Οι μαθητές της Α’ Γυμνασίου σε δημιουργικό οίστρο!!!

Εργασίες που πραγματοποιήθηκαν μέχρι στιγμής στα πλαίσια του μαθήματος των θρησκευτικών.

Υπεύθυνη καθηγήτρια: Μαρία Διακογιώργη (ΠΕ01)

Οι εργασίες που ακολουθούν επιλέγηκαν με κριτήριο την πρωτοτυπία

και την φαντασία.

Προς Διόγνητον επιστολή

Ζητήθηκε από τους μαθητές να εμπνευστούν από το κείμενο της επιστολής και να παρουσιάσουν μία σκηνή με όποιο τρόπο θέλουν (κόμικ, ζωγραφιά, κατασκευή, κείμενο).

Το κείμενο για όσους δεν το γνωρίζουν

Πρόκειται για μια άγνωστης προέλευσης απολογητική επιστολή του 2ου αιώνα. Αποτελεί ένα σύντομο κείμενο που συνήθως χαρακτηρίζεται ως επιστολή, αλλά ουσιαστικά αποτελεί πραγματεία. Η πραγματεία αυτή αποτελεί μία σημαντική χριστιανική μαρτυρία, η οποία απευθύνεται προς κάποιο Διόγνητο, υποτιθέμενο ή τουλάχιστον άγνωστο προς εμάς. Οι Χριστιανοί δεν ξεχωρίζουν από τους άλλους ανθρώπους στη γλώσσα ομιλίας, ούτε στις συνήθειες. Ούτε κατοικούν σε δικές τους ξεχωριστές πόλεις, ούτε χρησιμοποιούν κάποια γλωσσική διάλεκτο διαφορετική, ούτε ζουν με «περίεργο» τρόπο! […] Κατοικούν σε ελληνικές ή βαρβαρικές πόλεις, όπως συνέπεσε ο καθένας, και διαβιούν με τις τοπικές συνήθειες και τον τρόπο ενδυμασίας και τροφής του κάθε τόπου ενώ συγχρόνως γίνεται φανερή η θαυμαστή και αξιοπρόσεκτη συμπεριφορά τους. Ζουν στη δική τους ο καθένας πατρίδα αλλά ως πάροικοι. Μετέχουν σε όλα τα κοινά ως πολίτες και υπομένουν τα πάντα, όμως σαν να ήσαν ξένοι. Η ξενιτειά είναι πατρίδα τους και η πατρίδα τους ξενιτειά. Παντρεύονται όπως όλοι και γεννούν παιδιά αλλά δεν τα σκοτώνουν. Γήινοι άνθρωποι είναι αλλά δεν ζουν με ζωώδη τρόπο. Διαβιούν στη γη αλλά έχουν το πολίτευμα στον ουρανό. Υπακούουν στους κρατικούς νόμους αλλά με τον τρόπο ζωής τους ξεπερνούν τους νόμους. Αγαπούν τους πάντες έστω κι αν διώκονται από όλους. Αγνοούνται και κατακρίνονται από πολλούς, φονεύονται αλλά «ζωοποιούνται». Γίνονται φτωχοί από πεποίθηση και «πλουτίζουν» τους άλλους. Στερούνται σχεδόν των πάντων αλλά δίνουν σε όλους. Περιφρονούνται από τους ανθρώπους αλλά γίνεται δόξα γι’ αυτούς η περιφρόνηση. Συκοφαντούνται αλλά δικαιώνονται. Χλευάζονται και αυτοί ευλογούν. Υβρίζονται και τιμούν. Ενώ κάνουν το καλό, τιμωρούνται ως κακοί· όταν όμως τιμωρούνται χαίρουν γιατί έτσι αποκτούν την «ἐν Χριστῷ» ζωή. Οι Ιουδαίοι τους πολεμούν ως αλλόφυλους και οι ειδωλολάτρες τους διώκουν, και αυτοί που τους μισούν δεν μπορούν να προσδιορίσουν την αιτία της έχθρας τους.Να το πω απλά: Ό,τι είναι για το σώμα η ψυχή, είναι και για τον κόσμο οι Χριστιανοί. Όπως είναι διάχυτη σ’ όλο το σώμα η ψυχή, με τον ίδιο τρόπο είναι και οι Χριστιανοί στον κόσμο. Κατοικεί στο σώμα η ψυχή αλλά δεν είναι στοιχείο του σώματος· και οι Χριστιανοί κατοικούν στον κόσμο αλλά δεν είναι του κόσμου.

Η Ναταλία μας είπε ότι αριστερά (δε φαίνεται) είναι ένας χριστιανός και αριστερά ένας ειδωλολάτρης. Στο κέντρο η κοπέλα περιμένει χαμογελαστή μπροστά στις ανοικτές πόρτες της εκκλησίας να υποδεχτεί όποιον θέλει να έρθει. Η καρδιά στο αριστερό παράθυρο συμβολίζει την αγάπη και ο ήλιος στα δεξιά το Θεό. Το αναρριχώμενο φυτό συμβολίζει την πίστη που όσο πιο δυνατή είναι τόσο προχωράει προς τον ουρανό.

Ο Κυριάκος αποτύπωσε την στάση των χριστιανών απέναντι στους διωγμούς και το μίσος χρησιμοποιώντας το κόκκινο φόντο (μίσος)και διαγράφοντας τους σταυρούς. Στο σπίτι-εκκλησία έβαλε πολύχρωμα ανθρωπάκια («γιατί κυρία είμαστε διαφορετικοί»), οι οποίοι μένουν ανέπαφοι από την κακία εξαιτίας της αγάπης που έχουν.

Η Σοφία αποτύπωσε τις αγάπες. Στο κείμενό της περιλαμβάνεται η επεξήγησή της.

Ο Γιώργος αποτύπωσε τις αγάπες «με ανακυκλώσιμα υλικά κυρία!»

Η Ιωάννα και η Ευθυμία μας έδειξαν ότι είναι «η ψυχή για το σώμα είναι και οι χριστιανοί για τον κόσμο». Ο χάρτης είναι κατασκευασμένος από φελιζόλ, όπως και η βάση στην οποία τον έχουν τοποθετήσει. Οι ήπειροι βαμμένες με διαφορετικό χρώμα «γιατί όλοι είμαστε διαφορετικοί». Λεπτομέρεια στην εργασία (δε φαίνεται καθαρά» μία εκκλησία που ενώνει την Ασία με την Ευρώπη. Η εργασία τους βρίσκεται πάνω από τον πίνακα γι’ αυτό και η φωτογραφία δεν είναι πολύ καθαρή! Συγνώμη κορίτσια!

Η Κάλλια ετοίμασε ένα κόμικ…χωρίς λόγια απολαύστε το!!!

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ ΔΕΚΙΟΥ

Ζητήθηκε από τους μαθητές να παρουσιάσουν με όποια μορφή θέλουν (διάλογο, θεατρικό, κόμικ, ιστορία, σελίδα ημερολογίου) ατομικά ή σε ζευγάρια τον Αυρήλιο Διογένη (κείμενο 7): -Να απαντά στο ερώτημα γιατί έγινε χριστιανός. -Πως αισθάνθηκε όταν αναγκάστηκε να θυσιάσει στα είδωλα για

να γλυτώσει τη ζωή του. -Πως αισθάνθηκε όταν είδε τον αδελφό του να μένει σταθερός

στην πίστη του και να οδηγείται στα βασανιστήρια.

Το κείμενοΤου Αυρήλιου Διογένη Σάβουτου από το χωριό Νήσος Αλεξάνδρου, εβδομήντα δύο χρονών, με μια ουλή στο δεξί φρύδι σχετικά με όσα έχουν διαταχθεί για τις θυσίες στο χωριό Νήσος Αλεξάνδρου. Και πάντοτε θυσίαζα στους θεούς και τώρα σύμφωνα με όσα προστάζετε θυσίασα και έκαμα σπονδή και γεύτηκα από το θυσιασμένο κρέας και υπογράφω. Ευτυχείτε πάντοτε.Αυρήλιος Διογένης το κατέθεσα.Το σημειώνω εγώ ο Αυρήλιος Σύρος την ώρα που θυσίαζε μαζί μας ο Διογένης.

Η Ιωάννα του πήρε συνέντευξη. Προσέξτε τη λεπτομέρεια: Ο Διογένης δε φαίνεται!