Σύλλογος Ελαφονησιωτών Αθήνας - Πειραιά“ο Φιλόπατρις”

Τριμηνιαία Εφημερίδα

ΕΤΟΣ 32 ● ΑΡ. ΦΥΛ.162 ● 10/11/12-2016 ● ΑΓΧΙΑΛΟΥ 115 ΠΕΙΡΑΙΑΣ 18544 ● filopatris.blogspot.gr ● 6908498413

Ακούγεται παρανοϊκό, μοιάζει με φάρσα αλλά συμβαίνει. Το Παυλοπέτρι Ελαφονήσου, ο σημαντικότερος ενάλιος αρχαιολογικός

χώρος της Ελλάδας, συγκεκριμένα μέσα στον όρμο Βοιών,φερεται να έχει χρησιμοποιηθεί ως Λιμένας Καταφυγής.

Λιμένας Καταφυγής πάνω σε αρχαιολογικό χώρο και επίσης πάνω καιαπό τις μοναδικές και διάσημες σμαραγδένιες παραλίες της Ελαφονήσου;

σελίδες 2-3

Θαλάσσια Λιβάδια Ποσειδωνίας Θαλάσσια Λιβάδια Ποσειδωνίας ((Posidonia oceanicaPosidonia oceanica))

Έχουμε συστηματική καταστροφή, της Ποσειδωνίας στον όρμο Βοιών κυρίως από την αγκυρο-βολία. Έχει καταρρεύσει η αμμουδερή άκρα Πούντα και η απόσταση της νήσου Ελαφόνησος

από την Πελοπόννησο έχει αυξηθεί περί τα 100 με 150 μέτρα σε σχέση με το 2004!!! Ακόμη μίακατακρήμνιση ακτής καταγράφει η πρόσφατη μελέτη του ΕΛΚΕΘΕ μετά από ανάλυση δειγμά-

των έξω από τη Λεύκη Ελαφονήσου!!!

σελίδες 4-5

Λίμνη Στρογγύλη & Παυλοπέτρι Ελαφονήσου

Natura 2000 GR2540002 • Βιότοπος CORINE A00030042 • ΦΕΚ 1431/Β’ 1976

Εργοστάσιο προ των πυλών στα Ασπρούδια; σελίδα 9

Γ κ α ρ ά ζΓ κ α ρ ά ζ π λ ο ί ω νπ λ ο ί ω ν

τ ο Π α υ λ ο π έ τ ρ ι ;τ ο Π α υ λ ο π έ τ ρ ι ;

2

Γκαράζ πλοίων το Παυλοπέτρι

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.Μετά το καταστροφικό ναυάγιο του πλοίουErika το 1999 και του πλοίου Prestige το 2002

ήρθαν νομοθετικές δέσμες για την διευθέτηση αυτή.Έτσι το 2003 με το ΦΕΚ850/Β’ «Οδηγίες – Διαδικασίες γιααντιμετώπιση περιστατικών πλοίων που βρίσκονται σε κα-τάσταση ανάγκης ή κινδύνου – ορισμός περιοχών καταφυ-γής» αναφέρονται ρητά στο «ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑ Α΄ τουπαραρτήματος IV» οι προϋποθέσεις που καθορίζουν και εν-δυναμώνουν τον χαρακτηρισμό συγκεκριμένων περιοχώνως περιοχών καταφυγής και κατά συνέπεια και το αντίθετο[σε αγκύλες οι σημειώσεις μας για την περιοχή μας].i) Καιρικές συνθήκες (άνεμος - κυματισμός) [σφοδροί άνεμοι,γειτνίαση με Καβομαλιά]. ii) Απουσία ναυτιλιακού κινδύνου (καλώδια ναυάγια, κίν-δυνοι κλπ) [υπήρξε τέτοιο ατύχημα όπου πλοίο έκοψε το καλώδιο ρευ-ματοδότησης των Κυθήρων...] ή περιοχών Αρχαιολογικού ενδιαφέροντος [Το Παυλοπέτρι Ελαφονήσου, ΦΕΚ 1431/Β/29-11-1976].iii) Μορφολογία βυθού.[Υπό προστασία με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 92/43, μελέτητου ΕΛληνικού ΚΕντρου Θαλασσίων Ερευνών του 2015κατέδειξε πως η σύρση των καδενών που αγκυροβολούνστον όρμο Βοιών είναι ο κύριος παραγοντας της δραματικήςυποχώρισης και συρρίκνωσης των υπό προστασία λιβαδιώνποσειδωνίας όπου αναγεννώνται τα ιχθυοαποθέματα κι οπλούτος και η ζωή της θάλασσας καθώς παρατηρήθηκε συ-στηματική και πολύ έντονη μηχανική διατάραξη του πυθ-μένα].iv) Απουσία και γειτνίαση με ιδιαίτερα ευαίσθητες περιοχές

[Ιδιαίτερα ευαίσθητη Περιοχή «NATURA 2000» με Κω-δικό GR2540002 και περιοχή «CORINE» με κωδικόΑ00030042] και περιοχές οικονομικού και κοινωνικούενδιαφέροντος. Δ. Ελαφόνησου και Δ. Μονεμβασιάςαλλά και Δ. Κυθήρων στα νότια του όρμου Βοιών μεανεπτυγμένη και πολλάκις επιχορηγουμένη και επεν-δεδυμένη τουριστική δραστηριότητα, αλιεία και γεωρ-γία].v) Προσβασιμότητα ώστε να είναι πλήρης η πλήρης εκμε-τάλευση όλου του διατειθέμενου εξόπλισμου ανάκτησης καιμετάγγισης φορτίου και καυσίμων απο κάθε είδος ρυπογώ-νων ουσιών.vi) Δυνατότητα άμεσης μεταφοράς μέσων, υλικών και εξο-πλισμού απορρύπανσης από άλλες περιοχές. [η πιο απομακρυσμένη παραθαλάσσια περιοχή όλης της Πε-λοποννήσου και σε χλμ και σε χρόνους ως κάκιστο εθνικόοδικό δίκτυο]vii) Δυνατότητα μεταφοράς υλικών, επισκευής υφιστάμενωνζημιών.[η πιο απομακρυσμένη παραθαλάσσια περιοχή όλης της Πε-λοποννήσου και σε χλμ και σε χρόνους ως κάκιστο εθνικόοδικό δίκτυο]viii) Ενδεχόμενη ύπαρξη λιμενικών διευκολύνσεων (αγκυ-ροβόλια – ναύδετα κλπ).[Δεν υπάρχει νόμιμο αγκυροβόλιο, ομόφωνη απόρριψη από-πειρας κατάρτησης ΕΚΛ, πρόσκρουση σε υφιστάμενη νομο-θεσία ευαίσθητων περιοχών].ix) Ενδεχόμενη ύπαρξη στην περιοχή επισκευαστικών μο-νάδων.[Μη ύπαρξη επισκευαστικών μονάδων στην περιοχή].Συνέχεια, στο «ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑ Β΄ του παραρτήματος IV»

3

ΠΕΝΘΗ

† Έφυγε από κοντά μας η Μαρία Νικηφόρου,

θυγατέρα του Γρηγόρη Μελά.Με περίσσεια αγάπη και πίστη έκτισε από τουστέρημά της τον Άγιο Αντώνιο, λίγο πιο μπρο-στα από τον Πύργο των Μελάδων.

επισημαίνονται οι προς αποφυγή ευαίσθητες περιοχές όπωςχαρακτηρίστηκαν με το πρόγραμμμα «NATURA 2000» τουΥΠΕΧΩΔΕ όπου στον Αύξων Αριθμό 58 με ΚωδικόGR2540002 βρίσκονται οι περιοχή Νεάπολης (Δήμος Μο-νεμβασιάς) και η Ελαφόνησος!!!Ακόμη, μην παραλείπουμε πως η περιοχή της λήμνηςΣτρογγύλης Ελαφονήσου στο μύχο του όρμου Βοιών απο-τελεί επίσης και Βιότοπο «CORINE» με κωδικό Α00030042.Συνεχίζοντας, λοιπόν, τα ερωτηματικά είναι τεράστια για τοπως είναι δυνατόν στον όρμο Βοιών, μεταξύ της Ελαφονή-σου, των Κυθήρων και του Δ. Μονεμβασιας και σε συνδια-σμό με την σχετική νομοθεσία να έχουμε δει πωςχρησιμοποιείται ως λιμένας καταφυγής;Φωτογραφίες 30-3-10 & 30-3-10-2 με λεζάντα: «πλοίο υπόεπικίνδυνη κλίση, σε κατάσταση ανάγκης, αγκυροβολιμένοστον αρχαιολογικό χώρο Παυλοπέτρι, στον όρμο Βοιών»Αντίστοιχα το πλοίο SEAGREEN σημαίας ΠΑΝΑΜΑσύμφωνα με σχετικό Δελτίο Τύπο της 12/2/11 και υπό τηνεποπτία του ΕΚΣΕΔ [ΦΕΚ 66 Α΄/11-3-05] με τη βοήθειατου Ρ/Κ Αιγαίον Πέλαγος Ν.Π.6940 εισήλθε κι αυτό και

αγκυροβόλησε στον όρμο Βοιών....Το Παυλοπέτρι έχει συμπεριφθεί στα άτυπα «επτά υποθαλάσ-σια θαύματα του κόσμου» όμως η πραγματικότητα του είναιπως έχει καταφέρει να προσελκύσει παγκόσμιο ενδιαφέρον καιαρχαιολόγους από όλο το κόσμο εδώ και πολλές δεκαετίες αλλάκαι την δημιουργία του εξαιρετικού ντοκυματέρ«PAVLOPETRI, city beneath the waves» από το BBC.Έρευνες έγιναν τα τελευταία χρόνια σε συνεργασία μετο Ινστιτούτο Αιγαιακής Προϊστορίας, το Πανεπιστή-μιο του Νότιγχαμ και τη Βρετανική ΑρχαιολογικήΣχολή Αθηνών.Για την ιστορία, το Υπουργείο Πολιτισμού/ Εφορεία ΕνάλιουΑρχαιολογικού Χώρου με το ΥΠΟΠΑΙΘ/ΗΔΑΠΚ/ΕΕΑ/84359/50149/1507 της 25-05-2015 έγγραφο της προςτο Υπουργείο Ναυτιλίας και τη Διεύθυνση Γενικής Αστυνό-μευσης και Κανονισμών Λιμένων δεν συναινεί σε ύπαρξηαγκυροβολίου ώστε να μην υποβαθμιστεί ο αρχαιολογικόςχώρος και μετατραπεί όπως λ.χ. ο ιστορικός χώρος της.

Λ.Κ.

† Έφυγε πριν από καιρό από κοντά μας, ο Βα-

σίλης Κρουστάλης, σύζυγος της Βούλας Ψα-ρομμάτη (Μιχαλογιαννίτσας). Επειδή έτυχε ναμπαίνω στο σπίτι τους, και να κάνω παρέα με ταπαιδιά του, τον γνώρισα σαν σύζυγο της Βού-λας, πατέρα της Ντίνας, της Ελένης, της Αντω-νίας, του Παναγιώτη και φυσικά της Γιάννας.Τον γνώρισα σαν παππού, στα τόσα εγγόνιαπου του χάρισε ο θεός. Είχε όμως και μια άλληαγάπη... την βάρκα του. Εύχομαι κυρ-Βασίληαπό εκεί ψηλά να βλέπεις πόσο λείπεις στην γυ-ναίκα, στα παιδιά στα εγγόνια και στα δισέγ-γονά σου. Δεν υπάρχει στιγμή που να μην τουςλείπεις...

Αυτό το κείμενο το χρωστούσα στην οικογένεια Κρουστάλη και

κυρίως στην κυρά-Βούλα. Να είστε καλά να τον θυμόσαστε.

Μαίρη Τρικαλιώτη

†14/03/2015

† Έφυγε από κοντά μας ο Γεώρ-

γιος Μέντης (Γεωργούλης), άξιοςοικογενειάρχης και πολλά χρόνιαέμπορας του νησιού μας. Αγαπη-τός σε όλους μας, πάντα με τονκαλό λόγο. Ευχόμαστε στους οι-κείους του να είναι πάντα καλάκαι να τιμούν την μνήμη του.

† Δημήτριος Πασσάκος (Σοσολακος) 55 ετών,

του Τζώρτζη και της Καλλιόπης, σύζυγος τηςΕλπίδας.

† Αιμιλία Πασσάκου - Τσαχτιρη του Δημήτρη

Πασσάκου (Σοσόλη) 87 ετών

4

Αυτοί που το γνωρίζουν καλά είναι αρχικά οι ψα-ράδες που τα ονοµάζουν «φυκιάδα» καθώς

υποστηρίζει µια πλούσια θαλάσσια πανίδα και κατό-πιν οι ασχολούµενοι µε το τουρισµό και τη θάλασσακαθώς φροντίζει να κρατά διαυγή τα νερά της πε-ριοχής της που και να έλκουν επισκέπτες. Ακόµη, ένα πυκνό και εκτεταµένο λιβάδι Ποσιδω-

νείας σταθεροποιεί τα ιζήµατα των παράκτιωνβυθών, παγιδεύει λεπτόκοκκο ίζηµα που αιωρείταιστη στήλη του νερού και µε την πάροδο του χρόνουεναποτίθεται, δηµιουργώντας ένα ύψωµα- φράγµα,που προστατεύει και τις ακτές από τη διάβρωση.

Τα µέτρα διαχείρισης και προστασίας των οικοτό-πων των θαλάσσιων λιβαδιων θα έπρεπε να λαµβά-νουν υπόψη αφενός το ισχύον νοµικό καθεστώς(περιοχές Natura και νέος κανονισµός για την αλι-εία) αλλά και θα έπρεπε να αποτρέπουν δραστηριό-τητες που δεν προβλέπονται από τη Νοµοθεσίαόπως η αγκυροβόληση πλοίων σε λιβάδια µε Ποσει-δώνια που συµβαίνει έως και δεκάδες φορές µέσαστην ίδια ηµέρα στον όρµο Βοιών!!! (Διαβάστε σχε-τικά *5432 το Νόµοι, διατάξεις και Απόφαση τουΣΤΕ «περί αγκυροβολίας δίχως ΕΚΛ» )

Τα τελευταία 10-12 χρόνια µε την συστηµατική κα-ταστροφή, κυρίως, από την αγκυροβολία της Ποσει-δωνίας στον όρµο Βοιών έχει καταρρεύσει ηαµµουδερή άκρα Πούντα και η απόσταση τηςνήσου Ελαφόνησος από την Πελοπόννησο έχει αυ-ξηθεί περί τα 100 µε 150 µέτρα σε σχέση µε το2004!!! Ακόµη µία κατακρήµνιση ακτής καταγράφειη πρόσφατη µελέτη του ΕΛΚΕΘΕ µετά από ανά-λυση δειγµάτων έξω από τη Λεύκη Ελαφονήσου!!! Η ΕΟΚ το 1992 µε την οδηγία 92/43/ΕΟΚ («για τη

διατήρηση των φυσικών οικοτόπων και των ειδώνχλωρίδας και πανίδας») προβλέπει την θεσµοθέτησηευρωπαϊκού δικτύου περιοχών ειδικής περιβαλλοντι-κής διαχείρισης, γνωστό ως NATURA-2000 (παράρ-τηµα Ι της Οδηγίας τα λιβάδια Ποσειδωνίαςαναφέρονται ως τύπος οικοτόπου προτεραιότητας,ενώ στο Πρωτόκολλο της Σύµβασης της Βαρκελώ-νης το είδος αναφέρεται στο Παράρτηµα των προ-στατευόµενων ειδών.

Η Ε.Ε. το 2006 µε τον Κανονισµό 1967/2006 θεσπί-ζει αυστηρά µέτρα προστασίας των περιοχών µε λι-βάδια Ποσειδωνίας (φανερόγαµα) σε σχέση µεαλιευτικές δραστηριότητες. Oρίζει ως «βυθό µε θα-λάσσια βλάστηση»: περιοχή όπου ο θαλάσσιοςβυθός χαρακτηρίζεται από επικρατούσα παρουσίαφανερογάµων, ή όπου η βλάστηση αυτή υπήρχε καιχρειάζεται επανορθωτική δράση.

Η Ελλάδα το 2009 ευθυγραµµίζεται µε τις υποχρε-ώσεις που απορρέουν από τα ανωτέρω και για τηθαλάσσια περιοχή µεταξύ του Δήµου Ελαφονήσουκαι Δήµου Μονεµβασιά (όρµος Βοιών) εκδίδει τοΦΕΚ 32 Α/24-2-09 και απαγορεύει κάθε αλιευτική

δραστηριότητα µε συρόµενα εργαλεία. Λίγο αργό-τερα όµως µοιάζει να εκτρέπεται εκ νέου της πρό-σκαιρης αυτής ευθυγράµµισης µε “τροποποίηση”µε το ΦΕΚ44 Α•/12-3-09)…

-------------------------------Η δασκάλα κα Χρυσούλα Μίχου µαζί µε τους µαθη-

τές του Μουσικού Σχολείου Καβάλας σε δανεικήµουσική από το ΛΟΛΑ του Κωστή Μαραβέγια εξη-γούν µε τον καλύτερο τρόπο τι είναι η Ποσειδωνία.

«Το τραγούδι της Ποσειδωνίας.»Το πρώτο άκουσµα κάτι από µυθολογία ή µια πολι-

τεία χαµένη στο βυθό.Μετά µου είπανε πως µε αυτά καµία σχέση κι έτσι

άνοιξα τη Wikipedia να δω.Υδρόβιο φυτό, περίτεχνο φυτό, ένα λιβάδι, το θα-

λασσινό, µεγάλη συµβολή περιβαλλοντική και σηµα-σία οικολογική.

Υδρόβιο φυτό, περίτεχνο φυτό, ένα λιβάδι, το παρα-τηρώ, µεγάλη συµβολή περιβαλλοντική και σηµασίαοικολογική.

Ένα ολόκληρο οικοσύστηµα θαλάσσιο, παράγει οξυ-γόνο καθαρίζει το νερό, από το ραδιο ... και τη καυτήτην άµµο, εξασφαλίζει ισορροπία στο βυθό.

Υδρόβιο φυτό, περίτεχνο φυτό, ένα λιβάδι, το θα-λασσινό, µεγάλη συµβολή περιβαλλοντική και σηµα-σία οικολογική.

Υδρόβιο φυτό, περίτεχνο φυτό, ένα λιβάδι, το παρα-τηρώ, µεγάλη συµβολή περιβαλλοντική και σηµασίαοικολογική.

Νόµοι, διατάξεις και Απόφαση του ΣΤΕ «περί αγκυ-ροβολίας δίχως ΕΚΛ»

Η αγκυροβολία πλοίων µπορεί να παραβλάπτει ταοικοσυστήµατα του θαλάσσιου χώρου του λιµένακαι της γειτονικής παράκτιας χερσαίας ζώνης, ιδίωςεάν η τελευταία έχει και οικιστικό χαρακτήρα και ναπαρεµποδίζει άλλες δραστηριότητες (αλιεία, κολύµ-βηση κ.λ.π.). Στην περίπτωση αυτή, ο ειδικός κανονι-σµός λιµένος επιβάλλεται να περιλαµβάνειοπωσδήποτε και ρύθµιση, αποσκοπούσα στην προ-στασία των οικοσυστηµάτων αυτών και των λοιπώνεννόµων αγαθών.

Η ρύθµιση αυτή µπορεί, ενδεχοµένως, να προβλέ-πει και ζώνες εντός του θαλάσσιου χώρου, όπουαπαγορεύεται απολύτως η αγκυροβολία πλοίων.

Ειδικός κανονισµός λιµένος, ο οποίος δεν περιλαµ-βάνει τέτοια ρύθµιση, είναι κατά τούτο, από τηςαπόψεως αυτής, παράνοµος.

Μέχρι δε την θέσπιση τέτοιας ρυθµίσεως, η συστη-µατική αγκυροβολία πλοίων στον λιµένα απαγορεύε-ται, την τήρηση δε του απαγορευτικού αυτούκανόνα οφείλουν να επιβάλλουν οι Λιµενικές Αρχές.

Ο πλούτος για τα νησιά & τις παράκτιες περιοχέςτης Μεσογείου είναι τα Θαλάσσια Λιβάδια Ποσειδωνίας

(Posidonia oceanica)

5

Νόµοι: 1940/1991 άρθ. 10ΚΔΝΔ: 141, 156ΝΔ: 187/1973Σ: 24

(Απόσπασµα απόφασης του Συµβουλίου της Επικρατείας

για την ΠΑΧΗ ΜΕΓΑΡΩΝ)

- Διατάξεις:.......5. Επειδή, ο Κώδιξ Δηµοσίου Ναυτικού Δικαίου

(ν.δ. 187/1973, Α. 261), στο Μέρος Τρίτο αυτού, πουφέρει τον τίτλο "Αστυνοµία λιµένων και παραλίων"(άρθρα 136 επ.), προσδιορίζει τις γενικές "αρµοδιό-τητες Διοικητικής Αστυνοµίας" των Λιµενικών Αρχών(άρθρο 141), ρυθµίζει συναφή θέµατα σε σχέση µετα καθήκοντα και τις αρµοδιότητες των Αρχώναυτών (άρθρα 142 έως 155), παρέχει νοµοθετικήεξουσιοδότηση για την έκδοση "αστυνοµικών διατά-ξεων" (άρθρο 156) και προβλέπει "κυρώσεις κατά

των παραβατών" των διατάξεων αυτών (άρθρο 157).Ειδικότερα, το άρθρο 141 του ΚΔΝΔ ορίζει ότι "Αι

Λιµενικαί Αρχαί, εν τη ενασκήσει της αστυνοµικήςαρµοδιότητος:

α) ρυθµίζουν την κίνησιν, την στάθµευσιν, την µε-θόρµισιν και την αγκυροβολίαν, την ασφάλειαν, υγι-εινήν, καθαριότητα και την τάξιν εν γένει εν τηπεριφερεία των . . .

β) . . .", το δε άρθρο 156 του ιδίου Κώδικος, όπωςαντικαταστάθηκε µε το άρθρο 10 του ν. 1940/1991(Α. 40), ορίζει ότι:

"Για την άσκηση των αρµοδιοτήτων ΔιοικητικήςΑστυνοµίας των Λιµενικών Αρχών εκδίδονται, αστυ-νοµικές διατάξεις, µε τον τύπο των γενικών και ειδι-κών κανονισµών λιµένων, ως εξής:

α) Οι γενικοί κανονισµοί λιµένων, που ρυθµίζουνκοινά για όλες τις Λιµενικές Αρχές θέµατα, εκδίδον-ται από τον Αρχηγό Λιµενικού Σώµατος, εγκρίνονταιαπό τον Υπουργό δηµοσιεύονται στην Εφηµερίδατης Κυβερνήσεως και ισχύουν στις περιοχές ευθύ-νης όλων των Λιµενικών Αρχών της Χώρας.

β) Οι ειδικοί κανονισµοί λιµένων, που ρυθµίζουν τασχετικά µε τις ιδιοµορφίες του κάθε λιµένα θέµατα,που δεν ρυθµίζονται από το γενικό κανονισµό λι-µένα, εκδίδονται από τις οικείες Λιµενικές Αρχές καιµετά από γνώµη του Νοµάρχη, εγκρίνονται από τονΥπουργό Εµπορικής Ναυτιλίας και δηµοσιεύονταιστην Εφηµερίδα της Κυβερνήσεως.

Οι ειδικοί κανονισµοί λιµένων ισχύουν µόνο στηνπεριοχή ευθύνης της Λιµενικής Αρχής, που τους εκ-δίδει. Κατ' εξαίρεση, για τους ειδικούς κανονισµούςλιµένα, που εκδίδονται από το Κεντρικό ΛιµεναρχείοΠειραιά, δεν απαιτείται γνώµη του Νοµάρχη".

Από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτει ότι ο βάσειαυτών εκδιδόµενος ειδικός κανονισµός επιβάλλεταινα προβλέπει και τις προϋποθέσεις και τους όρουςαγκυροβολίας πλοίων στον οικείο θαλάσσιο χώρο,µη αποκειµένης της θεσπίσεως περί τούτου ρυθµί-σεως στην ευχέρεια της κανονιστικώς δρώσης Διοι-κήσεως.

Κατά την θέσπιση δε των σχετικών κανόνων και τηδιαµόρφωση του περιεχοµένου της ρυθµίσεως η Δι-οίκηση οφείλει να λαµβάνει πρόνοια για τα συνταγ-µατικώς προστατευόµενα έννοµα αγαθά, ιδίως δεγια το περιβάλλον, η προστασία του οποίου αποτε-λεί, κατά το άρθρο 24 παρ. 1 εδάφιο πρώτο του Συν-τάγµατος, "υποχρέωση του Κράτους και δικαίωµατου καθενός".

Ειδικότερα, εφ' όσον κατά κοινή πείρα, η αγκυρο-βολία πλοίων µπορεί να παραβλάπτει τα οικοσυστή-µατα του θαλάσσιου χώρου του λιµένα και τηςγειτονικής παράκτιας χερσαίας ζώνης, ιδίως εάν ητελευταία έχει και οικιστικό χαρακτήρα και να πα-ρεµποδίζει άλλες δραστηριότητες (αλιεία, κολύµ-βηση κ.λπ.), ο ειδικός κανονισµός λιµένοςεπιβάλλεται να περιλαµβάνει οπωσδήποτε και ρύθ-µιση αποσκοπούσα στην προστασία των οικοσυστη-µάτων αυτών και των λοιπών εννόµων αγαθών(πρβλ. ΣτΕ 3048/1980).Η ρύθµιση αυτή µπορεί, εν-δεχοµένως, να προβλέπει και ζώνες εντός του θα-λάσσιου χώρου όπου απαγορεύεται απολύτως ηαγκυροβολία πλοίων. Ειδικός κανονισµός λιµένος, οοποίος δεν περιλαµβάνει τέτοια ρύθµιση, είναι κατάτούτο, από της απόψεως αυτής, παράνοµος (πρβλ.ΣτΕ 2234/2006 επταµ. κ.λπ.).

Μέχρι δε την θέσπιση τέτοιας ρυθµίσεως, η συστη-µατική αγκυροβολία πλοίων στον λιµένα απαγορεύε-ται, την τήρηση δε του απαγορευτικού αυτούκανόνα οφείλουν να επιβάλλουν οι Λιµενικές Αρχές,λαµβάνοντας, κατ' ενάσκηση των αρµοδιοτήτων πουτους παρέχει το προαναφερθέν άρθρο 141 τουΚΔΝΔ, τα κατάλληλα µέτρα αποτροπής ή επιβάλ-λοντας την διακοπή κάθε παράνοµης αγκυροβολίαςπλοίου, µε τη διατύπωση αντίστοιχου περιεχοµένουδιαταγών.

6

Αυστραλολαφονησιώτικααπό Μελβούρνη!

του Ανταποκριτή μας Τζ. Πασσάκου

Ίσως να ‘χετε βαρεθεί να διαβάζετε τα γραφόµε-να µου, γιατί αρκετές φορές περιγράφουν γεγο-

νότα γύρω από το µετανάστη. Όσο και να προσπαθώνα τ’ αποφεύγω, δεν το κατορθώνω. Βλέπω, ακούωκαι ζω καταστάσεις που δύσκολα µπορεί κανείς να τιςπροσπεράσει. Σαν περάσουν τα χρόνια και ο άνθρω-πος σταµατήσει να δουλεύει, τα παιδιά εν τω µεταξύέχουν το καθένα τη δική του οικογένεια, τότε έρχεταιη µοναξιά, την οποίαν πολύ δύσκολα µπορεί κανείςνα την αντιµετωπίσει. Και µην νοµίσετε ότι είµαι ο µό-νος αρνητικός. Υπάρχουν χιλιάδες σαν και µένα, - καιµάλιστα- πιο αρνητικοί. Η προηγούµενη και η δικήµου γενιά, πέσαµε στο τσουνάµι της αλλαγής, πουδυστυχώς δεν µπορέσαµε να προσαρµοστούµε. Αυ-τό ήταν το δύσκολο. Θέλαµε να µείνουµε Έλληνες,όχι µόνον εµείς- , αλλά και τα παιδιά µας. Τους εαυ-τούς µας τους κρατήσαµε, γιατί το χτίσιµο που συνε-χίσαµε, ήταν πάνω σε τελειωµένο κτήριο, ενώ τα παι-διά µας και τα εγγόνια µας, άρχισαν το χτίσιµο απ• ταθεµέλια. Αυτό ήταν το δύσκολο. Προσπάθησα κι έµα-θαν τα παιδιά µου ελληνικά, - και τώρα προσπαθώ ταεγγόνια µου- επειδή αγαπώ τη γλώσσα µου, και δενµπορώ να φανταστώ τι θα πει να ζεις χωρίς αυτή, χω-ρίς να την ακούς, χωρίς να την µιλάς. Και ούτε µπορώνα υποφέρω στη σκέψη να επικοινωνώ µε τα παιδιάµου σε άλλη γλώσσα, και να µην γνωρίζουν το σηµείοτου σταυρού. Στη σκέψη αυτή, γίνοµαι θηρίο σαν τονΚολοκοτρώνη που βροντοφώναζε όταν γυρόφερνετη Πελοπόννησο. Φωτιά και τσεκούρι ορέ στους προ-σκυνηµένους γεννούσε τους Έλληνες που αλλαξοπί-στησαν έτσι µόνο θα σώσουµε το Έθνος µας. Μεγά-λης σηµασίας τα λόγια του Γέρου του Μοριά. Στα χέ-ρια µου έπεσε κάποιο κοµµάτι από µια ιστορία πουήταν γραµµένη, από κάποιον που την έζησε. Γράφειτο δράµα µιας οικογένειας µεταναστών – που δυστυ-χώς δεν είναι η µοναδική αλλά χιλιάδες-. Είναι πολλάτ’ αγκάθια που υπάρχουν στην κάθε οικογένεια τωνµεταναστών. Γι αυτό έδωσα το τίτλο, «ένα από τ’ αγ-κάθια των µεταναστών». Αφού το διάβασα αρκετέςφορές µ’ άγγιξε. Και όσο το διάβαζα, µε τρυπούσε.Σκέφτηκα να το επεξεργαστώ, και να το φέρω στα δι-κά µου µέτρα, και στις δικές µου ικανότητες. Προ-σπάθησα όσο µπορούσα να το απλοποιήσω.

Πριν περίπου µισόν αιώνα, έφτασαν στην Αυ-στραλία, και συγκεκριµένα στη Μελβούρνη.

Πρώτα έφτασε ο άντρας, και µετά έφερε την αρρα-βωνιαστικιά του, όπως τόσοι και τόσοι Έλληνες. Ήρ-θαν για λίγο καιρό, και µετά να πάρουν το πισάχναρογια τη πατρίδα. Παντρεύτηκαν, και ρίχτηκαν στη δου-λειά. Μετά από καιρό, ήρθε το πρώτο τους παιδί, κο-ριτσάκι. Τα χρόνια περνούσαν, οι γονείς να δου-λεύουν και το παιδί να µεγαλώνει. Ήταν µία ευτυχι-σµένη οικογένεια. Το παιδί µπήκε στο πανεπιστήµιο.

Άντε να τελειώσει, να πάρει το χαρτί του. Κι ενώ όλαέδειχναν ότι δεν θα υπάρχει πρόβληµα, κάποιο βράδυστο τραπέζι, τους λέει η κόρη τους. Έχω γνωρίσειέναν νέο. Η πρώτη τους ερώτηση ήταν. Είναι δικόςµας ή ξένος; Στο άκουσµα ξένος, οι γονείς έγιναν θη-ρίο. Από εκείνη τη στιγµή, κατάλαβαν ότι τώρα αρχί-ζει µια µεγάλη περιπέτεια στο σπίτι τους. Αυτό είναιαδύνατον είπαν στη κόρη τους. Δεν γίνεται. Τι κοινάέχεις εσύ µε έναν ξένον; Μα τον αγαπώ, και µε αγα-πάει. Αγάπη έκανε αποδοκιµαστικά. Αγκαλιές και µά-τσα µούτσα. Τίποτ’ άλλο. Κοκκίνησα. Πατέρα τον διέ-κοψα υποµονετικά. Η αυστηρή του µατιά µ’ αφόπλι-σε. Σιωπή αγρίεψε και η µάνα µου. Έχουµε την ίδιαγλώσσα; Την ίδια θρησκεία; Την ίδια κουλτούρα; Τιέχουµε; Έµεινα άφωνη. Εσείς όχι, τόλµησα να πω,αλλά εγώ έχω. Έχω την ίδια γλώσσα. Όσο για τηνίδια θρησκεία, είναι κι αυτός χριστιανός. Και το σόιχριστιανός είναι; Καθολικός. Τι ήταν να το πω. Απόεκεί και πέρα, άρχιζε η οικογένεια να τραβά το Γολ-γοθά της. Όχι παιδί µου είπε ο πατέρας. Γι αυτό κα-λύτερα να τελειώνουµε µια ώρα αρχύτερα µε το θέµααυτό. Γι αυτό δώσ’του δρόµο από τώρα, και δεν θέλωνα ακούσω τίποτ’ άλλο. Τελειώσαµε. Εσείς µπορεί νατελειώσατε, εγώ όµως όχι. Μπορεί εσείς να µην ται-ριάζετε, εγώ ταιριάζω, και πρόκειται για µένα, όχι γιασας. Μιλάµε για δικό µου γάµο, για τη δική µου ευτυ-χία. Γι αυτό σας παρακαλώ µην µπαίνετε εµπόδιο, µε-τά από αυτή τη συζήτηση, το τι έγινε δεν περιγράφε-ται. Ο πατέρας µου άρχισε να σπάζει ότι έβρισκεµπροστά του. Ήταν η πρώτη φορά που ερχόµουν σερήξη µαζί τους. Τέτοια αντίδραση δεν την περίµενα.Με είχαν µοναχοπαίδι, και είχα ότι ήθελα. Ήταν καλοίγονείς, και ήµουν περήφανη γι αυτούς.

Είχαν τελειώσει το γυµνάσιο και οι δυο. Μ’ αγα-πούσαν, και προσπαθούσαν να µου δώσουν ότι

το καλύτερο. Αλλά αυτό το ξέσπασµα τους, µου απο-κάλυψε κάτι το διαφορετικά, που εγώ δεν ήξερα. Μελίγα λόγια, έχτιζαν το µέλλον όπως αυτοί ήθελαν.Ήθελαν να πάρω-σαν έρχονταν η ώρα – ένα παιδίπου να ’ναι Έλληνας, µορφωµένος, και χριστιανός.Ορθόδοξος. Εξω από αυτούς τους όρους, δεν υπήρ-χε έδαφος για συµφωνία. Ποτέ όπως φάνηκε δενέδωσαν σηµασία ότι εγώ µεγάλωνα µε µία άλληγλώσσα, άλλη κουλτούρα, δίπλα από άλλα παιδιάπού δεν ήταν δική µας ράτσας, και µε δασκάλους πουδεν έπιναν το δικό µας κρασί. Πίστευαν πώς µε το ναµε στέλνουν Σάββατο στο Ελληνικό σχολείο και τηΚυριακή στην εκκλησιά, θα µε έκαναν γνήσια Ελληνί-δα ορθόδοξη, χριστιανή, γαλουχισµένη µε τα νάµατατου ελληνοχριστιανικού πολιτισµού όπως έλεγαν. Πο-τέ δεν τους είδα για φανατικούς. Απεναντίας, τώραπου θυµάµαι τις συζητήσεις µας, πάντα εύρισκα ταεπιχειρήµατα τους σωστά. Θυµάµαι κάποια φορά

7

Ένα από τ’ αγκάθια των μεταναστών

που συζητούσαµε, ρώτησα τον πατέρα µου. Μπαµπάβλέπεις την Αυστραλία για πατρίδα σου; Η Αυστραλίαπαιδί µου είναι για µένα σαν τα αυτοκίνητα της HOLD-EN (εργοστάσιο αυτοκινήτων) όσο δικά µου είναι τα’αυτοκίνητα που φτιάχνω, άλλο τόσο είναι και η Αυ-στραλία πατρίδα µου. Πες µου τι είναι η Αυστραλία γιαµένα. Από το µατιά που µου ριξε, κατάλαβα. Οι γονείςµου ποτέ δεν την είδαν για πατρίδα τους. Πώς µπορείένας ώριµος να δεχτεί για γονείς του κάποιους ότανξέρει τους πραγµατικούς του γονείς; Την αγαπούσαν,την τιµούσαν, όχι όµως να τη δεχτούν για πατρίδα.Δεύτερη πατρίδα, ναι. Μητριά, ναι. Ποτέ πατρίδα. Γιαµένα, είναι η πατρίδα µου το φώναξα. Δάγκωσε ταµουστάκια το. Για σένα είναι δική σου, όσο είναι και τ’αυτοκίνητα πού φτιάχνω για κείνον που τ• αγοράζει.Μα και σε εσάς ανήκει πατέρα. Δεν απάντησε και η δι-κή σας πατρίδα πόσο είναι δική µου, τον ρώτησα. Δενµου λες µου λέει, αυτό το σπίτι σε ποιον θα πάει ότανεµείς πεθάνουµε; Σε µένα τη κόρη σου είπα. Ε- λοιπόν,

όπως το σπίτι µου θα γίνει δικό σου, έτσι και η πατρίδαµου θα γίνει δική σου. Έµεινα άφωνη. Αυτό δεν ήτανµια τυχαία κουβέντα. Ήταν το ξυράφι της λογικής, πουη κόψη του ανατριχιάζει το νου. Μα εγώ δεν την ξέρωαπάντησα. Μήπως θα πληρώσεις τίποτα για να κληρο-νοµήσεις το σπίτι µου; Μ’ αποστόµωσε. Όχι ψιθύρισα.Κι όµως, θα το πάρεις δικαιωµατικά. Έτσι δεν είναι; Μ’αφόπλισε.

Γι αυτό από την ώρα που γεννήθηκες φωνάζω. Εί-σαι Ελληνίδα! Είσαι Ελληνίδα. Μπορεί να µη σου

αρέσει, αλλά χρέος σου είναι να το δεχτείς, όπως θαδεχτείς και την περιουσία µου. Έτσι είναι αναλογίστη-κα. Είµαι Ελληνίδα. Έχω πατρίδα στη φαντασία µου.Γι αυτό καθώς µεγάλωνα, µεγάλωνε και η αγάπη µου,δηλ. την πατρίδα των γονιών µου. Όµως, πρέπει να φα-νερώσω και την άλλη πλευρά του νοµίσµατος, που οιγονείς µου ποτέ δεν είδαν. Δεν µεγάλωνα µόνο µετους γονείς µου, µεγάλωνα και πέρα από αυτούς.

Όταν ξεκίνησα για το σχολείο, ήµουν µόνο Ελληνό-πουλα, και το σχολείο που πρωτογνώρισα, δεν ήτανπροέκταση του οικογενειακού µου περιβάλλοντος. Μετραυµάτιζε η άγνοια της γλώσσας, και το σπουδαιότε-ρο ήταν ότι καταστρεφόταν ότι είχα µέσα µου, µε κάτικαινούργιο. You are Australian children άκουσα µια µέ-ρα τη δασκάλα να µου λέει. Σοκαρίστηκα. I am Greek,της απάντησα. You are of Greek origins but you are inAustralian children. Μπερδεύτηκα. Όµως πέστο- πέστοτο κοπέλι µε τον καιρό άρχισα να προσποιούµαι τηνΑυστραλέζα. Μια µέρα είπα στον πατέρα µου. Εγώ εί-µαι Αυστραλέζα. Εκείνος µε λοξοκοίταξε. Είσαι Ελλη-νίδα είπε, και δεν χωρούσε άλλη κουβέντα. Λούφαξα.Στο σπίτι ήµουν Ελληνίδα, και έξω Αυστραλέζα. Αλλάµέσα µου, όλο και φούντωναν τα ερωτήµατα. Μου κα-κοφαίνονταν όταν άκουγα τη λέξη (γουόγκ), βρισιά γιατους Έλληνες, αλλά ήρθε και µ’ έκανε ν’ αναρωτιέµαι.Τι είµαι τέλος πάντων; Αυτή τη κατάσταση που ζούσαµέσα µου κρυφά, οι γονείς µου ποτέ δεν µπορούσαν

να την καταλάβουν. Μπήκα στο πανεπιστήµιο, και σι-γά-σιγά άρχισα να βάζω τις σκέψεις µου σε τάξη. Τοπαρελθόν µου, άρχισα σιγά- σιγά να το ξεχνώ. Έβλεπαπώς η ζωή ανοιγόταν µπροστά µου διαφορετική. Η χώ-ρα και η ζωή µ’ αγκάλιαζαν σαν δικό τους παιδί. Μουέδωσε δουλειά, αλλά και το βασιλόπουλων των ονεί-ρων µου. Ο δρόµος ανοιγόταν µπροστά µου λαµπρός. Όµως, γελάστηκα. Είχα ακόµα να παλέψω. Έτσι,όταν είπα στους γονείς µου ότι θέλω να παντρευτώ µετον Τζων, έναν ξένον αλλόγλωσσο και αλλόθρησκο,µου το δήλωσαν ορθά κοφτά. ΠΟΤΕ. Κι ο λόγος; Άρ-χισαν τις δικαιολογίες. Πώς θα γιορτάζουµε το Πάσχακαι τόσα άλλα. Γίναµε άνω κάτω. Ποτέ δεν είχα έρθεισε ρήξη µαζί τους, αλλά και τέτοια αντίδραση δεν τηνπερίµενα. Δεν ήθελα να τους πικράνω. Τους αγαπού-σα. Ήθελα να ευλογήσουν το γάµο µου, και να είµαστεαγαπηµένοι. Όµως στάθηκε αδύνατον να τους πείσω.Στον τελευταίο µας καβγά, χάσαµε τον έλεγχο και εί-

…να θυμηθούνε οι παλιοί,να μάθουνε οι νέοι...

συνέχεια στην σελίδα 11

8

Σύλλογοςο ‘Φιλόπατρις’

Απολογισµός Πεπραγµένων και ΟικονοµικόςΑπολογισµός του Συλλόγου µας το Σαββατο

4/2/17 στο •”Πειραιάς 1911”• όπου θα πραγµα-τοποιηθεί η κοπή της Βασιλόπιτας µας ενώ οι

εκλογές για το ΔΣ θα γίνουν την Κυριακή12/2/17 στα γραφεία του Συλλόγου µας,

Αγχιάλου 115 στον Πειραιά.Υποψηφιότητες έως και το Σαββατο 11/2/17.

Αγχιάλου 213, 2104623895

Mait Cafe

Τα πλυντήρια - στεγνω-τήρια ΧριστόφοροςΜέντης, αναβαθµίσανετον εξοπλισµό τους, καιέχουν την δυνατότηταπολύ µεγαλύτερης πα-ραγωγής από αυτή πουείχαν εώς τώρα.

Ευχαριστούμε γιατην υποστήριξη σας

και την κατανόησή σαςσε ένα πολύ δύσκολο μέρος

για την δουλειά.

Παραγγείλετε στο email του Συλλόγού μας,

σε καμβά τελαρωμένες, τις φωτογραφίες

της σελίδας.

Ομορφαίνοντας τον χώρο σας,

ενισχύεται τον Σύλλογο.

9

Εργοστάσιο προ των πυλών στα Ασπρούδια;

Περιβαλλοντικός και Πολιτιστικός Σύλλο-γος Μονεμβασίας / Χερσονήσου Μαλέα

Τον Οκτώβριο του 2016 συστήθηκε ο σύλ-λογος «Άρτεμις» – Περιβαλλοντικός και Πο-λιτιστικός Σύλλογος Μονεμβασίας/Χερσονήσου Μαλέα.

Μέλη του, άνθρωποι από τον Ζάρακα μέχριτην άκρη του Καβομαλιά και την Ελαφόνησο.Στόχος, όπως περιγράφεται στο καταστατικότου, η προστασία και ανάδειξη του φυσικούπεριβάλλοντος και του πολιτιστικού αποθέ-ματος του Δήμου Μονεμβασίας, της ευρύτε-ρης περιοχή της χερσονήσου του Μαλέα καιτης Ελαφονήσου, καθώς και η προστασίατης ποιότητας της ζωής και της υγείας τωνκατοίκων του συγκεκριμένου τόπου. Τον Νο-έμβριο του 2016 και, συγκεκριμένα, τη Δευ-τέρα, 14 του μήνα, ο Σύλλογος «Άρτεμις»κατέθεσε προσφυγή στο ΣτΕ εναντίον τηςΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας), ζητώνταςτην ακύρωση της απόφασής της με τίτλο«Έγκριση του Δεκαετούς ΠρογράμματοςΑνάπτυξης του Εθνικού Συστήματος Μετα-φοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας περιόδου 2017-26». Στην προσφυγή στο ΣτΕ συμμετείχαν

επίσης οι: α) Παναγιώτης Κόκκορης, κάτοι-κος Μονεμβάσιας, Δημοτικός Σύμβουλος τουΔήμου Μονεμβασίας, β) Στάθης Βελιώτης,κάτοικος Αγίου Νικολάου Βοιών, ΔημοτικόςΣύμβουλος του Δήμου Μονεμβασίας και γ)Παναγιώτης Γράφος, κάτοικος του ΔήμουΜονεμβασίας και Πρόεδρος της Ένωσης Επι-χειρηματιών Μονεμβασίας.

Η προσβαλλόμενη απόφαση της ΡΑΕ είναιεκείνη που περιγράφει, μεταξύ άλλων, τηνηλεκτρική διασύνδεση Κρήτης – Πελοποννή-σου με υπόγειο καλώδιο, το οποίο προσαι-γιαλώνεται στην περιοχή του ακρωτηρίουΜαλέας του δήμου Μονεμβασίας και κατόπινδιαπερνά κατά μήκος όλη τη χερσόνησο τουΜαλέα μέσω πυλώνων υψηλής ή υπερυψη-λής τάσης, σε μια απόσταση 43,9 χιλιομέ-τρων (από τα Βάτικα έως τους Μολάους). Ηενέργεια αυτή του συλλόγου «Άρτεμις» καιτων τριών κατοίκων του Δήμου Μονεμβα-σίας έρχεται σε συνέχεια των 3.000 υπο-γραφών που συγκεντρώθηκαν τονΑύγουστο και τον Σεπτέμβριο από ενερ-γούς πολίτες, με τη στήριξη του ΔικτύουΠεριβαλλοντικής και Πολιτιστικής Προ-στασίας της Λακωνίας, ΕΝΑΝΤΙΟΝ του

συνέχεια στην σελ. 12

Το σοβαρό θέμα με την πρόθεση κατα-σκευής μεγάλου θερμοδυναμικού ερ-γοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής

ενέργειας, μέσα στη περιοχή NATURA2000με κωδικό GR2540002 και πλάι ακριβώς απότην περιοχή CORINE με κωδικό A00030042,πάνω στα σμαραγένια νερά, στα ΑσπρούδιαΜονεμβασιάς απέναντι από την Ελαφόνησοεπανέρχεται σοβαρότερο από ποτέ.

Έως σήμερα στη περιοχή δεν υπήρχε ικανό

δίκτυο μεταφοράς τέτοιας μεγάλης ηλεκτρι-

κής ενέργειας, όμως πλέον η ΡΑΕ έβαλε στα

σχέδια της αυτό ακριβώς, κάνοντας ακόμη

πιο ελκυστική μία τέτοια περίπτωση.

Απάντηση σε όλη αυτή τη μεθόδευση και

κατά των σχεδίων της ΡΑΕ για την περιοχή

μας, υπήρξε από το σύλλογο "Άρτεμις" που

απαρτίζεται με μέλη από εδώ την Ελαφόνησο

έως την άκρη του Καβομαλιά και το Ζάρακα.

"ΑΡΤΕΜΙΣ "

10

παµε λόγια βαριά. Στο νου όµως, µπήκε µια άλλη λύση.Ένα τέλος, που να τα σβήσει όλα.

Έφυγα. Μπήκα στο τραίνο. Που πήγαινα, δεν ξέ-ρω. Δίπλα µου ήρθε και κάθησε µια µαυροφο-

ρεµένη γυναίκα, που το σύνολό της έµοιαζε Ελληνίδα.Αλληλοκοιταχτήκαµε, µου άνοιξε κουβέντα, µου µίλη-σε για το παιδί της που το χε θάψει πριν λίγες µέρες.Ήθελε να µιλήσει η χαροκαµένη µάνα, να ξαλαφρώσει.Καθώς έλεγε την ιστορία του παιδιού της, νόµιζα ότιέλεγε τη δική µου ιστορία. Έλεγε από βυζανιάρικο πουήταν και το άφησε σε άλλη γυναίκα και αυτή πήγαινεγια δουλειά, αργότερα στο σχολείο, για τον έρωτάτου, που εµείς οι γονείς δεν την θέλαµε επειδή ήτανξένη, ώσπου έφτασε στο σηµείο και έφυγε για πάντααπό τη ζωή µας. Και που πήγε; Ρώτησε µε αφέλεια.Αναλύθηκε σε λυγµούς, και µε κοίταξε. Σκοτώθηκε µετ•αυτοκίνητο. Έµεινα µε το στόµα ανοιχτό. Στον επό-µενο σταθµό κατέβηκε. Φτάνοντας στη πόρτα, γύρισεκαι µε κοίταξε κουνώντας το κεφάλι της. Μου φάνηκεότι είχε διαβάσει τη σκέψη µου. Πολλά πέρασαν απότο µυαλό µου. Όχι είπα, δεν έπρεπε να το κάνε. Αυτή

η ιστορία δεν είναι µόνο µιας µάνας. Ετούτη η ιστορία,είναι και δική µου. Είναι η ιστορία του κάθε παιδιού τηςηλικίας µου. Είναι η ιστορία µια ολόκληρης γενιάς πουσπάρθηκε σε τούτη τη χώρα από ανθρώπους άλλωνχωρών. Είναι η ιστορία της πρώτης και δεύτερης γε-νιάς των µεταναστών. Ω Θεέ µου σ’ ευχαριστώ πούφώτισες το νου µου. Αν πήγαινε στην Ελλάδα, θα ξε-χνούσε, θ’ άλλαζε. Θα’ ταν τώρα στη ζωή είχε πει η χα-ροκαµένη µάνα. Να η διέξοδος είπα. Όταν έφτασα σπί-τι, είχα άλλον αέρα. Φεύγω είπα. Ό πατέρας µου µε λο-ξοκοίταξε, νόµισε πώς φεύγω από το σπίτι. Φεύγω γιατην Ελλάδα είπα, και αµέσως, όλα ξαστέρισαν γύρωµας. Σε µια βδοµάδα ήµουν στην Ελλάδα. Γνώρισαστην Ελλάδα. Βρήκα τις ρίζες µου και η γνωριµία εκεί-νη µε βοήθησε να γνωρίσω καλύτερα τον εαυτό µουνα καταλάβω πώς ναι µεν έχω ελληνικές καταβολές,αλλά άθελα µου κάποιος γεωπόνος κόλλησε πάνω µουένα αλλιώτικο µπόλι. Την Ελλάδα δεν την βρήκα όπωςµου την περιέγραψαν οι γονείς µου και τα σχολικά βι-βλία. Είχε κι αυτή τα τρωτά τα θαύµασα τόσα ωραίαπου έχει, ενθουσιάστηκα µε τη φιλοξενία των ανθρώ-πων. Όµως, πίσω από όλα αυτά, υπάρχει και η άλλησελίδα. Οι Έλληνες έχουν κι αυτοί σοβαρά ελαττώµα-τα. Μιλώντας µε τη γιαγιά µου κάποιο βράδυ για την

Ελλάδα µου είπε. Ότι βλέπεις γύρω σου, το ’χουν κα-τοικήσει οι αρχαίοι Θεοί. Όταν ήρθε η ώρα τους για ν’ανέβουν στους ουρανούς, άφησαν τους Έλληνες στοπόδι τους. Είναι αγιασµένα χώµατα. Χωρίς αµφιβολία,τα πίστευε αυτά που έλεγε η γιαγιά. Και που είναι τώραοι Θεοί γιαγιά; Στ’ αστέρια είπε, και µου ‘ δειξε τον ου-ρανό. Αυτά που βλέπεις. Δεν διάβασες για τα ονόµατάτους; Αφροδίτη, Ερµής, Άρης, Δίας, Άρης, κ.α.. Όλαέχουν Ελληνικά ονόµατα των Θεών. Με διασκέδασε ηκοσµοθεωρία της γιαγιάς. Όµως γιαγιά, γιατί οι Θεοίπαράτησαν αυτόν τον τόπο και έγινε φτωχός; Ο τόποςκόρη µου πάντα ήταν φτωχός. Τότε τι σας κρατάειεδώ; Είναι η συµφωνία των Θεών που έκαναν µε τους‘Έλληνες όταν τους διάλεξαν για διαδόχους τους.Ξαφνιάστηκα. Ποια συµφωνία γιαγιά;

Δεν την ξέρεις, δεν είναι πουθενά γραµµένη.Όµως τη νιώθουν όσοι γεννιούνται εδώ. Έρχον-

ται στον κόσµο µε τη συµφωνία γραµµένη στην καρ-διά, και καθώς µεγαλώνουν, την νοιώθουν, την αισθά-νονται. Είναι φτώχεια του τόπου πού διώχνει τους Έλ-ληνες σε ξένα µέρη, αλλά υπάρχει και η συµφωνία πού

τους τραβά να πάλι πίσω, να ζήσουν και να πεθάνουνεδώ στο τόπο τους για να γίνουν κι αυτοί αθάνατοι. Κα-τάλαβες τώρα; Πώς να καταλάβαινα!! Κατάλαβα µόνοπόσο δύσκολο είναι για έναν που δεν γεννήθηκε εδώνα καταλάβεις τους Έλληνες. Μπροστά σ’ αυτό το µύ-θο η λογική δεν µπορεί να δώσει καµίαν απάντηση.Έτσι κατάλαβα πόσο Ελληνίδα ήµουν εγώ, και πόσο ηγιαγιά. Είχε δίκιο η δασκάλα που µου είχε πει. You arean Australian child of Greek origins. (Εσύ είσαι Αυστρα-λόπαιδο, από ελληνικές ρίζες). Το εννοούσε, γιατί κιαυτή ήταν σαν και µένα. Τα µάτια µου έκλεισαν για ναβγάλουν ένα δάκρυ και να κλείσουν µέσα τους η λάµ-ψη του µεγαλείου της ράτσας µας µε το µύθο της για-γιάς. Πικράθηκα πού δεν µπορούσα να είµαι και γωσαν την γιαγιά. Αυτή πετούσε αθάνατη στ’ αστέρια,άφοβη από φτώχεια και θάνατο, και γω έσερνα τα βή-µατα µου στα κράσπεδα της Μελβούρνης. Την άλληµέρα πήρα το δρόµο της επιστροφής, όπου η µοίρα µεόρισε να ζήσω. Οι γονείς µου µε δέχτηκαν µε ανοιχτέςαγκάλες. Για µέρες δεν λέγαµε τίποτα, παρά µόνο γιατις εντυπώσεις µου. Κάποια µέρα όµως, έπρεπε να µι-λήσω για το χάσµα που είχε βρεθεί ανάµεσά µας, γιατον έρωτα µου µε τον Τζων. Μια µέρα µισογελώντας οπατέρας µου στο τραπέζι µου λέει. Παιδί µου, έλειπες

συνέχεια από σελίδα 7

11

αρκετά στην Ελλάδα. Δεν βρήκες κάποιον νέο πού νασου άρεσε; Με κοίταξε στα µάτια, αλλά και εγώ τονκοιτούσα. Πατέρα, τον Τζων όσο και να προσπάθησα,δεν µπόρεσα να τον ξεχάσω, και θα γίνει ο άνδραςµου. Σας παρακαλώ, να τον δεχτείτε για παιδί σας. Ηµπουκιά έµεινε στο λαιµό του. Η µάνα µου έκανε σανυστερικιά, και κλείστηκε στο δωµάτιο της. Ο πατέραςµου άναψε τσιγάρο, κι έµεινε βουβός. Δεν µπορώ νακαταλάβω είπε µετά από λίγο το σόι διαφωνία είναι αυ-τή µεταξύ µας, ενώ σ’ όλη µας τη ζωή τα πηγαίναµε µιαχαρά. Διαφωνίες πατέρα είπα, υπήρχαν. Αλλά δεν µαςπονούσαν. Ήταν ανώδυνες. Με τούτη όµως, φαίνεταιπώς ήρθε η ώρα να ξεκαθαρίσουν ορισµένα πράγµαταµεταξύ µας. Είµαστε άνθρωποι πατέρα, και προπαντόςείµαστε δυο γενιές. Φυσικό είναι να διαφωνούµε. Α! εν-νοείς αυτό το generation gap που λέτε εσείς οι γραµ-µατιζούµενοι. Αν είναι αυτό, τότε ένας λόγος παρά πά-νω να µην προχωρήσεις αυτόν τον δεσµό. Γιατί; Γιατίαυτό το χάσµα θα το µεγαλώσεις πιο πολύ. Δεν βλέ-πεις αυτό το χάσµα πού µας χωρίζει είναι αφύσικο; Δενείναι σαν εκείνο πού χώριζε εµένα µε τους δικούς µουγονείς. Πάντα υπάρχει η γέφυρα –είπα- πού µπορεί ναµας ενώσει. Και η γέφυρα αυτή, είναι η αγάπη. Έπαιξετα µάτια του, και γω συνέχισα. Εσύ είσαι το χθες πα-τέρα, και ‘γω το σήµερα. Όµως το χθες µε το σήµερα–ας µην είναι το ίδιο-, έχουν µια ενότητα, µια συνέχεια,γιατί το ένα προήλθε από τ’ άλλο. Βλέπεις οι δικές µουρίζες είναι ριζωµένες στο δικό σου κορµί, όπως και οιδικές σου στα κορµιά των γονιών σου. Στο δικό µουπάλι κορµί, θα ‘ναι χωµένες οι ρίζες των παιδιών µου.Αυτή είναι η ζωή. Πώς είπε ο αρχαίος σοφός. «Τα πάν-τα ρει και ουδέν µένει» Με κοιτούσε µε θαυµασµό. Πο-τέ άλλοτε δεν του είχα µιλήσει έτσι.

Όµως, υπάρχει και κάτι άλλο αθεράπευτο. Εµέναοι ρίζες µου ρουφούσαν το χυµό των γονιών µου,

ενώ οι δικές σου ρουφούν και ξένους, που είναι αταίρια-στοι µε τους δικούς µου. Αυτή τη νοθεία δεν την θέλω,κι αυτό µε φοβίζει. Πατέρα, ότι διαλέγει η φύση να κάνει,δεν είναι ούτε νοθεία, ούτε λάθος. Ο Θεός ποτέ δεν κά-νει λάθος. Ο θεός πατέρα εδώ που µας έριξε, είχε κά-ποιο σκοπό. Να κάνει κάτι καινούργιο. Έναν καινούργιολαό. Ας βοηθήσουµε το Θεό, γιατί εµείς είµαστε οι συ-νεργάτες του, και το υλικό. Με κοιτούσε µε θαυµασµό.Παιδί µου, τι να πω εγώ τώρα µε όλα αυτά πού µου εί-πες. Το µυαλό σου µεγάλωσε, και δεν χωρά στα δικάµας. Καλούπια. Άνοιξε την αγκαλιά του. Να’ χεις την ευ-χή µου είπε. Χώθηκα στην αγκαλιά του, µη µπορώνταςνα κρατήσω τα δάκρυα µου. Από εδώ και πέρα, έπρεπενα κερδίσω την µάνα µου. Προσπάθησα. Ότι και να τηςείπα, ήταν αδύνατον να την πείσω. Ότι και να της έλεγαµόνο µε βρισιές απαντούσε. Έφυγα. Παντρεύτηκα τοΤζων και πήγαµε Σύδνεϋ. Για αρκετό καιρό δεν τους εί-δα. Στα γράµµατα µου δεν απαντούσαν. Ο πατέρας µουκάπου- κάπου µου τηλεφωνούσε. Μια µέρα χτύπησε τοτηλέφωνο. Ήταν ο πατέρας µου. Η φωνή του ήταν σο-βαρή. Πρέπει να ‘ρθεις είπε. Η µάνα σου δεν είναι καλά.Μ’ έπιασε ταραχή. Την άλλη µέρα ήρθα στη Μελβούρνη,µε τον άντρα µου, και τον γιο µου Κώστα που δεν είχανδει. Τους βρήκα στο νοσοκοµείο. Είχε γεράσει πρόωρα.Μισάνοιξε τα µάτια της. Με κοίταξε αδιάφορα και παγω-µένα. Ήταν φανερό πώς βρισκόταν στα τελευταία της.Μάνα της είπα. Δεν έχω κόρη εγώ µου απάντησε, ψυ-

χρά. Σήκω και φύγε. Θα φύγω µάνα, αλλά πριν φύγωάκουσε µε. Είσαι µε τα δυο πόδια εκεί που θα πάµε όλοι.Σε λίγο θα φύγεις. Θα πας µπροστά στο Θεό να του ζη-τήσεις να σε συγχωρέσει. Πώς θα του το ζητήσεις ότανεσύ δε συγχωρείς εµένα; Ψέµατα δεν µπορείς να πειςστο Θεό, µάνα. Θα του πεις ότι δεν συγχώρεσες το παιδίσου γιατί αγάπησε. Αγάπησε έναν ξένο, έναν Αυστραλό.Και ο Θεός θα σου πει. Εγώ δεν ξέρω κάποιον ξένο Αυ-στραλό ή Έλληνα. Για µένα είναι όλοι οι ίδιο άνθρωποι.Και χαίροµαι όταν τους βλέπω αγαπηµένους. Αυτούς ευ-λογώ. Μια αµαρτία βλέπω, ότι εσύ δεν συγχώρεσες τοπαιδί σου, γι αυτό και εγώ δε µπορώ να σε συγχωρήσω.Περίµενα. Σήκωσε τα µάτια της και µε κοίταξε. Συγχώ-ρεσε µε µάνα της είπα, φιλώντας της τα χέρια. Θεέ µου,κάνε το θαύµα σου είπα. Και ως το’πα, ένοιωσα το χέριτης να χαϊδεύει το δικό µου. Ποτέ άλλοτε δεν είχαµε αγ-καλιαστεί έτσι οι δυο µας. Συγχώρεσε µε της είπα πάλι.Όχι, παιδί µου δεν φταις εσύ φταίει η ρίζα µας. Έτσι εί-µαστε φτιαγµένοι. Θέλουµε να µείνουµε αγνοί και καθα-ροί Έλληνες όπως φύγαµε. Η φωνή της έβγαινε όλο καιπιο βαριά. Η αντοχή της είχε φτάσει στα όρια της και γωήθελα να προλάβω. Μάνα της είπα θέλω να δεις τον άν-τρα µου και το παιδί µου. Τον εγγονό σου. Αυτά τα λόγιαλες και της έδωσαν δύναµη. Γύρισε τα µάτια της και κοί-ταξε εκεί που στεκόταν ο άντρας µου µε τον πατέρα µουκρατώντας το παιδί µου στην αγκαλιά του. Ο Τζων τηςέπιασε το χέρι, κάτι της είπε, και ο πατέρας µου της έδω-σε το παιδί στα χέρια. Με όση φωνή της είχε αποµείνειείπε. Αγοράκι µου, ψυχούλα µου. Γιαγια, η µαµά λέει ότιεγώ είµαι Greek. Αγοράκι µου, Έλληνα µου. Ένα χαµό-γελο φάνηκε στα χείλη της. Προσπάθησε να πει και κάτιάλλο, αλλά ένα ρόχγος πετάχτηκε από τα στήθη της,που φάνηκε να την παραλύει. Άφησε το κεφάλι να γείρειελαφρά πίσω. Τα χέρια έπεσαν, και έµεινε ακίνητη. Όλαείχαν τελειώσει. Η µάνα µου µε τον γιο µου ακόµα στηναγκαλιά της, κείτονταν ήσυχη και γαλήνια µε το χαµόγε-λο ακόµα στα χείλη, ενώ η ψυχή της πετούσε ανάλαφρηπρος τον ουρανό.

Και κλείνω µε τον επίλογο της σηµερινής κατάστα-σης όπως είχε δηµιουργηθεί σήµερα στην ελλη-

νική παροικία των µεταναστών δεύτερης και τρίτης γε-νιάς. Είµαι γνώστης από πρώτο χέρι, καθ• ότι βρίσκο-µαι για µια 25ετία στην εκκλησιαστική επιτροπή, καιπαρακολουθώ γάµους και βαφτίσεις που γίνονται.Πρώτα θα γίνει κατήχηση στο άτοµο που είναι διαφο-ρετικού δόγµατος, µετά θα γίνει η βάφτιση και το και-νούργιο όνοµα, και όταν κανονίσουν, θα γίνει το στε-φάνωµα. Οι νύφες ως επί το πλείστον Ασιάτισσες, Αυ-στραλέζες, αλλά και Αυστραλοί µε Ελληνίδες σπάνιαο γαµπρός να είναι Ασιάτης. Όσο για Μουσουλµά-νους, δύσκολα γίνονται γάµοι. Και αν γίνει κανένας, γί-νεται µυστικά από πλευράς Μουσουλµάνων γονιών.Όσο για την βάφτιση του παιδιού σαν γεννηθεί, θα τοβαφτίσουν η µάνα µε τους γονείς της µυστικά σε κά-ποια εκκλησία. Οι Μουσουλµάνοι δεν αλλάζουν φανε-ρά το θρήσκευµα τους. Τώρα το πόσο προσαρµόζεταικάποιος-α, στο καινούργιο τους θρήσκευµα, αυτοί τοξέρουν. Έπειτα απ’ όλα αυτά που έγραψα και διαβά-σατε, θα καταλάβατε πόση διαφορά υπάρχει µεταξύτων πρώτων µεταναστών, από τις επόµενες γενιές πουακολούθησαν, και θ’ ακολουθήσουν.

12

συγκεκριμένου σχεδιασμού, ο οποίος εκτι-μάται ότι πλήττει καίρια και με τρόπο μηαναστρέψιμο το περιβαλλοντικό και πολιτι-στικό απόθεμα της περιοχής, έχοντας τε-ράστιες επιπτώσεις τόσο στην ήπιατουριστική ανάπτυξη του τόπου όσο καιστην υγεία των κατοίκων του.

Οι λόγοι ακύρωσης συνοπτικά:

1) Του σχεδιασμού της ΡΑΕ δεν προηγήθηκε

Στρατηγική Περιβαλλοντική Εκτίμηση, όπως

προβλέπεται σαφώς από την οδηγία 2001/42/ΕΚ,

η οποία ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη

τάξη με την 107017/2006 ΚΥΑ.

2) Η προσβαλλόμενη απόφαση της ΡΑΕ πά-

σχει για τον λόγο ότι στην αιτιολογία της (για

πρόκριση του σεναρίου των πυλώνων υψηλής

τάσης κατά μήκος της Χερσονήσου του Μαλέα),

αναφέρει μεν ότι εξετάστηκαν εναλλακτικές λύ-

σεις από τον ΑΔΜΗΕ, οι οποίες όμως, πα-

ρότι μνημονεύονται αορίστως, δεν προκύπτουν

από το Δεκαετές Πρόγραμμα Ανάπτυξης, αλλά

ούτε και από οποιαδήποτε προηγηθείσα μελέτη!

Παραβιάζεται, λοιπόν, το άρθρο 32 του Ν.

4001/2011, το οποίο ορίζει ΣΑΦΩΣ ότι οι πρά-

ξεις και αποφάσεις της ΡΑΕ, πρέπει να είναι

πλήρως και ειδικά αιτιολογημένες και να κατα-

χωρούνται σε ιδιαίτερο βιβλίο.

3) Προηγούμενη απόφαση της ΡΑΕ (ΔΠΑ

2014-23) αναφέρει ως βέλτιστη λύση τη διασύν-

δεση Κρήτης – Αττικής. Προβλεπόμενος χρόνος

υλοποίησης ήταν τα 9 έτη. Επειδή όμως το ενερ-

γειακό πρόβλημα της Κρήτης παρουσιάζεται ως

μείζον και υποτίθεται ότι δεν μπορεί να περιμέ-

νει να λυθεί σε 9 χρόνια, η ΡΑΕ τροποποιεί με

την προσβαλλόμενη απόφαση τα σχέδιά της, για

να εντάξει σε αυτή και τη διασύνδεση Κρήτης –

Πελοποννήσου. Η οποία ορίζεται ότι θα πρέπει

να είναι έτοιμη μέχρι το Α’ εξάμηνο του 2020.

Όμως, παράλληλα, ορίζει ως χρόνο υλοποίησης

της μεγάλης διασύνδεσης Κρήτης – Αττικής το

έτος 2021 (λίγους μήνες, δηλαδή, μετά τη δια-

σύνδεση Κρήτης - Πελοποννήσου!) Κάτι απολύ-

τως αντιφατικό.

4) Αντιφατικό είναι, επίσης, ότι το Δεκαετές

Πρόγραμμα Ανάπτυξης της ΡΑΕ, όσον αφορά

τη διασύνδεση Κρήτης – Πελοποννήσου, στο

τμήμα που μας αφορά (στον Δήμο Μονεμβα-

σίας), έχει διαφορετική διαδρομή του καλωδίου,

στο κείμενο και διαφορετική στον χάρτη!

5) Παρατηρείται πληθώρα παραβάσεων της

νομοθεσίας που αφορά την προστασία του Περι-

βάλλοντος (καταγράφονται αναλυτικότατα στο

κείμενο της προσφυγής).

6) Παραβιάζεται εντελώς η υπ’αριθ.

6371/428/2013 απόφαση του Γενικού Γραμματέα

Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυ-

τικής Ελλάδας και Ιονίου, με την οποία εγκρί-

θηκε το Σχέδιο Χωρικής και Οικιστικής

Οργάνωσης Ανοιχτής Πόλης (Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π) της

Δημοτικής Ενότητας (πρώην Δήμου) Μονεμβα-

σίας, καθώς οι πυλώνες υψηλής τάσης προβλέ-

πεται να περάσουν από περιοχές που έχουν

ενταχθεί στο Δίκτυο Natura 2000 και στο

Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π. αναφέρεται ΡΗΤΩΣ ότι «απαγο-

ρεύεται οποιαδήποτε ενέργεια αλλοίωσης του

χαρακτήρα του τοπίου και των φυσικών χαρα-

κτηριστικών του χώρου».

Για όλους τους παραπάνω λόγους, ζητείται η

ΑΚΥΡΩΣΗ της υπ’ αριθμ. 280/2016 Απόφασης

της ΡΑΕ με τίτλο «Εγκριση του Δεκαετούς

Προγράμματος Ανάπτυξης (ΔΠΑ) του Εθνικού

Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας

(ΕΣΜΗΕ) περιόδου 2017 – 2026», καθώς και

κάθε συναφής προγενέστερη ή μεταγενέστερη-

πράξη ή παράλειψη.

Ενημερώνουμε προς πάσα κατεύθυνση ότι ο

Σύλλογος «ΑΡΤΕΜΙΣ» θα χρησιμοποιήσει όλα

τα νομικά και άλλα «εργαλεία» που υπάρχουν,προκειμένου να μην καταστραφεί ο τόπος μας.

ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

του συλλόγου «ΑΡΤΕΜΙΣ»

συνέχεια από σελ. 9

Εργοστάσιο προ των πυλών στα Ασπρούδια;

"ΑΡΤΕΜΙΣ"

13

❀ Ο Αλέξανδρος Νικηφόρος και η Κυριακή Δημοπούλου

έφεραν στον κόσμο κοριτσάκι.

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

❀ Ο Αλέξανδρος Νικηφόρος & η Κυριακή Δημοπούλου ,

τέλεσαν τον γάμος τους στο Δημαρχείο Ελαφονήσου. Κουμ-

πάροι η Χρύσα Κοντραφούρη και ο Γρηγόρης Δημόπουλος

ενώπιον της Αντιδημάρχου κ. Έφης Λιάρου - Ρουμάνη.

❀ Ο Κωνσταντίνος Δ. Σαλάτας & η Κατερίνα Δερμιτζάκη

ετέλεσαν το γάμο τους στις 16/1/2016 στον Ι. Ν. Αγίου Δημη-

τρίου Πλατανιά Χανίων.

❀ Ο Δημήτρης Π. Λιάρος & η Σάσα Πετροσιάν ετέλεσαν

το γάμο τους στον Ι. Ν. Αγίου Σπυρίδωνος Ελαφονήσου.

❀ Ο Νίκος Α. Μέντης & η Ελένη Ι. Καταγά ετέλεσαν το γά-

μο τους στις 8/10/16, στον Ι. Ν. Αγίου Σπυρίδωνος Ελαφονή-

σου. Κουμπάρος ο Παναγιώτης Ν. Μέντης.

❀ Ο Θοδωρής Γ. Μέντης & η Τίνα Π. Λιάρου ετέλεσαν το

γάμο τους στις 29/10/16, στον Ι. Ν. Αγίου Σπυρίδωνος Ελα-

φονήσου. Κουμπάροι ο Νικόλαος Π. Μέντης και η Χριστίνα

Καραγιάννη-Λιάρου.

❀ Ο Δημήτρης Κ. Παπούλιας & η Adela Nicoara ετέλεσαν

το γάμο τους στον Ι. Ν. Αγίου Σπυρίδωνος Ελαφονήσου.

❀ Ο Βασίλης Γαρδικας & η Μερόπη Βρανά ετέλεσαν το

γάμο τους στον Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου στο Καβούρι.

❀ Ο Αλέκος Ι. Καταγάς & η Μαρία Χάλαρη ετέλεσαν το

γάμο τους στο Δημαρχείο Κορυδαλλού.

❀ Ο Νίκος Παπαδόπουλος& η Χαρούλα Κ. Ψαρομμάτη

ετέλεσαν το γάμο τους στις 22/10/16, στον Ι. Ν. Αγίου Σπυ-

ρίδωνος Πειραιά. Κουμπάροι οι Σοφία Κοντραφούρη, Χρυ-

σούλα Κοντραφούρη, Παναγιώτης Παντελάκος.

ΒΑΠΤΙΣΕΙΣ

ΓΑΜΟΙ

❀ Ο Σπύρος Π. Μέντης & η Μάτα Ι. Καταγά βάπτισαν το κο-

ριτσάκι τους και το ονόμασαν Μαρία. Νονές οι Σπυριδούλες

Λιάρου, του Σπύρου και του Γεωργίου (γιαγιά και εγγονή).

τα ευχάριστα

❀ Ο Παναγιώτης Π. Λιάρος και η Ελένη Παπαδάκη έφε-

ραν στον κόσμο αγοράκι.❀ Ο Παναγιώτης Ν. Μέντης & η Κούλα Π. Αρώνη, βάπτι-

σαν το αγοράκι τους στον Ι.Ν. Υπαπαντής και το ονόμασαν

Παύλο. Νονοί ο Θανάσης και Έφη Αργουδέλη. ❀ Ο Δημήτρης Π. Μέντης και η Ελένη Σαλάτα έφεραν στον

κόσμο αγοράκι.

❀ Ο Ντίνος Δ. Σαλάτας και η Κατερίνα Δερμιτζάκη έφεραν

στον κόσμο αγοράκι.

❀ Ο Κυριάκος Π. Αρώνης και η Σούλα Σκαλκόγιαννη έφε-

ραν στον κόσμο αγοράκι

❀ Η Ιωάννα Δ. Σκαλκόγιαννη και ο Θοδωρής Λαγάνης

έφεραν στον κόσμο αγοράκι.

❀ Ο Γρηγόρης Μελάς και η Σταυρούλα Γκούζα έφεραν

στον κόσμο κοριτσάκι.

❀ Η Μοσχούλα Χατζιδάκη και ο Δημήτρης Τσαπρούνης

έφεραν στον κόσμο αγοράκι.

❀ Ο Παναγιώτης Π. Λιάρος και η Ελένη Παπαδάκη βάπτι-

σαν το αγοράκι τους, και το ονόμασαν Παύλο. Νονά η

Κυριακή Δ. Αραμάκη

❀ Ο Δημήτρης Π. Λιάρος και η Σάσα Πετροσιάν βάπτισαν

το αγοράκι τους, και το ονόμασαν Απόστολο Παύλο.

Νονά η Μάρω Πετροσιάν.

❀ Ο Μανώλης Ν. Ρουμάνης και η Ματούλα Κ. Λιάρου βά-

πτισαν το αγοράκι τους, και το ονόμασαν Νικόλα. Νονά η

Ελένη Ι. Καταγά.

❀ Η Χαρούλα Ι. Μέντη και ο Σάκης Αργύρης βάπτισαν το

αγοράκι τους, και το ονόμασαν Πορφύριο Ιωάννη.

❀ Ο Γιώργος Σ. Λιάρος & η Ελένη Ι. Καταγά βάπτισαν το κο-

ριτσάκι τους και το ονόμασαν Μαρία Ελένη. Νονά η Τίνα Λιά-

ρου.

❀ ❀ Ο Παναγιώτης Θ. Αρώνης & η Κριστίνα Αρώνη βάπτι-

σαν τα κοριτσάκια τους και τα ονόμασαν Ειρήνη Ματίνα και Τζι-

ζελΚαλλιόπη. Νονοί οι Basilκαι Roy Pejcinovski& Κώσταςκαι

Ελένη Μέντη

❀ H Χαρούλα Κ. Ψαρομμάτη & o Νίκος Παπαδόπουλος

βάπτισαν το κοριτσάκι τους και το ονόμασαν Αγγελική Μαρία.

Νονοί οι Σοφία Κοντραφούρη & Παναγιώτης Παντελάκος.

Για να έχετε την εφηµερίδα στην πόρτα σας,παρακαλούµε όπως αποστείλετε την διεύθυνσήσας στο email του συλλόγου µας, είτε για επι-βεβαίωση στοιχείων, είτε για τυχόν αλλαγές

στην κατοικία σας:filopatris.elafonissos@gmail.com

ή εναλλακτικά στο τηλέφωνο 6908498413

❀ H Ελένη Τριακαμηνα & o Γιάννης Λάτσης βάπτισαν το

αγοράκι τους και το ονόμασαν Λεωνίδα

14

ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΗΣ ΕΛΑΦΟΝΗΣΟΥΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΗΣ ΕΛΑΦΟΝΗΣΟΥ

Στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνα στην Ελαφό-

νησο βρίσκεται εδώ και 94 χρόνια η εικόνα

του Αγίου Γεωργίου. Φιλοτεχνήθηκε το 1921

στη Μικρά Ασία και έφτασε στο νησί μας κατά το

επόμενο έτος, το 1922, με την καταστροφή της

Σμύρνης.

Στην εικόνα υπάρχει η αναγραφή του έτους δημι-

ουργίας καθώς επίσης η αναγραφή για τη διάσωση

της από τον Γιακουμή (Κουμής) Λιάρο με το Εύ-

δρομο «ΑΚΤΙΟΝ» από το Δικελί της επαρχίας Σμύρ-

νης στη Μικρά Ασία.

Ο Κουμής Π. Λιάρος (1898-1968), υπηρετούσε στο

Βασιλικό Ναυτικό τη θητεία του με το Βοηθητικό

Εύδρομο «ΑΚΤΙΟΝ», το δεύτερο. Το οποίο, πλοίο,

όπως και λοιπά εύδρομα του Β.Ν. την περίοδο της

καταστροφής της Σμύρνης περιπολούσαν τα Ιώνια

παράλια σε εφαρμογή του Ν.2870/18-7-22 (ΦΕΚ

119 Α΄/ 20-7-1922) για τον αποκλεισμό μετακίνη-

σεως του πλυθησμού προς την Ελλάδα!!!

Το πλοίο «ΑΚΤΙΟΝ» ήταν πρώην Γερμανική ναρκο-

θέτιδα που είχε ναυπηγηθεί στο Κίελο της Γερμα-

νίας το 1915. Παραχωρήθηκε στην Ελλάδα ως

μέρος των Γερμανικών επανορθώσεων του Α΄ Παγ-

κόσμιου Πολέμου και εντάχθηκε το 1919 στο Ναυ-

τικό ως βοηθητικό εύδρομο με μήκος 70μ. πλάτος

10μ. και βύθισμα 2.75μ. με ταχύτητα 17 κόμβων

και 4 πυροβόλα των 65χιλ., 1 των 75χιλ., δύο μυ-

δραλιοβόλα κι ένα αντιαεροπορικό πυροβόλο. Πα-

ροπλίσθηκε το 1923.

Το Δικελί ήταν, ίσως, η μόνη πόλη που διεσώθη-

καν οι έλληνες και ο υπόλοιπος πλυθισμός σε αν-

τίθεση με την Σμύρνη κ.α. Βρίσκεται μόλις 15ν.μ.

απέναντι από την πόλη της Μυτιλήνης ενώ είτε

από τύχη είτε από ικανότητα φάνηκε σαν να ξεχά-

σθηκε από τις επιθετικές γραμμές του

Κεμάλ...Έτσι η εικόνα του Αγίου Γεωργίου διε-

σώθη, άλλαξε ήπειρο, και βρίσκεται στην Ελαφό-

νησο...

«Περί παρανόμου μεταφοράς προσώπων, ομαδόν (=

ομαδικά) ερχομένων εις ελληνικούς λιμένας εκ της αλ-

λοδαπής»

ΝΟΜΟΣ 2870

ΚΩΝΣΤAΝΤΙΝΟΣ

ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Γ΄ εν Αθήναις Εθνικής

Συνελεύσεως, απεφασίσαμεν και διατάσσομεν:

Άρθρον 1

«Απαγορεύεται η εν Ελλάδι αποβίβασις προσώπων

ομαδόν αφικνουμένων εκ της αλλοδαπής, εφ’ όσον

ούτι δεν είναι εφοδιασμένοι διά τακτικών διαβατηρίων

νομίμως τεθεωρημένων ή διά των εγγράφων των εκά-

στοτε οριζομένων διά Β. Δ.(=βασιλικών διαταγμά-

των)»….

Άρθρον 2

1. «Πας πλοιοκτήτης, πράκτωρ, πλοίαρχος ή άλλο οιον-

δήποτε μέλος του πληρώματος πλοίου τινός, όστις

ήθελεν αναλάβει όπως διευκολύνη ή δεχθή την εις την

Ελλάδα μεταφοράν των περί ων η απαγόρευσις προσώ-

πων, τιμωρείται διά φυλακίσεως 6 τουλάχιστον μηνών

και διά χρηματικής ποινής από 3.000 – 10.000 δραχμών

δι’ έκαστον κατά παράβασιν του παρόντος νόμου μετα-

φερόμενον πρόσωπον».

2. «Προκειμένου περί πλοιάρχου ή άλλου μέλους του

πληρώματος η καταδικαστική απόφασις δύναται να επι-

φέρη εις βάρος του ενόχου και την οριστικήν ή προσω-

ρινήν στέρησιν του δικαιώματος της παρ’ αυτού

ασκήσεως του ναυτικού επαγγέλματος.

3. Αι υποθέσεις αύται εισάγονται δι’ απευθείας κλή-

σεως ενώπιον του αρμοδίου Πλημμελειοδικείου.

Άρθρον 3

Το ενεργήσαν παράνομον μεταφοράν πλοίον θεωρείται

υπέγγυον (=δεσμευμένο από το κράτος) διά την πλη-

ρωμήν της χρηματικής ποινής, της Λιμενικής αρχής

υποχρεουμένης να μην επιτρέπη τον απόπλουν μέχρι

της καταβολής της χρηματικής ποινής».

Άρθρον 4

Η ισχύς του παρόντος νόμου….

Εν Αθήναις τη 16 ιουλίου 1922

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Β.

Υπάρχουν αναφορές και άλλες γραπτές πηγές που

δείχνουν την προσπάθεια της κυβέρνησης να απο-

τρέψει την άφιξη στην Ελλάδα Μικρασιατών προ-

σφύγων.

Στις 17 Αυγούστου 1922, όταν είχε αρχίσει η κα-

τάρρευση του μετώπου, ο Ύπατος Αρμοστής

Σμύρνης Αριστείδης Στεργιάδης έστειλε τηλεγρά-

φημα στην κυβέρνηση των Αθηνών: «Αποστείλατε

τάχιστα πλοία προς παραλαβήν στρατού μετά υλι-

κού πολέμου και του πληθυσμού». Την επόμενη

μέρα ο πρωθυπουργός Δ. Γούναρης του απάν-

τησε: « Αποφύγετε δημιουργία προσφυγικού ζητή-

ματος» (εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ, φύλλα από 5 έως 13

Ιανουαρίου 1930).

Βέβαια, όταν ο Κεμάλ κατέλαβε τη Σμύρνη, η ελ-

ληνική κυβέρνηση δεν μπορούσε να μείνει

άπραγη μπροστά στο δράμα του μικρασιατικού ελ-

ληνισμού. Έστειλε πλοία, τα οποία μετέφεραν

στην Ελλάδα χιλιάδες πρόσφυγες. Ασφαλώς τα

πληρώματα των πλοίων δεν έλεγξαν αν οι δυστυ-

χείς αυτοί άνθρωποι είχαν διαβατήρια «νομίμως τε-

θεωρημένα»…

ο Άγιος Γεώργιος, πρόσφυγας...

15

ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ

κωδικός 032792, Tοπική Εφημερίδα

΄ Αγχιάλου 115, Πειραιάς 18544,

≈΄facebook: Σύλλογος Ελαφονησιωτών "οΦιλόπατρις"

≈΄΄http://filopatris.blogspot.gr

≈΄΄email: fi lopatris.elafonissos@gmail.com

Ιδιοκτησία: Σύλλογος Ελαφονησιωτών "ο Φιλόπατρις"

Εκδότης: Χαρούλα Π. Μέντη, Πρόεδρος του Συλλόγου

Εκτύπωση/Σχεδιασμός: Μαίρη Τρικαλιώτη marytrik@yahoo.com

•Μέντης Σπύρος 10€ •Γρηγόρης Μελάς 20€•Ηλίας Σωτήρης 30€ •Ματούλα Μέντη 20€•Κουλεντιανού Αλεξάνδρα 20€•Γρηγορία Μέντη 20€ •Αγγελική Ρουμάνη 20€•Γιώργος Ν. Αρώνης 20€•Πασσάκος Τζώρτζης 50€•Γεωργουδή Κούλα 20€ •Μανωλάκης Κ. 15€•elafonissos.gr (προβολή Παντελίνας) 50€•elafonissos.gr (Γιώργος Ν. Μέντης) 100€•Χριστόφορος Γ. Μέντης 50€•Gina Mentis - Koulouris 30€•Irene Mentis - Georgoudis 100AUD

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΘΕΙΟ ΜΟΥΝΙΚΟ ΔΗΜ. ΜΕΝΤΗ (ΠΑΛΕΘΡΟΜΗΤΣΟ)

ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΕΡΑΣΕΚΙ ΗΤΑΝ ΣΑΒΒΑΤΟ ΒΡΑΔΥ

ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΕΣ ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙΣΝΑ ΨΑΛΕΙΣ ΜΕΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ

ΑΓΑΠΗ ΕΙΧΕΣ ΠΕΡΙΣΣΗΚΙ ΑΚΟΜΗ ΑΛΛΗ ΤΟΣΗ

ΣΤΗΝ ΛΕΥΚΗ ΣΟΥ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗΠΟΥ ΕΙΧΕΣ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ

ΜΑ ΑΚΟΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΜΕ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΑΞΙΑ

ΑΓΑΠΗ, ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣΨΑΛΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑΘΑ ΜΕΙΝΕΙ Η ΦΩΝΗ ΣΟΥ

ΨΑΛΩΝΤΑΣ ΤΟ ΧΕΡΟΥΒΙΚΟΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ

ΣΑΝ ΗΛΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΨΕΣΚΑΙ ΚΡΥΦΤΗΚΕΣ ΣΤΟ ΧΩΜΑΜΑ ΟΣΟ ΖΩ ΘΑ ΣΕ ΑΡΟΙΚΩΝΑ ΨΑΛΕΙΣ ΤΟ ΝΥΜΦΩΝΑΤΟ ΝΥΜΦΩΝΑ ΣΟΥ ΒΛΕΠΩ

ΣΩΤΗΡ ΜΟΥ ΚΕΚΟΣΜΗΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΕΝΑΥΜΑΟΥΚ ΕΧΩ ΙΝΑ ΕΙΣΕΛΘΩ ΕΝ ΑΥΤΟ

ΛΑΜΠΡΥΝΟΝ ΤΗΝ ΣΤΟΛΗΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΦΩΤΟΔΟΤΑ ΚΑΙ ΣΩΣΩΝ ΜΕ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΕΝΤΗ

επ ι τ υ χ ί ε ςεπ ι τ υ χ ί ε ς

Ο Δημήτριος Αν. Καραγιάννης (Εγγονός του Ραμά-κου) κάνει πρωταθλητισμό στην Πυγμαχία εδώ και5 χρόνια. Ανήκει στον Σύλλογο «Σπάρτακος Κερα-τσινίου» με προπονητή τον Βασίλη Κούβαρη. Σεηλικία 17 ετών αγωνίστηκε στο Πανελλήνιο Πρω-τάθλημα στη Ρόδο και σε ηλικία 18 ετών στο Πα-νελλήνιο Πρωτάθλημα Β΄ Ανδρών που έλαβεμέρος στην Κόρινθο. Τελευταία συμμετείχε σεδιασυλλογικούς αγώνες του Πειραιά, όπου και μαςχάρισε το μετάλλιο.Συγχαρητήρια "σιδεροχέρη" και εις ανώτερα.

ΗΕλαφόνησος είναι ένας από τους πέντεΔήµους στη Λακωνία, επίσης είναι το µο-ναδικό κατοικηµένο νησί σε όλη τη Πελο-

πόννησο και αποτελεί κορυφαίο τουριστικόπρορισµό της Ελλάδας.

Στην Ελαφόνησο πέρα από τα σµαραγδένιανερά, τις διάσηµες παραλίες, το γραφικό ψαρο-λίµανο και το µοναδικό νησάκι-εκκλησιά, αυτότου Αγίου Σπυρίδωνα θα βρείτε και το Παυλο-πέτρι. Είναι ο σηµαντικότερος ενάλιος αρχαι-ολογικός χώρος στην Ελλάδα, έχοντας επίδεκαετίες προσελκύσει αρχαιολόγους και πανε-πιστήµια από διάφορες χώρες, ερευνητικό εξο-πλισµό από τη NASA και το ΕΛΚΕΘΕ αλλά κιένα το BBC όπου δηµιούργησε και εξαιρετικόντοκυτατέρ. Το Παυλοπέτρι τοποθετείται σεπαγκόσµια κλίµακα στα επτά υποβρύχια θαύ-µατα του κόσµου!!!

Το δύσκολο όµως είναι να βρείτε και να φτά-σετε στην Ελαφόνησο....

Στο Νοµό Λακωνίας η οδική σήµανση για τονΔήµο Ελαφονήσου είναι από ανύπαρκτη έωςλάθος. Τελευταίες µέρες του 2016 µάλιστα δό-θηκε στην κυκλοφορία η περιφερειακή οδόςΣπάρτης η οποία αποτελεί συνέχεια της οδούτου Μορέα, δηλαδή, του δρόµου που φτάνειοποιοσδήποτε στη Λακωνία κι ενώ στις πολλέςταµπέλες της νέας αυτής οδού αναγράφονταιπόλεις και χωριά ο Δήµος Ελαφονήσου δεν συ-ναντάτει πουθενά. Από την άλλη υπάρχει στηΛακωνία, δυστυχώς σήµανση µε αναγραφή:"ΕΛΛαφόνηΣΣος", "ΕλαφόνηΣΣος" κ.α.

Στα ελληνικά, η Ελαφόνησος γραφόταν καιγράφεται µε ένα "λ" και µε ένα "σ" αν και είναιαλήθεια πως ακούγεται µε δύο "σ" όπως και η

Λάρισα (µαζί µε τη λέξη "σάρισα" αποτελούν τιςµόνες εξαιρέσεις στν ελληνική κατάληξης σε"ισσα" δίχως δύο "σσ") κι όπως και η Κηφισιά(όπου παλαιότερα γραφόταν Κηφισσιά).

Στα αγγλικά, ιταλικά, γερµανικά κτλ η Ela-fonissos όπως αντίστοιχα και η Monemvassiaγράφονται αποκλειστικά µε δύο "ss" καθώς τοένα "s" ανάµεσα σε δύο φωνήεντα προφέρεταιως καθαρό "ζ" και έτσι έχουµε καταφέρει ναλέµε την ElafoniSos= ΕλαφόνηΖος και Monem-vaSia= ΜονεµβαΖια (εδώ κάτι µας θυµίζει τοµακρινό Μαλβάζια, έτσι;).

Το πρότυπο ISO 8859-7 που αφορά το µετα-σχηµατισµό κύριων ονοµάτων ατόµων δεν µπο-ρεί να τύχη εφαρµογης σε τοπωνύµια καθώςοποιδήποτε αλλαγή τους απαιτεί τη συγκρό-τηση και σύµφωνη γνώµη από το Συµβούλιο Το-πωνυµιών στο Υπουργείο Εσωτερικών καιΔιοικητικής Ανασυγκρότησης και καθώς η ανα-γραφή µε ένα "s" και για την Ελαφόνησο και γιατην Μονεµβασιά στα λατινικά διαβάζεται ως "ζ"κι έτσι αλλάζει το όνοµα κι επίσης προκαλείσύγχυση και προβλήµατα στους πάρα πολλούςαλλοδαπούς επισκέπτες του τόπου µας.

Αντίστοιχα πάλι, ως τοπωνύµιο, η Ελαφόνη-σος δεν µπορεί ούτε να ονοµαστεί-µεταφραστείως Deer Island....

Εξαφάνισαν την Ελαφόνησο από τη Λακωνία!!!