ISBN 978-960-564-106-1

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα Τηλ. : 210 6431108

ekdoseis.ocelotos@gmail.comwww. ocelotos. gr

Facebook: Thodoris KaranikolasLinkedin: Thodoris Karanikolas

Πολλά ήταν τα παράπονα του κόσμου από τον Λαοκράτη. Καταρχήν, αντικατέστησε τις επιδεί-ξεις μόδας με θεατρικές παραστάσεις, μετέτρεψε τα στριπ κλαμπ σε λέσχες φιλοσοφικών συζητήσε-ων και αναζητήσεων και όλα τα καφενεία –όπως και τα εμπορικά κέντρα– μηδενός εξαιρουμένου σε βι-βλιοθήκες. Πώς να μην του διαμαρτυρηθεί ο κόσμος ύστερα, με «το πάθος για χυδαία και πρόστυχα μωρά, είναι δυνατότερο απ’ όλα τ’ αγαθά» και το «στη φω-τιά ο Μπόρχες και ο ζάκιας ο Κοκτώ, καβάλα έρχε-ται η φώτιση σα δεις κάνα ποπό»; Τα ιδρύματα πο-λιτισμού και εκπαίδευσης μόνο τη γλίτωσαν. Και όμως, αυτό που πόνεσε περισσότερο τον λαό ήταν οι ριζικές αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στα τη-λεοπτικά προγράμματα όλων των σταθμών. Ριάλι-τι σόου, πρωινάδικα και εκπομπές ενασχολούμενες με τις προσωπικές στιγμές των σελέμπριτις, έδωσαν τη θέση τους σε ντοκιμαντέρ ιστορικού περιεχομέ-νου, επιμορφωτικές εκπομπές και ταινίες κάτι περί-εργων σκηνοθετών.

«Με Γκοντάρ η ώρα περνάει πληκτικά, επιτα-γή επιστροφής στα μεσημεριανά», ήταν η οργισμένη αντίδραση των πολιτών.

ΘΟ

ΔΩ

ΡΗΣ Κ

ΑΡΑ

ΝΙΚ

ΟΛ

ΑΣ ΙΣΤΟ

ΡΙΕΣ ΓΙΑ Π

ΑΡΙΕΣ

Ο Θοδωρής Καρανικόλας γεννήθηκε πριν από 34 χρόνια στο Κρανίδι Αργολίδος, μέρος στο οποίο μεγάλωσε. Η ενασχόλησή του με το γράψιμο προέκυψε στην πορεία. Σ’ αυτό βοήθησε ο επαγγελματικός προσανατολισμός στη δημοσιογραφία και το πέρασμα στην τέταρτη δεκαετία της ζωής του. Αποτέλεσμα; Η έκδοση του μυθιστορήματος «Ανεπαρκείς καθώς και ράθυμοι» τον Δεκέμβρη του 2012. Νωρίτερα, τον Νοέμβρη του ίδιου έτους, το διήγημα «Αναίμακτος αγώνας, πετυχημένη εξέγερση» (μπορείτε να το διαβάσετε στο βιβλίο που κρατάτε) διακρίθηκε στο ελληνικό τμήμα του 2ου Διεθνούς Διαγωνισμού Διηγήματος της ιστοσελίδας www.eyelands.gr και συμπεριλήφθηκε στη συλλογή διηγημάτων «Ιστορίες για την Ελλάδα».

143 × 210 SPINE: 6 FLAPS: 80

0_cover_istories gia paries.indd 1 12/11/2013 12:00:25 PM

ΤιΤλος Ιστορίες για παρίες ςυγγραφέας Θοδωρής Καρανικόλας φωΤο έξωφυλλου Θοδωρής Καρανικόλας ςέιρα ελληνική λογοτεχνία [1358]1113/21 έπιmέλέια - Διορθωςη Κωνσταντίνα σαρρή Layout - Design Myrtilo, Λένα παντοπούλου Copyright© 2013 Θοδωρής Καρανικόλας πρωΤη έκΔοςη αθήνα, Δεκέμβριος 2013

ISBN 978-960-564-106-1

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευ-ματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντι-γραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε ο-ποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:

Βατάτζη 55, 114 73 ΑθήναΤΗλ. : 210 6431108e-mail: ekdoseis.ocelotos@gmail.comwww. ocelotos. gr

Θοδωρησ καρανικολασ

ιστορίες για παρίες

αΘηνα 2013

συΛΛογή Δίήγήματων

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΠΑΡΙΕΣ 5

Τερματικός σταθμός

νούμερο 4: Κοιτάζοντάς τον κατάματα και με πονη-ρό βλέμμα, μια ευπαρουσίαστη νεαρή δεσποινίς υπο-

σχόταν, όλο νάζι, μεγάλες αποκαλύψεις περιτριγυρισμέ-νη από κάνα δυο γυναικωτούς και κάποιες άλλες κοπέλες, ανάλογου ντυσίματος και αισθητικής. 5: Ξέγνοιαστα και χαμογελαστά, όλα τα μέλη της οικογένειας Βαρδούκου χαίρονταν το κυριακάτικο τραπέζι στο γκαζόν του κήπου, με μπάρμπεκιου κι αστεία.

«ή δικιά μου η φαμίλια, πάντως, δεν είναι έτσι», παρα-πονέθηκε ο τέλης και μετέβη στο νούμερο έξι χωρίς να μά-θει για ποιον λόγο το Βουρδουκέικο ευτυχούσε τόσο. εκεί, η αγωνία έφτανε στο κατακόρυφο.

«σε ποιον από τους δύο παγκόσμιους πολέμους θρηνή-σαμε τα περισσότερα ανθρώπινα θύματα;» ρώτησε το ζευ-γάρι ο καλλωπισμένος μεσήλικας.

Κρύος ιδρώτας έλουσε και τον άντρα και τη γυναίκα. προφανώς, δεν γνώριζαν τι να απαντήσουν.

«το ξέρεις;» απευθύνθηκε η κοπέλα στον σύζυγό της, εμφανώς νευρική και αγχωμένη.

«Όχι, αλλά και να το βρει, μήπως θα αλλάξει κάτι; στο πατ κιουτ θα του τα ξαφρίσεις τα λεφτά που θα κερδίσετε. Φαίνεσαι, φαίνεσαι…» απάντησε ο κυρ τέλης για λογα-ριασμό του άντρα και βρίζοντας προχώρησε στο 7: σκεπτι-κός και προβληματισμένος ο τζον Χάρολντ προσπαθούσε να επιλύσει το μυστήριο γύρω από μια υπόθεση δολοφο-νίας.

«ωραία!» αναφώνησε γεμάτος ενθουσιασμό ο τέλης. «ταινία».

ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΑΡΑΝΙΚΟΛΑΣ6

Δυνάμωσε την ένταση της φωνής και ακούμπησε το τηλεχειριστήριο στο πάτωμα. τα φιλμ νουάρ αποτελού-σαν τα αγχολυτικά του και ας μην τα έβλεπε ποτέ ως το τέ-λος, αφού πάντα τον πρόφτανε ο ύπνος. Άπλωσε τα πόδια στο ράντσο του μικρού σαλονιού και ακούμπησε το κεφά-λι του, με μια μικρή κλίση προς το ύψος της τηλεόρασης, στο μαξιλάρι. Κατόπιν, ένωσε τα δάχτυλα των χεριών του πάνω από το διάφραγμα, έβγαλε μια ήπια εκπνοή και επι-κεντρώθηκε στην ταινία.

«Όλα τα στοιχεία οδηγούν σε μια διεύθυνση», συμπέ-ρανε ο τζον Χάρολντ με σιγουριά.

«πείτε αμέσως, κύριε επιθεωρητά». ή ανυπομονησία ήταν έκδηλη στον τόνο της φωνής

του αστυνομικού νικ. «μόνο που είναι πολύ μακριά από ‘δώ, φίλε νικ». «πού; στο Κουίνς;»ο επιθεωρητής αρκέστηκε να κουνήσει το κεφάλι του

προς τα πάνω. «στο νιου τζέρσεϊ;» «πρόσθεσε μερικά χιλιόμετρα ακόμα». «πιθανόν σε κάποια άλλη πολιτεία. στην οκλαχόμα

ίσως;» το σαρδόνιο γέλιο του επιθεωρητή έκανε τον νικ να

τρομάξει, αρχικά. στη συνέχεια, ρώτησε ανήσυχος.«Καλιφόρνια;»«Δεν κατάλαβες καλά», αποκρίθηκε ο τζον. «Θα πρέ-

πει να ταξιδέψουμε σε άλλη χώρα για να διαλευκάνουμε την υπόθεση».

ο συνεργάτης του γούρλωσε τα μάτια. «ή λύση του μυστηρίου βρίσκεται σε μια περιοχή της

ελλάδας. ονομάζεται νέος Κόσμος και η διεύθυνση εί-ναι αυτή…»

από την γκρι μακριά καμπαρντίνα του, έβγαλε ένα μι-κρό κομμάτι λευκό χαρτί και το έδειξε στον βοηθό του.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΠΑΡΙΕΣ 7

«Δεν καταλαβαίνω τι λέει. είναι γραμμένο στα ελλη-νικά».

«Θα σου πω εγώ, λοιπόν, αστυνόμε νικ. Λυσιμαχίας 56. ας ξεκινήσουμε πριν είναι πολύ αργά».

ο επιθεωρητής φόρεσε το ασορτί καπέλο του, άναψε ένα τσιγάρο και βιαστικά περπάτησε ως την πόρτα. τυλί-γοντας το κασκόλ γύρω από τον λαιμό του, ο νικ τον ακο-λούθησε, την ώρα που μια βροντή τάραξε τη νυχτερινή ηρεμία. Βροντή που ανάγκασε τον τέλη να σηκωθεί από το ράντσο και αλαφιασμένος να ανοίξει την πόρτα του σπιτιού του. είχε αρχίσει να ψιχαλίζει. στον δρόμο δεν κυ-κλοφορούσε ψυχή.

Κατέβηκε τα τρία σκαλιά του ισόγειου διαμερίσματος, του οποίου η είσοδος ήταν ανεξάρτητη από τη διπλανή πολυκατοικία, και προχώρησε μέχρι τη μέση του δρόμου. νέκρα. αργοπορημένα συνειδητοποίησε ότι είχε βγει έξω χωρίς παπούτσια, μιας και οι κάλτσες του είχαν μουσκέψει από τις ψιχάλες που όλο και δυνάμωναν. Κίνησε για μέσα, αλλά κοντοστάθηκε μόλις αντίκρισε τον αριθμό 56 σε μια μικρή μπλε ταμπέλα πάνω από την πόρτα του διαμερίσμα-τός του. παρέμεινε έτσι αποσβολωμένος για αρκετή ώρα, ώσπου η ψιχάλα έγινε βροχή και η βροχή καταιγίδα. από το παράθυρο του σαλονιού, που έβλεπε στον δρόμο, διέ-κρινε το φως, το οποίο εξέπεμπε η τηλεόραση, ενώ η πόρ-τα της εισόδου ήταν μισάνοικτη.

Δύο αντρικές φωνές, που συζητούσαν ακατάπαυστα στα αγγλικά, τον έκαναν να στρίψει τη ματιά του αριστε-ρά στον κάθετο δρόμο. ή αγέρωχη φιγούρα ενός ψιλόλι-γνου μεσόκοπου προχωρούσε μπροστά. Ξεχώριζε, επίσης, λόγω της μακριάς καμπαρντίνας και του καπέλου που φο-ρούσε, ενώ κάπνιζε μανιωδώς ένα τσιγάρο. Ξοπίσω του, ο δεύτερος άντρας τον ακολουθούσε αγκομαχώντας, με βιαστικές και σπασμωδικές δρασκελιές. το ανάστημά του ήταν κανονικό. είχε τα μισά σχεδόν χρόνια του πρώτου

ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΑΡΑΝΙΚΟΛΑΣ8

και κάλυπτε στόμα και λαιμό με ένα κασκόλ. Κάθε σκέψη στο μυαλό του τέλη για επιστροφή στην εστία του απο-μακρύνθηκε. ανυπόδητος όπως ήταν και με τις κάλτσες στα πόδια του νωπές, έτρεξε γρήγορα προς το μέρος των αντρών, οι οποίοι χάθηκαν στη συμβολή των δύο οδών.

Δεν χρειάστηκε παραπάνω από δέκα βήματα για να βρε-θεί στη γωνία Λυσιμαχίας και Κατάβασης, μα στο οπτικό του πεδίο δεν διέκρινε κανέναν. τράβηξε ευθεία την Κα-τάβασης, μπας και τους πετύχαινε σε κάποιο παραπλήσιο στενό, αλλά μάταια. Ένα έντονο άσπρο φως, απλωμένο σε ένα από τα μικρά δρομάκια, μεσοστρατίς της πορείας του, του απέσπασε την προσοχή. Έστριψε σε έναν κακοστρω-μένο, όλο λακκούβες και χώματα δρόμο, ώσπου αντίκρισε μια υπερυψωμένη φωτεινή πινακίδα, στην οποία αναγρα-φόταν η φράση «σταθμός μετρό-νέος Κόσμος». Κάτω από την ένδειξη, οι πύλες του σταθμού ανοικτές ακόμα παρά το προχωρημένο της ώρας, περίμεναν τους τελευ-ταίους επιβάτες. τροχάδην έφτασε ως εκεί και κατέβηκε τα σκαλιά με τον ίδιο τρόπο, ενώ προηγουμένως σκούπι-σε τις κάλτσες του από τις βρομιές που είχαν μαζέψει, σε ένα πατάκι πριν από το πρώτο σκαλοπάτι. Έπειτα, αποφά-σισε να τις βγάλει και τις πέταξε, τη μία μετά την άλλη, σε έναν κάδο σκουπιδιών αντίκρυ. Φτάνοντας στο δεύτερο επίπεδο, παρατήρησε πως, παρότι ήταν αργά, δεν υπήρχε καν φύλακας, οπότε προτίμησε να μην εκδώσει εισιτήριο. εξάλλου, χρειαζόταν να κάνει οικονομία, μιας και τα λε-φτά του πλέον δεν αρκούσαν για να καλύψει ούτε τις βα-σικές του ανάγκες. Όση σιγή είχε συναντήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή στον περίπατό του, άλλη τόση φασαρία βρήκε όταν έφτασε, μέσω κυλιόμενων, στο τρίτο και τελευταίο επίπεδο, στην πλατφόρμα επιβίβασης με κατεύθυνση τον Άγιο Δημήτριο.

πλήθος κόσμου δημιουργούσε τόσο εκκωφαντική οχλοβοή, ώστε αναγκάστηκε να βουλώσει τα αφτιά με

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΠΑΡΙΕΣ 9

τους δείκτες των χεριών του για λίγο. προχώρησε τέρ-μα στην αριστερή άκρη της αποβάθρας και μόλις έφτα-σε, έκατσε οκλαδόν, περιμένοντας να μπει στο τελευταίο βαγόνι. οι ελεγκτές δεν συνήθιζαν να μπαίνουν στο συ-γκεκριμένο, μάλλον επειδή στα μεσαία βαγόνια συνωστι-ζόταν ο περισσότερος κόσμος. Λογής-λογής οντάρια πα-ρατήρησε όσο περίμενε τον συρμό. Έναν ευπρεπή κύριο, χωρίς κεφάλι, συνοδευόμενο από την αλεπόμορφη σύ-ντροφό του, η οποία ξεχώριζε εξαιτίας του μουσταρδί νυ-φικού που φορούσε και έφτανε ίσαμε την ουρά της. ανε-ξέλεγκτη από αφροδίσια ορμή, η σύζυγος ερωτοτροπούσε συνεχώς, γλείφοντας ηδονικά τα αίματα που είχαν πιτσι-λίσει το σκούρο μπλε κουστούμι του, το άσπρο πουκά-μισο και την μπορντό γραβάτα του συνοδού της. μεγά-λη ένταση προκλήθηκε όταν ένα υπερτροφικό σαλιγκάρι θέλησε να επιβιβαστεί. Χώρια από το ότι οι κινήσεις του ήταν ράθυμες και αργοπορούσε, με τον όγκο του κατέλα-βε ολόκληρο το τρίτο βαγόνι, ενώ για να χωρέσει βοηθή-θηκε από έναν φαλακρό τερατόμορφο μασίστα, με φαβο-ρίτες κοτσιδάκια και τον σταύρακα από τον Καραγκιόζη. ο καημένος, τον έσπρωχνε μέχρι που κοκκίνισε, παρότι είχε χέρια πόδια κολλημένα και τις σούστες στην πλάτη να τον βαραίνουν.

«περίεργοι που είναι όλοι τους», σκέφτηκε ο κυρ τέ-λης σαν έβλεπε όσους τον περιτριγύριζαν, όμως αμέσως συνειδητοποίησε πως κι αυτός έδειχνε παράξενος, βρεγ-μένος από την κορυφή ως τα νύχια, ξυπόλυτος και με κάτι μουσκεμένες, λιωμένες, παλιομοδίτικες, εμπριμέ πιτζάμες.

προτίμησε να χωθεί σε μια γωνία του τελευταίου βα-γονιού, όταν το τρένο έφτασε στον σταθμό. απέναντί του στεκόταν ένας νάνος, με κάτι μούσια ίσαμε το έδαφος, και δίπλα ένας ίνδιάνος αγνώστου φυλής. Ήρεμοι και χαλαροί ήταν και οι δυο τους. Δεν μίλησαν και φαίνονταν γαλήνιοι.

ISBN 978-960-564-106-1

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα Τηλ. : 210 6431108

ekdoseis.ocelotos@gmail.comwww. ocelotos. gr

Facebook: Thodoris KaranikolasLinkedin: Thodoris Karanikolas

Πολλά ήταν τα παράπονα του κόσμου από τον Λαοκράτη. Καταρχήν, αντικατέστησε τις επιδεί-ξεις μόδας με θεατρικές παραστάσεις, μετέτρεψε τα στριπ κλαμπ σε λέσχες φιλοσοφικών συζητήσε-ων και αναζητήσεων και όλα τα καφενεία –όπως και τα εμπορικά κέντρα– μηδενός εξαιρουμένου σε βι-βλιοθήκες. Πώς να μην του διαμαρτυρηθεί ο κόσμος ύστερα, με «το πάθος για χυδαία και πρόστυχα μωρά, είναι δυνατότερο απ’ όλα τ’ αγαθά» και το «στη φω-τιά ο Μπόρχες και ο ζάκιας ο Κοκτώ, καβάλα έρχε-ται η φώτιση σα δεις κάνα ποπό»; Τα ιδρύματα πο-λιτισμού και εκπαίδευσης μόνο τη γλίτωσαν. Και όμως, αυτό που πόνεσε περισσότερο τον λαό ήταν οι ριζικές αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στα τη-λεοπτικά προγράμματα όλων των σταθμών. Ριάλι-τι σόου, πρωινάδικα και εκπομπές ενασχολούμενες με τις προσωπικές στιγμές των σελέμπριτις, έδωσαν τη θέση τους σε ντοκιμαντέρ ιστορικού περιεχομέ-νου, επιμορφωτικές εκπομπές και ταινίες κάτι περί-εργων σκηνοθετών.

«Με Γκοντάρ η ώρα περνάει πληκτικά, επιτα-γή επιστροφής στα μεσημεριανά», ήταν η οργισμένη αντίδραση των πολιτών.

ΘΟ

ΔΩ

ΡΗΣ Κ

ΑΡΑ

ΝΙΚ

ΟΛ

ΑΣ ΙΣΤΟ

ΡΙΕΣ ΓΙΑ Π

ΑΡΙΕΣ

Ο Θοδωρής Καρανικόλας γεννήθηκε πριν από 34 χρόνια στο Κρανίδι Αργολίδος, μέρος στο οποίο μεγάλωσε. Η ενασχόλησή του με το γράψιμο προέκυψε στην πορεία. Σ’ αυτό βοήθησε ο επαγγελματικός προσανατολισμός στη δημοσιογραφία και το πέρασμα στην τέταρτη δεκαετία της ζωής του. Αποτέλεσμα; Η έκδοση του μυθιστορήματος «Ανεπαρκείς καθώς και ράθυμοι» τον Δεκέμβρη του 2012. Νωρίτερα, τον Νοέμβρη του ίδιου έτους, το διήγημα «Αναίμακτος αγώνας, πετυχημένη εξέγερση» (μπορείτε να το διαβάσετε στο βιβλίο που κρατάτε) διακρίθηκε στο ελληνικό τμήμα του 2ου Διεθνούς Διαγωνισμού Διηγήματος της ιστοσελίδας www.eyelands.gr και συμπεριλήφθηκε στη συλλογή διηγημάτων «Ιστορίες για την Ελλάδα».

143 × 210 SPINE: 6 FLAPS: 80

0_cover_istories gia paries.indd 1 12/11/2013 12:00:25 PM