Το πολυτιμότερο δώρο

Το πολυτιµότερο δώρο

ΓΙΟΥΛΑ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΑΤΣΑΛΙΔΟΥ

Η ΓΙΟΥΛΑ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΑΤΣΑΛΙΔΟΥ γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αυγό-ρου της επαρχίας Αμμοχώ-στου στην Κύπρο.

Μετά την αποφοίτησή της από το Παγκύπριο Λύκειο Λάρνακας παρακολούθη-σε σπουδές στην τέχνη της φωτογραφίας ενώ παράλληλα συμμετείχε σε παραστάσεις μουσι-κοχορευτικού-θεατρικού συγκροτήματος

Στη συνέχεια παρακο-λουθεί σπουδές Γαλλικής Γλώσσας και Πολιτισμού στην Λυών της Γαλλίας.

Όταν επιστρέφει από τις σπουδές της, εργοδοτείται στην τουριστική βιομηχανία, ενώ παράλληλα συνεργάζεται με τοπικό ραδιοσταθμό και δημιουργεί τη δημοφιλήκαθημερινή, εξάωρηεκπομπή “νότες και κους-κούς” την οποία γράφει, επιμελείται και παρουσιάζει.Στην εκπομπή αυτή έχουν φιλοξενηθεί, στα πρώτα τους βήματα, πολλοί καλλιτέχνες που διαπρέπουν σήμερα.

Έχουν εκδοθεί δύο συλ-λογές της με διηγήματα, παραμύθια και ποιήματα.

Προσφάτως έχει βραβευτεί για την δουλειά της στο 1ο Μεσογειακό Φεστιβάλ Ποίησης που πραγματοποι-ήθηκε στα πλαίσια του 22ου Παγκοσμίου Συνεδρίου Ποίησης στην πόλη Λάρισα της Ελλάδας, με το βραβείο «Ήφαιστος». Κείμενά της συμπεριλαμβάνονται στο ανθολόγιο του Δημοτικού σχολείου και άλλα σχολικά περιοδικά.

«Το πολυτιμότερο δώρο» είναι το τρίτο της βιβλίο, που χαρίζει στο κοινό και ελπίζει να αγαπηθεί και από τα παιδιά και από τους μεγάλους.

Το σπίτι της κυρα-Μπαρπαρής γίνεται στάχτη κι

αποκαΐδια και η οικογένειά της εξαφανίζεται

µετά τη φωτιά. Η κυρα-Μπαρπαρή αντίκρισε

τη συµφορά που τη βρήκε, άρχισε να βρίζει και να

καταριέται όλους τους συγχωριανούς της, γι’ αυτό

κι εκείνοι θύµωσαν και την εγκατέλειψαν. Μόνο η

κυρα-Αγαθή έδειξε κατανόηση στον πόνο της και

έτρεξε να την παρηγορήσει και να της συµπαρα-

σταθεί. Όµως η Μπαρπαρή δεν βλέπει την καλοσύνη

αλλά νιώθει µονάχα φθόνο και κακία για τους ευ-

εργέτες της. Έτσι παίρνει από τη ζωή αυτό που της

αξίζει... Θα βρει άραγε η κυρα-Μπαρπαρή το δρόµο

που θα την οδηγήσει και πάλι κοντά στους δικούς

της ανθρώπους και στην αγάπη;

Ένα κλασικό παραμύθι με μηνύματα για τη φιλία, την αγάπη και την καλοσύνη, που δε θα πρέπει να λείπει από τις παιδικές βιβλιοθήκες.

Ε Κ ΔΟ Σ Ε Ι Σοσελότος

Βατάτζη 55, 114 73 ΑθήναΤΗΛ. : 210 6431108

E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.comwww. ocelotos. gr

Ε Κ ΔΟ Σ Ε Ι Σοσελότος

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗΕμμανουέλα Κακαβιά

ISBN 978-960-9499-82-8

00_cover_polytimotero.indd 1 7/16/2011 9:52:36 AM

ΤιΤλος To πολυτιμότερο δώρο ςυγγραφέας Γιούλα Ιωάννου Πατσαλίδου ςειρα Παιδική λογοτεχνία [3358]0711/05 εικονογραφηςη Εμμανουέλα Κακαβιά Copyright© 2011 Γιούλα Ιωάννου Πατσαλίδου ΠρώΤη εκδοςη Αθήνα, Σεπτέμβριος 2011 ISBN 978-960-9499-82-8

Η επιμέλεια της έκδοσης έγινε από τις εκδόσεις οσελότος

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα Τηλ. : 210 6431108e-mail: ekdoseis.ocelotos@gmail.com, ocelotos@otenet.gr

www. ocelotos. gr

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η κατ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτο-ανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορ-φή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγ-γραφέα.

ΕΚΔΟΣΕΙΣοσελότος

ΕΚΔΟΣΕΙΣοσελότος

Το πολυτιμότερο δώρο

Γιούλα Ιωάννου Πατσαλίδου

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

T ο παραμύθι, που συντροφεύει τα παιδιά και τους αν-θρώπους από τα πανάρχαια χρόνια ίσαμε σήμερα, εί-ναι ένα άριστο παιδαγωγικό μέσο που ευαισθητοποιεί

τον ψυχικό και νοητικό κόσμο, ενώ ταυτόχρονα μέσα από τα θετι-κά μηνύματα, που στέλνει συνήθως, παρωθεί τους αναγνώστες του στην υιοθέτηση υγιών στάσεων ζωής και γενικότερα στην επιλογή του καλού και στην απόρριψη του κακού, που είναι αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης ζωής.

Μέσα σε αυτό το πνεύμα κινείται και εξελίσσεται και το παραμύ-θι της Γιούλας Ιωάννου Πατσαλίδου «Το πολυτιμότερο δώρο», το ο-ποίο απευθύνεται σε μικρά και μεγάλα παιδιά, αλλά διαβάζεται ευ-χάριστα και από τους ενήλικες. Αξιοποιώντας όλα τα γνωστά στοι-χεία που συνθέτουν τα παραμύθια, όπως είναι η αφηγηματική πλο-κή, το εξωλογικό μαγικό στοιχείο, η εμψυχωτική λειτουργία που προσωποποιεί πράγματα και ζώα κ.λπ., η συγγραφέας μάς έχει δώ-σει ένα ολοκληρωμένο παραμύθι, στο οποίο, ο μύθος εξελίσσεται και διαπλέκεται ομαλά, διαγράφονται οι χαρακτήρες και ταυτόχρο-να έχουμε, όπως γίνεται πάντοτε στα παραμύθια, ένα ευχάριστο τέ-λος, όπου επικρατεί το καλό και η αισιόδοξη ενατένιση της ζωής. Άνθρωποι μάγισσες, ζώα και πουλιά συνταξιδεύουν στο μαγικό κό-σμο του παραμυθιού, στον οποίο η κακιά και ζηλόφθονη Μπαρπα-ρή, ύστερα από μια μεγάλη περιπέτεια, παίρνει το μάθημά της α-πό τη ζωή και ξαναγίνεται άνθρωπος, για να ζήσει ευτυχισμένη και χαρούμενη με την οικογένειά της.

Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον και αξιόλογο παραμύθι, που α-ξίζει να διαβαστεί από όλους.

Δρ Κώστας Κατσώνης,Φιλόλογος-συγγραφέας,

Πρώτος Λειτουργός Εκπαίδευσης

~8~

Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσανε στην πάνω πολι-

τεία, στην ίδια γειτονιά, η κυρα-Αγαθή και η κυρα-

Μπαρπαρή. η κυρα-Αγαθή ήταν ανοιχτόκαρδη και

γελαστή και πρόσφερε τη βοήθειά της απλόχερα σε όποιον

τη χρειαζόταν. η κυρα-Μπαρπαρή ήταν στριμμένη και κακιά.

Μάλωνε μ’ όλον τον κόσμο και φθονούσε όλες τις γειτόνισ-

σες. Πάντα ήθελε να έχει περισσότερα αγαθά από τους

άλλους και δεν ευχαριστιόταν με τίποτα.

Ένα πρωί η κυρα-Μπαρπαρή πήγε από νωρίς στο δάσος

να μαζέψει άγρια μούρα. Επάνω στη βιασύνη της ξέχασε

να σβήσει το λυχνάρι, που φώτιζε τη νύχτα κι από την υπερ-

θέρμανση έσπασε το προστατευτικό γυαλί κι έπιασε φωτιά

το δωμάτιό της. η φωτιά γρήγορα εξαπλώθηκε σ’ ολόκληρο

το σπίτι.

η κυρα-Αγαθή μόλις είδε την πυρκαγιά στο γειτονικό της

σπίτι, έβαλε τις φωνές. Μαζεύτηκαν οι γείτονες κι όλοι μαζί

κατάφεραν να τη σβήσουν, γλιτώνοντας έτσι και τα υπόλοι-

πα σπίτια του χωριού. Μα τα υπάρχοντα της κυρα-Μπαρπαρής

είχαν γίνει στάχτη κι αποκαΐδια. Τα παιδιά και ο άνδρας της,

που κοιμόντουσαν εκείνη την ώρα, είχαν εξαφανιστεί και

όλοι στο χωριό πίστεψαν πως είχαν καεί μέσα στις φλόγες.

~9~

Όταν η κυρα-Μπαρπαρή αντίκρισε τη συμφορά που τη

βρήκε, άρχισε να βρίζει και να καταριέται όλους τους συγ-

χωριανούς της, γι’ αυτό κι εκείνοι θύμωσαν και την εγκατέ-

λειψαν. Μόνο η κυρα-Αγαθή έδειξε κατανόηση στον πόνο

της και έτρεξε να την παρηγορήσει και να της συμπαρα-

σταθεί. Την κάλεσε να πάει να μείνει στο σπίτι της, μέχρι

να ξαναφτιάξει το δικό της σπιτικό, και της είπε πως όλα τα

μέλη της οικογένειάς της θα τη φιλοξενούσαν με χαρά,

για όσο διάστημα χρειαζόταν.

η κυρα-Μπαρπαρή, εφόσον δεν είχε άλλη επιλογή, δέχτη-

κε την πρόσκληση κι εγκαταστάθηκε στους γείτονές της.

η κυρα-Αγαθή προσπάθησε να την κάνει να νιώθει όσο

πιο άνετα γινόταν μέσα στο σπίτι της και να την παρηγορή-

σει, που έχασε τα παιδιά και τον άνδρα της έτσι αναπάντε-

χα. Το ίδιο έκαναν και όλα τα μέλη της οικογένειάς της.

η κυρα-Μπαρπαρή, όμως, βλέποντας πόσο δεμένοι ήταν

μεταξύ τους, άρχισε να ζηλεύει την ευτυχία τους. Χωρίς να

σκεφτεί ότι της φέρθηκαν με καλοσύνη και αγάπη και της

πρόσφεραν τη φιλοξενία τους, και δίχως να χάσει καιρό,

κατέστρωσε στο μυαλό της ένα σχέδιο για να καταστρέψει

την ευτυχία τους.

~11~

Αφού ξημέρωσε και ο άνδρας της κυρα-Αγαθής έφυγε

για τη δουλειά και τα παιδιά για το σχολείο, η κυρα-Αγαθή

πρότεινε στην κυρα-Μπαρπαρή να κάνουν μια βόλτα μέχρι

το δάσος για να μαζέψουν ξύλα για τη φωτιά.

«Ας πάμε να ξεσκάσουμε και λίγο», είπε η κυρα-Μπαρπαρή.

«Πήγαινε εσύ να ετοιμάσεις την άμαξα και θα σε προφτά-

σω κι εγώ αφού αλλάξω πρώτα τα ρούχα μου».

Μα αντί να αλλάξει ρούχα, πήρε έναν τενεκέ με πετρέ-

λαιο, που είχε κρύψει στο δωμάτιό της και ράντισε όλο το

σπίτι. Έριξε και μερικά κατάξερα χαμόκλαδα στο τζάκι για

να ανάψει εύκολα η φωτιά. Ήλπιζε πως έτσι θα επεκταθεί η

φωτιά και θα καεί όλο το σπίτι.

Στο δρόμο για το γυρισμό η κυρα-Μπαρπαρή έκανε κρυ-

φές χαρές πως θα έβρισκαν το σπίτι της κυρα-Αγαθής στά-

χτη και αποκαΐδια κι ανυπομονούσε να δει την αντίδρασή

της σαν θα το αντίκριζε.

Μα τι απογοήτευση για την κυρα-Μπαρπαρή! Το καθετί

στο σπίτι ήταν στη θέση του.

«Για κοίτα δω τι έγινε!» λέει η κυρα-Αγαθή ανυποψίαστη,

μπαίνοντας στο σπίτι. «Φαίνεται πως φύσηξε αέρας, άνοι-

ξε το παράθυρο και η φωτιά έσβησε και βρομίσαμε πετρέ-

λαιο». Και παίρνοντας έναν κουβά με νερό άρχισε να κα-

θαρίζει το πετρέλαιο, που είχε χύσει η κυρα-Μπαρπαρή, πριν

ανάψει τη φωτιά.

η κυρα-Μπαρπαρή τρωγότανε από το κακό της, που το

σχέδιό της απέτυχε και έβαλε αμέσως στο μυαλό της, χωρίς

να χάσει καιρό, ένα καινούριο σχέδιο για να καταστρέψει

τη φίλη της και την οικογένειά της.

«Ας πάμε Αγαθή μου μέχρι το δάσος να μαζέψουμε αγρι-

όχορτα, να τα βράσουμε για το μεσημέρι», πρότεινε η ύπου-

λη Μπαρπαρή στην Αγαθή.