Προλεταριακή Σημαία, φ.657

23
ΤΥΝΗΣΙΑ Φυγαδεύτηκε ο πρόεδρος Μπεν Αλί Μαίνεται η λαϊκή εξέγερση! σελ.18-19 Δημόσιες και δωρεάν συγκοινωνίες για το λαό Κατάργηση των διοδίων Ο λαός δεν έχει κανένα λόγο να αποδεχθεί οποιοδήποτε κόστος για οποιαδήποτε κοινωνική ανά- γκη του καλύπτει το κράτος, με τα λεφτά που μαζεύει από τον ίδιο έτσι κι αλλιώς. Γιατί όπως η πάλη για αυξήσεις έχει στόχο να πάρουν οι εργαζόμενοι πίσω το μεγαλύτερο μέρος που μπορούν από την υπεραξία που τους κλέ- βει η εργοδοσία, έτσι και η πάλη απέναντι στο αστικό κρά- τος, το συλλογικό καπιταλιστή, για περισσότερες παροχές έχει στόχο να πάρει ο λαός πίσω όσα περισσότερα μπορεί από αυτά που του αρπάζει το κράτος για να τα διοχετεύσει, τελικά, στις τσέπες των κεφαλαιοκρατών. σελ.11 Κερατέα, Κυριακή 16/1: Μαζική διαδήλωση υποστήριξης και αλληλεγγύης στο δίκαιο αγώνα των κατοίκων σελ.12-13 Η Νομική, το Ασυλο και οι μετανάστες σελ.14 δεκαπενθήμερη εφημερίδα του Κ.Ο. του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (μαρξιστικού-λενινιστικού) www.kkeml.gr Σάββατο 29 Γενάρη 2011 χρόνος 30ος φ. 657 1.00€ Η ενίσχυση της ιμπεριαλιστικής «προστασίας» βαθαίνει την εξαθλίωση Ο άνεμος των εξεγέρσεων οδηγός της λαϊκής πάλης! Κάτω τα χέρια από το άσυλο! Αλληλεγγύη στους αγώνες των μεταναστών! Σε μια πρωτόγνωρη επιχείρηση καταπάτησης του Ασύλου εξε- λίχθηκε η απεργία πείνας που ξεκίνησαν οι 250 μετανάστες που ταξίδεψαν από τα Χανιά και κατέλυσαν στη Νομική της Αθήνας. Σαν έτοιμα από καιρό, τα αστικά επιτελεία και οι παρατρεχά- μενοι του συστήματος εξαπέλυσαν μία σφοδρή επίθεση στην οποία επιστρατεύθηκαν μέσα σε λίγες ώρες οι πάντες: από τα αστικά ΜΜΕ μέχρι τον Παπανδρέου και τον Παπούλια. Μέσα σε μια μόλις ημέρα, διαλύθηκαν πολλές αυταπάτες και ξεκαθάρισαν πολλά πράγματα. Ξεκαθάρισαν οι πραγματικοί στό- χοι του συστήματος γύρω από τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες, όπως το Άσυλο και η σημασία του για την ανάπτυξη των φοιτητικών και λαϊκών αγώνων. Ξεκαθάρισε ο πραγματικός ρόλος «αριστερών» μαϊντανών του συστήματος που έσπευσαν να στοιχηθούν και με τον αντιδραστικό εσμό και να υπερθεματίζουν. Διαλύθηκαν αυταπάτες που ευδοκιμούν στους κόλπους της Αριστεράς γύρω από το χαρακτήρα του ΠΑΣΟΚ και τη δυνατότητα συνδιαλλαγής ή συνεννόησης μαζί του, για τα περι- θώρια «ελευθερίας» που αφήνει πλέον το αστικό σύστημα. Έγινε φανερό ότι η πολιτική της «μηδενικής ανοχής» δεν αφορά μόνο τους μετανάστες, αλλά κάθε αγωνιζόμενο τμήμα του λαού και της νεολαίας, κάθε έννοια δημοκρατικής ελευθερίας. Ομως έγινε επίσης φανερό ότι τα κρίσιμα πολιτικά ζητήματα της περιόδου δεν θα λυθούν ούτε στη βάση των μικροκομματικών σχεδιασμών, των κινήσεων εντυπωσιασμού που αγνοούν ή θέλουν να προσπερνούν την ανάγκη πλατιάς κινηματικής στήριξης όχι προσχηματικά και εκ των υστέρων, αλλά ουσιαστικά και στην κατεύθυνση της μέγιστης δυνατής πολιτικής συμφωνίας και αγωνιστικής συσπείρωσης. Η περικύκλωση της Νομικής από τα ΜΑΤ και η επί της ουσίας ακύρωση-άρση του Ασύλου, η απόσπαση ευρύτατης πολιτικής συναίνεσης και η νομιμοποίηση των κυβερνητικών χειρισμών από δεξιούς και «αριστερούς» κάθε απόχρωσης, ο εκβιασμός προς την πρυτανική αρχή και η εισαγγελική παρέμβαση προκειμένου «να εφαρμοστεί ο νόμος» είναι σοβαρές επιτυχίες για το ΠΑΣΟΚ και αρνητικές παρακαταθήκες για το λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα. Ο αγώνας για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων Ελλήνων και μεταναστών, ο αγώνας για την ανατροπή της αντιδραστικής πολι- τικής πρέπει να τα λάβει όλα αυτά υπόψη του. Γιατί μόνο έτσι θα καταφέρει να είναι αποτελεσματικός και νικηφόρος. Αρθρα στις σελ. 20-21 Π υκνώνουν διαρκώς οι ειδήσεις και τα σενάρια που αφορούν την αναζήτηση μορφών αναδιάρθρω- σης του χρέους της χώρας στο πλαίσιο μιας επίσης αναζητούμενης αναμόρφωσης του λεγόμενου μηχανισμού στήριξης της Ε.Ε. Τη σημασία αυτών των αναζητήσεων αναδεικνύει, εκτός των άλλων, το γεγονός ότι σε αυτές δεν συμμετέχουν, πλέον, μόνο οι αξιωματούχοι του μηχανισμού της Ε.Ε. –που έτσι κι αλλιώς τα όρια της δικαιοδο- σίας τους καθορίζονται από τα ιμπεριαλι- στικά ευρωπαϊκά κράτη- αλλά τώρα πια και με άμεσο τρόπο στελέχη και εκπρόσω- ποι των ευρωπαϊκών καγκελαριών, με τους Γερμανούς σε πρώτο ρόλο. Επιπλέον, ενδεικτικό του βάθους των αναταράξεων και των αντιθέσεων στον ιμπεριαλιστικό κόσμο είναι το γεγονός ότι γύρω από αυτή την αναζήτηση η γερμανική αστική τάξη εμφανίζεται δημοσίως με αποκλίσεις. Ποια είναι, όμως, τα αίτια αυτών των αναζητήσεων που έχουν ορίσει περίπου ως ορόσημο τη σύσκεψη κορυφής της ΕΕ τον ερχόμενο Μάρτιο; Και ακόμα, ποιο είναι το πραγματικό περιεχόμενο και οι στόχοι αυτών των νέων μορφών που αναζητού- νται τόσο συνολικά, ως προς τους όρους συγκρότησης-πρόσδεσης της «περιφέρειας» στον ιμπεριαλιστικό συνασπισμό της ΕΕ, αλλά και ειδικότερα, όσον αφορά τους όρους αυτούς για την Ελλάδα; Οι συνολι- κές απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά βρί- σκονται στους όρους εξέλιξης της κρίσης διεθνώς και στον ανταγωνισμό «εφ' όλης της ύλης» (των εργατών, των λαών, των χωρών) των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στον κόσμο. Οι ειδικότερες απαντήσεις - που και αυτές επικαθορίζονται από τα προηγούμενα- συνδέονται με τις κρίσιμες και πανθομολογούμενες, πια, «ατέλειες» του ευρώ, τις αντιφάσεις και αντιθέσεις συνολικά του εγχειρήματος της ΕΕ και, βέβαια, με την ανταγωνιστική πίεση που ασκείται στην Ε.Ε. από τις ΗΠΑ. Μια τελευταία και γλαφυρή ομολογία αυτών των πιέσεων έκανε ο πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου Γκι Φερχόφσταντ. «Σήμερα η μεγαλύτερη αγορά έκδοσης ομολόγων στον κόσμο είναι αυτή που στηρίζει το δολά- ριο», δήλωσε για να επικαλεστεί την ανά- γκη έκδοσης ευρωομολόγων απέναντι στον πακτωλό δολαρίων που τυπώνει το αμερι- κανικό κράτος, ξεχνώντας όμως πως η ΕΕ δεν…. διαθέτει κράτος! Συνέχεια στις σελ. 8-9

Transcript of Προλεταριακή Σημαία, φ.657

ΤΥΝΗΣΙΑ Φυγαδεύτηκε ο πρόεδρος Μπεν ΑλίΜαίνεται η λαϊκή εξέγερση!

σελ.18-19

Δημόσιες και δωρεάνσυγκοινωνίες για το λαόΚατάργηση των διοδίων

Ο λαός δεν έχει κανένα λόγο να

αποδεχθεί οποιοδήποτε κόστος

για οποιαδήποτε κοινωνική ανά-

γκη του καλύπτει το κράτος, με

τα λεφτά που μαζεύει από τον

ίδιο έτσι κι αλλιώς. Γιατί όπως η

πάλη για αυξήσεις έχει στόχο να

πάρουν οι εργαζόμενοι πίσω το

μεγαλύτερο μέρος που μπορούν

από την υπεραξία που τους κλέ-

βει η εργοδοσία, έτσι και η

πάλη απέναντι στο αστικό κρά-

τος, το συλλογικό καπιταλιστή,

για περισσότερες παροχές έχει

στόχο να πάρει ο λαός πίσω όσα

περισσότερα μπορεί από αυτά

που του αρπάζει το κράτος για

να τα διοχετεύσει, τελικά, στις

τσέπες των κεφαλαιοκρατών.

σελ.11

Κερατέα, Κυριακή 16/1:Μαζική διαδήλωσηυποστήριξηςκαι αλληλεγγύηςστο δίκαιο αγώνατων κατοίκων

σελ.12-13

Η Νομική, το Ασυλο και οι μετανάστες

σελ.14

δεκαπενθήμερη εφημερίδα του Κ.Ο. του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (μαρξιστικού-λενινιστικού) www.kkeml.gr Σάββατο 29 Γενάρη 2011 χρόνος 30ος φ. 657 1.00€

Η ενίσχυση της ιμπεριαλιστικής «προστασίας» βαθαίνει την εξαθλίωση

Ο άνεμος των εξεγέρσεων οδηγός της λαϊκής πάλης!

Κάτω τα χέρια από το άσυλο!Αλληλεγγύη στους αγώνες των μεταναστών!

Σε μια πρωτόγνωρη επιχείρηση καταπάτησης του Ασύλου εξε-λίχθηκε η απεργία πείνας που ξεκίνησαν οι 250 μετανάστες πουταξίδεψαν από τα Χανιά και κατέλυσαν στη Νομική της Αθήνας.

Σαν έτοιμα από καιρό, τα αστικά επιτελεία και οι παρατρεχά-μενοι του συστήματος εξαπέλυσαν μία σφοδρή επίθεση στην οποίαεπιστρατεύθηκαν μέσα σε λίγες ώρες οι πάντες: από τα αστικάΜΜΕ μέχρι τον Παπανδρέου και τον Παπούλια.

Μέσα σε μια μόλις ημέρα, διαλύθηκαν πολλές αυταπάτες καιξεκαθάρισαν πολλά πράγματα. Ξεκαθάρισαν οι πραγματικοί στό-χοι του συστήματος γύρω από τα δημοκρατικά δικαιώματα και τιςδημοκρατικές ελευθερίες, όπως το Άσυλο και η σημασία του γιατην ανάπτυξη των φοιτητικών και λαϊκών αγώνων. Ξεκαθάρισε οπραγματικός ρόλος «αριστερών» μαϊντανών του συστήματος πουέσπευσαν να στοιχηθούν και με τον αντιδραστικό εσμό και ναυπερθεματίζουν. Διαλύθηκαν αυταπάτες που ευδοκιμούν στουςκόλπους της Αριστεράς γύρω από το χαρακτήρα του ΠΑΣΟΚ και τηδυνατότητα συνδιαλλαγής ή συνεννόησης μαζί του, για τα περι-θώρια «ελευθερίας» που αφήνει πλέον το αστικό σύστημα.

Έγινε φανερό ότι η πολιτική της «μηδενικής ανοχής» δεν αφοράμόνο τους μετανάστες, αλλά κάθε αγωνιζόμενο τμήμα του λαού και

της νεολαίας, κάθε έννοια δημοκρατικής ελευθερίας. Ομως έγινεεπίσης φανερό ότι τα κρίσιμα πολιτικά ζητήματα της περιόδου δενθα λυθούν ούτε στη βάση των μικροκομματικών σχεδιασμών, τωνκινήσεων εντυπωσιασμού που αγνοούν ή θέλουν να προσπερνούντην ανάγκη πλατιάς κινηματικής στήριξης όχι προσχηματικά και εκτων υστέρων, αλλά ουσιαστικά και στην κατεύθυνση της μέγιστηςδυνατής πολιτικής συμφωνίας και αγωνιστικής συσπείρωσης.

Η περικύκλωση της Νομικής από τα ΜΑΤ και η επί της ουσίαςακύρωση-άρση του Ασύλου, η απόσπαση ευρύτατης πολιτικήςσυναίνεσης και η νομιμοποίηση των κυβερνητικών χειρισμών απόδεξιούς και «αριστερούς» κάθε απόχρωσης, ο εκβιασμός προς τηνπρυτανική αρχή και η εισαγγελική παρέμβαση προκειμένου «ναεφαρμοστεί ο νόμος» είναι σοβαρές επιτυχίες για το ΠΑΣΟΚ καιαρνητικές παρακαταθήκες για το λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα.

Ο αγώνας για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων Ελλήνων καιμεταναστών, ο αγώνας για την ανατροπή της αντιδραστικής πολι-τικής πρέπει να τα λάβει όλα αυτά υπόψη του. Γιατί μόνο έτσι θακαταφέρει να είναι αποτελεσματικός και νικηφόρος.

Αρθρα στις σελ. 20-21

Πυκνώνουν διαρκώς οι ειδήσεις και

τα σενάρια που αφορούν την

αναζήτηση μορφών αναδιάρθρω-

σης του χρέους της χώρας στο πλαίσιο

μιας επίσης αναζητούμενης αναμόρφωσης

του λεγόμενου μηχανισμού στήριξης της

Ε.Ε. Τη σημασία αυτών των αναζητήσεων

αναδεικνύει, εκτός των άλλων, το γεγονός

ότι σε αυτές δεν συμμετέχουν, πλέον, μόνο

οι αξιωματούχοι του μηχανισμού της Ε.Ε.

–που έτσι κι αλλιώς τα όρια της δικαιοδο-

σίας τους καθορίζονται από τα ιμπεριαλι-

στικά ευρωπαϊκά κράτη- αλλά τώρα πια

και με άμεσο τρόπο στελέχη και εκπρόσω-

ποι των ευρωπαϊκών καγκελαριών, με

τους Γερμανούς σε πρώτο ρόλο. Επιπλέον,

ενδεικτικό του βάθους των αναταράξεων

και των αντιθέσεων στον ιμπεριαλιστικό

κόσμο είναι το γεγονός ότι γύρω από αυτή

την αναζήτηση η γερμανική αστική τάξη

εμφανίζεται δημοσίως με αποκλίσεις.

Ποια είναι, όμως, τα αίτια αυτών των

αναζητήσεων που έχουν ορίσει περίπου ως

ορόσημο τη σύσκεψη κορυφής της ΕΕ τον

ερχόμενο Μάρτιο; Και ακόμα, ποιο είναι το

πραγματικό περιεχόμενο και οι στόχοι

αυτών των νέων μορφών που αναζητού-

νται τόσο συνολικά, ως προς τους όρους

συγκρότησης-πρόσδεσης της «περιφέρειας»

στον ιμπεριαλιστικό συνασπισμό της ΕΕ,

αλλά και ειδικότερα, όσον αφορά τους

όρους αυτούς για την Ελλάδα; Οι συνολι-

κές απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά βρί-

σκονται στους όρους εξέλιξης της κρίσης

διεθνώς και στον ανταγωνισμό «εφ' όλης

της ύλης» (των εργατών, των λαών, των

χωρών) των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων

στον κόσμο. Οι ειδικότερες απαντήσεις -

που και αυτές επικαθορίζονται από τα

προηγούμενα- συνδέονται με τις κρίσιμες

και πανθομολογούμενες, πια, «ατέλειες»

του ευρώ, τις αντιφάσεις και αντιθέσεις

συνολικά του εγχειρήματος της ΕΕ και,

βέβαια, με την ανταγωνιστική πίεση που

ασκείται στην Ε.Ε. από τις ΗΠΑ. Μια

τελευταία και γλαφυρή ομολογία αυτών

των πιέσεων έκανε ο πρώην πρωθυπουργός

του Βελγίου Γκι Φερχόφσταντ. «Σήμερα η

μεγαλύτερη αγορά έκδοσης ομολόγων στον

κόσμο είναι αυτή που στηρίζει το δολά-

ριο», δήλωσε για να επικαλεστεί την ανά-

γκη έκδοσης ευρωομολόγων απέναντι στον

πακτωλό δολαρίων που τυπώνει το αμερι-

κανικό κράτος, ξεχνώντας όμως πως η ΕΕ

δεν…. διαθέτει κράτος!

Συνέχεια στις σελ. 8-9

ΜΜε αφορμή την απεργία πείνας 250 μεταναστών και προσφύγων σε χώροτης Νομικής Σχολής, που διεκδικούν τη νομιμοποίηση όλων των μετα-ναστών που βρίσκονται στη χώρα, ξεκίνησε μια ξέφρενη ρατσιστική

επίθεση σε βάρος των μεταναστών. Μια επίθεση που πλημμυρίζει από μίσος, καιαυτό το ρόλο έχουν αναλάβει εργολαβικά τα ΜΜΕ με πρωταγωνιστή το κανάλιMEGA. Μεγαλοδημοσιογράφοι αυτών των καναλιών με υστερικές κραυγές σεόλα τα δελτία ειδήσεων συναγωνίζονται σε υστερία, καλώντας την κυβέρνηση,τα πολιτικά κόμματα του συστήματος και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς ναεπιτεθούν στους μετανάστες και να τους βγάλουν έξω από τη Νομική. Και ησυνέχεια γνωστή και πολυχρησιμοποιημένη: Λαθραίους τους ανεβάζουνε, παρά-νομους τους κατεβάζουνε. Ο,τι κακό συμβαίνει σε αυτή τη χώρα το φορτώνουνστους μετανάστες.

Ας μη γελιέται κανείς: ΟΟιι κκύύρριιοοιι ααυυττοοίί κκααιι οοιι κκυυρρίίεεςς ααυυττέέςς --ααςς ττοουυςς οοννοομμάά--σσοουυμμεε έέττσσιι-- ττιιςς ίίδδιιεεςς υυσσττεερριικκέέςς κκρρααυυγγέέςς θθαα έέββγγααζζαανν αανν σσττηη θθέέσσηη ττωωνν μμεετταανναασσττώώννπποουυ ββρρίίσσκκοοννττααιι σσεε ααππεερργγίίαα ππεείίννααςς σσττηη ΝΝοομμιικκήή ήήτταανν οοιι εερργγααζζόόμμεεννοοιι ττοουυ ΟΟΣΣΕΕ,, οοιιοοδδηηγγοοίί ττωωνν λλεεωωφφοορρεείίωωνν,, οοιι εερργγααζζόόμμεεννοοιι σσττοουυςς δδήήμμοουυςς,, σστταα ννααυυππηηγγεείίαα,, σσττηηννοοιικκοοδδοομμήή κκ..λλππ.. Η διαφορά βρίσκεται στην απήχηση που μπορεί να έχει ο στόχοςτους. Βλέπετε, οι μετανάστες και ιδιαίτερα όσοι δεν έχουν άδεια παραμονής απο-τελούν τον αδύναμο κρίκο. Πρόκειται για ταξικό μίσος των από πάνω προς τουςαπό κάτω. Των εκμεταλλευτών σε βάρος των εκμεταλλευόμενων, της αστικήςτάξης ενάντια στην εργατική τάξη. Εκεί βρίσκεται η ουσία του προβλήματος καιη λύση του βρίσκεται στην ταξική πάλη, στην ενότητα της εργατικής τάξης πουδεν χωρίζεται σε ντόπιους και ξένους, σε νόμιμους και παράνομους. ΠΠααρράάννοομμοοεείίννααιι μμόόννοο ττοο εεκκμμεεττααλλλλεευυττιικκόό σσύύσσττηημμαα.. ΚΚααννεείίςς δδεενν ττοουυ έέχχεειι δδώώσσεειι ττοο δδιικκααίίωωμμαανναα εεκκμμεεττααλλλλεεύύεεττααιι ττιιςς ππλλααττιιέέςς μμάάζζεεςς ττωωνν εερργγααζζόόμμεεννωωνν,, κκααννεείίςς δδεενν ττοουυςς έέχχεειιδδώώσσεειι ττοο δδιικκααίίωωμμαα νναα λλεεηηλλααττοούύνν ττοουυςς λλααοούύςς,, νναα κκαατταασσττρρέέφφοουυνν χχώώρρεεςς,, νναα ξξεε--ρριιζζώώννοουυνν οολλόόκκλληηρροουυςς λλααοούύςς κκααιι νναα ττοουυςς οοδδηηγγοούύνν σστταα σσκκλλααββοοππάάζζααρραα ττωωνν ιιμμππεε--ρριιααλλιισσττιικκώώνν κκααιι κκααππιιττααλλιισσττιικκώώνν μμηηττρροοππόόλλεεωωνν..

Αυτή είναι η αλήθεια και ο λαός μας την έχει βιώσει στο πετσί του. Ποτάμιαδάκρυα έχει χύσει όταν οδηγήθηκε μαζικά κατά εκατοντάδες χιλιάδες στα σκλα-βοπάζαρα της ∆ύσης. Σε αυτή τη θέση βρίσκονται και οι μετανάστες που κάνουναπεργία πείνας στη Νομική και γενικότερα στη χώρα. Και τι ζητούν; Ενα χαρτί,μια άδεια παραμονής για να μη ζούνε με τον τρόμο της απέλασης. Ενα χαρτί γιανα μπορούν να κυκλοφορούν στο δρόμο ελεύθεροι, να μπορούν να κοιμούνταιτα βράδια ήσυχοι. Να μπορούν να δουλεύουν για να συντηρούν τις οικογένειέςτους, τα παιδιά τους. Ζητούν να υπάρχουν και να αντιμετωπίζονται σαν άνθρω-ποι.

Οι ρατσιστικές, υστερικές και μισαλλόδοξες κραυγές σε βάρος των μετανα-στών δεν πρόκειται να σταματήσουν όσο το εργατικό και λαϊκό κίνημα, καιπρωτίστως η Αριστερά, αδυνατεί να θέσει το ζήτημα των μεταναστών σαν ταξικόπολιτικό ζήτημα που αφορά την ίδια την εργατική τάξη, αφού οι μετανάστεςαποτελούν κομμάτι της εργατικής τάξης και μάλιστα το πιο εκμεταλλευόμενοκαι καταπιεζόμενο και πάντα με την απειλή της απέλασης.

Ολες αυτές τις μέρες οι λαϊκές μάζες βομβαρδίζονται με ένα πλούσιο ρατσι-στικό, αντιμεταναστευτικό υλικό με τέτοιου τύπου υστερίες, λες και «μπήκανστην πόλη οι οχτροί», έτοιμοι να κατασπαράξουν τους κατοίκους της. Και για ναγίνει το ρατσιστικό υλικό περισσότερο αποτελεσματικό, οι κυρίες και οι κύριοιτων δελτίων των καναλιών έχουν καλεσμένο και από έναν βουλευτή του ΛΑΟΣγια να συνδυάζουν το ρατσιστικό τους μίσος με τον αντικομμουνισμό. Ενα έργοπου επαναλαμβάνεται όλο και πιο συχνά με στόχο να μεταφέρουν το ταξικόμίσος των απολογητών του συστήματος στον εργαζόμενο λαό, να δηλητηριά-σουν τη σκέψη του και να τον αποπροσανατολίσουν από την πάλη του ενάντιαστους πραγματικούς εχθρούς του. Ενάντια σε αυτούς που βάζει στο στόχαστρότου στις μεγάλες απεργιακές διαδηλώσεις.

ΒΒεεββααίίωωςς κκααιι οοιι εερργγααζζόόμμεεννοοιι μμέέσσαα ααππόό ττηηνν ππεείίρραα ττοουυςς κκααττααννοοοούύνν όόλλοο κκααιικκααλλύύττεερραα πποοιιοοιι εείίννααιι οοιι δδιικκοοίί ττοουυςς άάννθθρρωωπποοιι.. ΚΚααιι εείίννααιι όόλλοοιι ααυυττοοίί πποουυ μμααζζίί ττοουυςςδδοουυλλεεύύοουυνν σσττηηνν οοιικκοοδδοομμήή,, σστταα χχωωρράάφφιιαα,, σσττηηνν κκααθθααρριιόόττηητταα ττωωνν δδήήμμωωνν κκααιι ττωωννμμεεγγάάλλωωνν κκττηηρρίίωωνν,, σσεε κκάάθθεε χχώώρροο δδοουυλλεειιάάςς.. ΜΜααζζίί σσττιιςς ααππεερργγίίεεςς,, μμααζζίί σσττιιςς δδιιαα--δδηηλλώώσσεειιςς.. ΜΜααζζίί σσττοονν ααγγώώνναα γγιιαα νν'' ααλλλλάάξξοουυνν τταα ππρράάγγμμαατταα,, γγιιαα νναα δδιιααμμοορρφφωωθθοούύννοοιι ααννααγγκκααίίοοιι σσυυσσχχεεττιισσμμοοίί δδύύννααμμηηςς.. ΤΤόόττεε θθαα ααπποομμοοννωωθθοούύνν τταα κκαατταακκάάθθιιαα ττοουυσσυυσσττήήμμααττοοςς πποουυ σσήήμμεερραα ββρρίίσσκκοοννττααιι σσττοονν ααφφρρόό..

Σάββατο 29 Γενάρη 201122 Προλεταριακή Σημαία

ÐñïëåôáñéáêÞ Óçìáßá Êùä. 3112∂ΉfiÛÂȘ ∂∫∆√™ ∆ø¡ ∆∂πΧø¡, ∞ÛÙÈ΋ ÌË ÎÂÚ‰ÔÛÎÔÈ΋ ÂÙ·ÈÚ›·

¢¢ÈÈ¢ıı‡‡ÓÓÂÂÙÙ··ÈÈ ··fifi ™™˘ÓÓÙÙ··ÎÎÙÙÈÈÎ΋‹ ∂∂ÈÈÙÙÚÚÔÔ‹‹ ∂∂ÎΉ‰fifiÙÙˢ:: °°ÚÚ.. ∫∫ˆÓÓÛÛÙÙ··ÓÓÙÙfifiÔÔ˘ÏÏÔÔ˜ ÀÀ‡‡ıı˘ÓÓÔÔ˜ ™™‡‡ÓÓÙÙ··ÍÍˢ:: µµ.. ™™··ÌÌ··ÚÚ¿¿˜∂∂‰‰ÚÚ··:: ∞∞ıı‹‹ÓÓ··,, ∂∂ÌÌÌÌ.. ªªÂÂÓÓ¿¿ÎÎËË 4433,, ∆∆..∫∫.. 110066 8811,, ∆∆ËËÏÏ..:: ((221100)) 3333..0033..663399 FFaaxx:: ((221100)) 3388..1155..559977 ssiimmeeaa@@kkkkeemmll..ggrr ££ÂÂÛÛ//ÓÓ››ÎÎËË,, ∂∂ÁÁÓÓ··ÙÙ››·· 112266 ∆∆ËËÏÏ..:: ((22331100)) 227788..997788 ccppggmmlltthhee@@tthhee..ffoorrtthhnneett..ggrr wwwwww..kkkkeemmll..ggrr

ÓÓ×× ËËÉÉÁÁÏÏΚάτω τα χέρια

από τους μετανάστεςΝα νομιμοποιηθούν όλοι!

ðïøçÁ Τυνησία: Το “λεγόμενο” Κομμουνιστικό Κόμμα και το “αυθεντικό”

Γράφει ο Ριζοσπάστης 23 Γενάρη:

“™Â ·˘ÙÔ‡˜ Ô˘ ·ÂÏ¢ıÂÚÒıËÎ·Ó Â›Ó·È Ô °.°. ÙÔ˘

ÏÂÁfiÌÂÓÔ˘ ∫ÔÌÌÔ˘ÓÈÛÙÈÎÔ‡ ∂ÚÁ·ÙÈÎÔ‡ ∫fiÌÌ·ÙÔ˜, ÷̿

÷̿ÌÈ Ô˘ Û˘ÓÂÏ‹ÊıË ÙȘ Ë̤Ú˜ Ù˘ ÎÔڇʈÛ˘

ÙˆÓ ‰È·‰ËÏÒÛÂˆÓ Î·È ÙÔ ÎfiÌÌ· ÙÔ˘ ηÏ› ÛÂ Û˘Ó¤¯ÈÛË

ÙˆÓ ‰È·‰ËÏÒÛÂˆÓ Î·È ÚÔ‚ÔÏ‹ ÙÔ˘ ·ÈÙ‹Ì·ÙÔ˜ ÁÈ· Ó¤·

™˘ÓÙ·ÎÙÈ΋ ™˘Ó¤Ï¢ÛË Î·È Î·Ì›· ÂÌÈÛÙÔÛ‡ÓË ÛÂ

·˘ÙÔ‡˜ Ô˘ ηٷȤ˙Ô˘Ó ÙÔ Ï·fi”.

Το κόμμα αυτό που παίρνει την παραπάνω θέση, ορ-

θότατη και ξεκάθαρη, για την ηγεσία του ΚΚΕ και του

“Ρ” δεν είναι πραγματικό κόμμα αλλά λεγόμενο κομ-

μουνιστικό κόμμα. Και το αυθεντικό ΚΚ, το αδερφό

κόμμα του ΚΚΕ τι κάνει;

Γράφει ο “Ρ”: “ªÂÙ¿ ÙÔ 1983, Ì ÙȘ ·ÓÙ·ӷÛÙ·ÙÈΤ˜

·Ó·ÙÚÔ¤˜ ÛÙËÓ ∂™™¢ Î·È ·ÏÏÔ‡, ·ÎÔÏÔ‡ıËÛ ÙÔ ‰ÚfiÌÔ

Ù˘ “·Ó·Ó¤ˆÛ˘” Î·È Ù˘ ¿ÚÓËÛ˘ Ù˘ ÛÔÛÈ·ÏÈÛÙÈ΋˜

ÔÈÎÔ‰fiÌËÛ˘ ÌÂÙÔÓÔÌ¿ÛÙËΠ۠“∫›ÓËÌ· ∞Ó·Ó¤ˆÛ˘”

Î·È Û‹ÌÂÚ· ·˘Ù¤˜ ÔÈ ÔÔÚÙÔ˘ÓÈÛÙÈΤ˜ ‰˘Ó¿ÌÂȘ ‰ÈÂΉÈ-

ÎÔ‡Ó ÎÔÌÌ¿ÙÈ ÛÙËÓ ›Ù· Ù˘ ·ÛÙÈ΋˜ ÂÍÔ˘Û›·˜”. Αυτό

δηλαδή που διεκδικούσε η ηγεσία του ΚΚΕ σχεδόν 40

χρόνια.

Για ποιο λόγο όμως η ηγεσία του ΚΚΕ θεωρεί το Κομ-

μουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας “λεγόμενο” ΚΚ;.

Το ΑΚΕΛ που συνεργάζεται με το ΚΚΕ θεωρείται αδελ-

φό κόμμα και αυτό ανεξάρτητα αν το κόμμα αυτό

είναι οπαδός της αστικής τάξης της Κύπρου, οπαδός

της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και σαν κυβέρνηση εκφράζει

και προωθεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Το ίδιο ισχύει και για τα δύο κομμουνιστικά κόμματα

της Ινδίας που θεωρούνται για το ΚΚΕ αδελφά του.

Τόσο το ΚΚΙνδίας όσο και το ΚΚΙνδίας (μαρξιστικό)

συνεργάζονται και συμμετέχουν στη κεντρική κυβέρ-

νηση της Ινδίας. Και στα κρατίδια όπου αυτά είναι

εξουσία εκμεταλλεύονται και καταπιέζουν το λαό.

Πολλά αδερφά κόμματα του ΚΚΕ τέτοιου τύπου και

χαρακτήρα είναι.

Τα λόμπι τουγκέδερ

Το αμερικανοεβραϊκό λόμπι, όπως και το αμερικανοελ-

ληνικό, ξεκίνησαν και αυτά τη δική τους συνεργασία με

σκοπό, όπως δηλώνουν, να συμβάλουν στην ενίσχυση

των σχέσεων Ελλάδας-Ισραήλ. Οπως γράφτηκε στον

Τύπο, το παρασκήνιο των επαφών ξεκίνησε κατά τη

διάρκεια της επίσκεψης του Γ. Παπανδρέου στην Ουά-

σιγκτον τον περασμένο Μάρτη.

Τη δουλειά την ανέλαβε και την έφερε σε πέρας ο

Έλληνας πρέσβης στην αμερικανική πρωτεύουσα

Βασίλης Κασκαρέλης.

Στις 29 Νοέμβρη έγινε ανάμεσα στις δύο πλευρές η

πρώτη συνάντησή τους και καθορίστηκαν τα επόμε-

να βήματα. Οπως έγινε γνωστό, οι πρόεδροι 50 ε-

βραϊκών οργανώσεων στις ΗΠΑ και 20 από την

Ευρώπη, ύστερα από πρόσκληση του Γ. Παπανδρέου,

θα πραγματοποιήσουν διάσκεψη στην Ελλάδα, γνω-

στή ως “∆ιάσκεψη των Προέδρων” μεταξύ 8 και 13

του Φλεβάρη.

Πριν ανακοινωθεί η ημερομηνία, με βάση τα δημο-

σιεύματα είχαν ενημερωθεί και έδωσαν τη συγκατάθε-

σή τους ο Λευκός Οίκος, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το

Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας.

Λέτε να είναι τυχαίο να συμπέσει χρονικά η επίσκεψη

της Χίλαρι Κλίντον στη χώρα; Είναι μήπως τυχαίο ότι

επιθυμία των εκπροσώπων του λόμπι είναι να επισκε-

φθούν την ηγεσία του υπουργείου Αμυνας της χώρας

και τον υπουργό Επικρατείας αρμόδιο για τις επεν-

δύσεις Χ. Παμπούκη, επιχειρηματίες και διαμορφωτές

της κοινής γνώμης; Τύποτε τυχαίο!

Η δήλωση εκπροσώπων του συγκεκριμένου λόμπι ότι

επιθυμία τους είναι να υπάρξει “τριγωνική σχέση

ΗΠΑ-Ελλάδας-Ισραήλ” τα λέει όλα.

ΠΡΟΣΦΟΡΑ

ΣΣττηη μμννήήμμηη ττηηςς ΡΡίίττααςς ΑΑλλωωννιισσττιιώώττηη,, πποουυ έέχχαασσεε ττηη μμάάχχηη γγιιαα ττηη ζζωωήή σστταα 5577 ττηηςς χχρρόό--ννιιαα,, οο σσ.. ΑΑ.. ΑΑρρχχοολλέέωωνν ααππόό τταα ΧΧααννιιάά ππρροοσσφφέέρρεειι σσττηηνν ΠΠρροολλεεττααρριιαακκήή ΣΣηημμααίίαα 330000 εευυρρώώ..

Για τον συναγωνιστή Θανάση Φώτη...

...που έφυγε τόσο νωρίς και ξαφνικά από κοντά μας, την Τετάρτη 26 Γενάρη, δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Όχιπως δεν του πρέπουν -το αντίθετο, μα γιατί τα περισσότερα τα είχε πει ο ίδιος, με την προσωπική στάση τουκαι την πολιτική και αγωνιστική συμβολή του στο αριστερό κίνημα. Και τα έκανε καθημερινή πράξη στις γειτο-νιές και στους εργασιακούς χώρους, εκεί όπου τον γνωρίσαμε. Τα έκανε αγώνα και ελπίδα, αισιοδοξία για το μέλ-λον που πίστευε πως μας ανήκει. Μέλος του ΝΑΡ, δραστήριο μέλος της Πρωτοβουλίας Κατοίκων στα Νότια καιτων Επιτροπών Κατοίκων, πρόσφατα εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος στη Γλυφάδα. Τον αποχαιρετίσαμεσεμνά -όπως του άξιζε- απευθύνοντάς του ένα στίχο του Τάσου Λειβαδίτη: οι άνθρωποι υπάρχουν απ’τη στιγ-μή που βρίσκουν μια θέση στη ζωή των άλλων. Στη δική μας ζωή, των κοινών αγώνων και των κοινών οραματι-σμών, είχε και θα έχει τη θέση του.Στο καλό, συναγωνιστή Θανάση Φώτη.

¶ÚÔÏÂÙ·Úȷ΋ ™ËÌ·›·

33Σάββατο 29 Γενάρη 2011 Προλεταριακή Σημαία

‰‰ÈÈ··‚‚¿¿˙ÂÂÙÙ‰‰‰‰ÈÈÈÈ····‰‰‰‰››››‰‰‰‰ÂÂÂÂÙÙÙÙÂÂÂÂ

ÂÂÂÂÓÓÓÓ ÈÈÈÈÛÛÛÛ ¯‡‡‡‡ÛÛÛÛÙÙÙÙÂÂÂÂÙÙËËÓÓÙÙËËÓÓ¤¤ÎΉ‰ÔÔÛÛËË ¤¤ÎΉ‰ÔÔÛÛËË ÏÏÔÔ ÁÁ·· ÚÚ ÈÈ·· ÛÛÌÌÔÔ ˜ :: ∂∂ ££¡¡ππ ∫∫∏∏ ∆∆ƒƒ∞∞ ¶¶∂∂ ∑∑∞∞ 112299//4499884455228888

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ

ΤΤ ελικά, δεν λείπει η φαντασία, που οργιάζειαυτή την εποχή, από τους «αλχημιστές» τηςευρωζώνης. Μπόλικη φαντασία, ευρηματικό-

τητα, ιδέες και σκέψεις που κινούνται με ταχύτηταπρος όλες τις κατευθύνσεις.

Σχέδια Μάρσαλ, Φιλιππίνων, ευρωομολόγων,σχέδια για επαναγορά χρεών, Ευρωπαϊκού ∆ΝΤ,επιμηκύνσεων, αναδιαρθρώσεων και αναδιαπραγμα-τεύσεων, νέο επικυρωμένο μνημόνιο κάθε 3 μήνεςκαι... Brady-Bonds καταστρώνονται, αποσύρονται,επαναφέρονται με ταχύτητα στην ευρωπαϊκή πολιτι-κή σκηνή. Σε κατάσταση παράκρουσης οι κυρίαρχοιπολιτικοί κύκλοι της ΕΕ αλλάζουν θέση, αυτοαναι-ρούνται ή αλληλοαναιρούνται, υπερασπίζονται όσαπροηγουμένως απέρριπταν, «σκληραίνουν» ή«μαλακώνουν» τη στάση τους ανάλογα με το «δελτίοκαιρού» του κρατικού συμφέροντος στην κατά ταάλλα Ενωμένη Ευρώπη. Μόνη σταθερά η πανθομο-λογούμενη ανάγκη «διαρθρωτικών αλλαγών»,δηλαδή, να αλλάξουν δραματικά και προς το χειρό-τερο οι όροι ζωής, εργασίας και εκμετάλλευσης τηςεργατικής τάξης των «υπερχρεωμένων» κρατών,καταρχήν, και των εργαζομένων στις άλλες χώρεςστη συνέχεια. Μόνη σταθερά η στήριξη μηχανισμώνβίαιης μεταφοράς του πλούτου από τις ασθενέστερεςοικονομικά χώρες-αδύναμοι και εξαρτημένοι κρίκοιστις ισχυρές βιομηχανικές χώρες-ιμπεριαλιστικάαρπακτικά, η μεταφορά πλούτου από τα φτωχά καισκληρά εργαζόμενα στρώματα (τον κόσμο της δου-λείας) στο μεγάλο κεφάλαιο και την κεφαλαιοκρατία(τον κόσμο της εκμετάλλευσης και της χλιδής).

Αυτή η πληθώρα αντικρουόμενων ιδεών πουπέφτει πάνω ή κάτω από το τραπέζι διαβούλευσηςτων «ομοτράπεζων» της ΕΕ-∆ΝΤ-ΕΚΤ αντανακλά,όχι τον πλούτο ιδεών που τάχα έχουν οι «αρμόδιοισύμμαχοι» περί των πολιτικο-οικονομικών ζητημά-των, αλλά τον άγριο ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμόμεταξύ τους. Ανταγωνισμός που εξάπτει τη φαντασίαμέτρων και σχεδιασμών ώστε να καρπωθεί όλα τακέρδη η μια πλευρά και να υποστεί όλη τη ζημιά ηάλλη. Αυτή η «θύελλα ιδεών» είναι το αποτέλεσματης όξυνσης και της αδυναμίας εκτόνωσης του ιμπε-ριαλιστικού ανταγωνισμού στην εποχή της... παγκο-σμιοποίησης.

Η «γοητευτική και... χαριτωμένη» πρόταση εθε-λοντικής παραίτησης των πιστωτών από ένα μέροςτων δανείων (σαν πρόταση «αριστερών» οικονο-μολόγων ακούγεται), με την επαναγορά από τηνΕλλάδα μέρους του χρέους με χαμηλότοκο εκ νέουδανεισμό που έκανε ο επικεφαλής του μηχανισμούστήριξης EFSF, Κλάους Ρέγκλινγκ, μάλλον απορ-ρίπτεται από τους αξιωματούχους της Κομισιόν.Γιατί; Που είναι η περίφημη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη;Ιδίως όταν το 80% των ελληνικών ομολόγων βρίσκε-ται στα χαρτοφυλάκια εμπορικών τραπεζών και τηςΕΚΤ. Το να αλλάζει χέρια ή ακόμη και να εξαλειφθείτο χρέος μιας χώρας μπορεί να είναι μια σχετικάεύκολη μαθηματική άσκηση στον κόσμο της «παγκο-σμιοποιημένης αλληλεγγύης». Είναι όμως μιαδύσκολη άσκηση κυριαρχίας στον κόσμο της ιμπερια-λιστικής κυριαρχίας που έχει ανάγκη από υπερχρεω-μένες χώρες. Ιδίως τώρα που «επανακτήσαμε την

αξιοπιστία μας» ως χώρα. Που γίναμε μια χώραμεγαλύτερων ευκαιριών για κάθε επενδυτή καιεργοδότη. Με μεροκάματα σε «τιμή ευκαιρίας» καιανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα και ελευθερίες.

Ωστόσο, παρά την εργασιακή βαρβαρότητα πουεπιβάλλεται στις υπό επιτήρηση χώρες σαν τηνΕλλάδα, παρά τις αλλαγές που προωθούνται συνο-λικά στην ΕΕ και γενικότερα στον καπιταλιστικόκόσμο δεν φαίνεται να «βγαίνει ο λογαριασμός».Αβέβαιο το μέλλον της ΕΕ, αβέβαιο το μέλλον τουευρώ, αβέβαιο το ξεπέρασμα της καπιταλιστικήςκρίσης και ποια παγκόσμια δύναμη θα κυριαρχήσει(ακόμη κι αν μπουν οι εργαζόμενοι στη λαιμητόμο).Γιατί μετά την καρατόμηση της εργατικής τάξης καιτων λαών, οι ιμπεριαλιστές συνηθίζουν να καρατο-μούνται μεταξύ τους. Μπροστά σε αυτήν την, πλα-νητικών διαστάσεων, αβεβαιότητα ποια βεβαιότηταμπορεί να προβάλλει η όποια ελληνική κυβέρνησηπου σαχλαμαρίζει λέγοντας ότι μπορεί να μας «βγά-λει από την κρίση, να φέρει την ανάπτυξη και τηνευημερία»;

Επομένως, όλοι εμείς οι εργαζόμενοι, οι άνεργοικαι οι άνθρωποι που υποφέρουμε από τις πολιτικέςτων κυβερνήσεων, που φιλοδοξούμε μια άλλη προο-πτική, που έχουμε ανάγκη να αποτρέψουμε και ναανατρέψουμε το καταστροφικό έργο των σύγχρονωνανθρωποφάγων, μάλλον υπερτιμούμε τις δυνάμειςτου αντιπάλου και υποτιμούμε τις δυνάμεις τουεργαζόμενου λαού. Χρειάζεται λίγη φαντασία για νατο φανταστούμε. Χρειάζεται επιμονή, οργάνωση καιαγώνα για να το καταφέρουμε.

Η φαντασία στην εξουσίᶃ√™∂°°π™∂π™…

ΟΟ σύντροφος Τάκης Τασσόπουλοςυπήρξε μια σημαντική προσωπικό-τητα του αριστερού, επαναστατικού

κομμουνιστικού κινήματος της χώρας μας.Ενας λαϊκός αγωνιστής που αφιέρωσε τηζωή του από τα νεανικά του χρόνια για μιακαλύτερη ζωή του εργαζόμενου λαού καιτης νεολαίας.

Το 1956, σε ηλικία 16 χρονών, έρχεταιστην Αθήνα, από το Κοπανάκι Μεσσηνίαςπου ήταν η καταγωγή του, και από τότεξεκινάει η πλούσια δράση του. Συνδέεται μετην ΕΠΟΝ και στη συνέχεια με τη νεολαίατης Ε∆Α. Από φτωχή οικογένεια αγωνι-στών, αναγκάζεται να εργάζεται και ναπηγαίνει σε νυχτερινό σχολείο. Ως εργαζό-μενος μαθητής αναπτύσσει μια σημαντικήπολιτική και συνδικαλιστική δράση καιπρωτοστατεί στην ίδρυση του ΣυλλόγουΕργαζομένων Μέσης Εκπαίδευσης (ΣΕΜΜΕ)και είναι αρχισυντάκτης της εφημερίδας«Μαθητική». Τελειώνοντας το σχολείοπερνάει στην ΑΣΟΕΕ. Ολο αυτό το διά-στημα, ως εργαζόμενος μαθητής και σπου-δαστής, αφιερώνεται με ουσιαστικό τρόποστην υπόθεση της ανάπτυξης του αριστερούκινήματος της νεολαίας και όταν η ηγεσίατης Ε∆Α διαλύει την οργάνωση νεολαίας οΤ. Τασσόπουλος, όπως και άλλα στελέχη,αντιτάσσεται στη γραμμή αυτή.

Το 1964 πηγαίνει στο στρατό όπου λόγωτης πολιτικής του δράσης περνά τα πάνδει-να. Ενας στρατιώτης εκείνη την περίοδοστέλνει ένα γράμμα σε ένα φίλο και συνα-γωνιστή του. Ανάμεσα σε άλλα γράφει:«Επίσης συνάντησα μια μέρα και τον Τάκη,για τον οποίο είχα επιφυλάξεις, όπως σουείχα πει, και ήταν απόλαυση η συμπεριφορά

του, με τα νεύρα του, τις φωνές του κ.λπ.Αλλο να σου γράφω και άλλο να τον έβλε-πες. Ειδικά εγώ που τον ήξερα αλλιώς». Οστρατιώτης ήταν ο Σωτήρης Πέτρουλας καιο Τάκης ήταν ο Τασσόπουλος. Ο Πέτρουλαςέγραψε το συγκεκριμένο γράμμα στο φίλοτου, τον Απρίλη του 1964. Για όσουςγνωρίσαμε αργότερα τον Τάκη Τασσόπουλομπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι ο Σ.Πέτρουλας μέσα σε δύο γραμμές περιέγρα-ψε με ακρίβεια τον χαρακτήρα του σ. Τάκη.Με νεύρα και φωνές, ζωντανός και πάνταανήσυχος, με πείσμα και αποτελεσματικό-τητα να μπαίνει στην πρώτη γραμμή τουαγώνα, αψηφώντας τις δυσκολίες.

Μετά την απόλυσή του από το στρατόκαι λίγο διάστημα πριν από το φασιστικόπραξικόπημα της 21ης Απρίλη του 1967, ο σ.Τάκης πηγαίνει για σπουδές στο εξωτερικόκαι συγκεκριμένα στη Μόσχα. Εκεί αρχίζειμια νέα περίοδος στην οποία αναπτύσσειμια σπουδαία δράση στο πλαίσιο τουΣυλλόγου Ελλήνων Φοιτητών Μόσχας.Εκλέγεται πρόεδρος του συλλόγου, συσπει-ρώνει γύρω του ένα μεγάλο μαχητικόδυναμικό που κινείται σε επαναστατική καικομμουνιστική κατεύθυνση. Η δράση τουσυλλόγου φοιτητών Μόσχας είναι τέτοιαπου αντανακλάται και αξιοποιείται και απόάλλους αντίστοιχους φοιτητικούς συλλό-γους στην Ευρώπη.

Μετά το φασιστικό πραξικόπημα του1967, ο Τάκης Τασσόπουλος συνδέεται μετην ΟΜΛΕ και από τότε συμμετέχει στοκαθοδηγητικό της όργανο. Λίγους μήνεςπριν από την πτώση της δικτατορίας έρχε-ται παράνομα στην Ελλάδα για ναενισχύσει την οργάνωση στο εσωτερικό.

Σημαντική ήταν η συμβολή του στηνπερίοδο της μεταπολίτευσης όπου η ΟΜΛΕαρχικά και το ΚΚΕ(μ-λ) στη συνέχειασυσπειρώνει χιλιάδες αγωνιστές πουσυμμετέχουν με καλύτερους όρους σταμέτωπα πάλης του λαού και της νεολαίας.Βέβαια, τα πράγματα στη συνέχεια πήραναρνητική πορεία και σαν αποτέλεσμα τηςδεξιάς στροφής του Κομμουνιστικού Κόμ-ματος Κίνας. Η απογοήτευση και σύγχυσηπου δημιούργησε αυτή η αρνητική εξέλιξηοδήγησε στη γνωστή κρίση το ΚΚΕ(μ-λ).

Το συνέδριο του 1981 δεν μπόρεσε ναδώσει τις αναγκαίες απαντήσεις. Σε αυτές

τις συνθήκες ο Τάκης Τασσόπουλος δια-φώνησε με τις θεωρητικές απόψεις τουΜάο Τσε Τουνγκ και αποχώρησε. Στησυνέχεια δεν εντάχτηκε σε κάποιον άλλοπολιτικό σχηματισμό και παρέμεινε μέχριτο τέλος της ζωής του υποστηριχτής τηςκομμουνιστικής ιδεολογίας.

Καλό ταξίδι, σύντροφε.Το ΚΟ του ΚΚΕ(μ-λ) και όλοι οι σύντρο-

φοι που τον γνωρίσαμε από κοντά στουςαγώνες εκφράζουμε τη μεγάλη μας λύπηγια τον πρόωρο χαμό του και τη συμπαρά-στασή μας στη σύζυγό του ∆ανάη και σταπαιδιά του, Κώστα και Ορέστη.

Εφυγε από τη ζωή ο σ. Τ. Τασσόπουλος

Εκπρόσωποι Ελλήνων φοιτητών του εξωτερικού στο Παρίσι κατά τη διάρκεια συνεδρίου διοργανωμένοαπό τους Ελληνες φοιτητές για τη δικτατορία στην Ελλάδα (5/1967). Στο κέντρο, ο Τάκης Τασσόπουλος

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ Σάββατο 29 Γενάρη 201144 Προλεταριακή Σημαία

Κατασκευή ενόχων:

««ΑΑ ιιφφννιιδδιιαασσττιικκέέςς»» αασσττυυννοομμιικκέέςς εεππιιχχεειιρρήήσσεειιςς,, αασσττυυννοομμοο--κκρρααττίίαα σσεε οολλόόκκλληηρρεεςς ππεερριιοοχχέέςς ((σσττοονν ΚΚοορρυυδδααλλλλόό,, μμάάλλιι--σστταα,, οο δδήήμμοοςς εεξξέέδδωωσσεε κκααιι σσχχεεττιικκήή κκααττααγγγγεελλίίαα σσττιιςς

1177//11)),, ααυυθθααιιρρεεσσίίεεςς,, ««ττρροομμοο»»--σσίίρριιααλλ σστταα κκααννάάλλιιαα σσχχεεττιικκάά μμεε ττηηνναανναακκάάλλυυψψηη ννέέωωνν ««γγιιααφφκκώώνν»» κκααιι ««ττρροομμοοκκρρααττώώνν ττηηςς δδιιππλλααννήήςςππόόρρττααςς»»,, εεννοοχχοοπποοίίηησσηη ππρροοσσώώππωωνν,, ««κκααττάά λλάάθθοοςς»» σσυυλλλλήήψψεειιςς ((ssiicc)),,υυπποοττιιθθέέμμεεννεεςς ««γγκκάάφφεεςς»» ττηηςς αασσττυυννοομμίίααςς κκααιι ττωωνν ΜΜΜΜΕΕ…… ΚΚααθθηημμεερριι--ννάά γγιιννόόμμαασσττεε μμάάρρττυυρρεεςς όόλλωωνν ααυυττώώνν,, ζζώώννττααςς ττααυυττόόχχρροονναα μμέέσσαα σσττηηζζοοφφεερρήή ππρρααγγμμααττιικκόόττηητταα ττηηςς εεππίίθθεεσσηηςς,, ττωωνν ννέέωωνν μμέέττρρωωνν κκααιι ττοουυΜΜννηημμοοννίίοουυ,, εεννώώ αακκόόμμαα ππιιοο ζζοοφφεερρόό εείίννααιι κκααιι ττοο μμέέλλλλοονν πποουυ ππρροο--δδιιααγγρράάφφοουυνν γγιιαα ττοο λλααόό..

ΟΟ ββαασσιικκόόςς σσττόόχχοοςς ττωωνν ιιθθυυννόόννττωωνν ττοουυ σσυυσσττήήμμααττοοςς κκααιι ττηηςςκκυυββέέρρννηησσηηςς εείίννααιι ββέέββααιιαα νναα ττρροομμοοκκρρααττήήσσοουυνν ττοο λλααόό,, μμεε δδιιάάφφοορροουυςςττρρόόπποουυςς,, ττόόσσοο ααππέέννααννττιι σσττοο αασσττιικκόό κκρράάττοοςς κκααιι ττοουυςς κκαατταασσττααλλττιι--κκοούύςς μμηηχχααννιισσμμοούύςς ττοουυ όόσσοο κκααιι ααππέέννααννττιι σσεε ««ααόόρρααττοουυςς ττρροομμοοκκρράάττεεςςπποουυ ααππεειιλλοούύνν ττηηνν αασσφφάάλλεειιάά ττοουυ»».. ΙΙδδιιααίίττεερρηη ««φφρροοννττίίδδαα»» εεππιιδδεειι--κκννύύοουυνν σσττηη ννεεοολλααίίαα.. ΤΤηηνν ίίδδιιαα σσττιιγγμμήή,, θθέέλλοουυνν νναα εεππιιδδεείίξξοουυνν κκααιιέέρργγοο ππρροοςς τταα μμεεγγάάλλαα ιιμμππεερριιααλλιισσττιικκάά ααφφεεννττιικκάά ττοουυςς.. ΑΑλλλλάά κκααιι νναασσυυννδδέέσσοουυνν πποολλιιττιικκοούύςς χχώώρροουυςς μμεε ττηη λλεεγγόόμμεεννηη ««ττρροομμοοκκρρααττίίαα»»..ΞΞεεκκιιννώώννττααςς ααππόό ττοονν ππιιοο εευυάάλλωωττοο ––κκααιι υυππόό μμόόννιιμμηη κκρρααττιικκήή οομμηηρρίίαα,,μμεε δδιικκήή ττοουυ εευυθθύύννηη-- χχώώρροο ττηηςς ααννααρρχχίίααςς,, γγιιαα νναα φφθθάάσσοουυνν μμέέχχρριι κκααιιττηηνν εεππίίσσηημμηη ρρεεφφοορρμμιισσττιικκήή ΑΑρριισσττεερράά,, όόππωωςς φφάάννηηκκεε κκααιι μμεε ττηηννυυππόόθθεεσσηη ττηηςς σσύύλλλληηψψηηςς,, ττοουυ ξξυυλλοοδδααρρμμοούύ κκααιι ττηηςς κκρράάττηησσηηςς σσττηηΓΓ..ΑΑ..∆∆..ΑΑ.. ττοουυ ∆∆ηημμοοσσθθέέννηη ΠΠααππααδδάάττοουυ,, σσττεελλέέχχοουυςς ττηηςς ΝΝεεοολλααίίααςς ττοουυΣΣυυνναασσππιισσμμοούύ,, εεππεειιδδήή ««έέμμοοιιααζζεε --εείίππαανν-- μμεε κκάάπποοιιοονν άάλλλλοο»»!!

ΣΣττοο ππλλααίίσσιιοο ααυυττόό,, εείίχχααμμεε κκααιι ττηηννκκαατταασσκκεευυήή εεννόόχχοουυ σσττοο ππρρόόσσωωπποο μμιιααςς2277χχρροοννηηςς γγεερρμμααννίίδδααςς κκααθθηηγγήήττρριιααςς,, σσττηηχχώώρραα μμααςς,, ττηηςς FFeeee MMaarriiee MMeeyyeerr,, ηη οοπποοίίααααννήήκκεειι σσττοονν ααννααρρχχιικκόό χχώώρροο κκααιι ττηηννοοπποοίίαα όόχχιι ααππλλώώςς σσυυννέέλλααββαανν ααιιφφννιιδδιιαα--σσττιικκάά κκααιι χχωωρρίίςς σσττοοιιχχεείίαα,, ααλλλλάά ττηη σσυυννέέ--δδεεσσαανν κκααιι μμεε ττηη λλεεγγόόμμεεννηη ««δδιιεεθθννήή ττρροο--μμοοκκρρααττίίαα»»,, ππααρροουυσσιιάάζζοοννττάάςς ττηηνν ωωςς κκόόρρηημμεελλώώνν ττηηςς γγεερρμμααννιικκήήςς RRAAFF.. ΑΑσσττυυννοομμίίαακκααιι ΜΜ..ΜΜ..ΕΕ.. σσεε σσυυγγχχοορρδδίίαα αανναακκοοίίννωωννααννεεππίί μμέέρρεεςς ττηηνν ««εείίδδηησσηη»» ααυυττήή,, πποουυ ααπποο--δδεείίχχθθηηκκεε σσττηη σσυυννέέχχεειιαα εεξξόόφφθθααλλμμαα ψψεευυδδήήςς,, ααλλλλάά αακκόόμμαα κκααιι ττόόττεε,, ηη««εεππίίσσηημμηη δδιιόόρρθθωωσσηη»» ((ssiicc)) ααππόό ττοουυςς πποολλιιττιικκοούύςς ππρροοϊϊσσττααμμέέννοουυςς,, ττοουυυυπποουυρργγεείίοουυ ««ΠΠρροοσστταασσίίααςς»» ττοουυ ΠΠοολλίίττηη,, ««κκααθθυυσσττεερροούύσσεε»».. ΚΚιι ααυυττοοίίμμεε ττηη σσεειιρράά ττοουυςς ππεερρίίμμεενναανν,, ββλλέέππεεττεε,, ττηηνν ««εεππίίσσηημμηη γγρρααμμμμήή»»..

ΑΑπποοδδεειικκννύύεεττααιι γγιιαα άάλλλληη μμιιαα φφοορράά ππωωςς τταα κκυυρρίίααρρχχαα ΜΜέέσσααΜΜααζζιικκήήςς ««ΕΕννηημμέέρρωωσσηηςς»» κκααιι οοιι εεππίίσσηημμοοιι κκιι εεππώώννυυμμοοιι εεκκφφρραασσττέέςςττοουυςς δδεενν λλεειιττοουυρργγοούύνν μμεε σσττόόχχοο ττηηνν…… εεννηημμέέρρωωσσηη ττοουυ λλααοούύ,, ααλλλλάάγγιιαα λλοογγααρριιαασσμμόό ττηηςς εεκκάάσσττοοττεε πποολλιιττιικκήήςς δδιιααχχεείίρριισσηηςς ττοουυ σσυυσσττήήμμαα--ττοοςς,, ττωωνν ααννααγγκκώώνν κκααιι ττωωνν εεππιιλλοογγώώνν ττηηςς,, κκααθθώώςς κκααιι ττωωνν οορργγάάννωωννττηηςς,, ττοουυ κκαατταασσττααλλττιικκοούύ μμηηχχααννιισσμμοούύ.. ΓΓιι'' ααυυττόόνν ττοονν ττεελλεευυττααίίοο εείίννααιιγγννωωσσττόόςς οο ααννττιιλλααϊϊκκόόςς ττοουυ ρρόόλλοοςς κκααιι κκάάθθεε μμέέρραα γγίίννεεττααιι οολλοοέένναα κκααιιππιιοο φφααννεερρόόςς!!

ΣΣττοο ββωωμμόό ααυυττόό μμπποορρεείί νναα ««θθυυσσιιαασσττοούύνν»» κκααιι άάννθθρρωωπποοιι,, όόππωωςς ηηεενν λλόόγγωω κκοοππέέλλαα.. ΟΟσσεεςς ««σσυυγγννώώμμεεςς»» κκιι αανν ζζηηττήήσσεειι οο ΣΣόόμμπποολλοοςς κκααιι ηηππααρρέέαα ττοουυ,, όόλληη ααυυττήή ηη ππααρραασσιιττιικκήή φφάάρραα πποουυ ππρροοκκααλλεείί οολλοοέένναα κκααιιμμεεγγααλλύύττεερρηη ααππέέχχθθεειιαα σσεε όόλλοο κκααιι ππλλααττύύττεερρεεςς μμάάζζεεςς λλααοούύ,, δδεενν μμπποο--ρρεείί νναα κκααλλύύψψεειι ττοο γγεεγγοοννόόςς ττηηςς εεππιιλλεεκκττιικκόόττηηττααςς,, ττοουυ ««φφιιλλττρραα--ρρίίσσμμααττοοςς»»,, ττηηςς ττααξξιικκόόττηηττααςς εεννττέέλλεειι ττηηςς ««εεννηημμέέρρωωσσηηςς»» πποουυ δδίίννεειι..««ΕΕννηημμέέρρωωσσηη»» πποουυ φφττάάννεειι μμέέχχρριι κκααιι ττηη δδιιαασσττρρέέββλλωωσσηη κκααιι ττηη σσυυκκοο--φφααννττίίαα.. ΑΑλλήήθθεειιαα,, οοιι…… γγκκααφφααττζζήήδδεεςς ααυυττοοίί ((πποουυ άάλλλλοοττεε λλυυσσσσοομμαα--ννοούύνν κκυυρριιοολλεεκκττιικκάά σστταα ττηηλλεεοοππττιικκάά ««ππααρράάθθυυρραα»» ααππέέννααννττιι σσεε κκλλάά--δδοουυςς εερργγααζζοομμέέννωωνν πποουυ ααππεερργγοούύνν ««κκααττααχχρρηησσττιικκάά κκααιι ππααρράάννοομμαα»»,,ααππέέννααννττιι σσττοο ««σσυυννδδιικκααλλιισσμμόό»» γγεεννιικκάά,, ααππέέννααννττιι σσεε κκααττοοίίκκοουυςς πποουυκκιιννηηττοοπποοιιοούύννττααιι,, ααππέέννααννττιι σσττηη ννεεοολλααίίαα όότταανν κκααττααλλααμμββάάννεειι σσχχοο--λλεείίαα κκααιι ππααννεεππιισσττήήμμιιαα,, ααππέέννααννττιι σσττοουυςς ααγγρρόόττεεςς,, σσττοουυςς μμεεττααννάάσσττεεςς,,αακκόόμμαα --κκιι ««όότταανν ααππααιιττηηθθεείί»»-- κκααιι σσεε πποολλιιττιικκοούύςς φφοορρεείίςς -- κκιι εεδδώώ δδεεννέέχχεειι εεξξααιιρρεεθθεείί οούύττεε ττοο ΚΚΚΚΕΕ οούύττεε οο ΣΣΥΥΝΝ)) εείίννααιι ππάάρραα ππάάρραα πποολλύύ««ππρροοσσεεκκττιικκοοίί»» κκααιι ααπποοφφεεύύγγοουυνν τταα ««λλάάθθηη»» κκααιι ττιιςς ««γγκκάάφφεεςς»»,, γγιιααππααρράάδδεειιγγμμαα,, όότταανν ππρρόόκκεειιττααιι νναα ααννααφφεερρθθοούύνν σσεε υυπποοθθέέσσεειιςς σσκκααννδδάά--λλωωνν ήή όότταανν εεμμππλλέέκκοοννττααιι σσεε υυπποοθθέέσσεειιςς δδιιααφφθθοορράάςς εεππώώννυυμμαα ππρρόό--σσωωππαα ττηηςς ααφφρρόόκκρρεεμμααςς ττοουυ σσυυσσττήήμμααττοοςς κκααιι ττοουυ πποολλιιττιικκοούύ ττηηςς ππρροο--σσωωππιικκοούύ ((γγιιαα νναα μμηηνν ααννααφφεερρθθοούύμμεε σσττoo ««ννόόμμιιμμοο»»,, μμόόννιιμμοο κκααιι κκαα--θθηημμεερριιννόό σσκκάάννδδααλλοο ττηηςς εεκκμμεεττάάλλλλεευυσσηηςς,, ααυυττόό εείίννααιι δδοουυλλεειιάά ττοουυκκιιννήήμμααττοοςς νναα ααπποοκκααλλύύψψεειι κκααιι νν’’ ααννααττρρέέψψεειι))..

ΚΚρρίίννοουυμμεε ππωωςς,, ππααρράά ττιιςς σσοοββααρρέέςς δδιιααφφοορρέέςς κκααιι ττιιςς δδιιααφφωωννίίεεςςπποουυ έέχχοουυμμεε μμεε ττηηνν πποολλιιττιικκοο--ιιδδεεοολλοογγιικκήή ππρροοσσέέγγγγιισσηη ττηηςς FFeeee MMaarriieeMMeeyyeerr ααππέέννααννττιι σστταα ππρράάγγμμαατταα,, ααξξίίζζεειι νναα ππααρρααθθέέσσοουυμμεε,, σσττηη

σσυυννέέχχεειιαα,, ααπποοσσππάάσσμμαατταα ααππ’’ ττοο δδηημμόόσσιιοο γγρράάμμμμαα πποουυ δδηημμοοσσίίεευυσσεεκκααιι όόπποουυ φφααίίννεεττααιι χχααρραακκττηηρριισσττιικκάά ηη μμεεθθόόδδεευυσσηη πποουυ αακκοολλοουυθθήήθθηη--κκεε..

ΓΓρράάμμμμαα γγιιαα ττηηνν υυππόόθθεεσσήή μμοουυ -- FFeeee MMaarriiee MMeeyyeerr ««ΚΚααιι ττώώρραα πποουυ τταα φφώώτταα ττηηςς ππααρράάσστταασσηηςς έέσσββηησσαανν κκααιι ηη ααυυλλααίίαα έέχχεειι

ππιιαα ππέέσσεειι,, ήήρρθθεε ηη ώώρραα νναα μμιιλλήήσσωω εεγγώώ.. ΜΜεε ττοονν ττρρόόπποο πποουυ εεγγώώ θθέέλλωω.. ΓΓιιααττοο ττιι έέγγιιννεε,, ττιι ππααιιχχννίίδδιιαα θθεεωωρρώώ όόττιι ππααίίχχττηηκκαανν σσττηηνν ππλλάάττηη μμοουυ,, ααλλλλάά κκααιιππέέρραα ααππόό εεμμέένναα,, γγιι’’ ααυυττάά πποουυ θθαα ππρρέέππεειι ππιιαα νναα ααφφοορροούύνν ττοονν κκάάθθεε ννοοήή--μμοονναα άάννθθρρωωπποο σσττοονν εελλλλααδδιικκόό χχώώρροο..

ΟΟσσοονν ααφφοορράά σσττηηνν ““υυππόόθθεεσσήή”” μμοουυ:: ΕΕίίμμααιι ππιιαα ααρρκκεεττάά σσίίγγοουυρρηη όόττιι ααππόόττηη σσττιιγγμμήή πποουυ τταα σσττοοιιχχεείίαα μμοουυ έέγγιινναανν γγννωωσσττάά σστταα ττσσαακκάάλλιιαα ττηηςς ααννττιι--ττρροομμοοκκρρααττιικκήήςς,, ββεεββααίίωωςς ααππόόλλυυτταα δδιικκααιιοολλοογγηημμέένναα --κκααττααλλααββααίίννεεττεε,,ήήππιιαα πποοττόό μμεε ττοουυςς λλάάθθοοςς ααννθθρρώώπποουυςς-- ττοο έέρργγοο ήήτταανν ππρροοδδιιααγγεεγγρρααμμμμέέννοο..ΠΠόόσσοο μμάάλλλλοονν όότταανν ggooooggllααρραανν ττοο εεππίίθθεεττόό μμοουυ ((σσαανν νναα λλέέμμεε ΠΠααππααδδόόπποουυ--λλοοςς σσττηηνν ΕΕλλλλάάδδαα)) κκααιι ––φφααννττάάζζεεσσττεε ττιι χχααρράά-- αανναακκάάλλυυψψαανν ττοο ππλλοούύσσιιοο««οοιικκοογγεεννεειιαακκόό»» μμοουυ ιισσττοορριικκόό.. ∆∆εενν εείίχχεε σσηημμαασσίίαα ττοο δδιιααφφοορρεεττιικκόό όόννοομμααττοουυ ππααττέέρραα μμοουυ --άάλλλλωωσσττεε ««ααυυττέέςς ππάάννεε όόλλεεςς μμεε όόλλοουυςς»»--,, οούύττεε ηη δδιιααφφοο--ρρεεττιικκήή ηημμεερροομμηηννίίαα γγέέννννηησσηηςς ττηηςς μμηηττέέρρααςς μμοουυ.. ΑΑππόό ττηη σσττιιγγμμήή πποουυ ηηππρρααγγμμααττιικκόόττηητταα δδεενν ττοουυςς έέκκααννεε,, έέππρρεεππεε νναα ππρροοσσααρρμμοοσσττεείί.. ΕΕππρρεεππεε ννααμμππωω σσττοο κκααλλοούύππιι κκααιι ττοο ρρόόλλοο πποουυ μμοουυ εείίχχαανν εεττοοιιμμάάσσεειι..

ΠΠααρραασσκκεευυήή 1155..0000 έέγγιιννεε ηη ααππααγγωωγγήή μμοουυ,, ττηηνν ώώρραα πποουυ έέββγγααιινναα ααππόό ττοοσσππίίττιι νναα ππάάωω σσττοο φφρροοννττιισσττήήρριιοο όόπποουυ δδιιδδάάσσκκωω.. ΤΤοουυλλάάχχιισσττοονν δδέέκκαα άάττοομμααμμεε κκοουυκκοούύλλεεςς,, ααφφοούύ μμοουυ φφόόρρεεσσαανν κκιι εεμμέένναα κκοουυκκοούύλλαα,, μμεε ππήήγγαανν σσττοονν 1122οοόόρροοφφοο ττηηςς ΓΓ..ΑΑ..∆∆..ΑΑ.. χχωωρρίίςς νναα μμοουυ πποουυνν οούύττεε μμιιαα λλέέξξηη.. ΕΕκκεείί,, ααφφοούύ μμεε ααννέέ--κκρριινναανν έέξξιι άάττοομμαα,, μμοουυ έέδδεειιξξαανν μμιιαα φφωωττοογγρρααφφίίαα όόπποουυ ββρριισσκκόόμμοουυνν εεγγώώ κκααιι

οο φφίίλλοοςς κκααιι σσύύννττρροοφφοοςς ΧΧρρήήσσττοοςς ΠΠοολλίίττηηςς..ΜΜεε ρρώώττηησσαανν αανν ττοονν γγννωωρρίίζζωω κκααιι μμόόλλιιςςττοουυςς ααππάάννττηησσαα θθεεττιικκάά,, όόττιι εείίννααιι έέννααςςαακκόόμμηη πποουυ έέχχεεττεε σσττεείίλλεειι φφυυλλαακκήή άάδδιικκαα,, οοεεππιικκεεφφααλλήήςς δδιιέέττααξξεε ββααρρύύγγδδοουυππαα ““κκααννοοννιι--κκάά,, ππάάμμεε ττιιςς δδιιααδδιικκαασσίίεεςς””.. ΜΜεε έέγγδδυυσσαανν,, μμεεκκααττέέγγρρααψψαανν,, μμοουυ έέκκλλεεψψαανν ττοο φφααννεελλάάκκιικκααιι ττιιςς κκάάλλττσσεεςς μμοουυ,, εεννννοοεείίττααιι όόττιι δδεενν μμοουυεείίχχαανν ππεειι κκαανν γγιιααττίί κκααττηηγγοορροούύμμααιι κκααιιεεννννοοεείίττααιι όόττιι κκααμμίίαα σσηημμαασσίίαα δδεενν έέδδιιννααννσσττοο ααίίττηημμάά μμοουυ γγιιαα δδιικκηηγγόόρροο..

ΕΕχχεειι σσηημμαασσίίαα ηη ώώρραα,, γγιιααττίί ήήδδηη σσττιιςς1177..0000,, δδύύοο μμόόλλιιςς ώώρρεεςς ααρργγόόττεερραα,, εείίχχεε γγίίννεειιγγννωωσσττήή ηη όόλληη ιισσττοορρίίαα ττωωνν υυπποοττιιθθέέμμεεννωωννγγοοννιιώώνν μμοουυ..

ΕΕττσσιι,, εεξξηηγγεείίττααιι πποολλύύ κκααλλάά γγιιααττίί,, εεννώώααννττιισσττεεκκόόμμοουυνναα σσττηη φφωωττοογγρράάφφηησσηη,, μμεεττρρααββοούύσσαανν ααππόό τταα κκιιννηηττάά ττοουυςς ττηηλλέέφφωωννααγγιιαα νναα κκλλέέψψοουυνν μμιιαα εειικκόόνναα.. ∆∆ιιααφφοορρεεττιικκάάττοο κκααυυττόό ττοουυςς θθέέμμαα δδεενν θθαα πποουυλλοούύσσεε ττόόσσοο..

((......))ΟΟτταανν ττοο φφιιάάσσκκοο εείίχχεε ααρρχχίίσσεειι νναα γγίίννεεττααιι ξξεεκκάάθθααρροο,, κκιι εεννώώ εεγγώώ δδεενν

γγννώώρριιζζαα ττίίπποοτταα ααππ’’ όόλλαα τταα ααίίσσχχηη πποουυ εείίχχαανν δδεειι ττοο φφωωςς ττηηςς δδηημμοοσσιιόό--ττηηττααςς,, μμεε κκάάλλεεσσεε σσττοο γγρρααφφεείίοο ττοουυ έέννααςς υυππεεύύθθυυννοοςς γγιιαα ττηη ““δδιιεεθθννήή ττρροο--μμοοκκρρααττίίαα””.. ΑΑρρχχιισσεε νναα μμοουυ κκάάννεειι ““φφιιλλιικκήή κκοουυββεεννττοούύλλαα”” σσεε σσχχέέσσηη μμεε ττοοππόόττεε αακκρριιββώώςς σσκκοοττώώθθηηκκεε οο ππααττέέρρααςς μμοουυ σσεε σσυυμμππλλοοκκήή!!

((......))ΘΘέέλλωω νναα σσττααθθώώ γγιιαα λλίίγγοο σσττοουυςς μμηηχχααννιισσμμοούύςς κκαατταακκρρεεοούύρργγηησσηηςς ττηηςς

ααξξιιοοππρρέέππεειιααςς πποουυ εεφφααρρμμόόζζοουυνν σσττηηνν ααννττιιττρροομμοοκκρρααττιικκήή.. ΤΤαα κκεελλιιάά πποουυ σσεεββάάζζοουυνν εείίννααιι ππεερρίίπποουυ 22,,5500 εεππίί 5500,, μμεε μμιιαα κκίίττρριιννηη λλάάμμππαα νναα κκααίίεειισσυυννεεχχώώςς.. ΧΧάάννεειιςς ττηηνν ααίίσσθθηησσηη ττοουυ χχρρόόννοουυ κκααιι ττοουυ χχώώρροουυ,, ππρρέέππεειι ααππόόααυυττοούύςς νναα ζζηηττάάςς αακκόόμμαα κκααιι ττηηνν ιικκααννοοπποοίίηησσηη ττωωνν ββαασσιικκώώνν ζζωωττιικκώώνν σσοουυλλεειιττοουυρργγιιώώνν.. ΓΓννωωρρίίζζωω όόττιι οοιι σσυυγγκκααττηηγγοορροούύμμεεννοοιι σσύύννττρροοφφοοιι ππέέρραασσααννπποολλύύ ππιιοο δδύύσσκκοολλαα,, κκααθθώώςς ββρρίίσσκκοονντταανν εεκκεείί ααππόό ττηηνν ΠΠέέμμππττηη,, εεννώώ δδεεννττοουυςς εείίχχεε εεππιιττρρααππεείί κκααμμίίαα εεππιικκοοιιννωωννίίαα μμεε δδιικκηηγγόόρροο..

((......))ΑΑςς ααννττιισσττααθθοούύμμεε!! ΜΜόόλλιιςς σσηηκκώώσσοουυμμεε ττοο κκεεφφάάλλιι κκααιι ααννττιικκρρίίσσοουυμμεε ττοονν

εεααυυττόό μμααςς κκααιι ττοουυςς ααππέέννααννττιι ξξααννάά σστταα μμάάττιιαα,, ττοο σσααθθρρόό ττοουυςς οοιικκοοδδόόμμηημμααθθαα κκααττααρρρρεεύύσσεειι σσαανν χχάάρρττιιννοοςς ππύύρργγοοςς.. ΓΓιιααττίί,, μμπποορρεείί ααυυττήή ττηη σσττιιγγμμήή ηηκκαατταασσττρροοφφήή νναα έέππεεσσεε σσττοο σσππίίττιι ττοουυ γγεείίττοονναα,, ααλλλλάά ααύύρριιοο θθαα εείίννααιι σσττοοδδιικκόό σσοουυ..

ΑΑςς ααννττιισσττααθθοούύμμεε!! ΓΓιιααττίί,, ππααννττοούύ σσττοονν κκόόσσμμοο υυππάάρρχχοουυνν άάννθθρρωωπποοιι πποουυττοολλμμοούύνν νναα σσηηκκώώσσοουυνν ττοο κκεεφφάάλλιι.. ΠΠααννττοούύ κκααιι ππάάνντταα,, κκάάθθεε μμοοννααδδιικκήή σσττιιγγ--μμοούύλλαα πποουυ κκάάπποοιιοοςς υυψψώώννεειι ττοο ββλλέέμμμμαα σσττοονν οουυρρααννόό κκααιι σσττοο ααππέέρρααννττοο ττοουυοορρίίζζοονντταα πποουυ ξξέέχχαασσεε ααππόό ππααιιδδίί,, ξξααννααγγεεννννιιέέττααιι ττοο ΑΑννθθρρώώππιιννοο σσττοονν ΑΑννθθρρωω--πποο..

ΦΦττάάννεειι,, ααρρκκεεττάά ττοουυςς ααννεεχχττήήκκααμμεε!! ΑΑγγώώννααςς γγιιαα ττηη γγηη οολλάάκκεερρηη κκααιιττηηνν εελλεευυθθεερρίίαα,, ααγγώώννααςς γγιιαα ττηη ζζωωήή κκααιι ττηηνν ααξξιιοοππρρέέππεειιάά μμααςς..

ΤΤοο κκρράάττοοςς κκααιι τταα μμίίννττιιαα εείίννααιι οοιι μμόόννοοιι ττρροομμοοκκρράάττεεςς..ΗΗ ααλλλληηλλεεγγγγύύηη σσεε όόσσοουυςς ααγγωωννίίζζοοννττααιι,, ππέέρραα ααππόό όόππλλοο μμααςς,, εείίννααιι κκααιι

δδεεδδοομμέέννηη..ΠΠααρρααφφρράάζζοοννττααςς ττοο γγννωωσσττόό πποοίίηημμαα:: ΟΟτταανν ήήρρθθαανν νναα ππάάρροουυνν ττοο γγεείίττοο--

ννάά μμοουυ,, δδεενν μμίίλληησσαα,, ήήτταανν ξξέέννοοςς.. ΟΟτταανν ααρργγόόττεερραα ήήρρθθαανν νναα ππάάρροουυνν ττοοννεεππόόμμεεννοο,, ήήτταανν ττσσιιγγγγάάννοοςς,, ππάάλλιι δδεε μμίίλληησσαα.. ΜΜεεττάά ππήήρραανν κκααιι ττοονν φφττωωχχόό,,ττοονν ααλλήήττηη,, ττοονν ααννααρρχχιικκόό,, ττοονν ααρριισσττεερρόό...... ΤΤεελλιικκάά ήήρρθθαανν νναα ππάάρροουυνν κκιιεεμμέένναα...... ΜΜΟΟΝΝΟΟ ΤΤΟΟΤΤΕΕ ΚΚΑΑΤΤΑΑΛΛΑΑΒΒΑΑ ΠΠΩΩΣΣ ∆∆ΕΕΝΝ ΕΕΙΙΧΧΕΕ ΜΜΕΕΙΙΝΝΕΕΙΙ ΠΠΙΙΑΑ ΚΚΑΑΝΝΕΕΝΝΑΑΣΣΝΝΑΑ ΑΑΝΝΤΤΙΙ∆∆ΡΡΑΑΣΣΕΕΙΙ......

FFeeee MMaarriiee MMeeyyeerr

Σύλληψη και ξυλοδαρμόςτου ∆ημοσθένη Παπαδάτου

Κ αθόλου «άσχετα» με το παρα-πάνω κλίμα ήταν και όσα συνέ-βησαν στις 13/1 στον ∆ημοσθένηΠαπαδάτο, στέλεχος της ΝεολαίαςΣυνασπισμού. Ενώ περπατούσε προςτο σπίτι του στο Βύρωνα και ενώπρωτύτερα είχε βρει μια χαμένηαστυνομική ταυτότητα, την οποίαπήρε για να την παραδώσει στοαστυνομικό τμήμα, άντρας με πολι-τικά και προτεταμένο περίστροφοτον σταματά λέγοντάς του πωςείναι απ' την Ασφάλεια. Στησυνέχεια δέχεται αιφνιδιαστικήεπίθεση από πλήθος ατόμων πουφορούσαν κουκούλες, οι οποίοιάρχισαν να τον δέρνουν και τουςοποίους μάλιστα θεώρησε αρχικάως παρακρατικούς. Ηταν όμως της«αντιτρομοκρατικής». Τον απήγα-γαν κυριολεκτικά, τον έβριζαν, τονέδερναν και τον μετέφεραν στηΓ.Α.∆.Α., όπου του έβγαλαν ταρούχα. Μετά από αρκετές ώρεςκράτησης και ανάκρισης, τουμίλησαν για «λάθος», γιατί «έμοια-ζε με κάποιον άλλο», του ζήτησανμάλιστα εξηγήσεις για τη δεύτερηταυτότητα που βρήκαν πάνω τουκαι τον άφησαν ελεύθερο. ∆εν είναιη πρώτη φορά –και δυστυχώς δενθα είναι ούτε η τελευταία- που πα-ρουσιάζονται τέτοια «κρούσματα»ωμής κρατικής τρομοκρατίας. Οτανόμως στο στόχαστρο της «αντιτρο-μοκρατικής» φτάνουν να μπαίνουνμέλη και στελέχη ακόμα καιεπίσημων κοινοβουλευτικών κομ-μάτων, όπως ο Συνασπισμός, μπο-ρείτε να καταλάβετε σε ποια νέαεπίπεδα φτάνει η κρατική τρομο-κρατία απέναντι τόσο συνολικάστον «ανώνυμο» αντιστεκόμενολαό όσο και στα πολιτικά οργανω-μένα κομμάτια του…

Συλληφθέντες 2003 στη Θεσσαλονίκη:

Ξεκίνησε η δίκη στο Εφετείο

Ξεκίνησε στις 14/1 στο ΜικτόΟρκωτό Θεσσαλονίκης η δίκη σεδεύτερο βαθμό των τεσσάρωνσυλληφθέντων κατά τις διαδηλώσειςτου 2003 στη Θεσσαλονίκη, ενάντιαστη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. ΟΒρετανός Simon Chapman, o ΣύριοςΚάστρο (Dakduk Soleiman), o ΙσπανόςPerez-Corraiz Fernando και οΕλληνας Μ. Τραικάπης είχανκαταδικαστεί αντίστοιχα σε 8,6 έτη, 7έτη, 7 έτη και 5,6 έτη κάθειρξης μεαναστολή στην πρωτόδικηδιαδικασία και αφέθηκαν ελεύθεροιως την έκδοση τελεσίδικης απόφασηςαπό το Εφετείο. Οι καταδίκες έγινανπαρά την ύπαρξη στοιχείων πουαποδείκνυαν την αθωότητα για τιςκατηγορίες που τους αποδίδονταν(βίντεο και φωτογραφίες πουέδειχναν τη μεταφορά σακιδίου μεμολότοφ από αστυνομικό δίπλα στονκατηγορούμενο Chapman, αλλά καικατοχή απ’ αυτόν σακιδίουδιαφορετικού χρώματος απ’ αυτό πουτου απέδιδε το κατηγορητήριο,σύλληψη του Κάστρο σε σημείο πουδεν έγιναν επεισόδια και ρίψημολότοφ, σύμφωνα και με 5 εφημε-ρίδες της επόμενης ημέρας).

ΝΝαα ααθθωωωωθθοούύνν!!

äçìïêñáôéêÜ äéêáéþìáôá

Αστυνομική και «μιντιακή» «γκάφα» ή αποτέλεσμα κεντρικών και συνειδητών κατευθύνσεων;

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ 55Σάββατο 29 Γενάρη 2011 Προλεταριακή Σημαία

Γκουαντάναμο:

∆ίκες σε στρατοδικεία, αντίγια πολιτικά δικαστήρια…

…όπως κι ο προκάτοχός του, Μπους,ζητά τώρα ο Ομπάμα για 30κρατούμενους του κολαστηρίου, παράτις προεκλογικές του εξαγγελίες και τοδιάταγμα που υπέγραψε το 2009, μόλιςανέλαβε, το οποίο, σύμφωνα με τους«New York Times» (20/1), αναμένεταινα αναιρεθεί με εντολή του υπουργούΑμυνας, Ρόμπερτ Γκέιτς. Ποια «γραμμή»απέναντι σε δυνάμει «συμμάχους» ή«αντιπάλους» θα βγάλει άραγε για τοναμερικάνικο ιμπεριαλισμό τα επιθυμητάγι' αυτόν αποτελέσματα;

Στην υπηρεσία της air-CIA η βάση του Ιντσιρλίκ

Σύμφωνα με τη γερμανικήεφημερίδα «Die Welt», μεταξύ τωνετών 2002-2006, 24 αεροπλάνα της CIA,τα γνωστά και ως «ιπτάμενεςφυλακές», που μετέφεραν απαχθέντεςκαι εξαφανισμένους κρατούμενους απόκαι προς διάφορα σημεία - κολαστήριαπου μόνο οι ιθύνοντες τουαμερικάνικου ιμπεριαλισμού γνωρί-ζουν, προσγειώθηκαν και ανεφοδιά-στηκαν στη στρατιωτική βάση τουΙντσιρλίκ, στη Νότια Τουρκία. Για ναμην «κάψει» και τον Ερντογάν –βλέπε-τε, υπάρχουν και οι… ευρωπαίοι«σύμμαχοι–ανταγωνιστές»- η εν λόγωεφημερίδα ρίχνει την ευθύνη τηςχορήγησης άδειας για τους ανεφοδια-σμούς αυτούς στους στρατιωτικούς,πριν απ’ αυτόν…

Περί… τάφρου ο λόγος∆ημοσιεύτηκαν («Ελευθεροτυπία»

15/1) οι παρακάτω τοποθετήσεις στηΒουλή, σχετικά με τη δημιουργίαφράχτη ενάντια στους «λαθρο»μετα-νάστες στον Εβρο. Θαυμάστε:

ΚΚοορρααννττήήςς (πρώην διοικητής Ε.Υ.Π.,νυν βουλευτής ΛΑ.Ο.Σ.):

«Να δημιουργηθεί και αντιαρματικήτάφρος από τις ένοπλες δυνάμεις, ναεπεκταθεί ο φράχτης στον ποταμό σε πε-ριοχές όπου το βάθος του νερού είναιμικρό, να επανεξεταστούν οι κανόνεςεμπλοκής των ενόπλων δυνάμεων, ναγίνεται βίαιη επαναπροώθηση σε περι-πτώσεις σύλληψης στις όχθες του ποτα-μού».

ΧΧρρήήσσττοοςς ΠΠααπποουυττσσήήςς (υπουργός«Προστασίας» του Πολίτη):

«Καταγράφουμε όλες τις θετικές πα-ρατηρήσεις και προτάσεις».

Μέλος του ∆.Σ. του Σωματείου της Windκαλείται στο αστυνομικότμήμα!

Το ∆.Σ. του ΣωματείουΕργαζομένων στη Wind κατήγγειλε(23/1) πως μέλος του κλήθηκετηλεφωνικά να παραστεί στο κοντινότου αστυνομικό τμήμα και να δώσεικατάθεση σχετικά με τη στάσηεργασίας που είχε καλέσει το σωματείοστις 9/12 και την παράστασηδιαμαρτυρίας έξω από το κτήριο της λ.Αθηνών. Βεβαίως και δεν αποκάλυψαναπό πού «πήραν την εντολή». Τέτοιες«κινήσεις» σηματοδοτούν το νέοπλαίσιο τρομοκράτησης καιποινικοποίησης των αγώνων τωνεργαζομένων και της συνδικαλιστικήςδράσης που δρομολογούν η εργοδοσία,η κυβέρνηση και τα αστυνομικά τηςόργανα. Κάτω τα χέρια από τουςαγώνες των εργαζομένων!

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ:

Μια πόλη πνίγεται στα σκουπίδια και στη μπόχα των πολιτικών διαχείρισής τους

ΗΗ ΘΘεεσσσσααλλοοννίίκκηη εείίννααιι ππννιιγγμμέέννηη σστταασσκκοουυππίίδδιιαα εεδδώώ κκααιι μμήήννεεςς, με περισ-σότερους από 1.000 τόνους σκουπι-

διών στους δρόμους. Οι κάτοικοι της Θεσ-σαλονίκης πληρώνουν φόρους, αβάσταχταδημοτικά τέλη και είναι υποχρεωμένοι ναζουν δίπλα στα βουνά σκουπιδιών. Ηκατάσταση αυτή είναι ααπποοττέέλλεεσσμμαα ττηηςςααννττιιλλααϊϊκκήήςς πποολλιιττιικκήήςς ττωωνν κκυυββεερρννήήσσεεωωννΠΠΑΑΣΣΟΟΚΚ κκααιι ΝΝ∆∆ κκααιι ττωωνν δδιιοοιικκήήσσεεωωνν ττοουυδδήήμμοουυ, που κατάφεραν, από στόλο 73 απο-ρριμματοφόρων, να κυκλοφορούν μόνο 8και από τους 12 τράκτορες που μεταφέ-ρουν κοντέινερ από το σταθμό μεταφόρ-τωσης στο ΧΥΤΑ Μαυροράχης να κυκλο-φορεί μόνο ένας! Παλιά μηχανήματα πουοι επισκευές τους στοιχίζουν ετησίως στοδήμο 2 εκατομμύρια ευρώ! Να μηνυπάρχουν αυταπάτες! Αυτή η πολιτική θασυνεχιστεί, γιατί αυτό επιβάλλουν τοΜνημόνιο και η τρόικα.

ΣΣιιγγήή ιιχχθθύύοοςς ττηηρροούύνν τταα ΜΜΜΜΕΕ,, πποουυ όόττααννυυππάάρρχχεειι ααππεερργγίίαα εερργγααζζοομμέέννωωνν σσττοουυςς ΟΟΤΤΑΑαρχίζουν από την πρώτη μέρα νασκούζουν για τους ανεύθυνους εργαζόμε-νους που απεργούν και δημιουργούνεστίες μόλυνσης στους δρόμους καιθυμούνται ακόμη και την πανούκλα! ΟΟιι δδεευυγγεειιοοννοομμιικκέέςς υυππηηρρεεσσίίεεςς σσττιιςς ααππεερργγίίεεςς δδιιαα--ππιισσττώώννοουυνν κκίίννδδυυννοο γγιιαα ττηη δδηημμόόσσιιαα υυγγεείίααααππόό ττηη δδεεύύττεερρηη--ττρρίίττηη μμέέρραα!!

ΟΟ δδήήμμααρρχχοοςς ττηηςς ΘΘεεσσσσααλλοοννίίκκηηςς ΜΜπποουυ--ττάάρρηηςς κκάάλλεεσσεε σσύύσσκκεεψψηη για την αντι-μετώπιση της κατάστασης, όπου συμμε-τείχαν ο αντιδήμαρχος, ο συνταγμα-τάρχης, οι εργολήπτες δημοσίων έργων,και αποφάσισαν οο κκααθθααρριισσμμόόςς ττηηςς ππόόλληηςςνναα γγίίννεειι ααππόό ττοο σσττρρααττόό. Ο Βενιζέλος, υ-πουργός Εθνικής Αμυνας, έδωσε αμέσωςτην έγκριση.

Ηδη από την Πέμπτη 19 Γενάρη τα στρ-ατιωτικά οχήματα του Γ’ Σώματος Στρα-τού με χειριστές στρατιωτικούς και εργάτεςτούς υπαλλήλους της ανακύκλωσης καικαθαριότητας μαζεύουν τα σκουπίδια.

Τι σημαίνει η χρησιμοποίησητου στρατού αυτή την περίοδο;

• Στην περίοδο της πιο άγριας και βάρ-βαρης επίθεσης στα δικαιώματα του λαούκαι της νεολαίας, ττοο σσύύσσττηημμαα φφοοββάάττααιι ττηημμεεττααττρροοππήή ττηηςς οορργγήήςς σσεε ξξεεσσηηκκωωμμόό,, σσεεσσυυννεειιδδηηττοοπποοίίηησσηη ττηηςς δδύύννααμμηηςς,, φφοοββάάττααιιττιιςς εεκκρρήήξξεειιςς κκααιι εεττοοιιμμάάζζεειι ττοο μμηηχχααννιισσμμόόκκαατταασσττοολλήήςς.. Εκπαιδεύει ειδικές δυνάμειςστο ΜΜεεγγάάλλοο ΠΠεεύύκκοο στη ρίψη χημικών καιδακρυγόνων, σε μάχες σώμα με σώμα γιατο χτύπημα διαδηλώσεων. Πραγματοποιείασκήσεις σαν αυτή στον ΑΑσσκκόό ΘΘεεσσσσαα--λλοοννίίκκηηςς,, όπου οι στρατιωτικές δυνάμειςκαταδιώκουν διαδηλωτές που κρατούσανπανό με το σύνθημα «EU go home».Συμμετέχει η ελληνική δύναμη Κοσσυφο-πεδίου σε μεγάλη άσκηση καταστολήςδιαδηλωτών («ταραξιών»!) που πραγμα-τοποιήθηκε στο ΝΝόόββοο ΣΣόόλλοο,, κκοοννττάά σσττηηννππόόλληη ΜΜιιττρρόόββιιττσσαα, στο πλαίσιο της προε-τοιμασίας του στρατού για αποστολές καιρόλους κατασταλτικής δύναμης, σύμφωναμε τα ιμπεριαλιστικά δόγματα. ΑΑκκόόμμηη,,σσττρρααττιιωωττιικκήή δδύύννααμμηη μμεελλώώνν--κκρρααττώώνν ττηηςςΕΕΕΕ,, ττοο σσώώμμαα EEUURROOGGEENNDDFFOORR που εδρεύειστην Ιταλία, θα επεμβαίνει σε αναταραχές,ανταρσίες και πολιτικές διαδηλώσεις σε

χώρες της ΕΕ. ΕΕίίννααιι σσύύμμππττωωσσηη όόττιι χχρρηησσιι--μμοοπποοιιήήθθηηκκεε οο σσττρρααττόόςς γγιιαα ττηηνν ααπποοκκοομμιιδδήήσσκκοουυππιιδδιιώώνν σσττηη ΝΝάάπποολληη ττοο ∆∆εεκκέέμμββρρηη;; Καιόταν ο νεολαίος πάει στο στρατό για τηθητεία του, εκπαιδεύεται σαν μηχανισμόςκαταστολής, απέναντι στον εχθρό λαό, στοπλαίσιο των διαφόρων αντιτρομοκρα-τικών νόμων και των δογμάτων τουΝΑΤΟ. ΕΕίίννααιι έέννααςς ττρρόόπποοςς νναα σσυυννηηθθίίζζοουυμμεεττηηνν ππααρροουυσσίίαα ττοουυ σσττρρααττοούύ σσττηηνν κκααθθηημμεε--ρριιννόόττηητταα..

• Συμβάλλει και διευκολύνει την προ-σπάθεια ιιδδιιωωττιικκοοπποοίίηησσηηςς ττωωνν υυππηηρρεεσσιιώώννττωωνν ΟΟΤΤΑΑ,, μμεε ππρρώώττηη ααυυττήήνν ττηηςς κκααθθααρριιόό--ττηηττααςς.. Εκεί ανάγεται και η σσυυμμμμεεττοοχχήή ττωωννεερργγοολληηππττώώνν σσττηη σσύύσσκκεεψψηη. Αν θυμηθούμεκαι τις δηλώσεις του Μπουτάρη λίγεςμέρες πριν από τα Χριστούγεννα -είπε ότιθα φέρει ιδιώτες για να καθαρίσει τηνπόλη-, ττηη χχρρηησσιιμμοοπποοίίηησσηη ιιδδιιωωττιικκήήςς εεττααιι--ρρεείίααςς ππρριινν ααππόό λλίίγγοουυςς μμήήννεεςς ααππόό ττοοννΠΠααππααγγεεωωρργγόόπποουυλλοο,, πάλι με την ίδια δικαι-ολογία, καταλαβαίνουμε όλοι ότι τίποτεδεν γίνεται λόγω του επείγοντος και τηςφροντίδας για το δημότη. Σε μια περίοδοπου επιταχύνονται οι ρυθμοί ιδιωτικοποι-ήσεων, ο «Καλλικράτης» εφαρμόζεται καιοι ιδιωτικοποιήσεις στους δήμους σχεδιά-ζονται, γίνεται φανερό πού το πάνεδιοίκηση του δήμου και κυβέρνηση. Εξάλ-λου, οοιι ιιδδιιώώττεεςς πποουυ θθαα ««ββοοηηθθήήσσοουυνν»» σσίί--γγοουυρραα εείίννααιι εερργγοολλάάββοοιι κκααθθααρριιόόττηηττααςςστους δήμους που δεν είχαν υπηρεσία κα-θαριότητας.

•• ΑΑππόό ππόόττεε οο φφααννττάάρροοςς πποουυ ππάάεειι ννααυυππηηρρεεττήήσσεειι ττηη θθηηττεείίαα ττοουυ ππρρέέππεειι νναα δδοουυλλέέ--ψψεειι σσττηηνν ππιιοο ααννθθυυγγιιεειιννήή δδοουυλλεειιάά για να

καλυφθούν οι ανάγκες που με τις συγκε-κριμένες πολιτικές επιλογές τουςδημιούργησαν; Το ίδιο εύκολα θα βγάλουνττοο σσττρρααττόό σσαανν ααππεερργγοοσσππαασσττιικκόό μμηηχχααννιισσμμόό,,όότταανν θθαα ααππεερργγοούύνν οοιι εερργγααζζόόμμεεννοοιι σσττοουυςςΟΟΤΤΑΑ.. ∆∆εενν σσββήήννοουυνν ααππόό ττοο μμυυααλλόό μμααςς οοιιμμννήήμμεεςς ττοουυ 11998877,, όότταανν,, σσττηηνν πποολλυυήήμμεερρηηααππεερργγίίαα ττωωνν εερργγααζζοομμέέννωωνν ττωωνν ΟΟΤΤΑΑ γγιιααμμοοννιιμμοοπποοίίηησσηη ττωωνν σσυυμμββαασσιιοούύχχωωνν,, έέββγγαα--λλαανν ττοο σσττρρααττόό σσεε ρρόόλλοο ααππεερργγοοσσππαασσττιικκοούύμμηηχχααννιισσμμοούύ,, αλλά οι απεργοί με πολλούςαλληλέγγυους κατέβαζαν τα σκουπίδιααπό τα στρατιωτικά αυτοκίνητα. ΑΑυυττήή ηηααππεερργγίίαα ννίίκκηησσεε.. ΜΜοοννιιμμοοπποοιιήήθθηηκκαανν όόλλοοιιχχωωρρίίςς όόρροουυςς κκααιι ππρροοϋϋπποοθθέέσσεειιςς!!

Αφού δεν γίνεται αλλιώς, η λύση είναιή ο στρατός ή οι ιδιώτες. Ετσι σκέφτονταικαι αντιμετωπίζουν το ζήτημα κυβέρνησηκαι διοίκηση του δήμου. ∆εν μπορούμε ναδεχόμαστε έτσι απλά ότι σκέφτηκαν τηνυγεία μας, δεν μπορούμε να πιστέψουμεότι αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος ναμαζευτούν τα σκουπίδια. ∆∆εενν ππρρέέππεειι μμεεττέέττοοιιοουυςς ωωμμοούύςς εεκκββιιαασσμμοούύςς νναα ννοομμιιμμοοπποοιι--οούύννττααιι οοιι ππιιοο ααννττιιλλααϊϊκκέέςς πποολλιιττιικκέέςς!!

ΕΕίίννααιι δδιικκααίίωωμμάά μμααςς νναα ζζοούύμμεε σσεε μμιιααππόόλληη κκααθθααρρήή!!

ΕΕίίννααιι δδιικκααίίωωμμαα ττωωνν εερργγααζζόόμμεεννωωνν ννααδδοουυλλεεύύοουυνν σσεε αασσφφααλλήή ααυυττοοκκίίννηητταα,, μμεε όόλλαατταα μμέέσσαα γγιιαα ττηηνν ππρροοσστταασσίίαα ττηηςς υυγγεείίααςς ττοουυςς,,ππλληηρρωωμμέέννοοιι κκααιι αασσφφααλλιισσμμέέννοοιι σσύύμμφφωωννααμμεε ττηη σσυυλλλλοογγιικκήή σσύύμμββαασσηη!!

Να αντισταθούμε!

Τασούλα Γκενίδου, μέλος Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ

και ∆ημοτικών Επιχειρήσεωννομού Θεσσαλονίκης

ΕΕΡΡΓΓΑΑΖΖΟΟΜΜΕΕΝΝΟΟΙΙ Σάββατο 29 Γενάρη 201166 Προλεταριακή Σημαία

ΜΜ ε εξορμήσεις στον ΟΑΕ∆ και στο κέντρο τηςπόλης, με αφίσα και προκήρυξη-κάλεσμα, ταμέλη και οι φίλοι της Ταξικής Πορείας έχουν

ξεκινήσει την προσπάθεια για την επιτυχία της εκδήλω-σης που στόχο έχει να αναπτύξει -ιδιαίτερα στο χώρο τηςοικοδομής- ένα πλατύ κίνημα ενάντια στις επιπτώσειςτης ανεργίας, για τη διεκδίκηση του δικαιώματος στηδουλειά και τη ζωή.

Αγώνας μαζικός ενάντια σε φτώχεια ανεργία, απολύσεις

Κάτω η αντεργατική πολιτική κυβέρνησης, ∆ΝΤ, ΕΕ !

Συνάδελφοι,Σε εφιάλτη για τους εργαζόμενους έχει μετατραπεί η

προοπτική της ανεργίας, με επιχειρήσεις και εργοστάσιανα κλείνουν και να απολύουν κόσμο σε όλη τη χώρα. Σεακόμα πιο πιεστική θέση βρίσκονται οι εργαζόμενοι στοχώρο της οικοδομής και στην περιοχή μας, όπου τα μερο-κάματα, όταν υπάρχουν, κινούνται σε πολύ χαμηλάεπίπεδα, κάτω από την κλαδική σύμβαση εργασίας και τιςπερισσότερες φορές χωρίς ένσημα και ασφάλιση. Οιουρές στα ταμεία ανεργίας μεγαλώνουν, τα πράγματαχειροτερεύουν όλο και περισσότερο στο χώρο της δουλει-άς. Οι συλλογικές συμβάσεις καταργούνται με νόμους τηςκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, τα ωράρια ελαστικοποιούνται και οιόποιες κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένωνέχουν απομείνει ετοιμάζεται η κατάργησή τους. Σε όλατα παραπάνω αρκεί να προσθέσουμε τη συμπίεση τωνεπαγγελματιών και το ξεκλήρισμα της φτωχής καιμεσαίας αγροτιάς για να συνθέσουμε το εκρηκτικό κλίματού σήμερα. (...)

Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν και δεν πρέπει να συναι-νέσουν στην εξαθλίωσή τους. Καμία απόλυση δεν είναιαποδεκτή, καμία απόλυση δεν είναι αναπόφευκτη. Κάθεαπόλυση αποτελεί πλήγμα για τους εργαζόμενους, ακόμακαι για αυτούς που παραμένουν στη δουλειά. Να αρνηθ-ούμε την άποψη να θυσιαστούν κάποιοι για να σωθούν οιυπόλοιποι, άποψη καταστροφική, που αφήνει τουςεργαζόμενους ακόμη πιο εκτεθειμένους στους χειρισμούςτου κεφαλαίου και της εργοδοσίας.

Στην εποχή του Μνημονίου, στην εποχή της λυσσα-σμένης επιθετικότητας των δυνάμεων του συστήματος,όπου χτυπιούνται τα πάντα, οι εργαζόμενοι έχουν μία καιμόνη διέξοδο: ΤΟΝ ΜΑΖΙΚΟ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ,ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟ ΤΑΞΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ∆ΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ∆ΟΥΛΕΙΑ!•• ΕΕννάάννττιιαα σσττιιςς ααπποολλύύσσεειιςς •• ΕΕννάάννττιιαα σσττηηνν εερργγοοδδοοττιικκήή ττρροομμοοκκρρααττίίαα κκααιι ττοουυςς κκαα--θθηημμεερριιννοούύςς εεκκββιιαασσμμοούύςς•• ΓΓιιαα εεππίίδδοομμαα ααννεερργγίίααςς σσεε όόλλοουυςς ττοουυςς ααννέέρργγοουυςς,, χχωωρρίίςςππρροοϋϋπποοθθέέσσεειιςς,, γγιιαα όόλλοο ττοο δδιιάάσσττηημμαα ττηηςς ααννεερργγίίααςς..•• ΓΓιιαα ααννααττρροοππήή ττοουυ ΜΜννηημμοοννίίοουυ κκααιι ττηηςς πποολλιιττιικκήήςς πποουυφφέέρρννεειι φφττώώχχεειιαα,, ααννεερργγίίαα κκααιι εεξξααθθλλίίωωσσηη..•• ΓΓιιαα ττηηνν υυππεερράάσσππιισσηη ττωωνν σσυυλλλλοογγιικκώώνν σσυυμμββάάσσεεωωνν..•• ΓΓιιαα νναα ππάάρρεειι οο εερργγααζζόόμμεεννοοςς ττηηνν υυππόόθθεεσσηη σστταα δδιικκάά ττοουυχχέέρριιαα,, σστταα χχέέρριιαα πποουυ κκιιννοούύνν ττηηνν κκοοιιννωωννίίαα ααυυττήή..

Εκδήλωση - ΣυζήτησηΠαρασκευή 4 Φλεβάρη στις 7 μ.μ.

στο Εργατικό Κέντρο Λάρισας

Ταξική Πορεία

∆∆ ημοσιεύτηκε το Σχέδιο Νόμου «∆ι-αρθρωτικές αλλαγές στο σύστημαυγείας και άλλες διατάξεις». Το

σχέδιο αυτό αποτελεί ουσιαστικά μιαπρώτη γεύση εφαρμογής ενός είδους«Καλλικράτη» στο χώρο της υγείας στηνπρωτοβάθμια περίθαλψη.

• Με βάση αυτό το νομοσχέδιο λοιπόνοι κλάδοι υγείας των ασφαλιστικώνταμείων του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, του ΟΠΑ∆ (δημό-σιοι υπάλληλοι), του ΟΑΕΕ (ελεύθεροιεπαγγελματίες), του ΟΓΑ (αγρότες) και οιμονάδες υγείας τους (κατά βάση νοσοκο-μεία και πολυιατρεία του ΙΚΑ, αλλά και τακέντρα υγείας με τα περιφερειακά-αγροτι-κά τους ιατρεία στην ύπαιθρο και τα δημο-τικά ιατρεία) ενοποιούνται σε έναν νέοοργανισμό με την ονομασία Εθνικός Οργα-νισμός Παροχών Υπηρεσιών Υγείας.στονοποίο μπορούν να εντάσσονται και άλλοιΑσφαλιστικοί Οργανισμοί παροχής υγείαςπου λειτουργούν ως νομικά πρόσωπαδδηημμοοσσίίοουυ ήή ιιδδιιωωττιικκοούύ δικαίου.

• Στη βάση αυτή συγκροτείται εεννιιααίίοοςςκκααννοοννιισσμμόόςς ππααρροοχχώώνν υυγγεείίααςς για όλουςτους παραπάνω ασφαλισμένους των ανα-φερομένων ταμείων.

• Ανακοινώνεται η σσττααδδιιαακκήή ααύύξξηησσηηττηηςς αασσφφααλλιισσττιικκήήςς εειισσφφοορράάςς υυγγεείίααςς τωνσυνταξιούχων του ∆ημοσίου από 2,55% σε4%, ενώ προβλέπει ότι και στους άλλουςσυνταξιούχους το ποσοστό της κράτησηςγίνεται 4% από το 2012 σε περίπτωση πουδεν είναι.

• ΤΤαα ννοοσσοοκκοομμεείίαα ττοουυ ΙΙΚΚΑΑ εεννττάάσσσσοοννττααιιππλλέέοονν σσττοο ΕΕΣΣΥΥ όπου μεταφέρεται το σύνο-λο του προσωπικού τους.

Το 1ο Νοσοκομείο ΙΚΑ–ΕΤΑΜ Αθήναςεντάσσεται στο Σισμανόγλειο Γενικό Πε-ριφερειακό Νοσοκομείο Αττικής. Το 2οΝοσοκομείο ΙΚΑ–ΕΤΑΜ Θεσσαλονίκηςεντάσσεται στο Γενικό Νοσοκομείο Θεσσα-λονίκης «Αγ. Παύλος». Το ογκολογικόΝοσοκομείο ΙΚΑ–ΕΤΑΜ Αθήνας«ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ» εντάσσεταιστο Αντικαρκινικό – Ογκολογικό Νοσοκο-μείο Αθηνών «Αγιος Σάββας». Το 7ο Νοσο-κομείο ΙΚΑ–ΕΤΑΜ Αθήνας εντάσσεται στοΓενικό Περιφερειακό Νοσοκομείο «ΑγίαΟλγα – Κωνσταντοπούλειο».

• Σε ό,τι αφορά τους όρους εργασίαςτου προσωπικού που μεταφέρεται, ακο-λουθούν τις εργασιακές σχέσεις του φορέαστον οποίο μετατάσσονται. Παρ' όλα αυτά,με απόφαση του προέδρου του Ε.Ο.Π.Υ.Υ.μετά από εισήγηση της ∆ιεύθυνσης Σχε-διασμού και Αξιολόγησης, μπορεί να μετα-φέρεται ιατρικό και υγειονομικό προσω-πικό από τις μονάδες που λειτουργούνμέσα στην περιφέρεια για την κάλυψηαναγκών μονάδων της ίδιας περιφέρειας.

Ομολογημένος εδώ και παρά πολύκαιρό ο στόχος της κυβέρνησης στο χώροτης πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Στη βάσητων αλλαγών βρίσκεται η εκτίμηση ότι τανοσοκομεία του ΕΣΥ δέχονται περιστατικάπου κανονικά δεν θα έπρεπε να φιλοξε-νούνται εκεί, γιατί αποτελούν κατά βάση

περιστατικά που χρίζουν πρωτοβάθμιαςφροντίδας. Το 75%, σύμφωνα με τα λεγό-μενά τους, είναι τέτοια περιστατικά.Ξεχνούν βέβαια να συμπληρώσουν ότι ηπροσφυγή στο εφημερεύον νοσοκομείοείναι αποτέλεσμα και της αναμονήςαρκετών ημερών –πολλές φορές και εβδο-μάδων- για ένα ραντεβού σε κάποιο τα-κτικό ιατρείο.

Στη βάση αυτή, η εφαρμογή της πλη-ρωμής στα εξωτερικά ιατρεία των 5 ευρώ,η προοπτική αύξησής του, η επέκταση τηςεφαρμογής του στις εφημερίες, η εφαρμο-γή των ολοήμερων απογευματινών ια-τρείων επί πληρωμή, η επαναφορά τουμέτρου βάσει του οποίου η πρόσβαση στονοσοκομείο θα επιτρέπεται μόνο κατόπιναδείας από γιατρό της πρωτοβάθμιας ή ησκέψη επείγον περιστατικό να θεωρείταιμόνο ό,τι προσέρχεται με το ΕΚΑΒ, τα ειδι-κά νοσοκομεία για ανασφάλιστους καιμετανάστες είναι μέτρα που επιδιώκουννα λειτουργήσουν αποτρεπτικά στην προ-σέλευση του κόσμου στα νοσοκομεία.

Απαραίτητο συμπλήρωμα μιας τέτοιαςλογικής αποτελεί η νέα δομή πρωτοβάθμιαςπερίθαλψης. Ωθούν το σύνολο των ασφαλι-σμένων πλέον ουσιαστικά στις δομές τουΙΚΑ, μιας και είναι ο μόνος ασφαλιστικόςφορέας από αυτούς που ενοποιούνται πουεπί της ουσίας διαθέτει δομές υγείας. Τώραπώς, ενώ το ΙΚΑ στενάζει για να εξυπηρετή-σει τους δικούς του ασφαλισμένους, ταυ-τόχρονα με το νέο φορέα θα είναι σε θέση

να εξυπηρετήσει τον διπλάσιο τουλάχιστονόγκο ασφαλισμένων, αυτό μόνο η κυβέρ-νηση γνωρίζει να το απαντήσει.

Μια σοβαρή εκδοχή απάντησης σεαυτό το ερώτημα είναι ο νέος κανονισμόςπαροχών, που προβλέπει και το κατατιθέ-μενο νομοσχέδιο. Με βάση το γεγονός τηςδιαφορετικής κάλυψης από πλευράς πα-ροχών ανά ταμείο ο νέος ενιαίος κανονι-σμός προβλέπεται ότι θα παρασύρει προςτα κάτω το σύνολο των ασφαλιστικώνπαροχών υγείας των ασφαλισμένων, απο-συμφορίζοντας έτσι τα ιατρεία μιας και οκόσμος δεν θα μπορεί να πληρώσει! Ή, ενπάση περιπτώσει, αν δεν μπορούμε ναεμποδίσουμε το κόσμο από την προσέλευ-σή του στα πολυϊατρεία, τουλάχιστον αςπληρώνει αυτός το κόστος της περίθαλ-ψής του. Είναι φαίνεται τόσο μεγάλες οιπροσδοκίες από μια τέτοια εξέλιξη, που γι'αυτό το λόγο ο διοικητής του ΙΚΑ έσπευσενα δηλώσει ότι θα μπορούσαν να στηθούνακόμη και κοινοπραξίες γιατρών που νααναλάβουν τα πολυιατρεία!

Σε ό,τι αφορά τώρα τα δικαιώματα τωνεργαζομένων που ουσιαστικά μετατάσ-σονται, δεν τίθεται προς το παρόν ζήτημααπολύσεων. ∆εν σημαίνει βέβαια αυτό ότιδεν υπάρχουν επιπτώσεις. Για ορισμένεςκατηγορίες του προσωπικού η μετάταξηαυτή μεταφράζεται σε αύξηση των ωρώνεργασίας από 6 σε 8, χωρίς βέβαια καμιάαύξηση αποδοχών, ενώ για το σύνολο τουπροσωπικού θα έχουμε περικοπές στο

ΚΕΡΑΦΙΝΑ

ΜΜ ε δύο μαζικές συγκεντρώσεις αλληλεγγύης έξωαπό την Επιθεώρηση Εργασίας Κορίνθου καιμοιράσματα προκήρυξης στον κορινθιακό λαό

συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις του σωματείου των εργα-ζομένων της κεραμοποιίας Κεραφίνα για την ανάκλησητων απολύσεων που έγιναν το ∆εκέμβρη. Απολύσεις πουαποτελούν ευθεία βολή κατά του σωματείου αφού,αγνοώντας επιδεικτικά την εργατική νομοθεσία, η εργο-δοσία απέλυσε και τα τρία μέλη του προεδρείου τουσωματείου. Ήδη, μετά την απόλυση των τριών μελώντου σωματείου, η εργοδοσία καθυστερεί τις πληρωμές.

Στην Επιθεώρηση Εργασίας η εργοδοσία επανέλαβετους ισχυρισμούς της για μείωση κύκλου εργασιών καιέλλειψη αντικειμένου, ωστόσο ή τοποθέτηση της Επι-θεώρησης ήταν σαφής, απαιτούσε την ανάκληση τωντριών απολύσεων και έδωσε προθεσμία στην εργοδοσίαμέχρι την Παρασκευή 27 Ιανουαρίου να αναθεωρήσει τηστάση της.

Αρνητικό στοιχείο στην εξέλιξη αποτελεί η απρο-θυμία των τεσσάρων εργαζομένων -πέραν των μελώντου ∆Σ- που είχαν επίσης απολυθεί, να διεκδικήσουν τηνεπαναπρόσληψή τους. Είτε από φόβο είτε από αίσθησηαδυναμίας και διάθεση παραίτησης, το φαινόμενο είναιδυστυχώς πολύ διαδεδομένο και οφείλεται στη συνο-λικότερη αποσυγκρότηση του εργατικού κινήματος, στηνανεμπιστοσύνη μεγάλων κομματιών της εργατικής τάξηςστις δυνάμεις τους, ιδιαίτερα σήμερα που το σύστημασαρώνει με βιαιότητα δικαιώματα και κατακτήσεις. Πρό-κειται για ένα φαινόμενο που αποδεικνύει και τις κατα-στροφικές συνέπειες της κυριαρχίας των αντιλήψεωντης ανάθεσης που επί χρόνια καλλιεργούν στο εργατικόκίνημα οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των αστικών και ρε-φορμιστικών παρατάξεων.

Στο μεταξύ, δεκάδες σωματεία έχουν ήδη εκφράσει μεψηφίσματα τη συμπαράστασή τους στο σωματείο τηςΚεραφίνα και απαιτούν την ανάκληση των απολύσεων.

ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕ∆ΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ

Ο πρώτος «Καλλικράτης» στην υγεία

Συνεχίζονται οι κινητοποιήσειςγια την ανάκληση των απολύσεων

ΛΑΡΙΣΑ

Εκδήλωση-συζήτηση της Ταξικής Πορείας

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Η κατάσταση στην εκπαίδευση, όπως άλλωστε και σε όλη την ελληνικήκοινωνία, είναι πρωτόγνωρη: Συγχωνεύσεις σχολείων, καταργήσειςοργανικών θέσεων, συμπτύξεις τμημάτων, μειώσεις μισθών, μαζικέςαποχωρήσεις, μηδενικοί διορισμοί, κατάργηση των αθλητικών σχο-λείων, κατάργηση ουσιαστικά της Π∆Σ, νέα προγράμματα σπουδώνκαι πόσα άλλα έχουν δει ή θα δουν τα μάτια μας.Θα ήταν σίγουρα αφελές να πιστεύει κάποιος πως όλα αυτάοφείλονται σε νοικοκύρεμα που προωθεί η ηγεσία του ΥπουργείουΠαιδείας.Είναι, πιστεύουμε, σε όλους πια φανερό πως οι επιταγές της Τρόι-κας, των πολιτικών της αγοράς και της εμπορευματοποίησηςεισβάλλουν ακόμα πιο ορμητικά στον χώρο της Παιδείας, αλλά-ζοντας ριζικά το τοπίο της εκπαίδευσης, όπως το γνωρίζαμε.Θέλοντας να συμβάλλουμε στον προβληματισμό και στη συζή-

τηση πάνω στα ζητήματα της εκπαίδευσης, αλλά και επειδήθεωρούμε πως αυτή δεν αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς καιτους μαθητές, αλλά όλη την ελληνική κοινωνία, με τον έναν ήτον άλλο τρόπο,

σας καλούμε στην εκδήλωση-συζήτησηΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ∆ΝΤτην Πέμπτη 3 Φλεβάρη, στο Στέκι ΚινημάτωνΙωλκού 33, στις 7:00 μ.μ.με εισηγητές τους: -Αλέξη Φιτσιλή, μέλος ∆.Σ. ΕΛΜΕ Καρδίτσας.-Αργύρη Παπαθανασίου, μέλος ∆Σ ∆ιδασκαλικού Συλλόγου Μαγνησίας.

Θεωρώντας πως η ανάλυση της κατάστασης και εποχής που ζούμε δεν είναι μια απλά ακαδημαϊκή συζήτηση, αλλά εφαλτήριο και αφετηρία γιαδράση, αλληλεγγύη, αγώνα και αντίσταση, σας περιμένουμε να ανταλλάξουμε απόψεις, να συμφωνήσουμε, να διαφωνήσουμε ίσως, αλλά κυρίως ναείμαστε πιο έτοιμοι και δυνατοί μπροστά σε ένα δύσκολο παρόν και ακόμα πιο αβέβαιο μέλλον.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΤΙΚΩΝ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

ΟΟ ι μαζικές συγχωνεύσεις (στην πραγ-ματικότητα κλεισίματα) σχολείωνπου προωθεί η κυβέρνηση στην

πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευ-ση αποτελούν ένα σημαντικό κρίκο στοξεδίπλωμα της επίθεσης απέναντι στη νεο-λαία, στους εκπαιδευτικούς αλλά καιγενικότερα στο λαό. Το κράτος ενώ κάνειηχηρή την παρουσία του στην κεντρική επι-βολή όλων των αντιλαϊκών μέτρων, ααππόόττηηνν άάλλλληη ««ααπποοσσύύρρεεττααιι»» ααππόό ττηηνν υυπποοχχρρέέωω--σσηη νναα ππααρρέέχχεειι έένναα μμίίννιιμμοουυμμ όόρρωωνν γγιιαα ττηηννττυυππιικκήή κκααιι οουυσσιιαασσττιικκήή σσυυμμμμεεττοοχχήή ττωωννννέέωωνν σσττηηνν εεκκππααιιδδεευυττιικκήή δδιιααδδιικκαασσίίαα.. Συνο-λικά, το κράτος αποσύρεται από ο,τιδήποτεθυμίζει κοινωνική παροχή, μιας και αυτέςαναγκάστηκε να τις παραχωρήσει ύστερααπό αγώνες δεκαετιών της εργατικήςτάξης. ∆εν είναι τυχαίο ότι αντίστοιχασυγχωνεύονται πανεπιστήμια, νοσοκομείακαι δημόσιες συγκοινωνίες. Μέσω τωνσυγχωνεύσεων σχολείων, κυβέρνηση, ∆ΝΤκαι ΕΕ επιδιώκουν:

•• ΤΤηη μμεείίωωσσηη ττοουυ κκόόσσττοουυςς λλεειιττοουυρργγίίααςςττηηςς εεκκππααίίδδεευυσσηηςς.. Παράλληλα, ξηλώνεταιόλο το «πουλόβερ» που σχετίζεται με δωρε-άν στοιχεία (συντηρήσεις σχολείων, μετα-κινήσεις μαθητών, θέρμανση κλπ).

•• ΤΤηηνν εεππιιδδεείίννωωσσηη ττηηςς ππρρόόσσββαασσηηςς ττωωννμμααθθηηττώώνν σσττηηνν εεκκππααιιδδεευυττιικκήή δδιιααδδιικκαασσίίαα καιτη δημιουργία φθηνών και μεγάλων σχο-λείων – γκέτο, την ίδια στιγμή που πλη-θαίνουν τα ταξικά μέτρα αποκλεισμού τωνπαιδιών των εργαζομένων από τις σπουδές(ακρίβεια, εξετάσεις κλπ).

•• ΤΤηηνν ππααρρααππέέρραα εελλαασσττιικκοοπποοίίηησσηη ττωωννεερργγαασσιιαακκώώνν σσχχέέσσεεωωνν ττωωνν εεκκππααιιδδεευυττιικκώώνν,,την επιβολή του μοντέλου «εκπαιδευτικός– λάστιχο» και, τελικά, το άνοιγμα του δρό-μου για ααπποολλύύσσεειιςς εκπαιδευτικών, στόχοςομολογημένος από διάφορους απολογητέςτου κεφάλαιου και του μνημονίου.

Είναι πραγματικά να θαυμάζει κανέναςτο θράσος του προπαγανδιστικού μηχανι-σμού της κυβέρνησης που μιλάει για «κρι-τήρια» συγχωνεύσεων όταν επίσημα, στοκείμενο «διαβούλευσης» θθεεωωρρεείί ααπποοδδεεκκττήήττηη…… μμιιάάμμιισσηη ώώρραα γγιιαα νναα ππάάεειι έέννααςς μμααθθηηττήήςςσσττοο σσχχοολλεείίοο ττοουυ κκααιι νναα γγυυρρίίσσεειι!! Το νέο«σχολείο» είναι το σχολείο των παπ-πούδων μας!

Είναι θράσος να μιλάνε αυτοί που ετοι-μάζουν την κατάργηση της δωρεάν διανο-μής βιβλίων και να πάνε να τη ντύσουν μεμεταμοντέρνες ανοησίες περί «ψηφιακούκόσμου». Και αποτελεί αποκαλυπτικόγεγονός ότι την ίδια στιγμή που ετοιμάζο-νται για συγχωνεύσεις σχολείων, την ίδιαστιγμή ανοίγουν ζήτημα πρότυπων σχο-λικών μονάδων που θα απευθύνονται σελίγους και εκλεκτούς! Για να μην μπερδευ-τεί κανένας για τις επιλογές ταξικής διαφο-ροποίησης και κατηγοριοποίησης που χα-ρακτηρίζουν την πολιτική τους.

Οι προγραμματιζόμενες συγχωνεύσειςσχολείων έχουν δημιουργήσει κλίμα αγα-νάκτησης όχι μόνο στους εκπαιδευτικούςαλλά και στους μαθητές και γονείς. Ηκυβέρνηση έχει αντιληφθεί ότι μπορεί ναανοίξει τους ασκούς του αιόλου και να βρε-

θεί σε δύσκολη θέση, γι’ αυτό και σκέφτεταιακόμα πόσο αποφασιστικά και «με τη μία»θα πάει. Παρόλα αυτά, οι συνδικαλιστικέςηγεσίες δείχνουν αμηχανία που προκύπτειόχι μόνο από την πολιτική συμβιβασμώνπου ακολουθούν αλλά και από την εν μέρεισυμφωνία τους με το παραμύθι του «νοικο-κυρέματος». Με την έννοια αυτή, η συζή-τηση περί των «παιδαγωγικών κριτηρίωντων συγχωνεύσεων» που ανοίγουν οι ομο-σπονδίες, αποτελούν βούτυρο στο ψωμί τηςκυβέρνησης. Είναι πραγματικά ανόητο–αλλά δυστυχώς, είναι κάτι χειρότερο, είναιαποπροσανατολιστικό- να παίζεις στοπαιχνίδι επιχειρημάτων του αντιπάλου ότανο κόσμος βοά ότι πίσω από τα κλεισίματασχολείων έρχεται η κατάργηση οποιασδήπο-τε δωρεάν παροχής στην παιδεία. Επίσης,δεν πρέπει να μπερδέψει κανέναν αν τελικάη κυβέρνηση περιορίσει σχετικά τον αριθμότων σχολείων που θα κλείσει φέτος στιςμεγάλες πόλεις. Ακόμα κι έτσι αν γίνει, θαέχει την επιτυχία ότι έχει κάνει το πρώτοβήμα για να το συνεχίσει του χρόνου μεκαταιγίδα συγχωνεύσεων. Με την έννοιααυτή, δεν πρέπει να μπαίνουμε σε καμία πε-ριπτωσιολογία και το αίτημα πρέπει να είναιένα: ΚΚααννέένναα σσχχοολλεείίοο λλιιγγόόττεερροο!!

Ταυτόχρονα, η χρόνια πολιτική διά-λυση του κλάδου έχει δημιουργήσει μιαψυχολογία «ενοχής» στις συνδικαλιστικέςηγεσίες όποτε οι εκπαιδευτικοί πρέπει ναυπερασπιστούν εργασιακά δικαιώματα. Μια«ενοχή» που οι ηγεσίες τη μεταφέρουν σεόλο τον κλάδο. Στο ζήτημα, όμως των

συγχωνεύσεων η κυβέρνηση θέτει αντικει-μενικά στην ίδια πλευρά εκπαιδευτικούς,μαθητές και τους γονείς τους – γι’ αυτό καιο φόβος της. Το μπλοκάρισμα των κλεισι-μάτων σχολείων υπηρετεί ταυτόχρονα ταεργασιακά δικαιώματα και τη δουλειά τωνεκπαιδευτικών και το δικαίωμα των μαθη-τών να πηγαίνουν σε ένα σχολείο κοντάστο σπίτι τους με μικρά τμήματα καιστοιχειωδώς αποδεκτές συνθήκες.

Τέλος, θα αποδειχθεί ότι η τοποθέτησητων ΟΛΜΕ-∆ΟΕ που θεωρεί απαραίτησηπροϋπόθεση τη συναίνεση των ∆ήμων γιαενδεχόμενες συγχωνεύσεις, είναι το ίδιοαποπροσανατολιστική. Οι καλλικρατικοίδήμοι ∆Ε θα αποτελέσουν συμμάχους τουκινήματος. ΤΤοονν ααγγώώνναα θθαα ττοονν δδώώσσοουυνν οοιιεεκκππααιιδδεευυττιικκοοίί μμεε σσυυμμμμάάχχοουυςς ττοουυςς μμααθθηηττέέςςκκααιι ττοουυςς γγοοννεείίςς.. Οι καλλικρατικοί δήμοι,αντίθετα, θα αποτελέσουν ΦΟΡΕΑ περάσμα-τος των αντιλαϊκών και αντιεκπαιδευ-τικών μέτρων!

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευ-τικών έχουν αναδείξει τη σοβαρότητα τουζητήματος εδώ και ένα χρόνο και τηνπερίοδο αυτή κινούνται στην κατεύθυνσηοργάνωσης κκιιννηηττοοπποοιιήήσσεεωωνν σσεε όόλλεεςς ττιιςς γγεειι--ττοοννιιέέςς μμααζζίί μμεε γγοοννεείίςς κκααιι μμααθθηηττέέςς,, ππααννεεκκ--ππααιιδδεευυττιικκώώνν κκιιννηηττοοπποοιιήήσσεεωωνν σστταα κκέέννττρρααττωωνν μμεεγγάάλλωωνν ππόόλλεεωωνν κκααιι ππρροοώώθθηησσηηςς σσττιιςςγγεεννιικκέέςς σσυυννεελλεεύύσσεειιςς ττηηςς ααννάάγγκκηηςς ααππεερρ--γγιιαακκώώνν κκιιννηηττοοπποοιιήήσσεεωωνν γγιιαα υυππεερράάσσππιισσηη ––δδιιεεκκδδίίκκηησσηη ττόόσσοο ττοουυ δδιικκααιιώώμμααττοοςς σσττηη δδοουυ--λλεειιάά όόσσοο κκααιι σσττοοιιχχεειιωωδδώώνν όόρρωωνν δδηημμόόσσιιααςςκκααιι δδωωρρεεάάνν ππααιιδδεείίααςς..

ΕΕΚΚΠΠΑΑΙΙ∆∆ΕΕΥΥΤΤΙΙΚΚΟΟΙΙ 77Σάββατο 29 Γενάρη 2011 Προλεταριακή Σημαία

Το σχολείο των παππούδων μας επιστρέφει…

Μιάμιση ώρα θα χρειάζεται ο μαθητής για να πάει και να έρθει στο… «νέο» σχολείο!

εισόδημά τους λόγω κατάργησης των«πρόσθετων αμοιβών» που αποτελούσανσημαντικό συμπλήρωμα στο μισθό τους(σε αρκετές περιπτώσεις μέχρι και 400ευρώ).

Σε περίπτωση επίσης πουπροκύπτουν μικρότερες συνολικές τακ-τικές μηνιαίες αποδοχές του προσωπικούαυτού, μετά τη μεταφορά του, η τυχόνδιαφορά διατηρείται ως προσωπικήμέχρι την κάλυψή της από οποιαδήποτεαύξηση των νέων αποδοχών - δηλαδήέχουμε πάγωμα μισθών ακόμα και ανυπάρξουν στο μέλλον αυξήσεις!

Το σημαντικότερο όμως ζήτημαπροκύπτει από την προοπτική τωνεντασσόμενων στο ΕΣΥ νοσοκομείωντου ΙΚΑ όπου παραμένει θολή η προοπτι-κή τους. Αλλωστε τον Απρίλη θααρχίσουν να βγαίνουν στη φόρα οιπρώτες συγχωνεύσεις και καταργήσειςμονάδων, με τα μικρά νοσοκομεία νααποτελούν τον πρώτο στόχο!

Τέλος, ζητούμενο αποτελεί και η νέασχέση των συμβεβλημένων ιατρών μετον νέο οργανισμό σε ό,τι αφορά το ύψοςκαι το είδος των νέων συμβάσεων πουθα προκύψουν. Με βάση πάλι το γεγονόςότι κάθε ταμείο από αυτά που ενοποι-ούνται είχε και τη δική του πολιτική, ηενοποίηση -προφανώς προς τα κάτω- θαεπιφέρει άραγε και πληρωμές της τάξηςτων 600-700 ευρώ το μήνα πουφοβούνται οι γιατροί;

ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕ∆ΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ

Ο πρώτος «Καλλικράτης» στην υγεία

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ Σάββατο 29 Γενάρη 201188 Προλεταριακή Σημαία

Η διαχείριση των απορριμμάτων και τα κοινωνικά διλήμματα

ΟΟ ααγγώώννααςς ττωωνν κκααττοοίίκκωωνν ττηηςς ΚΚεερραα--ττέέααςς,, μμεε ττηηνν έένντταασσηη,, ττηη μμααζζιικκόό--ττηητταα ααλλλλάά κκυυρρίίωωςς μμεε ττηη δδιιάάρρκκεειιάά

ττοουυ,, έέχχεειι ααννααδδεείίξξεειι,, γγιιαα άάλλλληη μμιιαα φφοορράά,,ττοο σσοοββααρρόό κκοοιιννωωννιικκόό ππρρόόββλληημμαα ττηηςςδδιιααχχεείίρριισσηηςς ττωωνν ααπποορρρριιμμμμάάττωωνν σσεε σσυυννθθήή--κκεεςς άάγγρριιααςς κκααππιιττααλλιισσττιικκήήςς εεκκμμεεττάάλλλλεευυ--σσηηςς κκααιι ααυυξξααννόόμμεεννηηςς κκρρααττιικκήήςς ττρροομμοο--κκρρααττίίααςς γγιιαα ττηηνν εεππιιββοολλήή κκάάθθεε εείίδδοουυςςααννττιιλλααϊϊκκήήςς πποολλιιττιικκήήςς.. ΜΜέέσσαα σσττοο ππλλααίίσσιιοοφφυυσσιικκάά ττωωνν κκοοιιννωωννιικκώώνν σσυυννθθηηκκώώνν πποουυέέχχεειι δδιιααμμοορρφφώώσσεειι ηη αασσττιικκήή κκυυρριιααρρχχίίαα,,δδηηλλααδδήή αασσττυυφφιιλλίίαα,, υυππεερρκκααττααννααλλωωττιισσμμόόςς,,εεκκμμηηδδέέννιισσηη ττοουυ κκοοιιννωωννιικκοούύ κκρράάττοουυςς κκααιιππααρρααγγωωγγήή κκέέρρδδοουυςς ααππόό οοπποοιιααδδήήπποοττεε κκοοιι--ννωωννιικκήή δδρραασσττηηρριιόόττηητταα.. ΜΜπποορρεείί νναα έέχχεειιγγίίννεειι κκααθθεεσσττώώςς ππλλέέοονν ττοο ξξεεπποούύλληημμαα σσττοοιιδδιιωωττιικκόό κκεεφφάάλλααιιοο κκάάθθεε δδρραασσττηηρριιόόττηηττααςς,,ππάάλλααιι πποοττέέ υυππόό ττηηνν εευυθθύύννηη ττοουυ κκοοιιννωωννιι--κκοούύ λλεεγγόόμμεεννοουυ κκρράάττοουυςς,, γγίίννεεττααιι όόμμωωςςεεππίίσσηηςς κκααθθεεσσττώώςς ηη ααννάάγγκκηη ττηηςς ππααρροουυσσίίααςςττωωνν κκαατταασσττααλλττιικκώώνν μμηηχχααννιισσμμώώνν γγιιαα ννααμμπποορρέέσσοουυνν οοιι κκρρααττιικκοοίί εερργγοολλάάββοοιι ννααλλεεηηλλααττήήσσοουυνν τταα χχρρήήμμαατταα ττοουυ φφοορροολλοο--γγοούύμμεεννοουυ λλααοούύ,, δδηημμιιοουυρργγώώννττααςς οουυσσιιαα--σσττιικκάά αακκόόμμηη χχεειιρρόόττεερρεεςς σσυυννθθήήκκεεςς ζζωωήήςς..ΑΑςς δδοούύμμεε κκααττααρρχχήήνν ττοο γγεεννιικκόόττεερροοππλλααίίσσιιοο σσττοο ζζήήττηημμαα δδιιααχχεείίρριισσηηςς ττωωνν αα--πποορρρριιμμμμάάττωωνν,, γγιιαα νναα μμπποορρέέσσοουυμμεε μμεεττάά ννααεεξξεεττάάσσοουυμμεε ττιιςς ππααρρααμμέέττρροουυςς υυππόό ττιιςςσσυυγγκκεεκκρριιμμέέννεεςς σσηημμεερριιννέέςς σσυυννθθήήκκεεςς..

Ενας απέραντος σκουπιδότοποςΤο πρόβλημα των απορριμμάτων δεν

είναι σημερινό και ο τρόπος που αντιμε-τωπίσθηκε στο παρελθόν εξηγεί τους λό-γους για τους οποίους η κατάσταση έχειγίνει εκρηκτική. Οι ταχύρρυθμες μεταπολε-μικές κοινωνικές αλλαγές οδήγησαν από τημία πλευρά στη μετακίνηση του μεγαλύτε-ρου μέρους του αγροτικού πληθυσμού στιςπόλεις και κυρίως στα μεγάλα αστικάσυγκροτήματα Αθήνας-Πειραιά και Θεσσα-λονίκης και από την άλλη στην παραγωγήμεγαλύτερου όγκου απορριμμάτων με δια-φορετικά επίσης ποιοτικά χαρακτηριστικά.Οι τεχνολογικές εξελίξεις, για παράδειγμα,οδήγησαν στην παραγωγή βιομηχανικώνυλικών τα οποία δεν μπορούσαν να απορρο-φηθούν από το φυσικό περιβάλλον σ’ έναεύθετο χρονικό διάστημα, όπως συνέβαινεπαλαιότερα με τα γεωργικά προϊόντα ταοποία έμπαιναν σε μια φυσική διαδικασίαανακύκλωσης και απορρόφησης.

Η ανυπαρξία κοινωνικής πολιτικής, προ-γραμματισμού και στοιχειώδους αξιοποίησηςστο πλαίσιο του βιομηχανικού σταδίου τουαναπτυγμένου καπιταλισμού είχε ως αποτέ-λεσμα στην Ελλάδα η μεν ύπαιθρος να γεμίσειμε αυθαίρετες μικρές χωματερές (σχεδόν κάθεχωριό και τη δική του) και οι πόλεις με μεγά-λες χωματερές, ουσιαστικά κι αυτές αυθαίρε-τες. Αν σκεφτούμε την ποιοτική, όπωςειπώθηκε παραπάνω, διαφορά των απορρι-μμάτων που συσσωρεύονται τις τελευταίεςδεκαετίες, καταλαβαίνουμε ότι το πρόβλημαδεν είναι απλώς αισθητικό, αλλά ωρολογιακήβόμβα για τη δημόσια υγεία: μό-λυνση υπεδά-φους και υδροφόρου ορίζοντα από βαρέαμέταλλα, ατμοσφαιρική μόλυνση από τηνκαύση, πυρκαγιές δασών και καλλιεργειώνεξαιτίας των χωματερών, απόβλητα νοσοκο-μείων και βιομηχανιών στις ίδιες χωματερέςκ.λπ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το ξέσπασμακατά καιρούς αγωνιστικών κινητοποιήσεων,κυρίως από κατοίκους των κο-ντινών πε-ριοχών. Από την πλευρά του κράτους και τηςεκάστοτε κυβέρνησης, η λύση που δόθηκεήταν κούφιες υποσχέσεις (Κου-ρουπητός σταΧανιά), ουσιαστική δωροδό-κηση κάποιωνδημάρχων να αποδέχονται τα σκουπίδια (ΑνωΛιόσια στην Αττική) και, όταν επέμεναν οικάτοικοι, η καταστολή των ΜΑΤ.

Υγειονομική ταφή ή μετονομασίατου προβλήματος

Τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας και τωναναδιαρθρώσεων που προτείνονται κεντρι-κά από την ΕΕ, οι ελληνικές κυβερνήσειςυποχρεώθηκαν να αντιμετωπίσουν το πρό-βλημα, όχι φυσικά για να το λύσουν αλλά γιανα ευθυγραμμιστούν με τις κοινοτικέςοδηγίες που απαιτούν η συγκομιδή και ηγενικότερη διαχείριση των απορριμμάτωννα αποτελούν τομέα κερδοσκοπίας του ιδιω-τικού κεφαλαίου. Ολα αυτά φυσικά διανθι-σμένα με αερολογίες για την οικολογία, τηνπροστασία του περιβάλλοντος και τηςυγείας. Συγχρόνως, για να υποχρεώσουν οιΕυρωπαίοι τις ελληνικές κυβερνήσεις ναθέσουν μπροστά το μηχανισμό ιδιωτικο-ποίησης, με βάση τις κοινοτικές προδιαγρα-φές, άρχισαν να ρίχνουν τσουχτερά πρόστιμαστο ελληνικό ∆ημόσιο. Να διευκρινιστεί εδώότι το ελληνικό κράτος δεν αρνήθηκε τη δια-δικασία ιδιωτικοποίησης, αλλά προτιμούσετις παραδοσιακές πελατειακές σχέσεις τωνδημάρχων με τοπικούς εργολάβους ώστε ναεξυπηρετούνται οι τοπικές μικροκομματικέςδιευθετήσεις και τα συμφέροντα του ψιλι-κατζίδικου καπιταλισμού της ελληνικήςεπαρχίας. Για την ΕΕ, όμως, έχοντας τηνεμπειρία άλλων ευρωπαϊκών χωρών, η πίταδιαχείρισης των απορριμμάτων είναι πολύμεγάλη για να αφεθεί στους κουμπάρουςεργολάβους του κάθε δημάρχου.

Η λύση που προβλήθηκε για το άμεσομέλλον ήταν η κατάργηση των Χώρων Ανε-ξέλεγκτης ∆ιαχείρισης Απορριμμάτων(ΧΑ∆Α) και η δημιουργία κεντρικώνΧώρων Υγειονομικής Ταφής Απορριμμά-των (ΧΥΤΑ). Για να μην μπούμε σε αναλυτι-

κή τεχνική περιγραφή, η ουσία είναι ότι τασκουπίδια δεν θα αφήνονται χύμα (ΧΑ∆Α)να παίρνουν φωτιά, να προσφέρουν φα-γητό σε πουλιά και ζώα καθώς και κάποιοεισόδημα σε άπορους, αλλά θα θάβονται(ΧΥΤΑ) μετά από κάποιου είδους διαλογήκαι επεξεργασία. Η λύση αυτή υποτίθεταιότι θα είναι προσωρινή μέχρι τη δημι-ουργία της υποδομής για τους ΧώρουςΥγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων(ΧΥΤΥ). Οπως βλέπουμε, από ονοματο-λογία οι ειδήμονες της ΕΕ συναγωνίζονταιτους καλογήρους που βαπτίζουν το κρέαςψάρι στη διάρκεια της νηστείας.

Τι μας ετοιμάζουνΗ Κομισιόν φαίνεται να δίνει πίστωση

χρόνου στην κυβέρνηση, αναστέλλοντας τηδιαδικασία παραπομπής της στο Ευρωπαϊκό∆ικαστήριο, με επιβολή τσουχτερών χρημα-τικών προστίμων για μη συμμόρφωση, μετην πρώτη καταδίκη του 2005 για τη λει-τουργία των ανεξέλεγκτων χωματερών. Οιυπουργοί ΠΕΚΑ και Εσωτερικών Τ. Μπιρ-μπίλη και Γ. Ραγκούσης κατά τη συνάντησήτους με τον αρμόδιο επίτροπο Περιβάλλο-ντος Τζ. Ποτότσνικ, στις Βρυξέλλες,υποσχέθηκαν ότι εντός του 2011 θακλείσουν οι παράνομες χωματερές, που υπο-λογίζονται συνολικά σε 155. Εδώ το ψέμαπάει κι έρχεται. Οι χωματερές δεν είναι 155,αλλά πάνω από 3.000 (βλ. Παραπλεύρως),ενώ συνεχώς ξεφυτρώνουν καινούριες.Τελευταίο παράδειγμα, η καταγγελία γιαδύο νέες χωματερές μέσα στο Εθνικό Πάρκοτης ∆αδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου.

Απ’ ό,τι φαίνεται, τα έχουν βρει Κομισι-όν και κυβέρνηση για το πλιάτσικο στο ζή-τημα της διαχείρισης των απορριμμάτων με

την παραχώρηση στο μεγάλο κεφάλαιο τηςεργολαβίας για τα σκουπίδια της Αττικήςκαι της Θεσσαλονίκης (ο μισός πληθυσμόςτης χώρας) και την αδιαφορία των Ευρω-παίων για το τι γίνεται στην υπόλοιπηχώρα. Ετσι κι αλλιώς, αν ενδιαφέρονταν γιατην υγεία του ελληνικού λαού δεν θα τονκαταδίκαζαν στην ανέχεια και την εξαθλίω-ση με τα απανωτά Μνημόνια. Το σχέδιολοιπόν είναι να φτιαχτούν από ιδιώτες (βλ.Μπόμπολας) οι υποτιθέμενες υποδομές γιατους ΧΥΤΑ της Αττικής. Υποτιθέμενες, διότιτο αντίστοιχο εργοστάσιο που έχει φτιαχτείεδώ και χρόνια στη Φυλή με λεφτά τωνφορολογουμένων παραμένει κλειστό (καιθα παραμείνει) λόγω έλλειψης προσωπικού.Οι δήμοι δεν προσλαμβάνουν ούτε συμβα-σιούχους, τα σκουπίδια συσσωρεύονται,ώστε να παραδώσουν όλο το πακέτο στουςιδιώτες που θα χρησιμοποιήσουν προσω-πικό (συνήθως εξαθλιωμένους μετανάστες)με καθεστώς γαλέρας, όπως και στον τομέακαθαριότητας των δημοσίων υπηρεσιών.

Σημειωτέον, οι ΧΥΤΑ θα πρέπει νακαταργηθούν σε λίγα χρόνια (η ΕΕ θέλει σετρία) και να αντικατασταθούν με τουςΧΥΤΥ. ∆ηλαδή, νέο πλιάτσικο από ακόμηλιγότερους μεγαλοεργολάβους. Αν συνυπο-λογίσουμε και την εμπειρία με το υπερ-σύγχρονο σύστημα στην Ψυττάλεια, πουκινδυνεύει να μετατραπεί κυριολεκτικά σεχαβούζα ο Σαρωνικός και κουβαλούσαν μετα φορτηγά τη λυματολάσπη μέσα από τιςκατοικημένες περιοχές της Αττικής, για νακαταλήξει ξανά στη Φυλή, καταλαβαίνουμετι έχουν να δουν τα μάτια μας άμα χρυσο-πληρώσουμε τους υπερσύγχρονους ΧΥΤΥ.

Η λαϊκή προετοιμασία και αντίδραση

Η λύση βέβαια δεν βρίσκεται ούτε γενικάκι αόριστα στη μείωση παραγωγής απορριμ-μάτων (οξύμωρο σχήμα με τον καταναλωτι-σμό που έχει ανάγκη ο καπιταλισμός) ούτεστην ανακύκλωση ούτε στο διαχωρισμό καιτην κομποστοποίηση από το αρχικό σημείοπαραγωγής των απορριμμάτων (κατοικίες),αφού κι αυτά όλα εντάσσονται στη λογικήτου κέρδους. Στη βαθύτατη κρίση που περνάσήμερα το σύστημα, οι κεφαλαιοκράτεςαρνούνται να επενδύσουν σε παραγωγικούςτομείς. Προτιμούν να ξεζουμίζουν τα λεφτάτων φορολογουμένων με την ιδιωτικο-ποίηση υπηρεσιών που διαχειριζόταν παλαι-ότερα εξ ολοκλήρου ο κρατικός μηχανισμός.Ο κρατικός μηχανισμός θα παραμένει μόνοσαν χρηματοδότης των υπηρεσιών αυτώνπου θα διεκπεραιώνονται από το ιδιωτικόκεφάλαιο. Χωρίς το ρίσκο της επένδυσης,χωρίς ανταγωνισμό, με διαλυμένες τις εργα-σιακές σχέσεις, ένα χρυσωρυχείο για τουςκεφαλαιοκράτες υπάρχει μπροστά τους απ'όπου συνεχώς θα εξάγεται περισσότερο κέρ-δος, με τη μείωση του κόστους, δηλαδή μι-κρότερη παροχή υπηρεσιών.

Στην περίπτωση των σκουπιδιών, όμως,σημαίνει άμεσος κίνδυνος της ίδιας της ζωήςτων λαϊκών μαζών. Αυτό το έχουν καταλά-βει πολύ καλά οι κάτοικοι περιοχών όπου οιεργολάβοι προσπαθούν να φτιάξουν ΧΥΤΑ:Λευκίμμη, Κερατέα, Γραμματικό κ.λπ. Κιαντιδρούν όχι απλώς συμβολικά και δικα-στικά, αλλά δυναμικά και αποφασιστικά. Τοζητούμενο είναι ο αγώνας αυτός να γίνειαγώνας όλων μας, μην επιτρέποντας στοσύστημα να στήσει πουθενά σε ολόκληρητην επικράτεια ΧΑ∆Α, ΧΥΤΑ, ΧΥΤΥ ή ό,τιάλλο αρκτικόλεξο βρούνε οι γλωσσοπλά-στες του συστήματος. Ετσι, μέσα κι απόαυτόν τον αγώνα θα φτιαχτούν συνειδήσειςπου θα έχουν ξεκάθαρο ότι το σύστημα αυτόδεν καθαρίζεται αλλά ανατρέπεται.

ΜΜααννόόλληηςς ΑΑρρκκοολλάάκκηηςς

ΘΘρράάκκηη--ΝΝοομμόόςς ΕΕββρροουυ ((112277))--ΝΝοομμόόςς ΞΞάάννθθηηςς ((4466))--ΝΝοομμόόςς ΡΡοοδδόόππηηςς ((3388))

ΜΜαακκεεδδοοννίίαα--ΝΝοομμόόςς ∆∆ρράάμμααςς ((4422))--ΝΝοομμόόςς ΚΚααββάάλλααςς ((7722))--ΝΝοομμόόςς ΗΗμμααθθίίααςς ((6622))--ΝΝοομμόόςς ΘΘεεσσσσααλλοοννίίκκηηςς ((110033))--ΝΝοομμόόςς ΚΚιιλλκκίίςς ((6655))--ΝΝοομμόόςς ΠΠέέλλλλααςς ((9999))--ΝΝοομμόόςς ΠΠιιεερρίίααςς ((5544))--ΝΝοομμόόςς ΣΣεερρρρώώνν ((112255))--ΝΝοομμόόςς ΧΧααλλκκιιδδιικκήήςς ((7777))--ΝΝοομμόόςς ΓΓρρεεββεεννώώνν ((5522))--ΝΝοομμόόςς ΚΚαασσττοορριιάάςς ((2299))--ΝΝοομμόόςς ΚΚοοζζάάννηηςς ((5555))--ΝΝοομμόόςς ΦΦλλώώρριιννααςς ((6633))

ΗΗππεειιρροοςς--ΝΝοομμόόςς ΑΑρρττααςς ((4477))--ΝΝοομμόόςς ΘΘεεσσππρρωωττίίααςς ((5577))--ΝΝοομμόόςς ΙΙωωααννννίίννωωνν ((113344))--ΝΝοομμόόςς ΠΠρρέέββεεζζααςς ((4411))

ΘΘεεσσσσααλλίίαα--ΝΝοομμόόςς ΚΚααρρδδίίττσσααςς ((116699))--ΝΝοομμόόςς ΤΤρριικκάάλλωωνν ((113300))--ΝΝοομμόόςς ΜΜααγγννηησσίίααςς ((6666))--ΝΝοομμόόςς ΛΛάάρριισσααςς ((114400))

ΝΝηησσιιάά ΙΙοοννίίοουυ-- ΝΝοομμόόςς ΖΖαακκύύννθθοουυ ((66))-- ΝΝοομμόόςς ΚΚεερρκκύύρρααςς ((1199))

-- ΝΝοομμόόςς ΚΚεεφφααλλλληηννίίααςς ((55))-- ΝΝοομμόόςς ΛΛεευυκκάάδδααςς ((1122))

ΣΣττεερρεεάά ΕΕλλλλάάδδαα-- ΝΝοομμόόςς ΑΑιιττωωλλοοαακκααρρννααννίίααςς ((7744))-- ΝΝοομμόόςς ΒΒοοιιωωττίίααςς ((5544))-- ΝΝοομμόόςς ΕΕύύββοοιιααςς ((6688))-- ΝΝοομμόόςς ΕΕυυρρυυττααννίίααςς ((5511))-- ΝΝοομμόόςς ΦΦθθιιώώττιιδδοοςς ((7755))-- ΝΝοομμόόςς ΦΦωωκκίίδδααςς ((7755))-- ΝΝοομμόόςς ΑΑττττιικκήήςς ((2200))-- ΝΝοομμόόςς ΠΠεειιρρααιιάά ((1144))

ΠΠεελλοοππόόννννηησσοοςς-- ΝΝοομμόόςς ΑΑχχααΐΐααςς ((7722))-- ΝΝοομμόόςς ΗΗλλεείίααςς ((4400))-- ΝΝοομμόόςς ΑΑρργγοολλίίδδααςς ((2277))-- ΝΝοομμόόςς ΑΑρρκκααδδίίααςς ((9911))-- ΝΝοομμόόςς ΚΚοορριιννθθίίααςς ((6688))-- ΝΝοομμόόςς ΛΛαακκωωννίίααςς ((3388))-- ΝΝοομμόόςς ΜΜεεσσσσηηννίίααςς ((4400))

ΝΝηησσιιάά ΑΑιιγγααίίοουυ-- ΝΝοομμόόςς ΛΛέέσσββοουυ ((5599))-- ΝΝοομμόόςς ΣΣάάμμοουυ ((2233))-- ΝΝοομμόόςς ΧΧίίοουυ ((2266))-- ΝΝοομμόόςς ∆∆ωωδδεεκκααννήήσσοουυ ((4400))-- ΝΝοομμόόςς ΚΚυυκκλλάάδδωωνν ((4444))

ΚΚρρήήττηη-- ΝΝοομμόόςς ΗΗρραακκλλεείίοουυ ((6699))-- ΝΝοομμόόςς ΛΛαασσιιθθίίοουυ ((1155))-- ΝΝοομμόόςς ΡΡεεθθύύμμννηηςς ((1144))-- ΝΝοομμόόςς ΧΧααννίίωωνν ((3344))

Οι ΧΑ∆Α ανά νομό

ΟΟιι 115555 χχωωμμααττεερρέέςς πποουυ έέχχοουυνν ααπποομμεείίννεειι αακκόόμμηη,, σσύύμμφφωωνναα μμεε τταα λλεεγγόόμμεε--νναα ττηηςς κκυυββέέρρννηησσηηςς σσττηηνν ΕΕΕΕ,, θθαα κκλλεείίσσοουυνν σσεε 66 μμήήννεεςς.. ΟΟιι υυππόόλλοοιιππεεςς ττρρεειιςςχχιιλλιιάάδδεεςς ααννεεξξέέλλεεγγκκττεεςς χχωωμμααττεερρέέςς ((ΧΧΑΑ∆∆ΑΑ)),, πποουυ εεππίίσσηημμαα δδεενν υυππάάρρχχοουυνν,, ττιιθθαα γγίίννοουυνν;; ΟΟ,,ττιι γγίίννοονντταανν ττόόσσαα χχρρόόννιιαα.. ΘΘαα δδιιααιιωωννίίζζοοννττααιι κκααιι θθαα πποολλλλααππλλαα--σσιιάάζζοοννττααιι..

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ 99Σάββατο 29 Γενάρη 2011 Προλεταριακή Σημαία

‘Άγριες «αναμορφώσεις» και αντιθέσεις

Οι ευρωπαϊκές ιμπεριαλιστικές δυνά-μεις -και βασικά Γερμανία και Γαλλία-έχουν, λοιπόν, πολλούς λόγους ναανησυχούν.

•• ΓΓιιαα ττοο μμέέλλλλοονν ττοουυ εεγγχχεειιρρήήμμααττοοςς ττοουυςς(ΕΕ) που απειλείται από την εξέλιξη τουντόμινου της κρίσης (Ελλάδα, Ιρλανδία…Πορτογαλία, Ισπανία…) στις χώρες τηςπεριφέρειάς τους, που τους βάζει προβλή-ματα πρωτόγνωρα (για έναν τέτοιο συνα-σπισμό που έχει αποπειραθεί και κοινόνόμισμα) και δισεπίλυτα, με εκρηκτικέςπροοπτικές για το ίδιο το ευρώ και τηνευρωζώνη. Προβλήματα που κατά κανόναεμφανίζονται στις δημόσιες συζητήσεις ναέχουν τεχνικοοικονομικό χαρακτήρα (η«δομή» και το «μέγεθος» του μηχανισμούστήριξης, οι «αρμοδιότητες» της ΕΚΤ καιάλλα ανάλογα) αλλά στην πραγματικό-τητα είναι προβλήματα κυριαρχίας καιεπιβολής επί της περιφέρειάς τους αλλάκαι μεταξύ τους.

•• ΓΓιιαα ττιιςς ρροοέέςς ττωωνν κκεεφφααλλααίίωωνν ((ττοουυςς)) απότην περιφέρεια προς τα ταμεία των χρημα-τοπιστωτικών ιδρυμάτων τους, πρόβλημαπου έχει έρθει στην ημερήσια διάταξη στηνπερίπτωση της Ελλάδας αλλά επίσης απει-λεί να πάρει ευρύτερες διαστάσεις με το υπόεξέλιξη ντόμινο που αναφέραμε.

•• ΓΓιιαα ττηη θθέέσσηη πποουυ θθαα ββρρεεθθεείί ηη κκααθθεεμμίίαα,από συνολική γεωπολιτική άποψη, καθώςπριν απ' όλα στην περιοχή «τους» (Ανατο-λική Μεσόγειος, Βαλκάνια, Μ. Ανατολή)αλλά και στις χώρες «τους», όπως στηνπερίπτωση της Ελλάδας, ο αμερικάνικοςιμπεριαλισμός εκδηλώνει ένα πλήθος κινή-σεων, εκβιασμών και πρωτοβουλιών γιατην αναβάθμιση της κυριαρχίας του και τοναντίστοιχο δικό τους (Γερμανίας, Γαλλίας)περιορισμό και, κατά συνέπεια, τη συνολι-κή υποβάθμιση των όρων τους στο παγκό-σμιο ταμπλό.

Γι' αυτά λοιπόν τα προβλήματα ανα-ζητούν απαντήσεις οι Γερμανοί, οι Γάλλοικαι λοιποί Ευρωπαίοι ιθύνοντες μέσα απότα πολλαπλά διαβούλιά τους που δημο-σιοποιούνται το τελευταίο διάστημα.Εννοείται ότι οι απαντήσεις που ανα-ζητούν είναι ανάλογες των προβλημάτωνπου ορίζουν τα ιμπεριαλιστικά τους συμ-φέροντα. Για παράδειγμα, ο Γερμανόςυφυπουργός των Οικονομικών Ασμούζεν,σχολιάζοντας το ενδεχόμενο να πάρει ηΕλλάδα δάνειο με χαμηλότερα επιτόκιαώστε να επαναγοράσει μέρος του χρέουςτης (μια μορφή της περίφημης αναδιάρ-θρωσης), δήλωσε: «Θα μπορούσαμε να τοδούμε, αν την ίδια στιγμή οι χώρες θα απο-δέχονταν ένα είδος εθνικού δημοσιονομικούπλαισίου, το οποίο θα ενσωματωνόταν στοΣύνταγμά τους». ∆∆ηηλλααδδήή οο γγεερρμμααννιικκόόςςιιμμππεερριιααλλιισσμμόόςς εείίννααιι ππρρόόθθυυμμοοςς νναα…….. εεξξαα--σσφφααλλίίσσεειι ττηηνν ααππρρόόσσκκοοππττηη ρροοήή κκεεφφααλλααίίωωννππρροοςς τταα ττααμμεείίαα ττοουυ,, μμεε ττηηνν ττααυυττόόχχρροοννηηααππααίίττηησσηη νναα οορρίίσσεειι σσττοο ΣΣύύννττααγγμμαα ττηηςςΕΕλλλλάάδδααςς ––κκααιι όόχχιι μμόόννοο-- αακκόόμμαα κκααιι ττιιςςλλεεππττοομμέέρρεειιεεςς ττηηςς εεξξααθθλλίίωωσσηηςς ττωωνν εερργγααζζοο--μμέέννωωνν ττηηςς κκααιι ττηηςς σσυυννττρριιββήήςς κκάάθθεε κκοοιιννωω--ννιικκοούύ δδιικκααιιώώμμααττόόςς ττοουυςς σσεε υυγγεείίαα,, ππααιιδδεείίαα,,αασσφφάάλλιισσηη κκοοκκ..

Αυτό είναι και το πραγματικό περιεχό-μενο των συνολικών αναζητήσεων για τηλεγόμενη αναμόρφωση του μηχανισμούστήριξης, τη δημιουργία ενός «Ευρωπαϊ-κού Νομισματικού Ταμείου» και ό,τι ανά-

λογο έχει τεθεί σε κυκλοφορία εδώ καιμεγάλο διάστημα: ΟΟιι ννέέεεςς μμοορρφφέέςς ιιμμππεε--ρριιααλλιισσττιικκήήςς ««ππρροοσστταασσίίααςς»» πποουυ αανναα--ζζηηττοούύννττααιι δδεενν εείίννααιι ππααρράά μμιιαα ννεεοοααπποοιικκιιαα--κκήή υυπποοττααγγήή ττωωνν χχωωρρώώνν ττηηςς ππεερριιφφέέρρεειιααςςσστταα ιιμμππεερριιααλλιισσττιικκάά ααφφεεννττιικκάά,, πποουυ θθαασσηημμάάννεειι ττηη ««δδιιααχχρροοννιικκήή»» κκοοιιννωωννιικκήή κκααιιοοιικκοοννοομμιικκήή κκααττααββύύθθιισσηη κκααιι εεξξααθθλλίίωωσσηηττηηςς χχώώρρααςς κκααιι ττοουυ λλααοούύ.. Αυτό είναι τομόνο σχέδιο «αναμόρφωσης της ΕΕ» πουμπορούν να διαμορφώσουν οι ηγεμονικέςσε αυτήν ιμπεριαλιστικές δυνάμεις σαναπάντηση στην κρίση και τους ανταγωνι-σμούς. Σ' αυτή την κατεύθυνση ωθεί ηδιεθνής αγριότητα και η παγκόσμια βαρ-βαρότητα και οι βασικές δυσκολίες τουβρίσκονται, σ' αυτή τη φάση, στο ποιος-ποιον, όσον αφορά τη γερμανογαλλικήαντιπαράθεση. Γιατί ένα τέτοιο βήμαεπέκτασης και βαθέματος της ιμπεριαλι-στικής κυριαρχίας θέτει αντικειμενικάκαι το ερώτημα ποιος θα ωφεληθεί περισ-σότερο, ποιος θα πάρει πιο καθαρά τοπάνω χέρι στο δικό τους ανταγωνισμό. Σ'αυτή τη βάση βρίσκονται σήμερα και οιενστάσεις και οι δισταγμοί της γαλλικήςπλευράς και, βέβαια, των δυνάμεωνδεύτερης τάξης που εμφανίζονται με τοένδυμα του «ευρωπαϊσμού», ενώ αξιο-σημείωτο είναι πως και το ∆ΝΤ συντάσσε-ται μαζί τους, υπερασπίζοντας το διαχω-ρισμό των βημάτων αναδιάρθρωσης τουΤαμείου και των χρεών από τις γερμανι-κές απαιτήσεις ταυτόχρονης επιβολήςμιας ενιαίας δημοσιονομικής πολιτικής.Προφανώς έχουν και οι ΗΠΑ λόγο για τομέλλον της… «ευρωπαϊκής ιδέας» και γι'αυτό τα διαβούλια και οι αντιπαραθέσειςθα πυκνώσουν ακόμα περισσότερο, ενώταυτόχρονα ο χρόνος και οι εξελίξεις πιέ-ζουν για αποκρυσταλλώσεις και αποφά-σεις.

Αντιδραστικοποίηση και ρευστότητα

Οι απανωτοί γύροι επίθεσης των τελευ-ταίων μηνών έχουν ήδη φέρει σε οριακόσημείο τους εργαζόμενους και συνολικάτην κοινωνική και οικονομική κατάστασητης χώρας, ενώ η δυναμική των μέτρωνπου έχουν ληφθεί (π.χ πολυνόμος ∆εκέμ-βρη 2010, απανωτές φορομπηξίες κ.λπ.) δενέχει ακόμα καταγράψει την έκταση και τοβάθος των συνεπειών τους σε όλα τα επίπε-δα. Μια ένδειξη αυτής της δυναμικής είναιτα απανωτά κύματα απολύσεων-ανεργίας,που διογκώνονται διαρκώς τους τελευταί-ους μήνες, και το πετσόκομμα των αμοιβώνστον ιδιωτικό τομέα στη βάση της ρύθμισηςτων «επιχειρησιακών συμβάσεων». Όμως

το σύστημα και η κυβέρνησή του δεν στα-ματούν εδώ. Το χτύπημα των μεσαίωνστρωμάτων, η εξόντωση των συμβα-σιούχων, οι πολλαπλές εφαρμογές τουΚαλλικράτη σε μια σειρά πεδία, το νέο μι-σθολόγιο στο δημόσιο, οι προετοιμασίες γιανέο ασφαλιστικό νόμο, η εξέλιξη της αντι-δραστικής επέλασης σε όλες τις εκπαιδευτι-κές βαθμίδες και σε υγεία-περίθαλψη -πουβρίσκεται μόνο στην αρχή της- δείχνουν ότιτα όρια της εξαθλίωσης, της ανεργίας καιτης ερήμωσης επιδιώκεται να μετατεθούνπολύ πιο βαθιά!

∆εδομένη και απτή είναι σε αυτή τηβάση και η εκτεταμένη λαϊκή οργή πουπιστοποιείται σε διάφορες περιπτώσεις καικαταστάσεις. Και παρότι δεν είναι απαλ-λαγμένη από τους φόβους και τους εκβια-σμούς του συστήματος, αποτελεί πρό-βλημα για τη σταθερότητά του και τηναπρόσκοπτη πολιτική αναπαραγωγή του.ΕΕξξάάλλλλοουυ,, οο άάννεεμμοοςς ττωωνν λλααϊϊκκώώνν εεξξεεγγέέρρ--σσεεωωνν πποουυ φφυυσσάά σσττιιςς χχώώρρεεςς ττοουυ ΜΜααγγκκρρέέμμππ,,σσττηηνν ΑΑίίγγυυππττοο,, οο ξξεεσσηηκκωωμμόόςς σσττηη γγεειιττοοννιικκήήΑΑλλββααννίίαα,, ββεεββααιιώώννοουυνν ππωωςς σσττηη μμεεγγάάλληηααννααμμέέττρρηησσηη πποουυ εεξξεελλίίσσσσεεττααιι οοιι λλααοοίί θθααδδιιααμμοορρφφώώσσοουυνν ττοο δδιικκόό ττοουυςς κκααθθοορριισσττιικκόόππααρρόόνν.. Και σε κάθε περίπτωση αυτές οιπολλαπλά σημαντικές εξεγέρσεις μπορούννα έχουν θετική επίδραση στις διεργασίεςπου έτσι και αλλιώς υπάρχουν μέσα στολαό και τη νεολαία της χώρας μας. ∆ιερ-γασίες που αφορούν στην ανάγκη συγ-κρότησης αγώνων και κινήματος που θαδίνει μάχες και θα συγκροτεί μέσα σε αυτέςκαι μέσα από αυτές τη συνολική επανα-στατική απάντηση και ανατροπή τουσυστήματος.

Όλα αυτά ανησυχούν βέβαια τοσύστημα, τα κόμματά του, τους παράγον-τές του. Το πολιτικό σύστημα ανησυχείπριν από όλα στον τρέχοντα πολιτικόχρόνο, καθώς η συνοχή του και η διαμό-ρφωσή του τελούν υπό την αίρεση τωνεξελίξεων στην ΕΕ, από τη μια, και τωνυπό εξέλιξη παρεμβάσεων κλίμακας τουαμερικάνικου παράγοντα στη χώρα καιστην περιοχή. Η κυβέρνηση και συνολικάτο πολιτικό προσωπικό κάθε άλλο παράελέγχουν και ορίζουν τι θα «τους ξημε-ρώσει» στο ζήτημα του χρέους, στα θέματατων αντιθέσεων στην περιοχή. Για όλααυτά άλλοι καθορίζουν τις εξελίξεις. Ηκυβέρνηση αρκείται να παριστάνει ότι έχει«κατεύθυνση ανάπτυξης», εφαρμόζονταςπιστά το σφαγιασμό των εργατικών –λαϊ-κών δικαιωμάτων καταπώς απαιτεί οιμπεριαλισμός και το κεφάλαιο, και ναπροσδοκά «ανταμοιβή» γι' αυτή την πολι-τική. Ταυτόχρονα εκτελεί υπηρεσίες γιαλογαριασμό του αμερικάνικου ιμπεριαλι-σμού στην περιοχή, συμβάλλοντας τυχο-

διωκτικά στην ενίσχυση των πιο σοβαρώνκινδύνων για το λαό μας και για όλουςτους λαούς της περιοχής. Σ' αυτό τοπλαίσιο ηη μμόόννηη σσττααθθεερράά --κκααιι δδιιααρρκκώώςςεεννιισσχχυυόόμμεεννηη ππρριινν ααππόό όόλλαα ααππόό ττηηννκκυυββέέρρννηησσηη ααλλλλάά κκααιι όόλλαα τταα κκόόμμμμαατταα κκααιιττιιςς δδυυννάάμμεειιςς ττοουυ σσυυσσττήήμμααττοοςς-- εείίννααιι ηη ττρροο--μμοοκκρρααττίίαα,, ηη κκαατταασσττοολλήή,, ηη ααννααββάάθθμμιισσηηόόλλωωνν ττωωνν ααννττιιδδηημμοοκκρρααττιικκώώνν,, ααννττιιδδρραα--σσττιικκώώνν ππρραακκττιικκώώνν κκααιι ηη ααννάάδδεειιξξήή ττοουυςς σσεεββαασσιικκόό σσυυσσττααττιικκόό σσττοοιιχχεείίοο ττηηςς πποολλιιττιικκήήςςκκααιι κκοοιιννωωννιικκήήςς ζζωωήήςς.. Στο μακρύ κατάλο-γο αυτών των πρακτικών και αντιδρα-στικών πολιτικών επιλογών προστέθηκαντις τελευταίες μέρες τα ουρλιαχτά ενάντιαστο Άσυλο, που σαν έτοιμοι από καιρόσπεύδουν να κατασπαράξουν-μαζί με τουςμετανάστες- σε ιερή παράταξη ΠΑΣΟΚ-Ν∆-ΛΑΟΣ-∆ΗΜ. ΣΥΜΜΑΧΙΑ.

∆εν πρόκειται βέβαια για μια τυχαίαεπιλογή. Το σύστημα δεν αρκείται στηναιματηρή-δολοφονική δράση των πραιτο-ριανών του, στη βιομηχανία έκδοσης απο-φάσεων για «παράνομες» απεργίες, στηνκάθε είδους αναβάθμιση και επέκταση τωνκλασικών σχημάτων τρομοκρατίας καικαταστολής. ΚΚιιννεείίττααιι κκααιι εεππιιλλέέγγεειι μμιιαασσυυννοολλιικκήή ααννττιιδδρραασσττιικκήή ααννααδδιιααμμόόρρφφωωσσηηπου ξεκινά από το πολιτικό σύστημα (εκλο-γικό σύστημα, περιφέρειες, αριθμός βου-λευτών κ.λπ.) και φτάνει σε κάθε έκφρασηκαι λειτουργία της δημόσιας ζωής στηχώρα. Έτσι κι αλλιώς, η εκδοχή να βρεθεί«αποδιοπομπαίος τράγος» μέσω της υπόθε-σης SIEMENS, για να προχωρήσει «καθαρ-μένο» το σύστημα τη λαϊκή -εργατικήσφαγή, παρουσιάζει πολλές δυσκολίες.

Αυτή η ενίσχυση της αντιδραστικήςκατεύθυνσης μαρτυρά, εκτός των άλλων,την πολιτική αδυναμία του συστήματοςκαι των κομμάτων του να διαχειριστούντην κοινωνική και πολιτική κατάστασηπου προκύπτει από την όξυνση όλων τωναντιθέσεων. Εκδηλώνονται βέβαια διαρ-κώς προσπάθειες συγκρότησης εφεδρειώνκαι «εμπλουτισμού» του πολιτικού σκηνι-κού από «διάφορες» κατευθύνσεις (Μπα-κογιάννη, Κουβέλης, Μ. Θεοδωράκης,εσχάτως και ∆ημαράς). Οργανώθηκε καιμια επανεμφάνιση του Σημίτη, αλλά οιπραγματικές συντεταγμένες του ζητήμα-τος, όπως αυτό τίθεται για το λαό, δεναλλάζουν: ΌΌλλαα θθαα κκρριιθθοούύνν σσττοο δδρρόόμμοο,,σσττιιςς μμάάχχεεςς,, σσττιιςς εεκκρρήήξξεειιςς,, σσττιιςς εεξξεεγγέέρρσσεειιςςπποουυ φφέέρρννοουυνν οοιι εεξξεελλίίξξεειιςς σσεε όόλλαα τταα ππεεδδίίαα..ΑΑυυττέέςς ππρρέέππεειι νναα εεττοοιιμμάάσσεειι κκααιι γγιι'' ααυυττέέςςππρρέέππεειι νναα ππρροοεεττοοιιμμαασσττοούύνν οο λλααόόςς κκααιι ηηννεεοολλααίίαα.. Να τις ετοιμάσουν ξεκινώνταςαπό τις Πρωτοβουλίες και ΕπιτροπέςΑντίστασης παντού, που αποτελούν τοθεμέλιο βήμα της σημερινής φάσης, τακέντρα υποδοχής και ανάδειξης των νέωνδυνάμεων που χρειάζονται και μπορούνδιαρκώς να προστίθενται στην υπόθεσητης πάλης. Να προετοιμαστούν μέσα σεαυτές και μέσα από τη δράση τους για ναπροχωρούν με τη λογική του κινήματοςκαι της μαζικής πάλης που υπερασπίζεταιέμπρακτα το δικαίωμα στην αντίσταση καιτον αγώνα, με τη λογική του κινήματοςπου εξελίσσεται και εξοπλίζεται διαρκώςπολιτικά, ιδεολογικά και θεωρητικά.Αυτή είναι η πολιτική κατεύθυνση πουείναι αναγκαία να παλεύεται στις σημερι-νές συνθήκες, ο κρίκος που πρέπει να τρα-βηχτεί για να αντιμετωπιστούν οι μεγάλεςαναγκαιότητες που βρίσκονται μπροστάστην εργατική τάξη, το λαό και τη νεο-λαία.

Η ενίσχυση της ιμπεριαλιστικής «προστασίας» βαθαίνει την εξαθλίωση

Ο άνεμος των εξεγέρσεων οδηγός της λαϊκής πάλης!ΣΣυυννέέχχεειιαα ααππόό ττηη σσεελλ.. 11

Ο άνεμος των λαϊκών εξεγέρσεων που φυσά στις χώρες του Μαγκρέμπ,

στην Αίγυπτο, ο ξεσηκωμός στη γειτονική Αλβανία,

βεβαιώνουν πως στη μεγάλη αναμέτρηση που εξελίσσεται

οι λαοί θα διαμορφώσουν το δικό τους καθοριστικό παρόν.

Και σε κάθε περίπτωση αυτές οι πολλαπλά σημαντικές εξεγέρσεις

μπορούν να έχουν θετική επίδραση στις διεργασίες που έτσι και αλλιώς

υπάρχουν μέσα στο λαό και τη νεολαία της χώρας μας

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ Σάββατο 29 Γενάρη 20111100 Προλεταριακή Σημαία

ΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

ΣΣ το πρόσχημα του διαλόγου στηρίχτηκανοι συνδικαλιστικές ηγεσίες στα σωματείαεργαζομένων στις αστικές συγκοινωνίες

προκειμένου να αναστείλουν τις κινητοποιή-σεις ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο πουέχει ήδη δώσει στη δημοσιότητα η κυβέρνησηκαι σκοπεύει να το καταθέσει άμεσα και στηΒουλή. Με βασικό υποστηρικτή την ΠΑΣΚΕ,αλλά και με τη σύμπραξη κατά περίπτωση τόσοτης ∆ΑΚΕ όσο και της Αυτόνομης Παρέμβασης,η γραμμή της αναστολής των κινητοποιήσεωναποτελεί πραγματικό χέρι βοήθειας στηνκυβέρνηση. Ειδικά σήμερα που οι εργαζόμενοιστα ΜΜΜ δείχνουν πιο διατεθειμένοι από ποτένα αγωνιστούν για την ανατροπή των κυβερ-νητικών σχεδίων.

Ωστόσο, είναι αμφίβολο το εάν θα καταφέ-ρει η συνδικαλιστική ηγεσία να καταπνίξει τιςαντιδράσεις των εργαζομένων. Ήδη, το κλίμαστις γενικές συνελεύσεις είναι πολύ τεταμένο,ενώ δεν λείπουν και οι περιπτώσεις όπου η«επίσημη» γραμμή απορρίπτεται, όπως έγινε,για παράδειγμα, με τον ΟΣΕ όπου το σωματείοτων μηχανοδηγών αγνόησε την πρόταση τηςομοσπονδίας και πραγματοποίησε 48ωρη απερ-γία στις 19 και 20 Γενάρη.

Τεταμένο είναι και το κλίμα στην ΕΘΕΛόπου η ΠΑΣΚΕ με νύχια και με δόντια προσπα-θεί να περάσει τη γραμμή της αναστολής τωνκινητοποιήσεων. Πρόσφατο δείγμα αποτελεί ημαζική γενική συνέλευση που έγινε στις 24Γενάρη, στην οποία επικράτησε η πρόταση τηςΠΑΣΚΕ μετά από μία επεισοδιακή διαδικασίαστην οποία η αρχική ψηφοφορία -που είχε απο-φασιστεί να γίνει με κάλπη- διακόπηκε βίαιααπό κάποιους δήθεν αγανακτισμένους εργαζό-μενους, με αποτέλεσμα να δημιουργηθείμεγάλη αναταραχή, να απομαζικοποιηθεί ησυνέλευση και να ξαναγίνει νέα ψηφοφορία,με ανάταση χεριών αυτή τη φορά, αλλά μεπολύ λιγότερους εργαζόμενους.

Είναι αλήθεια ότι, γενικά, αυτές οι μεθο-δεύσεις έχουν κοντά ποδάρια. Πόσο μάλλονπου η κυβέρνηση δεν δείχνει την παραμικρήδιάθεση υποχώρησης, έστω και μικρής,οδηγώντας σε αδιέξοδο ακόμη και τις συνδικα-λιστικές ηγεσίες που σύρθηκαν στο «διάλογο».

Ωστόσο, είναι επίσης αλήθεια ότι χρειάζεταικαι μια οργανωμένη τάση, μια κρίσιμη μάζαεργαζομένων η οποία θα μπορεί να αντιπαρατε-θεί σε αυτές τις διαλυτικές ενέργειες, θα μπορείνα βάλει φρένο στους χειρισμούς των συνδικα-λιστικών ηγεσιών και θα προβάλλει σθεναρά τηγραμμή της συνέχισης του αγώνα και του κοι-νού αγωνιστικού βηματισμού των εργαζομέ-νων στα ΜΜΜ.

Σε αυτήν την κατεύθυνση κινούνται και οιπροσπάθειες της Ταξικής Πορείας η οποία απότην αρχή των κινητοποιήσεων προβάλλει τηνανάγκη συγκρότησης επιτροπών αγώνα σε κάθεαμαξοστάσιο. Παράλληλα, σε συνεργασία μεεργαζόμενους από ΕΘΕΛ, Μετρό, ΗΣΑΠ και ΟΣΕθέτει το ζήτημα του συντονισμού των εργαζομέ-νων στα ΜΜΜ κόντρα στη γραμμή ήττας τωνσυνδικαλιστικών ηγεσιών. Αποτέλεσμα αυτώντων προσπαθειών ήταν και η μαζική εκδήλωσηπου διοργανώθηκε από αυτή την Πρωτοβουλίατο προηγούμενο Σάββατο στο ΕΜΠ, στην οποίατέθηκαν τόσο τα ζητήματα του αγώνα στα ΜΜΜόσο και το ζήτημα της αύξησης των εισιτηρίωνμε παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις για το αμέ-σως επόμενο διάστημα.

Με πρόσχημα το «διάλογο» προσπαθούν να κάμψουν

τις κινητοποιήσεις

Με αμείωτη ένταση συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις ενάντια στις αυξήσεις

στα εισιτήρια του ΟΑΣΘ

ΜΜε διαρκώς μεγαλύτερη συμμε-τοχή κόσμου, με αυξανόμενοενθουσιασμό, με ολοένα και πε-

ρισσότερη αποφασιστικότητα συνεχίζο-νται όλο το δεκαπενθήμερο οι κινητοποιή-σεις και παρεμβάσεις ενάντια στις αυξή-σεις των εισιτηρίων του ΟΑΣΘ.

Τόσο το Σάββατο 15 Γενάρη όσο και τοεπόμενο Σάββατο 22, πάνω από 150εργαζόμενοι, νεολαίοι, συνταξιούχοι καιάνεργοι, μέλη της Πρωτοβουλίας Επιβάτεςτης Θεσσαλονίκης, πραγματοποίησανοργανωμένες, μαζικές παρεμβάσεις σταλεωφορεία της πόλης. Οι πρωτοβουλίεςγειτονιάς, Πρωτοβουλία ΚατοίκωνΤούμπας, Ωραιοκάστρου, Πυλαίας-Χορ-τιάτη, η Πρωτοβουλία Αγώνα ∆υτικώνΣυνοικιών, η Ανοιχτή Συνέλευση Συκεώνξεκίνησαν με λεωφορεία από τιςαντίστοιχες συνοικίες και συγκεντρώθη-καν μπροστά στο άγαλμα Βενιζέλου μαζίμε άλλες κινήσεις πολιτών και κυρίωςεργαζομένων, όπως η Πρωτοβουλία Πρω-τοβάθμιων Σωματείων, η Επιτροπή Ανέρ-γων, η Ακρίβεια Stop, η GreenAttack κ.ά.που συμμετέχουν όλες στους Επιβάτες τηςΘεσσαλονίκης. Από εκεί επιβιβάστηκαν σεδιάφορα λεωφορεία και πραγματοποίησανπαρεμβάσεις διαμαρτυρίας στην πόλη καιστις διάφορες γειτονιές της.

Στα λεωφορεία κρεμάστηκαν πανό,μοιράζονταν προκηρύξεις που αποκά-λυπταν το ρόλο κυβέρνησης και ΟΑΣΘκαι καλούσαν το επιβατικό κοινό σεσυλλογική, μαζική αντίσταση και δράσηενάντια στις αυξήσεις. Η αντίδραση τουκόσμου υπήρξε θετικότατη και σε πολλέςπεριπτώσεις ενθουσιώδης. Αποτέλεσματων παρεμβάσεων ήταν κανένας επιβά-της να μην κόψει εισιτήριο στα λεωφο-ρεία αυτά, στηρίζοντας έμπρακτα τοναγώνα κατά των αυξήσεων.

Την Παρασκευή 21/1 πραγματοποι-ήθηκε πορεία προς το γραφείο και παρέμ-βαση στον ίδιο τον υφυπουργό Βούγιααπό τους Επιβάτες της Θεσσαλονίκης, απότον οποίο απαιτήθηκε να δεσμευτεί γιατην άρση των αυξήσεων. Για άλλη μιαφορά αποκαλύφθηκε η αντιλαϊκή πολιτι-κή της κυβέρνησης και ο εμπαιγμός τηςπρος τον κόσμο, αφού η μόνη υπόσχεσητου Βούγια ήταν η πρόταση για μείωσητων εισιτηρίων για τους ανέργους, εφό-σον «αποδεικνύουν πραγματικά καιεισοδηματικά (;) την ανεργία τους»!

Απογευματινές παρεμβάσεις στα λεω-φορεία έγιναν και την Τρίτη 25 και τηνΠέμπτη 27 Γενάρη, ενώ το θέμα τηςαύξησης της τιμής των εισιτηρίων αποτέ-λεσε ζήτημα αιχμής στο απογευματινόσυλλαλητήριο που πραγματοποίησε ηΠρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείωντην Πέμπτη 27/1 το απόγευμα.

Παράλληλα, συγκροτήθηκε πρωτοβου-λία από ομάδα δικηγόρων για τη νομικήαλληλεγγύη και στήριξη αφιλοκερδώς«των κινημάτων κοινωνικής ανυπακοήςπου έχουν δημιουργηθεί στην πόλη απόπολίτες που αρνούνται να πληρώσουντέλη διοδίων, εισιτήρια στον ΟΑΣΘ, παρά-λογα πρόστιμα, υπερβολικά τιμολόγια,άδικους φόρους κ.λπ.».

Πρωτοβουλία ενάντια στις αυξήσειςτων εισιτηρίων, η οποία επίσης συμμετέχειστους Επιβάτες της Θεσσαλονίκης, συγ-κρότησαν και οι φοιτητές, οι οποίοι άνοι-ξαν το θέμα μέσα στις σχολές τους καιπραγματοποίησαν παρεμβάσεις στη Λέσχηκαι στη Βιβλιοθήκη αλλά και απαίτησαναπό την πρυτανεία να πάρει θέση.

Ακόμα, ψήφισμα διαμαρτυρίας για τηναύξηση των εισιτηρίων του ΟΑΣΘ και την

κατάργηση του δικαιώματος μετεπιβίβα-σης εξέδωσε, μετά από μαζική παρέμβασητων Επιβατών της Θεσσαλονίκης, το δημο-τικό συμβούλιο του δήμου Θεσσαλονίκης,όπως και το δημοτικό συμβούλιο τουδήμου Ωραιοκάστρου, μετά την παρέμβασητης πρωτοβουλίας κατοίκων. Ανάλογασχεδιάζουν να παρέμβουν οι Επιβάτες καιστα υπόλοιπα δημοτικά συμβούλια τωνπεριφερειακών δήμων.

Κορυφαία στιγμή για τις παρεμβάσειςτων Επιβατών της Θεσσαλονίκης αναμέ-νεται να είναι η μεγάλη διαδήλωση σήμε-ρα Σάββατο 29/1 στις 11.30 το πρωί στοάγαλμα Βενιζέλου, η οποία προπαγανδίζε-ται εντατικά την τελευταία βδομάδα.

Κορυφαία στιγμή αλλά όχι τελευταίακίνηση. Μπορεί ο ΟΑΣΘ να έχει αποσύρειτα παλαιά εισιτήρια και να έχει αλλάξει ταεκδοτικά μηχανήματα μέσα στα λεωφο-ρεία ήδη από τις 20 Γενάρη, ενώ οι αυξή-σεις είχαν εξαγγελθεί για 1 Φλεβάρη,ωστόσο οι Επιβάτες δηλώνουν αποφασι-σμένοι να συνεχίσουν και να εντείνουν τιςκινητοποιήσεις τους μέχρι την πλήρηαπόσυρση των αυξήσεων. Γι’ αυτό καιαύριο Κυριακή 30 Γενάρη οργανώνουνσυνέλευση στις 11.00 πμ στο ΕργατικόΚέντρο για να αποτιμήσουν τη μέχρι τώραδράση τους και να προγραμματίσουν τιςπαραπέρα κινητοποιήσεις τους.

Μια πρώτη νίκη συνιστά η υποχώρηση της κυβέρνησηςστο θέμα των μετεπιβιβάσεων

Της τελευταίας στιγμής: με σχέδιο κοι-νής υπουργικής απόφασης (ΚΥΑ), το οποίοσυντάχθηκε με πρωτοβουλία του υφυ-πουργού Σπύρου Βούγια και προωθείταιπρος έγκριση, επέρχονται, τρεις μόλιςμέρες πριν το μεγάλο συλλαλητήριο πουδιοργανώνεται στην πόλη, κάποιες τροπο-

ποιήσεις στην απόφαση με την οποίαεγκρίθηκαν οι αυξήσεις των εισιτηρίωντου ΟΑΣΘ από την 1η Φεβρουαρίου. Συγκε-κριμένα και βάση της νέας υπουργικήςαπόφασης:

Το χρονικό εισιτήριο διάρκειας μιάμι-σης ώρας και κόστους 90 λεπτών θαισχύει “από και προς οποιαδήποτεκατεύθυνση και από και προς οποιαδήπο-τε λεωφορειακή γραμμή”. Με την αρχικήαπόφαση το εν λόγω εισιτήριο είχε ισχύγια μετακινήσεις μόνο προς την ίδιακατεύθυνση, για παράδειγμα κάποιος πουανέβαινε σε λεωφορείο από τον Σιδηρο-δρομικό Σταθμό θα μπορούσε να κατευ-θυνθεί μόνο προς τα ανατολικά, π.χ.Βούλγαρη, χρησιμοποιώντας δύο αστικάλεωφορεία. Με τη βελτίωση μπορεί ναμετακινηθεί ανατολικά και να επιστρέ-ψει δυτικά εντός του χρονικού διαστήμα-τος ισχύος του εισιτηρίου.

Τα παιδιά ηλικίας μέχρι 6 ετών δενυποχρεούνται να κόβουν εισιτήριο καιτέλος εκτός από τους φοιτητές, τουςμαθητές, τους πολύτεκνους και τα ΑΜΕΑμε ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω, μει-ωμένο εισιτήριο θα δικαιούνται από την1η Φεβρουαρίου και οι ηλικιωμένοι άνωτων 65 ετών.

Η υποχώρηση αυτή της κυβέρνησηςσυνιστά μια πρώτη νίκη. Όμως, οι Επιβά-τες της Θεσσαλονίκης και όλες οι πρωτο-βουλίες και οι άνθρωποι που τους συνα-παρτίζουν δεν υποχωρούν και δεν σταμα-τούν. Από την αρχή έχουν ξεκαθαρίσειπως ζητούν να παρθούν πίσω όλες οιαυξήσεις μαζί με την κατάργηση της μετε-πιβίβασης. Κυβέρνηση και ΟΑΣΘ επιχει-ρούν να κάνουν το ίδιο κόλπο που έκανανκαι πέρυσι την άνοιξη: «παίρνουμε πίσωτην μετεπιβίβαση για να μας μείνει ηαύξηση της τιμής των εισιτήριων»!! Αυτήτη φορά το κόλπο δεν θα περάσει!Συνεχίζουμε !! πιο μαζικά ! πιο δυναμικά!!

Θεσσαλονίκη

Φοιτητές-σπουδαστές Επιβάτες Θεσσαλονίκης

Με πρωτοβουλία των Αγωνιστικών Κινήσεων κλήθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα πολιτι-κές δυνάμεις αλλά και όλοι οι φοιτητές του Α.Π.Θ. για τη συγκρότηση πρωτοβουλίας πουθα παλέψει ενάντια στις αυξήσεις των εισιτηρίων στον Ο.Α.Σ.Θ.

Σε μια περίοδο που όλος ο λαός στενάζει υπό το βάρος των νέων μέτρων, οι φοιτητές δέχονταιακόμη μια πτυχή αυτής της επίθεσης. Μαζί με το δυσβάσταχτο πια για πολλούς κόστος σπουδών,μαζί με την επίθεση στη φοιτητική μέριμνα, οι αυξήσεις στα εισιτήρια έρχονται να κάνουν ακόμη πιοδύσκολους τους όρους σπουδών για χιλιάδες φοιτητές. Πιστεύουμε πως το δικαίωμά μας στη δωρ-εάν παιδεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις δωρεάν μετακινήσεις με τα λεωφορεία. Εχουμε τηνπίστη ότι οι φοιτητές μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο που οργανώνεται στην πρωτοβουλία των Επι-βατών Θεσσαλονίκης μπορούν να νικήσουν στη μάχη αυτή. Θεωρούμε όμως ότι αυτή η μάχη δενμπορεί να υποκαταστήσει ούτε και να παραγκωνίσει τη μάχη που πρέπει να δώσουμε ώστε να μηνπεράσει ο νέος νόμος για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ που σύντομα θα κατέβει από την κυβέρνηση.Στη συνάντηση που έγινε την προηγούμενη εβδομάδα υπήρξε σημαντική ανταπόκριση και ήταν ιδι-αιτέρως μαζική. Από όλους τονίστηκε η ανάγκη να παρθούν πίσω οι αυξήσεις που έχουν ανακοι-νωθεί αλλά και η σύνδεση των αυξήσεων αυτών με τη συνολικότερη κυβερνητική πολιτική και ταμέτρα του Μνημονίου. Επισημάνθηκε ακόμη η ανάγκη να ανοιχτεί το ζήτημα μέσα στους φοιτητι-κούς συλλόγους και να παρθούν αγωνιστικές αποφάσεις ώστε να οργανωθεί με τον καλύτεροδυνατό τρόπο ο αγώνας αυτός μέσα στο πανεπιστήμιο. Η πρωτοβουλία των φοιτητών-σπουδαστών δρα στο πλαίσιο και ακολουθεί το πρόγραμμα δρά-σεων που έχουν ορίσει οι Επιβάτες Θεσσαλονίκης. Ορίστηκαν όμως και κάποια επιπλέον ραντεβού,όπως η παρέμβασηκατάληψη του λεωφορείου που πάει στα ΤΕΙ Θεσσαλονίκης τα οποία βρίσκον-ται εκτός της πόλης και η μαζική παράσταση στη σύγκλητο του Α.Π.Θ.Σήμερα Σάββατο 29/1 πραγματοποιείται το μεγάλο συλλαλητήριο των Επιβατών Θεσσαλονίκης μεσυγκέντρωση στις 11:30 στο Αγαλμα Βενιζέλου, το οποίο θα καταλήξει στα γραφεία του Ο.Α.Σ.Θ.ΩΣ Ε∆Ω! Ξεσηκωνόμαστε, οργανωνόμαστε για να νικήσουμε!• Να μην περάσει το νέο χαράτσι του ΟΑΣΘ!• ∆ωρεάν μετακινήσεις για τους άνεργους, τους φοιτητές, τους μαθητές, τους συνταξιούχουςκαθώς και για τους εργαζόμενους από και προς την εργασία τους!• ∆ημόσιες συγκοινωνίες, φτηνές για το λαό!

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ 1111Σάββατο 29 Γενάρη 2011 Προλεταριακή Σημαία

Το τελευταίο διάστημα μεγαλώνουν οι αντιδράσεις απέναντι στην αύξησητων τιμών των εισιτηρίων των αστικών συγκοινωνιών και στιςαυξήσεις των διοδίων. Ειδικά στα διόδια, για τα οποίαυπάρχουν διαφόρων ειδών κινητοποιήσεις εδώ και αρκετό καιρό,είναι όλο και περισσότεροι αυτοί πουαρνούνται να πληρώσουν καισηκώνουν τις μπάρες για να περάσουν. Αλλά και στις αστικέςσυγκοινωνίες, με το ευνοϊκό κλίμαπου δημιουργούν και οι κινητοποιήσεις των εργαζόμενωνστον κλάδο, δείχνει να κερδίζει έδαφος αυτό που αποκαλείται κίνηματου «δεν πληρώνω δεν πληρώνω».

Η μετακίνηση ως κοινωνική ανάγκη

Η ανάπτυξη των αστικών συγκοινω-νιών έγινε παράλληλα με την ανάπτυξητου καπιταλισμού από το 19ο αιώνα. Ηαστική τάξη, έχοντας επικρατήσει απέναντιστη φεουδαρχία κύρια στην Ευρώπη,συγκεντρώθηκε στα αστικά κέντρα, άλλαξετο χαρακτήρα των μεσαιωνικών πόλεωνκαι έθεσε τις βάσεις για τις σύγχρονες ιμπε-ριαλιστικές μητροπόλεις.

Βασικό χαρακτηριστικό στη νέα κοινω-νική κατάσταση ήταν η συγκέντρωση οικο-νομικών δραστηριοτήτων, αλλά και διοι-κητικής και πολιτικής εξουσίας στα αστικάκέντρα. Πράγμα που, όπως είναι φυσικό,σήμαινε και τη συγκέντρωση πληθυσμού. Οιπόλεις άρχισαν να επεκτείνονται με ρυθ-μούς πρωτόγνωρους ως τότε και δεν είναιτυχαίο ότι από τα πρώτα αιτήματα του νεο-γέννητου εργατικού κινήματος ήταν η κα-λυτέρευση των συνθηκών ζωής και υγιεινήςτων εργατικών οικογενειών που κυριολε-κτικά στοιβάζονταν σε άθλια παραπήγματα,μέσα σε απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση.

Οι αστικές τάξεις υποχρεώθηκαν νααπαντήσουν τα ζητήματα των όρων διαβίω-σης της εργατικής τάξης, όχι μόνο λόγωτων διεκδικήσεών της, αλλά και επειδή οιάθλιοι όροι που υπήρχαν έθεταν και στιςίδιες προβλήματα. Χαρακτηριστικό είναι τοζήτημα της υγιεινής, το οποίο αντιμε-τωπίστηκε για να μην υπάρχουν εστίες μό-λυνσης και πηγές ασθενειών και επιδημιώνμέσα στις πόλεις, οι οποίες, προφανώς,έπλητταν και τους ίδιους τους αστούς.

Σε αυτήν την κατάσταση γεννήθηκε καιη ανάγκη της μετακίνησης μέσα στην πόλη,η οποία, πια, είχε μεγαλώσει τόσο που δενεπέτρεπε τις μετακινήσεις με τα πόδια. Ηανάγκη αυτή, ευνοημένη και από την ανά-πτυξη της τεχνολογίας, δημιούργησε τιςαστικές συγκοινωνίες και τα μέσα μαζικήςμεταφοράς.

Ο καπιταλισμός έλυνε, με αυτόν τοντρόπο, και δικά του προβλήματα. Εξασφά-λιζε τη μαζική, φτηνή, γρήγορη και συγ-κροτημένη μεταφορά των εργατών από τοσπίτι στο εργοστάσιο, πετυχαίνοντας, έτσι,τις ομαλές εναλλαγές στις βάρδιες και τηναποτελεσματική εφαρμογή του φορντικούμοντέλου, το οποίο θα κατέρρεε αν δεν

ήταν όλοι οι εργάτες στη θέση τους την ώραπου ξεκινάει η βάρδια. Και βέβαια, ήτανπολύ φτηνότερο να λυθεί το ζήτημα αυτόσυλλογικά για όλους τους καπιταλιστές,παρά από τον καθένα ξεχωριστά.

Με έναν αντίστοιχο τρόπο εξελίχθηκεκαι το ζήτημα των υπεραστικών μετακι-νήσεων. Η ανάπτυξη των οδικών και σι-δηροδρομικών δικτύων βασίστηκε στουςήδη διαμορφωμένους δρόμους που χρησι-μοποιούσαν οι έμποροι και είχε στόχο ναεξυπηρετήσει τη μεταφορά των πρώτωνυλών από τους τόπους παραγωγής τουςστα εργοστάσια και τη μεταφορά τωνεμπορευμάτων από τα εργοστάσια στουςτόπους κατανάλωσής τους, δηλαδή, βασι-κά, στις πόλεις.

Και στις δυο περιπτώσεις, η τεχνολογίατων αυτοκινήτων και των τρένων μίκρυνετις αποστάσεις, όπως λέγεται. Τις αποστά-σεις, όμως, που πρώτα είχε …μεγαλώσει οκαπιταλιστικός τρόπος παραγωγής και ηυπερσυσσώρευση δραστηριοτήτων καιπληθυσμού στις πόλεις και η ολοένα οξυνό-μενη αντίθεση της πόλης με το χωριό.

∆ημόσιες και δωρεάν συγκοινωνίεςγια το λαό

Ειδικότερα οι αστικές συγκοινωνίεςστην Ελλάδα αναπτύχθηκαν με τους γνω-στούς ρυθμούς και τη γνωστή …ποιότητατου εξαρτημένου ελληνικού καπιταλισμού.Η αστική τάξη επιχείρησε να λύσει το ζή-τημα της μετακίνησης του κόσμου, όμωςούτε η ίδια, αλλά ούτε και οι πόλεις τηςέμοιαζαν σε τίποτε με αυτές της Ευρώπης.

Οι μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, κυριότε-ρα η Αθήνα και λιγότερο η Θεσσαλονίκη,αναπτύχθηκαν άναρχα, γιγαντώθηκαν από-τομα ξεπερνώντας κατά πολύ τις προδια-γραφές τους, με αποτέλεσμα την κατακό-ρυφη πτώση της ποιότητας ζωής τωνκατοίκων τους. Κάτι που χαρακτηριστικάφαίνεται στο κυκλοφοριακό πρόβλημα πουαναγκάζει εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμε-νους να περνάνε καθημερινά ατέλειωτεςώρες στο δρόμο από ή προς τη δουλεία ή τηνοποιαδήποτε δραστηριότητά τους.

Η ελληνική άρχουσα τάξη ποτέ δε θέ-λησε, επί της ουσίας, αλλά ούτε και μπόρε-σε να λύσει το πρόβλημα. Πρώτον, γιατίόχι μόνο δεν ανέκοψε, αλλά, αντίθετα,ευνόησε τη μεγαλύτερη συγκέντρωσηπληθυσμού στις δυο μεγάλες πόλεις, μεαποτέλεσμα σήμερα στο λεκανοπέδιο τηςΑττικής να ζει ο μισός πληθυσμός τηςχώρας. ∆εύτερον, γιατί στηρίχτηκε σεμεγάλο βαθμό στο κατασκευαστικό κεφά-λαιο και την αντιπαροχή, δίνοντας, έτσι,προτεραιότητα στο τσιμέντο και όχι σε οτι-δήποτε θα βελτίωνε τη ζωή των κατοίκων.Και τρίτον, γιατί ήθελε πάντα να ευνοείκαι τη χρήση του ΙΧ και όλων των κυκλω-μάτων που εξαρτώνται από αυτό (εμπορία,συντήρηση, καύσιμα).

Οι αστικές συγκοινωνίες, λοιπόν, μπή-καν σε δεύτερη μοίρα, παρότι αποτέλεσανένα πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο,κύρια με την κατασκευή του μετρό της Αθή-νας. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, και την προ-σπάθεια της κυβέρνησης Μητσοτάκη γιαιδιωτικοποίηση της ΕΑΣ.

Ο δημόσιος χαρακτήρας των συγκοινω-νιών ήταν σε αντιστοιχία με το δημόσιοχαρακτήρα όλων των οργανισμών κοινήςωφέλειας. Οπως, επίσης, και ο ανταποδο-τικός τους χαρακτήρας, μέσω των εισι-τηρίων. Βέβαια, η τιμή του εισιτηρίουπάντα καθοριζόταν από τις γενικότερεςπολιτικές συνθήκες κάθε περιόδου και,

προφανώς και από τον ταξικό συσχετισμό(το ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου είχε θεσμο-θετήσει για ένα διάστημα τη δωρεάνμετακίνηση το πρωί).

∆εν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι στουςδύσκολους καιρούς του μνημονίου πουπερνάμε η κυβέρνηση αποφασίζει μιααύξηση-ρεκόρ στα εισιτήρια κατά 40%, ακο-λουθώντας τις επιταγές της τρόικας για«εξυγείανση», όπως τη λένε, των συγκοι-νωνιών.

Το ζήτημα αυτό είναι, κατά την άποψήμας, κεντρικό στην κατανόηση του όλουζητήματος και, κατά συνέπεια, στη χάραξητων κατευθύνσεων των κινητοποιήσεωνπου αναπτύσσονται. Ακούγεται από διάφο-ρες πλευρές ότι δεν μπορεί να μηνπληρώνουμε και τίποτα, αλλά να πληρώ-νουμε λίγα και οι πιο ευαίσθητες κοινωνι-κές ομάδες καθόλου.

Το πρόβλημα με αυτές τις θέσεις είναιακριβώς ότι αποδέχονται την ανταποδο-τικότητα στις συγκοινωνίες, μερικές φορές,μάλιστα, αποδεχόμενες τη σχετική επιχει-ρηματολογία του συστήματος ότι δεν μπο-ρεί να πληρώνουν το ίδιο (μέσω της φορο-λογίας) και αυτοί που χρησιμοποιούν καιαυτοί που δε χρησιμοποιούν τις αστικέςσυγκοινωνίες.

Η λογική αυτή δε βγάζει, βέβαια, που-θενά. Ο λαός δεν έχει κανένα λόγο να απο-δεχθεί οποιοδήποτε κόστος για οποιαδήπο-τε κοινωνική ανάγκη του καλύπτει το κρά-τος, με τα λεφτά που μαζεύει από τον ίδιοέτσι κι αλλιώς. Γιατί όπως η πάλη για αυξή-σεις έχει στόχο να πάρουν οι εργαζόμενοιπίσω το μεγαλύτερο μέρος που μπορούναπό την υπεραξία που τους κλέβει η εργο-δοσία, έτσι και η πάλη απέναντι στο αστικόκράτος, το συλλογικό καπιταλιστή, για πε-ρισσότερες παροχές έχει στόχο να πάρει ολαός πίσω όσα περισσότερα μπορεί απόαυτά που του αρπάζει το κράτος για να ταδιοχετεύσει, τελικά, στις τσέπες των κεφα-λαιοκρατών.

Αρα, σε τι ωφελεί να αναγνωρίζει ολαός ότι όσοι μπορούν θα πρέπει ναπληρώνουν για τις συγκοινωνίες; Γιατί νααποδέχεται, ειδικά στις μέρες μας, ότι τοκράτος δεν έχει αρκετά λεφτά για ναπαρέχει περισσότερα; Μήπως γιατί, ουσια-στικά, αναζητείται μια ενδιάμεση διεκ-δίκηση, η οποία, θεωρούν κάποιοι, ότι θαείναι πιο αποδεκτή από τις λαϊκές μάζες; Αςθυμηθούμε πόσες φορές ο λαός διέψευσεκαι ξεπέρασε όλες αυτού του είδους τιςαναστολές κάποιων που θεωρούσαν εαυ-τούς πρωτοπορία…

Από την άλλη μεριά, είναι προφανές ότικάθε αύξηση στις τιμές των εισιτηρίωνισοδυναμεί, ουσιαστικά, με μείωση τωνμισθών. Και γι΄ αυτό η κατάργησή τους πρέ-πει να αποκτήσει περίοπτη θέση ανάμεσαστα αιτήματα του λαού. Το όχι στις αυξή-σεις στα εισιτήρια είναι το αίτημα τηςαντίστασης και το δημόσιες και δωρεάνσυγκοινωνίες είναι η διεκδίκηση τηβελτίωσης των όρων ζωής του λαού.

Οι πρωτοβουλίες που έχουν δημιουρ-γηθεί και στην Αθήνα και στη Θεσσα-λονίκη είναι θετικές και έχουν ήδη δώσειτις πρώτες τους μάχες με μια πληθώραμορφών, από την προπαγάνδιση μέχρι καιτην έμπρακτη άρνηση στην πληρωμή τουεισιτηρίου. Επειδή το ζήτημα αφορά μεγά-λο κομμάτι του λαού υπάρχουν οι προϋ-ποθέσεις να μαζικοποιηθούν οι κινητο-ποιήσεις και να φέρουν αποτελέσματα. Θαπρέπει, όμως, ο αγώνας να έχει διάρκειακαι αποφασιστικότητα, γιατί το ζήτημα δεθα λήξει την 1η του Φλεβάρη που θα ανέ-βουν οι τιμές, ούτε προς τη μια ούτε προςτην άλλη κατεύθυνση.

Οι πρωτοβουλίες που έχουν παρθεί πρέ-πει να στηριχτούν από δυνάμεις, συλλο-γικότητες και, βασικά, από το λαό. Οι πα-ρεμβάσεις πρέπει να έχουν αυτόν ακριβώςτο στόχο, να καλέσουν τον κόσμο να παλέ-ψει για να παρθούν πίσω οι αυξήσεις και ναδιεκδικήσει δημόσιες και δωρεάν συγκοι-νωνίες.

Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να συναν-τηθούν οι κινητοποιήσεις αυτές με τοναγώνα των εργαζόμενων στις συγκοι-νωνίες, οι οποίοι είναι τα θύματα της ίδιαςακριβώς πολιτικής που φορτώνει τα βάρητης κρίσης στο λαό.

Κατάργηση των διοδίωνΣτο ζήτημα των διοδίων οι πρωτοβου-

λίες και οι κινητοποιήσεις έχουν ξεκινήσειεδώ και αρκετό καιρό, βασικά μετά τις αποι-κιοκρατικού τύπου συμβάσεις παραχώρη-σης που υπέγραψε η κυβέρνηση της Ν∆ το2007 με τους μεγάλους κατασκευαστικούςομίλους, οι οποίες είχαν ως συνέπεια τιςαπανωτές αυξήσεις και του πλήθους καιτων τιμών των διοδίων στις εθνικές οδούς.Με βάση τις συμβάσεις αυτές, περίπου το70% των εσόδων από τα διόδια πάει στουςιδιώτες και αυτό όχι για να συντηρηθούν οιδρόμοι, αλλά για να κατασκευαστούν νέοιστο μέλλον!

Το μεγάλο πρόβλημα εδώ το αντι-μετώπισαν οι κάτοικοι των περιοχών γύρωαπό τα διόδια, οι οποίο ήταν υποχρεωμένοικαθημερινά να πληρώνουν ένα σωρόλεφτά για να πάνε στις δουλειές τους.

Και βέβαια, η λογική της ανταποδο-τικότητας θριαμβεύει, φτάνοντας στοεπίπεδο του στυγνού χαρατσώματος. ∆εφτάνουν ο φόροι και τα τέλη κυκλοφο-ρίας, ο κόσμος είναι αναγκασμένος ναπληρώνει και για τη χρήση των δρόμωνπου ήδη έχει πληρώσει για να φτιαχτούν.Το ζεστό χρήμα ρέει στις τσέπες του μεγά-λου κατασκευαστικού κεφαλαίου, έναναπό τους στυλοβάτες του ελληνικούκαπιταλισμού.

Ετσι, και για τα διόδια το αίτημα δενμπορεί να είναι άλλο από την πλήρηκατάργησή τους. Η οργή του κόσμου απέ-ναντι στο χαράτσι ήδη εκφράζεται μαζικά.Ο κόσμος σηκώνει τις μπάρες για να περά-σει χωρίς να πληρώσει και αυτό είναι απο-τέλεσμα και της γενικότερης επίθεσης πουέχει φτάσει το λαό στα όριά του.

Αντικειμενικά το βάρος των κινητοποιή-σεων για τα διόδια θα το σηκώσουν αυτοίπου πλήττονται περισσότερο. Οι διάφορεςσυλλογικότητες, αλλά και όσοι χρησιμοποι-ούν περιστασιακά τις εθνικές οδούς καισηκώνουν τις μπάρες έχουν να παίξουν τοσημαντικό ρόλο της στήριξης αυτού τουαγώνα και της προσπάθειας για τη γενίκευσητης απόρριψης της κυβερνητικής πολιτικής.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παρουσιάζεταισχεδόν ως θύμα και αυτή των συμβάσεωντης Ν∆ και υποτίθεται ότι τις αναδιαπραγ-ματεύεται με τους κατασκευαστές. Ωστόσο,όχι μόνο και το ΠΑΣΟΚ είχε ψηφίσει το σχε-τικό νόμο στη βουλή το 2007, αλλά και ηαναδιαπραγμάτευση δεν γίνεται παρά γιατην επιμήκυνση της περιόδου παραχώρη-σης με ταυτόχρονη μείωση των δόσεων,δηλαδή των διοδίων. Αρα, δεν είναι διατε-θειμένη να λύσει το πρόβλημα, είναι καιαυτή μέρος του, είναι και αυτή ένθερμοςυποστηρικτής των συμφερόντων των μεγα-λοκατασκευαστών.

Η διεκδίκηση, λοιπόν, στρέφεται προςτα εκεί και είναι και αυτή μέρος του συνο-λικότερου αγώνα για την ανατροπή τηςβάρβαρης επίθεσης που εξαπολύεται στολαό με όχημα το μνημόνιο.

∆ημόσιες και δωρεάν συγκοινωνίες για το λαό Κατάργηση των διοδίων

13Προλεταριακή ΣημαίαΠΟΛΙΤΙΚΗΣάββατο 29 Γενάρη 201112 Προλεταριακή Σημαία ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Το σύνολο των εργαζό-

μενων και η μεγάλη

πλειοψηφία του λαού

βιώνει με οδυνηρό τρόπο τις

επιπτώσεις της αντεργατικής-

αντιλαϊκής επίθεσης κυβέρνη-

σης – κεφαλαίου – ΔΝΤ – ΕΕ.

Το πετσόκομμα μισθών και

συντάξεων, οι συνεχείς αυξή-

σεις τιμών σε όλα τα είδη και

τις υπηρεσίες που καλύπτουν

λαϊκές ανάγκες, οι απολύσεις

και το κλείσιμο εργοστασίων

και άλλων επιχειρήσεων που

στέλνουν στην κόλαση της

ανεργίας εκατοντάδες χιλιά-

δες εργαζόμενους αποτελούν

βασικές αιτίες για το άπλωμα

της φτώχειας, της ανέχειας και

της εξαθλίωσης σε μεγάλα τμή-

ματα του εργατικού και λαϊ-

κού πληθυσμού.

Απέναντι στο φόρτωμα

των βαρών της κρίσης στις

πλάτες του λαού, όλο και

μεγαλύτερα τμήματα εργατι-

κών και ευρύτερα λαϊκών

δυνάμεων δείχνουν, έμπρα-

κτα, τη διάθεσή τους να αγω-

νισθούν, οργανώνοντας την

πάλη τους σε συγκεκριμένους

χώρους όπου εκδηλώνεται με

οξυμένο τρόπο η αντεργατι-

κή–αντιλαϊκή επίθεση.

Η μαζική και μαχητική

συμμετοχή στις πανελλαδικές

απεργιακές κινητοποιήσεις,

ιδιαίτερα της 5ης Μάη και

15ης Δεκέμβρη της περασμένης

χρονιάς, οι επίμονες μάχες

στους χώρους των μέσων μετα-

φοράς, στο χώρο των δημοτι-

κών υπαλλήλων αλλά και σε

έναν μεγάλο αριθμό επιμέρους

κινητοποιήσεων σε χώρους

δουλειάς, γειτονιές και πόλεις

δείχνει την αποφασιστικότητα

ενός ευρύτερου εργατι-

κού–λαϊκού δυναμικού να

οργανωθεί, να αντισταθεί και

να παλέψει για την ανατροπή

της επίθεσης, για να μην περά-

σουν νέα αντεργατικά–αντι-

λαϊκά μέτρα και να καταργη-

θούν αυτά που η κυβέρνηση

του ΠΑΣΟΚ με τη συνδρομή

και των άλλων αστικών κομ-

μάτων (ΝΔ, ΛΑΟΣ κ.ά.) έχουν

ψηφίσει.

Η πάλη για την ανατροπή

του Μνημονίου και των πολι-

τικών της φτώχειας και της

ανεργίας που περνάει μέσα

από την οργάνωση και την

ανάπτυξη του εργατικού-λαϊ-

κού κινήματος αποτελεί τον

κεντρικό πολιτικό στόχο της

περιόδου και στην κατεύθυν-

ση αυτή οφείλουμε να συν-

δράμουμε με όλες μας τις

δυνάμεις. Γιατί τα εμπόδια

που μπαίνουν στις εργατι-

κές–λαϊκές δυνάμεις για την

ανάπτυξη της πάλης τους είναι

πολλά και από πολλές πλευ-

ρές.

Πρώτα από όλα, από τις

ίδιες τις δυνάμεις του συστή-

ματος που με την τρομοκρατία

και την ωμή βία που έχει εξα-

πολύσει σκοπεύει να πνίξει

κάθε αντίσταση, κάθε αγώνα,

μικρό ή μεγάλο. Η κλιμακού-

μενη επίθεση της κυβέρνησης

και των υπόλοιπων δυνάμεων

του συστήματος με την καθη-

μερινή σχεδόν εξαγγελία αντι-

δραστικών πολιτικών, την

ψήφιση αντεργατικών-αντι-

λαϊκών νόμων καθώς και με

τις συνεχείς αυξήσεις σε είδη

και υπηρεσίες πρώτης ανά-

γκης δημιουργούν ένα ασφυ-

κτικό κλίμα στον λαϊκό

κόσμο, ένα κλίμα κυριαρχίας

των αντιδραστικών δυνάμεων

σε όλα τα επίπεδα, και αυτό

έχει σαν συνέπεια να δημιουρ-

γούνται, κατά διαστήματα,

συνθήκες «παγώματος» των

διαθέσεων.

Στην επιβολή της υποταγής

του εργατικού–λαϊκού παρά-

γοντα συμβάλλει σημαντικά η

πολιτική των κυβερνητικών

και άλλων εργατοπατέρων της

συνδικαλιστικής γραφειοκρα-

τίας που αποτελούν έναν

σημαντικό κυματοθραύστη

της εργατικής–λαϊκής οργής

και αγανάκτησης, έχοντας τη

δυνατότητα, βάσει συσχετι-

σμών αλλά και άλλων παρα-

γόντων, να είναι η μοναδική

δύναμη στον εργατικό συνδι-

καλισμό που μπορεί να κηρύ-

ξει πανελλαδική-πανεργατική

απεργία, μια κορυφαία κινη-

τοποίηση που στα χέρια των

εργατοπατέρων γίνεται αντι-

κείμενο χειρισμών εκτόνωσης

και απογοήτευσης,

Σημαντικός παράγοντας

της καθυστέρησης ανάπτυξης

κινήματος αντίστασης που

έχει ανάγκη η εποχή μας απο-

τελούν τα πολλαπλά «σχέ-

δια», οι διαφορετικές «ιεραρ-

χήσεις» και ο βαθύς υποκειμε-

νισμός που κυριαρχεί στο

μεγαλύτερο μέρος κομμάτων

και οργανώσεων που έχουν

αναφορά στην Αριστερά στη

χώρα μας. Κοινός τόπος αυτών

των αντιλήψεων, η «συνολική

πρόταση», η απαξίωση των

επιμέρους αντιστάσεων σαν

αδιέξοδων, η λατρεία των

εκλογικών διαδικασιών, η

άρνηση κοινής δράσης και

συντονισμού με την ύψωση

τοίχων ανάμεσα στις εργατι-

κές–λαϊκές δυνάμεις, που

εμποδίζουν τη μαζική αντί-

σταση, δημιουργούν τάσεις

απογοήτευσης, καθυστερούν

την ανάπτυξη κινήματος σαν

του μοναδικού παράγοντα

νικηφόρας πάλης και τροπο-

ποίησης των πολιτικών–ταξι-

κών συσχετισμών σε όφελος

των λαϊκών δυνάμεων.

Επειδή όμως η ζωή των

λαϊκών ανθρώπων είναι αβίω-

τη και τα καθημερινά προβλή-

ματα μεγαλώνουν και οξύνο-

νται, έχει προκύψει η ανάγκη

άμεσων απαντήσεων και πρα-

κτικών πάλης σε μια σειρά

ζητήματα. Από τα διόδια που

έχουν τεράστιο οικονομικό

κόστος για όσους έχουν ακόμη

τη δυνατότητα ή από ανάγκη

να κινούνται στους εθνικούς

δρόμους, από τα εισιτήρια στα

μέσα μαζικής μεταφοράς που

αυξάνονται σε τεράστια

ποσοστά, στα νοσοκομεία που

τα χαράτσια μεγαλώνουν, στο

ηλεκτρικό και το νερό που

επίσης οι αυξήσεις γίνονται

δυσβάσταχτες για τη λαϊκή

οικογένεια, έχουν δημιουργη-

θεί και συνεχώς διευρύνονται

κινητοποιήσεις που έχουν

στόχο την άρνηση πληρωμής

από τη μεριά του λαού των

χαρατσιών που επιβάλλουν το

κεφάλαιο και η κυβέρνηση.

Είναι φανερό ότι όλα αυτά

τα χαράτσια που συνεχώς κλι-

μακώνονται σαν μέρος της

συνολικής επίθεσης στο εργα-

τικό–λαϊκό εισόδημα, στις

καταχτήσεις και τα δικαιώμα-

τα των εργαζομένων έχουν

σαν συνέπεια την ακόμα μεγα-

λύτερη αφαίμαξη, την ακόμη

μεγαλύτερη βύθιση των όρων

ζωής των εργαζόμενων. Από

αυτήν την άποψη, η πάλη ενά-

ντια σε κάθε νέο χαράτσι, σε

κάθε αύξηση τιμής αγαθού και

υπηρεσίας που εξυπηρετεί τις

λαϊκές ανάγκες δεν μπορεί

παρά να είναι ενταγμένη στην

κατεύθυνση της συνολικής

ανατροπής της αντεργατι-

κής–αντιλαϊκής επίθεσης. Να

δημιουργεί όρους ανάπτυξης

κινήματος που θα θέσει στό-

χους πάλης, για πραγματικές

αυξήσεις σε μεροκάματα,

μισθούς και συντάξεις που να

καλύπτουν το κόστος της

ζωής, για επιδόματα ανεργίας

σε όλους τους ανέργους, για

όλο το διάστημα της ανεργίας,

για το δικαίωμα στο πενθήμε-

ρο και το οκτάωρο, για δημό-

σια, δωρεάν υγεία και παιδεία

για όλους, για κοινωνική

ασφάλιση που να καλύπτει

όλο το λαό. Αυτοί οι στόχοι

πάλης που μπορούν να ενώ-

σουν το σύνολο της εργατικής

τάξης και όλου του εργαζόμε-

νου λαού αποτελούν τη βασι-

κή κινητήρια δύναμη της εργα-

τικής–λαϊκής οργάνωσης και

δράσης ενάντια στην επίθεση,

Η συγκρότηση εργατι-

κού–λαϊκού κινήματος σε

αυτή τη βάση, όσο δύσκολη

και αν είναι, όσα εμπόδια και

αν συναντά, δεν μπορεί να

καθυστερεί, δεν μπορεί να

προσπερνιέται προς χάρη της

«ευκολίας» που παρουσιά-

ζουν άλλου είδους συγκροτή-

σεις σε επιμέρους ζητήματα.

Γιατί το κυρίαρχο ζήτημα,

αυτό που καθορίζει την εξά-

πλωση της φτώχειας, της ανέ-

χειας και της εξαθλίωσης

είναι η ανεργία από τη μια

μεριά, το κόψιμο του μεροκά-

ματου, του μισθού και της

σύνταξης από την άλλη. Οι

άνεργοι και όσοι παίρνουν

ένα πετσοκομμένο μεροκάμα-

το, μισθό ή σύνταξη «δεν

πληρώνουν» βενζίνες, διόδια,

εισιτήρια αλλά και δεν μπο-

ρούν να πληρώσουν για επαρ-

κή είδη διατροφής, έξοδα των

παιδιών, φάρμακα, θέρμαν-

ση, ηλεκτρικό και νερό. Με

λίγα λόγια, δεν μπορούν να

ζήσουν από τη δουλειά τους

με στοιχειώδη αξιοπρέπεια.

Το επίπεδο των υλικών

όρων ζωής του εργαζόμενου

λαού καθορίζεται από το επί-

πεδο των μισθών του, από την

αξία που πουλάει την εργατι-

κή του δύναμη, και η αξία

αυτή καθορίζει τη δυνατότητά

του να χρησιμοποιεί αγαθά

και υπηρεσίες, αλλά μέσα από

όλες τις εκδηλώσεις της κοινω-

νικής ζωής που έχει κατακτή-

σει ο εργαζόμενος άνθρωπος,

για να μπορέσει να αναπλη-

ρώσει τις χαμένες του δυνά-

μεις.

Στο ζήτημα αυτό είναι

σημαντικό να δούμε και μια

«παλιά» άποψη, τόσο κοντά

όμως στα σημερινά δεδομένα:

«Ταυτόχρονα και ολότελα

ανεξάρτητα από τη γενική

υποδούλωση της εργασίας

που συνεπάγεται το σύστημα

της μισθωτής εργασίας, η

εργατική τάξη δεν θα πρέπει

να υπερβάλει το τελικό αποτέ-

λεσμα των καθημερινών

αυτών αγώνων. Δεν θα πρέπει

να ξεχνάει πως παλεύει ενά-

ντια σε αποτελέσματα και όχι

ενάντια στις αιτίες που φέρ-

νουν τα αποτελέσματα αυτά,

πως καθυστερεί την κίνηση

προς τα κάτω μα δεν της

αλλάζει την κατεύθυνση, πως

εφαρμόζει καταπραϋντικά

φάρμακα και δεν θεραπεύει

την αρρώστια. Δεν πρέπει,

λοιπόν, να την απορροφάει

αποκλειστικά ο αναπόφευ-

κτος αυτός κλεφτοπόλεμος,

που ξεπηδάει ολοένα από

τους ακατάπαυστους σφετερι-

σμούς του κεφαλαίου ή τις

μεταβολές στην αγορά. Πρέπει

να καταλάβει πως, παρ’ όλες

τις αθλιότητες που της επι-

βάλλει, το τωρινό σύστημα

γεννάει ταυτόχρονα και τους

υλικούς όρους και τις κοινω-

νικές μορφές που είναι απα-

ραίτητες για μια οικονομική

ανοικοδόμηση της κοινωνίας.

Αντί για το συντηρητικό ρητό:

Ενα δίκαιο μεροκάματο για

μια μία δίκαια εργάσιμη μέρα

θα πρέπει να γράψει στη

σημαία της το επαναστατικό

σύνθημα: Κατάργηση του

συστήματος της μισθωτής

εργασίας» (Καρλ Μαρξ, ομι-

λία στο Γενικό Συμβούλιο της

Α’ Διεθνούς, 20 και 27 Ιούνη

1865).

Η τοποθέτηση αυτή μάς

«ξαναθυμίζει» ότι ακόμα και

στην περίπτωση της πάλης

ενάντια στους «σφετερισμούς

του κεφαλαίου» η περίπτωση

των χαρατσιών σε κοινωνικές

υπηρεσίες είναι ένα χαρακτη-

ριστικό αυτού του «σφετερι-

σμού», «καθυστερεί την κίνη-

ση προς τα κάτω, μα δεν της

αλλάζει την κατεύθυνση…».

Είναι γνωστό το μέτωπο

στο πολιτικό επίπεδο που

έχουμε ανοιγμένο με πολλές

δυνάμεις της Αριστεράς στη

λογική «την κρίση να πληρώ-

σει το κεφάλαιο», έχοντας την

«παλιά» άποψη ότι το κεφά-

λαιο «θα πληρώσει», πραγμα-

τικά, μόνο με την ανατροπή

του και όχι «με καταπραϋντι-

κά φάρμακα» που τελικά

αυτό που επιτυγχάνουν είναι

η δημιουργία αυταπατών.

Μέχρι τότε, με τον ένα ή τον

άλλο τρόπο και κάτω από την

καπιταλιστική–ιμπεριαλιστι-

κή κυριαρχία θα «πληρώνει» ο

λαός. Το πόσο θα «πληρώσει»

ή δεν θα «πληρώσει» όμως έχει

να κάνει με το επίπεδο της

οργάνωσής του, την ανάπτυξη

της πάλης του, τους πολιτι-

κούς και ταξικούς συσχετι-

σμούς που θα καθορίσει αυτή

η πάλη.

Χωρίς, λοιπόν, να μας

«απορροφάει αποκλειστικά

αυτός ο κλεφτοπόλεμος», πρέ-

πει να δοθούν όλες οι μάχες

στους χώρους που οι εργαζό-

μενοι και ο λαός υποφέρουν

από τα δυσβάσταχτα χαρά-

τσια που επιβάλλουν η κυβέρ-

νηση και το κεφάλαιο, συνδέ-

οντας αυτές τις μάχες με την

κεντρική πολιτική κατεύθυν-

ση της αντίστασης στην επίθε-

ση, συγκροτώντας πλατιές επι-

τροπές πραγματικής λαϊκής

οργάνωσης και δράσης, που

δεν θα υποτάσσονται σε «νέα»

κομματικά σχέδια και διαγκω-

νισμούς για «πρωτοκαθε-

δρίες», στοιχεία που ήδη

εμφανίστηκαν και σε αυτές τις

προσπάθειες (συντονιστικά

διοδίων).

Οι επιτροπές και οι πρωτο-

βουλίες αντίστασης που έχουν

δημιουργηθεί σε εργασιακούς

χώρους, γειτονιές, πόλεις και

αυτές που θα συγκροτηθούν

το επόμενο διάστημα μπορούν

να συνδέσουν τη γενικότερη

πάλη τους, οργανώνοντας λαϊ-

κές κινητοποιήσεις ενάντια

στα χαράτσια και το γδάρσι-

μο του λαού, δημιουργώντας

έτσι ευνοϊκότερους όρους για

την ανάπτυξη του εργατι-

κού–λαϊκού κινήματος που

έχει ανάγκη η εποχή μας.

Αντιστάσεις παντού, όλου του λαού!

Με συμμετοχή εκατοντάδων διαδηλωτώνπραγματοποιήθηκε το πρωί της Κυριακής16 του Γενάρη η κινητοποίηση στην

Κερατέα, στην οποία καλούσαν δεκάδες οργα-νώσεις και συλλογικότητες που συνυπέγραψανκαι διακίνησαν κοινό κάλεσμα (ΑΚΟΑ,ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, ΑΡ.ΑΝ, ΑΡ.Α.Σ., Δ.Ε.Α., Δίκτυογια τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα,ΕΚΚΕ, ΚΚΕ(μ-λ), ΚΟΕ, Κόκκινο, ΚομμουνιστικήΑνανέωση, Μ-ΛΚΚΕ, Ν.Α.Ρ.-ν.ΚΑ, Νεολαία Συνα-σπισμού, Ξεκίνημα, Ο.Κ.Δ.Ε., Ο.Κ.Δ.Ε. – Σπάρ-τακος, ΣΕΚ), ύστερα από πρωτοβουλία που πάρ-θηκε από το ΚΚΕ(μ-λ). Στη διαδήλωση συμμετεί-χαν και συλλογικότητες που δεν συνυπέγραψαν(Αντιεξουσιαστική Κίνηση), αλλά και δυναμικόαπό δημοτικές κινήσεις από περιοχές της Αθή-νας, ενώ αποφάσεις συμμετοχής είχαν παρθεί

και από συλλόγους εργαζομένων (εκπαιδευτι-κοί).

Η διαδήλωση ξεκίνησε στις 11 πμ από τοχώρο του Δημαρχείου, μέσα στην πόλη τηςΚερατέας, σημείο «ραντεβού» και των πούλμανπου μετέφεραν διαδηλωτές απ’ το κέντρο τηςΑθήνας.

Κατά το πρωινό ραντεβού των πούλμαν στοΠεδίο του Αρεως, στην Αθήνα, χαρακτηριστικήήταν η… αστυνομική παρουσία, δύο μάλιστασωμάτων (αστυνομικοί με περιπολικό καιομάδα «Ζήτα»), με το «πρόσχημα» της «συνο-δείας» για την «ασφάλεια» των μεταφερόμε-νων. Τους ζητήθηκαν εξηγήσεις για την παρου-σία τους εκεί, τους διαμηνύθηκε πως ήταν ανε-πιθύμητοι και κλήθηκαν να αποχωρήσουν. Κάτιπου τελικά έγινε, λίγο πριν από την εκκίνησητων πούλμαν.

Η διαδήλωση πορεύτηκε διαμέσου κεντρικούδρόμου της Κερατέας προς το χώρο του μπλόκουτου ΒΙΟ.ΠΑ., όπου έκανε αίσθηση και χειροκρο-τήθηκε από τους κατοίκους. Φθάνοντας στοχώρο του μπλόκου, την ώρα που πραγματοποι-ούνταν εκδήλωση ενημέρωσης και κοπή πίταςαπό τη Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Λαυρεωτι-κής, εν μέσω συνθημάτων των διαδηλωτών,εκατοντάδες κάτοικοι που βρίσκονταν συγκε-ντρωμένοι εκεί τους υποδέχθηκαν με χειροκρο-τήματα και ενθουσιασμό. Απευθύνθηκαν σύντο-

μοι χαιρετισμοί τόσο απ’ την ντουντούκα τουκεντρικού μπλοκ της πρωτοβουλίας όσο κι απ’το μικρόφωνο της εκδήλωσης, όπου εκφράστη-κε η υποστήριξη στο δίκαιο αγώνα των κατοίκωνενάντια στη χωματερή και η ανάγκη συνέχισηςκαι νίκης του.

Η πορεία συνέχισε προς το χώρο του Οβριο-κάστρου, όπου προορίζεται να εγκατασταθεί ηχωματερή, ο οποίος βρίσκεται μόνιμα αποκλει-σμένος από τις δυνάμεις των ΜΑΤ. Φτάνονταςεκεί, και σε κοντινή απόσταση από τις διμοιρίεςτων ΜΑΤ, φωνάχθηκαν συνθήματα καταγγελίαςτόσο της κρατικής βίας και τρομοκρατίας ενά-ντια στους κατοίκους όσο και της επιχειρούμενηςδημιουργίας χωματερής. Τέθηκε δημόσια πως ηοποιαδήποτε «αυθόρμητη» κίνηση απέναντι στιςδυνάμεις καταστολής οφείλει να πάρει υπόψη

της τόσο τη συγκεκριμένη κατάσταση τη στιγμήεκείνη (τοποθέτηση εκπροσώπου των κατοίκωνστη συνέχεια τόνισε πως η ρίψη χημικών, γιαπαράδειγμα, θα είχε αρνητική επίπτωση σεανθρώπους με προβλήματα υγείας που βρίσκο-νταν την ώρα εκείνη στο χώρο της εκδήλωσης)όσο και την επιθυμία των δυνάμεων που απάρτι-ζαν το σώμα της διαδήλωσης. Μιας διαδήλωσηςπου δεν είχε χαρακτήρα υποκατάστασης τουαγώνα των κατοίκων, αλλά υποστήριξης καιαλληλεγγύης.

Η διαδήλωση επέστρεψε μετά από ώρα προςτο σημείο της εκδήλωσης των κατοίκων, όπουπραγματοποιούνταν συναυλία. Χαρακτηριστικήη… σιωπή των επίσημων ΜΜΕ –παρά την παρου-σία καναλιών εκεί και παρά τις συνεντεύξεις πουπήραν– στάση που έχουν κρατήσει καθ' όλη τηδιάρκεια του αγώνα των κατοίκων της Κερατέ-ας. Η ανάγκη τόσο της συνέχισης του αγώνααυτού και της συνεύρεσης –ακόμα και συντονι-σμού- με αγωνιζόμενους κατοίκους και άλλωνπεριοχών που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα,που είναι αποτέλεσμα της ίδιας πολιτικής (Γραμ-ματικό, Φυλή κ.α.) όσο και της έμπρακτης στή-ριξής του από τις πολιτικές δυνάμεις που αναφέ-ρονται στο λαό και στην ανάπτυξη του κινήματοςεξακολουθεί να υπάρχει έντονη και στο ακέραιο!Σ’ αυτή την κατεύθυνση προτίθεται να κινηθεί τοΚΚΕ(μ-λ).

Κερατέα, Κυριακή 16/1

Μαζική διαδήλωση υποστήριξης και αλληλεγγύης

στο δίκαιο αγώνα των κατοίκων

Κινητοποίηση συμβασιούχων έξω από τον Αρειο Πάγο στις 20 Γενάρη

ΝΕΟΛΑΙΑ14 Σάββατο 29 Γενάρη 2011Προλεταριακή Σημαία

To γαϊτανάκι λοιπόν ξεκίνησε και το χορό τονάνοιξε ο γραμματέας της ΠΑΣΠ ΤΕΙ Θεοδωρά-κος. Τα μηνύματα είναι σαφή και εντός και

εκτός ΠΑΣΠ. Η ΠΑΣΠ λοιπόν δηλώνει πως συμφωνείμε το 90% (!!!) του νόμου, αφήνοντας στην άκρη καιεκείνο το επιχείρημα που μέχρι τώρα χρησιμοποιούσεστους φοιτητές σπουδαστές πως δεν είναι ΠΑΣΟΚαλλά ΠΑΣΠ, με περιθώρια αντιπολίτευσης εντόςκ.τ.λ. Οι εποχές λοιπόν δεν σηκώνουν ούτε το παρα-δοσιακό θόλωμα των νερών που τόσο καλά ήξερε νακάνει το ΠΑΣΟΚ και η ΠΑΣΠ. Ακόμα και το όποιοθόλωμα μπορεί να αποστοιχίσει δυνάμεις και να συμ-βάλει στην πυροδότηση της έκρηξης. Γιατί από κάτωτο καζάνι παράβρασε. Αλλωστε η ΠΑΣΠ πήρε τομάθημά της στις κινητοποιήσεις ενάντια στο άρθρο16. Το θόλωμα των νερών μπορεί να έχει και ανεπι-θύμητες ενέργειες.

Οταν όμως μιλάς καθαρά, πάλι οι κίνδυνοι είναι

πολλοί. Αυτό φυσικά είναι μεγάλη αντίφαση και περι-κλείει κινδύνους για μια δύναμη που ανδρώθηκε απότο ψάρεμα στα θολά νερά. Μα οι εποχές άλλαξαν. Οιεντολές πλέον από τους αφέντες της τρόικας και τουΔΝΤ είναι σαφείς και δεν χωράνε αστεϊσμούς, παρερ-μηνείες και καθυστερήσεις. Η κυβέρνηση λοιπόν χαρά-ζει ξεκάθαρα τις κόκκινες γραμμές και μέσα στα πανε-πιστήμια. Συντάσσει και στοιχίζει δυνάμεις ώστε νααναμετρηθεί με τον ταξικό της αντίπαλο και μέσα στοπανεπιστήμιο. Αλλωστε ο Θεοδωράκος τα είπε όλα καιτο πήγε ακόμα παραπέρα.

Συμφωνεί με την ανταποδοτικότητα των ιδρυμά-των, δηλαδή με τη λειτουργία τους με ιδιωτικοοικο-νομικά κριτήρια. Συμφωνεί με τα φοιτητικά δάνειακαι την κάρτα φοιτητή, ενώ ζητά να διώκεται αυτε-πάγγελτα ο πρύτανης ενόσω δεν δίνει εντολή γιαάρση του ασύλου εάν πραγματοποιούνται αυτόφωρααδικήματα (και φανταστείτε πως η κατάληψη του

ιδρύματος είναι πλέον τρομοκρατική πράξη). Επικρο-τεί τη συγχώνευση τμημάτων και σχολών, μέχρι πουδήλωσε πως συμφωνεί και με την άρση της μονιμότη-τας των μελών ΔΕΠ. Είναι μανιακός υποστηρικτής τηςσύνδεσης των πανεπιστημίων με την αγορά εργασίας.Δηλαδή της διάλυσης-κατάργησης των πτυχίων καιτης εναρμόνισης με τις νέες ελαστικές σχέσεις εργα-σίας. Τα μηνύματα είναι σαφή και προφανή και μάλι-στα ένα μήνα πριν από την κατάθεση του νόμου πλαί-σιο για τα πανεπιστήμια, όπως συζητιέται. Δεν χωράκανένας εφησυχασμός. Καμία μέρα να μην πάει χαμέ-νη. Να ταρακουνήσουμε τα νερά. Να συνεχίσουμεπρος την κατεύθυνση της δημιουργίας προϋποθέσεωνγια τη μαζική ανάταση των φοιτητών και σπουδαστώνμε εργαλεία τους συλλόγους τους. Για την ανατροπήτου νέου νόμου πλαίσιο, για να μη συντριβούν τα φοι-τητικά και νεολαιίστικα δικαιώματα στο χώρο τηςεκπαίδευσης.

Ανοιχτή αποδοχή από πλευράς ΠΑΣΠ του νέου Νόμου Πλαίσιοδιά στόματος Θεοδωράκου

Εν μέσω εξεταστικής περιόδου η

κυβέρνηση επιλέγει να επαναφέρει

στο προσκήνιο τις αντιδραστικές

αλλαγές στην τρίτη βαθμίδα. Μάλιστα, η

Α. Διαμαντοπούλου, στις 11/1/11, παρευ-

ρισκόμενη σε εκδήλωση με θέμα: «Η

σχέση της Ερευνας και της Εκπαίδευσης

με την Κοινωνική και Οικονομική Ανά-

πτυξη - Προτάσεις για το Μέλλον», είπε

«Οποιος πιστεύει ότι η εκπαιδευτική

μεταρρύθμιση πρέπει να μετατεθεί για το

μέλλον, καθώς έχουμε άλλες προτεραιό-

τητες, θα ήθελα να το πει δημοσίως, γιατί

δημοσίως δεν το λέει κανείς. Επομένως, η

εκπαιδευτική μεταρρύθμιση θα υλοποιη-

θεί», ξεκαθαρίζοντας τις προθέσεις της

κυβέρνησης. Ενώ σε συνέντευξή της στην

«Καθημερινή της Κυριακής» (5/12/10)

δήλωνε: «Τόσο για τη δομή του νέου

λυκείου όσο και για το σύστημα πρόσβα-

σης θα γίνει διάλογος μετά την ολοκλή-

ρωση των διαδικασιών για το νέο θεσμι-

κό πλαίσιο στην τριτοβάθμια εκπαίδευ-

ση», καθορίζοντας τα επόμενα μέτωπα

που θα ανοίξει στο χώρο της εκπαίδευ-

σης. Η ουσιαστική στήριξη στο κείμενο

διαβούλευσης από την ΠΑΣΠ ΤΕΙ

(17/1/11), η παρουσία της υπ. Παιδείας

στη συνεδρίαση του ΕΣΥΠ (19/1/10) και

η πληθώρα δημοσιευμάτων του τελευταί-

ου διαστήματος επιβεβαιώνουν τις προθέ-

σεις αυτές.

Προτεραιότητα λοιπόν ο νέος νόμος

πλαίσιο. Σύμφωνα μάλιστα με δημοσιεύ-

ματα, η κατάθεση στη Βουλή του νέου

νόμου πλαίσιο προσδιορίζεται στα τέλη

Φλεβάρη με αρχές Μάρτη. Η «ριζική

αλλαγή» που επικαλείται η υπ. Παιδείας

πρέπει να γίνει κατανοητό ότι δεν έρχεται

από τον ουρανό. Εχει οδηγό τη Συνθήκη

της Μπολόνια και πατάει στην εκπαιδευ-

τική αντιμεταρρύθμιση των κυβερνήσεων

της ΝΔ (ν. 3374 που θεσμοθετεί την αξιο-

λόγηση και τις πιστωτικές μονάδες,

ΔΟΑΤΑΠ, διά βίου μάθηση, νόμος πλαί-

σιο Γιαννάκου που εκτός των άλλων

ενσωματώνει και τα προηγούμενα).

Ουσιαστικά πατάει, συνολικοποιεί και

γεφυρώνει τους αντιδραστικούς νόμους,

γι’ αυτό δεν πρέπει να δούμε το νόμο απο-

σπασματικά αλλά στο σύνολο της εκπαι-

δευτικής αντιμεταρρύθμισης. Γι' αυτό

άλλωστε γίνεται λόγος για ένα λιτό θεσμι-

κό πλαίσιο λειτουργίας, με βασικές κατευ-

θύνσεις, που θα εξειδικεύουν οι θεσμοθε-

τημένοι (από το νόμο πλαίσιο της Γιαννά-

κου) Εσωτερικοί Κανονισμοί Λειτουρ-

γίας (ΕΚΛ) των «ΣΧΟΛΩΝ», πλέον. Ιδιαί-

τερο βάρος δίνεται στα εξής ζητήματα:

1. Στον επανακαθορισμό της έννοιας

του πανεπιστημίου. Ετσι δημιουργείται ο

νέος «χάρτης» της τρίτης βαθμίδας μέσα

από τον επανακαθορισμό των «επιστημο-

νικών αντικειμένων», τη συγχώνευση και

κατάργηση τμημάτων, σχολών, ακόμη και

πανεπιστημίων. Οι «σχολές» που θα δημι-

ουργηθούν, κατά τα πρότυπα του αγγλο-

σαξονικού μοντέλου, θα αποτελούν τη

Βασική Ακαδημαϊκή Μονάδα και θα

έχουν υπό την «ομπρέλα» τους τμήματα,

σχολές ακόμη και πανεπιστήμια με «συγ-

γενή επιστημονικά πεδία». «Πάνω σε

αυτόν το νέο ορισμό του πανεπιστημίου,

θα πέσει βαρύς ο πέλεκυς του “Καλλικρά-

τη”, που θα... κόψει περισσότερα από τα

μισά σημερινά τμήματα και θα καταργή-

σει ακόμη κι ολόκληρα πανεπιστήμια»

διαβάζουμε στο «Εθνος» (16/1/11). Στη

«σχολή» θα υπάρχει το ενιαίο «προπαρα-

σκευαστικό έτος» για τους πρωτοετείς

φοιτητές οι οποίοι θα εξετάζονται αν

μπορούν να συνεχίσουν και σε ποιο

τμήμα της «σχολής» ή θα πετιούνται από

την τρίτη βαθμίδα, αναζητώντας… πιστω-

τικές μονάδες στη μεταλυκειακή σούπα

των ΙΕΚ, ΚΕΣ, κολεγίων... Επίσης καταρ-

γούνται τα ενιαία προγράμματα σπου-

δών, αφού μετά το προπαρασκευαστικό

έτος θα έχουμε εξατομικευμένα προγράμ-

ματα, πλήρως προσαρμοσμένα στη λογική

που επιβάλλει η Συνθήκη της Μπολόνια

με τους δυο κύκλους σπουδών και τις

πιστωτικές μονάδες. «Δημιουργούνται

νέα πτυχία. Η αλλαγή των προγραμμάτων

σπουδών και η κατάργηση των τμημάτων

Οχι στο πανεπιστήμιο του ΜνημονίουΝα μην κατατεθεί ο νέος νόμος πλαίσιο

4

ΝΕΟΛΑΙΑ 15Σάββατο 29 Γενάρη 2011 Προλεταριακή Σημαία

300μετανάστες ξεκίνησαν απεργίαπείνας στο κτίριο της Νομικής

Αθηνών επί της οδού Σόλωνος, το οποίοήταν κλειστό λόγο έργων, διεκδικώντας τηνομιμοποίησή τους. Σύσσωμο όλο το πολι-τικό σύστημα, από την κυβέρνηση και τηΝΔ μέχρι τη ΠΟΣΔΕΠ και την κοσμητεία τηςΝΟΠΕ, καταδικάζει την πράξη αυτή καιστηρίζει την άρση ταυ Ασύλου. «Να εφαρ-μοστούν οι νόμοι» απαιτεί η υπουργός Παι-δείας ενώ οι εκπρόσωποι του ΛΑΟΣ ζητούννα κάνει έφοδο η αστυνομία και να σπάσειεπιτέλους το πανεπιστημιακό Ασυλο. Απότην άλλη, ΚΚΕ και Δημοκρατική Αριστεράθεωρούν ότι το Ασυλο βάλλεται και δενείναι χώρος για κάθε κοινωνική ομάδα ναδιαμαρτύρεται και να διεκδικεί.

Παρ' όλη την αστική προπαγάνδα, ηοποία είναι αλήθεια ότι είναι αρκετά επίκαι-ρη με βάση τις επιλογές του συστήματος ναπροχωρήσει το επόμενα διάστημα στην επί-θεση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και παρ'όλη τη διαχειριστική λογική της επίσημηςαριστεράς, το Ασυλο δεν πρέπει να εξετάζε-ται από την ακαδημαϊκή του μόνο σκοπιά.Αυτή άλλωστε καθορίζεται σε κάθε χρονικήπερίοδο από τις επιλογές και τις επιταγέςτου συστήματος και πως αυτό θέλει να δια-μορφώσει τα πανεπιστήμιο σήμερα, απο-νευρωμένο από κάθε πολιτική δράση καισυντεταγμένο πλήρως στις πολιτικές τηςεπίθεσης στα δικαιώματα ταυ λαού. ΣτηΧούντα την ακαδημαϊκότητα την υπερασπί-στηκαν τα τανκς, το 2006 οι πραίτορες τουΠαλύδωρα και σήμερα τα ΜΑΤ του ΠΑΣΟΚκαλούνται να κάνουν το ίδιο. Το Ασυλοόμως από τη σκοπιά του κινήματος ποτέ δενήταν μόνο ακαδημαϊκό, ήταν όπλο του φοι-τητικού κινήματος και όλου του λααύ για ναπαλεύει και να προστατεύεται ενάντια στασύστημα και τους μηχανισμούς του. ΤοΑσυλο από "γεννησιμιού" του ήταν όπλο καιεργαλείο πάλης των επικίνδυνων για τοσύστημα ιδεών από τους μηχανισμούς κατα-στολής και το κράτος. Το Ασυλο είναι κατά-κτηση, όχι μόνο του φοιτητικού κινήματοςάλλα αποτέλεσμα των συνολικών ταξικώνσυσχετισμών δυνάμεων του λαού και τηςεργατικής τάξης απέναντι στο κεφάλαιο καιτον ιμπεριαλισμό.

Από αυτή τη σκοπιά λοιπόν, το ίδιοδικαίωμα που έχει ένας φοιτητής να χρησι-μοποιεί το Ασυλο για να διεκδικεί και ναπαλεύει το έχει και ο εργάτης, το έχει και ομετανάστης. Γνωρίζοντας αυτό, το σύστη-μα έχει πέσει σύσσωμο να καταστείλει τηνπροσπάθεια των απεργών πείνας να νομιμο-ποιηθούν και να αποκτήσουν δικαιώματα.Χρέος μας λοιπόν είναι να δείξουμε έμπρα-κτα την αλληλεγγύη μας.

Η Νομική, το Ασυλοκαι οι μετανάστες

Το ίδιο δικαίω-

μα που έχει ένας

φοιτητής να

χρησιμοποιεί το

Ασυλο για να

διεκδικεί και να

παλεύει το έχει

και ο εργάτης,

το έχει και ο

μετανάστης

θα φέρει και καινούρια είδη πτυχίων

(τριετούς ή διετούς διάρκειας)» (στο

ίδιο).

Επί της ουσίας μιλάμε για κατάρ-

γηση των πτυχίων και όποιων επαγ-

γελματικών δικαιωμάτων ήταν κατο-

χυρωμένα σε αυτά. Μιλάμε για πιστω-

τικές μονάδες που αντιστοιχούν πλέον

σε προσόντα που, σύμφωνα με το κεί-

μενο διαβούλευσης, θα αναλαμβάνει

να προσδιορίζει το «Εθνικό Πλαίσιο

Προσόντων» που «αντιστοιχείται με

το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων

Διά Βίου Μάθησης και το Πλαίσιο

Προσόντων του Ευρωπαϊκού Χώρου

Ανώτατης Εκπαίδευσης». Μιλάμε για

επαναπροσδιορισμό, από την πλευρά

του και στη βάση της ταξικής του

κυριαρχίας, των κατοχυρωμένων στη

συνείδηση του λαού εννοιών όπως

πανεπιστήμιο, σχολή, πτυχίο, σύλλο-

γος, συλλογική διεκδίκηση κ.ά.

Επιπρόσθετα, ο νέος «χάρτης» της

τρίτης βαθμίδας θα αποτελέσει τη

βάση πάνω στην οποία θα πατήσει

και η αλλαγή στο σύστημα εισαγωγής

στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Αλλαγή που θα εισαγά-

γει έναν νέο ταξικό φραγμό-φίλτρο

για τη νεολαία.

2. Στη δημιουργία νέας διοικητι-

κής δομής. Ετσι δημιουργούνται τα

«Συμβούλια Διοίκησης», υπεύθυνα

για τη διοίκηση των «σχολών» με τη

συμμετοχή ακαδημαϊκών αλλά και

μάνατζερ, τοπικών φορέων, μελών

επαγγελματικών ενώσεων κ.ά. Η υπ.

Παιδείας κάνει λόγω για ολιγομελές

σχήμα, χωρίς όμως να διευκρινίζεται

αν θα εκλέγεται ή αν θα διορίζεται.

Τα Συμβούλια έχουν τον πλήρη έλεγ-

χο και την ευθύνη λειτουργίας των

«σχολών» (π.χ. καταρτίζουν τους

ΕΚΛ), ενώ ο ρόλος της Συγκλήτου ή

της Συνέλευσης καθώς και του πρύτα-

νη ή του προέδρου περιορίζεται μόνο

σε ακαδημαϊκά θέματα. Ταυτόχρονα

λογοδοτούν στο Συμβούλιο το οποίο

έχει αρμοδιότητα να αξιολογεί τις

ικανότητές τους. Τα σημερινά τμήμα-

τα θα καθορίζουν, μετά τη γνωμοδό-

τηση των Συμβουλίων, τα επιμέρους

προγράμματα σπουδών, που όπως

περιγράψαμε θεωρούνται ειδικεύσεις

της «σχολής». Αρκεί κανείς να συνυ-

πολογίσει την παράλληλη διοικητική

δομή που στήνει ο μηχανισμός της

εξωτερικής αξιολόγησης με τις διαφο-

ρές μονάδες (ΑΔΙΠ, ΜΟΔΙΠ κ.ά.),

που βρίσκεται σε ευθεία σχέση με το

κεντρικό ευρωπαϊκό όργανο αξιολό-

γησης (ENQA), για να καταλάβει πως

την ίδια στιγμή που κάνουν λόγο για

«αυτοτέλεια των πανεπιστημίων»

έχουν εξασφαλίσει μια συγκεντρωτι-

κή δομή για τον πλήρη έλεγχο και την

απρόσκοπτη εφαρμογή των όποιων

αντιδραστικών μέτρων.

Εδώ εδράζονται και οι ενστάσεις

από τη μεριά του καθηγητικού κατε-

στημένου και των διοικήσεων των

ΑΕΙ-ΤΕΙ, των πρυτάνεων και των

προέδρων που προσπαθούν να δια-

σφαλίσουν τη θέση τους στο νέο πλαί-

σιο διοίκησης που διαμορφώνεται. Οι

ενστάσεις αυτές δεν έχουν καμιά

σχέση με τα φοιτητικά δικαιώματα

που χτυπιούνται. Εχουν να κάνουν με

συντεχνιακά προνόμια που διατηρού-

σε αυτό το στρώμα, απομεινάρια του

συμβιβασμού με το σύστημα. Αντίθε-

τα, μέσα από το νέο συμβιβασμό που

θα προκύψει με την κυβέρνηση, θα

είναι οι ίδιοι που θα λειτουργήσουν

και πάλι ως το μακρύ χέρι του συστή-

ματος στα ΑΕΙ-ΤΕΙ για την εφαρμογή

των μέτρων.

3. Τέλος, έχουμε την «ηλεκτρονι-

κή κάρτα φοιτητή» που σηματοδοτεί

την κατάργηση των εναπομεινάντων

δικαιωμάτων σε σίτιση-στέγαση-

βιβλία. Αλλωστε το κράτος απαλλάσ-

σεται από αυτή την ευθύνη, που

πλέον περνάει στις «σχολές». Γίνεται

φανερό ότι, ελλείψει χρηματοδότησης

λόγω Μνημονίου (άλλωστε θα συνδέ-

εται με την αξιολόγηση και τους

«τετραετείς προγραμματισμούς»), με

αντικατάσταση της μέριμνας από τρα-

πεζικά δάνεια, και με βάση τη «διεθνή

εμπειρία», τα δίδακτρα είναι προ των

πυλών. Βέβαια, γι' αυτά δεν έχει γίνει

λόγος, αφού φαίνεται πως κυβέρνηση

και διοικήσεις συμφωνούν. Ταυτό-

χρονα, το τσάκισμα των φοιτητικών

και σπουδαστικών δικαιωμάτων με

βάση τις διατάξεις του ν. πλαίσιο της

Γιαννάκου φαίνεται πως δεν ολοκλη-

ρώνει την επιθυμία του συστήματος.

Ετσι, σε συνέντευξή της στη ΝΕΤ

23/1/11 η υπ. Παιδείας δηλώνει ότι

ζητήματα όπως οι «αιώνιοι» φοιτητές

και το άσυλο μπορούν να διευθετη-

θούν ως προβλήματα ομαλά, μέσα

από τα στάδια της μεταρρύθμισης

που συντελείται. Εφόσον, με λίγα

λόγια, επέλθει η συμφωνία με το

καθηγητικό κατεστημένο και τις διοι-

κήσεις, θα προχωρήσει η συντριβή

των όποιων κατακτήσεων αφορούν

τη σπουδάζουσα νεολαία.

Επί της ουσίας μιλάμε για κατάργηση των πτυχίων και

όποιων επαγγελματικών δικαιωμάτων ήταν κατοχυρω-

μένα σε αυτά. Μιλάμε για πιστωτικές μονάδες που

αντιστοιχούν πλέον σε προσόντα που, σύμφωνα με το

κείμενο διαβούλευσης, θα αναλαμβάνει να προσδιορίζει

το «Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων» που «αντιστοιχείται

με το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων Διά Βίου Μάθη-

σης και το Πλαίσιο Προσόντων του Ευρωπαϊκού Χώρου

Ανώτατης Εκπαίδευσης». Μιλάμε για επαναπροσδιορι-

σμό, από την πλευρά του και στη βάση της ταξικής του

κυριαρχίας, των κατοχυρωμένων στη συνείδηση του

λαού εννοιών όπως πανεπιστήμιο, σχολή, πτυχίο, σύλ-

λογος, συλλογική διεκδίκηση κ.ά.

4

ΔΙΕΘΝΗ16 Σάββατο 29 Γενάρη 2011Προλεταριακή Σημαία

Οι ημέρες της οργής διαδέχονται η μια τηνάλλη στο Κάιρο, στο Σουέζ, στο Ασιούταλλά και στο Δέλτα του Νείλου, στην Αλε-

ξάνδρεια, στη Μαχάλα και αλλού και πολλοί είναιαυτοί που τις θεωρούν τις μαζικότερες από τοΓενάρη του 1977, όταν ο Σαντάτ είχε πνίξει στοαίμα την ιστορική «εξέγερση του ψωμιού». Στιςδιαδηλώσεις, που χαρακτηρίζονται από περισσότε-ρο θάρρος και επιμονή, συμμετέχουν και μεγαλύ-τερες ηλικίες και μεσαίες κοινωνικές ομάδες. Τοκαθεστώς απαντά μέχρι τώρα με αστυνομική κατα-στολή, που επίσημα ευθύνεται για έξι θανάτους καιεκατοντάδες τραυματίες ενώ προχώρησε σε μίαχιλιάδα συλλήψεις και έκοψε την ηλεκτρονική επι-κοινωνία μέσω του διαδικτύου. Ο στρατός παραμέ-νει προς το παρόν στους στρατώνες, οι ΑδελφοίΜουσουλμάνοι κρατούν έως τώρα προσεκτικήστάση αλλά αρκετοί εκτιμούν πως βρισκόμαστε

στην αρχή μιας κλιμακούμενης μαζικής λαϊκήςκινητοποίησης και περίμεναν να δούνε τι θα γίνειτην Παρασκευή με αφορμή την αργία και την προ-σέλευση στα τζαμιά.

Τον περασμένο Σεπτέμβρη, από αυτή την στήλη,επισημαίναμε πως η Αίγυπτος πλησιάζει σε σταυρο-δρόμι ενόψει των εκλογών του Νοέμβρη που απο-δείχτηκαν μια κανονική παρωδία, μιας ο Μουμπά-ρακ φρόντισε να κόψει όλες τις γέφυρες με τη δυτι-κόφιλη κοσμική αντιπολίτευση και να αναγκάσειμέχρι και τον Μπαραντέι να απέχει από την εκλογή.Τώρα αρκετά πράγματα δείχνουν πως οι εξελίξειςξεκίνησαν και δε θα έχουν επιστροφή. Το αμείλικτοερώτημα που έχει ανακύψει στο εσωτερικό τηςοικονομικής ολιγαρχίας στην χώρα αλλά και σεόλες τι δυτικές πρωτεύουσες είναι αν ο Μουμπάρακθα τους πάρει στο λαιμό του ή αν μπορεί να οργα-νωθεί, σχετικά συναινετικά, με τον γηραιό πρόεδροκαι το καθεστώς που τον περιβάλλει μια ελεγχόμε-νη μετάβαση πριν να είναι αργά.

Για τη Δύση, και ειδικά την Ουάσιγκτον, μια ανε-

ξέλεγκτη ανατροπή στην Αίγυπτο με ενίσχυση τηςεπιρροής των ισλαμιστών και των εθνικιστών απο-τελεί έναν κανονικό εφιάλτη. Μια τέτοια εξέλιξη θαέχει κοσμογονικές επιπτώσεις σε όλο τον αραβικόκόσμο, θα ταράξει συθέμελα όλα τα διεφθαρμέναδυτικόφιλα καθεστώτα-ανδρείκελα που ήδη τρί-ζουν και θα κλονίσει ισορροπίες και συσχετισμούςδεκαετιών. Αν οι Μουμπάρακ δεν πεισθούν να προ-χωρήσουν σε αλλαγές και να μοιράσουν –τουλάχι-στον– το παιγνίδι της εξουσίας, όπως τους ζητάνεεπίμονα τα τελευταία 24ωρα οι Αμερικάνοι, τότε όχιπολύ αργά τα πράγματα θα πάρουν πιο ριζοσπα-στική - και απευκταία για την Δύση- κατεύθυνση,πριν προφτάσει να φτάσει η χώρα στις προεδρικέςεκλογές του φθινοπώρου.

(Το άρθρο γράφτηκε το απόγευμα της Πέμπτηςενώ τα διεθνή ΜΜΕ και η αγγλική ιστοσελίδα τωνΑδελφών Μουσουλμάνων κατακλύζονταν από ειδή-σεις για τις μεγάλες διαδηλώσεις της Πέμπτης καιτη χρήση πραγματικών πυρών από την αστυνομία.)

ΠΡΟΒΟΛΕΣΘα τους πάρει στο λαιμό του;

Ξέσπασε την περασμένη

Παρασκευή 21 Ιανουαρί-

ου η πολιτική κρίση που

σοβούσε ένα χρόνο στην Αλβα-

νία. Η μεγάλη αντικυβερνητική

διαδήλωση που είχε διοργανώ-

σει το Σοσιαλιστικό Κόμμα (SP)

του Εντι Ράμα, ο οποίος είναι

και δήμαρχος Τιράνων, αντιμε-

τώπισε βροχή δακρυγόνων και

αντλίες νερού από την αστυνο-

μία, ενώ σημειώθηκαν και

συγκρούσεις διαδηλωτών και

δυνάμεων καταστολής. Το απο-

κορύφωμα όμως ήταν οι τρεις

νεκροί διαδηλωτές που, όπως

δείχνει εμφανώς βίντεο που

δημοσιοποιήθηκε, προήλθαν από

σφαίρες μελών της πρωθυπουρ-

γικής φρουράς οι οποίες ρίχτη-

καν μέσα από τον προαύλιο

χώρο του πρωθυπουργικού

μεγάρου.

Η διαδήλωση αυτή είναι

συνέχεια του κοινοβουλευτικού

μποϊκοτάζ και συνεχών διαδη-

λώσεων που διεξάγει εδώ και

ένα χρόνο η αντιπολίτευση του

Σοσιαλιστικού Κόμματος,

καταγγέλλοντας σαν «νόθα» τα

αποτελέσματα των βουλευτικών

εκλογών του Ιουνίου του 2009,

που έδωσαν τη δυνατότητα σχη-

ματισμού κυβέρνησης στον Σαλί

Μπερίσα.

Η αναζωπύρωση της πολιτι-

κής κρίσης είχε ξεκινήσει λίγες

μέρες πριν από τη διαδήλωση, με

αφορμή πάλι δημοσιοποιημένο

βίντεο που έδειχνε τον αντιπρόε-

δρο της κυβέρνησης, υπουργό

Οικονομίας και πρόεδρο του

Σοσιαλιστικού Κινήματος για

την Ενταξη (SMI), Ιλίρ Μέτα, να

ζητά από τον πρώην υπουργό

Οικονομίας Ντριτάν Πρίφτι την

ακύρωση ενός διαγωνισμού και

την απευθείας ανάθεση άδειας

λειτουργίας, με εκχώρηση δικαι-

ωμάτων για υδροηλεκτρικούς

σταθμούς, σε συγκεκριμένη εται-

ρεία. Πράγμα που οδήγησε στην

παραίτηση του ηγέτη του κυβερ-

νητικού εταίρου του Μπερίσα,

Ιλίρ Μέτα, και στο άνοιγμα ενός

νέου κύκλου αστάθειας στη γει-

τονική χώρα.

Τα γεγονότα αυτά δεν είναι

παρά ένας ακόμη κρίκος μιας

μεγάλης αλυσίδας εξελίξεων που

έχει τη βάση της στα χαρακτηρι-

στικά των νεοαστικών δυνάμεων

που «ηγούνται» της Αλβανίας

και από τα οποία δεν εξαιρείται

κανείς και από το υπάρχον πολι-

τικό προσωπικό, με τρανταχτό

παράδειγμα τον διαβόητο Μπε-

ρίσα. Οι δυνάμεις αυτές καθώς

και το πολιτικό προσωπικό που

τις υπηρετεί έχει, όπως και στην

πλειοψηφία των βαλκανικών

χωρών, μαφιόζικα χαρακτηρι-

στικά. Πλιατσικολόγησαν πάνω

στον πλούτο που είχε παραγάγει

ο αλβανικός λαός, ο οποίος είτε

ζει σε συνθήκες μεγάλης φτώχει-

ας είτε έχει μεταναστεύσει για να

επιβιώσει. Μέσα στις οικονομι-

κές λειτουργίες των νεοαστών

και των πολιτικών υπηρετών

τους, περιλαμβάνεται μια μεγάλη

γκάμα δραστηριοτήτων όπως της

σωματεμπορίας γυναικών, βρε-

φών και ανθρώπινων οργάνων,

εμπορίου όπλων. Ραγιάδες απέ-

ναντι στις ΗΠΑ αλλά και τους

ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, προ-

ωθούν ταυτόχρονα επικίνδυνες

αλυτρωτικές χίμαιρες στην

περιοχή. Τέτοια δημοκρατία!

Για να ξαναγυρίσουμε στα

πρόσφατα γεγονότα, χαρακτηρι-

στική του μεγέθους της εξάρτη-

σης της Αλβανίας από τις ΗΠΑ

ήταν η δήλωση της αμερικανικής

πρεσβείας στα Τίρανα πριν από

τη διαδήλωση, που είχε το ύφος

εντολής σε υποτακτικό (για να

μην πούμε ύφος κυβερνητικό…)

και που ανέφερε ότι «η πρεσβεία

των ΗΠΑ υποστηρίζει απόλυτα

κάθε δικαίωμα για την ελευθε-

ρία της έκφρασης και των συγκε-

ντρώσεων για όλους τους πολί-

τες της Αλβανίας», αλλά «τις

τελευταίες ημέρες η ρητορική και

η σκληρή γλώσσα ορισμένων

πολιτικών ηγετών ενθαρρύνει

και προτείνει υποστήριξη για

πράξεις βίας και αποσταθερο-

ποιητικές ενέργειες», για να

καταλήξει πως «τέτοια γλώσσα

είναι απαράδεκτη». Τις αμέσως

επόμενες μέρες οι ΗΠΑ τόσο

μαζί με την ΕΕ και τον ΟΑΣΕ

όσο και αυτόνομα παρέμβηκαν

λέγοντας πως «οι όποιες διαφο-

ρές δεν μπορούν να λυθούν

στους δρόμους και διά της βίας.»

Η ΕΕ επισήμανε επίσης με ύφος

απειλητικό πως διακυβεύεται το

ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας.

Η ανοιχτή παρέμβαση των

ιμπεριαλιστών, με πρώτες τις

ΗΠΑ, ενώ συμμάζεψε κάπως την

έκρυθμη κατάσταση, δεν ήταν

ικανή μέχρι στιγμής να αποτρέ-

ψει τη συνέχισή της. Ετσι συνεχί-

ζεται η κόντρα τόσο στο πολιτι-

κό επίπεδο όσο και μέσω των

διαφόρων κέντρων επιρροής του

καθένα. Ο Μπερίσα έχει καλέσει

για διαδήλωση «κατά της βίας»

το Σάββατο 29 Ιανουαρίου, ανα-

γκάζοντας το Σοσιαλιστικό

Κόμμα να πραγματοποιήσει

τελικά την αναβληθείσα νέα δια-

δήλωση «κατά της κυβέρνησης

της βίας και της διαφθοράς» και

μάλιστα μόλις ένα εικοσιτετράω-

ρο πριν από αυτήν του Σαββά-

του. Παράλληλα, ενώ η γενική

εισαγγελία εξέδωσε ένταλμα

σύλληψης έξι μελών της πρωθυ-

πουργικής φρουράς για το θάνα-

το των διαδηλωτών, ο Μπερίσα

την κατηγορεί για «συνεργό των

πραξικοπηματιών» και αναθέτει

τη διερεύνηση των γεγονότων

σε επιτροπή της Βουλής πλήρως

ελεγχόμενη από αυτόν. Ταυτό-

χρονα έχει ήδη συγκαλέσει

έκτακτη ολομέλεια της Βουλής

για να καταδικάσει το «επιχει-

ρούμενο πραξικόπημα» της

αντιπολίτευσης.

Είναι φανερό, με τα στοι-

χεία που καταφέρνουν να

βγουν στη δημοσιότητα, πως,

ενώ το Σοσιαλιστικό Κόμμα,

μετά και τις παραινέσεις των

ΗΠΑ αλλά και με το φόβο του

να γίνει ανεξέλεγκτη η κατά-

σταση στη βάση των προβλημά-

των που αντιμετωπίζει ο αλβα-

νικός λαός, καταδίκασε τα

βίαια επεισόδια και από την

πλευρά των διαδηλωτών, ο

Μπερίσα συνέχισε να δυναμιτί-

ζει το κλίμα. Ενδεικτικό, πέρα

από αυτά που έχουν ήδη ανα-

φερθεί, είναι από αυτήν την

άποψη τα χρηματικά μπόνους

που έδωσε στην αστυνομία για

τη στάση της στα επεισόδια της

Παρασκευής!

Οι επόμενες μέρες μέχρι και

την έκδοση της εφημερίδας αλλά

και το επόμενο διάστημα θα

είναι κρίσιμο για την τροχιά που

θα πάρουν οι εξελίξεις στη γειτο-

νική χώρα. Τίποτε δεν μαρτυρά

πάντως πως αυτές θα είναι ευχά-

ριστες. Εκτός ίσως από την αμυ-

δρή εμφάνιση του λαϊκού παρά-

γοντα που έστω και διαμέσου

της διαδήλωσης που οργάνωσε

το Σοσιαλιστικό Κόμμα φάνηκε

να μην περιορίζει τη διαμαρτυ-

ρία του στο πλαίσιο που ήθελε η

αντιπολίτευση, αλλά να εκδηλώ-

νει τη δυσαρέσκειά του για όλα

τα ζητήματα που αφορούν τη

ζωή και το μέλλον του.

Αλβανία: Νέος κύκλος πολιτικής κρίσης

Οι ΗΠΑ παρεμβαίνουν απροκάλυπτα

του ΤΑΣΟΥ ΣΑΠΟΥΝΑ

ΔΙΕΘΝΗ 17Σάββατο 29 Γενάρη 2011 Προλεταριακή Σημαία

Μίλτον Ρογκόβιν

Αθέατος

Κόσμος

Στις αρχές του ποταμού Νιαγάρα,κοντά στους καταρράκτες καιδίπλα στις βορειοανατολικές όχθες

της λίμνης Ιρι, η Lower West Side είναι μιααπό τις τριάντα δύο συνοικίες του Μπάφα-λο στην πολιτεία της Νέας Υόρκης. Ξεκί-νησε σαν γειτονιά ιταλών μεταναστών στατέλη του 19ου αιώνα και ακολούθησε μεδιακριτή απόσταση την ακμή και τηνπαρακμή της πόλης, συγκεντρώνονταςκατά κύριο λόγο εργάτες μετανάστες αλλάκαι μαύρους που δούλευαν στα μεγάλαεργοστάσια της περιοχής. Τμήμα της περί-φημης ζώνης της σκουριάς, το Μπάφαλοείναι πλέον από τις φτωχότερες πόλεις τηςχώρας, με πληθυσμό πάνω από διακόσιεςπενήντα χιλιάδες και με επίπεδα επίσημηςφτώχειας στο 30% των νοικοκυριών. Η

κατάσταση όπως και στην άνοδο έτσι καιστην πτώση στη Lower West Side είναι χει-ρότερη, με μοναδική διαφορά πως στιςτελευταίες δεκαετίες από ιταλική συνοικίαμετατράπηκε σε ισπανόφωνη, με πολλούςΠορτορικάνους, Νοτιοαμερικάνους καιΚουβανούς.

Η συνοικία ξαναήρθε στο προσκήνιοόταν στις 18 του Γενάρη ανακοινώθηκε οθάνατος ενός ανθρώπου που έδεσε τη ζωήκαι τη δημιουργία του με αυτήν και φώτι-σε τη ζωή των φτωχών κατοίκων της με τοφωτογραφικό φακό του. Οπως έγραφεπριν από μερικά χρόνια η ΒρετανικήΦωτογραφική Επιθεώρηση, η πορεία τηςζωής του Μίλτον Ρογκόβιν ήταν ασυνήθι-στη ακόμα και για τις περιπέτειες τωνσημερινών μεταναστών. Παιδί λιθουανώνμεταναστών, γεννήθηκε στα τέλη του1909 στο Μπρούκλιν και τα άγρια κύματατης μεγάλης κρίσης, ύστερα από το θάνα-το του πατέρα του και την καταστροφήτης οικογενειακής επιχείρησης, τον οδή-γησαν στο Μπάφαλο, όπου άνοιξε έναγραφείο οπτικού. Πήρε ενεργό μέρος στοσυνδικαλιστικό κίνημα του κλάδου καιταυτόχρονα συνδέθηκε με το Κομμουνιστι-κό Κόμμα, παρακολουθώντας μαθήματαπολιτικής οικονομίας και συμμετέχονταςσε αντιφασιστικές και αντιπολεμικές κινή-σεις και στο κίνημα αλληλεγγύης της

δημοκρατικής Ισπανίας.Γυρνώντας από τον πόλεμο (υπηρέτη-

σε στην Αγγλία σαν στρατιωτικός οπτικός)ο Ρογκόβιν ξαναρίχνεται με πάθος στηνπολιτική δραστηριότητα και μαζί με τηγυναίκα του, Αν, συμμετέχει στο κίνημαγια τα δικαιώματα των Αφροαμερικανώνκαι στις διαδηλώσεις για να σωθεί η ζωήτων Ρόζενμπεργκ, ενώ οι συνθήκεςδυσκολεύουν καθώς κορυφώνεται ο λεγό-μενος Ψυχρός Πόλεμος. Ο Ρογκόβιν μπαί-νει στη λίστα των επικίνδυνων κομμουνι-στών και το 1957, μπροστά στη διαβόητηΕπιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτή-των, κρατά περήφανη στάση αρνούμενοςνα απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση. Ητοπική εφημερίδα «Νυκτερινά Νέα» τονανακηρύσσει νούμερο ένα κόκκινο κίνδυ-

νο στο Μπάφαλο και ξεκινάνεοι περιπέτειες και το κυνηγη-τό. Το κατάστημα οπτικώναρχίζει να έχει αναδουλειέςκαι η Αν καλείται να υπογρά-ψει «όρκο πίστης» ως εκπαι-δευτικός σε δημόσιο σχολείο,τον οποίο φυσικά αρνείται.

Ακριβώς σε αυτήν τηνπερίοδο ο Ρογκόβιν αποφασί-ζει μια σημαντική στροφή στηζωή και τη δράση του. Αγκα-λιά με την αγαπημένη τουΡόλεϊφλεξ ξεκινά μια σαρα-ντάχρονη φωτογραφικήπορεία στις ΗΠΑ αλλά και σεαρκετές χώρες στον κόσμο μεμια σχεδόν θρησκευτική προ-

σήλωση σε θέματα που αφορούντη ζωή των φτωχών απλώνανθρώπων στην εργασία αλλάκαι σε άλλες κοινωνικές δραστη-ριότητες. Καταγράφει τη ζωή καιτα βλέμματα των ανθρακωρύ-χων στα Απαλάχια στην Τσεχο-σλοβακία, στη βόρεια Γαλλία,στη Σκοτία στα χρόνια τηςθατσερικής επίθεσης, στη Ζιμπά-μπουε, στο Μεξικό, στην Κίνα και

αλλού. Την απόγνωση των άνεργων εργα-τών στις αυτοκινητοβιομηχανίες στα δυτι-κά της Νέας Υόρκης και των πεταμένωνστο περιθώριο χαλυβουργών στο Μπάφα-λο. Την πηγαία αισιοδοξία των κουβανώνεργατών νικελίου και τα πρόσωπα τωνΙνδιάνων στην περιοχή των ΜεγάλωνΛιμνών.

Οσο περνάνε τα χρόνια και ειδικά απότην αρχή της δεκαετίας του '80 ο Ρογκόβινενισχύει τη δραστηριότητά του μέχρι ταμέσα του '90, δηλαδή σε ηλικία πάνω απόογδόντα χρόνων, όταν χρειάστηκε νααντιμετωπίσει καρδιακά προβλήματα,καρκίνο του προστάτη και αργότερακαταρράκτη ο οποίος τον ανάγκασε νααφήσει τη μηχανή του. Ταυτόχρονα όλααυτά τα χρόνια παραμένει ενεργός στααντιπολεμικά κινήματα, από την περίοδοτου Βιετνάμ ως τα πιο πρόσφατα με τιςεπεμβάσεις στο Ιράκ, και σταθερός στιςιδέες του. Φωτογραφίζοντας σε διαφορε-τικές χρονικές περιόδους τους ίδιουςαπλούς ανθρώπους από εκατό οικογένειεςστη Lower West Side, σε στιγμές της καθη-μερινότητάς τους, χωρίς επιτήδευση,αφηγήθηκε εκπληκτικά τη ζωή τους καιδημιούργησε ένα υπόδειγμα καλλιτεχνι-κής δημιουργίας που όχι άδικα τον ανέδει-ξε σαν έναν από τους πρωτοπόρους φωτο-γράφους της κοινωνικής καταγραφής.

http://atheatoskosmosps.blogspot.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ περισσότερα για τον Ρογκόβιν στη διεύθυνση www.miltonrogovin.com

ΔΕΙΤΕ το τρέιλερ του ντοκιμαντέρ εξήντα λεπτώνμε τίτλο «Οι πλούσιοι έχουν τους δικούς τους φωτο-γράφους» που αφηγείται τη διαδρομή του Ρογκό-βιν, σε σκηνοθεσία Bookstein Ezra, 2008. www.youtube.com/watch?v=gFt_n-82IMg&fea-

ture=player_embedded

Ο άνθρωπος που φώτισε τους ξεχασμένους

Κίνα–ΗΠΑ: αμοιβαία ανεκτικότητα

Ιστορική αλλά και επεισοδιακή

χαρακτηρίστηκε η επίσκεψη του

κινέζου προέδρου Χου Ζιντάο

στην Ουάσιγκτον. Ιστορική γιατί, σύμ-

φωνα με πολλούς αναλυτές των σινοα-

μερικανικών σχέσεων, χαρακτηριζό-

ταν ως η σημαντικότερη των τελευταί-

ων 30 χρόνων με βάση τα προβλήματα

που έχουν δημιουργηθεί ανάμεσά τους

και τα οποία θα αντιμετωπίζονταν σε

συνομιλίες εφ' όλης της ύλης μεταξύ

Χου και Ομπάμα. Επεισοδιακή γιατί

ήταν εξ αρχής δηλωμένη η εχθρική

στάση του Κογκρέσου και της Γερου-

σίας, πράγμα που εκδηλώθηκε στις επί-

σημες συναντήσεις του κινέζου προέ-

δρου με αυτά τα σώματα.

Φαίνεται λοιπόν πως ο ακήρυχτος

αλλά εμμέσως ομολογημένος και από

τις δύο πλευρές «πόλεμος», που η πιο

ορατή πλευρά του είναι το οικονομι-

κό–εμπορικό σκέλος, καλά κρατεί,

παρά τα χαμόγελα και τις «μπίζνες».

Εκείνο που μπορεί να περιγράψει

τη σημερινή σχέση των δύο αυτών

χωρών είναι ένα είδος αμοιβαίας ανε-

κτικότητας κάτω από διαφορετικές

αναγκαιότητες και λόγους. Από τη μια

λοιπόν έχουμε την προσπάθεια διατή-

ρησης μιας «συμβατικής» σχέσης που

εμφανίζεται πλέον με ορατά και έντο-

να τα στοιχεία αμοιβαίας καχυποψίας

και από την άλλη μια πλήρη ασυμφω-

νία πάνω σε οτιδήποτε αφορά το λεγό-

μενο «σκληρό πυρήνα» των αντιθέσε-

ών τους. Αντιθέσεις που σχετίζονται με

τις εν γένει επεκτατικές κινήσεις και

τακτικές της Κίνας. Τόσο σε Ασία και

Αφρική όσο και γενικότερα. Το ισχυρό

όπλο της Κίνας αυτή τη στιγμή εμφανί-

ζεται η οικονομία της σε συνδυασμό με

την παγιωμένη πλέον και αδιαπραγμά-

τευτη νομισματική της πολιτική και τη

συνεχιζόμενη στρατηγική να κρατά

τεχνητά υποτιμημένο το γιουάν.

Βέβαια κλείστηκαν οικονομικές και

εμπορικές συμφωνίες. Και, αν κρίνουμε

από τα νούμερα, δεν είναι καθόλου

ευκαταφρόνητες. Σε 45 δισ. δολάρια

ανέρχονται οι συνολικές επενδυτικές

και εμπορικές συμφωνίες που υπογρά-

φηκαν από τους δύο ηγέτες! Από αυτές

η σημαντικότερη –το μεγάλο deal–

αφορά την παραγγελία 200 Μπόινγκ,

ύψους 19 δισ. δολαρίων. Εκτιμάται

πως αυτές οι οικονομικές συμφωνίες

δίνουν μια καλή ανάσα στην κυβέρνη-

ση Ομπάμα καθώς έτσι διασφαλίζο-

νται πάνω από 250.000 θέσεις εργασίας

για τα επόμενα δύο–τρία χρόνια. Εκτι-

μάται επίσης από διάφορους αναλυτές

πως υπάρχει και άμεσο πολιτικό όφε-

λος για την Κίνα σε ό,τι αφορά την

κίνησή της αυτή. Και η οποία κίνηση,

σε συνδυασμό με μερικές ακόμη μικρό-

τερης σημασίας υποχωρήσεις, όπως για

παράδειγμα η υπόσχεση να σταματή-

σει η εκτεταμένη βιομηχανία πειρατι-

κών DVD και λογισμικού, συμβάλλουν

κατά κάποιον τρόπο στη μείωση της

πίεσης που δέχεται σήμερα για τη νομι-

σματική της πολιτική. Οτι δηλαδή θα

εκτονωθεί για κάποιο διάστημα αυτή η

πίεση αφού μια σειρά μεγάλων επιχει-

ρηματικών κύκλων και κλάδων των

ΗΠΑ θα είναι απασχολημένες με αυτό

το «ζεστό πακέτο»!

Σίγουρα το υπόβαθρο των αμερι-

κανο-κινεζικών σχέσεων είναι βασικά

πολιτικό και έντονα ανταγωνιστικό.

Ενδιαφέροντα, όσο και αποκαλυπτικά

των μελλοντικών προθέσεων της

Κίνας, είναι τα «παιχνίδια» -ιδιαίτερα

το τελευταίο διάστημα– με την αγορά

των ομολόγων. Μόλις λίγες μέρες πριν

από την επίσκεψη Χου στην Ουάσι-

γκτον έγινε γνωστό πως από τον περα-

σμένο Νοέμβριο και μέχρι σήμερα η

Κίνα προχώρησε σε μαζικές πωλήσεις

αμερικανικών ομολόγων, μειώνοντας

τα αποθεματικά της σε δολάριο.

Βέβαια εξακολουθεί με τα 900 δισ.

δολάρια να παραμένει ο μεγαλύτερος

ξένος κάτοχος αμερικανικών ομολό-

γων και άρα ο μεγαλύτερος δανειστής

του αμερικανικού ελλείμματος. Αυτό

ωστόσο το «ξεφόρτωμα» αμερικανι-

κών (και ιαπωνικών) ομολόγων πρέπει

να συνδυαστεί με τις αντίστοιχες κινή-

σεις και το «φλερτάρισμα» με τα ευρω-

παϊκά ομόλογα, μια και αυτό το τελευ-

ταίο σωστά ερμηνεύεται ως μια προ-

σπάθεια αύξησης της οικονομικής και

άρα πολιτικής επιρροής της Κίνας προς

την Ευρώπη.

ΣΗΜ.: Τα διάφορα ζητήματα που

κατά καιρούς βγαίνουν στην επιφά-

νεια, και πολλές φορές διογκώνονται

από τα ΜΜΕ, δεν αποτέλεσαν ιδιαίτε-

ρο αντικείμενο στις συζητήσεις αυτές,

αν και κάποια απλώς θίχτηκαν με δια-

κριτικότητα και σε διπλωματική γλώσ-

σα. Τέτοια είναι τα «δημοκρατικά και

ανθρώπινα δικαιώματα» ή το Θιβέτ

και ο Δαλάι λάμα κ.λπ. Μόνο για τη Β.

Κορέα δεσμεύτηκαν να την πείσουν να

είναι πιο συγκρατημένη και να μην

προκαλεί!

ΔΙΕΘΝΗ18 Σάββατο 29 Γενάρη 2011Προλεταριακή Σημαία

Μαίνεται η λαϊκή εξέγερση!

Εγκατέλειψε κυνηγημένος

την Τυνησία ο από το

1987 πρόεδρος της χώρας

και επικεφαλής της «Θεσμικής

Δημοκρατικής Συμμαχίας» Ζιν ελ

Αμπιντίν Μπεν Αλί. Ο Μπεν Αλί

και το κόμμα του, το οποίο είναι

και μέλος της Σοσιαλιστικής Διε-

θνούς του Γ. Παπανδρέου, ανέλα-

βε την εξουσία ουσιαστικά το

1981 με πραξικόπημα. Τελικά

κατέφυγε με όλη την κουστωδία

του στο εξίσου αντιδραστικό

καθεστώς της Σαουδικής Αρα-

βίας. Εκεί άλλωστε, ως γνωστόν,

καταλήγουν οι διάφοροι έκπτω-

τοι του αραβικού κόσμου!

Αλλά και η κυβέρνηση εθνι-

κής «ενότητας» που πρόκειται να

σχηματιστεί υπό τον πρωθυπουρ-

γό Mohamed Ghannouchi, επί

περίπου 20 χρόνια άνθρωπο και

δεξί χέρι του Μπεν Αλί, δεν φαί-

νεται να δίνει την άμεση λύση

που επιθυμούν τα άλλα αραβικά

καθεστώτα αλλά και οι Δυτικοί.

Η εκτόνωση της κατάστασης και

ο πυροσβεστικός ρόλος που θέλει

να παίξει στην κρίσιμη αυτή

φάση δεν ξεγελούν εύκολα τους

εξεγερμένους Τυνήσιους που

έμπρακτα τον αμφισβητούν. Η

λαϊκή εξέγερση συνεχίζεται!

Είναι γεγονός πως οι εντάσεις

και τα πρόδρομα φαινόμενα στην

πολιτική και κοινωνική ζωή της

Τυνησίας αυξάνονταν βαθμιαία,

ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια,

κάνοντας αρκετά πιθανό το

σενάριο των σημερινών εξελίξε-

ων. Ομως τόσο το καθεστώς όσο

και οι δυτικοί ιμπεριαλιστές

αυτές τις προειδοποιήσεις, που

σίγουρα τις αντιλαμβάνονταν, τις

αποτιμούσαν με βάση την ικανό-

τητα και τις δυνατότητες των

μηχανισμών καταστολής που διέ-

θετε το καθεστώς. Το ότι το απο-

τέλεσμα σήμερα με τις δεκάδες

νεκρούς τούς υποβάλλει στο να

κάνουν την (υποκριτική) αυτο-

κριτική τους (όπως για παράδειγ-

μα ο Σαρκοζί) καθόλου δεν

μετριάζει την αγωνία τους. Να

σημειωθεί επίσης ότι όλα αυτά τα

χρόνια ο διεθνής Τύπος σπάνια

δημοσίευε γεγονότα (και αν το

έκανε τα υποβάθμιζε) που απει-

κόνιζαν την πραγματική εικόνα

της χώρας. Και αυτό όχι γιατί

επέβαλλε λογοκρισία το καθε-

στώς, αλλά γιατί βόλευε πολλούς

η συγκεκριμένη κατάσταση. Η

Τυνησία ήταν και έπρεπε να

παρουσιάζεται ως πρότυπο και

όχι μόνο στα μάτια των Αράβων.

Είναι συνεπώς πολύ φυσικό

να παρατηρεί κανείς γιατί το

πρώτο πράγμα που επισημαίνε-

ται από διάφορες πλευρές που

δείχνουν αιφνιδιασμένες (όχι ότι

δεν συμβαίνει και αυτό) αφορά

μια διάχυτη ανησυχία όχι μόνο

για την άμεση εξέλιξη της κατά-

στασης αλλά, πολύ περισσότερο,

για την επίδρασή της σε μελλο-

ντικές εξελίξεις. Και αυτό δεν

περιορίζεται σε ό,τι περιληπτικά

μπορεί να περιγράφεται ως «εσω-

τερικό» πρόβλημα όλων των αρα-

βικών καθεστώτων.

Κατ΄ αρχήν το ότι οι εξελίξεις

στην Τυνησία ανησυχούν τα

καθεστώτα και άλλων χωρών του

αραβικού κόσμου, που είναι κομ-

μένα και ραμμένα πάνω στο ίδιο

πάνω-κάτω «πατρόν», είναι προ-

φανές! Η πιθανότητα να παίξουν

καταλυτικό ρόλο σε ένα φαινόμε-

νο «ντόμινο» που θα παρασύρει

κι άλλα αντιδραστικά αραβικά

καθεστώτα όχι μόνο δεν μπορεί

να αποκλειστεί, αλλά θεωρείται

και η πιο φυσική συνέχεια. Και

αυτό ενισχύεται από το γεγονός

πως μια σειρά από αραβικές

χώρες (Αλγερία, Αίγυπτος, Ιορ-

δανία, Συρία) επίσης συγκλονί-

στηκαν τις πρώτες μέρες του 2011

από μαζικές διαδηλώσεις, ταρα-

χές και εξεγέρσεις, πράγμα που

συνιστά ένα συνολικότερο μήνυ-

μα των αραβικών λαών προς

όλους αυτούς αλλά και προς τα

δυτικά στηρίγματά τους.

Ωστόσο η βαθύτερη ανησυχία

για όλους αυτούς συναρτάται με

αυτά καθαυτά τα χαρακτηριστι-

κά της εξέγερσης στην Τυνησία.

Η ανατροπή του πρώτου αραβι-

κού απολυταρχικού καθεστώτος

από μια αυθόρμητη μαζική λαϊκή

εξέγερση, στη βάση πραγματικών

και ουσιαστικών προβλημάτων,

και η οποία όπως φαίνεται δεν

καθοδηγείται άμεσα από καμία

οργανωμένη πολιτική δύναμη -

είτε της αστικής, κοσμικής αντι-

πολίτευσης είτε των ισλαμιστών-

αποτελεί τομή για τα πολιτικά

στάνταρντ του αραβικού

κόσμου. Είναι πάρα πολύ σημα-

ντικό ότι οι λαϊκές δυνάμεις κάτω

από το βάρος των τεράστιων κοι-

νωνικών προβλημάτων (ανεργία,

φτώχεια, ανέχεια) βγαίνουν στο

δρόμο και αντιδρούν στην κατα-

πίεση και καταστολή, ενάντια σε

ένα αυταρχικό καθεστώς που

στήριξε σύσσωμος ο ιμπεριαλι-

σμός (αμερικάνικος και ευρωπαϊ-

κός, του γαλλικού προεξάρχο-

ντος). Είναι γνωστό πως η χώρα

αυτή είχε εξυμνηθεί κατά κόρον

από τη Δύση για τη «σταθερότη-

τά» της. Οι Γάλλοι, οι Γερμανοί

και οι Βρετανοί πάντα επαινού-

σαν το δικτάτορα ως «φίλο» της

πολιτισμένης Ευρώπης, ο οποίος

κρατούσε υπό έλεγχο όλους εκεί-

νους τους «κακούς» ισλαμιστές.

Παρ' ότι σήμερα η κατάσταση

είναι ακόμη ρευστή και το καθε-

στώς ψάχνει να βρει περιθώρια

ελιγμών (που όπως όλα δείχνουν

θα φροντίσει να τα αξιοποιήσει

με κάθε τρόπο), το παράδειγμα

αυτού του λαϊκού ξεσπάσματος

είναι χρήσιμο για να βγουν ορι-

σμένα πρώτα συμπεράσματα,

που επιχειρούν να κρύ-

ψουν τα μεγάλα ΜΜΕ.

Πριν απ' όλα δεί-

χνει την ανεξάντλητη

λαϊκή δύναμη απένα-

ντι στους δυνάστες και

τις αυταρχικές κυβερ-

νήσεις τους που μέχρι

πριν από λίγο έμοια-

ζαν πανίσχυρες. Βλέ-

πουμε πως οι μεγάλες

αραβικές εφημερίδες,

οι οποίες για χρόνια

τον στήριζαν και δέχο-

νταν τα χρήματά του,

άρχισαν να τον δυσφη-

μίζουν. «Κακοδιοίκη-

ση», «διαφθορά»,

«απολυταρχική διακυ-

βέρνηση», «παντελής έλλειψη

ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Τα

ίδια λένε τώρα και οι δυτικοί

δημοσιογράφοι με ολοσέλιδα

αφιερώματα για τη χλιδή που

περιέβαλλε τη ζωή του, σε αντίθε-

ση με το λαό του που δεινοπα-

θούσε. Κλασική συνταγή για τον

αποπροσανατολισμό του λαού.

Ομως δεν είναι καθόλου

βέβαιο πως η «προσωποποίηση

του προβλήματος», μια επιχείρη-

ση που ξεκίνησε με τη φυγάδευση

του Μπεν Αλί μέσα και έξω από

την Τυνησία, θα καταφέρει να

αποπροσανατολίσει τον κόσμο

και να μετατοπίσει το κέντρο

βάρους από τα ουσιαστικά ζητή-

ματα που ανέδειξε η εξέγερση.

Ακόμη και αν κάνει δεκτό κανείς

αυτό που φαίνεται να κυριαρχεί

στην περίπτωση της Τυνησίας

και όχι μόνο. Οτι δηλαδή ένα

μαζικό και δυναμικό κίνημα,

πέρα από τη γενική απαίτηση να

πέσει η κυβέρνηση του δικτάτορα

Μπεν Αλί και τη γενική καταδί-

κη της φτώχειας και της αναξιο-

πρέπειας για το λαό, δεν φαίνε-

ται να έχει συγκροτημένη εναλ-

λακτική πολιτική διέξοδο.

Το βέβαιο είναι πως, αν στις

εσωτερικές πολιτικές διεργασίες

κυριαρχήσουν εξωτερικές πιέσεις

και παρεμβάσεις, τότε και η

όποια αποκρυστάλλωση της

σημερινής ρευστότητας δεν θα

εκφράσει σε καμιά περίπτωση τις

πραγματικές επιθυμίες του Τυνη-

σίων και τους στόχους της εξέ-

γερσής τους. Από την άλλη μεριά,

ωστόσο, το γεγονός πως το ζήτη-

μα της διακυβέρνησης έχει τεθεί

με όρους μαζικού κινήματος και

συνολικής αμφισβήτησης του

προηγούμενου καθεστώτος απο-

τελεί μια νέα ποιοτική παράμε-

τρο και ένα ουσιαστικό βήμα για

το ανέβασμα των αυριανών πολι-

τικών στόχων.

Πρόκειται άραγε για την

αρχή του τέλους εποχής των

αυταρχικών καθεστώτων σε όλη

αυτή την περιοχή; Είναι ένας

προβληματισμός που απασχολεί

όλους τους ιμπεριαλιστές - και

αυτό βέβαια δεν είναι καινούρ-

Τυνησία

γιο. Σίγουρα όλοι αυτοί οι

πάμπλουτοι σεΐχηδες, εμίρηδες

και βασιλιάδες, ισόβιοι πρόεδροι,

δεν είναι ίσως ό,τι καλύτερο θα

επιθυμούσαν οι ιμπεριαλιστές,

είναι όμως ό,τι καλύτερο διαθέ-

τουν στις δεδομένες συνθήκες. Οι

όποιες συνθήκες χαρακτηρίζο-

νται όχι μόνο από την αδυναμία

εναλλακτικών και άμεσων λύσε-

ων αλλά επιπλέον κινούνται σε

περιβάλλον έντονων αντιφάσεων

και ανταγωνισμών. Η γενική

γραμμή των ΗΠΑ περιέπλεξε τα

πράγματα τα τελευταία χρόνια.

Η εξίσωση «τρομοκρατίας»

και ισλαμισμού αλλά και η ταυ-

τόχρονη στήριξη όλων των αντι-

δραστικών καθεστώτων, που

κανένα από αυτά δεν θα μπορού-

σε να σταθεί για πολύ αν δεν είχε

την αμέριστη συμπαράσταση των

«Δημοκρατιών της Δύσης», δια-

μόρφωσαν ένα άκρως αντιφατικό

κλίμα. Τώρα όλοι αυτοί νιώθουν

άβολα και γιατί βλέπουν το έδα-

φος να τρίζει κάτω από τα πόδια

τους (γνωρίζουν τη σχέση με τους

λαούς τους και τον τρόπο που

τους υποτάσσουν) και γιατί οι

προστάτες τους δείχνουν να αντι-

μετωπίζουν την κατάσταση με

σκεπτικισμό! Ολοι αυτοί δεν

περίμεναν να συμβεί αυτό που

συνέβη στην Τυνησία. Ή, για να

το πούμε διαφορετικά, αν αυτό

μπορεί να συμβεί σε έναν τουρι-

στικό προορισμό όπως η Τυνη-

σία, τότε μπορεί να συμβεί

παντού!

Για όλους τους ιμπεριαλιστές,

η δουλειά των αράβων ηγεμόνων

εξακολουθεί να είναι αυτή που

ήταν πάντα: να «διαχειρίζονται»

το λαό, να τον ελέγχουν ασφυκτι-

κά, να αποκρύπτουν σκάνδαλα

και πάνω απ' όλα να διασφαλί-

ζουν τα κάθε λογής συμφέροντά

τους. Και αυτά είναι τα κύρια και

βασικά κριτήρια στήριξης. Η

«δημοκρατία» να υπάρχει μεν,

αλλά σε λογικές δόσεις (άλλωστε

δεν μπορούν να αντέξουν μεγά-

λες). Ναι μεν οι εκλογές να είναι

«δίκαιες», αλλά πρέπει και αρκεί

οι Αραβες να ψηφίσουν αυτούς

που θέλουν και ορίζουν αυτοί.

Στην Αλγερία, 20 χρόνια πριν,

αυτό δεν έκαναν, υποκινώντας

έναν αιματηρότατο εμφύλιο

πόλεμο με περίπου 150.000

νεκρούς. Στην Παλαιστίνη αυτό

δεν έκαναν πρόσφατα. Το ίδιο

στο Λίβανο με τη λεγόμενη συμ-

φωνία της Ντόχα. Σε κάθε άλλη

περίπτωση ακολουθούν βαριές

κυρώσεις, απειλές, προειδοποιή-

σεις για αιματοκύλισμα και τελι-

κά το ίδιο το αιματοκύλισμα. Να

γιατί μπορεί να επαναληφθεί η

ίδια ιστορία αν οι χειρισμοί εξα-

κολουθήσουν να είναι κάτω από

τον έλεγχο των ιμπεριαλιστών.

Ο Ben Ali φυγαδεύτηκε σε

ασφαλές καταφύγιο. Πλήρης ημε-

ρών και τιμών. Τώρα το όλο ζήτη-

μα έχει να κάνει με την εύρεση

ενός πιο «ήπιου» ηγέτη/ηγεμόνα

στην Τυνησία - ενός «καλοκάγα-

θου ισχυρού άντρα», όπως τα

ειδησεογραφικά πρακτορεία

συνηθίζουν να αποκαλούν

αυτούς τους αχυρένιους ανθρώ-

πους. Μέχρι τη στιγμή που γρά-

φονται αυτές οι γραμμές και που

η συνολική κατάσταση δείχνει

σημάδια απώλειας του ελέγχου

αν απλωθεί και σε πολλές αραβι-

κές χώρες, γίνεται προσπάθεια

για άμεσες παρεμβάσεις που θα

την εκτονώσουν. Παντού ρίχνουν

τις τιμές τώρα ή υπόσχονται πως

θα το κάνουν. Οπως και ότι θα

δημιουργήσουν νέες θέσεις εργα-

σίας. Ταυτόχρονα όμως συνεχίζο-

νται και οι πυροβολισμοί -στην

πραγματικότητα δεν σταμάτησαν

καθόλου όλο αυτό το διάστημα-

μέχρι να επιβληθεί μια κάποια

«σταθερότητα».

Εξετάζοντας τις βασικές

παραμέτρους, δεν είναι εύκολο

να πει κανείς πως η εποχή των

αράβων δικτατόρων τελειώνει

σύντομα. Εξακολουθούν να

έχουν, αναγκαστικά άλλωστε, τη

φροντίδα και την αναγκαία στή-

ριξη των ιμπεριαλιστών. Ωστόσο

προβάλλει πλέον με δυναμικό

τρόπο η οργή των λαών τους, δια-

μορφώνοντας τελείως διαφορετι-

κά μηνύματα και ανοίγοντας νέες

ελπιδοφόρες προοπτικές!

Φυγαδεύτηκε ο πρόεδρος Μπεν Αλί

ΔΙΕΘΝΗ 19Σάββατο 29 Γενάρη 2011 Προλεταριακή Σημαία

To neodymium, νεοδύμιο στα ελλη-νικά, από όπου πήρε και την ονο-μασία, είναι το πλέον περιζήτητο

από τα λεγόμενα «σπάνια μέταλλα». ΤοΠεκίνο σκέφτεται να μονοπωλήσει τηνεκμετάλλευσή τους μέσα από ένα γιγάντιο-αντάξιο με το μέγεθος της χώρας- επεν-δυτικό πρόγραμμα στις λεγόμενες «πρά-σινες τεχνολογίες». Το νεοδύμιο είναι ένααπαραίτητο υλικό στις ανεμοτουρπίνεςκαι στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, τομέα πουη οικονομική πολιτική Ομπάμα θεωρείπρονομιακό πεδίο για τα επενδυτικά σχέ-δια της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυ-ξης».

Ουάσιγκτον και Πεντάγωνο ανησυ-χούν βαθύτατα καθώς θα ήθελαν ναέχουν πρόσβαση στα τεράστια αποθέματατου «σπάνιου μετάλλου» σε αντάλλαγματου όποιου ανοίγματος έχει γίνει από τηναμερικάνικη αγορά στα κινέζικα προϊό-ντα.

Πρόκειται για μια μακροχρόνια οικο-νομική πολιτική της κινέζικης ηγεσίας πουξεκινά από την εποχή του Τενγκ (και απ'ό,τι λέγεται με δική του προσωπική φρο-ντίδα), παράλληλα με τους λεγόμενους«τέσσερεις εκσυγχρονισμούς» και τιςζώνες «ιδιωτικής ανάπτυξης» εκπονήθηκεένα μεγάλο πρόγραμμα εξόρυξης σπά-νιων μετάλλων με κρατική υποστήριξη.

Αυτό δηλαδή που έλειπε από την…άλλη μεριά του Ειρηνικού όταν τα αντί-στοιχα ορυχεία της μεσοδυτικής Αμερικήςαφέθηκαν να κλείσουν στο πλαίσιο τηςριγκανικής πολιτικής.

Εδώ ο ιδιόμορφος άγριος κρατικόςκαπιταλισμός του Πεκίνου έδειξε κάποιασημεία υπεροχής καθώς η εξόρυξη (καιφυσικά ο διαχωρισμός!) των σπάνιωνμετάλλων από στενή καπιταλιστικήάποψη είναι αντιοικονομική και μόνο σεένα πλαίσιο ευρύτερης στρατηγικής αξιο-ποίησης μπορεί να έχει «απόδοση». Αρατα κρατικά κεφάλαια και οι υποδομέςαποτελούν όρο «εκ των ων ουκ άνευ».

Το ζήτημα του νεοδύμιου αποτέλεσεένα από τα σημεία αντιπαράθεσης κατάτην επίσκεψη του Χου στις ΗΠΑ. Απόδειξηότι ο γενικότερος οικονομικός πόλεμοςεντάσσεται πια, ανατροφοδοτεί και ανα-τροφοδοτείται από τον γεωπολιτικό αντα-γωνισμό όπως αυτός εκφράζεται συγκε-κριμένα στο δίπολο προσέγγισης-αντιπα-ράθεσης που χαρακτηρίζει χρόνια τώρατη σχέση ΗΠΑ-Κίνας (με τη σταθερή ενί-σχυση του πόλου της αντιπαράθεσης).

Βέβαια η Κίνα διαθέτει και ένα τερά-στιο χαρτοφυλάκιο των -όχι και τόσοσπάνιων- αμερικάνικων χρεογράφων πουστην ουσία στηρίζουν το δολάριο στηνπτώση του (ή καλύτερα του παρέχουνπολύ ισχυρά… αλεξίπτωτα)! Στο πρόσφα-το παρελθόν η Κίνα δήλωσε το «ενδιαφέ-ρον» της να ανταλλάξει τα τεράστιασυναλλαγματικά της διαθέσιμα με νομί-σματα που θα μπορούσαν να αντικατα-στήσουν το δολάριο ως αδιαμφισβήτητοαποθεματικό νόμισμα. Οπως και οι Αμερι-κάνοι έχουν διατυπώσει απειλές ότι μεαντίστοιχες τεράστιες «ποσοτικές χαλα-ρώσεις» και υποτιμήσεις μπορούν ναμετατρέψουν τα μεγάλα κινεζικά συναλ-λαγματικά διαθέσιμα σε… χαρτιά αν ηΚίνα δεν δεχτεί να ανατιμήσει το δικό τηςνόμισμα.

Αλλά για να παιχτούν τέτοιας έκτασηςκαταστροφικά (και αυτοκαταστροφικάγια το σύστημα συνολικά) παιχνίδια θαπρέπει να προηγηθούν ή έστω να επακο-λουθήσουν συνολικότερες και δραματικό-τερες ανατροπές στον παγκόσμιο συσχε-τισμό δυνάμεων.

Και φυσικά διόλου ανώδυνες…

Neodymium

ΟΙΚΟΝΟΚΟΣΜΟΣΓια μια Συντακτική Εθνοσυνέλευση που θα βάλει τιςβάσεις για μια Λαοκρατική Δημοκρατία

1. Οι ως τώρα επιτυχίες είναι μισές. Το

άλλο μισό βρίσκεται στο να επιτύχουμε

την επιθυμητή δημοκρατική αλλαγή και

να την εφαρμόσουμε στην πράξη.

2. Η δημοκρατική αλλαγή δεν μπορεί

να προκύψει από το ίδιο κόμμα, τα ίδια

πρόσωπα, τους ίδιους θεσμούς, μηχανι-

σμούς και νομοθεσίες που διατήρησαν τη

δικτατορία και στέρησαν το λαό από τα

βασικά του δικαιώματα για πάνω από

μισό αιώνα, τα 23 χρόνια κάτω από τη

δικτατορία του Μπεν Αλί.

3. Ο μεταβατικός πρόεδρος Φουάντ

Μεμπαζάα ανήκει στην κλίκα του Μπεν

Αλί και είναι πρόεδρος ενός σώματος που

δεν αντιπροσωπεύει το λαό σε καμιά

περίπτωση και το σχέδιο να γίνουν εκλο-

γές σε 45-60 μέρες αποσκοπεί στη δια-

σφάλιση της συνέχισης του δικτατορικού

καθεστώτος μέσω ενός από τους πρώην

ηγέτες του.

4. Το πιο επικίνδυνο που θα μπορού-

σε να συμβεί σήμερα είναι να κλαπεί από

τον τυνησιακό λαό η νίκη του με την

παράκαμψη των νόμιμων επιδιώξεών του

για ελευθερία και αξιοπρεπή διαβίωση

και αγνοώντας τις θυσίες του να διατηρη-

θεί το καθεστώς του Μπεν Αλί χωρίς τον

Μπεν Αλί και να καλυφτεί πίσω από ένα

νέο δημοκρατικό προσωπείο.

5. Η δημοκρατική αλλαγή, σε όλες τις

πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές και

πολιτιστικές της διαστάσεις, απαιτεί να

μπει ένα πραγματικό τέλος στο καταπιε-

στικό καθεστώς. Να γίνει ένα άμεσο βήμα

προς το σχηματισμό προσωρινής κυβέρ-

νησης ή κάποιου άλλου σώματος με εκτε-

λεστικές εξουσίες που θα αναλάβει το

καθήκον της διοργάνωσης ελεύθερων

εκλογών για μια Συντακτική Εθνοσυνέ-

λευση η οποία θα βάλει τις βάσεις για μια

πραγματική λαοκρατική δημοκρατία,

όπου ο λαός θα απολαμβάνει ελευθερία,

κοινωνική ισότητα και εθνική αξιοπρέ-

πεια.

6. Ολες οι δυνάμεις που έπαιξαν δυνα-

μικό και αποφασιστικό ρόλο στην ανα-

τροπή του δικτάτορα, είτε είναι πολιτικές

οργανώσεις, συνδικάτα, οργανώσεις

ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή πολιτιστικές

οργανώσεις, οργανωμένοι ή ανοργάνω-

τοι, ο λαός εν γένει, έχουν το καθήκον να

αποφασίσουν για το μέλλον της Τυνησίας

και κανένα κόμμα ή άλλη οντότητα δεν

μπορεί να τους υποκαταστήσει στις δια-

πραγματεύσεις ή στις επαφές με την τωρι-

νή εξουσία.

7. Είναι επείγον οι δημοκρατικές

δυνάμεις να σχηματίσουν ένα ενιαίο εθνι-

κό σώμα που θα φέρει τη δημοκρατική

αλλαγή και που θα έχει το καθήκον να

υπερασπίσει τις νίκες του εξεγερμένου

τυνησιακού λαού και να διαπραγματευ-

τεί με την τωρινή εξουσία ώστε η τελευ-

ταία να παραδώσει ειρηνικά την εξουσία

στο λαό.

8. Ολες οι δημοκρατικές δυνάμεις της

χώρας πρέπει να ενώσουν τις γραμμές

τους σε οργανώσεις, επιτροπές ή τοπικά,

περιφερειακά και τομεακά συμβούλια, να

οργανώσουν το λαϊκό κίνημα ώστε να

υπονομεύσουν τις μανούβρες των δυνάμε-

ων της αντίδρασης και να σταματήσουν

τις πράξεις λεηλασίας και βανδαλισμών

που γίνονται από ομάδες που σκοπό

έχουν να σπείρουν τον τρόμο στους πολί-

τες, να απειλήσουν την ασφάλειά τους

και να τους φοβίσουν απέναντι στη δημο-

κρατική αλλαγή ώστε να παραδοθούν

στους καταπιεστικούς μηχανισμούς.

9. Οι ένοπλες δυνάμεις που απαρτίζο-

νται από τους γιους και τις θυγατέρες του

λαού καλούνται να διατηρήσουν την

ασφάλεια του λαού και της πατρίδας και

να σεβαστούν τις επιλογές του λαού και

την επιθυμία του για ελευθερία, αξιοπρέ-

πεια και κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτό

απαιτεί την άρση της κατάστασης έκτα-

κτης ανάγκης το συντομότερο δυνατό,

ώστε να μη θεωρείται πρόσχημα για την

παρεμπόδιση της συνέχισης του αγώνα

του τυνησιακού λαού προς επίτευξη των

στόχων του.* O Hamma Hammami είναι Γραμμα-

τέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Εργα-τών Τυνησίας. Συνελήφθη για πολλοστήφορά τις πρώτες ημέρες της λαϊκής εξέ-γερσης, στις 12 του Γενάρη, μαζί με άλλαστελέχη του κόμματος και αφέθηκε ελεύ-θερος δύο ημέρες αργότερα, αμέσωςμετά την εκδίωξη του Μπεν Αλί. Το κείμε-νο δημοσιεύτηκε στις 15 Γενάρη στηναραβόφωνη ιστοσελίδα του κόμματοςhttp://www.albadil.org. Μεταφράστηκεαπό τo αγγλικό κείμενο που αναρτήθηκεστο www.mrzine.monthlyreview.org απότον Αρη Λάμπρου για λογαριασμό της«Προλεταριακής Σημαίας». Πρόκειται γιατην πρόταση του κόμματος προς άλλεςπολιτικές δυνάμεις για τη σύμπηξη συμ-μαχίας. Στις 20 του Γενάρη κυκλοφόρησεστην Τύνιδα η ιδρυτική διακήρυξη του«Μετώπου της 14ης του Γενάρη» πουυπογράφουν 8 πολιτικά κόμματα καιοργανώσεις, ανάμεσά τους η ΚίνησηΝασεριστών, το Πατριωτικό ΔημοκρατικόΚόμμα, οι Δημοκράτες Εθνικιστές και τοΚομμουνιστικό Κόμμα Εργατών. Στη δια-κήρυξη ζητείται να φύγει η κυβέρνησηGhannouchi, να διαλυθεί το κυβερνητικόκόμμα και οι πολιτικές δομές του προη-γούμενου καθεστώτος, να δημιουργηθείμεταβατική κυβέρνηση για την προετοι-μασία εκλογών για Συντακτική Συνέλευσηκαι να περάσουν σε κρατικό έλεγχο όλοιοι στρατηγικοί τομείς της οικονομίας. ΤοΜέτωπο καλεί σε συνέχιση και κλιμάκωσητων λαϊκών κινητοποιήσεων. Η δημοσίευ-ση δεν συνεπάγεται συμφωνία της ΠΣ.

του HAMMA HAMMANI*

Μετά το κάλεσμα της αντιπολίτευσης για διαδήλω-ση, χιλιάδες κόσμου συγκεντρώθηκαν στην πρω-τεύουσα της Αλβανίας, τα Τίρανα. Η συμμετοχή

ήταν μεγάλη και από όλη τη χώρα. Αφορμή ήταν η δημό-σια προβολή ενός βίντεο με πρωταγωνιστή τον αντιπρόε-δρο της κυβέρνησης Μπερίσα, Ιλίρ Μέτα, να δίνει ρητήεντολή στον πρώην υπουργό Οικονομίας Ντριτάν Πρίφτινα παρέμβει προκείμενου να ευνοηθεί σε διαγωνισμόέργου ηλεκτρικής ενέργειας άλλη εταιρεία και όχι εκείνηπου μειοδότησε, με αντίστοιχο αντίτιμο μίζα ύψους 700χιλιάδων ευρώ. Αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε τοποτήρι. Η συσσωρευμένη οργή του κόσμου δεν άργησε ναεκφραστεί.

Η σαπίλα και η διαφθορά είναι έντονη σε όλο τονκρατικό διοικητικό τομέα σε όλη τη χώρα, η φτώχειακαι η ανέχεια όλο και εντείνονται, ο λαός τα βγάζειπέρα όλο και πιο δύσκολα. Η αντιπολίτευση, που λυσ-σαλέα προσμένει την ανάληψη της εξουσίας, δεν άργη-σε να αρπάξει την ευκαιρία, μετατρέποντας την οργήτου λαού σε ανάχωμα προκειμένου να ωφεληθεί πολιτι-κά. Ενώ η διαδήλωση ξεκίνησε ειρηνικά, τα αίματα δενάργησαν να ανάψουν. Η καταστολή από τις αστυνομικέςδυνάμεις έγινε βίαιη με εκτεταμένη χρυσή δακρυγόνωνκαι ψεκασμό νερού από πυροσβεστικά οχήματα. Παράτη βροχή, ο κόσμος δεν έλεγε να διαλυθεί. Οδομαχίες,συγκρούσεις σώμα με σώμα, πυρπόληση αυτοκινήτωνγύρω από το πρωθυπουργικό μέγαρο έλαβαν χώραεκτεταμένα. Οταν ο κλοιός έσφιξε γύρω από το μέγαρο,η κυβέρνηση έδωσε εντολή να προφυλαχτούν οι κρατι-κοί θεσμοί με κάθε τρόπο. Ακούστηκαν οι πρώτοι πυρο-βολισμοί με αληθινά πυρά και δεν άργησε να σωριαστεί

ο πρώτος νεκρός διαδηλωτής. Από ό,τι φάνηκε αργότε-ρα από αμοντάριστα πλάνα τοπικού καναλιού, πυροβο-λήθηκε εν ψυχρώ από ελεύθερο σκοπευτή. Τα πράγμα-τα έγιναν πιο τραγικά αργότερα όταν άλλοι δύο έπεσαννεκροί από εξ επαφής πυροβολισμό στο στήθος με όπλοπου έφερε σιγαστήρα. Αλλο ένα θύμα κατέληξε στοστρατιωτικό νοσοκομείο και οι νεκροί έφτασαν τουςτέσσερεις, ενώ δεκάδες είναι οι τραυματίες, μεταξύ τωνοποίων και αρκετοί αστυνομικοί. Ο πρωθυπουργός ΣαλίΜπερίσα έκανε έκκληση για ηρεμία και αποχή από τηβία, κατηγορώντας παράλληλα τον πρόεδρο της αντι-πολίτευσης ως υπεύθυνο για τα τραγικά επεισόδια.Μάλιστα κάλεσε το λαό σε συγκέντρωση αντιβίας τηνερχόμενη Τετάρτη.

Από την άλλη, ο Εντι Ράμα δεν υπολογίζει τις συνέπει-ες των πεπραγμένων του, αφού έχει δοκιμάσει τα πάνταμετά τις βουλευτικές εκλογές της 28ης Ιουνίου 2009, ότανέχασε με μικρή διαφορά από τον Σαλί Μπερίσα, κατηγο-ρώντας τον για νοθεία. Μετά το σχηματισμό της κυβέρνη-σης συμμαχίας μεταξύ Μπερίσα και Ιλίρ Μέτα, το κόμματης αντιπολίτευσης δεν συμμετείχε για πολύ καιρό στηνκοινοβουλευτική διαδικασία. Ο Εντι Ράμα είχε οργανώσειμέχρι και απεργία πείνας. Η πραγματική κυβέρνηση τωνΗΠΑ, μέσω της πρεσβείας της στα Τίρανα, κάνει και αυτήμε τη σειρά της έκκληση για ηρεμία και διάλογο. Δενπυροδοτεί την κατάσταση διότι μπορεί να κάνει μια χαράτη δουλειά της με την παρούσα κυβέρνηση, αφού τηςέχουν παραχωρηθεί όλα τα μέσα εντός αλβανικής επι-κράτειας, όπως και στο προτεκτοράτο της, το Κόσοβο.Κροκοδείλια δάκρυα έχουμε και από τον εκπρόσωπο τουΕυρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Σ.Ν.

Εξέγερση με νεκρούς στα Τίρανα

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ20 Σάββατο 29 Γενάρη 2011Προλεταριακή Σημαία

Σε αντιρατσιστικό συλλαλητήριο, στις 2 μμ. του Σάβ-

βατου 15/1, στα Προπύλαια και σε συναυλία στις 4

μμ, στην πλατεία Αγίου Παντελεήμονα της Αθήνας

καλούσε στις αρχές του Δεκέμβρη 2010, με ανακοίνωση και

αφίσα της, η Κίνηση «Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και

τη Φασιστική Απειλή». Απ’ όσο βέβαια γνωρίζουμε, καμιά

διαδικασία ανοιχτού καλέσματος, σύσκεψης ή συνάντησης

δεν είχε προηγηθεί, έτσι ώστε όλες οι ενδιαφερόμενες οργα-

νώσεις, κινήσεις και συλλογικότητες να αποφασίσουν –εφό-

σον συμφωνούν– τη συνδιοργάνωση και την προπαγάνδιση

μιας τέτοιας κινητοποίησης. Σε τέτοιες διαδικασίες έχουμε

«συνηθίσει», σε διαδικασίες δηλαδή που δημιουργούν όρους

πραγματικής κοινής δράσης απέναντι στα σοβαρά μέτωπα

που ανοίγονται –και το μέτωπο που αφορά τους μετανάστες

είναι ένα απ’ αυτά- και που δίνουν τη δυνατότητα μαζικής

συμμετοχής πλατιών κομματιών του λαού. Με τον τρόπο

αυτό επιμένει να κινείται το ΚΚΕ(μ-λ), όπως απέδειξε και με

την πρόσφατη πρωτοβουλία για κινητοποίηση αλληλεγγύης

στους κατοίκους της Κερατέας. Ενώ, λοιπόν, το κάλεσμα για

το συλλαλητήριο αυτό γνωστοποιήθηκε μέσω ανακοίνωσης

και αφίσας, στη συνέχεια άρχισαν να προστίθενται και

άλλες συλλογικότητες που καλούσαν σ’ αυτό, με δικό τους

υλικό, όπως η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., το ΕΕΚ, η ΟΚΔΕ-Εργατική

Πάλη, μεταναστευτικές οργανώσεις, ενώ καλούσε και η

ΑΔΕΔΥ, το ΕΚΑ, η ΠΟΕ-ΟΤΕ και κάποιες ΕΛΜΕ.

Νωρίς το πρωί του Σαββάτου, ομάδες φασιστών της

«Χρυσής Αυγής» κατέλαβαν την πλατεία του Αγίου Παντε-

λεήμονα για να εμποδίσουν την πραγματοποίηση της συναυ-

λίας εκεί. Οι διοργανωτές της διαδήλωσης και της συναυλίας

είχαν βέβαια ζητήσει και πάρει άδεια για τη διοργάνωσή της

από τον δήμαρχο Καμίνη («…Αδειασαν ακόμη και τον

δήμαρχο Γ. Καμίνη που έδωσε την άδεια για την εκδήλωση!»

αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση της Κίνησης

«Ενωμένοι ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή»

της 16/1/11). Τα συνεργεία μάλιστα του Δήμου Αθηναίων

ήταν αυτά που θα έστηναν την εξέδρα, αν η πλατεία δεν είχε

καταληφθεί. Δεν είναι η πρώτη φορά που δυνάμεις που ανα-

φέρονται στο κίνημα συνδιαλέγονται με τους εκπροσώπους

του αστικού κράτους και των μηχανισμών του για την πραγ-

ματοποίηση εκδηλώσεων και διαδηλώσεων! Δεν αποτελεί

αυτό και ιδιαίτερα… κινηματική και αριστερή συνήθεια, για

να το πούμε και κάπως «ευγενικά»! Ούτε βέβαια και… απο-

τελεσματική.

Οταν η πορεία, που ξεκίνησε από τα Προπύλαια με τη

συμμετοχή των παραπάνω αναφερόμενων οργανώσεων,

εκπροσώπων από τα συνδικαλιστικά όργανα που καλού-

σαν, μεταναστών και αντιεξουσιαστών, πλησίασε στο χώρο

της πλατείας (Αχαρνών και Δεριγνύ), αποκλείστηκε από

λεωφορεία της αστυνομίας. Εκεί προσήλθε εισαγγελέας ο

οποίος, με την επίκληση του «κινδύνου επεισοδίων», ζήτησε

τη ματαίωση της συναυλίας. Μάταια οι διοργανωτές της δια-

δήλωσης διαπραγματεύονταν με τον εισαγγελέα και τους

επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων, επικαλούμενοι και

την… άδεια. Την προσπάθεια, στη συνέχεια, των Χρυσαυγι-

τών να σπάσουν τον κλοιό και να κατευθυνθούν προς τους

διαδηλωτές ακολούθησε η επίθεση των… ΜΑΤ εναντίον τους

και το «καθάρισμα» της πλατείας. Βλέπετε, το «μήνυμα» για

το ποιος «κάνει το κουμάντο», η κυβέρνηση, η πολιτική δια-

χείριση του συστήματος ή οι φασιστικές της εφεδρείες και

ενεργούμενα -που τις χρησιμοποιεί, όποτε κρίνει αναγκαίο,

απέναντι στο λαό- πρέπει να σταλεί! Η πορεία επέστρεψε

προς Ομόνοια, όπου και διαλύθηκε, χωρίς βέβαια να πραγ-

ματοποιηθεί η συναυλία…

Τι πέτυχε λοιπόν η κινητοποίηση αυτή, που από πολλούς

μάλιστα απολογίζεται έως και «επιτυχημένη»!;; Οργανώθηκε

με τρόπο που θα θύμιζε ολίγον… ΠΑΜΕ, εμπλέχθηκε στη

συνδιαλλαγή, δεν πραγματοποίησε το στόχο της συναυλίας

στην πλατεία (δεν είχαν άραγε εκτίμηση οι διοργανωτές για

την τροπή αυτή ή είχαν τόσες… αφελείς (sic) αυταπάτες σε

σχέση με τη επίσημη «στήριξή» της), ούτε καν… αντιπαρατέ-

θηκε με τους φασίστες (που για πολλούς η «λύση» και ο στό-

χος «αρχίζει» και «τελειώνει» εκεί…), αυτό το έκαναν… τα

ΜΑΤ (για λόγους που οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι επέ-

λεξαν).

«Μας συγχωρείτε», αλλά δεν χτίζεται έτσι σοβαρό -μαζι-

κό και ταξικό- αντι-ρατσιστικό κίνημα!

Σχετικά με το αντιρατσιστικό συλλαλητήριοτης 15/1 στον Αγιο Παντελεήμονα

Και ξαφνικά τους έπιασε ο πόνος για τοάσυλο! Από την Πρυτανεία ως την κυβέρνηση καιαπό το ΛΑΟΣ ως τη Δημοκρατική «Αριστερά»! Μεαφορμή την εγκατάσταση 250 μεταναστών απερ-γών πείνας στη Νομική ξεσπάθωσαν όλοι οι ταγοίτου συστήματος και τα ΜΜΕ, και με τρομοκρατι-κούς όρους βάλλουν κατά των μεταναστών. «Δενέχουν το δικαίωμα να μπαίνουν σε πανεπιστημια-κό χώρο», «δεν δικαιούνται να απαιτούν τη νομι-μοποίησή τους», «καταλύουν το άσυλο», «προ-σβάλλουν και καταστρέφουν πανεπιστημιακόχώρο», επαναλαμβάνουν «σοκαρισμένα» τακυβερνητικά στελέχη και τα παπαγαλάκια τουσυστήματος απαιτώντας την άμεση εκκένωση τουχώρου!

Δεν τους σοκάρει καθόλου η καταστροφή τωνχωρών απ’ τις οποίες προέρχονται οι μετανά-στες-πρόσφυγες από τους ιμπεριαλιστές. Δεντους σοκάρει η επί χρόνια άγρια εκμετάλλευσή

τους στη χώρα μας. Άλλωστε τα συνεργεία καθα-ρισμού που χρησιμοποιούνται στα κυβερνητικάκαι εκπαιδευτικά κτίρια μετανάστες «απασχο-λούν». Πρόσφατος είναι ο θάνατος του Αιγύπτιουεργαζόμενου στο υπουργείο Εργασίας! Δεν δια-μαρτυρήθηκαν για την κατάλυση του ασύλου σταΠροπύλαια από τους φασίστες και την αστυνομίαόταν χτυπιούνταν οι Ιρανοί και Αφγανοί πρόσφυ-γες απεργοί πείνας.

Δεν τους σοκάρουν οι φράχτες στα σύνορα, οιπλωτές φυλακές, οι φόνοι στο Αιγαίο και στα ναρ-κοπέδια. Δεν ενοχλούνται από την εξαθλίωση καιτα πογκρόμ στο κέντρο της Αθήνας και την ανα-γόρευση των μεταναστών σε πηγή κάθε κακού.Δεν ενοχλούνται από την απόφαση να σταλούνπίσω στις χώρες τους με κίνδυνο να πεθάνουν!Δεν τους ενοχλεί καθόλου η έξαρση των φασιστι-κών, ρατσιστικών επιθέσεων που σιγοντάρονταιαπό την αντιδραστική πολιτική τους.

Αλληλεγγύη στους 300 μετανάστες

Ανακοίνωση του ΚΚΕ(μ-λ)

Σε πολιτικό ζήτημα πρώτης γραμ-

μής μετατράπηκε η απεργία πείνας

των 300 περίπου μεταναστών με

αίτημα τη νομιμοποίησή τους αλλά και

τη νομιμοποίηση χωρίς όρους όλων των

μεταναστών και την απόδοση πλήρων

δικαιωμάτων. Αν και το ζήτημα έχει

πάρει πολύ μεγάλη δημοσιότητα, τα

πραγματικά γεγονότα έχουν σε μεγάλο

βαθμό διαστρεβλωθεί απ΄τη συντονισμέ-

νη και σφοδρή επίθεση της κυβέρνησης

του ΠΑΣΟΚ, σε πλήρη συνεργασία με

την πλειοψηφία των αστικών κομμάτων

(και των ελεεινών ψευτοαριστερών

τύπου ΔΗ.ΑΡ.) καθώς και διαφόρων

παραγόντων του συστήματος εντός κι

εκτός Βουλής, των αστικών ΜΜΕ και

μεγάλης μερίδας του πανεπιστημιακού

κατεστημένου. Είναι φανερό επίσης ότι η

κυβέρνηση αποφάσισε να χρησιμοποιή-

σει την απεργία για να ξαναθέσει συνο-

λικά το ζήτημα της κατάργησης του Ασύ-

λου. Και, προθυμότατος, ο Σαμαράς της

ΝΔ έσπευσε να συντάξει και πρόταση

νόμου για την οριστική κατάργησή του.

Η απόφαση για την απεργία πείνας

πάρθηκε κυρίως από μετανάστες στα

Χανιά. Την Κυριακή 23/01 έφτασαν με το

καράβι της γραμμής στον Πειραιά. Μια

ομάδα περίπου 50 απεργών ταξίδεψε στη

Θεσσαλονίκη όπου και κατέλυσε στο

Εργατικό Κέντρο, ενώ ο κύριος όγκος,

γύρω στα 250 άτομα, μεταφέρθηκε σε ένα

απ' τα κτίρια της Νομικής το οποίο δεν

χρησιμοποιείται από καιρό λόγω ανα-

καίνισης.

Σ' αυτή την απόφαση οδηγήθηκαν με

βάση το διαχρονικό εμπαιγμό και την

κοροϊδία των κυβερνήσεων που τους

κρατούν εσκεμμένα σε ένα καθεστώς ημι-

παρανομίας τόσο με τους όρους που

θέτουν όσο και με τις απίστευτες καθυ-

στερήσεις στη διεκπεραίωση των διαδι-

κασιών. Κι αυτό είναι κάτι που ισχύει

τόσο για τους οικονομικούς μετανάστες

όσο και για τους πολιτικούς πρόσφυγες.

Έτσι, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι

(ίσως και πάνω από 500.000) παραμέ-

νουν έρμαια της ανασφάλειας και της πιο

στυγνής εκμετάλλευσης σε σχέση με τη

δουλειά, την ασφάλιση, την περίθαλψη

και κάθε στοιχειώδες δικαίωμα, όμηροι

των αρπαχτικών διαθέσεων του κεφαλαί-

ου, του κράτους και όλων των κυκλωμά-

των που στήνονται γύρω από τις διαδι-

κασίες νομιμοποίησης που κοστίζουν

τεράστια ποσά κάθε χρόνο σε κάθε μετα-

νάστη. Πλέον όμως είναι φανερό ότι, με

βάση και τη γενικότερη κατάσταση που

έχει διαμορφωθεί στη χώρα, το σύστημα

και η κυβέρνηση είναι αναγκασμένοι να

κάνουν κάποιες κινήσεις και επαναδιευ-

θετήσεις και απέναντι στην ΕΕ. Σ’ αυτά

τα πλαίσια εντάσσονται και η εντονότε-

ρη παρουσία της FRONTEX και ο φρά-

χτης στον Έβρο, και το σταμάτημα των

"επαναπροωθήσεων" προς την Ελλάδα

(με βάση τη συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ), των

"παράνομων" μεταναστών από άλλες

ευρωπαϊκές χώρες. Χαρακτηριστικά, σχε-

τικές ανακοινώσεις έχουν κάνει, μετά τη

Γερμανία, και η Φινλανδία και η Δανία η

οποία σταμάτησε τη σχετική διαδικασία

για πάνω από 350 άτομα.

Οι μετανάστες στα Χανιά, οι οποίοι

τα τελευταία χρόνια έχουν καταφέρει να

οργανωθούν σε σημαντικό βαθμό γύρω

από διάφορους συλλόγους και συλλογι-

κότητες, προχώρησαν μ' αυτό τον τρόπο

έχοντας την προηγούμενη θετική εμπει-

ρία της απεργίας πείνας 15 απ' αυτούς, το

φθινόπωρο του 2008, που οδήγησε τότε

στην έκδοση διάταξης νομιμοποίησής

τους.

Απ΄την πρώτη στιγμή που οι απεργοί

εγκαταστάθηκαν στη Νομική ξεκίνησε

ένας απίστευτος πόλεμος λάσπης και

παραπληροφόρησης. Είναι ολοφάνερο

ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε προα-

ποφασίσει να χρησιμοποιήσει την απερ-

γία πείνας για να ξεκινήσει μια επίθεση

τόσο στους μετανάστες όσο κυρίως στο

Άσυλο. Και ειδικά ενόψει της επίθεσης

που προετοιμάζουν στο χώρο της Παι-

δείας με το νέο νόμο-πλαίσιο. Δεν μπορεί

να εξηγηθεί αλλιώς ο οχετός λάσπης,

ψευδολογιών και παραποίησης της

πραγματικότητας που ξεκίνησε αστραπι-

αία και σε πλήρη συγχορδία απ' το σύνο-

λο των αστικών ΜΜΕ τα οποία -φανερά

σε διατεταγμένη υπηρεσία και παραβιά-

ζοντας κάθε έννοια στοιχειώδους αντι-

κειμενικότητας και αλήθειας- μιλούσαν

για "300 λαθρομετανάστες", (τονίζοντας

το "λαθρο"), οι οποίοι "κατέλαβαν την

Νομική", "διακόπτοντας τα μαθήματα

και τις εξετάσεις" (που σταμάτησαν

όντως, αλλά μετά από λοκ-άουτ που

κήρυξε η Κοσμητεία της σχολής συντονι-

ζόμενη με το κυβερνητικό σχέδιο), "χωρίς

να ρωτήσουν κανέναν" (κι ας είχαν συνυ-

πογράψει στην αρχή θετική απόφαση

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ 21Σάββατο 29 Γενάρη 2011 Προλεταριακή Σημαία

Στην ουσία αυτό που κάνουν είναι να επιδεικνύουνγια μια ακόμη φορά την πίστη τους στο δόγμα της«μηδενικής ανοχής» απέναντι σε κάθε αγώνα πουξεσπάει. Την απόφασή τους να προωθήσουν την αντι-δραστική πολιτική που επιβάλλει το ξένο και ντόπιοκεφάλαιο, να συντρίψουν κάθε δικαίωμα, εργατικό ήδημοκρατικό, και να «τελειώνουν» με το πανεπιστη-μιακό άσυλο.

ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ!Οι 300 μετανάστες που ξεκινούν από σήμερα απερ-

γία πείνας σε όλη την Ελλάδα, μετά από χρόνια δου-λειάς στη χώρα, διεκδικούν αυτά που θα έπρεπε ναθεωρούνται αυτονόητα και τους στερεί ο καπιταλισμός:Το δικαίωμα να ζουν και να κυκλοφορούν ελεύθερα.Το δικαίωμα στην αξιοπρεπή δουλειά, στην εκπαίδευ-ση, στην υγεία, στην ασφάλιση, στη ζωή. Και επειδή τοπανεπιστημιακό άσυλο ανήκει σε όλο το λαό, τμήματου οποίου είναι και οι μετανάστες, έχουν κάθε δικαί-ωμα να το χρησιμοποιούν ιδιαίτερα σήμερα που η

κυβέρνηση -δια στόματος Παπουτσή- εξαγγέλλει μαζι-κές απελάσεις μεταναστών.

Ο αντίπαλος είναι κοινός. Είναι ο ίδιος που θέλεινα αφαιρέσει κάθε δικαίωμα, κάθε κατάκτηση καιαπό τους Έλληνες εργαζόμενους. Είναι οι Αμερικάνοικαι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές που καταστρέφουνχώρες για τα δικά τους συμφέροντα και οδηγούντους λαούς στο θάνατο και την προσφυγιά. Είναι τοντόπιο κεφάλαιο που συνδράμει τους έξωθεν εντο-λείς του στην καταστροφή, είτε με τις διάφορες διευ-κολύνσεις (βάσεις, λιμάνια κ.λπ.) είτε με την άμεσησυμμετοχή ελληνικού στρατού. Που εκμεταλλεύεταιτους μετανάστες στο έπακρο προκειμένου να μεγα-λώσουν τα κέρδη του. Που αποφάσισε να τους πετά-ξει έξω από τη χώρα ή να τους εμποδίσει να μπουνμε κάθε τίμημα, αφού τους ξεζούμισε καλά καλά καιαφού δεν τους χρειάζεται στο βαθμό που τους χρεια-ζόταν ως τώρα.

Το ΚΚΕ(μ-λ) καλεί τους εργαζόμενους και τη νεο-

λαία να δείξουν την αλληλεγγύη τους στους μετανά-στες. Να απαιτήσουμε όλοι μαζί τη νομιμοποίησή τουςχωρίς όρους και προϋποθέσεις. Να απαιτήσουμε ίσαδικαιώματα για όλους τους εργάτες. Έλληνες και μετα-νάστες εργαζόμενοι, είναι ταξικά αδέλφια, είναι οιπαραγωγοί του πλούτου αυτής της χώρας και έχουνκάθε συμφέρον να αντισταθούν μαζί στην επίθεση τουκεφαλαίου, της κυβέρνησης, των δεξιών στηριγμάτωντης και των «αριστερών» μαϊντανών τους.• ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΘΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΟΥΝ ΟΙ 300ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΑΠΕΡΓΟΙ ΠΕΙΝΑΣ!• ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΧΩΡΙΣΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ!• ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ,ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΥΣ!• ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΙΣΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ! ΖΗΤΩ ΗΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ!• ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ! ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ!

απεργούς πείνας! Κάτω τα χέρια από το Ασυλο!

του Συλλόγου η ΠΑΣΠ κι η ΔΑΠ Νομι-

κής, για να αποσύρουν αργότερα τις υπο-

γραφές τους αφού τους τράβηξαν τα'

αυτιά «από πάνω») και οι οποίοι απερ-

γοί "δημιουργούν και πρόβλημα Δημό-

σιας Υγείας" (γνωστό παραμύθι για τη

δημιουργία αποστροφής και πανικού

που διαψεύστηκε πολύ γρήγορα) και

"καταστρέφουν το ιστορικό κτίριο" (το

οποίο δεν πειράχτηκε καθόλου -ίσα ίσα

καθαρίστηκε κιόλας- και το οποίο παρε-

μπιπτόντως είναι ιστορικό για τους αγώ-

νες που έγιναν εκεί ).

Όλη αυτή η επίθεση δεν ξεκινούσε

μόνο απ' τα δελτία ειδήσεων και τις ενη-

μερωτικές εκπομπές, αλλά περνούσε μέσα

κι απ' τα «πρωϊνάδικα» και τις μεσημε-

ριανές κουτσομπολίστικες εκπομπές,

όπου παρελαύναν διάφοροι αστέρες του

φασισμού, της αντίδρασης και της ρατσι-

στικής υστερίας με προεξάρχοντες το

ΛΑΟΣ και, συνήθως, χωρίς -ούτε για τα

μάτια του κόσμου- να καλείται κάποιος

απ' την αντίθετη άποψη.

Όπως αναφέραμε και προηγουμένως,

στον ίδιο χορό μπήκαν εξαρχής κι όλοι οι

«αστέρες» του αστικού πολιτικού συστή-

ματος, με το ΛΑΟΣ και τη ΝΔ να πρωτο-

στατούν στην επίθεση, θέτοντας ξεκάθα-

ρα θέμα άμεσης κατάργησης του Ασύλου,

συνεπικουρούμενοι ακόμα κι απ' τον

Κουβέλη και την ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ, οι

οποίοι έδωσαν πλήρη κάλυψη στους

κυβερνητικούς χειρισμούς στη βάση μιας

(επιλεκτικής) ευαισθησίας και -κυρίως-

στη βάση της προσδοκίας συγκεκριμένων

ανταλλαγμάτων. Είδαμε, λοιπόν, τη

Δημοκρατική Αριστερά να εξομοιώνει

τους μετανάστες απεργούς πείνας με

τους... φασίστες στον Άγιο Παντελεήμονα

και τον Μαργαρίτη (μέλος της Εκτελεστι-

κής Επιτροπής της) να επαινείται από

τον... Άδωνι Γεωργιάδη για την «υπεύθυ-

νη στάση» του.

Από την άλλη, είδαμε το ΚΚΕ να

σπεύδει να διαχωρίσει τη θέση του, κρα-

τώντας «ίσες αποστάσεις» μεταξύ των

«υπονομευτών» και των «καταπατητών»

του Ασύλου στα πλαίσια των διαπιστευ-

τηρίων του προς την αστική νομιμότητα,

πάντα βεβαίως με την απαραίτητη φρασε-

ολογία περί υπεράσπισης του Ασύλου

και περί δικαιωμάτων των μεταναστών.

Επίσης, είναι φανερό ότι η κυβέρνηση

επέλεξε να αξιοποιήσει την περίσταση

για να πιέσει και να ξεκαθαρίσει τις σχέ-

σεις με τους πρυτάνεις και τους πανεπι-

στημιακούς γενικότερα, έτσι ώστε να

περιορίσει τις όποιες αντιδράσεις και

αντιρρήσεις τους στην επίθεση για το

πλήρες ξεθεμέλιωμα της δημόσιας εκπαί-

δευσης. Έτσι απ’ την αρχή πέταξε το

"μπαλάκι" στις πρυτανικές αρχές για την

άρση του Ασύλου και, μόλις φάνηκε ότι

δεν ήθελαν να αναλάβουν την ευθύνη για

μια τέτοια εξέλιξη και επιχειρούσαν να

επιστρέψουν την ευθύνη πίσω στην

κυβέρνηση, δεν δίστασε να ενεργοποιήσει

την απειλή της δικαστικής εξουσίας και

μάλιστα στον ανώτατο βαθμό, αφού ο

εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ο γνω-

στός πλέον Τέντες, ξεκίνησε μια διαδικα-

σία διερεύνησης «τυχόν ποινικών ευθυ-

νών» του πρύτανη και του πανεπιστημίου

ευθυγραμμιζόμενος απροκάλυπτα με την

γραμμή της κυβέρνησης.

Είναι φανερό ότι αυτός ο αγώνας,

δίκαιος πέρα για πέρα, ανεξάρτητα από

τη γνώμη που μπορεί να έχει κανείς για τη

μορφή της απεργίας πείνας, αντιμετώπισε

μια κατάσταση που δεν περίμενε να βρει

μπροστά του. Είναι επίσης ξεκάθαρο, και

για τους ίδιους τους απεργούς, και για το

κίνημα αλληλεγγύης, αλλά και για κάθε

αγωνιστή, ότι αυτός ο ίδιος ο αγώνας έχει

περάσει σε δεύτερο πλάνο με βάση τις επι-

λογές της κυβέρνησης και το κυρίαρχο

ζήτημα που έχει αναδειχθεί είναι το ζήτη-

μα της υπεράσπισης του Ασύλου. Αυτό

είναι μια παράμετρος που πρέπει να

ληφθεί σοβαρά υπόψη απ' όλους, γιατί

στην πολιτική -ειδικά σ' αυτή την περίοδο

της τεράστιας επιθετικότητας του συστή-

ματος- οι αποφάσεις δεν μπορούν να

παίρνονται με βάση τις επιθυμίες του

καθενός, αλλά με βάση την ανάλυση και

το συνυπολογισμό όλων των πραγματι-

κών δεδομένων. Κάθε αντίληψη, ανάλυ-

ση, ενέργεια ή πρωτοβουλία πρέπει να

κινείται σ' αυτό τον καμβά, όπως και

στην κατεύθυνση της συγκρότησης της

μέγιστης δυνατής συσπείρωσης και αλλη-

λεγγύης. Κάθε άλλη σκέψη, το μόνο που

μπορεί να κάνει είναι να υποσκάπτει την

προοπτική και την αποτελεσματικότητα

του αγώνα και δεν μπορεί να ξεπεράσει

συχνά ούτε και κάποια μικρά πρακτικά

ζητήματα που προκύπτουν. Πόσο μάλλον

το ζήτημα της συντονισμένης επίθεσης

του συστήματος.

Ο αγώνας των μεταναστών, του πιο

ευάλωτου και χτυπημένου κομματιού της

εργατικής τάξης και του λαού, των

ανθρώπων που διώχνουν απ' τα σπίτια

και τις πατρίδες τους οι ιμπεριαλιστικές

επεμβάσεις και το οικονομικό ξεζούμισμα

των φτωχών χωρών, χρειάζεται την στή-

ριξη όλων μας. Όχι σαν ένδειξη φιλαν-

θρωπίας ή -γενικώς- ανθρωπιστικής διά-

θεσης, αλλά σαν κομμάτι του δικού μας

αγώνα.

Κάτω τα χέρια από το άσυλο!Αλληλεγγύη στους αγώνες των μεταναστών!

ΠΟΛΙΤΙΚΗ22 Προλεταριακή Σημαία Σάββατο 29 Γενάρη 2011

Για το λαό της χώρας, η Χίλαρι Κλίντον είναι ανεπιθύμητη!

Ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνεςπυκνώνουν όλες εκείνες οι ενέρ-γειες που φέρνουν όλο και πιο

κοντά σε μια στρατηγική συμμαχία τηνΕλλάδα με το σιωνιστικό κράτος τουΙσραήλ. Η επιτάχυνση αυτή οφείλεταιστη διατάραξη των ισραηλινοτουρκι-κών σχέσεων, που χρησιμοποιείται απότις ΗΠΑ για τη συμμόρφωση της Αγκυ-ρας. Πρόκειται για μια συμμαχία πουεντάσσεται στη στρατηγική των ΗΠΑγια την απόλυτη κυριαρχία τους στηνευρύτερη περιοχή. Μια κυριαρχία που,όπως έχει δείξει η ζωή, περνάει μέσααπό επικίνδυνους ανταγωνισμούς,εκβιασμούς, απειλές και κυρίως μέσααπό το αιματοκύλισμα των λαών - καιμάλιστα οι λαοί της περιοχής το έζησανπολύ πρόσφατα.

Η συμμαχία Ελλάδας-Ισραήλ εμφανί-ζεται από τις δυνάμεις του συστήματοςσαν αξιοποίηση και εκμετάλλευση τωνπηγών ενέργειας στο Αιγαίο και στηνΑνατολική Μεσόγειο. Βεβαίως υπάρχεικαι αυτή η πλευρά την οποία αξιοποιούνοι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές όχι μόνο γιαγεωστρατηγικούς αλλά και για οικονομι-κούς λόγους, αφού οι αμερικάνικες εται-ρίες εξόρυξης και εκμετάλλευσης υδρο-γονανθράκων επενδύουν πολλά στηνπεριοχή. Είναι ολοφάνερο πως η συμμα-

χία Ελλάδας-Ισραήλ εντάσσεται στουςσχεδιασμούς που έχουν οι ΗΠΑ τόσο γιατη χώρα μας και τα Βαλκάνια όσο καιγια τη Μ. Ανατολή. Σχεδιασμοί που στηνπορεία τους μπορούν να ανάψουνφωτιές σε ολόκληρη την περιοχή και νασύρουν τους λαούς ακόμα και σε πολε-μικές περιπέτειες.

Είναι επίσης ολοφάνερο, και όλα τακαθημερινά στοιχεία και γεγονότα τοεπιβεβαιώνουν, πως η κυβέρνηση τουΠΑΣΟΚ και ο Γ. Παπανδρέου δένουν τηχώρα όλο και πιο σφιχτά στο αμερικάνι-κο άρμα και είναι έτοιμοι για κάθε τυχο-διωκτισμό που μπορεί να βάλει τη χώρασε μεγάλες περιπέτειες. Η στρατιωτικήσυνεργασία και συμμαχία με το σιωνι-στικό κράτος του Ισραήλ, με τον δοκιμα-σμένο χωροφύλακα των ΗΠΑ στη Μ.Ανατολή ενάντια στον αραβικό κόσμο, ηκαθημερινή εγκληματική δράση αυτούτου κράτους εναντίον των Παλαιστινίωναλλά και όλα αυτά που έχουν προηγηθείστα Βαλκάνια με πρωταγωνιστές τουςμακελάρηδες των ΗΠΑ καταδεικνύουναρκετά καθαρά πως οι νέοι σχεδιασμοίτων αμερικάνων ιμπεριαλιστών μπορούννα προκαλέσουν εξελίξεις και γεγονόταάκρως εφιαλτικά για το λαό μας, γιαόλους τους λαούς των Βαλκανίων καιτης Μ. Ανατολής.

Να λοιπόν γιατί πρέπει να αρνηθεί ολαός μας και να καταδικάσει την επίσκε-ψη της Χίλαρι Κλίντον στη χώρα μας. Νακαταδικάσουμε τον Γ. Παπανδρέου καιτο ΠΑΣΟΚ και όλο τον αστικό πολιτικόκόσμο, όλους εκείνους που υπηρετούντις πολεμοχαρείς στρατηγικές των ΗΠΑστην περιοχή μας και να αγωνιστούμεγια να σπάσουν τα δεσμά της εξάρτησηςτης χώρας από τους ιμπεριαλιστέςπάτρωνες.

Ηδη ο λαός μας, όλος ο κόσμος τηςδουλειάς και του μόχθου, ιδιαίτερα τηχρονιά που μας πέρασε, δέχτηκε έναισχυρό χτύπημα στο εισόδημά του, στιςκατακτήσεις του και τα δικαιώματά τουαπό τα αρπαχτικά της Τρόικας. Και ηκυβέρνηση, όπως και όλο το αστικόμπλοκ, με τον ένα ή τον άλλο τρόποευθυγραμμίζονται πλήρως με όλουςαυτούς που λεηλατούν τη χώρα και τολαό και που σπρώχνουν τους εργαζόμε-νους και τη νεολαία να ζήσουν μια ζωήσε εφιαλτικές μεσαιωνικές συνθήκες.

Μπορούμε να αντισταθούμε στηνοικονομική και πολιτική εξάρτηση τηςχώρας και στα δεινά που προκαλούνστον εργαζόμενο λαό.

Να αντισταθούμε στις πολεμικέςπεριπέτειες στις οποίες οδηγεί το δέσι-μο της χώρας στο άρμα των ΗΠΑ και

του ΝΑΤΟ.Η επίσκεψη της Χίλαρι Κλίντον στη

χώρα έχει στόχο να στηρίξει τον αστικόπολιτικό κόσμο, την κυβέρνηση τουΠΑΣΟΚ για τις δουλειές που έχει αναλά-βει στην ευρύτερη περιοχή, να στηρίξειεπίσης τη συμμαχία Ελλάδας-Ισραήλ καινα σύρει το σύνολο του αστικού πολιτι-κού κόσμου σε πλήρη ευθυγράμμιση μετους σχεδιασμούς των ΗΠΑ.

Είναι επίσης φανερό πως η χώρα μαςπάντα ήταν και σήμερα γίνεται όλο καιπερισσότερο πεδίο άγριου ανταγωνι-σμού των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.Ανταγωνισμοί που μόνο δεινά μπορούννα προκαλέσουν στο λαό μας.

- Να αγωνιστούμε για να ματαιωθεί ηεπίσκεψη της Χ. Κλίντον στη χώρα.

Να βροντοφωνάξουμε πως είναι ανε-πιθύμητη!

Να οργανώσουμε, όλες οι δυνάμειςτης Αριστεράς, όλος ο αριστερός καιπροοδευτικός κόσμος μια πλατιά καμπά-νια ενάντια στην επίσκεψη της Κλίντονστη χώρα μας και να προετοιμάσουμεένα μαζικό συλλαλητήριο.

Οι πρώτες συζητήσεις ανάμεσα σεαριστερές οργανώσεις ξεκίνησαν και θασυνεχιστούν τις επόμενες μέρες.

Το ευρωπαϊκό «ποδήλατο» υποχρεώνεται να κινηθεί

Ψήφο εμπιστοσύνης πήρε

από τις «αγορές» το

πρώτο ομόλογο πενταε-

τούς διάρκειας που εξέδωσε το

Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπι-

στωτικής Σταθερότητας (EFSP)

σε μια ανεπανάληπτη για τα χρο-

νικά των αγορών έκδοση και

μάλιστα εν μέσω μιας από τις

πλέον κρίσιμες περιόδους για τα

δημοσιονομικά των χωρών, όπως

έγραψαν οι «Financial Times». H

ζήτηση ήταν τόσο μεγάλη (44,5

δισ. ευρώ), που αντλήθηκαν 5,5

δισ. ευρώ με επιτόκιο 2,89%!

Στο προηγούμενο φύλλο της

εφημερίδας είχαμε αναλύσει την

αντίστροφη σχέση αξίας ομολό-

γων-επιτοκίων ομολόγων. Το

μηχανισμό αυτόν τον αναγνωρί-

ζουμε καθαρά στο γεγονός ότι η

μεγάλη ζήτηση του «υβριδικού

ευρωομόλογου», που βασίζεται

φυσικά στην εγγύηση πολύ ισχυ-

ρής χρηματοοικονομικής υποστή-

ριξης από τις χώρες της ΕΕ, έχει

ως αποτέλεσμα τα επιτόκιά του

να είναι εξαιρετικά χαμηλά. Οσο

η προσφορά υπερκαλύπτεται

από τη ζήτηση (εννέα φορές

πάνω, σύμφωνα με τους αναλυ-

τές!) η αξία των ομολόγων θα

ανεβαίνει και το επιτόκιο εξα-

σφάλισης θα πέφτει. Δηλαδή η

ΕΕ δανείζεται αυτή τη στιγμή για

να «σώσει» την Ιρλανδία πολύ

φτηνά με ένα ακριβό ομόλογο.

Αρκεί μια σύγκριση με τα επιτό-

κια που υποχρεώνεται να δανεί-

ζεται η δική μας χώρα.

Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον

εκδηλώθηκε από ασιάτες επενδυ-

τές, με το ιαπωνικό κράτος να

καλύπτει το 20% της έκδοσης!

Του εντυπωσιακού αυτού γεγο-

νότος προηγήθηκε μια χαμηλότε-

ρου προφίλ εκτίμηση χρηματοοι-

κονομικών κύκλων ότι τα υποβι-

βασμένα σε επίπεδο διπλού

σκουπιδιού (!) ελληνικά ομόλογα

μεγάλης χρονικής διάρκειας

(δεκαετίας και τριακονταετίας)

μπορεί να προσφέρουν τελικά

πολύ ενδιαφέρουσες αποδόσεις

μελλοντικά στους επενδυτές. Κι

αυτό για δύο λόγους. Γιατί από

τη μια μεριά θα περιέχουν το

«κούρεμα» του ελληνικού δημό-

σιου χρέους, άρα θα είναι απαλ-

λαγμένα από τα επισφαλή κεφά-

λαια, και από την άλλη προσφέ-

ρονται σήμερα σε πολύ χαμηλές,

ελκυστικές τιμές. Ηδη βιεννέζικος

ασφαλιστικός όμιλος ανακοίνω-

σε το πρώτο επίσημο «κούρεμα»

ελληνικών ομολόγων που έχει

στην κατοχή του.

Οι δύο αυτές εξελίξεις στην

παγκόσμια αγορά ομολόγων δεί-

χνουν τις δύο διαστάσεις που έχει

πάρει η αντιμετώπιση του χρέους

της ευρωζώνης, που βρίσκονται

όμως στην ίδια φορά: Από τη μια

η ανάγκη για αποφασιστική

αντιμετώπιση του ζητήματος από

τους ισχυρούς της ΕΕ (που όμως

βαρύνεται με πολλές παλινωδίες)

και από την άλλη το «πρόβλημα»

του χρέους των εξαρτημένων και

λιγότερο ισχυρών χωρών.

Σήμερα είναι πολύ βολικό η

πρώτη διάσταση να κρύβεται

πίσω από τη δεύτερη. Γιατί, όπως

έχουμε ξαναγράψει, το πρόβλημα

του χρέους στην ευρωζώνη έχει

κατά βάση πολιτικά χαρακτηρι-

στικά (συνολικά παρμένο το

χρέος της ευρωζώνης είναι πολύ

μικρότερο του χρέους των ΗΠΑ

ή της Ιαπωνίας).

Θα μπορούσε μάλιστα να

ισχυριστεί κανείς πως τα ζητήμα-

τα είναι αντίστροφα: Η πολιτική

«ασυνεννοησία» που χαρακτηρί-

ζει τον βασικό ηγετικό πυρήνα

της ευρωζώνης είναι ίσα ίσα που

κάνει θέμα πρώτου μεγέθους το

κούρεμα των ελληνικών ομολό-

γων. Αντίθετα, η, έστω και μικρή,

επίδειξη κοινής αντιμετώπισης

του ιρλανδικού χρέους (για την

κάλυψη του οποίου εκδόθηκαν

τα υπεραναβαθμισμένα ευρωπαϊ-

κά ομόλογα) αλλά και οι όποιες

«επί το ευρωπαϊκότερον» γερμα-

νικές μεταστροφές το τελευταίο

διάστημα ήταν αρκετές για να

αντιστρέψουν το κλίμα πανικού

που απλωνόταν πάνω από τη

«διακεκαυμένη» ζώνη της ΕΕ.

Η αλήθεια είναι πως οι αγο-

ρές δεν ήθελαν και πολύ να πει-

στούν. Η υπόθεση με το δανεισμό

της Πορτογαλίας, που δεν ήταν

όσο καταστροφικός αναμενόταν,

το είχε «υπονοήσει». Και, όπως

γράφτηκε, η «αμαρτωλή» Gold-

man Sachs σχεδόν το είχε προβλέ-

ψει. Είχε γίνει μάλιστα κοινή

πεποίθηση πως έτσι που πήγαι-

ναν τα πράγματα μια χρηματοοι-

κονομική κατάρρευση μέσα σε

ένα τέτοιο παγκόσμιο περιβάλ-

λον όξυνσης του οικονομικού

πολέμου θα ζημίωνε τους πάντες.

Οπως μάλιστα επίσης γράφτηκε,

ίσως υπήρξε και ενός είδους

«συνεννόηση» με το αμερικάνικο

υπουργείο Οικονομικών, που σε

τίποτε δεν θα ήθελε να διακινδυ-

νεύσει μέσα σε ένα ντόμινο χρη-

ματοοικονομικών καταρρεύσεων

την εύθραυστη αμερικάνικη

«ανάκαμψη με ανεργία» (!) και

τους επίσης ευμετάβλητους δεί-

κτες των αμερικάνικων χρηματι-

στηρίων και μετοχών.

Ομως το «ένα βήμα μπρος,

δύο βήματα πίσω» χαρακτήρισε

την ΕΕ ακόμη και σε αυτήν τη

θετική, για το δανεισμό της ευρω-

ζώνης, έκβαση. Πρώτος «χτύπη-

σε» ο ολλανδός υπουργός, αμφι-

σβητώντας ακόμα και τη θέληση

των Ευρωπαίων να ενισχύσουν

το κοινό Ταμείο και τη ρευστότη-

τα. Ακολούθησε ένα μπαράζ

αντιπαραθέσεων όπου από τη

μια στέκονταν ο Μπαρόζο και ο

Ολι Ρεν και από την άλλη οι

υπουργοί Οικονομικών της Γερ-

μανίας και της Γαλλίας, που

δήλωναν ότι η σκέψη για έκδοση

ευρωομολόγων διαρκείας απλώς

δεν υπάρχει στο μυαλό των

Ευρωπαίων!

Αρκετοί υποστηρίζουν πως

μετά τις γερμανικές εκλογές ίσως

εκδηλωθούν αποφασιστικότερες

κινήσεις, ακόμα και αν δεν εκδο-

θούν σε αυτή τη φάση ευρωομό-

λογα διαρκείας. Για παραδειγμα-

τικό «κούρεμα» του ελληνικού

χρέους κάνουν λόγο «Spiegel»

και Ινστιτούτο Bruegel. Θα ακο-

λουθηθεί το υπόδειγμα των

Φιλιππίνων –λένε- τη δεκαετία

του '80, όπου οι πιστωτές δήλω-

σαν «εκούσια παραίτηση» από

μέρος των απαιτήσεών τους. Ετσι

και αλλιώς, η κοινωνική κατά-

σταση, αν συνεχιστεί ανεμπόδι-

στος αυτός ο ρυθμός της επίθε-

σης, δεν θα απέχει και πολύ από

το μακρινό νησί του Ειρηνικού!

Το «παραδειγματικό» έχει

πολλούς αποδέκτες. Οι προτάσεις

Μέρκελ, που προβλέπουν ταμείο

διάσωσης τραπεζών (που θα το

πληρώνουν οι ίδιες οι τράπεζες)

και αναδιαρθρώσεις στο επισφα-

λές τοπίο των ευρωπαϊκών χρη-

ματοπιστωτικών εξελίξεων, είναι

σίγουρο πως θέλουν να χρησιμο-

ποιήσουν το «κούρεμα» του ελλη-

νικού δημόσιου χρέους ως μοχλό

υποκίνησης ενός πραγματικού

«crash test» για το ευρωπαϊκό

τραπεζιτικό σύστημα. Το ΔΝΤ

ρίχνει λάδι στη φωτιά, θεωρώ-

ντας ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες

είναι αρκετά εκτεθειμένες και πως

πρέπει να γίνουν κινήσεις συγκε-

ντροποίησης και εκκαθάρισης.

Παραδειγματική είναι και η

απεύθυνση προς τον ελληνικό

λαό (τελικά προς όλους τους

ευρωπαϊκούς λαούς ειδικά των

εξαρτημένων χωρών) του γερμα-

νού υφυπουργού Οικονομικών

για παραπέρα «εσωτερική υποτί-

μηση». Ηγουν μειώσεις μισθών

και πάσης φύσεως δικαιωμάτων

αλλά και αποκρατικοποιήσεις,

απελευθερώσεις και παραδόσεις

εθνικού πλούτου. Σαφέστερα δεν

γινόταν…

Δ.Μ.

Αποφασιστικές ...παλινωδίες!

ΠΟΛΙΤΙΚΗ 23Σάββατο 29 Γενάρη 2011 Προλεταριακή Σημαία

Η ιστορία ενός υποκοριστικού

Κλείνουν αυτόν το Δεκέμ-

βρη 30 χρόνια από την

εκτέλεση-δολοφονία

του αγωνιστή μαθητή της τούρ-

κικης επαναστατικής Αριστεράς

Ερλτάλ Ερέν.

Για το θράσος της τούρκικης

κυβέρνησης που, θέλοντας να

εγγράψει δάφνες εκκαθάρισης

από το αιματοβαμμένο παρελ-

θόν του φασιστικού τουρκικού

κράτους (ρηχού και βαθιού),

δήλωσε -διά στόματος Ερντο-

γάν- ότι δεν θα επιτραπεί να

υπάρξουν ξανά τέτοιες δολοφο-

νίες, έχει αναφερθεί ο «αθέατος

κόσμος» πριν από μερικά φύλλα.

Εδώ θα ήθελα να κάνω μια

εξομολογητική αναφορά για μια

υπόθεση με την οποία έχω ταυτι-

στεί προσωπικά τα τελευταία…

τριάντα χρόνια.

Ηταν Ιούλιος του 1980 και

ήμουν τότε απόφοιτος και υπο-

ψήφιος λυκείου, περίμενα τα

αποτελέσματα των εξετάσεων

και συμμετείχα -όπως και άλλα

μέλη της ΠΜΣΠ- στην οργανωτι-

κή ομάδα της Επιτροπής αλλη-

λεγγύης για να μην εκτελεστεί ο

τούρκος αγωνιστής μαθητής.

Στην Επιτροπή είχαν συσπειρω-

θεί όλες οι οργανώσεις της τότε

εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς

και ένα κομμάτι της τότε «ανανε-

ωτικής» καθώς και ανεξάρτητοι.

Συνεδρίαζε μάλιστα συχνά (γιατί

τότε δεν υπήρχε η πολυτέλεια της

ΕΔΟΘ, για το ΕΚΘ ούτε λόγος)

απ’ ό,τι θυμάμαι στην αίθουσα

του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων,

πάλι στην οδό Κορομηλά, που

έδινε βήμα και φιλοξενία σε

τέτοιες «ορφανές» συσπειρώσεις.

Η Επιτροπή είχε αναπτύξει

πολύ πλούσια δράση στη Θεσ-

σαλονίκη με συχνές συσκέψεις,

μοίρασμα προκηρύξεων και

διακίνηση υπογραφών σε λαϊ-

κές γειτονιές (τότε ακόμη ζούσε

ένα μεγάλο κομμάτι της εαμικής

γενιάς που υπέγραφε, παρά τη

δέσμευσή του στο τότε –φλωρα-

κικό- ΚΚΕ), ανακοινώσεις στον

Τύπο κ.λπ. Ετσι είχε φτάσει η

στιγμή για τη διοργάνωση μια

εκδήλωσης στο πάρκο της

παραλιακής οδού, που θα

περιελάμβανε εκτός από τις

ομιλίες, σλάιτς και τις αναφο-

ρές στη δράση του Ε. Ερέν και

στην πολιτική κατάσταση της

Τουρκίας και την προβολή της

ταινίας του Γ. Γκιουνέι, «Το

κοπάδι».

Η εκδήλωση ήταν πολύ επι-

τυχημένη και από την άποψη της

διοργάνωσης και από την

άποψη της συμμετοχής. Η δική

μου «σειρά», αν και όλοι σχεδόν

υποψήφιοι ή τελειόφοιτοι, είχε

κατορθώσει να καλέσει και να

φέρει στην εκδήλωση αξιόλογο

αριθμό μαθητικών παρεών.

Κάποια στιγμή βέβαια έπρε-

πε να διαβάσει κάποιος την απο-

λογία του Ε.Ε. στο δικαστήριο

και αυτός έπρεπε να ήταν μαθη-

τής (ή έστω να πλησιάζει σε κάτι

τέτοιο). Ομως κανείς από τους

παριστάμενους μαθητές δεν

ένιωθε έτοιμος, ενώ από τους

τελειόφοιτους κανείς δεν ήθελε

να αναλάβει να μιλήσει ως μαθη-

τής (με τα μυαλά που κουβαλού-

σαμε τότε ούτε συζήτηση, πλέον

είχαμε «ξεπεταχτεί»), οπότε επι-

στρατεύτηκε η (πρόσφατα απο-

κτηθείσα) «κομματική ιδιότητα»

ώστε να συμμορφωθώ και να

αναλάβω την «απολογία».

Στην οργανωτική επιτροπή

της εκδήλωσης υπήρχε ένα μέλος

της ΕΔΑ, ο δικηγόρος (και νομί-

ζω για ένα διάστημα βουλευτής

ή υποψήφιος βουλευτής) Καρι-

ζώνης, με αρκετά χρόνια εξορίας

στην πλάτη του, αλλά με αρκετά

μεγαλόστομο, χαρακτηριστικό

δικηγορικίστικο στυλ, που

μιλούσε πάντοτε πολύ. Και όταν

κανείς μιλάει πολύ…

Ανέλαβε να με προσφωνήσει

με τη φράση «και τώρα ο μικρός

μαθητής Δημητράκης θα σας δια-

βάσει κ.λπ.». Το παρουσιαστικό

μου, καθότι είχα αρχίσει να

«δίνω» σε ύψος και κιλά, δεν

προσιδίαζε καθόλου στον

«μικρό μαθητή Δημητράκη»,

οπότε το γέλιο που έπεσε από

«κάτω» -και παρ’ όλη την αντί-

θετη ατμόσφαιρα της εκδήλω-

σης- ήταν ηχηρό επιεικώς…

Τα γράφω όλα αυτά όχι τόσο

για να εξηγήσω την ιστορία ενός

υποκοριστικού που με ακολου-

θεί από τότε (ως ευχή ή ως κατά-

ρα;) αλλά περισσότερο για να

σταθώ σε ένα ζήτημα.

Ζούσαμε τότε τον τελευταίο

χρόνο κυβέρνησης της μεταπολε-

μικής καραμανλικής Δεξιάς.

Κανείς δεν περίμενε ότι μέσα σε

λιγότερο από ένα εξάμηνο θα

αντιμετωπίζαμε, στο επιθανάτιο

σπάραγμά της, τρεις δολοφονίες:

του ηλικιωμένου αγωνιστή Μαλ-

γαρίδη, κατά την επίθεση των

ΜΑΤ στους αγωνιστές της εθνι-

κής αντίστασης που επιχείρησαν

να παρελάσουν στην παρέλαση

της 28ης Οκτωβρίου στη Νεάπο-

λη, και φυσικά τη δολοφονία

των Κουμή, Κανελλοπούλου

στην πορεία για το Πολυτεχνείο

στην Αθήνα ένα μήνα αργότερα.

Περιμέναμε βέβαια συνεχείς

ταλαιπωρίες από τις διαρκείς

αναβολές της δίκης των συλλη-

φθέντων αγωνιστών της αντιφα-

σιστικής συγκέντρωσης στις 11

Νοέμβρη και ήταν αρκετά νωπές

οι επιτυχημένες φοιτητικές δια-

δηλώσεις από τις καταλήψεις για

την κατάργηση του 815, αλλά

και η μάχη των επιτροπών

κατοίκων στους σεισμούς της

Θεσσαλονίκης το ’78 όπου το -

τότε- ενιαίο ΚΚΕ(μ-λ) είχε παί-

ξει καθοριστικό, αλλά καθόλου

προβεβλημένο ρόλο.

Τότε θα ξεκινούσε, με τη

δολοφονία του Ε.Ε. (καθόλου

τυχαία η επιμονή του στρατηγού

Εβρέν να εκτελέσει το μαθητή), η

μεγάλη πορεία μέσα στη νύχτα

του τούρκικου λαού. Το είχαμε

καταλάβει αυτό όταν πια χειμώ-

νιασε και μια διαδήλωση που

δικοί μας σύντροφοι είχαν πάρει

την πρωτοβουλία να γίνει, αργά

το βράδυ, μας ανάγκασε να δια-

κόψουμε τις μαραθώνιες κομμα-

τικές συζητήσεις για το πονεμένο

«δεύτερο συνέδριο» και να κατε-

βούμε, έντεκα η ώρα, στους δρό-

μους της Θεσσαλονίκης. Είχε

«εγκατασταθεί» η τούρκικη χού-

ντα των στρατηγών (εκεί, βλέπε-

τε, είναι πιο «βαθύς» ο στρατός

και δεν αρκούνται στους

συνταγματάρχες) και το πρώτο

της μέλημα ήταν η εκτέλεση του

αγωνιστή μαθητή.

Ο Ερλτάλ Ερέν –αν ζούσε- θα

ήταν σήμερα δυο χρόνια μικρό-

τερός μου. Ανήκουμε περίπου

στην ίδια γενιά. Με κάποιες

βέβαια γεωγραφικές (και όχι

μόνο) διαφορές.

Θεωρητικά «εδώ» ξεκινούσε

λίγο αργότερα μια πορεία

«εκδημοκρατισμού» στην οποία

είχαν «πειστεί» και προσχωρή-

σει (πάντα κριτικά βεβαίως!)

στον έναν ή άλλο βαθμό όλα τα

κομμάτια της Αριστεράς, ακόμα

και κομμάτια που βρίσκονταν

μέσα στις δικές μας γραμμές…

Ηταν τα δικά μας «πέτρινα

χρόνια» που ακολούθησαν.

Οταν κάθε αριστερή αξία, σύν-

θημα, κατεύθυνση θα στραπαρι-

ζόταν στο μύλο της «αλλαγής»

αλλά και όλων των θεωριών και

υποθεωριών που ορμητικά κατέ-

κλυσαν τη διακίνηση ιδεών και

αποδόμησαν (χωρίς αντίπαλο

δέος) ό,τι είχε να κάνει με την

επαναστατική κατεύθυνση, την

κινηματική λογική, την προοπτι-

κή της κοινωνικής ανατροπής.

«Εκτός από τον ιμπεριαλι-

σμό υπάρχει και η μοναξιά»,

βεβαίως υπήρχε η δική «μας»

μοναξιά απέναντι στον «αναγεν-

νημένο σάπιο κόσμο» που έβαζε

τότε τα ιδεολογικά και πολιτικά

θεμέλια και υιοθετούσε τις πολι-

τικές που σήμερα ζούμε στο από-

γειό τους. Υπήρχε η δική μας

«εμμονή» που έπρεπε να υπερα-

σπίσουμε.

Φέρνοντας στη μνήμη τις

παρέες των αποφοίτων του ’80

αναγνωρίζω μέσα σε αυτούς και

κάποιους που «έπεσαν» με τον

παρατεταμένο τρόπο αυτής της

«άνοστης» δεκαετίας, καθώς

στην κρίσιμη ηλικία των 18

είδαν το όραμά τους να υπονο-

μεύεται και να αναθεωρείται

πολλές φορές από αυτούς που

–καθοδηγητικά- τους το ενέ-

πνευσαν! Ξεκινούσε (κυριολεκτι-

κά και μεταφορικά) η ναρκωε-

ποχή. Δίχως να προχωρώ σε

απλοϊκούς συμψηφισμούς, είτε

δολοφονώντας ανοιχτά είτε με

τη μέθοδο της μαζικής αργής

δολοφονίας, οι νέοι βρίσκονταν

πάντα στο στόχαστρο του

συστήματος.

Χωρίς να παραγνωρίζω τα

ματωμένα και πέτρινα χρόνια

της τούρκικης Αριστεράς τη

δεκαετία του ’80, χωρίς να υπο-

τιμώ (το αντίθετο) τα βάρβαρα

και πέτρινα –αλλά πολύ ενδια-

φέροντα- χρόνια με τα οποία θα

αναμετρηθούν οι σημερινοί νέοι

και εμείς μαζί τους, οφείλω σε

αυτό το σημείωμα και έναν χαι-

ρετισμό στον μοναχικό, «άνο-

στο» ηρωισμό της δική μου

γενιάς και στις αριστερές «εμμο-

νές» που υπερασπίστηκε αντιμέ-

τωπη με τα δικά της ιδιόμορφα

«πέτρινα χρόνια». Ακόμη και

όταν αυτό εκφράζεται μέσα από

την ευτράπελη εξιστόρηση ενός

υποκοριστικού γύρω από μια

υπόθεση όμως τόσο σοβαρή και

βαριά όπως η ανθρώπινη ζωή, ο

αγώνας για τη διάσωσή της, η

απώλειά της.

ΥΓ.: Ακόμα και σήμερα

συναντώ το «νονό» μου στη

συνοικία όπου μένουν οι δικοί

μου γονείς. Πάντα ευθυτενής,

κοτσονάτος, παρ’ όλο το πρό-

βλημα στη βάδιση, καλοντυμέ-

νος, αρκετά… νέος για τα χρό-

νια που κουβαλά, φυσικά

πάντα ομιλητικός. Παλιότερα

με εκνεύριζε, όμως είναι καιρός

που όταν τον συναντώ –πάντα

από μακριά, προφανώς ελάχι-

στα πια θυμίζω τον «μικρό

μαθητή Δημητράκη»- αισθάνο-

μαι μια ευχάριστη διάθεση και

μια συμφιλίωση με ό,τι (ευχή ή

κατάρα) κουβαλάω.

του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΝΟΥ

Φέρνοντας στη μνήμη τιςπαρέες των αποφοίτωντου ’80 αναγνωρίζω μέσασε αυτούς και κάποιουςπου «έπεσαν» με τονπαρατεταμένο τρόποαυτής της «άνοστης»δεκαετίας, καθώς στηνκρίσιμη ηλικία των 18είδαν το όραμά τους ναυπονομεύεται και να αναθεωρείται πολλέςφορές από αυτούς που–καθοδηγητικά- τους τοενέπνευσαν!

ΑΓΡΟΤΕΣ24 Σάββατο 29 Γενάρη 2011Προλεταριακή Σημαία

Το 2010, παρά τη γενικότερη οικο-

νομική κρίση, έκλεισε με πολλά

κέρδη για τους κερδοσκόπους των

διεθνών χρηματιστηρίων τροφίμων. Ο

ένας μετά τον άλλον, όλοι οι δείκτες

τιμών των τροφίμων σημείωσαν μέσα στο

2010 μια άνοδο ρεκόρ. Η τιμή της ζάχαρης

έφτασε στο υψηλότερο επίπεδο των

τελευταίων 30 ετών! Η τιμή του βαμβακι-

ού έφτασε στο υψηλότερο επίπεδο όλων

των εποχών! Οι τιμές του κρέατος βρίσκο-

νται στο υψηλότερο σημείο της τελευταί-

ας εικοσαετίας! Η τιμή του καλαμποκιού

παρουσίασε μέσα στο 2010 τη μεγαλύτερη

άνοδο της τελευταίας 4ετίας! Ο δείκτης

των δημητριακών βρέθηκε στο υψηλότερο

επίπεδο από τον Αύγουστο του 2008! Ο

δείκτης τιμών τροφίμων του ΟΗΕ –ένα

διεθνές «καλάθι της νοικοκυράς» που

περιλαμβάνει σιτάρι, καλαμπόκι, γαλα-

κτοκομικά, κρέας, λάδι και ζάχαρη– βρί-

σκεται σήμερα στο υψηλότερο επίπεδο

από το 1990, όταν θεσμοθετήθηκε! Με

τέτοιες διεθνείς τιμές, θα περίμενε κανείς

ότι το 2010 θα 'ταν μια «χρυσή» χρονιά

για τους αγρότες και για το εισόδημά

τους. Παρ' όλα αυτά, και το 2010 οι φτω-

χομεσαίοι αγρότες της χώρας μας είδαν το

εισόδημά τους να μειώνεται και το βιοτι-

κό τους επίπεδο να χειροτερεύει.

Στα κυριότερα γεωργοκτηνοτροφικά

προϊόντα (σιτηρά, γάλα, κρέας, ελιές,

εσπεριδοειδή, βιομηχανική τομάτα, τεύτ-

λα κ.λπ.) οι αγρότες πούλησαν την παρα-

γωγή τους σε εξευτελιστικές τιμές. Για

παράδειγμα, το μεγαλύτερο μέρος των

σιτοπαραγωγών πούλησε φέτος 12-15

λεπτά το κιλό, όταν το 2007 η τιμή στο

σκληρό σιτάρι ήταν πάνω από 40 λεπτά

το κιλό! Οι βρώσιμες ελιές μένουν αμάζευ-

τες ή πουλιούνται σε τιμές κάτω και απ’

το κόστος παραγωγής! Το λάδι πουλιέται

από τους παραγωγούς όσο ένα λίτρο

εμφιαλωμένο νερό! Τα πορτοκάλια σαπί-

ζουν απούλητα στα χωράφια εξαιτίας

των ασύμφορων τιμών ή δίνονται κοψο-

χρονιά στους εμπόρους! Αλλά και σε

κείνα τα λίγα προϊόντα που λόγω της διε-

θνούς συγκυρίας είχαμε αύξηση στις

τιμές, οι αγρότες δεν είδαν αύξηση στο

εισόδημά τους εξαιτίας της μειωμένης

παραγωγής από καιρικές συνθήκες, ασθέ-

νειες κ.λπ. Χαρακτηριστικό είναι το

παράδειγμα των βαμβακοπαραγωγών:

Φέτος η τιμή στο βαμβάκι ήταν υπερδι-

πλάσια από πέρσι. Από την άλλη, όμως,

είχαμε μεγάλη μείωση της παραγωγής

λόγω ζημιών από το «πράσινο σκουλήκι»,

ενώ τεράστιες ποσότητες παρέμειναν

ασυγκόμιστες στα χωράφια εξαιτίας των

πολλών και άκαιρων βροχοπτώσεων. Σε

πολλές περιοχές της Θεσσαλίας η μείωση

της παραγωγής ξεπερνά το 60%, με συνέ-

πεια χιλιάδες βαμβακοπαραγωγοί να

έχουν τεράστια απώλεια εισοδήματος και

ταυτόχρονα να κινδυνεύουν να χάσουν

επιδοτήσεις επειδή δεν κατάφεραν να

πιάσουν το ελάχιστο όριο παραγωγής

που απαιτείται! Αυξημένη τιμή είχαμε και

στο καλαμπόκι, όπου επίσης η αύξηση της

τιμής του εξανεμίστηκε από τη μειωμένη

παραγωγή. Η αναπλήρωση του χαμένου

εισοδήματος προβάλλει ως ανάγκη ζωής

για τους φτωχομεσαίους αγρότες.

Το αγροτικό εισόδημα δεν χτυπιέται

μόνο από τις εξευτελιστικές τιμές στα

προϊόντα αλλά και από τη μείωση των

επιδοτήσεων που γίνεται από χρόνο σε

χρόνο. Οπως έχουμε ξαναγράψει, οι επι-

δοτήσεις («δικαιώματα») που πάγια κάθε

χρόνο εισπράττουν οι αγρότες (χρήματα

δικά τους, που τους ανήκουν δικαιωματι-

κά και δεν είναι «χάρισμα» της ΕΕ) είχαν

αρχικά διαμορφωθεί με βάση το μέσο όρο

των επιδοτήσεων της 3ετίας 2000-2002.

Από τότε μέχρι και σήμερα δεν αυξήθη-

καν αλλά παραμένουν «παγωμένες», με

συνέπεια χρόνο με το χρόνο να ροκανίζο-

νται από τον πληθωρισμό και να μειώνο-

νται από τις «νόμιμες» περικοπές, παρα-

κρατήσεις και φορολογίες που προβλέπει

η ΚΑΠ.

Αλλαγές προς το χειρότερο γίνονται

και με τις νέες ρυθμίσεις για την ασφάλι-

ση της αγροτικής παραγωγής. Ολο και

περισσότερο το κράτος «αποσύρεται»

από την υποχρέωσή του για ασφαλιστική

κάλυψη της αγροτικής παραγωγής και

όλο και περισσότερο μετακυλύει το

κόστος αυτής της ασφάλισης στους ίδιους

τους αγρότες. Ετσι, από 1/1/2011 καταρ-

γήθηκε η παρακράτηση υπέρ του ΕΛΓΑ

που μέχρι τώρα υπολογιζόταν πάνω στα

τιμολόγια πώλησης των αγροτικών προϊ-

όντων και στο εξής ασφαλιστικές εισφο-

ρές για τα προϊόντα θα επιβάλλονται

υποχρεωτικά σε όλους τους αγρότες, θα

υπολογίζονται στο σύνολο της παραγω-

γής τους (δηλαδή είτε πουλήσουν είτε δεν

πουλήσουν την παραγωγή τους), θα προ-

καταβάλλονται στην αρχή του έτους μαζί

με τη δήλωση ΟΣΔΕ και ταυτόχρονα

αυξάνονται από 3% σε 4% (από 0,50% σε

0,75% για τους κτηνοτρόφους)! Το χαρά-

τσι γίνεται μεγαλύτερο για τους «μη κατά

κύριο επάγγελμα αγρότες» οι οποίοι

εκτός από το 4% θα πληρώνουν επιπλέον

και 2% επί των γεωργικών τους εισοδη-

μάτων αν έχουν συνολικό ετήσιο εισόδη-

μα πάνω από 12.000 ευρώ.

Αν στα παραπάνω προσθέσουμε τη

γενικότερη φορομπηχτική πολιτική με τις

αυξήσεις σε ΦΠΑ, σε αγροτικό ρεύμα, σε

αγροτικό πετρέλαιο κ.λπ., τις αυξήσεις σε

γεωργικά μέσα και εφόδια, τις αυξήσεις

σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, τις

αυξήσεις στις εισφορές του ΟΓΑ για

ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καθώς

και τα διάφορα «έκτακτα» χαράτσια της

κυβέρνησης (π.χ. για τη δήλωση ΟΣΔΕ,

για τις άδειες γεωτρήσεων κ.λπ.), καταλα-

βαίνουμε ότι μιλάμε για ακόμα μεγαλύτε-

ρη αφαίμαξη του αγροτικού εισοδήματος.

Και να συνυπολογιστεί ότι με την κρίση,

το κλείσιμο επιχειρήσεων και την εκτίνα-

ξη της ανεργίας περιορίστηκαν και οι

όποιες δυνατότητες είχαν οι φτωχομεσαί-

οι αγρότες για κάποιο εποχιακό μεροκά-

ματο που θα συμπλήρωνε το πενιχρό

εισόδημά τους.

Απέναντι σε μια πολιτική που κατά-

ντησε ζημιογόνες και ασύμφορες όλες

σχεδόν τις καλλιέργειες, που αφανίζει το

αγροτικό εισόδημα, που αναγκάζει χιλιά-

δες αγρότες να εγκαταλείπουν τα χωρά-

φια τους και τις καλλιέργειές τους, που

οδηγεί στο ξεκλήρισμα τη φτωχομεσαία

αγροτιά, απέναντι σε ΕΕ και κυβέρνηση

που σχεδιάζουν και υλοποιούν αυτή την

αντιαγροτική πολιτική, οι αγρότες έχουν

μία και μόνη επιλογή: την επιλογή του

αγώνα. Για να προστατέψουν το εισόδη-

μά τους, για να επιβιώσουν στα χωριά

τους, για να συνεχίσουν να καλλιεργούν

και να παράγουν. Και αυτή την επιλογή

πρέπει να την κάνουν δική τους υπόθεση,

να την πάρουν στα δικά τους χέρια.

Φτωχομεσαίοι αγρότες

Ενάντια στο ξεκλήρισμα

Αγώνας για εισόδημα και επιβίωση

Απέναντι σε μια πολιτική που

κατάντησε ζημιογόνες και

ασύμφορες όλες σχεδόν τις

καλλιέργειες, που αφανίζει το

αγροτικό εισόδημα, που ανα-

γκάζει χιλιάδες αγρότες να

εγκαταλείπουν τα χωράφια

τους και τις καλλιέργειές

τους, που οδηγεί στο ξεκλήρι-

σμα τη φτωχομεσαία αγροτιά,

απέναντι σε ΕΕ και κυβέρνη-

ση που σχεδιάζουν και υλο-

ποιούν αυτή την αντιαγροτι-

κή πολιτική, οι αγρότες έχουν

μία και μόνη επιλογή: την

επιλογή του αγώνα.