ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

34
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΣ, ΕΞΑΡΧΙΚΟΣ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟΣ, ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΌΣ (ΡΟΤΟΝΤΑ) Έκδοσις περιοδικού «Ο ΑΣΤΗΡ ΤΗΣ ΕΦΕΣΟΥ» ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - 2016

Transcript of ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

Page 1: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΣ, ΕΞΑΡΧΙΚΟΣ,

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟΣ, ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΌΣ (ΡΟΤΟΝΤΑ)

Έκδοσις περιοδικού «Ο ΑΣΤΗΡ ΤΗΣ ΕΦΕΣΟΥ»

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - 2016

Page 2: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ-ΕΚΔΟΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

«Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ»

ΜΑΡΚΟΥ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ 1, 600-66 ΜΕΘΩΝΗ – ΠΙΕΡΙΑΣ

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ – ΕΛΛΑΣ

www.markoseugenikos.gr info @ markoseugenikos . gr

«THE STAR OF EPHESOS» PERIODICAL PUBLICATION

OF THE ORTHODOX CENTRE FOR PATRISTIC STUDIES

“ST. MARKOS EUGENIKOS”

1, MARKOS EUGENIKOS WAY, 600-66 METHONE - PIERIA MACEDONIA •- GREECE

«Ἅπαντες οἱ τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι, πᾶσαι αἱ σύνοδοι, καὶ

πᾶσαι αἱ θεῖαι γραφαί, φεύγειν τοὺς ἑτερόφρονας παραινοῦσι καὶ τῆς

αὐτῶν κοινωνίας διΐστασθαι»

P.G.160,105C

1392-1444 Περιοδικὴ Ἔκδοσις

Απρίλιος 2016. Ἀριθμὸς 54 Νο 54. April 2016 ISSN 1106-2843

« All the teachers of the Church, all the Councils and

all the divine Scriptures advise us to flee the heterodox

and to stay away from their communion».

P.G. 160, 105C

Page 3: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

Σύντομη θεώρηση του Ιστορικού

Η λεγόμενη Ροτόντα, για περίπου 100 χρόνια, ενδεχομένως λειτούργησε ως ειδωλολατρικός ναός. Για περισσότερα από 1250 χρόνια λειτούργησε ως Χριστιανικός ναός. Για 322 χρόνια λειτούργησε ως μουσουλμανικό τέμενος, κατόπιν της βίαιης μετατροπής του σε τούτο από τους Οθωμανούς δυνάστες. Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από την Οθωμανική κυριαρχία και μέχρι τον σεισμό του 1978 λειτούργησε διαρκώς ως Ορθόδοξος ναός, παρά τις κατά καιρούς αυθαίρετες παρενοχλήσεις της λειτουργικής του χρήσης από την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Από την περάτωση των εργασιών στατικής στερέωσής του το 1994 και μέχρι σήμερα η Αρχαιολογική Υπηρεσία παρακωλύει αυθαίρετα τη διαρκή Ορθόδοξη λειτουργική χρήση του εν λόγω Ναού.

Ι.Α.1. Ο ιστορικός και αρχαιότερος Αυτοκρατορικός και Μέγας Καθολικός (ή Καθεδρικός) Ιερός Ναός της Θεσσαλονίκης προς τιμήν των Αγίων Ασωμάτων από την κατίσχυση και νίκη του Χριστιανισμού επί του Σατανισμού της Ειδωλολατρείας μέχρι την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από την Οθωμανική κυριαρχία (1912)

Η λεγόμενη Ροτόντα Θεσσαλονίκης είναι ο Ιστορικός και αρχαιότερος Αυτοκρατορικός, Εξαρχικός, Μητροπολιτικός και Μέγας Καθολικός Ιερός Ναός Θεσσαλονίκης προς τιμήν των Αγίων Ασωμάτων της Αρχιεπισκοπής και Εξαρχίας Θεσσαλονίκης (κοινώς γνωστός στην εποχή μας ως Ροτόντα Θεσσαλονίκης, λόγω έλλειψης της ιστορικής μνήμης από το κοινό), ο οποίος είναι ο σπουδαιότερος Ιερός Ναός – Μνημείο της Θεσσαλονίκης, ο οποίος είναι σημαντικότερος και από τον Λευκό Πύργο (ως κοσμικό μνημείο της Θεσσαλονίκης), και από τον Ιστορικό Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου (ως θρησκευτικό μνημείο της ίδιας Πόλης) και ο οποίος αποτελεί το ύψιστο Σύμβολο της Θεσσαλονίκης, της Ελλάδος και των Βαλκανίων (ή του ιστορικού Ανατολικού Ιλλυρικού) της κατίσχυσης και νίκης της Στρατευομένης ή Επίγειας Εκκλησίας του Χριστού επί της Ειδωλολατρείας, η οποία από τους Πατέρες της Εκκλησίας ταυτίζεται με τον Σατανισμό.

Page 4: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

Συγκεκριμένα, η λεγόμενη Ροτόντα Θεσσαλονίκης κτίστηκε από το Ρωμαίο Αυτοκράτορα Γαλέριο (αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ.) ως μέρος του ανακτορικού συγκροτήματος. Κατά τις επικρατέστερες απόψεις των ερευνητών, προοριζόταν είτε για μαυσωλείο είτε για ειδωλολατρικό ναό είτε για χώρο υποδοχής.

Μετά το θρίαμβο της Εκκλησίας επί της Ειδωλολατρείας, ο Αυτοκράτορας Μέγας Θεοδόσιος μεταβίβασε κατά κυριότητα τη λεγόμενη Ροτόντα Θεσσαλονίκης, με τις απαραίτητες και καθοριστικές μετατροπές για την εξυπηρέτηση των λατρευτικών αναγκών των πιστών, στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Θεσσαλονίκης στα τέλη του 4ου αιώνα μ.Χ. Τα περίφημα ψηφιδωτά αυτής της εποχής παριστάνουν Αγίους, Μάρτυρες, Αγγέλους, καθώς και τον Χριστό σε δόξα. Τα συγκεκριμένα ψηφιδωτά δεν αποτελούν απλά και μόνο διακοσμητικά στοιχεία ενός τυχαίου κτίσματος, αλλά είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τη λατρευτική διάσταση του αρχαιότερου μεγάλου Χριστιανικού Ναού της Θεσσαλονίκης.

Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Θεσσαλονίκης - η οποία αποτελούσε το Αποστολικό Βικαριάτο (ή την Εξαρχία του Πάπα) στο Ανατολικό Ιλλυρικό (δηλ. ο Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης ασκούσε εξαρχική ή υπερμητροπολιτική δικαιοδοσία, δηλ. είχε υπό τη δικαιοδοσία του - μετά την απόκτησή του από τον Αυτοκράτορα Μ. Θεοδόσιο και την εκκλησιαστική τελετή των εγκαινίων του προς τιμήν των Αγίων Ασωμάτων από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης, το πιθανότερο, τον Άγιο Αχόλιο ή Ασχόλιο (που ήταν επιφανές μέλος της Β΄ Οικουμενικής Συνόδου που διεξήχθη στην Κωνσταντινούπολη το 381), τον χρησιμοποίησε αδιάκοπα ως Εξαρχικό και Μητροπολιτικό Ναό της μέχρι τη Λατινοκρατία (1204).

Σημειωτέον ότι η Ιερά Αρχιεπισκοπή Θεσσαλονίκης αποτελούσε το Αποστολικό Βικαριάτο (ή Αρχιεπισκοπή – Εξαρχία υπαγόμενη στον Πάπα) στο Ανατολικό Ιλλυρικό, μέχρι την εποχή του Αυτοκράτορα Λέοντα του Σοφού, ο οποίος υπήγαγε με πολιτική απόφαση το Ανατολικό Ιλλυρικό υπό το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Τούτο σημαίνει ότι ο Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης ασκούσε εξαρχική ή υπερμητροπολιτική δικαιοδοσία (ή διοίκηση), δηλ. είχε υπό τη δικαιοδοσία του δώδεκα (12) μητροπολιτικές περιφέρειες (επαρχίες ή υποδιοικήσεις), καθεμία από τις οποίες αποτελούνταν από ένα σύνολο επισκοπών. Οι επίσκοποι κάθε μητροπολιτικής περιφέρειας συνέρχονταν στην αντίστοιχη επαρχιακή σύνοδο στην έδρα και υπό την προεδρία του αντίστοιχου μητροπολίτη. Όλοι οι μητροπολίτες, δώδεκα (12) τον αριθμό, συνέρχονταν στην Εξαρχική Σύνοδο της Θεσσαλονίκης υπό την προεδρία του Αρχιεπισκόπου και Εξάρχου Θεσσαλονίκης. Ο

Page 5: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

Αρχιεπίσκοπος και Έξαρχος Θεσσαλονίκης είχε το κανονικό δικαίωμα της κυρώσεως της εκλογής (αλλιώς, την κανονική χειροτονία) αυτών των δώδεκα (12) μητροπολιτών. Δηλαδή η Αρχιεπισκοπή και Εξαρχία της Θεσσαλονίκης ήταν το εκκλησιαστικό διοικητικό κέντρο της Εκκλησίας του Ανατολικού Ιλλυρικού, η οποία εθιμικά ανήκε στη Δυτική Εκκλησία (παρά τη συνένωση το 379 του Ανατολικού Ιλλυρικού, από πολιτική άποψη, με το ανατολικό τμήμα του Ρωμαϊκού Κράτους) μέχρι την υπαγωγή της στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως με πολιτική απόφαση του Αυτοκράτορα Λέοντα του Σοφού. Ειδικότερα: οι δώδεκα (12) Μητροπόλεις με τις αντίστοιχες Επισκοπές τους που υπάγονταν στην Αρχιεπισκοπή και Εξαρχία της Θεσσαλονίκης, η οποία περιλάμβανε σχεδόν όλες τις σημερινές Χώρες της Ελλάδος, της Αλβανίας, της Σερβίας, των Σκοπίων, της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας) είναι οι ακόλουθες:

α) Μακεδονία Πρώτη. Μητρόπολη Θεσσαλονίκης με τις Επισκοπές: 1) Φιλίππων, 2) Βερροίας, 3) Δίου, 4) Δοβήρου, 5) Σερρών, 6) Παρθικοπόλεως, 7) Κασσανδρείας, 8) Ηρακλείας, 9) Λυγκιστίδος, 10) Ηρακλείας Σιντικής ή Στρυμνού, 11) Αμφιπόλεως, 12) Πέλλης, 13) Εδέσσης, 14) Θάσου, 15) Λήμνου, 16) Θεωρίνης (Θεωρίου).

β) Μακεδονία Δευτέρα. Μητρόπολη Στόβων (επί της συμβολής του ποταμού Εριγώνα προς τον Αξιό) με τις Επισκοπές: 1) Βαργάλων, 2) Ζαπάρων.

γ) Θεσσαλία. Μητρόπολη Λαρίσης με τις Επισκοπές: 1) Δημητριάδος, 2) Γόμφων, 3) Εχιναίου, 4) Φαρσάλου, 5) Λαμίας, 6) Τρίκκης, 7) Μητροπόλεως, 8) Υπάτων (Υπάτης), 9) Θηβών, 10) Φθιώτιδος, 11) Καισαρείας, 12) Σκιάθου, 13) Σκοπέλου.

δ) Αχαϊα. Μητρόπολη Κορίνθου με τις Επισκοπές: 1) Αθηνών, 2) Μεγάρων, 3) Μαραθώνος, 4) Θηβών, 5) Τανάγρας, 6) Θεσπών, 7) Κορωνείας, 8) Οπούντος, 9) Σκαρφείας, 10) Ελατείας, 11) Ναυπάκτου, 12) Παλαιών Πατρών, 13) Ήλιδος, 14) Μεγαλοπόλεως, 15) Τεγέας, 16) Μεσσήνης, 17) Κυπαρισσίας, 18) Λακεδαίμονος, 19) Ασωπού, 20) Μονεμβασίας, 21) Άργους, 22) Τροιζήνης, 23) Σικυώνος, 24) Χαλκίδος, 25) Καρύστου, 26) Πορθμού, 27) Ωρεού, 29) Σκύρου, 29) Αιγίνης, 30) Ζακύνθου, 31) Κεφαλληνίας.

ε) Κρήτη. Μητρόπολη Γορτύνης με τις Επισκοπές: 1) Κνωσού, 2) Ηρακλείου, 3) Χερσονήσου, 4) Αρκαδίας, 5) Ιεραπύδνης (Ιεράπετρας), 6) Απολλωνίας, 7) Φοινίκης, 8) Κυδωνίας, 9) Κισάμου, 10) Λάμπης, 11) Σουβρίτου, 12) Ελευθέρνας, 13) Καντανίας.

Page 6: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

στ) Παλαιά Ήπειρος. Μητρόπολη Νικοπόλεως με τις Επισκοπές: 1) Ευροίας, 2) Δωδώνης, 3) Φωτικής, 4) Αγχιασμού (Ογχησμού), 5) Βουθρωτού, 6) Φοινίκης, 7) Ανδριανοπόλεως, 8) Κερκύρας.

ζ) Νέα Ήπειρος. Μητρόπολη Δυρραχίου με τις Επισκοπές: 1) Σκάμπας, 2) Βουλίδος, 3) Αυλώνος, 4) Αμαντίας, 5) Λυχνιδού, 6) Λίστρων.

η) Δακίας (Πραιβαλαίας). Μητρόπολη Σκόδρας με τις Επισκοπές: 1) Διοκλείας, 2) Λίσσου, 3) Δεκατέρας, 4) Δριβάστου.

θ) Δαρδανίας. Μητρόπολη Σκοπίων με την Επισκοπή Ουλπιανών.

ι) Μοισίας πρώτης (άνω). Μητρόπολη Βιμινακίου με τις Επισκοπές: 1) Σιγγιδώνος, 2) Μάργου, 3) Ορρεομάργου (Ορθεμάργου).

ια) Δακίας μέσης. Μητρόπολη Σαρδικής με τις Επισκοπές: 1) Ναισσού, 2) Ρεμεσιανών, 3) Πανταλίας.

ιβ) Δακίας παροχθίας. Μητρόπολη Ακύων με τις Επισκοπές: 1) Καστραμάρτιδος, 2) Ρατιαρίας (βλ. http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/catehism/theologia_zoi/themata.asp?contents=ecclesia_history/contents_1934.asp&main=1934&file=4.1.4.htm).

Κατόπιν των ανωτέρω, γίνεται αντιληπτό τί σημαίνει εκκλησιαστικά και λατρευτικά με την ιστορική και την πολιτιστική τους διάσταση (διότι η Εκκλησία και η λατρεία της παράγουν πολιτισμό που είναι διαφορετικός από εκείνον των άλλων θρησκειών ή των αθέων), ότι ο ιστορικός και αρχαιότερος Αυτοκρατορικός, Εξαρχικός, Μητροπολιτικός και Μέγας Καθολικός Ιερός Ναός Θεσσαλονίκης προς τιμήν των Αγίων Ασωμάτων ήταν ο πρώτος και καθεδρικός (ή κεντρικός) της Αρχιεπισκοπής και Εξαρχίας Θεσσαλονίκης με την ανωτέρω έννοια. Δηλ. αυτός ο ιστορικός και αρχαιότερος ναός της Θεσσαλονίκης ήταν και ο πρώτος και καθεδρικός (ή κεντρικός) της Εκκλησιαστικής Διοίκησης ή Εξαρχίας του Ανατολικού Ιλλυρικού, η οποία είχε επικεφαλής της τον Αρχιεπίσκοπο και Έξαρχο Θεσσαλονίκης και η οποία περιλάμβανε σχεδόν όλες τις σημερινές Χώρες της Ελλάδος, της Αλβανίας, της Σερβίας, των Σκοπίων, της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, ή σχεδόν όλα τα Βαλκάνια (http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/catehism/theologia_zoi/themata.asp?contents=ecclesia_history/contents_1934.asp&main=1934&file=4.1.4.htm).

Από τη Λατινοκρατία (1204) μέχρι τη μετατροπή της σε μουσουλμανικό τέμενος από τους Οθωμανούς κατακτητές (1525), Μητροπολιτικός Ναός της Θεσσαλονίκης έγινε ο ιστορικός και

Page 7: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

καθολικός ναός της Αγίας Σοφίας. Από τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε μουσουλμανικό τέμενος (1525) μέχρι τη μετατροπή του, τελευταίου στη σειρά τέτοιων μετατροπών, σε επίσης μουσουλμανικό τέμενος από τους Οθωμανούς κατακτητές (Ορτατζή Εφένδη Τζαμισί, 1590), ο ιστορικός και αρχαιότερος Αυτοκρατορικός και Μέγας Καθολικός (ή Καθεδρικός) Ιερός Ναός της Θεσσαλονίκης προς τιμήν των Αγίων Ασωμάτων έγινε και πάλι Μητροπολιτικός Ναός Θεσσαλονίκης, όπου μεταφέρθηκε και ο Μητροπολιτικός Οίκος, για μεγαλύτερη ασφάλεια από τις Οθωμανικές αρχές και όχλο.

Ακόμη και την εποχή της Τουρκοκρατίας, επί 100 χρόνια, ο ιστορικός και αρχαιότερος Αυτοκρατορικός και Μέγας Καθολικός (ή Καθεδρικός) Ιερός Ναός της Θεσσαλονίκης προς τιμήν των Αγίων Ασωμάτων λειτουργεί ως Ορθόδοξος Ναός και αναφέρεται από τους ίδιους τους κατακτητές ως Εσκί Μετροπόλ (Παλαιά Μητρόπολη). Για 322 χρόνια ο Ναός χρησιμοποιείται από τους Οθωμανούς κατακτητές ως μουσουλμανικό τέμενος (βλ. Αθ. Αγγελόπουλου, Ο Άγιος Γεώργιος – Ροτόντα στην ιστορία και στη ζωή της Θεσσαλονίκης, σε: Άγιος Γεώργιος – Ροτόντα, λατρευτικός ή μνημειακός χώρος;, Ιστορική, Αρχαιολογική, Νομοκανονική και Θεολογική Προσέγγιση, Πρακτικά Επιστημονικής Ημερίδας, 21-3-1997, σελ. 28-33, Ηλ. Νικολακάκη, Η Θεσσαλονίκη και ο Άγιος Γεώργιος – Ροτόντα, σε: Άγιος Γεώργιος – Ροτόντα, λατρευτικός ή μνημειακός χώρος;, ο.π., σελ. 39-81, Βασ. Δημητριάδη, Τοπογραφία της Θεσσαλονίκης κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας 1430-1912, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Μακεδονική Βιβλιοθήκη, αριθ. 61, εκδ. Αφών Κυριακίδη ΑΕ, β΄ έκδ., Θεσσαλονίκη 2008, σελ. 295 και 298, Μαρίας Καζαμία – Τσέρνου, Μνημειακή Τοπογραφία της Χριστιανικής Θεσσαλονίκης, Οι Ναοί, 4ος – 8ος αι., εκδ. Γράφημα, Θεσσαλονίκη 2009, σελ. 11-97, Αθ. Παλιούρας (επιμ.), Μακεδονία, Αρχαιολογία – Πολιτισμός, τομ. Β΄, ειδική έκδοση, Ελληνική Εθνική Γραμμή & Ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού, Αθήνα 1997, σελ. 51-54, Χρυσάνθης Μαυροπούλου – Τσιούμη, Βυζαντινή Θεσσαλονίκη, γ΄ εκδ., Θεσσαλονίκη 1992, σελ. 13-54, Ν.Κ. Μουτσόπουλου, Η Ροτόντα του Αγίου Γεωργίου Θεσσαλονίκης – Αρχαιολογική έρευνα και αναστήλωση, του εκδ. Κυριακίδη, 2013).

Page 8: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

Ι.Α.2. Ο ιστορικός και αρχαιότερος Αυτοκρατορικός και Μέγας Καθολικός (ή Καθεδρικός) Ιερός Ναός της Θεσσαλονίκης προς τιμήν των Αγίων Ασωμάτων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης (1912) μέχρι σήμερα

Με την απελευθέρωση όμως της Θεσσαλονίκης (1912) αποδίδεται και πάλι στην Εκκλησιαστική Θεία Λατρεία, εκπληρώνοντας έτσι την επιθυμία του επί 482 χρόνια καταδυναστευόμενου χριστιανικού λαού. Όταν η Θεσσαλονίκη απελευθερώθηκε από την Οθωμανική κυριαρχία το 1912, ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Γεννάδιος εγκαινίασε, για δεύτερη φορά στην ιστορία του, επειδή είχε βεβηλωθεί εξαιτίας της μετατροπής του σε μουσουλμανικό τέμενος, τον ιστορικό και αρχαιότερο Αυτοκρατορικό και Μέγα Καθολικό (ή Καθεδρικό) Ιερό Ναό της Θεσσαλονίκης, αυτή τη φορά, στο όνομα του Αγίου Γεωργίου, το οποίο προσέλαβε από ένα μικρό γειτονικό ναό που τιμάται στο όνομα του ίδιου Αγίου και ο οποίος σήμερα αποτελεί μετόχι της Μονής Γρηγορίου Αγίου Όρους. Επειδή επαναλήφθηκε ο καθαγιασμός του από τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Γεννάδιο, γι’ αυτό παραμένει ιερός για πάντα αφιερωμένος στη θεία λατρεία, σύμφωνα με τους λατρευτικούς ιερούς κανόνες και λοιπές εκκλησιαστικές διατάξεις και σύμφωνα με τους ιερούς κανόνες που είναι εκτελεστικοί δογματικών όρων, οι οποίοι λατρευτικοί και δογματικοί ιεροί κανόνες προστατεύονται αναμφισβήτητα από το αρθ. 3 του Συντάγματος και για τους οποίους θα γίνει λόγος κατωτέρω στο νομικό μέρος της παρούσας.

Ο ιστορικός και αρχαιότερος Αυτοκρατορικός και Μέγας Καθολικός (ή Καθεδρικός) Ναός, αναφερόμενος ως «εκκλησία του Αγίου Γεωργίου», μετατράπηκε σε Μακεδονικό Μουσείο των Ρωμαϊκών Χρόνων, Κυβερνήσεως, «Εφημερίς της Προσωρινής Κυβερνήσεως», τευχ. Α΄, φυλλ. 60/29-3-1917). Με αφορμή τις ανεξέλεγκτες ανασκαφές κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, διπλωματικά εύστοχα ο Ελευθέριος Βενιζέλος, με τη σύμφωνη γνώμη της Τοπικής Εκκλησίας, προκειμένου να προστατεύσουν το χώρο από τις ληστρικού χαρακτήρα ανασκαφές ξένων αρχαιολόγων, ανακηρύσσουν το Ναό, με το ανωτέρω διάταγμα, το 1917, ως Μακεδονικό Μουσείο. Σημειωτέον ότι, μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, σε πνεύμα απόλυτης συνεργασίας αλληλοσεβασμού μεταξύ Εφορείας Αρχαιοτήτων και Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, ο έφορος αρχαιοτήτων Στρ. Πελεκίδης ζητά, με έγγραφό του προς την Ιερά Μητρόπολη, την εγκατάσταση του γραφείου της Αρχαιολογικής Εφορείας στην «οικία του ιερέως», η οποία βρίσκεται ακόμη και σήμερα στον περίβολο του Ιερού Ναού.

Page 9: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

Αφού εξέλιπε πλέον η ανάγκη της προστασίας του χώρου από τις ληστρικού χαρακτήρα ανασκαφές ξένων αρχαιολόγων, δηλ. επειδή δεν συντρέχει πλέον σχετικό εθνικό συμφέρον για τη διατήρηση του μουσειακού χαρακτήρα του αρχαιότερου Αυτοκρατορικού και Μεγάλου Καθολικού (ή Καθεδρικού) Ιερού Ναού της Θεσσαλονίκης που τιμάται στο όνομα του Αγίου Γεωργίου, πρώην των Αγίων Ασωμάτων, και δεδομένου ότι έχουν ήδη ιδρυθεί και λειτουργούν δύο (2) Μουσεία στη Θεσσαλονίκη, ένα Αρχαιολογικό και δεύτερο Βυζαντινό, δεν δικαιολογείται πλέον συνταγματικά ο νομοθετικός χαρακτηρισμός του εν λόγω ιστορικού και αρχαιότερου Ιερού Ναού της Θεσσαλονίκης, της Ελλάδος και των Βαλκανίων, σε μουσείο, μολονότι αποτελεί συνταγματική υποχρέωση του Κράτους (αρθ. 24 παρ. 1) η κρατική προστασία του ως πολιτιστικού μνημείου, η οποία είναι εντελώς διαφορετική από την, εκ της κοινής νομοθεσίας, χρήση του ως κρατικού μουσείου, όπως αναπτύσσουμε κατωτέρω στο νομικό μέρος της παρούσας. Πάντως, το σχέδιο της μετατροπής του Ναού του Αγίου Γεωργίου σε Μακεδονικό Μουσείο των Ρωμαϊκών Χρόνων, όπως προβλεπόταν, τελικά δεν υλοποιήθηκε (βλ. Μαρίνας Καρπόζηλου, Το πολυπολιτισμικό μνημείο που διχάζει τη Θεσσαλονίκη, http://news247.gr/eidiseis/weekend-edition/rotonta-to-polypolitismiko-mnhmeio-poy-dixazei-th-thessalonikh.3874769.html. Κόας Τζήμου, Η Ροτόντα «απελευθερώνεται» μετά από 40 χρόνια, http://parallaximag.gr/thessaloniki/rotonta-apeleftheronete-meta-apo-40-chronia).

Τόσο ο ιστορικός και αρχαιότερος Αυτοκρατορικός και Μέγας Καθολικός (ή Καθεδρικός) Ναός της Θεσσαλονίκης που τιμάται πλέον στο όνομα του Αγίου Γεωργίου, πρώην των Αγίων Ασωμάτων (1ος αναφερόμενος), όσο και άλλες οκτώ (8) βυζαντινές εκκλησίες της Θεσσαλονίκης, δηλ. 2) του Αγίου Δημητρίου, 3) της Αγίας Σοφίας, 4) της Θεομήτορος (Αγίας Παρασκευής), ήτοι της Αχειροποιήτου, 5) του Προφήτη Ηλία, 6) της Παναγίας Χαλκέων, 7) των Αγίων Αποστόλων, 8) της Αγίας Αικατερίνης και 9) του Αγίου Παντελεήμονος, δυνάμει του υπ’ αριθ. 60/18-4-1917 Διατάγματος της Προσωρινής Κυβερνήσεως, «Εφημερίς της Προσωρινής Κυβερνήσεως», τευχ. Α΄, φυλλ. 77/24-4-1917), κηρύχθηκαν «εθνικά κειμήλια», δηλαδή ιστορικά διατηρητέα μνημεία.

Στο με ημερομηνία 30-9-1918 έγγραφο της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης προς το Υπουργείο των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίας Εκπαιδεύσεως, το οποίο έχει τον τίτλο «Πίναξ των Ιερών Ναών της Πόλεως Θεσσαλονίκης» αναφέρεται η Ενορία του Αγίου Γεωργίου, η οποία έχει λάβει την επωνυμία της από τον ιστορικό και

Page 10: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

αρχαιότερο Αυτοκρατορικό και Μέγα Καθολικό (ή Καθεδρικό) Ναό της Θεσσαλονίκης που τιμάται πλέον στο όνομα του Αγίου Γεωργίου, πρώην των Αγίων Ασωμάτων. Ενοριακός (κεντρικός) Ναός αναφέρεται ο Ναός του Αγίου Υπατίου, δηλ. της σημερινής Παναγίας Δεξιάς. Ως παρεκκλήσιο της Ενορίας του Αγίου Γεωργίου αναφέρεται ο ιστορικός και αρχαιότερος Αυτοκρατορικός και Μέγας Καθολικός (ή Καθεδρικός) Ναός της Θεσσαλονίκης που τιμάται πλέον στο όνομα του Αγίου Γεωργίου, πρώην των Αγίων Ασωμάτων, με την εξής επωνυμία: Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου (Ορτατζή Εφένδη Τζαμισί) – οδός Αποστόλου Παύλου - Μέγας Αρχαίος Βυζαντινός Ναός μετασχηματισθείς εσχάτως εις μουσείον (Γρηγόριος Παλαμάς, 1918, σελ. 646).

Κατόπιν των ανωτέρω, προκύπτει ότι ο ιστορικός και αρχαιότερος Αυτοκρατορικός και Μέγας Καθολικός (ή Καθεδρικός) Ναός της Θεσσαλονίκης που τιμάται πλέον στο όνομα του Αγίου Γεωργίου, πρώην των Αγίων Ασωμάτων:

1 – μετατράπηκε σε Μακεδονικό Μουσείο των Ρωμαϊκών Χρόνων, χωρίς η μετατροπή αυτή να πραγματοποιηθεί ποτέ,

2 – κηρύχθηκε ιστορικό διατηρητέο μνημείο,

3 – διατήρησε τον χαρακτήρα του ως Ιερού Ναού, υπαγόμενο στο καθεστώς των παρεκκλησίων της Ενορίας του Αγίου Γεωργίου, με ενοριακό ναό εκείνον του Αγίου Υπατίου (σημερινής Παναγίας Δεξιάς).

Λόγω των ανωτέρω τριών (3) ιδιοτήτων του, ο ιστορικός και αρχαιότερος Αυτοκρατορικός και Μέγας Καθολικός (ή Καθεδρικός) Ναός της Θεσσαλονίκης που τιμάται πλέον στο όνομα του Αγίου Γεωργίου, πρώην των Αγίων Ασωμάτων, αναφέρεται από τη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης το 1964 ως Μουσειακός Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα) (Γρηγόριος Παλαμάς, 1964, σελ. 148).

Από τα κατωτέρω αναφερόμενα έγγραφα του Αρχείου της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης προκύπτει σαφώς η αδιάκοπη λατρευτική χρήση του ιστορικού και αρχαιότερου Αυτοκρατορικού και Μεγάλου Καθολικού (ή Καθεδρικού) Ναού της Θεσσαλονίκης που αναφέρεται ως Ιερός Ναός (ή Εκκλησία) Αγίου Γεωργίου :

1 – Πρόκειται για έλεγχο των βιβλίων οικονομικής διαχείρισης του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα) των ετών 1914-1916 που τον υπογράφει στις 20-2-1917 ο ελεγκτής Μενέλαος Κομποθέκρας. Προκύπτει από το έγγραφο αυτό ότι αμέσως μετά την απελευθέρωση του 1912 ο Άγιος Γεώργιος άρχισε να λειτουργεί ως ενοριακός ναός με οργανωμένη

Page 11: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

οικονομική διαχείριση και σημαντικά έσοδα, που δείχνουν καλή ενοριακή δράση και ανταπόκριση των πιστών.

2 – Έχουμε εδώ αναφορά στον Ιερό Ναό της Υπαπαντής, για τον οποίο λέγεται ότι κτίστηκε μετά την άλωση της Θεσσαλονίκης από τους Οθωμανούς και ότι «μετά το 1912 υπήχθη εις ενορίαν Αγίου Γεωργίου». Άλλη σημαντική μαρτυρία για τη Ροτόντα ως ενοριακό ναό, αμέσως μετά την απελευθέρωση κατά τον ίδιο χρόνο με το προηγούμενο έγγραφο.

3 – Πρόκειται περί εγγράφου με πολύτιμες και σημαντικές μαρτυρίες για την ιστορία και την κατάσταση του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου. Ήδη στην επικεφαλίδα του εγγράφου χαρακτηρίζεται ο ναός ως «ανακτηθείς» εννοείται από τους Οθωμανούς. Υπάρχει δε στην αρχή του εγγράφου η εξής σημαντική μαρτυρία: «Κείται μεταξύ των οδών Αποστόλου Παύλου, Κωνσταντινοπούλου και Αρμενοπούλου υπ’ αριθ. 20. Εμβαδόν μετά της περιοχής πηχ. περίπου 9.840 συμπεριλαμβανομένου και του τέως τουρκικού Νεκροταφείου επί καθαρού οικοπέδου του Ιερού Ναού ευρισκομένου και εντός του περιτειχίσματος αυτού. Αρχαίος Ρωμαϊκός Ναός μεταβληθείς εις Μωαμεθανικόν τέμενος υπό των Τούρκων και ανακτηθείς το 1912 υπό του Ελληνικού Στρατού. Εις τον Ναόν Αγίου Γεωργίου ως και εις τον του Αγίου Παντελεήμονος ευρίσκοντο αι βαθμίδες (άμβωνες) εφ’ ών εκήρυξε τον θείον λόγον ο Απόστολος Παύλος. Τας βαθμίδας ταύτας μεγίστης αρχαιολογικής αξίας απέστειλεν εντεύθεν φαινομενικώς μεν εις Κωνσταντινούπολιν πραγματικώς δε εις Γερμανίαν ο υιός του τότε Βαλή Θεσσαλονίκης Ντελή Ριζά Πασσιά». Στη συνέχεια, μετά από άλλη σημαντική ιστορική πληροφορία για το ότι στη θέση του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου υπήρχε ο αρχαίος ναός των Καβείρων, σε σημείωση γράφεται: «Εις την ενορίαν Αγίου Γεωργίου υπάγεται ήδη ο Ναός του Αγίου Υπατίου (= Παναγία Δεξιά) και ο Ναός της Υπαπαντής. Επίσης και ο ανακαινισθείς Ναός του Αγίου Παντελεήμονος». Κατόπιν παρατίθενται τα περιουσιακά στοιχεία του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου. Σε τελική δε σημείωση μαρτυρείται επίσης ότι στον Άγιο Γεώργιο ανήκει αλευρόμυλος που λειτουργεί στο χωριό Γκαλαρνό (= Γαλαρινός), κοντά στα Βασιλικά.

4 – Στο έγγραφο γίνεται αναφορά στον Ιερό Ναό του Αγίου Υπατίου που μετονομάστηκε ήδη σε Ιερό Ναό Παναγίας Δεξιάς. Μαρτυρείται ότι «μετά το 1912 υπήχθη εις ενορίαν Αγίου Γεωργίου».

5 – Έχουμε αναφορά στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος για τον οποίο επίσης μαρτυρείται ότι «υπάγεται εις ενορίαν Αγίου Γεωργίου».

6 – Στο έγγραφο έχουμε καταγραφή των πρακτικών της Συνελεύσεως του Ιερού Κλήρου της Ελληνικής Ορθοδόξου Κοινότητος Θεσσαλονίκης την

Page 12: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

οποία συγκάλεσε ο Μητροπολίτης Γεννάδιος στις 15-2-1918, για να αποφασιστεί η ίδρυση του Ιερατικού Συνδέσμου, που τελούσε υπό την προεδρία του Μητροπολίτη, όπως και έγινε. Στο τέλος τα πρακτικά υπογράφουν οι εφημέριοι των ιερών ναών της Θεσσαλονίκης. Από τις υπογραφές φαίνεται ότι τότε ο Άγιος Γεώργιος είχε ως ιερατικώς προϊστάμενο αρχιμανδρίτη, τέσσερις εφημερίους και ένα διάκονο, τους περισσοτέρους μετά τον Άγιο Δημήτριο.

7 – Και αυτό το έγγραφο έχει σχέση με τον Ιερατικό Σύνδεσμο, του οποίου εγκρίνεται εδώ το Καταστατικό και εκλέγεται η πρώτη διοίκηση. Στις υπογραφές του πρακτικού μνημονεύονται οι κληρικοί του Αγίου Γεωργίου που έλαβαν μέρος στη συνέλευση. Χρόνος: 11-5-1918.

8 – Και εδώ έχουμε πρακτικό συνεδρίας του Ιερατικού Συνδέσμου με μνεία της οικονομικής συνδρομής των ναών, ανάμεσα στους οποίους με μεγάλη προσφορά ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου. Χρόνος 4-6-1918.

9 – Συνεδρία του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιερατικού Συνδέσμου υπό την προεδρία του Μητροπολίτη Γενναδίου στις 14-5-1920. Προκύπτει ότι ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου κατέβαλε οικονομική ενίσχυση, «ετήσιον προαιρετικόν επίδομα», υπέρ των εκδιδομένων από τον Ιερατικό Σύνδεσμο Ευαγγελικών Κυριακών Διδαγμάτων.

Ακολουθεί αμέσως πρακτικό από συνεδρία της Δημογεροντίας στις 14-11-1920, υπό την προεδρία του Μητροπολίτη Γενναδίου, με θέμα την αύξηση του παρεχομένου από τους ναούς στους εφημερίους μηνιαίου επιδόματος. Στο τέλος μνημονεύεται κατά ναό η αποφασισθείσα αύξηση. Ο Άγιος Γεώργιος εμφανίζεται να έχει τους περισσότερους ιερείς.

10 – Πρακτικό συνεδρίας του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιερατικού Συνδέσμου στις 3-3-1921, όπου μνημονεύεται η είσπραξη των ετήσιων επιδομάτων των ναών προς τον Σύνδεσμο, μεταξύ αυτών και του Αγίου Γεωργίου.

11 – Στο έγγραφο αυτό έχουμε κατάλογο του αριθμού των οικογενειών που απαρτίζουν την ενορία του Αγίου Γεωργίου, βάσει των οδών όπου κατοικούσαν.

12 – Παρόμοιος προς τον προηγούμενο, κατάλογος της ενορίας του Αγίου Κωνσταντίνου. Στο τέλος υπάρχει πληροφορία ότι στο Ανατολικό Ιπποδρόμιο «αρχόμενον από Εγνατίας κατέγραψαν 12 οικογενείας οι ιερείς Αγίου Γεωργίου».

Page 13: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

13 – Απόσπασμα από το «Μητρώον Ιερέων» της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης του έτους 1921. Στον Άγιο Γεώργιο ανήκουν τέσσερις ιερείς και ένας διάκονος (αριθ. 12-15).

14 – Παρόμοιο προς το προηγούμενο απόσπασμα για το έτος 1922. Αριθμητικά ο κλήρος του Αγίου Γεωργίου παραμένει ο ίδιος, αλλά και ως προς τα πρόσωπα. Αλλάζει μόνον ο διάκονος.

15 – Έγγραφο της Επιτροπής του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου με ημερομηνία 4-12-1925 προς την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος με το οποίο εξουσιοδοτεί τον ταμία Κ. Δαλαβέρα να παραλάβει 50 ομολογίες του λαχειοφόρου δανείου.

16 – Επιστολή του Μητροπολίτη Γενναδίου με ημερομηνία 30-11-1926 προς τον ομογενή Δ. Βαρβέρη στη Ν. Υόρκη, τον οποίο επαινεί για το ζήλο του «υπέρ των ευαγών του Θεού σκηνωμάτων» και συνιστά να αποστείλει ποσόν 1.500 δρχ. υπέρ του Ναού του Αγίου Δημητρίου, ο οποίος μετά την πυρκαγιά του 1917 βρισκόταν στο στάδιο της ανοικοδομήσεως και ανιστορήσεως. Πληροφορεί ότι ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου «απεφασίσθη εν γε τω παρόντι να μείνη ως έχει», στη θέση δε αυτού επισκευάζεται ο Ιερός Ναός Αχειροποιήτου ή Αγίας Παρασκευής.

17 – Πίνακας της κτηματικής περιουσίας των ανακτηθέντων Βυζαντινών Ναών της Θεσσαλονίκης του έτους 1926. Μετά τον Άγιο Δημήτριο και την Αγία Σοφία μνημονεύεται η κτηματική περιουσία του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου.

18 – Και στο έγγραφο αυτό με ημερομηνία 30-3-1927, έχουμε μνεία του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου: «Ο Βυζαντινός Ναός Αγίου Γεωργίου, λειτουργήσας μέχρι Ευρ. πολέμου, νυν μένει άχρηστος κατόπιν των εν αυτώ ανασκαφών του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου του Γαλλικού Στρατού» (βλ. π. Ιωάννη Τασσιά, τώρα Μητροπολίτη Λαγκαδά, Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα), Κατάθεση – Μαρτυρία, εκδ. Ι. Ναού Αγ. Γεωργίου – Ροτόντα, Θεσσαλονίκη 1998, σελ. 139-184, όπου βρίσκονται δημοσιευμένα τα ανωτέρω αναφερόμενα έγγραφα).

`Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι την πρόκληση ζημιών από τους σεισμούς του 1978 δεν διακόπτεται η λειτουργική ζωή του Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου, λαμβάνοντας βέβαια υπ’ όψιν τις κατά περιόδους αρχαιολογικές εργασίες. Πρέπει να σημειωθεί ότι μέχρι το 1978 σημειώνονται τα εξής γεγονότα:

Page 14: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

α) Το 1955 αφαιρούνται αυθαίρετα από την Αρχαιολογική Υπηρεσία τόσο ο μεταλλικός σταυρός που βρισκόταν στον τρούλλο, όσο και ο μαρμάρινος σταυρός που βρισκόταν στην είσοδο, οι οποίοι κοσμούσαν τον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου (δηλ. τον ιστορικό και αρχαιότερο Αυτοκρατορικό και Μεγάλο Καθολικό (ή Καθεδρικό) Ιερό Ναό της Θεσσαλονίκης προηγουμένως προς τιμήν των Αγίων Ασωμάτων) από το 1912, με την εν αμαρτίαις πρόφαση να αναδειχθεί ως ρωμαϊκό μνημείο, όπως προκύπτει από τις δύο (2) σχετικές φωτογραφίες από το Κέντρο Ιστορίας του Δήμου Θεσσαλονίκης, οι οποίες δείχνουν αυτούς τους δό Σταυρούς και οι οποίες δημοσιεύονται στο βιβλίο του π. Ιωάννη Τασσιά, τώρα Μητροπολίτη Λαγκαδά, Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα), Κατάθεση –Μαρτυρία, ο.π., σελ. 194 και 195. Επίσης, τότε απαγορεύεται αυθαίρετα από την ίδια Υπηρεσία η τέλεση της Θείας Λειτουργίας εκεί (βλ. Κόας Τζήμου, Η Ροτόντα «απελευθερώνεται» μετά από 40 χρόνια, http://parallaximag.gr/thessaloniki/rotonta-apeleftheronete-meta-apo-40-chronia). Από το ίδιο έτος παραδίδεται από την αυτή Υπηρεσία σε κοσμικές πολιτιστικές χρήσεις, οι οποίες προσέβαλαν αναμφισβήτητα τον ιερό χαρακτήρα του χώρου του Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου, όπως είναι η θεατρική παράσταση «Θεοφανώ» με υβριστικό περιεχόμενο, η οποία έλαβε χώρα το 1958, βεβηλώνοντας την ιερότητα του χώρου (π. Ιωάννη Τασσιά, τώρα Μητροπολίτη Λαγκαδά, ο.π., σελ. 95).

2 – Ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα) κηρύχθηκε, για δεύτερη φορά, ιστορικό διατηρητέο μνημείο, δυνάμει της Υπουργικής Απόφασης του Υπουργού Προεδρίας με αριθ. 15813/19.12.1961 (Εφημερίς της Κυβερνήσεως, τευχ. 36 Β΄/3-2-1962).

3 – Ως αντίδραση στις κοσμικές πολιτιστικές χρήσεις του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου (δηλ. του ιστορικού και αρχαιότερου Αυτοκρατορικού και Μεγάλου Καθολικού (ή Καθεδρικού) Ιερού Ναού της Θεσσαλονίκης προηγουμένως προς τιμήν των Αγίων Ασωμάτων), οι οποίες ήταν ασυμβίβαστες με την ιερότητα του χώρου του, και επειδή η Αγία Τράπεζα που είχε εγκαινιαστεί από τον προκάτοχό του Μητροπολίτη Γεννάδιο το 1912, ξηλώθηκε αυθαίρετα το 1953 από την Αρχαιολογική Υπηρεσία, παρουσία του Δανού αρχαιολόγου Dyggve, ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Παντελεήμων Α΄ (Παπαγεωργίου), ύστερα από έντονες ενέργειες στις αρμόδιες αρχαιολογικές υπηρεσίες, την Κυριακή των Βαϊων του 1964, καθιέρωσε, για δεύτερη φορά, τον ίδιο Ιερό Ναό με νέα Εγκαίνια, στο όνομα του Ζωοποιού Σταυρού, τοποθετώντας την Αγία Τράπεζα, η οποία φαίνεται ξεκάθαρα σε φωτογραφίες επιστημονικών βιβλίων που κυκλοφορούν και σήμερα στη Θεσσαλονίκη (βλ. π. Ιωάννη Τασσιά, σήμερα Μητροπολίτη Λαγκαδά, Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου

Page 15: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

(Ροτόντα), Κατάθεση – Μαρτυρία, ο.π., σελ. 95. Μια σχετική φωτογραφία βλ. στις σελ. 196-197, όπου υπάρχει η εξής σημείωση: «1. Η Αγία Τράπεζα που καθηγιάσθη το 1964. 2. Τα Θωράκια του τέμπλου. Ποιοί και για ποιούς λόγους τα αφήρπασαν;»). Στα Χρονικά της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, σημειώνεται ότι η Θεία Λειτουργία που ακολούθησε τον καθαγιασμό του εν λόγω Ιερού Ναού, τελέστηκε από τον ίδιο Μητροπολίτη μέσα σε εκκλησίασμα βαθύτατα συγκινημένου για την επαναφορά του περικαλλούς και ιστορικού αυτού Μνημείου στην παλαιά ιερότητά του. Στο Ναό, που παραμένει Μουσειακός, αλλά απαλλαγμένος από κάθε βεβήλωση στο μέλλον με χρήση του για σκοπούς ξένους προς την ιερότητά του, θα τελούνται κατά καιρούς ιεροτελεστίες και πανηγυρικές Θείες Λειτουργίες, προκειμένου και με αυτόν τον τρόπο να συνεχίζεται στο διηνεκές η παλαιά μακρά και ένδοξη ιστορία του Μνημείου ως Ελληνορθόδοξου Ιερού Ναού, ιδιαιτέρως και στενώς συνδεδεμένου με την ένδοξη ιστορία του Έθνους, της πόλεως Θεσσαλονίκης και της Αποστολικής Εκκλησίας της (Γρηγόριος Παλαμάς,1964, σελ. 148).

4 - Από το 1964 και έκτοτε ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα) χρησίμευσε και ως Πανεπιστημιακός Ναός, όπως βεβαιώνει ο Μητροπολίτης Σερεντίου και Τυρολόης Παντελεήμων, Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής και πρώην Πρύτανης του Α.Π.Θ. Ειδικότερα ο ίδιος Μητροπολίτης αναφέρει ότι, όπως προσωπικά γνωρίζει, ο από Εδέσσηςκαι Πέλλης αείμνηστος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Παντελεήμων Α΄ (Παπαγεωργίου), υπό τον οποίο υπηρέτησε επί μακρόν ως Πρωτοσύγκελλος και μάλιστα κατά τις αρχές της δεκαετίας του 1960, έπηξε μαρμάρινο θυσιαστήριο στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα) Θεσσαλονίκης. Ο ίδιος αναφέρει επίσης ότι, ως πανεπιστημιακός δάσκαλος, λειτούργησε επί αριθμό ετών πάνω σε αυτό το θυσιαστήριο για τους πρωτοετείς φοιτητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου κατά την έναρξη των πανεπιστημιακών τους σπουδών (Επιστολή του ιδίου με ημερομηνία 25-1-1995, σε π. Ιωάννη Τασσιά, Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα), Κατάθεση – Μαρτυρία, ο.π., σελ. 68).

Πρέπει να σημειωθεί ότι μετά τον σεισμό του 1978 σημειώνονται τα εξής γεγονότα:

1 - Μετά τον σεισμό του 1978 η Θ΄ Εφορία Αρχαιοτήτων ανέλαβε την εκτέλεση των κατάλληλων εργασιών για την αποκατάσταση των ζημιών στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα).

Page 16: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

2 - Όμως, το 1986, ενώ τα έργα στερέωσης δεν είχαν περατωθεί και υπήρχε σοβαρός κίνδυνος για τη σωματική ακεραιότητα των εισερχομένων, εν αγνοία της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, επαναβεβηλώνεται ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα) με έκφυλα πορνικά θεάματα στα πλαίσια των εκδηλώσεων της Biennale. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την άμεση αντίδραση του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα Β΄ (Χρυσοφάκη), με αποτέλεσμα την ακαριαία διακοπή των εκδηλώσεων αυτών μέσα σε αυτόν τον Ιερό Ναό.

Με αφορμή το γεγονός του 1986 η τότε Υπουργός Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη διαβεβαίωσε τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα Β΄ ότι με το τέλος των εργασιών στερέωσης ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα) θα αποδιδόταν και πάλι για λατρευτική και μόνο χρήση. Παράλληλα και πάλι η Υπουργός Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη δήλωσε ξεκάθαρα ότι τα χριστιανικά μνημεία είναι πρώτα τόποι λατρείας και έπειτα αρχαιολογικοί χώροι.

Στα τέλη του 1994 η Θ΄ Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων επιβεβαίωσε τον τερματισμό των έργων στατικής στερέωσης. Και, ενώ φυσιολογικά ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα) θα έπρεπε να αποδοθεί στη Θεία Λατρεία, τα λουκέτα και οι αλυσίδες του δήθεν «Πολιτισμού» κρατούν κλειστό τον μεγαλύτερο και αρχαιότερο Ναό της Θεσσαλονίκης, της Ελλάδος και των Βαλκανίων, θέλοντας έτσι να αγνοήσουν τα περισσότερα από τα 1250 χρόνια λειτουργικής του ζωής ως Χριστιανικού ναού.

3 - Επιπλέον διαπιστώθηκε ότι στα 17 χρόνια αναστηλωτικών εργασιών, έλαβαν χώρα μια σειρά από παράνομες ενέργειες, οι οποίες αποβλέπουν στον αποχαρακτηρισμό του Μνημείου από Ιερό Ναό και κατ’ επέκταση στην αμφισβήτηση της ιερότητάς του ως τόπου λατρείας και, ως εκ τούτου, παραβιάζουν ευθέως τη θρησκευτική ελευθερία της επικρατούσας Ορθόδοξης Εκκλησίας και των μελών της Ορθοδόξων Χριστιανών (άρθρα 13 και 3 Συντάγματος), όπως αναπτύσσουμε λεπτομερώς κατωτέρω : εξαφανίστηκαν (καταστράφηκαν;) α) η Αγία Τράπεζα (του 1964), β) τα λείψανα των Αγίων του Εγκαινίου, γ) η Ελληνική επιγραφή «ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ», δ) ο μεταλλικός Σταυρός του τρούλλου και ε) ο μαρμάρινος Σταυρός της εξώθυρας!!!

Δεν δόθηκε ποτέ απάντηση από τους υπευθύνους της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας στα εξής ερωτήματα:

Page 17: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

α) Γιατί εξαφανίστηκε (καταστράφηκε;) η Αγία Τράπεζα που τοποθετήθηκε το 1964 από τον Μητροπολίτη Παντελεήμονα Α΄ (Παπαγεωργίου);

β) Πού βρίσκονται τα λείψανα των Αγίων του Εγκαινίου, που τοποθετήθηκαν στην Αγία Τράπεζα το 1964 από τον Μητροπολίτη Παντελεήμονα Α΄;

γ) Γιατί εξαφανίστηκε η Ελληνική επιγραφή «Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου», ενώ διατηρείται η Οθωμανική επιγραφή που αναφέρει ότι ο Ναός μετατράπηκε βίαια σε τζαμί, με επιμελημένη ταυτόχρονα αναστήλωση του μιναρέ, αγνοώντας επιδεικτικά τα 1250 χρόνια Χριστιανικής λατρευτικής ζωής και δίνοντας έμφαση στα 322 χρόνια της Οθωμανικής καταπίεσης και βανδαλισμού κατά του Μνημείου;

δ) Πού βρίσκεται ο μεταλλικός Σταυρός της κορυφής του τρούλλου και ο μαρμάρινος Σταυρός της κορυφής της εξώθυρας;

ε) Γιατί παραμένει ατημέλητη η βάση του άμβωνα του Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου;

Την εποχή της κρίσης στις σχέσεις Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης επί Μητροπολίτη Παντελεήμονα Β΄ και Αρχαιολογικής Υπηρεσίας προέκυψε το ερώτημα μήπως λοιπόν δικαιώνεται η άποψη του Φώτη Κόντογλου, όπως διατυπώθηκε το 1963 στο βιβλίο του «Πονεμένη Ρωμιοσύνη», όταν σημείωνε ότι «θέλουνε να τη δώσουν (την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου - Ροτόντα) οι δικοί μας στους Τούρκους για να την κάνουνε τζαμί»; Δεν είναι ακριβώς τούτο, όπως προκύπτει σαφώς από τα σύγχρονα γεγονότα, από τα οποία διαφαίνεται ευλόγως και αναμφισβητήτως ότι μερικές «κινήσεις» της Θεσσαλονίκης, χρησιμοποιώντας «πολιτιστικά» προσωπεία, κινούμενες αντίθετα προς τις Ορθόδοξες θρησκευτικές πεποιθήσεις της συντριπτικής πλειονότητας στην κοινωνία, με την εμφανή στήριξη του Υπουργού Πολιτισμού κ. Αριστείδη Μπαλτά - ο οποίος διακρίνεται για τις προσωπικές του πεποιθήσεις της αναχρονιστικής αρνητικής κοσμικότητας του Κράτους, την οποία είχε στον 19ο αιώνα υιοθετήσει και το Γαλλικό Κράτος υπό τελείως διαφορετικό σύστημα σχέσεων Κράτους – θρησκευμάτων απ’ ό,τι το Ελληνικό αλλά την αναθεώρησε πλήρως στον 20ο αιώνα προς την κατεύθυνση της θετικής κοσμικότητας του Κράτους - επιδίωξαν, σε πρώτο στάδιο (μέχρι το 1999), να προσδώσουν αποκλειστικό χαρακτήρα διαπολιτισμικού μνημείου στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου - Ροτόντα, προορίζοντάς τον για κοσμικές χρήσεις που βεβηλώνουν την ιερότητα του χώρου, κατά παράβαση της θρησκευτικής ελευθερίας της επικρατούσας Ορθόδοξης Εκκλησίας και των μελών της Ορθόδοξων

Page 18: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

Χριστιανών, για την παράβαση της οποίας αδιαφορούν πλήρως μέχρι σημείου διωγμού της, και, σε δεύτερο στάδιο (2016), να τον καταστήσουν διαθρησκειακό ναό στα πλαίσια της εξελισσόμενης θρησκευτικής παγκοσμιοποίησης του διαθρησκειακού συγκρητισμού, όπως αναπτύσσουμε λεπτομερέστερα κατωτέρω.

4 – Κατόπιν των ανωτέρω παράνομων συμπεριφορών των υπευθύνων της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Παντελεήμων Β΄, το 1995, παρουσία κλήρου, λαού και εκπροσώπων των αρχών της Πόλεως, τοποθέτησε, για τρίτη στη σειρά φορά από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από την Οθωμανική κυριαρχία (1912), νέα Αγία Τράπεζα στον ιστορικό και αρχαιότερο Αυτοκρατορικό και Μεγάλο Καθολικό (ή Καθεδρικό) Ιερό Ναό της Θεσσαλονίκης προηγουμένως προς τιμήν των Αγίων Ασωμάτων και εν συνεχεία προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου, τέλεσε την ακολουθία «επί διασαλεύσει Αγίας Τραπέζης» και καθαγίασε το Θυσιαστήριο (βλ. π. Ιωάννη Τασσιά, σήμερα Μητροπολίτη Λαγκαδά, Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα), Κατάθεση – Μαρτυρία, ο.π., σελ. 95-96).

5 – Όπως ο π. Ιωάννης Τασσιάς, σήμερα Μητροπολίτης Λαγκαδά, ανέφερε σε εισήγησή του με θέμα «Οι πρωτοβουλίες του Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.κ. Παντελεήμονος Β΄ για τη διατήρηση του λατρευτικού χαρακτήρος του Ι. Ν. Αγ. Γεωργίου (Ροτόντα), στην Επιστημονική Ημερίδα το 1997 με θέμα «Άγιος Γεώργιος – Ροτόντα – Λατρευτικός ή Μνημειακός Χώρος», η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, το 1995, άσκησε αίτηση ακυρώσεως στο Δικαστήριό Σας κατά της απόφασης του Υπουργού Πολιτισμού κ. Σηφουνάκη, η οποία όρισε τρεις (3) ημέρες ετησίως λειτουργικής χρήσης του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου - Ροτόντα από την Μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Το Τμήμα Αναστολών του Δικαστηρίου Σας εξέδωσε απόφαση με την οποία ανέστειλε την απόφαση Σηφουνάκη, με αποτέλεσμα η Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης να απαιτήσει την απρόσκοπτη λειτουργική χρήση του εν λόγω Ιερού Ναού. Η Θ΄ Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων δεν την επέτρεψε και το Υπουργείο Πολιτισμού εξέδωσε νέα απόφαση με την οποία επέτρεψε την τέλεση της Θείας Λειτουργίας την Κυριακή των Βαϊων, το Πάσχα και του Αγίου Γεωργίου. Στη συνέχεια έγινε άρση της εν λόγω αποφάσεως αναστολής (σελ. 204-207).

6 – Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας ψήφισε τον Κανονισμό 71/1995 (Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, τευχ. Α΄, φυλλ. 96/30-5-1995), με τον οποίο ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου - Ροτόντα μετατράπηκε σε προσκυνηματικό ναό.

Page 19: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

7 – Η ισχύς του ίδιου Κανονισμού 71/1995 της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας ανεστάλη με την υπ’ αριθ. 776/1995 απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του Δικαστηρίου Σας.

8 – Ο αυτός Κανονισμός ακυρώθηκε με την υπ’ αριθ. 2068//1999 απόφαση της Ολομέλειας του Δικαστηρίου Σας. Διότι τόσο η Διαρκής Ιερά Σύνοδος που τον αποφάσισε, όσο και η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας που ενέκρινε την απόφαση της πρώτης, θα έπρεπε, αφού λάβουν υπ’ όψιν τους και τις δύο ιδιότητες του Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα), δηλ. ότι είναι και χριστιανικός ναός και μνημείο, να εξετάσουν αν συνέτρεχε στη συγκεκριμένη περίπτωση η οριζόμενη στην εξουσιοδοτική διάταξη (αρθ. 59 παρ. 1 Νόμου 590/1977) προϋπόθεση για την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης, δηλ. αν πρόκειται για προσκύνημα που έχει περιέλθει στη δημόσια λατρεία από πολλά έτη, και, ως τούτου, αν έχει καταστεί πράγμα εκτός συναλλαγής προορισμένο για την εξυπηρέτηση θρησκευτικού σκοπού, ενώ δεν προκύπτει ότι έγινε τέτοια εξέταση.

9 – Η Υπουργική Απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού κ. Βενιζέλου με αριθ. ΑΡΧ/Β1/Φ. 34/ΜΝΗΜ./7161/255/9.2.1999 «Χρήσεις Ροτόντας Αγίου Γεωργίου Θεσσαλονίκης» προέβλεπε ότι: 1) ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα) είναι μνημείο, στο οποίο τελείται μια φορά το μήνα θεία λειτουργία, και 2) ο χώρος της δίνεται, κατόπιν συμφωνίας, για πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Ι.Β. – ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΤΟΥ 1999 ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ (ΡΟΤΟΝΤΑ) ΚΑΙ ΙΔΙΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΠΑΛΤΑ ΤΟΥ 2016 ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΚΟΣΜΙΚΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΕΝ ΛΟΓΩ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΒΕΒΗΛΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ – ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΣΕ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ, ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ «ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ» ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΡΟΤΟΝΤΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΥΘΑΙΡΕΤΗΣ ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΟΥΣΕΙΑΚΟ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ (ΡΟΤΟΝΤΑ) ΤΗΣ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΗΣ ΙΔΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΝΑΟΥ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΑ ΡΥΘΜΙΖΟΜΕΝΗΣ ΔΥΣΑΝΑΛΟΓΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΟΥ, Η ΟΠΟΙΑ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ

Page 20: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟΥ ΜΝΗΜΕΙΟΥ, ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΕ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟ ΝΑΟ ΠΟΥ ΑΠΟΣΚΟΠΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΥ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΥ

Ι.Β.1. - Το ζήτημα της τοποθέτησης Σταυρού στον τρούλλο του Μουσειακού Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου - Ροτόντα

1 – Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) ομόφωνα αποφάσισε να συστήσει στον Υπουργό Πολιτισμού την επανατοποθέτηση στον τρούλλο του Μουσειακού Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου – Ροτόντα του Τιμίου Σταυρού που υπήρχε μέχρι το 1955, σύμφωνα με την απόφασή του με αριθ. ΥΠΠΟΑ/Γ∆ΑΠΚ/∆ΒΜΑ/ΤΒΜΑΧΜΑΕ/369131/217733/10534/3011/23.12.2015 (http://www.ekklisiaonline.gr/nea/item/10239-poia-i-alitheia-gia-ti-rotonta#sthash.TZIAVRHI.dpuf)

2 – Σε σχέση με την ομόφωνη σύσταση του ΚΑΣ για την τοποθέτηση Σταυρού στον τρούλλο του Μουσειακού Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα), περίπου 650 υπογράφοντες, με μια δημόσια επιστολή – έκκληση, που δημοσιεύθηκε πριν την επίσκεψή του στη Θεσσαλονίκη, καλούσαν τον Υπουργό Πολιτισμού κ. Αριστείδη Μπαλτά να επανεξετάσει την απόφασή του για μια τέτοια παρέμβαση στον εν λόγω Μουσειακό Ιερό Ναό.

Όπως σημειώνουν σε αυτήν τη δημόσια επιστολή – έκκλησή τους προς τον κ. Μπαλτά: «Στη Ροτόντα προέχει η διατήρηση της ταυτότητάς της ως πολιτιστικού αγαθού και η διασφάλιση της μουσειακής της χρήσης που κατοχυρώθηκε όλο αυτό το διάστημα με σειρά πολιτικών επιλογών που έλαβαν τη μορφή διοικητικών πράξεων και επικυρώθηκε με την υπ’ αριθ. 2068/1999 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η ανωτέρω απόφασή σας εγκρίνει σειρά παρεμβάσεων επί της Ροτόντας, οι οποίες εκτελούνται από τις 23/12/15 στο εσωτερικό και το εξωτερικό του μνημείου, αλλοιώνοντας τα κατοχυρωμένα χαρακτηριστικά της χρήσης του.

Η τροποποίηση της εξωτερικής και της εσωτερικής όψης του μνημείου με προσθήκη συμβόλων και νεότευκτων αντικειμένων που

Page 21: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

προορίζονται για λατρευτική χρήση, συνιστά αλλοίωση της αυθεντικής υλικής υπόστασης και συνεπακόλουθα της ιστορικής μνήμης που το μνημείο – όπως σώζεται – διατηρεί. Η απόφασή σας εξαρτά το ενδεχόμενο τοποθέτησης σταυρού όχι από αρχαιολογικά κριτήρια όπως απαιτεί η νομοθεσία αλλά από κριτήρια αντικεραυνικής προστασίας του μνημείου» τονίζει η επιστολή αυτή.

Σύμφωνα με τους συντάκτες της επιστολής, η ασάφεια της διατύπωσής που επιδέχεται αντιφατικές ερμηνείες, προκαλεί έντονες ανησυχίες, ενώ ενδέχεται να διεγείρει μνήμες δυσάρεστες και ιδεολογικές αντιδικίες που η κοινωνία της Θεσσαλονίκης θέλει να αφήσει πίσω της.

Όπως τονίζουν, αντιπαράθεση του σταυρού με το μιναρέ δεν έχει θέση στην κοινωνία μας και στην εποχή μας. «Το μνημείο της Ροτόντας χρειάζεται να βρει την πλήρη μουσειακή του αξιοποίηση καθώς και πολιτιστική χρήση, εναρμονισμένη με τον ιστορικό προορισμό και την αρχιτεκτονική του, υπό την ευθύνη, πάντοτε, της αρχαιολογικής υπηρεσίας, προς όφελος της πόλης, των κατοίκων και των επισκεπτώντης» σημειώνεται σε αυτήν την επιστολή.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Α΄ Θεσσαλονίκης Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, ο οποίος υπογράφει επίσης την επιστολή, από την πλευρά του δήλωσε το stokokkino.gr ότι «Η Ροτόντα δεν είναι λατρευτικός χώρος αλλά ένα διαχρονικό μνημείο που αποτυπώνει την ιστορία της πόλης και αυτό πρέπει να παραμείνει μακριά από θρησκευτικούς δογματισμούς. Συμβολίζει την συμβίωση δύο διαφορετικών κοινοτήτων στην πόλη, την πολυπολιτισμικότητα της πόλης και τον πολιτισμικό της χαρακτήρα. Δεν μπορεί να μετατρέπεται σήμερα σε λατρευτικό χώρο ενός και μόνο δόγματος» τόνισε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Ελεάννα Ιωαννίδου, δημοτική σύμβουλος «Γειτονιές σε δράση» και δικηγόρος, σχολιάζοντας την επιστολή προς τον Υπουργό Πολιτισμού τόνισε ότι «Υπάρχει μια διαχρονική προσπάθεια ορισμένων κύκλων να κατοχυρώσουν την αποκλειστική λατρευτική χρήση του μνημείου της Ροτόντας και την αλλοίωση της εσωτερικής και εξωτερικής όψης του με εγκατάσταση μόνιμων σύγχρονων εκκλησιαστικών και θρησκευτικών στοιχείων (Αγ. Τράπεζα, Σταυρός). Κάτι τέτοιο αποτελεί προσβολή της υλικής του υπόστασης και μακροπρόθεσμα μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή της χρήσης του. Ο Μπαλτάς εξαρτά την τοποθέτηση του σταυρού μόνο από την ύπαρξη ή μη αντικεραυνικής μελέτης, που σημαίνει ότι έχει εγκρίνει την ιδεολογική χρήση της αρχαιολογίας, γιατί ένα νέο στοιχείο και μάλιστα θρησκευτικό σε ένα μνημείο που δεν υπήρχε όταν χτίσθηκε, είναι ουσιαστικά ιδεολογικοποίηση της

Page 22: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

αρχαιολογίας. Έχει προεγκρίνει την επιστημονική ορθότητα να τοποθετηθεί ο σταυρός και τώρα μένει μια τεχνική μελέτη που φτιάχνεται πολύ γρήγορα» σημειώνει η Ε. Ιωαννίδου.

Όπως δήλωσε στο stokokkino.gr ο υπογράφων Νίκος Φωτίου, δημοτικός σύμβουλος και απερχόμενος συντονιστής της παράταξης «Πρωτοβουλία», που διοικεί τον Δήμο Θεσσαλονίκης, «Θεωρώ ότι η Ροτόντα πρέπει να παραμείνει μνημείο. Η Ροτόντα σήμερα είναι ολίγον μνημείο με την ύπαρξη της πακτωμένης Αγίας Τράπεζας και πλέον και με την ύπαρξη του σταυρού αυξάνονται τα θρησκευτικά χαρακτηριστικά και ανοίγει ορέξεις. Η ύπαρξη του μιναρέ σύμφωνα με τον προϊστάμενο της εφορίας αρχαιοτήτων προσδίδει, λέει, μουσουλμανικά χαρακτηριστικά. Δεν είναι σοβαρή αυτή η επιχειρηματολογία. Ως απάντηση στη λογική αυτή θα έπρεπε πέρα από τις 12 ορθόδοξες χριστιανικές λειτουργίες τον χρόνο να δώσουμε την δυνατότητα και στην μουσουλμανική κοινότητα να πραγματοποιεί 12 λειτουργίες τον χρόνο» σημείωσε ο κ. Φωτίου.

Τέλος, η Γεωργία Στρατούλη, αρχαιολόγος και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, η οποία υπογράφει επίσης το κείμενο, δήλωσε στο stokokkino.gr ότι «Ένα μνημείο της εμβέλειας της Ροτόντας που βρίσκεται σε ένα αστικό κέντρο, ένα μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, πρέπει να διασώσει την διαπολιτισμικότητά του. Τα σύμβολα που ενισχύουν ή νομίζουμε ότι ενισχύουν τμήματα πολιτισμών, δεν χρειάζονται. Δεν χρειάζεται να επιχειρήσουμε να επαναφέρουμε στοιχεία που θα μπορούσαν να τραυματίσουν και να υπενθυμίσουν αρνητικές περιόδους για την Θεσσαλονίκη. Τέτοιου τύπου οικουμενικά μνημεία στόχος είναι να διαμορφώσουν στοιχεία της σύγχρονης κοινωνίας που στον πυρήνα τους θα έχουν την πολυπολιτισμικότητα. Η μουσειακή αξία του μνημείου σε συνδυασμό με εκπαιδευτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις στον χώρο του, μπορούν να δημιουργήσουν εκείνα τα χαρακτηριστικά όπου θα προσελκύσουν χιλιάδες επισκέπτες από την Θεσσαλονίκη και όλο τον κόσμο» σημειώνει η κ. Στρατούλη (https://left.gr/news/rotonta-thessalonikis-mnimeio-i-ekklisia).

3 - Σε σχέση με την ομόφωνη σύσταση του ΚΑΣ για την τοποθέτηση Σταυρού στον τρούλλο του Μουσειακού Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα),, ο Υπουργός Πολιτισμού κ. Αριστείδης Μπαλτάς, όταν επισκέφθηκε την Θεσσαλονίκη, δήλωσε ότι «Η Ροτόντα είναι μνημείο

Page 23: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

πολυπολιτισμικό. Δεν είναι θρησκευτικός ναός κατά κανέναν τρόπο. Δεν υπέγραψα ποτέ καμία απόφαση για την τοποθέτηση σταυρού στη Ροτόντα.

Page 24: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

1) H ΡΟΤΟΝΤΑ ΥΠΗΡΞΕ ΓΙΑ ΑΙΩΝΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ

Ξαναχτύπησε πάλι ο γνωστός δήμαρχος της Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, προστάτης και συμπαραστάτης των ομοφυλοφυλικών παρελάσεων, δηλώνοντας, κατά την διάρκεια κοπής της βασιλόπιτας στο δημαρχιακό μέγαρο (11/01/16), τα εξής : “Η Ροτόντα δεν είναι εκκλησία. Αφήστε τα αυτά. Είναι το πιο σημαντικό μνημείο της πόλης, πιο σημαντικό κι από τον Λευκό Πύργο”. Το μνημείο χτίστηκε το έτος 306 ως μαυσωλείο του Γαλερίου και μετά από εκατό περίπου χρόνια μετετράπη σε χριστιανικό ναό. Παρέμεινε στην χριστιανική λατρεία ως τα τέλη του 16ου αιώνα (1591) και μετετράπη σε τζαμί από τους Τούρκους κατακτητές. Χρησιμοποιώντας απλή αριθμητική, μπορεί εύκολα κανείς να δει ότι η Ροτόντα παρέμεινε ως ειδωλολατρικό μνημείο για 100 περίπου χρόνια, ως χριστιανικός ναός 1.180 χρόνια και ως μουσουλμανικό τέμενος 321 χρόνια. Επομένως, εάν ο δήμαρχος ενδιαφερόταν για την τύχη του μνημείου, θα υποστήριζε την χρήση του ως χριστιανικού ναού, αφού και τα περίφημα ψηφιδωτά του, που απεκατεστάθησαν προσφάτως μετά από εργασία αρκετών ετών, αποδεικνύουν περίτρανα την χριστιανική ιδιότητά του. Αν ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης θέλει χώρους για εκδηλώσεις, όπως αυτές που γίνονται με την ευλογία του πέριξ του Λευκού Πύργου, από τους ομοφυλόφιλους, καλό θα ήτο να περιορισθεί στους χώρους του δημαρχιακού του μεγάρου. Η Ροτόντα υπήρξε για αιώνες ναός των Ασωμάτων και κατόπιν του μεγαλομάρτυρα Αγίου Γεωργίου του τροπαιοφόρου και οι Θεσσαλονικείς δεν θα επιτρέψουν ποτέ στον φιλοκίναιδο δήμαρχο Γιάννη Μπουτάρη να τον αποσπάσει από την χριστιανική λατρεία. Άλλωστε, ας μην ξεχνά ο ταλαίπωρος και φιλότουρκος δήμαρχος ότι ο Άγιος Γεώργιος τιμάται θερμώτατα από χιλιάδες Τούρκους που τρέχουν στον Άγιο Γεώργιο τον Κουδουνά της Πριγκήπου κάθε χρόνο στη μνήμη του. Πέρυσι μάλιστα μεταξύ των προσκυνητών ήταν η σύζυγος και η θυγατέρα του Τούρκου Προέδρου.

2) ΞΑΝΑΧΤΥΠΗΣΕ Ο ΑΓΙΟΜΑΧΟΣ ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ Είναι γενική διαπίστωση ότι ο Γιάννης Μπουτάρης απέτυχε παταγωδώς ως δήμαρχος. Τελευταία έστρεψε όλο του το ενδιαφέρον στη Ροτόντα. Με συνεχείς δηλώσεις ζητεί να λειτουργήσει το μνημείο και ως τόπος εκδηλώσεων. Διαγράφει το γεγονός ότι η Ροτόντα λειτούργησε περίπου 1.200 χρόνια ως Ορθόδοξος Χριστιανικός Ναός. Ο φιλοκίναιδος δήμαρχος σε νέες δηλώσεις του λέγει επί λέξει τα εξής: “Θα ζητήσω να σκεπασθούν η Τράπεζα και ο Σταυρός έτσι ώστε να μην ενοχλούνται οι τουρίστες”. Αγνοεί ο φιλότουρκος δήμαρχος ότι δεκάδες χιλιάδες Τούρκοι “τουρίστες” επισκέπτονται κάθε χρόνο την Μονή του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά στη νήσο Πρίγκηπο για να ζητήσουν την βοήθεια του Αγίου. (Παραμονές της Πρωτοχρονιάς είμαστε αυτόπτες μάρτυρες στον ναό του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά Θεσσαλονίκης, όταν πέντε τουρκάλες τουρίστριες από την

Page 25: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

Κωνσταντινούπολη εισήλθαν στον ναό, άναψαν κεριά στην εικόνα της Παναγίας και όταν τους δείξαμε τον τόπο όπου είναι το σκήνωμα του Αγίου, μπήκαν με σεβασμό και είδαν. Στο τέλος δέχθηκαν με χαρά τις μικρές εικόνες της Παναγίας Ιεροσολυμίτισσας που τους προσφέραμε). Αυτοί δεν ενοχλούνται με την θέα Σταυρού, κανδηλιών και καλογέρων, εν αντιθέσει με τον μηδενιστή δήμαρχο, ο οποίος ενοχλείται από την Αγία Τράπεζα και τον Σταυρό που υπάρχει σε κάθε Ορθόδοξη Εκκλησία. Από κοντά και ο υπουργός Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς, πανεπιστημιακός!, δήλωσε ότι δεν θα είχε καμία αντίρρηση να λειτουργήσει η Ροτόντα και ως τζαμί. Θα έκανε άραγε δήλωση ο υπουργός Πολιτισμού της Τουρκίας για την Αγία Σοφία της Πόλης να λειτουργήσει και ως εκκλησία; Η δήλωση του Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Ανθίμου ότι “όσοι θέλουν να κάνουν κάποια εκδήλωση (στη Ροτόντα) θα υπογράφει και η Μητρόπολη”, είναι επιεικώς απαράδεκτη. Συμβουλεύουμε τον κ. Μπουτάρη να σταματήσει τον πόλεμό του κατά του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Η Ροτόντα ήτο, είναι και θα παραμείνει ναός του. Θεσσαλονίκη 19-01-2016 Μνήμη Αγίου Μάρκου του Ευγενικού

3) Ο ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ – ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ (ΡΟΤΟΝΤΑ) ΕΔΟΘΗ ΩΣ ΔΩΡΟΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΣΕΒΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΘΕΟΔΟΣΙΟΝ ΤΟΝ ΜΕΓΑΝ

Την 24ην Ιανουαρίου 2016 τελέσθηκε η πρώτη Θεία Λειτουργία μετά την ανακαίνιση του πανσέπτου αυτού Ναού. Μόλις μετά δυσκολίας 140 πιστοί παρευρέθησαν. Τον χορό των νεαρών ιεροψαλτών διεύθυνε χοράρχης από την Ιεράν Μητρόπολη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως. Με πόνον ψυχής οι συμμετέχοντες πιστοί στην Θείαν Λειτουργίαν διαπίστωσαν την προχειρότητα της ιεράς τελετής που θύμισε Λειτουργία σε εξωκλήσι.

Όπως πληροφορούμαστε από τον τύπο (25/01/2016) “στον ιερό ναό θα τελείται Θεία Λειτουργία μια Κυριακή τον μήνα, ενώ τις επόμενες μέρες θα πραγματοποιηθούν δύο συναυλίες κλασσικής μουσικής από τα μουσικά σύνολα του Δήμου Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων της πόλης, χωρίς ωστόσο να έχουν οριστεί ημερομηνίες”. Αυτό αποτελεί βεβήλωση του άλλοτε ιστορικού καθεδρικού Ναού της Θεσσαλονίκης, όπου ελειτούργησαν Άγιοι Ιεράρχες, όπως ο Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο Συμεών ο Μυσταγωγός και ο Θεωνάς, κτήτωρ της Μονής Αγίας Αναστασίας. Στον Ιερό Ναό πρέπει να τελείται καθημερινώς η Θεία Λειτουργία, ούτως ώστε να συμπληρωθούν οι χαμένες Λειτουργίες της εποχής της Τουρκοκρατίας. Όσοι τολμήσουν να χρησιμοποιήσουν τον Ναό για άλλους σκοπούς υπόκεινται σε αφορισμούς από τους Ιερούς Κανόνες.

Page 26: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

4) Ιερός Βυζαντινός Ναός του Αγίου Γεωργίου (Άπαξ ναός, εσαεί ναός!) Ο Άγιος Συμεών, τελευταίος Μητροπολίτης προ της αλώσεως της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους την 29ην Μαρτίου 1430, γράφει ότι: «ο ναός αν και συντεθειμένος από άψυχον ύλην, είναι όμως οίκος Θεού, επειδή αγιάζεται δια της θείας χάριτος… και δεν είναι καθώς οι άλλοι οίκοι, αλλά αφιερωμένος είναι επί γης εις τον Θεό και πλουτεί την χάριν του να έχη ένοικον αυτόν τον Θεόν….. Οι καταφρονηταί των ιερών οίκων και των αγίων έχουσι κακόν τέλος. Πολλάκις προφανώς και εμπράκτως είδομεν αυτό το μεταδοτικόν του αγιασμού των ιερών και ότι οι καταφρονηταί αυτών έπαθον και εν σώματι, καθώς ο Ζαν εκείνος, και τελείως απώλοντο». Σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες (ΚΔ’ Δ’ Οικουμενικής Συνόδου, ΠΣΤ’, Ζ’ Πενθέκτης, ΚΒ’ Λαοδικείας και ΜΒ’ Καλχηδόνος, καταδικάζονται όσοι περιφρονούν την ιερότητα των ναών και τους μετατρέπουν σε χώρους πολιτιστικών εκδηλώσεων!!! Επομένως ο καθιερωθείς ναός, ως ο ιερός βυζαντινός ναός του Αγίου Γεωργίου, παραμένει αιωνίως ναός. Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 966 του Ελληνικού Αστικού Κώδικος, οι καθιερωθέντες ναοί ως ιερά πράγματα καθίστανται εκτός συναλλαγής. Ως συναλλαγή βεβαίως νοείται και η παραχώρηση χρήσεως, εφόσον και αυτή αποτελεί συνέπεια συμφωνίας ώστε να λαμβάνουν χώρα εκδηλώσεις κοσμικού χαρακτήρα εντός του ναού. Ο βυζαντινός ιερός ναός του Αγίου Γεωργίου έχει επισήμως καθιερωθεί κατά την κανονικώς προβλεπόμενη ιεροπραξία και λειτουργούσε ανελλιπώς από τον Ιανουάριο του έτους 379 μέχρι τον Οκτώβριο του 1590, όταν οι Τούρκοι βιαίως τον μετέτρεψαν σε τέμενος. Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 1912, ο πρώτος Γενικός Διοικητής Στέφανος Δραγούμης με διάταγμά του τον ανεκήρυξε εθνικό μνημείο και το παραχώρησε, όπως αρχικώς ο Μέγας Θεοδόσιος, εις την ορθόδοξη λατρεία. Στις 5 Μαρτίου 1914, ο τότε Μητροπολίτης Γεννάδιος ετέλεσε τα θυρανοίξια του ναού που αφιερώθηκε στον Άγιο Γεώργιο. Σημειωτέον ότι καθ’όλην την βυζαντινήν περίοδον ο ναός ετιμάτο στους Αρχαγγέλους. Το 1964 ο Μητροπολίτης Παντελεήμων ο Α’ έπηξε μαρμάρινο θυσιαστήριο και ετοποθέτησε σ’αυτό ιερά λείψανα του Αγίου Γεωργίου. Επομένως βάσει των Ιερών Κανόνων, που αποτελούν Νόμους του Κράτους, αλλά και του Αστικού Δικαίου, οι Κύριοι του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) δεν έχουν ΚΑΜΜΙΑ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ επί του ιερού βυζαντινού ναού του Αγίου Γεωργίου και καταχρηστικώς ονομάζουν τον ιερόν ναόν ως «Ροτόντα», όνομα το οποίο έδωσε για πρώτη φορά ξένος περιηγητής το 1714!!! Θεσσαλονίκη 18-02-2016

5) Ο ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ (ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ) Διαβάζουμε στο δελτίο τύπου του Κρατικού Θεάτρου Βορ. Ελλάδος: “Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος εγκαινιάζει την έναρξη πολιτιστικών εκδηλώσεων στη Ροτόντα με την απαγγελία του έργου «Άσμα Ασμάτων» του Σολομώντα, που μετέγραψε ο Γιώργος Σεφέρης. Πρόκειται για εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί το βράδυ της Κυριακής 13 Μαρτίου 2016, ημέρα γέννησης του Γιώργου Σεφέρη”.

Page 27: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

Αυτό το δελτίο τύπου επιβεβαιώνει, με τον πλέον έκδηλο τρόπο, την αποχριστιανοποίηση του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου (Ασωμάτων κατά την βυζαντινή εποχή). Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) έχει επιτύχει, μετά την καταστροφή της καθηγιασμένης Αγίας Τράπεζας, την εξαφάνιση της αργυράς λειψανοθήκης με τα Άγια Λείψανα και το Άγιον Μύρον, την αφαίρεση του Τιμίου Σταυρού από την στέγη και το υπέρθυρο της εισόδου του ναού το 1978, να αποχαρακτηρίσει τον ναό και να αμφισβητήσει την ιερότητά του ως τόπου λατρείας. Ας γνωρίζει ο κομισάριος Πολιτισμού Μπαλτάς τα εξής: Σε παρόμοιες ενέργειες είχε προβεί και ο πανίσχυρος κομισάριος Τρότσκι, αμέσως μετά την Οκτωβριανή επανάσταση, όταν μετέτρεψε τον Ιερόν Ναόν του Σωτήρος Χριστού στην Μόσχα σε πολιτιστικό κέντρο. Ο ναός αυτός είχε κτισθεί προς εκδήλωση ευγνωμοσύνης των Ρώσων για την νίκη τους επί του Ναπολέοντος το 1812. Το τέλος του Τρότσκι είναι βεβαίως γνωστό. Είναι επίσης γνωστή η προειδοποίηση του Αγίου Μητροπολίτου Συμεώνος του Μυσταγωγού, ο οποίος χρησιμοποιούσε τον Ναόν των Ασωμάτων (σημ. Άγιος Γεώργιος) ως μητροπολιτικό ναό και έδρα της Μητροπόλεώς του, ότι οι καταφρονηταί των Ιερών Οίκων και των Αγίων “έχουσιν κακόν τέλος” και ότι αυτοί “τελείως απώλοντο”.

6) ΓΙΑΤΙ Η ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΤΗ ΒΕΒΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ (ΡΟΤΟΝΤΑΣ) ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΩΣΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ (ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΕΞΥΜΝΗΣΗ ΤΟΥ ΣΑΡΚΙΚΟΥ ΕΡΩΤΑ) ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ «ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ» ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΑΓΓΕΛΙΑΣ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΗΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΡΟΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ;

Σε σημειώσεις του Γιώργου Σεφέρη για την ποιητική απόδοση από αυτόν του ιερού βιβλίου της Παλαιάς Διαθήκης «ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ» αναφέρονται οι ακόλουθες σκέψεις του για την εκκοσμικευμένη και αιρετική, και άρα εωσφορική, προσέγγιση εκ μέρους του του ιερού αυτού βιβλίου: «Η εποχή της συναρμολόγησης του ποιήματος πρέπει να είναι ο Δ΄ π.Χ. αιώνας. Τότε ένας Ιεροσολυμίτης συντάκτης με εμμονή την ανάμνηση του Σολομών ενσωμάτωσε διάφορα ιουδαϊκά κομμάτια με στοιχεία από το Μοάβ ή και από τη Συρία σ’ αυτό το σύνολο, όπου είναι αισθητές και οι ελληνικές επιρροές. Δεν νομίζω πως χρειάζεται, ούτε είναι δουλειά μου, να επιβαρύνω αυτό το σημείωμα με περισσότερες φιλολογικές λεπτομέρειες. Μόνο θα έπρεπε να προσθέσω πως το Άσμα, μολονότι ξεκίνησε από την ποιμενική Αφροδίτη και υμνεί με πάθος εξαιρετικά έντονο τον ερωτικό πόθο και τη λαχτάρα του αποχωρισμένου από τον αγαπημένο του, μολονότι δεν μνημονεύει διόλου τη σχέση του ανθρώπου με το Θεό, βρήκε ωστόσο – όχι χωρίς συζητήσεις είναι αλήθεια – μια θέση στον Κανόνα της Παλαιάς Διαθήκης» (iefimerida, http://www.iefimerida.gr/news/255704/me-seferi-kai-asma-asmaton-anoigei-tin-kyriaki-i-rotonta-eisodos-me-deltia).

Αντιθέτως, το ιερό βιβλίο «ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ», κατά την ορθή ερμηνεία των Αγίων Πατέρων και Διδασκάλων της Εκκλησίας (Θεοφίλου Αντιοχείας, Ιππολύτου Ρώμης, Ωριγένους, Μεγάλου Αθανασίου, Γρηγορίου Νύσσης, Θεοδώρου Μοψουεστίας, Φίλωνος Καρπασίου, Κυρίλλου Αλεξανδρείας, Θεοδωρήτου Κύρου, Προκοπίου Γαζαίου, Μιχαήλ Ψελλού και Ματθαίου Καντακουζηνού) θεολογεί για τον πνευματικό έρωτα του Νυμφίου Χριστού με τη

Page 28: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

νύμφη Εκκλησία (δηλαδή το σύνολο των πραγματικών πιστών που αποτελούν το σώμα του Χριστού, δηλαδή την Εκκλησία, η οποία έχει κεφαλή της τον Χριστό), καθώς και για τον πνευματικό έρωτα του Νυμφίου Χριστού με τη νύμφη ψυχή του κάθε πραγματικού πιστού. Αυτός ο πνευματικός έρωτας πραγματοποιείται όταν ο πραγματικός πιστός, αφού προηγουμένως περάσει επιτυχώς το πρώτο στάδιο της κάθαρσης των παθών του (στο οποίο αντιστοιχεί το ιερό βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ) και εν συνεχεία το δεύτερο στάδιο του φωτισμού του από τον Χριστό εν Αγίω Πνεύματι (στο οποίο αντιστοιχεί το ιερό βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ), φθάσει στο τρίτο στάδιο της θέωσης, δηλαδή της πνευματικής ερωτικής ψυχοσωματικής συνάφειάς του με τον Χριστό (στο οποίο αντιστοιχεί το ιερό βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ).

Όπως τονίζει στην ερμηνεία του στο ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ ο Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης, «Κανένας γεμάτος πάθη και σαρκικός ακόμη, που αποπνέει την πτωματική δυσωδία του παλαιού ανθρώπου, ας μην κατεβάζει στις κτηνωδίες των αλόγων τις έννοιες των θείων στοχασμών και λόγων. Ας βγει καθένας έξω από τον εαυτό του και, αφού ξεφύγει από τον υλικό κόσμο και επανέλθει κατά κάποιο τρόπο με την απάθεια στον παράδεισο και γίνει με την καθαρότητα όμοιος με τον Θεό, έτσι πια ας προχωρήσει στα άδυτα των μυστηρίων που μας προβάλλει το βιβλίο αυτό. Αν η ψυχή μερικών είναι απροετοίμαστη για την ακρόαση αυτή, ας ακούσουν το Μωϋσή που νομοθετεί, να μην αποτολμήσουμε την ανάβαση στο πνευματικό βουνό, προτού πλύνουμε τα φορέματα των καρδιών μας (δηλαδή των υπάρξεών μας) και εξαγνίσουμε τις ψυχές μας με τους κατάλληλους ραντισμούς των λογισμών. Ώστε τώρα όσον καιρό ασχολούμαστε με την ανάλυση αυτή να λησμονήσουμε τις έννοιες του γάμου (εννοείται και πολύ περισσότερο της πορνείας) σύμφωνα με το παράγγελμα του Μωϋσή που νομοθέτησε την καθαρότητα από τη γαμήλια συνεύρεση όποιων εισάγονται στα μυστήρια. Και πρέπει νομίζω σε όλα να αποδεχθούμε τα παραγγέλματα του νομοθέτη, τώρα που πρόκειται να πλησιάσουμε στο πνευματικό όρος της θεογνωσίας… Ας μπούμε τώρα στα ίδια τα Άγια των Αγίων, που είναι το Άσμα των Ασμάτων. Όπως δηλαδή στην περίπτωση του Αγίου των Αγίων με αυτήν την υπερθετική διατύπωση αντιλαμβανόμαστε και την επίταση της αγιότητας, έτσι και με την έκφραση «Άσμα Ασμάτων» ο υψηλός Λόγος (δηλαδή ο τότε Άσαρκος Θεός Λόγος και μετέπειτα ενανθρωπήσας Χριστός) μας βεβαιώνει ότι θα διδάξει μυστήρια μυστηρίων» (Αγίου Γρηγορίου Νύσσης, Ερμηνεία στο Άσμα Ασμάτων, Λόγος Α΄, εκδ. ΕΠΕ, τομ. 7, σελ. 35 και 37).

Κατόπιν της ανωτέρω σύγκρισης, προκύπτουν τα εξής ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν από τον Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμο:

1 – Γιατί συμβιβάζεται με το Υπουργείο Πολιτισμού και αποδέχεται την απόφαση εκείνου μόνο για 12 λειτουργίες το χρόνο στον ιστορικό Μητροπολιτικό Ναό των Ασωμάτων της Θεσσαλονίκης και για την εκκοσμικευμένη, αιρετική και, άρα εωσφορική πολιτιστική χρήση αυτού του Μητροπολιτικού Ναού, όπως αποδεικνύεται από την εωσφορική διαστροφή του νοήματος του ιερού βιβλίου της Παλαιάς Διαθήκης ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ, την οποία πραγματοποιεί, κατά τις ανωτέρω σημειώσεις του, ο Γιώργος Σεφέρης, του οποίου το σχετικό ποίημα θα καταστεί αντικείμενο πολιτιστικής εκδήλωσης στον ιερό χώρο αυτού του ιστορικού Μητροπολιτικού Ναού την Κυριακή 13-3-2016; Δηλαδή γιατί ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης αποδέχεται την εωσφορική διαστροφή του ΑΣΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΑΣΜΑΤΩΝ μέσω μιας πολιτιστικής εκδήλωσης, η οποία διοργανώνεται από την Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Θεσσαλονίκης από κοινού με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος;

2 – Γιατί ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης δεν επεμβαίνει για να επιβάλει - όπως προβλέπεται από την εναρμόνιση του άρθρου 24 του Συντάγματος για την προστασία του πολιτιστικού περιβάλλοντος από το κράτος με το άρθρο 13 για τη θρησκευτική ελευθερία της Ορθόδοξης Εκκλησίας - τη σύμφωνη με τον ιερό χαρακτήρα του ιστορικού Μητροπολιτικού Ναού Θεσσαλονίκης των Ασωμάτων

Page 29: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

(Ροτόντα) χρήση του με την αντικατάσταση αυτής της ανίερης πολιτιστικής εκδήλωσης από την ανάγνωση και θεολογική ανάλυση της ερμηνείας του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης στο Άσμα Ασμάτων ;

7) Μαρία Βλαζάκη: ελέω Σαμαρά και Τσίπρα, Γενική Γραμματέας Υπουργείου Πολιτισμού Προκλητικότατες δηλώσεις έκανε η ανωτέρω κυρία της αθέου και ανθελληνικής κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου σχετικά με τον Ιερό Βυζαντινό Ναό του Αγίου Γεωργίου, τον οποίον αποκαλεί «Ροτόντα». Εδήλωσεν η επηρμένη κυρία ότι η «Ροτόντα» ανήκει στη δικαιοδοσία του Υπουργείου Πολιτισμού και ότι «δεν γυρνάμε πίσω». Πρέπει, τόσον αυτή όσον και οι συνάδελφοί της, του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, να εντρέπονται διότι ενεργούντες ως ο «Αττίλας» στην Κύπρο, μετά από τους σεισμούς του 1978, κατέστρεψαν την Αγίαν Τράπεζαν του Ιερού αυτού Ναού και διεσκόρπισαν τα Άγια Λείψανα. Το ίδιο ακριβώς κάνουν σήμερα οι αντάρτες τού ISIS στους ορθόδοξους Ναούς της Συρίας. Ματαίως η κυρία αυτή και οι συνάδελφοί της προσπαθούν να μετατρέψουν τον οίκον του Θεού σε χώρον αμαρτωλών εκδηλώσεων, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι ο εν λόγω ναός λειτουργούσε καθ’όλην την διάρκεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και σε αυτόν έχουν λειτουργήσει όλοι οι Άγιοι Ιεράρχαι της Θεσσαλονίκης. Η κυρία αυτή και οι συνάδελφοί της ενεργούν παράνομα και καταπατούν το άρθρο 966 του ελληνικού Αστικού Κώδικος που τονίζει ότι οι καθιερωθέντες ιεροί ναοί, ως ιερά πράγματα, καθίστανται εκτός συναλλαγής, δηλαδή «άπαξ ναός, εσαεί ναός». Για το δικό τους συμφέρον και το συμφέρον των οικογενειών τους ας ακούσουν την προειδοποίηση του τελευταίου, προ της πτώσεως της Θεσσαλονίκης στους Τούρκους (1430), Αγίου Μητροπολίτου Συμεώνος του Μυσταγωγού, ότι οι καταφρονηταί των ιερών οίκων και των Αγίων έχουσιν κακόν τέλος και ότι αυτοί «τελείως απώλοντο».

8) Εάλω Θεσσαλονίκη (29 Μαρτίου 1430)

«Ώ πικράς αγγελίας, ώ συμφοράς απευκταίας, ώ βαρυτάτου πάντων όσα ο χρόνος ήνεγκε (έφερε) δυσπραγήματος. Εάλω Θεσσαλονίκη, φευ και υπέπεσε τοις εχθροίς η καλλίστη των πόλεων, ο της Δύσεως οφθαλμός, της οικουμένης το άγαλμα (αγαλλίαση). …. Εξήρηται (κυριεύτηκε) των πόλεων η αρχαιοτάτη και υμνουμένη πόλις επί σοφία και αρετή και πλούτω και πάσι τοις αγαθοίς» (Αγίου Μάρκου Εφέσου του Ευγενικού, Εάλω Θεσσαλονίκη-Μονωδία επί τη αλώσει της Θεσσαλονίκης, www.markoseugenikos.gr και www.theognosia.gr).

Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, ο Αστήρ της Εφέσου, θρηνεί με ποιητικό τρόπο την κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τους βαρβάρους Τούρκους το 1430.

Ο ιερός πατήρ περιγράφει με πόνο ψυχής σκηνάς που φέρνουν στη μνήμη μας ανάλογα περιστατικά που έλαβαν χώρα, έχοντας τους ίδιους πρωταγωνιστές, δηλαδή «το αιμοχαρές και ακόλαστον έθνος» των Τούρκων, στη μαρτυρική μεγαλόνησο Κύπρο το 1974:

«Το αιμοχαρές και ακόλαστον έθνος, που συνέρρευσε από παντού στη Θεσσαλονίκη, λεηλατούσε την πόλη με την άδεια του αρχηγού (Μουράτ του Β’). Έτσι ακάθαρτος βάρβαρος χόρευε πάνω σε άγια ιερά. Έριχναν κατά γης

Page 30: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

άγιες εικόνες. Σεμνές παρθένες αποσπούνταν από τα μοναστήρια τους και γίνονταν παίγνιο στους ακόλαστους βαρβάρους που τις εξευτέλιζαν… Νήπια στην αγκαλιά της μητέρας τους σφάζονταν από τους βαρβάρους που τους κινούσε άλλοτε η οργή και άλλοτε η ζωώδης ασέλγεια... Τους αγίους και θεοφιλείς μοναχούς, αυτούς που να τους κοιτάζει κανείς ντρεπόταν, ειδικά αυτούς τους διαπόμπευαν περισσότερο από τον καθένα. Γλύτωσε από τις συμφορές ο αρχιερεύς της πόλεως, επειδή είχε εγκαταλείψει τον βίο πριν από λίγο καιρό (ο άγιος Συμεών ο μυσταγωγός κοιμήθηκε την 15ην Σεπτεμβρίου 1429). Στ’αλήθεια θα τον έκοβαν σε μικρά κομμάτια με τα δόντια τους οι αγριάνθρωποι (Τούρκοι)... Το νεκρό σώμα του το έβγαλαν από τον τάφο με παράλογη μανία, το ντρόπιασαν όσο μπορούσαν και το πέταξαν, επειδή και αυτό τους υποβάλλει να κάνουν ο πατέρας τους διάβολος, να σκάβουν τους τάφους. Αλίμονο για το μέγεθος των συμφορών, σε ποιο τέλος κατάντησαν οι Χριστιανοί. Δεν θέλουν πλέον να συγκρατήσουν τους εαυτούς τους τα φονικά θηρία (οι Τούρκοι), αλλά σκέπτονται να εξαφανίσουν όλο το γένος των Χριστιανών και να γίνουν κύριοι όλων των επί γης και ίσως πετύχουν αυτό».

Τι έκαμαν όμως οι Λατίνοι που διοικούσαν την Θεσσαλονίκη; Εγκατέλειψαν με τα πλοία τους την πόλη. «Τέτοιους λοιπόν υπερασπιστές, γράφει ο άγιος, έτυχε να έχει η θαυμαστή αυτή πόλη».

Μετά τη δραματική περιγραφή της αλώσεως, ερωτά ο άγιος «από πού προήλθε το μεγάλο αυτό κακό και ποια υπήρξε η αιτία της τόσο μεγάλης εγκαταλείψεως, και απαντά ευθύς αμέσως: «Η ραθυμία και η αμέλεια των καθηκόντων. Επειδή αυτή συνηθίζει να κατασκευάζει μέσα στις ψυχές τις αμαρτίες, στα σώματα τις αρρώστιες, στα έθνη τους πολέμους, στις πολιτείες τις επαναστάσεις, στις πόλεις τις αλώσεις και τους εξανδραποδισμούς». Λέγοντας αυτά ο άγιος Μάρκος είναι επίκαιρος και σήμερα. Αλήθεια τι συμβαίνει σήμερα στη Θεσσαλονίκη 586 έτη από την κατάληψή της από τους βαρβάρους Τούρκους και 104 έτη από την απελευθέρωσή της;

1) Ο Δήμαρχος της πόλεως καθιέρωσε ετήσια παρέλαση υπερηφάνειας για τους κιναίδους, τους οποίους μάλιστα παντρεύει και ετοιμάζει με γοργούς ρυθμούς φούρνους για νεκρούς.

2) Η Θεολογική Σχολή φιλοξενεί εδώ και δεκαετίες τζαμί στο κτήριό της και ετοιμάζεται να εισαγάγει ισλαμικές σπουδές.

3) Ο αρχαιότερος βυζαντινός ναός των Ασωμάτων και Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα) μετατρέπεται σε χώρο κοσμικών εκδηλώσεων και «επιτρέπεται να τελείται μια Θεία Λειτουργία» μηνιαίως χωρίς βεβαίως να γίνεται Εσπερινός.

Αυτά και πολλά άλλα, τα οποία καλούμεθα ν’αποκρούσουμε για ν’αποσπάσουμε ευλογίαν εξ Ουρανού.

9) ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΣΩΜΑΤΩΝ-ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ (ΡΟΤΟΝΤΑ) ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ο Ιερός Ναός των Ασωμάτων-Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα) είχε μετατραπεί σε χριστιανικό επί της εποχής του Μεγάλου Θεοδοσίου, από ειδωλολατρικός που ήταν προηγουμένως.

Λειτούργησε έκτοτε ως χριστιανικός Ναός έως το έτος 1590, οπότε μετετράπη σε τζαμί από τους βαρβάρους Τούρκους κατακτητές. Σ’αυτόν τον Ναό έχουν λειτουργήσει είκοσι επτά Άγιοι Αρχιερείς της Θεσσαλονίκης και ο ίδιος υπήρξε για πολλά χρόνια μητροπολιτικός.

Υπεύθυνος ύλης Μάριος Ι. Πηλαβάκης. Τόπος εκδόσεως: Θεσσαλονίκη

Page 31: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

Το 1912, με την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, ο τότε Διοικητής της πόλεως Στέφανος Δραγούμης παρέδωσε όλους τους βυζαντινούς ναούς στην Ιεράν Μητρόπολη. Το 1917 η επαναστατική κυβέρνηση Θεσσαλονίκης του Ελευθερίου Βενιζέλου, με διάταγμά της, όρισε ονομαστικώς όλους τους βυζαντινούς ιερούς ναούς ως ανήκοντας στην Ιεράν Μητρόπολη, διευκρινίζοντας ότι κάθε επέμβαση σ’αυτούς έπρεπε να έχει την έγκριση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Επομένως δεν ξεχώρισε τον συγκεκριμένον Ιερόν Ναόν ως μουσειακόν, όπως ισχυρίζονται σήμερα οι αρμόδιοι. Την 2αν Απριλίου 2016 πήγε κάποιος χριστιανός να προσευχηθεί στον Ναόν αυτόν, όπως συνήθιζε έως τώρα, αλλά εξεπλάγη όταν ο φύλακας τού ζήτησε εισιτήριο εισόδου δύο ευρώ (2€) και του είπε ότι αυτό άρχισε να εφαρμόζεται από της 1ης Απριλίου τρ.έ. και ότι μόνον μια φορά τον μήνα οι πιστοί μπορούν να εισέρχονται για προσευχή χωρίς να πληρώνουν. Ο τελευταίος Μητροπολίτης, προ της πτώσεως της Θεσσαλονίκης στους Τούρκους, Άγιος Συμεών ο μυσταγωγός (+1429), γράφει ότι όσοι βεβηλώνουν ιερούς ναούς έχουν πάντοτε κακόν τέλος. Ας προσέξουν ο άθεος Τσίπρας και η παρέα του να μην βεβηλώνουν προκλητικά τον αρχαιότερον και ιστορικότερον βυζαντινόν Ναόν της Θεσσαλονίκης.

10) ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΑΟ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ-ΑΓ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ (ΡΟΤΟΝΤΑ) Υπεβλήθη την 5ην Απριλίου 2016 ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας αίτηση ακυρώσεως κατά της υπ’αριθ.ΥΠΠΟΑ/ΓΔΑΠΚ/ΔΒΜΑ/ΤΒΜΑΧΜΑΕ/31748/18298/970/250 απόφασης, η οποία υπογράφηκε στις 4/2/2016 και δημοσιεύθηκε με ανάρτηση στην Διαύγεια στις 5/2/2016 (https://diavgeia.gov.gr/decision/view/7%CE%981%CE%954653%CE%A04-%CE%957%CE%A9). Η προσβληθείσα απόφαση αφορά την πλήρη αποχριστιανοποίηση του Ιερού Ναού των Αγίων Ασωμάτων-Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα), την οποίαν υπέγραψεν ο Υπουργός Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς. Την αίτηση ακυρώσεως υπέβαλε το Ορθόδοξο Κέντρο Πατερικών Μελετών “Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός” και υπέγραψαν ο Πηλαβάκης Μάριος, Βυζαντινολόγος-Διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Βασιλικού Κολλεγίου του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, ο Βαμβακάς Δημήτριος, Φιλόλογος, πρώην Αναπληρωτής Διοικητής Αγίου Όρους και ο Γκίνης Κωνσταντίνος, ελεύθερος επαγγελματίας, άπαντες κάτοικοι Θεσσαλονίκης.

Page 32: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

11) ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΑΟΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ-ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ (ΡΟΤΟΝΤΑ) Ο Ναός των Αγίων Ασωμάτων-Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα) θεωρείται από την 9η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων ως “εμβληματικό μνημείο της Θεσσαλονίκης” και για τον λόγο αυτό, σε συνεργασία με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, οργανώνεται συναυλία, στην οποία συμμετέχει και η Μεικτή Χορωδία Θεσσαλονίκης. Μεταξύ των έργων που θα παρουσιασθούν είναι και το “Ave Verum Corpus” του Μότσαρτ το οποίο είναι ευχαριστιακός ύμνος της Παπικής Εκκλησίας που αποδίδεται στον Πάπα Ιννοκέντιο Δ’. Διαβάζουμε στην εφημερίδα (14/4/16): “Η είσοδος στο μνημείο επιτρέπεται σε περιορισμένο αριθμό ατόμων… και θα γίνει κλήρωση μεταξύ των ακροατών της Κ.Ο.Θ. που αγόρασαν εισιτήριο μέσα στο 2016. Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 16 Απριλίου στις 20.30”. Είναι πλέον φανερόν ότι τόσον η Αρχαιολογική Υπηρεσία όσον και η προϊσταμένη της Αρχή, το ΥΠΠΟ, θεωρούν τον Ναόν των Αγίων Ασωμάτων ως τόπον πολιτιστικών εκδηλώσεων, προς το παρόν. Ο προϊστάμενος του Υπουργείου Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς έχει αποτύχει παταγωδώς, γι’αυτό και οι Έλληνες καλλιτέχνες τον καλούν να παραιτηθεί. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του ηθοποιού Νίκου Χατζόπουλου που τον αποκάλεσε “παχύδερμο που ζει σε παράλληλο σύμπαν”. Ο καθηγητής του αθέου Τσίπρα θα αποτύχει στις προσπάθειές του να αποχριστιανοποιήσει τον αρχαιότερο και ιστορικότερο Ναό της Θεσσαλονίκης. Η Ελληνική Δικαιοσύνη θα αποδώσει τον Ιερόν Ναόν στον νόμιμον δικαιούχον του, την Ιεράν Μητρόπολη Θεσσαλονίκης και θα σεβασθεί την απόφαση του Μεγάλου Θεοδοσίου να μετατρέψει το μνημείο σε χριστιανικό ναό.

12) Ο ΚΑΤΑ ΜΑΣΟΝΩΝ ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ (2 Φεβρουαρίου 1815)

Εὐλαβέστατοι ἱερεῖς, εὐγενέστατοι ἄρχοντες, ἐντιμώτατοι πραγ-ματευταί, καὶ λοιποὶ πάντες εὐλογημένοι χριστιανοὶ τῆς εὐαγοῦς πολι-τείας, Λάρνακος καί Σκάλας, τὲκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητὰ καὶ περιπόθητα τῆς ἡμῶν μετριότητος, πατρικῶς εὐχόμενοι εὐλογοῦμεν πάντας ὑμᾶς:

«Προσέχετε, εἶπεν ὁ Ἰησοῦς, ἀπò τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρòς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι, ἅρπαγες. Ἀπò τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς». (Ματθ. 7,15-16). Καὶ ὁ θεῖος ἀπόστολος: «Ἐγένοντο δὲ καὶ ψευδοπροφῆται ἐν τῷ λαῷ, ὡς καὶ ἐν ὑμῖν ἔσονται ψευδοδιδάσκαλοι, οἵτινες παρεισάξουσιν αἱρέσεις ἀπωλείας, καὶ τòν ἀγοράσαντα αὐτοὺς δεσπότην ἀρνούμενοι, ἐπάγοντες ἑαυτοῖς ταχινὴν ἀπώλειαν. καὶ πολλοὶ ἐξακολουθήσουσιν αὐτῶν ταῖς ἀσελγείαις, δι’ οὓς ἡ ὁδòς τῆς ἀληθείας βλασφημηθήσεται». (Β΄ Πέτρ. 2, 1-2).

Μανθάνομεν ἀνελπίστως μὲ οὐκ ὀλίγην δυσαρέστησιν τῆς ψυχῆς μας, ὅτι ἐφάνησαν κατ’ αὐτὰς τὰς ἡμέρας κἄποιοι λαοπλάνοι, σκεύη κατηρτισμένα (Πρβλ.Ῥωμ.9,22) τοῦ σατανᾶ, ἐργάται τοῦ διαβόλου, οἵτινες περιφερόμενοι μέσα εἰς τὴν πολιτείαν τῆς Σκάλας καὶ Λάρνακος, ποιοῦσι συνελεύσεις, καὶ καταγίνονται δι’ ὅλης τῆς ἡμέρας εἰς ματαιότητας

Page 33: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

καὶ μωρολογίας, ἐξακολουθοῦντες ἀναιδῶς καὶ ἀνυποστόλως τὴν διαβολικὴν φαρμασονίαν των, εἰς τὴν ὁποίαν διαβολικὴν αὐτῶν πλάνην καὶ ματαιότητα, πάσχουσιν ὅλως διόλου καὶ σπουδάζουσι νὰ τραβήξωσιν ἱκανούς, οὐ μόνον ἐκ τῶν ἡμετέρων ὀρθοδόξων, ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν ὀθωμανῶν, καὶ μάλιστα, τῶν ἐκλεκτῶν. Ἕνα τοιοῦτον διαβολικòν σύστημα φαρμασόνων, ὅτι εἶναι σπερμολόγον κακῶν, ὅτι εἶναι κήρυκες πάσης κακίας ἀναστατοῦντες καὶ συγχύζοντες τòν ἁπλοῦν λαόν, οὐδεὶς ἀμφιβάλλει. Οἱ τοιοῦτοι, κήρυκες ὄντες, ὡς εἴπομεν, τῆς σατανικῆς των φαρμασονίας, καὶ κρυφιομύστου διδασκαλίας τοῦ διαβόλου, ὅτι ἀντιβαίνουσι κοντὰ εἰς τὰ ἄλλα, καὶ εἰς τὴν Ὀρθοδοξον καὶ πατροπαράδοτον πίστιν ἡμῶν, παντὶ τῷ νοῦν εὐσεβῆ ἔχοντι οἱ τοιοῦτοι καὶ εἰς τὰ θεσπίσματα, τοῦ βασιλέως ἐναντιοῦνται, καὶ τέλος πάντων δι’ ὅσα κακὰ ἔχουσι καὶ κηρύσσουσιν ἄξιοι θανάτου εἰσὶν δῆλον.

Ἡμεῖς δὲ εἰς ἕνα τοιοῦτον προπετὲς καὶ παράνομον ἔργον, καὶ ὀρθώτερον εἰπεῖν εἰς μίαν τοιαύτην νεοφανῆ αἵρεσιν, τοσοῦτον παρω-ξύνθημεν καὶ ἐταράχθημεν ὁποῦ ἀμέσως νὰ κινήσωμεν τὴν ἐξουσίαν εἰς τρόπον ὁποῦ αἴφνης νὰ πατήσῃ καὶ νὰ ἁρπάσῃ τοὺς τοιούτους ἐκεῖ εἰς τὰς συνελεύσεις των καὶ συσκέψεις καὶ νὰ παιδεύσῃ σκληρῶς, διὰ νὰ μὴν ἤθελε πλατυνθῇ περισσότερον ἡ κακία καὶ διαδώσῃ τòν μολυσμόν της καὶ εἰς αὐτούς μας τοὺς ἐκλεκτούς. Πλὴν διὰ νὰ μὴν ἤθελαν συναρπαχθῇ κοντὰ εἰς τοὺς ὑπευθύνους καὶ πολλοὶ ἀνεύθυνοι, ἐκρίναμεν εὐλογώτερον νὰ προασφαλίσωμεν τοὺς ἀνευθύνους αὐτοὺς μὲ τò παρόν μας προτρεπτικόν, τοὺς δὲ ὑπευθύνους νὰ παραδώσωμεν τῷ σατανᾷ (Πρβλ. Α’ Κορ. 5,6), ἵνα καὶ αὐτοὶ παιδευθῶσι μὴ βλασφημεῖν.

Διò καὶ λέγομεν ἐν ἐπιτραχηλίῳ καὶ ὠμοφορίῳ: «Εἴ τις εὐαγγελίζηται ὑμῖν, ἵνα κατὰ τòν ἀπόστολον ἄρξωμεν, εἴ τις εὐαγγελίζεται ὑμῖν, παρ’ ὅ ἡμεῖς εὐηγγελισάμεθα, κᾄν ἄγγελος ἦ ἀπ’ οὐρανοῦ, ἀνάθεμα ἔστω». (Πρβλ. Γαλ. 1,8-9) Ὅσοι εἶναι ἐκεῖνοι ὁποῦ με-τέρχονται τò τοιοῦτον διαβολικòν καὶ παράνομον ἔργον τῆς φαρμασονίας καὶ ὅσοι ἀκολουθοῦσι τῇ φρενοβλαβείᾳ καὶ τῇ πλάνῃ αὐτῶν νὰ εἶναι ἀφωρισμένοι καὶ κατηραμένοι παρὰ τοῦ Πατρός, Υἱοῦ καὶ Ἁγίου Πνεύματος. Εἴησαν μετὰ θάνατον ἀσυγχώρητοι, ἀδιάλυτοι καὶ τυμπανιαῖοι. Στένοντες καὶ τρέμοντες εἴησαν ὡς ὁ Κάϊν ἐπὶ τῆς γῆς (Πρβλ. Γεν.4,14). Σχισθείη ἡ γῆ καὶ καταπίοι αὐτοὺς ὡς τòν Δαθὰν καὶ τòν Ἀβειρὼν (Πρβλ. Ἀριθ.16, 32-33). Ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ εἴη ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν καὶ ἡ μερὶς αὐτῶν μετὰ τοῦ προδότου Ἰούδα. Ἄγγελος Κυρίου καταδιώξαι αὐτοὺς ἐν φλογίνῃ ῥομφαίᾳ (Πρβλ. Γεν. 3, 24) καὶ προκοπὴν οὐ μηδέποτε ἴδοιεν ἐφ’ ὅρου ζωῆς αὐτῶν. Τὰ ἔργα αὐτῶν καὶ οἱ πόνοι ἀνευλόγητοι ἔστωσαν καὶ γεννηθείσαν κονιορτός, ὡς ἀπò ἅλωνος θερινῆς. (Πρβλ. Δαν. 2, 35) Ἔλθοι ἐπὶ τὰ σώματα αὐτῶν ἡ λέ-πτρα τοῦ Γιεζῆ (Πρβλ. Δ’ Βασιλ. 5, 27), καὶ τέλος τῆς ζωῆς αὐτῶν ἔστω ἡ ἀγχόνη τοῦ προδότου Ἰούδα.(Πρβλ. Ματθ. 27,5) Ῥύακες σκωλήκων ἐξερχέσθωσαν ἐκ τοῦ βρωμεροῦ στόματος αὐτῶν, ἀνθ’ ὧν οὐκ ἐπαύσαντο λαλοῦντες κατὰ τῆς Μητρòς ἡμῶν Ἐκκλησίας καὶ κατὰ τῆς Ὀρθοδόξου καὶ ἀμωμήτου πίστεως ἡμῶν. Καὶ ὅσοι μὲν ἐπιμείνωσι τῇ κακίᾳ αὐτῶν, τοιαύτην ἐχέτωσαν τὴν ἀνταμοιβήν. Ὅσοι δὲ ἐξέλθωσιν ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορισθῶσι, καὶ ἀποπτύσαντες τὴν μιαρὰν αἵρεσιν αὐτῶν ἀπομακρυνθῶσι τῆς κατηραμένης φρενοβλαβείας των, οἱ τοιοῦτοι ἀπολαυέτωσαν τòν μισθòν τοῦ ζηλωτοῦ Φινεές (Πρβλ. Ἀριθ. 25, 10-13), ἤτοι ἔστωσαν εὐλογημένοι καὶ συγκεχωρημένοι παρὰ Πατρός, Υἱοῦ καὶ Ἁγίου Πνεύματος τῆς μόνης ἀσυγχύτου καὶ ἀδιαιρέτου Τριάδος, τοῦ ἑνòς τῇ φύσει Θεοῦ καὶ παρ’ ἡμῶν τῶν δούλων Του.

Σὲ δὲ τòν ἐν ἁγίῳ Πνεύματι ἀγαπητòν ἀδελφòν καὶ συλλειτουργòν ἡμῶν, καὶ κανονικòν ἀρχιερέα τῆς Κιτίων Ἐκκλησίας προτρέπομεν ἀδελφικῶς ὁποῦ εἰς τὴν ὑπόθεσιν ταύτην, ἥτις εἶναι ἐναντία οὐ μόνον εἰς τὴν ἁγιωτάτην καὶ ἀμώμητον πίστιν ἡμῶν ἀλλὰ καὶ εἰς τὰς τοῦ πολυχρονίου βασιλέως ἡμῶν βουλάς τε καὶ διαταταγάς νὰ γένῃς πολυόμματος Ἄργος (Πρβλ. Λουκιανός, Θεῶν, Δ.3,1), καὶ νὰ ἐπαγρυπνῇ ὅλοις ἀνεωγόσι σου ὀφθαλμοῖς, καὶ ὅποιον ἤθελες γνωρίσῃ μετὰ τὴν εἰς τὰς ἐκκλησίας ἀνάγνωσιν τοῦ παρόντος μας ἀφορισμοῦ ὅτι ἔτι ἐπιμένει καὶ μετέρχεται τò τοιοῦτον δυσσεβέστατον ἔργον τῆς φαρ-μασονίας συλλαμβάνων μεθ’ ἑαυτοῦ καὶ ἑτέρας, καὶ παρακινῶν εἰς τὴν

Page 34: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

παρανομίαν ταύτην, ἀμέσως νά μᾶς δώσης τὴν εἴδησιν, καὶ τότε ἡμεῖς τòν τοιοῦτον λαοπλάνον ἀναλαβόντες τὴν πνευματικὴν πανοπλίαν τοῦ Πνεύματος (Πρβλ. Ἐφεσ. 6,11) καὶ σύμμαχον τὴν ἐξωτερικὴν ἐξουσίαν, θέλομεν κατέβει κάτω, καὶ χωρὶς νὰ μετρήσωμεν κἀνένα ἐναντίον ἑπόμενον, ζήλου θείου ἐμπλησθέντες, θέλομεν λιθάσει αὐτόν, καὶ θέλομεν κατακαύσει τòν οἶκόν του, οἵας τάξεως, οἵας ἡλικίας, καὶ οἵου βαθμοῦ ἤθελεν εἶναι ὁ τοιοῦτος, καθότι εἰς τὰ περὶ θρησκείας καὶ περὶ πίστεως, τοιούτους ζηλωτὰς μᾶς θέλει ὁ Ἰησοῦς προτρέπων ἡμᾶς καὶ λέγων: «Μὴ φοβηθῆτε ἀπò τῶν ἀποκτεινόντων τò σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι». (Ματθ. 10, 28), φοβήθητε δὲ μᾶλλον, τòν μετὰ τò ἀποκτεῖναι ἐξουσίαν ἔχοντα ἐμβαλεῖν εἰς τὴν γέενναν. Ναὶ λέγω ὑμῖν, τοῦτον φοβήθητε. Οὗ ἡ χάρις καὶ τò ἄπειρον ἔλεος, καὶ ἡ εὐχὴ καὶ ἡ εὐλογία τῆς ἡμῶν Μετριότητος εἴη μετὰ πάντων ὑμῶν.

1815 Φεβρουαρίου 2

Ὁ Κύπρου Κυπριανòς ἀποφαίνεται

«Όσοι βουλευτές, Κύπριοι και Ελλαδίτες, ψήφισαν το σύμφωνο συμβίωσης γάμου ομοφυλοφίλων, υπόκεινται στον ανωτέρω αφορισμόν».

«Υπεύθυνος ύλης Μάριος Ι. Πηλαβάκης. Τόπος εκδόσεως: Θεσσαλονίκη»