Ελληνική μυθολογία

16
Η ΑΡΧΑΙΑ ΑΘΗΝΑ

Transcript of Ελληνική μυθολογία

Page 1: Ελληνική μυθολογία

Η ΑΡΧΑΙΑ ΑΘΗΝΑ

Page 2: Ελληνική μυθολογία

Οι δώδεκα Θεοί του Ολύμπου είναι οι κύριοι θεοί της Ελληνικής μυθολογίας που κατοικούσαν στην κορυφή του Ολύμπου. Στην πραγματικότητα οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν κάποιο συγκεκριμένο δωδεκάθεο, απλά υπήρχαν μεγάλοι

και μικρότεροι θεοί, και άλλοι που λατρεύονταν τοπικά. Ο Δίας, ο Ποσειδώνας και ο Άδης ήταν οι μεγαλύτεροι θεοί, ενώ ο Διόνυσος ήταν μικρότερος θεός.

Page 3: Ελληνική μυθολογία

Οι Θεοί Από το Χάος γεννήθηκε η Γαία, η Γη. Αυτή

γέννησε τα βουνά και τον Ουρανό και μετά ενώθηκε μαζί του και έκανε τον Κρόνο που γέννησε τη δεύτερη γενιά θεών: τον Δία και τους άλλους Ολύμπιους, που βασίλευαν στον ελληνικό κόσμο από την κορυφή του Ολύμπου, κατοικία των θεών.

Page 4: Ελληνική μυθολογία

Ζευς ή Δίας Ο πατέρας των θεών και ο

σπουδαιότερος από αυτούς.

Ήρα

Αδελφή και σύζυγος του Δία. Ήταν προστάτιδα του γάμου και της συζυγικής πίστης.

Ποσειδώνας

Θεός της θάλασσας, των ποταμών, των πηγών των πόσιμων νερών και γενικά του υγρού στοιχείου.

ΑφροδίτηΓεννήθηκε στην Πέτρα του Ρωμιού, στην Κύπρο. Ήταν θεά της ομορφιάς και του έρωτα.

Page 5: Ελληνική μυθολογία

ΆρηςΟ Άρης ήταν ο θεός του πολέμου, γιος του Δία και της Ήρας.

ΕρμήςΉταν ο αγγελιαφόρος των θεών, κήρυκας και ψυχοπομπός, προστάτης των ταξιδιωτών αλλά και των ληστών.

Άρτεμις

H Άρτεμις είναι μια από τις παλαιότερες, πιο περίπλοκες αλλά και πιο ενδιαφέρουσες μορφές του ελληνικού πανθέου.

ΑπόλλωνΘεός της μαντικής τέχνης, της μουσικής και του χορού, της ηθικής τάξης και της λογικής. Ήταν ακόμα θεραπευτής θεός.

ΑθηνάΗ Αθηνά, ήταν η θεά της σοφίας, της στρατηγικής και του πολέμου.

Page 6: Ελληνική μυθολογία

Οι πάντα μεγαλοπρεπείς κορυφές του Ολύμπου ήταν φυσικό να προκαλέσουν δέος στους αρχαίους Ελλήνες και να θεωρηθεί τόπος ιερός. Έτσι, από το μεγάλο πλήθος των θεών και ηρώων της ελληνικής μυθολογίας, οι αρχαίοι μας πρόγονοι διάλεξαν τους δώδεκα πιο αντιπροσωπευτικούς, σημαντικούς και συμβολικούς και τους τοποθέτησαν ως προστάτες και κριτές τους, στο Ολύμπιο ανάκτορο της κορυφής του Μύτικα. Μία κορυφή την οποία δεν πάτησαν όμως ποτέ λόγω της ιερότητας της.

Page 7: Ελληνική μυθολογία

  Με τον όρο αρχαία ελληνική θρησκεία εννοούμε το σύνολοτων δοξασιών και τελετουργικών δρώμενων πουτελούνταν στην αρχαίαΕλλάδα. Καθώς στον αρχαιοελληνικό κόσμο οι θρησκευτικές πρακτικές διέφεραν κατά τόπους, θα μπορούσε πιθανώς να αναφερθεί κανείς σε ελληνικές θρησκείες.

Page 8: Ελληνική μυθολογία

Στην αρχαιότητα οι γιορτές έπαιζαν πολύ σημαντικό ρόλο στις ζωές των ανθρώπων, αφού τους βοηθούσαν να ξεφύγουν από την καθημερινότητα και να ξεχαστούν από τις δυσκολίες της ζωής τους. Οι περισσότερες γιορτές σχετίζονταν με τους θεούς, και ήταν οι ακόλουθες :

Ηράκλεια Νέμεα Ολύμπια εν Διω Έρμαια Πύθια Ίσθμια Διονύσια Ολυμπιακοί Αγώνες

Page 9: Ελληνική μυθολογία

Διονύσια: Τα Μεγάλα ή εν άστει Διονύσια ήταν γιορτή προς τιμήν του Διονύσου του Ελευθερέα. Θεσμοθετήθηκε από τον Πεισίστρατο.

Ήταν μία πολυήμερη , ανοιξιάτικη αθηναϊκή γιορτή που τελούνταν τον αρχαίο μήνα Ελαφηβολιώνα.

Το θέατρο γεννήθηκε από τα δρώμενα αυτής της διονυσιακής λατρείας.

Δίνονταν θεατρικές παραστάσεις ( τραγωδία, σατυρικό δράμα, κωμωδία )

Σημαντική γιορτή: κατά τη διάρκειά τους απαγορεύονταν η κατάσχεση περιουσιών των οφειλετών και η εκτέλεση οποιαδήποτε ποινής.

Page 10: Ελληνική μυθολογία

Τα Παναθήναια ήταν η μεγαλύτερη και σπουδαιότερη γιορτή της αρχαίας Αθήνας που γινόταν προς τιμήν της θεάς Αθηνάς, πολιούχου της πόλης.

Η λέξη Παναθήναια σημαίνει «γιορτή για όλους τους Αθηναίους»

Τα Παναθήναια διακρίνονταν σε Μεγάλα και σε Μικρά. Τα Μεγάλα Παναθήναια γίνονταν κάθε τέσσερα χρόνια, ενώ τα Μικρά γίνονταν κάθε χρόνο.  

Page 11: Ελληνική μυθολογία

Μεγάλα Παναθήναια ( πομπή ) Οι εργαστίνες ( Αθηναίες παρθένες ) 9 μήνες πριν, ύφαιναν τον ιερό πέπλο , αφιερωμένο στη θεά Αθηνά. Με το παιχνίδι της ύφανσης φαινόταν η μυθική μάχη θεών και γιγάντων, η γιγαντομαχία.

Η πομπή ( με τον πέπλο απλωμένο πάνω σε μια ξύλινη τριήρη με τροχούς )από τον Κεραμεικό ( νεκροταφείο ) κατευθυνόταν προς την Αγορά, όπου περίμενε ο άρχοντας-βασιλιάς, και προχωρούσε προς την Ακρόπολη.

Στον ιερό βράχο γινόταν η θυσία. ( στον υπαίθριο βωμό )

Ο πέπλος προσφερόταν στο παλιό άγαλμα από ξύλο ελιάς ( το ξόανο )

Page 12: Ελληνική μυθολογία

Ο πρώτος καταγεγραμμένος εορτασμός των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν στην Ολυμπία, το 776 π.Χ. Από τότε και για 1.000 χρόνια οι Αγώνες συνεχίστηκαν κάθε τετραετία.

Μετά ο ιερός χώρος της Ολυμπίας έμεινε θαμμένος για περισσότερα από 1.000 χρόνια. Αποκαλύφθηκε και πάλι το 1776 και οι ανασκαφές που ακολούθησαν έφεραν στο φως πολλά για τους αρχαίους Αγώνες.

Το 1896 , στην Αθήνα, έγιναν οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες ( Ο Πιερ ντε Κουμπερτέν αναβίωσε το ολυμπιακό πνεύμα ).

Ολυμπιακοί αγώνεςΟλυμπιακοί αγώνες

Page 13: Ελληνική μυθολογία

Ολυμπιακοί αγώνεςΟλυμπιακοί αγώνες•Τα αγωνίσματα: αγώνες δρόμου ( το σημαντικότερο άθλημα ) πάλη, πυγμαχία, παγκράτιο πένταθλο, ιπποδρομίες και αρματοδρομίες•Ένα μήνα πριν την έναρξη των αγώνων οι αθλητές υποβάλλονταν σε αυστηρή δίαιτα και προπόνηση.•Για πολλούς αιώνες, συμμετείχαν μόνο Έλληνες αθλητές.•Οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής•Απονομή επάθλων: ένα στεφάνι ελιάς ( κότινος )•Οι νικητές θαυμάζονταν και γίνονταν αθάνατοι μέσα από ποιήματα και αγάλματα.

Page 14: Ελληνική μυθολογία

Το μαντείο, κατά την κλασικήαρχαιότητα, ήταν ο επίσημος, θρησκευτικού χαρακτήρα θεσμός σε συγκεκριμένο τόπο, που έδινε σοφές συμβουλές, χρησμούς, ή προέβλεπε τομέλλον ως ενδιάμεσος με τους θεούς. Τα μαντείαθεωρούνταν πύλες μέσω των οποίων οι θεοί απευθύνονταν άμεσα στους ανθρώπους και υπό αυτή την έννοια διέφεραν από τους μάντεις που ερμήνευαν τα σημάδια των θεών μέσα από παρατήρηση της συμπεριφοράς των πουλιών, των εντοσθίων των ζώων ή άλλες μεθόδους.

Page 15: Ελληνική μυθολογία

To Μαντείο των Δελφών ήταν το γνωστότερο μαντείο της Αρχαίας Ελλάδας. Βρίσκεται στους Δελφούς Ήταν αφιερωμένο στον θεό Απόλλωνα. Η Πυθία ήταν το διάμεσο, με το οποίο επικοινωνούσε ο θεός,και έδινε τους χρησμούς, που καταγράφονταν.

Η Αρχαία Δωδώνη υπήρξε λατρευτικό κέντρο του Δία και της Διώνης. Υπήρξε, επίσης, γνωστό μαντείο του αρχαίου ελληνικού κόσμου.

Page 16: Ελληνική μυθολογία