ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ...

34
-1- Α Α Γ Γ Ι Ι Ο Ο Σ Σ Ν Ν Ι Ι Κ ΚΟ ΟΛ Λ Α ΑΟ Ο Σ Σ Ε Ε Π Π Ι Ι Σ Σ Κ Κ Ο Ο Π Π Ο Ο Σ Σ Μ Μ Υ Υ Ρ Ρ Ω Ω Ν Ν Τ Τ Η Η Σ Σ Λ Λ Υ Υ Κ Κ Ι Ι Α ΑΣ Σ Ο Ο Π Π Ρ Ρ Ο Ο Σ Σ Τ Τ Α ΑΤ Τ Η Η Σ Σ Τ Τ Ο Ο Υ Υ Ν Ν Α ΑΥ Υ Τ Τ Ι Ι Κ Κ Ο Ο Υ Υ Σύνθεση ΠΑΖΛ καί ἐπιμέλεια παρουσίασης: Εὐάγγελος ὁ Σάμιος 1η Ἒκδοση Δεκέμβριος 2015
  • Upload

    -
  • Category

    Education

  • view

    7.675
  • download

    9

Transcript of ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ...

Page 1: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-1-

ΑΑΑΓΓΓΙΙΙΟΟΟΣΣΣ ΝΝΝΙΙΙΚΚΚΟΟΟΛΛΛΑΑΑΟΟΟΣΣΣ ΕΕΕΠΠΠΙΙΙΣΣΣΚΚΚΟΟΟΠΠΠΟΟΟΣΣΣ ΜΜΜΥΥΥΡΡΡΩΩΩΝΝΝ ΤΤΤΗΗΗΣΣΣ ΛΛΛΥΥΥΚΚΚΙΙΙΑΑΑΣΣΣ

ΟΟΟ ΠΠΠΡΡΡΟΟΟΣΣΣΤΤΤΑΑΑΤΤΤΗΗΗΣΣΣ ΤΤΤΟΟΟΥΥΥ ΝΝΝΑΑΑΥΥΥΤΤΤΙΙΙΚΚΚΟΟΟΥΥΥ

Σύνθεση ΠΑΖΛ καί ἐπιμέλεια παρουσίασης: Εὐάγγελος ὁ Σάμιος

1η Ἒκδοση

Δεκέμβριος 2015

Page 2: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-2-

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ .................................................. 1

ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΖΛ: .................................................................................................................................................................................... 4

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ .............................................................................................................. 5

1. ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ .................................................................................................................................................................................. 5

2. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ. ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ................................................................ 5

α. Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ............................................................................................................................................ 6

β. ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ............................................................................................................................. 10

[1] Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΑΥΤΗ. ........................................................................................................................................... 10

[2] Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΛΗΝΕΥΕΙ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ........................................................................................................................... 10

[3] Ο ΑΓΙΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΑ ΜΥΡΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΙΝΑ. ........................................................................................... 10

[4] Ο ΑΓΙΟΣ ΚΡΑΤΑ ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΚΑΙ ΣΩΖΕΙ ΤΟ ΚΑΪΚΙ .................................................................................................. 11

[5] ΤΟ ΛΑΔΙΚΟ ........................................................................................................................................................................ 11

[6] ΟΙ ΤΑΪΦΑΛΟΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΠΟΙΝΙΤΕΣ ....................................................................................... 11

[7] Ο ΑΓΙΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥΣ .............................................................................................................. 12

[8] Ο ΑΓΙΟΣ ΣΩΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ (ΠΝΙΓΜΟ) ΕΥΣΕΒΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ. ................................................................. 13

[9] Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Ο ΣΤΡΕΙΔΑΣ ............................................................................................................................... 14

[10] ΘΑΥΜΑ ΠΟΥ ΔΙΗΓΗΘΗΚΕ ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ. ............... 14

[11] ΘΑΥΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ .................................................................. 15

[12] ΠΩΣ ΠΗΡΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΟΛΙΑΣ ........................................................................... 15

[13] Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΝΕΩΚΟΡΟ. ......................................................................................... 16

[14] Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΕΥΣΕΒΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΗ ................................................................... 16

[15] ΔΙΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΗΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ............................................................................................. 17

[16] ΘΑΥΜΑ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ........................................................................ 17

3. ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΚΑΙ ΚΟΝΤΑΚΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ (ΜΕ ΕΞΗΓΗΣΗ) ........................................................................ 18

4. ΤΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ. ..................................................................................... 18

5. ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ .......................................................................................................................................................... 19

6. ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ..................................................................................................................................................... 23

7. ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΡΧΕΙΑ ..................................................................................................................................................................... 23

8. ΑΓΙΟΓΡΑΦIΕΣ / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ .............................................................................................................................................. 24

Page 3: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-3-

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΚΟ .................................................................................................................................................. 26

9. ΠΩΣ Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΓΙΝΕ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ; .................................................................................. 26

10. ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ –ΒΙΝΤΕΟ ............................................................................................................................................. 26

11. Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΝΑΥΤΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ – ΚΑΙ ΣΤΟΝ 21ο ΑΙ. ...................................................................... 27

ΕΘΙΜΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ............................................................................................................................................................... 29

12. ΘΑΛΑΣΣΙΝΕ ΜΟΥ ΑΗ ΝΙΚΟΛΑ.. ............................................................................................................................................. 29

13. ΤΑ ΝΙΚΟΛΟΒΑΡΒΑΡΑ! ............................................................................................................................................................. 31

14. ΤΟΥ ΑΪ ΝΙΚΟΛΑ, ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΟΥ ....................................................................................................... 32

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ..................................................................................................................... 33

15. ΠΑΝΟΣ ΤΖΑΝΕΤΗΣ " ΑΓΙΕ ΝΙΚΟΛΑ ΜΟΥ ΚΑΛΕ " ............................................................................................................. 33

16. ΑΓΙΕ ΝΙΚΟΛΑ ΜΑΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΕ ΜΑΣ- ΠΕΤΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ ............................................................................... 33

17. ΒΙΚΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ "ΑΓΙΕ ΝΙΚΟΛΑ ΠΟΘΙΑΝΕ" ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΓΑΜΗΛΙΟ ΚΑΛΥΜΝΟΥ ......................................... 33

18. ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΙΟΛΑΡΗΣ -- ΑΗ-ΝΙΚΟΛΑΣ ................................................................................................................................... 33

Page 4: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-4-

ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΖΛ:

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος εἶναι ἀπό τούς πιό γνωστούς ἁγίους τῆς χριστιανοσύνης. Τό ὄνομα του βρίσκεται στό στόμα ἀναρίθμητων πιστῶν πού ζητοῦν τή βοήθειά του. Το ὄνομά του τό φέρουν ἑκατομμύρια Χριστιανοί καί πολλοί εἶναι οἱ Ναοί πού εἶναι ἀφιερωμένοι σ΄αὐτόν. Εἶναι μετά τήν Παναγία καί τόν Ἅγιο Γεώργιο, ὁ περισσότερο γνωστός σέ ὅλο τόν Ὀρθόδοξο κόσμο. Ὅλη του ἡ ζωή ἦταν μιά θαυμαστή ἐνσάρκωση τῆς ἀγάπης, τῆς φιλανθρωπίας, τῆς πίστεως καί τῆς πραότητος.

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος θεωρεῖται ὁ κατ’ ἐξοχήν προστάτης τῶν ναυτικῶν καθώς καί τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ καί Λιμενικοῦ Σώματος, γιατί στόν βίο του ἀναφέρονται θαύματα πού ἔχουν σχέση μέ τή θάλασσα. Γιά τό λόγο αὐτό, ὅλα τά πλοῖα τοῦ πολεμικοῦ ναυτικοῦ, καθώς καί ὅλα τά ἐμπορικά, φέρουν τήν εἰκόνα του. Παρεκκλήσια πού φέρονται ἐπί πλοίων εἶναι ἀφιερωμένα στόν Ἅγιο Νικόλαο, ὅπως καί ἐκεῖνο στό ἱστορικό Θ/Κ Γ.Ἀβέρωφ. Ἐπίσης πολλά πλεούμενα παίρνουν τό ὄνομά του καί ὡς προστάτης τῶν ναυτικῶν ἀναφέρεται καί σέ πολλά νησιώτικα τραγούδια ὅπως το παρακάτω:

"Θαλασσινέ μου Ἅγιε, Καλέ μ' Ἃη Νικόλα, ἑφτά κεράκια σοῦ'φερα καί σου ἀνάβω ὅλα. Θά'ρχομαι τώρα ταχτικά ἀνάβω τό καντήλι,

γι' αὐτόν πού ἔφυγε προχθές κουνῶντας τό μαντήλι. Προστάτευέ τον Ἅγιε, τῶν ναυτικῶν Προστάτη!

Καί κάθε ἄλλος ναυτικός ἄς σ' ἔχει παραστάτη!"

Στήν λαϊκή παράδοση ὁ «Ἅγιος Νικόλας ἔρχεται τά χιόνια φορτωμένος». Κι ἀκόμα ἀκούγονται ἕνα σωρό παροιμίες γιά τά «Νικολοβάρβαρα» (τίς τρεῖς αὐτὲς γιορτές στήν ἀρχή του Δεκέμβρη) : «Ἡ Βαρβάρα βαρβαρώνει (το κρύο), ὁ Ἃϊ Σάββας σαβανώνει κι ὁ Ἃϊ Νικόλας παραχώνει (το χιόνι).»

Ἀγαπητοί ἀναγνῶστες μέσα ἀπό τίς ἑνότητες πού περιλαμβάνει ἡ ἐν λόγῳ ἀνάρτηση, θά προσπαθήσω νά δώσω μία ὅσο το δυνατόν, πλήρη εἰκόνα τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Νικολάου. Ὕμνοι, εἰκόνες, θαύματα καί ἔθιμα τοῦ λαοῦ, συνθέτουν τό ΠΑΖΛ αὐτῆς τῆς ἑορτῆς.

Εὐάγγελος ὁ Σάμιος

02 Δεκεμβρίου 2015 Ὁσίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου

Ἒκδοση 1η

Page 5: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-5-

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ

1. ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ

https://youtu.be/g7tYpMTftzs

2. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΛΥΚΙΑΣ. ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

[1] Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΑΥΤΗ.

[2] Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΛΗΝΕΥΕΙ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

[3] Ο ΑΓΙΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΑ ΜΥΡΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΙΝΑ.

[4] Ο ΑΓΙΟΣ ΚΡΑΤΑ ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΚΑΙ ΣΩΖΕΙ ΤΟ ΚΑΪΚΙ

[5] ΤΟ ΛΑΔΙΚΟ

[6] ΟΙ ΤΑΪΦΑΛΟΙ. Ο ΑΓΙΟΣ ΣΏΖΕΙ ΤΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΠΟΙΝΙΤΕΣ

[7] Ο ΑΓΙΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥΣ

[8] Ο ΑΓΙΟΣ ΣΩΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ (ΠΝΙΓΜΟ) ΕΥΣΕΒΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ.

[9] Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Ο ΣΤΡΕΙΔΑΣ

[10] Α΄. ΘΑΥΜΑ ΠΟΥ ΔΙΗΓΗΘΗΚΕ ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΟΣΙΟΥ

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.

[11] Β΄ ΘΑΥΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

[12] ΠΩΣ ΠΗΡΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΟΛΙΑΣ

[13] Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΝΕΩΚΟΡΟ.

[14] Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΕΥΣΕΒΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΗ

[15] ΔΙΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΗΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ

[16] ΘΑΥΜΑ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ

Page 6: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-6-

α. Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ο Άγιος Νικόλαος είναι από τους πιο γνωστούς αγίους της χριστιανοσύνης. Το όνομά του βρίσκεται στο στόμα

αναρίθμητων πιστών που ζητούν τη βοήθειά του. Το όνομά του το φέρουν εκατομμύρια Χριστιανοί και πολλοί

είναι οι Ναοί που είναι αφιερωμένοι σ΄αυτόν. Είναι μετά την Παναγία και τον Άγιο Γεώργιο, ο περισσότερο

γνωστός σε όλο τον Ορθόδοξο κόσμο. Σ΄ όλη δε την Κύπρο υπάρχουν ενενήντα (90) και πλέον Ναοί

αφιερωμένοι στο μεγάλο αυτό Ιεράρχη. Είναι αυτός που προστατεύει τους θαλασσινούς και όλους εκείνους που

συναντούν τρικυμίες στη ζωή τους. Γι΄αυτό έχουν κτιστεί πολλές Εκκλησίες προς τιμή του. Όλη του η ζωή ήταν

μια θαυμαστή ενσάρκωση της αγάπης και της φιλανθωπίας.

Το φωτινό του παράδειγμα ας προσπαθήσουμε να το μιμηθούμε. Ό Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στα Πάταρα της

Λυκίας της Μικράς Ασίας γύρω στα 230 με 250 μ.Χ. Πότε ακριβώς γεννήθηκε δεν είναι γνωστό. Πάντως κατά το

έτος 300 μ.Χ. την εποχή των ασεβών αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού ήταν Αρχιερέας των

Μυραίων. Έζησε δε και μέχρι τα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Οι γονείς του ήταν ευσεβείς χριστιανοί και

η οικονομική τους κατάσταση ήταν πολύ καλή. Γι΄αυτό οι φωτισμένοι γονείς του, μόρφωσαν πρώτα την απαλή

ψυχή του παιδιού τους με τη θρησκεία του Χριστού μας και ύστερα τον έστειλαν στο σχολείο για να μάθει

γράμματα. Από μικρός ο Άγιος Νικόλαος έδειχνε την αφοσίωσή του και την αγάπη του στο Θεό, περνώντας την

ημέρα του με προσευχές και νήστευε την Τετάρτη και την Παρασκευή. Ακόμα και όταν ήταν βρέφος σύμφωνα

με μια παράδοση δεν ήθελε να θηλάσει Τετάρτη και Παρασκευή, παραμόνο μετά τη δύση του ηλίου.

Όταν μεγάλωσε μισούσε τις απρεπείς και τις κακές συνομιλίες και συναναστροφές των νέων. Άγαπούσε να

πηγαίνει τακτικά στην Εκκλησία και να συναναστρέφεται με ήσυχους, ήρεμους και καλούς ανθρώπους. Άκουε

τις συμβουλές των μεγαλυτέρων του και προσπαθούσε να τις εφαρμόζει, όπου ήταν αναγκαίες.

Έμεινε ορφανός στο άνθος της ηλικίας του και απροστάτευτος μέσα στους πολλούς κινδύνους του

ειδωλολατρικού περιβάλλοντός του. Εδώ έιναι η πρώτη του νίκη. Τίποτε δεν τον παρασύρει. Την περιουσία του

τη χρησιμοποιεί για έργα αγάπης και φιλανθρωπίας. Τον θαυμάζουν οι Χριστιανοί για τη σταθερότητά του και

προσεύχονται στο Θεό να τον αξιώσει να υπηρετήσει την Εκκλησία.

Εκείνο τον καιρό Αρχιεπίσκοπος της Λυκίας ήταν ο θείος του. Αφού εκτίμησε τις αρετές και τη μεγάλη του

πίστη τον κάλεσε στην υπηρεσία του Κυρίου και τον χειροτόνησε ιερέα της Επισκοπής.

Όταν έγινε ιερέας μοίρασε όλη την περιουσία του, που του άφησαν οι γονείς του, στους φτωχούς. Έντυσε

γυμνούς και δυστυχισμένους. Δεν σπατάλησε την περιουσία στος διασκεδάσεις, ούτε σο πολυτελή ενδύματα,

όπως κάνουν πολλοί νέοι της σημερινής εποχής, γιατί άκουε τον Προφιτάνακτα Δαβίδ, ο οποίος οποίος λέγει.

"Πλούτος εάν ρέει, μη προστίθεσθε καρδίαν" (ψαλμός ξα΄ΙΙ). Έτσι έκανε και ο Άγιος. Δεν έδωσε προσοχή στον

ρέοντα και φθαρτό πλούτο, αλλά σκόρπισε αυτό, όπως έπρεπε, για να κερδίσει άφθαρτο και αιώνια ζωή. Η

απλοχεριά του έσωσε πολλούς χριστιανούς από τον κατήφορο της αμαρτίας. Ο ΄Αγιος Νικόλαος ήταν

άνθρωπος των έργων και όχι των λόγων.

Οι μέρες του Αγίου περνούσαν με νηστεία, προσευχή και πολλές ελεημοσύνες. Άγρυπνα γονάτιζε και

παρακαλούσε τον Χριστό να του δίνει δύναμη, υπομονή και θάρρος για να μη λυγίσει στους πειρασμούς του

σατανά.

Από τις πολλές ελεημοσύνες που έκαμε ο Άγιος ακούστε μια θαυμαστή και παράδοξη.

Τον καιρό εκείνο ζούσε ένας πολύ πλούσιος άνθρωπος, ο οποίος είχε τρείς πολύ όμορφες θυγατέρες. Από

φθόνο των εχθρών του ο πλούσιος έχασε όλη του την περιουσία και έφτασε σε μεγάλη φτώχεια. Βρέθηκε σε

τέτοια θλιβερή και δύσκολη κατάσταση που δεν μπορούσε να ζήσει μαζί με τις τρείς του θυγατέρες . Αποφάσισε

να βάλει τις θυγατέρες του σε πορνείο, για να έχουν κάποιο εισόδημα και να μπορούν να ζήσουν. Ο δε

Πανάγαθος Θεός, ο γινώσκων τα κρύφια των καρδιών, θέλησε να ελευθερώσει τις τρείς εκείνες ψυχές από την

κόλαση και την αμαρτία. Κατά την ίδια εκείνη μέρα, κατά την οποία φανέρωσε ο πατέρας των κοριτσιών τη

βούλησή του, το έμαθε και ο Άγιος Νικόλαος. Αμέσως έβαλε σ΄ενα μανδύλι τριακόσια φλωριά, πήγε κρυφά και

το έρριξε στο σπίτι του πτωχεύσαντος πλουσίου από μια θυρίδα και έφυγε αμέσως χωρίς να γίνει αντιληπτός.

Δεν ήθελε να φανερωθεί σε κανένα, γιατί απέφευγε τον έπαινο των ανθρώπων και μόνον επιθυμούσε να αρέσει

στο Θεό. Άκουε το Ιερό Ευαγγέλιο που έλεγε. "Σου δε ποιούντος ελεημοσύνην, μη γνώτω η αριστερά σου τι

ποιεί η δεξιά σου" (Ματθ. ΣΤ. Στίχ. 3) δηλαδή όταν κάμνεις την ελεημοσύνη, να μη το γνωρίζει κανένας.

Page 7: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-7-

Ο πατέρας των τριών κοριτσιών ξύπνησε το πρωϊ και είδε στο σπίτι ένα μανδήλι δεμένο και το άνοιξε αμέσως.

Μόλις είδε τόσα πολλά φλωριά έμεινε εκστατικός και έτριβε τα μάτια του από χαρά, μη πιστέυοντας το γεγονός.

Μέτρησε αμέσως τα φλωριά και τα βρήκε ακριβώς τριακόσια. Μεγάλη περιουσία είχε στα χέρια του, γι΄αυτό

ήταν πολύ ενθουσιασμένος και χαρούμενος, αλλά ήθελε να μάθει ποίος έκαμε αυτή την καλή πράξη. Αφού δεν

γνώριζε τον ευεργέτη του ευχαριστούσε και δοξολογούσε συνέχεια τον Θεό. Αμέσως φρόντησε και ενύμφευσε

την μεγαλύτερη του θυγατέρα με κάποιο πλούσιο της πόλης εκείνης και της έδωσε και τα τρακόσια φλωριά σαν

προίκα. Ήλπιζε δε ότι εκείνος που τον βοήθησε θα φρόντιζε να τον βοηθήσει για την προίκα και των άλλων δυο

κοριτσιών.

Αφού ο Άγιος Νικόλαος είδε ότι ο πατέρας χρησιμοποίησε τα χρήματα για καλό σκοπό, αμέσως τη δεύτερη

νύκτα δένει σε άλλο μανδήλι άλλα τριακόσια φλωριά και το βράδυ πήγε και τα έρριξε πάλι από τη θυρίδα. Όταν

ξύπνησε το πρωϊ ο πατέρας των κοριτσιών, βλέπει ένα άλλο μανδήλι με άλλα τριακόσια φλωριά. Θαύμασε για

το γεγονός και παρακαλούσε τον Θεό να του φανερώσει τον άνθρωπο που του έκαμε αυτό το μεγάλο καλό και

σώθηκαν τα κορίτσια του από την αμαρτία. Ήθελε να του φανερώσει τον ευεργέτη του που με την ελεημοσύνη

του άρπαξε από τα χέρια του διαβόλου τις τρείς θυγατέρες του και τις έσωσε. Έτσι ενύμφευσε και τη δεύτερή

του θυγατέρα δίνοντάς της σαν προίκα τα τριακόσια φλωριά, ελπίζοντας στον Θεό, ότι ο ευεργέτης θα βοηθήσει

και την τρίτη του θυγατέρα.

Την τρίτη φορά όμως ήταν πολύ προσεχτικός και ήθελε να τρέξει και να δεί τον ευεργέτη του. Ο δε Άγιος

Νικόλαος βλέποντας ότι ενύμφευσε και τη δεύτερή του θυγατέρα αποφάσισε να τελειώσει το καλό. Οπότε έδεσε

πάλο σε άλλο μανδήλι άλλα τρακόσια φλωριά και πήγε να τα ρίξει κρυφά τη νύχτα από τη θυρίδα. Μόλις τα

έρριξε ο Άγιος, ο πατέρας των κοριτσιών ήταν ξύπνιος δεν κοιμήθηκε, άνοιξε την πόρτα, έτρεξε και είδε κάποιο

να φεύγει τρέχοντας. Ύστερα για λίγη ώρα έτρεχε ο ένας τον άλλο. Ο πατέρας των κοριτσιών τον έφασε και είδε

ότι ήταν ο Άγιος Νικόλαος, ο πασίγνωστος και δημοφιλέστατος άγιος, ο μεγάλος ευεργέτης των φτωχών και

των δυστυχισμένων. Αμέσως έπεσε στα πόδια του και με δάκρυα στα μάτια του έλεγε. "Σε ευχαριστώ, δούλε

του Θεού, που με λυπήθηκες εμένα τον ταλαίπωρο και άθλιο και μου έκαμες τέτοια μεγάλη ελεημοσύνη.

Ευτυχώς που με πρόλαβες γιατί διαφορετικά θα χανόμουν ψυχικά και σωματικά". Όταν είδε ο Άγιος Νικόλαος

ότι φανερώθηκε η αρετή του, είπε σ΄αυτόν. "Δεν θέλω να πείς σε κανένα τίποτε, ενόσω ζω, για την καλωσύνη

που σου ένανα".

Την επόμενη μέρα ο πατέρας νύμφευσε και την Τρίτη θυγατέρα του και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του

ειρηνικά και δοξάζοντας το όνομα του Θεού.

Ύστερα από καιρό θέλησε να πάει στα Ιεροσόλυμα, να δεί τους Αγίους Τόπους εκεί που μαρτύρησε ο

Θεάνθρωπος. Έτσι μπήκε σ΄ένα πλοίο μαζί με άλλους χριστιανούς για να πάει στην Παλαιστίνη.

Αφού προσκύνησε τον Άγιο Τάφο του Κυρίου, τον Γολγοθά, τον Τίμιο Σταυρό και είδε όλα τα μέρη που δίδαξε

και μαρτύρησε ο Χριστός θέλησε να μείνει εκεί να ησυχάσει. Άγγελος Κυρίου τον διέταξε τη νύχτα να επιστρέψει

στην πατρίδα του.

Την άλλη μέρα ο Άγιος πιστός στην προσταγή του Αγγέλου κατέβηκε στο λιμάνι και ρωτούσε αν κανένα πλοίο

θα ξεκινούσε για τα Πάταρα. Κανένα όμως πλοίο δεν ξεκινούσε. Τότε μερικοί ναύτες του είπαν. "Όπου βρούμε

ναύλο, εκεί θα πάμε". Αμέσως ο Άγιος τους είπε. "Να σας δώσω το ναύλο και να με παρετε στα Πάταρα της

Λυκίας". Ο πλοίαρχος και οι ναύτες βλέποντας ότι ο άνεμος ήταν ούριος ύψωσαν τα πανιά και αναχώρησαν.

Θέλοντας να περάσουν πρώτα από την πατρίδα τους έστρεψαν το πλοίο προς την κατεύθυνση της, αλλά ο

Θεός για να μην λυπήσει τον Άγιο, σήκωσε μεγάλη τρικυμία, ώστε έσπασε το πηδάλιο-τιμόνι του πλοίου και οι

ναύτες απελπισθέντες ανέμεναν το θάνατο. Ο Άγιος όμως δια της προσευχής του καταπράϋνε τη θάλασσα. Ο

πλοίαρχος μαζί με τους ναύτες του είδαν ότι έφθασαν στα Πάταρα και αφού έπεσαν στα πόδια του Αγίου του

ζητούσαν συγχώρεση. Ο Άγιος τους φανέρωσε τη σκέψη τους και τους συμβούλευσε να μην επαναλάβουν

τέτοιο πράγμα στη ζωή τους, τους ευχήθηκε και τους κετευώδωσε.

Επιτέλους ύστερα από μιά μεγάλη θαλασσοταραχή ο Άγιος επέστρεψε από τα Ιεροσόλυμα στα Πάταρα. Ο

κόσμος του επεφύλαξε μεγάλη υποδοχή, γιατί τον αγαπούσε πάρα πολύ. Νέοι και γέροντες, άνδρες και

γυναίκες, ακόμα και οι Μοναχοί του Μοναστηριού στο οποίο τον είχε αφήσει ο θείος του επίτροπο, όλοι

εξήλθαν να τον καλωσορίσουν και να τον υποδεκτούν. Κοντά στα Παταρα, σε απόσταση τεσσάρων

χιλιομέτρων, ήταν μια μικρή πόλη που την έλεγαν Μύρα. Η πόλη Μύρα έιναι στην Μικρά Ασία, αργότερα έγινε

πρωτεύουσα της Λυκίας. Σήμερα τη λένε Ντεμπρέ. Εκεί πέθανε ο Μητροπολίτης της πόλης και ήθελαν να βρούν

κάποιο άξιο για να τον αντικαταστήσει.

Page 8: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-8-

Τότε μαζεύτηκαν οι Επίσκοποι και οι κληρικοί της επαρχίας των Μύρων για να εκλέξουν Αρχιερέα. Εκεί που

συνεδρίαζαν, σνκώθηκε ένας από τους επισκόπους και είπε στους άλλους, να παρακαλέσουν τον Θεό να τους

φωτίσει, για να κάνουν καλή επιλογή. Τη νύκτα, όλοι οι επίσκοποι είδαν τον ύπνο τους ένα άγγελο, που τους

είπε να πάνε το πρωϊ στην Εκκλησία και όποιος μπεί πρώτος μέσα, συτόν να κάμουν επίσκοπο. Πράγματι έτσι

έγινε. Ο πρώτος που μπήκε στο Ναό ήταν ο Νικόλαος. Έτσι χειροτονήθηκε ο Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων.

Η φιλανθρωπική του δράση μεγάλωσε πολύ όταν έγινε Αρχιερέας. Ίδρυσε φτωχοκομείο, ξενώνα, νοσοκομείο

και άλλα ιδρύματα.

Την εποχή εκείνη, γύρω στο 300μ.Χ., ο Αυτοκράτορας της Ρώμης Διοκλητιανός (230-313μ.Χ.) πίστευε πως η

αρχαία θρησκεία ήταν απαραίτητη για την ενότητα του κράτους, γι΄αυτό καταδίωξε σκληρά τους χριστιανούς.

Ευτυχώς παραιτήθηκε από την εξουσία του το 305 και έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του με μεγάλη

απλότητα στα κτήματα του στη Δαλματία.

Επίσης ένας άλλος Ρωμαίος αυτοκράτορας ο Μαξιμιανός (245-310μ.Χ) έκανε μεγάλο διωγμό εναντίον των

χριστιανών. Αυτός είχε στην κυριαρχία του την Ισπανία, την Αφρική και την Ιταλία με έδρα το Μεδιόλανο, το

σημερινό Μιλάνο. Συγρούστηκε με τον Μ. Κωνσταντίνο που τον σκότωσε ή τον ανάγκασε να αυτοκτονήσει.

Ο Διοκλητιανός και ο Μάξιμος έστειλαν αγγελιαφόρους σ΄όλους τους επάρχους και τους διέταξαν να τιμωρούν

τους εχθρούς των αρχαίων Θεών, τους χριστιανούς, άν όμως αρνηθούν το Χριστό, τότε να τους τιμούν. Πολλοί

χριστιανοί από το φόβο των σκληρών βασανιστηρίων προσκύνησαν τα είδωλα και πήραν λεφτά, κτήματα ή και

κάτι άλλο.

Άλλοι πάλι ομολόγησαν ότι είναι χριστιανοί και πέθαναν με φρικτά βασανιστήρια. Σ΄ αυτό τον διωγμό, ο

έπαρχος της Λυκίας, έπιασε πολλούς χριστιανούς και μαζί μ΄αυτούς και τον Άγιο Νικόλαο, τους έδιωξε από τα

Μύρα και τους έρριξε στη φυλακή για έξι ολόκληρα χρόνια.

Ο Άγιος Νικόλαος ακόμα και μέσα στη φυλακή δίδασκε τους χριστιανούς και τους ενθάρρυνε. Από τους

πολλούς ραβδισμούς που του έδωσαν, το σώμα του έγινε κατάμαυρο και έτρεχε αίμα από τις πολλές πληγές

του. Δεμένος με βαρειές αλυσίδες τον έρριξαν στη φυλακή για να συνεχίσει τα μαρτύριά του, είδε τότε με τα

μάτια του το Χριστό, να του γιατρεύει τις πληγές, να τον ενθαρρύνει και να τον πλυμμυρίζει με ανέκφραστη

αγαλλίαση. Και να πως. Κόντευε να ξημερώσει. Ο Άγιος φορτωμένος με αλυσίδες, διάβαζε την ορθινή

προσευχή του. Ευχαριστούσε τον Πανάγαθο που τον αξίωνε να φέρει τα "στίγματα του Κυρίου" στο σώμα του,

σαν τον Παύλο. Η χαρά του κορυφώθηκε, όταν σε λίγο άκουσε μέσα στη σκοτεινιά της φυλακής του αγγελικές

φωνές να ψάλλουν μαζί του και μυρίστηκε την ευωδία ουράνιου μοσχολίβανου.

Μόλις πρόβαλε η αυγή, οι πρώτες ακτίνες του ήλιου απλώνονταν στη γή, όταν έξω ακούστηκαν πολλές φωνές,

σωστός αλαλαγμός. Σείεται η φυλακή και άγριοι κτύποι συνταράζουν τη σιδερένεια πόρτα της ζητώντας να την

εκβιάσουν. Ο Άγιος σκέπτεται. "Φαίνεται ότι ήρθε η ευλογημένη ώρα! Ή ήλθαν για να συνεχίσουν πιο άγρια τα

μαρτύρια! Ένίσχησέ με Κύριε, να τ΄αντικρύσω με το ίδιο χαμόγελο αι δέξε το πνεύμα μου στους κόλπους σου!".

Δεν πρόφτασε να τελειώσει τη σκέψη του και η σιδερένεια πόρτα κλονίζεται, υποχωρεί, ανοίγει διάπλατα,

τρελλός από χαρά ο δεσμοφύλακας ορμά μέσα, αρπάζει τον Άγιο στα χέρια του κλαίοντας και προσκυνώντας

τα δεσμά του, που δέκτηκε για την αγάπη του Χριστού, τον βγάζει έξω απ΄την φυλακή και τον φέρνει

θριαμβευτικά στη Μητρόπολή του. Οι θερμές προσευχές του λαού για τον ποιμενάρχη τους εισακούστηκαν.

Όταν ο Διοκλητιανός και ο Μαξιμιανός πέθαναν ανέβηκε στο θρόνο ο Κωνσταντίνος, ο γιός του Κωνσταντίνου

του Χλωρού και της Αγίας Ελένης, ο οποίος ονομάστηκε μετά Μέγας Κωνσταντίνος, από τα μεγάλα έργα που

έκανε και τον τρόπο που αναδιοργάνωσε την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.

Ο Κωνσταντίνος διέταξε όλους τους επέρχους, να λευτερώσουν όλους τους χριστιανούς από τις φυλακές και να

γκρεμίσουν τους βωμούς των ειδωλολατρών. Ποιός μπορεί να περιγράψει τι έγινε τότε; Η γλώσσα του

ανθρώπου είναι αδύνατη να εκφράσει τα συναισθήματα που πλημμύριζαν το λαό και η πέννα ακόμα πιό πολύ

αδύνατη να παραστήσει το παραλήρημα, που κατέλαβε τους χριστιανούς. Ο Άγιος Νικόλαος αδύνατος στο

σώμα από τα πολλά βάσανα, ακμαίος όμως στη ψυχή, συνεχίζει τα υψηλά του καθήκοντα. Πέρασε πια η

τρυκυμία και ήρθε η γαλήνη. Ο Άγιος είναι πάλι στο θρόνο του ελεύθερος να φωτίζει το δρόμο των χριστιανών

του, ελεύθερος να σπογγέσειτα δάκρυά τους, να λατρεύει τον Θεό, ν΄ανυψώνει το ποίμνιό του στα ύψη του

ιερού και μεγάλου προορισμού του. Δεν φοβάται πια τους εχθρούς της πίστης.

Στά άγιά του χέρια ο Πανάγαθος εμπιστεύτηκε θεϊκή δύναμη κι' εκείνος τη χρησιμοποιούσε με αγαθότητα, με

πραότητα, μα και με ορμή συνταρακτική, όταν αντίκρυζε τους αγώνες εναντίον του Σατανά και των οργάνων

του. Έτσι πέρασε όλη του η ζωή. Έφτασε παντού, κι΄όταν δεν μπορούσε να φτάσει με τα άθλια μέσα της

Page 9: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-9-

συγκοινωνίας της εποχής εκείνης, έφτανε με το πνεύμα του. Παρηγορούσε τους πονεμένους και συμβούλευε

τους πλανημένους, ενίσχυε τους φτωχούς.

Φρόντιζε ιδιαίτερα για τα νειάτα. Ήταν ένας φωτεινός οδηγός, που με τα λόγια του και το παράδειγμα του

φώτιζε, καθοδηγούσε, ενέπνεε.

Τις ελεημοσύνες, τις αγρυπνίες και τις νηστείες του μόνο ο Θεός τις ξέρει. Απέφευγε τον έπαινο των ανθρώπων

και ζητούσε μόνο τη δόξα του Θεού. Αλλ' όσο κρυβόταν ο Άγιος, τόσο ο Πανάγαθος τον τιμούσε, γιατί ο Άγιος

τιμούσε με τα έργα του τον Θεό.

Δεν πέρασε πολύς καιρός και στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου παρουσιάστηκε πάλι ο σατανάς, με μορφή

ανθρώπου, κι΄αυτός ήταν ο Άρειος. Ο Άρειος ήταν διάκος και αρκετά μορφωμένος. Έλεγε ότι ο Χριστός δεν

είναι Θεός, αλλά τον έφτιαξε ο Θεός, δηλαδή ήταν δημιούργημα του Θεού. Ο Αρχιερέας Αλεξανδρείας Πέτρος,

τον έδιωξε από την Επισκοπή.

Ο Άρειος κατώρθωσε να πάρει με το μέρος του τον Μητοροπολίτη Νικομήδειας και πολλούς άλλους αρχιερείς.

Τότε ο Μέγας Κωνσταντίνος για να σταματήσει η σύγχυση μέσα στη χριστιανοσύνη, έδωσε εντολή, να

μαζευτούν όλοι οι Μητροπολίτες και οι κληρικοί στην πόλη Νίκαια της Βιθυνίας το 325μ.Χ., και να βρουν τη

λύση, να λάμψει η αλήθεια.

Στην Α΄αυτή Οικουμενική Σύνοδο, πήραν μέρος 318 Πατέρες και ο ίδιος ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος. Μεταξύ

αυτών ήταν και ο Άγιος Σπυρίδωνας, ο Μέγας Αθανάσιος και άλλοι. Όταν σε κάποια στιγμή ο Αρειος έφερε σε

αδιέξοδο τους Άγίοις Πατέρες, ο Άγιος Σπυδίδωνας έκανε το θαύμα με το κεραμίδι. Δηλαδή έβαλε ένα κομμάτι

κεραμίδι στη χούφτα του, το έσφιγξε και αυτό χωρίστηκε στα τρία: σε χώμα, νερό και φωτιά. Με αυτό τον θαύμα

απέδειξε τον Τριαδικό Θεό (Πατέρας - Υιός - Άγιο Πνεύμα). Ο Άρειος όμως λόγω του εγωισμού του δεν πείστηκε

και με την ρητορική του ικανότητα, γιατί ήταν πολύ μορφωμέμος και μιλούσε με θάρρος και παρρησία, είπε ότι

το θαύμα αυτό είναι δαιμονικό. Τότε, ο Άγιος Νικόλαος αγανακτισμένος, δεν κρατήθηκε, σηκώθηκε από τη θέση

του και έδωσε ένα δυνατό χαστούκι στον Άρειο.

-Βασιλιά, είπε ο Άρειος, είναι σωστό μπροστά σου, ένας από τους Πατέρες να με κτυπήσει; Άν είναι αμαθής, ας

μη μιλάει, όπως κάνουν και οι άλλοι, αν πάλι ξέρει, ας πει τη γνώμη του.

-Σωστά μιλάς, Άρειε, του λέει ο Βασιλιάς. Ο Νικόλαος θα φυλακιστεί μέχρι να τελειώσει η Σύνοδος.

Φυλακίστηκε γιατί δεν επιτρεπόταν κανείς να κτυπήσει κάποιο, μπροστά στα μάτια του Αυτοκράτορα και η

ποινή ήταν ο θάνατος. Ο Αυτοκράτορας αμέσως έδωσε εντολή να πιάσουν τον επίσκοπο Πατάρων Νικόλαο.

Τον έδεσαν και τον έβαλαν φυλακή, γιατί τον σεβόταν και δεν ήθελε τον θάνατό του.

Την νύκτα παρουσιάστηκε μέσα σε άσπρο σύννεφο ο Χριστός και η Παναγία και τον ρώτησαν γιατί τον έβαλαν

φυλακή.

-Για τη δικιά σας αγάπη και πίστη μου απάντησε ο Νικόλαος.

Τότε ο Χριστός τον ελευθέρωσε από τα δεσμά και του έδωσε ένα Ευαγγέλιο και η Παναγία μας το ωμοφόριο του

Αρχιερέα. Από τότε καθιερώθηκε όλοι οι Αρχιερείς να φορούν ωμοφόριο. Την άλλη μέρα όταν του πήγαν

φαγητό και νερό στη φυλακή, τον είδαν να διαβάζει το Ευαγγέλιο και τους είπε την οπτασία που είδε και τι του

συνέβηκε. Όλοι δόξασαν τον Θεό.

Η Σύνοδος, καταδίκασε τον Άρειο σαν αιρετικό κι οι Πατέρες γύρισαν στις επαρχίες τους. Έτσι ο Άγιος

Νικόλαος επέστρεψε στα Μύρα.

Σε ηλικία 100 χρόνων περίπου, αρρρώστησε και σε λίγο κοιμήθηκε περί το έτος 333 μ.Χ. για να πάει να βρει τον

Κύριο που τόσο πολύ αγάπησε. Προτού πεθάνει, την ώρα που προσευχόταν, σήκωσε τα μάτια του στον

ουρανό και είδε αγγέλους που έρχονταν, για να παραλάβουν την αγιασμένη ψυχή του.

Το ιερό λείψανό του τάφηκε στην αυλή της Επισκοπής Λυκίας. Ύστερα από πολλά χρόνια, στην πρώτη

Σταυροφορία των Φράγκων κι΄όταν ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν ο Αλέξιος ο Α΄, το μετέφερε στο Μπάρι

της Ιταλίας. Η μνήμη αυτή της μεταφοράς γιοράζεται στις 20 Μαϊου.

Η εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου στις 6 Δεκεμβρίου, ημέρα που πέθανε, και τον κατέταξε μεταξύ των

μεγαλυτέρων και επισημοτέρων Αγίων. Η Πέμπτη μέρα της εβδομάδας είναι αφιερωμένη σ΄αυτόν.

Επίσης χαρακτηρίζει τον Άγιο και ως ισαπόστολο, για το μεγάλο του έργο.

Θεωρείται και σαν ένας από τους μεγάλους προστάτες του Ελληνικού Έθνους, γιατί ο μεγάλος αυτός ιεράρχης,

με τα άπειρα θαύματά του, αναδείχθηκε ο προστάτης άγιος των θαλασσινών και των ναυτιλλομένων. Επειδή η

Ελλάδα είναι κατ΄εξοχήν ναυτική χώρα, τόσο στο Εμπορικό, όσο και στο Πολεμικό Ναυτικό γιορτάζει

πανηγυρικά τον Άγιο, και στους Ναυστάθμους, και όπου υπάρχει ναυτική μονάδα, τελούνται λειτουργίες και

Page 10: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-10-

δοξολογίες στη μνήμη του.

Τον Άγιο Νικόλαο δεν τον τιμούν μόνο οι άνθρωποι της θάλασσας, αλλά και το σύνολο του Ορθόδοξου

Χριστιανικού κόσμου.

β. ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Ο Άγιος Νικόλαος έκανε πολλά θαύματα, τα πιο πολλά σε πλοία που κινδύνευαν, γι΄αυτό και οι χριστιανοί

ναυτικοί τον έχουν προστάτη τους. Σε κάθε καράβι, σε κάθε βάρκα και γενικά σε κάθε πλεούμενο υπάρχει η

εικόνα του Α γίου Νικολάου.

Μερικά από τα θαύματα του Αγίου είναι τα πιο κάτω:

[1] Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΑΥΤΗ. Κάποτε ο Άγιος Νικόλαος αναχώρησε με ένα Αιγυπτιακό καράβι να πάει στα Ιεροσόλυμα, να δει τους Αγίους

Τόπους εκεί που μαρτύρησε ο Θεάνθρωπος. Ήθελε να προσκυνήσει τον Πανάγιο Τάφο του Κυρίου.

Το βράδυ, είδε στον ύπνο του, ότι είχε πιάσει μεγάλη τρικυμία και ο σατανάς έκοψε τα σχοινιά από το καράβι κι

΄εσπασε το τιμόνι. Το πρωϊ, λέει στον καπετάνιο ότι αν πιάσει τρικυμία να μη φοβηθεί, γιατί θα είναι έργο του

σατανά, κι ο Θεός θα τους βοηθήσει.

Στο καράβι ήταν πολλοί χριστιανοί που πήγαιναν και αυτοί για να προσκυνήσουν. Στη μέση του ταξιδιού τους,

ξέσπασε πολύ μεγάλη φουρτούνα και περίμεναν όλοι τους να βουλιάξουν από στιγμή σε στιγμή. Αμέσως όλοι

πήγαν κοντά στον Άγιο και από το βέβαιο πνιγμό. Πράγματι ο Άγιος γονάτισε και προσευχήθηκε θερμά στον

Κύριο παρακαλώντας τον να καταπαύσει η μεγάλη θαλασσοταραχή και ο πολύ δυνατός άνεμος. Πράγματι ο

άνεμος σταμάτησε και η θάλασσα γαλήνεψε.

Όμως κάποιος ναύτης την ώρα της φουρτούνας ανέβηκε στο κατάρτι για να φτιάξει το πανί γλύστρισε κι έπεσε

στο κατάστρωμα και σκοτώθηκε. Τότε ο Άγιος Νικόλαος πήγε κοντά του, παρακάλεσε το Θεό να τον αναστήσει

και το θαύμα έγινε. Ο ναύτης αναστήθηκε, σηκώθηκε σαν να ξύπνησε από τον ύπνο. Μετά από αυτό το

γεγονός, πολλοί έτρεξαν κοντά στον Άγιο και βρήκαν τη θεραπεία τους.

[2] Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΛΗΝΕΥΕΙ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ Αφού ο Άγιος προσκύνησε τον Πανάγαθο Τάφο του Κυρίου και είδε όλα τα μέρη που δίδαξε και μαρτύρησε ο

Χριστός, ήθελε να γυρίσει στην πατρίδα του, μα κανένα πλοίο δεν πήγαινε αν δεν εύρισκε "ναύλο".

Τότε ο Άγιος είπε στον καπετάνιο ότι ο ίδιος θα του πληρώσει όλο τον ναύλο για να τον πάρει στα Πάταρα.

Όταν ανοίχτηκαν στο πέλαγος, ο αέρας ήταν καλός και αντί να πάνε στα Πάταρα, πήγαιναν πρώτα στη δικιά

τους πατρίδα. Τότε ξαφνικά άρχισε μια φοβερή τρικυμία, που τους έσπασε το τιμόνι και το πλοίο ακυβέρνητο

θα τσακιζόταν στους βράχους. Ο Άγιος τότε πραγματικά παρακάλεσε το Θεό και η θάλασσα γαλήνεψε και με

ένα χοντρό ξύλο που ματαχειριστηκανε για τιμόνι έφτασαν στα Πάταρα. Όλοι τους χάρηκαν και δόξασαν τον

Πανάγαθο.

[3] Ο ΑΓΙΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΑ ΜΥΡΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΙΝΑ. Κάποτε ήρθε πολύ μεγάλη πείνα στην περιοχή της Λυκίας. Οι κάτοικοι της γύρω περιοχής ουδέποτε θυμούνται

τέτοια μεγάλη πείνα. Τα δε Μύρα η επαρχία του Αγίου Νικολάου κινδύνεψε να καταστραφεί. Αλλά ο Άγιος

λυπήθηκε το ποίμνιό του και ενήργησε ως ακολούθως:

Κάποιος πλοίαρχος φόρτωσε το πλοίο του με σιτάρι με προορισμό τη Γαλλία. Τη νύχτα στον ύπνο του βλέπει

τον Άγιο Νικόλαο να του λέει: "το σιτάρι να το πάρεις στα Μύρα της Λυκίας και όχι στη Γαλλία, γιατί εκεί είναι

μεγάλη πείνα και θα το πωλήσεις πολύ άκριβά και γρήγορα. Πάρε δε και τρία φλωριά και όταν φθάσεις στα

Μύρα θα πάρεις και τα υπόλοιπα χρήματα. Το πρωϊ αφού ξύπνησε ο πλοίαρχος βρήκε στα χέρια του τα

νομίσματα, διηγήθηκε στους ναύτες του τα όσα του συνέβησαν τη νύχτα και τους έδειξε και τα νομίσματα. Όλοι

συμφώνησαν ότι έπρεπε να οδηγήσουν το πλοίο στα Μύρα γιατί ήτανε θέλημα Θεού. Πράγματι, αφού έφθασαν

Page 11: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-11-

στα Μύρα πώλησαν αμέσως όλο το σιτάρι σε πολύ καλή τιμή, οι δε κάτοικοι των Μύρων δόξασαν τον Θεό, ο

οποίος τους φρόντησε για να μην πεθάνουν από την πείνα, αλλά πάντοτε φροντίζει αυτούς που στηρίζουν την

ελπίδα τους στο πλούσιό του έλεος.

[4] Ο ΑΓΙΟΣ ΚΡΑΤΑ ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΚΑΙ ΣΩΖΕΙ ΤΟ ΚΑΪΚΙ Κάποτε ένα καϊκι κινδύνεψε να βουλιάξει. Οι ναύτες του κάλεσαν τότε τον Άγιο Νικόλαο να τους σώσει, γιατί

άκουσαν ότι ο Άγιος είναι ο προστάτης των θαλασσινών και ότι τους βοηθά. Επεκαλέσθησαν τον Άγιο με τούτα

τα λόγια: " Άγιε Νικόλαε, βοήθησέ μας την ώρα αυτή, γιατί πνιγόμαστε". Πράγματι ξαφνικά παρουσιάστηκε

στην πρύμνη του καϊκιού ένας καλόγερος, που κρατούσε το τιμόνι και είπε τους ναύτες: "Μη φοβάστε, με

φωνάξατε να σας βοηθήσω και αμέσως ήρθα να σας βοηθήσω".

Όταν η θάλασσα γαλήνεψε, ο Άγιος χάθηκε, οι ναύτες βγήκαν στο λιμάνι των Μύρων και ζήτησαν να δούν τον

Άγιο Νικόλαο. Μόλις μπήκαν στην Μητρόπολη είδαν τον ίδιο καλόγερο που ήταν στο τιμόνι και τους έσωσε.

Τον έβλεπαν για πρώτη φορά και τον γνώρισαν. Ήταν ο Άγιος Νικόλαος. Αμέσως πέσανε και τον

προσκυνήσανε λέγοντες: "Ευχαριστούμεν σε, δούλε του Θεού, γιατί αν δεν πρόφτανες να έρθεις, θα

πνιγόμασταν στη θάλασσα".

[5] ΤΟ ΛΑΔΙΚΟ Άλλο θαύμα που έκανε ο Άγιος Νικόλαος, είναι όταν μια μέρα παρουσιάστηκε μια γριά γυναίκα, που δεν ήταν

άλλος από τον σατανά, στον πλοίαρχο ενός καϊκιού, που θα πήγαινε με πολλούς χριστιανούς στα Μύρα για να

προσκυνήσουν στην Εκκλησία του Αγίου Νικολάου το ιερό του λείψανο. Αυτή, λοιπόν η γριά, του λέει ότι θα

ήθελε να πάσε και αυτή να προσκυνήσει μα δεν αντέχει τη θάλασσα γιατί είναι γριούλα και τον παρακάλεσε να

πάρει ένα δοχείο λάδι για ν' ανάψουν τα καντήλια.

Ο πλοίαρχος το πήρε. Όλη την ημέρα ταξίδευαν καλά, αλλά τα μεσάνυκτα φάνηκε ο Άγιος Νικόλαος στον

πλοίαρχο και του είπε να πετάξει το δοχείο με το λάδι που του είχε δώσει η γριά, γιατί εκεί μέσα είναι

κρυμμένος ο σατανάς. Την άλλη μέρα ο πλοίαρχος το πέταξε στη θάλασσα, αμέσως μια φοβερή φλόγα βγήκε

από μέσα, που μύριζε θειάφι και σηκώθηκε τόσο μεγάλο κύμα, που κόντεψε να βουλιάξει το καΐκι.

[6] ΟΙ ΤΑΪΦΑΛΟΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΠΟΙΝΙΤΕΣ Κάποτε στην Μικρά Ασία μια μεγάλη περιοχή ονομαζόταν Μεγάλη Φρυγία και μια άλλη περιοχή κοντά στον

Ελλήσποντο, την οποία οι Έλληνες ονόμαζαν Τροία ήταν η Μικρά Φρυγία.

Στην Μεγάλη Φρυγία κατοικούσαν άνθρωποι αλλόφυλοι, και ξένοι, οι οποίοι ονομάζοντο Ταϊφάλοι. Αυτοί,

λοιπόν, μια μέρα επαναστάτησαν εναντίον του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Όταν το έμαθε αυτό ο Αυτοκράτορας

έστειλε τρείς σπουδαίους στρατηγούς με πολύ στρατό και πλοία για να τους ειρηνεύσει και να τους

καθησυχάσει. Οι στρατηγοί ήταν: ο Νεπωτιανός, ο Ούρσος και ο Ερπυλίων.

Επειδή έκανε τρικυμία μεγάλη, οι τρείς στρατηγοί οδήγησαν τα πλοία και το στρατό στο λιμάνι των Μύρων που

λεγόταν Ανδριάκη και έμειναν εκεί ώσπου να καλυτερέψει ο καιρός. Οι στρατιώτες επειδή ήταν συνηθισμένοι

στος αρπαγές βγήκαν αμέσως στη πόλη Μύρα και άρπαζαν από τους κατοίκους ότι εύρισκαν.

Μόλις το έμαθε αυτό ο Άγιος Νικόλαος, πήγε στο λιμάνι και βρήκε τους στρατηγούς και τους λέγει: "Ποίοι

είσθε;"

Εκείνοι μόλις είδαν Αρχιερέα και γέροντα απάντησαν ταπεινά. "Είμαστε δούλοι του Βασιλιά και της αγιοσύνης

σου και πηγαίνουμε με τη διαταγή του Βασιλιά και της αγιοσύνης σου και πηγαίνουμε με τη διαταγή του

Βασιλιά να ειρηνεύσουμε τους Ταϊφάλους, οι οποίοι επαναστάτησαν και επειδή δεν κάμνει καλό καιρό για να

αναχωρήσουμε αναγκαστήκαμε να μείνουμε εδώ, ώσπου να καλυτερεύσει ο καιρός". Τότε ο Άγιος Νικόλαος

τους είπε: " Αφού ήλθετε να ειρηνεύσετε κόσμο επαναστητημένο, όπως σας διέταξε ο Βασιλιάς σας, γιατί

ήλθετε σε ειρηνικό κόσμο και προκαλείτε τόση μεγάλη σύγχυση και ταραχή, αρπάζοντας ότι βρίσκετε "; Μόλις

άκουσαν οι χιλίαρχοι εφοβήθηκαν πολύ, γιατί ήταν καλοί χριστιανοί και αγαθοί άνθρωποι είπαν προς τον Άγιο:

" Ποίος είναι αυτός που προκαλεί σύγχυση, Δέσποτα Άγιε "; Ο δε Άγιος απάντησε:

" Εσείς είστε γιατί αφήνετε τους στρατιώτες σας αρπάζουν από την αγορά ότι θέλουν; Εσείς φταίτε ". Αμέσως

οι στρατηγοί έτρεξαν στην αγορά κτυπήσανε μερικούς στρατιώτες και άλλους συμβούλευσαν να ησυχάσουν, τα

Page 12: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-12-

δε πράγματα που είχαν κλέψει τα μοίρασαν στον κόσμο.

Ο Άγιος Νικόλαος τότε εφιλοξένησε τους τρείς στρατηγούς στη Μητρόπολη και ως καλός Πατέρας και

Αρχιερέας συμβούλευσε και ευχήθηκε σ' αυτούς συνοδεύοντάς τους μέχρι το λιμάνι Ανδριάκη των Μυραίων.

Ενώ οι στρατηγοί και οι στρατιώτες ετοιμάζονταν να μπούνε στα πλοία για να αναχωρήσουν, ο δε Άγιος

Νικόλαος ξεκίνησε από το λιμάνι επιστρέφοντας στα Μύρα, ξαφνικά βλέπει μια ομάδα από άνδρες και γυναίκες

να κλαίουν και να τον παρακαλούν όπως προφτάσει και ελευθερώσει τρείς συγγενείς τους, τους οποίους άδικα

ο διοικητής του τόπου Ευστάθιος καταδίκασε σε θάνατο δωροδοκηθείς από τους εχθρούς τους.

Αφού ο Άγιος γνώρισε το άδικο της απόφασης παρακάλεσε τους στρατηγούς να τον ακολουθήσουν και να

σπεύσουν γρήγορα για να προλάβουν τους καταδικασθέντες σε θάνατο και να τους γλυτώσουν. Πράγματι μόλις

πρόλαβαν και έφτασαν στον τόπο της εκτέλεσης την τελευτάια στιγμή πήρε από τα χέρια του δήμιου το σπαθί,

με το οποίο επρόκειτο να απικεφαλίσει τους μελλοθάνατους και αφού έλυσε τα δεσμά και δοξάζοντες τον Θεό

και τον Άγιο Νικόλαο.

Όταν το γογονός διαδόθηκε στην πόλη, άνδρες και γυναίκες έτρεχαν για να δούν το γεγονός. Το ίδιο έπραξε και

ο Ευστάθιος καβαλλάρης στο άλογό του έτρεξε για να δεί τι συνέβει. Μόλις τον είδε ο Άγιος Νικόλαος του

ανέφερε για την δωροδοκία και την άδικη κρίση πού επέβαλε σ'αυτούς τους αθώους ανθρώπους. Ο Ευστάθιος

τότε ομολόγησε ότι ο Σιμωνίδης και ο Ευδόξιος ήταν οι πρώτοι που μαρτύρησαν εναντίον τους.

Τότε ο Άγιος διαμαρτυρήθηκε ενώπιον των τριών στρατηγών ότι θα καταγγείλει την πράξη αυτή στον Βασιλέα,

για να μάθει ότι ο Ευστάθιος είναι άδικος κριτής. Μόλις άκουσε αυτά ο Ευστάθιος, φοβήθηκε πάρα πολύ και

αμέσως έπεσε στα πόδια του Αγίου ζητώντας του συγχώρεση. Ό Άγιος Νικόλαος τον συγχώρεσε και επήλθε

αγάπη μεταξύ τους.

[7] Ο ΑΓΙΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥΣ Αφού είδαν όλα αυτά που συνέβησαν οι τρείς στρατηγοί μπήκαν στα πλοία τους και αναχώρησαν για τη

Φρυγία, για ειρήνευση τους Ταϊφάλους. Πράγματι αφού νίκησαν τους Ταϊφάλους και τους ειρήνευσαν γύρισαν

στην Κωνσταντινούπολη. Τότε ο Αυτοκράτορας τους τίμησε δίνοντάς τους πολλά δώρα και τους έβαλε σε

ψηλώτερη θέση.

Μα ο σατανάς, που δεν θέλει το καλό κανενός, παρακίνησε μερικούς κακούς ανθρώπους να πλησιάσουν τον

επίτροπο του Βασιλιά Αβλάβιο και να κατηγορήσουν τους στρατηγούς ότι τάχα δεν κτύπησαν τους

επαναστάτες, παραμόνο έκαναν μυστική συμφωνία μαζί τους να κάνουν ξεχωριστό κράτος με βασιλιάδες τους

τρείς στρατηγούς τον Νεπωτιανό, τον Ούρσο και τον Ερπύλιο. Οι συκοφάντες έδωσαν πολλά χρήματα στον

Άβλάβιο και αυτός τους φυλάκισε χωρίς οι στρατηγοί να γνωρίζουν την αιτία. Οι κακοί εκείνοι άνθρωποι,

φοβούμενοι μήπως φανερωθούν μια μέρα στο βασιλιά σαν ψεύτες, έδωσαν ακόμα περισσότερα χρήματα στον

Αβλάβιο για να διατάξει να σκοτώσουν τους στρατηγούς. Αμέσως αυτός πήγε στον Αυτοκράτορα και του λέγει:

" Πολυχρονεμένε μου Βασιλιά, οι τρείς στρατηγοί Νεπωτιανός, Ούρσος και Ερπυλίων τους οποίους έστειλες να

ειρηνεύσουν τους Ταϊφάλους, αντί να εκτελέσουν την προσταγή σου, τους παρέσυραν με το μέρος τους και

σκέπτονται να επαναστατήσουν κατά της βασιλείας σου. Εγώ τους φυλάκισα και τώρα η βασιλεία σου πρέπει

να τους σκοτώσει για να γλυτώσεις από αυτούς και να παραδειγματιστούν και οι άλλοι".

Όταν ο αυτοκράτορας άκουσε τον Αβλάβιο τον πίστεψε και διάταξε να απικεφαλιστουν την επομένη μέρα. Τότε

ο Αβλάβιος έγραψε την καταδίκη καί έστειλε είδηση στη φυλακή να δοθεί η αγγελία στους στρατηγούς. Όταν ο

δεσμοφύλακας πήρε την είδηση και τη διάβασε, άρχισε να κλαίει και πήγε αμέσως στους στρατηγούς και τους

είπε: " Αύριο αποκεφαλίζεσθε. Εάν έχετε κάτι να γράψετε στις οικογένειές σας να το πράξετε τό συντομότερο".

Μόλις άκουσαν τη διαταγή του Βασιλιά παράλυσαν τα μέλη τους μη γνωρίζοντες την αιτία της καταδίκης και

φώναζαν και έλεγαν: "Σε ποιό πράγμα φραίξαμε ενώπιον του Θεού και του Βασιλιά μας και καταδικαστήκαμε

σε θάνατο; Ποιά είναι η αμαρτία μας και θέλουν να μας σκοτώσουν";

Οι τρείς στρατηγοί έγραψαν στην φυλακή την διαθήκη τους και τις τελευταίες θελήσεις και επιθυμίες τους. Ο

ένας από τους τρείς ο Νεπωτιανός είπε ότι στο σημείο που φτάσαμε τώρα, μόνο ο Επίσκοπος Λυκίας μπορεί

να μας βοηθήσει και να μας σώσει από το θάνατο. Κανένας άλλος δεν μπορεί να μας ελευθερώσει και να μας

σώσει. Θυμάστε, τους λέει, τι συνέβει στα Μύρα της Λυκίας με τον μέγα Νικόλαο, ο οποίος ελευρέρωσε από τον

άδικο θάνατο τους τρείς άνδρες. Αυτός γνωρίζει για μας και πρέπει να προσευχηθούμε και να τον

παρακαλέσουμε να μας απελευθερώσει. Πράγματι και οι τρείς με δάκρυα στα μάτια εβόησαν λέγοντες: " Κύριε,

Page 13: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-13-

ο Θεός του Πατρός ημών Νιλολάου, ο οποίος ελευθέρωσε από τον άδικο θάνατο τους τρείς άνδρες στα Μύρα,

πρόφθασε, Κύριε, και μη παρίδεις την αδικία αυτή και ούτε δε να μας λησμονήσεις απότον κίνδυνο θανάτου

που βρισκόμαστε. Ελευθέρωσέ μας από τα χέρια των εχθρών μας και πρόφθασε σε βοήθειά μας, γιατί αύριο θα

θανατωθούμε". Όλη τη νύχτα προσεύχονταν γονατιστοί μέσα στη φυλακή. Και πραγματικά, το ίδιο βράδυ, ο

αυτοκράτορας Κωνσταντίνος βλέπει οπτασία τον Άγιο Νικόλαο που του λέει: "Βασιλιά, ξύπνα και λευτέρωσε

τους τρείς στρατηγούς σου, γιατί όσα σου είπαν είναι ψέμα. Άν δεν το κάνεις, γρήγορα θα πεθάνεις". "Ποίος

είσαι σύ"; Ρώτησε ο βασιλιάς. "Είμαι ο Επίσκοπος Λυκίας, κι' εγώ τους φιλοξένησα και τους γνωρίζω καλά".

Ο Άγιος πήγε μετά στον Έπαρχο Αβλάβιο και του είπε: "Αβλάβιε, ανόητε, γιατί πήρες χρήματα και αδίκησες

τους τρείς άνδρες, οι οποίοι δεν έπταισαν σε τίποτε; Γρήγορα να τους ελευθερώσεις, ειδάλλως θα πεθάνεις".

"Ποίος είσαι συ", ρώτησε Αβλάβιος.

Ο Άγιος απάντησε ότι είναι ο Νικόλαος ο δούλος του Θεού και ο Αρχιερέας των Μυραίων. Μόλις είπε αυτά ο

Άγιος, ο Αβλάβιος αμέσως ξύπνησε και σκεφτόταν τι σήμαινε το όραμά του.

Ενώ λοιπόν ο Αβλάβιος σκεφτόταν τα οραθέντα, έφθασαν οι υπηρέτες του βασιλιά Κωνσταντίνου και του

λέγουν: "Πήγαινε γρήγορα και σε ζητά ο Βασιλιάς". Αμέσως πήγε και παρουσιάστηκε στο Βασιλιά, ο δε

Βασιλιάς μόλιε τον είδε άρχισε να του διηγείταιο όραμα που είδε. Ο Αβλάβιος απάντησε αμέσως ότι είδε το ίδιο

όνειρο και απορούσε πολύ. Τότε ο Βασιλιάς ζήτησε συγγνώμη από τους τρείς στρατηγούς και τους διηγήθηκε

την οπτασία που είδε.

Οι τρείς στρατηγοί ελευθερώθηκαν και έγιναν μοναχοί. Τις δε περιουσίες τους τις μοίρασαν στους φτωχούς και

στους δυστυχισμένους.

Ο Βασιλιάς τους έδωσε ένα χρυσό Ευαγγέλιο, ένα χρυσό θυμιατήρι στολισμένο με πολύτιμους λίθους και δυο

μεγάλες επίχρυσες λαμπάδες δώρα για την Εκκλησία στην οποία ήταν Αρχιερέας ο Άγιος Νικόλαος.

[8] Ο ΑΓΙΟΣ ΣΩΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ (ΠΝΙΓΜΟ) ΕΥΣΕΒΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ. Κάποτε στην Κωνσταντινούπολη ζούσε κάποιος χριστιανός ευλαβής και πιστός, ο οποίος υπεραγαπούσε τον

Άγιο Νικόλαο, όπως και ο Άγιος τον αγαπούσε πολύ. Θέλησε κάποτε να ταξιδέψει με καράβι για ατομική του

υπόθεση. Πήγε πρώτα στο ναό του Αγίου Νικολάου στην Κωνσταντινούπολη που τον είχε κτίσει ο

αυτοκράτορας Ιουστινιανός, για να προσκυνήσει προτού ξεκινήσει για το ταξείδι του. Έπειτα, αφού

αποχαιρέτησε τους συγγενείς και τους φίλους του, μπήκε στο καράβι. Κατά τη νύχτα οι νάυτες ξύπνησαν για να

διορθώσουν τα παννιά γιατί είχε αλλάξει η διεύθυνση του ανέμου. Την ίδια στιγμή ξύπνησε και ο καλός αυτός

χριστιανός και πήγαινε για φυσική του ανάγκη. Πέρασε απ' εκεί που κατεγίνοντο οι ναύτες με τα σύνεργά τους

και περιπλεχθείς με τα παννιά έπεσε στη θάλασσα. Οι ναύτες πρόσεξαν τον άνθρωπο που έπεσε στη θάλασσα,

αλλά δεν μπόρεσαν να τον σώσουν, γιατί ο άνεμος ήταν πολύ δυνατός. Το μόνο που έκαναν ήταν να τον κλαίνε

συνέχεια για τον τραγικό θάνατό του.

Ο άνθρωπος αυτός, καθώς ήταν ντυμένος, καταποντίστηκε στο βυθό της θάλασσας, θυμήθηκε και έλεγε νοερά:

" Άγιε Νικόλαε, βοήθησέ με ".

Οι συγγενείς του, που κοιμούνταν εκείνη την ώρα στο σπίτι, ξύπνησαν έντομοι ακούοντας τις φωνές του.

Επίσης ξύπνησαν και οι γείτονες του από το θόρυβο και έτρεξαν στο σπίτι του και είδαν και αυτοί τη σκηνή και

πρόσεξαν που έτρεχε τον νερό της θάλασσας από τα ρούχα του. Όλοι όσοι ήταν παρόντες και είδαν τα

συμβάντα έμειναν άφωνοι και σιωπηλοί και δεν ήξεραν τιν να πουν. Τότε ο χριστιανός άρχισε να διηγήται αυτό

που του σνηνέβξκε και να τους παρακαλεί να του πουν πως βρέθηκε στο σπίτι του σε τέτοιες συνθήκες. Όλοι

τότε έκλαιγαν και φώναζαν. "Κύριε, ελέησόν".

Αφού ο χριστιανός άλλαξε τα ρούχα του και φόρεσε στεγνά ξεκίνησε για να πάει στην Εκκλησία του Αγίου

Νικολάου να προσκυνήσει και να ευχαριστήσει τον Άγιο για το θαύμα που έκανε. Ο ναός έγινε κατάφωτος και

είχε μαζευτεί αρκετός κόσμος ρωτώντας ο ένας τον άλλο τι είχε γίνει και αμέσως το θαύμα έγινε γνωστό.

Μάλιστα δε όταν πλησίασαν τον διασωθέντα πρόσεξαν ότι ευωδίαζε το σώμα του από διάφορα αρώματα,

εξέστησαν όλοι και δόξασαν το Θεό ευχαριστούντες τον μέγα Ιεράρχη Νικόλαο.

Αυτό το θαύμα του Αγίου έγινε σε λίγες μέρες γνωστό σε όλη την Κωνσταντινούπολη. Έφτασε δε και στα αφτιά

του Βασιλιά και του Πατριάρχη. Αμέσως κάλεσαν Ιερά Σύνοδο, καθώς και τον διασωθέντα χριστιανό, ο οποίος

στάθηκε μπροστά σε όλους τους συναθροισθέντες Συνοδικούς, που φώναζαν: "Μέγας ει Κύριε, και θαυμαστά τα

τα έργα Σου και ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνον των θαυμασίων σου!" Όλοι οι χριστιανοί έκαμαν λιτανεία

Page 14: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-14-

και αγρυπνία, δοξάζοντες και ευλογούντες τον Θεό, απονέμοντες δε και την πρέπουσα ευχαριστία στον Άγιο

Νικόλαο.

[9] Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Ο ΣΤΡΕΙΔΑΣ Στο Άγιο Όρος είναι ένα μοναστήρι, που το λάνε,του Σταυρονικήτα. Είναι ένα μικρό και φτωχό μοναστηράκι

τιμημένο στο όνομα του Αγίου Νικολάου. Το μοναστήρι αυτό στην αρχή κτίστηκε εις μνήμη του Αγίου Ιωάννου

του Προδρόμου.

Κατά την εποχή των εικονομάχων οι καλόγεροι ρίξανε πολλές εικόνες στη θάλασσα για να μην τις μολύνουν τα

χέρια των εικονομάχων. Μια από τις εικόνες εκείνες, ήταν του Αγίου Νικολάου, που βρίσκεται σήμερα στο

μοναστήρι του Σταυρονικήτα και που είναι μια από τις θαυματουργές εικόνες του Αγίου Όρους.

Κάποτε το μοναστήρι αυτό το κάψανε οι κουρσάροι. Ο Πατριάρχης, ο Ιερεμίας ο Παλαιός, θέλησε να το

ξανακτίσει στο όνομα του Άγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Κι ενώ οι μαστόροι άρχισαν το κτίσιμο, οι καλόγεροι

έρριψαν τα δίχτυα στη θάλασσα για να πιάσουνε κανένα ψάρι. Όταν τραβήξανε τα δίχτυα βρήκαν μέσα σ΄αυτά

το θαυματουργό εικόνισμα του Αγίου Νικολάου.

Στο μέτωπό του ήταν κολλημένο ένα στρείδι. Όταν το τραβήξανε για να το ξεκολλήσουν συνέβηκε κάτι το

συγκλονιστικό. Έτρεξε αίμα από την πληγή που άνοιξε το στρείδι! Απ' αυτό το θαύμα, ονομάστηκε, Άγιος

Νικόλαος Στρειδάς. Και η ονομασία αυτή παραμένει μάχρι σήμερα.

Η εικόνα εκείνη είναι πολύ παλαιά. Είναι φτιαγμένη όχι με ζωγραφική. Είναι ψηφιδωτή. Τέτοιες εικόνες

μωσαϊκές, όπως τις λέμε, έχουν φιλοτεχνηθεί σε τοίχους αρκετών ναών. Τέτοιες υπάρχουν στο Δαφνί, στην

Αγία Σοφία, στον Άγιο Δημήτριο Θεσσαλονίκης και αλλού. Φιλοτεχνημένες όμως σε ξύλινα, μικρά εικονίσματα

υπάρχουν πολύ λίγες...

Το παλιό προσκυνητάρι του Αγίου Όρους αναφέρει το εξής για την εικόνα αυτή του Αγίου:

"Αύτη η εικών εβγήκε από την θάλασσαν, επειδή και την έρριψαν εις αυτήν κατά τον καιρόν της εικονομαχίας

τινές και από την πολυκαιρίαν όπου έκαμεν εις την θάλασσαν, εφύτρωσεν ένα οστρείδιον εις το μέτωπόν της

δια τούτο και οστρειδάς καλείται είναι δε μετά μωσίου ψηφίδων χρυσών η ιεροϊστορία εγκεκοσμημένη εις

κάλλος".

Μόλις λοιπόν είδε ο Πατριάρχης το θαύμα αυτό του εικονίσματος, αφιέρωσε το καινούργιο μοναστήρι που

κτιζόταν, στ' όνομα του Αγίου Νικολάου και όχι του Προδρόμου. Και το μεν κέλυφος του στρειδιού το έκανε ο

Πατριάρχης δισκάκι για το ύψωμα της Παναγίας, στην Αγία Τράπεζα, το δε άλλο το έκανε εγκόλπιο και

βρίσκεται τώρα στο σκευοφυλάκιο του Πατριαρχείου της Μόσχας.... Το θαύμα αυτό συνέβει στα 1553.

[10] ΘΑΥΜΑ ΠΟΥ ΔΙΗΓΗΘΗΚΕ ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ. * Στη Βέρροια της Μακεδονίας έχει Μετόχι η Μονή. Μια δυο φορές τον χρόνο, πάντοτε το καλοκαίρι,

επικοινωνούσαμε δια θαλάσσης με μικρό πλοιάριο της Μονής.

Κάποτε ταξίδευα με δυο αδελφούς προς τον Μετόχι. Αλλά ανάμεσα στην Κασσάνδρα και στο Πήλιο

επικρατούσε μια ασυνήθιστη άπνοια, ενώ κωπηλατούσε κανονικά. Η εκνευριστική θάλεγε αυτή νηνεμία μ΄

έβαλε σε σκέψη ότι προμηνύεται μεγάλο κακό. Ζωηρή η ανησυχία μου, δίχως συγκεκριμένο λόγο. Κάτι σαν

προαίσθημα. Κι ενώ οι αδελφοί με παρακαλούσαν να κόψουμε για λίγο την κωπηλασία για να ξεκουραστούμε,

εγώ τους προέτρεπα να επιταχύνουν, σαν να με παρότρυνε κάτι πως επίκειται κίνδυνος. Έπρεπε να φτάσουμε

το συντομότερο στην ακτή μεταξύ Πηλίου και Ολύμπου. Μια ελαφρή θαλασσινή αύρα μας βοήθησε αρκετά.

Φτάσαμε στην ακτή, αποβιβαστήκαμε, τραβήξαμε το πλοιάριο. Εν τω μεταξύ μικρό νεφύδριο φάνηκε πάνω από

το Πήλιο, που ολοένα μεγάλωνε και μαύριζε. Προάγγελος του φοβερού κακού. Τι τρομερό ξέσπασμα ήταν

εκείνο που ακολούθησε! Μιά σπανιοτάτη θυελλώδης καταιγίδα, μπουρίνα που λένε.

Οι κάτοικοι, σαν φτάσαμε, συνέτρεξαν όλοι, κατάπληκτοι, απορημένοι, μας κοίταζαν και σταυροκοπιούντο,

ομολογώντας πως μας γλύτωσε ο άγιος Νικόλαος.

Μείναμε λίγες μέρες, εφοδιαστήκαμε, παραλάβαμε τα τρόφιμα και αναχωρήσαμε. Μα τι θέαμα ήταν εκείνο, όταν

επιστρέφαμε! Όπου κι αν περνούσαμε, ναυάγια. Όσα πλοία είχαν αγκυροβολήσει σε λιμάνια που

προσβάλλονταν απ' το Λίβα ή τον Γαρμπή, είχαν εξωκείλει ή είχαν βυθυστεί. Όλη η νοτιοδυτική πλευρά της

Κασσάνδρας, της Σιθωνίας, του Άθωνος είχε προσβληθεί από την καταιγίδα.

Page 15: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-15-

Σαν φτάσαμε στο Μοναστήρι, είδαμε ένα συγκλονιστικό θέαμα: Λιτοχωρινό πλοίο, γεμάτο ξυλεία, βυθισμένο.

Εκεί πλέον αποκορυφώθηκε η συνκίνησή μας...

Αποφεύγοντας τα σχόλια, τονίζω μονάχα εκείνη την αόριστη ανησυχία που είχα στο πηγαιμό. Δεν ήταν όντως

έκδηλη και εναργής η επέμβαση του Αγίου;

[11] ΘΑΥΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ Κάθε χρόνο στις 6 Δεκεμβρίου η Μονή μας επιτελεί την πανήγυρη του αγίου Νικολάου, και προμηθεύεται ψάρια

από το Παλούρι, Κασσάνδρας. Εκειί εδρεύουν συστηματικοί ψαράδες.

Λιγες μέρες πριν την πανήγυρι, εστάλει το πλοιάριο της Μονής να παραλάβει τα ψάρια. Κυβερνήτης ένας

έμπειρος μοναχός, ψημένος στις θάλασσες από κοσμικός, ευλαβέστατος και απλούς.

Μα πριν ακόμη επιστρέψει, άρχισαν να πνέουν σφοδροί νοτιοδυτικοί άνεμοι που καθυστερούσαν την

αναχώρηση. Η πανήγυρη επλησίαζε, ο καιρός δεν υποχωρούσε, οι άνεμοι ενισχύοντο, ο μοναχός ανησυχούσε.

"Να γίνει πανήγυρη χωρίς ψάρια"; Αδιανόητο, κατά τη γνώμη του. Αποφάσισε να φύγει μέσα στη

θαλασσοταραχή. Του κάκου πάσχιζαν να τον πείσουν οι άλλοι ψαράδες να μην κάνει τέτοιο παρανοϊκό

εγχείρημα. Αμετάκλητος ο καλόγερος.

Ξεκίνησε λοιπόν, έκανε το σταυρό του, κι έβαλε την εικόνα του αγίου Νικολάου στο πηδάλιο λέγοντας: "Άγιε

Νικόλα, βλέπεις τον καιρό. Κάνε το κουμάντο σου, για να μη γίνει η πανήγυρή σου χωρίς ψάρια. Φεύγουμε!".

Έκανε όντως το κουμάντο του ο άγιος. Έφθασαν πολύ κοντά στο Μοναστήρι, τους αντιλήφθηκαν οι πατέρες,

βγήκαν να τους δούν. Σαν γλάρος πετούσε το πλοιάριο πάνω στα κύματα. Πήραν την εικόνα του αγίου

Νικολάου, κι άρχισαν να δέονται για να προσεγγίσει με ασφάλεια. Μα κάτω από τέτοιες συνθήκες ήταν εντελώς

αδύνατο να προσορμισθεί το πλοιάριο.

Άλλά δεν ήταν αδύνατο για τον άγιο. Και τούτο ένα πελώριο κύμα σήκωσε ψηλά το σκάφος, το κατέβασε

ομαλά-ομαλά μέσα στον αρσανά*, στη θέση όππου τοποθετείτο, και κατόπιν υποχώρησε ήρεμα, εκτελώντας το

καθήκον του. Το γεγονός επανηγυρίσθει ιδιαιτέρως. Θαυμαστή τοσο η πίστη του ενάρετου μοναχού, όσο και η

υπακοή του αγίου.

*Αρσανάς ή Ταρσανάς = ναυπηγείο, ναύσταθμος, αποβάθρα.

[12] ΠΩΣ ΠΗΡΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΟΛΙΑΣ Το θαύμα που θα αναφέρουμε τώρα εγινε στην Κύπρο μας πριν πολλά χρόνια.

Το χωριο Άγιος Νικόλαος της Σολιάς δεν είχε αυτό το όνομα από την αρχή. Ένα θαύμα όμως του Αγίου

Νικολάου έναμε τους κατοίκους να δώσουν στο χωριό τους αυτό το όνομα.

Ένας γεωργός μια μέρα, ζευγαρίζοντας το χωράφι του, συνάντησε μια δυσκολία. Το υνί του αλετριού του

πιάστηκε κάτω από μια μεγάλη πέτρα. Με την αξίνα του ο γεωργός ξέθαψε την πέτρα και την έβγαλε στην

επιφάνεια του χωραφιού.

Εκεί πρόσεξε που η πέτρα είχε μια τρύπα από τη μια άκρη ίσα με την άλλη, καμωμένη ξεπίτηδες. Ο γεωργός

σκέφτηκε πως μια τέτοια πέτρα του είναι χρήσιμη και, ξεκινώντας το απόγευμα για το σπίτι του, την κουβάλησε

στην αυλή του. Πέρασε από την τρύπα το σκοινί του βοδιού του το΄δεσε εκεί. Το πρωϊ που ξύπνησε, βρήκε

πεθαμένο το βόδι του και φώναξε τους γείτονες για να τους πεί πως μπορεί να΄παθε το βόδι του από την

πέτρα, γιατί μπορούσε να ΄ναι δαιμονοκαβαλλικεμένη. Οι γείτονες είπαν πως το βόδι πέθανε από κάποιο

χόρτο, που ΄φαγε και όχι από την πέτρα. Ωστόσο ο γεωργός επέμενε, ώσπου μια μέρα, ένας γέρος του είπε,

πως αυτό που έπαθε, είναι θαύμα του Αγ. Νικολάου, γιατί είχε ακούσει από τον παππού του, πως στο μέρος

εκείνο που βρήκε την πέτρα βρισκόταν ο ναός του Αγ. Νικολάου που καταστράφηκε από τους Σαρακηνούς.

Ο γεωργός άρχισε να υποψιάζεται πως ο γέρος μπορεί να΄ χει δίκιο. Ένα Σάββατο βράδυ φάνηκε στον ύπνο

του ο Άγιος Νικόλαος και του είπε πως, εκεί που βρήκε την πέτρα, είναι η εκκλησία του θαμμένη βαθειά, και

πρέπει να σκάψει να τη βρει. Ο γεωργός εκείνος, την Κυριακή που πήγε στον Ναό, ύστερα από τη λειτουργία,

ανάφερε στους χωριανούς του το όραμα που είδε, και τους παρακάλεσε να πάνε μαζί του να σκάψουν και να

βρούνε τον Ναό. Εκείνοι τον ακολούθησαν και προτού δύσει ο ήλιος, βρήκαν τους τοίχους του Ναού.

Εξακολούθησαν το ξέχωμα και ξέθαψαν ολόκληρο τον Ναό με όρθιους τους τοίχους ως τη μέση, και μάλιστα

ζωγραφισμένους. Απάνω σ' ένα τοίχο ήταν ζωγραφισμένος ολόσωμος ο Άγιος Νικόλαος. Οι χωριανοί

Page 16: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-16-

αποφάσισαν τότε να κτίσουν στην ίδια θέση τον Ναό του Αγίου και να ονομάσουν το χωριό τους Άγιο Νικόλαο.

[13] Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΝΕΩΚΟΡΟ. Το παρόν θαύμα καθώς και το επόμενο τα αφηγήθηκε η κα Σύλβια Λεωνίδου - Ονησιφόρου από την Λεμεσό και

τα κατάγραψε ο κος Κυριάκος Νικολαίδης στο βιβλίο "Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΝΟΡΙΑ

ΤΟΥ ΣΤΗ ΛΕΜΕΣΟ" (Έκδοση Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Λεμεσού).

Αρχίζει η αφήγηση... Ο παππούς μου δηλαδή ο πατέρας της μητέρας μου, ονομαζόταν Ιωάννης Κυριακίδης.

Υπηρέτησε στην μικρή εκκλησία του Αγίου Νικολάου σαν νεωκόρος περισσότερο από τριάντα χρόνια. Ήταν

ένας τίμιος, ειλικρινής, ταπεινός και καλός άνθρωπος και αγαπούσε πάρα πολύ την Εκκλησία και είχε μεγάλη

αδυναμία στον Αγιο Νικόλαο. Τον είχε πάντοτε προστάτη και βοηθό του.

Η Ιερά Μητρόπολη Κιτίου (η Λεμεσός υπαγόταν στην Μητρόπολη Κιτίου) είχε παραχωρήσει στον παππού μου

το ένα από τα δυο σπίτια που υπήρχαν κοντά στη Εκκλησία, ακριβώς εκεί που στεγάζεται σήμερα το Ενοριακό

Κέντρο, και ζούσε μαζί με τη γυναίκα του Ελένη. Στο άλλο σπίτι έμενε ο ιερέας με την οικογένειά του.

Ένα βράδυ του χειμώνα, που βροχές έρχονταν και βροχές έφευγαν, είχε μιά μεγάλη καταιγίδα. Ήταν χαλασμός

κόσμου. Βροντές ακούγονταν από μακρυά και μεγάλες αστραπές έσχιζαν τον ουρανό από ανατολή σε δύση.

Μεγάλη ερημιά και βαθύ σκοτάδι επικρατούσε παντού. Ούτε φώτα υπήρχαν, ούτε φεγγάρι, ούτε άστρα, γιατί ο

ουρανός ήταν σκεπασμένος από μαύρα πυκνά σύννεφα.

Ο παππούς μου είχε πλαγιάσει νωρίς. Περασμένα τα μεσάνυκτα. Η γιαγιά ξαφνικά άκουσε να σηκώνεται από

το κρεββάτι του ο παππούς και τον βλέπει να ρίχνει βιαστικά πάνω στους ώμους του το φτωχικό του σακκάκι,

έτοιμος να βγεί έξω από το σπίτι. Αμέσως η γιαγιά μου του έβαλε τις φωνές. "Που πας Γιαννή, τέτοια ώρα;" Ο

δε παππούς ήρεμος και με σιγανή φωνή απαντά. "Μη φοβάσαι, Ελένη. Ήρθε ο Άγιος Νικόλαος και μου είπε ότι

έπεσε η ασημένια εικόνα του κάτω στο πάτωμα της εκκλησίας και θα πάω να την σηκώσω".

Παρόλες τις προτροπές της γιαγιά να μην πάει μέσα σε τέτοια φοβισμένη και βροχερή νύκτα, εντούτοις ο

παππούς πήγε γρήγορα στον ναό χωρίς να χάσει λεπτό.

Μετά από λίγη ώρα επέστρεψε μούσκεμα σαν παπί, αλλά πολύ ικανοποιημένος και ευχαριστημένος. Είχε

πράγματι δίκαιο. Η ασημένια εικόνα του Αγίου Νικολάου ήταν πεσμένη στο πάτωμα της εκκλησίας, όπως του

είχε πεί προηγουμένως ο Άγιος. Ο παππούς σήκωσε την εικόνα του αγίου με μεγάλο σεβασμό και με πολλή

ευλάβεια και την τοποθέτησε ξανά στην παντοτινή της θέση. Κάνοντας το σταυρό του τρείς φορές προσκύνησε

τον Άγιο Νικόλαο και αφού κλείδωσε την πόρτα της εκκλησίας, γύρισε μέσα στις βροχές στο φτωχικό του

κρεββατάκι, για να συνεχίσει τον ύπνο του, ευχαριστημένος και ικανοποιημένος πλέον, γιατί είχε πράξει στο

ακέραιον το καθήκον του.

[14] Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΕΥΣΕΒΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΗ Η κα Σύλβια Λεωνίδου - Ονησιφόρου συνεχίζει να αφηγείται το δεύτερο θαύμα που έγινε στην οικογένειά της.

Η μητέρα μου Χρυστάλλα Ανδρέου κοιμήθηκε στις 3/2/1992. ΄Ηταν μια πολύ ήσυχη και πιστή γυναίκα και

μεγάλωσε εκεί στα παλιά σπίτια της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου.

Ένα απόγευμα του καλοκαιριού του 1985 ενώ καθόταν στην βεράντα του σπιτιού μαζί με τον πατέρα μου

Ανδρέα Λεωνίδου και την μικρή μου αδελφή την Αγγελική Λεωνίδου και συνομιλούσαν όλοι μεταξύ τους,

ξαφνικά η μητέρα μου σηκώθηκε από την καρέκλα της, άνοιξε την αγκαλιά της και την άκουσαν να φωνάζει:

"Καλωσορίσατε, καλωσορίσατε! Περάστε μέσα". Το πρόσωπό της έλαμπε κάπως παράξενα και φαινόταν παρα

πολύ χαρούμενη. Οι άλλοι που την είδαν και πρόσεξαν τις κινήσεις της και άκουσαν και τα λόγια της που είπε,

δεν κατάλαβαν, μα ούτε μπορούσαν να εξηγήσουν το λόγο που την έκαμε να πράξει ότι έπραξε.

Μετά από λίγα λεπτά κάθησε ήσυχη στην καρέκλα της. Ανήσυχοι οι άλλοι τη ρώτησαν τι είχε και τι έπαθε. Τότε

η μητέρα μου απάντησε φυσικότατα: "Δεν βλέπατε τους τρείς Δεσποτάδες που ήλθαν στο σπίτι μας; Ήταν εδώ

κοντά μας ο Άγιος Νικόλαος, ο Απόστολος Λουκάς και τον τρίτο δεν τον κατάλαβα ποιός ήταν. Και οι τρείς ήταν

ντυμένοι στα αρχιερατικά τους ενδύματα. Τους είπα να περάσουν μέσα, αλλά ο Άγιος Νικόλαος μου απάντησε

ότι ήταν όλοι τους βιαστηκοί. Αμέσως εκείνη τη στιγμή ο ΄Αγιος Νικόλαος ευλόγησε το σπίτι μας και μου είπε

να μην φοβούμαι και ότι όλα θα πάνε καλά. Μου χαμογέλασαν και οι τρείς, βγήκαν από την αυλή μας και

προχώρησαν προς το μέρος της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου. Εσείς δεν τους είδατε που ήταν εδώ; Γιατί με

Page 17: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-17-

ρωτάται;"

Η μητέρα μου την ώρα που έγιναν όλα αυτά ήταν ξύπνια και είχε τις αισθήσεις της. Επίσης η μητέρα μου ήταν

ένας πολύ θετικός και ειλικρινής άνθρωπος και έλεγε με σιγουριά και με ενθουσιασμό εκείνα που συνέβηκαν

εκείνο το απόγευμα του καλοκαιριού το 1985.

[15] ΔΙΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΗΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ Γύρω στο 1920 όταν ήμουν μικρό κοριτσάκι, μέναμε εδώ στον Άγιο Νικόλαο. Είχαμε μεγάλη φτώχεια. Ο

πατέρας μου ήταν βοσκός και είχε δικό του κοπάδι. Κάποια μέρα πήτε για να κόψει ξύλα. Εκεί λοιπόν που πήγε

κτύπησε σ' ένα σημείο σ' ένα δέντρο και "έχασε το φώς του" (τυφλώθηκε). Ο κόσμος είπε ότι κτύπησε το

"τραπέζι του έξω που δαμέ" (διαβόλου).

Επισκέφτηκε διάφορους γιατρούς και δεν γιατρευόταν. Πήγε και σε διάφορες εκκλησίες. Στο τέλος αποφάσισε

να πάμε περπατητοί από τον Άγιο Νικόλαο στην Αγία Βαρβάρα στο Ζακάκι. Το βράδυ, στον ύπνο του,

φανερώθηκε ένας Άγιος και του είπε: "Πήγες σε όλες τις εκκλησίες και κοντά μου δεν ήρθες".

"Ποιός είσαι;" ρώτησε ο πατέρας μου. Και πήρε την απάντηση: "Είμαι ο Άγιος Νικόλας. Θέλω να έρθεις έτσι..."

και σήκωσε τα ράσα του, δείχνοντας τα πόδια του που ήταν καθαρά.

Ο πατέρας μου ζήτησε να του βράσουν νερό και έκανε μπάνιο. Κάναμε μαζί την αντίστροφη πορεία με τα πόδια

αυτός, ο αδελφός μου ο Χαράλαμπος κι' εγώ. Το βράδυ ο πατέρας μου κοιμήθηκε μόνος του μέσα στο μικρό

εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Το άλλο πρωϊνό πήγαμε να τον πάρουμε από εκεί αλλά δεν τον βρήκαμε. Είχε

γίνει καλά. Ο Άγιος Νικόλαος θεράπευσε τα μάτια του και όταν ξύπνησε έβλεπε όπως πρίν. Είχε πάει σπίτι μας,

στη στάνη, πήρε το κοπάδι και το οδήγησε στην βοσκή.

Όλοι μας δοξάσαμε τον Θεό και τον Άγιο Νικόλαο! Οι "παλιοί" είχαν μεγάλη πίστη βλέπετε.

[16] ΘΑΥΜΑ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ (Απόσπασμα από την εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΙΝΗ"

ημερομηνίας 19/7/1998)

Ο αστυφύλακας Πολύδωρος Γεωργιάδης δεν είναι από τους ανθρώπους, που λυγίζουν εύκολα. Αντιμετωπίζει

με ψυχραιμία και μοναδική νηφαλιότητα, τη ζωή. Όταν θυμάται όμως, τις 100 μέρες της αιχμαλωσίας του, σταν

μπουντρούμια των Αδάνων και της Αμάσιας, είναι αδύνατο, όσο κι αν προσπαθεί, να κρύψει τα δάκρυά του κι

ακόμα περισσότερα δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια του, όταν εξιστορούσε την εμφάνιση του Αγίου Νικολάου,

μέσα στο κελλί του, στις 5 Σεπτεμρίου. Ας τον αφήσουμε να μας αφηγηθεί τι είδε:

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

"Ενώ κοιμόμουν, στις 10 το βράδυ εμφανίστηκε ο Άγιος Νικόλαος, κρατώντας στο ένα χέρι τη γυναίκα μου, η

οποία φορούσε τα ίδια ρούχα με την τελευταία μέρα, που την είδα, όταν πιάστηκα αιχμάλωτος, και στο άλλο

χέρι ένα μωρό. "Να η γυναίκα σου και το αρσενικό μωρό που σου γέννησε", μου είπε. "Ναι, αλλά το τάξαμε

στον Απόστολο Ανδρέα", του απάντησα. "Το ξέρω, αλλά να το βαφτίσετε στην εκκλησία μου", μου είπε ο Άγιος

Νικόλαος και εξαφανήστηκε. "Την ίδια στιγμή", πρόσθεσε ο Πολύδωρος Γεωργιάδης, είδα την εκκλησία του

Αγίου Νικολάου, στο χωριό μου, τη Νατά της Πάφου. Μετά από λίγες μέρες, ήρθε στις φυλακές ο Ερυθρός

Σταυρός και εγώ έγραψα αυτά που είδα τη νύκτα της 5ης Σεπτεμβρίου, όταν εμφανίστηκε ο Άγιος Νικόλαος. Οι

Σημειώσεις μου έφθασαν, μέσω του Ερυθρού Σταυρού, στα χέρια της γυναίκας μου, η οποία αργότερα μού είπε

ότι συγκλονήστηκε και ενημέρωσε όλους τους συγχωριανούς μου για την εμφάνιση του Αγίου Νικολάου. Στις

28 Οκτωμβρίου, όταν απελευθερώθηκα, πήγαμε κατευθείαν στη Νατά. Ήταν 1.30 το πρωί και όλοι οι

συγχωριανοί μου, που ήταν ειδοποιημένοι, βρίσκονταν στο πόδι, ενώ η καμπάνα της εκκλησίας του Αγίου

Νικολάου κτυπούσε χαρμόσυνα".

Με πληροφορίες από imlemesou.org/

http://anavaseis.blogspot.gr/2010/12/blog-post_06.html

Page 18: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-18-

3. ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΚΑΙ ΚΟΝΤΑΚΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ (ΜΕ ΕΞΗΓΗΣΗ)

Απολυτίκιον. Ήχος δ’.

Κανόνα πίστεως, και εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλον, ανέδειξε σε τη ποίμνη σου, η των πραγμάτων αλήθεια δια τούτο εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια. Πάτερ Ιεράρχα Νικόλαε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Ερμηνεία

Ο Άγιος Νικόλαος στ’ αλήθεια ήταν άνθρωπος πίστεως, πραότητος, εγκρατέστατος και ηθικώτατος. [Ως τέτοιο] τον ανέδειξαν τα πράγματα και η συμπεριφορά στο ποίμνιό του. Τοιουτοτρόπως απέκτησε με την ταπείνωσίν του τα υψηλά, με την θεληματική του φτώχεια τα πλούσια. Τον παρακαλούμε, λοιπόν, και ημείς τον πατέρα μας αυτόν τον Άγιον Ιεράρχην Νικόλαον να παρακαλή τον Χριστόν να σωθούν οι ψυχές μας. (Γέροντος Χαραλάμπους Δ. Βασιλόπουλου, Το Προσευχητάρι του Παιδιού, εκδ. “Ορθόδοξου Τύπου”, έκδοσις 5η, Αθήνα 1998, σελ. 114-116)

Κοντάκιον. Ήχος γ΄. “Η Παρθένος σήμερον”.

Εν τοις Μύροις, Άγιε, Ιερουργός ανεδείχθης, του Χριστού γαρ Όσιε, το Ευαγγέλιον πληρώσας, έθηκας την ψυχήν σου υπέρ λαού σου, έσωσας τους αθώους εκ του θανάτου· δια τούτο ηγιάσθης, ως μέγας μύστης, Θεού της χάριτος.

Απόδοση

Στα Μύρα, άγιε, αναδείχθηκες ιερουργός του Θεού, αφού με τη ζωή σου ακολούθησες πλήρως και τελείως το ευαγγέλιο του Χριστού. Δεν υπολόγισες την ζωή σου και την έδωσες, για να σωθεί ο λαός σου. Έσωσες τους αθώους από τον θάνατο. Γι’ αυτό και αναδείχθηκες άγιος, ως μέγας και άξιος των μυστηρίων της θείας χάριτος.

(Θεοδοσίας Μοναχής, Πηγή: http://www.orp.gr/?p=672) http://www.diakonima.gr/2009/12/06/hymns-to-st-nicholas/

4. ΤΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ.

ΕΝ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Το Αποστολικόν Ανάγνωσμα της Θείας Λειτουργίας. Προς Εβραίους επιστολής Παύλου: ΙΓ. 17 – 21.

Αδελφοί, πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών και υπείκετε’ αυτοί γάρ αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών υμών, ως λόγον αποδώσοντες, ίνα μετά χαράς τούτο ποιώσι και μή στενάζοντες’ αλυσιτελές γάρ υμίν τούτο. Προσεύχεσθε περι ημών: πεποίθαμεν γάρ ότι καλήν συνείδησιν έχομεν, εν πάσι καλώς θέλοντες αναστρέφεσθαι. Περισσοτέρως δέ παρακαλώ τούτο ποιήσαι, ίνα τάχιον αποκατασταθώ υμίν. Ο δέ Θεός της ειρήνης, ο αναγαγών εκ νεκρών τον ποιμένα των προβάτων, τον μέγαν εν αίματι διαθήκης αιωνίου, τον Κύριον ημών Ιησούν, καταρτίσαι υμάς εν παντί έργω αγαθώ, εις το ποιήσαι το θέλημα αυτού, ποιών εν υμίν το ευάρεστον ενώπιον αυτού δια Ιησού Χριστού, Ω η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων, αμήν.

Απόδοση.

Αδελφοί, να ακολουθείτε πιστά και να υπακούτε τους εκκλησιαστικούς σας ηγέτες. Γιατί αυτοί αγρυπνούν για τη σωτηρία σας, επειδή θα δώσουν λόγο στο Θεό. Έτσι η μέριμνά τους θα γίνεται με χαρά, κι όχι με

Page 19: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-19-

στενοχώρια, πράγμα που δε σας συμφέρει. Να προσεύχεστε για μας, φυσικά, είμαστε βέβαιοι πως έχουμε καθαρή τη συνείδησή μας, αφού σε κάθε περίπτωση θέλουμε να συμ¬περιφερόμαστε όπως πρέπει. Ιδιαίτερα σας παρακαλώ να προσεύ¬χεστε για να με φέρει ο Θεός σύντομα κοντά σας. Ο Θεός που δίνει την ειρήνη και που ανάστησε τον Κύριό μας Ιησού, το μεγάλο ποιμένα των προβάτων, αυτόν δηλαδή που επικύ¬ρωσε με το αίμα του την αιώνια διαθήκη, να σας δίνει τη δύναμη για κάθε καλό έργο, έτσι ώστε να κάνετε το θέλημά του. Ας ενεργεί δια του Ιησού Χριστού να γίνεται ανάμεσά σας αυτό που τον ευχαριστεί. Σ’ αυτόν ανήκει η δόξα παντοτινά. Αμήν.

Η Ευαγγελική Περικοπή της Θείας Λειτουργίας. Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον: ΣΤ. 17 – 23.

Τω καιρώ εκείνω, έστη ο Ιησούς επι τόπου πεδινού, και όχλος μαθητών αυτού, και πλήθος πολύ του λαού απο πάσης της Ιουδαίας και Ιερουσαλήμ και της παραλίου Τύρου και Σιδώνος, οι ήλθον ακούσαι αυτού και ιαθήναι απο των νόσων αυτών’ και οι οχλούμενοι απο πνευμάτων ακαθάρτων, και εθεραπεύοντο. Και πάς ο όχλος εζήτει άπτεσθαι Αυτού, ότι δύναμις παρ’ Αυτού εξήρχετο και ιάτο πάντας. Και Αυτός επάρας τους οφθαλμούς Αυτού εις τους μαθητάς Αυτού έλεγε: μακάριοι οι πτωχοί, ότι υμετέρα εστίν η βασιλεία του Θεού. Μμακάριοι οι πεινώντες νύν, ότι χορτασθήσεσθε. Μακάριοι οι κλαίοντες νύν, ότι γελάσετε. Μακάριοί εστε όταν μισήσωσιν υμάς οι άνθρωποι, και όταν αφορίσωσιν υμάς και ονειδίσωσι και εκβάλωσι το όνομα υμών ως πονηρόν ένεκα του Υιού του ανθρώπου. Χάρητε εν εκείνη τη ημέρα και σκιρτήσατε’ ιδού γάρ ο μισθός υμών πολύς εν τω ουρανώ.

Απόδοση.

Την εποχή εκείνη, ο Ιησούς με τους μαθητές του κατέβηκε από το βουνό και στάθη¬κε σε μια πεδιάδα. Ένα μεγάλο πλήθος από μαθητές του και πολύς λαός απ’ όλη την Ιουδαία, από την Ιερουσαλήμ και τις παραλιακές πόλεις της Τύρου και της Σιδώνος, ήρθαν για να τον ακούσουν και για να θεραπευτούν από τις αρρώστιες τους. Ήρθαν και όσοι υπέφεραν από ακάθαρτα πνεύματα• όλοι αυτοί θεραπεύτηκαν. Όλος ο κόσμος προσπαθούσε να τον αγγίξει, γιατί μια δύναμη έβγαινε από πάνω του και θεράπευε τους πάντες. Τότε ο Ιησούς στράφηκε προς τους μαθητές του και τους είπε: «Μακάριοι εσείς οι φτωχοί, γιατί δική σας είναι η βασιλεία του Θεού. Μακάριοι εσείς που τώρα πεινάτε, γιατί θα σας χορτάσει ο Θεός. Μακάριοι εσείς που τώρα κλαίτε, γιατί θα χαρείτε. Μακάριοι είστε, όταν σας μισήσουν οι άνθρωποι και σας διώξουν απ’ τις συναγωγές και σας χλευάσουν και δυσφημίσουν το όνομά σας εξαιτίας του Υιού του Ανθρώπου. Χαρείτε όταν συμβεί αυτό, κι απ’ τη χαρά σκιρτήστε• γιατί ο Θεός θα σας ανταμείψει με το παραπά¬νω.

Επιμέλεια κειμένων Ιωάννης Τρίτος. Σημείωση: Τα ως άνω Αναγνώσματα «χρησιμοποιούνται» μόνον όταν το «προβλέπει» η τυπική διάταξις.

5. ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΕΡΑ ΗΜΩΝ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΝ ΝΙΚΟΛΑΟΝ

Μετά το ευλογητόν, το Κύριε εισάκουσον.

Είτα το, Θεός Κύριος, και το Τροπάριον.

Ήχος δ'. Ο Υψωθείς εν τω Σταυρώ.

Του Ιεράρχου τη πανσέπτω Εικόνι, Πιστοί προσπέσωμεν αυτώ εκβοώντες, οι αμαρτίαις πολλαίς

εγκυλινδούμενοι, σπεύσον ω Νικόλαε, Ιεράρχα Κυρίου, σαις προς τον Φιλάνθρωπον, ιεραίς ικεσίαις, παντός

κινδύνου, λύπης και φθοράς, και δεινών νόσων, απάλλαξον άπαντας.

Page 20: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-20-

Δόξα. Και νυν. Θεοτόκιον. Ου σιωπήσωμεν.

Ο Ν' ψαλμός και ο Κανών.

Ωδή α' . Ήχος πλ. δ'. Αρματηλάτην Φαραώ.

Ταις προσευχαίς σου Ιερέ Νικόλαε, εκδυσωπών τον Θεόν, το σκοτεινόν νέφος, το της αθυμίας μου, Παμμάκαρ

διασκέδασον, θυμηδίας υπάρχων και ευθυμίας ανάπλεως, τω Παμβασιλεί παριστάμενος.

Ταις των παθών με τρικυμίαις πάντοθεν, περικυκλούμενον, και λογισμών σάλω, την ψυχήν δονούμενον, επί

λιμένα εύδιον, των Χριστού θελημάτων, ταις προσευχαίς σου κυβέρνησον, όπως σε δοξάζω, Νικόλαε.

Των Αποστόλων και Οσίων σύσκηνος, αποδεικνύμενος, και Θεϊκής αίγλης, πάντοτε πληρούμενος, τους την

σεπτήν σου σήμερον, προσκυνούντας Εικόνα, φωτός μετόχους ανάδειξον, ευχαίς σου Παμμάκαρ Νικόλαε.

Θεοτόκιον.

Σε την εν σπλάχνοις δεξαμένην Άχραντε, το πυρ το άστεκτον, εκδυσωπώ πίστει της Γεέννης ρύσαι με, και της

αποκειμένης μοι, δια πλήθος πταισμάτων, κολάσεως ελευθέρωσον, σου ταις ευπροσδέκτοις δεήσεσι.

Ωδή γ΄. Συ ει το στερέωμα.

Ίνα σε δοξάζωμεν, και σε πρεπόντως γεραίρωμεν, δίδου ημίν, Νικόλαε Μάκαρ, την ειρήνην πρεσβείας σου.

Κόπασον, Νικόλαε, ταις σαις θερμαίς παρακλήσεσι, τας καθ΄ημών, επανισταμένας, ασθενείας δεόμεθα.

Ρύσαι με Νικόλαε, περικυκλούμενον πάθεσι, και πειρασμοίς, και κινδύνοις πλείστοις, ταις λιταίς σου και σώσον

με.

Θεοτόκιον.

Έχω σε Πανάσπιλε, βίου προστάτιν και τείχος άρρηκτον ˙ διο δεινών, του ματαίου βίου, ου πτοούμαι την

έφοδον.

Ωδή δ΄. Εισακήκοα Κύριε.

Νόσοις πλείστοις Νικόλαε, και πολλοίς τοις πταίσμασι περιπέπτωκα, πρόφθασόν με ρύσαι Πάνσεπτε, ταις

προς τον δεσπότην ικεσίαις σου.

Ο αθώους τυγχάνοντες, νέους τρεις θανάτου απαλλαξάμενος, σπεύσον ρύσαι με Νικόλαε, της αιωνιζούσης

κατακρίσεως.

Κατακρίσεως άξιος, ζων εν αμελεία, ειμίι ο άθλιος, ταις λιταίς σου ω Νικόλαε, μετανοίας όρμω με οδήγησον.

Θεοτόκιον.

Ρυπωθέντα με κάθαρον, και νενεκρωμένον με συ ανάστησον, Θεοτόκε αειπάρθενε, τον νεκρούς ζωώσαντα

κυήσασα.

Ωδή ε΄. Ίνα τι με απώσω.

Ακλινεί διανοία, προς τον Επουράνιον ανήλθες Κύριον, παρ΄ου και την χάριν, των μεγίστων θαυμάτων

απείληφας, Νικόλαε Μάκαρ ˙ διο ημάς τους σους ικέτας, των δεινών και των νόσων απάλλαξον.

Εν τη θεία σου Μνήμη, Ιερέων Νικόλαε σύλλογος τέρπεται, και Πιστών χορείαι, των θαυμάτων των σων

απολαύσουσαι, εν χαρά τρυφώσι, και ως εικός σε ανυμνούσι, και προστάτην καλούσι σε μέγιστον.

Λαμπρυνθείς θεία αίγλη, ώφθη η καρδία σου όντως Παράδεισος, της ζωής το ξύλον, κεκτημένη εν μέσω τον

Κύριον ˙ ον δυσώπε Πάτερ του Παραδείσου απολαύσαι, της τρυφής και της δόξης τους δούλους σου.

Θεοτόκιον.

Ανατίθημι, Κόρη, πάσας επί σοι τας ελπίδας της σωτηρίας μου ˙ διο δυσωπώ σε, μη παρίδης δεινώς με

ποντούμενον, συμφορών πελάγει, αλλά την σην δίδου μοι χείρα, ως τω Πέτρω ο Υιός σου, και σώσον με.

Page 21: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-21-

Ωδή στ΄. Την δέησιν εκχεώ.

Χειμάζει μεν των κινδύνων ο σάλος, ουκ ισχύει δε βυθίσαί με Μάκαρ ˙ σε γαρ αεί Κυβερνήτην πλουτήσας, προς

γαληνόν τον λιμένα ηδύνομαι, και φθάνω μέχρις ουρανού, δια σου Ιεράρχα Νικόλαε.

Ιλάσθητι τοις σοις δούλοις, Παμμάκαρ, και υγείας την αντίληψιν δίδου ˙ ως αγαθός και φιλάδελφος φύσει, και

των δεινών και των θλίψεων λύτρωσαι, ταις θείαις σου προς τον Θεόν, μεσιτείαις, θεόφρον Νικόλαε.

Λυτρούμενος εκ θανάτου ως ώφθης, τους αθώους πριν, ω Πάτερ στρατηλάτα, ούτω και νυν περιστάσεως

πάσης, ημάς και νόσων Νικόλαε λύτρωσαι, πρεσβείαις σου ταις ιεραίς, ίνα πόθω τιμώμεν την Μνήμην σου.

Θεοτόκιον.

Φιλάγαθε, νυσταγμώ βαρούμενον, ραθυμίας με θερμή σου ικεσία, έγειρον νυν και μη δώης υπνώσαι, της

αμαρτίας σον δούλον εις θάνατον, προστάτιν γαρ και οδηγόν, της εμής σε ζωής επιγράφομαι.

Επίβλεψον μετ΄ευμενείας, Νικόλαε Μάκαρ, και πάσαν θλίψιν λιταίς σου απέλασον, εκ των ψυχών ημών των

οικετών σου.

Και Θεοτόκιον. Άχραντε.

Ο Ιερεύς μνημονεύει των υπέρ ων η Παράκλησις.

Είτα το Κοντάκιον. Ήχος δ΄.

Ταις των θαυμάτων ακτίσι, Νικόλαε, καταφαιδρύνεις υφήλιον άπασαν, και λύεις τον ζόφον των θλίψεων, και

των κινδύνων ελαύνεις την έφοδον, προστάτης υπάρχων θερμότατος.

Και ευθύς το Προκείμενον. Ήχος δ΄.

Οι Ιερείς σου, Κύριε, ενδύσονται δικαιοσύνην και οι Όσιοί σου αγαλλιάσονται.

Στίχος. Καυχήσονται Όσιοι εν δόξη, και αγαλλιάσονται επί των κοιτών αυτών.

Ευαγγέλιον. Εκ του κατά Ιωάννην (Κεφ. ι΄1-9).

Είπεν ο Κύριος προς τους εληλυθότας προς αυτόν Ιουδαίους. Αμήν αμήν λέγω υμίν, ο μη εισερχόμενος δια της

θύρας εις την αυλήν των προβάτων, αλλά αναβαίνων αλλαχόθεν, εκείνος κλέπτης εστί και ληστής ˙ ο δε

εισερχόμενος δια της θύρας, ποιμήν εστί των προβάτων. Τούτω ο θυρωρός ανοίγει, και τα πρόβατα της φωνής

αυτού ακούει, και τα ίδια πρόβατα καλεί κατ΄όνομα και εξάγει αυτά. Και όταν τα ίδια πρόβατα εκβάλη,

έμπροσθεν αυτών πορεύεται, και τα πρόβατα αυτώ ακολουθεί, ότι οίδασι την φωνήν αυτού ˙ αλλοτρίω δε ου

μη ακολουθήσωσιν, αλλά φεύξονται απ΄αυτού, ότι ουκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν. Ταύτην την παροιμίαν

είπεν αυτοίς ο Ιησούς ˙ εκείνοι δε ουκ έγνωσαν τίνα ην α ελάλει αυτοίς. Είπε νουν πάλιν αυτοίς ο Ιησούς ˙

αμήν αμήν λέγω υμίν ότι εγώ ειμι η θύρα των προβάτων. Πάντες όσοι ήλθον προ εμού, κλέπται εισί και λησταί ˙

αλλ΄ουκ ήκουσαν αυτών τα πρόβατα. Εγώ ειμί η θύρα ˙ δι΄εμού εάν τι εισέλθη, σωθήσεται, και εισελεύσεται, και

εξελεύσεται, και νομήν ευρήσι.

Δόξα Πατρί…

Ταις του Ιεράρχου…

Και νυν…

Ταις της Θεοτόκου πρεσβείαις…

Στίχος. Ελεήμον, ελέησόν με ο Θεός… Και το παρόν προσόμοιον. Ήχος πλ. Β΄. Όλην αποθέμενοι.

Page 22: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-22-

Άπαντα τον βίον εν αμελεία διάγων, και προ τέλους έφθασα, άκαρπος ο δείλαιος, Υπεράγαθε, πονηρών

πράξεων, επιφέρων μόνον, νυν φορτία τα δυσβάστακτα ˙ άπερ Φιλάνθρωπε, σκόρπισον ροπή του ελέους σου,

και δίδου μοι κατάνυξιν, και επιστροφήν την σωτήριον, ταις του Νικολάου, πρεσβείαις ευπροσδέκτοις ο Θεός,

ον εις πρεσβείαν προσάγω σοι, και την σε κυήσασαν.

Το «Σώσον ο Θεός τον λαόν σου» κ.τ.λ. (σελ. 18).

Ωδή ζ΄. Παίδες Εβραίων.

Ρύστης πλεόντων ανεδείχθης, ω Νικόλαε, και των χηρών προστάτης, ορφανών τε λιμήν, και πλουτιστής

πενήτων ˙ διο και ημάς λύτρωσαι, εκ κινδύνων σαις πρεσβείαις.

Ξένα Νικόλαε εργάζη, εν θαλάσση μακράν και πάση υφηλίω, ταχυδρόμους αεί, και πάσχοντας προφθάνων, και

τούτους εκλυτρούμενος, εκ των νόσων και κινδύνων.

Νόσων παντοίων και κινδύνων, Ιατρός φανείς, Νικόλαε τρισμάκαρ ˙ της ψυχής μου διο θεράπευσον την νόσον,

και ευρωστίαν δώρησαι, ταις ενθέοις σου πρεσβείαις.

Θεοτόκιον.

Έπαρον χείρας σου, Παρθένε, προς τον εύσπλαχνον Θεόν και Βασιλέα, και δεινών συμφορών, και νόσων και

κινδύνων, τη κραταιά πρεσβεία σου, εξελού τους σους οικέτας.

Ωδή η΄. Τον Βασιλέα.

Τους πειρασμών νυν, περισχεθέντας τω βάθει, σους οικέτας Νικόλαε σώσον, δους ημίν την λύσιν, αυτών σαις

ικεσίαις.

Ως εν τρυφή, αυλιζόμενος Μάκαρ, Ουρανών τε δόξης απολαύων, τους σε ανυμνούντας, διάσωζε ευχαίς σου.

Τω απροσίτω, ελλαμφθείς φωτί Πάτερ, τας ψυχάς των εν θλίψει αυγάζεις, διαλύων πάντα, των πειρασμών τον

ζόφον.

Θεοτόκιον.

Ισχύει Κόρη, τον εν ισχύϊ τεκούσα, ευσυμπάθητον Σωτήρα του Κόσμου ˙ διο τη θερμή σου, προστρέχω

βοηθεία.

Ωδή θ΄. Κυρίως Θεοτόκον.

Γνωρίζει πάσα Κτίσις, Νικόλαε Μάκαρ, σων αρετών και θαυμάτων το πέλαγος ˙ διο και χαίρει, προστάτην σε

ονομάζουσα.

Νικόλαε Παμμάκαρ, σώζε εκ κινδύνων, τους σους οικέτας πιστώς σε δοξάζοντας, ως μιμητής του Σωτήρος,

αξιοθαύμαστος.

Τρυφών ταις Ουρανίαις, θείαις λαμπηδόσι, Θεομακάριστε Πάτερ Νικόλαε, τη προστασία σου σώσον, ημάς και

σκέπασον.

Θεοτόκιον.

Μαρία Θεοτόκε, την κεκακωμένην, τη αμαρτία ψυχήν μου αγάθυνον, και αγαθών αιωνίων, μέτοχον ποίησον.

Το «Άξιον εστιν» και τα παρόντα Μεγαλυνάρια.

Νικόλαε Μάκαρ πάρεσο νυν, προστάτης και φύλαξ, και εκ βλάβης παντοδαπής, ημάς ρύσαι πάντας, εν γη και

εν θαλάσση, τους σε θερμώς φωνούντας, και μεγαλύνοντας.

Page 23: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-23-

Χαίροις των Πατέρων κλέος στερρόν, και το της Τριάδος, ενδιαίτημα καθαρόν, των πιστών προστάτης, και

καταπονουμένων, βοήθεια και σκέπη, Πάτερ Νικόλαε.

Εν νόσοις σε έχομεν Ιατρόν, εν κινδύνοις ρύστην, κηδεμόνα εν ορφανοίς, εν πένησι πλούτον, εν θαλάσση

σωτήρα, κεκτήμεθα Παμμάκαρ, σοφέ Νικόλαε.

Πάσαι των Αγγέλων.

Το Τρισάγιον και το Τροπάριον. Ήχος δ΄.

Κανόνα πίστεως, και εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλον, ανέδειξέ σε τη ποίμνη σου, η των πραγμάτων

αλήθεια ˙ δια τούτο εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια. Πάτερ Ιεράρχα Νικόλαε,

πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Ο Ιερεύς μνημονεύει των υπέρ ων η παράκλησις.

Εν τη Απολύσει το παρόν προσόμοιον.

Ήχος β΄. Ότε εκ του ξύλου Σε νεκρόν.

Χάριν ειληφώς παρά Θεού, πάσι χορηγείς τας ιάσεις, υπό την σκέπην σου, Άγιε Νικόλαε, τοις σοι

προστρέχουσι, φυγαδεύεις δαιμόνων γαρ, ανίατα πάθη, πάντας θεραπεύεις δε, τη προστασία σου. Όθεν και

ημείς δυσωπούμεν, πρέσβευε προς Κύριον πάσης, λυτρωθήναι βλάβης τους υμνούντας σε.

Η/Υ επιμέλεια, Σοφίας Μερκούρη.

http://www.orp.gr/?p=672#more-672

6. ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Ακούστε το απολυτίκιο!

Ακούστε το απολυτίκιο!

Ὁ Παρακλητικὸς Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Νικολάου

7. ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΡΧΕΙΑ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΝΙΚΟΛΑΟΝ

Ακολουθία Αγίου Νικολάου

Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας του θαυματουργου

Page 24: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-24-

8. ΑΓΙΟΓΡΑΦIΕΣ / ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΕΣ

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος

Μύρων της Λυκίας

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος

Μύρων της Λυκίας

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος

Μύρων της Λυκίας

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος

Μύρων της Λυκίας

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας - Γεωργία

Δαμικούκα© (http://www.tempera.gr)

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος

Μύρων της Λυκίας - Julia Hayes©

(www.ikonographics.net)

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος

Μύρων της Λυκίας - Julia Hayes©

(www.ikonographics.net)

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας - Θεόδωρος

Πουλάκης (;), δεύτερο μισό του 17ου αιώνα μ.Χ.

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος

Μύρων της Λυκίας

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος

Μύρων της Λυκίας - Β΄ μισό 17ου αιώνα. Αποκαλύφθηκε κάτω από

νεώτερο στρώμα με παράσταση του αγίου Σπυρίδωνα. Από τη Messina -

Αθήνα, Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο

Άγιος Νικόλαος - 1799 μ.Χ. - Mονή Kουτλουμουσίου, Άγιον Όρος -

Στο κάτω τμήμα της εικόνας υπάρχει αφιερωματική επιγραφή σε μία σειρά με τη χρονολογία: ETOΣ 1799 MHN AΠPIΛIOY 27 ΔEHΣHΣ

TΩN ΔOYΛΩN TOY ΘEOY XPIΣTO-ΦOPOY K(AI) ΦIΛOΘEOY TΩN MONAXΩN K(AI) ΠAPΘENIOY IEPOMONAXOY

Page 25: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-25-

Άγιος Νικόλαος - τέλος του 17ου αι. μ.Χ. - Mονή Aγίου

Παύλου, Άγιον Όρος

Πύλη με τον Άγιο Nικόλαο -

17ος αι. μ.Χ. - Mονή Σταυρονικήτα (Eικονίζεται το όραμα του αγίου Nικολάου,

όπως αναφέρεται σε Βίο του του 10ου αιώνα, σύμφωνα με το

οποίο ο Xριστός και η Θεοτόκος προανήγγειλαν στον

άγιο την άνοδό του στον επισκοπικό θρόνο)

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, 1746 μ.Χ. -

Φανάρι, Κωνσταντινούπολη

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος

Μύρων της Λυκίας

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας - Δια χειρός

Ιακώβου Μπρουντζάκη

Άγιος Iωάννης o Πρόδρομος και άγιος Nικόλαος - α' τέταρτο του

17ου αι. μΧ. - Σκήτη Aγίας Άννας, Άγιον Όρος

Άγιος Στέφανος, Nικόλαος,

Iωάννης ο Θεολόγος - 16ος και 18ος αι. μ.Χ. - Πρωτάτο, Άγιον

Όρος

http://www.saint.gr/3134/saint.aspx

Page 26: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-26-

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΚΟ

9. ΠΩΣ Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΓΙΝΕ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ;

Ο Άγιος Νικόλαος θεωρείται ο κατ’ εξοχήν προστάτης των Ναυτικών καθώς και του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού και Λιμενικού Σώματος, γιατί στον βίο του αναφέρονται θαύματα που έχουν σχέση με τη θάλασσα. Για το λόγο αυτό, όλα τα πλοία του πολεμικού ναυτικού, καθώς και όλα τα εμπορικά, φέρουν την εικόνα του. Παρεκκλήσια που φέρονται επί πλοίων είναι αφιερωμένα στον Άγιο Νικόλαο, όπως και εκείνο στο ιστορικό Θ/Κ Γ.Αβέρωφ. Επίσης πολλά πλεούμενα παίρνουν το όνομά του και ως προστάτης των ναυτικών αναφέρεται και σε πολλά νησιώτικα τραγούδια.

Η ημέρα τιμής του Αγίου Νικολάου είναι επίσημη αργία σε όλα τα ελληνικά πλοία, λιμένες, Υπηρεσίες λιμένων και ναυτιλιακές εταιρείες. Επίσημη επίσης αργία είναι για το Πολεμικό Ναυτικό, το Υπουργείο Εμπορικής

http://cdn-pentapostagma.pressidium.com/wp-content/uploads/2014/12/1510969_728356777248227_1958878051532708867_n.jpg Ναυτιλίας και το Λιμενικό Σώμα.

Στη Δύση η γιορτή του αγίου Νικολάου, που λέγεται Santa Claus, συνδέεται με τα Χριστούγεννα και με την ανταλλαγή δώρων που γίνεται τότε. Και στην Ελλάδα ταυτίζεται η μορφή του Άγιου Βασίλη (Santa Claus) που φοράει κόκκινα ρούχα και έχει λευκή γενειάδα με τον άγιο Βασίλειο, στην ουσία όμως ο συμβολισμός αναφέρεται στον άγιο Νικόλαο και περιέχει στοιχεία από παγανιστικές, προχριστιανικές δοξασίες για τον “πατέρα του χιονιού” κτλ. Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντες και σε όλους τους θαλασσινούς! http://stilida.com/diafora/tou-agiou-nikolaou-simera/

10. ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ –ΒΙΝΤΕΟ

https://www.youtube.com/watch?v=F0c8oS0d61U

https://www.youtube.com/watch?v=TKYa5bkW8CQ

Page 27: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-27-

11. Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΝΑΥΤΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ – ΚΑΙ ΣΤΟΝ 21ο ΑΙ. Γράφει ο Ηλίας Ηλιόπουλος*

Υπό το φως της μελέτης της Ναυτικής Ιστορίας δύναται να θεωρηθεί απολύτως βάσιμον το συμπέρασμα ενός διαπρεπούς ερευνητού ότι η Ναυτική Ισχύς «τείνει να συνδέεται με την Κρατική Ισχύ, τις αξιόπιστες συνταγές ασφαλείας και την επιδίωξη των εθνικών συμφερόντων» (Michael Pugh). Πράγματι, η άξια και αποτελεσματική εκπροσώπηση ενός έθνους στην διεθνή σκηνή απετέλεσε, διαχρονικώς, μιαν από τις σπουδαιότερες αιτίες αποκτήσεως και συντηρήσεως Πολεμικού Ναυτικού.

Άλλωστε, και μόνη η ύπαρξη ναυτικών δυνάμεων αποτελεί σοβαρό συντελεστή προσθήκης ισχύος σε ένα κράτος. Λίαν ενδεικτικώς παρατίθεται, όπως μετεδόθη από την Σινική «Λαϊκή Ημερησία», η δήλωση του Αρχηγού ενός Ναυτικού, Νησιωτικού και Αρχιπελαγικού Κράτους, της τ. Προέδρου της Ινδονησίας Megawati Sukarnoputri προς τους Κινέζους οικοδεσπότες της, κατά την επίσημη επίσκεψή της στο Πεκίνο, εν έτει 2001: «Μία ισχυρή ναυτική δύναμη αντικατοπτρίζει την αξιοπρέπεια ενός έθνους, άρα (έχοντάς την) μπορούμε να κερδίσουμε τον σεβασμό των άλλων χωρών του κόσμου» (The People’s Daily, φύλλον της 10/9/2001). Οι ως άνω λόγοι απηχούν το πνεύμα της παρατηρήσεως του David A. Μindell: «Τα πλοία συμβολίζουν, επί χρόνια, τεχνικά επιτεύγματα, εθνική υπερηφάνεια, ναυτική ισχύ και μια σειρά άλλων ανθρωπίνων κατορθωμάτων». Ή, όπως το έθεσε ο πατήρ της «Πολιτικής Γεωγραφίας» (της μετέπειτα αποκληθείσης «Γεωπολιτικής»), ο πολύς Φρειδερίκος Ράτσελ (Friedrich Ratzel): «Αφ’ ότου δεν υφίστανται, πλέον, Μεγάλες Δυνάμεις χωρίς εμπορικά ενδιαφέροντα σε παγκόσμια κλίμακα, δεν δύναται να νοείται πραγματικόν κράτος άνευ ιδίας Ναυτικής Ισχύος.» Περαιτέρω, εκ της ερεύνης της Ναυτικής Ιστορίας συνάγεται, αναντιλέκτως, ότι πρώτιστος παράγων επιτυχίας των Ναυτικών Δυνάμεων υπήρξε, διαχρονικώς, η ύπαρξη ισχυρού πολεμικού στόλου. Παραδοσιακώς, οι Ναυτικές Δυνάμεις, οι οποίες απεδείχθησαν ικανές να κατισχύσουν στο διακρατικό σύστημα, ήσαν εκείνες «με τα μεγάλα πολεμικά πλοία και τον άρτιο εξοπλισμό, με τις καλύτερες τακτικές και την πιο προηγμένη τεχνολογία και, ίσως προ πάντων, με πρώτης τάξεως Διοικητές, ικανούς να οδηγούν τους στόλους τους με ακαταμάχητη επάρκεια», κατά την περίφημη διαπίστωση του κορυφαίου συγχρόνου ιστορικού της Ναυτικής Ισχύος Geoffrey Till. Περιττεύει πάσα αναφορά εις το «μέγα της θαλάσσης κράτος» των αρχαίων Αθηνών, εφ’ ου εβασίσθη η Αθηναϊκή Ηγεμονία. Αλλά και κατά τον 19ο αι., η επιβλητική Βρεττανική Κυριαρχία των Θαλασσών εστηρίζετο στην συντριπτική ισχύ του κραταιού Royal Navy, το οποίον υπερείχε παρασάγγες των πολεμικών στόλων των λοιπών Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής. Την εποχή της Pax Britannica, στον χώρο της Μεσογείου «το σύμβολον και ο δυνητικός εκτελεστής της (Βρεττανικής) πολιτικής ήταν ο Στόλος της Μεσογείου», κατά την εύστοχη παρατήρηση του διαπρεπούς συγχρόνου εκπροσώπου της Ναυτικής Ιστορίας Andrew Lambert. Όσον αφορά εις τα Ελληνικά πράγματα, είναι γνωστή η περίπτωση των τεσσάρων νέων Αξιωματικών, γόνων ηρώων-ναυμάχων της Ελληνικής Επαναστάσεως (Υποπλοίαρχοι Α. Α. Μιαούλης, Γ. Ζώχιος, Δ. Γ. Σαχτούρης και Ν. Α. Μιαούλης), οι οποίοι συνέταξαν το περίφημον «Υπόμνημα περί του Βασιλικού Ναυτικού», δημοσιευθέν περί τα τέλη του 1844, διά του οποίου απηύθυναν αγωνιώδη έκκληση προς την τότε Ελληνική Κυβέρνηση, όπως προβεί τάχιστα σε συγκρότηση ισχυράς ναυτικής δυνάμεως. Δεν ήταν, άλλωστε, τυχαίον ούτε ανεξήγητον το γεγονός ότι η έκκληση εκείνη αλλά και η επακολουθήσασα, πολύ αργότερα, προοδευτική ναυπήγηση πολεμικού στόλου συνέπεσαν χρονικώς με την εμφάνιση της Μεγάλης Ιδέας και την σταδιακή κωδικοποίησή της σε πολιτικό πρόγραμμα, κατά το δεύτερον ήμισυ του 19ου αιώνος. Ομοίως, είναι πολλαπλώς εύγλωττον το γεγονός ότι, π.χ. παρ’ ημίν, κατά τον 19ο αι., οι υπέρμαχοι του «Ναυτικού Προγράμματος», της ναυπηγήσεως ισχυρού πολεμικού στόλου και της αναδείξεως της Ελλάδος σε αξιόλογη Ναυτική Δύναμη ήλθαν σε σφοδρή πολιτικοϊδεολογική σύγκρουση με τους πολιτικούς, οικονομικούς και ιδεολογικούς εκφραστές του ούτω καλουμένου «Βυζαντινο-Οθωμανικού Ιδεώδους» (μετέπειτα: «Ελληνο-Οθωμανικού / Ελληνο-Τουρκικού Ιδεώδους»). Η Ναυτική Ισχύς – και ό,τι αυτή συμβόλιζε, προϋπέθετε και συνεπήγετο – ήταν κυριολεκτικώς «κάρφος εις τα όμματα» των αντιπάλων της Μεγάλης Ιδέας και των θιασωτών του ιδεώδους της «Βυζαντινο-Οθωμανικής» Ανατολής (μετέπειτα «Ελληνο-Τουρκικής Φιλίας»). Είναι

Page 28: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-28-

χαρακτηριστικόν ότι εκπρόσωποι των τελευταίων εισήγαγαν στην Βουλή των Ελλήνων, στις 15 Δεκεμβρίου 1879, προς ψήφισιν πρόταση νόμου, διά της οποίας ζητούσαν από την Ελληνική Κυβέρνηση, συν τοις άλλοις, να καταργήσει άπαντες τους ψηφισθέντες Στρατιωτικούς και Ναυτικούς Νόμους και να «πωλήσει» το σύνολον του πολεμικού στόλου. Ειρωνεία της Ιστορίας: Τριάντα τρία έτη αργότερα (1912), ο μόνος λόγος, ένεκα του οποίου η Ελλάς εγένετο δεκτή στην Σερβο-Βουλγαρική Συμμαχία ήταν ο Στόλος της, ο οποίος αποτελούσε, κατά την εκτίμηση των Βαλκανίων Συμμάχων, το μοναδικόν διαθέσιμον εργαλείον εξασφαλίσεως (υπέρ αυτών) της Κυριαρχίας της Θαλάσσης (Command of the Sea) στο Αιγαίον έναντι του Οθωμανικού Στόλου – εκτίμησις απολύτως ορθή, ως έμελλε δειχθεί διά των Νικηφόρων Ναυμαχιών Έλλης – Λήμνου. Εξ άλλου, δεν στερείται ενδιαφέροντος η παρατήρηση ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η δημιουργία εθνικού πολεμικού στόλου υπήρξε συντελεστής εθνικής αυτοσυνειδησίας. Έτσι, όπως γνωρίζομε από ένα θαυμάσιο πόνημα για τον Αμερικανικό Πόλεμο κατά των Βερβερίνων πειρατών, το Πολεμικό Ναυτικό και η θαλάσσια εξόρμηση διεδραμάτισαν καίριο ρόλο στην Αμερικανική αυτοσυνειδησία και, κατά την έξοχη διατύπωση του Joshua E. London, «διαμόρφωσαν ένα έθνος». Ωσαύτως, είναι χαρακτηριστικό ότι η τέταρτη κατά σειράν - μεταξύ των εννέα - λειτουργιών που οφείλει να εκπληρώνει το Πολεμικό Ναυτικό της Χιλής συνίσταται «στο να διασφαλίζει, να ενισχύει και να ανανεώνει την ιστορική και πολιτιστική ταυτότητα» του εν λόγω έθνους. Σε διαφορετικές χώρες και εποχές, ναυτικοί ήρωες απετέλεσαν εμβληματικές μορφές των αντιστοίχων εθνικών αφηγήσεων, από τον Θεμιστοκλή και τον Κίμωνα μέχρι τον Κανάρη, τον Μιαούλη και τον Κουντουριώτη, και από τον Francis Drake της Αγγλίας και τον Οράτιο Νέλσωνα (Horace Nelson) της Μ. Βρεττανίας και τον Γουλιέλμο Κανάρη (Wilhelm Canaris) της Γερμανίας έως τον Ναύαρχο David Farragut και τον Αρχιπλοίαρχο Oliver Perry των ΗΠΑ, τον Αντιπλοίαρχο Arturo Prat της Χιλής ή τον «Ιππότη των Θαλασσών» (el Caballero de los Mares) Miguel Grau του Περού. Στον καιρό μας, εξ άλλου, παρ’ όλη την προϊούσα οικονομική αλληλεξάρτηση και την διάδοση παντοειδών μορφών διακρατικής συνεργασίας, αλλά και παρά την προσφυγή σε σχήματα Ναυτικής Συνεργασίας και την (θεσμοθετημένη ή ad hoc προκύπτουσα) συμμαχική δράση, οι πολεμικοί στόλοι θα παραμείνουν και στο ορατό μέλλον προσηλωμένοι στην επιδίωξη εθνικών σκοπών, στην εξυπηρέτηση εθνικών συμφερόντων και στην άσκηση εθνικών ρόλων: - περιφρούρηση Εθνικής Κυριαρχίας και Εθνικής Ασφαλείας, - διαφύλαξη Συνοχής Εθνικού Χώρου, - προστασία Ζωτικών Χώρων, Υδατίνων Εμπορευματικών και Γεωστρατηγικών Διαύλων, Ενεργειακών Πηγών και Αρτηριών, - προστασία ζωής/τιμής/περιουσίας πολιτών του κράτους διαμενόντων στο εξωτερικό, - Προβολή Ισχύος / Αμυντική (Ναυτική) Διπλωματία, - Έλεγχος Θαλάσσης κ.ο.κ. Εν αντιθέσει προς μίαν απατηλή εικόνα, που επιπολαίως θα ηδύνατο να σχηματίσει κανείς παρασυρόμενος από τα τρέχοντα ανιστόρητα εθνομηδενιστικά ιδεολογήματα του συρμού («Παγκοσμιοποίηση», «Παγκόσμιος Διακυβέρνηση», «Τέλος Ιστορίας και Εθνών-Κρατών» και τα τοιαύτα ευτράπελα), η μελέτη του παρόντος, με εμπεριστατωμένη συνεξέταση του παρελθόντος, μας οδηγεί μάλλον στο συμπέρασμα ότι η ιστορική και στρατηγική σημασία της θαλάσσης είναι πολύ πιθανότερον να ενισχυθεί παρά να μειωθεί, ακόμη ολιγώτερον δε να εκλείψει, στο ανθρωπίνως προβλεπτό μέλλον. Η θάλασσα θα εξακολουθήσει να κατέχει δεσπόζουσα όσο και ζωτική σημασία για το διεθνές οικονομικό σύστημα ως το κατ’ εξοχήν πεδίο και μέσον μεταφοράς αγαθών του πλανήτη. Η αξία των πηγών και πόρων που κρύβει ακόμη στα σπλάγχνα της θα αυξηθεί έτι περαιτέρω, όπως άλλωστε αποδεικνύει και η μόλις ανακύψασα έρις περί τους ενεργειακούς θησαυρούς όχι πλέον του Περσικού Κόλπου ή της Κασπίας Θαλάσσης αλλά του αχανούς Αρκτικού Ωκεανού, η τήξη των πάγων του οποίου προσφέρει νέες - ασύλληπτες έως χθες - ενεργειακές δυνατότητες, ενώ συγχρόνως διανοίγει νέους υδατίνους γεωστρατηγικούς και γεωοικονομικούς / εμπορευματικούς / ενεργειακούς διαύλους μεταξύ ημισφαιρίων και ηπείρων, για πρώτη φορά από εποχής Φερδινάνδου Μαγγελάνου. Επομένως, ευθέως ανάλογη θα είναι η ενίσχυση της σημασίας και του ρόλου της Ναυτικής Ισχύος. Ναυτικές Δυνάμεις (Μείζονες, Μεσαίες ή Μικρές) θα εξακολουθήσουν να βασίζονται στους εθνικούς πολεμικούς στόλους των, είτε για την εκτέλεση των παραδοσιακών εθνικών ρόλων είτε για την ανάληψη νέων, στο πλαίσιο συμμαχικών/εταιρικών σχημάτων Ναυτικής Συνεργασίας – με επιδιωκόμενο σκοπό, και πάλι, την αύξηση του κεφαλαίου αξιοπιστίας και των ιδίων μετοχών ενός εκάστου εθνοκρατικού Δρώντος στο διεθνές χρηματιστήριον γεωστρατηγικών αξιών. Αυτονοήτως, κρατικοί δρώντες που θα φανούν επιλήσμονες των προαναφερθέντων, θα υποστούν αμείλικτη

Page 29: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-29-

την Νέμεσιν της Ιστορίας – άλλωστε, η Ιστορία είναι ένα νεκροταφείο εθνών και κοινωνιών που ελησμόνησαν τα αδήριτα γεωπολιτικά δεδομένα. *Ο Ηλίας Ηλιόπουλος είναι Ιστορικός – Διδάκτωρ (Dr. phil) του Λουδοβικείου-Μαξιμιλιανείου Πανεπιστημίου του Μονάχου, Απόφοιτος του Ινστιτούτου Αμερικανικής Πολιτικής του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ και του Πανεπιστημίου Μασσαχουσέττης/Amherst, Καθηγητής ΣΕΘΑ, ΣΔΕΠΝ, ΣΠΑ-ΣΔΙΕΠ, επί σειρά ετών, και τ. Καθηγητής της διεθνούς Σχολής Πολέμου Βαλτικής. Συνέγραψε δέκα (10) βιβλία και επιστημονικές μονογραφίες καθώς και πλειάδα επιστημονικών άρθρων και αναλύσεων περί θεμάτων Στρατιωτικής/Ναυτικής Ιστορίας, Στρατηγικής, Γεωπολιτικής και Διπλωματίας. Ιδιαιτέρως θετικής υποδοχής έτυχε από τους γνώστες των ναυτικών πραγμάτων το έργο του «Ιστορία, Γεωγραφία και Στρατηγική της Ναυτικής Ισχύος. Εισαγωγή στις θεμελιώδεις έννοιες» (Αθήναι, εκδόσεις Α. Α. Λιβάνη, 2010), το οποίον και θεωρήθηκε μοναδικό στην ελληνική βιβλιογραφία. http://www.onalert.gr/stories/i-diaxroniki-simasia-tis-naytikis-isxyos-enas-exairetikos-istorikos-grafei/30689

ΕΘΙΜΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ

12. ΘΑΛΑΣΣΙΝΕ ΜΟΥ ΑΗ ΝΙΚΟΛΑ…

"Θαλασσινέ μου Άγιε, Καλέ μ' Άη Νικόλα, εφτά κεράκια σού'φερα και σου τ'ανάβω όλα. Θά'ρχομαι τώρα ταχτικά ν'ανάβω το καντήλι,

γι'αυτόν που έφυγε προχθές κουνώντας το μαντήλι. Προστάτευέ τον Άγιε, των ναυτικών Προστάτη! Και κάθε άλλος ναυτικός ας σ'έχει παραστάτη!"

(από τα "Αμοργιανά", Σύνδεσμος Αμοργινών, Μάρτιος 2007)

Σήμερα, 6 Δεκεμβρίου, γιορτάζουμε τον Άγιο Νικόλαο, τον Άγιο "της γης και του πελάγου", που φέρνει χιόνια στα βουνά, φουρτούνες στα πελάγη. Ο Άγιος Νικόλας, πέρα από άρχοντας του χειμώνα (βλ.Νικολοβάρβαρα: http://firiki.pblogs.gr/2008/12/371448.html), είναι ο κατ'εξοχήν προστάτης των ναυτικών μας. Γράφει ο Γ.Α.Μέγας στο βιβλίο του "Ελληνικές γιορτές και έθιμα της λαϊκής λατρείας" : " [...] Για το λαό μας μάλιστα ο άγιος Νικόλας δεν είναι ο ονομαστός μητροπολίτης των Μύρων της Μ.Ασίας, αλλά κάποιος που ασκούσε το επάγγελμα του θαλασσινού. Ως καραβοκύρη παριστάνουν τον άγιο και οι αγιογράφοι. Σύμφωνα με τις λαϊκές παραδόσεις, τα ρούχα του είναι πάντοτε

βρεγμένα απ'την άρμη, τα γένεια του στάζουν θάλασσα, το μέτωπό του είναι ιδρωμένο απ'την προσπάθεια να προφτάσει παντού, να βοηθήσει τα καράβια που θαλασσοπνίγονται. Πάρα πολλές είναι οι διηγήσεις για τα θαύματά του. Αλλά την προϋπόθεση για τη βοήθειά του, εκφράζει η παροιμία: "-Άγιε Νικόλα βοήθα με! -Κούνα και συ το χέρι σου. (ή -Σείσε και συ το πόδι σου.)" Ο Άγιος Νικόλαος είναι κύριος των ανέμων και της τρικυμίας. Γι'αυτό πολλές είναι οι προσφορές, οι λιτανείες, και οι παρακλήσεις των ναυτικών μας σ'αυτόν. Η εικόνα του δε λείπει από κανένα ελληνικό πλοίο, μεγάλο ή μικρό. Από τα κόλλυβα, που στέλνουν στην εκκλησία την ημέρα του αγίου Νικολάου, παίρνουν οι θαλασσινοί της Κίου, όταν ταξιδεύουν. Αν τους πιάσει τρικυμία, τα σκορπούν στη θάλασσα και λέγουν: Άι-Νικόλα μου, και πάψε την οργή σου! Και αμέσως παύει η τρικυμία. Πιστεύουν και ότι: Άμα ρίξουν στη θάλασσα από τα κόλλυβα του αγίου Νικολάου και βυθίσουν στη θάλασσα και την εικόνα του, αμέσως θα πνεύσει ο άνεμος, που έχουν κατά νου. (Μάδυτος)"

Στα "Λαογραφικά Σύμμεικτα Παξών" του Δημήτριου Λουκάτου, σώζεται η παρακάτω παράδοση, που προδίδει την ξεχωριστή θέση που κατείχε ο άγιος τούτος στην ψυχή του λαού μας: "Ο Άη Νικόλας ήταν για τις ψυχές πρώτα, να τις παίρνει. Αλλά ο Άη Νικόλας πονούσε να τις παίρνει κι έβαλε το Μιχάλη. Είχανε στείλει τον Άη Νικόλα να πάρει την ψυχή ενός νέου. Εκείνος όμως εσυμπονούσε και πήρε την

Page 30: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-30-

ψυχή μιανού γερόντου αντίς του νέου. Για αυτό ο Θεός τον έβγαλε απ'τη θέση και έβαλε το Μιχάλη που ήτανε πιο σκληρός." καθώς κι η επόμενη ιστορία "Ο Άη Νικόλας είναι και καπετάνιος στο τιμόνι. Σε μια φουρτούνα τον είδε σε ένα φορτηγάκι πλοίο (έτσι μου λέγανε κάτι καπεταναίοι) ένα παιδί 15 χρονών. Τον είδε το παιδί αυτό το καμαρωτάκι πίσω στο τιμόνι και τσου λέει "Ένας καλόγηρος βαστάει τη ρόδα", μα εκείνοι δεν το βλέπανε. Το παιδί ήτανε αθώο." που θυμίζει την υπέροχη διήγηση που διέσωσε ο Ανδρέας Καρκαβίτσας για τον Άη Νικόλα και το τιμόνι: "Tο καράβι είναι κατασκεύασμα των διαβόλων. Έκαμαν ένα τρικούβερτο ξύλο κι εβγήκαν διαλαλητάδες σ' όλη τη γη: Eμπρός ελάτε ψυχές στριμμένες, παθιασμένοι κόσμοι, μάτια κλεισμένα στο μυστήριο, ελάτε μέσα και θα το γνωρίσετε αμέσως! Kαι αμέσως τα μάτια τα κλειστά, οι παθιασμένοι κόσμοι, οι στριμμένες ψυχές έτρεξαν κοπάδι από της γης τα πέρατα, κατέβηκαν στην ακρογιαλιά, εμπήκαν στο καράβι. Tι τόπους θα χαρούν, τι χαρές θα γνωρίσουν, πόσα χρήματα θα βγάλουν στη στιγμή! Eκεί προβάλλει κι ένα γεροντάκι ταπεινό και παραπονιάρικο. ― Nά'μπω μέσα κι εγώ; ρωτάει τον καπετάνιο. ― Έμπα, του λέγει εκείνος, έμπα μέσα και συ, έμπα σύνταχα. ― Nα πάρω και το ξυλάκι μου μαζί; ― Πάρ' το το χάτσαλο. Eμπήκε μέσα το γεροντάκι , έκατσε κατάνακρα στην πρύμη του καραβιού. Άνοιξαν οι ναυτοδιαβόλοι τα πανιά, έτριξαν τα ξάρτια, πήρε δρόμο στ' ανοιχτά το ξύλο. ― Kαλό μας κατευόδιο, ευχήθηκαν συνατοί τους οι ταξιδιώτες. ― Kαλό σας κατευόδιο, χα! χα! χα!... Kαλό σας κατευόδιο, χα! χα! χα!... εχούγιαξαν από πρύμη σε πλώρη οι ναυτοδιαβόλοι. Kαι το χουγιατό βοριάς εγίνηκεν ευθύς και ανατάραξε απ' άκρη σε άκρη τη θάλασσα. Όρος το κύμα σηκώνεται μπροστά, πύργος ακλόνητος ψηλώνει πίσωθε, από τα πλάγια λύκοι χυμούν απάνω του. Eκέρωσαν οι ταξιδιώτες οι άμαθοι. Kαπνός εσκόρπισαν εμπρός τους οι χαρές, οι τόποι, τα χρήματα. Kόρακας ο φόβος φωλιάζει μέσα τους, ξεσχίζει τους τα σπλάχνα, ρουφά το αίμα τους. Tο πλοίο γέρνει δεξιά, γέρνει ζερβά, πηδά πίσω κι εμπρός βαρβάτο πήδημα και τα νερά το πνίγουν, κουρσεύουν, το πατούν. Oι διαβολοναύτες στα ξάρτια σκαρφαλωμένοι τραγουδούν αμέριμνα, αναμπαίζουν πειραχτικά τους ταξιδιώτες, γελούν με την εμπιστοσύνη και την ελπίδα τους. ― Kαλό ταξίδι, καλό κι αιώνιο! φωνάζουν πάντοτε. Όμως το καράβι, όσο κι αν πατιέται και αν κινδυνεύει, δεν πνίγεται. Παλεύει κι ανδρειεύεται σαν να έχει ψυχή μέσα του. Ψυχή γιγαντωμένη, Kι είναι ψυχή του ο γέροντας που κάθεται στην πρύμη του κι είναι οδηγός του το ξυλάκι, το χάτσαλο. Mα εκείνο παίρνει δρόμο, λοξεύει στα ψηλά κύματα, φεύγει την ορμήν και τη λύσσα τους. Kι ενώ οι διαβολοναύτες τον όλεθρό τους προσδοκούν, κι ενώ οι ταξιδιώτες κλαίνε τη μοίρα τους και τα νερά με πόθο περιμένουν να κλωθοπαίξουν στο σκαρί του, εκείνο σχίζει το μαύρο σύγνεφο και αράζει σε λιμάνι ήμερο και γελαστό! ― Δόξα στον σωτήρα! δόξα στον γέροντα!... ξεσπά σύγκαιρα τρανή φωνή από το στόμα των ταξιδιωτών. ― Kατάρα! απαντά σαν αστροπέλεκο η φωνή των διαβόλων. Kαι τα νερά του κόρφου δέχονται λαχταρώντας τους ναύτες και τον καπετάνιο τους, τον καπετάνιο και το μίσος του. Eσώθηκεν όμως ο κόσμος. Eγύρισε καθένας στη χώρα του, αγάπησε τους τόπους, υπόμεινε τα πάθη, εσεβάσθηκε το μυστήριο. Kαι δεν δοξολογά παρά τον Άι-Nικόλα, τον γέροντα. Oι διαβόλοι έχτισαν το καράβι, μα ο Άι-Nικόλας έκαμε το τιμόνι του." Τέλος, παραθέτω κι έναν ακόμη μύθο για τον άγιο που κατέγραψε ο λαογράφος μας Νικόλαος Πολίτης, στο δίτομο έργο του "Παραδόσεις":

"Κάτω απ'τη βορεινή κορυφή του Υμηττού, στην ανατολική ράχη, είναι μια σπηλιά που λέγεται Σπηλιά του λιονταριού, γιατί σ'αυτή κατοικούσε τον παλαιόν καιρό ένα φοβερό λεοντάρι που έφερνε μεγάλη καταστροφή γύρω. Απ'αυτό εμποδίζονταν οι χριστιανοί να πηγαίνουν στην εκκλησιά του αγίου Νικολάου, που είναι εκεί κοντά, δυτικά απ'την Κάντζα. Και η εκκλησιά έμενε έρημη και αλειτούργητη πολλά χρόνια. Όταν μια φορά, την παραμονή του αγιού Νικολάου, εφάνη ο άγιος σε πολλούς χωριάτες στον ύπνο τους και τους είπε να πάνε το πρωί άφοβα στην εκκλησιά.

Και πραγματικώς επήγαν. Το λεοντάρι, όταν μαζεύτηκαν στην εκκλησιά, όρμησε κατά πάνω τους να τους φάγει. Αλλά μόλις έφτασε μπροστά στην εκκλησιά, βγήκε από μέσα ο άγιος και το χτύπησε δυνατά και το μαρμάρωσε. Και έτσι μαρμαρωμένο είναι εκεί ως τα τώρα. (Αττική)" http://firiki.pblogs.gr/2008/12/thalassine-moy-ah-nikola.html

Page 31: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-31-

13. ΤΑ ΝΙΚΟΛΟΒΑΡΒΑΡΑ!

"Νικολίτσι, Βαρβαρίτσι, Σάββα τ'ήθελες στη μέση;"

Δεύτερος στη σειρά και λιγότερο γνωστός (η παραπάνω παροιμία λέγεται, φυσικά, με την έννοια "τί γυρεύουν οι μικροί ανάμεσα στους μεγάλους;"), μεταξύ του πολυθρύλητου και θαλασσοδαρμένου Άη-Νικόλα (βλ.: http://firiki.pblogs.gr/2007/12/toy-a-nikola-twn-naytikwn-kai-toy-hionioy.html) και της προστάτιδας Αγια-Βαρβάρας (βλ.: http://firiki.pblogs.gr/2007/12/oi-paradoseis-mas-ki-h-agia-barbara.html), γιορτάζεται ο Άγιος Σάββας. Πρόκειται για τα λεγόμενα "Νικολοβάρβαρα", τρεις μεγάλες γιορτές, στο έμπα του Δεκέμβρη, στο καλωσόρισμα του χειμώνα. Πλήθος δοξασίες, παροιμίες κι έθιμα του λαού μας, σχετίζονται με τις ημερομηνίες τούτες, που συνήθως αντιστοιχούν στα πρώτα κρύα, στις πρώτες παγωνιές και χιονοπτώσεις κι έτσι ήτανε σημαδιακές για τον άνθρωπο της υπαίθρου, τον άνθρωπο που πάλευε καθημερινά με τα στοιχεία της φύσης, που κυριολεκτικά βίωνε τις αλλαγές του κλίματος και τον εποχών. Τούτοι οι άγιοι είναι τόσο συνδεδεμένοι με τον ερχομό της βαρυχειμωνιάς, που πλήθος σχετικές παροιμίες έπλασε ο λαός μας:

"Απ'τα Νικολοβάρβαρα αρχίζει κι ο χειμώνας!" "Τ'άη-Νικολοβάρβαρα κι οι τοίχοι αποξυλώσανε!"

"Νικολίτσα, Βαρβαρίτσα μπρος οπίσω ο χειμώνας." "Τ'άη Νικολοβάρβαρα κάνει νερά και χιόνια!" "Αγιά Βαρβάρα μίλησε κι ο Σάββας απλοήθη:

Μαζώχτε ξύλα κι άχερα και σύρτε και στο μύλο τι Άγιο Νικόλας έρχεται τα χιόνια φορτωμένος!"

"Η Αγιά Βαρβάρα γέννησε κι ο Άη-Σάββας το εδέχθη κι ο Άη-Νικόλας έτρεξε να πάει να το βαφτίσει" (το χιόνι)

"Τα Νικολοβάρβαρα κατεβασιές και χιόνια, μπουράσκες και τελώνια!"

"Τα Νικολοβάρβαρα σιμά στο σταύλο!"

Σήμερα, 5 Δεκεμβρίου, λοιπόν, γιορτάζουμε τον Άγιο Σάββα, τον Άγιο Σάββα που "σαβανώνει" καθώς λέει το όνομά του:

"Η Αγιά Βαρβάρα βαρβαρώνει, ο Άη-Σάββας σαβανώνει

κι ο Άη-Νικόλας παραχώνει." Αν και τούτοι οι στίχοι, κατά βάση αναφέρονται στο χιονιά, υπάρχει κι η εκδοχή πως ο Άη Σάββας σαβανώνει τους νεκρούς και προσπαθεί να τους δώσει μια "καλύτερη θέση" στον Κάτω Κόσμο, ενώ, από την άλλη, προσπαθεί να απομακρύνει το θάνατο από τους ζωντανούς, ως άγιος προστάτης και θεραπευτής. Τη μέρα τούτη, σε κάποιες περιοχές, συνηθίζουν να φτιάχνουν φάβα στη μνήμη του, όπως καταγράφει και το λαϊκό δίστιχο:

"Του Άη-Σάββα, τρώνε φάβα!"

Αναφέρει ο Βασίλης Λαμνάτος στο βιβλίο του "Οι μήνες στην αγροτική και ποιμενική ζωή του λαού μας": "Την άλλη μέρα απ'τη γιορτή της Αγίας Βαρβάρας, είναι η γιορτή του Αγίου Σάββα στις 5 του Δεκέμβρη και την επόμενη μέρα η γιορτή του Αγίου Νικολάου στις 6 του μήνα. Γι'αυτό ο λαός μας λέει πως: "Αη-Βαρβάρα γέννησε Σάββα κι Αη-Νικόλα", κι ακόμα "Αγιά Βαρβάρα μίλησε και Σάββας απεκρίθη κι ο Άη-Νικόλας έφτασε με χιόνια φορτωμένος" ή "η Αη-Βαρβάρα βαρβαρώνει, ο Αη-Σάββας σαβανώνει κι ο Άη-Νικόλας παραχώνει."

Page 32: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-32-

Και τις τρεις αυτές γιορτές, πού'ρχονται με τις πρώτες μέρες του Δεκέμβρη, ο λαός μας τις λέει μ'ένα όνομα: "Νικολοβάρβαρα". "Μπρος πίσω τα Νικολοβάρβαρα, πέφτουν χιόνια Τάρταρα", λένε οι ξωμάχοι μας. Τα Τάρταρα έχουν εδώ μεν τη χάρη της παράχησης, αλλά ο λαός μας έβαλε αυτή τη λέξη (Τάρταρα) για να δώσει πιότερη έμφαση στο παγερό κρύο του Δεκέμβρη." Τώρα, αν περιμένουμε κρύα και χιόνια, αλλά δεν τα βλέπουμε, τούτες τις μέρες, δε σημαίνει πως τα γνωμικά του λαού μας, που βασίζονται σε αιώνες παρατήρησης και εμπειρίας, έπεσαν έξω ή είναι λαθεμένα, απλά στην εποχή μας, καθώς "τά'παιξε" ο άνθρωπος, "τά'παιξε" και ο καιρός... Τι να κάνει κι αυτή η έρ'μη η Πλάση τόσα που τραβάει με μας που της λάχαμε...! http://firiki.pblogs.gr/2008/12/371448.html

14. ΤΟΥ ΑΪ ΝΙΚΟΛΑ, ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΟΥ

Παγωνιά σήμερα... Το περίμενα... Του Αϊ Νικόλα, βλέπεις! Από τότε που εγκαταστάθηκα μόνιμα σε τούτο το χωριό, έμαθα πως ο `Αγιος Νικόλας δεν είναι μονάχα ο προστάτης των θαλασσινών, αλλά κι ο άρχοντας του χειμώνα. Από τις 6 Δεκεμβρίου, λοιπόν, περιμένουμε τα πρώτα χιόνια. Τόσο πολύ τον έχω συνδυάσει τούτο τον `Αγιο με την έναρξη της βαρυχειμωνιάς, που το μυαλουδάκι μου είναι αδύνατον να διανοηθεί χιονόπτωση πριν από τη μέρα της γιορτής του. Από την άλλη, με το που θα πάει 6 του Δεκέμβρη, από μέρα σε μέρα την προσμένω. Η πεποίθησή μου αυτή ισχυροποιήθηκε έτσι τους πρώτους εκείνους χειμώνες που πέρασα στο χωριό, που λες και τά 'χανε κανονισμένα, ο `Αγιος των ναυτικών κι ο ουρανός και, κάθε φορά, ανήμερα της γιορτής του ένα πέπλο λευκό σκέπαζε το τοπίο. Έκτοτε, βέβαια, υπήρξαν και χρονιές που δε χιόνισε την ίδια μέρα, αλλά πάντοτε θα χιόνιζε λίγες μέρες μετά και ποτέ νωρίτερα! Αργότερα έμαθα πως δεν είμαι μόνο εγώ και οι ντόπιοι τούτου του τόπου που συνδυάζουμε τον `Αγιο Νικόλαο με τις πρώτες παγωμένες νιφάδες, αλλά πως η ίδια αντίληψη επικρατεί και στην παράδοση του λαού μας.

«`Αγιος Νικόλας έρχεται τα χιόνια φορτωμένος» λέει ο λαός. Κι ακόμα ακούγονται ένα σωρό παροιμίες για τα «Νικολοβάρβαρα» (τις τρεις αυτές γιορτές στην αρχή του Δεκέμβρη) :

«Η Βαρβάρα βαρβαρώνει (το κρύο), ο Αϊ Σάββας σαβανώνει κι ο Αϊ Νικόλας παραχώνει (το χιόνι).» «Αγιά Βαρβάρα γέννησε (το χιόνι), Αϊ Σάββας το εδέχθη και Αϊ Νικόλας έτρεξε να πάει να το βαφτίσει.»

«Τα Νικολοβάρβαρα σιμά στο στάβλο!» (σαν προειδοποίηση για τους ψυχρούς αέρηδες που φυσούν αυτές τις μέρες)

«Αγιά Βαρβάρα μίλησε και Σάββας απεκρίθη: -Μαζέψτε ξύλα κι άχυρα και σύρτε και στο μύλο,

γιατί Αϊ Νικόλας έρχεται στα χιόνια φορτωμένος!» Του Αγίου Νικολάου, λοιπόν, σήμερα, «πού 'ναι της γης και του πελάγου», κύριος των ανέμων, της τρικυμίας και της παγωνιάς, του Αγίου Νικολάου, κατεξοχήν προστάτη των ναυτικών, που για να τον εξευμενίσουν πετούσαν κόλλυβα στη θάλασσα ανήμερα της γιορτής του και βύθιζαν την εικόνα του μες στο νερό, που τον επικαλούνται οι θαλασσινοί στις δύσκολες ώρες και τάζουν τάματα στο όνομά του, του Αγίου Νικολάου, του «καραβοκύρη» και «χιονιά» και πολιούχου του αγαπημένου μου Βόλου. Χρόνια πολλά και πανέμορφα σε όσους και όσες γιορτάζουν σήμερα και φυσικά ιδιαιτέρως στο Νίκο μας από τη Νίσυρο.

http://firiki.pblogs.gr/2007/12/toy-a-nikola-twn-naytikwn-kai-toy-hionioy.html

Page 33: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-33-

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

15. ΠΑΝΟΣ ΤΖΑΝΕΤΗΣ " ΑΓΙΕ ΝΙΚΟΛΑ ΜΟΥ ΚΑΛΕ "

https://www.youtube.com/watch?v=c6vBFbs-vr4

16. ΑΓΙΕ ΝΙΚΟΛΑ ΜΑΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΕ ΜΑΣ- ΠΕΤΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ

Τραγούδι του Γιώργου Ζαμπέτα, από το 1959 στην εταιρεία ΜΟΝΤΕ ΚΑΡΛΟ. Μαζί με τον Πέτρο Αναγνωστάκη , τραγουδούν η Λίτσα Σταυρόπουλου και ο μετέπειτα σύνθετης Σταύρος Χατζηδάκης. Τους στίχους τους έγραψαν ο Χαράλαμπος Βασιλειάδης και ο Τάσος Μαστράκης, ενώ σε μετέπειτα έκδοση εμφανίστηκε μαζί τους ως στιχουργός και ο Νίκος Μουρκάκος.

https://www.youtube.com/watch?v=Sd9Y9u-tGM4

17. ΒΙΚΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ "ΑΓΙΕ ΝΙΚΟΛΑ ΠΟΘΙΑΝΕ" ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΓΑΜΗΛΙΟ ΚΑΛΥΜΝΟΥ

Η Βίκυ στο υπέροχο παραδοσιακό γαμήλιο τραγούδι της Καλύμνου το οποίο συμπεριλαμβάνεται στο τελευταίο της C.D.που κυκλοφόρησε το 2004 Βραδινό Σινιάλο. Ο Άγιος Νικόλαος, προστάτης των ναυτικών και προστάτης Άγιος της Καλύμνου που οι Καλύμνιοι τον τιμούν μεγαλοπρεπώς, στις 6 Δεκεμβρίου, στην Πόθια της πόλης του νησιού στον εκεί ναό. Από το όνομα της πόλης βγαίνει και το "Ποθιανός".

https://www.youtube.com/watch?v=PVvzRgqCJ-M

18. ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΙΟΛΑΡΗΣ -- ΑΗ-ΝΙΚΟΛΑΣ

Από την ταινία Το Νυφοπάζαρο (1969)

https://www.youtube.com/watch?v=mYcffL2jl9Q

Σύνθεση ΠΑΖΛ καί ἐπιμέλεια παρουσίασης: Εὐάγγελος ὁ Σάμιος

Page 34: ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

-34-

ΣΣΣᾶᾶᾶςςς πππρρροοοτττεεείίίνννοοουυυμμμεεε ἀἀἀκκκόόόμμμηηη νννάάά δδδιιιαααβββάάάσσσεεετττεεε:::

ΟΟΟΡΡΡΘΘΘΟΟΟΔΔΔΟΟΟΞΞΞΙΙΙΑΑΑ

111... ΕΕΕYYYΑΑΑΓΓΓΓΓΓΕΕΕΛΛΛΙΙΙΖΖΖΟΟΟΥΥΥ ΓΓΓHHH ΧΧΧΑΑΑΡΡΡΑΑΑΝΝΝ ΜΜΜΕΕΕΓΓΓΑΑΑΛΛΛΗΗΗΝΝΝ ... ... ...

222... ΧΧΧΡΡΡΙΙΙΣΣΣΤΤΤΟΟΟΣΣΣ ΓΓΓΕΕΕΝΝΝΝΝΝΑΑΑΤΤΤΑΑΑΙΙΙ ΔΔΔΟΟΟΞΞΞΑΑΑΣΣΣΑΑΑΤΤΤΕΕΕ ... ... ...

333... ΑΑΑΝΝΝΑΑΑΣΣΣΤΤΤΑΑΑΣΣΣΙΙΙΝΝΝ ΧΧΧΡΡΡΙΙΙΣΣΣΤΤΤΟΟΟΥΥΥ ΘΘΘΕΕΕΑΑΑΣΣΣΑΑΑΜΜΜΕΕΕΝΝΝΟΟΟΙΙΙ ... ... ... ... ...

444... ΚΚΚΥΥΥΡΡΡΙΙΙΑΑΑΚΚΚΗΗΗ ΤΤΤΗΗΗΣΣΣ ΟΟΟΡΡΡΘΘΘΟΟΟΔΔΔΟΟΟΞΞΞΙΙΙΑΑΑΣΣΣ ((( ΑΑΑ΄́́ ΝΝΝΗΗΗΣΣΣΤΤΤΕΕΕΙΙΙΩΩΩΝΝΝ))) --- HHH ΑΑΑΝΝΝΑΑΑΣΣΣΤΤΤΗΗΗΛΛΛΩΩΩΣΣΣΗΗΗ ΤΤΤΩΩΩΝΝΝ ΑΑΑΓΓΓΙΙΙΩΩΩΝΝΝ ΕΕΕΙΙΙΚΚΚΟΟΟΝΝΝΩΩΩΝΝΝ ΚΚΚΑΑΑΙΙΙ ΗΗΗ ΑΑΑΓΓΓΙΙΙΑΑΑ

ΘΘΘΕΕΕΟΟΟΔΔΔΩΩΩΡΡΡΑΑΑ ΗΗΗ ΑΑΑΥΥΥΓΓΓΟΟΟΥΥΥΣΣΣΤΤΤΑΑΑ...

555... ΜΜΜΑΑΑΚΚΚΑΑΑΡΡΡΙΙΙΖΖΖΟΟΟΜΜΜΕΕΕΝΝΝ ΣΣΣΕΕΕ ,,, ΘΘΘΕΕΕΟΟΟΤΤΤΟΟΟΚΚΚΕΕΕ ΑΑΑΓΓΓΝΝΝΗΗΗ ,,, ΚΚΚΑΑΑΙΙΙ ΤΤΤΙΙΙΜΜΜΩΩΩΜΜΜΕΕΕΝΝΝ ΤΤΤΗΗΗΝΝΝ ΑΑΑΓΓΓΙΙΙΑΑΑΝΝΝ ΣΣΣΟΟΟΥΥΥ ΚΚΚΟΟΟΙΙΙΜΜΜΗΗΗΣΣΣΙΙΙΝΝΝ

666... ΗΗΗ YYYΨΨΨΩΩΩΣΣΣΙΙΙΣΣΣ ΤΤΤΟΟΟΥΥΥ ΤΤΤΙΙΙΜΜΜΙΙΙΟΟΟΥΥΥ ΣΣΣΤΤΤΑΑΑΥΥΥΡΡΡΟΟΟΥΥΥ

777... ΜΜΜΕΕΕΤΤΤΕΕΕΜΜΜΟΟΟΡΡΡΦΦΦΩΩΩΘΘΘΗΗΗΣΣΣ ΕΕΕΝΝΝ ΤΤΤΩΩΩ ΟΟΟΡΡΡΕΕΕΙΙΙ ΧΧΧΡΡΡΙΙΙΣΣΣΤΤΤΕΕΕ ΟΟΟ ΘΘΘΕΕΕΟΟΟΣΣΣ

888... ΤΤΤΑΑΑ ΕΕΕΙΙΙΣΣΣΟΟΟΔΔΔΙΙΙΑΑΑ ΤΤΤΗΗΗΣΣΣ ΘΘΘΕΕΕΟΟΟΤΤΤΟΟΟΚΚΚΟΟΟΥΥΥ --- ΕΕΕΟΟΟΡΡΡΤΤΤΗΗΗ ΤΤΤΩΩΩΝΝΝ ΕΕΕΝΝΝΟΟΟΠΠΠΛΛΛΩΩΩΝΝΝ ΔΔΔΥΥΥΝΝΝΑΑΑΜΜΜΕΕΕΩΩΩΝΝΝ

999... ΑΑΑΦΦΦΥΥΥΠΠΠΝΝΝΙΙΙΣΣΣΤΤΤΙΙΙΚΚΚΗΗΗ ΦΦΦΩΩΩΝΝΝΗΗΗ ΠΠΠΑΑΑΤΤΤΕΕΕΡΡΡΩΩΩΝΝΝ ΓΓΓΙΙΙΑΑΑ ΜΜΜΕΕΕΤΤΤΑΑΑΝΝΝΟΟΟΙΙΙΑΑΑ

ΘΘΘΕΕΕΜΜΜΑΑΑΤΤΤΑΑΑ ΕΕΕΛΛΛΛΛΛΗΗΗΝΝΝΙΙΙΚΚΚΗΗΗΣΣΣ ΙΙΙΣΣΣΤΤΤΟΟΟΡΡΡΙΙΙΑΑΑΣΣΣ

111... ΗΗΗ ΑΑΑΛΛΛΩΩΩΣΣΣΗΗΗ ΤΤΤΗΗΗΣΣΣ ΠΠΠΟΟΟΛΛΛΗΗΗΣΣΣ ... 222999 ΜΜΜΑΑΑΪΪΪΟΟΟΥΥΥ 111444555333 ΜΜΜ ... ΧΧΧ ...

222... ΒΒΒΑΑΑΣΣΣΙΙΙΛΛΛΕΕΕΥΥΥΣΣΣ ΓΓΓΕΕΕΩΩΩΡΡΡΓΓΓΙΙΙΟΟΟΣΣΣ ΑΑΑ ''' (((111888444555 --- 111999111333)))

333... ΗΗΗ ΜΜΜΑΑΑΧΧΧΗΗΗ ΤΤΤΩΩΩΝΝΝ ΟΟΟΧΧΧΥΥΥΡΡΡΩΩΩΝΝΝ --- 111999444111--- """ΤΤΤΑΑΑ ΟΟΟΧΧΧΥΥΥΡΡΡΑΑΑ ΚΚΚΑΑΑΤΤΤΑΑΑΛΛΛΑΑΑΜΜΜΒΒΒΑΑΑΝΝΝΟΟΟΝΝΝΤΤΤΑΑΑΙΙΙ ,,, ΔΔΔΕΕΕΝΝΝ ΠΠΠΑΑΑΡΡΡΑΑΑΔΔΔΙΙΙΔΔΔΟΟΟΝΝΝΤΤΤΑΑΑΙΙΙ ..."""

444... ΝΝΝΙΙΙΚΚΚΗΗΗΤΤΤΑΑΑΣΣΣ ΣΣΣΤΤΤΑΑΑΜΜΜΑΑΑΤΤΤΕΕΕΛΛΛΟΟΟΠΠΠΟΟΟΥΥΥΛΛΛΟΟΟΣΣΣ ΗΗΗ ΝΝΝΙΙΙΚΚΚΗΗΗΤΤΤΑΑΑΡΡΡΑΑΑΣΣΣ ΟΟΟ ΤΤΤΟΟΟΥΥΥΡΡΡΚΚΚΟΟΟΦΦΦΑΑΑΓΓΓΟΟΟΣΣΣ (((111777888222---111888444999)))

555... ΜΜΜΑΑΑΝΝΝΤΤΤΩΩΩ (((ΜΜΜΑΑΑΓΓΓΔΔΔΑΑΑΛΛΛΗΗΗΝΝΝΗΗΗ))) ΜΜΜΑΑΑΥΥΥΡΡΡΟΟΟΓΓΓΕΕΕΝΝΝΟΟΟΥΥΥΣΣΣ (((111777999666---111888444000)))

666... ΗΗΗ ΚΚΚΥΥΥΡΡΡΑΑΑ ΤΤΤΩΩΩΝΝΝ ΜΜΜΑΑΑΡΡΡΑΑΑΣΣΣΙΙΙΩΩΩΝΝΝ (((ΒΒΒΑΑΑΣΣΣΙΙΙΛΛΛΙΙΙΚΚΚΗΗΗ ΛΛΛΑΑΑΜΜΜΠΠΠΙΙΙΔΔΔΟΟΟΥΥΥ --- ΦΦΦΩΩΩΤΤΤΑΑΑΚΚΚΗΗΗ ,,, +++ 111999 ΙΙΙΟΟΟΥΥΥΝΝΝΙΙΙΟΟΟΥΥΥ 222000111111...)))

777... ΗΗΗ ΚΚΚΥΥΥΡΡΡΑΑΑ ΤΤΤΗΗΗΣΣΣ ΡΡΡΩΩΩ ((( ΔΔΔΕΕΕΣΣΣΠΠΠΟΟΟΙΙΙΝΝΝΑΑΑ ΑΑΑΧΧΧΛΛΛΑΑΑΔΔΔΙΙΙΩΩΩΤΤΤΗΗΗ ,,, +++111333 ΜΜΜΑΑΑΙΙΙΟΟΟΥΥΥ 111999888222)))

ΑΑΑΝΝΝΑΑΑΖΖΖΗΗΗΤΤΤΩΩΩΝΝΝΤΤΤΑΑΑΣΣΣ ΤΤΤΗΗΗΝΝΝ ΞΞΞΕΕΕΧΧΧΑΑΑΣΣΣΜΜΜΕΕΕΝΝΝΗΗΗ ΤΤΤΑΑΑΥΥΥΤΤΤΟΟΟΤΤΤΗΗΗΤΤΤΑΑΑ ΜΜΜΑΑΑΣΣΣ

111... ΡΡΡΩΩΩΜΜΜΗΗΗΟΟΟΣΣΣΥΥΥΝΝΝΗΗΗ ,,, ΡΡΡΩΩΩΜΜΜΑΑΑΝΝΝΙΙΙΑΑΑ (((ΒΒΒΥΥΥΖΖΖΑΑΑΝΝΝΤΤΤΙΙΙΟΟΟ ))) ΚΚΚΑΑΑΙΙΙ ΗΗΗ ΞΞΞΕΕΕΧΧΧΑΑΑΣΣΣΜΜΜΕΕΕΝΝΝΗΗΗ ΤΤΤΑΑΑΥΥΥΤΤΤΟΟΟΤΤΤΗΗΗΤΤΤΑΑΑ ΜΜΜΑΑΑΣΣΣ

222... ΗΗΗ ΑΑΑΥΥΥΤΤΤΟΟΟΚΚΚΡΡΡΑΑΑΤΤΤΟΟΟΡΡΡΙΙΙΑΑΑ ΤΤΤΗΗΗΣΣΣ ΝΝΝΕΕΕΑΑΑΣΣΣ ΡΡΡΩΩΩΜΜΜΗΗΗΣΣΣ ΚΚΚΑΑΑΙΙΙ ΟΟΟΙΙΙ ΠΠΠΟΟΟΛΛΛΙΙΙΤΤΤΕΕΕΣΣΣ ΤΤΤΗΗΗΣΣΣ

333... ΚΚΚΩΩΩΣΣΣΤΤΤΗΗΗΣΣΣ ΠΠΠΑΑΑΛΛΛΑΑΑΜΜΜΑΑΑΣΣΣ ΚΚΚΑΑΑΙΙΙ ΡΡΡΩΩΩΜΜΜΗΗΗΟΟΟΣΣΣΥΥΥΝΝΝΗΗΗ

444... ΤΤΤΟΟΟ ΜΜΜΕΕΕΓΓΓΑΑΑΛΛΛΕΕΕΙΙΙΟΟΟ ΤΤΤΗΗΗΣΣΣ ΡΡΡΩΩΩΜΜΜΑΑΑΝΝΝΙΙΙΑΑΑΣΣΣ (((ΒΒΒΥΥΥΖΖΖΑΑΑΝΝΝΤΤΤΙΙΙΟΟΟΥΥΥ ))) --- ΡΡΡΩΩΩΜΜΜΗΗΗΟΟΟΣΣΣΥΥΥΝΝΝΗΗΗΣΣΣ (((ΕΕΕΛΛΛΛΛΛΗΗΗΝΝΝΙΙΙΣΣΣΜΜΜΟΟΟΥΥΥ ))) ΔΔΔΙΙΙΑΑΑΛΛΛΑΑΑΛΛΛΟΟΟΥΥΥΝΝΝ

ΑΑΑΝΝΝΑΑΑΤΤΤΟΟΟΛΛΛΗΗΗ ΚΚΚΑΑΑΙΙΙ ΔΔΔΥΥΥΣΣΣΗΗΗ

ΗΗΗ ΕΕΕΛΛΛΛΛΛΗΗΗΝΝΝΙΙΙΚΚΚΗΗΗ ΓΓΓΛΛΛΩΩΩΣΣΣΣΣΣΑΑΑ

ΜΜΜΕΕΕΡΡΡΟΟΟΣΣΣ 111οοο::: ¨̈̈ΤΤΤΗΗΗ ΓΓΓΛΛΛΩΩΩΣΣΣΣΣΣΑΑΑ ΜΜΜΟΟΟΥΥΥ ΕΕΕΔΔΔΩΩΩΣΣΣΑΑΑΝΝΝ ΕΕΕΛΛΛΛΛΛΗΗΗΝΝΝΙΙΙΚΚΚΗΗΗ ¨̈̈...

ΜΜΜΕΕΕΡΡΡΟΟΟΣΣΣ 222οοο::: ¨̈̈ΜΜΜΗΗΗΓΓΓΑΑΑΡΡΡΙΙΙΣΣΣ ΕΕΕΧΧΧΩΩΩ ΑΑΑΛΛΛΛΛΛΟΟΟ ΣΣΣΤΤΤΟΟΟ ΝΝΝΟΟΟΥΥΥ ΜΜΜΟΟΟΥΥΥ ,,, ΠΠΠΑΑΑΡΡΡΕΕΕΞΞΞ ΕΕΕΛΛΛΕΕΕΥΥΥΘΘΘΕΕΕΡΡΡΙΙΙΑΑΑ ΚΚΚΑΑΑΙΙΙ ΓΓΓΛΛΛΩΩΩΣΣΣΣΣΣΑΑΑΝΝΝ ¨̈̈

ΜΜΜΕΕΕΡΡΡΟΟΟΣΣΣ 333οοο::: ΓΓΓΛΛΛΩΩΩΣΣΣΣΣΣΑΑΑ ΜΜΜΟΟΟΥΥΥ ΓΓΓΛΛΛΥΥΥΚΚΚΙΙΙΑΑΑ ΜΜΜΟΟΟΥΥΥ ΓΓΓΛΛΛΩΩΩΣΣΣΣΣΣΑΑΑ...

ΜΜΜΕΕΕΡΡΡΟΟΟΣΣΣ 444οοο::: «««ΗΗΗ ΓΓΓΝΝΝΩΩΩΣΣΣΗΗΗ ΤΤΤΗΗΗΣΣΣ ΕΕΕΛΛΛΛΛΛΗΗΗΝΝΝΙΙΙΚΚΚΗΗΗΣΣΣ ΕΕΕΙΙΙΝΝΝΑΑΑΙΙΙ ΑΑΑΠΠΠΑΑΑΡΡΡΑΑΑΙΙΙΤΤΤΗΗΗΤΤΤΟΟΟ ΘΘΘΕΕΕΜΜΜΕΕΕΛΛΛΙΙΙΟΟΟ ΥΥΥΨΨΨΗΗΗΛΛΛΗΗΗΣΣΣ ΠΠΠΟΟΟΛΛΛΙΙΙΤΤΤΙΙΙΣΣΣΤΤΤΙΙΙΚΚΚΗΗΗΣΣΣ

ΚΚΚΑΑΑΛΛΛΛΛΛΙΙΙΕΕΕΡΡΡΓΓΓΕΕΕΙΙΙΑΑΑΣΣΣ»»»...

ΜΜΜΕΕΕΡΡΡΟΟΟΣΣΣ 555οοο::: ΓΓΓΛΛΛΩΩΩΣΣΣΣΣΣΑΑΑ ΚΚΚΑΑΑΙΙΙ ΠΠΠΑΑΑΤΤΤΡΡΡΙΙΙΔΔΔΑΑΑ ΕΕΕΙΙΙΝΝΝΑΑΑΙΙΙ ΤΤΤΟΟΟ ΙΙΙΔΔΔΙΙΙΟΟΟ ...

ΜΜΜΕΕΕΡΡΡΟΟΟΣΣΣ 666οοο::: ΤΤΤΑΑΑ ΓΓΓΚΚΚΡΡΡΙΙΙΚΚΚΛΛΛΙΙΙΣΣΣ --- ΓΓΓΛΛΛΩΩΩΣΣΣΣΣΣΑΑΑ ΜΜΜΟΟΟΥΥΥ ΜΜΜΥΥΥΡΡΡΙΙΙΟΟΟΛΛΛΑΑΑΛΛΛΗΗΗΤΤΤΗΗΗ ΜΜΜΗΗΗΝΝΝ ΘΘΘΑΑΑΡΡΡΡΡΡΕΕΕΙΙΙΣΣΣ ΣΣΣΕΕΕ ΠΠΠΡΡΡΟΟΟΔΔΔΩΩΩΣΣΣΩΩΩ ...

ΜΜΜΕΕΕΡΡΡΟΟΟΣΣΣ 777οοο::: ΕΕΕΛΛΛΛΛΛΗΗΗΝΝΝΙΙΙΚΚΚΕΕΕΣΣΣ ΔΔΔΙΙΙΑΑΑΛΛΛΕΕΕΚΚΚΤΤΤΟΟΟΙΙΙ