EL

1

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ

Βρυξέλλες, 25.04.2003C (2003) 1255

ΑΝΑΚΟΊΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

Σχετικά µε την απλούστευση, την αποσαφήνιση, το συντονισµό και την ευελιξία στηδιαχείριση των διαρθρωτικών πολιτικών για την περίοδο 2000-2006

NΑ ΜΗ ∆ΗΜΟΣΙΕΥΤΕΙ

2

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

Ι. Πλαίσιο και Φύση του εγχειρήµατος που αφορά την «απλοποίηση».......................... 5

ΙΙ. Μέτρα απλοποίηςης που συµφωνηθηκαν µεταξύ της Επιτροπής και των κρατώνµελών και είναι δυνατόν να εφαρµοσθούν άµεσα ....................................................... 7

1. Η τροποποίηση των προγραµµάτων ............................................................................ 7

2. Οι έλεγχοι ................................................................................................................... 10

3. Η ενδιάµεση αναθεώρηση.......................................................................................... 12

4. Εκθεσεις ..................................................................................................................... 14

5. Οι δείκτες αποτελεσµάτων και επιπτώσεων .............................................................. 15

6. Το απόθεµα επίδοσης................................................................................................. 16

7. Η ετήσια συνάντηση της Επιτροπής και των αρχών διαχείρισης .............................. 17

8. Ο ρόλος της Επιτροπής στην επιτροπή παρακολούθησης ......................................... 18

9. Η ∆ηµοσιονοµική ∆ιαχείριση .................................................................................... 20

10. Επιτάχυνση των εσωτερικών διαδικασιών της Επιτροπής ........................................ 24

III. µέτρα απλοποίησης που προτείνονται απο την Επιτροπή και τα οποία θα πρέπει νααποτελέσουν αντικείµενο πρόσθετων διαβουλεύσεων µε τα κράτη µέλη ................. 24

IV. Μέτρα που πρότεινε η Επιτροπή µε τα οποία δεν συµφώνησαν τα κράτη µέλη ....... 29

3

ΑΝΑΚΟΊΝΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

Σχετικά µε την απλούστευση, την αποσαφήνιση, το συντονισµό και την ευελιξία στηδιαχείριση των διαρθρωτικών πολιτικών για την περίοδο 2000-2006

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η περίοδος προγραµµατισµού 2000-2006 εγκαινίασε νέες προκλήσεις και νέες ευκαιρίες γιατις περιφέρειες που επωφελούνται από τη στήριξη των ∆ιαρθρωτικών Ταµείων.

Η αποτελεσµατικότητα των παρεµβάσεων, που συγχρηµατοδοτούνται από τα ∆ιαρθρωτικάΤαµεία συνδέεται στενά µε την εφαρµογή των όρων υλοποίησης και διαχείρισης τωνπρογραµµάτων, για τα οποία οι αποφάσεις λαµβάνονται από κοινού µε τα κράτη µέλη. Απότην άποψη αυτή πραγµατοποιήθηκαν σηµαντικές πρόοδοι, κυρίως όσον αφορά την εταιρικήσχέση για την προετοιµασία των σχεδίων ή σχετικά µε την δηµιουργία αυστηρότερωνσυστηµάτων παρακολούθησης, ελέγχου και αξιολόγησης. Κατά την υλοποίηση τωνδιαφόρων αυτών συστηµάτων, η Επιτροπή είχε τη δυνατότητα να παίξει ενεργό ρόλο κυρίωςµέσω του καθορισµού κατευθυντηρίων γραµµών για τη µεθοδολογία. Παρόλο που οαπολογισµός είναι σαφώς θετικός, εµφανίστηκαν διάφορες δυσκολίες καθώς προχωρούσε ηυλοποίηση του προγραµµατισµού. Οι δυσκολίες αυτές γνωστοποιήθηκαν από τα κράτη µέληήδη κατά την ανεπίσηµη συνάντηση των Υπουργών Περιφερειακής Πολιτικής που έγινε στηNamur τον Ιούλιο του 2001.

Η Επιτροπή θέλησε να ανταποκριθεί θετικά στο αίτηµα των κρατών µελών όσον αφορά τηναπλοποίηση των διαδικασιών, την διευκόλυνση της διαχείρισης και της απορρόφησης τωνκονδυλίων και αποφάσισε να εγκαινιάσει διάλογο µε τις εθνικές διοικήσεις στα πλαίσια τωνεπιτροπών των ∆ιαρθρωτικών Ταµείων προκειµένου να εντοπίσει την έκταση και τη φύσητων προβληµάτων που θα πρέπει να αντιµετωπισθούν. Η εργασία αυτή έγινε κατά τηδιάρκεια του δεύτερου εξαµήνου του 2001 και στις αρχές του 2002 και κατέληξε στησυνέχεια στις προτάσεις που υπέβαλε η Επιτροπή στις 7 Οκτωβρίου 2002 στους ΥπουργούςΠεριφερειακής Πολιτικής των δεκαπέντε κρατών µελών.

Αυτή η προπαρασκευαστική εργασία πραγµατοποιήθηκε στα πλαίσια διϋπηρεσιακήςσυνεργασίας στην οποία συµµετείχαν 4 υπηρεσίες µε αρµοδιότητα στα ∆ιαρθρωτικά Ταµείακαθώς και οι Γενικές ∆ιευθύνσεις ∆ηµοσιονοµικού Ελέγχου, Προϋπολογισµού, η OLAF, ηΓενική Γραµµατεία και η Νοµική Υπηρεσία.

Με βάση τις κατευθυντήριες γραµµές που συµφωνήθηκαν στη συνάντηση της 7ηςΟκτωβρίου 2002, οι επιτροπές των ∆ιαρθρωτικών Ταµείων πρόσθεσαν στις ηµερήσιεςδιατάξεις τους τα διάφορα προταθέντα θέµατα προκειµένου να καταλήξουν µέσα σε εύλογεςπροθεσµίες, σε αποφάσεις που να επιτρέπουν τη σταθεροποίηση της διαχείρισης σεσυναινετική βάση. Οι συµβουλευτικές επιτροπές των τεσσάρων ταµείων εξέτασαν τιςπροτάσεις που υπέβαλε η Επιτροπή. Οι περισσότερες προτάσεις έτυχαν πολύ θετικήςυποδοχής.

Η παρούσα ανακοίνωση περιέχει τις προτάσεις της Επιτροπής, που συµφωνήθηκαν µε τακράτη µέλη, σε δέκα ξεχωριστούς τοµείς. Οι προτάσεις αυτές είναι διαφορετικής φύσηςανάλογα µε τον τρόπο εφαρµογής τους, ορισµένες είναι άµεσα εφαρµόσιµες ενώ άλλες θαεφαρµοστούν µε βάση κάποιο χρονοδιάγραµµα.

4

Αυτό το εγχείρηµα απλοποίησης δεν θέτει σε αµφισβήτηση την ορθότητα των αρχών πουέχουν θεσπισθεί στα πλαίσια των κανονισµών για τα ∆ιαρθρωτικά Ταµεία και εντάσσεται στονοµικό πλαίσιο που καθορίζουν οι κανονισµοί. Η διαχείριση που στοχεύει στα αποτελέσµατα,η οποία και αποτελεί έναν από τους πυλώνες της µεταρρύθµισης των ∆ιαρθρωτικών Ταµείωντου 1999, αποδεικνύεται µοντέλο απαιτητικό και δύσκολο στην υλοποίηση. Παρόλα αυτάσυνέβαλε ήδη στην ενίσχυση της διαφάνειας και της ποιότητας του προγραµµατισµού για τηνπερίοδο 2000-2006. Η Επιτροπή θα εξαγάγει από το εγχείρηµα αυτό τα διδάγµατα πουεπιβάλλονται, ιδιαίτερα όσον αφορά την προετοιµασία της επόµενης περιόδουπρογραµµατισµού των ∆ιαρθρωτικών Ταµείων. Τα διδάγµατα αυτά θα βοηθήσουν επίσηςστην προετοιµασία των προγραµµάτων για τα νέα κράτη µέλη.

5

Ι. ΠΛΑΊΣΙΟ ΚΑΙ ΦΎΣΗ ΤΟΥ ΕΓΧΕΙΡΉΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΆ ΤΗΝ «ΑΠΛΟΠΟΊΗΣΗ»

1. Στα πλαίσια της εφαρµογής των ∆ιαρθρωτικών Ταµείων, τα κράτη µέλη υπέβαλαναίτηµα απλοποίησης, το οποίο τέθηκε κατ αρχάς στη σύνοδο των ΥπουργώνΠεριφερειακής Πολιτικής που έγινε στη Namur τον Ιούλιο του 2001. Τα κράτη µέληθεωρούν πως οι κανονιστικές απαιτήσεις τις οποίες έχουν εγκρίνει οµόφωνα είναι ιδιαίτερα σηµαντικές, πως η Επιτροπή έχει υπερβολικές απαιτήσεις και πως οιδράσεις των υπηρεσιών της δεν είναι επαρκώς συντονισµένες. Θα πρέπει νασηµειωθεί πως το αίτηµα των κρατών µελών για απλοποίηση δεν απαιτείτροποποίηση των κανονισµών που έχει θεσπίσει το Συµβούλιο. Εντάσσονται σεαυτό το (νοµικό) πλαίσιο.

2. Η Επιτροπή έχει επίγνωση των σχετικών προβληµάτων και, επιθυµεί µε βάση και τητην δική της εµπειρία να ανταποκριθεί σε αυτό το αίτηµα για απλοποίηση, σεσυνεργασία µε τα κράτη µέλη. Υπέβαλε κατά συνέπεια στα κράτη µέλη τονΣεπτέµβριο του 2002 ένα έγγραφο µε τίτλο «Σηµείωµα για την απλούστευση, τηναποσαφήνιση, το συντονισµό και την ευελιξία της διαχείρισης διαρθρωτικώνπολιτικών 2000-2006». Το έγγραφο αυτό αποτέλεσε αντικείµενο λεπτοµερούςσυζήτησης στα πλαίσια της συνάντησης του κ. Barnier, της κ. ∆ιαµαντοπούλου καιτου κ. Fischler µε τους Υπουργούς Περιφερειακής Πολιτικής των δεκαπέντε κρατώνµελών, στις 7 Οκτωβρίου 2002 στις Βρυξέλλες. Στην πρωτοβουλία αυτή είχανεπίσης κληθεί οι πρόεδροι των τριών επιτροπών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου(Περιφερειακής Πολιτικής, Μεταφορών και Τουρισµού - RETT, Προϋπολογισµών -COBU, Ελέγχου του Προϋπολογισµού COCOBU) καθώς και οι πρόεδροι τηςΟικονοµικής και Κοινωνικής Επιτροπής και της Επιτροπής των Περιφερειών.

3. Με την ευκαιρία αυτή η Επιτροπή τόνισε πως η πολυπλοκότητα της διαχείρισηςκαταµερίζεται στα κράτη µέλη και στην Επιτροπή. Παρόλο που η Επιτροπή έχει τηδυνατότητα να επιφέρει απλουστεύσεις σε ορισµένες διαδικασίες, µόνο τα κράτηµέλη έχουν τη δυνατότητα να επιφέρουν απλουστεύσεις στις διαδικασίες πουεπιβάλλονται στους φορείς των έργων. Οι διαδικασίες αυτές είναι συχνάµακροχρόνιες και επαχθείς, πράγµα που παρατείνει τις προθεσµίες εκτέλεσης καιπροκαλεί παράπονα του τύπου "οι επιδοτήσεις των διαρθρωτικών ταµείων δεναξίζουν τον κόπο". Για τον λόγο αυτό η Επιτροπή τόνισε πως η βελτίωση τηςπαρούσας κατάστασης είναι δυνατή µόνον µέσω στενής συνεργασίας των εθνικώνκαι περιφερειακών διοικήσεων, στα πλαίσια πνεύµατος εταιρικής σχέσης. Τοεγχείρηµα αυτό είναι σηµαντικό για τα κράτη µέλη της σηµερινής Ένωσης αλλά καιγια τα νέα κράτη µέλη που θα ενταχθούν στην Ένωση το 2004.

4. Η συζήτηση σχετικά µε την «απλοποίηση» συνδέεται µε µια δύσκολη εξισορρόπησηαρµοδιοτήτων. Στην πραγµατικότητα η πολιτική για τη συνοχή είναι πολιτική µεεπιµερισµένες αρµοδιότητες, στην οποία όµως η Επιτροπή διατηρεί τηναποκλειστικότητα της ευθύνης όσον αφορά την εκτέλεση του προϋπολογισµού,παρά την έµφαση που δίδεται στην επικουρικότητα. Στο έγγραφο που υποβλήθηκεστους Υπουργούς Περιφερειακής Πολιτικής στις 7 του περασµένου Οκτωβρίου,τονίζεται πως το σύστηµα υλοποίησης µε βάση την συµφωνία του ΕυρωπαϊκούΣυµβουλίου του Βερολίνου το Μάρτιο του 1999, που τέθηκε σε εφαρµογή µε τονκανονισµό 1260/99 δεν είναι δυνατόν να τροποποιηθεί και πρέπει να γίνει σεβαστό.Υπενθυµίζεται πως το σύστηµα αυτό στηρίζεται στη ακόλουθη ισορροπία την οποίαθέλησαν τα κράτη µέλη και η οποία απετέλεσε προϋπόθεση της συµφωνίας για τοοικονοµικό πακέτο:

6

Πραγµατική αποκέντρωση µε σηµαντική µεταφορά αρµοδιοτήτων διαχείρισης,αξιολόγησης και ελέγχου στα κράτη µέλη. Σε αντιστάθµιση της διατήρησηςτης χρηµατοδοτικής προσπάθειας, αυστηρότεροι όροι δηµοσιονοµικήςδιαχείρισης: αυτόµατη αποδέσµευση πιστώσεων (κανόνας Ν+2) καιδηµοσιονοµικές διορθώσεις.

Για την Επιτροπή, ενίσχυση της ελεγκτικής δυναµικότητας των συστηµάτωντων κρατών µελών, προκειµένου να της δίδεται η δυνατότητα άσκησης, σετελική φάση, της αρµοδιότητάς της για την ορθή οικονοµική διαχείριση καθώςκαι για την ενδιάµεση κατανοµή του αποθεµατικού επίδοσης.

Ένα άλλο ζωτικό στοιχείο που καθορίζει το πλαίσιο της συζήτησης σχετικά µε την«απλοποίηση» είναι η υποχρέωση που έχει η Επιτροπή να λογοδοτήσει για τηνδιαχείριση των κρατών µελών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το ΕλεγκτικόΣυνέδριο.

5. Η Επιτροπή ακολούθησε στα πλαίσια του εγχειρήµατος «απλοποίηση» µιαπροσέγγιση που στηρίζεται σε τέσσερις άξονες:

απλούστευση: ελάφρυνση ή κατάργηση αιτήσεων που συνδέονται είτε µεκανονισµούς που έχει εκδώσει η Επιτροπή είτε µε τις κατευθυντήριες γραµµέςπου τους ακολούθησαν,

αποσαφήνιση: επεξήγηση των υφισταµένων µέτρων,

συντονισµός: στις υπηρεσίες της Επιτροπής και στα κράτη µέλη,

ευελιξία και αναλογικότητα: υιοθέτηση της λιγότερο επαχθούς προσέγγισηςστις περιπτώσεις που αυτό είναι δυνατόν.

Κατά την εφαρµογή των κατευθυντήριων αυτών αρχών προβλέπεται κάποιαδιάσταση αναλογικότητας είτε σε σχέση µε το στόχο της σχετικής απαίτησης είτεσε σχέση µε το µέγεθος της παρέµβασης που είναι δυνατόν να αφορά τόσο τοχαρακτήρα της δράσης όσο και την οικονοµική της διάσταση.

6. Στο έγγραφο που υποβλήθηκε στους Υπουργούς στις 7 Οκτωβρίου 2002, η Επιτροπήπρότεινε εννέα συγκεκριµένα θέµατα που απορρέουν άµεσα από νοµοθετηµένεςυποχρεώσεις και την ερµηνεία τους και τα οποία είναι δυνατόν να διευκολύνουνπερισσότερο τα κράτη µέλη στη διαχείρισή τους και στις σχέσεις εργασίας πουέχουν µε την Επιτροπή.

Τα θέµατα που προτάθηκαν ήσαν:

(1) Η τροποποίηση των προγραµµάτων

(2) Οι έλεγχοι

(3) Η ενδιάµεση αναθεώρηση

(4) Οι εκθέσεις

(5) Οι δείκτες

(6) Το απόθεµα επίδοσης

7

(7) Η ετήσια συνάντηση

(8) Ο ρόλος της Επιτροπής στην επιτροπή παρακολούθησης

(9) Η δηµοσιονοµική διαχείριση

κανόνας αυτεπάγγελτων αποδεσµεύσεων («Ν+2»)

κανόνας επιστροφής της προκαταβολής κατά τη λήξη της προθεσµίας(ηµεροµηνία απόφασης + 18 µήνες)

συγχρηµατοδότηση (καταβολή των ενδιάµεσων πληρωµών).

7. Κατά τη συνάντηση της 7ης Οκτωβρίου 2002, η Επιτροπή πρότεινε στα κράτη µέληνα εργαστούν στο πλαίσιο εταιρικής σχέσης προκειµένου να αναπτύξουνσυνεργασία µε στόχο την από κοινού απόφαση για τις βελτιώσεις που είναι δυνατόννα γίνουν στη διαχείριση των διαρθρωτικών πολιτικών µε βάση τις κατευθύνσειςπου προτάθηκαν και οι οποίες αντιστοιχούν στα κύρια θέµατα που υπέδειξαν τα ίδιατα κράτη µέλη.

Με βάση τις κατευθύνσεις που προέκυψαν από αυτή τη συνάντηση, οι επιτροπέςενέταξαν στα προγράµµατά τους τα διάφορα θέµατα που προτάθηκαν προκειµένουνα επιτευχθεί, εντός εύλογης προθεσµίας, η λήψη αποφάσεων που να δίνουν τηδυνατότητα σταθεροποίησης της διαχείρισης σε συναινετική βάση. Οισυµβουλευτικές επιτροπές των τεσσάρων ταµείων εξέτασαν σε κοινή συνεδρίαση,τις προτάσεις απλοποίησης που υπέβαλε η Επιτροπή. Οι συζητήσειςπραγµατοποιήθηκαν επί δυόµισι ηµέρες, από τις 19 ως τις 21 Νοεµβρίου 2002.

Οι περισσότερες προτάσεις έτυχαν πολύ θετικής υποδοχής.

ΙΙ. ΜΈΤΡΑ ΑΠΛΟΠΟΊΗΣΗΣ ΠΟΥ ΣΥΜΦΩΝΗΘΗΚΑΝ ΜΕΤΑΞΎ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ ΚΑΙ ΤΩΝΚΡΑΤΏΝ ΜΕΛΏΝ ΚΑΙ ΕΊΝΑΙ ∆ΥΝΑΤΌΝ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΘΟΎΝ ΆΜΕΣΑ

1. Η ΤΡΟΠΟΠΟΊΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΆΤΩΝ

Ανεξάρτητα από την ενδιάµεση αναθεώρηση και τις τροποποιήσεις τωνπαρεµβάσεων µετά από σηµαντικές µεταβολές των κοινωνικών και οικονοµικώνσυνθηκών, η Επιτροπή θεωρεί ότι η τροποποίηση των προγραµµάτων για λόγουςχρηστής διαχείρισης είναι αποδεκτή.

Στην πραγµατικότητα, οι τροποποιήσεις αυτές είναι δυνατόν να δικαιολογηθούνλόγω της ανάγκης βελτίωσης της διαχείρισης (περιλαµβανόµενης και τηςοικονοµικής) της παρέµβασης. Επίσης είναι δυνατόν να δικαιολογηθούν λόγω τηςεισαγωγής µέτρων που παρέχουν τη δυνατότητα επίτευξης των στρατηγικών στόχωντης παρέµβασης και των κοινοτικών πολιτικών οι οποίες πρέπει να τηρούνται.

Η Επιτροπή παρέχει επίσης χρήσιµες διευκρινίσεις σχετικά µε τις δυνατότητες πουήδη υφίστανται για τροποποιήσεις (συµπληρώµατα προγραµµατισµού).

8

1.1. Μέτρα που συµφωνήθηκαν και αφορούν µόνο την τροποποίηση του συµπληρώµατοςπρογραµµατισµού.

Η διαχειριστική αρχή, καλυπτόµενη από τις διατάξεις του άρθρου 34 παράγραφος 3του κανονισµού, έχει τη δυνατότητα να προσαρµόζει, µετά από αίτηµα τηςεπιτροπής παρακολούθησης ή µε δική της πρωτοβουλία, το συµπλήρωµαπρογραµµατισµού, χωρίς τροποποίηση του συνολικού ποσού της συµµετοχής τωνταµείων που διατίθεται στον σχετικό άξονα προτεραιότητας, ούτε µείωση τουσυνολικού ποσού της εθνικής συγχρηµατοδότησης για κάποιο άξοναπροτεραιότητας, ούτε των συγκεκριµένων στόχων του. Στην περίπτωση αυτή δεναπαιτείται η τροποποίηση της απόφασης έγκρισης. Κάθε µείωση της συνολικήςεθνικής χρηµατοδότησης, για κάθε άξονα προτεραιότητας, οδηγεί κατ ανάγκη σετροποποίηση της απόφασης της Επιτροπής.

Η τροποποίηση του συµπληρώµατος προγραµµατισµού παρέχει µεγάλη ευελιξίασυµπεριλαµβανοµένου και του οικονοµικού τοµέα. Έτσι, π.χ., είναι δυνατή:

• Η τροποποίηση του περιεχοµένου και της χρηµατοδοτικής κατανοµής (κοινοτικέςκαι εθνικές συµµετοχές) σε µέτρα, εφόσον δεν θίγονται οι συγκεκριµένοι στόχοιούτε τα ποσά της κοινοτικής και εθνικής συµµετοχής του άξονα προτεραιότηταςστον οποίο εντάσσονται.

• Η τροποποίηση της κατανοµής δηµόσιων και εξοµοιούµενων προς αυτέςχρηµατοδοτήσεων (µεταξύ εθνικών / οµοσπονδιακών, περιφερειακών, τοπικώνκαι άλλων, περιλαµβανόµενης της αντικατάστασης εθνικής πηγήςχρηµατοδότησης από άλλη π.χ. οµοσπονδιακή από περιφερειακή).

• Η τροποποίηση, στο συµπλήρωµα προγραµµατισµού, χωρίς να µειωθεί τοσυνολικό ποσό της εθνικής συγχρηµατοδότησης του άξονα, της κατανοµής τωνποσών εθνικής συγχρηµατοδότησης µεταξύ δηµόσιου και ιδιωτικού τοµέα(περιλαµβανόµενης της εξ ολοκλήρου ένταξης νέας ιδιωτικήςσυγχρηµατοδότησης) που αναφέρονται στο σχέδιο χρηµατοδότησης τηςπαρέµβασης, κατά άξονα προτεραιότητας (εκτός αν ορίζεται αντίθετα στηνκοινοτική απόφαση). Πάντως, τα µέγιστα ποσοστά κοινοτικής συµµετοχής πουκαθορίζονται στο άρθρο 29 παράγραφος 3 του κανονισµού αριθ. 1260/1999πρέπει να τηρούνται για κάθε µέτρο.

1.2. Μέτρα που συµφωνήθηκαν σχετικά µε την τροποποίηση των αποφάσεων για λόγουςορθής διαχείρισης

Η επιτροπή παρακολούθησης, κατά την άσκηση των καθηκόντων της, έχει επίσης τηδυνατότητα να επιφέρει τροποποιήσεις του συµπληρώµατος προγραµµατισµού τοοποίο, προκειµένου να διατηρήσει τη συνέπειά του µε την παρέµβαση προς τηνοποία αναφέρεται, θα απαιτούσε τροποποίηση της τελευταίας.

Οι εν λόγω τροποποιήσεις είναι δυνατόν να δικαιολογούνται λόγω ανάγκηςβελτίωσης της διαχείρισης της παρέµβασης, συµπεριλαµβανοµένης και τηςοικονοµικής διαχείρισης, µε την εισαγωγή µέτρων ή µέσων που αποβλέπουν στηνεπίτευξη των στρατηγικών στόχων της παρέµβασης και των κοινοτικών πολιτικώνπου πρέπει τηρούνται, ακόµη και σε περίπτωση τυχόν τροποποιήσεων τηςκοινοτικής νοµοθεσίας. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και οι τροποποιήσεις

9

παρεµβάσεων σε συνέχεια ενδεχόµενων αυτεπάγγελτων αποδεσµεύσεων, που θααπέρρεαν από την εφαρµογή του κανόνα Ν+2.

Πάντως για τις τροποποιήσεις αυτές είναι αναγκαία η τροποποίηση της απόφασηςτης Επιτροπής για τη σχετική παρέµβαση. Κατόπιν τούτου, πρέπει να συµφωνήσουνη Επιτροπή και το κράτος µέλος.

1.3. Μέτρα που συµφωνήθηκαν σχετικά µε τροποποιήσεις µετά από σηµαντικές αλλαγέςστις κοινωνικές και οικονοµικές συνθήκες

Το άρθρο 14 παράγραφος 2 του κανονισµού 1260/99 παρέχει τη δυνατότητατροποποίησης των προγραµµάτων µετά την ενδιάµεση αναθεώρηση και τηνκατανοµή του αποθεµατικού επίδοσης ή εφόσον επέρχονται ή προβλέπονταισηµαντικές µεταβολές της οικονοµικής και κοινωνικής κατάστασης και της αγοράςεργασίας στην περιφέρεια ή / και στο κράτος µέλος.

Σε αντίθεση µε τις τροποποιήσεις του συµπληρώµατος προγραµµατισµού και τιςτροποποιήσεις των αποφάσεων για λόγους χρηστής διαχείρισης, οι τροποποιήσειςτων κοινοτικών πλαισίων στήριξης και των παρεµβάσεων µε βάση τις διατάξεις τουάρθρου αυτού θα πρέπει εις το εξής να περιορίζονται σε περιπτώσεις που απαιτούνµεταβολή στρατηγικής, η οποία είναι δυνατόν να έχει ως αποτέλεσµα τηναναθεώρηση των παρεµβάσεων και των στόχων τους.

1.4. Πρακτικές λεπτοµέρειες

Υπενθυµίζεται πως δεν είναι δυνατές οι τροποποιήσεις των εθνικών συµµετοχών σταδηµοσιονοµικά σχέδια µε αναδροµική ισχύ.

Στην περίπτωση που κάποιο αίτηµα πληρωµής αναφέρεται σε συµπλήρωµαπρογραµµατισµού του οποίου το πρόγραµµα ή το ενιαίο έγγραφο προγραµµατισµούαπαιτεί τροποποιητική απόφαση, η πληρωµή αυτή:

α) πραγµατοποιείται µε βάση το τελευταίο συµπλήρωµα τηρούµενης τηςισχύουσας απόφασης.

β) κάθε διαφορά µεταξύ της πληρωµής που πραγµατοποιείται µε τον τρόπο αυτόκαι εκείνης που θα προέκυπτε αν λαµβανόταν υπόψη το συµπλήρωµα πουεκκρεµεί λόγω αναµονής της νέας απόφασης, θα διορθωθεί στα πλαίσια τωνεπιστροφών µε βάση τις δηλώσεις δαπανών που θα υποβληθούν µετά τη λήψητης νέας απόφασης και την αποδοχή του συµπληρώµατος προγραµµατισµού.

γ) Οι ενδεχόµενες διαφορές µεταξύ της δήλωσης δαπανών και του ποσού πουκαταβάλει η Επιτροπή θα πρέπει να θεωρούνται ως παραδεκτές αιτήσειςπληρωµής στα πλαίσια του υπολογισµού ενδεχόµενης αυτεπάγγελτηςαποδέσµευσης

10

2. ΟΙ ΈΛΕΓΧΟΙ

2.1. Μέτρα που συµφωνήθηκαν στον τοµέα των απαιτήσεων τις οποίες πρέπει ναικανοποιούν τα κράτη µέλη στον τοµέα του ελέγχου

2.1.1. Με βάση την Ανακοίνωση της 5 Ιουλίου 2001, η Επιτροπή θα υποβάλλει έκθεση ουθα περιλαµβάνει συγκριτική ανάλυση των εθνικών συστηµάτων δηµοσιονοµικήςδιαχείρισης και ελέγχου, στην οποία θα προσδιορίζονται βέλτιστες πρακτικές καιθα προβλέπονται νέες λύσεις για προβλήµατα οριζόντιου χαρακτήρα. Οι καλέςπρακτικές που θα παρουσιασθούν δεν θα έχουν κατά κανένα τρόπο υποχρεωτικόχαρακτήρα. (Προθεσµία: πρώτο µέρος για το ΕΤΠΑ αρχές του 2003, δεύτερο µέροςγια το ΕΚΤ και το ΕΓΤΠΕ-Προσανατολισµός το 2003).

2.1.2. Η έκθεση αυτή (πρώτο µέρος για το ΕΤΠΑ) θα συνοδεύεται από σηµειώµατα για τιςβέλτιστες πρακτικές σε συγκεκριµένους τοµείς, που θα εξετασθούν περαιτέρω σταπλαίσια µιας τεχνικής οµάδας των επιτροπών των διαρθρωτικών ταµείων. Τα τελικάκείµενα θα είναι διαθέσιµα µέσω της INFOREGIO σε όλες τις γλώσσες. Θααποτελέσουν συγκεκριµένο σηµείο αναφοράς για τα κράτη µέλη και είναι δυνατόννα οδηγήσουν σε απλοποίηση των εθνικών διαδικασιών. Θα αποτελέσουν επίσηςεγγύηση κοινής βάσης για την αξιολόγηση της εφαρµογής των υποχρεώσεων πουπροβλέπονται από τον κανονισµό καθώς και εγγύηση ισότιµης µεταχείρισης.(Προθεσµία: πρώτο εξάµηνο του 2003).

2.1.3. Ένα από τα σηµειώµατα που αναφέρονται στο σηµείο 2.1.2 θα αποτελέσει τη βάσηκατευθυντήριων γραµµών για δειγµατοληπτικούς έλέγχους. Ένα σχέδιο συζητήθηκεµε την ευκαιρία τεχνικής συνεδρίασης µε εθνικούς φορείς ελέγχου στο πλαίσιο τωνδιµερών διοικητικών συµφωνιών το φθινόπωρο του 2002. ∆ιατυπώθηκαν ήδηκατευθύνσεις που περιέχονται στα παραρτήµατα του εγχειριδίου διαχειριστικούελέγχου των διαρθρωτικών ταµείων που συντάχθηκε το 1998 από τη Γ∆∆ηµοσιονοµικού Ελέγχου καθώς και σε άλλα έγγραφα της Επιτροπής. Όµως το ίδιοτο εγχειρίδιο είναι πλέον παρωχηµένο και όλοι οι ελεγκτές των κρατών µελών δενγνωρίζουν αυτήν την πηγή πληροφοριών. Οι νέες κατευθύνσεις θαεπικαιροποιήσουν και θα συµπληρώσουν το κείµενο του παλαιού εγχειριδίου µεβάση τα αποτελέσµατα των συζητήσεων κατά τη τεχνική συνεδρίαση πουαναφέρθηκε παραπάνω και υπό το πρίσµα της εµπειρίας που αποκτήθηκε από τηνεφαρµογή του κανονισµού 2064/97 και περιέχεται σε έγγραφο ανεξάρτητο από τοεγχειρίδιο διαχειριστικού ελέγχου, το οποίο θα διατεθεί υπό ηλεκτρονική µορφή.(Προθεσµία: πρώτο εξάµηνο του 2003).

2.1.4. Ένα έγγραφο εργασίας µε τις προτάσεις τροποποίησης του κανονισµού 438/2001που προβλέπουν σαφείς κανόνες σχετικά µε την διακράτηση των εγγράφων,παρουσιάστηκε στις επιτροπές των διαρθρωτικών ταµείων τον Νοέµβριο 2002 καιέτυχε πολύ θετικής υποδοχής, έστω και αν µερικά κράτη µέλη εξέφρασαν τηνπροτίµησή τους για ερµηνευτικό σηµείωµα αντί για νέες νοµικές διατάξεις.Προκειµένου να υπάρξει νοµική ασφάλεια, οι υπηρεσίες της Επιτροπής διατήρησαντην πρόταση απλοποιώντας το κείµενο.

2.2. Μέτρα που συµφωνήθηκαν στον τοµέα των ελέγχων που πραγµατοποιεί η Επιτροπή

2.2.1. Ισότητα µεταχείρισης δεν σηµαίνει να πραγµατοποιείται ο ίδιος αριθµός ελέγχων σεκάθε κράτος µέλος αλλά να εφαρµόζονται συνεπή και αιτιολογηµένα κριτήρια γιατον καθορισµό του ελεγκτικού προγράµµατος, λαµβανόµενων υπόψη του ύψους των

11

δαπανών, της φύσης των συστηµάτων υλοποίησης (κεντρικά / αποκεντρωµένα), τουπλήθους των προγραµµάτων, του πλήθους των φορέων που εµπλέκονται στηδιαχείριση και τον έλεγχο, του επιπέδου επικινδυνότητας κ.λπ. Η διαδικασία αυτήακολουθείται ήδη αλλά θα ήταν δυνατόν να γίνει διαφανέστερη µέσω επίσηµηςετήσιας ανακοίνωσης προς τα κράτη, µε την επιφύλαξη κατά περίπτωση ήαιφνιδιαστικών ελέγχων όταν αυτό δικαιολογείται. Από το 2003 και µετά, τοελεγκτικό πρόγραµµα της Επιτροπής για τα διαρθρωτικά ταµεία θα δηµοσιεύεται σεετήσια βάση. Η Επιτροπή δηµοσίευσε το πρόγραµµα στις ιστοσελίδες CIRCAτον Ιανουάριο 2003. Επιπλέον η Επιτροπή θα επικαιροποιήσει το εγχειρίδιοδιαχειριστικού ελέγχου των διαρθρωτικών ταµείων. Επειδή η πρόταση αυτήθεωρήθηκε ως επείγουσα από τα κράτη µέλη, η υλοποίησή της προβλέπεται γιατο πρώτο εξάµηνο του 2003.

2.2.2. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η Επιτροπή θα έχει τη δυνατότητα να στηριχθεί στοελεγκτικό έργο των εθνικών φορέων, θα έχει περιθώρια να περιορίσει τις δικές τηςεπιτόπιες ελεγκτικές δραστηριότητες. Αυτό απαιτεί εµπιστοσύνη στην ποιότητα καιτη µεθοδολογία της διενέργειας ελέγχων που πραγµατοποιούν οι εθνικοί φορείςελέγχου και απαιτεί συστηµατική κοινοποίηση των εκθέσεων ελέγχου σεαξιοποιήσιµη µορφή . Το ίδιο ισχύει και για τις εργασίες του Ελεγκτικού Συνεδρίου,µε απώτερο σκοπό µια αποτελεσµατική και συντονισµένη ελεγκτική στρατηγική(αρχή ενιαίου ελέγχου). Προκειµένου να πραγµατοποιηθεί πρόοδος για τηνεπίτευξη αυτού του σκοπού, κατά τον επόµενο κύκλο των διµερών συναντήσεων µετα κράτη µέλη (αρχές 2003), τα τελευταία θα ενθαρρυνθούν σθεναρώς ναακολουθήσουν την ίδια µεθοδολογία µε την Επιτροπή (όπως αναφέρεται στοεγχειρίδιο ελέγχου των διαρθρωτικών ταµείων), να καταρτίζουν εκθέσεις σύµφωναµε συµφωνηµένο εκ των προτέρων υπόδειγµα και να διαβιβάζουν περίληψη τωνδιαπιστώσεών τους, αν είναι δυνατόν, στην αγγλική ή τη γαλλική γλώσσα (γιαεισαγωγή στο SYSAUDIT).

2.2.3. Στις περιπτώσεις που η Επιτροπή θεωρεί πως το σύστηµα διαχείρισης και ελέγχου σεκράτος µέλος / περιοχή είναι επαρκώς αξιόπιστο, θα είναι δυνατό να µειωθεί οαριθµός των απαιτούµενων ελέγχων. Το ελεγκτικό έργο που απαιτείται για ναεπιτευχθεί αυτό το επίπεδο εµπιστοσύνης θα διαφέρει κατ ανάγκη µεταξύ κρατώνµελών, περιφερειών και ταµείων. Όταν τα συµπεράσµατα των ελέγχων θα έχουνεπιβεβαιώσει την απουσία σηµαντικών ελλείψεων στο εθνικό σύστηµα, η Επιτροπήθα γνωστοποιήσει επίσηµα πως οι επόµενοι έλεγχοι θα µειωθούν στο ελάχιστο πουείναι αναγκαίο για τη διασφάλιση της ακεραιότητας του συστήµατος. Ηπρωτοβουλία αυτή θα αναπτυχθεί στα πλαίσια της πρότασης για «σύµβασηεµπιστοσύνης» που αναφέρεται στο σηµείο 2.2.8.

2.2.4. Προκειµένου να επιτευχθεί αποτελεσµατικότερος συντονισµός των ελέγχων σεεσωτερικό επίπεδο, οι διάφορες υπηρεσίες της Επιτροπής πρέπει να προετοιµάζουντα ελεγκτικά τους προγράµµατα αρκετά πριν από την έναρξη του επόµενουηµερολογιακού έτους και να γίνονται αποτελεσµατικές διϋπηρεσιακές συνεννοήσειςµε διαδικασία που να εξασφαλίζει τον περιορισµό των αλληλοεπικαλύψεων. Οιµεταβολές κατά τη διάρκεια του έτους πρέπει να περιορίζονται στο ελάχιστο και νακοινοποιούνται εκ των προτέρων µε διαδικασία που να αποτρέπει τυχόν άσκοπεςεπαναλήψεις. Η διαδικασία πρέπει να δίδει τη δυνατότητα για δικαιολογηµένες κατάπερίπτωση ή αιφνιδιαστικές αποστολές ελέγχου για τις οποίες οι υπηρεσίες τηςΕπιτροπής διατηρούν απόθεµα ελεγκτικής δυνατότητας στο ετήσιο πρόγραµµά τους.(Προθεσµία: ισχύς για το ελεγκτικό πρόγραµµα 2003).

12

2.2.5. Προκειµένου να επιτευχθεί αποτελεσµατικότερος συντονισµός µε τα κράτη µέλη, τατελευταία θα πρέπει να ενθαρρυνθούν σοβαρά (από το ελεγκτικό πρόγραµµα τουέτους 2003 και µετά) να καταρτίζουν τα ελεγκτικά τους προγράµµατα πριν από τηνέναρξη του επόµενου ηµερολογιακού έτους και να τα υποβάλουν στην Επιτροπήµέχρι το τέλος Νοεµβρίου ώστε να είναι δυνατός ο αποτελεσµατικόςπρογραµµατισµός των δραστηριοτήτων. Στη συνέχεια η Επιτροπή θα αναλάβει τηνυποχρέωση να λάβει υπόψη τα εθνικά ελεγκτικά προγράµµατα πριν ολοκληρώσει ταδικά της αντίστοιχα σχέδια ώστε να αποφεύγονται άσκοπες επαναλήψεις καιεπικαλύψεις και να καθορίζονται κοινές αποστολές οι οποίες είναι δυνατόν ναπροσδώσουν προστιθέµενη αξία. Σε περίπτωση που είναι αναγκαίο να επιτευχθείσυµφωνία, είναι δυνατόν να οργανώνονται άτυπες επαφές και συναντήσεις. Οισυναντήσεις αυτές θα είναι ανεξάρτητες από τις ετήσιες διµερείς συναντήσεις µε τακράτη µέλη οι οποίες γενικώς πραγµατοποιούνται κατά τις αρχές του έτους (πολύαργά για τον προγραµµατισµό των ελέγχων) και είναι δυνατόν να εστιάζονταιπερισσότερο στην εξέταση σηµαντικών διαπιστώσεων των ελέγχων τουπροηγούµενου έτους και στην ικανοποιητική αντιµετώπιση παρατυπιών που έχουνεντοπιστεί. Και οι δύο πλευρές πρέπει να γνωστοποιούν εκ των προτέρων τυχόνµεταβολές των ελεγκτικών τους προγραµµάτων. Τα κράτη µέλη θα έχουν πρόσβασηστο SYSAUDIT από το 2004 έτσι ώστε να περιλαµβάνονται σε µια µοναδική βάσηδεδοµένων όλοι οι έλεγχοι που πραγµατοποιούνται από την Κοινότητα ή τουςεθνικούς φορείς.

2.2.6. Το Ελεγκτικό Συνέδριο πρέπει να ενθαρρυνθεί θερµά να προσχωρήσει σε µία τέτοιαδιαδικασία συντονισµού, προσαρµόζοντας εφόσον αυτό είναι αναγκαίο τις δικές τουισχύουσες διαδικασίες προγραµµατισµού και εισάγοντας τα ελεγκτικά τουπρογράµµατα στο SYSAUDIT. Λόγω της ίδιας τους της φύσης, οι έρευνες τουOLAF δεν είναι δυνατόν να προγραµµατίζονται εκ των προτέρων. Σε περιπτώσειςόµως που είναι δυνατός ο προγραµµατισµός ειδικών επιτόπιων αποστολών πρέπει νακαταβάλλεται κάθε προσπάθεια ώστε να λαµβάνεται υπόψη το προκαθορισµένοελεγκτικό πρόγραµµα, µε την επιφύλαξη της τήρησης της νοµοθεσίας που διέπει τιςέρευνες του OLAF.

2.2.7. Θα πρέπει να εξορθολογιστούν οι διαδικασίες κοινοποίησης και παρακολούθησηςτης συνέχειας που δίδεται στους ελέγχους. Η Επιτροπή θα αποδεχθεί ως βέλτιστηπρακτική την επίσηµη κοινοποίηση των αποτελεσµάτων των ελέγχων στα κράτηµέλη εντός 2 µηνών µετά το πέρας της διενέργειάς τους. Τα κράτη µέλη θαενθαρρυνθούν να αποδεχθούν ανάλογη προθεσµία για την αποστολή της απάντησήςτους προκειµένου να διασφαλίζεται η αποτελεσµατική παρακολούθηση τηςσυνέχειας που δίδεται σε όλους τους ελέγχους.

3. Η ΕΝ∆ΙΆΜΕΣΗ ΑΝΑΘΕΏΡΗΣΗ

Οι ενδεικτικές κατευθύνσεις της Επιτροπής θα είναι απλές και δεν θα οδηγούν σεεπαναδιαπραγµάτευση των παρεµβάσεων. Η Επιτροπή προτείνει χρονοδιάγραµµαπου δίδει τη δυνατότητα αποτελεσµατικής διεξαγωγής της αναθεώρησης αυτήςκαθώς και ελάφρυνσης των διαδικασιών διαβούλευσης στα πλαίσια των επιτροπώνχωρίς να παραβλάπτεται η αναγκαία διαφάνεια. Εξάλλου, µε στόχο τηναποτελεσµατικότητα, προτείνει να οργανώνεται εκ των προτέρων η ενδιάµεσηαναθεώρηση ώστε να περιορίζονται οι προθεσµίες έγκρισης που προκύπτουν.

13

3.1. Μέτρα που συµφωνήθηκαν σχετικά µε την επανεξέταση και τον συντονισµό τωνχρονοδιαγραµµάτων

• Η Επιτροπή θα παρουσιάσει τις κατευθύνσεις της κατά το πρώτο τρίµηνο του2003.

• Στην ετήσια συνάντηση το φθινόπωρο του 2003 αναµένεται να ανταλλαγούναπόψεις σχετικά µε την ενδιάµεση επανεξέταση. Κατά τη φάση αυτή απαιτείταιενεργός συνεργασία µεταξύ του κράτους µέλους, των διαχειριστικών αρχών καιτης Επιτροπής. Ορισµένα κράτη µέλη έχουν προβεί σε ρυθµίσεις προκειµένου ηενδιάµεση αξιολόγηση να έχει ολοκληρωθεί τον Οκτώβριο του 2003. Στιςπεριπτώσεις που αυτό δεν θα επιτευχθεί, οι πληροφορίες από τα σχέδιααξιολογήσεων όσον αφορά τις ενδεχόµενες αποδεσµεύσεις και τους δείκτεςεπιδόσεων θα πρέπει να δώσουν τη δυνατότητα σχολαστικής προετοιµασίας τηςαπόφασης της επιτροπής παρακολούθησης (και θα οδηγήσουν σε ταχεία απόφασητης Επιτροπής αµέσως µόλις ληφθεί η απόφαση της επιτροπής παρακολούθησης).

• Σε µια πρώτη συνάντηση στις αρχές του 2004, η επιτροπή παρακολούθησης κατάαναµένεται ότι θα συζητήσει και θα εγκρίνει τροποποιηµένο συµπλήρωµαπρογράµµατος οπότε και θα εγκρίνει µε τον τρόπο αυτό επίσηµη πρότασητροποποίησης της παρέµβασης.

• Η επίσηµη αυτή πρόταση πρέπει να υποβληθεί στην Επιτροπή εντός δύοεβδοµάδων και, σε κάθε περίπτωση, µέχρι το τέλος Μαρτίου του έτους 2004, µαζίµε το νέο συµπλήρωµα προγραµµατισµού (για ενηµέρωση).

• Τον Απρίλιο του 2004 το κράτος µέλος και η Επιτροπή αναµένεται ότι θαεπιτύχουν συµφωνία σε επίπεδο υπηρεσιών όσον αφορά το τροποποιηµένοπρόγραµµα.

3.2. Μέτρα που συµφωνήθηκαν σχετικά µε τις διαδικασίες λήψης απόφασης µετά τιςδιαπραγµατεύσεις

• Η ρήτρα ευελιξίας που προβλέπεται για τις τροποποιήσεις στα Κοινοτικά πλαίσιαστήριξης (ΚΠΣ) και τα ενιαία έγγραφα προγραµµατισµού (ΕΕΠ) που είναικατώτερα από ένα ορισµένο όριο1 επεκτείνεται στο σύνολο των τροποποιήσεωντων ΚΠΣ και των ΕΕΠ που πραγµατοποιούνται στο πλαίσιο της µεσοπρόθεσµηςεπανεξέτασης. Αυτό σηµαίνει ότι η επίσηµη έγκριση από την Επιτροπή του νέουπρογράµµατος δεν θα πρέπει να αναµένει τη γνωµοδότηση των επιτροπών πουπροβλέπονται στο γενικό κανονισµό.

• Σε περίπτωση που η απόφαση της επιτροπής παρακολούθησης προετοιµάζεταικατά τρόπο εµπεριστατωµένο (βλ. σηµείο 8.1), η Επιτροπή θα καταβάλει κάθεπροσπάθεια να λαµβάνει την απόφαση εντός δύο µηνών µετά τη λήψηπαραδεκτής αίτησης για τροποποίηση.

1 Τροποποιήσεις µικρότερες του 25% ανά άξονα προτεραιότητας ή παρέµβασης ή µικρότερες από 60

(Στόχος 1) ή 30 (Στόχος 2) εκατοµµύρια ευρώ αντίστοιχα.

14

3.3. Μέτρα που συµφωνήθηκαν σχετικά µε το περιεχόµενο των παρεµβάσεων

Σήµερα οι παρεµβάσεις περιέχουν υπερβολικές λεπτοµέρειες. Ένα λιγότεροµακροσκελές κείµενο θα ήταν προς όφελος όλων των εταίρων. Η µεσοπρόθεσµηεπανεξέταση θα αποτελούσε την κατάλληλη χρονική στιγµή για να απαλειφθούν οιλεπτοµέρειες από το κείµενο της παρέµβασης και να ενσωµατωθούν µόνο στοσυµπλήρωµα προγράµµατος. Με τον τρόπο αυτό θα ήταν δυνατόν να απλουστευθείη διαχείριση του προγράµµατος κατά τα επόµενα έτη. Εν τούτοις, το εγχείρηµα αυτόείναι δυνατόν να είναι παραγωγικό µόνον εφόσον οι εταίροι ενεργούν µε καλή πίστηκαι δεν κάνουν κατάχρησή του, προκειµένου να καταστρατηγήσουν παλαιότερεςσυµφωνίες.

Είναι σηµαντικό η Επιτροπή και τα νέα κράτη µέλη µετά την προσχώρηση ναεξετάσουν σοβαρά την υλοποίηση του πνεύµατος του κανονισµού, δηλ. τιςπαρεµβάσεις σε στρατηγικό επίπεδο και τις λεπτοµέρειες διαχείρισης στοσυµπλήρωµα προγράµµατος.

Από άποψη χρονισµού, η προταθείσα προσέγγιση σηµαίνει ότι οι αρχές διαχείρισηςπρέπει να καταβάλλουν προσπάθεια να υποβάλλουν τα αναγκαία έγγραφα πριν τηντελευταία ηµεροµηνία που αναφέρεται στον κανονισµό. Όλοι οι εταίροι οφείλουν ναείναι ενήµεροι των χρονικών περιορισµών, οπότε θα πρέπει να καταβάλλουν κάθεδυνατή προσπάθεια προκειµένου να ολοκληρώσουν τις διαπραγµατεύσεις και τιςδιαδικασίες το ταχύτερο δυνατό.

4. ΕΚΘΕΣΕΙΣ

4.1. Μέτρα που συµφωνήθηκαν σχετικά µε τη µείωση της πληθώρας εκθέσεων:

• Εναρµόνιση της παρουσίασης των πληροφοριών που περιέχονται στην ετήσιαέκθεση παρακολούθησης και στην ετήσια έκθεση ελέγχου.

• Η ετήσια έκθεση ελέγχου είναι δυνατόν να αποτελέσει µέρος του κεφαλαίου"ελεγκτικές ενέργειες" της ενιαίας ετήσιας έκθεσης, εφόσον το επιθυµεί τοκράτος µέλος, . Το κεφάλαιο αυτό πάντως θα αποτελεί ξεχωριστό παράρτηµα.

4.2. Μέτρα που συµφωνήθηκαν σχετικά µε τις λεπτοµερείς πληροφορίες πουαπαιτούνται στην ετήσια έκθεση:

• Περιορισµός των πληροφοριών για τις τροποποιήσεις γενικών όρων µόνο σε όσεςέχουν επίπτωση στους όρους υλοποίησης της παρέµβασης.

• Προσπάθεια συγκέντρωσης σε ένα µόνο κεφάλαιο των πληροφοριών για ταπροβλήµατα που έχουν παρουσιασθεί και για τα µέτρα που έχουν ληφθεί για τηνεπίλυσή τους.

• Περιορισµός του κεφαλαίου "κοινοτικές πολιτικές" σε µια δήλωση για τηντήρηση των πολιτικών αυτών στο πλαίσιο της παρέµβασης, µε επισήµανση τωνπροβληµάτων που έχουν παρουσιασθεί και των µέτρων που έχουν ληφθεί για τηδιευθέτησή τους.

15

4.3. ∆ιευκρινίσεις για τις προθεσµίες αποτίµησης της ετήσιας έκθεσης:

• Οι πληρωµές δεν είναι δυνατόν να διακόπτονται σε περίπτωση που η ετήσιαέκθεση είναι παραδεκτή και πληρούνται οι υπόλοιπες προϋποθέσεις πουαπαιτούνται από τη νοµοθεσία.

• Πάντως, µια έκθεση που είναι παραδεκτή είναι δυνατόν να θεωρηθεί ως µη-ικανοποιητική µετά την "ουσιαστική" ανάλυση του περιεχοµένου της. Σεοποιαδήποτε περίπτωση και προκειµένου να απλουστευθεί η διαδικασίαανάλυσης, θα πρέπει να πραγµατοποιηθεί προκαταρκτική λεπτοµερέστερησυζήτηση όσον αφορά την ουσία, κατά τη συζήτηση της έκθεσης στην επιτροπήπαρακολούθησης, και για τα πλέον ευαίσθητα σηµεία που τυχόν αποµένουν κατάτις ετήσιες συναντήσεις. Το γεγονός αυτό δεν πρέπει να αποτελεί λόγο διακοπήςτων πληρωµών.

• Η συγκέντρωση των εκθέσεων σε ενιαία έκθεση δεν συνεπάγεται αύξηση τωνυποχρεώσεων των κρατών µελών οι πληροφορίες που απαιτούνται για τηνετήσια έκθεση ελέγχου δεν ζητείται να κριθούν ως παραδεκτές ή / καιικανοποιητικές.

Οι παραπάνω προτάσεις, αν εφαρµοσθούν από τα κράτη µέλη, θα επιφέρουν τιςακόλουθες θετικές επιπτώσεις:

Η ύπαρξη ενοποιηµένης ετήσιας έκθεσης για κάθε παρέµβαση θα δώσει τηδυνατότητα να εκπληρωθούν οι διάφορες υποχρεώσεις - παρακολούθηση, έλεγχος- µε ένα και µοναδικό έγγραφο ενώ παράλληλα θα διευκολύνει την εργασίασυντονισµού µεταξύ των υπηρεσιών της Επιτροπής (ίδια βάση εργασίας).

Οι πληροφορίες που παρέχονται στην ετήσια έκθεση θα εστιάζονται στηνπαρακολούθηση, τον έλεγχο και την αξιολόγηση των υλοποιούµενων δράσεων,στα προβλήµατα που εµφανίστηκαν και στα µέτρα που λήφθηκαν για την επίλυσήτους.

Η απλούστευση της διαδικασίας αποτίµησης της ετήσιας έκθεσης θα δώσει τηδυνατότητα συµπίεσης των προθεσµιών επεξεργασίας των αιτήσεων πληρωµών.

Η συγκέντρωση των ετησίων εκθέσεων που προτείνεται στο σηµείο 4.1. θα δώσειτη δυνατότητα κατά προτεραιότητα εστίασης των συζητήσεων της ετήσιαςσυνάντησης παρακολούθησης στα πολιτικά και στρατηγικά ζητήµατα.

5. ΟΙ ∆ΕΊΚΤΕΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΆΤΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΠΤΏΣΕΩΝ

Η Επιτροπή, σε συνεργασία µε τα κράτη µέλη και σύµφωνα µε την αρχή τηςαναλογικότητας θα εξετάσει - ιδίως για τα πολυταµειακά προγράµµατα - τουςδείκτες που είναι αναγκαίοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγησηπαρεµβάσεων, στοχεύοντας σε απλούστερο σύστηµα . Τα κράτη µέλη που θεωρούνότι το σύστηµά τους είναι πολύπλοκο καλούνται να προβούν σε συγκεκριµένεςπροτάσεις.

16

Μέτρα που συµφωνήθηκαν:

5.1. Προκειµένου να µειωθεί ο φόρτος διοικητικής εργασίας για τη συλλογή δεδοµένων,προτείνεται:

Να µειωθεί η περιοδικότητα συλλογής δεδοµένων για τους διάφορους τύπουςδεικτών. Προτείνεται η ακόλουθη περιοδικότητα:

• σε πραγµατικό χρόνο για τους οικονοµικούς δείκτες,

• ετησίως για τους δείκτες πεπραγµένων και αποτελεσµάτων.

Να χρησιµοποιούνται η αξιολόγηση (ενδιάµεση και τελική) για τις εκτιµήσεις πουαφορούν τους δείκτες επιπτώσεων, ή άλλα κατά περίπτωση µέσα που θαεπιλέγονται από τις αρµόδιες αρχές στα κράτη µέλη. Συνεπώς, οι εκτιµήσειςαυτές δεν αποτελούν υποχρεωτικά µέρος του κλασσικού συστήµατοςπαρακολούθησης.

5.2. Μείωση του όγκου των πληροφοριών και των δεδοµένων που περιλαµβάνονται στιςετήσιες εκθέσεις, µε περιορισµό στους πλέον αντιπροσωπευτικούς οικονοµικούςδείκτες και δείκτες φυσικής υλοποίησης για την εξέλιξη της παρέµβασης και σεσυµφωνία µε την επανεξέταση που αναφέρεται στο σηµείο 5.1.

5.3. Υιοθέτηση ευέλικτης τακτικής για την προσαρµογή των δεικτών µε αφετηρία τοσύστηµα που προτείνεται για τις τροποποιήσεις οι οποίες σχετίζονται µε την χρηστήδιαχείριση.

Οι προτεινόµενες απλουστεύσεις είναι δυνατόν να τεθούν σε πρακτική εφαρµογήχωρίς ανάγκη τροποποίησης της νοµοθεσίας. Είναι σκόπιµο οι αρχές διαχείρισης ναδιατηρήσουν κάποια ευελιξία, προκειµένου να κριθεί η σχέσηκόστους / αποτελεσµατικότητας των απλουστεύσεων που προτάθηκαν σε σχέση µετην πραγµατική κατάσταση.

6. ΤΟ ΑΠΌΘΕΜΑ ΕΠΊ∆ΟΣΗΣ

Μέτρα που συµφωνήθηκαν:

6.1. Αποφυγή των µεθόδων κατανοµής του αποθεµατικού που τείνουν να περιπλέκουν τοµηχανισµό και να µειώνουν την σαφήνεια και τη διαφάνεια της εφαρµογής του.

6.2. Με βάση την αναλογικότητα, υιοθέτηση συστήµατος απλουστευµένων δεικτών ιδίωςγια τα µικρά προγράµµατα ή για τα προγράµµατα που εξαρτώνται από τις δικαιούχεςχώρες και για τους στόχους µε χαµηλού επιπέδου χρηµατοδότηση από ∆ιαρθρωτικάΤαµεία.

6.3. Μείωση του πλήθους των δεικτών αποτελεσµατικότητας σε οκτώ έως δώδεκα, πουεπιλέγονται µεταξύ των αντιπροσωπευτικότερων για τις προτεραιότητες τωνΕΠ / ΕΕΠ. Σε ορισµένες χώρες ο µηχανισµός επίδοσης είναι υπερφορτωµένος µε τηνεισαγωγή δεκάδων δεικτών αποτελεσµατικότητας.

6.4. Επιβεβαίωση ότι για την ενδιάµεση αναπροσαρµογή του προγράµµατος και τουαποθεµατικού επίδοσης θα λαµβάνεται µία µόνο απόφαση.

17

Η Επιτροπή θεωρεί σηµαντική την ολοκλήρωση του εγχειρήµατος αυτού πολύσύντοµα.

7. Η ΕΤΉΣΙΑ ΣΥΝΆΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΧΏΝ ∆ΙΑΧΕΊΡΙΣΗΣ

Η ετήσια συνάντηση έχει χαρακτήρα µάλλον πολιτικό και δεν είναι δυνατόν ναµεταβληθεί σε παράλληλη επιτροπή παρακολούθησης. Η ετήσια εξέταση σε σχέσηµε τα υπόλοιπα όργανα παρακολούθησης παρουσιάζει τη δική της ιδιαιτερότητα. Ηεπιτροπή παρακολούθησης της νέας περιόδου δεν αποτελεί πλέον συνεδρίασηµεταξύ της Επιτροπής και του κράτους µέλους αλλά εθνικό / περιφερειακό όργανοπαρακολούθησης των παρεµβάσεων όπου αντιπροσωπεύονται όλοι οι τύποι τωνεταίρων (δηµόσιες υπηρεσίες, οικονοµικοί, κοινωνικοί και περιβαλλοντικοί φορείς)και όπου η Επιτροπή δεν συµµετέχει παρά µόνο σε συµβουλευτικό ρόλο.

Μέτρα που συµφωνήθηκαν:

7.1. Η Επιτροπή δεσµεύεται να αντιπροσωπεύεται σε υψηλότερο ιεραρχικό επίπεδο στιςετήσιες συναντήσεις σε σχέση µε τη συνήθη αντιπροσώπευση στις επιτροπέςπαρακολούθησης. Η αρχή διαχείρισης θα ήταν δυνατόν να αναλάβει την υποχρέωσηνα περιορίσει το πλήθος των συµµετεχόντων στην ετήσια συνάντηση.

7.2. Η Επιτροπή αναλαµβάνει την υποχρέωση να καταβάλλει τις αναγκαίες προσπάθειεςπροκειµένου να αποφεύγονται οι τυχόν άσκοπες επαναλήψεις µεταξύ της ετήσιαςσυνάντησης ελέγχου µεταξύ της Επιτροπής και του κράτους µέλους και της ετήσιαςεξέτασης, η οποία έπεται χρονικά. Η ετήσια συνάντηση για τον έλεγχο αφορά ένανειδικό τοµέα, τις δραστηριότητες ελέγχου κάθε µορφής ενώ η ετήσια συνάντησηαφορά όλα τα στοιχεία που συνδέονται µε την υλοποίηση της παρέµβασης. Κατά τηνετήσια συνάντηση η συζήτηση θα πρέπει να περιορίζεται στον έλεγχο τωνσυµπερασµάτων και την παρακολούθηση όπως έχουν προκύψει από τη συνεδρίασηγια τον έλεγχο.

7.3. Η συνεδρίαση πρέπει να εστιάζεται στα ζωτικά σηµεία που αξίζει να εξεταστούν στοπλαίσιο κάθε παρέµβασης. Κατά συνέπεια, είναι επιθυµητό η ηµερήσια διάταξη τηςετήσιας συνάντησης να περιορίζεται σε λίγα µόνο σηµεία. Θα δίδεται προτεραιότηταστα σηµεία που παρουσιάζουν στρατηγικό χαρακτήρα για την παρέµβαση ή τα οποίαλόγω του οριζόντιου χαρακτήρα τους παρουσιάζουν στρατηγικό ενδιαφέρον. Ηετήσια εξέταση / η ετήσια συνάντηση πρέπει να βασίζεται σε κριτική αξιολόγησητόσο των θετικών όσο και των αρνητικών παραµέτρων που απορρέουν από τηνυλοποίηση της παρέµβασης.

7.4. Η Επιτροπή και η αρχή διαχείρισης αναλαµβάνουν την υποχρέωση να καταβάλλουντις αναγκαίες προσπάθειες ώστε η ετήσια συνάντηση να έχει προληπτικόχαρακτήρα, προσδιορίζοντας τα προβλήµατα και τις λύσεις των προβληµάτων αυτώντο ταχύτερο δυνατό.

7.5. ∆εδοµένου ότι ο γενικός κανονισµός των διαρθρωτικών ταµείων προβλέπει ετήσιαεξέταση αλλά δεν υποχρεώνει να λαµβάνει η εξέταση αυτή κατ ανάγκη τη µορφήετήσιας συνεδρίασης, είναι δυνατόν να µην πραγµατοποιηθεί καµία επίσηµησυνάντηση µεταξύ της Επιτροπής και της διαχειριστικής αρχής για τα προγράµµατατων οποίων η υλοποίηση δεν παρουσιάζει κανένα πρόβληµα, για κάποιοσυγκεκριµένο έτος. Η συνάντηση αυτή θα ήταν δυνατόν να αντικατασταθεί απόανταλλαγή επιστολών σχετικά µε την υλοποίηση της παρέµβασης. Αυτό το στοιχείο

18

απλούστευσης και αναλογικότητας είναι ιδιαιτέρως πρόσφορο σε ένα πλαίσιο όπουυπάρχουν περίπου 500 παρεµβάσεις για την περίοδο 2000-2006.

7.6. Πρόβλεψη της κατά το δυνατό µεγαλύτερης οµαδοποίησης των ετήσιωνσυναντήσεων για προφανείς λόγους ελαχιστοποίησης των δαπανών καιεξοικονόµησης χρόνου στην περίπτωση κατά την οποία κάποια διαχειριστική αρχήείναι υπεύθυνη για πολλά προγράµµατα ή εφόσον πρόκειται για προγράµµατα πουαφορούν γειτονικές ζώνες. Εφόσον είναι δυνατή η οµαδοποίηση αυτή, η Επιτροπήπροτείνει την οργάνωση της συνάντησης σε δύο µέρη: 1) ένα µέρος αφιερωµένο σταζητήµατα γενικότερου ή / και οριζόντιου χαρακτήρα και 2) ένα µέρος αφιερωµένοστα ζητήµατα ειδικού χαρακτήρα για κάθε παρέµβαση / πρόγραµµα.

7.7. Σε περίπτωση που ο αριθµός των συµµετεχόντων είναι περιορισµένος, η Επιτροπήεξετάζει τη δυνατότητα διοργάνωσης ετήσιων συναντήσεων µέσω τηλεδιασκέψεωνώστε να εξοικονοµούνται χρόνος και χρήµατα.

8. Ο ΡΌΛΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΉ ΠΑΡΑΚΟΛΟΎΘΗΣΗΣ

Σε περίπτωση που το κράτος µέλος (αρχή διαχείρισης) διαχωρίζει τις λειτουργίεςστο πλαίσιο της επιτροπής παρακολούθησης και κοινοποιεί εκ των προτέρων στηνΕπιτροπή τα θέµατα επί των οποίων επιθυµεί όπως η τελευταία λάβει θέση, ηΕπιτροπή είναι έτοιµη να προχωρήσει στον αναγκαίο εσωτερικό συντονισµόπροκειµένου η επικεφαλής υπηρεσία να λάβει θέση και να δεσµεύσει την Επιτροπή.Αυτό συνεπάγεται ότι τα έγγραφα της ηµερήσιας διάταξης της επιτροπήςπαρακολούθησης θα περιέρχονται στην Επιτροπή εντός εύλογων προθεσµιών.Προκειµένου να βελτιωθεί ο ρόλος της Επιτροπής στις συναντήσεις της επιτροπήςπαρακολούθησης, υπεβλήθησαν στα κράτη µέλη οι ακόλουθες προτάσεις:

8.1. Μέτρα που συµφωνήθηκαν για την καλύτερη προετοιµασία των συνεδριάσεων τηςεπιτροπής παρακολούθησης

Ουσιαστική απαίτηση για την επίτευξη θετικών αποτελεσµάτων αποτελεί ηκατάλληλη και απλοποιηµένη προετοιµασία των συνεδριάσεων των επιτροπώνπαρακολούθησης τόσο από τις υπηρεσίες της Επιτροπής όσο και από τα κράτη µέλη:

Οι διαχειριστικές αρχές οφείλουν:

• να προβλέπουν επαρκώς εκ των προτέρων ενδεικτικό χρονοδιάγραµµα τωνσυνεδριάσεων της επιτροπής παρακολούθησης καθώς και άλλων υποοµάδων ήτεχνικών οµάδων εργασίας (π.χ. αξιολόγησης)·

• να αποστέλλουν εγκαίρως τα έγγραφα σε όλα τα µέλη της επιτροπήςπαρακολούθησης,

• να µη διαβιβάζουν άλλα έγγραφα µετά τις προκαθορισµένες προθεσµίες. Ωστόσο,σε τέτοια περίπτωση, η Επιτροπή θα λάβει υπόψη της µόνον τα έγγραφα τα οποίαήταν σε θέση να επεξεργαστεί.

Η αντιπροσωπεία της Επιτροπής περιλαµβάνει ένα µόνιµο υπάλληλο για κάθε Γ∆διαρθρωτικού ταµείου και προεδρεύεται από τον αντιπρόσωπο της επικεφαλής Γ∆για τη σχετική ενίσχυση. Οι υπηρεσίες της Επιτροπής εκφράζονται µε µια και κοινήθέση. Για το σκοπό αυτό:

19

• Οι επίσηµες σχέσεις της Επιτροπής µε την προεδρία της συνάντησης τηςεπιτροπής παρακολούθησης αποτελούν ευθύνη της επικεφαλής Γ∆.

• Πριν από κάθε συνάντηση της επιτροπής παρακολούθησης, η επικεφαλής Γ∆οργανώνει προπαρασκευαστική συνάντηση των εµπλεκόµενων υπηρεσιώνπροκειµένου να εξετασθούν τα έγγραφα που υποβάλλονται στην επιτροπή και ναυιοθετηθεί η επίσηµη θέση της Επιτροπής κατά την συνάντηση. Η διυπηρεσιακήσυνάντηση επιτρέπει να προσδιορισθεί το κατά πόσον απαιτείται η παρουσίαστην συνάντηση της επιτροπής παρακολούθησης και κάποιας άλλης Γ∆ (που δενείναι Γ∆ διαρθρωτικών ταµείων).

• Κατά τη συνάντηση η επικεφαλής Γ∆ διευθύνει την αντιπροσωπεία καιεξασφαλίζει το συντονισµό των θέσεων των εκπροσώπων της Επιτροπής.

• Μετά από κάθε συνάντηση της επιτροπής παρακολούθησης, η επικεφαλής Γ∆, σεσυνεργασία µε τις άλλες Γ∆ των διαρθρωτικών ταµείων, συντάσσει σύντοµηέκθεση σχετικά µε τα κυριότερα σηµεία της συνάντησης και τα µέτρα που πρέπεινα πάρουν οι υπηρεσίες της Επιτροπής.

8.2. Μέτρα που συµφωνήθηκαν σχετικά µε τα θέµατα προς συζήτηση στις συνεδριάσειςτης επιτροπής παρακολούθησης: µεγαλύτερη σαφήνεια

• Πρέπει να γίνει σαφέστερη διάκριση µεταξύ των γενικών θεµάτωνπαρακολούθησης, για τα οποία η επιτροπή παρακολούθησης είναι συλλογικάυπεύθυνη, και των θεµάτων τα οποία έχουν διµερή χαρακτήρα µεταξύ τηςδιαχειριστικής αρχής και της Επιτροπής (θέµατα επιλεξιµότητας στα πλαίσια τηςερµηνείας της κοινοτικής νοµοθεσίας, θέµατα δηµοσιονοµικής διαχείρισης κ.λπ.).Τα τελευταία πρέπει να επιλύονται διµερώς και όχι στα πλαίσια της επιτροπήςπαρακολούθησης. Η Επιτροπή θα επιδιώξει να απαντά σε συγκεκριµένες γραπτέςερωτήσεις διαχειριστικών αρχών εντός προθεσµίας ενός µηνός.

• Οι επιτροπές παρακολούθησης οφείλουν να εστιάζουν την προσοχή τους σεθέµατα γενικής παρακολούθησης. Έτσι, π. χ. πρέπει να αφιερώνουν χρόνο στιςανταλλαγές εµπειριών σχετικά µε τη διαχείριση των ταµείων και την εξέλιξη τηςπαρέµβασης. Οι προεδρεύοντες έχουν τη δυνατότητα να εξετάζουν το ενδεχόµενονα προσκαλούν κατά διαστήµατα αντιπροσώπους άλλων κρατών µελών. Στιςπεριπτώσεις αυτές θα πρόκειται κυρίως για την ανάλυση θεµάτων επιλεξιµότηταςσχετικά µε την ερµηνεία του κειµένου της παρέµβασης ή του συµπληρώµατοςπρογράµµατος.

• Συνεπώς, οι επιτροπές παρακολούθησης δεν θα αποφασίζουν για επιµέρους έργα.

8.3. Συνεδριάσεις της επιτροπής παρακολούθησης και ετήσιες συνεδριάσεις

• Ο αριθµός των συνεδριάσεων των επιτροπών παρακολούθησης ανά έτοςπροτείνεται, για λόγους απλούστευσης, να καθορίζεται µε αναλογικότητα. Τοθέµα αυτό θα αποτελεί επιλογή του προέδρου της επιτροπής. Όµως πρέπει ναπραγµατοποιείται τουλάχιστον µία συνεδρίαση ανά έτος και σε µία από τιςσυνεδριάσεις της επιτροπής παρακολούθησης να συζητείται η ετήσια έκθεση.

20

• Η προστιθέµενη αξία και η επιλεκτικότητα των ετήσιων συνεδριάσεων σεσύγκριση µε τις παραδοσιακές συνεδριάσεις επιτροπών παρακολούθησης πρέπεινα διευκρινισθεί και να γνωστοποιείται στα κράτη µέλη. (Βλέπε σηµείο 7).

Σχετικά µε τη µείωση του αριθµού των συνεδριάσεων της επιτροπήςπαρακολούθησης, σε περίπτωση που επιλεγεί αυτή η λύση, απαιτείται τροποποίησητου εσωτερικού κανονισµού των επιτροπών παρακολούθησης όσον αφορά τιςπαρεµβάσεις για τις οποίες προβλέπονται ειδικά δύο ή περισσότερες συνεδριάσεις.Επιπλέον, είναι δυνατόν σε ορισµένες περιπτώσεις να απαιτηθεί τροποποίηση τηςαπόφασης της Επιτροπής, εάν εκεί αναφέρεται ρητά ο ετήσιος αριθµός τωνσυνεδριάσεων της επιτροπής παρακολούθησης.

9. Η ∆ΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΉ ∆ΙΑΧΕΊΡΙΣΗ

Το νοµοθετικό σύστηµα που αφορά τη δηµοσιονοµική διαχείριση αποτελεί ένασυνεκτικό σύνολο. Οι προτάσεις για διευκρινήσεις καλύπτουν τους τέσσεριςπαρακάτω τοµείς:

9.1. ∆ιευκρινήσεις σχετικά µε την εφαρµογή του κανόνα των αυτεπάγγελτωναποδεσµεύσεων (κανόνας Ν+2)

Η απλούστευση του κανόνα Ν+2 υλοποιήθηκε µε την αποσαφήνιση τωνλεπτοµερειών πρακτικής εφαρµογής και του υπολογισµού των οικείων ποσών. Ηαπλούστευση αυτή βασίζεται στο κανονιστικό πλαίσιο διατηρώντας τηναποδέσµευση ποσών από αναλήψεις υποχρεώσεων που δεν έχουν αποτελέσειαντικείµενο πληρωµών εντός των προκαθορισµένων προθεσµιών.

Η Επιτροπή έχει ήδη επιφέρει στοιχεία αποσαφήνισης και διαφάνειας2 όσον αφοράτην εφαρµογή του κανόνα των αυτεπάγγελτων αποδεσµεύσεων:

(1) υιοθετώντας, για την πρώτη ετήσια δόση των πολυταµειακών παρεµβάσεων,το έτος της τελευταίας ανάληψης υποχρεώσεων για τα σχετικά ταµεία(ερµηνεία του άρθρου 31 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο)3, οπότεαπλουστεύεται κατά οµοιογενή τρόπο η διαχείριση των ολοκληρωµένωνπρογραµµάτων τα οποία αφορά η παρέµβαση διάφορων ταµείων·

(2) θεωρώντας την διετή προθεσµία ως ισοδύναµη µε το τέλος του δεύτερου έτουςµετά το έτος της µεταγενέστερης απόφασης2· προσδιορίζοντας, στηνπερίπτωση της µεταγενέστερης απόφασης (καθεστώς ενίσχυσης, µεγάλο έργο)·

(3) χρησιµοποιώντας, για τον υπολογισµό της αυτόµατης αποδέσµευσης, ταπιστοποιηµένα και παραδεκτά ποσά που αντιστοιχούν στη συµµετοχή τωνταµείων τα οποία έχουν διαβιβαστεί στην Επιτροπή µέχρι τις 31 ∆εκεµβρίουτου έτους Ν+2:

ακόµη και αν δεν απετέλεσαν ακόµη αντικείµενο πληρωµής·

2 Ανακοίνωση του κ. Barnier, µε συµφωνία της κας Schreyer, της κας ∆ιαµαντοπούλου και του κ. Fischler,

προς την Επιτροπή, στις 27.05.2002.3 Απόφαση της Επιτροπής, της 17.05.2002.

21

και ανεξάρτητα από το ενδεχόµενο ανώτατο ποσό της πληρωµής πουπροκύπτει από τον τρόπο υπολογισµού των πληρωτέων ποσών µε βάσητις δηλώσεις δαπανών·

(4) ερµηνεύοντας κατά τρόπο ευνοϊκό για τα κράτη µέλη τις προθεσµίες πουπροβλέπονται στο άρθρο 31 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο όσον αφορά τηνυποβολή στην Επιτροπή παραδεκτών αιτήσεων ενδιάµεσης πληρωµής καικαθορίζοντας την 31η ∆εκεµβρίου ως τελευταία ηµεροµηνία για την αποστολή(και όχι την παραλαβή) στην Επιτροπή αιτήσεων πληρωµής·

(5) ενισχύοντας την διαδικασία προληπτικής πληροφόρησης των κρατών µελώνόσον αφορά τις γενικές απαιτήσεις του κανονισµού·

(6) υπενθυµίζοντας τη δυνατότητα που έχουν τα κράτη µέλη να υποβάλουν εκ τωνπροτέρων τις παρατηρήσεις τους σχετικά µε τον καθορισµό των προςαποδέσµευση ποσών·

(7) προτείνοντας την ελάφρυνση της διαδικασίας τροποποίησης προγραµµάτωνπου, σε συνδυασµό µε τη δυνατότητα προσαρµογής των συµπληρωµάτωνπρογραµµατισµού, επιτρέπει στα κράτη µέλη, στο πλαίσιο του στόχου γιαχρηστή διαχείριση, να προλαµβάνουν, αφού εντοπίσουν τις δυσχέρειεςυλοποίησης, ενδεχόµενη εφαρµογή αυτεπάγγελτων αποδεσµεύσεωνκατευθύνοντας τις οικονοµικές παροχές προς περισσότερο υποσχόµενεςπαρεµβάσεις·

Eξάλλου η Επιτροπή εξέτασε κατά πόσο, παράλληλα προς την απλούστευση τηςεφαρµογής του κανόνα επιστροφής της προκαταβολής στην περίπτωσηπολυταµειακών προγραµµάτων, θα ήταν δυνατόν ο τρόπος υπολογισµού τωναποδεσµεύσεων Ν+2 να εφαρµόζεται κατά πρόγραµµα µάλλον παρά κατά ταµείο(δυνατότητα αντιστάθµισης µεταξύ ταµείων), τηρουµένων των νοµοθετικώνδιατάξεων (άρθρο 31 παράγραφος 2 εδάφιο 2). Πάντως φαίνεται ότι οι νοµοθετικέςδιατάξεις αποκλείουν την προσέγγιση αυτή διότι αναφέρονται ρητά σε κάθεανάληψη υποχρέωσης: η ανάληψη υποχρέωσης είναι ξεχωριστή για κάθε ταµείο,ενώ µόνο για τον κανόνα επιστροφής της προκαταβολής αναφέρεται η πλήρηςαπουσία αίτησης πληρωµής, εντός προθεσµίας που υπολογίζεται µε βάση τηναπόφαση της Επιτροπής (ενιαία απόφαση για το σύνολο των ταµείων µιαςπαρέµβασης).

Πέραν των µέτρων που περιγράφονται ανωτέρω ο κανονισµός δεν αφήνει περιθώριογια πιο ευέλικτες ερµηνείες των λεπτοµερειών εφαρµογής των αυτεπάγγελτωναποδεσµεύσεων των πιστώσεων που δεν χρησιµοποιήθηκαν. Εάν το Συµβούλιο, ηΕπιτροπή και το Κοινοβούλιο επιθυµούν να τροποποιήσουν τους διαχειριστικούςπεριορισµούς που κρίθηκαν σκόπιµοι και αποφασίστηκαν από κοινού, ως µοναδικήεπιλογή έχουν την επίσηµη τροποποίηση του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 τουΣυµβουλίου ώστε να παραταθούν οι προθεσµίες ή να εγκαταλειφθεί η εφαρµογή τουκανόνα των αυτεπάγγελτων αποδεσµεύσεων.

9.2. ∆ιευκρινήσεις σχετικά µε την εφαρµογή του κανόνα επιστροφής της προκαταβολήςκατά τη λήξη της προθεσµίας «ηµεροµηνία απόφασης + 18 µήνες»

Ολόκληρη ή τµήµα της αρχικής προκαταβολής ποσοστού 7% επιστρέφεται στηνΕπιτροπή σε περίπτωση που δεν έχει υποβληθεί σε αυτήν αίτηση πληρωµής εντόςπροθεσµίας 18 µηνών από την ηµεροµηνία της απόφασης συµµετοχής των ταµείων.

22

Όπως στην περίπτωση του κανόνα Ν+2, οι απλουστεύσεις του κανόνα τηςεπιστροφής της προκαταβολής επέρχονται στις πρακτικές λεπτοµέρειες εφαρµογής,τηρουµένων των νοµοθετικών διατάξεων.

Οι υπηρεσίες της Επιτροπής έχουν αναπτύξει σύστηµα εκ των προτέρωνειδοποίησης µε βάση κατάλογο παρεµβάσεων που προσεγγίζουν την προθεσµία των18 µηνών για την επιστροφή της προκαταβολής (άρθρο 32 παράγραφος 2 τουκανονισµού αριθ. 1260/1999). Όπως προβλέπει ο σύστηµα αυτό:

(1) Οι Γενικές ∆ιευθύνσεις των διαρθρωτικών ταµείων επισηµαίνουν τουλάχιστονπριν από τρεις µήνες στις διαχειριστικές αρχές των παρεµβάσεων ότι δεν έχειακόµη περιέλθει στην Επιτροπή αίτηση πληρωµής (έστω και αν η διάταξηαυτή δεν προβλέπεται ειδικά από τον κανονισµό του Συµβουλίου)·

(2) Προκειµένου να απλουστευθεί η διαχείριση των διάφορων ταµείων πουσυµµετέχουν σε πολυταµειακό πρόγραµµα, στο πλαίσιο εφαρµογής τωνδιατάξεων του άρθρου 32 παράγραφος 2 εδάφιο 3 για τα οικεία ταµεία,λαµβάνεται υπόψη κάθε αίτηση πληρωµής που έχει κατατεθεί για ένα και µόνοταµείο·

(3) προκειµένου να εξασφαλισθεί ισότιµη µεταχείριση, επιλέγεται η πρώτη από τιςηµεροµηνίες διαβίβασης της αίτησης πληρωµής µε ταχυδροµείο ή µεηλεκτρονικό µέσο (SFC). Το σύστηµα SFC τροφοδοτείται από τις υπηρεσίεςτης Επιτροπής κατά τρόπο όχι αυτόµατο ώστε να λαµβάνεται υπόψη ηηµεροµηνία της διαβίβασης µε ταχυδροµείο εφόσον αυτή προηγείται·

(4) οι αιτήσεις πληρωµής που λαµβάνονται σε χαρτί ή µε τηλεοµοιοτυπία τηνΠαρασκευή και την παραµονή αργιών, θεωρείται ότι πρωτοκολλήθηκαν τηνηµεροµηνία εκείνη, εφόσον σφραγισθούν επίσηµα από τις υπηρεσίες αρχείωντης Επιτροπής την πρώτη εργάσιµη ηµέρα µετά το τέλος της εβδοµάδας ή τηναργία.

9.3. Μέτρα που συµφωνήθηκαν σχετικά µε την συγχρηµατοδότηση: Λεπτοµέρειεςυπολογισµού των ενδιάµεσων πληρωµών

Όσον αφορά τη συγχρηµατοδότηση, η Επιτροπή υπέβαλε στα κράτη µέλη κατά τησύσκεψη των επιτροπών των διαρθρωτικών ταµείων το Νοέµβριο 2002 τιςλεπτοµέρειες εφαρµογής κατευθύνσεων που υιοθέτησαν οι υπουργοί στις 7Οκτωβρίου 2002. Η Επιτροπή συζήτησε λεπτοµερώς µε τις εθνικές αρχές τηνυλοποίηση των λεπτοµερειών αυτών. Η Επιτροπή προτείνει να καταβάλει τα ποσάγια τις αιτήσεις ενδιάµεσων πληρωµών είτε µε βάση το ποσοστόσυγχρηµατοδότησης του µέτρου είτε µε βάση την Κοινοτική συµµετοχή στησυγχρηµατοδότηση των δράσεων, λαµβανόµενων έτσι υπόψη των διαφορετικώνχαρακτηριστικών των δράσεων που συγχρηµατοδοτούνται από τα ταµεία. Οιλεπτοµέρειες εφαρµογής που συµφωνήθηκαν είναι:

9.3.1. ∆ιαδικασία πληρωµής µε βάση το ποσοστό συγχρηµατοδότησης του µέτρου

Πληρωµή εντός των ορίων του ποσοστού συγχρηµατοδότησης του µέτρου και σταπλαίσια των ανωτάτων ποσοστών που προβλέπονται στο άρθρο 29 παράγραφος 3στο επίπεδο του µέτρου, ανεξάρτητα από τις κατανοµές που ισχύουν για κάθεµεµονωµένη δράση.

23

Ηµεροµηνία υλοποίησης: άµεσα

9.3.2. ∆ιαδικασία πληρωµής της Κοινοτικής συµµετοχής στο επίπεδο των δράσεων

Πληρωµή του µέρους της συνολικής δαπάνης που έχει πράγµατι καταβληθεί καιπιστοποιηθεί από την αρχή πληρωµών και που αντιστοιχεί στη συµµετοχή τουταµείου στο επίπεδο της δράσης. Για τις δηλωθείσες δαπάνες ισχύουν στο επίπεδοκάθε δράσης τα ανώτατα ποσοστά που προβλέπονται στο άρθρο 29 παράγραφοι 3και 4. Η διαδικασία αυτή υπόκειται στους παρακάτω όρους:

οι αρχές διαχείρισης εγκαθιστούν ένα σύστηµα παρακολούθησης των ποσοστώνκαι των συµµετοχών που διατίθενται από τον φορέα υλοποίησης προκειµένου ναεξασφαλίσουν, για το σύνολο της περιόδου, την εφαρµογή των ποσοστών στοσυµπλήρωµα προγραµµατισµού για κάθε µέτρο καθώς και την ισορροπίαανάµεσα στις κοινοτικές και εθνικές πηγές συγχρηµατοδότησης που έχουνκαθοριστεί για τους άξονες της απόφασης.

οι εθνικές αρχές που εφαρµόζουν τη διαδικασία αυτή οφείλουν να:

(1) ενηµερώνουν ρητά την Επιτροπή για τα προγράµµατα και για το Ταµείο (ή ταΤαµεία) για τα οποία ζητούν την εφαρµογή της εν λόγω διαδικασίας·

(2) κοινοποιούν στην Επιτροπή την περιγραφή και τις λεπτοµέρειες εφαρµογήςτου συστήµατος παρακολούθησης·

(3) αναλύουν στα πλαίσια της ετήσιας έκθεσης εκτέλεσης την οικονοµικήυλοποίηση των µέτρων του προγράµµατος για τα οποία η αιτηθείσα Κοινοτικήσυγχρηµατοδότηση είναι διαφορετική από το ποσοστό που καθορίστηκε στοσυµπλήρωµα προγραµµατισµού. Η ανάλυση αυτή υπογραµµίζει την ανάγκηαύξησης της δηµόσιας εθνικής συγχρηµατοδότησης και ενδεχοµένως τηςεπιλέξιµης ιδιωτικής συγχρηµατοδότησης για τα επόµενα έτη κατά τρόπο πουνα εξασφαλίζει την εφαρµογή των κοινοτικών και εθνικών συµµετοχών πουκαθορίστηκαν κατά προτεραιότητα για το σύνολο της περιόδου.

Ηµεροµηνία υλοποίησης: Μόλις κοινοποιηθεί στην Επιτροπή η επιλογή τουκράτους µέλους για το σχετικό πρόγραµµα και ταµείο, υπό τον όρο διαβίβασης στηνΕπιτροπή του συστήµατος και των λεπτοµερειών εφαρµογής που εγκατέστησε τοκράτος µέλος, εντός τριών µηνών από την παραλαβή της κοινοποίησης και τηνέγκριση των υπηρεσιών της Επιτροπής.

9.3.3. Παρατήρηση που ισχύει για τις δύο διαδικασίες πληρωµής

• Επειδή η σταθερότητα του συστήµατος είναι ζωτικής σηµασίας για την χρηστήδιαχείριση και την αποτελεσµατική και διαφανή παρακολούθηση της υλοποίησηςγια κάθε µέτρο που εξαρτάται από το ίδιο ταµείο στα πλαίσια µιας παρέµβασης,οι εθνικές αρχές δεν θα πρέπει να αλλάζουν το σύστηµα πληρωµών κατά τηδιάρκεια της περιόδου υλοποίησης. Οι υπηρεσίες της Επιτροπής, φροντίζουνόπως οι µηχανισµοί διαχείρισης και παρακολούθησης που εγκατέστησαν οι αρχέςδιαχείρισης και πληρωµών εξασφαλίζουν την τήρηση των προβλεπόµενωνποσοστών συγχρηµατοδότησης για το υπόψη µέτρο. Αν κατά την περίοδουλοποίησης, οι υπηρεσίες της Επιτροπής διαπιστώσουν πως οι υπολογισµοί τωνπληρωµών σύµφωνα µε αυτή τη διαδικασία θέτουν σε κίνδυνο τη µελλοντικήεξασφάλιση της ισόρροπης συγχρηµατοδότησης όσον αφορά τις Κοινοτικές και

24

τις εθνικές συµµετοχές, όπως αυτές καθορίστηκαν στους άξονες της απόφασης, οιπληρωµές θα περιορίζονται µε εφαρµογή του ποσοστού συγχρηµατοδότησης ανάµέτρο για το σύνολο της περιόδου.

∆εν θα απαιτηθεί νοµική τροποποίηση αλλά η Επιτροπή ζήτησε από τα κράτη µέληνα δηλώσουν όσον αυτό είναι δυνατόν τη µέθοδο που θα επιλέξουν πριν το τέλοςτου 2002. Σε περίπτωση που οι εθνικές αρχές δεν πάρουν επίσηµη θέση, η Επιτροπήθα εφαρµόσει για τις πληρωµές των σχετικών αιτήσεων την µέθοδο πληρωµής µε τοποσοστό συγχρηµατοδότησης του µέτρου.

10. ΕΠΙΤΆΧΥΝΣΗ ΤΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΏΝ ∆ΙΑ∆ΙΚΑΣΙΏΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣΗ Επιτροπή υπέβαλε στις εθνικές αντιπροσωπείες που µετέχουν στις επιτροπές τωνδιαρθρωτικών ταµείων ένα έγγραφο (ΈΓΓΡΑΦΟ CDRR 02/0055/00) που προβλέπειτην επιτάχυνση της λήψης των αποφάσεων έγκρισης ή τροποποίησης τωνΚοινοτικών Πλαισίων Στήριξης (ΚΠΣ) και των ενιαίων εγγράφων προγραµµατισµού(ΕΕΠ). Η πρόταση αυτή που ισχύει άµεσα έτυχε θετικής υποδοχής από τα κράτηµέλη: οι αντιπροσωπείες δέχονται να µη ζητείται η επίσηµη γνώµη τους για τιςτροποποιήσεις των ΚΠΣ και των παρεµβάσεων, συµπεριλαµβανοµένων και τωντροποποιήσεων µετά την ενδιάµεση εξέταση. Αποδέχονται να τους διαβιβάζει ηΕπιτροπή συνοπτικό πληροφοριακό σηµείωµα σχετικά µε τα κείµενα πουπροτείνονται ή εγκρίνονται.

ΙΙΙ. ΜΈΤΡΑ ΑΠΛΟΠΟΊΗΣΗΣ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΊΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΉ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΊΑ ΘΑΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΈΣΟΥΝ ΑΝΤΙΚΕΊΜΕΝΟ ΠΡΌΣΘΕΤΩΝ ∆ΙΑΒΟΥΛΕΎΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑΚΡΆΤΗ ΜΈΛΗ

Στο έγγραφο που υποβλήθηκε στους υπουργούς στις 7 Οκτωβρίου 2002, στοκεφάλαιο «Έλεγχοι» η Επιτροπή πρότεινε ετήσια δήλωση αξιοπιστίας καιδιαπίστευση των αρχών πληρωµής, µε βάση τις διαδικασίες εκκαθάρισηςλογαριασµών του ΕΓΤΠΕ, τµήµα εγγυήσεων. Καµιά αντιπροσωπεία δεν ήταν έτοιµηνα δεχθεί τις προτάσεις αυτές της Επιτροπής.

Λόγω αυτής της άρνησης των κρατών µελών, η Επιτροπή υπέβαλλε στις επιτροπέςτων διαρθρωτικών ταµείων τον Νοέµβριο 2002 µια νέα πρόταση σχετικά µε ένα«Συµβόλαιο Εµπιστοσύνης». Η πρόταση αυτή στηρίζεται στον αποτελεσµατικόσυντονισµό των εθνικών και κοινοτικών ελέγχων, καθώς και στην υποβολή εκµέρους των εθνικών αρχών προς την Επιτροπή µιας αποδεκτής στρατηγικής για τουςελέγχους για το σύνολο της περιόδου προγραµµατισµού, και την υποβολή ετήσιαςέκθεσης µε τα συµπεράσµατα των ελέγχων που πραγµατοποιήθηκαν. Η µεγάληπλειοψηφία των κρατών µελών υποδέχθηκε ευνοϊκά αυτήν τη νέα πρόταση. Ωστόσοαυτή η ευνοϊκή υποδοχή προϋποθέτει πως οι αρχές ελέγχου θα εξετάσουν τιςλεπτοµέρειες εφαρµογής και πως δεν θα προταθεί καµία νέα νοµική διάταξη. Τοσυµβόλαιο εµπιστοσύνης θα εφαρµοσθεί ανάλογα µε το σύστηµα διαχείρισης καιελέγχου (ανά περιφέρεια, ανά ταµείο ή και ανά πρόγραµµα) και θα αντισταθµισθείαπό Κοινοτικής πλευράς µε µείωση των ελέγχων και σύντµηση της περιόδουδιακράτησης των δικαιολογητικών. Η πρόταση της Επιτροπής θα αποτελέσειαντικείµενο συζητήσεων στα πλαίσια των ετήσιων διµερών συσκέψεων πουπροβλέπονται στο άρθρο 38 παράγραφος 3 του κανονισµού (ΕΚ) 1260/1999, και θαοριστικοποιηθεί στα πλαίσια συνάντησης εµπειρογνωµόνων που θα συγκληθεί τηνάνοιξη του 2003. Η συνάντηση αυτή θα πρέπει να καταλήξει στη σύνταξη εγγράφου

25

σχετικά µε την υλοποίηση αυτής της πρωτοβουλίας που θα υποβληθεί στην επιτροπήγια την ανάπτυξη και µετάβαση των περιφερειών καθώς και στα πλαίσια άλλωνεπιτροπών.

Παρατίθεται το έγγραφο εργασίας που συνέταξε η Επιτροπή, το οποίο εκθέτει ταβασικά στοιχεία για την υλοποίηση µιας τέτοιας πρωτοβουλίας και το οποίοαπετέλεσε τη βάση των συζητήσεων που αναφέρθηκαν παραπάνω. Κατά συνέπειατο έγγραφο αυτό είναι δυνατόν να προσαρµοσθεί και να συµπληρωθεί.

ΈΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΊΑΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΟΜΆ∆Α ΤΩΝ ∆ΙΑΡΘΡΩΤΙΚΏΝ ΤΑΜΕΊΩΝ

19/20 NΟΕΜΒΡΊΟΥ 2002

Κατάρτιση Συµβολαίου εµπιστοσύνης για τον έλεγχο των ∆ιαρθρωτικών Ταµείων

1 Στην Υπουργική Σύσκεψη της 7ης Οκτωβρίου 2002, οι συµµετέχοντες αντέδρασανγενικά µε αρνητικό τρόπο στην ιδέα για µια επίσηµη ετήσια δήλωση αξιοπιστίαςόσον αφορά τις δαπάνες κάθε έτους, και σχετικά µε τη διαπίστευση των αρχώνπληρωµής.

Στην ετήσια σύσκεψη µε τις ελεγκτικές αρχές των κρατών µελών, η οποία έγινε στο∆ουβλίνο, στις 21 και 22 Οκτωβρίου 2002, διευκρινίστηκε ότι η Επιτροπή επιθυµείνα λάβει διαβεβαιώσεις εκ µέρους των κρατών µελών, που αποτελούν τους εταίρουςτης για την εκτέλεση των ∆ιαρθρωτικών Ταµείων, όσον αφορά τις δηλούµενεςδαπάνες. Η Επιτροπή δεν επιδιώκει να επιβάλει ενιαία µέθοδο λογιστικού ελέγχουούτε να παρέµβει σε ζητήµατα κατανοµής αρµοδιοτήτων για τη διενέργεια τωνελέγχων. ∆ιευκρινίστηκε επίσης ότι οι εθνικές αρχές ελέγχου θα πρέπει ναλαµβάνουν τις περισσότερες από τις απαιτούµενες διαβεβαιώσεις από την αρχήπληρωµής, η οποία πιστοποιεί κάθε αίτηση ενδιάµεσης πληρωµής. Η εκ µέρους τουςαξιολόγηση της αποτελεσµατικότητας των αρχών πληρωµής θα αποτελεί σηµαντικόστοιχείο κατά τον προσδιορισµό του όγκου της ελεγκτικής εργασίας που θα πρέπεινα πραγµατοποιείται καθόλη τη διάρκεια της περιόδου προγραµµατισµού.

Οι συµµετέχοντες ενέκριναν ευρέως την κοινή ευθύνη των κρατών µελών και τηςΕπιτροπής προκειµένου να εξασφαλισθεί η νοµιµότητα και η κανονικότητα τωνδαπανών που συγχρηµατοδοτούνται από τον κοινοτικό προϋπολογισµό, µε βελτίωσητης συνεργασίας, στα πλαίσια της ισχύουσας νοµοθεσίας, παρά µέσω της προσθήκηςνέων νοµικών απαιτήσεων.

Η έννοια του Συµβολαίου εµπιστοσύνης µεταξύ των κρατών µελών και τηςΕπιτροπής, στην οποία αναφέρθηκαν ορισµένες αντιπροσωπείες κατά τη σύσκεψητης 7ης Οκτωβρίου 2002, και την οποία υποστήριξε ο Επίτροπος κ. Barnier,αποτελεί ορθή βάση για την επίτευξη του στόχου αυτού. Η Επιτροπή έχει προβεί σεπροσαρµογή του δελτίου απλούστευσης των Ελέγχων ώστε να λαµβάνεται υπόψηη προσέγγιση αυτή. Τώρα, είναι αναγκαίο να αναπτυχθούν περαιτέρω τααπαιτούµενα µέτρα ώστε το Συµβόλαιο εµπιστοσύνης να προσλάβει πρακτικάεφαρµόσιµη µορφή.

26

2 Η κατάρτιση Συµβολαίου εµπιστοσύνης µεταξύ της Επιτροπής και ενός κράτουςµέλους θα βασίζεται σε 3 στοιχεία :

διαβεβαίωση ότι η οικονοµική διαχείριση και το ισχύον σύστηµα ελέγχουανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του κανονισµού αριθ. 438/2001·

καθορισµός ικανοποιητικής στρατηγικής ελέγχου εκ µέρους των εθνικώναρχών, που να καλύπτει την πλήρη ελεγκτική δραστηριότητα καθόλη τηδιάρκεια της περιόδου προγραµµατισµού·

υποβολή εκθέσεων βάσει του άρθρου 13 του κανονισµού αριθ. 438/2001, πουνα παρέχουν επαρκή βάση αξιολόγησης της αποδοτικής υλοποίησης τηςστρατηγικής ελέγχου, όπως και διαβεβαιώσεις όσον αφορά τις σχετικέςδαπάνες.

3 Το Συµβόλαιο εµπιστοσύνης δεν θα καλύπτει κατ ανάγκη όλα τα Ταµεία και όλατα προγράµµατα. Θα µπορεί να περιορίζεται σε ένα Ταµείο ή / και σε ορισµένεςπεριφέρειες ή προγράµµατα για τα οποία τα κράτη µέλη και η Επιτροπή θεωρούν ότιπληρούνται οι απαιτούµενοι όροι.

4 ∆ιαβεβαίωση όσον αφορά την οικονοµική διαχείριση και τα συστήµατα ελέγχου

Οι υπηρεσίες της Επιτροπής πρέπει να λαµβάνουν επαρκείς εγγυήσεις, βάσει τωνπεριγραφών των συστηµάτων και των αποτελεσµάτων των κοινοτικών και τωνεθνικών ελέγχων, όσον αφορά τη συµµόρφωση µε τον κανονισµό αριθ. 438/2001.

5 Ικανοποιητική στρατηγική ελέγχου

Υπό την ευθύνη του ανεξάρτητου φορέα που έχει ορισθεί µε βάση το άρθρο 15 τουκανονισµού αριθ. 438/2001, οι αρµόδιες εθνικές αρχές οφείλουν να επεξεργάζονταιστρατηγική ελέγχου για το Ταµείο, και τα σχετικά προγράµµατα ή περιφέρειες,στρατηγική η οποία να :

λαµβάνει υπόψη της όλες τις ελεγκτικές ενέργειες των διαφόρων εθνικών καιπεριφερειακών αρχών ελέγχου, και ειδικότερα αυτές που επιβάλλονται από ταάρθρα 9, 10, 12, 15 και 16 του κανονισµού αριθ. 438/2001·

καλύπτει ολόκληρη την περίοδο µέχρι την περάτωσή της·

παρέχει το πλαίσιο εντός του οποίου θα καταρτίζονται τα ετήσια προγράµµαταελέγχου·

προσδιορίζει τους φορείς οι οποίοι θα είναι αρµόδιοι για τις ελεγκτικέςεργασίες και το πεδίο και τους στόχους των εργασιών τους, τους διαθέσιµουςπόρους και τη µεθοδολογία των ελέγχων·

εγγυάται ότι θα υπάρχει επαρκής βάση για την πιστοποίηση των δαπανών κατεφαρµογή του άρθρου 9 του κανονισµού αριθ. 438/2001, ότι ηαποτελεσµατικότητα των υφιστάµενων συστηµάτων διαχείρισης και ελέγχουθα επαληθεύεται τακτικά κατά τη διάρκεια της περιόδου προγραµµατισµού,ότι το 5% της συνολικής επιλέξιµης δαπάνης θα επαληθεύεται σύµφωνα µε ταάρθρα 10 και 11 του κανονισµού αριθ. 438/2001, ότι οι επαληθεύσεις αυτές θαισοκατανέµονται σε όλη την περίοδο προγραµµατισµού µέχρι την περάτωσή

27

της, και ότι, συνεπώς, θα υφίσταται επαρκής βάση για τη σύνταξη τηςπροβλεπόµενης από το άρθρο 15 δήλωσης περάτωσης της παρέµβασης,

και η οποία να εγκρίνεται από τον οριζόµενο βάσει του άρθρου 15 ανεξάρτητοφορέα (πρόσωπο ή υπηρεσία).

Το τελευταίο αυτό σηµείο είναι ουσιώδους σηµασίας εάν η διάρκεια διακράτησηςτων δικαιολογητικών πρόκειται να µειωθεί (βλ. σηµείο 9).

Η στρατηγική ελέγχου, και η συγκεκριµενοποίησή της σε ένα πρόγραµµα εργασίαςγια το επόµενο έτος, θα αποτελέσει ουσιώδες θέµα προς εξέταση κατά τις ετήσιεςδιµερείς συνεδριάσεις σύµφωνα µε το άρθρο 38 παράγραφος 3 του κανονισµού αριθ.1260/1999.

6 Ετήσια έκθεση βάσει του άρθρου 13 του κανονισµού αριθ. 438/2001

Στο πλαίσιο του Συµβολαίου εµπιστοσύνης, η έκθεση που προβλέπεται στο άρθρο13 θα πρέπει να:

περιλαµβάνει κάθε µεταβολή των συστηµάτων διαχείρισης και ελέγχου·

αναφέρει κάθε µεταβολή στην στρατηγική ελέγχου·

παρέχει σύντοµη έκθεση της ελεγκτικής δραστηριότητας για το προηγούµενοέτος (τόσο για τους ελέγχους των συστηµάτων όσο και για τουςεπιχειρησιακούς ελέγχους), τα κυριότερα αποτελέσµατα της, και τη συνέχειαπου δόθηκε στα εκκρεµή θέµατα των προηγουµένων ετών·

συνάγει συµπεράσµατα όσον αφορά τις εγγυήσεις που δόθηκαν σχετικά µε τιςδαπάνες του υπό εξέταση έτους.

Η έκθεση αυτή θα πρέπει να καταρτίζεται υπό την επίβλεψη του φορέα του άρθρου15, ο οποίος θα πρέπει να υπογράφει (ή να προσυπογράφει) την έκθεση.

Οι εκθέσεις ελέγχου των συστηµάτων θα πρέπει επιπλέον να αποστέλλονται στηνΕπιτροπή αµέσως µετά την οριστικοποίησή τους, συνοδευόµενες από περίληψη τωνπορισµάτων τους και από τις συστάσεις, υπό µορφή που να επιτρέπει την εισαγωγήτους στο SYSAUDIT.

Η έκθεση του άρθρου 13 θα εξετάζεται κατά την ετήσια διµερή σύσκεψη.

7 Η σύναψη Συµβολαίου εµπιστοσύνης θα έχει δύο εµφανείς επιχειρησιακέςσυνέπειες, όσον αφορά το επίπεδο των ελέγχων που διενεργεί η Επιτροπή και τοχρονικό διάστηµα διακράτησης των δικαιολογητικών.

8 Η Επιτροπή θα περιορίσει τις επιτόπιες ελεγκτικές δραστηριότητές της για τασχετικά προγράµµατα ή / και ταµεία στο επίπεδο που είναι αναγκαίο για ναεπαληθευθούν οι εγγυήσεις που παρέχονται στο Συµβόλαιο εµπιστοσύνης και θαεστιάζει τις εναποµένουσες δυνατότητες ελέγχου στις δαπάνες εκείνες που δενκαλύπτονται από σχετικό συµβόλαιο.

9 ∆υνάµει του άρθρου 38 παράγραφος 6 του κανονισµού αριθ. 1260/1999, µετά τηνπληρωµή από την Επιτροπή του τελικού υπολοίπου για µια παρέµβαση, οι αρµόδιες

28

αρχές τηρούν, επί 3 έτη, στη διάθεση της Επιτροπής όλα τα δικαιολογητικά έγγραφατα σχετικά µε τις δαπάνες και τους ελέγχους. Εντούτοις, ο κανονισµός προβλέπειεπίσης δυνατότητα µείωσης του διαστήµατος αυτού στο πλαίσιο των διµερώνδιοικητικών ρυθµίσεων.

Για τα Ταµεία / περιφέρειες / προγράµµατα που καλύπτονται από Συµβόλαιοεµπιστοσύνης το διάστηµα διακράτησης που αναφέρθηκε παραπάνω, είναι συνατόννα µειωθεί στα τρία έτη από το τέλος του έτους υποβολής της έκθεσης του άρθρου13 και για τις παρεµβάσεις που έχουν περατωθεί κατά τη διάρκεια του έτους ελέγχουπου καλύπτεται από την έκθεση. Είναι δυνατόν να διακοπεί η προθεσµία αυτήκατόπιν δεόντως αιτιολογηµένου αιτήµατος της Επιτροπής.

Σε περίπτωση µείωσης της σχετικής περιόδου διακράτησης, τα δικαιολογητικάέγγραφα δεν θα είναι πλέον διαθέσιµα κατά την ηµεροµηνία πληρωµής του τελικούυπολοίπου το 2009 για τις παρεµβάσεις που περατώθηκαν στη διάρκεια του 2004 ήπριν.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, κατά την περάτωση, το άρθρο 15 του κανονισµού αριθ.438/2001 θα παραµένει σε πλήρη εφαρµογή και η δήλωση περάτωσης που θαεκδίδει ο ανεξάρτητος φορέας θα καλύπτει το σύνολο των δαπανών πουαναγράφονται στην τελική δήλωση δαπανών.

10 Τα συγκεκριµένα στάδια για την κατάρτιση ενός Συµβολαίου εµπιστοσύνης είναιτα εξής :

α) Σχετικό αίτηµα εκ µέρους της αρµόδιας εθνικής αρχής µε βάση:

πληροφορίες σχετικά µε τις τροποποιήσεις της περιγραφής πουαναφέρεται στο άρθρο 5·

εγγυήσεις µε βάση τις εθνικές ελεγκτικές εργασίες, σχετικά µε τησυµµόρφωση του συστήµατος διαχείρισης και ελέγχου·

στρατηγική ελέγχου µέχρι την περάτωση της παρέµβασης.

β) Η Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι της έχουν παρασχεθεί επαρκείς εγγυήσεις όσοναφορά τη συµµόρφωση των συστηµάτων διαχείρισης και ελέγχου.

γ) Εξέταση της ελεγκτικής στρατηγικής σε διµερή συνάντηση. Η Επιτροπήεπιβεβαιώνει την ικανοποίησή της για τις παρασχεθείσες εγγυήσεις.

δ) Υπογραφή προσθήκης στη διµερή διοικητική συµφωνία που προβλέπει :

ανάληψη υποχρέωσης εκ µέρους του κράτους µέλους να υποβάλει τιςεκθέσεις του άρθρου 13 µε βάση το συµφωνηµένο υπόδειγµα καιυπογεγραµµένες (ή προσυπογραφόµενες) από τον ανεξάρτητο φορέαβάσει του άρθρου 15 του κανονισµού αριθ. 438/2001·

έγκριση εκ µέρους της Επιτροπής µίας συνηµµένης σε παράρτηµαελεγκτικής στρατηγικής των συστηµάτων διαχείρισης και ελέγχου καιεπαλήθευσης των διαφόρων έργων·

29

σύντµηση του χρόνου διακράτησης των δικαιολογητικών σύµφωνα µε τοάρθρο 38 παράγραφος 6 του κανονισµού αριθ. 1260/1999, σε 3 έτη απότο τέλος του έτους υποβολής της έκθεσης του άρθρου 13, όσον αφοράτις παρεµβάσεις εκείνες που περατώθηκαν κατά τη διάρκεια του έτουςελέγχου που καλύπτεται από την έκθεση·

την περίπτωση καταγγελίας του «συµβολαίου» από το ένα ή το άλλοµέρος.

IV. ΜΈΤΡΑ ΠΟΥ ΠΡΌΤΕΙΝΕ Η ΕΠΙΤΡΟΠΉ ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΊΑ ∆ΕΝ ΣΥΜΦΏΝΗΣΑΝ ΤΑ ΚΡΆΤΗΜΈΛΗ

Χειρισµός προκαταβολών στις δηλώσεις δαπανών

Στα πλαίσια του εγχειρήµατος απλοποίησης, η Επιτροπή είχε προτείνει να γίνουνεπιλέξιµες οι προκαταβολές, σε ορισµένες περιπτώσεις και υπό ορισµένους όρουςδιασφάλισης χρηστής δηµοσιονοµικής διαχείρισης.

Η πρόταση αυτή απαιτούσε την τροποποίηση του κανονισµού της Επιτροπήςσχετικά µε τους κανόνες επιλεξιµότητας (κανονισµός (ΕΚ) αριθ. 1685/2000. Μεβάση την πολιτική συµφωνία που επιτεύχθηκε κατά τη συνάντηση της 7ηςΟκτωβρίου 2002, η Επιτροπή υπέβαλε πρόταση τροποποίησης του κανονισµού αριθ.1685/2000 µε στόχο να γίνουν επιλέξιµες οι προκαταβολές που καταβάλλονταιστους τελικούς αποδέκτες. Μετά από διαβουλεύσεις µε τις επιτροπές τωνδιαρθρωτικών ταµείων, αυτή η πολιτική συµφωνία δεν επικυρώθηκε για τηνπρόταση της Επιτροπής. Κατά συνέπεια η Επιτροπή απέσυρε την πρόταση της και οκανονισµός 1685/2000 δεν θα τροποποιηθεί όσον αφορά το εν λόγω σηµείο.