Δωδέκατη νύχτα - Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

6

description

 

Transcript of Δωδέκατη νύχτα - Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

Page 1: Δωδέκατη νύχτα - Ουίλλιαμ Σαίξπηρ
Page 2: Δωδέκατη νύχτα - Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

Τίτλος Πρωτοτύπου: Twelfth Night, or What You Will by William Shakespeare. England 1601-02.

ISBN: 978-618-5144-47-0

Εκδόσεις Vakxikon.grΒιβλιοπωλείο του ΒακχικόνΑσκληπιού 17, 106 80 Αθήνατηλ. 210 [email protected]

© για την Ελληνική γλώσσα, 2015 Εκδόσεις Vakxikon.gr

Σειρά: Βακχικόν Πεζά - 33

Πρώτη Έκδοση: Οκτώβριος 2015

Σχεδιασμός Έκδοσης & Εξωφύλλου: Vakxikon.gr

Εξώφυλλο: Artwork του Νίκου Γαζετά

Page 3: Δωδέκατη νύχτα - Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ

Σκηνή 1η

(Ένα δωμάτιο στο παλάτι του δούκα. Μουσική. Μπαίνουν ο Ορ-σίνο, δούκας της Ιλλυρίας, ο Κούριο και άλλοι άρχοντες)

Ορσίνο: Αν η μουσική είν’ η τροφή του έρωτα, μη στα-ματάτε, παίξτε κι άλλο. Δώστε μου άφθονη απ’ αυτή, τόσο που απ’ τον κορεσμό ο πόθος μου να πέσει άρρωστος και να πεθάνει. Τη μελω-δία αυτή ξανά! Έσβηνε προς το τέλος σαν το κύμα. Ω, έφτασε ως τ’ αυτιά μουσαν την ηχώ του αέρα που πλανιέται πάνω από μια όχθη γεμάτη με βιολέτες, κλέβοντας το άρωμα από κάποιες και σκορπώντας το σε άλλες! Φτάνει, αρκετά˙ όσο γλυκό ήταν πριν δεν είναι πια. Ω, Έρωτα, πανούργος και αχόρταγος που είσαι, που αν και όλα τα χωράς, σαν τ’ απύθμενα νερά της θάλασσας, ό,τι καταπιείς, όποια η αξία και το μεγαλείο του, μέσα σε μια στιγμή ξεπέφτει και μαραίνεται. Μορφές φανταστι-κές τα πρόσωπα του έρωτα, τον κάνουν από μόνος του να είναι η τέλεια φαντασίωση.

Κούριο: Δε θα κυνηγήσετε άρχοντά μου;Ορσίνο: Τι, Κούριο;Κούριο: Ελάφια.Ορσίνο: Μα το κάνω˙ κυνηγάω την καρδιά του πιο όμορ-

φου που έχω δει. Ω, όταν τα μάτια μου είδαν την Ολίβια, ήταν λες και ο αέρας έγινε πιο γλυκός και καθαρός˙ ευθύς σαν τον Ακταίωνα μεταμορ-

Page 4: Δωδέκατη νύχτα - Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

4 ΟΥΊΛΛΊΑΜ ΣΑΊΞΠΗΡ

φώθηκα σε ελάφι, κι οι πόθοι μου έκτοτε σαν άγρια σκυλιά με καταδιώκουν.

(Μπαίνει ο Βάλεντιν) Τι έγινε; Τι νέα φέρνεις από ’κείνη; Βάλεντιν: Λυπάμαι άρχοντά μου, μα δεν μου επετράπη

να την δω˙ η ακόλουθός της όμως, μου είπε να σας απαντήσω αυτό: Ούτε ο ήλιος, προτού τη γη ζεστάνει καλοκαίρια επτά, δε θα μπορεί ολόκληρο το πρόσωπό της ν’ αντικρύσει˙ μα σαν καλόγρια με μαύρο πέπλο θα κυκλοφορεί και μια φορά τη μέρα με δάκρυα που τα μάτια της πονούν, το δωμάτιό της θα γεμίζει. Και όλ’ αυτά, αναλλοίωτη για να κρατήσει την αγάπη για το νεκρό της αδερφό, που μες στη λυπημένη μνήμη της νωπή θέλει να μείνει.

Ορσίνο: Ω, με τρυφερή κι ευαίσθητη καρδιά τόσο προ-σεκτικά φτιαγμένη, εκείνη που τέτοιο αγάπης χρέος ξεπληρώνει σ’ έναν αδερφό, πώς θ’ αγα-πήσει όταν του έρωτα το βέλος σκοτώσει τ’ άλλα αισθήματα που μέσα της φωλιάζουν˙ όταν κι οι τρεις κυρίαρχοι θρόνοι - μυαλό, συκώτι και καρδιά - γεμίσουν από έρωτα και πάνω τους καθίσει ένας και μόνο βασιλιάς! Στον κήπο λοι-πόν φίλοι μου, πάνω σε στρώματα από άνθη˙

Ξαπλωμένοι κάτω από πυκνόφυλλη σκεπή, πιο πλούσιοι είναι του έρωτα οι στοχασμοί. (Βγαίνουν)

Page 5: Δωδέκατη νύχτα - Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

5ΔΩΔΕΚΑΤΗ ΝΥΧΤΑ

Σκηνή 2η

(Στις ακτές της Ιλλυρίας. Μπαίνουν η Βιόλα, ένας καπετάνιος και ναύτες)

Βιόλα: Ποια χώρα, φίλοι μου, είν’ αυτή;Καπετάνιος: Αυτή, κυρία, είναι η Ιλλυρία.Βιόλα: Τι θέλω εγώ στην Ιλλυρία; Ο αδερφός μου εί-

ναι στα Ηλύσια Πεδία. Ίσως όμως, από τύχη, να μην πνίγηκε. Τι λέτε, ναύτες;

Καπετάνιος: Μα από τύχη σωθήκατε κι εσείς.Βιόλα: Καημένε μου αδερφέ! Τότε, από τύχη, ίσως να

σώθηκε κι εκείνος.Καπετάνιος: Σωστά, κυρία˙ κρατήστε αυτήν την τύχη σαν

παρηγοριά, γιατί σας βεβαιώνω πως αφού κό-πηκε στα δυο το πλοίο μας, όταν εσείς κι οι λι-γοστοί που σώθηκαν μαζί σας είχατε κρεμαστεί από την ακυβέρνητή μας βάρκα, είδα τον αδερ-φό σας, προνοητικό στον κίνδυνο, να δένεται - όπως του υποδείκνυαν το θάρρος κι η ελπίδα - σ’ ένα γερό κατάρτι που επέπλεε στη θάλασσα. Κι εκεί, σαν τον Αρίωνα σε ράχη δελφινιού, τον είδα - όσο μπορούσα να δω - ν’ ανεβοκατεβαί-νει παρέα με τα κύματα.

Βιόλα: Γι’ αυτά που λες, να, πάρε χρυσό. Η δική μου σωτηρία δίνει θάρρος στην ελπίδα που βά-σιμη τα λόγια σου την κάνουν, πως κι αυτός είχε την ίδια τύχη. Γνωρίζεις τούτη εδώ τη χώρα;

Καπετάνιος: Ναι, κυρία, πολύ καλά, μιας που γεννήθηκα και μεγάλωσα ούτε τρεις ώρες δρόμο από δω.

Βιόλα: Ποιος την κυβερνά;

Page 6: Δωδέκατη νύχτα - Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

6 ΟΥΊΛΛΊΑΜ ΣΑΊΞΠΗΡ

Καπετάνιος: Ένας δούκας ευγενής, τόσο στο χαρακτήρα όσο και στη γενιά του.

Βιόλα: Ποιο είναι τ’ όνομά του;Καπετάνιος: Ορσίνο.Βιόλα: Ορσίνο. Είχα ακούσει τον πατέρα μου να μι-

λάει γι’ αυτόν. Ήταν ανύπαντρος τότε.Καπετάνιος: Έτσι είναι και τώρα ή τουλάχιστον μέχρι πρό-

σφατα, γιατί πριν ένα μήνα που έφυγα από δω, φήμη άρχισε να τριγυρνά - αφού όπως ξέρετε ό,τι κάνουν οι ευγενείς οι φτωχοί το κουβεντι-άζουν - πως κυνήγαγε τον έρωτα της όμορφης Ολίβια.

Βιόλα: Ποια είναι αυτή;Καπετάνιος: Μια ενάρετη κοπέλα, κόρη ενός κόμη που έχει

πεθάνει ένα χρόνο τώρα, αφήνοντάς την υπό την προστασία του γιου του και αδελφού της, που σύντομα όμως πέθανε κι αυτός˙ απ’ την αγάπη της για ’κείνον, λένε, πως απαρνήθηκε τη συντροφιά μα και τη θέα των ανδρών.

Τέλος τoυ δείγματος της έκδοσης Vakxikon.gr.

Απολαύσατε το preview;

Αγοράστε την έκδοση τώρα