1

2

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ .............................................................. 3

ΣΧΕΔΙΟ «ΑΘΗΝΑ». ............................................... 5

ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ. .................................... 9

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ. ............................. 11

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. ..................... 13

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ. ..................................................... 16

ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ. .................................... 20

ΣΤΕΓΑΣΗ. ................................................................................................................. 20

ΣΙΤΙΣΗ....................................................................................................................... 21

ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ. ..................................................................................................... 22

ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ........................................................................................................... 22

ΥΠΟΤΡΟΦΙΕΣ........................................................................................................... 23

ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. ..................... 24

ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ. ................................................. 26

ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ

ΕΞΕΤΑΣΗΣ. ......................................................... 28

ΓΡΑΦΕΙΑ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗΣ. ................................... 31

ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ

ΚΙΝΗΜΑTΟΣ. .......................................................32

3

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η παιδεία πάντοτε αποτελούσε τον κινητήριο μοχλό της ανθρώπινης εξέλιξης, τόσο στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής και της οικονομίας, όσο και στην ανάπτυξη και οργάνωση της κοινωνίας μας γενικότερα. Έτσι η παιδεία ως έννοια και η εκπαίδευση ως λειτουργία αποτελούν τα πολυτιμότερα εφόδια του σύγχρονου πολιτισμού, αλλά και κάθε σοβαρά οργανωμένης κοινωνίας. Η δυνατότητα κάθε πολίτη ξεχωριστά αλλά και ενός ολοκληρωμένου συνόλου να προσαρμόζεται στα συνεχώς διαφοροποιημένα δεδομένα της ζωής και να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο, περνά μέσα από την παιδεία που διαθέτει, γίνεται δε αποτελεσματικότερη όταν διαθέτει αντίστοιχα αποτελεσματικό εκπαιδευτικό σύστημα. Σαν υποστηρικτές του δημοκρατικού σοσιαλισμού και του προοδευτικού προσανατολισμού της χώρας θεωρούμε ότι η παιδεία είναι κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα κάθε πολίτη. Έτσι είναι άμεσης προτεραιότητας η υποχρέωση της πολιτείας να το διασφαλίσει, για κάθε νέο και νέα, με τις ίδιες διαφανείς διαδικασίες, με την ίδια ποιότητα, ίδιες δυνατότητες και συνθήκες σπουδών σε κάθε βαθμίδα. Σημαντικός στόχος της παιδείας μας θα πρέπει να είναι η αναζήτηση και η ανάπτυξη δημιουργικών ικανοτήτων και ταλέντων των νέων. Αν η αρετή είναι γνώση και η γνώση μπορεί να διδαχθεί, τότε το εκπαιδευτικό σύστημα που θα την διδάξει είναι βασική υποχρέωση της πολιτείας η οποία δεν πρέπει και δεν μπορεί να την εκποιήσει προς όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων. Υπάρχει η ανάγκη λοιπόν, σήμερα να υπάρξει μια ουσιαστική, ρεαλιστική και αναλυτική πρόταση για το Ελληνικό Πανεπιστήμιο & ΤΕΙ η οποία θα εντάσσεται σε μια ολοκληρωμένη πολιτική εθνικού σχεδιασμού για το χώρο της παιδείας στη χώρα μας. Η παιδεία πρέπει να απαγκιστρωθεί από το συντηρητικό κατεστημένο και τις υποτιθέμενες ριζοσπαστικές, μα πέρα για

4

πέρα αναχρονιστικές και ξεπερασμένες λογικές, που το κρατούν δέσμιο. Μια σύγχρονη πρόταση για την Ανώτατη Εκπαίδευση, δεν μπορεί να βασίζεται στην εμπορευματοποίησή του Πανεπιστημίου μέσω των ιδιωτικών συμφερόντων που «εισβάλουν» στο χώρο της Παιδείας με προφανείς στόχους. Δεν μπορεί επίσης να αφεθεί σε λογικές που υπερασπίζονται το Δημόσιο Δωρεάν Εκπαιδευτικό Σύστημα με όρους δογματικούς. Μόνο ένα Πανεπιστήμιο ανοιχτό στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, στις επιστημονικές εξελίξεις, στην παραγωγική διαδικασία, στους τοπικούς φορείς, στους πολίτες και σε ολόκληρη την κοινωνία, θα το καταστήσει τον σημαντικότερο φορέα ανάπτυξης της χώρας και θα επιτελέσει τον σημαντικό κοινωνικό του ρόλο. Βασική προϋπόθεση για να λειτουργήσει σωστά το σύγχρονο

Πανεπιστήμιο και να επιτελέσει τον πραγματικό του ρόλο είναι

αυτή η σύγχρονη πρόταση να στηριχθεί πάνω σε δυο έννοιες -

κλειδιά: Αξιολόγηση και Διαφάνεια σε όλα τα επίπεδα.

5

ΣΧΕΔΙΟ «ΑΘΗΝΑ».

Η ανάγκη για μεταρρυθμίσεις στο χώρο της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά και της εκπαίδευσης συνολικά στη χώρα μας έχει επισημανθεί πολύ καιρό τώρα αποτελώντας επιτακτική ανάγκη. Ως Πανελλήνια Αγωνιστική Σπουδαστική Παράταξη, διαχρονικά σταθήκαμε αλληλέγγυοι στις διεκδικήσεις του φοιτητικού-σπουδαστικού κινήματος προκειμένου να υπάρξουν ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στην δημόσια εκπαίδευση, προς όφελος του φοιτητή – σπουδαστή, της οικογένειας του και ευρύτερα της ελληνικής κοινωνίας. Για εμάς ο Δημόσιος και Δωρεάν χαρακτήρας της Παιδείας, ο εκδημοκρατισμός και η αναβάθμιση των Ιδρυμάτων, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά από τα οποία θα πρέπει να διέπονται τα Ελληνικά Πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Ωστόσο η καιροσκοπική και επιπόλαια αντιμετώπιση των Ιδρυμάτων από το Υπουργείο, που για πολλοστή φορά αφήνονται έρμαια στους πειραματισμούς των εκάστοτε Υπουργών, αποδεικνύει περίτρανα την απουσία των απαραίτητων τομών, οδηγεί στη διάλυση την Ανώτατη Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και ουσιαστικά έρχεται να εξυπηρετήσει μόνο μικροπολιτικές συγκυρίες. Δυστυχώς, για ακόμα μία φορά η ηγεσία του Υπ. Παιδείας, με το σχέδιο «Αθηνά» οδηγεί σε συνειδητή υποβάθμιση το επίπεδο σπουδών που παρέχεται στα ελληνικά Πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Συγχωνεύοντας ή ακόμα και καταργώντας σχολές και τμήματα με μόνο κριτήριο την δημοσιονομική προσαρμογή, οδηγεί την κατάσταση στα Τριτοβάθμια Ιδρύματα εκ προοιμίου σε λανθασμένη λογική και στόχευση.

6

Είναι ξεκάθαρο ότι για εμάς η Παιδεία που παρέχεται από το κράτος, δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει ως βάση μία τέτοια νεοφιλελεύθερη και συντηρητική λογική. Από την πλευρά μας έχοντας πλήρη συναίσθηση της κρισιμότητας για τις ζωές και το μέλλον χιλιάδων νέων συνανθρώπων μας, δηλώνουμε ξεκάθαρα πρόθυμοι να ενταχθούμε στις διαβουλεύσεις σχετικά με τον τρόπο που θα υλοποιηθεί κάθε σημαντική μεταρρύθμιση, θέτοντας φυσικά και τις δίκες μας κόκκινες γραμμές. Με τον ίδιο ξεκάθαρο τρόπο όμως δηλώνουμε ότι σε καμία περίπτωση δεν θα μπούμε σε αυτή την διαδικασία, αν ο Υπουργός Παιδείας δεν αποσύρει το συγκεκριμένο Νόμο και δεν προβεί σε ουσιαστικό διάλογο εξ αρχής με τους εμπλεκόμενους φορείς και κυρίως με τους φοιτητές και πτυχιούχους των Ανώτατων Ιδρυμάτων. Θεωρούμε ότι η μεταρρύθμιση στην Ανώτατη εκπαίδευση που θα πρέπει να έχει την δυνατότητα να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης, τόσο του εκπαιδευτικού συστήματος, όσο και της κοινωνίας μας, πρέπει να έχει ξεκάθαρα χαρακτηριστικά. Όπως τη δημιουργία μίας ισοσκελούς περιφερειακής ανάπτυξης των Ιδρυμάτων με απώτερο σκοπό την αποκέντρωση των Πανεπιστημιακών και Τεχνολογικών Ιδρυμάτων που θα είναι συνδεδεμένα με την κουλτούρα και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της κάθε περιοχής. Κατά αυτό τον τρόπο, το εκπαιδευτικό ίδρυμα θα διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη κάθε περιφέρειας. Έχοντας νέους ανθρώπους, με όρεξη για δουλειά, όραμα και καινοτόμες ιδέες, θα ενισχυθεί τόσο η αποκέντρωση όσο και η περιφερειακή ανάπτυξη σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα.

7

Επομένως ως νέοι άνθρωποι, πολίτες, φοιτητές και μέλη της Π.Α.Σ.Π διαφωνούμε ακράδαντα με το σχέδιο «Αθηνά», για τους εξής λόγους: Δεν υπήρξε ΠΟΤΕ ουσιαστικός και στοχευμένος διάλογος

των φοιτητών και πτυχιούχων με το Υπ. Παιδείας, όπως όφειλε να έχει πραγματοποιηθεί.

Οι ενεργοί προπτυχιακοί φοιτητές αντιμετωπίζουν ολοφάνερα, την προοπτική να λάβουν ένα πτυχίο εντελώς διαφορετικό από εκείνο που είχαν επιλέξει να σπουδάσουν.

Υπάρχει ο διαφαινόμενος κίνδυνος την κατάργησης επαγγελματικών δικαιωμάτων πολλών νέων, αλλά και παλαιότερών σχολών. Σε σχολές δηλαδή που θα δημιουργηθούν εκ νέου δεν διασφαλίζονται εξ’ αρχής τα επαγγελματικά τους δικαιώματα, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τους χιλιάδες αποφοίτους των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και ειδικότερα της Τεχνολογικής Εκπαίδευσης καθώς το πτυχίο που έχουν λάβει είναι από τμήμα ή σχολή που έχει συγχωνευθεί ή κλείσει, κατ’ επέκταση αυτομάτως υποβαθμίζεται η αξία του.

Η απόφαση κατάργησης τμημάτων και σχολών που ήδη “τρέχουν” ερευνητικά προγράμματα, χωρίς ωστόσο να διασφαλίζει την συνέχισή τους από τις νέες σχολές απαξιώνει τη δουλειά και τον κόπο χρόνων, καθηγητών και φοιτητών.

Δεν λαμβάνεται υπόψη πως πολλοί από τους φοιτητές έχουν επιλέξει την πόλη αλλά και τη σχολή ή το τμήμα που θα σπουδάσουν με βασικό κριτήριο την οικονομική δυνατότητα των οικογενειών τους, συνέπεια του οποίου θα είναι πολλοί νέοι να διακόψουν τις σπουδές τους εάν αναγκαστούν να αλλάξουν πόλη για να συνεχίσουν.

8

Τέλος προτείνει και αποφασίζει κατάργηση υφιστάμενων τμημάτων και απορρόφησή τους από τμήματα άλλων Ιδρυμάτων, χωρίς τα τμήματα αυτά να έχουν έστω κάποια στοιχειώδη επιστημονική συνάφεια.

Οι ιθύνοντες καλούνται να ξεφύγουν από μηδενιστικές λογικές που αντιλαμβάνονται τα φοιτητικά κεκτημένα και τις ζωές μας, ως «μπαλάκι» στις ορέξεις τους και να προχωρήσουν στην βελτιστοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης στη χώρα. Μόνο αν η προσπάθεια ξεκινήσει από μηδενική βάση, με ειλικρινή διάλογο και προθέσεις από την πολιτεία και το Υπουργείο Παιδείας, θα αποτελέσει μία μεγάλη τομή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση της χώρας. Κλείνοντας ως Πανελλήνια Αγωνιστική Σπουδαστική Παράταξη

θα συνεχίσουμε δυναμικά τον αγώνα μας, για τη δημιουργία

ενός σύγχρονου και ανταγωνιστικού Πανεπιστήμιου και ΤΕΙ.

9

ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ.

Αποτελεί πάγια θέση της Π.Α.Σ.Π. η φοιτητική συμμετοχή στα

όργανα διοίκησης του ελληνικού Πανεπιστημίου και η

εκπροσώπηση των φοιτητών σε κάθε όργανο λήψης

αποφάσεων για τη λειτουργία του εκάστοτε ιδρύματος. Πιστοί

στην ιδεολογική πεποίθηση μας για ένα Πανεπιστήμιο με

κέντρο τον φοιτητή δεν δεχόμαστε την κατάργηση της

φοιτητικής εκπροσώπησης που επέφερε ο νόμος

Διαμαντοπούλου και επισφράγισε η πολιτική Αρβανιτόπουλου

στο υπουργείο παιδείας. Το ελληνικό πανεπιστήμιο για να έχει

ως κέντρο του το φοιτητή ως αυριανό επιστήμονα θα πρέπει

να συμπεριλαμβάνει την άποψη του στον τρόπο άσκησης της

λειτουργιάς του και βεβαίως στη λήψη όλων εκείνων των

αποφάσεων που αφορούν το μέλλον και τις σπουδές του.

Γενικότερα σε ότι αφορά τη διοίκηση του πανεπιστήμιου για

να επιτευχτεί η διαχρονική μας επιδίωξη για πλήρη διαφάνεια

στο ελληνικό πανεπιστήμιο διεκδικούμε:

Τη σύσταση ανεξάρτητου σώματος ορκωτών λογιστών που θα διενεργεί λογιστικό και οικονομικό έλεγχο στα οικονομικά πεπραγμένα της διοίκησης.

Διαδικτυακή ανακοίνωση στο site της σχολής όλων των αποφάσεων και ενεργειών που σχετίζονται με την οικονομική διαχείριση.

Αξιολόγηση του πανεπιστήμιου με διαφανή τρόπο από τους φοιτητές και ουσιαστική αντιμετώπιση των αποτελεσμάτων σε επίπεδο διοίκησης.

Επίσης για εμάς το πανεπιστήμιο έχει ρολό στην τοπική

κοινωνία, όχι σε μια λογική εσωτερικής εξάρτησης αλλά

10

ερευνητικής και αναπτυξιακής εξωστρέφειας των ιδρυμάτων

(τοπικοί παράγοντες, επιχειρήσεις, οργανισμοί, κράτος και μη

κυβερνητικοί φορείς).

Η παραπάνω πεποίθηση μας αντίκειται στο προωθούμενο

σχέδιο Αθηνά που η άκρως μονεταριστική λογική του δεν έχει

καμία σχέση με ένα εθνικό σχέδιο ανασύστασης και

αναμόρφωσης του πανεπιστημιακού χάρτη της χώρας μας.

Τέλος, πιστεύουμε πως το σύγχρονο ελληνικό πανεπιστήμιο θα

πρέπει να χαρακτηρίζεται απο πλήρη διοικητική, οικονομική

και λειτουργική αυτοτέλεια με δεδομένη και απαραίτητη όμως

την λογοδοσία των πρυτανικών και λοιπών διοικητικών αρχών

στους φοιτητές αλλά και φυσικά σε ένα ανώτερο επίπεδο

ανεξάρτητου θεσμού έλεγχου που θα υπάγεται στα πλαίσια

του Υπουργείου Παιδείας.

11

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ.

Το πανεπιστημιακό άσυλο καθιερώθηκε με το νόμο 1268 του

1982 και η σημασία του ήταν ιδιαίτερη για τη μεταπολιτευτική

Ελλάδα αφού απέβλεπε στην προστασία της ελεύθερης

διακίνησης ιδεών, στην πολυφωνία και στην ελεύθερη

έκφραση των απόψεων από τον καθένα εντός των ιδρυμάτων.

Στις μέρες μας όμως, έχει δεχτεί ένα ισχυρό πλήγμα με την

κατάργηση του, όμως για όλους εμάς συνεχίζει και αποτελεί

ένα προπύργιο της δημοκρατίας που μας υπενθυμίζει τα

δύσκολα χρόνια που πέρασε η χώρα μας. Αποτελεί κοινωνικό

κεκτημένο του αγώνα του φοιτητικού κινήματος από την

εποχή της δικτατορίας και σύμβολο της αγωνιστικότητας και

της μάχης για ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

Ο θεσμός του ασύλου στην εποχή μας, δυστυχώς καπηλεύθηκε

κυρίως από αριστερίστικες τάσεις και εξωθεσμικούς

παράγοντες με αποτέλεσμα να αλλοιωθεί η έννοια του στη

πάροδο των χρόνων και να ταυτιστεί με άσυλο ανομίας,

διακίνησης ναρκωτικών και γενικότερης καταστροφής της

δημόσιας περιουσίας. Ωστόσο δε πρέπει να παραγνωρίζουμε

το γεγονός πως ποτέ δεν υπήρξε η βούληση για εφαρμογή του

νόμου 1268/82, που σύμφωνα με αυτό το άσυλο για να αρθεί

αυτόματα, πρέπει να έχει λάβει χώρα εντός των χώρων του

ιδρύματος πράξη η οποία να χαρακτηρίζεται νομικά ως

αυτόφωρο κακούργημα ή αδίκημα κατά της ζωής. Επομένως

είναι φανερό πως η μηδενιστική λογική της κατάργησης του

ασύλου, επιβλήθηκε από σκοπιμότητες για την αποτροπή της

συσπείρωσης και αντίδρασης του φοιτητικού κινήματος σε ό,τι

το πλήττει, συνυπολογίζοντας το γεγονός ότι η στάση της

12

πολιτείας τα τελευταία χρόνια, όσον αφορά την καταπολέμηση

της εγκληματικότητας και της ανομίας στη κοινωνία μας είναι

το λιγότερο αδιάφορη.

Ως Π.Α.Σ.Π. εκτιμώντας ότι το πανεπιστήμιο οφείλει να

αποτελεί το χώρο εκείνο όπου η δημοκρατία μέσα από την

παράμετρο της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και απόψεων θα

είναι περισσότερο κατοχυρωμένη από οπουδήποτε αλλού και

με βάση την άποψη ότι μέσα στο πανεπιστήμιο ο καθένας θα

πρέπει να αισθάνεται ασφαλής γιατί μόνο έτσι θα μπορεί και

να αναπτύξει ανεμπόδιστα τις δημιουργικές απόψεις του,

οφείλουμε να απαιτήσουμε την επαναφορά του νόμου για το

Πανεπιστημιακό Άσυλο και να προτείνουμε επιπρόσθετες

παραμέτρους για την ισχυροποίηση του.

Διεύρυνση του φάσματος των λεγόμενων αυτόφωρων κακουργημάτων ώστε αυτά να περιλαμβάνουν και περιπτώσεις όπως οι βιασμοί και οι εμπρησμοί.

Αναβάθμιση της ασφάλειας των χώρων εντός των ιδρυμάτων με εγκατάσταση δυνατού ηλεκτρικού φωτισμού σε όλα τα τμήματα του ιδρύματος αλλά και ηλεκτρονικών συναγερμών σε χώρους όπου φυλάσσονται υλικά μεγάλης αξίας π.χ. κέντρα ηλεκτρονικών υπολογιστών, εργαστήρια.

13

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΕΙ.

Τα προβλήματα της έκδοσης πολλών Προεδρικών Διαταγμάτων που αφορούν στα επαγγελματικά Δικαιώματα Πτυχιούχων ΤΕΙ εκκρεμεί ως γνωστόν από το 1984 . Κοινή είναι η εντύπωση η οποία εκφράζεται και ως πίεση ότι πρέπει να δοθεί επιτέλους λύση, με πολιτική ευθύνη, ευαισθησία και δικαιοσύνη. Δυστυχώς στη χώρα μας ακόμα και για τα αυτονόητα δεν έχουν δοθεί λύσεις, ενώ οι άλλες κοινωνίες της Ευρώπης και όχι μόνον , έχουν δώσει λύση στα ίδια προβλήματα , εδώ και δεκαετίες. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας, την αρχή της Ισονομίας σε Ευρωπαϊκό επίπεδο μεταξύ όσων κατέχουν Πτυχίο ΑΕΙ που έχει απονεμηθεί από ανεγνωρισμένη Αρχή. Στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς και των αρχών της Κινητικότητας και των Δικαιωμάτων των Ευρωπαίων πολιτών, τα ζητήματα της Αναγνώρισης, Ακαδημαϊκής και Επαγγελματικής, έχουν αντιμετωπιστεί και ρυθμιστεί αποτελεσματικά και Δημοκρατικά. Πρέπει να απεμπλακούμε από τη Λερναία Ύδρα των διαφόρων τύπων Αναγνωρίσεων που καλλιεργούν οι συντεχνίες παντός τύπου εδώ και χρόνια και να δώσουμε γενική λύση στους χιλιάδες που αγωνιούν. Η πολιτική της ίσης αντιμετώπισης η των ίσων ευκαιριών που αποτελούν δεσμεύσεις της κυβέρνησης και για τους πτυχιούχους ΤΕΙ κ Πανεπιστημίων, θα πρέπει να αποτελέσει πολιτικό διακύβευα για την πορεία διακυβέρνησης της χώρας. Είναι επιτακτική ανάγκη εφαρμογής πολιτικής που θα ανατρέπουν τις παραδοσιακές αντιλήψεις που επικρατούν στη χώρα μας , ως προς τα επαγγελματικά δικαιώματα. Η διαβάθμιση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων και ικανοτήτων σύμφωνα με την σύσταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου Υπουργών, που αφορά στη θέσπιση Ευρωπαϊκού πλαισίου προσόντων για τη Δια Βίου

14

Μάθηση επιχειρεί διαστρωμάτωση στο ύψος επαγγελματικών δραστηριοτήτων, ανάλογα με το Πτυχίο, τον Μεταπτυχιακό τίτλο η το Διδακτορικό Δίπλωμα ,ενώ το εύρος και η ποικιλία των επαγγελματικών δραστηριοτήτων εδράζεται στο Πρόγραμμα Σπουδών . Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό οι Πτυχιούχοι ΤΕΙ (τειτζίδες) να αντιμετωπίζονται από την Πολιτεία με υποτιμητικό τρόπο σε σχέση με τους ‘’πτυχιούχους’’ που παρακολούθησαν σπουδές σε ΚΕΣ (Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών), τα αρμόδια όργανα του Υπουργείου Παιδείας οφείλουν να πράξουν οτιδήποτε χρειάζεται έτσι ώστε να διασφαλίσουν την Δημόσια Ανωτάτη Εκπαίδευση. Τα ΤΕΙ αποτελούν σκέλος της Ανώτατης Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στη χώρα μας με το ν.2916/2001 και το ν.3549/07 επομένως οι Πτυχιούχοι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται αντίστοιχα με τους Πτυχιούχους ή Διπλωματούχους των Πανεπιστήμιων, τηρουμένων των Ακαδημαϊκών αναλογιών. Τα ΙΕΚ με μια αναδιάρθρωση της μετά-Λυκειακής Εκπαίδευσης στη χώρα θα δίνουν στους πτυχιούχους τους δικαίωμα ένταξης στο 3ο και 4ο επίπεδο επαγγελματικών προσόντων για τα οποία μιλάει η Σύσταση, ενώ στο 5ο θα εντάσσονται καταρχήν όσοι είναι Πτυχιούχοι τριετών σπουδών. Όσον αφορά την Επαγγελματική Αναγνώριση Πτυχίων που έχουν απονεμηθεί σε χώρες του εξωτερικού θα πρέπει τα δυο σώματα ΔΟΑΤΑΠ και ΣΑΕΙΤΤΕ να ανασυγκροτηθούν ή και αν ενταχτούν σ’ έναν ενιαίο φορέα, καθώς έχει επέλθει χάος ως προς τις αναγνωρίσεις και είναι χιλιάδες οι αιτούντες και οι διαμαρτυρόμενοι. Βάσει της απόφασης του ΣΤΕ, 1329 1333/03, που αφορά στους πτυχιούχους του εξωτερικού, απαιτείται όπως η Κυβέρνηση καινοτομήσει υπέρ της νεολαίας με την έκδοση των επαγγελματικών Δικαιωμάτων για τους Πτυχιούχους ΤΕΙ. Ζητείται να γίνουν αλλαγές στο Καταστατικό για παράδειγμα του ΓΕΩΤΕΕ ώστε να εγγράφονται ως ισότιμα μέλη και οι Πτυχιούχοι ΤΕΙ αντίστοιχης ειδικότητας .

15

ΣΤΟΧΟΣ μας να συμβάλλουμε για να πάψει η ταλαιπωρία όχι μόνο των χιλιάδων Πτυχιούχων ΤΕΙ, και αυτών με σπουδές που αποδεικνύονται με Πτυχίο από το εξωτερικό , αλλά και αυτής της φήμης του Εκπαιδευτικού μας συστήματος το όποιο θα πρέπει να φτάσει σε υψηλό επίπεδο επιδόσεων ώστε να διακρίνεται παγκοσμίως και να μην αποθέτουμε τα όνειρα μας στις ατομικές διακρίσεις των Ελλήνων Πτυχιούχων . Εμείς θα βγάλουμε την Ελλάδα από το περιθώριο που την έβαλαν κάποιοι στήνοντας στη πλάτη μας καριέρες σε ινστιτούτα δήθεν Ανώτατης Εκπαίδευσης για κερδοσκοπικούς λόγους χωρίς να υπολογίζουν το θεσμό της Δημόσιας Δωρεάν Ανώτατης Παιδείας.

16

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ.

Κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί σήμερα ότι είναι απολύτως ικανοποιημένος από τη συνολική στάθμη των Ελληνικών Ανώτατων Ιδρυμάτων, καθώς κατά περίπτωση και ανά ίδρυμα παρουσιάζονται σημαντικές ελλείψεις και προβλήματα. Η κατάσταση στα Ιδρύματα έχει να καταδείξει μια πληθώρα παραδειγμάτων που αποδεικνύουν την έλλειψη συνολικού σχεδιασμού της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Οι καθηγητικές αυθαιρεσίες που συναντούμε καθημερινά, η αδιαφάνεια στη διαχείριση των κονδυλίων, η ελλιπής υλικοτεχνική υποδομή, η κακή ποιότητα των συγγραμμάτων, είναι κάποιες από τις συνθήκες που σίγουρα δεν κάνουν τα Πανεπιστήμια & ΤΕΙ να ανταποκρίνονται πλήρως στις προσδοκίες της κοινωνίας. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ε.Ε. μαζί με το γαλλόφωνο Βέλγιο, δίχως Εθνικό Σύστημα Αξιολόγησης της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Πώς μπορούμε να μιλάμε για ένα σύγχρονο προοδευτικό πανεπιστήμιο και τει, όταν μια έννοια όπως αυτή της αξιολόγησης που στην ουσιαστική ερμηνεία και εφαρμογή της έρχεται αντιμέτωπη με τα φαινόμενα συντηρητισμού που μαστίζουν τα πανεπιστήμια και τει του σήμερα, δεν είναι επίσημα θεσμοθετημένη; Η άρνηση για την δημιουργία ενός Συστήματος Αξιολόγησης αντιστοιχεί στην αποδοχή της σημερινής υπάρχουσας κατάστασης. Η αντιμετώπιση του θέματος για εμάς σε αντίθεση με τις υπόλοιπες φοιτητικές παρατάξεις, δεν είναι η στείρα άρνηση ή αποδοχή της αξιολόγησης, αλλά το πώς θα διαμορφώσουμε ένα λειτουργικό και αξιόλογο σύστημα που θα συμβάλει στην αναβάθμιση της παιδείας στη χώρα μας. Η Π.Α.Σ.Π. σαν προοδευτική έκφραση και δύναμη αλλαγής στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, χρόνια πίστευε και πιστεύει την αναγκαιότητα της ύπαρξης ενός εθνικού συστήματος

17

αξιολόγησης η οποία θα είναι καθαρά ακαδημαϊκή (δηλαδή δεν θα γίνεται με αγοραία κριτήρια). Μια αξιολόγηση που: 1) θα έχει ρόλο καθαρά υποστηρικτικό προς τα Ιδρύματα της Ανώτατης Εκπαίδευσης, δεν θα τα κατατάσσει σε «καλά» και «κακά», αξιόλογα και ανεπαρκή.

2) θα δίνει τη δυνατότητα στους φοιτητές να αποφασίζουν οι ίδιοι για τα ΤΕΙ τους και τις γνώσεις που τους παρέχονται, με το να τους δίνεται η δυνατότητα να συμμετέχουν άμεσα και ουσιαστικά στην διαδικασία αυτή και θα γίνεται αποκλειστικά και μόνο με ακαδημαϊκά κριτήρια, δηλαδή: Τι εννοούμε όταν λέμε αξιολόγηση της Τριτοβάθμιας

Εκπαίδευσης; Αξιολόγηση υλικοτεχνικής υποδομής και των

προγραμμάτων σπουδών.

Αξιολόγηση των διδακτικού και ερευνητικού έργου των διδασκόντων.

Έρευνα στην διαχείριση των πόρων που προέρχονται από το κράτος καθώς και των λοιπόν εσόδων( εκτός κρατικού προϋπολογισμού) των ΤΕΙ, ώστε να μην κατευθύνεται η ερευνά προς όφελος των εταίρων.

Φυσικά, δεν νοείται αξιολόγηση δίχως σημαντική αύξηση των κονδυλίων για την παιδεία, αύξηση που θα γίνει με γνώμονα τις πραγματικές ανάγκες και όχι τα οικονομικά συμφέροντα των καθηγητών. Η παιδεία είναι κοινωνικό αγαθό, γι’ αυτό και πρέπει να συνεχίσει να παρέχεται δωρεάν σε όλους. Όσον αφορά τις υποδομές, ιδιαίτερη βαρύτητα πρέπει να

δοθεί στα περιφερειακά Ιδρύματα, η πλειονότητα των οποίων

λόγω του ότι έχουν ιδρυθεί τα τελευταία χρόνια, δεν έχουν

ολοκληρώσει τις υποδομές τους. Επίσης σε τμήματα με

ταχύτατη επιστημονική εξέλιξη, πρέπει να εκσυγχρονίζεται

διαρκώς ο εξοπλισμός τους, ώστε να είναι σε θέση να μένουν

18

μέσα στις εξελίξεις και να παράγουν σύγχρονο εκπαιδευτικό

και ερευνητικό έργο.

Σχετικά με την εκπαιδευτική διαδικασία και το ερευνητικό έργο πρέπει να εστιάσουμε στην ανανέωση των εκπαιδευτικών συγγραμμάτων, στα προγράμματα σπουδών και στην έρευνα. Η διαμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών πρέπει να αφήνεται αποκλειστικά στην αρμοδιότητα της Γενικής Συνέλευσης κάθε τμήματος, η οποία είναι και πιο αρμόδια για την πλήρη και ορθή εκπλήρωση του ρόλου του τμήματος. Ποια όμως πρέπει να είναι η μορφή ενός τέτοιου

συστήματος αξιολόγησης; Η διαδικασία της αξιολόγησης θα πρέπει να χωριστεί σε δύο μέρη: στην εσωτερική και στην εξωτερική. Η εσωτερική αξιολόγηση θα διενεργείται σε επίπεδο ιδρύματος ή τμήματος θα είναι στην αρμοδιότητα και ευθύνη των εσωτερικών οργάνων συνδιοίκησης και σε αυτή ουσιαστικό ρόλο θα έχει η φωνή του φοιτητή μέσω της συμμετοχής του στην διαδικασία αξιολόγησης (συμμετοχή στα όργανα συνδιοίκησης, συμπλήρωση ερωτηματολογίων κ.τ.λ.). Προφανώς όμως θα πρέπει να υπάρξει υπευθυνότητα και ωριμότητα των φοιτητών κατά την συμμετοχή σε αυτή ώστε τα αποτελέσματα της να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Η εξωτερική αξιολόγηση θα πρέπει να διενεργείται από σώμα αξιολογητών εκτός του αξιολογούμενου ιδρύματος. Σο σώμα αυτό θα πρέπει να αποτελείται από ανθρώπους με αποδεδειγμένη ακαδημαϊκή προσφορά οι οποίοι και θα προτείνονται από τον ανεξάρτητο φορέα που θα συντονίζει και θα εποπτεύει την διαδικασία αξιολόγησης όλων των ιδρυμάτων. Η συμμετοχή των φοιτητών πρέπει να εξασφαλίζεται και σε αυτή τη βαθμίδα μέσω της αντιπροσώπευσής τους αυτή τη φορά. Θεωρούμε ότι έχει φτάσει πλέον η ώρα για τον εξορθολογισμό και την ανασυγκρότηση της Δημόσιας Τριτοβάθμιας

19

Εκπαίδευσης, ώστε να μπορέσει να αντεπεξέλθει στον κοινωνικό, μορφωτικό και αναπτυξιακό της ρόλο. Είμαστε προοδευτικοί νέοι άνθρωποι με οράματα για ένα καλύτερο αύριο. Ένα καλύτερο αύριο που σαφώς και ξεκινάει από την εκπαίδευση και κυρίως την τριτοβάθμια. Για να μπορέσουμε να βιώσουμε το ΤΕΙ που οραματιζόμαστε πρέπει να αγωνιστούμε ώστε τα πάντα, εντός των ιδρυμάτων, να αξιολογούνται και να αξιολογούνται σωστά και υπεύθυνα. Μόνο τότε τα φαινόμενα συντηρητισμού που αναπτύσσονται εντός των ιδρυμάτων και που έχουν καθηλώσει το πανεπιστήμιο σε μια εσωστρεφή και μίζερη κατάσταση θα μπορέσουν να παταχθούν.

20

ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ.

Με τον όρο φοιτητική μέριμνα εννοούμε όλες εκείνες τις λειτουργίες και τα ζητήματα που αφορούν στην ποιότητα ζωής και στη διαβίωσης των φοιτητών εκείνων κυρίως που σπουδάζουν μακριά από το τόπο μόνιμης κατοικίας τους. Είναι ένα ζήτημα για μας που διαμορφώνει καθοριστικό ρόλο στην ορθότερη και πιο ολοκληρωμένη λειτουργία των σύγχρονων ιδρυμάτων. Σε συνάρτηση και με την δυσκολία της μέσης ελληνικής οικογένειας να συντηρεί ένα δεύτερο σπίτι (στην καλύτερη περίπτωση εάν ο φοιτητής στην οικογένεια είναι ένας) λόγω της γενικότερης σημερινής οικονομικής κατάστασης των μεσαίων και χαμηλότερων οικονομικά στρωμάτων , το ζήτημα της φοιτητικής μέριμνας αποκτά για μας ακόμη μεγαλύτερη σημασία.

ΣΤΕΓΑΣΗ. Ο πρώτος τομέας της φοιτητικής μέριμνας είναι η στέγαση των φοιτητών , ένας τομέας που δυστυχώς βρίσκεται σε πολύ δεινή θέση σήμερα. Σε πάρα πολλά πανεπιστήμια της χώρας απουσιάζουν παντελώς έστω και οι στοιχειώδεις υποδομές εστιών, και σε ακόμη περισσότερα οι ήδη υπάρχουσες είναι εξαιρετικά μικρές ή και απαρχαιωμένες με βασικές ελλείψεις όπως αυτές της επαρκούς θέρμανσης των δωματίων. Επιπλέον αν και οι εστίες καλύπτουν ένα αριθμό φοιτητών η ποιότητα της παρεχόμενης στέγασης είναι τουλάχιστον κάτω του επιτρεπτού μέσου όρου του επιπέδου της ανθρώπινης διαβίωσης και έτσι έρχονται και σε αντίθεση με το υπέρογκο αναφορικά με την ποιότητα τους ποσό που καλείται το πανεπιστήμιο να πληρώνει κάθε μήνα . Όλα αυτά τα γεγονότα δεν μπορούν παρά να μας προβληματίζουν .

21

Θέση της Π.Α.Σ.Π. είναι ότι στο πλαίσιο της Δημόσιας και Δωρεάν παιδείας η κρατική παρέμβαση σ’ αυτόν τον τομέα θα πρέπει να στραφεί προς την κατεύθυνση ανέγερσης εστιών ικανών να καλύψουν όσο το δυνατόν περισσότερους φοιτητές. Προτείνουμε την αξιοποίηση των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων για τη στέγαση των φοιτητών του Λεκανοπεδίου της Αττικής με παράλληλη ανέγερση νέων εστιών για τους φοιτητές των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ της περιφέρειας, καθώς και την μετατροπή σε φοιτητικές εστίες όλων τον ξενοδοχείων που παραμένουν κλειστά τόσα χρόνια. Οι Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις ανήκουν στο λαό και δυστυχώς παραμένουν κλειδωμένες και έχουν αχρηστευθεί. Απαιτούμε εστίες με υψηλές προδιαγραφές διαβίωσης που θα παρέχουν όλες τις ανέσεις στους οικότροφους φοιτητές .

ΣΙΤΙΣΗ. Η Πανελλήνια Αγωνιστική Σπουδαστική Παράταξη αγωνίζεται για τη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία στη χώρα μας από την ημέρα της ίδρυσής της. Κύριο πυλώνα του δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης αποτελεί η φοιτητική μέριμνα. Στα πλαίσια της φοιτητικής μέριμνας, είναι πάγιο αίτημα μας η δωρεάν παροχή σίτισης για όλους τους φοιτητές των ελληνικών Πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Αποτελεί αναγκαιότητα όμως η θέσπιση συγκεκριμένων όρων κ προϋποθέσεων για την ανάθεση της σίτισης. Θα πρέπει να γίνεται έλεγχος σε κάθε ενδιαφερόμενο τόσο για το επίπεδο παροχής υπηρεσιών, όσο και για την ποιότητα των προϊόντων που θα προσφέρουν στους φοιτητές. Τέλος, απαραίτητη είναι η διαφάνεια σε όλες τις διαδικασίες ανάθεσης, με δημοσιοποίηση τους στο πρόγραμμα Διαύγεια.

22

ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ. Η μετακίνηση είναι ένα σημαντικό πρόβλημα, που γίνεται εντονότερο όσο δεν λειτουργούν οργανωμένες φοιτητικές εστίες κοντά στα Πανεπιστήμια και κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα. Πιστεύουμε: - στη διασφάλιση της αξιοπιστίας της διαδικασίας έκδοσης πάσο.

- Στην επαναφορά της έκπτωσης στο 50% από το 25% που ισχύει σήμερα, για τα μέσα υπεραστικής μετακίνησης (τρένα ΟΣΕ, λεωφορεία ΚΤΕΛ), πριν δηλαδή την αλλαγή που έγινε την τριετία ’90-’93.

- Όσον αφορά τις μετακινήσεις στην πόλη στην οποία σπουδάζει κάποιος, προτείνουμε, δωρεάν μετακινήσεις με όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς (ΜΕΤΡΟ, ΤΡΑΜ, λεωφορεία κτλ).

ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. Προτείνουμε την αναβάθμιση και συντεταγμένη λειτουργία των ιατρείων που υπάρχουν εντός Πανεπιστημίων και την δημιουργία τους όπου δεν υπάρχουν, ώστε να μπορούν να αντιμετωπιστούν τυχόν επείγοντα περιστατικά. Επίσης είναι ευθύνη της πολιτείας η παροχή δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης όλων των φοιτητών. Προτείνουμε την δημιουργία συμβάσεων των Πανεπιστημίων με όλα τα Δημόσια Νοσοκομεία της χώρας για πλήρη δωρεάν ιατρό-φαρμακευτική περίθαλψη των σπουδαστών.

23

ΥΠΟΤΡΟΦΙΕΣ.

Η πολιτεία οφείλει να διευρύνει το σύστημα υποτροφιών που θα αποτελούν ουσιαστική βοήθεια για τους αριστεύσαντες (ως επιβράβευση) ή οικονομικά ασθενέστερους φοιτητές και όχι απλά ως «χαρτζιλίκι» όπως είναι σήμερα. Ιδιαίτερη πρόβλεψη πρέπει να δοθεί για υποτροφίες μεταπτυχιακών φοιτητών στην Ελλάδα, έτσι ώστε να μπορεί να εξασφαλίζεται η παραγωγή ικανού επιστημονικού δυναμικού.

24

ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.

Για τις μεταπτυχιακές σπουδές η θέση μας δεν θα μπορούσε να αποκλίνει από την κεντρική ιδεολογική μας θεώρηση ως προς το σύνολο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, μιας και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της, ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη την ολοένα και αυξανόμενη ανταγωνιστικότητα σε ένα εργασιακό περιβάλλον που συνεχώς αλλάζει καθώς και την ανάγκη συνεχούς και εντεινόμενης εξειδίκευσης των επιστημών. Έτσι λοιπόν η μεταπτυχιακή εκπαίδευση θα πρέπει να διέπεται από τις ακόλουθες αρχές:

Δημόσιος δωρεάν χαρακτήρας: πάγια θέση μας είναι ότι η ύπαρξη διδάκτρων καταργεί το συνταγματικά κατοχυρωμένο δωρεάν χαρακτήρα της δημόσιας εκπαίδευσης, ο όποιος είναι για μας αδιαπραγμάτευτος σε όλες τις βαθμίδες της. Η επέκταση της γνώσης και η ανάγκη για πιο ολοκληρωμένες σπουδές, καθώς και η υπάρχουσα σκληρή οικονομική πραγματικότητα στη χωρά μας, καθιστά κοινωνικά σύγχρονο το αίτημα για κρατική ανάληψη ενός κύριου και λειτουργικού μέρους της χρηματοδότησης των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών, ενσωματώνοντας μάλιστα ευρωπαϊκά κριτήρια αξιολόγησης, έτσι ώστε να μην αποκλείεται κάνεις από τα μεταπτυχιακά, λόγο έλλειψης οικονομικών πόρων.

Εθνικός σχεδιασμός: η ανάγκη μιας αναπτυξιακής προσπάθειας επιβάλλει να εντάξουμε τον τρόπο σχεδιασμού και υλοποίησης των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σε μια κεντρική διαδικασία. Κάθε πρόγραμμα θα πρέπει να απαντά στις σύγχρονες απαιτήσεις και να κατανέμει ορθά το ανθρώπινο δυναμικό. Δεν μπορεί να είναι ποτέ επαρκής, ένας σχεδιασμός ο όποιος στοχεύει μόνο στην κάλυψη βραχυχρόνιων αναγκών. Τα σύγχρονα μεταπτυχιακά προγράμματα οφείλουν να απαντούν σε μελλοντικές

25

προκλήσεις, να μην παίρνουν το χαρακτήρα σεμιναρίων και να είναι πλήρως συνδεδεμένα με την αγορά εργασίας.

Δικαιώματα φοιτητή: ο μεταπτυχιακός φοιτητής αποτελεί ισότιμο μέλος της ακαδημαϊκής κοινότητας. Η δυνατότητα συνδικαλισμού με αυτονόμους συλλόγους μεταπτυχιακών φοιτητών που θα έχουν ουσιαστικό αλλά και ρυθμιστικό ρολό και λόγο ύπαρξης, είναι κάτι το όποιο πρέπει να επιδιώκουμε σε κάθε πανεπιστημιακό και τεχνολογικό ίδρυμα.

26

ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ.

Στο ζήτημα των συγγραμμάτων είναι από τα σημαντικότερα θέματα που απασχολούν τους φοιτητές, γιατί από την ποιότητα και την επιστημονική πληρότητά τους εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό το επίπεδο της παρεχόμενης γνώσης που παρέχεται στους αυριανούς επιστήμονες. Εξετάζοντας την κατάσταση που επικρατεί σήμερα σχετικά με τα πανεπιστημιακά συγγράμματα μπορούμε με λύπη να διαπιστώσουμε ότι πολλά από τα πανεπιστημιακά συγγράμματα που χρησιμοποιούνται σήμερα βρίσκονται σε αναντιστοιχία με τις σύγχρονες επιστημονικές εξελίξεις. Επίσης το γεγονός του ενός και μόνο συγγράμματος έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη μιας μονόπλευρης αντίληψης στην επιστημονική προσέγγιση διαφόρων γνωστικών αντικειμένων και επιπλέον έχει οδηγήσει στην ταύτιση θεμάτων στις εξετάσεις με το περιεχόμενο του εκάστοτε συγγράμματος και συνεπώς στην αποστήθιση . Η πρότασή μας λοιπόν όσον αφορά τα συγγράμματα περιλαμβάνει:

τη δωρεάν χορήγηση συγγραμμάτων ως αναπόσπαστο στοιχείο της δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

την ποιοτική αναβάθμιση όλων των παρεχόμενων συγγραμμάτων ώστε να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις.

Ουσιαστικοποίηση της διαδικασίας έγκρισης των συγγραμμάτων μέσα από τη συμπλήρωση ερωτηματολογίων από πλευράς φοιτητών για την ποιότητα των συγγραμμάτων. Τα αποτελέσματα από την ανάλυση των απαντήσεων θα είναι καθοριστικά για τη συνέχεια της έκδοσης των συγγραμμάτων.

Αποσύνδεση της εξεταστέας ύλης κάθε μαθήματος από το περιεχόμενο ενός συγκεκριμένου συγγράμματος.

27

Δηλαδή στην αρχή κάθε εξαμήνου ο κάθε φοιτητής θα προμηθεύεται με ευθύνη του ΤΕΙ για κάθε μάθημα έναν φάκελο που θα περιέχει προτεινόμενη βιβλιογραφία, έναν ολοκληρωμένο οδηγό της εξεταστέας ύλης που θα περιέχει ακόμα και λυμένα παλαιότερα θέματα εξεταστικής, καθώς και σημειώσεις, εργασίες και μελέτες βοηθητικά στην παρακολούθηση του μαθήματος.

Τέλος, επένδυση στην ανάπτυξη και λειτουργία των πανεπιστημιακών τυπογραφείων κάτι το οποίο μπορεί να διευκολύνει την έκδοση πολλαπλών συγγραμμάτων και σίγουρα την τακτική ανατύπωση των όσο ήδη υπάρχουν. Αυτό θα συνεισφέρει σημαντικά στη μείωση των εξόδων της πολιτείας και του πανεπιστημίου, ώστε τα χρήματα που κατασπαταλώνται για αμφιβόλου ποιότητας συγγράμματα να διοχετεύονται για την κάλυψη άλλων αναγκών της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.

Σημαντική ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών. Δημιουργία βιβλιοθηκών σε κάθε σχολή και παράλληλη λειτουργία ψηφιακών βιβλιοθηκών με διαδικτυακή αναφορά. Ανάρτηση όλων των συγγραμμάτων στο διαδίκτυο.

Μετάφραση όλων των ελληνικών συγγραμμάτων στα Αγγλικά, ώστε να εξυπηρετούνται οι αλλοδαποί φοιτητές.

28

ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ.

Είναι κοινώς αποδεκτό ότι σε πολλές σχολές και τμήματα υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός φοιτητών που μπαίνουν στα αμφιθέατρα μόνο τρεις φορές το χρόνο και αυτές είναι όταν υπάρχει εξεταστική περίοδος. Έτσι τα πανεπιστήμια τείνουν να μετατραπούν σε απέραντα εξεταστικά κέντρα με Εξετάσεις που αντί να προάγουν την κριτική σκέψη προάγουν την παπαγαλία και την «αντιγραφή». Η επιστημονική επάρκεια δεν μπορεί και δεν πρέπει να πιστοποιείται με τη συλλογή βαθμών που προέρχονται από ένα εξεταστικό σύστημα που αξιολογεί τη δυνατότητα απομνημόνευσης. Αντίθετα, η εκτίμησή της πρέπει να είναι βασισμένη στη δυνατότητα του φοιτητή, μεθοδολογικά, να κατακτά τη γνώση. Για το λόγο αυτό το Πανεπιστήμιο και ΤΕΙ – εξεταστικό κέντρο, που βάζει το φοιτητή στη λογική της αποστήθισης πρέπει να απορριφθεί. Μπροστά σε αυτή την θλιβερή κατάσταση πρέπει να προτείνουμε εναλλακτικές μορφές εξέτασης του φοιτητή που θα κάνουν ουσιαστικότερη τη συμμετοχή του στο μάθημα ενώ θα του δίνουν την ευκαιρία να γίνει κάτοχος πολύπλευρης γνώσης και κριτικής σκέψης στα διάφορα γνωστικά αντικείμενα. Η αναζήτηση λοιπόν εναλλακτικών μορφών εξέτασης που θα βασίζονται σε συλλογικές εργασίες με απαλλακτικό χαρακτήρα, είτε σε εξετάσεις που θα αξιολογούν την κριτική ικανότητα του σπουδαστή είναι επιβεβλημένα βήματα αλλαγών που πρέπει άμεσα να εφαρμοστούν. Σε κάθε εξεταστική περίοδο είναι έκδηλο το φαινόμενο δυσπιστίας των περισσότερων φοιτητών απέναντι σε τυχόν αρνητικά αποτελέσματα και υπάρχει σε όλους μας η διακαής επιθυμία για πλήρη διαφάνεια στην αξιολόγηση των γραπτών μας.

29

Η Π.Α.Σ.Π. βασιζόμενη στους έξης τέσσερις άξονες: - τη διαφύλαξη των φοιτητών,

- τη διαφύλαξη του κύρους των καθηγητών,

- την ομαλή λειτουργία του Πανεπιστημίου,

- την κατάργηση του Πανεπιστήμιου & ΤΕΙ - εξεταστικού κέντρου, προτείνει: Εκσυγχρονισμό του τρόπου εξέτασης. Στην θέσπιση

εξέτασης στα πρότυπα πανελλαδικών εξετάσεων όσον αφορά στο θέμα της μη αναγνώρισης του εκάστοτε εξεταζομένου από τους εξεταστές. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να επικαλύπτεται το όνομα του εξεταζόμενου και η εξέταση του γραπτού να γίνεται βάσει κωδικού και έπειτα να γίνεται η αντιστοίχηση του διορθωμένου από τον διδάσκοντα καθηγητή γραπτού με τον φοιτητή στον οποίο ανήκει.

Πλήρης διαφάνεια εξεταστικής. Όλο το προηγούμενο διάστημα τα Μ.Μ.Ε. δαιμονοποίησαν τη φοιτητική συμμετοχή παρουσιάζοντάς τη ως το βασικό πρόβλημα της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Για τη Π.Α.Σ.Π., η τυχόν διαπλοκή φοιτητή και καθηγητικού κατεστημένου αποτελεί ένα μείζον πρόβλημα. Προτείνουμε την επικάλυψη των ονομάτων των φοιτητών που συμμετέχουν στις εξετάσεις, με μαύρο αυτοκόλλητο στο πρότυπο των Πανελλαδικών εξετάσεων

Απαλλακτικές εργασίες που θα βοηθούν στην εμβάθυνση του αντικειμένου του μαθήματος τις οποίες θα παρουσιάζει ο φοιτητής και θα βαθμολογείται αναλόγως.

Καθιέρωση βοηθητικών εργασιών σε όλα τα μαθήματα ο βαθμός των οποίων θα συνυπολογίζεται στον τελικό βαθμό εξέτασης του μαθήματος.

Καθιέρωση «προόδων» στα μισά του εξαμήνου οι οποίες δεν θα είναι υποχρεωτικές αλλά όποιος φοιτητής επιλέξει να τις δώσει στο τέλος θα εξετάζεται στη μισή

30

εξεταστέα ύλη και ο βαθμός των «προόδων» θα συνυπολογίζεται στον τελικό βαθμό εξέτασης του μαθήματος.

Κάθε φοιτητής να έχει το δικαίωμα (σε όλα τα μαθήματα) να βλέπει διορθωμένο το γραπτό του. Επίλυση όλων των θεμάτων της εξεταστικής από τους αρμόδιους καθηγητές και δημοσιοποίησή τους (π.χ. μέσα από τις σχετικές ιστοσελίδες των μαθημάτων).

Δημοσιοποίηση του ποσοστού συμμετοχής των φοιτητών σε κάθε εξέταση καθώς και του ποσοστού επιτυχόντων. Επανάληψη της εξέτασης για τους αποτυχόντες φοιτητές εφόσον το ποσοστό αποτυχίας είναι άνω του 70%.

Μαζί με την ανάρτηση αποτελεσμάτων κάθε τμήματος, στην αναλυτική βαθμολογία, να εμφανίζεται και σε ποια ποσοστιαία κλίμακα επιτυχόντων βρίσκεται ο φοιτητής. Επίσης, να εμφανίζεται η αντίστοιχη κλίμακα μαζί με το βαθμό πτυχίου ώστε να αποτυπώνεται ο βαθμός δυσκολίας, για περιπτώσεις μετέπειτα σπουδών.

Δυνατότητες βελτίωσης βαθμολογίας, καθώς και δικαίωμα αναβαθμολόγησης από διαφορετικό διδάσκοντα σε περίπτωση που θεωρηθεί από το φοιτητή μη ορθολογική και αντικειμενική διόρθωση.

Εξέταση θεμάτων που να αξιολογούν την κριτική ικανότητα του φοιτητή και όχι την στείρα απομνημόνευση των σωστών απαντήσεων. Επέκταση του θεσμού των ερωτήσεων πολλαπλής επιλογής κατά την εξέταση ενός μαθήματος ώστε να παταχθεί το φαινόμενο της «παπαγαλίας» και να αναπτυχθεί η κριτική σκέψη.

Στο πρόγραμμα της εξεταστικής περιόδου να είναι αποτέλεσμα συνεργασίας της γραμματείας με τους εκπροσώπους των φοιτητών ούτος ώστε να ανακοινώνεται έγκαιρα.

31

ΓΡΑΦΕΙΑ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗΣ.

Όπως είναι αντιληπτό το σύστημα εκπαίδευσης έχει άμεσες

προεκτάσεις στην αγορά εργασίας και στη μετέπειτα

επαγγελματική αποκατάσταση. Η σύνδεση με την παραγωγή

μπορεί να αποτελέσει τον κομβικό εκείνο παράγοντα βάση του

οποίου η παιδεία θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες

απαιτήσεις αλλά και τεχνολογικές αλλαγές της κοινωνίας.

Συμπερασματικά, πρέπει να αγωνιστούμε για την ουσιαστική λειτουργία του θεσμού των γραφείων διασύνδεσης σπουδών και σταδιοδρομίας. Ένας θεσμός που μπορεί να βοηθήσει τα μέγιστα στην αντιμετώπιση και του μείζονος προβλήματος της ανεργίας που πλήττει τη νέα γενιά. Τα γραφεία αυτά τα οποία θα απαρτίζονται από καθηγητές εργαζόμενους στους αντίστοιχους κλάδους, θα ενημερώνουν τους φοιτητές για τις τάσεις που επικρατούν στην αγορά εργασίας και τις προοπτικές που διαφαίνονται στο μέλλον. Επίσης θα βοηθούν τους φοιτητές για εξεύρεση εργασίας εντός του πανεπιστημίου με εύλογη αμοιβή και ιδιαίτερα εκεί που το προσωπικό δεν επαρκεί π.χ. βιβλιοθήκες, γραμματείες, λέσχες κ.τ.λ. Ακόμα θα ενημερώνουν τους φοιτητές για προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών και θα φέρνουν σε επαφή τους φοιτητές που το επιθυμούν με επιχειρήσεις ώστε να εργαστούν σε κάποιο συγκεκριμένο τομέα. Η δυνατότητα αυτή εξάσκησης των φοιτητών μέσα στο χώρο εργασίας, τους δίνει τη δυνατότητα απόκτησης πολύτιμων εμπειριών που θα τους χρησιμεύσουν στη μετέπειτα επαγγελματική τους σταδιοδρομία.

32

ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑTΟΣ.

Είναι κοινά αποδεκτό πως την τελευταία δεκαπενταετία το Φοιτητικό Κίνημα στη χώρα μας αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα αξιοπιστίας και σοβαρής και συγκροτημένης λειτουργίας. Η ευθύνη για την αρνητική πορεία του Φοιτητικού Κινήματος και των οργάνων του (σύλλογοι φοιτητών, Ε.Σ.Ε.Ε., Ε.Φ.Ε.Ε) ανήκει σε όλες τις παρατάξεις. Μεγάλη είναι και η ευθύνη που βαραίνει και τη δική μας παράταξη γιατί συνεισφέραμε και εμείς με τη δράση μας στη δημιουργία αυτής της κατάστασης. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να αξιοποιήσουμε την δυνατότητα που μας έδωσε ο νόμος 1268 του 1982 που καθιέρωνε τη συμμετοχή των φοιτητών στα όργανα συνδιοίκησης των ιδρυμάτων. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι λειτουργήσαμε με βάση μια στενή μικροκομματική λογική και πολλές φορές με έλλειψη προγραμματισμού δράσης της οργάνωσης και ουσιαστικής λειτουργίας, κάτι το οποίο έδωσε σε αρκετούς εκπροσώπους μας στα όργανα συνδιοίκησης την ευκαιρία να ασκήσουν « προσωπική πολιτική», πλήττοντας σημαντικά την αξιοπιστία μας και ως παράταξη αλλά και ως Φοιτητικό Κίνημα γενικότερα. Σήμερα υπάρχει ανάγκη να προχωρήσουμε με τολμηρά βήματα και με βάση έναν συνολικό σχεδιασμό για την αλλαγή της δομής του Φοιτητικού Κινήματος και την καθιέρωση δομών και λειτουργιών που θα ανατρέψουν το σημερινό κλίμα αμφισβήτησης και θα δώσουν τη δυνατότητα στους φοιτητές να παρέμβουν ουσιαστικά και να λειτουργήσουν με βάση τις σημερινές συνθήκες και ανάγκες. Για να συμβεί όμως κάτι τέτοιο, είναι αναγκαίο οι ίδιες οι φοιτητικές παρατάξεις να υπερβούν τους εαυτούς τους και να αντιληφθούν επιτέλους ότι ο ρόλος τους είναι η κατάθεση θέσεων και προτάσεων για τα προβλήματα των πανεπιστημίων και της νέας γενιάς γενικότερα. Επίσης θα πρέπει να

33

αντιληφθούν ότι οφείλουν να παρεμβαίνουν ουσιαστικά στα όργανα συνδιοίκησης των ιδρυμάτων διεκδικώντας την υλοποίηση των θέσεων τους συνεισφέροντας έτσι στη δημοκρατική και ουσιαστική λειτουργία των συλλογικών οργάνων των φοιτητών. Η Π.Α.Σ.Π. μην έχοντας να φοβηθεί τίποτα καλεί τις λοιπές παρατάξεις των απερχόμενων Κ.Σ. ΕΣΕΕ και ΕΦΕΕ σε κοινή έκδοση φοιτητικών αποτελεσμάτων και διοχέτευσή τους στα Μ.Μ.Ε. από ανεξάρτητη κι έγκυρη εταιρεία δημοσκοπήσεων. Κρίνουμε ως απαραίτητα τα παραπάνω βήματα, ως ριζοσπαστικές αλλαγές αναζωογόνησης του Φοιτητικού Κινήματος και πλήρους αναδιάρθρωσής του. Μόνο έτσι το Ελληνικό Φοιτητικό Κίνημα μέσω της ESIB στην οποία πρέπει να μετάσχει ισότιμα με τα υπόλοιπα Φοιτητικά Κινήματα των χωρών της Ε.Ε. θα μπορέσει να εκφράσει δυναμικά ρηξικέλευθες απόψεις, θέσεις και προτάσεις για την Ευρωπαϊκή Ανώτατη Εκπαίδευση με βάση το διάλογο και την αρχή της επικύρωσης της λαϊκής φοιτητικής θέλησης. Μόνο έτσι η Πολιτεία θα αρχίσει να αντιμετωπίζει τους φοιτητές ως ισότιμους συνομιλητές. Συνοπτικά Η Π.Α.Σ.Π. προτείνει: Άμεση διενέργεια Πανσπουδαστικού Συνεδρίου. Άμεση συγκρότηση ΕΦΕΕ και ΕΣΕΕ με ορισμένο Δ.Σ. και

Πρόεδρο που θα την εκπροσωπούν σε όλες τις θεσμικές συμμετοχές της.

Κοινή Έκδοση αποτελεσμάτων των Φοιτητικών Εκλογών από ανεξάρτητη και έγκυρη εταιρία δημοσκοπήσεων.

Εκσυγχρονισμός των καταστατικών των Φοιτητικών Συλλόγων.

Συμμετοχή της ΕΣΕΕ και ΕΦΕΕ στην ESIB.

34