Εγκώμια Μεγάλης Παρασκευής

Μιχάλη Μιχαήλ Παπα-Ἀβραάμ σελ. 1

Ο Ε Π Ι Τ Α Φ Ι Ο Σ Θ Ρ Η Ν Ο Σ ΗΤΟΙ ΤΑ ΕΓΚΩΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ

Μελοποιημένα ὃλα τα μεγαλυνάρια (ἐγκώμια) πού ἐμπεριέχονται στήν ἒκδοση "Θεομόρφου" με τίτλο " Ὁ Ἐπιτάφιος Θρῆνος " τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου, μαζί μέ μερικά ἂλλα πού κρίναμεν ἀπαραίτητα,. Ὣς βασικό μουσικό βοήθημα χρησιμοποιήσαμε τήν μουσική ἒκδοση " Ὁ Ἐπιτάφιος Θρῆνος " τοῦ ἀρχιμανδρίτου Σεραρείμ Παναγιωτίδου τοῦ ἐκ Πάτμου (Κωνσταντινούπολη 1906), μέ ἐλάχιστες ἀλλαγές μάλλον πρός τό ἀπλούστερον, πράγμα πού ἐπιτρέπει καί στό λαό να συμμετέχει στά ἐγκώμια μέ ἱεροπρέπεια, κρατώντας τήν παράδοση τῆς ἐκκλησιαστικής ψαλτικῆς τέχνης καί ὂχι να μένει ἀμέτοχος.

Στασις Πρωτη

ἀργοσύντομον

Η ζω η ε εν τα α φω κα τε τε

θης Χρι στε και Αγ γε λων στρα τι αι εξ ε

πλητ τοντο συ γκα τα βα σιν δο ξα ζου σαι την σην


Η ζω η πω ως θνη σκεις πως και τα α φω οι κεις του

θα να του το βα σι λει ον λυ εις δε και του Α δου τους

νεκρους ε ξα νι στας

Μ ε γα λυ νο με ε εν σε Ι η σου ου ου Βα

σι λευ και τι μω μεν την τα φην και τα πα θη σου

δι ων ε σωσας η μας εκ της φθο ρας

Μ ε τρα γης ο ο στη σας εν σμι κρω κα τοι κεις Ι

η σου παμ βα σι λευ τα φω ση με ρον εκ μνη μα των

τους θα νε ντας α νι στων

Ο Δε σπο της πα αν των κα θο ρα α ται νε κρος

και εν μνη μα τι και νω ω κα τα τι θε ται ο κε νω σας τα

μνη μει α των βρο των


Μ ε τα των κα κου ουρ γων ως κα κου ουργος Χρι

στε ε λο γι σθης δι και ων η μας α παν τας κακουρ

γι ας του αρ χαι ου πτερνι στου

Ο ω ραι αι αι αι αι ος κα α αλ λει πα ρα

πα αν τας βρο τους ως α νει δε ος νε κρο ος κα τα φαι νε ται ο

την φυ σιν ω ρα ι σας του παν τος

Ω θαυ μα των ξε ε ε νων ω πραγ μα α των και

νων ο πνο ης μοι χο ρη γος α πνους φε ρε ται κη δευ

ο με νος χερ σι του Ι ω σηφ

Κ αι εν τα φω ε ε δυς και των κο ολ πων Χρι στε

των πα τρω ων ου δα μως α πε φοι τη σας του το ξε ε

ε νον και πα ρα δο ξον ο ο μου


Ν ο ε ρων συν τρε ε ε χει στρα τι ω ων η πλη

θυς Ι ω σηφ και Νι κο δη μω συ στει λε Σε τον α

χω ρη τον εν μνη μα τι σμι κρω

Ν ε κρω θει ει εις βου λη η σει και τε θει εις υ πο γην

Ζω ο βρυ τα Ι η σου μου ε ζω ω σας νε κρω θεν τα παρα

βα σει με πι κρα

Ε ν και νω μνη μει ει ω κα τε τε ε ε θης Χρι

Στε και την φυ σιν των βρο των α να και νι σας α να

στας θε ο πρε πως εκ των νε κρων

Ε πι γης κα τη ηλ θες ι να σω ω ω σης Α

δαμ και εν γη μη ευ ρη κως του τον Δε σπο τα με χρις

Α δου κα τε λη λυ θας ζη των


Ω ς βρο τος με θνη ησκεις ε κου σι ι ι ως Σω

τηρ ως Θε ος δε τους θνη τους ε ξα νε στησας εκ μνη μα

των και βυ θου α μαρ τι ων

Δα κρυρ ρο ους θρη η νους ε πι σε ε η Α γνη

μη τρι κως ω Ι η σου ε πιρ ραι νουσα α νε βο α πως

κη δευ σω σε Υι ε ε

Ν ε κρω θεν τα πα α λαι τον Α δα αμ φθο νε ρως ε

πα να γεις προς ζω η ην τη νε κρωσει σου νε ος Σωτερ εν

σαρ κι φα νεις Α δα αμ

Ν ο ε ραι σε τα α ξεις η πλω με ε νον νε κρον κα

θο ρω σαι δι η μας ε ξε πλητ τον το κα λυ

πτο με ναι ταις πτε ρυ ξι Σω τη ηρ


Ω σ περ λε ων Σω ω ω τερ α φυ πνω ω σας σαρ κι

ως τις σκυ μνος ο νε κρο ος ε ξα νι στα ται α πο θε

με νος το γη ρας της σαρ κος

Ε ν κρυ πτω μεν πα λαι θυ ε ται ο α μνος Συ

δ υπαι θρι ος τυ θει εις α νε ξι κα κε πα σαν κτι

σιν α πε κα θη ρας Σω τηρ

Α πλω θεις εν ξυ υ λω συ νη γα α γου βρο τους

την πλευ ρα σου δε νυ γει εις την ζω ηρ ρυ τον πα σιν

α φε σιν πη γα ζεις Ι η σου

Υ πο γην βου λη η σει κα τελ θω ων ως θνη τος

ε πα να γεις α πο γη ης προς ου ρα νι α τους ε

κει θεν πε πτω κο τας Ι η σου


Ω χα ρας ε κει ει ει νης ω πολ λη ης η δο νη ης

ης περ τοις εν Α δη πε πλη ρω κας εν πυθ με σι φως α στρα

ψας ζο φε ροις

Π ρο σκυ νω το πα α α θος α νυ μνω ω την ταφην

με γα λυ νω σου το κρα α τος φι λαν θρω πε δι ων λε

λυ μαι πα θων φθο ρο ποι ων

Ε κου σι ως Σω ω τερ κα τελ θω ων υ πο γην νε

κρω θεν τας τους βρο του ους α νε ζω ω σας και α νη γα

γες εν δο ξη πα τρι κη

Ο κρι της ως κρι τος προ Πι λα α του κρι του

και πα ρι στα το και θα νατον α δι κον κα τε κρι θη

δι α ξυ λου σταυ ρι κου


Α λα ζων Ισ ρα ηλ μι αι φο ο νε λα ε

τι πα θων τον Βα ραβ βα αν η λευ θε ρω σας τον Σω τη

ρα δε πα ρε δωκας Σταυ ρω

Ο χει ρι σου πλα α σας τον Α δαμ εκ της γης

δι αυ τον τη φυ σει γε ε γο νας αν θρωπος και ε σταυ ρω

σαι βου λη μα τι τω σω

Ο ι μοι φως του κο ο ο σμου οι μοι φω ως το ε μον

Ι η σου μου πο θει νο ο τα τε ε κρα ζεν η παρ

θε νος θρη νω δου σα γο ε ρως

Δ ευ ρο δη μι α ρε φο νευ τα α μα θη τα

και τον τρο πον της κα κι ι ας σου δει ξον μοι δι ον

γε γο νας προ δο της του Χρι στου


Ω ς φι λαν θρω πο ος τις υ πο κρι ι νη μω ρε και

τυ φλε πα νω λε θρω ω τα τε ασ πον δε ο το μυ ρον

πε πρα κως δι α τι μης

Ο υ ρα νι ου μυ υ υ ρου ποι αν ε ε σχες τι μην

του τι μι ου τι ε δε ε ξω αν τα ξι ον λυσ σαν

ευ ρες κα τα ρω τα τε Σα ταν

Ε ι φι λο ο πτω χος ει και το μυ υ ρον λυ πη κε

νου με νου εις ψυ χη ης ι λα στη ρι ον πως χρυ σω α

πε μπο λεις τον Ι η σουν

Ω Θε ε και Λο ο ο γε ω χα ρα α η ε μη

πως ε νεγ κω σου τα φη ην την τρι η με ρον νυν σπα ρατ το

μαι τα σπλαγχνα μη τρι κως


Τ ις μοι δω σει υ υ υ δωρ και δα κρυ υ υ ων πη

γας η θε ο νυμ φος Παρ θε ε νος ε κραυ γα ζεν

ι να κλαυ σω τον γλυ κυν μου Ι η σουν

Ω βου νοι και να α παι και αν θρω ω πων πλη θυς

κλαυ σα τε και παν τα θρη νη σα τε συν ε μοι τη του Θε

ου η μων μη τρι

Π ο τε ι δω Σω ω τερ σε το α α χρο νον φως

την χα ραν και η δο νη ην της καρ δι ας μου η Παρ

θε νος α νε βο α γο ε ρως

Θ ε λων ω φθης Λο ο ο γε εν τω τα α φω νε κρος

αλ λα ζης και τους βρο του ους ως προ ει ρη κας α να

στα σει σου Σω τηρ μου ε γε ρεις


Δόξα Πατρί καί Ὑιῷ καί ἁγίῳ Πνεύματι

Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων ἀμήν.

Στό τέλος ψάλλομεν τό ἀρχαῖον.

Α νυ μνου μεν Λο ο γε σε τον πα α αν των Θε

ον συν Πα τρι και τω Α γι ι ω σου Πνευ μα τι και

δο ξα ζο μεν την θει αν σου τα φην

Μ α κα ρι ζο με εν σε Θε ο το ο κε α γνη

και τι μω μεν την τα φη ην την τρι η με ρον του Υι

ου σου και Θε ου η μων πι στως

Η ζω η η η η ε εν τα α α φω ω ω

κα τε ε τε ε ε ε θης Χρι στε ε ε και Αγ

γε ε λων στρα τι ι αι αι ε ε ξε πλη ητ το


j

Στασις ΔΕΥΤΕΡΑ

ο ον το συγ κα α τα βα α σιν δο ξα ζου ου σαι τη ην

σην

Α ξι ον ε στι με γα λυ νειν σε τον ζω ο δο ο

την τον εν τω σταυ ρω τας χει ει ρας εκ τει ναν

τα και συν τρι ψαν τα το κρα τος του εχ θρου

Α ξι ον ε στι με γα λυ νειν σε τον πα ντων κτι ι στην

τοις σοις γαρ πα θη μα σιν ε χο μεν την α πα θει αν ρυ σθεν

τες της φθο ρας

Ε φ ρι ξεν η γη και ο η λι ος Σω τερ ε κρυ υ βη σου του

α νε σπε ρου φεγγους Χρι στε δυ ναν τος εν τα φω σω

μα τι κως


Μ ο νη γυ ναι κω ων χω ρις πο νων ε τε κον σε τε ε

κνον πο νους δε νυν φε ρω τω πα θει σου α φο ρη

τους α νε βο α η σε μνη

Α νω σε Σω τη ηρ α χω ρι στως τω Πα τρι συ νο ον

τα κα τω δε νε κρον η πλω με νον γη κα θο ρων τα

φρι ττει νυν τα Σε ρα φειμ

Ρ υ γνυ ται να ου ου κα τα πε τα σμα τη ση σταυ ρω ω

σει κρυ πτου σι φω στη η ρες Λο γε το φως σου κρυ βεν τος

Η λι ε υ πο γην

Γ ης ο κα ταρ χα ας μο νω νευ μα τι πη ξας τον γυ υ

ρον α πνους ως βρο το ος κα θυ πε δυ γην φρι ξον τω θε

α μα τι ου ρα νε


/

Θ ρη νον ι ε ρο ον δευ τε α σω μεν Χρι στω θα νο ον

τι ως αι μυ ρο φο ροι γυ ναι κες πριν α κου σω μεν

το Χαι αι ρε συν αυ ταις

Μ υ ρον α λη θω ως συ α κε νω τον υ παρ χεις Λο ο

γε ο θεν σοι και μυ ρα προ σε φε ρον μυ ρο φο ροι

σοι τω ζων τι ως νε κρω

Ε πτη ξεν Α δαμ Θε ου βαι νον τος εν πα ρα δει ει

σω χαι ρει δε προς α α δην φοι τη σαντος πε πτω κως πο

τε και νυν ε ξε γερ θεις

Τ α φω Ι ω σηφ ευ λα βως σε τω και νω συγ κρυ πτων

υ μνους ε ξο δι ους θε ο πρε πεις με τα θρη νων α να μελ

πει σοι Σω τηρ


Ο μ μα το γλυ κυ υ και τα χει λη σου πως μυ σω Λο ο

γε πως νε κρο πρε πως δε κη δευ σω σε φριτ των α νε βο

α ο Ι ω σηφ

Η λι ος φαι δρο ον α πα στρα πτει με τα νυ κτα Λο

ο γε και συ δ α να στα ας ε ξα στρα ψει ας με τα

θα να τον φαι δρως ως εκ πα στου

Γ η σε πλα στουρ γε υ πο κολ πους δε ξα με νη τρο ο

μω συ σχε θει σα Σω τερ τι νασ σε ται α φυ πνι σα

σα νε κρους τω τι ναγ μω

Μ υ ροις σε Χρι στε ο Νι κο δη μος και ο Ευ σχη η

μων νυν και νο πρε πω ως πε ρι στει λαν τες α νε

βο ων φρι ι ξον α πα σα η γη


Ι δε μα θη τη ην ον η γα πη σας και σην Μη τε ε

ρα τε κνον και φθογ γην δος γλυ κυ τα τον α νε βο

α θρη νω δου σα η Αγ νη

Σ υ ως ων ζω ης χο ρη γος Λο γε τους Ι ου δαι

αι ους εν σταυ ρω τα θει εις ουκ ε νε κρωσας αλλ α

νε στησας και του των τους νε κρους

Κ αλ λος Λο γε πριν ου δε ει δος εν τω πα σχειν ε ε

σχες αλλ ε ξα να στα ας υ πε ρε λαμ ψας καλ λω

πι σας τους βροτους θει αις αυ γαις

Ε δυς τη σαρ κι ο α νε σπε ρος εις γην φωσφο ο

ρος και μη φε ρων βλε ε πειν ο Η λι ος ε σκο τι σθη

με σημ βρι ας εν ακ μη


Η λι ος ο μου και Σε λη νη σκο τι σθε ντες Σω ω

τερ δου λους ευ νο ου ουν τας ει κο νι ζον οι με λαι

νας αμφι εν νυνται στο λας

Υ πνω σεν Α δαμ αλ λα θα νατον πλευ ρας ε ξα α

γει συ δε νυν υ πνω σας Λο γε Θε ου βρυ εις εκ

πλευ ρας σου κο σμω ζω ην

Υ πνωσας μικρον και ε ζω ω σας τους τε θνε ω ω

τας και ε ξα να στα ας ε ξα νε στησας τους υ

πνουντας εξ αι ω νος α γα θε

Ω σ περ πε λε κα αν τε τρω με νος την πλευ ραν σου Λο

ο γε σους θα νον τας παι δας ε ζω ω σας ε πι

στα ξας ζω τι κους αυ τοις κρου νους


Η λι ον τοπριν Ι η σους τους αλλο φυ λους κο ο πτων

ε στη σεν αυ το ος δε α πε κρυ ψας κα τα βαλλων τον

του σκο τους αρ χη γον

Κ ολ πων πα τρι κω ων α νεκ φοι τη τος μει νας οι κτι ιρ

μων και βρο τος γε νε ε σθαι ευ δο κησας και εις Α δην

κα τα βε βηκας Χρι στε

Η ρ θη σταυρω θει εις ο εν υ δα σι την γην κρε μα

α σας και ως α πνους εν αυ τη η ου τος θα πτεται

ο μη φε ρου σα ε σει ε το δει νως

Ο ι μοι ω Υι ε ε η α πειρ ανδρος θρη νει και λε ε

γει ον ως βα σι λε α γαρ ηλ πι ζον κα τα κριτον νυν

βλε πω ω εν σταυ ρω


Τ αυ τα Γα βριηλ μοι α πηγ γει λεν ο τε κα τε ε πτη

ος την βα σι λει ει αν αι ω νι ον ε φη ει ναι του

Υι ου μου του Ι η σου

Φ ευ του Συμεων εκ τε τε λε σται η προ φη τει ει α

η γαρ ση ρομ φαι α δι ε δρα με την ε μην καρ δι αν

Εμ μα νου ηλ

Ε φρι ξεν ι δων το α ο ρα τον φως σε Χρι στε ε μου

μνη μα τι κρυ πτο ο με νον α πνουν τε και ε σκο τα σεν ο

η λι ος το φως

Ε κλαι ε πι ι κρως η πα να μω μος μη τηρ σου Λο

ο γε ο τε εν τω τα α φω ε ω ρα κε Σε τον

α φραστονκαι α ναρ χον Θε ον


Ν ε κρω σιν την σην η πα να φθο ρος Χρι στε σου Μη η

τηρ βλε που σα πι κρως σοι ε φθεγ γε το μη βραδυνης η ζω

η εν τοις νε κροις

Α δης ο δει νος συ νε τρο μα ξεν ο τε Σε ει ει

δεν η λι ε της δο ξης α θα να τε και ε δι δου

τους δε σμι ους εν σπου δη

Μ ε γα και φρι κτο ον Σω τερ θε α μα νυν κα θο ρα α

ται ο ζω ης γαρ θε ε λων πα ραι τι ος θα να τον υ

πε ε στη ζω ω σαι θε λων πα α ντας

Υ μνοις σου Χρι στε ε νυν την σταυ ρω σιν και την τα φη

ην τε α παν τες πι στοι εκ θει α ζομεν οι θα

να του λυ τρω θεν τες σῃ τα φη



Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν.

Στό τέλος ψάλλεται τό ἀρχαῖον.

Α ναρ χε Θε ε συ να ι δι ε Λο γε και Πνε ευ μα

σκηπ τρα των α να κτων κρα ται ω σον κα τα πο λε μι

ων ως α γα θος

Τ ε ξα σα ζω ην Πα να μω μη τε Α γνη Παρ θε ε νε

παυ σον εκ κλη σι ας τα σκαν δα λα και βρα βευ σον ει ρη

νην ως α γα θη

Α ξι ο ον ε ε στι με γα λυ υ νειν σε τον

ζω ω ο ο δο ο ο την τον εν τω σταυ ρω τα ας χει

ε ει ρας εκ τει ει να αν τα και συ υν τρι ψα αντα το κρα

α τος του ου εχ θρου


:

Στασις ΤΡΙΤΗ

Α ι γε νε αι πα α σαι αι υ μνον τη τα φη η

η σου προσφερου σι ι Χρι στε μου

Κ α θε λων του ξυ υ λου ου ο Α ρι μα θει ει

ει ας εν τα φω σε ε κη δευ ει

Μ υ ρο φο ροι η ηλ θο ον μυ ρα σοι Χρι στε ε

ε μου κο μι ζου σαι αι προ φρο νως

Δ ευ ρο πα σα κτι ι σι ις υ μνους ε ξο δι ι

ι ους προσοισω με εν τω κτι στη

Ω ς νε κρον τον ζω ων τα συν Μυ ρο φο ροις παν τες

μυ ρι σω μεν εμ φρο νως

Ο υς ε ε θρε ψε τῳ μα αν να ε κι νη σαν την


πτε ε ερ ναν κα τα του ευ ερ γε του

Ο υς ε θρε ψε τῳ μαν να α φερου σι τω Σω τη

η η ρι χο λην α μα και ο ξος

Ω της πα ρα φρο συ υ νης και της χρι στο κτο νι ας

της των προφη το κτο ο ο νων

Ω ς αφρων υ πη ρε ε της προ δε δω κεν ο μυ υ

στης την α βυσ σο ον σο φι ας

Τ ον ρυστην ο πω λη η σας αιχ μα λω τος κα τε ε

στη ο δο λι ος Ι ου ουδας

Ι ω σηφ κη δε ευ ει ει συν τω Νι κο δη μω

νεκροπρε πω ως τον κτι στην

Υ πτι ον ο ρω ω σα η Πα α ναγνος σου Λο ο


γε μη τρο πρε πω ως ε θρη νει

Ω γλυ κυ μου ε ε ε αρ γλυ κυ τα τον μου τε

ε ε κνον που ε δυ σου το καλ λος

Τ ρι βο λοι και πα γι ι δες ο δοι του τρι σα θλι ι

ου πα ρα φρo νος Ι ου δα

Σ υ να πο λουν ται πα αν τες οι σταυ ρω ται σου Λο

ο γε Υι ε Θε ου ου παν τα ναξ

Δ ι α φθο ρας εις φρε ε αρ συ να πο λουν ται πα αν

τες οι αν δρες των αι μα των

Υ ι ε ε Θε ου παν τα α ναξ Θε ε μου πλα στουρ γε

ε ε μου πως πα θος κα τε δε ε ξω

Η Δα μα λις τον μο ο σχον εν ξυ λω κρε μα σθε


εν τα η λα λα ζεν ο ρω σα

Α νε κρα ζεν η Κο ρη θερ μως δα κρυρ ρο ου

ου σα τα σπλαγχνα κεντου με νη

Ω φως των ο φθαλ μω ων μου γλυ κυ τα τον μου

τε ε ε κνον πως τα φω νυ υν κα λυ πτει

Τ ον Α δαμ και Ε ευ αν ε λευ θε ρω σας Μη η

τερ μη θρη νει τα αυ τα πα σχω

Δ ο ξα α ζω σε Υι ε ε μου την α κραν ευ σπλαγ

χνι ι αν ης χα ριν τα αυ τα πα σχεις

Ο ξος ε πο τι ι σθης και χο λην οι κτι ι ιρ

μων την πα λαι λυ υ ων γευ σιν

Ι κρι ι ω προ σε πα α γης ο πα λαι τον λα ο


ο ον σου στυ λω νε φε ε λης σκε πων

Α ι μυ ρο φο ροι Σω ω τερ τω τα φω προ σελ θου

ου σαι προ σε φε ρο ον σοι μυ ρα

Α να στη θι οικ τι ιρ μων η μα ας εκ των βα ρα α

θρων ε ξα νι στω ων του Α δου

Α να στα ζω ο δο ο τα η σε ε τε κου σα Μη η

η τηρ δακρυρρο ου ου σα λε γει

Ο υ ρα νι αι δυ να α μεις ε ξε στη σαν τω φο

ο βω νε κρον σε κα α θο ρω σαι

Τ οις πο ο θω τε και φο ο βω τα πα θη σου τι

μω ω ω σι δι δου πται σμα α των λυ σιν

Κ λαι ει και θρη νει ει σε η πα να γνος σου Μη



Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων ἀμήν.

η η τηρ Σω τηρ μου νε ε κρω θεν τα

Φ ριτ του σιν οι νο ο ο ες την ξε νην και φρι κτη

ην σου τα φην του πα αν των κτι στου

Ε ερ ρα ναν τον τα φον αι Μυ ρο φο ροι μυ

υ υ ρα λι αν πρω ι ι ελ θου σαι

Ε ι ρη η νην εκ κλη σι ι α λα ω σου σω τη ρι

ι αν δω ρη σαι ση η ε γερ σει

Ω ω Τρι ας Θε ε ε μου Πα τηρ Υι ος και Πνευ

ε ευ μα ε λε η σο ον τον κο σμον

Ι δειν την του Υι ου ου σου Α να α στα σιν Παρ


Στό τέλος ψάλλομεν τό ἀρχαῖον.

θε ε ε νε α ξι ω σον σους δου ου λους

Α ι αι γε νε ε αι πα α α σαι αι αι

αι αι υ υ υ μνον τῃ τα φη η η σου προσφε ε ρου σι

ι ι Χρι στε ε μου ου

Εγκώμια Μεγάλης Παρασκευής

Documents

Transcript of Εγκώμια Μεγάλης Παρασκευής