Κομάνοις ὁ θεῖος

Χρυσόστομος Τὸ δὲ ἱερὸν καὶ πάντιμον αὐτοῦ σῶμα ἐναπετέθη ἐν τῇ Μονῇ τῇ λεγομένῃτῆς Ἐρημίας ἢ Ἠρεμίας Καὶ πάλαι μὲν ἐτελεῖτο ἡ ἁγιωτάτη αὐτοῦ Σύναξις ἐν τῷ

Προφητείῳ ἤτοι Ναῷ τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου τῷ ὄντι ἐν τῇεἰρημένῃ Μονῇ τῆς Ἠρεμίας νῦν δὲ τελεῖται ἐν τῇ κατὰ Χάλκην ἱερᾷ καὶ ΠατριαρχικῇΜονῇ τῆς Ἁγίας Τριάδος ἔνθα ἤδη συνέστη καὶ ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Μεγάλης τοῦ

Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Βουκόλου ἐπισκόπουΣμύρνης

Στίχ Σμύρνης ὁ Ποιμὴν Βουκόλος θυηπόλος

Ἄγρυπνός ἐστι καὶ θανὼν ποίμνης φύλαξ

Ἀγλαὸν ἡελίοιο λίπε Βουκόλος ἕκτῃ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμῃ τοῦ ἁγίου Μάρτυρος Ἰουλιανοῦ τοῦ ἐν ἘμέσῃΣτίχ Χριστὸς τέτρηται χεῖρας ἥλοις καὶ πόδας

Ἰουλιανὸς προστίθησι καὶ κάραν

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῆς ἁγίας Μάρτυρος Φαύστης καὶ τῶν σὺν αὐτῇΕὐϊλασίου καὶ Μαξίμου

Στίχ Τρεῖς Μάρτυρες πάσχουσιν ἰχθύων πάθος

Κοινῇ τυχόντες ὀργάνου τοῦ τηγάνου

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῶν ἁγίων Μαρτύρων Φαύστου Βασιλείου καὶΣιλουανοῦ καὶ τῶν ἁγίων Μαρτύρων τῶν ἐν τοῖς Δαρείου

Στίχ Τριῶν συνάθλων ἕν διὰ ξίφους τέλος

Οἵ τὸν Θεὸν φρονοῦσιν ἕν τε καὶ τρία

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΒαρσανουφίουΣτίχ Ἐκ γῆς συνέστη σῶμα Βαρσανουφίου

Καὶ γῆν ὑπῆλθε τὴν ἑαυτοῦ μητέρα

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦἐπικαλουμένου Προφήτου μαθητοῦ τοῦ ἁγίου Βαρσανουφίου

Στίχ Δίκαιόν ἐστιν ὦ Ἰωάννη ἅμα

Τάττειν σε ᾧδε τῷ φίλῳ διδασκάλῳ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ ἐν Λυκῷ τῇ πόλει ἐν εἰρήνῃτελειοῦται

Στίχ Τὸν ἐν Λυκῷ δὲ ποῦ Ἰωάννην θέμις

Τάττειν ὅτι μή ᾧδrsquo Ἰωάννῃ ἅμα

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ σῷσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζὉ Εἱρμός Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες παρὰ τὸν Κτίσαντα ἀλλὰ πυρὸς

ἀπειλήν ἀνδρείως πατήσαντες χαίροντες ἔψαλλονmiddotὙπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων Κύριοςκαὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Μεταβέβηκας θέοφρον πρὸς Οὐράνια Πάτερ σκηνώματα καὶ προσπελάσας Θεῷμεθέξει θεουμένος ἔνθεος γέγονας ψάλλων Ὅσιε ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Νουθετούμενοι σοῖς λόγοις διδασκόμεθα Πάτερ πανεύφημε ὡς ἐν Ἡλίοις τρισίνἀμέριστον ἄτμητον σέβειν Θεότητα ᾗ καὶ ψάλλομεν ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Ὡς πανίερος ἡ θεία καὶ θεάρεστος ὁμολογία σου ὡς γὰρ χρυσὸς καθαρθείς Θεῷεὐηρέστησας Πάτερ τρισόλβιε ἀγαλλόμενος τῇ ἐκμιμήσει Ὅσιε τῶν παθῶν τῶν τοῦ

Σωτῆρος

Θεοτοκίον Πᾶσι πρόξενος ἀνθρώποις ἐναπέφηνας θείας λυτρώσεως τὸν Λυτρωτὴντοῦ παντός τεκοῦσα Πανάμωμε ᾧ πάντες ψάλλομεν ὑπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων

Κύριος καὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θὉ Εἱρμός Ἅπας γηγενής σκιρτάτω τῷ πνεύματι λαμπαδουχούμενος πανηγυριζέτω δέ

ἀΰλῶν Νόων φύσις γεραίρουσα τὴν ἱερὰ θαυμάσια (τὴν ἱερὰν Μετάστασιν τὰ ἱερὰΕἰσόδια) τῆς Θεομήτορος καὶ βοάτωmiddotΧαίροις παμμακάριστε Θεοτόκε Ἁγνὴ ἀειπάρθενε

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν ἐν Ἱεράρχαις ὑπέρλαμπρον φωστῆρα

Ὅλον ἐμαυτόν προσάγω θεσπέσιε τῇ θείᾳ σκέπῃ σου ὡς Ἄρχιεράρχης δέ τὴν ἐξουσίανλύειν τὰ πταίσματα παρὰ Χριστοῦ δεξάμενος ἐμῶν σφαλμάτων σειράς διαῤῥήξας

σῷσόν με πρεσβείαις σου καὶ τῷ θείῳ φωτὶ καταλάμπρυνον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν κεκοσμηκότα Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν

Ἤρθης πρὸς τὸ φῶς τὸ ἄδυτον ἔνδοξε Πάτερ γηΐνων ῥυσθείς καὶ τῷ Παντοκράτορι καὶτρισηλίῳ φωτὶ παρίστασαι μετὰ τῶν ἄνω Τάξεων καὶ τῇ ἐκεῖθεν τρυφᾷς πεμπομένῃ

λάμψει τρισμακάριε καὶ ἡμᾶς φρυκτωρεῖς τοὺς ὑμνοῦντάς σε

Μεγάλυνον ψυχή μου τῆς Τρισυπόστατου καὶ ἀδιαιρέτου Θεότητος τὸ κράτος

Ὥς τις ἀριστεύς ἐφάνης κατήγορος πλάνης αἱρέσεως τῆς Ὄρθοδοξίας δέ Ἱεροκήρυξθεῖος συνήγορος σὺν Ἰγνατιῳ Φώτιε οὗ καὶ διάδοχος καὶ τῶν τρόπων καὶ τοῦ θρόνου

γέγονας καὶ πρεσβεύεις μεθrsquo οὗ πρὸς τὸν Κύριον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὴν τιμιωτέραν καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων

Θεοτοκίον Ὅλον με Θεός θεῶσαι βουλόμενος ὅλος ἑνοῦταί σοι καὶ τὸ ἀκατάληπτονκαινοτομεῖται πᾶσι Μυστήριον τίκτεις Παρθένος ἄφθοῥος καὶ σὰρξ ὁρᾶται Θεός ὃν

ὑμνοῦντες σὲ νῦν μακαρίζομεν Μαριὰμ ὡς αὕτη προεφήτευσας

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητεΠροστάτην σε θερμότατον ἡ Ἐκκλησία κέκτηται λαμπρὸν διδάσκαλον Πάτερ διὸφαιδρῶς τὴν σὴν μνήμην πανηγυρίζει κράζουσα ᾀεὶ σκέπε τὴν ποίμνην σου καὶ

φύλαττε ἀπήμονα αἱρέσεώς τε καὶ βλάβης Ἀρχιεράρχα Κυρίου [Δίς]

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τοὺς Αἴνους Πᾶσα πνοή ἱστῶμεν στίχ δ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰΠροσόμοια δ Ἦχος α Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τῆς Ἐκκλησίας τὸν θεῖον ἀνευφημήσωμεν Ἀρχιεράρχην ὄντως καὶ διδάσκαλον μέγαντὸν κήρυκα τοῦ λόγου τὸν θαυμαστόν Ἰσαπόστολον Φώτιον καὶ γὰρ ἐπέστη ἡ τούτου

πανευκλεής μνήμη ἅπαντας εὐφραίνουσα

Τῶν ἀρετῶν σε δοχεῖον καλοῦμεν Φώτιε ὡς τῆς εἰρήνης φίλον τῆς ἀγάπης ἐργάτην καὶ

στήλην σωφροσύνης καὶ προσευχῆς ἐνδιαίτημα ἄσυλον καὶ ἰαμάτων ταμεῖον καὶπρεσβευτήν τῶν τιμώντων σε μακάριε

Τοῖς Ἀποστόλοις συνήφθης ὡς Ἰσαπόστολος καὶ γὰρ σὺ Βουλγαρίας Σλαβικῆς τεἁπάσης φυλῆς ὁ θεῖος κήρυξ ἀναδειχθείς τῷ Χριστῷ ταύτην ἤγαγες ἀναγεννήσας

βαπτίσματι τῷ σεπτῷ ἣν καὶ φύλαττε Ὀρθόδοξον

Τοῦ ἐπὶ γῆς ἑῳσφόρου φυσιωθέντος δεινῶς καὶ θρόνον αὐτοῦ θέντος ὑπεράνω τῶνἄστρων πρῶτος σὺ ζηλώσας ὡς Μιχαήλ ἀνεβόησας ἔνδοξε στῶμεν καλῶς στῶμεν

πάντες ἐν ταῖς σεπταῖς τῶν Πατέρων παραδόσεσι

Δόξα ἦχος πλ αὍπου ἐπικληθῇ σου τὸ ὄνομα φερώνυμε ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις οὐφέρει γὰρ τῷ φωτί σου προσβλέπειν ὁ πεσὼν ἑῳσφόρος διὸ αἰτοῦμέν σε τὰ πυρφόρα

αὐτοῦ βέλη τὰ καθrsquo ἡμῶν κινούμενα ἀπόσβεσον τῇ μεσιτείᾳ σου λυτρούμενος ἡμᾶς ἐκτῶν σκανδάλων αὐτοῦ ἀξιύμνητε Ἱεράρχα Φώτιε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Τυπικά καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς ἡ γ ᾠδή καὶ τοῦ Ἁγίου ἡ ςἈπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον ζήτει Νοεμβρίου ιγ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

[Ὁ Ἀπόστολος

ΠροκείμενονἮχος α Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆςκαρδίας μου σύνεσιν Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη ἐνωτίσασθε

πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ ζ 26-28 η 1-2]Ἀδελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεὺς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ

τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθrsquo ἡμέρανἀνάγκην ὥσπερ οἱ Ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν

ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆςμετὰ τὸν νόμον Υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοιςτοιοῦτον ἔχομεν Ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖςοὐρανοῖς τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ

οὐκ ἄνθρωπος

Ἀλληλούϊα Ἦχος β Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσειΣτίχ Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὑποσκελισθήσεται τὰ διαβήματα

αὐτοῦ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [ι 9-16]

Εἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύραmiddotδιrsquo ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεταικαὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰμὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃκαὶ ἀπολέσῃmiddotἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ

καλός Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτωνmiddotὁ μισθωτὸς δέκαὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ

ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα Ὁδὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων ᾽Εγώ εἰμι ὁποιμὴν ὁ καλός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν Καθὼς γινώσκει μεὁ Πατήρ κἀγὼ γινώσκω τὸν Πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ

ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα με δεῖ ἀγαγεῖν καὶ τῆςφωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν]

Κοινωνικὸν Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούϊα

ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὁ λαμπρότατος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας μύστης Ὀρθοδόξων προασπιστής

κακοδόξων μάστιξ Ἱεραρχίας κλέος ὁ μέγας θεοφάντωρ Φώτιε Ἅγιε

Ἕτερον ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὀρθοδόξων φωταγωγέ καὶ τῆς Ἐκκλησίας νυμφοστόλε καὶ ὁδηγέ χαίροις

κακοδόξων ἡ δίστομος ῥομφαία ὦ Φώτιε τρισμάκαρ ῥητόρων ἔξοχε

Τῇ πρώτη Κυριακὴ μηνὸς Νοεμβρίου

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν καὶ προμάχωντῆς Ὀρθοδοξίας Φωτίου τοῦ Μεγάλου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά καὶ

Μάρκου τοῦ ΕὐγενικοῦΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

Ι ΗΣΥΧ ΑΓ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

[Ποίημα Γερασίμου Μικραγιαννανίτου μοναχοῦ]

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἐσπερινῷ

Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος β´ Ὅτε ἐκτὸν ξύλου

Δεῦτε Ὀρθοδόξων οἱ χοροί τῆς Ὀρθοδοξίας τοὺς στύλους καὶ θείους φύλακας Φώτιον τὸνμέγιστον ἀνευφημήσωμεν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης Μᾶρκον τὸν θεσπέσιονἘφέσου πρόεδρον χαίρετε αὐτοῖς ἐκβοωντες τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος μύσται καὶ ἐκφάντορες

θεόσοφοι

Χύμα ἐν τῷ στόματι ὑμῶν δέδοται σοφίας τῆς θείας παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς Φώτιε πανεύφημεΜᾶρκε Γρηγόριε Ἱεράρχαι μακάριοι ὅθεν ἅπαν στόμα πάσης ἐφιμώσατε δεινῆς αἱρέσεως

λόγοις καὶ διδάγμασι θείοις ἐν δυνάμει Πνεύματος θείου ὡς μυσταγωγοὶ τῶν ὑπὲρ ἔννοιαν

Φέγγος ὀρθοδόξων διδαχῶν Φώτιε ἀστράπτεις τῷ κόσμῳ Ἁγίῳ Πνεύματι θείαν δὲ ἐγρήγορσινδιδάσκεις ἅπαντας θεηγόρε Γρηγόριε καὶ Λατίνων λύεις Μᾶρκε ἱερώτατε πλάνης

σκοτόμαιναν ὅθεν ὡς Χριστοῦ ἱεράρχας καὶ τῆς Ἐκκλησίας φωστῆρας ἅμα ὑμᾶς μέλπομενγηθόμενοι

Θείῳ ἐλλαμπόμενῳ φωτί καὶ Ὀρθοδοξίας τῷ ζήλῳ καταφλεγόμενοι Φώτιε πανθαύμαστε θεῖεΓρηγόριε Μᾶρκε Πάτερ θεόληπτε πυρὶ τῷ τῶν λόγων ἅπασαν αἱρέσεων ὕλην ἐφλεξατε ὅθεν

ἀκλινεῖς ἡμᾶς πάντας πέτρᾳ θεοσδότων δογμάτων ταῖς ὑμῶν πρεσβείαις συντηρήσατε

Δόξα Ἦχος β´

Τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ θρέμματα καὶ τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ ποιμένες ὡς ἀρετῶν ταμεῖαἔμψυχα καὶ Ἀποστόλων μιμηταί ἀληθῶς ἐδείχθητε Ὅσιοι Πατέρες τῇ γὰρ ἄνωθεν σοφίᾳθεοπρεπῶς διαπρέψαντες Εὐαγγελίου τὸν λόγον ἐτρανῶσατε καὶ τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα

μυστήριον Ἀλλ᾿ ὦ Φώτιε πανθαύμαστε καὶ Γρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε παμμάκαρ μὴ παύσησθεδεόμενοι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Θεοτοκίον τὸν ἤχου

Ἀπόστιχα Πρῶτον τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου καὶ εἴτα τὰ παρόντα Ἦχος β´ Οἶκος τὸνἜφραθἅ

Λύχνοι ἀειφεγγεῖς τῆς θείας ἐπιπνοίας ἐδείχθητε τῷ κόσμῳ τρισάριθμοι Πατέρες καὶεὐσεβείας πρόβολοι

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδυσονται δικαιοσύνην

Χαίροις Ἱεραρχῶν τριὰς ἱερωτάτη Φώτιε θεηγόρε Γρηγόριε τρισμάκαρ καὶ Μᾶρκε παναοίδιμε

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Φύλαττε ὦ Τριάς Ἱεραρχῶν Ἁγία Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ πάσης ἐπηρείας καὶ πλάνης τῶναἱρέσεων

Δόξα Τριαδικόν

Πάτερ σὺν τῷ Υἱῷ καὶ Πνεύματι τῷ θείῳ Τριὰς ὑπεραγία ταῖς τῶν τριῶν Πατέρων πρεσβείαιςἡμᾶς φύλαττε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Λόγον τὸν τοῦ Πατρός ἐκύησας Παρθένε οὗ τὴν οἰκονομίαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Πατέρεςθεοπρεπῶς κηρύττουσι

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 6: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

τοῦ Εὐαγγελίου πίστεως καὶ νῦν ἐν Οὐρανοῖς ἀπολαύει τὰ τῶν καμάτων αὐτοῦ γέρα τὰτίμια πρεσβεύων ἀπαύστως Χριστῷ τῷ Θεῷ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β

Σὲ τὸν μέγαν Ἀρχιερέα καὶ Ποιμένα τὸν ἄκακον καὶ ὅσιον τῆς εὐσεβείας τὸν κήρυκα τὸπυρίπνοον στόμα τοῦ Πνεύματος ἀνευφημοῦντες πόθῳ δεόμεθα μετάδος ἡμῖν τῶν

πρεσβειῶν σου Πάτερ εἰς ἀντάμειψιν τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος πλ β

Ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ καὶ πιστὲ θεράπων λειτουργὲ Κυρίου ἄνερ ἐπιθυμιῶν σκεῦοςἐκλογῆς στῦλε καὶ ἑδραίωμα τῆς Ἐκκλησίας βασιλείας κληρονόμε μὴ παρασιωπήσῃς

τοῦ βοᾷν ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς Κύριον

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Εὖ δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ εὖ ἐργάτα τοῦ ἀμπελῶνος Χριστοῦ σὺ καὶ τὸ βάρος τῆςἡμέρας ἐβάστασας σὺ καὶ τὸ δοθέν σοι τάλαντον ἐπηύξησας καὶ τοῖς μετὰ σὲ ἐλθοῦσινοὐκ ἐφθόνησας διὸ πύλη σοι Οὐρανῶν ἠνέῳκται εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου

καὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Πάτερ ἁγιώτατε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Εἶτα αἱ συνήθεις εὐχαί

Εἰς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος πλ α Χαίροις ἀσκητικῶν ἀληθῶς

Χαίροις Ἀρχιερεῦ τοῦ Χριστοῦ χαίροις Πατέρων τὸ φαιδρὸν σεμνολόγημα ὁ πράξει καὶθεωρία κεκοσμημένος λαμπρῶς ἀρετῶν τῶν θείων τὸ θησαύρισμα πραότητος

σκήνωμα προσευχῆς ἐνδιαίτημα τῆς ἀεννάου τῆς σοφίας κειμήλιον ταπεινώσεως τὸτερπνὸν καταγώγιον ἥλιε διακρίσεως εἰρήνης τὸ τέμενος διπλῆς ἀγάπης ὁ οἶκος τῆς

πρὸς Θεὸν καὶ τὸν ἔγγιστα Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῦ δωρήσασθαι τῷ κόσμῳ τὸ μέγαἔλεος

Στίχ Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν [καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν]

Χαίροις Ἱεραρχῶν ὁ κανών καὶ διδασκάλων ὁ προστάτης ὁ ἔνδοξος τὸ στόμα τῶνΘεολόγων τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ ὁ λαμπρὸς τῷ λὸγῳ καὶ τοῖς δόγμασι ποιμὴν

ἀξιάγαστος Ἀποστόλων ὁμότροπος εὔστομος γλῶσσα πᾶσαν αἵρεσιν τέμνουσα ὥσπερμάχαιρα ὀξυτάτη καὶ δίστομος ὄργανον τὸ ἡδύφθογγον ὁ νοῦς ὁ οὐράνιος τῆς

Ἐκκλησίας ὁ στῦλος τῶν εὐσεβῶν τὸ κραταίωμα Χριστὸν καταπέμψαι ταῖς ψυχαῖςἡμῶν δυσώπει τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν [καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσει κρίσιν]

Χαίροις Πατριαρχῶν καλλονή χαίροις ἁπάντων Ἱερέων τὸ καύχημα δογμάτων πηγὴ ἡθεία τῆς Ἐκκλησίας στεῤῥός στῦλός τε καὶ βάσις ἀπερίτρεπτος κανὼν ἀκριβέστατος

μυστογράφος σοφώτατος Φώτιε Πάτερ ἀληθείας τὸ ἔρεισμα ὁ λαμπρότατος ἀριστεὺςκαὶ περίδοξος ἄνθρωπε ἐπουράνιε ἐπίγειε Ἄγγελε τῶν Ὀρθοδόξων ἡ δόξα τῶν

κακοδόξων ὁ πέλεκυς Χριστὸν μὴ ἐλλίπῃς ἱκετεύειν ὑπὲρ πάντων τῶν εὐφημούντων σε

Δόξα Ἦχος δ

Ἔπρεπε τῇ βασιλίδι τῶν πόλεων καὶ Φώτιον αὐχεῖν Ἀρχιερέα ὥσπερ τινὰ κόσμονβασιλικὸν καὶ λαμπρόφωνον σάλπιγγα πάντα πεῥιηχοῦσαν τὰ πέρατα τὰ σωτήρια

δόγματα καὶ πάντας συναγείρουσαν πρὸς συνασπισμὸν ᾀσμάτων θεοπρεπῶν πρὸς ὃνβοήσωμεν Φωτολόγε καὶ Φωτώνυμε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε σωθῆναι τὰς ψυχὰς

ἡμῶν

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ

Ὡς τῶν Ἀποστόλων ὁμότροπος καὶ τῆς Οἰκουμένης διδάσκαλος τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλωνἱκέτευε Φώτιε εἰρήνην τῇ Οἰκουμένῃ δωρήσασθαι καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος

Δόξα Ἕτερον ἀπολυτίκιον

Τῆς σοφίας ἐκφάντωρ λαμπρὸς γενόμενος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης θεοπαγὴς προμαχώντῶν Πατέρων καλλονὴ Φώτιε μέγιστε σὺ γὰρ αἱρέσεων δεινῶν στηλιτεύεις τὴν ὀφρύν

Ἑώας τὸ θεῖον σέλας τῆς Ἐκκλησίας λαμπρότης ἣν διατήρει Πάτερ ἄσειστον

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετὰ τὴν α Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος α Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ἐπέλαμψεν ἰδοὺ τῆς ψυχῆς μου τὸ ἔαρ ἐπέφανεν ἰδοὺ τοῦ σοφοῦ Ἱεράρχου Φωτίου τοῦπαμμάκαρος ἡ φαιδρὰ μνήμη σήμερον Ὅθεν ἅπαντες ἀνευφημήσωμεν τοῦτον ὡς

στηρίξαντα τῶν Ὀρθοδόξων τὴν πίστιν δυνάμει τοῦ Πνεύματος [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τὴν β΄ Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος γ Θείας πίστεωςΘείαν ἔλλαμψιν κεκληρωμένος βίον ἔνθεον ἐξησκημένος ὁμωνύμῳ ἱερατείᾳ διέπρεψας

ὑερφυῶς γὰρ τρανώσας τὰ δόγματα ὀρθοδοξίᾳ τὴν Πίστιν ἐστήριξας Πάτερ ὅσιεΧριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα Ἦχος δ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ΣταυρῷὉ Ἱεράρχης καὶ σεπτὸς θεηγόρος τῆς Ἐκκλησίας ὁ λαμπρὸς ὑποφήτης τὰς διανοίας

χάριτι ἀρδεύεις πιστῶν τῶν αἱρετιζόντων δέ κατακλύζεις τὰς φρένας χάριν ἀναβλύζωντε τῶν θαυμάτων ἐκπλύνεις παθῶν παντοίων ῥύπον ἀληθῶς ὅσιε Πάτερ πανένδοξε

Φώτιε [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς ἙορτῆςΤὸ α ἀντίφωνον τοῦ δ ἤχου Προκείμενον ἦχος δ Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν

[καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν] Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη[ἐνωτίσασθε πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην] Τὸ Πᾶσα πνοή Εὐαγγέλιον ζήτει

εἰς τὴν Ἑορτὴν τοῦ Χρυσοστόμου

[Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [Κεφ ι 1-9]Εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαίους ᾿Αμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν Ὁ

μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνωνἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν

ἐστι τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούεικαὶ τὰ ἴδια πρόβατα καλεῖ κατrsquo ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Καὶ ὅταν τὰ ἴδια πρόβατα

ἐκβάλῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ ὅτι οἴδασι τὴνφωνὴν αὐτοῦ Ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπrsquo αὐτοῦ ὅτι οὐκ

οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς ἐκεῖνοιδὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν

λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ κλέπται εἰσὶκαὶ λῃσταί ἀλλrsquo οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα διrsquo ἐμοῦ ἐάν τις

εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει]

Ὁ Ν Δόξα Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου Καὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Εἶτα τὸ Ἰδιόμελον Ἦχος πλ βἘξεχύθη ἡ χάρις ἐν χείλεσί σου ὅσιε Πάτερ καὶ γέγονας Ποιμὴν τῆς τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίας διδάσκων τὰ λογικὰ πρόβατα Πιστεύειν εἰς Τριάδα ὁμοούσιον ἐν μιᾷ

Θεότητι

Ὁ Κανὼν τῆς Ἑορτῆς εἰς δ καὶ τοῦ Ἁγίου εἰς δ Ἦχος δ

ᾨδὴ αὉ Εἱρμός Ἀνοίξω τὸ στόμα μου καὶ πληρωθήσεται Πνεύματος καὶ λόγον ἐρεύξομαι τῇ

Βασιλίδι Μητρί καὶ ὀφθήσομαι φαιδρῶς πανηγυρίζων καὶ ᾄσω γηθόμενος ταύτης τὰθαύματα

Φωστὴρ θεαυγεύτατε φωτὸς ἐπώνυμε ἅγιε τὸ σκότος ἀπέλασον τῆς διανοίας μουλαμπηδόσι με φωτὸς αὐγάσας θείου ὅπως εὐφημήσω σου τὰ κατορθώματα

Τῆς πίστεως ἔρεισμα τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλον καὶ στῦλον ἀκράδαντον ὁμολογίας σεκαὶ πολύφωτον τῆς χάριτος φωστῆρα καὶ στόμα πυρίπνοον Φώτιε ἔγνωμεν

Νομίμως ἠγώνισαι προκινδυνεύων θεσπέσιε τοῦ θείου κηρύγματος ὡς Ἱεράρχηςπιστός καὶ κατέπνιξας νευραῖς τῶν σῶν δογμάτων ὡς θῆρα Νικόλαον τὸν

ματαιόφρονα

Θεοτοκίον Μαρίαν τὴν ἄχραντον δεῦτε ὑμνήσωμεν ἅπαντες τὴν μόνην κοσμήσασαντὴν ἀνθρωπότητα τὴν κυήσασαν Θεὸν σεσαρκωμένον Παρθένον τε μείνασαν

ἀδιαλώβητον

Καταβασίας δὲ λέγομεν τῆς Ἑορτῆς

ᾨδὴ γὉ Εἱρμός Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους Θεοτόκε ὡς ζῶσα καὶ ἄφθονος πηγή θίασον

συγκροτήσαντας πνευματικὸν στερέωσον καὶ ἐν τῇ θείᾳ δόξῃ σου στεφάνων δόξηςἀξίωσον

Λαλήσας εἰς ὕψος βλασφημίαν τῆς Δύσεως δράκων ὁ δεινός τοῖς λόγοις σου πεφίμωταιφωστὴρ θεοειδέστατε διὸ καὶ οἱ ὀρθόδοξοι ἀξιοχρέως τιμῶμέν σε

Νεκροῦται αἱρέσεως ὁ ὄφις τοῖς λόγοις σου Πάτερ τοῖς σοφοῖς ὡς λίθοςπροσβαλλόμενος καὶ κάραν συντριβόμενος διόπερ Ἐκκλησία τε ἀξιοχρέως γεραίρει σε

Γραφῶν παραστάσεσι γενναίαις τὴν χάριν τοῦ Πνεύματος σοφέ κοινὴν εἶναι ἀπέδειξαςκαὶ Πνεῦμα ὀνομάζεσθαι τὴν τούτου δὲ ὑπόστασιν ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεσθαι

Θεοτοκίον Ἀνάρχου Γεννήτορος ὁ Λόγος ὁ πάσης ἀνώτερος ἀρχῆς ἀρχὴν νῦνσωματούμενος ἐκ σοῦ Ἁγνὴ ἐδέξατο καὶ ὑπὸ χρόνον γέγονεν ὁ χρόνων πάντων

ὑπέρτερος

Κάθισμα ἦχος πλ δ Τὴν σοφίαν καὶ λόγον

Τὸν Προφήτην Ἠλίαν ζηλοτυπῶν Ἰωάννην ὡσαύτως τὸν Βαπτιστήν ἀνδρείωςδιήλεγξας Βασιλεῖς ἀνομήσαντας Ἱεραρχίας θρόνον ἐνθέως ἐκόσμησας καὶ

διδαγμάτων πλήθει τὸν κόσμον ἐπλούτισας Ὅθεν καὶ ταῖς θείαις συγγραφαῖςκεχρημένος πιστοὺς ἐπεστήριξας καὶ ἀπίστους ἐπέστρεψας Ἱεράρχα θεσπέσιε

πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳτὴν ἁγίαν μνήμην σου [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

ᾨδὴ δὉ Εἱρμός Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ ἐπὶ θρόνου θεότητος ἐν νεφέλῃ κούφῃ ἦλθεν Ἰησοῦς ὁ

ὑπέρθεος τῇ ἀκηράτῳ παλάμῃ καὶ διέσωσε τοὺς κραυγάζοντας Δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμεισου

Ἐν νεότητι τὸ σῶφρον ἐν τῷ γήρει τὴν σύνεσιν ἐν παντὶ δὲ βίῳ τὸ καρτερικὸν καὶμακρόθυμον καὶ τὴν πρὸς πάντας ἀγάπην ἐπιδέδειξαι τοὺς κραυγάζοντας δόξα Χριστὲ

τῇ δυνάμει σου

Ὁ λαμπρότατός σου βίος ὡς κανὼν ἀκριβέστατος διὰ πάσης Πάτερ θείας ἀρετῆςἀναδέδεικται ἐν προσευχαῖς καὶ νηστείαις ἀγρυπνίαις τε καὶ δεήσεσι ταῖς πρὸς Χριστὸν

τὸν φιλάνθρωπον

Νυσταγμὸν τοῖς σοῖς βλεφάροις θεοφόρε οὐκ ἔδωκας ἕως ὅτου Πάτερ οἶκον σεαυτὸνἀπετέλεσας τῷ παντεπόπτῃ Δεσπότῃ ὡραιότατον πρὸς ὃν ἔκραζες δόξα Χριστὲ τῇ

δυνάμει σου

Θεοτοκίον Νεκρωθέντας Παναγία τοὺς ἀνθρώπους ἐζώωσας πεπτωκότας τούτουςπρὸς διαφθορὰν ἐξανέστησας τὸν ζωοδότην τεκοῦσα τὸν λυτρούμενον τοὺς

κραυγάζοντας δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει σου

ᾨδὴ εὉ Εἱρμός Ἐξέστη τὰ σύμπαντα ἐπὶ τῇ θείᾳ δόξῃ σου σὺ γὰρ ἀπειρόγαμε Παρθένε ἔσχεςἐν μήτρᾳ τὸν ἐπὶ πάντων Θεόν καὶ τέτοκας ἄχρονον Υἱόν πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσι σε σωτηρίαν

βραβεύοντα

Τὴν χάριν δεξάμενος τοῦ Παναγίου Πνεύματος θεῖον ἐνδιαίτημα ἐδείχθης θείωςδιδάξας θεογνωσίας τὸ φῶς Φώτιε πανθαύμαστε σοφέ Πάτερ ἁγιώτατε Ἐκκλησίας τὸ

στήριγμα

Ἡ γλῶσσά σου κάλαμος τοῦ Παρακλήτου γέγονεν ὀξέως τὴν λύτρωσιν διδόντος τοῖςἐπιγνοῦσι τὴν δεσποτείαν αὐτοῦ καὶ ταῖς σφῶν ἐμπνέοντος ψυχαῖς γνῶσιν ἐπουράνιον

ἱερώτατε Φώτιε

Ἀστράπτοντα λόγων τε καὶ διδαγμάτων χάρισι σὲ Χριστὸς ἀνέδειξε τῷ κόσμῳαἱρετιζόντων ἀποσοβοῦντα ὁρμάς καὶ ψυχὰς φωτίζοντα πιστῶν πάντων τῶν

ὑμνούντων σε τὸν τῆς Πίστεως κήρυκα

Θεοτοκίον Παρθένος γεγέννηκεν Υἱὸν τὸν προαιώνιον φύσιν ἐνδυσάμενον ἀνθρώπωνὡς ἐκδιδάσκων ὁ Ἱεράρχης φησί καὶ σώσαντα ταύτην ἐκ φθορᾶς πάθει τῷ τοῦ σώματος

καὶ Παρθένος διέμεινε

ᾨδὴ ςὉ Εἱρμός Τὴν θείαν ταύτην καὶ πάντιμον τελοῦντες ἑορτὴν οἱ θεόφρονες τῆς

Θεομήτορος δεῦτε τὰς χεῖρας κροτήσωμεν τὸν ἐξ αὐτῆς τεχθέντα Θεὸν δoξάζοντες

Τὸν μέγαν ᾄσωμεν Φώτιον τὴν σάλπιγγα τρανῶς τὴν κηρύξασαν τοῦ θείου Πνεύματοςἐκ τοῦ Πατρὸς τὴν ἐκπόρευσιν ὡς τῆς βροντῆς ὁ γόνος ἐθεολόγησε

Ἐῤῥάγη ἅπαν τὸ φρύαγμα σοῖς λόγοις Ἱερώτατε Φώτιε τὸ τῆς αἱρέσεως διὸ πιστῶν ἡὁμήγυρις λαμπροτελῶς τιμᾷ σου τὴν μνήμην Ἅγιε

Σκιρτᾷ καὶ πᾶσα εὐφραίνεται ὁμήγυρις πιστῶν ἡ ὀρθόδοξος πάντιμε Φώτιε τοῦΓρηγορίου ὁρῶσά σε καὶ Χρυσοστόμου ὄντως σεπτὸν διάδοχον

Θεοτοκίον Ὑμνῶ σου Κόρη τὴν σύλληψιν ὑμνῶ σου τὴν ἀπόῤῥητον γέννησιν ὑμνῶ τὴνσκέπην σου βλάβης διrsquo ἧς πάσης ῥύομαι ὁ πρὸς τὴν σὴν γαλήνην κατεπειγόμενος

Κοντάκιον ἦχος πλ δ Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷΤῆς Ἐκκλησίας ὁ φωστὴρ ὁ τηλαυγέστατος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγὸς ὁ ἐνθεώτατος

στεφανούσθω νῦν τοῖς ἄνθεσι τῶν ᾀσμάτων ἡ θεόφθογγος κιθάρα ἡ τοῦ Πνεύματος ὁστεῤῥότατος αἱρέσεων ἀντίπαλος ᾧ καὶ κράζομεν χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Ὁ ΟἶκοςἌγγελος ἐξ ἀνθρώπων ἀνεδείχθης ὦ Πάτερ ἐκ γῆς πρὸς τὰ οὐράνια φθάσας διὸ σὺνἀσωμάτοις χοροῖς ἁμιλλώμενόν σε θεωρῶν ὅσιε ἐξίσταμαι καὶ πόθῳ σοι κραυγάζω

εὐλαβῶς τοιαῦτα Χαῖρε διrsquo οὗ Τριὰς προσκυνεῖται χαῖρε διrsquo οὗ Θεὸς ἀνυμνεῖται ΧαῖρεὈρθοδόξων κανὼν ὁ εὐθύτατος χαῖρε ἀνομοῦντας ἐλέγχων στεῤῥότατα Χαῖρε ὕψοςταπεινώσεως δυσανάβατον πολλοῖς χαῖρε βάθος διακρίσεως δυσθεώρητον θνητοῖςΧαῖρε ὅτι ἐγένου τοῦ Θεοῦ θεῖος θύτης χαῖρε ὅτι προσάγεις τῷ Θεῷ σεσῳσμένους

Χαῖρε Θεοῦ Μαρτύρων ὁμόσκηνε χαῖρε σεπτῶν Ὁσίων συνόμιλε Χαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖςκαθαιροῦνται χαῖρε διrsquo οὗ οἱ πιστοὶ βεβαιοῦνται Χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Συναξάριον Τῷ αὐτῷ μηνὶ ς Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν καὶ Ἰσαποστόλου

Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ ὉμολογητοῦΣτίχ Θνῄσκων Φώτιος οὐ ταράττομαι λέγει

Πρὸς τὴν τελευτήν ὢν προητοιμασμένος

Ἕτεροι στίχοι Ἤστραψε τοῖς λόγοις Φώτιος μέγας

Φῶς Εὐσεβέσσι πῦρ δrsquo ἐναντίους φλέγον

Ἄντυγrsquo ἐς Οὐρανίην ἀναδέδρομε Φώτιος ἕκτῃ

Οὗτος ὁ τρισμακάριος καὶ φερώνυμος Ἱεράρχης ὁ μέγας καὶ λαμπρὸς τῆς ἘκκλησίαςΠατὴρ καὶ Διδάσκαλος Φώτιος ὁ σοφώτατος καὶ ἁγιώτατος ὁ Ὁμολογητὴς τῆς πίστεως

καὶ Ἰσαπόστολος ἤκμασεν ἐν τοῖς χρόνοις τῶν βασιλέων καὶ Αὐτοκρατόρων Μιχαὴλυἱοῦ Θεοφίλου Βασιλείου τοῦ Μακεδόνος καὶ Λέοντος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Τούτῳ πατρὶς μὲνἐπίγειος Κωνσταντινούπολις ἡ μεγαλώνυμος καὶ τῶν πόλεων ἡ βασιλεύουσα οὐράνιοςδέ ἡ ἄνω Ἱερουσαλήμ ἡ κραταιὰ καὶ ἀνώλεθρος πατέρες δὲ περιφανεῖς εὐγένείᾳ τε τῇ

κατὰ σάρκα οὐχ ἧττον ἢ πίστει τῇ ὀρθοδόξῳ ὑπὲρ ἧς καὶ μαρτυρικῷ στεφάνῳδιακεκόσμηνται ἀθλήσαντες οἱ οὐρανόφρονες καὶ καρτεῥόψυχοι ὑπὲρ τῆς τῶν ἁγίων καὶ

σεπτῶν εἰκόνων ὡς ἔοικε τιμῆς καὶ προσκυνήσεως Τοῖς πρωτίστοις δὲ τῶν βασιλικῶνἀξιωμάτων πρότερον διαπρέψας καὶ βίον ᾀείποτε ἐνάρετον καὶ θεοφιλῆ ἐξασκήσας

τοὺς τῆς Ἐκκλησίας ἔπειτα ποιμεναρχικοὺς παραλαμβάνει οἴακας ἐπὶ τὸν Ἀποστολικὸνκαὶ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχικὸν Θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως προβιβασθείς Τοῦ

γὰρ ἐν Ἁγίοις Ἰγνατίου βίᾳ βασιλικῇ ἐπιβληθέντος τοῦ θρόνου καὶ τῆς Ἐκκλησίαςἐντεῦθεν χηρευούσης μηδrsquo ὄντος ἄλλως δυνατοῦ διαμένειν ταύτην ἄνευ Ἐπισκόπου ὁ ἐν

Ἁγίοις Φώτιος βίᾳ ὑπαχθεὶς καὶ βασιλικῇ δυναστείᾳ διαδέχεται κανονικῶς τὸν ἱερὸνἸγνάτιον γενόμενος πρότερον Μοναχός καὶ τοὺς κατὰ τάξιν τῆς ἱερωσύνης λαβὼν

βαθμούς Καὶ οἵους μὲν ἀγῶνας διήνυσεν ὁ τρισόλβιος ὑπὲρ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως κατὰΜανιχαίων καὶ Εἰκονομάχων καὶ ἄλλων αἱρετικῶν καὶ πρὸ πάντων κατὰ τῆς τότε

πρῶτον ἀναφανείσης παπικῆς αἱρέσεως ἧς τὸν ἀρχηγὸν καὶ τοῦ Λατινικοῦ σχίσματοςπατέρα Νικόλαον τὸν ἀλάστορα Ῥώμης Πάπαν γραφικαῖς καὶ πατρικαῖς ἀποδείξεσιν

ἐξελέγξας καὶ ἐνδίκως καθελών τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας συνοδικῶς ἐξωστράκισε τῷἀναθέματι παραπέμψας οἵους δὲ διωγμοὺς καὶ κινδύνους οἵας δὲ ἐπιβουλὰς καὶκαταδρομάς οἵας δὲ καὶ τὰς κακώσεις καὶ τὰς ἀπανθρώπους βασάνους ὑπέστη

χριστομιμήτως ὁ καρτερόψυχος θεοῤῥήμων ὁ στεῤῥὸς καὶ τὴν ψυχὴν ἀδαμάντινοςἹεράρχης ὑπὸ τῶν σχισματικῶν Λατίνων καὶ τῶν τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ

θιασωτῶν ἀνθρώπων κακούργων καὶ ψευδολόγων ἀνθρώπων παρανόμων ἀνοσίων καὶμιαιφόνων ἡ κατrsquo αὐτὸν εἰς πλάτος ἱστορία διέξεισι Τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν ἐνταῦθαπερὶ αὐτοῦ ἀναγκαῖον ὅτι ὁ μακάριος ἱερουργήσας ὡς ἄλλος Παῦλος τὸ Εὐαγγέλιον

ἅπαν μὲν τὸ τῶν γενναίων Βουλγάρων ἔθνος μετὰ καὶ τοῦ βασιλέως αὐτῶν τὴν εἰςΧριστὸν ἀμώμητον πίστιν μυσταγωγήσας τῷ τοῦ θείου βαπτίσματος λουτρῷ

ἀνεγέννησε πολλοὺς δὲ καὶ ἐκ διαφόρων αἱρέσεων Ἀρμενίους Εἰκονομάχους καὶἄλλους ἑτεροδόξους εἰς τὴν Καθολικὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν ἐπέστρεψε λόγους

ἐκθεὶς πλήρεις χάριτος καὶ σοφίας καὶ ἀληθείας διrsquo ὧν τὰ τῶν κακοδόξων φρονήματακατεβρόντησε καὶ τῷ μὲν σταθερῷ τοῦ φρονήματος καὶ ἀτρέπτῳ τὸν βασιλοκτόνον καὶἀγνώμονα Βασίλειον τὸν Αὐτοκράτορα καταπλήξας τῷ δὲ ἔνθερμα καὶ κατrsquo ἐπίγνωσιναὐτοῦ ζήλῳ πάσης ἑτεροδιδασκαλίας τὰ ζιζάνια ἐκριζώσας ἔμπλεως ὡς οὐδεὶς τῶν κατrsquo

αὐτὸν τῆς ἀποστολικῆς διδασκαλίας ἀνεφάνη Οὕτως οὖν ὁσίως καὶ εὐαγγελικῶςποιμάνας τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ δὶς μὲν ἀναβὰς ἄκων εἰς τὸν θρόνον δὶς δὲτούτου βίᾳ τυραννικῇ ἐξωσθείς πολλὰ δὲ καὶ διάφορα συγγράμματα καταλιπὼν τῇ

Ἐκκλησίᾳ καὶ τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἄριστα πάντα καὶ σοφώτατα καὶ οἷα ὁ πᾶς αἰὼν δικαίωςἀποθαυμάσει διὰ γὰρ πάσης ἐλθὼν ἰδέας παιδεύσας ἐν ἑκάστῃ τὸ κράτος ἐκτήσατοπολλὰ δὲ καὶ καμὼν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ τῆς δικαιοσύνης ἐξεδήμησεν ἁγίως πρὸςΚύριον ὁ πολύαθλος ὑπερόριος ἐν τῇ τῶν Ἀρμενιανῶν Μονῇ ὡς ἐν Κομάνοις ὁ θεῖος

Χρυσόστομος Τὸ δὲ ἱερὸν καὶ πάντιμον αὐτοῦ σῶμα ἐναπετέθη ἐν τῇ Μονῇ τῇ λεγομένῃτῆς Ἐρημίας ἢ Ἠρεμίας Καὶ πάλαι μὲν ἐτελεῖτο ἡ ἁγιωτάτη αὐτοῦ Σύναξις ἐν τῷ

Προφητείῳ ἤτοι Ναῷ τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου τῷ ὄντι ἐν τῇεἰρημένῃ Μονῇ τῆς Ἠρεμίας νῦν δὲ τελεῖται ἐν τῇ κατὰ Χάλκην ἱερᾷ καὶ ΠατριαρχικῇΜονῇ τῆς Ἁγίας Τριάδος ἔνθα ἤδη συνέστη καὶ ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Μεγάλης τοῦ

Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Βουκόλου ἐπισκόπουΣμύρνης

Στίχ Σμύρνης ὁ Ποιμὴν Βουκόλος θυηπόλος

Ἄγρυπνός ἐστι καὶ θανὼν ποίμνης φύλαξ

Ἀγλαὸν ἡελίοιο λίπε Βουκόλος ἕκτῃ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμῃ τοῦ ἁγίου Μάρτυρος Ἰουλιανοῦ τοῦ ἐν ἘμέσῃΣτίχ Χριστὸς τέτρηται χεῖρας ἥλοις καὶ πόδας

Ἰουλιανὸς προστίθησι καὶ κάραν

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῆς ἁγίας Μάρτυρος Φαύστης καὶ τῶν σὺν αὐτῇΕὐϊλασίου καὶ Μαξίμου

Στίχ Τρεῖς Μάρτυρες πάσχουσιν ἰχθύων πάθος

Κοινῇ τυχόντες ὀργάνου τοῦ τηγάνου

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῶν ἁγίων Μαρτύρων Φαύστου Βασιλείου καὶΣιλουανοῦ καὶ τῶν ἁγίων Μαρτύρων τῶν ἐν τοῖς Δαρείου

Στίχ Τριῶν συνάθλων ἕν διὰ ξίφους τέλος

Οἵ τὸν Θεὸν φρονοῦσιν ἕν τε καὶ τρία

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΒαρσανουφίουΣτίχ Ἐκ γῆς συνέστη σῶμα Βαρσανουφίου

Καὶ γῆν ὑπῆλθε τὴν ἑαυτοῦ μητέρα

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦἐπικαλουμένου Προφήτου μαθητοῦ τοῦ ἁγίου Βαρσανουφίου

Στίχ Δίκαιόν ἐστιν ὦ Ἰωάννη ἅμα

Τάττειν σε ᾧδε τῷ φίλῳ διδασκάλῳ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ ἐν Λυκῷ τῇ πόλει ἐν εἰρήνῃτελειοῦται

Στίχ Τὸν ἐν Λυκῷ δὲ ποῦ Ἰωάννην θέμις

Τάττειν ὅτι μή ᾧδrsquo Ἰωάννῃ ἅμα

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ σῷσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζὉ Εἱρμός Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες παρὰ τὸν Κτίσαντα ἀλλὰ πυρὸς

ἀπειλήν ἀνδρείως πατήσαντες χαίροντες ἔψαλλονmiddotὙπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων Κύριοςκαὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Μεταβέβηκας θέοφρον πρὸς Οὐράνια Πάτερ σκηνώματα καὶ προσπελάσας Θεῷμεθέξει θεουμένος ἔνθεος γέγονας ψάλλων Ὅσιε ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Νουθετούμενοι σοῖς λόγοις διδασκόμεθα Πάτερ πανεύφημε ὡς ἐν Ἡλίοις τρισίνἀμέριστον ἄτμητον σέβειν Θεότητα ᾗ καὶ ψάλλομεν ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Ὡς πανίερος ἡ θεία καὶ θεάρεστος ὁμολογία σου ὡς γὰρ χρυσὸς καθαρθείς Θεῷεὐηρέστησας Πάτερ τρισόλβιε ἀγαλλόμενος τῇ ἐκμιμήσει Ὅσιε τῶν παθῶν τῶν τοῦ

Σωτῆρος

Θεοτοκίον Πᾶσι πρόξενος ἀνθρώποις ἐναπέφηνας θείας λυτρώσεως τὸν Λυτρωτὴντοῦ παντός τεκοῦσα Πανάμωμε ᾧ πάντες ψάλλομεν ὑπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων

Κύριος καὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θὉ Εἱρμός Ἅπας γηγενής σκιρτάτω τῷ πνεύματι λαμπαδουχούμενος πανηγυριζέτω δέ

ἀΰλῶν Νόων φύσις γεραίρουσα τὴν ἱερὰ θαυμάσια (τὴν ἱερὰν Μετάστασιν τὰ ἱερὰΕἰσόδια) τῆς Θεομήτορος καὶ βοάτωmiddotΧαίροις παμμακάριστε Θεοτόκε Ἁγνὴ ἀειπάρθενε

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν ἐν Ἱεράρχαις ὑπέρλαμπρον φωστῆρα

Ὅλον ἐμαυτόν προσάγω θεσπέσιε τῇ θείᾳ σκέπῃ σου ὡς Ἄρχιεράρχης δέ τὴν ἐξουσίανλύειν τὰ πταίσματα παρὰ Χριστοῦ δεξάμενος ἐμῶν σφαλμάτων σειράς διαῤῥήξας

σῷσόν με πρεσβείαις σου καὶ τῷ θείῳ φωτὶ καταλάμπρυνον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν κεκοσμηκότα Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν

Ἤρθης πρὸς τὸ φῶς τὸ ἄδυτον ἔνδοξε Πάτερ γηΐνων ῥυσθείς καὶ τῷ Παντοκράτορι καὶτρισηλίῳ φωτὶ παρίστασαι μετὰ τῶν ἄνω Τάξεων καὶ τῇ ἐκεῖθεν τρυφᾷς πεμπομένῃ

λάμψει τρισμακάριε καὶ ἡμᾶς φρυκτωρεῖς τοὺς ὑμνοῦντάς σε

Μεγάλυνον ψυχή μου τῆς Τρισυπόστατου καὶ ἀδιαιρέτου Θεότητος τὸ κράτος

Ὥς τις ἀριστεύς ἐφάνης κατήγορος πλάνης αἱρέσεως τῆς Ὄρθοδοξίας δέ Ἱεροκήρυξθεῖος συνήγορος σὺν Ἰγνατιῳ Φώτιε οὗ καὶ διάδοχος καὶ τῶν τρόπων καὶ τοῦ θρόνου

γέγονας καὶ πρεσβεύεις μεθrsquo οὗ πρὸς τὸν Κύριον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὴν τιμιωτέραν καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων

Θεοτοκίον Ὅλον με Θεός θεῶσαι βουλόμενος ὅλος ἑνοῦταί σοι καὶ τὸ ἀκατάληπτονκαινοτομεῖται πᾶσι Μυστήριον τίκτεις Παρθένος ἄφθοῥος καὶ σὰρξ ὁρᾶται Θεός ὃν

ὑμνοῦντες σὲ νῦν μακαρίζομεν Μαριὰμ ὡς αὕτη προεφήτευσας

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητεΠροστάτην σε θερμότατον ἡ Ἐκκλησία κέκτηται λαμπρὸν διδάσκαλον Πάτερ διὸφαιδρῶς τὴν σὴν μνήμην πανηγυρίζει κράζουσα ᾀεὶ σκέπε τὴν ποίμνην σου καὶ

φύλαττε ἀπήμονα αἱρέσεώς τε καὶ βλάβης Ἀρχιεράρχα Κυρίου [Δίς]

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τοὺς Αἴνους Πᾶσα πνοή ἱστῶμεν στίχ δ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰΠροσόμοια δ Ἦχος α Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τῆς Ἐκκλησίας τὸν θεῖον ἀνευφημήσωμεν Ἀρχιεράρχην ὄντως καὶ διδάσκαλον μέγαντὸν κήρυκα τοῦ λόγου τὸν θαυμαστόν Ἰσαπόστολον Φώτιον καὶ γὰρ ἐπέστη ἡ τούτου

πανευκλεής μνήμη ἅπαντας εὐφραίνουσα

Τῶν ἀρετῶν σε δοχεῖον καλοῦμεν Φώτιε ὡς τῆς εἰρήνης φίλον τῆς ἀγάπης ἐργάτην καὶ

στήλην σωφροσύνης καὶ προσευχῆς ἐνδιαίτημα ἄσυλον καὶ ἰαμάτων ταμεῖον καὶπρεσβευτήν τῶν τιμώντων σε μακάριε

Τοῖς Ἀποστόλοις συνήφθης ὡς Ἰσαπόστολος καὶ γὰρ σὺ Βουλγαρίας Σλαβικῆς τεἁπάσης φυλῆς ὁ θεῖος κήρυξ ἀναδειχθείς τῷ Χριστῷ ταύτην ἤγαγες ἀναγεννήσας

βαπτίσματι τῷ σεπτῷ ἣν καὶ φύλαττε Ὀρθόδοξον

Τοῦ ἐπὶ γῆς ἑῳσφόρου φυσιωθέντος δεινῶς καὶ θρόνον αὐτοῦ θέντος ὑπεράνω τῶνἄστρων πρῶτος σὺ ζηλώσας ὡς Μιχαήλ ἀνεβόησας ἔνδοξε στῶμεν καλῶς στῶμεν

πάντες ἐν ταῖς σεπταῖς τῶν Πατέρων παραδόσεσι

Δόξα ἦχος πλ αὍπου ἐπικληθῇ σου τὸ ὄνομα φερώνυμε ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις οὐφέρει γὰρ τῷ φωτί σου προσβλέπειν ὁ πεσὼν ἑῳσφόρος διὸ αἰτοῦμέν σε τὰ πυρφόρα

αὐτοῦ βέλη τὰ καθrsquo ἡμῶν κινούμενα ἀπόσβεσον τῇ μεσιτείᾳ σου λυτρούμενος ἡμᾶς ἐκτῶν σκανδάλων αὐτοῦ ἀξιύμνητε Ἱεράρχα Φώτιε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Τυπικά καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς ἡ γ ᾠδή καὶ τοῦ Ἁγίου ἡ ςἈπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον ζήτει Νοεμβρίου ιγ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

[Ὁ Ἀπόστολος

ΠροκείμενονἮχος α Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆςκαρδίας μου σύνεσιν Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη ἐνωτίσασθε

πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ ζ 26-28 η 1-2]Ἀδελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεὺς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ

τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθrsquo ἡμέρανἀνάγκην ὥσπερ οἱ Ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν

ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆςμετὰ τὸν νόμον Υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοιςτοιοῦτον ἔχομεν Ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖςοὐρανοῖς τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ

οὐκ ἄνθρωπος

Ἀλληλούϊα Ἦχος β Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσειΣτίχ Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὑποσκελισθήσεται τὰ διαβήματα

αὐτοῦ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [ι 9-16]

Εἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύραmiddotδιrsquo ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεταικαὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰμὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃκαὶ ἀπολέσῃmiddotἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ

καλός Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτωνmiddotὁ μισθωτὸς δέκαὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ

ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα Ὁδὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων ᾽Εγώ εἰμι ὁποιμὴν ὁ καλός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν Καθὼς γινώσκει μεὁ Πατήρ κἀγὼ γινώσκω τὸν Πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ

ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα με δεῖ ἀγαγεῖν καὶ τῆςφωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν]

Κοινωνικὸν Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούϊα

ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὁ λαμπρότατος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας μύστης Ὀρθοδόξων προασπιστής

κακοδόξων μάστιξ Ἱεραρχίας κλέος ὁ μέγας θεοφάντωρ Φώτιε Ἅγιε

Ἕτερον ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὀρθοδόξων φωταγωγέ καὶ τῆς Ἐκκλησίας νυμφοστόλε καὶ ὁδηγέ χαίροις

κακοδόξων ἡ δίστομος ῥομφαία ὦ Φώτιε τρισμάκαρ ῥητόρων ἔξοχε

Τῇ πρώτη Κυριακὴ μηνὸς Νοεμβρίου

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν καὶ προμάχωντῆς Ὀρθοδοξίας Φωτίου τοῦ Μεγάλου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά καὶ

Μάρκου τοῦ ΕὐγενικοῦΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

Ι ΗΣΥΧ ΑΓ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

[Ποίημα Γερασίμου Μικραγιαννανίτου μοναχοῦ]

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἐσπερινῷ

Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος β´ Ὅτε ἐκτὸν ξύλου

Δεῦτε Ὀρθοδόξων οἱ χοροί τῆς Ὀρθοδοξίας τοὺς στύλους καὶ θείους φύλακας Φώτιον τὸνμέγιστον ἀνευφημήσωμεν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης Μᾶρκον τὸν θεσπέσιονἘφέσου πρόεδρον χαίρετε αὐτοῖς ἐκβοωντες τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος μύσται καὶ ἐκφάντορες

θεόσοφοι

Χύμα ἐν τῷ στόματι ὑμῶν δέδοται σοφίας τῆς θείας παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς Φώτιε πανεύφημεΜᾶρκε Γρηγόριε Ἱεράρχαι μακάριοι ὅθεν ἅπαν στόμα πάσης ἐφιμώσατε δεινῆς αἱρέσεως

λόγοις καὶ διδάγμασι θείοις ἐν δυνάμει Πνεύματος θείου ὡς μυσταγωγοὶ τῶν ὑπὲρ ἔννοιαν

Φέγγος ὀρθοδόξων διδαχῶν Φώτιε ἀστράπτεις τῷ κόσμῳ Ἁγίῳ Πνεύματι θείαν δὲ ἐγρήγορσινδιδάσκεις ἅπαντας θεηγόρε Γρηγόριε καὶ Λατίνων λύεις Μᾶρκε ἱερώτατε πλάνης

σκοτόμαιναν ὅθεν ὡς Χριστοῦ ἱεράρχας καὶ τῆς Ἐκκλησίας φωστῆρας ἅμα ὑμᾶς μέλπομενγηθόμενοι

Θείῳ ἐλλαμπόμενῳ φωτί καὶ Ὀρθοδοξίας τῷ ζήλῳ καταφλεγόμενοι Φώτιε πανθαύμαστε θεῖεΓρηγόριε Μᾶρκε Πάτερ θεόληπτε πυρὶ τῷ τῶν λόγων ἅπασαν αἱρέσεων ὕλην ἐφλεξατε ὅθεν

ἀκλινεῖς ἡμᾶς πάντας πέτρᾳ θεοσδότων δογμάτων ταῖς ὑμῶν πρεσβείαις συντηρήσατε

Δόξα Ἦχος β´

Τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ θρέμματα καὶ τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ ποιμένες ὡς ἀρετῶν ταμεῖαἔμψυχα καὶ Ἀποστόλων μιμηταί ἀληθῶς ἐδείχθητε Ὅσιοι Πατέρες τῇ γὰρ ἄνωθεν σοφίᾳθεοπρεπῶς διαπρέψαντες Εὐαγγελίου τὸν λόγον ἐτρανῶσατε καὶ τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα

μυστήριον Ἀλλ᾿ ὦ Φώτιε πανθαύμαστε καὶ Γρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε παμμάκαρ μὴ παύσησθεδεόμενοι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Θεοτοκίον τὸν ἤχου

Ἀπόστιχα Πρῶτον τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου καὶ εἴτα τὰ παρόντα Ἦχος β´ Οἶκος τὸνἜφραθἅ

Λύχνοι ἀειφεγγεῖς τῆς θείας ἐπιπνοίας ἐδείχθητε τῷ κόσμῳ τρισάριθμοι Πατέρες καὶεὐσεβείας πρόβολοι

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδυσονται δικαιοσύνην

Χαίροις Ἱεραρχῶν τριὰς ἱερωτάτη Φώτιε θεηγόρε Γρηγόριε τρισμάκαρ καὶ Μᾶρκε παναοίδιμε

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Φύλαττε ὦ Τριάς Ἱεραρχῶν Ἁγία Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ πάσης ἐπηρείας καὶ πλάνης τῶναἱρέσεων

Δόξα Τριαδικόν

Πάτερ σὺν τῷ Υἱῷ καὶ Πνεύματι τῷ θείῳ Τριὰς ὑπεραγία ταῖς τῶν τριῶν Πατέρων πρεσβείαιςἡμᾶς φύλαττε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Λόγον τὸν τοῦ Πατρός ἐκύησας Παρθένε οὗ τὴν οἰκονομίαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Πατέρεςθεοπρεπῶς κηρύττουσι

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 7: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Δόξα Ἦχος δ

Ἔπρεπε τῇ βασιλίδι τῶν πόλεων καὶ Φώτιον αὐχεῖν Ἀρχιερέα ὥσπερ τινὰ κόσμονβασιλικὸν καὶ λαμπρόφωνον σάλπιγγα πάντα πεῥιηχοῦσαν τὰ πέρατα τὰ σωτήρια

δόγματα καὶ πάντας συναγείρουσαν πρὸς συνασπισμὸν ᾀσμάτων θεοπρεπῶν πρὸς ὃνβοήσωμεν Φωτολόγε καὶ Φωτώνυμε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε σωθῆναι τὰς ψυχὰς

ἡμῶν

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ

Ὡς τῶν Ἀποστόλων ὁμότροπος καὶ τῆς Οἰκουμένης διδάσκαλος τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλωνἱκέτευε Φώτιε εἰρήνην τῇ Οἰκουμένῃ δωρήσασθαι καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος

Δόξα Ἕτερον ἀπολυτίκιον

Τῆς σοφίας ἐκφάντωρ λαμπρὸς γενόμενος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης θεοπαγὴς προμαχώντῶν Πατέρων καλλονὴ Φώτιε μέγιστε σὺ γὰρ αἱρέσεων δεινῶν στηλιτεύεις τὴν ὀφρύν

Ἑώας τὸ θεῖον σέλας τῆς Ἐκκλησίας λαμπρότης ἣν διατήρει Πάτερ ἄσειστον

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετὰ τὴν α Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος α Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ἐπέλαμψεν ἰδοὺ τῆς ψυχῆς μου τὸ ἔαρ ἐπέφανεν ἰδοὺ τοῦ σοφοῦ Ἱεράρχου Φωτίου τοῦπαμμάκαρος ἡ φαιδρὰ μνήμη σήμερον Ὅθεν ἅπαντες ἀνευφημήσωμεν τοῦτον ὡς

στηρίξαντα τῶν Ὀρθοδόξων τὴν πίστιν δυνάμει τοῦ Πνεύματος [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τὴν β΄ Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος γ Θείας πίστεωςΘείαν ἔλλαμψιν κεκληρωμένος βίον ἔνθεον ἐξησκημένος ὁμωνύμῳ ἱερατείᾳ διέπρεψας

ὑερφυῶς γὰρ τρανώσας τὰ δόγματα ὀρθοδοξίᾳ τὴν Πίστιν ἐστήριξας Πάτερ ὅσιεΧριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα Ἦχος δ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ΣταυρῷὉ Ἱεράρχης καὶ σεπτὸς θεηγόρος τῆς Ἐκκλησίας ὁ λαμπρὸς ὑποφήτης τὰς διανοίας

χάριτι ἀρδεύεις πιστῶν τῶν αἱρετιζόντων δέ κατακλύζεις τὰς φρένας χάριν ἀναβλύζωντε τῶν θαυμάτων ἐκπλύνεις παθῶν παντοίων ῥύπον ἀληθῶς ὅσιε Πάτερ πανένδοξε

Φώτιε [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς ἙορτῆςΤὸ α ἀντίφωνον τοῦ δ ἤχου Προκείμενον ἦχος δ Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν

[καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν] Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη[ἐνωτίσασθε πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην] Τὸ Πᾶσα πνοή Εὐαγγέλιον ζήτει

εἰς τὴν Ἑορτὴν τοῦ Χρυσοστόμου

[Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [Κεφ ι 1-9]Εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαίους ᾿Αμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν Ὁ

μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνωνἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν

ἐστι τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούεικαὶ τὰ ἴδια πρόβατα καλεῖ κατrsquo ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Καὶ ὅταν τὰ ἴδια πρόβατα

ἐκβάλῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ ὅτι οἴδασι τὴνφωνὴν αὐτοῦ Ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπrsquo αὐτοῦ ὅτι οὐκ

οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς ἐκεῖνοιδὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν

λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ κλέπται εἰσὶκαὶ λῃσταί ἀλλrsquo οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα διrsquo ἐμοῦ ἐάν τις

εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει]

Ὁ Ν Δόξα Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου Καὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Εἶτα τὸ Ἰδιόμελον Ἦχος πλ βἘξεχύθη ἡ χάρις ἐν χείλεσί σου ὅσιε Πάτερ καὶ γέγονας Ποιμὴν τῆς τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίας διδάσκων τὰ λογικὰ πρόβατα Πιστεύειν εἰς Τριάδα ὁμοούσιον ἐν μιᾷ

Θεότητι

Ὁ Κανὼν τῆς Ἑορτῆς εἰς δ καὶ τοῦ Ἁγίου εἰς δ Ἦχος δ

ᾨδὴ αὉ Εἱρμός Ἀνοίξω τὸ στόμα μου καὶ πληρωθήσεται Πνεύματος καὶ λόγον ἐρεύξομαι τῇ

Βασιλίδι Μητρί καὶ ὀφθήσομαι φαιδρῶς πανηγυρίζων καὶ ᾄσω γηθόμενος ταύτης τὰθαύματα

Φωστὴρ θεαυγεύτατε φωτὸς ἐπώνυμε ἅγιε τὸ σκότος ἀπέλασον τῆς διανοίας μουλαμπηδόσι με φωτὸς αὐγάσας θείου ὅπως εὐφημήσω σου τὰ κατορθώματα

Τῆς πίστεως ἔρεισμα τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλον καὶ στῦλον ἀκράδαντον ὁμολογίας σεκαὶ πολύφωτον τῆς χάριτος φωστῆρα καὶ στόμα πυρίπνοον Φώτιε ἔγνωμεν

Νομίμως ἠγώνισαι προκινδυνεύων θεσπέσιε τοῦ θείου κηρύγματος ὡς Ἱεράρχηςπιστός καὶ κατέπνιξας νευραῖς τῶν σῶν δογμάτων ὡς θῆρα Νικόλαον τὸν

ματαιόφρονα

Θεοτοκίον Μαρίαν τὴν ἄχραντον δεῦτε ὑμνήσωμεν ἅπαντες τὴν μόνην κοσμήσασαντὴν ἀνθρωπότητα τὴν κυήσασαν Θεὸν σεσαρκωμένον Παρθένον τε μείνασαν

ἀδιαλώβητον

Καταβασίας δὲ λέγομεν τῆς Ἑορτῆς

ᾨδὴ γὉ Εἱρμός Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους Θεοτόκε ὡς ζῶσα καὶ ἄφθονος πηγή θίασον

συγκροτήσαντας πνευματικὸν στερέωσον καὶ ἐν τῇ θείᾳ δόξῃ σου στεφάνων δόξηςἀξίωσον

Λαλήσας εἰς ὕψος βλασφημίαν τῆς Δύσεως δράκων ὁ δεινός τοῖς λόγοις σου πεφίμωταιφωστὴρ θεοειδέστατε διὸ καὶ οἱ ὀρθόδοξοι ἀξιοχρέως τιμῶμέν σε

Νεκροῦται αἱρέσεως ὁ ὄφις τοῖς λόγοις σου Πάτερ τοῖς σοφοῖς ὡς λίθοςπροσβαλλόμενος καὶ κάραν συντριβόμενος διόπερ Ἐκκλησία τε ἀξιοχρέως γεραίρει σε

Γραφῶν παραστάσεσι γενναίαις τὴν χάριν τοῦ Πνεύματος σοφέ κοινὴν εἶναι ἀπέδειξαςκαὶ Πνεῦμα ὀνομάζεσθαι τὴν τούτου δὲ ὑπόστασιν ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεσθαι

Θεοτοκίον Ἀνάρχου Γεννήτορος ὁ Λόγος ὁ πάσης ἀνώτερος ἀρχῆς ἀρχὴν νῦνσωματούμενος ἐκ σοῦ Ἁγνὴ ἐδέξατο καὶ ὑπὸ χρόνον γέγονεν ὁ χρόνων πάντων

ὑπέρτερος

Κάθισμα ἦχος πλ δ Τὴν σοφίαν καὶ λόγον

Τὸν Προφήτην Ἠλίαν ζηλοτυπῶν Ἰωάννην ὡσαύτως τὸν Βαπτιστήν ἀνδρείωςδιήλεγξας Βασιλεῖς ἀνομήσαντας Ἱεραρχίας θρόνον ἐνθέως ἐκόσμησας καὶ

διδαγμάτων πλήθει τὸν κόσμον ἐπλούτισας Ὅθεν καὶ ταῖς θείαις συγγραφαῖςκεχρημένος πιστοὺς ἐπεστήριξας καὶ ἀπίστους ἐπέστρεψας Ἱεράρχα θεσπέσιε

πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳτὴν ἁγίαν μνήμην σου [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

ᾨδὴ δὉ Εἱρμός Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ ἐπὶ θρόνου θεότητος ἐν νεφέλῃ κούφῃ ἦλθεν Ἰησοῦς ὁ

ὑπέρθεος τῇ ἀκηράτῳ παλάμῃ καὶ διέσωσε τοὺς κραυγάζοντας Δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμεισου

Ἐν νεότητι τὸ σῶφρον ἐν τῷ γήρει τὴν σύνεσιν ἐν παντὶ δὲ βίῳ τὸ καρτερικὸν καὶμακρόθυμον καὶ τὴν πρὸς πάντας ἀγάπην ἐπιδέδειξαι τοὺς κραυγάζοντας δόξα Χριστὲ

τῇ δυνάμει σου

Ὁ λαμπρότατός σου βίος ὡς κανὼν ἀκριβέστατος διὰ πάσης Πάτερ θείας ἀρετῆςἀναδέδεικται ἐν προσευχαῖς καὶ νηστείαις ἀγρυπνίαις τε καὶ δεήσεσι ταῖς πρὸς Χριστὸν

τὸν φιλάνθρωπον

Νυσταγμὸν τοῖς σοῖς βλεφάροις θεοφόρε οὐκ ἔδωκας ἕως ὅτου Πάτερ οἶκον σεαυτὸνἀπετέλεσας τῷ παντεπόπτῃ Δεσπότῃ ὡραιότατον πρὸς ὃν ἔκραζες δόξα Χριστὲ τῇ

δυνάμει σου

Θεοτοκίον Νεκρωθέντας Παναγία τοὺς ἀνθρώπους ἐζώωσας πεπτωκότας τούτουςπρὸς διαφθορὰν ἐξανέστησας τὸν ζωοδότην τεκοῦσα τὸν λυτρούμενον τοὺς

κραυγάζοντας δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει σου

ᾨδὴ εὉ Εἱρμός Ἐξέστη τὰ σύμπαντα ἐπὶ τῇ θείᾳ δόξῃ σου σὺ γὰρ ἀπειρόγαμε Παρθένε ἔσχεςἐν μήτρᾳ τὸν ἐπὶ πάντων Θεόν καὶ τέτοκας ἄχρονον Υἱόν πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσι σε σωτηρίαν

βραβεύοντα

Τὴν χάριν δεξάμενος τοῦ Παναγίου Πνεύματος θεῖον ἐνδιαίτημα ἐδείχθης θείωςδιδάξας θεογνωσίας τὸ φῶς Φώτιε πανθαύμαστε σοφέ Πάτερ ἁγιώτατε Ἐκκλησίας τὸ

στήριγμα

Ἡ γλῶσσά σου κάλαμος τοῦ Παρακλήτου γέγονεν ὀξέως τὴν λύτρωσιν διδόντος τοῖςἐπιγνοῦσι τὴν δεσποτείαν αὐτοῦ καὶ ταῖς σφῶν ἐμπνέοντος ψυχαῖς γνῶσιν ἐπουράνιον

ἱερώτατε Φώτιε

Ἀστράπτοντα λόγων τε καὶ διδαγμάτων χάρισι σὲ Χριστὸς ἀνέδειξε τῷ κόσμῳαἱρετιζόντων ἀποσοβοῦντα ὁρμάς καὶ ψυχὰς φωτίζοντα πιστῶν πάντων τῶν

ὑμνούντων σε τὸν τῆς Πίστεως κήρυκα

Θεοτοκίον Παρθένος γεγέννηκεν Υἱὸν τὸν προαιώνιον φύσιν ἐνδυσάμενον ἀνθρώπωνὡς ἐκδιδάσκων ὁ Ἱεράρχης φησί καὶ σώσαντα ταύτην ἐκ φθορᾶς πάθει τῷ τοῦ σώματος

καὶ Παρθένος διέμεινε

ᾨδὴ ςὉ Εἱρμός Τὴν θείαν ταύτην καὶ πάντιμον τελοῦντες ἑορτὴν οἱ θεόφρονες τῆς

Θεομήτορος δεῦτε τὰς χεῖρας κροτήσωμεν τὸν ἐξ αὐτῆς τεχθέντα Θεὸν δoξάζοντες

Τὸν μέγαν ᾄσωμεν Φώτιον τὴν σάλπιγγα τρανῶς τὴν κηρύξασαν τοῦ θείου Πνεύματοςἐκ τοῦ Πατρὸς τὴν ἐκπόρευσιν ὡς τῆς βροντῆς ὁ γόνος ἐθεολόγησε

Ἐῤῥάγη ἅπαν τὸ φρύαγμα σοῖς λόγοις Ἱερώτατε Φώτιε τὸ τῆς αἱρέσεως διὸ πιστῶν ἡὁμήγυρις λαμπροτελῶς τιμᾷ σου τὴν μνήμην Ἅγιε

Σκιρτᾷ καὶ πᾶσα εὐφραίνεται ὁμήγυρις πιστῶν ἡ ὀρθόδοξος πάντιμε Φώτιε τοῦΓρηγορίου ὁρῶσά σε καὶ Χρυσοστόμου ὄντως σεπτὸν διάδοχον

Θεοτοκίον Ὑμνῶ σου Κόρη τὴν σύλληψιν ὑμνῶ σου τὴν ἀπόῤῥητον γέννησιν ὑμνῶ τὴνσκέπην σου βλάβης διrsquo ἧς πάσης ῥύομαι ὁ πρὸς τὴν σὴν γαλήνην κατεπειγόμενος

Κοντάκιον ἦχος πλ δ Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷΤῆς Ἐκκλησίας ὁ φωστὴρ ὁ τηλαυγέστατος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγὸς ὁ ἐνθεώτατος

στεφανούσθω νῦν τοῖς ἄνθεσι τῶν ᾀσμάτων ἡ θεόφθογγος κιθάρα ἡ τοῦ Πνεύματος ὁστεῤῥότατος αἱρέσεων ἀντίπαλος ᾧ καὶ κράζομεν χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Ὁ ΟἶκοςἌγγελος ἐξ ἀνθρώπων ἀνεδείχθης ὦ Πάτερ ἐκ γῆς πρὸς τὰ οὐράνια φθάσας διὸ σὺνἀσωμάτοις χοροῖς ἁμιλλώμενόν σε θεωρῶν ὅσιε ἐξίσταμαι καὶ πόθῳ σοι κραυγάζω

εὐλαβῶς τοιαῦτα Χαῖρε διrsquo οὗ Τριὰς προσκυνεῖται χαῖρε διrsquo οὗ Θεὸς ἀνυμνεῖται ΧαῖρεὈρθοδόξων κανὼν ὁ εὐθύτατος χαῖρε ἀνομοῦντας ἐλέγχων στεῤῥότατα Χαῖρε ὕψοςταπεινώσεως δυσανάβατον πολλοῖς χαῖρε βάθος διακρίσεως δυσθεώρητον θνητοῖςΧαῖρε ὅτι ἐγένου τοῦ Θεοῦ θεῖος θύτης χαῖρε ὅτι προσάγεις τῷ Θεῷ σεσῳσμένους

Χαῖρε Θεοῦ Μαρτύρων ὁμόσκηνε χαῖρε σεπτῶν Ὁσίων συνόμιλε Χαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖςκαθαιροῦνται χαῖρε διrsquo οὗ οἱ πιστοὶ βεβαιοῦνται Χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Συναξάριον Τῷ αὐτῷ μηνὶ ς Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν καὶ Ἰσαποστόλου

Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ ὉμολογητοῦΣτίχ Θνῄσκων Φώτιος οὐ ταράττομαι λέγει

Πρὸς τὴν τελευτήν ὢν προητοιμασμένος

Ἕτεροι στίχοι Ἤστραψε τοῖς λόγοις Φώτιος μέγας

Φῶς Εὐσεβέσσι πῦρ δrsquo ἐναντίους φλέγον

Ἄντυγrsquo ἐς Οὐρανίην ἀναδέδρομε Φώτιος ἕκτῃ

Οὗτος ὁ τρισμακάριος καὶ φερώνυμος Ἱεράρχης ὁ μέγας καὶ λαμπρὸς τῆς ἘκκλησίαςΠατὴρ καὶ Διδάσκαλος Φώτιος ὁ σοφώτατος καὶ ἁγιώτατος ὁ Ὁμολογητὴς τῆς πίστεως

καὶ Ἰσαπόστολος ἤκμασεν ἐν τοῖς χρόνοις τῶν βασιλέων καὶ Αὐτοκρατόρων Μιχαὴλυἱοῦ Θεοφίλου Βασιλείου τοῦ Μακεδόνος καὶ Λέοντος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Τούτῳ πατρὶς μὲνἐπίγειος Κωνσταντινούπολις ἡ μεγαλώνυμος καὶ τῶν πόλεων ἡ βασιλεύουσα οὐράνιοςδέ ἡ ἄνω Ἱερουσαλήμ ἡ κραταιὰ καὶ ἀνώλεθρος πατέρες δὲ περιφανεῖς εὐγένείᾳ τε τῇ

κατὰ σάρκα οὐχ ἧττον ἢ πίστει τῇ ὀρθοδόξῳ ὑπὲρ ἧς καὶ μαρτυρικῷ στεφάνῳδιακεκόσμηνται ἀθλήσαντες οἱ οὐρανόφρονες καὶ καρτεῥόψυχοι ὑπὲρ τῆς τῶν ἁγίων καὶ

σεπτῶν εἰκόνων ὡς ἔοικε τιμῆς καὶ προσκυνήσεως Τοῖς πρωτίστοις δὲ τῶν βασιλικῶνἀξιωμάτων πρότερον διαπρέψας καὶ βίον ᾀείποτε ἐνάρετον καὶ θεοφιλῆ ἐξασκήσας

τοὺς τῆς Ἐκκλησίας ἔπειτα ποιμεναρχικοὺς παραλαμβάνει οἴακας ἐπὶ τὸν Ἀποστολικὸνκαὶ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχικὸν Θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως προβιβασθείς Τοῦ

γὰρ ἐν Ἁγίοις Ἰγνατίου βίᾳ βασιλικῇ ἐπιβληθέντος τοῦ θρόνου καὶ τῆς Ἐκκλησίαςἐντεῦθεν χηρευούσης μηδrsquo ὄντος ἄλλως δυνατοῦ διαμένειν ταύτην ἄνευ Ἐπισκόπου ὁ ἐν

Ἁγίοις Φώτιος βίᾳ ὑπαχθεὶς καὶ βασιλικῇ δυναστείᾳ διαδέχεται κανονικῶς τὸν ἱερὸνἸγνάτιον γενόμενος πρότερον Μοναχός καὶ τοὺς κατὰ τάξιν τῆς ἱερωσύνης λαβὼν

βαθμούς Καὶ οἵους μὲν ἀγῶνας διήνυσεν ὁ τρισόλβιος ὑπὲρ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως κατὰΜανιχαίων καὶ Εἰκονομάχων καὶ ἄλλων αἱρετικῶν καὶ πρὸ πάντων κατὰ τῆς τότε

πρῶτον ἀναφανείσης παπικῆς αἱρέσεως ἧς τὸν ἀρχηγὸν καὶ τοῦ Λατινικοῦ σχίσματοςπατέρα Νικόλαον τὸν ἀλάστορα Ῥώμης Πάπαν γραφικαῖς καὶ πατρικαῖς ἀποδείξεσιν

ἐξελέγξας καὶ ἐνδίκως καθελών τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας συνοδικῶς ἐξωστράκισε τῷἀναθέματι παραπέμψας οἵους δὲ διωγμοὺς καὶ κινδύνους οἵας δὲ ἐπιβουλὰς καὶκαταδρομάς οἵας δὲ καὶ τὰς κακώσεις καὶ τὰς ἀπανθρώπους βασάνους ὑπέστη

χριστομιμήτως ὁ καρτερόψυχος θεοῤῥήμων ὁ στεῤῥὸς καὶ τὴν ψυχὴν ἀδαμάντινοςἹεράρχης ὑπὸ τῶν σχισματικῶν Λατίνων καὶ τῶν τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ

θιασωτῶν ἀνθρώπων κακούργων καὶ ψευδολόγων ἀνθρώπων παρανόμων ἀνοσίων καὶμιαιφόνων ἡ κατrsquo αὐτὸν εἰς πλάτος ἱστορία διέξεισι Τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν ἐνταῦθαπερὶ αὐτοῦ ἀναγκαῖον ὅτι ὁ μακάριος ἱερουργήσας ὡς ἄλλος Παῦλος τὸ Εὐαγγέλιον

ἅπαν μὲν τὸ τῶν γενναίων Βουλγάρων ἔθνος μετὰ καὶ τοῦ βασιλέως αὐτῶν τὴν εἰςΧριστὸν ἀμώμητον πίστιν μυσταγωγήσας τῷ τοῦ θείου βαπτίσματος λουτρῷ

ἀνεγέννησε πολλοὺς δὲ καὶ ἐκ διαφόρων αἱρέσεων Ἀρμενίους Εἰκονομάχους καὶἄλλους ἑτεροδόξους εἰς τὴν Καθολικὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν ἐπέστρεψε λόγους

ἐκθεὶς πλήρεις χάριτος καὶ σοφίας καὶ ἀληθείας διrsquo ὧν τὰ τῶν κακοδόξων φρονήματακατεβρόντησε καὶ τῷ μὲν σταθερῷ τοῦ φρονήματος καὶ ἀτρέπτῳ τὸν βασιλοκτόνον καὶἀγνώμονα Βασίλειον τὸν Αὐτοκράτορα καταπλήξας τῷ δὲ ἔνθερμα καὶ κατrsquo ἐπίγνωσιναὐτοῦ ζήλῳ πάσης ἑτεροδιδασκαλίας τὰ ζιζάνια ἐκριζώσας ἔμπλεως ὡς οὐδεὶς τῶν κατrsquo

αὐτὸν τῆς ἀποστολικῆς διδασκαλίας ἀνεφάνη Οὕτως οὖν ὁσίως καὶ εὐαγγελικῶςποιμάνας τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ δὶς μὲν ἀναβὰς ἄκων εἰς τὸν θρόνον δὶς δὲτούτου βίᾳ τυραννικῇ ἐξωσθείς πολλὰ δὲ καὶ διάφορα συγγράμματα καταλιπὼν τῇ

Ἐκκλησίᾳ καὶ τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἄριστα πάντα καὶ σοφώτατα καὶ οἷα ὁ πᾶς αἰὼν δικαίωςἀποθαυμάσει διὰ γὰρ πάσης ἐλθὼν ἰδέας παιδεύσας ἐν ἑκάστῃ τὸ κράτος ἐκτήσατοπολλὰ δὲ καὶ καμὼν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ τῆς δικαιοσύνης ἐξεδήμησεν ἁγίως πρὸςΚύριον ὁ πολύαθλος ὑπερόριος ἐν τῇ τῶν Ἀρμενιανῶν Μονῇ ὡς ἐν Κομάνοις ὁ θεῖος

Χρυσόστομος Τὸ δὲ ἱερὸν καὶ πάντιμον αὐτοῦ σῶμα ἐναπετέθη ἐν τῇ Μονῇ τῇ λεγομένῃτῆς Ἐρημίας ἢ Ἠρεμίας Καὶ πάλαι μὲν ἐτελεῖτο ἡ ἁγιωτάτη αὐτοῦ Σύναξις ἐν τῷ

Προφητείῳ ἤτοι Ναῷ τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου τῷ ὄντι ἐν τῇεἰρημένῃ Μονῇ τῆς Ἠρεμίας νῦν δὲ τελεῖται ἐν τῇ κατὰ Χάλκην ἱερᾷ καὶ ΠατριαρχικῇΜονῇ τῆς Ἁγίας Τριάδος ἔνθα ἤδη συνέστη καὶ ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Μεγάλης τοῦ

Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Βουκόλου ἐπισκόπουΣμύρνης

Στίχ Σμύρνης ὁ Ποιμὴν Βουκόλος θυηπόλος

Ἄγρυπνός ἐστι καὶ θανὼν ποίμνης φύλαξ

Ἀγλαὸν ἡελίοιο λίπε Βουκόλος ἕκτῃ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμῃ τοῦ ἁγίου Μάρτυρος Ἰουλιανοῦ τοῦ ἐν ἘμέσῃΣτίχ Χριστὸς τέτρηται χεῖρας ἥλοις καὶ πόδας

Ἰουλιανὸς προστίθησι καὶ κάραν

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῆς ἁγίας Μάρτυρος Φαύστης καὶ τῶν σὺν αὐτῇΕὐϊλασίου καὶ Μαξίμου

Στίχ Τρεῖς Μάρτυρες πάσχουσιν ἰχθύων πάθος

Κοινῇ τυχόντες ὀργάνου τοῦ τηγάνου

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῶν ἁγίων Μαρτύρων Φαύστου Βασιλείου καὶΣιλουανοῦ καὶ τῶν ἁγίων Μαρτύρων τῶν ἐν τοῖς Δαρείου

Στίχ Τριῶν συνάθλων ἕν διὰ ξίφους τέλος

Οἵ τὸν Θεὸν φρονοῦσιν ἕν τε καὶ τρία

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΒαρσανουφίουΣτίχ Ἐκ γῆς συνέστη σῶμα Βαρσανουφίου

Καὶ γῆν ὑπῆλθε τὴν ἑαυτοῦ μητέρα

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦἐπικαλουμένου Προφήτου μαθητοῦ τοῦ ἁγίου Βαρσανουφίου

Στίχ Δίκαιόν ἐστιν ὦ Ἰωάννη ἅμα

Τάττειν σε ᾧδε τῷ φίλῳ διδασκάλῳ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ ἐν Λυκῷ τῇ πόλει ἐν εἰρήνῃτελειοῦται

Στίχ Τὸν ἐν Λυκῷ δὲ ποῦ Ἰωάννην θέμις

Τάττειν ὅτι μή ᾧδrsquo Ἰωάννῃ ἅμα

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ σῷσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζὉ Εἱρμός Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες παρὰ τὸν Κτίσαντα ἀλλὰ πυρὸς

ἀπειλήν ἀνδρείως πατήσαντες χαίροντες ἔψαλλονmiddotὙπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων Κύριοςκαὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Μεταβέβηκας θέοφρον πρὸς Οὐράνια Πάτερ σκηνώματα καὶ προσπελάσας Θεῷμεθέξει θεουμένος ἔνθεος γέγονας ψάλλων Ὅσιε ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Νουθετούμενοι σοῖς λόγοις διδασκόμεθα Πάτερ πανεύφημε ὡς ἐν Ἡλίοις τρισίνἀμέριστον ἄτμητον σέβειν Θεότητα ᾗ καὶ ψάλλομεν ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Ὡς πανίερος ἡ θεία καὶ θεάρεστος ὁμολογία σου ὡς γὰρ χρυσὸς καθαρθείς Θεῷεὐηρέστησας Πάτερ τρισόλβιε ἀγαλλόμενος τῇ ἐκμιμήσει Ὅσιε τῶν παθῶν τῶν τοῦ

Σωτῆρος

Θεοτοκίον Πᾶσι πρόξενος ἀνθρώποις ἐναπέφηνας θείας λυτρώσεως τὸν Λυτρωτὴντοῦ παντός τεκοῦσα Πανάμωμε ᾧ πάντες ψάλλομεν ὑπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων

Κύριος καὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θὉ Εἱρμός Ἅπας γηγενής σκιρτάτω τῷ πνεύματι λαμπαδουχούμενος πανηγυριζέτω δέ

ἀΰλῶν Νόων φύσις γεραίρουσα τὴν ἱερὰ θαυμάσια (τὴν ἱερὰν Μετάστασιν τὰ ἱερὰΕἰσόδια) τῆς Θεομήτορος καὶ βοάτωmiddotΧαίροις παμμακάριστε Θεοτόκε Ἁγνὴ ἀειπάρθενε

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν ἐν Ἱεράρχαις ὑπέρλαμπρον φωστῆρα

Ὅλον ἐμαυτόν προσάγω θεσπέσιε τῇ θείᾳ σκέπῃ σου ὡς Ἄρχιεράρχης δέ τὴν ἐξουσίανλύειν τὰ πταίσματα παρὰ Χριστοῦ δεξάμενος ἐμῶν σφαλμάτων σειράς διαῤῥήξας

σῷσόν με πρεσβείαις σου καὶ τῷ θείῳ φωτὶ καταλάμπρυνον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν κεκοσμηκότα Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν

Ἤρθης πρὸς τὸ φῶς τὸ ἄδυτον ἔνδοξε Πάτερ γηΐνων ῥυσθείς καὶ τῷ Παντοκράτορι καὶτρισηλίῳ φωτὶ παρίστασαι μετὰ τῶν ἄνω Τάξεων καὶ τῇ ἐκεῖθεν τρυφᾷς πεμπομένῃ

λάμψει τρισμακάριε καὶ ἡμᾶς φρυκτωρεῖς τοὺς ὑμνοῦντάς σε

Μεγάλυνον ψυχή μου τῆς Τρισυπόστατου καὶ ἀδιαιρέτου Θεότητος τὸ κράτος

Ὥς τις ἀριστεύς ἐφάνης κατήγορος πλάνης αἱρέσεως τῆς Ὄρθοδοξίας δέ Ἱεροκήρυξθεῖος συνήγορος σὺν Ἰγνατιῳ Φώτιε οὗ καὶ διάδοχος καὶ τῶν τρόπων καὶ τοῦ θρόνου

γέγονας καὶ πρεσβεύεις μεθrsquo οὗ πρὸς τὸν Κύριον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὴν τιμιωτέραν καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων

Θεοτοκίον Ὅλον με Θεός θεῶσαι βουλόμενος ὅλος ἑνοῦταί σοι καὶ τὸ ἀκατάληπτονκαινοτομεῖται πᾶσι Μυστήριον τίκτεις Παρθένος ἄφθοῥος καὶ σὰρξ ὁρᾶται Θεός ὃν

ὑμνοῦντες σὲ νῦν μακαρίζομεν Μαριὰμ ὡς αὕτη προεφήτευσας

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητεΠροστάτην σε θερμότατον ἡ Ἐκκλησία κέκτηται λαμπρὸν διδάσκαλον Πάτερ διὸφαιδρῶς τὴν σὴν μνήμην πανηγυρίζει κράζουσα ᾀεὶ σκέπε τὴν ποίμνην σου καὶ

φύλαττε ἀπήμονα αἱρέσεώς τε καὶ βλάβης Ἀρχιεράρχα Κυρίου [Δίς]

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τοὺς Αἴνους Πᾶσα πνοή ἱστῶμεν στίχ δ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰΠροσόμοια δ Ἦχος α Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τῆς Ἐκκλησίας τὸν θεῖον ἀνευφημήσωμεν Ἀρχιεράρχην ὄντως καὶ διδάσκαλον μέγαντὸν κήρυκα τοῦ λόγου τὸν θαυμαστόν Ἰσαπόστολον Φώτιον καὶ γὰρ ἐπέστη ἡ τούτου

πανευκλεής μνήμη ἅπαντας εὐφραίνουσα

Τῶν ἀρετῶν σε δοχεῖον καλοῦμεν Φώτιε ὡς τῆς εἰρήνης φίλον τῆς ἀγάπης ἐργάτην καὶ

στήλην σωφροσύνης καὶ προσευχῆς ἐνδιαίτημα ἄσυλον καὶ ἰαμάτων ταμεῖον καὶπρεσβευτήν τῶν τιμώντων σε μακάριε

Τοῖς Ἀποστόλοις συνήφθης ὡς Ἰσαπόστολος καὶ γὰρ σὺ Βουλγαρίας Σλαβικῆς τεἁπάσης φυλῆς ὁ θεῖος κήρυξ ἀναδειχθείς τῷ Χριστῷ ταύτην ἤγαγες ἀναγεννήσας

βαπτίσματι τῷ σεπτῷ ἣν καὶ φύλαττε Ὀρθόδοξον

Τοῦ ἐπὶ γῆς ἑῳσφόρου φυσιωθέντος δεινῶς καὶ θρόνον αὐτοῦ θέντος ὑπεράνω τῶνἄστρων πρῶτος σὺ ζηλώσας ὡς Μιχαήλ ἀνεβόησας ἔνδοξε στῶμεν καλῶς στῶμεν

πάντες ἐν ταῖς σεπταῖς τῶν Πατέρων παραδόσεσι

Δόξα ἦχος πλ αὍπου ἐπικληθῇ σου τὸ ὄνομα φερώνυμε ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις οὐφέρει γὰρ τῷ φωτί σου προσβλέπειν ὁ πεσὼν ἑῳσφόρος διὸ αἰτοῦμέν σε τὰ πυρφόρα

αὐτοῦ βέλη τὰ καθrsquo ἡμῶν κινούμενα ἀπόσβεσον τῇ μεσιτείᾳ σου λυτρούμενος ἡμᾶς ἐκτῶν σκανδάλων αὐτοῦ ἀξιύμνητε Ἱεράρχα Φώτιε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Τυπικά καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς ἡ γ ᾠδή καὶ τοῦ Ἁγίου ἡ ςἈπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον ζήτει Νοεμβρίου ιγ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

[Ὁ Ἀπόστολος

ΠροκείμενονἮχος α Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆςκαρδίας μου σύνεσιν Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη ἐνωτίσασθε

πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ ζ 26-28 η 1-2]Ἀδελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεὺς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ

τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθrsquo ἡμέρανἀνάγκην ὥσπερ οἱ Ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν

ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆςμετὰ τὸν νόμον Υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοιςτοιοῦτον ἔχομεν Ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖςοὐρανοῖς τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ

οὐκ ἄνθρωπος

Ἀλληλούϊα Ἦχος β Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσειΣτίχ Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὑποσκελισθήσεται τὰ διαβήματα

αὐτοῦ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [ι 9-16]

Εἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύραmiddotδιrsquo ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεταικαὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰμὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃκαὶ ἀπολέσῃmiddotἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ

καλός Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτωνmiddotὁ μισθωτὸς δέκαὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ

ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα Ὁδὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων ᾽Εγώ εἰμι ὁποιμὴν ὁ καλός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν Καθὼς γινώσκει μεὁ Πατήρ κἀγὼ γινώσκω τὸν Πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ

ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα με δεῖ ἀγαγεῖν καὶ τῆςφωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν]

Κοινωνικὸν Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούϊα

ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὁ λαμπρότατος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας μύστης Ὀρθοδόξων προασπιστής

κακοδόξων μάστιξ Ἱεραρχίας κλέος ὁ μέγας θεοφάντωρ Φώτιε Ἅγιε

Ἕτερον ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὀρθοδόξων φωταγωγέ καὶ τῆς Ἐκκλησίας νυμφοστόλε καὶ ὁδηγέ χαίροις

κακοδόξων ἡ δίστομος ῥομφαία ὦ Φώτιε τρισμάκαρ ῥητόρων ἔξοχε

Τῇ πρώτη Κυριακὴ μηνὸς Νοεμβρίου

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν καὶ προμάχωντῆς Ὀρθοδοξίας Φωτίου τοῦ Μεγάλου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά καὶ

Μάρκου τοῦ ΕὐγενικοῦΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

Ι ΗΣΥΧ ΑΓ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

[Ποίημα Γερασίμου Μικραγιαννανίτου μοναχοῦ]

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἐσπερινῷ

Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος β´ Ὅτε ἐκτὸν ξύλου

Δεῦτε Ὀρθοδόξων οἱ χοροί τῆς Ὀρθοδοξίας τοὺς στύλους καὶ θείους φύλακας Φώτιον τὸνμέγιστον ἀνευφημήσωμεν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης Μᾶρκον τὸν θεσπέσιονἘφέσου πρόεδρον χαίρετε αὐτοῖς ἐκβοωντες τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος μύσται καὶ ἐκφάντορες

θεόσοφοι

Χύμα ἐν τῷ στόματι ὑμῶν δέδοται σοφίας τῆς θείας παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς Φώτιε πανεύφημεΜᾶρκε Γρηγόριε Ἱεράρχαι μακάριοι ὅθεν ἅπαν στόμα πάσης ἐφιμώσατε δεινῆς αἱρέσεως

λόγοις καὶ διδάγμασι θείοις ἐν δυνάμει Πνεύματος θείου ὡς μυσταγωγοὶ τῶν ὑπὲρ ἔννοιαν

Φέγγος ὀρθοδόξων διδαχῶν Φώτιε ἀστράπτεις τῷ κόσμῳ Ἁγίῳ Πνεύματι θείαν δὲ ἐγρήγορσινδιδάσκεις ἅπαντας θεηγόρε Γρηγόριε καὶ Λατίνων λύεις Μᾶρκε ἱερώτατε πλάνης

σκοτόμαιναν ὅθεν ὡς Χριστοῦ ἱεράρχας καὶ τῆς Ἐκκλησίας φωστῆρας ἅμα ὑμᾶς μέλπομενγηθόμενοι

Θείῳ ἐλλαμπόμενῳ φωτί καὶ Ὀρθοδοξίας τῷ ζήλῳ καταφλεγόμενοι Φώτιε πανθαύμαστε θεῖεΓρηγόριε Μᾶρκε Πάτερ θεόληπτε πυρὶ τῷ τῶν λόγων ἅπασαν αἱρέσεων ὕλην ἐφλεξατε ὅθεν

ἀκλινεῖς ἡμᾶς πάντας πέτρᾳ θεοσδότων δογμάτων ταῖς ὑμῶν πρεσβείαις συντηρήσατε

Δόξα Ἦχος β´

Τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ θρέμματα καὶ τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ ποιμένες ὡς ἀρετῶν ταμεῖαἔμψυχα καὶ Ἀποστόλων μιμηταί ἀληθῶς ἐδείχθητε Ὅσιοι Πατέρες τῇ γὰρ ἄνωθεν σοφίᾳθεοπρεπῶς διαπρέψαντες Εὐαγγελίου τὸν λόγον ἐτρανῶσατε καὶ τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα

μυστήριον Ἀλλ᾿ ὦ Φώτιε πανθαύμαστε καὶ Γρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε παμμάκαρ μὴ παύσησθεδεόμενοι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Θεοτοκίον τὸν ἤχου

Ἀπόστιχα Πρῶτον τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου καὶ εἴτα τὰ παρόντα Ἦχος β´ Οἶκος τὸνἜφραθἅ

Λύχνοι ἀειφεγγεῖς τῆς θείας ἐπιπνοίας ἐδείχθητε τῷ κόσμῳ τρισάριθμοι Πατέρες καὶεὐσεβείας πρόβολοι

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδυσονται δικαιοσύνην

Χαίροις Ἱεραρχῶν τριὰς ἱερωτάτη Φώτιε θεηγόρε Γρηγόριε τρισμάκαρ καὶ Μᾶρκε παναοίδιμε

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Φύλαττε ὦ Τριάς Ἱεραρχῶν Ἁγία Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ πάσης ἐπηρείας καὶ πλάνης τῶναἱρέσεων

Δόξα Τριαδικόν

Πάτερ σὺν τῷ Υἱῷ καὶ Πνεύματι τῷ θείῳ Τριὰς ὑπεραγία ταῖς τῶν τριῶν Πατέρων πρεσβείαιςἡμᾶς φύλαττε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Λόγον τὸν τοῦ Πατρός ἐκύησας Παρθένε οὗ τὴν οἰκονομίαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Πατέρεςθεοπρεπῶς κηρύττουσι

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 8: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετὰ τὴν α Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος α Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ἐπέλαμψεν ἰδοὺ τῆς ψυχῆς μου τὸ ἔαρ ἐπέφανεν ἰδοὺ τοῦ σοφοῦ Ἱεράρχου Φωτίου τοῦπαμμάκαρος ἡ φαιδρὰ μνήμη σήμερον Ὅθεν ἅπαντες ἀνευφημήσωμεν τοῦτον ὡς

στηρίξαντα τῶν Ὀρθοδόξων τὴν πίστιν δυνάμει τοῦ Πνεύματος [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τὴν β΄ Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος γ Θείας πίστεωςΘείαν ἔλλαμψιν κεκληρωμένος βίον ἔνθεον ἐξησκημένος ὁμωνύμῳ ἱερατείᾳ διέπρεψας

ὑερφυῶς γὰρ τρανώσας τὰ δόγματα ὀρθοδοξίᾳ τὴν Πίστιν ἐστήριξας Πάτερ ὅσιεΧριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα Ἦχος δ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ΣταυρῷὉ Ἱεράρχης καὶ σεπτὸς θεηγόρος τῆς Ἐκκλησίας ὁ λαμπρὸς ὑποφήτης τὰς διανοίας

χάριτι ἀρδεύεις πιστῶν τῶν αἱρετιζόντων δέ κατακλύζεις τὰς φρένας χάριν ἀναβλύζωντε τῶν θαυμάτων ἐκπλύνεις παθῶν παντοίων ῥύπον ἀληθῶς ὅσιε Πάτερ πανένδοξε

Φώτιε [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς ἙορτῆςΤὸ α ἀντίφωνον τοῦ δ ἤχου Προκείμενον ἦχος δ Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν

[καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν] Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη[ἐνωτίσασθε πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην] Τὸ Πᾶσα πνοή Εὐαγγέλιον ζήτει

εἰς τὴν Ἑορτὴν τοῦ Χρυσοστόμου

[Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [Κεφ ι 1-9]Εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαίους ᾿Αμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν Ὁ

μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνωνἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν

ἐστι τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούεικαὶ τὰ ἴδια πρόβατα καλεῖ κατrsquo ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Καὶ ὅταν τὰ ἴδια πρόβατα

ἐκβάλῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ ὅτι οἴδασι τὴνφωνὴν αὐτοῦ Ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπrsquo αὐτοῦ ὅτι οὐκ

οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς ἐκεῖνοιδὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν

λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ κλέπται εἰσὶκαὶ λῃσταί ἀλλrsquo οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα διrsquo ἐμοῦ ἐάν τις

εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει]

Ὁ Ν Δόξα Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου Καὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Εἶτα τὸ Ἰδιόμελον Ἦχος πλ βἘξεχύθη ἡ χάρις ἐν χείλεσί σου ὅσιε Πάτερ καὶ γέγονας Ποιμὴν τῆς τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίας διδάσκων τὰ λογικὰ πρόβατα Πιστεύειν εἰς Τριάδα ὁμοούσιον ἐν μιᾷ

Θεότητι

Ὁ Κανὼν τῆς Ἑορτῆς εἰς δ καὶ τοῦ Ἁγίου εἰς δ Ἦχος δ

ᾨδὴ αὉ Εἱρμός Ἀνοίξω τὸ στόμα μου καὶ πληρωθήσεται Πνεύματος καὶ λόγον ἐρεύξομαι τῇ

Βασιλίδι Μητρί καὶ ὀφθήσομαι φαιδρῶς πανηγυρίζων καὶ ᾄσω γηθόμενος ταύτης τὰθαύματα

Φωστὴρ θεαυγεύτατε φωτὸς ἐπώνυμε ἅγιε τὸ σκότος ἀπέλασον τῆς διανοίας μουλαμπηδόσι με φωτὸς αὐγάσας θείου ὅπως εὐφημήσω σου τὰ κατορθώματα

Τῆς πίστεως ἔρεισμα τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλον καὶ στῦλον ἀκράδαντον ὁμολογίας σεκαὶ πολύφωτον τῆς χάριτος φωστῆρα καὶ στόμα πυρίπνοον Φώτιε ἔγνωμεν

Νομίμως ἠγώνισαι προκινδυνεύων θεσπέσιε τοῦ θείου κηρύγματος ὡς Ἱεράρχηςπιστός καὶ κατέπνιξας νευραῖς τῶν σῶν δογμάτων ὡς θῆρα Νικόλαον τὸν

ματαιόφρονα

Θεοτοκίον Μαρίαν τὴν ἄχραντον δεῦτε ὑμνήσωμεν ἅπαντες τὴν μόνην κοσμήσασαντὴν ἀνθρωπότητα τὴν κυήσασαν Θεὸν σεσαρκωμένον Παρθένον τε μείνασαν

ἀδιαλώβητον

Καταβασίας δὲ λέγομεν τῆς Ἑορτῆς

ᾨδὴ γὉ Εἱρμός Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους Θεοτόκε ὡς ζῶσα καὶ ἄφθονος πηγή θίασον

συγκροτήσαντας πνευματικὸν στερέωσον καὶ ἐν τῇ θείᾳ δόξῃ σου στεφάνων δόξηςἀξίωσον

Λαλήσας εἰς ὕψος βλασφημίαν τῆς Δύσεως δράκων ὁ δεινός τοῖς λόγοις σου πεφίμωταιφωστὴρ θεοειδέστατε διὸ καὶ οἱ ὀρθόδοξοι ἀξιοχρέως τιμῶμέν σε

Νεκροῦται αἱρέσεως ὁ ὄφις τοῖς λόγοις σου Πάτερ τοῖς σοφοῖς ὡς λίθοςπροσβαλλόμενος καὶ κάραν συντριβόμενος διόπερ Ἐκκλησία τε ἀξιοχρέως γεραίρει σε

Γραφῶν παραστάσεσι γενναίαις τὴν χάριν τοῦ Πνεύματος σοφέ κοινὴν εἶναι ἀπέδειξαςκαὶ Πνεῦμα ὀνομάζεσθαι τὴν τούτου δὲ ὑπόστασιν ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεσθαι

Θεοτοκίον Ἀνάρχου Γεννήτορος ὁ Λόγος ὁ πάσης ἀνώτερος ἀρχῆς ἀρχὴν νῦνσωματούμενος ἐκ σοῦ Ἁγνὴ ἐδέξατο καὶ ὑπὸ χρόνον γέγονεν ὁ χρόνων πάντων

ὑπέρτερος

Κάθισμα ἦχος πλ δ Τὴν σοφίαν καὶ λόγον

Τὸν Προφήτην Ἠλίαν ζηλοτυπῶν Ἰωάννην ὡσαύτως τὸν Βαπτιστήν ἀνδρείωςδιήλεγξας Βασιλεῖς ἀνομήσαντας Ἱεραρχίας θρόνον ἐνθέως ἐκόσμησας καὶ

διδαγμάτων πλήθει τὸν κόσμον ἐπλούτισας Ὅθεν καὶ ταῖς θείαις συγγραφαῖςκεχρημένος πιστοὺς ἐπεστήριξας καὶ ἀπίστους ἐπέστρεψας Ἱεράρχα θεσπέσιε

πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳτὴν ἁγίαν μνήμην σου [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

ᾨδὴ δὉ Εἱρμός Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ ἐπὶ θρόνου θεότητος ἐν νεφέλῃ κούφῃ ἦλθεν Ἰησοῦς ὁ

ὑπέρθεος τῇ ἀκηράτῳ παλάμῃ καὶ διέσωσε τοὺς κραυγάζοντας Δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμεισου

Ἐν νεότητι τὸ σῶφρον ἐν τῷ γήρει τὴν σύνεσιν ἐν παντὶ δὲ βίῳ τὸ καρτερικὸν καὶμακρόθυμον καὶ τὴν πρὸς πάντας ἀγάπην ἐπιδέδειξαι τοὺς κραυγάζοντας δόξα Χριστὲ

τῇ δυνάμει σου

Ὁ λαμπρότατός σου βίος ὡς κανὼν ἀκριβέστατος διὰ πάσης Πάτερ θείας ἀρετῆςἀναδέδεικται ἐν προσευχαῖς καὶ νηστείαις ἀγρυπνίαις τε καὶ δεήσεσι ταῖς πρὸς Χριστὸν

τὸν φιλάνθρωπον

Νυσταγμὸν τοῖς σοῖς βλεφάροις θεοφόρε οὐκ ἔδωκας ἕως ὅτου Πάτερ οἶκον σεαυτὸνἀπετέλεσας τῷ παντεπόπτῃ Δεσπότῃ ὡραιότατον πρὸς ὃν ἔκραζες δόξα Χριστὲ τῇ

δυνάμει σου

Θεοτοκίον Νεκρωθέντας Παναγία τοὺς ἀνθρώπους ἐζώωσας πεπτωκότας τούτουςπρὸς διαφθορὰν ἐξανέστησας τὸν ζωοδότην τεκοῦσα τὸν λυτρούμενον τοὺς

κραυγάζοντας δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει σου

ᾨδὴ εὉ Εἱρμός Ἐξέστη τὰ σύμπαντα ἐπὶ τῇ θείᾳ δόξῃ σου σὺ γὰρ ἀπειρόγαμε Παρθένε ἔσχεςἐν μήτρᾳ τὸν ἐπὶ πάντων Θεόν καὶ τέτοκας ἄχρονον Υἱόν πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσι σε σωτηρίαν

βραβεύοντα

Τὴν χάριν δεξάμενος τοῦ Παναγίου Πνεύματος θεῖον ἐνδιαίτημα ἐδείχθης θείωςδιδάξας θεογνωσίας τὸ φῶς Φώτιε πανθαύμαστε σοφέ Πάτερ ἁγιώτατε Ἐκκλησίας τὸ

στήριγμα

Ἡ γλῶσσά σου κάλαμος τοῦ Παρακλήτου γέγονεν ὀξέως τὴν λύτρωσιν διδόντος τοῖςἐπιγνοῦσι τὴν δεσποτείαν αὐτοῦ καὶ ταῖς σφῶν ἐμπνέοντος ψυχαῖς γνῶσιν ἐπουράνιον

ἱερώτατε Φώτιε

Ἀστράπτοντα λόγων τε καὶ διδαγμάτων χάρισι σὲ Χριστὸς ἀνέδειξε τῷ κόσμῳαἱρετιζόντων ἀποσοβοῦντα ὁρμάς καὶ ψυχὰς φωτίζοντα πιστῶν πάντων τῶν

ὑμνούντων σε τὸν τῆς Πίστεως κήρυκα

Θεοτοκίον Παρθένος γεγέννηκεν Υἱὸν τὸν προαιώνιον φύσιν ἐνδυσάμενον ἀνθρώπωνὡς ἐκδιδάσκων ὁ Ἱεράρχης φησί καὶ σώσαντα ταύτην ἐκ φθορᾶς πάθει τῷ τοῦ σώματος

καὶ Παρθένος διέμεινε

ᾨδὴ ςὉ Εἱρμός Τὴν θείαν ταύτην καὶ πάντιμον τελοῦντες ἑορτὴν οἱ θεόφρονες τῆς

Θεομήτορος δεῦτε τὰς χεῖρας κροτήσωμεν τὸν ἐξ αὐτῆς τεχθέντα Θεὸν δoξάζοντες

Τὸν μέγαν ᾄσωμεν Φώτιον τὴν σάλπιγγα τρανῶς τὴν κηρύξασαν τοῦ θείου Πνεύματοςἐκ τοῦ Πατρὸς τὴν ἐκπόρευσιν ὡς τῆς βροντῆς ὁ γόνος ἐθεολόγησε

Ἐῤῥάγη ἅπαν τὸ φρύαγμα σοῖς λόγοις Ἱερώτατε Φώτιε τὸ τῆς αἱρέσεως διὸ πιστῶν ἡὁμήγυρις λαμπροτελῶς τιμᾷ σου τὴν μνήμην Ἅγιε

Σκιρτᾷ καὶ πᾶσα εὐφραίνεται ὁμήγυρις πιστῶν ἡ ὀρθόδοξος πάντιμε Φώτιε τοῦΓρηγορίου ὁρῶσά σε καὶ Χρυσοστόμου ὄντως σεπτὸν διάδοχον

Θεοτοκίον Ὑμνῶ σου Κόρη τὴν σύλληψιν ὑμνῶ σου τὴν ἀπόῤῥητον γέννησιν ὑμνῶ τὴνσκέπην σου βλάβης διrsquo ἧς πάσης ῥύομαι ὁ πρὸς τὴν σὴν γαλήνην κατεπειγόμενος

Κοντάκιον ἦχος πλ δ Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷΤῆς Ἐκκλησίας ὁ φωστὴρ ὁ τηλαυγέστατος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγὸς ὁ ἐνθεώτατος

στεφανούσθω νῦν τοῖς ἄνθεσι τῶν ᾀσμάτων ἡ θεόφθογγος κιθάρα ἡ τοῦ Πνεύματος ὁστεῤῥότατος αἱρέσεων ἀντίπαλος ᾧ καὶ κράζομεν χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Ὁ ΟἶκοςἌγγελος ἐξ ἀνθρώπων ἀνεδείχθης ὦ Πάτερ ἐκ γῆς πρὸς τὰ οὐράνια φθάσας διὸ σὺνἀσωμάτοις χοροῖς ἁμιλλώμενόν σε θεωρῶν ὅσιε ἐξίσταμαι καὶ πόθῳ σοι κραυγάζω

εὐλαβῶς τοιαῦτα Χαῖρε διrsquo οὗ Τριὰς προσκυνεῖται χαῖρε διrsquo οὗ Θεὸς ἀνυμνεῖται ΧαῖρεὈρθοδόξων κανὼν ὁ εὐθύτατος χαῖρε ἀνομοῦντας ἐλέγχων στεῤῥότατα Χαῖρε ὕψοςταπεινώσεως δυσανάβατον πολλοῖς χαῖρε βάθος διακρίσεως δυσθεώρητον θνητοῖςΧαῖρε ὅτι ἐγένου τοῦ Θεοῦ θεῖος θύτης χαῖρε ὅτι προσάγεις τῷ Θεῷ σεσῳσμένους

Χαῖρε Θεοῦ Μαρτύρων ὁμόσκηνε χαῖρε σεπτῶν Ὁσίων συνόμιλε Χαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖςκαθαιροῦνται χαῖρε διrsquo οὗ οἱ πιστοὶ βεβαιοῦνται Χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Συναξάριον Τῷ αὐτῷ μηνὶ ς Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν καὶ Ἰσαποστόλου

Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ ὉμολογητοῦΣτίχ Θνῄσκων Φώτιος οὐ ταράττομαι λέγει

Πρὸς τὴν τελευτήν ὢν προητοιμασμένος

Ἕτεροι στίχοι Ἤστραψε τοῖς λόγοις Φώτιος μέγας

Φῶς Εὐσεβέσσι πῦρ δrsquo ἐναντίους φλέγον

Ἄντυγrsquo ἐς Οὐρανίην ἀναδέδρομε Φώτιος ἕκτῃ

Οὗτος ὁ τρισμακάριος καὶ φερώνυμος Ἱεράρχης ὁ μέγας καὶ λαμπρὸς τῆς ἘκκλησίαςΠατὴρ καὶ Διδάσκαλος Φώτιος ὁ σοφώτατος καὶ ἁγιώτατος ὁ Ὁμολογητὴς τῆς πίστεως

καὶ Ἰσαπόστολος ἤκμασεν ἐν τοῖς χρόνοις τῶν βασιλέων καὶ Αὐτοκρατόρων Μιχαὴλυἱοῦ Θεοφίλου Βασιλείου τοῦ Μακεδόνος καὶ Λέοντος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Τούτῳ πατρὶς μὲνἐπίγειος Κωνσταντινούπολις ἡ μεγαλώνυμος καὶ τῶν πόλεων ἡ βασιλεύουσα οὐράνιοςδέ ἡ ἄνω Ἱερουσαλήμ ἡ κραταιὰ καὶ ἀνώλεθρος πατέρες δὲ περιφανεῖς εὐγένείᾳ τε τῇ

κατὰ σάρκα οὐχ ἧττον ἢ πίστει τῇ ὀρθοδόξῳ ὑπὲρ ἧς καὶ μαρτυρικῷ στεφάνῳδιακεκόσμηνται ἀθλήσαντες οἱ οὐρανόφρονες καὶ καρτεῥόψυχοι ὑπὲρ τῆς τῶν ἁγίων καὶ

σεπτῶν εἰκόνων ὡς ἔοικε τιμῆς καὶ προσκυνήσεως Τοῖς πρωτίστοις δὲ τῶν βασιλικῶνἀξιωμάτων πρότερον διαπρέψας καὶ βίον ᾀείποτε ἐνάρετον καὶ θεοφιλῆ ἐξασκήσας

τοὺς τῆς Ἐκκλησίας ἔπειτα ποιμεναρχικοὺς παραλαμβάνει οἴακας ἐπὶ τὸν Ἀποστολικὸνκαὶ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχικὸν Θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως προβιβασθείς Τοῦ

γὰρ ἐν Ἁγίοις Ἰγνατίου βίᾳ βασιλικῇ ἐπιβληθέντος τοῦ θρόνου καὶ τῆς Ἐκκλησίαςἐντεῦθεν χηρευούσης μηδrsquo ὄντος ἄλλως δυνατοῦ διαμένειν ταύτην ἄνευ Ἐπισκόπου ὁ ἐν

Ἁγίοις Φώτιος βίᾳ ὑπαχθεὶς καὶ βασιλικῇ δυναστείᾳ διαδέχεται κανονικῶς τὸν ἱερὸνἸγνάτιον γενόμενος πρότερον Μοναχός καὶ τοὺς κατὰ τάξιν τῆς ἱερωσύνης λαβὼν

βαθμούς Καὶ οἵους μὲν ἀγῶνας διήνυσεν ὁ τρισόλβιος ὑπὲρ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως κατὰΜανιχαίων καὶ Εἰκονομάχων καὶ ἄλλων αἱρετικῶν καὶ πρὸ πάντων κατὰ τῆς τότε

πρῶτον ἀναφανείσης παπικῆς αἱρέσεως ἧς τὸν ἀρχηγὸν καὶ τοῦ Λατινικοῦ σχίσματοςπατέρα Νικόλαον τὸν ἀλάστορα Ῥώμης Πάπαν γραφικαῖς καὶ πατρικαῖς ἀποδείξεσιν

ἐξελέγξας καὶ ἐνδίκως καθελών τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας συνοδικῶς ἐξωστράκισε τῷἀναθέματι παραπέμψας οἵους δὲ διωγμοὺς καὶ κινδύνους οἵας δὲ ἐπιβουλὰς καὶκαταδρομάς οἵας δὲ καὶ τὰς κακώσεις καὶ τὰς ἀπανθρώπους βασάνους ὑπέστη

χριστομιμήτως ὁ καρτερόψυχος θεοῤῥήμων ὁ στεῤῥὸς καὶ τὴν ψυχὴν ἀδαμάντινοςἹεράρχης ὑπὸ τῶν σχισματικῶν Λατίνων καὶ τῶν τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ

θιασωτῶν ἀνθρώπων κακούργων καὶ ψευδολόγων ἀνθρώπων παρανόμων ἀνοσίων καὶμιαιφόνων ἡ κατrsquo αὐτὸν εἰς πλάτος ἱστορία διέξεισι Τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν ἐνταῦθαπερὶ αὐτοῦ ἀναγκαῖον ὅτι ὁ μακάριος ἱερουργήσας ὡς ἄλλος Παῦλος τὸ Εὐαγγέλιον

ἅπαν μὲν τὸ τῶν γενναίων Βουλγάρων ἔθνος μετὰ καὶ τοῦ βασιλέως αὐτῶν τὴν εἰςΧριστὸν ἀμώμητον πίστιν μυσταγωγήσας τῷ τοῦ θείου βαπτίσματος λουτρῷ

ἀνεγέννησε πολλοὺς δὲ καὶ ἐκ διαφόρων αἱρέσεων Ἀρμενίους Εἰκονομάχους καὶἄλλους ἑτεροδόξους εἰς τὴν Καθολικὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν ἐπέστρεψε λόγους

ἐκθεὶς πλήρεις χάριτος καὶ σοφίας καὶ ἀληθείας διrsquo ὧν τὰ τῶν κακοδόξων φρονήματακατεβρόντησε καὶ τῷ μὲν σταθερῷ τοῦ φρονήματος καὶ ἀτρέπτῳ τὸν βασιλοκτόνον καὶἀγνώμονα Βασίλειον τὸν Αὐτοκράτορα καταπλήξας τῷ δὲ ἔνθερμα καὶ κατrsquo ἐπίγνωσιναὐτοῦ ζήλῳ πάσης ἑτεροδιδασκαλίας τὰ ζιζάνια ἐκριζώσας ἔμπλεως ὡς οὐδεὶς τῶν κατrsquo

αὐτὸν τῆς ἀποστολικῆς διδασκαλίας ἀνεφάνη Οὕτως οὖν ὁσίως καὶ εὐαγγελικῶςποιμάνας τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ δὶς μὲν ἀναβὰς ἄκων εἰς τὸν θρόνον δὶς δὲτούτου βίᾳ τυραννικῇ ἐξωσθείς πολλὰ δὲ καὶ διάφορα συγγράμματα καταλιπὼν τῇ

Ἐκκλησίᾳ καὶ τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἄριστα πάντα καὶ σοφώτατα καὶ οἷα ὁ πᾶς αἰὼν δικαίωςἀποθαυμάσει διὰ γὰρ πάσης ἐλθὼν ἰδέας παιδεύσας ἐν ἑκάστῃ τὸ κράτος ἐκτήσατοπολλὰ δὲ καὶ καμὼν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ τῆς δικαιοσύνης ἐξεδήμησεν ἁγίως πρὸςΚύριον ὁ πολύαθλος ὑπερόριος ἐν τῇ τῶν Ἀρμενιανῶν Μονῇ ὡς ἐν Κομάνοις ὁ θεῖος

Χρυσόστομος Τὸ δὲ ἱερὸν καὶ πάντιμον αὐτοῦ σῶμα ἐναπετέθη ἐν τῇ Μονῇ τῇ λεγομένῃτῆς Ἐρημίας ἢ Ἠρεμίας Καὶ πάλαι μὲν ἐτελεῖτο ἡ ἁγιωτάτη αὐτοῦ Σύναξις ἐν τῷ

Προφητείῳ ἤτοι Ναῷ τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου τῷ ὄντι ἐν τῇεἰρημένῃ Μονῇ τῆς Ἠρεμίας νῦν δὲ τελεῖται ἐν τῇ κατὰ Χάλκην ἱερᾷ καὶ ΠατριαρχικῇΜονῇ τῆς Ἁγίας Τριάδος ἔνθα ἤδη συνέστη καὶ ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Μεγάλης τοῦ

Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Βουκόλου ἐπισκόπουΣμύρνης

Στίχ Σμύρνης ὁ Ποιμὴν Βουκόλος θυηπόλος

Ἄγρυπνός ἐστι καὶ θανὼν ποίμνης φύλαξ

Ἀγλαὸν ἡελίοιο λίπε Βουκόλος ἕκτῃ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμῃ τοῦ ἁγίου Μάρτυρος Ἰουλιανοῦ τοῦ ἐν ἘμέσῃΣτίχ Χριστὸς τέτρηται χεῖρας ἥλοις καὶ πόδας

Ἰουλιανὸς προστίθησι καὶ κάραν

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῆς ἁγίας Μάρτυρος Φαύστης καὶ τῶν σὺν αὐτῇΕὐϊλασίου καὶ Μαξίμου

Στίχ Τρεῖς Μάρτυρες πάσχουσιν ἰχθύων πάθος

Κοινῇ τυχόντες ὀργάνου τοῦ τηγάνου

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῶν ἁγίων Μαρτύρων Φαύστου Βασιλείου καὶΣιλουανοῦ καὶ τῶν ἁγίων Μαρτύρων τῶν ἐν τοῖς Δαρείου

Στίχ Τριῶν συνάθλων ἕν διὰ ξίφους τέλος

Οἵ τὸν Θεὸν φρονοῦσιν ἕν τε καὶ τρία

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΒαρσανουφίουΣτίχ Ἐκ γῆς συνέστη σῶμα Βαρσανουφίου

Καὶ γῆν ὑπῆλθε τὴν ἑαυτοῦ μητέρα

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦἐπικαλουμένου Προφήτου μαθητοῦ τοῦ ἁγίου Βαρσανουφίου

Στίχ Δίκαιόν ἐστιν ὦ Ἰωάννη ἅμα

Τάττειν σε ᾧδε τῷ φίλῳ διδασκάλῳ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ ἐν Λυκῷ τῇ πόλει ἐν εἰρήνῃτελειοῦται

Στίχ Τὸν ἐν Λυκῷ δὲ ποῦ Ἰωάννην θέμις

Τάττειν ὅτι μή ᾧδrsquo Ἰωάννῃ ἅμα

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ σῷσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζὉ Εἱρμός Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες παρὰ τὸν Κτίσαντα ἀλλὰ πυρὸς

ἀπειλήν ἀνδρείως πατήσαντες χαίροντες ἔψαλλονmiddotὙπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων Κύριοςκαὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Μεταβέβηκας θέοφρον πρὸς Οὐράνια Πάτερ σκηνώματα καὶ προσπελάσας Θεῷμεθέξει θεουμένος ἔνθεος γέγονας ψάλλων Ὅσιε ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Νουθετούμενοι σοῖς λόγοις διδασκόμεθα Πάτερ πανεύφημε ὡς ἐν Ἡλίοις τρισίνἀμέριστον ἄτμητον σέβειν Θεότητα ᾗ καὶ ψάλλομεν ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Ὡς πανίερος ἡ θεία καὶ θεάρεστος ὁμολογία σου ὡς γὰρ χρυσὸς καθαρθείς Θεῷεὐηρέστησας Πάτερ τρισόλβιε ἀγαλλόμενος τῇ ἐκμιμήσει Ὅσιε τῶν παθῶν τῶν τοῦ

Σωτῆρος

Θεοτοκίον Πᾶσι πρόξενος ἀνθρώποις ἐναπέφηνας θείας λυτρώσεως τὸν Λυτρωτὴντοῦ παντός τεκοῦσα Πανάμωμε ᾧ πάντες ψάλλομεν ὑπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων

Κύριος καὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θὉ Εἱρμός Ἅπας γηγενής σκιρτάτω τῷ πνεύματι λαμπαδουχούμενος πανηγυριζέτω δέ

ἀΰλῶν Νόων φύσις γεραίρουσα τὴν ἱερὰ θαυμάσια (τὴν ἱερὰν Μετάστασιν τὰ ἱερὰΕἰσόδια) τῆς Θεομήτορος καὶ βοάτωmiddotΧαίροις παμμακάριστε Θεοτόκε Ἁγνὴ ἀειπάρθενε

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν ἐν Ἱεράρχαις ὑπέρλαμπρον φωστῆρα

Ὅλον ἐμαυτόν προσάγω θεσπέσιε τῇ θείᾳ σκέπῃ σου ὡς Ἄρχιεράρχης δέ τὴν ἐξουσίανλύειν τὰ πταίσματα παρὰ Χριστοῦ δεξάμενος ἐμῶν σφαλμάτων σειράς διαῤῥήξας

σῷσόν με πρεσβείαις σου καὶ τῷ θείῳ φωτὶ καταλάμπρυνον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν κεκοσμηκότα Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν

Ἤρθης πρὸς τὸ φῶς τὸ ἄδυτον ἔνδοξε Πάτερ γηΐνων ῥυσθείς καὶ τῷ Παντοκράτορι καὶτρισηλίῳ φωτὶ παρίστασαι μετὰ τῶν ἄνω Τάξεων καὶ τῇ ἐκεῖθεν τρυφᾷς πεμπομένῃ

λάμψει τρισμακάριε καὶ ἡμᾶς φρυκτωρεῖς τοὺς ὑμνοῦντάς σε

Μεγάλυνον ψυχή μου τῆς Τρισυπόστατου καὶ ἀδιαιρέτου Θεότητος τὸ κράτος

Ὥς τις ἀριστεύς ἐφάνης κατήγορος πλάνης αἱρέσεως τῆς Ὄρθοδοξίας δέ Ἱεροκήρυξθεῖος συνήγορος σὺν Ἰγνατιῳ Φώτιε οὗ καὶ διάδοχος καὶ τῶν τρόπων καὶ τοῦ θρόνου

γέγονας καὶ πρεσβεύεις μεθrsquo οὗ πρὸς τὸν Κύριον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὴν τιμιωτέραν καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων

Θεοτοκίον Ὅλον με Θεός θεῶσαι βουλόμενος ὅλος ἑνοῦταί σοι καὶ τὸ ἀκατάληπτονκαινοτομεῖται πᾶσι Μυστήριον τίκτεις Παρθένος ἄφθοῥος καὶ σὰρξ ὁρᾶται Θεός ὃν

ὑμνοῦντες σὲ νῦν μακαρίζομεν Μαριὰμ ὡς αὕτη προεφήτευσας

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητεΠροστάτην σε θερμότατον ἡ Ἐκκλησία κέκτηται λαμπρὸν διδάσκαλον Πάτερ διὸφαιδρῶς τὴν σὴν μνήμην πανηγυρίζει κράζουσα ᾀεὶ σκέπε τὴν ποίμνην σου καὶ

φύλαττε ἀπήμονα αἱρέσεώς τε καὶ βλάβης Ἀρχιεράρχα Κυρίου [Δίς]

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τοὺς Αἴνους Πᾶσα πνοή ἱστῶμεν στίχ δ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰΠροσόμοια δ Ἦχος α Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τῆς Ἐκκλησίας τὸν θεῖον ἀνευφημήσωμεν Ἀρχιεράρχην ὄντως καὶ διδάσκαλον μέγαντὸν κήρυκα τοῦ λόγου τὸν θαυμαστόν Ἰσαπόστολον Φώτιον καὶ γὰρ ἐπέστη ἡ τούτου

πανευκλεής μνήμη ἅπαντας εὐφραίνουσα

Τῶν ἀρετῶν σε δοχεῖον καλοῦμεν Φώτιε ὡς τῆς εἰρήνης φίλον τῆς ἀγάπης ἐργάτην καὶ

στήλην σωφροσύνης καὶ προσευχῆς ἐνδιαίτημα ἄσυλον καὶ ἰαμάτων ταμεῖον καὶπρεσβευτήν τῶν τιμώντων σε μακάριε

Τοῖς Ἀποστόλοις συνήφθης ὡς Ἰσαπόστολος καὶ γὰρ σὺ Βουλγαρίας Σλαβικῆς τεἁπάσης φυλῆς ὁ θεῖος κήρυξ ἀναδειχθείς τῷ Χριστῷ ταύτην ἤγαγες ἀναγεννήσας

βαπτίσματι τῷ σεπτῷ ἣν καὶ φύλαττε Ὀρθόδοξον

Τοῦ ἐπὶ γῆς ἑῳσφόρου φυσιωθέντος δεινῶς καὶ θρόνον αὐτοῦ θέντος ὑπεράνω τῶνἄστρων πρῶτος σὺ ζηλώσας ὡς Μιχαήλ ἀνεβόησας ἔνδοξε στῶμεν καλῶς στῶμεν

πάντες ἐν ταῖς σεπταῖς τῶν Πατέρων παραδόσεσι

Δόξα ἦχος πλ αὍπου ἐπικληθῇ σου τὸ ὄνομα φερώνυμε ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις οὐφέρει γὰρ τῷ φωτί σου προσβλέπειν ὁ πεσὼν ἑῳσφόρος διὸ αἰτοῦμέν σε τὰ πυρφόρα

αὐτοῦ βέλη τὰ καθrsquo ἡμῶν κινούμενα ἀπόσβεσον τῇ μεσιτείᾳ σου λυτρούμενος ἡμᾶς ἐκτῶν σκανδάλων αὐτοῦ ἀξιύμνητε Ἱεράρχα Φώτιε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Τυπικά καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς ἡ γ ᾠδή καὶ τοῦ Ἁγίου ἡ ςἈπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον ζήτει Νοεμβρίου ιγ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

[Ὁ Ἀπόστολος

ΠροκείμενονἮχος α Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆςκαρδίας μου σύνεσιν Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη ἐνωτίσασθε

πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ ζ 26-28 η 1-2]Ἀδελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεὺς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ

τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθrsquo ἡμέρανἀνάγκην ὥσπερ οἱ Ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν

ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆςμετὰ τὸν νόμον Υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοιςτοιοῦτον ἔχομεν Ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖςοὐρανοῖς τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ

οὐκ ἄνθρωπος

Ἀλληλούϊα Ἦχος β Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσειΣτίχ Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὑποσκελισθήσεται τὰ διαβήματα

αὐτοῦ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [ι 9-16]

Εἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύραmiddotδιrsquo ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεταικαὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰμὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃκαὶ ἀπολέσῃmiddotἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ

καλός Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτωνmiddotὁ μισθωτὸς δέκαὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ

ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα Ὁδὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων ᾽Εγώ εἰμι ὁποιμὴν ὁ καλός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν Καθὼς γινώσκει μεὁ Πατήρ κἀγὼ γινώσκω τὸν Πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ

ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα με δεῖ ἀγαγεῖν καὶ τῆςφωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν]

Κοινωνικὸν Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούϊα

ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὁ λαμπρότατος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας μύστης Ὀρθοδόξων προασπιστής

κακοδόξων μάστιξ Ἱεραρχίας κλέος ὁ μέγας θεοφάντωρ Φώτιε Ἅγιε

Ἕτερον ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὀρθοδόξων φωταγωγέ καὶ τῆς Ἐκκλησίας νυμφοστόλε καὶ ὁδηγέ χαίροις

κακοδόξων ἡ δίστομος ῥομφαία ὦ Φώτιε τρισμάκαρ ῥητόρων ἔξοχε

Τῇ πρώτη Κυριακὴ μηνὸς Νοεμβρίου

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν καὶ προμάχωντῆς Ὀρθοδοξίας Φωτίου τοῦ Μεγάλου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά καὶ

Μάρκου τοῦ ΕὐγενικοῦΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

Ι ΗΣΥΧ ΑΓ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

[Ποίημα Γερασίμου Μικραγιαννανίτου μοναχοῦ]

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἐσπερινῷ

Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος β´ Ὅτε ἐκτὸν ξύλου

Δεῦτε Ὀρθοδόξων οἱ χοροί τῆς Ὀρθοδοξίας τοὺς στύλους καὶ θείους φύλακας Φώτιον τὸνμέγιστον ἀνευφημήσωμεν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης Μᾶρκον τὸν θεσπέσιονἘφέσου πρόεδρον χαίρετε αὐτοῖς ἐκβοωντες τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος μύσται καὶ ἐκφάντορες

θεόσοφοι

Χύμα ἐν τῷ στόματι ὑμῶν δέδοται σοφίας τῆς θείας παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς Φώτιε πανεύφημεΜᾶρκε Γρηγόριε Ἱεράρχαι μακάριοι ὅθεν ἅπαν στόμα πάσης ἐφιμώσατε δεινῆς αἱρέσεως

λόγοις καὶ διδάγμασι θείοις ἐν δυνάμει Πνεύματος θείου ὡς μυσταγωγοὶ τῶν ὑπὲρ ἔννοιαν

Φέγγος ὀρθοδόξων διδαχῶν Φώτιε ἀστράπτεις τῷ κόσμῳ Ἁγίῳ Πνεύματι θείαν δὲ ἐγρήγορσινδιδάσκεις ἅπαντας θεηγόρε Γρηγόριε καὶ Λατίνων λύεις Μᾶρκε ἱερώτατε πλάνης

σκοτόμαιναν ὅθεν ὡς Χριστοῦ ἱεράρχας καὶ τῆς Ἐκκλησίας φωστῆρας ἅμα ὑμᾶς μέλπομενγηθόμενοι

Θείῳ ἐλλαμπόμενῳ φωτί καὶ Ὀρθοδοξίας τῷ ζήλῳ καταφλεγόμενοι Φώτιε πανθαύμαστε θεῖεΓρηγόριε Μᾶρκε Πάτερ θεόληπτε πυρὶ τῷ τῶν λόγων ἅπασαν αἱρέσεων ὕλην ἐφλεξατε ὅθεν

ἀκλινεῖς ἡμᾶς πάντας πέτρᾳ θεοσδότων δογμάτων ταῖς ὑμῶν πρεσβείαις συντηρήσατε

Δόξα Ἦχος β´

Τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ θρέμματα καὶ τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ ποιμένες ὡς ἀρετῶν ταμεῖαἔμψυχα καὶ Ἀποστόλων μιμηταί ἀληθῶς ἐδείχθητε Ὅσιοι Πατέρες τῇ γὰρ ἄνωθεν σοφίᾳθεοπρεπῶς διαπρέψαντες Εὐαγγελίου τὸν λόγον ἐτρανῶσατε καὶ τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα

μυστήριον Ἀλλ᾿ ὦ Φώτιε πανθαύμαστε καὶ Γρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε παμμάκαρ μὴ παύσησθεδεόμενοι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Θεοτοκίον τὸν ἤχου

Ἀπόστιχα Πρῶτον τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου καὶ εἴτα τὰ παρόντα Ἦχος β´ Οἶκος τὸνἜφραθἅ

Λύχνοι ἀειφεγγεῖς τῆς θείας ἐπιπνοίας ἐδείχθητε τῷ κόσμῳ τρισάριθμοι Πατέρες καὶεὐσεβείας πρόβολοι

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδυσονται δικαιοσύνην

Χαίροις Ἱεραρχῶν τριὰς ἱερωτάτη Φώτιε θεηγόρε Γρηγόριε τρισμάκαρ καὶ Μᾶρκε παναοίδιμε

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Φύλαττε ὦ Τριάς Ἱεραρχῶν Ἁγία Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ πάσης ἐπηρείας καὶ πλάνης τῶναἱρέσεων

Δόξα Τριαδικόν

Πάτερ σὺν τῷ Υἱῷ καὶ Πνεύματι τῷ θείῳ Τριὰς ὑπεραγία ταῖς τῶν τριῶν Πατέρων πρεσβείαιςἡμᾶς φύλαττε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Λόγον τὸν τοῦ Πατρός ἐκύησας Παρθένε οὗ τὴν οἰκονομίαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Πατέρεςθεοπρεπῶς κηρύττουσι

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 9: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Εἶτα τὸ Ἰδιόμελον Ἦχος πλ βἘξεχύθη ἡ χάρις ἐν χείλεσί σου ὅσιε Πάτερ καὶ γέγονας Ποιμὴν τῆς τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίας διδάσκων τὰ λογικὰ πρόβατα Πιστεύειν εἰς Τριάδα ὁμοούσιον ἐν μιᾷ

Θεότητι

Ὁ Κανὼν τῆς Ἑορτῆς εἰς δ καὶ τοῦ Ἁγίου εἰς δ Ἦχος δ

ᾨδὴ αὉ Εἱρμός Ἀνοίξω τὸ στόμα μου καὶ πληρωθήσεται Πνεύματος καὶ λόγον ἐρεύξομαι τῇ

Βασιλίδι Μητρί καὶ ὀφθήσομαι φαιδρῶς πανηγυρίζων καὶ ᾄσω γηθόμενος ταύτης τὰθαύματα

Φωστὴρ θεαυγεύτατε φωτὸς ἐπώνυμε ἅγιε τὸ σκότος ἀπέλασον τῆς διανοίας μουλαμπηδόσι με φωτὸς αὐγάσας θείου ὅπως εὐφημήσω σου τὰ κατορθώματα

Τῆς πίστεως ἔρεισμα τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλον καὶ στῦλον ἀκράδαντον ὁμολογίας σεκαὶ πολύφωτον τῆς χάριτος φωστῆρα καὶ στόμα πυρίπνοον Φώτιε ἔγνωμεν

Νομίμως ἠγώνισαι προκινδυνεύων θεσπέσιε τοῦ θείου κηρύγματος ὡς Ἱεράρχηςπιστός καὶ κατέπνιξας νευραῖς τῶν σῶν δογμάτων ὡς θῆρα Νικόλαον τὸν

ματαιόφρονα

Θεοτοκίον Μαρίαν τὴν ἄχραντον δεῦτε ὑμνήσωμεν ἅπαντες τὴν μόνην κοσμήσασαντὴν ἀνθρωπότητα τὴν κυήσασαν Θεὸν σεσαρκωμένον Παρθένον τε μείνασαν

ἀδιαλώβητον

Καταβασίας δὲ λέγομεν τῆς Ἑορτῆς

ᾨδὴ γὉ Εἱρμός Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους Θεοτόκε ὡς ζῶσα καὶ ἄφθονος πηγή θίασον

συγκροτήσαντας πνευματικὸν στερέωσον καὶ ἐν τῇ θείᾳ δόξῃ σου στεφάνων δόξηςἀξίωσον

Λαλήσας εἰς ὕψος βλασφημίαν τῆς Δύσεως δράκων ὁ δεινός τοῖς λόγοις σου πεφίμωταιφωστὴρ θεοειδέστατε διὸ καὶ οἱ ὀρθόδοξοι ἀξιοχρέως τιμῶμέν σε

Νεκροῦται αἱρέσεως ὁ ὄφις τοῖς λόγοις σου Πάτερ τοῖς σοφοῖς ὡς λίθοςπροσβαλλόμενος καὶ κάραν συντριβόμενος διόπερ Ἐκκλησία τε ἀξιοχρέως γεραίρει σε

Γραφῶν παραστάσεσι γενναίαις τὴν χάριν τοῦ Πνεύματος σοφέ κοινὴν εἶναι ἀπέδειξαςκαὶ Πνεῦμα ὀνομάζεσθαι τὴν τούτου δὲ ὑπόστασιν ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεσθαι

Θεοτοκίον Ἀνάρχου Γεννήτορος ὁ Λόγος ὁ πάσης ἀνώτερος ἀρχῆς ἀρχὴν νῦνσωματούμενος ἐκ σοῦ Ἁγνὴ ἐδέξατο καὶ ὑπὸ χρόνον γέγονεν ὁ χρόνων πάντων

ὑπέρτερος

Κάθισμα ἦχος πλ δ Τὴν σοφίαν καὶ λόγον

Τὸν Προφήτην Ἠλίαν ζηλοτυπῶν Ἰωάννην ὡσαύτως τὸν Βαπτιστήν ἀνδρείωςδιήλεγξας Βασιλεῖς ἀνομήσαντας Ἱεραρχίας θρόνον ἐνθέως ἐκόσμησας καὶ

διδαγμάτων πλήθει τὸν κόσμον ἐπλούτισας Ὅθεν καὶ ταῖς θείαις συγγραφαῖςκεχρημένος πιστοὺς ἐπεστήριξας καὶ ἀπίστους ἐπέστρεψας Ἱεράρχα θεσπέσιε

πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳτὴν ἁγίαν μνήμην σου [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

ᾨδὴ δὉ Εἱρμός Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ ἐπὶ θρόνου θεότητος ἐν νεφέλῃ κούφῃ ἦλθεν Ἰησοῦς ὁ

ὑπέρθεος τῇ ἀκηράτῳ παλάμῃ καὶ διέσωσε τοὺς κραυγάζοντας Δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμεισου

Ἐν νεότητι τὸ σῶφρον ἐν τῷ γήρει τὴν σύνεσιν ἐν παντὶ δὲ βίῳ τὸ καρτερικὸν καὶμακρόθυμον καὶ τὴν πρὸς πάντας ἀγάπην ἐπιδέδειξαι τοὺς κραυγάζοντας δόξα Χριστὲ

τῇ δυνάμει σου

Ὁ λαμπρότατός σου βίος ὡς κανὼν ἀκριβέστατος διὰ πάσης Πάτερ θείας ἀρετῆςἀναδέδεικται ἐν προσευχαῖς καὶ νηστείαις ἀγρυπνίαις τε καὶ δεήσεσι ταῖς πρὸς Χριστὸν

τὸν φιλάνθρωπον

Νυσταγμὸν τοῖς σοῖς βλεφάροις θεοφόρε οὐκ ἔδωκας ἕως ὅτου Πάτερ οἶκον σεαυτὸνἀπετέλεσας τῷ παντεπόπτῃ Δεσπότῃ ὡραιότατον πρὸς ὃν ἔκραζες δόξα Χριστὲ τῇ

δυνάμει σου

Θεοτοκίον Νεκρωθέντας Παναγία τοὺς ἀνθρώπους ἐζώωσας πεπτωκότας τούτουςπρὸς διαφθορὰν ἐξανέστησας τὸν ζωοδότην τεκοῦσα τὸν λυτρούμενον τοὺς

κραυγάζοντας δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει σου

ᾨδὴ εὉ Εἱρμός Ἐξέστη τὰ σύμπαντα ἐπὶ τῇ θείᾳ δόξῃ σου σὺ γὰρ ἀπειρόγαμε Παρθένε ἔσχεςἐν μήτρᾳ τὸν ἐπὶ πάντων Θεόν καὶ τέτοκας ἄχρονον Υἱόν πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσι σε σωτηρίαν

βραβεύοντα

Τὴν χάριν δεξάμενος τοῦ Παναγίου Πνεύματος θεῖον ἐνδιαίτημα ἐδείχθης θείωςδιδάξας θεογνωσίας τὸ φῶς Φώτιε πανθαύμαστε σοφέ Πάτερ ἁγιώτατε Ἐκκλησίας τὸ

στήριγμα

Ἡ γλῶσσά σου κάλαμος τοῦ Παρακλήτου γέγονεν ὀξέως τὴν λύτρωσιν διδόντος τοῖςἐπιγνοῦσι τὴν δεσποτείαν αὐτοῦ καὶ ταῖς σφῶν ἐμπνέοντος ψυχαῖς γνῶσιν ἐπουράνιον

ἱερώτατε Φώτιε

Ἀστράπτοντα λόγων τε καὶ διδαγμάτων χάρισι σὲ Χριστὸς ἀνέδειξε τῷ κόσμῳαἱρετιζόντων ἀποσοβοῦντα ὁρμάς καὶ ψυχὰς φωτίζοντα πιστῶν πάντων τῶν

ὑμνούντων σε τὸν τῆς Πίστεως κήρυκα

Θεοτοκίον Παρθένος γεγέννηκεν Υἱὸν τὸν προαιώνιον φύσιν ἐνδυσάμενον ἀνθρώπωνὡς ἐκδιδάσκων ὁ Ἱεράρχης φησί καὶ σώσαντα ταύτην ἐκ φθορᾶς πάθει τῷ τοῦ σώματος

καὶ Παρθένος διέμεινε

ᾨδὴ ςὉ Εἱρμός Τὴν θείαν ταύτην καὶ πάντιμον τελοῦντες ἑορτὴν οἱ θεόφρονες τῆς

Θεομήτορος δεῦτε τὰς χεῖρας κροτήσωμεν τὸν ἐξ αὐτῆς τεχθέντα Θεὸν δoξάζοντες

Τὸν μέγαν ᾄσωμεν Φώτιον τὴν σάλπιγγα τρανῶς τὴν κηρύξασαν τοῦ θείου Πνεύματοςἐκ τοῦ Πατρὸς τὴν ἐκπόρευσιν ὡς τῆς βροντῆς ὁ γόνος ἐθεολόγησε

Ἐῤῥάγη ἅπαν τὸ φρύαγμα σοῖς λόγοις Ἱερώτατε Φώτιε τὸ τῆς αἱρέσεως διὸ πιστῶν ἡὁμήγυρις λαμπροτελῶς τιμᾷ σου τὴν μνήμην Ἅγιε

Σκιρτᾷ καὶ πᾶσα εὐφραίνεται ὁμήγυρις πιστῶν ἡ ὀρθόδοξος πάντιμε Φώτιε τοῦΓρηγορίου ὁρῶσά σε καὶ Χρυσοστόμου ὄντως σεπτὸν διάδοχον

Θεοτοκίον Ὑμνῶ σου Κόρη τὴν σύλληψιν ὑμνῶ σου τὴν ἀπόῤῥητον γέννησιν ὑμνῶ τὴνσκέπην σου βλάβης διrsquo ἧς πάσης ῥύομαι ὁ πρὸς τὴν σὴν γαλήνην κατεπειγόμενος

Κοντάκιον ἦχος πλ δ Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷΤῆς Ἐκκλησίας ὁ φωστὴρ ὁ τηλαυγέστατος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγὸς ὁ ἐνθεώτατος

στεφανούσθω νῦν τοῖς ἄνθεσι τῶν ᾀσμάτων ἡ θεόφθογγος κιθάρα ἡ τοῦ Πνεύματος ὁστεῤῥότατος αἱρέσεων ἀντίπαλος ᾧ καὶ κράζομεν χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Ὁ ΟἶκοςἌγγελος ἐξ ἀνθρώπων ἀνεδείχθης ὦ Πάτερ ἐκ γῆς πρὸς τὰ οὐράνια φθάσας διὸ σὺνἀσωμάτοις χοροῖς ἁμιλλώμενόν σε θεωρῶν ὅσιε ἐξίσταμαι καὶ πόθῳ σοι κραυγάζω

εὐλαβῶς τοιαῦτα Χαῖρε διrsquo οὗ Τριὰς προσκυνεῖται χαῖρε διrsquo οὗ Θεὸς ἀνυμνεῖται ΧαῖρεὈρθοδόξων κανὼν ὁ εὐθύτατος χαῖρε ἀνομοῦντας ἐλέγχων στεῤῥότατα Χαῖρε ὕψοςταπεινώσεως δυσανάβατον πολλοῖς χαῖρε βάθος διακρίσεως δυσθεώρητον θνητοῖςΧαῖρε ὅτι ἐγένου τοῦ Θεοῦ θεῖος θύτης χαῖρε ὅτι προσάγεις τῷ Θεῷ σεσῳσμένους

Χαῖρε Θεοῦ Μαρτύρων ὁμόσκηνε χαῖρε σεπτῶν Ὁσίων συνόμιλε Χαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖςκαθαιροῦνται χαῖρε διrsquo οὗ οἱ πιστοὶ βεβαιοῦνται Χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Συναξάριον Τῷ αὐτῷ μηνὶ ς Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν καὶ Ἰσαποστόλου

Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ ὉμολογητοῦΣτίχ Θνῄσκων Φώτιος οὐ ταράττομαι λέγει

Πρὸς τὴν τελευτήν ὢν προητοιμασμένος

Ἕτεροι στίχοι Ἤστραψε τοῖς λόγοις Φώτιος μέγας

Φῶς Εὐσεβέσσι πῦρ δrsquo ἐναντίους φλέγον

Ἄντυγrsquo ἐς Οὐρανίην ἀναδέδρομε Φώτιος ἕκτῃ

Οὗτος ὁ τρισμακάριος καὶ φερώνυμος Ἱεράρχης ὁ μέγας καὶ λαμπρὸς τῆς ἘκκλησίαςΠατὴρ καὶ Διδάσκαλος Φώτιος ὁ σοφώτατος καὶ ἁγιώτατος ὁ Ὁμολογητὴς τῆς πίστεως

καὶ Ἰσαπόστολος ἤκμασεν ἐν τοῖς χρόνοις τῶν βασιλέων καὶ Αὐτοκρατόρων Μιχαὴλυἱοῦ Θεοφίλου Βασιλείου τοῦ Μακεδόνος καὶ Λέοντος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Τούτῳ πατρὶς μὲνἐπίγειος Κωνσταντινούπολις ἡ μεγαλώνυμος καὶ τῶν πόλεων ἡ βασιλεύουσα οὐράνιοςδέ ἡ ἄνω Ἱερουσαλήμ ἡ κραταιὰ καὶ ἀνώλεθρος πατέρες δὲ περιφανεῖς εὐγένείᾳ τε τῇ

κατὰ σάρκα οὐχ ἧττον ἢ πίστει τῇ ὀρθοδόξῳ ὑπὲρ ἧς καὶ μαρτυρικῷ στεφάνῳδιακεκόσμηνται ἀθλήσαντες οἱ οὐρανόφρονες καὶ καρτεῥόψυχοι ὑπὲρ τῆς τῶν ἁγίων καὶ

σεπτῶν εἰκόνων ὡς ἔοικε τιμῆς καὶ προσκυνήσεως Τοῖς πρωτίστοις δὲ τῶν βασιλικῶνἀξιωμάτων πρότερον διαπρέψας καὶ βίον ᾀείποτε ἐνάρετον καὶ θεοφιλῆ ἐξασκήσας

τοὺς τῆς Ἐκκλησίας ἔπειτα ποιμεναρχικοὺς παραλαμβάνει οἴακας ἐπὶ τὸν Ἀποστολικὸνκαὶ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχικὸν Θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως προβιβασθείς Τοῦ

γὰρ ἐν Ἁγίοις Ἰγνατίου βίᾳ βασιλικῇ ἐπιβληθέντος τοῦ θρόνου καὶ τῆς Ἐκκλησίαςἐντεῦθεν χηρευούσης μηδrsquo ὄντος ἄλλως δυνατοῦ διαμένειν ταύτην ἄνευ Ἐπισκόπου ὁ ἐν

Ἁγίοις Φώτιος βίᾳ ὑπαχθεὶς καὶ βασιλικῇ δυναστείᾳ διαδέχεται κανονικῶς τὸν ἱερὸνἸγνάτιον γενόμενος πρότερον Μοναχός καὶ τοὺς κατὰ τάξιν τῆς ἱερωσύνης λαβὼν

βαθμούς Καὶ οἵους μὲν ἀγῶνας διήνυσεν ὁ τρισόλβιος ὑπὲρ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως κατὰΜανιχαίων καὶ Εἰκονομάχων καὶ ἄλλων αἱρετικῶν καὶ πρὸ πάντων κατὰ τῆς τότε

πρῶτον ἀναφανείσης παπικῆς αἱρέσεως ἧς τὸν ἀρχηγὸν καὶ τοῦ Λατινικοῦ σχίσματοςπατέρα Νικόλαον τὸν ἀλάστορα Ῥώμης Πάπαν γραφικαῖς καὶ πατρικαῖς ἀποδείξεσιν

ἐξελέγξας καὶ ἐνδίκως καθελών τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας συνοδικῶς ἐξωστράκισε τῷἀναθέματι παραπέμψας οἵους δὲ διωγμοὺς καὶ κινδύνους οἵας δὲ ἐπιβουλὰς καὶκαταδρομάς οἵας δὲ καὶ τὰς κακώσεις καὶ τὰς ἀπανθρώπους βασάνους ὑπέστη

χριστομιμήτως ὁ καρτερόψυχος θεοῤῥήμων ὁ στεῤῥὸς καὶ τὴν ψυχὴν ἀδαμάντινοςἹεράρχης ὑπὸ τῶν σχισματικῶν Λατίνων καὶ τῶν τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ

θιασωτῶν ἀνθρώπων κακούργων καὶ ψευδολόγων ἀνθρώπων παρανόμων ἀνοσίων καὶμιαιφόνων ἡ κατrsquo αὐτὸν εἰς πλάτος ἱστορία διέξεισι Τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν ἐνταῦθαπερὶ αὐτοῦ ἀναγκαῖον ὅτι ὁ μακάριος ἱερουργήσας ὡς ἄλλος Παῦλος τὸ Εὐαγγέλιον

ἅπαν μὲν τὸ τῶν γενναίων Βουλγάρων ἔθνος μετὰ καὶ τοῦ βασιλέως αὐτῶν τὴν εἰςΧριστὸν ἀμώμητον πίστιν μυσταγωγήσας τῷ τοῦ θείου βαπτίσματος λουτρῷ

ἀνεγέννησε πολλοὺς δὲ καὶ ἐκ διαφόρων αἱρέσεων Ἀρμενίους Εἰκονομάχους καὶἄλλους ἑτεροδόξους εἰς τὴν Καθολικὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν ἐπέστρεψε λόγους

ἐκθεὶς πλήρεις χάριτος καὶ σοφίας καὶ ἀληθείας διrsquo ὧν τὰ τῶν κακοδόξων φρονήματακατεβρόντησε καὶ τῷ μὲν σταθερῷ τοῦ φρονήματος καὶ ἀτρέπτῳ τὸν βασιλοκτόνον καὶἀγνώμονα Βασίλειον τὸν Αὐτοκράτορα καταπλήξας τῷ δὲ ἔνθερμα καὶ κατrsquo ἐπίγνωσιναὐτοῦ ζήλῳ πάσης ἑτεροδιδασκαλίας τὰ ζιζάνια ἐκριζώσας ἔμπλεως ὡς οὐδεὶς τῶν κατrsquo

αὐτὸν τῆς ἀποστολικῆς διδασκαλίας ἀνεφάνη Οὕτως οὖν ὁσίως καὶ εὐαγγελικῶςποιμάνας τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ δὶς μὲν ἀναβὰς ἄκων εἰς τὸν θρόνον δὶς δὲτούτου βίᾳ τυραννικῇ ἐξωσθείς πολλὰ δὲ καὶ διάφορα συγγράμματα καταλιπὼν τῇ

Ἐκκλησίᾳ καὶ τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἄριστα πάντα καὶ σοφώτατα καὶ οἷα ὁ πᾶς αἰὼν δικαίωςἀποθαυμάσει διὰ γὰρ πάσης ἐλθὼν ἰδέας παιδεύσας ἐν ἑκάστῃ τὸ κράτος ἐκτήσατοπολλὰ δὲ καὶ καμὼν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ τῆς δικαιοσύνης ἐξεδήμησεν ἁγίως πρὸςΚύριον ὁ πολύαθλος ὑπερόριος ἐν τῇ τῶν Ἀρμενιανῶν Μονῇ ὡς ἐν Κομάνοις ὁ θεῖος

Χρυσόστομος Τὸ δὲ ἱερὸν καὶ πάντιμον αὐτοῦ σῶμα ἐναπετέθη ἐν τῇ Μονῇ τῇ λεγομένῃτῆς Ἐρημίας ἢ Ἠρεμίας Καὶ πάλαι μὲν ἐτελεῖτο ἡ ἁγιωτάτη αὐτοῦ Σύναξις ἐν τῷ

Προφητείῳ ἤτοι Ναῷ τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου τῷ ὄντι ἐν τῇεἰρημένῃ Μονῇ τῆς Ἠρεμίας νῦν δὲ τελεῖται ἐν τῇ κατὰ Χάλκην ἱερᾷ καὶ ΠατριαρχικῇΜονῇ τῆς Ἁγίας Τριάδος ἔνθα ἤδη συνέστη καὶ ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Μεγάλης τοῦ

Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Βουκόλου ἐπισκόπουΣμύρνης

Στίχ Σμύρνης ὁ Ποιμὴν Βουκόλος θυηπόλος

Ἄγρυπνός ἐστι καὶ θανὼν ποίμνης φύλαξ

Ἀγλαὸν ἡελίοιο λίπε Βουκόλος ἕκτῃ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμῃ τοῦ ἁγίου Μάρτυρος Ἰουλιανοῦ τοῦ ἐν ἘμέσῃΣτίχ Χριστὸς τέτρηται χεῖρας ἥλοις καὶ πόδας

Ἰουλιανὸς προστίθησι καὶ κάραν

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῆς ἁγίας Μάρτυρος Φαύστης καὶ τῶν σὺν αὐτῇΕὐϊλασίου καὶ Μαξίμου

Στίχ Τρεῖς Μάρτυρες πάσχουσιν ἰχθύων πάθος

Κοινῇ τυχόντες ὀργάνου τοῦ τηγάνου

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῶν ἁγίων Μαρτύρων Φαύστου Βασιλείου καὶΣιλουανοῦ καὶ τῶν ἁγίων Μαρτύρων τῶν ἐν τοῖς Δαρείου

Στίχ Τριῶν συνάθλων ἕν διὰ ξίφους τέλος

Οἵ τὸν Θεὸν φρονοῦσιν ἕν τε καὶ τρία

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΒαρσανουφίουΣτίχ Ἐκ γῆς συνέστη σῶμα Βαρσανουφίου

Καὶ γῆν ὑπῆλθε τὴν ἑαυτοῦ μητέρα

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦἐπικαλουμένου Προφήτου μαθητοῦ τοῦ ἁγίου Βαρσανουφίου

Στίχ Δίκαιόν ἐστιν ὦ Ἰωάννη ἅμα

Τάττειν σε ᾧδε τῷ φίλῳ διδασκάλῳ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ ἐν Λυκῷ τῇ πόλει ἐν εἰρήνῃτελειοῦται

Στίχ Τὸν ἐν Λυκῷ δὲ ποῦ Ἰωάννην θέμις

Τάττειν ὅτι μή ᾧδrsquo Ἰωάννῃ ἅμα

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ σῷσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζὉ Εἱρμός Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες παρὰ τὸν Κτίσαντα ἀλλὰ πυρὸς

ἀπειλήν ἀνδρείως πατήσαντες χαίροντες ἔψαλλονmiddotὙπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων Κύριοςκαὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Μεταβέβηκας θέοφρον πρὸς Οὐράνια Πάτερ σκηνώματα καὶ προσπελάσας Θεῷμεθέξει θεουμένος ἔνθεος γέγονας ψάλλων Ὅσιε ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Νουθετούμενοι σοῖς λόγοις διδασκόμεθα Πάτερ πανεύφημε ὡς ἐν Ἡλίοις τρισίνἀμέριστον ἄτμητον σέβειν Θεότητα ᾗ καὶ ψάλλομεν ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Ὡς πανίερος ἡ θεία καὶ θεάρεστος ὁμολογία σου ὡς γὰρ χρυσὸς καθαρθείς Θεῷεὐηρέστησας Πάτερ τρισόλβιε ἀγαλλόμενος τῇ ἐκμιμήσει Ὅσιε τῶν παθῶν τῶν τοῦ

Σωτῆρος

Θεοτοκίον Πᾶσι πρόξενος ἀνθρώποις ἐναπέφηνας θείας λυτρώσεως τὸν Λυτρωτὴντοῦ παντός τεκοῦσα Πανάμωμε ᾧ πάντες ψάλλομεν ὑπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων

Κύριος καὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θὉ Εἱρμός Ἅπας γηγενής σκιρτάτω τῷ πνεύματι λαμπαδουχούμενος πανηγυριζέτω δέ

ἀΰλῶν Νόων φύσις γεραίρουσα τὴν ἱερὰ θαυμάσια (τὴν ἱερὰν Μετάστασιν τὰ ἱερὰΕἰσόδια) τῆς Θεομήτορος καὶ βοάτωmiddotΧαίροις παμμακάριστε Θεοτόκε Ἁγνὴ ἀειπάρθενε

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν ἐν Ἱεράρχαις ὑπέρλαμπρον φωστῆρα

Ὅλον ἐμαυτόν προσάγω θεσπέσιε τῇ θείᾳ σκέπῃ σου ὡς Ἄρχιεράρχης δέ τὴν ἐξουσίανλύειν τὰ πταίσματα παρὰ Χριστοῦ δεξάμενος ἐμῶν σφαλμάτων σειράς διαῤῥήξας

σῷσόν με πρεσβείαις σου καὶ τῷ θείῳ φωτὶ καταλάμπρυνον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν κεκοσμηκότα Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν

Ἤρθης πρὸς τὸ φῶς τὸ ἄδυτον ἔνδοξε Πάτερ γηΐνων ῥυσθείς καὶ τῷ Παντοκράτορι καὶτρισηλίῳ φωτὶ παρίστασαι μετὰ τῶν ἄνω Τάξεων καὶ τῇ ἐκεῖθεν τρυφᾷς πεμπομένῃ

λάμψει τρισμακάριε καὶ ἡμᾶς φρυκτωρεῖς τοὺς ὑμνοῦντάς σε

Μεγάλυνον ψυχή μου τῆς Τρισυπόστατου καὶ ἀδιαιρέτου Θεότητος τὸ κράτος

Ὥς τις ἀριστεύς ἐφάνης κατήγορος πλάνης αἱρέσεως τῆς Ὄρθοδοξίας δέ Ἱεροκήρυξθεῖος συνήγορος σὺν Ἰγνατιῳ Φώτιε οὗ καὶ διάδοχος καὶ τῶν τρόπων καὶ τοῦ θρόνου

γέγονας καὶ πρεσβεύεις μεθrsquo οὗ πρὸς τὸν Κύριον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὴν τιμιωτέραν καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων

Θεοτοκίον Ὅλον με Θεός θεῶσαι βουλόμενος ὅλος ἑνοῦταί σοι καὶ τὸ ἀκατάληπτονκαινοτομεῖται πᾶσι Μυστήριον τίκτεις Παρθένος ἄφθοῥος καὶ σὰρξ ὁρᾶται Θεός ὃν

ὑμνοῦντες σὲ νῦν μακαρίζομεν Μαριὰμ ὡς αὕτη προεφήτευσας

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητεΠροστάτην σε θερμότατον ἡ Ἐκκλησία κέκτηται λαμπρὸν διδάσκαλον Πάτερ διὸφαιδρῶς τὴν σὴν μνήμην πανηγυρίζει κράζουσα ᾀεὶ σκέπε τὴν ποίμνην σου καὶ

φύλαττε ἀπήμονα αἱρέσεώς τε καὶ βλάβης Ἀρχιεράρχα Κυρίου [Δίς]

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τοὺς Αἴνους Πᾶσα πνοή ἱστῶμεν στίχ δ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰΠροσόμοια δ Ἦχος α Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τῆς Ἐκκλησίας τὸν θεῖον ἀνευφημήσωμεν Ἀρχιεράρχην ὄντως καὶ διδάσκαλον μέγαντὸν κήρυκα τοῦ λόγου τὸν θαυμαστόν Ἰσαπόστολον Φώτιον καὶ γὰρ ἐπέστη ἡ τούτου

πανευκλεής μνήμη ἅπαντας εὐφραίνουσα

Τῶν ἀρετῶν σε δοχεῖον καλοῦμεν Φώτιε ὡς τῆς εἰρήνης φίλον τῆς ἀγάπης ἐργάτην καὶ

στήλην σωφροσύνης καὶ προσευχῆς ἐνδιαίτημα ἄσυλον καὶ ἰαμάτων ταμεῖον καὶπρεσβευτήν τῶν τιμώντων σε μακάριε

Τοῖς Ἀποστόλοις συνήφθης ὡς Ἰσαπόστολος καὶ γὰρ σὺ Βουλγαρίας Σλαβικῆς τεἁπάσης φυλῆς ὁ θεῖος κήρυξ ἀναδειχθείς τῷ Χριστῷ ταύτην ἤγαγες ἀναγεννήσας

βαπτίσματι τῷ σεπτῷ ἣν καὶ φύλαττε Ὀρθόδοξον

Τοῦ ἐπὶ γῆς ἑῳσφόρου φυσιωθέντος δεινῶς καὶ θρόνον αὐτοῦ θέντος ὑπεράνω τῶνἄστρων πρῶτος σὺ ζηλώσας ὡς Μιχαήλ ἀνεβόησας ἔνδοξε στῶμεν καλῶς στῶμεν

πάντες ἐν ταῖς σεπταῖς τῶν Πατέρων παραδόσεσι

Δόξα ἦχος πλ αὍπου ἐπικληθῇ σου τὸ ὄνομα φερώνυμε ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις οὐφέρει γὰρ τῷ φωτί σου προσβλέπειν ὁ πεσὼν ἑῳσφόρος διὸ αἰτοῦμέν σε τὰ πυρφόρα

αὐτοῦ βέλη τὰ καθrsquo ἡμῶν κινούμενα ἀπόσβεσον τῇ μεσιτείᾳ σου λυτρούμενος ἡμᾶς ἐκτῶν σκανδάλων αὐτοῦ ἀξιύμνητε Ἱεράρχα Φώτιε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Τυπικά καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς ἡ γ ᾠδή καὶ τοῦ Ἁγίου ἡ ςἈπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον ζήτει Νοεμβρίου ιγ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

[Ὁ Ἀπόστολος

ΠροκείμενονἮχος α Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆςκαρδίας μου σύνεσιν Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη ἐνωτίσασθε

πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ ζ 26-28 η 1-2]Ἀδελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεὺς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ

τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθrsquo ἡμέρανἀνάγκην ὥσπερ οἱ Ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν

ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆςμετὰ τὸν νόμον Υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοιςτοιοῦτον ἔχομεν Ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖςοὐρανοῖς τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ

οὐκ ἄνθρωπος

Ἀλληλούϊα Ἦχος β Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσειΣτίχ Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὑποσκελισθήσεται τὰ διαβήματα

αὐτοῦ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [ι 9-16]

Εἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύραmiddotδιrsquo ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεταικαὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰμὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃκαὶ ἀπολέσῃmiddotἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ

καλός Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτωνmiddotὁ μισθωτὸς δέκαὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ

ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα Ὁδὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων ᾽Εγώ εἰμι ὁποιμὴν ὁ καλός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν Καθὼς γινώσκει μεὁ Πατήρ κἀγὼ γινώσκω τὸν Πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ

ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα με δεῖ ἀγαγεῖν καὶ τῆςφωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν]

Κοινωνικὸν Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούϊα

ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὁ λαμπρότατος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας μύστης Ὀρθοδόξων προασπιστής

κακοδόξων μάστιξ Ἱεραρχίας κλέος ὁ μέγας θεοφάντωρ Φώτιε Ἅγιε

Ἕτερον ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὀρθοδόξων φωταγωγέ καὶ τῆς Ἐκκλησίας νυμφοστόλε καὶ ὁδηγέ χαίροις

κακοδόξων ἡ δίστομος ῥομφαία ὦ Φώτιε τρισμάκαρ ῥητόρων ἔξοχε

Τῇ πρώτη Κυριακὴ μηνὸς Νοεμβρίου

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν καὶ προμάχωντῆς Ὀρθοδοξίας Φωτίου τοῦ Μεγάλου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά καὶ

Μάρκου τοῦ ΕὐγενικοῦΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

Ι ΗΣΥΧ ΑΓ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

[Ποίημα Γερασίμου Μικραγιαννανίτου μοναχοῦ]

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἐσπερινῷ

Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος β´ Ὅτε ἐκτὸν ξύλου

Δεῦτε Ὀρθοδόξων οἱ χοροί τῆς Ὀρθοδοξίας τοὺς στύλους καὶ θείους φύλακας Φώτιον τὸνμέγιστον ἀνευφημήσωμεν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης Μᾶρκον τὸν θεσπέσιονἘφέσου πρόεδρον χαίρετε αὐτοῖς ἐκβοωντες τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος μύσται καὶ ἐκφάντορες

θεόσοφοι

Χύμα ἐν τῷ στόματι ὑμῶν δέδοται σοφίας τῆς θείας παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς Φώτιε πανεύφημεΜᾶρκε Γρηγόριε Ἱεράρχαι μακάριοι ὅθεν ἅπαν στόμα πάσης ἐφιμώσατε δεινῆς αἱρέσεως

λόγοις καὶ διδάγμασι θείοις ἐν δυνάμει Πνεύματος θείου ὡς μυσταγωγοὶ τῶν ὑπὲρ ἔννοιαν

Φέγγος ὀρθοδόξων διδαχῶν Φώτιε ἀστράπτεις τῷ κόσμῳ Ἁγίῳ Πνεύματι θείαν δὲ ἐγρήγορσινδιδάσκεις ἅπαντας θεηγόρε Γρηγόριε καὶ Λατίνων λύεις Μᾶρκε ἱερώτατε πλάνης

σκοτόμαιναν ὅθεν ὡς Χριστοῦ ἱεράρχας καὶ τῆς Ἐκκλησίας φωστῆρας ἅμα ὑμᾶς μέλπομενγηθόμενοι

Θείῳ ἐλλαμπόμενῳ φωτί καὶ Ὀρθοδοξίας τῷ ζήλῳ καταφλεγόμενοι Φώτιε πανθαύμαστε θεῖεΓρηγόριε Μᾶρκε Πάτερ θεόληπτε πυρὶ τῷ τῶν λόγων ἅπασαν αἱρέσεων ὕλην ἐφλεξατε ὅθεν

ἀκλινεῖς ἡμᾶς πάντας πέτρᾳ θεοσδότων δογμάτων ταῖς ὑμῶν πρεσβείαις συντηρήσατε

Δόξα Ἦχος β´

Τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ θρέμματα καὶ τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ ποιμένες ὡς ἀρετῶν ταμεῖαἔμψυχα καὶ Ἀποστόλων μιμηταί ἀληθῶς ἐδείχθητε Ὅσιοι Πατέρες τῇ γὰρ ἄνωθεν σοφίᾳθεοπρεπῶς διαπρέψαντες Εὐαγγελίου τὸν λόγον ἐτρανῶσατε καὶ τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα

μυστήριον Ἀλλ᾿ ὦ Φώτιε πανθαύμαστε καὶ Γρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε παμμάκαρ μὴ παύσησθεδεόμενοι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Θεοτοκίον τὸν ἤχου

Ἀπόστιχα Πρῶτον τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου καὶ εἴτα τὰ παρόντα Ἦχος β´ Οἶκος τὸνἜφραθἅ

Λύχνοι ἀειφεγγεῖς τῆς θείας ἐπιπνοίας ἐδείχθητε τῷ κόσμῳ τρισάριθμοι Πατέρες καὶεὐσεβείας πρόβολοι

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδυσονται δικαιοσύνην

Χαίροις Ἱεραρχῶν τριὰς ἱερωτάτη Φώτιε θεηγόρε Γρηγόριε τρισμάκαρ καὶ Μᾶρκε παναοίδιμε

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Φύλαττε ὦ Τριάς Ἱεραρχῶν Ἁγία Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ πάσης ἐπηρείας καὶ πλάνης τῶναἱρέσεων

Δόξα Τριαδικόν

Πάτερ σὺν τῷ Υἱῷ καὶ Πνεύματι τῷ θείῳ Τριὰς ὑπεραγία ταῖς τῶν τριῶν Πατέρων πρεσβείαιςἡμᾶς φύλαττε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Λόγον τὸν τοῦ Πατρός ἐκύησας Παρθένε οὗ τὴν οἰκονομίαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Πατέρεςθεοπρεπῶς κηρύττουσι

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 10: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Τὸν Προφήτην Ἠλίαν ζηλοτυπῶν Ἰωάννην ὡσαύτως τὸν Βαπτιστήν ἀνδρείωςδιήλεγξας Βασιλεῖς ἀνομήσαντας Ἱεραρχίας θρόνον ἐνθέως ἐκόσμησας καὶ

διδαγμάτων πλήθει τὸν κόσμον ἐπλούτισας Ὅθεν καὶ ταῖς θείαις συγγραφαῖςκεχρημένος πιστοὺς ἐπεστήριξας καὶ ἀπίστους ἐπέστρεψας Ἱεράρχα θεσπέσιε

πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳτὴν ἁγίαν μνήμην σου [Δίς]

Δόξα καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς

ᾨδὴ δὉ Εἱρμός Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ ἐπὶ θρόνου θεότητος ἐν νεφέλῃ κούφῃ ἦλθεν Ἰησοῦς ὁ

ὑπέρθεος τῇ ἀκηράτῳ παλάμῃ καὶ διέσωσε τοὺς κραυγάζοντας Δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμεισου

Ἐν νεότητι τὸ σῶφρον ἐν τῷ γήρει τὴν σύνεσιν ἐν παντὶ δὲ βίῳ τὸ καρτερικὸν καὶμακρόθυμον καὶ τὴν πρὸς πάντας ἀγάπην ἐπιδέδειξαι τοὺς κραυγάζοντας δόξα Χριστὲ

τῇ δυνάμει σου

Ὁ λαμπρότατός σου βίος ὡς κανὼν ἀκριβέστατος διὰ πάσης Πάτερ θείας ἀρετῆςἀναδέδεικται ἐν προσευχαῖς καὶ νηστείαις ἀγρυπνίαις τε καὶ δεήσεσι ταῖς πρὸς Χριστὸν

τὸν φιλάνθρωπον

Νυσταγμὸν τοῖς σοῖς βλεφάροις θεοφόρε οὐκ ἔδωκας ἕως ὅτου Πάτερ οἶκον σεαυτὸνἀπετέλεσας τῷ παντεπόπτῃ Δεσπότῃ ὡραιότατον πρὸς ὃν ἔκραζες δόξα Χριστὲ τῇ

δυνάμει σου

Θεοτοκίον Νεκρωθέντας Παναγία τοὺς ἀνθρώπους ἐζώωσας πεπτωκότας τούτουςπρὸς διαφθορὰν ἐξανέστησας τὸν ζωοδότην τεκοῦσα τὸν λυτρούμενον τοὺς

κραυγάζοντας δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει σου

ᾨδὴ εὉ Εἱρμός Ἐξέστη τὰ σύμπαντα ἐπὶ τῇ θείᾳ δόξῃ σου σὺ γὰρ ἀπειρόγαμε Παρθένε ἔσχεςἐν μήτρᾳ τὸν ἐπὶ πάντων Θεόν καὶ τέτοκας ἄχρονον Υἱόν πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσι σε σωτηρίαν

βραβεύοντα

Τὴν χάριν δεξάμενος τοῦ Παναγίου Πνεύματος θεῖον ἐνδιαίτημα ἐδείχθης θείωςδιδάξας θεογνωσίας τὸ φῶς Φώτιε πανθαύμαστε σοφέ Πάτερ ἁγιώτατε Ἐκκλησίας τὸ

στήριγμα

Ἡ γλῶσσά σου κάλαμος τοῦ Παρακλήτου γέγονεν ὀξέως τὴν λύτρωσιν διδόντος τοῖςἐπιγνοῦσι τὴν δεσποτείαν αὐτοῦ καὶ ταῖς σφῶν ἐμπνέοντος ψυχαῖς γνῶσιν ἐπουράνιον

ἱερώτατε Φώτιε

Ἀστράπτοντα λόγων τε καὶ διδαγμάτων χάρισι σὲ Χριστὸς ἀνέδειξε τῷ κόσμῳαἱρετιζόντων ἀποσοβοῦντα ὁρμάς καὶ ψυχὰς φωτίζοντα πιστῶν πάντων τῶν

ὑμνούντων σε τὸν τῆς Πίστεως κήρυκα

Θεοτοκίον Παρθένος γεγέννηκεν Υἱὸν τὸν προαιώνιον φύσιν ἐνδυσάμενον ἀνθρώπωνὡς ἐκδιδάσκων ὁ Ἱεράρχης φησί καὶ σώσαντα ταύτην ἐκ φθορᾶς πάθει τῷ τοῦ σώματος

καὶ Παρθένος διέμεινε

ᾨδὴ ςὉ Εἱρμός Τὴν θείαν ταύτην καὶ πάντιμον τελοῦντες ἑορτὴν οἱ θεόφρονες τῆς

Θεομήτορος δεῦτε τὰς χεῖρας κροτήσωμεν τὸν ἐξ αὐτῆς τεχθέντα Θεὸν δoξάζοντες

Τὸν μέγαν ᾄσωμεν Φώτιον τὴν σάλπιγγα τρανῶς τὴν κηρύξασαν τοῦ θείου Πνεύματοςἐκ τοῦ Πατρὸς τὴν ἐκπόρευσιν ὡς τῆς βροντῆς ὁ γόνος ἐθεολόγησε

Ἐῤῥάγη ἅπαν τὸ φρύαγμα σοῖς λόγοις Ἱερώτατε Φώτιε τὸ τῆς αἱρέσεως διὸ πιστῶν ἡὁμήγυρις λαμπροτελῶς τιμᾷ σου τὴν μνήμην Ἅγιε

Σκιρτᾷ καὶ πᾶσα εὐφραίνεται ὁμήγυρις πιστῶν ἡ ὀρθόδοξος πάντιμε Φώτιε τοῦΓρηγορίου ὁρῶσά σε καὶ Χρυσοστόμου ὄντως σεπτὸν διάδοχον

Θεοτοκίον Ὑμνῶ σου Κόρη τὴν σύλληψιν ὑμνῶ σου τὴν ἀπόῤῥητον γέννησιν ὑμνῶ τὴνσκέπην σου βλάβης διrsquo ἧς πάσης ῥύομαι ὁ πρὸς τὴν σὴν γαλήνην κατεπειγόμενος

Κοντάκιον ἦχος πλ δ Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷΤῆς Ἐκκλησίας ὁ φωστὴρ ὁ τηλαυγέστατος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγὸς ὁ ἐνθεώτατος

στεφανούσθω νῦν τοῖς ἄνθεσι τῶν ᾀσμάτων ἡ θεόφθογγος κιθάρα ἡ τοῦ Πνεύματος ὁστεῤῥότατος αἱρέσεων ἀντίπαλος ᾧ καὶ κράζομεν χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Ὁ ΟἶκοςἌγγελος ἐξ ἀνθρώπων ἀνεδείχθης ὦ Πάτερ ἐκ γῆς πρὸς τὰ οὐράνια φθάσας διὸ σὺνἀσωμάτοις χοροῖς ἁμιλλώμενόν σε θεωρῶν ὅσιε ἐξίσταμαι καὶ πόθῳ σοι κραυγάζω

εὐλαβῶς τοιαῦτα Χαῖρε διrsquo οὗ Τριὰς προσκυνεῖται χαῖρε διrsquo οὗ Θεὸς ἀνυμνεῖται ΧαῖρεὈρθοδόξων κανὼν ὁ εὐθύτατος χαῖρε ἀνομοῦντας ἐλέγχων στεῤῥότατα Χαῖρε ὕψοςταπεινώσεως δυσανάβατον πολλοῖς χαῖρε βάθος διακρίσεως δυσθεώρητον θνητοῖςΧαῖρε ὅτι ἐγένου τοῦ Θεοῦ θεῖος θύτης χαῖρε ὅτι προσάγεις τῷ Θεῷ σεσῳσμένους

Χαῖρε Θεοῦ Μαρτύρων ὁμόσκηνε χαῖρε σεπτῶν Ὁσίων συνόμιλε Χαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖςκαθαιροῦνται χαῖρε διrsquo οὗ οἱ πιστοὶ βεβαιοῦνται Χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Συναξάριον Τῷ αὐτῷ μηνὶ ς Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν καὶ Ἰσαποστόλου

Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ ὉμολογητοῦΣτίχ Θνῄσκων Φώτιος οὐ ταράττομαι λέγει

Πρὸς τὴν τελευτήν ὢν προητοιμασμένος

Ἕτεροι στίχοι Ἤστραψε τοῖς λόγοις Φώτιος μέγας

Φῶς Εὐσεβέσσι πῦρ δrsquo ἐναντίους φλέγον

Ἄντυγrsquo ἐς Οὐρανίην ἀναδέδρομε Φώτιος ἕκτῃ

Οὗτος ὁ τρισμακάριος καὶ φερώνυμος Ἱεράρχης ὁ μέγας καὶ λαμπρὸς τῆς ἘκκλησίαςΠατὴρ καὶ Διδάσκαλος Φώτιος ὁ σοφώτατος καὶ ἁγιώτατος ὁ Ὁμολογητὴς τῆς πίστεως

καὶ Ἰσαπόστολος ἤκμασεν ἐν τοῖς χρόνοις τῶν βασιλέων καὶ Αὐτοκρατόρων Μιχαὴλυἱοῦ Θεοφίλου Βασιλείου τοῦ Μακεδόνος καὶ Λέοντος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Τούτῳ πατρὶς μὲνἐπίγειος Κωνσταντινούπολις ἡ μεγαλώνυμος καὶ τῶν πόλεων ἡ βασιλεύουσα οὐράνιοςδέ ἡ ἄνω Ἱερουσαλήμ ἡ κραταιὰ καὶ ἀνώλεθρος πατέρες δὲ περιφανεῖς εὐγένείᾳ τε τῇ

κατὰ σάρκα οὐχ ἧττον ἢ πίστει τῇ ὀρθοδόξῳ ὑπὲρ ἧς καὶ μαρτυρικῷ στεφάνῳδιακεκόσμηνται ἀθλήσαντες οἱ οὐρανόφρονες καὶ καρτεῥόψυχοι ὑπὲρ τῆς τῶν ἁγίων καὶ

σεπτῶν εἰκόνων ὡς ἔοικε τιμῆς καὶ προσκυνήσεως Τοῖς πρωτίστοις δὲ τῶν βασιλικῶνἀξιωμάτων πρότερον διαπρέψας καὶ βίον ᾀείποτε ἐνάρετον καὶ θεοφιλῆ ἐξασκήσας

τοὺς τῆς Ἐκκλησίας ἔπειτα ποιμεναρχικοὺς παραλαμβάνει οἴακας ἐπὶ τὸν Ἀποστολικὸνκαὶ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχικὸν Θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως προβιβασθείς Τοῦ

γὰρ ἐν Ἁγίοις Ἰγνατίου βίᾳ βασιλικῇ ἐπιβληθέντος τοῦ θρόνου καὶ τῆς Ἐκκλησίαςἐντεῦθεν χηρευούσης μηδrsquo ὄντος ἄλλως δυνατοῦ διαμένειν ταύτην ἄνευ Ἐπισκόπου ὁ ἐν

Ἁγίοις Φώτιος βίᾳ ὑπαχθεὶς καὶ βασιλικῇ δυναστείᾳ διαδέχεται κανονικῶς τὸν ἱερὸνἸγνάτιον γενόμενος πρότερον Μοναχός καὶ τοὺς κατὰ τάξιν τῆς ἱερωσύνης λαβὼν

βαθμούς Καὶ οἵους μὲν ἀγῶνας διήνυσεν ὁ τρισόλβιος ὑπὲρ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως κατὰΜανιχαίων καὶ Εἰκονομάχων καὶ ἄλλων αἱρετικῶν καὶ πρὸ πάντων κατὰ τῆς τότε

πρῶτον ἀναφανείσης παπικῆς αἱρέσεως ἧς τὸν ἀρχηγὸν καὶ τοῦ Λατινικοῦ σχίσματοςπατέρα Νικόλαον τὸν ἀλάστορα Ῥώμης Πάπαν γραφικαῖς καὶ πατρικαῖς ἀποδείξεσιν

ἐξελέγξας καὶ ἐνδίκως καθελών τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας συνοδικῶς ἐξωστράκισε τῷἀναθέματι παραπέμψας οἵους δὲ διωγμοὺς καὶ κινδύνους οἵας δὲ ἐπιβουλὰς καὶκαταδρομάς οἵας δὲ καὶ τὰς κακώσεις καὶ τὰς ἀπανθρώπους βασάνους ὑπέστη

χριστομιμήτως ὁ καρτερόψυχος θεοῤῥήμων ὁ στεῤῥὸς καὶ τὴν ψυχὴν ἀδαμάντινοςἹεράρχης ὑπὸ τῶν σχισματικῶν Λατίνων καὶ τῶν τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ

θιασωτῶν ἀνθρώπων κακούργων καὶ ψευδολόγων ἀνθρώπων παρανόμων ἀνοσίων καὶμιαιφόνων ἡ κατrsquo αὐτὸν εἰς πλάτος ἱστορία διέξεισι Τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν ἐνταῦθαπερὶ αὐτοῦ ἀναγκαῖον ὅτι ὁ μακάριος ἱερουργήσας ὡς ἄλλος Παῦλος τὸ Εὐαγγέλιον

ἅπαν μὲν τὸ τῶν γενναίων Βουλγάρων ἔθνος μετὰ καὶ τοῦ βασιλέως αὐτῶν τὴν εἰςΧριστὸν ἀμώμητον πίστιν μυσταγωγήσας τῷ τοῦ θείου βαπτίσματος λουτρῷ

ἀνεγέννησε πολλοὺς δὲ καὶ ἐκ διαφόρων αἱρέσεων Ἀρμενίους Εἰκονομάχους καὶἄλλους ἑτεροδόξους εἰς τὴν Καθολικὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν ἐπέστρεψε λόγους

ἐκθεὶς πλήρεις χάριτος καὶ σοφίας καὶ ἀληθείας διrsquo ὧν τὰ τῶν κακοδόξων φρονήματακατεβρόντησε καὶ τῷ μὲν σταθερῷ τοῦ φρονήματος καὶ ἀτρέπτῳ τὸν βασιλοκτόνον καὶἀγνώμονα Βασίλειον τὸν Αὐτοκράτορα καταπλήξας τῷ δὲ ἔνθερμα καὶ κατrsquo ἐπίγνωσιναὐτοῦ ζήλῳ πάσης ἑτεροδιδασκαλίας τὰ ζιζάνια ἐκριζώσας ἔμπλεως ὡς οὐδεὶς τῶν κατrsquo

αὐτὸν τῆς ἀποστολικῆς διδασκαλίας ἀνεφάνη Οὕτως οὖν ὁσίως καὶ εὐαγγελικῶςποιμάνας τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ δὶς μὲν ἀναβὰς ἄκων εἰς τὸν θρόνον δὶς δὲτούτου βίᾳ τυραννικῇ ἐξωσθείς πολλὰ δὲ καὶ διάφορα συγγράμματα καταλιπὼν τῇ

Ἐκκλησίᾳ καὶ τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἄριστα πάντα καὶ σοφώτατα καὶ οἷα ὁ πᾶς αἰὼν δικαίωςἀποθαυμάσει διὰ γὰρ πάσης ἐλθὼν ἰδέας παιδεύσας ἐν ἑκάστῃ τὸ κράτος ἐκτήσατοπολλὰ δὲ καὶ καμὼν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ τῆς δικαιοσύνης ἐξεδήμησεν ἁγίως πρὸςΚύριον ὁ πολύαθλος ὑπερόριος ἐν τῇ τῶν Ἀρμενιανῶν Μονῇ ὡς ἐν Κομάνοις ὁ θεῖος

Χρυσόστομος Τὸ δὲ ἱερὸν καὶ πάντιμον αὐτοῦ σῶμα ἐναπετέθη ἐν τῇ Μονῇ τῇ λεγομένῃτῆς Ἐρημίας ἢ Ἠρεμίας Καὶ πάλαι μὲν ἐτελεῖτο ἡ ἁγιωτάτη αὐτοῦ Σύναξις ἐν τῷ

Προφητείῳ ἤτοι Ναῷ τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου τῷ ὄντι ἐν τῇεἰρημένῃ Μονῇ τῆς Ἠρεμίας νῦν δὲ τελεῖται ἐν τῇ κατὰ Χάλκην ἱερᾷ καὶ ΠατριαρχικῇΜονῇ τῆς Ἁγίας Τριάδος ἔνθα ἤδη συνέστη καὶ ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Μεγάλης τοῦ

Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Βουκόλου ἐπισκόπουΣμύρνης

Στίχ Σμύρνης ὁ Ποιμὴν Βουκόλος θυηπόλος

Ἄγρυπνός ἐστι καὶ θανὼν ποίμνης φύλαξ

Ἀγλαὸν ἡελίοιο λίπε Βουκόλος ἕκτῃ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμῃ τοῦ ἁγίου Μάρτυρος Ἰουλιανοῦ τοῦ ἐν ἘμέσῃΣτίχ Χριστὸς τέτρηται χεῖρας ἥλοις καὶ πόδας

Ἰουλιανὸς προστίθησι καὶ κάραν

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῆς ἁγίας Μάρτυρος Φαύστης καὶ τῶν σὺν αὐτῇΕὐϊλασίου καὶ Μαξίμου

Στίχ Τρεῖς Μάρτυρες πάσχουσιν ἰχθύων πάθος

Κοινῇ τυχόντες ὀργάνου τοῦ τηγάνου

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῶν ἁγίων Μαρτύρων Φαύστου Βασιλείου καὶΣιλουανοῦ καὶ τῶν ἁγίων Μαρτύρων τῶν ἐν τοῖς Δαρείου

Στίχ Τριῶν συνάθλων ἕν διὰ ξίφους τέλος

Οἵ τὸν Θεὸν φρονοῦσιν ἕν τε καὶ τρία

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΒαρσανουφίουΣτίχ Ἐκ γῆς συνέστη σῶμα Βαρσανουφίου

Καὶ γῆν ὑπῆλθε τὴν ἑαυτοῦ μητέρα

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦἐπικαλουμένου Προφήτου μαθητοῦ τοῦ ἁγίου Βαρσανουφίου

Στίχ Δίκαιόν ἐστιν ὦ Ἰωάννη ἅμα

Τάττειν σε ᾧδε τῷ φίλῳ διδασκάλῳ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ ἐν Λυκῷ τῇ πόλει ἐν εἰρήνῃτελειοῦται

Στίχ Τὸν ἐν Λυκῷ δὲ ποῦ Ἰωάννην θέμις

Τάττειν ὅτι μή ᾧδrsquo Ἰωάννῃ ἅμα

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ σῷσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζὉ Εἱρμός Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες παρὰ τὸν Κτίσαντα ἀλλὰ πυρὸς

ἀπειλήν ἀνδρείως πατήσαντες χαίροντες ἔψαλλονmiddotὙπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων Κύριοςκαὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Μεταβέβηκας θέοφρον πρὸς Οὐράνια Πάτερ σκηνώματα καὶ προσπελάσας Θεῷμεθέξει θεουμένος ἔνθεος γέγονας ψάλλων Ὅσιε ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Νουθετούμενοι σοῖς λόγοις διδασκόμεθα Πάτερ πανεύφημε ὡς ἐν Ἡλίοις τρισίνἀμέριστον ἄτμητον σέβειν Θεότητα ᾗ καὶ ψάλλομεν ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Ὡς πανίερος ἡ θεία καὶ θεάρεστος ὁμολογία σου ὡς γὰρ χρυσὸς καθαρθείς Θεῷεὐηρέστησας Πάτερ τρισόλβιε ἀγαλλόμενος τῇ ἐκμιμήσει Ὅσιε τῶν παθῶν τῶν τοῦ

Σωτῆρος

Θεοτοκίον Πᾶσι πρόξενος ἀνθρώποις ἐναπέφηνας θείας λυτρώσεως τὸν Λυτρωτὴντοῦ παντός τεκοῦσα Πανάμωμε ᾧ πάντες ψάλλομεν ὑπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων

Κύριος καὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θὉ Εἱρμός Ἅπας γηγενής σκιρτάτω τῷ πνεύματι λαμπαδουχούμενος πανηγυριζέτω δέ

ἀΰλῶν Νόων φύσις γεραίρουσα τὴν ἱερὰ θαυμάσια (τὴν ἱερὰν Μετάστασιν τὰ ἱερὰΕἰσόδια) τῆς Θεομήτορος καὶ βοάτωmiddotΧαίροις παμμακάριστε Θεοτόκε Ἁγνὴ ἀειπάρθενε

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν ἐν Ἱεράρχαις ὑπέρλαμπρον φωστῆρα

Ὅλον ἐμαυτόν προσάγω θεσπέσιε τῇ θείᾳ σκέπῃ σου ὡς Ἄρχιεράρχης δέ τὴν ἐξουσίανλύειν τὰ πταίσματα παρὰ Χριστοῦ δεξάμενος ἐμῶν σφαλμάτων σειράς διαῤῥήξας

σῷσόν με πρεσβείαις σου καὶ τῷ θείῳ φωτὶ καταλάμπρυνον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν κεκοσμηκότα Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν

Ἤρθης πρὸς τὸ φῶς τὸ ἄδυτον ἔνδοξε Πάτερ γηΐνων ῥυσθείς καὶ τῷ Παντοκράτορι καὶτρισηλίῳ φωτὶ παρίστασαι μετὰ τῶν ἄνω Τάξεων καὶ τῇ ἐκεῖθεν τρυφᾷς πεμπομένῃ

λάμψει τρισμακάριε καὶ ἡμᾶς φρυκτωρεῖς τοὺς ὑμνοῦντάς σε

Μεγάλυνον ψυχή μου τῆς Τρισυπόστατου καὶ ἀδιαιρέτου Θεότητος τὸ κράτος

Ὥς τις ἀριστεύς ἐφάνης κατήγορος πλάνης αἱρέσεως τῆς Ὄρθοδοξίας δέ Ἱεροκήρυξθεῖος συνήγορος σὺν Ἰγνατιῳ Φώτιε οὗ καὶ διάδοχος καὶ τῶν τρόπων καὶ τοῦ θρόνου

γέγονας καὶ πρεσβεύεις μεθrsquo οὗ πρὸς τὸν Κύριον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὴν τιμιωτέραν καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων

Θεοτοκίον Ὅλον με Θεός θεῶσαι βουλόμενος ὅλος ἑνοῦταί σοι καὶ τὸ ἀκατάληπτονκαινοτομεῖται πᾶσι Μυστήριον τίκτεις Παρθένος ἄφθοῥος καὶ σὰρξ ὁρᾶται Θεός ὃν

ὑμνοῦντες σὲ νῦν μακαρίζομεν Μαριὰμ ὡς αὕτη προεφήτευσας

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητεΠροστάτην σε θερμότατον ἡ Ἐκκλησία κέκτηται λαμπρὸν διδάσκαλον Πάτερ διὸφαιδρῶς τὴν σὴν μνήμην πανηγυρίζει κράζουσα ᾀεὶ σκέπε τὴν ποίμνην σου καὶ

φύλαττε ἀπήμονα αἱρέσεώς τε καὶ βλάβης Ἀρχιεράρχα Κυρίου [Δίς]

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τοὺς Αἴνους Πᾶσα πνοή ἱστῶμεν στίχ δ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰΠροσόμοια δ Ἦχος α Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τῆς Ἐκκλησίας τὸν θεῖον ἀνευφημήσωμεν Ἀρχιεράρχην ὄντως καὶ διδάσκαλον μέγαντὸν κήρυκα τοῦ λόγου τὸν θαυμαστόν Ἰσαπόστολον Φώτιον καὶ γὰρ ἐπέστη ἡ τούτου

πανευκλεής μνήμη ἅπαντας εὐφραίνουσα

Τῶν ἀρετῶν σε δοχεῖον καλοῦμεν Φώτιε ὡς τῆς εἰρήνης φίλον τῆς ἀγάπης ἐργάτην καὶ

στήλην σωφροσύνης καὶ προσευχῆς ἐνδιαίτημα ἄσυλον καὶ ἰαμάτων ταμεῖον καὶπρεσβευτήν τῶν τιμώντων σε μακάριε

Τοῖς Ἀποστόλοις συνήφθης ὡς Ἰσαπόστολος καὶ γὰρ σὺ Βουλγαρίας Σλαβικῆς τεἁπάσης φυλῆς ὁ θεῖος κήρυξ ἀναδειχθείς τῷ Χριστῷ ταύτην ἤγαγες ἀναγεννήσας

βαπτίσματι τῷ σεπτῷ ἣν καὶ φύλαττε Ὀρθόδοξον

Τοῦ ἐπὶ γῆς ἑῳσφόρου φυσιωθέντος δεινῶς καὶ θρόνον αὐτοῦ θέντος ὑπεράνω τῶνἄστρων πρῶτος σὺ ζηλώσας ὡς Μιχαήλ ἀνεβόησας ἔνδοξε στῶμεν καλῶς στῶμεν

πάντες ἐν ταῖς σεπταῖς τῶν Πατέρων παραδόσεσι

Δόξα ἦχος πλ αὍπου ἐπικληθῇ σου τὸ ὄνομα φερώνυμε ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις οὐφέρει γὰρ τῷ φωτί σου προσβλέπειν ὁ πεσὼν ἑῳσφόρος διὸ αἰτοῦμέν σε τὰ πυρφόρα

αὐτοῦ βέλη τὰ καθrsquo ἡμῶν κινούμενα ἀπόσβεσον τῇ μεσιτείᾳ σου λυτρούμενος ἡμᾶς ἐκτῶν σκανδάλων αὐτοῦ ἀξιύμνητε Ἱεράρχα Φώτιε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Τυπικά καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς ἡ γ ᾠδή καὶ τοῦ Ἁγίου ἡ ςἈπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον ζήτει Νοεμβρίου ιγ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

[Ὁ Ἀπόστολος

ΠροκείμενονἮχος α Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆςκαρδίας μου σύνεσιν Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη ἐνωτίσασθε

πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ ζ 26-28 η 1-2]Ἀδελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεὺς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ

τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθrsquo ἡμέρανἀνάγκην ὥσπερ οἱ Ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν

ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆςμετὰ τὸν νόμον Υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοιςτοιοῦτον ἔχομεν Ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖςοὐρανοῖς τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ

οὐκ ἄνθρωπος

Ἀλληλούϊα Ἦχος β Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσειΣτίχ Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὑποσκελισθήσεται τὰ διαβήματα

αὐτοῦ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [ι 9-16]

Εἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύραmiddotδιrsquo ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεταικαὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰμὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃκαὶ ἀπολέσῃmiddotἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ

καλός Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτωνmiddotὁ μισθωτὸς δέκαὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ

ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα Ὁδὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων ᾽Εγώ εἰμι ὁποιμὴν ὁ καλός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν Καθὼς γινώσκει μεὁ Πατήρ κἀγὼ γινώσκω τὸν Πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ

ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα με δεῖ ἀγαγεῖν καὶ τῆςφωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν]

Κοινωνικὸν Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούϊα

ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὁ λαμπρότατος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας μύστης Ὀρθοδόξων προασπιστής

κακοδόξων μάστιξ Ἱεραρχίας κλέος ὁ μέγας θεοφάντωρ Φώτιε Ἅγιε

Ἕτερον ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὀρθοδόξων φωταγωγέ καὶ τῆς Ἐκκλησίας νυμφοστόλε καὶ ὁδηγέ χαίροις

κακοδόξων ἡ δίστομος ῥομφαία ὦ Φώτιε τρισμάκαρ ῥητόρων ἔξοχε

Τῇ πρώτη Κυριακὴ μηνὸς Νοεμβρίου

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν καὶ προμάχωντῆς Ὀρθοδοξίας Φωτίου τοῦ Μεγάλου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά καὶ

Μάρκου τοῦ ΕὐγενικοῦΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

Ι ΗΣΥΧ ΑΓ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

[Ποίημα Γερασίμου Μικραγιαννανίτου μοναχοῦ]

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἐσπερινῷ

Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος β´ Ὅτε ἐκτὸν ξύλου

Δεῦτε Ὀρθοδόξων οἱ χοροί τῆς Ὀρθοδοξίας τοὺς στύλους καὶ θείους φύλακας Φώτιον τὸνμέγιστον ἀνευφημήσωμεν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης Μᾶρκον τὸν θεσπέσιονἘφέσου πρόεδρον χαίρετε αὐτοῖς ἐκβοωντες τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος μύσται καὶ ἐκφάντορες

θεόσοφοι

Χύμα ἐν τῷ στόματι ὑμῶν δέδοται σοφίας τῆς θείας παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς Φώτιε πανεύφημεΜᾶρκε Γρηγόριε Ἱεράρχαι μακάριοι ὅθεν ἅπαν στόμα πάσης ἐφιμώσατε δεινῆς αἱρέσεως

λόγοις καὶ διδάγμασι θείοις ἐν δυνάμει Πνεύματος θείου ὡς μυσταγωγοὶ τῶν ὑπὲρ ἔννοιαν

Φέγγος ὀρθοδόξων διδαχῶν Φώτιε ἀστράπτεις τῷ κόσμῳ Ἁγίῳ Πνεύματι θείαν δὲ ἐγρήγορσινδιδάσκεις ἅπαντας θεηγόρε Γρηγόριε καὶ Λατίνων λύεις Μᾶρκε ἱερώτατε πλάνης

σκοτόμαιναν ὅθεν ὡς Χριστοῦ ἱεράρχας καὶ τῆς Ἐκκλησίας φωστῆρας ἅμα ὑμᾶς μέλπομενγηθόμενοι

Θείῳ ἐλλαμπόμενῳ φωτί καὶ Ὀρθοδοξίας τῷ ζήλῳ καταφλεγόμενοι Φώτιε πανθαύμαστε θεῖεΓρηγόριε Μᾶρκε Πάτερ θεόληπτε πυρὶ τῷ τῶν λόγων ἅπασαν αἱρέσεων ὕλην ἐφλεξατε ὅθεν

ἀκλινεῖς ἡμᾶς πάντας πέτρᾳ θεοσδότων δογμάτων ταῖς ὑμῶν πρεσβείαις συντηρήσατε

Δόξα Ἦχος β´

Τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ θρέμματα καὶ τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ ποιμένες ὡς ἀρετῶν ταμεῖαἔμψυχα καὶ Ἀποστόλων μιμηταί ἀληθῶς ἐδείχθητε Ὅσιοι Πατέρες τῇ γὰρ ἄνωθεν σοφίᾳθεοπρεπῶς διαπρέψαντες Εὐαγγελίου τὸν λόγον ἐτρανῶσατε καὶ τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα

μυστήριον Ἀλλ᾿ ὦ Φώτιε πανθαύμαστε καὶ Γρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε παμμάκαρ μὴ παύσησθεδεόμενοι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Θεοτοκίον τὸν ἤχου

Ἀπόστιχα Πρῶτον τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου καὶ εἴτα τὰ παρόντα Ἦχος β´ Οἶκος τὸνἜφραθἅ

Λύχνοι ἀειφεγγεῖς τῆς θείας ἐπιπνοίας ἐδείχθητε τῷ κόσμῳ τρισάριθμοι Πατέρες καὶεὐσεβείας πρόβολοι

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδυσονται δικαιοσύνην

Χαίροις Ἱεραρχῶν τριὰς ἱερωτάτη Φώτιε θεηγόρε Γρηγόριε τρισμάκαρ καὶ Μᾶρκε παναοίδιμε

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Φύλαττε ὦ Τριάς Ἱεραρχῶν Ἁγία Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ πάσης ἐπηρείας καὶ πλάνης τῶναἱρέσεων

Δόξα Τριαδικόν

Πάτερ σὺν τῷ Υἱῷ καὶ Πνεύματι τῷ θείῳ Τριὰς ὑπεραγία ταῖς τῶν τριῶν Πατέρων πρεσβείαιςἡμᾶς φύλαττε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Λόγον τὸν τοῦ Πατρός ἐκύησας Παρθένε οὗ τὴν οἰκονομίαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Πατέρεςθεοπρεπῶς κηρύττουσι

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 11: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Θεοτοκίον Παρθένος γεγέννηκεν Υἱὸν τὸν προαιώνιον φύσιν ἐνδυσάμενον ἀνθρώπωνὡς ἐκδιδάσκων ὁ Ἱεράρχης φησί καὶ σώσαντα ταύτην ἐκ φθορᾶς πάθει τῷ τοῦ σώματος

καὶ Παρθένος διέμεινε

ᾨδὴ ςὉ Εἱρμός Τὴν θείαν ταύτην καὶ πάντιμον τελοῦντες ἑορτὴν οἱ θεόφρονες τῆς

Θεομήτορος δεῦτε τὰς χεῖρας κροτήσωμεν τὸν ἐξ αὐτῆς τεχθέντα Θεὸν δoξάζοντες

Τὸν μέγαν ᾄσωμεν Φώτιον τὴν σάλπιγγα τρανῶς τὴν κηρύξασαν τοῦ θείου Πνεύματοςἐκ τοῦ Πατρὸς τὴν ἐκπόρευσιν ὡς τῆς βροντῆς ὁ γόνος ἐθεολόγησε

Ἐῤῥάγη ἅπαν τὸ φρύαγμα σοῖς λόγοις Ἱερώτατε Φώτιε τὸ τῆς αἱρέσεως διὸ πιστῶν ἡὁμήγυρις λαμπροτελῶς τιμᾷ σου τὴν μνήμην Ἅγιε

Σκιρτᾷ καὶ πᾶσα εὐφραίνεται ὁμήγυρις πιστῶν ἡ ὀρθόδοξος πάντιμε Φώτιε τοῦΓρηγορίου ὁρῶσά σε καὶ Χρυσοστόμου ὄντως σεπτὸν διάδοχον

Θεοτοκίον Ὑμνῶ σου Κόρη τὴν σύλληψιν ὑμνῶ σου τὴν ἀπόῤῥητον γέννησιν ὑμνῶ τὴνσκέπην σου βλάβης διrsquo ἧς πάσης ῥύομαι ὁ πρὸς τὴν σὴν γαλήνην κατεπειγόμενος

Κοντάκιον ἦχος πλ δ Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷΤῆς Ἐκκλησίας ὁ φωστὴρ ὁ τηλαυγέστατος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγὸς ὁ ἐνθεώτατος

στεφανούσθω νῦν τοῖς ἄνθεσι τῶν ᾀσμάτων ἡ θεόφθογγος κιθάρα ἡ τοῦ Πνεύματος ὁστεῤῥότατος αἱρέσεων ἀντίπαλος ᾧ καὶ κράζομεν χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Ὁ ΟἶκοςἌγγελος ἐξ ἀνθρώπων ἀνεδείχθης ὦ Πάτερ ἐκ γῆς πρὸς τὰ οὐράνια φθάσας διὸ σὺνἀσωμάτοις χοροῖς ἁμιλλώμενόν σε θεωρῶν ὅσιε ἐξίσταμαι καὶ πόθῳ σοι κραυγάζω

εὐλαβῶς τοιαῦτα Χαῖρε διrsquo οὗ Τριὰς προσκυνεῖται χαῖρε διrsquo οὗ Θεὸς ἀνυμνεῖται ΧαῖρεὈρθοδόξων κανὼν ὁ εὐθύτατος χαῖρε ἀνομοῦντας ἐλέγχων στεῤῥότατα Χαῖρε ὕψοςταπεινώσεως δυσανάβατον πολλοῖς χαῖρε βάθος διακρίσεως δυσθεώρητον θνητοῖςΧαῖρε ὅτι ἐγένου τοῦ Θεοῦ θεῖος θύτης χαῖρε ὅτι προσάγεις τῷ Θεῷ σεσῳσμένους

Χαῖρε Θεοῦ Μαρτύρων ὁμόσκηνε χαῖρε σεπτῶν Ὁσίων συνόμιλε Χαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖςκαθαιροῦνται χαῖρε διrsquo οὗ οἱ πιστοὶ βεβαιοῦνται Χαῖρε πάντιμε Φώτιε

Συναξάριον Τῷ αὐτῷ μηνὶ ς Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν καὶ Ἰσαποστόλου

Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ ὉμολογητοῦΣτίχ Θνῄσκων Φώτιος οὐ ταράττομαι λέγει

Πρὸς τὴν τελευτήν ὢν προητοιμασμένος

Ἕτεροι στίχοι Ἤστραψε τοῖς λόγοις Φώτιος μέγας

Φῶς Εὐσεβέσσι πῦρ δrsquo ἐναντίους φλέγον

Ἄντυγrsquo ἐς Οὐρανίην ἀναδέδρομε Φώτιος ἕκτῃ

Οὗτος ὁ τρισμακάριος καὶ φερώνυμος Ἱεράρχης ὁ μέγας καὶ λαμπρὸς τῆς ἘκκλησίαςΠατὴρ καὶ Διδάσκαλος Φώτιος ὁ σοφώτατος καὶ ἁγιώτατος ὁ Ὁμολογητὴς τῆς πίστεως

καὶ Ἰσαπόστολος ἤκμασεν ἐν τοῖς χρόνοις τῶν βασιλέων καὶ Αὐτοκρατόρων Μιχαὴλυἱοῦ Θεοφίλου Βασιλείου τοῦ Μακεδόνος καὶ Λέοντος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Τούτῳ πατρὶς μὲνἐπίγειος Κωνσταντινούπολις ἡ μεγαλώνυμος καὶ τῶν πόλεων ἡ βασιλεύουσα οὐράνιοςδέ ἡ ἄνω Ἱερουσαλήμ ἡ κραταιὰ καὶ ἀνώλεθρος πατέρες δὲ περιφανεῖς εὐγένείᾳ τε τῇ

κατὰ σάρκα οὐχ ἧττον ἢ πίστει τῇ ὀρθοδόξῳ ὑπὲρ ἧς καὶ μαρτυρικῷ στεφάνῳδιακεκόσμηνται ἀθλήσαντες οἱ οὐρανόφρονες καὶ καρτεῥόψυχοι ὑπὲρ τῆς τῶν ἁγίων καὶ

σεπτῶν εἰκόνων ὡς ἔοικε τιμῆς καὶ προσκυνήσεως Τοῖς πρωτίστοις δὲ τῶν βασιλικῶνἀξιωμάτων πρότερον διαπρέψας καὶ βίον ᾀείποτε ἐνάρετον καὶ θεοφιλῆ ἐξασκήσας

τοὺς τῆς Ἐκκλησίας ἔπειτα ποιμεναρχικοὺς παραλαμβάνει οἴακας ἐπὶ τὸν Ἀποστολικὸνκαὶ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχικὸν Θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως προβιβασθείς Τοῦ

γὰρ ἐν Ἁγίοις Ἰγνατίου βίᾳ βασιλικῇ ἐπιβληθέντος τοῦ θρόνου καὶ τῆς Ἐκκλησίαςἐντεῦθεν χηρευούσης μηδrsquo ὄντος ἄλλως δυνατοῦ διαμένειν ταύτην ἄνευ Ἐπισκόπου ὁ ἐν

Ἁγίοις Φώτιος βίᾳ ὑπαχθεὶς καὶ βασιλικῇ δυναστείᾳ διαδέχεται κανονικῶς τὸν ἱερὸνἸγνάτιον γενόμενος πρότερον Μοναχός καὶ τοὺς κατὰ τάξιν τῆς ἱερωσύνης λαβὼν

βαθμούς Καὶ οἵους μὲν ἀγῶνας διήνυσεν ὁ τρισόλβιος ὑπὲρ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως κατὰΜανιχαίων καὶ Εἰκονομάχων καὶ ἄλλων αἱρετικῶν καὶ πρὸ πάντων κατὰ τῆς τότε

πρῶτον ἀναφανείσης παπικῆς αἱρέσεως ἧς τὸν ἀρχηγὸν καὶ τοῦ Λατινικοῦ σχίσματοςπατέρα Νικόλαον τὸν ἀλάστορα Ῥώμης Πάπαν γραφικαῖς καὶ πατρικαῖς ἀποδείξεσιν

ἐξελέγξας καὶ ἐνδίκως καθελών τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας συνοδικῶς ἐξωστράκισε τῷἀναθέματι παραπέμψας οἵους δὲ διωγμοὺς καὶ κινδύνους οἵας δὲ ἐπιβουλὰς καὶκαταδρομάς οἵας δὲ καὶ τὰς κακώσεις καὶ τὰς ἀπανθρώπους βασάνους ὑπέστη

χριστομιμήτως ὁ καρτερόψυχος θεοῤῥήμων ὁ στεῤῥὸς καὶ τὴν ψυχὴν ἀδαμάντινοςἹεράρχης ὑπὸ τῶν σχισματικῶν Λατίνων καὶ τῶν τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ

θιασωτῶν ἀνθρώπων κακούργων καὶ ψευδολόγων ἀνθρώπων παρανόμων ἀνοσίων καὶμιαιφόνων ἡ κατrsquo αὐτὸν εἰς πλάτος ἱστορία διέξεισι Τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν ἐνταῦθαπερὶ αὐτοῦ ἀναγκαῖον ὅτι ὁ μακάριος ἱερουργήσας ὡς ἄλλος Παῦλος τὸ Εὐαγγέλιον

ἅπαν μὲν τὸ τῶν γενναίων Βουλγάρων ἔθνος μετὰ καὶ τοῦ βασιλέως αὐτῶν τὴν εἰςΧριστὸν ἀμώμητον πίστιν μυσταγωγήσας τῷ τοῦ θείου βαπτίσματος λουτρῷ

ἀνεγέννησε πολλοὺς δὲ καὶ ἐκ διαφόρων αἱρέσεων Ἀρμενίους Εἰκονομάχους καὶἄλλους ἑτεροδόξους εἰς τὴν Καθολικὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν ἐπέστρεψε λόγους

ἐκθεὶς πλήρεις χάριτος καὶ σοφίας καὶ ἀληθείας διrsquo ὧν τὰ τῶν κακοδόξων φρονήματακατεβρόντησε καὶ τῷ μὲν σταθερῷ τοῦ φρονήματος καὶ ἀτρέπτῳ τὸν βασιλοκτόνον καὶἀγνώμονα Βασίλειον τὸν Αὐτοκράτορα καταπλήξας τῷ δὲ ἔνθερμα καὶ κατrsquo ἐπίγνωσιναὐτοῦ ζήλῳ πάσης ἑτεροδιδασκαλίας τὰ ζιζάνια ἐκριζώσας ἔμπλεως ὡς οὐδεὶς τῶν κατrsquo

αὐτὸν τῆς ἀποστολικῆς διδασκαλίας ἀνεφάνη Οὕτως οὖν ὁσίως καὶ εὐαγγελικῶςποιμάνας τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ δὶς μὲν ἀναβὰς ἄκων εἰς τὸν θρόνον δὶς δὲτούτου βίᾳ τυραννικῇ ἐξωσθείς πολλὰ δὲ καὶ διάφορα συγγράμματα καταλιπὼν τῇ

Ἐκκλησίᾳ καὶ τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἄριστα πάντα καὶ σοφώτατα καὶ οἷα ὁ πᾶς αἰὼν δικαίωςἀποθαυμάσει διὰ γὰρ πάσης ἐλθὼν ἰδέας παιδεύσας ἐν ἑκάστῃ τὸ κράτος ἐκτήσατοπολλὰ δὲ καὶ καμὼν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ τῆς δικαιοσύνης ἐξεδήμησεν ἁγίως πρὸςΚύριον ὁ πολύαθλος ὑπερόριος ἐν τῇ τῶν Ἀρμενιανῶν Μονῇ ὡς ἐν Κομάνοις ὁ θεῖος

Χρυσόστομος Τὸ δὲ ἱερὸν καὶ πάντιμον αὐτοῦ σῶμα ἐναπετέθη ἐν τῇ Μονῇ τῇ λεγομένῃτῆς Ἐρημίας ἢ Ἠρεμίας Καὶ πάλαι μὲν ἐτελεῖτο ἡ ἁγιωτάτη αὐτοῦ Σύναξις ἐν τῷ

Προφητείῳ ἤτοι Ναῷ τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου τῷ ὄντι ἐν τῇεἰρημένῃ Μονῇ τῆς Ἠρεμίας νῦν δὲ τελεῖται ἐν τῇ κατὰ Χάλκην ἱερᾷ καὶ ΠατριαρχικῇΜονῇ τῆς Ἁγίας Τριάδος ἔνθα ἤδη συνέστη καὶ ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Μεγάλης τοῦ

Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Βουκόλου ἐπισκόπουΣμύρνης

Στίχ Σμύρνης ὁ Ποιμὴν Βουκόλος θυηπόλος

Ἄγρυπνός ἐστι καὶ θανὼν ποίμνης φύλαξ

Ἀγλαὸν ἡελίοιο λίπε Βουκόλος ἕκτῃ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμῃ τοῦ ἁγίου Μάρτυρος Ἰουλιανοῦ τοῦ ἐν ἘμέσῃΣτίχ Χριστὸς τέτρηται χεῖρας ἥλοις καὶ πόδας

Ἰουλιανὸς προστίθησι καὶ κάραν

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῆς ἁγίας Μάρτυρος Φαύστης καὶ τῶν σὺν αὐτῇΕὐϊλασίου καὶ Μαξίμου

Στίχ Τρεῖς Μάρτυρες πάσχουσιν ἰχθύων πάθος

Κοινῇ τυχόντες ὀργάνου τοῦ τηγάνου

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῶν ἁγίων Μαρτύρων Φαύστου Βασιλείου καὶΣιλουανοῦ καὶ τῶν ἁγίων Μαρτύρων τῶν ἐν τοῖς Δαρείου

Στίχ Τριῶν συνάθλων ἕν διὰ ξίφους τέλος

Οἵ τὸν Θεὸν φρονοῦσιν ἕν τε καὶ τρία

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΒαρσανουφίουΣτίχ Ἐκ γῆς συνέστη σῶμα Βαρσανουφίου

Καὶ γῆν ὑπῆλθε τὴν ἑαυτοῦ μητέρα

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦἐπικαλουμένου Προφήτου μαθητοῦ τοῦ ἁγίου Βαρσανουφίου

Στίχ Δίκαιόν ἐστιν ὦ Ἰωάννη ἅμα

Τάττειν σε ᾧδε τῷ φίλῳ διδασκάλῳ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ ἐν Λυκῷ τῇ πόλει ἐν εἰρήνῃτελειοῦται

Στίχ Τὸν ἐν Λυκῷ δὲ ποῦ Ἰωάννην θέμις

Τάττειν ὅτι μή ᾧδrsquo Ἰωάννῃ ἅμα

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ σῷσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζὉ Εἱρμός Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες παρὰ τὸν Κτίσαντα ἀλλὰ πυρὸς

ἀπειλήν ἀνδρείως πατήσαντες χαίροντες ἔψαλλονmiddotὙπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων Κύριοςκαὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Μεταβέβηκας θέοφρον πρὸς Οὐράνια Πάτερ σκηνώματα καὶ προσπελάσας Θεῷμεθέξει θεουμένος ἔνθεος γέγονας ψάλλων Ὅσιε ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Νουθετούμενοι σοῖς λόγοις διδασκόμεθα Πάτερ πανεύφημε ὡς ἐν Ἡλίοις τρισίνἀμέριστον ἄτμητον σέβειν Θεότητα ᾗ καὶ ψάλλομεν ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Ὡς πανίερος ἡ θεία καὶ θεάρεστος ὁμολογία σου ὡς γὰρ χρυσὸς καθαρθείς Θεῷεὐηρέστησας Πάτερ τρισόλβιε ἀγαλλόμενος τῇ ἐκμιμήσει Ὅσιε τῶν παθῶν τῶν τοῦ

Σωτῆρος

Θεοτοκίον Πᾶσι πρόξενος ἀνθρώποις ἐναπέφηνας θείας λυτρώσεως τὸν Λυτρωτὴντοῦ παντός τεκοῦσα Πανάμωμε ᾧ πάντες ψάλλομεν ὑπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων

Κύριος καὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θὉ Εἱρμός Ἅπας γηγενής σκιρτάτω τῷ πνεύματι λαμπαδουχούμενος πανηγυριζέτω δέ

ἀΰλῶν Νόων φύσις γεραίρουσα τὴν ἱερὰ θαυμάσια (τὴν ἱερὰν Μετάστασιν τὰ ἱερὰΕἰσόδια) τῆς Θεομήτορος καὶ βοάτωmiddotΧαίροις παμμακάριστε Θεοτόκε Ἁγνὴ ἀειπάρθενε

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν ἐν Ἱεράρχαις ὑπέρλαμπρον φωστῆρα

Ὅλον ἐμαυτόν προσάγω θεσπέσιε τῇ θείᾳ σκέπῃ σου ὡς Ἄρχιεράρχης δέ τὴν ἐξουσίανλύειν τὰ πταίσματα παρὰ Χριστοῦ δεξάμενος ἐμῶν σφαλμάτων σειράς διαῤῥήξας

σῷσόν με πρεσβείαις σου καὶ τῷ θείῳ φωτὶ καταλάμπρυνον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν κεκοσμηκότα Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν

Ἤρθης πρὸς τὸ φῶς τὸ ἄδυτον ἔνδοξε Πάτερ γηΐνων ῥυσθείς καὶ τῷ Παντοκράτορι καὶτρισηλίῳ φωτὶ παρίστασαι μετὰ τῶν ἄνω Τάξεων καὶ τῇ ἐκεῖθεν τρυφᾷς πεμπομένῃ

λάμψει τρισμακάριε καὶ ἡμᾶς φρυκτωρεῖς τοὺς ὑμνοῦντάς σε

Μεγάλυνον ψυχή μου τῆς Τρισυπόστατου καὶ ἀδιαιρέτου Θεότητος τὸ κράτος

Ὥς τις ἀριστεύς ἐφάνης κατήγορος πλάνης αἱρέσεως τῆς Ὄρθοδοξίας δέ Ἱεροκήρυξθεῖος συνήγορος σὺν Ἰγνατιῳ Φώτιε οὗ καὶ διάδοχος καὶ τῶν τρόπων καὶ τοῦ θρόνου

γέγονας καὶ πρεσβεύεις μεθrsquo οὗ πρὸς τὸν Κύριον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὴν τιμιωτέραν καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων

Θεοτοκίον Ὅλον με Θεός θεῶσαι βουλόμενος ὅλος ἑνοῦταί σοι καὶ τὸ ἀκατάληπτονκαινοτομεῖται πᾶσι Μυστήριον τίκτεις Παρθένος ἄφθοῥος καὶ σὰρξ ὁρᾶται Θεός ὃν

ὑμνοῦντες σὲ νῦν μακαρίζομεν Μαριὰμ ὡς αὕτη προεφήτευσας

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητεΠροστάτην σε θερμότατον ἡ Ἐκκλησία κέκτηται λαμπρὸν διδάσκαλον Πάτερ διὸφαιδρῶς τὴν σὴν μνήμην πανηγυρίζει κράζουσα ᾀεὶ σκέπε τὴν ποίμνην σου καὶ

φύλαττε ἀπήμονα αἱρέσεώς τε καὶ βλάβης Ἀρχιεράρχα Κυρίου [Δίς]

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τοὺς Αἴνους Πᾶσα πνοή ἱστῶμεν στίχ δ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰΠροσόμοια δ Ἦχος α Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τῆς Ἐκκλησίας τὸν θεῖον ἀνευφημήσωμεν Ἀρχιεράρχην ὄντως καὶ διδάσκαλον μέγαντὸν κήρυκα τοῦ λόγου τὸν θαυμαστόν Ἰσαπόστολον Φώτιον καὶ γὰρ ἐπέστη ἡ τούτου

πανευκλεής μνήμη ἅπαντας εὐφραίνουσα

Τῶν ἀρετῶν σε δοχεῖον καλοῦμεν Φώτιε ὡς τῆς εἰρήνης φίλον τῆς ἀγάπης ἐργάτην καὶ

στήλην σωφροσύνης καὶ προσευχῆς ἐνδιαίτημα ἄσυλον καὶ ἰαμάτων ταμεῖον καὶπρεσβευτήν τῶν τιμώντων σε μακάριε

Τοῖς Ἀποστόλοις συνήφθης ὡς Ἰσαπόστολος καὶ γὰρ σὺ Βουλγαρίας Σλαβικῆς τεἁπάσης φυλῆς ὁ θεῖος κήρυξ ἀναδειχθείς τῷ Χριστῷ ταύτην ἤγαγες ἀναγεννήσας

βαπτίσματι τῷ σεπτῷ ἣν καὶ φύλαττε Ὀρθόδοξον

Τοῦ ἐπὶ γῆς ἑῳσφόρου φυσιωθέντος δεινῶς καὶ θρόνον αὐτοῦ θέντος ὑπεράνω τῶνἄστρων πρῶτος σὺ ζηλώσας ὡς Μιχαήλ ἀνεβόησας ἔνδοξε στῶμεν καλῶς στῶμεν

πάντες ἐν ταῖς σεπταῖς τῶν Πατέρων παραδόσεσι

Δόξα ἦχος πλ αὍπου ἐπικληθῇ σου τὸ ὄνομα φερώνυμε ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις οὐφέρει γὰρ τῷ φωτί σου προσβλέπειν ὁ πεσὼν ἑῳσφόρος διὸ αἰτοῦμέν σε τὰ πυρφόρα

αὐτοῦ βέλη τὰ καθrsquo ἡμῶν κινούμενα ἀπόσβεσον τῇ μεσιτείᾳ σου λυτρούμενος ἡμᾶς ἐκτῶν σκανδάλων αὐτοῦ ἀξιύμνητε Ἱεράρχα Φώτιε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Τυπικά καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς ἡ γ ᾠδή καὶ τοῦ Ἁγίου ἡ ςἈπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον ζήτει Νοεμβρίου ιγ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

[Ὁ Ἀπόστολος

ΠροκείμενονἮχος α Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆςκαρδίας μου σύνεσιν Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη ἐνωτίσασθε

πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ ζ 26-28 η 1-2]Ἀδελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεὺς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ

τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθrsquo ἡμέρανἀνάγκην ὥσπερ οἱ Ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν

ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆςμετὰ τὸν νόμον Υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοιςτοιοῦτον ἔχομεν Ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖςοὐρανοῖς τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ

οὐκ ἄνθρωπος

Ἀλληλούϊα Ἦχος β Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσειΣτίχ Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὑποσκελισθήσεται τὰ διαβήματα

αὐτοῦ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [ι 9-16]

Εἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύραmiddotδιrsquo ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεταικαὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰμὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃκαὶ ἀπολέσῃmiddotἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ

καλός Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτωνmiddotὁ μισθωτὸς δέκαὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ

ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα Ὁδὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων ᾽Εγώ εἰμι ὁποιμὴν ὁ καλός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν Καθὼς γινώσκει μεὁ Πατήρ κἀγὼ γινώσκω τὸν Πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ

ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα με δεῖ ἀγαγεῖν καὶ τῆςφωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν]

Κοινωνικὸν Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούϊα

ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὁ λαμπρότατος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας μύστης Ὀρθοδόξων προασπιστής

κακοδόξων μάστιξ Ἱεραρχίας κλέος ὁ μέγας θεοφάντωρ Φώτιε Ἅγιε

Ἕτερον ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὀρθοδόξων φωταγωγέ καὶ τῆς Ἐκκλησίας νυμφοστόλε καὶ ὁδηγέ χαίροις

κακοδόξων ἡ δίστομος ῥομφαία ὦ Φώτιε τρισμάκαρ ῥητόρων ἔξοχε

Τῇ πρώτη Κυριακὴ μηνὸς Νοεμβρίου

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν καὶ προμάχωντῆς Ὀρθοδοξίας Φωτίου τοῦ Μεγάλου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά καὶ

Μάρκου τοῦ ΕὐγενικοῦΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

Ι ΗΣΥΧ ΑΓ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

[Ποίημα Γερασίμου Μικραγιαννανίτου μοναχοῦ]

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἐσπερινῷ

Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος β´ Ὅτε ἐκτὸν ξύλου

Δεῦτε Ὀρθοδόξων οἱ χοροί τῆς Ὀρθοδοξίας τοὺς στύλους καὶ θείους φύλακας Φώτιον τὸνμέγιστον ἀνευφημήσωμεν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης Μᾶρκον τὸν θεσπέσιονἘφέσου πρόεδρον χαίρετε αὐτοῖς ἐκβοωντες τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος μύσται καὶ ἐκφάντορες

θεόσοφοι

Χύμα ἐν τῷ στόματι ὑμῶν δέδοται σοφίας τῆς θείας παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς Φώτιε πανεύφημεΜᾶρκε Γρηγόριε Ἱεράρχαι μακάριοι ὅθεν ἅπαν στόμα πάσης ἐφιμώσατε δεινῆς αἱρέσεως

λόγοις καὶ διδάγμασι θείοις ἐν δυνάμει Πνεύματος θείου ὡς μυσταγωγοὶ τῶν ὑπὲρ ἔννοιαν

Φέγγος ὀρθοδόξων διδαχῶν Φώτιε ἀστράπτεις τῷ κόσμῳ Ἁγίῳ Πνεύματι θείαν δὲ ἐγρήγορσινδιδάσκεις ἅπαντας θεηγόρε Γρηγόριε καὶ Λατίνων λύεις Μᾶρκε ἱερώτατε πλάνης

σκοτόμαιναν ὅθεν ὡς Χριστοῦ ἱεράρχας καὶ τῆς Ἐκκλησίας φωστῆρας ἅμα ὑμᾶς μέλπομενγηθόμενοι

Θείῳ ἐλλαμπόμενῳ φωτί καὶ Ὀρθοδοξίας τῷ ζήλῳ καταφλεγόμενοι Φώτιε πανθαύμαστε θεῖεΓρηγόριε Μᾶρκε Πάτερ θεόληπτε πυρὶ τῷ τῶν λόγων ἅπασαν αἱρέσεων ὕλην ἐφλεξατε ὅθεν

ἀκλινεῖς ἡμᾶς πάντας πέτρᾳ θεοσδότων δογμάτων ταῖς ὑμῶν πρεσβείαις συντηρήσατε

Δόξα Ἦχος β´

Τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ θρέμματα καὶ τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ ποιμένες ὡς ἀρετῶν ταμεῖαἔμψυχα καὶ Ἀποστόλων μιμηταί ἀληθῶς ἐδείχθητε Ὅσιοι Πατέρες τῇ γὰρ ἄνωθεν σοφίᾳθεοπρεπῶς διαπρέψαντες Εὐαγγελίου τὸν λόγον ἐτρανῶσατε καὶ τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα

μυστήριον Ἀλλ᾿ ὦ Φώτιε πανθαύμαστε καὶ Γρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε παμμάκαρ μὴ παύσησθεδεόμενοι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Θεοτοκίον τὸν ἤχου

Ἀπόστιχα Πρῶτον τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου καὶ εἴτα τὰ παρόντα Ἦχος β´ Οἶκος τὸνἜφραθἅ

Λύχνοι ἀειφεγγεῖς τῆς θείας ἐπιπνοίας ἐδείχθητε τῷ κόσμῳ τρισάριθμοι Πατέρες καὶεὐσεβείας πρόβολοι

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδυσονται δικαιοσύνην

Χαίροις Ἱεραρχῶν τριὰς ἱερωτάτη Φώτιε θεηγόρε Γρηγόριε τρισμάκαρ καὶ Μᾶρκε παναοίδιμε

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Φύλαττε ὦ Τριάς Ἱεραρχῶν Ἁγία Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ πάσης ἐπηρείας καὶ πλάνης τῶναἱρέσεων

Δόξα Τριαδικόν

Πάτερ σὺν τῷ Υἱῷ καὶ Πνεύματι τῷ θείῳ Τριὰς ὑπεραγία ταῖς τῶν τριῶν Πατέρων πρεσβείαιςἡμᾶς φύλαττε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Λόγον τὸν τοῦ Πατρός ἐκύησας Παρθένε οὗ τὴν οἰκονομίαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Πατέρεςθεοπρεπῶς κηρύττουσι

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 12: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Ἄντυγrsquo ἐς Οὐρανίην ἀναδέδρομε Φώτιος ἕκτῃ

Οὗτος ὁ τρισμακάριος καὶ φερώνυμος Ἱεράρχης ὁ μέγας καὶ λαμπρὸς τῆς ἘκκλησίαςΠατὴρ καὶ Διδάσκαλος Φώτιος ὁ σοφώτατος καὶ ἁγιώτατος ὁ Ὁμολογητὴς τῆς πίστεως

καὶ Ἰσαπόστολος ἤκμασεν ἐν τοῖς χρόνοις τῶν βασιλέων καὶ Αὐτοκρατόρων Μιχαὴλυἱοῦ Θεοφίλου Βασιλείου τοῦ Μακεδόνος καὶ Λέοντος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Τούτῳ πατρὶς μὲνἐπίγειος Κωνσταντινούπολις ἡ μεγαλώνυμος καὶ τῶν πόλεων ἡ βασιλεύουσα οὐράνιοςδέ ἡ ἄνω Ἱερουσαλήμ ἡ κραταιὰ καὶ ἀνώλεθρος πατέρες δὲ περιφανεῖς εὐγένείᾳ τε τῇ

κατὰ σάρκα οὐχ ἧττον ἢ πίστει τῇ ὀρθοδόξῳ ὑπὲρ ἧς καὶ μαρτυρικῷ στεφάνῳδιακεκόσμηνται ἀθλήσαντες οἱ οὐρανόφρονες καὶ καρτεῥόψυχοι ὑπὲρ τῆς τῶν ἁγίων καὶ

σεπτῶν εἰκόνων ὡς ἔοικε τιμῆς καὶ προσκυνήσεως Τοῖς πρωτίστοις δὲ τῶν βασιλικῶνἀξιωμάτων πρότερον διαπρέψας καὶ βίον ᾀείποτε ἐνάρετον καὶ θεοφιλῆ ἐξασκήσας

τοὺς τῆς Ἐκκλησίας ἔπειτα ποιμεναρχικοὺς παραλαμβάνει οἴακας ἐπὶ τὸν Ἀποστολικὸνκαὶ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχικὸν Θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως προβιβασθείς Τοῦ

γὰρ ἐν Ἁγίοις Ἰγνατίου βίᾳ βασιλικῇ ἐπιβληθέντος τοῦ θρόνου καὶ τῆς Ἐκκλησίαςἐντεῦθεν χηρευούσης μηδrsquo ὄντος ἄλλως δυνατοῦ διαμένειν ταύτην ἄνευ Ἐπισκόπου ὁ ἐν

Ἁγίοις Φώτιος βίᾳ ὑπαχθεὶς καὶ βασιλικῇ δυναστείᾳ διαδέχεται κανονικῶς τὸν ἱερὸνἸγνάτιον γενόμενος πρότερον Μοναχός καὶ τοὺς κατὰ τάξιν τῆς ἱερωσύνης λαβὼν

βαθμούς Καὶ οἵους μὲν ἀγῶνας διήνυσεν ὁ τρισόλβιος ὑπὲρ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως κατὰΜανιχαίων καὶ Εἰκονομάχων καὶ ἄλλων αἱρετικῶν καὶ πρὸ πάντων κατὰ τῆς τότε

πρῶτον ἀναφανείσης παπικῆς αἱρέσεως ἧς τὸν ἀρχηγὸν καὶ τοῦ Λατινικοῦ σχίσματοςπατέρα Νικόλαον τὸν ἀλάστορα Ῥώμης Πάπαν γραφικαῖς καὶ πατρικαῖς ἀποδείξεσιν

ἐξελέγξας καὶ ἐνδίκως καθελών τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας συνοδικῶς ἐξωστράκισε τῷἀναθέματι παραπέμψας οἵους δὲ διωγμοὺς καὶ κινδύνους οἵας δὲ ἐπιβουλὰς καὶκαταδρομάς οἵας δὲ καὶ τὰς κακώσεις καὶ τὰς ἀπανθρώπους βασάνους ὑπέστη

χριστομιμήτως ὁ καρτερόψυχος θεοῤῥήμων ὁ στεῤῥὸς καὶ τὴν ψυχὴν ἀδαμάντινοςἹεράρχης ὑπὸ τῶν σχισματικῶν Λατίνων καὶ τῶν τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ

θιασωτῶν ἀνθρώπων κακούργων καὶ ψευδολόγων ἀνθρώπων παρανόμων ἀνοσίων καὶμιαιφόνων ἡ κατrsquo αὐτὸν εἰς πλάτος ἱστορία διέξεισι Τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν ἐνταῦθαπερὶ αὐτοῦ ἀναγκαῖον ὅτι ὁ μακάριος ἱερουργήσας ὡς ἄλλος Παῦλος τὸ Εὐαγγέλιον

ἅπαν μὲν τὸ τῶν γενναίων Βουλγάρων ἔθνος μετὰ καὶ τοῦ βασιλέως αὐτῶν τὴν εἰςΧριστὸν ἀμώμητον πίστιν μυσταγωγήσας τῷ τοῦ θείου βαπτίσματος λουτρῷ

ἀνεγέννησε πολλοὺς δὲ καὶ ἐκ διαφόρων αἱρέσεων Ἀρμενίους Εἰκονομάχους καὶἄλλους ἑτεροδόξους εἰς τὴν Καθολικὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν ἐπέστρεψε λόγους

ἐκθεὶς πλήρεις χάριτος καὶ σοφίας καὶ ἀληθείας διrsquo ὧν τὰ τῶν κακοδόξων φρονήματακατεβρόντησε καὶ τῷ μὲν σταθερῷ τοῦ φρονήματος καὶ ἀτρέπτῳ τὸν βασιλοκτόνον καὶἀγνώμονα Βασίλειον τὸν Αὐτοκράτορα καταπλήξας τῷ δὲ ἔνθερμα καὶ κατrsquo ἐπίγνωσιναὐτοῦ ζήλῳ πάσης ἑτεροδιδασκαλίας τὰ ζιζάνια ἐκριζώσας ἔμπλεως ὡς οὐδεὶς τῶν κατrsquo

αὐτὸν τῆς ἀποστολικῆς διδασκαλίας ἀνεφάνη Οὕτως οὖν ὁσίως καὶ εὐαγγελικῶςποιμάνας τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ δὶς μὲν ἀναβὰς ἄκων εἰς τὸν θρόνον δὶς δὲτούτου βίᾳ τυραννικῇ ἐξωσθείς πολλὰ δὲ καὶ διάφορα συγγράμματα καταλιπὼν τῇ

Ἐκκλησίᾳ καὶ τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἄριστα πάντα καὶ σοφώτατα καὶ οἷα ὁ πᾶς αἰὼν δικαίωςἀποθαυμάσει διὰ γὰρ πάσης ἐλθὼν ἰδέας παιδεύσας ἐν ἑκάστῃ τὸ κράτος ἐκτήσατοπολλὰ δὲ καὶ καμὼν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ τῆς δικαιοσύνης ἐξεδήμησεν ἁγίως πρὸςΚύριον ὁ πολύαθλος ὑπερόριος ἐν τῇ τῶν Ἀρμενιανῶν Μονῇ ὡς ἐν Κομάνοις ὁ θεῖος

Χρυσόστομος Τὸ δὲ ἱερὸν καὶ πάντιμον αὐτοῦ σῶμα ἐναπετέθη ἐν τῇ Μονῇ τῇ λεγομένῃτῆς Ἐρημίας ἢ Ἠρεμίας Καὶ πάλαι μὲν ἐτελεῖτο ἡ ἁγιωτάτη αὐτοῦ Σύναξις ἐν τῷ

Προφητείῳ ἤτοι Ναῷ τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου τῷ ὄντι ἐν τῇεἰρημένῃ Μονῇ τῆς Ἠρεμίας νῦν δὲ τελεῖται ἐν τῇ κατὰ Χάλκην ἱερᾷ καὶ ΠατριαρχικῇΜονῇ τῆς Ἁγίας Τριάδος ἔνθα ἤδη συνέστη καὶ ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Μεγάλης τοῦ

Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Βουκόλου ἐπισκόπουΣμύρνης

Στίχ Σμύρνης ὁ Ποιμὴν Βουκόλος θυηπόλος

Ἄγρυπνός ἐστι καὶ θανὼν ποίμνης φύλαξ

Ἀγλαὸν ἡελίοιο λίπε Βουκόλος ἕκτῃ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμῃ τοῦ ἁγίου Μάρτυρος Ἰουλιανοῦ τοῦ ἐν ἘμέσῃΣτίχ Χριστὸς τέτρηται χεῖρας ἥλοις καὶ πόδας

Ἰουλιανὸς προστίθησι καὶ κάραν

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῆς ἁγίας Μάρτυρος Φαύστης καὶ τῶν σὺν αὐτῇΕὐϊλασίου καὶ Μαξίμου

Στίχ Τρεῖς Μάρτυρες πάσχουσιν ἰχθύων πάθος

Κοινῇ τυχόντες ὀργάνου τοῦ τηγάνου

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῶν ἁγίων Μαρτύρων Φαύστου Βασιλείου καὶΣιλουανοῦ καὶ τῶν ἁγίων Μαρτύρων τῶν ἐν τοῖς Δαρείου

Στίχ Τριῶν συνάθλων ἕν διὰ ξίφους τέλος

Οἵ τὸν Θεὸν φρονοῦσιν ἕν τε καὶ τρία

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΒαρσανουφίουΣτίχ Ἐκ γῆς συνέστη σῶμα Βαρσανουφίου

Καὶ γῆν ὑπῆλθε τὴν ἑαυτοῦ μητέρα

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦἐπικαλουμένου Προφήτου μαθητοῦ τοῦ ἁγίου Βαρσανουφίου

Στίχ Δίκαιόν ἐστιν ὦ Ἰωάννη ἅμα

Τάττειν σε ᾧδε τῷ φίλῳ διδασκάλῳ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ ἐν Λυκῷ τῇ πόλει ἐν εἰρήνῃτελειοῦται

Στίχ Τὸν ἐν Λυκῷ δὲ ποῦ Ἰωάννην θέμις

Τάττειν ὅτι μή ᾧδrsquo Ἰωάννῃ ἅμα

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ σῷσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζὉ Εἱρμός Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες παρὰ τὸν Κτίσαντα ἀλλὰ πυρὸς

ἀπειλήν ἀνδρείως πατήσαντες χαίροντες ἔψαλλονmiddotὙπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων Κύριοςκαὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Μεταβέβηκας θέοφρον πρὸς Οὐράνια Πάτερ σκηνώματα καὶ προσπελάσας Θεῷμεθέξει θεουμένος ἔνθεος γέγονας ψάλλων Ὅσιε ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Νουθετούμενοι σοῖς λόγοις διδασκόμεθα Πάτερ πανεύφημε ὡς ἐν Ἡλίοις τρισίνἀμέριστον ἄτμητον σέβειν Θεότητα ᾗ καὶ ψάλλομεν ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Ὡς πανίερος ἡ θεία καὶ θεάρεστος ὁμολογία σου ὡς γὰρ χρυσὸς καθαρθείς Θεῷεὐηρέστησας Πάτερ τρισόλβιε ἀγαλλόμενος τῇ ἐκμιμήσει Ὅσιε τῶν παθῶν τῶν τοῦ

Σωτῆρος

Θεοτοκίον Πᾶσι πρόξενος ἀνθρώποις ἐναπέφηνας θείας λυτρώσεως τὸν Λυτρωτὴντοῦ παντός τεκοῦσα Πανάμωμε ᾧ πάντες ψάλλομεν ὑπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων

Κύριος καὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θὉ Εἱρμός Ἅπας γηγενής σκιρτάτω τῷ πνεύματι λαμπαδουχούμενος πανηγυριζέτω δέ

ἀΰλῶν Νόων φύσις γεραίρουσα τὴν ἱερὰ θαυμάσια (τὴν ἱερὰν Μετάστασιν τὰ ἱερὰΕἰσόδια) τῆς Θεομήτορος καὶ βοάτωmiddotΧαίροις παμμακάριστε Θεοτόκε Ἁγνὴ ἀειπάρθενε

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν ἐν Ἱεράρχαις ὑπέρλαμπρον φωστῆρα

Ὅλον ἐμαυτόν προσάγω θεσπέσιε τῇ θείᾳ σκέπῃ σου ὡς Ἄρχιεράρχης δέ τὴν ἐξουσίανλύειν τὰ πταίσματα παρὰ Χριστοῦ δεξάμενος ἐμῶν σφαλμάτων σειράς διαῤῥήξας

σῷσόν με πρεσβείαις σου καὶ τῷ θείῳ φωτὶ καταλάμπρυνον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν κεκοσμηκότα Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν

Ἤρθης πρὸς τὸ φῶς τὸ ἄδυτον ἔνδοξε Πάτερ γηΐνων ῥυσθείς καὶ τῷ Παντοκράτορι καὶτρισηλίῳ φωτὶ παρίστασαι μετὰ τῶν ἄνω Τάξεων καὶ τῇ ἐκεῖθεν τρυφᾷς πεμπομένῃ

λάμψει τρισμακάριε καὶ ἡμᾶς φρυκτωρεῖς τοὺς ὑμνοῦντάς σε

Μεγάλυνον ψυχή μου τῆς Τρισυπόστατου καὶ ἀδιαιρέτου Θεότητος τὸ κράτος

Ὥς τις ἀριστεύς ἐφάνης κατήγορος πλάνης αἱρέσεως τῆς Ὄρθοδοξίας δέ Ἱεροκήρυξθεῖος συνήγορος σὺν Ἰγνατιῳ Φώτιε οὗ καὶ διάδοχος καὶ τῶν τρόπων καὶ τοῦ θρόνου

γέγονας καὶ πρεσβεύεις μεθrsquo οὗ πρὸς τὸν Κύριον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὴν τιμιωτέραν καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων

Θεοτοκίον Ὅλον με Θεός θεῶσαι βουλόμενος ὅλος ἑνοῦταί σοι καὶ τὸ ἀκατάληπτονκαινοτομεῖται πᾶσι Μυστήριον τίκτεις Παρθένος ἄφθοῥος καὶ σὰρξ ὁρᾶται Θεός ὃν

ὑμνοῦντες σὲ νῦν μακαρίζομεν Μαριὰμ ὡς αὕτη προεφήτευσας

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητεΠροστάτην σε θερμότατον ἡ Ἐκκλησία κέκτηται λαμπρὸν διδάσκαλον Πάτερ διὸφαιδρῶς τὴν σὴν μνήμην πανηγυρίζει κράζουσα ᾀεὶ σκέπε τὴν ποίμνην σου καὶ

φύλαττε ἀπήμονα αἱρέσεώς τε καὶ βλάβης Ἀρχιεράρχα Κυρίου [Δίς]

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τοὺς Αἴνους Πᾶσα πνοή ἱστῶμεν στίχ δ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰΠροσόμοια δ Ἦχος α Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τῆς Ἐκκλησίας τὸν θεῖον ἀνευφημήσωμεν Ἀρχιεράρχην ὄντως καὶ διδάσκαλον μέγαντὸν κήρυκα τοῦ λόγου τὸν θαυμαστόν Ἰσαπόστολον Φώτιον καὶ γὰρ ἐπέστη ἡ τούτου

πανευκλεής μνήμη ἅπαντας εὐφραίνουσα

Τῶν ἀρετῶν σε δοχεῖον καλοῦμεν Φώτιε ὡς τῆς εἰρήνης φίλον τῆς ἀγάπης ἐργάτην καὶ

στήλην σωφροσύνης καὶ προσευχῆς ἐνδιαίτημα ἄσυλον καὶ ἰαμάτων ταμεῖον καὶπρεσβευτήν τῶν τιμώντων σε μακάριε

Τοῖς Ἀποστόλοις συνήφθης ὡς Ἰσαπόστολος καὶ γὰρ σὺ Βουλγαρίας Σλαβικῆς τεἁπάσης φυλῆς ὁ θεῖος κήρυξ ἀναδειχθείς τῷ Χριστῷ ταύτην ἤγαγες ἀναγεννήσας

βαπτίσματι τῷ σεπτῷ ἣν καὶ φύλαττε Ὀρθόδοξον

Τοῦ ἐπὶ γῆς ἑῳσφόρου φυσιωθέντος δεινῶς καὶ θρόνον αὐτοῦ θέντος ὑπεράνω τῶνἄστρων πρῶτος σὺ ζηλώσας ὡς Μιχαήλ ἀνεβόησας ἔνδοξε στῶμεν καλῶς στῶμεν

πάντες ἐν ταῖς σεπταῖς τῶν Πατέρων παραδόσεσι

Δόξα ἦχος πλ αὍπου ἐπικληθῇ σου τὸ ὄνομα φερώνυμε ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις οὐφέρει γὰρ τῷ φωτί σου προσβλέπειν ὁ πεσὼν ἑῳσφόρος διὸ αἰτοῦμέν σε τὰ πυρφόρα

αὐτοῦ βέλη τὰ καθrsquo ἡμῶν κινούμενα ἀπόσβεσον τῇ μεσιτείᾳ σου λυτρούμενος ἡμᾶς ἐκτῶν σκανδάλων αὐτοῦ ἀξιύμνητε Ἱεράρχα Φώτιε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Τυπικά καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς ἡ γ ᾠδή καὶ τοῦ Ἁγίου ἡ ςἈπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον ζήτει Νοεμβρίου ιγ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

[Ὁ Ἀπόστολος

ΠροκείμενονἮχος α Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆςκαρδίας μου σύνεσιν Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη ἐνωτίσασθε

πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ ζ 26-28 η 1-2]Ἀδελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεὺς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ

τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθrsquo ἡμέρανἀνάγκην ὥσπερ οἱ Ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν

ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆςμετὰ τὸν νόμον Υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοιςτοιοῦτον ἔχομεν Ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖςοὐρανοῖς τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ

οὐκ ἄνθρωπος

Ἀλληλούϊα Ἦχος β Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσειΣτίχ Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὑποσκελισθήσεται τὰ διαβήματα

αὐτοῦ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [ι 9-16]

Εἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύραmiddotδιrsquo ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεταικαὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰμὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃκαὶ ἀπολέσῃmiddotἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ

καλός Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτωνmiddotὁ μισθωτὸς δέκαὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ

ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα Ὁδὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων ᾽Εγώ εἰμι ὁποιμὴν ὁ καλός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν Καθὼς γινώσκει μεὁ Πατήρ κἀγὼ γινώσκω τὸν Πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ

ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα με δεῖ ἀγαγεῖν καὶ τῆςφωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν]

Κοινωνικὸν Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούϊα

ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὁ λαμπρότατος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας μύστης Ὀρθοδόξων προασπιστής

κακοδόξων μάστιξ Ἱεραρχίας κλέος ὁ μέγας θεοφάντωρ Φώτιε Ἅγιε

Ἕτερον ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὀρθοδόξων φωταγωγέ καὶ τῆς Ἐκκλησίας νυμφοστόλε καὶ ὁδηγέ χαίροις

κακοδόξων ἡ δίστομος ῥομφαία ὦ Φώτιε τρισμάκαρ ῥητόρων ἔξοχε

Τῇ πρώτη Κυριακὴ μηνὸς Νοεμβρίου

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν καὶ προμάχωντῆς Ὀρθοδοξίας Φωτίου τοῦ Μεγάλου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά καὶ

Μάρκου τοῦ ΕὐγενικοῦΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

Ι ΗΣΥΧ ΑΓ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

[Ποίημα Γερασίμου Μικραγιαννανίτου μοναχοῦ]

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἐσπερινῷ

Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος β´ Ὅτε ἐκτὸν ξύλου

Δεῦτε Ὀρθοδόξων οἱ χοροί τῆς Ὀρθοδοξίας τοὺς στύλους καὶ θείους φύλακας Φώτιον τὸνμέγιστον ἀνευφημήσωμεν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης Μᾶρκον τὸν θεσπέσιονἘφέσου πρόεδρον χαίρετε αὐτοῖς ἐκβοωντες τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος μύσται καὶ ἐκφάντορες

θεόσοφοι

Χύμα ἐν τῷ στόματι ὑμῶν δέδοται σοφίας τῆς θείας παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς Φώτιε πανεύφημεΜᾶρκε Γρηγόριε Ἱεράρχαι μακάριοι ὅθεν ἅπαν στόμα πάσης ἐφιμώσατε δεινῆς αἱρέσεως

λόγοις καὶ διδάγμασι θείοις ἐν δυνάμει Πνεύματος θείου ὡς μυσταγωγοὶ τῶν ὑπὲρ ἔννοιαν

Φέγγος ὀρθοδόξων διδαχῶν Φώτιε ἀστράπτεις τῷ κόσμῳ Ἁγίῳ Πνεύματι θείαν δὲ ἐγρήγορσινδιδάσκεις ἅπαντας θεηγόρε Γρηγόριε καὶ Λατίνων λύεις Μᾶρκε ἱερώτατε πλάνης

σκοτόμαιναν ὅθεν ὡς Χριστοῦ ἱεράρχας καὶ τῆς Ἐκκλησίας φωστῆρας ἅμα ὑμᾶς μέλπομενγηθόμενοι

Θείῳ ἐλλαμπόμενῳ φωτί καὶ Ὀρθοδοξίας τῷ ζήλῳ καταφλεγόμενοι Φώτιε πανθαύμαστε θεῖεΓρηγόριε Μᾶρκε Πάτερ θεόληπτε πυρὶ τῷ τῶν λόγων ἅπασαν αἱρέσεων ὕλην ἐφλεξατε ὅθεν

ἀκλινεῖς ἡμᾶς πάντας πέτρᾳ θεοσδότων δογμάτων ταῖς ὑμῶν πρεσβείαις συντηρήσατε

Δόξα Ἦχος β´

Τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ θρέμματα καὶ τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ ποιμένες ὡς ἀρετῶν ταμεῖαἔμψυχα καὶ Ἀποστόλων μιμηταί ἀληθῶς ἐδείχθητε Ὅσιοι Πατέρες τῇ γὰρ ἄνωθεν σοφίᾳθεοπρεπῶς διαπρέψαντες Εὐαγγελίου τὸν λόγον ἐτρανῶσατε καὶ τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα

μυστήριον Ἀλλ᾿ ὦ Φώτιε πανθαύμαστε καὶ Γρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε παμμάκαρ μὴ παύσησθεδεόμενοι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Θεοτοκίον τὸν ἤχου

Ἀπόστιχα Πρῶτον τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου καὶ εἴτα τὰ παρόντα Ἦχος β´ Οἶκος τὸνἜφραθἅ

Λύχνοι ἀειφεγγεῖς τῆς θείας ἐπιπνοίας ἐδείχθητε τῷ κόσμῳ τρισάριθμοι Πατέρες καὶεὐσεβείας πρόβολοι

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδυσονται δικαιοσύνην

Χαίροις Ἱεραρχῶν τριὰς ἱερωτάτη Φώτιε θεηγόρε Γρηγόριε τρισμάκαρ καὶ Μᾶρκε παναοίδιμε

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Φύλαττε ὦ Τριάς Ἱεραρχῶν Ἁγία Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ πάσης ἐπηρείας καὶ πλάνης τῶναἱρέσεων

Δόξα Τριαδικόν

Πάτερ σὺν τῷ Υἱῷ καὶ Πνεύματι τῷ θείῳ Τριὰς ὑπεραγία ταῖς τῶν τριῶν Πατέρων πρεσβείαιςἡμᾶς φύλαττε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Λόγον τὸν τοῦ Πατρός ἐκύησας Παρθένε οὗ τὴν οἰκονομίαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Πατέρεςθεοπρεπῶς κηρύττουσι

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 13: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Ἐκκλησίᾳ καὶ τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἄριστα πάντα καὶ σοφώτατα καὶ οἷα ὁ πᾶς αἰὼν δικαίωςἀποθαυμάσει διὰ γὰρ πάσης ἐλθὼν ἰδέας παιδεύσας ἐν ἑκάστῃ τὸ κράτος ἐκτήσατοπολλὰ δὲ καὶ καμὼν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ τῆς δικαιοσύνης ἐξεδήμησεν ἁγίως πρὸςΚύριον ὁ πολύαθλος ὑπερόριος ἐν τῇ τῶν Ἀρμενιανῶν Μονῇ ὡς ἐν Κομάνοις ὁ θεῖος

Χρυσόστομος Τὸ δὲ ἱερὸν καὶ πάντιμον αὐτοῦ σῶμα ἐναπετέθη ἐν τῇ Μονῇ τῇ λεγομένῃτῆς Ἐρημίας ἢ Ἠρεμίας Καὶ πάλαι μὲν ἐτελεῖτο ἡ ἁγιωτάτη αὐτοῦ Σύναξις ἐν τῷ

Προφητείῳ ἤτοι Ναῷ τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου τῷ ὄντι ἐν τῇεἰρημένῃ Μονῇ τῆς Ἠρεμίας νῦν δὲ τελεῖται ἐν τῇ κατὰ Χάλκην ἱερᾷ καὶ ΠατριαρχικῇΜονῇ τῆς Ἁγίας Τριάδος ἔνθα ἤδη συνέστη καὶ ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Μεγάλης τοῦ

Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Βουκόλου ἐπισκόπουΣμύρνης

Στίχ Σμύρνης ὁ Ποιμὴν Βουκόλος θυηπόλος

Ἄγρυπνός ἐστι καὶ θανὼν ποίμνης φύλαξ

Ἀγλαὸν ἡελίοιο λίπε Βουκόλος ἕκτῃ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμῃ τοῦ ἁγίου Μάρτυρος Ἰουλιανοῦ τοῦ ἐν ἘμέσῃΣτίχ Χριστὸς τέτρηται χεῖρας ἥλοις καὶ πόδας

Ἰουλιανὸς προστίθησι καὶ κάραν

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῆς ἁγίας Μάρτυρος Φαύστης καὶ τῶν σὺν αὐτῇΕὐϊλασίου καὶ Μαξίμου

Στίχ Τρεῖς Μάρτυρες πάσχουσιν ἰχθύων πάθος

Κοινῇ τυχόντες ὀργάνου τοῦ τηγάνου

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῶν ἁγίων Μαρτύρων Φαύστου Βασιλείου καὶΣιλουανοῦ καὶ τῶν ἁγίων Μαρτύρων τῶν ἐν τοῖς Δαρείου

Στίχ Τριῶν συνάθλων ἕν διὰ ξίφους τέλος

Οἵ τὸν Θεὸν φρονοῦσιν ἕν τε καὶ τρία

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΒαρσανουφίουΣτίχ Ἐκ γῆς συνέστη σῶμα Βαρσανουφίου

Καὶ γῆν ὑπῆλθε τὴν ἑαυτοῦ μητέρα

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦἐπικαλουμένου Προφήτου μαθητοῦ τοῦ ἁγίου Βαρσανουφίου

Στίχ Δίκαιόν ἐστιν ὦ Ἰωάννη ἅμα

Τάττειν σε ᾧδε τῷ φίλῳ διδασκάλῳ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ ἐν Λυκῷ τῇ πόλει ἐν εἰρήνῃτελειοῦται

Στίχ Τὸν ἐν Λυκῷ δὲ ποῦ Ἰωάννην θέμις

Τάττειν ὅτι μή ᾧδrsquo Ἰωάννῃ ἅμα

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ σῷσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζὉ Εἱρμός Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες παρὰ τὸν Κτίσαντα ἀλλὰ πυρὸς

ἀπειλήν ἀνδρείως πατήσαντες χαίροντες ἔψαλλονmiddotὙπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων Κύριοςκαὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Μεταβέβηκας θέοφρον πρὸς Οὐράνια Πάτερ σκηνώματα καὶ προσπελάσας Θεῷμεθέξει θεουμένος ἔνθεος γέγονας ψάλλων Ὅσιε ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Νουθετούμενοι σοῖς λόγοις διδασκόμεθα Πάτερ πανεύφημε ὡς ἐν Ἡλίοις τρισίνἀμέριστον ἄτμητον σέβειν Θεότητα ᾗ καὶ ψάλλομεν ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Ὡς πανίερος ἡ θεία καὶ θεάρεστος ὁμολογία σου ὡς γὰρ χρυσὸς καθαρθείς Θεῷεὐηρέστησας Πάτερ τρισόλβιε ἀγαλλόμενος τῇ ἐκμιμήσει Ὅσιε τῶν παθῶν τῶν τοῦ

Σωτῆρος

Θεοτοκίον Πᾶσι πρόξενος ἀνθρώποις ἐναπέφηνας θείας λυτρώσεως τὸν Λυτρωτὴντοῦ παντός τεκοῦσα Πανάμωμε ᾧ πάντες ψάλλομεν ὑπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων

Κύριος καὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θὉ Εἱρμός Ἅπας γηγενής σκιρτάτω τῷ πνεύματι λαμπαδουχούμενος πανηγυριζέτω δέ

ἀΰλῶν Νόων φύσις γεραίρουσα τὴν ἱερὰ θαυμάσια (τὴν ἱερὰν Μετάστασιν τὰ ἱερὰΕἰσόδια) τῆς Θεομήτορος καὶ βοάτωmiddotΧαίροις παμμακάριστε Θεοτόκε Ἁγνὴ ἀειπάρθενε

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν ἐν Ἱεράρχαις ὑπέρλαμπρον φωστῆρα

Ὅλον ἐμαυτόν προσάγω θεσπέσιε τῇ θείᾳ σκέπῃ σου ὡς Ἄρχιεράρχης δέ τὴν ἐξουσίανλύειν τὰ πταίσματα παρὰ Χριστοῦ δεξάμενος ἐμῶν σφαλμάτων σειράς διαῤῥήξας

σῷσόν με πρεσβείαις σου καὶ τῷ θείῳ φωτὶ καταλάμπρυνον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν κεκοσμηκότα Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν

Ἤρθης πρὸς τὸ φῶς τὸ ἄδυτον ἔνδοξε Πάτερ γηΐνων ῥυσθείς καὶ τῷ Παντοκράτορι καὶτρισηλίῳ φωτὶ παρίστασαι μετὰ τῶν ἄνω Τάξεων καὶ τῇ ἐκεῖθεν τρυφᾷς πεμπομένῃ

λάμψει τρισμακάριε καὶ ἡμᾶς φρυκτωρεῖς τοὺς ὑμνοῦντάς σε

Μεγάλυνον ψυχή μου τῆς Τρισυπόστατου καὶ ἀδιαιρέτου Θεότητος τὸ κράτος

Ὥς τις ἀριστεύς ἐφάνης κατήγορος πλάνης αἱρέσεως τῆς Ὄρθοδοξίας δέ Ἱεροκήρυξθεῖος συνήγορος σὺν Ἰγνατιῳ Φώτιε οὗ καὶ διάδοχος καὶ τῶν τρόπων καὶ τοῦ θρόνου

γέγονας καὶ πρεσβεύεις μεθrsquo οὗ πρὸς τὸν Κύριον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὴν τιμιωτέραν καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων

Θεοτοκίον Ὅλον με Θεός θεῶσαι βουλόμενος ὅλος ἑνοῦταί σοι καὶ τὸ ἀκατάληπτονκαινοτομεῖται πᾶσι Μυστήριον τίκτεις Παρθένος ἄφθοῥος καὶ σὰρξ ὁρᾶται Θεός ὃν

ὑμνοῦντες σὲ νῦν μακαρίζομεν Μαριὰμ ὡς αὕτη προεφήτευσας

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητεΠροστάτην σε θερμότατον ἡ Ἐκκλησία κέκτηται λαμπρὸν διδάσκαλον Πάτερ διὸφαιδρῶς τὴν σὴν μνήμην πανηγυρίζει κράζουσα ᾀεὶ σκέπε τὴν ποίμνην σου καὶ

φύλαττε ἀπήμονα αἱρέσεώς τε καὶ βλάβης Ἀρχιεράρχα Κυρίου [Δίς]

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τοὺς Αἴνους Πᾶσα πνοή ἱστῶμεν στίχ δ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰΠροσόμοια δ Ἦχος α Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τῆς Ἐκκλησίας τὸν θεῖον ἀνευφημήσωμεν Ἀρχιεράρχην ὄντως καὶ διδάσκαλον μέγαντὸν κήρυκα τοῦ λόγου τὸν θαυμαστόν Ἰσαπόστολον Φώτιον καὶ γὰρ ἐπέστη ἡ τούτου

πανευκλεής μνήμη ἅπαντας εὐφραίνουσα

Τῶν ἀρετῶν σε δοχεῖον καλοῦμεν Φώτιε ὡς τῆς εἰρήνης φίλον τῆς ἀγάπης ἐργάτην καὶ

στήλην σωφροσύνης καὶ προσευχῆς ἐνδιαίτημα ἄσυλον καὶ ἰαμάτων ταμεῖον καὶπρεσβευτήν τῶν τιμώντων σε μακάριε

Τοῖς Ἀποστόλοις συνήφθης ὡς Ἰσαπόστολος καὶ γὰρ σὺ Βουλγαρίας Σλαβικῆς τεἁπάσης φυλῆς ὁ θεῖος κήρυξ ἀναδειχθείς τῷ Χριστῷ ταύτην ἤγαγες ἀναγεννήσας

βαπτίσματι τῷ σεπτῷ ἣν καὶ φύλαττε Ὀρθόδοξον

Τοῦ ἐπὶ γῆς ἑῳσφόρου φυσιωθέντος δεινῶς καὶ θρόνον αὐτοῦ θέντος ὑπεράνω τῶνἄστρων πρῶτος σὺ ζηλώσας ὡς Μιχαήλ ἀνεβόησας ἔνδοξε στῶμεν καλῶς στῶμεν

πάντες ἐν ταῖς σεπταῖς τῶν Πατέρων παραδόσεσι

Δόξα ἦχος πλ αὍπου ἐπικληθῇ σου τὸ ὄνομα φερώνυμε ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις οὐφέρει γὰρ τῷ φωτί σου προσβλέπειν ὁ πεσὼν ἑῳσφόρος διὸ αἰτοῦμέν σε τὰ πυρφόρα

αὐτοῦ βέλη τὰ καθrsquo ἡμῶν κινούμενα ἀπόσβεσον τῇ μεσιτείᾳ σου λυτρούμενος ἡμᾶς ἐκτῶν σκανδάλων αὐτοῦ ἀξιύμνητε Ἱεράρχα Φώτιε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Τυπικά καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς ἡ γ ᾠδή καὶ τοῦ Ἁγίου ἡ ςἈπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον ζήτει Νοεμβρίου ιγ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

[Ὁ Ἀπόστολος

ΠροκείμενονἮχος α Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆςκαρδίας μου σύνεσιν Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη ἐνωτίσασθε

πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ ζ 26-28 η 1-2]Ἀδελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεὺς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ

τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθrsquo ἡμέρανἀνάγκην ὥσπερ οἱ Ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν

ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆςμετὰ τὸν νόμον Υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοιςτοιοῦτον ἔχομεν Ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖςοὐρανοῖς τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ

οὐκ ἄνθρωπος

Ἀλληλούϊα Ἦχος β Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσειΣτίχ Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὑποσκελισθήσεται τὰ διαβήματα

αὐτοῦ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [ι 9-16]

Εἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύραmiddotδιrsquo ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεταικαὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰμὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃκαὶ ἀπολέσῃmiddotἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ

καλός Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτωνmiddotὁ μισθωτὸς δέκαὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ

ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα Ὁδὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων ᾽Εγώ εἰμι ὁποιμὴν ὁ καλός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν Καθὼς γινώσκει μεὁ Πατήρ κἀγὼ γινώσκω τὸν Πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ

ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα με δεῖ ἀγαγεῖν καὶ τῆςφωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν]

Κοινωνικὸν Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούϊα

ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὁ λαμπρότατος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας μύστης Ὀρθοδόξων προασπιστής

κακοδόξων μάστιξ Ἱεραρχίας κλέος ὁ μέγας θεοφάντωρ Φώτιε Ἅγιε

Ἕτερον ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὀρθοδόξων φωταγωγέ καὶ τῆς Ἐκκλησίας νυμφοστόλε καὶ ὁδηγέ χαίροις

κακοδόξων ἡ δίστομος ῥομφαία ὦ Φώτιε τρισμάκαρ ῥητόρων ἔξοχε

Τῇ πρώτη Κυριακὴ μηνὸς Νοεμβρίου

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν καὶ προμάχωντῆς Ὀρθοδοξίας Φωτίου τοῦ Μεγάλου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά καὶ

Μάρκου τοῦ ΕὐγενικοῦΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

Ι ΗΣΥΧ ΑΓ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

[Ποίημα Γερασίμου Μικραγιαννανίτου μοναχοῦ]

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἐσπερινῷ

Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος β´ Ὅτε ἐκτὸν ξύλου

Δεῦτε Ὀρθοδόξων οἱ χοροί τῆς Ὀρθοδοξίας τοὺς στύλους καὶ θείους φύλακας Φώτιον τὸνμέγιστον ἀνευφημήσωμεν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης Μᾶρκον τὸν θεσπέσιονἘφέσου πρόεδρον χαίρετε αὐτοῖς ἐκβοωντες τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος μύσται καὶ ἐκφάντορες

θεόσοφοι

Χύμα ἐν τῷ στόματι ὑμῶν δέδοται σοφίας τῆς θείας παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς Φώτιε πανεύφημεΜᾶρκε Γρηγόριε Ἱεράρχαι μακάριοι ὅθεν ἅπαν στόμα πάσης ἐφιμώσατε δεινῆς αἱρέσεως

λόγοις καὶ διδάγμασι θείοις ἐν δυνάμει Πνεύματος θείου ὡς μυσταγωγοὶ τῶν ὑπὲρ ἔννοιαν

Φέγγος ὀρθοδόξων διδαχῶν Φώτιε ἀστράπτεις τῷ κόσμῳ Ἁγίῳ Πνεύματι θείαν δὲ ἐγρήγορσινδιδάσκεις ἅπαντας θεηγόρε Γρηγόριε καὶ Λατίνων λύεις Μᾶρκε ἱερώτατε πλάνης

σκοτόμαιναν ὅθεν ὡς Χριστοῦ ἱεράρχας καὶ τῆς Ἐκκλησίας φωστῆρας ἅμα ὑμᾶς μέλπομενγηθόμενοι

Θείῳ ἐλλαμπόμενῳ φωτί καὶ Ὀρθοδοξίας τῷ ζήλῳ καταφλεγόμενοι Φώτιε πανθαύμαστε θεῖεΓρηγόριε Μᾶρκε Πάτερ θεόληπτε πυρὶ τῷ τῶν λόγων ἅπασαν αἱρέσεων ὕλην ἐφλεξατε ὅθεν

ἀκλινεῖς ἡμᾶς πάντας πέτρᾳ θεοσδότων δογμάτων ταῖς ὑμῶν πρεσβείαις συντηρήσατε

Δόξα Ἦχος β´

Τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ θρέμματα καὶ τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ ποιμένες ὡς ἀρετῶν ταμεῖαἔμψυχα καὶ Ἀποστόλων μιμηταί ἀληθῶς ἐδείχθητε Ὅσιοι Πατέρες τῇ γὰρ ἄνωθεν σοφίᾳθεοπρεπῶς διαπρέψαντες Εὐαγγελίου τὸν λόγον ἐτρανῶσατε καὶ τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα

μυστήριον Ἀλλ᾿ ὦ Φώτιε πανθαύμαστε καὶ Γρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε παμμάκαρ μὴ παύσησθεδεόμενοι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Θεοτοκίον τὸν ἤχου

Ἀπόστιχα Πρῶτον τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου καὶ εἴτα τὰ παρόντα Ἦχος β´ Οἶκος τὸνἜφραθἅ

Λύχνοι ἀειφεγγεῖς τῆς θείας ἐπιπνοίας ἐδείχθητε τῷ κόσμῳ τρισάριθμοι Πατέρες καὶεὐσεβείας πρόβολοι

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδυσονται δικαιοσύνην

Χαίροις Ἱεραρχῶν τριὰς ἱερωτάτη Φώτιε θεηγόρε Γρηγόριε τρισμάκαρ καὶ Μᾶρκε παναοίδιμε

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Φύλαττε ὦ Τριάς Ἱεραρχῶν Ἁγία Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ πάσης ἐπηρείας καὶ πλάνης τῶναἱρέσεων

Δόξα Τριαδικόν

Πάτερ σὺν τῷ Υἱῷ καὶ Πνεύματι τῷ θείῳ Τριὰς ὑπεραγία ταῖς τῶν τριῶν Πατέρων πρεσβείαιςἡμᾶς φύλαττε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Λόγον τὸν τοῦ Πατρός ἐκύησας Παρθένε οὗ τὴν οἰκονομίαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Πατέρεςθεοπρεπῶς κηρύττουσι

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 14: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Τάττειν σε ᾧδε τῷ φίλῳ διδασκάλῳ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ ἐν Λυκῷ τῇ πόλει ἐν εἰρήνῃτελειοῦται

Στίχ Τὸν ἐν Λυκῷ δὲ ποῦ Ἰωάννην θέμις

Τάττειν ὅτι μή ᾧδrsquo Ἰωάννῃ ἅμα

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ σῷσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζὉ Εἱρμός Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες παρὰ τὸν Κτίσαντα ἀλλὰ πυρὸς

ἀπειλήν ἀνδρείως πατήσαντες χαίροντες ἔψαλλονmiddotὙπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων Κύριοςκαὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Μεταβέβηκας θέοφρον πρὸς Οὐράνια Πάτερ σκηνώματα καὶ προσπελάσας Θεῷμεθέξει θεουμένος ἔνθεος γέγονας ψάλλων Ὅσιε ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Νουθετούμενοι σοῖς λόγοις διδασκόμεθα Πάτερ πανεύφημε ὡς ἐν Ἡλίοις τρισίνἀμέριστον ἄτμητον σέβειν Θεότητα ᾗ καὶ ψάλλομεν ὁ τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς

εὐλογητὸς εἶ

Ὡς πανίερος ἡ θεία καὶ θεάρεστος ὁμολογία σου ὡς γὰρ χρυσὸς καθαρθείς Θεῷεὐηρέστησας Πάτερ τρισόλβιε ἀγαλλόμενος τῇ ἐκμιμήσει Ὅσιε τῶν παθῶν τῶν τοῦ

Σωτῆρος

Θεοτοκίον Πᾶσι πρόξενος ἀνθρώποις ἐναπέφηνας θείας λυτρώσεως τὸν Λυτρωτὴντοῦ παντός τεκοῦσα Πανάμωμε ᾧ πάντες ψάλλομεν ὑπερύμνητε ὁ τῶν Πατέρων

Κύριος καὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θὉ Εἱρμός Ἅπας γηγενής σκιρτάτω τῷ πνεύματι λαμπαδουχούμενος πανηγυριζέτω δέ

ἀΰλῶν Νόων φύσις γεραίρουσα τὴν ἱερὰ θαυμάσια (τὴν ἱερὰν Μετάστασιν τὰ ἱερὰΕἰσόδια) τῆς Θεομήτορος καὶ βοάτωmiddotΧαίροις παμμακάριστε Θεοτόκε Ἁγνὴ ἀειπάρθενε

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν ἐν Ἱεράρχαις ὑπέρλαμπρον φωστῆρα

Ὅλον ἐμαυτόν προσάγω θεσπέσιε τῇ θείᾳ σκέπῃ σου ὡς Ἄρχιεράρχης δέ τὴν ἐξουσίανλύειν τὰ πταίσματα παρὰ Χριστοῦ δεξάμενος ἐμῶν σφαλμάτων σειράς διαῤῥήξας

σῷσόν με πρεσβείαις σου καὶ τῷ θείῳ φωτὶ καταλάμπρυνον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν κεκοσμηκότα Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν

Ἤρθης πρὸς τὸ φῶς τὸ ἄδυτον ἔνδοξε Πάτερ γηΐνων ῥυσθείς καὶ τῷ Παντοκράτορι καὶτρισηλίῳ φωτὶ παρίστασαι μετὰ τῶν ἄνω Τάξεων καὶ τῇ ἐκεῖθεν τρυφᾷς πεμπομένῃ

λάμψει τρισμακάριε καὶ ἡμᾶς φρυκτωρεῖς τοὺς ὑμνοῦντάς σε

Μεγάλυνον ψυχή μου τῆς Τρισυπόστατου καὶ ἀδιαιρέτου Θεότητος τὸ κράτος

Ὥς τις ἀριστεύς ἐφάνης κατήγορος πλάνης αἱρέσεως τῆς Ὄρθοδοξίας δέ Ἱεροκήρυξθεῖος συνήγορος σὺν Ἰγνατιῳ Φώτιε οὗ καὶ διάδοχος καὶ τῶν τρόπων καὶ τοῦ θρόνου

γέγονας καὶ πρεσβεύεις μεθrsquo οὗ πρὸς τὸν Κύριον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὴν τιμιωτέραν καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων

Θεοτοκίον Ὅλον με Θεός θεῶσαι βουλόμενος ὅλος ἑνοῦταί σοι καὶ τὸ ἀκατάληπτονκαινοτομεῖται πᾶσι Μυστήριον τίκτεις Παρθένος ἄφθοῥος καὶ σὰρξ ὁρᾶται Θεός ὃν

ὑμνοῦντες σὲ νῦν μακαρίζομεν Μαριὰμ ὡς αὕτη προεφήτευσας

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητεΠροστάτην σε θερμότατον ἡ Ἐκκλησία κέκτηται λαμπρὸν διδάσκαλον Πάτερ διὸφαιδρῶς τὴν σὴν μνήμην πανηγυρίζει κράζουσα ᾀεὶ σκέπε τὴν ποίμνην σου καὶ

φύλαττε ἀπήμονα αἱρέσεώς τε καὶ βλάβης Ἀρχιεράρχα Κυρίου [Δίς]

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τοὺς Αἴνους Πᾶσα πνοή ἱστῶμεν στίχ δ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰΠροσόμοια δ Ἦχος α Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τῆς Ἐκκλησίας τὸν θεῖον ἀνευφημήσωμεν Ἀρχιεράρχην ὄντως καὶ διδάσκαλον μέγαντὸν κήρυκα τοῦ λόγου τὸν θαυμαστόν Ἰσαπόστολον Φώτιον καὶ γὰρ ἐπέστη ἡ τούτου

πανευκλεής μνήμη ἅπαντας εὐφραίνουσα

Τῶν ἀρετῶν σε δοχεῖον καλοῦμεν Φώτιε ὡς τῆς εἰρήνης φίλον τῆς ἀγάπης ἐργάτην καὶ

στήλην σωφροσύνης καὶ προσευχῆς ἐνδιαίτημα ἄσυλον καὶ ἰαμάτων ταμεῖον καὶπρεσβευτήν τῶν τιμώντων σε μακάριε

Τοῖς Ἀποστόλοις συνήφθης ὡς Ἰσαπόστολος καὶ γὰρ σὺ Βουλγαρίας Σλαβικῆς τεἁπάσης φυλῆς ὁ θεῖος κήρυξ ἀναδειχθείς τῷ Χριστῷ ταύτην ἤγαγες ἀναγεννήσας

βαπτίσματι τῷ σεπτῷ ἣν καὶ φύλαττε Ὀρθόδοξον

Τοῦ ἐπὶ γῆς ἑῳσφόρου φυσιωθέντος δεινῶς καὶ θρόνον αὐτοῦ θέντος ὑπεράνω τῶνἄστρων πρῶτος σὺ ζηλώσας ὡς Μιχαήλ ἀνεβόησας ἔνδοξε στῶμεν καλῶς στῶμεν

πάντες ἐν ταῖς σεπταῖς τῶν Πατέρων παραδόσεσι

Δόξα ἦχος πλ αὍπου ἐπικληθῇ σου τὸ ὄνομα φερώνυμε ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις οὐφέρει γὰρ τῷ φωτί σου προσβλέπειν ὁ πεσὼν ἑῳσφόρος διὸ αἰτοῦμέν σε τὰ πυρφόρα

αὐτοῦ βέλη τὰ καθrsquo ἡμῶν κινούμενα ἀπόσβεσον τῇ μεσιτείᾳ σου λυτρούμενος ἡμᾶς ἐκτῶν σκανδάλων αὐτοῦ ἀξιύμνητε Ἱεράρχα Φώτιε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Τυπικά καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς ἡ γ ᾠδή καὶ τοῦ Ἁγίου ἡ ςἈπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον ζήτει Νοεμβρίου ιγ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

[Ὁ Ἀπόστολος

ΠροκείμενονἮχος α Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆςκαρδίας μου σύνεσιν Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη ἐνωτίσασθε

πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ ζ 26-28 η 1-2]Ἀδελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεὺς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ

τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθrsquo ἡμέρανἀνάγκην ὥσπερ οἱ Ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν

ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆςμετὰ τὸν νόμον Υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοιςτοιοῦτον ἔχομεν Ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖςοὐρανοῖς τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ

οὐκ ἄνθρωπος

Ἀλληλούϊα Ἦχος β Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσειΣτίχ Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὑποσκελισθήσεται τὰ διαβήματα

αὐτοῦ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [ι 9-16]

Εἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύραmiddotδιrsquo ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεταικαὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰμὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃκαὶ ἀπολέσῃmiddotἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ

καλός Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτωνmiddotὁ μισθωτὸς δέκαὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ

ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα Ὁδὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων ᾽Εγώ εἰμι ὁποιμὴν ὁ καλός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν Καθὼς γινώσκει μεὁ Πατήρ κἀγὼ γινώσκω τὸν Πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ

ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα με δεῖ ἀγαγεῖν καὶ τῆςφωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν]

Κοινωνικὸν Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούϊα

ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὁ λαμπρότατος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας μύστης Ὀρθοδόξων προασπιστής

κακοδόξων μάστιξ Ἱεραρχίας κλέος ὁ μέγας θεοφάντωρ Φώτιε Ἅγιε

Ἕτερον ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὀρθοδόξων φωταγωγέ καὶ τῆς Ἐκκλησίας νυμφοστόλε καὶ ὁδηγέ χαίροις

κακοδόξων ἡ δίστομος ῥομφαία ὦ Φώτιε τρισμάκαρ ῥητόρων ἔξοχε

Τῇ πρώτη Κυριακὴ μηνὸς Νοεμβρίου

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν καὶ προμάχωντῆς Ὀρθοδοξίας Φωτίου τοῦ Μεγάλου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά καὶ

Μάρκου τοῦ ΕὐγενικοῦΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

Ι ΗΣΥΧ ΑΓ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

[Ποίημα Γερασίμου Μικραγιαννανίτου μοναχοῦ]

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἐσπερινῷ

Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος β´ Ὅτε ἐκτὸν ξύλου

Δεῦτε Ὀρθοδόξων οἱ χοροί τῆς Ὀρθοδοξίας τοὺς στύλους καὶ θείους φύλακας Φώτιον τὸνμέγιστον ἀνευφημήσωμεν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης Μᾶρκον τὸν θεσπέσιονἘφέσου πρόεδρον χαίρετε αὐτοῖς ἐκβοωντες τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος μύσται καὶ ἐκφάντορες

θεόσοφοι

Χύμα ἐν τῷ στόματι ὑμῶν δέδοται σοφίας τῆς θείας παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς Φώτιε πανεύφημεΜᾶρκε Γρηγόριε Ἱεράρχαι μακάριοι ὅθεν ἅπαν στόμα πάσης ἐφιμώσατε δεινῆς αἱρέσεως

λόγοις καὶ διδάγμασι θείοις ἐν δυνάμει Πνεύματος θείου ὡς μυσταγωγοὶ τῶν ὑπὲρ ἔννοιαν

Φέγγος ὀρθοδόξων διδαχῶν Φώτιε ἀστράπτεις τῷ κόσμῳ Ἁγίῳ Πνεύματι θείαν δὲ ἐγρήγορσινδιδάσκεις ἅπαντας θεηγόρε Γρηγόριε καὶ Λατίνων λύεις Μᾶρκε ἱερώτατε πλάνης

σκοτόμαιναν ὅθεν ὡς Χριστοῦ ἱεράρχας καὶ τῆς Ἐκκλησίας φωστῆρας ἅμα ὑμᾶς μέλπομενγηθόμενοι

Θείῳ ἐλλαμπόμενῳ φωτί καὶ Ὀρθοδοξίας τῷ ζήλῳ καταφλεγόμενοι Φώτιε πανθαύμαστε θεῖεΓρηγόριε Μᾶρκε Πάτερ θεόληπτε πυρὶ τῷ τῶν λόγων ἅπασαν αἱρέσεων ὕλην ἐφλεξατε ὅθεν

ἀκλινεῖς ἡμᾶς πάντας πέτρᾳ θεοσδότων δογμάτων ταῖς ὑμῶν πρεσβείαις συντηρήσατε

Δόξα Ἦχος β´

Τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ θρέμματα καὶ τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ ποιμένες ὡς ἀρετῶν ταμεῖαἔμψυχα καὶ Ἀποστόλων μιμηταί ἀληθῶς ἐδείχθητε Ὅσιοι Πατέρες τῇ γὰρ ἄνωθεν σοφίᾳθεοπρεπῶς διαπρέψαντες Εὐαγγελίου τὸν λόγον ἐτρανῶσατε καὶ τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα

μυστήριον Ἀλλ᾿ ὦ Φώτιε πανθαύμαστε καὶ Γρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε παμμάκαρ μὴ παύσησθεδεόμενοι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Θεοτοκίον τὸν ἤχου

Ἀπόστιχα Πρῶτον τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου καὶ εἴτα τὰ παρόντα Ἦχος β´ Οἶκος τὸνἜφραθἅ

Λύχνοι ἀειφεγγεῖς τῆς θείας ἐπιπνοίας ἐδείχθητε τῷ κόσμῳ τρισάριθμοι Πατέρες καὶεὐσεβείας πρόβολοι

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδυσονται δικαιοσύνην

Χαίροις Ἱεραρχῶν τριὰς ἱερωτάτη Φώτιε θεηγόρε Γρηγόριε τρισμάκαρ καὶ Μᾶρκε παναοίδιμε

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Φύλαττε ὦ Τριάς Ἱεραρχῶν Ἁγία Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ πάσης ἐπηρείας καὶ πλάνης τῶναἱρέσεων

Δόξα Τριαδικόν

Πάτερ σὺν τῷ Υἱῷ καὶ Πνεύματι τῷ θείῳ Τριὰς ὑπεραγία ταῖς τῶν τριῶν Πατέρων πρεσβείαιςἡμᾶς φύλαττε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Λόγον τὸν τοῦ Πατρός ἐκύησας Παρθένε οὗ τὴν οἰκονομίαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Πατέρεςθεοπρεπῶς κηρύττουσι

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 15: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θὉ Εἱρμός Ἅπας γηγενής σκιρτάτω τῷ πνεύματι λαμπαδουχούμενος πανηγυριζέτω δέ

ἀΰλῶν Νόων φύσις γεραίρουσα τὴν ἱερὰ θαυμάσια (τὴν ἱερὰν Μετάστασιν τὰ ἱερὰΕἰσόδια) τῆς Θεομήτορος καὶ βοάτωmiddotΧαίροις παμμακάριστε Θεοτόκε Ἁγνὴ ἀειπάρθενε

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν ἐν Ἱεράρχαις ὑπέρλαμπρον φωστῆρα

Ὅλον ἐμαυτόν προσάγω θεσπέσιε τῇ θείᾳ σκέπῃ σου ὡς Ἄρχιεράρχης δέ τὴν ἐξουσίανλύειν τὰ πταίσματα παρὰ Χριστοῦ δεξάμενος ἐμῶν σφαλμάτων σειράς διαῤῥήξας

σῷσόν με πρεσβείαις σου καὶ τῷ θείῳ φωτὶ καταλάμπρυνον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὸν κεκοσμηκότα Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν

Ἤρθης πρὸς τὸ φῶς τὸ ἄδυτον ἔνδοξε Πάτερ γηΐνων ῥυσθείς καὶ τῷ Παντοκράτορι καὶτρισηλίῳ φωτὶ παρίστασαι μετὰ τῶν ἄνω Τάξεων καὶ τῇ ἐκεῖθεν τρυφᾷς πεμπομένῃ

λάμψει τρισμακάριε καὶ ἡμᾶς φρυκτωρεῖς τοὺς ὑμνοῦντάς σε

Μεγάλυνον ψυχή μου τῆς Τρισυπόστατου καὶ ἀδιαιρέτου Θεότητος τὸ κράτος

Ὥς τις ἀριστεύς ἐφάνης κατήγορος πλάνης αἱρέσεως τῆς Ὄρθοδοξίας δέ Ἱεροκήρυξθεῖος συνήγορος σὺν Ἰγνατιῳ Φώτιε οὗ καὶ διάδοχος καὶ τῶν τρόπων καὶ τοῦ θρόνου

γέγονας καὶ πρεσβεύεις μεθrsquo οὗ πρὸς τὸν Κύριον

Μεγάλυνον ψυχή μου τὴν τιμιωτέραν καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων

Θεοτοκίον Ὅλον με Θεός θεῶσαι βουλόμενος ὅλος ἑνοῦταί σοι καὶ τὸ ἀκατάληπτονκαινοτομεῖται πᾶσι Μυστήριον τίκτεις Παρθένος ἄφθοῥος καὶ σὰρξ ὁρᾶται Θεός ὃν

ὑμνοῦντες σὲ νῦν μακαρίζομεν Μαριὰμ ὡς αὕτη προεφήτευσας

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητεΠροστάτην σε θερμότατον ἡ Ἐκκλησία κέκτηται λαμπρὸν διδάσκαλον Πάτερ διὸφαιδρῶς τὴν σὴν μνήμην πανηγυρίζει κράζουσα ᾀεὶ σκέπε τὴν ποίμνην σου καὶ

φύλαττε ἀπήμονα αἱρέσεώς τε καὶ βλάβης Ἀρχιεράρχα Κυρίου [Δίς]

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Εἰς τοὺς Αἴνους Πᾶσα πνοή ἱστῶμεν στίχ δ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰΠροσόμοια δ Ἦχος α Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τῆς Ἐκκλησίας τὸν θεῖον ἀνευφημήσωμεν Ἀρχιεράρχην ὄντως καὶ διδάσκαλον μέγαντὸν κήρυκα τοῦ λόγου τὸν θαυμαστόν Ἰσαπόστολον Φώτιον καὶ γὰρ ἐπέστη ἡ τούτου

πανευκλεής μνήμη ἅπαντας εὐφραίνουσα

Τῶν ἀρετῶν σε δοχεῖον καλοῦμεν Φώτιε ὡς τῆς εἰρήνης φίλον τῆς ἀγάπης ἐργάτην καὶ

στήλην σωφροσύνης καὶ προσευχῆς ἐνδιαίτημα ἄσυλον καὶ ἰαμάτων ταμεῖον καὶπρεσβευτήν τῶν τιμώντων σε μακάριε

Τοῖς Ἀποστόλοις συνήφθης ὡς Ἰσαπόστολος καὶ γὰρ σὺ Βουλγαρίας Σλαβικῆς τεἁπάσης φυλῆς ὁ θεῖος κήρυξ ἀναδειχθείς τῷ Χριστῷ ταύτην ἤγαγες ἀναγεννήσας

βαπτίσματι τῷ σεπτῷ ἣν καὶ φύλαττε Ὀρθόδοξον

Τοῦ ἐπὶ γῆς ἑῳσφόρου φυσιωθέντος δεινῶς καὶ θρόνον αὐτοῦ θέντος ὑπεράνω τῶνἄστρων πρῶτος σὺ ζηλώσας ὡς Μιχαήλ ἀνεβόησας ἔνδοξε στῶμεν καλῶς στῶμεν

πάντες ἐν ταῖς σεπταῖς τῶν Πατέρων παραδόσεσι

Δόξα ἦχος πλ αὍπου ἐπικληθῇ σου τὸ ὄνομα φερώνυμε ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις οὐφέρει γὰρ τῷ φωτί σου προσβλέπειν ὁ πεσὼν ἑῳσφόρος διὸ αἰτοῦμέν σε τὰ πυρφόρα

αὐτοῦ βέλη τὰ καθrsquo ἡμῶν κινούμενα ἀπόσβεσον τῇ μεσιτείᾳ σου λυτρούμενος ἡμᾶς ἐκτῶν σκανδάλων αὐτοῦ ἀξιύμνητε Ἱεράρχα Φώτιε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Τυπικά καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς ἡ γ ᾠδή καὶ τοῦ Ἁγίου ἡ ςἈπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον ζήτει Νοεμβρίου ιγ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

[Ὁ Ἀπόστολος

ΠροκείμενονἮχος α Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆςκαρδίας μου σύνεσιν Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη ἐνωτίσασθε

πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ ζ 26-28 η 1-2]Ἀδελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεὺς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ

τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθrsquo ἡμέρανἀνάγκην ὥσπερ οἱ Ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν

ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆςμετὰ τὸν νόμον Υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοιςτοιοῦτον ἔχομεν Ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖςοὐρανοῖς τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ

οὐκ ἄνθρωπος

Ἀλληλούϊα Ἦχος β Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσειΣτίχ Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὑποσκελισθήσεται τὰ διαβήματα

αὐτοῦ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [ι 9-16]

Εἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύραmiddotδιrsquo ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεταικαὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰμὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃκαὶ ἀπολέσῃmiddotἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ

καλός Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτωνmiddotὁ μισθωτὸς δέκαὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ

ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα Ὁδὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων ᾽Εγώ εἰμι ὁποιμὴν ὁ καλός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν Καθὼς γινώσκει μεὁ Πατήρ κἀγὼ γινώσκω τὸν Πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ

ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα με δεῖ ἀγαγεῖν καὶ τῆςφωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν]

Κοινωνικὸν Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούϊα

ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὁ λαμπρότατος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας μύστης Ὀρθοδόξων προασπιστής

κακοδόξων μάστιξ Ἱεραρχίας κλέος ὁ μέγας θεοφάντωρ Φώτιε Ἅγιε

Ἕτερον ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὀρθοδόξων φωταγωγέ καὶ τῆς Ἐκκλησίας νυμφοστόλε καὶ ὁδηγέ χαίροις

κακοδόξων ἡ δίστομος ῥομφαία ὦ Φώτιε τρισμάκαρ ῥητόρων ἔξοχε

Τῇ πρώτη Κυριακὴ μηνὸς Νοεμβρίου

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν καὶ προμάχωντῆς Ὀρθοδοξίας Φωτίου τοῦ Μεγάλου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά καὶ

Μάρκου τοῦ ΕὐγενικοῦΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

Ι ΗΣΥΧ ΑΓ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

[Ποίημα Γερασίμου Μικραγιαννανίτου μοναχοῦ]

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἐσπερινῷ

Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος β´ Ὅτε ἐκτὸν ξύλου

Δεῦτε Ὀρθοδόξων οἱ χοροί τῆς Ὀρθοδοξίας τοὺς στύλους καὶ θείους φύλακας Φώτιον τὸνμέγιστον ἀνευφημήσωμεν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης Μᾶρκον τὸν θεσπέσιονἘφέσου πρόεδρον χαίρετε αὐτοῖς ἐκβοωντες τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος μύσται καὶ ἐκφάντορες

θεόσοφοι

Χύμα ἐν τῷ στόματι ὑμῶν δέδοται σοφίας τῆς θείας παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς Φώτιε πανεύφημεΜᾶρκε Γρηγόριε Ἱεράρχαι μακάριοι ὅθεν ἅπαν στόμα πάσης ἐφιμώσατε δεινῆς αἱρέσεως

λόγοις καὶ διδάγμασι θείοις ἐν δυνάμει Πνεύματος θείου ὡς μυσταγωγοὶ τῶν ὑπὲρ ἔννοιαν

Φέγγος ὀρθοδόξων διδαχῶν Φώτιε ἀστράπτεις τῷ κόσμῳ Ἁγίῳ Πνεύματι θείαν δὲ ἐγρήγορσινδιδάσκεις ἅπαντας θεηγόρε Γρηγόριε καὶ Λατίνων λύεις Μᾶρκε ἱερώτατε πλάνης

σκοτόμαιναν ὅθεν ὡς Χριστοῦ ἱεράρχας καὶ τῆς Ἐκκλησίας φωστῆρας ἅμα ὑμᾶς μέλπομενγηθόμενοι

Θείῳ ἐλλαμπόμενῳ φωτί καὶ Ὀρθοδοξίας τῷ ζήλῳ καταφλεγόμενοι Φώτιε πανθαύμαστε θεῖεΓρηγόριε Μᾶρκε Πάτερ θεόληπτε πυρὶ τῷ τῶν λόγων ἅπασαν αἱρέσεων ὕλην ἐφλεξατε ὅθεν

ἀκλινεῖς ἡμᾶς πάντας πέτρᾳ θεοσδότων δογμάτων ταῖς ὑμῶν πρεσβείαις συντηρήσατε

Δόξα Ἦχος β´

Τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ θρέμματα καὶ τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ ποιμένες ὡς ἀρετῶν ταμεῖαἔμψυχα καὶ Ἀποστόλων μιμηταί ἀληθῶς ἐδείχθητε Ὅσιοι Πατέρες τῇ γὰρ ἄνωθεν σοφίᾳθεοπρεπῶς διαπρέψαντες Εὐαγγελίου τὸν λόγον ἐτρανῶσατε καὶ τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα

μυστήριον Ἀλλ᾿ ὦ Φώτιε πανθαύμαστε καὶ Γρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε παμμάκαρ μὴ παύσησθεδεόμενοι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Θεοτοκίον τὸν ἤχου

Ἀπόστιχα Πρῶτον τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου καὶ εἴτα τὰ παρόντα Ἦχος β´ Οἶκος τὸνἜφραθἅ

Λύχνοι ἀειφεγγεῖς τῆς θείας ἐπιπνοίας ἐδείχθητε τῷ κόσμῳ τρισάριθμοι Πατέρες καὶεὐσεβείας πρόβολοι

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδυσονται δικαιοσύνην

Χαίροις Ἱεραρχῶν τριὰς ἱερωτάτη Φώτιε θεηγόρε Γρηγόριε τρισμάκαρ καὶ Μᾶρκε παναοίδιμε

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Φύλαττε ὦ Τριάς Ἱεραρχῶν Ἁγία Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ πάσης ἐπηρείας καὶ πλάνης τῶναἱρέσεων

Δόξα Τριαδικόν

Πάτερ σὺν τῷ Υἱῷ καὶ Πνεύματι τῷ θείῳ Τριὰς ὑπεραγία ταῖς τῶν τριῶν Πατέρων πρεσβείαιςἡμᾶς φύλαττε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Λόγον τὸν τοῦ Πατρός ἐκύησας Παρθένε οὗ τὴν οἰκονομίαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Πατέρεςθεοπρεπῶς κηρύττουσι

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 16: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

στήλην σωφροσύνης καὶ προσευχῆς ἐνδιαίτημα ἄσυλον καὶ ἰαμάτων ταμεῖον καὶπρεσβευτήν τῶν τιμώντων σε μακάριε

Τοῖς Ἀποστόλοις συνήφθης ὡς Ἰσαπόστολος καὶ γὰρ σὺ Βουλγαρίας Σλαβικῆς τεἁπάσης φυλῆς ὁ θεῖος κήρυξ ἀναδειχθείς τῷ Χριστῷ ταύτην ἤγαγες ἀναγεννήσας

βαπτίσματι τῷ σεπτῷ ἣν καὶ φύλαττε Ὀρθόδοξον

Τοῦ ἐπὶ γῆς ἑῳσφόρου φυσιωθέντος δεινῶς καὶ θρόνον αὐτοῦ θέντος ὑπεράνω τῶνἄστρων πρῶτος σὺ ζηλώσας ὡς Μιχαήλ ἀνεβόησας ἔνδοξε στῶμεν καλῶς στῶμεν

πάντες ἐν ταῖς σεπταῖς τῶν Πατέρων παραδόσεσι

Δόξα ἦχος πλ αὍπου ἐπικληθῇ σου τὸ ὄνομα φερώνυμε ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις οὐφέρει γὰρ τῷ φωτί σου προσβλέπειν ὁ πεσὼν ἑῳσφόρος διὸ αἰτοῦμέν σε τὰ πυρφόρα

αὐτοῦ βέλη τὰ καθrsquo ἡμῶν κινούμενα ἀπόσβεσον τῇ μεσιτείᾳ σου λυτρούμενος ἡμᾶς ἐκτῶν σκανδάλων αὐτοῦ ἀξιύμνητε Ἱεράρχα Φώτιε

Καὶ νῦν τῆς Ἑορτῆς Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Τυπικά καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς ἡ γ ᾠδή καὶ τοῦ Ἁγίου ἡ ςἈπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον ζήτει Νοεμβρίου ιγ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

[Ὁ Ἀπόστολος

ΠροκείμενονἮχος α Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆςκαρδίας μου σύνεσιν Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη ἐνωτίσασθε

πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ ζ 26-28 η 1-2]Ἀδελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεὺς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ

τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθrsquo ἡμέρανἀνάγκην ὥσπερ οἱ Ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν

ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆςμετὰ τὸν νόμον Υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοιςτοιοῦτον ἔχομεν Ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖςοὐρανοῖς τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ

οὐκ ἄνθρωπος

Ἀλληλούϊα Ἦχος β Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσειΣτίχ Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὑποσκελισθήσεται τὰ διαβήματα

αὐτοῦ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [ι 9-16]

Εἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύραmiddotδιrsquo ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεταικαὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰμὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃκαὶ ἀπολέσῃmiddotἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ

καλός Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτωνmiddotὁ μισθωτὸς δέκαὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ

ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα Ὁδὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων ᾽Εγώ εἰμι ὁποιμὴν ὁ καλός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν Καθὼς γινώσκει μεὁ Πατήρ κἀγὼ γινώσκω τὸν Πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ

ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα με δεῖ ἀγαγεῖν καὶ τῆςφωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν]

Κοινωνικὸν Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούϊα

ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὁ λαμπρότατος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας μύστης Ὀρθοδόξων προασπιστής

κακοδόξων μάστιξ Ἱεραρχίας κλέος ὁ μέγας θεοφάντωρ Φώτιε Ἅγιε

Ἕτερον ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὀρθοδόξων φωταγωγέ καὶ τῆς Ἐκκλησίας νυμφοστόλε καὶ ὁδηγέ χαίροις

κακοδόξων ἡ δίστομος ῥομφαία ὦ Φώτιε τρισμάκαρ ῥητόρων ἔξοχε

Τῇ πρώτη Κυριακὴ μηνὸς Νοεμβρίου

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν καὶ προμάχωντῆς Ὀρθοδοξίας Φωτίου τοῦ Μεγάλου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά καὶ

Μάρκου τοῦ ΕὐγενικοῦΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

Ι ΗΣΥΧ ΑΓ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

[Ποίημα Γερασίμου Μικραγιαννανίτου μοναχοῦ]

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἐσπερινῷ

Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος β´ Ὅτε ἐκτὸν ξύλου

Δεῦτε Ὀρθοδόξων οἱ χοροί τῆς Ὀρθοδοξίας τοὺς στύλους καὶ θείους φύλακας Φώτιον τὸνμέγιστον ἀνευφημήσωμεν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης Μᾶρκον τὸν θεσπέσιονἘφέσου πρόεδρον χαίρετε αὐτοῖς ἐκβοωντες τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος μύσται καὶ ἐκφάντορες

θεόσοφοι

Χύμα ἐν τῷ στόματι ὑμῶν δέδοται σοφίας τῆς θείας παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς Φώτιε πανεύφημεΜᾶρκε Γρηγόριε Ἱεράρχαι μακάριοι ὅθεν ἅπαν στόμα πάσης ἐφιμώσατε δεινῆς αἱρέσεως

λόγοις καὶ διδάγμασι θείοις ἐν δυνάμει Πνεύματος θείου ὡς μυσταγωγοὶ τῶν ὑπὲρ ἔννοιαν

Φέγγος ὀρθοδόξων διδαχῶν Φώτιε ἀστράπτεις τῷ κόσμῳ Ἁγίῳ Πνεύματι θείαν δὲ ἐγρήγορσινδιδάσκεις ἅπαντας θεηγόρε Γρηγόριε καὶ Λατίνων λύεις Μᾶρκε ἱερώτατε πλάνης

σκοτόμαιναν ὅθεν ὡς Χριστοῦ ἱεράρχας καὶ τῆς Ἐκκλησίας φωστῆρας ἅμα ὑμᾶς μέλπομενγηθόμενοι

Θείῳ ἐλλαμπόμενῳ φωτί καὶ Ὀρθοδοξίας τῷ ζήλῳ καταφλεγόμενοι Φώτιε πανθαύμαστε θεῖεΓρηγόριε Μᾶρκε Πάτερ θεόληπτε πυρὶ τῷ τῶν λόγων ἅπασαν αἱρέσεων ὕλην ἐφλεξατε ὅθεν

ἀκλινεῖς ἡμᾶς πάντας πέτρᾳ θεοσδότων δογμάτων ταῖς ὑμῶν πρεσβείαις συντηρήσατε

Δόξα Ἦχος β´

Τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ θρέμματα καὶ τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ ποιμένες ὡς ἀρετῶν ταμεῖαἔμψυχα καὶ Ἀποστόλων μιμηταί ἀληθῶς ἐδείχθητε Ὅσιοι Πατέρες τῇ γὰρ ἄνωθεν σοφίᾳθεοπρεπῶς διαπρέψαντες Εὐαγγελίου τὸν λόγον ἐτρανῶσατε καὶ τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα

μυστήριον Ἀλλ᾿ ὦ Φώτιε πανθαύμαστε καὶ Γρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε παμμάκαρ μὴ παύσησθεδεόμενοι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Θεοτοκίον τὸν ἤχου

Ἀπόστιχα Πρῶτον τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου καὶ εἴτα τὰ παρόντα Ἦχος β´ Οἶκος τὸνἜφραθἅ

Λύχνοι ἀειφεγγεῖς τῆς θείας ἐπιπνοίας ἐδείχθητε τῷ κόσμῳ τρισάριθμοι Πατέρες καὶεὐσεβείας πρόβολοι

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδυσονται δικαιοσύνην

Χαίροις Ἱεραρχῶν τριὰς ἱερωτάτη Φώτιε θεηγόρε Γρηγόριε τρισμάκαρ καὶ Μᾶρκε παναοίδιμε

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Φύλαττε ὦ Τριάς Ἱεραρχῶν Ἁγία Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ πάσης ἐπηρείας καὶ πλάνης τῶναἱρέσεων

Δόξα Τριαδικόν

Πάτερ σὺν τῷ Υἱῷ καὶ Πνεύματι τῷ θείῳ Τριὰς ὑπεραγία ταῖς τῶν τριῶν Πατέρων πρεσβείαιςἡμᾶς φύλαττε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Λόγον τὸν τοῦ Πατρός ἐκύησας Παρθένε οὗ τὴν οἰκονομίαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Πατέρεςθεοπρεπῶς κηρύττουσι

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 17: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Τυπικά καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς ἡ γ ᾠδή καὶ τοῦ Ἁγίου ἡ ςἈπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον ζήτει Νοεμβρίου ιγ

ᾨδὴ ηὉ Εἱρμός Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο τότε μὲν

τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσανmiddot Τὸν Κύριονὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ῥέουσι πηγαὶ τῶν σῶν δογμάτων καὶ πᾶσαν τὴν Ἐκκλησιαν καταρδεύουσι Φώτιεπανθαύμαστε ὅθεν εὐφημοῦμέν σε ὡς Ὀρθοδόξων ἔρεισμα Πάτερ καὶ καύχημα τὸν

Κύριον ὑμνοῦντες ἀπαύστως καὶ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ὅρμῳ γαληνῷ σὺ προσωρμίσθης τοῦ βίου τὰς τρικυμίας ἀπωσάμενος εἶχες γὰρἰθύνοντα πᾶσαν τὴν πορείαν σου τὸν Κυβερνήτην Κύριον Φώτιε πάνσοφε τὸν νεύματι

τὰ πάντα ποιοῦντα ὃν ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν φῶς σε δεύτερον ἔδειξεφωτίζοντα δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα Πάτερ ἀμβλύνοντα καὶ

Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Θεοτοκίον Ῥόδον ἐν ἀκάνθαις εὑρηκώς σε καὶ ἄνθος ἐν ταῖς κοιλάσι τὸ πανεύοσμονκρῖνόν τε πανάσπιλον Δέσποινα θεόνυμφε ὁ σὸς νυμφίος ἄνωθεν ἐν σοὶ ἐσκήνωσε καὶ

κόσμον εὐωδίασε πάντα σὲ ὑπερυψοῦντα εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

[Ὁ Ἀπόστολος

ΠροκείμενονἮχος α Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆςκαρδίας μου σύνεσιν Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη ἐνωτίσασθε

πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα [Κεφ ζ 26-28 η 1-2]Ἀδελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεὺς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ

τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθrsquo ἡμέρανἀνάγκην ὥσπερ οἱ Ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν

ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆςμετὰ τὸν νόμον Υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοιςτοιοῦτον ἔχομεν Ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖςοὐρανοῖς τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ

οὐκ ἄνθρωπος

Ἀλληλούϊα Ἦχος β Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσειΣτίχ Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὑποσκελισθήσεται τὰ διαβήματα

αὐτοῦ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [ι 9-16]

Εἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύραmiddotδιrsquo ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεταικαὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰμὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃκαὶ ἀπολέσῃmiddotἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ

καλός Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτωνmiddotὁ μισθωτὸς δέκαὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ

ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα Ὁδὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων ᾽Εγώ εἰμι ὁποιμὴν ὁ καλός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν Καθὼς γινώσκει μεὁ Πατήρ κἀγὼ γινώσκω τὸν Πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ

ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα με δεῖ ἀγαγεῖν καὶ τῆςφωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν]

Κοινωνικὸν Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούϊα

ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὁ λαμπρότατος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας μύστης Ὀρθοδόξων προασπιστής

κακοδόξων μάστιξ Ἱεραρχίας κλέος ὁ μέγας θεοφάντωρ Φώτιε Ἅγιε

Ἕτερον ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὀρθοδόξων φωταγωγέ καὶ τῆς Ἐκκλησίας νυμφοστόλε καὶ ὁδηγέ χαίροις

κακοδόξων ἡ δίστομος ῥομφαία ὦ Φώτιε τρισμάκαρ ῥητόρων ἔξοχε

Τῇ πρώτη Κυριακὴ μηνὸς Νοεμβρίου

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν καὶ προμάχωντῆς Ὀρθοδοξίας Φωτίου τοῦ Μεγάλου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά καὶ

Μάρκου τοῦ ΕὐγενικοῦΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

Ι ΗΣΥΧ ΑΓ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

[Ποίημα Γερασίμου Μικραγιαννανίτου μοναχοῦ]

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἐσπερινῷ

Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος β´ Ὅτε ἐκτὸν ξύλου

Δεῦτε Ὀρθοδόξων οἱ χοροί τῆς Ὀρθοδοξίας τοὺς στύλους καὶ θείους φύλακας Φώτιον τὸνμέγιστον ἀνευφημήσωμεν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης Μᾶρκον τὸν θεσπέσιονἘφέσου πρόεδρον χαίρετε αὐτοῖς ἐκβοωντες τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος μύσται καὶ ἐκφάντορες

θεόσοφοι

Χύμα ἐν τῷ στόματι ὑμῶν δέδοται σοφίας τῆς θείας παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς Φώτιε πανεύφημεΜᾶρκε Γρηγόριε Ἱεράρχαι μακάριοι ὅθεν ἅπαν στόμα πάσης ἐφιμώσατε δεινῆς αἱρέσεως

λόγοις καὶ διδάγμασι θείοις ἐν δυνάμει Πνεύματος θείου ὡς μυσταγωγοὶ τῶν ὑπὲρ ἔννοιαν

Φέγγος ὀρθοδόξων διδαχῶν Φώτιε ἀστράπτεις τῷ κόσμῳ Ἁγίῳ Πνεύματι θείαν δὲ ἐγρήγορσινδιδάσκεις ἅπαντας θεηγόρε Γρηγόριε καὶ Λατίνων λύεις Μᾶρκε ἱερώτατε πλάνης

σκοτόμαιναν ὅθεν ὡς Χριστοῦ ἱεράρχας καὶ τῆς Ἐκκλησίας φωστῆρας ἅμα ὑμᾶς μέλπομενγηθόμενοι

Θείῳ ἐλλαμπόμενῳ φωτί καὶ Ὀρθοδοξίας τῷ ζήλῳ καταφλεγόμενοι Φώτιε πανθαύμαστε θεῖεΓρηγόριε Μᾶρκε Πάτερ θεόληπτε πυρὶ τῷ τῶν λόγων ἅπασαν αἱρέσεων ὕλην ἐφλεξατε ὅθεν

ἀκλινεῖς ἡμᾶς πάντας πέτρᾳ θεοσδότων δογμάτων ταῖς ὑμῶν πρεσβείαις συντηρήσατε

Δόξα Ἦχος β´

Τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ θρέμματα καὶ τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ ποιμένες ὡς ἀρετῶν ταμεῖαἔμψυχα καὶ Ἀποστόλων μιμηταί ἀληθῶς ἐδείχθητε Ὅσιοι Πατέρες τῇ γὰρ ἄνωθεν σοφίᾳθεοπρεπῶς διαπρέψαντες Εὐαγγελίου τὸν λόγον ἐτρανῶσατε καὶ τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα

μυστήριον Ἀλλ᾿ ὦ Φώτιε πανθαύμαστε καὶ Γρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε παμμάκαρ μὴ παύσησθεδεόμενοι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Θεοτοκίον τὸν ἤχου

Ἀπόστιχα Πρῶτον τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου καὶ εἴτα τὰ παρόντα Ἦχος β´ Οἶκος τὸνἜφραθἅ

Λύχνοι ἀειφεγγεῖς τῆς θείας ἐπιπνοίας ἐδείχθητε τῷ κόσμῳ τρισάριθμοι Πατέρες καὶεὐσεβείας πρόβολοι

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδυσονται δικαιοσύνην

Χαίροις Ἱεραρχῶν τριὰς ἱερωτάτη Φώτιε θεηγόρε Γρηγόριε τρισμάκαρ καὶ Μᾶρκε παναοίδιμε

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Φύλαττε ὦ Τριάς Ἱεραρχῶν Ἁγία Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ πάσης ἐπηρείας καὶ πλάνης τῶναἱρέσεων

Δόξα Τριαδικόν

Πάτερ σὺν τῷ Υἱῷ καὶ Πνεύματι τῷ θείῳ Τριὰς ὑπεραγία ταῖς τῶν τριῶν Πατέρων πρεσβείαιςἡμᾶς φύλαττε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Λόγον τὸν τοῦ Πατρός ἐκύησας Παρθένε οὗ τὴν οἰκονομίαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Πατέρεςθεοπρεπῶς κηρύττουσι

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 18: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

αὐτοῦ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην [ι 9-16]

Εἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύραmiddotδιrsquo ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεταικαὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰμὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃκαὶ ἀπολέσῃmiddotἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ

καλός Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτωνmiddotὁ μισθωτὸς δέκαὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ

ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα Ὁδὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων ᾽Εγώ εἰμι ὁποιμὴν ὁ καλός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν Καθὼς γινώσκει μεὁ Πατήρ κἀγὼ γινώσκω τὸν Πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ

ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα με δεῖ ἀγαγεῖν καὶ τῆςφωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν]

Κοινωνικὸν Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούϊα

ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὁ λαμπρότατος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας μύστης Ὀρθοδόξων προασπιστής

κακοδόξων μάστιξ Ἱεραρχίας κλέος ὁ μέγας θεοφάντωρ Φώτιε Ἅγιε

Ἕτερον ΜεγαλυνάριονΧαίροις ὀρθοδόξων φωταγωγέ καὶ τῆς Ἐκκλησίας νυμφοστόλε καὶ ὁδηγέ χαίροις

κακοδόξων ἡ δίστομος ῥομφαία ὦ Φώτιε τρισμάκαρ ῥητόρων ἔξοχε

Τῇ πρώτη Κυριακὴ μηνὸς Νοεμβρίου

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν καὶ προμάχωντῆς Ὀρθοδοξίας Φωτίου τοῦ Μεγάλου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά καὶ

Μάρκου τοῦ ΕὐγενικοῦΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

Ι ΗΣΥΧ ΑΓ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

[Ποίημα Γερασίμου Μικραγιαννανίτου μοναχοῦ]

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἐσπερινῷ

Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος β´ Ὅτε ἐκτὸν ξύλου

Δεῦτε Ὀρθοδόξων οἱ χοροί τῆς Ὀρθοδοξίας τοὺς στύλους καὶ θείους φύλακας Φώτιον τὸνμέγιστον ἀνευφημήσωμεν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης Μᾶρκον τὸν θεσπέσιονἘφέσου πρόεδρον χαίρετε αὐτοῖς ἐκβοωντες τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος μύσται καὶ ἐκφάντορες

θεόσοφοι

Χύμα ἐν τῷ στόματι ὑμῶν δέδοται σοφίας τῆς θείας παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς Φώτιε πανεύφημεΜᾶρκε Γρηγόριε Ἱεράρχαι μακάριοι ὅθεν ἅπαν στόμα πάσης ἐφιμώσατε δεινῆς αἱρέσεως

λόγοις καὶ διδάγμασι θείοις ἐν δυνάμει Πνεύματος θείου ὡς μυσταγωγοὶ τῶν ὑπὲρ ἔννοιαν

Φέγγος ὀρθοδόξων διδαχῶν Φώτιε ἀστράπτεις τῷ κόσμῳ Ἁγίῳ Πνεύματι θείαν δὲ ἐγρήγορσινδιδάσκεις ἅπαντας θεηγόρε Γρηγόριε καὶ Λατίνων λύεις Μᾶρκε ἱερώτατε πλάνης

σκοτόμαιναν ὅθεν ὡς Χριστοῦ ἱεράρχας καὶ τῆς Ἐκκλησίας φωστῆρας ἅμα ὑμᾶς μέλπομενγηθόμενοι

Θείῳ ἐλλαμπόμενῳ φωτί καὶ Ὀρθοδοξίας τῷ ζήλῳ καταφλεγόμενοι Φώτιε πανθαύμαστε θεῖεΓρηγόριε Μᾶρκε Πάτερ θεόληπτε πυρὶ τῷ τῶν λόγων ἅπασαν αἱρέσεων ὕλην ἐφλεξατε ὅθεν

ἀκλινεῖς ἡμᾶς πάντας πέτρᾳ θεοσδότων δογμάτων ταῖς ὑμῶν πρεσβείαις συντηρήσατε

Δόξα Ἦχος β´

Τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ θρέμματα καὶ τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ ποιμένες ὡς ἀρετῶν ταμεῖαἔμψυχα καὶ Ἀποστόλων μιμηταί ἀληθῶς ἐδείχθητε Ὅσιοι Πατέρες τῇ γὰρ ἄνωθεν σοφίᾳθεοπρεπῶς διαπρέψαντες Εὐαγγελίου τὸν λόγον ἐτρανῶσατε καὶ τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα

μυστήριον Ἀλλ᾿ ὦ Φώτιε πανθαύμαστε καὶ Γρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε παμμάκαρ μὴ παύσησθεδεόμενοι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Θεοτοκίον τὸν ἤχου

Ἀπόστιχα Πρῶτον τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου καὶ εἴτα τὰ παρόντα Ἦχος β´ Οἶκος τὸνἜφραθἅ

Λύχνοι ἀειφεγγεῖς τῆς θείας ἐπιπνοίας ἐδείχθητε τῷ κόσμῳ τρισάριθμοι Πατέρες καὶεὐσεβείας πρόβολοι

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδυσονται δικαιοσύνην

Χαίροις Ἱεραρχῶν τριὰς ἱερωτάτη Φώτιε θεηγόρε Γρηγόριε τρισμάκαρ καὶ Μᾶρκε παναοίδιμε

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Φύλαττε ὦ Τριάς Ἱεραρχῶν Ἁγία Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ πάσης ἐπηρείας καὶ πλάνης τῶναἱρέσεων

Δόξα Τριαδικόν

Πάτερ σὺν τῷ Υἱῷ καὶ Πνεύματι τῷ θείῳ Τριὰς ὑπεραγία ταῖς τῶν τριῶν Πατέρων πρεσβείαιςἡμᾶς φύλαττε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Λόγον τὸν τοῦ Πατρός ἐκύησας Παρθένε οὗ τὴν οἰκονομίαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Πατέρεςθεοπρεπῶς κηρύττουσι

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 19: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Τῇ πρώτη Κυριακὴ μηνὸς Νοεμβρίου

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν καὶ προμάχωντῆς Ὀρθοδοξίας Φωτίου τοῦ Μεγάλου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά καὶ

Μάρκου τοῦ ΕὐγενικοῦΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

Ι ΗΣΥΧ ΑΓ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

[Ποίημα Γερασίμου Μικραγιαννανίτου μοναχοῦ]

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἐσπερινῷ

Εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος β´ Ὅτε ἐκτὸν ξύλου

Δεῦτε Ὀρθοδόξων οἱ χοροί τῆς Ὀρθοδοξίας τοὺς στύλους καὶ θείους φύλακας Φώτιον τὸνμέγιστον ἀνευφημήσωμεν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης Μᾶρκον τὸν θεσπέσιονἘφέσου πρόεδρον χαίρετε αὐτοῖς ἐκβοωντες τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος μύσται καὶ ἐκφάντορες

θεόσοφοι

Χύμα ἐν τῷ στόματι ὑμῶν δέδοται σοφίας τῆς θείας παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς Φώτιε πανεύφημεΜᾶρκε Γρηγόριε Ἱεράρχαι μακάριοι ὅθεν ἅπαν στόμα πάσης ἐφιμώσατε δεινῆς αἱρέσεως

λόγοις καὶ διδάγμασι θείοις ἐν δυνάμει Πνεύματος θείου ὡς μυσταγωγοὶ τῶν ὑπὲρ ἔννοιαν

Φέγγος ὀρθοδόξων διδαχῶν Φώτιε ἀστράπτεις τῷ κόσμῳ Ἁγίῳ Πνεύματι θείαν δὲ ἐγρήγορσινδιδάσκεις ἅπαντας θεηγόρε Γρηγόριε καὶ Λατίνων λύεις Μᾶρκε ἱερώτατε πλάνης

σκοτόμαιναν ὅθεν ὡς Χριστοῦ ἱεράρχας καὶ τῆς Ἐκκλησίας φωστῆρας ἅμα ὑμᾶς μέλπομενγηθόμενοι

Θείῳ ἐλλαμπόμενῳ φωτί καὶ Ὀρθοδοξίας τῷ ζήλῳ καταφλεγόμενοι Φώτιε πανθαύμαστε θεῖεΓρηγόριε Μᾶρκε Πάτερ θεόληπτε πυρὶ τῷ τῶν λόγων ἅπασαν αἱρέσεων ὕλην ἐφλεξατε ὅθεν

ἀκλινεῖς ἡμᾶς πάντας πέτρᾳ θεοσδότων δογμάτων ταῖς ὑμῶν πρεσβείαις συντηρήσατε

Δόξα Ἦχος β´

Τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ θρέμματα καὶ τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ ποιμένες ὡς ἀρετῶν ταμεῖαἔμψυχα καὶ Ἀποστόλων μιμηταί ἀληθῶς ἐδείχθητε Ὅσιοι Πατέρες τῇ γὰρ ἄνωθεν σοφίᾳθεοπρεπῶς διαπρέψαντες Εὐαγγελίου τὸν λόγον ἐτρανῶσατε καὶ τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα

μυστήριον Ἀλλ᾿ ὦ Φώτιε πανθαύμαστε καὶ Γρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε παμμάκαρ μὴ παύσησθεδεόμενοι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Θεοτοκίον τὸν ἤχου

Ἀπόστιχα Πρῶτον τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου καὶ εἴτα τὰ παρόντα Ἦχος β´ Οἶκος τὸνἜφραθἅ

Λύχνοι ἀειφεγγεῖς τῆς θείας ἐπιπνοίας ἐδείχθητε τῷ κόσμῳ τρισάριθμοι Πατέρες καὶεὐσεβείας πρόβολοι

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδυσονται δικαιοσύνην

Χαίροις Ἱεραρχῶν τριὰς ἱερωτάτη Φώτιε θεηγόρε Γρηγόριε τρισμάκαρ καὶ Μᾶρκε παναοίδιμε

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Φύλαττε ὦ Τριάς Ἱεραρχῶν Ἁγία Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ πάσης ἐπηρείας καὶ πλάνης τῶναἱρέσεων

Δόξα Τριαδικόν

Πάτερ σὺν τῷ Υἱῷ καὶ Πνεύματι τῷ θείῳ Τριὰς ὑπεραγία ταῖς τῶν τριῶν Πατέρων πρεσβείαιςἡμᾶς φύλαττε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Λόγον τὸν τοῦ Πατρός ἐκύησας Παρθένε οὗ τὴν οἰκονομίαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Πατέρεςθεοπρεπῶς κηρύττουσι

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 20: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Ἀπόστιχα Πρῶτον τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου καὶ εἴτα τὰ παρόντα Ἦχος β´ Οἶκος τὸνἜφραθἅ

Λύχνοι ἀειφεγγεῖς τῆς θείας ἐπιπνοίας ἐδείχθητε τῷ κόσμῳ τρισάριθμοι Πατέρες καὶεὐσεβείας πρόβολοι

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδυσονται δικαιοσύνην

Χαίροις Ἱεραρχῶν τριὰς ἱερωτάτη Φώτιε θεηγόρε Γρηγόριε τρισμάκαρ καὶ Μᾶρκε παναοίδιμε

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Φύλαττε ὦ Τριάς Ἱεραρχῶν Ἁγία Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ πάσης ἐπηρείας καὶ πλάνης τῶναἱρέσεων

Δόξα Τριαδικόν

Πάτερ σὺν τῷ Υἱῷ καὶ Πνεύματι τῷ θείῳ Τριὰς ὑπεραγία ταῖς τῶν τριῶν Πατέρων πρεσβείαιςἡμᾶς φύλαττε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Λόγον τὸν τοῦ Πατρός ἐκύησας Παρθένε οὗ τὴν οἰκονομίαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Πατέρεςθεοπρεπῶς κηρύττουσι

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 21: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Έν τῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμενστίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ τυχόντος ἤχου δ΄ καὶ τῶν Ἁγίων Προσόμοια Ἦχος δ

´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ὡς τῆς θείας ἐλλάμψεως κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εὐσεβείας πρόμαχοι ἐνθεώτατοιὈρθοδοξίας διδάσκαλοι καὶ στῦλοι ἀκράδαντοι Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀνεδείχθητε

θεῖε Φώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ διὰ τοῦτο κατὰ χρέος ὑμᾶς ὁμοῦ μακαρίζομεν

Ὡς φωστῆρες πολύφωτοι ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Πνεύματος τῶν πιστῶν λαμπρύνετε τὴν διάνοιαν καὶτῶν αἱρέσεων ἅπαντα τὸν ζόφον διώκετε διδαγμάτων τῷ φωτί Ἱεράρχαι ὡς μέγιστοι ΠάτερΦώτιε καὶ Γρηγόριε ἅμα σὺν τῷ Μάρκῳ ὁδηγοὶ τῶν Ὀρθοδόξων οἱ ἀπλανεῖς καὶ θεόσοφοι

Ὡς ἀνεσπερος ἥλιος ἐξ Ἑῴας ἀνέτειλας Ἱεραρχα Φώτιε πολυθαύμαστε καὶ Δυτικῶν τὴνἀπόνοιαν ἡμαυρωσας Ἅγιε τῷ ἀκτίστῳ δὲ φωτὶ θεοῤῥῆμον Γρηγόριε φροῦδον ἔδειξαςΒαρλαὰμ καὶ Εὐγένιον τὸν ἄνουν τῇ ἀτρέπτῳ σου ἔνστασει ᾔσχυνας Μᾶρκε θεόσοφε

Ὀρθοδόξων οἱ σύλλογοι ἑορτὴν ὑμῖν ἄγομεν κατὰ χρέος σήμερον εὐφραινόμενοι τι ἡμᾶςδιεσώσατε ἐκ λύμης αἱρέσεων καὶ δεινῶν σοφιστειῶν Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι καὶ ἀμόλυντον

παρεδώκατε λόγῳ

Φῶς ὁ πάνσοφος Φώτιος ἀπαστράπτει τοῖς πέρασιν ὡς τοῦ θείου Πνεύματος ἐνδιαίτημαΘεσσαλονίκης ὁ ἔνθεος ποιμὴν ὁ Γρηγόριος προσευχῆς τῆς νοερᾶς τοὺς καρποὺς πᾶσι δείκνυσι

καὶ ὁ Μᾶρκος δὲ ἀληθείας τὴν δύναμιν ἐκφαίνει καὶ τρεῖς ὁμοῦ τὴν πλάνην τῶν Δυτικῶνθροαμβεύουσι

Μυστηρίων τῆς χάριτος καὶ δογμάτων τῆς πίστεως ὑποφῆται ἔνθεοι καὶ ἐκφαντορες ΦώτιεΠάτερ πανθαύμαστε καὶ θεῖε Γρηγόριε σὺν τῷ Μάρκῳ τῷ σοφῷ ἀπὸ πάσης αἱρέσεως

διασώσατε τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καὶ λεόντων κατ᾿ αὐττῆς φρυαττομένων τὰς μύλας θᾶττονσυντρίψατε

Δόξα Ἦχος πλ β΄

Σήμερον ὡς τρίφωτος λυχνία ἐξελαμψαν οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἱεράρχαι Φώτιος ὁ μέγας Γρηγόριος ὁθεοῤῥήμων καὶ Μᾶρκος ὁ θεόσοφος τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς δήμους πυρσεύοντες ὡς γὰρ μύσται

τῶν ἀῤῥήτων ἀρετῶν λαμπρότητα καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγοῦσι τοὺς βοῶνταςχαίρετε οἱ τῆς θείας σοφίας τῇ δυνάμει αἱρετικῶν σοφιστείας ἐλέγξαντες καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας

τὴν χάριν ἐκφήναντες χαίρετε τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι θεηγόροι καὶ τῆς Δυτικὴἀνταρσίας ἔλεγχοι σφοδροί χαίρετε τῆς ἀληθείας σάλπιγγες καὶ τῆς τοδ Λόγου κενώσεως

θεοειδεῖς ῥήτορες Τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι πρεσβεύετε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Τὸ Δογματικὸν Θεοτοκίον τοῦ ἤχου

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 22: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Εἴσοδος Φῶς ἱλαρόν τὸ Προκείμενον καὶ τὰ Ἀναγνώσματα

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ α 8)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἴδετε παρέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσελθόντεςκληρονομήσατε τὴν γῆν ἥν ὤμοσε Κύριος τοῖς Πατράσιν ὑμῶν τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ

Ἰακώβ δοῦναι αὐτοῖς αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς Καὶ εἶπον πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷκαιρῷ ἐκείνῳ λέγων Οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶςκαὶ ἰδοὺ ἐστὲ σήμερον ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶνπροσθείη ὑμῖν ὡς ἔστε χιλιοπλασίως καὶ εὐλόγησαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν Καὶ ἔλαβον

ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετούς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἒφ᾿ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ δεκάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖςὑμῶν Καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων Διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν

ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνετε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρός καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶἀνὰ μέσον τοῦ προσηλύτου αὐτοῦ Οὐκ ἐπιγνώσεσθε πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ

κατὰ τὸν μέγαν κρίνεις οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου τι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ ἐστιν

Δευτερονομίου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ ι14)

Εἶπε Μωσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανός καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦοὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα σα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς Πλὴν τοὺς Πατέρας ὑμῶν προείλετο Κύριος

ἀγαπᾶν αὐτούς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰτὴν ἡμέραν ταύτην Καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ

σκληρυνεῖτε ἔτι Ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν οὗτος Θεὸς τῶν Θεῶν καὶ Κύριος τῶν Κυρίων οὐθαυμάζει πρόσωπον οὐ δrsquo οὐ μὴ λάβῃ δῶρον ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ

καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἰμάτιον Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶαὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὁμῇ Αὐτὸς

καύχημά σου καὶ αὐτὸς Θεός σου ὅστις ἐποίησέν σοι τὰ μεγάλα καὶ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἶδόν οἰὀφθαλμοί σου

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 3 1-9)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνωντεθνάναι Καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δὲ εἰσινἐν εἰρήνῃ Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίαςπροσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν

καλάμῃ διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰςτούς αἰῶνας οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτόν συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ

προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖςαὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 23: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία φωστῆρας παμφαεῖς ἔχουσα καὶ ὁδηγοὺς ἀπλανεῖςΦώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν Ἀποστολικὸν γὰρ

ζῆλον πλουτήσαντες καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος ἀναλαβόντες τῶν δυσμενῶν αἱρέσεωντὰς φάλαγγας ἐξέκοψαν καὶ καιρῷ ἰδίῳ ἕκαστος λόγῳ καὶ ἔργῳ διαπρέψας πολὺν καρπὸν ὁμοῦ

προσάγουσι τῇ Ὑπερθέῳ Τριάδι πρεσβεύσατε ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος β´

Τῶν ἀρετῶν τῇ πράξει σεμνυνόμενοι ἱεραρχίας τὴν στολὴν ἠμφιάσασθε ὡς σκεύη ἐπάξιαοὐρανίων δωρεῶν ἔνθεν τὴν θύραθεν παιδείαν τῇ θείᾳ σοφίᾳ ὑποτάξαντες ποκιλοτρόπως

εὐηργετήσατε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχαι μακάριοι καὶ τῇ τοῦ βίου μὲν λαμπρότητιὁδηγεῖτε ἡμᾶς τὰ ἄνω φρονεῖν καὶ ζητεῖν τῇ δυνάμει δὲ τοῦ λόγου δοκησισόφων φληναφίας

καὶ αἱρετιζοντων ἐνστάσεις ὡς ἀφρὸν θαλάσσης διαλύσατε ἀλλrsquo ὦ Φώτιε πάνσοφε καὶΓρηγόριε ἱερέ καὶ Μᾶρκε θαυμαστέ ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ στηρίξατε τοὺς πίστει ἑπομένους

ὑμῶν τοῖς διδάγμασι

Ἦχος γ´

Ὡς πρόβολος ἀτίνακτος καὶ πέτρα ἀρραγής ἐν τῇ δοθείσῃ σοὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι Φώτιεπολυθαύμαστε τὴν ἐκ Δύσεως καθrsquo ἡμῶν πλημμυρίδα διέσθησας καὶ ἐξήρανας τοῖς δὲ καρποῖςτοῦ Πνεύματος καὶ τῷ φωτὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς τὴν Βαρλαὰμ ἄνοιαν κατήσχυνας θεηγόρε

Γρηγόριε τῇ δὲ ἀτρέπτῳ ἔνστάσει σου καὶ τῇ τῶν λόγων ἀποδείξει ἐν τῷ τῆς Φλωρεντίαςσυνεδρίῳ ὑπέδειξας Ὀρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν Μᾶρκε θεσπέσιε Ἀλλ᾿ ὦ Πατέρες μακάριοιἈποστόλων μιμηταί καὶ τοῦ Χριστοῦ γνήσιοι μαθηταί μὴ παύσησθε πρεσβεύοντες ὑπὲρ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν

Ἦχος δ´

Ἀπαρνησάμενοι ἑαυτούς ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳτεθησαυρισμένης ἀληθείας πολλοὺς πόνους καὶ ἀγῶνας καὶ διωγμοὺς καὶ θλίψεις ὑπεστητε

ἀπεριτρέπτῳ καρδίᾳ Ἱεράρχαι θεσπέσιοι καὶ τῷ καθ᾿ ὑμᾶς ὑποδείγματι καὶ τῇ σοφῇδιδασκαλίᾳ πάντας παιδεύετε ἀντέχεσθαι τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ τῶν Πατρικῶν

παραδόσεων ὡς ἂν μέτοχοι γενώμεθα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν λιταῖς ὑμῶν μακάριοι

Δόξα Ἦχος ὁ αὐτός

Τὴν τρίφωτον λυχνίαν καὶ τρίκρουνον βρύσιν καὶ θεόβρυτον τὴν πηγάζουσαν τὰ νάματα τῆςαἰωνίου ζωῆς τοὺς τρεῖς ἁγίους μύστας καὶ θεράποντας τῆς ὑπερθέου Τριάδος Φώτιον τὸν

μέγαν Γρηγόριον τὸν Θεσσαλονίκης καὶ Μᾶρκον τὸν Ἐφέσου πᾶς ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ὕμνοις καὶᾠδαῖς εὐφημήσωμεν τῆς Ἐκκλησίας γὰρ διδάσκαλοι καὶ παιδευταὶ σοφοὶ ὤφθησαν καὶ ἀληθεῖςοἰκονόμοι Πνεύματος χάριτος καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁδηγοῦντες ἡμᾶς πρὸς τρίβους σωτηρίας διὰ

παντὸς πρεσβεύουσι Κυρίῳ διδόναι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 24: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων

Είς τὸν Στίχον Στιχηρὰ Προσόμοια Τὸ Ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου εἴτα τὰ ἑξῆς τῶν Ἁγίων Ἦχοςπλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ἱεραρχῶν ἡ τριάς τῆς Τρισηλίου ἀστραπῆς ἀμαρύγματα ἀστέρες οἱ φωτοφόροι τῆςἘκκλησίας Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδραιώματα παμμέγιστε Φώτιε τῆς σοφίας θησαύρισμα

Θεσσαλονίκης ὁ ποιμὴν ὁ Γρηγόριος Μᾶρκε ἔνδοξε τῆς Ἐφέσου ὁ πρόεδρος ὄργανα θεοκίνηταδογμάτων τῆς πίστεως αἱρετιζοντων ἡ πτῶσις μύσται τῆς χάριτος τῆς θείας χρηστότητος

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς οἱ ποταμοὶ οἱ ἐξ Ἐδὲμ προερχόμενοι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκουμένηνὈρθοδοξιας ἀεί ζωηῤῥύτοις ῥείθροις πελαγίζοντες τριχάλκευτον φάσγανον κατατέμνον

ἑκάστοτε δοκησισόφων ἀκανθώδη βλαστήματα καὶ αἱρέσεων ἁπασῶν τὰ ζιζάνια ῥήτορες οἱπολύσοφοι τῆς θείας σαρκώσεως φωτὸς ἄκτιστου κινύραι θείων προσόντων αἱ σάλπιγγες

Χριστὸν δυσωπεῖτε ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος

Στίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Χαίροις Ἱεραρχῶν ἡ τριάς Φώτιε Πάτερ φωτὸς θείου ὁ ἔμπλεως Γρηγόριε θεοῤῥῆμονὈρθοδοξίας φωστήρ καὶ πιστῶν ὦ Μᾶρκε μέγα στήριγμα οἱ πᾶσιν ἐλέγξαντες θείῳ λόγῳ καὶχάριτι πλάνην Λατίνων καὶ ὀφρὺν ὑπερόφρυον οἵα πρόξενον χαλεπῶν διαιρέσεων Ὅθεν τῆς

τούτων ῥύσασθε δεόμεθα Ἅγιοι τὴν του Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπιβουλῆς καὶ κακώσεωςαἰτούμενοι πᾶσιν ἱλασμὸν καὶ σωτηρίαν καὶ θεῖον ἔλεος

Δόξα

Ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψιν ἡ τοὺς Ἀποστόλους ἐμφορήσασα σκηνώσασα ἐν ὑμῖν φωστῆραςπαμφαεῖς ὑμᾶς ἔδειξεν Ἱεράρχαι μέγιστοι ὅθεν βίου λαμπρότητα ὀρθότητα δογμάτων θείας

χάριτος μέθεξιν καὶ πάσης ἐκφύλου αἱρέσεως ἀποτροπήν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς υἱοὺς διδάσκετεὡς τῆς θείας ἐνεργείας στόματα Καὶ νῦν Φώτιε ἱερέ σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ῥύσασθε ἡμᾶς

καινοφανῶν αἱρέσεων αἰτούμενοι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἀνύμφευτε Παρθένε ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου σῶνοἰκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων νῦν

τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 25: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρΘεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται

καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον

Ἀπόλυσις

Είς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν Καθίσματα Ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου

Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν Καθίσματα τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

Ὡς τρίφωτος λαμπάς τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης ἐκλάμπετε ἐν γῇ Ἱεράρχαι Κυρίου καὶ πάνταςκαταυγάζετε ἀρετῶν ἐπιλάμψεσι θεῖε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ ὅθεν σήμερον ὑμᾶς

ὁμοῦ εὐφημοῦμεν μιᾷ μνήμῃ χαίροντες

Θεοτοκίον

Ἐτέχθη ἐκ γαστρός τῆς ἁγνῆς σου Παρθένε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀσυγχύτως ἀτρέπτως καὶπάντας ἐλυτρώσατο τῆς ἀρᾶς τοῦ Προπάτορος τοὺς δοξάζοντας τὸν σὸν ἀπόῤῥητον τόκον καὶ

γεραίροντας ὡς τοῦ Θεοῦ σε Μητέρα καὶ πάντων βοήθειαν

Ἀντὶ τοῦ Ἀμώμου τὸν Πολυέλεον τὰ Εὐλογηταρια Αἴτησις ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου καὶ τὸ Κάθισματῶν Ἁγίων Ἢχοςδ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Τὴν τοῦ Πνεύματος ἰσχύν ἐνδεδυμένοι ἀληθῶς τῶν Λατίνων τὴν ὀφρύν ἐταπεινώσατε εἰς γῆνδογμάτων θείων θεηγοροῦντες τὸ κράτος Φώτιε σοφέ Ἑῴας καύχημα Γρηγόριε κλεινέ σκεῦος

τῆς χάριτος καὶ θεῖε Μᾶρκε ῥήτωρ ὁ πάνσοφος τῶν Πατρικῶν παραδόσεων διὸ συμφώνως

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 26: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

ὑμᾶς τιμῶμεν κατὰ χρέος μακάριοι

Θεοτοκίον

Ὁ τῶν ὅλων Ποιητής καὶ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν ἐξ ἀχράντου σου γαστρός σάρκα λαβὼνὑπερφυως διπλοῦς ἐτέχθη τῷ κόσμιρ διrsquo εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶςνεκρώσας τοῦ ἐχθροῦ τὴν δυναστείαν Ἁγνή διὸ τὴν σὴν δοξολογοῦμεν λαμπρότητα μιᾷ φωνῇ

ἀνακράζοντες Χαῖρε Παρθένε Ἀγγέλων δόξα καὶ τῶν βροτῶν καταφύγιον

Τὰ ἀντίφωνα τοῦ ἤχου προκείμενον Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον κτλ ὡς συνήθως Εἴτα οἱ κανόνες ὁἈναστάσιμος τῆς θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων οὗ ἡ ἀκροστιχίς Τρισὶ φωστῆρσιν ᾆσμα προσᾴδω

Γερασίμου

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου

Τριὰς Ὑπερούσιε ταῖς τῶν τριῶν θεραπόντων σου πρεσβείαις καταύγασον τὸν νοῦν μουδέομαι ὡς ἂν Κύριε ὑμνήσω ἐπαξίως τὴν τούτων συνέλευσιν τὴν πολυύμνητον

Ῥημάτων ἡ δύναμις καὶ διδαγμάτων ἡ ἔλλαμψις ὑμῶν κατεφαίδρυνε τὴν Ἐκκλησίαν ΧριστοῦΠάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε διὸ ὑμᾶς χαίρουσα γεραίρει σήμερον

Ἰσχὺν ἀπροσμάχητον ἐνδεδυμένοι τοῦ Πνεύματος ὡς θεῖοι ἐκφάντορες τῆς θείας χάριτος τὴνὈρθόδοξον καλὴν ὁμολογίαν Πατέρες τρισάριθμοι πᾶσι κρατύνετε

Θεοτοκίον

Σκηνὴ θεοχώρητος καὶ φωτοφόρον παλάτιον Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος ὤφθης Πανάχραντεἐξ αἱμάτων σου ἄφραστως σαρκωθέντος ᾧ πρέσβευε Δέσποινα σῴζεσθαι ἅπαντας

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασινὑπέδειξας ἐκ Δύσεως προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστεΘεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸν ἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα ΜᾶρκεΕφέσου καύχημα καὶ τούτους Πάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

Θεοτοκίον

Σαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδουμοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 27: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Τὸ κοντάκιον καὶ τὸν Οἶκον τῆς Κυριακῆς καὶ εἴτα τὸ Κάθισμα τῶν Ἁγίων Ἦχος δ΄ Ταχὺπροκατάλαβε

Πατέρες τρισάριθμοι μύσται Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πολύσοφε Φώτιε σὺν Γρηγορίῳ ὁμοῦ καὶΜᾶρκε θεόληπτε ῥύσασθε πάσης βλάβης τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν οἴαπερ ταύτης τείχη καὶ

προπύργια θεῖα πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Θεοτοκίον

Πηγὴ ἀγαθότητος οἴαπερ Μήτηρ Θεοῦ ὑπάρχουσα Δέσποινα οἴκτειρον πάντας ἡμᾶς καὶ ῥῦσαιδεόμεθα πάσης ἐπικειμένης ἀπειλῆς καὶ ἀνάγκης πάντας τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου

πρεσβείᾳ σὺ γὰρ Παρθενομῆτορ ἡμῶν καταφύγιον

ᾨδὴ δ΄ Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ

Τὴν σοφίαν κεκτημένοι οὐρανόθεν μακάριοι λαμπρότητι βίου πάντα τοῦ ἐχθροῦ τὰσοφίσματα καὶ τὰς πλοκὰς τῶν αἱρεσεων ἐλύσατε ἀνακράζοντες δόξα Χριστὲ τῇ δυνάμει Σου

Ἡ τρισάριθμος χορεία τῶν Πατέρων ὑμνείσθω μοι Φώτιος ὁ μέγας σέλας τῆς Ἑῴας τὸ ἄδυτονκαὶ Παλαμᾶς ὁ θεόσοφος Γρηγόριος καὶ ὁ ἔνδοξος Εὐγενικὸς Μᾶρκος σήμερον

Ρὠμῆς παλαιᾶς τὴν πλάνην εὐσθενῶς διηλέγξατε καὶ τὴν ἐν τῇ πίστει ὄντως ἐκτροπὴν καὶκιβδήλευμα ἐξ ὧν ἡμᾶς ἀβλαβεῖς διατηρήσατε ταῖς λιταῖς ὑμῶν Ἀρχιεράρχαι μακάριοι

Θεοτοκίον

Ἰησοῦν τὸν Βασιλέα καὶ Θεὸν πάσης κτίσεως τέξασα Παρθένε σῴζοντα ὑμᾶς ἀγαθότητι τὴνἐν ἑμοὶ ἁμαρτίαν βασιλεύουσαν ἀπονέκρωσαν ζωοποιῷ ἀντιλήψει σου

ᾨδὴ ε΄ Ἐξέστη τὰ σύμπαντα

Ναμάτων τοῦ Πνεύματος ὡς ποταμοὶ κατάῤῥυτοι ἅπασαν ἀρδεύετε τὴν κτίσιν Ὀρθοδοξίαςτοῖς θείοις ῥεύμασι καὶ αἱρετιζόντων θολερά ῥεύματα ξηραίνετε Ἱεράρχαι τρισάριθμοι

Ἀτρέπτῳ φρονήματι πικρὰς θλίψεις ἠνέγκατε ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὡς Ἀποστόλωνθείων ὁμοζηλοι Φώτιε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί καὶ θεῖε Γρηγόριε Ὀρθοδόξων διδάσκαλοι

Σοφίας τοῦ Πνεύματος τὸ χῦμα εἰσδεξάμενοι τῇ καθαρωτάτῃ πολιτείᾳ σοφοὶ διδάσκαλοι καὶμυσταγωγοὶ θεοειδεῖς ἀληθῶς ἐδείχθητε Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι

Θεοτοκίον

Μαρία Πανάχραντε Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα καὶ βροτῶν ἁπάντων σωτηρία τῆς τοῦ Βελίαρ ἀπάτης

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 28: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

σῶσόν με καὶ τὰ διαβήματα Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου εὔθυνον πρὸς ὁδὸν τὴν σωτήριον

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλωνμακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν ὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰντῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰς φρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶςἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶς γεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲ δοξάζοντας

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸν ἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ

Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Τριφαοὺς θεότητος λαβόντες χάριν Πατέρες οἱ τρισάριθμοι Φώτιος ὁΜέγας καὶ πανθαύμαστος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ὁ ποιμήν καὶ Μᾶρκος ὁ τῆς Ἐφέσου

πρόεδρος ὡς τρίσοφον οὐρανοχάλκευτος μάχαιρα αἱρέσεων ἐξέκοψαν πάντα τὰ ζιζάνια καιρῷἰδίῳ ἕκαστος διαπρέψας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καλῶς στηρίξας τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων Καὶ ὁμὲν Νικολάου τοῦ ἀλάστορος τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσεν ὁ δὲ Βαρλαὰμ τοῦ ἄφρονος τοὺς ἄθλους

ἐφίμωσεν ὁ ἕτερος Εὐγενίου τοῦ ὑπέρφρονος τὴν ἰσχὺν καταβέβληκε Καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ τῆςὈρθοδοξίας τὴν ἀκρίβειαν διατρανοῦσιν αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Πρῶτον τὸ τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ πρῶτῃ Κυριακῇ τοῦ Νοεμβρίου μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρωνἡμῶν καὶ τῆς Ὀρθοδοξιας προμάχων Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ

Μεγάλου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου ΜητροπολίτουἘφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Στίχ

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 29: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Τοὺς τρεῖς ὀμοῦ δίκαιον σέβειν Πατέρας

Τρόπαιον ἐγείροντας Ὀρθοδοξίας

Τρισὶν ἀρχιθύταις ἁμᾷ χρὴ λιγαίνειν ἀοιδὴν θέσπιν

Ἐκ τούτων τῶν μακαρίων ὁ μέγας καὶ ἱερώτατος Φώτιος ἤκμασε τῷ ἑνάτῳ αἰῶνιἈρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως γενόμενος καὶ πολὺς ἐπὶ σοφίᾳ καὶ λόγοις καὶ δόγμασιν

εὐσεβείας γνωριζόμενος Ὁ δὲ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκηςγεγονώς διέπρεψε τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ αἰῶνι μέγας ἐπrsquo ἀρετῇ βίου καὶ ἐλλάμψει τοῦ θείου

φωτὸς καταστάς καὶ περιβόητος ἐν λόγοις καὶ ἀγῶσιν ἀληθείας Ὁ δὲ ἱερὸς Μᾶρκος ὁΕὐγενικός διαπρέψας τῷ δεκάτῳ καὶ πέμπτῳ αἰῶνι Μητροπολίτης Ἐφέσου γέγονε καὶ

ἀήξττητος πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ὤφθη ἐν τῇ τῆς Φλωρεντίας ψευδοσυνόδῳ

Οὗτοι οἱ τρισμέγιστοι ἱεράρχαι τὴν πανοπλίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναλαβόντες πολυμερῶςκαὶ πολυτρόπως ἠγωνίσαντο ὑπὲρ τῆς ἀμώμου καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ δόγμασι καὶ ἀγῶσινἐλέγξαντες καὶ καταισχύναντες τὰς κακοδοξίας τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰς ὑπερφιάλουςκαὶ βλασφήμους ἀξιώσεις τοῦ ταύτης ἀρχιερέως Πάπα Ῥώμης καὶ ἐκήρυξαν καὶ ὑπέδειξαν τοῖς

πᾶσι τὴν ἀκριβείαν δόγμασι τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἀκίβδηλον τῆς ἐν αὐτῇ καλῆςὁμολογίας Διὸ καὶ ἐπαξίως παρrsquo ἡμῶν τιμῶνται καὶ γεραίρονται ὡς καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι

ἡμῶν καὶ πρόμαχοι καὶ ἀῤῥαγεῖς πρόβολοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας

Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός ἐλεησον καὶ σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Οὐκ ἐλάτρευσαν

Στόμα ἤνοιξας τὸ θεῖόν σου Γρηγόριε Ἀγίῳ Πνεύματι καὶ τὴν οὐσίαν Θεοῦ ἀμέθεκτον ἅπασινὀρθῶς ἐκήρυξας καὶ τὴν χάριν δέ σοφὲ καὶ τὴν ἐνέργειαν μεθεκτὴν οὖσαν τῇ κτίσει

Ανυμνήσωμεν χρεωστικῶς ἐν ᾄσμασι τὸν μέγαν Φώτιον τὸν ἐν σοφίᾳ πολύν καὶ Μᾶρκον τὸνἔνδοξον Ἐφέσου πρόεδρον τὸν συντρίψαντα ἐν Φλωρεντίᾳ ἅπασαν τῶν Λατίνων τὴν ἀπάτην

Δόξης κρείττονος μετέχοντες μακάριοι ὡς ἐνθεώτατοι ἀρχιεράρχαι Χριστοῦ πανεύφημε Φώτιεκαὶ Μᾶρκε ὅσιε καὶ Γρηγόριε ἐκ πάσης ἡμᾶς ῥύσασθε ἀδοξίας καὶ ἀνάγκης

Θεοτοκίον

Ὡς κυήσασα τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως θεοχαρίτωτε καὶ Βασιλέα Χριστόν αὐτὸν καθικέτευεπάσης ῥυσθῆναί με ἐπιθέσεως ἐχθροῦ τοῦ πολεμήτορος καὶ σωθῆναί με Παρθένε

ᾨδὴ η΄ Παῖδας εὐαγεῖς

Γνώσει διαλάμποντες τῇ θείᾳ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐνθεώτατοι ἀληθῶς ἐδείχθητε εὐδοκίᾳκρείττονι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ψάλλοντες τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 30: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

Ἔλαμψεν σαμφῶς ἐκ της Ἑῴας ὡς ἄδυτοι ἑωσφόροι καὶ ἡμαύρωσαν πᾶσαν τῆς Δύσεως αἵρεσινκαὶ ἔπαρσιν τῷ σῷ φωτὶ λαμπόμενοι Σῶτερ οἱ μύσται σου Γρηγόριος καὶ Φώτιος ἅμα σὺν τῷ

σῷ θείῳ Μάρκῳ οὕς ἅμα εὐφημοῦμεν

Ρήμασί σου Μᾶρκε θεοπνεύστοις Λατίνοι ἐν Φλωρεντίᾳ ἐξεπλάνησαν σὺ γὰρ τὴν ἀκίβδηλονπίστιν καὶ ἀμόλυντον τῶν Ἀποστόλων Ἅγιε σοφῶς ἐκήρυξας ἐλέγξας πᾶν παρείσακτον ταύτῃ

οἷα ἀντιπίπτον Πνευματι τῷ Ἁγίῳ

Θεοτοκίον

Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ὑμνοῦσι τὸ μέγα μυστήριον τοῦ τόκου σου ὅτι Θεὸν τέτοκας ἄνθρωπονγενόμενον ἐπὶ καινίσει Ἄχραντε τῆς ἀνθρωπότητος διό σε τὴν Παρθένον ὑμνοῦμεν καὶ

ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας

ᾨδὴ θ´ Ἅπας γηγενής

Στῆλαι ἐμφανεῖς δογμάτων ὀρθότητος κόσμῳ ὠράθητε βίου καθαρότητι Ἀρχιεράρχαιἀειμακάριστοι ἅπαν ὀθνεῖον φρόνημα καὶ πᾶσαν ὕβριν λόγῳ θείῳ ἀποσκορακίζοντες καὶ

πιστῶν τὰς καρδίας στηρίζοντες

Ἴσχυσαν τῇ σῇ δυνάμει Φιλάνθρωπε ἐνδυναμουμενοι οἱ τρεῖς σου θεράποντες Φώτιος Μᾶρκόςτε καὶ Γρηγόριος καταπαλαῖσαι ἅπασαν αἵρεσιν βλάσφημον ὧν πρεσβείαις ῥύου ἡμᾶς Κύριε

τῆς ἀπάτης αὐτῶν καὶ μολύνσεως

Μύσται τῆς Χριστοῦ χρηστότητος ὤφθητε Πατέρες Ὅσιοι Ἐκκλησίας πρόβολοι Ὀρθοδοξίαςσοφοὶ διδάσκαλοι Γρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε Ἔνδοξε διὰ τοῦτο θείοις διαδήμασιν ὁ

Δεσπότης ὑμᾶς ἐστεφάνωσε

Ὅλῳ τῷ φωτί ἀεὶ πλησιάζοντες Τριάδος Ἅγιοι καὶ θέσει θεούμενοι καὶ ἀϊδίου ζωῆς λαβόμενοιΓρηγόριε καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε πάνσοφοι τὸν παρόντα ὕμνον μου προσδέξασθε καὶ νοός μου

τὸ σκότος διώξατε

Θεοτοκίον

Ὕδωρ τῆς ζωῆς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν ἄφραστως τέξασα μόνη Παντευλόγητε πηγὴ ἐδείχθηςθείας χρηστότητος διὸ κἀμοὶ ἀναβλυσον ὕδωρ ἀφέσεως καὶ παθών μου τὴν πυρὰν

κατάσβεσον ἐπομβρίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος

Ἅγιος Κύριος καὶ τὸ Ἀναστάσιμον ἐξαποστειλαριον Εἴτα τῶν Ἁγίων Γυναῖκες ἀκουτισθητε

Σοφίᾳ τῇ τοῦ Πνεύματος καὶ λόγῳ θείας πίστεως τὰς κενολόγους αἱρέσεις ὡς ἀφορμὰς τῶνσκανδάλων εἰς τέλος ἀπεκρούσασθε Φώτιε ὑπερθαυμαστε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε διὸ ὑμᾶς

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 31: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

εὐφημοῦμεν ὡς ὁδηγοὺς Ὀρθοδόξων

Θεοτοκίον

Θεὸν τὸν Ὑπερούσιον οὐσίαν τὴν ἀνθρώπινον ἐκ σοῦ λαβόντα ἄτρεπτως ἐκύησας Θεοτόκε διὸτὰ μεγαλεία σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τί ἡμᾶς ἀνήγαγες ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας πρὸς

ὕφος ἀθανασίας

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν Ἀναστάσιμα τοῦ δ´ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων τὰἑξῆς δ´ Ἦχος α´ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

Τοὺς εὐκλεεὶς ἱεράρχας καὶ διδασκάλους ἡμῶν τιμήσωμεν συμφώνως Ὀρθοδόξων οἱ δῆμοιΦώτιον τὸν μέγαν καὶ θαυμαστόν καὶ τὸν θεῖον Γρηγόριον μετὰ τοῦ Μάρκου ποιμένος τοῦ

ἱεροῦ τῆς Ἐφέσου ἀγαλλόμενοι

Ἡ σὴ θεόφθογγος γλῶσσα Φώτιε πάνσοφε ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ μόνον ὀρθοδόξως κηρύττειπροέρχεσθαι τὸ Πνεῦμα καὶ ὡς πηγήν ὀλεθρίων αἱρέσεων τὴν ἐν Συμβόλῳ προσθήκην καὶ

ἐκτροπήν διελέγχει ἐμφανέστατα

Στ Οἱ ἱερεῖς Σου Κύριε

Γρήγορος ὤφθης ἐν πᾶσι Πάτερ Γρηγόριε ποιμὴν Θεσσαλονίκης Ὀρθοδόξων προστάτα καὶστόμα θεολόγων τῶν ἱερῶν θεῖε Μᾶρκε γενόμενος τὴν τῶν Λατίνων ἐλέγχεις παρατροπήν ἐν

τοῖς δόγμασι τῆς πίστεως

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Τῆς Παναγίας Τριάδος ὡς ἐλλαμπόμενοι ταῖς μυστικαῖς ἀκτῖσι θεοφόροι Πατέρες Φώτιεπαμμάκαρ Μάρκε σοφέ καὶ Γρηγόριε Ὅσιε πάσης αἱρέσεως ῥύσασθε χαλεπῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν

δεόμεθα

Δόξα Ἦχος πλ α΄

Τὴν τριστέλεχον χορείαν τῶν θεοφόρων Ἱεραρχῶν Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν θεῖον καὶΜᾶρκον τὸν θεσπέσιον κατὰ χρέος ὑμνήσωμεν οὗτοι γάρ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγελικῶς κυβερνήσαντες πάντα ζόφον κακίστης αἱρέσεως διέλυσαν καὶ τὸν λαὸν τοῦΚυρίου ἐπὶ νομὰς σωτηρίας ἀσφαλῶς ὡδηγησαν λόγοις καὶ ἔργοις καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντες

Αὐτοῖς βοήσωμεν θεηγόροι Πατέρες Ὀρθοδοξίας σάλπιγγες Χριστὸν δυσωπεῖτε ὑπὲρ τῶνψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 32: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπόλυσις

Εἰς τὴν ΛειτουργίανΤὰ τυπικά καὶ εἰς τοὺς Μακαρισμοὺς δ΄ Ἀναστάσιμα καὶ ἐκ τοῦ κανόνος τῶν Ἁγίων ἡ γ΄ καὶ στ΄ ᾠδή

ᾨδὴ γ´ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους

Ἰλύος παθῶν κεκαθαρμένος φωστὴρ Ἐκκλησίας παμφαής ἐδείχθης Πάτερ Φώτιε καὶ ἅπασιν ὑπέδειξας ἐκ Δύσεως

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 33: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

προέρχεσθαι τὰ τῶν αἱρέσεων σκάνδαλα

Φωτὸς τοῦ ἄκτιστου ὑποφήτης ἐδείχθης ὡς μέτοχος αὐτοῦ Γρηγόριε πανθαύμαστε Θεσσαλονίκης πρόεδρε καὶ Βαρλαὰμ τὸνἄφρονα κενολογοῦντα ἀπέδειξας

Ὡς ῥήτωρ δογμάτων ὀρθοδόξων Λατίνων διήλεγξας σοφῶς πάντα τὰ φληναφήματα Μᾶρκε Εφέσου καύχημα καὶ τούτουςΠάτερ ἔδειξας παραχαράκτας τῆς πίστεως

ΘεοτοκίονΣαρκός μου θεράπευσον τοὺς πόνους καὶ ἴασαι Κόρη τῆς ψυχῆς τὸ ἄλγος τῇ σῇ χάριτι καὶ δίδου μοι μετάνοιαν ὡς ἂν ζωὴν τὴν

μέλλουσαν κληρονομήσω ὁ δοῦλός σου

ᾨδὴ στ΄ Τὴν θείαν ταύτην

Απεριτρέπτῳ φρονήματι ἐν δόγμασιν ὀρθοὶς ἐστηρίξατε καὶ παραδόσεσι τῶν Ἀποστόλων μακάριοι Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίανὑμᾶς γεραίρουσαν

Πυρίνῃ γλώσσῃ φθεγγόμενοι Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε καὶ Φώτιε πᾶσαν ἐφλέξατε ὕλην σαθρὰν τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πιστῶν τὰςφρένας κατελαμπρύνατε

Ῥήμασι θείοις ἑπόμενοι ὦ Φώτιε σοφὲ καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἔνδοξε ὑμῶν στεῤῥῶς ἑδραζόμεθα Ὀρθοδοξιας πέτρᾳ ὑμᾶςγεραίροντες

Θεοτοκίον

Ὄρος κατάσκιον πέφηνας ὡς ἔφη Ἀββακοὺμ ὁ θαυμάσιος ἐξ οὗ ὁ Κύριος κόσμῳ σαρκὶ ἐπεδήμησε καὶ ἔσωσε Παρθένε τοὺς σὲδοξάζοντας

Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν Ἁγίων ἅπερ ζήτει τῇ λ΄ Ἰανουαρίου τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν

Προκείμενον Ἦχος δ [Ψαλμός 15]Στίχ Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ

ΚύριοςΣτίχ Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός

Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου

Κεφ 1227-138Ἀδελφοί ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ

πρῶτον ἀποστόλους δεύτερον προφήτας τρίτον διδασκάλους ἔπειτα δυνάμεις εἶτα χαρίσματαἰαμάτων ἀντιλήψεις κυβερνήσεις γένη γλωσσῶν Μὴ πάντες ἀπόστολοι μὴ πάντες προφῆται μὴ

πάντες διδάσκαλοι Μὴ πάντες δυνάμεις Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων Μὴ πάντεςγλώσσαις λαλοῦσι Μὴ πάντες διερμηνεύουσι Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα Καὶ ἔτι καθ᾿ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι ᾿Εὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην

δὲ μὴ ἔχω γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰμυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν

ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδέν εἰμι Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμάμου ἵνα καυθήσομαι ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω οὐδὲν ὠφελοῦμαι ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ χρηστεύεται ἡἀγάπη οὐ ζηλοῖ ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται οὐ φυσιοῦται οὐκ ἀσχημονεῖ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς οὐ

παροξύνεται οὐ λογίζεται τὸ κακόν οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ πάντα στέγει

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 34: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

πάντα πιστεύει πάντα ἐλπίζει πάντα ὑπομένει Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει

Ἀλληλούϊα [γ΄] Ἦχος α΄ [Ψαλμός 132]

Στίχ Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν

ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτόΣτίχ Ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν ζωὴν ἕως τοῦ

αἰῶνος

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

Κεφ 5 14-19

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβῆναιἐπάνω ὄρους κειμένη οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν

λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Μὴνομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ

πληρῶσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶνὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Κοινωνικά Αἰνεῖτε τὸν Κύριον καὶ Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμουπολίτης

Ὀρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶΜᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖ στηρίζετε τοὺς κράζοντας δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα

τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Τριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶΓρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάται καὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

Κοντάκιον Ἦχος β΄ Τοὺς ἀσφαλεῖς

Τοὺς εὐκλεεῖς ἐν Ἱεράρχαις μέλψωμεν ὡς ἀληθεῖς Ὀρθοδοξιας φύλακας σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ Μᾶρκον ἅμα τὸνἀοίδιμον ὀρθότητι δογμάτων γὰρ κατήσχυναν αἱρέσεων ἐκ Δύσεως τὸ φρύαγμα αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς Φώτιε παμμάκαρ καὶ Γρηγόριε ἱερέ σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ ἡ τρίφωτος λυχνία ἡ πᾶσανἘκκλησίαν καταπυρσεύουσα

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 35: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Παρακλητικός Κανών εις τους Αγιους τρείς νεους ιεράρχες ΦώτιοΜάρκο Ευγενικό και Γρηγόριο Παλαμά

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσακοῦσον μεθrsquo ὅ τὸ Θεὸς Κύριος ὡς συνήθωςκαὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψῶθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ως Ἱεράρχαι εὐκλεεῖς τῆς Τριάδος καὶ Ὀρθοδόξων ὁδηγοὶ καὶ προστάται πάσης ἀνάγκηςῥύσασθε καὶ θλίψεως Φώτιε μακάριε καὶ Γρηγόριε θεῖε καὶ Μᾶρκε θεόσοφε ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

τοὺς τῇ πρεσβείᾳ σπεύδοντας ὑμῶν ὡς παρρησίαν πλουτοῦντες πρὸς Κύριον

Δόξα Τὸ αὐτό Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε

Ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σῷζε ἡμᾶς τριὰς τῶν Πατέρων Γερασίμου

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσαςΣοφίᾳ ἐκλάμψαντες θεϊκῇ πάσης σοφιστείας καὶ ἀπάτης τοῦ δυσμενοῦς Φώτιε Γρηγόριε καὶ

Μᾶρκε ἀεὶ λυτροῦσθε ἡμᾶς ἱκετεύομεν

Ως πάντων προστάται καὶ ὁδηγοί Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε θαυμαστέ πρὸς τρίβους ἡμᾶςδικαιοσύνης ἐξ ἀνοδίας παθῶν κατευθύνατε

Ζωῆς ἐνάρετου μυσταγωγοί Ἅγιοι Πατέρες ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυροί ἡμᾶς πολιτεύεσθαιἀμέμπτως ἐνδυναμώσατε πάντας δεόμεθα

ΘεοτοκίονΕτεχθη αἱμάτων σου ἐξ ἁγνῶν ὁ ἄναρχος Λόγος ἀλογίας τῆς τῶν παθῶν λυτρούμενος

Ἄχραντε Παρθένε τοὺς ὀρθοδοξως ὑμνοῦντας τὴν δόξαν σου

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδοςἩ Τριὰς ἡ ἁγία οἱ τῶν πιστῶν ἔφοροι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε ἡμῶν προΐστασθε ἐν πάσαις

θλίψεσι λύοντες πᾶσαν ὁμίχλην πόνων καὶ κακώσεων ὑμῶν δεήσεσι

Μυστηρίων ἁγίων μυσταγωγοὶ ἔνθεοι Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε μυσταγωγήσατε βίουλαμπρότητος τὰς μυστικὰς ἀναβάσεις τοὺς ὑμῶν τῇ χάριτι πίστει προστρέχοντες

Ακλινεὶς διαμένειν καὶ ἀῤῥαγεῖς πάντοτε τῆς Ὀρθοδοξίας τῇ πέτρᾳ δύναμιν δίδοσθε ἍγιεΦώτιε σὺν Γρηγορίῳ καὶ Μάρκῳ τοῖς θερμῶς προστρέχουσιν ὑμῖν ἑκάστοτε

ΘεοτοκίονΣαρκωθεὶς ἀποῤῥήτως ὁ τοῦ παντὸς αἴτιος ἐκ τῶν σῶν ἀχράντων αἱμάτων διrsquo ἀγαθότητα

κόσμον ἐνέπλασεν ἐκ τῆς ἀρχαίας κατάρας Μῆτερ Ἀειπάρθενε ὅθεν ὑμνοῦμέν σε

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 36: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεως τοὺς προσιόνταςτῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμῇ

Προστάται ἡμῶν καὶ θεῖοι ἀντιλήπτορες ὡς μύσται Χριστοῦ καὶ Ἱεράρχαι Ὅσιοι Γρηγόριε καὶΦώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ Χριστὸν ἱκετεύσατε διδόναι τὸν θεῖον ἱλασμόν καὶ λύσιν πταισμάτων καὶ

κακώσεων

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα ΚύριεΤὰς αἱρέσεις συντρίψατε τὰς καινοφανεῖς Πατέρες τρισάριθμοι καὶ τῆς λύμης τούτων ῥύσασθε

τοὺς ὑμῖν ἐν πίστει καταφεύγοντας

Ῥῶσιν δίδοσθε πάντοτε τὴν κατὰ ψυχὴν καὶ σῶμα μακάριοι τοῖς αἰτοῦσι μετὰ πίστεως τὴνὑμῶν ἀντίληψιν ἑκάστοτε

Ἱεράρχαι θεόληπτοι Φώτιε παμμάκαρ Μᾶρκε Γρηγόριε γρηγορεῖν ἡμᾶς σθενώσατε ἐν ταῖςἐντολαῖς τοῦ Παντοκράτορος

ΘεοτοκίονἈεπάρθενε Δέσποινα τὴν ἐσκοτισμενην ψυχήν μου πάθεσι τῇ σῇ χάριτι καταύγασον καὶ

ἐχθροῦ μανίας μὲ ἐξαρπασον

ᾨδὴ εacute Φώτισον ἡμᾶςΣκέπη ἀσφαλής ἡμῖν ἔσεσθαι δεόμεθα Πάτερ Φώτιε καὶ Μᾶρκε ἱερέ καὶ Γρηγόριε ῥυόμενοι τῶν

θλίψεων

Τὰς ἐπιβουλάς καθrsquo ἡμῶν πάσης αἱρέσεως ἀποτρέψατε δεήσεσιν ὑμῶν Ἱεράρχαι τῆς Τριάδος οἱτρισμέγιστοι

Ως πλήρεις φωτός Πάτερ Φώτιε θεσπέσιε καὶ Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε οἱ κλεινοί σκοτασμοῦἁμαρτιῶν ἡμᾶς λυτρώσασθε

ΘεοτοκίονΝέκρωσον Ἁγνή τῆς σαρκός μου τὰ φρονήματα καὶ πρὸς τρῖβον τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς

καθοδήγησόν με Κόρη ἱκετεύω σε

ᾨδὴ στacute Τὴν δέησινΠατέρων ἡ τρισαυγὴς συστοιχία Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε Μᾶρκε τὴν Παναγίαν Τριάδα

ἀπαύστως ἐκδυσωπεῖτε εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν δυσχερειῶν καὶ πταισμάτων πολλῶντὴν συγχώρησιν

Ἀγγέλων χοροστασίαις συνόντες ἐν ὑψίστοις ἱεράρχαι Κυρίου τοὺς ἐπὶ γῆς τὴν ὑμῶν

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 37: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

πολιτείαν ἀνευφημοῦντας κινδύνων λυτρώσασθε καὶ τῶν σκανδάλων τοῦ ἐχθροῦ τὰς ψυχὰςἡμῶν ῥύσασθε Ἅγιοι

Τῆς λύμης τῆς ἐκ Δυσμῶν προἱούσης τῶν αἱρέσεων ἐκεῖθεν Πατέρες τὴν τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίαν ἁγίαν Φώτιε θεῖε καὶ Μᾶρκε Γρηγόριε τηρήσατε διὰ παντός ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις

ἀλώβητονΘεοτοκίον

Ἐπλήσθῃ πολλῶν κακῶν ἡ ζωή μου ἐξ ἀμέτρων Θεοτόκε πταισμάτων διὸ τῇ σῇ καταφεύγωπρεσβείᾳ ἵνα ῥυσθῶ τῆς εὑρούσης με θλίψεωςmiddot σὺν οὗν μὲ λύτρωσαι Ἁγνή τῆς πικρᾶς συνοχῆς

καὶ κακώσεως

Διάσωσον Ἱεραρχῶν θεοφόρων τριὰς ἁγία ἀπὸ πάσης ἐπιφορᾶς καὶ κακώσεωςτοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ ὑμῶν πρεσβείᾳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β΄ Ταῖς τῶν αἱμάτων σου

Ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ ἐνθεώτατοι καὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος πάνσοφοι σὺν Μάρκῳ ΓρηγόριεΦώτιε τῶν ἐν τῷ βίῳ δεινῶν περιστάσεων ἀτρώτους ἡμᾶς διασῴζετε

Προκείμενον Οἱ Ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην

Στίχ Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ ΜατθαῖονΕἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου Οὐ δύναται πόλις

κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένηmiddot οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλrsquoἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν

ἀνθρώπων πὼς ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοίςΜὴ νομίσητέ τι ᾖλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήταςmiddot οὐκ ᾖλθον καταλῦσαι ἄλλα

πληρώσαι Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμίν ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μὴπαρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν

ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶνοὐρανῶνmiddot ὅς δ᾿ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

Δόξα Ταῖς τῶν ΔιδασκάλωνΚαὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ βacute Ὅλην ἀποθέμενοι ΣτίχἘλεῆμον Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Δῆμος ὁ τρισάριθμος Ἱεραρχῶν θεηγόρων Φώτιε πανθαύμαστε Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερώτατοιπολλαπλῶν θλίψεων καὶ παντοίων πόνων ἀσινεῖς διατηρήσατε ἡμᾶς δεόμεθα ταῖς ὑμῶν

θερμαῖς ἀντιλήψεσι καὶ πᾶσαν ἀποτρέψατε καθ᾿ ἡμῶν βουλὴν τὴν ὀλέθριον τῶν αἱρετιζόντων

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 38: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

ὡς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁδηγοί καὶ πρεσβευταὶ ἡμῶν μέγιστοι πρὸς Χριστὸν μακάριοι

Ὁ Ἱερεύς Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ Οἱ ἐκ τῆς ἸουδαίαςΡείθροις θείων ναμάτων ἐκ πηγῶν αἰωνίων ἡμᾶς ἀρδεύσατε ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις πρὸς θείαν

γεωργίαν τῶν καρπῶν τῶν τῆς πίστεως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ Φώτιε καὶ Μᾶρκε

Ὡς πολλὴν παῤῥησίαν πρὸς Χριστὸν κεκτημένοι Πατέρες Ὅσιοι ἄπαυστως δυσωπεῖτε ἐν ὤρᾳτῆς ἀνάγκης τοῦ εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος καὶ λύτρωσιν τῶν δεινῶν καὶ θείαν εὐφροσύνην

Νοῦν θεόφρονα δίδου καὶ εὐθείαν καρδίαν καὶ βίον ἄλυπον τριὰς ἡγιασμένη Ἱεραρχῶν Ἁγίωντοῖς θερμῶς καταφεύγουσι τῇ προστασίᾳ ὑμῶν Πατέρες θεοφόροι

ΘεοτοκίονΓεωργὸν τῶν ἁπάντων ἀνηρότως Παρθένε κυοφορήσασα καρποὺς τῆς μετανοίας ἐνίσχυσάν

με κόρη γεωργεῖν μετὰ πίστεως ἵνα τῆς ἄνω ζωῆς μετὰ τὸ τέλος τύχω

ᾨδὴ ηacute Τὸν ΒασιλέαἘκ πάσης βλάβης ἡμᾶς τηρεῖτε ἀτρώτους Πάτερ Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ὡς πολλὴν θεόθεν

λαβόντες θείαν χάριν

Ῥάβδῳ ἁγίᾳ ὑμῶν σοφῆς ποιμανσίας θεῖε Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἡμᾶς ὁδηγεῖτε πρὸςτρίβους σωτηρίας

Ἄνωθεν δότε τὴν πατρικὴν εὐλογίαν ἡμῖν Φώτιε Γρηγόριε καὶ Μᾶρκε τοῖς ὑπερυψοῦσι Χριστὸνεἰς τοὺς αἰῶνας

ΘεοτοκίονΣῶσόν με Κόρη τῆς τοῦ Βελίαρ μανίας ὡς κυήσασα τὴν πάντων σωτηρία ἵνα σὲ δοξάζω

Ὑπερδεδοξασμένη

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως ΘεοτόκονἸσχὺν κατὰ τῆς πλάνης Ἅγιοι Πατέρες ἡμῖν αἰτεῖσθε καὶ χάριν καὶ ἔλεος ὡς Ὀρθοδόξων

προστάται καὶ θεῖοι ἔφοροι

Μὴ παύσησθε φρουροῦντες Ἅγιοι Πατέρες τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν δεόμεθα ἀπὸ παντοίαςἀνάγκης καὶ περιστάσεως

Οἱ τρεῖς θεῖοι ποιμένες Φὼτιε παμμάκαρ καὶ Μᾶρκε ἅμα καὶ Πάτερ Γρηγόριε ἡμῖν ἀεὶ ἱλεοῦσθεΧριστὸν τὸν Κύριον

ΘεοτοκίονὙφάψασα τὴν φλόγα ἐν ἑμοὶ Παρθένε τῆς τοῦ Υἱοῦ σου ἀγάπης κατάφλεξον τῆς ἁμαρτίας τὴν

ὅλην ἐκ τῆς καρδίας μου

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 39: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Τὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ μεγαλυνάρια

Χαίρετε Πατέρες θεοειδεῖς Φώτιε καὶ Μᾶρκε καὶ Γρηγόριε ἱερέ τῆς Ὀρθοδοξίας πολύφωτοιἀστέρες καὶ Ἐκκλησίας στῦλοι οἱ ἀῤῥαγέστατοι

Φὡς ἔκλαμπεις Φώτιε νοητόν γρήγορσιν παρέχεις Γρηγόριε Ἱερόν καὶ πιστοὺς ἐγείρεις πρὸςεὐσεβείας πόνους ὦ Μᾶρκε θεοφόρε ἡμῶν ἀντίληψις

Λόγοις τε καὶ δόγμασιν ἱεροῖς τὴν Λατίνων πλάνην διελέγχετε εὐσθενῶς Φώτιε θεόφρονΓρηγόριε καὶ Μᾶρκε ἐξ ἧς ἡμᾶς ἀτρώτους διαφυλάξατε

Πάσῃς ἡμᾶς ῥύσασθε ἀπειλῇς ἐκ δοκησισόφων καὶ ποικίλων αἱρετικῶν Ὅσιοι Πατέρες ἐνἀσαλεύτῳ πέτρᾳ ἡμᾶς διατηροῦντες τῆς θείας πίστεως

Χαίρει Ἐκκλησία ἡτου Χριστοῦ ὑμᾶς νυμφοστόλους κεκτημένη καὶ ὁδηγούς Φώτιε καὶ Μᾶρκεὁμοῦ σὺν Γρηγορίῳ καὶ μέλπει τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἑκάστοτε

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων

Τὸ τρισάγιον τὰ συνήθη τροπάρια ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις

Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχουmiddot καὶ τῶν Ἁγίων Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτηςὈρθοδόξων δογμάτων θεηγόροι ἐκφαντορες Φώτιε σοφὲ Ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε ἔνδοξε φωστὴρ

Θεσσαλονίκης φαεινέ καὶ Μᾶρκε τῆς Ἐφέσου ὁ ποιμήν εὐσεβείας ἐν τῇ πέτρᾳ τῇ ἀρραγεῖστηρίζετε τοὺς κράζονταςmiddot δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς δόξα τῷ μεγαλύναντι δόξα τῷ

βεβαιοῦντι διrsquo ὑμῶν πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβεΤριάδος θεράποντες καὶ ὑποφῆται σοφοί δογμάτων ὀρθότατος μυσταγωγοὶ ἱεροί τῷ κόσμῳ

ἐδείχθητε Φώτιε ἱεραρχα καὶ Γρηγόριε Πάτερ Μᾶρκε ποιμὴν Ἐφέσου Ὀρθοδόξων προστάταικαὶ πάσης Ἐκκλησίας θεμέλιοι ἄρρηκτοι

ΘεοτοκίονΤὸ ἀπmiddot αἰῶνος ἀπόκρυφον

μεθrsquo ἥν τὸ ἑξῆς Ὅτε ἒκ τοῦ ξύλουΣτίφος τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος θεῖοι θεράποντες Φώτιε πανθαύμαστεΜᾶρκε μακάριε καὶ Γρηγόριε πάνσοφε ἡμῶν τὰς δεήσεις δέξασθε ὡς συμπαθέστατοι πάσης

δὲ ἀνάγκης καὶ λύπης ῥύσασθε καὶ πάσης μανίας τοὺς ὑμῶν τῇ σκέπῃ καταφεύγοντας

Δέσποινα πρόσδεξαι

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 40: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Δίστιχον

Ἱκέσιον δέησιν τριὰς ΠατέρωνΓερασίμου πρόσδεξαι ἐν συμπάθεια

Την Πρώτη Κυριακή κάθε Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη των Τριών ΝέωνΙεραρχών Αγίων Φωτίου Μάρκου Ευγενικού και Γρηγορίου Παλαμά

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 41: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣΚοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετε

Ἄνωθεν φῶς ἔκλαμψαν τῇ ἁγίᾳ ψυχῇ σου ὦ Φώτιε σοφὲ Ἱεράρχα διά σου πυρσεύει μυστικῶς τῆς Ἐκκλησίας ἀεὶτὰ πληρώματα διό σε μακαρίζομεν ἀναβοῶντές σοι τοιαῦτα

Χαῖρε διrsquo οὗ φῶς θεῖον ἔκλαμπειχαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀπάτη στενάζει

Χαῖρε τῆς σοφίας πολύφωνον ὄργανονχαῖρε τῆς ἀπάτης αἱρέσεων δρέπανον

Χαῖρε ὕψος θείας γνώσεως καὶ λειμὼν ἀμφιλαφήςχαῖρε βάθος ταπεινώσεως διrsquo ἁγίας βιοτῆςΧαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Ὀρθοδόξων λαμπρότηςχαῖρε ὅτι τυγχάνεις Ἐκκλησίας στεῤῥότης

Χαῖρε φωστὴρ τῆς πίστεως πάμφωτοςχαῖρε λαμπτὴρ τῆς χάριτος ἄδυτοςΧαῖρε διrsquo οὗ εὐσεβεῖς φωταυγοῦνταιχαῖρε διrsquo οὗ δυσσεβεῖς ἐκθαμβοῦνται

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Βάσις Ἐκκλησίας καὶ στῦλος Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης ὡς φωτὸς θείου πλήρης Φώτιε Ἱεράρχα σοφέ καὶ φωταυγεῖςοἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ συγκινεῖς τοὺς ἅπαντας τῷ σὲ δοξάσαντι κραυγάζειν

Ἀλληλούϊα

Γνώσεως οὐρανίου πληρωθεὶς τὴν καρδίαν καθαρὰς σεαυτὸν τῶν ἐνύλων Γρηγόριε Πάτερ ἱερέ Θεσσαλονίκηςποιμήν ἀνηγόρευσαι διό σου τὴν λαμπρότητα θαυμάζοντες ἀναβοωμεν

Χαῖρε φωτὸς τοῦ ἀΰυλου πλήρηςχαῖρε ζωῆς ἐνάρετου μύστης

Χαῖρε ἐνεργείας ἄκτιστου διδάσκαλεχαῖρε ἐν ἄγωσιν ἁγίοις ἰσάγγελε

Χαῖρε δένδρον τὸ κατάκαρπον τοῖς τοῦ Πνεύματος καρποῖςχαῖρε σκεῦος εὐθηνούμενον ἐν χαρίσμασι πολλοῖς

Χαῖρε ὅτι ἐπλήσθης οὐρανίου σοφίαςχαῖρε ὅτι συντρίβεις τὴν ἰσχὺν τῆς κακίας

Χαῖρε Χριστοῦ θεράπων θερμότατοςχαῖρε πιστῶν ποιμὴν γρηγορώτατος

Χαῖρε Θεὸν ὁλοτρόπως δοξάσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὴν ὀφρὺν κατασπάσας

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Δύναμιν ἠμφιάσω θεϊκὴν θεοῤῥῆμον ἐν Ἄθῳ ὑπὲρ φύσιν ἀσκήσας καὶ πρὸς ἀγῶνας ποιμαντικούς ἀποδυθεὶςΓρηγόριε ἠρίστευσας μυσταγωγῶν τὰ κρείττονα τούς τῳ Κυρίῳ ἐκβοῶντας

Ἀλληλούϊα

Ἔλαμψας θεῖε Μᾶρκε πολιτείᾳ ἀμέμπτῳ καὶ ὤφθς Ἱεράρχης θεόφρων καὶ θείῳ φέγγει καταυγασθείς Ὀρθοδοξιας

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 42: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

ἐκφαίνεις τὰς χάριτας λαμπρύνων θείοις λόγοις σου τοὺς ἐκβοῶντάς σοι τοιαῦτα

Χαῖρε ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ πτῶσις τῆς δυσσεβείας

Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ μέγας διδάσκαλοςχαῖρε κακοδόξων ὁ κράτιστος ἔλεγχος

Χαῖρε ὅτι κατεβρόντησας τοὺς τῆς Δύσεως υἱούςχαῖρε ὅτι ἐπεστήριξας τῆς Ἑῴας τοὺς βλαστούς

Χαῖρε Ὀρθοδοξίας θεοδώρητον σθένοςχαῖρε ἀθανασίας εὐθαλέστατον ἔρνος

Χαῖρε Χριστοῦ τὸ στόμα τὸ ἅγιονχαῖρε πιστῶν τὸ γέρας τὸ ἄφθαρτον

Χαῖρε θεσμῶν ὑποφῆτα ἁγίωνχαῖρε παθῶν νικητὰ ὀλεθρίων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ζήλῳ ζήλων ἁγίῳ τοὺς Χριστοῦ ἀποστόλους ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Κυρίου Λατινικὴν καθεῖλες ὀφρύν ἐν Φλωρεντίᾳἀτρέπτῳ φρονήματι τοὺς δὲ πιστοὺς ἐπεύφρανας βοῶντας σὺν σοὶ τῷ Κυρίῳ

Ἀλληλούϊα

Ἤλεγξας ἐν σοφίᾳ Φώτιε θεηγόρε ὡς ἄθεσμον καὶ ἔκφυλον πάντη καὶ αἰτίαν σκανδάλων πολλῶν τὴν ἐν τῷ ἁγίῳΣυμβόλῳ προσθήκην τοὺς δὲ πιστοὺς ἐστηριξας βοῶντάς σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε ὁ ῥήτωρ τῆς εὐσεβείαςχαῖρε ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας

Χαῖρε Παρακλήτου δοχεῖον ὑπέρτιμονχαῖρε ἀπαθείας θησαύρισμα ἔνθεον

Χαῖρε κρήνη ἡ πολύῤῥυτος ἐξ Ἐδὲμ τῆς νοητῆςχαῖρε φάσγανον ἀμφίστομον καθrsquoαἱρέσεως δεινῆς

Χαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ νῖκοςχαῖρε ὅτι ἐκτρέπεις κενολόγων τὸ στῖφος

Χαῖρε κρατὴρ ναμάτων τῆς χάριτοςχαῖρε ᾤδὴ πιστῶν ἀκατάπαυστος

Χαῖρε διrsquo οὗ ἡ ἀλήθεια φαίνειχαῖρε διrsquo οὗ Ἐκκλησία χορεύει

Χαίροις Φώτιε πάνσοφε

Θεολόγῳ σου γλώττῃ τὴν νοθείαν ἐλέγχεις Λατίνων ἐν τοῖς δόγμασι Πάτερ ἔνθεν ὡς παιδευτὴν ἱερόν ἡ Ἐκκλησίαγεραίρει σε Φώτιες καὶ τοῖς ἁγίοις πόνοις σου σεμνυνομένη Θεῷ ψάλλει

Ἀλληλούϊα

Ἴθυνας τῷ Κυρίῳ τὴν ἐν Θεσσαλονίκῃ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὁσίως Γρηγόριε θαυμαστέ καὶ ὑπὲρ ταύτης κινδύνουςὑπέμεινας διὸ πάντες ὑμνοῦμεν σε καὶ μετὰ πόθου σοι βοῶμεν

Χαῖρε ποιμὴν τῆς Θεσσαλονίκηςχαῖρε φωστὴρ Ἐκκλησίας πάσης

Χαῖρε τοῦ ἀκτίστου φωτὸς ἐνδιαίτημαχαῖρε Ὀρθοδόξων λαῶν τὸ διάδημα

Χαῖρε ὅτι μωρὰν ἔδειξας τὴν σοφίαν Βαρλαάμχαῖρε ὅτι ἐμεγάλυνας τὴν ἐξ ὕψους δωρεάν

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 43: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Χαῖρε Ἀρχιερέων ἐγκαλλώπισμα θεῖονχαῖρε ἐπουρανίων συστοιχία χαρίτωνΧαῖρε παθῶν νεκρώσας τὴν δύναμινχαῖρε ἐχθροῦ πατήσας τὴν ἔπαρσιν

Χαῖρε σοφὲ οὐρανίων ἐκφάντωρχαῖρε Θεοῦ θεοφόρε θεράπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Καθελὼν ἐν Συνόδῳ Βαρλαὰμ τὴν ἀπάτην ἐν λόγου δυνάμει οὐρανίου τοῖς πᾶσιν ὑπέδειξας σαφῶς ὅτι ἄκτιστοςἦν ἡ ἐ Θαβὼρ ἔλλαμψις Γρηγόριε πάνσοφε σὺν τοῖς πιστοῖς Κυρίῳ ψάλλειν

Ἀλληλούϊα

Λάμψας ἐκ τῆς Ἑῴας ἐν τῇ Δύσει ὦ Μᾶρκε ἠμαύρωσας Λατίνων τὰς ὄψεις διὸ Εὐγένιος ὁ δεινός οὐδὲνπεποιήκαμεν ἀνεφώνησεν ἡμεῖς δὲ τὴν σὴν ἔνστασιν ἀγάμενοι ἀναβοῶμεν

Χαῖρε Ἐφέσου ὁ ποιμενάρχηςχαῖρε ὁ Ὅσιος Ἱεράρχης

Χαῖρε τῶν Λατίνων αἰσχύνας τὸ φρόνημαχαῖρε τῶν Ἁγίων Συνόδων τὸ φώνημα

Χαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἤμβλυνται ἡ Ῥωμαϊκὴ ὀφρύςχαῖρε ὅτι ἐν σοὶ ἥττηται ἡ αἱρετικὴ ἀχλύς

Χαῖρε Εὐαγγελίου ὁ σοφὸς ὑποφήτηςχαῖρε Ὀρθοδοξίας ὁ λαμπρὸς Χριστομύστης

Χαῖρε φωνὴ σεπτῶν παραδόσεωνχαῖρε πρηστὴρ κακίστων αἱρέσεων

Χαῖρε πυρσὸς Ὀρθοδόξων δογμάτωνχαῖρε κρουνὸς θεοβρύτων ναμάτων

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Μέγας Ὀρθοδοξίας προμαχὼν ἀνεδείχθης καὶ στῦλος ἀῤῥαγὴς Ἐκκλησίας ἐν μέσῳ Ἰταλίας σοφέ μονώτατοςΜᾶρκε ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς ὀρθῆς πίστεως ψάλλων Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι

Ἀλληλούϊα

Νόμους τῆς εὐσεβείας θεοῤῥήμονι γλώσσῃ προθέμενος τῇ ποίμνῃ σου Πάτερ ποικίλους ὑπέστης πειρασμούς ἐνἀνδρείᾳ καὶ ταπεινώσει Φώτιε διὸ πάντες τιμῶμέν σε καὶ ἐκβοωμέν σοι τοιαῦτα

Χαῖρε Ἑῴας τὸ θεῖον σέλαςχαῖρε ἁπάντων πιστῶν τὸ γέρας

Χαῖρε ἐν πάσῃ παιδεία περίβλεπτοςχαῖρε Ἱεράρχης Χριστοῦ ὁ πολύσοφος

Χαῖρε σάλπιγξ θεοκίνητος διδαγμάτων ἱερῶνχαῖρε ἥλιος πολύφωτος τῶν δογμάτων τῶν ὀρθῶν

χαῖρε ὅτι καθεῖλες Νικολάου τὸ θράσοςχαῖρε ὅτι παρέχεις Ὀρθοδόξοις τὸ κράτος

Χαῖρε ὁ νοῦς ὁ πλήρης ἐλλάμψεωςχαῖρε ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἐξάκουστος

Χαῖρε ὀξύς ἐν τῷ λέγειν καὶ γράφεινχαῖρε πραΰς ἀληθῶς ἐν τῷ πάσχειν

Χαίροις Φῶτιε πάνσοφε

Ξένον ζῆλον ἐκτήσω ἱερώτατε Πάτερ ὑπὲρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἥνπερ ἐν σοφίᾳ θαυμαστῇ κατεκόσμησας

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 44: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Φώτιε πανθαύμαστε διὸ φαιδρῶς γεραίρει σε τῷ νυμφίῳ αὐτῆς βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ὅλος λελαμπρυσμένος ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι μετέστης πρὸς οὐρανῶν λῆξιν τελέσας τὸν δρόμον ἱερῶς ἱερώτατεπαμμάκαρ Γρηγόριε πρεσβεύων τῷ Παντάνακτι ὑπὲρ τῶν πίστει σοι βοώντων

Χαῖρε πολλοὺς κινδύνους ὑποίσαςχαῖρε ἐχθροῦ τὰς πάγας συντρίψας

Χαῖρε Ἐκκλησίας θεμέλιος ἄῤῥηκτοςχαῖρε Ἀσωμάτων ἐν βίῳ ἐφάμιλλος

Χαῖρε ῥοῦς ὁ διειδέστατος σωτηρίου ἐκ πηγῆςχαῖρε στόμα θεοφόρητον οὐρανίου διδαχῆςΧαῖρε ὅτι ἰθύνεις ἀρετῶν πρὸς τὴν κτῆσινχαῖρε ὅτι μετέστης πρὸς οὐράνιον λῆξιν

Χαῖρε ζωῆς ἀφθάρτου συμμέτοχοςχαῖρε φθαρτῶν ἁπάντων ὑπέρτεροςΧαῖρε ἀεὶ ἐν Χριστῷ ζῶν καὶ γράφωνχαῖρε τὸ φῶς τῆς Τριάδος ἐκλάμπων

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Πόλις Θεσσαλονίκη χαρμοσύνως τιμᾷ σε πλουτοῦσά σου τὸ ἅγιον σκῆνος καὶ πᾶσα ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ μέγανσε διδάσκαλον Πάτερ ἔχουσα γεραίρει τὴν μνήμην σου Γρηγόριε Θεῶ βοῶσα

Ἀλληλούϊα

Ῥητορεύων τὰ θεία τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας διδάγματα καὶ δόγματα Μᾶρκε ἐν πυρίνῃ γλώσσῃ σου σοφέ ἀποφιμοῖςΛατινικὴν ἐπίδειξιν ἐντεῦθεν πᾶσα γλῶσσά σε πιστῶν γεραίρει καὶ βοᾷ σοι

Χαῖρε ἡ γλῶσσα τῶν θεολόγωνχαῖρε ἡ πτῶσις τῶν κενολόγων

Χαῖρε Ὀρθοδόξων δογμάτων ἀνάπτυξιςχαῖρε κενοφώνων λημμάτων κατάργησις

Χαῖρε τεῖχος ἀπεριτρεπτον Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦχαῖρε βάσις ἡ στερέμνιος τοῦ θεόφρονος λαοῦ

Χαῖρε ὅτι τὸν μέγαν ἀνεδέξω ἀγῶναχαῖρε ὅτι τὸ θεῖον κατεπλούτησας δόμα

Χαῖρε πιστῶν θεόσδοτος δύναμιςχαῖρε ἐχθρῶν τῆς πίστεως φίμωσις

Χαῖρε Χριστοῦ τὸν σταυρὸν ὁ βαστάσαςχαῖρε ἡμῶν τὰς ψυχὰς καταυγάσας

Χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Στήλη Ὀρθοδοξιας ἡ σὴ θεολογία ἐδείχθη ἱερωτατε Μᾶρκε ἐν Πνεύματι γὰρ Ἁγίῳ τὴν τῶν δογμάτωνἀναπτύσσεις ἀκρίβειαν καὶ πᾶν ὀθνεῖον φρόνημα ἀποτρέπεις Κυρίῳ ψάλλων

Ἀλληλούϊα

Τῇ πλημμύρα τῆς θείας καὶ λαμπρᾶς σου σοφίας ἐπνίγη πᾶν ζιζάνιον Πάτερ καὶ τὸ τῆς ἀληθείας φέγγοςπανταχοῦ διαλάμπει λαμπρῶς Φώτιε ὑφrsquo οὗ καταυγαζόμενοι βοῶμέν σοι ἐν εὐφροσύνῃ

Χαῖρε τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίαςχαῖρε ὁ νοῦς τῆς θεολογίας

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 45: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

Χαῖρε Ἱεράρχα τρισμέγιστε Φώτιεχαῖρε Ὀρθοδόξων ἀτίνακτε πρόβολε

Χαῖρε λύχνος παμφαέστατος οὐρανίων ἀρετῶνΧαῖρε πέτρα ἡ στερέμνιος κατὰ πάντα δυσμενῶν

Χαῖρε ὅτι ποικίλους πειρασμοὺς καθυπέστηςΧαῖρε ὅτι πρὸς δόξαν ἀφθαρσίας μετέστης

Χαῖρε σοφῶν Ἀποστόλων σύσκηνεΧαῖρε στεῤῥῶν ἀθλοφόρων σύμμορφεΧαῖρε σοφῶν διδαγμάτων πλημμύρα

Χαῖρε Θεοῦ χαρισμάτων κινύραΧαίροις Φώτιε πάνσοφε

Ὕμνοις Πάτερ τιμῶμεν τοὺς σεπτούς σου ἀγῶνας οὕς ἔτλης ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας ὑπὲρ ταύτης γὰρ τὴν σ]ν ζωήντέθεικας προθύμως Φώτιε ἔνδοξε ἔνθεν λαμπρῶς δεδόξασαι παρὰ Κυρίου ᾧ καὶ ψάλλεις

Ἀλληλούϊα

Φωτὶ Πάτερ ἐγγίζων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τούτου δαψιλῶς ἀπολαύων καὶ θέσει θεούμενος λαμπρᾷ τῆςἘκκλησίας εὐλογεῖ τὸ πλήρωμα Γρηγόριε πανθαύμαστε κραυγάζον σοι ἐν εὐλαβείᾳ

Χαῖρε φωτὸς ἀΰλου ἐπόπταχαῖρε ζωῆς τῆς ἀλήκτου μύστα

Χαῖρε Τρισηλίου ἑλλάμψεως μέτοχεχαῖρε Ἀσωμάτων Ἀγγέλων συνόμιλε

Χαῖρε σκήνωμα πολύφωτον ἐπιπνοίας θεϊκῆςχαῖρε στήριγμα θεόδμητον Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς

Χαῖρε ὅτι τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἀπολαύειςχαῖρε ὅτι τὰς φρένας τῶν πιστῶν καταυγάζεις

Χαῖρε κλεινῶν Πατέρων ὡράϊσμαχαῖρε σεπτὼν Ὁσίων καλλώπισμα

Χαῖρε φωστὴρ Μοναζόντων καὶ κλέοςχαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων τὸ εὖχος

Χαίροις Πάτερ Γρηγόριε

Χάριτος οὐρανίου ὑποφήτης ἐδείχθης ἀσκήσας ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθῳ καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μυσταγωγεῖς τὴς νοερᾶςπροσευχῆς τὰς χάριτας ἱερουργὲ Γρηγόριε δι᾿ ἧς Θεῷ ἀεὶ βοῶμεν

Ἀλληλούϊα

Ψάλλων σὺν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ βλέπων τὸ ἀμήχανον κάλλος ὦ Μᾶρκε Ἱεράρχα Χριστοῦὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως καθικέτευε ὡς ἄν πάσης ῥυώμεθα πλάνης καὶ βλάβης οἱ βοῶντες

Χαῖρε Κυρίου ὁ κληρονόμοςχαῖρε ὁ ἔνθεος θεολόγος

Χαῖρε καλλονὴ Ἐκκλησίας καὶ στήριγμαχαῖρε χαρμονὴ Ὀρθοδόξων καὶ ὕμνημα

Χαῖρε Μᾶρκε ἱερώτατε εὐσεβῶν μυσταγωγέχαῖρε πάσης θείας χάριτος ἡμῖν θεῖε χορηγέ

Χαῖρε ὁ νυμφοστόλος τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίαςχαῖρε ὁ ῥιζοτόμος πάσης κακοδοξίας

Χαῖρε χαρᾶς ἡμῖν θείας πρόξενεχαῖρε φωτὸς Τρισηλίου μέτοχε

Χαῖρε πιστῶν Ὀρθοδόξων προστάτης

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 46: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

χαῖρε ἀλκὴ Ἐκκλησίας ἁπάσηςΧαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν

Ὤ Χριστοῦ Ἱεράρχαι Φώτιε σὺν τῷ Μάρκῳ ὁμοῦ καὶ Γρηγορίῳ τῷ θείῳ τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ἀεί ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίαςπρεσβεύετε ὡς ἂν πάσης αἱρέσεως περιγίνηται ἐκβοῶσα

Ἀλληλούϊα

Κοντάκιον Ἦχος πλ δ΄ Τῇ ὑπερμάχῳ

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράποντας καὶ Ἐκκλησίας τοὺς προμάχους εὐφημήσωμεν σὺν Φωτίῳ τὸνΓρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκον ἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματα οἷς

βοήσωμεν οὐρανόφρονες χαίρετεΔίστιχον

Χαῖρε ὑμῖν κράζοντι τῷ ΓερασίμῳΠατέρες τρισάριθμοι δίδοσθε χάριν

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 47: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣἌξιον καὶ δίκαιον εστιν ἀγαπητοὶ φιλόχριστοι πανηγυρισταὶ καὶ φιλάγιοι ἑορτασταί νὰ ὑμνήσωμεν καὶ τοὺς τρεῖςὁμοῦ μεγίστους Πατέρας Φώτιον τὸν μέγαν Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν καὶ Μᾶρκον τὸν Εὐγενικόν κατ᾿ ἀπομίμησιν

τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοὺς ὁποίους ἡ Ἅγια ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία τίμα καὶ γεραίρει καὶ κατrsquo ἰδίαν καὶ ὁμαδικῶςἌξιον καὶ δίκαιον καθrsquo ὅσον ἄγονται ὑπὸ τοῦ ἰδίου Ἁγίου καὶ Προσκυνητοῦ Πνεύματος ἠγωνίσθησαν τοὺς ἰδίους

ὑπὲρ τῆς ἀμώμου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνας ὑπάρχουν δὲ ἐπίκαιροι καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν ταύτας τὰς πονηράς ἵναἑπόμενοι ἡμεῖς οἱ νεώτεροι τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀποδώσωμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν πανήγυριν ἵνα

δεχθῶμεν τριπλὴν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαν τὴν τρισόκλεον χάριν καὶ αἰσθανθῶμεν τριπλῆν καὶ συγχρόνως ἑνιαίαντὴν χαρὰν ὑπὸ τῆς τρισαρίθμου τῶν ἁγίων Νέων Ἱεραρχῶν χορείας

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Φώτιος ὁ μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ χαλκέντεροςὅπως ὠνομάσθη ἔζησεν τὰ ἔτη 820-897 μΧ καὶ ἄνηλθεν εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ λαϊκὸς εἰς διάστημαμιᾶς ἑβδομάδος Τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ προσωπικότης ἧτο ἐντὸς τῶν σχεδίων τῆς θείας Προνοίας

Ἐποχὴ κρίσιμος διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα Οἱ Φραγκολατῖνοι ἀφοῦ κατέλαβαν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖοντῆς Ῥώμης ἐκτραπέντες ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποῖα χαράσσεται ἐπὶ τῶν

ἀσαλεύτων δογμάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων διατυπώνουν καινοφανεῖς διδασκαλίαςαἱρέσεις καὶ πλάνας αἱ ὁποῖαι καὶ ἀπετέλεσαν τὰς πρώτας ἀφορμὰς καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ἀποκοπῆς τῶν ἀπὸ τὸνζωηφόρον κορμὸν τῆς ἀποκοπῆς των ἀπὸ τὸν ζωηφόρον κορμὸν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Καὶ ὄχι μόνον ταῦτα Ὁ

παπισμὸς ὡς Καισαροπαπισμός δηλαδὴ ὡς σύστημα τὸ ὁποῖον συγκεντρώνει διπλῆν ἐξουσίαν πολιτικὴν καὶἐκκλησιαστικήν εἶχε τὴν ἀπαίτησιν νὰ προσαρτήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὴν

κυριαρχίαν αὐτοῦ καὶ νὰ ἐισχωρήση ὡς μία σφήνα παρανόμως καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς μέσα εἰς τὰ ὈρθόδοξαΒαλκάνια Σημειωτέον ὅτι ἡ ἰδία ἀπολυταρχική ἰμπεριαλιστική ἁρπακτικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ τακτικὴ τῶν

Φράγκων διατηρεῖται εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερον Ὁ μέγας καὶ ἅγιος καὶ θεοφώτιστοςΦώτιος ὡς ἀξία κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν του ἐμπρὸς εἰς τὰς πλάνας καὶ τὰς καινοτομίας τῶνΠαπικῶν ἀντέδρασεν καὶ ἐστηλίτευσεν τὸν Πάπαν Νικόλαον διατυπώνων μὲ κρυσταλλίνην σαφήνειαν τὴν

Ὀρθόδοξον πίστιν Ἐστηλίτευσεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Πρωτεῖον τοῦ Πάπα Ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν τὴνἁγίαν ταπείνωσιν καὶ τὸ τελωνικὸν φρόνημα κατrsquo ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φιλόδοξον καὶ ὑπερήφανον Πάπαν

Κατεδίκασεν τὸ ἀντιευαγγελικὸν Ἀλάθητον τοῦ Πάπα Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ ἐνἉγίῳ Πνεύματι Ἀλάθητον ὑπάρχει ὄχι εἰς τὸν ὑπερφίαλον ἐγκέφαλον ἐνὸς ἀνθρώπου τοῦ Πάπα ἀλλὰ εἰς τὰς ἐν

Ἁγίῳ Πνεύματι συγκαλουμένας Οἰκουμενικὰς Συνόδους ἁγίων Πατέρων Κατέκρινεν τὸ Φιλιόκβε Δηλαδὴ τὴνδιδασκαλίαν ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν ὅτι τὸ

Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται μόνον ἐκ τοῦ Πατρός Μὲ τὸ Παπικὸν Φιλιόκβε εἰσάγεται διαρχία καὶ διθεΐα εἰς τὴνθεότητα καὶ διασαλεύεται τὸ δόγμα περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀνεθεμάτισεν ὅλας τὰς ὑπολοίπους καινοτομίας τὰςξένας εἰς τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς Περὶ τῶν ἀζύμων περὶ τῆς μὴ ΘείαςΜεταλήψεως τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου περὶ τῆς νηστείας τοῦ Σαββάτου περὶ τῆς ἀπαγορεύσεωςτῆς διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου χρίσεως ὑπὸ τῶν ἱερέων περὶ τῆς διδασκαλίας διὰ τὴν ἄχραντον σύλληψιν τῆς Θεοτόκου

περὶ τῆς ὑποχρεωτικὴς ἀγαμίας τῶν κληρικῶν καὶ λοιπὰς αἱρέσεις Λατίνων Ἀλλά ὁ μέγας Φώτιος τὸ μέγα φῶς τῆςὈρθοδοξίας ἀντέστη σθεναρῶς εἰς τὰς ἐγωϊστικὰς ἀξιώσεις τοῦ Πάπα διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῆς Βουλγαρίας ἀπὸ τὸΟἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς ἀγῶνας καὶ τοὺς κόπους τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμούς

τοὺς διασυρμοὺς καὶ τὰς συκοφαντίας καὶ τὰς ταπεινώσεις τὰς ὁποίας ὑπέστη ὁ ἅγιος οὖτος πατὴρ ἀπὸ ἰδικούς μαςκαὶ ξένους ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴν αὐλήν ἀπὸ τοὺς ψευδαδέλφους καὶ ἀπὸ τοὺς πείσμονας καὶ δολίους Παπικοὺς

διὰ τὴν ὑπερασπισιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν καὶ διὰ τὴν καταπολέμησιν τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀπάτης

Ὁ δεύτερος Ἱεράρχης ὁ ὑπέρμαχος καὶ αὐτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀντίμαχος τῆς ἀντιτριαδικῆς καὶ ἀντιχρίστου καὶἀντιπνευματικῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας ἀρχιεπίσκοπος

Θεσσαλονίκης ὁ θαυματουργός Ἡ ἁγία καὶ ὁλόφωτος ἡ θεωμένη μορφὴ αὐτοῦ δεσπόζει ὄχι μόνον τοῦ 14ουαἰῶνος καθrsquo ὅν ἔζησεν καὶ ὄχι μόνον εἰς τὴν Βασιλεύουσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Ἁγίου

Ὅρους καὶ τῆς Βεῤῥοίας ὅπου ἠσκητευσεν εἰς τοὺς χώρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Βαλκανίων ἄλλα εἰςσύμπαντα τὸν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου καὶ εἰς σύμπασαν τὴν θεολογίαν ὅλων τῶν αἰώνων ὡς Οἰκουμενικὸς πατήρ Ὁ

ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλάμας συνεπύκνωσεν καὶ διετύπωσεν τὴν διδασκαλίαν ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων περὶ τῆς

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 48: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

καθάρσεως τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου περὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τῆς Ἀκτίστουθείας Χάριτος καὶ τοῦ Ἀκτίστου Φωτός κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σχολαστικὴν θεολογίαν τῶν Δυτικῶν Ὁ αἱρετικός

κενὸς θείας ἀληθείας Παπισμός διrsquo ἄλλην μίαν φορὰν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Βαρλαὰμ προσέκρουσε ἐπὶ τῶνἀδαμαντίνων δογμάτων τῆς Ὀρθοδοξιας τὰ ὁποία ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμά εὗρον τὸν

γνήσιον καὶ ἀληθινὸν ἐκφραστήν Μὲ τὰς θεοπνεύστους συγγραφὰς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμὰδιασαφηνίζεται ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅτι ἡ Οὐσία τῆς θεότητος διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐνεργείας Αὐτῆςὅτι ὅπως ἡ Οὐσία εἶναι Ἄκτιστος οὕτως καὶ ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκτιστοι καὶ ὅτι ἡ μὲν Οὐσία τοῦ Θεοῦ εἶναι

ἀμέθεκτος (δεν εἶναι δυνατὸν νὰ μετέχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον) ἄλλα αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι εἶναι μεθεκταί (δηλάδημετέχει εἰς αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τοῦτο ἑνώνεται μὲ τὸ Θεῖον καὶ θεοῦται κατὰ Χάριν) Ὁ Βαρλαὰμ καὶ ὁ

Παπισμὸς ἀντορθοδόξως πιστεύουν ὅτι Οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνέργειαι εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό καὶ ὅτι αἱ ἐνέργειαι τοῦΘεοῦ εἶναι κτισταί Ἀλλά μία τοιαύτη αἱρετικὴν διδαχὴ σημαίνει φοβεράν ὄχι μόνον παρέκκλησιν ἄλλα ματαίωσιν

τοῦ θείου σχεδίου τῆς δημιουργίας τοῦ καθrsquo ὁμοίωσιν τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ θεοειδοῦς προσώπου τοῦἀνθρώπου ἀλλὰ καὶ καταστροφὴ καὶ ἀπώλεια τοῦ σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀνθρωπολογικὴ

πλάνη πρώτου μεγέθους Εἰς τὰς σχολαστικὰς καὶ ἀνθρωποκεντρικὰς αἱρετικὰς φωνὰς τῶνΛατίνων ὁ μέγαςθεολόγος τῆς Ἀνατολῆς ὕψωσεν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἁγιοπνευματικόν θεολογικόν θεανθρωποκεντρικὸν λόγον του

Ἐδίδαξεν ἐβίωσεν καὶ συνέγραψε διὰ τὴν ἱεράν νοερὰν προσευχὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν Ὑπερήσπισεν τοὺς ἡσυχαστὰςτοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὰ συγγράμματά του ὑπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων ὑπογραμμίζων τὸν ἡσυχαστικὸν

χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ μόνης Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ Ἐφρύαξαν αἱ Παπικοὶἐναντίον τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἄλλα οἰ αἰῶνες ἐδικαίωσαν καὶ δικαιώνουν τὴν γλυκυτάτην καὶ ἀνδρείαν λαλιὰν

αὐτοῦ καὶ σήμερον εἰς ὅλας τὰς σχολὰς καὶ τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου ἀκούεται ὁ μέγας διδάσκαλος τῆςὈρθοδοξίας

Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῆ ἡ τρισαυγὴς συστοιχία ἀγαπητοὶ φιλόθεοι καὶ φιλάγιοι ἑορτασταὶ καὶ ἀκροαταί ἂςεἴπωμεν ὀλίγα τινὰ καὶ περὶ τοῦ τρίτου πατρὸς καὶ Ἱεράρχου τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἐπισκόπου

Ἐφέσου Μᾶρκον εὐφημήσωμεν ἀγαπητοὶ ἀδελφοί Μᾶρκον τὸν μάρτυρα τὸν τετελεσμένον κατὰ τὸν ἅγιονἈθανάσιον τὸν Πάριον Μᾶρκον τὸν ὁποῖον ἡ Ἀνατολὴ ἀνέτειλεν ἄλλα ἡ Δύσις ἔφριξεν Μᾶρκον ἐκεῖνον τὸ

καύχημα τῆς Ἀσίας καὶ μάστιγα τῆς Εὐρώπης Τὸν φωστῆρα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ κεραυνὸν τῆς δυτικῆςἀγερωχίας Τὸ στόμα τῶν θεολόγων τὴν δόξαν τῶν Ὀρθοδόξων τὸν ὑπερθαύμαστον ἀθλητήν τὸν μόνον

ἀήττητον καὶ ἀδαμάντινον ἄνθρωπον τὸν εὐγενικὸν εἰς τὴν καταγωγήν τὸν εὐγενικὸν καὶ εἰς τὴν ψυχήν τὸνλέοντα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸν πῦρ πνέοντα καὶ φόβον ἐμποιοῦντα εἰς τὸν τῆς Ῥώμης ποντίφηκα Ὁ ἅγιος Μᾶρκος

ἔζησεν εἰς μίαν ἐποχήν καθrsquo ἥν ἡ ἔνδοξος Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία εὑρίσκετο εἰς παρακμήν καὶ ἡ ἐρυθρὰἡμισέληνος τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων ἠπείλει νὰ ἐξάλείψη τὸν δικέφαλον ἀετὸν ἀπὸ τὴν ΚωνσταντινούποληὌξυνους μελετηρός πρᾶος καὶ ἄκακος προσηνής γλυκὺς καὶ εὐπροσήγορος ἄλλα συγχρόνως καὶ ἀνδρεῖος

σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις Παρrsquo ὅλον ὅτι ὁ Αὐτοκράτωρ ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφκαὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι περεσύρθησαν ἀπὸ τὰ δόλια τεχνάσματα τῶν Παπικῶν διὰ τὴν δῆθεν ἕνωσιν τῶν

Ἐκκλησιῶν ἐκεῖνος μόνος διέβλεπεν ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ Πάπας δεν ἤθελεν τὴν ἕνωσιν ἀλλὰ τὴνὑποταγὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Διὰ τοῦτο καὶ ἔλεγεν εὐθαρσῶς φεύγετε ἀπὸ τὸν Πάπαν ὅπως φεύγει

κάποιος ἀπὸ τὸ φίδι Ἡ σύνοδος τῆς Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) ἀπεδείχθη μεγάλη πλεκτάνη τῶν Ὀρθοδόξωνὕπουλος παγὶς τῶν ἀφελῶν ὑπὸ τῶν πονηρῶν Φραγκολατίνων διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καὶ

δὴ διὰ τῆς βίας διὰ τῆς πείνης διὰ τῆς ἐξαγοράς διὰ τῆς προδοσίας διὰ τῆς ὑποκρίσεως διὰ τῶν ψευδῶν καὶἀπατηλῶν ὑποσχέσεων Ἕνα σκοπὸν εἴχαν οἱ Δυτικοί Νὰ ὑπογράψουν οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πατριάρχης τὴν

ψευδοένωσιν Ἀλλὰ ἐνῶ οἱ πάντες ὑπέκυψαν ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὄχι Ἔμεινεν ἀνυποχώρητος στρατιώτης τῆςὈρθοδοξιας Ἕνας ἐναντίον πάντων Δὲν ὑπέστειλεν τὴν σημαίαν Ἐπροτίμα τὸν θάνατον παρὰ τὴν προδοσίαν τῆςὈρθοδόξου Πίστεως Τοιαύτη ἧτο ἡ ἁγιότης ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ κύρος τοῦ ἁγίου καὶ ὡς προσώπου καὶ ὡς ἐκπροσώπου

τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ὥστε ὅταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος δὲν ὑπέγραψεν τὴνἕνωσιν ὁ Πάπας ἀνεφώνησεν Οὐδὲν ἐποιήσαμεν

Αὐτοὺς τοὺς τρεῖς νέους μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἑορτάζομεν σήμερον ἀγαπητοὶ ἀδελφοί τὰἐγκαλλωπίσματα τὰ κοσμήματα τοὺς προμαχῶνας τοὺς παμφαεστάτους λύχνους τοὺς στύλους τοὺς πύρινους

τοὺς μύστας καὶ μυσταγωγοὺς τῆς Χάριτος τοὺς ῥιζοτόμους τῆς κακοδοξίας τοὺς θεοφόρους πατέρας καὶ τῶνθείων δογμάτων ἀξίους ὑφηγητάς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου τὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος εἰς ἐποχὴν

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα

Page 49: Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως[Centred1a]

καθ ἢν τὸ θηρίον τοῦ Παπισμού ἕκτος ἀπὸ τὰς ἄλλας αἱρετικὰς κεφαλάς βρυχάται μὲ τὴν τερατώδη κεφαλὴν τῆςΟὐνίας καὶ τοῦ Ἰησουϊτικοῦ δόγματος ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα

Τοὺς τῆς Τριάδος ὑποφήτας καὶ θεράπονταςκαὶ Ἐκκλησίας τοῦς προμάχους εὐφημήσωμεν

Σὺν Φωτίῳ τὸν Γρηγόριον καὶ τὸν Μᾶρκονἀρετῇ γὰρ καὶ σοφίᾳ διαλάμψαντες

τῶν αἱρέσεων καθεῖλον τὰ φρυάγματαΟἷς βοήσωμεν Οὐρανόφρονες χαίρετε

Χαίρέτε Πατέρες Ἅγιοι τρισάριθμοι ποταμοὶ τῆς Θεολογίας Θεοφόροι μύσται τῆς Τριάδος Θερμοὶ κήρυκες τῆςΧάριτος Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀθλίων καὶ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐσχατολογικῶν καί ὀγδοϊτῶν

Χριστιανῶν Χαίρετε καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν Καὶ νευρώσατε τὸ παραλελυμένον φρόνημα ἡμῶν Χαίρετε καὶθερμάνατε τὴν χλιαρὰν πίστιν ἡμῶν Χαίρετε καὶ στηρίξατε τοὺς ἀστηρίκτους ἡμᾶς εἰς τὰς δυσχειμέρους καὶ

πονηρὰς ἡμέρας ταύτας Ἵνα μείνωμεν πιστοὶ ἄχρι θανάτου εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἡμῶν καὶ τὰς ἈποστολικὰςΠαραδόσεις καὶ μὲ ἀκλόνητον καὶ ἀποφασιστικὸν ψυχῆς σθένος νὰ ἐπαναλάβωμεν μὲ συναίσθησιν καὶ κατάνυξιν

βαθεῖαν τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου τὴν ὁμολογίαν

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε φίλη ὈρθοδοξίαΟὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας

Οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ εὐσέβειαἘν σοὶ ἐγεννήθημεν

ἐν σοὶ ζῶμενκαὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα

Εἰ δὲ καὶ καλέσοι καιρὸς καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα


Εκδηλώσεις δεκαετούς Πατριαρχείας Μακ. Πατριάρχου Αλεξανδρείας Θεοδώρου Β΄

Εκδηλώσεις δεκαετούς Πατριαρχείας Μακ. Πατριάρχου Αλεξανδρείας Θεοδώρου Β΄

ιλιtοι - ιλιtοι ΕΤΟΣ 11°.,. ΤΕΥΧΟΣ 44ο.,. Σ' IIVTO το ΤΕVΧΟΣ ΜΉΝΥΜΑ Οlκοvμενικού Πατριάρχου 'Αθηναγ6ρα ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ

ιλιtοι - ιλιtοι ΕΤΟΣ 11°.,. ΤΕΥΧΟΣ 44ο.,. Σ' IIVTO το ΤΕVΧΟΣ ΜΉΝΥΜΑ Οlκοvμενικού Πατριάρχου 'Αθηναγ6ρα ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ

Φωτίου Πατριάρχου, ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ, Λονδίνον 1864

Φωτίου Πατριάρχου, ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ, Λονδίνον 1864

Συνέντευξις Πατριάρχου Ιεροσολύμων Ειρηναίου Προς Εθνικόν Κήρυκα Ν. Υόρκης 15 Μαρτίου (Σελ. 24)

Συνέντευξις Πατριάρχου Ιεροσολύμων Ειρηναίου Προς Εθνικόν Κήρυκα Ν. Υόρκης 15 Μαρτίου (Σελ. 24)