Ιππικο - Τεθωρακισμένα 78

ΤΡΙΜΗNΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΙΠΠΙΚΟΥ - ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΩΝ• ΤΕΥΧΟΣ 78 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2013 • ΒΕΡΑΝΖΕΡΟΥ 30, Τ.Κ. 104 32

ΜΝΗΜΕΙΟ ΜΕΤΣΟΒΟΥ

Το όραμα έγινε πραγματικότητα

«483 χρόνια σκλαβιάς, μας γεμίζουνε μνήμες...

100 χρόνια λευτεριάς, μας γεμίζουν ευθύνες!»

Με μια καρδίαν όλοι,

μια γνώμην, μια ψυχή,

κτυπάτε του Τυράννου

την ρίζαν, να χαθή.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ Δ.Σ. του Συνδέσμου ευχόΝΤΑΙ στα μέλη

και τους φίλους ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ

καλο πασχα!

Ρήγας Φεραίος Βελεστινλής

Εκατό χρόνια από την απελευθέρωση των Ιωαννίνων

Περιεχόμενα τεύχους 78ΙΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

Γραφείο:

Βερανζέρου 30

ΤΚ 104 32 Αθήνα

Τηλέφωνο και Fax: 210 5226351

Δικτυακή τοποθεσία:

http://www.saith.gr

e-mail: [email protected]

Tεύχος Νο 78

Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος

2013

Ιδιοκτήτης:

Σύνδεσμος Αποστράτων

Αξιωματικών

Ιππικού Τεθωρακισμένων

Εκδότης - Διευθυντής:

Υποστράτηγος ε.α.

Χρ. Παπαδογεωργόπουλος

Συντακτική Επιτροπή:

Πρόεδρος

Αντιστράτηγος ε. α.

Ευστάθιος Κολιοκώτσης

Μέλη:

Αντιστράτηγος ε.α.

Ε. Γεωργαντάς

Αντιστράτηγος ε.α.

Μεντεσίδης Χαράλαμπος

Δημοσιογραφική Επιμέλεια:

Λιβέριος Πετρίδης

ΠΕΙΝΟΝΤΙ ΤΩΝΔΡΕΣ (Οι άνδρες του στρατού πεινούν) Σελ. 4-5

Ανυπαρξία Πολιτικής και Ενημέρωσης Σελ. 6-7

100 χρόνια από την απελευθέρωση των Ιωαννίνων Σελ. 9

Οι συνέπειες των Βαλκανικών Αγώνων Σελ. 12

Η άγνωστη πλευρά του Ιωάννη Καποδίστρια Σελ. 13

Το Αιγαίο πέλαγος και η Ευρωπαϊκή Ένωση Σελ. 15

Η Θράκη στα άγγιστρα της Νέας Τάξης Σελ. 19

Προς άξονα Γαλλίας - Ελλάδος - Κύπρου - Ισραήλ; Σελ. 21

Το Ισλάμ στην Ευρώπη και στην Ελλάδα Σελ. 24

Το ιππικό του Μ. Αλεξάνδρου στην κατάκτηση της Ασίας Σελ. 25

Τα νέα του Όπλου και του Συνδέσμου Σελ. 26

Για να μπορέσει ο Σύνδεσμος να αποπληρώ-σει το υπόλοιπο οφειλόμενο ποσό της κατα-σκευής του Μνημείου Ιππικού, παρακαλού-

με τα μέλη και τους φίλους μας να τακτοποιή-σουν την ετήσια συνδρομή τους και κατά την

κρίση τους την ενίσχυση του Συνδέσμου.Επίσης, οι αποδέκτες του περιοδικού μας, ας απο-

στείλουν τη συνδρομή τους των 20 ευρώ. Είναι επι-τακτική ανάγκη για τη συνέχιση της εκδόσεως του.

Το Διοικητικό Συμβούλιο

Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας στο διαδίκτυο για να είστε πάντα ενημερωμένοι για τα τεκταινόμενα στο Όπλο μας, στην διεύθυνση: http://www.saith.gr

Η προαιρετική σας συνδρομή προς το περιοδικό μας μέσω του λογαριασμού: 003 9800111543-0 Γενικής Τραπέζης ή μέσω ταχυδρομικής επιταγής ή δι' απευ-θείας εγχειρίσεως ποσού σε μέλος του Δ.Σ./ΣΑΙΤΘ, τυγχάνει εκτιμήσεως εκ μέρους του Συνδέσμου μας, ο οποίος σας θεω-ρεί παράγοντες βελτιώσεώς του.

Η οικονομική κρίση που έχει ξεσπάσει στη χώρα μας, τα τελευταία 3 χρόνια, έχει επηρεάσει ολόκλη-ρη την ελληνική κοινωνία. Από την κρίση αυτή δεν ήταν δυνατόν να μην επηρεασθούν και μάλιστα σε πολύ μεγάλο βαθμό και οι Ένοπλες Δυνάμεις της. Κατά κύριο λόγο επηρεάσθηκε το προσωπικό, κα-θώς και το ηθικό των ΕΔ. Οι επιπτώσεις και τα απο-τελέσματα είναι άμεσα και ορατά σε όλους μας ε.ε. και ε.α. και τα οποία βιώνουμε καθημερινά . Επί-σης μία άλλη παράμετρος που επηρεάσθηκε είναι και η υλικοτεχνι-κή υποδομή η οποία έχει επί-πτωση στη μα-χητική ικανότη-τα των ΕΔ. Στο παρόν σημείωμά μας θα αναφερ-θούμε μόνο στο ηθικό.Το ερώτημα εί-

ναι : οικονομική κρίση επηρεά-ζει το ηθικό των ΕΔ; Η απάντηση είναι ότι, ασφα-λώς και το επη-ρεάζει. Το θέμα είναι πόσο και σε ποιο βαθμό μπο-ρεί και πρέπει να επηρεάσει το ηθικό, των ε.ε. κυρί-ως στελεχών, το οποίο είναι συνυφασμένο και αλ-ληλένδετο με την οικογενειακή κατάσταση αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο καθένας μέσα και έξω από την υπηρεσία. Επίσης είναι αλήθεια ότι στη σημερινή εποχή ο οικογενειακός προϋπολογι-σμός επηρεάζει πολύ περισσότερο το ηθικό από ό,τι τις παλαιότερες εποχές διότι οι ανάγκες και οι απαιτήσεις της ζωής είναι πολύ ποιο αυξημένες. Όλα τα παραπάνω είναι γνωστά και ως εκ τούτου

δεν θα αναλυθούν περαιτέρω. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε όλοι είναι ότι οι καιροί είναι δύσκολοι και για τα εθνικά μας θέματα και ότι πρέπει να επα-γρυπνούμε ως ΕΔ και δεν δικαιολογούνται λάθη και παραλήψεις . Η οικονομική κατάσταση μπορεί να διορθωθεί μέσα σε λίγα χρόνια , είναι στο χέρι μας . Μία εθνική τραγωδία δεν διορθώνεται ούτε με την παρέλευση 100 ετών (μικρασιατική καταστρο-φή, Κύπρος).Όλοι γνωρίζουμε ότι εάν παραστεί ανάγκη οι Ένο-

πλες Δυνάμεις της χώρας θα πράξουν και πάλι το καθήκον τους, όπως ορίζει ο όρκος που έχουμε δώ-σει και θα εκτελέσουμε το χρέος μας υπερασπιζό-μενοι την Εθνική μας κυριαρχία με οποιοδήποτε τί-μημα, όπως το έπραξαν και οι πρόγονοί μας πριν 100 χρόνια στους βαλκανικούς πολέμους και στο έπος του 40. Και τότε οι Αξιωματικοί δεν αμείβονταν σε σχέση με αυτά που προσέφεραν στην πατρίδα και στο έθνος, πλην όμως το ηθικό τους ήταν πολύ υψηλό και το φρόνημα ακμαίο.

Εάν παρα-τηρήσουμε δι-αχρονικά την πορεία των Αξι-ωματικών από συστάσεως του νεώτερου Ελλη-νικού κράτους ποτέ δεν αμεί-βονταν πλουσι-οπάροχα, δεν ήταν οικονομι-κά εύρωστοι και δεν απέκτησαν περιουσίες . Ήταν όπως λένε οι παλαιότε-ροι "η λάμπου-σα πενία" της

κοινωνίας .Η άριστη εκπαίδευση του προσωπικού και η σω-

στή συντήρηση του υλικού είναι δύο παράγοντες που επηρεάζουν θετικά το ηθικό και προς αυτή την κατεύθυνση πιστεύουμε ότι πρέπει να κινείται η ηγεσία του στρατεύματος έτσι ώστε να διατηρηθεί το αξιόμαχο του Στρατού μας σε υψηλά επίπεδα. Αυτή την περίοδο που η πατρίδα μας περνά από

αυτή την μακρά και δύσκολη στενωπό , χρειαζόμα-στε, όσο ποτέ το υψηλό φρόνημα και την αισιοδο-ξία, κυρίως των μικρών στελεχών μας έτσι ώστε να μην δώσουμε έστω και για μια στιγμή την εντύπω-ση στους γείτονές μας ότι έχει καμφθεί το ηθικό μας. Ας μην επιτρέψουμε, όσο είναι δυνατόν και όσο περνάει από το χέρι μας, αυτή η οικονομική κρίση να μετατραπεί σε κρίση αξιών. Οι καιροί είναι εξαι-ρετικά δύσκολοι.

Το Διοικητικό Συμβούλιο

Στους Αναγνώστες μας

ΑΡΘΡΟ

ΠΕΡΣΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ Η σύγκρουση Ανατολής και Δύσης είναι δι-

αχρονική, αρχίζει από τον 5ο αιώνα π.Χ. και φθάνει μέχρι σήμερα. Η Περσική Αυτοκρα-τορία τότε, ήταν η μεγαλύτερη και η ισχυρό-τερη δύναμη του κόσμου. Οι Έλληνες, για την αντιμετώπιση του περσικού επεκτατι-σμού, παρά τον παραδοσιακό κατακερματι-σμό των δυνάμεών τους, σε πόλεις Κράτη και κρατίδια, ενέργησαν ενωμένοι και οργα-νωμένοι σε “Πανστρατιά". Στον Μαραθώ-να 490 π.Χ., στις Θερμοπύλες 480 π.Χ., στην Σαλαμίνα 480 π.Χ., στις Πλαταιές 479 π.Χ. και στη Μυκάλη 479 π.Χ., οι Πέρ-σες αναχαιτίστηκαν, ανατράπηκαν και κατατροπώθηκαν κατά κράτος. Αν δεν ανακόπτονταν η περσική πλημμυρίδα, τρομερή σε όγκο, δύναμη και χρηματι-κούς πόρους, θα σάρωνε στο διάβα της τα πάντα, μέχρι τον Ατλαντικό Ωκεανό. O Χέγκελ σε τόνο άκρως ενθουσιώδη, για Γερμανό φιλόσοφο, διακήρυξε ότι "τότε ο κό-σμος κρεμόταν από μια κλωστή". Η δύση, όχι μόνο θα αποτύγχανε στον πρώτο της αγώνα να επιβιώσει και να παραμείνει ανε-ξάρτητη, αλλά είναι αμφίβολο κατά πόσο θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει σαν οντότητα, εάν οι Έλληνες δεν έστηναν τρόπαια νίκης και θριάμβου και υπέκυπταν στον εισβολέα Ξέρξη. Η Ευρώπη δεν έμελλε να γνωρίσει ανάλογης ισχύος εισβολή μέχρι το 1944 και τη D-Day, όπως έμεινε γνωστή η απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων στην Νορμαν-δία. Δικαιολογημένα λοιπόν, η περίοδος της αναχαίτισης της περσικής εισβολής, χαρα-κτηρίζεται ως ο “άξονας της παγκόσμιας ιστορίας”, αν δε τα πράγματα έρχονταν αλ-λιώς, τα τζαμιά και οι μιναρέδες θα κατέκλυ-ζαν σήμερα την Ευρώπη. Ευρώπη, εάν σή-

μερα δεν φοράς “φερεντζέ” και “μπούρκα”, το οφείλεις στους Έλληνες, τους οποίους, άφιλη ούσα, καιροσκοπική και εκδικητική καθημερινά τους σταυρώνεις.

Μετά την νικηφόρα έκβαση των περσικών πολέμων, επακολούθησε μια λαμπρή πε-ντηκονταετία, για όλες τις Ελληνικές πόλεις και ο “Χρυσός αιώνας του Περικλή", για την πόλη των Αθηνών.

ΑΘΗΝΑ - ΣΠΑΡΤΗ Ο ελληνισμός εκπροσωπούμενος δυναμι-

κά και καθοριστικά από τη δυαρχία Αθήνας-Σπάρτης κυριαρχεί, εκτός από τον κορμό της κυρίως Ελλάδας, στην ευρύτερη περι-οχή της Ανατολικής Μεσογείου και του Αι-γαίου. Συγκεκριμένα στη Μεγάλη Ελλάδα (Νότια Ιταλία-Σικελία), στις ακτές της Μι-κράς Ασίας, στην Προποντίδα και στον Εύ-ξεινο Πόντο. Οι ελληνικές παράλιες πόλεις της Μικράς Ασίας, με τη βοήθεια των Ελλή-νων, έχουν αποτινάξει τον περσικό ζυγό. Οι Πέρσες εξαναγκάστηκαν να αποδεχτούν, (ο στρατός τους να μην επιχειρεί να πλησιάσει τις Μικρασιατικές ακτές σε απόσταση δρό-μου, τριών ημερών, για πεζό ή μιας ημέρας για ιππέα). Η βασκάνη μοίρα όμως του Ελ-ληνισμού, ανακόπτει την ανοδική και δημι-ουργική πορεία του.

ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Ο οξύτατος ανταγωνισμός Σπάρτης και Αθήνας, οδηγεί στον Πελοποννησιακό Πό-λεμο 431-404 π.Χ. Είναι, διαχρονικά, ο πλέ-ον σκληρός και μακροχρόνιος εμφύλιος πό-λεμος των Ελλήνων, διαρκείας είκοσι. επτά (27) ετών. Διεξάγεται, για τα δεδομένα εκεί-νης της εποχής, σε όλη την τότε τεράστια

ΠΕΙΝΩΝΤΙ ΤΩΝΔΡΕΣ (ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΠΕΙΝΟΥΝ)

Γράφει ο Παναγιώτης Χόχολης Αντιστράτηγος ε.α.

Η μακραίωνη ελληνική ιστορία είναι τόσο πλούσια σε γεγονότα, επειδή πάρα πολ-λά από αυτά, σε βάθος χρόνου, επαναλαμβάνονται, με τις ίδιες οδυνηρές συνέπειες, τότε και σήμερα. Ο τίτλος του προς προανάπτυξη θέματος, στη συνέχεια, αποτελεί ένα ιστορικό γεγονός, μια ελληνική πραγματικότητα.

Στον Μαραθώνα 490 π.Χ., στις Θερμοπύλες 480 π.Χ., στην Σα-λαμίνα 480 π.Χ., στις Πλαταιές 479 π.Χ. και στη Μυκάλη 479 π.Χ., οι Πέρσες αναχαιτίστη-καν, ανατράπηκαν και κατατροπώθηκαν κατά κράτος. Αν δεν ανα-κόπτονταν η περσική πλημμυρίδα, τρομερή σε όγκο, δύναμη και χρηματικούς πόρους, θα σάρωνε στο διάβα της τα πάντα, μέχρι τον Ατλαντικό Ωκεανό.

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ4 • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2013

ΑΡΘΡΟ

ελληνική επικράτεια, από τη Σικελία μέχρι την Προποντίδα. Έλαβαν χώρα μεγάλες στρατιωτικές επιχειρήσεις, ακόμη και υπερπόντιες, κατά τις οποί-ες, δυστυχώς, επιδείχτηκε ιδιαίτερη σκληρότητα και διαπράχτηκαν εκατέ-ρωθεν ωμότητες και βιαιότητες. (Ένα τέτοιο, σκληρό και αιματηρό εμφύλιο πόλεμο έζησαν, οι τελευταίες γενιές των Ελλήνων (1943-1949). Όχι άλλοι εμφύλιοι πόλεμοι. Τα προβλήματα, που τελευταία βιώνουν οι Έλληνες, πρέπει να τους ενώνουν και όχι να τους διχάζουν.

ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΚΥΖΙΚΟΥ Μια από τις τόσες πολλές συγκρού-

σεις, κατά τον εμφύλιο Πελοποννησι-ακό Πόλεμο, είναι και η Ναυμαχία της ΚΥΖΙΚΟΥ (παράλια πόλη της Προπο-ντίδας), τον Μάϊο το 410 π.Χ. Ο Αθη-ναϊκός Στόλος, υπό τον Αλκιβιάδη, καταναυμάχησε και κατάστρεψε ολο-σχερώς τον Σπαρτιατικό Στόλο, υπό τον Σπαρτιάτη ναύαρχο Μίνδαρο. Πι-θανολογείται ότι, ο Μίνδαρος φονεύ-θηκε, από τον ίδιο τον Αλκιβιάδη. Το μέγεθος της συμφοράς των Σπαρτι-ατών φαινόταν στην επιστολή, που έστειλε ο γραμματέας του Μινδάρου, Ιπποκράτης, στους εφόρους της Σπάρτης. Στην επιστολή αυτή, που αποτελεί άριστο δείγμα της λακωνι-κότητας των Σπαρτιατών, και που το περιεχόμενό της έγινε γνωστό, γιατί Οι Αθηναίοι συνέλαβαν τον κομιστή, έγραφε, κατά του Ξενοφώντα. "Ερρει τα κάλα. Μίνδαρος απεσσύα. Πεινώ-

ντι τώνδρες. Απορίομες τι χρή δράν” το οποίο σημαίνει. “Χάσαμε όλα μας τα πλοία. Ο Μίνδαρος σκοτώθηκε. Οι άνδρες του στρατού πεινούν. Αναρω-τιόμαστε, δε, τι άλλο μας μένει να κά-νουμε”.

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ -

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Οι Σπαρτιάτες, οι πλέον σκληροτρά-χηλοι και σκληραγωγημένοι, όντες από την κούνια τους στρατιώτες, επι-δίωκαν κάτω από σκληρή εκπαίδευ-ση και δοκιμασία, να δαμάσουν όλες τις ανάγκες τους, προ, κατά και μετά την μάχη, ακόμη και την πείνα. Επει-δή όμως η πείνα, είναι πιο κοφτερή και από το σπαθί, αναγκάζονται να το αναφέρουν στους εφόρους της Σπάρ-της, στεντορεία τη φωνή (Οι άνδρες του στρατού πεινούν). Αφού, ακόμη και σι Σπαρτιάτες τότε, δεν μπορού-σαν να δαμάσουν το θεριό της πείνας, πως σήμερα, μετά από δυόμισι χιλιά-δες χρόνια, περίπου, θα το επιτύχουν οι σημερινοί απόγονοί τους, στρατευ-μένοι Έλληνες; (Υπό την ευρεία έν-νοια, τα στελέχη των Ένοπλων Δυνά-μεων, δηλαδή ο σκελετός και νεύρα αυτών), όπως τους το έχουν επιβάλει

και συνεχίζουν να το επιβάλλουν. Οι Ένοπλες Δυνάμεις, σάρκα εν της

σαρκός, του Ελληνικού λαού, δεν επι-θυμούν και δεν επιδιώκουν καμιά ιδι-αίτερη μεταχείριση. Είναι ενσωμα-τωμένες άρρηκτα και αδιάσπαστα, στον κορμό του Ελληνικού λαού (του εργάτη, του γεωργού, του δημοσίου υπαλλήλου κλπ.) και συμπάσχουν και υποφέρουν με αυτόν. Δεν θα γινόταν, κάποιος ιδιαίτερος τονισμός, για τις Ένοπλες Δυνάμεις, εάν η Πατρίδα μας η Ελλάδα, δεν βρισκόταν, σε αυτό το παγκόσμιο νευραλγικό, γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό σταυροδρόμι και εάν δεν περιβάλλονταν, γύρω, γύρω από εχθρούς, οι οποίοι σαν “λύκοι, ύαινες και τσακάλια” καραδοκούν, σε κάθε αδυναμία της, να την κατασπα-ράξουν.

Οι ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις εί-ναι ο πλέον καθοριστικός και απο-τρεπτικός παράγοντας, κατά των κάθε μορφής εξωτερικών απειλών. Η εξωτερική πολιτική, χωρίς αξιόμαχο στρατό, είναι σαν μια συναυλία μου-σικής, χωρίς όργανα. Είναι προσχε-διασμένο, από την Τρόικα, κυρίως, εν κρυπτώ, αλλά και απροκάλυπτα φα-νερά, η κάθε μορφής υποβάθμισης, αποδυνάμωσης, αποσάθρωσης, απί-σχνασης και απονεύρωσης των Ενό-πλων μας Δυνάμεων. Τότε η Ελλάδα, γίνεται, εάν ακόμη δεν έχει γίνει μια ανίσχυρη και “ξεδοντιασμένη” χώρα, χωρίς ισχυρό αντίλογο, για θέμα-τα ζωτικής σημασίας (ΑΟΖ, ορυκτός πλούτος κλπ.) και εξωτερικής πολιτι-κής.

Ας μη βαυκαλιζόμαστε και αναπαυ-όμαστε, στις δάφνες και τις κάθε μορ-φής προσφορές, των αρχαίων μας προγόνων σε πανευρωπαϊκό και πα-γκόσμιο επίπεδο. Όλα αυτά, αποτε-λούν “κάλπικα στολίδια”, για την Τρό-ϊκα, που τα χρησιμοποιεί, για “Το Θε-αθείναι”, στα διάφορα φόρουμ, συνέ-δρεια και συμπόσια, ενώ, κατά βάθος, καρφί δεν της καίγεται, αν αλωθεί η Ελλάδα ή και ακόμη και ας σβηστεί από το χάρτη.

Ευρώπη εάν σήμερα δεν φοράς “φερεντζέ” και “μπούρκα”, το οφείλεις στους Έλληνες, τους οποίους, άφιλη ούσα, καιροσκο-πική και εκδικητική καθημερινά τους σταυρώνεις.

Συνέχεια στην επόμενη σελίδα

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ 5• Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2013

ΑΡΘΡΟ

Η Τρόικα θέλει και επιθυμεί η Ελληνική “Διοίκηση” και η κάθε μορφή εξουσίας να εκπορεύονται και κατευθύνονται από αυτή, δεν επιθυμεί δε ισότιμους συνομιλητές, αλλά ανδρείκελα και “κατοχικά υποκατάστατα” τύπου “Τσολάκογλου”. (Τα ζήσαμε στη γερμανοιταλοβουλγαρική κατοχή το 1940-1944). Τότε κα-τοχή, κατοχή και σήμερα;

Σημερινοί κυβερνήτες, αν πράγματι είσαστε κυβερνήτες, δε-χτείτε, ως πάλαι ποτέ έφοροι της Σπάρτης και ενεργείστε ανά-λογα, στο σε μετάφραση, αποσταλέν τότε σήμα “Οι άνδρες του στρατού πεινούν”. Πρέπει να γνωρίζετε, ότι εάν αυτό συμ-βαίνει ή μέλλει να συμβεί ότι, οι κυβερνώντες (όλοι εσείς σε όποια κλίμακα της ιεραρχίας και αν ευρίσκεσθε).

ΠΙΠΤΕΤΕ, είτε χάνοντας την ίδια σας τη ζωή, όπως ο Σπαρ-τιάτης Ναύαρχος Μίνδαρος, είτε την κάθε μορφή εξουσίας, η οποία είναι ελεγχόμενη και υποθηκευμένη από τους αδί-σταχτους τοκογλύφους δανειστές, που βρίσκονται πίσω από την Τρόικα και τα σχεδιασμένα και επιβληθέντα στον ελληνικό λαό, μνημόνιά τους. Επιχειρούν, να κάνουν τον Ελληνικό λαό σαν τον γάϊδαρο του Χότζα, να ζει χωρίς να τρώει, όταν όμως ο γάιδαρος έμαθε να ζει, χωρίς να τρώει, ψόφησε.

Πρέπει να γνωρίζετε επίσης, εσείς οι κυβερνώντες, ότι πά-ντα, σύμφωνα με το επίμαχο σήμα των Σπαρτιατών προς τους εφόρους τους ότι, όταν "οι άνδρες του στρατού πεινούν” τα πλοία (μεταφορικά, σήμερα όλα τα οπλικά συστήματα και μέσα) εμβολίζονται και καταβυθίζονται, όπως τότε στην ναυ-μαχία της ΚΥΖΙΚΟΥ, το 410 π.Χ. Ας λάβετε επίσης υπόψη σας, ότι κανένας δεν μπορεί να κάνει τον πατριώτη με άδειο στομά-χι και ότι τότε ο πατριωτισμός γίνεται μια φευγαλέα σκιά της ίδιας αυτής λέξης. Σταματήστε επιτέλους, να “σαλπίζετε σανό” στις Ένοπλες Δυνάμεις όπως, όταν τα άλογα πεινούν και χλι-μιντρίζουν, προκειμένου να τα ξεγελάσουν και να μη τους δώ-σουν “σανό”.

Τελειώνοντας, επικαλούμαστε τους αρχαίους ημών προγό-νους, οι οποίοι τους πρεσβευτές αυτών που τους ζητούσαν ως δείγμα υποταγής, ”γη και ύδωρ” τους κατακρήμνιζαν στο καιάδα. Αυτούς δε που έβλαψαν το συμφέρον της πατρίδας, ακόμη και αν κάποτε υπήρξαν ευεργέτες της (Αριστείδης, Θε-μιστοκλής, Αλκιβιάδης, Παυσανίας κλπ) τους τιμώρησαν αυ-στηρά με εξοστρακισμό (εξορία), φυλάκιση και θάνατο ακόμη.

Του μεγαλοφυούς Ρώσου συγγραφέα ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΥ, το κορυφαίο έργο του είναι το περίφημο “ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩ-ΡΙΑ”.

Το ΕΓΚΛΗΜΑ εις βάρος του Ελληνικού λαού είναι τόσο φανε-ρό, τόσο βασανιστικό, τόσο βίαιο και τόσο εξοντωτικό και δεν απαιτείται να καλέσουμε από το υπερπέραν τον Ντοστογιέφ-σκυ να το περιγράψει. Εκεί που υπάρχει, μεγάλο και δύσκολο πρόβλημα είναι η τιμωρία. Ποιά η ΤΙΜΩΡΙΑ και ποιοι ΕΝΟΧΟΙ;

Βιβλιογραφία - Ιστορία του Ελληνικού Έθνους Κ. Παπαρηγόπουλου - Περσική Φωτιά, Τομ Χολλαντ.

Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα

Στην εποχή που ζούμε σαν Ελληνες πολίτες αντι-μετωπίζουμε ένα πλήθος δυσχερειών, προβλη-μάτων, αδυναμιών κλπ τα οποία μας έχουν οδη-γήσει στην απόγνωση και άλλους πολίτες στην αυτοκτονία. Η κατάσταση είναι τραγική αλλά η κύρια ευθύνη ανήκει στους πολιτικούς οι οποίοι κυβερνούν την Ελλάδα δεκαετίες και κυρίως από το 1974 μέχρι σήμερα. Φυσικά και οι πολίτες δεν μπορούν να αρνηθούν ότι δεν ευθύνονται γιατί οι κάθε φορά κυβερνώντες εξελέγοντο με τις ψή-φους των απλών πολιτών. Μία όμως από τις κυρι-ότερες αιτίες που οι πολίτες επαρασύροντο ήταν η ελλειπής για να μη γράψω η τελείως έλλειψη ενημερότητας. Εφτασε λοιπόν η ώρα οι πολίτες που έχουν κομματική ταυτότητα, εννοώ είναι δε-σμευμένοι σε κάποιο κόμμα,να την αποβάλλουν και να κρίνουν την επιλογή τους με άλλα κριτήρια και όχι με την ιδεολογική – κομματική ταυτότητα.

Ενα κύριο χαρακτηριστικό των πολιτικών κομμάτων είναι οι προεκλογικές υποσχέσεις με κύριο σκοπό την προσέλκυση ψήφων, τις οποίες αμέσως μετά την εκλο-γή τους σαν κυβέρνηση τις ξεχνούν και πράττουν το αντίθετο ή απολύτως τίποτα. Το ίδιο όμως συμβαίνει και με τα κόμματα που δεν εκλέγονται σαν κυβέρνηση ανεξάρτητα ότι δεν αναλαμβάνουν τα ηνία της διακυ-βέρνησης.Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται αφενός από ότι λένε οι πολιτικοί όλων των κομμάτων στα πάνελ των καναλιών και αφετέρου από τη μεταπήδηση από το κόμμα τους σε άλλο ή στην ίδρυση νέου κόμματος με ελ-κυστικό όνομα κοινωνικού ή πατριωτικού χαρακτήρα.

Οταν λοιπόν ακούμε ότι «αυτά θα κάνουμε» και στη συνέχεια ζούμε άλλα αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει πολιτική για το καλό της Ελλάδας αλλά για προσέλ-κυση ψήφων με σκοπό την κατάληψη της καρέκλας. Οι βασικές υποσχέσεις κυρίως για πατριωτικά θέματα αμέσως παραγράφονται αλλά και όταν κάποια προ-ωθείται υπάρχουν, όπως και σήμερα, κόμματα που δεν τις ψηφίζουν γιατί υπολογίζουν ότι θα χάσουν ψή-φους. Ακόμη και στα κανάλια ακούγοντας τους παρό-ντες πολιτικούς οι οποίοι ευθέως το λέω δεν μιλάνε Ελληνικά, δεν εννοώ τη γλώσσα, αλλά καθαρά κομ-ματικά. Όμως δεν τολμά κανένας δημοσιογράφος να τους ρωτήσει «μας λέγατε αυτό γιατί σήμερα λέγετε άλλα» γιατί και αυτοί κάποιο παιχνίδι παίζουν όπως το επιβεβαίωσε και γνωστός δημοσιογράφος που είπε «τα ξέραμε αλλά είχαμε εντολή να μη τα πούμε».

Ποιά είναι η πολιτική των πολιτικών για τη Θράκη μας που με όσα συμβαίνουν φαίνεται ότι οργιάζει το τουρκικό προξενείο.Τελευταία απειλούν μάλιστα ότι

Ανυπαρξία Πολιτικής και Ενημέρωσης


δεν θα αφήσουν να εφαρμοσθεί ο τελευταί-ος νόμος για τον διορισμό των ιεροδιδασκά-λων, ο οποίος μάλιστα δεν ψηφίστηκε από μερικά κόμματα απλά γιατί θα έχαναν ψή-φους, και συνεχίζεται με έντονη προσπά-θεια ο εκτουρκισμός των Πομάκων οι οποίο ζητούν βοήθεια και το κράτος αδιαφορεί.Ποιά είναι η πολιτική για τις αλβανικές επι-διώξεις ότι τα σύνορα τους φθάνουν μέχρι την Πρέβεζα και επιδιώκουν την απόσπαση της Θεσπρωτίας την οποία αποκαλούν τσα-μουριά.Παράλληλα εξοντώνουν τους Βορει-οηπειρώτες με κύριο γεγονός την απογρα-φή που δεν τους επέτρεψαν να δηλώσουν ότι είναι Ελληνες και τους κατάσχουν και τις περιουσίες τους. Κράτος που είσαι!!!

Ποιά είναι η πολιτική για το Αιγαίο και τις απαιτήσεις των τούρκων σε ότι αφορά νη-σιά που δήθεν τους ανήκουν και το διακη-ρύτουν ακόμη και σε εφημερίδες τους, για την ΑΟΖ που δεν τολμούν να την οριοθε-τήσουν τελεσίδικα όπως η Κύπρος και πα-ράλληλα τα τουρκικά αεροσκάφη οργιάζουν με τις παραβιάσεις τους στο Αιγαίο και τα πολεμικά πλοία φτάνουν μέχρι και το Σού-νιο.Ποιά είναι η πολιτική για τη Μακεδο-νία μας όταν οι σκοπιανοί συνεχίζουν την προπαγάνδα τους ότι αυτοί είναι οι από-γονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τε-λευταία ότι ακόμη και ο Χριστός γεννήθηκε

στα σκόπια. Οταν πρώην ηγέτες των σκο-πιανών έχουν πεί ότι δεν έχουν καμία σχέ-ση με τους Μακεδόνες αλλά είναι σλάβοι, οι πολιτικοί μας προωθούν και αποδέχο-νται σύνθετο όνομα με τη λέξη Μακεδονία. Κράτος φώναξε «Ποτέ τη λέξη Μακεδονία»

Προπαγάνδα κυκλοφορεί ακόμη και για την ανεξαρτησία της Κρήτης όχι από ξένους αλλά από ανθέλληνες, δυστυχώς όμως δεν υπάρχει καμία αντίδραση από την πολιτεία η οποία ανέχεται να υπάρχει ακόμη και ιστοσελίδα με ηλεκτρονική ψη-φοφορία αντί να την διαγράψει. Τα εθνικά θέματα και το μέλλον των παιδιών μας εί-ναι τα κυριότερα προβλήματα σήμερα και όχι το μνημόνιο.Ο γνήσιος Ελληνας έχει υποστεί και στο παρελθόν πλήθος κτυπη-μάτων από τους εκάστοτε κυβερνώντες και ξέρει να μάχεται για τη σωτηρία της Πατρί-δας μας όταν υπάρχουν πραγματικοί ηγέ-τες και όχι καρεκλοκένταυροι και προωθη-τές της παγκοσμιοποίησης. Οταν η πολιτεία δεν έχει τιμωρήσει ποτέ αυτούς που πολε-μούν τις αρχές με τις οποίες δημιουργήθηε η Ελλάδα μας, δηλαδή την Θρησκεία, την Πατρίδα και την Οικογένεια τι περιμένουμε.

Οταν το ίδιο το κράτος χρηματοδοτεί ΜΚΟ που στηρίζουν τα σκόπια και πολεμούν την Θρησκεία, όταν ανέχεται βουλευτές να ζη-

Γράφει ο Μιχ. ΣταματογιαννάκηςΣχης ε.α. μέλος του Δ.Σ.

Ανυπαρξία Πολιτικής και Ενημέρωσης


Οι σκοπιανοί συνεχίζουν την προπαγάνδα τους ότι αυτοί είναι οι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τελευταία ότι ακόμη και ο Χριστός γεννήθηκε στα...σκόπια!!!

Ενα κύριο χαρακτη-ριστικό των πολιτι-κών κομμάτων είναι οι προεκλογικές υποσχέσεις με κύ-ριο σκοπό την προ-σέλκυση ψήφων, τις οποίες αμέσως μετά την εκλογή τους σαν κυβέρνη-ση τις ξεχνούν και πράττουν το αντί-θετο ή απολύτως τίποτα.

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ



τούν την κατάργηση των θρησκευ-τικών και αλλοιώνουν και την ιστο-ρία μας, όταν ανέχεται δημοσιογρά-φους να ονομάζουν τα Ιμια Καρντάκ όπως οι τούρκοι και άλλοι επροπα-γάνδιζαν την ανεξαρτησία της Κρή-της, όταν ανέχεται δημάρχους να χα-ρακτηρίζουν την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης καρακιτσαριό και να λένε έμμεσα για απομάκρυνση της Θράκης, όταν κόμματα οργανώνουν και στηρίζουν την ταλαιπωρία εκα-τομμυρίων πολιτών με τον αποκλει-σμό των δρόμων,την ακινησία των μέσων μεταφοράς κλπ από τους ερ-γατοπατέρες σε τι να ελπίζουμε εμείς οι απλοί πολίτες; Αιδώς Αργείοι!!!

Σε ότι αφορά την ενημέρωση έχω την άποψη ότι από τα κανάλια δεν υπάρχει αφενός λόγω μη αναφοράς και επικαιροποίησης των Εθνικών θεμάτων και αφετέρου με την ανο-χή των κομματικών ομιλιών των πα-ρισταμένων πολιτικών και την προ-ώθηση συγκεκριμμένων προσώπων ή κομμάτων. Το ίδιο συμβαίνει και με τα έντυπα, πλην ελαχίστων εξαιρέ-σεων, τα οποία σχεδόν καθόλου δεν ασχολούνται με τα Εθνικά θέματα αλλά μόνο με τα οικονομικά, το μνη-μόνιο και μερικές φορές την απόκρυ-ψη της αλήθειας με την παραποίηση γεγονότων. Πολλές φορές έχω απο-στείλει μηνύματα σε κανάλια ζητώ-ντας να ασχοληθούν με τα σοβαρά Εθνικά θέματα και δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση. Επίσης και παλαιό-τερα είχα ζητήσει παρέμβαση σε εκ-πομπές για να απαντήσω σε αναφο-ρές ορισμένων σε ότι αφορά τα Εθνι-κά θέματα και ουδέποτε μου δόθηκε η ευκαιρία να εκφέρω τη γνώμη μου. Δεν θέλουν να ακούγεται ότι ενοχλεί.

Χωρίς σωστή και όχι κομματική ενη-μέρωση οι πολίτες δεν έχουν τη δυ-νατότητα να ανταποκριθούν και να αντιδράσουν έγκαιρα σε γεγονότα πριν εξελιχθούν οι δυσοίωνες κατα-στάσεις που μας έφεραν εδώ που είμαστε σήμερα. Σωστά ορισμένοι

επώνυμοι λένε ότι τα αίτια της σημε-ρινής κατάστασης είναι παλιότερα αλλά αυτοί τα εγνώριζαν από παλιά και έπρεπε να τα είχαν πεί τότε και αν είχαν κάποια θέση να παραιτηθούν και να ενημερώσουν τον λαό. Ομως δεν το έκαναν. Οι πολίτες σήμερα δεν γνωρίζουν σε ποιά κατάσταση έχουν περιέλθει οι Ενοπλες Δυνάμεις που στερούνται ανταλλακτικών, καυσί-μων, καταργούνται μονάδες, αποσύ-ρονται αεροσκάφη και πλοία, καθυ-στερεί ναυπήγηση υποβρυχίων που είναι πληρωμένα και ορισμένες φορές διασύρεται και το προσωπικό τους.

Ποτέ κανένα κανάλι δεν αναφέρθη-κε ότι οι αξιωματικοί δεν έχουν ει-δικό μισθολόγιο αλλά το μικρότερο από όλους που υπηρετούν στο δη-μόσιο. Αν το κράτος ήθελε να είναι δίκαιο έπρεπε να τους εντάξει σε ει-δικό μισθολόγιο καθόσον αυτοί δεν έχουν ωράριο εργασίας αλλά ωρά-ριο των καθηκόντων τους, όπως φύ-λαξη συνόρων, υπηρεσίες 24ωρες, μετακινήσεις εκτός περιοχής τους, νυκτερινά κλπ. Οταν όλοι του δημο-σίου πληρώνονται υπερωρίες, προ-πληρώνονται μετακινήσεις, κλπ και οι αξιωματικοί δεν πληρώνονται τί-ποτα από όλα αυτά και άλλα, ποι-οί υπάγονται στο ειδικό μισθολόγιο, όχι οι αδικημένοι που σήμερα έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες περικοπές και τα ΜΜΕ δεν έχουν πει τίποτα. Οι

τελευταίες περικοπές προέκυψαν όχι μόνο από την περικοπή των συντά-ξεων αλλά και από την αναπροσαρ-μογή τους λόγω μείωσης των μισθών των εν ενεργεία και της μείωσης των συντελεστών καθόσον οι μισθοί τους δεν είναι κατά βαθμό αλλά με συντε-λεστές με βάση τον μισθό του πρώ-του βαθμού του ανθυπολοχαγού. Ετσι έφτασαν στο σημείο ο Α/ΓΕΕΘΑ, που είναι ένας σε όλη την Ελλάδα, να έχει μισθό περίπου 1842 € όταν οι γενικοί γραμματείς ξεπερνούν τις 3000€ και οι μισθοί των βουλευτών τις 7000€.

Αλλο θέμα που αφορά τις Ενοπλες Δυνάμεις είναι η παραπληροφόρηση ότι τα φαγοπότια από τα εξοπλιστικά προγράμματα και άλλες δαπάνες τα κάνουν στελέχη τους αλλά δεν γνω-ρίζει ο κόσμος ότι αυτά και οι άλλες δαπάνες υπάγονται στο ειδικό γρα-φείο του Υπουργείου και αν κάποιος αξιωματικός αρνηθεί να υπογράψει οποιαδήποτε δαπάνη αποφασίζει μό-νος του ο Υπουργός και ο υπόψη αξι-ωματικός αποστρατεύεται γρήγορα.

Σαν Ελλην πολίτης χωρίς καμία κομ-ματική εξάρτηση επιθυμώ να αλλάξει το σύστημα που μας έφερε στη ση-μερινή κατάσταση, να έχουμε ηγέτες τίμιους,ηθικούς και πατριώτες,η πο-λιτική που μας λένε να τηρείται και να υλοποιείται και να αναδιοργανω-θεί το κράτος με δικαιοσύνη, οργα-νόγραμμα και όχι με κομματικές επι-διώξεις και διατήρηση προνομίων.

Παράλληλα επιθυμώ σωστή ενη-μέρωση από όλα τα ΜΜΕ, κανά-λια και έντυπα, και όχι παραπλά-νηση και παραπληροφόρηση και εφαρμογή κομματικών κριτηρίων που έχουν σαν αποτέλεσμα την άγνοια των πολιτών και την δημι-ουργία ευθυνών τους οι οποίες ανή-κουν στους πολιτικούς. Οι πολιτικοί δημιούργησαν το τεράστιο οικονομι-κό χρέος να το πληρώσουν οι ίδιοι.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥ-ΜΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΗΣΟΥΜΕ

Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδαΧωρίς σωστή και όχι κομματική ενημέρωση οι πολίτες δεν έχουν τη δυνατότητα να ανταποκριθούν και να αντιδράσουν έγκαιρα σε γεγονότα πριν εξελιχθούν οι δυ-σοίωνες καταστάσεις που μας έφεραν εδώ που είμαστε σήμε-ρα. Σωστά ορισμένοι επώνυμοι λένε ότι τα αίτια της σημερινής κατάστασης είναι παλιότερα αλλά αυτοί τα εγνώριζαν από παλιά και έπρεπε να τα είχαν πεί τότε και αν είχαν κάποια θέση να παραι-τηθούν και να ενημερώσουν τον λαό. Ομως δεν το έκαναν.


ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΠΕΤΕΙΟΙ

Με το ξέσπασμα του Α' Βαλκανικού Πολέμου, τα ελληνι-κά στρατεύματα, που είχαν συγκεντρωθεί στην περιοχή της Άρτας υπό τον αντιστράτηγο Κωνσταντίνο Σαπου-ντζάκη (1846-1931), κράτησαν αρχικά αμυντική στάση, με στόχο να εξασφαλίσουν τη μεθόριο. Οι ελληνικές δυ-νάμεις στο μέγεθος μεραρχίας υπολείπονταν των οθω-μανικών δυνάμεων, που διέθεταν για την υπεράσπιση της περιοχής δύο μεραρχίες υπό την διοίκηση του Εσάτ Πασά (1862-1952), ενός Οθωμανού στρατηγού που είχε γεννηθεί στα Ιωάννινα. Το σχέδιο προέβλεπε ότι μετά την ολοκλήρωση των επιχειρήσεων στη Μακεδονία, θα ελευθερώνονταν στρατεύματα για την ανάληψη επιθετι-

κής πρωτοβουλίας στην Ήπειρο.Αλλά από τις 6 Οκτωβρίου κιόλας άρχισαν οι αψιμα-

χίες. Γρήγορα, ο ελληνικός στρατός ανέλαβε επιθετικές πρωτοβουλίες και τις επόμενες ημέρες κατέλαβε τη Φι-λιππιάδα (12 Οκτωβρίου) και την Πρέβεζα (21 Οκτωβρί-ου). Στη συνέχεια κινήθηκε προς την πεδιάδα των Ιω-αννίνων, όπου είχε συγκεντρωθεί ο κύριος όγκος των τουρκικών δυνάμεων, που εν τω μεταξύ είχε ενισχυθεί με νέες δυνάμεις από την περιοχή του Μοναστηρίου. Έτσι, εξαιτίας αυτού του γεγονότος, αλλά και των δυ-σμενών καιρικών συνθηκών, η προέλαση του ελληνικού στρατού ανακόπηκε.Η κατάληψη των Ιωαννίνων φάνταζε δύσκολή υπό-


Εκατό χρόνια από την Απελευθέρωση των Ιωαννίνων

Της Συντακτικής Επιτροπής

Ο αγώνας για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων υπήρξε η σημαντικότερη στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ Ελλάδας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στο μέτωπο της Ηπείρου, κατά τη διάρκεια του Α' Βαλκανικού Πολέ-μου (5 Οκτωβρίου 1912- 18 Μαΐου 1913). Η πολεμική αναμέτρηση για την κατάληψη της πρωτεύουσας της Ηπεί-ρου κράτησε σχεδόν τρεις μήνες, από τις 29 Νοεμβρίου 1912 έως τις 21 Φεβρουαρίου 1913, οπότε οι οθωμανι-κές δυνάμεις παραδόθηκαν στον διάδοχο Κωνσταντίνο, που ηγείτο των ελληνικών όπλων.



θεση, καθότι ο ελληνικός στρατός έπρεπε να εκπορθήσει τα οχυρά του Μπιζανίου. Ο ορεινός όγκος του Μπιζανίου, που δεσπόζει νότια των Ιωαννίνων, αποτελούσε εξαιρετικά ισχυρή αμυντική τοποθεσία, που επιπλέον είχε ενισχυθεί πρόσφατα με πέντε μόνιμα πυροβολεία, κατα-σκευασμένα υπό την επίβλεψη γερ-μανών ειδικών.Η κυβέρνηση Βενιζέλου επιζητού-

σε τη γρήγορη απελευθέρωση της Ηπείρου, πριν από τη σύναψη συν-θήκης ειρήνης μεταξύ των εμπολέ-μων στη Συνδιάσκεψη του Λονδίνου, που βρισκόταν σε εξέλιξη. Έτσι, ο στρατός της Ηπείρου ενισχύθηκε με μία ακόμη μεραρχία από τη Θεσσα-λονίκη και υπό την ηγεσία του αντι-στράτηγου Κωνσταντίνου Σαπου-ντζάκη ανέλαβε την πρώτη σημα-ντική επιθετική ενέργεια κατά των οχυρών του Μπιζανίου στις 29 Νο-εμβρίου 1912, η οποία απέτυχε προς μεγάλη ανησυχία της ελληνικής κυ-βέρνησης.Στις 8 Δεκεμβρίου αποφασίστη-

κε η αποστολή δύο ακόμη μεραρχι-ών στην περιοχή, ενώ την επομένη ο διάδοχος Κωνσταντίνος με τηλε-γράφημά του προς την πολιτική ηγε-σία έθετε θέμα αντικατάστασης του αντιστράτηγου Σαπουντζάκη. Το ίδιο βράδυ, το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε να αναθέσει την ηγεσία του Στρατού της Ηπείρου στον Κων-σταντίνο, ο οποίος παρά τις αρχι-κές αντιρρήσεις του δέχτηκε. Στις 3 Ιανουαρίου 1913 η σχετική διαταγή έφθασε στο Στρατηγείο Ηπείρου, η οποία περιλάμβανε και τη ρητή απα-γόρευση προς τον στρατό της Ηπεί-ρου να ενεργήσει οποιαδήποτε επι-θετική ενέργεια πριν από την άφιξη του Κωνσταντίνου.Ένα απρόοπτο γεγονός άλλαξε τη

φορά των πραγμάτων. Ένα αυτο-κίνητο με δύο άνδρες αυτομόλησε προς τις τουρκικές γραμμές. Ο Σα-πουντζάκης, που ήθελε να αποκα-

ταστήσει το στρατιωτικό του γόητρο, εξέφρασε τους φόβους του προς το Υπουργείο Στρατιωτικών ότι οι επι-βάτες του αυτοκινήτου θα πρόδιδαν στους Τούρκους τη διάταξη των ελ-ληνικών δυνάμεων και διατύπωσε τη γνώμη ότι μία αιφνιδιαστική επί-θεση πριν από την άφιξη του διαδό-χου θα απέφερε ουσιαστικά αποτε-λέσματα. Το αίτημά του έγινε δεκτό από το επιτελείο και η νέα επίθεση κατά των οχυρών του Μπιζανίου ξε-κίνησε το πρωί της 7ης Ιανουαρίου 1913. Οι αμυνόμενοι κατόρθωσαν να αποκρούσουν και αυτή την επίθεση, προκαλώντας απώλειες στους Έλ-ληνες επιτιθέμενους.Το απόγευμα της 10ης Ιανουαρίου

1913 έφθασε στο μέτωπο ο Κωνστα-ντίνος, ο οποίος μετά την ενημέρω-σή του από τον αντιστράτηγο Σα-πουντζάκη, έδωσε εντολή την επό-μενη ημέρα για κατάπαυση του πυ-ρός. Ο νέος αρχηγός βρήκε αποδε-κατισμένο τον στρατό, όχι τόσο από τις απώλειες στη μάχη, όσο από τα επακόλουθα του σκληρού χειμώ-να (ψύξεις, κρυοπαγήματα) και της υπερκόπωσης των ανδρών. Οι μά-χιμοι από 40.000 είχαν περιοριστεί στις 28.000 άνδρες, δύναμη μικρή για τον Κωνσταντίνο, προκειμένου να επιχειρήσει την τρίτη επίθεση για την κατάληψη του Μπιζανίου, που θα σήμαινε και την απελευθέρωση

των Ιωαννίνων. Στις 30 Ιανουαρίου ο Κωνσταντίνος ζήτησε ενισχύσεις, αλλά ο Βενιζέλος που επισκέφθηκε το μέτωπο απέρριψε το αίτημα του, καθώς δεν μπορούσαν να διατεθούν μονάδες από τη Μακεδονία. Το σχέ-διο που εκπόνησε ο Κωνσταντίνος και οι επιτελείς του για την εκπόρ-θηση του Μπιζανίου προέβλεπε την εκδήλωση της κύριας επίθεσης στις 20 Φεβρουαρίου 1913. Νωρίτερα, στις 17 Ιανουαρίου, με επιστολή του προς τον Εσάτ Πασά τού είχε ζητή-σει την παράδοση των Ιωαννίνων για λόγους ανθρωπιστικούς, μιας και η Τουρκία είχε ουσιαστικά χάσει τον πόλεμο. Η απάντηση του Τούρκου διοικητή ήταν αρνητική.Στις 19 Φεβρουαρίου 1913, την πα-

ραμονή της γενικής επίθεσης, ο Κων-σταντίνος με κάποιες ενισχύσεις της τελευταίας στιγμής, διέθετε 41.000 ετοιμοπόλεμους άνδρες και 105 κα-νόνια, τα οποία άρχισαν να βάλουν με επιτυχία κατά των τουρκικών θέ-σεων στο Μπιζάνι. Ο Εσάτ Πασάς παρέταξε 35.000 στρατιώτες, άγνω-στο αριθμό ατάκτων και 162 κανό-νια. Η γενική ελληνική επίθεση εκδη-λώθηκε τις πρωινές ώρες της 20ης Φεβρουαρίου και μέχρι τις πρώτες βραδινές ώρες της ίδιας ημέρας τα ελληνικά στρατεύματα με εφ’ όπλου λόγχη και μάχες εκ του συστάδην εί-χαν φθάσει στις παρυφές των Ιωαν-

«483 χρόνια σκλαβιάς, μας γεμίζουνε μνήμες...100 χρόνια λευτεριάς, μας γεμίζουν ευθύνες!»

Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα



νίνων, στον Άγιο Ιωάννη. Καθοριστι-κή συμβολή στην εξέλιξη αυτή είχε το 9ο Τάγμα του 1ου Συντάγματος Ευ-ζώνων υπό τον ταγματάρχη Ιωάννη Βελισσαρίου, που υπερκέρασε τις τουρκικές δυνάμεις και βρέθηκε στα μετόπισθεν του εχθρού. Οι εύζωνες φρόντισαν να καταστρέψουν τα τη-λεφωνικά δίκτυα, διακόπτοντας την επικοινωνία της τουρκικής διοίκη-σης με τον στρατό της, που παρέμε-νε αποκομμένος, αλλά άθικτος στο Μπιζάνι.Η παράδοση ήταν πλέον μονόδρο-

μος για τον Εσάτ Πασά. Στις 11 το βράδυ της 20ης Φεβρουαρίου έφθα-σε στις προφυλακές του 9ου Τάγμα-τος Ευζώνων ένα αυτοκίνητο, στο οποίο επέβαιναν ο επίσκοπος Δω-δώνης, ο υπολοχαγός Ρεούφ και ανθυπολοχαγός Ταλαάτ. Έφεραν μαζί τους επιστολή, που υπογραφό-

ταν από τους προξένους στα Ιωάννι-να της Ρωσίας, Αυστρο-Ουγγαρίας, Γαλλίας και Ρουμανίας και περιείχε πρόταση του Εσάτ Πασά προς τον Κωνσταντίνο για άμεση και χωρίς όρους παράδοση των Ιωαννίνων και του Μπιζανίου.Στις 2 π.μ. της 21ης Φεβρουαρίου

1913 οι τρεις απεσταλμένοι, συνο-δευόμενοι από τον ταγματάρχη Βε-λισσαρίου, έφθασαν στο στρατη-γείο της 2ας Μεραρχίας. Εκεί περί-μεναν την άφιξη ενός αυτοκινήτου, που τους οδήγησε στις 4:30 π.μ. στο χάνι του Εμίν Αγά, όπου έδρευε το ελληνικό στρατηγείο. Ο Κωνσταντί-νος συμφώνησε με το περιεχόμενο της επιστολής και στις 5:30 το πρωί δόθηκε εντολή κατάπαυσης του πυ-ρός σε όλες τις μονάδες. Στη διή-μερη μάχη για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων ο ελληνικός στρατός είχε 284 νεκρούς και τραυματίες. Οι απώλειες για τους Τούρκους ήταν 2.800 νεκροί και 8.600 αιχμάλωτοι.Το πρωί της 22ας Φεβρουαρίου

1913 οι πρώτες μονάδες του ελληνι-κού στρατού παρέλασαν στην πόλη υπό τις επευφημίες των κατοίκων. Τα Ιωάννινα, μετά από 483 χρόνια δου-λείας, ήταν και πάλι ελεύθερα. Το χαρμόσυνο άγγελμα για την απελευ-θέρωση των Ιωαννίνων έγινε αμέ-σως γνωστό στην Αθήνα, σκορπώ-ντας φρενίτιδα ενθουσιασμού. Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων,

πέρα από την εξουδετέρωση κάθε σοβαρής τουρκικής απειλής στην Ήπειρο και την κυρίευση σημαντι-κού πολεμικού υλικού, είχε επίδραση στο ελληνικό γόητρο, το οποίο μετά την επιτυχία αυτή εξυψώθηκε διε-θνώς. Οι επιχειρήσεις στο Μπιζάνι σήμαναν ουσιαστικά και τη λήξη του Α' Βαλκανικού Πολέμου στο στρατι-ωτικό πεδίο. Τις επόμενες ημέρες ο ελληνικός στρατός κινήθηκε βορειό-τερα και ως τις 5 Μαρτίου 1913 είχε απελευθερώσει τη Βόρειο Ήπειρο.

Ο Γεώργιος Σουρής δημο-σίευσε στο Ρωμηό το ακό-λουθο ποίημα:

“Τα πήραμε τα Γιάννιναμάτια πολλά το λένε,μάτια πολλά το λένε,όπου γελούν και κλαίνε.

Το λεν πουλιά των Γρεβε-νώνκι αηδόνια του Μετσόβου,που τα έκαψεν η παγωνιάκι ανατριχίλα φόβου.

Το λένε χτύποι και βροντές,το λένε κι οι καμπάνες,το λένε και χαρούμενεςοι μαυροφόρες μάνες.

Το λένε και Γιαννιώτισσεςπου ζούσαν χρόνια βόγγου,το λένε κι Σουλιώτισσεςστις ράχες του Ζαλόγγου.”

«Δεν ήρθε πρώιμα η άνοιξη κι ουδέ το καλοκαίρι.Χαιρόμαστε, χορεύουμε και ψιλοτραγουδάμε, γιατί ελευτερωθήκανε, αητέ, τα Γιάννενά μας!»

«Την Ιστορία μελέτα παιδί μου, γιατί έτσι όχι μόνο τον εαυτό σου και τη ζωή σου θα κάμεις ένδοξη και χρήσιμη

στην ανθρώπινη κοινωνία,αλλά και το μυαλό σου οξυδερκέστερο και διαυγέστερο...

» [Ιπποκράτης]


ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Ο Α' Βαλκανικός πόλεμος είναι για την Ελλάδα αντι-στρόφως ανάλογος, με τις απώλειες. Δηλαδή με μι-κρές απώλειες η Ελλάδα διπλασιάσθηκε. Αντίστοιχα και η Σερβία εκπλήρωσε όλους τους αντικειμενικούς στόχους της, ενώ η Βουλγαρία είχε πολύ μεγάλες απώλειες ειδικά στο μέτωπο της Αδριανούπολης μετά τον Β΄ Βαλκανικό πόλεμο τον οποίο η ίδια προκάλεσε, δεν είχε μεγάλα εδαφικά κέρδη.

Το ελληνικό κράτος διπλασιάσθηκε και σε έκταση και σε πληθυσμό με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν οι καλύτε-ρες προϋποθέσεις για κοινωνική, πολιτική και οικονομι-κή ανάπτυξη. Ταυτόχρονα άλλαξε ριζικά και η δομή του πληθυσμού, τόσο για το νέο Ελληνικό κράτος όσο και στο κομμάτι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας που αποσπάστη-κε από αυτήν. Δηλαδή, στην θέση ενός ενιαίου οικονομι-κού χώρου ξαφνικά μπήκαν σύνορα, τα οποία επηρέασαν π.χ. τους νομάδες κτηνοτρόφους οι οποίοι ήταν συνηθι-σμένοι να μετακινούνται στον ενιαίο χώρο των Βαλκανίων. Ανάλογα επηρεάσθηκαν οι Έλληνες έμποροι, που ήταν η αστική τάξη της εποχής. Μια λύση ήταν η στροφή στη δι-οίκηση. Δηλαδή οι Έλληνες αστοί από έμποροι άρχισαν να μετατρέπονται σε δημοσίους υπαλλήλους και να τοπο-θετούνται στον διοικητικό μηχανισμό του νέου Ελληνικού κράτους στην θέση των αποχωρούντων Μουσουλμάνων.

Ταυτόχρονα μεγάλος αριθμός πληθυσμού μετακινήθηκε από όλες και προς όλες τις πλευρές. Υπολογίζονται σε πε-ρισσότερες από 400.000 οι Τούρκοι που έφυγαν από την Οθωμανική, Ευρωπαϊκή αυτοκρατορία και πήγαν προς την Τουρκία. Γενικά κυρίως μετά τον Β' Βαλκανικό πόλε-μο οι κάτοικοι των εδαφών της τέως Ευρωπαϊκής Τουρκί-ας αισθάνονται απειλούμενοι από τον αλυτρωτισμό των υπολοίπων εθνοτήτων και σε πολλές περιπτώσεις (κυρίως οι φτωχότεροι) ακολουθούν τα στρατεύματα του έθνους τους. Υπάρχουν φιλμ της εποχής που δείχνουν καραβάνια Σέρβων, Βουλγάρων, Τούρκων ή Ελλήνων προσφύγων να ακολουθούν τα αντίστοιχα στρατεύματα μέχρι να ορι-σθούν τα τελικά σύνορα.

Η Ελλάδα δέχθηκε και άλλα κύματα προσφύγων λόγω των διωγμών που υπέστησαν οι Έλληνες στη Ανατολική Θράκη και τη Μικρά Ασία. Το Οθωμανικό κράτος ψάχνο-ντας υπεύθυνους για την ήττα ξέσπασε σε διωγμούς ενα-ντίον των Ελλήνων. Υπολογίζονται σε περισσότερους από 100.000 οι πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη και αντί-στοιχος αριθμός από τη Μικρά Ασία οι πρόσφυγες που εξαναγκάστηκαν να φύγουν μετά τις βιαιότητες.

Από κοινωνική άποψη με την ενσωμάτωση της Θεσσα-λονίκης αλλά και της Μακεδονίας γενικότερα το Ελληνικό

κράτος, από μονοεθνικό και αγροτικό, γίνεται ξαφνικά πο-λυεθνικό αλλά και λόγω της ενσωμάτωσης των νέων εδα-φών αλλάζει κοινωνική δομή αποκτώντας περισσότερους αστούς και εργάτες. Ενσωματώνονται (μέχρι την ανταλλα-γή των πληθυσμών το 1923) μεγάλες μάζες μουσουλμά-νων, Εβραίων και σε πολύ μικρότερο βαθμό Σλάβων.

Η Μακεδονία πλησίαζε πιο πολύ στη Ευρώπη από τις υπόλοιπες περιοχές του Ελληνικού κράτους. Υπήρχαν αστικά κέντρα αμιγώς ελληνικά κέντρα αλλά και βλάχικα, όπως η Κλεισούρα όπου σε αντίθεση με την επαρχία του Ελληνικού κράτους ήταν εξοικειωμένοι με τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής, και βέβαια αυτό αντανακλάται και στα ρούχα που φορούσαν. Στις αρχές του 20ου αιώνα οι νέες Ελληνί-δες ακόμη και στα χωριά της Μακεδονίας δεν φορούν πλέ-ον τα παραδοσιακά ρούχα και μάλιστα οι εύπορες αστές ντύνονται με την τελευταία λέξη της γαλλικής μόδας.

Δηλαδή το Ελληνικό κράτος αστικοποιείται και ταυτό-χρονα «κληρονομεί» μεγάλες ομάδες εργατών λόγω των πόλεων της Μακεδονίας. Η Θεσσαλονίκη ήταν εκείνη την εποχή η πιο ευρωπαϊκή πόλη του Ελληνικού κράτους με μεγάλο εργατικό δυναμικό σημαντικό και αριθμητικά αλλά και από άποψη οργάνωσης (federatión). Η Federatión, η οποία είχε σαν βάση της, το εβραϊκό εργατικό στοιχείο, αλλά και ομοϊδεάτες Έλληνες, Τούρκους ή Σλάβους σε μι-κρότερα ποσοστά, είναι πλέον η πιο σημαντική εργατική οργάνωση που υπάρχει στο ελληνικό κράτος και θα δώ-σει τον μεγαλύτερο όγκο στο σοσιαλιστικό εργατικό κόμμα που υπήρξε πρόγονος του ΚΚΕ.

Οι συνέπειες των Βαλκανικών Πολέμων Της Συντακτικής Επιτροπής



Όμως εκείνο που είναι άγνωστο σχε-δόν σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό, είναι ότι ο Καποδίστριας, εκτός από διπλωμάτης και πολιτικός, υπήρξε και μεγαλοφυής στρατιωτικός νους με σπάνια οργανωτικά και διοικητικά στρατιωτικά προσόντα τα οποία επέ-δειξε τόσο κατά την οχύρωση της ν. Λευκάδας όσο και κατά υπηρεσία του στο γραφείο του αρχηγού της στρα-τιάς του Δούναβη. Στη συνέχεια ανα-φέρονται, εν συντομία, οι δύο αυτές ενασχολήσεις του.

Το Μάιο 1807 ο Αλή Πασάς προε-τοίμαζε επίθεση για την κατάληψη της Λευκάδας (Αγία Μαύρα). Προ αυτού του κινδύνου η Ιόνιος Πολιτεία ανέ-θεσε στον μέχρι τότε Γραμματέα της, τον Ιωάννη Καποδίστρια, την ευ-θύνη της οργάνωσης της άμυνας της νήσου. Ο Καποδίστριας συνοδευό-μενος από το Γάλλο μηχανικό Μισώ (Michaud) αποβιβάσθηκε στη Λευ-κάδα και αμέσως άρχισε με ιδιαίτερη προσοχή και επιμέλεια τις εργασίες για την οχύρωσή της. Κατασκεύασε μακρά και βαθιά τάφρο που χώριζε οριστικά τη Λευκάδα από την Ηπειρω-τική Ελλάδα καθώς και προμαχώνες. Ο ίδιος έδωσε το παράδειγμα της εργασίας για την ενίσχυση της άμυ-νας, όπου εν μέσω των ιερέων και των προκρίτων πήρε τη σκαπάνη και συ-νέβαλε και αυτός στην εκσκαφή της.

Συντόνισε τις τοπικές δυνάμεις, τους 300 ρώσους στρατιώτες αλλά και τα

συρρέοντα, για βοήθεια , στρατεύ-ματα από τα διάφορα μέρη της Ελλά-δας (Πελοπόννησο, Επτάνησα, Αιτω-λοακαρνανία, Σούλι , κ.λπ.) και τους ανέθεσε τομέα ευθύνης λαμβάνοντας υπόψη τη μορφολογία του εδάφους, τις πιθανές ακτές αποβάσεως και τη φυσική διαμερισμάτωση της νήσου εις τρόπον ώστε η αμυντική ισχύς της να είναι του αυτού βαθμού σ’ ολόκλη-ρο τη νήσο, δηλαδή, να ικανοποιείται η σχέση Φυσική Ισχύς + Δυνάμεις = Αμυντική Ισχύς.

Δημιούργησε εθελοντικό στόλο για τον έλεγχο του πέριξ της νήσου θα-λάσσιου χώρου και την επικοινωνία με τα άλλα νησιά. Στο στόλο αυτό είχε ενταχθεί και ο Θ. Κολοκοτρώνης. Συ-γκρότησε τμήματα ασφαλείας για την προστασία των δυνάμεων που ασχο-λούντο με τις εργασίες οργάνωσης του εδάφους. Οργάνωσε και συντό-νισε επιθέσεις στα απέναντι παράλια για την παραπλάνηση και καταπόνη-ση των δυνάμεων του Αλή.

Ο Αλή Πασάς, ο οποίος εν τω μετα-ξύ είχε καταλάβει τα απέναντι υψώ-ματα της Ακαρνανίας και ήταν έτοιμος για την κατάληψη της Λευκάδας, μό-λις πληροφορήθηκε τις ενέργειες του Καποδίστρια ματαίωσε το εγχείρημά του και από τις 30 Ιουνίου 1807 άρχι-σε να αποσύρει τις δυνάμεις του.

Η αποστολή αυτή έδωσε στον Κα-ποδίστρια τριπλή ευκαιρία, πρώτον να δείξει τις στρατιωτικές του ικανό-τητες, δεύτερον να γνωρίσει τον Θ. Κολοκοτρώνη, τον Ανδρούτσο, τον Νικηταρά, τον Μπότσαρη και άλ-λους οπλαρχηγούς που είχαν σπεύ-

σει να βοηθήσουν για την άμυνα της νήσου και τρίτον να διαφημισθεί ανά την Ελλάδα για τα σπάνια χαρίσμα-τά του, καθόσον η ενέργεια αυτή απο-τέλεσε υπόδειγμα παλλαϊκής άμυνας όχι μόνο με πανιόνιες αλλά και πανελ-λήνιες διαστάσεις. Πολλοί ιστορικοί ισχυρίζονται ότι η εμμονή του «Γέρου» για την επιλογή του Καποδίστρια ως Κυβερνήτη της Ελλάδας οφείλεται σ’αυτή τους τη γνωριμία.

Το Μάιο του 1812 και ενώ ο Καπο-δίστριας υπηρετούσε στο υπουργείο εξωτερικών της Ρωσίας και συγκεκρι-μένα ως ακόλουθος στη ρωσική πρε-σβεία της Βιέννης, όπου είχε διακριθεί για την καλή διεξαγωγή των εμπιστευ-τικών εντολών που είχε επιφορτισθεί, διετάχθη από τον τσάρο Αλέξανδρο Α΄ να αναλάβει διευθυντής του διπλω-ματικού γραφείου του ναυάρχου Τσι-τσαγκώφ (Τchitchagoff) αρχηγού της στρατιάς του Δούναβη.

Ο αρχιστράτηγος του ανέθεσε τρία κύρια καθήκοντα, πρώτον τη διεκπε-ραίωση της πολιτικής αλληλογραφίας του στρατηγείου προς την Κωνστα-ντινούπολη, τη Βιέννη, τη Σερβία και τη Μολδοβλαχία προκειμένου να πεί-σει την Τουρκία να συμμαχήσει κατά του Ναπολέοντα, δεύτερον τη σύντα-ξη του σχεδίου σταθεροποιήσεως για την επίτευξη της εσωτερικής ασφάλει-ας και την εξασφάλιση κλίματος τάξε-ως και ηρεμίας στο εσωτερικό των με-ταξύ Δούναβη, Δνείπερου , Ευξείνου και Προύθου χωρών της Βεσσαρα-βίας που είχαν εκχωρηθεί με τη συν-θήκη του Βουκουρεστίου ( 28/5/1812)

Η άγνωστη πλευρά του Ιωάννη Καποδίστρια

Ο Ιωάννης Καποδίστριας είναι αναμφισβήτητα μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Έξοχος διπλωμά-της και ικανός πολιτικός, γνωστός στους Έλληνες για την οργάνωση της Ιόνιας Πολιτείας, την Καντονοποίηση της Ελβετίας, τη συμβολή του στην υπογραφή της συνθήκης ειρήνης των 99 ετών, τη διπλωματία, τη θητεία του στο υπουργείο εξωτερικών της Ρωσίας επί μακρόν και ως πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας.

Γράφει ο Ιωάννης ΔημητρόπουλοςΑντιστράτηγος ε.α-Μαθηματικός



Γράφει ο Γιαννακόπουλος ΒασίληςΓεωστρατηγικός Αναλυτήςwww.geostrategy.gr

από την Τουρκία στη Ρωσία και τρίτον τη διεξαγωγή Ψυχολογικών Επιχειρή-σεων (ΨΕΠ), κυρίως, είχε επωμισθεί την ευθύνη για τη σύνταξη των προ-κηρύξεων και τη διαφώτιση της Ευρω-παϊκής κοινής γνώμης για την πορεία του πολέμου.

Ο Καποδίστριας ακολούθησε τα στρατεύματα από το Βουκουρέστι μέ-χρι το Μπερεζίνα ποταμό, παραπότα-μο του Δνείπερου, όπου έλαβε χώρα στις 28 και 29 Νοεμβρίου του 1812 μια από τις φονικότερες μάχες μεταξύ Ρωσίας και Γαλλίας. Ίσως είναι η μο-ναδική διάβαση ποταμού στα στρατι-ωτικά χρονικά, όπου χιλιάδες Γάλλοι στρατιώτες ευρισκόμενοι επί μεγάλης γέφυρας μεταγωγικών και βαδίζοντες προς την αντίπερα όχθη πνίγηκαν μέ-χρις ενός εξ αιτίας της καταστροφής της από τα πυρά του εχθρικού πυρο-βολικού.

Με την αντικατάσταση του Τσιτσα-γκώφ από το στρατηγό Μπαρκλέυ ντε Τογι (Barklay de Tolly) ,ο Καποδί-στριας παρέμεινε στο στρατηγείο και συνέχιζε να εκτελεί τα ίδια καθήκο-ντα και με τη νέα διοίκηση μέχρι τον Οκτώβριο του 1813. Συμμετείχε στις επιχειρήσεις των στρατευμάτων του 1813 από το Μπορίσωφ της Λευκο-ρωσίας, πόλη πλησίον του Μπερε-ζίνα, μέχρι τη Δρέσδη της Σαξονίας ,όπου έλαβαν χώρα αρκετές μάχες με σημαντικότερες του Μπάουτσεν

την 21η Μαϊου, της Δρέσδης την 26η Αυγούστου, η οποία είναι και η τε-λευταία μάχη που νίκησε ο Ναπολέ-ων και κατά την οποία τραυματίσθηκε και έχασε το δεξί του χέρι ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ συνταγματάρχης του ρω-σικού στρατού Αλέξανδρος Υψηλά-ντης, του Κουλμ την 30η Αυγούστου και της Λειψίας 16-19 Οκτωβρίου. Ιδι-αίτερο στρατιωτικό ενδιαφέρον πα-ρουσιάζουν οι δύο τελευταίες μάχες του Κουλμ και της Λειψίας.

Στη στενωπό του Κουλμ της Τσεχί-ας, από την οποία διέρχεται η οδός Δρέσδης—Πράγας, κυκλώθηκε από ρωσοπρωσικά στρατεύματα, λόγω ανεξήγητης αδράνειας, ο Γάλλος στρατηγός Βαντάμ (Vandamme) και στη προσπάθειά του να διανοίξει οδό διαφυγής υπέστη πολλές απώλει-ες χωρίς να πετύχει το σκοπό του, με αποτέλεσμα να αναγκασθεί να παρα-δοθεί αιχμάλωτος μετά του υπ΄αυτόν στρατεύματος εκ 10.000 ανδρών και σαράντα πυροβόλων.

Η μάχη της Λειψίας ήταν η τελευταία μάχη στην οποία ήταν παρών ο Κα-ποδίστριας και αποτέλεσε την αρχή του τέλους του Ναπολέοντα καθ’ όσον ηττήθηκε κατά κράτος. Η μάχη αυτή αποκαλείται από τους γερμανούς, κυ-ρίως, ιστορικούς και μάχη των Εθνών εξ αιτίας του αριθμού των χωρών και των στρατευμάτων των δύο αντι-πάλων που έλαβαν μέρος στη μάχη

αυτή, καθώς και λόγω των πολλών απωλειών που υπέστησαν αμφότε-ροι. Έλαβαν μέρος 9 χώρες και πε-ρισσότεροι από 500.000 στρατιώτες και οι συνολικές απώλειες σε νεκρούς και τραυματίες ξεπέρασαν τις 100.000 . Πρόκειται για τη μεγαλύτερη στρατι-ωτική μάχη παγκοσμίως πριν από τον Α ΠΠ.

Ο Καποδίστριας στο διάστημα των 18 μηνών που υπηρέτησε στη στρα-τιά του Δούναβη, έφερε σε πέρας όλες τις αποστολές που του ανέθεσε ο αρ-χιστράτηγος κατά τον καλύτερο δυνα-τό τρόπο με αποτέλεσμα ο τσάρος να τον παρασημοφορήσει τρεις φο-ρές και το Νοέμβριο του 1813 να του αναθέσει να χειρισθεί, ως εκπρόσω-πος της Ρωσίας, το περίπλοκο Ελβε-τικό Ζήτημα, αποστολή την οποία κα-τάφερε να εκπληρώσει με εξαιρετική επιτυχία.

Τελειώνοντας οφείλω να επισημά-νω, για μία ακόμη φορά, ότι τα προα-ναφερθέντα αποτελούν μία μόνο πτυ-χή της πολυσχιδούς δράσης του δια-κεκριμένου και σπουδαίου αυτού Έλ-ληνα, του Ιωάννη Καποδίστρια, του Φρακοφορεμένου Κερκυραίου που από γιατρός έγινε αρχηγός της ρωσι-κής διπλωματίας και ο πρώτος και μο-ναδικός αρχηγός της Ελλάδας με τον τίτλο του Κυβερνήτη.

ΠΗΓΗ: Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλο-παίδεια Π. Δρανδάκη

Η μάχη της Λειψίας ήταν η τελευταία μάχη στην οποία ήταν παρών ο Καποδίστριας και αποτέλεσε την αρχή του τέλους του Ναπολέοντα καθ’ όσον ηττήθηκε κατά κράτος. Δεξιά, ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ συνταγματάρχης του ρωσικού στρα-τού Αλέξανδρος Υψηλάντης,



Ένα από τα πιο σημαντικά έργα της Διάσκεψης για το Δίκαιο της Θάλασσας (1973-1982) ήταν η δημι-ουργία και η κωδικοποίηση του θε-σμού της Αποκλειστικής Οικονομι-κής Ζώνης (ΑΟΖ). Έτσι, δόθηκε ένα τέλος στη χαώδη κατάσταση που επικρατούσε μέχρι τότε στο Διε-θνές Δίκαιο Αλιείας. Με βάση τα άρ-θρα 55, 56, 57 της νέας Σύμβασης, ως ΑΟΖ ορίζεται η πέραν και παρα-κείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης πε-ριοχή, το πλάτος της οποίας μπο-ρεί να φτάσει τα 200 ναυτικά μίλια (ν.μ.), από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης και εντός της οποίας το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα που έχουν σχέση με την εξερεύνη-ση, την εκμετάλλευση, τη διατήρη-ση και διαχείριση των φυσικών πη-γών ζώντων ή μη των υδάτων, του βυθού και του υπεδάφους της θά-λασσας, καθώς και κυριαρχικά δι-καιώματα, που αναφέρονται στην εξερεύνηση και οικονομική εκμε-τάλλευση των ρευμάτων και των υπερκείμενων της θάλασσας ανέ-μων.

Η Τουρκία, μέχρι στιγμής, δεν έχει απειλήσει την Ελλάδα ότι η δημιουρ-γία ελληνικής ΑΟΖ θα αποτελέσει και αυτή casus belli για τη γείτονα. Όμως, σε περίπτωση που δοθεί εντολή από την ΕΕ για δημιουργία ΑΟΖ σε όλα τα κράτη-μέλη, ίσως η Τουρκία να αρχί-σει τις απειλές της.

Οι θάλασσες και οι ωκεανοί καλύ-πτουν περίπου 105,5 εκατ. τετραγω-νικά ν.μ., δηλαδή καλύπτουν το 71% της επιφάνειας της Γης. Εάν όλα τα παράκτια κράτη κάνουν χρήση των δικαιωμάτων τους για ΑΟΖ 200 ν.μ., τότε η περιοχή των ωκεανών που θα ανήκει σε αυτά τα κράτη υπολογίζεται

ότι θα καλύπτει γύρω στα 37,7 εκατ. τετρ. ν.μ. ή το 35,8% της παγκόσμι-ας θαλάσσιας επιφάνειας. Μέσα στις ζώνες αυτές περιλαμβάνεται πάνω από το 90% της παγκόσμιας αλιεί-ας, πάνω από το 87% των υπολογι-ζόμενων αποθεμάτων πετρελαίου και γύρω στο 10% των πολυμεταλλικών κονδύλων. Επομένως, εύκολα μπο-ρεί κάποιος να αντιληφθεί την κρίσιμη σημασία που έχει η ΑΟΖ όχι μόνο για το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά γενικό-τερα για την παγκόσμια οικονομία και τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις.

Σημαντικές διαφορέςΤο καθεστώς της ΑΟΖ καλύπτει

όλους τους φυσικούς πόρους, ζω-ντανούς και μη, ενώ η υφαλοκρηπί-δα καλύπτει μόνο τους µη ζωντανούς πόρους. Μια άλλη σημαντική διαφο-ρά έγκειται στο γεγονός ότι τα δικαι-

ώματα ενός κράτους πάνω στην υφα-λοκρηπίδα υπάρχουν ipso facto και ab initio, ενώ η ύπαρξη της ΑΟΖ είναι δυνατή μόνο κατόπιν διακήρυξης των κυριαρχικών δικαιωμάτων του παρά-κτιου κράτους. Επομένως, το παρά-κτιο κράτος μπορεί να έχει υφαλοκρη-πίδα χωρίς να έχει ΑΟΖ, ενώ το αντί-στροφο δεν είναι δυνατόν.

Η Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά (άρθρο 121, παράγραφο 2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα ενός νησιού καθορίζο-νται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζονται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Επομένως, η Τουρκία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ίδια επι-χειρήματα για την ΑΟΖ που προβάλ-λει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι, δηλαδή, τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι βρίσκονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Επιπλέον, η νέα Σύμ-βαση έχει καταργήσει τη γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας και έτσι η Τουρκία έχει χάσει άλλο ένα επιχείρη-μα.

Ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Το γεγονός και μόνο ότι η ΕΕ διέθετε

Το Αιγαίο πέλαγος και η Ευρωπαϊκή ΄ΕνωσηΓράφει ο Θεόδωρος Κ. Καρυώτης *

Το καθεστώς της ΑΟΖ καλύπτει όλους τους φυσικούς πόρους, ζωντανούς και μη, ενώ η υφαλοκρηπίδα καλύπτει μόνο τους µη ζωντανούς πόρους.

Η Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά (άρ-θρο 121, παράγραφο 2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα ενός νησιού καθορίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζονται και για τις ηπειρωτικές περιοχές.


ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑμεγάλο μήκος ακτών ήταν αρκετό για να ενδιαφερθεί για διάσκεψη που θα δημιουργούσε το νέο Σύνταγμα των Θαλασσών του πλανήτη μας. Βέβαια, ο κύριος λόγος της συμμετοχής της ΕΕ στη διάσκεψη ήταν το γεγονός ότι τα κράτη-μέλη της είχαν μεταβιβάσει ορισμένες αρμοδιότητες στην Κοινό-τητα. Οι αρμοδιότητες αυτές αφορού-σαν βασικά στα θέματα της αλιείας, της εμπορικής πολιτικής και της διατή-ρησης του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

Η Σύμβαση του 1982 (στο Μέρος XVIΙ και στο Annex IX) παρέχει τη δυ-νατότητα συμμετοχής Διεθνών Ορ-γανισμών στη νέα Σύμβαση αμέσως μετά τη συμμετοχή της απολύτου πλειοψηφίας των κρατών-μελών στη Σύμβαση. Ήδη όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, καθώς και η ίδια η ΕΕ, έχουν επι-κυρώσει τη Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας. Με βάση τα άρθρα 309 και 310 της νέας Σύμβασης του 1982 δεν επιτρέπεται να διατυπωθούν επι-φυλάξεις ή εξαιρέσεις, όταν τα διάφο-ρα κράτη καταθέτουν την επικύρωση της Σύμβασης. Έτσι, τα κράτη-μέλη της ΕΕ δεν μπορούν να έχουν επι-φυλάξεις σχετικά με τις αρμοδιότητες που έχουν μεταβιβάσει σε αυτή.

Όταν στα μέσα της δεκαετίας του 1970 η ΕΕ αντιλήφθηκε ότι ΑΟΖ 200 ν.μ. σύντομα θα εξαπλωθεί σε όλες τις ηπείρους, αποφάσισε να μελετήσει το θέμα για να διαπιστώσει αν πρέπει και η ίδια να αποκτήσει μια τέτοια ζώνη. Έτσι, έχοντας αναλύσει τις απώλει-ες και τα κέρδη της ΕΕ σε καθεστώς ΑΟΖ 200 ν.μ., η Ένωση προχώρησε σε ένα σημαντικό βήμα το Νοέμβριο του 1976, συμφωνώντας σε τρεις βα-σικές αρχές:1. Την προέκταση των αλιευτικών ζω-

νών όλων των μελών της σε 200 ν.μ. 2. Τη μεταβίβαση στην Κοινότητα της

αποκλειστικής αρμοδιότητας για τις διαπραγματεύσεις για αλιευτικές συμφωνίες της ΕΚ με κράτη μη μέλη της Κοινότητας.

3. Σε ορισμένες αρχές για τη μελλο-ντική της πολιτική σε θέματα διαχεί-ρισης και διατήρησης των αλιευτι-

κών πόρων. Το μήκος των ακτών της ΕΕ των

«27» ξεπερνά τα 66.000 χλμ. και η Ελλάδα διαθέτει τη μεγαλύτερη ακτή από όλα τα κράτη-μέλη, που φτάνει τα 13.676 χλμ., καθώς επίσης και τα πε-ρισσότερα νησιά και νησίδες, 3.100, ενώ 2.463 από αυτά βρίσκονται στο Αιγαίο Πέλαγος.

Έτσι, από τα τέλη του 1976 η Κοινό-τητα προσπάθησε να δημιουργήσει κοινή αλιευτική πολιτική που να είναι αποδεκτή σε όλα τα μέλη της και να έχει μακροπρόθεσμους στόχους. Τελι-κά, μετά από έξι χρόνια επίπονων και επίμονων διαβουλεύσεων, δημιουρ-γήθηκε η νέα «Κοινή Αλιευτική Πολιτι-κή» με τον Κανονισμό του Συμβουλίου Νο. 170/83 της 25ης Ιανουαρίου 1983. Ο κανονισμός αυτός αναφέρει στο άρ-θρο 6, παράγραφο 1 τα εξής:

«Από την 1η Ιανουαρίου 1983 και μέ-χρι τις 31 Δεκεμβρίου 1992, τα κρά-τη-μέλη επιτρέπεται να διατηρήσουν το καθεστώς που ορίζεται στο άρθρο 100 της πράξης προσχώρησης του 1972 και να γενικεύσουν το όριο των έξι μιλίων, το οποίο προβλέπεται στο ίδιο άρθρο, μέχρι δώδεκα ναυτικά μί-λια για όλα τα ύδατα που υπάγονται στην κυριαρχία ή δικαιοδοσία τους».

Αιγιαλίτιδα ζώνηΟ κανονισμός αυτός ξεκάθαρα ανα-

φέρει ότι το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώ-

νης των κρατών-μελών δεν έχει καμία επίπτωση στην αλιευτική ζώνη. Δηλα-δή, κράτη-μέλη που είχαν αιγιαλίτιδα ζώνη 3 ή 6 ν.μ. θα έπρεπε να αποκτή-σουν αλιευτική ζώνη 12 ν.μ.

Η Ελλάδα δεν έκανε τότε καμία ενέρ-γεια για να δημιουργήσει αλιευτική ζώνη 12 ν.μ. Αργότερα, η Τουρκία, βλέποντας πολλές χώρες της ΕΕ να επεκτείνουν την αλιευτική τους ζώνη στα 12 ν.μ. και φοβούμενη ότι και η Ελλάδα θα έκανε το ίδιο πράγμα, αντέδρασε και κάλεσε στην Άγκυρα, την 25η Οκτωβρίου 1990, όλους τους τότε πρεσβευτές της ΕΕ, εκτός του Έλληνα, ζητώντας από τα κράτη-μέ-λη να μην επεκτείνουν την αλιευτική ζώνη τους στα 12 ν.μ. στη Μεσόγειο. Δυστυχώς, η ΕΕ αποδέχτηκε το τουρ-κικό διάβημα αλλά, ακόμα χειρότερα, το δέχτηκε και η τότε κυβέρνηση Μη-τσοτάκη.

Η Τουρκία προσπαθεί να ξεχάσει ότι ένας από τους όρους πλήρους έντα-ξής της στην ΕΕ είναι η υποχρέωσή της να επικυρώσει τη νέα Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας και βέβαια το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών «ξεχνά» να υπενθυμίσει στην Τουρ-κία αυτό το σημαντικό όρο κάθε φορά που παραβιάζει τα δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο.

Όταν η ΕΕ αποφάσισε να δημιουρ-γήσει ΑΟΖ 200 ν.μ. για όλα τα κράτη-μέλη της, η Τουρκία ζήτησε να μην δη-

Η Τουρκία προσπαθεί να ξεχάσει ότι ένας από τους όρους πλήρους ένταξής της στην ΕΕ είναι η υποχρέωσή της να επικυρώσει τη νέα Σύμβαση του Δίκαι-ου της Θάλασσας


ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑμιουργηθεί τέτοια ζώνη στη Μεσόγειο, αίτημα που πάλι αποδέχτηκε και η ΕΕ και η Ελλάδα. Η εξήγηση που δόθη-κε από την ΕΕ είναι ότι τα ψάρια σε αυτή τη θάλασσα έχουν υψηλή μετα-ναστευτική τάση και έτσι δεν κρίθηκε χρήσιμο να επεκταθούν τα 200 ν.μ. και σε αυτή τη θαλάσσια περιοχή. Κατά συνέπεια, ούτε η Ελλάδα ούτε και η Ιταλία διαθέτουν ΑΟΖ 200 ν.μ., ενώ η Γαλλία και η Ισπανία διαθέτουν ΑΟΖ 200 ν.μ. αλλά όχι στην περιοχή της Μεσογείου. Έτσι, το μοναδικό κράτος της ΕΕ που διαθέτει ΑΟΖ στη Μεσό-γειο είναι η Κύπρος, για την οποία δεν έφερε καμία αντίρρηση η ΕΕ.

Η κατάσταση αυτή, δηλαδή η εξαί-ρεση της Μεσογείου από τη ζώνη των 200 ν.μ., δεν εξυπηρετεί τα συνολικά συμφέροντα της ΕΕ και ιδιαίτερα των κρατών-μελών της που βρέχονται από τη Μεσόγειο και γι’ αυτό το λόγο πρέπει να αναιρεθεί, ιδιαίτερα τώρα που η Κύπρος διαθέτει τέτοια ΑΟΖ, καθώς και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι πολύ πρόσφατα και η Γαλλία απο-φάσισε να δημιουργήσει παρόμοια ΑΟΖ στη Μεσόγειο. Μόνο ένα 4% του αλιεύματος στη Μεσόγειο προέρχε-ται από τα ύδατα άλλων κρατών και η ύπαρξη ΑΟΖ στη Μεσόγειο δεν θα επιδράσει αρνητικά στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Ιταλία, που αλιεύουν έξω από τις ακτές της Αλγερίας, του Μαρόκου και της Τυνησίας. Γι’ αυτό η Ελλάδα πρέπει να ζητήσει από τους εταίρους της στις Βρυξέλλες να επε-κτείνουν την ΑΟΖ και στη Μεσόγειο.

Σήμερα, το μήκος των ακτών της ΕΕ των «27» ξεπερνά τα 66.000 χλμ. και η Ελλάδα διαθέτει τη μεγαλύτε-ρη ακτή από όλα τα κράτη-μέλη, που φτάνει τα 13.676 χλμ., καθώς επίσης και τα περισσότερα νησιά και νησίδες που είναι 3.100, και 2.463 από αυτά βρίσκονται στο Αιγαίο Πέλαγος. Βέ-βαια, αν υπολογιστούν και οι βραχο-νησίδες, τότε ξεπερνούν συνολικά τις 10.000. Συγκριτικά, οι ακτές των ΗΠΑ είναι 21.000 χλμ., της Λατινικής Αμερι-κής 25.000 χλμ., της Αφρικής 30.000 χλμ. και της Αυστραλίας 27.000 χλμ.

Επίσης, με την επέκταση των κυριαρ-χικών δικαιωμάτων των παράκτιων κρατών σε 200 ν.μ., η περιοχή που ανήκει στα κράτη-μέλη της ΕΕ ξεπερ-νά τα επτά εκατομμύρια τετραγωνι-κά χιλιόμετρα. Σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί τη μεγαλύτερη αλι-ευτική δύναμη στον κόσμο.

Η Τουρκία, μέχρι στιγμής τουλάχι-στον, δεν έχει απειλήσει την Ελλά-δα ότι η δημιουργία ελληνικής ΑΟΖ θα αποτελέσει και αυτή casus belli. Όμως, σε περίπτωση που δοθεί εντο-λή από την ΕΕ να δημιουργηθεί ΑΟΖ σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, ίσως η Τουρκία να αρχίσει τις απειλές της και γι’ αυτό το θέμα, αλλά τότε θα εί-ναι αναγκασμένη και υποχρεωμένη να χρησιμοποιήσει το casus belli και κατά της ΕΕ!

Έχω την εντύπωση ότι η ΕΕ δεν θα δώσει εντολή στην Ελλάδα να δημι-ουργήσει ΑΟΖ σε όλες τις θάλασσες που την περιβρέχουν, διότι προφα-νώς δεν επιθυμεί να δυσαρεστήσει την Τουρκία. Βέβαια, η ΕΕ δεν κάνει τίποτα άλλο από το να δίνει συνεχώς οδηγίες στα κράτη-μέλη της για διά-φορα οικονομικά, πολιτικά και οικο-νομικά θέματα. Φαίνεται ότι τα κρά-τη-μέλη της ΕΕ έχουν μόνο υποχρε-ώσεις και όχι δικαιώματα. Επιπλέον, η Τουρκία προσπαθεί να ξεχάσει ότι

ένας από τους όρους πλήρους έντα-ξής της στην ΕΕ είναι η υποχρέωσή της να επικυρώσει τη νέα Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας και βέβαια το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών «ξεχνά» να υπενθυμίσει στην Τουρ-κία αυτό το σημαντικό όρο κάθε φορά που παραβιάζει τα δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο.

Φανταστείτε την υποθετική περί-πτωση κατά την οποία οι ΗΠΑ, εάν και εφόσον υπάρξει κάποια διαφορά ανάμεσα στη Φλόριντα και την Κού-βα, ισχυριστούν ότι δεν εμπλέκονται σε αυτή τη διένεξη γιατί δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν την Κούβα!

Τελικά, δε, τι εννοούσε ο πρόεδρος Σαρκοζί όταν έλεγε πρόσφατα: «Θέ-λουμε μια ενωμένη Ευρώπη. Η Ευρώ-πη πρέπει να έχει σύνορα. Διότι μια Ευρώπη χωρίς σύνορα θα είναι μια Ευρώπη χωρίς θέληση, χωρίς ταυ-τότητα, χωρίς αξίες. Κι αν η Ευρώπη δεν υπερασπίζεται τις αξίες της, τότε ποιος θα το κάνει γι’ αυτή;».

*O Θεόδωρος Κ. Καρυώτης είναι καθη-γητής Πολιτικής Οικονομίας. Υπήρξε μέ-λος της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θά-λασσας και επιμελήθηκε το βιβλίο Greece and the Law of the Sea

Οι ΑΟΖ όλων των παράκτιων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης(Πηγή: Our Ocean)


ΑΡΘΡΟ

Έχουμε αναφερθεί στα ζητήματα που προκύπτουν από την παράνομη και αποσταθεροποιητική δράση του γενικού προξενείου της Τουρκίας στην Κομοτηνή, που συντονίζεται από την πρεσβεία της Τουρκίας στην Αθή-να, αλλά και απευθείας από το ΤΥΠΕΞ, την τουρκική κυ-βέρνηση, την τουρκική προεδρεία της δημοκρατίας και το τουρκικό γενικό επιτελείο. Αποτελεί μείζονα εθνικό στόχο για την Τουρκία η μετατροπή της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, και εσχάτως στη Ρόδο και την Κω, σε στρατηγικό όπλο πίεσης και αποσταθεροποίη-σης της Ελλάδας όποτε αυτό χρειαστεί ! Η εγκληματι-κή αμέλεια και τα απίστευτα απανωτά και συνεχιζόμενα λάθη των ελληνικών κυβερνήσεων και των εκλεγμένων (βουλευτών, νομαρχών, δημάρχων, περιφερειαρχών κ.λπ.) στις εν λόγω περιοχές, όσον αφορά την αντιμετώ-πιση του θέματος, δημιούργησαν μια κατάσταση που, εκτός του ότι είναι δύσκολο να ανατραπεί και να αντιμε-τωπιστεί, έχει δημιουργήσει την εντύπωση του «κεκτη-μένου» στην Άγκυρα.

Η οποία Άγκυρα φαίνεται αποφασισμένη να παραβι-άσει κάθε έννοια σεβασμού της λειτουργίας ενός ανε-ξάρτητου κράτους και να αναμειχθεί στα εσωτερικά της Ελλάδος.

Όταν παραμονές της ψήφισης της τροπολογίας για τον διορισμό ιεροδιδασκάλων στα δημόσια σχολεία της Ελ-λάδας κυκλοφόρησαν στον Τύπο και τα ΜΜΕ δημοσιο-γραφικές πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες ο γενι-κός πρόξενος της Τουρκίας στην Κομοτηνή, σε σύσκεψη που είχε με μέλη της «Συμβουλευτικής», βουλευτές και πολιτευτές της μειονότητας, τους επέπληξε γιατί δεν τον ενημέρωσαν εγκαίρως για την τροπολογία και τους ζή-τησε να ασκήσουν πιέσεις στα κόμματά τους ώστε να αποσυρθεί, απειλώντας ακόμα και με ανεξαρτητοποίη-ση, εκτιμήσαμε ότι ίσως οι πληροφορίες αυτές είχαν μια δόση υπερβολής. Επίσης, θεωρήσαμε ότι είναι αδύνα-τον να έχει δόση αλήθειας η δήλωση που του αποδόθη-κε, σύμφωνα με την οποία είπε στην εν λόγω σύσκεψη ότι «όσο ζω εγώ δεν πρόκειται να περάσει αυτή η τρο-πολογία».

Και είχαμε αυτή την προσέγγιση γιατί θεωρήσαμε ότι είναι αδύνατον ένας διπλωμάτης να αναμειγνύεται με

αυτόν τον απροκάλυπτο τρόπο στα εσωτερικά της χώ-ρας που τον φιλοξενεί, και στην ουσία να διατάσσει βου-λευτές μιας άλλης χώρας να δράσουν αποσταθεροποι-ητικά μέσα στο Κοινοβούλιο, επ’ ωφελεία μιας άλλης χώρας, πράξη που αποτελεί τον ορισμό της εσχάτης προδοσίας! Ένας επιπλέον λόγος ήταν το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος διπλωμάτης, μόλις πριν από μερικούς μήνες «έφαγε κίτρινη κάρτα», δηλαδή έγινε αιτία επίδο-σης διπλωματικής νότας στην τουρκική πρεσβεία από το ελληνικό ΥΠΕΞ, «λόγω της απαράδεκτης ανάμειξής του σε διαμάχη ιδιωτών», όπως επέλεξαν να χαρακτη-ρίσουν οι Έλληνες διπλωμάτες καραμπινάτη παράνομη πράξη του, και εννοούμε την άσκηση τρομοκρατίας σε Έλληνα πολίτη που δεν δέχτηκε να συμπεριληφθεί στα κυκλώματα των παρακρατικών και παραστρατιωτικών μηχανισμών που εγκαθιστά στο τουρκικό κράτος στη Θράκη, υπό το κάλυμμα της ισλαμικής θρησκείας και της μειονοτικής εκπαίδευσης.

Τότε επικρίναμε δημόσια τον τρόπο με τον οποίο χα-ρακτηρίστηκε η αποκάλυψη της παρακρατικής δράσης του ίδιου του προξένου στο συγκεκριμένο διάβημα από το ελληνικό ΥΠΕΞ και δεχτήκαμε κριτική από φίλους δι-πλωμάτες, οι οποίοι θεώρησαν ικανοποιητική αντίδρα-ση το συγκεκριμένο διάβημα. Οι εξελίξεις όμως διέψευ-σαν τους υποστηρικτές αυτής της άποψης, αλλά κι εμάς, που δεν πιστεύαμε ότι έπειτα από όλα αυτά θα μπορού-σαν η τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα και το προξενείο στην Κομοτηνή να συνεχίζουν τον ίδιο «αμανέ», δηλαδή να αναμειγνύονται απροκάλυπτα και ανερυθρίαστα στα εσωτερικά της πατρίδας μας.

Και δυστυχώς η διάψευση ήταν πολλαπλή, αφού το τουρκικό κράτος ανερυθρίαστα επενέβη στα εσωτερι-κά της χώρας μας σε επίπεδο κομμάτων, Βουλής, του εδώ πρέσβη αλλά και του ίδιου του τουρκικού ΥΠΕΞ, που εξέδωσε απαράδεκτη ανακοίνωση για την ψήφιση της τροπολογίας. Και ενώ η Ελλάδα σπαράσσεται από σοβαρά εσωτερικά προβλήματα που απειλούν την πο-λιτική σταθερότητα και την πορεία της χώρας προς την έξοδο από την κρίση, ας προσπαθήσουμε να αναλύ-σουμε με απόλυτη ψυχραιμία τις παρεμβάσεις που έκα-νε η Τουρκία σε μια εσωτερική υπόθεση της πατρίδας μας, αποδεικνύοντας ότι δεν απέκτησε τη δυνατότητα να ασκεί επιρροή μόνο στους μουσουλμάνους Έλληνες πολίτες, αλλά και στα ίδια τα κόμματα που εκπροσω-πούνται στο ελληνικό Κοινοβούλιο.

Η τουρκική δραστηριότητα στη Θράκηκαι τα μεγάλα ελληνικά λάθη

Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης



Γράφει ο Παν. Τραϊανός

Αν κάποιοι στη Θράκη αισθάνονται εσχάτως Τούρκοι, θα πρέπει να γνωρί-ζουν τι προβλέπει ο νόμος γι' αυτούς. Τι προβλέπει; Ότι πρέπει να παραδώσουν τις περιουσίες τους δωρεάν στο κράτος και να φύγουν από τη χώρα με άδεια χέ-ρια. Γιατί; Γιατί θα πρέπει να διαπραγ-ματευτούν ξανά τη θέση τους μέσα στο ελληνικό κράτος. Όμως, αυτό είναι κάτι που τώρα πλέον δεν τους συμφέρει. Για-τί; Γιατί δεν υπάρχουν πλέον οι Έλλη-νες χριστιανοί της Κωνσταντινούπολης, που ανάγκαζαν την Ελλάδα να φιλοξενεί μουσουλμάνους κρυπτότουρκους. Αν θέλουν αυτοί οι μουσουλμάνοι να κατοι-κήσουν ως Έλληνες στην Ελλάδα, κα-νείς και ποτέ δεν θα τους ενο χλή σει. Τα θρησκευτικά τους δικαιώματα είναι κατο-χυρωμένα από το Σύνταγμα και απολαμ-βάνουν το σύνολο των προνομίων που απολαμβάνει ο κάθε Έλληνας.

Ό,τι δικαίωμα απολαμβάνει ο γράφων, το ίδιο θ' απολαμβάνουν κι αυτοί. Αν ο γράφων είναι διατεθειμένος να θυσιαστεί για τα δι-καιώματα των συμπολιτών του, είναι διατε-θειμένος να θυσιαστεί και για τα δικά τους δικαιώματα.

Αυτά όλα τα απλά και κατανοητά πράγμα-τα τα αποδέχονταν στην πλειοψηφία τους οι μουσουλμάνοι της Θράκης, μέχρι να επιλη-φθεί του θέματος η "ξύπνια" δικαιοσύνη. Τι έκανε αυτή η "ξύπνια" εξουσία; Αγνοώντας το σύνολο των διεθνών συνθηκών και εντε-λώς παράλογα, εξέτασε το ζήτημα πάνω σε μηδενική βάση. Εξέτασε το ζήτημα, όπως θα το εξέταζε εάν επρόκειτο για εγχώριες αυτόχθονες δυνάμεις, οι οποίες αναζητούν μια εθνική διαφορετικότητα. Αν για παρά-δειγμα κάποιοι Θεσσαλοί θεωρούσαν ότι η καταγωγή τους είναι τόσο ειδική και τόσο ξεχωριστή, ώστε να επισκιάζει την ελληνι-κότητά τους, θα μπορούσαν να κινηθούν στο επίπεδο αυτό. Είναι γηγενείς και ξαφνι-κά "ξύπνησαν" και δεν θέλουν να ονομάζο-νται Έλληνες το γένος, άσχετα αν είναι Έλ-ληνες πολίτες. Η δικαιοσύνη, σε περίπτωση που κάποιοι από αυτούς θελήσουν να συν-θέσουν σύλλογο ως Θεσσαλοί το γένος, θα πρέπει να τους εξασφα λίσει τα δικαιώματά

τους. Θα πρέπει να αποφανθεί γι' αυτούς τους αυτόχθονες, γιατί δεν υπάρχει κάποια προηγούμενη διάταξή, που να τους προσ-διορίζει σ' ό,τι αφορά το γένος. Η δικαιοσύ-νη δηλαδή μπορεί ν' αποφανθεί για τους Θεσσαλούς, αλλά όχι για τους Τούρκους. Για τους Τούρκους έχουν αποφανθεί άλλοι, πολύ πριν χρειαστούμε τα "φώτα" της.

Ο γράφων πιστεύει ότι πίσω από όλες αυ-τές τις αθλιότητες δεν κρύβεται ούτε η Τουρ-κία και βέβαια ούτε η ίδια η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης. Η μειονότητα αυτή δεν έχει λόγους να είναι ανήσυχη. Γνωρίζει με ποιο νομικό καθεστώς βρίσκεται στην Ελλάδα και επιπλέον βλέπει ότι η Τουρκία δεν είναι ένας παράδεισος, που θα πρέπει να λαχταράει. Αυτοί οι οποίοι φαίνονται σαν "ανήσυχοι" Τούρκοι είναι βέβαιον ότι από κάπου τα "παίρνουν". Έχουν βρει κάποιους και τους "αρμέγουν". Κάποιοι τους πληρώ-νουν για να κάνουν αυτά τα οποία κάνουν και είναι βέβαιον ότι δεν είναι η Τουρκία. Ποιοι είναι οι "χορηγοί" τους; Όποιος ενδι-αφέρεται, ας ψάξει στις περίφημες "μη κυ-βερνητικές οργανώσεις". Αυτές ελέγχονται από τους διαχειριστές της Νέας Τάξης και χρηματοδοτούν αδρά όποιους μπορούν να τους βοηθήσουν στην επίλυση των προβλη-μάτων της Τάξης αυτής.

Αν γνωρίζει κάποιος αυτά τα προβλήμα-τα, μπορεί να καταλάβει πώς, ποιοι και με

Η Θράκη στα άγκιστρα της Νέας Τάξης

Η Νέα Τάξη Πραγμάτων φο-βάται τα ομοιογε-νή εθνικά κράτη. Τα κράτη τα οποία λεηλατεί και τα οποία γνωρίζει ότι μπορεί —όταν αυτά φτάσουν στα όρια— ν' αντιδρά-σουν.

Η διεθνής συνθήκη της Λοζάνης δεν τους επιτρέπει να απειλούν το ελ-ληνικό κράτος με άλλοθι την προστασία των διεθνών συνθηκών.



ποιον τρόπο προσπαθούν να τα επι-λύσουν. Αν γνωρίζει κάποιος τι απει-λεί την Νέα Τάξη Πραγμάτων, μπορεί να καταλάβει γιατί οι άνθρωποί της συνεργάζονται με αυτούς τους όψι-μους Τούρκους της Θράκης. Μπο-ρεί να καταλάβει γιατί είναι έτοιμοι ν' αναγνωρίσουν ακόμα και θεσσαλική ή κρητική ή πελοποννησιακή μειονό-τητα.

Η Νέα Τάξη Πραγμάτων φοβάται τα ομοιογενή εθνικά κράτη. Τα κράτη τα οποία λεηλατεί και τα οποία γνωρίζει ότι μπορεί —όταν αυτά φτάσουν στα όρια— ν' αντιδράσουν. Πολύ πριν έρ-θει η ώρα της αντίδρασης, φροντίζει να δημιουργήσει εκείνους τους μο-χλούς πίεσης, που θα τα απειλούν με διάλυση. Που θα τα απειλούν με την τύχη της Γιουγκοσλαβίας.

Η Θράκη και η κάθε "Θράκη" μπο-ρεί να γίνει ένα Κοσσυφοπέδιο για την Ελλάδα. Αυτό δεν είναι κάτι που αφο-ρά μόνον την Ελλάδα. Κάθε κράτος έχει ένα "Κοσσυφο πέδιο", που μπορεί ανά πάσα στιγμή να λειτουργήσει σαν "δυναμίτης" και να το διαλύσει. Η Ιτα-λία έχει τη Λομβαρδία, η Ισπανία έχει την Καταλονία, η Βρετανία έχει την Ιρ-λανδία, η Γαλλία την Αλσατία κλπ...

Η Ελλάδα έχει ως "Κοσσυφοπέ-διό" της τη Θράκη. Όμως, για να γίνει "χρήσιμη" η Θράκη στο επίπεδο αυτό, θα πρέπει να εξασφαλιστούν εκεί-να τα δεδομένα, που θα επιτρέπουν στους ιμπεριαλιστές να παρουσιάζο-νται σαν υπερασπιστές του διεθνούς

δικαίου και άρα της διεθνούς νομιμό-τητας. Εκείνα τα δεδομένα, που θα δίνουν την επιθυμητή νομιμοφάνεια στις ενέργειές τους. Η μουσουλμανι-κή μειονότητα της Θράκης στο επίπε-δο αυτό τούς είναι άχρηστη. Δεν έχει εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα τους επέτρεπαν να την ενθαρρύνουν, για να δημιουργήσουν προβλήματα στο ελληνικό κράτος και στη συνέχεια να επέμβουν στο όνομα του διεθνούς δι-καίου και άρα σαν ανθρωπιστές. Δεν έχει νομικά κατοχυρωμένα εθνικά χα-ρακτηριστικά, όπως για παράδειγμα είχαν οι Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου, τους οποίους "βοήθησαν". Αυτά τα χαρα κτη ριστικά προσπαθούν να δώ-σουν σήμερα στους μουσουλμάνους.

Με λίγα λόγια θέλουν να δημιουργή-σουν "Κοσσοβάρους" στην Ελλάδα και αυτήν τη στιγμή τα χαρακτηριστικά των μουσουλμάνων της Θράκης δεν τους το επιτρέπουν. Η διεθνής συνθή-κη της Λοζάνης δεν τους επιτρέπει να απειλούν το ελληνικό κράτος με άλλο-

θι την προστασία των διεθνών συνθη-κών. Δεν τους επιτρέπει να το εκβιά-ζουν, σε περίπτωση που δεν υποκύ-πτει στις απαιτήσεις τους. Η ελληνι-κή δικαιοσύνη προφανώς αυτήν την ανάγκη τους προσπαθεί να καλύψει και αυτό μπορεί να γίνει με μια από-φασή της, που έχει την ισχύ νόμου. Αν αποφανθεί η ελληνική δικαιοσύ-νη ότι υπάρχουν Τούρκοι στη Θράκη, είναι έτοιμοι οι "Κοσσοβάροι" που θα χρησιμο ποιηθούν εις βάρος του ελλη-νικού λαού. Που θα αποτελούν μόνιμο μοχλό πίεσης εις βάρος του ελληνικού λαού, εφόσον θα απειλούν το ελληνι-κό κράτος με διάλυση και εμφύλιο πό-λεμο.

Δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγμα από τη διάλυση του κράτους, όταν υπάρ-χει μέσα στα όριά του μια νόμιμη εθνι-κή μειονότητα. Αρκούν λίγοι προβο-κάτορες και το εκρηκτικό μείγμα είναι έτοιμο να δράσει. Οι πέντε πληρωμέ-νοι χαφιέδες, που δηλώνουν Τούρκοι, θα κάνουν μια προβοκάτσια και όλα θα δρομολογηθούν όπως πρέπει. Θα προκαλέσουν τον ελληνικό λαό και αυτός θα αντιδράσει. Θα αντιδράσει όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώ-σεις εις βάρος δικαίων και αδίκων. Η αντίδρασή του θα τρομοκρατήσει τους υπόλοιπους μουσουλμάνους και θα τους οδηγήσει στην "αγκαλιά" των πέντε "Τούρκων". Ξαφνικά η μου-σουλμανική μειονότητα, εξαιτίας της βίαιης και τυφλής αντίδρασης, θα γίνει τουρκική. Οι πέντε, μέσα σε μια νύχτα αντιποίνων, θα γίνουν χιλιάδες.

Από εκεί και πέρα θα γίνει ό,τι επι-θυμούν αυτοί οι οποίοι ελέγχουν τους προβοκάτορες χωρίς καμία αντίδρα-ση. Θα επέμβει και η Τουρκία σαν "μη-τέρα" πατρίδα και μετά δεν ξεμπλέ κεις ούτε σε έναν αιώνα. Θα επέμβει και η διεθνής κοινότητα, για να σταματήσει έναν εκτεταμένο πόλεμο μεταξύ κρα-τών και μέσα σε μια στιγμή μπορεί μια Θράκη να γίνει χειρότερη από το Κοσ-συφοπέδιο....

ΠΗΓΗ: ΕΑΜ Β'

Η Ελλάδα έχει ως "Κοσ-συφοπέδιό" της τη Θράκη. Όμως, για να γίνει "χρήσιμη" η Θράκη στο επίπεδο αυτό, θα πρέπει να εξασφαλιστούν εκείνα τα δεδομένα, που θα επιτρέπουν στους ιμπεριαλι-στές να παρουσιάζονται σαν υπερασπιστές του διεθνούς δικαίου και άρα της διεθνούς νομιμότητας.



Η νέα κυβέρνηση της Κύπρου κα-λείται να διαχειριστεί με συνέπεια, στρατηγική, όραμα, διπλωματία τις εξελίξεις και ν’ αναδείξει την αξιοπι-στία της. Οι εξελίξεις στο γεωστρα-τηγικό πεδίο στην ανατολική Με-σόγειο είναι ραγδαίες. Ο Έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς συμφώνησε με τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ τη συνεκμετάλ-λευση των ελληνικών κοιτασμά-των υδρογονανθράκων. Η άποψή μου είναι ότι είναι θέμα χρόνου η εξαγγελία της Αποκλειστικής Οικο-νομικής Ζώνης (ΑΟΖ) της Ελλάδας, αφού υπό τη «γαλλική ασπίδα» προστασίας, είναι τώρα η κατάλ-ληλη στιγμή για σημαντικές απο-φάσεις.

Η αξία των κοιτασμάτων Φυσικού Αερίου εντός της Ελληνικής ΑΟΖ υπο-λογίζεται: Αιγαίο 1-5 δις βαρέλια Χ 100 $ = 150 δις $, στο Ιόνιο 2 δις βαρέλια Χ 100 $ = 200 δις $, στην Κρήτη 14 - 22 δις βαρέλια Χ 100 $ = 1.4 - 2.1 τρις $ και στην περιοχή του Καστελόριζου 50 δις βαρέλια Χ 100 $ = 5 τρις $.Ανα-φέρουμε ότι το φυσικό αέριο υπολο-γίζεται σε βαρέλια για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης με το πετρέλαιο και όχι σε BTU, για να είναι πιο κατανοητό από τους αναγνώστες.

Πώς επηρεάζουν την Κύπρο οι πιο πάνω εξελίξεις; Οι πρόσφατες εξελί-ξεις στην ελληνική ΑΟΖ σηματοδο-τούν την υπογραφή και επίσημα της οριοθέτησης μεταξύ Ελλάδας και Κύ-πρου. Η νέα Κυβέρνηση της Κύπρου καλείται να διαχειριστεί με συνέπεια, στρατηγική, όραμα, διπλωματία τις εξελίξεις και ν’ αναδείξει την αξιοπι-στία της. Η ΑΟΖ Κύπρου - Ελλάδας - Ισραήλ - Λιβάνου - Αιγύπτου είναι η κυριότερη στρατηγική επένδυση που έγινε ποτέ στην πατρίδα μας και στην ευρύτερη Ανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκία θα προσπαθήσει με κάθε

μέσο, πολιτικό, διπλωματικό, παρα-σκηνιακό ή και ακόμη στρατιωτικό ν’ αποτρέψει την πιο πάνω εξέλιξη. Οι Τούρκοι επιτελείς και στρατιωτικοί δη-λώνουν ότι πάση θυσία θα πρέπει να αποτραπεί η ανακήρυξη της ελληνι-κής ΑΟΖ ακόμη και με τη χρήση στρα-τιωτικής βίας.

Είναι οι Κύπρος - Ελλάδα σε θέση να προασπιστούν τα εθνικά μας κυριαρ-χικά δικαιώματα και να πλήξουν την οποιαδήποτε προσπάθεια, προβοκά-τσια και σχέδια και να καθηλώσουν τα επεκτατικά σχέδια της Τουρκίας; Αυτά είναι μερικά από τα κύρια ερωτήμα-τα που η νέα Κυβέρνηση της Κύπρου καλείται να απαντήσει και να διαχειρι-στεί τους προσεχείς μήνες.

Όπως είναι γνωστό, η Κυπριακή Δημοκρατία έχει συνάψει συμβάσεις με την Total, Eni, Delek, Nobel και Kogas και έχει αδειοδοτήσει τις εται-ρείες αυτές για εξόρυξη και εκμετάλ-λευση των κυπριακών υδρογοναν-θράκων.

Η στρατιωτική αδυναμία της Κύ-πρου έναντι της Τουρκίας μπορεί να λειτουργήσει ως πλεονέκτημα, μέσα στο πλαίσιο της συνεκμετάλλευσης των κυπριακών υδρογονανθράκων με τους Γάλλους, καθώς δημιουργεί ένα νέο δόγμα από το ενιαίο αμυντι-κό δόγμα Ελλάδας - Κύπρου, και να δημιουργήσει το νέο γεωστρατηγικό δόγμα, αυτήν τη φορά με νέους συμ-μάχους. Οι Γάλλοι έχουν προτείνει την παραχώρηση στην Ελλάδα και Κύπρο φρεγάτων, κορβετών και αεροπλάνων ναυτικής επιτήρησης για την επίβλε-ψη, προστασία και επιτήρηση των ΑΟΖ των δυο χωρών. Κατά την άπο-

ψή μου η νέα συμμαχία θα διευρυνθεί. Ο νέος συνεταιρισμός θα αποτελείται από τη Γαλλία, Ελλάδα, Κύπρο και Ισ-ραήλ.

Η Κυπριακή Δημοκρατία θα πρέπει έμπρακτα ως ο συνδετικός κρίκος και ως ο πιο μικρός εταίρος να συγκαλέ-σει μια έκτακτη συνάντηση των Αρ-χηγών Κρατών του Συνασπισμού της (ΑΟΖ) και να θέσει θέμα αμυντικής συ-νεργασίας μεταξύ των εμπλεκομένων χωρών. Η Γαλλία και η Ελλάδα, μέλη του ΝΑΤΟ, θα θωρακίσουν την Κύπρο και Ισραήλ, τα οποία δεν ανήκουν στη ΝΑΤΟϊκή Συμμαχία έναντι της δεύτε-ρης μεγαλύτερης στρατιωτικά χώρας του ΝΑΤΟ, την Τουρκία. Οι Τούρκοι θα δημιουργήσουν ρήξη στις τάξεις της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, θα επι-διώξουν θερμό επεισόδιο στην περιο-χή του Καστελόριζου, όπου τα συμφέ-ροντα είναι τεράστια.

Το κόστος και τα οφέλη μίας τέτοιας προσπάθειας για τους Τούρκους ανέρχονται σε 5 τρις $ και από τα 50 δις βαρέλια φυσικού αερίου στο Κα-στελόριζο. Θα το ρισκάρουν; Θα δη-μιουργήσουν κρίση; Θα κάνουν τη λά-θος κίνηση; Θα πυρπολήσουν το Αι-γαίο και την Ανατολική Μεσόγειο;

Η κυβέρνηση της Κύπρου οφείλει άμεσα και χωρίς καμία καθυστέρηση να προασπίσει τα κυριαρχικά δικαιώ-ματά της και να συγκαλέσει τα εμπλε-κόμενα μέρη σε μια στρατηγική συμ-μαχία προς όφελος της ειρήνης και σταθερότητας στην Ευρώπη και στην Ανατολική Μεσόγειο. Η προσπάθεια της Τουρκίας μέσω των επιχειρημά-των των Γκρίζων Ζωνών είναι να απο-κλείσει την πιθανότητα με σημείο το Καστελόριζο, να αλληλοεφάπτονται οι ΑΟΖ Κύπρου και Ελλάδας. Η εθνι-κή προσπάθεια είναι μέσα από το Νέο Δόγμα και τη νέα τάξη πραγμάτων, «ΚΥΠΡΟΣ - ΑΙΓΑΙΟ, ΜΕΤΩΠΟ ΕΝΙ-ΑΙΟ».

* Γεν. Διευθυντής Harvest Financial Services Ltd

Του Άντη Βαρωσιώτη*

Προς άξονα Γαλλίας - Ελλάδος - Κύπρου - Ισραήλ;


ΑΡΘΡΟ

Στην χώρα μας, δεν έχει αξιολογηθεί ορθολογικά η νέα γερμανική εξωτερική πολιτική και οι προτεραιότη-τές της. Ευεξήγητο, αν συνυπολογιστεί η ως ενός ση-μείου δικαιολογημένη αντιγερμανική οπτική της πλει-οψηφίας των Ελλήνων, λόγω της ανελαστικότητας της κυβέρνησης Μέρκελ και των μνημονίων. Η διαφορά φάνηκε και με τον τρόπο -συγκριτικά- που κάλυψαν τα ελληνικά ΜΜΕ την επίσκεψη του Γάλλου προέδρου Ολάντ. Στον απογοητευμένο και οικονομικά εξοντωμέ-νο ελληνικό λαό, η Γαλλία φαντάζει ξανά προτιμότερη και φιλικότερη. Όπως και τότε, το 1974, μετά την τουρ-κική εισβολή στην Κύπρο...

Που το πάει τελικά η Γερμανία; Τι θέλει;Είναι σίγουρο πως την ώρα που μια κοινή πολιτική προ-

οπτική μιας ενωμένης Ευρώπης παραμένει στάσιμη, η δι-εθνής επιρροή της Γερμανίας αυξάνεται. Οικονομικά σήμε-ρα, αλλά αποκτάται από το Βερολίνο σταδιακά και πολιτι-κό ''βάρος'', κι αυτό παραγνωρίζεται από πολλούς. Αυτό, η επένδυση της οικονομικής ισχύος σε πολιτικό ''βάρος'', σε μεγάλο βαθμό είναι προσωπικό έργο της Άνγκελας Μέρ-κελ. Ενώ οι περισσότεροι των Ευρωπαίων ηγετών παρου-σιάζουν έλλειμμα αξιοπιστίας, η Γερμανίδα σιδηρά κυρία, πλέον δημοφιλής καγκελάριος από την δεκαετία του 1960 και τον Κόνραντ Αντενάουερ, έχει καταφέρει σήμερα να αναδειχθεί στον πιο στιβαρό κατά πολλούς Ευρωπαίο ηγέτη.

Ως το 2015 η Γερμανία θα μπορεί να συναγωνιστεί οικο-νομικά (κυρίως στις εξαγωγές) την Κίνα και θα επιδιώξει να γίνει αυτή η πρώτη παγκόσμια δύναμη στις εξαγωγές. Ας φύγουμε όμως από τα οικονομικά και ας εκτιμήσουμε ψύ-χραιμα τις γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές προτεραιότη-τες που προτάσσει το Βερολίνο.

Είναι σαφές πως η Άνγκελα Μέρκελ βλέπει τον εαυτό της κατά κάποιον τρόπο ως συνεχιστή του Βίλυ Μπραντ και της Οstpolitik. Η Γερμανία, διεκδικεί μέσα από μορφές οικονομικής διείσδυσης σε χώρες όπως η Τσεχία, η Πο-λωνία, η Ουγγαρία ή τα αδύναμα βαλτικά κράτη, σφαίρες γεωπολιτικής επιρροής. Αυτό, ενδεχομένως να την φέρει σε απομάκρυνση ή και σύγκρουση με τον αμερικανικό πα-τερναλισμό στην Ευρώπη. Πιό καθαρά: Η Γερμανία οικο-δομεί, σταθερά και με επιμονή, τον δικό της γεωστρατη-γικό χώρο, στο πεδίο της Μεσευρώπης. Έναν χώρο που ξεκινά από τη Φιλανδία και (λιγότερο) τα βαλτικά κράτη, διαπερνά τη Δανία και την γερμανική ενδοχώρα, προχωρά

σε Αυστρία και Κροατία και ολοκληρώνεται σε Ελλάδα και ίσως και στην Κύπρο.

Οι Γερμανοί, ανάμεσα στο παλιό διπολικό σχήμα Σοβι-ετικό μπλοκ vs Αγγλοσαξονικό-ΝΑΤοικό μπλοκ, διεκ-δικούν έναν ενδιάμεσο χώρο, ένα δικό τους Lebensraum, πιό απλά: Προσπαθούν να καθιερωθούν σταδιακά ως ο τρίτος γεωστρατηγικός πόλος, ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρω-σία.

Έτσι βλέπουμε τους Γερμανούς να προσπαθούν να λει-τουργήσουν εταιρικά και όχι συγκρουσιακά με τους Ρώ-σους. Τους βλέπουμε να επιχειρούν διείσδυση (οικονο-μικά πάντα) ακόμα και στην Κύπρο, μέσα από το επικεί-μενο μνημόνιο. Τους βλέπουμε να ρυμουλκούν την χρεο-κοπημένη Ελλάδα στον δικό τους μεσευρωπαικό χώρο, προκαλώντας την οργή των Αμερικανών. Και ίσως έτσι να ερμηνεύεται και η σπουδή της Ουάσινγκτον για ένα «οι-κονομικό ΝΑΤΟ», μια εξέλιξη που μάλλον θα οδηγούσε στην γερότερη πρόσδεση της Γερμανίας στην αμερικανική ηγεμονία, μέσω μιας άτυπης οικονομικής συγκυβέρνησης ΗΠΑ-Γερμανίας στα ευρωπαϊκά πράγματα. Δύσκολη εξί-σωση για το Βερολίνο, που διατηρεί ειδικές σχέσεις και με τη Μόσχα, ενεργειακές αλλά και σε πολιτικό επίπεδο.

Προκύπτει το ερώτημα, με δεδομένο πως η Τουρκία θα παραμείνει το αγαπημένο παιδί, ο καλύτερος σύμμαχος των ΗΠΑ: Για Ελλάδα και Κύπρο, αναντίρρητα αδικημέ-νες από το ΝΑΤΟ και τους Αμερικανούς που απέτυχαν να τις προστατέψουν από την τουρκική επιθετικότητα, εί-ναι τελικά καλύτερα να οικοδομηθεί αυτός ο τρίτος πόλος ισχύος στην Ευρώπη; Μήπως μια υπό γερμανική επιρροή Μεσευρώπη προσδώσει μεγαλύτερη ευχέρεια κινήσεων και επιλογών στην εξωτερική μας πολιτική; Μήπως μπο-ρούμε να ''παίξουμε'' πιό άνετα σε μια πολυπολικότερη Ευρώπη; Ή τελικά, μέσα από την ανάδυση ενός γερμανι-κού γεωστρατηγικού χώρου, η Ελλάδα κινδυνεύει να συν-θλιβεί ανάμεσα σε επικείμενες διαφωνίες ή και συγκρού-σεις ΗΠΑ και Γερμανίας; Και τέλος, πως θα αποφύγει συ-μπληγάδες και κινδύνους, υπάρχοντος και του τρίτου πό-λου στην Ευρώπη, αυτού της ανερχόμενης Ρωσίας;

Το υπό αναδιαμόρφωση νέο γεωπολιτικό πεδίο στον ευ-ρωπαικό χώρο, έχει υψηλό ενδιαφέρον για την ελληνική πλευρά. Μέσα από τις εν εξελίξει διαδικασίες αναδιανομής γεωστρατηγικής ισχύος, θα αναδυθούν νέες ευκαιρίες για την πλευρά μας, ίσως και νέες απειλές. Ένας λόγος πα-ραπάνω, να επεξεργαστεί η Αθήνα,από κοινού με τη Λευ-κωσία, ένα κοινό πανεθνικό δόγμα υψηλής στρατηγικής...

* Ιστορικός, αμυντικός αναλυτής, πρόεδρος ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.

Μεσευρώπη > η Γερμανία οικοδομεί το δικό της Γεωστρατηγικό χώρο

Γράφει οΣταύρος Καρκαλέτσης*


ΑΡΘΡΟ

Ξεκινάμε με μια υπόθεση που έχει τα εχέγγυα να γίνει πραγματικότητα. Συγκεκριμένα, ότι το Σουνιτικό κύμα θα σαρώσει τον Πρόεδρο Άσσαντ και το καθεστώς Μπάαθ στην Συρία.

Το ερώτημα είναι το πότε θα συμβεί. Σήμερα, βρισκόμα-στε μπροστά σε ένα αδιέξοδο, μετά από 21 μήνες συγκρού-σεων που άφησαν 60 χιλιάδες νεκρούς, χιλιάδες πρόσφυ-γες και ερείπια στην χώρα. Ο Πρόεδρος Άσσαντ, σε δη-μόσια ομιλία, στις 6 Ιανουαρίου αρνήθηκε να συνομιλήσει με τους εχθρούς του, που τους χαρακτήρισε ξενοκίνητους τρομοκράτες, ενώ για πρώτη φορά ο απεσταλμένος του ΟΗΕ Λαχτάρ Μπραχίμι απέκλεισε οποιονδήποτε ρόλο στον Σύρο Πρόεδρο σε μια μεταβατική Κυβέρνηση, τονί-ζοντας ότι 40 χρόνια κυβέρνησης από μια οικογένεια είναι πολλά. Το Συριακό ΥΠΕΞ αντέδρασε βίαια στην δήλωση Μπραχίμι, χαρακτηρίζοντας την «κατάφωρα μεροληπτική», χωρίς να αποκλείει συνεργασία με τον απεσταλμένο του ΟΗΕ για την εξεύρεση πολιτικής λύσης στην κρίση.

Το αδιέξοδο υφίσταται και στο επίπεδο ΗΠΑ – Ρωσίας, αφού σε συνάντηση απεσταλμένου τους στην Γενεύη, στις 11 Ιανουαρίου, με τον Λαχτάρ Μπραχίμι δεν κατόρθωσαν να γεφυρώσουν τις διαφορές τους, παρόλο ότι και οι δύο τάσσονται υπέρ μιας πολιτικής λύσης. Οι μεν ΗΠΑ ξεκά-θαρα υποστηρίζουν ότι ο Πρόεδρος Άσσαντ έχασε την νο-μιμότητα του και θα πρέπει να αποχωρήσει, ενώ η Ρωσία επιμένει ότι ο Άσσαντ δεν πρέπει να εκδιωχθεί από την εξουσία από ξένες δυνάμεις και ότι η αποχώρηση του δεν πρέπει να είναι προϋπόθεση για διαπραγματεύσεις. Η δι-αφωνία αυτή αντανακλάται και στα Ηνωμένα Έθνη, όπου το Συμβούλιο Ασφαλείας αδυνατεί να λάβει οποιαδήποτε απόφαση για λύση του προβλήματος, λόγω Ρωσικού βέτο πίσω από το οποίο κρύβονται οι Δυτικοί, απρόθυμοι να στείλουν στρατεύματα στην Συρία.

Αυτά βεβαίως δεν συμβαίνουν στο κενό, αλλά σε μια περι-οχή όπου ανταγωνίζονται να κυριαρχήσουν Ιράν, Σαουδική Αραβία, Αίγυπτος και Τουρκία, ενώ ο θρησκευτικός αντα-γωνισμός μεταξύ Σιιτών και Σουνιτών έφθασε στο αποκο-ρύφωμα του. Οι συνέπειες αυτών των ανταγωνισμών θα είναι αλυσιδωτές και εν πολλοίς καθορίζουν την στάση χω-ρών που διαδραματίζουν ρόλο στην περιοχή.

Η πρώην φιλική προς την Συρία Τουρκία άλλαξε στάση. Σήμερα, υποστηρίζει ανοικτά την συριακή αντιπολίτευση, παρέχει καταφύγιο στα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου της Συρίας, φιλοξενεί χιλιάδες Σύριους πρόσφυγες και εξοπλί-ζει τον ελεύθερο Συριακό Στρατό. Αντιδρώντας σ’ αυτή την αλλαγή στάσης, ο πρόεδρος ¨Ασσαντ επέτρεψε επανε-γκατάσταση του ΡΚΚ στις βάσεις του στα σύνορα Συρίας – Τουρκίας. Οι ενέργειες αυτές της Τουρκίας εντάσσονται

στο πλαίσιο μιας νέας πολιτικής που αποβλέπει στην περι-φερειακή της ηγεμονία στην περιοχή και ενθαρρύνεται από την οικονομική της ευρωστία, την μειωμένη επιρροή των ΗΠΑ στην Μέση Αντολή και την αρνητική στάση των Ευρω-παίων έναντι της ένταξης της στην ΕΕ.

Οι φιλοδοξίες της Τουρκίας όμως περιορίζονται από την δυναμική επάνοδο της Αιγύπτου στην διεθνή σκηνή, που λειτουργεί ανταγωνιστικά στις προσπάθειες της Τουρκίας για περιφερειακή ηγεμονία. Συναφώς, θα πρέπει να λεχθεί ότι η Αίγυπτος δια του Προέδρου της Μωχάμεντ Μόρσι, κάλεσε τον Άσαντ να αποχωρίσει από την εξουσία και πρό-τεινε την δημιουργία ενός κουαρτέτου (Αίγυπτος – Τουρκία – Σαουδική Αραβία – Ιράν) για επίλυση της κρίσης. Στον αντίποδα βρίσκονται οι υποστηρικτές της Συρίας, Ρωσία και Ιράν. Η Ρωσία, από μακρού χρόνου σύμμαχος και προ-μηθευτής όπλων της Συρίας, έχει μεγάλη ναυτική βάση στην Ταρτούς, πράγμα που της επιτρέπει να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στις υποθέσεις της Μέσης Ανατολής. Αυτά εξηγούν και την υποστήριξη της προς τον Άσσαντ. Το Ιράν, έχει πολύ καλές σχέσεις με την Συρία, την μόνη μεταξύ των Αραβικών κρατών χώρα. Οι σχέσεις αυτές είναι αμφίδρο-μες. Το μεν Ιράν χρησιμοποιεί την Συρία για να ενισχύει την Σιιτική κοινότητα του Λιβάνου, στέλλοντας χρήματα και όπλα στην Χεσμπολάχ, η δε Συρία εξυπηρετεί τους σχεδια-σμούς της εξωτερικής της πολιτικής από την δέσμευση του Ιράν να καταστρέψει το Ισραήλ.

Ανεξαρτήτως των ανταγωνισμών, εάν τελικά επέλθει η πτώση του καθεστώτος Άσσαντ οι συνέπειες θα είναι αλυ-σιδωτές. Το Ιράν θα υποστεί μεγάλη ήττα, γιατί όχι μόνο θα χάσει τον μόνο Άραβα σύμμαχο, αλλά θα αποδυναμωθεί και η Χεσμπολάχ στον Λίβανο, όπου οι εύθραυστες ισορ-ροπίες μεταξύ χριστιανών, σουνιτών και σιιτών που δοκι-μάζονται από την παρουσία φιλοσυριακών και αντισυρια-κών δυνάμεων θα καταρρεύσουν. Πτώση του Άσσαντ θα φέρει στην εξουσία μια παραλλαγή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και με τις αλλαγές που έχει επιφέρει η «Αρα-βική Άνοιξη» το Ισραήλ θα βρεθεί περικυκλωμένο από Σου-νιτικές δυνάμεις που θα ενισχύσουν την Χαμάς, με ότι αυτό συνεπάγεται για την Φάταχ του Μαχμούντ Αμπάς. Το μόνο στρατηγικό κέρδος για το Ισραήλ θα είναι η αποδυ-νάμωση του Ιράν, ως σιιτικής χώρας, ενώ θα συνεχίσει να επικρέμεται ως δαμόκλειος σπάθη το πυρηνικό του πρό-γραμμα.

Και το 2013, λοιπόν, θα έχουμε τα βλέμματα μας στραμ-μένα προς την Συρία, όπου οι εξελίξεις θα έχουν αλυσιδω-τές συνέπειες, όπως είδαμε, θέτοντας και το γενικότερο θέμα της επιτυχίας ή μη του πολιτικού Ισλάμ που φιλοδοξεί να έχει προεκτάσεις στις μουσουλμανικές χώρες των Βαλ-κανίων, του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας.

Η Συριακή Κρίση και η Μέση ΑνατολήΓράφει ο Πρέσβης ε.τ. Δρ Ανδρεστίνος Ν. Παπαδόπουλος


ΑΡΘΡΟ

Η πλειοψηφία των Ελβετών πολι-τών τάχθηκε σε πρόσφατο δημο-ψήφισμα υπέρ της απαγόρευσης των μιναρέδων. Στη Γαλλία εξελίσ-σεται μεγάλη δημόσια αντιπαράθε-ση για την απαγόρευση της μαντί-λας και στη Γερμανία η συζήτηση για το Ισλάμ αγγίζει συχνά τα όρια της υστερίας. Το Βατικανό με πρω-τοβουλία του Καρδινάλιου Turkson πρόβαλε βίντεο το οποίο είδαν 262 επίσκοποι και καρδινάλιοι και στο οποίο τεκμηριώνεται η άποψη πως σε μερικές δεκαετίες η Ευρώπη θα έχει μετατραπεί σε μουσουλμανική ήπειρο. Γιατί οι Ευρωπαίοι συμπο-λίτες μας δείχνουν ξαφνικά τόσο ενδιαφέρον και αντιδρούν απένα-ντι στο ΙΣΛΑΜ;

Τι είναι όμως το Ισλάμ για το οποίο γίνεται όλη αυτή η αντιπαράθεση; Το Ισλάμ σαν θρησκευτική πίστη σημαί-νει ολοκληρωτική υποταγή στη βού-ληση του Θεού και οποιοσδήποτε υποτάσσει την επιθυμία του στη βού-ληση του Θεού ονομάζεται Μουσουλ-μάνος. Το Ισλάμ είναι μια πίστη ένας κώδικας ζωής που περιέχει και νό-μους συνεπώς περιέχει και πολιτικό σύστημα το οποίο κατά το Ισλάμ είναι θεόσταλτο. Στην Ευρώπη σήμερα έχει συντελεστεί η μετατόπιση της δημό-σιας συζήτησης από τη μετανάστευ-ση-λαθρομετανάστευση προς τα ορα-τά σύμβολα του Ισλάμ. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και άνθρωποι που αντιτί-θενται σε αυτά αναγνωρίζουν σήμε-ρα ότι η δεύτερη και η τρίτη γενιά των μουσουλμάνων μεταναστών είναι για να μείνουν και ότι το Ισλάμ θα ριζώσει στην Ευρώπη. Η αντιπαράθεση έχει πάρει μια οξεία κριτική τροπή και το Ισλάμ δέχεται επιθέσεις τόσο από τη Δεξιά όσο και από την Αριστερά αλλά για πολύ διαφορετικούς λόγους. Η Δε-ξιά πιστεύει ότι η Ευρώπη είναι χρι-στιανική και ότι το Ισλάμ μπορεί μεν να γίνει ανεκτό αλλά ως μια κατώτερη

θρησκεία. Η Αριστερά μάχεται υπέρ του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών και κατά του φονταμενταλισμού.

Το Βέλγιο ενώ είναι μια από τις προ-χωρημένες χώρες σε θέματα ισότη-τας μεταξύ των διαφόρων πληθυσμι-ακών ομάδων δεν αντιλήφθηκε πως το Ισλάμ αναζητούσε μια πόρτα που θα του επέτρεπε να εισχωρήσει στη διαμόρφωση ενός νέου Πλαισίου συ-νύπαρξης, με εσωτερικά σύνορα εκεί που δεν υπήρχαν έως σήμερα και να μεταφέρει τα Προβλήματα και τις συ-νήθειες των χωρών προέλευσής του κάτω από την ομπρέλα προστασίας των ευρωπαϊκών νόμων και στο όνο-μα πλέον των δικαιωμάτων του Ευ-ρωπαίου πολίτη. Τώρα πληρώνει το τίμημα της μη αφομοίωσης τόσο με-γάλων ξένων πληθυσμών ειδικά αυ-τών που προέρχονται από μουσουλ-μανικές χώρες και οι οποίοι με τα χρό-νια κέρδισαν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Η εξάπλωση των μου-σουλμανικών πληθυσμών στην Ευ-ρώπη είναι ταχύτατη και φαίνεται από τους αριθμούς αντικατάστασης των χριστιανικών εκκλησιών με τζαμιά και από τους χαμηλούς ρυθμούς γονιμό-τητας των Ευρωπαίων. Χαρακτηριστι-κό παράδειγμα για το πρώτο στοιχείο είναι η Μεγάλη Βρετανία όπου τουλά-χιστον δέκα χιλιάδες εκκλησίες έκλει-σαν από το 1960 συμπεριλαμβανομέ-νων οκτώ χιλιάδων εκκλησιών μεθο-

διστών και χιλίων επτακοσίων αγγλι-κανικών εκκλησιών ενώ έχουν ανοίξει πάνω από 1700 επίσημα τζαμιά και 2000 αίθουσες προσευχής .Στην Γαλ-λία ο συνολικός αριθμός των τζαμιών έχει φθάσει τις 2000 κατά την διάρκεια των δέκα χρόνων. Το δεύτερο στοιχείο αφορά τους ρυθμούς γονιμότητας των Ευρωπαίων οι οποίοι το 2007 ήταν στη Γαλλία 1,8 στην Αγγλία Ι ,6 στην Ελλάδα και τη Γερμανία Ι ,3 στην Ιτα-λία και Ισπανία Ι ‚2. Επειδή η φύση συμπληρώνει πάντα τα κενά, η μη αύ-ξηση του πληθυσμού της Ευρώπης μέσω των γεννήσεων θα συμπληρω-θεί από τη μετανάστευση. Φυσικά μι-λάμε Κυρίως για τη μουσουλμανική μετανάστευση που αποτελεί σήμερα το 90% της συνολικής μετανάστευσης στην Ευρώπη. Στη Μεγάλη Βρετανία, κατά τα τελευταία 30 χρόνια, ο μου-σουλμανικός πληθυσμός αυξήθηκε από 82.000 σε 2.500.000, δηλαδή με-γάλωσε 30 φορές. Στην Ολλανδία το 50% των νέων γεννήσεων είναι μου-σουλμάνοι. Στο Βέλγιο το 25% του πληθυσμού και το 50% των γεννήσε-ων είναι μουσουλμάνοι.

Και ενώ όλα δείχνουν την ταχεία εξά-πλωση των μουσουλμάνων στην Ευ-ρώπη, στην Ελλάδα η πολιτική αντι-παράθεση και η δημόσια συζήτηση περιστρέφεται γύρω από την λαθρο-μετανάστευση και την εγκληματικό-τητα στο κέντρο της Αθήνας χωρίς να ασχολείται με την αύξηση των μου-σουλμάνων σε όλη την επικράτεια. Η Ελλάδα επί σειρά ετών αποτελεί το σημείο εισόδου για τους μουσουλμά-νους που εισέρχονται κατά χιλιάδες για εγκατάσταση πρώτα στην Ελλάδα και στη συνέχεια στην Ευρώπη. Με-γάλα κυκλώματα στην άλλη πλευρά του Αιγαίου σχεδιάζουν και εκτελούν τις επιχειρήσεις μεταφοράς Ως και το 2001 οι Έλληνες μουσουλμάνοι απο-τελούσαν το 1,3% του πληθυσμού της χώρας. Σε αυτούς συγκαταλέγονταν Κυρίως τα μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, στην Κω, στη Ρόδο αλλά και ορισμένοι Παλαιστίνι-οι που έφτασαν στη χώρα τη δεκαετία

Το Ισλάμ στην Ευρώπη και στην ΕλλάδαΓράφει ο Χρήστος Κουτσογιαννόπουλος, Ταξίαρχος ε.α. ΜΑ. Διεθνείς Σχέσεις ΡίιΟ. Επιχειρησιακή Οργάνωση.



Ο Αλέξανδρος την άνοιξη του 334 π.χ. αναχώρησε από την Πέλλα για την Ασία επικεφαλής του στρατού του που τον αποτελούσαν 30.000 πεζοί και 5.000 ιππείς. Τον στόλο τον αποτελούσαν 160 πλοία.

Η Μάχη του ΓρανικούΟ Αλέξανδρος χωρίς καθυστερή-

σεις έφθασε στην Τροία και μετά τε-τραήμερη ΒΑ πορεία έφθασε στον Γρανικό ποταμό, όπου οι Πέρσες ήταν παρατεταγμένοι για μάχη. Την Περσική Στρατιά αποτελούσαν 50.000 πεζοί και 20.000 ιππείς. Το Ιππικό των Περσών ήταν παρατε-ταγμένο εμπρός του πεζικού.Ο Μακεδόνας Βασιλιάς παρέταξε

στο μέσο το πεζικό του και το Ιπ-πικό στα άκρα της παρατάξεως. Ο Αλέξανδρος ανέλαβε την αριστερή πλευρά την οποία και την ενίσχυσε αναλόγως. Οι Πέρσες ανασυντά-χθηκαν έτσι ώστε να εξουδετερώ-σουν τον αντίπαλο στρατό. Ο Αλέ-ξανδρος με κατάλληλους ελιγμούς δημιούργησε ρήγμα στην εχθρική διάταξη και προγεφύρωμα για τις

δυνάμεις που τον ακολουθούσαν. Το προγεφύρωμα αυτό βοήθησε την διάβαση του Γρανικού από το υπόλοιπο στράτευμα. Ο αγώνας ήταν σκληρός αλλά το Μακεδονι-κό Ιππικό έτρεψε σε φυγή τι Ιππικό των Περσών και ακολούθησε στη συνέχεια επίθεση κατά του εχθρι-κού πεζικού, το οποίο κατατροπώ-θηκε. Μεγάλες ήσαν οι απώλειες των Ελλήνων μετά τη νίκη στον Γρανικό, πλήθος πόλεων υποδέ-χθηκε τον Αλέξανδρο ως ελευθε-ρωτή.Από τα λάφυρα που άφησαν στο

πεδίο της Μάχης οι πανικόβλητοι Πέρσες, έστειλε 300 πανοπλίες στην Αθήνα, για να κοσμήσουν τον Παρθενώνα. Στην αφιερωτική επι-γραφή έδωσε εντολή να γραφούν τα ακόλουθα:«Αλέξανδρος Φιλίππου και οι

Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων από των βαρβάρων, των την Ασίαν οι-κούντων».

Το Ιππικό του Μ. Αλεξάνδρου στην κατάκτηση της Ασίας

Γράφει ο Σπύρος ΚασελίμηςΥποστράτηγος ε.α

του ·70 και πολιτογραφήθηκαν Έλληνες. Σήμερα η κατάσταση δείχνει εκ διαμέτρου αντίθετη και σύμφωνα με στοιχεία που δημο-σιεύονται από την ‘Ενωση Μου-σουλμάνων και τα οποία σχεδόν συμφωνούν με αυτά του Υπουρ-γείου Δημόσιας Τάξης στην Ελ-λάδα, εκτιμάται ότι υπάρχουν πε-ρίπου 1.000.000 μουσουλμάνοι. Ο κύριος όγκος των μουσουλ-μάνων μεταναστών και λαθρο-μεταναστών κατοικεί στην Αθή-να, στον Πειραιά και στο Λαύριο και ειδικότερα σε πυκνοκατοικη-μένες πόλεις όπως ο Νέος Κό-σμος, η Κυψέλη, η Καλλιθέα και το Παγκράτι. Η Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδος αριθμεί περί-που 18.000 μέλη και πρόεδρος είναι ο κ. Ναίμ Ελγκαντούρ ο οποίος σε δηλώσεις του ανα-φέρει πως υπάρχουν περισσό-τερα από 100 αυτοσχέδια τεμέ-νη στην Αθήνα. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία η εισροή μου-σουλμάνων λαθρομεταναστών συνεχίζεται και ειδικά από χώ-ρες όπως το Αφγανιστάν είναι υψηλή. Χαρακτηριστικό παρά-δειγμα σύμφωνα με καταγρα-φές το 2006 εισήλθαν παράνο-μα στη χώρα 5.200 Αφγανοί, το 2007 ο αριθμός τους διπλασιά-στηκε και το 2011 έφτασαν τις 35.500. Ο πληθυσμιακός χάρτης τής αμιγώς επί πολλές δεκαετίες χριστιανικής και ορθόδοξης Ελ-λάδας δείχνει να αλλάζει καθώς στη χώρα μας εισρέουν καθη-μερινά χιλιάδες μουσουλμάνοι μετανάστες που στην προσπά-θεια ανεύρεσης μιας καλύτερης τύχης εγκαταλείπουν τις εστίες τους στην Ασία και στην Αφρι-κή. ‘Έχουν περάσει σχεδόν 180 χρόνια από την ίδρυση του νεό-τερου ελληνικού κράτους και οι απόγονοι των επαναστατημέ-νων Ελλήνων θα πρέπει να συ-νειδητοποιήσουν ότι η Ευρώπη αλλάζει, η Ελλάδα αλλάζει και σε 3-4 δεκαετίες τίποτε δεν θα είναι ίδιο κυρίως στη σύνθεση του πληθυσμού.


ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Πρόκειται για την βιογραφία του Στρα τη γού Γ. Στανωτά, ο οποίος περνώντας «δια πυ-ρός και σιδήρου» έθεσε την προσωπική του σφραγίδα στην σύγχρονη ιστορία, παρα-μένοντας όμως μέχρι σήμερα ένας αφανής πατριώτης. Συμμετείχε στους Βαλκανικούς πολέ μους,

διακρίθηκε στην Μικρασιατική Εκ στρα τεία, συνέβαλε στην έκβαση του Κινήματος του 1935, ηγήθηκε της Μεραρχίας Ιππικού στο Επος του πολέμου 1940-41, έδρασε στη Μέση Ανατολή το 1943-44 και στην αδελ-φοκτόνο σύρραξη του 1946-49. Στις 380 σελίδες του βιβλίου, το οποίο είναι

αποτέλεσμα έρευνας 6 ετών, περιλαμβά-νεται πρωτότυπο αρχειακό υλικό (έγγραφα – φωτογρα φίες – χάρτες), αποκαλύπτονται άγνωστες πτυχές της πρόσφατης ιστο ρίας και εκτίθεται το δραματικό σκηνικό των γε-γονότων τα οποία καθόρισαν αποφασιστικά την μετέπειτα πορεία της χώρας και την δια-μόρφωση της σύγχρονης Ελλάδας. Προλογίζει ο ιστορικός - συγγραφέας Σα-

ράντος ι. Καργάκος : «…Ὁ Γεώργιος Στανω-τᾶς ἀπό ἁπλός στρατιώτης τό 1909, τερ-μάτισε τή στρατιωτική του πορεία το 1948 μέ τό βαθμό τοῦ ἀντιστρατήγου. Εἶναι ἀπό τούς πλέον παραση μοφορημένους ἀξιωμα-τικούς ἐπ’ ἀνδραγαθίᾳ τοῦ ἑλληνικοῦ στρα-τοῦ. Κι ὅμως εἶναι ἄγνωστος στό σημερινό εὐρύ κοινό...». Επίσης, σημειώνει ο ΣΤΑΘΗΣ Ν. ΚΑΛΥ-

ΒΑΣ, Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης του

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΙΠΠΙΚΟΥ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΕΤΟΥΣ 2013

Μετά από τις προβλεπόμενες κατά μήνα Μάρτιο 2013 κρίσεις των Αξιωματικών , οι τοποθετήσεις των ανώτατων Αξιωματικών του όπλου έχουν ως ακολούθως :

1. Αντιστράτηγος Τελλίδης Βασίλειος Γεν. Επιθεωρητής Στρατού2. Αντιστράτηγος Μανώλας Αναστάσιος ΣΑ/ΣΕΒΑΣ (Νεοπροα-

χθείς) 3. Αντιστράτηγος Στυλιανόπουλος Αθανάσιος Β'Υ/ΓΕΣ (Νεοπρο-

αχθείς)4. Αντιστράτηγος Δεβετζής Νικόλαος Διοικητής Γ' ΣΣ/NRDC-GR

(Νεοπροαχθείς) 5. Αντιστράτηγος Χαλκίδης Χρήστος Διοικητής Δ' ΣΣ (Νεοπροα-

χθείς)6. Υποστράτηγος Χασάπης Δημήτριος ΣΑ/ΑΣΔΕ 7. Υποστράτηγος Θωμαϊδης Δημήτριος Διευθυντής ΔΙΤ/ΓΕΣ (Νε-

οπροαχθείς)8. Υποστράτηγος Δαβιτίδης Σπυρίδων Διοικητής ΧΧΤΘΜ (Νεο-

προαχθείς)9. Υποστράτηγος Στεφανής Αλκιβιάδης Διευθυντής Δ ΚΛΑΔΟΥ

(Νεοπροαχθείς)10. Υποστράτηγος Γκατζογιάννης Κωνσταντίνος Διοικητής ΧΙΙ

Μ/Κ Μ.Π (Νεοπροαχθείς)11. Υποστράτηγος Βούλγαρης Γεώργιος Υποδιοικητής ΑΣΔΥΣ

(Νεοπροαχθείς) 12. Υποστράτηγος Σπαθάρος Νικόλαος Διευθυντής Β' Κλάδου/

ΓΕΣ (Νεοπροαχθείς) 13. Υποστράτηγος Δαγκόπουλος Θεόδωρος Υποδιοικητής Β' ΣΣ

(Νεοπροαχθείς)14. Ταξίαρχος Βασιλειάδης Κωνσταντίνος ΓΕΣ/ΔΙΤ/Υπντης15. Ταξίαρχος Δοκμετζόγλου Βασίλειος ΓΕΣ/ΔΙΠΑ16. Ταξίαρχος Κυριάκος Δημήτριος ΧΧΙΙΙ Δκτης17. Ταξίαρχος Ράμμος Νικόλαος ΣΔΙΕΠ Δκτης18. Ταξίαρχος Γρυλλάκης Νικόλαος XXIV ΤΘΤ Δκτης19. Ταξίαρχος Ξανθόπουλος Θεόδωρος ΧΧΙ ΤΘΤ Δκτής20. Ταξίαρχος Σταματιάδης Γεώργιος ΓΕΕΘΑ/Ε 21. Ταξίαρχος Τσερπές Σταύρος XXV ΤΘΤ Δκτης22. Ταξίαρχος Λαλούσης Χαράλαμπος ΓΕΣ/ΓΕΠΣ/Επχης23. Ταξίαρχος Λέτσιος Γεώργιος 88 ΣΔΙ Δκτης (Νεοπροαχθείς)24. Ταξίαρχος Μπονώρας Δημήτριος ΓΕΣ/ΔΜΠ Δντης (Νεοπρο-

αχθείς)25. Ταξίαρχος Παπαδόπουλος Βασίλειος ΚΕΤΘ Δκτης (Νεοπρο-

αχθείς)26. Ταξίαρχος Σιρίτογλου Δημήτριος ΔΥΒ/Υπντης (Νεοπροαχθείς)27 Ταξίαρχος Τζανιδάκης Ιωάννης ΓΕΕΘΑ/Ε (Νεοπροαχθείς)28. Ταξίαρχος Υφαντής Γεώργιος ΜΕΡΥΠ/Επχη (Νεοπροαχθείς)

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου συγχαίρει τους νεο-προαχθέντες συνάδελφους και εύχεται σε όλους τους Ανώτα-τους Αξιωματικούς του Όπλου μας, καλή επιτυχία στα υψηλά τους καθήκοντα και εις ανώτερα.

"Ένας πιστός και φιλ ότιμος στρατιώτης"Γεώργιος Σ τανωτάς

Στρατηγός Ιππικ ού (1888-1965)

ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ

Χρήστου Νοταρίδη, Tαξιάρχου ε.α.


ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

Έγγραφη Νέων Μελών

ΤΑΚΤΙΚΑ ΜΕΛΗ1. Αντιστράτηγος ε.α Θεοφανίδης Κωνσταντιίνος2. Υποστράτηγος ε.α Ναλμπάντης Πολυχρόνης3. Ταξίαρχος ε.α Αρχοντίκης Βασίλειος4. Αντισυνταγματάρχης (ΤΘ) ε.α Δεμερτζής Ιορδάνης5. Αντισυνταγματάρχης (ΤΘ) ε.α Κυριακίδης Νικόλαος6. Αντισυνταγματάρχης (ΤΘ) ε.α Μιχαήλ Γεώργιος7. Εφ. Ιλαρχος Σεβαστάκης Πολυχρόνης8. Εφ. Υπίλαρχος Χρυσανθόπουλος Μιχαήλ9. Εφ. Ανθυπίλαρχος Μαγκαφάς Νικόλαος10. Εφ. Ανθυπίλαρχος Ζώης Γεώργιος

ΑΡΩΓΑ ΜΕΛΗ1. Ταξίαρχος (ΔΒ) ε.α Νοταρίδης Χρήστος2. Κύριος Στανώτας Γεώργιος

ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΕΠΙΤΙΜΩΝ ΜΕΛΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ1. Με ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ του Συνδέσμου στη συνεδρίαση

της 7-3-2013 ΑΝΑΚΗΡΥΣΣΟΝΤΑΙ ως ΕΠΙΤΙΜΑ ΜΕΛΗ του Συνδέ-σμου (βάσει του άρθρου 3 του Καταστατικού) οι κάτωθι:

- ΔΡΟΣΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ- ΤΟΥΝΤΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ- ΚΡΙΘΑΡΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ- ΚΟΥΔΟΥΝΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ- ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΑΣΔιότι κατά την απρόκλητη τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974,

υπηρετούντες ως οπλίτες τεθωρακισμένων στην 23 ΕΜΑ, επιδεικνύ-οντας απαράμιλλο Θάρρος, σπάνιο ψυχικό Σθένος, Υπέρμετρο Ηρω-ισμό, και αψηφώντας τον θάνατο, έχοντας ως οδηγό το Υπέρμετρο Εθνικό Χρέος, αποτέλεσαν μέλη του πληρώματος εγκαταληφθέντος τουρκικού άρματος Μ47, το όποιο εν συνεχεία χρησιμοποιήθηκε ενα-ντίον του εισβολέα, εκπληρώνοντας και τηρώντας στο ακέραιο τον όρκο τους, για την προάσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας.

2. Με την ίδια απόφαση ανακηρύσσεται επίσης Επίτιμο Μέλος του Συνδέσμου η Γλύπτρια Κυρία ΚΟΡΟΒΕΣΗ ΑΓΓΕΛΙΚΑ για την εμπνευσμένη σύλληψη του θέματος, την εντυπωσιακή σχεδίαση και κατασκευή του αναγλύφου και το απαράμιλλο αποτέλεσμα του Μνη-μείου πεσόντων Αξιωματικών και Οπλιτών της Μεραρχίας ιππικού στην Ήπειρο, κατά το έπος του '40, τα αποκαλυπτήρια του οποίου έγιναν στο Μέτσοβο την 30 Οκτωβρίου 2012.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΤο Δ.Σ του Συνδέσμου προγραμμάτισε ημερησία εκδρομή την 19

Μαΐου 2013 ημέρα Σάββατο. Οι λεπτομέρειες της εκδρομής και ο τό-πος προορισμού θα γνωστοποιηθούν με σχετική επιστολή. Παρακα-λούμε σημειώσατε την ημερομηνία αυτή.

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Πανεπιστημίου YALE : « ....Η ανασύνθε-ση της ιστορικής πο ρείας του στρατηγού Στανωτά που επιχειρεί με τρόπο επιτυχη-μένο και συστηματικό ο Χρήστος Νοτα-ρίδης, μας δίνει την ευκαιρία να ξαναζή-σουμε την διαδρομή της Ελλάδας στον 20ο αιώνα, μέσα από την ζωή και την δράση ενός ανθρώπου που συμμετέχει σε κομβικά γεγονότα....»

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να προ-μηθευτούν το βιβλίο είτε απο τις Εκ-δόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ, οδός Χαρ. Τρικού-πη 14 (εντός στοάς) τηλ. 210-3628976, είτε απο τον συγγραφέα Ταξίαρχο ε.α. Χρήστο Νοταρίδη, κιν. 6948 945 441.

"Ένας πιστός και φιλ ότιμος στρατιώτης"Γεώργιος Σ τανωτάς

Στρατηγός Ιππικ ού (1888-1965)



Γλυκές αναμνήσεις από την στρα-τιωτική ζωή ήλθαν στο νου των απόστρατων αξιωματικών του ΣΑΑΙΤΘ, αλλά και των εν ενεργεία συναδέλφων με την καθιερωμένη πλέον συνάντηση εν ενεργεία και εν αποστρατεία αξιωματικών του Όπλου των Τεθωρακισμένων. Η εκ-δήλωση γίνεται τα τελευταία χρό-νια ανελλιπώς κάθε Ιανουάριο στη κοιτίδα των Τεθωρακισμένων το ΚΕΤΘ στον Αυλώνα και έχει καθι-ερωθεί σαν θεσμός πλέον στη συ-νείδηση των μαυροσκούφηδων.

Στην εκδήλωση αυτή, εκτός της συ-νάντησης των παλαιών διοικητών με τους υφιστάμενους τους, που ανασύ-ρουν από την μνήμη τους όμορφες και δύσκολες στιγμές που πέρασαν μαζί κάποια στιγμή της σταδιοδρομί-ας τους, ενημερώνονται και από τον Διευθυντή του Όπλου για τις τελευταί-ες εξελίξεις και την πορεία του Όπλου, ο οποίος απάντησε στο τέλος σε ερω-τήσεις των παρισταμένων.

Ακολούθησε η κατάθεση στεφά-νου υπέρ των πεσόντων στο μνημείο ηρώων, από τον Πρόεδρο του Συνδέ-σμου Αποστράτων Αξιωματικών Ιππι-κού – Τεθωρακισμένων Υποστράτηγο ε.α. κ. Χρήστο Παπαδογεωργόπου-λο και στη συνέχεια ξεκίνησε η ενη-μέρωση.

Η ενημέρωση έγινε από τον ΔΙΤ/ΓΕΣ Ταξίαρχο κ. Δημήτριο Θωμαΐ-δη ο οποίος έκανε εκτενή ενημέρω-ση με παράλληλη προβολή βίντεο, από δραστηριότητες της ΧΧ ΤΘ Με-ραρχίας. Μεταξύ άλλων, ενημερωθή-καμε για τον εξοπλισμό των μονάδων με άρματα τελευταίας γενιάς Leopard 2Hell τα οποία θεωρούνται μεταξύ των κορυφαίων αρμάτων του κόσμου,

τα προβλήματα σε υλικό και τις λύσεις που δρομολογούνται, καθώς και την διακίνηση των παλαιοτέρων και πλε-οναζόντων αρμάτων.

“Σήμερα η αληθινή δύναμη του Όπλου πηγάζει από το προσωπικό” ξεκαθάρισε ο κ. Θωμαΐδης, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην εγκατάσταση εξομοιωτών σε μεγάλες μονάδες για την εκπαίδευση του προσωπικού που θεωρεί τον ακρογωνιαίο λίθο για την αποτελεσματικότητα των μέσων.

Σαν θέματα που βρίσκονται υπό εξέ-λιξη ανέφερε την επαναφορά της στο-λής υπ' αριθμόν 2 που καταργήθηκε το 1979, με αφορμή και την πρόσφατη απόδοση τελαμώνας σε αξιωματικούς του Όπλου, καθώς και τον εμπλουτι-σμό του Μουσείου Ιππικού – Αρμά-

των.“Μας στηρίξατε με την αγάπη σας”

παραδέχτηκε στον χαιρετισμό του προς τους απόστρατους αξιωματι-κούς ο Δκτης του ΚΕΤΘ και οικοδε-σπότης, Ταξίαρχος κ. Βασίλειος Δοκ-μετζόγλου, εκφράζοντας και την ικα-νοποίησή του που για δεύτερη συνε-χή χρονιά υποδέχεται “...αυτούς που έδωσαν στα τεθωρακισμένα. Είμαστε υπερήφανοι που είμαστε μαυροσκού-φηδες” τόνισε χαρακτηριστικά.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην απο-στολή του Κέντρου σε καιρό ειρήνης και πολέμου, ενώ τόνισε ότι το στρα-τόπεδο είναι το μεγαλύτερο των Βαλ-κανίων αφού περιέχεται σε 7.000 στρέμματα και στρατωνίζει πάνω από 3.000 άτομα. Στο στρατόπεδο “Επι-

Η ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ ΤΟΥ ΣΥ ΝΔΕΣΜΟΥ ΣΤΟ ΚΕΤΘ

Ζωντάνεψαν οι μνήμεςΓράφει ο Λιβέριος ΠετρίδηςΊλαρχος ε.α.

Επάνω, στιγμιότυπο από την ενημέ-ρωση του ΔΙΤ/ΓΕΣ.

Κάτω, ο Πρόεδρος του ΣΑΑΙΤΘ Υπο-στράτηγος ε.α. Χρ. Παπαδογεωργό-πουλος στην κατάθεση στεφάνου



Η ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ ΤΟΥ ΣΥ ΝΔΕΣΜΟΥ ΣΤΟ ΚΕΤΘ

λάρχου Μελίδη”, εκτός των Τεθωρακι-σμένων, στρατωνίζονται μονάδα των Πεζοναυτών καθώς και των Διαβιβά-σεων. Έχει πεδία βολής αρμάτων και φορητών όπλων, χειροβομβίδων, ξε-νώνα για 82 άτομα, σύγχρονο ιατρείο, ενώ εντός του στρατοπέδου, λειτουρ-γεί και βιολογικός καθαρισμός. Είναι με λίγα λόγια ένα μικρό χωριό στην περιοχή του Αυλώνα Αττικής.

Ο Δκτής της Σχολής Τεθωρακισμέ-νων Συνταγματάρχης (ΤΘ) κ. Αντώ-νιος Χατζηγεωργίου μας ενημέρωσε για τις δραστηριότητες της Σχολής, “...έπαψε να είναι κλειστή και μόνο για την οικογένεια των Τεθωρακισμένων” είπε χαρακτηριστικά τονίζοντας την αλλα-γή του χαρακτήρα της σχολής όπου πλέον εκπαιδεύονται αξιωματικοί και υπαξιωματικοί και άλλων όπλων. “...Πρώτα η τεχνική των όπλων και μετά η τακτική” τόνισε σ' άλλο σημείο της ομιλίας του ο κ. Χατζηγεωργίου δίνο-ντας το στίγμα της πορείας της εκπαί-δευσης, εκφράζοντας παράλληλα και

την αισιοδοξία του η Σχολή Τεθωρα-κισμένων να γίνει σχολή πρότυπο του Ελληνικού Στρατού.

Στην ενημέρωση μεταξύ των απο-στράτων αξιωματικών ήταν και επίση-μοι προσκεκλημένοι, ο π. Υφυπουρ-γός Άμυνας Πρέσβης κ. Γεώργιος Γε-ωργίου, ο Β' Υπαρχηγός ΓΕΣ (ΓΕΠΣ) Αντιστράτηγος κ. Αθανάσιος Κου-τρουμπέλης, ο Διοικητής ΑΣΔΕΝ Αντιστράτηγος κ. Βασίλειος Τελλί-δης, ο Δκτής ΑΣΔΥΣ Υποστράτηγος κ. Αθανάσιος Στυλιανόπουλος και ο π. Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος ε.α. κ. Κωνσταντίνος Ζιαζιάς.

Η συνέχεια στη Λέσχη Αξιωματικών όπου ο π. Αθανάσιος Χρυσούλας ευλόγησε την Βασιλόπιτα του Συνδέ-σμου των Αποστράτων Αξιωματικών Ιππικού – Τεθωρακισμένων και έκοψε ο Πρόεδρος του ΣΑΑΙΤΘ κ. Παπαδο-γεωργόπουλος.

Ο κ. Παπαδογεωργόπουλος έδωσε στον ΔΙΤ/ΓΕΣ κ. Θωμαΐδη αντίγραφο του μνημείου του Ιππικού που στήθη-κε από τον Σύνδεσμο με τη συνδρομή των μελών και του ΚΕΤΘ, ενώ παράλ-ληλα ευχαρίστησε τον κ. Θωμαΐδη, τον κ. Δοκμετζόγλου και ιδιαίτερα τον κ. Πάρη Κορωναίο για τη βοήθεια που προσέφεραν και προσφέρουν στον Σύνδεσμο.

Σημειώνεται ότι το τυχερό φλου-ρί έπεσε στον Διοικητή του ΚΕΤΘ κ. Δοκμετζόγλου ο οποίος δήλωσε ότι... δεν ήταν στημένο, παίρνοντας μία εικόνα, ενώ από τα μέλη το φλουρί πήρε η κυρία Παπαδάτου κερδίζοντας μία ψηφιακή φωτογραφική μηχανή.

Η απαλή μουσική, το καλό φαγητό και το κρασί, συνέτειναν στην ευχά-ριστη συζήτηση μεταξύ των παλαιών και νέων εν όπλοις συναδέλφων.

Και του Χρόνου!

Στιγμιότυπα από την εκδήλωση. Πάνω δεξιά, ο Β' Υπαρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος κ. Αθ. Κουτρουμπέλης με τη σύζυγό του, ο Πρέσβης κ. Γεώργιος Γεωργίου, ο πρό-εδρος του ΣΑΑΙΤΘ Υποστράτηγος ε.α. κ. Χρ. Παπαδογεωργόπουλος με τη σύζυγό του και ο Επίτιμος Α/ΓΕΣ κ. Κωνσταντίνος Ζιαζιάς


ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ

Παράδοση - παραλαβή Διοίκησης του ΚΕΤΘ

Από αριστερά, ο Δήμαρχος Ωρωπού κ. Γιάννης Οικονο-μάκος, ο Δήμαρχος Μώλου και Αγ. Κων/νου Αντιστράτη-γος ε.α. κ. Ευάγγελος Τετριμίδας, ο πρόεδρος του ΣΑΑΙΤΘ Υποστράτηγος κ. Χρ. Παπαδογεωργόπουλος και ο παρα-δίδων τη Δκση Ταξιάρχος κ. Βασίλειος Δοκμετζόγλου

Φωτογραφικά στιγμι-ότυπα από την εκδή-λωση της παράδοσης και παραλαβής της Δι-οίκησης του Κέντρου Τεθωρακισμένων στον Αυλώνα

Την Τετάρτη 27 Μαρτίου έγινε η παράδοση και παραλαβή διοίκησης του Κέντρου Εκπαι-δεύσεως Τεθωρακισμένων στο Στρατόπεδο Επιλάρχου Μελίδη, στον Αυλώνα, όπου και εδρεύει.

Την διοίκηση παρέδωσε ο αποχωρών Ταξίαρ-χος (ΤΘ) κ. Βασίλειος Δοκμετζόγλου, στον πα-ραλαμβάνοντα τη διοίκηση Ταξίαρχο (ΤΘ) κ. Βα-σίλειο Παπαδόπουλο, παρουσία του ΔΙΤ/ΓΕΣ Υποστρατήγου κ. Δημητρίου Θωμαΐδη, με τις ευλογίες της εκκλησίας, χοροστατούντος του Σε-βασμιωτάτου Μητροπολίτου Ιλίου και Πετρουπό-λεως κ.κ. Αθηναγόρα εν ενεργεία, και εν απο-στρατεία Αξιωματικών και φίλων. Την πολιτεία εκπροσώπησε ο Δήμαρχος Ωρωπού κ. Γιάννης Οικονομάκος,

Συγκεκριμένα, ο επί διετία Διοικητής του “λίκνου των τεθωρακισμένων” το ΚΕΤΘ, στον Αυλώνα, Ταξίαρχος κ. Βασίλειος Δοκμετζόγλου, αναλαμ-βάνει νέα καθήκοντα ως ΔΙΠΑ/ΓΕΣ. Στην ανάγνω-ση της Η/Δ του τόνισε το γεγονός, ότι παρά τις δύ-σκολες οικονομικές συνθήκες, η εκπαίδευση των μαυροσκούφηδων είναι πολύ καλή, αλλά, “...πέρα απ' το καλό υπάρχει το καλύτερο” τόνισε χαρακτη-ριστικά.

Ο παραλαβών τη διοίκηση, Ταξίαρχος (ΤΘ) κ. Βασίλειος Παπαδόπουλος υποσχέθηκε να συ-νεχίσει το δύσκολο έργο που του ανατέθηκε, προ-σπαθώντας το καλύτερο για το Όπλο.

Μετά την υποστολή του λαβάρου του αποχω-ρούντος και έπαρση του λαβάρου του παραλαμ-βάνοντος διοικητού, ακολούθησε παρέλαση ενό-πλου τμήματος. Η συνέχεια στη δεξίωση που δό-θηκε στη Λέσχη Αξιωματικών με ανταλλαγή ανα-μνηστικών και ευχάριστη συζήτηση με παλιούς και νέους συναδέλφους.

Ευχόμαστε στους κ.κ. Δοκμετζόγλου και Παπα-δόπουλο, καλή επιτυχία στα νέα καθήκοντά τους.

Ρεπορτάζ Λιβέριος Πετρίδης



Η Βασιλόπιτα της Ένωσης Φίλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης Robert Schumann

Η Ετήσια Γενική Συνέλευση του ΣυνδέσμουΤην Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου στην

Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνά-μεων (ΛΑΕΔ) στη Ρηγίλλης, έγινε με επιτυχία η Ετήσια Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Αποστράτων Αξιω-ματικών Ιππικού Τεθωρακισμένων.

Μετά την ανάγνωση της έκθεσης πε-πραγμένων και τον προγραμματισμό δραστηριοτήτων του Συνδέσμου από τον Πρόεδρο Υποστράτηγο ε.α. κ. Χρ. Παπαδογεωργόπουλο, απενεμήθη-σαν τιμητικά διπλώματα στους κ. Δρό-σο Κωνσταντίνο, Κριθάρη Ανδρέα, Τούντα Νικόλαο, Κουδούνα Ανδρέα και Αποστόλου Ανδρέα για το ηρωϊσμό που επέδειξαν κατά τη διάρκεια της ει-σβολής των Τούρκων στην Κύπρο, όπου υπηρετούσαν στην 23η ΕΜΑ, καταλαμ-βάνοντας εγκαταληφθέν τούρκικο άρμα Μ47 και με αυτό κατάφεραν να εξουδε-τερώσουν άλλα τούρκικα άρματα και να επιστρέψουν σώοι στην μονάδα τους.

Οι παρόντες τιμηθέντες κ.κ. Κριθάρης Ανδρέας, Τούντας Νικόλαος και Κου-δουνάς Ανδρέας, ευχαρίστησαν τα μέλη του συνδέσμου για την διάκριση αυτή, ενώ παράλληλα εξιστόρησαν γλαφυ-ρά μία πτυχή της ελληνικής ιστορίας η οποία είναι άγνωστη στον ελληνικό χώρο, αλλά γνωστή σε αμερικανικές και ισραηλινές ιστοσελίδες οι οποίες εξιστο-ρούν το περιστατικό σαν παράδειγμα θάρρους και ψυχικού σθένους.

Χαρακτηριστική είναι η εξιστόρηση των πρωταγωνιστών του γεγονότος, εκ των οποίων οι δύο, όντας απλοί οπλίτες ειδικότητας τεχνίτες, αφού πρώτα επι-σκεύασαν το ακινητοποιημένο εχθρικό άρμα, με τους υπόλοιπους αποτέλεσαν πλήρωμα του Μ47 και ανέλαβαν το δύ-σκολο ρόλο του οδηγού και πυροβολη-

τή αντίστοιχα, καταφέρνοντας να εξου-δετερώσουν πολλά εχθρικά άρματα και λίγο πριν τελειώσουν τα καύσιμα του άρματος επέστρεψαν σώοι στην μονά-δα τους.

Στην εκδήλωση παρόν ήταν και το επί-τιμο μέλος του Συνδέσμου, η γλύπτρια κυρία Κοροβέση Αγγέλικα, η οποία φι-λοτέχνησε το γλυπτό “Μνημείο του Ιππι-κού”, του οποίου τα αποκαλυπτήρια έγι-

ναν στο Μέτσοβο τον περασμένο Οκτώ-βριο. Η κα Κοροβέση ευχαρίστησε από βήματος τα μέλη του συνδέσμου για την τιμή που της έγινε με την ανάθεση της δημιουργίας του Μνημείου του Ιππικού.

Η εκδήλωση τελείωσε με καφέ, τσάϊ και κουβεντούλα μεταξύ παλαιών συναδέλ-φων.

Επάνω γενική άποψη από τα μέλη του Συνδέσμου. Κάτω, αναμνηστική φωτογρα-φία των μελών του Δ.Σ. του Συνδέσμου με τους τιμηθέντες για τον ηρωϊσμό που επέ-δειξαν με την κατάληψη τούρκικου άρματος, το οποίο στη συνέχεια χρησιμοποίησαν εναντίον του εχθρού.

Την 17 Φεβρουαρίου 2013 στο γραφείο του μέλους του Συν-δέσμου μας Εφέδρου Ανθυπιλάρχου Δρος κ. Θανασούλια Αν-δρέα έγινε η κοπή της βασιλόπιτας της Ένωσης Φίλων της Ευ-ρωπαϊκής Ένωσης Robert Schumann, της οποίας Πρόεδρος είναι ο κ. Θανασούλιας. Στην εκδήλωση παρέστησαν ο π. Υπουργός κ. Ζαϊμης Ανδρέας, ο Πρέσβης κ. Χριστοφύλλης Ιωάννης, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για την Ατλαντική Συμμαχία κ. Γεωργίου Θεοδόσιος, ο Πρόεδρος της Διαβαλκα-νικής Ένωσης κ. Μυλωνάς Θαλλής κ.α. Εκ μέρους του Συνδέ-σμου παρέστη ο Πρόεδρός του Υποστράτηγος ε.α κ. Παπαδο-γεωργόπουλος Χρήστος.

Στη φωτό από αριστερά: Ο Πρέσβης κ. Ιωάννης Χριστοφύλ-λης, ο Πρόεδρος της Ένωσης κ. Ανδρέας Θανασούλιας, ο Υπο-

στράτηγος ε.α. κ. Χρ. Παπαδογεωργόπουλος και ο Πρόεδρος της Ένωσης για την Ατλαντική συνεργασία κ. Θεοδόσης Γεωρ-γίου.


Ιππικο - Τεθωρακισμένα 78

Documents

Transcript of Ιππικο - Τεθωρακισμένα 78