Από την Μάγδα Μυστικού

ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΣΙΜΟΣ - Λαϊκός Ζωγράφος

‘Ο καλλιτέχνης από καρδιάς που κρατά με την δουλειά του την ομορφιά

της τέχνης, στον δρόμο, και αντιπαραβάλει την κουλτούρα της στην καρδιά

του εμπορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης.’

Όλοι στρέψαμε βιαστικά το βλέμμα κάτω από τις καμάρες της Αριστοτέλους

μπροστά στην Αγροτική τράπεζα. Το θέαμα των παρατεταγμένων έργων του

Γεωργιάδη μικρή όαση στην καθημερινότητα των περαστικών. Χρώμα και εικόνες

της πόλης, των λουλουδιών και τοπίων με πολύ μαεστρία και μεράκι.

Πολύ παχύ σε ποσότητα το χρώμα, δουλεμένο κυρίως με σπάτουλα δείχνει

την διάθεση του Σίμου να ξεπεράσει την οικονομία για μπογιές όπως λέει των

νεανικών του χρόνων.

Δύσκολα χρόνια αυτά της νιότης του μου τα αφηγείται σε έναν μονόλογο κάτω

από τις καμάρες στον προσωπικό χώρο του δρόμου που έχει καταλάβει με τις

δημιουργίες του. Καθισμένοι στις 2 ξύλινες καρέκλες αναπολεί άλλους καιρούς τότε

που ξεκίνησε την ζωγραφική του. Γεννήθηκε στην Αλιστράτη Σερρών το 1931 και

έφυγε για την Θεσσαλονίκη το 1947, μετά τον εμφύλιο. Από την Βα τάξη του

Δημοτικού εντυπωσιάστηκε βλέποντας την περικεφαλαία του Κολοκοτρώνη στο

σχολείο και αυτό έγινε η αρχή για την ζωγραφική του.

Στην αρχή σχεδιάζει τοπία από την Αλιστράτη Σερρών με μολύβι. Το χρώμα

το ανακάλυψε αργότερα το 1960. Το όνειρο του να σπουδάσει δεν

πραγματοποιήθηκε διότι έπρεπε να πληρώσει 7000 δρχ. για την εγγραφή και η

μητέρα του του ζήτησε να πουλήσει τα αυγά του σπιτιού ώστε να συγκεντρώσει το

ποσόν. Ντράπηκε και έτσι έχασε την ευκαιρία για περαιτέρω σπουδές. Στην

Θεσσαλονίκη πια ο πατέρας εστιάτορας βοήθησε λίγο και στην συνέχεια πληρώνεται

από τα καλλιγραφικά γράμματα που γράφει στα καρότσια μεταφορών με ανθρώπους

χειραγωγούς. Τότε φαντασθείτε ότι υπήρχαν λίγα κάρα για μεταφορές με ζώα. Μιλώ

για την εποχή 1947 – 48, που το τράμ της Θεσσαλονίκης περνούσε κάτω από την

Καμάρα. Αυτή την εποχή ακριβώς μένει στην Κωνσταντίνου Μελενίκου με γείτονα

και φίλο τον Πετρόπουλο τον Ηλία τον συγγραφέα ποιητή, που πέθανε πρόσφατα

στο Παρίσι. Στα 23 του χρόνια κατατάγηκε στρατιώτης για την θητεία του. Πολλά

έργα της περιόδου εκείνης με μολύβι έχουν δωρηθεί σε φίλους. Το 1959 παντρεύεται

την Κυριακή Αβραμίδου από την Νέα Τραπεζούντα της Κατερίνης. Αποκτούν δυο

παιδιά την και τον Κυριάκο. Το 1959 λόγω δυσκολιών αναγκάζεται να

ζωγραφίζει με χρώμα και να πληρώνεται. Τα θέματα επηρεασμένα από τις δύσκολες

οικονομικές καταστάσεις της εποχής. Την έναρξη ζωγραφιάς με το χρώμα την

χρωστά σε έναν φίλο του Στέλιο που του χαρίζει ένα πακέτο χρώματα. Γίνεται

μπουγατσατζής και συγχρόνως ζωγραφίζει. Τώρα πια ζωγραφίζει για

βιοποριστικούς λόγους. Από το 1985 και μετά γίνεται ζωγράφος της οδού

Αριστοτέλους αναπόσπαστο κομμάτι της κάτω από της κολώνες της. Συχνά

ζωγραφίζει και στην παραλία της πόλης της Θεσσαλονίκης.

Τα καλοκαίρια επισκέπτεται την Χαλκιδική σε όλη την έκταση των ακτών της

κοσμικών και ερημικών. Τα τοπία είναι εμπνευσμένα από όλη την Βόρεια Ελλάδα

όπως και γωνιές της Θεσσαλονίκης. Η αμεσότητα με το τοπίο λειτουργεί με

καταλυτική ευλάβεια για την ζωγραφική του Γεωργιάδη.

Ακόμη και τα μπουκέτα των λουλουδιών του έχουν τη φωτεινότητα της φύσης

και ενεργοποιούν την προσωπική του έλξη για την απόδοσή της ατμόσφαιρας. Ένας

καθαρά ατμοσφαιρικός ποιητής της εικόνας μας γεμίζει από χρώμα και σχέδιο

απηλαγμένο από την ρεαλιστική κουλτούρα των πραγμάτων.

Μέσα από την λαϊκή και αυτοδίδακτη πρακτική της ζωγραφικής μπορούμε να

ξεχωρίσουμε αυτή του μοντέρνου καλλιτέχνη που με την σπάτουλα κυρίως

οργανώνει έργα πολύ φουτουριστικά.

Το όνειρό του είναι κάποτε οι αρμόδιοι αυτής της πόλης να δώσουν ένα στέκι

στους υπαίθριους ζωγράφους όπως συμβαίνει στην Ευρώπη. Έτσι θα βλέπουν εν

δράσει κάποιους καλλιτέχνες οι Θεσσαλονικείς και οι ξένοι επισκέπτες. Εκείνο που

τον κρατά σε εγρήγορση για δημιουργία είναι η αγάπη και το πλησίασμα του κόσμου.

Αυτή την επικοινωνία με τη φύση και τον κόσμο δεν την ανταλλάσσει με καμία

αίθουσα προβολής της δουλειάς του. Γεννήθηκε για να ζωγραφίζει και θα τελειώσει

τη ζωή του καταγράφοντας την ελληνική φύση και κυρίως τη Θεσσαλονίκη που ζει και

τον συγκινεί βαθιά.

Ο Σίμος Γεωργιάδης άφησε την υπογραφή του βαθιά χαραγμένη στους

δρόμους και τις ψυχές των ανθρώπων αυτής της πόλης.

Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6977227228

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Νέα Φωνή.

Ιούνιος 2007