Ταξίδι ςτο διάςτθμα Ζξω απ τθν γθ υπάρχει ζνα μεγάλο κενό όπου αποτελείται από άλλουσ πλανιτεσ που περιμζνει να το ανακαλφψουμε. Ρρόςφατα ζνασ εχκρικόσ πλανιτθσ απειλεί να καταςτρζψει τθν γθ. Οι επιςτιμονεσ δεν μποροφν να εξθγιςουν πωσ γίνεται, μετά από τόςεσ ζρευνεσ ότι υπάρχει ηωι ςε άλλο πλανιτθ. Ζτςι εγϊ και ο ξάδελφοσ μου, ο Σταφροσ, αποφαςίςαμε να τουσ ςταματιςουμε. Ριγαμε αμζςωσ ςτο ςπίτι μου να πάρουμε ότι χρειαηόμαςταν. Ευτυχϊσ ο ςταυρόσ μου κφμιςε ότι χρειαηόμαςτε και ζνα διαςτθμόπλοιο. Είπαμε ςτουσ γονείσ μασ για αυτό που ςχεδιάηαμε, και πωσ χρειαηόμαςταν ζνα διαςτθμόπλοιο, όμωσ δεν μποροφςαν να κάνουν τίποτα. Μετά ςκεφτικαμε να πάμε ςτθν Ν.Α.Σ.Α, και ζτςι κάναμε. Μασ ζδωςαν ζνα διαςτθμόπλοιο και μασ είπαν ότι πρϊτθ φορά δίνουν ςε παιδιά και ότι ιταν πολφ επικίνδυνο. Ζτςι φφγαμε απ τισ Θ.Ρ.Α και εκτοξευτικαμε ςτο διάςτθμα. Ρζντε λεπτά αφοφ βγικαμε από τθν ςτρατόςφαιρα μασ επιτζκθκαν εξωγιινοι. Ιταν πάρα πολλοί και δεν μποροφςαμε να τουσ νικιςουμε όποτε τουσ ξεφφγαμε. Ο πλανιτθσ που ζπρεπε να πάμε, ιταν δίπλα ςτον Άρθ. Ρροςγειωκικαμε ςτον Άρθ γιατί είδαμε κάτι όπλα. Τα πιραμε και εξερευνιςαμε λίγο τον Άρθ. Πταν γυρίςαμε το διαςτθμόπλοιο μασ ιταν κατεςτραμμζνο. Μετά μασ επιτζκθκε ζνα πφρινο τζρασ. Αρχίςαμε να το πυροβολοφμε μζχρι που το ςκοτϊςαμε. Βρικαμε και ζνα τζλειο διαςτθμόπλοιο. Μάλλον κα ιταν κάποιου αςτροναφτθ, γιατί μζςα είχε ζνα πτϊμα και ζνα φοβιςμζνο ρομποτάκι. Το πιραμε και φφγαμε για τον διπλανό πλανιτθ. Πταν προςγειωκικαμε, είδαμε πολλοφσ εξωγιινουσ και αρχίςαμε να πυροβολοφμε, μζχρι που φτάςαμε ςε ζνα τεράςτιο όπλο. Με αυτό οι εξωγιινοι κα κατζςτρεφαν όλθ τθν γθ. Ιταν ζτοιμοι να τθν καταςτρζψουν, μζχρι που το ρομποτάκι που ιταν ςτο διαςτθμόπλοιο, πετάχτθκε και ςταμάτθςε το λζιηερ. Τότε καταςτρζψαμε το όπλο και πιγαμε πίςω ςτο διαςτθμόπλοιο. Μασ είχε ακολουκιςει και το ρομποτάκι, ςυνδζκθκε με το διαςτθμόπλοιο και πζταξε μια βόμβα που κατζςτρεψε όλουσ τουσ εξωγιινουσ.

Μόλισ γυρίςαμε ςτθν γθ είπαμε ςε όλουσ ότι θ γθ είναι αςφαλισ. Ζτςι γυρίςαμε ςτα ςπίτια μασ. Το ρομποτάκι ιρκε ςτο ςπίτι μου. Ιμαςταν και οι δυο πολφ κουραςμζνοι, άλλα και πολφ χαροφμενοι γιατί ςϊςαμε τθ γθ, και ταξιδζψαμε και ςτο διάςτθμα.

ΕΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΛΚΟ ΤΑΞΛΔΛ ΣΤΟ ΔΛΑΣΤΘΜΑ Το διάςτθμα ιταν πάντα δίπλα μασ. Είναι θ χϊρα που κατοικοφν οι

πλανιτεσ, οι αςτεροειδείσ και οι κομιτεσ. Ράντα ικελα να πάω εκεί. Να εξερευνιςω κάκε άκρθ του, να δω τον πολφτιμο ιλιο από κοντά, να παίξω κρυφτό με τουσ Αδειανοφσ, να περπατιςω ςτθ ςελινθ! Ώςπου μια μζρα το αποφάςιςα! Ριρα μαηί μου φαγθτό, νερό και τθ ςτολι μου. Ριρα επίςθσ τον πιςτό μου ςκφλο το REX και τον γείτονά μου τον εντεκάχρονο, ατρόμθτο Νίκο.

Ξεκινιςαμε το ταξίδι μασ μια ηεςτι καλοκαιρινι μζρα με τον καινοφριο πφραυλο τθσ NASA. Εγϊ οδθγοφςα, ο Νίκοσ ιταν ο ςυγκυβερνιτθσ κι ο REX ζςκιηε τον καναπζ!

Ο πφραυλοσ μασ εκτοξεφτθκε ςτισ 17:00 το απόγευμα. Μόλισ βγικαμε από τθν ατμόςφαιρα τθσ Γθσ νιϊςαμε ανάλαφροι αλλά οι ειδικζσ ηϊνεσ μασ κράτθςαν ςτθ κζςθ μασ. Ρρϊτθ ςτάςθ το φεγγάρι! Το φεγγάρι που όταν το βλζπουμε απ’τθ Γθ φαίνεται τόςο όμορφο και λαμπερό δεν είναι τίποτα άλλο από ζνα γκρίηο βράχο με

πολλοφσ ανενεργοφσ κρατιρεσ.

Ρροςγειωκικαμε, φορζςαμε τα κράνθ μασ και βγικαμε ζξω. Ιταν ιςυχα

δεν βλζπαμε όμωσ τίποτα. Μετά από λίγο ςυνειδθτοποιιςαμε ότι ιμαςταν ςτθ ςκοτεινι πλευρά του φεγγαριοφ! Τρζξαμε γριγορα ςτον πφραυλο και οδθγιςαμε ωσ τθ φωτεινι πλευρά! Εκεί δεν ιταν τόςο ιςυχα. Ακοφγαμε περίεργουσ κορφβουσ αλλά δεν βλζπαμε κανζναν! Ρροχωριςαμε λίγο πιο κάτω και είδαμε μια πόλθ που κατοικοφςαν εξωγιινοι. Ζνασ τουσ μασ πρόςεξε και μασ πλθςίαςε κυμωμζνοσ. Μασ ζβαλε ςε ζνα δίχτυ και μασ πιγε ςτο τεράςτιο κάςτρο που κατοικοφςε ο βαςιλιάσ τουσ. Ο REX άρχιςε να γαβγίηει και εμείσ φοβιςμζνοι προςπακοφςαμε να βροφμε τρόπο να ξεφφγουμε. Ο βαςιλιάσ μασ εξιγθςε ότι ηω φεφγαμε αμζςωσ φα μασ άφθνε ελεφκερουσ. Εμείσ του το υποςχεκικαμε και πιγαμε τρζχοντασ. Μόλισ βγικαμε απ’ τθν πόλθ τράβθξα μια φωτογραφία για να τα κυμάμαι αυτά. Ύςτερα, μπικαμε ςτον πφραυλο και ξεκινιςαμε για ζναν άλλο πλανιτθ.

Αποφαςίςαμε να πάμε ςτον Ρλοφτωνα, τον πιο κρφο πλανιτθ του γαλαξία. Μζχρι εκεί κζλαμε όμωσ πολλι ϊρα. Ζτςι βάλαμε τον αυτόματο πιλότο και πιγαμε -φορϊντασ ειδικά φαρδιά παποφτςια- να φάμε. Μετά από 7 ϊρεσ ταξιδιοφ είχαμε φτάςει ςτον προοριςμό μασ. Στον Ρλοφτωνα επικρατοφςε μαφρο ςκοτάδι κακϊσ ιταν ζτθ φωτόσ μακριά απ’ τον Ιλιο. Οπότε κάναμε απλά ζναν γφρο με τον πφραυλο και φφγαμε.

Τϊρα ιταν θ ϊρα να εξερευνιςουμε ζναν άλλο γαλαξία . Διαλζξαμε τον Λ-Χ-13 γιατί ιταν ο πιο κοντινόσ. Ρεράςαμε τθ γαλαξιακι πφλθ και βρεκικαμε εκεί. Είδαμε ζναν πλανιτθ με πολφ παράξενο ςχιμα που ο μίςοσ ιταν όμορφοσ και ο άλλοσ μίςοσ ιταν ραγιςμζνοσ. Κατεβικαμε ςτθν ωραία μεριά που ιταν πραγματικά υπζροχα. Ρίςω από ζναν βράχο πατάχτθκε ζνασ μικρόσ εξωγιινοσ. Ο εξωγιινοσ μασ είπε πωσ οι κάτοικοι του πλανιτθ του ιξεραν όλεσ τισ γλϊςςεσ του διαςτθματοσ. Μασ είπε επίςθσ ότι τον ζλεγαν ZATHURA και αν κζλαμε να γίνουμε φίλοι του. Του απαντιςαμε ότι και φυςικά και κζλουμε και κάτςαμε να παίξουμε. Ο ZATHURA ιταν πολφ ζξυπνοσ, ιξερε μζχρι και για τθ χϊρα μασ και μασ είπε πωσ μια μζρα όταν μεγαλϊςει κα πάει να μείνει εκεί! Τον ρωτιςαμε γιατί ο μιςόσ πλανιτθσ είναι ραγιςμζνοσ. Εκείνοσ λυπθμζνοσ μασ απάντθςε ότι πολφ μικροί εξωγιινοι ζτρωγαν ςιγά-ςιγά τον πλανιτθ και ςε λίγο αν το ςυνζχιηαν αυτό κα τον κατζςτρεφαν. Επίςθσ πωσ από τότε που άρχιςαν να τον τρϊνε, όλοι οι πολίτεσ ηουν ςτο άλλο μιςό κομμάτι ςτριμωγμζνοι. Εμείσ του υποςχεκικαμε πωσ κα καλζςουμε τουσ ανκρϊπουσ να βοθκιςουν όςο ςυντομότερα γινόταν. Ο ZATHURA μασ ευχαρίςτθςε, αλλά του εξθγιςαμε πωσ ζπρεπε να φφγουμε. Τον χαιρετιςαμε και αφοφ μπικαμε ςτον πφραυλο μασ τραβιξαμε μερικζσ φωτογραφίεσ αφινοντασ πίςω μασ αυτόν τον πανζμορφο αλλά και άτυχο πλανιτθ.

ίξαμε μια μάτια ςε όλουσ τουσ πλανιτεσ του I-X-13 και παρατθριςαμε ότι

όλοι είχαν το ςχιμα ςαν αυτόν του μικροφ εξωγιινου. Πμωσ ιταν ϊρα να γυρίςουμε ςτον δικό μασ γαλαξία .

Πταν φτάςαμε εκεί βάλαμε πορεία προσ τθ Γθ. Κακϊσ φτάναμε ςκεφτόμαςταν τι ωραίο ταξίδι ιταν αυτό αλλά και πόςο πιο ωραία είναι θ Γθ με το πράςινο, τθ κάλαςςα και το φωσ του ιλιου. Επίςθσ κανονίςαμε τα επόμενα μασ ταξίδια . Συμφωνιςαμε κάκε χρόνο να πθγαίνουμε ςτθν ίδια θμερομθνία ταξίδι ςτο απζραντο , μαγευτικό διάςτθμα!!!

Ζνα φανταςτικό ταξίδι ςτο διάςτθμα

Για ςασ, δεν κα ςασ πω πωσ με λζνε, αλλά κα ςασ διθγθκϊ ζνα φανταςτικό

ταξίδι ςτο διάςτθμα που ζκανα πρόςφατα. Για όςουσ δεν ξζρουν το διάςτθμα είναι ο

χϊροσ που κινοφνται όλα τα ουράνια ςϊματα όπωσ : πλανιτεσ, κομιτεσ, γαλαξίεσ,

αςτζρια και πολλά άλλα πράγματα. Αποφάςιςα να κάνω αυτό το ταξίδι, γιατί τα

μικρά μου αδζλφια νόμιηαν πωσ το φεγγάρι (όπου είναι ςτο διάςτθμα ) είναι τυρί.

Ζτςι αποφάςιςα να πάω ςτο φεγγάρι μαηί τουσ. Μαηί με τα αδζλφια μου πιρα:

μπαλάκια του τζνισ και του μπάτμιντον (για περίπτωςθ επίκεςθσ εξωγιινων προσ

εμάσ), ροφχα και παποφτςια (για να μθν κρυϊνουμε), μερζντα και διαςτθμικό

παγωτό (για περίπτωςθ πείνασ), διαςτθμικι ςτολι (για να αναπνζουμε κακαρά),

φωτογραφικι μθχανι (για να κυμόμαςτε το γεγονόσ ότι ταξιδζψαμε ςτο φεγγάρι)

και νεροπίςτολα (για να παίξουμε μπουγζλο).

Το μεταφορικό μασ μζςο ιταν ζνα μαγικό χαλί, όπου μεταμορφωνότανε ςε

όποιο μεταφορικό μζςο ικελεσ εςφ.

Στο διάςτθμα ζκανα τζςςερισ φίλουσ και ζτςι γνϊριςα τζςςερισ πλανιτεσ.

Στον πλανιτθ Άρθ ςυνάντθςα τον Κίνγκ-μπόξινγκ που ιξερε όλεσ τισ πολεμικζσ τζχνεσ

του κόςμου. Είχε δφο μεγάλα αυτιά, ζνα τςουλοφφι, φοροφςε γυαλιά θλίου και είχε

ςτόμα ρομπότ. Φοροφςε ζνα πουά φανελάκι, μία μίνι δαντελζνια φοφςτα και τα

παποφτςια του Μπόμπ Σφουγγαράκι.

Συνάντθςα και τθν Μίςτι από τον πλανιτθ Αφροδίτθ. Θ Μίςτθ ιξερε όλα τα

μυςτικά τθσ μόδασ, αλλά τα κρατοφςε μυςτικά. Είχε μαλλιά από φίδια και φοροφςε

ζνα φόρεμα από το διαςτθμόπλοιο ενόσ αςτροναφτθ και δφο βατραχοπζδιλα με

ςτρασ.

Γνϊριςα και τον Βίλμπομπ που ιταν πολφ ζξυπνοσ. Φοροφςε μία κόκκινθ

μπλοφηα, ζνα μπλε παντελόνι δφο μαφρα παποφτςια και κρατοφςε μία καφζ

βαλίτςα. Είχε πράςινο δζρμα και δφο κεραίεσ ςτο κεφάλι του. Ο Βίλμπομπ ιταν

από τον πλανιτθ Ρλοφτωνα. Και τελευταία γνϊριςα τθν Μζγκμπλουμ. Θ

Μζγκμπλουμ είχε μπλε ςϊμα και κίτρινο κεφάλι. Τα μαλλιά τθσ ιταν από κεραυνοφσ

και το κεφάλι τθσ είχε ςχιμα καρπουηιοφ. Φοροφςε ζνα φόρεμα από ςφννεφα και

παποφτςια από καλϊδια. Είχε μφτθ από διακόπτθ και όταν ιταν κυμωμζνθ ζβγαηε

αςτραπζσ από τα χζρια τθσ. Ιταν από τον πλανιτθ Δία.

Ο Κίνγκ-μπόξινγκ, θ Μίςτι, ο Βίλμπομπ και θ Μζγκμπλουμ γνωρίηονταν από

καιρό. Πμωσ φοβόντουςαν ζναν κακό εξωγιινο. Το Ντοφμπερτ όπου ικελε να

καταςτρζψει όλο το διάςτθμα. Τα αδζλφια μου και εγϊ είπαμε πωσ κα τουσ

βοθκοφςαμε να νικιςουν το Ντοφμπερτ και τότε όλοι χάρθκαν. Πταν ιρκε ο

Ντοφμπερτ άρχιςε θ μάχθ. Θταν πολφ εφκολο να τον νικιςουμε. Ο Κίνγκ-μπόξινγκ

του ζδωςε μια κλωτςιά και ζχαςε. Ιμαςταν όλοι πολφ χαροφμενοι που νικιςαμε τον

Ντοφμπερτ αλλά και δυςτυχιςμζνοι που κα φεφγαμε. Το γεγονόσ όμωσ ότι κα

χωριηόμαςταν δε ςιμαινε πωσ δε κα ιμαςταν φίλοι.

Πταν φτάςαμε ςτθ γθ το πρϊτο πράγμα που κάναμε ιταν να τουσ

γράψουμε ζνα γράμμα. Από τότε επικοινωνοφςαμε με γράμματα.

Ζνοιωκα πολφ ωραία που είχα ακόμα κάποιουσ φίλουσ από το διάςτθμα.

Σκζφτομαι μάλιςτα να τουσ ξαναεπιςκεφτϊ. Μόνο που αυτι τθ φορά δε κα μασ

απειλεί ο Ντοφμπερτ.

Μια εμπειρία ςτο διάςτθμα Κάποιεσ νφχτεσ χωρίσ ςφννεφα κοιτάηω τα άςτρα και φαντάηομαι τον εαυτό μου ςτο διάςτθμα. Και το κατάφερα με αυτι τθν ζκκεςθ. Ε! Δεν ιταν κάτι δφςκολο. Ριρα ζνα διαςτθμόπλοιο και πιγα. Αυτό το ταξίδι το αποφάςιςα να το κάνω γιατί πρϊτον ικελα να δω εξωγιινουσ και δεφτερον ικελα να δω πωσ είναι εκεί. Μαηί μου είχα πάρει τον Βίκτωρα και τθ γιαγιά μου. Επίςθσ πιραμε πολφ φαγθτό μαηί μασ και πολλά πιάνα. Πταν πιγαμε εκεί, βρικαμε κάτι εξωγιινουσ ηόμπι. Ο Βίκτωρασ φοβικθκε και τότε θ γιαγιά ζγινε ςοφπερ γιαγιά και άρχιςε να πετάει τα πιάνα ςτουσ εξωγιινουσ. Μετά από λίγο τελείωναν τα πιάνα και ιρκε θ ομάδα των αγγζλων εξωγιινων, ςυνεργαςτικαμε και τουσ νικιςαμε. Μετά από λίγο είδαμε τον Νθλ Άρμςτρονγκ με τον Ζντουιν Γιουτηίν Πλντριν να κάνουν κόντρεσ ςερφάροντασ επάνω ςτα αςτζρια. Τθσ γιαγιάσ μου τθσ άρεςε το ςερφ και πιρε ζνα πιάνο και ζκανε και εκείνθ. Πταν ςταμάτθςαν τουσ πιραμε μαηί μασ και πιγαμε ςτο ςπίτι από ηαχαρωτά. Ξαφνικά ζφαγε ζνα ηαχαρωτό ο Βίκτωρασ και το ςπίτι ζπεςε. Πταν καταφζραμε να φφγουμε άνοιξε μια μαφρθ τρφπα κάτω από τα πόδια μασ και μασ ροφφθξε. Εκεί είδαμε ζναν γίγαντα που ζτρωγε κάτι πατατάκια ςτο μζγεκόσ μου. Εμείσ πεινάγαμε πολφ γιατί είχαμε φάει όλο το φαί που είχαμε πάρει μαηί μασ. Τότε ο

γίγαντασ μασ είπε: «Αν κζλετε να ςασ δϊςω πατατάκια κα πρζπει να μου κόψετε τα νφχια των ποδιϊν μου». Τότε εμείσ ςυμφωνιςαμε, γιατί νομίηαμε ότι κα ιταν μικρά. Πταν όμωσ μασ τα ζδειξε, ιταν 10 μζτρα. Θ γιαγιά τότε ζβγαλε από τθν τςζπθ τθσ ninja stars και μζςα ςε 10 λεπτά είχε κόψει τα νφχια του. Μετά από λίγο ο γίγαντασ μασ ζδωςε τα πατατάκια και φφγαμε. Ύςτερα είδαμε ξανά τουσ εξωγιινουσ ηόμπι και άρχιςαν να μασ κυνθγοφν. Τότε ο Άρμςτρονγκ τουσ ζριξε με το ςοφπερ λζιηερ και τουσ νικιςαμε. Μετά μασ ροφφθξε μια κόκκινθ τρφπα και μασ πιγε ςτον πράςινο πλανιτθ. Εκεί είδαμε κάποιουσ πανακθναϊκοφσ που ζβλεπαν ποδόςφαιρο. Τουσ ρωτιςαμε πωσ κα μποροφςαμε να φφγουμε και δεν μασ απάντθςαν. Ο λόγοσ ιταν επειδι τουσ είχε πετρϊςει θ μζδουςα. Πταν πιγαμε να τθν βροφμε, ςτο δρόμο ςυναντιςαμε κάποιουσ ανκρϊπουσ που μασ είπαν ότι αν κζλουμε να μασ δϊςουν μια αςπίδα, κα πρζπει να τουσ δϊςουμε και εμείσ κάτι. Τότε θ γιαγιά ςκζφτθκε να τουσ δϊςουμε ζνα πιάνο.

Μετά κάναμε τθν ανταλλαγι και πιγαμε και τθν βρικαμε. Ο Βίκτωρασ όταν τθν είδε φοβικθκε αντικζτωσ θ γιαγιά πιγε και ζγινε φίλθ μαηί τθσ και μασ είπε πωσ κα γινόταν να φφγουμε από εκεί. Τελικά ιταν πανεφκολο! Απλϊσ ζπρεπε να τραβιξουμε το ςκοινί που ιταν ςτθν πόρτα του πλανιτθ που ζλεγε: «Επιςτροφι ςτθ γθ». Πταν επιτζλουσ γυρίςαμε, εμφανιςτικαμε ςτον διαςτθμικό ςτακμό. Τότε όλοι μασ πιραν ςυνζντευξθ και γίναμε διάςθμοι. Εκείνθ τθ ςτιγμι ζνοιωκα πολφ χαροφμενοσ, όχι μόνο γιατί είχαμε γίνει διάςθμοι αλλά και επειδι είχα ηιςει μια τζλεια εμπειρία.

Ζνα ταξίδι ςτο διάςτθμα

Θ ΝΑSΑ, ζνασ Αμερικάνικοσ οργανιςμόσ που αςχολείται με τθν εξερεφνθςθ

του διαςτιματοσ, διοργάνωςε ζναν διαγωνιςμό που ο τυχερόσ κα πιγαινε ζνα ταξίδι

εξερεφνθςθσ ςτο διάςτθμα. Ο τυχερόσ ιμουν εγϊ και τελικά πιγα το ταξίδι.

Το διάςτθμα βρίςκεται ζξω από τθν ατμόςφαιρα τθσ Γθσ και φτάνει μζχρι το

θλιακό μασ ςφςτθμα. Ράντοτε ικελα να πάω αυτό το ταξίδι και τελικά θ επικυμία

μου πραγματοποιικθκε. Αποφάςιςα να πάρω μαηί τουσ γονείσ μου επειδι ικελα να

μοιραςτϊ μαηί τουσ τθν ωραία περιπζτεια. Επιβιβαςτικαμε ςτο διαςτθμικό

λεωφορείο και εκεί μασ δϊςανε διαςτθμικζσ ςτολζσ, μαηί με 2 φιάλεσ οξυγόνου

επειδι ςτο διάςτθμα δεν υπάρχει βαρφτθτα, οφτε κι οξυγόνο. Πταν φτάςαμε, είδαμε

πολλοφσ γαλαξίεσ, κομιτεσ που περνοφςαν με τεράςτια ταχφτθτα και δορυφόρουσ,

που ζψαχναν ηωι ςτο διάςτθμα. Πταν ςταματιςαμε για ανεφοδιαςμό ςτον πρϊτο

διαςτθμικό ςτακμό, μασ ζδωςαν φωτογραφικι μθχανι για να τραβιξουμε

φωτογραφίεσ. Τθ ςτιγμι που ετοίμαηα τθν φωτογραφικι μου, για να τραβιξω ζναν

δορυφόρο, είδα ζναν κομιτθ να πζφτει πάνω ςε ζνα πλανιτθ και να γίνεται μία

φανταςμαγορικι ζκρθξθ.

Μόλισ επζςτρεψα ςτθ γθ, ζδειξα με πολφ χαρά τισ φωτογραφίεσ που

τράβθξα ςτθν τάξθ και ςτθν εφθμερίδα //Το διάςτθμα//.

Πταν ιμουν ςτο διάςτθμα ζνιωςα ευτυχιςμζνοσ επειδι ζμακα πάρα πολλζσ

πλθροφορίεσ για τθν ΝΑSA, τουσ κομιτεσ, τουσ γαλαξίεσ και το πιο ςθμαντικό είναι

ότι ζμακα τθν ζννοια διάςτθμα και διαςτθμικό λεωφορείο.

ΡΕΛΡΕΤΕΛΑ ΣΤΟ ΔΛΑΣΤΘΜΑ

Σιμερα, κα ςασ διθγθκϊ τθν ιςτορία που ζηθςα πριν λίγα χρόνια

ςτο διάςτθμα. Το διάςτθμα είναι ζνασ τεράςτιοσ χϊροσ όπου υπάρχουν

πάρα πολλοί πλανιτεσ. Το ταξίδι αυτό αποφάςιςα να το κάνω για να μπορζςω να

εξερευνιςω το διάςτθμα. Με το διαςτθμόπλοιο ξεκίνθςα αυτό ταξίδι όταν ξαφνικά

ζνασ χαλαςμζνοσ δορυφόροσ άρχιςε να ζρχεται κατά πάνω μου!

Ο πιλότοσ τρόμαξε και γφριςε το τιμόνι τόςο πολφ που το διαςτθμόπλοιο πιγε

να πζςει! Τελικά, όμωσ βρικε ζνα τρόπο και το ζφτιαξε. Πμωσ, ο χαλαςμζνοσ

δορυφόροσ πλθςίαηε όλο και περιςςότερο. Τότε φόρεςα τθν ςτολι μου και το

κράνοσ μου , βγικα από το διαςτθμόπλοιο και προςπάκθςα να τον φτάςω. Πλο και

πλθςίαηα ϊςπου τα κατάφερα!! ΤΟΝ ΕΦΤΑΣΑ! Τότε ζβγαλα από τθν τςζπθ μου

ζναν ωρολογιακό μθχανιςμό, τον ζβαλα πάνω ςτο δορυφόρο, τον ενεργοποίθςα και

ζφυγα όςο πιο γριγορα μποροφςα. Τελικά ο ωρολογιακόσ μθχανιςμόσ ζςκαςε και ο

χαλαςμζνοσ δορυφόροσ ανατινάχτθκε! Επιτζλουσ μποροφςα να κάνω το ταξίδι

ςτο διάςτθμα χωρίσ κινδφνουσ . Ύςτερα από 2 χρόνια τζλειωςα το ταξίδι. Πλα νόμιηα

ότι πιγαιναν καλά ϊςπου λίγο πριν προςγειωκοφμε κάτι ζπακε θ μθχανι! Είχαν

τελειϊςει τα καφςιμα. Ιμαςταν πάνω από τθ βάςθ. Κα πζφταμε πάνω τθσ και

κα ςκοτωνόμαςταν αν δεν υπιρχε ζνα βαρζλι με καφςιμα αλλά ευτυχϊσ το είχαμε.

Βγικα από το διαςτθμόπλοιο και γζμιςα με όςα καφςιμα είχαμε τθ δεξαμενι. Το

διαςτθμόπλοιο λειτοφργθςε ξανά και ζτςι φτάςαμε ςτθ Γθ.

Το ταξίδι αυτό ιταν το πιο μαγευτικό και περιπετειϊδθσ που είχα ηιςει

ποτζ ςτθ ηωι μου και κα ικελα να το ξανά ηιςω.

ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ

ΤΑΞΛΔΛ ΣΤΟ ΔΛΑΣΤΘΜΑ

Από τα παλιά χρόνια οι άνκρωποι μελετοφςαν τα άςτρα και το ςφμπαν. Με το

πζραςμα των χρόνων θ ανάπτυξθ τθσ αςτρονομίασ είχε βελτιωκεί υπερβολικά.

Οπότε το επόμενο βιμα τθσ επιςτιμθσ ιταν να πάει ο άνκρωποσ ςτο διάςτθμα. Ζτςι

και εγϊ ικελα να πάω ςτο διάςτθμα.

Είπα ςτον μπαμπά μου ότι ικελα να πάω ςτο διάςτθμα αλλά, εκείνοσ απάντθςε

φωνάηοντασ, φζρτε γριγορα ζνα κερμόμετρο. Ζλεγε ότι αποκλείεται να με πάει και

ότι ζχω τρελακεί. Εγϊ κφμωςα και πιγα ςτο δωμάτιό μου. Ετοίμαςα μια βαλίτςα,

ντφκθκα ςαν νάνοσ με μουςτάκι και ζφυγα προσ το αεροδρόμιο. Ριρα τθν

επόμενθ πτιςθ για Αμερικι και ζφυγα. Επόμενοσ ςτακμόσ μου ιταν θ ΝΑΣΑ.

Διλωςα ςυμμετοχι ςτο κζντρο εκπαίδευςθσ αςτροναυτϊν, με εκπαίδευςαν για 1

μινα και κατάφερα να περάςω ςε όλεσ τισ αποςτολζσ τισ. Τθν επόμενθ μζρα μου

είπαν : φεφγεισ για το διάςτθμα. Κα ταξίδευα με το διαςτθμικό λεωφορείο για το

φεγγάρι.

Το διαςτθμικό λεωφορείο ιταν ςαν αεροπλάνο με δφο πυραφλουσ. Θ θμζρα

αναχϊρθςθσ ιρκε. Μπικαμε μζςα πιραμε τα απαραίτθτα μζτρα αςφαλείασ και

πατιςαμε τα κουμπιά που ζπρεπε. Ξαφνικά ακοφςτθκε μία φωνι που ζλεγε : τρία,

δφο, ζνα, ΑΡΟΓΕΛΩΣΘ!!!

Φτάςαμε ςτο διάςτθμα πολφ γριγορα. Ξελυκικαμε. Επειδι δεν υπιρχε

βαρφτθτα αρχίςαμε να πετάμε. Ριγα ςτο παράκυρο και είδα ζνα πράςινο

ανκρωπάκι να με χαιρετάει και το χαιρζτθςα και εγϊ. Ζβαλα τθν ειδικι ςτολι για να

ζξω και βγικα ςτο διάςτθμα. Εκεί είδα τθν ςελινθ που ιταν γεμάτθ τρφπεσ και

αναρωτικθκα αν ιταν από τυρί. Ξαφνικά άκουςα ζνα κόρυβο από πίςω μου. Γφριςα

και είδα ζνα μετεωρίτθ να ζρχεται κατά πάνω μου. Ζβγαλα το ειδικό πιςτόλι – λζιηερ,

το ζριξα πάνω του και το διζλυςα. Μπικα μζςα γιατί φτάναμε ςτθν ςελινθ.

Ανεβικαμε με τουσ 2 αςτροναφτεσ φίλουσ μου ςτο μικρό διαςτθμόπλοιο και

φφγαμε για τθν ςελινθ. Πταν προςγειωκικαμε είδα τθν οικογζνεια του μικροφ

πράςινου εξωγιινου. Με πλθςίαςαν και μου είπαν ότι το φεγγάρι είναι από τυρί.

Το βλζπουμε μιςό επειδι το τρϊνε αλλά ςιγά ςιγά φτιάχνουν άλλο και το γεμίηουν.

Τουσ ζκανα και ζνα δϊρο, λίγο τυρί κατίκι Δομοκοφ και αυτοί μου δϊςανε

φεγγαρίςιο τυρί. Μπικαμε ςτο διαςτθμικό μικρό λεωφορείο και αναχωριςαμε για

τθν επιςτροφι μασ ςτθν Γι.

Πταν φτάςαμε ςτθν Γθ ο μπαμπάσ μου και θ μαμά μου, με χιλιάδεσ κόςμο

ιρκαν να μασ υποδεχκοφν ςτθν Αμερικι. Πταν ζφταςα ςτθν Ελλάδα και πιγα ξανά

ςτο ςχολείο, όλοι οι ςυμμακθτζσ μου με κεωροφςαν ιρωα. Θ μαμά μου με φϊναξε

για φαγθτό. Φτου με ςταμάτθςε ςτο καλφτερο ςθμείο του video game…..ότι ιμουν

ιρωασ όλου του κόςμου.

Ταξίδι στο διάστημα Το διάςτθμα είναι ο χϊροσ όπου κινοφνται τα ουράνια ςϊματα.

Μια μζρα θ αδερφι μου και εγϊ αποφαςίςαμε να πάμε ςτο διάςτθμα. Ριγαμε

να το ποφμε ςτουσ γονείσ μασ και μασ ρϊτθςαν πϊσ το αποφαςίςαμε. Θ αδερφι μου

είπε ότι ιταν για μια εργαςία του Γυμναςίου. Εγϊ ςκεφτόμουν ότι ιταν θ πιο τρελι

ιδζα που μποροφςε να ςκεφτεί. Θ μαμά μου ιταν ςκεπτικι. Είχα άγχοσ και δάγκωνα

τα χείλια μου. Ξαφνικά πετάγεται ο μπαμπάσ μου και λζει:

- Ναι, αλλά κα ζρκουμε κι εμείσ. - Κα χρειαςτοφμε όμωσ, πολλά πράγματα για το ταξίδι μασ, είπε θ μαμά μου. - Κα χρειαςτοφμε διαςτθμικζσ ςτολζσ και διαςτθμόπλοιο, ςυμπλιρωςε θ

αδερφι μου. - Τα ζχω κανονίςει όλα αυτά, ςυνζχιςα εγϊ.

Θ αδερφι μου ζφτιαχνε μια λίςτα με τα πράγματα που χρειαηόμαςταν. Εγϊ κανόνιςα τισ ςτολζσ ςτα αγαπθμζνα τουσ χρϊματα. Θ μαμά ζφτιαξε τα φαγθτά και ο μπαμπάσ νοίκιαςε ζνα διαςτθμόπλοιο. Θ Λιάνα πιρε μια βαλίτςα κι ζβαλε μζςα το φορθτό υπολογιςτι, μπουκάλια νεροφ, μπουκάλεσ οξυγόνου και τα απαραίτθτα. Τθν άλλθ μζρα ιμαςταν ζτοιμοι για το ταξίδι μασ. Φορζςαμε τισ ςτολζσ μασ, κακίςαμε ςτισ κζςεισ μασ, βάλαμε τισ ηϊνεσ μασ και θ μαμά πιγε ςτο πιλοτιριο. Θ αδερφι μου ζπιαςε ςιμα ότι δεχόμαςτε επίκεςθ από φτερωτά Α.Τ.Λ.Α ( αγνϊςτου ταυτότθτασ ιπτάμενα αντικείμενα). Θ μαμά όμωσ γκάηωςε και φφγαμε. Μετά προςγειωκικαμε ςτον πλανιτθ ΑίμιΛία που τον ονομάςαμε ζτςι γιατί ιμαςταν οι πρϊτοι κάτοικοι. Εκεί είχαν κατοικιςει κάτι μωβοφοφξια πλαςματάκια. Εμείσ αρχικά τρομοκρατθκικαμε αλλά τελικά ιταν πολφ φιλικά. Μασ πιγαν ςτο ςπίτι τθσ

βαςίλιςςάσ τουσ και μασ ζκαναν τραπζηι. Μασ προςζφεραν το γαλακτιμοφ, που είναι το παραδοςιακό ποτό των ΜΩ.ΦΟ. Πμωσ θ ϊρα πζραςε και ζπρεπε να επιςτρζψουμε γιατί ο μπαμπάσ μου είχε δουλειζσ. Ζνιωκα ευτυχιςμζνθ και κζλω να το πω ςε όλουσ!

«Το ταξίδι ςτο διάςτθμα»

Το προχκεςινό βράδυ για να κοιμθκϊ διάβαηα ςτο κρεβάτι μου το

αγαπθμζνο μου βιβλίο, όταν ξαφνικά ζνα διαςτθμόπλοιο προςγειϊκθκε ςτο

δωμάτιο μου. Μπικα μζςα και ξεκίνθςα το φανταςμαγορικό μου ταξίδι.

Ρροςγειϊκθκα ςε ζνα γαλαξία που δεν μποροφμε να φανταςτοφμε ότι

υπάρχει οφτε ςτα ποιο τρελά μασ όνειρα. Το όνομα του γαλαξία ιταν

«Ηαχαρογαλαξίασ». Κακϊσ κατζβθκα από το διαςτθμόπλοιο, παρατιρθςα ότι το

ζδαφοσ ιταν από ηάχαρθ. Μου δθμιοφργθςε περιζργεια και για αυτό ικελα να

περιθγθκϊ ςε όλον. Το πρϊτο πράγμα που είδα ιταν ότι εκεί ζμεναν κανονικοί

άνκρωποι και ότι αυτόσ ο γαλαξίασ είχε οξυγόνο. Εκεί γνϊριςα μια πολφ

ςυμπακθτικι κοπζλα, τθ Ηαχαρζνια. Θ εποχι που είχαν ιταν χειμϊνασ. Χιόνιηε! Οι

χιονονιφάδεσ ιταν από ντόνατσ, τα δζντρα και τα λουλοφδια τουσ ιταν γλυκά και

ςυγκεκριμζνα όλων των ειδϊν οι ςοκολάτεσ. Το καλό με αυτόν το γαλαξία είναι ότι

μπορείσ να κολυμπιςεισ ςτθν κάλαςςα ότι εποχι κι αν είναι. Θ άμμοσ ιταν από άχνθ

ηάχαρθ και οι πζτρεσ από ςοκολάτα κουβερτοφρα, τα κοχφλια ιταν ηελεδάκια και τα

ψάρια από κρζπεσ. Τα ςπίτια ιταν από γλειφιτηοφρια και καραμζλεσ. Το καλό ςε

αυτόν το γαλαξία ιταν ότι δεν υπιρχαν χριματα. Πτι και να χρειαηόταν εκεί ο

άνκρωποσ του το πρόςφερε θ φφςθ. Για κάκε μωρό που γεννιόταν ζνα ςπίτι

φφτρωνε όπωσ κα το ονειρευόταν αυτό. Στο κουδοφνι ζγραφε το όνομα του. Ζτςι κα

αποφάςιηαν οι γονείσ ποιο όνομα κα του δϊςουν. Εκείνθ τθν ϊρα είπα ςτθ

Ηαχαρζνια πωσ ζπρεπε να γίνει ιςτορικόσ, επειδι ιξερε τα πάντα για το γαλαξία

τθσ. Εκείνθ μου απάντθςε πωσ ιςτορικόσ ικελε να γίνει. Συνεχίςαμε τον δρόμο μασ

για το δθμοτικό ςχολείο. Εκεί δεν υπιρχαν κρανία και καρζκλεσ μόνο πάγκοι

ηαχαροπλαςτικισ. Αυτό μάκαιναν ςτο δθμοτικό πϊσ να φτιάχνουν τα εφκολα

γλυκά. Επίςθσ, αυτό ςυνεχιηόταν ςτο γυμνάςιο και ςτο λφκειο αλλά όχι ςε όλεσ τισ

ςχολικζσ ϊρεσ. Ξαφνικά ζνιωςα γουργοφρα ςτο ςτομάχι μου. Τα ϊρα που πιγα να

δαγκϊςω ζνα ντόνατσ άκουςα μια φωνι να λζει:

- Βάςω ξφπνα ϊρα για ςχολείο. Αυτι θ φωνι ιταν ι τθσ μαμάσ μου θ του μπαμπά

μου δεν κυμάμαι πολφ καλά γιατί ιμουν βυκιςμζνθ ςτο όνειρο μου.

Αχ! Τι ωραίοσ πλανιτθσ. Τι ωραίο που είναι να τρωσ γλυκά και να είςαι αδφνατοσ.

Ριςτεφω πωσ κάκε παιδί κζλει να το ηιςει αυτό. Ρρζπει να είμαι ευτυχιςμζνθ που

το ζηθςα μζχρι και ςτο όνειρο μου.

Ζνα Φανταςτικό Ταξίδι ςτο Διάςτθμα

Ρζρςι πιγα ςτο διάςτθμα. Πμωσ όχι ςτο γνωςτό με τουσ γαλαξίεσ, τ’αςτζρια και τουσ πλανιτεσ που δεν ζχουν ίχνοσ ηωισ. Ριγα ςτο διάςτθμα που είχε 2 πλανιτεσ που ιταν κεόρατοι και κατοικθμζνοι.

Εκεί πιγα με ζνα λεωφορείο που κατεβαίνει ςτθ γθ κάκε 3 χρόνια και εκεί μπαίνουν μόνο τρία άτομα κάκε φορά και αυτά είναι τθσ επιλογισ του λεωφορείου. Διότι αυτό ζχει μυαλό, μφτθ, ςτόμα, αυτιά, μάτια και μπορϊ να πω ότι ιταν ζνα από τα πιο ςοφά πλάςματα που γνϊριςα. Μαηί με εμζνα πιρε και τα αδζλφια μου.

Ταξιδζψαμε για τρεισ μζρεσ. Εγϊ το ιξερα ότι κα ιταν μεγάλο το ταξίδι και γ’ αυτό πιρα μαηί μου ροφχα, φαγθτό και νερό. Επίςθσ πιρα και ζνα ςθμειωματάριο και ζνα μολφβι για να ςθμειϊνω ότι καινοφριο μάκαινα. Αλλά δεν μποροφςε να λείπει φυςικά μια φωτογραφικι μθχανι. Τθν τζταρτθ μζρα το πρωί προςγειωκικαμε ςε ζναν πλανιτθ που τον λζγανε πλανιτθ 51 και εκεί ηοφςαν κάτι

πράςινα ανκρωπάκια τα οποία μασ κεωροφςαν εξωγιινουσ αλλά ςυμφιλιωκικαμε μαηί τουσ και περάςαμε φανταςτικά.

Τθν επόμενθ μζρα πιγαμε ςε ζναν πλανιτθ χωρίσ όνομα και εκεί ηοφςαν όλα τα χαμζνα παιχνίδια και για 5 ολόκλθρεσ μζρεσ παίηαμε με το κάκε ζνα ξεχωριςτά!

Τθν τελευταία μζρα κάναμε βόλτα ςτα αςτζρια από ηάχαρθ, ιπιαμε χυμό από τον ιλιο και ιταν ο

καλφτεροσ που είχα πιει.

Πταν γφρναγα ςπίτι ςκεφτόμουν πόςο ωραία εμπειρία ιταν και ςίγουρα κζλω να τθν ξαναηιςω!