Το τραγούδι του Ελαφρούλη (Δάφνη Τζαμαλή-Υακίνθου)

8
1

description

http://www.easywriter.gr/ebooks/item/420

Transcript of Το τραγούδι του Ελαφρούλη (Δάφνη Τζαμαλή-Υακίνθου)

Page 1: Το τραγούδι του Ελαφρούλη (Δάφνη Τζαμαλή-Υακίνθου)

1

Page 2: Το τραγούδι του Ελαφρούλη (Δάφνη Τζαμαλή-Υακίνθου)

2

Δάφνη Τζαμαλή «Υακίνθου»

Η Δάφνη Τζαμαλή «Υακίνθου» γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981. Από

πολύ μικρή διέθετε μια ζωηρή φαντασία και αγαπούσε να πλάθει

συναρπαστικές ιστορίες. Σε ηλικία δεκατριών ετών γράφει το πρώτο της

βιβλίο, διδάσκεται μόνη της το σχέδιο, ενώ παράλληλα ξεκινάει

μαθήματα φωνητικής, για να ασχοληθεί με την άλλη της μεγάλη αγάπη,

το κλασικό τραγούδι.

Στα εικοσιπέντε, ώριμη πια, γράφει και εικονογραφεί το πρώτο της

μεγάλο παιδικό μυθιστόρημα και αφοσιώνεται σταθερά στη συγγραφή.

Για πρώτη φορά το 2012 εκδίδει με τις εκδόσεις Οσελότος το βιβλίο της

«Αστροζαχαρένια ιστορία», που κυκλοφορεί σε όλα τα ενημερωμένα

βιβλιοπωλεία και προτάθηκε για κρατικό βραβείο του Υπουργείου

Πολιτισμού. Το 2013 ακολουθεί το δεύτερο βιβλίο της, «Το Μάθημα του

Μουρμούρα», εικονογραφημένο κι αυτό από την ίδια. Στο easywriter.gr

υπάρχουν ακόμα σε ηλεκτρονική μορφή τα βιβλία της «Άλντουιν ο

Σαλιγκαρούλης και η μεγάλη αναζήτηση», «Θέλω να γίνω Πρίγκιπας»,

«Το παιδί της δροσοσταλίδας» και «Ο Κρυστάλλινος Ιππότης».

Η Δάφνη Τζαμαλή «Υακίνθου» είναι μέλος του Κύκλου Ελληνικού

Παιδικού Βιβλίου (greekibby).

Σήμερα μοιράζει τον χρόνο της σε όλες τις διαφορετικές καλλιτεχνικές

της δραστηριότητες και στα αγαπημένα της ζώα. Εξακολουθεί να μένει

στην Αθήνα.

Page 3: Το τραγούδι του Ελαφρούλη (Δάφνη Τζαμαλή-Υακίνθου)

3

ΤΙΤΛΟΣ : Το τραγούδι του Ελαφρούλη ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Δάφνη Τζαμαλή (Υακίνθου)

ISBN 978-618-81422-2-0

Copyright 2015: Δάφνη Τζαμαλή (Υακίνθου)

Πρώτη Ηλεκτρονική Έκδοση: Αθήνα Μάρτιος 2015

e-mail: [email protected]

Page 4: Το τραγούδι του Ελαφρούλη (Δάφνη Τζαμαλή-Υακίνθου)

4

Στον Στρατή και την Ιωάννα

Page 5: Το τραγούδι του Ελαφρούλη (Δάφνη Τζαμαλή-Υακίνθου)

5

Το τραγούδι του Eλαφρούλη

Κεφαλαιο1

Ελαφρούλης και Πελαγούλης

Η ιστορία αυτή ξεκινάει με τέσσερα όμορφα μικρά αγγελάκια.

Αυτά τα αγγελάκια ξεχωρίζουν από τα άλλα. Έχουν χρωματιστά φτερά

και παίζουνε καταπληκτικά μουσικά όργανα που έχουνε τη δύναμη να

κάνουνε τους ανθρώπους καλύτερους.

Το πρώτο αγγελάκι, ο Κοκκινοφτερούλης, παίζει κιθάρα και η

μελωδία του είναι αυτή που γεμίζει τις καρδιές με αγάπη και κάνει τους

ανθρώπους να γίνονται φίλοι, να δουλεύουν μαζί για να γίνει κάτι καλό

και να προσπαθούν να κάνουν ο ένας τον άλλο ευτυχισμένο.

Το δεύτερο αγγελάκι, ο Κιτρινοφτερούλης, παίζει τρομπέτα και

με τη μουσική του χαρίζει σ’ όλους όσοι ζουν στη γη το γέλιο. Ακόμα

και οι πιο λυπημένοι, εκείνοι που νιώθουν μόνοι ή πονάνε, όταν ακούνε

τη μουσική του κιτρινοφτερούλη, ξεχνάνε τους πόνους και τις λύπες τους

και χαμογελάνε.

Ο Πρασινοφτερούλης, το αγγελάκι της φύσης, είναι ένα πολύ

σημαντικό αγγελάκι. Παίζει αυλό και κάνει τους ανθρώπους να

φροντίζουν και να σέβονται τη γη, τη θάλασσα και τα ζώα, να φυτεύουν

δέντρα και να καλλιεργούν όμορφα λουλούδια.

Ο Βιολετοφτερούλης είναι το αγγελάκι του ονείρου. Με την άρπα

του κάνει τους ανθρώπους να είναι ρομαντικοί, να ονειρεύονται και να

ταξιδεύουν. Είναι το αγγελάκι αυτό που σπρώχνει τους ανθρώπους να

γίνουν ό,τι καλύτερο μπορούνε.

Τα αγγελάκια αυτά είναι αχώριστα και δε σταματούν ποτέ να

δίνουν τη μουσική τους σ’ εμάς που την έχουμε ανάγκη. Αν και είναι

όμως σχεδόν πάντα χαρούμενα και χαμογελαστά, πριν από λίγο καιρό

πρόσεξαν κάτι που τα έκανε να στεναχωρηθούν λιγάκι. Αρκετοί

άνθρωποι της γης είχαν γίνει εγωιστές.

Όμως τι σημαίνει αλήθεια αυτό; Σημαίνει ότι είχαν κλείσει την

καρδιά τους και η θαυμαστή μουσική δεν μπορούσε να μπει μέσα τους να

τους βοηθήσει.

Page 6: Το τραγούδι του Ελαφρούλη (Δάφνη Τζαμαλή-Υακίνθου)

6

Μερικοί άνθρωποι είχαν ξεχάσει να γελάνε και να ονειρεύονται,

άλλοι φέρονταν άσχημα στους άλλους και τη φύση κι όλα αυτά γιατί

είχαν πάψει ν’ ακούνε την ξεχωριστή μουσική των μικρών αγγέλων.

Τότε τ’ αγγελάκια με τα χρωματιστά φτερά μαζέυτηκαν για να

αποφασίσουν τι θα κάνουν.

- Πρέπει οι καρδιές των ανθρώπων να ξανανοίξουν, είπε ο

Kιτρινοφτερούλης. Μόνον έτσι θα ξαναγίνουν ευτυχισμένοι.

- Ναι, αλλά πώς θα τους κάνουμε να ξανακούσουν τη μουσική μας;

Αναρωτήθηκε ο Πρασινοφτερούλης.

- Δεν μπορούμε μονάχοι μας. Μόνον ένας μπορεί να μας βοηθήσει,

είπε ο Κοκκινοφτερούλης.

- Ναι, συμφώνησε ο Βιολετοφτερούλης. Ο καπετάν Καιρός, που

είναι σοφός και δυνατός.

Χαρούμενα τα αγγελάκια, που είχαν σκεφτεί αυτήν τη λύση,

αρχίσανε να γυρίζουνε τον κόσμο γυρεύοντας τον καπετάν Καιρό, που

είχε φτιάξει τις τέσσερις εποχές, τη βροχή και το χιόνι κι όλα όσα μέσα

στη φύση κάνουν τους ανθρώπους να θαυμάζουν και ν’ απορούν.

Στο τέλος τον βρήκανε σ’ ένα λιμάνι. Καθόταν σ’ ένα καφενείο κι

έπινε το ουζάκι του, έπαιζε το κομπολόι του και κάπνιζε σκεφτικός την

πίπα του. Μη σας φαίνεται περίεργο που τον βρήκανε εκεί. Ο χρόνος, η

ζωή, η φύση και ο καιρός πολλές φορές γίνονται όπως οι άνθρωποι και

κάθονται ανάμεσα μας, αλλά εμείς δεν καταλαβαίνουμε ότι είναι αυτοί

και πολλές φορές ούτε που τους προσέχουμε.

Ο καπετάν Καιρός ήταν ένας καλοσυνάτος παππούς με γένια και

κασκέτο. Όταν άκουσε τι ήταν αυτό που στεναχωρούσε τα αγγελάκια, για

λίγο δε μίλησε κι ένα δάκρυ κύλησε στο ρυτιδιασμένο μάγουλο του. Το

είχε δει κι αυτός ότι οι άνθρωποι είχαν γίνει πιο σκληροί.

Ξαφνικά απο την ξύλινη πίπα του βγήκε ένα άσπρο συννεφάκι

καπνού που άρχισε να μεγαλώνει και ν’ ανεβαίνει ψηλά, ώσπου έγινε ένα

κανονικό συννεφάκι απο αυτά που ταξιδεύουν στον ουρανό.

Αυτό ήταν όμως ένα πολύ ξεχωριστό συννεφάκι. Είχε μέσα του

ένα μυστικό τραγουδάκι που μπορούσε ν’ ανοίγει τις κλειστές καρδιές

και να μαλακώνει τους σκληρούς ανθρώπους. Τι κρίμα όμως! Το

συννεφάκι δεν ήξερε πόσο ξεχωριστό ήταν και περιπλανιόταν στον

ουρανο όπως τα συνηθισμένα σύννεφα τραγουδώντας το τραγουδάκι του

εκεί ψηλά που δεν υπήρχε κανείς να το ακούσει.

Page 7: Το τραγούδι του Ελαφρούλη (Δάφνη Τζαμαλή-Υακίνθου)

7

Τα αγγελάκια, μόλις το είδαν, αποχαιρέτησαν τον καπεταν Καιρό

και πέταξαν κοντά του. Αρχίσανε να παίζουνε και να κυνηγιούνται μαζί

του και του δώσανε ένα όνομα.

- Θα σε λέμε Ελαφρούλη, είπε ο Βιολετοφτερούλης. Έτσι κανείς δε θα

σε περάσει για συνηθισμένο συννεφάκι.

- Δηλαδή δεν είμαι συνηθισμένο συννεφάκι; ρώτησε θλιμμένος ο

Ελαφρούλης.

- Όχι, δεν είσαι, είπε ο Κοκκινοφτερούλης. Όμως δεν πρέπει να λυπάσαι

γι’ αυτό. Δεν είναι πάντα καλό να είμαστε ακριβώς ίδιοι με τους άλλους.

Έχεις μέσα σου κάτι πολύ σπουδαίο που δεν έχουν τα άλλα συννεφάκια.

Κι αυτό πρέπει να σε κάνει χαρούμενο.

Page 8: Το τραγούδι του Ελαφρούλη (Δάφνη Τζαμαλή-Υακίνθου)

η συνέχεια στο...

http://www.easywriter.gr/ebooks/item/420