ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ ΛΑΟΙ - ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΓΗ

Αυτόχθονες αποκαλούμε αυτούς που κατοικούν στη γη των προγόνων τους, που δεν

ήρθαν από άλλο τόπο. Στις μέρες μας έχουν απομείνει λίγοι, γιατί οι "πολιτισμένοι"

Ευρωπαίοι και άλλοι αποδείχτηκαν απολίτιστοι, αφού τους φέρθηκαν σαν

"πρωτόγονους", τους εκμεταλλεύτηκαν και ή τους εξόντωσαν ή τους περιόρισαν σε

μικρές εκτάσεις γης. Λέγονται και ιθαγενείς

Αυτόχθονες λαοί υπάρχουν σε ολόκληρο τον πλανήτη.

στην Αφρική: οι Βέρβεροι, οι Τουαρέγκ, οι Μασάι, οι Πυγμαίοι, οι Βουσμάνοι, οι

Μπαντού

στην Ασία: οι Μογγόλοι, οι Βεδουίνοι

στην Αμερική: οι Ινδιάνοι( Σιου, Τσερόκοι κλπ)

στην Ωκεανία: οι Αβορίγινες(Αυστραλία), οι Μαορί(Νέα Ζηλανδία), οι

Παπούα(Νέα Γουινέα)

στις Αρκτικές περιοχές: οι Εσκιμώοι, οι Λάπωνες(λίγο χαμηλότερα), οι Σαάμι

Οι Μασάι Οι Μασάι ζουν στην περιοχή των συνόρων Κένυας - Τανζανίας.

Ένα χωριό των Μασάι έχει τέσσερις έως οκτώ οικογένειες με τα κοπάδια τους και

αποτελείται από έναν μεγάλο κυκλικό φράχτη από αγκαθωτούς θάμνους που περιβάλλει

έναν δακτύλιο από σπίτια.

Οι κατοικίες των Μασάι είναι πολύ πρόχειρες αφού είναι λαός νομαδικός και

φτιάχνονται κυρίως από κοπριές ζώων, λάσπη και ξύλα.

Είναι μικρές 3 Χ 5 μ. και ύψος 1,5 μ. Εκεί μέσα η οικογένεια μαγειρεύει, τρώει,

κοιμάται αλλά έχει και την αποθήκη της, την οικοσυσκευή της, τα πάντα.

Η κοινωνία των Μασάι είναι σε αξιοσημείωτο βαθμό εξισωτική, ποτέ δεν υπήρξαν

σκλάβοι.

Τα τελετουργικά διευθύνονται από έναν ειδικό, ο οποίος, αν και δεν έχει πολιτική

δύναμη, είναι θρησκευτική κεφαλή του λαού του.

Ασχολούνται με την κτηνοτροφία, διανύουν μεγάλες αποστάσεις με τις αγελάδες τους

για να βρούνε νερό κι είναι φημισμένοι για τις πολεμικές τους ικανότητες.

Οι άντρες πολεμιστές βάφουν τα μαλλιά τους με μια ειδική κόκκινη βαφή (ώχρα),

φτιαγμένη ίσως από μια ουσία που βγαίνει από κάποιο φυτό της περιοχής ενώ οι

νεαρότεροι είναι συνήθως ξυρισμένοι, άντρες και γυναίκες.

Συνήθειά τους είναι το τρύπημα και το τέντωμα των αυτιών τόσο στους άντρες όσο και

στις γυναίκες

Κύρια τροφή τους είναι το κρέας, το γάλα, το καλαμπόκι, οι πατάτες, το ρύζι, τα

φασόλια, οι σούπες από φυτά και το αίμα των βοδιών σε γιορτές αλλά και ασθενείς

Τα ρούχα τους είναι μαύρα σε νεαρή ηλικία και αργότερα κόκκινο, μπλε, ριγέ και καρό.

Φοράνε απλά σανδάλια, ξύλινα βραχιόλια, χάντρες και κοσμήματα για τις γυναίκες.

Βέρβεροι

Ιθαγενείς πληθυσμοί λευκών που καταλαμβάνουν μια μεγάλη περιοχή της βόρειας

Αφρικής και της Σαχάρας και περιλαμβάνουν περίπου 30 υποομάδες με κυριότερη αυτή

των Τουαρέγκ. Ζουν μόνιμα στις πεδιάδες ή ως νομάδες στις ερήμους της βόρειας

Αφρικής. Οι υποομάδες συνδέονται μεταξύ τους περισσότερο γλωσσικά παρά φυλετικά.

Είναι απόγονοι των αρχαίων Λιβύων και σήμερα ξεπερνούν τα 14.000.000 στο Μαρόκο,

στην Αλγερία , την Τυνησία , τη Λιβύη και την Αίγυπτο.

Στο πέρασμα της ιστορίας οι φυλές αυτές υποδουλώθηκαν από τους Καρχηδόνιους,

τους Ρωμαίους, τους Βανδάλους, τους Άραβες, που συντέλεσαν κατά τον 11ο αιώνα

στον εξισλαμισμό τους, και τους Τούρκους. Για ένα διάστημα οι Βέρβεροι υπήρξαν

δεινοί πειρατές και καταδυνάστευαν τις γύρω περιοχές.

Οι περισσότεροι Βέρβεροι είναι σήμερα μόνιμα εγκατεστημένοι αγρότες, μερικοί

όμως ζουν ημινομαδικά καλλιεργώντας τις πεδιάδες τον χειμώνα και βόσκοντας

κοπάδια το καλοκαίρι. Άλλοι τέλος είναι νομάδες όλο τον χρόνο και εξαρτώνται για την

τροφή τους από τους σκλάβους, που μένουν στις οάσεις και στα οροπέδια.

Τα κύρια προϊόντα τους είναι σιτάρι, κριθάρι, φρούτα, λαχανικά, καρύδια, και

ελαιόλαδο. Τα βοοειδή, τα πρόβατα και οι κατσίκες διατηρούνται σε κοπάδια, μαζί με

τα μουλάρια, τις καμήλες και τα άλογα, που χρησιμοποιούνται ως υποζύγια.

Οι μόνιμοι αγρότες κατοικούν σε μονώροφα πέτρινα σπίτια, τα λεγόμενα νταρ ή

κσαρ των φυλάρχων «καΐντ», ενώ οι νομάδες κατασκευάζουν πύργους ή φρούρια από

πηλό για προστασία και αποθήκευση, τα τιγκρέμτ. Όταν βόσκουν τα ζώα τους, ζουν σε

σκηνές από κατσικοπροβιές. Οι οικογένειες ζουν σε χωριστά δωμάτια, που σχηματίζουν

ένα τετράγωνο γύρω από μια κλειστή εσωτερική αυλή.

Βεδουίνοι

"Άνθρωπος της υπαίθρου" σημαίνει στην αραβική γλώσσα η λέξη Βεδουίνος.

Φυλές νομαδικές οι Βεδουίνοι είναι σήμερα 40.000 περίπου σκορπισμένοι στις ερήμους

του Μαρόκου, της Λιβύης, της Αιγύπτου, του Αλγερίου και της Τύνιδας.

Αγαπούν με φανατισμό και πάθος την ελευθερία τους και φροντίζουν να είναι πάντα

οπλισμένοι για να τη διαφυλάττουν, όταν χρειάζεται.

Προσφέρουν απλόχερα τη φιλοξενία τους και ζουν ευτυχισμένοι, μακριά από τον

πολιτισμό, σε μια σκηνή, με μια καμήλα, ένα άλογο, λίγους χουρμάδες και δυο σταγόνες

νερό.

Η ζωή τους στηρίζεται στην καμήλα τους, που τους δίνει το μαλλί της για τις σκηνές

τους και τα ρούχα τους, τις πατροπαράδοτες κελεμπίες.

Παρόλα αυτά αγαπούν με πάθος τα μικρόσωμα άλογά τους και είναι δεινοί ιππείς.

Ανυπότακτοι και γενναίοι, ωραίοι, ψηλοί και δυνατοί, είναι εκδικητικοί και έχουν

ακόμα μέχρι σήμερα μέσα τους τη ροπή για τη ληστεία, που τους είχε κάνει το φόβητρο

των καραβανιών στα παλαιότερα χρόνια.

Αναγνωρίζουν σαν κυβερνήτη τους μόνο το φύλαρχό τους, το σεΐχη, που τον εκλέγουν

οι ίδιοι και επικρατεί ανάμεσά τους θαυμαστή ισονομία. Είναι μωαμεθανοί και μιλούν

την αραβική γλώσσα.

Ινδιάνοι

Με την ονομασία Ινδιάνοι συνηθίζεται να αποκαλούνται γενικά οι ιθαγενείς

πληθυσμοί της Αμερικής πριν την ανακάλυψή της από τους Ευρωπαίους στα τέλη του

15ου αιώνα .Με την ίδια ονομασία αποκαλούνται μέχρι και σήμερα ορισμένες εθνικές

μειονότητες, των οποίων οι ρίζες προέρχονται από τους ιστορικούς αυτούς λαούς.

Ορισμένοι από αυτούς τους ιθαγενείς διατηρούν μέχρι σήμερα ένα νομαδικό τρόπο

ζωής, ενώ κάποιοι άλλοι αναζήτησαν μόνιμη διαμονή δημιουργώντας μικρές κοινότητες

και χωριά, ενώ σε κάποιες περιοχές κατάφεραν να οργανωθούν σε μεγαλύτερες

κοινότητες, ακόμα και πόλεις, με πολιτική οργάνωση. Η ονομασία προέρχεται από την

πεποίθηση του Κολόμβου ότι έφτασε στην Ινδία, ενώ στην πραγματικότητα είχε φτάσει

στην Αμερική και ότι οι κάτοικοι που συνάντησε είναι Ινδοιάνοι.

Μαορί

Οι Μαορί είναι το όνομα ιθαγενούς πληθυσμού της Νέας Ζηλανδίας, και της γλώσσας

του.

Η λέξη māori σημαίνει «κανονικός» ή «κοινός» στην Μαορί γλώσσα και διακρίνει τα

θνητά όντα από τους θεούς. Η λέξη έχει συγγενείς όρους σε μερικές άλλες

Πολυνησιακές γλώσσες όπως τα Χαβαϊανά στα οποία η λέξη maoli σημαίνει «ντόπιος,

ιθαγενής, αληθινός ή πραγματικός». Είναι επίσης το όνομα των ανθρώπων και της

γλώσσας των Νήσων Κουκ, που αναφέρονται ως Μαορί Νήσων Κουκ.

Εσκιμώοι

Οι Εσκιμώοι είναι άνθρωποι χαμηλού ή μέσου αναστήματος, με ελαφρά κίτρινο δέρμα

και χαρακτηριστικά σχιστά μάτια. Κατοικούν σε μερικές περιοχές της Γροιλανδίας,

στον Καναδά, στην Αλάσκα ακόμη και στις Β.Α. περιοχές της Ασίας.

Κατάφεραν να επιζήσουν σε δύσκολες κλιματολογικές συνθήκες κυνηγώντας κυρίως

φώκιες και φάλαινες, που τους εξασφάλιζαν τροφή και ένδυση. Η φώκια τους είναι

χρήσιμη και για τα κόκαλά της πάνω στα οποία χαράζουν παραστάσεις κυνηγιού και τα

εμπορεύονται. Τα ρούχα τους αποτελούνται κυρίως από δέρματα αρκούδας, φώκιας και

αλεπούς.

Κύριος σύντροφος της ζωής τους είναι η βάρκα τους και τα σκυλιά τους. Τα σκυλιά

των Εσκιμώων έχουν πάρα πολύ καλή όσφρηση και τους βοηθάνε στο κυνήγι τους. Η

δύναμή τους επίσης είναι μεγάλη και βοηθάνε τον Εσκιμώο στη μετακίνησή του

σέρνοντας το έλκηθρό του.

Οι Εσκιμώοι κατοικούν μέσα σε σκηνές από δέρμα φώκιας ή τάρανδου. Το χειμώνα και

σε ορισμένες περιοχές φτιάχνουν περίφημα παγόσπιτά τους, τα "ιγκλού". Για να

ζεσταθούν, καίνε το λάδι της φώκιας.