Περίληψη

Στόχος του βιβλίου είναι να διερευνήσει και να προτείνει τρόπους ώστε να βελτιωθεί η διδασκαλία της Ιστορίας με τη χρήση των Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνίας. Παράλληλα, ερευνάται το πρόβλημα, γιατί οι παραδοσιακές μέθοδοι διδασκαλίας της Ιστορίας δεν αποφέρουν ικανοποιητικά αποτελέσματα στη μάθηση. Η έρευνα βασίζεται στην εφαρμογή καινοτόμων μεθόδων διδασκαλίας: βιωματική και διαθεματική μάθηση, διδακτική χρήση εργαλείων ηλεκτρονικών υπολογιστών και δικτύων, ιστοεξερευνήσεις / web quests, συνεργατικές δραστηριότητες, παιχνίδια ρόλων, προσομοιώσεις, έρευνα / αναζήτηση πληροφορίας, αξιολόγηση της πληροφορίας, καλλιέργεια του προφορικού, γραπτού και πολυτροπικού λόγου, εξοικείωση με τις διάφορες μορφές τέχνης, κοινωνική ευαισθητοποίηση κ.ά. Επιμέρους στόχοι του βιβλίου είναι: • Η οργάνωση διδασκαλιών που βασίζονται σε διαθεματική προσέγγιση των

περιεχομένων, καθώς και στη δυνατότητα χρήσης υλικών και μέσων διδασκαλίας που καλλιεργούν την αυτενέργεια και προωθούν τη συνεργατική διδασκαλία και μάθηση.

• Η κριτική επεξεργασία των ιστορικών πηγών, που έχει ως βασικό χαρακτηριστικό την κατανόηση, την ανάλυση, τη σύνθεση και την αξιολόγηση του περιεχομένου των πηγών, την καλλιέργεια στρατηγικών αναζήτησης πληροφοριών, την ικανότητα εντοπισμού της συγκεκριμένης πληροφορίας και τη δυνατότητα αξιολόγησης της εγκυρότητάς της.

• Οι τεχνικές αξιοποίησης των Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνίας, όπως η γρήγορη ανάγνωση με βάση την ιδιαίτερη «γραμματική του διαδικτύου» (π.χ. υπερκείμενο).

• Οι τεχνικές οργάνωσης των πληροφοριών που βρέθηκαν και η αξιοποίησή τους για τη διεκπεραίωση συγκεκριμένων εργασιών, π.χ. την ένταξή τους σε γραπτό, πολυτροπικό ή προφορικό κείμενο.

• Η καλλιέργεια μεταγνωστικών δεξιοτήτων, ώστε οι μαθητές να είναι ικανοί να εφαρμόζουν τη νέα γνώση στην καθημερινή τους ζωή.

Abstract

The main purpose of the study was to examine how to improve the teaching of history by the use of ICT in comparison with other, traditional methods of teaching. The problem investigated was that traditional methods of teaching history, currently followed in Greek schools do not achieve significant results of learning. The survey was based on specific teaching techniques: learning by doing, collaborative activities, research, evaluation of information, cultivation of speech and writing, and social awareness. The theoretical framework was based on: 1) the social or peer-dialectical structuralism, and 2) Computer Supported Collaborative Learning. For the structure of teaching we used socio-cultural learning theories and cultural-historical activity theory. For the data collection and analysis we used Quantitative research (in small scale) and qualitative research: 1) Content analysis. 2) Active and critical educational action research. 3) Ethnographic techniques (observations, analyses, classifications for data collection). 4) Socio-cultural learning theory. In order to record the progress of teaching we used as tools: Recorded teachings, teaching assessment, discussion / feedback, worksheets, students’ oral and written (multimodal) works, informal discussions. We applied the interdisciplinary and multidisciplinary approach by studying a subject where many teaching subjects were involved. The research had a unique and different path for each group, depending on the subjects which they discovered and processed. The role-play was very enjoyable and useful for students. It was achieved by simulation, webquests, historical research and cooperative activities. There was a substantial change in the role of teachers. Teachers had the role of coordinator, facilitator, and designer of the activities. There was much more personal involvement of students in the learning process compared with traditional learning. The goals that were achieved: 1) Cooperative learning made the teaching subject more understandable and accessible to children. 2) The context of the textbook appeared more understandable and interesting.