Θέσαμε στόχο να γνωρίσουμε τη «φίλη» μας την ελιά, το δέντρο που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην οικονομική, εμπορική, κοινωνική, και πολιτιστική ανάπτυξη των λαών της Μεσογείου, που αποτελεί παγκόσμιο σύμβολο ειρήνης και φιλίας των λαών, σύμβολο γνώσης, αφθονίας, υγείας, δύναμης, ομορφιάς, σύμβολο ελπίδας και μακροβιότητας, σύμβολο αναγέννησης και γονιμότητας. Να μάθουμε το ταξίδι της από την εποχή του λίθου μέχρι σήμερα και τον τρόπο επεξεργασίας της (από το «χάι-χουπ» των Μανιατών ως τα σύγχρονα ελαιοτριβεία). Να κατανοήσουμε την αξία των προϊόντων της ελιάς για την υγεία μας. Μέσα από τις δραστηριότητες της εργασίας μας, επισκέψεις, φύλλα εργασίας, ανάγνωση λογοτεχνικών κειμένων, παιχνίδια, τραγούδια, εικαστικά έργα, θεματικές παρουσιάσεις, παρασκευή σαπουνιού, νέα καταγραφή υπεραιωνόβιων ελαιοδέντρων εμπλουτίστηκε βιωματικά η γνώση και η εμπειρία μας.

Συμμετέχοντες Εκπαιδευτικοί

Βασίλειος Καράμπελας

Συμμετέχοντες Μαθητές

Αναστασία Αυγερινού, Αντρέας Βαδάσης, Αουρέλα Σάλλα, Άγγελος Αθανασακόπουλος, Ιωάννης Αθανασακόπουλος, Μερόπη Οικονόμου, Αντρέας Κολέτσι, Έρης Μάναρης, Δήμητρα Καραχάλιου, Αθανασία Γιαννοπούλου.

6/Θέσιο Δημοτικό Σχολείο Βαλύρας Τάξη ΣΤ

Μας δόθηκε η ευκαιρία στις αρχές Δεκέμβρη να παρασκευάσουμε παραδοσιακό χωριάτικο σαπούνι με την άθερμη μέθοδο και το Μάιο αρωματικό προσθέτοντας φυσικές αρωματικές ουσίες. Τα υλικά που χρησιμοποιήσαμε ήταν : Λουίζα, τσουκνίδα, φλούδα πορτοκαλιού ή μανταρινιού, νερό (2 λίτρα), ματζουράνα, ποτάσα, λάδι (4 λίτρα) και από Aιθέρια έλαια: Δαμάσκηνο, κανέλα, πορτοκάλι, λεβάντα. Εκτέλεση :Το ανακάτεμα των υλικών διήρκεσε δύο ώρες. Ύστερα από 5 ώρες του δώσαμε την ονομασία παραγωγής: ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΒΑΛΥΡΑΣ. Μετά από 12 ώρες το κόψαμε σε φέτες. Στις 40 ημέρες, αφού σκλήρυνε, ήταν έτοιμο για χρήση.

Ο ΄΄λαός΄΄ που φαίνεται γύρω μας, μαζί με το ανθρώπινο στοιχείο, έχει δημιουργήσει ένα σπουδαίο πολιτισμό. Τον πολιτισμό της ελιάς και του λαδιού. Τον πολιτισμό της σοφίας και της ειρήνης. Μέσα από τη βιωματική προσέγγιση του θέματός μας ξεχυθήκαμε για δεύτερη χρονιά στους ελαιώνες της Βαλύρας. Φέτος επισκεφτήκαμε δέκα νέα υπεραιωνόβια ελαιόδεντρα. Συγκεντρώσαμε στοιχεία γι’ αυτά τα ελαιόδεντρα, μετρήσαμε την περιφέρεια του κορμού τους (οι περιφέρειες των κορμών κυμαίνονται από 5,50 έως 8 μέτρα), πήραμε τις συντεταγμένες τους με συσκευή πλοήγησης με «Παγκόσμιο Σύστημα Θεσιθεσίας» (Global Positioning System – GPS), τις φωτογραφίσαμε, «σκαρφαλώσαμε» πάνω στα λιόδεντρα, πήραμε συνεντεύξεις από τους ιδιοκτήτες για την ιστορία των ελαιοδέντρων.

Η φίλη μου η ελιά!!!

Μία ηλιόλουστη μέρα, καθόμουν κάτω από μια ελιά και ξεφύλλιζα ένα βιβλίο, παρατηρούσα κάθε σελίδα τόσο προσεκτικά που κουράστηκα. Έκλεισα το βιβλίο, το άφησα και ξάπλωσα στο πανί. Έκλεισα τα μάτια και φαντάστηκα πως ήμουν σε ένα χωράφι με ανθισμένες ελιές και έτρεχα. Ανοίγω τα μάτια και σαστίζω, κοιτώ πάνω – κάτω και βλέπω την ανθισμένη ελιά. Σηκώνομαι και μαζεύω τα πράγματα που είχα απλώσει κάτω από την ελιά. Απλώνω τα χέρια μου στα φύλλα της και παίρνω ένα κλαδί , ξανανοίγω το βιβλίο μου, βάζω μέσα το κλαδί, κλείνω το βιβλίο μου για να μείνει πάντα εκεί το άρωμα της ελιάς, να μείνει μέσα η άνοιξη, να μείνουν μέσα οι σκέψεις μου. Μαζί της…..