Σελ. - 1

Η ΕΛΛΑ∆Α ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΕΙ ΞΑΝΑ

Η ΕΛΛΑ∆Α ΑΠΟ ΧΩΡΑ ΑΠΟ∆ΟΧΗΣ ΣΕ ΧΩΡΑ ΑΠΟΠΟΜΠΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΕΣ: ΤΣΑΧΑΚΗ ΑΡΙΑ∆ΝΗ ΤΜΗΜΑ Α΄2 ΑΓΡΙΜΑΚΗ ΑΝΕΖΙΝΗ

Σελ. - 2

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ 2. ΑΙΤΙΑ

3. ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ Ο∆ΗΓΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΥΣ

ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΦΥΓΗ

4. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑ∆ΡΟΜΗ

5. ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΞΑΝΑ

6. ΓΙΑΤΙ Η ΠΑΤΡΙ∆Α ∆Ε ΜΑΣ ΧΩΡΑΕΙ

7. ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ Η ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ∆ΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΦΥΓΗΣ

8. ΝΕΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ-∆Ε∆ΟΜΕΝΑ

9. ΠΩΣ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΤΟ

ΝΕΟ ΚΥΜΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ

10. ΦΕΥΓΟΥΝ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ

11. ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΜΕ ∆ΙΕΘΝΗ ΚΑΡΙΕΡΑ….

12. ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

13. ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΣΕ ∆ΙΑΦΟΡΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ

Σελ. - 3

ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΕΥΡΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

14. ΕΥΛΟΓΙΑ Ή ΚΑΤΑΡΑ ΘΕΟΥ

15. Η ΓΝΩΜΗ ΜΑΣ

16. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Σελ. - 4

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ως µετανάστευση θα µπορούσαµε να ορίσουµε το φαινόµενο κατά το οποίο παρατηρείται µετακίνηση πληθυσµού από την πατρική του γη σε ξένες χώρες. Μετανάστης είναι το άτοµο που διαµένει για τουλάχιστον έξι µήνες µακριά από τον συνήθη τόπο κατοικίας του. Στην περίπτωση που βρίσκεται εντός των συνόρων της χώρας του λέγεται εσωτερικός µετανάστης, και στην περίπτωση που βρίσκεται εκτός συνόρων της χώρας του λέγεται εξωτερικός ή διεθνής µετανάστης. Όλοι γνωρίζουµε το πρόβληµα της µετανάστευσης που υπάρχει στην Ελλάδα. Το συναντάµε σε όλες τις χώρες της γης όπου πολλοί άνθρωποι φεύγουν από τον τόπο που ζουν κυρίως για οικονοµικούς λόγους αλλά και για να έχουν ένα καλύτερο µέλλον. Η Ελλάδα είναι µία από τις χώρες που υποφέρει από το πρόβληµα της µετανάστευσης αφού παρατηρείται µεγάλος αριθµός Ελλήνων που µεταναστεύουν από τη χώρα τους ψάχνοντας τρόπους επιβίωσης. Στόχος της εργασίας µας είναι να µιλήσουµε για το φαινόµενο της µετανάστευσης στον 21ο αιώνα. Στις επόµενες σελίδες θα αναφερθούµε στα αίτια µετανάστευσης, στις συνθήκες που επικρατούν και στους προορισµούς των Ελλήνων. Επίσης θα αναλύσουµε τις οικονοµικές και κοινωνικές συνέπειες που έχει το κράτος από την µετανάστευση των ανθρώπων.

Σελ. - 5

ΑΙΤΙΑ

Εργασιακά αίτια

Η έλλειψη εργασίας στον τόπο καταγωγής αναγκάζει περιστασιακά πολλά άτοµα να ξενιτεύονται σε τόπους που οι ευκαιρίες ανεύρεσης εργασίας είναι µεγαλύτερες.

Οικονοµικά αίτια

Πολλά άτοµα µεταναστεύουν συνήθως, όταν οι οικονοµικές συνθήκες απασχόλησης στην χώρα υποδοχής είναι πιο ευνοϊκές από τις συνθήκες στην χώρα αποστολής και εκτός από τις αµοιβές που είναι πιο υψηλές, παρέχονται µε συµβόλαια ανάλογη εργασία, ασφαλιστική κάλυψη, οικογενειακά επιδόµατα, ιατροφαρµακευτική περίθαλψη, στέγη και άλλα µέσα που δηµιουργούν στον µετανάστη συναίσθηµα ασφάλειας όµοιο σχεδόν µ’ εκείνο που είχε στην πατρίδα του.

Πολιτικά κίνητρα

Οι µεταναστεύσεις µε πολιτικά κίνητρα, που συναντώνται συχνά στην εποχή µας, συνέβαιναν ίσως από την εποχή της ανάπτυξης των πρώτων αυτοκρατοριών που ήταν αρκετά ισχυρές, ώστε να υποτάσσουν τις µειονότητες. Στην Παλαιά ∆ιαθήκη παρατηρείται η φυγή των Εβραίων από την Αίγυπτο και η αναζήτηση πατρίδας στην Γη της Επαγγελίας ενώ, τον 20ο αιώνα τράπηκαν πάλι σε φυγή από την Ευρώπη αναζητώντας την ίδια τύχη. Πρόσφατο

Σελ. - 6

παράδειγµα των πολιτικών κινήτρων µετανάστευσης αποτελούν οι Έλληνες που διασκορπίστηκαν σε διάφορα µέρη της γης κατά την διάρκεια της επτάχρονης στρατιωτικής δικτατορίας στην χώρα.

ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ Ο∆ΗΓΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΣΕ ΦΥΓΗ

1. Το 74,8% µεταναστεύει για <<καλύτερες προοπτικές επαγγελµατικής εξέλιξης>>

2. Το 70,5% µεταναστεύει για να βρει δουλειά στο αντικείµενο του,

3. Το 60,1% για την απόκτηση περισσοτέρων σύγχρονων γνώσεων στο αντικείµενο του

4. Το 51,8% για καλύτερη αµοιβή

5. Το 51,4% λόγω αδυναµίας εύρεσης εργασίας ανάλογης του επιπέδου των σπουδών του στην Ελλάδα.

6. Η αναξιοκρατία, το <<µέσο>> και η πολιτική διαφθορά ήταν αιτία να φύγουν για το 33,9%.

Σελ. - 7

Όπως γράφουν πολλοί από τους συµµετέχοντας στην έρευνα, η Ελλάδα δεν έχει να τους προσφέρει συνθήκες υψηλής έρευνας και τους καταδικάζει σε εξαιρετικά χαµηλές αποδοχές, θέσεις κατώτερες των σπουδών τους υποβαθµισµένες εργασιακές σχέσεις κι ένα αποκαρδιωτικό κλίµα αναξιοκρατίας, γραφειοκρατίας, ανοργανωσιάς και ολιγωρίας που απαξιώνουν τους επιστήµονες.

Σελ. - 8

Ιστορική Αναδροµή Ενδεικτικά η ελληνική µετανάστευση χωρίζεται στις παρακάτω χαρακτηριστικές περιόδους:

1. Περίοδος πριν από το 1900: Η µετανάστευση κατευθύνεται κυρίως προς τη λεκάνη της Μεσογείου, της Μαύρης Θάλασσας, της Αιγύπτου κτλ και έχει σποραδικό χαρακτήρα.

2. Περίοδος 1900-1921: Παρατηρείται µεταναστευτική κίνηση µε αποκλειστική σχεδόν κατεύθυνση τις Ηνωµένες Πολιτείες Αµερικής για λόγους κυρίως οικονοµικούς και σχετική πληθυσµιακή κίνηση.

3. Πάροδος 1945-1950: Υπήρξε υποχρεωτική µετακίνηση για πολιτικούς λόγους 1 εκ. Ελλήνων περίπου προς τις γειτονικές χώρες του ανατολικού BLOCK σαν αποτέλεσµα του εµφυλίου πολέµου. Παράλληλα, υπάρχει µια µετακίνηση µέρους του πληθυσµού προς τις Ηνωµένες Πολιτείες Αµερικής. Την ίδια περίοδο επιστρέφουν 15.000 Έλληνες.

4. Περίοδος 1950-1960: Παρατηρείται µετακίνηση Ελλήνων µεταναστών λόγω της ανεργίας και της υποαπασχόλησης στη χώρα, προς την Αµερική, την Αυστραλία και τον Καναδά. Ταυτόχρονα, και ειδικά το 1955υπάρχει µεγάλη µεταναστευτική κίνηση προς τις δυτικό-Ευρωπαϊκές χώρες και κυρίως στο Βέλγιο και τη δυτική Γερµανία. Αντίθετα από τις άλλες µεταναστευτικές κινήσεις, η µετανάστευση

Σελ. - 9

προς τη Γερµανία χαρακτηρίζεται σαν µια καλά οργανωµένη διάρθρωση, εργατική επιλογή και συµβατικές υποχρεώσεις. Υπολογίζεται ότι κατά τη διάρκεια της δεκαετίας αυτής µετανάστευσαν συνολικά 312.000 Έλληνες από τους οποίους185.000 εκτός Ευρώπης.

5. Περίοδος 1961-1973: Παρατηρείται γενικά µεγάλη µεταναστευτική κίνηση προς την Ευρώπη. Από τους 965.000 Έλληνες που εγκατέλειψαν τη χώρα οι 650.000 ή το 68% περίπου κατευθύνθηκε κυρίως προς τη δυτική Γερµανία και κατόπιν στη Σουηδία και το Βέλγιο.

6. Περίοδος 1974-2008: Αρχίζει η βαθµιαία κάµψη της µετανάστευσης ενώ αντίθετα παρατηρείται ολοένα αυξανόµενη παλιννόστηση Ελλήνων µεταναστών. Γενικά, έχει παρατηρηθεί ότι οι έλληνες που µεταναστεύουν στη δυτική Ευρώπη προέρχονται κυρίως (70% περίπου) από τις αγροτικές περιοχές της βόρειας Ελλάδας, ενώ οι Έλληνες που ξενιτεύονται στην Αµερική, τον Καναδά και την Αυστραλία προέρχονται κυρίως από τη Νότια Ελλάδα και τα νησιά. Το µεγαλύτερο όµως ποσοστό (60% περίπου) των Ελλήνων µεταναστών είναι άντρες από 15-44 ετών και το 55% - 60% απ’ αυτούς πριν από την αναχώρηση τους ήταν στη χώρα οικονοµικά ενεργοί.

7. Περίοδος 2009-2012: Σ’αυτή την περίοδο παρατηρείται έντονα το φαινόµενο της

Σελ. - 10

µετανάστευσης. Οι άνθρωποι που µεταναστεύουν αυτή την περίοδο επιλέγουν για χώρα υποδοχής κυρίως τις πιο αναπτυγµένες οικονοµικά ευρωπαϊκές χώρες όπως Γερµανία, Αγγλία καθώς επίσης και Αυστραλία και Αµερική µε σκοπό να έχουν µια καλύτερη ζωή. Σ’αυτή τη χρονική περίοδο δε χωράνε ηλικιακά όρια αφού µεταναστεύουν από άτοµα νεαρής ηλικίας µέχρι και ολόκληρες οικογένειες.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΞΑΝΑ

Το ∆εκέµβρη του 1945 το πλοίο <<Mataroa>> έφτανε σε µια Ελλάδα κατεστραµµένη από τον πόλεµο και τον αλληλοσπαραγµό για να πάρει δεκάδες νέους που ελλείψει προοπτικών έφευγαν για µεταπτυχιακά στη Γαλλία µε υποτροφία της Γαλλικής Ακαδηµίας, που είχε εξασφαλίσει τότε διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτο Αθηνών Οκταβ Μερλιέ. Οι φιλόσοφοι ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑ∆ΗΣ και ΚΩΣΤΑΣ ΑΞΕΛΟΣ, ο ιστορικός ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΒΟΡΩΝΟΣ, ο συνθέτης και αρχιτέκτονας ΙΩΑΝΝΗΣ ΞΕΝΑΚΗΣ , η συγγραφέας ΕΛΛΗ ΑΛΕΞΙΟΥ, αρχιτέκτονες, γιατροί, εγκατέλειπαν µια χώρα που τους άφησε χωρίς ελπίδες και σε λίγα χρόνια έγιναν πρωτοπόροι διανοούµενοι και επιστήµονες στη Γαλλία. Ύστερα από επτά σχεδόν δεκαετίες, ένα νέο, συµβολικό <<Μataroa>> οδηγεί µαζικά εκτός συνόρων τους έλληνες ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΥΣ, ιδίως τους πιο προικισµένους και µε περισσότερους τίτλους, διωγµένους από έναν νέο οικονοµικό πόλεµο που βιώνει η χώρα αλλά και την

Σελ. - 11

ανυπαρξία προοπτικής. Το φαινόµενο δεν είναι νέο αλλά τώρα παίρνει διαστάσεις επιδηµίας. Ο Λάκης Λαµπριανίδης, καθηγητής οικονοµικής γεωγραφίας στο τµήµα Οικονοµικών Επιστηµών του Πανεπιστηµίου Μακεδονίας, στο βιβλίο του << Επενδύοντας στη φυγή: Η διαρροή επιστηµόνων από την Ελλάδα την εποχή της παγκοσµιοποίησης>>(εκδ. Κριτική), εκτιµά ότι κάπου µεταξύ 114.000 και 139.000 έλληνες πτυχιούχοι ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό, περίπου το 9-11% του συνόλου και ποσοστό πολύ υψηλότερο από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ακόµα και της περιφέρειας. Περισσότεροι από 3.000 Έλληνες είναι καθηγητές στα αµερικάνικα πανεπιστήµια και 5.000 εργάζονται σε πανεπιστήµια και ερευνητικά κέντρα της Ευρώπης. Σύµφωνα µε την έρευνα του Λ. Λαµπριανίδη, που έγινε σε ένα δείγµα 1.821 πτυχιούχων, οι οποίοι έχουν εργαστεί στο εξωτερικό για τουλάχιστον ένα χρόνο και από τους οποίους το 15,9% εχει επιστρέψει στην Ελλάδα, σχεδόν ο ένας στους τρεις πήγε στο εξωτερικό αφού πρώτα δοκίµασε την τύχη του στην Ελλάδα και απογοητεύτηκε ενώ οι δύο στους τρεις ούτε καν το επιχειρούν. Το <<γιατί>> αποτελεί ένα καταπέλτη για όσους χαράσσουν πολιτικές στην Ελλάδα. Ο ιατρικός τοµέας είναι ένας από εκείνους που έχουν πληγεί περισσότερο από αυτή την τάση φυγής. Είναι ενδεικτική η εµπειρία του ΝΙΚΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΡΑΚΟΥ, ο οποίος αφού ολοκλήρωσε τις ιατρικές σπουδές του στο UCL (Πανεπιστηµιακό Κολέγιο Λονδίνου) κατέθεσε τα χαρτιά του για ειδικότητα στην Ελλάδα. Πέντε χρόνια µετά, η αίτηση ακόµα τρέχει, ενώ ο ίδιος όχι µόνο ολοκλήρωσε την ειδικότητα του ως οφθαλµίατρου στην

Σελ. - 12

Αγγλία, αλλά πήρε και υποειδικότητα ως χειρουργός αµφιβληστροειδούς και σήµερα είναι επιµελητής στο west Eye Hospital,Imperial College London. O τεράστιος χρόνος αναµονής για µια ειδικότητα αποτελεί εξαιρετικά αποτρεπτικό παράγοντα ενώ η έλλειψη κριτηρίων επιλογής ειδικότητας, που γίνεται απλώς στη βάση µιας λίστας που ισοπεδώνει πτυχία, ικανότητες και βιογραφικά, επιτείνει το πρόβληµα. Γι¨αυτό και πολλοί φεύγουν για το εξωτερικό, όπου δεν απαξιώνονται επιστηµονικά περιµένοντας να φτάσουν στα 40 τους χρόνια για µια ειδικότητα ή ένα διορισµό. Ωστόσο όλοι θέλουν να επιστρέψουν στην Ελλάδα κάποια στιγµή, αν υπάρχουν ανάλογες ευκαιρίες και ένα σύστηµα που να επιτρέπει στο εξαιρετικό επιστηµονικό δυναµικό που διαθέτουµε να εξελιχθεί. Με ανεργία που φτάνει το 20% (αν συνυπολογιστεί και η υποαπασχόληση ξεπερνά το 30%), µε τους µισούς ανέργους να είναι υψηλά εξειδικευµένοι και µε επιστήµονες που περιµένουν από τρία έως και 10 χρόνια κάποιες φορές για µια ειδικότητα, το φαινόµενο της φυγής γιατρών έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Τα τελευταία 2-3 χρόνια ο αριθµός όσων εγκαταλείπουν τη χώρα εκτιµάται ότι έχει τετραπλασιαστεί. .Η έρευνα του καθηγητή ΛΑΜΠΡΙΑΝΊ∆Η αποδοµεί το επιχείρηµα της υπερπροσφοράς επιστηµονικού δυναµικού, που χρησιµοποιείται για να δικαιολογηθεί η ανεργία και η υποαπασχόληση τους και τελικά η φυγή τους στο εξωτερικό. Το πρόβληµα δεν είναι απλώς ότι υπάρχει υπερπληθώρα γιατρών αλλά ότι δεν υπάρχει ένας χάρτης των υγειονοµικών αναγκών της χώρας, ελκτικοί µηχανισµοί και επιπλέον πολιτικές για την απορρόφηση τους σε καίριους για την κοινωνία τοµείς,

Σελ. - 13

όπως είναι η πρόληψη. Η ΕΛΛΑ∆Α ∆ΕΝ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ. Βρίσκεται στην 20ή-21ή θέση ως προς τις χώρες της Ευρώπης όσον αφορά τον αριθµό πτυχιούχων που διαθέτει και στον πληθυσµό και στις ηλικιακές οµάδες. Το καθοριστικό φαινόµενο δεν είναι η υπερπροσφορά αλλά η χαµηλή ζήτηση της οικονοµίας, ιδίως σε κλάδους έντασης γνώσης και τεχνολογίας, που σήµερα απασχολούν ελάχιστους επιστήµονες. Το πρόβληµα, στην ουσία, είναι το αναπτυξιακό µοντέλο που ακολουθεί η Ελλάδα. Ιδίως σήµερα που παίρνονται αποφάσεις υπό πίεση χωρίς κανένα σχεδιασµό για µια προοπτική ανάπτυξης. ΕΝ∆ΕΙΚΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΟΣΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΛΑ∆Ο ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ, έναν ακόµα που χαρακτηρίζεται από µαζική φυγή. Έχουµε σχεδόν 110.000 πτυχιούχους(το υψηλότερο ποσοστό σε αναλογία πληθυσµού σε όλη την Ευρώπη και πενταπλάσιο σε σχέση µε την παραγωγική βάση της χώρας) και η ανεργία εκτιµάται ότι σήµερα πλήττει κάπου το 50% , µε αποτέλεσµα να φεύγουν οι καλύτεροι και πιο άξιοι για το εξωτερικό. Θα µπορούσε να απασχοληθεί το µεγαλύτερο µέρος τους αν υπήρχε έστω και ελάχιστος σχεδιασµός για µια αποτελεσµατική δοµή παραγωγής. Ακόµη και σε πολυδιαφηµιζόµενους τοµείς, όπως οι ανανεώσιµες πηγές ενέργειας, που θα µπορούσαν να συµβάλουν στη διέξοδο από την κρίση. Αλλά αντί για σχεδιασµό που να αξιοποιεί τη γνώση και την τεχνογνωσία, το υπ. Παιδείας ανακοινώνει ταχύρρυθµες σπουδές τριών ετών ώστε να παράγουµε πιο σύντοµα και πρόχειρα κι άλλους µηχανικούς, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο την ασφάλεια έργων και πολιτών και ενισχύοντας την τάση φυγής.

Σελ. - 14

Ενώ σήµερα χρειαζόµαστε επιστήµονες για να κάνουν πράξη καινοτόµες ιδέες που να συµβάλουν στο να βγει η Ελλάδα από το φαύλο κύκλο των προβληµάτων ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας, οι πολιτικές που ακολουθούνται τους ωθούν όλο και περισσότερο στο εξωτερικό. Ανάλογη είναι η κατάσταση και στον τοµέα της έρευνας. Το ΕΣΠΑ 2007-2013 εγκρίθηκε τον Μάρτιο του 2007, οι πρώτες προκηρύξεις έγιναν το καλοκαίρι του 2009 ενώ πολλά από τα προγράµµατα δεν έχουν ακόµη εγκριθεί, δυο χρόνια µετά την προκήρυξη. Σε πολλά από αυτά µετά την υποβολή των προτάσεων άλλαξαν οι προδιαγραφές και οι όροι αξιολόγησης. Κι όλα αυτά ενώ στην Ελλάδα το ποσοστό που διατίθεται για έρευνα ανάπτυξη είναι περίπου 0.16% ενώ στην ΕΕ είναι 1,6%. Κι ενώ στην ΕΕ η συµµετοχή του ιδιωτικού τοµέα στην έρευνα και ανάπτυξη είναι 57%, στην Ελλάδα είναι περίπου 28%. ∆ηµοσκόπηση που έγινε πέρσι από την ΚΑΠΑ σε νέους 22-35 ετών έδειξε ότι επτά στους 10 που είτε έχουν ολοκληρώσει τις σπουδές τους , είτε τις ολοκληρώνουν, θα εγκατέλειπαν την Ελλάδα για µια δουλειά στο εξωτερικό (73,6%) , ενώ οι µισοί από αυτούς (42%) είχαν ήδη προβεί σε κάποιες σχετικές ενέργειες. Κι αν σε αυτά προστεθούν οι στατιστικές της πύλης Europass, που βοηθά όσους αναζητούν εργασία στην Ευρώπη, τότε η εικόνα είναι ζοφερή. Ενώ το 2007 τα βιογραφικά που κατατέθηκαν από κατοίκους της Ελλάδας στην πύλη ήταν µόλις 3.359, το 2010 έφτασαν τις 46.399 και το πρώτο εξάµηνο του 2011 εκτοξεύτηκε

Σελ. - 15

στα 42.002. Από αυτούς, το 36% είναι 26-30 ετών και το 24,2% είναι 21-25 ετών. Όλα επιβεβαιώνουν πως στην Ελλάδα αρχίζει σιγά αλλά σταθερά να αναπτύσσεται ένα µεταναστευτικό ρεύµα ανάλογο µε εκείνο που παρατηρήθηκε τη δεκαετία του 1950-60. Η αγωνία, η δυσφορία και η έλλειψη προοπτικών ωθούν κυρίως τους νέους µε πτυχία και προσόντα να εγκαταλείπουν ή να σκέφτονται να εγκαταλείψουν τη χώρα. ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΟΥΝ ΑΝΤΙ ΝΑ ΒΙΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ, ΤΗ ΜΙΖΕΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑ∆ΙΚΑΖΟΥΝ ΧΡΟΝΩΝ ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑΣ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΑΠΟΨΗ που διατυπώνεται στο περιοδικό Ρεσάλτο από τον συγγραφέα εξόριστος επισκέπτης: Η Ελλάδα σήµερα στην εποχή του ∆ΝΤ ξαναγίνεται χώρα εξαγωγής µεταναστών και χιλιάδες νέοι είναι έτοιµοι να πάρουν το δρόµο της φυγής προς το εξωτερικό. Πατώντας πάνω σε αυτή την κατάσταση πολλές είναι οι σειρήνες και τα παπαγαλάκια του συστήµατος που προβάλουν την µετανάστευση στο εξωτερικό ως µαγική λύση και τάζουν τη γη της επαγγελίας. Μέσα σε αυτό το κλίµα έρχεται και το υπουργείο µετανάστευσης της Αυστραλίας σε συνεργασία µε την Ελληνική κοινότητα της Μελβούρνης να διοργανώσει διήµερη εκδήλωση στις 8 και 9 Οκτωβρίου σε κεντρικό σηµείο της Αθήνας για ενηµέρωση όσων θέλουν να µεταναστεύσουν στην Αυστραλία. Πρέπει να προειδοποιήσουµε όσους σκέπτονται να µεταναστεύσουν να κρατούν µικρό καλάθι και να µην παρασύρονται από αυτούς που µε µεγάλη επιµέλεια

Σελ. - 16

καλλιεργούν τους µύθους της ψωροκώσταινας και της φωτισµένης εσπερίας όπου όλα είναι αψεγάδιαστα και τέλεια. Οι Έλληνες που θα µεταναστεύσουν στο εξωτερικό θα βρεθούν σε εχθρικό περιβάλλον µε µοναδική επιλογή να δέχονται οποιουσδήποτε όρους. Η Ελληνική νεολαία πρέπει να µείνει στην Ελλάδα και να παλέψει ώστε να αλλάξει αυτό το σύστηµα που τον κάνει µετανάστη. Η ιστορία δεν χαρίζει τίποτα δωρεάν, χωρίς αγώνες και θυσίες. Η πατρίδα µας χρειάζεται περισσότερο από ποτέ, Η εύκολη φυγή είναι στάση µοιρολατρίας και ηττοπάθειας ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ όπως εκφράζεται από το γράµµα ενός νέου 27 χρόνων, που ανήκει στη γενιά των 592 ευρώ: <<Μέσα σε αυτό τον τριψήφιο αριθµό, οφείλει η γενιά µου να χωρέσει τα όνειρά της. ∆εν µιλάω για όνειρα ακριβά, υπερβολικά αλλά για απλά, καθηµερινά…….Όπως για παράδειγµα, το αυτονόητο για τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, τον <<απογαλακτισµό>> από την οικογένεια, την ανεξαρτητοποίηση του ατόµου, ώστε να ανοίξει τα φτερά του και να µπορέσει να πορευτεί στην προσωπική του ολοκλήρωση. Η Ελλάδα είναι µια χώρα πολύ όµορφη και είναι δύσκολο να αφήσει αυτήν αλλά και ότι κουβαλάει µαζί της. Άλλοι, όµως, δεν έχουν τη δύναµη να βλέπουν τα όνειρα τους να γεµίζονται πιασµένοι χέρι-χέρι µε την ίδια τη χώρα. Την εγκαταλείπουν. Μέσα σε αυτούς και εγώ. Εδώ και δύο χρόνια είµαι και εγώ ένας µετανάστης. Πόσο περίεργα ηχεί αυτή η λέξη στα αυτιά µου….. Αφήνει µια πικρή γεύση…Νοµίζω ότι βρίσκοµαι στην

Σελ. - 17

δεκαετία του 60 ή του 70,τότε που οι γονείς µας, αναζητώντας µια καλύτερη ζωή άφηναν την Ελλάδα για χώρες όπως η Γερµανία, η Αυστραλία, η Αµερική. Μα όχι……Βρίσκοµαι στο 2011….. Με ανάγκασαν να µην µπορώ να ζήσω στην πατρίδα µου, στην πόλη µου, την Θεσσαλονίκη που υποστήριζα ότι δεν θα την αφήσω ποτέ για να ζήσω σε άλλη πόλη. Απολογούµαι στην πόλη που µε γέννησε, µε µεγάλωσε, αλλά επέλεξα συνειδητά να την αφήσω και να διεκδικήσω τα όνειρα που έχω σε µια άλλη χώρα. Ελπίζω να µε συγχωρέσει και εύχοµαι στο µέλλον να µπορέσει να µε φέρει πίσω…>>

Σελ. - 18

ΓΙΑΤΙ Η ΠΑΤΡΙ∆Α ΜΑΣ ∆Ε ΜΑΣ ΧΩΡΑΕΙ; Είναι πλέον γνωστό ότι η µαζική µετανάστευση που βιώνει η χώρα µας είναι µια τεράστια πληγή η οποία επηρεάζει όχι µόνο τους Έλληνες πολίτες οι οποίοι είναι οι δέκτες των επιπτώσεών της αλλά και σε µεγαλύτερο βαθµό τη µελλοντική ανάπτυξη της χώρας, αφού όπως θα αναφέρουµε και παρακάτω, διώχνει τους νέους οι οποίοι θα στήριζαν την οικονοµία της Ελλάδας, κάνοντας την να γονατίζει και να γίνεται από χώρα υποδοχής σε χώρα αποποµπής µεταναστών. Η έλλειψη κάθε προοπτικής ,η δυσπιστία προς τους πολιτικούς και γενικότερα προς το κατεστηµένο ,η µαζική φυγή της άρχουσας τάξης από τις ευθύνες της έκανε τους Έλληνες να στρέψουν τα µάτια τους αλλού ,σε άλλες χώρες και σε άλλες ηπείρους. Ειδικότερα ,εκτός από το γεγονός ότι µεταναστεύουν άνθρωποι ανεξαρτήτου ηλικίας ,µεγάλη χαρακτηρίζεται η απώλεια για το ελληνικό κράτος καθώς το επιστηµονικό δυναµικό του µη έχοντας άλλη επιλογή αναζητεί νέες ευκαιρίες σε χώρες του εξωτερικού. Με αυτό το γεγονός θα υπάρξει ένα µεγάλο κενό στην Ελλάδα καθώς αυτή η µάζα ανθρώπων θα συντελούσε το σκελετό για την ανάπτυξη της χώρας. Χάνουµε τους ανθρώπους που θα ήταν χρήσιµοι για την αναγέννηση της κοινωνίας. Το βασικότερο ερώτηµα που προκύπτει από αυτόν τον συνειρµό είναι αν θα έπρεπε να µεταναστεύσουν. Το νέο στοιχείο είναι ότι σήµερα δε φεύγουν εργάτες για την Αυστραλία ,τον Καναδά και τη Γερµανία. Φεύγουν άνθρωποι µε διπλώµατα. Χάνουµε ανθρώπους που θα µπορούσαν να είναι πολύ χρήσιµοι στην αναγέννηση της ελληνικής κοινωνίας. ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ∆ΗΛΑ∆Η ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΜΙΑ

Σελ. - 19

ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ: ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ∆ΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΑ ΠΑΙ∆ΙΑ ΤΗΣ ,ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΧΩΡΙΣ ΕΛΠΙ∆Α. Το αποτέλεσµα είναι ότι το µέλλον της χώρας διαρρέει προς Ευρώπη, ΗΠΑ, Αυστραλία και αλλού. Και αυτά είναι τα ταλέντα δίχως τα οποία η χώρα δεν θα ξεφύγει από την κρίση που την µαστίζει. ∆υστυχώς η ανάκαµψη θα είναι δύσκολη και πολύχρονη. Παρακάτω ακολουθούν κάποια ποσοστά τα οποία υποδεικνύουν την αξία των νέων επιστηµόνων ως προς την µόρφωσή τους.

Η ιστορία δείχνει ότι ανάλογα κύµατα πάνε και επανέρχονται στην αφετηρία τους, αφού προηγουµένως έχουν καταφέρει να διαπρέψουν και να διακριθούν σε διαφόρους τοµείς. Αυτό που τώρα προέχει είναι να πιστέψουν ότι από όλο αυτό κάτι καλό θα βγει.

Σελ. - 20

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, Η ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ∆ΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΦΥΓΗΣ Αν είναι αλήθεια ότι η ιστορία επαναλαµβάνεται είτε ως κατάρα είτε ως τραγωδία στην περίπτωση της Ελλάδας ισχύει σαφώς το δεύτερο. Εγκλωβισµένη στην δίνη της κρίσης και µε την ανεργία να σπρώχνει στο περιθώριο στρατιές νέων, η χώρα βλέπει για µια ακόµα φορά το παραγωγικό δυναµικό να µεταναστεύει, αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο στην Ευρώπη, Αµερική ακόµα και στην Αυστραλία. Το θλιβερό της όλης υπόθεσης είναι, µάλιστα, ότι το νέο µεταναστευτικό κύµα σπρώχνει στους δρόµους φυγής το πιο εξειδικευµένο τµήµα της νέας γενιάς, επιστήµονες µε πτυχία πολυετείς σπουδές και προσόντα τους νέους ανθρώπους, δηλαδή, που, υπό άλλες συνθήκες θα αποτελούσαν τον κινητήριο µοχλό για της ανασυγκρότηση της χώρας.

Σελ. - 21

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΕΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ-∆Ε∆ΟΜΕΝΑ; Αυστραλία: Όσοι ονειρεύονται να βρουν στην µακρινή Αυστραλία την εποµένη δουλεία τους πρέπει να γνωρίζουν ότι εκεί πηγαίνουν και παραµένουν µόνο όσοι πληρούν κάποιες συγκεκριµένες προϋποθέσεις. Η Αυστραλία δεν είναι Ελλάδα και αυτό ισχύει σε κάθε έκφανσης της δηµόσιας ζωής εποµένως και στον τοµέα της µεταναστευτικής πολιτικής. Εκεί για να µπορέσει κάποιος να νοικιάσει σπίτι θα πρέπει πρώτα να αποδείξει ότι εργάζεται. Για να βρει όµως δουλεία θα πρέπει να έχει βίζα ειδικευµένης εργασίας και όχι τουριστική. Για να βγάλει όµως αυτή την βίζα θα πρέπει να έχει εξειδίκευση σε ένα τοµέα που να έχει ζήτηση, όπου εκεί οι θέσεις απασχόλησης δεν είναι κορεσµένες. Επίσης θα πρέπει να είναι κάτω των 46 ετών και να µιλά αποδειγµένα άριστα αγγλικά. Όπως βλέπουµε και µονοί µας δεν είναι ούτε εκεί εύκολη η ζωή και η εύρεση εργασίας. Καναδάς: χιλιάδες έλληνες αναζητούν εργασία στο πιο οργανωµένο κράτος του κόσµου τον Καναδά όπου η ανεργία είναι το 4% και το κατώτατο ετήσιο εισόδηµα είναι 45.000 ευρώ καθαρά την στιγµή που το κόστος ζωής και σε αυτή την χώρα είναι φτηνότερο σε σχέση µε την Ελλάδα. Η µεταναστευτική πολιτική που εφαρµόζει τις τελευταίες δεκαετίες η χώρα σε τίποτα δεν θυµίζει την ελληνική. Η καναδική κυβέρνηση βγάζει ανακοινώσεις για τις ειδικότητες για τις οποίες υπάρχουν θέσεις εργασίας και δέχεται βιογραφικά από όλο τον κόσµο. Μετά τα αξιολογεί µε point system και τέλος δέχεται µόνο όσους χρειάζεται η χώρα. Η άλλη περίπτωση που µπορεί να βρει κανείς δουλεία

Σελ. - 22

είναι να συµφωνήσει µε τον εργοδότη. Ο εργοδότης όµως θα πρέπει να αποδείξει στην κυβέρνηση ότι δεν υπάρχει κανένας καναδός που να έχει τα απαραίτητα προσόντα για την συγκεκριµένη δουλεία που τον χρειάζεται.

Σελ. - 23

ΠΩΣ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΤΟ ΝΕΟ ΚΥΜΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ Η νέα µετανάστευση από την Ελλάδα προς τη Γερµανία σχολιάζεται εκτενώς στον γερµανικό τα τύπο. Θετικές οι περισσότερες αντιδράσεις, αλλά δεν λείπουν και κάποια ερωτηµατικά, σύµφωνα µε δηµοσιεύµατα της Deutsche Welle. <<H Γερµανία γίνεται η γη της επαγγελίας >> γράφει η εφηµερίδα Die Welt του Βερολίνου, που φιλοξενεί δηλώσεις του Βαυαρού υπουργού Εσωτερικών Γιόαχιµ Χέρµαν: <<Πρόκειται για Ευρωπαίους και γι’αυτό ενσωµατώνονται πολύ εύκολα στη Γερµανία. ∆εν έχουµε τα συνήθη προβλήµατα προσαρµογής που παρουσιάζονται σε µετανάστες µε διαφορετικές πολιτισµικές αναφορές. Και από τη στιγµή που έχουµε στην Ευρώπη όλο αυτό το µεταναστευτικό δυναµικό, δεν χρειαζόµαστε άλλους µετανάστες από τις χώρες εκτός Ευρώπης>>. <<Συνωστισµός από τον Νότο>> είναι ο τίτλος στο σχετικό ρεπορτάζ της RheinischePost του Ντίσελντορφ. <<Στην Ελλάδα ο ένας στους τρεις πτυχιούχους παίρνει τους δρόµους για να βρει δουλειά. Το ινστιτούτο GOETHE στην Αθήνα, τη Μαδρίτη και τη Ρώµη καταγράφει όλο και µεγαλύτερη ζήτηση για µαθήµατα γερµανικών. Στην Ισπανία τα µέσα ενηµέρωσης συγκρίνουν το φαινόµενο µε τη δεκαετία του εξήντα, µε το πρώτο κύµα µετανάστευσης γκασταρµπάιτερ προς τη Γερµανία>>.

Σελ. - 24

Σε αντίθεση µε εκείνη την εποχή όµως η Γερµανία δεν ψάχνει ανειδίκευτους εργάτες, όπως αφήνει να εννοηθεί ο υπουργός Οικονοµίας Φίλιπ Ρέσλερ <<Το να έρχονται όλο και περισσότεροι εργαζόµενοι από τη νότια Ευρώπη µε υψηλό επίπεδο επαγγελµατικής εκπαίδευσης, είναι καλό Γερµανία ένας ξεχωριστός επενδυτικός προορισµός, θα πρέπει να προσελκύσουµε τους πιο έξυπνους και τους πιο ταλαντούχους>>.

∆εν λείπουν όµως και τα πρώτα δείγµατα προβληµατισµού. Μήπως οι νέοι από τον ευρωπαϊκό νότο απειλούν τις θέσεις εργασίας και το επίπεδο των µισθών στη Γερµανία; << Όχι >> λέει ο Χέρµπερτ Μπρύκερ, ερευνητής του Ινστιτούτου Εργασίας στη Νυρεµβέργη <<Η µετανάστευση δεν θα έχει επιπτώσεις σε µισθούς και θέσεις εργασίας, γιατί ο αριθµός των νεοεισερχοµένων είναι ακόµα περιορισµένος>>. ∆εν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι : Ο οικονοµικός µετανάστης είναι ο ∆ούρειος Ίππος του

Σελ. - 25

κεφαλαίου για την άλωση των εργασιακών κατακτήσεων των ντόπιων. ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑ∆Α ΑΠΟ ΤΑ ∆ΕΛΤΙΑ ΕΙ∆ΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΕΛΙ∆ΕΣ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙ∆ΩΝ ΕΙΝΑΙ ∆ΙΧΑΣΜΕΝΟΙ Ένα µεγάλο µέρος των πολιτών έχουν πειστεί ότι οι Έλληνες είναι οι χαραµοφάηδες, που παίρνουν σύνταξη στα 50, πληρώνονται υπερωρίες που δεν κάνουν, διορίζονται επειδή έχουν κολλητούς πολιτικούς-κι όχι προσόντα- και ξοδεύουν τα λεφτά των Ευρωπαίων φορολογουµένων. Ανεξάρτητα από το αν αυτή η πεποίθηση στηρίζεται ή όχι σε αλήθειες, οδηγεί σε άρνηση για τα σχέδια διάσωσης για την Ελλάδα. Σχεδόν κανείς Γερµανός, Ολλανδός πολιτικός δεν εξηγεί ότι τα λεφτά των Ευρωπαίων φορολογουµένων είναι δανεικά και ότι θα χαθούν µόνο αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει. Οι Ισπανοί, Πορτογάλοι, Ιταλοί πολιτικοί, τροµαγµένοι από την κατάντια της Ελλάδας και τα τροµακτικά επεισόδια του ελληνικού θρίλερ, κάνουν ότι µπορούν για να πείσουν τους πολίτες τους ότι <<εµείς δεν είµαστε Ελλάδα>> και δεν θα καταντήσουµε έτσι. Από την άλλη πλευρά, ένα άλλο κοµµάτι της ευρωπαϊκής κοινής γνώµης, πάλι επηρεασµένο από τα πλάνα στην τηλεόραση, τις εικόνες από τους άστεγους στο κέντρο της Αθήνας, από τις ουρές στα συσσίτια, από τις φωτιές στις διαδηλώσεις, αρχίζει να νιώθει αλληλέγγυο µε τους ανθρώπους στην Ελλάδα. Είτε σε προσωπικό επίπεδο είτε σε συλλογικό.

Σελ. - 26

ΦΕΥΓΟΥΝ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ…!!!

Εγκαταλείπουν τη χώρα µας για τις αγορές του εξωτερικού σε αναζήτηση αξιοπρεπέστερων µισθών αλλά και αναγνώρισης. Νέοι γιατροί, µηχανικοί και µια σειρά άλλων επαγγελµατιών, µε µάστερ και διδακτορικά, εγκαταλείπουν τη χώρα µας σε αναζήτηση όχι µόνο καλύτερων µισθών, αλλά κυρίως αναζητώντας την αναγνώριση των κόπων τους, των περγαµηνών τους.

ΓΙΑΤΡΟΙ

«Το σύστηµα µε πετάει έξω! Είναι τόσο απλό. Έλαβα το πτυχίο µου από την Ιατρική Αθηνών το 2006 µε άριστα και θα χρειαστώ ακόµα αρκετά χρόνια για να ξεκινήσω την ειδικότητα του χειρούργου που επιθυµώ». Ο 27χρονος Αντώνης Φάτζας έχει ήδη ξεκινήσει τις διαδικασίες για να γίνει αποδεκτός από πανεπιστήµια της Αµερικής όπου θα ειδικευτεί. «Αν θα µείνω έξω µετά;

Σελ. - 27

Το πιθανότερο! ∆εν ήταν το όνειρό µου αλλά η πικρή αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα δε µας χωράει όλους». Η παραπάνω είναι µια χαρακτηριστική µαρτυρία γιατρού από την οποία µπορούµε να καταλάβουµε τον τρόπο σκέψης των γιατρών αλλά και γενικότερα όλων των επιστηµών. Λόγω των πολύτιµων γνώσεών τους έχουν τη δυνατότητα να κάνουν µια λαµπρή καριέρα, κάτι που απ’ ότι φαίνεται δεν είναι εφικτό στην Ελλάδα. Ο ανταγωνισµός δεν έχει έλεος. Όταν στην Ελλάδα που ταλανίζεται από την κρίση, ένα πλήθος δυσαρεστηµένων γιατρών βγήκε στους δρόµους για να διαµαρτυρηθεί ενάντια στις περικοπές του κράτους, η Κεντρική Υπηρεσία Εύρεσης Εργασίας στο Εξωτερικό του Γερµανικού Οµοσπονδιακού Γραφείου Απασχόλησης, όλως τυχαίως, διοργάνωσε στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη «Εκδηλώσεις Ενηµέρωσης και Εύρεσης Εργασίας για Γιατρούς. Η «έξοδος» λοιπόν είναι η µόνη διέξοδος για πολλούς. Και δυστυχώς όχι µόνο για τους απλούς ανθρώπους, αλλά και για τους καλύτερους. ∆εν φεύγουν οι µέτριοι, δε θα γίνουν αποδεκτοί στο εξωτερικό. Είναι τα καλύτερα µυαλά αυτοί που χάνουµε, και τις περισσότερες φορές οριστικά!

Σελ. - 28

ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΜΕ ∆ΙΕΘΝΗ ΚΑΡΙΕΡΑ…. ΖΑΚ ΓΑΛΙΦΙΑΝΑΚΗΣ

ΤΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

Με πατηµένα τα 40, ο Γαλιφιανάκης, γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου του 1969 στη Β.Καρολίνα των Ηνωµένων Πολιτειών. Η µαµά του, Μέρι Φράνσις, διαχειριζόταν το δηµοτικό κέντρο τέχνης, ενώ ο µπαµπάς του, Χάρι Γαλιφιανάκης, ήταν πωλητής πετρελαίου θέρµανσης και η κρητική καταγωγή του τον οδήγησε στο να βαφτίσει τα παιδιά του (την αδερφή, τον αδερφό και τον ίδιο τον Ζακ) µε τις παραδόσεις της ελληνικής ορθόδοξης θρησκείας. Παρ’όλο, όµως, που βαφτίστηκε χριστιανός ορθόδοξος, ο ίδιος έχει τις αµφιβολίες του για τη χρησιµότητα µιας οργανωµένης θρησκείας και η εµπιστοσύνη του σε αυτή δεν είναι αρκετή για να κρατήσει πιστό.

Σελ. - 29

ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ

Η Μαρία Κάλλας (Νέα Υόρκη, 2 ∆εκεµβρίου 1923 - Παρίσι 16 Σεπτεµβρίου 1977) υπήρξε κορυφαία υψίφωνος και η πλέον γνωστή παγκοσµίως ντίβα της όπερας. Η Μαρία Κάλλας γεννήθηκε ως Άννα Μαρία Καικιλία Σοφία Καλογεροπούλου στις 2 ∆εκεµβρίου του 1923 στη Νέα Υόρκη. Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς οι γονείς της, Ευαγγελία ∆ηµητριάδη (από την Κωνσταντινούπολη) και Γιώργος Καλογερόπουλος (από τo Nεοχώρι Ιθώµης στο Μελιγαλά Μεσσηνίας), είχαν µεταναστεύσει στις Η.Π.Α. από την Αθήνα. Εκεί ο πατέρας της ανοίγει φαρµακείο και το 1929 αλλάζει το οικογενειακό επώνυµο από Καλογερόπουλος σε Callas. Τρία χρόνια αργότερα η Μαρία ξεκινά τα πρώτα µαθήµατα πιάνου µαζί µε τη µεγαλύτερη αδελφή της Υακίνθη. Σε ηλικία 11 ετών έλαβε το πρώτο βραβείο ως "σολίστ" σε διαγωνισµό παιδικών φωνών που είχε διοργανώσει ο ραδιοφωνικός σταθµός της Νέας Υόρκης W.O.R.

Σελ. - 30

ΝΙΚΟΣ ΑΛΙΑΓΑΣ

Γεννήθηκε στη Γαλλία από γονείς Έλληνες : Ανδρέας Αλιάγα ο πατέρας του, ράφτης στο επάγγελµα, µετανάστευσε στη Γαλλία το 1964 . Η οικογένειά του είναι από το Μεσολόγγι και τη Λευκάδα. Σπούδασε στο Πανεπιστήµιο της Σορβόννης , στη συνέχεια, ξεκίνησε την καριέρα του στο Παρίσι, στην Γαλλία.

Από το 1993 στο 1999 , είναι ένας δηµοσιογράφος από το ευρωπαϊκό κανάλι ροής πληροφοριών Euronews.

Πάθος για τη µουσική και καλός τραγουδιστής στον ελεύθερο χρόνο του, ο Νίκος έχει ανέβει στη σκηνή και να δώσει φωνή στους φίλους του στο συγκρότηµα διασκευών "µπαζούκας Mandarine".

Σελ. - 31

Επιπτώσεις

Για τον Μετανάστη. Η µετανάστευση έχει θετικές και αρνητικές επιπτώσεις όχι µόνο για τον ίδιο µετανάστη, την οικογένεια του και την χώρα αποστολής αλλά, και για την χώρα υποδοχής. Πολλές από τις επιπτώσεις αυτές συνδέονται άµεσα µε την οικονοµική και κοινωνική θέση των µεταναστών στην πατρίδα τους και την χώρα υποδοχής καθώς, και την ικανότητα, την διάθεση προσαρµογής, την στάση, την πολιτική και την αντιµετώπιση των µεταναστών από την χώρα υποδοχής. Πρωτεύουσα σηµασία για τις επιπτώσεις της µετανάστευσης στον ίδιο τον µετανάστη είναι η θέση του στην χώρα υποδοχής. Παρατηρείται όµως, µια διαφοροποίηση της θέσης αυτής ανάλογα µε την χώρα της αποδηµίας. Ειδικά για τους Έλληνες µετανάστες η µετακίνηση σε µια άλλη ευρωπαϊκή χώρα όπως η ∆υτική Γερµανία λόγω, του συχνά προσωρινού χαρακτήρα της από την πλευρά του µετανάστη αλλά, και της οµαδικής απασχόλησης του από την χώρα υποδοχής, κυρίως σε βιοµηχανίες, δεν ευνοεί την κοινωνική του ένταξη. Αντίθετα, παρατηρείται έντονο το στοιχείο της προκατάληψης για τους νέους εργάτες µε αποτέλεσµα να συγκεντρώνονται στις εργατικές περιοχές των πόλεων, να συνδικαλίζονται και στιγµατίζονται πολιτικά. Οι υπερπόντιοι µετανάστες καθώς, ο χαρακτήρας της µετανάστευσης έχει πιο έντονο το στοιχείο της µονιµότητας, εντάσσονται πιο εύκολα και γρήγορα στην κοινωνία της χώρας υποδοχής και δεν απασχολούνται συνήθως σε βιοµηχανίες ή µικρές επιχειρήσεις. Παράλληλα, είναι αποφασισµένοι να ζήσουν για πάντα στην νέα τους πατρίδα χωρίς να

Σελ. - 32

συγκεντρώνονται όπως, συµβαίνει µε την µετανάστευση των Ελλήνων στις Η.Π.Α, σε µεγάλο βαθµό στις στιγµατισµένες περιοχές των µεγάλων πόλεων.

Η έλλειψη µόρφωσης που εµποδίζει στην εύκολη εκµάθηση της ξένης γλώσσας και χαρακτηρίζει το µεγαλύτερο ποσοστό των µεταναστών, είναι ένας άλλος ανασταλτικός παράγοντας στην ένταξη και την προσαρµογή τους στην χώρα υποδοχής, που εξανεµίζει κάθε πιθανότητα συνεργασίας και κατανόησης από τον αφιλόξενο λαό που δεν αποδέχεται τα ήθη και τα έθιµα, τον τρόπο ζωής και την ιδεολογία της νέας χώρας, και αποµονώνεται από τις δικές τους συνήθειες και παραδόσεις. Η άρνηση όµως αυτή της ένταξης του µετανάστη στο κοινωνικό σύνολο που µεταφέρει, επειδή θεωρεί ότι µ’ αυτό τον τρόπο εξακολουθεί να είναι δεµένος συνήθως µε όλα τα ήθη και τα έθιµα της πατρίδας του δηµιουργεί τόσο στον ίδιο όσο και στους κατοίκους της χώρας υποδοχής, αρνητικά συναισθήµατα. Προσπαθεί έτσι, να διατηρήσει στενές σχέσεις µε τους συµπατριώτες που προσπαθούν να δηµιουργήσουν στην χώρα υποδοχής µια κοινωνία όµοια µ’ εκείνη που είχε στην πατρίδα του πριν µεταναστεύσει και αισθάνεται ότι αντλεί θάρρος και δύναµη για ν’ αντιµετωπίσει την εχθρότητα και την αδιαφορία της χώρας υποδοχής. Η συµπεριφορά αυτή αποτελεί γενικά, ένα είδος αυτοάµυνας των πολιτικά αδύναµων ανθρώπων στους πολιτιστικά δυνατούς και σαν φαινόµενο, παρατηρείται πιο έντονο στους µετανάστες εκείνους που εµφανίζουν εύθραυστη κοινωνικό – πολιτική ταυτότητα και πιο συχνά στις τάξεις µε χαµηλότερο κοινωνικό – οικονοµικό επίπεδο.

Σελ. - 33

Φαίνεται λοιπόν, ότι η ένταξη και η προσαρµογή των µεταναστών στην χώρα υποδοχής εξαρτάται και επηρεάζεται σηµαντικά από την θέση του στην αγορά εργασίας, την εν γένει αντιµετώπιση του από την χώρα υποδοχής και την προσωπική του διάθεση. Τα στοιχεία αυτά είναι αλληλένδετα, όταν χρησιµοποιείται από την χώρα υποδοχής σαν ανειδίκευτος εργάτης στις βιοµηχανίες και στιγµατίζεται όταν κατοικεί σε υποβαθµισµένες περιοχές της πόλης. Το άτοµο αντιδρά έτσι περίεργα και αισθάνεται εχθρότητα για την φιλοξενούσα χώρα και τον λαό της που δεν κάνει καµία σχεδόν προσπάθεια για την επιβίωσή του. Όταν όµως η χώρα υποδοχής, όπως συµβαίνει συνήθως στις υπερπόντιες µεταναστεύσεις, φροντίζει να παρέχει σε κάθε περίπτωση την ευκαιρία της επαγγελµατικής αποκατάστασης, ο µετανάστης αισθάνεται ικανοποίηση και δηµιουργείται µεγαλύτερη διάθεση ένταξης και προσαρµογής στην φιλοξενούσα χώρα. Για την χώρα Υποδοχής. Οι επιπτώσεις της µετανάστευσης είναι επίσης σηµαντικές και για την χώρα υποδοχής των µεταναστών καθώς, πολλές απ’ αυτές που αναφέρθηκαν παραπάνω, ισχύουν από αντίθετη άποψη. Οι πιο σηµαντικές και ιδιάζουσες στην περίπτωση αυτή είναι: o Η Μετανάστευση αλλοιώνει σηµαντικά την ∆ηµογραφική εµφάνιση και την δοµή της χώρας υποδοχής. Καθώς, ο πληθυσµός της αυξάνει πολλές φορές εντυπωσιακά αλλάζει η δοµή του από το γεγονός ότι οι µετανάστες – όταν η µετανάστευση δεν γίνεται για οικονοµικούς λόγους – είναι συνήθως άντρες νεαρής ηλικίας.

Σελ. - 34

o Από οικονοµική άποψη η χώρα υποδοχής ωφελείται σηµαντικά από τους µετανάστες. Χρησιµοποιώντας ανειδίκευτους εργάτες έχει µηδαµινό κόστος και ωφελούνται ανάλογα καθώς, αυξάνουν την παραγωγή τους οι βιοµηχανίες. Η είσοδος σε µικρό χρονικό διάστηµα µεγάλου αριθµού µεταναστών σε µια χώρα διαταράσσει επίσης, την ισορροπία της προσφοράς και της ζήτησης εργασίας και κρατά σε χαµηλό επίπεδο τους µισθούς τόσο των µεταναστών στην ξένη χώρα όσο, και των κατοίκων της που ενδιαφέρονται να κάνουν περιουσία και αδυνατούν ν’ αποκτήσουν µεγάλους µισθούς, τουλάχιστον στην αρχή της απασχόλησης τους. o Η Νοοτροπία και η Κοινωνική δοµή της χώρας διαταράσσεται. Καθώς, τα άτοµα ή οι οµάδες που µεταναστεύουν µεταφέρουν µαζί τους τα ήθη, τα έθιµα και τις απόψεις τους για τα διάφορα κοινωνικά θέµατα όπως, η θρησκεία, η παιδεία, η ηθική και οι διάφορες αξίες επηρεάζεται η παραµονή τους. o Η άµεση Επίπτωση της εισροής ξένου πληθυσµού σε µια χώρα και η δηµιουργία διαπροσωπικών σχέσεων και αντιδράσεων ανάµεσα στους µόνιµους κατοίκους και τους µετανάστες. Οι αντιδράσεις αυτές καταλήγουν συχνά στην δηµιουργία ρατσιστικών τάσεων εκ µέρους των µόνιµων κατοίκων, που δεν αποδέχονται τους µετανάστες στην οικονοµία τους ή στην καθηµερινή τους ζωή και προσπαθούν να τους απορρίψουν ή να τους περιορίσουν όσο το δυνατόν πιο πολύ σε ορισµένες γεωγραφικές περιοχές, που πολλές φορές αποτελούν «Γκέτο» και περιορίζονται σε ορισµένους µόνο κλάδους της οικονοµίας και των γενικότερων δραστηριοτήτων τους, στην χώρα υποδοχής. Ο ρατσισµός αυτός αποτελεί

Σελ. - 35

συνήθως, µόνιµη αιτία προστριβών, διαπληκτισµών και εγκληµατικών ενεργειών ανάµεσα στις δύο κοινότητες. o Η αυξηµένη Εγκληµατικότητα των µεταναστών. Σε αρκετές χώρες παρατηρείται κάποιος συσχετισµός ανάµεσα στην µετανάστευση και την εγκληµατικότητα, αν και πολλές έρευνες σχετικά µε το θέµα δεν συµφωνούν πάντα µεταξύ τους. Είναι όµως γεγονός ότι πολλοί από τους µετανάστες ζουν, τουλάχιστον στην αρχή, κάτω από άθλιες συνθήκες και οι διάφορες παρατηρήσεις που σχετίζονται µ’ αυτό αποδεικνύουν ότι η εγκληµατικότητα την πρώτης γενιάς των µεταναστών ήταν και είναι γενικά, κάπως µειωµένη λόγω της ανασφάλειας που αισθάνονται και του φόβου που υπάρχει ότι σε περιπτώσεις παρανοµίας θα απελαθούν από την φιλοξενούσα χώρα. Αντίθετα, η εγκληµατικότητα της δεύτερης γενιάς εµφανίζεται, µε βασικά αίτια την ελλιπή ένταξη και την περιθωριοποίηση της, περισσότερο αυξηµένη. Μερικές, από τις θετικές επιπτώσεις της µετανάστευσης για την χώρα αποστολής, είναι η µείωση της ανεργίας και η ενίσχυση του ισοζυγίου πληρωµών µε την αποστολή µεταναστευτικών εµβασµάτων για την συντήρηση της οικογένειας των µεταναστών και την εισροή ξένου κεφαλαίου για µόνιµη επένδυση στην πατρίδα. Στον τοµέα της εργασίας, αν ο µετανάστης αποκτήσει, στην χώρα υποδοχής κάποια ειδικότητα, επανερχόµενος θα µπορεί να βοηθήσει µε τις γνώσεις που θα έχει αποκτήσει για πειθαρχηµένη, συντονισµένη και αποδοτική εργασία στην προσπάθεια εξύψωσης του πολιτιστικού επιπέδου του λαού και την κάλυψη των κενών σε µερικούς τοµείς της βιοµηχανίας.

Σελ. - 36

Για τη χώρα αποστολής: Το φαινόµενο της µετανάστευσης έχει όµως για την χώρα αποστολής καθώς, αποδυναµώνεται από τους νέους των παραγωγικών τάξεων που θεωρούνται απαραίτητοι για την οικονοµική της ανάπτυξη και πολλές φορές αρνητικές επιπτώσεις. Οι νέοι ηλικίας από 15 έως 30 περίπου ετών που αποφασίζουν πιο εύκολα να µεταναστεύσουν συντελούν στην µείωση του ποσοστού των γεννήσεων ή των γάµων και την αύξηση του ποσοστού γήρανσης του πληθυσµού της πατρίδας τους. Όταν δε η χώρα αποστολής αρχίσει ν’ αναπτύσσεται οικονοµικά και βιοµηχανικά, η έλλειψη εργατικού δυναµικού των παραγωγικών τάξεων γίνεται εντονότερη. Αρνητική τέλος επίπτωση είναι και η οικονοµική εξάρτηση της χώρας αποστολής από την χώρα υποδοχής των µεταναστών .

Σελ. - 37

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΕ ∆ΙΑΦΟΡΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΕΥΡΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Α) Στα 2.950 ευρώ είναι ο κατώτερος µισθός στην Αυστραλία. Αυτό ήταν το κίνητρο που οδήγησε τον 31χρονο Κώστα Πιπιλιό πριν από 3 µήνες να εγκατασταθεί στην Μελβούρνη και να βρει δουλεία πάνω στο αντικείµενο του την πληροφορική. Πανευτυχής περιγράφει στα <<επίκαιρα>> πως είναι η νέα του ζωή: <<πως είναι στην Ελλάδα;>> καµιά σχέση! Εδώ υπάρχει τάξη και συνέπεια! Είναι φανταστικά και δεν το πιστεύω! Νιώθω τόσο ευτυχισµένος που βρήκα εδώ αυτό που ήθελα να κάνω! Τι ήταν αυτό που ήθελε; Τι δεν του άρεσε και αποφάσισε να δοκιµάσει την τύχη του στην άγνωστη για τον ίδιο ήπειρο; <<δούλευα σε κάποια εταιρία στην Αθήνα και έπαιρνα τον µήνα 1.500 ευρώ ξαφνικά όµως άλλαξαν και άρχισαν να µας πληρώνουν µε 700 ευρώ. Παραιτήθηκα και άρχισα να αναζητώ άλλου δουλεία. Επί ενάµισι µήνα έδινα συνεντεύξεις και µου πρότειναν δουλεία πάλι για 700 ευρώ και όταν µε έβλεπαν δυσαρεστηµένο µου έλεγαν: κοίταξε αυτόν τον πάκο µε τα βιογραφικά!>>

Β) βιώσαµε την ξενιτιά γιατί όταν ζεις σε µια ξένη χώρα δηλαδή σαν να είσαι ένας πωλητής γερµανός το νιώθεις

Σελ. - 38

αυτό το πράγµα, νιώθεις ένας ξένος. Την νιώσαµε αυτή την ξενιτιά αλλά τώρα µετά από τόσα χρόνια αφού βλέπουµε ότι τα παιδιά µας µένουµε εδώ µε τα εγγόνια µας εµείς µετά από τόσο καιρό δεν νιώθουµε ξένοι. Εντάξει δεν νιώθουµε ξένη την Γερµανία γιατί µας πρόσφερε πολλά πράγµατα γιατί ήρθαµε από το τίποτα και ας το πούµε ζήσαµε µια καλή ζωή εδώ. Τα πρώτα χρόνια και η προσαρµογή είναι δύσκολα όµως µετά προσαρµόζεσαι και ζεις καλά.

Γ) η λέξη ‘’ouslander’’ (ξένος) κάπως σε πληγώνει. Έχει την έννοια ξένος αλλά έχει και την έννοια ότι εσύ είσαι κάτι άλλο δεν είσαι όπως εγώ. Και είναι υποτιµητικό αυτό γιατί κάπου εµείς, η Έλληνας είναι η τούρκος είναι η ότι άλλη φυλή και να είναι δουλέψαµε σε αυτό το κράτος για να είναι η Γερµανία σε αυτή την θέση σήµερα και δούλεψαν σκληρά! Όλες τις βρώµικες δουλείες τις έκαναν οι ξένοι µην το ξεχνάτε!

Σελ. - 39

∆) ρατσιστικές τάσεις υπήρχαν και υπάρχουν παντού. Και στην Γερµανία και στην Ελλάδα και σε όλες τις άλλες χώρες. Σε γενικές γραµµές δεν είχαµε γενικότερες περιπτώσεις µε έλληνες. Είχαµε όµως µια συγκεκριµένη περίπτωση πριν από 10 χρόνια όταν ένας σχετικά νεαρός συµπατριώτης µας δέχτηκε επίθεση από νεοναζί ο όποιος τον ξυλοκόπησε και τον τραυµάτισε σοβαρά!

Ε) σου έλεγαν πχ ‘’ouslander’’ δηλαδή εσύ ξένε. Έλεγαν αυτή την λέξη σαν να ήταν βρισιά. Να µε λέει ξένο και να µε βρίζει; Ξένος δεν είναι µια λέξη που ανταποκρίνεται σε βρισιά έτσι δεν είναι; ΣΤ) είµαι ένας ακόµα Έλληνας που εγκατέλειψε την χώρα του για να ζήσει καλύτερα. Ένας ακόµα Έλληνας που µέσα στην απόγνωση του έφυγε από την Ελλάδι αναζητώντας ένα καλύτερο µέλλον. Ήθελα να φύγω από την Ελλάδα σχεδόν από τότε που θυµάµαι τον εαυτό µου. Και είχα επιλέξει σαν χώρα προορισµού την Γαλλία. Πίστευα πάντα ότι η Γαλλία µπορούσε να

Σελ. - 40

µορφώσει ένα νέο, να τον βοηθήσει να εξελιχτεί σαν άνθρωπο, να τον ολοκληρώσει σαν ένα καλλιτέχνη όπως έκανε παραδοσιακά αυτή η µεγάλη χώρα στην µεγάλη ιστορία της για όλους τους ξένους που την έβλεπαν σαν ένα καταφύγιο πολιτισµού. Είχα δανειστεί ένα µικρό πόσο και ήλπιζα ότι οι ευκαιρίες για να βρω µια δουλεία σε µια µεγάλη χώρα όπως η Γαλλία θα ήταν πολύ περισσότερες από την Ελλάδα. Ήµουν αποφασισµένος να κάνω οποιαδήποτε δουλεία για να µπορέσω να ζήσω και να σπουδάσω στην Γαλλία. Όταν έφτασα µου ζήτησαν βίζα και άδεια παραµονής παρόλο που η Ελλάδα ήταν µέλος την ευρωπαϊκής ένωσης . µου ζήτησαν επίσης ατέλειωτα δικαιολογητικά και εγγυήσεις για να µου νοικιάσουν ένα µικρό διαµέρισµα. Ξέρετε λέει η χώρα σας δεν είναι αρκετά αξιόπιστη µου είπε ο υπάλληλος του µεσιτικού γραφείου, για να δικαιολογήσει τις επιπλέον εγγυήσεις που µου ζητούσε για να µου νοικιάσουν το διαµέρισµα. Μόλις εγκαταστάθηκα άρχισα να στέλνω βιογραφικά σε όποιο προσφορά εργασίας έβλεπα στις αγγελίες. Είπα και ψέµατα αφού δεν έχω εργαστεί ποτέ σαν οικονόµος σαν ντελίβερι µπόι η σαν ρεσεπσιονίστας. Περιµένοντας τις απαντήσεις και µε την ελπίδα ότι θα µε προσλάβουν κάπου συνέχισα να στέλνω και άλλα βιογραφικά. Ήµουν έτοιµος να πω ναι σε οποιαδήποτε δουλεία πρόσφεραν οι αγγελίες. ∆εν πήρα ποτέ καµιά απάντηση. Αναγκαστικά να φύγω από την Ντιζόν και να εγκαταλείψω τις σπουδές µου για δεύτερη φορά. Τώρα βρίσκοµαι κάπου στην νότια Γαλλία φιλοξενούµενος σε φίλους και περιµένοντας µια απάντηση από τις τόσες αιτήσεις που έκανα.. δυστυχώς όλες οι απαντήσεις όταν έρχονται είναι πάντα αρνητικές. Καθηµερινά µε απασχολεί σε πιο σηµείο του πλανήτη θα µπορούσα να εγκατασταθώ και

Σελ. - 41

να προσφέρω αυτά που πιστεύω ότι µπορώ να προσφέρω. Και επειδή δεν βρίσκω απάντηση και έχω µείνει µε αυτή την απορία που µε στεναχωρεί και µε απογοητεύει γιατί ξέρω ότι µπορώ να προσφέρω.

Η) υπάρχει και η άποψη όπως εκφράζεται από το γράµµα ενός νέου 27 χρόνων, που ανήκει στη γενιά των 592 ευρώ: <<Μέσα σε αυτό τον τριψήφιο αριθµό, οφείλει η γενιά µου να χωρέσει τα όνειρά της. ∆εν µιλάω για όνειρα ακριβά, υπερβολικά αλλά για απλά, καθηµερινά…….Όπως για παράδειγµα, το αυτονόητο για τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, τον <<απογαλακτισµό>> από την οικογένεια, την ανεξαρτητοποίηση του ατόµου, ώστε να ανοίξει τα φτερά του και να µπορέσει να πορευτεί στην προσωπική του ολοκλήρωση. Η Ελλάδα είναι µια χώρα πολύ όµορφη και είναι δύσκολο να αφήσει αυτήν αλλά και ότι κουβαλάει µαζί της. Άλλοι, όµως, δεν έχουν τη δύναµη να βλέπουν τα όνειρα τους να γεµίζονται πιασµένοι χέρι-χέρι µε την ίδια τη χώρα. Την εγκαταλείπουν. Μέσα σε αυτούς και εγώ. Εδώ και δύο χρόνια είµαι και εγώ ένας µετανάστης. Πόσο περίεργα ηχεί αυτή η λέξη στα αυτιά µου….. Αφήνει µια πικρή γεύση……Νοµίζω ότι βρίσκοµαι στην δεκαετία του 60 ή του 70,τότε που οι γονείς µας, αναζητώντας µια καλύτερη ζωή άφηναν την Ελλάδα για

Σελ. - 42

χώρες όπως η Γερµανία, η Αυστραλία, η Αµερική. Μα όχι……Βρίσκοµαι στο 2011….. Με ανάγκασαν να µην µπορώ να ζήσω στην πατρίδα µου, στην πόλη µου, την Θεσσαλονίκη που υποστήριζα ότι δεν θα την αφήσω ποτέ για να ζήσω σε άλλη πόλη. Απολογούµαι στην πόλη που µε γέννησε, µε µεγάλωσε, αλλά επέλεξα συνειδητά να την αφήσω και να διεκδικήσω τα όνειρα που έχω σε µια άλλη χώρα. Ελπίζω να µε συγχωρέσει και εύχοµαι στο µέλλον να µπορέσει να µε φέρει πίσω…>> Ο Γερµανός Ευθυµιάδης είναι απόφοιτος της γεωπονικής σχολής του ΑΠΘ. Το µεταναστευτικό ρεύµα του 2011 έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από εκείνο της δεκαετίας του 1960. Αυτή τη φορά οι Έλληνες που φεύγουν στο εξωτερικό αναζητώντας ένα καλύτερο µέλλον έχουν πτυχία , διδακτορικά , µιλούν γλώσσες . Παρόλα αυτά επιλέγουν να µεταναστεύσουν λόγω της ύπαρξης ενός εκπαιδευτικού συστήµατος που δεν διαθέτει καµία σύνδεση µε την αγορά και την παραγωγή . Έτσι , ενώ παλαιότερα κάναµε εξαγωγή ανειδίκευτων εργατών , σήµερα εξάγουµε επιστήµονες µε εξαιρετικές δυνατότητες. Πολλοί θα πουν ότι η παγκοσµιοποίηση προσφέρει ευκαιρίες που πρέπει να τις εκµεταλλευτ-ούµε . Όταν όµως η φυγή οφείλεται στην ισχνή παραγωγική µας βάση , στην υστέρηση στην έρευνα , στη τεχνολογία και στην καινοτοµία στις περισσότερες ευκαιρίες ακόµη και για επαγγέλµατα όπως του γιατρού και του δικηγόρου, εύκολα κατανοεί κανείς ότι το περισσότερο σύνθετο και υπάρχει επιτακτική ανάγκη να ακολουθήσουµε στοχευόµενες πολιτικές ανάπτυξης που

Σελ. - 43

θα µειώσουν τις προφανείς παρενέργειες του φαινοµένου. Webteam-www.efsimopoulos.gr Σκεφτόµουν να γυρίσω στην Ελλάδα. Από τα 11 µου χρόνια είµαι στην Ολλανδία. Όσο ξανθά κι αν είναι τα µαλλιά µου , όσο πράσινα και αν είναι τα µάτια µου όσο τέλεια και αν είναι τα ολλανδικά µου , δουλεύω και σπουδάζω , είµαι ξένη γι ‘ αυτούς και θα είναι ξένοι για µένα. Ένας ξένος µένει πάντα ξένος….. Dora Παρακολουθώ την συζήτηση σας µε ενδιαφέρον , αλλά και µε απορία . Γεννήθηκα , µεγάλωσα , µορφώθηκα και αναζήτησα την εξωτερική και προσωπική µου ανάδειξη εδώ στον τόπο µου .∆εν εξασκώ το αντικείµενο για το οποίο καταρτίστηκα επιστηµονικά όχι επειδή δεν µου άρεσε ή επειδή δεν κατάφερα να βρω σχετική εργασία , αλλά επειδή στην πορεία του βίου προέκυψαν είτε άλλες ευκαιρίες , είτε σε κάθε περίπτωση απαρνήθηκα δραστηριότητες που θεωρούσα ότι µε ζηµίωναν ηθικά , συνειδησιακά και πιθανόν οικονοµικά ακολούθησα δρόµους οι οποίοι θεωρούσα ότι µε ικανοποιούν σε όσο βαθµό γίνεται στις παραπάνω έννοιες. Κοπιάζοντας όχι λιγότερο από τον καθαριστή της Αστόρια , και ξενυχτώντας όχι νωρίτερα από τον ερευνητή της Χαϊδελβέργης, δυσανασχετώ µε τα όσα ανώµαλα συµβαίνουν γύρω µου και αγανακτώ µε τους τυχοδιώκτες είτε αυτοί δρουν στον δηµόσιο ιδιωτικό τοµέα .Απολαµβάνω όµως και τα αµέτρητα δώρα που είτε ο θεός είτε η φύση χάρισε τον τόπο και τους ανθρώπους που επιλέγουν να ζήσουν σε αυτόν. Βέβαια , ο κάθε τόπος συνοδεύεται µε τον πολιτισµό του. ∆εν

Σελ. - 44

µπορώ να µε φανταστώ στη Νορβηγία ή στην Ιαπωνία. ∆εν το θεωρώ αδύνατο, αλλά εύκολο , και θεωρώ όσο καλά και να είµαι επαγγελµατικά ή οικονοµικά ή κοινωνικά , κάτι θα µου λείπει. Και αυτό το κάτι θα είναι. Γι ‘ αυτό µένω στον τόπο µου. Και παλεύω να τον κάνω καλύτερο. Είτε µε το να µην διπλοπαρκάρω εµποδίζοντας τους συνανθρώπους µου µε το να προσπαθώ να κάνω το καλύτερο στην εργασία µου , ακόµη και εάν δεν πληρώνοµαι γι ‘αυτό , είτε, είτε , είτε…. Είναι πολλά που µπορεί ο καθένας µας , για να βελτιώσει τον τόπο του. Ο καθένας µας προσωπικά ή σε µικρές οµάδες. Ας το σκεφτούµε καλύτερα και ας µην είµαστε απόλυτοι . Συγχωρήστε µε για την µικρή εξοµολόγηση….

ΕΥΛΟΓΙΑ Ή ΚΑΤΑΡΑ ΘΕΟΥ «Ευλογία του Θεού», αποκάλεσαν πολλοί τη µετανάστευση στη Γερµανία, καθώς δεν έβλεπαν άλλη διέξοδο. Άλλοι την ονόµασαν «κατάρα του Θεού» και «σύγχρονο σκλαβοπάζαρο». Αυτή ήταν η µεγάλη «έξοδος», µε µία µόνο βαλίτσα στο χέρι, γεµάτη «όνειρα και ελπίδες», για µία καλύτερη τύχη, για ένα νέο µέλλον. «Ήταν η εποχή που λέγαµε ότι: η Ελλάδα παράγει πέτρες και Γκάσταρµπαϊτερ. Μήπως, όµως, αυτό ήταν το σύνθηµα της παρηγοριάς;», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο επετειακό βιβλίο της Ελληνικής Κοινότητας στη Νυρεµβέργη. Η µετανάστευση έχει δύο όψεις. Όπως έχουν δείξει πολλές οικονοµικές µελέτες, η ραγδαία αύξηση του εργατικού δυναµικού συµβάλλει στην επέκταση της παραγωγής σε τοµείς που δεν ήταν συµφέροντες µε το

Σελ. - 45

προϋπάρχον εργατικό κόστος, στην ελάττωση του πληθωρισµού και στην αύξηση του ακαθάριστου εθνικού εισοδήµατος. Συγχρόνως, όµως, προκαλεί συµπίεση των χαµηλών ηµεροµισθίων, αύξηση της ανεργίας και της οικονοµικής ανισότητας, αύξηση της παραοικονοµίας και αύξηση των δηµοσίων δαπανών που σχετίζονται µε την απορρόφηση των µεταναστών από το κοινωνικό σύνολο. Περισσότερο απ’ όλους, θίγονται τα χαµηλά εισοδηµατικά στρώµατα. Ταυτόχρονα, κοινωνιολογικές µελέτες έχουν αποτυπώσει τους τεράστιους τριγµούς που προκαλεί η οµαλή ενσωµάτωση όχι µόνο των µεταναστών αλλά, κυρίως, των απογόνων τους. Κάποια προάστια ευρωπαϊκών πόλεων θυµίζουν αµερικανικά γκέτο που παράγουν ισλαµιστές τροµοκράτες. Εθελοτυφλούµε αν νοµίζουµε πως το πρόβληµα θα λυθεί µε πρόχειρες και αφελείς διακηρύξεις ανθρωπιστικών προθέσεων, αδιάκριτες και µαζικές νοµιµοποιήσεις ή µε µέτρα ασφαλείας και µόνο. Η αποτελεσµατική διαχείρισή του απαιτεί το ξεπέρασµα τόσο της αδιέξοδης ρητορικής όσο και της πολιτικής της αδράνειας. Έφτασε η ώρα να αποδεχθούµε ένα κοµµάτι των µεταναστών ως συµπατριώτες, µε τους οποίους θα συµβιώσουµε ισότιµα. Όχι όµως µε τους πάντες και όχι δίχως όρους. Αυτό ισοδυναµεί µε τη διατύπωση ενός κοινωνικού συµβολαίου που θα περιλαµβάνει σαφή δικαιώµατα και υποχρεώσεις και θα στοχεύει στην πλήρη ενσωµάτωση εκείνων των µεταναστών που µπορούν και θέλουν να γίνουν µέλη της ελληνικής κοινωνίας. Συνεπάγεται όµως και τον αποκλεισµό των υποχωρήσεων σε εκβιασµούς και την εφαρµογή αυστηρών µέτρων που θα περιορίζουν ένα ανθρώπινο ρεύµα, το οποίο έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά εισβολής. Τελικά, το αν η µετανάστευση θα συµβάλει

Σελ. - 46

στην ευηµερία της χώρας ή στην κατάπτωσή της εξαρτάται κυρίως από εµάς τους ίδιους. Η γνώµη µας για την κατάσταση που επικρατεί. Όλα επιβεβαιώνουν πως στην Ελλάδα αρχίζει σιγά αλλά σταθερά να αναπτύσσεται ένα µεταναστευτικό ρεύµα ανάλογο µε εκείνο που παρατηρήθηκε τη δεκαετία του 1950-60. Ενώ σήµερα χρειαζόµαστε επιστήµονες για να κάνουν πράξη καινοτόµες ιδέες που να συµβάλουν στο να βγει η Ελλάδα από το φαύλο κύκλο των προβληµάτων ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας, οι πολιτικές που ακολουθούνται τους ωθούν όλο και περισσότερο στο εξωτερικό. Η συζήτηση στο γραφείο, στο σχολείο, στην καφετέρια και σε οποιοδήποτε χώρο συναντιόνται φίλοι και γνωστοί είναι ακριβώς η ίδια : αν θα τα καταφέρουµε ή θα πρέπει να φύγουµε για µια καλύτερη ζωή; Γιατί, «σώνει και καλά» να µας διώξουν από την Ελλάδα; Αφού αν διώξουν τους λαθροµετανάστες µπορούµε και δουλειές να βρούµε και να φτιάξουµε την οικονοµία µας. ∆εν µπορούµε να πούµε σε κάποιον να µεταναστεύσει ή να µην µεταναστεύσει. Αλλά είµαστε υποχρεωµένοι να του πούµε ότι όλες οι χώρες έχουν προβλήµατα (εφόσον η κρίση είναι παγκόσµια), ότι η κυβέρνηση που ονειρεύονται θέλουν να είναι παγκόσµια και ότι όποιος επισκέπτεται την Ελλάδα ονειρεύεται να µείνει εδώ!!! Από όποια χώρα και να είναι ο επισκέπτης, κάτι µαγικό βρίσκει εδώ!!! Και επειδή συνήθως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και – βεβαίως – µας λένε τα ΜΜΕ πολλά ψέµατα, καλό είναι να σκεφτούµε πριν πάρουµε οποιαδήποτε απόφαση γιατί θέλουν τόσο πολύ να µας

Σελ. - 47

ξεριζώσουν από την πατρώα γη µας… την γη που για εκατοµµύρια χρόνια ήταν ο οµφαλός της γης και όποιες καταστροφές και αν έγιναν, η Ελλάδα συνέχιζε και συνεχίζει να ΥΠΑΡΧΕΙ!!!

Σελ. - 48

Συµπεράσµατα

Τα συµπεράσµατα που προκύπτουν από την προσέγγιση του φαινοµένου της σύγχρονης µετανάστευσης, είτε µέσα από µαρτυρίες ατόµων που τη βιώνουν αυτή τη στιγµή είτε µέσα από στατιστικές µελέτες ειδικών για το φαινόµενο και ενηµερώσεις διαδυκτίου, είναι αποκαρδιωτικά. Συγκρίνοντας δε τη µετανάστευση της περιόδου ’60-’70 µε τη σηµερινή, οι διαφορές που εµφανίζονται είναι πολλές και σηµαντικές.

• Το πρώτο και σηµαντικότερο είναι ότι σήµερα φεύγουν οι καλύτεροι. νέοι, γιατροί, µηχανικοί, και µια σειρά άλλων επαγγελµατιών µε Master και διδακτορικά, εγκαταλείπουν τη χώρα µας σε αναζήτηση όχι µόνο καλύτερων µισθών αλλά κυρίως αναζητώντας την αναγνώριση των κόπων τους, των περγαµηνών τους. Εγκαταλείπουν ξανά µια χώρα που δεν έχει να τους προσφέρει συνθήκες υψηλής έρευνας και τους καταδικάζει σε εξαιρετικά χαµηλές αποδοχές, θέσεις κατώτερες των σπουδών τους, υποβαθµισµένες εργασιακές σχέσεις και ένα απογοητευτικό κλήµα αναξιοκρατίας, γραφειοκρατίας, ανοργανωσιάς, και ολιγωρίας που απαξιώνει τους επιστήµονες.

• Συµπεράσµατα των δηµοσκοπήσεων δείχνουν ότι σήµερα κυρίως νέοι 22-35 ετών µεταναστεύουν και ότι 7 στους 10 θα εγκατέλειπαν τη χώρα τους για µια δουλειά στο εξωτερικό. Αντίθετα, στην δεκαετία του ’60 οι Έλληνες που αποφάσιζαν να µεταναστεύσουν ήταν µεγαλύτερης ηλικίας κυρίως από 35 ετών και πάνω.

• Σήµερα οι Έλληνες µεταναστεύουν, δεν φεύγουν στην τύχη, αναζητούν πληροφορίες µέσω διαδυκτίου για προσφερόµενες θέσεις εργασίας καθώς και για αξιοπρεπές εργασιακό περιβάλλον στις χώρες τις Ευρώπης, την Αυστραλία και την Αµερική. Λόγω της έλλειψης κάθε προοπτικής, της δυσπιστίας προς τους πολιτικούς και γενικότερα προς το κατεστηµένο, της µαζικής φυγής της άρχουσας τάξης από τις ευθύνες της, χάνουµε τους ανθρώπους που είναι χρήσιµοι για την αναγέννηση της κοινωνίας.

Σελ. - 49

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Epikaira.gr newStime.gr Pontosworld Doulepseto.com News247.gr Kathimerini.gr ippolytos.gr worldpress.gr ksm.gr