Γιάννης Καρατζόγλου "ΠΗΓΑΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ" ποιητική διαδρομή 1964-2009 , εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ

Με συγκίνηση ξαναδιάβασα τα ποιήματα του Γιάννη Καρατζόγλου τυπωμένα σε μια συγκεντρωτική , ωστόσο όχι συνολική έκδοση , καθώς δεν αποτελούν τα άπαντά του ποιητή -.Πρόκειται για μια αναδρομή ή όπως τα ονομάζει ο ίδιος διαδρομή μέσα στην διαδικασία ωρίμανσης του προσωπικού του ιδιώματος , ή κώδικα όπως πολύ εύστοχα υπαινίσσεται ο τίτλος του βιβλίου . Η ποίηση του Γιάννη Καρατζόγλου στάθηκε για μένα οδηγός σε μια ηλικία που αναζητούσα αγωνιωδώς την δική μου λογοτεχνική ταυτότητα και γλώσσα . Οι συλλογές του ένα Καλοκαίρι και το ΔΞΘ αποτέλεσαν πυξίδα και χάρτη πορείας στην ποιητική αισθητική . Και τώρα που ξαναδιαβάζω αυτά τα ποιήματα , κρίνοντας πια από μια απόσταση τεσσάρων δεκαετιών , έχω να πω πάλι τα ίδια πράγματα . Η ποίηση του Γιάννη Καρατζόγλου συνεχίζει να με συγκινεί όπως και τότε, γιατί ακολουθεί τα πρότυπα της λογοτεχνικής παράδοσης της πόλης . Είναι συνέχεια του Αναγνωστάκη και κυρίως του Ασλάνογλου , του Κλείτου Κύρου , του Θέμελη , της Ζωής Καρέλλη , του Ιωάννου .Αναπαράγει αλλά και προάγει το κλίμα των λογοτεχνών της πόλης και βρίσκεται σε ευθεία συνέχεια μ΄ αυτούς. Στην ποίησή του αναγνωρίζει κανείς όλες τις αρετές τους : τους χαμηλούς τόνους, το υπαινικτικό ύφος αλλά και το υπόγειο συναίσθημα που πότε πότε παραπέμπει στον λυρισμό του Ασλάνογλου και πότε πότε στο συγκρατημένο πεζογραφικό ύφος του Αναγνωστάκη. Περιέχει την ενδοστρέφεια του εσωτερικού μονολόγου της Θεσσαλονίκης , αλλά είναι ταυτόχρονα και εξωστρεφής καθώς ασχολείται με τα κοινωνικά - πολιτικά προβλήματα του τόπου. Και βέβαια εγγράφεται μέσα στο σκηνικό της Θεσσαλονίκης , με τα τοπία και τα σύμβολά της, τα τοπωνύμια και το ομιχλώδες κλίμα της που σφράγισε όλους εμάς που την βιώσαμε και την βιώνουμε από κοντά. Πηγαίος λοιπόν αλλά και αυστηρός ο κώδικας γραφής του Γιάννη Καρατζόγλου, αποτελεί μια ακόμα ψηφίδα στην λογοτεχνία αυτής της αξεπέραστης πόλης.