ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ… Όταν πριν τέσσερα χρόνια, που σε συνεργασία με τους μαθητές που είχα τότε,

εκδώσαμε το πρώτο έντυπο στο οποίο ήμουν υπεύθυνος, ελάχιστοι ήταν εκείνοι που

υποψιάζονταν τι θα αντιμετωπίζαμε το εφετινό σωτήριον (;) έτος 2012.Η Ελλάδα στα

σκοινιά, η εκπαίδευση στον Καιάδα, τα όνειρά μας εφιάλτες μας. Το πιο εύκολο, να πεις

«δεν κάνω τίποτα», «δεν ασχολούμαι με τίποτα παραπάνω από τις ‘συμβατικές μου

υποχρεώσεις’».

Είναι όμως και τα παιδιά. Θέλουν να πούνε πράγματα, έχουν ανάγκη να εκφραστούν. Και

εμείς πρέπει να δώσουμε βήμα στον λόγο τους. Κάπως έτσι, λίγο και με την τρέλα τη

δικιά μας που δεν καθόμαστε στα αυγουλάκια μας, προέκυψε τα φετινό τεύχος του

ΠΕ(Ι)ΡΑΜΑΤΟΣ. Η πρωτοβουλία για το συγκεκριμένο τεύχος και η περισσότερη

δουλειά προέρχονται από την καθηγήτρια Αγγλικών, κυρία Όλγα Βάρελη. Ακόμα

βοήθησαν - και τις ευχαριστούμε - η Αντριάνα-Λαρίσα Πανταλού, η Χρύσα Πλεμένου,

η Θεανώ Στεφανάκη και η Ελένη Φακιδάρη. Και φυσικά αυτό το τεύχος δεν θα υπήρχε

χωρίς τη συμβολή των παιδιών που αφιέρωσαν χρόνο και φαιά ουσία (εντάξει, αυτή δεν

τους έλειψε, έχουνε μπόλικη!) για να γράψουν τα άρθρα, που καλύπτουν διάφορους

τομείς των ανθρώπινων δραστηριοτήτων και ενδιαφερόντων.

Ευχαριστούμε λοιπόν πολύ την Ελένη, τη Μαρία και την ( άλλη ) Ελένη, τη Δήμητρα,

την Αρετή, τη Μαρία και τη Στέλλα, τον Διομήδη, τον Γιώργο, τον Κωστή, τη Βασιλίνα,

τον Όμηρο, τη Βαγγελιώ, τον Νίκο, την Λαρίσα, τις Σοφίες από τη Β΄ Λυκείου, την

Αναστασία και τον Ρενάτο. Επίσης ευχαριστούμε όλα τα παιδιά που μας παραχώρησαν

αναμνηστικές φωτογραφίες από διάφορες εκδρομές και εκδηλώσεις του σχολείου μας.

Ευχαριστούμε κι όλους εσάς που αγκαλιάσατε αυτή την προσπάθεια και αγοράσατε το

περιοδικό(Υποθέτουμε, αφού το έχετε στα χέρια σας!).

Άντε, και του χρόνου!

Χρήστος Σουρουλής, φιλόλογος, υπεύθυνος του Τομέα Ευχαριστιών του περιοδικού

(για παραπάνω δεν είμαι!)

No money , no honey…

Εφηβεία είναι η μετάβαση από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση και ο έφηβος έχει μέσα του

να παλέψει με πολλά: με ένα σώμα και μια εικόνα εαυτού που αλλάζει…

Μέσα στη δίνη των αλλαγών, οι έφηβοι έρχονται αντιμέτωποι με ένα δύσκολο και πολύ

απογοητευτικό περιβάλλον, όπου υπάρχει ένα

έντονο κλίμα απογοήτευσης και ματαίωσης σε

κοινωνικό αλλά και σε ιδεολογικό επίπεδο. Τα

μηνύματα που εισπράττουν είναι ιδιαίτερα

αποθαρρυντικά και πολλές φορές έρχονται και

δένουν με τις δικές τους ανησυχίες και φοβίες, που

είναι πολύ συχνές στην εφηβεία.

Ζούμε σε μια εποχή που όλα είναι ρευστά και το

μέλλον δύσκολο να προβλεφθεί.. Τι σημαίνει αυτό;

Αλλαγή σχεδίων, έλλειψη προοπτικής , αγωνία,

αβεβαιότητα, συγκρούσεις στις προσωπικές

σχέσεις. Η ανατροπή των δεδομένων που έχει

συνηθίσει να ζει κανείς και το γενικότερο κλίμα

απαισιοδοξίας που επικρατεί έχει οδηγήσει πολύ

κόσμο στην πλήρη απογοήτευση.Οι έφηβοι και οι

νέοι είναι αυτοί που επωμίζονται όλο το βάρος και τις προκείμενες επιπτώσεις από αυτήν την

κατάσταση. Ωστόσο, οι συνέπειες είναι ήδη αισθητές. Πιο αναλυτικά:

• 9 στους 10 νέους έχουν αλλάξει κάποια

καθημερινή συνήθεια προκειμένου να

μειώσουν προσωπικά τους έξοδα.Ρούχα,

παπούτσια, κινητά πολλές φορές έρχονται

σε δεύτερη μοίρα για γονείς και παιδιά .

• Οι περικοπές όμως επεκτείνονται και στις

συνήθειες διασκέδασης, με 8 στους 10

νέους να βγαίνουν λιγότερο και σε ποσοστό

63% να πίνουν λιγότερο κατά την

έξοδό τους.

• Στο πλαίσιο αυτό, δεν θα μπορούσαν να

μείνουν ανεπηρέαστες μικρές

απολαύσεις όπως τα ταξίδια & οι διακοπές:

σχεδόν 4 στους 5 νέους (75%)μπαίνουν στη

διαδικασία αλλαγής σχεδίων αναψυχής.

.

Σε τέτοιες καταστάσεις, στην πλειοψηφία τους (57%), οι νέοι εκτιμούν ότι η εκπαίδευση και η

δια βίου μάθηση βοηθούν στο να απολαμβάνουν μεγαλύτερη αναγνώριση και διάκριση από τους

γύρω τους. Αντίστοιχα η μεγαλύτερη πλειοψηφία των νέων δείχνει να αναγνωρίζει τις αξίες της

μεταπτυχιακής εκπαίδευσης και της πιστοποίησης, εφόσον σε ποσοστό 63% εκτιμούν ότι τους

προσφέρει τη δυνατότητα να αισθανθούν πιο σίγουροι για το μέλλον.Και δεν είναι λίγοι τέλος οι

νέοι που αναγνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει μέλλον για εργασία στον τόπο τους αναχωρούν για ένα

καλύτερο αύριο στο εξωτερικό.

Ρεαλιστές και αισιόδοξοι συνολικά αποκαλύπτονται, παρόλα αυτά, για μια ακόμη φορά οι

νέοι της χώρας μας, που δείχνουν να διαχειρίζονται την αβεβαιότητα με μια προσωπική

διαχείριση των οικονομικών τους πόρων, αναζητώντας μέσα από τις αξίες της εκπαίδευσης

και της δια βίου μάθησης τον τρόπο να κερδίσουν τη ζωή τους, να βελτιώσουν την

προσωπική τους κατάσταση και να αναπτυχθούν σε ένα ασταθές οικονομικά περιβάλλον.

Και μόνο μία συμβουλή…Keep dreaming…!

Ελένη Φακιδάρη

Α΄ Λυκείου

Ψάχνοντας μιαν ουτοπία….

Κανείς δεν θα μπορούσε να αντιταθεί στην

άποψη ότι τα ΜΜΕ επενεργούν στην ομαλή

και εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας. Για

αυτό άλλωστε, δικαίως έχουν χαρακτηριστεί

ως τέταρτη εξουσία. Ωστόσο, τα ΜΜΕ

πολλές φορές μοιάζει σαν να αυτοαναιρούν

τον παγιωμένο ρόλο τους και να

λειτουργούν ως υποχείρια πολιτικών ή

κοινωνικών σκοπιμοτήτων.

Ο πολίτης μετατρέπεται σε έρμαιο των

εκάστοτε σκοπιμοτήτων, όταν τα ΜΜΕ,

προβάλλοντας ανούσια και εύπεπτα

προγράμματα, ευτελίζουν τις ανθρώπινες

αξίες και τον κάνουν να δέχεται άκριτα τα

μηνύματα που μεταδίδονται. Αυτό είναι ένα

γεγονός που θα έπρεπε να μας θλίβει

ιδιαίτερα.

Ζητάμε τα ΜΜΕ να αποτελέσουν μοχλό

ανάπτυξης της κριτικής μας σκέψης. Πώς

θα γίνει αυτό, όταν σε μία περίοδο

οικονομικής -και όχι μόνο- κρίσης,οι

διαφημίσεις εξακολουθούν να

προβάλλονται συνεχώς, δημιουργώντας

νέες, πλασματικές ανάγκες;Πώς θα γίνει

αυτό, όταν τα προβαλλόμενα προγράμματα

στοχεύουν στο να κρατούν χαμηλά το

πνευματικό και νοητικό μας επίπεδο;

Αντί όμως να μένουμε μετέωροι σ' αυτές τις

αλλαγές,πώς θα μπορέσουμε να δράσουμε

ώστε να καταπραϋνθεί το φαινόμενο; Η

πολιτεία μπορεί να αποτελέσει

σημαντικότερο φορέα για την αλλαγή μιας

τέτοιας κατάστασης. Πρέπει να αναγκάσει

και να εξωθήσει τα ΜΜΕ προκειμένου να

σταματήσουν τη χειραγώγηση του κοινού.

Κρίνεται αναγκαία η αυστηρή τήρηση του

κώδικα δημοσιογραφικής δεοντολογίας

καθώς και η επιβολή ποινών για τη μη

τήρησή του. Ακόμα, οι πολιτικοί ηγέτες

πρέπει να επικεντρώσουν το ενδιαφέρον

τους στο να μετατρέψουν τα ΜΜΕ σε

μορφή γνήσιας ψυχαγωγίας και

ενημέρωσης, αποβάλλοντας οποιαδήποτε

μορφή νόθης, που ακυρώνει τον κοινωνικό

ιστό.

Και ο πολίτης οφείλει να αποκτήσει την

κατάλληλη παιδεία, που θα συμβάλλει στην

ανάπτυξη της κριτικής του ικανότητας.

Αυτό θα τον κάνει πιο υποψιασμένο και

κριτικά σκεπτόμενο απέναντι στα μηνύματα

που δέχεται. Η αλλαγή στο προβαλλόμενο

από τα ΜΜΕ προϊόν θα μπορούσε να

αποτελέσει τη μεγαλύτερη αλλαγή της

εποχής μας! Κάτι σαν «ΑντιΤηλεοπτική

Επανάσταση»! Γιατί, όπως ο Αρκάς γράφει:

''Η ζωή χωρίζεται σε 3 φάσεις:

Επανάσταση,Περισυλλογή,Τηλεόραση!Ξε

κινάς ν' αλλάξεις τον κόσμο και

καταλήγεις να αλλάζεις κανάλια!''Ας

αφήσουμε το control απ' το χέρι μας!

Μπορούμε(;)

Μαρία Ανδρεδάκη

Γ Λυκείου

Στην ‘υγειά’ μας…

Δώρο για σένα!

Ένα δώρο για σένα ,

για να θυμάσαι όπου

και να’ σαι πως σ’

αγαπώ…

Όχι, όχι…δε θα

τραγουδήσουμε…έχω

κάτι σημαντικότερο να

σας πω. Για ένα άλλο

δώρο ( δώρο ζωής!)

που ο καθένας μας θα

ήθελε να λάβει αν

βρισκόταν στη θέση που βρίσκονται τόσοι άλλοι άνθρωποι, πόσο μάλλον παιδιά της ηλικίας μας.

Μπερδευτήκατε; Ας μπω στο θέμα μας

λοιπόν. Θέλω να σας μιλήσω για τη σημασία

της μεταμόσχευσης. Η δωρεά οργάνων είναι

κάτι που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να

φοβόμαστε και να διστάζουμε να κάνουμε.

Κάτσε και αναλογίσου, αν ΕΣΥ χρειαζόσουν

μεταμόσχευση. Δε θα σκεφτόσουν ίσως

τόσο εγωιστικά…

Η ζωή πριν και μετά την μεταμόσχευση,

πιστέψτε με, διαφέρει πολύ! Ας πάρουμε για

παράδειγμα τον μικρό Κωστή από τα Χανιά.

Είναι μόλις 8 ετών , και όμως έχει περάσει

περισσότερες δυσκολίες από πολλούς

μεγαλύτερούς του!

Ο Κωστής γεννήθηκε με χρόνια νεφρική

ανεπάρκεια. Μέχρι τα 6 του χρόνια το

πρόβλημα αντιμετωπιζόταν στα κοντινά

νοσοκομεία της περιοχής .Δυστυχώς όμως,

οι συνθήκες και η εξέλιξη της πάθησής του

τον ανάγκασαν αυτόν και τη μητέρα του να

μετακομίσουν στην Αθήνα, αφήνοντας την

υπόλοιπη οικογένεια πίσω…Σχεδόν όλοι σας

έχετε μικρά αδέρφια. Φανταστείτε να

φεύγουν για να ζήσουν μακριά σας σε ένα

νοσοκομείο…

Ο Κωστής ξεκίνησε αιμοκάθαρση και μετά

από δυο χρόνια περιπετειών με την υγεία

του, η τύχη τού χαμογέλασε. Κάποιος τού

έκανε ένα πολύτιμο δώρο. Ο Κωστής είχε

ξανά το δικαίωμα να ζήσει όπως τα άλλα

παιδιά της ηλικίας του. Βρέθηκε το

πολυπόθητο μόσχευμα. Με τη βοήθεια ενός

συνανθρώπου-ενός φύλακα αγγέλου- ο

μικρός είχε πια δεύτερη ευκαιρία .Μια

ευκαιρία που τόσο καιρό ονειρευόταν.

Όλα άλλαξαν από τότε. Τώρα πια ο Κωστής

δεν είναι θλιμμένος και κουρασμένος. Ζει

μια φυσιολογική ζωή. Μπορεί επιτέλους να

παίξει με τους φίλους του. Αυτό βέβαια για

πολλούς από εσάς φαίνεται σαν κάτι

αυτονόητο και απολύτως φυσιολογικό, όμως

για τον μικρό Κωστή και για τόσα άλλα

παιδιά που πάσχουν ακόμα από παρόμοια

νοσήματα αυτό είναι μια πολυτέλεια.

Ας εκτιμήσουμε αυτό που έχουμε.Την υγεία

μας. Ας μη γκρινιάζουμε, ας μη ζητάμε

πάντα το κάτι παραπάνω. Γιατί αν δεν

υπάρχει υγεία όλα τα άλλα είναι περιττά.

Όλοι έχουν δικαίωμα στη ζωή.Δεν

νομίζετε;

Δήμητρα Παπαδάκη

Α΄Λυκείου

Σημείωση από την καθ.Ό.Βάρελη με

αφορμή το άρθρο της Δήμητρας Παπαδάκη.

Μία από τις συχνότερες εκφράσεις φοβίας

με σκοπό την αποφυγή της δωρεάς

οργάνων είναι η παρακάτω.

«Σε περίπτωση που μπω στο νοσοκομείο θα

με ξεπαστρέψουν μια ώρα αρχύτερα.»

Αν είστε στο νοσοκομείο, πιθανότατα δεν

είστε κατάλληλος για δότης. Δεν μπορούν

να γίνουν δότες ασθενείς που έχουν νοσήσει

από μια (μεγάλη) σειρά ασθενειών, ακόμα

και αν έχουν αναρρώσει πλήρως από αυτές.

Εξ όσων γνωρίζω αυτό περιλαμβάνει άτομα

με καρκίνο, χρόνια πάσχοντες από διαβήτη,

άτομα μεγάλης ηλικίας, όσοι έχουν

πρόβλημα με καρδιά, συκώτι, νεφρά (ακόμα

και αν όλα τα υπόλοιπα είναι εντάξει) και

όσοι ακολουθούν μακροχρόνια

φαρμακευτικές αγωγές. Ακόμα βαριά

καπνιστές μεγάλης ηλικίας έχουν

κατεστραμμένους πνεύμονες και πιθανότατα

ακατάλληλη καρδιά. Αυτό στενεύει ήδη

πάρα πολύ τα περιθώρια αυτών που

μπορούν να γίνουν δότες, ακόμα και αν

είναι «εγκεφαλικά νεκροί». Σε γενικές

γραμμές Δότες μπορούν να γίνουν νέα υγιή

άτομα τα οποία έχουν υποστεί βαριά

κρανιο-εγκεφαλική βλάβη (από ατύχημα)

η αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο, και

εφόσον έχουν διακομισθεί έγκαιρα σε

Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Κατόπιν

αυτού, τα χρονικά περιθώρια είναι πολύ

μικρά πριν επέλθει οριστική νέκρωση και

των υπολοίπων οργάνων (το πολύ μερικά

24ωρα).

Όχι στο τσιγάρο! Πολύ συχνά βλέπουμε γύρω μας διάφορα παιδιά να καπνίζουν και κάποιοι από εμάς

αναρωτιούνται γιατί το κάνουν αυτό.. Δυστυχώς στις μέρες μας αυτό είναι πολύ συχνό

φαινόμενο και αυτό είναι πρόβλημα γιατί από τη στιγμή που ένας έφηβος ξεκινά το κάπνισμα

αρχίζει και καταστρέφει τους πνεύμονές του.Ξέρεις όμως και άλλες λιγότερο εμφανείς

αρνητικές συνέπειες; Το κάπνισμα μπορεί να δυσκολέψει την όραση. Μπορεί ακόμα να

προκαλέσει από απλή φαρυγγίτιδα έως και καρκίνο του λαιμού. Αν έχεις τρέμουλο,

ίλιγγο,αρρυθμίες , πονοκέφαλο και συχνό λαχάνιασμα μη νομίζεις πως θα σου φύγει με τα

χρόνια .Θα χειροτερεύσεις διότι όλα αυτά μπορεί να είναι επιπτώσεις από το

κάπνισμα.Κορίτσια, το κάπνισμα καταστρέφει και την ομορφιά!Το δέρμα μετά το κάπνισμα

δείχνει πιο θαμπό και αφυδατωμένο.Η διαδικασία γήρανσης επιταχύνεται ! Είναι εντυπωσιακό

ότι έχει διαπιστωθεί από μετρήσεις ότι οι καπνιστές αναπτύσσουν 12 φορές ταχύτερα ρυτίδες, σε

σχέση με μη καπνιστές συνομηλίκους τους!

Γιατί καπνίζουν οι έφηβοι; Για να μιμηθούν τους γονείς τους ή τους δασκάλους τους; Για να

αποδείξουν ότι μεγάλωσαν; Για να κάνουν ό,τι και οι φίλοι τους και να μην αισθάνονται

απομονωμένοι στις παρέες τους; Γιατί πέφτουν θύματα καλοστημένων διαφημίσεων; Γιατί δεν

υπάρχει επαρκής ενημέρωσή τους για τις συνέπειες του καπνίσματος;Πάντως, όποιος και να

είναι ο λόγος Ποτέ δεν είναι αργά να το κόψει κανείς. Και όποιος ρωτήσει ‘ ποιος βιάζεται να

πεθάνει’ επειδή το κάπνισμα θεωρείται αργός θάνατος, ας σκεφτεί γιατί η εικονιζόμενη κυρία

πιάνει το λαιμό της…

Τέλος, θα ήθελα να διαμαρτυρηθώ ότι κανείς

δεν είναι αναγκασμένος να εισπνέει το καπνό

των καπνιστών, ειδικά σε κλειστούς χώρους που

δεν αερίζονται ( όπως οι τουαλέτες του

σχολείου κ.ά.).Για μένα μαγκιά είναι να πεις

ΟΧΙ στο κάπνισμα για το καλό το δικό σου

αλλά και των συμμαθητών σου.

Αρετή Δομαζάκη -Λυκείου

‘Το ημερολόγιο μιας καρκινοπαθούς κοπέλας ’ ‘Σήμερα , 5.10.2003, με δυσκολία κρατάω στα χέρια μου τον στυλό για να γράψω τα

τελευταία μου λόγια στο αγαπημένο μου ημερολόγιο. Οι δυνάμεις μου αρχίζουν να με

εγκαταλείπουν μέρα με τη μέρα. Δεν ξέρω πόσο θα αντέξω ακόμα…. Για το μόνο που

νιώθω χαρά είναι ότι έχω πάρει παράταση ενός μήνα ζωής. Έχω την εντύπωση πως

κερδίζω το θάνατο. Ωστόσο αυτό δεν με βοηθά να ξεχάσω τι συνέβη πέντε μήνες νωρίτερα.

Στις 2.05.2003 άρχισα να έχω κάποιες ενοχλήσεις στο κεφάλι. Δεν το σπουδαιολόγησα και

το απέδωσα στις πολλές ώρες διαβάσματος. Εξάλλου προετοιμαζόμουν για τις

πανελλαδικές εξετάσεις. Οι πόνοι όμως δυνάμωναν ολοένα και περισσότερο. Μόλις

τελείωσα με τις εξετάσεις μου η μητέρα μου έκλεισε ραντεβού για εξετάσεις. Τα

αποτελέσματα αργούσαν να βγουν…. Δεν άντεχα άλλο αυτή την καθυστέρηση.. Δέκα μέρες

αργότερα η μητέρα μου με φώναξε στο σαλόνι και μου ανακοίνωσε πως τα αποτελέσματα

των εξετάσεων ήταν καλά. Όμως κάτι δεν μου άρεσε στο ύφος της. Ήταν πολύ

προβληματισμένη. Την επόμενη μέρα πήγαμε σε ένα γιατρό για να ξεκινήσω μια αγωγή.

Ήμουν αρκετά αγχωμένη με την κατάσταση που επικρατούσε. Κατά τη διάρκεια της αγωγής

άρχιζαν να υποχωρούν οι πόνοι στο κεφάλι. Δυο μήνες αργότερα όμως όταν σταμάτησα να

παίρνω τα φάρμακα, άρχισαν ξανά οι πονοκέφαλοι. Όταν ρώτησα τη μητέρα μου γιατί δεν

ξεκινάω ξανά την αγωγή εφόσον ένιωθα αφόρητους πόνους, δεν πήρα απάντηση… Τότε

άρχισαν να μου μπαίνουν υποψίες .Δεν ήταν τελικά κάτι ασήμαντο αυτό που μου συνέβη.

Καθώς οι μέρες κυλούσαν, ήμουν ακόμα πιο ανήσυχη. Στις 25.08.2003 ο κόσμος

κατέρρευσε. Όταν επέστρεφα από τα μαγαζιά, βρήκα στο ταχυδρομικό κουτί του σπιτιού

μας δυο φακέλους με το όνομά μου. Ήμουν πολύ περίεργη να δω τι έγραφαν μέσα. Ο ένας

ήταν από το Υπουργείο Παιδείας και ο άλλος από την κλινική που είχα κάνει τις ιατρικές

εξετάσεις. Είχα μεγάλη λαχτάρα να δω που είχα περάσει. Όμως ο φάκελος από την κλινική

με προβλημάτισε. Έτρεξα γρήγορα πάνω να ανοίξω τους φακέλους. Πρώτα άνοιξα το

φάκελο με τα αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων. Τρελάθηκα από τη χαρά μου.

Θα φοιτούσα στη Νομική στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης .Το όνειρο μου άρχιζε να

πραγματοποιείται. Όλα όμως σκοτείνιασαν όταν άνοιξα το δεύτερο φάκελο. Στις τελευταίες

γραμμές έλεγε με έντονα γράμματα:’’H ασθενής πάσχει από καλπάζουσα μορφή καρκίνου

στον εγκέφαλο. Περιθώριο ζωής 1 μήνας’’. Έβαλα τα κλάματα και δεν μπορούσα να

ηρεμήσω. Μόλις με άκουσε η μητέρα μου έτρεξε να δει τι μου συμβαίνει. Πάγωσε όταν με

είδε να κρατάω το χαρτί από την κλινική. Στην αρχή τα έβαλα μαζί της , όμως όταν

ηρέμησα κατάλαβα πως ότι έκανε το έκανε για το καλό μου. Το μόνο που σκεφτόμουν

ήταν η αρρώστια μου. Δεν ήθελα να πάω στο πανεπιστήμιο. Η μητέρα όμως επέμενε.

Τελικά με έπεισε. Στα μέσα του Σεπτέμβρη πήγαμε στη Θεσσαλονίκη και βρήκαμε σπίτι.

Μετά από λίγες μέρες έπεισα τη μητέρα μου να φύγει για την Αθήνα. Οι μέρες περνούσαν

και τα μαθήματα στη σχολή με έκαναν να ξεχνιέμαι. Πέρασε και ο Σεπτέμβρης και ο

χρόνος ζωής που μου είχαν δώσει είχε περάσει. Άρχισαν να γεννιούνται μέσα μου ελπίδες.

Στις 5 του Οκτώβρη καθώς ετοιμαζόμουν για τη σχολή, ένιωσα ένα δυνατό πόνο στο

κεφάλι. Έκατσα για λίγο στην καρέκλα του ξύλινου γραφείου μου και αντίκρισα το

ημερολόγιο μου. Το άνοιξα και άρχιζα να γράφω…..’

Η κοπέλα δεν πρόλαβε να το ολοκληρώσει καθώς έπεσε νεκρή στο πάτωμα του

διαμερίσματός της. Δυο μέρες αργότερα οι γονείς της την βρήκαν νεκρή και ολομόναχη στη

Θεσσαλονίκη. Το όνειρο της έμεινε απραγματοποίητο. Ο ‘’σιωπηλός δολοφόνος’’ νίκησε

την επιθυμία της να συνεχίσει τη ζωή της και να γίνει μία λαμπρή δικηγόρος!!! Ελένη Δελιδάκη

Γ΄Λυκείου

La vita è bella

Εφηβεία και…έρωτας …ή αλλιώς… «ΛΙΩΝΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ!!!»

Η εφηβεία είναι η πιο δύσκολη ηλικία αλλά

ταυτόχρονα και η πιο ωραία ηλικία.

Χαρακτηρίζεται δύσκολη διότι αλλάζει ο

χαρακτήρας των εφήβων και δεν μπορούν να

ελέγξουν τον εαυτό τους ενώ, παράλληλα

είναι ωραία γιατί φεύγεις από τον κόσμο των

<<μικρούληδων>> και νιώθεις πιο

ανεξάρτητος στον κόσμο των μεγάλων.

Στην εφηβεία αρχίζουν όλα τα πρωτόγνωρα

πράγματα στη ζωή των νέων. Ένα από αυτά

,και μάλλον το σημαντικότερο, είναι ο

έρωτας. Ο έρωτας είναι ένα δυνατό

συναίσθημα αλλά στην εφηβεία είναι

εντονότερος σε σχέση με τις άλλες ηλικίες,

ίσως επειδή είναι η πιο τρυφερή και

ευαίσθητη ηλικία από όλες.

Ο έρωτας όμως έχει θετικές και αρνητικές

συνέπειες στο αγόρι αλλά και στο κορίτσι. Τα

δύο άτομα επηρεάζονται αρκετά από αυτό το

συναίσθημα είτε σε μεγάλο βαθμό είτε σε

μικρότερο. Οι θετικές επιπτώσεις

αντανακλώνται στην ψυχολογία του εφήβου.

Η ψυχολογία του γίνεται καλύτερη στο

σχολείο του και στην καθημερινότητα του.

Στο σχολείο αντιμετωπίζει τους καθηγητές,

τους συμμαθητές όπως και τους γονείς και

συνεπώς τους γύρω του. Είναι θετικό γιατί

όταν ερωτεύεσαι βλέπεις τα πράγματα με την

θετική τους πλευρά.

Όταν κάποιος ερωτεύεται όμως κλείνεται

στον εαυτό του και απομονώνεται από τους

άλλους για να σκεφτεί αυτό που του συνέβη.

Πλέον, αρχίζει να ενδιαφέρεται περισσότερο

για την εμφάνισή του αλλά και για το τι

εικόνα θα παρουσιάσει προς τα έξω και

κυρίως στο άτομο για το οποίο ενδιαφέρεται.

Καμιά φορά αυτό μπορεί να γίνει έμμονη

ιδέα. Επίσης, μια σημαντικότατη επίπτωση

είναι στο σχολείο. Κατά την περίοδο που ο

έφηβος είναι ερωτευμένος, οι επιδόσεις στο

σχολείο του δεν είναι και οι καλύτερες. Όλη

την ημέρα μιλάει στο κινητό του ή σκέφτεται

συνέχεια αυτόν που έχει ερωτευτεί με

αποτέλεσμα να μην αφιερώνει χρόνο για το

καθημερινό του διάβασμα.

Επομένως, ο έρωτας στα χρόνια της

εφηβείας είναι κάτι πολύ σημαντικό και

ωραίο με περισσότερες θετικές συνέπειες

παρά αρνητικές. Αξίζει λοιπόν να

ερωτευόμαστε όμως χρειάζεται λογική

σκέψη και σύνεση για την κάθε απόφαση

μας!!!!!

Στέλλα και Μαρία Βασσάλου

Α΄ Λυκείου

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΦΡΕΣΚΟ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

1 κουταλάκι γλυκού λάδι 1 κουταλάκι γλυκού λεμόνι 1 κουταλάκι γλυκού αλεύρι 1 κουταλάκι γλυκού μέλι

Τα ανακατεύουμε πολύ καλά μέχρι το μείγμα να δέσει! Στην όψη φαίνεται λίγο άσχημο όμως μην σιχαθείτε να το βάλετε. Η υφή του είναι κολλώδες όμως εσείς το βάζετε με τα δάχτυλα σας, σχηματίζεται μια μάσκα! ΠΡΟΣΟΧΗ! Μάσκα, δηλαδή μην βάλετε μείγμα πάνω στα φρύδια ή τα μάτια! Γύρω-γύρω! Καλή Επιτυχία! Αρετή Δομαζάκη - Α΄ Λυκείου

ΠΕΡΙ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Η ασκομπαντούρα

Η τζιμπραγιά μπαντούρα αρμοσμένη σε ξύλινο θηκάρι

και προσαρμοσμένη με κατάλληλο τρόπο σε δέρμα από

αρνί ή ρίφι (κατσικάκι) μας δίνει στην Κρήτη την

ασκομπαντούρα ή ασκομαντούρα και φλασκομπαντούρα,

που είναι η γνωστή νησιώτικη τσαμπούνα και διαφέρει

από τον άλλο τύπο ελληνικού άσκαυλου, τη γκάιντα Ο

μεγαλύτερος κωμικός ποιητής της αρχαίας Ελλάδας , ο

Αριστοφάνης, σύγκρινε τον ήχο που βγάζει ο άσκαυλος,

όργανο - σύμβολο της ιερής μέθεξης, με αυτόν που

κάνουν οι μέλισσες.

Η ασκομπαντούρα

παίζεται συνήθως σε

ανοικτό χώρο μόνη

της ή με τη συνοδεία

λαούτου ή μικρού

νταουλιού. Το

όργανο αυτό κουβαλά μέσα του την ψυχή της Κρήτης

και με τον επιβλητικό του ήχο μαγεύει τα αυτιά των

ακροατών και προκαλεί δέος, ξυπνώντας αρχέγονα

συναισθήματα.Το όργανο αυτό, πολύ διαδεδομένο

παλιότερα στην Κρήτη, τείνει δυστυχώς σήμερα να

εκλείψει.. Πρόκειται λοιπόν για ένα όργανο υπό

εξαφάνιση, λίγοι είναι πλέον οι υπάρχοντες παίκτες

ασκομαντούρας, όπως λίγες είναι και οι αναφορές, οι

ηχογραφήσεις και οι φωτογραφίες. Η παρακμή φαίνεται να ξεκίνησε μεταπολεμικά, όταν με την

εξέλιξη της τεχνολογίας και τον εξευρωπαϊσμό της μουσικής, αυτό το άκρως παραδοσιακό

μουσικό όργανο άρχισε σιγά - σιγά να εκτοπίζεται.

Η σταδιακή παρακμή της φαίνεται πως

ξεκίνησε μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Για τους λόγους που οδήγησαν στο

σταδιακό αφανισμό της ασκομαντούρας από

τα μουσικά δρώμενα της Κρήτης υπάρχουν

πολλές απόψεις.

Ελπίδα

Η αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για την

γκάιντα, πνευστό όργανο συγγενικό της

ασκομαντούρας, είναι δεδομένη στην

Ευρώπη. Το ίδιο ισχύει και στην Ελλάδα

όπου, στις νησιωτικές κυρίως περιοχές, όλο

και περισσότεροι νέοι ανακαλύπτουν τη

μαγεία της τσαμπούνας, η οποία ανακτά τη

θέση της στην παραδοσιακή μουσική. Στην

Κρήτη, η συντήρηση και η ανάδειξη της

ασκομαντούρας συναντά δυσκολίες, καθώς

οι εναπομείναντες παίκτες της είναι

ελάχιστοι.

Ελπιδοφόρο όμως είναι το γεγονός ότι

γίνονται προσπάθειες να συμμετάσχει το

όργανο αυτό στη δισκογραφία και να γίνει

ευρέως γνωστό. Φώτο 1.Ένας πολύ γνωστός και σεμνός προς

την παράδοση καλλιτέχνης, ο Μανώλης

Σκουτέλης από την Αξό ο οποίος εκτός

απ'ότι παίζει αυτό το παλιό όργανο, είναι

και ο ίδιος κατασκευαστής του, όπως και

στην φωτογραφία που βλέπουμε η

ασκομπαντούρα είναι δικής του

κατασκευής.

Φώτο 2.Εικόνα από μερακλίδικη παρέα στο

Ατσιπόπουλο Ρεθύμνου στην οποία

διασκεδάζουν με ασκομπαντούρα με τον

πολύ γνωστό καλλιτέχνη Αλέξανδρο

Παπαδάκη.

Και εγώ με την σειρά μου αποφάσισα να

μάθω αυτό το παλιό όργανο βάζοντάς μου

την ιδέα ο Χριστόφορος Καραβίτης ,

συμμαθητής στη Βυζαντινή Μουσική , ο

οποίος παίζει και αυτός ασκομπαντούρα και

ξέρει να κατασκευάζει. Επίσης ήθελα πολύ

να μάθω αυτό το όργανο γιατί όπως

ανέφερα και παραπάνω πάει να εκλείψει

από την κρητική μουσική, αλλά τον

τελευταίο καιρό παρατηρείται ότι έχει

πέραση και ότι υπάρχει πολλή θέληση από

πολλούς για την εκμάθηση αυτού του

οργάνου. Ένας άλλος λόγος που ήθελα να

μάθω αυτό το όργανο είναι ότι είναι πολύ

εντυπωσιακό και βγάζει σε πολλή όρεξη την

παρέα, ,δίνει ένα άλλο αέρα στην παρέα την

οποία βγάζει σε πολύ κέφι. Ο τελευταίος

λόγος ο οποίος έμαθα να παίζω αυτό το

όργανο είναι ότι αγαπώ πολύ την κρητική

παράδοση και ότι μου αρέσει και εμένα

πάρα πολύ αυτό το όργανο.

1. 2.

Διομήδης Ζαχαριουδάκης ( πληροφορίες από τον Ρηγινιώτη Θεόδωρο)

Α΄ Λυκείου

HIP HOP Μήπως γνωρίζετε τον TuPac, τον Notorious BIG, τους ONYX; Όχι!

FFC, TXC, ΖΝ, ΑΓ, Στοίχημα, Ψυχόδραμα 07, GIANTS, Rip Out(wtf);;; Μπαα..

Ήρθε, λοιπόν, ο καιρός να σας ‘’μορφώσω’’ μουσικά… μάλλον να εκσυγχρονίσω… ή

μάλλον, να σας ενημερώσω σχετικά με το τι εστί hip hop… ή ακόμα καλύτερα… χμμμ…

ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ, κάτι θα κάνω!

Θέμα: HIP HOP

Το hip hop δεν είναι ένα είδος μουσικής ή χορού όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Θα

μπορούσαμε να πούμε ότι είναι τρόπος ζωής, τρόπος σκέψης… Είναι μια έννοια που δεν

μπορείς να τη βάλεις σε καλούπια ( έτσι λένε).

Ο πιο ολοκληρωμένος ορισμός του hip hop (για μένα)

είναι ο εξής:

Είναι μία κουλτούρα που αποτελείται από 4 στοιχεία (4

elements) :

1. Rap (Ο στίχος)

2. Brake Dance(O χορός)

3. DJing(Η μουσική)

4. Graffiti(Η εικόνα)

Το hip hop αναπτύχθηκε σε υποβαθμισμένες

περιοχές των ΗΠΑ, όπως το Μπρονξ στη

Νέα Υόρκη, το Μπρούκλιν και άλλες

μεγάλες πόλεις όπου υπήρχε μεγάλη ανεργία

και φτώχεια. Τα 4 στοιχεία δεν

αναπτύχθηκαν την ίδια χρονική στιγμή αλλά

σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Οι

ρίζες του ανάγονται στην δεκαετία του '70,

όταν άρχισαν τα πρώτα δειλά βήματα.

Break Dance Παρ' όλο που το Break Dance θεωρείται από

πολλούς πρόσφατη ανακάλυψη αποτελεί

στην πραγματικότητα εξέλιξη της

Capoeira! Οι πρώτοι B-boys εμφανίστηκαν

το 1973 όταν οι αντίπαλες συμμορίες της

Αμερικής άρχισαν να λύνουν τις διαφορές

τους χορεύοντας αντί να χρησιμοποιούν

όπλα. Δεν ήταν αυτός ο σκοπός της

δημιουργίας του, απλά χρησιμοποιήθηκε και

για αυτό.

RAP

(RhythmAndPoetry) [ ΠΡΟΣΟΧΗ:

πληροφορία από Wikipedia ]

Η μουσική των μαύρων δίνει έμφαση

κυρίως στο στίχο (ρίμα) και στο

περιεχόμενο του και όχι τόσο στη

μελωδία(λούπα) η οποία συνήθως είναι

απλά συνοδευτική. Η θεματολογία είναι,

κατά κανόνα, βιώματα της

καθημερινότητας (κοινωνικά/πολιτικά

θέματα).Οι πρώτοι MCs εμφανίστηκαν το

75-78 και η ιδέα του MCing δόθηκε από

έναν DJ ο οποίος σύνδεσε μικρόφωνο στο

μείκτη του και πρόφερε ορισμένους στίχους

για να εμψυχώσει τους B-boys.

DJing Το DJing δημιουργήθηκε το 75-78 και

χρησιμοποιήθηκε στην αρχή για να έχουν

ρυθμό οι B-Boy και μετά για να λένε πάνω

στο ρυθμό των μπιτ τους στίχους τους οι

MCs. Ο πρώτος DJ ήταν ο Kool Herc: με

την απομόνωση κομματιών από διάφορους

δίσκους και την ανάμιξή τους δημιούργησε

τον ήχο του hip hop. Οι DJ ήταν τα αστέρια

του hip hop τα πρώτα χρόνια αλλά από το

1978 και μετά τα φώτα έκλεψαν οι MCs.

Graffiti Το graffiti ξεκίνησε κάπου στο Μπρονξ, από

έναν 17χρονο Ελληνοαμερικάνο διανομέα

πίτσας, ο οποίος από όπου περνούσε έγραφε

με spray στον τοίχο το όνομα του και τον

αριθμό της οδού του ( ΤΑΚΙ 183). Με τον

καιρό εξελίχθηκε και έφτασε στη σημερινή

του μορφή. Για κάποιους είναι τέχνη, για

άλλους καταστροφή, για τον

writer…τρόπος έκφρασης!

Μπορούμε να πούμε ότι η κουλτούρα του

hip hop προβάλλει την προσωπικότητα του

κάθε ατόμου. Δεν γίνεται να κάνεις κάτι

λάθος, ούτε υπάρχει κάτι το οποίο είναι

γενικά αποδεκτό ότι είναι το ‘σωστό’. Εδώ,

ο καθένας έχει το δικό του προσωπικό στιλ.

Δεν προσαρμόζει το στιλ του στο hip hop

αλλά το hip hop προσαρμόζεται στο στιλ

του.

‘Το καλό και ταυτόχρονα κακό του hip hop

είναι ότι μπορεί να το κάνει ο

οποιοσδήποτε’’

Γιώργος Παρασχάσκης-Γ΄ Λυκείου

Αυτό το ξέρατε; «Δε θα καταφέρεις τίποτα στη ζωή

σου…»

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν γεννήθηκε στο Ουλμ της Γερμανίας το 1879 από αστική οικογένεια.Όταν γεννήθηκε , το κεφάλι του ήταν μεγάλο και κάπως παραμορφωμένο , με αποτέλεσμα οι γονείς του να νομίζουν ότι έχει κάποιο είδος ανωμαλίας . Στα τρία του χρόνια άρχισε να μιλάει , και έφτιαχνε πύργους με τραπουλόχαρτα. Στα πέντε του χρόνια , ο μπαμπάς τού χαρίζει μια πυξίδα, κάτι που τον ξάφνιασε πάρα πολύ. Με το σχολείο δεν τα πήγαινε πάρα πολύ καλά. Τους δασκάλους και τους καθηγητές τους έβλεπε σαν λοχίες και λοχαγούς. Στο Λύκειο , όλοι τον θεωρούσαν αργόστροφο επειδή σκεφτόταν επί ώρες για να απαντήσει μια ερώτηση και δεν μπορούσε να αποστηθίσει το παραμικρό. Ήταν πολύ μοναχικός και δεν είχε καθόλου φίλους. Σε ηλικία εννέα ετών άρχισε να ξεφυλλίζει βιβλία Βιολογίας, Φυσικής και Φιλοσοφίας και μετά από δύο χρόνια ανακαλύπτει έναν Θεό,το Θεό της Γεωμετρίας ,τον Ευκλείδη.Παράλληλα οι γονείς του μετακομίζουν στο εξωτερικό ενώ αυτός ήταν στο Λύκειο , στη Γερμανία , όπου μια μέρα ένας καθηγητής τον προσβάλει λέγοντάς του ότι δεν θα καταφέρει τίποτα στη ζωή του .Μετά από αυτό μαζεύει τα πράγματα του και πάει στους γονείς του, που εξοργιστήκανε με την απόφασή του. Παρόλα αυτά , έγινε το θαύμα.Στα 17 του χρόνια περνάει τις εξετάσεις και ‘εισβάλει’ στο Πολυτεχνείο. Εκεί δεν δεχόταν καμία παρατήρηση. Ήταν στο τμήμα Μαθηματικών και Φυσικής. Το αποτέλεσα ήταν ότι όλοι οι συμμαθητές του έγιναν καθηγητές ενώ αυτός δεν έβρισκε πουθενά δουλειά. Τέλος, παίρνει ελβετική υπηκοότητα ( αντίο Γερμανία!) και απαλλάχτηκε από το στρατό επειδή είχε πλατυποδία ( μεγάλη..πατούσα) .Τελικά όμως, άθελά του συνέβαλε στην εφεύρεση της ατομικής βόμβας και έγινε κάτι σαν..επιθεωρητής εφευρέσεων!

Κωστής Ανδρεδάκης Β ΄Λυκείου

ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΠΑΡΑΜΟΝΕΥΟΥΝ

Έρωτας με τυχερά παιχνίδια….. …Ένας άνδρας καταναλώνει υπερβολική ποσότητα αλκοόλ.

Κάθεται σε ένα τραπέζι με άλλους, παίζουν πόκερ.

Καταϊδρωμένος έχει χάσει τα πάντα, όμως είναι τόσο

εθισμένος, θολωμένος που συνεχίζει! Τώρα ποντάρει το αμάξι

του, παίρνει τα χαρτιά στα χέρια του και νομίζει ότι ήρθε η

μεγάλη ευκαιρία. Όμως και πάλι χάνει. Χωρίς κανένα έλεγχο

λέει «Το Σπίτι Μου»! Ναι! Το Σπίτι Μου!» Οι υπόλοιποι

μένουν άφωνοι, μα συνεχίζουν.

Στο παράθυρο κάθεται ο 16χρονος γιος του, που δεν έχει πια να πει τίποτα, ξέροντας για την

σοβαρή ασθένεια του πατέρα

του. Φανταστείτε τα συναισθήματα αυτού

του εφήβου! Όλοι φανταζόμαστε το τέλος

αυτής της ιστορίας που πάντα είναι

αναμενόμενο.Ο πατέρας από το πάθος του

με τον τζόγο, χάνει την οικογένεια του, η

οποία μετακομίζει μακριά θέλοντας να ζήσει

μια ζωή ήρεμη χωρίς τέτοιου είδους

διαταράξεις.

Τζόγος :μόνο μια λέξη η οποία έχει γίνει

εφιάλτης σε πολλές οικογένειες.

Ο τζόγος αποτελεί εξαρτητική συμπεριφορά,

χαρακτηριζόμενη από απώλεια αυτοέλεγχου

του ασθενούς. Στα πλαίσια αυτής της

εξάρτησης ο ασθενής αναπτύσσει

ανεκτικότητα, δηλαδή θέλει να παίζει όλο

και περισσότερο χάνοντας την έννοια του

χρόνου και του χρήματος. Πολλές φορές ο

εθισμένος πάσχει από αυταπάτες και

ψευδαισθήσεις, δηλαδή κάθε φορά θεωρεί

ότι ήρθε η ευκαιρία του.

Αν και υπάρχει θεραπευτική αντιμετώπιση,

συνήθως ο ασθενής την αρνείται. Κύριος

στόχος αυτής της θεραπείας είναι να

βοηθήσει τον ασθενή να ξεπεράσει τις

παράλογες σκέψεις και να κάνει αποχή από

τα τυχερά παιχνίδια!

Γι’ αυτό πριν χρειαστείτε να πάτε στον

ψυχίατρο και να βλέπετε στον ύπνο σας

ντάμες και βαλέδες, καλύτερα περιοριστείτε

σε κάνα χαρτάκι την Παραμονή της

Πρωτοχρονιάς!

Βασιλίνα Τζαγκαράκη

Α΄ Λυκείου

Κίνδυνοι στο δρόμο

Οι καθημερινοί κίνδυνοι που όλοι αντιμετωπίζουμε στους δρόμους είναι λίγο πολύ γνωστοί.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι που μας παρουσιάζονται συχνά, αλλά υποτιμούμε το μεγάλο βαθμό

επικινδυνότητάς τους.

Οι πεζοί, είναι οι περισσότερο τρωτοί

χρήστες του δρόμου σε περίπτωση

ατυχήματος και δυστυχώς, στη χώρα μας,

σχεδόν το ¼ των νεκρών από τροχαία

ατυχήματα είναι πεζοί. Οφείλουμε λοιπόν

να αυξήσουμε την προσοχή μας.

Η σωστή συμπεριφορά μας ως πεζός

σημαίνει:

1) Διασχίζουμε το δρόμο ΠΑΝΤΑ σε

διάβαση πεζών.

2) Όταν πλησιάζει αυτοκίνητο, το αφήνουμε

να περάσει..

3) Εάν το οδόστρωμα είναι βρεγμένο και

υπάρχουν λακκούβες με νερό, προσέχουμε

περισσότερο.

4) Όταν κάποιος πεζός αρχίζει να διασχίζει

το οδόστρωμα, δεν πρέπει να πισωγυρίζει.

5) Όταν είμαστε πολλοί διασχίζουμε

ομαδικά.

6) Ποτέ δεν ξεκινάμε ανάμεσα από

σταθμευμένα αυτοκίνητα .

8) Όταν επιχειρούμε να από περάσουμε

σταματημένο λεωφορείο ή μεγάλο όχημα,

οπότε έχουμε μειωμένη ορατότητα,

προσέχουμε περισσότερο.

9) Να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί κατά

τη προσέλευση και αποχώρηση από το

σχολείο.

Οι κίνδυνοι στην οδήγηση και ορισμένες

συμβουλές οδήγησης για να τους αποφύγεις.

Όταν είσαι προετοιμασμένος για κάτι

επικίνδυνο, τότε δεν έρχεται. Όταν δεν

είσαι προετοιμασμένος για κάτι, τότε

έρχεται.Μπορεί λοιπόν …

1) να πεταχτεί ζώο στο δρόμο.

2) να πεταχτεί αυτοκίνητο χωρίς να ελέγξει

ή να χαλάσει γκάζι, φρένο, συμπλέκτης ή να

σκάσει το λάστιχο

3) να προσπεράσεις ενώ έχει κίνηση στο

αντίθετο ρεύμα

4) να είσαι σε αλυσίδα αυτοκινήτων και ο

μπροστινός σου να φρενάρει απότομα

5) να πεταχτείς έξω από το δρόμο από

στροφή με ανάποδη κλίση

6) να πάθει ζημιά το αυτοκίνητο από

λακούβα στο οδόστρωμα

7) να έχει βροχή, καταιγίδα, πάγο, χιόνι στο

οδόστρωμα ή να κάνεις όπισθεν

8) να οδηγείς πιωμένος

9) να ελέγξεις κάθετη διασταύρωση χωρίς

να σταματήσεις και το αυτοκίνητο να βγει

από το δρόμο κατά λάθος

10) να πέσουν αντικείμενα από φορτηγά και

καρότσια στο αυτοκίνητο ή και πάνω στο

οδόστρωμα

11) να μπει από κάθετη διασταύρωση

κάποιος μπροστά σου με πολύ μικρή

ταχύτητα και να σου κόψει τη φόρα

12) να μπεις σε λωρίδα κυκλοφορίας με

μικρή ταχύτητα και να έρχεται από πίσω

κάποιος με μεγάλη ταχύτητα

13) να μη δεις μηχανάκι ή άλλο όχημα το

βράδυ επειδή δεν έχει φώτα

14) να μη δεις άλλο αυτοκίνητο τη στιγμή

που είναι ακριβώς δίπλα σου,

15) να μη χωράς να στρίψεις σε κάθετο

δρόμο

16) να σταματάς πάνω στο δρόμο και να

περνάει από δίπλα σου κάποιος με ταχύτητα

μεγάλη.

17) η παρέα στο αυτοκίνητο να σε αγχώνει

ή να σε αποσπά από την οδήγηση - τότε

χρειάζεται προσοχή.

Τι πρέπει να θυμάσαι:

1) Χρειάζεται ο τελευταίος σε μια σειρά

αυτοκινήτων να ανάβει τα alarm για να

υποδεικνύει ότι η σειρά είναι σταματημένη.

2) Όταν βλέπεις μια μεγάλη ευθεία, στο

τέλος της να πηγαίνεις πολύ σιγά, διότι

μπορεί να έχει μια απότομη στροφή χωρίς

σήμανση!

3) Το βράδυ, τα φώτα πορείας των οδηγών

μπορεί να σε τυφλώσουν. Αν συμβεί αυτό,

πρέπει να προσέχεις πάντα την άσπρη

γραμμή στο δεξί άκρο του δρόμου

4) Να προσέχεις μερικούς οδηγούς τη νύχτα

που έχουν μόνο ένα φως που λειτουργεί και

θεωρείς ότι είναι μηχανάκι.

5) Πάντα να φοράς τη ζώνη, ιδιαίτερα μέσα

στα χωριά και τις πόλεις, όπου οι δρόμοι

είναι πιο στενοί με πεζούς που εμφανίζονται

απότομα στο οδόστρωμα.

6) Να αφήνεις απόσταση από τον μπροστινό

σου.

7) Να μην αφαιρείσαι από το ραδιόφωνο!

8) Να μην οδηγείς ποτέ πιωμένος!

Να σημειωθεί ότι το 40% περίπου των

οδηγών, που ευθύνονται για τα θανατηφόρα

τροχαία ατυχήματα, έχουν ποσοστό αλκοόλ

στο αίμα περισσότερο από 0,5 γραμμάρια

ανά λίτρο αίματος, δηλαδή πάνω από το

ανώτερο επιτρεπόμενο όριο που

προβλέπεται από τον Κώδικα

Οδικής Κυκλοφορίας (Κ.Ο.Κ.).

Όμηρος Παραγιουδάκης

Α΄Λυκείου

ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ

Κανένας λόγος δεν υπάρχει να αφαιρέσουμε

τη ζωή μας, εκείνη που μας δίνει ο Θεός για

να τη ζήσουμε και που μόνο εκείνος μπορεί

να μας την πάρει. Ωστόσο πολλές φορές

συμβαίνει οι άνθρωποι να οδηγούνται σε

αυτού του είδους την πράξη, καθώς δεν

υπάρχει ένας καθολικά αποδεκτός

παράγοντας που να την προκαλεί. Υπάρχει

όμως ένα κύριο χαρακτηριστικό που έχουν

οι αυτόχειρες, και είναι η κατάθλιψη. Από

την άλλη μεριά, δεν είναι ασυνήθιστο

ορισμένα άτομα να οδηγούνται στην

αυτοκτονία λόγω πιέσεων από το

οικογενειακό και ευρύτερο κοινωνικό τους

περιβάλλον. Τέλος, υπάρχουν παράγοντες,

όπως:

Πόνος (σωματικός ή

συναισθηματικός) χωρίς περιθώρια

βελτίωσης.

Θρήνος μετά τον χαμό αγαπημένου

προσώπου.

Προσπάθεια αποφυγής ευθυνών

μετά τη διάπραξη εγκλήματος.

Ψυχική ασθένεια και αναπηρία.

Σοβαρός τραυματισμός (αναπηρία,

παραμόρφωση)

Κατάχρηση ουσιών

Αρνητικό περιβάλλον (σεξουαλική

κακοποίηση, φτώχεια, έλλειψη

στέγης)

Οικονομική ζημία

Ερωτική απογοήτευση

Αποφυγή ατίμωσης (χαρακίρι)

Η στάση των περισσοτέρων θρησκειών

απέναντι στην αυτοκτονία είναι αρνητική. Η

ζωή σύμφωνα με την θρησκεία ανήκει στον

θεϊκό παράγοντα, που καθορίζει τον ρυθμό

των όντων σε όλη την κλίμακα της ύπαρξής

τους και τα υποτάσσει στον κύκλο της ζωής

και του θανάτου. Με αυτή την έννοια ο

άνθρωπος δεν δικαιούται να διαταράξει

αυτόν τον κύκλο και απαγορεύεται ο φόνος

άλλου ανθρώπου όσο και του ίδιου του

εαυτού. Η χριστιανική διδασκαλία μάλιστα

και η Ορθόδοξη Εκκλησία, στηριζόμενες

στην Αγία Γραφή, θεωρούν την αυτοκτονία

ως ένα από τα μεγαλύτερα αμαρτήματα·. Ο

άνθρωπος παίρνει τη ζωή ως δώρο και γι’

αυτό οφείλει να την εκτιμά.Παρόλα αυτά,

ένα εκατομμύριο άνθρωποι κάθε χρόνο

βάζουν τέλος στη ζωή τους, σύμφωνα με

στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού

Υγείας. Στην Ελλάδα το 2006 είχαμε 394

θανάτους.

Για να αποφευχθούν οι αυτοκτονίες και

γενικά η κατάθλιψη απαιτούνται

παρεμβάσεις από την πρώιμη παιδική

ηλικία, ανάπτυξη προγραμμάτων στα

σχολεία, βελτίωση των συνθηκών

διαβίωσης, αναπτυξιακά προγράμματα σε

επίπεδο τοπικών κοινωνιών.

Εκείνο που τελικά απαιτείται για να γίνουν

όλα αυτά είναι να αυξηθούν οι δαπάνες για

την ψυχική υγεία, όπως και η ανάπτυξη των

δομών και των υπηρεσιών παροχής ψυχικής

υγείας, ώστε να έχουν ένα πιο ανθρώπινο

και αποτελεσματικό πρόσωπο.

Βαγγελιώ Νύκταρη

Γ ΄Λυκείου

ΘΕΜΑΤΑ SOS!!

Ο Πλανήτης μας

Τι σημαίνει ρύπανση του περιβάλλοντος;

Ποιες είναι οι συνέπειες στη ζωή μας; Με

ποιον τρόπο μπορούμε να τις αποφύγουμε;

Η λέξη περιβάλλον προέρχεται από το ρήμα

περιβάλλω. Δηλαδή είναι καθετί μέσα στο

οποίο ζούμε είτε είναι στη φυσική του

μορφή όπως η γη, ο αέρας, η θάλασσα, το

νερό, τα δάση και τα ζώα, είτε το κοινωνικό

Περιβάλλον το οποίο έχει δημιουργήσει ο

άνθρωπος. Έτσι λοιπόν ανάμεσα στον

άνθρωπο και το περιβάλλον υπάρχει μια

μεγάλη εξάρτηση.

Η ρύπανση-μόλυνση του περιβάλλοντος δεν

είναι τίποτε άλλο παρά αλλοίωση της

μορφής του περιβάλλοντος και της

ισορροπίας του ανθρώπου με την φύση.

Οι αιτίες είναι αναρίθμητες. Αρχικά, αξίζει

να αναφέρουμε την χρήση πάρα πολλών

φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων με τα οποία

ο άνθρωπος αποσκοπούσε στην αύξηση της

παραγωγής. Επιπλέον, η δημιουργία πολλών

εργοστασίων χωρίς τα κατάλληλα μέτρα

προστασίας μπορεί να έδωσαν στον

άνθρωπο όλα όσα χρειαζόταν. Όμως του

στέρησαν το μεγαλύτερο αγαθό, ένα υγιές

περιβάλλον.Το μονοξείδιο του άνθρακα που

εξάγεται από τα εργοστάσια, μολύνει τον

αέρα ενώ τα βιομηχανικά απόβλητα που τις

περισσότερες φορές χύνονται στις θάλασσες

και τα ποτάμια προκαλούν μόλυνση. Άλλη

μια αιτία ρύπανσης αποτελούν οι πυρκαγιές

των δασών που σχετίζονται με το «μεγαλείο

της ανθρώπινης ασυνειδησίας». Τέλος, η

υπερβολική υλοτομία που απώτερο στόχο

έχει την οικοπεδοποίηση.

Όλα αυτά έχουν τραγικές συνέπειες. Η υγεία

είναι ο πρώτος τομέας που προσβάλλεται.

Οι περισσότερες ασθένειες που

ταλαιπωρούν σήμερα τον άνθρωπο, όπως το

άσθμα και ο καρκίνος ξεκινούν από την

μόλυνση του περιβάλλοντος. Επειδή τα

πάντα πάνω στη γη θεωρούνται σαν μια

αλυσίδα, ανεπηρέαστες δεν μένουν ούτε οι

τροφές. Έτσι στις μέρες μας γίνεται λόγος

για μολυσμένες και νοθευμένες τροφές. Το

νερό βέβαια δεν θα μπορούσε να αποτελεί

εξαίρεση, καθώς οι χημικές ουσίες που

καταλήγουν σε αυτό είναι περισσότερες από

αυτές που μπορεί να διαλύσει.

Όλα αυτά λοιπόν οδηγούν στην καταστροφή

της φύσης, της χλωρίδας και της πανίδας

του πλανήτη μας. Τώρα πια που η

κατάσταση έχει φτάσει σε ένα οριακό

σημείο αρχίζουμε και ευαισθητοποιούμαστε

για το τι πρέπει να γίνει. Έτσι λοιπόν

λαμβάνονται διάφορα μέτρα αντιμετώπισης

και περιορισμού του προβλήματος.

Το σημαντικότερο όμως είναι να ληφθούν

μέτρα πρόληψης. Και αυτό θα το πετύχουμε

με την ένταξη ενός περιβαλλοντικού

προγράμματος στο σχολείο. Έτσι τα παιδιά

από μικρή ηλικία αν μπορέσουν να

συναισθανθούν τι σημαίνει περιβάλλον θα

μπορέσουν να συνειδητοποιήσουν την αξία

του προκειμένου να το προστατέψουν.

Μόνο αν με ευθύνη, συνείδηση και

ευαισθησία σκύψουμε προσεχτικά πάνω στο

πρόβλημα θα μπορέσουμε να το

αντιμετωπίσουμε ώστε να αποφευχθούν οι

τραγικές συνέπειες. Γιατί δεν πρέπει να

ξεχνάμε ότι σώζοντας το περιβάλλον

σώζουμε και προστατεύουμε τον ίδιο μας

τον εαυτό!!!

Νίκος Τζιλιγκάκης

A΄ Λυκείου

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ

Φύγαμε για… Comenius!

Φέτος τον

Φεβρουάριο το

σχολείο μας

έλαβε μέρος σε

ένα πρόγραμμα

ανταλλαγής

μαθητών

( Comenius) στο

οποίο

συμμετέχον

συνολικά

7 χώρες:

η Ισπανία,

η Ιταλία, η

Γαλλία , η

Βουλγαρία , το

Βέλγιο και η

Ελλάδα. Με την συνοδεία τριών

καθηγητριών, οι 13 μαθητές από το τμήμα

των Γαλλικών της Β΄ Λυκείου , στις 4/2

ταξιδέψαμε στην Καταλονία, περιοχή της

Ισπανίας , με σκοπό την παρουσίαση της

εργασίας μας που είχε ως θέμα την

προσωπικότητα του Καζαντζάκη. Μέσα από

το πρόγραμμα μάς δόθηκε ευκαιρία να

γνωρίσουμε υπέροχα τοπία , να δούμε έναν

διαφορετικό τρόπο διδασκαλίας από τον

δικό μας, να γευτούμε την Ισπανική κουζίνα

, να επισκεφτούμε μουσεία Ισπανών

καλλιτεχνών αλλά και να γνωρίσουμε παιδιά

από άλλες χώρες με τα οποία κάναμε παρέα

τις τελευταίες τρεις μέρες , και μείναμε στην

όμορφη πόλη Τζιρόνα.Η εμπειρία που

είχαμε ήταν φανταστική και δε θα

ξεχάσουμε ποτέ τις υπέροχες μέρες που

περάσαμε στην Ισπανία. Θα θέλαμε τέλος

να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στις

καθηγήτριές μας, Μ.Χριστοφοράκη που

χωρίς τη βοήθειά της δε θα είχαμε

καταφέρει να γράψουμε την εργασία, αλλά

και τις κ. Λ.Καρίμαλη και Σ.Γιανέλλα που

μας φέρθηκαν τόσο καλά και

μας…ανέχθηκαν!

Αντριάννα-Λαρίσα Πανταλού

Β΄ Λυκείου

‘Υπόθεση Άλκηστη’

Στις 21 Ιανουαρίου η Β΄ Λυκείου με τη συνοδεία τριών καθηγητών(κ. Λ. Καρίμαλη, κ. Χ.

Σουρουλή και κ.Ό.Βάρελη) πήγε…θέατρο .Η παράσταση της ‘Άλκηστης’του Ευριπίδη – το

γνωστό αρχαίο δράμα με το οποίο εκπροσωπήθηκε η Ελλάδα στο μεγαλύτερο πολιτιστικό

φόρουμ στον κόσμο, στην Avignon της Γαλλίας , το φετινό καλοκαίρι, ήρθε και στο Ρέθυμνο.

Λίγα λόγια για την παράσταση…

Η παράσταση έχει ως θέμα την αυταπάρνηση,

τη θυσία του ενός για τον άλλον, όταν αυτοί

συνδέονται με το δεσμό της Αγάπης. Όταν ο

Βασιλιάς των Φερών Άδμητος πεθαίνει , οι

Μοίρες του χαρίζουν τη ζωή με την

προϋπόθεση ότι κάποιος άλλος θα δεχτεί να

πεθάνει στη θέση του. Κι ενώ οι γονείς τους

αρνούνται να θυσιάσουν την ευκαιρία στη

σύντομη ζωή, το δέχεται η γυναίκα του , η

Άλκηστη. Ο πατέρας του θα κατηγορήσει τον

Άδμητο ως φονιά της γυναίκας του, ενώ εκείνος

ξεσπά για την απώλεια της βασίλισσάς του.

Να όμως που καταφθάνει στο ανάκτορο των

Φερών ο Ηρακλής. Ο Άδμητος , για να μην

προδώσει τον υπέρτατο νόμο της φιλοξενίας

του κρύβει το θάνατο της Άλκηστης. Ο

Ηρακλής οργιάζει στο φαγοπότι !

Όταν όμως ο Ηρακλής μαθαίνει την αλήθεια,

φεύγει, εγκλωβίζει το θάνατο και φέρνει πίσω

στη ζωή την Άλκηστη.

Εμείς απολαύσαμε την παράσταση, αλλά

απολαύσαμε επίσης και την παρέα μέσα στο

…πούλμαν!!!

Σοφία Χρυσού

Β΄Λυκείου

ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ…για τον Χρήστο Σουρουλή

Όλα όσα δεν ξέρετε και …ντρέπεστε να

ρωτήσετε για έναν καθηγητή.

Ερώτηση -Από πού είστε;

Απάντηση:Έχω γεννηθεί στην Αθήνα και η

καταγωγή μου είναι από τη Μυτιλήνη.

Ε-Πού μένατε τα παιδικά σας χρόνια;

Α-Στην Αθήνα μέχρι 15 χρονών.

Ε-Μια αστεία ιστορία που θυμάστε από τα

παιδικά σας χρόνια;

Α-Μια ιστορία που είχα στα παιδικά μου

χρόνια ήταν ότι είχαμε στην τάξη μας ένα

χριστουγεννιάτικο δέντρο και το είχανε

ντύσει με βαμβάκι για να φαίνεται

χιονισμένο .Εγώ έπαιζα με έναν αναπτήρα

και κατά λάθος έβαλα φωτιά στο δέντρο και

όταν πέρασε η κυρία που είχε εφημερία είδε

ένα δέντρο να καίγεται.

Ε-Θυμάστε το πρώτο σας παιδικό έρωτα;

Α-Ναι, τον θυμάμαι. Ήμουν 14-15 χρονών,

ήταν μια συμμαθήτριά μου, αλλά δεν μου

έμεινε…απωθημένο!

Ε-Τι σας είπαν οι γονείς σας όταν έμαθαν

ότι έχετε σχέση;

Α-«Μπράβο παιδί μου, γιατί δεν το έκανες

νωρίτερα;» Αυτός είπε ο πατέρας μου. Η

μητέρα μου δεν είπε τίποτα…

Ε-Τι θα συμβουλεύατε έναν μαθητή σας αν

ερχόταν τώρα και σας έλεγε ότι έχει μια

σχέση;

Α-Θα τον συμβούλευα να κοιτάξει να

περάσει καλά, να σέβεται τον εαυτό του και

τον /την σύντροφό του και να μην αφήσει

ποτέ η σχέση να γίνει βάρος. Να είναι

απλώς σαν γιορτή!

Ε-Στην παιδική σας ηλικία κάνατε σκονάκια;

Α-Όχι δεν έκανα. Αλλά κάποιες φορές

προσπαθούσα να δω από κάποιον άλλον ,

αλλά σκονάκια…όχι..

Ε-Αν χρειάζεται ένας μαθητής ένα βαθμό

για να περάσει θα του τον δώσετε;

Α-Ναι.

Ε-Αν σας δινόταν η ευκαιρία να αλλάξετε

κάτι στη ζωή σας μέχρι τώρα, τι θα

αλλάζατε;

Α-Τα ρούχα μου, πλάκα κάνω, ίσως κάποια

πράγματα που μου αρέσουν θα τα έκανα πιο

γρήγορα , αλλά γενικά όλα καλά είναι στη

ζωή και δε θα άλλαζα κάτι.

Ε-Ποιο ήταν το μεγαλύτερο πλήγμα που

είχατε μέχρι τώρα στη ζωή σας;

Α-Το μεγαλύτερο πλήγμα νομίζω ότι ήταν

όταν χάσαμε μια ξαδέρφη μου από ατύχημα

.Ήταν μόλις 13 χρονών. Αυτό με

στεναχώρησε πάρα πολύ.

Ε-Τι δε θα αλλάζατε με τίποτα στη ζωή

σας;

Α- Τη δουλειά μου, είναι κάτι που θέλω να

κάνω και νομίζω ότι δεν θα την άλλαζα.

Ε-Ποιο είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο στη

ζωή σας ;

Α-Το πιο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή μου

είναι η σύντροφός μου , που την έχω δίπλα

μου και φυσικά η οικογένεια μου.

E-Σας ενδιαφέρει ο γάμος;

Α-Δεν ξέρω αν τον ενδιαφέρω εγώ. Ναι ,

θα το ήθελα. Θεωρώ ότι σημασία έχει οι

άνθρωποι να τα πηγαίνουν καλά είτε στο

γάμο είτε στη συμβίωση.

Ε-Τι εύχεστε για το μέλλον;

Α-Για το μέλλον εύχομαι οι μαθητές μας να

ζήσουν μια καλύτερη εποχή .Καλύτερη από

αυτή που υπάρχει τώρα, να έχουν την υγεία

τους, τη δουλειά τους και να βρίσκονται με

έναν καλό άνθρωπο και να είναι και οι ίδιοι

καλοί άνθρωποι.

Αναστασία Καφφάτου, Σοφία Κλάδου

Β΄ Λυκείου

Πού είναι το γέλιο; Νάτο! Από τον Χοτζάι Ρενάτο.

Συζήτηση μεταξύ του Τοτού και του

μπαμπά του:

-Τοτέ, νομίζω ότι τώρα που έγινες 15, ήρθε

η ώρα να μιλήσουμε για το σεξ.

-Ναι, πατέρα. Για πες μου, τι θέλεις να

μάθεις;

Μια ξανθιά ρωτάει τον άντρα της:

-Γιάννη, που είναι τα παιδιά;

-Στα αγγλικά.

-John, where are the kids?

-Μπαμπά! Μπαμπά! Ο Κωστάκης στο

σχολείο με κοροϊδεύει. Με λέει gay.

-Και γιατί δεν τον σπας στο ξύλο;

-Δεν μπορώ. Είναι τόσο γλυκούλης.

-Κυρία, διορθώσατε τα διαγωνίσματα;

-Όχι παιδιά, έχω και άλλα τμήματα. Κάνατε

τις ασκήσεις;

-Όχι.

-Γιατί;

-Δεν έχουμε μόνο εσάς, κυρία, έχουμε και

άλλους καθηγητές.

Γιατί οι μέλισσες πάνε στον πύργο της

Πίζας;

Γιατί έχει ...γύρη.

-Το επίθετό σας;

-Παπαπαπαδάκης.

-Ω! Τραυλίζετε;

-Εγώ όχι, καθόλου. Ο πατέρας μου ήταν

τραυλός και ο ληξίαρχος μ@#*...!

-Μπαμπά, εγώ από πού ήρθα;

-Σε γέννησε η μαμά.

-Και η μαμά από πού ήρθε;

-Την γέννησε η πεθερά μου, δηλαδή η

γιαγιά σου.

-Και η γιαγιά από πού ήρθε;

-Από την κόλαση.

Δυο ξανθιές περιμένουν ένα ταξί. Όταν

φτάνει το ταξί, μπαίνουν οι ξανθιές. Ο

ταξιτζής ρωτάει: «Κορίτσια, πού πάμε;».

Και λέει η μία στην άλλη: «Τι, θα έρθει κι

αυτός μαζί μας;!».

-Μην δώσετε ποτέ σε μια γάτα να φάει

φασολάδα.

-Γιατί;

-Γιατί κλάνει το γατί!

Ένας ταξιτζής έκανε τη βραδινή του βάρδια

και μπαίνει μια γυμνή γυναίκα και του λέει:

-Πάμε αεροδρόμιο!

Προχωράει ο ταρίφας δυο μέτρα, σκέφτεται,

γυρνάει και κοιτάζει. Προχωρά άλλα δυο

μέτρα, την ξανακοιτά.

-Τι γίνεται; Δεν έχεις ξαναδεί γυμνή

γυναίκα;

-Μπα, γυμνή έχω ξαναδεί. Πορτοφόλι δεν

βλέπω και ανησυχώ.

ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ

25+1 σημαντικά πράγματα που με δίδαξε η μαμά μου:

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΤΟΥ

ΑΛΛΟΥ

«Αν πρόκειται να σκοτωθείτε με τον

αδερφό σου, πηγαίνετε έξω. Μόλις

τελείωσα το σφουγγάρισμα.»

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

«Κάνε την προσευχή σου να βγει ο λεκές

από το χαλί.»

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣΣΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ

«Αν την άλλη Πέμπτη που θα πάω στο

σχολείο σου για το τρίμηνο, δεν έχεις

καλούς βαθμούς, καλύτερα να έχεις φύγει

από το σπίτι πριν γυρίσω.»

ΛΟΓΙΚΗ

«Δεν έχει γιατί. Γιατί έτσι είπα εγώ.»

ΤΕΤΡΑΓΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗ

«Αν πέσεις και ματώσεις τα γόνατά σου, θα

φας το ξύλο της χρονιάς σου γιατί θα έχεις

σκίσει και το παντελόνι σου.»

ΠΡΟΝΟΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

«Άλλαξε βρ@κί, ρε παιδάκι μου. Αν

χτυπήσεις και σε πάνε στο νοσοκομείο τι θα

πουν οι γιατροί;»

ΕΙΡΩΝΕΙΑ

«Σταμάτα να κλαις δίχως λόγο γιατί θα σε

κάνω να κλάψεις με λόγο.»

ΕΥΛΥΓΙΣΙΑ

«Ωραίο πλύσιμο έκανες! Δεν βλέπεις τον

σβέρκο σου που είναι μαύρος;»

ΩΣΜΩΣΗ

«Κλείσε το στόμα σου και φάε το φαΐ σου.»

ΑΝΤΟΧΗ

«Δεν θα σηκωθείς από το τραπέζι αν δεν

τελειώσεις τα ρεβύθια σου.»

ΚΑΙΡΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ

«Το δωμάτιό σου είναι σαν να το χτύπησε

τυφώνας.»

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

«Ό,τι σου λέω εγώ σου φαίνεται παράλογο.

Εσύ τα ξέρεις όλα κι εγώ είμαι παράλογη,

έτσι;»

ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ

«Συνέχισε την γκρίνια και θα δεις! Εγώ σε

γέννησα, εγώ σε θα σε σκοτώσω.»

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ

«Πού τά ‘μαθες αυτά, ρε παιδάκι μου; Γιατί

δεν βλέπεις τον αδερφό σου; Έτσι κάνει;»

ΖΗΛΕΙΑ

«Εγώ στην ηλικία σου δεν είχα παπούτσια

να φορέσω. Χιλιάδες παιδάκια σήμερα

γυρνάνε ξυπόλητα. Μην είσαι αχάριστος.»

ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

«Περίμενε να πάμε σπίτι και θα δεις.»

ΥΠΟΜΟΝΗ

«Θα το ανοίξουμε όταν πάμε σπίτι.»

ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ

«Σταμάτα να αλληθωρίζεις γιατί στο τέλος

θα μείνεις αλλήθωρος.»

ΥΠΕΡΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ

«Βάλε το πουλόβερ σου. Κάνει κρύο και δεν

το καταλαβαίνεις.»

ΧΙΟΥΜΟΡ

«Αν κοπείς με το μαχαίρι μην έρθεις

κλαίγοντας σε μένα γιατί θα τις φας από

πάνω.»

ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ

«Αν δεν φας όλο το φαΐ σου δεν θα

μεγαλώσεις.»

ΓΕΝΕΤΙΚΗ

«Όλα τα χούγια του πατέρα σου πήρες.»

ΚΑΤΑΓΩΓΗ

«Όταν σου δίνουν κάτι να λες ευχαριστώ.

Μην είσαι βλάχος.»

ΣΟΦΙΑ

«Όταν μεγαλώσεις θα καταλάβεις.»

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

«Θα κάνεις και συ παιδιά μια μέρα. Μακάρι

να σου κάνουν ότι κάνεις εσύ σε μένα.»

Και λίγες αναμνηστικές φωτογραφίες από τις εκδρομές και τις εκδηλώσεις του σχολείου μας.

Να ευχαριστήσουμε θερμά τους καθηγητές που με τόλμη ( αλλά και ..γοητεία!!! ) συνοδεύσανε

τα παιδιά της Γ΄Λυκείου στην μαγευτική Πράγα! Ευχαριστούμε την κ. Μ.Χριστοφοράκη, τον κ

Α.Ιωαννίδη και την κ. Χ.Ορφανιώτου.

ΠΡΑΓΑ 2012

Χοροεσπερίδα της Γ’ Λυκείου

Εκδηλώσεις,εθνικές γιορτές και.. μερικοί καθηγητές!