Στο γυμνάσιο

Βούλα Μάστορη

Από τις Εκδόσεις Πατάκη (www.patakis.gr)72.000 αντίτυπα

Πρώτη έκδοση από τις Εκδόσεις Πατάκη, Δεκέμβριος 1991, στη συλλογή Περιστέρια με αριθμό 23

Το έργο «Στο γυμνάσιο» είναι το δεύτερο βιβλίο με με ηρωίδα την Άννα. Υπάρχουν συνολικά τέσσερα βιβλία με ηρωίδα την Άννα τα οποία περιγράφουν την ζωή της από το δημοτικό, τη δεκαετία του ’50, μέχρι το γάμο της μ’ έναν ώριμο άντρα, χωρισμένο και με παιδί από τον πρώτο του γάμο, τη δικτατορία της 21ης Απριλίου του 1967.

Το «Στο γυμνάσιο», όπως και τα υπόλοιπα τρία, είναι ένα βιβλίο γραμμένο από την Βούλα Μάστορη η οποία υπηρετεί την παιδική λογοτεχνία από το 1974. Στα έργα της κυριαρχούν το ρεαλιστικό στοιχείο και μια φεμινιστική διάθεση και κάθε χρόνο επισκέπτεται δεκάδες σχολεία και βιβλιοθήκες -εντός κι εκτός Ελλάδος- καλεσμένη εκπαιδευτικών, συλλόγων και κηδεμόνων, δημοτικών αρχών και πολιτικών συλλόγων με στόχο την προώθηση της φιλαναγνωσίας και του πολιτισμού γενικότερα.

Ο βασικός ήρωας είναι η Άννα. Μια 13χρονη κοπέλα που θα πάει στο Γυμνάσιο για πρώτη φορά. Κατά την διάρκεια της υπόθεσης βρίσκεται στην επαρχία του 1957-1958 και στο τέλος μετακομίζει στην Αθήνα. Έχει δύο αδερφές, έναν αδερφό και ένα σκυλάκι, την Ίρμα. Βασικό ρόλο στο βιβλίο παίζει και ο φιλόλογος της, ένας παντρεμένος άντρας με ένα παιδί, για τον οποίο η Άννα αναπτύσσει αισθήματα κατά την διάρκεια της εξέλιξης των γεγονότων.

«Στο γυμνάσιο»

Το βιβλίο αφορά τη ζωή της Άννας την περίοδο που αυτή πηγαίνει στο Γυμνάσιο. Γι’ αυτό πήρε και αυτό τον τίτλο το βιβλίο.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

Το λογοτεχνικό αυτό βιβλίο αναφέρεται στη ζωή της Άννας, μιας δεκατριάχρονης

κοπέλας, η οποία θα πάει στο Γυμνάσιο για πρώτη φορά. Η Αννα χαιρόταν πολύ που

πέρασε στο Γυμνάσιο. Βέβαια, δεν ήξερε τι ήθελε να γίνει σαν μεγάλωνε, αλλά τι ΔΕΝ

ήθελε να γίνει, σίγουρα μπορούσε να το πει. Δεν ήθελε να παντρευτεί, ήθελε να ζήσει

ελεύθερη.

Η πρώτη κακή εμπειρία της Άννας ήταν η μετακόμισή τους σ’ ένα άλλο σπίτι της

επαρχιακής πόλης. Η μόνη της φίλη ήταν το σκυλάκι της, η Ίρμα, αλλά την πρώτη

μέρα στο σχολείο απέκτησε και μια καινούργια φίλη, την Αγγέλα. Η πρώτη βδομάδα

στο Γυμνάσιο ήταν γεμάτη με αναταραχή, «πρέπει» κι «απαγορεύεται». Πριν αλλά

και όταν άρχισε το σχολείο, η Άννα έπρεπε να αντιμετωπίζει καταστάσεις οι οποίες

ήταν δύσκολες για ένα κορίτσι της ηλικίας της, όπως σεξουαλική παρενόχληση.

Ο χαμός της Ίρμας, οι περίεργοι άγνωστοι, τα διάφορα περιστατικά

που συνέβαιναν καθώς και τα συναισθήματα που βίωνε καθημερινά έκαναν

την Άννα να γράφει στο ημερολόγιο της, με το όνομα Χάρη, το οποίο

μπορούσε να είναι άντρας ή γυναίκα αναλόγως σε ποιον ήθελε να πει η Άννα

αυτά που έγραφε και στο οποίο εκμηστηρευόταν ό,τι δε μπορούσε ή ό,τι δεν

ήθελε να πει σε κανέναν.

Στο σχολείο δίδασκε και ένας φιλόλογος τον οποίο η Άννα

συμπαθούσε αλλά και από την μεριά του ο φιλόλογος φαίνεται να την

θεωρούσε την αγαπημένη του μαθήτρια αφού μέχρι και στο σπίτι του την

κάλεσε για να την ζωγραφίσει. Ο φιλόλογος την φώναζε Φανή επειδή είχε

παίξει σε μια σχολική παράσταση στην οποία υπεύθυνος ήταν ο ίδιος και της

είχε αναθέσει το ρόλο της πρωταγωνίστριας.

Στην παράσταση έπρεπε να υποκριθεί ότι είχε χάσει τον «αδερφό»

της και έπρεπε να κλάψει. Και τις δύο φόρες που παίχτηκε η παράσταση

έκλαψε, έκλαψε αρκετά, μέχρι που και ο μαθητής της Ογδόης που έπαιζε τον

ρόλο του «αδερφού» της την πρώτη φόρα που έπαιξαν την παράσταση, της

είπε: «Μην κάνεις έτσι, ντε. Δεν είμαι στα αλήθεια νεκρός!». Ενώ τη δεύτερη

φορά της είπε: «Μην κάνεις έτσι, καημένη, και με γρουσουζεύεις! Ζωντανός

είμαι!».

Όμως η Άννα έκλαψε και στις δύο παραστάσεις επειδή είχε λόγους που

ήθελε να κλάψει. Η Αννα είχε πραγματικό αδερφό και δύο αδερφές αλλά και

ο «αδερφός» της από την παράσταση της συμπεριφερόταν σαν να ήταν

πραγματικά αδέρφια. Κατά την διάρκεια που γίνονταν όλα αυτά η Άννα

ανέπτυσσε αισθήματα για τον φιλόλογο ο οποίος της επαναλάμβανε

συνεχώς «Μην αφήσεις, Άννα, να σου σκοτώσουν το ΠΑΙΔΙ μέσα σου. Είσαι

ΚΑΙ παιδί. Να είσαι ΠΑΝΤΑ παιδί. Όσο και να μεγαλώσεις.»

Πιστεύω πως το βιβλίο είναι ένας οδηγός για τα κορίτσια στην εφηβεία επειδή

αναλύει σε βάθος τα συναισθήματα και τις ανησυχίες για ένα κορίτσι ηλικίας

δεκατριών χρονών. Επίσης καθώς διάβαζα το βιβλίο είχα περιέργεια να

διαβάσω τι θα γίνει ανάμεσα σε εκείνη και τον Γιώργο, τον Μάριο, τον

«αδερφό» της και τον φιλόλογο και μου έκαναν εντύπωση τα πάντα. Ακόμα θα

ήθελα να διαβάσω και τα υπόλοιπα βιβλία με την ηρωίδα Άννα για να μάθω τι

επάγγελμα διάλεξε, αν διάλεξε, και γενικά να μάθω την συνέχεια της ζωή της.

Η συγγραφέας θέλει να περάσει το μήνυμα ότι όταν κάποιος, κορίτσι ή αγόρι, πάει στο γυμνάσιο αναλόγως με τις εμπειρίες του διαμορφώνεται και η προσωπικότητα του και θέλει να θυμίσει σε όλους να είμαστε ΚΑΙ παιδιά.