“Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη...

88
11 ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ Εορτασμός 17 ης Νοεμβρίου 1973

description

17 Νοεμβρίου 2015: Σχολική γιορτή

Transcript of “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη...

Page 1: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

11ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Εορτασμός 17ης Νοεμβρίου 1973

Page 2: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Το μουσικό σχήμα «11 & κάτι»

Παρουσιάζει:

Page 3: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα

στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη

Page 4: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 5: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Μιλώ

(Η Συνέχεια 2, 1956)

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

(Νύχτα θανάτου, 1974)

Page 6: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 7: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Ο Μανόλης Αναγνωστάκης (1925- 2005) είναι από

τους σημαντικότερους εκπροσώπους της πρώτης

μεταπολεμικής γενιάς. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη.

Σπούδασε Ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο

και μετεκπαιδεύτηκε στην Ακτινολογία στη Βιέννη.

Εργάστηκε ως γιατρός στη Θεσσαλονίκη και από τα

τέλη του 1978 έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα.

Page 8: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Πολιτικά στρατευμένος από νεαρή ηλικία στο χώρο

της ανανεωτικής αριστεράς, υπήρξε αρχισυντάκτης

του φοιτητικού περιοδικού Ξεκίνημα (1944), πήρε

μέρος στην Εθνική Αντίσταση και κατά τη διάρκεια του

Εμφυλίου καταδικάστηκε από το στρατοδικείο σε

θάνατο για την παράνομη πολιτική του δράση (1949).

Page 9: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 10: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Το 1945 πραγματοποίησε την πρώτη επίσημη

εμφάνισή του στο χώρο των γραμμάτων με την

ποιητική συλλογή Εποχές. Ακολούθησαν οι Εποχές 2

(εκδόθηκαν το 1948, κατά τη διάρκεια προφυλάκισης

του ποιητή), οι Εποχές 3 (1951), η Συνέχεια, η

συγκεντρωτική έκδοση Τα ποιήματα 1941-1956

(1956), η Συνέχεια 2 και η Συνέχεια 3.

Page 11: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 12: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Δρόμοι παλιοί

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

(Μπαλάντες, 1975)

Page 13: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 14: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Στη συνέχεια ο Αναγνωστάκης σιώπησε ποιητικά ως το 1970,

οπότε δημοσίευσε ποιήματά του με τον γενικό τίτλο Ο στόχος

στο συλλογικό τόμο 18 Κείμενα. Από το 1959 ως το 1961

υπήρξε διευθυντής του περιοδικού Κριτική, μέσα από τις

στήλες του οποίου πρόβαλε τα σύγχρονά του ευρωπαϊκά

λογοτεχνικά ρεύματα. Συνεργάστηκε με την εφημερίδα Αυγή και

τα περιοδικά Ελεύθερα Γράμματα, Φιλολογικά Χρονικά, Νέα

Ελληνικά, Διάλογος, Επιθεώρηση Τέχνης, Εποχές, Ο Αιώνας

μας, Θούριος, όπου έγραψε δοκίμια, μελέτες και κριτικές

βιβλίων.

Page 15: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 16: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Ο Μανόλης Αναγνωστάκης τοποθετείται στην πρώτη

μεταπολεμική γενιά της νεοελληνικής ποίησης, γενιά

που σημαδεύτηκε από τον χαρακτηρισμό ποίηση της

ήττας, καθώς πολλοί δημιουργοί της διέγραψαν την

πορεία από την αισιόδοξη πίστη στο κομμουνιστικό

όραμα στην απαισιοδοξία που προέκυψε από τη

διάψευση των προσδοκιών τους.

Page 17: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Συχνή είναι στο έργο του Αναγνωστάκη η παρουσία

της μνήμης, των αναφορών στην παιδική ηλικία και

τους φίλους, της ταύτισης ποίησης και ζωής. Έργα

του Μανόλη Αναγνωστάκη μελοποιήθηκαν από τον

Μίκη Θεοδωράκη και άλλους Έλληνες συνθέτες και

μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες.

Πέθανε στις 23 Ιουνίου του 2005.

Page 18: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 19: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Και περνούσανε τα τραμ

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

(Μπαλάντες, 1975)

Page 20: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Όμως ο πόλεμος δεν τέλειωσεν ακόμη.

Γιατί κανένας πόλεμος δεν τέλειωσε ποτέ!

(Απόσπασμα «Ο Πόλεμος», Εποχές, 1945)

Page 21: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Η ποίηση του Μανόλη Αναγνωστάκη δεν είναι

απαισιόδοξη. Όσο κι αν οι στίχοι του φτάνουν κάποτε

στην απελπισία, στο βάθος του ορίζοντα διακρίνεται

ένα φως που μοιάζει περισσότερο με την αναλαμπή

της αυγής και λιγότερο με το λυκόφως. Η δύναμη του

ποιητικού του έργου, υπερβαίνοντας τις κομματικές

ταμπέλες, κατάφερε να εκφράσει την αβεβαιότητα, την

αποξένωση, αλλά και τις ελπίδες μιας ολόκληρης

εποχής.

Page 22: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 23: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

«Ο Μανόλης Αναγνωστάκης είναι ένας ποιητής που

διαβάζεται πάρα πολύ, τα ποιήματά του

επανεκδίδονται σχεδόν κάθε χρόνο. Είναι ένας πάρα

πολύ δύσκολος ποιητής, δεν είναι συναισθηματικά

εύκολος. Έχει βέβαια ένα συναισθηματικό χρώμα πάρα

πολύ χαρακτηριστικό αλλά καταφέρνει να κρύψει το

συναισθηματισμό του πίσω από τους στίχους του…

Page 24: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

…Πρέπει να προσέξεις πάρα πολύ αλλά μερικές

φορές, και εκεί οφείλεται η μεγάλη του επιτυχία,

φτιάχνει κάποιους στίχους οι οποίοι γίνονται εύκολα

σλόγκαν, όπως το περίφημο «Σαν πρόκες πρέπει να

καρφώνονται οι λέξεις. Να μην τις παίρνει ο

άνεμος»…

Page 25: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

…Νομίζω ότι αυτοί οι εξαιρετικοί στίχοι εξηγούν την

απήχηση που έχει στο μεγάλο κοινό, όπως επίσης την

απήχηση που έχουν τα μελοποιημένα, κυρίως από τον

Μίκη Θεοδωράκη και όχι μόνο, τραγούδια του».

Αλέξης Πολίτης

Page 26: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 27: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Οι στίχοι αυτοί

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

(Μπαλάντες, 1975)

Page 28: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 29: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Οι στίχοι αυτοί μπορεί και να είναι οι τελευταίοι

οι τελευταίοι στους τελευταίους που θα γραφτούν.

Γιατί οι μελλούμενοι ποιητές δε ζούνε πια

αυτοί που θα μιλούσανε πεθάναν όλοι νέοι.

Τα θλιβερά τραγούδια τους γενίκανε πουλιά

σε κάποιον άλλο ουρανό που λάμπει ξένος ήλιος.

Page 30: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Γένικαν άγριοι ποταμοί που τρέχουνε στη θάλασσα

και τα νερά τους δεν μπορείς να ξεχωρίσεις.

Στα θλιβερά τραγούδια τους φύτρωσε ένας λωτός

να γεννηθούμε στο χυμό του εμείς πιο νέοι.

Page 31: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 32: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Όταν μιαν άνοιξη

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

(Μπαλάντες, 1975)

Page 33: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 34: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Ὅταν μιὰν ἄνοιξη χαμογελάσει

θὰ ντυθεῖς μία καινούργια φορεσιὰ

καὶ θὰ ῾ρθεῖς νὰ σφίξεις τὰ χέρια μου

παλιέ μου φίλε.

Κι ἴσως κανεὶς δὲ σὲ προσμένει νὰ γυρίσεις

μὰ ἐγὼ νιώθω τοὺς χτύπους τῆς καρδιᾶς σου

κι ἕνα ἄνθος φυτρωμένο στὴν ὥριμη,

πικραμένη σου μνήμη.

Page 35: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 36: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Κάποιο τρένο, τὴ νύχτα, σφυρίζοντας,

ἢ ἕνα πλοῖο, μακρινὸ κι ἀπροσδόκητο

θὰ σὲ φέρει μαζὶ μὲ τὴ νιότη μας

καὶ τὰ ὄνειρά μας.

Κι ἴσως τίποτα, ἀλήθεια, δὲν ξέχασες

μὰ ὁ γυρισμὸς πάντα ἀξίζει περσότερο

ἀπὸ κάθε μου ἀγάπη κι ἀγάπη σου

παλιέ μου φίλε.

Page 37: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 38: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Κάτω απ’ τα ρούχα μου

(Από τα «Πέντε μικρά θέματα», Εποχές, 1945)

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

(Μπαλάντες, 1975)

Page 39: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 40: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

«Κατά καιρούς μ’ έχουν χαρακτηρίσει καθαρά πολιτικό

ποιητή. Προσωπικά δεν νομίζω ότι είμαι πολιτικός

ποιητής. Είμαι ερωτικός και πολιτικός μαζί.

Συνδυάζονται αυτά τα δύο. Είναι η εποχή που τα

συνδύαζε αυτά τα δύο…

Page 41: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

…Δηλαδή δεν μπορούσε να είναι κανείς ερωτικός

ποιητής, ξεχνώντας το πολιτικό πλαίσιο εκείνης της

εποχής που ήταν φουντωμένα τα πολιτικά πάθη.

Υπήρχε το πολιτικό στοιχείο μέσα, η έκφραση της

πολιτικής, μέσα από μια ερωτική κατάσταση όμως. Δεν

ξέρω αν το καταλαβαίνουμε αυτό το πράγμα εύκολα…

Page 42: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

…Γι’ αυτό αρνούμαι όλα αυτά περί “ποίησης της

ήττας” και τα σχετικά. Δεν είναι ποίηση της ήττας.

Είναι μια αγωνία για την εποχή, ένα άγχος για την

εποχή. Όταν τελείωσε η εποχή, τελειώνει κι η ποίηση.

Δεν μπορείς να γράφεις συνεχώς ποίηση…

Page 43: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

…Δεν είμαι επαγγελματίας ποιητής. Αισθάνομαι την

ποίηση σαν τρόπο έκφρασης, επειδή δεν μπορούσα να

εκφραστώ διαφορετικά. Δηλαδή ήταν η εποχή τόσο

πιεσμένη, τόσο δύσκολη, που μόνο εκφράζοντας τον

πόνο του μπορούσε κανείς να την αντέξει».

Μανόλης Αναγνωστάκης

Page 44: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 45: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Ήτανε νέοι

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

(Της εξορίας, 1976)

Page 46: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 47: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Στ’ αστεία παίζαμε!

Δε χάσαμε μόνο τον τιποτένιο μισθό μας.

Μέσα στη μέθη του παιχνιδιού σάς δώσαμε και τις γυναίκες

μας.

Τα πιο ακριβά ενθύμια που μέσα στην κάσα κρύβαμε.

Στο τέλος το ίδιο το σπίτι μας με όλα τα υπάρχοντα.

Νύχτες ατέλειωτες παίζαμε, μακριά απ’ το φως της ημέρας.

Page 48: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Μήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τα φύλλα του

ημεροδείχτη.

Δε βγάλαμε ποτέ καλό χαρτί, χάναμε χάναμε ολοένα.

Πώς θα φύγουμε τώρα; πού θα πάμε; ποιος θα μας δεχτεί;

Δώστε μας πίσω τα χρόνια μας δώστε μας πίσω τα χαρτιά

μας!

Κλέφτες!

Στα ψέματα παίζαμε!

(Η Συνέχεια 3, 1962)

Page 49: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Ήτανε νέοι, ήταν παιδιά.

Κι έτυχε να ’ναι και καλή σοδειά.

Page 50: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 51: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Έφτασες αργά

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

(Της εξορίας, 1976)

Page 52: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Ἡ ἀπόφαση

Εἶστε ὑπὲρ ἢ κατά;

Ἔστω ἀπαντεῖστε μ᾿ ἕνα ναὶ ἢ μ᾿ ἕνα ὄχι.

Τὸ ἔχετε τὸ πρόβλημα σκεφτεῖ

Πιστεύω ἀσφαλῶς πὼς σᾶς βασάνισε

Τὰ πάντα βασανίζουν στὴ ζωὴ

Page 53: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Παιδιὰ γυναῖκες ἔντομα

Βλαβερὰ φυτὰ χαμένες ὦρες

Δύσκολα πάθη χαλασμένα δόντια

Μέτρια φίλμς.

Κι αὐτὸ σᾶς βασάνισε ἀσφαλῶς.

Page 54: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Μιλᾶτε ὑπεύθυνα λοιπόν.

Ἔστω μὲ ναὶ ἢ ὄχι.

Σὲ σᾶς ἀνήκει ἡ ἀπόφαση.

Δὲ σᾶς ζητοῦμε πιὰ νὰ πάψετε

Τὶς ἀσχολίες σας νὰ διακόψετε τὴ ζωή σας

Τὶς προσφιλεῖς ἐφημερίδες σας· τὶς συζητήσεις

Στὸ κουρεῖο· τὶς Κυριακές σας στὰ γήπεδα.

Page 55: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Μιὰ λέξη μόνο.

Ἐμπρὸς λοιπόν:

Εἶστε ὑπὲρ ἢ κατά;

Σκεφθεῖτε το καλά.

Θὰ περιμένω.

(Η Συνέχεια 3, 1962)

Page 56: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 57: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Δεν έφταιγεν ο ίδιος

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

(Της εξορίας, 1976)

Page 58: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 59: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Απολογία νομοταγούς

Γράφω ποιήματα μέσα στα πλαίσια που ορίζουν οι

υπεύθυνες υπηρεσίες.

Που δεν περιέχουν τη λέξη: Ελευθερία, τη λέξη:

Δημοκρατία.

Δεν φωνασκούν: Κάτω οι τύραννοι ή: Θάνατος στους

προδότες.

Page 60: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Που παρακάμπτουν επιμελώς τα λεγόμενα φλέγοντα

γεγονότα.

Γράφω ποιήματα άνετα και αναπαυτικά για όλες τις

λογοκρισίες.

Page 61: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Αποστρέφομαι τετριμμένες εκφράσεις όπως: σαπίλα ή

καθάρματα ή πουλημένοι.

Εκλέγω σε πάσα περίπτωση την αρμοδιότερη λέξη.

Αυτή που λέμε «ποιητική»: στιλπνή, παρθενική, ιδεατώς

ωραία.

Γράφω ποιήματα που δεν στρέφονται κατά της

καθεστηκυίας τάξεως.

(Ο Στόχος, 1970)

Page 62: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Δεν έφταιγεν ο ίδιος

Τόσος ήτανε.

Page 63: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 64: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Όταν όλα περάσουν

(«Κάτω απ’ τις ράγες», Η Συνέχεια 3,

1962)

Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου

Page 65: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 66: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

[Στο παιδί μου…]

Στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια

Και του μιλούσανε για Δράκους και για το πιστό σκυλί.

Για τα ταξίδια της Πεντάμορφης και για τον άγριο

λύκο.

Μα στο παιδί δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια.

Τώρα, τα βράδια, κάθομαι και του μιλώ.

Page 67: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Λέω το σκύλο σκύλο, το λύκο λύκο, το σκοτάδι σκοτάδι,

Του δείχνω με το χέρι τους κακούς, του μαθαίνω

Ονόματα σαν προσευχές, του τραγουδώ τους νεκρούς

μας.

Α, φτάνει πια! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά.

(Ο Στόχος, 1970)

Page 68: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Επίλογος

Κι όχι αυταπάτες προπαντός.

Το πολύ πολύ να τους εκλάβεις σα δυο θαμπούς

προβολείς μες στην ομίχλη

Σαν ένα δελτάριο σε φίλους που λείπουν με τη

μοναδική λέξη: ζω.

Page 69: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

«Γιατί», όπως πολύ σωστά είπε κάποτε κι ο φίλος μου

ο Τίτος,

«Κανένας στίχος σήμερα δεν κινητοποιεί τις μάζες

Κανένας στίχος σήμερα δεν ανατρέπει καθεστώτα».

Έστω.

Ανάπηρος, δείξε τα χέρια σου. Κρίνε για να κριθείς.

(Ο Στόχος, 1970)

Page 70: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 71: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Το σκάκι

(Η Συνέχεια, 1954)

Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου

Page 72: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 73: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Φοβᾶμαι

(1983, ανένταχτο, με αφορμή τον εορτασμό του Πολυτεχνείου)

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἑφτὰ χρόνια ἔκαναν

πὼς δὲν εἶχαν πάρει χαμπάρι

καὶ μία ὡραία πρωία μεσοῦντος κάποιου Ἰουλίου

βγῆκαν στὶς πλατεῖες μὲ σημαιάκια κραυγάζοντας

«δῶστε τὴ χούντα στὸ λαό».

Page 74: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ μὲ καταλερωμένη τὴ

φωλιὰ

πασχίζουν τώρα νὰ βροῦν λεκέδες στὴ δική σου.

Page 75: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ σοῦ κλείναν τὴν πόρτα

μὴν τυχὸν καὶ τοὺς δώσεις κουπόνια καὶ τώρα

τοὺς βλέπεις στὸ Πολυτεχνεῖο νὰ καταθέτουν γαρίφαλα

καὶ νὰ δακρύζουν.

Page 76: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ γέμιζαν τὶς ταβέρνες

καὶ τὰ σπάζαν στὰ μπουζούκια κάθε βράδυ καὶ τώρα τὰ

ξανασπάζουν

ὅταν τοὺς πιάνει τὸ μεράκι τῆς Φαραντούρη καὶ ἔχουν

καὶ «ἀπόψεις».

Page 77: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἄλλαζαν πεζοδρόμιο ὅταν

σὲ συναντοῦσαν

καὶ τώρα σὲ λοιδοροῦν γιατὶ, λέει, δὲν βαδίζεις ἴσιο

δρόμο.

Page 78: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Φοβᾶμαι, φοβᾶμαι πολλοὺς ἀνθρώπους.

Φέτος φοβήθηκα ἀκόμη περισσότερο.

Page 79: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Κι ήθελε ακόμη…

(Η Συνέχεια, 1954)

Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος

(Τραγούδια της λευτεριάς, 1978

Διασκευή: Υπόγεια Ρεύματα)

Page 80: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 81: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”
Page 82: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Συντονισμός:

Ραφαέλα Ζουριδάκη

Page 83: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Επιμέλεια και ενορχήστρωση:

Ραφαέλα Ζουριδάκη

Δημήτρης Γκομπόιτσος

Μαρία Καμπανού

Page 84: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Ρύθμιση ήχου:

Αντώνης Μουτζιάνου

Page 85: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Βιβλιογραφία:

Εθνικό κέντρο βιβλίου http://www.ekebi.gr/

Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα www.greek-language.gr/

Ποιεῖν http://www.poiein.gr/

Page 86: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Υπεύθυνη Καθηγήτρια:

Ξένια Περακάκη

Page 87: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

Ευχαριστούμε τη Διευθύντρια και το

Σύλλογο Καθηγητών για τη συμπαράσταση

και την κατανόηση.

Page 88: “Για το Πολυτεχνείο: Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη”

11 & κάτι

17 Νοεμβρίου 2015