ΜΥΚΗΝΑΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Από: Αντρέας Χ. - Γιάννης Χ.- Γιώτα Χ.

Με τον όρο Μυκηναϊκός Πολιτισμός χαρακτηρίζεται από τους αρχαιολόγους ο προϊστορικός πολιτισμός της Ύστερης Εποχής του Χαλκού, που αναπτύχθηκε την περίοδο 1600-1100 π.Χ. κυρίως στην κεντρική και νότια ηπειρωτική Ελλάδα.Το επίθετο «μυκηναϊκός» προέρχεται από την πρώτη αρχαιολογική θέση στην οποία εντοπίστηκε, τις Μυκήνες, που αποτελούν και ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του. Κατά την περίοδο ακμής του εξαπλώθηκε και στην Κρήτη, στα νησιά του Αιγαίου και στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός ταυτίζεται με την τελευταία περίοδο του Ελλαδικού Πολιτισμού, τον Υστεροελλαδικό Πολιτισμό. Ταξινομείται παραδοσιακά ως προϊστορικός, καθώς οι γνώσεις μας για αυτόν βασίζονται μέχρι σήμερα κυρίως σε αρχαιολογικά ευρήματα.

Στις ανασκαφές των μυκηναϊκών κέντρων έχουν βρεθεί πήλινες πινακίδες, οι οποίες φέρουν τα σύμβολα μίας πολύπλοκης γραφής. Τη γραφή αυτή ονόμασαν οι αρχαιολόγοι Γραμμική Β, επειδή τα σύμβολα της προέρχονται από τα σύμβολα της Γραμμικής Α, της γραφής της Μινωικής Κρήτης. Το 1952 οι M.Ventris και J.Chadwick κατάφεραν να διαβάσουν τις πινακίδες της Γραμμικής Β και να αποδείξουν ότι η γλώσσα που αποδίδουν είναι η ελληνική.

ΜΥΚΗΝΑΙΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ Από τη μυκηναϊκή αρχιτεκτονική είναι γνωστές οχυρές ακροπόλεις, που περιλαμβάνουν ανάκτορα, και ταφικά μνημεία. Τειχισμένες ακροπόλεις έχουν βρεθεί στην Τίρυνθα, τις Μυκήνες και τη Μιδέα της Αργολίδας, στη Λάρισα του Άργους, στον Γλα της Βοιωτίας, καθώς και στην Αθήνα, στη θέση της μεταγενέστερης Ακρόπολης. Οι Έλληνες της πρώτης χιλιετίας αισθάνονταν δέος βλέποντας τα ερείπια των μυκηναϊκών ακροπόλεων και απέδιδαν την κατασκευή τους στους Κύκλωπες. Από εκεί προήλθε ο χαρακτηρισμός των μυκηναϊκών τειχών ως «κυκλώπειων».

Στην ταφική αρχιτεκτονική κυριαρχούν τρεις τύποι τάφων: ο λακκοειδής, ο λαξευτός

θαλαμοειδής ή θαλαμωτός και ο θολωτός. Οι θολωτοί τάφοι συγκαταλέγονται χωρίς

αμφιβολία στα πιο λαμπρά και εντυπωσιακά αρχιτεκτονήματα του Μυκηναϊκού

Πολιτισμού.

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΣΗΟι περίοδοι εξέλιξης του Μυκηναϊκού Πολιτισμού ορίζονται με διάφορα κριτήρια. Από χρονολογική άποψη σημαντική είναι η κεραμική, η οποία, καθώς εξελίσσεται με σχετικά γοργούς ρυθμούς, επιτρέπει την οριοθέτηση σύντομων φάσεων και την κατάρτιση ενός ευέλικτου χρονολογικού συστήματος. Ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός καλύπτει χρονολογικά τις κεραμικές φάσεις Υστεροελλαδική Ι, ΙΙ και ΙΙΙ. Φαινόμενα που προοιωνίζονται την εμφάνισή του παρατηρούνται ήδη κατά τη Μεσοελλαδική ΙΙΙ και παλιότερα. Ακολουθούν σε γενικές γραμμές την άποψη της «υψηλής χρονολόγησης», που είναι σήμερα η περισσότερο αποδεκτή, και τοποθετεί τις εξελίξεις μέχρι και 100 χρόνια παλιότερα απ' ό,τι η «χαμηλή χρονολόγηση».

Σημαντικότερες για την παρακολούθηση ιστορικών φαινομένων είναι οι περίοδοι

που ορίζονται με βάση πολιτισμικά χαρακτηριστικά, όπως η ταφή σε λακκοειδείς

τάφους από τη Μεσοελλαδική ΙΙΙ ως την πρώιμη Υστεροελλαδική ΙΙΑ (Περίοδος

των Λακκοειδών Τάφων) και η ύπαρξη ανακτόρων κυρίως κατά τις φάσεις

Υστεροελλαδική ΙΙΙΑ1-Υστεροελλαδική ΙΙΙΒ2 (Ανακτορική Περίοδος). Σε χρήση είναι

επίσης οι όροι «Πρώιμη Μυκηναϊκή Περίοδος» (Μεσοελλαδική ΙΙΙ-Υστεροελλαδική

ΙΙΒ) και «Ύστερη Μυκηναϊκή Περίοδος» (Υστεροελλαδική ΙΙΙΑ1-Υστεροελλαδική

ΙΙΙΓ). Την παρακμή του Μυκηναϊκού Πολιτισμού στο τέλος της Υστεροελλαδική ΙΙΙΓ

φάσης ακολουθεί η περίοδος που, λόγω των πρώιμων γεωμετρικών μοτίβων της

κεραμικής της, έχει ονομαστεί Πρωτογεωμετρική.

ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ - ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΡΟΔΟΥ

Η Δημοτική Ενότητα Νότιας Ρόδου είναι η μεγαλύτερη σε έκταση του νησιού της

Ρόδου. Έχει έκταση 379 τετρ. Χλμ. Με πληθυσμό 4.315 κατοίκων, η Νότια Ρόδος

αντιπροσωπεύει το 3,7% του συνολικού πληθυσμού του νησιού. Η πυκνότητα

πληθυσμού είναι ιδιαίτερα χαμηλή (11,4 κατοίκους ανά τετρ. χλμ, σε σχέση με 83,7

σύνολο του νησιού της Ρόδου). Παραδόξως αυτό αποτελεί και ένα από τα

σημαντικότερα τουριστικά πλεονεκτήματα της περιοχής σε σύγκριση με άλλους

Ευρωπαϊκούς προορισμούς.

Το ποσοστό απασχόλησης στο σύνολο του οικονομικά ενεργού πληθυσμού

ανέρχεται σε 90,4%, σε σχέση με 80,7% για τη νήσο Ρόδο., που αντιπροσωπεύει

το 27% της συνολικής έκτασης του νησιού. Συνεπώς ένα από τα συγκριτικά του

πλεονεκτήματα είναι ότι διαθέτει μεγάλο απόθεμα διαθέσιμης γης προς

αξιοποίηση, και ειδικότερα δημόσιας γης η οποία είναι διαθέσιμη για την ανάπτυξη

της περιοχής, μέσα από αξιόπιστες προτάσεις επενδυτών.

ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΠΟΥ

ΕΞΕΤΑΖΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ: