Τ 92 ΕΞΩΦΥΛΛΟ.grayscale£ΣΕ 68 Τ 92 F.pdfΑγα2ητοί συμμαθητές,...

16
«Κάθε λαός είναι άξιος των ανθρώπων που τον κυβερνούν. Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι. Όσοι αδιαφορούν για τα κοινά είναι καταδικασμένοι να εξουσιάζονται πάντα από ανθρώπους κατωτέρους των» Πλάτων 427-347 π.Χ Ο Πρόεδρος και τα Μέλη του ΔΣ του Συν-δέσμου '68 Εύχονται στους Συμμαθητάς, στους Φίλους και στις οικογένειες αυτών όπως το 2019 να διανυθεί με υγεία, αισιοδοξία και προοπτικές για προκοπή, εθνική ανάταση και πίστεως ευδοξία

Transcript of Τ 92 ΕΞΩΦΥΛΛΟ.grayscale£ΣΕ 68 Τ 92 F.pdfΑγα2ητοί συμμαθητές,...

Page 1: Τ 92 ΕΞΩΦΥΛΛΟ.grayscale£ΣΕ 68 Τ 92 F.pdfΑγα2ητοί συμμαθητές, συνάδελφοι, φίλοι, αναγν1στες του “Συνδέσμου 68”

«Κάθε λαός είναι άξιος των ανθρώπων που τον κυβερνούν.

Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που

εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι.

Όσοι αδιαφορούν για τα κοινά είναι καταδικασμένοι να

εξουσιάζονται πάντα από ανθρώπους κατωτέρους των»

Πλάτων 427-347 π.Χ

Ο Πρόεδρος και τα Μέλητου ΔΣ του Συν-δέσμου '68

Εύχονται

στους Συμμαθητάς,στους Φίλους και

στις οικογένειες αυτών

όπως το 2019να διανυθείμε υγεία,

αισιοδοξίακαι προοπτικέςγια προκοπή,

εθνική ανάταση καιπίστεως ευδοξία

Page 2: Τ 92 ΕΞΩΦΥΛΛΟ.grayscale£ΣΕ 68 Τ 92 F.pdfΑγα2ητοί συμμαθητές, συνάδελφοι, φίλοι, αναγν1στες του “Συνδέσμου 68”

Αγαπητοί συμμαθητές, συνάδελφοι,

φίλοι, αναγνώστες του “Συνδέσμου 68”

Από τις 14 Νοε. 2018 ανέλαβα τα καθήκοντατου προέδρου του Συνδέσμου των αποφοίτων τηςΤάξης 1968 της Στρ. Σχολής Ευελπίδων.

Παίρνω τη σκυτάλη από έναν άξιο, επίσειρά ετών, πρόεδρο το Σταύρο Δερματά. Ο Σταύ-ρος υπήρξε ένας εξαίρετος, μοναδικός, ξεχωριστόςΑξιωματικός, πρόεδρος και άνθρωπος. Προσέ-φερε, πέραν των πολλών, και μοναδικές στιγμέςχαράς – γέλιου στους συμμαθητές και στους φί-λους της Τάξης μας. Τολμηρός, καυστικός ότανέπρεπε, φλογερός πατριώτης που πάλευε συνε-χώς, με την ιδιαίτερη παρουσία του, για τα δίκαιατης Ελλάδας μας και των Ελλήνων. Κλίνω ευλαβικάτο γόνυ στη μνήμη του.

Όμως η Τάξη μας συνεχίζει την πορεία τηςπρος το αύριο. Είμαι βέβαιος πως με τη βοήθειατων συμμαθητών και φίλων μας θα συνεχίσουμετην ξεχωριστή παρουσία μας και θα συνεχίσουμενα είμαστε ο Σύνδεσμος Τάξης παράδειγμα προςμίμηση.

Αναλάβαμε και μία ακόμη αποστολή, παράτις αντιρρήσεις πολλών, να εξασφαλίσουμε αρχικάτις απαιτούμενες εγκρίσεις και στη συνέχεια να κα-τασκευάσουμε την προτομή του Δημήτρη Τσου-κνίδα στην έδρα του Δήμου του τόπου καταγωγήςτου. Το οφείλουμε σαν Τάξη στο Δημήτρη. Άφησετην τελευταία του πνοή είτε στα αιματοβαμμένα χώ-ματα της Κύπρου, είτε σε κάποια τούρκικη φυλακή,μαχόμενος για την ελευθερία και την εδαφική ακε-ραιότητα της μαρτυρικής Μεγαλονήσου μας, για ταιερά και όσια της φυλής μας “τοῖς κείνων ῥήμασιπειθόμενος”.

Με τη στήριξη όλων, θα τα καταφέρουμε.

Γιώργος Τσακίρης

Τεύχος 92Ιουλ-Αυγ-Σεπ-Οκτ-Νοε-Δεκ 2018

Ιδιοκτήτης:

Σύνδεσμος Αποστράτων Αξιωματικών

Τάξεως 1968

Εκδότης-Διευθυντής:

Γεώργιος Τσακίρης

Συντακτική επιτροπή:

Δ.Σ. Συνδέσμου ‘68

DeskTopPublishing-Καλλιτεχνικά:

Κ. Αργυρόπουλος

Γραφείο:

Υψηλάντου 39 15451 Νέο Ψυχικό

Τηλ: 2106778536, 2106748550

e-mail: [email protected]

[email protected]

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ‘68 ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ

2

ΘΑΝΑΤΟΙ ΣΥΜΜΑΘΗΤΏΝ

Δυστυχώς το τελευταίο τετρά-μηνο του έτους 2018, ως Τάξη θρηνή-σαμε την απώλεια δύο Συμμαθητών:

του Σταύρου Δερματά προ-έδρου της Τάξης μας και

του Ιωάννη Κοντολέφα .

Συμμαθητές, συνάδελφοι καιφίλοι παραβρέθηκαν στην κηδεία “καιστα 40” τους

Eκφράζουμε στις οικογένειες καιστους οικείους τους τα θερμά μας συλ-λυπητήρια.

Βασιλόπιττα

Η κοπή της πίττας της Τάξης μαςθα πραγματοποιηθεί στα «Λιθαρίτσια» Δημ. Γούναρη 42 Άνω Ελληνικό (όρια μεΆνω Γλυφάδα) το Σάββατο 9 Φεβρουα-ρίου 2019 στις 9 το βράδυ.

Θα είμαστε όλοι εκεί με τις οικογέ-νειες και τους φίλους μας .

Θα είναι μεγάλη η χαρά μας, αν σ'αυτή την κοπή της πίττας είναι παρούσαόλη η Τάξη. Μπορούμε να εξασφαλίσουμετη διαμονή όσων συμμαθητών μένουνεκτός Αττικής. Παρακαλούμε για τη συν-δρομή του Παρ/τος Β. Ελλάδος και όλωντων συμμαθητών.

Με συμμαθητική αγάπη

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ

Page 3: Τ 92 ΕΞΩΦΥΛΛΟ.grayscale£ΣΕ 68 Τ 92 F.pdfΑγα2ητοί συμμαθητές, συνάδελφοι, φίλοι, αναγν1στες του “Συνδέσμου 68”

Μετά την κατάρρευση των συνομιλιών για λύση του Κυπρια-

κού στο Κράν Μοντάνα το 2017, θα έπρεπε ο Ελληνισμός

χωρίς χρονοτριβή, να αναθεωρήσει ριζικά την ακολουθού-

μενη στρατηγική των Διακοινοτικών Συνομιλιών (ΔΣ) για

λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ), που ακο-

λουθείται επί 40 χρόνια και εξυπηρετεί μόνο την Τουρκία, η

οποία μέσω αυτής θα θέσει υπό τον έλεγχο της και τις ελεύ-

θερες περιοχές της Κύπρου. Στο Κράν Μοντάνα επιβεβαι-

ώθηκε για άλλη μια φορά, ότι η Τουρκία ερμηνεύει την ΔΔΟ

ώς τόν συνεταιρισμό δύο ιδρυτικών κρατών υπο τον έλεγχο

της Τουρκίας, ο οποίος θα αντικαταστήσει την Κυπριακή Δη-

μοκρατία (ΚΔ).

Ο Ελληνισμός (Ελλάδα και ΚΔ), αφού απέτυχε να υιοθετήσει

πανεθνική στρατηγική απελευθέρωσης της Κύπρου, που

τελεί σε ημικατοχή επί 44 χρόνια, θα πρέπει τουλάχιστον να

διασώσει το κράτος της ΚΔ και τις ελεύθερες περιοχές από

την Τουρκοποίηση και να μην αποδεχθεί νομιμοποίηση της

διχοτόμησης, που επέβαλε βίαια η Τουρκία με την εισβολή

και κατοχή. Να υιοθετηθεί μία νέα στρατηγική εθνικής επι-

βίωσης με βασικές πτυχές:

1. Επίπεδο συνομιλιών: Την μετακίνηση του επιπέδου προ-

σπάθειας λύσης του Κυπριακού, από το δικοινοτικό επίπεδο

(μόνο κατ΄όνομα είναι δικοινοτικό γιατί οι συνομιλίες γίνονται

με την υποτελή διοίκηση που εγκατέστησε βίαια η Τουρκία )

στο διεθνές επίπεδο( ΚΔ κατά Τουρκίας), αφού η ουσία του

προβλήματος είναι το διεθνές έγκλημα που διέπραξε η Τουρ-

κία σε βάρος της ΚΔ με την εισβολή, την κατοχή, τον εποικι-

σμό και την εθνοκάθαρση.

2. Μορφή λύσης: Η λύση να βασισθεί στο κράτος της ΚΔ.

Η ΚΔ σήμερα λειτουργεί, έστω και ακρωτηριασμένη, ως ένα

σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Να εγκαταλειφθεί το διχοτο-

μικό, ρατσιστικό, δυσλειτουργικό και αντιδημοκρατικό πεί-

ραμα της ΔΔΟ, που επέβαλαν η Τουρκία και η Βρετανία για

την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων. Παρόμοια

λύση στην Βοσνία, οδήγησε σε κράτος παράλυσης.

Να διεκδικούμε την συνέχιση της λειτουργίας του κράτους

της ΚΔ, όπως αυτή εντάχθηκε το 2004 στην ΕΕ με όλη την

επικράτεια της, βάσει του πρωτοκόλλου 10 (με αναστολή του

Ευρωπαϊκού κεκτημένου στις ελεγχόμενες από την Τουρκία

περιοχές) και έκτοτε προσαρμόσθηκε στο Ευρωπαϊκό κεκτη-

μένο με την 5η τροποποίηση του συντάγματος μας. Για την

ολοκλήρωση της κρατικής οντότητας της, απαιτείται επανεν-

σωμάτωση των τουρκοκυπρίων και των κατεχομένων περιο-

χών στην ΚΔ, επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους

και επανάκτηση των περιουσιών τους, καθώς και περαιτέρω

εκσυγχρονισμός του συντάγματος της ΚΔ, έναντι του οποίου

υπερισχύει το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Να απαλλαγεί από όλες

τις διχοτομικές και δυσλειτουργικές διατάξεις , που επέβαλαν

οι Άγγλοι και Τούρκοι (ΒΕΤΟ κ.α.) με αποτέλεσμα την προ-

αγωγή του δικοινοτικού διαχωρισμού και την αδυναμία λει-

τουργίας του νεοσύστατου κράτους της ΚΔ το 1960. Να

εισαχθούν νέες διατάξεις ,που προάγουν την πλήρη εφαρ-

μογή του Ευρωπαικού κεκτημένου και των ανθρωπίνων δι-

καιωμάτων και ελευθεριών για όλους τους νόμιμους πολίτες

της ΚΔ, και να ακολουθείται η δημοκρατική αρχή ένα άτομο

μία ψήφος ,για την εκλογή όλων των αιρετών αξιωματούχων

της ΚΔ.

3. Προυποθέσεις: Το βάρος της προσπάθειας μας για την

διεκδίκηση της λύσης συνέχισης της λειτουργίας του κράτους

της ΚΔ σε όλη την επικράτεια της, να επικεντρωθεί στην

απομάκρυνση των Τουρκικών Δυνάμεων Κατοχής (ΤΔΚ) και

εποίκων, την διάλυση της παράνομης «ΤΔΒΚ» και την κα-

τάργηση των συνθηκών εγγυήσεως και συμμαχίας, που είναι

ουσιαστικά άκυρες και παράνομες. Ο αγώνας μας να βασι-

σθεί στο διεθνές δίκαιο και στην ισχυροποίηση του κράτους

της ΚΔ.

4. Iσχυροποίηση του κράτους της ΚΔ: Eπιβάλλει αξιοποί-

ηση της συμμετοχής της στην ΕΕ, ενίσχυση των συντελε-

στών ισχύος της και ιδιαίτερα της άμυνας που πάσχει, του

δόγματος του ΕΑΧ Κύπρου – Ελλάδας και των συμμαχιών

της, σφυρηλάτηση του εθνικού φρονήματος, και ορθή εκμε-

τάλλευση του ενεργειακού πλούτoυ μας.

Δεν τρέφουμε ψευδαισθήσεις. Η προτεινόμενη λύση, συνέ-

χισης της λειτουργίας της ΚΔ σε όλη την επικράτεια της, που

είναι η μόνη δίκαιη και βιώσιμη για ένα κανονικό κράτος, είναι

πολύ δύσκολο να εφαρμοσθεί, επειδή η λανθασμένη πολι-

τική των ΔΣ και της ΔΔΟ επί 40 χρόνια, παγίωσε τα τετελε-

σμένα της κατοχής και επειδή η Τουρκία έχει αμετακίνητο

στόχο τον έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου, και η λύση ΔΔΟ

εξυπηρετεί αυτόν τον στόχο. Με την ΔΔΟ θα επιτύχει την διά-

λυση της ΚΔ, νομιμοποίηση της διχοτόμησης και επέκταση

της κυριαρχίας της Τουρκίας και στις ελεύθερες περιοχές με

πρόσβαση και στις αποφάσεις της ΕΕ μέσω του Τουρκοκυ-

πριακού κρατιδίου, που θα έχει πλήρη εξάρτηση από αυτήν

(πλειοψηφία εποίκων, διμερείς συμφωνίες εξάρτησης) και

μέσω της απαίτησης συναπόφασης των δύο κρατιδίων για

όλα τα θέματα στο επίπεδο της Ομοσπονδιακής Κυβέρνη-

σης. Η επιλογή της λύσης ΔΔΟ, θα παραδώσει ολόκληρη

την Κύπρο στη Τουρκία ενώ η διεκδίκηση της λύσης συνέχι-

σης της λειτουργίας της ΚΔ σε όλη την επικράτεια της, μας

δίδει ελπίδες επιβίωσης. Είναι λύση που πολύ δύσκολα θα

εφαρμοσθεί γιατί προσκρούει στην de facto διχοτόμηση, στα

συμφέροντα και την ισχύ της Τουρκίας, αλλά τουλάχιστον με

την επιλογή αυτή, θα αντισταθούμε πρός διάσωση του κρά-

τους της ΚΔ και των ελευθέρων περιοχών από την τουρκο-

ποίηση, δεν θα νομιμοποιήσουμε με την υπογραφή μας, την

διχοτόμηση και το ψευδοκράτος(αυτό θα συμβεί με την ΔΔΟ)

και θα διεκδικούμε με αποφασιστικότητα την απελευθέρωση

των κατεχομένων και την εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτη-

μένου σε όλη την επικράτεια της ΚΔ.

Για τη λύση αυτή, απαιτείται στρατηγικός σχεδιασμός με

όραμα, βούληση για αντίσταση και ισχύς. Να επικεντρωθεί

η προσπάθεια μας, στην ισχυροποίηση της ΚΔ και στον

αγώνα για εξασφάλιση των προϋποθέσεων της λύσης, όπως

καταγράφονται στις παραγράφους 3 και 4 του παρόντος άρ-

θρου. Η λύση ΔΔΟ πέραν της διάλυσης της ΚΔ, θα ακυρώσει

και τις στρατηγικές συνεργασίες και τις διμερείς συμφωνίες,

που έχει συνάψει με τις γειτονικές της χώρες και εταιρίες πε-

τρελαίου, στα θέματα ΑΟΖ, ενέργειας, ασφάλειας κ.α. Το κρί-

σιμο ζητούμενο σήμερα είναι η ριζική αλλαγή στρατηγικής

στο κυπριακό και όχι το αποπροσανατολιστικό δίλημμα περί

<<χαλαρής ή μή ΔΔΟ>>. Η ΔΔΟ είτε με αυξημένες εξουσίες

στην κεντρική κυβέρνηση είτε με μειωμένες εξουσίες ( χα-

λαρή ΔΔΟ που προσεγγίζει την συνομοσπονδία), οδηγεί (1)

σε παράλυση του κεντρικού κράτους λόγω αδυναμίας λήψης

απόφασης (καταστρατήγηση της δημοκρατικής αρχής της

πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων-ΒΕΤΟ Τουρκοκυπρίων

στα ζωτικά θέματα) (2) σε παραβίαση των ανθρωπίνων δι-

καιωμάτων, λόγω της απαίτησης εγγυημένων πλειοψηφιών

κατοίκων και περιουσιών στις συνιστώσες πολιτείες και (3)

σε ανασφάλεια λόγω στέρησης του δικαιώματος του κράτους

να έχει ένοπλες δυνάμεις. Οδηγεί σε κατάσταση πολύ χειρό-

τερη από την παρούσα.

Φοίβος Κλόκκαρης

Το κρίσιμο θέμα της Λύσης του Κυπριακού

3

Page 4: Τ 92 ΕΞΩΦΥΛΛΟ.grayscale£ΣΕ 68 Τ 92 F.pdfΑγα2ητοί συμμαθητές, συνάδελφοι, φίλοι, αναγν1στες του “Συνδέσμου 68”

29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1941-201877 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΦΑΓΗ

ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΟΥ ΔΟΞΑΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ

Οι βάρβαροι Βούλγαροι, αφού απέτυχαν να ανατρέψουν τηνεθνολογική σύνθεση των Ελλήνων της Μακεδονίας με τις επιδρομέςτων Κομιτατζήδων, προέβησαν σε λεηλασίες και βανδαλισμούς εναν-τίον του ελληνικού πληθυσμού.

Το μίσος και η εκδίκηση εκδηλώθηκαν με σφαγές αθώων Ελ-λήνων σε πολλές πόλεις και χωριά της Μακεδονίας και της Θράκης,την δε ημέρα των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων (30 Ιουνίου) του 1913,έκαψαν την κωμόπολη του Δοξάτου Δράμας και κατέσφαξαν τον πλη-θυσμό, κυρίως γυναικόπαιδα.

Ο τότε Μητροπολίτης Δράμας Αγαθάγγελος Μαγνής στοΗμερολόγιό του την Κυριακή 30 Ιουνίου 1913 σημειώνει ότι αδυνατείνα πιστέψει τον φρικτό τρόπο με τον οποίο κατέστρεψαν οι Βούλγαροιτο Δοξάτο και διερωτάται εάν είναι Χριστιανοί αυτοί που προέβησανσε αυτές τις πράξεις «… ακόμη δεν δύναμαι να πιστέψω, ότι τόσονφρικτώς κατεστράφη το Δοξάτο μας. Οι απαίσιοι καταστροφείς αυτούούτε Χριστιανοί ήσαν, καίτοι εις Χριστόν εβαπτίσθησαν, ούτε άνθρω-ποι, καίτοι είχον μορφή ανθρώπινην! Νήπια τεσσάρων μηνών να φέ-ρονται επί λόγχης και Αξιωματικός βλέπων ταύτα να γελά!! Ο κ.Μπέρνεφ μετά εκατόν ιππέων να κάμη επέλασιν κατά γυναικόπαιδωνέως διακοσίων και να φωνάζη: Γκρέτσι κούτσι: δηλαδή Έλληνες σκυ-λιά! Ταύτα δυστυχώς επιβεβαιωθέντα υπό πολλών εκ θαύματος σω-θεισών γυναικών και παιδίων, άτινα σπαθίσαντες οι φρικαλέοι ιππείςέξωθεν του Δοξάτου, έντρομα φεύγοντα και πεσόντα χαμαί τετραυ-ματισμένα ελαφρώς, ανόμισαν νεκρά, είναι πράγματι ανατριχιαστικό-τατα!...».

Το Δοξάτο δέχθηκε για δεύτερη φορά τους βανδαλισμούς τωναπογόνων του Κρούμου και το 1941 υπό το πρόσχημα της «ψευδε-πανάστασης» των Κομμουνιστών, στις 29 Σεπτεμβρίου και έγινε πάλιτόπος θυσίας.

Ο κάτοικος του Δοξάτου Δώσος Ευάγγελος παιδί 6 ετών το1941, μεταξύ άλλων δήλωσε: «… Μέσα σ’ αυτήν την φασαρία και τακλάματα η κατάσταση χειροτέρεψε όταν πολύ αργά το βράδυ της Δευ-τέρας άρχισαν οι πυροβολισμοί. Οι Βούλγαροι παίρνανε ομάδες των20 ανδρών από τα 300 περίπου παλικάρια τα οποία είχαν κλείσει στοσπίτι του Ηλιάδη και τους οδηγούσαν στο χωράφι του Μπουντάκη,όπου σήμερα βρίσκεται το Μνημείο της δεύτερης σφαγής και τουςεκτελούσαν. Οι πυροβολισμοί και οι εκτελέσεις κράτησαν όλο τοβράδυ. Μάλιστα αφού άρχισε να ξημερώνει η 30η Σεπτεμβρίου και οιΒούλγαροι δεν πρόλαβαν να πάνε την τελευταία ομάδα στον χώρο τηςεκτέλεσης, αναγκάστηκαν να τους εκτελέσουν σε κάποιο χωράφι, στομέσον της απόστασης...».

Οι Βούλγαροι της εποχής εκείνης αλλά και οι σημερινοί είναιοι ίδιοι. Τότε αιματοκύλισαν την Ανατολική Μακεδονία και την Θράκημε ένα απερίγραπτο μίσος στην προσπάθεια τους να καταβάλουν τουψηλό ηθικό των υπερήφανων Ελλήνων πατριωτών για να εκβουλγα-ρίσουν, την περιοχή, την οποία αποκαλούν “Μπελομόριε”.

Σήμερα είναι “εταίροι” μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και “σύμ-μαχοι” μας στο ΝΑΤΟ.

Πως αλλάζουν οι καιροί!!!Νικόλαος Φωτιάδης

Αυτοί είναι οι στίχοι του «Alexander the Great»

Στις 29 Σεπτεμβρίου του 1986, οιΒρετανοί «θρύλοι» του Heavy Metal,Iron Maiden, κυκλοφόρησαν επί-σημα, μέσω της δισκογραφικής εται-ρίας «EMI», το δίσκο με τίτλο«Somewhere In Time» όπου περιείχεκαι το τραγούδι ύμνο για τον ΜέγαΑλέξανδρο, «Alexander the Great».

«My son ask for thyself another Kingdom,

for that which I leave is too small for thee»

(King Philip of Macedonia – 339 B.C.)

Near to the east In a part of ancient

Greece In an ancient land called Macedo-

nia Was born a son To Philip of Macedon

The legend his name was Alexander At

the age of nineteen He became the Mace-

don King And he swore to free all of Asia

Minor By the Aegian Sea In 334 B.C.

He utterly beat the armies of Persia [Cho-

rus:] Alexander the Great His name struck

fear into hearts of men Alexander the

Great Became a legend ‘mongst mortal

men King Darius the third Defeated fled

Persia

The Scythians fell by the river Jaxartes

Then Egypt fell to the Macedon King as

well And he founded the city called

Alexandria By the Tigris river He met

King Darius again And crushed him again

in the battle of Arbela Entering Babylon

And Susa, treasures he found Took Perse-

polis the capital of Persia

Chorus:]

Alexander the Great His name struck fear

into hearts of men Alexander the Great

Became a God amongst mortal men A

Phrygian King had bound a chariot yoke

And Alexander cut the ‘Gordian knot’

And legend said that who untied the knot

He would become the master of Asia Hel-

lenism he spread far and wide

The Macedonian learned mind Their cul-

ture was a western way of life He paved the

way for Christianity Marching on, march-

ing on The battle weary marching side by

side Alexander’s army line by line

They wouldn’t follow him to India Tired

of the combat, pain and the glory Alexan-

der the Great His name struck fear into

hearts of men Alexander the

Great He died of fever in Babylon4

Page 5: Τ 92 ΕΞΩΦΥΛΛΟ.grayscale£ΣΕ 68 Τ 92 F.pdfΑγα2ητοί συμμαθητές, συνάδελφοι, φίλοι, αναγν1στες του “Συνδέσμου 68”

Η ώρα ήταν περίπου 3η πρωινή της 28ης Οκτω-βρίου1940, όταν το αυτοκίνητο του ιταλικού ΔιπλωματικούΣώματος σταμάτησε έμπροσθεν της οικίας του Πρωθυπουρ-γού Ιωάννη Μεταξά, στην Κηφισιά. Επέβαιναν ο Πρεσβευ-τής της Ιταλίας Eμμανουέλλε Γκράτσι, ο ΣτρατιωτικόςΑκόλουθος Συνταγματάρχης Μοντίνι και ο Αλβανός διερ-μηνέας Ντε Σάντο που ζήτησε από τον φρουρό να ειδοποι-ήσει τον Πρωθυπουργό για την αναπάντεχη αυτή νυκτερινήεπίσκεψη. Ο Μεταξάς, αφυπνισθείς, κοίταξε από την πλαϊνήπόρτα της οικίας και, διακρίνοντας στο μισοσκόταδο τονΓκράτσι, κατάλαβε τον σκοπό της επίσκεψής του. Το ρολόιτης Ιστορίας είχε πλέον αρχίσει να πορεύεται αντίστροφαπρος την νεότερη Δόξα της Ελλάδος.

Στην οικία εισήλθε μόνο ο Γκράτσι που έγινε δεκτόςαπό τον Μεταξά, στο σαλόνι. Ο Ιταλός Πρεσβευτής, χωρίςκανένα προοίμιο, επέδωσε στον Έλληνα Πρωθυπουργό μια«Ε- πείγουσα Ανακοίνωση» (στην πραγματικότητα τελεσί-γραφο) δια της οποίας η ιταλική κυβέρνηση, ενοχλημένη απότην (δήθεν) παραβίαση της ου- δετερότητας της Χώρας μας(παραχωρήσεις διευκολύνσεων στον αγγλικό στόλο, εχθρικέςπράξεις κατά της Ιταλίας, καταπιέσεις την Αλβανών της Τσα-μουριάς κλπ) έθετε στον Μεταξά ένα ιταμό και ύπουλο δί-λημμα : Είτε να επιτρέψει την είσοδο των ιταλικώνστρατευμάτων προς κατάληψη στρατηγικών σημείων τηςΧώρας (ουσιαστικά την αμαχητί παράδοση αυτής), είτε ναεξαναγκασθεί σε πόλεμο με την Ιταλία.

Ο Γκράτσι στο βιβλίο του « Η αρχή του τέλους»αναφέρει ότι, με την ανάγνωση του τελεσιγράφου, τα χέριατου Μεταξά έτρεμαν από συγκίνηση και τα μάτια του βούρ-κωσαν. Όμως η απόφαση του παρέμεινε σιδηρά και αμετά-θετη, απαλλαγμένη από την πρακτική φρόνηση και τονπολιτικό ρεαλισμό. Και, αν η συζήτηση διεξάγονταν στα ελ-ληνικά, ασφαλώς θα έλεγε : «ΟΧΙ, κ. Γκράτσι, δεν σας πα-ραδίδω την Ελλάδα. Αν τολμάτε ελάτε να την πάρετε». Αλλάεπειδή οι δύο άνδρες συνδιαλέγονταν στη γαλλική γλώσσα,ο Μεταξάς λακωνικά αρκέσθηκε στη φράση : «Alors, c΄ estla guerre». Ώστε, λοιπόν, πόλε- μος(!!).

Έκτοτε και εσαεί, η υπερήφανη αυτή απάντηση πουάλλαξε την ροή και το ήθος του πολέμου εκείνου, θα παρα-μένει γραμμένη με χρυσά γράμματα στην παγκόσμια Ιστορίαμαζί με το «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» του Λεωνίδα, το «ΠΑΝΤΕΣ ΑΥΤΟ-

ΠΡΟΑΙΡΕΤΩΣ ΑΠΟΘΑΝΟΥΜΕΝ» του Κων/νου Παλαιολόγου,το «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η΄ ΘΑΝΑΤΟΣ» του ΄21, την πολεμική ιαχή«ΑΕΡΑ» των βαλκανικών πολέμων και του Έπους του ’40.

Ο Μεταξάς ήταν ικανός και έμπειρος Ηγέτης, μεβαθειά γνώση της ψυχοσύνθεσης του Ελληνικού Λαού με τονοποίον είχε ζυμωθεί στην ειρήνη και στον πόλεμο. Γι΄αυτόκαι είχε την απόλυτο πεποίθηση ότι, παρά τις κομματικές αν-τιπαραθέσεις κατά την διακυβέρνησή του, οι Έλληνες δεν θαανέχονταν ούτε θα επέτρεπαν την αμαχητί παράδοση εθνι-

κών εδαφών-αρκετά ήταν τα αλύτρωτα που είχαν απολέσειμέχρι τότε- ανεξαρτήτως οιουδήποτε τιμήματος και θυσίαςκαι πέραν κάθε πολιτικής ιδεολογίας. Είχε κάνει, δηλαδή, οΜεταξάς το δικό του νοητό «Δημοψήφισμα» και είχε πει-σθεί ότι η λαϊκή βούληση, ταυτιζόμενη απολύτως με την δικήτου ως Κυβερνήτη, εκφράζονταν με ένα μεγάλο και καθο-λικό «ΝΑΙ» στο δικό του «ΟΧΙ», την αρνητική, τουτέστιν,θέση στην παράδοση και τον εντροπιασμό της Ελλάδος καιτην θετική σε ένα έντιμο πόλεμο ή, ακόμη, και ένα ένδοξοθάνατο. Και όλη αυτή η ιδεολογία αποτυπώθηκε στο από ρα-διοφώνου διάγγελμά του που άρχιζε : «Η στιγμή επέστη πουθα αγωνισθώμεν δια την ανεξαρτησία της Ελλάδος, την ακε-ραιότητα και την τιμή της…» και κατέληγε : «…Όλον τοΈθνος ας εγερθεί σύσσωμον δια την Πατρίδα, τας γυναίκας,τα παιδιά και τας ιεράς παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων οαγών».

Η εξέλιξη των πραγμάτων κατέδειξε ότι Μεταξάςκαι Λαός δικαίωσαν αλλήλους. Το σύνολο των Ελλήνωνέλαβε μέρος στον αγώνα, ο κάθε ένας «εφ΄ώ ετάχθη». Ταπάντα κινητοποιήθηκαν υπέρ των μαχομένων στρατευμάτων.Και ο πόλεμος ξεκίνησε. Ο εχθρός, καίτοι υπέρτερος σε πο-λεμικά μέσα και έμψυχο υλικό, υποχώρησε κατά κράτος, ηΝίκη ήλθε νομοτελειακά, η αλύτρωτη Βορ. Ηπειρος απελευ-θερώθηκε για μια ακόμη φορά και το Έπος του ́ 40 έλαβε τηνπερίλαμπρη θέση του στην παγκόσμια Ιστορία.

Ο Μεταξάς πέθανε στα τέλη Ιανουα- ρίου 1941αλλά η Παρακαταθήκη του έδωσε στον Ελληνι-κό Λαό τηνδύναμη να βροντοφωνάξει ένα νέο «ΟΧΙ» όταν, δυο μήνεςαργότε-ρα, την 6η Απριλίου 1941, δέχθηκε την επίθεση τηςναζιστικής Γερμανίας. Και ναι μεν η Χώρα μας λύγισε υπό τοβάρος των χιτλερικών δυνάμεων αλλά με την περήφανη αν-τίστασή της υπενθύμισε και πάλι προς εχθρούς και φίλουςτις στροφές του Κωστή Παλαμά : «Η μεγαλωσύνη τωνλαών δεν μετριέται με το στρέμμα. Με της καρδιάς το πύ-ρωμα μετριέται και με αίμα».

Ο Εορτασμός του «ΟΧΙ» που έγινε στην κατεχό-μενη Αθήνα το επόμενο έτος, 1941, θεωρείται η πρώτη επί-σημη εκδήλωση του Λαού ενάντια στην τριπλή Κατοχή καιτην διεκδίκηση της Νίκης και της Δικαίωσης. Παραμονέςτης Επετείου, ομάδες νέων από το Πανεπιστήμιο, προετοί-μασαν τον ερχομό της με συζητήσεις, προκηρύξεις και συν-θήματα. Ανήμερα, πλήθος κόσμου μαζεύτηκε σε διάφορεςπλατείες της Αθήνας και από εκεί κατευθύνθηκε σε ανοργά-νωτες ομάδες προς το Σύνταγμα. Οι Αρχές Κατοχής αιφνι-διάσθηκαν και προσπάθησαν να εμποδίσουν το πλήθος.Έγιναν συγκρούσεις και συλλήψεις αλλά, τελικά, πάρα πολλοίήταν εκείνοι που κατάφεραν να καταθέσουν στεφάνι στοΜνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου. Μεταξύ αυτών ο Αρ-χιεπίσκοπος Χρυσόστομος και ο Πρωθυπουργός Γ. Τσολά-κογλου.

ΤΟ ΘΥΣΙΑΣΤΙΚΟ «ΝΑΙ» ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΟ ΕΠΙΚΟ ΚΑΙ ΑΓΕΡΩΧΟ «ΟΧΙ» ΤΟΥ Ι. ΜΕΤΑΞΑ

5

Page 6: Τ 92 ΕΞΩΦΥΛΛΟ.grayscale£ΣΕ 68 Τ 92 F.pdfΑγα2ητοί συμμαθητές, συνάδελφοι, φίλοι, αναγν1στες του “Συνδέσμου 68”

Το 1942 οι δυνάμεις Κατοχής ήταν περισσότεροπροετοιμασμένες για την αντιμετώπιση των διαδηλώσεωνκαι ως πρώτο μέτρο απέκλεισαν το Μνημείο του ΑγνώστουΣτρατιώτου. Εν τούτοις, χιλιάδες Αθηναίοι – πολυπληθέστε-ροι και πιο οργανωμένοι αυτήν την φορά - κατέβηκαν στοκέντρο της πόλης για να αμφισβητήσουν την κατοχική εξου-σία. Μέσα από συγκρούσεις, πυροβολισμούς, συλλήψεις καιτραυματισμούς η πόλη, έστω και για λίγο , μετετράπη σε τόποελευθερίας και αντίστασης. Στον Πειραιά, ομοίως, πραγμα-τοποιήθηκαν ολιγοπληθείς συγκεντρώσεις. Κάποιοι ανέβαι-ναν σε ένα βάθρο, έβγαζαν ένα σύντομο λογίδριο και μετάδιαλύονταν προκειμένου να αποφύγουν την επέμβαση τωνκαραμπινιέρων. Έτσι η 28η Οκτωβρίου παγιώθηκε στην συ-νείδηση του Λαού ως ημέρα ιστορικής Μνήμης και Δόξας. Για το 1943 δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες. Ο λογοτέ-χνης Ηλίας Βενέζης (1904-1973) – υπάλληλος της ΕθνικήςΤράπεζας στην Αθήνα – γιόρτασε την Επέτειο του «ΟΧΙ»με τον κόσμο που συγκεντρώθηκε έμπροσθεν του κτιρίου τηςΤράπεζας, στην πλατεία Κοτζιά. Τότε κατέφθασαν οι Γερμα-νοί που υποχρέωσαν να διαδηλωτές να μείνουν μέχρι τοβράδυ με τα χέρια ψηλά, συνέλαβαν ομήρους και είκοσι απόαυτούς έστειλαν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Κάποιοιδεν γύρισαν ποτέ πίσω.

Ο πρώτος επίσημος εορτασμός του «ΟΧΙ» ΤΗΝ 28ΗΟκτ. 1944

To 1944, η κυβέρνηση Παπανδρέου αναγνώρισετην Επέτειο της 28ης Οκτ. 19410 ως Εθνική Εορτή «ομό-τιμο της 25ης Μαρτίου 1821 διότι ανάλογος υπήρξεν η δο-κιμασία και η δόξα του Έθνους». Ο πρώτος επίσημοςΕορτασμός έγινε την 28η Οκτ. 1944 με παρέλαση ενώπιοντου πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου. Παράλληλα, το1952, η Εκκλησία μας, προς Τιμήν της «Υπερμάχου Στρα-τηγού» Παναγίας μας η Οποία κατά την διάρκεια των επι-χειρήσεων του πολέμου στάθηκε Προστάτις και Αρωγός τωνσκληρά μαχόμενων στρατευμάτων, μετέφερε την εορτή τηςΑγίας Σκέπης από την 1η Οκτωβρίου που εορτάζονταν μέχριτότε, την 28η του αυτού μηνός, με σκοπό την σύμπτωσή τηςμε την Εθνική Επέτειο. Τις δεκαετίες που επακολούθησαν η Επέτειος του «ΟΧΙ»είχε την ανόθευτη ιστορική της αξία στην εθνική συνείδησητου Λαού. Όμως οι δυο τελευταίες γενιές μεγάλωσαν με τηνεμπάθεια και τον προπαγανδιστικό φανατισμό νεοφανών κύ-κλων παγκοσμιοποίησης και « αναθεώρησης» (διάβαζε:διαστρέβλωσης) της Ιστορίας μας οι οποίοι σε κάθε ευκαιρίαπρόβαλλαν τα χαλκευμένα συνθήματά τους όπως: « Το«ΟΧΙ» δεν το είπε ο Μεταξάς αλλά ο Ελληνικός Λαός» ή «ο Μεταξάς είπε το «ΟΧΙ» αλλά υπό την… πίεση του Λαού)και άλλα παρόμοια.

Διαχρονικό φαίνεται να είναι το απόφθεγμα του Έλ-ληνα ιστορικού Πολύβιου του Μεγαλοπολίτη (200-118 π.Χ)που λέει : «Εξ Ιστορίας αναιρεθείσης της αληθείας, το κα-

ταλειπόμενον αυτής ανωφελές γίνεται διήγημα» (Αν αφαι-ρεθεί η αλήθεια από την Ιστορία, αυτό που απομένει γίνεταιάχρηστο διήγημα, δηλαδή κάτι που παραπλανά τους ανθρώ-πους σχετικά με το παρελθόν). Και επειδή τα εν λόγω συν-θήματα αναιρούσαν την εν δυνάμει αλήθεια, απορρίφθηκανως «ανωφελή» από τον ίδιο τον Λαό.

Παρά ταύτα, τον τελευταίο καιρό οι «ειδήμονες»επανήλθαν με νέες θεωρίες διακηρύσσοντας ότι κακώς εμείςοι Έλληνες εορτάζουμε την έναρξη του πολέμου και όχι τηνεπίσημη λήξη του (8 Μαΐου), όπως το πράττουν οι άλλες ευ-ρωπαϊκές χώρες. Η αντίκρουση είναι η εξής απλή: Από τουςτότε Ευρωπαίους Συμμάχους ΜΟΝΟ η μικρή Ελλάς, πληνΑγγλίας, διεξήγαγε νικηφόρο αγώνα και μάλιστα τον μεγα-λύτερο σε ημέρες αντίστασης και προσφορά θυσιών. Αψευ-δείς μάρτυρες οι αμείλικτες στατιστικές. Η Ελλάδααντιστάθηκε 219 ημέρες με συνολικές απώλειες (στις μάχες,από εκτελέσεις, κακουχίες κλπ) 10% επί του συνολικού πλη-θυσμού, η Νορβηγία 61 ημέρες, η Γαλλία 62 ημέρες με 2%απώλειες, η Σοβιετική Ένωση με 2,8 %, η Πολωνία 30 ημέ-ρες με απώλεις1,8 %, το Βέλγιο 18 ημέρες και 1,5%, η Ολ-λανδία 4 ημέρες και 2,8 %. H Δανία παραδόθηκε μέσα σε 2ώρες (!!) με απώλειες μόνο 16 στρατιώτες, η δε Τσεχοσλο-βακία και το Λουξεμβούργο δεν πολέμησαν καθόλου.

Με ποία, λοιπόν, αιτιολογία αυτοί οι λαοί να γιορ-τάσουν την έναρξη του πολέμου αφού δεν έχουν να επιδείξουνκανένα δικό τους «ΟΧΙ» ή ένα θρίαμβο αντίστοιχο της Ελ-λάδος; Εν τούτοις, φευ, κατά την μεταπολεμική εποχή, μιαμοίρα τραγική μας έφερε σε μειονεκτική θέση απέναντί τους.Αντί να απολαύσουμε, όπως εκείνοι, τα αγαθά της ειρήνης,εμείς συνεχίσαμε, και μάλιστα με μεγαλύτερη αγριότητα, τιςεμφυλιακές συγκρούσεις μέχρι την επικράτηση του τότε απο-καλούμενου εθνικού στρατού επί των κομμουνιστικών αν-ταρτικών δυνάμεων, στην εκπνοή της δεκαετίας.

Κατά μια σωστή άποψη, τώρα, θα πρέπει να θεωρεί-ται απαραίτητος ο εορτασμός και της λήξεως του πολέμουγια να μην ξεχνά η ελληνική κοινωνία τα μεγάλα δεινά πουεπισώρευσαν στην Πατρίδα μας οι κατοχικές δυνάμεις και -παραδειγματιζόμενη - να τιμά τον αγώνα και τις θυσίες χι-λιάδων ανθρώπων ενάντια στον ναζισμό και τον φασισμό.Δεν είναι ανάγκη, βέβαια, ο εορτασμός αυτός να παίρνει δια-στάσεις Εθνικής εορτής, αλλά να πραγματοποιείται με σεμνέςκαι απέριττες τελετές, ανάλογα με τον χρόνο απελευθέρωσηςτου τόπου ή περιοχής της Επικράτειας και οπωσδήποτεχωρίς κομματικούς χρωματισμούς και διχαστικά συνθήματα.

Θα δημιουργηθεί, έτσι, μια αρραγής ενότητα και συ-νέχεια της Εθνικής Εορτής του «ΟΧΙ» και αυτών των επίμέρους εορτασμών που θα καταυγάσει στην ολότητά του τομεγαλείο ολόκληρης της εποχής του ΄40 και της Κατοχής,θα επουλώσει το τραυματικό παρελθόν και θα γίνει παρά-δειγμα προς μίμηση για τις επερχόμενες γενεές των Ελλήνων.

Ευάγγελος Γριβάκος

6

Page 7: Τ 92 ΕΞΩΦΥΛΛΟ.grayscale£ΣΕ 68 Τ 92 F.pdfΑγα2ητοί συμμαθητές, συνάδελφοι, φίλοι, αναγν1στες του “Συνδέσμου 68”

Σίγουρα δεν μπορώ, να αποδώσω λόγια και εκφράσεις με τονλυρισμό και την λογοπλαστική ικανότητα του Κώστα του Αρ-γυρόπουλου, του Παντελή του Γιαννακόπουλου και άλλωνσυμμαθητών μας, συνεπαρμένος όμως από την συγκίνηση καιεπιτρέψατε μου να πώ και από το ψυχικό μεγαλείο της ημέ-ρας, θα προσπαθήσω και εγώ, να δώσω έναν ανάλογο τόνοκαι μια συναισθηματική υφή, στα όσα θα παραθέσω παρακάτωσχετικά με το, κατά την αποψή μου τουλάχιστον και ελπίζωκαι όλων των συμμαθητών μας, προσκύνημα στο << ΙΕΡΟΤΕΜΕΝΟΣ>> όπως το αποκαλούσαμε τότε.

Ρίγος, συγκίνηση, συναισθηματική φόρτιση και έναωστικό κύμα συσσωρευμένων αναμνήσεων πενήντα ολόκλη-ρων ετών, διαπέρασε το κορμί μας την ώρα που το πούλμανπου μας μετέφερε πέρασε την πύλη της Σχολής και αντίστοιχακαι μετά από μία υπέροχη και γεμάτη ευχάριστες εκπλήξειςημέρα και την ώρα που το πούλμαν και κατά αντίστροφη φοράεξήρχετο αυτής, εμφανής ήταν σε όλες και σε όλους μία ψυ-χική ανάταση, μια αισιοδοξία, μια ικανοποίηση, αλλά και μίαβεβαιότητα για το λαμπρό μέλλον της Σχολής προσαρμο-σμένο βέβαια στα σύγχρονα και παγκόσμια δεδομένα

Η καλή ημέρα άρχισε μα τον καιρό, ο οποίος αν καιστην αρχή μας ανησύχησε λίγο, σταδιακά βελτιώθηκε αι-σθητά, συναισθανόμενος ίσως ότι και αυτός το βάρος της ευ-θύνης που του αναλογούσε για την επιτυχία της εκδήλωσης.

Αν , επηρεασμένοι ίσως και εμείς από τον κοινωνικόκαι καλλιτεχνικό περίγυρο στον οποίο η λέξη << Δρώμενα>>αποτελεί τον συνήθη και τον <IN>> δηλαδή μοδάτο χα-ρακτηρισμό όλων των εκδηλώσεων, και χωρίς ίχνος υπερ-βολής ‘η άλλης παρεξηγηματικής ερμηνείας, αποδώσουμε τοναυτό χαρακτηρισμό στην όλη εκδήλωση, θα μπορούσαμε νατην επιμερίζαμε σε πέντε επί μέρους πράξεις –εκδηλώσεις καιοι οποίες θα ήταν:

Πράξη 1η : Καφές. Είσοδος στην μεγάλη αίθουσακαι οι πρώτες συγκινήσεις από τον περιβάλλοντα χώρο με ταμουσειακά μικροεκθέματα της Σχολής, τις φωτογραφίες καιτα υπόλοιπα αντικείμενα τα οποία έφεραν αυτόματα στηνμνήμη συλλογικές, αλλά και ατομικές για τον καθένα απόεμάς αναμνήσεις, ενώ παράλληλα και ταυτόχρονα οι αγκαλιέςκαι τα φιλιά μεταξύ των συμμαθητών και των κυριών, ιδίωςαυτών που είχαν καιρό να ιδωθούν, συνοδευόμενα από τις ανα-γκαίες και απαραίτητες φιλοφρονήσεις για το πόσο καλά δια-τηρούνται, αλλά και από την άλλη πλευρά για το πόσαφάρμακα παίρνει ο καθένας , πόσα προβλήματα έχει και τιςαπαραίτητες φωτογραφίες για να κάνει την σχετική αντιπα-ραβολή με αυτές του Ευέλπιδος και ίσως να αναφωνήσει <<Πως καταντήσαμε Λοχία>>, λησμονώντας, έστω και μίαστιγμή, ότι το άτιμο το γήρας, ούκ έρχεται μόνον

Πράξη 2η Παράταξη Ευελπίδων - Μνημόσυνο Θα-νόντων Συμμαθητών.Τι να πω για αυτά. Από πού να αρχίσω και που να τελειώσω!Δέος – περηφάνεια – συγκίνηση- θλίψη – Δάκρυα για αυτούςπού λείπουν.

Θα αρχίσω όμως με το Παρόν. Θα αρχίσω με τον ήχοτων ενδρομίδων από την παρέλαση των Ευέλπιδων στην με-γάλη πλατεία της Σχολής . Αλήθεια πόσο ωραία ακούγεταικαι πόσες αναμνήσεις επαναφέρει στην μνήμη μας! Και ηστολή με το δίκοχο, δεν σας συγκίνησε? Δεν το συζητάω. Καιοι νέοι Ευέλπιδες ισάξιοι και μάλλον καλλίτεροι από εμάς, σί-γουρα πιο ψηλοί, με άλλο πιο μοντέρνο και σύγχρονο αέρακαι περισσότερη αυτοπεποίθηση από εμάς, ατενίζουν με σι-γουριά και αισιοδοξία το μέλλον . Και εμείς πιστοί στις πα-

ραδόσεις και στη ιστορία της σχολής παρακολουθήσαμεσυγκινημένοι την κατάθεση του στεφάνου της αιώνιας ευ-γνωμοσύνης στο Ηρώο από τον προεδρεύοντα της τάξεωςΓιώργο Τσακίρη

Και να τι είναι ζωή. Από την συγκίνηση και την υπε-ρηφάνια στην θλίψη. Από την χαρά στην λύπη. Πόσοι ήμα-σταν και πόσοι μείναμε. Απορώ και εξίσταμαι. Μπήκαμε στηνστην σειρά. Ποιος θα είναι ο επόμενος και πότε. Πολύ σκληρόκαι ασήκωτο να ακούς τα ονόματα τόσων συμμαθητών που δενείναι πια μαζί μας. Πρόσωπα λυπημένα, πρόσωπα προβλημα-τισμένα, χαμηλά και σκυφτό το κεφάλι, νοερή δέηση στονΥψιστο για συγχώρεση για αυτούς που λείπουν και κουράγιοστους φίλους και συγγενείς, αλλά και ενδόμυχη παράκληση-με μικρή δόση ενοχής- για μακροημέρευση των υπολοίπωνΠάντα έτσι είναι. Πάντα γλυκειά είναι η ζωή και ο θάνατοςμαυρίλα.

Η ζωή όμως πεισματικά και αντιπαρερχομένη όλα ταεμπόδια και όλες τις αντιξοότητες και έχοντας ως σύμμαχο τονπανδαμάτορα χρόνο αγνοεί όλους και όλα και συνεχίζεταιαπτόητη, σκληρή και βασανιστική, αλλά ταυτόχρονα γλυκειάκαι ωραία και έτσι και εμείς επειδή είμαστε μέρος της ζωής καιμε ανάμεικτα τα προαναφερθέντα αισθήματα αναχωρήσαμεγια το αμφιθέατρο, για να εκπληρωθεί στην πράξη το από-φθεγμα για την ζωή.

Πράξη 3η. Αμφιθέατρο – ΕνημερώσειςΕνημέρωση Σχολής: Πολύ ωραία σύντομή και περιεκτική ηενημέρωση από τον Διοικητή και τους επιτελείς της Σχολήςευδιάκριτο νομίζω σημείο της οποία ήταν η τροπή προς τηνεξωστρέφεια σε πολλούς τομείς και βέβαια το promotion τουέργου της Σχολής με κοινωνικές εκδηλώσεις και παρουσιά-σειςΠαρουσίαση Συνδέσμου- Δώρα προς την Σχολή.Πολύ ωραία η παρουσίαση από τον προεδρεύοντα Γιώργο

Τσακίρη και τον Βασίλη τον Ροκά Φωτογραφίες από τα τηννεότητα μας, μας ενσταντανέ, όπως λέμε και στα ελληνικά ταστιγμιότυπα από δραστηριότητες, ενημέρωση για τον Σύν-δεσμό μας και η προσφορά μας προς την Σχολή των τριώνωραιότατων πινάκων ζωγραφικής τις οποίες φιλοτέχνησε οκαλλιτέχνης και όχι μόνον συμμαθητής μας ΚωνσταντίνοςΑργυρόπουλος με την ευγενική προσφορά των δύο συμμα-θητών μας Ιωάννου Σπαντιδέα και Θεοδώρου Πρεζεράκου,οι ποίοι και καταχειροκροτηθήκαν και η δια βοής εκλογή τουνέου Δ. Σ ΤΟΥ ΣΥΝΔΈΣΜΟΥ

Πράξη 4η. Επιδείξεις Ευελπίδων.Νέα εποχή, νέα ήθη, νέα αγωνίσματα . Αναρρίχηση, κολύμ-βηση με εξάρτηση και με δεμένα χέρια και άλλες σύγχρονεςτεχνικές, αλλά και πολύ ωραία Διμοιρία επιδείξεων, χαρακτη-ρίζουν τη μετάβαση στην νέα εποχή και βέβαια στις πολύωραίες αθλητικές εγκαταστάσεις. Αξιον ιδιαιτέρας μνείαςπρέπει να γίνει η παρουσίαση και πολύ ωραία μάλιστα τωναγώνων από δευτεροετή Εύελπι

Πράξη 5η.η Γεύμα στη Σχολή. Για το φαγητό δεν το συζητώ, πάρα πολύ ωραίο, αλλά

μας έ λειπε ο τραπεζάρχης, και συγκρίνοντες στιγμιαίως τοντρόπο, αλλά και το προσωπικό του σερβιρίσματος, πολλοί φέ-ραμε στην μνήμη μας την συμπαθέστατη κυρία Μπαμπου-λάκη την ώρα που ο συμπαθέστατοςς και αμίμητοςσυμμαθητής μας Νίκος Φωτιάδης προσπαθούσε, να εξηγή-σει στους έκπληκτους Ευέλπιδες τον ρόλο του σομπάρχη

ΥΓΕΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΠΑΜΕΠαπαδόπουλος Σωτήριος

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΟ << ΙΕΡΟ ΤΕΜΕΝΟΣ>>

7

Page 8: Τ 92 ΕΞΩΦΥΛΛΟ.grayscale£ΣΕ 68 Τ 92 F.pdfΑγα2ητοί συμμαθητές, συνάδελφοι, φίλοι, αναγν1στες του “Συνδέσμου 68”

«Όπου και να ταξιδεύσω η Ελλάδα με πληγώνει», γρά-φει στον ενακτήριο στίχο του ποιήματος του με τίτλο«Με τον τρόπο του ΓΣ» ο Γεώργιος Σεφέρης (1900-1971).

Αλληγορικό είναι, ασφαλώς, το νόημα του στί-χου του μεγάλου Σμυρνιού ποιητή. Η Ελλάδα, ως γλυ-κεία Πατρίδα, ποτέ δεν πληγώνει, αντίθετα εμείς οιΈλληνες με κάποιες ανόσιες συμπεριφορές μας τραυ-ματίζουμε πολλές φορές το γόητρο και την αίγλη της,όπως θα γίνει αντιληπτό από το γεγονός που θα ανα-φερθεί στη συνέχεια.

Το μεσημέρι του Σαββάτου της 10ης Νοεμ-βρίου 2018 γευμάτιζα με συγγενικά μου πρόσωπα στοεστιατόριο του μουσείου της Ακρόπολης με θέα τονΙερό Βράχο σε όλη του την μεγαλοπρέπεια από τηννότια πλευρά του. Εκεί διαπίστωσα το αδόκητο φαινό-μενο που προβάλλεται στην φωτογραφία. Την Ελλη-νική Σημαία στην ανατολική πλευρά της Ακρόπολης νακυματίζει επί του υψηλού ιστού της κομένη, «κουτσου-ρεμένη» κατά το ένα της άκρο, με τις επ΄αυτής παράλ-ληλες μπλε και λευκές λωρίδες (που εμβληματικάσημαίνουν την φράση «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ»), ναφαίνονται χαρακτηριστικά μικρότερες (κοντύτερες)από τις κανονικές κατά την διαμήκη έννοια, έστω καιαπό την απόσταση των 200 περίπου μέτρων που απέ-χει σε ευθεία γραμμή το εστιατόριο από την Ακρόπολη.

Αργότερα και μετά τον σάλο που δημιουργή-θηκε, πληροφορήθηκα ότι κάποιοι ευήθεις «αρμόδιοι»,επειδή η Σημαία, λόγω των πνεόντων ανέμων και τουύψους του λόφου της Ακρόπολης συχνάκις σχίζονταν,αντί να μεριμνήσουν για την αντικατάστασή της με και-νούργια, προτίμησαν – άκουσον, άκουσον (!!) - να την«ψαλιδίσουν» κατά το ένα άκρο της ώστε να μην φαί-νεται η φθορά και να αποφευχθεί περαιτέρω σχίσιμο,αδιαφορώντας για τις δυνατές επιπτώσεις του «ακρω-τηριασμού».

Οι εν λόγω «δράστες» είναι τελείως αδικαιολό-γητοι. Θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι με την πράξη τουςαυτή, αυτομάτως, είτε το θέλουν είτε όχι, αναιρούν καιευτελίζουν τους συμβολισμούς της Σημαίας μας. ΤονΣταυρό που συμβολίζει την Ορθόδοξη πίστη των Ελή-νων, το μπλέ χρώμα που καταυγάζει την εξ ουρανούβοήθεια του Θεού προς υποστήριξη των «πάλαι τε καιεπ΄εσχάτων» απελευθερωτικών αγώνων του Έθνουςμας και το λευκό που αντικατοπτρίζει την αγνότητατης ελληνικής ψυχής του Έλληνα και την αγάπη τουπρος την Πατρίδα. Με άλλα λόγια, κάθε επίσημη Ελλη-νική Σημαία, για να επέχει θέση Εθνικού Συμβόλου,πρέπει να υψούται ολοκληρωμένη ως προς το υλικότης μέγεθος και σχήμα και στις προβλεπόμενες διαστά-σεις (ν. 851/1978). Αυτή, μάλιστα, η πληρότητα καθί-σταται περισσότερο επιτακτική όταν πρόκειται γιαπερίοπτο θέση όπως εκείνη της Ακρόπολης.

Ήταν, ομοίως, υποχρεωμένοι οι υπεύθυνοι ναπροβλέψουν – ή, το χειρότερο, να προβλεψαν αλλά νααδιαφόρησαν - ότι με τις φωτογραφήσεις και τις βιν-

τεολήψεις της Ακρόπολης των καθημερινά εκατοντά-δων τουριστών, η εικόνα της «πληγωμένης» Σημαίαςμας, είτε το θέλουμε είτε όχι, κινδυνεύει να φθάσει σταπέρατα του πλανήτη και, ως Έθνος, να γίνουμε ο περί-γελως του κόσμου. Αρκετές ταπεινώσεις έχει υποστείη Χώρα μας τους τελευταίους καιρούς. Δεν χρειάζονταιπερισσότερες.

Ωστόσο το «ψαλίδισμα» της Σημαίας θεωρείται«πταίσμα» σε σχέση με τα εγκλήματα τα οποία έχουνγίνει πλέον συνήθεια και «μόδα» να διαπράττονται ειςβάρος της. Συμπτωματικά, την ώρα που γράφεται τοπαρόν κείμενο – εσπέρας της 17ης Νοεμβρίου 2018-οι κουκουλοφόροι αντεξουσιαστές, εν μέσω χημικώνδακρυγόνων, φωτοβολίδων ευθείας βολής και βομβώνμολότωφ, καίνε αδίστακτα στο Πολυτεχνείο Αθηνώντο Ιερό μας Σύμβολο. Η καύση, όμως, δεν είναι το μόνο«μέσο» προσβολής της Σημαίας. Άλλοι την ξεσκίζουνδημόσια και επιδεικτικά, άλλοι την ποδοπατούν βά-ναυσα και άλλοι, περισσότερο…διανοούμενοι, τηναναρτούν ανάποδα εις ένδειξη διαμαρτυρίας και ανυ-πακοής προς το Κράτος και το…. πουριτανό «κατεστη-μένο». Και όλα αυτά υπό το απαθές βλέμμα της ενόχουΠολιτείας που ανέχεται αυτά τα ανοσιουργήματα, γιανα μην πούμε ότι πολλάκις τα ενθαρρύνει, περιοριζό-μενη μόνο σε άτονους και υποκριτικούς αφορισμούς.

Ζούμε σε μια εποχή που ακόμα και κάποιοι απόαυτούς που μας κυβερνούν, εξυπηρετώντας μικροκομ-ματικά και προσωπικά συμφέροντα ή προσπαθώνταςνα καλύψουν πολιτικές τους ευθύνες, αγνοούν ή παρα-χαράσσουν την πραγματική αξία του συμβολισμού τηςΣημαίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ΥΠΕΞ της Ελ-λάδος κατά την κρίση των Ιμίων, τέλη Ιανουαρίου1996, κ. Θεόδωρος Πάγκαλος ο οποίος, κάνοντας μιααπεγνωσμένη προσπάθεια δικαιολόγησης λανθασμέ-νων διπλωματικών χειρισμών, ανερυθρίαστα χαρακτή-ρισε την Σημαία «ως ένα απλό κομμάτι ύφασματος» καιεξέφρασε την άποψη ότι «θα έπρεπε να την αποσύ-ρουμε από τα Ίμια (σημειώστε: διεκδικούμενο εθνικόέδαφος) και να διαδώσουμε ότι την παράσυρε ο άνε-μος» (!!).

Η Γαλανόλευκη είναι ένας από τους στόχουςτων πολεμίων του Ελληνισμού που έχουν στήσει προ-παγανδιστική εκστρατεία αποκοπής του από τις ιστο-ρικές και φυλετικές ρίζες του, την κατάλυση τωνθεσμών και την αμφισβήτηση της Ορθοδόξου Πίστεώςτου. Όμως «έχουσι γνώση οι φύλακες». Λαός και κοι-νωνία σθεναρά ανθίστανται στις προκλήσεις των και-ρών με εμμονή στα προγονικά κεκτημένα και τηνπροσδοκία ότι «η αύριον άμυνον έσεται». Όσο για το«ψαλίδισμα» της Σημαίας, σε κανένα μέρος της Επικρά-τειας δεν πρέπει να επαναληφθεί το συμβάν στη Ακρό-πολη, η δε Πολιτεία να επαγρυπνεί για την επιβολή τωνεπαπειλούμενων κυρώσεων στους τυχόν υπαιτίους.

Ε υ ά γ γ ε λ ο ς Γρ ι β ά κ ο ς

Ε Ι Δ Α Α Κ Ρ Ω Τ Η Ρ Ι Α Σ Μ Ε Ν Η Τ Η Ν Ε Λ Λ Η Ν Ι Κ Η Σ Η Μ Α Ι Α

Σ Τ Η Ν Α Κ Ρ Ο Π Ο Λ Η Α Θ Η Ν Ω Ν

8

Page 9: Τ 92 ΕΞΩΦΥΛΛΟ.grayscale£ΣΕ 68 Τ 92 F.pdfΑγα2ητοί συμμαθητές, συνάδελφοι, φίλοι, αναγν1στες του “Συνδέσμου 68”

Στις 20 Ιουλίου του Σωτηρίου έτους 2010, ανήμερα δηλαδή τηςεισβολής στην Κύπρο, έγραφε ο έγκριτος δημοσιογράφος Άδω-νης Παλληκαρίδης: «Ο χρόνος δεν επουλώνει τις πληγές της ει-σβολής, αντίθετα όσο περνά άπραγος χωρίς λυτρωτική εξέλιξημοιάζει με κόμπο που σφίγγει το λαιμό μας και δεν μας επιτρέπεινα αναπνέουμε ελεύθερα και αισιόδοξα...Αυτός ο τόπος δεν βο-λεύεται με ολίγη ελευθερία και με καρφωμένες στην τουρκικήτρίαινα τις ελληνικές πατρίδες στα βόρεια της Κύπρου»... Ακριβώς, επειδή δεν κλείνουν οι πληγές, αφού από το 2008 κι'εδώθε τίποτε δεν άλλαξε, όπως και νωρίτερα από το 1974 μέχριτο 2008, η οδύνη είναι αβάστακτη για: α) τα χαμένα παλικάρια,β) τις βιασμένες και ακρωτηριασμένες γυναίκες, γ) τα παραβια-σμένα σύνορα, δ) τις κατεστραμμένες εστίες, ε) τις αιματοβαμ-μένες κορυφές των βουνών από το άλικο αίμα των παλικαριώντης Κύπρου και της μητέρας Ελλάδος, στ) την μόλυνση τωναγίων χωμάτων από το πέλμα του ιερόσυλου τούρκικου στρατού,των χωμάτων που ευλόγησαν οι Απόστολοι Παύλος και Βαρνά-βας, ζ) τις αλωμένες πόλεις και τα χωριά μας, η) τα μετατοπι-σμένα προς την πλευρά μας πατρογονικά σύνορα, θ) τιςχαραγμένες με πυρωμένο ατσάλι κατοχικές αποφάσεις του εχ-θρού των καταλειφθησών περιοχών, ι) τα όνειρα, ια) τα οράματακαι τις χαμένες ελπίδες που δεν πραγματώθηκαν, ιβ) την πρόοδοκαι την ευμάρεια που διακόπηκαν βίαια.........

Γι' αυτούς τους λόγους και για άλλους τόσους, συντη-ρείται -ευτυχώς- από τους Κύπριους αδελφούς μας η συλλογικήμνήμη, για ό,τι οφείλουμε να εισπράξουμε μελλοντικώς, χωρίςκαμιά παρέκκλιση από τον στόχο που θέσαμε αμέσως μετά τοπέρας των εχθροπραξιών. Ασφαλώς «εν καιρώ τω δέοντι» -κατάτην προγονική συμβουλή- που για μας είναι κέλευσμα, καταπί-στευμα και νόμος που αποδεχόμαστε ρητά και τηρούμε απαρέγ-κλιτα και ευλαβικά ως παρακαταθήκη, νικηφόρο δυναμική καιαρχέγονη συνταγή θριάμβου.

Τις μέρες της έγερσης του πνεύματος των νεκρών τουπολέμου του 1974 στην Κύπρο και συγκεκριμένα το 5νθήμερο18-22 Ιουλίου 2018 βρέθηκε να συμμετέχει επισήμως προσκε-κλημένος στις εορταστικές εκδηλώσεις στην Κύπρο, ο συμμα-θητής μας στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων Κώστας Τζί τζικας, Στρατηγός και εξέχων μέλος της κοινωνίας της Κοζάνης,της πόλης με το λαμπρό πολιτικό και πολιτιστικό παρελθόν. Ηκυπριακή πολιτεία φέτος επεφύλαξε στους παρευρισκομένους μιασυγκινητική έκπληξη, που θα παραμείνει ανεξίτηλη στη συνεί-δησή τους, ως η ηθική μεταφυσική αποκατάσταση (συγχωρείτετο αδόκιμο της λεκτικής διατύπωσης), των Ελλήνων Καταδρο-μέων και των πιλότων του Noratlas στο οποίο επέβαιναν και βρή-καν τραγικό θάνατο κατά την επιχείρηση "ΝΙΚΗ", όταν φίλιαπυρά το κατέρριψαν εκλαμβάνοντάς το ως εχθρικό, την δεύτερημέρα των επιχειρήσεων, ήτοι την 21/7/1974.

Το ακριβές ομοίωμα εκείνου του μεταγωγικού αεροσκά-φους που καταρρίφθηκε πάνω από τη Λευκωσία, μεταφέρθηκεπριν δύο (2) μήνες περίπου από τα Χανιά, αποσυναρμολογημένο

σε κιβώτια, με το αρματαγωγό «Χίος» του Ελληνικού Πολεμι-κού Ναυτικού στο λιμάνι της Λάρνακας. Με την άφιξη τουπλοίου τα κιβώτια με το αεροσκάφος φορτώθηκαν σε επτά ιδιω-τικά αρθρωτά φορτηγά οχήματα και μεταφέρθηκαν στη Λευκω-σία, όπου το ομοίωμα συναρμολογήθηκε από αξιωματικούς τηςΕλληνικής Αεροπορίας και τοποθετήθηκε στο στρατιωτικό νε-κροταφείο της "Μακεδονίτισσας", στη Λευκωσία, όπου στις19/7/2018, σε ειδική τελετή, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων γιατις επετείους του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής,έγιναν τα αποκαλυπτήριά του από τον Πρόεδρο της ΚυπριακήςΔημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη. Εφεξής, στην κάψα του καλο-καιριού, θα σκεπάζει με τις φτερούγες του τις σκιές των νεκρών,οι ψυχές των οποίων θα μεταφέρουν ψιθυριστά στους επισκέπτεςτων ηρώων, ότι όταν πρόκειται για την πατρίδα, ένας είναι οκανών που κατέλειπαν στους νεώτερους οι πρόγονοί μας: «Ουκαταισχυνώ τα όπλα τα ιερά ... Αμυνώ δέ καί υπέρ ιερών καίοσίων, καί μόνος καί μετά πολλών!...». Στην εκδήλωση παρέστη-σαν συγγενείς των πεσόντων, παλαιοί πολεμιστές και μέλη τωνπληρωμάτων των Νοράτλας που είχαν λάβει μέρος στην επιχεί-ρηση «Νίκη».

Το Νοράτλας «Νίκη-4» που συνετρίβει, συμμετείχε μεάλλα αεροσκάφη σε μυστική στρατιωτική αποστολή της Ελλάδαςτον Ιούλιο του 1974, για να μεταφέρει καταδρομείς στο αερο-δρόμιο της Λευκωσίας. Μετέφερε 28 καταδρομείς και 4 μέλη τουπληρώματος. Από τη σύγκρουση, εκσφενδονίστηκαν 16 κατα-δρομείς, οι οποίοι περισυλλέγησαν και ετάφησαν στο στρατιω-τικό κοιμητήριο Λακατάμιας. Ένας καταδρομέας, ο ΘανάσηςΖαφειρίου, επέζησε. Απεβίωσε την 1η Σεπτεμβρίου 2016. Οιυπόλοιποι 16, των οποίων οι σοροί δεν είχαν εντοπιστεί, ήτανσφηνωμένοι στο μπροστινό μέρος του αεροσκάφους και ετάφη-σαν μαζί με τα συντρίμμια του. Τα λείψανα τους εντοπίστηκανκατά την εκταφή στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας, ταυτοποι-ήθηκαν και αποδόθηκαν στις οικογένειές τους. Από τους 16, δενέχουν ανευρεθεί τα λείψανα τριών. Χρειάστηκαν 14 μήνες για ναολοκληρωθούν οι εργασίες της ανασκαφής και της ταυτοποί-ησης. Τα οστά των ηρώων που δεν ταυτοποιήθηκαν, θα παραμεί-νουν στην Κύπρο και θα ταφούν στον Τύμβο της Μακεδο νίτισσας.

Ο Εύπατρις Έλληνας Μακεδών Υποστράτηγος Κων-σταντίνος Τζίτζικας, επίμων, αποφασιστικός και θαρραλέος, ευ-πρόσωπος και άνετος, περιβεβλημένος -και τότε και τώρα καιπάντοτε- την αύρα των χαρισματικών προσωπικοτήτων, εθεάθηκατά το ...διαδικτυακό μου ρεπορτάζ, να πρωτοστατεί (πρωτα-γωνιστεί, αν προτιμάτε) σε ενδιαφέροντα εσταντανέ, κατά τηνδιαδικασία απότισης φόρου τιμής στους Ελλαδίτες και Κυπρίουςήρωες του '74. -Κωνσταντίνε, είμαστε όλοι οι συμμαθητές σου περήφανοι γιασένα.

Π α ν τ ε λ ή ς Γι α ν ν α κ ό π ο υ λ ο ς

...Διαδικτυακό ρεπορτάζ από τις εκδηλώσεις μνήμης στη Λευκωσία(18-22 Ιουλ '18 )

9

Page 10: Τ 92 ΕΞΩΦΥΛΛΟ.grayscale£ΣΕ 68 Τ 92 F.pdfΑγα2ητοί συμμαθητές, συνάδελφοι, φίλοι, αναγν1στες του “Συνδέσμου 68”

Εχουν ήδη παρέλθει ογδόντα ( 80 ) περίπου ημέρες από την επαί-

σχυντο και αντεθνική συμφωνία των Πρεσπών, της οποίας τα ολέθρια

αποτελέσματα, έχουν αρχίσει να διαφαίνοται και αναγκάζουν, κάποι-

ους που το ψήφισαν, να ελπίζουν στην ακύρωση αυτής από το πιθανώς

αρνητικό αποτέλεσμα του εξαγγελθέντος για την 30 Νοεμβρίου σχετι-

κού δημοψηφίσματος στα Σκόπια

Επί του θέματος και μέχρι τώρα, τα δεδομένα για την πιθα-

νότητα εγκρίσεως η’ μη του δημοψηφίσματος είναι αβέβαια και παρα-

μένει άδηλο αν το δημοψήφισμα θα έχει επιτυχή έκβαση Η αλβανική

καθώς και οι άλλες μουσουλμανικές μειονότητες, οι οποίες αποτελούν

το ένα τέταρτο περίπου του πληθυσμού, αναμένεται ότι μάλλον θα εγ-

κρίνουν την συμφωνία, ενώ και η σλαβική πλειονότητα του πληθυσμού,

παρ’ ότι είναι διχασμένη, θεωρείται σίγουρη για την κατά πλειοψηφία

έγκριση. Αυτό που δεν είναι τόσο σίγουρο, είναι , αν θα προκύψει, το

προβλεπόμενο από το Σύνταγμα των Σκοπίων ελάχιστο όριο συμμε-

τοχής, ώστε το δημοψήφισμα να είναι έγκυρο και για να γίνει αυτό ,

πρέπει να προσέλθει στις κάλπες τουλάχιστον το 50% των ψηφοφό-

ρων. Οριακή υπόθεση ,αν η εθνικιστική αντιπολίτευση αποφασίσει

να μπουκοτάρει το δημοψήφισμα.

Αναφορά στον υποτιθέμενο ρόλο της Ρωσίας για την έκβαση

του δημοψηφίσματος, αποτελεί σχετικό δημοσίευμα, σύμφωνα με το

οποίο ο πρεσβευτής της Ρωσίας στα Σκόπια, είχε προειδοποιήσει πως

<< Σε περίπτωση πολέμου μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ η Μόσχα θα αν-

τιμετωπίσει τη << Μακεδονία>> ως θεμιτό στόχο, εφόσον <<Οι Μα-

κεδόνες δώσουν θετική ψήφο στο δημοψήφισμα.

Για να προλάβει όμως και να αποτρέψει ,έστω και την ελά-

χιστη πιθανότητα μη εγκρίσεως του δημοψηφίσματος, όλο το Δυτικό

πλέγμα, από την Αμερική, έως το ΝΑΤΟ και την Γερμανία, έχει αποδυθεί

σε ένα αγώνα δρόμου, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο, για την επιτυχία

αυτού. Ενδεικτικά αναφέροντα:

-H παρέλαση δυτικών ηγετών στα Σκόπια, συμπεριλαμβανομένου και

του Γ. Γ. του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ για την υποστήριξη του δημο-

ψηφίσματος.

-Το μήνυμα του Αμερικανού προέδρου Ντόλαντ Τράμπ στον Σκοπιανό

πρόεδρο Ιβανόφ για την ανάγκη εγκρίσεως της συμφωνίας στο δημο-

ψήφισμα της 30ης Σεπτεμβρίου.

-Η βεβαίωση του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, ο οποίος σημειωτέον παρέμεινε πάνω

από ένα 24ωρο στα Σκόπια, ότι η Συμμαχία είναι έτοιμη να δεχθεί τη

χώρα ως το 30ο μέλος της, μόνον όταν ολοκληρωθούν και εφαρμο-

στούν όλες οι εσωτερικές διαδικασίες που θα επικυρώνουν την συμ-

φωνία της ονομασίας. << Η πόρτα του ΝΑΤΟ είναι ανοιχτή και ο λαός

των Σκοπίων θα αποφασίσει, αν θα την διαβεί. Το μέλλον είναι στα

δικά σας χέρια >> πρόσθεσε.

- Οι επισκέψεις στα Σκόπια της Γερμανίδος καγκελαρίου Μέρκελ και

του Αυστριακού Σεμπάστιαν Κούρτς.

-Η εναγώνια προειδοποίηση του << αρχιτέκτονα> της συμφωνίας Nimits

να εγκρίνουν την συμφωνία, γιατί μπορεί, να αλλάξει η κυβέρνηση στην

Ελλάδα.

Μετά από όλα αυτά, των οποίων κοινός παρανομαστής είναι

η ευθεία απειλή προς τα Σκόπια ότι << Εάν δεν ψηφίσετε την συμ-

φωνία, χάνετε την ευκαιρία να γίνετε μέλος του ΝΑΤΟ>>, προκύπτει

το ερώτημα, γιατί το ΝΑΤΟ, ως οργανισμός επείγεται τόσο πολύ να

κάνει το κρατίδιο των Σκοπίων μέλος του, πιέζοντας μάλιστα ένα ιστο-

ρικό μέλος αυτού, όπως είναι η Ελλάδα να κάνει σημαντικές υποχωρή-

σεις, αλλά και παραχωρήσεις σε βάρος των εθνικών της συμφερόντων,

πέραν βεβαίως της αριστερής και δογματικής ιδεοληψίας κάποιων και

στο οποίο ερώτημα, θα προσπαθήσουμε να δώσουμε κάποιες ευλογο-

φανείς απαντήσεις.

Με μία πρώτη ματιά είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς την

σπουδή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ να εντάξουν στις ΝΑΤΟικές δομές τα

Σκόπια, δεδομένου ότι με αυτόν τον τρόπο, θα προκύψει ένα πιο εύ-

θραυστο και δυσλειτουργικό ΝΑΤΟ. Πράγματι με τα Σκόπια μέσα, ο πι-

θανός ανταγωνισμός των Σλάβων με τους Αλβανούς στο εσωτερικό του

κρατιδίου, αλλά και ο ανταγωνισμός Σκοπίων – Αλβανίας θα απειλεί

ανά πάσα στιγμή την ενότητα της Συμμαχίας και συνακόλουθα θα απει-

λεί και την αποτρεπτική της λειτουργία, η οποία βασίζεται σε ομόφωνες

αποφάσεις στα οποία βέβαια θα προστεθεί και ο ανταγωνισμός με την

Ελλάδα σε πολλά ζητήματα, όταν το όλο θέμα ολοκληρωθεί και πάρει

την οριστική του μορφή. Η τριετής πείρα μου σε καίρια επιτελική θέση

στο ΝΑΤΟ θεωρώ ότι μου επιτρέπει να υποθέσω, ότι το μόνιμο πρό-

βλημα των διαφωνιών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας σε πολλά θέματα

στο ΝΑΤΟ, για τα οποία βεβαίως ευνοημένη ήταν συνήθως η Τουρκία,

θα επεκταθεί και μεταξύ των βαλκανικών χωρών, εφόσον βεβαίως

αυτά εισέλθουν και δυστυχώς, κατά την άποψη μου ,μου θα είναι συ-

νήθως και πάλι σε βάρος της Ελλάδος.

Μία πρώτη και με γενική θεώρηση απάντηση είναι ότι η Αμε-

ρική πιστή και συνεπής στην πολιτική της έναντι της πρώην Σοβιετικής

Ενώσεως και νυν Ρωσίας, θέλει να εντάξει στο ΝΑΤΟ όλα τα βαλκα-

νικά κράτη, μηδέ και αυτής της Σερβίας εξαιρουμένης, η οποία, μέχρι

στιγμής τουλάχιστον τελεί υπό Ρωσική επιρροή.

Η θεώρηση αυτή συνεπικουρείται από την επί κυβερνήσεων

Πούτιν δυναμική επιστροφή της Ρωσίας στο διεθνές προσκήνιο και

ιδίως μετά την προσάρτηση της Κριμαίας και την αντιπαλότητα με την

Ουκρανία για τις Ρωσόφωνες επαρχίες αυτής και η Αμερική θέλει να

κλείσει έγκαιρα όλες τις γαιωστρατηγικές τρύπες, τουλάχιστον στην

περιοχή των Βαλκανίων.

Μία άλλη πιο σύγχρονη και σύμφωνα με τα ισχύοντα παγ-

κόσμια δεδομένα θεώρηση, τα οποία καθιστούν την ευρύτερη περιοχή

της Ανατολικής Μεσογείου κέντρο παγκοσμίου ενδιαφέροντος, αναφέ-

ρεται στον αμετακίνητο στρατηγικό σχεδιασμό των ΗΠΑ, να εγκατα-

στήσουν στην περιοχή Σκοπίων- Κοσόβου ( σε συνδυασμό με την

Σούδα) μία μεγάλη στρατιωτική εγκατάσταση, η οποία θα ελέγχει τα

δυτικά σύνορα της Ρωσίας, θα αστυνομεύει τον πετρελαικό πλούτο

Ασίας και Αφρικής, θα αντιμετωπίζει το φανατικό Ισλάμ , θα προστα-

τεύει το Ισραήλ και θα διευκολύνει τυχόν ανάγκη απεξάρτησης από την

απρόβλεπτη Τουρκία. Γνωστό είναι ότι στην περιοχή υπάρχει ανάλογη

βάση, η οποία συνεχώς επεκτείνεται και βελτιούται, προοριζομένη να

αναλάβει πρωτεύοντα ρόλο σε πολλούς τομείς στην ευρύτερη περιοχή

της νοτιοανατολικής λεκάνης της Μεσογείου.

Οι αναφερόμενες Παραπάνω ευλογοφανείς κατά την άποψη

μας απαντήσεις απλώς παρουσιάζουν μόνο μία πτυχή του όλου θέμα-

τος, πέραν της οποίας, η πολιτική και τα συμφέροντα των κρατών, δη-

μιουργούν η ακυρώνουν πλείστους όσους λόγους και εναπόκειται

στους αρμοδίους, να τους κατανοήσουν και να πράξουν ότι πρέπει για

να προασπίσουν τα εθνικά μας συμφέροντα

Παπαδόπουλος Σωτήριος

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ – ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ

10

Page 11: Τ 92 ΕΞΩΦΥΛΛΟ.grayscale£ΣΕ 68 Τ 92 F.pdfΑγα2ητοί συμμαθητές, συνάδελφοι, φίλοι, αναγν1στες του “Συνδέσμου 68”

Πήρα μολύβι και χαρτί

και κάθισα να γράψω,

το χάλι της Ελλάδας μας

ε ίπα να περιγράψω

Φι λότιμο κι ηρωισμός,

η γλώσσα κι η τ ιμή της,

όλα αυτά γεμίζανε

αιώνες τη ζωή της.

Τώρα τριγύρω σου κοιτάς

και σού ’ρχεται ζαλάδα

κι αναρωτιέσαι «τάχατε

αυτή είν ’ η Ελλάδα;»

Είμασ τ’ εμείς απόγονοι

εκείνων των προγόνων,

πού ’χαν πατρίδα ξακουσ τή

σ τα βάθη των αιώνων;

Αυτών που πολεμούσανε

και δίναν τη ζωή τους,

γ ια να ’ναι πάντα ελεύθερη

η χώρα η δική τους;

Χι λιάδες ήρθαν οι εχθροί

εδώ να την αλώσουν,

μα οι Έλληνες κατάφεραν

όλους να τους εκδιώξουν.

Τετρακόσια χρόνια η Τουρκιά

μας κράτησε την ελευθερία,

μα οι Έλληνες μείναν Έλληνες

μέσ’ σ τα κρυφά σ χολεία.

Μαθαίνοντας τη γλώσσα τους

μα και την ισ τορία.

Όλα είναι μύθοι σήμερα,

χωρίς καμιάν αξία.

Η αρχαία γλώσσα η ελληνική

σε κράτη δίνει φώτα

κι εμείς την καταργήσαμε

γ ιατί ε ίναι νεκρή γλώσσα.

Για πες μου εσύ που κυβερνάς

χωρίς κανένα κόπο,

ποιος σού ‘δωσε το ελεύθερο

να ξεπουλάς τον τόπο;

Μάλλον δεν διάβασες ποτέ

σωσ τά την ισ τορία.

Γ ι ’ αυτό σε σλάβους χάρισες

και τη Μακεδονία!;

Έλληνα, ξύπνα Έλληνα,

άσ’ το ραγιαδι λίκι ,

γ ιατί πια τούτη η ζωή

εμάς δε μας ανήκει .

Σοφία Κοψιδά-Γαληνού

ΤΟ ΧΑΛΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΑΣ

Ομιλία της Βικτωρίας Δερματά κόρης του Δερματά Σταύρου κατά την εξόδιον ακολουθία του πατέρα της στις 14-9-2018

Ο Μότσαρτ έλεγε πως αμέσως μετά το Θεό έρχεται ο πατέρας. Γι΄ αυτό και η απώλειά του πάντα πονάει, όποτε κι ανσυμβαίνει.. Κι αυτό το κατάλαβα πολύ καλά όταν προχθές το πρωί είπα το τελευταίο αντίο στον πατέρα μου. Μετάαπό 5 μήνες στο νοσοκομείο, από τους οποίους 25 ημέρες ήταν σε κώμα, έφυγε από τη ζωή μόλις στα 72 του χρόνια.Σήμερα πατέρα για ακόμη μία φορά θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για όσα έκανες για εμένα και για όλη την οικογένειάμας. Ήσουν πάντα δίκαιος, πάντα κοντά μας. Στις επιλογές μου πάντα συνοδοιπόρος.

Η ζωή σου ήταν πρότυπο εντιμότητας απέναντι στη κοινωνία. Πάντα φρόντιζες όλη την οικογένειά μας. Γιαεμάς δεν έκανες ποτέ πίσω. Στα διλήμματα που σου παρουσιάζονταν απαντούσες ξεκάθαρα και διάφανα. Οι φίλοι σουκαι συμμαθητές σου, δεν ξεχνούν ότι ήσουν αδέκαστος στην προάσπιση αξιών και ιδεών και κατάφερες να αποτελείςπαράδειγμα προς μίμηση.

Μου λένε να ξεσπάσω, να κλάψω. Εγώ προσπαθώ να αντιμετωπίσω το τέλος σου ψύχραιμα, όπως μου έμαθες,δεν ήθελες να στενοχωριόμαστε, αλλά μου είναι δύσκολο να μην σε δω για την καλημέρα και την καληνύχτα μας.Πάντα εμείς οι δύο συζητούσαμε για τα σημαντικά και ασήμαντα θέματα της ζωής μας. Πάντα ήσουν εκεί, παρών.Θυμάμαι όλα τα καλοκαίρια που πήγαινες με τον Βασίλη -τον άρχοντά σου-και τον Σταύρο – τον πρίγκιπά σου- γιαψαροντούφεκο και γυρνάγατε πάντα με γέλια. Και ότι ενώ τελευταία δυσκολευόσουν, ερχόσουν πάντα σε όλους τουςαγώνες Rugby και ποδόσφαιρο, να τους θαυμάσεις και να φωνάξεις. Να τους χειροκροτήσεις. Η λατρεία που είχεςστην μικρή μας πριγκίπισσα την Ιόλη. Πάντα δίπλα της, να την προσέχεις και να την βλέπεις να χαμογελάει μαζί μετην Φαίη μας. Τα ατέλειωτα πειράγματα με τον Νάσο.

Μετά από πολύ καιρό στο Νοσοκομείο σε έπιασε το παράπονο για την ασθένειά σου που δεν σε άφηνε ναχαρείς τη ζωή.

Μπαμπάκα μου όποτε και να έφευγες, για εμάς που σε αγαπάμε θα ήταν νωρίς. Μη μου παραπονιέσαι γιατίβρήκες τον άνθρωπό σου από μικρός και μοιράστηκες μια ζωή γεμάτη αγάπη. Η Σούλα σου ήταν πάντα το λιμάνι καιη ευτυχία σου, κι εσύ η δική της. Μην ανησυχείς τώρα . Είναι κοντά μας. Ξέρω ότι θα την προσέχεις κι εσύ από ψηλά.

Καλό παράδεισο παπάκι μου.Εις το επανιδείν.

11

Page 12: Τ 92 ΕΞΩΦΥΛΛΟ.grayscale£ΣΕ 68 Τ 92 F.pdfΑγα2ητοί συμμαθητές, συνάδελφοι, φίλοι, αναγν1στες του “Συνδέσμου 68”

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην κυβέρνηση χωρίς να έχει κυβερνήσει ποτέ.

Και χωρίς ποτέ να έχει ασκήσει αξιωματική αντιπολίτευση. Στην

πραγματικότητα, χωρίς να έχει ποτέ ασκήσει σοβαρή και υπεύ-

θυνη αντιπολίτευση. Οι ιαχές του Ζαεφ, το πλιάτσικο του Ραμα

στους Βορειοηπειρώτες και η αποθράσυνση της Τουρκίας είναι

το αποτέλεσμα της ασχετοσύνης της κυβέρνησης πάνω σε κρί-

σιμα εθνικά θέματα. Και της εχθροπατρίας της.

Όσα χρόνια ήταν στην αντιπολίτευση το μόρφωμα που

σήμερα κυβερνάει, ζούσε με τα φαντασίωση ότι το ελληνικό κρά-

τος είναι ένα βίαιο και επιθετικό κατασκεύασμα που δρά αδικο-

πραγώντας παγίως επί των κακόμοιρων γειτόνων του. Σύμφωνα

με τα σχολεία του, οι λαοί δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν και κάθε

κίνηση της Ελλάδας να υπερασπιστεί τους Έλληνες έξω από τη

χώρα ήταν εθνικιστική και γινόταν σε βάρος της Τουρκίας, αν

επρόκειτο για τους Κωνσταντινουπολίτες ή τους Μικρασιάτες, σε

βάρος της Αλβανίας αν επρόκειτο για τους Βορειοηπειρώτες, σε

βάρος της Γιουγκοσλαβίας και των Σκοπίων αν επρόκειτο για για

τους Μακεδόνες και όχι τους Σλαβομακεδόνες και σε βάρος των

Τουρκοκυπρίων που τους καταπιέζουν οι εθνικιστές Κύπριοι!

Στη συνείδηση αυτών που κυβερνάνε έχει εγκατασταθεί

από την καθοδήγηση που πήραν, ότι η Ελλάδα είναι ένας μεγα-

λοϊδεατισμός και η ιστορία της μια ιμπεριαλιστική ιστορία σε

βάρος της ειρήνης και της συνύπαρξης των λαών. Αυτά τους μά-

θανε, αυτά πιπιλάνε. Και τα πιπιλάνε γιατί όσα χρόνια είναι στην

αντιπολίτευση τα ξοδεύουν στα τσιπουράδικα και στα ρεμπέτικα

αντί να παρακολουθούν καθημερινά τη ροή της εσωτερικής και

εξωτερικής πολιτικής και αντί να ενημερώνονται από τη διπλω-

ματία και τους επαϊοντες περί τα θέματα.

Με αυτά τα μυαλά ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της

χώρας και με αυτά τα μυαλά διαχειρίστηκαν και διαχειρίζονται

την εξωτερική της πολιτική. Μέχρι που έσκασαν επάνω στην αρ-

παχτική πολιτική της Τουρκίας. Που βλέποντας με ποιους ανίδε-

ους είχε να κάνει εξαπέλυσε όλη της την φαρέτρα με τις

διεκδικήσεις στο Αιγαίο, στο FIR Αθηνών, στην ΑΟΖ, στη Θράκη

με τη μουσουλμανική μειονότητα, και στις συμμαχίες της με τα

Σκόπια και την Αλβανία σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων.

Χωρίς η «διεθνιστική, ειρηνόφιλη, αντιιμπεριαλιστική ελληνική

κυβέρνηση να έχει πειράξει στο ελάχιστο τη γείτονα. Το αντίθετο

μάλιστα.

Με χάδια, προσκλήσεις και κατευναστικές κινήσεις και

υποσχέσεις η κυβέρνηση αποπειράθηκε να εξευμενίσει τον σουλ-

τάνο νομίζοντας ότι έτσι ασκείται η εξωτερική πολιτική. Με καλο-

σύνες και αφέλειες και φιλίες των λαών. Στη ρωμαϊκή αρένα!

Και ανέκραξε η κυβέρνηση κάποια στιγμή ότι η μεγαλύ-

τερη απειλή για την Ελλάδα είναι η Τουρκία. Χωρίς να έχει βρει

ακόμα πού πήγε η φιλία των λαών.

Στη συνέχεια η κυβέρνηση βρέθηκε μπροστά στην απαί-

τηση των ΗΠΑ να αναγνωριστούν τα Σκόπια με το στανιό από

την Αθήνα για να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ , γιατί βιάζονται να κα-

θαρίσουν τα Βαλκάνια από τη ρωσική επιρροή. Και έναντι αν-

ταλλαγμάτων στήριξης της κυβέρνησης για να μακροημερεύσει

την έπεισαν να υπογράψει ό,τι νάναι, αρκεί να υπογράψει αυτό

που αρνιόντουσαν να υπογράψουν όλες οι άλλες ελληνικές κυ-

βερνήσεις.

Δε βρήκαν και καμιά αντίσταση οι ΗΠΑ, με βοηθό τη

Γερμανία στην επιχείρηση, δεδομένου ότι οι συριζέοι ήταν ήδη

οπαδοί του μακεδονισμού και εχθροί του ελληνικού κράτους, που

στερούσε από τους κακόμοιρους τους «Μακεδόνες» το δίκαιο αί-

τημά τους να αυτοπροσδιορίζονται. Μ αυτά τα μυαλά και με

πλήρη άγνοια για τον αλυτρωτισμό που άφηναν ορθάνοιχτο

στους σλαβομακεδόνες, η κυβέρνηση υπέγραψε στις Πρέσπες

την αναγνώριση της βουλγαρικής διαλέκτου ως μακεδονικής

γλώσσας, παρά τις ενστάσεις της Βουλγαρίας. Και την αναγνώ-

ριση της σλαβομακεδονικής ιθαγένειας ως μακεδονικής εθνότη-

τας, παρά τις αντιδράσεις της Βουλγαρίας, του ΚΚΕ και του 70%

του ελληνικού λαού.

Μέχρι που ο σύντροφος Ζαεφ άρχισε να πανηγυρίζει

και να πυροδοτεί αυτούς που ονειρεύονται τη Μακεδονία του Αι-

γαίου. Έχοντας κάνει τη δουλειά του σαν πατριώτης, σε όφελος

της πατρίδας του. Προς μεγάλη έκπληξη και πανικό της ελληνικής

κυβέρνησης, που διαπίστωσε ξαφνικά ότι δεν υπάρχει ούτε αλ-

ληλεγγύη των λαών ούτε απλή απαίτηση των σλαβομακεδόνων

να αναγνωριστούν σαν Μακεδόνες. Θέλουν και το Πόρτο Καράς.

Και ο μεν δημιουργός της επαίσχυντης συμφωνίας Κο-

τζιάς παριστάνει από μακριά τον τιμητή του ανίδεου Τσίπρα, ότι

τάχα δεν υπερασπίζεται σθεναρά τις «λεπτομέρειες» της συμ-

φωνίας- τρίχες- ο δε κ Τσίπρας κουνάει το δάχτυλο στον Ζαεφ,

αφού του έχει παραδώσει το όνομα των τριών τετάρτων της Μα-

κεδονίας να το κάνει ό,τι θέλει. Και κατάλαβε εκ των υστέρων ο

πρωθυπουργός και ελάχιστοι από τους αδιάβαστους και εμπα-

θείς αριστεριστές που τον ακολουθούν, ότι ούτε με τα Σκόπια

υπάρχει φιλία των λαών αλλά μόνο απαιτήσεις σε βάρος της Ελ-

λάδας. Στη συνέχεια, η κυβέρνηση ανέλαβε να μαλακώσει όλες

τις συμφορές που προκάλεσε το ελληνικό κράτος και το ελληνικό

έθνος στην κακόμοιρη την Αλβανία, με τις προκλήσεις των ακρο-

δεξιών, εθνικιστών, που ζουν στη Βόρειο Ήπειρο και χαλάνε τη

φιλία των λαών. Έτσι, άφησε ανενόχλητη την αλβανική κυβέρ-

νηση να γκρεμίζει τις περιουσίες τους, να τους τρομοκρατεί όπως

πάντα για να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, να κατηγορεί καθέ-

ναν που αντιδρούσε ότι είναι εθνίκι και φασίστας. Μέχρι που άρ-

χισε να σκοτώνει ανενόχλητη. Υπό τις υπόγειες επιδοκιμασίες

της ελληνικής αντιφασιστικής, διεθνιστικής κυβέρνησης! Της

μόνης στον πλανήτη που έχει υπό την προστασία της, με διεθνείς

συνθήκες, κοτζαμ μειονότητα και την έχει αφήσει στο έλεος των

δυναστών της. Με τους οποίους συμπλέει!

Μέχρι που προχτές η αλβανική κυβέρνηση άρχισε να

ξεχερσώνει ελληνικές περιουσίες στα τουριστικά φιλέτα που ορέ-

γεται στη Χιμάρα και να τα κρατικοποιεί. Kάτι δεν πάει καλά με

τη φιλία των λαών και των αδερφών σοσιαλιστικών κομμάτων.

Και μέχρι να τελειώσει τη θητεία της θα έχει δει ξεκάθαρα από

τα χαρτιά της τα ίδια, ότι η Ελλάδα, που τόσο μισεί σαν ιδέα και

σαν ύπαρξη, χωρίς να διεκδικεί τίποτε από την Τουρκία, τα Σκό-

πια, την Αλβανία, ακόμα και την Κύπρο, είναι θύμα διεκδικήσεων

και μάλιστα χοντρών από όλους σχεδόν τους γείτονές της. Το ζει,

άλλωστε, στην πράξη.

Και θα δει ξεκάθαρα αυτό που ζει. Ότι η διεθνής πολι-

τική δεν είναι χαβαλές και δουλειά του ποδαριού. Και ότι η διε-

θνής πολιτική δε γίνεται με τις φιλίες των λαών και την

αλληλεγγύη των ιδεών. Αυτά είναι πεδία μάχης για τα κινήματα

και τους αγνούς ιδεολόγους. Στη διεθνή πολιτική και στην πολι-

τική των κρατών όλοι υπερασπίζονται ένα πράγμα. Αυτό που

μισεί ο εσμός που κυβερνάει: Την πατρίδα τους.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης

Μαθήματα Πατριωτισμού

12

Page 13: Τ 92 ΕΞΩΦΥΛΛΟ.grayscale£ΣΕ 68 Τ 92 F.pdfΑγα2ητοί συμμαθητές, συνάδελφοι, φίλοι, αναγν1στες του “Συνδέσμου 68”

Μπήκε και η πατρίδα μας - η γάτα - κάποτε στο εργαστήριο της Ευρώ-

πης με τα σίδερα, τα σφυριά και τα αμόνια, στο εργοτάξιο της ανθρώ-

πινης αλαζονείας.

Της πέταξαν μια λίμα-προγράμματα, επιδοτήσεις και τον βρόχο των

δανείων. Και άρχισε να την γλείφει. Και ετέρπετο, ηδονιζόταν. Νόμιζε

ότι ήταν αλλότρια, ξένα, πλούσια περισσεύματα των Φραγκογερμανών.

Έπινε όμως το αίμα της, το αίμα των αγέννητων, το αίμα των νεκρών.

Και έχασε την μιλιά της, την γλώσσα της, τα τζιβαϊρικά της. Έμεινε

άλαλη, αναξιοπρεπή,ς άλογη και παράλογη.

Βρυχώνται οι Τούρκοι. Απειλούν, χλευάζουν, προσβάλλουν, συκοφαν-

τούν, διεκδικούν. Από τον ανώτατο ηγέτη τους αυτά και όχι από κάποιον

αντιπεριφερειάρχη της ανατολίας. Τι απαντά το καθ’ημάς... ασκέρι και

ο σκαληνός σερασκέρης του; Τίποτε. Αφωνότερος των ιχθύων και

απραγέστερος των βατράχων.

Λύκοι, γκρίζοι και λυσσασμένοι, απέναντι. Ιχθύες και βατράχια από

δω. Τι συμπεραίνει ο κοινός νους; Ότι κάποια στιγμή οι λύκοι θα ορ-

μήξουν. Παρήγορο το γεγονός ότι το αξιόμαχο των Τούρκων ουδέποτε

δοκιμάστηκε απέναντι σε οργανωμένο στρατό. Ύαινες και λαφυραγω-

γοί μια ζωή.

Απαρήγορο το γεγονός ότι το αξιόμαχο των Ελλήνων υπονομεύτηκε τα

τελευταία χρόνια από τις ειρηνόφιλες σειρηνωδίες κλεφτοκατσικάδων.

Και προσοχή! «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί» και όχι οι ειρηνόφιλοι. Ψιλά

γράμματα αυτά για την περιρρέουσα ημιμάθεια.

Ατάραχος, γαλήνιος άκουσε ο Γερο-Κολοκοτρώνης την απόφαση για

καταδίκη σε θάνατο. Ούτε κατάρες ούτε κραυγές ούτε φοβέρες. Μόνο

«μνήσθητί μου Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου». Ήταν ειρηνο-

ποιός.

Καταδικάζονται λήσταρχοι και εγκληματίες και σκούζουν και τσιρίζουν

και μυξοκλαίουν για το κακό που τους βρήκε, όντας τόσο «καλοί άν-

θρωποι», όπως βεβαιώνουν, σπαραξικάρδια, οι συμβίες τους. Ειρηνό-

φιλοι άνθρωποι...

Σκότωσαν, άνανδρα, οι Αλβανοί το “γαλανόλευκο παιδί” της Βορείου

Ηπείρου. (Όπως κάποτε στην Κύπρο, τα ξαδέρφια τους οι Αγαρηνοί,

τον Ισαάκ και τον Σολωμό). Τους γνωρίσαμε στην ιστορία ως Τουρκαλ-

βανούς. Μ’ αυτούς κυρίως, πολεμούσαμε το ’21 και όχι με τους χοντρο-

κέφαλους Τούρκους.

Ανύπαρκτοι στους Βαλκανικούς Πολέμους, περίμεναν την έκβασή τους

για να χιμήξουν. Μάζεψε τους μπέηδες τους το ευρωπαϊκό εργαστήριο

ραδιουργίας και τους έκανε κράτος-παρία.

Τους ξανασυναντήσαμε το ’40, όταν καμμιά 15αριά τάγματά τους πίσω,

στα οπίσθια των Ιταλών, πυροβολούσαν τις λάσπες και τις βελανιδιές

της Πίνδου.

Με τους Γερμανούς, οι Τσάμηδες, συμμορίες από μαχαιροβγάλτες και

βιαστές, κατασκότωναν και καταλήστευαν τον εμπερίστατο Ελληνισμό

της Ηπείρου. Ξεκουμπίστηκαν για να γλιτώσουν το κρέμασμα. Τώρα

απαιτούν αποζημιώσεις. Τι να πει κανείς; Τουρκαλβανοί...

Τι απαντούν οι ημέτεροι; Τίποτε. "Το χωριό καίγεται και η γριά λαμ-

προχτενίζεται" όπως γράφει ο Μακρυγιάννης.

Οι θεσμοί! Τι θα πουν οι θεσμοί! Οι δεσμοί.( Καλός και ο αρχιεπίσκο-

πος. Από μητροπολίτης Αθηνών, μιτροπωλητής. Συμφωνίες με τους

αθέους και ευχαριστίες, δίνοντάς τους "αέρα" και λόγο να πανηγυρίζει

το εκκλησιομάχο κοπάδι τους. Το μόνο που δεν μας είπε είναι να ψη-

φίσουμε τον κ. Τσίπρα).

Βγήκε ο Ράμα, ο ναρκέμπορος, την επαύριον της δολοφονίας του

ωραίου Έλληνα, είπε τα εμετικά του. Εδώ; Άφωνη, λόγω γλωσσοτομίας,

η «υπεύθυνη ηγεσία της χώρας».

Αν ζούσε ο Καραϊσκάκης θα τους φορούσε το «βρακί της Κατερίνας».

(Ο «σταυραετός της Ρούμελης», που έκανε τύμβους με τα κομμένα κε-

φάλια των Τουρκαλβανών στο Δίστομο και την Αράχοβα, έσερνε μαζί

του ένα γυναικείο παλιόβρακο, γνωστό σε όλα τα παλληκάρια του με τ’

όνομα «το βρακί της Κατερίνας».

Το φορούσε στους κιοτήδες, τους φοβητσιάρηδες, τις σαπιοκοιλιές.

Όποιον του το φορούσε τον περιφρονούσε και η οικογένειά του, ήταν

άτιμος και προδότης. Σήμερα δεν θα έφτανε το ένα. Θα έπρεπε να απευ-

θυνθεί σε βιοτεχνία εσωρούχων για να καλύψει τις ανάγκες και την ζή-

τηση).

Προδίδουν και τους προδότες οι Σκοπιανοί. (Τελικά ποιος ήταν ο πρω-

τεργάτης, ο εμπνευστής της συμφωνίας ή καλύτερα ο εκτελεστής, γιατί

η σύλληψη έγινε εκτός; Σ' αυτές τις περιπτώσεις η απάντηση δόθηκε

πριν από 2500 χρόνια. «Εν αμίλλαις πονηραίς αθλιώτερος ο νικήσας»).

Δεν τηρούνται τα συμφωνηθέντα στις Πρέσπες. Το «μακεδονικό έθνος»

των νεοκομιτατζήδων, δόξη και τιμή, περνά στο σύνταγμά τους.

Τι απαντούν οι «κωφοί και άλαλοι» των Αθηνών; Τίποτε.

Οργανώνουν συνέδρια ανόμων και παρανόμων, επιτροπές εμπειρο-

γνωμόνων, τα οποία θα απαλείψουν από τα σχολικά βιβλία τις ενο-

χλητικές-«εθνικιστικές»-αναφορές.

Τι άραγε και πώς θα το αναθεωρήσουν; Στο βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ’

Δημοτικού υπάρχει κεφάλαιο με τίτλο: «Από τον ελληνοτουρκικό Πό-

λεμο του 1897 στον Μακεδονικό Αγώνα» (σελ. 178-181). Το κεφάλαιο

συνοδεύεται από μια εικόνα του Παύλου Μελά και από περιληπτικό

τίτλο όπου διαβάζουμε:

«Μακεδονικός Αγώνας ονομάζεται η ένοπλη σύγκρουση των Ελλήνων

και Βουλγάρων ανταρτών στο χώρο της Μακεδονίας την περίοδο 1904-

1908». (Δυστυχώς δεν υπάρχει πουθενά η φράση «η Μακεδονία ήταν

είναι και θα είναι ελληνική»).

Τώρα με την...εθνοκάθαρση, τι θα γραφτεί;

«Ο βορειοελλαδίτικος αγώνας ήταν σύγκρουση Ελλήνων και βορειομα-

κεδόνων»;

Μήπως “ο αγώνας στην Ευρωπαϊκή Οθωμανική Αυτοκρατορία";

”Μήπως "ο αγώνας ανατολικά των Ιωαννίνων και δυτικά της Ξάνθης";

Μήπως «βόρεια της Λάρισας και νότια των Σκοπίων;”

Με τον Παύλο Μελά τι θα κάνουν; Με τον Δραγούμη, τον Καραβαγγέλη,

τον καπετάν Κώτα που φωτογραφίες τους συνοδεύουν το κεφάλαιο;

Θα τους εξαφανίσουν;

Θα βάλουν φωτογραφία του Κοτζιά και την γελοία σκιάθα του, να αγ-

καλιάζει τον Δημητρώφ; Σβήνει η ιστορία, το αίμα;

Όχι, άλλοι θα εξαφανιστούν! (Από τώρα, αν ακούει κανείς, πρέπει να

ετοιμάσουμε μικρό, ευσύνοπτο βιβλιαράκι, για παιδιά Δημοτικού κυ-

ρίως, με τίτλο «Ο Μακεδονικός Αγώνας: η δόξα της Ελλάδας» Θα βρεθεί

τρόπος να φτάσει στα χέρια των Ελληνοπαίδων).

Ελπίζω-κατάντια είναι αυτό- να αντιδράσουν οι Σκοπιανοί της Επιτρο-

πής και να βγει από τα βιβλία Γλώσσας της ΣΤ ’Δημοτικού -(τετρ.Ερ-

γασιών, β’ τεύχος, σελ. 39) - η τρισάθλια απεικόνιση με τον Μέγα

Αλέξανδρο δίπλα στην Κοκκινοσκουφίτσα και τον Καραγκιόζη, η οποία

συνοδεύεται από άσκηση, διά της οποίας προτρέπονται οι μαθητές "να

γράψουν μια ιστορία αυτής της παράξενης συντροφιάς".

Εμείς κρατάμε τον Μέγα Αλέξανδρο. Την Κοκκινοσκουφίτσα και τον Κα-

ραγκιόζη τους επιστρέφουμε στο υπουργείο Παιδείας. Θα τύχουν λαμ-

πρής υποδοχής...

Νατσιός Δημήτρης

δάσκαλος-Κιλκίς

«Κάθε τόπος έχει την πληγή του και η Ελλάς τους Έλληνες (πολιτικούς)»«Γαλή εισελθούσα εις χαλκέως εργαστήριον την εκεί κειμένην ρίνην περιέλειχε. Συνέβη δε, εκτριβομένης της γλώττης, πολύ αίμα φέρε-

σθαι. Η δε ετέρπετο υπονοούσα τι του σιδήρου αφαιρείσθαι μέχρι παντελώς απέβαλε την γλώτταν». Εμ. Ροϊδης

Και σε νεοελληνική απόδοση:

«Μια γάτα μπήκε στο εργαστήριο ενός σιδηρουργού και άρχισε να γλείφει μια λίμα. Η γλώσσα της όμως τρίφτηκε κι άρχισε να τρέχει

πολύ αίμα.

Αυτή ευχαριστιόταν, νομίζοντας ότι κάτι βγαίνει από το σίδερο, ώσπου έχασε την γλώσσα της». (Αισώπου μύθοι, εκδ. «ΕΞΑΝΤΑΣ»,

σελ.96).

13

Page 14: Τ 92 ΕΞΩΦΥΛΛΟ.grayscale£ΣΕ 68 Τ 92 F.pdfΑγα2ητοί συμμαθητές, συνάδελφοι, φίλοι, αναγν1στες του “Συνδέσμου 68”

Ο οξυδερκής και πολύπειρος ενδοσκόπος των εγκεφάλων τηςΟυάσιγκτον Δρ. Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς -οικονομολόγος, κα-θηγητής, συγγραφέας, πρώην υπουργός και αρχισυντάκτηςτης Εφημερίδας του Χρηματιστηρίου, προχωράει σε αποκα-λύψεις που θα συζητηθούν σε ένα άρθρο φωτιά. Στην ουσίααποτυπώνει ανάγλυφα αυτά που μας κρύβει το εγχώριο σύ-στημα διαπλοκής. Υπερασπίζεται τον ελληνικό λαό και βάζειστην θέση της την Ελληνική Κυβέρνηση, όπου με μία απί-στευτη προπαγάνδα, προσπαθεί να μας πείσει ότι ήρθε τοτέλος των μνημονίων.

Η πολιτική και τα μέσα ενημέρωσης συγκάλυψαν τηνγενοκτονία του Ελληνικού Έθνους, αναδεικνύοντας στις δη-λώσεις τους ότι η ελληνική κρίση έχει τελειώσει. Αυτό που εν-νοούν όμως είναι ότι η Ελλάδα έχει τελειώσει. Είναι νεκρή καιτο κουφάρι της έχει πεταχτεί στα σκυλιά.

Αυτό αναφέρει νέα ανάλυση του Ινστιτούτου Πολιτι-κής Οικονομίας Paul Craig Roberts, το οποίο υπενθυμίζει ότι350.000 Έλληνες, κυρίως νέοι και επαγγελματίες, έχουν εγκα-ταλείψει τη νεκρή Ελλάδα.

Το ποσοστό γεννήσεων είναι πολύ χαμηλότερο απότο μέγεθος που είναι αναγκαίο για να διατηρηθεί το υπόλοιποτου πληθυσμού. Η λιτότητα που επιβλήθηκε στον ελληνικόλαό από την ΕΕ, το ΔΝΤ και τις ελληνικές κυβερνήσεις έχειως αποτέλεσμα την συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίαςκατά 25%.

Η πτώση είναι ισοδύναμη της Αμερικανικής ΜεγάληςΎφεσης, αλλά στην Ελλάδα τα αποτελέσματα ήταν χειρότερα.Ο Πρόεδρος Franklin D. Roosevelt μαλάκωσε τις επιπτώσειςτης μαζικής ανεργίας με τους νόμους περί κοινωνικής ασφάλι-σης και άλλα στοιχεία ενός δικτύου κοινωνικής ασφάλειας,όπως η ασφάλεια των καταθέσεων, και τα προγράμματα δημο-σίων έργων, ενώ η ελληνική κυβέρνηση μετά τις παραγγελίεςαπό το ΔΝΤ και την ΕΕ επιδείνωσε τις επιπτώσεις της μαζικήςανεργίας με την απομάκρυνση του δικτύου κοινωνικής ασφά-λισης.

Παραδοσιακά, όταν μια κυρίαρχη χώρα αλλά από τηδιαφθορά, την κακοδιαχείριση, την κακή τύχη, ή από απρό-βλεπτα συμβάντα, βρέθηκε σε δεινή θέση για να αποπληρώσειτα χρέη της. Οι πιστωτές της χώρας, μείωσαν τις οφειλές προςένα επίπεδο που η χρεωμένη χώρα θα μπορούσε να εξυπηρε-τήσει.

Με την Ελλάδα υπήρξε μια αλλαγή παιχνιδιού. Η Ευ-ρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με επικεφαλής τον Jean-ClaudeTrichet, και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αποφάσισε ότι ηΕλλάδα έπρεπε να καταβάλει ολόκληρο το ποσό των τόκων καικεφαλαίου των κρατικών ομολόγων της που βρίσκονται στηνκατοχή των γερμανικών, των ολλανδικών, των γαλλικών καιτων ιταλικών τραπεζών.

Πώς θα επιτευχθεί αυτό; Με δύο τρόπους. Και οι δύοεπιδείνωσαν σε μεγάλο βαθμό την οικονομία της Ελλάδας,αφήνοντας τη χώρα σήμερα σε πολύ χειρότερη θέση από αυτήπου βρισκόταν κατά την έναρξη της κρίσης πριν από σχεδόνμια δεκαετία.

Κατά την έναρξη της «κρίσης», η οποία θα μπο-ρούσε εύκολα να είχε λυθεί με τη διαγραφή μέρους του χρέους,το ελληνικό χρέος ήταν 129% του ελληνικού Ακαθάριστου Εγ-

χώριου Προϊόντος.Σήμερα το ελληνικό χρέος είναι 180% του ΑΕΠ. Γιατί;

Η Ελλάδα δανείστηκε περισσότερα χρήματα για ναπληρώσει τόκους στους πιστωτές της, οι οποίοι δεν έπρεπε ναχάσουν ούτε ένα σεντ. Ο επιπλέον δανεισμός, που ονομάστηκε«διάσωση», δεν ήταν ένα σχέδιο διάσωσης της Ελλάδα. Ήτανμια διάσωση των πιστωτών της Ελλάδας.

Το καθεστώς Obama ενθάρρυνε αυτό το πακέτο διά-σωσης, επειδή οι αμερικανικές τράπεζες περίμεναν ένα σχέδιοδιάσωσης, αφού είχαν πουλήσει credit default swaps (CDS)του ελληνικού χρέους και δεν ήθελαν να πληρώσουν. Χωρίςσχέδιο διάσωσης οι αμερικανικές τράπεζες θα είχαν χάσει τοστοίχημα και θα κατέβαλαν τα ασφάλιστρα κινδύνου των ελλη-νικών ομολόγων. Επιπλέον, ζητήθηκε από την Ελλάδα να που-λήσει δημόσια περιουσιακά στοιχεία σε αλλοδαπούς και νααποδεκατίσει το κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας, να μειώσει τιςσυντάξεις και την ιατρική περίθαλψη.

Η Κίνα αγόρασε τα ελληνικά λιμάνια, η Γερμανία αγό-ρασε τα αεροδρόμια, ενώ διάφορες γερμανικές και ευρωπαϊκέςοντότητες αγόρασαν τις ελληνικές επιχειρήσεις ύδατος. Επί-σης, κερδοσκόποι των ακινήτων αγόρασαν εκτάσεις σε ελλη-νικά νησιά για την ανάπτυξη ακινήτων.

Αυτή η λεηλασία της ελληνικής δημόσιας περιουσίαςδεν πήγε όμως προς τη μείωση του χρέους. Το χρέος, μεγαλύ-τερο από ποτέ, εξακολουθεί να ισχύει. Η οικονομία είναι μι-κρότερη από ποτέ. Η δήλωση ότι η ελληνική κρίση έχειτελειώσει είναι απλώς μια δήλωση ότι δεν έχει μείνει τίποταγια να πάρει κανείς πια από τον ελληνικό λαό.Γιατί η Ελλάδα βυθίζεται γρήγορα. Όλα τα έσοδα που σχετί-ζονται με θαλάσσιους λιμένες, αεροδρόμια, δημοτικές επιχει-ρήσεις, και το υπόλοιπο της δημόσιας περιουσίας που έχειβίαια ιδιωτικοποιηθεί τώρα ανήκει σε ξένους που παίρνουν ταχρήματα από τη χώρα, οδηγώντας έτσι περαιτέρω χαμηλότερατην ελληνική οικονομία.

Οι πιστωτές έκλεψαν το οικονομικό μέλλον των Ελλή-νων. Επίσης η Ελλάδα δεν είναι ένα κυρίαρχο έθνος. Εκεί κυ-ριαρχεί πλέον η ΕΕ και το ΔΝΤ. Και ο ελληνικός λαόςπροδόθηκε από την κυβέρνηση Τσίπρα.Είχαν τη δυνατότητα να επαναστατήσουν και να χρησιμοποι-ήσουν τη βία για να ανατρέψουν την κυβέρνηση που τους πού-λησε σε διεθνείς τραπεζίτες. Αντ’ αυτού, οι Έλληνες δέχτηκαντην καταστροφή τους και δεν έκαναν τίποτα. Ουσιαστικά, οελληνικός πληθυσμός διέπραξε μια μαζική αυτοκτονία.

Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 δεν έχει τε-λειώσει. Κρύβεται κάτω από το χαλί της μαζικής δημιουργίαςχρήματος από τις ΗΠΑ, την ΕΕ, το Ηνωμένο Βασίλειο, καιτην ιαπωνική κεντρική τράπεζα.Η δημιουργία του χρήματος έχει κατά πολύ υπερβεί την αύ-ξηση του πραγματικού προϊόντος και έχει οδηγήσει στα ύψητην αξία των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείωνπέρα από αυτό που μπορεί να υποστηρίζονται.

Η εξέλιξη της κρίσης παραμένει προς το παρόν. Θαμπορούσε να οδηγήσει στην καταστροφή του δυτικού πολιτι-σμού.https://www.elromio.gr/i-ellada-echei-teleiosei-o-pol-gkraigk-romperts-sygklonizei-me-arthro-toy/

«Η Ελλάδα έχει τελειώσει» Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς

14

Page 15: Τ 92 ΕΞΩΦΥΛΛΟ.grayscale£ΣΕ 68 Τ 92 F.pdfΑγα2ητοί συμμαθητές, συνάδελφοι, φίλοι, αναγν1στες του “Συνδέσμου 68”

Οι 15 φυλές που υποστηρίζουν

με λύσσα

τους κυβερνώντες

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

https://meaculpa.gr/

Του Γιώργου Τσουκαλαδάκη.

Οι 15 φυλές που υποστηρίζουν με λύσσα τους κυ-

βερνώντες πλέον των αγαθοπίστων είναι:

1)Όλοι οι βαρυποινίτες των φυλακών, δεν είναι τυ-

χαίο που στις φυλακές ο σύριζα πήρε εξωφρενικά

ποσοστά άνω του 80%

2) Όλοι όσοι σιτίζονται από το λαθρομεταναστευ-

τικό, μέσω Μ.Κ.Ο. που είναι από τις μεγαλύτερες

μπίζνες της αριστεράς.

3) Οι αιώνιοι φοιτητές που επανέφερε ο σύριζα

μαζί με τους μπαχαλάκηδες που τους αφήνουν να

αλωνίζουν στα Πανεπιστήμια τρομοκρατώντας φοι-

τητές - καθηγητές.

4) Οι αριστεροί δολοφόνοι τρομοκράτες τύπου

Κουφοντίνα, Ρουβίκωνα που με την κατάργηση του

νόμου του ιδιώνυμου κ.α. ουσιαστικά βιώνουν ασυ-

λία.

5) Παράσιτα της δημοσιογραφίας που παίρνουν

χιλιάδες ευρώ κρατικής διαφήμισης εκτελώντας συμ-

βόλαια τύπου εκτέλεσης υπολήψεων.

6) Μεγαλοκαναλάρχες που τους αποφυλάκισε ο

συριζα με αστείες διατάξεις για να κάνουν τα κανάλια

τους φερέφωνα της κυβέρνησης.

7) Μεγαλοδημοσιογράφοι που χρωστάνε δεκάδες

εκατομμύρια στο δημόσιο και στους εργαζόμενούς

τους αλλά περιέργως λειτουργούν κανονικά λιβανί-

ζοντας την κυβέρνηση.

8) Καταδικασμένοι δημόσιοι υπάλληλοι για απά-

τες, υπάλληλοι που είχαν προσληφθεί με πλαστά δι-

καιολογητικά.

9) Το συνδικαλιστικό καρκίνωμα του δημοσίου

μαζί με κάθε ένα δημόσιο υπάλληλο που τρέμει την

οποιαδήποτε αξιολόγηση.

10) Οι χιλιάδες μετακλητοί που διόρισε ο σύριζα

καθώς και οι εργαζόμενοι εκατοντάδων άχρηστων

φορέων που δημιούργησε η κυβέρνηση για αργομι-

σθίες.

11) Ταλαίπωρες θείτσες που στο πρόσωπο του

αλέξη βλέπουν τον... γκόμενο που θα θέλανε, το γιο

τους, τον ανιψιό τους ή τον χαχόλο που θα ήθελε να

είχε παντρευτεί η κόρη τους.

12) Καθυστερημένοι άνθρωποι μηδενικής κριτικής

ικανότητας που δηλώνουν αριστεροί κολλημένοι αι-

ώνια στην εφηβεία τους.

13) Διάφορες παρασιτικές ομάδες που ζούνε απο-

κλειστικά από επιδόματα σε βάρος του συνόλου.

14) Άνθρωποι που μισούν την πρόοδο, την αρι-

στεία, την γνώση και την ευημερία και έχουν δόγμα

ζωής το να "πεθάνει η κατσίκα του γείτονα".

15) Πολιτικά σκουπίδια από τον κεντρώο ή τον

δεξιό χώρο που ελπίζουν βάσιμα σε ανακύκλωση.

ΒιβλίοΤα βιβλία είναι ακοίμητες λαμπάδες της συγκεντρωμένης σο-

φίας.

Ε. Ντεσιντέριους

Διάβαζε, όχι για να αντιλέγεις και να αναιρείς, ούτε για να πι-

στεύεις και να πείθεσαι, ούτε για να βρίσκεις κουβέντα κι ομι-

λία, αλλά για να ζυγίζεις και να συλλογίζεσαι.

Φ. Μπέικον

Οι άνθρωποι σταματάνε να σκέφτονται, όταν σταματάνε να

διαβάζουν.

Ντ. Ντιντερό*

Όσο περισσότερο διαβάζεις χωρίς να σκέφτεσαι, τόσο γρηγο-

ρότερα αρχίζεις να πιστεύεις ότι ξέρεις πάρα πολλά, αλλά όσο

περισσότερο σκέφτεσαι διαβάζοντας, τόσο καθαρότερα βλέ-

πεις, πως ξέρεις πολύ λίγα.

Βολτέρος

Το βιβλίο πρέπει να το σεβόμαστε και η πρώτη ένδειξη που

αυτό επιβεβαιώνει είναι η ετοιμότητα να πληρώσουμε την

υψηλή τιμή του.

Β. Ρόζανοφ*

Καλύτερα να γράψεις για τον εαυτό σου και να χάσεις τον ανα-

γνώστη, παρά να γράψεις για τον αναγνώστη και να χάσεις τον

εαυτό σου.

Σ. Κόνολι*

Το ιστορικό μυθιστόρημα είναι καρπός μιας δελεαστικής μοι-

χείας της ιστορίας με τη φαντασία.

Ο. Σενκόφσκι*

Τρεις είναι οι δυσκολίες της λογοτεχνικής καριέρας: να γράφεις

ένα βιβλίο που ν' αξίζει να το τυπώσεις, να βρεις έναν έντιμο

εκδότη και μετά σκεπτόμενους αναγνώστες να το διαβάσουν.

Κ. Κόλτον*

Αναζήτησα την γαλήνη παντού και πουθενά δεν τη βρήκα,

παρά σε μια γωνιά μ' ένα βιβλίο.

Θωμάς*

Όλα τελικά έρχονται σ' αυτόν που μπορεί να περιμένει, αλλά

όχι και τα δανεισμένα βιβλία.

Φ. Χάμπαρντ*

Πιστεύω στα μαλακά πράγματα, στο ξύλο και τον πηλό που θα

επιζήσουν του χάλυβα και του τσιμέντου και πιστεύω στα

πράγματα που χρειάζονται καιρό να γίνουν, όπως τα δέντρα

και τα βιβλία.

Α. Ρούστ

Μη δίνετε τα βιβλία σας σε κανέναν, αλλιώς δε θα τα δείτε

ποτέ. Στη βιβλιοθήκη μου έμειναν μόνο εκείνα τα βιβλία που

πήρα για να διαβάσω απ' τους άλλους.

Α. Φρανς*

Χίλια αντίτυπα του ίδιου βιβλίου ενός συγγραφέα, είναι στην

ουσία χίλια διαφορετικά βιβλία. Το κάθε βιβλίο έχει τη δική του

τύχη, που λέγεται αναγνώστης. Ι. Ευαγγέλου

Βιβλιοθήκη είναι σκέψη σε κατάψυξη.

Χ. Σαμουέλ

Ένα δωμάτιο χωρίς βιβλία είναι ένα σώμα χωρίς ψυχή.

Κικέρων15

Page 16: Τ 92 ΕΞΩΦΥΛΛΟ.grayscale£ΣΕ 68 Τ 92 F.pdfΑγα2ητοί συμμαθητές, συνάδελφοι, φίλοι, αναγν1στες του “Συνδέσμου 68”

Αγαπητοί ΣυμμαθητέςΠροσπαθώντας να συνειδητοποιήσω με

όση ορθότητα κρίσεως μας επιβάλλουν οι ανθρώ-πινες ανησυχίες, αδυνατώ να ανοίξω διάλογο μετην βεβαιότητα της ιδέας του θανάτου. Με ένα τέ-τοιο δεδομένο επιχειρώ κάποιες στοχαστικές αναρ-ριχήσεις και με την υποστήριξη του οξυγόνου τηςπροσευχής θα επιδιώξω να διέλθω τον απομένονταεπί Γης χρόνο μου κάτω από τις πρέπουσες καιαποδεκτής αξίας ανθρωπολογικές σταθερές.

Με αυτές τις ταπεινές προσεγγίσεις ελπίζω,ότι οι μειωμένες από το πέρασμα των χρόνων δυ-νάμεις μου να ενδυναμωθούν σε ένα παραδεκτόβαθμό, ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουντις ποικίλες δοκιμασίες μιας πίστεως, η οποία εξα-κολουθεί και εδράζεται επί απαυγασμάρων σοφίαςτων ανθρωπείων αιώνων.

Θεωρώ βολετό να ξεκινώ την καθημερινό-τητα της ατυφίας μου με ένα βλέμμα προς τον ου-ρανό και με μία ψιθυριστή ικεσία, βοήθησέ μεΚύριε, εν όσω ερευνώ για το πόσα η εγγενής μουλογική μπορεί να αντιληφθεί και αποκομίσει απότα συνεχή σου υποδηλούντα την κατεύθυνση τηςβουλήσεώς Σου μηνύματα. Βούληση, η οποία θεω-ρητικά εκλαμβάνεται ως η συνάρτηση της δικήςμου υπαγωγής στις Θείες Εντολές.

Συ και οι Μοίρες γνωρίζετε την πορεία μου.Εγώ απλά ζω προσπαθώντας να δραπετεύσω απότην ολοκληρωτική άγνοια έχοντας προηγουμένωςυιοθετήσει τα γήινα άρθρα πίστεως. Προσπαθώ ναδιακρίνω τις συνάφειες της εσωτερικής χώρας τουνού μου και τον εξωτερικόν κόσμον της ύλης. Προ-σπαθώ να αναγνώσω τα φαινόμενα που συμβαί-νουν γύρω μου και αρμολογώντας τα με την απο- δεκτικότητα της εσωτερικής πραγματικότητος(πραγ ματικότητα;) αποβλέπω σε μία γαλήνη, ωσάντο ίαμα απέναντι στα χτυπήματα της ματαιοδοξίαςτων φορέων, των όποιων κοινωνικών συστημάτων.Ένα πράγμα σίγουρο, που όλα τα έλλογα όντα κα-ταλαβαίνουν είναι, τί άλλο; …ο θάνατος! Μία εξε-ρείδουσα την ανακούφιση των ανθρωπίνων προσ- δοκιών σκέψη είναι, ότι ο θάνατος διαλύει μόνοντα συστατικά στοιχεία που συγκροτούν τους υλι-κούς και διαστατούς οργανισμούς. Η ψυχή είναιαντικείμενον μεταφυσικόν και η οποία διαχεομένημέσω της δυναμικής της πίστεως ακολουθεί πορείαεπί μιας κατευθύνσεως του ευκταίου και του συμ-βατού με το ψυχοπνευματικό επίπεδο των νοημό-νων πλασμάτων.

Την γαλήνη για να αποκτήσω πρέπει ναδεχθώ, ότι εφ’όσον έχω ταχθεί στην μερίδα τωνπλασμάτων με ένα βαθμό αντιληπτικότητος, ση-μαίνει, ότι οφείλω να διατηρώ τον έλεγχον του

εαυτού μου. Να εκτιμώ με κάθε συνέπεια τα καθή-κοντά μου, να αξιολογώ τις παρουσιαζόμενες κα-ταστάσεις, να έχω επίγνωση του χρόνου που μουαπομένει και του ότι η συναίσθηση των πραγμά-των και η πνευματική επαφή με αυτά, σταδιακάσβήνουν και δη νωρίτερα από την ώρα ελεύσεωςτου θανάτου. Είναι σαν κάτι που λέγεται, ότι ένιοιυπερήλικες «παραξενεύουν» ή στην καθομιλου-μένη: «…ο παππούς άρχισε να λέει ασυναρτησίες».Οποία φρικιαστική σκέψη και ταυτόχρονα τόσοναληθής και τόσον εγγύς!

Συνεπώς, οφείλω να μεριμνήσω, ώστε, όταναντιληφθώ (συνήθως το αντιλαμβάνεται πρώτος οπερίγυρος) τα πρώτα σημάδια της πνευματικήςμου φθοράς, να ζητήσω από τους οικείους μου ναμε περιμαζέψουν και με προστατεύσουν από τηνοίαν εκδηλουμένην εχθρικήν ή χλευαστικήν πρό-θεσιν του περιβάλλοντος. Με άλλα λόγια η υστε-ροφημία μου να συντίθεται από εικόνες άξιεςμνείας εις τον αιώνα. Και λέω εις τον αιώνα, διότιόλοι οι θνητοί μνημονεύονται για ένα μόνοναιώνα, καθ’όσον ο μακρότερος χρόνος μνημονεύ-σεως (αιωνία η μνήμη, κατά τον ψαλμόν) επιτελεί-ται από εγγονούς και εφ’όσον βέβαια έχει υπάρξειχρονική περίοδος συμβιώσεως με αυτούς.

Εκείνοι οι οποίοι μνημονεύονται εις τουςαιώνας των αιώνων είναι ελάχιστοι. Είναι οι δια-χρονικές προσωπικότητες. Είναι εκείνοι, οι οποίοιυπηρέτησαν την ανθρωπότητα είτε σαν ηγέτες υψί-στης ακτινοβολίας είτε επιστήμονες ερευνητές καιτέλος εκείνοι, οι οποίοι ωδήγησαν τους ανθρώπουςστο να ερμηνευτεί του καθ’ενός η ψυχή σαν τοόχημα, που θα τους μεταφέρει σε ουράνια πεδία,όπου η όποια από αυτούς αναδεχθείσα θρησκείαδιαγγέλλει την θεϊκή τους καταγωγή.

Κάτω από αυτές τις -κατά κόσμον- σκέψεις,οφείλω να συλλογίζομαι την πραγματικότητα στοσύνολό της. Ποιο είναι το απειροελάχιστον, τουπομικροσκοπικόν, το σχεδόν αόρατον μέρος τηςπραγματικότητος που μου αναλογεί και ποιοςείναι ο χρόνος στο σύνολό του αλλά και το ακαρι-αίον χρονικό διάστημα που συνυπολογίζω ώστενα κατανοήσω, ότι ήμουν μία ανθυποσταγόναστον ωκεανό των πολλαπλών συμπάντων και συ-νεπώς να μου υπομιμνήσκεται εκάστοτε, ότι το μω-ροφιλόδοξον γελοιώδες εστίν.

Υποθέτω, ότι ανάλογες -και κατά το μάλλονδιεισδυτικότερες- είναι οι επί του θέματος σκέψειςτων πλειόνων εξ υμών. Οι ολίγοι -και πάλιν ει-κάζω- ανήκουν στην κατηγορία των περί τηνδόξαν περιηγητών και των φορέων των ίσως κατα-καλυπτικών διαβλητών ιδεών.

Κωνσταντίνος Αργυρόπουλος

Συνεπισκοπήσεις

16