TPIMHNIAIO ΔEΛTIOMOPΦΩTIKOY & EKΠOΛITIΣTIKOY ΣYΛΛOΓOY ΣTAMNAΣ

TEYXOΣ

97

ὤλενοςΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ | ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ | ΜΑΡΤΙΟΣ 2012

✓ Μετανάστες & Βαλίτσες | ✓ Αγι’ Αγάθη 2012 | ✓ Θ. Μ. Πολίτης

Κ Ω Δ . Ε Ν Τ Υ Π Ο Υ 3 7 4 6

ὤλενοςTPIMHNIAIO ΔEΛTIO

TOY MOPΦΩTIKOY KAIEKΠOΛITIΣTIKOY ΣYΛΛOΓOY

ΣTAMNAΣΙανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012

TEYXOΣ 97ο

�Εκδίδεται από τριμελή

Συντακτική Επιτροπή, ήτοι: Γεώργιος Χρ. Σταμούλης,

Παναγιώτης Βάρρας, Κων/νος Τσόλκας

Δ/νση: Σταμνά ΜεσολογγίουΤ.Θ. 5 - Τ.Κ. 30400

e-mail: olenos@stamna.grhttp://www.stamna.gr

Τηλ. 26310 27240, 26320 51448, 26410 56211

�EKΔOTHΣ - ΔIEYΘYNTHΣ:Yπεύθυνος για το Nόμο:Γεώργιος Χρ. Σταμούλης

�Eκτυπωτική OFFSET

Ε. Aσημακόπουλος & Σία O.E.Ι. Ρωγών 22 - Mεσολόγγι

Tηλ. 26310 27007 - Tηλ. & Fax: 26310 22428

�EMBAΣMATA - ΣYNΔPOMEΣ

Προς τον κ. Γεώργιο Χ. Σταμούληγια το περιοδικό ΩΛΕΝΟΣ

Τ.Θ. 5, Τ.Κ. 30400ή στις τράπεζες:

EUROBANK-ERGASIAS: Λογ. 0026-0265-03-0100651301

ΑΤΤΙCΑ ΒΑΝΚ: Λογ. 866/53981593�

Ετήσιες Συνδρομές:Εσωτερικού: 20 €υρώΕξωτερικού: 30 €υρώΤιμή τεύχους: 5 €υρώ

�Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση

του περιεχομένου του περιοδικού, ολική ή μερική, χωρίς την έγγραφη άδεια της Συντακτικής Eπιτροπής

(N. 2121/93)

�H δημοσίευση οιωνδήποτε

κειμένων στο περιοδικόγίνεται με την αποκλειστικήευθύνη των αρθρογράφων,

χωρίς να απηχούν αναγκαστικά στις απόψεις της Σ.Ε.

� ΑΝΤI ΠΡΟΛOΓΟΥ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3

� ΧΩΡIΣ ΤIΤΛΟ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3

� ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ & ΒΑΛΙΤΣΕΣ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4

� ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11

� ΑΓΙ΄ ΑΓΑΘΗ 2012 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12Αφιέρωμα στο πανηγύρι μας

� Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΜΑΣ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15Βιβλιοπαρουσίαση

� ΚΟΡΟΪΔΟ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18Χρονογράφημα του Γιώτη Βάρρα

� ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ . . . . . . . 19

� ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22Αρχίζει το ματς

� EΛEYΘEPEΣ BOΛEΣ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23

� KOINΩNIKA - ΣYNΔPOMHTEΣ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23

� Θ. Μ. ΠΟΛΙΤΗΣ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24

ὤλενος

2 περιεχόμενα

ὤλενος3

Έχοντας φρέσκα τα θετικά σχόλια για την αλ-λαγή που επιχειρήσαμε στο προηγούμενο τεύ-χος, στο εξώφυλλο και στη σελιδοποίηση,συνεχίζουμε στο ίδιο μοτίβο, κάνοντας πράξητις δημιουργικές ιδέες του ευφυούς γραφίσταΠάνου Γεωργακόπουλου. Στην ύλη του πα-ρόντος τεύχους, δυο είναι τα θέματα που κυ-ριαρχούν. Το Πανηγύρι μας της Αγι-Αγάθης καιοι μετανάστες-πρόσφυγες.

Στο μεν θέμα του Πανηγυριού, απλά θέλουμενα δείξουμε ξανά την αγάπη και την αφο-σίωσή μας σ’ αυτό τον υπεραιωνόβιο θεσμόπου είναι δεμένος σφιχτά με την ψυχοσύνθεσητου Σταμνιώτη, στο δε θέμα των μεταναστώνκαι των κοινωνικών προβλημάτων που αυτήεπιφέρει, χωρίς να φιλοδοξούμε ότι θα δώ-σουμε λύσεις, θέλουμε να ακουστεί και μιαδιαφορετική φωνή, συμβάλλοντας κι εμείςόσο μπορούμε στην κατανόηση της ανθρώπι-νης διάστασης του προβλήματος και στην τό-νωση του πολιτισμού μας που στο θέμα αυτόέχει κυριολεκτικά πιάσει πάτο.

Κατά τ’ άλλα, στη χώρα μας, κοντεύει να ολο-κληρωθεί η ολοκληρωτική κατάρρευση τουκοινωνικού ιστού, ως απόρροια της κρίσης τουσυστήματος, κάτι που έχει καθηλώσει τουςπολλούς και κυρίως τους νέους, στην ανέχεια,στην ανασφάλεια και στην κατήφεια, με επό-μενο σταθμό την κατάθλιψη.

Ωστόσο, ο ερχομός μιας νέας ζωής, προσφέρειαπλόχερα γύρω της, αισιοδοξία, ηρεμία καιδιάθεση να συνεχιστεί ο αγώνας και η καθη-μερινή προσπάθεια, για ένα καλύτερο αύριοσ’ αυτή τη γωνιά της πατρίδας μας, όπου ημοίρα όρισε να γεννηθούμε.

Χωρίς Τίτλο

Των στεναγμώνκαι των προσευχώνκυρά των ονείρων

και των ευχώνεικόνισμα

του Κώστα Τσόλκα

αντίΠΡΟΛΟΓΟΥ

Καθώς το ηλιόφως έπαιρνε να κατηφορίσειτην πλαγιά κοντοστάθηκε για λίγο στο ξωκλήσιτης Αγάθης έτσι για «ν’ ανάψει ένα κερί» και «νακάνει το σταυρό του».

Έπειτα ξεχύθηκε στην κατηφοριά φτάνονταςμέχρι τους δυτικότερους λοφίσκους του βουνού,όχι για ν’ ανοίξει πόρτες και παράθυρα, αλλά διά-πλατα τις καρδιές μας, αυτές που κρατάμε συχνάσφαλιστές. Αυτές που άγνωστο γιατί δεν επιτρέ-πουμε να μας πούνε την αλήθεια.

Έκανες δυο-τρία βήματα μπροστά έτσι για ναχαιρετήσεις, να πεις μια ευχή κι εσύ, μα το χέρισου γέμισε δάκρυα. Γύρισες αμήχανα κι απομα-κρύνθηκες σε μια σκιά. Τα πόδια σου βαριά άρ-χισαν να σε οδηγούν κιόλας στο φθινόπωρο…

Γιώτης

ὤλενος

4 Μετανάστες και βαλίτσεςγράφει ο Κώστας Τσόλκας

Μια μικρή αναφορά σ’ ένα μεγάλο πρόβλημα της εποχής μας, τηςπατρίδας μας και όλου του κόσμου.

Ένα από τα πιο καυτά και πολύπλοκαπροβλήματα του σύγχρονου κόσμουείναι αυτό της μετανάστευσης και τωνπροσφύγων.

Στην πρόσφατη ιστορία της χώραςμας, κατά τον προηγούμενο αιώνα καικυρίως στα δύσκολα χρόνια που ακο-λούθησαν την Κατοχή και τον Εμφύλιο,εκτός από το παντοτινό όνειρο για ένακαλύτερο κόσμο, γεννήθηκε η ανάγκηγια την επιβίωση και για ένα καλύτεροαύριο, για κάθε άνθρωπο και κάθε οικο-γένεια. Έτσι, στις αρχές του 20ου αιώνα χι-λιάδες Ελλήνων κυνηγημένοι από τηφτώχεια και την πείνα μετανάστευσανστην Αμερική. Tη δεκαετία του ΄60 καιτου ΄70 στην Αυστραλία, τη ΝότιαΑφρική και κυρίως στην τότε Δυτική Γερ-μανία. Όλοι με το ίδιο όνειρο και τον ίδιοστόχο. Να μπορέσουν να θρέψουν τηφαμίλια τους και να μπορέσουν να επι-στρέψουν σύντομα στην πατρίδα και ναανοίξουν μια δική τους δουλειά. Στη με-γάλη τους πλειοψηφία όμως έμειναν στη

νέα χώρα, κάνοντάς την δεύτερη πα-τρίδα. Όπως είναι λογικό, τα πράματαδεν ήταν ρόδινα για τους συμπατριώτεςμας, σε μια ξένη χώρα, με διαφορετικέςσυνήθειες, τρόπο ζωής και έθιμα, οι πε-ρισσότεροι χωρίς να ξέρουν καν τηγλώσσα. Ξένοι ανάμεσα σε ξένους, μεχαμηλά στην αρχή μεροκάματα και τηνοσταλγία της πατρίδας και της οικογέ-νειας που άφησαν πίσω τους να τουςτρώει.

Στο βιβλίο του Γεωργίου Π. Σταυρου-λάκη «Λούης Τίκας, ο ήρωας της ξενι-τιάς» (Αθήνα 1998), το οποίο είναιαφιερωμένο στην ηρωική δράση τουΚρητικού μετανάστη και εργάτη ανθρα-κωρυχείων στην Αμερική το 1913-1914,Λούη Τίκα (Ηλίας Σπαντιδάκης), διαβά-ζουμε μεταξύ άλλων και τα παρακάτω:

«Οι Έλληνες μετανάστες της Αμερικήςήταν φτωχοί αγρότες που αναγκάστηκαννα γίνουν βιομηχανικοί εργάτες κάτω απόδύσκολες συνθήκες, χωρίς να έχουν έναουσιαστικό ωράριο. Το οκτάωρο εργασίαςήταν τυπικά στα χαρτιά, όμως, τα αφεντικάτων Εταιρειών στις οποίες δούλευαν ποτέδεν το εφάρμοζαν, ενώ ξεζούμιζαν τομόχθο τους. Το μαρτύριο των εργατών ξε-κίναγε χωρίς τελειωμό, με μεροκάματοακαθόριστο. Τους πλήρωναν σύμφωνα μετην ατομική παραγωγή του καθενός σε τό-νους κάρβουνο που το παρέδιδαν σε βα-γόνια μπροστά στα ορυχεία, και ηεκμετάλλευσή τους συνεχιζόταν από τιςΕταιρείες στα έξοδα συντήρησης και δια-βίωσής τους. (…)

Τα αφεντικά ήταν σκληρά και ακλόνητα.

Χρησιμοποιούσαν όλα τα μέσα για να κάμ-ψουν την αγωνιστικότητα των εργατών, τηβία, τους προπυλακισμούς, τους εκβια-σμούς και τις απειλές και ό,τι άλλο μέσοείχαν στη διάθεσή τους, προσπαθώντας ναεπιβληθούν. Οι απεργίες πύκνωναν όλο καιπιο συχνά κάτω από αυτές τις συνθήκεςπου επικρατούσαν (…)

Η αστυνόμευση ήταν καθημερινή, νύχτακαι μέρα, τόσο μέσα στους καταυλισμούςτων εργατών όσο και στο χώρο της δου-λειάς τους. Η ομοψυχία των Ελλήνων είναιχαρακτηριστική. Τους ενώνει ο κοινόςαγώνας με τους ξένους εργάτες…».

Όπως συμβαίνει πάντα όμως, κατά πε-ριόδους, η ανέχεια, η απελπισία ή και ηαπό συνήθεια παραβατικότητά τους,ανάγκασε και πολλούς Έλληνες να μηνσυμπεριφερθούν σωστά στη χώρα όπουδιέμεναν, καταφεύγοντας σε διάφορααδικήματα, όπως επιθέσεις, κλοπές, λη-στείες, χρήση ναρκωτικών, ακόμα καιφόνους. Όλα αυτά κυρίως στην Αμερικήτην περίοδο της μεγάλης οικονομικήςκρίσης του 1929-30, αποτελώντας πραγ-ματικό πονοκέφαλο για την αστυνομία(στοιχεία δημοσιεύονται στο κλασικόέργο της εγκληματολογικής βιβλιογρα-φίας του Thorsten Sellin “Culture Conflictand Delinquency”, New York, SocialScience Research Council, 1938).

Στη μεγάλη τους όμως πλειοψηφία, οιΈλληνες μετανάστες κατάφεραν να πε-τύχουν και να ενσωματωθούν στονκορμό της χώρας όπου εγκαταστάθη-καν, συμβάλλοντας με τις ατελείωτεςώρες εργασίας τους στο λεγόμενο οικο-νομικό θαύμα χωρών της δύσης όπως ηΓερμανία, η οποία εκμεταλλευόμενηαφενός μεν την ανοχή και την αμέριστη

βοήθεια των συμμάχων της (Η.Π.Α. καιάλλοι), αφετέρου δε την εκμετάλλευσηεκατομμυρίων φτηνών εργατικών χε-ριών από χώρες όπως Τουρκία, Ιταλία,Πολωνία και Ελλάδα. Πολλοί δε από τουςσυμπατριώτες μας κατάφεραν να κατα-λάβουν ζηλευτές θέσεις στην επιστημο-νική, οικονομική και πολιτική ζωή τηςχώρας στην οποία μετανάστευσαν.

Παρόμοια κατάσταση όμως ζούμε καισήμερα, λόγω της συνεχιζόμενης όσοκαι πρωτοφανούς οικονομικής κρίσηςπου μαστίζει τη χώρα μας και ολόκληρητην Ευρώπη, κρίση του ίδιου του καπι-ταλιστικού συστήματος.

Για άλλη μια φορά η χώρα μας αδειάζειαπό τον ανθό της νεολαίας και της επι-στήμης. Νέοι άνθρωποι που αντί να μπο-ρούν να μείνουν και να εργαστούν στηνπατρίδα τους, κοντά στην οικογένειάτους, αξιοποιώντας τις πολυετείς σπου-δές τους και τις μεγάλες ικανότητές τουςπρος όφελος της κοινωνίας μας, αναζη-τούν την τύχη τους στη Γερμανία, στηνΑγγλία, στην Ελβετία, στην Αυστραλίακαι αλλού. Και είναι βέβαιο όχι πάντα καιυπό τις καλύτερες εργασιακές ή οικονο-μικές συνθήκες.

Ταυτόχρονα όμως, μέσα σε αυτό τοπαγκοσμιοποιημένο κοινωνικό, οικονο-μικό και εργασιακό μπάχαλο, η Ελλάδαπου αιμορραγεί σε νέους ανθρώπους,αποτελεί έναν από τους πρώτους προ-ορισμούς των μεταναστών από τονΤρίτο Κόσμο στην Ευρώπη. Το 2007, μά-λιστα, βρέθηκε στην πέμπτη θέση τηςπαγκόσμιας κατάταξης των χωρών πουαποτελούν τις κύριες πύλες του μετανα-στευτικού κύματος, ακολουθώντας τιςΗΠΑ, Σουηδία, Γαλλία και Αγγλία. Ταυτό-

ὤλενος5

ὤλενος

6 Μετανάστες και βαλίτσες

χρονα, θεωρείται η ευρωπαϊκή χώρα μετον μεγαλύτερο αριθμό μεταναστών ανά1.000 κατοίκους και το εκρηκτικό αυτόμείγμα εντείνεται όσο περνάει ο καιρός.

Σύμφωνα με στοιχεία του Υπ. Εσωτερι-κών, το 2008 καταγράφηκε κατακόρυφηαύξηση του αριθμού των μεταναστώνπου εισήλθαν στην Ελλάδα: Η αύξησηανέρχεται σε 75,4% σε σχέση με το 2007και οι νέοι μετανάστες πλησίασαν τις150.000. Σύμφωνα με την απογραφή του2001, οι μετανάστες αποτελούν το 7%του πληθυσμού που κατοικεί στην Ελ-λάδα, είναι όμως απόλυτα σίγουρο ότι τοποσοστό αυτό έχει ξεπεράσει σήμερα το10% - κάποιοι υποστηρίζουν ότι αγγίζειπλέον το 15%.

Ας δούμε εν συντομία πώς και γιατί έρ-χονται αυτοί οι άνθρωποι κυρίως στηνΕλλάδα, καθώς και ποια η τύχη τους.Πολλοί είναι οι παράγοντες που έχουνδιαμορφώσει το ζήτημα των μετανα-στευτικών ρευμάτων εισροής στην Ελ-λάδα. Η γεωγραφική θέση της χώρας, μεχερσαία και θαλάσσια σύνορα που φυ-λάγονται δύσκολα ή πλημμελώς, δημι-ουργεί προϋποθέσεις ευκολότερηςπρόσβασης πληθυσμών από γειτονικέςχώρες ενώ παράλληλα, ως σταυροδρόμιανάμεσα σε δύο ηπείρους, αποτελεί εν-διάμεσο σταθμό αρκετών μεταναστών.Η ύπαρξη σχετικά μεγάλου αγροτικούτομέα, μεγάλου αριθμού μικρομεσαίωνεπιχειρήσεων αλλά και παραοικονομίας,συντελούν επίσης στην ευκολότερηαπορρόφηση μεταναστευτικής εργα-σίας, συχνά εποχικής ή περιοδικής, κυ-ρίως στους τομείς των κατασκευών, τουαγροτικού τομέα, της παροχής υπηρε-σιών και της βιοτεχνίας. Επιπλέον, η δια-μόρφωση ενός εν γένει χαλαρού

θεσμικού πλαισίου εκτιμάται πως ευνόη-σαν ή ενθάρρυναν την είσοδο μετανα-στών. Η Ελλάδα θεωρείται η κύριαείσοδος μετανάστευσηςστην Ευρώπη καθώς οι δίοδοι μέσωάλλων χωρών όπως της Ιταλίας καιτης Ισπανίας έχουν κλείσει, μεταφέρον-τας την αντιμετώπιση του προβλήματοςσε τρίτες χώρες όπωςτο Μαρόκο την Λιβύη και την Τυνησία.

Η αθρόα είσοδος των μεταναστών στηχώρα μας χρονολογείται από το 1991,όταν με την κατάρρευση των σοσιαλιστι-κών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, ηΕλλάδα, με πρωταγωνιστή τον σημερινόΠρωθυπουργό και τότε Υπουργό Εξωτε-ρικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη, κ.Σαμαρά, άνοιξε τα σύνορα στους οικο-νομικούς μετανάστες από την Αλβανίακαι στη συνέχεια από τη Βουλγαρία καιτη Ρουμανία, για να ακολουθήσουν κιάλλες πολλές χώρες. Αυτοί οι άνθρωποι,απορροφήθηκαν σε πολλούς κλάδουςτης οικονομίας, συμβάλλοντας στουςυψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της Ελλά-δας, αφού ήταν αυτοί που εργάστηκανμέχρι και 12 ώρες την ημέρα, πολλέςφορές με μισθούς πείνας ή αντί για

αμοιβή ξυλοδαρμό (βλ. καλλιέργειεςφράουλας στη Μανωλάδα Ηλείας) ή καιανασφάλιστοι, στη γεωργία, την κτηνο-τροφία, στα μεγάλα δημόσια έργα (βλέπεΟλυμπιακά έργα και έργα υποδομής).

Αν αποτιμήσουμε την παρουσία τωνοικονομικών μεταναστών, κυρίως Αλβα-νών, στο χωριό μας κατά την τελευταίαεικοσαετία, θα λέγαμε ότι είναι θετική.Και με τη δική τους εργασία στις πιο δύ-σκολες και βαριές δουλειές, ξαναζωντά-νεψαν πολλά κτήματα, πολλά έρημασπίτια άνοιξαν ξανά και γέμισαν οι γειτο-νιές φωνές, έστω κι αν δεν ακούς την ελ-ληνική γλώσσα. Πολλοί από αυτούςεγκαταστάθηκαν μόνιμα στην περιοχήμας, στέλνουν τα παιδιά τους σχολείο καισυμβάλλουν με τον τρόπο τους στην το-πική κοινωνία. Βέβαια οι περισσότεροιαπό αυτούς που δεν έχουν σκοπό να μεί-νουν για πάντα εδώ, ενισχύουν με κάθετρόπο την οικογένεια που άφησαν στηνπατρίδα τους, ό,τι έκαναν δηλαδή και οιΈλληνες μετανάστες στη Γερμανία, τηνΑμερική και αλλού. Επίσης δεν λείπειαπό μερικούς και ευτυχώς είναι λίγοιαυτοί, η παραβατική συμπεριφορά. Κιεδώ έχουμε διαρρήξεις σπιτιών, κλοπέςμέχρι και αυτοκινήτων, καυγάδες, ίσωςκαι διακίνηση ουσιών. Όμως σε περιορι-σμένο και ελεγχόμενο βαθμό.

Στη συνέχεια, το δρόμο για την Ελ-λάδα, μετά τους λαούς της Ανατ. Ευρώ-πης, άρχισαν να βρίσκουν εύκολα απόστεριά και θάλασσα, λόγω ελλιπούς φύ-λαξης των συνόρων, και χιλιάδες άλλοιαπό χώρες της Ασίας και της Αφρικής, μεκύρια οδό εισόδου τη συνοριακήγραμμή του ποταμού Έβρου στη Θράκηκαι τα παράλια του Αιγαίου, δηλαδή σχε-δόν όλοι μέσω Τουρκίας.

Το πρόβλημα της παράνομης διάσχι-σης των συνόρων στον Έβρο έγινε εντο-νότερο την τελευταία τριετία.Υπολογίζεται ότι το 2010, καθημερινώς300 - 350 μετανάστες εισέρχονταν στηνΕλλάδα παράνομα από τα σύνορατου Έβρου. Το πέρασμα του ποταμούείναι επικίνδυνο και έχουν καταγραφείπεριπτώσεις πνιγμών ή θάνατοι από τοψύχος. Σύμφωνα τις συμφωνίες που έχεισυνάψει η Ελλάδα με την Τουρκία, οι με-τανάστες που εισέρχονται παράνομαστην Ελλάδα θα πρέπει να επιστρέφον-ται στην Τουρκία αλλά στην πράξη αυτέςοι περιπτώσεις είναι πολύ λίγες και ηΤουρκία δέχεται μόνο Τούρκους υπη-κόους. Ένα λόγος που η Τουρκία είναιαπρόθυμη να δεχτεί την επιστροφή με-ταναστών είναι ότι αυτό μπορεί να οδη-γήσει στην μαζική απέλαση εκατοντάδωνχιλιάδων μεταναστών από την Ευρώπηπίσω στην Τουρκία. Άλλωστε έχει τόσαπροβλήματα να αντιμετωπίσει στο εσω-τερικό της (βλ. τα εκατομμύρια της Κουρ-δικής μειονότητας), που το μόνο που δενθα ήθελε είναι η επιστροφή μεταναστών.Έστω κι αν έχουν τεράστια ευθύνη για τοπρόβλημα.

Το πρόβλημα διογκώνεται και περι-πλέκεται και από τις υφιστάμενες συν-θήκες που έχει υπογράψει η Ελλάδαστην Ευρωπαϊκή Ένωση (Σένγκεν, Δου-βλίνο-ΙΙ, κ.λπ.). Ειδικά η συνθήκη Δου-βλίνο ΙΙ (ή Κανονισμός 343/2002) είναιένα νομικό κείμενο που θεσπίστηκε απότην Ευρωπαϊκή Ένωση και καθορίζει τηνχώρα η οποία θα είναι υπεύθυνη για ναδώσει άσυλο στον αιτούντα πρόσφυγα.Σύμφωνα με τον Κανονισμό Δουβλίνο-ΙΙένας μετανάστης δικαιούται να ζητήσειάσυλο στην Ευρωπαϊκή χώρα στην

ὤλενος7

ὤλενος

8 Μετανάστες και βαλίτσες

οποία θα εισέλθει την πρώτη φορά. Με-τανάστες οι οποίοι εισέρχονται στην Ελ-λάδα και κατόπιν μεταβαίνουν σε άλληχώρα για να αιτηθούν άσυλο θα πρέπεισύμφωνα με τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙνα επιστρέφονται πίσω στην Ελλάδα.Πρόκειται για μια απαράδεκτη συνθήκη,την οποία επέβαλαν οι εταίροι μας στηνΕλλάδα προκειμένου να παραμένουν εγ-κλωβισμένοι οι μετανάστες στη χώραμας, σε άθλιες συνθήκες, αντιμετωπιζό-μενοι σαν σκουπίδια, στοιβαγμένοι σεαποθήκες ψυχών, χωρίς να τους δίνεταιάσυλο, ενώ θα έπρεπε να τους δίνεται ηδυνατότητα να ταξιδέψουν νόμιμα σεόποια χώρα επιθυμούν.

Όταν οι μετανάστες εισέρχονται παρά-νομα στην Ελλάδα συλλαμβάνονται καιοδηγούνται στα κέντρα κράτησης μετα-ναστών. Σύμφωνα με τους ΓιατρούςΧωρίς Σύνορα οι συνθήκες διαβίωσηςεκεί είναι τραγικές έως απάνθρωπες καιεπικρατεί συνωστισμός. Κλιμάκιο τηςΎπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε. το Σε-πτέμβριο 2010 χαρακτήρισε τραγική τηνκατάσταση στα κέντρα κράτησης και τοφαινόμενο των μεταναστευτικών ροώνπου αντιμετωπίζει η Ελλάδα ως «ανθρω-πιστική κρίση».

Σίγουρα οι παρούσες οικονομικές συν-θήκες και η καταστροφή που συντελεί-ται καθημερινά στην ελληνική κοινωνία,από τον άθλιο τρόπο που η πολιτεία αν-τιλαμβάνεται έννοιες όπως δικαιοσύνη,κοινωνικό κράτος, Υγεία, Παιδεία, Μόρ-φωση, Περιβάλλον, κ.λπ. δεν επιτρέπουντην είσοδο μεταναστών ή την παραμονήτόσων πολλών στη χώρα μας. Φρόνιμοθα ήταν αυτοί οι άνθρωποι να μπορού-σαν να παραμείνουν στη χώρα τους καινα αγωνιστούν για μια καλύτερη ζωή για

τους ίδιους και τα παιδιά τους, ανατρέ-ποντας τις άσχημες γι αυτούς συνθήκες.Όμως τα απάνθρωπα καθεστώτα σεΑσία και Αφρική, η φρίκη του πολέμου,η πείνα και η ανασφάλεια για την ίδιατους τη ζωή, τους οδηγούν όσο πιο μα-κριά γίνεται, καταβάλλοντας συχνά τε-ράστια χρηματικά ποσά στουςδουλεμπόρους της Τουρκίας, οι οποίοιτους στοιβάζουν σε βάρκες και τους εγ-καταλείπουν αβοήθητους με μικρά παι-διά στη μέση του Αιγαίου Πελάγους.

Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου,το πρώτο 8μηνο του 2012 έχουν συλλη-φθεί 61.846 μετανάστες στα σύνορα καιστο εσωτερικό της χώρας. Από αυτούς οι13.977 ήταν Αφγανοί, οι 8.784 Πακιστα-νοί, 7.123 Αλβανοί, 6.718 Μπαγκλαντέζοικαι 6.120 Σύροι. Στα χερσαία και θαλάσ-σια ελληνοτουρκικά σύνορα έχουν πια-στεί 30.754 μετανάστες. Συνολικά έχουναπελαθεί 9.963 μετανάστες. Οι τελευ-ταίες άσχημες εξελίξεις στη Συρία, με τονεμφύλιο που συνεχίζεται αμείωτος, ανα-μένεται σύμφωνα με πηγές στον ΟΗΕ,νέο κύμα προσφύγων προς την Ευρώπηκαι την Ελλάδα, άνω των 2 εκατομμυ-ρίων ψυχών, ιδίως όταν θα εκδηλωθεί ηαναμενόμενη επέμβαση των συμμαχι-κών χωρών του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Τρο-μακτικός ο αριθμός, ανυπολόγιστες οισυνέπειες, μεγάλες και οι ανακατατάξειςστην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.

Ωστόσο δεν παραβλέπουμε ότι ανά-μεσα στις χιλιάδες των μεταναστών,έχουν έρθει στη χώρα μας και πολλοί κυ-νηγημένοι για ποινικά αδικήματα πουδιέπραξαν στη χώρα τους ή ακόμα καιεγκληματικά στοιχεία, οι οποίοι πέρασαντα σύνορα για να συνεχίσουν το «δημι-ουργικό» τους έργο, οργανώνοντας ή

συμμετέχοντας με ντόπιους συναδέλ-φους τους σε διαρρήξεις, ληστείες, φό-νους, απαγωγές συμπλοκές και ό,τι βάλειο νους. Πολλοί επίσης, για ένα κομμάτιψωμί, γίνονται μικροπωλητές παράνομαεισαγόμενων εμπορευμάτων σε λαϊκές,πεζόδρομους, πλατείες ή παραλίες σεόλη την Ελλάδα. Όλοι αυτοί όμως δεναποτελούν παρά μια μικρή μειοψηφία. Οσυντριπτικός όγκος των μεταναστών,

είναι πρόσφυγες που αναζητούν καλύτε-ρες συνθήκες διαβίωσης κυρίως στιςχώρες της Δύσης, για τους ίδιους ή τις οι-κογένειές τους.

Τους τελευταίους μήνες λοιπόν, με δε-δομένο ότι το κράτος αδυνατεί ή δενθέλει να επιβάλει το νόμο, μας προέκυψεκαι η Χρυσή Αυγή, η οποία ανέλαβε ναβάλει τάξη.

Όμως «όταν ακούς τάξη, ανθρωπινόκρέας μυρίζει» όπως έγραψε ο ΟδυσσέαςΕλύτης.

Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότεπου μόλις στο προηγούμενο τεύχος τουπεριοδικού μας, στη στήλη για τα ποσο-στά των κομμάτων στις εκλογές του Ιου-νίου, γράφαμε για την άνοδο της ΧρυσήςΑυγής και ότι πρόκειται για ένα επικίν-

δυνο μόρφωμα που βασίζει την «ιδεο-λογία» του στη μισαλλοδοξία, το ρατσι-σμό και στην «ανώτερη» ελληνική φυλή.Μέρα με τη μέρα, επιβεβαιώνονται οιφόβοι μας ότι το υψηλό ποσοστό της, τοοποίο βαίνει αυξανόμενο σύμφωνα μενεώτερες σφυγμομετρήσεις, θα εκφρα-στεί με πράξεις βίας κατά κοινωνικώνομάδων και κυρίως κατά των μετανα-στών, κάτι που γίνεται ήδη με σχέδιο. Σε

πολλές περιοχές της Ελλάδας, τα μέλητης, υποκαθιστώντας το ίδιο το καταρ-ρέον κράτος (αντιποίηση αρχής λέγεταιαυτό), έχουν επιδοθεί σ’ ένα ανελέητοκυνηγητό μεταναστών, Ρομά, μικροπω-λητών σε λαϊκές (όπως πρόσφατα στοΜεσολόγγι, στη Γαβαλού, στη Ραφήνακαι αλλού) και δεν θ’ αργήσει η μέρα πουστο στόχαστρό τους θα μπουν και όλεςοι άλλες κοινωνικές ομάδες, Ελλήνων ήαλλοδαπών, επειδή απλά θα πρε-σβεύουν και θα εκφράζουν διαφορετι-κές απόψεις, ιδέες ή τρόπο ζωής. Ηπολιτεία αδρανεί. Οι πολίτες τι κάνουν;Παρασύρονται από τα εφήμερα και λαϊ-κίστικα συνθήματα αυτής της οργάνω-σης και δεν μπορούν να διακρίνουν τικρύβεται πίσω απ΄αυτά. Δυστυχώς με-

ὤλενος9

ὤλενος

10 Μετανάστες και βαλίτσες

γάλη μερίδα του ελληνικού λαού και ξε-χνάει εύκολα και ανιστόρητη είναι (κυ-ρίως η νεολαία). Αξίζει να θυμηθούμεξανά τα σοφά λόγια του μεγάλου Γερμα-νού συγγραφέα του περασμένου αιώναΜπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956):

«Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους,δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί δεν ήμουνΕβραίος. Όταν ήρθαν για τους κομμουνι-στές δεν φώναξα, γιατί δεν ήμουν κομμου-νιστής. Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους,ούτε τότε φώναξα, γιατί δεν ήμουν τσιγγά-νος. Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαι-οκαθολικών που αντιτάσσονταν στοφασισμό, δεν έκανα τίποτα γιατί δεν ήμουνκαθολικός. Μετά ήρθαν να συλλάβουνεμένα, αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αν-τισταθεί μαζί μου».

Η στάση της πολιτείας δια του αρμό-διου υπουργού, αν και καταγγέλλει τιςομάδες αυτές, προσχηματικά θα λέγαμε,ως «τάγματα εφόδου», στην ουσία εν-θαρρύνει παρόμοιες δράσεις, αφού σεκάθε ευκαιρία μιλά για ανακατάληψητων πόλεων και ξεκαθάρισμα του το-πίου. Τι σημαίνει ξεκαθάρισμα; Σημαίνειμάντρωμα (βλ. επιχείρηση «ΞένιοςΖεύς») όλων όσων έχουν μπει στη χώραχωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα, σε ΚέντραΚράτησης Μεταναστών, γκέτο τα λέμεεμείς (κυρίως παλιά στρατόπεδα), όπουστοιβάζονται ανθρώπινες ψυχές, χωρίςστοιχειώδεις ανέσεις, περίθαλψη καισυνθήκες υγιεινής. Αυτούς τους ανθρώ-πους που βρέθηκαν στη χώρα μας διωγ-μένοι από τους πολέμους (τους οποίουςβέβαια σχεδιάζουν, ενθαρρύνουν, ξεκι-νούν και συντηρούν οι αναπτυγμένεςχώρες της Δύσης για να εκμεταλλεύον-ται τον πλούτο των χωρών του τρίτουκόσμου), τη φτώχια και την εξαθλίωση,

αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο στιςχώρες της Δύσης, δεν θα τους αποκαλέ-σουμε λαθρομετανάστες, διότι πι-στεύουμε ακράδαντα ότι κανέναςάνθρωπος δεν είναι λαθραίος στη ζωή.

Θα κλείσουμε την αναφορά μας στοπρόβλημα, με τους στίχους του ΦώνταΛάδη από το τραγούδι «Μετανάστες» τοοποίο μελοποίησε ο Μάνος Λοΐζος καισυμπεριλήφθηκε στο δίσκο «Τα Τραγού-δια μας» το 1976. Το αφιερώνουμε σεόλους αυτούς που άφησαν στο παρελ-θόν την Ελλάδα γι άλλες πολιτείες, σ΄ αυ-τούς που φεύγουν ξανά σήμερα καιευχόμαστε να ξαναγυρίσουν, αλλά και σεόλους τους κατατρεγμένους και κυνηγη-μένους των πολέμων, της φτώχειας καιτης εξαθλίωσης όπου γης, ενός άδικουκαι αδύνατον να βελτιωθεί οικονομικούκαι κοινωνικού συστήματος.

Μετανάστες και βαλίτσεςκι αποτσίγαρα ριγμέναδίπλα από τις ράγεςΤα μεγάφωνα από πάνωκάνουν σαν τις κάργιες

Οι γιατροί με τους επόπτεςστ’ άψε σβήσε μας χωρίζουντα καλά απ’ τα σκάρταΤώρα στη γραμμή σε βάζουνκαι σου δίνουν κάρτα

Πώς κουνήθηκεν ο κόσμοςκι από τα χωριά της Δράμαςβρέθηκες σε τόπουςπου σαν του καπνού τα φύλλαβλέπουν τους ανθρώπους

Πηγές:- Βικιπαίδεια- Γεωργίου Π. Σταυρουλάκη «Λούης Τίκας, ο ήρωας της

ξενιτιάς» (Αθήνα 1998)

ὤλενος11

Ποιητικά ΜονοπάτιαΜικρό αφιέρωμα στον ποιητή Δημήτρη Ι. Καραμβάλη

Λίγα λόγια για τον ποιητή

Ο Δημήτρης Ι. Καραμβάλης γεννήθηκε στο Καμερούν τηςΑφρικής το 1953, κατάγεται όμως από τη Γέρα της Λέ-σβου. Σπούδασε Νομικά και Δημοσιογραφία. Δικηγόροςαπό το 1977 μέχρι σήμερα. Έχει μετάσχει σε λογοτεχνικάσυνέδρια και συμπόσια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό,με εισηγήσεις και παρεμβάσεις του. Ποιήματα του έχουνμεταφραστεί στην Γαλλική, Αγγλική, Ιταλική και άλλεςγλώσσες. Έχει ασχοληθεί επί τριετία στην τηλεόραση καιτο ραδιόφωνο με δικές του λογοτεχνικές εκπομπές. Έχουνκυκλοφορήσει 9 ποιητικές συλλογές του καθώς και βιβλίαμε δοκίμια. Είναι μέλος σε πολλά πνευματικά σωματεία.Ασχολείται ακόμη με τη ζωγραφική και τη μουσική σύν-θεση. Τον Αύγουστο του 2010, με αφορμή τα 10 χρόνιααπό το θάνατο του Σταμνιώτη ποιητή Άσσου Σταμούλη,ήταν ο κύριος ομιλητής στην εκδήλωση που διοργανώ-θηκε στη Σταμνά, όπως επίσης και σε όλες τις άλλες αντί-στοιχες εκδηλώσεις που έγιναν για τον ποιητή στην Αθήνα,λόγω και της φιλίας που τους συνέδεε.

Τα παραπάνω ποιήματα συμπεριλαμβάνονται στη νέα ποιητική συλλογή του Δημήτρη Ι. Καραμβάλη «ΘΡΑΥΣΜΑΤΩΝ ΑΝΕΜΟΥΡΙΑ»(εκδόσεις ΠΗΝΕΙΟΣ, Αθήνα 2012). Το βιβλίο υπάρχει και στη βιβλιοθήκη μας και το συστήνουμε ανεπιφύλακτα.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩΕἴμαστε ἀκόμα ἐδῶ.Σ’ ἄνυδρη γῆΤ’ ἀγάλματα φυλᾶμεΞόανα παλιῶν καιρῶν,Φυτώρια ἀνάμεσαΣέ σταυρωτῆδες καί σέ σταυρωμένους.Ἡ μυρωδιά τῶν ἀνέμωνἜρχεται ἀπό σκοτωμένους νεκρούςΜηχανές πού λαδώνουν τά γρανάζια τουςΣέ ἑκατόμβες κι ἑκατόμβεςΑἰώνες τώρα...Εἴμαστε ἀκόμα ἐδῶ.Στίς ἀρχαῖες δεξαμενέςΣτίς μετόπες τῶν ναῶνΣτίς τεφροθῆκες τῶν ἀθώων.Μέσα μας ἀντηχοῦν φωνές σκληρέςἈπό ἄργυρο κι ὀρείχαλκο καί μόλυβδοΣέ ἐκμαγεῖα θηραμάτων νά ἱστορήσουνΤ’ ἄθλια σώματά τους νά λουστοῦνἈπό τό αἷμα τους πού τώρα φτάνειὭς τίς κορφές τῶν ὁριζόντωνΣτ’ ἄβατα τῶν μοναστηριῶνΣέ ρηγμαγμένες ἐκκλησίεςΚαί σκλαβωμένα μνήματα.Εἴμαστε ἀκόμα ἐδῶΣτά λόγια ἐκεῖνα πού κραυγάζουν στήν ἀδικίαΝ’ ἀντισταθοῦμε!

ΕΣΥ (Στον Ἄσσο Σταμούλη)Τό αὐτοδύναμο δομικό στοιχεῖο εἶσαιὍταν φουσκώνουν τά νερά διασχίζεις τό ποτάμιΣτῆς ἀρχικῆς μυθοπλασίας τό χειροφίλημαἜτσι, ὅπως σοῦ πρέπειΠροτοῦ γαβγίσουν τά σκυλιά τῆς νύχταςἌνεμος ἀντάρτης θά σαλπάρειςΘά ξεγλιστρᾶς τά βήματά σουΘά ξεδιψᾶς στήν ὑπόγεια μυστική σου φλέβαΘά ὁριοθετείς τό δικό σου ἀκραίο σύμπαν.Τά χνάρια σου φύλαξα εὐλαβικάΣτῆς λιμνοθάλασσας τήν ἄκρη’Κεῖ πού μέ τίς ὧρες σάλπαραν τά μάτια σουΓιά νά ’ρθω νά σέ βρῶ στούς μοχλούςτῆς νοσταλγίας...

ὤλενος

12

Αγι’ Αγάθη 2012

Τσεκούρας Αθανάσιος(Καπετάνιος)

Σουλιώτης ΔημήτριοςΑλιάγας ΝίκοςΠανολίας ΔήμοςΤσόλκας ΘεόδωροςΚανατσούλης ΠαύλοςΠλιάκος Ν. ΣπύροςΤέλλιος ΓεράσιμοςΠανολίας Σ. ΝάσοςΓκιούσης ΝίκοςΛιόντος Γ. Παναγιώτης

Τσίρκας ΑναστάσιοςΤσιλιπάνος ΓαβρίληςΤσιλιπάνος ΣωτήρηςΚοντομήτσος ΛάμπροςΚοντομήτσος ΙωάννηςΤσιμπουράκης ΔημήτριοςΑθανασάκης ΚώσταςΞεσφίγγης Π. ΝίκοςΤσεκούρας ΠαναγιώτηςΣπατούλας ΆγγελοςΣουλιώτης ΠαντελήςΚογεώργος Σωτήρης

Κωστόπουλος ΛάμπροςΠαλιάτσας ΔημήτριοςΣταμούλης Γ. ΙωάννηςΞεσφίγγης Α. ΙωάννηςΤσόλκας Θ. ΓιάννηςΚοντομήτσος ΣτέφανοςΑδαμίδης ΑλέξανδροςΣπούνιας ΓεώργιοςΣπούνιας ΔημήτρηςΠαλιάτσας ΓιάννηςΤσόλκας Θ. Δημήτρηςκαι άλλοι μικρότεροι

Παρέα Αρματωμένων

ΗΡΕΜΕΣ ΜΕΤΑ-ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ Το να αναλαμβάνεις να γράψεις σκέψεις,

απόψεις και κριτική για το ‘‘πανηγύρι τωνπανηγυριών’’ είναι σαν ν’ αναλαμβάνεις ναεκφωνήσεις τον πανηγυρικό για την εθνικήεπέτειο. Νιώθεις την ίδια χαρά αλλά και τοίδιο μούδιασμα, γιατί με τον καιρό στε-ρεύουν οι λέξεις και τα χιλιοειπωμένα κλισέκουράζουν. Βάζοντας όμως την κάρτα τηςμηχανής στο laptop κι ακούγοντας δυο-τρεις ηχογραφήσεις στο κινητό, ωπ! να σουκαι ξεθολώνει το τοπίο, ξεμουδιάζουν ταχέρια κι αρχίζουν να χορεύουν οι λέξειςτσάμικο και συρτό…

Αν θέλαμε λοιπόν με δυο λέξεις να δώ-σουμε το στίγμα της φετεινής Αγι’-Αγάθηςθα ήταν αυτές -κατά τη γνώμη μας- κοσμο-συρροή κι αμηχανία. Με την πρώτη να χα-ρακτηρίζει όλο το κομμάτι εκείνο πουαφορά το πανηγύρι της Σταμνάς, τόσο στοβουνό όσο και τα δυο βράδια στο χωριό.Ακούστηκαν πολλές απόψεις πάνω σ’ αυτόόπως «η κρίση έφερε κόσμο στα χωριά»,«ήρθε κι ο Νίκος ο Αλιάγας φέτος», «δεν είχενταούλια στο Αιτωλικό» κι άλλες ακόμα, μεμεγάλο μερίδιο αλήθειας όλες τους. Ηασφυκτιούσα από πλήθος πλατεία (με 1000καθίσματα πιασμένα) κι οι γεμάτες ταβέρ-νες του χωριού αδιάψευστος μάρτυρας.

Το κέρδος που έχει το χωριό από την πε-ραιτέρω προβολή και συζήτηση που γίνε-ται από επισκέπτες και ΜΜΕ ένεκα τουπανηγυριού, είναι ‘‘ηλίου φαεινότερο’’ καιδεν χρειάζεται μεγαλύτερη ανάλυση.Όποιος αδυνατεί να το δει, ας βράσει στοζουμί και στη μιζέρια του.

Το μέγα λάθος είναι ότι μιλάμε -αρχής γε-νομένης ίσως κι από εμάς- για το πανηγύριλίγες μέρες μόνο μετά το τέλος του, κά-νουμε τις όποιες διαπιστώσεις μας συμμε-

τέχοντες και μη και μετά τίποτε,αδρανούμε, πέφτουμε σε χειμερία νάρκηκαι ξυπνάμε όχι την άνοιξη αλλά το δεκα-πενταύγουστο. Τότε βέβαια είναι πολύαργά για να οργανωθεί ένα πανηγύρι στιςαπαιτήσεις και τις προσδοκίες του 2012 καιβάλε. Απομένουμε έτσι στα ίδια, σ’ αυτά

ὤλενος13

ὤλενος

14

που έχουμε μάθει και που γίνονται σχεδόναυτόματα και με μηχανικό τρόπο.

Γνωρίζοντας τον κίνδυνο να θεωρηθούντα λόγια μας παρέμβαση στο έργο τρίτωνπρος εμάς, θα το ξαναπούμε εκ νέου: τοπανηγύρι είναι σαν το Αιγαίο που ανήκειστα ψάρια του, ανήκει κι αυτό σε όλους,πανηγυριστές και μη. Κι όλοι μαζί θα πρέ-πει να εργαστούμε για τη συνέχιση, τη βελ-τίωση και τη μεγαλύτερη ανάδειξή του.

Τόσο προσωπικά, όσο και ως «Ώλενος»δηλώνουμε από τώρα παρόντες και τασ-σόμεθα στη διάθεση της Τοπικής Αρχής καιτου Καπετάνιου της παρέας, γιατί απ’ αυ-τούς πρέπει να γίνει η κίνηση για οποιαδή-ποτε συζήτηση και συνεργασία.

Η αμηχανία τώρα αφορά το κομμάτιεκείνο που έχει να κάνει με τις αιτωλικιώτι-

κες παρέες. Την έβλεπες και την αισθανό-σουν να πλανιέται μαζί με τη βουβαμάραστον ζεστό καλοκαιρινό ουρανό. Ο πλάτα-νος έσφυζε από φουστανελοφόρα νεο-λαία, αλλά τριγύρω τίποτε, παρά μιαπένθιμη ατμόσφαιρα. Δεν θα εστιάσουμεστις αιτίες που προκάλεσαν αυτό το απο-τέλεσμα -οι ίδιοι γνωρίζουν καλύτερα- θαπούμε μονάχα πως το πανηγύρι είναι ανα-πόσπαστο κομμάτι και της μιας και τηςάλλης κοινωνίας (Σταμνάς και Αιτωλικού)και πως σαν λείπει ο ένας χάνει το ένα τουπόδι. Και μ’ ένα πόδι δεν πας μακριά, κου-ράζεσαι γρήγορα και τα παρατάς…

Γιώτης

Περισσότερες και ηρεμότερες σκέψεις καιπροτάσεις για τη διοργάνωση του πανηγυ-ριού στο επόμενο…

Δεκτές φυσικά και οι δικές σας

γράφει ο Κώστας Τσόλκας

ΒιβλιοπαρουσίασηΜε επιτυχία πραγματοποιήθηκε στο χώρο της βιβλιο-

θήκης μας, το Σάββατο 18 Αυγούστου 2012, η παρου-σίαση του νέου βιβλίου της Βησσαρίας Ζορμπά -Ραμμοπούλου «Σελίδες ενός έφηβου χειμώνα» (εκδό-σεις ΠΑΤΑΚΗΣ, 2012). Την παρουσίαση του βιβλίουκαθώς και ένα μικρό αφιέρωμα στο πλούσιο έργο τηςσυγγραφέως, στο πλαίσιο προγραμματισμένων εκδη-λώσεων της Δανειστικής Βιβλιοθήκης Σταμνάς, επιμε-λήθηκαν τα τέσσερα κορίτσια που τα την τελευταίαδιετία, όταν μπορούν εργάζονται κι αυτές εθελοντικάστη Βιβλιοθήκη του χωριού μας. Η Γιάννα Πανολία, Δα-σκάλα, η Αλεξάνδρα Μπαρούχου, σπουδάστρια Βι-βλιοθηκονομίας, η Εύη Κουκορέμπα, φοιτήτριαΟικονομικού και η Μαρία Κουκορέμπα, επίσης φοιτήτρια Οικονομικού. Παράτον ελάχιστο χρόνο που είχαν στη διάθεσή τους (μόνο 5 ημέρες), κατάφεραν να μας εν-θουσιάσουν με την πληρότητα της εργασίας τους, αποσπώντας πολύ κολακευτικά λόγιααπό την συγγραφέα αλλά και όλους τους καλεσμένους, παρότι ήταν η πρώτη φορά πουανέλαβαν κάτι παρόμοιο. Ο κόσμος ήταν αρκετός αν λάβει υπόψη κανείς αφενός μεν τοείδος της εκδήλωσης, αφετέρου δε τη μικρή προβολή που λόγω περιορισμένου χρόνουαυτή έτυχε. Η παρουσίαση έγινε μέσω της μηχανής προβολής (προτζέκτορα) τον οποίοπρόσφατα απέκτησε η βιβλιοθήκη, ενώ πριν και μετά από αυτή, στο πανί προβάλλοντανόμορφες εικόνες από τοπία, πρόσωπα και γεγονότα της Σταμνάς.

Παραβρέθηκαν ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Σταμνάς κ. Γεώργιος Καπελλάρης,πρώην Πρόεδρος κα Βάσω Κανατσούλη, η Πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Σταμνάς καΑθανασία Κουκορέμπα, ο Διευθυντής του Γυμνασίου Καλυβίων κ. Παντελής Βάρρας, οιεκπρόσωποι του Μορφωτικού ΠολιτιστικούΣυλλόγου «ΤΟ ΑΙΤΩΛΙΚΟ» κ.κ. Μιχ. Κότσαρηςκαι Αστ. Περγαντή, καθώς και πενήντα κά-τοικοι, φίλοι της βιβλιοθήκης και του βιβλίου.Εκπρόσωποι του Δήμου Μεσολογγίου δενπαρέστησαν λόγω ανειλημμένων υποχρεώ-σεων, ενώ καλή επιτυχία μας ευχήθηκε η καΕλένη Σπίνουλα-Ζαβιτσανάκη, Υπεύθυνη Βι-βλιοθηκών του Δήμου Μεσολογγίου, ηοποία έλειπε σε διακοπές. Επίσης πολλέςευχές μας έστειλε η συγγραφέας ΠαιδικήςΛογοτεχνίας κα Αγγελική Βαρελλά.

Τους καλεσμένους καλωσόρισε ο γράφωνκαι εκ των Διαχειριστών της Βιβλιοθήκης, κά-

ὤλενος15

η βιβλιοθήκη μας

Οι συντελεστές και η τιμώμενη συγγραφέας στη μέση

ὤλενος

16 νοντας μια μικρή αναδρομή στην πορεία της στο χρόνο, από την ίδρυσή της το 1976μέχρι σήμερα και εξέφρασε την ευχή, η τετράδα της παρουσίασης, να αποτελέσει και τηνδιάδοχη κατάσταση στη Βιβλιοθήκη.

Στο τέλος η τιμώμενη συγγραφέας, κα Βησσαρία Ζορμπά-Ραμμοπούλου, μίλησε γιατην αξία του βιβλίου και της ανάγνωσης στη ζωή μας και έκανε αναφορά στους λόγουςπου την οδήγησαν για να γράψει το συγκεκριμένο βιβλίο. Τέλος εξήρε το πολύ καλό επί-πεδο της Δανειστικής Βιβλιοθήκης Σταμνάς και την ουσιαστική δουλειά που γίνεται απότους ανθρώπους της για κάτι καλό στον τόπο τους και προέτρεψε όλους, μικρούς και με-γάλους, να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια και να αγαπούν το διάβασμα. Η εκδήλωσηέκλεισε με την ίδια να υπογράφει αντίτυπα των βιβλίων της.

Λίγα λόγια για το βιβλίο«Μετά τον αιφνίδιο χαμό του πατέρα της, η δεκαεξάχρονη Τζένη βλέπει τη μέχρι τότε ανέ-

μελη ζωή της να αλλάζει ριζικά. Η οικογένειά της καταρρέει οικονομικά και μετακομίζει στηνεπαρχία, οι νέοι συμμαθητές της μοιάζουν πολύ λίγοι γι” αυτό που ζητάει κι ένα μυστικό πουπλανάται πάνω από την οικογένειά της τη φέρνει σε αδιέξοδο.

Έτσι, αποφασίζει να κλειστεί στον εαυτό της, να πάψει να φανερώνει τις σκέψεις και τα συ-ναισθήματά της και να τα γράφει μόνο σε μορφή στίχων.

Κάποια στιγμή, στη διάρκεια της μεταβατικής αυτής χρονιάς, θα αναζητήσει τον ιδανικόέρωτα στο πρόσωπο ενός καθηγητή της, αλλά η αδυναμία της να εκφραστεί, σε συνδυασμόμε τον συναισθηματικό της εγκλεισμό, θα τη φέρει αντιμέτωπη με μια αναπάντεχη, όσο καιοδυνηρή πραγματικότητα.

Όταν πια αποφασίσει να πάρει τη ζωή της στα χέρια της, θα βρει ανέλπιστο σύμμαχο στηνπροσπάθειά της τον μύθο της έφηβης Αντιγόνης και τη δύναμη της ποίησης. Απ’ όπου κι αναυτή προέρχεται…

Ένα δυνατό μυθιστόρημα για μια δύσκολη εφηβεία, αλλά και για τη δύναμη της ποίησηςκαι της λογοτεχνίας».

Λίγα λόγια για τη συγγραφέαΗ Βησσαρία Ζορμπά-Ραμμοπούλου γεννήθηκε στο Αγρίνιο όπου ζει με την οικογένειά

της και εργάζεται ως φιλόλογος στο 5o Γυμνάσιο, όπου είναι και Διευθύντρια. Σπούδασεφιλολογία στην Αθήνα, Αρχαιολογία στα Γιάννενα και μετεκπαιδεύτηκε στο ΠαιδαγωγικόΤμήμα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Σήμερα είναι μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Παιδα-γωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών. Παρά το γεγονός ότι πεζά και ποιήματά της γιαπαιδιά και ενηλίκους διακρίθηκαν και βραβεύτηκαν σε πανελλήνιους διαγωνισμούς, ηίδια επιμένει πως η μεγαλύτερή της χαρά και η ευτυχέστερη ενασχόλησή της είναι η συγ-γραφή ενός παιδικού βιβλίου. Μέσα απ’ τα βιβλία της, που δε μιλούν πάντοτε για εύκολα

Άποψη του χώρου της Βιβλιοθήκης Σταμνάς και του κοινού Η Γιάννα Πανολία, μια από τις παρουσιάστριες, επί το έργον

ὤλενος17

Έστω και με τον κίνδυνο να γίνουμεκουραστικοί ή και γραφικοί, δεν θα

πάψουμε να επαναλαμβάνουμε ότιεκκρεμεί ακόμα η εξόφληση του εργο-λάβου για την ανακαίνιση του κτιρίουτης Κοινότητας. Κατά την τελευταία επί-σκεψή μας, μέσα Ιουλίου 2012, στογραφείο του Αντιδημάρχου Οικονομι-κού κ. Νούλα, λάβαμε την υπόσχεση ότιμε την αναμενόμενη ένταξη του δήμουσε πρόγραμμα ενίσχυσης από τοΥπουργείο, τον Αύγουστο, το τιμολόγιοθα πληρωνόταν κανονικά. Μέχρι σή-

μερα, τέλη Οκτωβρίου 2012, τίποτε δενέχει αλλάξει και εκκρεμότητα δυστυ-χώς παραμένει.

Αφού ο Δήμος δηλώνει αδυναμία,πρέπει να πιέσει όσο και όπως μπορείτην εταιρεία ΔΟΜΟΚΑΤ (η εταιρεία πουκατασκευάζει τη σύνδεση της Ιόνιαςοδού με την οδό προς Πλατυγιάλι), γιατην είσπραξη των ενοικίων 3 ετών γιατο χώρο του εργοταξίου στον Κεφαλό-βρυσο Σταμνάς, ώστε από τα χρήματααυτά να πληρωθεί και το τιμολόγιο τηςβιβλιοθήκης ύψους 6.000 ευρώ.

ΔΩΡΕΕΣ ΒΙΒΛΙΩΝΜε ικανοποιητικό ρυθμό συνεχίστηκαν οι δωρεές βιβλίων από φίλους μας κατά

το πρώτο εξάμηνο του 2012. Ευχαριστούμε λοιπόν θερμά τους κάτωθι για τις δω-ρεές τους: • Σαπλαούρας Μιχάλης (Βιβλιοπωλείο «ΑΛΦΑΒΗΤΟ», Ι. Ράγκου 9 Μεσολόγγι), 32

τόμοι λογοτεχνία (όλα τα βιβλία των εκδόσεων «γράμμα» ιδιοκτησίας του κ. Σα-πλαούρα Σταύρου από τον Άγιο Ηλία)

• Χριστοδουλόπουλος Πάνος (Βιβλιοπωλείο PLANUS, Παπαστράτου 10 Αγρίνιο),1 τόμος παιδικής λογοτεχνίας

• Σύλλογος Γυναικών Σταμνάς, 1 κιβώτιο χαρτί φωτοτυπικό Α4• Σύλλογος «Οι Φίλοι του Μουσείου Γ. Δροσίνη», 2 τόμοι λογοτεχνία

πράγματα αφού και τα δύσκολα έχουν το μερίδιό τους στη ζωή, προσπαθεί να μεταδώ-σει στους μικρούς της φίλους αισιοδοξία και πίστη. Και κάθε φορά που αισθάνεται πωςτο καταφέρνει έστω και λίγο, παίρνει τη δύναμη να ξαναγράψει μια καινούργια ιστορία.Το βιβλίο της «Ο μικρός τυμπανιστής των Εξαρχείων» τιμήθηκε με τον Έπαινο Μυθιστο-ρήματος για παιδιά από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά. Η επιτροπή βραβείων δή-λωσε για το βιβλίο: “Παρουσιάζει τη σημερινή κοινωνική ελληνική δομή με ταπροβλήματα των προσφύγων. Είναι γραμμένο σε ύφος απλό και ευχάριστο, έχει κλασικήδομή, είναι ευκολοδιάβαστο και τα παιδιά που θα το διαβάσουν θα αποκομίσουν πολλάκαι καλά κοινωνικά μαθήματα”. Πρόσφατα το έργο της «Καλοκαιρινό μπουρίνι» τιμήθηκεμε το Α΄ Βραβείο Αστυνομικού Μυθιστορήματος για παιδιά από τη Γυναικεία Λογοτε-χνική Συντροφιά, ενώ το έργο της «Νινιάν» διακρίθηκε με τον Έπαινο Συγγραφής Θεα-τρικού Έργου για παιδιά. Έχουν κυκλοφορήσει από διάφορους εκδοτικούς οίκους, από το2001 έως το 2012, δεκαεννέα έργα της.

�

Σκληραίνει η γλώσσα σαν μέταλλο, γίνεται λεπίδα και τις κομματιάζει τις λέξεις.Ξέρεις καμιά φορά νομίζω πως μ’ αυτόν τον τρόπο πλησιάζουν περισσότερο στηνπραγματική τους έννοια: «του χουράφ’» για παράδειγμα. Αποκτά έτσι λίγο χώμα,νιώθεις τ’ αγκάθια του, σκοντάφτεις στις πέτρες του και γεύεσαι τους καρπούςτου. Σε αντίθεση με «το χωράφι» που είναι κατιτί το ξεπλυμένο, το απόμακρο καιψηλομύτικο. Σαν κακομαθημένη πρωτευουσιάνα.

Αλλάζει και το βλέμμα, γίνεται οξύτερο και βλέπει τα πράγματα διαφορετικά.Δεν προσπαθεί να γεμίσει ποτήρια, μα μήτε και να τ’ αδειάσει. Αποκτά θα λέ-γαμε ένα χωριάτικο φονταμενταλιστικό χαρακτήρα. Κάποιοι το λένε αυτό ρεαλι-σμό. Ίσως. Δεν συμβιβάζεται, εγκαταλείπει θα λέγαμε παλιές του θέσεις κιεχθρεύεται τους οπορτουνιστές. Δεν αναζητά άλλοθι κι ούτε σημεία να δέσει. Ητραχύτητα το έλκει τώρα.

Αυτή είναι η μια όψη της υπόστασής μας. Αλλά όπως πάντα υπάρχει και μιαδεύτερη. Ίσως γιατί τίποτε δε μένει σταθερό κι όλα αλλάζουν.

Μεταλλάσσεται κι η ζωή μας κι όταν βρισκόμαστε σε δύσκολη θέση το ξέρουμεκαλά το γιατρικό. «Πάντα γι’ άλλους μιλάμε, έτσι ξεχνάμε, έτσι δεν πονάμε». Απο-φεύγουμε λοξοδρομώντας όλα τα εμπόδια. Είναι λύση όμως αυτό; Τα εμπόδιαυπερπηδούνται δεν αποφεύγονται. Μονάχα τότε μπορείς να μιλάς για γιατρειά,μονάχα τότε μπορείς να μιλάς για νίκη. Μα εμάς άλλο μας νοιάζει.

Ο εαυτούλης μας, η δουλίτσα μας κι ο μισθουλάκος μας. Η αγία τριάδα του σή-μερα. Οι σημαίες μας και τα πλακάτ σε μια πορεία που ξεκινά από τις λέξεις πουπετσόκοψε η γλώσσα και φτάνει μέχρι τα σαλόνια του άκρατου εγωισμού. Αυτάείναι τα υλικά για να ορθώσει ο καθείς μας τα τείχη του και να οικοδομήσει τακάστρα του. Μα στην πορεία αποδείχτηκαν όλα αδύναμα και λεπτά σαν τσόφλιαυγού. Και ξέρετε όλοι σας καλά τι συμβαίνει σαν σπάζει το αυγό. Η δυσοσμίατου θηλιά στο λαιμό, σε σφίγγει, σε στραγγαλίζει. Αλλά τι ζητάμε απ’ τη ζωή μας,απλά να περνούν οι μέρες άκοπα ή να τις ζούμε έστω και με κόπο πολύ;

Πιτσιρικάδες σαν μας ρωτούσαν «τι κάνεις;» απαντούσαμε χαριτολογώντας«εντύπωση», τώρα λέμε «το κορόιδο». Και βεβαίως το κορόιδο κάνουμε για ναπερνάμε λέει καλά. Στ’ αφεντικό, στη γυναίκα, στον προϊστάμενο, στο μπαμπά,στο γείτονα, παντού. Γλυτώνεις έτσι λέει τα χειρότερα. Παντού και πάντα να κά-νεις το κορόιδο. Αναρωτήθηκες όμως ως πότε;

Κι αφού περιπλανηθείς από δω κι από κει στέκεσαι κάποτε σε μια σκιά κιαναρωτιέσαι. «Το σακί που κουβαλώ στις πλάτες μου τι να το κάνω; Να το δώσωσε κάποιον άλλο; Να το πετάξω στον πρώτο που θα βρω γκρεμό ή να το κρατήσωγια πάντα δικό μου;». Δικά μας είν’ τα σακιά φίλε μου, το ξέρεις και μ’ αυτά πρέ-πει να πορευτούμε, αυτή είναι η απάντηση. Μη γυρίζεις συνεχώς πότε κορόνα καιπότε γράμματα. Διάλεξε θέση, διάλεξε παράταξη. Μια ζωή κορόιδο;

Γιώτης

ὤλενος

18

«ΚΟΡΟΪΔΟ»

� Ξεφυλλίζοντας το 2ο τεύχος (Β’ τρίμηνο 2012) του περιοδι-κού «εντός εκτός των τειχών» (τριμηνιαία έκδοση του δήμουΙ.Π. Μεσολογγίου για την ενημέρωση, την επικοινωνία και τονπολιτισμό) διαπιστώνει κανείς την παντελή απουσία αναφοράςστη Σταμνά. Κατανοούμε ότι είναι δύσκολο μέσα σε 24 σελίδεςμιας περιοδικής έκδοσης να γίνει αναφορά σε τόσες κοινότητεςκαι οικισμούς ενός μεγάλου Καλλικρατικού δήμου όπως είναιτώρα το Μεσολόγγι. Όμως μιας και η έκδοση είναι καλοκαιρινή,να θυμίσουμε ότι Καλοκαίρι για τη Σταμνά, ένα από τα μεγαλύ-τερα χωριά του δήμου, σημαίνει Πανηγύρι Αγι’-Αγάθης, Πλαζκαι ξωκλήσια.Πιο συγκεκριμένα, στη σελίδα 9 του περιοδικού γίνεται ανα-φορά στις ετοιμασίες του Πανηγυριού της «Αγιαγάθης» στο Αι-τωλικό. Χωρίς να θέλουμε να φανούμε αυστηροί,υπενθυμίζουμε στον συντάκτη του άρθρου ότι μαζί με τους Αι-τωλικιώτες, στο σπουδαίο αυτό παραδοσιακό πανηγύρι, ανέ-καθεν συμμετείχαν και οι Σταμνιώτες, σ’ ένα χώρο που ανήκειστην Τοπική Κοινότητα Σταμνάς. Άλλωστε η ουσία στο γεγονόςείναι το αντάμωμα της Παρέας των Σταμνιωτών με αυτές τουΑιτωλικού. Επίσης στη σελίδα 10, όπου γίνεται αναφορά στα«συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου μας», απουσιάζει η ανα-φορά στα βυζαντινά μνημεία της Σταμνάς, Δυο Εκκλησιές (10ος

αι.), Άγιος Γεώργιος (11ος αι.), καθώς και στα μεταβυζαντινά,Άγιος Παντελεήμονας (15ος αι.) και Αγία Παρασκευή (16ος αι.) μετις ωραίες τοιχογραφίες.Κι αν μέχρι σήμερα έχουν γίνει ελάχιστα ή τίποτε για την ανά-δειξη αυτών των μνημείων, ας αρχίσουμε τουλάχιστον από τησωστή καταγραφή τους και αναφορά τους στα έντυπα και τουςχάρτες του δήμου. Άλλωστε, όπως διαβάζουμε στο ίδιο αξιό-λογο κατά τα άλλα περιοδικό, μια από τις δέκα αρχές του δήμου,είναι και η «Διατήρηση της φυσικής, κοινωνικής και πολιτι-στικής κληρονομιάς». Κι ας μη συνεχιστεί αυτό που ίσχυε επί«Καποδίστρια» όταν δήμος Αιτωλικού ήταν μόνο το νησί και τί-ποτε άλλο. Κ.Τ.

� Ένα ακόμη θανατηφόρο ατύχημα συνέβη το Σάββατο 28Ιουλίου στην περιοχή μας. Συγκεκριμένα ο Κώστας Σαπλαού-ρας, 48 ετών, κάτοικος Αγίου Ηλία, από λάθος προφανώς χει-ρισμό του αυτοκινήτου του -σε μια μανούβρα που επιχείρησε-έπεσε στην διώρυγα με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του. Τοατυχές περιστατικό συνέβη στη διασταύρωση της διώρυγας μετο δρόμο προς Αγγελόκαστρο. Δεν θα μιλήσουμε ούτε για τοήθος του ούτε για την εργατικότητά του καθότι ήταν γνωστάσε όλους, θα επαναλάβουμε όμως κάτι που ειπώθηκε με οργήαπ’ όλα τα στόματα. Είναι δυνατόν η διώρυγα αυτή να είναι

δίχως προστατευτικό κιγκλίδωμα; Πόσοι ακόμα συνάνθρωποίμας πρέπει να χάσουν τη ζωή τους για να τοποθετηθούν καθ’όλο το μήκος της οι απαραίτητες μπαριέρες; Γιατί είναι απλό. Ανυπήρχαν, ο άτυχος Κώστας είναι βέβαιο πως σήμερα θα βρί-σκονταν μεταξύ μας, στη γυναίκα του και στα παιδιά του. Εκ-φράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους του κιευχόμαστε αυτό να είναι το τελευταίο θύμα της ύπουλης αυτήςπαγίδας… Γ.Β.

� Η φωτογραφία που βλέπετε δεν είναι ούτε περσινή ούτεπροπέρσινη. Φετεινή είναι. Πιστός στο καθήκον του ο ή οιάγνωστοι χτύπησαν και φέτος. «Παραπάει το πράμα», που λέεικι ο λαός. Γιατί η συνηθισμένη πια αυγουστιάτικη μεσημεριανήφωτιά μόνο τυχαία δεν φαίνεται να είναι. Την αιτία του εμπρη-σμού δεν τη γνωρίζουμε ούτε και με περισσή ευκολία μπορούμενα εκφέρουμε κρίσεις, οι ‘‘κρατούντες’’ όμως δεν μπορεί μετάαπό τόσες προσπάθειες να έχουν ακόμα ‘‘μαύρα μεσάνυχτα’’.Πρέπει κάποια στιγμή να δοθεί ένα τέλος σ’ αυτή την ιστορίαπροτού καταστραφεί όλη η περιοχή. Εκτός βέβαια αν αυτός είν’ο στόχος… Γ.Β.

�ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ ΣΕ ΑΕΙ - ΤΕΙΚαλά τα κατάφεραν και φέτος οι μαθητές του χωριού στις Πα-νελλαδικές Εξετάσεις για την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ και ΤΕΙ τηςχώρας, παρότι ομολογουμένως σε πολλά μαθήματα, τα θέματαήταν αρκετά δύσκολα. Ας ευχηθούμε να έχουν όλοι καλή στα-διοδρομία, να λάβουν σωστή μόρφωση και να διατηρήσουνστενή επαφή με το χωριό μας. Το περιοδικό μας, η βιβλιοθήκηκαι η ιστοσελίδα μας πάντα θα περιμένουν τις φρέσκιες ιδέεςτους για ένα καλύτερο αύριο. Παρουσιάζουμε στη συνέχεια μεαλφαβητική σειρά τα ονόματα και τη σχολή του καθενός, όπωςδόθηκαν στη δημοσιότητα από το Λύκειο Αιτωλικού, κι αν κά-ποιον ξεχάσαμε παρακαλούμε τους γονείς ή τον ίδιο να μας ενη-μερώσει ώστε να δημοσιευτεί στο επόμενο τεύχος:Καπελλάρη Ελένη του ΓεωργίουΕφαρμογών Πληροφορικής στη Διοίκηση και Οικονομία, ΤΕΙ Με-σολογγίου

ὤλενος19

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑαπό την καθημερινότητα

ὤλενος

20 ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ από την καθημερινότητα

Κουκορέμπα Κων/να του ΠαναγιώτηΒιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης, ΤΕΙ ΑθήναςΚουκορέμπα Παρασκευή του ΠαναγιώτηΝαυπηγικής ΤΕΙ ΑθηνώνΠανολία Φανή του ΣωτηρίουΠολιτικών Μηχανικών ΠάτραςΣυγχαρητήρια σε όλους! Κ.Τ.

� Διαβάσατε πιο πάνω τα ονόματα των φετεινών εισακτέωνσε κάποια σχολή. Ίσως οι περισσότεροι να λέμε από μέσα μαςπως τσάμπα κόπος, μιας και προοπτική εργασίας δεν φαίνεταιστον ορίζοντα. Προσωπικά πιστεύω πως πρόκειται για μια βια-στική και συνάμα λαθεμένη άποψη καθότι οι σπουδές έχουνδιττό (τουλάχιστον) προσανατολισμό. Ο πρώτος είναι η μόρ-φωση και η βελτίωση του ατόμου που προέρχεται μέσα από τηγνώση και τις ανθρωπιστικές αξίες που διδάσκονται (;) στις διά-φορες σχολές. Κάτι που προφανώς τελευταία το έχουμε λη-σμονήσει κι έχουμε συνδέσει τις σπουδές αποκλειστικά και μόνομε την επαγγελματική αποκατάσταση, το δεύτερο κατά σειράπροσανατολισμό τους. Η εντύπωση αυτή καλλιεργήθηκε εντέ-χνως τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας κι αποτελεί κομμάτιενός νοσηρού εκπαιδευτικού συστήματος που το κάνει ακόμαπιο σαθρό οικοδόμημα η παραπαιδεία που του κατατρώει τασπλάχνα. Να σπουδάσουν πρέπει λοιπόν οι νέοι μας, να φέρουννέες ιδέες, να αλλάξουν τη δική τους και τη δική μας ζωή πάνταπρος το καλύτερο. Και να ’χουν πάντα τα σωστά πρότυπα. Κυ-ρίως αυτό. Ανθρώπους που με το κόπο και τον ιδρώτα τους κα-τάφεραν να αναδειχτούν, όπως και οι συγχωριανοί μας ΔήμοςΜπούρος (καθηγητής Πνευμονολογίας στο Δημοκρίτειο Πανε-πιστήμιο Θράκης), ο νεότερος Σωτήρης Μπούρος του Πανα-γιώτη (καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης) μα και αρκετοίακόμα άλλοι… Συγχαρητήρια και καλές σπουδές. Γ.Β.

�Με εμφανώς βελτιωμένα νερά η παραλία μας δέχτηκε φέτοςπερισσότερους από κάθε άλλη φορά λουόμενους. Kάτι η κρίση,κάτι τα καθαρότερα νερά της συνέβαλαν στην καλυτέρευση τηςεπισκεψιμότητα της. Αυτοί οι άνθρωποι όμως που φτάνουν ωςτην παραλία μας χρειάζονται λίγο νεράκι για να ξεπλυθούν, έναμικρό χώρο για ν’ αλλάξουν κι ένα καλαθάκι για να πετάξουντα σκουπίδια τους. Υπάρχουν; Όχι. Υπήρχαν; Ναι. Το τι απέγινανείναι μια άλλη ιστορία. Σημασία έχει πως μπορούμε να ξανα-φέρουμε την παραλία στην κατάσταση που ήταν πριν μερικάχρόνια, όταν και τελείωσαν τα έργα βελτίωσής της. Ίσως το τε-λευταίο σοβαρό έργο που έγινε στο χωριό μας. Επειδή η κατάσταση είναι πλέον αυτή που ξέρουμε όλοι μας,βοήθεια ας μην περιμένουμε κι ας αναπτύξουμε περισσότερο

την ιδιωτική πρωτοβουλία και τον εθελοντισμό. Η βελτίωσητης εικόνας της και η μετατροπή της εκ νέου σε κόσμημα γιατο χωριό μας μπορεί να αποτελέσει ένα στοίχημα και μια πρό-κληση για τους συλλόγους του χωριού και δη για το Σύλλογοπου δραστηριοποιείται στην περιοχή αυτή. Εμείς απλά διατυ-πώνουμε την ιδέα. Ας το σκεφτούμε όλοι μας καλύτερα. Χρόνοςβέβαια υπάρχει… Γ.Β.

� Βραδάκι Δευτέρας 3 Σεπτεμβρίου, θεατράκι λιμανιού Με-σολογγίου. Χορευτικά μικρών παιδιών επιδίδονται σε παραδο-σιακούς δημοτικούς χορούς. Μεταξύ αυτών και δυο τμήματατου συλλόγου Γυναικών Λουτρών Σταμνάς «Η Αγία Τριάδα».Χορεύουν με χάρη και ζωντάνια, κερδίζοντας απλόχερα το χει-ροκρότημα του κοινού, αποδεικνύοντας πως τα μαθήματα τηςδασκάλας τους Γιώτας Πολονύφη συνεπικουρούμενα με τη δικήτους θέληση και ταλέντο αρχίζουν να πιάνουν τόπο. Παιδιά συγ-χαρητήρια και καλή συνέχεια. Γ.Β.

� Τα πρώτα φορτωμένα με ξύλα αγροτικά άρχισαν από τιςαρχές του Σεπτεμβρίου να κατεβαίνουν απ’ την Αγι’-Αγάθη καιτον Άγιο Παντελεήμονα. Με την άνοδο της τιμής του πετρε-λαίου στα ύψη, ξαφνικά όλοι στράφηκαν προς τα τζάκια και τιςξυλόσομπες. Καθόλου βέβαια κατακριτέο αυτό. Κατακριτέο καιμάλιστα πολύ είναι το υπερβολικό κόψιμο δέντρων και ειδικάόταν γίνεται για εμπορία. Να κόψει κάποιος με τη σημερινή κα-τάσταση που αντιμετωπίζουμε όλοι μας μια καρότσα ξύλα γιατο τζάκι του το καταλαβαίνουμε. Το να κόβουν όμως κάποιοικαθημερινά μεγάλες ποσότητες για πώληση το καταγγέλλουμε.Η έκταση που πήρε το θέμα οδήγησε και το δασαρχείο σε πιοεντατικούς ελέγχους, με αποτέλεσμα τελευταία να έχει κατα-σχέσει μεγάλες ποσότητες ξύλων τα οποία και δημοπρατεί στις

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ από την καθημερινότητα

κατά τόπους κοινότητες, κάτι που έγινε και στο χωριό μας. Πρέπει να το καταλάβουμε πως το δάσος δεν είναι αιώνιο. Γιανα γίνει αιώνιο χρειάζεται την προστασία μας. Μην βλέπουμε ταπράγματα μόνο για το σήμερα, υπάρχει και το αύριο. Γ.Β.

� Η Συντακτική Επιτροπή του περιοδικού μας ευχαριστεί τοζωγράφο Πάνο Αθανασίου για την ευγενική προσφορά τουπρος τον Ώλενο ενός εξαιρετικού πίνακα ζωγραφικής με θέματο παλιό καφενείο που ήταν στην πλατεία του χωριού μας (τομαγαζί της εκκλησίας).Ο κ. Αθανασίου, από τους πιο σημαντικούς ζωγράφους της πε-ριοχής μας, διατηρεί το «Μεσολογγίτικο Εργαστήρι» στον πε-ζόδρομο της οδού Ραζη - Κότσικα στο Μεσολόγγι. Γνώρισε καιαγάπησε το χωριό μας μέσα από τις σελίδες του περιοδικού μαςκαι έκτοτε παρακολουθεί ανελλιπώς τις δραστηριότητες μαςκαι παραμένει ένας πιστός μας φίλος. Γ.Σ.

� Έχουμε αναφερθεί κι άλλες φορές στην άθλια εικόνα πουπαρουσιάζει το μικρό άλσος στη Μπελούση. Όταν έγιναν οι συ-νενώσεις των Κοινοτήτων σε Δήμους, παραδόθηκε από την κοι-νότητα Σταμνάς φυτεμένο με δένδρα και καλλωπιστικά φυτά,περιφραγμένο χωρίς σκουπίδια και μπάζα. Από εκείνη τηνόμορφη εικόνα δεν υπάρχει τίποτα πλέον. Απόθετα υλικά για την κατασκευή της γραμμής του τραίνου,τσιμέντα από τις μπετονιέρες που τον βρίσκουν σαν ιδανικότόπο να τις ξεπλύνουν, βάτα και ξερά χόρτα επικρατούν παντού,σκουπίδια ανακύκλωσης, η περίφραξη έχει εξαφανισθεί και τοχειρότερο συνέβη φέτος, όταν το μήνα Σεπτέμβριο, ένα τμήματου αλσυλλίου παραδόθηκε στις φλόγες, από πυρκαγιά άγνω-στης αιτίας. Ακούστηκε ότι φταίνε τα σκουπίδια στο ρέμα, αλλάμετά από τόση βροχή που έχει πέσει, το μυαλό μας αλλού πάει.

Με κανένα επιχείρημα δεν θα μπορούσε ο Δήμος να μας πείσειότι δεν υπήρχαν χρήματα για να συντηρηθεί και να αξιοποι-ηθεί, είτε από τις προηγούμενες είτε από την τωρινή δημοτικήαρχή και ποτέ δεν δόθηκε η δυνατότητα και τα μέσα στα Το-πικά Συμβούλια να προστατεύσουν τον χώρο. Αλλά έστω καιτώρα δεν είναι αργά. Ένας φορτωτής και ένα φορτηγό είναιαρκετά σε πρώτη φάση για τον καθαρισμό και την απομά-κρυνση όλων των ξένων αντικειμένων. Μετά θα μπορούσαν οισύλλογοι του χωριού μας να ξεκινήσουν σιγά - σιγά την ανά-πλαση του χώρου στην νότια είσοδο του χωριού μας. Αξίζεινα προσπαθήσουμε. Γ.Σ.

� Ένα από τα ξεχασμένα μνημεία της περιοχής μας είναι οΆγιος Γεώργιος. Βυζαντινός ναός του 11ου αιώνα, κτισμένος ΝΑτης Ψηλής Παναγίας, σε χαμηλότερο υψόμετρο σε πανέμορφητοποθεσία και εξαιρετική θέα προς τη λιμνοθάλασσα.Πολύ λίγα ξέρουμε για την ιστορία της περιοχής και τον ρόλοτης. Το έτος 2000, στο τεύχος 43 του περιοδικού μας (σελίδες10 και 11), δίνουμε όσες πληροφορίες είχαμε συγκεντρώσει.Ολοκληρωμένη μελέτη του μνημείου έχει γίνει από τον κ. Πα-ναγιώτη Βοκοτόπουλο (Περίοδος Δ’, Τόμος ΚΑ’ (2000), σελ. 17-26, Αθήνα 2000).Η σημερινή κατάσταση του μνημείου δεν είναι και τόσο ευχά-ριστη. Τα δένδρα του δάσους έχουν πνίξει κυριολεκτικά το ναόκαι οι ρωγμές στην τοιχοποιία δεν αφήνουν περιθώρια για τηνπαραπέρα τύχη του.Ο Δήμος Μεσολογγίου θα πρέπει να ασχοληθεί και λίγο με ταμνημεία και εκτός των τειχών της πόλεως, αυτά που η ιστορίατους είναι πολύ πιο παλιά και από την πόλη του Μεσολογγίου.Απαιτείται άμεση παρέμβαση στο χώρο από ανθρώπους που να γνω-ρίζουν πολύ καλά το αντικείμενο, ώστε να αναστηλωθεί, να αξιο-ποιηθεί και να γίνει επισκέψιμο το σημαντικό αυτό μνημείο. Γ.Σ.

�Πεντακάθαρο και περιποιημένο ήταν το χωριό μας τις μέρεςτου καλοκαιριού κι αυτό οφείλονταν στο Σύλλογο ΓυναικώνΣταμνάς, ο οποίος διέθεσε τα χρήματα για τη σχετική καθα-ριότητα. Ματαιώνοντας κάποια εκδήλωση που θα μπορούσενα διοργανώσει προτίμησε αντ’ αυτής την καθαριότητα του χω-ριού. Ευχόμαστε παρόμοιες κινήσεις να συνεχιστούν γιατί οτόπος μας τις έχει πραγματικά ανάγκη.

Νέο Δ.Σ. προέκυψε και στο Σύλλογο Γυναικών Λουτρών Στα-μνάς «Η Αγία Τριάδα», το οποίο είναι το εξής:Πρόεδρος: Σταμούλη ΝίκηΑντιπρόεδρος: Κοντομήτσου ΛαμπρινήΤαμίας: Παπαδοπούλου Κων/ναΓραμματέας: Μακρή ΒάσωΑν. Γραμματέας: Γιγκλά Ελευθερία Γ.Β.

ὤλενος21

ὤλενος

22

Επιμέλεια: Γιώτης ΒάρραςΣτα γήπεδαΑρχίζει το ματςΊσως δεν θα ’πρεπε να λέγεται «Αετός» η ομάδα μας, μα «Φοίνικας». Σαν το πουλί που αναγεν-

νιέται από τις στάχτες του. Κι αυτό γιατί παρ’ όλες τις αντιξοότητες αρνείται πεισματικά να πεθά-νει και συνεχίζει το δρόμο της. Έστω κι αυτόν το δύσκολο, το γεμάτο αγκάθια.

Με την ίδια διοίκηση, προπονητή (Πάνο Ασπρογιάννη) και βασικό κορμό παιχτών επανέρχεταιστην Α’ κατηγορία με στόχο να παραμείνει σ’ αυτή και τη νέα περίοδο. Για να γίνει βέβαια αυτόχρειάστηκε και η απαραίτητη αγωνιστική ενίσχυση που είχε ως εξής:

Μεταγραφικό παζάριΉρθαν: Παστρωμάς Βασίλης (Γουριά), Βασιλογιάννης Στέφανος (Ελπίδες), Νταλακούρας Θανά-

σης (Ματαράγκα), Καραπιπέρης Αχιλλέας (Παναιτώλιο), Θεοδωρακόπουλος Γιώργος (Παναιτώλιο),Αντωνόπουλος (Σκουτερά), Ζιάκας ( ), Ντελής Μανώλης( ), Αρκουμάνης Θύμιος (Παπαδάτου), Τα-ράτσας Νίκος (Πανδοκιμιακός), Μπούρος Ηλίας (Αίας Πατρών).

Έφυγαν: Τσάμης Αντρέας, Μπαλάφας Κώστας, Παπαροϊδάμης Ηλίας, Λάμπρου Αθανάσιος.

Πρόγραμμα αγώνων (έναρξη πρωταθλήματος): 22/9/20121η αγωνιστική: Ναύπακτος - Σταμνά 2η αγωνιστική: Σταμνά - Αστακός3η αγωνιστική: Γουριά - Σταμνά4η αγωνιστική: Σταμνά - Γαβαλού 5η αγωνιστική: Σταμνά - Δοκίμι6η αγωνιστική: Όμηρος - Σταμνά 7η αγωνιστική: Σταμνά - Τρίκορφο8η αγωνιστική: Αγγελόκαστρο - Σταμνά 9η αγωνιστική: Σταμνά - Παναιτώλιο

10η αγωνιστική: Αντίρριο - Σταμνά 11η αγωνιστική: Αμφίλοχος - Σταμνά 12η αγωνιστική: Σταμνά - Καινούργιο 13η αγωνιστική: Γαβρολίμνη - Σταμνά

ΚύπελλοΑετός - Θέρμο 2-2, 5-4 πέναλτι (Καραπιπέρης, Χόντος στον κανονικό αγώνα και Κοκοσούλας,

Καραπιπέρης και Κουκουγιάννης στα πέναλτι).

Πρωτάθλημα1. Αστέρας Ναυπάκτου - Σταμνά 2-1 (Βασιλογιάννης) 2. Σταμνά - Αστακός 2-1 (Χόντος 2)3. Γουριά - Σταμνά 0-3 (α.α.) 4. Σταμνά - Γαβαλού 0-2* Να σημειώσουμε πως λόγω κανονισμού που ισχύει στην Ένωσή μας, όλες οι ομάδες της Α’ κατηγορίας πρέπει

να αγωνίζονται σε γήπεδο με χόρτο κι ως εκ τούτου η ομάδα μας θα αγωνίζεται στο γήπεδο Αγγελοκάστρου, τουοποίου τη διοίκηση και τη δημοτική αρχή ευχαριστούμε.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΤο Δ.Σ. του Αετού αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει τον πρόεδρο της Τοπικής Κοινό-

τητας Γιώργο Καπελλάρη αλλά και την Παρέα των αρματωμένων για τη διάθεση της εκμετάλ-λευσης του πανηγυριού, που απέφερε στην ομάδα σημαντικά κέρδη (περί τα 3.500 ευρώ).

Ευχαριστεί θερμά ακόμα και τους κάτωθι χορηγούς υλικού: α) Αλέκο Τσιλίκα - STIHL (σετ προ-πόνησης), β) Δημήτριο Δήμου «Σούπερ Μάρκετ» (στολή αγώνων), γ) ΑUTO Μπενέκος (φόρμεςπροπόνησης), δ) Πάνο Γιγκλά - ταβέρνα «Τα πλατάνια» (σακίδια αθλητών).

ὤλενος23

� Το σκοτάδι πήρε να αραιώνει και μιαπαρέα δεκατετράχρονων πασχίζει νακαρφιτσώσει έναν ήλιο στο στερέωμα.Χαράζει. Το σκηνικό ξεστήνεται. Τομουσικό πανδαιμόνιο αποκοιμήθηκε,μα το κεφάλι ακόμα βουίζει. Αχ! αυτότο αλκοόλ.

� Αλκοόλ που σου κατατρώει τα σω-θικά η καθημερινή ‘‘έγκαιρη κι έγκυρη’’ενημέρωση. Σκέτη κατάντια. Απαστρά-πτοντα πρόσωπα, χρώμα από solariumκαι χείλη από Botox. Λόγια δηλητήριοσε λέξεις ακαταλαβίστικες: τρόικα, ΔΝΤ,μολυσμένα ομόλογα κι άλλες του εί-δους παπαριές. Σα μαστίγιο ακούγον-ται στην πλάτη του κοσμάκη.

� Του κοσμάκη, που από άνθρωποςμεταμορφώνεται σε κοσμάκης, πολίτηςβ’ και γ’ κατηγορίας. Που βλέπει ταόνειρα του να απομακρύνονται και ναγίνονται αυτό ακριβώς που υποδηλώ-νει η λέξη: όνειρα. Σχέδια δηλαδήαπραγματοποίητα. Μα είναι αργα-σμένο το κορμί του, αρκείται και σταλίγα. Ζητά μονάχα αξιοπρέπεια.

� Αξιοπρέπεια, σεβασμός, πολιτισμός,τιμιότητα, υπερηφάνεια. Αγνοούνται.Σε ποιού τόπου την εξορία διώκονται;

� Διώκονται και τα αισθήματα, τα όχικαι τα μη, με μια φωνή να σου φωνάζει:«Δεν υπάρχουν παραβάτες ανύπαρκτωνκανόνων παρά μονάχα υπνοβάτες ατέ-λειωτων αιώνων». Γιώτης

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

ελεύθερεςΒΟΛΕΣ

Γεννήσεις�Φωτεινή Χαρίτου και Πάνος Τσίρκας, κορίτσι, 14/04/2012�Αλεξάνδρα Ξεσφίγγη και Κώστας Τσόλκας, κορίτσι, 28/07/2012�Ειρήνη Βλάχου και Άρης Βρανίκας, κορίτσι, 28/09/2012�Ελένη Ξεσφίγγη και Κώστας Χαντζής, αγόρι, 17/10/2012

Γάμοι� Ιωάννης Κουκορέμπας του Γεωργίου και Δήμητρα Τζαμαλή του Λεω-

νίδα, 28/07/2012�Ηλίας Βλάχος και Ιωάννα Φασουλάκη, 09/09/2012�Παναγιώτης Γιγκλάς του Ιωάννη και Kirsty Edfin, 29/09/2012�Κώστας Ξεσφίγγης του Παναγιώτη και Βάσω Ανυφαντή του Κων/νου,

29/9/2012

Θάνατοι�Χρήστος Μουράτογλου του Στυλιανού, ετών 60, 23/07/2012�Μαυρομμάτη Ελένη (Λενιώ) συζ. Μάη, το γένος Σακαρέλη, ετών 86,

07/09/2012�Σερμιντζέλης Χρόνης του Παναγιώτη, ετών 61, 08/09/2012�Μπούρος Μιχαήλ του Δημητρίου, ετών 92, 10/09/2012�Δήμου Παρασκευή του Ιωάννη, ετών 75, 21/09/2012�Τσιμπουράκη Σοφία χα Αθανασίου, ετών 71, 24/09/2012�Μαρία Φλώρου χα Σωτηρίου, ετών 85, 2/10/2012

ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΕΣΝέοι Συνδρομητές:20 ευρώ Τσιμπουράκη Θεοφανή του Αθανασίου

Ανανέωσαν:100 ευρώ Αλιάγας Ν. Ανδρέας.

50 ευρώ Σταμούλης Χ. Αθανάσιος, Κανατσούλη Βάσω, Κουσαρίδας Β.Ιωάννης, Σακαρέλη Αλεξάνδρα, Γιγκλάς Πάνος, Νταλαγιώρ-γου Μαρία.

40 ευρώ Τσίρκας Χρήστος.

30 ευρώ Μπούρου Ν. Χαρίκλεια.

25 ευρώ Ξεσφίγγη Α. Καλλιρρόη, Ξεσφίγγη Α. Μαρία.

20 ευρώ Μπούρος Ν. Παντελής, Μπούρου Ν. Αλεξάνδρα, Χαρίτος Νι-κόλαος, Παπουτσή-Παππά Φανή, Σουλιώτης Δημήτριος,Μπούρος Χρήστος, Κρέτσης Παναγιώτης, Μπούρα-Φωτο-πούλου Αλεξάνδρα, Σιαδήμος Κων/νος, Θεοδώρου Ανδρε-ούλα, Μπούρος Ι. Χαρίλαος, Βελάνα Ειρήνη, Τσόλκας Θ.Παντελής, Σπατούλας Γ. Κων/νος, Παππάς Γιώργος.

10 ευρώ Ξεσφίγγης Χ. Γεώργιος.

Mην ξεχνάτε

την συνδρομή σας�

Θ. Μ. ΠΟΛΙΤΗΣΟ Θ. Μ. Πολίτης γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1931

από μητέρα Μεσολογγίτικης καταγωγής. Τα περισ-σότερα χρόνια τα έζησε στο Μεσολόγγι, όπου στα-διοδρόμησε ως υπάλληλος του Δημόσιου τομέα.Διετέλεσε προϊστάμενος Γραφείων και ΤμημάτωνΥπηρεσιών της Νομαρχίας Αιτωλοακαρνανίας. Σταλογοτεχνικά δρώμενα εμφανίστηκε αρχικά με δη-μοσιεύματα στον τοπικό τύπο Μεσολογγίου καιΑγρινίου και με ομιλίες του για τη ζωή και το έργοσημαντικών λογοτεχνών της Αιτωλοακαρνανίας.

Είναι συγγραφέας των παρακάτω βιβλίων: «Ησυμβολή της Αιτωλοακαρνανίας στην Επανάστασητου 1821» (Πρώτο βραβείο πανελλήνιου διαγωνι-σμού), «Ο Κανονισμός του Πνευματικού ΚέντρουΔήμου Αγρινίου» (Έπαινος Δημοτικού ΣυμβουλίουΑγρινίου), «Κωστής Παλαμάς- Κωνσταντίνος Χα-τζόπουλος - Μίλτος Μαλακάσης», «Σκιαγραφήσειςλογοτεχνών», (Έπαινος της “Στέγης Τεχνών καιΓραμμάτων” του Υπουργείου Πολιτισμού), «Ο“Μπαλίλα”» Μαρτυρία-Χρονικό, «Ο ποιητής Κων-σταντίνος Χατζόπουλος και τα ανέκδοτα απομνη-μονεύματα της συζύγου του Σάννυ Χάϊγκμαν», «Τοδοκίμιο και Αιτωλοακαρνάνες δοκιμιογράφοι». Επι-μελήθηκε ακόμα την έκδοση του 10τομου έργου,των Απάντων, του Κ. Σ. Κώνστα. κ.αλ.

Ο Θ. Μ. Πολίτης από το 1977 και για τα δεκατέσ-σερα επόμενα χρόνια υπήρξε συγγραφέας των κει-μένων, παρουσιαστής και συνεκφωνητής τηςεβδομαδιαίας εκπομπής “Λογοτεχνικά περιθώρια”του ραδιοφωνικού σταθμού Ι. Π. Μεσολογγίου, απότο μικρόφωνο της οποίας “έβγαλε στον αέρα” 685προγράμματά της. Παρουσίασε πλήθος βιβλίων,προσώπων, πολιτιστικών γεγονότων και ενημέρωνετους ακροατές για τα λογοτεχνικά, καλλιτεχνικά καιπολιτιστικά δρώμενα. Η δραστηριότητά του όμωςδε σταματάει εδώ, καθώς διετέλεσε μέλος πολλώνπολιτιστικών φορέων πνευματικών κέντρων.

Όλες οι παραπάνω δραστηριότητες του Θ. Μ. Πο-λίτη δεν είχαν ούτε έχουν επαγγελματικό χαρα-κτήρα. Από καμία πηγή (ραδιοφωνία, εφημερίδες,περιοδικά, συμμετοχές σε Δ.Σ. κ.λ.π.) δεν εισέ-

πραξε, ούτε ζήτησε κάποια αμοιβή. Η όλη τουπνευματική δραστηριότητα είναι μια προσφοράστα Γράμματα και στη Λογοτεχνία της χώρας μας.

Ο Θ. Μ. Πολίτης με την ευρύτητα του πνεύματοςκαι γνώσεως των λογοτεχνικών πραγμάτων ενδια-φέρεται να δώσει στοιχεία τέτοια και τόσα που θαβοηθήσουν το μυημένο, αλλά και τον απλό ανα-γνώστη, που για πρώτη φορά έρχεται σε επαφή μεέργο τέχνης, να εννοήσει, να κατανοήσει και ναεκτιμήσει το λογοτεχνικό έργο που κρατάει σταχέρια του. Δεν τον ενδιαφέρουν οι διάφορες κριτι-κές φανφάρες, οι μεγαλοστομίες, ή οι αναφορές σεμεγάλους λογοτέχνες και σοφούς, όπως συχνά συμ-βαίνει για λόγους επίδειξης πνεύματος, γνώσεωνκαι εντυπωσιασμού”.πηγή: Παπαχαραλάμπειος Βιβλιοθήκη Ναυπάκτου

Το Καλοκαίρι του 2003, στην εκδήλωσή μας για«10 χρόνια Ώλενος» την οποία διοργανώσαμε στηΣταμνά, ανέλαβε το κύριο βάρος της παρουσίασης,με μεγάλη χαρά και φυσικά αφιλοκερδώς. Απο-δελτίωσε όλα τα μέχρι τότε τεύχη και με την πλη-ρότητα και μεστότητα του λόγου του, αλλά και με τοειδικό βάρος της λογοτεχνικής του παρουσίας, κα-τέγραψε και ανέδειξε στους παριστάμενους με ευ-κρίνεια την πορεία και την αξία του περιοδικού μαςκαι της σημασίας ανάλογων προσπαθειών.

Παραμένει αειθαλής και ακμαίος παρά τα μικράπροβλήματα υγείας του και είμαστε σίγουροι πωςεάν του ζητούσαμε να το ξανακάνει θα το έκανε ευ-χαρίστως.

Π.Β.