1

ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΣΩΜΑΤΟΣ

Γ΄και Δ΄ ΕΞΑΜΗΝΟΥ

Επιμέλεια: Παπανικολάου Φρόσω

2

Αναδημοσίευση του βιβλίου σε οποιαδήποτε μορφή,ολόκληρου ή μέρους, καθώς και των περιεχομένωνπρογραμμάτων, δεν επιτρέπεται χωρίς την έγγραφηεξουσιοδότηση του εκδότη.

3

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ

1.1 ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΗΡΕΜΙΣΤΙΚΗΣ ΜΑΛΑΞΗ (ορισμός)

Η μάλαξη διακρίνεται σε Α) θεραπευτική και Β) ηρεμιστική. Με τον όρο

μάλαξη αναφερόμαστε σε μια σειρά από ειδικούς χειρισμούς στη επιφάνεια

του ανθρώπινου σώματος.

Η θεραπευτική μάλαξη αποσκοπεί: α) Στην αποκατάσταση μυοσκελετικών

παθήσεων και εφαρμόζεται από τους φυσιοθεραπευτές με τα χέρια ή με ειδικά

μηχανήματα β) στην αποκατάσταση της κυτταρίτιδας και της παχυσαρκίας κι

εφαρμόζεται από τους αισθητικούς με τα χέρια ή με ειδικά μηχανήματα.

Η ηρεμιστική μάλαξη εφαρμόζεται από τους αισθητικούς με τα χέρια κι έχει

σκοπό να ανακουφίσει από την σωματική αλλά και από τη συναισθηματική

ένταση.

Η έλλειψη άσκησης, η καθιστική ζωή, ο λανθασμένος τρόπος βάδισης έχουν

σαν αποτέλεσμα την καταπόνηση του οργανισμού μας. Αυτό έχει σαν

αποτέλεσμα, το αίμα και η λέμφος να ρέουν με δυσκολία και τα άχρηστα

προϊόντα του μεταβολισμού να μην μπορούν να απορριφθούν εύκολα. Έτσι η

αισθητικός με την ηρεμιστική μάλαξη καλείται προσφέρει μια ιδανική

περιποίηση που θα επιφέρει ηρεμία και χαλάρωση στο σώμα στο νου και το

πνεύμα.

1.2 ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΗΡΕΜΙΣΤΙΚΗΣ ΜΑΛΑΞΗΣ

Η ηρεμιστική μάλαξη που γίνεται σε ολόκληρο το σώμα θα πρέπει να διαρκεί

από 30΄ - 50΄ λεπτά. Μεγαλύτερη διάρκεια μπορεί να κουράσει το μυϊκό και

νευρικό σύστημα. Αν η ηρεμιστική μάλαξη δε γίνεται σε ολόκληρο το σώμα,

αλλά σε ορισμένα σημεία μεμονωμένα (π.χ. μόνο στην πλάτη), ο χρόνος

εξαρτάται από την περιοχή στην οποία εφαρμόζεται ( π.χ. πλάτη 25΄). Οι

συνεδρίες μπορούν να γίνονται καθημερινά ή κάθε δεύτερη μέρα ή όταν

4

υπάρχει ανάγκη από ηρεμία και χαλάρωση.

1.3 ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΜΑΛΑΞΗΣ

Οι χειρισμοί της μάλαξης μπορεί να είναι στατικοί (στο ίδιο σημείο) είτε

προοδευτικοί. Η μάλαξη δεν πρέπει να είναι ποτέ επώδυνη ή να γίνεται τόσο

δυνατά ώστε να καταλήγει σε εκχύμωση (μελανιές). Οι χειρισμοί της μάλαξης

διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες:

1. ΠΙΕΣΕΙΣ

2. ΠΛΗΞΕΙΣ

3. ΔΟΝΗΣΕΙΣ

Καθένας από αυτούς τους χειρισμούς διαφέρει από τον άλλο, όμως στην

πρακτική εφαρμογή προχωράμε διαδοχικά από τον έναν στον άλλο. Κατά τη

διάρκεια μιας συνεδρίας πάντα αρχίζουμε και τελειώνουμε με θωπείες, ώστε

να αυξάνονται οι χειρισμοί προοδευτικά μέχρι τη μεγαλύτερη ένταση και στη

συνέχεια να μειώνεται η ένταση εξίσου προοδευτικά.

Οι ΠΙΕΣΕΙΣ διακρίνονται σε:

α) Θωπείες: Η θωπεία είναι ο χειρισμός που χρησιμοποιούμε περισσότερο.

Είναι μια αργή ρυθμική κίνηση κατά την οποία τα χέρια της αισθητικού είναι

τελείως χαλαρά έχοντας μια απλή επαφή με το δέρμα. Οι παλάμες γλιστρούν

χαϊδεύοντας όλη την επιφάνεια που εφαρμόζουμε τη μάλαξη. Σε μεγάλες

περιοχές η αισθητικός χρησιμοποιεί τις παλάμες της ενώ σε μικρότερες

περιοχές χρησιμοποιεί την παλαμιαία επιφάνεια των δακτύλων. Η θωπεία είναι

ένας χειρισμός που μπορεί να παρεμβληθεί μεταξύ άλλων εντονότερων

χειρισμών. Επειδή πρέπει να έχουμε συνεχή επαφή με τη μαλασσόμενη

επιφάνεια, μετά από κάθε χειρισμό επιστρέφουμε στο σημείο απ' όπου

ξεκινήσαμε με θωπεία, για να ξεκινήσουμε τον επόμενο χειρισμό.

β) Ανατρίψεις: Οι ανατρίψεις γίνονται όπως και οι θωπείες αλλά με

μεγαλύτερη πίεση. Μπορούν να εφαρμοστούν με όλη την παλάμη ή μόνο με

τα δάκτυλα. Είναι πιέσεις πάνω στο δέρμα άλλοτε ελαφρές και άλλοτε ισχυρές

ποτέ όμως δεν προκαλούν πόνο.

5

γ) Κυκλικές τρίψεις: Οι κυκλικές τρίψεις εφαρμόζονται είτε με ολόκληρη

την παλάμη, είτε μόνο με την τελευταία φάλαγγα των αντιχείρων, είτε μόνο

με τα άκρα των δακτύλων. Με τις κυκλικές τρίψεις πραγματοποιείται μια μικρή

μετακίνηση του δέρματος ως προς τους υποκείμενους ιστούς, διασκορπώντας

τα παθολογικά αποθέματα (οιδήματα).

δ) Επιβολές: Οι επιβολές μπορούν να γίνουν με το ένα ή με τα δύο χέρια, με

τις παλάμες ή και μόνο με τα δάχτυλα. Είναι πιέσεις πάνω στο δέρμα, άλλοτε

ελαφρές και άλλοτε ισχυρές, ποτέ όμως δεν πρέπει να φθάνουν τα όρια του

πόνου. Αρχίζουμε πιέζοντας ελαφρά, αυξάνουμε σιγά-σιγά την πίεση και

υποχωρούμε προοδευτικά.

ε) Ζυμώματα: Με τα ζυμώματα το χέρι μας σηκώνει μια μεγάλη μάζα

δέρματος υποκείμενων ιστών ανάμεσα στον αντίχειρα και τα άλλα δάχτυλα.

Απαραίτητος όρος στα ζυμώματα είναι ότι οι μύες πρέπει να είναι χαλαροί.

Πρόκειται για εν τω βάθει μυϊκό χειρισμό. Το ένα χέρι συγκρατεί το δέρμα,

ενώ το άλλο πιέζει και ζυμώνει. Η πίεση είναι αρκετή ώστε να μετακινεί το

δέρμα πάνω στους υποκείμενους ιστούς χωρίς όμως να το πονά. Τα ζυμώματα

συνήθως γίνονται σε περιοχές όπου υπάρχει μεγάλη μυϊκή μάζα, όπως στα

μεσοπλεύρια διαστήματα, στους βραχίονες, στους μηρούς και στο κοιλιακό

τοίχωμα.

Οι ΠΛΗΞΕΙΣ

Είναι έντονοι χειρισμοί κατά τους οποίους η αισθητικός θα πρέπει να έχει τους

αγκώνες λυγισμένους και τους καρπούς και τα χέρια χαλαρά. Οι πλήξεις

διακρίνονται σε:

α) Πελεκισμοί: Είναι χειρισμοί στους οποίους τα χέρια πέφτουν κάθετα,

χτυπώντας εναλλάξ με το ωλένιο χείλος τη μαλασσόμενη επιφάνεια. Ο χειρι-

σμός αυτός ενεργεί βαθιά.

β) Κονδυλισμοί: Είναι χειρισμοί στους οποίους τα χέρια είναι σε ελαφριά

γροθιά και χτυπούν τη μαλασσόμενη επιφάνεια εναλλάξ, κάθετα και

γρήγορα.Οι χειρισμοί αυτοί είναι δυνατοί κι επομένως πρέπει να γίνονται όπου

υπάρχουν μεγάλες μυϊκές μάζες (γλουτοί, μηροί κ.ά.).

γ) Πλαταγίσματα: Είναι χειρισμοί που εκτελούνται με ανοικτές τις παλάμες

6

και προκαλούν επιφανειακή υπεραιμία. Τα δάκτυλα στην κίνηση αυτή είναι

ενωμένα και τα χέρια χτυπούν εναλλάξ τη μαλασσόμενη επιφάνεια.

δ) Ραπίσματα: Είναι χειρισμοί σαν τα πλαταγίσματα που όμως γίνονται με τη

ραχιαία επιφάνεια του χεριού.

ε) Βεντούζες: Οι χειρισμοί αυτοί πραγματοποιούνται καθώς η παλάμη με

λυγισμένα δάκτυλα -ενωμένα, κτυπά σαν βεντούζα τη μαλασσόμενη

επιφάνεια.

στ) Δακτυλικές εττικρούσεις: Τα χέρια εργάζονται όπως όταν χτυπούν τα

πλήκτρα του πιάνου, δίνονται με τις άκρες των δακτύλων. Τα δάκτυλα

χτυπούν εναλλξ τη μαλασσόμενη επιφάνεια.

ζ) Λαβές - Τσιμπήματα: Τα χέρια πέφτουν εναλλάξ στη μαλασσόμενη

επιφάνεια, εφαρμόζουν μια λαβή - τσίμπημα και μετά αφήνουν.

Οι ΔΟΝΗΣΕΙΣ

Είναι μια σειρά χειρισμών που γίνονται γρήγορα και εναλλάξ στη μαλασσόμενη

επιφάνεια χωρίς να χάνουμε την επαφή μ' αυτή. Είναι γενικοί χειρισμοί,

κουραστικοί για την αισθητικό και γι’ αυτό υπάρχουν και αντίστοιχα

μηχανήματα που πραγματοποιούν δονήσεις και είναι οι λεγόμενοι δονητές,

μηχανικοί και ηλεκτρικοί. Στην ηρεμιστική όμως μάλαξη η μέθοδος με τους

δονητές δεν έχει την ίδια αποτελεσματικότητα με εκείνη των χεριών. Οι

δονήσεις μπορούν να γίνουν με ανοιχτή παλάμη ή με τις άκρες των δακτύλων,

στατικά ή με κίνηση των χεριών. Εφαρμόζουμε την παλάμη ή τα δάκτυλα στη

μαλασσόμενη επιφάνεια και κραδαζουμε γρήγορα με τέτοιο τρόπο ώστε να

δονούνται οι μύες του βραχίονα. Προκαλούν γρήγορη χαλάρωση των

σπασμών και καταπραΰνουν τον πόνο, γι’ αυτό το αποτέλεσμα τους είναι

θαυμάσιο κυρίως σε σπαστικές καταστάσεις (κράμπες - σπασμοί).

ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΤΗΝ ΜΑΛΑΞΗ

Ο χώρος που γίνεται η μάλαξη θα πρέπει να είναι ζεστός καλά

αερισμένος και να υπάρχει κατάλληλη μουσική.

Η πελάτισσα να είναι σε αναπαυτική θέση και σκεπασμένη

7

Η αισθητικός προτρέπει την πελάτισσα να κλείσει τα μάτια της και να

χαλαρώσει εφόσον της εξηγεί τι πρόκειται να κάνει.

Τα χέρια της αισθητικού είναι πάντα ζεστά.

Ξεκινάει η μάλαξη πάντα με θωπείες και βαθμιαία η πίεση γίνεται πιο

έντονη.

Δεν πρέπει η αισθητικός να χάνει επαφή με την μαλασσόμενη επιφάνεια

γιατί έτσι διακόπτεται η συνέχεια της μάλαξης και η πελάτισσα δεν

μπορεί να χαλαρώσει

Δεν μετατοπίζουμε του μυς κατά την μάλαξη. Οι κινήσεις γίνονται

ανοδικά και από μέσα προς τα έξω.

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κινήσεις από διάφορα είδη μάλαξης

όπως λεμφική παροχέτευση, κ.α. Έτσι μπορούμε να κάνουμε εναλλαγές

στην μάλαξη χωρίς να γίνεται μονότονη και βαρετή.

Η ίδια αισθητικός πρέπει να είναι χαλαρή για να μην μεταδίδει

νευρικότητα στην πελάτισσα

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΕΛΑΤΗ

Απαραίτητο είναι η λήψη ιστορικού, βάση του οποίου η αισθητικός θα

συντάξει την ανάλογη θεραπεία για τον πελάτη της. Παρακάτω δίδεται ένα

δείγμα ιστορικού:

8

9

ΥΠΟΔΕΙΞΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΤΙΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ

ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΩΔΙΚΕΣ

ΥΠΟΔΕΙΞΤΕ ΤΑ ΕΞΗΣ׃

α -- στήθος ε -- μηρός (δεξιός) Λίπος ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

β -- μέση στ -- μηρός (αριστερός) Κυτταρίτιδα ////////////////////

γ -- γοφός ζ -- καρπός Κακός μυϊκός τόνος ##############

δ -- γλουτός Ραγάδες SSSSSSSSSSS

- Σχεδιάστε πάνω στο διάγραμμα Σημειώστε άλλες σχετικές

παρατηρήσεις

Μυο-σκελετικά προβλήματα

Δερματικές παθήσεις (π.χ. μερμηγκιές, κηλίδες,

διεσταλμένα τριχοειδή αγγεία, μελανιές, κιρσούς κ.λ.π.)

ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΣΩΜΑΤΟΣ

Κωδικός σχολής Αριθμός Υποψήφιου Ημερομηνία

ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Όνομα πελάτη׃ Επάγγελμα / Απασχόληση׃

Ημερομηνία γέννησης׃ Τηλέφωνο׃

Αριθμός παιδιών׃

10

ΙΑΤΡΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

Καρδιακές παθήσεις Διαβήτης

Ανωμαλίες Αρτηριακής Πίεσης Επιληψία

Θρόμβωση Κιρσοί

Πρόσφατες εγχειρήσεις Δερματικές παθήσεις

Αλλεργίες Άλλα (καταγράψτε)

Μεταλλικά εμφυτεύματα

Παρούσα Φαρμακευτική Αγωγή׃

ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΠΕΛΑΤΗ

Ύψος Βάρος

Μυϊκός τόνος Καλός Ικανοποιητικός Κακός Σωματότυπος

Μηρούς Ενδομορφικός

Κοιλιακή χώρα Μεσομορφικός

Γλουτούς Εκτομορφικός

Τρέχων Δίαιτα Κυτταρίτιδα׃ Μηρούς

Τρέχων Άσκηση Κοιλιακή χώρα

Προϊόντα που έχουν χρησιμοποιηθεί Γλουτούς

Προηγούμενες θεραπείες σώματος

ΠΛΑΝΟ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Στόχος Θεραπείας Χρήση Μηχανημάτων

Προετοιμασία Μασάζ

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Επίδειξη Ασκήσεων για το σπίτι Διαιτητικές Συμβουλές

1

2

Συνιστώμενα προϊόντα για το σπίτι

Συνιστώμενες θεραπείες στο ινστιτούτο

11

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Τι είναι μάλαξη;

Ποιες είναι οι βασικές κινήσεις της μάλαξης;

Τι γνωρίζετε για τις θωπείες και πότε εφαρμόζονται;

Τι γνωρίζετε για τις ανατριψεις και πότε εφαρμόζονται;

Τι γνωρίζετε για τα ζυμώματα;

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά των χειρισμών στην μάλαξη;

Τι πρέπει να προσέχει η αισθητικός κατά την διάρκεια της μάλαξης;

Ποιες είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις που αφορούν τον χώρο της μάλαξης;

Ποιες είναι οι γενικές επιδράσεις της μάλαξης στον άνθρωπο;

Ποια πρέπει να είναι η διάρκεια της ηρεμιστικής μάλαξης και γιατί;

Ποια είδη μάλαξης γνωρίζετε. Δώστε παραδείγματα;

Τι γνωρίζετε για την δυτικού τύπου μάλαξη;

Τι γνωρίζετε για την ανατολικού τύπου μάλαξη;

Ποια είναι η διαφορά τους;

Τι γνωρίζετε για τις δονήσεις;

12

1.4. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΧΕΙΡΙΣΜΩΝ ΠΙΕΣΗ

Η πίεση στη μάλαξη σε συνάρτηση με το χρόνο της μάλαξης μεταβάλλεται

όπως φαίνεται στο παρακάτω διάγραμμα:

Όπως βλέπουμε στο πρώτο 1/3 του ολικού χρόνου της μάλαξης η πίεση

αυξάνεται (καθώς εφαρμόζουμε θωπείες) μέχρι να φθάσει τη μέγιστη τιμή

της, η οποία έχει διάρκεια επίσης 1/3 του ολικού χρόνου της μάλαξης.

Οι χειρισμοί κατά τους οποίους η πίεση κατέχει τη μέγιστη τιμή της είναι τα

ζυμώματα, οι ανατρίψεις κτλ. Στη συνέχεια, όπως παρατηρούμε στο διάγραμ-

μα, και περνώντας στο τελευταίο 1/3 του ολικού χρόνου της μάλαξης, η πίεση

μειώνεται διαδοχικά και τελειώνουμε τη μάλαξη επίσης με θωπεία. Κάθε

απότομη αλλαγή στην πίεση θα γίνεται αισθητή από το άτομο που δέχεται τη

μάλαξη και θ' αντιδρά ανάλογα. Το αίμα θα πρέπει να ωθείται από την

περιφέρεια προς το κέντρο του σώματος, για το λόγο αυτό η πίεση θα

πρέπει να εφαρμόζεται στους χειρισμούς που έχουν κατεύθυνση προς το

κέντρο, δηλαδή προς τα πάνω, ενώ στους χειρισμούς της επιστροφής θα

πρέπει να είναι ελαφρότερη.

ΤΑΧΥΤΗΤΑ Η ηρεμιστική μάλαξη γίνεται με αργά και με σταθερή ταχύτητα.

Αν βιαστούμε, το άτομο στο οποίο εφαρμόζεται η μάλαξη, θα το νιώσει

13

άμεσα. Μια γρήγορη νευρική μάλαξη δημιουργεί ένταση παρά χαλάρωση.

ΡΥΘΜΟΣ Κατά την εφαρμογή της μάλαξης προσπαθούμε να διατηρούμε ένα

ρυθμό που να συγχρονίζεται με τον τρόπο που κινούμαστε και αναπνέουμε. Ο

ρυθμός αυτός θα πρέπει να είναι σταθερός σε όλη τη διάρκεια της μάλαξης.

ΔΙΑΡΚΕΙΑ Οι ελαφριοί και αργοί χειρισμοί θα πρέπει να έχουν τόση διάρκεια

ώστε να δώσουν το αναμενόμενο καταπραϋντικό αποτέλεσμα. Αν όμως

συνεχιστούν για πολύ δημιουργούν αντίθετα υπερδιέγερση η οποία είναι

ανεπιθύμητη.

1.5 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΜΑΛΑΞΗΣ ΣΤΑ ΟΡΓΑΝΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

Η δράση της μάλαξης είναι ένα πολύπλοκο γεγονός. Η επιτυχία της εξαρτάται

από τις ποικίλες επιδράσεις. Τα αποτελέσματα αυτά μπορεί να είναι είτε τοπικά

(εμφανίζονται στο σημείο εφαρμογής) είτε απομακρυσμένα (εμφανίζονται

μακριά από το σημείο εφαρμογής).

1. ΣΤΟ ΔΕΡΜΑ :

Η αύξηση της θερμοκρασίας τοπικά έχει σαν αποτέλεσμα την πρόκληση

ευχάριστου αισθήματος ή την πιθανή μείωση του πόνου, αν υπάρχει.

Επίσης αυξάνεται η θρέψη του δέρματος γιατί με το αίμα μεταφέρονται

θρεπτικές ουσίες όπως βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, μέταλλα, Ο2 και παράλληλα

αποβάλλονται οι άχρηστες ουσίες του μεταβολισμού. Επίσης με την μάλαξη

επιτυγχάνεται απομάκρυνση των νεκρών κερατινοποιημένων κυττάρων με

αποτέλεσμα το δέρμα να γίνεται λείο και απαλό. Επιπρόσθετα,

ενεργοποιείται η εκκριτική ικανότητα των ιδρωτοποιών αδένων. Η

αυξημένη δραστηριότητα τους συντελεί στην αποβολή των προϊόντων του

μεταβολισμού και των τοξινών από τον οργανισμό.

2. ΣΤΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ:

Η μάλαξη επιδρά στα αγγεία. Στο μέρος του σώματος που γίνεται η μάλαξη

παρατηρείται βελτίωση της λειτουργίας των τριχοειδών. Οι επιδράσεις

είναι συνήθως τοπικού χαρακτήρα, με αποτέλεσμα να επέρχεται υπεραιμία

14

στην περιοχή που εφαρμόζεται. Η μάλαξη βελτιώνει την αρτηριακή

κυκλοφορία που συνεπάγεται τη μείωση του φλεβικού στάσιμου

αίματος και την αύξηση των καύσεων και του μεταβολισμού. Οι

λειτουργίες του λεμφικού και αγγειακού συστήματος είναι στενά

συνδεδεμένες. Έτσι, λοιπόν, η μάλαξη επηρεάζει αυξητικά και τη λεμφική

κυκλοφορία, με αποτέλεσμα να αποβάλλονται οι τοξίνες και να

απορροφούνται τα οιδήματα.

3. ΣΤΟ ΜΥΪΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ:

Με την μάλαξη προκαλείται σύσπαση των μυϊκών ινών με

αποτέλεσμα την αύξηση της συσταλτικότητας και της ελαστικότητας

τους. Επίσης, προκαλούνται σύνθετες βιοχημικές αλλαγές στα μυϊκά

κύτταρα βοηθώντας στην αύξηση του μεταβολισμού τους, και την

αποβολή των άχρηστων ουσιών του μεταβολισμού. Η μάλαξη ανακουφίζει από

τον μυϊκό πόνο.

4. ΣΤΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ:

Οι διάφοροι τρόποι εκτέλεσης της μάλαξης επιδρούν ποικιλόμορφα στο

νευρικό σύστημα. Άλλοι προκαλούν διεγερτικό κι ερεθιστικό αποτέλεσμα κι

άλλοι χαλαρωτικό και καταπραϋντικό. Έτσι όταν ο ασθενής αισθάνεται

υποτονικά μπορούμε να εφαρμόσουμε έντονους – διεγερτικούς μηχανισμούς ,

ενώ όταν νιώθει υπερένταση μπορούμε να εφαρμόσουμε χαλαρωτικούς και

ήπιους χειρισμούς .

5. Ο ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ:

Με τη μάλαξη βελτιώνεται κι επιταχύνεται η διαδικασία διάσπασης των

τροφών και του μεταβολισμού όλων των περιττών ουσιών από τον

οργανισμό. Η μάλαξη στην κοιλιακή χώρα συμβάλλει στη δραστηριοποίηση

του πεπτικού σωλήνα , στην ομαλή διεξαγωγή των περισταλτικών κινήσεων

του εντέρου και στη μηχανική μετακίνηση των κοπράνων. Κατά τη διάρκεια

της μάλαξης το στομάχι και η ουροδόχος κύστη θα πρέπει να είναι άδεια (για

δύο ώρες πριν).

15

6. ΣΤΟ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ:

Η μάλαξη στη θωρακική και ραχιαία περιοχή, με βάση τη δραστηριοποίηση

αντανακλαστικών μηχανισμών βελτιώνει -ρυθμίζει την αναπνευστική

λειτουργία.

7. ΣΤΟΥΣ ΑΔΕΝΕΣ:

Η μάλαξη επιδρά αντανακλαστικά στους αδένες και ρυθμίζει τι

λειτουργία τους. π.χ. σμηγματογόνους αδένες.

8. ΣΤΙΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ:

Σημαντική είναι η επίδραση της μάλαξης στις αρθρώσεις αφού κατά την

εκτέλεση των χειρισμών, αρθρώσεις και σύνδεσμοι αποκτούν μεγαλύ-

τερη ευκινησία μέσω της κινητοποίησης των συμφύσεων γύρω από αυτές.

9. ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ:

Η μάλαξη επιδρά ευεργετικά στην ψυχολογία του ατόμου . Η μάλαξη βοηθά

στην εναρμόνιση των συναισθημάτων βελτιώνει την συγκέντρωση και τον

ύπνο , ενώ απαλύνει το άγχος και την συναισθηματική φόρτιση.

1.6 ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΩΣΤΗ ΜΑΛΑΞΗ

Α) ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟ

Η εξωτερική εικόνα: Η αισθητικός πρέπει να φοράει λευκή ιατρική μπλούζα

για να μην υπάρχει κίνδυνος να λεκιάσουν τα ρούχα της, να μην

υπερθερμαίνεται από την έντονη μυϊκή προσπάθεια και να αποπνέει

επαγγελματισμό. Θα πρέπει τα παπούτσια της να είναι άνετα κι ελαφρά, χωρίς

τακούνι ώστε να μην δυσκολεύεται στις κινήσεις της. Τα μαλλιά της

αισθητικού θα πρέπει να είναι καθαρά, περιποιημένα και μαζεμένα ώστε να μη

δυσχεραίνουν την εργασία της .Η ατομική της υγιεινή είναι επιβεβλημένη γιατί

έρχεται σε στενή επαφή με τον πελάτη. Σε ορισμένες εργασίες της πρέπει να

φοράει γάντια και μάσκα μίας χρήσης.

16

Τα χέρια: Τα χέρια της αισθητικού είναι το εργαλείο της, γι' αυτό θα πρέπει

να φροντίζονται ιδιαίτερα. Χέρια που έχουν αμυχές, σκασίματα, ανωμαλίες

στην επιφάνεια του δέρματος δεν δείχνουν επαγγελματισμό.

Η στάση και η θέση του σώματος: Η αισθητικός χρειάζεται για την

εφαρμογή της μάλαξης ελευθερία στις κινήσεις και την αναπνοή. Η ιδανική

στάση της αισθητικού είναι αυτή που γίνεται με την πλάτη ίσια, τα πόδια σε

ελαφριά διάσταση κι έχουμε μετακίνηση του βάρους του σώματος από το ένα

πόδι στο άλλο. Η θέση της αισθητικού κοντά στον πελάτη πρέπει να είναι

τέτοια ώστε να μην παρεμποδίζεται η συνεχής και ομαλή διεξαγωγή της

μάλαξης. Δεν πρέπει να διακόπτεται η συνέχεια των κινήσεων αλλά να

περνάει αρμονικά από τη μια κίνηση στην άλλη.

Η γνώση: Οφείλει να έχει ξεκάθαρη και ολοκληρωμένη αντίληψη για την

επίδραση των διάφορων τρόπων μάλαξης και να είναι σε θέση να ξεχωρίσει σε

ποιες περιπτώσεις θα εφαρμόσει τον κατάλληλο τρόπο και πώς θα περάσει

από τον ένα χειρισμό στον άλλο. Επιβάλλεται να γνωρίζει την ανατομία και

την τοπογραφική θέση μυών, αγγείων, νεύρων, τις ενδείξεις και αντενδείξεις

της μάλαξης.

Β) ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ

Για να εφαρμοστεί σωστά η μάλαξη απαραίτητο είναι να υπάρχει ο ειδικός

χώρος κατάλληλα εξοπλισμένος. Είναι μια ευάερη και ευήλια αίθουσα. Έχει την

κατάλληλη θερμοκρασία 20-25°C που διασφαλίζεται με κλιματιστικό μηχάνημα

συνήθως. Τα καλλυντικά προϊόντα και τα αναλώσιμα που θα χρησιμοποιη-

θούν, είναι κοντά στο κρεβάτι που γίνεται η μάλαξη.

Τα προϊόντα μιας χρήσεως πετάγονται μετά από κάθε εφαρμογή. Τα

υλικά και τα εργαλεία που δεν είναι μιας χρήσης αποστειρώνονται και

απολυμαίνονται σύμφωνα με τους κανόνες υγιεινής.

17

Γ) ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΤΟΝ ΠΕΛΑΤΗ

1) Ενημέρωση του πελάτη - Λήψη ιστορικού

Η αισθητικός δέχεται τον πελάτη που έρχεται για πρώτη φορά στο χώρο της

και δίνει να συμπληρωθεί και να υπογραφεί το ατομικό ιστορικό του. Στη

συνέχεια ακολουθεί συζήτηση της αισθητικού με τον πελάτη σχετικά με τις

αισθητικές περιποιήσεις που επιθυμεί να δεχθεί.

Τα στοιχεία του ιστορικού είναι απαραίτητα για να υπάρχει δυνατότητα

επικοινωνίας, να γίνει αντιληπτή η γενική κατάσταση της υγείας του ανθρώπου

καθώς και η ψυχολογική του κατάσταση του πελάτη.

1.7 ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΤΗΣ ΜΑΛΑΞΗΣ

• Οι περισσότερες δερματικές παθήσεις (π.χ. μυκητιάσεις,

πυοδερμία κ.ά.) Μοναδική εξαίρεση αποτελεί η χρήση αιθέριων ελαίων

εξειδικευμένων για την αντίστοιχη δερματική πάθηση τα οποία μπορούν να

χρησιμοποιηθούν μετά από συνεννόηση με το δερματολόγο του πελάτη. Η

μάλαξη στην περίπτωση της δερματοπάθειας αντενδείκνυται γιατί το

καλλυντικό προϊόν μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό και να χειροτερεύσει την

πάθηση κι ακόμη γιατί η εφαρμογή πίεσης στην περιοχή θα δημιουργήσει

ερύθημα, ευαισθησία κι ενδεχόμενη αιμορραγία.

Αρθρίτιδες (ρευματοειδής, ουρική, τραυματική κ.ά.). Αρθρίτιδα είναι

φλεγμονή που προσβάλλει τις αρθρώσεις. Τα οστά που συνδέονται

μέσω της άρθρωσης εξασθενούν σιγά-σιγά κι ο ασθενής αισθάνεται

πόνο. Η άρθρωση στην περίπτωση αυτή είναι ευαίσθητη στο άγγιγμα,

γι' αυτό δεν είναι δυνατό να εφαρμοστεί κανένας χειρισμός μάλαξης.

Περιοχές που πιέζεται ένα νεύρο. Σε περιοχές όπου τα νεύρα έχουν

συμπιεστεί (π.χ. στον καρπό, σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα),

επικρατεί πόνος και μούδιασμα. Στις περιπτώσεις αυτές δεν επιτρέπεται

να ασκηθεί καμία πίεση γιατί ο πόνος μπορεί να αυξηθεί.

Περιοχές με κάταγμα.

Πρόσφατες σοβαρές εγχειρήσεις. Οι δύο αυτές περιπτώσεις

αποτελούν χρονικά περιορισμένες αντενδείξεις της μάλαξης που

18

σημαίνει ότι για κάποιο διάστημα μόνο δεν επιτρέπεται η μάλαξη.

Αγγειακά Νοσήματα Οι περιοχές αυτές παρουσιάζουν ευαισθησία και

πόνο κατά την αφή . Η αύξηση της θερμοκρασίας που προκαλείται με

τη μάλαξη επιδεινώνει την κατάσταση.

Αιμορροφιλία Η αιμορροφιλία είναι η διαταραχή όπου υπάρχει

έλλειψη ή ολική απουσία ενός παράγοντα που παίζει πρωταρχικό ρόλο

στην πήξη του αίματος. Τα άτομα με αιμορροφιλία σχηματίζουν πολύ

εύκολα μελανιές και για το λόγο αυτό στην περίπτωση αυτή

αποφεύγεται η μάλαξη.

Εμπύρετες καταστάσεις Η αύξηση της θερμοκρασίας που

προκαλείται με τη μάλαξη θα επιδεινώσει την κατάσταση του ατόμου

που ήδη έχει πυρετό και αισθάνεται κακουχία.

Τραύματα

Εγκαύματα

Φλεγμονώδεις Καταστάσεις

Μολυσμένες ανοιχτές πληγές

Οξείες αναπνευστικές νόσοι

Δυνατοί πόνοι

Οξείες γυναικολογικές παθήσεις

Κακοήθη νεοπλάσματα

Υπάρχουν κάποιες περιοχές στο ανθρώπινο σώμα στις οποίες δεν

επιτρέπεται να εφαρμοστεί η μάλαξη. Αυτές είναι:

• Οστέινες περιοχές και αρθρώσεις Τέτοιες περιοχές είναι η σπονδυλική

στήλη, ο αστράγαλος, το γόνατο, η ωμοπλάτη κ.ά. Οι κινήσεις γίνονται μόνο

εκατέρωθεν ή κυκλικά. Στις αρθρώσεις εφαρμόζονται μόνο θωπείες.

• Τρίγωνο του Scarpa Είναι περιοχή απ' όπου περνούν πολλά αγγεία και

νεύρα. Εκτείνεται από το βουβωνικό σύνδεσμο έως το μακρό προσαγωγό και

τον ραπτικό μύ.

• Ιγνυακή κοιλότητα Είναι η περιοχή πίσω από το γόνατο.

Έσω καμπή του αγκώνα

Μασχαλιαία περιοχή

19

Θυρεοειδής αδένας

Υπογάστριο

Καρδιακή χώρα

1.8 ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ

1) Το χρώμα του δέρματος: Στον υγιή άνθρωπο το χρώμα του

δέρματος εξαρτάται από το βαθμό ανάπτυξης του αγγειακού δικτύου, την

κυκλοφορία του αίματος, την ποιότητα της χρωστικής και το πάχος του

δέρματος του.

2) Η υγρότητα του δέρματος: Το δέρμα θα πρέπει να είναι

φυσιολογικά υγρό. π.χ. μπορεί να υπάρχει αφυδάτωση.

3) Η ελαστικότητα του δέρματος: Η ελαστικότητα του δέρματος

προσδιορίζεται με την ψηλάφηση. Το δέρμα χάνει την ελαστικότητα του με το

πέρασμα της ηλικίας καθώς και σε περιπτώσεις ορισμένων ασθενειών.

4) Η ύπαρξη οιδήματος: Προκαλείται από τη συσσώρευση υγρού

στους μεσοκυττάριους χώρους. Μπορεί να συνδέεται με παθήσεις καρδιάς,

νεφρών ή να είναι τοπικού χαρακτήρα από την πρόκληση διαταραχής της

αιματικής ή λεμφικής κυκλοφορίας.

6) Βλάβες του δέρματος: Η ύπαρξη αμυχών δεν αποτελεί αντένδειξη

για μάλαξη, απλά καλύπτονται και αποφεύγεται η τραυματισμένη περιοχή.

7) Ουλές: Σε πρόσφατες η μάλαξη αντενδείκνυται.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά των χειρισμών στην μάλαξη;

2. Ποια είναι η επίδραση της μάλαξης στο δέρμα;

3. Ποια είναι η επίδραση της μάλαξης στο κυκλοφορικό σύστημα;

4. Ποια είναι η επίδραση της μάλαξης στο πεπτικό σύστημα;

5. Ποια είναι η επίδραση της μάλαξης στο μυϊκό σύστημα;

6. Ποιες είναι οι αντενδείξεις της μάλαξης;

7. Τι γνωρίζετε για τις αλλεργίες

8. Τι γνωρίζετε για τις δερματοπάθειες. Βρείτε και αναλύστε τέσσερις

σημαντικές δερματοπάθειες.

20

9. Ποια είναι η επίδραση της μάλαξης στ νευρικό σύστμα;

10.Ποιες είναι οι απαραίτηττες προύποθέσεις για την σωστή μάλαξη;

11.Ποια πρέπει να είναι η σωστή εικόνα της αισθητικού;

12.Ποιες είναι οι προϋποθέσεις που αφορούν τον χώρο αισθητικής;

13.Ποιες είναι οι αντενδείξεις της μάλαξης;

14.Ποιες καταστάσεις δεν αποτελούν αντενδείξη για την μάλαξη αλλά καλό

είναι να αποφεύγουμε την μάλαξη σε αυτές τις περιοχές;

15.Ποια τεχνικά λάθη πρέπει να αποφεύγονται κατά την διάρκεια της

μάλαξης;

16.Ποιες είναι οι προϋποθέσεις που αφορούν τον χώρο της μάλαξης;

17.Ποια πρέπει να είναι η εμφάνιση της αισθητικού κατά την διάρκεια της

μάλαξης;

18.Ποια είναι η σημασία της λήψης ιστορικού πρίν από την μάλαξη;

19.Ποιος είναι ο ρόλος της προκαταρκτικής εξέτασης του δέρματος

20.Ποια τεχνικά λάθη πρέπει να αποφεύγονται κατά την διάρκεια της

μάλαξης.

Χ Ε Ι Ρ Ι Σ Μ Ο Ι Τ Η Σ Μ Α Λ Α Ξ Η Σ

Οι χειρισμοί της μάλαξης μπορούν να γίνουν με πολλούς τρόπους

αρκεί να βασίζονται στις αρχές της ανατομίας και της φυσιολογίας

του ανθρώπινου σώματος. Παρακάτω θα περιγράψουμε μια σειρά

κινήσεων χωρίς αυτό να σημαίνει πως πρέπει να ακολουθούμε πάντα

αυτή τη σειρά. Ο βασικός κανόνας είναι ότι ξεκινάμε και τελειώνουμε

πάντα με θωπείες και βαθμιαία αυξάνουμε ή μειώνουμε την ένταση.

Χειρισμοί ηρεμιστικής μάλαξης οπίσθιας επιφάνειας κάτω άκρων

1. Ξεκινάμε με θωπεία και στα δύο άκρα ταυτόχρονα.

2. Συνεχίζουμε με θωπεία στο κάθε άκρο χωριστά.

3. Εφαρμόζουμε ανάτριψη σε κάθε άκρο χωριστά (4 φορές).

4. Εφαρμόζουμε θωπεία και ανάτριψη στο πέλμα.

21

5. Εφαρμόζουμε τοπική πίεση με τον δείκτη και τον αντίχειρα του ενός

χεριού στον Αχίλλειο τένοντα. Το άλλο χέρι ακουμπά απαλά στον

γαστροκνήμιο μυ.

6. Εφαρμόζουμε ανάτριψη στον γαστροκνημιαίο μυ ασκώντας αρκετή

πίεση. Σηκώνουμε το πόδι προς τα πάνω με το ένα χέρι και με το άλλο

πιέζουμε από τον αστράγαλο ως το γόνατο.

7. Κυκλικές ανατρίψεις. Επαναφέρουμε το πόδι στην αρχική του θέση και

με τις άκρες των δαχτύλων τρίβουμε το κάτω άκρο από τον αστράγαλο

ως το μηρό

8. Κρικοειδείς τρίψεις.

9. Ζυμώματα στην περιοχή της κνήμης και του μηρού.

10.Λαβές (τσιμπήματα) - πλήξεις (πελεκισμοί, ραπίσματα, βεντούζες).

11.Ανάτριψη στο κάθε άκρο χωριστά.

12.Τελειώνουμε με θωπείες

Χειρισμοί ηρεμιστικής μάλαξης ράχης

1. Θωπεία σ' όλη τη ράχη

2. Ανάτριψη σ' όλη την πλάτη.

3. Κυκλικές ανατρίψεις στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.

4. Ανάτριψη στην ωμοπλάτη διαγράφοντας νοητά το σχήμα της.

Συνεχίζουμε με ανάτριψη στους μεσοπλεύριους μύες (με ανοιχτά

δάχτυλα).

5. Ζυμώματα.

6. Με την πρώτη και την δεύτερη φάλαγγα των δαχτύλων μετακινούμε τα

χέρια μας εκατέρωθεν της σπονδυλικής στήλης ασκώντας μικρή πίεση.

7. Με τις άκρες των δαχτύλων μετακινούμε εκατέρωθεν της σπονδυλικής

στήλης ενώ οι αντίχειρες γλιστρούν απαλά πάνω στην ράχη, ασκώντας

ελαφρά πίεση.

8. Με την τελευταία φάλαγγα των αντιχείρων τρίβουμε κυκλικά

εκατέρωθεν της σπονδυλικής στήλης.

9. Με τα άκρα των δαχτύλων τρίβουμε κυκλικά την πλάτη (βεντάλια).

10.Εφαρμόζουμε λαβές σ' όλη την πλάτη.

22

11.Πελεκισμοί (πλήξεις).

12.Εφαρμόζουμε βεντούζες.

13.Εφαρμόζουμε πλαταγίσματα, ραπίσματα.

14.Ανάτριψη.

15.Δονήσεις.

16.Τελειώνουμε με θωπείες σ' όλη την πλάτη.

Χειρισμοί ηρεμιστικής μάλαξης πρόσθιας επιφάνειας κάτω άκρων

1. Θωπεία και στα δύο πόδια και στη συνέχεια στο καθένα χωριστά.

2. Ανάτριψη σε κάθε πόδι χωριστά.

3. Θωπεία, ανάτριψη του πέλματος.

4. Τοποθετούμε τους αντίχειρες στη βάση της πελματιαίας επιφάνειας

του άκρου ποδός και τρίβουμε ως την βάση των δαχτύλων.

5. Με το ένα χέρι συγκρατούμε την ποδοκνημική άρθρωση ενώ με το

άλλο εφαρμόζουμε ανάτριψη στο πέλμα με το ωλένιο χείλος της άκρας

χειρός.

6. Κρατώντας με το ένα χέρι τον Αχίλλειο τένοντα και με το άλλο πέλμα

κινούμε το άκρο πόδι εμπρός, πίσω, δεξιά, αριστερά.

7. Με τους αντίχειρες τρίβουμε κυκλικά τα δάχτυλα και με τις άκρες των

δαχτύλων στη συνέχεια τρίβουμε κυκλικά τα χείλη του άκρου ποδός.

8. Ανατρίψεις στα κενά που δημιουργούν τα οστά μεταξύ τους.

9. Κρικοειδείς ανατρίψεις στον αστράγαλο.

10. Κρικοειδείς ανατρίψεις στην πλάγια επιφάνεια της κνήμης και στο

μηρό.

11. Ακολουθούν οι κυκλικές τρίψεις στα πλάγια της κνήμης.

12. Ζυμώματα στην εσωτερική επιφάνεια του ποδιού.

13. Ανατρίψεις στο μηρό.

14. Ζυμώματα στο μηρό.

15. Πλήξεις στο μηρό.

16. Ανατρίψεις.

17. Θωπεία.

23

Χειρισμοί ηρεμιστικής μάλαξης κοιλιά / θώρακα

1. Ξεκινάμε με θωπεία του ορθού κοιλιακού μυ και των μεσοπλεύριων

μυών.

2. Συνεχίζουμε με ανάτριψη σ' όλη την περιοχή (εγκάρσια).

3. Τρίβουμε κυκλικά τον ορθό κοιλιακό μυ.

4. Πιέζουμε τον ορθό κοιλιακό μυ με τα άκρα των δακτύλων σε σχήμα

Π.

5. Η ίδια κίνηση με περισταλτική κίνηση των μυών.

6. Θωπεία/ ανάτριψη στην περιοχή του θώρακα.

7. Ζυμώματα.

8. Θωπεία.

Χειρισμοί μάλαξης άνω άκρων

1. Ξεκινάμε με θωπεία.

2. Τρίβουμε κυκλικά με τους αντίχειρες τα δάχτυλα και τα μετακάρπια.

3. Κρατώντας με το ένα χέρι τον καρπό, πλέκουμε τα δάχτυλα μας στα

δάχτυλα του ατόμου που δέχεται τη μάλαξη και τραβάμε ελαφρά το

χέρι μπρος πίσω, δεξιά, αριστερά.

4. Ανάτριψη της παλάμης.

5. Ανάτριψη του χεριού.

6. Εφαρμόζουμε κρικοειδείς ανατρίψεις σ' όλο το άνω άκρο. Στην

άρθρωση του αγκώνα εφαρμόζουμε ΜΟΝΟ θωπεία.

7. Ζυμώματα στην περιοχή του βραχίονα και του ώμου μαλάσσοντας τον

δικέφαλο βραχιόνιο, τον πρόσθιο βραχιόνιο, τον τρικέφαλο και τον

δελτοειδή.

8. Τελειώνουμε με ανάτριψη, θωπεία σ' όλο το άκρο.

ΜΥΕΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣΘΙΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ

1. Τραπεζοειδής

2. Τρικέφαλος βραχιόνιος

3. Καμπτήρες του πήχεως και καρπού

4. Μείζων στρογγυλός

24

5. Ελάσσων στρογγυλός

6. Πρόσθιος οδοντωτός

7. Έξω λοξός κοιλιακός

8. Ορθός κοιλιακός

9. Λαγονοψοΐτης

10.Κτενίτης

11.Μακρός προσαγωγός

12.Μέγας προσαγωγός

13.Ισχνός προσαγωγός

14.Ραπτικός

15.Πρόσθιος κνημιαίος

16.Γαστροκνήμιος

17.Εκτείνοντες και καμπτήρες του ταρσού και των

ακτύλων

18.Τετρακέφαλος

19.Δικέφαλος βραχιόνιος

20.Κορακοβραχιόνιος

21.Δελτοειδής

22.Μ. Θωρακικός

23.Στερνοκλειδομαστοειδής

ΟΠΙΣΘΙΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ

1. Στερνοκλειδομαστοειδής

2. Τραπεζοειδής

3. Δελτοειδής

4. Ελάσσων στρογγυλός

5. Μείζων στρογγυλός

6. Τρικέφαλος βραχιόνιος

7. Ρομβοειδής

8. Δικέφαλος βραχιόνιος

25

9. Ραπτικός

10. Ημιτενοντώδης

11. Ημιϋμενώδης

12. Μακρός περονιαίος

13. Βραχύς περονιαίος

14. Αχίλλειος τένων

15. Μακρός περονιαίος

16. Βραχύς περονιαίος

17. Αχίλλειος τένων

18. Γαστροκνήμιος

19. Δικέφαλος μηριαίος

20. Προσαγωγοί μυς

26

ΜΥIΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

27

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΔΕΡΜΑΤΟΣ

Κυριότεροι παράγοντες που ευθύνονται για τη χαλάρωση του δέρματος είναι

το γήρας και το αδυνάτισμα. Η χαλάρωση συνδέεται με τη μείωση της

ελαστικότητας του δέρματος και τη μεταβολή της μυϊκής συσταλτικότητας,

ευνοείται από την ατροφία του υποδόριου λίπους. Το αδυνάτισμα λεπταίνει

τον όγκο του χορίου, κενά διαστήματα παίρνουν τη θέση του συνδετικού

ιστού και έτσι ελαττώνεται η σταθερότητα του κυτταρικού και μυϊκού

συστήματος. Η ελάττωση του μυϊκού τόνου πιστεύεται ότι είναι ο κύριος

παράγοντας της χαλάρωσης. Οι γνώμες διχάζονται μεταξύ των ειδικών καθώς

άλλοι πιστεύουν πως η χαλάρωση οφείλεται στη μυϊκή ατονία, άλλοι στο

γηρασμό και κυρίως στις μεταβολές του κολλαγόνου και της ελαστίνης.

Αρχίζει, από το 30° έτος περίπου επειδή οι ίνες του κολλαγόνου και της

ελαστίνης συσπειρώνονται και χάνουν την ελαστικότητα τους. Το αδυνά-

τισμα, οι εκφράσεις, η υγεία γενικά και οι ψυχολογικές καταστάσεις, καθώς και

η υπερκόπωση παίζουν σημαντικό ρόλο.

Ι. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΧΑΛΑΡΩΣΗΣ

Αισθητικές περιποιήσεις χαλαρωμένου δέρματος

Επειδή ο σκοπός είναι να αντιμετωπισθεί τα πρόβλημα ώστε να υπάρξει μια

μικρή «επαναφορά των χαλαρωμένων μυών» χρειάζεται καλή κυκλοφορία του

αίματος και αναζωογόνηση του δέρματος. Έτσι γίνεται χρήση σκευασμάτων με

προϊόντα υπεραιμικά και συσκευών ηλεκτρικού ρεύματος φαραδικού για

παθητική γυμναστικύ ερεθίζεται ο μυς με τρόπο που να γυμνάζεται.

Απαραίτητη είναι η χρήση των μηχανημάτων. Τα βασικά ηλεκτρόδια για την

εφαρμογή του φαραδικού είναι στρογγυλά. Είναι κατασκευασμένα από

καουτσούκ και σίδηρο. Εφαρμόζονται πάντα βρεγμένα με νερό που να

περιέχει αλάτι σε αναλογία 4%.

28

Εμφύτευση ή έγχυση κολλαγόνου ονομάζεται η εισαγωγή μικρών

ποσοτήτων κολλαγόνου στο δέρμα. Εμφυτεύεται για την αποκατάσταση των

υποεπιδερμικών ιστών που χάνονται. Κύριο προσόν της επαναστατικής αυτής

μεθόδου είναι η έλλειψη τοπικής ή γενικής αναισθησίας. Το κολλαγόνο

ενδείκνυται σε ρυτίδες που έχουν προκληθεί από την πάροδο του χρόνου.

Εξισορροπούνται εύκολα οι ρυτίδες μεσόφρυδου και της ρινοπαρειακής

αύλακος.Όταν υπάρχει και χαλάρωση του δέρματος δύσκολα διορθώνονται

όπως συμβαίνει καις τις οριζόντιες ρυτίδες.Το κολλαγόνο εμφυτεύεται στο

δέρμα κατευθείαν με ένεση.Απαραίτητη θεωρείται η δοκιμασία ευαισθησίας

του ασθενούς που πρέπει να γίνεται ένα μήνα πριν, από την έγχυση, το 35%

των περιπτώσεων διατηρούν τα αποτελέσματα για 18 μήνες. το 65%

χρειάζεται συμπληρωματικές εγχύσεις για να διατηρήσει βελτίωση. Τα

δραστικά αυτά άμεσα μέτρα κατά της γήρανσης εφαρμόζονται από

δερματολόγους ή πλαστικούς χειρουργούς

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Τι είναι χαλάρωση του δέρματος;

2. Ποια είναι η αντιμετώπιση της χαλάρωσης;

3. Τι γνωρίζετε για την εμφύτευση κολλαγόνου;

29

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3o ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ

3.1 ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ: Η παχυσαρκία είναι μια σοβαρή

και επικίνδυνη παθολογική κατάσταση η οποία έχει λάβει μεγάλη έκταση στις

κoιvωvικooικovoμικά προηγμένες χώρες. Η σημαντική μείωση του

αγροτικού πληθυσμού, η αυξημένη αστικοποίηση, ο τρόπος ζωής και η

μηχανοποίηση των καθημερινών συνηθειών συνέβαλαν στην ανάπτυξή

της.Εμφανίζεται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα με ιδιαίτερη προτίμηση στη

μέση και κατώτερη τάξη.

Η παχυσαρκία στη χώρα μας αποτελεί σημαντικό παράγοντα υγείας. Η Ελλάδα

είναι μια χώρα με παχύσαρκα άτομα και ειδικότερα με παχύσαρκα παιδιά.

Στατιστικές έρευνες που έχουν γίνει από την Ιατρική Σχολή του

Πανεπιστημίου Κρήτης σε αστικά κέντρα και σχολεία απέδειξαν, ότι οι

περισσότεροι γονείς υπερσιτίζουν τα παιδιά τους επιβαρύνοντας έτσι την υγεία

τους. Συγχρόνως όμως δημιουργούν και μια παθολογική βάση για μια

παχυσαρκία στην ενήλικη ζωή. Βέβαια η παχυσαρκία μπορεί να συμβεί σε όλη

τη διάρκεια της ζωής του ατόμου με ιδιαίτερη όμως εκλεκτικότητα τη μέση

ηλικία.Είναι λοιπόν ολοφάνερο ότι η παχυσαρκία είναι σοβαρή απειλή για την

υγεία του ανθρώπου καθώς και εχθρός για την αισθητική του σώματος,

φτάνοντας πολλές φορές στα όρια της τέλειας παραμόρφωσης του. Γι'

αυτόακριβώς τo λόγο πρέπει να υπάρχει συνεχής ενημέρωση και ανταλλαγή

απόψεων όλων των επιστημών που ασχολούνται με τη πρόληψη της και την

καταπολέμηση της. Θα πρέπει όμως να γίνει αντιληπτό ότι η θεραπεία της

παχυσαρκίας δεν είναι ιδιαίτερα αποδοτική. Η εφαρμογή των ιατρικών και

αισθητικών συμβουλών βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τον παράγοντα της

ανθρώπινης αδυναμίας.

3.2. ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ - ΒΑΣΙΚΟΣ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ

Σε κάθε οργανισμό για να λειτουργήσουν σωστά τα βασικά, και απαραίτητα

όργανα του για τη ζωή, όπως η καρδιά και ο εγκέφαλος χρειάζεται ένα

30

ελάχιστο ποσό ενέργειας. Η ενέργεια αυτή που δαπανά παίρνει μια ελάχιστη

τιμή, απόλυτα αναγκαία για τη διατήρηση του στη ζωή.

Η ελάχιστη αυτή τιμή λέγεται βασικός μεταβολισμός και αντιπροσωπεύει το

βαθμό της εσωτερικής χημικής δραστηριότητας των ιστών νηστικού

οργανισμού. Για να καθοριστεί ο βασικός μεταβολισμός υπολογίζεται μια

παραγωγή ενέργειας ενός οργανισμού σε κατάσταση πλήρους ηρεμίας, με

σταθερή θερμοκρασία σώματος και μετά από 12 ώρες νηστείας.

Ο βασικός μεταβολισμός επηρεάζεται από διάφορες παραμέτρους, όπως,

α) Ηλικία

β) Φύλο

γ) Σωματική επιφάνεια

δ) Φυλή

ε) Εγκυμοσύνη-γαλουχία

στ) Κλιματολογικές συνθήκες

ζ) Παθολογικές καταστάσεις

Σύμφωνα με τα παραπάνω κάθε φυσιολογικός οργανισμός χρειάζεται ποσό

θερμίδων, ίσο με το ποσό του βασικού μεταβολισμού, συν το ποσό της

αύξησης (αν πρόκειται για παιδί ή της αναπλήρωσης των φθορών στην ώριμη

ηλικία), συν το ποσό το απαιτούμενο για τη λειτουργία της μυϊκής

δραστηριότητας.

Οι θρεπτικές ουσίες, τις οποίες λαμβάνει ο άνθρωπος μέσω της τροφής του

και δίνουν αφ' ενός δομικά υλικά για τη δόμηση των ιστών του οργανισμού

και αφ' ετέρου ενέργεια για τη λειτουργία και δραστηριότητα του, είναι τα

λευκώματα, οι υδατάνθρακες και τα λίπη. Μέσα στο οργανισμό υπόκεινται σε

διεργασίες και δίνουν τα απαραίτητα στοιχεία για τη σωστή διατήρηση του

στη ζωή. Από τα τρία θρεπτικά αυτά συστατικά ο οργανισμός μπορεί να

αποθηκεύσει μόνο τα λίπη. Η περίσσεια θερμίδων από οποιοδήποτε θρεπτικό

συστατικό και αν προέρχεται, εναποθηκεύεται με τη μορφή λίπους.

31

Αξιολογώντας τα τρία αυτά συστατικά βλέπουμε, ότι ο οργανισμός

χρησιμοποιεί τα λευκώματα αποκλειστικά για την οικοδόμηση των ιστών,

τους υδατάνθρακες (σάκχαρα, άμυλο), τους χρησιμοποιεί για καύση και

άμεση παραγωγή ενεργείας και τα λίπη τα προορίζει για τη καύση και τη

παραγωγή ενέργειας μόνο όταν δεν έχει να χρησιμοποιήσει τα σάκχαρα τα

οποία καίγονται πολύ πιο εύκολα.

3.3 Λιπώδης ιστός

Είναι τύπος συνδετικού ιστού του οποίου τα συστατικά στοιχεία (λιπο-

κύτταρα) είναι ενωμένα το ένα κοντά στο άλλο, ενώ η θεμέλια ουσία και οι

δικτυωτές ίνες περιορίζονται στο ελάχιστο. Τα λιποκύτταρα βρίσκονται διά-

σπαρτα σε όλους τους συνδετικούς ιστούς, αλλά στον λιπώδη συγκεντρώ-

νονται σε μάζες, σχηματίζοντας λοβία που διαχωρίζονται με ινώδη διαφράγ-

ματα γεμάτα αιμοφόρα αγγεία και νεύρα. Λιπώδης ιστός υπάρχει σε όλα τα

μέρη του σώματος του ανθρώπου, είτε με τη μορφή του αποταμιευτικού

λίπους (λιπαποθήκες), είτε του δομικού λίπους που γεμίζει τις νεκρές γωνίες

κοιλοτήτων του σώματος και τα μεταξύ των οργάνων κενά, καθώς και

περιοχές που υφίστανται έντονες πιέσεις (πέλματα).

◊ Λειτουργία του λιπώδη ιστού

Η σημαντικότερη λειτουργία του λιπώδη ιστού είναι η δημιουργία ενεργειακών

αποθεμάτων για τον οργανισμό. Τα λίπη είναι η πλουσιότερη σε ενέργεια

θρεπτική ουσία. Ένα gr λίπους αποδίδει με την καύση 9,3 kcl.

Σε περιπτώσεις υποσιτισμού ο οργανισμός καταναλώνει το αποταμιευτικό

λίπος και σε πολύ προχωρημένα στάδια υποσιτισμού χρησιμοποιεί και το

δομικό λίπος. Τα λίπη στον οργανισμό προέρχονται από τα λίπη της τροφής

και από μετατροπή σακχάρων - υδατανθράκων και λευκωμάτων, όταν η

ποσότητα τους στις τροφές είναι σε περίσσεια. Το λίπος που υπάρχει στον

υποδόριο ιστό προστατεύει επίσης τον οργανισμό από απώλεια θερμότητας ή

εξωτερικές μεταβολές της θερμοκρασίας.

32

◊ Μεταβολισμός των λιπών

Σε φυσιολογικές συνθήκες στον οργανισμό έχουμε διαρκή απόθεση και

κινητοποίηση λίπους προς και από το λιπώδη ιστό και το ήπαρ και ταυτόχρονα

διάσπαση και σύνθεση του. Η σύνθεση και απόθεση λίπους είναι γνωστή σαν

λιπογένεση και η κινητοποίηση και η οξείδωση του σαν λιπόλυση.

Λιπογένεση: Γίνεται κυρίως στο λιπώδη ιστό και σε μικρότερο βαθμό

στο ήπαρ. Στο λιπώδη ιστό έχουμε σύνθεση τριγλυκεριδίων από λιπαρά οξέα

και γλυκερόλη. Το σχηματιζόμενο λίπος εναποτίθεται σε τρεις κυρίως θέσεις

του

1. Υποδόριο ιστό (50%).

2. Κοιλιακή κοιλότητα (45%)

3. Ενδομυϊκό συνδετικό ιστό (5%)

Η λιπογένεση στο ήπαρ ακολουθεί την ίδια πορεία αλλά σε μικρότερο βαθμό.

Το ήπαρ κανονικά αποθηκεύει λίπος σε ποσοστό 5% του βάρους του. Αύξηση

του λίπους προκαλεί το σχηματισμό του λιπώδους ήπατος.

Λιπόλυση: Αφορά την κινητοποίηση των λιπών από τις αποθήκες και

τη διάσπαση τους σε γλυκερόλη και λιπαρά οξέα. Η γλυκερόλη μετατρέπεται

στο ήπαρ σε γλυκογόνα και τα λιπαρά οξέα μεταφέρονται στους διάφορους

ιστούς όπου παρέχουν ενέργεια όταν οξειδωθούν. Στον άνθρωπο η

αποικοδόμηση των λιπών γίνεται κυρίως στο ήπαρ.

Επίδραση των ορμονών στο μεταβολισμό των λιπών: Ο μεταβολισμός

των λιπών επηρεάζεται από τις ίδιες ορμόνες που ρυθμίζουν το μεταβολισμό

των υδατανθράκων.

Οι ορμόνες της υπόφυσης, αυξητική, φλοιότροπη και θΰροειδότροπη

αυξάνουν την απελευθέρωση λιπαρών οξέων από το λιπώδη ιστό.

Οι ορμόνες του φλοιού των επινεφριδίων, αδρεναλίνη και αδρεναλίνη,

33

διεγείρουν τη λιπόλυση και τη διάσπαση των τριγλυκεριδίων.

Η ινσουλίνη του παγκρέατος έχει σημαντική λιπογενετική δράση, ενώ η

γλυκαγόνη αυξάνει την απελευθέρωση λιπαρών οξέων από το λιπώδη ιστό.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Τι είναι παχυσαρκία;

2. Τι είναι μεταβολισμός;

3. Τι είναι βασικός μεταβολισμός;

4. Τι είναι ολικός μεταβολισμός;

5. Από τι επηρεάζεται ο βασικός μεταβολισμός;

6. Τι γνωρίζετε για τον λιπώδη ιστό;

7. Ποια είναι η λειτουργία του λιπώδους ιστού;

8. Τι γνωρίζετε για τον μεταβολισμό των λιπών;

9. Τι είναι λιπόλυση και τι λιπογένεση;

10.Τι είναι η διατροφή;

11.Ποιες είναι οι τρεις βασικές ομάδες τροφίμων;

12.Ποια είναι η επίδραση των ορμονών στον μεταβολισμό των λιπών;

13.Πως επηρεάζουν τον μεταβολισμό των λιπών οι ορμόνες της

υπόφυσης;

14.Πως επηρεάζουν τον μεταβολισμό των λιπών οι ορμόνες των

επινεφριδίων;

15.Πως επηρεάζουν τον μεταβολισμό των λιπών οι ορμόνες του

παγκρέατος;

3.4 ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΙΚΟΥ ΒΑΡΟΥΣ- ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ

Η αύξηση του σωματικού βάρους μπορεί να οφείλεται:

1) Στην αύξηση της μυϊκής μάζας.

Στα άτομα με αυξημένη φυσική δραστηριότητα κα; στους αθλητές

παρουσιάζεται υπερτροφία των μυών επειδή: α) Γίνεται πάχυνση και

σκλήρυνση , της μυϊκής ίνας και του συνδετικού ιστού μεταξύ των μυϊκών

34

ινών του μυός. β) Αναπτύσσονται οι μικρές σε μέγεθος μυϊκές ίνες που

υπάρχουν σε λανθάνουσα λειτουργική κατάσταση, αχρησιμοποίητες. γ)

Αυξάνονται σε μικρότερο βαθμό ο αριθμός των τριχοειδών αγγείων του μυός.

2) Σε οιδηματώδεις νόσους.

Στις οιδηματώδεις νόσους γίνεται μια μη φυσιολογική άθροιση υγρών του

οργανισμού στους μεσοκυττάριους χώρους του συνδετικού ιστού.

3) Στη μεγάλη συσσώρευση λίπους στο σώμα. (παχυσαρκία).

Παχυσαρκία θεωρείται η κατάσταση εκείνη στην οποία έχουμε αύξηση του

σωματικού βάρους σε ποσοστό μεγαλύτερο από 10% της ιδανικής τιμής λόγω

αυξημένης εναπόθεσης λίπους στο σώμα.Οφείλεται σε σημαντική

συσσώρευση τριγλυκεριδίων στο λιπώδη ιστό.Το λίπος συσσωρεύεται κάτω

από το δέρμα καθώς και στα διάφορα όργανα, ήπαρ, νεφρά, περιτόναιο,

καρδιά κλπ. Αυξημένη εναπόθεση λίπους παρατηρείται όταν προσλαμβάνονται

μεγαλύτερες ποσότητες θρεπτικών ουσιών από αυτές που καταναλώνονται

γενικά.

Όταν αναφέρεται ο όρος ενεργειακή ή θερμιδική πρόσληψη αυτός αφορά

πάντοτε την μεταβολήσιμη ενέργεια της τροφής. Ενεργειακή ή θερμιδική

απώλεια σημαίνει το ποσό των θερμίδων το οποίο απαιτείται για το

μεταβολισμό του οργανισμού. Έτσι, ένα άτομο βρίσκεται σε θερμιδικό

ισοζύγιο όταν η θερμιδική του πρόσληψη είναι ίση με τη θερμιδική απώλεια.

Στην περίπτωση αυτή το άτομο διατηρεί σταθερό, σωματικό βάρος.

Μεγαλύτερη θερμιδική πρόσληψη με σχέση με τη θερμιδική απώλεια σημαίνει

θετικό θερμιδικό ισοζύγιο και αν αυτό συνεχίζεται θα προκαλέσει αύξηση

του σωματικού βάρους του ατόμου. Αντιθέτως, μεγαλύτερη θερμιδική

απώλεια σημαίνει αρνητικό θερμιδικό ισοζύγιο και φυσικά απώλεια

βάρους. Η ρύθμιση της θερμιδικής πρόσληψης σε ένα υγιές άτομο ρυθμίζεται

από ενζυμικούς, ορμονικούς και υποθαλαμικούς παράγοντες. Το ανθρώπινο

βάρος σε όλες τις ηλικίες παρουσιάζει μια φυσιολογική διακύμανση μεταξύ

35

μιας μεγίστης και μιας ελαχίστης τιμής που αποτελεί και το μέσο όρο. Όταν το

βάρος του σώματος βρίσκεται κοντά στον μέσο όρο το άτομο θεωρείται

ορθόβαρο. Όταν έχουμε σημαντικές αποκλίσεις γύρω από το μέσο όρο

θεωρείται ή λιπόβαρο ή υπέρβαρο.

3.5 ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ

Πολλές είναι οι αιτίες που μπορεί να οδηγήσουν στην παχυσαρκία. Τα αίτια της

παχυσαρκίας κατατάσσονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Τα ενδογενή και τα

εξωγενή αίτια. Τα ενδογενή αίτια αποτελούν το 5-10% των περιπτώσεων

της παχυσαρκίας, ενώ το 90-95% οφείλονται σε εξωγενή αίτια.

ΕΞΩΓΕΝΗ ΕΝΔΟΓΕΝΗ

90-95% 5-10%

-Υπερβολική πρόσληψη

τροφής

-Μειωμένη σωματική

δραστηριότητα

-Διαταραχές μηχανισμού

κορεσμού

-Ενδοκρινικές διαταραχές

-Παθήσεις εγκεφάλου

Α) ΕΝΔΟΓΕΝΗ ΑΙΤΙΑ

1. Διαταραχές μηχανισμού κορεσμού που ρυθμίζονται από τα

κέντρα

του υποθαλάμου που οφείλονται σε

Όγκους του υποθαλάμου

Φλεγμονές υποθαλάμου

Τραύματα υποθαλάμου

Αύξηση ενδοκρανιακής πίεσης

2. Ενδοκρινικές διαταραχές

Διαταραχές θυρεοειδούς (υποθυρεοειδισμός)

Διαταραχές επινεφριδίων (Νόσος CUSHING)

Υπολειτουργία γεννητικών αδένων

36

Ανεπαρκής ανάπτυξη όρχεων

Ευνουχισμός

Σύνδρομο STEIN-LEVENTAL

Εμμηνόπαυση

3. Παθήσεις του εγκεφάλου

• Διαταραχές του φλοιού του εγκεφάλου: Πρόκειται για σπάνιες αιτίες

παχυσαρκίας .Οι περισσότεροι άνθρωποι που υποφέρουν από παχυσαρκία

ανήκουν στο τύπο της εξωγενούς παχυσαρκίας .

ΕΞΩΓΕΝΗ ΑΙΤΙΑ

Στα εξωγενή αίτια περιλαμβάνονται οι ψυχολογικοί παράγοντες και η κακή

διατροφή που οδηγούν σε σημαντική διαταραχή του ενεργειακού ισοζυγίου

του οργανισμού, με αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη πρόσληψη θερμίδων και την

διαπιστούμενη δυσαναλογία μεταξύ απαιτούμενης και καταναλισκόμενης

ενέργειας. Επίσης ρόλο παίζει η κληρονομικότητα , ο μεταβολισμός και το

περιβάλλον .

1. Ψυχολογικά αίτια: Οι ψυχολογικοί παράγοντες, όπως άγχος και

εσωτερική ένταση, κυκλοθυμία, έλλειψη ωριμότητας και πρωτοβουλίας,

μοναξιά, απειθαρχία και εγωισμός, επηρεάζουν συνήθως την όρεξη και τότε

είτε έχουμε πολυφαγία είτε ολιγοφαγία. Πολλοί άνθρωποι με κακή ψυχολογία

οδηγούνται στην πολυφαγία, ικανοποιώντας άλλες επιθυμίες τους. Η

ευχαρίστηση του φαγητού μπορεί να γίνει το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της

προσωπικότητας τους και να χρησιμεύει σαν υποκατάστατο. Η έντονη

βουλιμία τους μπορεί να φθάσει να γίνει ψυχογενής.Σαν ψυχογενής βουλιμία

θεωρείται η επεισοδιακή, ασυγκράτητη και γρήγορη κατανάλωση μεγάλων

ποσοτήτων τροφής σε περιορισμένο χρονικό διάστημα.

Τα ψυχογενή βουλιμικά άτομα κατέχονται από έλλειψη ελέγχου της

διατροφικής συμπεριφοράς τους, προκαλούν εμετούς, χρησιμοποιούν

καθαρτικά και διουρητικά ή εφαρμόζουν στερητική διατροφή και νηστείες ή

37

ασκούνται υπερβολικά με σκοπό να αποφύγουν την αύξηση του σωματικού

τους βάρους. Επίσης έχουν σαν έμμονη απασχόληση το σωματικό τους

βάρος. Ένα άτομο για να χαρακτηριστεί σαν ψυχογενές βουλιμικό, θα πρέπει

να έχει κάποια συχνότητα βουλιμικών επεισοδίων. Η συχνότητα βουλιμικών

επεισοδίων θα πρέπει να φθάνει κατά μέσο όρο τα δύο βουλιμικά επεισόδια

την εβδομάδα για 3 τουλάχιστον μήνες. Σ' αυτούς τους ανθρώπους η ψυχική

σύγκρουση μεταβιβάζεται από το δρεπανοειδές σύστημα στον υποθάλαμο,

όπου προκαλείται μια δυσλειτουργία, με αποτέλεσμα την πολυφαγία. Η

παχυσαρκία επομένως σε τέτοια άτομα είναι ψυχοσωματική και όχι οργανική.

2. Κακή διατροφή: Η έλλειψη συγκεκριμένων γνώσεων για τα

τρόφιμα και τη διατροφή, οδηγεί σε σοβαρά λάθη διατροφής, ειδικά στην

ώριμη ηλικία, όταν η διατροφή θα πρέπει να αναθεωρηθεί και να

προσαρμοσθεί στις νέες διατροφικές ανάγκες. Η σωστή διατροφή είναι

αναγκαία σε όλες τις περιόδους της ζωής μας. Η παχυσαρκία συναντάται σε

όλες τις ηλικίες και οφείλεται στους εξής λόγους.

α) Βρεφική παχυσαρκία: Οι τροφικές υπερβολές στην βρεφική ηλικία

δημιουργούν μη ανατρέψιμη αύξηση του λιπώδους ιστού. Αυτό ευνοείται από

την κατανάλωση βιομηχανοποιημένων τροφών και πρόωρης κατανάλωσης

τροφών υψηλής θερμιδικής αξίας.

β) Παιδική παχυσαρκία: Το πρόβλημα της παιδικής παχυσαρκίας παίρνει όλο

και μεγαλύτερες διαστάσεις στην κοινωνία μας. Ο υπερσιτισμός είναι η

σπουδαιότερη αιτία του θλιβερού φαινομένου των παχύσαρκων παιδιών αν και

συντελούν και διάφοροι άλλοι κληρονομικοί παράγοντες. Έχει αποδειχτεί πως

εάν ένας από τους γονείς του παιδιού είναι παχύσαρκος το παιδί έχει 40-50%

πιθανότητες να γίνει και αυτό παχύσαρκο. Αν και οι δυο γονείς είναι

παχύσαρκοι,το παιδί έχει 70-80% πιθανότητες να γίνει παχύσαρκο.Είναι

ευνόητο, πόσο μεγάλη σημασία έχει η προληπτική αντιμετώπιση της

παχυσαρκίας από την παιδική ηλικία. Ο άνθρωπος από την βρεφική-νηπιακή

ηλικία αποκτά ορισμένες διατροφικές συνήθειες τις οποίες διατηρεί

ασυναίσθητα σε όλη την υπόλοιπη διάρκεια της ζωής του.

38

γ) Κακή διατροφή στην εφηβεία: Στην ηλικία αυτή καταναλώνονται συνήθως

τροφές θερμιδικού περιεχομένου (γλυκά, ποτά, έτοιμα φαγητά κ.λπ.) που

ανατρέπουν την ισορροπία της διατροφής. Το πρόβλημα γίνεται πιο έντονο

όταν ο έφηβος δεν έχει φυσική ή αθλητική δραστηριότητα.

δ) Κακή διατροφή στην εγκυμοσύνη: Οι περισσότερες γυναικάς πιστεύουν ότι

στη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους θα πρέπει να τρώνε διπλάσια ποσότητα

φαγητού. Αυτό είναι μια εσφαλμένη άποψη η οποία μόνο αρνητικά

αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει. Η διατροφή της εγκύου θα πρέπει να είναι

επιλεγμένη σωστά σε ποιότητα και ποσότητα, ώστε να της εξασφαλίζει την

υγεία της και την υγεία του εμβρύου της.

ε) Κακή διατροφή των μεσήλικων: Η αδυναμία των μεσήλικων σε ορισμένα

είδη διατροφής οδηγεί στην παχυσαρκία.Πολλοί άνθρωποι θεωρούν την

«καλοφαγία-πολυφαγία» σαν επιτυχημένο μέσο διασκέδασης και σε

συνδυασμό με την ελλιπή σωματική δραστηριότητα να οδηγούνται στην

παχυσαρκία. Πολλά άτομα, λόγω του είδους της εργασίας τους και της

τεχνικής εξέλιξης δεν καταβάλουν κανονική ή και καμία μυϊκή προσπάθεια.

Αυτά είναι κυρίως τα άτομα με καθιστικά επαγγέλματα και γενικά μειωμένη

φυσική δραστηριότητα όπου με τη συνεχή μειωμένη μυϊκή προσπάθεια η

οποία ενισχύεται κα από φυσική νωθρότητα λανθάνουσας ενδοκρινικής ή

άλλης διαταραχής, καταναλώνουν όλο και λιγότερες θερμίδες. Έτσι γίνεται

αποθήκευση θερμίδων και όταν ακόμη τα άτομα δεν τρώνε υπερβολικά.

3) Κληρονομικότητα: Έχει διαπιστωθεί ότι υπάρχει γενετική

προδιάθεση για παχυσαρκία. Σε μία οικογένεια, συχνά περισσότερα από ένα

μέλη παρουσιάζουν τη νόσο. Όταν και οι δύο γονείς είναι υπέρβαροι, τα

παιδιά τους έχουν πιθανότητα 80% να γίνουν υπέρβαρα. Αντίθετα, όταν

κανένας από τους δύο γονείς δεν είναι υπέρβαρος, η πιθανότητα των παιδιών

να έχουν παραπανίσια κιλά είναι μόνο 10%.

4) Περιβάλλον: Η τάση για παχυσαρκία ενθαρρύνεται και από το

περιβάλλον. Στη δυτική κοινωνία η υπεραφθονία τροφών υψηλής θερμιδικής

αξίας σε συνδυασμό με την έλλειψη άσκησης συνεισφέρουν σημαντικά στην

39

εξάπλωση της ασθένειας. Επίδραση στη διαμόρφωση των σύγχρονων

διατροφικών συνηθειών είχε και η αλλαγή του ρόλου των γυναικών, με

περισσότερες γυναίκες να εργάζονται και εκτός σπιτιού. Τέλος, οι ακατάστατοι

χρόνοι γευμάτων και το αυξημένο άγχος συμβάλλουν στην εμφάνιση της

νόσου.

5) Βασικός μεταβολισμός: Μερικοί άνθρωποι έχουν χαμηλότερο

(βασικό) μεταβολισμό και χρειάζονται λιγότερες θερμίδες για την επιτέλεση

των βασικών λειτουργιών τους. Μερικές παχύσαρκες γυναίκες δεν χάνουν

βάρος, ακόμα και εάν λαμβάνουν μόνο 600 θερμίδες τη μέρα .Αυτό είναι

αλήθεια κυρίως για άτομα που έχουν υποβληθεί επανειλημμένως σε δίαιτες.

6) Έλλειψη σωματικής άσκησης: Η παχυσαρκία μπορεί να

προκληθεί ή να επιταθεί από έλλειψη φυσικής δραστηριότητας. Η καθιστική

ζωή από τη μία ελαττώνει την κατανάλωση (κάψιμο) θερμίδων και από την

άλλη προδιαθέτει για υπερφαγία. Αντίθετα η άσκηση, πέρα από το ότι οδηγεί

στην κατανάλωση της προσλαμβανόμενης τροφές ενέργειας, αυξάνει και το

βασικό μεταβολισμό του ατόμου.

3.6 ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ: Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους

μπορεί να διαπιστωθεί η παχυσαρκία σε ένα άτομο, εφόσον βέβαια

αποκλειστεί η περίπτωση οιδήματος και η περίπτωση αυξήσεως μυϊκής μάζας.

Η διάγνωση μπορεί να γίνει:

α) Με απλή επισκόπηση: Η παχυσαρκία είναι εμφανής όταν το

άτομο υπερβαίνει το κανονικό βάρος κατά 15-20%.

β) Με μέτρηση του βάρους του ατόμου: Ο πιο απλός τρόπος είναι

ο έλεγχος του βάρους του ατόμου με ζύγισμα και αναφορά σε ειδικούς

πίνακες. Υπάρχουν πίνακες οι οποίοι καθορίζουν το ιδανικό βάρος ανάλογα με

το ύψος, το φύλο, τη φυσική δραστηριότητα, την ηλικία του ανθρώπου αλλά

και τον τύπο του σκελετού.

40

1. ΙΔΑΝΙΚΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ

ΥΨΟΣ ΛΕΠΤΗ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΕΥΣΩΜΗ1,47 41,7-44,4 43,5-48,5 47,1-53,91,50 42,6-45,8 44,4-49,8 48,0-55,31,52 43,5-47,1 45,8-51,2 49,4-56,61,55 44,9-48,5 47,1-52,5 50,7-58,01,57 46,2-49,9 48,5-53,9 52,1-59,31,60 47,6-51,2 49,8-55,3 53,5-60,71,62 48,9-52,5 51,2-57,1 54,8-62,51,67 50,3-53,9 54,4-61,2 58,6-66,31,70 51,6-55,7 56,2-63,0 60,2-68,01,72 53,5-57,5 58,0-64,8 64,1-69,81,75 55,3-59,3 59,8-66,6 63,9-71,61,77 58- 63, - 61,6-68,4 65,7-73,81,80 60,7-65,2 63,4-72,0 67,5-76,12. ΙΔΑΝΙΚΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΑΝΔΡΙΚΗΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ

ΥΨΟΣ λεπτός κανονικός εύσωμος1,57 50,7-54,4 53,5-58,5 51,1-63,91,60 52,1-55,7 54,8-60,3 58,4-65,21,62 53,5-57,1 56,2-61,6 59,8-67,01,65 54,8-58,4 57,5-63,0 61,2-68,91,67 56,2-60,2 58,9-64,8 62,5-70,71,70 58,0-62,1 60,7-66,6 64,3-72,91,72 59,8-63,9 62,5-68,9 66,6-75,21,75 61,6-65,7 64,3-70,7 68,4-77,01,77 63,4-68,0 66,1-72,5 70,2-78,81,80 65,3-69,8 68,0-74,7 72,0-81,11,83 67,0-71,6 69,8-77,0 74,3-83,41,85 68,9-73,4 71,6-79,3 76,1-85,61,88 70,7-75,7 73,4-81,5 78,4-87,91,90 72,5-77,5 75,7-83,8 80,7-90,21,92 74,3-79,3 77,9-86,1

γ) Έλεγχος βάρους κατά BROCA

Ιδανικό βάρος ανδρών [(Ύψος (cm) - 100] -10%) kg Ιδανικό βάρος γυναικών

[(Ύψος (cm)-100] -15%)

Παράδειγμα: Αν ένας άνδρας έχει ύψος 180 cm. To ιδανικό του βάρος πρέπει

να είναι (180-100)-10% = 80-(10% του 80) = 80-8 = 72 kg. Ο άνδρας αυτός

41

θα θεωρηθεί παχύσαρκος αν το πραγματικό του βάρος είναι μεγαλύτερο σε

ποσοστό άνω του 10% του ιδανικού του βάρους.

δ)Δείκτης μάζας σώματος (ΒΜΙ) BODY MASS INDEX

Βάρος(KG)

ΒΜΙ=

[Ύψος (Μ)]2

Μέγιστες φυσιολογικές τιμές:

άνδρες περίπου 25,0

γυναίκες περίπου 24,2

ε) Μέτρηση του πάχους της δερματικής πτυχής: Το συνολικό

απόθεμα λίπους του σώματος σχετίζεται με το ποσό του υποδορίου λίπους. Σε

αυτή την αρχή βασίζεται η εκτίμηση του βαθμού παχυσαρκίας με τη μέτρηση

του πάχους της δερματικής πτυχής. Η μέτρηση του πάχους της δερματικής

πτυχής γίνεται σε διάφορα σημεία του σώματος με τη βοήθεια ειδικών

οργάνων. Ένα τέτοιο όργανο είναι ο διαβήτης μέτρησης δερματικής πτυχής. Η

μέτρηση γίνεται σε διάφορα σημεία του σώματος, όπως στο μέσο του

τρικέφαλου μυός καθώς και στην κάτω γωνία της ωμοπλάτης.

στ) Μέτρηση - ανάλυση παχυσαρκίας σε ηλεκτρονικό υπολογιστή:

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές έχουν ειδικά προγράμματα με τα οποία μπορεί να

γίνει ανάλυση της σύστασης σώματος εφ' όσον τους δοθούν ορισμένα

στοιχεία, όπως: φύλο, ύψος, ηλικία, δραστηριότητα κ.λ.π. Ανάλογα με το

πρόγραμμα του υπολογιστή τα αποτελέσματα μπορεί να αναφέρονται στο

βάρος της μυϊκής μάζας, στο βάρος της λιπώδους μάζας, στο βασικό

μεταβολισμό, στο ιδανικό βάρος, στην % ποσότητα υγρών στο σώμα, στην

ημερήσια κατανάλωση θερμίδων, σε προγράμματα ειδικών διαίτων, σε

προτεινόμενη άσκηση. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μπορεί ο θεραπευτής να

προτείνει ανάλογη θεραπεία.

42

3. 7 ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ

Τα προβλήματα υγείας τα οποία σχετίζονται με την παχυσαρκία είναι:

α) Καρδιαγγειακές παθήσεις: Η παχυσαρκία δεν δημιουργεί μόνο

προβλήματα εμφάνισης και καλαισθησίας αλλά και σοβαρά προβλήματα

υγείας. Οι επιδράσεις της στον ανθρώπινο οργανισμό μπορεί να είναι

πρωτογενείς ή δευτερογενείς

β) Αρτηριακή υπέρταση: Στην υπερβολική πρόσληψη τροφής

λαμβάνεται αναλογικά μεγαλύτερη ποσότητα νατρίου (άλατος). Ειδικά στα

βρέφη τα οποία δεν τρέφονται με μητρικό γάλα, υπάρχει η άποψη ότι

λαμβάνουν πολλές θερμίδες και μεγάλη ποσότητα νατρίου από το

βιομηχανοποιημένο γάλα.

γ) Χολολιθιάσεις

δ )Σακχαρώδης διαβήτης: Εμφανίζεται κυρίως στην παχυσαρκία που η

άθροιση λίπους γίνεται στο ανώτερο τμήμα του σώματος.

ε) Λιπώδης διήθηση του ήπατος

στ) Εκφυλιστική αρθρίτιδα της σπονδυλικής στήλης και των άλλων

αρθρώσεων.

ζ) Κακή λειτουργία των αγγείων (φλεβών) των κάτω ακρών.

η) Προβλήματα εμμηνορρυσίας

θ) Κακό χειρουργικό υλικό (προβλήματα κατά την αναισθησία, τη

χειρουργική επέμβαση και τη μετεγχειρητική πορεία),

ι) Προβλήματα εγκυμοσύνης – τοκετού: Η προϋπάρχουσα παχυσαρκία

ή η απόκτηση υπερβολικού βάρους στην εγκυμοσύνη συμβάλλει σημαντικά σε

προβλήματα αρτηριακής υπέρτασης, εκλαμψίας. Σημαντικό είναι ότι η

συχνότητα των καισαρικών τομών είναι μεγαλύτερη στις παχύσαρκες έγκυες,

κ) Διαταραχές στην λειτουργία των πνευμόνων .Στα παχύσαρκα άτομα

μπορεί να εντοπιστεί ακόμη και διαταραχή στην λειτουργία των πνευμόνων

που οφείλεται σε μηχανικά αίτια.

λ) Ψυχολογία: Εκτός των παθολογικών καταστάσεων, η παχυσαρκία

επιδρά και στο χαρακτήρα του ανθρώπου, συμβάλλοντας στην εμφάνιση

καταθλιπτικών καταστάσεων. Εάν η πολυφαγία ανακουφίζει τον άνθρωπο

προσωρινά από μια ένταση της στιγμής εκείνης, η παχυσαρκία δημιουργεί

43

παραμόρφωση του -σώματος και αλλοίωση της ανατομικής μορφής του, με

αποτέλεσμα το άτομο να εμφανίζει αισθηματικά προβλήματα κοινωνικής

μειονεξίας, όπως:

α) Το υπέρβαρο παιδί δεν μπορεί να παίζει, να τρέξει όσο τα άλλα

παιδιά, γιατί ο όγκος του σώματος του παρεμποδίζει τις δραστηριότητες του

και πολλές φορές εξουδετερώνει τις πρωτοβουλίες του. Έτσι, γίνεται στόχος

ειρωνείας.

β) Ο παχύς έφηβος απογοητεύεται από την εξωτερική του εμφάνιση,

σταματά κάθε αυτοπροβολή, γίνεται φαινομενικά απαθής και ιδιαίτερα προς το

αντίθετο φύλο.

γ) Το παχύσαρκο άτομο άνδρας ή γυναίκα μειονεκτούν απέναντι στους

ομοφύλους τους, βλέποντας ότι δεν διαθέτουν καλή εξωτερική εμφάνιση και

κλείνονται στον εαυτό τους. Το πρόβλημα γίνεται πιο έντονο όταν πρέπει να

αντιμετωπίσουν το αντίθετο φύλο τους.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Που οφείλεται η αύξηση της μυικής μάζας;

2. Τι γνωρίζετε για το θερμιδικό ισοζύγιο;

3. Ποια είναι τα αίτια της παχυσαρκίας;

4. Τι γνωρίζετε για τα ενδογενή αίτια της παχυσαρκίας;

5. Τι γνωρίζετε για τα εξωγενή αίτια της παχυσαρκίας (αναφορικά)

6. Τι γνωρίζετε για τα ψυχολογικά αίτια της παχυσαρκίας;

7. Πως επηρεάζει η διατροφή του ατόμου το σωματικό του βάρος;

8. Τι γνωρίζετε για την βρεφική παχυσαρκία;

9. Το γνωρίζετε για την παχυσαρκία στην εφηβεία;

10.Ποια είναι η προσωπικότητα του παχύσαρκου;

11.Πως γίνεται η διάγνωση της πασυσαρκίας;

12.Ποιο θεωρείται το ιδανικό βάρος του ατόμου;

13.Τι γνωρίζετε για τον δείκτη μάζας σώματος;

14.Ποιες είναι οι επιπτώσεις της παχυσαρκίας;

44

3.8 ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ

Η θεραπεία της παχυσαρκίας απασχολεί πολύ την ιατρική, την διατροφή –

διαιοτολογία, την αισθητική και την φυσικοθεραπεία. Αποσκοπεί στην

ανεύρεση της γενεσιουργού αιτίας της και στη μείωση του βάρους του

παχύσαρκου. Συγκεκριμένος τρόπος αδυνατίσματος δεν υπάρχει. Κάθε

παχύσαρκος αποτελεί ένα ειδικό πρόβλημα και όλες οι θεραπευτικές αγωγές

δεν αρμόζουν σε όλα τα άτομα. Το μόνο που μπορεί να δεχθεί κανείς είναι να

χαράξει μερικές γενικές αρχές.

A. Πριν αποφασισθεί μια θεραπεία θα πρέπει να υπάρχει ένα

ιστορικό του παχύσαρκου, το οποίο θα περιλαμβάνει:

1. Την ηλικία του ατόμου

2. Το φύλο

3. Την ηλικία που άρχισε το άτομο να παίρνει βάρος

4. Τη χρήση φαρμάκων

5. Τις συνήθειες διατροφής

6. Πρόσφατη ή παλαιά ασθένεια

7. Το βάρος στη διάρκεια της ήβης

8. Την επαγγελματική δραστηριότητα

9. Την καθημερινή δραστηριότητα

10.Εγκυμοσύνη και θηλασμός

11.Περιπτώσεις δυσμηνόρροιας, αμηνόρροιας ή

ολιγομηνόρροιας.

B. Σχεδιασμός ειδικής δίαιτας:

Συνήθειες διατροφής του ατόμου

Θερμιδική αξία της δίαιτας. Ρυθμίζεται αφαιρώντας τη ζάχαρη από τη

διατροφή, περιορίζοντας το ποσό του λίπους και τις τροφές που περιέχουν

άμυλο.Περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λιπίδια, άλατα και

βιταμίνες.

45

Δίαιτες πολύ χαμηλής θερμιδικής περιεκτικότητας και πλήρης

νηστεία

Σε περιπτώσεις πολύ βαριάς ή ανθεκτικής παχυσαρκίας είναι δυνατόν να

εφαρμοστούν διαιτολόγια πολύ χαμηλής θερμιδικής αξίας (μικρότερης των

1000 θερμίδων ημερησίως) τα οποία περιέχουν μικρά ποσά λευκώματος

υψηλής βιολογικής αξίας) και μικρή ποσότητα υδατανθράκων. Τέτοιες

αυστηρές δίαιτες χορηγούνται μόνο στα νοσοκομεία, όπου υπάρχει η

κατάλληλη πειθαρχία στη δίαιτα και ο παχύσαρκος ευρίσκεται σε συνεχή

ιατρική παρακολούθηση.

ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΑ-ΔΙΑΙΤΑΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ

800 θερμίδων 1000 θερμίδων

Πρωί Πρωί

1 κούπα γάλα αποβουτυρωμένο 1 φέτα

ψωμί μαύρο 1 κουταλάκι μαργαρίνη 1/2

φλιτζάνι χυμό πορτοκάλι

1 κούπα γάλα αποβουτυρωμένο 1 φέτα

ψωμί μαύρο 1 κουταλάκι μαργαρίνη

1/2 φλιτζάνι χυμό πορτοκάλι

Μεσημέρι Μεσημέρι

90 gr κρέας άπαχο 1/2 πιάτο μαρούλι-

ντομάτα 1 κουτάλι ελαιόλαδο 1/2 φέτα

ψωμί μαύρο

90 gr κρέας άπαχο 1/2 πιάτο μαρούλι-

ντομάτα 1 κουτάλι ελαιόλαδο 1/2

φέτα ψωμί μαύρο 1 φρούτο

(ροδάκινο)Βράδυ Βράδυ

60 gr κρέας άπαχο 1/2 φέτα ψωμί

μαύρο ½ πιάτο λαχανικά 1 μήλο

60 gr κρέας άπαχο 1/2 φέτα ψωμί

μαύρο 1/2 πιάτο λαχανικά 1 κουτ.

ελαιόλαδο 1 μήλο

Πριν από τον ύπνο Πριν από τον ύπνο

1/2 φέτα ψωμί

1 κούπα γάλα άπαχο

1/2 φέτα ψωμί

1 κούπα γάλα άπαχο

46

ΔΙΑΙΤΑ 1200 ΚΑΙ 1400 ΘΕΡΜΙΔΩΝ

1200 θερμίδων 1400 θερμίδων

Πρωί Πρωί

1 κούπα γάλα αποβουτυρωμένο 1

φέτα ψωμί (μικρή) 1 κουταλάκι

μαργαρίνη 1/4 φλιτζάνι χυμό

πορτοκάλι 1 κούπα τσάι

1 κούπα γάλα αποβουτυρωμένο

1 φέτα ψωμί

1 κουταλάκι μαργαρίνη

1/2 φλιτζάνι χυμό πορτοκάλι

30 gr τυρί άπαχο

1 κούπα τσάιΜεσημέρι Μεσημέρι

90 gr κρέας άπαχο

1 πιάτο λαχανικά (μικρό)

2 κουτ. ελαιόλαδο

1 φέτα ψωμί μαύρο 1 αχλάδι μικρό

90 gr κρέας άπαχο

1 πιάτο μαρούλι-ντομάτα

2 κουτ. ελαιόλαδο

1 φέτα ψωμί μαύρο 1 μήλο μικρό

Απόγευμα Απόγευμα

1 φέτα ψωμί μαύρο

1 ποτήρι γάλα αποβουτυρωμένο

1/4 ποτ. γκρέιπ φρουτ

1 κουτ. μαργαρίτηΒράδυ Βράδυ

90 gr κρέας άπαχο 1/2 πιάτο λαχανικά

2 κουτ. ελαιόλαδο 1 φέτα ψωμί μαύρο

1 μικρό μήλο

90 gr κρέας άπαχο

1 πιάτο ντομάτα-αγγούρι

2 κουτ. ελαιόλαδο

1 φέτα ψωμί μαύρο 1 φρούτο

Πριν από τον ύπνο Πριν από τον ύπνο

1/2 φέτα ψωμί μαύρο 1 κούπα γάλα

άπαχο

47

Πολλές φορές μια διαιτητική αγωγή μπορεί να αποτύχει για

τους ακόλουθους λόγους:

α) Δεν τηρήθηκε σωστά από τον παχύσαρκο

Πολλά άτομα φοβούνται την στέρηση των τροφών γιατί την θεωρούν μια

ψυχική ταλαιπωρία και στη διάρκεια της δίαιτας κάνουν δικούς τους

υπολογισμούς θερμίδων. Άλλα πάλι στη διάρκεια της διαιτητικής αγωγής

παρουσιάζουν μελαγχολία, άγχος ή έντονη ευερεθιστικότητα. Σ' αυτές τις

περιπτώσεις συνήθως ο παχύσαρκος δεν έχει προετοιμαστεί ψυχολογικά και

παρουσιάζει έλλειψη υπομονής και ψυχραιμίας, οπότε οδηγείται και πάλι στην

πολυφαγία.

β) Αδράνεια του λιπώδους ιστού

Όπως είναι γνωστό, το λίπος δημιουργείται από τις περισσευούμενες θερμίδες

που παίρνει ένα άτομο. Αυτές χρησιμοποιούνται όταν υπάρχει μικρότερη

πρόσληψη θερμίδων από αυτή που χρειάζεται ένας οργανισμός. Αυτό όμως

συμβαίνει στα φυσιολογικά άτομα. Στους παχύσαρκους που παίρνουν πάντα

περισσότερες θερμίδες, το λιπώδες αποταμιευτικό διατηρεί την ικανότητα να

αποθηκεύει τις περισσευούμενες θερμίδες σε λίπος, χάνει όμως την ικανότητα

να τις χρησιμοποιήσει πάλι όταν ο οργανισμός τις χρειάζεται, λόγω της

μακροχρόνιας αδράνειας τους.

Συνήθως χρειάζονται αρκετές μέρες, περίπου δέκα για να σταματήσει να

αδρανεί και να συνηθίσει να καίει το λίπος ώστε να προσφέρει στον

οργανισμό το ποσόν των θερμίδων που υπολείπονται από τη δίαιτα

αδυνατίσματος .

3.12 Βασικές αρχές διαιτητικής αγωγής για την

αντιμετώπιση της παχυσαρκίας

1. Αρνητικό ισοζύγιο θερμίδων = Μειωμένη πρόσληψη + αυξημένη

κατανάλωση θερμίδων

2. Ένα kg λίπους σώματος = απόθεμα 7.700 θερμίδων

Απώλεια 1 kg βάρους / βδομάδα = 1000 θερμίδες / μέρα

48

3. Σύνθεση ειδικής δίαιτας = →μείωση λίπους και υδατανθράκων

Σύμφωνα με τον πίνακα, αν λάβουμε υπόψη μας, ότι 1 kg σωματικού βάρους

αντιστοιχεί σε απόθεμα 7.700 θερμίδων, απαιτείται ελάττωση της πρόσληψης

θερμίδων σε 1000 περίπου την ημέρα. Εφ' όσον οι θερμιδικές ανάγκες των

περισσότερων ατόμων μέσης ηλικίας κυμαίνονται μεταξύ 2.000-2.500 την

ημέρα, αυτό σημαίνει ότι η ημερήσια πρόσληψη θερμίδων δεν πρέπει να

υπερβαίνει τις 1.500 θερμίδες την ημέρα περίπου.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Ποια είναι η βασική θεραπεία της παχυσαρκίας;

2. Πως διαμορφώνεται μια διαιτιτική αγωγή;

3. Ποιος είναι ο σκοπός της δίαιτας;

4. Για ποιους λόγους μπορεί να αποτύχει μία δίαιτα;

3.9 ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ ΜΕ

ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ- ΜΑΛΑΞΗ

ΔΟΝΗΤΕΣ - ΚΡΑΔΑΣΤΙΚΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ

Οι δονητές είναι μηχανήματα που χρησιμοποιούνται στη μάλαξη. Σε

καμία περίπτωση δεν αντικαθιστούν τη χειρομάλαξη και συνήθως

χρησιμοποιούνται στην καταπολέμηση της κυτταρίτιδας και της παχυσαρκίας.

Οι δονητές προκαλούν παλμικές κινήσεις που μεταδίδονται στο δέρμα και

τους βαθύτερους ιστούς. Έτσι, προκαλούν μια κραδαστική μάλαξη η οποία

είναι ευχάριστη για το άτομο. Το κραδαστικό μασάζ αυξάνει την τοπική

κυκλοφορία και διευκολύνει την παροχέτευση της λέμφου με αποτέλεσμα

την καλύτερη αποβολή των τοξινών από τα κύτταρα.

Οι κινήσεις της μάλαξης γίνονται πάντα ακολουθώντας τη φορά των μυών.

Πριν τη χρήση των δονητών θα πρέπει να χρησιμοποιούμε μια κατάλληλη

κρέμα στο δέρμα για να είναι πιο ευχάριστη η μάλαξη αλλά και για να

ενισχύσουμε το αποτέλεσμα της θεραπείας. Ανάλογα με την ισχύ που έχουν

49

τα κραδαστικά μηχανήματα - δονητές, τα κατατάσσουμε σε τρεις κατηγορίες.

Ειδικότερα:

1. Με ελαφρά ισχύ: Είναι μικρά μηχανήματα που

χρησιμοποιούνται για τη μάλαξη του προσώπου, του λαιμού και του ντεκολτέ.

2. Με μεσαία ισχύ: Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα μηχανήματα

που χρησιμοποιούνται για τη μάλαξη του σώματος σε τοπική παχυσαρκία,

στην περίπτωση φλεβίτιδας, με σκοπό τη βελτίωση της κυκλοφορίας του

αίματος και σε περιπτώσεις κυτταρίτιδας με σκοπό την καλύτερη παροχέτευση

της λέμφου. Οι κινήσεις θα πρέπει να είναι ανοδικές για την κυκλοφορία.

3. Με μεγάλη ισχύ: Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα κραδαστικά

μηχανήματα που χρησιμοποιούνται για τη μάλαξη σε παχυσαρκία και

κυτταρίτιδα. Η συσκευή αυτή συνοδεύεται από διάφορα εξαρτήματα που

καθένα χρησιμοποιείται ανάλογα με το είδος και το σκοπό της μάλαξης π.χ. το

εξάρτημα με το σφουγγάρι για επίπεδες επιφάνειες, το κεκλιμένο εξάρτημα σε

σχήμα U για καμπύλες επιφάνειες είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν και σε

περιπτώσεις ηρεμιστικής μάλαξης. Τα καρφάκια ή τα εξαρτήματα με τα

ημισφαίρια συνήθως χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις τοπικής ή εκτεταμένης

παχυσαρκίας.

Οι μηχανικοί δονητές, με μεγάλη ισχύ συνήθως δεν χρησιμοποιούνται από την

αρχή. Απαραίτητο είναι πριν την κραδαστική μάλαξη να έχει προηγηθεί

χειρομάλαξη γιατί το σημαντικότερο απ' όλα είναι η επαφή με τον πελάτη. Η

διάρκεια της κραδαστικής μάλαξης είναι ,από 5' ανά περιοχή ενώ ο συνολικός

χρόνος 20'-45'. Εφαρμόζονται σε μεγάλες μυϊκές μάζες όπως γλουτοί , μηροί ,

κοιλιά.

50

Εφαρμογή των κραδαστικών μηχανημάτων

51

εφαρμογή στους μηρούς

52

γλουτούς και πλάτη

53

3.10 ΜΑΛΑΞΗ ΚΑΙ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ

Σκοπός των χειρισμών της μάλαξης είναι να επαναφέρουν το σώμα στη

φυσιολογική του κατάσταση απομακρύνοντας

Οι χειρισμοί της μάλαξης διακρίνονται σε:

α. Στατικούς β. Προοδευτικούς

Η μάλαξη της παχυσαρκίας δεν πρέπει να προκαλεί πόνο ή να γίνεται τόσο

δυνατά ώστε να προκαλεί ρήξη των αγγείων. Στη μάλαξη της οι χειρισμοί είναι

ίδιοι με τους χειρισμούς της ηρεμιστικής μάλαξης που γίνονται με μεγαλύτερη

πίεση και ταχύτητα .Στη μάλαξη κατά της παχυσαρκίας χρησιμοποιούνται

απισχαυτικά gel ή κρέμες ή οροί. Οι αντενδείξεις της μάλαξης για την

αντιμετώπιση της παχυσαρκίας είναι κοινές με αυτής της χαλαρωτικής

μάλαξης.

3. 11 ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ

Οι μεθοδικές ασκήσεις και το σωστό διαιτολόγιο επιτυγχάνουν μείωση του

βάρους και σωστή διαμόρφωση του σώματος του παχύσαρκου.

Η άσκηση αυξάνει την κατανάλωση ενέργειας, αλλά δεν συμβάλλει ουσιαστικά

στην απώλεια βάρους, π.χ. βάδην μιας ώρας με ταχύτητα 4 χλμ/ώρα προκαλεί

μια πρόσθετη κατανάλωση 160 KCAL περίπου. Το γεγονός αυτό αποθαρρύνει

τους παχύσαρκους και τους αποτρέπει από τη φυσική άσκηση. Τα καλύτερα

αποτελέσματα επιτυγχάνονται όταν συνδυάζεται δίαιτα και μυϊκή

δραστηριότητα.

Με την συστηματική μυϊκή δραστηριότητα αυξάνονται οι καύσεις και οι

δαπάνες ενέργειας και το σώμα προσαρμόζεται στο νέο μειωμένο βάρος του

χωρίς να χαλαρώσει. Επίσης η απώλεια του μυϊκού ιστού είναι μικρότερη σε

σύγκριση με την περίπτωση που γίνεται μόνό δίαιτα.

Γενικά με την άσκηση βελτιώνεται η κυκλοφορία του αίματος και η λειτουργία

54

του καρδιακού μυός, αιματώνονται ,οι μυς και αυξάνει ο μυϊκός τόνος, το

λίπος συρρικνώνεται, το νευρικό σύστημα χαλαρώνει, διοχετεύεται

περισσότερο οξυγόνο στους ιστούς και ελαττώνεται η αρτηριακή πίεση.

Οι έντονες ασκήσεις, όπως κολύμβηση, τρέξιμο, ποδήλατο κ.λπ. συμβάλλουν

σημαντικά στην ελάττωση του σωματικού βάρους και ενισχύουν το

καρδιοαγγειακό σύστημα. Όταν το άτομο είναι αρκετά υπέρβαρο, θα πρέπει

να ξεκινά με ελαφρότερες ασκήσεις, όπως έντονο βάδισμα. Η αερόβια άσκηση

δεν ενδείκνυται σε καρδιολογικές παθήσεις .Επίσης η υπερβολική και

παρατεταμένη άσκηση μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του ατόμου, γι’

αυτό πάντα ο ασθενής πρέπει να απευθύνεται σε εξειδικευμένα άτομα

α) Παθητική μυογυμναστική :

Η χρήση ηλεκτροθεραπευτικών ρευμάτων (συνεχές – εναλλασσόμενο) έχει

ευεργετικά αποτελέσματα για την αποκατάσταση της παχυσαρκίας. Τα

ηλεκτροθεραπευτικά ρεύματα ενεργοποιούν το μεταβολισμό του λιπώδους

ιστού , ο οποίος στα παχύσαρκα άτομα είναι συνήθως αργός με αποτέλεσμα η

απώλεια βάρους να είναι δύσκολη. Η αύξηση του μεταβολισμού, η βελτίωση

της ανταλλαγής της ύλης η αύξηση της αιματικής κυκλοφορίας και τέλος η

ενδυνάμωση των μυών έχουν σαν αποτέλεσμα την μείωση του λιπώδους

ιστού.

Στη θεραπεία της παχυσαρκίας μπορεί να εφαρμοστεί μάλαξη καθώς και οι

γνωστές μορφές θερμοθεραπείας.

3.12ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Η αντιμετώπιση της παχυσαρκίας με φάρμακα αποτελεί συνηθισμένο

φαινόμενο. Τα κυριότερα φάρμακα για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας

είναι τα εξής :

1. Ανορεξιογόνα

Είναι χημικά σκευάσματα που αναστέλλουν την όρεξη και θεωρητικά δρουν

55

μόνο στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Οι αμφεταμίνες και η φενφλουραμίνη

είναι τα πιο γνωστά. Δημιουργούν παρενέργειες, όπως: ερεθισμό του

κεντρικού νευρικού συστήματος και προκαλούν υπερένταση, νευρικότητα,

αϋπνία, άγχος. Ερεθισμό του καρδιαγγειακού συστήματος και προκαλούν

ταχυπαλμία και υπέρταση. Αντί αυτών των φαρμάκων χρησιμοποιούνται

σκευάσματα τα οποία δημιουργούν όγκο στο στομάχι και μετριάζουν το

αίσθημα της πείνας. Τέτοια σκευάσματα είναι η κυτταρίνη και η

μεθυλοκυτταρίνη. Δεν προκαλούν παρενέργειες και δημιουργούν το αίσθημα

της πλήρωσης του στομάχου.

2. Ενισχυτικά των καύσεων

Τα φαρμακευτικά αυτά σκευάσματα αυξάνουν τον κυτταρικό μεταβολισμό

οπότε ενισχύονται οι καύσεις. Συνήθως είναι εκχυλίσματα θυρεοειδούς ή και

ορμόνες θυρεοειδούς (θυροξίνη, τριωδοθυρονίνη). Βοηθούν στην

καταπολέμηση της νωθρότητας των παχύσαρκων ατόμων δημιουργώντας

τους μια περισσότερο έντονη κινητική δραστηριότητα.

3. Διουρητικά: καταπολεμούν κατακράτησης ύδατος.

4. Τα καθαρτικά, προκαλούν συχνές κενώσεις, διάρροια, μικραίνουν το

χρόνο παραμονής των τροφών στο έντερο με αποτέλεσμα να εμποδίζεται η

απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών.

5 Αντιδιαβητικά σκευάσματα

Η μείωση του βάρους που προκαλούν οφείλεται αφ' ενός στην ανορεκτική

δράση που έχουν και αφ' ετέρου στην αύξηση της αναερόβιας γλυκόλυσης και

λιπόλυσης τις οποίες κάνουν.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Τι γνωρίζετε για τους δονητές;

2. Τι γνωρίζετε για τα μηχανήματα παθητικής γυμναστικής;

3. Ποια είναι η επίδραση της μάλαξης στην παχυσαρικία;

56

4. Ποια είναι η επίδραση των φαρμακευτικών σκευασμάτων στην

παχυσαρκία;

5. Τι γνωρίζετε για τα διουρητικά;

6. Τι γνωρίζετε για τα καθαρτικά;

3.13 ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Όταν όλες οι αρχές θεραπειών έχουν αποτύχει ή όταν πρόκειται για κακοήθη

παχυσαρκία (αύξηση του βάρους 100% του ιδανικού), τότε δοκιμάζεται η

χειρουργική θεραπεία. Αυτή ενδείκνυται κυρίως .για νεαρά άτομα στα οποία το

Βάρος τους υπερβαίνει 100% του ιδανικού.

Οι χειρουργικές θεραπείες οι οποίες έχουν αναφερθεί είναι οι

ακόλουθες:

Τροποποίηση του γαστρεντερικού σωλήνα:

α) Νηστιδοειλεϊκή παράκαμψη και

β) Γαστρική παράκαμψη - γαστροπλαστική

Στη νηστιδοειλεϊκή παράκαμψη αναστομώνεται τμήμα της νήστιδος (περίπου

35C με το τελικό τμήμα του ειλεού). Με αυτόν τον τρόπο μειώνεται η

επιφάνεια και ο χρόνος απορρόφησης των συστατικών της πέψης. Έτσι γίνεται

ατελής απορρόφηση των προϊόντων της πέψης. Η μέθοδος αυτή

χρησιμοποιείται πολύ σπάνια και έχει αντικατασταθεί από την γαστρική

παράκαμψη.

Στη γαστρική παράκαμψη αφαιρείται τρήμα του στομάχου με αποτέλεσμα να

μειώνεται η ποσότητα πρόσληψης τροφής. Αυτό οφείλεται σε πρώιμο

κορεσμό ο οποίος προέρχεται από τη μικρή χωρητικότητα του στομάχου.

Πολλές φορές συνοδεύεται και από τάση για εμετό.

57

1) Τεχνική MASON. Κλασική γαστροπλαστική

2) Τεχνική γαστρικής παράκαμψης (MASON)

Τα πλεονεκτήματα των χειρουργικών επεμβάσεων είναι η μόνιμη και αξιόλογη

απώλεια βάρους. Επίσης οι επιπλοκές της παχυσαρκίας ελαττώνονται

σημαντικά.

Πολλές φορές παρουσιάζονται επιπλοκές οι οποίες αντισταθμίζουν την

επιτυχία των επεμβάσεων. Τέτοιες επιπλοκές είναι αναπνευστικά προβλήματα,

νεφρικές ανεπάρκειες, χολολιθιάσεις, νεφρολιθιάσεις κ.λπ.

58

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο

4.1 ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΠΕΡΙΠΟΙΗΣΗΣ ΣΩΜΑΤΟΣ

ΠΗΛΙΝΓΚ ΣΩΜΑΤΟΣ: Η απολέπιση έχει στόχο την απομάκρυνση τω

νεκρών κυττάρων του δέρματος έτσι ώστε να απορροφηθούν καλύτερα τα

προϊόντα που θα εφαρμοστούν στις επόμενες περιποιήσεις.Για την απολέπιση

του σώματος χρησιμοποιούμε πήλινγκ με κόκκους.

ΛΑΔΙΑ: Τα είδη του λαδιού που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι το

λάδι από φυτά και το ορυκτό λάδι (παραφινέλαιο). Τα λάδια από φυτά

απορροφούνται εύκολα από το δέρμα και του προσφέρουν τις βιταμίνες που

περιέχουνε. Αντίθετα το παραφινέλαιο δεν απορροφάται εύκολα και δεν

προσφέρει στο δέρμα καμία βιταμίνη. Χρησιμοποιείται όμως πιο συχνά γιατί

κοστίζει λιγότερο. Τα φυτικά λάδια μπορεί να είναι από αμύγδαλα

(αμυγδαλέλαιο), από ελιά (ελαιόλαδο) ή από αβοκάντο. Δεν συνιστάται να

χρησιμοποιείται το λάδι κατευθείαν από το μπουκάλι στο δέρμα γιατί προκαλεί

δυσάρεστη αίσθηση. Αρχικά τοποθετείται μια ποσότητα στις παλάμες για να

παίρνει τη θερμοκρασία του σώματος και στη συνέχεια στο δέρμα. Απλώνετε

το λάδι μόνο στο μέρος του σώματος που θα δουλέψετε, ενώ το υπόλοιπο

σώμα καλύπτεται με σκεπάσματα.Πρέπει να χρησιμοποιείτε και τις δύο

παλάμες σας με ήρεμες κινήσεις (π.χ θωπεία) γιατί η πρώτη επαφή με το

δέρμα εμπνέει εμπιστοσύνη στον πελάτη και τον βοηθάει να χαλαρώσει πιο

εύκολα.

ΚΡΕΜΕΣ Ή ΖΕΛ: Θερμαντικές κρέμες ή gel: προκαλούν έντονη

υπεραιμία και χρησιμοποιούνται πριν από τη μάλαξη ή κάτω από σελοφάν. Μη

θερμαντικές κρέμες: Τα προϊόντα μάλαξης για την αντιμετώπιση της

κυτταρίτιδας έχουν μη λιπαρή υφή (συνήθως μορφή gel) που διευκολύνουν

όμως τη μάλαξη. Αυτά τα gel έχουν το πλεονέκτημα ότι δεν εισχωρούν

αμέσως και συνεπώς απαιτούν περισσότερη μάλαξη. Εμπλουτίζονται με

πολύχρωμα σφαιρίδια για να έχουν πιο ελκυστική εμφάνιση.

59

Ενεργά συστατικά

Ι. Λιπολυτικές ενώσεις. Ενώσεις με λιπολυτική δράση όπως η

καφεΐνη, η θεοφυλλίνη και η θοβρωμίνη.

II. Συστατικά που διευκολύνουν την τοπική μικροκυκλοφορία:

Φυτικά εκχυλίσματα όπως ο κισσός, το ginseng, Αγγειοδιασταλτικά,

θερμαντικοί παράγοντες που βοηθούν το μεταβολισμό και την

μικροκυκλοφορία.

III. Συστατικά που ενθαρρύνουν την όσμωση για να

αποτρέψουν την διόγκωση των ιστών: • Φυτικά εκχυλίσματα όπως

φύκια, κισσός

IV. Συστατικά σύσφιξη: Ενώσεις με πυρίτιο (διεγείρουν τα

λιποκύτταρα και προκαλούν σύσφιξη στους ιστούς).

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Ποια ενεργά συστατικά χρησιμοποιούνται για τις θεραπείες στο

ινστιτούτο;

2. Ποια έλαια χρησιμοποιούντα για την μάλαξη σώματος;

3. Τι γνωρίζετε για τα πήλινγκ σώματος;

60

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5οΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑ

5.1 ΓΕΝΙΚΑ: Στο τέλος του περασμένου αιώνα γιατροί, μασέρ και

γυμναστές διαφόρων χωρών ασχολήθηκαν μ' αυτούς τους λιπώδεις όγκους

που εμφανίζει η πάθηση της κυτταρίτιδας κι έδωσαν σ' αυτούς διάφορα

ονόματα, όπως cellulite, paniculite, myocellulite.Η ύπαρξη της κυτταρίτιδας

επιβεβαιώνεται από παλιά, ενώ στις μέρες μας θεωρείται σύνδρομο και η

ύπαρξη της αφορά πλέον έναν όλο και περισσότερο αυξανόμενο αριθμό

γυναικών χωρίς να έχει εντοπιστεί ακόμη η ακριβής της αιτία. Πολλοί

παράγοντες ενοχοποιούνται, ενώ ύστερα από έρευνες πολλοί τείνουν να

απενοχοποιηθούν. Οι θεωρίες γύρω από το φαινόμενο γεννιούνται,

αναπτύσσονται και ακυρώνονται αντικαθιστάμενες από νέες. Είναι, όμως,

κοινώς αποδεκτό ότι η κυτταρίτιδα είναι μια νόσος πολυπαραγοντική.

Η ονομασία κυτταρίτιδα που χρησιμοποιούμε για το γνωστό μας φαινόμενο

δεν ανταποκρίνεται ακριβώς στην πάθηση. Η κατάληξη «-ίτιδα» στην ιατρική

σημαίνει φλεγμονή, ενώ η κυτταρίτιδα σαν πάθηση δεν παρoυσιάζει καμία

φλεγμονή των κυττάρων.

Κατά το γιατρό Le Coaram de Tromelin, κυτταρίτιδα είναι μια παθολογική

κατάσταση των δερματικών και υποδόριων ιστών που χαρακτηρίζεται κλινικά

από μια οιδηματώδη διήθηση με ανώμαλη υφή και η οποία οφείλεται στα εξής

δύο αίτια: αφ' ενός σ' ένα οίδημα που εισβάλλει στα μεσοδιαστήματα του

συνδετικού ιστού και αφ' ετέρου σε συρρίκνωση των ιστών του λιπώδους

κυττάρου και των λεμφικών αγγείων.Κατά το γιατρό Kermogrant, η

κυτταρίτιδα δεν είναι παρά η δερματική μετάφραση του εντοπισμού του

οργανικού ύδατος, που σταθεροποιείται περισσότερο απ' όσο πρέπει όσον

αφορά το κανονικός στάδιο μέσα στο δερματικό σύστημα.

ΟΡΙΣΜΟΣ : Η κυτταρίτιδα είναι η εναπόθεση υπερτροφικών

λιποκυττάρων σε ορισμένες περιοχές του σώματος η οποία σε συνδυασμό με

διαταραχή του συνδετικού ιστού και κακό μεταβολισμό της θεμέλιας ουσίας

61

δίνει στο δέρμα χαρακτηριστική ανάγλυφη όψη φλοιού πορτοκαλιού.

5.2 ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑΣ

Η κυτταρίτιδα δημιουργείται από μια διαταραχή της φυσιολογικής

λειτουργίας του συνδετικού ιστού, η οποία παρουσιάζει:

1. Ελλιπή κυκλοφορία αίματος και λεμφικού υγρού.

2. Αύξηση του λίπους τοπικά και αύξηση του όγκου των

λιποκυττάρων.

3. Συσσώρευση οργανικού νερού και τοξινών.

4. Στάδιο σκλήρυνσης του συνδετικού ιστού, γίνεται μια προοδευτική

σκλήρυνση του συνδετικού ιστού

62

Τα αλλεπάλληλα επεισόδια λεμφικής στάσης και του πολυμερισμού των

βλεννοπολυσακχαριτών μέσα στο συνδετικό ιστό οδηγούν σε μια γενική

σκλήρυνση του ιστού. Αυτό δημιουργεί μια κατακράτηση οργανικού ύδατος,

τοξινών και διόγκωση των στεατοκυττάρων. Η αποθήκευση λίπους στα

στεατοκύτταρα και κατά συνέπεια η διόγκωση τους δημιουργεί ένα αλυσιδωτό

φαινόμενο, διότι καθιστά την αιματική και λεμφική κυκλοφορία δυσχερή. Η

κακή κυκλοφορία σε τριχοειδικό επίπεδο κάνει ελλιπή τον εφοδιασμό των

κυττάρων με οξυγόνο και την απομάκρυνση μεταβολικών ουσιών από αυτά.

5.3 ΙΣΤΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑΣ

Μετά από αρκετές έρευνες που έχουν γίνει για την ιστολογία της κυτταρίτιδας

παρατηρήθηκαν τα εξής:

Η επιδερμίδα στην κυτταρίτιδα είναι φυσιολογική.

Υπάρχει διαφοροποίηση στις ίνες του κολλαγόνου, οι οποίες φαίνονται

ελαφρά διογκωμένες και οιδηματώδεις.

Οι ελαστικές ίνες ήταν ελαττωμένες σε αριθμό στο υποεπιδερμικό

πλέγμα.

Ενδοκυτταρικές ουσίες τύπου γλυκοαμυνογλυκάνων βρέθηκαν στο

κάτω τμήμα του χορίου με την αντίδραση Hale χωρίς τάση πολυ-

μερισμού.

Αγγειακή αλλαγή δεν παρατηρήθηκε, ενώ τα λεμφαγγεία βρέθηκαν

διογκωμένα.

Το δέρμα των γυναικών εμφανίζει στην άνω στοιβάδα λιπώδη κύτταρα.

Οι μεμβράνες τους σχηματίζονται από διαφράγματα συνδετικού ιστού

που είναι κάθετα στο κάτω μέρος του χορίου. Μικρότερα τμήματα

λιπωδών κυττάρων προβάλουν στο κατώτερο τμήμα του χορίου. Αυτές

οι θηλές είναι υπεύθυνες για την κοκκιώδη υφή του δέρματος των

γυναικών σε αντίθεση με των ανδρών.

Μεγάλη σπουδαιότητα παρουσιάζουν οι διαφορετικοί τρόποι με τους

οποίους είναι στερεωμένες στο χόριο οι ίνες του συνδετικού ιστού του

δέρματος ανδρών και γυναικών.

63

Στις εκβολές των ορθωτήρων μυών των τριχών υπήρχε οίδημα και

εκφύλιση.

Σε βιοψίες γυναικών 30-40 ετών που είχαν κυτταρίτιδα ευρέθη ότι με

την πάροδο του χρόνου το χόριο γίνεται λεπτότερο και χαλαρότερο.

5.4. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑΣ :

Η κυτταρίτιδα είναι πολυπαραγοντική νόσος.Πολλοί υποστηρίζουν ότι

οφείλεται σε ενδογενείς παράγοντες π.χ. ορμονικούς, μεταβολικούς,

ενζυμικούς, νευρικούς, ψυχολογικούς, καθώς και σε κυκλοφορικές

δυσλειτουργίες. Οι περισσότεροι ερευνητές συμφωνούν ότι η κυτταρίτιδα

οφείλεται σε ορμονικούς παράγοντες,(δεδομένου ότι εμφανίζεται μόνο σε

γυναίκες και κυρίως σε περιόδους ορμονικών αλλαγών (εγκυμοσύνη, εφηβεία).

Αναλυτικά:

1. Η κληρονομικότητα: Η κληρονομικότητα αφορά την προδιάθεση

για τη δημιουργία της κυτταρίτιδας . Αυτό αφορά κυρίως τον τρόπο ζωής που

μαθαίνει κάποιος από τα παιδικά του χρόνια. Αν π.χ. ένα κορίτσι έχει

μεγαλώσει με κακή διατροφή, ανεπαρκή άσκηση, νευρικής και αγχώδη

συμπεριφορά, τότε σίγουρα θα κάνει κυτταρίτιδα.

2. Ο φυλετικός παράγοντας: Ο φυλετικός παράγοντας είναι

σημαντικός στην παρουσία της κυτταρίτιδας. Τα μορφολογικά χαρακτηριστικά

κάθε φυλής διαδίδονται με την κληρονομικότητα η οποία εκτείνεται σε μια

ολόκληρη φυλή. Μπορούμε έτσι να φτιάξουμε μια «γεωγραφία» της

κυτταρίτιδας.

Οι περιοχές που εμφανίζεται συχνότερα είναι αυτές γύρω από τη Μεσόγειο,

Ιταλία, Ισπανία, Β. Αφρική, Τουρκία, Μ. Ανατολή. Βλέπουμε στις χώρες αυτές

έναν αριθμό παραγόντων που στην περίπτωση της μορφολογικής ανάπτυξης

των φυλών είχαν μεγάλη σημασία. Τα κόκαλα της λεκάνης των γυναικών των

περιοχών αυτών είναι πιο ανεπτυγμένα σε σχέση με τη λεκάνη των γυναικών

του βορρά. Στη μορφολογία επίσης παρατηρείται ένας μέσος όρος ύψους των

γυναικών αρκετά χαμηλός όπου τα κάτω άκρα είναι πιο κοντά. Αυτοί οι δύο

παράγοντες του σκελετού δίνουν στη γυναίκα των Λατινικών Χωρών ένα

64

φαρδύτερο στο κάτω μέρος του σώματος. Παρατηρείται επίσης σε μια μερίδα

του Λατινικού και Μουσουλμανικού πληθυσμού μια πιο δυνατή καμπύλη της

σπονδυλικής στήλης γύρω από τη μέση. Η μορφολογία αυτή της σπονδυλικής

στήλης πετάει τη λεκάνη προς τα εμπρός και τους γλουτούς προς τα πίσω.

Αυτή η στάση θεωρείται σαν ένας παράγοντας που προκαλεί κυτταρίτιδα.

3. Ο κυκλοφορικός παράγοντας και η κυτταρίτιδα: Η κακή

φλεβική και λεμφική ροή δημιουργούν στάση των υγρών του σώματος και

κατά συνέπεια δημιουργείται οίδημα κυρίως στα κάτω άκρα. Η παρεμπόδιση

της κυκλοφορίας του αίματος από το φλεβικό κυκλοφορικό σύστημα γίνεται

αιτία να συσσωρευτούν τοξίνες και άλλα μεταβολικά απορρίμματα. Η

συσσώρευση των τοξινών αποτελούν σημαντική αιτία για τον κακό

μεταβολισμό του νερού, πράγμα το οποίο θα έχει σαν συνέπεια τη δημιουργία

της κυτταρίτιδας. Η κυτταρίτιδα που προέρχεται από ανωμαλία του λεμφικού

συστήματος, έχει υφή σκληρή και λεία, το δέρμα γυαλίζει, δεν φαίνεται στην

όψη ανώμαλο, αλλά παρουσιάζει διείσδυση που μετατοπίζεται. Εντοπίζεται στα

κάτω άκρα σε γυναίκες οποιασδήποτε ηλικίας οι οποίες παρουσιάζουν βαριές

γάμπες και οιδήματα στους αστραγάλους .

4 Η διατροφή: Η διατροφή που είναι πλούσια σε λίπη, άμυλο, ζάχαρη,

οινόπνευμα, το κάπνισμα, κάποια φάρμακα (υπνωτικά, χάπια αδυνατίσματος,

διουρητικά, καθαρτικά), καθώς και τα ακανόνιστα γεύματα αποτελούν βασικές

αιτίες της κυτταρίτιδας. Η κακή διατροφή έχει σαν αποτέλεσμα μια

αυτοδηλητηρίαση του οργανισμού.(συσσώρευση τοξινών).Οι τροφές που

μπορούν να προσθέσουν τοξίνες στο αίμα είναι οι επεξεργασμένες τροφές, οι

κονσερβοποιημένες και τυποποιημένες τα καρυκεύματα. Οι τροφές που

διατηρούν το αίμα αποτοξινωμένο είναι τα φρούτα, τα λαχανικά, το μέλι, το

άπαχο κρέας και το ψάρι , τα όσπρια και η λήψη άφθονου νερού.

5. Ο τρόπος ζωής: Η κακή στάση του σώματος η έλλειψη άσκησης

έχει σαν αποτέλεσμα ανωμαλίες του σκελετού (αυχενική λόρδωση και

θωρακική κύφωση), που επιβαρύνουν την κατάσταση. Αυτό έχει σαν

αποτέλεσμα κακή αναπνοή και κακή αιμάτωση των ιστών, γεγονότα που

προδιαθέτουν τη δημιουργία κυτταρίτιδας.

6.Ψυχολογικά αίτια: Οι νευρικές διαταραχές, υπερβολική

65

νευρικότητα ή συγκινησιακή κατάσταση, στρες, μη ικανοποιητική

συναισθηματική ζωή συνοδεύονται από περιορισμένη και κακή αναπνευστική

λειτουργία, κακή οξυγόνωση και αιμάτωση των ιστών, πτώση των λειτουργιών

σε κυτταρικό επίπεδο και μείωση των οξειδωτικών αντιδράσεων των

κυττάρων. Οι παραπάνω ψυχοσωματικής προέλευσης καταστάσεις αυξάνουν

την έκκριση της ωοθυλακίνης και διαταράσσουν την κυκλοφορία του αίματος.

Ο εγκέφαλος ανάμεσα στα άλλα όργανα που εξουσιάζει κατέχει και ένα κέντρο

που επενεργεί στην κυκλοφορία δια μέσου του νευροσυμπαθητικού συστή-

ματος και μπορεί να επιφέρει μια διαστολή ή συστολή του φλεβικού δικτύου.

Η νευρικότητα, λοιπόν, μπορεί να διαταράξει την κυκλοφορία προκαλώντας

μια υπερβολική διαστολή των τριχοειδών αγγείων. Τα τελευταία τεντώνονται

και λεπταίνουν αφήνοντας έτσι να κατασταλάξει ή να διαπεράσει μια πολύ

μεγάλη ποσότητα από αιμάτινο υλικό στο κύτταρο-συνδετικό ιστό.

7) Η επίδραση των ορμονών: Οι ορμόνες του θυρεοειδούς, των

όρχεων και του ωχρού σωματίου των ωοθηκών προάγουν την έκκριση του

ενζύμου υαλουρονιδάση που διευκολύνει τη διακίνηση του μεσοκυττάριου

υγρού. Η ανεπαρκής έκκριση της υαλουρονιδάσης δυσχεραίνει την καλή

διακίνηση του μεσοκυττάριου υγρού. Επίσης υπερέκκριση οιστρογόνων μπορεί

να προκαλέσει κυτταρίτιδα γιατί προκαλεί διαταραχή του μεταβολισμού του

μεσοκυττάριου υγρού. Η εμφάνιση κυτταρίτιδας κάτω από την επίδραση

οιστρογόνων πιστοποιείται από τις παρακάτω περιπτώσεις :

α) Λήψη του αντισυλληπτικού χαπιού: Το χάπι είναι υπεύθυνο για

υπερβολική έκκριση οιστρογόνων που εμποδίζει τη διακίνηση του υγρού και

συνεπώς και της κυκλοφορίας με αποτέλεσμα την έντονη κατακράτηση

ύδατος.

β) Εγκυμοσύνη – Λοχεία: Άλλη σημαντική και επικίνδυνη περίοδος

στη ζωή της γυναίκας για την εμφάνιση κι επιδείνωση της κυτταρίτιδας, είναι

η εποχή της εγκυμοσύνης και της λοχείας. Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα

της κυήσεως, ο οργανισμός κατακλύζεται από οιστρογόνα, ορμόνες που ευ-

νοούν την κατακράτηση του ύδατος στους ιστούς και δημιουργούνται δυσκο-

λίες στη λεμφική και αιματική κυκλοφορία με αποτέλεσμα να επιδεινώνεται η

κυτταρίτιδα.

66

γ) Έμμηνος Ρύση: Ακόμα και αν δεν υπάρχει κάποια ανωμαλία στις

ωοθήκες, τα οιστρογόνα εκκρίνονται άφθονα στον οργανισμό της γυναίκας

μερικές μέρες προ την έμμηνο ρύση και κάποτε κατά τις μέρες της ωορρηξίας.

Έτσι κάθε μήνα το σώμα συγκρατεί νερό και αν προστεθούν και άλλες αιτίες

δημιουργείται η κυτταρίτιδα.

5. 5 ΣΤΑΔΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗΣ ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑΣ

Τα στάδια ανάπτυξης της κυτταρίτιδας είναι τα εξής:

1. Το στάδιο της αγγειοδιαστολής: Στο στάδιο αυτό διαπιστώνεται

διαστολή αγγείων που περιβάλουν τα κύτταρα του συνδετικού ιστού και το

μεσοκυττάριο διάστημα. Έτσι δημιουργείται μια συμφόρηση.

2. Το στάδιο της διόγκωσης του συνδετικού ιστού: Από τα

διασταλμένα αγνεία εξέρχεται εξιδρωματικό υγρό, το οποίο προκαλεί

διόγκωση των ινών του συνδετικού ιστού.

3. Το στάδιο της οργάνωσης: Το δεσμευμένο κι αιχμαλωτισμένο

νερό οργανώνεται με τα άλλα στοιχεία της θεμέλιας ουσίας, καθώς και με τα

συσσωρευμένα άχρηστα προϊόντα και δημιουργούνται οι κυτταριδικές πλάκες.

Δεν παρουσιάζονται φλεγμονώδη στοιχεία.

4. Το στάδιο της σκλήρυνσης του συνδετικού ιστού: Γίνεται μια

προοδευτική σκλήρυνση του συνδετικού ιστού. Ούτε σε αυτό το στάδιο

παρατηρούνται φλεγμονώδη σημεία.

5.6 ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑΣ

1) Ένα ερωτηματολόγιο για να εξακριβώσουμε την προέλευση

της κυτταρίτιδας που μπορεί να είναι :

Μια κυτταρίτιδα συνδεδεμένη με κάποιο γεγονός της γενικότερης.

Μια διάχυτη κυτταρίτιδα από αυτοδηλητηρίαση ( πχ κακή διατροφή)

Μια κυτταρίτιδα περιορισμένη που οφείλεται σε μια τοπική αιτία (στενά

ρούχα)

Μια φλεβική κυτταρίτιδα η οποία έχει προοδευτική εμφάνιση από την

εποχή της εφηβείας, επιδεινώνεται με τις κινήσεις και με κάποια

67

κληρονομική

προδιάθεση.

Μια λεμφική κυτταρίτιδα με διήθηση, σκληρή, ομαλή, συμπαγής,

προφανώς συνδεδεμένη με κάποιες κατασκευές των λεμφαγγείων .

2) Αισθητική κατανομή:Είναι ο μορφολογικός απολογισμός, η

ανακάλυψη της δυσαρμονίας στην ισορροπία του σώματος που μπορεί να

είναι περισσότερο ή λιγότερο έκδηλη.

3)Ψηλάφηση: Κατά την ψηλάφηση παρατηρούμε, οδυνηρό συναίσθημα

του πόνου κατά το τσίμπημα, αλλαγή της σταθερότητας του, ελάττωση της

κινητικότητας, φαινόμενο πρόσπτωσης, διήθηση του δέρματος

5.7 ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑΣ.

Μπορεί να παρουσιάζονται σκληρές πλάκες με ακανόνιστα όρια οι

οποίες καλύπτονται από το δέρμα το οποίο παρουσιάζει την όψη «του

φλοιού του πορτοκαλιού».

Μπορεί να εμφανίζεται με τη μορφή σκληρών κόκκων ή με τη μορφή

πολλών σκληρών όζων μεγέθους κερασιού.

Μπορεί, τέλος, να συνοδεύεται από παχυσαρκία και τότε είναι συνήθως

γενικευμένη. Το δέρμα παρουσιάζει μια γενική οδυνηρή αίσθηση. Όταν

η κυτταρίτιδα δε συνοδεύεται από παχυσαρκία, είναι συνήθως

εντοπισμένη και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι και γενικευμένη.

Μπορεί, τέλος, να είναι επιφανειακή, οπότε και παρουσιάζεται με τη

μορφή της «φλούδας πορτοκαλιού» ή «εν τω βάθει», οπότε και θα

έχουμε την κυτταρίτιδα των σπλάχνων, των τενόντων, των

συνδέσμων, των αρθρώσεων.

5.8 ΠΟΥ ΕΝΤΟΠΙΖΕΤΑΙ Η ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑ

A) Η γενικευμένη κυτταρίτιδα λόγω του ότι συνοδεύεται συνήθως

από παχυσαρκία, παρουσιάζει πόνους κυρίως στην περιοχή του αυχένα και της

68

μέσης και μια διάταση του δέρματος η οποία γίνεται περισσότερο αισθητή τις

παραμονές της εμμήνου ρύσεως. Εντοπίζεται σε μεγάλες μυϊκές μάζες.

B) Η εντοπισμένη κυτταρίτιδα παρουσιάζεται:

α) Στα κάτω άκρα: Εντοπίζεται στην εξωτερική επιφάνεια των μηρών

και επεκτείνεται προς τα ισχία, τους γλουτούς και τις γάμπες. Οι κυτταριδικές

πλάκες που σχηματίζονται είναι τόσο μεγάλες που μοιάζουν με μαξιλάρα,

πράγμα πολύ αντιαισθητικό. Είναι η πιο συχνή μορφή κυτταρίτιδας της οποίας

6ύματα είναι οι περισσότερες γυναίκες. Μερικές φορές εμφανίζεται στο

εσωτερικό μέρος των μηρών και μπορεί να σχηματιστούν τόσο μεγάλες

πλάκες ώστε να κρέμονται προς την εσωτερική επιφάνεια των γονάτων.

β) Στα άνω άκρα: Εντοπίζεται κατά προτίμηση στους ώμους και στα

μπράτσα και κάνει την εμφάνιση της συνήθως στην εμμηνόπαυση.

Χαρακτηρίζεται από ευτραφή και αντιαισθητικά μπράτσα.

γ) Στον θώρακα: Εντοπίζεται συχνότερα στο άνω μέρος των μαστών

και συνοδεύεται από παχυσαρκία. Είναι δυνατόν όμως να περιορίζεται σε μια

μόνη κυτταριτιδική πλάκα με τη μορφή όζου.

δ) Στην κοιλιά: Ανάλογα με το σημείο της κοιλιάς στο οποίο

εντοπίζεται μπορεί πολύ συχνά να συγχέεται με παθήσεις των οργάνων που

βρίσκονται κάτω από τα κοιλιακά τοιχώματα.

στ) Στον αυχένα: Είναι από τις πιο συχνές μορφές κυτταρίτιδας και

είναι δυνατόν να προκαλέσει έντονες κεφαλαλγίες και επίμονες αυχεναλγίες

που δεν υποχωρούν με τα κοινά αναλγητικά.

ζ) Στη ράχη: Είναι επέκταση της κυτταρίτιδας του αυχένα. (σπάνια).

5.9 ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΗΣ ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑΣ ΕΊΝΑΙ ΤΑ

ΕΞΗΣ:

1. Στάδιο Ο: Το δέρμα των μηρών και των γλουτών είναι λείο σε

όρθια ή ύπτια θέση. Κατά τη δοκιμασία πιέσεως του δέρματος παρατηρείται

πτύχωση της επιδερμίδας, αλλά όχι πρόπτωση. Συνηθισμένο στις λεπτόσωμες

γυναίκες και στους άνδρες με ανεπάρκεια ανδρογόνων.

2. Στάδιο 1: Χαρακτηρίζεται από λείο δέρμα σε όρθια ή ύπτια θέση.

69

Στη δοκιμασία πιέσεως του δέρματος παρατηρείται πρόπτωση της

επιδερμίδας. Σε 1000 γυναίκες διαφόρων ηλικιών που εξετάστηκαν, η

δοκιμασία της πίεσης βρέθηκε θετική. Το εύρημα θεωρείται φυσιολογικό στις

γυναίκες (στους άνδρες αποτελεί ένδειξη ανεπάρκειας ανδρογόνων.)

3. Στάδιο 2: Η επιφάνεια του δέρματος είναι λεία σε ύπτια θέση.

Αντίθετα, στην όρθια θέση παρατηρείται αυτόματη πρόπτωση της

επιδερμίδας, χωρίς τη δοκιμασία πιέσεως του δέρματος. Σύνηθες φαινόμενο

σε παχύσαρκη γυναίκα μετά τα 35-40 χρόνια. Επίσης, κατά την ψηλάφηση

του δέρματος παρατηρείται αύξηση κοκκιωματώδων συλλόγων.

4. Στάδιο 3: Κατά το στάδιο αυτό η αυτόματη πρόπτωση

(αναδίπλωση) της επιδερμίδας είναι φανερή στην όρθια και οριζόντια θέση

χωρίς τη δοκιμασία πίεσης του δέρματος. Αυτό είναι πολύ συχνό στις γυναίκες

μετά την εμμηνόπαυση και στην παχυσαρκία.

5.10 ΕΙΔΗ ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑΣ

Βασικά υπάρχουν τρεις τύποι κυτταρίτιδας: η σκληρή, η μαλακιά και η

οιδηματώδης κυτταρίτιδα.

Σκληρή κυτταρίτιδα: Οι πυκνοί ιστοί της κυτταρίτιδας μοιάζουν να

ταιριάζουν με τους μύες και αν τσιμπήσουμε τους ιστούς θα παρατηρήσουμε

ότι είναι ευαίσθητοι στην αφή. Το φαινόμενο αυτό οφείλεται στη συμπίεση

των νευρικών απολήξεων. Αν και υπάρχουν εξαιρέσεις, η σκληρή κυτταρίτιδα

συναντάται σε γυναίκες με καλή φυσική κατάσταση, αλλά και οι γυναίκες κάθε

ηλικίας μπορούν να προσβληθούν, συμπεριλαμβανομένων ακόμη και αυτών

που οι ιστοί τους είναι σταθεροί και με τόνο αθλητικού τύπου. Στην

περίπτωση αυτή έχει συντελέσει ο ορμονικός παράγοντας και όχι η αδράνεια

του μυϊκού τόνου.

Μαλακιά κυτταρίτιδα: Η μαλακιά κυτταρίτιδα απλώνεται σε πλατιές ζώνες

και μεγάλες επιφάνειες. Είναι κινητή και κυμαίνεται μεταξύ των μυών και του

δέρματος. Συναντάται σε γυναίκες με ανεπαρκή μυϊκό τόνο.

70

Οιδηματώδης κυτταρίτιδα:Έχει τη μορφή της μαλακής κυτταρίτιδας με τη

διαφορά ότι εμφανίζονται και οιδήματα. Είναι συνέπεια της κακής κυκλοφορίας

της λέμφου και εμφανίζεται κυρίως στα κάτω άκρα. Τα οιδήματα στα κάτω

άκρα, οι κιρσοί και το αίσθημα της βαρύτητας στα πόδια είναι χαρακτηριστικές

ενδείξεις του προβλήματος. Όταν πιέζονται τα σημεία που υπάρχει η

οιδηματώδης κυτταρίτιδα η πελάτισσα αισθάνεται έντονο πόνο.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Τι είναι κυτταρίτιδα;

2. Που εντοπίζεται η κυτταρίτιδα;

3. Ποια είναι τα στάδια εξέλιξης της κυτταρίτιδας;

4. Ποια είναι η παθογένεια της κυτταρίτιδας;

5. Ποια είναι η ιστοπαθολογεία της κυτταρίτιδας;

6. Ποια είναι τα είδη της κυτταρίτιδας;

7. Τι είναι σκληρή κυτταρίτιδα;

8. Τι είναι μαλακια κυτταριτιδα;

9. Τι είναι οιδηματώδη κυτταρίτιδα;

10.Ποια είναι τα στάδια εξέλιξης της κυτταριτιδας;

11.Ποιο είναι το εκλητικό αίτιο της κυτταρίτιδας;

12.Ποια είναι τα αίτια της κυτταρίτιδας (αναφορικά);

13.Τι γνωρίζετε για την κληρονομικότητα;

14.Τι γνωρίζετε για τον φυλετικό παράγοντα για την δημιουργία της

κυτταρίτιδας;

15.Τι γνωρίζετε για τονκυκοφορικό παράγοντα της κυτταρίτιδας;

16.Τι γνωρίζετε για την κακή διατροφή την έλλειψη άσκησης όσον αφορά

την δημιουργία της κυτταρίτιδας;

71

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6:

ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΙ ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ

ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑΣ

6.1 ΜΑΛΑΞΗ : Στην μάλαξη της κυτταρίτιδα ακολουθούμε τους κανόνες

της κλασσικής μάλαξης μόνο που οι κινήσεις είναι πιο βαθιές και πιο έντονες

χωρίς να φτάνουμε στα όρια του πόνου.

Με το έντονο μασάζ μπορεί να σπάσει τους κυτταρικούς όζους, με αποτέλεσμα

να επιμολυνθεί η πάσχουσα περιοχή και να χειροτερεύσει η κλινική εικόνα της

πάσχουσας περιοχής.

Το μασάζ δεν πρέπει να εστιάζεται μόνο στην περιοχή που υπάρχει το

πρόβλημα αλλά να γίνεται σε όλο το σώμα. Σκοπός της μάλαξης είναι να

βελτιώσουμε την λεμφική και αιματική κυκλοφορία που είναι συνήθως ο

πρωταρχικός κλητικός παράγοντας για τη δημιουργία της κυτταρίτιδας. Με τη

μάλαξη βελτιώνεται η κίνηση της μεσοκυττάριας ουσίας η οποία όταν δεν

κινείται σωστά κατακρατείται ανάμεσα στους ιστούς προκαλώντας οιδήματα.

ΕΙΔΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΔΙΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΛΑΞΗ

1. Θερμοθεραπεία

2. Κρυοθεραπεία

3. Ηλεκτροθεραπεία

4. Υπέρηχοι

5. Πιεσοθεραπεία

6. Θαλασσοθεραπεία

7. Αρωματοθεραπεία

8. Laser

6.2 ΘΕΡΜΟΘΕΡΑΠΕΙΑ- ΟΡΙΣΜΟΣ: Θεραπευτική μέθοδος με την

οποία επιτυγχάνεται γενική ή τοπική αύξηση της θερμοκρασίας στο

72

ανθρώπινο σώμα. Τα γενικά αποτελέσματα της θερμοθεραπείας είναι τα εξής:

6.3 ΓΕΝΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΕΡΜΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

α) Αύξηση της αιματικής ροής και της οξυγόνωσης: Με την

αύξηση της θερμοκρασίας, αυξάνεται η ροή του αίματος στους ιστούς, που

θερμαίνονται λόγω της τοπικής αγγειοδιαστολής που προκαλείται. Η τοπική

αγγειοδιαστολή οφείλεται σε μείωση του τόνου και χαλάρωση των λείων μυών

των αρτηριών .

β) Αύξηση της ενζυμικής δραστηριότητας και του

μεταβολισμού: Με την αύξηση της θερμοκρασίας αυξάνεται η ενζυμική

δραστηριότητα των περιοχών που θερμαίνονται , ενεργοποιώντας όλους τους

τύπους των, κυτταρικών αντιδράσεων. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση

του μεταβολισμού

γ) Αύξηση της ταχύτητας νευρικής αγωγής ερεθισμάτων: Σε

χρόνιες φλεγμονώδεις καταστάσεις και οιδήματα, η εφαρμογή ελάττωσης της

θερμοκρασίας (κρυοθεραπεία - θερμοθεραπεία) ή η εφαρμογή αποκλειστικά

θερμοθεραπείας είναι θεραπευτικά αποτελεσματική, γιατί επιτυγχάνεται

απορρόφηση τους.

6. 4 Διάρκεια και ένταση των φυσιολογικών αντιδράσεων.

Τρεις είναι οι παράγοντες που λαμβάνουμε υπ' όψη για τον καθορισμό της

διάρκειας και της έντασης των φυσιολογικών αντιδράσεων:

1. Το ύψος θερμοκρασίας των ιστών: Τα εντονότερα φυσιολογικά

αποτελέσματα επιτυγχάνονται σε θερμοκρασία ιστών από 40°C-45°C που είναι

τα θεραπευτικά όρια.

2. Η διάρκεια αύξησης της θερμοκρασίας των ιστών: Η χρονική

διάρκεια, δηλαδή, που οι ιστοί βρίσκονται στα θεραπευτικά όρια. Συνήθως η

αύξηση της θερμοκρασίας των ιστών στα θεραπευτικά όρια διαρκεί 5-30

λεπτά.

3. Η ταχύτητα της αύξησης της θερμοκρασίας των ιστών και η

έκταση των θερμαινόμενων επιφανειών: Για την ενεργοποίηση κυρίως

73

των αντανακλαστικών μηχανισμών επιδιώκεται η γρήγορη αύξηση της

θερμοκρασίας αφενός και αφετέρου η κάλυψη μεγαλύτερης επιφάνειας. Όσο

πιο γρήγορα αυξάνεται η θερμοκρασία των ιστών τόσο περισσότερο διαρκεί

μέσα στα θεραπευτικά όρια και βέβαια τόσο πιο έντονα είναι τα αποτελέσματα

τα οποία επιτυγχάνονται.

6.5 ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΘΕΡΜΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

1. Σε κακοήθεις όγκους

2. Σε εγκύους

3. Κατά την έμμηνο ρύση

4. Σε ασθενείς με ορθοστατική υπόταση διότι η αύξηση της θερμοκρασίας

μεγάλης επιφάνειας του σώματος ελαττώνει σημαντικά την πίεση και

οδηγεί σε λιποθυμία.

5. Σε άτομα με αιμορραγική διάθεση, ( αιμορροφιλία )

6. Στο 90% των δερματικών παθήσεων (μόνο στο 10% ενδείκνυται).

6.6 ΜΟΡΦΕΣ ΘΕΡΜΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

1) Υπέρυθρη ακτινοβολία: Η ακτινοβολούμενη θερμότητα από μια

μη φωτεινή υπέρυθρη γεννήτρια συνήθως παράγεται από καλώδιο

ανθρακοπυριτίου που βρίσκεται μέσα σ' ένα μεταλλικό αντανακλαστή. Τα

χαρακτηριστικά των κυμάτων που εκπέμπονται εξαρτώνται από τη

θερμοκρασία των στοιχείων του σώματος που θερμαίνεται. Στην περίπτωση

της μη φωτεινής υπέρυθρης γεννήτριας με καλώδιο ανθρακοπυριτίου, το

μεγαλύτερο ποσοστό κυμάτων που εκπέμπονται είναι μακρά 20.000-30.000Α.

Τα επιμήκη υπέρυθρα κύματα απορροφούνται από την κεράτινη στοιβάδα της

επιδερμίδας και προκαλούν επιφανειακή θέρμανση. Η επιφανειακή αυτή

θέρμανση μεταδίδεται στους ιστούς που βρίσκονται βαθύτερα με τη βοήθεια

της κυκλοφορίας του αίματος. Τα αποτελέσματα είναι τα ακόλουθα:

1. Τοπική αγγειοδιαστολή και υπεραιμία.

2. Αύξηση του μεταβολισμού τοπικά

3. Μερική αγγειοδιαστολή στους υποκείμενους εν τω βάθει ιστούς.

74

4. Κατευνασμός των αισθητικών νεύρων με ήπια θέρμανση.

5. Μυϊκή χαλάρωση.

6. Τοπική εφίδρωση.

7. Επιτάχυνση της αναπνοής και των καρδιακών παλμών, εφόσον

εφαρμοστεί για αρκετό χρόνο.

Οδηγίες εφαρμογής:

Ξηρή και καθαρή περιοχή θεραπείας,( το δέρμα πρέπει να είναι

στεγνό και καθαρό )

Οι ακτίνες, πρέπει να προσπίπτουν κάθετα

Απόσταση 60cm και εφαρμογή για 15'.

Αυξάνουμε το χρόνο ανά 1' και μειώνουμε την απόσταση κατά 1

cm. (Max: 40cm για 30').

Αντενδείξεις:

Σε πολύ νεαρά άτομα,

Σε άτομα τρίτης ηλικίας,

Σε άτομα με απώλεια αισθητικότητας,

Σε οξείες και φλεγμονώδεις καταστάσεις.

2) Παραφινόλουτρο: Το παραφινόλουτρο είναι μια συσκευή στην

οποία τοποθετείται η παραφίνη έτσι ώστε να γίνει υγρή. Η θερμοκρασία της

διατηρείται στους 45°- 52,7°C Σε σχέση με το νερό, η παραφίνη είναι πιο

ανεκτική σε υψηλές θερμοκρασίες. Ο χρόνος εφαρμογής είναι 30' από τη

στιγμή που ξεκινάμε. Έχει τις ενδείξεις και τις αντενδείξεις των χημικών

επιθεμάτων.

Μέθοδοι εφαρμογής; Μέθοδοι καταβύθισης μέθοδος πολλαπλής

εμβάπτισης, το περνάμε σε πολλές στρώσης με πινέλο.

3) Δινόλουτρο: To δινόλουτρο, αποτελείται από μια συσκευή που περιέχει

νερό στο οποίο δημιουργούνται δίνες από μια ηλεκτρική τουρμπίνα. (

περιστροφικές κινήσεις νερού) Ανάλογα με τη θερμοκρασία το νερό μπορεί να

χωριστεί σε:

75

Ι.ΠΟΛΥ ΖΕΣΤΟ: 40-43°C

ΙΙ.ΑΡΚΕΤΑ ΖΕΣΤΟ: 37-40°C

ΙΙΙ.ΖΕΣΤΟ: 35-37°C

ΙV.ΟΥΔΕΤΕΡΟ: 33-35°C

ΑΠΛΑ ΑΝΕΚΤΟ: 26-33°C

Ενδείξεις: Σε υποξείες και χρόνιες φλεγμονές, μπορεί να χρησιμοποιηθεί

σε άτομα με καρδιακές παθήσεις και γενικότερα με κυκλοφορικές ανωμαλίες.

Αντενδείξεις: Δερματικές παθήσεις.ανοιχτά τραύματα, εκδορές

εγκυμοσύνη, έμμηνος ρύση.

4) Μπάνια μεγάλων διαφορών θερμοκρασίας: Φυσιολογικά

αποτελέσματα: Βασίζεται στα φυσιολογικά αποτελέσματα που προκαλούν

αυτές οι εναλλαγές ζεστού – κρύου που είναι αγγειοδιαστολή -

αγγειοσυστολή, διέγερση της κυκλοφορίας του αίματος και της λέμφου με

αποτέλεσμα να βoηθάει στην απoρρόφηση οιδημάτων. Η θερμοκρασία

του ζεστού νερού ρυθμίζεται συνήθως στους 37,7-43,3°C και του κρύου

στους 12,7-18,3°C. Σε περιπτώσεις που υπάρχουν περιφερικά κυκλοφορικά

προβλήματα, το ζεστό δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 40°C και το κρύο τους

18°C. Τρόπος εφαρμογής: Εμβυθίζουμε την υπό θεραπεία περιοχή στο ζεστό

για 3'-5' και μετά στο κρύο για αρκετό χρόνο. Επαναλαμβάνουμε 4-5 φορές,

έτσι ώστε να συμπληρωθεί συνολικός χρόνος θεραπείας 20'-30'.

Ενδείξεις:

1. Σε ανώδυνα έλκη.

2. Σε περιοχές με κυκλοφορικά προβλήματα.,

3. Σε σκληρά οιδήματα.

4. Για γενική τόνωση του δέρματος.

Αντενδείξεις:

1. Σε περιοχές με κακοήθεις όγκους.

2. Σε αιμορραγικές καταστάσεις.

76

3. Σε σοβαρές περιφερικές αρτηριακές παθήσεις.

4. Σε υπερευαίσθητους στο κρύο ασθενείς.

5) Σάουνα: Υπάρχουν δύο είδη σάουνας: η ξηρή (χωρίς υδρατμούς) και η

υγρή (με υδρατμούς). Η ξηρή σάουνα δυσκολεύει περισσότερο τον

οργανισμό απ’ ότι η υγρή, αφενός μεν λόγω της άμεσης και μεγάλης

θερμότητας αφετέρου λόγω της έντονης εφίδρωσης που προκαλεί . Σήμερα

υπάρχουν ομαδικές και ατομικές σάουνες. Καλό είναι τα άτομα που κάνουν

σάουνα να έχουν ιατρική έγκριση και ο χρόνος, παραμονής τους ν' αυξάνεται

σταδιακά. Ιδιαίτερα σε ηλικιωμένα άτομα η θερμοκρασία δεν πρέπει να

ξεπερνάει τους 70°C και η χρήση της να εφαρμόζεται με σύνεση και προσοχή.

Οι ευεργετικές επιδράσεις είναι ίδιες και στα δυο είδη και είναι οι

εξής:

Α) Επιταχύνεται η κυκλοφορία του αίματος

Β) Διεγείρεται η έκκριση των ιδρωτοποιών αδένων

Γ) Αυξάνεται ο βασικός μεταβολισμός και η ενζυμική δραστηριότητα περίπου

40%, προάγοντας την επανασύνδεση των ενεργειακών υποστρωμάτων που

καταναλώθηκαν κατά την άσκηση.

Δ) Προάγει χαλάρωση και την απομάκρυνση των προϊόντων καύσης

ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ:

Καρδιακά ή πνευμονικά προβλήματα

Σε υπερτασικούς

Σε άτομα που υποφέρουν από κιρσούς, ευρυαγγείες

Σε άτομα που έχουν κλειστοφοβία

Σε γυναίκες με έμμηνο ρύση ή σε κατάσταση εγκυμοσύνης.

6. ΘΕΡΜΑΙΝΟΜΕΝΕΣ ΚΟΥΒΕΡΤΕΣ

Χρησιμοποιούνται με εξαιρετική επιτυχία στην εφίδρωση και κατά κύριο λόγο

στις θεραπείες τοπικής ή γενικής παχυσαρκίας και στην κυτταρίτιδα.

Αποτελούν ιδανική λύση γι' αυτούς που απαγορεύεται να κάνουν σάουνα και

για άτομα που δεν ιδρώνουν εύκολα. Οι θερμαινόμενες κουβέρτες έχουν

77

θερμοκρασία 38°-40°C, μεταφέρουν τη ζέστη βαθιά στο δέρμα και προκαλούν

αύξηση της θερμοκρασίας στον υποκείμενο ιστό. Η βελτίωση του

μεταβολισμού του λίπους και της κυκλοφορίας του αίματος βοηθά την

αποσύνθεση του λίπους και τη σύσφιξη του συνδετικού ιστού.

Η άνοδος της θερμοκρασίας στους ιστούς έχει σαν αποτέλεσμα την υπεραιμία

και την αυξημένη ενζυματική δράση. Έτσι επηρεάζεται το νευρικό σύστημα

και επιτυγχάνεται η χαλάρωση του. Οι μύες χαλαρώνουν και έτσι το άτομο

ηρεμεί, νιώθει άνετα και το σώμα του δέχεται ευκολότερα τα ενεργά

συστατικά των προϊόντων.

7. ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ή ΠΛΑΣΤΙΚΕΣ ΦΟΡΜΕΣ ΑΔΥΝΑΤΙΣΜΑΤΟΣ

Οι φόρμες αυτές προκαλούν εφίδρωση. Χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια

της γυμναστικής από παχύσαρκα άτομα αλλόα μπορεί να είναι επικίνδυνες,

όσο και αποτελεσματικές γιατί προκαλούν έντονη εφίδρωση. Με τις φόρμες

αυτές χάνεται νερό και όχι λίπος και μπορεί να δημιουργήσουν αφυδάτωση

μέχρι και καρδιακό πρόβλημα όταν φοριούνται στους πολύ ζεστούς μήνες.

Επιπλέον όμως εμποδίζεται η εξάτμιση του ιδρώτα, με αποτέλεσμα να μη

ρυθμίζεται σωστά η θερμοκρασία του σώματος.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Τι είναι θερμοθεραπεία;

Ποια είναι τα γενικά αποτελέσματα της θερμοθεραπείας;

Από τι εξαρτάται η ένταση και η διάρκεια των φυσιολογικών αποτελεσμάτων

της θερμοθεραπείας;

Ποιες είναι οι γενικές αντενδείξες της θερμοθεραπείας;

Ποιες μορφές θερμοθεραπείας γνωρίζετε;

Τι γνωρίζετε για την υπέρυθρη ακτινοβολία;

Τι γνωρίζετε για το παραφινόλουτρο; Ενδείξεις αντενδείξεις.

Τι γνωρίζετε για το δινόλουτρο; Ενδείξεις αντενδείξεις.

Τι γνωρίζετε για τα μπάνια διαφόρων θερμοκρασιών; Ενδείξεις αντενδείξεις

Τι γνωρίζετε για την σάουνα; Ενδείξεις αντενδείξεις.

Τι γνωρίζετε για τις θερμενόμενες κουβέρτες;

78

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΒΔΟΜΟ- ΚΡΥΟΘΕΡΑΠΕΙΑΘεραπευτική μέθοδος με την οποία επιτυγχάνεται τοπική μείωση της

θερμοκρασίας στο ανθρώπινο σώμα. Στην αισθητική χρησιμοποιούνται

ψυχρά επιθέματα τα οποία φυλάσσονται στο ψυγείο. Στην κρυοθεραπεία

χρησιμοποιούνται εξειδικευμένα καλλυντικά π.χ. οροί, κρέμες, gel που δίνουν

την αίσθηση του κρύου.

7.1 ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΣΩΜΑ

α. Πρωτογενής τοπική αγγειοσυστολή

β. Μείωση της μεταβολικής δραστηριότητας

γ. Τοπική ελάττωση του πόνου και του μυϊκού σπασμού

δ. Δευτερογενής τοπική αγγειοσυστολή

7.2 ΠΩΣ ΕΠΙΔΡΑ Η ΚΡΥΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ

ΣΩΜΑ

Η κρυοθεραπεία πρωτογενώς επιφέρει τοπική και γενική αγγειοσυστολή,

λόγω της προσπάθειας του σώματος να διατηρήσει την φυσιολογική του

θερμοκρασία, περιορίζοντας την απώλεια θερμοκρασίας από το δέρμα. Αμέσως

όμως μετά από τα πρώτα λεπτά από την έντονη άμεση τοπική αγγειοσυστολή

επέρχεται έντονη τοπική αγγειοδιαστολή και υπεραιμία.Η έντονη

αγγειοδιαστολή και υπεραιμία, η αύξηση της διαφοράς πίεσης μεταξύ των

τριχοειδών των αρτηριών και των φλεβών, η αύξηση της αιματικής ροής,

ενεργοποιεί την ενζυματική δραστηριότητα και τον μεταβολισμό της περιοχή

που με τη σειρά τους συντελούν στην αποσυμφόρηση των περιοχών από τα

μεταβολικά παράγωγα (άχρηστες ουσίες του μεταβολισμού). Επίσης με την

αύξηση της αιματικής κυκλοφορίας βελτιώνεται η κυκλοφορία της λέμφου.

7.3 ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

1. Προετοιμάζεται το κρεβάτι με χαρτοσέντονο και ζητάτε από την

πελάτισσα να ξαπλώσει αφού έχει κάνει ένα ντους.

2. Σε δέρμα στεγνό εφαρμόζετε το προϊόν με ανατρίψεις.

79

3. Σε ένα μπολ αναμιγνύετε την αμπούλα ή την λοσιόν κρυοθεραπείας.

Εμποτίζετε τους ειδικούς επιδέσμους με το προϊόν και τυλίγετε τις υπό

θεραπεία περιοχές.

4. Σκεπάζετε την πελάτισσα με χαρτοσέντονο και την αφήνετε για 20'.

(Μετά το τέλος του χρόνου περιποίησης αφαιρείτε τους επιδέσμους

από την πελάτισσα. Καθαρίζετε τα υπολείμματα και κάνετε μάλαξη με

μια κρέμα σύσφιξης.

Αντενδείξεις: Σε άτομα με υπερευαισθησία ή υπαισθησία στο κρύο, σε

ανοιχτά τραύματα, ψύξεις δερματοπάθειες, σε έγκυο μήτρα, σκλήρυνση κατά

πλάκας, σε κακοήθεις όγκους, άτομα τρίτης ηλικίας.

ΕΡΩΤΗΣΗΣΕΙΣ

1. Τι είναι κρυοθεραπεία;

2. Πως εφαρμόζεται- διαδικασία εφαρμογής;

3. Ποιες είναι οι αντενδειξεις της κρυοθεραπείας;

80

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8

ΡΕΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ

1. Συνεχή – γαλβανικά (μηδενικής συχνότητας)

2. Εναλλασσόμενα (μικρής, μέσης και μεγάλης συχνότητας)

8.1 ΣΥΝΕΧΕΣ ΡΕΥΜΑ Η ΓΑΛΒΑΝΙΚΟ

Το συνεχές ρεύμα είναι από τα πρώτα ρεύματα που χρησιμοποιήθηκε στην

ηλεκτροθεραπεία και άνοιξε ή διεύρυνε το δρόμο της. Το βασικό

χαρακτηριστικό του γαλβανικού ρεύματος είναι η σταθερή φορά ροής και η

όσο το δυνατόν σταθερή του ένταση, η οποία βεβαίως τροποποιείται

αναλόγως του θεραπευτικού προγράμματος και του αντικειμενικού σκοπού της

θεραπείας.

8.2 ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΡΕΥΜΑΤΟΣ

Η κυριότερη εφαρμογή του συνεχούς ρεύματος βρίσκεται στην

ΙΟΝΤΟΦΟΡΕΣΗ. Η ιοντοφόρεση είναι η χρησιμοποίηση των ηλεκτρολυτικών

ιδιοτήτων του ρεύματος που προκαλούν την εισαγωγή διαφόρων ιόντων μέσα

στους ιστούς από το δέρμα (άνευ τρώσεως του δέρματος).

ΔΙΑΠΕΡΑΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΙΣΤΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΙΟΝΤΑ

Η δερματική απορρόφηση περιλαμβάνει τα εξής στάδια:

α. τα μόρια της ουσίας πρέπει να προσληφθούν στην κεράτινης στιβάδας. β.

να διαχυθούν δια μέσου αυτής ώστε γ. να προσληφθούν από τις κατώτερες

στιβάδες της επιδερμίδας δ. να διαχυθούν δια μέσου της επιδερμίδας και του

θηλώδους χορίου μέχρι να φθάσουν στο αγγειακό δίκτυο ε. να διεισδύσουν

στο αίμα.

ΗΛΕΚΤΡΟΔΙΑ ΙΟΝΤΟΦΟΡΕΣΗΣ: Τα ηλεκτρόδια είναι μεταλλικά ή ευλύγιστες

μεταλλικές πλάκες, που η μια μεριά καλύπτεται από μια απορροφητική ύλη

που εφαρμόζεται σε όλη την επιφάνεια του ηλεκτροδίου και η άλλη

καλύπτεται από μονωτική ουσία. Το μεταλλικό ηλεκτρόδιο δεν πρέπει να

81

έρχεται σε επαφή με το δέρμα. Τα ηλεκτρόδια διακρίνονται σε ενεργά και

αδιάφορα. Και τα δύο έχουν την ίδια κατασκευή αλλά το ενεργό είναι πιο

μικρό από το αδιάφορο. Το ενεργό ηλεκτρόδιο τοποθετείται στην υπό

θεραπεία περιοχή.

8.3 Αντενδείξεις: Δερματικές παθήσεις, εκδορές, αλλεργίες, εγκυμοσύνη,

γαλουχία, ροδόχρους ακμή, μεταλλικά επιθέματα.

8.4 ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΡΕΥΜΑΤΟΣ

ΘΕΡΜΙΚΑ: Καθώς το ρεύμα περνά μέσα από τους ιστούς του σώματος και

λόγω της ωμικής αντίστασης του δέρματος ή των υποκείμενων ιστών στη

διέλευση του ρεύματος ένα μέρος της ηλεκτρικής ενέργειας μετατρέπεται σε

θερμότητα και είναι η αιτία του ερεθισμού των τριχοειδών της

αγγειοδιαστολής συνέπεια της οποίας είναι η τοπική υπεραιμία (γαλβανική

υπεραιμία).

ΦΥΣΙΚΟΧΗΜΙΚΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Τα φυσικο-

χημικά αποτελέσματα είναι η ιοντοφορεση δηλαδή η διέλευση του ρεύματος

μέσα από τους ιστούς. Επίσης υπάρχει μετακίνηση υδάτινων στοιχείων μέσα

και έξω από το κύτταρο. Σημείωση: Η ένταση που χρησιμοποιούμε είναι από

1 mAmp- (χιλιοστά του Amp) και μερικά mAmp. Το γαλβανικό ρεύμα μπορεί

να φθάσει στο 1 Amp σε γενικευμένο γαλβανικό λουτρό.Η συχνότητα των

συνεδριών 2-3 φορές την εβδομάδα είναι αρκετό για το ξεκίνημα μιας

θεραπείας. Για να υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα το minimum των θεραπειών

είναι 10-12 συνεδρίες.Μετά την απομάκρυνση των ηλεκτροδίων από το δέρμα

παρατηρούμε μια ελαφριά ερυθρότητα στο δέρμα η οποία παραμένει για 10

λεπτά μετά το τέλος της θεραπείας.

8.4 ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΟΣ

ΒΡΑΧΙΟΝΑΣ: το αρνητικό στην εσωτερική επιφάνεια και το θετικό στην

εξωτερική

82

ΜΗΡΟΣ: το αρνητικό στην εξωτερική επιφάνεια και το θετικό στην εσωτερική

επιφάνεια του μηρού

ΑΣΤΡΑΓΑΛΟΙ: τοποθετούμε το αρνητικό στην εξωτερική επιφάνεια και το

θετικό στην εσωτερική

ΓΟΝΑΤΟ: το αρνητικό στην εσωτερική πλευρά του γόνατος και το θετικό στην

εξωτερική επιφάνεια

ΚΟΙΛΙΑ: Τοποθετούμε δύο ηλεκτρόδια (+) θετικά στην οσφυϊκή περιοχή από

τη μια και από την άλλη πλευρά της σπονδυλικής στήλης και το αρνητικό

ηλεκτρόδιο διπλής επιφάνειας ίδιας με αυτή των δύο οσφυϊκών ηλεκτροδίων

στην κοιλιά.

8.5 Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΡΕΥΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗ

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑΣ

Η χρήση του γαλβανικού ρεύματος σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες δίνει

καλά αποτελέσματα.

ΗΛΕΚΤΡΩΣΜΩΣΗ → μετακίνηση υδατικών στοιχείων ή νερού στους ιστούς.

Έτσι το νερό που πλεονάζει και δημιουργεί οίδημα απομακρύνεται μέσω των

οδών απέκκρισης.

ΑΓΓΕΙΟΚΙΝΗΣΗ → αύξηση αιματικής κυκλοφορίας, αύξηση λεμφικής

κυκλοφορίας και αύξηση του τοπικού μεταβολισμού.

ΙΟΝΤΟΦΟΡΕΣΗ → εισαγωγή αντικυτταριδικών προϊόντων.

8.6 ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΟ ΡΕΥΜΑ

Το φαραδικό ρεύμα είναι μια συγκεκριμένη μορφή εναλλασσόμενου ρεύματος

δηλαδή είναι υποκατηγορία του εναλλασσόμενου ρεύματος. Χρησιμοποιείται

όταν επιδιώκουμε έντονη και απότομη διέγερση των νεύρων και των ιστών.

83

Τα χαρακτηριστικά αυτού του ρεύματος είναι τα εξής:

Η μορφή (το είδος του παλμού π.χ. τριγωνικός, τετράγωνος

'Ένταση (μέγιστη τιμή σε Amp.)

Συχνότητα (ο αριθμός ώσεων στη μονάδα του χρόνου)

Διάρκεια ώσεως (χρόνος διάρκειας του παλμού)

Διάρκεια παύσης (χρόνος διάρκειας μεταξύ των δύο ώσεων).

8.7 ΤΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΡΕΥΜΑΤΩΝ

Ερεθισμός των αισθητικών νεύρων: Όταν εφαρμόζεται το φαραδικό

ρεύμα στους ιστούς προκαλεί ένα αίσθημα «βελονισμού». Αυτό οφείλεται

στον ερεθισμό των αισθητικών νεύρων. Παρατηρείται και ένα ελαφρύ

κοκκίνισμα.

Ερεθισμός των κινητικών νεύρων: Το φαραδικό ρεύμα είναι ικανό να

ερεθίσει τα κινητικά νεύρα που έχει την απαιτούμενη ένταση και εφαρμόζεται

στο κατάλληλο σημείο.

Επίδραση την μυϊκή σύσπαση:Το φαραδικό ρεύμα που επιδρά είναι

ικανό να προκαλέσει την ίδια σύσπαση με αυτή που γίνεται με τη θέληση του

ατόμου.

8.8 ΠΑΡΕΜΒΑΛΛΟΜΕΝΑ ΡΕΥΜΑΤΑ

(διασταυρούμενα ρεύματα, ρεύματα συμβολής)

Στα παρεμβαλλόμενα ρεύματα χρησιμοποιούνται δύο μέσης συχνότητας

ρεύματα για να παραχθεί ένα νέο ρεύμα που συνδυάζει τα πλεονεκτήματα των

ρευμάτων από τα οποία προέρχεται. Τα ρεύματα που συμβάλλουν έχουν

συνήθως ίδια ένταση φάσεων και παλμών αλλά διαφορετική συχνότητα

φάσεων μεταξύ τους.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΛΛΟΜΕΝΩΝ ΡΕΥΜΑΤΩΝ

1. Βελτίωση της αιματικής, λεμφικής κυκλοφορίας

2. Αναλγητικά - σπασμολυτικά, κατευναστικά αποτελέσματα

3. Διευκολύνουν με γρήγορο ρυθμό την ελάττωση του οιδήματος

(αντιοιδηματική δράση).

84

Αντενδείξεις

1. Κακοήθεις όγκοι

2. Δερματοπάθειες (τοπικά)

3. Θρομβοφλεβίτιδα

4. Καρδιακές παθήσεις

5. Αιμορραγική διάθεση

6. Εγκυμοσύνη, γαλουχία

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΡΕΥΜΑΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΗΣ

1. Διεισδύουν σε μεγάλο βάθος

2. Είναι πιο εύκολα στην εφαρμογή τους

3. Δίνει στροφική κίνηση στο μυ

4. Δεν υπάρχει πολικότητα στα ηλεκτρόδια και τα αποτελέσματα είναι ίδια

και στα δύο ή και στα τέσσερα ηλεκτρόδια.

85

ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΟΣ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΟΥ

ΡΕΥΜΑΤΟΣ

ΟΠΙΣΘΙΑ ΟΨΗ

Για την επαγωγή του φαραδικού ρεύματος στο ανθρώπινο σώμα απαιτούνται

δυο καλώδια - ηλεκτρόδια για να συμπληρωθεί το ηλεκτρικό κύκλωμα. Αυτά

τα ηλεκτρόδια δεν πρέπει να βρίσκονται στο ίδιο το σημείο του σώματος και

πρέπει να είναι κατάλληλα υγραμένα, ώστε να δημιουργείται καλή επαφή και

το ρεύμα περνά το ανθρώπινο σώμα με περισσότερη ευκολία.

ΠΡΟΣΟΧΗ

Σε καμία περίπτωση δεν μετακινούμε τα ηλεκτρόδια όταν η συσκευή είναι σε

λειτουργία

86

87

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Ποια ρεύματα χρησιμοποιούνται στην αισθητική;

2. Σε ποιες κατηγορίες χωρίζονται τα ρεύματα που χρησιμοποιούνται

στην αισθητική;

3. Τι γνωρίζετε για το συνεχές ρεύμα;

4. Τι γνωρίζετε για το εναλλασσόμενο ρεύμα;

5. Ποια είναι τα βιολογικά αποτελέσματα του γαλβανικού ρεύματος;

6. Ποια είναι η εφαρμογή του εναλλασσόμενου ρεύματος στην αισθητική;

7. Ποια είναι τα βιολογικά αποτελέσματα των εναλλασσόμενων

ρευμάτων;

8. Ποιες είναι οι αντενδείξεις στην χρήση των ρευμάτων;

9. Τι γνωρίζετε για τα παρεμβαλλόμενα ρεύματα;

10. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα των παρεμβαλλόμενων ρευμάτων;

88

89

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9ο ΟΙ ΥΠΕΡΗΧΟΙΗ εφαρμογή των υπερήχων στην αποκατάσταση αισθητικών προβλημάτων

γίνεται εδώ και λίγα χρόνια. Τα αποτελέσματα της δράσης των υπερήχων

ταξινομούνται σε θερμικά και μη θερμικά.

Τα θερμικά αφορούν τη δυνατότητα χρήσης των υπερήχων έναντι

εναλλακτικών θερμοθεραπευτικων μέσων διότι θερμαίνουν εκλεκτικά σε

υψηλό βαθμό καθορισμένες περιοχές σε μεγάλο βάθος και ειδικά σε περιοχές

που περιέχουν μεγάλη ποσότητα κολλαγόνου, όπως ου ουλώδης ιστός.

Τα μη θερμικά αποτελέσματα είναι η πρόκληση ταλάντωσης των ιστών που

επιφέρει:

(α) Διαχωρισμό των ινών κολλαγόνου με συνέπεια την αύξηση της

δυνατότητα διάτασης του συνδετικού και ουλώδους ιστού.

(β) Επιδρά στην πραγματοποίηση της σύνθεσης των πρωτεϊνών και στην

επιτάχυνση της επουλωτικής διαδικασίας και

(γ) αύξηση της διαπερατότητας της κυτταρικής μεμβράνης σε ιόντα διαφόρων

ουσιών.

Ο ελάχιστος χρόνος εφαρμογής των υπερήχων είναι τα τρία λεπτά ενώ ο

μέγιστος χρόνος είναι 10'. Ιδιαίτερα αποτελέσματα δεν απαντώνται σε

θεραπεία συντομότερη των 7', ενώ το μέγιστο είναι 10'.

Η θεραπεία βασίζεται στην αρχή εφαρμογής της κυματικής ενέργειας με

συχνότητα μεγαλύτερη από εκείνη που συλλαμβάνει το αυτί του ανθρώπου.

Η ενέργεια των υπερήχων φθάνει μέχρι το σημαντικό βάθος των ιστών και

έχει ταυτόχρονα τριπλή δράση.

1. ΘΕΡΜΙΚΗ -» Η ενέργεια μετατρέπεται σε θερμότητα, αυξάνει την

παροχή αίματος στο δέρμα, με αποτέλεσμα τη βελτίωση του.

2. ΜΗΧΑΝΙΚΗ -» Ασκεί μηχανική δράση στους μύες.

3. ΧΗΜΙΚΗ -» Αυξάνει τη διαπερατότητα της κυτταρικής μεμβράνης

90

και διευκολύνει την ανταλλαγή των ιόντων μεταξύ κυτταρικού υγρού και

υγρών μεσοκυττάριου διαστήματος. Η αιμάτωση και η ροή της λέμφου

αυξάνεται σε μεγαλύτερο βαθμό από εκείνη με την εφαρμογή θερμότητας.

Αντενδείξεις: Καρδιοπάθειες, εγκυμοσύνη, εάν έχει προηγηθεί εφαρμογή

άλλης ακτινοβολίας.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Τι γνωρίζετε για τους υπέρηχους;

2. Ποια είναι τα αποτελέσματα των υπερήχων;

3. Ποιες είναι οι αντενδείξεις των υπηρήχων;

91

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10o ΠΙΕΣΟΘΕΡΑΠΕΙΑΗ πιεσοθεραπεία είναι μια θεραπευτική μέθοδος με κύρια προληπτικό

χαρακτήρα η οποία εφαρμόζεται στην ιατρική αλλά τα τελευταία χρόνια και

στην αισθητική. Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιεί μια τεχνική η οποία έχει στόχο

να βελτιώσει τη λεμφική και φλεβική κυκλοφορία ασκώντας πιέσεις σε σημεία

που φυσιολογικά γίνονται οι λειτουργίες αυτές (δηλ. τις κινήσεις της λέμφου

αίματος).

Τα σημεία αυτά είναι τα εξής: πέλμα (πελματιαία αντλία), αστράγαλος, κνήμη,

μηρός, σημεία δηλαδή που κινείται η λέμφος.

Σ' αυτά τα σημεία ασκούνται πιέσεις μέσω ειδικών ελαστικών κατασκευών

(αεροθαλάμων) που τοποθετούνται σε διάφορα σημεία του σώματος και

αυξομειώνεται μέσω των ρυθμίσεων που γίνεται στη συνδεδεμένη με αυτά

αντλία.

10.1 ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΠΙΕΣΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ

Η κυριότερη εφαρμογή της πιεσοθεραπείας στην αισθητική είναι η

κυτταρίτιδα. Η κυτταρίτιδα οφείλεται κυρίως στην κακή κυκλοφορία του

αίματος και της λέμφου που οδηγεί σε αύξηση του μεσοκυττάριου υγρού και

συγκέντρωση τοξινών στους ιστούς. Η πιεσοθεραπεία αντιμετωπίζει καλύτερα

την κυτταρίτιδα όταν αυτή βρίσκεται σε αρχικά στάδια, καθώς και

προλαμβάνει τη δημιουργία της κυτταρίτιδας.Η πιεσοθεραπεία χρησιμοποιείται

ως πρόδρομο μέσο άλλων θεραπειών όπως γαλβανο-ιοντοφόρεση, laser,

δινόλουτρα.

10.2 ΟΔΗΓΙΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Το άτομο ξαπλώνει στο κρεβάτι με τα κάτω άκρα ανυψωμένα στις 45

μοίρες.

Ελέγχουμε τα διαμερίσματα των ελαστικών αεροθαλάμων ώστε να μην

υπάρχει στο εσωτερικό τους αέρας.

92

Επιλέγεται το κατάλληλο πρόγραμμα, το οποίο καθορίζει το ύψος των

πιέσεων, τη διάρκεια της πίεσης και των μεσοδιαστημάτων αύξησης -

ελάττωσης της πίεσης για καθένα από τα τμήματα (συνήθως ένας

χρόνος πίεσης - διπλάσιο αποπίεσης).

Συνίστανται χαμηλές πιέσεις για σφικτό δέρμα και υψηλές για χαλαρό

δέρμα.

Χρόνος θεραπείας 20 λεπτά.

Συχνότητα θεραπειών: καθ' υπόδειξη της αισθητικού.

Ένταση της πίεσης: όσο αντέχει το άτομο.

Αντενδείξεις

1. Οξεία φάση φλεγμονών π.χ. θρομβοφλεβίτιδα

2. Καρκίνος (φόβος μεταστάσεων)

3. Καρδιακή ανεπάρκεια

4. Άτομα με αυξημένη αρτηριακή πίεση

93

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11ο ΘΑΛΑΣΣΟΘΕΡΑΠΕΙΑΘαλασσοθεραπεία είναι η θεραπεία που ανταποκρίνεται στη σωστή χρήση

και εκμετάλλευση των ιαματικών αρετών του θαλασσινού νερού, των

προϊόντων που έχουν θαλάσσια προέλευση όπως φύκια, λάσπες, θαλασσινή

άμμος καθώς και τις αρετές του θαλασσινού κλίματος. Η θαλασσοθεραπεία

στην αισθητική είναι μια ειδικότητα. Οι θεραπευτικοί παράγοντες

της θαλασσοθεραπείας είναι οι εξής:

Α) Το θαλασσινό κλίμα

Β) Το θαλασσινό νερό

Γ) Οι περιποιήσεις με προϊόντα θαλάσσιας προέλευσης:

θαλασσινές λάσπες, θαλασσινή άμμος, θαλασσινά φύκια

ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ ΚΛΙΜΑ: Η θαλασσοθεραπεία για να ανταποκριθεί στον

ορισμό της δεν μπορεί να εφαρμοστεί παρά μόνο κοντά στη θάλασσα

διατηρώντας την ιδιαιτερότητα του θαλάσσιου χώρου που την περιβάλλει :

θαλασσινό νερό, κλίμα, θαλασσινή άμμος, φύκια, προϊόντα που

συγκεντρώνουν στοιχεία αυτού του χώρου .

ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ ΝΕΡΟ: Το θαλασσινό νερό είναι πλούσιο σε ανόργανα

στοιχεία (νάτριο, κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο, φώσφορο) και σημαντικά

ιχνοστοιχεία (σίδηρο, φθόριο, ιώδιο, κοβάλτιο, ψευδάργυρο) τα οποία είναι

σημαντικά για κάθε προεργασία του μεταβολισμού.Περισσοτερο από το 70%

της γης είναι νερο ,κυριως θαλασινο.Ενα μεγαλο μερος του οξυγονου που

αναπνεουν οι ανθρωποι προερχεται από τα φυκοφυτα της θαλασσας .Το

θαλασσινο νερο περιεχει από τριαντα δυο ως εξηντα ορυκτα και στοιχεια που

είναι οφελιμα στους ανθρωπους..Λεγεται επισης ότι το πλασμα του

ανθρωπινου αιματος είναι πολύ ομοιο με το θαλασσινο νερο.Εκει βρισκεται η

τεραστια αξιατων θεραπειων SPA.

ΤΑ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΦΥΚΙΑ: Τα φύκια είναι πλούσια σε συστατικά που

προστατεύουν τη φυσιολογική λειτουργία των κυττάρων. Τα φύκια βοηθούν

στην καλύτερη κυκλοφορία της λέμφου, βελτιώνουν τον μεταβολισμό των

κυττάρων, έχουν αντιρρευματικές, αντιοιδηματικές και αντιφλεγμονώδεις

ιδιότητες..

94

Υπάρχουν περισσότερα από 25.000 διάφορα γνωστά είδη και το μέγεθος τους

ποικίλει από ένα εκατομμυριοστό του μέτρου έως 60m.Τα περισσότερα

συνηθισμένα μεγάλα φύκια που χρησιμοποιούνται στα καλλυντικά και από

άλλες βιομηχανίες προέρχονται από ένα μεγάλο καφετί φυκοφυτο που

μεγαλώνει συνήθως μέχρι το ύψους των 30m.

Η χλωροφύλλη είναι σημαντική για την διαδικασία της φωτοσύνθεσης και τα

φύκια είναι πλούσια σε χλωροφυλλη.Συνηθως τα φύκια ταξινομούνται

ανάλογα με το χρώμα .Το όνομα της Ερυθράς Θάλασσας προέρχεται από την

αφθονία των ερυθρών φυκιων.Οι τέσσερεις κυρίες κατηγορίες των

φυκοφυτων είναι:

1.χλωροφυτα Πράσινα

2.κυανοφυτα Μπλε-πράσινα

3.φαιοφυτα Καφέ

4.ροδοφυτα Κόκκινα

Τα φύκια είναι πλούσια σε βιταμίνες Α και Ε και σε ανόργανα άλατα όπως

ιώδιο που τα κάνει πολύτιμα για την θεραπεία της αδενοπάθειας και σαν

καθαρτικά.

Τα τεσσερα βασικα χρωματικα μερη των φυκοφυτων προσφερουν τα

ακολουθα στη περιποιηση SPA

Πρασινο-συσφιξη δερματος,βελτιωμενη κυκλοφορια,υγρανση

Καφετι-αυξανει τον μεταβολισμο και την ζεστη,επιταχυνει την αποβολη των

τοξινων

Μπλε-πρασινο πλουσιο σε βιταμινες για την διεγερση του μεταβολισμου

Κοκκινο για γαλακτωμα,ισσοροπια,λιπανση.

Σήμερα τα φύκια υπάρχουν στις εξής μορφές: σε έτοιμα καλλυντικά

95

σκευάσματα, σε μορφή πούδρας, σε φύκια κομμένα σε ταινίες.

Τα φύκια έχουν μεγάλη διεισδυτικότητα και είναι αποτελεσματικά για την

αντιμετώπιση της κυτταρίτιδας λόγω των ευεργετικών επιδράσεων που έχουν

στον οργανισμό. Η θαλασσοθεραπεία μπορεί να συνδυαστεί και με άλλες

δραστηριότητες (γυμναστική όπως κολύμβηση), σωστή διατροφή (πλούσια σε

φυτικές ίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία), καθώς με ηλεκτροθεραπεία, Laser και

θερμοθεραπεία.

Αντενδείξεις:

αλλεργια, θυρεοειδής,

96

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12ο

ΕΙΔΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΛΕΜΦΙΚΗ ΠΑΡΟΧΕΤΕΥΣΗ

12.1 ΛΕΜΦΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.

Αντιπροσωπεύει ένα μέρος του κυκλοφορικού συστήματος και αποτελείται από

αγγεία και άλλους σχηματισμούς (θυλάκια, κόλπους κλπ.), μέσα στα Οποία

κυκλοφορεί ή λέμφος. Προσαρτημένα σ' αυτούς τους σχηματισμούς

βρίσκονται τα λεμφογάγγλια (ή λεμφαδένες), πού αποτελούν το μεγαλύτερο

στοιχείο του λεμφικού ιστού αυτά εκτελούν κυρίως δύο λειτουργίες: την

παραγωγή της λέμφου και την αποκάθαρση της από ουσίες πού δεν είναι

κατάλληλες να εισέλθουν στο αίμα.

Κύρια λειτουργία του λεμφικού συστήματος είναι ή στενή επικοινωνία των

ιστών με το αίμα δια μέσου του οποίου μεταφέρονται τα θρεπτικά υλικά και

τα άχρηστα προϊόντα της ανταλλαγής της ύλης. 'Η λέμφος πού κυκλοφορεί

στα αγγεία και στους λεμφικούς χώρους (κυρίως λέμφος) και διαβρέχει τους

ιστούς (ενδιάμεση λέμφος), αποτελείται, όπως το αίμα, από ένα ορώδες

μέρος, το πλάσμα, και από κυτταρικά στοιχεία, πού παράγονται από τα

λεμφογάγγλια, τα λεμφοκύτταρα.

Το λεμφικό σύστημα επικοινωνεί σε μερικά σημεία με το αγγειακό σύστημα

του αίματος δια μέσου βαλβίδων, πού επιτρέπουν το πέρασμα της λέμφου στο

φλεβικό αίμα, άλλα εμποδίζουν το πέρασμα του αίματος κατ' αντίθετη φορά."

Δεδομένου ότι ή λέμφος ακολουθεί μία διαδρομή από την περιφέρεια προς το

κέντρο, τα λεμφικά αγγεία πού την περιέχουν συγκλίνουν από την περιφέρεια

του σώματος προς τα σημεία εκβολής των μεγαλυτέρων λεμφικών αγγείων, τα

όποια συρρέουν στο φλεβικό σύστημα, στο σημείο πού ή έσω σφάγιτις φλέβα

και ή υποκλείδια ενώνονται για να σχηματίσουν την ανώνυμη φλέβα. Κατά

μήκος των λεμφικών αγγείων υπάρχουν σε ορισμένες περιοχές του σώματος

αθροίσματα λεμφογαγγλίων, κάτι σαν σταθμοί στη διαδρομή της λέμφου, πού

ανάλογα με την εντόπιση τους καλούνται βουβωνικά, μασχαλιαία, τραχηλικά,

θωρακικά, κοιλιακά, κλπ.

97

Τα λεμφικά αγγεία ακολουθούν συνήθως την ίδια πορεία με τις φλέβες: εκείνα

πού προέρχονται από τα κάτω άκρα ενώνονται με εκείνα πού προέρχονται από

τα περισσότερα ενδοπυελικά όργανα και από το έντερο, το στομάχι, το συκώτι

και τη σπλήνα, Απ όλο αυτό το σύμπλεγμα σχηματίζεται το όσφυο - αορτικό

πλέγμα, στο όποιο βρίσκονται οι ρίζες του θωρακικού πόρου. Αυτός ανεβαίνει

κατά μήκος της αορτής στο πίσω μέρος του μεσοθωρακίου και εκβάλλει στο

φλεβικό σύστημα. Τα λεμφικά αγγεία πού προέρχονται από τα άνω άκρα

συγκλίνουν σχηματίζοντας τον υποκλείδιο κλάδο, πού με τη σειρά του

εκβάλλει στο φλεβικό σύστημα, στο σημείο πού αναφέραμε προηγουμένως τα

λεμφικά αγγεία της κεφαλής συνοδεύουν τη σφαγίτιδα φλέβα πού βρίσκεται

στο βάθος και ενώνονται με το φλεβικό σύστημα στο σημείο Όπου εκβάλλουν

και τα άλλα. Ή λέμφος των λεμφικών αγγείων του έντερου στη μορφή πού

παίρνει κατά τη φάση της πέψεως ονομάζεται «χυλός» και διακρίνεται από τη

γαλακτώδη όψη της, πού οφείλεται στην παρουσία λεπτών σταγονιδίων

λίπους σε κατάσταση γαλακτώματος, πού προέρχονται από την εντερική

απορρόφηση.Οι παθολογικές καταστάσεις του λεμφικού συστήματος μπορεί

να αφορούν ολόκληρο το σύστημα, ένα από τα τμήματα του, τα αγγεία ή τα

λεμφογάγγλια. Μεταξύ των συχνοτέρων παθήσεων συγκαταλέγονται ή

λεμφαγγειΐτις και ή λεμφαδενΐτις, πού οφείλονται στη δράση μικροβίων, τα

όποια εισχωρούν, δια μέσου ενός τραύματος, έστω και ελαφρού, του

δέρματος, στους λεμφικούς χώρους και προκαλούν φλεγμονή πού μεταδίδεται

στα αγγεία και στα αντίστοιχα λεμφογάγγλια.'Ιδιαίτερη σημασία έχει το

λεμφικό σύστημα στη διάδοση των νεοπλασιών, πού συχνά διασπείρονται

ακολουθώντας τη λεμφική οδό και σταματούν σε λεμφογάγγλια, τα όποια

πολλές φορές βρίσκονται μακριά από το αρχικό σημείο της νεοπλασίας· εκεί τα

νεοπλασματικά κύτταρα εξακολουθούν νά πολλαπλασιάζονται ακόμη και

υστέρα από μεγάλο χρονικό διάστημα (μετάσταση).

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Τι είναι πιεσσοθεραπεία;

2. Πως εφαρμόζεται η πιεσσοθεραπεία;

3. Γιατί η πιεσσοθεραπεία θεωρείται ως καλή θεραπεία για τα πρώτα

98

στάδια της κυτταρίτιδας;

4. Ποιες είναι οι αντενδείξεις της πιεσσοθεραπείας;

5. Τι είναι θαλασσοθεραπεία;

6. Σε ποιες περιπτώσεις εφαρμόζουμε θαλασσοθεραπεία;

7. Με ποιες άλλες θεραπείες εφαρμόζεται η θαλασσοθεραπεία;

8. Ποιες είναι οι αντενδείξεις της θαλασσοθεραπείας;;

9. Τι είναι η λέμφος;

10. Ποιος ο ρόλος της λεμφικής παροχέτευσης;

11. Ποιες είναι η αντενδείξες της λεμφικής παροχέτυευσης;

99

Occipital Glands

Submaxillary Glands CervicalLymphatics Thoracic Duct

Left Subclavian VeinDeep Cervical Glands InternalJugular Vein SubclavicularGlands

Axillary Glands

Axillary Glandspectoral group

Intercostal Lymphatic Glands

Receptacle of Chyle

Abdominal Lymphatic GlandsAbdominal Lymphatic VesselsLymphatic Vessels ofAbdominal Wall

Lymphatic Glandsat Elbow

Lymphatic Vesselsof Forearm

nguinal Glands

Lymphatic Vesselsof Hand Subinguinal Glands

Lymphatic Vessels of Thigh

Popliteal Lymphatic Glands

Lymphatic Vessels of Leg

Lymphatic Vessels of Foot

100

Λεμφική παροχέτευση των άκρων

απο τον Φώτη Τσελεκίδη

Φυσικοθεραπευτή,

Εναλλακτικό θεραπευτή,

Καθηγητή SHIATSU

στα Ι.Ε.Κ. ΑΚΜΗ

Πρόκειται για μια ειδική τεχνική μασάζ με το χέρι που περιλαμβάνει λεπτές και

εξειδικευμένες κινήσεις στα σημεία του ανθρώπινου οργανισμού με τη

μεγαλύτερη συγκέντρωση λεμφαγγείων. Η τεχνική περιλαμβάνει ήπιες κινήσεις

και ρυθμικούς χειρισμούς από την περιφέρεια προς το κέντρο με στόχο την

αποσυμφόρηση της λέμφου στον οργανισμό.

ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ

Η τεχνική αναπτύχθηκε αρχικά από το Δανό Dr. Emile Vodder

(κινησιοθεραπευτή και βιολόγο) το 1932, ο οποίος εργαζόταν τότε στη

γαλλική Ριβιέρα για τη θεραπευτική αντιμετώπιση ασθενών με χρόνιες

παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος. Από τότε και ιδιαίτερα μετά το

1958, τεκμηριωμένες έρευνες αποδεικνύουν συνεχώς τα ευεργετικά

αποτελέσματα του Lymphdrainage. Σήμερα η εξελιγμένη ηια τεχνική του Dr.

Vodder βρίσκει ένα μεγάλο φάσμα εφαρμογών στην ιατρική και στην ιατρική

αισθητική.

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Η αποτελεσματικότητα της μεθόδου είναι μεγάλη στις παρακάτω περιπτώσεις:

• Λεμφοιδήματα, Μετατραυματικά και μετεγχειρητικά οιδήματα

101

Επιταχύνει την επαναπορρόφηση των υγρών και των μακρομορίων που

βρίσκονται στο οίδημα του ιστού και βοηθά στην αποβολή τους από τον

οργανισμό, ενώ συγχρόνως διεγείρει την κάθαρση των αγγείων της λέμφου.

• Πρησμένα άνω και κάτω άκρα

Βοηθά στην απορρόφηση των οιδημάτων που συνήθως υπάρχουν στις

περιπτώσεις αυτές, αποκαθιστώντας τη σωστή διοχέτευση της λέμφου στα

λεμφαγγεία του λεμφικού συστήματος.

• Διαταραχές μεταβολισμού, Παχυσαρκία

Συντελεί στη σωστή λειτουργία της λέμφου, στη σταδιακή αποβολή των το-

ξινών από τον οργανισμό, στη σταθερή βελτίωση λειτουργίας του μετα-

βολισμού και στα τελειότερα αισθητικά αποτελέσματα. Τονίζεται πως στα πα-

ραπάνω προβλήματα η μέθοδος θα πρέπει να συνδυάζεται με:

α. Υγιεινή διατροφή

β. Κίνηση και γυμναστική

• Αισθητική προσώπου

Αισθητική χειρουργική

Καταπολεμά τη συγκέντρωση ή κατακράτηση υγρών, (που δημιουργεί το

σύνηθες πρήξιμο το πρόσωπο ή τις «σακούλες» στην ευαίσθητη περιοχή των

ματιών), φωτίζει το δέρμα και διευκολύνει την απορρόφηση των καλλυντικών

προϊόντων.

Επίσης αποτελεί μοναδικό μετεγχειρητικό σύμμαχο για την επαναφορά της

σωστής ροής της λέμφου ή της απορρόφησης των οιδημάτων στις αισθητικές

102

επεμβάσεις.

ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

Δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται σε:

α. Εγκαύματα

β. Κακοήθεις όγκους

γ. Θρομβώσεις-Φλεβίτιδες

Δ. Περιοχές εφαρμογής του:

Πρόσωπο

Λαιμός

Κοιλιά

Στήθος

Πλάτη

Άνω και κάτω άκρα

103

Λεμφική παροχέτευση με χρήση μηχανημάτων

Βεντούζες

Θεραπεία ποδιών

Θεραπεία πλάτης

104

ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΩΜΟΙ

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΛΟΥΤΩΝ

105

ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΕΛΑΤΙΣΣΑΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η πελάτισσα αφού έχει βγάλει τα ρούχα της και

φοράει το εσώρουχο μιας χρήσης της ζητάμε να

σταθεί όρθια.Από αυτήν την θέση εφαρμόζεται η

δοκιμασία πίεσης στο δέρμα της πελάτισσας για να

διαπιστωθεί αν υπάρχει κυτταρίτιδα.

Επίσης σε αυτή τη φάση ο/η αισθητικός ελέγχει

την κατάσταση του δέρματος της πελάτισσας για

την εντόπιση τυχόν δερματοπαθειών, εγκαυμάτων,

υπόπτων σπίλων (ελιές), φλεβίτη, ακμής πλάτης κ.λπ. Όλα τα παραπάνω

αποτελέσματα της εξέτασης καταγράφονται στο αρχείο της πελάτισσας.

Μέτρηση στήθους

Τεστ αισθητικότητας

Το τεστ αισθητικότητας μας βοηθάει στην έγκαιρη διάγνωση και στην

πρόληψη κάποιας αλλεργίας ή κάποιας δυσάρεστης αντίδρασης του δέρματος

της πελάτισσας.

Πρόκειται για τη δοκιμή του καλλυντικού προϊόντος ή του μηχανήματος σε

ένα τυχαίο σημείο του σώματος της πελάτισσας. Στην περίπτωση που η

πελάτισσα εμφανίσει κάποια αλλεργική αντίδραση ο/η αισθητικός δεν

προχωράει στην εφαρμογή της περιποίησης, αντίθετα προσπαθεί να βρει

κάποια παραπλήσια μέθοδο που θα πετύχει τα ίδια αποτελέσματα χωρίς να

δημιουργηθούν παρενέργειες.

Το τεστ αισθητικότητας βοηθάει τους αισθητικούς να διακρίνουν περιοχές

υπαισθησίας του σώματος.

106

Στις περιοχές υπαισθησίας υπάρχει μείωση ή έλλειψη συγκεκριμένων

αισθήσεων π.χ. πόνου, αφής, πίεσης, θερμότητας, ψύξης κ.ά. Αυτό οφείλεται

στη μερική ή ολική ρήξη των αισθητικών νεύρων που υπάρχουν σε αυτήν την

περιοχή.Η υπαισθησία του σώματος μπορεί να είναι κληρονομική ή επίκτητη.

Συναντάται συνήθως σε άτομα που έχουν κάνει κάποια πλαστική εγχείρηση ή

σε άτομα που είναι χρήστες εξαρτησιογόνων ουσιών π.χ. ναρκωτικά. Υπάρχει

λοιπόν πολύ σοβαρός κίνδυνος να προκληθεί κάποιο χημικό έγκαυμα από τα

προϊόντα ή τα μηχανήματα που θα τοποθετηθούν στο σώμα της πελάτισσας

επειδή η ίδια δε θα αισθάνεται πόνο, φαγούρα ή κάτι άλλο που θα την

ενοχλεί.

Δεξί μηρός - γόνατο, Αριστερός μηρός-γόνατο, Γλουτιαίοι:

Για τις μετρήσεις αυτές παίρνουμε σαν σταθερό σημείο το δάπεδο. Μετράμε

δηλαδή την απόσταση του δαπέδου από εκείνο το σημείο που θέλουμε να

μετρήσουμε π.χ. γλουτιαίους, απαγωγούς («ψωμάκια»), γόνατο. Σημειώνουμε

στο χαρτί την ένδειξη και από εκείνο το σημείο που μετρήσαμε τυλίγουμε

γύρω π.χ. από το μηρό τη μεζούρα και γράφουμε το αποτέλεσμα της

μέτρησης. Το ίδιο γίνεται και για τα υπόλοιπα σημεία.

Μέτρηση μηρού Μέτρηση γόνατου Μέτρηση γΛουτιαίων

Μέτρηση βραχίονα (μπράτσο):

Σαν σταθερό σημείο παίρνουμε τον αγκώνα. Από το σημείο αυτό μετράμε

μερικά cm προς τα πάνω π.χ. 6cm και από εκεί τυλίγουμε το βραχίονα της

107

πελάτισσας. Σημειώνουμε την ένδειξη.

Μέτρηση στήθους: Ζητάμε από την πελάτισσα να γυρίσει την πλάτη της σε

εμάς και να σκύψει το κεφάλι της. Ψηλαφίζουμε τον 7° αυχενικό σπόνδυλο

και στο σημείο αυτό τοποθετούμε τη μεζούρα. Την αφήνουμε να σηκώσει το

κεφάλι της. Μετράμε προς τα κάτω γύρω στα 14 cm μέχρι το ύψος που είναι

το στήθος. Από το σημείο αυτό ζητάμε από την πελάτισσα να σηκώσει τα

χεριά της ψηλά και τυλίγουμε μεζούρα γύρω απ' το στήθος της. Σημειώνουμε

τις ενδείξεις.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟ ΜΕΡΟΣ

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ: Οι μαθητές πρέπει να είναι σε θέση να

εκτελούν τον βαθύ καθαρισμό και να σχολιάζουν την θεραπεία που δόθηκε

στο μοντέλο τους περιγράφοντας την προετοιμασία του χώρου εργασίας, την

προετοιμασία του μοντέλου την τήρηση των κανόνων υγιεινής, τα καλλυντικά

που επιλέχθηκαν και γιατί, τα μηχανήματα που χρησιμοποιήθηκαν και οι

συμβουλές που δόθηκαν στην πελάτισσα για την φροντίδα του δέρματος της

στο σπίτι.

108

ΣΤΑΔΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΧΟΛΙΑ

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ:

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΠΕΛΑΤΗ:

ΛΗΨΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ:

ΝΤΕΜΑΚΙΓΙΑΖ:

ΑΝΑΛΥΣΗ ΔΕΡΜΑΤΟΣ:

ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ:

ΜΑΛΑΞΗ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΚΑΙ ΕΛΑΙΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ

ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ:

109

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΕΛΑΤΙΣΣΑ:

110

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Χονδρορίζου, Ιουλία - Δριβάκου, Βασιλική – Αλιμπέρτη, Δέσποινα.

Βιβλίο Τ.Ε.Ε. "Μακιγιάζ Ι" Τομέα Αισθητικής – Κομμωτικής.

Αθήνα: ΟΕΔΒ.

2. Παπαθανασίου, Δήμητρα – Λαμπροπούλου, Αργυρώ – Νταβιγλάκης, Ζαχαρίας. Βιβλίο

Τ.Ε.Ε. "Μακιγιάζ ΙΙ" Τομέα Αισθητικής – Κομμωτικής. Αθήνα: ΟΕΔΒ.

3. Κυριακού, Κατερίνα. Η Τέχνη του Μακιγιάζ.

Αθήνα: Εμπειρία Εκδοτική, 2005.

4. Αυγερινοπούλου – Κάρλου, Νικολέττα. Επαγγελματικό Μακιγιάζ. Βασικές Αρχές. Αθήνα:

Όμιλος Ν. Αυγερινοπούλου, 1995.

5. Τσιγώνια – Πριμηκηρίου, Αλεξάνδρα. Σημειώσεις εργαστηρίου μακιγιάζ. Τ.Ε.Ι Αθήνας.

Αθήνα: 2003.

6. «Η φαρμακοτεχνία στο Εργαστήριο», Σιμον Χακμετιαν,

Εκδόσεις Παρισιάνου, 2002

7. «Χημεία Α΄Λυκείου», Σ. Λιοδάκης – Δ. Γάκης – Δ. Θεοδωρόπουλος – Α. Κάλλης, ΟΕΔΒ,

Έκδοση 2005

8. «Κοσμετολογία», Καμμένου – Παπαγεωργίου Ε., Κοτονίας Γ., Σκανδάλη Α., ΟΕΔΒ, Β’τάξη,

Α’ κύκλος, 2001

9. Αισθητική τόμος Ι και τόμος ΙΙ

Το βασικό βιβλίο του επαγγελματία αισθητικού

Joel Gerson Milady’ s

10. Αισθητική τέχνη & επιστήμη

Joel Gerson Milady’s

11. Αισθητική προσώπου, α και β κύκλος

12. Αισθητική Ηλεκτροθεραπεία, Μαρία Ρήγα - Σοφία Γληγόρη

13. Esthetic Treatments of the face

“Nouvelle Esthetique”

TOMΟΣ 1 TOMΟΣ 2

14. Ελληνο-Γερμανικόν Συμπόσιον για τις σύγχρονες εξελίξεις στην Έρευνα

και Θεραπευτική Αντιμετώπιση της Παχυσαρκίας, Αθήνα 7-4-1979.

15. Η Παχυσαρκία -Ένα Ιατροκοινωνικό Πρόβλημα. Πρακτικά Επιστημονικού

Συμποσίου της Α' Παθολογικής Κλινικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου,

Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη 4-4-1979.

16. «Παχυσαρκία» ένα αίνιγμα με πολλές λύσεις. Γιάννης Ζαμπάκος,

Αθήνα 1989.

111

17. «Η θεραπεία της παχυσαρκίας». Νικ. Κατσιλάμπρος, Αθήνα 1982.

18. «Παχυσαρκία, ακμή, κυτταρίτιδα, δασυτριχισμός». Θωμάς Χουγιάγκας,

Αθήνα 1974.

19. «4° Πανελλήνιο Συνέδριο Διατροφής-Διαιτολογίας», Πρακτικά, Αθήνα

1994.

20. «1° Διεθνές Συνέδριο για τον Έλεγχο του Σωματικού Βάρους, την καταπολέμηση της

Παχυσαρκίας και την Επίτευξη ιδανικού Σωματικού Βάρους στον Αθλητισμό»,

Ινστιτούτο Έρευνας Αθλητικής και Υγιεινής Διατροφής, Αθήνα 1994.

21. «Παχυσαρκία και εγκυμοσύνη», Ε. Καπάνταης, Διατροφή-Διαιτολογία 1991, 193-197.

22. «Ψυχογενής ανορεξία και βουλιμία», Κ. Μπουκέα, Διατροφή-Διαιτολογία 1991,81-92.

23. «Εγκυκλοπαίδεια BRITANNICA» 1989.

24. «Κλινική Ηλεκτροθεραπεία». ΓΙ. Γιόκαρη, Αθήνα 1988.

25. «Φυσική Ιατρική και Αποκατάσταση», Ελ. Μπάκας, Αθήνα 1985.

26. «Σύγχρονη Ενδοκρινολογία», Μ.Α. Μπατρίνου, Αθήνα 1982.

27. «Ηλεκτροϊατρική», Θεοφ. Πάνου, Αθήνα, 1977.

28. «Ειδικές Δίαιτες», Στ. Πλέσσα, Αθήνα 1994.

29. «Φυσιολογία του Ανθρώπου», Στ. Πλέσσας, Αθήνα 1994.

30. «Φυσιολογία του Ανθρώπου Ι», Ευ. Κανέλλος, Στ. Πλέσσας, Αθήνα 1994.

31. «Υγιεινή διατροφή και Διαιτολόγια», Αντ. Πολυχρονοπούλου-Τριχοπού- λου,

Αθήνα 1980.

32. «Σύγχρονη Διατροφή και Διαιτολόγια», Γεώργιος Παπανικολαου, Αθήνα 1982.

33. "BEARD'S MASSAGE", ELIZ. C. WOOD M.A., M.S., PAUL D. BECKER, B.S., R.P.T. 1981.

34. OBESITY AND ITS MANAGEMENT", GRADDOCK DENIS.

35. "THEORY AND VALIDATION OF THE TETRAPOLAR BIOELECTRICAL IMPEDANCE

METHOD TO ASSES HUMAN BODY COMPOSITION" LUKASKI HO, BOLOCHUK WW,

JOURNAL OF APPLIED PHYSIOLOGY 60:1327-1332, 1986.

36. "ASSESSMENT OF FREE MASS USING BIOELECTRICAL IMPO-DANCE MEASUREMENT

OF HUMAN BODY". LUKASKI HO, JONSON PE, BOLOCHUK WW, JOURNAL OF CLINICAL

NUTRITION 41:810-817,1985.

37. "LOCAL LIPODYSTROPHY AND DISTRICTUAL MICROCIRCULATION" COSMETICS AND

TOILETRIES, SEP. 1994.

38. ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΕΙ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΣΩΜΑΤΟΣ

39. ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑΣ ΚΡΕΤΣΗ

40. ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΣΩΜΑΤΟΣ Α ΚΑΙ Β ΚΥΚΛΟΣ ΤΕΕ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ

41. Αμερικάνου Μ., Καρμίρη Β., Παπακώστα Χ. , <<Στοιχεία Ειδικής

112

Διατροφής>>, Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων, Αθήνα 2001

42. Βελετζάς Δ., Τριάδη Δ., <<θέματα Διατροφής- Διαιτολογίας >>

Ο.Ε.Δ.Β. Αθήνα 1999

43. Βελετζά Α., Γαβαλλά Φ.,<< Αρχές και Τεχνικές Προετοιμασίας και

Παρασκευής Τροφής>>, Ο.Ε.Δ.Β. Αθήνα 1999

44. Ζαμπέλας Α., Γιαννακούλια Μ., Καλομοίρη Ν.,<< Διατροφικές

απαιτήσεις κατά τον κύκλο της ζωής >>

Παιδαγωγικό ινστιτούτο, Αθήνα 1999

45. Ζηλίδης Χ., Διατροφή και Δημόσια Υγεία

46. Ματάλα Α., Καμμένου Μ., Πικέρμου Ι., Διατροφή, Παιδαγωγικού

Ινστιτούτου, Αθήνα 2000

47. Οικονόμου Ε., << Διαιτητική- Τροφογνωσία – Ειδικές Δίαιτες>>,

Εκδόσεις Πελεκάνος Αθήνα 1992

48. Παπανικολάου Γ.., Σύγχρονη διατροφή και Διαιτολογία, Αθήνα 1993

49. Τριχοπούλου Α., Πίνακες Συνθέσεων Τροφίμων και Ελληνικών

Φαγητών, Αθήνα 1992

50. Esthetic Treatments of the face “Les Nouvelles Esthetiques”

51. Αισθητική Ηλεκτροθεραπεία Μαρία Ρήγα Σοφία Γληγόρη

52. Αισθητική Το βασικό Βιβλίο του Επαγγελματία Αισθητικού Milady’ s

Εκδόσεις ΙΩΝ

53. E L E C T R O L I S I S Anna Gallant

54. Aισθητική σώματος Ι και ΙΙ α΄και β΄ κύκλος ΤΕΕ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ

55. Αισθητική προσώπου Ι και ΙΙ α΄και β΄κύκλος ΤΕΕ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ

56. E L E C T R O L I S I S T H E R M O L I S I S AND THE BLEND: The

principles and the practice of permanent hair removal.

57. Body treatments Anna Gallant

58. Χονδρορίζου, Ιουλία - Δριβάκου, Βασιλική – Αλιμπέρτη, Δέσποινα.

Βιβλίο Τ.Ε.Ε. "Μακιγιάζ Ι" Τομέα Αισθητικής – Κομμωτικής.

Αθήνα: ΟΕΔΒ.

59. Παπαθανασίου, Δήμητρα – Λαμπροπούλου, Αργυρώ – Νταβιγλάκης,

Ζαχαρίας. Βιβλίο Τ.Ε.Ε. "Μακιγιάζ ΙΙ" Τομέα Αισθητικής – Κομμωτικής. Αθήνα: ΟΕΔΒ.

60. Κυριακού, Κατερίνα. Η Τέχνη του Μακιγιάζ. Αθήνα: Εμπειρία Εκδοτική,

2005.

61. Αυγερινοπούλου – Κάρλου, Νικολέττα. Επαγγελματικό Μακιγιάζ. Βασικές Αρχές.

Αθήνα: Όμιλος Ν. Αυγερινοπούλου, 1995.

62. Τσιγώνια – Πριμηκηρίου, Αλεξάνδρα. Σημειώσεις εργαστηρίου μακιγιάζ. Τ.Ε.Ι Αθήνας.

Αθήνα: 2003.

63. Αναγνωστόπουλος , Ποταμιάνος. (2006). Εισαγωγή στην Ψυχολογία της

113

Υγείας. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

64. Atkinson, L.R, Atkinson, C.R, Smith, E.E, Bem, J.D & Hoeksema, S. N. (2004) Εισαγωγή

στην ψυχολογία του Hilgard. Αθήνα: Παπαζήση

65. Γεώργας Δ. (1995) Κοινωνική Ψυχολογία. Τόμος Α, Β. Αθήνα: Γεώργας

66. Γκρεκ Ι. (2003) Αισθητική και αισθητικοί. Αθήνα: Παπαζήση

67. Καντάς Α. (1998) Οργανωτική- Βιομηχανική Ψυχολογία. Τόμος Α, Β, Γ.

Αθήνα:Ελληνικά Γράμματα

68. Πρωτόπαπα Ε.Ε. (2001) Δεοντολογία επαγγέλματος αισθητικού. Αθήνα:

Παπαζήση

69. Τσιγώνια- Ευλογιά Α. (2002) Η αισθητική επιστήμη αρωγός στην ψυχική

υγεία. Αθήνα: Παπαζήση

70. Παπαδάκη- Μιχαηλίδη Ε. (1998) Η σιωπηλή γλώσσα των συναισθημάτων.

Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα

71. Παπαδόπουλος Ν. Γ. (2003) Ψυχολογία. Αθήνα: Παπαδόπουλος

72. Παπαδόπουλος Ν. Γ. (2005) Λεξικό της Ψυχολογίας. Αθήνα: Σύγχρονη

εκδοτική

73. Pease A. (2000) Η γλώσσα του σώματος. Αθήνα: Έσοπτρον

74. Ζαχαρούλης Αχιλλέας, Φυσική, Εκδοτικός οίκος: Μακεδονικές Εκδόσεις,

Έτος έκδοσης: 2003, ISBN: 960-286-274-0

75. Hewitt Paul G., Οι Έννοιες της Φυσικής, Εκδοτικός οίκος:

Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Έτος έκδοσης: 2005,

ISBN: 960-524-192-7

76. Γληγορή Σοφία, Ρήγα Μαρία, Αισθητική Ηλεκτροθεραπεία, Εκδοτικός

οίκος: Εκδόσεις Σταμούλη, Έτος έκδοσης: 2006, ISBN: 960-351-629-5

77. Οδηγός για την Αρωματοθεραπεία / Shelley Hess / ΙΩΝ

78. Shirley Price, «Αρωματοθεραπεία», Εκδόσεις: Ψυχάλου

79. Αναστασοπούλου Αναστασία, «Άρωμα και αιθέρια έλαια»

Εκδόσεις: Τρόπος Ζωής

53. Τρέμπεν Μαρία, «Υγεία από το φαρμακείο του Θεού»

Εκδόσεις: Κέδρος, 2002

54. Westwood Christine, «Aromatherapy»

Εκδόσεις: Αmberwood

55. Βέγκος Αναγνώστης, «Κοσμητολογία»

Εκδόσεις: INTERBOOKS, 2004

56. Σαββίδου Άννα, «Αισθητική σώματος 2»

Α.Τ.Ε.Ι.Θ., Σ.Ε.Υ.Π., τμήμα Αισθητικής, 2006

57. Zερβίσογλου Κυριακή, «Αισθητική προσώπου 3»

114

Α.Τ.Ε.Ι.Θ., Σ.Ε.Υ.Π., τμήμα Αισθητικής, 2002

58. Περιοδικό Π.Σ.Α.Μ.Κ.Α. news,

τεύχος 14, Σεπτ – Οκτ – Νοεμ 2007

59. Περιοδικό Les nouvelles esthetiques spa,

τεύχη 91, 92, 99, 104.

60. http://www.therapeia.gr/aromatotherapeia/themata/1.shtml

61. Ταουσάνης Αστέριος, Αρωματοθεραπεία – αιθέρια έλαια

62. http://www.valentine.gr/aromatotherapia2_gr.htm

63. Κυπριανού Θεοδώρα, Αρωματικά φυτά – αρωματοθεραπεία

64. http://www.geocities.com/artofwise/Aromatherapy.html

65. Νοτόπουλος Γ., Αρωματοθεραπεία

66. http://www.nea-acropoli-heraklio.gr

67. Ενεργειακή Αρωματοθεραπεία

Πηγές φωτογραφιών μέσω διαδικτύου

68. www.savvy-spa.com

69. www.minottimusic.com

70. www.4uaromatherapy.com

71. www.preciousmomentsmassage.com

72. www.tigerflag.com

73. www.healthpoint.co.uk

74. www.fleur.co.uk

75. www.natureflavors.com

76. www.globalspicesinc.com

77. www.mani.org.gr

78. www.Ninac.wordpress.com

79. www.missouriplants.com

80. www.candbsupplies.ca

81. www.extension.iastate.edu

82. www.globalpinoy.com

83. www.pixelcharmer.com

84. www.meetupstatic.com

85. www.jupiterimages.com

86. www.foodnetwork.com

87. www.trekearth.com

115