ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

355
ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΕΓΚΛΗΣ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ-ΠΙ

description

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ. ΔΙΗΓΗΜΑ

Transcript of ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Page 1: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ-ΠΙ

Page 2: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ
Page 3: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ-ΠΙ

Μυθιστόρημα

Επιμέλεια έκδοσης ‘2020 advertising’

Page 4: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Θέση υπογραφής δικαιούχων δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας (Ν.2121/1993 όπως έχει

τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) και τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται απολύτως η άνευ γραπτής αδείας του εκδότη κατά οποιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό,

μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και εν γένει αναπαραγωγή, εκμίσθωση ή δανεισμός, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιοδήποτε μορφή και η εν γένει

εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΔΟΣΗ – ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2003

Εκδότης: Μιχάλης ΠεγκλήςΕπιμέλεια έκδοσης: Άκης Κοχύλης

για την 2020 advertisingΓκραβούρες: Νικόλαος ΓκίκαςΠαραγωγή: ΠΑΛΛΗΣ ΑΒΕΕ

© Μιχάλης Πεγκλής και 2020 advertising, Αθήνα 2002Πρώτη έκδοση από τον Μιχάλη Πεγκλή

και την ‘2020 advertising’, Αθήνα, Σεπτέμβριος 2002

2020 Ανώνυμη Διαφημιστική ΕταιρείαΛ. ΗΛΙΟΥΠΟΛΕΩΣ 4, 172 37 ΥΜΗΤΤΟΣ ΤΗΛ.: 210-6470 380, FAX: 210-6470 385

WEB: WWW.2020.GR, EMAIL: [email protected]

Page 5: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ-ΠΙ

Page 6: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ
Page 7: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì

2020

Page 8: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ
Page 9: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

9

Εκείνο το απόγευμα της άνοιξης του 2020 ο Βαγγέλης Παπασταύρου, αρχισυντάκτης

της ψηφιακής εφημερίδας «η πληροφορία», μεγάλου συγκροτήματος της ενημέρωσης, «ξεσκαρτάριζε» τα αρχεία στο πολυμηχάνημά του, απόγονο των προσωπικών υπολογιστών του τέλους του 20ου αιώνα. Δούλευε από το σπίτι του, όπως και τα περισσότερα στελέχη επιχειρήσεων στην εποχή του. Η παλιά διάκριση ανάμεσα σε χειρώνακτες και ειδικευμένους είχε πια αντικατασταθεί από αυτή ανάμεσα σε αυτούς που δούλευαν από το σπίτι τους και σε εκείνους που έπρεπε να πηγαίνουν σε κάποιο άλλο χώρο για να εργαστούν. Θεωρούνταν,

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 1 Ì

ÌÌÌÌÌÌ, ÌÌÌÌÌÌ ÌÌÌ 2020

Page 10: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

10

λοιπόν, προνομιούχος. Στο δίπλα δωμάτιο η γυναίκα του, η Γιάννα, διάβαζε τη δεκάχρονη κόρη τους Έλενα για το σχολείο.

Το μηχάνημα με το οποίο δούλευε ήταν αρκετά αργό για την εποχή του με επεξεργαστή μόλις στα 2 Terrahertz1, όταν τα πιο τελευταία που κυκλοφορούσαν ξεπερνούσαν τα 9 στην ίδια μονάδα μέτρησης. Ωστόσο, για το Βαγγέλη αυτό έκανε τη δουλειά του. Τα αρχεία τα οποία προσπαθούσε να βάλει σε τάξη ήταν λίγο πολύ ολόκληρη η περιουσία του. Ήταν ολόκληρη η ζωή του με υλικό από τριάντα περίπου χρόνια ζωής και δουλειάς, από την εποχή που στις αρχές τής τελευταίας δεκαετίας του εικοστού αιώνα άρχισε να χρησιμοποιεί τα πρωτόγονα τότε μηχανάκια σαν εξελιγμένη γραφομηχανή.

Οι νέες τεχνολογίες της εποχήςΟ Βαγγέλης φορούσε το ειδικό κράνος

που είχε πλέον αντικαταστήσει την οθόνη καθώς του έδινε τη δυνατότητα εικονικής πραγματικότητας με ευρυγώνια τρισδιάστατη θέαση του ψηφιακού σήματος και απόλυτα

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

Page 11: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

«ρεαλιστικό» ήχο με μερικές χιλιάδες μικρά υπερευαίσθητα ηχεία που ήταν διάσπαρτα σαν κουκίδες σε όλη την επιφάνεια του κράνους. Η συσκευή αυτή είχε όμως καταργήσει και το «ποντίκι» της παλιάς εποχής με τη βοήθεια τριών ειδικών φωτοκύτταρων που βρίσκονται σε τρία περιφερειακά σημεία, εσωτερικά του κράνους και καθοδηγούν το δείκτη της εικόνας με την κίνηση της κόρης των ματιών. Το μάτι, όπως περιφέρεται μέσα στην εικόνα, παρακολουθείται από την κίνηση του δείκτη ενώ, για να ανοίξει ένας φάκελος αρκεί ένα μικρό «σήμα» που θα δώσει ο χρήστης με τη βοήθεια και πάλι των ματιών του. Με τον τρόπο αυτό απελευθερώνονται και τα δύο χέρια από τον υπολογιστή. Το πατροπαράδοτο πληκτρολόγιο είχε ήδη γίνει δευτερεύον χάρη στη φωνητική πληκτρολόγηση που έχει φτάσει στο 99,9% σε πιστότητα στη σωστή απόδοση των λέξεων που υπαγορεύει ο χρήστης. Γεγονός είναι βέβαια ότι πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν και σήμερα να χρησιμοποιούν το πληκτρολόγιο, καθώς, μέσα από την πολύχρονη χρήση του στο παρελθόν, έχει καταστεί για πολλούς ένας «μπούσουλας» δόμησης των σκέψεών τους στη διαδικασία

11

Page 12: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

12

σύνταξης κειμένου, κάτι που θα χρειαστεί κάποια χρόνια ακόμη για να γίνει με τη βοήθεια της φωνητικής πληκτρολόγησης που, άλλωστε, έχει ακόμη αδυναμίες σε θέματα μορφοποίησης κειμένου, χρήσης των μενού κλπ.

Η απελευθέρωση των χεριών από την ιστορική εταιρεία Microsoft και τις άλλες ηγέτιδες δυνάμεις του νέου κόσμου της ψηφιακής οικονομίας γιορτάστηκε, μάλιστα, τα τελευταία χρόνια σε πολλά μέρη του πλανήτη με ποικίλες εκδηλώσεις που κοινό χαρακτηριστικό είχαν το μήνυμα «τώρα είσαι ελεύθερος», ή «επιτέλους ελευθερία». Οι διαφημιστές έκαναν πάλι το θαύμα τους. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε μάλιστα στο γυναικείο καταναλωτικό κοινό στο οποίο ο Bill Gates, αποκαλούμενος πλέον και «ιδρυτής του νέου κόσμου» υποσχέθηκε «εκείνα τα ωραία μακριά νύχια που πάντα ήθελες, αλλά δεν μπορούσες να έχεις λόγω του πληκτρολογίου...»

Κατασκευασμένη από ανθρακόνημα και με ελάχιστο βάρος, για να μην κουράζει το κεφάλι, η συσκευή αυτή επιτάχυνε την είσοδο του ανθρώπου στην «εικονική εποχή». Αυτή είναι πια η επερχόμενη και προσδοκώμενη

Page 13: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

13

εξέλιξη της ανθρωπότητας, το επόμενο στάδιο της τεχνολογίας, όπου η φαντασία και οι επιθυμίες του ατόμου θα μπορούν να ικανοποιηθούν από τον προσωπικό του χώρο, σπίτι, γραφείο, εξοχικό κλπ. Για την καλύτερη, δε, πιστότητα της εικονικής πραγματικότητας το κράνος αυτό δημιουργεί και ένα μαγνητικό πεδίο γύρω από τα αυτιά του χρήστη ώστε να απομονώνει τους εξωτερικούς θορύβους. Κατά βούληση μόνο ο χρήστης έχει τη δυνατότητα να «επιτρέπει» σε επιλεγμένους ήχους, πχ. το κουδούνι του σπιτιού ή το κλάμα του μωρού να εισέρχεται στον εικονικό του κόσμο.

Η λεγόμενη «επιφάνεια εργασίας» των παλιών ηλεκτρονικών υπολογιστών έχει πλέον γίνει ένας τρισδιάστατος χώρος μέσα από το ειδικό κράνος. Τα διάφορα εικονίδια φαίνονται πια σαν «πραγματικά» αντικείμενα, ενώ ο χρήστης δεν κινεί απλώς το ποντίκι σε μία δυσδιάστατη επιφάνεια, αλλά μετακινείται ο ίδιος σε ένα τρισδιάστατο χώρο. Η παραδοσιακή φωτογραφία της επιφάνειας εργασίας είναι πλέον ένα φυσικότατο, εικονικό τοπίο, με κίνηση και ήχο. Για παράδειγμα κάποιος μπορεί να εργάζεται ενώ σαν επιφάνεια εργασίας να έχει

Page 14: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

14

τη θέα ενός μεγάλου καταρράχτη στην Αφρική, η εικόνα του οποίου έρχεται σε πραγματικό χρόνο ζωντανά από το αληθινό σημείο στην Αφρική με τη βοήθεια βιντεοκάμερας, δορυφόρων και του διαδικτύου. Ή, αντίστοιχα, να βλέπει την εικόνα από ένα μεγάλο παράθυρο ουρανοξύστη του Μανχάταν της Νέας Υόρκης ή, εν τέλει, να βρίσκεται σε ένα απόλυτα προσωπικό χώρο που έχει διαμορφώσει κατά βούληση. Οι φυσικοί ήχοι του περιβάλλοντος που έχει επιλέξει συμβάλλουν στην αίσθηση της πραγματικότητας, της εικονικής πραγματικότητας της εποχής μας.

Η νέα πραγματικότηταΌλη αξία της εικονικής πραγματικότητας

στηρίζεται σε δύο άξονες: ο ένας είναι η εξέλιξη του διαδικτύου με τις αξιοπρεπείς πλέον ταχύτητες σύνδεσης, τουλάχιστον για τις σύγχρονες εφαρμογές και ο άλλος είναι η επεξεργαστική ισχύς των υπολογιστών που επιτρέπει προγράμματα που αξιοποιούν και τα δύο. Ο χρήστης συνδυάζει την εικόνα της πραγματικότητας με την «εικονική πραγματοποίηση της φαντασίας του» που

Page 15: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

15

είναι και ένα από τα συνθήματα της εποχής, ιδιαίτερα της νεότερης γενιάς. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Για παράδειγμα ένα βράδυ, αντί για πίτσα και τηλεόραση, ένας κουρασμένος από τη δουλειά εργαζόμενος κάθεται αναπαυτικά στον καναπέ του σπιτιού του, φοράει το ειδικό κράνος και συνδέεται με μία από τις πολλές εταιρείες που παρέχουν «εικονικά ταξίδια». Επιλέγει ένα προορισμό πχ. το νησί Άγιο Δομίνικο στην Καραϊβική, επιβεβαιώνει τη χρέωση της πιστωτικής του κάρτας με την ψηφιακή του υπογραφή και σε λίγα δευτερόλεπτα ξεκινάει το ταξίδι του. Αρχικά βλέπει μπροστά του ένα εισαγωγικό βίντεο με εντυπωσιακά πλάνα του εξωτικού νησιού, αναλυτικούς χάρτες για το πού βρίσκεται, βασικά αξιοθέατα, ιστορία του τόπου κλπ. Στη συνέχεια μεταφέρεται σε πιο κοντινά πλάνα και διαλέγει το πώς θέλει να περάσει τη μία ώρα που έχει προαγοράσει από τον «ταξιδιωτικό πράκτορα». Επιλέγει, ας πούμε, να πάει σε μία παραλία. Καθώς βλέπει το χάρτη του νησιού μπροστά του μπορεί να επιλέξει λίγο-πολύ οποιοδήποτε σημείο του νησιού θέλει και να μεταφερθεί εκεί αμέσως,

Page 16: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

16

βλέποντας ζωντανά μπροστά του το μέρος που επέλεξε. Ο πλανήτης είναι πλέον γεμάτος από μικροσκοπικές κάμερες που, ασύρματα, μεταφέρουν το σήμα τους σε δορυφόρους και μέσω αυτών γίνεται προσβάσιμο στους χρήστες του δικτύου σε όλο τον πλανήτη. Επιλέγει, ας πούμε, να πάει για ένα ποτό σε ένα μπαρ στο λιμάνι. Αμέσως μεταφέρεται στο εσωτερικό του και βρίσκεται καθισμένος σε ένα σκαμπό. Πλέον, το σκηνικό δεν είναι πραγματικό αλλά βιντεοσκοπημένο δίνοντας όμως τη δυνατότητα στο χρήστη κουνώντας το κεφάλι του να βλέπει αντίστοιχα γύρω του τί γίνεται και να ακούει τη μουσική του μαγαζιού, ενώ μπορεί επιπλέον, αν θέλει, να σηκωθεί από το σκαμπό που κάθεται και να αρχίσει να χορεύει σαν να είναι εκεί. Άλλωστε με τα μάτια του αυτό βλέπει. Όποτε θελήσει μπορεί να φύγει από εκεί και να μεταφερθεί σε μία βουνοκορφή όπου, αφού απολαύσει το εντυπωσιακό τοπίο, μπορεί στη συνέχεια να επιλέξει ανάμεσα πχ. σε ένα περίπατο σε προτεινόμενα μονοπάτια ειδικών διαδρομών του βουνού, συνοδεία ήχων από το φυσικό περιβάλλον και, αμέσως μετά, να μεταφερθεί

Page 17: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

17

μέσα στην πόλη και να περιηγηθεί στους δρόμους της και τις τοπικές αγορές.

Αντίστοιχη «εικονική εμπειρία» μπορεί να έχει κάποιος από τη μπανιέρα του σπιτιού του αν μεταφερθεί σε μία εξωτική παραλία σε πάρα πολλά σημεία του πλανήτη. Από το μπάνιο του, ξαπλωμένος στη μπανιέρα και με τη βοήθεια πάντα του κράνους που κυκλοφορεί και σε ασύρματη έκδοση, βλέπει μπροστά του σε πανοραμική τρισδιάστατη θέαση την παραλία που έχει επιλέξει, μπορεί να μετακινηθεί πάνω σε αυτή με φυσικό, δηλαδή εικονικό, πάντα τρόπο, σε απόλυτα ρεαλιστικό ηχητικό περιβάλλον, να μπει στο νερό ή να ξαπλώσει στην άμμο.

Είναι μάλιστα της μόδας στις μέρες μας και οι «εικονικές ιερόδουλες» που μπορείς να βρεις στο διαδίκτυο κάθε λογής, φυλής και χρώματος, έτοιμες, σε αντάλλαγμα μία χρέωση στην πιστωτική σου κάρτα, να μείνουν «εικονικά» μαζί σου για όσο θέλεις. Εκτός μάλιστα από τις μεμονωμένες και «αυτοαπασχολούμενες» υπάρχουν και τα «εικονικά κέντρα μασάζ και εκτόνωσης» στα οποία εκτός της μεγάλης ποικιλίας σε «εικονικές συντρόφους» που μπορείς

Page 18: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

18

να επιλέξεις, έχεις επιπλέον τη δυνατότητα να διαλέξεις και το «πού» θέλεις να χαρείς τη συντροφιά τους, με ένα μενού που περιλαμβάνει μέρη όπως πχ. μία εξωτική παραλία, ή ένα δημόσιο δρόμο (!) ή μέσα σε μία εκκλησία (!!) κοκ. Λίγο πολύ, ότι έχεις φανταστεί, εδώ μπορείς να το βρεις. Εικονικά πάντα.

Το ίδιο ισχύει και για τα παραδοσιακά ηλεκτρονικά καταστήματα των αρχών του 21ου αιώνα που πλέον έχουν εξελιχθεί σε «εικονικά καταστήματα» τα οποία επισκέπτεσαι από οποιοδήποτε υπολογιστή και εξυπηρετείσαι σε πραγματικό χρόνο από πραγματικούς πωλητές και πωλήτριες τους οποίους βλέπεις και ακούς, ενώ αυτοί απλώς σε ακούνε ή αν το θέλεις μπορούν και να σε βλέπουν. Σε ξεναγούν στα προϊόντα, απαντούν σε όλες σου τις ερωτήσεις, ενώ, αν είσαι ήδη πελάτης στο κατάστημα, ο πωλητής έχει εικόνα και για τις αγορές που έχεις πραγματοποιήσει στο παρελθόν, τις προτιμήσεις σου ακόμη και για τις παραξενιές σου. Το μόνο που δεν μπορούσες μέχρι πρόσφατα αποτελεσματικά να κάνεις είναι να «προβάρεις» ρούχα, αν και ακόμη κι αυτό έχει αρχίσει να γίνεται πραγματικότητα.

Page 19: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

19

Πρόκειται για ένα νέο και πολλά υποσχόμενο σύστημα που βασίζεται σε δύο τεχνολογικές καινοτομίες: την ψηφιακή τρισδιάστατη εικόνα του ατόμου και την αντίστοιχη εικόνα των ρούχων. Πλέον στο εικονικό κατάστημα θα μπορείς να διαθέτεις την εικόνα σου και να απολαμβάνεις τον εαυτό σου «ζωντανό» μπροστά σου να προβάρει τα ρούχα που βλέπεις στα ράφια. Περιοδικά, δε, λαμβάνεις και στο ηλεκτρονικό σου ταχυδρομείο ενημερωτικό υλικό από τα καταστήματα που προτιμάς που θα σου προβάλλουν τα νέα τους ρούχα φορεμένα από τον ψηφιακό σου εαυτό! Το σημείο που το κάνει ακόμη μη-διαδεδομένο είναι ότι προϋποθέτει ότι το κατάστημα θα διαθέτει ρούχα τα οποία θα έχουν και εικονική οντότητα. Στο ηλεκτρονικό κατάστημα της παλιάς εποχής τα ρούχα παρουσιάζονταν σαν απλές φωτογραφίες. Σήμερα πια τα ρούχα πολλών εταιρειών και σταδιακά όλο και περισσότερων έρχονται και με ένα ψηφιακό αρχείο που περιέχει το ρούχο σε τρεις διαστάσεις, όπως άλλωστε ακριβώς σχεδιάστηκε στον υπολογιστή τού σχεδιαστή. Οπότε, μπορούν να φορεθούν αντίστοιχα πάνω

Page 20: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

20

στο εικονικό σου σώμα ώστε να δεις καλύτερα και από τον καλύτερο καθρέπτη πώς δείχνουν πάνω σου φορεμένα, στο μέτρο που βλέπεις πλέον τον εαυτό σου μπροστά στα μάτια σου. Ενώ, γλιτώνεις και από τη φασαρία του βάλε-βγάλε, το συνωστισμό του δοκιμαστηρίου, το ψάξιμο για τα νούμερα κλπ. Επιλέγεις φυσικά και το χρώμα και, εν ριπή οφθαλμού, βλέπεις αυτό που φόρεσες πώς δείχνει πάνω σου σε διαφορετικά χρώματα, ή διαφορετικά νούμερα, πιο στενό ή πιο φαρδύ για παράδειγμα.

Ο «ψηφιακός εαυτός σου» είναι διαθέσιμος με ελάχιστα χρήματα επισκεπτόμενος ένα από τα πολλά καταστήματα που τον δημιουργούν. Εκεί μπαίνεις σε ένα ειδικό στούντιο, βγάζεις τα ρούχα σου και στέκεσαι όρθιος για λίγα λεπτά της ώρας. Με τη βοήθεια ειδικών φωτογραφικών μηχανημάτων «μαγνητοσκοπείσαι» ενώ ένας δυνατός υπολογιστής μετατρέπει το σήμα αυτό σε ένα ψηφιακό τρισδιάστατο υλικό που «είσαι εσύ» σαν ψηφιακό μοντέλο στον υπολογιστή. Στο τέλος, αφού πληρώσεις για την υπηρεσία αυτή, σου στέλνουν στο ηλεκτρονικό σου ταχυδρομείο το σχετικό αρχείο που έχουν φτιάξει για σένα, το οποίο στη συνέχεια

Page 21: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

21

ανάλογα με το αν χρειάζεται στις περιηγήσεις που κάνεις στην δικτυακή πραγματικότητα το διαθέτεις αναλόγως. Σου θυμίζουν βέβαια πως αυτό ισχύει όσο δεν έχεις σημαντικές αυξομειώσεις βάρους και σωματικής διάπλασης. Σε αυτή την περίπτωση απλά χρειάζεται να επαναλάβεις τη διαδικασία.

Ο συνδυασμός του εικονικού καταστήματος, των ψηφιακών ρούχων και του ψηφιακού εαυτού σου άνοιξε το δρόμο της τεχνολογίας και στη παγκόσμια βιομηχανία των ρούχων που επί πολλά χρόνια παρέμενε δυσχερής. Η παγκοσμιοποίηση πλέον δεν παρεμποδίζεται στον τομέα αυτό από τους περιορισμούς του παρελθόντος και αυτό εντείνει τόσο τον ανταγωνισμό των μεγάλων παιχτών της οικονομίας σε διεθνή κλίμακα. Ήδη, εδώ και λίγο καιρό πραγματοποιήθηκε και η πρώτη επίδειξη μόδας επώνυμου σχεδιαστή ρούχων από το διαδίκτυο, όπου εκτός από τα αναμενόμενα ο θεατής, ή καλύτερα η θεατής, μπορούσε να βλέπει δίπλα στα γνωστά μοντέλα που πρόβαραν τα ρούχα και τον εαυτό της, τον εικονικό δηλαδή, να φοράει το κάθε ρούχο της επίδειξης και άρα να μπορεί άμεσα

Page 22: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

22

και αποτελεσματικά να επιλέξει αυτό ή αυτά που της πήγαιναν καλύτερα. Σε αυτή μάλιστα την παγκόσμια πρεμιέρα σημειώθηκε ρεκόρ πωλήσεων που υπερέβαινε αναλογικά και τον μεγάλο αριθμό καλεσμένων.

Οι ψηφιακές τεχνολογίες που κρύβονται από πίσω αναμένεται στο μέλλον να έχουν αναρίθμητες νέες εφαρμογές όπως εμπλουτισμό των εικονικών ταξιδιών με τη θέαση του εαυτού σου. Λέγεται μάλιστα ότι μία άλλη σημαντική εφαρμογή που θα έχει στο μέλλον θα είναι η μετεξέλιξη των κινηματογραφικών ταινιών, ή τηλεταινιών όπου θα μπορείς να παίρνεις μέρος και εσύ σε ορισμένους ρόλους όπου θα καλείσαι να πάρεις ορισμένες αποφάσεις που θα προσδιορίζουν την εξέλιξη του έργου. Οι εξελίξεις αυτές καθυστερούν λόγω της τεχνικής δυσκολίας που υπάρχει ακόμη για τα λεγόμενα ψηφιακά πλάνα, δηλαδή την ψηφιοποίηση του χώρου που πραγματοποιούνται τα γυρίσματα, ώστε να είναι δυνατό στον υπολογιστή να εντάξει στο περιβάλλον του κάθε πλάνου τον εικονικό σου εαυτό με ρεαλισμό. Οι πρώτες απόπειρες γίνονται σε «εργαστηριακές συνθήκες» δηλαδή ειδικά στούντιο που είναι εξοπλισμένα ώστε

Page 23: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

23

να μπορεί ο υπολογιστής να επεξεργαστεί την κίνηση του ανθρώπου μέσα στον ειδικό αυτό χώρο. Παράλληλα, δε, χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη επεξεργαστική ισχύς καθώς οι διεργασίες αυτές είναι ιδιαίτερα «βαριές» για τους σύγχρονους υπολογιστές του εμπορίου.

Η εικονική πραγματικότητα ανοίγει νέους δρόμους για την ποιότητα ζωής και ανθρώπων με κινητικά προβλήματα, αναπήρων κλπ. καθώς μπορούν πια να «βιώνουν» εμπειρίες και δυνατότητες εικονικά που «φυσικά» δεν θα μπορούσαν ποτέ στη ζωή τους να το κάνουν. Ακόμη περισσότερο άνοιξε το δρόμο για πολλές ιατρικές εφαρμογές όπου η εικονική πραγματικότητα δίνει δυνατότητες για τη σταδιακή προσαρμογή ασθενών στη φυσική τους κατάσταση μέσα από ασκήσεις και τεστ που γίνονται πρώτα στην εικονική πραγματικότητα. Το δυνατό σημείο εν προκειμένω είναι ότι η εικονική πραγματικότητα χρειάζεται απλά το μυαλό και την όραση του ασθενούς να συμμετέχει ενώ το σώμα μπορεί να μένει ακίνητο πάνω στο ιατρικό κρεβάτι. Έχει λοιπόν διαπιστωθεί ότι τόσο οι παραστάσεις, όσο και οι αντιδράσεις

Page 24: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

24

του ασθενούς είναι περισσότερο ελεγχόμενες και δείχνουν καλύτερη ανταπόκριση όταν δοκιμάζονται πρώτα σε περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας, με τη βοήθεια του ειδικού κράνους, παρά στη φυσική πραγματικότητα.

Το επόμενο βήμα στην εικονική πραγματικότητα είναι προ των θυρών με τη διαμόρφωση του «δωματίου εικονικού κόσμου» στα σπίτια το οποίο προσφέρει πιστότερη την όλη εμπειρία. Η κατασκευή διαθέτει ένα ειδικό δάπεδο που κινείται αντίθετα προς την κίνηση του ανθρώπου δίνοντάς του καλύτερα την ψευδαίσθηση πως βρίσκεται μέσα στο χώρο που βλέπει, ώστε να μπορεί να περπατήσει ή να τρέξει προς κάθε κατεύθυνση χωρίς να κινδυνεύει να πέσει πάνω σε κάποιο τοίχο ή άλλο φυσικό εμπόδιο μέσα στο χώρο του. Τα δωμάτια αυτά έχουν ένα κυκλικό τοίχο, χωρίς γωνίες, από μαλακό υλικό υψηλής ακουστικής ποιότητας. Το δάπεδο είναι κάτι σαν το διάδρομο του γυμναστηρίου που κινείται, με τη διαφορά ότι εδώ η κίνηση είναι δυνατή προς κάθε κατεύθυνση, σύμφωνα με την κίνηση του ανθρώπου. Ουσιαστικά ο άνθρωπος μένει ακίνητος στο μέσον του δωματίου, ενώ

Page 25: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

25

ανάλογα με την εμπειρία που έχει επιλλέξει να «ζει» μπορεί να περπατάει, ή να τρέχει προς κάθε κατεύθυνση, χωρίς να μετακινείται στην πραγματικότητα. Έτσι λοιπόν το πρωί που τα παλιά τα χρόνια κάποιος έβγαινε από το σπίτι του για να τρέξει στο πλησιέστερο πάρκο,θα μπορεί σύντομα να μπει στο ειδικό δωμάτιο, φορώντας το ψηφιακό του κράνος, να διαλέξει ας πούμε να μεταφερθεί ψηφιακά στο δάσος του Αμαζονίου και να κάνει εκεί το πρωινό του τρέξιμο, έχοντας απόλυτα ρεαλιστική την εμπειρία της εικόνας και του ήχου, να τρέξει μέσα στην πυκνή βλάστηση κάτω από τους ήχους της τροπικής πανίδας.

Η νέα αυτή εφαρμογή βρίσκεται ήδη διαθέσιμη αλλά για λίγους ακόμη, καθώς είναι δεν έχει ακόμη εξαπλωθεί αρκετά ώστε να μειωθεί το κόστος εγκατάστασης και να γίνει προσιτή στον πολύ κόσμο.

Τα ρομπότ στη ζωή μαςΤα ρομπότ αποκτούν όλο και περισσότερες

εφαρμογές, πέρα από αυτή του «οικιακού βοηθού» με την οποία μπήκαν στη ζωή μας

Page 26: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

26

πριν αρκετά χρόνια. Ήταν μία έξυπνη και χρηστική εφαρμογή που αντικατέστησε αρχικά τις ηλεκτρικές σκούπες. Το ρομποτάκι, σε μέγεθος όσο περίπου μία ηλεκτρική σκούπα, τοποθετούνταν στο σπίτι ή γραφείο, αφού πρώτα προγραμματίζονταν δίνοντάς του το ψηφιακό σχέδιο του χώρου τόσο σε κάτοψη όσο και πρόσοψη. Το ρομπότ χαρτογραφούσε και ανίχνευε την περιοχή. Του όριζες τη φωλιά του καθώς και το πόσο καθαρό ήθελες να διατηρεί το χώρο. Τα υπόλοιπα τα έκανε μόνο του.

Ξεκινούσε σε διαφορετικές στιγμές κάθε ημέρα και κυνηγούσε τη σκόνη. Όταν τελείωνε η μπαταρία του πήγαινε μόνο του στη φωλιά του και επαναφορτιζόταν. Άκουγε, δε, και σε φωνητικές εντολές του ιδιοκτήτη με τεχνολογίες αναγνώρισης φωνής για ειδικότερο καθάρισμα χώρων, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του έκανε και διάφορα παιχνίδια μόνο του που μπορούσαν να κρατούν συντροφιά και στο μικρό παιδί της οικογένειας. Λειτουργούσε, δε, και σαν ιονιστής της ατμόσφαιρας προσφέροντας έτσι ένα ολοκληρωμένο πακέτο υπηρεσιών για κάθε σπίτι ή γραφείο. Αγοράζοντας ένα οικιακό βοηθό το μόνο που έκανες στη συνέχεια ήταν

Page 27: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

27

αντί μικρού τιμήματος κάθε τόσο να του δίνεις την ανανεωμένη έκδοση του προγράμματος που λειτουργούσε μέσα του που κάθε φορά σου έδινε κάποιες πρόσθετες δυνατότητες ή διόρθωνε ορισμένα προβλήματα που είχε.

Τώρα πια το ρομπότ κάνει όλο και περισσότερα πράγματα. Στο θέμα της καθαριότητας προστέθηκε η αποτελεσματική καταπολέμηση των κατσαριδών καθώς ανιχνεύοντας κάθε κίνηση στο χώρο σε συνδυασμό με την εικόνα της κατσαρίδας που αναγνωρίζει μπορεί να τις κυνηγάει και να τις εξουδετερώνει με ιδιαίτερα εύστοχο ψεκασμό, αν και η συγκεκριμένη εφαρμογή δεν συνιστάται αν στο χώρο κυκλοφορούν μικρά παιδιά. Ακόμη, αναλαμβάνει υπεύθυνα να ανοίγει την πόρτα όταν κάποιος χτυπάει το κουδούνι. Το ρομπότ ρωτάει ποιος είναι και ταυτοποιεί την απάντηση που παίρνει με τον κατάλογο των ανθρώπων που έχεις σαν συχνούς επισκέπτες εξετάζοντας το γνήσιο της φωνής. Αν δεν είχε καταχωρημένη αυτή τη φωνή, ή το πρόσωπο δεν ήταν επιθυμητό δίνει τη σχετική απάντηση που του έχεις προγραμματίσει στον επισκέπτη, ή έρχεται

Page 28: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

28

και ενημερώνει το αφεντικό του για το ποιος είναι και παίρνει τις σχετικές οδηγίες όπως «άνοιξε» ή «διώξ’ τον» κλπ.

Πιο πρόσφατη εφαρμογή είναι πια και αυτή του φύλακα. Τα νέα ρομπότ έχουν πάνω τους και ειδικό σύστημα που μπορεί να ανιχνεύει κάθε κίνηση στο χώρο με κάτι σαν «ραντάρ» θα λέγαμε. Κατά την απουσία των οικείων του σπιτιού και όταν το ρομπότ εντόπιζε κίνηση στο χώρο είχε αρκετές δυνατότητες να πράξει όπως το να σε καλέσει στο κινητό σου και να σε συνδέσει ζωντανά με την εικόνα του σπιτιού σου από την οθόνη, ή να καλέσει την αστυνομία. Οι δυνατότητες αυτές τα έκαναν αυτόματα ικανά και για παρακολούθηση μικρών παιδιών κατά την απουσία των γονιών. Παράλληλα, μπορούν πια να λύσουν την όχι σπάνια απορία όπως: «έκλεισα το μάτι της κουζίνας» ή «πότισα τα λουλούδια στη βεράντα μου». Κάθε επιθυμία για να «δεις» κάτι από το σπίτι μπορεί πια να πραγματοποιείται με τη βοήθεια του «οικιακού βοηθού». Ήδη στις νέες κατασκευές κατοικιών γίνονται και σχετικές τεχνολογικές και χωροταξικές προβλέψεις που στο μέλλον θα αυξήσουν τις δυνατότητες αυτών των ψηφιακών συσκευών.

Page 29: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

29

Πρωτογενής τομέας παραγωγήςΤα αγροτικά προϊόντα ακολουθούν μία

αντίστοιχη πορεία, καθώς με την ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στις διαδικασίες παραγωγής εξώθησαν πολλούς παραδοσιακούς γεωργούς εκτός αγοράς και αύξησαν κατακόρυφα την παραγωγική ικανότητα όσων ενσωμάτωσαν τεχνολογίες για την παραγωγή τους. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αυξηθεί και εδώ η παραγωγικότητα, ενώ από την άλλη, να διατηρηθούν οι τιμές στα παραδοσιακά επίπεδα λόγω της εξόδου από την αγορά μεγάλων μαζών παραδοσιακών παραγωγών. Οι παραγωγοί της εποχής παρέχουν στην αγορά αγροτικά προϊόντα με μεγάλη διαφοροποίηση σε ποικιλία και είδη τόσο οριζόντια όσο και κάθετα, ενώ διακρίνονται για υψηλή βιολογική και θρεπτική αξία.

Το νέο ρεύμα στον πρωτογενή τομέα είναι η μείωση της μεγάλης κατάτμησης και κατακερματισμού της αγροτικής παραγωγής με τη συγκρότηση ιδιωτικών μεγάλων εταιρειών που συγχωνεύουν μεμονωμένους παραγωγούς και τους εντάσσουν στα δίκτυά τους, που εκτός από την παραγωγή περιλαμβάνουν και

Page 30: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

30

το εμπορικό κομμάτι έως τη λιανική πώληση, καθώς σε μεγάλο βαθμό αυτή πια γίνεται από το διαδίκτυο με παραδόσεις στο σπίτι. Το πλεονέκτημα για τον παραγωγό που έδωσε και το πράσινο φως για αυτή την εξέλιξη ήταν η πρόσβαση στην τεχνογνωσία της εταιρείας σε θέματα καλύτερης ποιότητας παραγόμενου προϊόντος ενώ από την άλλη η διασφάλιση καλύτερων όρων πώλησης των προϊόντων του, καθώς η εταιρεία φτάνοντας μέχρι τον τελικό καταναλωτή, κατήργησε τους μεταπωλητές των αγροτικών προϊόντων που κέρδισαν σημαντικό ποσοστό στην αξία του, προς όφελος των καταναλωτών.

Αυτές βέβαια τις εξελίξεις δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να τις παρακολουθήσουν όλοι οι αγρότες. Οι πρόωροι απόστρατοι της παλιάς αγροτικής οικονομίας, χωρίς να μπορούν αποτελεσματικά να ενσωματωθούν από άλλους τομείς της οικονομίας, αποτέλεσαν τους πυρήνες του νέου οικολογικού ρεύματος σε διεθνή κλίμακα που προωθεί τον παραδοσιακό τρόπο ζωής, χωρίς τεχνολογία σε πολιτικό, ιδεολογικό και, εν τέλει, κοσμοθεωρητικό επίπεδο.

Page 31: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

31

Δευτερογενής τομέας παραγωγήςΟ ανταγωνισμός των προϊόντων στους

περισσότερους τομείς παραδοσιακά γινόταν πάνω σε θέματα ποιότητας και τιμής. Τα τελευταία χρόνια έχει ενταχθεί και ένα νέο κριτήριο εφάμιλλο των άλλων δύο: του βαθμού που στηρίζονται στην ψηφιακή οικονομία. Αυτό λειτουργεί και σαν μόδα. Ήταν όπως όταν είχαν πρωτοβγεί τα πρώτα ηλεκτρονικά ρολόγια χειρός. Παρά το ότι δεν έκαναν πολλά περισσότερα από το να δείχνουν την ώρα με νούμερα, λειτούργησαν σαν νέα μόδα που αύξησε κατακόρυφα τις πωλήσεις τους σε συνδυασμό με το χαμηλό κόστος κτήσης.

Στον τομέα της μεταποίησης, η ενσωμάτωση τεχνολογίας δεν έχει όρια. Αναφέρεται στα πάντα, κυριολεκτικά. Η καρέκλα που καθόμαστε πια έρχεται σε μοντέλα που εκτός από την ανάπαυση του κορμιού σου προσφέρει και άλλες δυνατότητες: σε αναγνωρίζει από το βάρος σου και το δαχτυλικό σου αποτύπωμα. Σου λέει μία καλή κουβέντα το πρωί, σε ξυπνάει αν κοιμηθείς, σε νανουρίζει αν το επιθυμείς και γενικά είναι «στη διάθεσή σου».

Page 32: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

32

Ενδιαφέρον είναι ότι πλέον άνοιξε μία μεγάλη αγορά αγαθών που παλαιότερα δεν λειτουργούσε με μόδες, αλλά με το στοιχείο της ανανέωσης λόγω παλαιότητας. Τώρα, η ανανέωση γίνεται ανάγκη λόγω «νέων μοντέλων». Έγινε όπως και με πολλά άλλα πράγματα πχ. τα κινητά τηλέφωνα τα παλιά τα χρόνια όπου με τον καιρό ήθελες να αλλάξεις γιατί τα νέα μοντέλα έκαναν το δικό σου να δείχνει παλιό, ενώ κατά τα άλλα μπορεί να ήταν και πιο αξιόπιστο από τα νέα στη βασική του χρήση που ήταν να μπορείς να τηλεφωνείς.

Έτσι λοιπόν στον εικοστό αιώνα η επίπλωση ενός σπιτιού έδειχνε παλιά όταν ήταν τουλάχιστον δέκα ή ακόμη και είκοσι ετών. Σήμερα δείχνει εξίσου παλιά μετά από τρία, άντε τέσσερα, χρόνια. Αξίζει βέβαια να σημειωθεί ότι τα πάντα είναι φθηνότερα από ότι ήταν παλιά, καθώς το άνοιγμα αυτών των αγορών σε πολύ μεγαλύτερο κύκλο εργασιών μεγένθυνε την παραγωγή και κατά συνέπεια μείωσε δραματικά το μοναδιαίο κόστος, μέσα από οικονομίες κλίμακας και τεχνολογίες παραγωγής κάνοντας τα προϊόντα πιο φθηνά για τον καταναλωτή.

Page 33: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

33

Το παιχνίδι και πάλι στην αγορά το κέρδισαν όσοι πρόλαβαν και εντάχθηκαν στη λογική της διαρκούς εξέλιξης του προϊόντος, κάθε προϊόντος και το έχασαν όσοι επιχείρησαν να επιβιώσουν με «τα περσινά και τα προπέρσινα μοντέλα». Για μία ακόμη φορά βέβαια στην πράξη αυτό εξαφάνισε και άλλους μικρούς καθώς μόνο οι μεγάλοι παίχτες μπόρεσαν να ακολουθούσαν αυτή την κούρσα της εξέλιξης που οι ίδιοι δημιούργησαν.

Ήδη, τα τελευταία χρόνια η κατανάλωση και, αντίστοιχα, η παραγωγή χαρτιού σαν μέσου αποθήκευσης πληροφορίας κάθε λογής: περιοδικά, εφημερίδες, βιβλία, κατάλογοι, εξώφυλλα CD, μενού εστιατορίων, χαρτιά σημειώσεων κλπ. έχει μειωθεί σημαντικά. Λέγεται μάλιστα ότι στις επόμενες δεκαετίες το χαρτί θα χρησιμοποιείται μόνο για συσκευασία τροφών και αγαθών και ότι κάθε άλλη χρήση θα περιοριστεί δραματικά. Όλα γίνονται ψηφιακά, με διαρκώς νέες συσκευές που αντικαθιστούν ακόμη πχ. και το μενού των εστιατορίων που ήδη σε πολλά αυτό είναι μία οθόνη και μερικά πλήκτρα σε όμορφο design πάνω στο τραπέζι απ’ όπου ο πελάτης δίνει

Page 34: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

34

όλες του τις παραγγελίες, παίρνει αναλυτικές πληροφορίες για κάθε πιάτο, βλέπει σχετικές φωτογραφίες, ζητάει ότι θέλει και στο τέλος ενημερώνεται για το λογαριασμό, περνάει την κάρτα του στην ειδική σχισμή και δίνει την ψηφιακή του υπογραφή στις υπέρυθρες ακτίνες με τη βοήθεια της συσκευής mobile. Ο παραδοσιακός σερβιτόρος έρχεται μόνο αν το ζητήσεις, ή για να φέρει τα πιάτα που παρήγγειλες.

Η όψη των πόλεωνΟι δρόμοι των πόλεων δεν άλλαξαν πολύ

τα τελευταία είκοσι χρόνια. Η κίνηση παραμένει αυξημένη τις περισσότερες ώρες της ημέρας καθώς η μείωση των «κατ’ ανάγκην» μετακινήσεων των ανθρώπων λόγω των δυνατοτήτων της τεχνολογίας αύξησε την «κατ’ επιλογήν» μετακίνηση. Τα φανάρια στους δρόμους έχουν βέβαια γίνει αρκετά πιο έξυπνα απ’ ότι στην παλιά εποχή. Ως γνωστόν, παλαιότερα τα φανάρια αναβόσβηναν συγχρονισμένα ανά περιοχή σε προκαθορισμένους χρόνους ώστε να ρυθμίζουν την κίνηση των οχημάτων χωρίς

Page 35: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

35

να επιβραδύνεται η πορεία τους από τα αμέσως επόμενα φανάρια. Πάντα τοπικά δηλαδή και όχι στην έκταση όλης της πόλης. Σήμερα πια τα φανάρια κάνουν περισσότερα πράγματα. Κατ’ αρχήν ρυθμίζουν το πώς ανάβουν και σβήνουν ανάλογα με τη ροή των οχημάτων από το συγκεκριμένο φανάρι με τη βοήθεια και πάλι της μαγικής κάμερας.

Κάμερες έχουν τοποθετηθεί ήδη σε όλους τους κεντρικούς δρόμους κάθε μεγάλης πόλης. Ένα φανάρι λοιπόν που μόλις άναψε πράσινο και έφυγε το ένα και μοναδικό όχημα που βρισκόταν σε αναμονή ξαναγίνεται κόκκινο σε μικρότερο χρόνο από αυτόν που θα ήθελε παλιά για να δώσει και πάλι το πράσινο στον απέναντι δρόμο της διασταύρωσης, αφού πρώτα «συνεννοηθεί» μαζί του ψηφιακά. Αυτό όμως σαν πληροφορία δίνεται και σε όλα τα φανάρια της πόλης μέσω ενός ειδικού προγράμματος που αποφασίζει με βάση την κίνηση κάθε δρόμου πόσο θα του αφήσει το πράσινο αναμμένο και αντίστοιχα συγχρονίζεται με όλα τα φανάρια της πόλης ώστε να διασφαλίζει «βελτιστοποίηση» στο ρυθμό κίνησης των οχημάτων. Η διαφορά

Page 36: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

36

στην απόδοση σε σχέση με το παλιό σύστημα ξεπερνάει το 20% σε ώρες αιχμής, που ήταν και το μεγαλύτερο πρόβλημα.

Τα αυτοκίνητα μπήκαν και αυτά, εδώ και χρόνια, στο μάτι της τεχνολογίας και πλέον είναι «γεμάτα τεχνολογία». Ο οδηγός δεν χάνει το δρόμο του με τίποτα, έχει πιο καθαρή ατμόσφαιρα μέσα στο όχημα, έχει πιο γρήγορο και έξυπνο κινητήρα αλλά και λιγότερα περιθώρια να αγνοεί τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας καθώς πια η κίνηση στους δρόμους παρακολουθείται σε μεγάλο ποσοστό από κάμερες, ραντάρ παρακολούθησης και τη λεγόμενη «ηλεκτρονική τροχαία». Τα ηλεκτροκινούμενα αυτοκίνητα κερδίζουν έδαφος στην αγορά, επιδοτούμενα μάλιστα από την πολιτεία για προφανείς λόγους.

Τηλεφωνία και νέες δυνατότητεςΤα παλιά κινητά τηλέφωνα έγιναν πια απλώς

«κινητά» ή πιο σωστά «mobiles». Πρόκειται για συσκευές που παρέχουν μία σειρά από δυνατότητες στον κάτοχό τους. Με μία χαμηλή μηνιαία χρέωσης η συσκευή είναι συνδεδεμένη

Page 37: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

37

σε ένα μεγάλο δίκτυο, μέσα από σταθερή λήψη σε ταχύτητα που επιλέγεις ο χρήστης μπορεί να συνδεθεί με οτιδήποτε στο διαδίκτυο και να αντλήσει πληροφορίες από την οθόνη του, μπορεί να δει ένα πρόγραμμα τηλεόρασης που μεταδίδεται επίσης μέσω διαδικτύου, να ακούσει έναν από τους χιλιάδες ραδιοφωνικούς ιντερνετικούς σταθμούς, να μιλήσει ζωντανά και με εικόνα του συνομιλητή του από μία παρόμοια συσκευή, να κάνει αγορές πάσης φύσεως, και πληρωμές. Μπορεί να πληρώσει κάθε λογής λογαριασμό μέσα από μεταφορά από την ηλεκτρονική του τράπεζα στην οποία είχε πρόσβαση στους λογαριασμούς του και μπορεί να κάνει συναλλαγές.

Όλες οι απαραίτητες τεχνολογίες για αυτή τη συσκευή υπήρχαν ήδη από το 2000. Αυτό που έλλειπε ήταν δύο πράγματα: η ευρεία παροχή όλων των υπηρεσιών μέσω του διαδικτύου, που σταδιακά αύξησε τον αριθμό της μέσω της εισόδου κάθε λογής επιχείρησης ή δημόσιας υπηρεσίας. Το δεύτερο στοιχείο που έλλειπε ήταν η μετατροπή του ασύρματου τηλεφωνικού δικτύου από ασύρματη σύνδεση κατ’ επιλογή (on demand) και με κόστος σύνδεσης δύο

Page 38: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

38

σημείων βασισμένο στη χρονοχρέωση, σε μισθωμένη ασύρματη σύνδεση δύο σημείων, του χρήστη και του κόμβου σε μέτρια ταχύτητα, αλλά σταθερή.

Όταν πια αγοράζεις συσκευή «mobile» επιλέγεις δύο πράγματα: την ταχύτητα σύνδεσης και τη σταθερή ή κλιμακωτή χρέωση. Ανάλογα με το ύψος της ταχύτητας που επιλέγεις μπορείς να κάνεις περισσότερα πράγματα και σε καλύτερη ποιότητα και ταχύτητα. Δηλαδή, μία συσκευή με χαμηλή ταχύτητα δείχνει τη ζωντανή εικόνα που στέλνει το ρομπότ από το σπίτι σε χειρότερη ποιότητα από ότι μία συσκευή με υψηλότερη ταχύτητα. Όλα είναι bits που λαμβάνεις και που στέλνεις. Αντίστοιχα, αν επιλέξεις τη σταθερή χρέωση, απλώς πληρώνεις ένα σταθερό ποσό κάθε μήνα και χρησιμοποιείς όσο θέλεις τη συσκευή, ενώ φυσικά το πατροπαράδοτο «τηλεφώνημα» δεν στοιχίζει πλέον χρήματα ανεξάρτητα με το αν γίνεται τοπικά στην ίδια πόλη ή υπερατλαντικά, ακόμη και στην άλλη άκρη του πλανήτη. Φυσικά, στην εποχή μας εκτός του να μιλήσεις μπορείς και να βλέπεις τον άλλον ζωντανά καθώς οι κάμερες είναι πλέον «standard» στις

Page 39: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

39

φορητές συσκευές και διευκολύνουν και άλλες εφαρμογές όπως πχ. ένα πρόβλημα υγείας που άμεσα με τη σχετική κλήση μπορεί ο οικογενειακός γιατρός να δει το περιστατικό «ιδίοις όμμασι» και πολλά άλλα.

Από τις συσκευές αυτές μπορείς να επισκεφτείς ένα εικονικό κατάστημα και να ψωνίσεις, ή μία δημόσια υπηρεσία για κάθε σχεδόν ζήτημα που σε αφορά. Άλλωστε, η ψηφιακή υπογραφή πλέον διακινείται κανονικά και μέσα από τις φορητές συσκευές οπότε ξεπεράστηκε το ιστορικό ζήτημα της ταυτοποίησης του ατόμου μόνο δια της φυσικής του παρουσίας ή της παρουσίας άλλου με έγγραφη εξουσιοδότηση και με θεωρημένο μάλιστα το γνήσιο της υπογραφής.

ΙατρικήΆλλες βασικές εφαρμογές: ιατρική: πλέον η

έννοια της επίσκεψης στο γιατρό γίνεται μέσα από το διαδίκτυο, όπου με τη βοήθεια υψηλής ταχύτητας, της κάμερας και διαφόρων gadgets για τις σχετικές μετρήσεις ζωτικών οργάνων, ο γιατρός μπορεί να εξετάσει τον ασθενή. Με τη βοήθεια μάλιστα ενός δεύτερου προσώπου

Page 40: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

40

που συμβάλλει όταν ο γιατρός πχ. θέλει να πιέσει σε ένα σημείο τον ασθενή του για να δει αν πονάει το σύστημα αυτό εμπλουτίζεται και παρέχει πλέον το σύνολο των υπηρεσιών του γιατρού. Με την επίσκεψη πια στο ηλεκτρονικό ιατρείο, αφού περάσεις τον έλεγχο ταυτότητας και δώσεις τα στοιχεία της πιστωτικής σου κάρτας για τη σχετική χρέωση, ο γιατρός έχει στην οθόνη του κατευθείαν από τον υπολογιστή του το ιστορικό του πελάτη του σε νοσήματα, φάρμακα που έπαιρνε ή παίρνει κοκ.

Βεβαίως, οι εφαρμογές της τεχνολογίας στην ιατρική είχαν ήδη κάνει ραγδαία βήματα από τα τέλη του προηγούμενου αιώνα. Βήματα που δεν ήταν γνωστά και ορατά στον πολύ κόσμο, καθώς αναφέρονταν στο «πως» ποικίλλων ιατρικών δυνατοτήτων ως προς τις ασθένειες και τους ασθενείς, που ο καταναλωτής μάθαινε μόνο για τα αποτελέσματα. Πολλές ιατρικές επεμβάσεις, όπως πχ. εγχειρήσεις έγιναν χρόνο με το χρόνο ευκολότερες, πιο σίγουρες και λιγότερο επισφαλείς, χωρίς να μάθουμε ποτέ τί ακριβώς άλλαξε στο πώς γινόντουσαν στην πράξη. Άλλωστε και εδώ το αποτέλεσμα μετράει.

Page 41: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

41

Τα κοινωνικά προβλήματαΗ άλλη όψη της εικονικής πραγματικότητας

ήρθε με τα προβλήματα που αυτή δημιούργησε. Πέρα από τη φορολόγηση των εμπορικών συναλλαγών της «εικονικής οικονομίας» ζήτημα που αντιμετωπίστηκε αποτελεσματικά εδώ και πολλά χρόνια, το μείζον θέμα της εποχής είναι η «ηθική» της εικονικής πραγματικότητας. Δηλαδή στο μέτρο που αυτά στα οποία μπορείς να μετάσχεις εικονικά είναι «σχεδόν αληθινά» το κατά πόσο αυτό δημιουργεί ηθικά και κατά προέκταση «ποινικά» ζητήματα. Ήδη κυκλοφορούν, χωρίς μάλιστα ακόμη σχετική νομοθεσία «ακραία εικονικά παιχνίδια» στους υπολογιστές που δίνουν στο χρήστη την εικονική εμπειρία του φόνου, της αυτοκτονίας, της τρομοκρατίας και γενικά ακραίων αντι-κοινωνικών συμπεριφορών. Όταν συνδυάζονται δε με νέες ναρκωτικές ουσίες βασισμένες σε αντιδράσεις χημικών στοιχείων με τον ανθρώπινο εγκέφαλο αυξάνουν το ρεαλισμό και την ένταση των εμπειριών που υπόσχονται στον χρήστη. Ένας, λοιπόν, που επιλέγει εικονικά να βιάσει ένα παιδάκι διαπράττει κάποιο αδίκημα και αν ναι πως ορίζεται αυτό; Και πόσο αυστηρά θα πρέπει

Page 42: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

42

να τιμωρείται; Ήδη πρόσφατες μελέτες γύρω από την εγκληματικότητα δείχνουν ξεκάθαρα ότι προ της τέλεσης εγκληματικών πράξεων όπως πχ. ληστεία, βιασμός, φόνος κλπ. οι δράστες, σε σημαντικό ποσοστό, είχαν δοκιμάσει ανάλογες εμπειρίες από τέτοια παιχνίδια που είναι διαθέσιμα στο διαδίκτυο. Σε σχέση με την κυοφορούμενη νομοθεσία γύρω από το θέμα αυτό ήδη διαμορφώνονται συγκρουόμενες απόψεις: από τη μία ορισμένοι υποστηρίζουν ότι στο βαθμό που τα «εικονικά εγκλήματα» οδηγούν σύμφωνα με τις έρευνες και σε «πραγματικά εγκλήματα» αυτά θα πρέπει να απαγορευτούν ξεκάθαρα και από τώρα που ακόμη δεν έχουν πάρει μεγάλες διαστάσεις. Από την άλλη όμως ορισμένοι, αριστερής κατά βάση ιδεολογικής τοποθέτησης υποστηρίζουν πως οι εικονικές εμπειρίες αντικοινωνικής συμπεριφοράς λειτουργούν εκτονωτικά στα άτομα και μειώνουν τις τάσεις, που ούτως ή άλλως υπάρχουν, για την τέλεση «φυσικών» εγκληματικών πράξεων. Θα χρειαστούν σίγουρα περισσότερα χρόνια και μεγαλύτερη εμπειρία για να ωριμάσει και η πολιτεία με τους θεσμούς της γύρω από τόσο νέα ζητήματα της εποχής μας.

Page 43: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

43

Παράλληλα, σημαντικό είναι και το πρόβλημα της «αγραμματοσύνης» στην εποχή μας. Αναφερόμαστε φυσικά στους αγράμματους της ψηφιακής οικονομίας και του εικονικού κόσμου. Πρόκειται για άτομα που βρίσκονται σε μεγαλύτερες ηλικίες, κατά μέσο όρο άνω των 55 ετών που δεν πρόλαβαν να εξοικειωθούν με την τεχνολογία όταν αυτή άρχισε να εξαπλώνεται στα τέλη του 20ου αιώνα. Αποτέλεσμα αυτού είναι φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού, ανεργίας κλπ. που εκδηλώνονται καθώς δεν είναι σε θέση να λειτουργήσουν σε ένα περιβάλλον που βασίζεται πια, ειδικά στην ιδιωτική οικονομία, στις ψηφιακές τεχνολογίες. Ταυτόχρονα, σε επίπεδο πολιτειακής οργάνωσης αναγκάζει την πολιτεία να συντηρεί και παραδοσιακές μορφές οργάνωσης όπως πχ. τα γκισέ εξυπηρέτησης πολιτών στις διάφορες δημόσιες υπηρεσίες, καθώς δεν είναι όλοι σε θέση να εξυπηρετούνται μέσα από τους υπολογιστές που πλέον παρέχουν το σύνολο των συναλλαγών του πολίτη με την πολιτεία, αυξάνοντας σημαντικά το κόστος του δημοσίου και κατ’ επέκταση τη φορολογία. Κάθε λόγος για κατάργηση της συμβατικής μεθόδου θεωρείται κοινωνικά ανάλγητος, στην

Page 44: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

44

Ελλάδα βέβαια, καθώς σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες αυτό έχει ήδη γίνει χωρίς κανείς να παραπονεθεί. Αντίβαρο στο πρόβλημα αυτό είναι βέβαια η ίδια η τεχνολογική εξέλιξη καθώς από το συμβατικό ηλεκτρονικό υπολογιστή του 20ου αιώνα περάσαμε σταδιακά σε εξάπλωση της τεχνολογίας σε όλο και περισσότερες συσκευές που αρχικά ονομάστηκαν έξυπνες για να διαφοροποιηθούν από τις παλιές συσκευές που δεν ενσωμάτωναν τεχνολογία. Τώρα όμως και εξ’ αιτίας της τεχνολογίας γίνονται ακόμη πιο φιλικές προς το χρήστη και αυτό τις καθιστά προσβάσιμες και σε άτομα που κατά τα άλλα δεν είναι εξοικειωμένα με την τεχνολογία. Είναι όπως ήταν τα παλιά τα χρόνια τα κινητά τηλέφωνα που μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει «και η κουτσή Μαρία». Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα με πολύ περισσότερες συσκευές τεχνολογίας αιχμής.

Νέες μορφές εγκληματικότηταςΆλλα προβλήματα είναι ακόμη αυτά που

προκύπτουν από την υποκλοπή κωδικών ασφαλείας και ψηφιακών ταυτοτήτων. Όπως παλιά που κάποιος χάνοντας την πλαστική

Page 45: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

45

ταυτότητά του μπορούσε να μπλέξει σε περιπέτειες από την παράνομη χρήση της, αντίστοιχα πράγματα συμβαίνουν σήμερα με την ψηφιακή ταυτότητα αν παραβιαστεί το απόρρητο του κωδικού ασφαλείας που τη συνοδεύει. Το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί βέβαια είναι να αποκτήσει κάποιος τους προσωπικούς σου κωδικούς και να μη βιαστεί να τους χρησιμοποιήσει όπως-όπως, αλλά να λειτουργήσει με επιλεκτικές και μελετημένες κινήσεις. Το πρόβλημα αυτό έχει πάρει στις μέρες μας μεγαλύτερες διαστάσεις καθώς το παλιό σύστημα με τους διαφορετικούς κωδικούς ασφαλείας ανάλογα με τη χρήση έφτασε στα όριά του πριν λίγα χρόνια. Ο πολίτης έφτασε σε ένα σημείο που πλέον είχε μερικές δεκάδες κωδικούς που έπρεπε να φυλάει, καθώς δεν ήταν φυσικά δυνατό να απομνημονεύει. Τη θέση του πήρε ένα νέο σύστημα που λειτουργεί με ένα συνδυασμό ψηφιακής υπογραφής και δύο κωδικών ασφαλείας, μοναδικό για κάθε άτομο που χρησιμοποιεί ενιαία για όλες του τις συναλλαγές, από ηλεκτρονικές αγορές, ταυτοποίηση του εαυτού του όπου χρειάζεται κοκ. Το σύστημα αυτό στηρίζεται στο ότι

Page 46: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

46

τα προγράμματα που τρέχουν τις διάφορες εφαρμογές πάνω στις οποίες ο χρήστης «διαπιστεύεται» για να εξυπηρετηθεί αφαιρούν τη δυνατότητα στον κακόβουλο χρήστη που έχει πρόσβαση σε αυτά από το να υφαρπάξει τους κωδικούς αυτούς. Η εισαγωγή των κωδικών γίνεται με τρόπο ώστε μόνο το μηχάνημα μπορεί να τους δει και να τους αναγνωρίσει και όχι ο υπάλληλος που βρίσκεται πίσω από το μηχάνημα. Οι εξελίξεις αυτές, όμως, παρά την τεράστια διευκόλυνση που παρέχουν σε όλους τους κατοίκους της παγκόσμιας ηλεκτρονικής κοινότητας, έχουν δημιουργήσει μία νέα αγορά εγκληματικότητας, ηλεκτρονικού τύπου. Οι νέοι εγκληματίες δεν είναι παρά άτομα υψηλής κατάρτισης, μόρφωσης και εμπειρίας γύρω από τους υπολογιστές, σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις πρώην στελέχη μεγάλων εταιρειών με συναφές αντικείμενο που χρησιμοποιούν τις γνώσεις τους για να δημιουργήσουν «ηλεκτρονικούς σωσίες» που έχοντας τα στοιχεία ταυτοποίησης ενός άλλου ατόμου τα χρησιμοποιούν με τρόπο ώστε να κερδίσουν σε βάρος του. Καθώς μάλιστα δεν βιάζονται αλλά περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για

Page 47: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

47

να κάνουν το καίριο πλήγμα, πχ. να βρουν πολλά χρήματα στο λογαριασμό του και να τα μεταφέρουν κάπου αλλού κλπ.

Ένα άλλο συγγενές πρόβλημα της εποχής μας είναι η πειρατεία στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ο παραδοσιακός ληστής παραβίαζε μία πόρτα ή ένα παράθυρο και μπαίνοντας σε ένα σπίτι έψαχνε να βρει πράγματα που μπορούσε να μεταφέρει και στη συνέχεια να πουλήσει. Στις μέρες μας τη θέση τους έχουν πάρει πειρατές του διαδικτύου που έχοντας στην κατοχή τους τεχνογνωσία και προγράμματα για να σπάνε τα συστήματα προστασίας των υπολογιστών μπαίνουν σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές ανύποπτων ανθρώπων μέσω της συνεχούς σύνδεσης με το διαδίκτυο με πρόθεση συνήθως να καταστρέψουν παρά να οικιοποιηθούν προσωπικά δεδομένα. Το φαινόμενο περιγράφεται καλύτερα σαν «ηλεκτρονική τρομοκρατία» καθώς κατά βάση απλώς διαγράφουν περιεχόμενα σκληρών δίσκων που μπορεί να έχουν πνευματικές περιουσίες, αρχεία μεγάλης σημασίας για τους κατόχους όχι όμως και για τους «τρομοκράτες» της νέας εποχής που απλώς διασκεδάζουν μέσα από το πρόβλημα που

Page 48: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

48

δημιουργούν στους συνανθρώπους τους. Έχει μάλιστα μετρηθεί σε έρευνες ότι στο προφίλ των «ηλεκτρονικών τρομοκρατών» είναι συνήθως άτομα που κάποια στιγμή βρέθηκαν στην ανεργία και στην ανέχεια συνεπεία των γοργών ανακατάξεων που δημιούργησε η τεχνολογική επανάσταση. Η οργανωμένη πολιτεία προσπαθεί εδώ και χρόνια να ανταπεξέλθει στο φαινόμενο αυτό με πρόσφατη μάλιστα την «ηλεκτρονική αστυνομία» που καλείς με το πάτημα ενός κουμπιού στο πληκτρολόγιο ή με την αναφώνηση σχετικής φωνητικής εντολής που «έρχεται» δικτυακά και τσεκάρει τον υπολογιστή σου για να δει αν μέσα του έχει παρυσφρήσει κάποιος ανεπιθύμητος επισκέπτης. Αφού διαπιστευτεί μέσω ειδικών συστημάτων ταυτοποίησης κάνει έλεγχο στον υπολογιστή, πάντα μέσω του διαδικτύου και αν εντοπίσει κάτι το καταδιώκει με ειδικά προγράμματα «αστυνομικά αντιβιοτικά» που εξολοθρεύουν τους ανεπιθύμιτους επισκέπτες. Οι εταιρείες που αναπτύσσουν προγράμματα προστασίας και αντιμετώπισης του φαινομένου της ηλεκτρονικής τρομοκρατίας κάνουν χρυσές δουλειές..

Page 49: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

49

Το κοινωνικό ζήτημαΗ εξέλιξη της τεχνολογικής επανάστασης

τα τελευταία τριάντα χρόνια επηρεάστηκε λιγότερο από το ίδιο το ρυθμό της εξέλιξης της τεχνολογίας και περισσότερο από το ρυθμό με τον οποίο οι άνθρωποι και οι κοινωνίες μπόρεσαν να αφομοιώσουν και να προσαρμοσθούν στις αλλαγές. Το βασικότερο κοινωνικό ζήτημα, που προκαλείται από αυτή τη διαπίστωση και διογκώνεται καθημερινά σαν πρόβλημα είναι οι κοινωνίες πολλών ταχυτήτων. Δηλαδή, η ασύμμετρη διάδοση στις γνώσεις χρήσης και αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών που διογκώνει τις κοινωνικές ανισότητες και που αναδεικνύεται στο νέο πολιτικό ζήτημα της εποχής, μετά την παρέλευση του θέματος της παγκοσμιοποίησης που έγινε τα προηγούμενα χρόνια με την ολοκληρωτική επικράτηση αυτής σε όλους τους τομείς και την άρση του πολιτικού ζητήματος που προκαλούσε στο παρελθόν. Έχει μάλιστα μετρηθεί σε σχετικές έρευνες ότι κάθε εξέλιξη της τεχνολογίας όσο αυξάνει τη συμπάθεια υπέρ των τεχνολογιών ανάμεσα στους γνώστες τόσο αυξάνει τις πεποιθήσεις κατά της

Page 50: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

50

τεχνολογίας ανάμεσα στους «μη-γνώστες». Αυτή η κοινωνική ψαλίδα που διογκώνεται χρόνο με το χρόνο αναμένεται να κλείσει οριστικά μετά το 2030. κάπου εκεί εκτιμάται ότι πλέον θα εκλείψει ο αναλφαβητισμός της εποχής και τότε λέγεται ότι θα δούμε και ευρύτερες ανακατατάξεις σε πολιτικό επίπεδο, καθόσον θα έχει ολοκληρωθεί η τεχνολογική επανάσταση. Όχι ότι στη συνέχεια η τεχνολογία θα αναπτύσσεται με πιο αργούς ρυθμούς. Κάθε άλλο. Η διαφορά έγκειται ότι από εκεί και πέρα η εξέλιξη της τεχνολογίας δεν θα αποτελεί πια μία «μεταβατική» κατάσταση, αλλά μία παγιωμένη πραγματικότητα. Το στοιχείο της μεταβατικότητας είναι αυτό που κάνει τη διαφορά, καθόσον οι πολίτες δεν ανταποκρίνονται εξίσου στα νέα δεδομένα.

Γενικότερα, η εξάπλωση της τεχνολογίας των μικροϋπολογιστών, με τις τεράστιες αλλαγές που επιφέρει χρόνο με το χρόνο, επέδρασε θετικά στη μείωση του κόστους παραγωγής σε όλους τους τομείς της οικονομίας, δηλαδή αύξησε την παραγωγικότητα και άρα τον παραγόμενο πλούτο στον πλανήτη. Ταυτόχρονα βέβαια δημιούργησε νέους

Page 51: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

φτωχούς που στην παλιά εποχή δεν θα ήταν φτωχοί και από την άλλη νέους πλούσιους που επίσης στην παλιά εποχή δεν θα τα είχαν καταφέρει. Αυτή η ανακατάταξη της οικονομικής πυραμίδας που είχε ξεκινήσει ήδη από το τέλος του περασμένου αιώνα αλλά ειδικά στην Ευρώπη ενισχύθηκε σημαντικά τη δεύτερη δεκαετία του εικοστού πρώτου αιώνα επέδρασε και σε πολιτικό επίπεδο. Η έντονη κοινωνική κινητικότητα τόσο προς τα πάνω όσο και προς τα κάτω ενίσχυσε τις πολιτικές θέσεις υπέρ ενός ισχυρότερου ρόλου του κράτους σε θέματα πρόνοιας και αρωγής σε περιόδους καθοδικής μετακίνησης.

Με την ολοκλήρωση της ιστορικής πλέον απεμπλοκής του κράτους από το ρόλο του παραγωγού οι τομείς στους οποίους έχει ενισχύσει την παρουσία του είναι, πέρα από το ρυθμιστικό πλαίσιο λειτουργίας των αγορών, η ασφάλεια με την αντιμετώπιση των συνεχώς νέων προβλημάτων που ανακύπτουν από την τεχνολογική επανάσταση, η πρόνοια για όσα προαναφέρθηκαν και, φυσικά, μεγάλα έργα υποδομής.

51

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

Page 52: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

52

Καθώς ο Βαγγέλης τακτοποιούσε διάφορους υποφακέλους με ψηφιακό υλικό, έπεσε

πάνω σε ένα φάκελο με όνομα “Thailand”.

«Μπα...» ψιθύρισε μέσα του.

«Τί να’ χει αυτό μέσα;» αναρωτήθηκε και αμέσως μετά έδωσε το σήμα με το μάτι του για να εισέλθει στο φάκελο με το παράξενο όνομα και να δει τα περιεχόμενά του. Περιείχε καμιά τριανταριά φωτογραφίες. Αμέσως μετά κατάλαβε. Επρόκειτο για φωτογραφίες που είχαν τραβηχτεί πριν από είκοσι χρόνια ακριβώς όταν πήγε στην Ταϊλάνδη για πρώτη φορά με το μεγάλο του έρωτα: τη Γιάννα.

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 2 Ì

Ο θαμμένος φάκελος

Page 53: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

«Χμμμ...» ψιθύρισε χαμηλόφωνα. Στάθηκε για μία στιγμή. Χαμήλωσε τα μάτια του ενώ δεν κατάφερε να συγκρατήσει ένα μικρό δάκρυ που ξεπρόβαλλε από το ένα του μάτι. Πήρε μία βαθιά αναπνοή, έσφιξε τα χείλη του και δεν άντεξε τον πειρασμό να διαθέσει λίγα λεπτά από το χρόνο του για να αναπολήσει καλύτερα εκείνη την περίοδο της ζωής του.

Κλείδωσε με τη βοήθεια του σχετικού εικονιδίου διαχείρισης συσκευών του σπιτιού την πόρτα τού γραφείου του για να μην τον ενοχλήσει κανείς, έγειρε την πλάτη του πίσω στην αναπαυτική πολυθρόνα και βύθισε τη σκέψη του σε εκείνη τη φάση της ζωής του. Του φαινόταν τόσο μακρινή, αλλά και τόσο ξεκάθαρη στη μνήμη του. Είχε άλλωστε παίξει ένα σημαντικό ρόλο να τον κάνει να αναθεωρήσει κάποιες βασικές αρχές που είχε στη ζωή του έως την εποχή της.

Αφού έριξε μία γρήγορη ματιά στις φωτογραφίες εκείνες, με ελάχιστες κινήσεις των ματιών του μέσα στο ειδικό κράνος της εικονικής πραγματικότητας περιηγήθηκε με ταχύτητα σε διάφορους φακέλους και

53

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

Page 54: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

54

υποφακέλους του υπολογιστή ώσπου έφτασε σε ένα αρχείο με το όνομα «diary». Ήταν το προσωπικό του ημερολόγιο, που συχνά ενημέρωνε για περισσότερα από 30 χρόνια. Έβαλε το διπλό κωδικό ασφαλείας της προστασίας του αρχείου και το άνοιξε. Το ημερολόγιο περιείχε πεντακόσιες και πλέον πυκνογραμμένες σελίδες τού υπολογιστή.

Page 55: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì Ì Ì

ÌÌÌÌÌÌ

Page 56: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ
Page 57: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

57

Ήταν Σεπτέμβριος του 1999 όταν ο εικοσιοχτάχρονος ναύτης Βαγγέλης

Παπασταύρου περνούσε την πύλη της μικρής μονάδας του πολεμικού ναυτικού έξω από την πόλη τής Θεσσαλονίκης με κατεύθυνση το σιδηροδρομικό σταθμό. Πήγαινε να πάρει το τρένο για την Αθήνα. Μία ακόμη ολιγοήμερη άδεια ξεκινούσε με καλή διάθεση, ενώ υπολείπονταν άλλοι οχτώ μήνες για την ολοκλήρωση της θητείας του. Μέσα σε αυτές τις λίγες ημέρες είχε πολλά πράγματα να κάνει: να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία στην εφημερίδα που εργαζόταν μέχρι που στρατεύτηκε με άδεια

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 3 Ì

Ο ναύτης Βαγγέλης Παπασταύρου

Page 58: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

58

άνευ αποδοχών, να δει φίλους, γονείς, την αρραβωνιαστικιά του τη Ρεβέκκα...

Συντροφιά με δύο εφημερίδες ο Βαγγέλης χαλάρωσε το κορμί του στην άνετη πολυθρόνα της σύγχρονης αμαξοστοιχίας και άρχισε να ξεφυλλίζει τα φύλλα, ρουφώντας την ειδησεογραφία. Μία ακόμη διαμάχη ανάμεσα στην σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση και τη φιλελεύθερη αντιπολίτευση ήταν στις πρώτες θέσεις των ειδήσεων. Αυτή τη φορά το θέμα των ημερών ήταν η επίσκεψη του Υπουργού Εξωτερικών στην Άγκυρα στο πλαίσιο της πολιτικής του για ανάπτυξη των σχέσεων με τη γείτονα Τουρκία, ένα από τα πιο αγαπημένα του θέματα, μαζί με τα ευρωπαϊκά και τα διεθνή. Αυτός ήταν, άλλωστε, ο λόγος που για αρκετά χρόνια είχε κάνει πολλά ταξίδια στο εξωτερικό, κάτι που τον είχε βοηθήσει να διευρύνει την αντίληψή του και να αποκτήσει πολλές και χρήσιμες γνώσεις και εμπειρίες.

Δεν είχε παράπονο γενικά. Η ζωή του πήγαινε καλά. Με σπουδές δημοσιογραφίας σε καλά πανεπιστήμια τής Ελλάδας και των ΗΠΑ και, έπειτα από αρκετά σκαμπανεβάσματα σε μικρές εφημερίδες και ραδιόφωνα, είχε

Page 59: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

59

πρόσφατα κάνει ένα νέο ελπιδοφόρο ξεκίνημα σε μία μεγάλη εφημερίδα των Αθηνών. Ήταν, όπως έλεγε και ο, από χρόνια, στενός του φίλος πολιτικός Αλέξης Φωτίου, «ένας αξιόλογος άνθρωπος». Είχε ξεκινήσει από το τίποτα και από νωρίς έμαθε να δουλεύει με στόχους, επιμονή και θάρρος, ενώ από την οικογένειά του δεν βρήκε παρά μόνο ψυχική και συναισθηματική ισορροπία. Αναγκαία όπλα και τα δύο, αλλά καθόλου ικανά για πολλά άλλα πράγματα.

Page 60: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

60

Απόγευμα Πέμπτης, 30 Σεπτεμβρίου, μαζί με την αρραβωνιαστικιά του κατευθύνονταν

στα καταστήματα για να εκπληρώσει ο Βαγγέλης την υπόσχεση του: να αγοράσει τα έπιπλα για την κεντρική κρεβατοκάμαρα και το μπάνιο στο σπίτι της Ρεβέκκας που τελούσε υπό ανακαίνιση στην Κηφισιά. Ήταν ο χώρος που ετοιμαζόταν να φιλοξενήσει τον έρωτά τους και οι σχετικές εργασίες είχαν σχεδόν ολοκληρωθεί. Στο αυτοκίνητο το ζευγάρι συζητούσε για θέματα όπως η επιλογή υλικών και σχεδίων. Το κλίμα ήταν θετικό και ήρεμο ενώ τίποτα δεν προμήνυε τη μετέπειτα εξέλιξη εκείνου του απογεύματος.

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 4 Ì

Ο χωρισμός με τη Ρεβέκκα

Page 61: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

61

Όλα άρχισαν με μία ερώτηση από την πλευρά της Ρεβέκκας:

«Βαγγέλη, τώρα που κοντεύεις και με τη στρατιωτική σου θητεία, πώς βλέπεις τη συνέχεια της σχέσης μας;»

Ο Βαγγέλης την άκουσε με έκπληξη. Που συνοδεύτηκε από ενόχληση, καθώς, το θέμα κάτι του θύμιζε. Σκέφτηκε ότι δεν ήταν ένα αυθόρμητο ή αθώο ερώτημα από μέρους της.

«Τί εννοείς;» τη ρώτησε, για να κερδίσει λίγο χρόνο και να προετοιμάσει καλύτερα την απάντησή του.

«Είναι σαφές το τί εννοώ. Εννοώ το μέλλον της σχέσης μας.»

«Εσύ πώς βλέπεις το θέμα αυτό;» ανταπέδωσε ο Βαγγέλης.

«Είναι γνωστό, νομίζω, το τί πιστεύω εγώ Βαγγέλη. Δεν παίζουμε μαζί. Τα αισθήματά και τις προθέσεις μου για σένα ποτέ δεν τις έκρυψα. Πιστεύω πως είναι καιρός να δρομολογήσουμε το γάμο μας, με την ολοκλήρωση και της θητείας σου φυσικά...»

Ο αρραβωνιαστικός πήρε το πιο παγερό του ύφος. Η ενόχλησή του ξεχείλιζε στο πρόσωπό

Page 62: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

62

του. Προσπάθησε να κρατήσει την ψυχραιμία του αλλά του ήταν όλο και πιο δύσκολο.

«Μα, καλά, αυτό είναι το μόνο που σ’ ενδιαφέρει; Το πότε θα παντρευτούμε; Εμένα με ρώτησες αν είμαι έτοιμος; Με τη δουλειά μου στο πρώτο σοβαρό ξεκίνημα και με τη ζωή μου γεμάτη αβεβαιότητα;»

«Δεν είμαστε ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι νέοι που παντρεύονται χωρίς να έχουν λύσει όλα τους τα προβλήματα Βαγγέλη. Όλα τα ζευγάρια κάνουν ένα ξεκίνημα κάποια στιγμή και μέσα από κοινή προσπάθεια, που στηρίζεται σε βαθιά και αμοιβαία αισθήματα, τα καταφέρνουν».

Ο Βαγγέλης ξεροκατάπιε μερικές φορές και σε αυστηρό τόνο φωνής τής είπε:

«Άκουσε Ρεβέκκα. Όταν αρραβωνιαστήκαμε, έξι μήνες πριν, γνώριζες πολύ καλά ότι για μένα αυτό δεν ήταν ένα βήμα πριν το γάμο. Ήταν απλά μία επισημοποίηση της σχέσης μας ή αλλιώς η ανακοίνωσή της στον περίγυρό μας με ένα κοινωνικά και συμβατικά τυπικό τρόπο. Άλλωστε δεν ήμουν εγώ αυτός που το ζήτησε... Ποτέ δεν σου υποσχέθηκα γάμο και όφειλες να γνωρίζεις τόσο καιρό που με ξέρεις

Page 63: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

63

ότι δεν είναι κάτι το οποίο με απασχολεί ακόμη. Έχω πολύ πιο άμεσα και σοβαρά θέματα να αντιμετωπίσω.»

«Θέλεις να πεις πως δεν σκοπεύεις να με παντρευτείς;» ρώτησε δεικτικά η Ρεβέκκα.

«Κοίταξε Ρεβέκκα, η λέξη ‘σκοπεύεις’ που μόλις χρησιμοποίησες είναι αυτό που κάνει όλη τη διαφορά. Λοιπόν, όχι δεν ‘σκοπεύω’ να σε παντρευτώ, με τον ίδιο τρόπο που δεν ‘σκοπεύω’ να μην σε παντρευτώ. Γενικά, μαζί σου δεν ‘σκοπεύω’. Ίσως εσύ από την πλευρά σου να ‘σκοπεύεις’ μαζί μου. Αλλά, όπως σου έχω ξαναπεί, αυτό δεν βοηθάει. Ούτε εμένα, αλλά και κυρίως ούτε και τη σχέση μας. Καταλαβαίνεις τί σου λέω;»

Η Ρεβέκκα στην αρχή επιχείρησε να ανασκουμπωθεί και να αλλάξει τη συζήτηση καθώς, με την υψηλή γυναικεία ευφυία της, αντελήφθη ότι η συνέχιση αυτής της κουβέντας δεν θα της έβγαινε σε καλό.

«Τί θα φάμε το βράδυ; Να περάσουμε από το Βασιλόπουλο να πάρουμε δυο πράγματα για να φτιάξω ένα τσέχικο πιάτο που θα σου αρέσει πολύ...»

Page 64: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

64

«Μην αλλάζεις θέμα Ρεβέκκα. Εννοώ πολύ σοβαρά τα όσα σου λέω αυτή τη στιγμή».

Ήταν ένα σημείο στη συζήτηση, που η Ρεβέκκα δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τον εαυτό της. Είχε ήδη αρχίσει να γίνεται κόκκινη από το κακό της και από την αδικία που αισθανόταν ότι αντιμετώπιζε και ξέσπασε...

«Άκουσε μωρό μου. Αρκετά είπες, δεν νομίζεις; Εν πάση περιπτώσει, κάνω που δεν άκουσα τίποτα και κλείνω τη συζήτηση εδώ.»

Μάταια όμως. Ο Βαγγέλης με μία φράση δρομολόγησε τις εξελίξεις.

«Νομίζω ότι είναι καλύτερα να γυρίσουμε πίσω. Θέλω να πάω σπίτι μου. Να μείνω για λίγο μόνος μου. Να σκεφτώ...»

«Αγάπη μου τί είναι αυτά που λες; Τί μόνος σου;» απάντησε η Ρεβέκκα, τρομαγμένη από την απότομη και δραστική κίνηση του Βαγγέλη.

«Ρεβέκκα σε παρακαλώ μην επιμένεις. Ας γυρίσουμε πίσω.» επέμεινε ο Βαγγέλης.

Την ίδια στιγμή στο πρώτο φανάρι που συναντούσε στη λεωφόρο Κηφισίας έκανε την

Page 65: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

65

επιτόπια στροφή για να πάρει το δρόμο της επιστροφής στο Παγκράτι. Σε όλη τη μικρή αυτή διαδρομή, μέσα στην κίνηση, η Ρεβέκκα προσπάθησε ψύχραιμα να συγκρατήσει την κατάσταση που αισθανόταν ότι δεν θα είχε καλή κατάληξη. Λίγο με διάθεση διασκέδασης των εντυπώσεων, αστειευόμενη, τρυφερή... ο Βαγγέλης όμως ήταν από εκείνες τις φορές που δεν έδειχνε να συγκινείται και να δίνει τόπο στην οργή του.

Φτάνοντας έξω από την πολυκατοικία που διέμενε στο Παγκράτι, εν μέσω δακρύων, αναφιλητών και μετανοιών η Ρεβέκκα τον αποχαιρέτησε με την ευχή την επόμενη μέρα να είχε ξεχαστεί το περιστατικό και να ξαναγύριζαν τα πράγματα στην πρότερα κατάσταση. Δεν υπήρξε όμως τηλεφώνημα την επόμενη ημέρα. Ούτε τη μεθεπόμενη. Η συνέχεια ήταν πολύ διαφορετική. Χρειάστηκαν όλες κι όλες δύο ημέρες για να φτάσει ο Βαγγέλης στην τελική του απόφαση. Σε αυτές τις δύο ημέρες σκέφτηκε πολύ. Έκανε τον απολογισμό του για μία σχέση που μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια είχε φτάσει να συζητάει για γάμο. Ποτέ δεν κατάλαβε πώς τα πράγματα εξελίχθηκαν τόσο γρήγορα, ιδιαίτερα

Page 66: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

66

όταν ο ίδιος, από την αρχή τής γνωριμίας του μαζί της, δεν επιδίωξε κάτι τέτοιο. Βρέθηκε, λοιπόν, να πρέπει να απαντήσει με σοβαρότητα πλέον στο ερώτημα «πότε» θα γίνει ο γάμος, όταν αυτός ήταν τόσο μακριά από ένα τέτοιο θέμα. Πήρε λοιπόν τις αποφάσεις του...

«Τέλος. Η σχέση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί. Δεν έχει κανένα απολύτως νόημα».

Σε αυτή του την απόφαση είχε να αντιμετωπίσει και ένα περίγυρο συγγενών και γνωστών που όχι απλώς ήταν πλέον και «φίλοι» τής φίλης του, αλλά την είχαν πλαισιώσει και με απεριόριστη συμπάθεια, Σε πολλές περιπτώσεις δε, έφτανε τα όρια της «αγάπης» ενώ ξεπερνούσε κάθε προσδοκία. Ξεκινώντας από την ίδια τη μητέρα του... Βέβαια, ένα στοιχείο που χαρακτήριζε το Βαγγέλη ως προς αυτό είναι ότι ποτέ δεν επηρεάστηκε από τον οικογενειακό του ή άλλο περίγυρο σε επιλογές για τις οποίες είχε ο ίδιος ξεκάθαρη άποψη. Ανεξάρτητα και αδιάφορα από τις αντιδράσεις που αυτές θα προκαλούσαν στον κύκλο του.

Αφού πήρε την τελική του απόφαση, άφησε άλλα δύο εικοσιτετράωρα να περάσουν για να βεβαιωθεί ότι ήταν σωστή. Ήταν μία πρακτική

Page 67: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

67

που ακολουθούσε από τα παλιά, σύμφωνα με την οποία πέρα από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούσε, έως ότου να καταλήξει σε κάθε σημαντική απόφαση, άφηνε πάντα ένα μικρό χρονικό περιθώριο για να δώσει τη δυνατότητα στο ένστικτό του να συνηγορήσει ή να διαφωνήσει με την απόφαση της λογικής του. Όταν αυτό συνέβαινε βεβαιωνόταν περισσότερο. Σε κάθε περίπτωση. Έτσι έγινε και τότε. Αυτή ήταν η τελική του απόφαση. Τίποτα δεν άλλαξε μέσα στα δύο αυτά εικοσιτετράωρα, οπότε και της τηλεφώνησε για να συναντηθούνε.

Ήταν βράδυ και οι δύο πλευρές έφτασαν στο ραντεβού έχοντας εντελώς διαφορετικά πράγματα κατά νου. Η Ρεβέκκα πιστεύοντας και ελπίζοντας πως το μικρό περιστατικό της περασμένης εβδομάδας είχε ξεπεραστεί και θα συνέχιζαν να γράφουν την ιστορία της σχέσης τους και ο Βαγγέλης έτοιμος να της ανακοινώσει την οριστική του απόφαση. Δεν δίστασε ούτε στιγμή, δεν καθυστέρησε να μπει στο θέμα. Της μίλησε ευθέως για τις σκέψεις του και για την απόφασή του, λιτά και ξεκάθαρα.

Page 68: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

68

«Ρεβέκκα, σκέφτηκα πολύ σοβαρά τις τελευταίες ημέρες και κατέληξα σε μία απόφαση, την οποία σου λέω εκ των προτέρων ότι δεν πρόκειται να αναθεωρήσω ή να διαπραγματευτώ. Θέλω να χωρίσουμε...»

Το ξέσπασμα τής συντρόφου του ήταν βίαιο και κράτησε περίπου μισή ώρα. Άστραψε και βρόντηξε, έκλαψε, έσπασε ότι βρήκε δίπλα της, έβρισε... ενώ ο Βαγγέλης την παρακολουθούσε με ψυχραιμία, υπομονή, αλλά και περιέργεια, καθώς του έκανε εντύπωση αυτό που έβλεπε. Ήταν μία πολύ ειλικρινής και γνήσια στάση από μέρους της, κάτι που δεν συνήθιζε να βλέπει από αυτό τον άνθρωπο. Ότι, δηλαδή, αυτό που λέει ή αυτό που πράττει είναι αυτό που πραγματικά σκέφτεται και επιθυμεί. Εδώ ήταν και ένα μεγάλο πρόβλημα που είχε με αυτή τη γυναίκα. Πάντα αμφέβαλλε. Υπήρχαν βέβαια και οι σχετικές αφορμές και γεγονότα που είχαν συμβεί κατά το παρελθόν της σχέσης που εδραίωσαν αυτή την αίσθηση στην ψυχή του και στο μυαλό του. Όχι ότι αμφέβαλλε για τα αισθήματά της γι’ αυτόν. Αυτά ήταν αληθινά στην κρίση του. Αυτός ήταν και ο λόγος που έμενε στη σχέση. Μέχρι τότε τουλάχιστον...

Page 69: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

69

Η φυσική του απουσία λόγω της θητείας του στο ναυτικό διευκόλυνε την κατάσταση τις αμέσως επόμενες ημέρες μετά το χωρισμό που πολλές φορές τα πράγματα, αμφιταλαντευόμενα, οδηγούνται σε παλινδρομήσεις. Ακόμη περισσότερο, βέβαια, βοήθησε και η στάση τής ίδιας που στάθηκε «κυρία» απέναντι στην οριστική, κατά τα φαινόμενα και δυσάρεστη απόφαση του Βαγγέλη. Δεν τον πήρε ούτε ένα τηλέφωνο. Ο Βαγγέλης, ωστόσο, ακόμα και για τη γενναία αυτή στάση διατηρούσε τις επιφυλάξεις του για το αν αυτό έδειχνε ανωτερότητα χαρακτήρα ή κατά βάθος κατευθυνόταν από στρατηγική. Όχι ότι είχε κάποια σημασία βέβαια.

Κατά βάθος η απόφαση αυτή ήταν το λογικό αναμενόμενο αν ανέλυε κανείς τους δύο ανθρώπους στη διαδρομή τους και στη ψυχολογία τους.

Η Ρεβέκκα, διαφημίστρια με καλή θέση σε μία καταξιωμένη πολυεθνική διαφημιστική εταιρεία, ήταν μία γυναίκα με ξεκάθαρες προθέσεις και επιδιώξεις από τη ζωή της και από τη σχέση της: ένα γάμο και μία οικογένεια. Από την πλευρά της αποτελούσε ένα μοντέλο

Page 70: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

70

συντρόφου που πολλοί άνδρες θα χαρακτήριζαν πρότυπο: απεριόριστα συντροφική, καπάτσα και ικανή σε κάθε ζήτημα, άκρως κοινωνική με την καλή έννοια, μορφωμένη και ιδιαίτερα ευκατάστατη. Όλα καλά και παρά τη μέτρια γενικά εξωτερική της εμφάνιση. Ωστόσο, οι επιδιώξεις της αυτές δεν γίνονταν αντιληπτές σαν μία φυσική εξέλιξη μίας καλής σχέσης, αλλά, αντίθετα, με τον καιρό φαινόντουσαν ότι ήταν ένας στόχος στο όνομα του οποίου όλα επιστρατεύονταν: δολοπλοκίες, ψέματα, υπερβολές και γενικά «τακτικές» που όσο δεν υπήρχε «απόδειξη» κάθε καλοπροαίρετος σύντροφος δεν στεκόταν. Αλλά, ο Θεός φυλάει τον κλέφτη, φυλάει, όμως και το νοικοκύρη... Κάπως έτσι έγινε και με το Βαγγέλη. Και πέρα απ’ αυτά, εν προκειμένω, ο Βαγγέλης ουδεμία σχέση είχε με την υπόθεση γάμος σε μία ηλικία και μία φάση στη ζωή του που δεν ήξερε τί του ξημερώνει αύριο, πώς θα τα πάει με τη δουλειά του και άλλα παρόμοια. Έβλεπε τη σχέση αυτή απλά σαν μία σχέση με έναν άνθρωπο που εκτιμούσε την αγάπη του και τα ταλέντα του. Όταν, λοιπόν, αυτή του έθεσε επί τάπητος το κεντρικό ζητούμενο από την

Page 71: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

71

πλευρά της, αυτός ακολούθησε την κλασσική οδό τού άντρα που πιέζεται: τη φυγή.

Έφτασε μάλιστα στο σημείο να καυχιέται στον εαυτό του γι’ αυτή την απόφαση καθώς χρονικά βρισκόταν και σε μία δύσκολη περίοδο έχοντας μόλις πάρει τη μετάθεσή του στο ναύσταθμο της Σαλαμίνας, όπου τα πράγματα ήταν κατά πολύ χειρότερα απ’ ότι νόμιζε, όταν κυνήγαγε τη μετάθεση αυτή. Η έλλειψη στρατευσίμων έκανε τη ζωή αυτών που υπηρετούσαν τη θητεία τους ιδιαίτερα κουραστική και άχαρη. Μέσα στη μιζέρια τής νέας του μονάδας αυτός μονολογούσε: «είναι ωραίο να κάνεις μία επιλογή με κόστος. Επιβεβαιώνει το ορθόν της επιλογής σου». Και ήταν όντως έτσι. Δεν μετάνιωσε ούτε για μία στιγμή.

Page 72: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

72

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 5 Ì

Η γνωριμία με τη Γιάννα Νικολαΐδου

Θα’ χαν περάσει δύο μόλις ημέρες όταν ένα βράδυ κατά τη διάρκεια υπηρεσίας

χτύπησε το κινητό του...

«Βαγγέλη πώς είναι τα πράγματα στη μονάδα;»

«Χάλια, Τίνα μου. Μαύρα χάλια.»

«Σου λείπει καθόλου η Ρεβέκκα;»

«Έλα βρε Τίνα... γι’ αυτό με πήρες τηλέφωνο, να με ρωτήσεις για την Ρεβέκκα;»

«Όχι καλέ. Σε πήρα γιατί θέλω να σου γνωρίσω μία καλή μου φίλη. Την Μάγια.»

«Τώρα μάλιστα! Τώρα μιλάς σωστά. Το Σάββατο το βράδυ θα είμαι έξω. Είμαι στη διάθεση των

Page 73: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

73

καλών σου προθέσεων, αγαπημένη μου Τίνα...»

Ήταν ελάχιστες μόνο ημέρες μετά το χωρισμό του με την Ρεβέκκα, καθώς και οι πρώτες στη νέα του μονάδα, όταν η καλή και πάντα ζεστή φίλη Τίνα Γεροδήμου κανόνισε να βγούνε το Σάββατο 16 Οκτωβρίου για να του γνωρίσει μία φίλη της. Το πρόγραμμα έλεγε μπουζούκια. Η παρέα ήταν μεγάλη: τρεις φίλοι του Βαγγέλη, ο Νίκος, ο Οδυσσέας και ο Έβαν και, από την πλευρά της Τίνας, τρεις φίλες της, η Μάγια, η Νένα και η Γιάννα. Το πρόσωπο κλειδί της βραδιάς ήταν η Μάγια, η φίλη που θέλησε να γνωρίσει η Τίνα στον Βαγγέλη, Ήταν μία καθ’ όλα συμπαθητική κοπέλα, συνομήλικη περίπου, καλλιεργημένη και με καλές σπουδές. Ζούσε μόνιμα τα τελευταία χρόνια στο Παρίσι, αν και ερχόταν συχνά στην Αθήνα κυρίως για επαγγελματικούς λόγους.

Ο Βαγγέλης φορώντας ένα ανθρακί κουστούμι με ένα άσπρο πουκάμισο και μία ροζ γραβάτα ήταν στα κέφια του. Είχε πάρει την πρώτη του έξοδο μετά από τέσσερις συνεχόμενες ημέρες παραμονής εντός της νέας του μονάδας και μετά από πάνω από είκοσι ώρες σκοπιά και λίγο ακατάστατο ύπνο. Δεν

Page 74: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

74

ήταν αυτός όμως ο κύριος λόγος της ψυχικής του ευφορίας. Ο κύριος λόγος ήταν ο πρόσφατος χωρισμός του με την Ρεβέκκα από τον οποίο αισθανόταν δικαιωμένος, ικανοποιημένος, καθόλου μετανοιωμένος και σίγουρος για τον εαυτό του. Ήταν, λοιπόν, χαρούμενος γιατί, όπως έλεγε στον εαυτό του, «για μία ακόμη φορά στη ζωή μου έπραξα σωστά». Αυτό, καθώς, από την εμπειρία του αλλά και από την κοινή λογική ένας χωρισμός, όσο σίγουρος κι αν είναι αυτός που τον πραγματοποιεί, δεν είναι χωρίς κάποια ερωτηματικά, κάποια αβεβαιότητα, ακόμη και γι’ αυτόν που τον προκαλεί. Στην προκειμένη περίπτωση ο Βαγγέλης όχι μόνο ερωτηματικά δεν είχε αλλά, αντίθετα, ένιωθε μία ανακούφιση, σαν να ήταν καταπιεσμένος από κάτι και ξαφνικά με μία κίνηση να εξαφάνισε την αιτία της καταπίεσης. Και είναι χαρακτηριστικό αυτής της ανακούφισης ότι δεν τον ενοχλούσαν καθόλου οι κάκιστες συνθήκες στη νέα του μετάθεση, η μοναξιά που εκ των πραγμάτων αντιμετώπιζε και η πλήρης σχεδόν στέρηση της ελευθερίας του. Εξαίρεση σε αυτό αποτελούσε το ότι δεν είχε χρόνο να ασχοληθεί με τη δουλειά του στην εφημερίδα,

Page 75: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

75

που ήταν γι’ αυτόν μεγάλη προτεραιότητά, στην τρέχουσα φάση της ζωής του.

Παρά τις καλές προθέσεις της Τίνας, η γνωριμία του με την Μάγια, όπως συμβαίνει συνήθως όταν μία γνωριμία είναι προσχεδιασμένη, δεν είχε κάποιο αποτέλεσμα. Οι δύο πλευρές ήταν μάλλον συγκρατημένες καθώς απουσίαζε το αυθόρμητο, το πηγαίο. Η παρέα πάντως περνούσε ευχάριστα με πολλά χαμόγελα και θετική διάθεση ενώ ο τραγουδιστής του κέντρου τα έδινε όλα στην πίστα. Το ουίσκι ανέβαζε τη διάθεση, η μουσική και ο χορός έδιναν και έπαιρναν και όλα ήταν ωραία. Στην παρέα της Τίνας, οι δύο αδελφές, η Νένα και η Γιάννα, ήταν αρκετά συνεσταλμένες αν και χαμογελαστές ενώ αραιά και που η μία εξ’ αυτών, η Γιάννα έριχνε κάποιες διερευνητικές ματιές στον Βαγγέλη. Αυτός, ωστόσο, δεν έδινε σημασία και απλώς χαιρόταν τη συντροφιά τής καλής παρέας και τα άσματα του τραγουδιστή. Η Νένα και η Γιάννα ήταν δύο γλυκύτατα κορίτσια, οικογενειακές φίλες και γειτόνισσες της Τίνας από τα Νότια προάστια.

Στο τέλος της βραδιάς, μοιραία και, πάντως, καθόλου εσκεμμένα ο Βαγγέλης βρέθηκε να

Page 76: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

76

«τα λέει» με τη μία εκ των δύο αδελφών: τη Γιάννα. Τη Γιάννα που μέχρι εκείνη την ώρα δεν είχε προσέξει ιδιαίτερα στην παρέα. Είχε παρατηρήσει απλώς, από την είσοδό της στο κέντρο, ένα γλυκό προσωπάκι και δύο καλοσυνάτα και όμορφα μάτια. Μέχρι εκεί όμως. Άλλωστε και τα δύο αυτά στοιχεία σε γενικές γραμμές δεν ήταν αυτά που μαγνήτιζαν την προσοχή τού Βαγγέλη. Η ώρα είχε πάει πέντε το πρωί, το πρόγραμμα είχε ήδη τελειώσει ενώ η παρέα επιβιβάστηκε στο αυτοκίνητο της Γιάννας, η οποία, με επιδέξια οδήγηση, τους οδήγησε στον πεζόδρομο της Τσακάλωφ στο Κολωνάκι. Σε δύο ώρες ο Βαγγέλης έπρεπε να γυρίσει στη μονάδα του στη Σαλαμίνα. Κάθισαν για λίγο στις άδειες καρέκλες, χαράματα πια, χαλαρώνοντας από την ένταση της μουσικής, από το αλκοόλ και το περασμένο της ώρας. Κάθε λίγο και λιγάκι ξέσπαγαν στα γέλια από ένα ακόμη ανέκδοτο του Έβαν.

Είπε λίγα πράγματα με τη Γιάννα εκείνο το βράδυ, κυρίως φλυαρίες και γενικολογίες που έκαναν την ώρα να κυλάει πιο χαλαρά ενώ το αλκοόλ που είχε προηγηθεί διευκόλυνε τη συζήτηση και έκανε και τους δύο πιο θετικούς,

Page 77: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

77

πιο ανοιχτούς. Αν και δεν της φαινόταν, όπως φρόντισε να ενημερώσει τον Βαγγέλη η Τίνα, η Γιάννα ήταν ελεύθερη και «πολύ καλή κοπέλα». Ήταν αρκετά εμφανίσιμη συνολικά, γλυκιά στο πρόσωπο, με καλλίγραμμο σώμα, και καστανά μάτια. Μόνο ψεγάδι στην εξωτερική της εμφάνιση ήταν το σγουρό, σκούρο μαλλί της που αγρίευε το, κατά τα άλλα, γλυκό και γοητευτικό πρόσωπό της.

Μετά από λίγο και ενώ η ώρα πλησίαζε έξι το πρωί και παρά τις επίμονες παροτρύνσεις να ακολουθήσει την παρέα στο σπίτι της Τίνας στη Γλυφάδα, ο Βαγγέλης τους αποχαιρετούσε έξω από το σπίτι του που τον είχαν συνοδεύσει.

«Έλα βρε Βαγγέλη μαζί μας...» εκφραζόταν με παράπονο και υπό την επήρεια του αλκοόλ η Τίνα προς το φίλο της.

«Ρε, παιδιά μην παίζετε με τον πόνο μου. Δεν μπορώ να έρθω.» απάντησε ο Βαγγέλης που έπρεπε να παρουσιαστεί σε λίγη ώρα στο Ναύσταθμο.

«Έλα έστω και για λίγο.» συμπλήρωσε η Νένα.

«Χάρηκα ιδιαιτέρως για τη σημερινή μας γνωριμία. Εύχομαι και πιστεύω πως θα σε

Page 78: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

78

ξαναδώ σύντομα Γιάννα.» της είπε με νόημα κοιτάζοντάς την βαθιά στα μάτια καθώς έβγαινε από το αυτοκίνητό της έξω από το διαμέρισμά του.

«Κι εγώ χάρηκα που σε γνώρισα Βαγγέλη. Κι εγώ εύχομαι να σε ξαναδώ.» του ανταπάντησε η Γιάννα με άνεση και χαμόγελο.

Παρά το ότι θα ήθελε πολύ να τους ακολουθήσει δεν είχε κανένα περιθώριο να το κάνει. Σε λίγη ώρα έπρεπε να πάρει το δρόμο της επιστροφής στο μαντρί… Ήταν άλλωστε οι πρώτες μέρες στη νέα του μετάθεση και μήτε σκέψη δεν μπορούσε να κάνει για να καθυστερήσει.

Πήγε για λίγο στο σπίτι του στο Παγκράτι για να πιει ένα δυνατό καφέ και να ηρεμήσει από το αλκοόλ που είχε πιει, ενώ ανά λίγα λεπτά η υπόλοιπη παρέα της Τίνας, με τις δύο αδελφές και τον Έβαν του τηλεφωνούσαν για να τον παροτρύνουν να πάει να τους συναντήσει...

Η πρώτη έξοδός του μετά το χωρισμό του με την Ρεβέκκα είχε πάει πολύ καλά.

Η εικοσιτετράχρονη Γιάννα, ήταν μεταπτυχιακή φοιτήτρια αστροφυσικής στο πανεπιστήμιο

Page 79: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

79

Αθηνών, ενώ ασχολούνταν και με ιδιαίτερα μαθήματα μαθηματικών. Ήταν ένα μοντέρνο και χαμογελαστό κορίτσι που είχε ανατραφεί σε ένα ισορροπημένο οικογενειακό περιβάλλον στα Νότια προάστια των Αθηνών. Καλές φίλες με την Τίνα, παρά τη μικρή διαφορά ηλικίας, καθώς η Τίνα ήταν συνομήλικη του Βαγγέλη, έδειχνε ένας απλός, αυθόρμητος, πρόσχαρος και ζεστός άνθρωπος.

Η Τίνα ήταν πρώην κοπέλα τού Βαγγέλη και αγαπημένη του φίλη. Αυτό που είναι πιο ενδιαφέρον είναι ότι την αισθανόταν σαν «πρώην» ενώ ποτέ δεν υπήρξε κοπέλα του. Ο Βαγγέλης την έβλεπε με αυτόν τον τρόπο καθώς πάντα πίστευε ότι ανάμεσα σε δύο ανθρώπους διαφορετικού φύλου δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική φιλία. Και, καθώς την Τίνα τη θεωρούσε φίλη του, ιδεολογικά είχε φτιάξει αυτό το σχήμα της πρώην, για να εξηγήσει το ανεξήγητο. Πώς δηλαδή μπορεί να αισθάνεται μία κοπέλα φίλη του, χωρίς να έχει υπάρξει κάτι περισσότερο. Αυτό που εκτιμούσε ο Βαγγέλης στην Τίνα, πέρα από αρκετά, αντικειμενικά, θετικά στοιχεία του χαρακτήρα της, ήταν η πεποίθησή του

Page 80: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

80

ότι ήταν από αυτούς τους ανθρώπους που πιστεύουν και αναζητούν ανώτερες αξίες στη ζωή τους. Έτοιμοι να προσφέρουν για αυτές τις αξίες, να θυσιαστούν, αν χρειάζεται. Με τον Βαγγέλη γνωριζόντουσαν από χρόνια καθώς ήταν συμφοιτητές στο πανεπιστήμιο, αν και τη γνώρισε καλύτερα μέσα από τα βιώματα ενός καλού του φίλου, όταν αυτός μπλέχτηκε συναισθηματικά στα δίχτυα της. Και δεν έλεγε να ξεμπλέξει...

Page 81: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

81

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 6 Ì

Κωδική ονομασία ‘Μικρή’

Από την επόμενη κιόλας ημέρα στη μονάδα του ο Βαγγέλης άρχισε να φτιάχνει στο

μυαλό του το πώς θα μπορούσε να ξαναδεί τη Γιάννα. Η επόμενή του έξοδος, δυστυχώς για αυτόν, θα ήταν μετά από τέσσερις ημέρες. Η κατάσταση στη μονάδα παρέμενε ίδια.

Το ερχόμενο πρωί φρόντισε να επικοινωνήσει με την Τίνα για να της ζητήσει να κανονίσει την επόμενη έξοδο της παρέας και να μπορέσει να ξαναδεί τη νέα του γνωριμία. Η Τίνα υποσχέθηκε ότι θα το κάνει. Την τελευταία στιγμή όμως έκανε πίσω επικαλούμενη «συζυγικές» υποχρεώσεις. Ο φίλος της, φτασμένος καθηγητής στη Σορβόννη, διανοούμενος των μαθηματικών και επίδοξο

Page 82: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

82

μέλος της ‘Ακαδημίας Σοφών’ της Γαλλίας, είχε ένα ακόμη συνέδριο στο οποίο ήταν κεντρικός εισηγητής στο Λονδίνο και η, κατά εικοσιπέντε χρόνια νεότερή του, Τίνα έπρεπε να τον συνοδεύσει. Ο Βαγγέλης δεν είχε και πολλές επιλογές. Η συνάντηση δεν έγινε ποτέ σ’ αυτή του την έξοδο, οπότε και αρκέστηκε να την περάσει στα γραφεία της εφημερίδας, εμφανώς ενοχλημένος που δεν κατάφερε να τη συναντήσει.

Είχε ήδη, ωστόσο, αρχίσει να έχει επικοινωνία μαζί της, με τη βοήθεια του κινητού του τηλεφώνου, ανταλλάσσοντας γραπτά μηνύματα. Της έπλεξε ένα αστείο βασισμένο στη θητεία του. Αυτός παρίστανε το Ναύαρχο και παρομοίαζε τη Γιάννα με Πλωτάρχη. Της έδινε λοιπόν οδηγίες για τη μεγάλη αποστολή που της ετοίμαζε. Το παιχνίδι αυτό είχε βρει ανταπόκριση από την πλευρά της Γιάννας η οποία μάλιστα έδειχνε και μία εξοικείωση με τους τίτλους του πολεμικού ναυτικού, που όπως θα αποκαλυπτόταν αργότερα οφειλόταν σε προηγούμενη σχέση της με ένα νεαρό μόνιμο υπαξιωματικό από τα Φάρσαλα.

«Πλωτάρχη, αποστολή με κωδική ονομασία ‘Μικρή’» έγραφε στο μήνυμά του προς τη

Page 83: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

83

Γιάννα ο Βαγγέλης.

«Μήνυμα ελήφθη. Όλα είναι εντάξει.» απαντούσε η Γιάννα.

«Πλωτάρχη, η αποστολή είναι άκρας εμπιστευτικότητας.»

«Στις διαταγές σας κύριε Ναύαρχε.»

«Όλες τις λεπτομέρειες θα τις συζητήσουμε στη διάρκεια δείπνου την ερχόμενη Τρίτη 26 Οκτωβρίου. Είσαι σύμφωνη;»

«Κανένα πρόβλημα κύριε Ναύαρχε».

Το ίδιο βράδυ σε μία ερημική σκοπιά στο φάρο, παρά τη βροχή που έριχνε και την ανεμοδαρμένη θάλασσα ο Βαγγέλης, όρθιος μέσα στο ξύλινο κουβούκλιο της σκοπιάς, με ένα τσιγάρο στο στόμα και το όπλο του παρατημένο δίπλα, ήταν συγκεντρωμένος πάνω από ένα κομμάτι χαρτί και μιλούσε με τον εαυτό του.

«Λοιπόν, πρώτο πιάτο μανιτάρια σαγανάκι, δεύτερο πιάτο σκαλοπίνια αλά κρεμ... Μπα, είναι αρκετά τετριμμένο. Χρειάζεται κάτι πιο προχωρημένο. Κι από κρασί; Να πάμε για ένα ‘Μαγικό Βουνό’ Λαζαρίδη, ή ένα ‘Μαυρόθηρο’; Το φρουτώδες Μαγικό Βουνό

Page 84: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

84

δεν ταιριάζει καλά όμως με την κρέμα γάλακτος στα μανιτάρια. Θέλει πιο στυφή γεύση για να αναδείξει την κρέμα... Κάτι δεν μ’ αρέσει στη λύση αυτή. Νομίζω πως πρέπει να κινηθώ διαφορετικά. Ίσως πάει πολύ για πρώτο ραντεβού, αλλά δεν πειράζει. Μπορεί και να το αξίζει. Θα της φτιάξω θαλασσινά. Ελπίζω μόνο να μου το αναγνωρίσει.»

Αφού ρωτούσε και απαντούσε μόνος του στα διλήμματα που τον απασχολούσαν κατέληξε σε ένα μενού, ενώ το χαρτί που έγραφε με ένα μικρό μολύβι είχε γεμίσει με μουντζούρες από το γράψε-σβήσε. Με το τέλος της υπηρεσίας του όλα ήταν ξεκάθαρα στο μυαλό του.

Την είχε, λοιπόν, προσκαλέσει σε δείπνο στο σπίτι του στο Παγκράτι, το βράδυ της επόμενης εξόδου του από το Ναύσταθμο. Εκείνο το μεσημέρι της Τρίτης 26 Οκτωβρίου ο Βαγγέλης δεν έβλεπε την ώρα να βγει από τη μονάδα για να οργανώσει όλα τα σχετικά με το δείπνο του με την «Πλωτάρχη» που είχε αποδεχτεί την πρόσκληση. Με την αποχώρησή του από τη μονάδα κατευθύνθηκε όχι προς το Χαλάνδρι, την έδρα της εφημερίδας του, όπως συνήθιζε άλλες φορές, αλλά προς το

Page 85: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

85

πλησιέστερο σούπερ-μάρκετ Βασιλόπουλο στο Ελληνικό για να αγοράσει τα απαραίτητα για το βραδινό μενού. Πρώτο πιάτο, σαλάτα, κύριο πιάτο, κρασί, επιδόρπιο... Με ένα μικρό χαρτί με σημειώσεις στο χέρι, ξέροντας ακριβώς τί θέλει κινήθηκε βιαστικά ανάμεσα στους μεγάλους διαδρόμους του Βασιλόπουλου και φτάνοντας στα ψαρικά διάλεξε ένα τροφαντό αστακό, μύδια, μερικά τυριά, σαλάτες και διάφορα παρελκυόμενα. Βιαστικά πήρε τη θέση του στις ουρές των ταμείων και στη συνέχεια μπήκε στο παλιό αυτοκίνητό του και πήρε το δρόμο για το γραφείο.

Page 86: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

86

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 7 Ì

Η προετοιμασία του δείπνου

Η ώρα ήταν ήδη οχτώ το βράδυ όταν ξεκίνησε από την εφημερίδα στο

Χαλάνδρι για το σπίτι του προκειμένου να ετοιμάσει το δείπνο, ενώ η επίτιμη προσκεκλημένη του αναμενόταν στις δέκα. Στο δρόμο είχε ωστόσο να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα. Το μενού που είχε διαμορφώσει χρειαζόταν και το αγαπημένο του κρασί, ένα γλυκό Σαντορινιό Βινσάντο που δεν κατάφερε να βρει στο σούπερ-μάρκετ. Αυτό το κόκκινο κρασί που σε μεθάει όχι με το αλκοόλ που περιέχει αλλά με τη γεύση του που πλημμυρίζει το στόμα σου και το λαιμό σου. Αφού έκανε δύο αποτυχημένες προσπάθειες σε δύο κάβες

Page 87: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

87

που συνάντησε στο δρόμο του άρχισε να ανησυχεί καθώς φοβήθηκε ότι μπορεί να μην έβρισκε, με αποτέλεσμα το δείπνο του να μην είναι ολοκληρωμένο. Φτάνοντας στο σπίτι του δοκίμασε μία ακόμη φορά την τύχη του. Και όπως είχε συμβεί πολλές φορές στη ζωή του, στάθηκε τυχερός. Βρήκε το κρασί που έψαχνε. Με χαμόγελο ικανοποίησης το αγόρασε και περιχαρής, αν και πολύ καθυστερημένος, πέρασε την πόρτα του σπιτιού του. Το ρολόι έδειχνε εννέα παρά τέταρτο. Είχε μόλις μία ώρα και κάτι για να φτιάξει δύο φαγητά και μία σαλάτα, να ετοιμαστεί και να συγυρίσει το σπίτι του, που όπως πάντα, ήταν άνω-κάτω. Και όπως συνήθιζε σε αυτές τις περιπτώσεις, άρχισε να τα κάνει όλα παράλληλα.

Η ώρα είχε μόλις περάσει από δέκα όταν με γρήγορες κινήσεις ελισσόταν ανάμεσα στους καπνούς από τις κατσαρόλες οργανώνοντας κάθε λεπτομέρεια για το δείπνο. Το σπίτι είχε τακτοποιηθεί, οπτικά τουλάχιστον, τα κεριά είχαν πάρει θέσεις σε διάφορα σημεία του δωματίου, το κόκκινο τραπεζομάντιλο είχε στρωθεί στο χαμηλό τραπέζι μπροστά στον καναπέ, η μουσική είχε επιλεγεί, απαλή και

Page 88: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

88

προσεγμένη. Σύμφωνα με το σενάριο που είχε πλέξει στη Γιάννα, θα την υποδεχόταν ένστολος. Αφού έβγαλε από πάνω του τη στολή της αγγαρείας μπήκε στο μπάνιο για ένα βιαστικό ντους, φόρεσε τη στολή του, επιθεώρησε όλα όσα είχε ετοιμάσει την τελευταία ώρα, κάθισε στον καναπέ και άναψε ένα τσιγάρο για να συνοδέψει το ουίσκι που είχε βάλει να πιει και να χαλαρώσει λίγο πριν το μαγικό χτύπο του κουδουνιού που ανέμενε από στιγμή σε στιγμή. «Όλα καλά» είπε με σιγουριά, ρουφώντας μία ακόμη τζούρα από το τσιγάρο του και ρίχνοντας μία τελευταία ματιά γύρω του και στο ρολόι του.

Ξαφνικά, αντί για το κουδούνι, χτύπησε το κινητό του...

«Μα, καλά πού είναι το κουδούνι σου;» ρωτούσε η προσκεκλημένη του με απορία.

«Πλωτάρχη μου, οφείλετε να θυμάστε τον κωδικό της αποστολής σας απόψε το βράδυ. Δεν θα ήθελα να τον επαναλάβω, για λόγους ασφαλείας, καταλαβαίνετε... Δεν βλέπετε το σχετικό κουδούνι;»

Η Γιάννα έμεινε άφωνη για μία στιγμή όταν

Page 89: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

89

αντίκρισε ανάμεσα στα πολλά κουδούνια της παλιάς πολυκατοικίας που διέμενε ένα από αυτά να γράφει, αντί για ονοματεπώνυμο, τη λέξη «Μικρή». Αμέσως του χτύπησε και αυτός προσπαθώντας να τακτοποιήσει τα κορδόνια από τις αρβύλες του στρατού πετάχτηκε και πάτησε το σχετικό κουμπί για να της ανοίξει. Μία τελευταία ματιά στον καθρέπτη για να τσεκάρει τη φάτσα του και με ένα πλατύ χαμόγελο στο στόμα και στα μάτια καλωσόρισε την Γιάννα για πρώτη φορά σπίτι του...

Σε λίγα δευτερόλεπτα διάβαινε το κατώφλι του διαμερίσματος του Βαγγέλη αντικρίζοντας τον ένστολο «Ναύαρχο» με έκπληξη και χαμόγελο. Ήταν κάπως διαφορετική από την πρώτη φορά που την είχε δει, πιο συμπαθητική, γοητευτική στο βλέμμα και την έκφρασή, φορώντας ένα ωραίο μαύρο παντελόνι και μία ελαφριά μπλούζα. Ήταν διακριτικά βαμμένη και φορούσε ένα βραδινό άρωμα.

Η είσοδός της στο σπίτι προκάλεσε αμέσως την πρώτη αντίδραση. Ήταν η γάτα του, επίσης «Μικρή» στο όνομα, αλλά και στο μέγεθος, καθώς, παρά τα έξι χρόνια ζωής που είχε συμπληρώσει δεν χαρακτηριζόταν

Page 90: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

90

από κανονικό αλλά από σχετικά μικρό σώμα. Με τη θέαση του νέου προσώπου στο σπίτι, αμέσως, πήγε και κρύφτηκε, ενώ δεν έδειχνε να μοιράζεται τη χαρά του ιδιοκτήτη της. Σαν να τo’ ξερε, όμως, καθώς παρόμοια στάση έβγαλε και η προσκεκλημένη που στην αρχή αντέδρασε με έκπληξη στη θέα του γατιού αλλά στη συνέχεια η έκπληξη καταστάλαξε σε μία διακριτική δυσφορία προς το τετράποδο.

«Καλά, δεν το λυπάσαι το ζωντανό να το κρατάς σε ένα διαμέρισμα;» του είπε δήθεν από ενδιαφέρον προς τη Μικρή.

«Και εμένα δεν με λυπάσαι που μένω μόνος μου» της απάντησε κι αυτός, με ανάλογο επιχείρημα.

Η βραδιά μόλις ξεκινούσε...

Page 91: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

91

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 8 Ì

Το πρώτο τους δείπνο

Στην αρχή η Γιάννα ήταν κάπως συγκρατημένη. Ήταν λογικό. Τον ήξερε ελάχιστα και είχε

ήδη κάνει ένα βήμα παραπάνω, αποδεχόμενη πρόσκληση για δείπνο στο σπίτι του. Ο Βαγγέλης προσπάθησε να τη χαλαρώσει, να σπάσει τον πάγο μεταξύ τους και να τη γνωρίσει καλύτερα.

Κάθισαν στο δωμάτιό του, αυτή στον καναπέ και αυτός στην καρέκλα του μικρού του γραφείου. Με ευδιάθετο ύφος ο Βαγγέλης αφαίρεσε το φελλό από το μπουκάλι με το κρασί και γέμισε τα δύο ποτήρια. Ακόμη και γι αυτά είχε προβλέψει την τελευταία στιγμή, καθώς είχε δανειστεί δύο καλά, κρυστάλλινα ποτήρια από ένα συνάδελφό του στην εφημερίδα.

Page 92: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

92

«Ελπίζω να σου αρέσει το κρασί που διάλεξα.» της είπε ευγενικά.

«Αφού το διάλεξες εσύ είμαι σίγουρη πως θα μου αρέσει» του απάντησε αυτή με χαμόγελο.

Η συζήτηση που ακολούθησε ήταν ζεστή, φιλική και χαρούμενη. Οι δύο νέοι είχαν πολλά πράγματα να πουν, ενώ το κλίμα που διαμορφωνόταν ήταν υπεράνω προσδοκιών. Η Γιάννα φαινόταν ήδη στο Βαγγέλη ότι ήταν μία γυναίκα με περιεχόμενο. Ήταν δε και για το Βαγγέλη μία χαρούμενη στιγμή γιατί μετά από λίγα χρόνια συναισθηματικής μετριότητας τον γοήτευε αυτή η νέα γνωριμία και το φλερτ που θα ακολουθούσε. Το κρασί τού Βαγγέλη είχε κάνει θραύση, καθώς η Γιάννα τον είχε κατά πολύ ξεπεράσει στην κατανάλωσή του.

Οι ώρες, όπως γίνεται πάντα σε τέτοιες στιγμές, πέρασαν πολύ γρήγορα. Χωρίς να το καταλάβουν η ώρα έφτασε τρεις και μισή το πρωί. Το ποτό είχε σχεδόν τελειώσει και χαλαρώσει τους δύο νέους φίλους. Τα θέματα συζήτησης για πρώτο ραντεβού είχαν εξαντληθεί. Κάπου εκεί, για να σπάσει την αμηχανία της σιωπής, ο Βαγγέλης έκανε μία κίνηση για να δείξει στη Γιάννα ότι ήταν κοντά της.

Page 93: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

93

«Σου αρέσει η Μαρινέλα;»

«Δεν τρελαίνομαι κιόλας» του απάντησε η Γιάννα.

«Θέλεις να σου βάλω ένα τραγούδι που μου αρέσει;»

«Για να δούμε, για να δούμε...» σχολίασε η Γιάννα

«Καμιά φορά, λέω ν’ αλλάξω ουρανό. Μα δεν υπάρχουν δρόμοι...» τραγουδούσε η διαχρονική τροβαδούρος της ελληνικής μουσικής σκηνής.

«Ωχ, πού το’ ξερες ότι αυτό το τραγούδι μ’ αρέσει πολύ;»

«Το διάβασα στα μάτια σου» της είπε ο Βαγγέλης με νόημα.

Η Γιάννα φορτίστηκε, γύρισε το πρόσωπό της από την άλλη πλευρά για να μην «εκτίθεται» στο Βαγγέλη και χαλάρωσε πάνω στον καναπέ που καθόταν.

Για τα επόμενα λεπτά δεν μιλούσε κανείς. Απλώς άκουγαν το τραγούδι και, που και που, έριχναν ένα πεταχτό βλέμμα ο ένας στον άλλο. Ήταν πεταχτό γιατί ήταν γεμάτο νόημα και

Page 94: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

94

δεν άντεχαν να πουν περισσότερα Ήταν πολύ νωρίς για να πουν περισσότερα. Υπήρχε και η διστακτικότητα να μην παραεκτεθούν, όπως άλλωστε νιώθει κάθε άνθρωπος στην αρχή μίας σχέσης.

Λίγη ώρα αργότερα και ενώ η ώρα ήταν πέντε και μισή η Γιάννα αποχωρούσε από το σπίτι του Βαγγέλη. Στην πόρτα, ο Βαγγέλης την πήρε μία θερμή αγκαλιά και τη φίλησε στο στόμα με πάθος. Εκεί ήταν που η Γιάννα δεν άντεξε. Δάκρυσε. Ένα καινούριο κεφάλαιο στη ζωή της ξεκινούσε.

Page 95: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

95

Με το που έφυγε η Γιάννα από το σπίτι, ο Βαγγέλης κάθισε στον καναπέ, ελαφρά

ζαλισμένος. Είχε μόλις μία ώρα μετά βίας στη διάθεσή του πριν ξαναπάρει το δρόμο για το «μαντρί». Ήταν θολωμένος από το πολύ κρασί που είχε πιει και τη μεθυστική συντροφιά της Γιάννας. Τα περισσότερα κεριά είχαν σβήσει και δύο-τρία μόνο ήταν στα τελειώματα. Δεν είχε ξημερώσει ακόμα, οπότε και το δωμάτιο φωτιζόταν ελαφρά από την τρεμάμενη πλέον φλόγα των κεριών που είχαν απομείνει. Πάνω στο τραπέζι τού φαγητού όλα ήταν στρωμένα όπως όταν την υποδέχτηκε. Η Γιάννα δεν είχε αγγίξει τίποτα, ούτε φυσικά και ο Βαγγέλης.

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 9 Ì

Το άδοξο τέλος του αστακού

Page 96: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

96

Όχι ότι δεν της άρεσε τίποτα, αν και αποδείχτηκε ότι με τα ψαρικά δεν τα πήγαινε καθόλου καλά, αλλά ήταν τέτοια η διάθεση με την οποία πήγε να δει τη νέα της γνωριμία που της είχε κοπεί εντελώς η όρεξη. Ενδιαφέρθηκε μόνο για το κρασί, που λειτουργεί καταλυτικά στη γνωριμία δύο ανθρώπων, καθώς διευκολύνει την κουβέντα και συμβάλλει στο καλό κλίμα.

Μαχαιροπήρουνα, σερβίτσια, τραπεζομάντιλα, όλα ήταν στη θέσης τους, στρωμένα σαν το δείπνο να μην είχε ξεκινήσει ακόμη. Το ίδιο και ο κατακόκκινος από το βράσιμο αστακός. Εξακολουθούσε να κάθεται αεικίνητος και επιβλητικός πάνω από τα ζυμαρικά στη μεγάλη πιατέλα. Με τις δαγκάνες τους προτεταμένες, τις κεραίες του, αυτοκρατορικές, να στέκονται στο ύψος τους και με τα δυο του μάτια καρφωμένα στα μάτια του Βαγγέλη. Σαν να ήθελε να του πει κάτι εκείνη τη στιγμή ο βασιλιάς του δείπνου. Ίσως να του εκφράσει το παράπονό του, που δεν τον τίμησαν, αλλά αδιαφόρησαν για αυτόν. Ίσως να του εκφράσει το θαυμασμό του για τον ίδιο λόγο. Πάντως κάτι ήθελε να του πει ο κατακόκκινος αστακός. Ο Βαγγέλης επέμεινε να

Page 97: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

97

τον κοιτάζει περιμένοντας την αντίδρασή του...

Στο δωμάτιο επικρατούσε ησυχία, καθώς η μουσική είχε σωπάσει. Ήταν τόσο ιδιαίτερη η βραδιά που ο Βαγγέλης παρά το ότι δεν είχε βάλει τίποτα στο στομάχι του για πάνω από 12 ώρες και παρά το αλκοόλ που οξύνει το αίσθημα της πείνας δεν είχε καμία όρεξη να φάει το αγαπημένο του πιάτο. Ήθελε απλώς να ηρεμήσει για λίγο και να χαρεί τη σκέψη του από τη συντροφιά της Γιάννας που είχε φύγει από το σπίτι του... όχι όμως και από το μυαλό του. Έφτιαξε, λοιπόν, ένα δυνατό καφέ και κάθισε στο γραφείο του παρέα με τα λίγα τσιγάρα που του είχαν απομείνει στο πακέτο. Όσο και αν δεν το είχε σε καμία περίπτωση σκεφτεί από πριν όταν την πρωτοσυναντούσε, είχε ένα προαίσθημα μέσα του ότι επρόκειτο να πάει καλά. Καθώς είχε πρόσφατα χωρίσει από την Ρεβέκκα, δεν περίμενε, όπως συμβαίνει συνήθως, να του προκύψει νέα σχέση τόσο γρήγορα. Αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις τα πράγματα δεν γίνονται κατά βούληση. Γίνονται κατ’ επιθυμία. Και η επιθυμία του εν προκειμένω ήταν κατηγορηματική.

Το δωμάτιο είχε μία ιδιαίτερη μυρωδιά.

Page 98: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

98

Ήταν ένας συνδυασμός από τον αστακό, τα μύδια, το μπαλσάμικο της σαλάτας, το κόκκινο γλυκό κρασί, τα κεριά, το άρωμα της καλεσμένης του. Όλα αυτά τα στοιχεία συνέθεταν μία μαγική μυρωδιά. Ιδιαίτερη. Ήταν μεθυστική, εντελώς, σε σημείο που ο Βαγγέλης αναρωτιόταν αν έφταιγε το κρασί που είχε πιει για τη μέθη του ή αυτή η μυρωδιά του δωματίου. Κυρίαρχο στοιχείο ήταν βέβαια το άρωμα της νέας του φίλης. Όχι ότι είχε κάτι το ιδιαίτερο σαν άρωμα, αλλά απλώς είχε το άρωμα αυτής της γυναίκας. Κάλυπτε τη αίσθηση της όσφρησης στο χώρο καθώς καμία από τις υπόλοιπες αισθήσεις, πλην της όρασης, δεν λειτουργούσαν πλέον εν τη απουσία της. Όλη η εναπομείνασα προσοχή του Βαγγέλη πήγαινε λοιπόν στη μία αυτή αίσθηση. Την όσφρηση. Με κλειστά τα μάτια και με τη φαντασία του απογειωμένη.

Η ώρα είχε πάει έξι και τέταρτο. Εμφανώς κουρασμένος γύρισε το βλέμμα του και ξανα-αντίκρισε τον κατακόκκινο αστακό. «Τί να κάνω με σένα τώρα;» του είπε κοιτώντας τον στα μάτια. Για μία στιγμή σκέφτηκε να τον πάρει μαζί στη

Page 99: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

99

μονάδα και να τον φάει το μεσημέρι. Αμέσως μετά κατάλαβε ότι δεν ήταν καλή ιδέα. «Θα με πάρουν για ψωνισμένο αν εμφανίσω αστακομακαρονάδα από το σπίτι μου...» σκέφτηκε. Αδιέξοδο. Ή μάλλον, μονόδρομος... Με γρήγορες κινήσεις, παρά τα σημάδια της κόπωσης, ο ναύτης με ιδιαίτερα βαριά καρδιά, φαγωμένη από αισθήματα και πεινασμένη από φαγητό εναπόθεσε τον αγαπημένο του αστακό εκεί που δεν θα το φανταζόταν ποτέ. Στα σκουπίδια! Δεν είχε και άλλη επιλογή, Τον έβαλε μάλιστα σε ξεχωριστή σακούλα για να μην τον «λερώσει» με τα υπόλοιπα σκουπίδια. Οι μέρες που θα μεσολαβούσαν μέχρι να τον ξαναδεί δεν του επέτρεπαν καμία άλλη σκέψη. Τι κρίμα και τι ευτυχία ταυτόχρονα. Φεύγοντας από το σπίτι φρόντισε να μην αφήσει κανένα παράθυρο ανοιχτό για να «κρατήσει» τη μυρωδιά της βραδιάς ζωντανή μέχρι να επιστρέψει στο σπίτι μετά από λίγες ημέρες...

Μία ώρα αργότερα περνούσε την πύλη της μονάδας στο Ναύσταθμο. Η καινούρια ημέρα ήταν πλέον διαφορετική.

Page 100: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

100

Από εκείνη την ημέρα και μετά όλα εξελίχθηκαν ομαλά. Το πρώτο διάστημα

η σχέση περπάτησε πάνω σε ένα όμορφο φλερτ και από τις δύο πλευρές. Το φλερτ αυτό τροφοδοτήθηκε από την αμοιβαία καλή συντροφιά, αλλά και περιέργεια και θετική διάθεση, παράγοντες κρίσιμοι ειδικά την πρώτη περίοδο όταν ανάμεσα στους ανθρώπους δεν έχουν αναπτυχθεί ακόμη συναισθηματικά φορτία. Άρχισαν, λοιπόν, να κάνουν πράγματα μαζί μέσα από τα οποία ανακάλυπταν ο ένας τον άλλο. Αν και η Γιάννα είχε πολύ ελεύθερο χρόνο, η θητεία του Βαγγέλη δεν επέτρεπε να βλέπονται καθημερινά. Οι περιορισμοί

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 1 0 Ì

Μία νέα σχέση ξεκινά

Page 101: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

101

αυτοί στην επαφή των δύο φίλων ήταν μία ιδιαιτερότητα της σχέσης το πρώτο διάστημα, που λειτούργησε θετικά καθώς απέτρεψε την «υπερφόρτωση» της πρώτης περιόδου και κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον.

Βλεπόντουσαν κατά μέσο όρο κάθε τρεις ημέρες, το βράδυ, καθώς, ο Βαγγέλης το μεσημέρι της ημέρας που είχε έξοδο πήγαινε για λίγες ώρες στην εφημερίδα για να βρίσκεται κοντά στην εργασία και τους συναδέλφους του. Κάποια στιγμή, η Γιάννα θα περνούσε να τον πάρει με το αυτοκίνητό της. Ορισμένες φορές για να μείνουν μαζί μέχρι το πρωί οπότε θα τον πήγαινε πίσω στη δουλειά για να πάρει το δικό του αυτοκίνητο, ή αν δεν έμεναν μαζί το βράδυ και πάλι ο Βαγγέλης θα γύρναγε στην εφημερίδα για να δουλέψει με ησυχία ένα ακόμη δημοσιογραφικό θέμα, εκτός επικαιρότητας.

Page 102: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

102

Η ώρα ήταν δέκα και δέκα το βράδυ, όταν το κινητό του Βαγγέλη στο γραφείο που

βρισκόταν, χτύπησε με μανία...

«Τί θα γίνει βρε παιδί μου, θα περιμένω πολύ ακόμη;» σε έντονο ύφος η Γιάννα.

«Έρχομαι μωρό μου, αμέσως.» απάντησε ο Βαγγέλης.

Ήταν ένα κλασσικό ραντεβού κάτω από το γραφείο του Βαγγέλη στην εφημερίδα. Η Γιάννα περνούσε να τον πάρει για να περάσουν μαζί το βράδυ. Αισίως ο Βαγγέλης έκλεισε τα χαρτιά του και τον υπολογιστή του με τη φράση «αρκετά για σήμερα, σε τρεις μέρες πάλι», άρπαξε βιαστικά

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 1 1 Ì

Γεύσης και διαλόγου συνέχεια

Page 103: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

103

το σακάκι από το κουστούμι του και γρήγορα-γρήγορα κατέβηκε τις σκάλες του πολυώροφου κτιρίου. Είχε «στήσει» για λίγο την Γιάννα, κάτι καθόλου σπάνιο αυτές τις λίγες εβδομάδες που έβγαιναν μαζί. Άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου της, μπήκε μέσα, τη φίλησε τρυφερά στο στόμα και της είπε: «μωρό μου τί προτιμάς βόλτα ή σπίτι;»

«Σπίτι βέβαια. Εσύ με την κούραση που έχεις μόνο για βόλτα δεν είσαι...» του απάντησε η Γιάννα.

Όχι ότι ο Βαγγέλης δεν ήταν όντως κουρασμένος αλλά και η Γιάννα από την πλευρά της ήθελε πολύ να μένουν σπίτι. Σήμερα το πρόγραμμα έλεγε ένα γρήγορο, αλλά γευστικό πιάτο, τηλεόραση και λίγο αλκοόλ για να χαλαρώσουν τα σφιγμένα νεύρα τους από την καθημερινότητα του Βαγγέλη στη μονάδα και στη δουλειά και της Γιάννας στη σχολή της. Το πρόγραμμά της είχε αρχίσει να σφίγγει καθώς ο φόρτος εργασίας από το πανεπιστήμιο αυξανόταν σε συνδυασμό και με τα ιδιαίτερα μαθήματα μαθηματικών που έκανε πιο εντατικά για να συντηρεί τα αυξανόμενα έξοδά της, κυρίως για ψώνια.

Αυτά τα βράδια στο σπίτι του Βαγγέλη μετά από βόλτα ή και χωρίς ήταν στη σχέση τους μία ευχάριστη καθημερινότητα καθώς τα πέρναγαν

Page 104: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

104

πολύ συντροφικά σε ζεστό κλίμα και κουβέντα.

«Έτοιμο το πιάτο μικρέ μου...» ακούστηκε μία φωνή από την κουζίνα.

«Κάθισε Γιάννα μου γιατί μόλις άρχισε το τοκ-σόου με τον υπουργό εξωτερικών. Πρέπει να το δούμε...» της απάντησε ο Βαγγέλης μπροστά από την τηλεόραση.

«Άντε πάλι τα ίδια. Πολιτική συζήτηση. Καλά ρε παιδάκι μου, γιατί τουλάχιστον δεν γινόσουνα πολιτικός, να είχαμε και όλα τα οφέλη του βίτσιου σου και όχι μόνο τα προβλήματα;» παραπονιόταν η Γιάννα.

«Γιατί αγάπη μου στη δημοσιογραφία που έχω επιλέξει έχεις περισσότερα προνόμια από τους πολιτικούς και χωρίς τα δικά τους προβλήματα. Μην βιάζεσαι όμως.»

Στη συνέχεια, βέβαια, η Γιάννα όχι μόνο παρακολούθησε μαζί με το Βαγγέλη την πολιτική συζήτηση αλλά προχώρησε και ένα βήμα παρακάτω σχολιάζοντας συνεχώς τον πολιτικό για την περίσσεια υποκρισία που διέκρινε στο λόγο του ενώ, ο Βαγγέλης, πάντα πολύ αυστηρός, κριτίκαρε το δημοσιογράφο για τη μαλακή στάση που κρατούσε απέναντι στον

Page 105: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

105

υπουργό και γι’ αυτό που αξιολόγησε σαν ελλιπή προετοιμασία για ένα τόσο σοβαρό θέμα.

Page 106: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

106

Δεν θα’ χαν περάσει λίγες εβδομάδες αφότου άρχισαν να ερωτεύονται ο Βαγγέλης

και η Γιάννα όταν ένα βράδυ της πρότεινε να επισκεφτούν το φίλο του Αλέξη Φωτίου. Ήταν ήδη γνωστός στο ευρύ κοινό καθότι νέος βουλευτής και πολλά υποσχόμενος. Ήταν στενός φίλος του Βαγγέλη και είχε εκφράσει την επιθυμία να γνωρίσει το νέο αίσθημα του κολλητού του. Το κίνητρό του ήταν η περιέργεια μαζί με τη διάθεση να συμβουλεύσει το φίλο του για την επιλογή του. Άλλωστε στην περίπτωση της Ρεβέκκας ήταν κάθετος: «αυτή η γυναίκα δεν σου ταιριάζει...»

Η επίσκεψη περιελάμβανε γεύμα, ποτό και

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 1 2 Ì

Επίσκεψη στο σπίτι του Φωτίου

Page 107: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

107

κουβέντα. Αφού έγιναν οι σχετικές συστάσεις στον Αλέξη και τη φίλη του Ίνα, τα δύο ζευγάρια κάθισαν γύρω από το μεγάλο γυάλινο τραπέζι της τραπεζαρίας και ο Αλέξης άρχισε να περιεργάζεται τη Γιάννα...

«Μάλιστα, μάλιστα... βλέπω πώς ο φίλος μου έκανε καλή επιλογή» σχολίασε ο ανερχόμενος πολιτικός.

«Αν εννοείτε καλή επιλογή στην εξωτερική εμφάνιση, ευχαριστώ πολύ για το κομπλιμέντο. Αν εννοείτε καλή επιλογή ανθρώπινα νομίζω πως δεν με ξέρετε καθόλου για να σχηματίσατε κιόλας άποψη για το άτομό μου...» του απάντησε η Γιάννα σε τυπικό και φιλικό ταυτόχρονα ύφος.

«Εσείς κύριε Φωτίου τί με συμβουλεύετε να προσέξω στο Βαγγέλη; Από τί κινδυνεύω;» ρώτησε η Γιάννα τον Αλέξη περνώντας στην αντεπίθεση.

«Άκουσε Γιάννα μου, αν και δεν είμαι σε θέση να δίνω συμβουλές σε κανένα πέρα από τον εαυτό μου θα σου έλεγα ωστόσο ότι τον Βαγγέλη και τα μάτια σου... Βέβαια, δεν λέω, είσαι λίγο μικρή για τα γούστα του φίλου μου...» της απάντησε υπαινικτικά ο Φωτίου.

Page 108: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

108

Η Γιάννα έμεινε άφωνη και με δυσκολία συγκράτησε την έκπληξή της για το «καρφί» του Αλέξη προς το Βαγγέλη.

«Κοιτάξτε, όπως και να’ χει το πράγμα στη ζωή όλα είναι προσωρινά...»

Ο Βαγγέλης έκανε πως δεν άκουγε...

Page 109: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

109

Μία συνηθισμένη Κυριακή μεσημέρι όπου στο σπίτι της Γιάννας στα Νότια προάστια

στηνόταν το καθιερωμένο οικογενειακό μεσημεριανό γεύμα. Γύρω από το τραπέζι, εκτός από τη μικρότερη αδελφή της Νένα και τη μητέρα της Αδαμαντία, βρισκόταν και η οικογενειακή φίλη Τίνα, που ήταν και υπεύθυνη για τη μοιραία γνωριμία της Γιάννας με το Βαγγέλη, καλεσμένη να γευτεί τις φρεσκότατες αλανιάρες τσιπούρες που ο πάντα καλοκάγαθος πατέρας τους Νίκος είχε προμηθευτεί από έναν ψαρά, στο κέντρο, που του έδινε πάντα ό,τι καλύτερο είχε πιάσει στην ψαριά του.

Ένα πέπλο από την τσίκνα του μπάρμπεκιου

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 1 3 Ì

Μία Κυριακή στο σπίτι της Γιάννας

Page 110: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

110

είχε περικυκλώσει την αυλή του σπιτιού, ενώ ο πατέρας ετοίμαζε τις ψαρολιχουδιές. Στο τραπέζι η συζήτηση είχε ανάψει.

«Που λες, Τίνα, η Θάτσερ ήταν αυτή που ξαναέφερε στο προσκήνιο τους μονεταριστές και έβαλε στο περιθώριο, οριστικά απ’ ότι φαίνεται, τους Κεϋνσιανούς οικονομολόγους. Αυτό φάνηκε για τα καλά όταν ακόμη και οι εργατικοί όταν επανήλθαν στην εξουσία το ‘97 μετά από δεκαοχτώ χρόνια εκτός κυβέρνησης, όχι μόνο δεν ανέτρεψαν αλλά, ουσιαστικά, συνέχισαν τη Θατσερική πολιτική, με μία αριστερίζουσα ρητορική, στα βρετανικά χρώματα βέβαια...»

«Καλά, ρε Γιάννα, και σένα μία αστροφυσικό, από πότε άρχισαν να σ’ ενδιαφέρουν αυτά τα θέματα;» ρώτησε πονηρά η Τίνα, για να προκαλέσει τη συζήτηση.

«Μα, δεν ξέρεις Τίνα μου...» πετάχτηκε η μητέρα της Αδαμαντία. «Η Γιάννα έχει γίνει εξπέρ στα πολιτικά. Μη σώσει...» συμπλήρωσε με στομφώδη σαρκασμό για την κόρη της.

«Να λείπουν τα σχόλια παρακαλώ. Και μην ασχολείστε με την προσωπική μου ζωή.» απάντησε η Γιάννα στο καρφί της μάνας της.

Page 111: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

111

«Έτοιμες οι τσιπούρες!» ακούστηκε μια φωνή από τον κήπο, ενώ ο τσικνισμένος πατέρας πρόβαλε την πιατέλα με τις ροδοψημένες τσιπούρες που έσπαγαν μύτες από τη μυρωδιά τους.

«Νικ, όλα καλά αλλά δεν έφτιαξες και μία σαλάτα, από αυτή που αρέσει στην Τίνα με τα μυρωδικά που σου φέρνει ο ξάδελφος από την Πόλη.» του είπε με παράπονο η Αδαμαντία, ενώ ο κύριος Νικ πρόθυμος ανταποκρίθηκε στην παράκληση της γυναίκας του.

Η Γιάννα θαύμαζε το Βαγγέλη και αυτό ήταν σχεδόν αδύνατο να το κρύψει από τους δικούς της ανθρώπους, παρά το ότι θα προτιμούσε να μην το εκδηλώνει. Παράλληλα, μάθαινε και η ίδια πολλά πράγματα τόσο γύρω από τη δουλειά του Βαγγέλη, όσο και γύρω από άλλα ενδιαφέροντα του φίλου της, που την εντυπωσίαζε τακτικά με τις γνώσεις του σε διάφορους τομείς. Γεγονός είναι βέβαια ότι αυτό το θαυμασμό και την εξιδανίκευση σε υπερβολικό βαθμό η Γιάννα τα είχε και στο παρελθόν της σε προηγούμενες σχέσεις της. Σχετίζονταν περισσότερο με το χαρακτήρα της που ήθελε να θαυμάζει το φίλο της, παρά στους ίδιους τους φίλους της και στα

Page 112: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

112

όντως ιδιαίτερα προσόντα τους. Και γενικά, ο θαυμασμός της γυναίκας προς τον άντρα είναι ένα στοιχείο που στις περισσότερες σχέσεις υπάρχει ως πρόθεση από την πλευρά των γυναικών. Σχετίζεται με συμβατικούς ρόλους, του άντρα και της γυναίκας μέσα στην κοινωνία, απέναντι στους οποίους ο άντρας θεωρείται λογικό και επιθυμητό να διακρίνεται σε ένα ή περισσότερα πράγματα, ενώ η γυναίκα να λειτουργεί σαν το στήριγμά και το συμπλήρωμά του.

Page 113: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

113

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 1 4 Ì

Η ζήλια για το παρελθόν

Με το πέρασμα των εβδομάδων και τη μεγαλύτερη γνωριμία των δύο φίλων η

Γιάννα άρχισε να εκδηλώνει και μία ακόμη πτυχή του χαρακτήρα της. Την ανασφάλεια και τη ζήλια. Αισθανόταν μία περιρρέουσα ανασφάλεια γύρω από αυτόν, καθόλου συνδεδεμένη με γεγονότα και αφορμές, αλλά υποδόρια και εσωτερικά. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να πλέξει ένα μεγάλο σενάριο γύρω από την πρώην κοπέλα του και αρραβωνιαστικιά, τη Ρεβέκκα, στην οποία είχε προσωποποιήσει το απόλυτο κακό και τον απόλυτο εχθρό της. Τη ζήλευε και την πολεμούσε καθημερινά με συγκρίσεις, άμεσες

Page 114: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

114

και έμμεσες αναφορές στο πρόσωπό της σε κάθε σχεδόν δραστηριότητά της. Είτε μαγείρευε, είτε οδηγούσε, είτε διασκέδαζε, είτε κοιμόταν… Κατά βάθος αυτό που την ενοχλούσε ήταν ότι η συγκεκριμένη γυναίκα είχε αρραβωνιαστεί τον Βαγγέλη, οπότε κατά τεκμήριο αυτό δήλωνε πως ήταν κάτι περισσότερο από μία απλή σχέση, μία απλή «γκόμενα» όπως ήταν η ίδια.

Για το καλό της σχέσης, ωστόσο, ο Βαγγέλης αντιμετώπιζε με χιούμορ το όλο θέμα, καθώς, όπως συνήθιζε να λέει: «ό,τι και να γίνει στη ζωή μου σε αυτή τη γυναίκα δεν πρόκειται να ξαναγυρίσω.»

Χαρακτηριστικό της έντασης του μίσους της για την πρώην ήταν η απέχθειά της προς οτιδήποτε είχε να κάνει με αυτή, άμεσα ή έμμεσα. Ακόμη και ως προς τη δουλειά της, τη διαφήμιση, την οποία κατά βάθος μάλλον ζήλευε...

«Έχεις πιει ποτέ Μεταξά;» έλεγε γνωστή τηλεοπτική διαφήμιση στην αποφώνηση του σποτ.

Η Γιάννα σχολίαζε: «αχ, Θεέ μου. Τί αηδίες είναι αυτές που μας πασάρουν όλοι αυτοί οι άχρηστοι διαφημιστές. Καθώς απέτυχαν σε κάθε σοβαρή δουλειά, κατέληξαν να

Page 115: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

115

κοροϊδεύουν τον κόσμο με μία δήθεν φαντασία και στην ουσία με αρλούμπες που τις νομίζουν και για ευφυολογήματα».

Ο Βαγγέλης στην άλλη άκρη του δωματίου στο διαμέρισμά του, καθισμένος στο γραφείο του και στον υπολογιστή του, αν και αφοσιωμένος στο άρθρο που τελείωνε για τη σημασία της προώθησης του ελληνοτουρκικού διαλόγου από την κυβέρνηση, τής απαντούσε: «μα καλά, βρε Γιάννα, δεν βαρέθηκες να λες τα ίδια και τα ίδια κάθε φορά που βλέπεις διαφημίσεις στην τηλεόραση;» και συμπλήρωσε: «άλλωστε μην ξεχνάς ότι αν δεν υπήρχαν οι διαφημίσεις εμείς οι δημοσιογράφοι πώς θα ζούσαμε; Η δουλειά μας στηρίζεται στα έσοδα των Μέσων ενημέρωσης από τη διαφήμιση των εταιρειών.»

«Ώρα είναι να μου πεις ότι χρωστάς τη δουλειά σου σε αυτή... ε;» απάντησε χωρίς να το σκεφτεί και πολύ η φίλη του.

«Έχεις χάσει το Θεό σου, γλυκιά μου. Τί να σου πω εγώ.» σχολίασε ο Βαγγέλης.

Page 116: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

116

Η ώρα ήταν έντεκα το βράδυ όταν ο Βαγγέλης και η Γιάννα γυρνούσαν από

τη βόλτα τους στην παραλία. Είχαν περάσει μία ακόμη ευχάριστη βραδιά. Φτάνοντας έξω από τα γραφεία της εφημερίδας, η Γιάννα στάθμευσε το αυτοκίνητό της για να αποχαιρετιστούν. Έπρεπε να επιστρέψει στο γραφείο για να δουλέψει ένα μεγάλο θέμα για τις επιπτώσεις των διαπραγματεύσεων για την κατάργηση των δασμών στο διεθνές εμπόριο.

Την πήρε στην αγκαλιά του, άρχισαν να συζητάνε για τις δουλειές του καθενός την ερχόμενη ημέρα. Χαλάρωσαν συντροφιά με τα τσιγάρα τους και τη μουσική του αυτοκινήτου.

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 1 5 Ì

Ύπνος στο αυτοκίνητο

Page 117: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

117

Ο Βαγγέλης ήταν πτώμα στην κούραση ενώ είχε μπροστά του ολονυχτία στην εφημερίδα, έχοντας κοιμηθεί ελάχιστα όχι μόνο το προηγούμενο βράδυ αλλά και για αρκετές ημέρες πριν. Η διάθεσή του όμως ήταν καλή. Πάντα του άρεσε να έχει γεμάτο πρόγραμμα. Η Γιάννα, μην έχοντας και πολλές υποχρεώσεις ήταν, όπως συνήθως, ξεκούραστη. Όπως την πήρε λοιπόν στην αγκαλιά του, πήρε μία βαθιά ανάσα, χαλάρωσε και συζήταγε μαζί της για τις καλοκαιρινές διακοπές.

«Βουνό ή θάλασσα μικρή μου για το προσεχές καλοκαίρι;» ρώτησε τη Γιάννα ο Βαγγέλης.

«Βουνό φυσικά. Η θάλασσα είναι πολύ τετριμμένο είδος.» απάντησε η Γιάννα.

«Τί είναι αυτά που λες; Υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από τις διακοπές σε ένα όμορφο μέρος με θάλασσα;» παρατήρησε ο Βαγγέλης.

«Βουνό πάνε όσοι ξέρουν γιατί πάνε διακοπές...»

«Άστα αυτά. Θάλασσα θα πάμε».

«Σιγά μην είμαστε μαζί μέχρι το καλοκαίρι... εν πάση περιπτώσει, αν είμαστε μαζί, θα πάμε σίγουρα λίγες μέρες σε ένα βουνό και μετά μπορούμε να πάμε και στη θάλασσα. Έτσι για

Page 118: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

118

να μην λες. Εντάξει αγαπούλη μου;» σχολίασε η Γιάννα.

Ο Βαγγέλης δεν απάντησε.

«Βαγγέλη;»

Ρώτησε ψιθυριστά η Γιάννα για να συνειδητοποιήσει ότι τον είχε πάρει ο ύπνος. Με απαλές κινήσεις μετακίνησε το σώμα της πάνω στο κάθισμα έκλεισε τα μάτια της και προσπάθησε να κοιμηθεί.

Από εκείνη τη στιγμή μέχρι να ξυπνήσει ο Βαγγέλης πέρασαν δύο ολόκληρες ώρες. Ανοίγοντας τα μάτια του συνειδητοποίησε ότι είχε κοιμηθεί ενώ είδε τη Γιάννα να κοιμάται δίπλα του. Άρχισε να τη χαϊδεύει τρυφερά για να την ξυπνήσει όσο πιο απαλά γινόταν, ενώ αυτή έδειχνε να απολαμβάνει τα χάδια του μέσα στον ύπνο της και δεν έλεγε να ξυπνήσει. «Γλυκιά μου πρέπει να φύγω» της είπε ψιθυριστά μέσα στο αυτί της. «Πού να πας τώρα. Κάτσε εδώ...» Έτσι κι έγινε. Το ζευγάρι συνέχισε τον ύπνο του για αρκετή ώρα ακόμη.

Page 119: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

119

Κόσμος άρχισε να μαζεύεται στο σπίτι της Τίνας λίγο μετά τις έντεκα το βράδυ,

παραμονή πρωτοχρονιάς, ενώ αρκετοί ακόμη αναμένονταν λίγο μετά τα μεσάνυχτα αφού θα έκαναν την αλλαγή του χρόνου στο σπίτι τους και παρέα με τις οικογένειές τους. Η πρωτοχρονιά και, μαζί της, η συμβολική αλλαγή της χιλιετίας προς το έτος ορόσημο 2000 γιορτάστηκε σε όλο τον κόσμο με το συμβολισμό τής αλλαγής εποχής.

Το σπίτι ήταν όμορφα στολισμένο στο κλίμα των ημερών, χριστουγεννιάτικα δέντρα με δώρα και πολύχρωμα φώτα, γιρλάντες, κόκκινα τραπεζομάντιλα, πράσινες τσόχες με

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 1 6 Ì

Σκοπιά millennium

Page 120: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

120

τα σχετικά «καρέ» έτοιμα για τους παίχτες. Στο κεντρικό σαλόνι του σπιτιού η Γιάννα, η αδελφή της η Νένα, ο Αλέξης Φωτίου, ο φίλος της Τίνας φιλόσοφος Πάρης Καστανάς απολάμβαναν το ποτό τους στο ζεστό περιβάλλον της πολυτελούς οικίας της οικογένειας Γεροδήμου στη Βούλα της Γλυφάδας.

«Θα σου λείπει πολύ ο Βαγγέλης, ε Γιάννα;» ρώτησε ρητορικά ο Αλέξης Φωτίου που όπως και την προηγούμενη χρονιά έτσι και φέτος αποδέχτηκε την πρόσκληση τής Τίνας για πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν.

«Ε’ εντάξει. Είπαμε. Μην τρελαθούμε κιόλας...» σχολίασε η Γιάννα.

Είχαν συμπληρώσει δύο μήνες μαζί και παρά το θετικότατο κλίμα στη σχέση η Γιάννα προτιμούσε σε κάθε αναφορά της προς τρίτους να είναι εξαιρετικά συγκρατημένη. Ήταν και ο χαρακτήρας της έτσι, αλλά επιπρόσθετα δεν λογάριαζε αυτή τη σχέση με κάποιον ιδιαίτερο τρόπο. Ακόμη τουλάχιστον. Ο Βαγγέλης για κακή του τύχη όχι μόνο βρισκόταν εντός της μονάδας του, αλλά είχε και υπηρεσία, κοινώς «σκοπιά» που ξεκινούσε στις εννέα το βράδυ και θα τελείωνε μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα.

Page 121: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

121

Ήταν η πρώτη του πρωτοχρονιά με τη Γιάννα και δεν μπορούσαν να είναι μαζί.

Η νύχτα ήταν παγωμένη με κρύο τσουχτερό και καθαρή ατμόσφαιρα. Ο Βαγγέλης έλαβε θέση λίγο μετά τις εννέα σε ένα απομακρυσμένο σημείο, στο φάρο, για να κάνει το νούμερό του, παρέα με το φως του φεγγαριού, το όπλο του, τα τσιγάρα του και το κινητό του τηλέφωνο. Είχε μεγάλο φεγγάρι που φώτιζε τα αλαφιασμένα νερά του Αιγαίου από τον άνεμο που δεν έλεγε να κοπάσει.

Δεν τον πείραζε και πολύ που θα περνούσε την ιδιαίτερη αυτή βραδιά μέσα στη μονάδα. Η σκοπιά στο φάρο που τον είχαν προγραμματίσει του άρεσε πολύ. Του έδινε τη δυνατότητα να μένει για λίγο με τον εαυτό του, να συγκεντρώνεται, κάτι που στην ένταση της κάθε ημέρας δεν είναι εύκολο. Είναι μάλλον πολυτέλεια. Μπορούσε, έτσι, να σκεφτεί περισσότερο, να ηρεμήσει, να χαλαρώσει, να κουβεντιάσει με τον εαυτό του, να πάρει για λίγο απόσταση από τα πράγματα.

Η ώρα ήταν δύο λεπτά περασμένα μεσάνυχτα. Ο Βαγγέλης δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι η ώρα είχε φτάσει για τη συμβολική αλλαγή του χρόνου. Το κινητό του χτύπησε. Δεν ξαφνιάστηκε. Η

Page 122: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

122

Γιάννα έπαιρνε πάντα όταν είχε υπηρεσία.

«Αγαπουλίνο μου καλή χρονιά. Και του χρόνου να είμαστε μαζί τέτοια μέρα...»

«Να είμαστε μικρή μου... να είμαστε. Καλή χρονιά.»

Αφού κουβέντιασαν για λίγα τα δρώμενα στο σπίτι της Τίνας, κλείνοντας το τηλέφωνο ο Βαγγέλης γύρισε προς το πέλαγος και έμεινε για λίγο ακίνητος θαυμάζοντας τα παγωμένα και ταραγμένα νερά του Αιγαίου. «Είναι καλό παιδί η Γιάννα» ψιθύρισε στον εαυτό του. Αυτός στη παγωμένη σκοπιά στο φάρο του ναυστάθμου, αυτή στη Γλυφάδα στο ζεστό σπίτι της φίλης της. Δεν ήταν και τόσο μακριά ο ένας από τον άλλο. «Θα’ ταν όμορφα να ήμασταν μαζί απόψε το βράδυ. Δεν πειράζει όμως. Έχει ο Θεός».

Page 123: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

123

Λίγες ημέρες μετά και συγκεκριμένα στη γιορτή των Φώτων ο Βαγγέλης θα έπαιρνε

την πρώτη του ολιγοήμερη άδεια από τη μονάδα. Μόλις τρεις ημέρες έχοντας συμπληρώσει 10 περίπου συνεχόμενες εβδομάδες στη Σαλαμίνα στη διάρκεια των οποίων δεν είχε λείψει ούτε ένα ολόκληρο εικοσιτετράωρο.

«Αϊ στο διάολο, ηλίθιε...» ακούστηκε μία Γιάννα να φωνάζει με προτεταμένο το χέρι της έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου της...

«Ρε Γιάννα, τί θα γίνει με σένα; σταμάτα επιτέλους να τσακώνεσαι με όλο τον κόσμο στο δρόμο» της είπε σε έντονο ύφος για μία ακόμη φορά ο Βαγγέλης.

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 1 6 Ì

Πρώτη φορά στη Σουβάλα

Page 124: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

124

Το ζευγάρι με το αυτοκίνητο της Γιάννας είχε πάρει το δρόμο για την πρώτη του απόδραση από την Αθήνα. Η μικρή άδεια τιμήθηκε δεόντως. Το ζευγάρι κατευθύνονταν στο εξοχικό σπίτι του Βαγγέλη στη Σουβάλα, ένα συμπαθητικό και γραφικό χωριό κοντά στον Παρνασσό.

Η Γιάννα είχε μία ιδιαίτερη σχέση με το αυτοκίνητό της. Της άρεσε πολύ να το οδηγεί, θεωρούσε, δε, τον εαυτό της «καταπληκτική» οδηγό και στο θέμα αυτό δεν σήκωνε κουβέντα. Πίστευε, βέβαια, ότι η οδήγηση είναι προνόμιο των ανδρών, από τη φύση τους, ενώ τον Βαγγέλη θεωρούσε μέτριο οδηγό κάτι που συνήθιζε να το επαναλαμβάνει για να του δείχνει ότι ήταν καλύτερη και αυτή σε κάτι. Ήταν, δε, ένας κλασσικός καυγάς γύρω από την οδήγηση. Ο Βαγγέλης συνήθιζε να «της βάζει χέρι» για τις απότομες κινήσεις που έκανε στο τιμόνι αλλά και για τις χειρονομίες που έκανε συχνότατα σε άλλους οδηγούς όταν τολμούσαν όχι να παραβιάσουν, αλλά να επιχειρήσουν να παραβιάσουν την προτεραιότητά της… Αισθανόταν ότι θίγονταν τα ζωτικά κυριαρχικά της δικαιώματα επί του οδοστρώματος… Ταυτόχρονα, η ίδια συνεχώς

Page 125: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

125

επιχειρούσε να υποκλέψει την προτεραιότητα των άλλων και να τους βγει από μπροστά για να τους δείξει πόσο καταπληκτική οδηγός ήταν. Όταν, δε, σπάνια οδηγούσε ο Βαγγέλης χαιρόταν να κάνει γκριμάτσες για όλα αυτά που έβρισκε «φτωχά» στον τρόπο που οδηγούσε. Και συνήθιζε να λέει: «μα είναι δυνατόν να έχω έναν άντρα που οδηγεί χειρότερα από εμένα;». Ο Βαγγέλης φυσικά δεν έδινε καμία σημασία στα λόγια της καθώς ήξερε ότι κατά βάθος ήταν και αυτό ένα παιχνίδι ερωτισμού, ένα φλερτ, από μέρους της που ασυνείδητα της άρεσε να το παίζει καθημερινά.

Μετά από δύο ώρες περίπου οδήγηση, το αυτοκίνητο της Γιάννας έφτασε στη Σουβάλα. Ήταν αργά, Παρασκευή βράδυ, χωρίς φεγγάρι. Με τις κατάλληλες οδηγίες τού Βαγγέλη στάθμευσαν το αμάξι λίγα μέτρα από το σπίτι, μία μικρή εξοχική μονοκατοικία μέσα σε ένα κτήμα, μακριά από την πολυκοσμία. Η Γιάννα αφού έριξε τις πρώτες ανιχνευτικές ματιές στο χώρο γύρω της, παρά το σκοτάδι, μάζεψε τις σακούλες με τα ψώνια από το σούπερ-μάρκετ από τα πίσω καθίσματα, ενώ ο Βαγγέλης πήρε τις δύο μικρές τσάντες με τα

Page 126: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

126

πράγματά τους και άρχισαν να περπατάνε σε ένα μικρό χωμάτινο μονοπάτι προς το σπίτι.

Προπορευόμενος, ο Βαγγέλης ξεκλείδωσε το μισοσκουριασμένο λουκέτο με την αλυσίδα για την είσοδο στο κτήμα, όταν οι δύο γάτες του, φοβισμένες όπως πάντα, έτρεξαν να κρυφτούν κάτω από τη βεράντα. Δύο σκιές, συνοδευόμενες από το θόρυβο των βημάτων τους, έμπαιναν στα χωράφια τους. Λίγα δευτερόλεπτα μετά άνοιγε η πόρτα του σπιτιού και η Γιάννα αμέσως, χωρίς να ειπωθούν πολλά, κατευθύνθηκε προς την κουζίνα όπου άρχισε να τακτοποιεί τα ψώνια. Ο Βαγγέλης βγήκε για λίγο έξω και πλησίασε τη μία από τις δύο γάτες, τη λευκή, ή αλλιώς Μικρή, όπως την είχε ονομάσει έξι χρόνια νωρίτερα όταν, γατάκι λίγων εβδομάδων τότε, την πήρε από ένα καλό του φίλο. Ήταν η γάτα που πρωτοσυνάντησε η Γιάννα στο σπίτι του στην Αθήνα. Μετά από έντονες πιέσεις τον είχε πείσει και την είχε στείλει στο εξοχικό για να «ζει καλύτερα» όπως του είχε ισχυριστεί. Η αλήθεια είναι ότι στην Αθήνα το γατί δεν περνούσε και πολύ καλά, κλεισμένο σε ένα διαμέρισμα, χωρίς παρέες, χωρίς ενδιαφέροντα.

Page 127: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

127

Αφού με σχετική δυσκολία, κυριευμένη από το φόβο της, η Μικρή τον αναγνώρισε αυτός την έπιασε προσεκτικά, την ανέβασε στην αγκαλιά του και άρχισε να της μιλάει... Η γάτα, μέσα στην καλή χαρά, ανταπέδιδε τα χάδια του με το νιαούρισμά της, τα μισόκλειστα μάτια της από τη χαλάρωση, και το παραδειγματικό γουργουρητό του στομαχιού της. Η Γιάννα ακούγοντας τα τρυφερά λόγια του Βαγγέλη αλλά και τις αντιδράσεις της θηλυκιάς γάτας, διακριτικά, εμφανίστηκε στην πόρτα και σιωπηρά παρατηρούσε τη σκηνή, με τα μάτια καρφωμένα στη έκφραση του Βαγγέλη και στη ζεστασιά που έβγαζε προς τη γάτα του. Της προκαλούσε εντύπωση η τρυφερότητα με την οποία χαϊδολογούσε το ταπεινό τετράποδο. Η ζήλια ξεχείλιζε από τα ρούχα της. Δεν είπε τίποτα όμως και ξαναμπήκε μέσα στο σπίτι. Λίγο μετά όταν έκλεισε την πόρτα ο Βαγγέλης τον απείλησε με έντονο ύφος...

«Μην τολμήσεις και με αγγίξεις με τα βρώμικα χέρια σου. Στο μπάνιο και γρήγορα...»

Αφού μαγείρεψαν και έφαγαν κάτι γρήγορο στο τζάκι, και ενώ έξω από το σπίτι έβρεχε καταρρακτωδώς, ο Βαγγέλης πλησίασε τη

Page 128: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

128

Γιάννα πάνω στη φλοκάτη όπου είχαν αράξει, τη χάιδεψε τρυφερά στο μάγουλο και της είπε: «πού είναι το κοριτσάκι μου;». Αυτή του χάρισε ένα μικρό και όμορφο χαμόγελο και του απάντησε με σιγουριά: «εδώ είναι το κοριτσάκι σου».

Η φωτιά στο τζάκι συνέχισε να σιγοκαίει, ένα μεγάλο κερί συμπλήρωνε το φωτισμό του χώρου, ένα μισοάδειο μπουκάλι με κόκκινο, γλυκό πάντα, κρασί συνόδευε την κουβέντα τους μέχρι που τους πήρε ο ύπνος. Πάνω στη φλοκάτη.

Κατά τις οχτώ το πρωί ο Βαγγέλης άνοιξε τα μάτια του. Άπλωσε το χέρι του για να αγκαλιάσει τη Γιάννα αλλά αυτή δεν ήταν εκεί. Είχε ήδη σηκωθεί λίγο νωρίτερα και για να βγει μία βόλτα γύρω - γύρω στο κτήμα και να εξερευνήσει το χώρο. Αν και δεν το δήλωνε ιδιαίτερα, φαινόταν από αρκετά πράγματα ότι της άρεσε το μέρος. Ίσως λόγω χαρακτήρα της άρεσε το «χωριό», η έννοια μίας μικρής κοινωνίας που ζει σχετικά λιτά μέσα στη φύση. Την ηρεμούσε και η Γιάννα είχε ανάγκη από πράγματα που την ηρεμούν. Της άρεσε η εξοχή, η φύση, το περιβόλι, οι βόλτες στο βουνό. Και ήταν μία πτυχή του χαρακτήρα

Page 129: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

129

της που δεν φαινόταν στην πόλη γιατί, κατά τα άλλα, ήταν παιδί της πόλης. Στην εξοχή φάνηκε και η απλότητα του χαρακτήρα της. Φάνηκε η τεμπελιά της, ο ερωτισμός της, η αγάπη της για τα λουλούδια, οι ευαισθησίες της. Μόνο με τις γάτες του Βαγγέλη δεν τα πήγε πολύ καλά. Αλλά, εντάξει, δεν μπορούμε να τα έχουμε και όλα...

Το τριήμερο πέρασε σαν νερό, χωρίς να προλάβουν να βαρεθούν ούτε μία στιγμή.

Αυτό το μικρό εξοχικό μέσα στο κτήμα έγινε για το ζευγάρι ένα καταφύγιο που επισκέπτονταν αρκετά συχνά τα Σαββατοκύριακα. Τους προσέφερε τη δυνατότητα να ηρεμούν, να ξεχνιούνται, να απολαμβάνουν πιο απερίσπαστα ο ένας τη συντροφιά του άλλου, να κάνουν πολλά, μικρά και όμορφα πράγματα μαζί. Ο Βαγγέλης, που αγαπούσε ιδιαίτερα αυτό το σπίτι, στην αρχή είχε ανησυχία ότι μία κοπέλα της πόλης, όπως έδειχνε και ήταν η Γιάννα από κάθε πλευρά, θα μπορούσε να βρει ομορφιά και επιθυμία για ένα τέτοιο περιβάλλον. Ευτυχώς γι αυτόν και τη σχέση του, όμως, έκανε λάθος. Η Γιάννα για μία ακόμη φορά τον εξέπληττε θετικά.

Page 130: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

130

Ήταν ένα Σαββατόβραδο, αργά, στο σπίτι του Βαγγέλη. Αφού γύρισαν από

μία μικρή έξοδο ο Βαγγέλης τής είπε πως είχε αρκετή δουλειά να κάνει.

«Θα με βάλεις όμως να κοιμηθώ, έτσι;» του ζήτησε ναζιάρικα η Γιάννα.

Αφού ετοιμάστηκαν, αυτή για ύπνο και αυτός για δουλειά, ξάπλωσε μαζί της, την πήρε αγκαλιά «μπανανίτσα» και άρχισε να της μιλάει, όπως έκανε και πολλά άλλα βράδια. Της άρεσε πολύ να της μιλάει πριν κοιμηθούν, σαν μωρό παιδί που τα λόγια της μάνας το νταντεύουν, το νανουρίζουν, καθώς ποτίζουν το μυαλό του και την ψυχή του με τον κόσμο

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 1 8 Ì

Κομπιούτερ και άνθρωποι

Page 131: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

131

του «λόγου», τον κόσμο των ανθρώπων. Λίγα λεπτά αργότερα η Γιάννα αποκοιμήθηκε.

Ο Βαγγέλης σηκώθηκε και κάθισε στο γραφείο του για να δουλέψει στον υπολογιστή. Άναψε ένα τσιγάρο και άνοιξε λίγο το παράθυρο για να φεύγει ο καπνός, καθώς δίπλα του κοιμόταν η Γιάννα. Μέσα στην απόλυτη ησυχία και ηρεμία της νύχτας παρατήρησε το κελάηδημα ενός αηδονιού ακριβώς έξω από το παράθυρο, πάνω σε ένα από τα ελάχιστα δέντρα που υπήρχαν στον ακάλυπτο.

«Τι όμορφα που είναι...» ψιθύρισε στον εαυτό του.

Αμέσως μετά άνοιξε τον υπολογιστή και συνειδητοποίησε ότι ο θόρυβος του ανεμιστήρα του σκέπασε το τραγούδι του αηδονιού.

«Τι κρίμα...» συμπλήρωσε. «Ο θόρυβος που κάνει ο υπολογιστής και που σκεπάζει το κελάηδημα του αηδονιού είναι ο θόρυβος ενός ολόκληρου κόσμου που σκεπάζει το θόρυβο ενός άλλου κόσμου» είπε μέσα του.

Είχε πολλή δουλειά ωστόσο και δεν το’ βαλε κάτω. Στρώθηκε για τα καλά. Μετά από λίγες ώρες, το πρώτο φως από το ξημέρωμα

Page 132: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

132

είχε κάνει την εμφάνισή του. Ο Βαγγέλης, κουρασμένος από το ξενύχτι, δοκίμασε να ανοίξει ένα ακόμη αρχείο στον υπολογιστή και συνειδητοποίησε ότι το φως τής αυγής δεν του επέτρεπε να βλέπει καλά στην οθόνη του υπολογιστή. Σαν φυσική αντίδραση, σηκώθηκε και κάλυψε το παράθυρο με την κουρτίνα για να μπαίνει λιγότερο φως.

Ήταν δύο μικρά περιστατικά που περιείχαν συμβολισμούς για τη σχέση των ηλεκτρονικών υπολογιστών με τη φύση και τον άνθρωπο. Δήλωναν εκφραστικά τη διαφορά των δύο αυτών κόσμων στους οποίους ο άνθρωπος, ενώ ξεκίνησε από τον πρώτο έφτασε στο σημείο να εξαρτάται απεριόριστα από το δεύτερο.

Page 133: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

133

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 1 9 Ì

Ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας

Ήταν τόσο κυκλοθυμική. Από τη μία στιγμή στην άλλη… αυτό βασικά δεν

προβλημάτιζε τόσο τον Βαγγέλη καθώς είχε την ικανότητα να της μεταστρέφει τη διάθεση με κάποιες ενέργειες και κινήσεις. Με λίγες κουβέντες και εκφράσεις στο πρόσωπό του. Με τα μάτια του. Και για την Γιάννα αυτό ήταν σημαντικό, καθώς ήταν ένα από αυτά που αγαπούσε σε αυτόν τον άνθρωπο. Το ότι μπορούσε να διαχειρίζεται σωστά τις αδυναμίες τού χαρακτήρα της.

Ένα άλλο στοιχείο που αγαπούσε σ’ αυτόν ήταν ότι σε πολλά πράγματα ήταν διαφορετικός, χωρίς όμως να είναι εξεζητημένος. Οι απόψεις

Page 134: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

134

του σε πολλά θέματα ήταν τελείως διαφορετικές από αυτά που ήξερε ή που είχε ακούσει. Και με λίγες λέξεις τής έκανε σαφές πως ήξερε τι πίστευε αυτή, γιατί το πίστευε και, κυρίως, γιατί αυτό ήταν εντελώς λάθος. Και το σωστό ήταν απλούστατα «αυτό». Και η γνώμη τού Βαγγέλη μετρούσε για αυτήν. Υπήρχαν βέβαια και οι φορές που οι απόψεις των δύο ταυτίζονταν και αυτό προκαλούσε ένα διπλά θετικό αίσθημα στην Γιάννα: από τη μία ικανοποίηση ότι επικοινωνούσε καλά μαζί του και από την άλλη ένα αίσθημα αυτοεκτίμησης για την ορθότητα της γνώμης της, όπως αυτή επιβεβαιωνόταν από τον αγαπημένο της.

Αυτό που βαθύτερα την πείραζε, την ενοχλούσε και αργότερα την πόναγε ήταν ότι αυτός ο άνθρωπος που είχε κοντά της τόσο καιρό είχε ένα κομμάτι του που αισθανόταν πως το κράταγε εντελώς μακριά της. Απόκρυφο και άγνωστο. Στην πραγματικότητα αυτό το κομμάτι ήταν, θα έλεγε κανείς, «ο κακός του εαυτός», ο μη-κοινωνικός, ο μη-συντροφικός. Και μαζί με το άλλο κομμάτι του, το κοντινό σε αυτή, έφτιαχναν το συνολικό Βαγγέλη. Κάτι που αυτή συνολικά ήθελε ίσως γιατί ήταν απλώς ερωτευμένη.

Page 135: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

135

Η Γιάννα ήταν μία βαθιά ρομαντική γυναικεία φύση. Τα δύο αυτά στοιχεία συνυπήρχαν πάνω της με ένα γνήσιο και αυθεντικό τρόπο χαρίζοντάς της μία ανθρώπινη ποιότητα που δεν εκπεμπόταν προς τα έξω γιατί και τα δύο τα κράταγε μόνο για πολύ κοντινούς της ανθρώπους. Με αυτά τα δύο λόγια παράλληλα βεβαίως και με την υψηλή της ευφυΐα περιγράφεται η Γιάννα. Ήταν τρυφερή, ζεστή, χαμογελαστή με έναν απλό και ειλικρινή τρόπο, χωρίς προσχήματα και πρέπει. Ήταν η απλότητά της, αυτό που την ξεχώριζε στον άνθρωπο που είχε την ευκαιρία να τη γνωρίσει, δηλαδή στο σύντροφό της. Αν τουλάχιστον ήξερε να το εκτιμήσει. Πολλές φορές οι άνθρωποι προτιμούν ακόμη και σε προσωπικές τους στιγμές να διατηρούν στοιχεία των κοινωνικών τους ρόλων, στοιχεία του κοινωνικού πολιτισμού, όχι όμως και απαραίτητα γνήσιες εκφράσεις της ψυχής τους, του χαρακτήρα τους.

Το κλασσικό σκηνικό ανάμεσα στο Βαγγέλη και την Γιάννα στηνόταν γύρω από μία έντονη διαφωνία σε μία κουβέντα. Το θέμα της ήταν πάντα έλασσον και επιμέρους. Τα σημεία διαφωνίας τής Γιάννας ήταν συνήθως η επιμονή

Page 136: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

136

τού Βαγγέλη στη γνώμη του, στη βάση του «ξέρω εγώ» ενώ, για την Γιάννα η εμμονή εδραζόταν στην αρχή τού «βλέπεις τι σου λέω;» Τη στιγμή της κορύφωσης της διαφωνίας, η Γιάννα αντί να οξύνει την αντίδρασή της, συνήθως κορύφωνε την αγάπη της για αυτόν και αυτό το εκδήλωνε με μία βαθιά αναπνοή και έναν αναστεναγμό. Ήταν τόσο καλά όλα, τουλάχιστον τη στιγμή μίας μεγάλης διαφωνίας. Οι χειρότερες στιγμές της ήταν όταν βρισκόταν μακριά του και δεν εισέπραττε με κάθε τρόπο την αγάπη τού συντρόφου της. Ήθελε απλώς την επιβεβαίωση της γυναίκας που αγαπάει το φίλο της.

Η σχέση για τη Γιάννα ήταν με μία λέξη ένα “λιμάνι”. Ένα αποκούμπι για το άγχος της, τις ανασφάλειές της, αλλά και τη χαρά της, τη μοναχικότητά της, τον ερωτισμό της. Για όλα αυτά ακουμπούσε στον άλλον και γι’ αυτήν το σημαντικό ήταν να μπορεί να ακουμπάει. Ο Βαγγέλης δεν άφησε τη Γιάννα να ακουμπήσει ποτέ όσο ήθελε. Την άφηνε να ακουμπάει με «δόσεις». Με μικρές στιγμιαίες, ημερήσιες ή εβδομαδιαίες δόσεις που της άρεσαν πολύ και ζήταγε όλο και περισσότερες. Και εδώ είναι ακριβώς ένα σημείο που την έκανε να

Page 137: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

137

τον αγαπήσει περισσότερο: ότι ενώ δεν την άφηνε να ακουμπάει «σταθερά» και μόνιμα, αισθανόταν ότι ήταν ένας άνθρωπος στον οποίο μπορούσε να ακουμπήσει. Γιατί είχε αυτό που της έλλειπε: δυνατό χαρακτήρα, σιγουριά, αυτοπεποίθηση.

Page 138: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

138

Αυτοί οι πρώτοι τρεις μήνες της σχέσης πέρασαν ονειρεμένα. Παρά τις αντιξοότητες

που σχετίζονταν με τους περιορισμούς του Βαγγέλη λόγω της θητείας του στο Πολεμικό Ναυτικό.

Περί τα τέλη Ιανουαρίου του νέου χρόνου και μετά από έντονες προσπάθειες ο Βαγγέλης, με τη βοήθεια του καλού του φίλου Αλέξη Φωτίου, κατάφερε να πάρει μία ευνοϊκή μετάθεση σε άλλη μονάδα εντός της Αττικής στην οποία μπορούσε να είναι κάθε μέρα έξω. Υπολείπονταν άλλοι πέντε περίπου μήνες για να απολυθεί από το στρατό και με αυτή τη μετάθεση μπορούσε να επανέλθει κανονικά

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 2 0 Ì

Τα πρώτα σύννεφα στον ορίζοντα

Page 139: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

139

στη δουλειά του. Η εξέλιξη αυτή λειτούργησε σαν καταλύτης και στη σχέση του με την Γιάννα, υπό την έννοια ότι της έδωσε αυτό που στερούνταν: περισσότερο χρόνο. Γρήγορα άρχισαν και οι εκδρομές. Οι επόμενοι δύο μήνες ήταν ακόμη καλύτεροι.

Η μετάθεση αυτή, ωστόσο, οδήγησε το Βαγγέλη ουσιαστικά πίσω στην εφημερίδα. Αυτό σταδιακά άρχισε να έχει αντίκτυπο στη σχέση του, καθώς η καριέρα του ξαναμπήκε για τα καλά στο προσκήνιο της ζωής του. Τους προηγούμενους μήνες, είναι γεγονός, ότι είχε μεν το μυαλό του στη δουλειά του, αλλά οι μεγάλοι περιορισμοί που είχε λόγω θητείας τον έκαναν να μην μονοπωλεί το ενδιαφέρον του η καριέρα. Και κατά συνέπεια να έχει περισσότερο χώρο στο μυαλό του και στην ψυχή του για τη σχέση του με τη Γιάννα.

Με την απελευθέρωση του χρόνου του ξαναμπήκε γρήγορα σε έντονους εργασιακούς ρυθμούς. Η σταδιοδρομία του στην εφημερίδα, βρισκόμενη στην αρχή σχεδόν, ήταν γι αυτόν η μεγάλη του προτεραιότητα. Δεν μπορούσε να κάνει και διαφορετικά. Εργαζόταν, λοιπόν, πολύ, ενώ η σχέση του με τη Γιάννα έγινε σύντομα ένα συμπλήρωμα

Page 140: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

140

σε αυτή την καθημερινότητα. Η Γιάννα, αν και προσπάθησε να δείξει κατανόηση απέναντι στο φίλο της, σύντομα άρχισε να κουράζεται από αυτή την κατάσταση και αυτό να λειτουργεί αρνητικά στη διάθεσή της, στην υπομονή και τη στάση της απέναντι στο φίλο της και την ίδια τη σχέση. Είναι γεγονός ότι και ο Βαγγέλης έχοντας αίσθηση των περιορισμών που του επέβαλλε το πρόγραμμά του προσπαθούσε να ισορροπεί τα πράγματα. Από την πλευρά της, όμως, με τον καιρό άρχισε να δίνει όλο και λιγότερα περιθώρια. Συνήθιζε να λέει στον εαυτό της: «γιατί να κάθομαι και να ανέχομαι αυτή την κατάσταση;»

Τα προβλήματα, ωστόσο, στη σχέση τους δεν άρχισαν με τη διόγκωση των επαγγελματικών υποχρεώσεων του Βαγγέλη. Η Γιάννα, ώριμα για την ηλικία της έδειξε από κατανόηση έως και συμπαράσταση. Παρά την ομολογουμένως καλή στάση της Γιάννας ο Βαγγέλης από την πλευρά του σταδιακά συνειδητοποιούσε ότι δεν κάλυπτε τη Γιάννα, όσο αυτή ήθελε. Δεν της προσέφερε όλα εκείνα τα συναισθήματα και τις εκφράσεις τους που χρειάζεται κάθε γυναίκα από τη σχέση της. Η καθημερινότητά τους έγινε πιο ρουτίνα, λιγότερο «συγκινητική», πιο συνηθισμένη.

Page 141: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

141

Όλα ξεκίνησαν μία συνηθισμένη καθημερινή βραδιά κάπου στο κέντρο της Αθήνας. Το

ζευγάρι είχε βγει για βόλτα ένα βράδυ στα τέλη Μαρτίου και μετά από αρκετά χιλιόμετρα στο αυτοκίνητο της Γιάννας και ένα μικρό τσακωμό, στα καλά του καθουμένου, ο Βαγγέλης γύρισε και της είπε:

«Κοίταξε Γιάννα. Με έχει απασχολήσει εδώ και λίγο καιρό και νομίζω ότι δεν σε καλύπτω συναισθηματικά. Δεν σου δίνομαι όσο εσύ τουλάχιστον και αυτό με ενοχλεί γιατί αξίζεις κάτι καλύτερο. Νομίζω πως είναι καλύτερα να χωρίσουμε».

Είχαν συμπληρώσει έξι μήνες περίπου μαζί.

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 2 1 Ì

Η αρχή του τέλους

Page 142: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

142

Η Γιάννα έπεσε από τα σύννεφα. Αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσε να περιμένει από τον Βαγγέλη. Σοκαρίστηκε. Προσπάθησε να πάρει εξηγήσεις, νευρίασε, έκλαψε, χτυπήθηκε μόνη της και τελικά δεν άλλαξε τίποτα. Ο Βαγγέλης για πρώτη φορά δήλωνε πως δεν την αγαπάει, λίγο-πολύ, όταν στη σχέση τους κατά βάση όλα ήταν καλά! Πολύ καλά, θα έλεγε κανείς. Αυτός ήταν ο πρώτος χωρισμός που κράτησε... τρεις μέρες. Ο Βαγγέλης δεν άντεξε περισσότερο και ξαναγύρισε κοντά της με δηλώσεις μετάνοιας, βιασύνης, απερισκεψίας κλπ.

Αυτό το σύννεφο στη σχέση, όσο μικρό κι αν ήταν και όσο λίγο κι αν κράτησε, άφησε το στίγμα του. Από εκείνο το σημείο και μετά ακολούθησε μία περίοδος όπου αρκετά πράγματα είχαν αλλάξει κυρίως από την πλευρά της Γιάννας. Πλέον, στην ψυχή της είχε εισβάλλει μία καινούρια λέξη: επιφύλαξη. Από τη μία πλευρά βέβαια. Από την άλλη άρχισε να δένεται περισσότερο μαζί του, να τον θέλει περισσότερο, καθώς αισθάνθηκε ότι δεν ήταν ξεκάθαρα τα πράγματα από μέρους του.

Page 143: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

143

Η φθορά της σχέσης δεν άργησε να έρθει. Οι αφορμές ήταν συνήθως καθημερινές και ανούσιες και είχαν να κάνουν με το βεβαρημένο πρόγραμμα του Βαγγέλη και το «φάντασμα» της πρώην κοπέλας του από το παρελθόν του. Η Γιάννα άρχισε να παραγκωνίζει τον «καλό» της εαυτό και να εκφράζεται πιο απότομα και λιγότερο ελεγχόμενα. Άρχισαν να τσακώνονται συχνά και με το παραμικρό. Και επειδή φυσικά ήταν το παραμικρό, δεν κράταγε και πολύ. Συνήθως κράταγε κάποια λεπτά της ώρας. Η αιτία φαινομενικά ήταν ότι δεν ταιριάζανε. Η Γιάννα δήλωνε ότι ήθελε κάτι πιο ήρεμο, πιο σταθερό. Εντάξει, της άρεσε ο δυναμισμός του, η αισιοδοξία του για τη ζωή, το θράσος του... αλλά μία σχέση χρειάζεται την καλή καθημερινότητα όπως η γλάστρα χρειάζεται καθημερινά το πότισμα. Ο ήλιος της κάνει καλό γιατί της δίνει ζωντάνια. Αλλά χωρίς νερό η γλάστρα πάει περίπατο. Το ίδιο και η σχέση χωρίς καθημερινότητα.

Για τους επόμενους δεκατρείς μήνες η σχέση είχε αποκτήσει δύο όψεις: την καλή και την κακή. Η καλή ήταν όσο δεν τσακώνονταν. Στην όψη αυτή το ζευγάρι περνούσε όμορφα, έκανε πράγματα μαζί που γέμιζαν το χρόνο, συζητούσαν,

Page 144: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

144

ταξίδευαν, διαφωνούσαν ευχάριστα, μαγείρευαν... Η άλλη όψη, η «κακή», ερχόταν εμβόλιμα κάποιες στιγμές στη διάρκεια της «καλής». Και ήταν κακή γιατί δεν ήταν απλά ένας μικρός ή μεγάλος τσακωμός. Ήταν μία αλλαγή κλίματος αναμεταξύ τους και κυρίως από την πλευρά της. Στην αλλαγή αυτή, η Γιάννα εγκατέλειπε τον καλό της εαυτό και γινόταν κακιά. Γινόταν απότομη, βίαιη, μη-συντροφική. Ο Βαγγέλης από την πλευρά του, δεν την έπαιρνε στραβά. Ευτυχώς για τη σχέση. Αντιμετώπιζε κάθε τέτοια κρίση σαν κάτι το φυσιολογικό από μέρους της, το οποίο και διαχειριζόταν με ένα τρόπο για να το ξεπεράσει. Και πάντα αυτό συνέβαινε. Συνήθως μετά από λίγα λεπτά της ώρας...

Στη διάρκεια αυτών των δεκατριών μηνών, στον τρίτο μήνα, το ζευγάρι ξαναχώρισε. Ήταν μετά από διάφορες εντάσεις που ο Βαγγέλης δεν άντεξε και «χτύπησε». Για είκοσι μέρες αυτή τη φορά. Ήταν ένα εικοσαήμερο που η Γιάννα συνειδητοποίησε ότι τον αγαπάει πραγματικά. Ότι τον θέλει πολύ. Και το συνειδητοποίησε γιατί την πόνεσε πολύ αυτός ο δεύτερος χωρισμός. Η επανασύνδεση έγινε όπως ακριβώς και την πρώτη φορά. Ο

Page 145: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

145

Βαγγέλης δεν μπορούσε να μείνει μακριά της. Την αγαπούσε. Και γύρισε.

Πολλοί ισχυρίζονται ότι δύο άνθρωποι ταιριάζουν αν έχουν κοινά ενδιαφέροντα, ανάλογη ηλικία, κοινά αισθητικά πρότυπα. Αυτή την άποψη ο Βαγγέλης ποτέ δεν την ασπάστηκε και πάντα θεωρούσε πως το να ταιριάζεις με έναν άνθρωπο δεν έχει καθόλου να κάνει με αυτά τα επιφανειακά δεδομένα. Έχει να κάνει με τη χημεία των δύο χαρακτήρων που βιώνουν ο ένας τον άλλον. Σε αυτή τη χημεία και την αλληλεπίδραση, ανάλογα και με τον ερωτικό παράγοντα, οι δύο άνθρωποι δοκιμάζουν τη διανοητική, την ψυχική και τη σωματική επαφή με τον άλλο, τόσο ανά πάσα στιγμή, όσο και μέσα από την πάροδο του χρόνου. Η αξία μίας σχέσης έγκειται στο να διατηρήσει αυτή τη χημεία αναλλοίωτη με το πέρασμα του χρόνου. Τα προβλήματα, αντίθετα, παρουσιάζονται όταν ο χρόνος αρχίζει και διαβρώνει αυτή τη χημεία και τα χειρότερα έρχονται με τη μετάβαση από τη σύμπνοια στη σύγκρουση και από τη σύγκρουση στην αδιαφορία. Και στα τρία αυτά πεδία.

Page 146: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

146

Ήταν ο δεύτερος χειμώνας του ζευγαριού και μία Παρασκευή το αυτοκίνητο της

Γιάννας με το μοιραίο ζευγάρι κατευθυνόταν προς τη Σουβάλα. Ήταν από αυτά τα ωραία χειμωνιάτικα Σαββατοκύριακα που ξεκινούσαν από την Παρασκευή το απόγευμα και τελείωναν τη Δευτέρα το πρωί. Η Γιάννα, τα ονόμαζε μάλιστα long-weekend και της άρεσαν ιδιαίτερα, γιατί προλάβαινε να τα χορτάσει. Στο αυτοκίνητο η Βίσση τραγουδούσε για τη μεθυσμένη πολιτεία, ενώ το πορτ-μπαγκάζ ήταν γεμάτο ψώνια. Είχε προηγηθεί μία εβδομάδα γεμάτη από υποχρεώσεις του Βαγγέλη και ανεμελιά της

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 2 2 Ì

Ένα ακόμη βράδυ στη Σουβάλα

Page 147: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

147

Γιάννας και αυτό ανέβαζε τη διάθεση. Η δίωρη διαδρομή προς το εξοχικό ήταν ήδη μέρος του ωραίου αυτού προγράμματος. Μπαίνοντας στο σπίτι, η Γιάννα τουρτούριζε από το κρύο, καθώς η θερμοκρασία εντός ήταν σχεδόν ίδια με αυτή έξω από το σπίτι. Αγκάλιασε το Βαγγέλη και με ένα καυτό φιλί προσπάθησε να ανεβάσει τη θερμοκρασία του σώματός της για να πάρει δυνάμεις και να αρχίσει τη δράση. Η πρώτη κίνηση ήταν το άναμμα του τζακιού. Αν και δεν τα κατάφερνε και πολύ καλά από μόνη της, αυτή τη φορά τα πήγε πολύ καλύτερα. Σύντομα το τζάκι ζέσταινε τη συντροφιά τους και μπορούσαν πλέον να οργανώσουν την ανεμελιά τους. Για τρεις ολόκληρες νύχτες και για δύο ολόκληρες ημέρες. Αφού τακτοποιήθηκαν, κάθισαν στη φλοκάτη δίπλα στο τζάκι, έφαγαν ένα λαχταριστό μεζέ που έψησαν στη σχάρα, στο τζάκι φυσικά, άδειασαν ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί που πρώτα το είχαν ζεστάνει, στο τζάκι και πάλι και λίγο μετά ο Βαγγέλης, μεθυσμένος, αγόρευε στην αγαπημένη του:

«Με το θάνατο απελευθερώνεται η ζωή από την ύλη. Απελευθερώνεται από το τίποτα μέσα

Page 148: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

148

από το οποίο αρχικά γεννήθηκε... Τί είναι αυτό όμως που τα γέννησε όλα αρχικά. Είναι ο Θεός. Δεν υπάρχει όμως από μόνος του. Γεννιέται με τη ζωή. Η ζωή είναι ο Θεός. ή μάλλον ο Θεός είναι η θέαση της ζωής, αν βγούμε από το σώμα μας και την αντικρίσουμε. Ο κόσμος είναι δυαδικός, είναι δύο πράγματα: είναι ύλη, δηλαδή γκρίζο και σκούρο, τίποτα και πάνω «τρέχει η ζωή». Αυτή κάνει τρέλες, πηδά, παίζει και αναπαράγεται βιώνοντας τη ζωή, δηλαδή τον Θεό. Κάθε μεγάλη χαρά είναι μία δεύτερη ζωή και ο άνθρωπος βιώνει τη δεύτερη ζωή αγαπώντας. Ποιος είναι ο δημιουργός των πάντων, το μπιγκ-μπανγκ που λενε ότι δημιούργησε τον κόσμο; Δεν μας λένε ότι ο κόσμος περιέχει τη ζωή και όχι την υλική διάσταση, δηλαδή σώματα που τρέχουν στη γη, αλλά τη ζωή σαν πνεύμα, σαν φαντασία ποιος τα δημιούργησε; μόνο ένας Θεός. ή μια άλλη ζωή. αυτό που όλοι ονομάζουν Θεός και μάλιστα σε όλους τους πολιτισμούς δεν είναι παρά η θέαση της ζωής. ο Θεός είναι η ίδια η ζωή. η διαπίστωση του ανθρώπου ότι υπάρχει Θεός, δεν είναι παρά αυτεπίγνωση της ύπαρξης της ζωής. Η ζωή εμπεριέχει καλό

Page 149: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

149

και κακό. Ό,τι δημιουργεί ζωή είναι το καλό, και ό,τι καταστρέφει τη ζωή είναι το κακό.

Ο Θεός είναι μία κατασκευή του πνεύματος. Το πνεύμα όμως ποιος το δημιούργησε; το μυαλό υπήρχε από πάντα. Όλα αυτά λέγονται για το Θεό. Ότι είναι παντοτινός, κλπ. αυτά όλα προορίζονται για τη ζωή. Χωρίς ζωή δεν υπάρχει Θεός. Γι’ αυτό όμως και Θεός θα υπάρχει πάντα. Γιατί θα υπάρχει για πάντα ζωή. Ζωή ίσον Θεός και Θεός ίσον ζωή. Η ζωή είναι το πάν και το ένα. Η ζωή είναι το πριν και το μετά και το τώρα. Πανταχού παρούσα είναι η ζωή και το ίδιο λένε και για το Θεό. Ότι είναι παντού. Αν δεν υπήρχε άνθρωπος δεν θα υπήρχε Θεός. Το ερώτημα όμως είναι και τον άνθρωπο ποιος τον έφτιαξε. Ποιος έδωσε στην ύλη ζωή; Η ύλη είναι ο τάφος της ζωής η οποία απελευθερώνεται από το σώμα με το θάνατο. Ο Πλάτωνας αυτό ακριβώς εννοεί.»

«Παπασταύρου, άσε τα φιλοσοφικά και έλα να μου κάνεις έρωτα...»

Όχι ότι δεν απολάμβανε το πνεύμα του φίλου της. Αντίθετα αισθανόταν μάλλον υπερήφανη για αυτό. Απλώς εκείνη τη στιγμή είχε άλλες προτεραιότητες. Με μία φράση, λοιπόν, η

Page 150: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

150

Γιάννα σε αυστηρό ύφος προσδιόρισε τη συνέχεια της βραδιάς...

Το σπίτι στη Σουβάλα ταίριαζε πολύ στο ζευγάρι, μέσα στο χειμερινό τοπίο που το περιέβαλλε, με το πολύ πράσινο, το συννεφιασμένο και βροχερό ουρανό, την παγωνιά. Και όλα αυτά όπως φαίνονταν μέσα από το ζεστό σπίτι, από το παράθυρο δίπλα στο τζάκι. Ένα διπλό στρώμα δίπλα στο τζάκι, που δεν σταμάταγε να καίει όλο το Σαββατοκύριακο, πάνω στο χαλί ήταν επίσης μόνιμα στρωμένο. Στην κουζίνα κάτι γευστικό θα μύριζε σχεδόν πάντα και ο υπολογιστής του Βαγγέλη, πάνω στο μικρό γραφείο, ήταν μονίμως ανοιχτός. Ένα τάβλι παρατημένο στη μέση του δωματίου, πάνω στο χαλί επίσης, μερικά μπουκάλια από πορτοκαλάδα τοπικής παραγωγής πάνω στο τραπεζάκι... όλα ήταν στη θέση τους. Η ζωή είν’ ωραία.

Page 151: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

151

«Μικρή μου είναι όλα έτοιμα για το ταξίδι μας;»

«Όλα τα έχει κανονίσει το κοριτσάκι σου. Μην ανησυχείς καθόλου»

«Για να δούμε για να δούμε...»

«Λοιπόν, πώς θα πάμε στο λιμάνι του Κράμπι για να πάρουμε το πλοίο;» ρώτησε εξεταστικά ο Βαγγέλης.

«Ο καλύτερος τρόπος είναι να πάμε με ένα ταξί καθώς λογικά θα προλάβουμε οριακά το πλοίο των 10:00»

«Κι αν δεν το προλάβουμε, τί γίνεται;»

«Κανένα πρόβλημα. Θα πιούμε ένα καφέ στο λιμάνι και θα πάρουμε το πλοίο των δώδεκα.»

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 2 3 Ì

Ταξίδι στην Ταϊλάνδη

Page 152: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

152

«Μπράβο η μικρή μου.»

«Ναι, αλλά, ρε παιδί μου, θα είναι ωραία εκεί;»

«Μικρή μου, αυτό το εγγυώμαι εγώ. Σου φτάνει;»

Η εξέταση της Γιάννας για να διαπιστωθεί η ετοιμότητα για το ταξίδι τους στην Ταϊλάνδη πήγε καλά. Το ταξίδι αυτό ήταν ιδιαίτερο, όχι γιατί ήταν μακριά αλλά γιατί το μέρος που θα πήγαιναν είχε κάτι το ξεχωριστό. Ήταν ένα μέρος για ανθρώπους που νιώθουν ή θέλουν να νιώσουν έντονα. Όλα ήταν σαν ψεύτικα και όμως ήταν όλα αληθινά. Η φυσική ομορφιά του τοπίου είναι απαράμιλλη, ανόμοια με κάθε άλλο μέρος που έχει δει κανείς στην Ευρώπη.

Το ταξίδι αυτό κράτησε οχτώ ημέρες. Καταπράσινες θάλασσες, τροπική βλάστηση, εξωτικά τοπία και ένα ζεστό και χαλαρωτικό κλίμα ανάμεσα στο ζευγάρι. Έκαναν μπάνια, μαύρισαν, γεύτηκαν τη γνήσια ασιατική κουζίνα, ψώνισαν, περπάτησαν, μούσκεψαν στην καθημερινή τροπική βροχή. Λίγες ημέρες στα εξωτικά νησιά της Ταϊλάνδης, αλλά και δύο μέρες στην πρωτεύουσα, τη Μπανγκόκ. Όλα πήγαν ρολόι. Η Γιάννα τα είχε μελετήσει όλα με κάθε λεπτομέρεια, καθώς ο Βαγγέλης δεν

Page 153: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

153

είχε το χρόνο λόγω δουλειάς. Αυτός είχε βέβαια σχεδιάσει το ταξίδι. Η Γιάννα παρά το ότι στην αρχή ήταν αντίθετη με το να πάνε στο μέρος αυτό, σιγά-σιγά πείστηκε και όταν επέστρεψαν αναγνώρισε πως «άξιζε τον κόπο».

Της άρεσε πολύ να ταξιδεύει μαζί του, εκτός των άλλων, γιατί καθώς ο Βαγγέλης είχε μεγάλη εμπειρία στα ταξίδια, μάθαινε και αυτή πολλά πράγματα. Αισθανόταν παράλληλα μία ασφάλεια κοντά του, αλλά αυτό ήταν και γενικότερο αίσθημα που ένιωθε μαζί του.

Όταν γύρισαν, από πολλές πλευρές, τα πράγματα ήταν καλύτερα μέσα στη σχέση. Το ταξίδι αυτό τους είχε κάνει καλό. Η Γιάννα ήταν πιο ήρεμη. Είχε για λίγο ξεχάσει την ανασφάλειά της. Ίσως αυτό να μπορούσε να κρατήσει. Και να εξυγιάνει τη σχέση για τα καλά. Οι επόμενες μέρες στην Αθήνα δεν είχαν τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετώπιζαν πριν φύγουν. Τη γκρίνια της, τους τσακωμούς, την ένταση. Το ταξίδι αυτό λειτούργησε πολύ θετικά. Ήταν σαν έναν άρρωστο που, αφού είχε δοκιμάσει διάφορα φάρμακα χωρίς να βλέπει τα συμπτώματα να υποχωρούν, τελικά δοκιμάζει ένα ακόμη, διαφορετικό από τ’

Page 154: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

154

άλλα και βλέπει αποτέλεσμα. Αποτέλεσμα που κρατάει αρκετά. Και χαίρεται πολύ. Χαίρεται, γιατί εκτός του ότι δεν ταλαιπωρείται από τα συμπτώματα, μπορεί πλέον να αισιοδοξεί ότι θα ξεπεράσει το πρόβλημα που είχε. Βέβαια, κάθε μέρα που περνάει είναι μία δοκιμασία και ένα μικρό άγχος για το αν θα εμφανιστούν τα συμπτώματα και πάλι. Και την επόμενη μέρα είναι πιο αισιόδοξος από την προηγούμενη. Το ίδιο και τη μεθεπόμενη κοκ. Αν όμως μετά από αρκετό καιρό και εκεί που αρχίζει να αισθάνεται ότι γίνεται εντελώς καλά εμφανιστεί και πάλι το σύμπτωμα αυτό είναι πολύ κακό για την ψυχολογία του. Μπορεί να τον κάνει σμπαράλια.

Κάτι ανάλογο έγινε ανάμεσα στο Βαγγέλη και τη Γιάννα. Για τρεις περίπου εβδομάδες το κλίμα ήταν καλό. Πολύ καλό θα έλεγε κανείς. Υπήρχε μία ανακωχή των εχθροπραξιών μεταξύ τους. Δεν τσακώνονταν καθημερινά και αυτό τους έδινε την αισιοδοξία ότι μπορούσε να κρατήσει. Όχι πολύ όμως. Κάπου εκεί άρχισαν και πάλι τα συνηθισμένα. Τσακωμός, φασαρία, γκρίνια, ένταση. Και οι δύο πλευρές έριξαν την ευθύνη ο ένας στον άλλο γι’ αυτή την

Page 155: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

155

παλινδρόμηση στο κακό παρελθόν. Η αλήθεια είναι ότι δεν θα μπορούσε να ξεχωρίσει κανείς τον έναν σαν περισσότερο υπεύθυνο. Ήταν τα γνωστά προβλήματα. Ο Βαγγέλης δεν είχε πολύ χρόνο διαθέσιμο και η Γιάννα επαναστατούσε γι αυτό. Κι επειδή το σκηνικό ήταν πλέον γνωστό, ο Βαγγέλης λίγο αργότερα, στις 6 Μαΐου της πέταξε και πάλι την κεραμίδα: τέλος, χωρίζουμε για τα καλά. Η Γιάννα, ενώ μέχρι εκείνη τη μέρα έκανε τα πάντα για να προκαλέσει το χωρισμό, όταν το πέτυχε έπεσε απ’ τα σύννεφα. Καταστεναχωρήθηκε, πόνεσε, έκλαψε... φτου κι απ’ την αρχή.

Page 156: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

156

Ήταν μόλις δύο-τρεις ημέρες μετά την ανακοίνωση του Βαγγέλη στην Γιάννα

ότι ήθελε να χωρίσουν, όταν χτύπησε την πόρτα του γραφείου του στην εφημερίδα και μπήκε μέσα μία Γιάννα που κυριολεκτικά σερνόταν από το χτύπημα του χωρισμού. Έτρεμε ολόκληρη, δεν μπορούσε να αρθρώσει λόγο και ανάμεσα στα δάκρυα απλώς τον κοίταγε και μονολογούσε:

«Είσαι ένας αλήτης. Πόσο λυπάμαι που σε γνώρισα, που σου έδωσα τόσα πολλά».

Ο Βαγγέλης την κοίταγε σιωπηλός και κατάπινε συνεχώς. Ήταν ένα ζεστό απόγευμα του Μαΐου, μετά το μεσημεριανό κάψιμο της

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 2 4 Ì

Συνάντηση στο γραφείο του Βαγγέλη

Page 157: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

157

πόλης από τον καυτό μεσογειακό ήλιο. Η Γιάννα φορούσε κάτι ελαφρύ καθημερινό, ήταν άβαφη και δεν έβγαζε από πάνω της τα ανοιχτόχρωμα γυαλιά ηλίου που έκρυβαν, έστω και λίγο, τα πονεμένα μάτια της. Αισθανόταν τόσο πληγωμένη, τόσο προδομένη από τον Βαγγέλη. Εκείνη τη στιγμή τον μισούσε και τον λάτρευε με φοβερή ένταση. Και τα δύο μαζί.

«Σε παρακαλώ ηρέμησε» της έλεγε διαρκώς ο Βαγγέλης.

«Πρέπει να θυμάσαι ότι μετά από κάθε κακό στη ζωή μας έρχεται κάτι καλύτερο. Γιάννα πρέπει να γυρίσεις σελίδα. Εμείς τελειώσαμε.» της είπε με σταθερό τόνο φωνής. Όχι ότι του ήταν εύκολο. Όχι ότι και ο ίδιος ήταν σίγουρος για την απόφασή του. Αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις δεν μπορείς να αφήσεις περιθώρια αμφιβολίας στον άλλον. Μόνο μεγαλύτερο κακό μπορείς να προκαλέσεις. Έπρεπε λοιπόν να παραμείνει σκληρός και απόλυτος μαζί της για να τη βοηθήσει να προχωρήσει μπροστά. Δεν ήταν ακόμη έτοιμη όμως για να το κάνει. Ούτε και ο Βαγγέλης όμως. Όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων. Και αυτός ο χωρισμός δεν ήταν ο τελειωτικός.

Page 158: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

158

Από εκείνη τη μέρα και μέχρι τον οριστικό τους χωρισμό που έγινε μετά από οχτώ ολόκληρους μήνες η Γιάννα έδωσε όλο της τον εαυτό. Όσες ελπίδες δεν είχε εναποθέσει για τίποτα άλλο στη ζωή της, παρά για να προσπαθήσει να τον κρατήσει. Ο αγώνας της, η υπομονή της και ταυτόχρονα ο πόνος που βίωνε ήταν μεγάλος. Από τη μία πλευρά. Από την άλλη ήταν μία περίοδος που έβγαλε επίσης και όλο της τον κακό εαυτό. Στο διάστημα αυτό έμειναν μακριά ο ένας από τον άλλον, για περίπου τρεις μήνες, ενώ μετά άρχισαν και πάλι να βλέπονται. Στην αρχή αραιά και που και σιγά-σιγά όλο και πιο συχνά. Όσο πύκνωναν τις συναντήσεις τους τόσο η κατάσταση ξαναγύριζε στα παλιά. Στην ένταση, στην παραφορά, στον πόνο, στα δάκρυα. Έκαναν μαζί και ένα ταξίδι στις Βρυξέλες το οποίο παρά τη μικρή ανακωχή που προκάλεσε, δεν κατάφερε να επουλώσει την πληγή που σαν διαμπερές τραύμα καταπονούσε τη σχέση. Είχαν συνεχείς τσακωμούς, ποτέ για κάποιο σοβαρό λόγο. Πάντα ο λόγος ήταν μία αφορμή που θα έδινε ο Βαγγέλης και την οποία θα έπιανε η Γιάννα για να κάνει μέγα ζήτημα και να προκαλέσει κρίση.

Page 159: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

159

Το μεγάλο σφάλμα που έκανε η Γιάννα και που κόστισε πολύ στη σχέση της ήταν η

εξάντληση της υπομονής της απέναντι στο ότι ο Βαγγέλης δεν την κάλυπτε όσο θα ήθελε συναισθηματικά. Όχι ότι ποτέ της έδωσε δικαίωμα ή ότι προκάλεσε με τη συμπεριφορά του. Και αυτή από ένα σημείο και μετά, αυτούς τους τελευταίους οχτώ μήνες της σχέσης, εξάντλησε πλέον όλα τα αποθέματα υπομονής. Και με κάθε αφορμή άρχισε να διεκδικεί τα θέλω της με τον πλέον ενοχλητικό για τον Βαγγέλη τρόπο: με τον τσαμπουκά. Με τα νεύρα. Έπεισε τον εαυτό της ότι διεκδικώντας τα θέλω της και τα δικαιώματά της τουλάχιστον

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 2 5 Ì

Παραφορά

Page 160: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

160

τα έχει καλά με τον εαυτό της. Ήταν μία αρρωστημένη συμπεριφορά καθώς ήταν άκρως αντισυντροφική. Ήταν μονομανής, εγωιστική, ετσιθελική, υπερβολική. Και όλο αυτό έγινε σύντομα τόσο έντονο στην καθημερινότητα της σχέσης τους που έγινε ο ένας της εαυτός.

Ο Βαγγέλης από ένα σημείο και μετά πείστηκε ότι στη στάση της αυτή είχαν συμβάλλει και άλλα πρόσωπα που της έβαζαν λόγια, κυρίως σε σχέση με το ότι δεν άξιζε τόση αγάπη αυτός ο άνθρωπος. Και καθώς αυτή ήταν πολύ ερωτευμένη την έκανε να αντιδρά στον εαυτό της και να του δημιουργεί οξύτητα και αντιπαράθεση με το παραμικρό. Οι κόντρες και οι τσακωμοί ήταν σε καθημερινή βάση και ήταν βίαιοι. Δεν κρατούσαν βέβαια πολύ καθώς μέσα σε λίγα λεπτά κόπαζαν ενώ μετά από λίγο όλα είχαν ακυρωθεί με μία συγνώμη της Γιάννας που αναγνώριζε είτε την υπερβολή της είτε την εσφαλμένη της αντίδραση.

Από πολλές πλευρές, η Γιάννα ήταν ένας άνθρωπος που είχε πολύ ανάγκη να ζήσει τον έρωτά της μαζί του με έναν πολύ έντονο τρόπο. Πολύ ρομαντικό, πολύ αγαπησιάρικο, πολύ παθιασμένο. Και αυτό που ενδυνάμωνε

Page 161: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

161

όλο αυτό ήταν ακριβώς ότι αισθανόταν ότι ο Βαγγέλης ήταν άνθρωπος που ζούσε τους έρωτές του έντονα. Σ’ αυτό συνέβαλλαν βέβαια και διάφορες ιστορίες που είχε ακούσει από τον κύκλο της για αυτόν, ακόμη και πριν μάλιστα τον γνωρίσει, μέσω της κοινή τους φίλης Τίνας αλλά και μίας εξαδέλφης. Οι φήμες έλεγαν ότι στο παρελθόν είχε κάνει πολύ έντονες συναισθηματικές σχέσεις με πολλές εκρήξεις. Με πολλά λουλούδια, με πολλή τρυφερότητα. Γι’ αυτό και αισθανόταν ότι αυτή δεν ήταν κάτι σημαντικό για το Βαγγέλη. Ότι «εντάξει, άλλες γυναίκες υπήρξαν οι μεγάλοι του έρωτες». Η αίσθηση αυτή της προκαλούσε ζήλια που κάθε φορά, με την παραμικρή αφορμή, γινόταν έκρηξη. Θεωρούσε ότι μετά από τόσο καιρό σχέσης και τόση προσπάθεια και ενέργεια που είχε επενδύσει πάνω του, ο Βαγγέλης σχεδόν όφειλε να την αγαπάει. Δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά. Και σε όλο αυτό έκανε τους χειρότερους δυνατούς χειρισμούς διεκδικώντας τον έρωτά του. Με παράπονο, με ένταση, με κακία. Χωρίς αποτέλεσμα. Πάντα.

Page 162: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

162

Η ώρα ήταν περασμένες τρεις όταν η Γιάννα διάβαινε την πόρτα τού σπιτιού της. Ήταν

χάλια. Είχε πιει και καπνίσει περισσότερο από κάθε άλλο βράδυ. Ο ασταμάτητος ξερόβηχας σκέπαζε ακόμη και τους λυγμούς της που δεν έλεγαν να κοπάσουν μετά από μία ακόμη βραδιά με ένα μεγάλο τσακωμό, με φωνές, με λυγμούς, με ένταση.

Η μάνα της ξύπνησε από το θόρυβο της κόρης της και σηκώθηκε να δει τί συμβαίνει.

«Καλά δεν ντρέπεσαι βρε;» της είπε αντικρίζοντάς την σ’ αυτή την κατάσταση.

«Άσε με ήσυχη…» απάντησε απότομα η Γιάννα

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 2 6 Ì

Η Γιάννα πιάνει πάτο

Page 163: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

163

με διάθεση να κόψει κάθε περαιτέρω συζήτηση.

«Εσύ να αφήσεις ήσυχο αυτό το μαλάκα που σε έχει κάνει σκουπίδι τόσο καιρό. Και μη μου μιλάς εμένα έτσι. Κατάλαβες. Έχεις καταντήσει ρεμάλι της κοινωνίας. Για έναν μαλάκα. Αλλά δεν φταίει κανείς…»

Η μητέρα της είχε πλήρη εικόνα της κατάστασης της κόρης της. Άλλωστε, η Γιάννα, παρά τις υποδείξεις του Βαγγέλη να κρατάει τις σχέσεις της για τον εαυτό της, δεν τα κατάφερνε καθόλου. Όπως πίστευαν και όλες τις οι φίλες, ήταν ανοιχτό βιβλίο. Ο Βαγγέλης από την πλευρά του είχε συνειδητά αποφύγει κάθε επαφή με τους γονείς της. Θεωρούσε πως μόνο επιζήμια μπορεί αυτό να λειτουργήσει σε μία σχέση. Είχε ήδη ένα κακό προηγούμενο με το ρόλο της μάνας του στην προηγούμενή του σχέση. Σαν αποτέλεσμα, η εικόνα που είχε η μητέρα της για το Βαγγέλη στηριζόταν στην εικόνα που είχε μεταφέρει η κόρη της γι αυτόν, καθώς και στον αντίκτυπο που έβλεπε πάνω της από τη συναναστροφή της με αυτόν τον άνθρωπο. Και ενώ επί της αρχής τον έβλεπε μάλλον σαν «σοβαρό παιδί» από την άλλη αισθανόταν ιδιαίτερα ενοχλημένη από την

Page 164: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

164

ταλαιπωρία που περνούσε η κόρη της και από το δέσιμό της μαζί του. Ενώ του αναγνώριζε πράγματα από την άλλη θεωρούσε πως «ποιος νομίζει ότι είναι;» Άλλωστε, ο εγωισμός της μάνας προς το παιδί της που ταλαιπωρείται είναι λογικός και αναμενόμενος.

Σε κάθε περίπτωση η Γιάννα δεν επηρεάστηκε από τις απόψεις της μητέρας της και αυτό ήταν προς τιμήν της. Έδειχνε ένα βαθμό συναισθηματικής χειραφέτησης, που στην ηλικία της και για τη γενιά των παιδιών «σπιτόγατων» -παιδιά που μεγαλώνουν δηλαδή και εξαρτώνται υπερβολικά από το οικογενειακό περιβάλλον- κινούνταν πάνω από το μέσο όρο. Εκεί που τα πήγε άσχημα ήταν στο να διαφυλάξει την προσωπική της ζωή και τη σχέση της με το Βαγγέλη. Όχι ότι το έκανε από σκοπιμότητα ή από ανάγκη. Το έκανε στην αφέλειά της και με χαρούμενη διάθεση να μοιραστεί την ευτυχία της με τους δικούς της ανθρώπους. Γι’ αυτό και τα προβλήματά της με το Βαγγέλη δεν τα μοιράστηκε ποτέ με τη μάνα της. Τα τράβαγε μόνη, με ελάχιστη συμπαράσταση από την αδελφή της, στην οποία επίσης δεν τα έλεγε όλα. Απλώς, αυτά, δηλαδή τα προβλήματα,

Page 165: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

165

φαινόντουσαν από τον μεγάλο αντίκτυπο που είχαν επάνω της.

Και η μάνα της, πλέον, από ένα σημείο και μετά στεναχωριόταν που έβλεπε την κόρη της να ταλαιπωρείται. Να πληγώνεται και να πονάει. Η αντίδρασή της ήταν απόλυτα λογική. Και η Γιάννα, ενώ είχε δώσει τέτοια δικαιώματα στη μάνα της, αντιδρούσε όταν την άκουγε να της κάνει παρατηρήσεις. Μάλλον αντιδρούσε στο να ακούει πράγματα που την πονάνε. Να ακούει την αλήθεια.

Λίγα λεπτά αργότερα, βυθισμένη στο πάπλωμα του κρεβατιού της, δίπλα στην αδελφή της που κοιμόταν μονολογούσε:

«Έχω πιάσει πάτο. Δεν μπορώ να με φανταστώ χειρότερα. Ό,τι και να γίνει μόνο κάτι καλύτερο μπορεί να μου συμβεί. Χειρότερα δεν γίνεται…»

Page 166: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

166

Οι μέρες των Χριστουγέννων είναι από τις πιο χαρούμενες για όλα τα ερωτευμένα

ζευγάρια. Ο Βαγγέλης και η Γιάννα παρά τη φάση στην οποία είχε πλέον περάσει η σχέση τους δεν μπορούσαν να ξεφύγουν από αυτό τον κανόνα. Η ιδέα του Βαγγέλη άρεσε στη Γιάννα: Πρωτοχρονιά στο Βελούχι, ένα βουνό της Ευρυτανίας. Ήταν η πρώτη Πρωτοχρονιά που θα περνούσαν μαζί. Σε ένα μικρό καταφύγιο στα 2000 μέτρα υψόμετρο, παρέα με εκλεκτούς φίλους του Βαγγέλη, συντροφιά με καλό φαγητό και ποτό. Και το πιο ενδιαφέρον: χωρίς τηλεόραση. Έξω χάλαγε ο τόπος. Μέσα το μεγάλο σαλόνι του καταφυγίου ήταν στρωμένο

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 2 7 Ì

Πρώτη και τελευταία Πρωτοχρονιά

Page 167: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

167

με χωριάτικες φλοκάτες, τραπέζια με γιορτινά τραπεζομάντιλα, μεγάλους καναπέδες με χειμερινά, ζεστά υφάσματα. Ζεστός και χαμηλός φωτισμός από παραδοσιακές λάμπες, ενώ στο κέντρο του μεγάλου δωματίου, ένα επιβλητικό τζάκι σιγόκαιγε δύο μεγάλα κούτσουρα από έλατο. Έξω δεν έβλεπες ούτε τη μύτη σου. Το χιόνι έπεφτε με μανία, ενώ το βουητό των δυνατών ανέμων σάρωνε τα πάντα.

«Τέσσερα, τρία, δύο ένα... καλή χρονιά!» αναφώνησε ο οικοδεσπότης με ένα ψηλό ποτήρι κρασί στο χέρι. Αμέσως, οι καμιά εικοσαριά καλεσμένοι άρχισαν να ανταλλάσσουν ευχές και φιλιά μεταξύ τους για το νέο έτος που μόλις ξεκινούσε. Τα ζευγαράκια ευχόντουσαν με τρυφερά φιλιά, οι φίλοι αντάλλασσαν αγκαλιές, μία γιαγιά αναπολούσε τα παλιά τα χρόνια. Όλοι μαζί είχαν φτιάξει μία ζεστή παρέα που μαζεύτηκαν εκεί για να περάσουν αυτές τις στιγμές λίγο διαφορετικά.

Ο Βαγγέλης κοίταξε τη Γιάννα μέσα στα μάτια, την αγκάλιασε τρυφερά, τη φίλησε και της είπε:

«Γλυκιά μου, να’ μαστε πάντα καλά. Όλα θα πάνε καλά. Να είσαι σίγουρη.»

Page 168: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

168

Η Γιάννα ανταπέδωσε τις ευχές έχοντας ένα παράξενο ύφος. Στο πρόσωπό της υπήρχαν δύο συναισθήματα ταυτόχρονα: η χαρά και η λύπη. Κι όμως υπήρχαν και τα δύο. Σχιζοφρενικά αλλά πραγματικά και έντονα. Εκείνη τη στιγμή ήταν ταυτόχρονα ευτυχισμένη και δυστυχισμένη. Ευτυχισμένη γιατί βρισκόταν μαζί με τον αγαπημένο της. Δυστυχισμένη γιατί ο άνθρωπος αυτός δεν της προσέφερε όλα όσα ήθελε, ενώ παράλληλα αισθανόταν ότι το τέλος ήταν κοντά. Και μάλιστα το οριστικό τέλος. Αυτή η στιγμή και αυτή η όψη της Γιάννας πόνεσε το Βαγγέλη. Του θύμισε την ευθύνη που είχε για την κατάσταση του ανθρώπου που είχε δίπλα του. Λίγα λεπτά αργότερα σηκώθηκε διακριτικά και πήγε στην τουαλέτα. Στάθηκε μπροστά στον καθρέφτη κοίταξε τον εαυτό του για λίγα δευτερόλεπτα και του είπε: «το κορίτσι αυτό αξίζει κάτι καλύτερο. Κανόνισε την πορεία σου.»

Πέντε ημέρες μετά και με μία μικρή αφορμή που του έδωσε για ένα ακόμη τσακωμό προχώρησε σε ένα ακόμη χωρισμό. Οριστικό αυτή τη φορά.

Page 169: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

169

Τί ήταν αυτό που τους κρατούσε μαζί; ήταν μία χημεία που υπήρχε μεταξύ

τους. Αν προσπαθούσες να την αναλύσεις θα έβρισκες διάφορα πράγματα. Ήταν μία ερωτική χημεία καθώς η έλξη του ενός για τον άλλον ήταν ιδιαίτερη, όχι απλώς υψηλή. Ήταν μία διανοητική χημεία καθώς και οι δύο είχαν υψηλό επίπεδο διανοητικής επικοινωνίας. Ήταν επίσης καλή παρέα που σχετίζονταν και με τα δύο προηγούμενα. Κι όμως συνολικά αυτή η χημεία δεν ήταν απλά το άθροισμα των επιμέρους βασικών παραμέτρων. Ήταν και κάτι παραπάνω που δεν χωρούσε σε όλα τα προηγούμενα μαζί.

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 2 8 Ì

Το κάτι που μένει

Page 170: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

170

Αυτό όμως το παραπάνω δεν καλλιεργήθηκε, δεν άνθησε, τουλάχιστον σε διάρκεια, μέσα στη σχέση. Γιατί γρήγορα αυτή πέρασε στην περίοδο της «επιφύλαξης» και μετά σε αυτή της «σύγκρουσης» και μάλιστα της παθολογικής σύγκρουσης. Τίποτα δεν μπορούσε να αποτρέψει το χωρισμό στην κατάσταση που είχε περιέλθει η σχέση. Ήταν απλά θέμα χρόνου. Η Γιάννα νόμιζε ότι έκανε πολλά για να τον αποτρέψει. Στην πραγματικότητα έκανε τα πάντα για να τον προκαλέσει. Όχι από την πλευρά της, γιατί δεν είχε τη δύναμη για να το κάνει. Γι αυτό και επιστράτευσε ασυνείδητα όλες της τις δυνάμεις για να κάνει το Βαγγέλη να τον ζητήσει. Και τότε να παίξει τον ύστατο ρόλο στο ψυχολογικό δράμα που ζούσε: αυτόν του θύματος.

Σε όλο αυτό το διάστημα είναι βέβαιο ότι τον αγαπούσε. Αλλά ταυτόχρονα τον μισούσε. Δεν ήταν πόθος, ήταν πάθος και αυτό δεν λειτουργεί και δεν συνεργάζεται ούτε με τη λογική ούτε με το συναίσθημα. Είναι νευρωτική κατάσταση που μπορεί να κάνει τα πιο αντίθετα πράγματα μαζί. Να γελάει και αμέσως μετά να κλαίει. Να χαίρεται και αμέσως μετά να λυπάται. Να

Page 171: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

171

ηδονίζεται και την άλλη στιγμή να σιχαίνεται. Να εκτιμάει και ύστερα να μηδενίζει. Να φέρεται τρυφερά και στη συνέχεια απανωτά σκληρά και βίαια. Είχε χάσει το μέτρο του εαυτού της, γιατί κατά βάθος ήξερε ότι είχε χάσει το παιχνίδι. Και από τον καλύτερό της εαυτό που έδωσε τους πρώτους έξι μήνες έφτασε στο σημείο να ξεπεράσει κάθε όριο κακού εαυτού που άφησε να εκδηλωθεί. Έκανε τη σχέση χαλί και την ποδοπάτησε για να την εκδικηθεί που δεν της έδινε όλα όσα ήθελε και ζήταγε. Δεν άφησε καμία αναστολή, κανένα ψήγμα του καλού της εαυτού. Δεν κράτησε ούτε καν τα προσχήματα.

Από την πλευρά του ο Βαγγέλης την έζησε σε όλο τον κύκλο που έκανε η λογική της και το συναίσθημά της. Τη γέννηση του πάθους της, την κατάρρευση του καλού της εαυτού, την υποτροπή της ψυχολογίας της, την κυκλοθυμικότητά της, τη βιαιότητά της. Από τη μία. Γιατί και από την άλλη γνώρισε και έζησε τις καλές στιγμές του ρομαντισμού της, την έξαρση της διανοητικότητάς της, τα ξεσπάσματα της χαράς της, τη λίμπιντο της ηδονής της, τις τρυφερές της αδυναμίες,

Page 172: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

172

τις μικρές έστω εκδηλώσεις της αγάπης της και του έρωτά της. Τη γνώρισε καλά. Πολύ καλά. Και κατά βάθος και πάνω απ’ όλα την εκτίμησε. Δεν στάθηκε σε όλα τα κακά που άφησε περίσσεια να ξεχειλίσουν μέσα στη σχέση με την υποτροπιάζουσα στάση της, την τελευταία περίοδο. Και αυτό είναι τελικά που του έμεινε φεύγοντας οριστικά από τη σχέση.

Page 173: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

173

Μία υγιής σχέση χρειάζεται την ισορροπία της. Αυτό το λεπτό σκοινί που δεν

ερμηνεύεται το πώς διατηρείται. Με κανένα τρόπο. Δύο χαρακτήρες ανοίγονται ο ένας στον άλλο, συγκρούονται, ερωτεύονται, παθιάζονται. Και αυτό διαρκεί όσο κανείς δεν μπορεί να ξέρει. Γιατί δεν υπάρχει συνταγή. Καμία. Όταν μία σχέση χάσει την ισορροπία της είτε τελειώνει είτε συμβιβάζεται σε κάτι υποδεέστερο της σχέσης. Μπορεί να είναι η κατά σύμβαση συμβίωση για την εξυπηρέτηση άλλων λόγων, συνήθως ταπεινών: της συγκατοίκησης, της αλληλοϋποστήριξης στα προβλήματα, στην αρρώστια, στο βιοπορισμό, στα γηρατειά.

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 2 9 Ì

Περί σχέσης

Page 174: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

174

Γεγονός είναι ότι σε μία σχέση που κρατάει πολύ, υπάρχει αλήθεια. Ανθρώπινη αλήθεια. Οι άνθρωποι με τον καιρό τουλάχιστον βγάζουν κάθε υπόλοιπο μάσκας που έμαθαν να φορούν στην καθημερινότητά τους. Ανοίγονται στο σύντροφό τους και ζουν μία αληθινή ιστορία συμβίωσης δύο ανθρώπων. Αν τα καταφέρουν βέβαια να αντέξουν μαζί. Ίσως το μόνο που τους λείπει και που στερούνται είναι αυτή την αισιοδοξία ότι εκεί έξω μπορεί να υπάρχει κάτι δυνατό για αυτούς. Μία καλύτερη ζωή. Αλλά αυτό εμπεριέχει από την άλλη και ματαιοδοξία. Γιατί μέσα σε μία σχέση μπορείς να χτίσεις ένα μεγάλο παλάτι. Παλάτι από πλούτο εμπειριών και συναισθημάτων. Η σχέση εξελίσσεται στο χρόνο, εμπλουτίζεται με μεγάλους κύκλους από μικρές καθημερινές ιστορίες που εξωτερικά μοιάζουν απλές.

Η σχέση αντέχει στο χρόνο γιατί κάθε άνθρωπος έχει μέσα του έναν ολόκληρο κόσμο. Η αγάπη δεν αρκεί από μόνη της για να κρατήσει μία σχέση. Γιατί η αγάπη δεν είναι σχέση, είναι ψυχολογική κατάσταση. Είναι ψυχική, συναισθηματική και σωματική εξάρτηση από ένα άλλο φυσικό πρόσωπο.

Page 175: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

175

Η σχέση στηρίζεται όμως και στον κόσμο τού κάθε ενός από τους δύο. Αυτοί οι δύο κόσμοι που καθημερινά ανοίγονται ο ένας περισσότερο στον άλλο. Αυτή είναι μία αλήθεια που υπάρχει γύρω μας στη ζωή. ακόμη και όταν πολλοί από εμάς δεν το καταλαβαίνουμε. Αλλά κι όμως υπάρχει.

Το παλάτι αυτό της ευτυχίας ήταν κάτι που υπήρχε στην Γιάννα. Τουλάχιστον σαν όνειρο, στη σχέση της με το Βαγγέλη. Και ήταν ο λόγος που πάλεψε με νύχια και με δόντια μέχρι το τέλος. Μέχρι τον οριστικό θάνατο της σχέσης της με τον αγαπημένο της. Σε αυτό όμως το ραντεβού με το όνειρο δεν συναντήθηκε ποτέ με τον Βαγγέλη. Τουλάχιστον σε διάρκεια.

Από την πλευρά του ο Βαγγέλης, απορροφημένος όπως ήταν από την επιθυμία της επαγγελματικής καταξίωσης και επιτυχίας δεν αξιολόγησε και σίγουρα δεν ακολούθησε. Για αυτόν η Γιάννα ήταν περισσότερο μία καλή παρέα, ένας τρυφερός άνθρωπος που μοιραζόταν λίγες ώρες κάθε μέρα, ή σχεδόν κάθε μέρα. Ίσως γι αυτό και όταν η σχέση θα τελείωνε πολύ αργότερα ο Βαγγέλης δεν είχε νιώσει τη φθορά της σχέσης γιατί για αυτόν η σχέση δεν κορυφώθηκε ποτέ.

Page 176: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

176

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να περνάει μία σχέση σε φάση φθοράς και

κατηφόρας. Είναι εκεί που η κάθε ημέρα με τον άλλον γίνεται ατέλειωτα μικρά κομματάκια από πράγματα που σε ενοχλούν. Και αυτός με τη σειρά του προσπαθεί απεγνωσμένα να σου δείξει ότι θέλει αλλά δεν τον αφήνεις και ότι στεναχωριέται που έχεις αλλάξει. Η δική του η πλευρά είναι ακόμη πιο δυσχερής. Είναι το χειρότερο στάδιο που μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος, μετά τη βαριά ασθένεια. Να βρίσκεται απόλυτα εξαρτημένος συναισθηματικά. Να πονάει αγαπώντας και να προσπαθεί μέσα σε κάθε στιγμή που περνάει, σε

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 3 0 Ì

Το νόημα του χωρισμού

Page 177: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

177

κάθε αντίδραση, κουβέντα, κίνηση ή βλέμμα του άλλου να δει μία χαραμάδα ελπίδας. Ελπίδας για να ζήσει, γιατί αυτό που τον περιμένει είναι ο θάνατος. Δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα στη ζωή μαζί με το συναίσθημα ίσως του προαναγγελθέντος βιολογικού θανάτου. Και εκεί ακόμη ο άνθρωπος δύναται να το αντιμετωπίσει με κάποιο σεβασμό και να το αποδεχθεί. Να συμβιβαστεί με την ιδέα. Ακόμη και να το διασκεδάσει. Ο βιολογικός θάνατος, άλλωστε, είναι η άλλη όψη της ζωής.

Ταυτόχρονα, ο θάνατος μίας σχέσης είναι και μία πολύτιμη εμπειρία για τον άνθρωπο. Όποιος δεν έχει περάσει από ένα χωρισμό αξίζει σίγουρα να το περάσει. Για να κερδίσει όμως κανείς από αυτή τη δοκιμασία πρέπει να τη φτάσει έως το τέλος. Αυτό έκανε και η Γιάννα. Πήγε μέχρι το τέλος. Όχι ότι το επέλεξε βέβαια. Αυτό συνήθως δεν το διαλέγεις. Το διαλέγει ο άλλος για σένα. Εσύ απλώς τυφλά ακολουθείς. Θα δεις τον εαυτό σου να γίνεται κάθε τόσο και χειρότερα. Θα έχει αντίκτυπο σε πολλές άλλες σου πτυχές, δραστηριότητες, στην οικογένειά σου, στη δουλειά σου, στον κοινωνικό σου περίγυρο, ακόμη και στο σώμα σου, στο πρόσωπό σου...

Page 178: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

178

Ο λόγος που δεν αποχωρείς, κατά βάθος, δεν είναι γιατί ελπίζεις. Αποζητάς την ελπίδα σε κάθε τι, όπως το ψάρι που βρίσκεται εκτός νερού αποζητά την κάθε σταγόνα για να πάρει παράταση ζωής. Το ίδιο και εσύ. Κατά βάθος όμως ξέρεις ότι δεν υπάρχει ελπίδα. Ειδικά όταν ο άλλος έχει ξεκαθαρίσει την κατάσταση. Όπως συνήθως γίνεται για να τα έχουμε καλά με τη συνείδησή μας. Δεν αποχωρείς γιατί είσαι ανήμπορος να αποχωρήσεις. Είσαι ανάπηρος και σου ζητείται να περπατήσεις. Γιατί μόνο έτσι μπορείς φύγεις. Είσαι ηρωινομανής και σου ζητείται να σταματήσεις «μαχαίρι» την ηρωίνη. Αυτό δεν γίνεται. Έχεις ανάγκη να δεις τον άλλο, να τον αγγίξεις. Ανεξάρτητα από το αν κάθε φορά που γίνεται αυτό εσύ γίνεσαι χειρότερα. Όπως έγινε και την τελευταία φορά που τον είδες. Και την προ-τελευταία.

Υπάρχει ένας μόνο λόγος για τον οποίο όλο αυτό το πράγμα αξίζει. Και αυτός είναι γιατί σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Καλύτερο άνθρωπο γιατί σου θυμίζει πόσο αδύναμος είσαι και αυτό σε ισορροπεί, παρά το ότι, βέβαια, για όσο διαρκεί χάνεις κάθε ισορροπία. Καλύτερο άνθρωπο γιατί μαθαίνεις να εκτιμάς

Page 179: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

179

πράγματα ασήμαντα, να πιάνεις λεπτομέρειες και νότες της ζωής που δεν έχεις μάθει. Γιατί δεν κινούμαστε συνήθως σε τόσο λεπτές ισορροπίες. Είναι όπως ο πεινασμένος που αν του δώσεις μισή φέτα ψωμί θα εκτιμήσει τον κάθε πόρο του... Αυτό τον κάνει καλύτερο άνθρωπο. Η Γιάννα έγινε καλύτερος άνθρωπος μετά από αυτό το χωρισμό. Έγινε πιο ήρεμη, πιο ισορροπημένη, πιο προσγειωμένη, πιο χαμογελαστή, πιο ώριμη.

Συνήθως, δε, επειδή τυραννιέσαι απεριόριστα προσπαθώντας να κρατήσεις τη σχέση σου, επισημαίνεις στον εαυτό σου όλα τα λάθη που έκανες, γιατί όλοι κάνουμε λάθη. Τα προσέχεις, τα διορθώνεις, τουλάχιστον για την επόμενή σου σχέση.

Θα παρομοιάζαμε το χωρισμό με μία εξαιρετικά δύσκολη δοκιμασία που κάθε φορά που την περνάς γίνεσαι καλύτερος και πιο δυνατός. Αρκεί να αντέξεις βέβαια. Και η επόμενη φορά είναι λίγο καλύτερη από την προηγούμενη, γιατί έχεις πλέον την εμπειρία.

Το τελείωμα μίας σχέσης έχει πολλά κοινά σημεία με το φόνο, τη δολοφονία. Και μάλιστα με τον αργό, βασανιστικό φόνο. Αυτός που παίρνει

Page 180: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

180

την απόφαση να αποχωρήσει από τη σχέση ουσιαστικά σκοτώνει συναισθηματικά το σύντροφό του. Τον δολοφονεί από σύντροφο εξαφανίζοντάς τον από το πρόσωπο του κόσμου. Του δικού του κόσμου. Γι’ αυτό και κατά κανόνα δύο άνθρωποι που αποχωρίστηκαν δεν ξανασυναντιόνται για όσο τουλάχιστον διαρκεί ο “θάνατος” ή αλλιώς ο πόνος που προκαλείται από αυτό το βίαιο θάνατο. Είναι πολύ σκληρό πράγμα να χωρίζεις. Περιέχει πολύ βία, ψυχολογική κυρίως.

Οι συνέπειες ενός χωρισμού είναι απότομες και έντονες. Ο ‘άλλος’ εξαφανίζεται, ενώ η ζωή συνεχίζεται. Όλα μοιάζουν διαφορετικά. γιατί αυτός απουσιάζει από αυτά. Η καθημερινότητα διαμορφώνεται στη νέα πραγματικότητα της απουσίας του.

Αυτοί οι μετέπειτα παράλληλοι βίοι δύο ανθρώπων που αγαπήθηκαν και χώρισαν είναι μία από τις σκληρές πτυχές της ζωής. Ο πρώην δικός σου άνθρωπος ζει κάπου κοντά σου, στην ίδια πόλη συνήθως, αλλά πλέον μία νέα ζωή, με κοινά σημεία με την προηγούμενη μόνο ότι δεν είχε να κάνει με τον πρώην σύντροφό του.

Η επικοινωνία μαζί του απαγορεύεται, όπως απαγορεύεται στους πεθαμένους να επικοινωνούν

Page 181: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

181

με τους ζωντανούς, ανεξάρτητα από το αν μπορούν ή όχι να το κάνουν. Η δυνατότητα επικοινωνίας δεν παίζει κανένα ρόλο. Η ζωή επιβάλλει να είναι έτσι τα πράγματα. Γι’ αυτό και όταν επικοινωνούμε έστω και μετά από χρόνια με έναν άνθρωπο που αγαπήσαμε κάποτε και χωρίσαμε στη συνέχεια έχουμε ένα παράξενο συναίσθημα ακούγοντας τη φωνή του. Είναι επειδή ακριβώς επικοινωνούμε με έναν «πεθαμένο».

Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι αποδέχονται πως μία σχέση «μπορεί να τελειώσει» κάποια μέρα. Αυτό όμως ισχύει στα λόγια, στη θεωρία. Στην ουσία μία σχέση, κάθε ανθρώπινη σχέση, εμπεριέχει την ελπίδα, ή την ψευδαίσθηση της αιωνιότητας. Ότι, δηλαδή, θα κρατήσει για πάντα. Έτσι ερμηνεύεται, άλλωστε, και το δέσιμο δύο ανθρώπων, που πολλές φορές είναι πολύ έντονο. Δεν γίνεται με υπόβαθρο το ότι «κάποια μέρα μπορεί να χωρίσουν». Αντίθετα, γίνεται «παρά το ότι κάποια μέρα μπορεί να χωρίσουν». Αυτό είναι το ρίσκο της. Μία σχέση είναι σαν μία νέα ζωή. Συλλαμβάνεται, γεννιέται και αναπτύσσεται όχι στη βάση του ότι κάποια μέρα θα τελειώσει. Αυτό από μόνο του είναι αντίθετο με την ίδια τη ζωή. Γιατί είναι το τέλος της.

Page 182: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

182

Θα μου πείτε, μα, αν είναι έτσι τότε γιατί οι άνθρωποι χωρίζουν; Κατά βάθος χωρίζουν γιατί μέσα τους πιστεύουν ότι αυτό που ξημερώνει είναι καλύτερο από αυτό που ζούσαν μέχρι χθες. Χρειάζεται πολύ δύναμη και αισιοδοξία για να αποχωριστείς το σύντροφό σου. Αυτή είναι βέβαια η μία όψη του νομίσματος. Από την άλλη χρειάζεται και πολύ αναισθησία και πάντως επιβολή της αναισθησίας στα όποια συναισθήματα. Γι’ αυτό και αν αναλύσει κανείς κάθε χωρισμό ξεχωριστά, συνήθως αυτός ή αυτή που χωρίζει τον άλλον δεν είναι αυτός που ταλαιπωρήθηκε περισσότερο, ή αυτός που αγάπησε περισσότερο ή που αγαπήθηκε περισσότερο, ή που έκανε τα λιγότερα για τη σχέση ή τα περισσότερα. Κατά βάθος αυτός που χωρίζει πρώτος είναι απλά ο πιο αισιόδοξος-ματαιόδοξος της παρέας.

Το τελείωμα μίας σχέσης αποκαλύπτει το μέγεθος της ανθρώπινης υπόστασης. Οι άνθρωποι από άκαμπτοι διαπραγματευτές και ατρόμητοι μαχητές της καθημερινότητας μεταμορφώνονται, για όσο διαρκεί ο χωρισμός, σε ευαίσθητα πλασματάκια που πονάνε σε κάθε φύσημα της καρδιάς τους, από τα μετάπτωση

Page 183: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

183

των συναισθημάτων του συντρόφου τους. Είναι αυτές οι στιγμές στη ζωή ενός ανθρώπου σημαντικές για να του θυμίζουν πόσο ανάγκη έχει κάποια πράγματα για τα οποία δεν δίνει πάντα τη δέουσα σημασία.

Page 184: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

184

Η Γιάννα, την επομένη σχεδόν του οριστικού χωρισμού της με τον Βαγγέλη,

ξεκίνησε μία νέα σχέση. Όλα της πήγαιναν προς το καλύτερο. Ο νέος της φίλος, Αντώνης Αρνογιαννάκης ήταν πιλότος της Ολυμπιακής αεροπορίας, παιδί ευκατάστατης οικογένειας, που σπούδασε πιλότος σε μία μικρή ιδιωτική σχολή στη Φλόριδα των ΗΠΑ. Ήταν γύρω στα 34 όταν γνώρισε την 26χρονη Νικολαΐδου. Την ερωτεύτηκε γρήγορα και σε βάθος. Η Γιάννα, στις πρώτες εβδομάδες του νέου της έρωτα, έλεγε χαρακτηριστικά στην Τίνα: «Μου έλεγε να γυρίσω σελίδα. Ε, λοιπόν, πες τού φίλου σου ότι εγώ γύρισα τόμο...».

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 3 1 Ì

Η επόμενη σχέση της Γιάννας

Page 185: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

185

Τον γνώρισε από μία κοινή γνωστή, ένα βράδυ σε μία έξοδο. Ήταν οι πρώτες μέρες μετά το χωρισμό όπου η Γιάννα το είχε ρίξει έξω για να εκτονωθεί. Την εντυπωσίασε αμέσως με τους ευγενικούς του τρόπους, και το σοβαρό του στυλ. Περίεργη περίπτωση αυτός ο πιλότος. Έδειχνε πολύ σοβαρός και «σωστός» από αυτό που υποδηλώνει το επάγγελμά του και το στυλ του.

Η Γιάννα βρήκε σε αυτόν όλα όσα έψαχνε από έναν άνδρα. Είχε την ιδανική ηλικία. Ήταν γοητευτικός, αρρενωπός, καθ’ επάγγελμα πετυχημένος, ευγενικός, σοβαρός. Είχε καλό γερμανικό αυτοκίνητο και έμενε κι αυτός στα Νότια προάστια. Όταν μάλιστα γνωριστήκανε ένα από τα πρώτα πράγματα που της είπε ήταν: «Κοίταξε, θέλω να ξέρεις από τώρα που είναι νωρίς, ότι δεν ψάχνω γυναίκα για να κάνω το κέφι μου. Αυτό το έκανα πολύ στο παρελθόν. Τώρα πια θέλω να ακουμπήσω σε μία σχέση, να ηρεμήσω». Η Γιάννα έμεινε με ανοιχτό το στόμα καθώς άκουγε το νέο της φίλο να της λέει αυτά που ήθελε πάντα να ακούσει. Δεν της άφηνε δε κανένα περιθώριο για να αμφισβητήσει τη γνησιότητα των προθέσεών του για τη Γιάννα. Ήταν σε όλα «άψογος».

Page 186: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

186

Η σχέση της μαζί του τον πρώτο καιρό έμοιαζε με παραμύθι με τίτλο: «όλα είν’ ωραία». Και ήταν όντως όλα τόσο ωραία που και η ίδια είχε εκπλαγεί. «Μα ένας τόσο χρυσός άνθρωπος να πέσει μπροστά μου μετά από τόση ταλαιπωρία...» συνήθιζε να λέει. Αυτόν τον άνθρωπο τον συμπάθησε πολύ, κυρίως για τον καλό του χαρακτήρα, τις καθαρές κουβέντες και τις ειλικρινείς προθέσεις. Γι αυτό και ειδικά στην αρχή καθόσον ήταν η ίδια φορτισμένη από τον απόηχο του πάθους της για τον Βαγγέλη προσπάθησε με κάθε τρόπο να διαφυλάξει τη νέα της σχέση από κάθε τι που συνδεόταν με το παρελθόν. Πρώτος στόχος ήταν φυσικά η κοινή τους φίλη, η Τίνα, απέναντι στην οποία τήρησε «σιγήν ιχθύος», σε συνεννόηση και με την αδελφή της την οποία είχε προειδοποιήσει: «Έτσι και μάθει τίποτα η Τίνα, θα σε ξεσκίσω». Στην πραγματικότητα σκεφτόταν τον Βαγγέλη αρκετά συχνά, συνήθως με πρόθεση να τον συγκρίνει με τον Αντώνη και να καταδείξει στον εαυτό της, για πολλοστή φορά, την υπεροχή του δεύτερου, τόσο για τη στάση του μέσα στη σχέση, όσο και για το προφίλ του γενικότερα.

Page 187: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

187

Λίγες εβδομάδες μετά την έναρξη της νέας της σχέσης, η Γιάννα ένα βράδυ

τηλεφώνησε στον Βαγγέλη. Ο Βαγγέλης σε εκείνο, το τελευταίο όπως το εξέλαβε, τηλεφώνημα της Γιάννας στο τέλος αφού έλαβε μία ευχή ανταπέδωσε με τρεις: «να μην κάνεις απότομες κινήσεις», «να μην συγκρίνεις το φίλο σου με άλλους στο παρελθόν» και, τέλος, «ό,τι είναι να γίνει θα είναι για το καλό μας.»

Και τα τρία αυτά τα εννοούσε. Και όντως ό,τι και να γινόταν θα ήταν καλό: τα λάθη δεν τα κάνει η ζωή. Τα κάνουν οι άνθρωποι. Υπό την έννοια ότι καλύτερα είναι να αφήνουμε τα πράγματα να κυλήσουν μόνα τους. Αυτή

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 3 2 Ì

Το τελευταίο τηλεφώνημα

Page 188: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

188

είναι ίσως η καλύτερη συνταγή. Σε εκείνο το τηλεφώνημα ο Βαγγέλης δεν μπόρεσε να κρύψει ότι «κάτι» τον ενοχλούσε. Το είχε άλλωστε δηλώσει έμμεσα με το μήνυμα που της έστειλε λίγες ημέρες πριν στο κινητό της, στις 14 Φεβρουαρίου. «ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΑΖΩ. Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.» Αυτό το μήνυμα ήταν και η αφορμή της Γιάννας για να του τηλεφωνήσει. Ήθελε να καταλάβει καλύτερα το νόημα εκείνου του μηνύματος. Και βέβαια είχε ήδη σχηματίσει άποψη για αυτό το νόημα. Η άποψη ήταν ότι: «ο Βαγγέλης ενοχλείται και ζηλεύει που βρήκα έναν άλλο σύντροφο. Ω, τί εγωισμός... αντί να χαίρεται που είμαι καλά. Καλά να πάθει, αυτός με έδιωξε.»

Ειδικά αυτό το τελευταίο ήταν για την Γιάννα το σλόγκαν της κάθε φορά που μιλούσε στο τηλέφωνο με τη φίλη της την Τίνα που της τον είχε γνωρίσει. «Εμ, έτσι θέλησε ο φίλος σου τα πράγματα να γίνουν, τί να κάνουμε;»

Στο τηλέφωνο ο Βαγγέλης κράτησε όσο μπορούσε το γνώριμο ύφος του «σκληρού» και «ξενέρωτου» με μικρές δόσεις «τρυφερότητας». Ήταν αυτή ακριβώς η συνταγή που την κράτησε ζεστή τα δύο χρόνια της σχέσης τους. Είναι

Page 189: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

189

εντυπωσιακό πώς ο άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος τελικά αυτό που ψάχνει δεν είναι αυτό που φαίνεται. Και είναι φυσικό. Ο έρωτας αναφέρεται σε πολύ εσωτερικές διεργασίες του ψυχισμού του ανθρώπου. Και σε αυτό πια το επίπεδο τα πράγματα δεν είναι όπως αντιλαμβάνεται ο νους, δηλαδή «λογικά». Είναι απλώς ελκυστικά ή απωθητικά. Είναι σε ένα άλλο επίπεδο στο οποίο η λογική δεν έχει το πάνω χέρι.

Την αρχή «ό,τι είναι να γίνει είναι για καλό μας στη ζωή» ο Βαγγέλης την πίστευε βαθιά. Την είχε επιβεβαιώσει σε πολλές στιγμές της ζωής του, τόσο προσωπικές, όσο και επαγγελματικές. Κάθε φορά που του συνέβαινε κάτι αρνητικό μόλις αυτό καταλάγιαζε το αντιμετώπιζε με αυτό τον τρόπο.

Page 190: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

190

Η σχέση, παρά την ψυχολογική κατάσταση της Γιάννας στο ξεκίνημά της που

βρισκόταν ακόμη στον απόηχο του ανεπιθύμητου χωρισμού, εξελίχθηκε εντυπωσιακά καλά. Σε αυτό, πρωτίστως, βοήθησε το έτερον ήμισυ, καθώς, σύντομα, η καλή του «πάστα» εκτιμήθηκε δεόντως από τη Γιάννα που φρόντισε να προστατεύσει τη σχέση της από κάθε απειλή και, κυρίως, από την απειλή του κακού της εαυτού που ορισμένες φορές γυρνούσε με το μυαλό της στο παρελθόν και στην περιπετειώδη σχέση της με το Βαγγέλη. Στο σημείο αυτό δεν τήρησε τη συμβουλή που της είχε δώσει ο Βαγγέλης: να μην συγκρίνει τη νέα της σχέση με

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 3 3 Ì

Η νέα της σχέση ανθίζει

Page 191: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

191

καμία προηγούμενη. Αυτό το έκανε για λόγους αυτοάμυνας και επιθυμίας να τον ξεπεράσει οριστικά. Σε όλες τις συγκρίσεις, λοιπόν, «ο νέος υπερείχε» όπως συνήθιζε να λέει: ήταν σαφώς πιο ωραίος, σε πιο καλή ηλικία, με πιο ξεκάθαρες προθέσεις και, το κυριότερο, πιο στρωτός. Ήταν από την αρχή «Άγγλος» στα ραντεβού μαζί της. Για να την παραλάβει από το σπίτι της και για να την επιστρέψει το βράδυ εκεί, κάτι που σπάνια έκανε ο Βαγγέλης. Και η Γιάννα το σημείωνε αυτό... Συνήθιζε να λέει συχνά στους δικούς της ανθρώπους: «ο Αντώνης είναι πολύ καλό παιδί. Δεν υπάρχει αμφιβολία».

Στη σύγκριση της καθημερινότητας η υπεροχή της νέας σχέσης έναντι της προηγούμενης ήταν σαρωτική. Και πως να μην ήταν άλλωστε, καθώς σύγκρινε την καθημερινότητα μίας φθαρμένης σχέσης με την καθημερινότητα μίας νέας σχέσης. Σύγκρινε τον εαυτό της τότε και τώρα, από το φαύλο κύκλο της φθοράς και της παρακμής στον κύκλο της άνθισης της νέας της σχέσης. Τελικά, σύγκρινε ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που ο ένας με τον τρόπο του της έδειχνε πως δεν την αγαπούσε, από ένα σημείο και μετά, με έναν που έδειχνε ότι την αγαπούσε.

Page 192: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

192

Το θύμα του χωρισμού έπλεε πλέον σε πελάγη ευτυχίας και είχε γίνει θύτης στην, εκ των υστέρων έστω, αποκαθήλωση συναισθημάτων και ενδιαφέροντος για τον Βαγγέλη Παπασταύρου, την πλήρη αποψίλωση του μύθου του. Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Και η Γιάννα ήθελε να το χορτάσει.

Στη νέα της σχέση η Γιάννα ήταν πολύ βελτιωμένη σε σχέση με το παρελθόν. Όχι ότι είχε αλλάξει. Ένας άνθρωπος τουλάχιστον σε αυτή την ηλικία δεν αλλάζει. Αλλάζουν απλά οι προτεραιότητές του. Κάθε άνθρωπος έχει μέσα του διαφορετικές δόσεις από κάποια βασικά συστατικά στοιχεία: την αγάπη, τη μανία, τη βουλιμία, την ηδονή, τη σκληρότητα, τον πόνο, το ρομαντισμό. Στη ζωή του πορεύεται αναμοχλεύοντας αυτές τις βασικές συνιστώσες του, ανάλογα με τη φάση στην οποία βρίσκεται. Χρόνια με τα χρόνια αυτά παγιώνονται και ισχυροποιούνται περισσότερο. Κάποιες φορές όμως, σε ορισμένες στιγμές της ζωής, ο άνθρωπος μπορεί να περάσει από μία μεγάλη αλλαγή, συνήθως μετά από την υπερβολική πρόσδεση μέχρι τότε σε ένα άλλο σχήμα συσχετισμών

Page 193: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

193

μέσα του. Αυτή η αλλαγή γίνεται συνήθως μετά από μία κατάπτωση, από ένα αδιέξοδο. Από κάτι κακό δηλαδή. Είναι σπάνιες οι φορές που ένας άνθρωπος αναθεωρεί τις προτεραιότητές του υπό καλές συνθήκες για αυτόν. Τότε αντίθετα οι ισορροπίες ισχυροποιούνται.

Page 194: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

194

Είχαν περάσει όλοι κι όλοι τρεις μήνες από τον ύστατο χωρισμό, ενώ ο Βαγγέλης μετά

από τα εξαντλητικά ωράρια που δούλευε όλο το χειμώνα είχε πάει στην Πάρο για Πάσχα. Είχε ανάγκη να ξεκουραστεί, να αλλάξει παραστάσεις. Θα περνούσε το Πάσχα με τον παιδικό του φίλο, το Νίκο, που ζούσε πλέον μόνιμα στο νησί διατηρώντας κατάστημα καλλυντικών. Μεγάλη Τετάρτη το μεσημέρι κι ενώ απολάμβανε ένα καφέ με το φίλο του σε μία παραλία, με λιγοστό ακόμη κόσμο αλλά με περίσσιο ήλιο και καλή διάθεση, το κινητό του χτύπησε. Ο καλών είχε απόκρυψη του αριθμού του οπότε και ο Βαγγέλης υπέθεσε ότι

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 3 4 Ì

Το τηλεφώνημα στην Πάρο

Page 195: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

195

ήταν ο στενός του φίλος Γιάννης με τον οποίο επικοινωνούσε καθημερινά. Απαντώντας την κλήση έμεινε άφωνος όταν άκουσε τη γνώριμη φωνή της Γιάννας.

«Πήρα να σου θυμίσω ότι σαν σήμερα πριν ένα χρόνο χωρίσαμε...» του είπε με μία φυσική άνεση, σαν να ήθελε να του θυμίσει πόσο μακριά βρίσκεται πλέον από όλα αυτά που την ταλαιπωρούσαν στο παρελθόν.

«Δεν χωρίσαμε πέρυσι το Μάιο Γιάννα. Φέτος το Γενάρη χωρίσαμε. Ξέρω ότι δεν σ’ αρέσει να τ’ ακούς, αλλά έτσι έχουν τα πράγματα...» της απάντησε ο Βαγγέλης.

«Καλά, καλά εντάξει. Δεν σε πήρα για να τσακωθούμε πάλι. Αρκετά τσακωθήκαμε στο παρελθόν. Άλλωστε τώρα όλα πια είν’ ωραία. Πλέω σε πελάγη ευτυχίας. Ο άνθρωπος αυτός με κάνει ευτυχισμένη. Καμία σχέση με το παρελθόν...»

«Γιάννα, σε παρακαλώ. Μην συνεχίζεις. Γι’ αυτό με πήρες τηλέφωνο;»

Ο Βαγγέλης παραξενεύτηκε με το τηλεφώνημά της. Δεν μπορούσε να καταλάβει αν είχε κάποιο σκοπό, αν συνδεόταν με κάποια στρατηγική τής «πρώην» απέναντί του. Η υποψία του αυτή δεν

Page 196: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

196

μπορούσε να επιβεβαιωθεί ελλείψει στοιχείων. Ουσιαστικά το νόημα του τηλεφωνήματος ήταν το να του πει πόσο ευτυχισμένη είναι σήμερα με τον Αντώνη και πόσο αταίριαστη ήταν τόσο καιρό με τον ίδιο... «εντυπωσιακό δεν είναι;» ψιθύριζε στον εαυτό του.

«Δύο είναι τα ενδεχόμενα» σκέφτηκε «βέβαιο είναι πως με το νέο της φίλο είναι καλά, ευχάριστα, έως και ευτυχισμένα, ακόμη κι αν δεν τον έχει αγαπήσει βαθιά έως τώρα. Μαζί μου επιθυμεί να επικοινωνεί είτε γιατί αποφορτισμένα πλέον ενδιαφέρεται απλώς για να με ακούει, καθώς δεν έδειξε να ενδιαφέρεται για τα νέα μου, παρά μόνο για να με ακούει, ή από την άλλη αυτό που κάνει έχει ένα στόχο. Να κρατήσει την επαφή ζεστή. Το γιατί; Μπορεί και για την ίδια να μην είναι σαφές. Σε κάθε περίπτωση η στάση αυτή είναι αδιέξοδη, υπό την έννοια ότι δεν οδηγεί πουθενά. Μόνο προσωρινά μπορεί να γίνεται.

Κατά βάθος ο Βαγγέλης πίστεψε ότι η Γιάννα απλώς δεν είχε ακόμη ερωτευτεί ουσιαστικά το νέο της φίλο. Ναι μεν αισθανόταν πολύ τυχερή για τον άνθρωπο που είχε πλέον δίπλα της γιατί είχε όλα τα προσόντα και κυρίως

Page 197: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

197

την διάθεση, κάτι που απουσίαζε από το Βαγγέλη. Αισθανόταν ότι είχε έναν άνθρωπο και μία εκκολαπτόμενη σχέση που άξιζε και μπορούσε να πάει μακριά. Από την άλλη όμως δεν είχε ακόμη μονοπωλήσει την ψυχή της. Αυτό χρειαζόταν λίγο χρόνο. Είναι λογικό. Και με τον Βαγγέλη της πήρε πολλούς μήνες για να φτάσει στο σημείο που έφτασε, στην κορύφωση του πάθους της.

Το τηλεφώνημά της ήταν παιδαριώδες. Πήρε για να του πει πόσο ευτυχισμένη είναι με το φίλο της... προφανώς για να του δείξει ότι η ζωή συνεχίζεται και χωρίς αυτόν. Κάτι που, βέβαια, ποτέ δεν αμφέβαλλε ο Βαγγέλης. Δεν ήταν δα και τόσο ψωνισμένος με τον εαυτό του.

Ο Βαγγέλης χάρηκε βέβαια που την άκουσε. Το τηλεφώνημα, δε, έδωσε μία άλλη ομορφιά σε εκείνο το ανοιξιάτικο απομεσήμερο στη χρυσαφένια παραλία του κυκλαδίτικου νησιού. Μόλις κατάλαβε ότι στο τηλέφωνο ήταν εκείνη, σηκώθηκε από το τραπέζι πάνω στην άμμο που καθόταν με το φίλο του και για όλα τα εικοσιδύο λεπτά που κράτησε η συνομιλία περπατούσε πάνω στην άμμο κατά μήκος της ακροθαλασσιάς, φτάνοντας δύο

Page 198: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

198

φορές από τη μία άκρη στην άλλη, στους βράχους που οριοθετούσαν την παραλία. Ο λιγοστός κόσμος που απολάμβανε τις πρώτες ηλιαχτίδες του επερχόμενου καλοκαιριού, χωρίς να δοκιμάζει να μπει στα παγωμένα ακόμη νερά του Αιγαίου, τον παρατηρούσε με περιέργεια. «Εδώ βρήκε να τα πει όλα απ’ το τηλέφωνο...» Λίγο παραμέσα στη θάλασσα το περπάτημά του συνόδευαν μία παρέα γλάρων που έκαναν τις συνήθεις εξορμήσεις τους στο αρχιπέλαγος του νησιού για να ψαρέψουν την τροφή της ημέρας.

Ο Βαγγέλης επηρεάστηκε από αυτό το τηλεφώνημα όπως και από λίγα ακόμη τηλεφωνήματα που ακολούθησαν στους επόμενους μήνες, όλο και πιο αραιά μέχρι που κάποια στιγμή σταμάτησε να του τηλεφωνεί. Επηρεάστηκε γιατί ανεξάρτητα από το κατά πόσο εξακολουθούσε να τον σκέφτεται, κάτι που είναι λογικό όταν έχεις αγαπήσει κάποιον αληθινά, του έδειξε ότι, κατά βάθος, τον είχε συγχωρέσει για όση αγάπη δεν της έδωσε τότε. Τότε που ήταν μαζί της. Για όση ταλαιπωρία ψυχολογική την είχε υποβάλλει όλο αυτό το διάστημα που αμφιταλαντευόταν. Για όσο

Page 199: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

199

πόνο της είχε προκαλέσει όταν έβλεπε με κάθε αφορμή πως δεν ήταν αυτή στο επίκεντρο της ζωής του και των αισθημάτων του. Όχι πως είχε άλλη. Αλλά πάντως δεν είχε αυτή. Είχε ίσως, τη δουλειά του. Όχι αυτή.

Του τα είχε συγχωρέσει όλα, όμως. Δεν τα είχε αγνοήσει. Τα είχε συγχωρέσει. Ήταν ένας τόσο σπουδαίος άνθρωπος. Του έδειξε με αυτόν τον τρόπο μία ακόμη άξια πτυχή του εαυτού της που δεν φαινόταν μέσα στη σχέση. Γιατί μία γυναίκα που τη χώρισαν συνήθως μετά τη σχέση αλλάζει πολύ έναντι του θύτη της. Γίνεται σκληρή, καθώς είναι πληγωμένη. Είναι όπως το ζώο που αν το πληγώσεις, αγριεύει. Είναι θέμα ενστίκτου επιβίωσης. Ό,τι σε πονάει γίνεται εχθρός σου. Η Γιάννα όμως είχε άλλη «πάστα».

Είναι ενδιαφέρον αλλά μία αποτίμηση της «πάστας» κάθε ανθρώπου είναι το πώς θα σταθεί απέναντι στη σχέση του μετά το χωρισμό. Η Γιάννα παρά το ότι είχε πληρώσει ένα βαρύ τίμημα από το χωρισμό της, με απεριόριστο πόνο και κλάμα, λίγες εβδομάδες αργότερα είχε ηρεμήσει και έβλεπε τον Βαγγέλη ζεστά και τρυφερά. Σαν να μην είχε

Page 200: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

200

υπάρξει ποτέ το θύμα ενός μαρτυρίου, αυτό του χωρισμού της. Ο πρώην δήμιός της ήταν τώρα ξανά ένας καλός άνθρωπος που θαύμαζε και συμπαθούσε. Ενώ θα είχε κάθε λόγο να τον μισεί και να απαξιώνει. Και αυτό χωρίς να επιδιώκει κάτι από αυτόν, χωρίς να συνεχίζει να διατηρεί κρυφές ελπίδες.

Δεν είχε κάνει το ίδιο και η Ρεβέκκα πριν λίγα χρόνια όταν ο Βαγγέλης την χώρισε επίσης μία ωραίο πρωία. Αυτή τον διέγραψε και έπαψε να τον αγαπά. Αυτό φάνηκε περίτρανα όταν τις ελάχιστες φορές που ο Βαγγέλης επικοινώνησε μαζί της, έτσι από ενδιαφέρον για το αν ζει ή πεθαίνει, διαπίστωσε ότι από την πλευρά της τής ήταν παντελώς αδιάφορος.

Μα πώς μπορεί ένας άνθρωπος που αγάπησες αληθινά να σου γίνει παντελώς αδιάφορος; Μόνο από πείσμα ή από φτώχια. Συναισθηματική φυσικά. Το πείσμα όμως με τη βοήθεια του χρόνου φθίνει, δεν έχει άλλωστε νόημα. Γιατί δεν διεκδικεί πλέον. Η αγάπη βάφει τις ψυχές των ανθρώπων με ανεξίτηλα χρώματα που δεν γνωρίζουν το χρόνο. Ένας άνθρωπος που αγαπήθηκε έστω και για μία στιγμή, αγαπήθηκε για πάντα. Όχι βέβαια ότι ο άλλος θα τον

Page 201: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

201

περιμένει καρτερικά για το υπόλοιπο της ζωής του ή κάτι τέτοιο, αλλά απλώς ότι στην ψυχή του έχει αφήσει το ίχνος του. Για πάντα. Είναι το ίχνος μίας ψυχής που αγαπήθηκε. Και όταν τον συναντά ή του μιλά συνήθως για τυχαίους λόγους, αυτή η αγάπη που υπήρξε κάποτε φαίνεται από το βλέμμα του, από τη φωνή του, από το ύφος του.

Αυτό ανέβασε τη Γιάννα στα ύψη μέσα του. Έστω και εκ των υστέρων. Φυσικά, όλα αυτά μπορεί να τα σκεφτόταν δεν μπορούσε όμως να της τα πει. Με τίποτα. Όπως της είπε χαρακτηριστικά σε κάποιο τηλεφώνημα: «δεν μπορώ να σου πω τίποτα, γιατί ό,τι και να πω θα χρησιμοποιηθεί εναντίον μου.» Σύμφωνα με τους συμβατικούς κανόνες συμπεριφοράς ανάμεσα σε δύο πρώην η επαφή μαζί τους δεν ενδείκνυται. Καθώς θεωρείται στοιχείο αδυναμίας και δεν εκτιμάται. Η πραγματικότητα είναι πως η στάση της Γιάννας, χωρίς στοχοθεσία, εμπεριείχε ένα μεγαλείο. Όχι ότι δύο πρώην σύντροφοι μπορούν να γίνουν φίλοι εκ των υστέρων. Αυτό δεν μπορεί να γίνει. Εκ των πραγμάτων. Γιατί τα φορτία που τους διαπέρασαν δεν μπορούν να εξαφανιστούν. Ο θάνατος δεν αναιρείται.

Page 202: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

202

Κάθε τηλεφώνημά της, τον πλήγωνε. Γιατί του θύμιζε πόσο μεγάλη ψυχή είχε και πόσο καλά αισθήματα διέθετε, ακόμη και μετά από όλα όσα είχαν προηγηθεί, γι αυτόν. Έτσι πίστευε τουλάχιστον. Ευτυχώς γι’ αυτόν, αυτή με τον καιρό αραίωσε τα τηλεφωνήματά της. Μέχρι που τα διέκοψε. Και με τις δικές του προτροπές βέβαια.

Είχαν μεν περάσει τρεις μήνες, αλλά εξακολουθούσε να τη σκέφτεται. Σχεδόν καθημερινά. Δεν μπορούσε βέβαια να κάνει τίποτα για αυτό. Τα πράγματα δεν είχαν αλλάξει στην ουσία τους. Οι λόγοι του χωρισμού δεν είχαν ξεπεραστεί. Απλώς ο Βαγγέλης είχε καταλήξει ότι έπρεπε να κάνει σύντομα μία νέα σχέση για να μπορέσει επί της ουσίας να αξιολογήσει τα συναισθήματά του για την Γιάννα. Και να επιβεβαιώσει τους λόγους του χωρισμού του...

Άλλωστε, ο χρόνος είναι ο καλύτερος σύμμαχος του θύματος κάθε χωρισμού και ο μεγάλος εχθρός του θύτη ενός χωρισμού. Το θύμα καταφέρνει με τη βοήθειά του να απαλύνει και, εν τέλει, να απαλλαγεί από τον πόνο που του προκάλεσε, ενώ ο θύτης στη διάρκεια του χρόνου συνήθως

Page 203: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

203

ανακαλύπτει τη ματαιοδοξία του χωρισμού του. Οι καλύτερες μέρες που προσδοκά δεν έρχονται πάντα γρήγορα, ενώ γρήγορα έρχεται η μοναξιά, που μάλιστα πληρώνεται με τόκο…

Η μεγάλη δοκιμασία των συναισθημάτων του θα ήταν η επόμενή του σχέση. Και δεν άργησε να έρθει. Ήταν μόλις λίγες εβδομάδες αργότερα όταν έβαλε στο μάτι μία νεαρή ξανθιά δημοσιογράφο που εργαζόταν ως μαθητευόμενη στην εφημερίδα. Ήταν μία καθ’ όλα αξιόλογη κοπέλα, κάτι λιγότερο από 20 ετών όταν με το μπριόζικο χαρακτήρα της και με ένα μόνιμο χαμόγελο στα χείλη έδωσε έναν αέρα στο τμήμα που εργαζόταν ο Βαγγέλης. Άλλωστε από την πρώτη στιγμή που την είδε, την πρώτη μέρα στο γραφείο, είπε στο συνάδελφό του που καθόταν στο αντικριστό γραφείο: «Βαγγέλη, τη Σούζη τη θέλω για μένα, δεν πιστεύω να έχεις αντίρρηση;» Η εξέλιξη μεταξύ τους δεν άργησε να’ ρθει...

Page 204: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

204

«Κοίταξε, Τίνα, θα προτιμούσα να μην ξέρει λεπτομέρειες για τη Σούζη. Όχι ότι με νοιάζει. Απλώς αυτά που έκανε αυτή όταν τα’ φτιαξε με το δικό της δεν θα ήθελα να τα επαναλάβω εγώ. Θα έδειχνε πως το κάνω από αντίδραση. Εντάξει γλυκιά μου;»

«ΟΚ, Βαγγέλη μου. Μην ανησυχείς. Δεν θα της πω πολλά πράγματα.»

Είχε προβληματιστεί ο Βαγγέλης αν ήταν σκόπιμο να μάθει η Γιάννα για τη νέα του σχέση με τη μαθητευόμενη δημοσιογράφο από την κοινή τους φίλη, την Τίνα. Και καθώς ο ίδιος είχε ενοχληθεί από την άνεση με την οποία η Γιάννα διαφήμιζε την ευτυχία της πλάι στο νεαρό πιλότο

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 3 5 Ì

Η νέα σχέση του Βαγγέλη

Page 205: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

205

δεν ήθελε να βρεθεί στη θέση της και να κάνει ακριβώς τα ίδια. Προτίμησε τη σιωπή.

Η νέα του σχέση ήταν μάλλον όπως το φανταζόταν: ευχάριστη. Το καλοκαίρι πέρασε γρήγορα παρέα με τη νέα του φίλη, τη Σούζη Αλεξανδράκου. Ήταν ένα καλοκαίρι χωρίς μεγάλες συναισθηματικές εξάρσεις αλλά με χαρούμενη και ποιοτική συντροφιά, πολλά χαμόγελα, βόλτες, ξεγνοιασιά. Είχε άλλωστε και πολλά κοινά ενδιαφέροντα καθώς βρισκόταν κι αυτή στον ίδιο επαγγελματικό χώρο.

Η Σούζη ήταν μία γυναίκα που χαρακτηριζόταν από εξωστρεφή και καλή κοινωνική εικόνα και από κλειστό και ισορροπημένο χαρακτήρα. Ήταν δηλαδή το αντίθετο από τη Γιάννα και αυτό παρά τις πρώτες αρνητικές αντιδράσεις του Βαγγέλη, σύντομα μετατράπηκε σε πλεονέκτημα στη σχέση καθώς βρήκε σε αυτή πράγματα που έλλειπαν από τη Γιάννα. Υπήρχε βέβαια και η αντίθετη όψη, αλλά αυτή δεν φαίνεται στην αρχή. Γιατί όπως συμβαίνει συνήθως, στην αρχή όλα είν’ ωραία...

Όλο το διάστημα του πρώτου καλοκαιριού που πέρασε μαζί με τη Σούζη αναρωτήθηκε κάμποσες φορές αν η Γιάννα σήμαινε κάτι γι

Page 206: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

206

αυτόν. Κάθε φορά διαπίστωνε πως δεν σημαίνει πλέον τίποτα. Πως ήταν απλά μία όμορφη σχέση από το παρελθόν του, τουλάχιστον ένα σημαντικό της μέρος, που όμως έκανε τον κύκλο της, έκλεισε και πλέον, τόσο αυτός όσο και αυτή είχαν πάρει το δρόμο τους. Απλώς, κατά καιρούς συνήθιζε να ρωτάει για τη Γιάννα, πάντα την κοινή τους φίλη Τίνα, με διάθεση να είναι ενημερωμένος για το πώς τα πάει στη ζωή της, στα προσωπικά της, στη δουλειά της. Μάλιστα κάποια φορά η Τίνα απόρησε με τον ενδιαφέρον του και του είπε: «μα καλά ρε Βαγγέλη. Γιατί με ρωτάς συνέχεια για τη Γιάννα; Τί σε κόφτει εσένα πλέον;»

«Τίνα, σιγά, δεν είπαμε και τίποτα. Όπως ξέρεις η Γιάννα ήταν ένας αγαπημένος άνθρωπος για μένα. Ενδιαφέρομαι και θα ενδιαφέρομαι να μαθαίνω ότι είναι καλά. Το ίδιο άλλωστε κάνει κι αυτή.»

Κατά τα άλλα, η αισθητή διαφορά ηλικίας που είχε με τη Σούζη τον βόλευε να ρυθμίζει το πρόγραμμα της σχέσης ο ίδιος και να βρίσκει χρόνο για να τα λέει με τη Τίνα όποτε ήθελε, χωρίς πρόβλημα με τη Σούζη.

Η Σούζη σταδιακά έπεσε στα δίχτυα του έρωτά του. Ενδιαφέρον είναι ότι ενώ αυτός ποτέ

Page 207: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

207

δεν φανταζόταν να την ερωτευτεί, ίσως και για αυτόν ακριβώς το λόγο, γρήγορα άρχισε να τη ζηλεύει παράφορα. Ήταν πάντως μία κουκλάρα γυναίκα, όπως παραδέχονταν όλοι οι φίλοι του, αν και ολίγον «μπίμπο» στο στυλ, με τα σπαστά, ξανθά μαλλιά και το «μπαρμπίστικο» πρόσωπο. Βρέθηκε λοιπόν στην ιδιαίτερη θέση να ζηλεύει τη Σούζη και, στην αρχή τουλάχιστον, να σκέφτεται τακτικά την Γιάννα, από την οποία όμως δεν ήξερε τί ήθελε ακριβώς. Συνήθως τη σύγκρινε με τη Σούζη, σε διάφορους τομείς. Δεν αισθανόταν να ήθελε να γυρίσει σ’ αυτήν. Προτιμούσε τη νέα κατάσταση με την πιτσιρίκα του, όπως την αποκαλούσε η οποία, άλλωστε, δεν είχε αρκετά από τα προβλήματα και τις μανίες της Γιάννας. Με την αραίωση των τηλεφωνημάτων της Γιάννας, αραίωσε και τις σκέψεις του για αυτήν. Τα πράγματα απομακρύνονταν περισσότερο από το παρελθόν.

Η αλήθεια είναι ότι η Σούζη ποτέ δεν έδειξε να συγκινείται από το Βαγγέλη, παρά τις προσπάθειες που κατέβαλλε προς αυτή την κατεύθυνση. Ίσως ήταν και ιδίωμα της γενιάς της, που όριζε να είσαι ιδιαίτερα κλειστός στον εαυτό σου και να μην ανοίγεσαι στους.

Page 208: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

208

Ακόμα κι αν μοιράζεσαι μαζί τους ένα μέρος της ζωής σου και του εαυτού σου. Ο Βαγγέλης βέβαια δεν έπεσε στην παγίδα της. Δηλαδή να την κυνηγάει από πίσω για να την κερδίσει. Ήξερε πολύ καλά ένα μικρό μάθημα που του είχε μάθει, από αρκετά νεότερος, η ζωή: ο χειρότερος τρόπος να διεκδικήσεις τον έρωτα μίας γυναίκας είναι να τον ζητήσεις. Ο καλύτερος τρόπος είναι να στον ζητήσει. Θα μου πεις και πώς γίνεται αυτό; Ε’ αυτή είναι η μαγεία του έρωτα και η γοητεία του άνδρα. Κάθε φορά που εκδηλώνεις τον έρωτά σου για μία γυναίκα, αυτό εξαφανίζει μία φορά τον έρωτά της για σένα. Γιατί την επιβεβαιώνει. Η φειδωλή διαχείριση των αισθημάτων και της έκφρασής του είναι βασική προϋπόθεση για τη συντήρησή τους.

Page 209: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

209

Ήταν ένα κλασσικό ανοιξιάτικο απόγευμα όταν στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα

στο Παγκράτι αρκετοί καλεσμένοι περίμεναν την έναρξη του μυστηρίου του γάμου της Τίνας με τον εκλεκτό της καρδιάς της, Πάρη.

Ο Βαγγέλης φορώντας το καινούριο του γκρι κουστούμι παρέα με τη Σούζη έφτανε ολίγον καθυστερημένος, όπως πάντα, στο χώρο της εκκλησίας, χωρίς μάλιστα να έχει συνειδητοποιήσει ότι επρόκειτο να συναντήσει και την πρώην του. Ήταν πολύ απορροφημένος από το μεγάλο θέμα του πολέμου που είχε ξεσπάσει στη Μέση Ανατολή και του επικείμενου ταξιδιού του στην περιοχή, στο

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 3 6 Ì

Ο γάμος της Τίνας

Page 210: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

210

οποίο είχε επενδύσει για την συνέχεια της καριέρας του. Ήταν ένα ταξίδι που κανείς άλλος στην Ελλάδα δεν ήθελε να κάνει, καθώς οι διεθνείς οργανισμοί είχαν ξεκαθαρίσει ότι δεν μπορούσαν να εγγυηθούν καμία ασφάλεια στους εκπροσώπους των ΜΜΕ που πήγαιναν στην περιοχή. Το μένος των αντιμαχόμενων πλευρών ήταν τέτοιο που δεν λογάριαζαν τίποτα. Οι βόμβες προς στόχους αμάχων ήταν σε καθημερινή βάση και τα θύματα πολλά. Ο Βαγγέλης όμως είχε πάρει την απόφαση και φεύγοντας από την εφημερίδα ασχολούνταν με τις τελευταίες λεπτομέρειες του ταξιδιού του. Η Σούζη απαστράπτουσα, ήταν ντυμένη στα ροζ, με τα μαλλιά της φτιαγμένα στο κομμωτήριο όπως άρεσαν στο Βαγγέλη, και φυσικά μέσα στην καλή χαρά, κάτι καθόλου σπάνιο. Σε μια γωνιά ο κοινός τους φίλος Αλέξης Φωτίου με την τελευταία του γυναίκα Ίνα στεκόταν κάπως νευρικός και ενοχλημένος.

Η εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα ήταν όμορφα στολισμένη, τόσο στο εσωτερικό της όσο και στο προαύλιο. Ήταν στενά δεμένη η οικογένεια Γεροδήμου με την εκκλησία αυτή καθώς είχαν τελεστεί κι άλλα μυστήρια στο παρελθόν. Μέσα

Page 211: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

211

στο όμορφο προαύλιο και τους εκλεκτούς και καλοντυμένους καλεσμένους, όλα ήταν έτοιμα. Η Τίνα, νυφούλα με ένα όμορφο φόρεμα, αντί για νυφικό, με τα μαλλιά της «μελιά» για την περίσταση, κλασάτα βαμμένη, ενώ το σκίσιμο στο μάξι φόρεμά της αποκάλυπτε ένα όμορφο καλσόν στο τέλος του οποίου στεκόντουσαν δύο πανέμορφα, ψηλά και καλλίγραμμα γοβάκια. Στεκόταν στην είσοδο της εκκλησίας με τους καλεσμένους να έχουν σχηματίσει ένα κύκλο στην αυλή και να σχολιάζουν ανάλαφρα θέματα αναμεταξύ τους.

Δίπλα της τα δύο της αδέλφια της, ενώ ακριβώς από πίσω η μάνα της συγκινημένη από την περίσταση. Έβλεπε την κόρη της να παντρεύεται τελικά τον εκλεκτό της καρδιάς της, τον Πάρη, μετά από αρκετά χρόνια σχέσης και αρκετή αγωνία για το αν τελικά ο Πάρης θα δεχόταν να την κάνει γυναίκα του και κατά σύμβαση τουλάχιστον. Ήταν διπλά συγκινημένη καθώς έφερνε στο μυαλό της εικόνες από το δικό της γάμο, πριν τριάντα και πλέον χρόνια, στην ίδια εκκλησία, με τον ίδιο μάλιστα παπά, που αν και στη σύνταξη πια, δέχθηκε να κάνει το μυστήριο για την κόρη των Γεροδήμων.

Page 212: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

212

Η ώρα ήταν ήδη είκοσι λεπτά περασμένα από την προβλεπόμενη έναρξη του μυστηρίου, ενώ η Τίνα είχε αρχίσει να παρατηρεί την καθυστέρηση στην έλευση του γαμπρού. Κοιτούσε ανά λίγα δευτερόλεπτα το ρολόι της και άρχισε να παίρνει μία ιδιόμορφη έκφραση στο πρόσωπό της καθώς από τη μία χαμογελούσε και απολάμβανε την ιδιαίτερη αυτή ημέρα, ενώ από την άλλη είχε αρχίσει να ενοχλείται από την καθυστέρηση της άφιξης του Πάρη. Ταυτόχρονα, είχαν αρχίσει ήδη να την ενοχλούν τα ολοκαίνουρια γοβάκια στα πόδια της γεγονός που αύξανε την ενόχληση από την καθυστέρηση του συντρόφου της. Προσεκτική βέβαια να μην δείχνει την αναδυόμενη ενόχληση, έλεγε μέσα της «μη μου το κάνεις και σήμερα αυτό. Σε παρακαλώ, όχι και σήμερα...»

Ο Βαγγέλης στεκόταν με τη Σούζη στη μία γωνία του προαυλίου της εκκλησίας, ενώ η Γιάννα βρισκόταν την ακριβώς απέναντι, ωσάν να ήταν συνεννοημένοι. Το μόνο που έκαναν ήταν να ανταλλάξουν ένα αναγνωριστικό νεύμα κατά την είσοδό τους στο χώρο.

Είχαν ήδη περάσει σαράντα περίπου λεπτά από την επίσημη ώρα έναρξης του μυστηρίου, τα κουτσομπολιά είχαν κάνει τον κύκλο τους

Page 213: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

213

και σταδιακά όλο και περισσότεροι καλεσμένοι άρχισαν να αναρωτιούνται γιατί καθυστερεί η έλευση του γαμπρού. Άλλωστε, τα έθιμα προβλέπουν ανοχή στην καθυστέρηση της νύφης, αλλά όχι και του γαμπρού...

Η ενόχληση της Τίνας είχε αρχίσει πλέον να μην κρύβεται και το βλέμμα της είχε παραιτηθεί από την προσπάθεια να δείχνει ότι όλα είναι καλά. Τα σχόλια λιγόστευαν, ο θόρυβος στην αυλή περιοριζόταν και η αμηχανία στα πρόσωπα των στενών συγγενών και φίλων αυξανόταν κατακόρυφα. Ξαφνικά το κινητό της Τίνας που κρατούσε ο αδελφός της ο Κώστας χτύπησε, και παρά το ότι χτύπησε χαμηλόφωνα ο ήχος του ακούστηκε σε όλη την πλατεία, ή τουλάχιστον έγινε αντιληπτός στην πλατεία, κάνοντας τους καλεσμένους να στρέψουν μονομιάς τα βλέμματά τους προς το κινητό τηλέφωνο σαν να ξέρανε ότι σχετίζεται με την καθυστέρηση στην έναρξη του μυστηρίου.

Ο Κώστας απάντησε στο κινητό και όπως αναμενόταν ήταν ο Πάρης. Σεμνό παιδί ο Κώστας, απάντησε ζεστά στο τηλέφωνο.

«Γειά σου ρε γαμπρέ μου. Τί γίνεται;»

Page 214: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

214

Η Τίνα πάγωσε το βλέμμα της και την έκφρασή της αναμένοντας να ακούσει καλά νέα. Κρεμάστηκε από το πρόσωπο του αδελφού της που άκουγε τα λόγια του Πάρη από το τηλέφωνο, προσπαθώντας να διατηρήσει όσο μπορούσε και την ψυχραιμία της μπροστά στον κόσμο που παρακολουθούσε τη σκηνή.

«Έλα Κώστα. Όλα καλά, απλώς καθυστέρησα λίγα τελειώνοντας ένα κείμενο που γράφω. Δεν θα αργήσω πολύ... κάνα μισάωρο ίσως...» δήλωσε άνετα στον Κώστα από τηλεφώνου ο Πάρης.

Ο Κώστας έμεινε άφωνος. Δεν ήξερε τί να πεί; Από τη μία μπροστά στο κόσμο που παρακολουθούσε τη σκηνή αλλά και στην Τίνα που είχε γίνει ύαινα από το κακό της και ήταν έτοιμη να κατασπαράξει ακόμη και τα παιδιά της, αν είχε.

«Σε περιμένουμε Πάρη. Μην αργήσεις...» Απάντησε τελικά χωρίς τόνο στη φωνή του, έτσι από κεκτημένη ταχύτητα, ενώ άλλα θα ήθελε να του πεί, που δεν ταίριαζαν όμως στο χαρακτήρα του και στην περίσταση. Κλείνοντας το τηλέφωνο πλησίασε διακριτικά την Τίνα και της μετέφερε τη συνομιλία.

Η Τίνα άκουσε τον Κώστα αμήχανη, ενώ στη

Page 215: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

215

συνέχεια γούρλωσε τα μάτια, πάγωσε για μία στιγμή και δεν άντεξε. Ξέσπασε...

«Ε’ όχι ρε πούστη Πάρη. Δεν το ανέχομαι αυτό. Όχι και σήμερα...» έβαλε τις φωνές....

Πέταξε κάτω την ανθοδέσμη του μεγαλόσωμου κουμπάρου, έβγαλε τις γόβες που την ενοχλούσαν ώρα τώρα και τις πέταξε με μανία, μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων των καλεσμένων που παρακολουθούσαν με αμηχανία τη σκηνή.

«Να πάς να πηδηχτείς αλήτη που θα μου την κάνεις ακόμη και τη μέρα του γάμου μας... κάτσε μόνος σου και άσε με στην ησυχία μου.»

Συνέχισε να φωνάζει ενώ τα δύο αδέλφια της την είχαν περικυκλώσει για να τη συγκρατήσουν. Ήταν μάταιο όμως. Γύρισε προς τον κόσμο. Στάθηκε ακίνητη για λίγα δευτερόλεπτα για να συντάξει την επόμενη φράση της και τους είπε με σταθερή φωνή:

«Ακούστε με, φίλοι και φίλες μου. Το μυστήριο του γάμου αναβάλλεται. Συγνώμη για την ταλαιπωρία σας. Καλό βράδυ.»

Η μάνα της δεν άντεξε θόλωσε και σωριάστηκε στο έδαφος από ξαφνική λιποθυμία. Ένας οικογενειακός φίλος, γιατρός στο επάγγελμα

Page 216: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

216

προσφέρθηκε να δώσει τις πρώτες βοήθειες, ενώ η Τίνα τυφλωμένη αλλά και ψύχραιμη ταυτόχρονα άρπαξε την τσάντα της που φύλαγε η κουμπάρα, έβγαλε τα κλειδιά του αυτοκινήτου της και με περίσσεια αυτοπεποίθηση παρά την έκθεση που είχε υποστεί κινήθηκε με γοργό βήμα μπροστά σε όλους τους καλεσμένους προς την έξοδο της αυλής όπου ήταν σταθμευμένα τα αυτοκίνητα.

Η αμηχανία του κόσμου ήταν τέτοια που οι αντιδράσεις ήταν αλλοπρόσαλλες. Ορισμένοι άρχισαν να χειροκροτούν, κυρίως γυναίκες για το σθένος της νύφης σε μία τόσο δύσκολη στιγμή, όπως φαινόταν ότι ήταν η παρούσα. Άλλοι κοίταγαν απλώς με ανοιχτό το στόμα, καθώς δεν μπορούσαν να καταλάβουν τί συμβαίνει. Κάποιες γριούλες έβαλαν τα κλάματα καθώς πίστεψαν ότι ο γαμπρός είχε εγκαταλείψει τη νύφη λίγο πριν το μυστήριο και αυτή θα έμενε στο ράφι...

Πιο ενδιαφέρουσα ήταν όμως η αντίδραση του Αλέξη Φωτίου που παρακολούθησε με προσοχή όλο το συμβάν, ενώ φρόντισε ταχύτατα να μάθει από το μικρότερο αδελφό της νύφης τί είχε συμβεί. Συμμετείχε στις διαβουλεύσεις των στενών συγγενών δίνοντάς

Page 217: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

217

τους κουράγιο και ψυχραιμία, σχεδόν δικαιολογώντας τον Πάρη: «Κοιτάξτε ο Πάρης είναι ανώτερος άνθρωπος. Πρέπει όντως κάτι σοβαρό να τον είχε καθυστερήσει...»

Η Ίνα είχε δυσανασχετήσει από τη στάση του Αλέξη και επαναλάμβανε χαμηλόφωνα: «μα καλά γιατί ανακατεύεται...» ενώ η Σούζη μέσα σε εύθυμη διάθεση χαμογελούσε διακριτικά και παραδεχόταν τη νύφη για το δυναμισμό που είχε επιδείξει, χωρίς να γνωρίζει περισσότερα στοιχεία. Από την άλλη μεριά η Γιάννα με το φίλο της τον Αντώνη είχε μείνει με γουρλωμένα τα μάτια και το στόμα ανοιχτό. Η μικρή της αδελφή έδειξε να στεναχωριέται, ενώ η μητέρα τους Αδαμαντία σχολίαζε στον άντρα της Νϊκο: «Αυτή είναι στάση. Μπράβο σου. Τα βλέπεις Νίκο; Τα βλέπω να λες.»

Δημιουργήθηκε σάλος για λίγα λεπτά καθώς πολλοί καλεσμένοι ρωτούσαν με εμμονή να μάθουν γιατί ματαιωνόταν ο γάμος. Αυτό είχε σαν συνέπεια να προκληθεί ένταση με τα αδέλφια της Τίνας που απέφευγαν να εξηγήσουν και μόνο μετά την παρέμβαση του ιερέα της εκκλησίας τα πνεύματα ηρέμησαν και ο κόσμος άρχισε να αποχωρεί. Από αυτούς που έμειναν πίσω, ο Αλέξης, η Αδαμαντία, ο Βαγγέλης συζήταγαν με

Page 218: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

218

την οικογένεια της Τίνας το απρόοπτο γεγονός και αντάλλασσαν ευχές να ξεπεράσει η Τίνα την αγανάκτηση που της είχε προκαλέσει ο Πάρης και να επανέλθουν στην εκκλησία το γρηγορότερο. Η Γιάννα είχε αποχωρήσει λίγο νωρίτερα για να αποφύγει να έρθει σε κοντινότερη επαφή με το Βαγγέλη, συνοδευόμενη καθώς ήταν από το φίλο της Αντώνη.

Κάνα μισάωρο αργότερα και καθώς ο Βαγγέλης, αγκαζέ με τη Σούζη, κατηφόριζε το δρόμο έξω από την εκκλησία προς το σταθμευμένο αυτοκίνητο σκεφτόταν ότι η παρουσία της Γιάννας στον ίδιο χώρο, η πρώτη ουσιαστικά συνάντησή τους μετά το χωρισμό ένα και πλέον χρόνο νωρίτερα, δεν του είχε προκαλέσει κάποια ιδιαίτερη αίσθηση. Αισθάνθηκε, εκείνο το απόγευμα, πως η ιστορία με τη Γιάννα είχε κλείσει οριστικά. Η παρουσία της στο χώρο μάλλον αδιαφορία του προκάλεσε παρά το ότι ήθελε να πιστεύει πως η Γιάννα έδειχνε μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τη δική του παρουσία στο χώρο, αν και γι’ αυτό δεν είχε καμία ένδειξη. Εντυπωσιακό είναι πως και η Γιάννα έκανε τις ίδιες ακριβώς σκέψεις, από την ανάποδη πλευρά. Όλα είχαν τελειώσει. Έτσι ήθελαν να πιστεύουν τουλάχιστÌÌ.

Page 219: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì

ÌÌÌ ÌßÌÌÌ ÌÌÌ ÌÌÌÌ ÌÌÌ;

Page 220: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

220

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 3 7 Ì

Τρία χρόνια μετά

Από εκείνο το βράδυ πέρασαν τρία ολόκληρα χρόνια.

Η σχέση του Βαγγέλη με τη Σούζη είχε ήδη συμπληρώσει τρεισήμισι χρόνια. Ήταν η μεγαλύτερη σε διάρκεια σχέση που είχε κάνει ποτέ ο Βαγγέλης. Η αντοχή της ήταν αποτέλεσμα μίας χρυσής ισορροπίας που είχε επιτευχθεί μεταξύ τους. Ισορροπία που στηριζόταν στην αρχή: όλα καλά και ήρεμα. Η Σούζη τού εξασφάλιζε την όμορφη γυναικεία συντροφιά, που δεν του δημιουργεί προβλήματα και σέβεται απεριόριστα τις αυξημένες επαγγελματικές του υποχρεώσεις. Όχι ότι αισθανόταν κάτι το ιδιαίτερα μεγάλο γι αυτήν. Σεβόταν όμως τη

Page 221: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

221

σχέση, γιατί είχε αποδείξει ότι κρατάει στο χρόνο και του δίνει ισορροπία.

Αυτή βέβαια ήταν η μία όψη του νομίσματος. Υπήρχε και μία άλλη που ήταν ότι η Σούζη σαν άνθρωπος δεν είχε κερδίσει σε βάθος την εκτίμηση του Βαγγέλη. Παράλληλα, ο Βαγγέλης είχε κάποιες αμφιβολίες για τη φίλη του. Αμφιβολίες για το αν ήταν ο κατάλληλος σύντροφος να στηριχθεί, να τον νιώσει στο πρόβλημά του, να τον πονέσει στη δύσκολη στιγμή του. Να είναι έτοιμη να θυσιαστεί γι αυτόν. Αυτό παρά τη μεγάλη διάρκεια της σχέσης τους ποτέ δεν το αισθάνθηκε. Είχε να κάνει και με την καλή συγκυρία που τον ακολουθούσε στα χρόνια αυτά, όπου το μόνο ζόρι που τράβαγε ήταν η πολύωρη δέσμευσή του από τη δουλειά, η οποία όμως σταθερά τον οδηγούσε σε ανώτερες βαθμίδες στην ιεραρχία της εφημερίδας. Στα τριαντατέσσερά του ήταν ήδη επικεφαλής του ευρωπαϊκού ρεπορτάζ της εφημερίδας, ενώ είχε αρχίσει να κάνει τα πρώτα του βήματα και στην τηλεοπτική δημοσιογραφία. Ακόμη και μέσα στη δουλειά ο Βαγγέλης ήταν πάντα το στήριγμα για τη Σούζη. Τη βοηθούσε πολλές φορές γράφοντας

Page 222: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

222

τα κομμάτια της για να τη βγάλει από τα αδιέξοδα που ενίοτε αντιμετωπίζει ο ρεπόρτερ όταν προσπαθεί να δημιουργήσει μία ιστορία από το τίποτα.

Ήταν χρόνια ευχάριστα και άκρως δημιουργικά στη ζωή του και στη δουλειά του. Χρόνια που συνέχιζε να ταξιδεύει τόσο για τη δουλειά όσο και για ψυχαγωγία, οργάνωσε καλύτερα τη ζωή του, έκανε νέους και καλούς φίλους και γενικά άλλαξε πολλά πράγματα στον τρόπο ζωής του.

Η Γιάννα εξακολουθούσε επίσης να είναι με τον Αντώνη έχοντας συμπληρώσει πλέον και αυτή τέσσερα σχεδόν χρόνια σχέσης. Η Γιάννα είχε πια πατήσει τα τριάντα, διατηρώντας όμως πολλή από τη φρεσκάδα που είχε και αρκετά χρόνια πριν. Όσοι την ήξεραν κι από παλιά έλεγαν ότι αυτή η σχέση της με τον Αντώνη της έκανε πολύ καλό, ανθρώπινα. Πέτυχε να την ισορροπήσει και να χαλιναγωγήσει ένα ατίθασο νευρωτικά χαρακτήρα, καθώς η μεγάλη της αξία ήταν ότι δεν περιείχε πολλές εντάσεις. Βέβαια, υπήρχε σε ορισμένους τρίτους μία αμφιβολία ως προς το συναισθηματικό δέσιμο των δύο συντρόφων. Η Γιάννα, βέβαια, πάντα, από τον

Page 223: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

223

πρώτο χρόνο κιόλας, δήλωνε την ευτυχία της κοντά σε αυτό τον άνθρωπο. Την πραγματική αλήθεια την ήξερε μόνο η ίδια.

Τα τηλεφωνήματά της προς τον Βαγγέλη είχαν πια αραιώσει για τα καλά. Το τελευταίο ήταν πριν από ένα ολόκληρο χρόνο όταν του τηλεφώνησε για ευχές για το νέο χρόνο. Δεν είχε άλλωστε κανένα νόημα να διατηρούν επικοινωνία. Ο καθένας τους είχε πάρει πια το δρόμο του.

Page 224: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

224

Ο Βαγγέλης βρισκόταν σε αποστολή στις Βρυξέλλες καλύπτοντας μία ακόμη έκτακτη

Σύνοδο Κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών. Ο προσφάτως εκλεγμένος κεντροδεξιός πρωθυπουργός είχε μόλις ολοκληρώσει την ομιλία του προς τα μέλη του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου όταν ο Βαγγέλης παρέα με συναδέλφους του από άλλα Μέσα έπιναν τον καπουτσίνο τους στη μεγάλη αίθουσα της καφετέριας του ευρωκοινοβουλίου, ενώ έξω το χιόνι είχε σκεπάσει τα πάντα.

Μέσα στο κοσμοπολίτικο περιβάλλον ήχησε το κινητό του με το γνώριμο ήχο που δήλωνε ότι ήταν η φίλη του η Τίνα.

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 3 8 Ì

Μία βόμβα ταράζει τα νερά

Page 225: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

225

«Γλυκιά μου Τίνα πώς και μας θυμήθηκες;» ρώτησε ο Βαγγέλης απαντώντας το τηλεφώνημα.

«Πώς είσαι Βαγγέλη μου, πού είσαι;;»

«Καλά γλυκιά μου. Είμαι Βρυξέλλες για μία Σύνοδο Κορυφής. Όλα είναι άσπρα εδώ... Εκεί τί γίνεται;»

«Εδώ τα ίδια. Στο Καρπενήσι πήγα για διήμερο με το νέο μου φλερτ. Άσε... Είναι μόλις εικοσιπέντε ετών. Πολύ καλό παιδί πάντως...» είπε με έμφαση η Τίνα και συνέχισε...

«Α, δεν σου είπα...Μάντεψε ποιος παντρεύεται...»

«Παντρεύεται; Ποιος σοβαρός άνθρωπος μπορεί να παντρεύεται τη σήμερον ημέρα. Ο γάμος δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσα επιλύει...»

«Άσε τα χαζά ρε. Δεν σκέφτονται όλοι όπως εσύ.»

«Η Γιάννα παντρεύεται με τον Αντώνη».

«…» Ακολουθεί σιωπή.

«Βαγγέλη, μ’ ακούς;»

«Τί είπες;» ρώτησε ο Βαγγέλης αλλάζοντας απότομα όψη και διάθεση.

«Λέω, η φίλη σου η Γιάννα παντρεύεται με αυτόν τον Αντώνη. Μου το ξεφούρνισε χθες,

Page 226: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

226

αν και πρέπει να το έχουν αποφασίσει καιρό τώρα. Ο γάμος θα γίνει τέλος Ιανουαρίου.»

Ο Βαγγέλης έμεινε άφωνος. Λίγα δευτερόλεπτα μετά μέσα στη σιωπή του άρχισε να απορεί περισσότερο με την αίσθηση που του άφησε η είδηση, παρά με την είδηση καθ’ εαυτή. Το νέο που άκουγε μόνο εντύπωση δεν θα’ πρεπε να του προκαλέσει, δεδομένης της διάρκειας της σχέσης της Γιάννας με τον Αντώνη, της ηλικίας της, του χαρακτήρα της. Κι όμως αισθάνθηκε παράξενα. Χωρίς να ελέγχει και να κατανοεί την αντίδραση του οργανισμού του ρώτησε την Τίνα:

«Είσαι σίγουρη για αυτό που μου λες Τίνα;»

«Τί σίγουρη ρε Βαγγέλη; Μου το ‘πε καθαρά και μου το επιβεβαίωσε και η μάνα της που είδα λίγο αργότερα όταν πήγα από το σπίτι τους για να τους συγχαρώ. Καλά εσύ τί έπαθες τώρα;»

«Θα σε ξαναπάρω αργότερα Τϊνα. Πρέπει να κλείσω τώρα...»

Κλείνοντας το τηλέφωνο έπιασε τον εαυτό του να κολλάει κοιτάζοντας την πόλη των Βρυξελλών από τη μεγάλη τζαμαρία της καφετέριας. Το τοπίο ήταν ήρεμο και το μόνο που κινούνταν ήταν οι νιφάδες του χιονιού,

Page 227: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

227

που εξακολουθούσε να πέφτει πυκνό πάνω στα γκρίζα, πολυώροφα κτίρια. Στο πρόσωπό του είχε σχηματιστεί ένα ανέκφραστο βλέμμα και ύφος, σαν να είχε συμβεί ένα μεγάλο κακό, το οποίο όμως δεν είχε καταλάβει ποιο ήταν!

Η είδηση που είχε μόλις ακούσει τον είχε πονέσει. Τον είχε πονέσει χωρίς βέβαια να έχει ευθύνη, ή μάλλον έχοντας απεριόριστη ευθύνη. Ήταν σαν να αντιδρούσε ο άλλος του εαυτός. Αισθάνθηκε ένα σφίξιμο στο στομάχι του, μία κακή αίσθηση και διαίσθηση. Ήταν ένα παράξενο συναίσθημα. Αισθανόταν σαν ένα υγιή άνθρωπο που μόλις και ξαφνικά εμφάνισε έντονα συμπτώματα ασθένειας που δεν μπορούσε όμως να προσδιορίσει τί είναι. Σιγά-σιγά άρχισε να καταλαβαίνει τί του γίνεται...

Αισθάνθηκε ότι έχανε τη Γιάννα. Θα μου πείτε μα, αυτή την είχε ο ίδιος αφήσει πριν χρόνια. Για πρώτη φορά όμως αισθανόταν ότι τώρα τη χάνει οριστικά. Η απόφασή του, τότε, είχε τον ορίζοντα της επιθυμίας του. Όχι της δικής της. Τώρα ήταν βέβαιο ότι ήταν και δική της η επιθυμία να προχωρήσει, που επί της ουσίας δεν διαφέρει και σε πολλά πράγματα. Διαφέρει όμως ψυχολογικά γιατί δείχνει ότι

Page 228: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

228

το τέλος πια είναι οριστικό και αμετάκλητο. Και όσους αναθεματισμούς κι αν του είχε κάνει όλα αυτά τα χρόνια, όση ευτυχία κι αν διαφήμιζε για την επόμενή της σχέση αυτός, μέσα του, αισθανόταν ότι «η Γιάννα είναι εκεί». Ότι τα πράγματα ήταν υπό το δικό του έλεγχο. Όχι ότι ποτέ το σκέφτηκε αυτό συνειδητά. Δεν το σκέφτηκε, όπως και δεν την σκεφτόταν εδώ και πολύ καιρό. Η είδηση όμως ότι η Γιάννα παντρεύεται λειτούργησε μέσα του σαν καταλύτης. Ένιωσε ένα φόβο, ένα μεγάλο φόβο ότι δεν θα μπορούσε να ξαναείναι μαζί της ποτέ πια. Και ενώ ποτέ επίσης δεν σκέφτηκε να γυρίσει κοντά της στη διάρκεια αυτών των χρόνων, στο άκουσμα των νέων ένιωσε αμήχανα.

Όλα αυτά βεβαίως τα εντυπωσιακά δεν τα είχε ποτέ σκεφτεί και αισθανθεί. Όλα αυτά τα συνειδητοποίησε μέσα στα πρώτα λεπτά της μοναχικής του περισυλλογής μετά το κρίσιμο τηλεφώνημα της Τίνας. Και εντυπωσιάστηκε και απογοητεύτηκε ταυτόχρονα από το μέγεθος της πλάνης του. Πλάνης που «εκ των πραγμάτων» τώρα βίωνε τα αποκαλυπτήρια. Πανηγυρικά, υπό τη φαντασμαγορία του χιονισμένου τοπίου των

Page 229: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

229

Βρυξελών που καθώς τον περιέβαλλε στη γωνιά της μεγάλης τζαμαρίας που καθόταν αισθάνθηκε σαν ο πρωταγωνιστής και σεναριογράφος μίας παράστασης – αποκαλυπτήρια με τίτλο «Η πιο μεγάλη πλάνη» με σκηνικό το τοπίο και σενάριο την αποκάλυψη. Αισθάνθηκε γυμνός και, όπως η χιονισμένη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, πάγωνε στο χιονιά, αυτός ένιωθε ακόμη πιο έντονη τη γύμνια μέσα στο άσπρο φόντο.

Καθόταν ακίνητος και παγωμένος σαν να βρίσκεται σε φάση ανάνηψης από ολική αναισθησία. Και ήταν κάπως έτσι τα πράγματα, καθώς «ξυπνούσε» απότομα στη νέα πραγματικότητα. Τα λίγα λεπτά που είχαν προηγηθεί ήταν γι αυτόν μία αποκάλυψη του άλλου του εαυτού.

Αφού άρχισε να συνέρχεται από το όνειρο που ήθελε να ήταν, αλλά δεν ήταν, πέρασε σε άλλη ψυχολογία. Αυτή του πανικού. Πανικοβλήθηκε ο Βαγγέλης, ίσως για πρώτη φορά στη ζωή του, στο ερώτημα «και τώρα τί κάνω;» ποια είναι η θέση μου;

Είπε μέσα του: «Βαγγέλη, μη βιαστείς να αντιδράσεις. Ηρέμησε πρώτα γιατί ό,τι κάνεις πρέπει να είναι σίγουρο και ώριμο. Δεν έχεις

Page 230: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

230

περιθώρια για άλλες επιπολαιότητες σε ό,τι έχει να κάνει με τη Γιάννα. Η κοπέλα είναι έτοιμη να κάνει ένα βήμα ακόμη στη ζωή της επιλέγοντας τον άνδρα που θα παντρευτεί. Είσαι ήδη πάνω από τρία χρόνια με τη Σούζη, έναν άνθρωπο που από την αρχή σε κέρδισε με την ποιότητά του, την γοητεία του, την απλότητά του. Τί θέλεις επιτέλους από τη Γιάννα τέσσερα σχεδόν χρόνια μετά τον οριστικό σας χωρισμό; Γιατί ενοχλήθηκες από αυτό που άκουσες; Η Γιάννα ανήκει πια στο παρελθόν σου. Ένδοξο, άδοξο δεν ξέρω, πάντως παρελθόν».

Το βράδυ γύρισε στο πολυτελές ξενοδοχείο που διέμενε, ενώ συνάδελφοι δημοσιογράφοι καταλάβαιναν ότι κάτι συνέβαινε σε αυτόν τον σκληρό και ασυγκίνητο άνδρα. Ένας καλοθελητής μάλιστα φρόντισε, καλοπροαίρετα, να ενημερώσει και τη Σούζη, η οποία έσπευσε να του τηλεφωνήσει για να δει τί γίνεται...

Page 231: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

231

Το επόμενο πρωί γύρισε στην Αθήνα με την προγραμματισμένη πτήση. Στο αεροπλάνο

δεν έβγαλε μιλιά. Ήταν πολύ προβληματισμένος. Σκεφτόταν διάφορα πράγματα, αναπολούσε το παρελθόν, έφερνε μνήμες από τις στιγμές που είχε περάσει μαζί με τη Γιάννα. Στιγμές από τα Σαββατοκύριακα που περνούσαν στο εξοχικό του, στιγμές από τα λίγα ταξίδια τους εκτός έδρας, στιγμές... στιγμές από μία ζωή που με μικρή βέβαια διάρκεια πέρασε μαζί της αυτά τα δύο χρόνια που κράτησε η σχέση τους.

Την επόμενη μέρα, 30 Νοεμβρίου, δεν πήγε στη δουλειά του. Ενημέρωσε τον αρχισυντάκτη του ότι δεν αισθανόταν καλά, πως είχε κολλήσει

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 3 9 Ì

Πρώτες αντιδράσεις μετά τη βόμβα

Page 232: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

232

μάλλον κάποια ίωση. Προτίμησε να πάρει το αυτοκίνητό του και να πάει στη Σουβάλα. Στο εξοχικό του. Μάλιστα, όταν του τηλεφώνησε η Σούζη της είπε πως είχε κάποια δουλειά εκεί με το Δήμο και έπρεπε να πάει για μία μέρα.

Πριν πάρει το δρόμο για το εξοχικό του τηλεφώνησε στον στενό του φίλο, επιφανή πλέον πολιτικό Αλέξη Φωτίου. Παρά το ότι με τις μεγάλες φούριες της εξέλιξης της καριέρας του τα τελευταία χρόνια δεν τον έβλεπε τόσο συχνά όσο παλιότερα, ήταν ωστόσο ένας άνθρωπος στη γνώμη του οποίου υπολόγιζε πολύ. Του τηλεφώνησε στο κινητό του για να του ζητήσει να συναντηθούν. Με ένα ψιθύρισμα απάντησε: «Έλα Βαγγέλη μου. Δεν μπορώ να σου μιλήσω τώρα. Είμαι στη Βουλή και σε λίγα λεπτά θα αρχίσει η παρέμβασή μου για το νέο νομοσχέδιο που ετοιμάζει ο Υπουργός των Εσωτερικών. Να σε πάρω εγώ το απόγευμα;»

«Αλέξη, άκουσέ με. Έχω ένα μεγάλο πρόβλημα και θέλω τη γνώμη σου. Η Γιάννα παντρεύεται σε δύο μήνες. Δεν ξέρω τί να κάνω».

«Α ρε πούστη. Πώς τα κατάφερες πάλι... Έλα σε μισή ώρα στο καφενείο της Βουλής.»

Page 233: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

233

Σε λιγότερο από εικοσιπέντε λεπτά ο Βαγγέλης καθόταν με νευρική αμηχανία στις άβολες καρέκλες του εντευκτηρίου της Βουλής, ενώ από τις τηλεοράσεις ο κολλητός του μόλις ολοκλήρωνε την παρέμβασή του.

«Αυτή είναι κυρίες και κύριοι συνάδελφοι η πραγματικότητα του νομοσχεδίου που σχεδίασαν. Η κυβέρνηση δεν πείθει πλέον για τις προθέσεις. Τη λύση όμως θα δώσει ο λαός. Και σύντομα μάλιστα... Σας ευχαριστώ...»

Χωρίς να περιμένει να ακούσει τις παρεμβάσεις των άλλων κομμάτων της ελάσσονος αντιπολίτευσης, ο Αλέξης Φωτίου κατευθύνθηκε με γοργό βήμα προς το σημείο συνάντησης.

Ένας ζεστός καπουτσίνο τον περίμενε, ενώ αντίκρισε ένα Βαγγέλη περισσότερο προβληματισμένο από ποτέ.

«Λοιπόν, πριν μου πεις οτιδήποτε, οφείλω να σου πω πώς ότι σου συμβαίνει είναι αποκλειστικά δική σου υπαιτιότητα.»

«Αλέξη, είμαι σε δύσκολη θέση. Μόλις άκουσα ότι η Γιάννα είπε το ΝΑΙ στο γάμο που της πρότεινε αυτός ο τύπος, ο Αρνογιαννάκης, που τραβιέται τα τελευταία χρόνια. Συγκλονίστηκα.

Page 234: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

234

Δεν ξέρω και μη με ρωτήσεις γιατί. Σου μεταφέρω απλά το αποτέλεσμα. Τώρα πια είμαι σε ένα μεγάλο δίλημμα. Να κάνω κάτι ή να κάτσω στα αβγά μου. Έχω δικαίωμα, μετά από σχεδόν τέσσερα χρόνια χωρισμού;»

«Καλά ρε Βαγγέλη. Τί ακριβώς αισθάνεσαι δηλαδή;»

«Κοίταξε, αισθάνομαι ότι δεν θέλω να χάσω για πάντα αυτόν τον άνθρωπο. Αισθάνομαι ότι τώρα πια κινδυνεύω να τον χάσω οριστικά και αυτό δεν το δέχομαι. Η Γιάννα είναι δική μου.»

«Ήταν δική σου φίλε. Δεν είναι πια δική σου. Είναι αυτού του μαλάκα που τόσα χρόνια που εσύ μπορούσες να την ξαναέχεις κοντά σου, αυτός της έδειξε με τις πράξεις του ότι την αγαπάει, τη σέβεται και της το δείχνει. Εσύ προτιμούσες να είσαι με αυτό το τσουτσέκι το ξανθό, τη «μπίμπο», που ξέρεις πόσο αντίθετος ήμουνα από την αρχή. Αλλά δεν με ακούς πια καθόλου.»

«Δηλαδή μου προτείνεις να μην κάνω τίποτα; Να δεχθώ αυτή την εξέλιξη με τα χέρια ψηλά;»

«Όχι δεν σου προτείνω αυτό. Σου υποδεικνύω απλά πώς για ότι συμβαίνει δεν φταίει ο Θεός που δεν υπήρξε ποτέ, δεν φταίει η κυβέρνηση για

Page 235: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

235

τις μαλακίες που κάνει. Φταις εσύ αποκλειστικά και συνολικά.»

«Στο δια ταύτα έχεις να μου προτείνεις κάτι;»

«Να κάνεις αυτό που ποτέ δεν δέχτηκες ότι μπορεί να κάνει ένας άντρας. Να πας και να πέσεις στα πόδια της. Να της πεις πόσο τη λατρεύεις και πόσο ευτυχισμένη μπορείς να την κάνεις.»

«Εντάξει είπαμε! Όχι κι έτσι...» σχολίασε ο Βαγγέλης.

«Βλέπεις τί σου λέω; Εσύ θέλεις τη γυναίκα στο πιάτο. Φάτηνα τώρα. Το πουλάκι πέταξε φίλε και εσύ κυνηγάς ένα φάντασμα πια, τέσσερα χρόνια μετά.»

Αμέσως μετά ο Αλέξης Φωτίου πήρε ένα πιο ήρεμο ύφος και του είπε: «Τί σε κάνει να πιστεύεις πως δεν είναι τρελά ερωτευμένη με τον μέλλοντα σύζυγό της;»

«Το ένστικτό μου λέει πως όντως τον αγαπάει γιατί η Γιάννα δεν θα μπορούσε να είναι με κάποιον τόσο καιρό χωρίς να τον αγαπάει. Πιστεύω επίσης πως τον εκτιμάει σαν άνθρωπο γιατί και αυτός σύμφωνα με πληροφορίες που έχω είναι καλό παιδί. Επίσης, είναι από

Page 236: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

236

καλή οικογένεια με ό,τι αυτό σημαίνει για την επιλογή συζύγου. Ωστόσο, θέλω να πιστεύω πως δεν είναι ο μεγάλος έρωτας της ζωής της.»

«Και που στηρίζεις την τελευταία εκτίμηση που έκανες;»

«Δεν τη στηρίζω πουθενά. Έτσι θα’ θελα να είναι.»

«Γιατί είναι για σένα ο μεγάλος έρωτας της ζωής σου.»

«Δεν ξέρω. Ποτέ δεν ένιωσα αυτό το μεγάλο έρωτα μέχρι σήμερα. Μπορεί και να είναι...»

«Πώς μπορεί και να είναι αν δεν το έχεις νιώσει μέχρι σήμερα;» σχολίασε με ειρωνικό ύφος ο Φωτίου και συνέχισε.

«Άκουσε κολλητέ. Δεν νομίζω ότι έχει νόημα να επιχειρήσεις να μπεις στη ζωή της. Είσαι χαμένος από χέρι. Ο εν ενεργεία γκόμενος έχει πάντα το πάνω χέρι. Αυτό είναι γνωστό. Χάνεις το χρόνο σου κυνηγώντας ένα όνειρο.»

«Μα υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το να κυνηγήσω αυτό το όνειρο; Άκουσε κολλητέ: στη ζωή μου πάντα ζούσα για ένα όνειρο. Και δόξα το Θεό δεν τα πήγα κι άσχημα μέχρι τώρα. Τη Γιάννα πιστεύω μπορώ να την κερδίσω. Και αυτή

Page 237: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

237

μου η επιδίωξη είναι για μένα πηγή ζωής. Αρκεί να πειστεί πώς αυτά που θα της πω τα εννοώ.»

«Καλό κουράγιο, Βαγγέλη μου. Γιατί φοβάμαι πως θα το χρειαστείς.»

Page 238: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

238

«Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μας... σε περιμένω να’ ρθεις...» τραγουδούσε ο Πάριος από το ραδιόφωνο του παλιού ιταλικού αυτοκινήτου του Βαγγέλη, εν μέσω καταρρακτώδους βροχής στην εθνική οδό, ενώ βρισκόταν καθ’ οδόν προς το εξοχικό του. Με μία βίαιη κίνηση ο Βαγγέλης έκλεισε το ραδιόφωνο ψιθυρίζοντας εκνευρισμένος: «βαλτός είσαι και συ;»

Το καημένο το αμαξάκι ζοριζόταν ιδιαίτερα καθώς με δέκα πλέον χρόνια στην πλάτη ο Βαγγέλης επέμενε να το πηγαίνει στα όριά του για να κερδίσει λίγο χρόνο... λες και βιαζόταν.

Φτάνοντας στο κτήμα τον περίμεναν οι δύο γάτες του στην είσοδο. Το τοπίο ήταν

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 4 0 Ì

Ώρα μεγάλων αποφάσεων

Page 239: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

239

υγρό από τη βροχή που είχε προηγηθεί και η βλάστηση, παρά το προχωρημένο φθινόπωρο, διατηρούσε ζωντανά τα χρώματα. Πράσινο και καφέ, με τις παραλλαγές τους, κατέκλυζαν το τοπίο όπου κι αν κοίταζες. Ο ίδιος ήταν πολύ κουρασμένος καθώς το προηγούμενο βράδυ είχε ξενυχτήσει παρέα με τη Σούζη που είχε κανονίσει να βγουν με το διευθυντή μίας άλλης εφημερίδας για να κάνει τη γνωριμία ο Βαγγέλης. Πήρε στην αγκαλιά του τις γάτες του, βρεγμένες κι αυτές από τη βροχή, τις φίλησε τρυφερά και τους άδειασε δύο γκουρμέ κονσέρβες που θυμήθηκε να πάρει ξεκινώντας από την Αθήνα και μπήκε στο σπίτι.

Κλείστηκε στο σπίτι το μεσημέρι, έπεσε για ένα σύντομο αλλά βαθύ ύπνο, όπου είδε αυτό που κυριαρχούσε στο μυαλό του τις τελευταίες ώρες. Τη Γιάννα. Θυμήθηκε τη σκηνή που σάστιζε καθώς άκουγε ένα ερωτικό τραγούδι στο σπίτι, εκείνη την πρώτη φορά που συναντηθήκανε οι δυο τους. Ονειρεύτηκε τη σκηνή που ξυπνούσαν με την ανακοίνωση του πλοίου ότι προσέγγιζαν τον Πειραιά από την Κρήτη που είχαν πάει για ένα τριήμερο, όταν μέσα στην καμπίνα στριμωγμένοι στο πάνω ντιβάνι αντίκριζαν ο

Page 240: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

240

ένας τον άλλο. Θυμήθηκε ένα πρωί, από τα πολλά που η Γιάννα δεν ξύπναγε με τίποτα και μόνο τον έβριζε καθώς, αλλεπάλληλα, προσπαθούσε να τη σηκώσει από το κρεβάτι για να πάνε τη βόλτα που είχαν κανονίσει. Θυμήθηκε τη Γιάννα να τον κοιτάει στα μάτια και να του λέει: εδώ είναι το κοριτσάκι σου. Είδε τη σκηνή που παίζανε στην περικυκλωμένη από βράχους μαγικής ομορφιάς λίμνη στην Ταϊλάνδη. Θυμήθηκε ένα βράδυ στο εξοχικό που της έκανε έρωτα και αυτή γελούσε και έκλαιγε ταυτόχρονα σαν να ήταν η πρώτη της φορά. Θυμήθηκε το βλέμμα της που με έναν απλό τρόπο του έδειχνε ξεκάθαρα την αγάπη της, τον έρωτά της. Θυμήθηκε την Γιάννα να κλαίει, τη Γιάννα να χαμογελάει, τη Γιάννα να χτυπιέται από νεύρα για μία ακόμη διαφήμιση που της την έδινε στα νεύρα... Ονειρεύτηκε σκηνές, στιγμές από αυτόν τον άνθρωπο στη ζωή του.

Αμέσως μετά ακολούθησε μία παύση σκέψεων, ένα κενό. Εκεί αναπόλησε διάφορες στιγμές της ζωής του πριν και μετά την Γιάννα. Στιγμές μοναχικές, στιγμές κοινωνικές. Θυμήθηκε ένα άλλο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή του αρκετά παλιότερα.

Page 241: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

241

Το σημείο πάνω στο οποίο στάθηκε περισσότερο ήταν το δια ταύτα. Τί δουλειά είχε πλέον με τη Γιάννα; Η Γιάννα μέσα του ήταν ένα ακόμη πρόσωπο που είχε γνωρίσει στη ζωή του. Μία ακόμη σχέση από το παρελθόν του. Σήμερα είχε μία άλλη σχέση η οποία μάλιστα είχε κρατήσει περισσότερο από αυτή με τη Γιάννα και περισσότερο από κάθε άλλη σχέση στη ζωή του. Και παρά το ότι δεν ήταν σίγουρος για την κατάληξη της τωρινής του σχέσης, ήξερε ότι μπροστά του έχει μέλλον. Έβαλε μία ακόμη γουλιά ούζο στο στόμα του και μονολόγησε θολωμένος όπως ήταν: «στην υγειά αυτής της άγνωστης βασίλισσας».

Ήταν αυτή του η αισιοδοξία ή αλλιώς ματαιοδοξία για το μέλλον του, για τις ανθρώπινες σχέσεις. Πήγε να χαμογελάσει προς στιγμήν πίνοντας σε αυτό τον μεγάλο άγνωστο έρωτα που τον περίμενε στη φαντασία του. Αντί για χαμόγελο τού βγήκε σε κλάμα. Σε δάκρυα, που άρχισαν, ασταμάτητα, να τρέχουν από τα μάτια του. Μαζί με ένα κόμπο στο λαιμό του που τον δυσκόλευε να καταπιεί άρχισε να βλέπει πιο καθαρά. Μπροστά στο μεγάλο κακό ο άνθρωπος συνετίζεται... Έβλεπε καθαρά μπροστά του ότι

Page 242: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

242

αυτός ο μεγάλος έρωτας που πάντα επιθυμούσε αλλά που μέχρι τώρα δεν ήταν έτοιμος να τον πάει μέχρι τέλους, ήταν η Γιάννα. Και ότι όλη του η αισιοδοξία για την περιπέτεια, για το καλύτερο αύριο ήθελε να είναι μέσα στη σχέση του με τη Γιάννα. Εκείνο το παλάτι της ευτυχίας που προσπαθούσε και πάλευε να τον κάνει να το δει, το είδε μονομιάς μπροστά του. Δεν χρειάστηκε καν να προσπαθήσει. Ήταν μπροστά του, έτοιμο όχι να τον υποδεχθεί, όπως παλιά, αλλά να χαθεί αυτή τη φορά οριστικά. Και μαζί του να χαθούν όλα τα όνειρά του. Έπρεπε πάση θυσία να κάνει κάτι. Να προσπαθήσει έστω. Παρά το προχωρημένο του πράγματος και το σχεδόν αδύνατο της υπόθεσης.

Σαν άνθρωπο τίποτα δεν τον συγκινούσε περισσότερο από ένα μεγάλο στόχο. Διαφορετικό κάθε φορά, ανάλογα με τη φάση ζωής και τις προτεραιότητές του. Εκείνη τη στιγμή η ζωή του είχε αποκτήσει ένα καινούριο στόχο. Όχι το να ξανακερδίσει απλά τη Γιάννα. Αλλά το να χτίσει μαζί της το παλάτι της ευτυχίας που δεν έκανε τότε. Αυτός ήταν ο τελικός του στόχος.

Σκέφτηκε λοιπόν: «αν με αγάπησε όπως νόμιζε και μου έδειχνε, αν με αγάπησε τόσο πολύ, θα

Page 243: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

243

έρθει κοντά μου. Έστω και τώρα, τόσο αργά. Αρκεί να με έχει συγχωρέσει που, πιστεύω, ότι με έχει. Γιατί, εκτός των άλλων, ήταν και ένας σπουδαίος άνθρωπος και μόνο οι σπουδαίοι άνθρωποι ξέρουν και μπορούν να συγχωρούν.»

Αυτές οι στιγμές για το Βαγγέλη δεν ήταν απλώς στιγμές απέναντι στην ιστορία του με την Γιάννα. Ήταν στιγμές απέναντι στον εαυτό του και στο χαρακτήρα του. Δεν ήταν η Γιάννα το κρινόμενο πρόσωπο. Ήταν ο συναισθηματικός του κόσμος, όλοι οι άνθρωποι που βρέθηκαν κοντά του και είτε έφυγαν είτε τους έδιωξε. Ήταν όλη του η ζωή, η προσωπική τουλάχιστον. Αυτή αξιολογούσε και αναπολούσε. Και απέναντι σε αυτή ένιωσε ότι εδώ τώρα όλα τελειώνουν. Με τη Γιάννα. Ήθελε να την απογειώσει όπως πάντα, ήθελε να είναι απογειωμένος και μεθυσμένος από τις εντάσεις και τη γλύκα στη ζωή του. Ζούσε για ένα πάθος και για πολλούς πόθους. Η Γιάννα ήταν το κάρμα του.

Ξαφνικά τη γαλήνη της περισυλλογής του διέκοψε ο ήχος του κινητού του τηλεφώνου που χτύπησε με μανία...

«Αγάπη μου τί κάνεις;»

Page 244: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

244

Ήταν η Σούζη που πήρε να δει αν έφτασε καλά ο αγαπημένος της.

Ο Βαγγέλης δεν απάντησε προς στιγμήν σαστισμένος από τη διατάραξη της περισυλλογής του.

«Βαγγέλη μου μ’ ακούς. Το Σουζάκι είμαι, δεν με γνώρισες;»

«Έλα Σούζη μου. Είμαι καλά. Όλα καλά.»

«Σίγουρα μωρό μου. Δεν ακούγεσαι καλά...»

«Ναι, ξανθέ μου άγγελε. Μην ανησυχείς. Όλα καλά. Θα γυρίσω αύριο το πρωί. Ετοιμάσου για ένα κοσμικό Σαββατοκύριακο στην Πάρο... έχω ανάγκη να ξεσκάσω λίγο.»

«Σούπερ αγάπη μου. Σε φιλώ.»

Της έδωσε αυτό που χρειαζόταν και την ηρέμησε για να ξαναγυρίσει στη μοναξιά και στις σκέψεις του.

Αμέσως μετά σήκωσε νευρικά το τηλέφωνο και κάλεσε την Τίνα. Ήταν στο σπίτι της στην Κυψέλη.

«Τίνα άκουσέ με προσεκτικά. Θέλω να τηλεφωνήσεις στη Γιάννα και να μάθεις όσα περισσότερα μπορείς για αυτό που μου

Page 245: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

245

ξεφούρνισες χθες. Πρόσεξε, δεν πρέπει να καταλάβει ότι ρωτάω εγώ».

«Καλά, ρε παιδάκι μου τί σε έχει πιάσει; Τώρα τη θυμήθηκες; Τόσα χρόνια τί έκανες; Εν πάση περιπτώσει. θα κάνω ότι μπορώ για να μάθω περισσότερα» του είπε η κολλητή του.

Ο Βαγγέλης σηκώθηκε και κατευθύνθηκε στην κουζίνα για να φτιάξει ένα καφέ και να σπάσει τη γεύση των τσιγάρων που κάπνιζε απανωτά μέσα στην ένταση και τον προβληματισμό που του είχε προκαλέσει η είδηση του επικείμενου γάμου της πρώην αγαπημένης του.

Δεν πέρασαν είκοσι λεπτά όταν το κινητό του καλούσε η Τίνα.

«Έλα Βαγγέλη. Λοιπόν, τα πράγματα είναι όπως ακριβώς στα είπα. Δεν υπάρχουν άλλα νέα. Το ζεύγος παντρεύεται στα τέλη Ιανουαρίου, σε δύο μήνες δηλαδή, ενώ για τις γιορτές προγραμματίζουν να πάνε ένα ταξίδι στην Ταϊλάνδη για να το γιορτάσουν. Μάλιστα, μου έλεγε η Γιάννα, ότι θα πάνε στα νησιά Πί-Πι, εκεί που είχατε πάει και μαζί. Ήταν λίγο προβληματισμένη γι’ αυτό, απλώς

Page 246: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

246

γιατί σκεφτόταν ότι ίσως εκεί σε σκεφτόταν και θυμόταν αναμνήσεις από το δικό σας ταξίδι. Φεύγουν παραμονή Χριστουγέννων και επιστρέφουν αρχές του νέου έτους, ίσα-ίσα για να ετοιμάσουν τις τελευταίες λεπτομέρειες του γάμου. Κουμπάρος θα είναι μάλιστα ο παιδικός φίλος της Γιάννας, ο Κλεάνθης».

«Το καθίκι. Είμαι σίγουρος ότι το κάνει με μεγάλο κέφι. Ποτέ δεν με πήγαινε αυτός».

«Έλα Βαγγέλη, σοβαρέψου. Τί είναι αυτά που λες. Ξέχασες πόσα χρόνια έχουν περάσει. Μα, καλά τί σε έχει πιάσει. Νόμιζα πως η Γιάννα είχε τελειώσει για σένα...»

«Τί να σου πω ρε Τίνα. Να’ ξερα κι εγώ τί μου γίνεται... Εν πάση περιπτώσει σ’ ευχαριστώ για όσα έμαθες. Θέλω να μου υποσχεθείς ότι θα της τηλεφωνείς καθημερινά για να μάθουμε περισσότερες λεπτομέρειες.»

«Τί να σε κάνω. Μπορώ να σου χαλάσω χατίρι;» του είπε με συμπόνια η Τίνα.

Έκλεισε το τηλέφωνο και αμέσως μετά ξέσπασε σε λυγμούς. Ήταν ταυτόχρονα προβληματισμένος με τον εαυτό του γιατί δεν μπορούσε να φανταστεί ότι η είδηση θα του προκαλούσε τέτοιο ζόρι... Μετά

Page 247: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

247

από ελάχιστα λεπτά, συνήλθε, πήρε ένα σοβαρό ύφος, σήκωσε το πηγούνι του, σκέφτηκε για μία στιγμή και είπε: «Την θέλω. Πρέπει να κάνω κάτι για να σταματήσω αυτό που πάει να γίνει.»

Το βράδυ έμεινε μέσα. Άλλωστε κανείς στο χωριό δεν γνώριζε ότι είχε έρθει, ενώ το αυτοκίνητό του το είχε επιμελώς βάλει μέσα στο κλειστό γκαράζ του σπιτιού για να μην τον ενοχλήσει κανείς.

Ήπιε πολύ ούζο εκείνο το βράδυ, κουλουριασμένος πάνω στο χαλί, μπροστά στο τζάκι. Έσπαγε το κεφάλι του να ψυχολογήσει και να σχεδιάσει την αντίδρασή του. Έπρεπε να είναι άμεση, πειστική, αλλά όχι πιεστική και σίγουρη. Τελευταία του ελπίδα, άλλωστε, ήταν τα θαμμένα συναισθήματα της Γιάννας για αυτόν. Αν βέβαια είχε τίποτα απομείνει και γι αυτόν μετά από τέσσερα χρόνια με έναν άλλο άνδρα που, μάλιστα, είχε μόλις αποφασίσει να τον παντρευτεί. Οι πιθανότητές του, για πρώτη φορά συνειδητοποιούσε ότι δεν ήταν πολλές. Ήταν μάλλον μηδαμινές. Αλλά ήθελε να προσπαθήσει. Στη ζωή του άλλωστε αν είχε μάθει ένα πράγμα ήταν να μη διστάζει να τολμάει. Η τύχη συνήθως ήταν με το μέρος του.

Page 248: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

248

Η Γιάννα δεν ήταν απλά μία σημαντική σχέση στη διαδρομή της ζωής του έως τώρα. Ήταν κάτι μεγαλύτερο, κάτι πιο σημαντικό, που δεν μπορούσε ωστόσο ακόμη να το προσδιορίσει ακριβώς γιατί δεν του είχε ξανασυμβεί στο παρελθόν για να έχει τη σχετική εμπειρία. Αυτό του προκαλούσε και ένα αίσθημα αμηχανίας και περιέργειας απέναντι στον εαυτό του καθώς δεν ήξερε πώς να το χειριστεί. Κάτι παράξενο του συνέβαινε το οποίο πάντως δεν μπορούσε να αγνοήσει και όφειλε να ακολουθήσει την ξεκάθαρη και έντονη επιθυμία του να διεκδικήσει και πάλι τη Γιάννα Νικολαΐδου στη ζωή του.

Το σημερινό του αίσθημα συμπυκνωνόταν στο ότι δεν ήθελε να τη χάσει οριστικά. Τον επικείμενο γάμο της με τον Αντώνη τον αντιμετώπιζε σαν ένα κίνδυνο, μία απειλή για τον ίδιο, την οποία ήθελε με κάθε τρόπο να αποτρέψει. Πήρε λοιπόν τη μεγάλη απόφαση. Έπρεπε πάση θυσία να την ξανακερδίσει.

Μέσα στην περισυλλογή του, το βλέμμα του ζέσταινε η φλόγα από το κούτσουρο που καιγόταν μέσα στο τζάκι. Είχε καρφώσει τα δυο του μάτια πάνω σ’ αυτό και είχε παρασυρθεί.

Page 249: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ
Page 250: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

250

Λίγο μετά έστρεψε το κεφάλι του στα αριστερά. Πάνω σε ένα μικρό τραπεζάκι βρισκόταν μία ξύλινη πιατέλα που είχε φέρει από την Ταϊλάνδη όταν πήγε εκείνο το όμορφο ταξίδι με τη Γιάννα. Μέσα στην πιατέλα βρισκόντουσαν μερικές πέτρες, κατάλευκες. Ήταν πέτρες από τις μοναδικές αμμουδιές των νησιών Πι-Πι που είχαν φέρει μαζί τους, τότε, για να κρατήσουν στη μνήμη τους. Σηκώθηκε απότομα και έπιασε μία από αυτές στα χέρια του. Ήταν μία παράξενη πέτρα, μακρόστενη, από ένα ιδιαίτερο πέτρωμα που μάλλον δεν υπάρχει στη μεσόγειο. Ήταν γεμάτη μικρούς πόρους. Την τοποθέτησε πάνω στο τραπέζι που καθόταν και την κοιτούσε κουνώντας το κεφάλι του πότε δεξιά και πότε αριστερά. Η πέτρα στεκόταν ακίνητη. Έβγαζε μία ηρεμία, μία σιγουριά. Του θύμισε περισσότερο εκείνο το μαγικό τοπίο. Την Ταϊλάνδη. Επανέλαβε τη λέξη αυτή δυνατά για να την αισθανθεί καλύτερα. Μετά τη λέξη ακολούθησαν εικόνες και παραστάσεις στο μυαλό του από την Ασιατική αυτή χώρα. Δεν είχε καθόλου στοιχεία όμως για το επικείμενο ταξίδι της Γιάννας. Έπρεπε, για αρχή, να μάθει περισσότερα πράγματα για

Page 251: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

251

να μπορέσει και ο ίδιος να δει τί θα μπορούσε να κάνει. Χωρίς να χάνει χρόνο θυμήθηκε το σχολικό του φίλο Αντώνη Γρεκό που ήταν επίσης πιλότος της Ολυμπιακής. Είχε βέβαια να του μιλήσει τέσσερα χρόνια περίπου, όταν η Γιάννα πρωτοξεκίναγε με τον Αντώνη, όπου ο Γρεκός του είχε δώσει τις πρώτες πληροφορίες για το νέο έρωτα της πρώην αγαπημένης του. Δοκίμασε να τον καλέσει στο κινητό του με την ευχή να ισχύει ακόμη...

«Αντώνη εσύ;»

«Ναι εγώ, ποιος είναι;»

Με μια ανάσα και ένα αίσθημα ανακούφισης ο Βαγγέλης συνέχισε.

«Ο Βαγγέλης είμαι. Ο Βαγγέλης ο Παπασταύρου. Τί κάνεις ρε παλιόφιλε; Μη μου πεις ότι παντρεύεσαι κι εσύ;»

«Όχι ρε κολλητέ. Γιατί ποιος άλλος παντρεύεται;»

«Αυτός ο συγκυβερνήτης που τα’ χε μπλέξει με μία πρώην κοπέλα μου, δεν θυμάσαι;»

«Ο Αντώνης ο Αρνογιαννάκης. Και βέβαια θυμάμαι. Εσύ που το’ μαθες αυτό;»

Page 252: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

252

«Άσε που το’ μαθα εγώ. Λοιπόν Αντώνη, στη φιλία μας, θέλω μία μεγάλη χάρη.»

«Ό,τι θέλεις ρε κολλητέ. Ό,τι θέλεις.»

«Θέλω να μάθεις όσο περισσότερες λεπτομέρειες, πρόσεξε, λεπτομέρειες μπορείς για ένα ταξίδι που ετοιμάζουν προ του γάμου τους για την Ταϊλάνδη. Θέλω να ξέρω πότε ακριβώς φεύγουν, πού ακριβώς θα πάνε, ποιοι πάνε, πού θα μείνουν, πόσο θα μείνουν και κάθε άλλο στοιχείο που μπορεί να φαίνεται ανούσιο αλλά να έχει κάποια σημασία για μένα. Θα το κάνεις;»

«Αυτό είναι όλο; Κι εγώ νόμιζα ότι θέλεις τίποτα δύσκολο... πάρε με αύριο να σου πω νέα. Το βράδυ πετάμε μαζί για Κω. Ετοιμάζεται μάλιστα να γίνει κυβερνήτης κι αυτός. Καλά εσένα τί σε ενδιαφέρουν όλα αυτά. Πέρασαν τόσα χρόνια που την είχες γκόμενα...»

«Άσε Αντώνη. Πονεμένη ιστορία. Θα στα πω με την πρώτη ευκαιρία από κοντά» του είπε με καημό ο Βαγγέλης.

«Εντάξει κολλητέ. Να περνάς καλά και θα σε πάρω αύριο για να σου πω τα νέα.»

Page 253: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

253

«Σούζη τί γίνεται; Όλα έτοιμα για τα Σαββατοκύριακο στην Πάρο;» τη ρώτησε στο τηλέφωνο ο Βαγγέλης.

«Ναι αγάπη μου. Όλα είναι έτοιμα. Η τσάντα με τα πράγματά μας ετοιμάστηκε.» απάντησε η Σούζη.

«Εσύ έχεις ετοιμαστεί;» συμπλήρωσε ο Βαγγέλης.

«Αφού ξέρεις μωρό μου ότι εγώ είμαι πάντα έτοιμη για σένα. Πάντως, καθώς προέκυψε βιαστικά δεν έκανα πολλές ετοιμασίες. Ίσα-ίσα πρόλαβα να φτιάξω μαλλιά, νύχια και φρύδια στο κομμωτήριο, ενώ φρέσκαρα και το

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 4 1 Ì

Σαββατόβραδο στην Πάρο

Page 254: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

254

χρώμα μου στο σολάριουμ του γυμναστηρίου. Α, ψώνισα και ένα πέδιλο που θα σου αρέσει πολύ. Εντάξει, τα βασικά είπαμε.»

«Μπράβο παιδί μου. Έτσι σε θέλω πάντα. Θα περάσω να σε πάρω με τ’ αμάξι στις εξήμιση το πρωί. Κοίτα μην και δεν ξυπνήσεις. Το χάι-σπιντ φεύγει στις εφτάμιση.»

«Θα σε περιμένω αγάπη μου. Εσύ κοίτα μην αργήσεις.»

Η δεξίωση του δημάρχου στο κοσμικό κέντρο της Παροικιάς ήταν «ανεβασμένη». Η Σούζη ντυμένη στα ροζ και με τα πλούσια ξανθά μαλλιά της πιασμένα σε ένα πελώριο κότσο είχε συγκεντρώσει όλα τα βλέμματα πάνω της. Ιδιαίτερα ευδιάθετη για τη γρήγορη και όμορφη απόδραση από την πρωτεύουσα, παρότρυνε το Βαγγέλη να χορέψουν το αγαπημένο της τραγούδι. «Τα λεφτά μου όλα δίνω για ένα ταγκό» τραγουδούσε κατά παραγγελία η ορχήστρα.

«Έλα μωρό μου. Πάμε να χορέψουμε λίγο...»

«Άσε με Σούζη μου. Βλέπεις ότι δεν έχω διάθεση. Είμαι κουρασμένος.»

Ο Βαγγέλης δεν ήταν καθόλου κουρασμένος. Ήταν γεμάτος ενέργεια, την οποία όμως διοχέτευε

Page 255: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

255

στη σκέψη του γύρω από το κυρίαρχο ζήτημα της ζωής του. Είχε μαζέψει κι άλλες πληροφορίες από τον παλιό του φίλο για το ταξίδι της Γιάννας στην Ταϊλάνδη και σχεδίαζε τις κινήσεις του. Αρχικά σκεφτόταν να κάνει την κίνησή του πριν το ταξίδι αυτό. Δεν μπορούσε όμως να βρει κάτι συγκεκριμένο να κάνει. Τί να κάνει άλλωστε; Τί μπορεί να κάνει κανείς σε ένα τέτοιο πρόβλημα. Η κατάσταση ήταν τελειωμένη.

Μετά σκέφτηκε να εμφανιστεί μπροστά της στο αεροπλάνο και να κάνει αεροπειρατεία. Εγκατέλειψε τη σκέψη όμως, καθώς ήταν «μη-σοβαρή». Σκέφτηκε να την πάρει τηλέφωνο και να της ζητήσει συνάντηση. «Πολύ τετριμμένο» αισθάνθηκε. «Θέλει κάτι πιο ριζικό...»

«Καλά βρε αγάπη μου, τί σκέφτεσαι τόσες ώρες και δεν μου δίνεις σημασία;» ρωτούσε με όλο της το νάζι η Σούζη.

«Γλυκιά μου, αφού σου έχω πει. Τον άλλο μήνα παίρνει σύνταξη ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας και σχεδιάζω πώς θα πάρω τη θέση του.»

«Αχ, βρε Βαγγέλη μου. Άντε επιτέλους να γίνει κι αυτό για να δούμε κι εμείς το μέλλον της σχέσης μας...»

Page 256: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

256

«Τί ανάγκη έχεις εσύ Σούζη μου. Ούτε τα εικοσιτρία δεν έχεις κλείσει ακόμη.»

«Το ξέρω μωρό μου. Αλλά τα παιδιά μας θέλω να τα κάνω νέα. Για να μπορώ να γίνω καλή μητέρα που θα τα καταλαβαίνει όταν θα μεγαλώσουν.»

«Με αυτό το πλευρό να κοιμάσαι...» σκέφτηκε μέσα του ο Βαγγέλης και συνέχισε να αναζητεί την έξοδο από το αδιέξοδο.

«Τίποτα, η μόνη δυνατότητα είναι εκεί. Στην Ταϊλάνδη. Ο δράστης επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος. Το παιχνίδι πρέπει να παιχτεί εκεί.» είπε σιωπηρά, ενώ τα μάτια του γυάλισαν από το σχέδιο που βρισκόταν υπό διαμόρφωση. «Στην Ταϊλάνδη!»

Page 257: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

257

Ένα απότομο τράνταγμα ξύπνησε την Γιάννα από τον ύπνο της πλάι στο

μέλλοντα σύζυγό της σε μία σειρά τριών θέσεων ενός μεγάλου επιβατικού αεροπλάνου 747.

«Τί έγινε, φτάσαμε;» αναρωτήθηκε η Γιάννα κοιτώντας με τα μισανοιγμένα και αγουροξυπνημένα μάτια της τον Αντώνη.

«Έτσι φαίνεται αγάπη μου...» της απάντησε αυτός κοιτώντας με μισόκλειστα μάτια το λαμπερό ήλιο που του χαμογελούσε από το παράθυρο του jumbo. Το αεροπλάνο είχε μόλις αγγίξει το διάδρομο προσγείωσης στο αεροδρόμιο της Μπανγκόκ, πρωτεύουσας της Ταϊλάνδης. Οι δεκαήμερες διακοπές τους μόλις άρχιζαν.

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 4 2 Ì

Το άτυπο ταξίδι του μέλιτος ξεκινά

Page 258: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

258

«Αχ, πόσο χαίρομαι αγαπούλη μου που καταφέραμε να έρθουμε για διακοπές στην Ταϊλάνδη. Πόσο το χρειαζόσουν, Αντώνη μου, μετά από τόση κούραση με τη δουλειά.» συμπλήρωσε η Γιάννα με ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη και τα μάτια της.

«Μωρό μου, κι εγώ χαίρομαι γιατί σε λίγες εβδομάδες θα σε κάνω γυναίκα μου...» συμπλήρωσε ο Αντώνης.

Φορώντας, ήδη από την παγωμένη Αθήνα, τα καλοκαιρινά τους, γρήγορα-γρήγορα περπάτησαν στους μεγάλους διαδρόμους του διεθνούς αεροδρομίου κατευθυνόμενοι προς το σταθμό των εσωτερικών πτήσεων. Έπρεπε να βιαστούν καθώς είχαν μόλις σαράντα λεπτά στη διάθεσή τους για να παραλάβουν τις βαλίτσες τους, να περάσουν έλεγχο διαβατηρίων και να τρέξουν προς το διπλανό κτίριο και να πάρουν την πτήση προς την επαρχιακή πόλη Κράμπι. Ήταν το πλησιέστερο αεροδρόμιο για τα νησιά Πι-Πι που ήταν ο τελικός τους προορισμός.

«Άντε βρε Αντώνη μου. Θα χάσουμε την πτήση. Μια ζωή καθυστερείς...»

Page 259: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

259

Τρέχοντας, το ζευγάρι μπήκε στο μικρό λεωφορείο που θα τους μετέφερε στο παρακείμενο κτίριο. Κατευθύνθηκαν προς τον έλεγχο εισιτηρίων, πήραν τα κουπόνια επιβίβασης και συνέχισαν για την έξοδο του αεροπλάνου τους. Οι υπόλοιποι επιβάτες της εσωτερικής πτήσης είχαν ήδη επιβιβαστεί. Μόλις που πρόλαβαν. Η πτήση κράτησε λίγο λιγότερο από μία ώρα, ενώ στη διάρκειά της το ζευγάρι απολάμβανε τον καυτό ήλιο και το όμορφο τοπίο όπως, τουλάχιστον, φαινόταν από το μικρό παράθυρο του αεροπλάνου.

«Αγάπη μου, Γιάννα, ελπίζω να περάσουμε όμορφα στα νησιά που διάλεξες, αν και θα προτιμούσα να πηγαίναμε κάπου που να είναι και για τους δυο μας πρώτη φορά» της είπε με μικρό παράπονο ο Αντώνης.

«Μα τί λες αγαπούλα μου; Αφού σου είπα ότι για μένα είναι σαν να πηγαίνω πρώτη φορά στα Πι-Πι. Δεν έχω τίποτα στο μυαλό μου για τα νησιά αυτά παρά μόνο ταξιδιωτικές πληροφορίες που θα συμβάλλουν στο να περάσουμε όμορφα. Λίγες εβδομάδες πριν το γάμο μας δεν θέλω να κάνεις τέτοιες σκέψεις...» του απάντησε με πολύ σιγουριά η μέλλουσα γυναίκα του.

Page 260: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

260

Το μικρό καραβάκι ήταν σταθμευμένο στο λιμάνι του Κράμπι, ενώ η Γιάννα και ο Αντώνης, με ιδιαίτερα καλή διάθεση, κατέβαζαν τις αποσκευές τους από το ταξί που τους είχε μεταφέρει από το αεροδρόμιο στο λιμάνι του Κράμπι. Με περίσσεια ευγένεια ο οδηγός, αφού τους ευχήθηκε καλές διακοπές στα όμορφα νησιά, ζήτησε το κόμιστρο για τη διαδρομή. Αφήνοντας και ένα καλό φιλοδώρημα το ζεύγος πάτησε στην ξύλινη ράμπα που συνέδεε την άκρη του λιμανιού με το παλιό καραβάκι. Ανάμεσα σε αρκετό κόσμο, η Γιάννα με γρήγορες κινήσεις εντόπισε μία γωνιά και τοποθέτησε με τάξη τις αποσκευές τους. Γύρισε με ανακούφιση το πρόσωπό της προς τον Αντώνη και στη συνέχεια τον χάιδεψε παιχνιδιάρικα στο πρόσωπο.

«Πάμε στο κατάστρωμα» του ανακοίνωσε με χαρά στο πρόσωπό της με τα κατάμαυρα μεγάλα γυαλιά ηλίου που είχε περιβάλει τα μάτια της.

Σε όλη τη διαδρομή έδειχνε μία μεγάλη εξοικείωση με το μέρος σαν να είχε έρθει πολλές φορές στο παρελθόν.

Το μικρό καραβάκι ήταν γεμάτο με κόσμο κάθε λογής. Συναντούσες νεανικές παρέες από

Page 261: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

261

τη Σκανδιναβική Ευρώπη, μεσήλικα ζευγάρια από τις ΗΠΑ, μερικούς αναρχοαυτόνομους και γενικά ότι ήθελες. Σαν να πήγαιναν όλοι σε διαφορετικά μέρη με το ίδιο καράβι. Όμως, αυτό είχε ένα προορισμό. Τα νησιά Πι-Πι. Η φήμη τους, αν και όχι πασίγνωστα, είχε ταξιδέψει παντού στον κόσμο ως ένα από τα πλέον παρθένα σημεία του καταπατημένου πλανήτη, πνιγμένο στη βλάστηση, τη χλωρίδα και την πανίδα με τα αναρίθμητα ψάρια και τα άλλα έμβια όντα. Παρά το ότι δεν τα έβρισκες σε ταξιδιωτικούς οδηγούς είχαν πάντα κόσμο, σαν να υπήρχε μία άτυπη μυστική συμφωνία να διατηρήσουν την ανωνυμία τους από τον πολύ κόσμο.

Η δύση πάντα έβρισκε τις διεξόδους της. Ήταν διάφορα σημεία του πλανήτη, στα οποία είχε φροντίσει η πρόσβαση να είναι εφικτή σε όλες τις ηπείρους και τους ωκεανούς για να ξεκουράζει τους ανθρώπους της. Τους ανθρώπους της που τόσο πιέζει στη διάρκεια του χρόνου. Είχε φροντίσει λοιπόν να τους ξεκουράζει, με την ψευδαίσθηση μάλιστα ότι είναι προνόμιό τους να μπορούν να πηγαίνουν εκεί, με όλα τα αγαθά και τον πλούτο που τους προσφέρει.

Page 262: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

262

Δύο ώρες αργότερα το καραβάκι έπιανε στο πρόχειρο λιμανάκι του μεγάλου νησιού των Πι-Πι, στο Πι-Πι Ντον. Ο κόσμος αποβιβάστηκε και το ζευγάρι αμέσως πλησίασε προς τα παρακείμενα μικρά τάξι-μπόατ δηλαδή μικρές βάρκες-ταξί. Η Γιάννα έκανε τις απαραίτητες συνεννοήσεις. «Θέλουμε να πάμε στη Λο-Μπαγκάο. Πόσα θέλεις;» του είπε σε καλά και απλά αγγλικά για να την καταλάβει καλύτερα ο μικρόσωμος Ταϊλανδός.

«I want 20 dollar» αποκρίθηκε αυτός.

«What? Are you crazy? I give 5 dollars. Are you in?» του απάντησε η Γιάννα σε αυστηρό ύφος.

«Έλα βρε Γιάννα. Γιατί ταλαιπωρείς τον φτωχό άνθρωπο;» παρενέβη ο Αντώνης.

«Σταμάτα εσύ. Δεν ξέρεις»

«OK, OK. Give 10 dollar and we go» της είπε ο φτωχός ταξιτζής.

«Καλά, έχε χάρη που βιαζόμαστε» του είπε η Γιάννα και έκανε νεύμα στον Αντώνη να φορτώσει τις τσάντες τους στη μακρόστενη ξύλινη βάρκα με τη μικρή και θορυβώδη μηχανή στο πίσω μέρος.

Ανέβηκαν και οι τρεις πάνω, ο οδηγός έβαλε μπρος τη μηχανή και άρχισε να την κατευθύνει

Page 263: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

263

προς τα ανοιχτά για να συνεχίσει παραλιακά προς τον όρμο που ζήτησε να πάει το ζευγάρι. Η διαδρομή ήταν αποκαλυπτική της απαράμιλλης ομορφιάς του νησιού. Ο Αντώνης είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα, ενώ η Γιάννα σιγο-χαμογελούσε με αίσθημα δικαίωσης της επιλογής της.

Σε δέκα περίπου λεπτά η βάρκα προσέγγιζε την παραλία Λο-Μπαγκάο. Ήταν ίσως ο ομορφότερος κόλπος του νησιού με ένα συγκρότημα πολυτελέστατων μπανγκαλόου σε τοπικό ύφος και αρχιτεκτονική, αλλά με τις ανέσεις και τις προδιαγραφές της δύσης.

«Για δες αγαπούλα μου. Δεν είναι πανέμορφα εδώ;» ρώτησε ρητορικά και υπερήφανα η Γιάννα.

«Είναι απίστευτα ωραία γλυκιά μου. Δεν το περίμενα να είναι έτσι.»

«Εμ, στα’ λεγα εγώ δεν στά’ λεγα; Να ακούς το κοριτσάκι σου.»

Με το που έπιασε η βάρκα την αμμουδιά ένας ακόμη ντόπιος τους περίμενε για να τους κατευθύνει στο συγκρότημα και να εγκατασταθούν στο δωμάτιό τους. Το άτυπο ταξίδι του μέλιτος ξεκινούσε.

Page 264: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

264

Ο Βαγγέλης έφτασε στα Πι-Πι την επόμενη ημέρα με την ίδια πτήση. Για όλες τις δέκα

και πλέον ώρες της πτήσης δεν έκανε τίποτα άλλο από το να γράφει και να σβήνει σε ένα χαρτί το σχέδιο που θα εφάρμοζε εκεί. Ήταν ανήσυχος, αγχωμένος αλλά ταυτόχρονα γεμάτος ενέργεια και αποφασιστικότητα. Προς το τέλος της πτήσης κι εκεί που πετούσαν πάνω από την εντυπωσιακή πρωτεύουσα Μπανγκόκ, δίπλωσε ένα μικρό χαρτί που είχε καθαρογράψει το σχέδιό του και το έβαλε στην τσέπη του. Κοίταξε έξω από το παράθυρο του αεροσκάφους, στην διακεκριμένη θέση που πετούσε, παρατήρησε για λίγο τα πολύχρωμα κτίρια και τους δρόμους που διακρίνονταν

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 4 3 Ì

Το Σχέδιο Πι-Πι τίθεται σε εφαρμογή

Page 265: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

265

πλέον καθαρά και είπε στον εαυτό του, σε τρίτο πρόσωπο, ψιθυριστά: «Το σχέδιο Πι-Πι είναι έτοιμο. Επτά βήματα για την επιτυχία. Καλή δύναμη Βαγγέλη, κι όλα θα πάνε καλά.»

Φτάνοντας στα νησιά με ένα μικρό σάκο στα χέρια ήταν νευρικός. Ανησυχούσε ότι μπορεί να μην την εντόπιζε καθώς, παρά τις έντονες παρακλήσεις προς την Τίνα, αυτή δεν είχε καταφέρει να μάθει ακριβώς που θα έμενε το ζευγάρι. Η Γιάννα το κράταγε μυστικό, όπως έκανε γενικότερα με αυτή της τη σχέση από τον κοινωνικό περίγυρο ειδικά, δε, με την Τίνα την οποία θεωρούσε σχεδόν «πράκτορα» του Βαγγέλη. Ο Βαγγέλης, βέβαια, είχε μία υποψία στο μυαλό του για το πού θα μπορούσαν να μένουν. Ήταν ένα συγκρότημα πολυτελών μπανγκαλόου σε μία πανέμορφη παραλία του νησιού, την Λο-Μπαγκάο. Δεν ήταν βέβαια και ιδιαίτερα δύσκολο να το υποθέσει καθώς τα νησιά διέθεταν πολλά δωμάτια αλλά λίγα ήταν τα πολύ περιποιημένα. Και ένα σχεδόν νεόνυμφο ζευγάρι μόνο σε ένα καλό δωμάτιο θα μπορούσε να μένει. Παρ’ αυτά ήταν πολύ ανήσυχος ότι μπορεί να έπεφτε έξω ή να έχανε πολύτιμο χρόνο, γι’ αυτό που ήθελε να κάνει.

Page 266: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

266

Πριν φτάσει στην Ταϊλάνδη είχε ήδη τηλεφωνήσει σε έναν ντόπιο που είχε γνωρίσει στο προηγούμενο ταξίδι του εκεί. Τον Ντον. Πόνταρε πολύ στη δική του βοήθεια κατά τη διάρκεια της παραμονής του στα νησιά. Ο Ντον, ήταν ένα νέο παιδί, γύρω στα εικοσιπέντε, μαυριδερό και πλατυπρόσωπο, με μεγάλα και εκφραστικά μάτια και ένα πλατύ και ειλικρινές χαμόγελο που κέρδιζε εύκολα τη συμπάθεια και την εμπιστοσύνη σου. Ζούσε από τη βάρκα του μεταφέροντας τουρίστες από τη μία παραλία στην άλλη, γύρω-γύρω στο νησί, ή σε γειτονικά ερημικά και απομακρυσμένα νησάκια για να απολαύσουν το φυσικό παράδεισο του μέρους.

Είναι εντυπωσιακό αυτό το μέρος και το πόσο δεν έχει επηρεαστεί από τις ανθρώπινες επεμβάσεις που έκαναν το δυτικό πολιτισμό να είναι τόσο παρόμοιος, τόσο αντιγραφή. Οι βάρκες που χρησιμοποιούσαν όλοι οι «ταξιτζήδες» σαν τον Ντον ήταν οι ίδιες με αυτές που χρησιμοποιούσαν πριν είκοσι και πριν τριάντα χρόνια. Έκαναν μόνο λίγο λιγότερο θόρυβο. Ακόμη και ο πολύς θόρυβος που έκαναν τότε τα παλιά μοτέρ που φορούσαν, έδενε αρμονικά με το περιβάλλον. Έμοιαζε με κακάρισμα πουλιών, τροπικών.

Page 267: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

267

Μετά από συνεννόηση τον περίμενε στο λιμάνι.

«Hello, my friend Vangelis. Nice see you…»

«Hello Don. I am so happy to see you too…»

Πέταξε με μία γρήγορη κίνηση το σάκο του στη βάρκα που περίμενε δίπλα ακριβώς από το καραβάκι και πήδηξαν μέσα και οι δύο. Ο Ντον έβαλε μπρος το μοτεράκι της βάρκας και με επιδέξιες κινήσεις την οδήγησε στα βαθιά για να κινηθεί στη συνέχεια περιμετρικά του νησιού προς τον τελικό τους προορισμό.

Όπως διέσχιζε με αρκετή ταχύτητα τα πάντα ήρεμα νερά του αρχιπελάγους, ενοχλούσε τα πολυάριθμα σε πλήθος και ποικιλίες πολύχρωμα ψάρια κάθε λογής, ενώ ο Ντον βρισκόταν πάντα όρθιος στην πρύμνη της βάρκας δίπλα στο μοτέρ για να κατευθύνει το πηδάλιό της.

Με ήρεμο βλέμμα από την επιρροή του τοπίου και αυτός όρθιος πάνω στη βάρκα, ο Βαγγέλης, ψιθύρισε «Σχέδιο Πι-Πι, βήμα πρώτο: μπανγκαλόου». Από το τηλέφωνο που του είχε κάνει ήδη από μέρες του είχε ζητήσει να πάει και να δεσμεύει ένα συγκεκριμένο μπανγκαλόου στην παραλία Ράντι-Μπέι. Ήταν αυτό που είχε μείνει εκεί με τη Γιάννα

Page 268: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

268

όταν επισκέφτηκαν τα νησιά πριν πέντε σχεδόν χρόνια. Ο Ντον το γνώριζε καλά καθώς ήταν δίπλα στη θάλασσα και κάθε απόγευμα ερχόταν για να παραλάβει το τότε ζευγάρι και να το πάει στις πιο μοναδικές και δύσβατες παραλίες τόσο στα νησιά Πι-Πι όσο και σε άλλα νησιά τριγύρω.

Ο Βαγγέλης προσεγγίζοντας την παραλία και παρά τα πέντε χρόνια που είχαν περάσει θυμήθηκε τα πάντα από το μέρος. Οδήγησε τον Ντον στο σημείο της παραλίας που ήταν η συγκεκριμένη καλύβα, πήδηξε βιαστικά έξω από τη βάρκα στην κάτασπρη, ψιλή άμμο, στην ακροθαλασσιά χωρίς το σάκο του και έτρεξε πάνω, προς την καλύβα, που βρισκόταν λίγα μέτρα πιο μέσα. Φτάνοντας απ’ έξω στάθηκε για μία στιγμή, παρατήρησε το ξύλινο σπιτάκι και είπε: «σαν να φύγαμε χθες από δω...»

Έτρεξε και πάλι πίσω στη βάρκα, πήρε το σάκο, γύρισε στο μπανγκαλόου και τον άφησε πάνω στο κρεβάτι. Όλα ήταν ίδια. Τίποτα δεν είχε αλλάξει από τότε. Ο χρόνος δεν το είχε επηρεάσει καθόλου. Άλλαξε μπλούζα καθώς είχε ήδη γίνει μούσκεμα στον ιδρώτα, από την έντονη υγρασία και το άγχος του, έριξε

Page 269: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ
Page 270: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

270

λίγο δροσερό νερό στο αξύριστο πρόσωπό του στην υποτυπώδη τουαλέτα και με μία κίνηση αγκάλιασε τον Ντον και τον ευχαρίστησε για όσα είχε κάνει και για όσα θα έκανε στη συνέχεια.

«Listen, Don, we have very serious work to do» είπε με σοβαρό ύφος στο φίλο του.

«What what? Tell me…» απάντησε ο Ντον με αγωνία.

«I tell you later. Now I must go find Gianna. Let’s go…»

Με γρήγορα βήματα ξανανέβηκαν στη βάρκα και του ζήτησε να τον πάει στο μέρος που θεωρούσε πιθανότερο να βρίσκεται η πρώην αγαπημένη του. Στην παραλία Λο-Μπαγκάο.

Η διαδρομή κράτησε περί τα δέκα λεπτά με τη βάρκα ενώ ο Βαγγέλης παρατηρούσε το νησί για να θυμηθεί τα μέρη που είχε περιηγηθεί με τη Γιάννα στο παρελθόν. Το τοπίο του φαινόταν ίδιο σχεδόν με τα εντυπωσιακά χρώματα, την απόλυτη αρμονία της φύσης με το υγρό στοιχείο, το ακατάπαυστους θορύβους των πουλιών και με τη βάρκα να περιτριγυρίζεται από πολύχρωμα ψάρια κάθε λογής που ήλπιζαν να λάβουν το συμπλήρωμα της διατροφής τους από τους τουρίστες.

Page 271: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

271

«Don, I see roads on the island...»

«Yes bad, very bad»

Ήταν ίσως η μόνη εμφανής αλλαγή στο νησί το ότι οι αρχές είχαν φτιάξει μερικούς χωματόδρομους που συνέδεαν τα βασικά χωριά μεταξύ τους. Αυτό είχε δημιουργήσει πρόβλημα σε πολλούς ντόπιους, σαν τον Ντον, που ζούσαν από τις ανάγκες για μετακίνηση των χιλιάδων επισκεπτών που πρώτα γινόταν μόνο από τη θάλασσα με τα λεγόμενα «taxi-boat». Πλησιάζοντας προς τον οικισμό που θεωρούσε πιθανότερο να βρίσκεται η Γιάννα άρχισαν οι προβληματισμοί.

«Καλά, αν τη βρω εδώ πως θα μπορέσω να συζητήσω μαζί της; Θα πρέπει να την πάρω και να πάμε σε ένα άλλο χωριό, αλλιώς εδώ κινδυνεύουμε να μας δει ο φίλος της.» μονολογούσε με άγχος για την εξέλιξη της επιχείρησης.

Γύρισε προς τον Ντον και προσπάθησε να του εξηγήσει το πρόβλημα που είχε. Ο Ντον αφού με πολύ δυσκολία κατάλαβε το πρόβλημα, καθώς τα κακά αγγλικά του επίσης δεν είχαν αλλάξει στα χρόνια που μεσολάβησαν, του πρότεινε αμέσως μία λύση...

Page 272: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

272

«Rent bike. Rent bike…»

Έκανε απότομα μία στροφή με τη βάρκα και την οδήγησε στην παραλία Λαέμ-Τονγκ. Εκεί αφού προσάραξε, έδεσε τη βάρκα και με γρήγορο βήμα κατευθύνθηκε προς ένα κοντινό μαγαζί που νοίκιαζε μοτοσικλέτες. Αφού έκανε αυτός τις σχετικές συνεννοήσεις με τον μαγαζάτορα, οδηγήθηκαν στο πίσω μέρος της μικρής αποθήκης που είχε για να φυλάει τα μηχανάκια του, τους έδειξε μία παλιά μαύρη μοτοσικλέτα. Ήταν μία μεταπολεμική, γερμανική μοτοσικλέτα, κλασσικού στυλ.

Η πρώτη αντίδραση του Βαγγέλη ήταν διστακτική για τη μοτοσικλέτα αυτή, αλλά αμέσως μετά γλύκανε η όψη του. Θυμήθηκε τη δική του μοτοσικλέτα και τις βόλτες που ποτέ δεν έκανε όπως του το ζητούσε η Γιάννα. «Τί μαλάκας ήσουνα...» σκέφτηκε μόνος του καθώς συνειδητοποίησε πόσο δεν είχε χαρεί με τη Γιάννα τη μοτοσικλέτα του στην Ελλάδα.

Πλήρωσε λίγα μπατ, το τοπικό νόμισμα της Ταϊλάνδης και αφού τη σκούπισε με ένα βρεγμένο πανί επιχείρησε να τη βάλει μπρος κάτι που στην αρχή δεν φαινόταν πιθανό. Τελικά με τις πολλές προσπάθειες η μανιβέλα

Page 273: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

273

έκανε το θαύμα της και έθεσε τον παμπάλαιο κινητήρα σε λειτουργία.

Ευχαρίστησε τον Ντον για την ιδέα που είχε, καθώς με τη βοήθεια των χωματόδρομων που είχαν δημιουργηθεί μπορούσε πλέον να κινείται πάνω στο νησί χωρίς να χρειάζεται συνέχεια τη βάρκα του Ντον. Του εξήγησε πως η πρώτη προτεραιότητα ήταν να εντοπίσουν τη Γιάννα στο νησί. Αυτός θα πήγαινε με τη μοτοσικλέτα στο συγκρότημα που είχε κατά νου στην παραλία Λο-Μπαγκάο, ενώ του ζήτησε να πάει και αυτός με τη βάρκα και να ψάξει σε όλες τις άλλες παραλίες των νησιών για να τη βρουν. Στη συνέχεια θα μιλούσαν στα κινητά για να συντονιστούν για το επόμενο βήμα του σχεδίου.

«Ok, Don?»

«Ok, my friend, Vangelis. I will find Gianna for you.»

Στο σημείο αυτό χώρισαν. Ο Βαγγέλης έφυγε βιαστικά με τη μοτοσικλέτα κατευθυνόμενος μέσα από το στενό χωματόδρομο προς το πολυτελές συγκρότημα. Η διαδρομή ήταν μέσα στο πυκνό, τροπικό δάσος, ενώ τριγύρω

Page 274: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

274

η βλάστηση ήταν ιδιαίτερα πλούσια, με πολλά και πολύχρωμα πουλιά να χρωματίζουν το περιβάλλον με τους ήχους τους που γίνονταν ένα με το θόρυβο της παλιάς μοτοσικλέτας. Έπειτα από λίγα λεπτά έφτανε στο συγκρότημα. Βρήκε ένα άτυπο πάρκιν που βρίσκονταν και άλλα μηχανάκια, στάθμευσε τη γερμανική μοτοσικλέτα, την κλείδωσε καλού-κακού και άναψε ένα τσιγάρο για να ηρεμήσει και να σχεδιάσει τα επόμενα βήματά του.

«Βήμα δεύτερο: μεταμφίεση.» είπε σιγανά. Το δεύτερο είχε να κάνει με το ότι φοβόταν ότι αν έπεφτε πάνω στη Γιάννα μαζί με τον Αντώνη μπορούσε να δημιουργηθεί επεισόδιο και να της προκαλέσει πρόβλημα με το φίλο της, κάτι που δεν το ήθελε σε καμία περίπτωση. Είχε λοιπόν στην τσάντα που κουβαλούσε μία πρόχειρη μεταμφίεση: ένα ταϊλανδέζικο καπέλο, μία γενειάδα και ένα ζευγάρι παράξενα γυαλιά ηλίου. Τα φόρεσε γρήγορα, κοιτάχτηκε στον καθρέφτη της μοτοσικλέτας για να βεβαιωθεί ότι όντως δεν θα μπορούσε αμέσως η Γιάννα να τον αναγνωρίσει και είπε:

«Όλα εντάξει. Βήμα τρίτο: εντοπισμός Γιάννας.»

Page 275: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

275

Έσβησε το τσιγάρο του και άρχισε, πεζός πλέον να ψάχνει στα διάφορα

μικρά μαγαζιά για την αγαπημένη του. Το συγκρότημα δεν είχε και πολλά. Έπειτα από λίγη ώρα χωρίς αποτέλεσμα στην αναζήτηση τηλεφώνησε στον Ντον για να δει μήπως αυτός είχε καταφέρει κάτι περισσότερο.

«Don, Gianna?»

«No, no. No Gianna.»

«Ok, call you later.» του είπε κλείνοντας το τηλέφωνο και συνεχίζοντας την αναζήτηση.

Λίγο μετά, όμως, εκεί που έμπαινε σε ένα ακόμη πολυτελές ξύλινο κατάστημα με είδη

Η μοιραία συνάντηση με τη Γιάννα

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 4 4 Ì

Page 276: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

276

διακόσμησης, πίσω από κάτι ράφια είδε μία γυναίκα από πίσω που τον κέντρισε. Είχε ψηλά πόδια, κόκκινα από τον ήλιο, φορούσε ένα λευκό μαγιό και από πάνω ένα παρεό και είχε ένα καστανόξανθο σγουρό μαλλί.

«Αυτή είναι!» είπε σχεδόν φωναχτά, για να συνειδητοποιήσει ότι παραλίγο να προδοθεί και να βγει απότομα από το μαγαζί για να προετοιμάσει το επόμενο βήμα. Αφού παρακολούθησε για να βεβαιωθεί ότι δεν ήταν με τον δικό της, αλλά μόνη, έβγαλε βιαστικά τη μεταμφίεση, την πέταξε μέσα στην τσάντα του και έστησε καρτέρι λίγα μέτρα από την είσοδο του καταστήματος περιμένοντας τη Γιάννα να βγει. Πρόλαβε να στείλει και ένα γραπτό μήνυμα στον Ντον για να μην συνεχίζει να ψάχνει άδικα. «Found Gianna. Meet you later at port».

«Βήμα τέταρτο: πρώτη επαφή» είπε μέσα του περιμένοντας τη Γιάννα.

Λίγα λεπτά αργότερα, η Γιάννα έβγαινε από το μαγαζί με ένα χαμόγελο στα χείλη και μία τσάντα με ψώνια στο χέρι. Πού να το φανταζόταν τί την περίμενε... Ξαφνικά μπροστά της αναγνώρισε το Βαγγέλη που στεκόταν σε μία ξύλινη κολώνα, μπροστά από την είσοδο και της χαμογέλασε.

Page 277: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

277

Η Γιάννα έμεινε «κάγκελο». Έχασε τη φωνή της και για λίγα δευτερόλεπτα απλώς τον κοίταζε σαν να βλέπει ένα φάντασμα. Και αυτός ταράχθηκε που την είδε, καθώς είχαν περάσει τρία ολόκληρα χρόνια από την τελευταία φορά που ειδωθήκανε στον παραλίγο γάμο της Τίνας. Η Γιάννα δεν είχε αλλάξει σχεδόν καθόλου, παρά τα τριάντα χρόνια που είχε φτάσει. Είχε μόνο βάλει μερικά περιττά κιλά, όπως πρόσεξε αμέσως ο Βαγγέλης, ομοιόμορφα όμως τοποθετημένα σε στήθος και γοφούς, ενώ τα πόδια της και η μέση της εξακολουθούσαν να είναι γοητευτικά όπως όταν τη γνώρισε. Ήταν οικογενειακά άλλωστε τα μακριά και όμορφα πόδια από την πλευρά της μάνας της. Ο Βαγγέλης επίσης διατηρούνταν σε πολύ καλή κατάσταση. Ήταν άλλωστε η φιλοσοφία του που έλεγε: «η προσωπική μου μετοχή βρίσκεται σε ελεύθερη διαπραγμάτευση στην αγορά προσωπικών αξιών. Πρέπει να έχω καλή τιμή...»

Στη συνέχεια την πλησίασε και της είπε:

«Τι κάνεις εσύ εδώ;»

Η Γιάννα δεν βρήκε τη δύναμη να απαντήσει.

«Γιάννα μου, είσαι καλά;» επανέλαβε.

Page 278: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

278

Με ελάχιστη φωνή διαθέσιμη η Γιάννα του απάντησε:

«Είμαι καλά Βαγγέλη. Έχω έρθει για διακοπές με τον... φίλο μου».

«Εκείνο τον πιλότο που τα’ φτιαξες αμέσως μόλις χωρίσαμε;» ρώτησε ο Βαγγέλης, προσποιούμενος ότι δεν γνώριζε περισσότερα.

«Ναι, με εκείνον που τα’ φτιαξα αφότου με ξαπόστειλες οριστικά μία ωραία πρωία...» του απάντησε με ένα τόνο κακίας.

Ο Βαγγέλης πόνεσε όταν άκουσε αυτή τη φράση. Στην πραγματικότητα ήταν πάντα ερωτευμένος μαζί της. Ήταν όμως η στιγμή της ζωής του τέτοια. Τα είχε όλα: νιάτα, υγεία, σπουδές, φίλους, δουλειά, καταξίωση. Αισθανόταν σαν τον ηγεμόνα του Μακιαβέλι. Όλα τα υπόλοιπα πράγματα στη ζωή του φαίνονταν ελάσσονος σημασίας. Η αγάπη και η σχέση δεν ήταν για αυτόν κάτι το ιδιαίτερο. Προτιμούσε όπως έλεγε «τη μοναξιά του».

«Εσύ όμως τί κάνεις εδώ;» τον ρώτησε με μεγάλη απορία.

«Διακοπές, όπως κι εσύ.» απάντησε ο Βαγγέλης.

«Διακοπές με την κοπέλα σου υποθέτω...»

Page 279: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

279

«Μπα, όχι ακριβώς. Ήρθα με το φίλο μου το Γιάννη τον Τζώρτζογλου. Θυμάσαι αυτόν τον τύπο που έκανα πολύ παρέα αφότου χωρίσαμε.»

«Καλά είναι δυνατόν να ήρθες εδώ χωρίς την κοπέλα σου;»

«Όλα είναι δυνατά στη ζωή Γιάννα. Εν πάση περιπτώσει. Έχεις λίγη ώρα διαθέσιμη; Να καθίσουμε κάπου να τα πούμε. Έχουμε τόσο καιρό να ειδωθούμε…» της πρότεινε με ανάλαφρο ύφος, χωρίς να αφήσει να εννοηθεί τίποτα από τα σχέδιά του.

Η Γιάννα κοίταξε μηχανικά το ρολόι της και απάντησε «έχω λίγη ώρα στη διάθεσή μου. Μετά πρέπει να γυρίσω στο ξενοδοχείο.»

Ο Βαγγέλης σε αυτή τη συνάντηση ήθελε μόνο να τη βολιδοσκοπήσει. Δεν είχε σκοπό να της πει κάτι από αυτά που τον απασχολούσαν. Ήθελε να σχηματίσει εικόνα για τη δική της κατάσταση. Να διαπιστώσει κατ’ ιδίαν πόσο σοβαρά ήταν τα πράγματα με τον άλλον.

Προχώρησαν λίγα μέτρα μαζί μέχρι το σημείο που βρισκόταν η μοτοσικλέτα.

«Κι εδώ μοτοσικλέτα;» ρώτησε η Γιάννα με ένα μικρό χαμόγελο.

Page 280: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

280

«Ε, τί να κάνω. Τώρα που έφτιαξαν δρόμους είναι χρήσιμη.»

Ανέβηκαν και οι δύο, ο Βαγγέλης έβαλε μπρος τη μηχανή και κατευθύνθηκαν λίγα χιλιόμετρα νότια στο λιμάνι και κεντρικό χωριό του νησιού Πι-Πι Ντον.

Η σκηνή με το Βαγγέλη και την Γιάννα πάνω στην παλιά μοτοσικλέτα, εκείνο το ηλιόλουστο απόγευμα του Δεκέμβρη στα Πι-Πι ήταν πολύ χαρακτηριστική. Είχε κάτι από ταινία εποχής του κλασσικού ευρωπαϊκού κινηματογράφου, ενώ τίποτα δεν θύμιζε ότι βρισκόμασταν ήδη στον εικοστό πρώτο αιώνα. Ήταν λογικό. Το μέρος άλλωστε αυτό δεν είχε επηρεαστεί καθόλου από την εξέλιξη της τουριστικής βιομηχανίας που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της. Στα Πι-Πι η ζωή είχε τη δική της λογική. Η τουριστική ανάπτυξη της περιοχής στηρίχθηκε στην διατήρηση του παραδοσιακού της ύφους, και βασίστηκε στη διατήρηση του απόλυτου φυσικού τοπίου. Η τοπική κοινωνία είχε συμβάλλει καθοριστικά σε αυτό. Εκεί ο χρόνος έχει ένα κάπως διαφορετικό νόημα. Όλα ξεκινούν με το φως της ημέρας. Οι ρυθμοί προσδιορίζονται από τα πράγματα, όχι από τη

Page 281: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ
Page 282: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

282

θέληση των ανθρώπων για αυτά. Η πλούσια βλάστηση, το ψάρεμα, τα έντονα χρώματα της φύσης, τα τοπικά έθιμα των ταϊλανδέζων, ο πάντα ζεστός και υγρός καιρός.

Λίγα λεπτά αργότερα έφτασαν στο λιμάνι, βρήκαν ένα συμπαθητικό παραλιακό εστιατόριο, κάθισαν και παρήγγειλαν καφέ. Η συνάντηση κράτησε περίπου σαράντα λεπτά της ώρας. Ήταν ίσως τα πιο γρήγορα σαράντα λεπτά της ζωής του. Η Γιάννα αν και πιο ψύχραιμη είχε στο βλέμμα της μία απορία καθώς είχε παραξενευτεί πολύ που τον συνάντησε στο μέρος αυτό, μετά από τόσα χρόνια. Παρά την απορία της, βέβαια, δεν είχε καθόλου υποψιαστεί τί μπορεί να συνέβαινε. Ήταν άλλωστε και από χαρακτήρα καλόπιστη και όχι «πονηρή».

«Λοιπόν, πώς τα περνάς Γιάννα;»

«Είμαι πολύ καλά Βαγγέλη. Μετά από χρόνια, έχω μία σχέση που με γεμίζει με συναισθήματα και ασφάλεια. Παντρεύομαι. Δεν ξέρω αν πρόλαβες να το μάθεις...»

«Το έχω μάθει Γιάννα. Δεν έχει νόημα να κάνω πως δεν το ξέρω. Είσαι σίγουρη για την απόφασή σου;»

Page 283: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

283

«Πολύ σίγουρη Βαγγέλη. Ίσως να μην είναι ο έρωτας ο τρελός, αλλά αυτά που μου προσφέρει, συναισθηματικά πάντα εννοώ για να μην με παρεξηγήσεις, δεν τα είχα ποτέ στο παρελθόν από άλλη σχέση.»

«Τί είναι αυτό δηλαδή που σου προσφέρει;»

«Αγάπη. Με πράξεις. Κατανόηση, καλή συντροφιά, ασφάλεια... για να αναφέρω τα βασικά.»

«Μπράβο, μπράβο. Εύχομαι να πάνε όλα καλά Γιάννα. Όπως θυμάσαι αυτό πίστευα πάντα.»

«Θυμάμαι Βαγγέλη. Σε θυμάμαι συχνά να ξέρεις.»

«Είσαι ερωτευμένη μαζί του;»

«Πιστεύω πως ναι. Είμαι ερωτευμένη. Πως θα μπορούσα να μην ήμουνα με έναν άνθρωπο που μου δίνει τόσα πολλά;»

«Την ίδια απάντηση θα έδινα και εγώ τότε αν κάποιος με ρώταγε αν ήμουν ερωτευμένος μαζί σου. Δεν έχει σημασία όμως, όπως είπες κι εσύ.»

«Ναι. Βαγγέλη. Δεν έχει καμία σημασία πια. Η δουλειά σου που ήταν για σένα πάντα κάτι πολύ σημαντικό πώς πάει;»

Page 284: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

284

«Εντάξει μωρέ. Καλά πάει. Δεν παραπονιέμαι. Στη ζωή υπάρχουν κι άλλα πράγματα, πέρα απ’ τη δουλειά...»

«Εσύ το λες αυτό; Με εκπλήσσεις. Ίσως βέβαια να το λες απλά, εκ του ασφαλούς. Εν πάση περιπτώσει, εύχομαι πραγματικά να σου πηγαίνει καλά, γιατί αν μη τι άλλο το αξίζεις. Ξέρεις άλλωστε τη γνώμη για σένα. Είσαι ένας πολύ αξιόλογος άνθρωπος...»

«Σ’ ευχαριστώ πολύ Γιάννα.»

«Εσύ δεν θα παντρευτείς;» ρώτησε η Γιάννα με διάθεση να τον πειράξει. Είχε ήδη χαλαρώσει λίγο από το σοκ της πρώτης επαφής.

«Αφού ξέρεις τις απόψεις μου περί γάμου...» απάντησε με ύφος ο Βαγγέλης, χωρίς να δώσει συνέχεια στο ερώτημα.

«Και από ευτυχία τι κάνεις; Είσαι ευτυχισμένος;» ρώτησε η Γιάννα.

«Κοίταξε», απάντησε ο Βαγγέλης με δισταγμό. «Ευτυχισμένος δεν υπήρξα ποτέ μέχρι σήμερα σε διάρκεια. Υπήρξαν στιγμές ευτυχισμένες, πολλές από αυτές, μάλιστα, όταν ήμασταν μαζί. Άλλωστε η ευτυχία ενός ανθρώπου δεν υπάρχει ποτέ ατομικά. Η ευτυχία από τη φύση της είναι

Page 285: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

285

μία έννοια που ο άνθρωπος τη μοιράζεται με κάποιον ή με κάποιους. Εγώ όπως θυμάσαι υπήρξα στο παρελθόν ένα αρκετά μοναχικό άτομο. Είχα πείσει τον εαυτό μου ότι ευτυχία είναι να τα έχεις απλώς καλά με τον εαυτό σου. Αυτό όμως δεν αρκεί. Περιέχει και πολύ ματαιοδοξία. Ήταν ένας μύθος που είχα φτιάξει στο μυαλό μου. Η μοναχική ζωή είναι ωραία μόνο σαν μία προσωρινή κατάσταση, για να επιστρέψει κανείς στην ‘κανονική’ ζωή της κοινωνικότητας με άλλους ανθρώπους. Εγώ κατάφερα να μείνω στη ζωή μου μόνος, παρά το ότι είχα συνήθως κάποια κοπέλα δίπλα μου. Αυτό όμως που πιστεύω πια είναι πως δεν αρκεί να έχεις απλά έναν άνθρωπο δίπλα σου. Σημασία έχει να έχεις έναν άνθρωπο σπουδαίο δίπλα σου. Έναν άνθρωπο που να μπορείς να θαυμάζεις και να αγαπάς και αυτό να μην τελειώνει κάποτε. Και τώρα έχω μία σχέση εδώ και χρόνια μάλιστα. Περνάω καλά μαζί της, δεν λέω, αλλά... εντάξει. Δεν είναι κάτι πολύ σημαντικό για μένα. Αυτό το πολύ σημαντικό λείπει απ’ τη ζωή μου. Σε προσωπικό επίπεδο πάντα.»

«Εγώ Βαγγέλη κουράστηκα να ταλαιπωρούμαι στη ζωή μου και στις σχέσεις. Μετά από σένα

Page 286: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

286

είχα πολύ ανάγκη να ηρεμήσω, να ακουμπήσω σε μία σχέση. Εσύ δεν με άφησες να το κάνω αυτό. Με έτρεχες...» γελάει εκεί η Γιάννα και συνεχίζει «Θυμάσαι... μου φαίνεται ταυτόχρονα κοντινά και μακρινά όλα αυτά.»

«Και σε μένα κάπως έτσι φαίνονται Γιάννα. Κοντινά και μακρινά...» σχολίασε κι αυτός.

«Αγαπάς την κοπέλα που είσαι μαζί;» τον ρώτησε.

Ο Βαγγέλης δεν απάντησε στην ερώτηση.

«Τϊ σημαίνει η σιωπή σου; Δεν την αγαπάς; Κι αν δεν την αγαπάς τότε γιατί την τραβάς μαζί σου; Θα μπορούσα να σε ρωτήσω το ίδιο πράγμα και για μένα όταν ήμουν μαζί σου.»

Όλα αυτά που άκουγε δεν είχαν κάποιο νόημα για αυτή. Αυτή είχε βρει το δρόμο της. Απλώς απορούσε λίγο με αυτά που άκουγε. Το Βαγγέλη τον ήξερε πάντα ως έναν άνθρωπο που «ξέρει τι θέλει και τι κάνει για να έχει αυτό που θέλει. Τον γνώριζε σαν ένα πολύ σίγουρο άτομο και πάρα πολύ δυνατό. Εκείνη τη στιγμή που τον είχε μπροστά της για ένα πράγμα ήταν περισσότερο εντυπωσιασμένη. Και αυτό δεν ήταν αυτό που της έλεγε. Ήταν κάτι άλλο.

Page 287: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

287

Ήταν το ότι αυτή τη φορά της φαινόταν λιγότερο σίγουρος, λιγότερο απόλυτος. Ήταν α-βέβαιος. Ήταν πιο γήινος, πιο ανθρώπινος, πιο ζεστός. Της έκανε εντύπωση. «Δεν έχει βέβαια καμιά ιδιαίτερη σημασία, πια» σκέφτηκε μέσα της, χαλάρωσε και συνέχισε.

Τα σαράντα λεπτά που του είχε διαθέσει εξανεμίστηκαν. Κάποια στιγμή λοιπόν του λέει το μαγικό: «πρέπει να γυρίσω». Του προσφέρει και ένα μικρό χαμόγελο και συμπληρώνει «χαίρομαι τουλάχιστον που είσαι καλά». Στο άκουσμα αυτών των λέξεων ο Βαγγέλης ένιωσε ένα φόβο και το γνωστό σφίξιμο στο στομάχι του.

Αφού πλήρωσαν το λογαριασμό κατευθύνθηκαν προς τη μοτοσικλέτα. Ο Βαγγέλης αφού έβαλε μπρος τη μηχανή τής έκανε νόημα να ανέβει και αυτή και απομακρύνθηκαν. Ο Βαγγέλης στη διαδρομή είχε κολλήσει μέσα του στο επόμενο βήμα, το πέμπτο κατά σειρά. Μέχρι στιγμής τα πράγματα είχαν πάει ομαλά. Το τέταρτο βήμα είχε ουδέτερα αποτελέσματα, υπό την έννοια ότι δεν προέκυψε κάποιο πρόσθετο αρνητικό στοιχείο. Η Γιάννα του επιβεβαίωσε αυτά που φανταζόταν. Πως είναι καλά με το φίλο της, χωρίς να είναι συγκλονισμένη από ερωτικό

Page 288: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

288

πάθος και πως ετοιμαζόταν να προχωρήσει μαζί του, γιατί «όλα είναι καλά.»

Η Γιάννα καθόταν στο πίσω κάθισμα πιο χαλαρή πια μετά τη συνάντηση και σκεφτόταν τη δικαιολογία που θα έλεγε στον Αντώνη για την καθυστέρηση που είχε. Είχαν απομείνει λιγότερο από δύο λεπτά. Ο Βαγγέλης παρά την προσπάθεια που κατέβαλλε δεν μπορούσε να βρει κάτι το ιδιαίτερο για να της πει. Αμέσως μετά έφτασαν στο σημείο συνάντησης η Γιάννα κατέβηκε από τη μηχανή, με μία κίνηση έστρωσε το σγουρό μαλλί της από τον αέρα, πλησίασε το Βαγγέλη και τον κοίταξε με ένα μικρό και πάλι χαμόγελο.

«Χάρηκα πολύ που σε ξαναείδα. Αλήθεια σου λέω»

«Τί κι αν μου λες αλήθεια» σκέφτηκε ο Βαγγέλης από μέσα του.

Τη φίλησε αργά και τρυφερά στο ένα μάγουλο και την αποχαιρέτησε.

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

Page 289: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

289

Φεύγοντας από τη σημείο συνάντησης ο Βαγγέλης είχε μόνο ένα πράγμα στο μυαλό

του: πώς θα την κρατούσε στην Ταϊλάνδη και πώς θα την ξανακέρδιζε. Αυτός ο στόχος ήταν γι αυτόν ότι σημαντικότερο υπήρχε στη ζωή του. Να ξανακερδίσει μία γυναίκα που ένιωθε βαθιά ότι την αγαπούσε. Την αγαπούσε πάντα. Από τότε που εκείνο το απόγευμα της έλεγε ότι χωρίζουνε οριστικά. Για τις επόμενες ώρες και μέχρι το βράδυ τον έτρωγαν οι σκέψεις. Τον έτρωγαν οι τύψεις για εκείνο το μεγάλο σφάλμα που έκανε τότε.

Το μεγάλο πρόβλημα ήταν ακριβώς ότι για τη Γιάννα τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα και

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 4 5 Ì

Η απαγωγή

Page 290: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

290

δρομολογημένα πλέον. Για να μπορέσει να ελπίζει ο Βαγγέλης ότι θα μπορούσε να αλλάξει γνώμη έπρεπε να υπερβεί τον εαυτό του. Να ξεπεράσει κάθε τι το αναμενόμενο. Έπρεπε η κίνησή του να προκαλέσει ένα σοκ στη Γιάννα ώστε να την ταρακουνήσει. Ταυτόχρονα, ήθελε να επικοινωνήσει μαζί της το πόσο πολύ την αγαπούσε. Και τα δύο πράγματα έπρεπε να συνδυαστούν γιατί δεν θα είχε κι άλλη ευκαιρία. Ακόμη και τη μία όμως έπρεπε να τη δημιουργήσει. Ούτε αυτή είχε προς το παρόν.

Ήταν δύσκολο. Η Γιάννα έφευγε για Ελλάδα με το σύζυγό της σε λίγες μέρες. Δεν ήξερε καν που έμεναν. Δεν είχε κανένα τρόπο επικοινωνίας. Δεν ανησυχούσε όμως. Όλα τα είχε σχεδιάσει. Κοίταξε στον ουρανό, έσφιξε τα μάτια του και είπε: “βήμα πέμπτο: απαγωγή”. Ήταν μία λέξη κλειδί, Που σημαίνει διάφορα πράγματα και περιέχει συμβολισμούς. Θα σχεδίαζε μία αστραπιαία απαγωγή, όσο γινόταν πιο πριν την αναχώρησή της για να της εξομολογηθεί τον έρωτά του.

Αμέσως ανέβηκε στη μοτοσικλέτα του και κατευθύνθηκε προς το λιμάνι. Εκεί πήγε για να βρει τον Ντον.

Page 291: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

291

“Hey, friend Vangelis. Gianna OK?” του είπε με χαμόγελο

“Gianna not OK. my good friend Don. But we make it OK… OK?” του απάντησε ο Βαγγέλης.

Όπως διέσχιζε με αρκετή ταχύτητα τα πάντα ήρεμα νερά του αρχιπελάγους, ενοχλώντας τα πολυάριθμα σε πλήθος και ποικιλίες πολύχρωμα ψάρια κάθε λογής και με τον οδηγό τους να βρίσκεται πάντα όρθιος στην πρύμνη της βάρκας δίπλα στο μοτέρ για να κατευθύνει το πηδάλιό της.

Μόλις συναντήθηκαν πήγαν με τα πόδια σε ένα κοντινό εστιατόριο. Αγόρασαν λίγο αλκοόλ και περπάτησαν μέχρι την παρακείμενη παραλία. Άναψαν μία φωτιά και κάθισαν στην άμμο για να συζητήσουν όλες τις λεπτομέρειες της επιχείρησης “απαγωγή”. Εκεί ο Ντον είχε καλέσει και ένα δικό του φίλο που θα βοηθούσε στην επιχείρηση.

Ο Βαγγέλης έβγαλε ένα παλιό χάρτη που είχε μαζί του με τα νησιά. Έπρεπε να σχεδιάσουν τη διαδρομή που θα ακολουθούσαν για να εντοπίσουν τη Γιάννα την επόμενη μέρα. Τα νησιά Πι-Πι, αν και μικρά, είχαν αρκετές

Page 292: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

292

παραλίες, ενώ υπήρχαν και μερικά ακόμη μικρά νησάκια γύρω-γύρω που επίσης μάζευαν κόσμο, καθώς προσέφεραν καταπληκτικές παραλίες και ιδιαίτερο φυσικό τοπίο με παράξενα βράχια, δυσπρόσιτες σπηλιές και άλλα εντυπωσιακά μέρη. Το πρόβλημα ήταν, επίσης, ότι δεν ήξεραν τί ώρα θα πήγαινε για μπάνιο, οπότε θα έπρεπε η διαδρομή που θα ακολουθούσαν να επαναλαμβάνεται καθώς μπορεί την πρώτη φορά που θα περνούσαν από όλες τις παραλίες το ζευγάρι να μην είχε ακόμη πάει για μπάνιο.

Αφού εξήγησε το σχέδιο στον Ντον και το φίλο του σημείωσαν πάνω στο χάρτη τη διαδρομή που θα ακολουθούσαν. Συζήτησαν όλες τις λεπτομέρειες ενώ είδαν την ώρα να φτάνει τέσσερις το πρωί. Μέσα στην απόλυτη ηρεμία του νυχτερινού τοπίου με μόνους ξύπνιους τους ντόπιους ψαράδες. Με τις βάρκες που το πρωί μετέφεραν τους τουρίστες, τώρα είχαν βγει για ψάρεμα με τη βοήθεια βενζινοκίνητης λάμπας για να τυφλώνουν με το φως τα ψάρια και να το οδηγούν στα δίχτυα τους, για να τα πουλήσουν το επόμενο πρωί στην ψαραγορά του λιμανιού.

Page 293: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ
Page 294: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

294

Τα είχαν συζητήσει όλα πλέον όταν ο Βαγγέλης βλέποντας πόσο περασμένη ήταν η ώρα αποσύρθηκε στην καλύβα του για να ηρεμήσει και να ξεκουραστεί για την επόμενη μέρα. Τη μεγάλη αυτή ημέρα. Άλλωστε είχε και ένα τελευταίο ζήτημα να ασχοληθεί: τί ακριβώς θα της έλεγε...

Κατά τις δέκα το άλλο πρωί, ο Βαγγέλης σηκώθηκε από το κρεβάτι μουδιασμένος. Είχε ξυπνήσει απότομα από το θόρυβο μίας παρέας τουριστών που μόλις γυρνούσαν στο συγκρότημα από τη διασκέδαση της προηγούμενης βραδιάς. Συνειδητοποίησε ότι η μέρα είχε αρχίσει για τα καλά και ότι είχε μάλλον αργήσει. Φόρεσε ένα λευκό πουκάμισο, έβαλε τα πέδιλά του, έριξε λίγο νερό στο πρόσωπό του και βγήκε έξω στον καυτό ήλιο και την υγρασία με τη βοήθεια των γυαλιών ηλίου για να αντέξουν τα μάτια του. Ανέβηκε γρήγορα στη μοτοσικλέτα του και με ταχύτητα κατευθύνθηκε στο λιμάνι για να βρει τον Ντον. Μαζί μπήκαν στη βάρκα και κατευθύνθηκαν στο παρακείμενο κατάστημα δίπλα στη θάλασσα που πουλούσε πετρέλαιο για βάρκες. Γέμισαν το δοχείο, πήραν και ένα καφέ για να

Page 295: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

295

τον μοιραστούν σε παγούρι και άρχισαν την περιήγηση του νησιού με βάση τη διαδρομή που είχαν καταγράψει. Ξεκίνησαν από την παραλία του resort που διέμενε η Γιάννα με το φίλο της, τη “Λο-Μπαγκάο”. Ευτυχώς, δεν είχε κατέβει κόσμος ακόμη στην παραλία οπότε και δεν δυσκολεύτηκαν να σιγουρευτούν ότι δεν βρισκόταν εκεί η Γιάννα και συνέχισαν τη διαδρομή τους για τις υπόλοιπες παραλίες. Εϊχαν άλλωστε αρκετό δρόμο μπροστά τους.

Μετά από τρεις και πλέον ώρες αναζήτησης και αφού είχαν κάνει δύο φορές ολόκληρη τη διαδρομή, προσέγγισαν και πάλι την παραλία Μάγια-Μπέι. Ήταν μία ξεχωριστή παραλία, ίσως η πιο ξακουστή των νησιών, που βρισκόταν στο δεύτερο νησάκι, το Πι-Πι Λέι. Εκεί, ανάμεσα στις λίγες παρέες με επισκέπτες που απολάμβαναν τα καταπράσινα, κρυστάλλινα, ζεστά νερά της μαγευτικής τοποθεσίας ο Βαγγέλης είδε από μακριά μία γυναίκα που του έκανε ‘κλικ’. Την παρατήρησε προσεκτικά και αναφώνησε: “η Γιάννα, η Γιάννα”. Αμέσως, ο Ντον τηλεφώνησε από το κινητό του στους δύο φίλους που περίμεναν αυτό το τηλεφώνημα. Κινητοποιήθηκαν. Μπήκαν σε

Page 296: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

296

μία μεγαλύτερη και πιο γρήγορη βάρκα και σε λίγα λεπτά έφτασαν στο σημείο μηδέν.

Ο Ντον με έκδηλο άγχος στο πρόσωπό του τους εξήγησε ποιο ήταν το πρόσωπο κλειδί και επιβεβαίωσαν το τί ακριβώς θα έκαναν. Αφού ενημερώθηκαν για όλες τις λεπτομέρειες, κατευθύνθηκαν με τη βάρκα τους προς αυτήν που, μαζί με το φίλο της απολάμβαναν τα ζεστά νερά του τροπικού αρχιπελάγους, παρέα με λίγους λουόμενους τουρίστες και πολλά ψάρια. Αφού έφτασαν κοντά της, έσβησαν τη μηχανή και με τη βοήθεια των κουπιών την πλησίασαν όσο μπορούσαν περισσότερο.

Η Γιάννα απολάμβανε τα ζεστά νερά του αρχιπελάγους. Αμήχανα και ανυποψίαστα για αυτό που επρόκειτο να συμβεί, βλέποντάς τους σε απόσταση λιγότερο από δύο μέτρα, φιλικά τους χαιρέτησε και αυτοί ανταπέδωσαν το νεύμα του χεριού της. Ο χαιρετισμούς με τους ντόπιους ήταν κάτι σαν συνήθεια για τους τουρίστες. Μόλις αυτή έκανε να στρίψει και να κολυμπήσει προς την παραλία, με ένα φυσοκάλαμο, ο ένας από τους δύο, τη σημάδεψε και της έριξε ένα μικρό βελάκι που περιείχε ένα ισχυρό αναισθητικό. Το βελάκι είχε μια εξαιρετικά λεπτή βελόνα ώστε το

Page 297: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

τσίμπημα που θα της προκαλούσε να ήταν όσο ανεπαίσθητο είναι το άγγιγμα ενός φύλλου μέσα στο νερό. Έτσι και έγινε. Σε λίγα δευτερόλεπτα και πριν προλάβει να απομακρυνθεί από τη βάρκα των απρόσκλητων επισκεπτών της άρχισε να χαλαρώνει προς στιγμήν και να επιχειρεί να σταθεί οριζόντια στο νερό για να ξεκουραστεί από τη σταδιακή απώλεια των δυνάμεών της.

Αμέσως, οι δύο συνεργοί της απαγωγής, πήγαν με τη βάρκα δίπλα της, ενώ ο σύζυγός της μόλις είχε αντιληφθεί τους δύο ανθρώπους να την ανεβάζουν, αναίσθητη πλέον στη βάρκα. Ο Αντώνης ενώ δεν πίστευε στα μάτια του γι’ αυτά που έβλεπε, αμέσως μετά έβαλε τις φωνές: “Γιάννα, Γιάννα, ρε, τι κάνετε στη γυναίκα μου;”

Με γρήγορες πλέον αλλά προσεκτικές κινήσεις ο ένας από τους δύο συνεργούς την έφερε πλάι στη βάρκα και τη σήκωσε με τα χέρια του, όσο πιο προσεκτικά μπορούσε για να μην την τραυματίσει ενώ ο άλλος καθόταν αντικρυστά στο εσωτερικό της για να κρατάει τη βάρκα σε ισορροπία.

Με την Γιάννα στο ξύλινο δάπεδο της βάρκας ο οδηγός έβαλε φουλ τη μηχανή και με αρκετό θόρυβο που μπερδευόταν

297

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

Page 298: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

298

από τις έντονες πια φωνές του Αντώνη για βοήθεια απομακρύνθηκαν από το σημείο εκείνο προς το βάθος του αρχιπελάγους. Ο Αντώνης προσπάθησε για λίγο να καταλάβει την κατεύθυνσή τους για να σηκωθεί, στη συνέχεια, και να αρχίσει να τρέχει προς τη μία και μοναδική καντίνα που βρισκόταν λίγο παραπέρα στην παραλία για να ζητήσει βοήθεια. Εκεί, με τη βοήθεια δύο-τριών ντόπιων κάλεσε την αστυνομία που ήρθε με μία βάρκα λίγη ώρα αργότερα και κατέγραψε το ατυχές περιστατικό.

Ο Βαγγέλης με τον Ντον, στη μικρότερη βάρκα ακολουθούσαν με τη μέγιστη ταχύτητα που μπορούσαν τη μεγάλη βάρκα με τους συνεργούς. Έπρεπε να βιαστούν καθώς το αναισθητικό που της είχαν δώσει θα την κρατούσε αναίσθητη περί τα δεκαπέντε λεπτά. Οι δύο βάρκες κατευθύνονταν στην παραλία Ράντι-Μπέι, εκεί που βρισκόταν το ιστορικό μπανγκαλόου. Φτάνοντας στην παραλία, μπροστά από το μπανγκαλόου, ο Βαγγέλης κατέβηκε από τη βάρκα του Ντον, έτρεξε στη βάρκα των άλλων, έπιασε πολύ προσεκτικά τη Γιάννα, την πήρε, αναίσθητη όπως ήταν, στην αγκαλιά του και

Page 299: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ
Page 300: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

300

άρχισε να περπατάει τα λίγα μέτρα που χώριζαν την παραλία με την καλύβα. Ο Ντον τον ακολούθησε για να του ανοίξει την πόρτα, ενώ στη συνέχεια, αφού μπήκε μέσα αποχώρησε για να τον αφήσει μόνο με τη Γιάννα, όπως του είχε ζητήσει. Ο Βαγγέλης την ακούμπησε μαλακά στο κρεβάτι, ενώ ακόμη δεν είχε αρχίσει να συνέρχεται, και μπήκε στο μπάνιο για να ρίξει λίγο νερό στο πρόσωπό του. Ήταν ψύχραιμος και ικανοποιημένος από την επιτυχία της απαγωγής. Μπροστά στον καθρέφτη του νιπτήρα είπε στον εαυτό του σε τρίτο πρόσωπο: “όλα καλά Βαγγέλη” και συμπλήρωσε: “μπαίνουμε στο έκτο βήμα: τελική ευθεία.”

Page 301: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

301

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 4 6 Ì

Η ερωτική εξομολόγηση του Βαγγέλη

Λίγα λεπτά αργότερα η Γιάννα άρχισε να συνέρχεται. Μόλις και διστακτικά

προσπάθησε να ανοίξει τα μάτια της, ενώ δεν είχε υποψιαστεί τί είχε συμβεί. Αντίκρισε αρχικά ένα κλειστό χώρο, ενώ συνειδητοποίησε ότι βρισκόταν ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε ήταν ότι κάτι πρέπει να της είχε συμβεί. Αμέσως μετά είδε δίπλα της τη φιγούρα ενός άνδρα που όμως κάτι της θύμιζε. Ήταν μελαχρινός, καμένος από τον ήλιο, με γένια λίγων ημερών και με έντονα μάτια.

«Ωχ» είπε αμέσως μετά.

«Βαγγέλη;»

Page 302: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

302

Εκεί ήταν που θόλωσε και άφησε το κεφάλι της να ξαναπέσει στο μαξιλάρι, καθώς δεν καταλάβαινε τι έβλεπε. Λίγα δευτερόλεπτα μετά ξανάνοιξε τα μάτια της αντικρίζοντας πλέον ξεκάθαρα τον Βαγγέλη.

«Βαγγέλη; Τί κάνεις εσύ εδώ; Τι συμβαίνει; Που είμαστε;»

Δεν μπορούσε να καταλάβει τί συμβαίνει. Βρισκόταν μπροστά της ο Βαγγέλης, ενώ το σκηνικό γύρω της κάτι της θύμιζε... κάπου το είχε ξαναδεί. Άρχισε να το παρατηρεί καλύτερα, τα παράθυρα, το μπαλκονάκι έξω από την πόρτα που ήταν ανοιχτή, η θάλασσα μπροστά... Χρειάστηκαν λίγα ακόμη δευτερόλεπτα για να καταλάβει που βρισκόταν. Ήταν το μπανγκαλόου που είχαν μείνει με το Βαγγέλη όταν είχαν επισκεφτεί την Ταϊλάνδη και τα νησιά Πι-Πι πριν από πέντε χρόνια σχεδόν.

Ο Βαγγέλης πήρε το λόγο για να τη βγάλει από τη σύγχυση.

«Γιάννα, συγχώρεσέ με γι’ αυτό που έκανα. Σε πήρα χωρίς να σε ρωτήσω.»

και συνέχισε:

«Δεν θέλω να σου κάνω κακό. Θέλω μόνο να σου πω μερικά πράγματα.»

Page 303: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

303

Η Γιάννα δεν μπορούσε να καταλάβει τί της έλεγε. Ήταν ακόμη θολωμένη τόσο από το αναισθητικό όσο και από το χώρο που βρισκόταν, τον άνθρωπο που είχε μπροστά της... άρχισε δειλά να κινεί τις κόρες των ματιών της κοιτώντας γύρω της, πάνω, δεξιά, αριστερά, ανιχνεύοντας το χώρο και περιεργαζόμενη τον Βαγγέλη που στεκόταν όρθιος μπροστά της. Το μικρό δωμάτιο του μπανγκαλόου δεν είχε αλλάξει καθόλου από τότε. Το κρεβάτι, που ήταν μάλλον το ίδιο, ένα τραπεζάκι, μία πολυθρόνα, ο ανεμιστήρας από πάνω... Κάπου εκεί επανήλθε και η φωνή της...

«Βαγγέλη, τί είναι αυτά που μου λες; Τρελάθηκες. Είσαι με τα καλά σου; Τί μπορεί να θέλεις να μου πεις που δεν μπορούσες προχθές που συναντηθήκαμε;»

«Γιάννα σε παρακαλώ, δώσε μου μόνο την ευκαιρία να με ακούσεις. Ίσως είναι για τελευταία φορά...» της απάντησε ο Βαγγέλης.

«Πώς το έκανες αυτό Βαγγέλη σε μένα; Ο Αντώνης θα σε σκοτώσει μόλις το μάθει.»

«Σε παρακαλώ Γιάννα. Δεν θέλω να σου κάνω κακό. Θέλω μόνο να σου μιλήσω. Άκουσέ με.»

Page 304: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

304

Η Γιάννα έτριψε τα μάτια με τα χέρια της ενώ ακόμη ζαλιζόταν ελαφρά από τον απόηχο όλων όσων είχαν προηγηθεί. Καθάρισε τα μάτια της, σκούπισε το πρόσωπό της από τον ιδρώτα, πήρε μία βαθιά ανάσα, κοίταξε στα μάτια το Βαγγέλη και του είπε με σιγανή τώρα φωνή:

«Σε ακούω Βαγγέλη. Δεν έχω πλέον καμία άλλη επιλογή.»

Ο Βαγγέλης κάθισε σε μία καρέκλα δίπλα στο κρεβάτι, πήρε μία βαθιά ανάσα, έμεινε ακίνητος για λίγα δευτερόλεπτα και της είπε:

«Ξέρεις Γιάννα, είμαι ένας άνθρωπος που πάντα κυνήγαγα στόχους στη ζωή μου. Οι στόχοι αυτοί είχαν συνήθως να κάνουν με τον παράγοντα ‘επιτυχία’. Τα τελευταία χρόνια όμως συνειδητοποίησα ότι η ζωή αξίζει και γι’ άλλα πράγματα. Είναι αυτά που ονομάζω «μεγάλες αξίες». Η μεγάλη και πραγματική φιλία, η μεγάλη θυσία, η αληθινή καταξίωση, η συγχώρεση, ο μεγάλος έρωτας... Πρόκειται για έννοιες που αισθάνομαι ότι κάνουν τον άνθρωπο πιο ουσιαστικό, πιο μεγάλο. Μας δίνουν τη δυνατότητα, αυτές οι μεγάλες αξίες, να ζούμε τις μικρές καθημερινές στιγμές με έναν διαφορετικό τρόπο, πιο ουσιαστικό.

Page 305: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ
Page 306: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

306

Ξέρεις, δεν ήρθα στην Ταϊλάνδη για διακοπές αυτή τη φορά. Ήρθα για να βρω εσένα. Έκανα όλο αυτό το δρόμο... έκανα όλο αυτόν τον κόπο για να φτάσω στο σημείο που βρίσκομαι αυτή τη στιγμή. Ήρθα εδώ, κοντά σου, σήμερα για να σου μιλήσω για μία από αυτές τις μεγάλες αξίες. Ίσως την πιο μεγάλη. Την πιο σπουδαία. Έφτασα μέχρι εδώ για να σου μιλήσω για το μεγάλο έρωτα.

Ο μεγάλος έρωτας δεν είναι δεδομένος στη ζωή. Κάθε άλλο μάλιστα. Και κατά την κρίση μου δεν είναι αυτοσκοπός να τον επιδιώκεις γιατί μπορεί να κυνηγάς μία ζωή ένα όνειρο και να κάνεις πολλά λάθη που να τα πληρώσεις ακριβά. Το συνηθέστερο λάθος είναι να τον ζητάς και να τον εκλιπαρείς από κάθε σύντροφό σου. Ανεξάρτητα αν αυτός σου ταιριάζει ή αν μπορεί να σε αγαπήσει εξίσου. Ουσιαστικά, να ζεις μέσα σε ένα ναρκισσιστικό όνειρο και κάθε άνθρωπος που τυχαίνει να βρεθεί δίπλα σου για λίγο διάστημα να μεταμορφώνεται στο αντικείμενο ενός απεριόριστου πόθου που είναι αδιάφορο ως προς τα πραγματικά μεγέθη του. Αλλά και τα αντικειμενικά δεδομένα. Με αυτόν τον

Page 307: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

307

τρόπο ο μεγάλος έρωτας γίνεται η μεγάλη σου ανάγκη, η αενάως ανεκπλήρωτη, από την οποία ζεις μονίμως με ένα σύνδρομο στέρησης και κατά συνέπεια με λάθη, στις σχέσεις σου κυρίως. Αντίθετα, ο μεγάλος έρωτας είναι κάτι που δεν πρέπει να το σκέφτεσαι. Μόνο έτσι μπορεί να σου προκύψει με ένα τρόπο φυσικό και να μπορέσεις να τον ζήσεις σε συνθήκες επιθυμίας και θετικής αντιμετώπισης και όχι εξαρτημένος από ένα πόθο φαντασιακό και ναρκισσιστικό κατά βάθος.

Ο μεγάλος έρωτας είναι μία από αυτές τις ανώτερες αξίες στη ζωή. Είναι μία αξία που αν προκύψει τότε αξίζει τη μεγάλη θυσία που για έναν άντρα είναι η ελευθερία του. Μία άλλη αξία είναι για πολλούς η οικογένεια. Στο βωμό της, επίσης, θυσιάζουν την ελευθερία τους. Οι περισσότεροι μάλιστα. Στη συνέχεια βέβαια πολλοί, ίσως οι περισσότεροι στις μέρες μας, χωρίζουν και ζημιώνουν αυτή τη μεγάλη αξία. Ίσως γιατί κατά βάθος δεν ήταν έτοιμοι να το κάνουν, ή δεν είχαν βρει το κατάλληλο πρόσωπο. Το μεγάλο έρωτα δεν μπορείς να τον έχεις ξεκάθαρο στο μυαλό σου γιατί συνδέεται με ένα συγκεκριμένο και

Page 308: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

308

μοναδικό πρόσωπο στον κόσμο, αυτόν ή αυτή που τον προσωποποιεί. Άρα, μία αφηρημένη και γενική του εικόνα δεν υπάρχει. Αν υπάρχει είναι προϊόν της φαντασίας που μας οδηγεί σε προβλήματα γιατί θα προσπαθούμε να ταυτίσουμε την πραγματικότητα στη φαντασία και όχι τη φαντασία στην πραγματικότητα.

Αυτός ο μεγάλος έρωτας όταν δεν αναφέρεται σε οικείο πρόσωπο και συνήθως είναι έτσι, σκοντάφτει στην άγνωστη πραγματικότητα του Άλλου, που μπορεί να είναι αταίριαστη με τη δική σου, παρά τις καλές προθέσεις που πάντα υπάρχουν. Ξεκινάμε από μία μεγάλη ιδέα και στη συνέχεια ερχόμαστε αντιμέτωποι με έναν άλλο άνθρωπο που ζει και αναπνέει με το δικό του τρόπο. Χαμογελάει, στεναχωριέται, πλήττει, ηδονίζεται με ένα μοναδικό συνδυασμό που αφορά αυτόν ή αυτήν αποκλειστικά. Η ιδανική περίπτωση είναι αυτός ο μεγάλος έρωτας να σου προκύψει με ένα πρόσωπο που γνωρίζεις τα βασικά πράγματα που πρέπει. Για να ξέρεις αν, εκτός από τις καλές προθέσεις, μπορείς να συνυπάρξεις και πρακτικά. Μπορείς να αγαπήσεις και να αγαπηθείς. Γιατί για να

Page 309: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

309

ζήσεις τον απόγειο, την ένταση, το πάθος, τον μεγάλο έρωτα στην πράξη, αυτό θα γίνει μέσα από μικρές και μεγάλες καθημερινές στιγμές, μέσα από τη τριβή δύο ξεχωριστών και μοναδικών χαρακτήρων.

Ο μεγάλος έρωτας υπάρχει γύρω σου, χωρίς να είναι φανταχτερός ή εντυπωσιακός για σένα τον τρίτο. Υπάρχει ανάμεσα σε κάποια ζευγαράκια ανθρώπων που βλέπεις συχνά χωρίς να δίνεις ιδιαίτερη σημασία. Συνήθως περνάνε απαρατήρητα στο δρόμο. Δεν εντυπωσιάζουν δια γυμνού οφθαλμού. Και είναι λογικό αυτό. Γιατί όπως όλες οι μεγάλες αξίες, έτσι και ο μεγάλος έρωτας είναι ταπεινός. Δεν επιδεικνύεται, δεν γυαλίζει, δεν ξεχωρίζει καν. Οι άνθρωποι εκείνοι που τον βιώνουν κυκλοφορούν ανάμεσά μας, ανάμεσα και σε άλλα ζευγάρια που δεν έχουν καμία σχέση με αυτόν. Κι όμως, αυτά τα ζευγάρια που βιώνουν το μεγάλο έρωτα, ο ένας στο πρόσωπο του άλλου, είναι οι μεγάλοι ήρωες στην κοινότητα των συνανθρώπων μας. Μεγάλοι γιατί βιώνουν αυτή τη μεγάλη αξία της ζωής και ήρωες γιατί ξεχώρισαν από τους άλλους. Η σχέση τους χαρακτηρίζεται από ποιότητα, η επικοινωνία τους είναι αληθινή, ο έρωτάς τους δεν είναι απλά

Page 310: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

310

σεξ. Δεν είναι απλά τα δύο μέρη μίας συμβίωσης, ή μίας καλής παρέας. Και μαζί ή μέσα στη δική τους καθημερινότητα υπάρχει αυτό το κάτι που τους κάνει να αισθάνονται μοναδικοί, γιατί έχουν μαζί τους έναν άνθρωπο μοναδικό. Μοναδικό γι αυτούς, όχι απλά ταιριαστό, ικανοποιητικό ή και αγαπητό. Είναι σίγουρα και τυχεροί που βρήκαν και πέτυχαν να ζήσουν αυτό το μεγάλο συναίσθημα. Και δεν το προσπέρασαν όπως κάνουν πολλοί άλλοι. Είναι δυσάρεστο, αλλά αληθινό: πολλοί από εμάς προσπερνάμε το μεγάλο έρωτα. Όχι ότι αυτός είναι ένα κάρμα ή μία νομοτέλεια. Αλλά απλώς είμαστε απορροφημένοι από άλλα, συνήθως μικρά.

Έτσι ήμουν κι εγώ όταν με πρωτογνώρισες. Απορροφημένος από μικρά πράγματα. Στο πρόσωπό σου είδα έναν καλό άνθρωπο, μία ελκυστική γυναίκα, μία ευχάριστη σχέση, αλλά όχι το μεγάλο έρωτα. Το τελευταίο το προσπέρασα. Χωρίς να το ζήσω. Ούτε για λίγο. Ίσως για λίγες στιγμές. Όπως είχα κάνει πάντα στο παρελθόν και στο μέλλον. Μετά τη σχέση μας.

Στη ζωή μου μέχρι σήμερα γνώρισα πολλές γυναίκες, έζησα πολλές εμπειρίες, γεύτηκα επιτυχίες, αποτυχίες, τη χαρά, τη λύπη, τον έρωτα.

Page 311: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

311

Έχω κάνει και εγώ ένα μικρό κύκλο μέχρι σήμερα στα τριανταπέντε μου χρόνια. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα ζούσα μία στιγμή σαν την τωρινή.

Πέρασαν όντως χρόνια από τότε που ζήσαμε μία σχέση μαζί. Αν θυμάσαι όταν χωρίζαμε...»

«Δεν χωρίζαμε Βαγγέλη. Με χώριζες θες να πεις...» του είπε η Γιάννα διακόπτοντας.

«Με συγχωρείς Γιάννα. Έχεις δίκιο. Όταν λοιπόν αποφάσισα να χωρίσω από κοντά σου αν θυμάσαι σου είχα πει ένα πράγμα. Πως ό,τι κι αν γίνει στο μέλλον αυτό θα είναι για καλό μας. Τόσο για σένα όσο και για μένα.

Στα χρόνια αυτά εγώ είχα την ευκαιρία, όπως και συ, να γνωρίσω νέους ανθρώπους, να συναναστραφώ, να δημιουργήσω σχέσεις, να ερωτευτώ, να χωρίσω ξανά. Και αυτό όλο είναι ακριβώς το παιχνίδι της ζωής και η γοητεία της ταυτόχρονα. Σήμερα, μαθαίνοντας για την απόφασή σου να προχωρήσεις σε γάμο με τον άνθρωπο που είσαι μαζί, θέλω να σου πω κάτι».

Την κοίταζε βαθιά μέσα στα μάτια της, ενώ αυτά τον κοιτούσαν με απορία και περιέργεια. Ήταν πολύ συγκεντρωμένος σε αυτά που της έλεγε, σοβαρός και σίγουρος.

Page 312: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

312

«Ξέρεις, ήθελα από παλιά που ήμασταν μαζί να σου μιλήσω για το πως βλέπω αυτόν το μεγάλο έρωτα. Δεν το είχα κάνει γιατί δεν ήμουν ακόμη έτοιμος, ίσως και να μην ήμουν ακόμη σίγουρος για σένα. Μετά χωρίσαμε... Επέτρεψέ μου, λοιπόν, να το κάνω τώρα.

Όταν έφυγα από κοντά σου, θέλω να ξέρεις, σε αγαπούσα. Περισσότερο από παλιά, από την αρχή της σχέσης σας. Υπήρχαν ωστόσο δύο προβλήματα: το πρώτο ήταν ότι δεν είχα νιώσει αυτό το μεγάλο έρωτα μαζί σου. Το δεύτερο πρόβλημα ήταν η ίδια η σχέση μας, η οποία πολύ σύντομα, με λάθη και των δύο μας, εκφυλίστηκε, «χάλασε» θα έλεγα και μπήκε σε ένα φαύλο κύκλο που δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Ήταν αρρωστημένο. Εσύ είχες κολλήσει στη συναισθηματική ανασφάλεια που σου προκαλούσαν, δικαιολογημένα και αδικαιολόγητα, πράξεις και παραλείψεις μου και εγώ αντιδρούσα αρνητικά απέναντι σε αυτή σου τη στάση. Και τα δύο αυτά προβλήματα λύθηκαν με μία τρομακτική κατά τα άλλα απόφαση: να σε αποχωριστώ. Το έκανα με την πεποίθηση πως αν ήσουν εσύ η εκλεκτή της καρδιάς μου και εγώ ο εκλεκτός της καρδιάς σου ο χρόνος θα μας δικαίωνε.

Page 313: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

313

Ξέρεις, αυτά που πίστευες τότε για μένα και τις ευαισθησίες μου είχαν βάση. Πιστεύω στο μεγάλο έρωτα, αυτόν που σε απογειώνει από το πάθος του, που σε αναζωογονεί από το βάθος του και που χτίζει παλάτια ευτυχίας και κοινής πορείας. Τον απόλυτο έρωτα που έρχεται συν το χρόνο και δεν είναι εφήμερος.

Όταν έμαθα για τον επικείμενο γάμο σου με τον Αντώνη, ξαφνιάστηκα. Όχι γιατί άκουγα κάτι το παράξενο. Κάθε άλλο. Αλλά γιατί δεν περίμενα να με επηρεάσει τόσο η είδηση. Το ίδιο βράδυ είδα ένα όνειρο, που αισθάνομαι ότι ήταν κάτι παραπάνω από όνειρο.

Είδα τον μεγάλο έρωτα.

Είδα ένα μεγάλο σκάφος, ιστιοπλοϊκό με ένα ψηλό κατάρτι και δύο πελώρια πανιά μέσα στη θάλασσα, να ταξιδεύει με τη δύναμη του ανέμου. Πάνω σ’ αυτό το σκάφος, μέσα στο πέλαγος, δύο άνθρωποι στέκονται όρθιοι. Εργάζονται πυρετωδώς για το καλό του σκάφους και του ταξιδιού που κάνουν μαζί. Φορούν κατάλληλα ρούχα για να μην ενοχλούνται από τα νερά της θάλασσας που τους βρέχουν. Ο ένας είναι στο τιμόνι και κάνει όλες τις αναγκαίες κινήσεις για να αξιοποιεί στο μέγιστο τον άνεμο και

Page 314: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

314

να διατηρεί την πορεία του σκάφους προς την επιθυμητή κατεύθυνση. Ο άλλος είναι στα πανιά, στις σκότες, παρακολουθεί τον αέρα και προσαρμόζει τη θέση τους για να κρατά την ταχύτητα σταθερή και μεγάλη. Το σκάφος, με τη δική τους ενέργεια, ταξιδεύει σ’ αυτό το ταξίδι που είναι φτιαγμένο πάνω στα όνειρά τους.

Το ταξίδι αυτό έχει να τους δώσει πολλά. Καλοκαιρίες και καυτούς ήλιους που χαίρονται πάνω στο κατάστρωμα του σκάφους, χαλαρώνοντας και απολαμβάνοντας ο ένας τη συντροφιά του άλλου. Φουσκοθαλασσιές και αέρηδες που αξιοποιούν για να πορεύονται προς κάθε επόμενο προορισμό. Περιπέτεια και φουρτούνες που τους επιφυλάσσει η φύση και στις οποίες εργάζονται πυρετωδώς και συνεργάζονται για να κρατάνε το σκάφος στη σωστή πορεία. Ήρεμες νύχτες στις οποίες ζουν κάθε φορά ένα ξεχωριστό ερωτισμό ο ένας για τον άλλον. Ένα ξημέρωμα μετά από μία ταραχώδη νύχτα, μέσα στην απόλυτη γαλήνη είναι εκεί που παραδίδονται. Καίγονται από τον ήλιο, μουσκεύουν στην καταιγίδα, συγκινούνται στη θέα του ηλιοβασιλέματος που τους κάνει να ξεχνούν την κούραση της ημέρας

Page 315: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

315

και να χαλαρώνουν. Χαμογελούν ταΐζοντας ψάρια στα ρηχά νερά πριν πιάσουν το επόμενο λιμάνι και ανταλλάσσουν χάδια ανέμελα πάνω στην άμμο απόμερων παραλίων. Ηρεμούν μπροστά σε μία νέα ημέρα που ξημερώνει απολαμβάνοντας τις πρώτες αχτίδες του ήλιου που ανατέλλει πάντα από το ίδιο σημείο.

Χρώματα, άνοιξη, βόλτα στον ήλιο, ανακαλύπτουν μαζί νέους κόσμους και χαίρονται γιατί κάθε εμπειρία του ταξιδιού στη θάλασσα, θα τη γνωρίσουν, θα τη μοιραστούν μαζί... Μαθαίνουν κάθε φορά από τις εκπλήξεις της φύσης, του περιβάλλοντος, του καιρού. Ο άνεμος δεν τους φυσά ποτέ με τον ίδιο τρόπο. Ο ήλιος τους ζεσταίνει το χειμώνα και τους καίει το καλοκαίρι όπως ποτέ πριν. Και όλο αυτό είναι πρωτόγνωρο και μοναδικό. Γιατί αυτό το ταξίδι στη θάλασσα είναι μοναδικό. Δεν ξανάγινε στο παρελθόν τους και δεν θα ξαναγίνει στο μέλλον.

Πάνω στο σκάφος οι άνθρωποι αυτοί έχουν ρόλους, αμοιβαία αποδεκτούς που συντελούν στο καλό του ταξιδιού. Το πηδάλιο, τα πανιά, το δωμάτιό τους, η κουζίνα, η άγκυρα, τα ψάρια...

Page 316: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

316

Οι άνθρωποι αυτοί ταξιδεύουν μαζί από επιλογή και με σιγουριά ο ένας για τον άλλον. Για να καταλήξουν ότι μπορούν και θέλουν να κάνουν αυτό το ταξίδι στη θάλασσα. Δεν γνωρίστηκαν χθες. Και δεν αισθάνθηκαν απλά «όμορφα» ο ένας για τον άλλον. Ζουν αυτό το ταξίδι με πάθος. Γιατί πιστεύουν στο πάθος της ζωής και είναι ακλόνητα πεπεισμένοι για τον έρωτά τους.

Ξεπέρασαν κάθε ανασφάλεια για τον εαυτό τους, πρώτα απ’ όλα, για τον άλλον, για τη ζωή. Ξέρουν πως ό,τι κι αν γίνει είναι τυχεροί που έχουν κοντά τους ο ένας τον άλλο. Καμιά καταιγίδα, καμιά πρόκληση έξω από το σκάφος δεν μπορεί να κλονίσει αυτό το ταξίδι, να κλονίσει τα αισθήματά τους.

Αυτό το ταξίδι είναι η ίδια τους η ζωή. Δεν είναι η αφετηρία της σχέσης τους. Δεν μπορεί να είναι. Είναι η κατάληξη της σχέσης τους και γι’ αυτό έχει μία ξεχωριστή και μεγάλη αξία. Γιατί αποτελεί τη δικαίωση του έρωτά τους και της επιλογής που έκαναν. Κάνουν αυτό το ταξίδι μαζί όχι απλώς από την σύγχρονη ένταση των αισθημάτων τους, αλλά και από την εμπειρία και τη σοφία του χρόνου που

Page 317: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

317

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

πέρασε. Τα υπόλοιπα έγιναν στην αρχή της σχέσης τους και πολύ πριν χτίσουν αυτό το σκάφος και ξεκινήσουν αυτό το ταξίδι... στη θάλασσα.

Σε αυτό το ταξίδι υπάρχει προορισμός. Ο προορισμός είναι το ταξίδι. Είναι το ταξίδι της ζωής. Και το κάνουν μαζί.

Κάπως έτσι πιστεύω στο μεγάλο έρωτα.

Σ’ αυτό το ταξίδι στη θάλασσα σε θέλω μαζί μου Γιάννα. Θέλω να το κάνουμε μαζί. Αυτό το σκάφος είναι φτιαγμένο για σένα και μόνο. Είναι το δικό μας ταξίδι, η κοινή μας πορεία.

Η έξοδος από το σκάφος είναι ελεύθερη όποτε το επιθυμήσεις, γιατί η παραμονή είναι κατ’ επιλογήν. Για να είσαι όμως πάνω στο σκάφος υπάρχουν προϋποθέσεις: πρέπει να το κάνεις έχοντας ξεκάθαρα αισθήματα. Αγάπη που θα με ξεπερνάει και θα με προκαλεί κάθε μέρα και κάθε στιγμή. Και αυτό είναι και δική μου προϋπόθεση. Γιατί η βαθιά και αμοιβαία αγάπη είναι βασικός όρος παραμονής στο σκάφος και συνέχειας του ταξιδιού στη θάλασσα. Η δεύτερη προϋπόθεση είναι ότι πρέπει να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό.

Page 318: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

318

Πρέπει να βάλεις στην άκρη κάθε τι το μικρό, το φτωχό και το ταπεινό. Πρέπει να δώσεις σε αυτό το ταξίδι όχι «όλο σου τον εαυτό» αλλά «τον καλύτερό σου εαυτό». Πρέπει να αξιοποιήσεις όλη τη σοφία που απέκτησες από την πρώτη μας σχέση, όλες τις εμπειρίες που σώρευσες από τις υπόλοιπες σχέσεις της ζωής σου. Να κρατήσεις για αυτή τη σχέση μόνο τα καλύτερα. Τότε μόνο το ταξίδι θα πετύχει. Δεν υπάρχει θέση για τίποτε λιγότερο πάνω σε αυτό το σκάφος.

Το τίμημα του ταξιδιού που σε προσκαλώ να κάνουμε μαζί είναι όλα τα άλλα ταξίδια που θα μπορούσες να κάνεις με άλλους ανθρώπους. Ο καθένας με τον τρόπο του. Το κέρδος σου είναι η ευτυχία σου κοντά μου. Αυτή σου την εγγυώμαι εγώ.

Αυτό το ταξίδι δεν είναι συνέχεια άλλου στο παρελθόν. Μα θα μου πεις όταν ήμασταν μαζί τότε τί κάναμε; Θεωρώ πως τότε γνωριζόμασταν, απλά. Αυτό μόνο κρατώ σήμερα.

Αυτό το ταξίδι στη θάλασσα το είδα ξεκάθαρο μέσα μου. Σήμερα, όχι τότε. Και αυτό που σου λέω αυτή τη στιγμή δεν είναι φλυαρία για να σε μεθύσω. Ο άνθρωπος αλλάζει στη ζωή του.

Page 319: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ
Page 320: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

320

Άλλες ήταν οι επιθυμίες μου τότε και άλλες σήμερα. Είναι λογικό. Τότε δεν σκεφτόμουνα ταξίδια και με τη γυναίκα που διατηρώ σχέση μέχρι και σήμερα επίσης δεν σκέφτηκα ποτέ ένα τέτοιο ταξίδι. Η μοναδικότητα του έρωτα έχει να κάνει και με το ότι διαφέρει όχι απλά από άνθρωπο σε άνθρωπο αλλά και στον ίδιο άνθρωπο ανάλογα με το ποιον ερωτεύεται. Όχι ότι την κοπέλα που έχω τώρα δεν την ερωτεύτηκα ή και δεν είμαι ακόμη ερωτευμένος. Δεν έχουν όμως όλες οι σχέσεις την ίδια βαρύτητα.

Ποτέ, όπως ξέρεις, δεν πίστεψα στις υποσχέσεις και στα μεγάλα λόγια. Ήταν πάντα έξω από μένα. Δεν έχουν κανένα νόημα. Μπορεί να έχουν στην ιστορία των λαών. Ποτέ δεν είχαν όμως στην ιστορία των ανθρώπων. Αυτά που σου λέω αυτή τη στιγμή δεν είναι μεγάλα λόγια. Είναι βέβαιο, όμως, πως για αυτό το ταξίδι πρέπει να αισθανθείς πάνω απ’ όλα σίγουρη για τον εαυτό σου. Και ειδικά σήμερα που δεν τίθεται σαν συνέχεια μίας σχέσης, μίας συνήθειας, ενός κεκτημένου. Αντίθετα, σήμερα, αυτή μου η πρόσκληση έχει τη δική της αξία, ξεχωριστή. Γιατί ξέρω πως είσαι καλά με τον

Page 321: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

321

άνθρωπο που είσαι μαζί. Είσαι άνθρωπος που δεν θα προχώραγες στο βήμα του γάμου αν δεν ήσουν σίγουρη για τα αισθήματά σου και για τα δικά του αντίστοιχα.

Είμαι ο τελευταίος που θα σου κακολογήσει το σύντροφό σου, ή την απόφασή σου να παντρευτείτε. Αισθάνομαι απεριόριστη ανθρώπινη εκτίμηση και σεβασμό στο πρόσωπό του, για το ότι ήταν και είναι ένας άνθρωπος μέσα στην καρδιά σου. Και ίσως σου φανεί σχιζοφρενικό, αλλά προτιμώ που ήρθαν έτσι τα πράγματα, καθώς η παρουσία του στη ζωή σου θα λειτουργήσει μόνο θετικά. Γιατί θέλω πραγματικά αυτό το ταξίδι στη θάλασσα να το επιλέξεις με τη σιγουριά και την ευθύνη του να αφήσεις τον άνθρωπο που είσαι έτοιμη να παντρευτείς. Γιατί έτσι είναι βέβαιο ότι η απόφασή σου να ανέβεις στο σκάφος δεν θα γίνει από συνήθεια ή από κεκτημένη ταχύτητα. Αλλά θα γίνει από επιλογή και αντίθετα προς τη συνήθεια.

Ξέρεις, πάντα ήθελα να φτάσω σε ένα σημείο στη ζωή μου που να μπορώ να κάνω τα πράγματα εκ του ασφαλούς και όχι από ανάγκη. Να ερωτεύομαι, να αγαπάω, να δουλεύω, να ψυχαγωγούμαι εκ του ασφαλούς

Page 322: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

322

και από επιλογή. Αυτός ο στόχος παρά το ότι ενέχει και μία πρακτική διάσταση, στο αποτέλεσμά του αλλάζει το πώς κάνεις όλα αυτά τα πράγματα. Έτσι είναι και με το ταξίδι που σου περιέγραψα. Δεν μπορεί να γίνει κατ’ ανάγκην, παρά μόνο εκ του ασφαλούς. Αυτό το ταξίδι στη θάλασσα.

Υπάρχει ένας μόνο λόγος για τον οποίο καλείσαι να κάνεις την επιλογή σου μπροστά σε αυτά που άκουσες από μένα. Η κίνησή σου να παντρευτείς, όσο κι αν φαίνεται από την πλευρά μου ότι σε χάνω οριστικά, άλλο τόσο σημαίνει και από τη δική σου πλευρά ότι με χάνεις οριστικά. Όπως χάνεις και κάθε άλλο σύντροφο μπορεί να είχες στο παρελθόν, όπως επίσης και τον «άγνωστο σύντροφο», δηλαδή αυτόν που δεν γνώρισες ακόμη και που μπορεί να ήταν καλύτερος και από μένα και όλους τους άλλους που είχες. Όχι ότι είναι απόλυτα έτσι, αλλά έχει ένα τέτοιο συμβολισμό ο γάμος. Μπροστά, λοιπόν, σε αυτό το συμβολισμό που δείχνει ότι μέσα σου το αισθάνεσαι κάπως έτσι, η δική μου πρόσκληση δεν είναι πρόσκληση επιστροφής στο παρελθόν σου. Όχι. Είναι πρόσκληση σ’ αυτό το κρίσιμο σημείο που

Page 323: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

323

βρίσκεσαι να απαντήσεις αν το ταξίδι στη θάλασσα που σου περιέγραψα είναι και για σένα ένας στόχος ζωής. Μία μεγάλη αξία.

Μπορεί, αντίθετα, η κοινή πορεία με τον άνθρωπο που είσαι να σε γεμίζει όσο χρειάζεσαι. Να είναι αυτός ο μεγάλος έρωτας της ζωής σου. Οπότε απλώς να το επιβεβαιώσεις με την άρνησή σου να έρθεις μαζί μου. Μπορεί, δε, να δεις ότι κανείς από τους δύο δεν είναι ο μεγάλος έρωτας της ζωής σου, μία υπόθεση για την οποία αξίζει να περιμένεις, ίσως.

Από τη δική μου την πρόταση μπορείς να βγεις μόνο κερδισμένη. Αυτό θα συμβεί σε κάθε περίπτωση. Αν την αποδεχτείς, όχι βιαστικά και από το σοκ που μπορεί να σου προκάλεσαν όλα όσα άκουσες, θα δείχνει ότι την ύστατη στιγμή ο, σαν από μηχανής Θεός, σε λύτρωσε από ένα λάθος, ένα συμβιβασμό. Συμβιβασμό γιατί αν δεν γινόταν η δική μου η πρόταση η απόφασή σου δεν θα είχε αντίλογο.

Αν από την άλλη δεν δεχτείς την πρότασή μου και παραμείνεις στον Αντώνη αυτό θα δείχνει ότι αυτός ο άνθρωπος αξίζει ακόμη περισσότερο από όσο νόμιζες μέχρι χθες, στο μέτρο που εγώ αξίζω κάτι λιγότερο από αυτόν

Page 324: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

324

στη ζωή σου. Και, ταυτόχρονα, επιλέγοντας να παραμείνεις με αυτόν θα μου αποδεικνύεις ότι αυτό το ταξίδι που ονειρεύτηκα για να κάνουμε μαζί, δεν ήταν τελικά να γίνει ποτέ. Ήταν απλά ένα όνειρο. Που όντως το είδα πρόσφατα. Και ίσως κάποια άλλη ημέρα μπορέσω να πραγματοποιήσω ένα άλλο ταξίδι με έναν άλλο άνθρωπο.

Αυτή είναι η μόνη αλήθεια. Ό,τι επιλέξεις σήμερα θα είναι για καλό μας. Εγώ από την πλευρά μου ήρθα όλο αυτό το δρόμο μέχρι εδώ για να σου μιλήσω για το δικό μας ταξίδι. Στη θάλασσα.

Ξέρεις, πολλοί άνθρωποι μοιράζονται τη ζωή τους με το σύντροφό τους αλλά δεν κάνουν ποτέ ένα τέτοιο ταξίδι. Είτε γιατί βιώνουν μία σχέση συμβιβασμό, ή μία σχέση «σαμπουάν». Χαρακτηριστικό της εποχής μας είναι οι σχέσεις που τελειώνουν κάποτε. Όπως τελειώνει το σαμπουάν μέσα στο μπουκάλι και χρειάζεται αντικατάσταση από το σούπερ-μάρκετ. Οι άνθρωποι ξεκινούν μία σχέση με μεγάλη διάθεση και χαρά. Στη συνέχεια όμως ανακαλύπτουν πως αυτή «τελειώνει» ξαφνικά, ακριβώς όπως τελειώνει και το σαμπουάν στο

Page 325: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

325

μπουκάλι και χρειάζεται αντικατάσταση. Έχω και εγώ περάσει από αυτό το στάδιο. Ίσως και εσύ, δεν ξέρω. Για να φτάσεις στο σημείο να μην αισθάνεσαι πως η σχέση σου «τελειώνει» πρέπει να δεις τα πράγματα διαφορετικά. Πολύ διαφορετικά. Πρέπει να δεις τον εαυτό σου διαφορετικά. Σίγουρα πρέπει να έχεις μπροστά σου και τον «κατάλληλο» άνθρωπο. Αλλά το βασικό ζήτημα είναι εσωτερικό. Σε άλλες περιπτώσεις η σχέση κρατάει πολύ, αλλά δεν είναι ουσιαστικά σχέση γιατί έχει συμβιβαστεί σε κάτι υποδεέστερο. Σε μία συμβίωση, σε μία από κοινού αντιμετώπιση προβλημάτων. Στη ζωή υπάρχει πολύ συμβιβασμός. Αυτοί που περιμένουν ένα τέτοιο ταξίδι είναι αυτοί που δεν θέλουν να συμβιβαστούν. Στο βωμό μίας καθημερινότητας, μίας συγκατοίκησης ή μικρών και ταπεινών μικρο-συμφερόντων».

Την κοιτούσε κατακόκκινος όπως ήταν από τον απότομο ήλιο, με κόκκινα μάτια από την ένταση της στιγμής και την ταλαιπωρία των ημερών.

«Μην αποφεύγεις να με κοιτάς στα μάτια.

Γιάννα, θέλω σήμερα να σου πω πως εσύ είσαι η βασίλισσα. Η βασίλισσα της καρδιάς μου. Χρειάστηκα αυτά τα χρόνια για να μπορώ

Page 326: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

326

σήμερα να στο πω με σιγουριά. Με τη σιγουριά όχι της απώλειάς σου, όπως ίσως θα σκεφτείς αυθόρμητα, αλλά με τη σιγουριά της απόστασης που έχω πάρει από εσένα, όλα αυτά τα χρόνια.

Ξέρεις, πολλοί λένε ότι μία βαθιά σχέση είναι κουραστική, μία ρομαντική σχέση είναι φθοροποιός και ότι τελικά είναι καλύτερα μία πιο μέτρια κατάσταση που όμως επειδή δείχνει μεγαλύτερη ισορροπία, έχει τις προϋποθέσεις να κρατήσει για πάντα. Πολλοί λένε ότι αυτή είναι και η συνταγή επιτυχίας μίας σχέσης ή και ενός γάμου. Πρόκειται για το μεγαλύτερο σφάλμα, για τον πιο έσχατο συμβιβασμό που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος στη ζωή του: να συμβιβάσει τα αισθήματά του χάριν της ησυχίας του, δηλαδή της, κατά σύμβαση, συμβίωσης. Και ξέρω ότι πρώτος θιασώτης ενός τέτοιου συμβιβασμού ως προς εσένα υπήρξα εγώ στην πρώτη μας Σεσχέση. Προσπάθησα τότε να σε πείσω ότι το γκρίζο ήταν άσπρο, ότι το μέτριο ήταν ικανοποιητικό. Και ότι ήταν φυσικό να είναι έτσι. Πόσο ηλίθιος ήμουνα... Σ’ αυτή τη ζωή είμαστε γυμνοί και μόνοι. Όλη μας η προσπάθεια γίνεται για να καλύπτουμε τη γύμνια μας. Όχι μόνο για τα κρύα που μας

Page 327: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

327

επιφυλάσσει η ζωή, αλλά και για τιςΓια να μην παγώνουμε στα κρύα και να μην καιγόμαστε στις ζέστες. Αντίδοτα στην ερημιά μας. Η συντροφικότητα και η αληθινή αγάπη είναι το μεγάλο παλτό απέναντι στη γύμνια. Αρκεί βέβαια να αποδειχθεί ότι αξίζει, ότι ζεσταίνει δηλαδή και προς τις δύο δεν σκεπάζει απλώς το κρύο αλλά ότι ζεσταίνει κιόλας. Και ότι δροσίζει στις ζέστες και στα καλά που μας επιφυλάσσει η ζωή. Και τις δύο πλευρές.

Ξέρω πάρα πολύ καλά ότι εγώ δεν υπήρξα σωστό παλτό για σένα στο παρελθόν. Μου πήρε λίγα χρόνια, αλλά το κατάλαβα. Τελικά.

Η πρόσκλησή μου είναι πολύ συγκεκριμένη. Και στην απευθύνω με όλο μου τον εαυτό. Αν πιστέψεις σε αυτό το ταξίδι, αν πιστεύεις σε μένα τότε θα αποδεχθείς την πρόσκληση. Και θα έρθεις μαζί μου. Αν πάλι δεν είδες ξεκάθαρα μέσα σου αυτό που πρότεινα, αν δεν πιστεύεις σε μένα τότε καλώς να μην έρθεις. Να ξέρεις πως ανεξάρτητα από την απάντησή σου εγώ μέσα μου νιώθω μία ικανοποίηση στην ψυχή μου που κατάφερε να φτάσει έως εδώ που βρίσκομαι σήμερα και σου μιλώ γι’ αυτό το ταξίδι. Στη θάλασσα.»

Page 328: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

328

Κάπου εκεί ο Βαγγέλης έκοψε την ορμή του λόγου του, έσκυψε για λίγο το κεφάλι του για να το σηκώσει στη συνέχεια και να την ξανακοιτάξει στη μάτια. Αυτή την τελευταία του φράση ο Βαγγέλης δεν είναι βέβαιο ότι την πίστευε εκείνη τη στιγμή. Ωστόσο, ήθελε να της δώσει τη δυνατότητα να αφήσει τον εαυτό της να εκφραστεί αυθεντικά. Να μην την πιέσει ψυχολογικά. Να μην την επηρεάσει στην αληθινή της στάση, στην περίπτωση τουλάχιστον που αυτή ήταν οριακή. Και ήταν αναμενόμενο να ήταν οριακή. Στην καλύτερη περίπτωση για τον Βαγγέλη. Πάντα, άλλωστε, ήταν απόλυτα αντίθετος με τη φιλοσοφία του ψυχολογικά εκβιαζόμενου έρωτα. Ο έρωτας είναι πηγαίο και γενναίο συναίσθημα. Δεν εκβιάζεται, δεν παρακαλά.

Page 329: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

329

Η Γιάννα δεν πίστευε στ’ αυτιά της. Της φαινόταν αδύνατον αυτό που συνέβαινε.

Δεν ήξερε τί να σκεφτεί. Αν θέλει, αν δεν θέλει, αν πρέπει, αν γίνεται. Τα κλάματα δεν την άφηναν να ανοίξει τα μάτια της για τα καλά.

Αυτά τα λόγια που μόλις είχε ακούσει δεν τα είχε ξανακούσει ποτέ από τον Βαγγέλη. Σκούπισε το κατακόκκινο από τον ήλιο και τα δάκρυα πρόσωπό της, μάζεψε τα καστανόξανθα μαλλιά της που έμπαιναν στα μάτια της, συγκράτησε τα δάκρυά της, τον κοίταξε στα μάτια και του είπε:

«Βαγγέλη… τί είναι αυτά που μου λες…

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 4 7 Ì

Η ερωτική εξομολόγηση της Γιάννας

Page 330: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

330

Δεν ξέρεις πόσο όμορφα είναι τα λόγια σου. Δεν περίμενα αλήθεια ότι θα μπορούσες να αισθανθείς έτσι για μένα. Ότι ήρθες όλο αυτό το δρόμο μέχρι εδώ για να μου μιλήσεις για τον έρωτά σου.

Ξέρεις, μία στιγμή σαν κι αυτή είναι για κάθε γυναίκα ένα σπουδαίο όνειρο που δεν ξέρει αν θα μπορέσει να το ζήσει στη διάρκεια της ζωής της.

Αυτό που κάνεις σήμερα εδώ για μένα είναι το μεγαλύτερο πράγμα που ονειρεύτηκα ποτέ. Και ήταν ένα όνειρο για το οποίο κάποτε έδωσα την πιο μεγάλη μάχη στη ζωή μου. Τότε που ήμασταν μαζί. Έδωσα την πιο μεγάλη μάχη για να ζήσω τον έρωτά μου μαζί σου με τους όρους που αυτή τη στιγμή βάζεις ανάμεσά μας από την πλευρά σου. Μία μάχη που δεν είχα δώσει ποτέ στο παρελθόν και που δεν έδωσα ποτέ ξανά.

Όλο εκείνο το διάστημα της σχέσης μας, αφότου ειδικά άρχισες να απομακρύνεσαι από μένα, εγώ έπλαθα μέσα μου το όνειρο μιας στιγμής σαν την τωρινή. Που θα μου μιλήσεις για τον έρωτά σου. Γι’ αυτό το μεγάλο ταξίδι στη θάλασσα. Μίας στιγμής που θα διαρκέσει για πάντα. Που θα μου δώσεις την ψυχή σου. Με

Page 331: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

331

ένα τρόπο απλό. Γιατί είμαι απλός άνθρωπος. Με ένα τρόπο καθαρό. Με ένα τρόπο απόλυτο.

Πίστευα πάντα, παρά την προσπάθειά σου να μου το αμφισβητείς, ότι ήσουν άνθρωπος με ικανότητα να αγαπήσεις βαθιά. Το πίστευα από τα μάτια σου, το βλέμμα σου, το ύφος σου. Πίστευα πως είσαι ικανός για κάτι τέτοιο αλλά πώς δεν θέλησες να το κάνεις αυτό για μένα. Γιατί δεν ένιωθες τόσα πράγματα για μένα. Δεν ήμουν κάτι ξεχωριστό για σένα. Κι αυτό μου στοίχιζε και με πονούσε, καθώς εσύ ήσουν κάτι το πολύ ξεχωριστό.

Αυτό που νιώθω αυτή τη στιγμή είναι συγκλονιστικό. Αν αυτό είχες κατά νου το πέτυχες. Το πέτυχες.

Την περίοδο που ήμασταν μαζί εκτός από την αγάπη που δεν μου προσέφερες όπως ήθελα, ποτέ δεν ένιωσα ότι καταλαβαίνεις τα δικά μου αισθήματα για σένα. Ένιωθα για σένα ακριβώς αυτά που μου λες εσύ σήμερα. Μόνο που εγώ τότε δεν τα είχα συμβολίσει με ένα μεγάλο ταξίδι στη θάλασσα. Το δικό μου όνειρο το είχα συμβολίσει με το να γίνω η βασίλισσα της καρδιάς σου. Και εσύ να είσαι ο βασιλιάς μου. Ήταν ένα ραντεβού με το όνειρο για το οποίο τα έδωσα όλα.

Page 332: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

332

Ξέρεις, ο αγώνας μου για να το ζήσω αυτό μαζί σου άντεξε πολύ. Και θα άντεχε ακόμη περισσότερο αν εσύ δεν έφευγες. Όλοι, ακόμη και εσύ, μου είπαν τότε πως πρέπει να φύγω και να παραιτηθώ από αυτό το όνειρο. Δεν τους άκουσα όμως. Γιατί όλοι αυτοί δεν καταλάβαιναν πως αυτός ο αγώνας για μένα ήταν η μισή μου ευτυχία. Η άλλη μισή θα ήταν αν τον κέρδιζα.

Είχα λοιπόν τη μισή μου ευτυχία. Σήμερα, μου χαρίζεις και την άλλη μισή.

Όλες εκείνες οι στιγμές που πέρασα κοντά σου, όλα τα βλέμματα που σου έδωσα, όλα μου τα χάδια, ήταν η έκφραση της αγάπης και του έρωτά μου για σένα. Όταν ο άλλος μπορεί και σε κάνει να νιώθεις έτσι, ακόμη και αν δεν ανταποκρίνεται όσο θα ήθελες, είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος.

Είναι μαγικό ξέρεις. Ένας άνθρωπος που αγάπησες κάποτε ιδιαίτερα, να έρχεται, έστω και εκ’ των υστέρων και να σου μιλάει με αυτόν τον τρόπο. Και να σε δικαιώνει. Για την επιλογή σου, για τα αισθήματά σου, για την εκτίμησή σου, για την ηθική σου.

Page 333: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

333

Κάποτε σου έδωσα την ψυχή μου, την καρδιά μου. Τον εαυτό μου. Στα έδωσα όλα τόσο απλόχερα και χωρίς ιδιοτέλεια. Χωρίς καμία ιδιοτέλεια. Μπορεί τώρα να είσαι ήδη ένας φτασμένος επαγγελματίας με κύρος και καταξίωση, αλλά τότε εγώ δεν είχα κανένα συμφέρον. Και εσύ με έδιωχνες. Και όσο περισσότερο στα έδινα τόσο εσύ με έδιωχνες περισσότερο. Και τελικά με έδιωξες. Αυτό που μου δίνεις αυτή τη στιγμή είναι τόσο μεγάλο όσο και ο πόνος που ένιωσα όταν χωρίζαμε. Όλα έχουν εξαγνιστεί. Σ’ ευχαριστώ. Και γι’ αυτό».

Στο σημείο αυτό η Γιάννα κάνει μία παύση λίγων δευτερολέπτων, πιάνει το κεφάλι της προς στιγμήν, παίρνει μία βαθιά ανάσα και συνεχίζει...

«Βαγγέλη κι εγώ σ’ αγαπώ. Σ’ αγαπώ μ’ ένα τρόπο απεριόριστο. Μ’ ένα τρόπο απόλυτο. Είσαι για μένα ακριβώς αυτό το μεγάλο σκάφος με πανιά που περιέγραψες. Ένα ιστιοπλοϊκό που ονειρεύομαι ότι διασχίζει μεγάλες θάλασσες από τα συναισθήματά σου, που εμπνέει ασφάλεια από τον καθάριο χαρακτήρα σου, που με γεμίζει εμπειρίες από την προσωπικότητά σου. Και εγώ στο πλάι σου ξέρω ότι αυτό το ταξίδι στη θάλασσα είναι η

Page 334: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

334

ευτυχία μου. Και δίνω τα πάντα γι’ αυτό το ταξίδι. Δίνω τα πάντα για σένα.

Ξέρεις, αυτή η στιγμή είναι για μένα ίσως η πιο σημαντική στιγμή στη ζωή μου. Και ίσως και η πιο δύσκολη. Πώς μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που τους αγαπάς και να αποκλείσεις τον έναν; Πώς μπορώ εγώ, ένας ταπεινός άνθρωπος, να πάρω μία τόσο δύσκολη απόφαση; Στη βάση του ποιόν αγαπώ περισσότερο; Δεν μπορώ να το κάνω γιατί αισθάνομαι διαφορετικά πράγματα για τον ένα σε σχέση με τον άλλο. Στη βάση του πώς θα ζήσω κοντά τους; Πιο έντονα; Πιο ήρεμα; Πιο άνετα; Πιο ρομαντικά; Τα πράγματα αυτά δεν μπορούν να μπουν σε καμιά ζυγαριά. Δεν υπάρχει κριτήριο στον κόσμο που να μπορώ να χρησιμοποιήσω. Είμαι ένα πολύ μικρό πλάσμα στη φύση για να πάρω μία τόσο μεγάλη απόφαση.

Δεν σου κρύβω ότι δεν ξέρω αν σήμερα αγαπώ τον Αντώνη περισσότερο από όσο αγάπησα ή αγαπώ εσένα.

Αυτό όμως που ξέρω είναι ότι στον Αντώνη βρήκα το λιμάνι που έψαχνα.

Page 335: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

335

Θα σε θυμάμαι πάντα. Θα σε σκέφτομαι πάντα. Αλλά δεν μπορώ να γυρίσω το χρόνο πίσω. Να γυρίσω σε σένα. Η ζωή τα έφερε διαφορετικά. Δεν μπορώ να αντιστρέψω την ιστορία. Μπορώ να σε σκέφτομαι από μακριά. Από το λιμάνι μου που χρόνια έψαχνα να βρω. Και που, καιρό τώρα, το βρήκα και έχω καταλαγιάσει, έχω βρει την ισορροπία μου.

Δεν έχω πια τη δύναμη να βγω μαζί σου στη θάλασσα.

Ξέρεις ότι για μία γυναίκα ο έρωτας και η αγάπη δεν είναι το ίδιο όπως για έναν άντρα. Μην βιαστείς να το δεις απλοϊκά ότι προτιμώ την ασφάλεια του Αντώνη. Αντίθετα θα έλεγα. Δεν ξέρεις πόσο με συγκινεί η ιδέα ν’ ανέβω στο ιστιοπλοϊκό που με καλείς.

Βαγγέλη, ξέρεις πόσο σ’ αγάπησα κάποτε. Και μπορείς να καταλάβεις, πιστεύω, πόσο σ’ αγαπώ ακόμη και τώρα. Άλλαξαν πολλά όμως από τότε. Τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Και οι δρόμοι μας, εσύ διάλεξες τότε, να μην είναι μαζί».

Ο Βαγγέλης άκουγε τα λόγια της Γιάννας με βρεγμένα μάτια και σκυθρωπό ύφος. Άκουσε τα λόγια της Γιάννας μην μπορώντας να

Page 336: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

336

καταλάβει προς στιγμήν τί σήμαιναν. Θόλωσε γιατί αντιλήφθηκε πως αυτό που πίστευε, ότι μπορεί να το κατακτήσει και πάλι και να ζήσει έτσι το όνειρό του δεν θα γινόταν ποτέ. Πόνεσε, σφίχτηκε στο στομάχι του, σκέφτηκε να πει κάτι, αλλά δεν είπε τίποτα. Άλλωστε δεν υπήρχε τίποτα περισσότερο να πει. Τα είχε πει όλα.

«Βαγγέλη, είναι ήδη αργά. Σε παρακαλώ πήγαινέ με πίσω».

Τον σκότωσε. Η στιγμή αυτή για τον Βαγγέλη ήταν μία συγκλονιστική στιγμή. Όλα είχαν τελειώσει αυτή τη φορά. Οριστικά. Σε εκείνη τη μικρή παραλία του παραδεισένιου νησιού, σε μία καλύβα, μπροστά στη θάλασσα. Και όχι μέσα στη θάλασσα, όπως θα ήθελε να τελειώσει.

Η Γιάννα του γύρισε την πλάτη με κλάματα στα μάτια και βγήκε από το μικρό σπιτάκι. Κάθισε για λίγο στην αμμουδιά, λίγα μέτρα παρακάτω, μπροστά στη θάλασσα. Προσπάθησε να συνέλθει από το σοκ όλων όσων είχαν προηγηθεί. Ο Βαγγέλης, λίγα λεπτά μετά, βγήκε κι αυτός από το δωμάτιο και ζήτησε από τον Ντον και το φίλο του να μεταφέρουν τη Γιάννα με τη βάρκα πίσω στο μέρος που διέμενε με το φίλο της.

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

Page 337: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Είχε καθίσει στην ακροθαλασσιά και έβλεπε τη βάρκα με τη Γιάννα και τον Ντον να

απομακρύνεται στη θάλασσα. Η Γιάννα ήταν θλιμμένη, το ίδιο και ο Ντον που, χωρίς να γνωρίζει τί έγινε μέσα στην καλύβα, αισθανόταν ότι κάτι δυσάρεστο είχε συμβεί. Η ώρα θα’ ταν οχτώ το απόγευμα και, ωστόσο, υπήρχε μία ιδιαίτερη γαλήνη και ηρεμία στο τοπίο, χωρίς πολλούς θορύβους και κόσμο. Στη θάλασσα, η βάρκα του Ντον, με το χαρακτηριστικό θόρυβο, διέσχιζε αργά τα ήρεμα νερά και ξανοιγόταν προς τα βαθιά για να πάρει στροφή προς τα αριστερά, στη συνέχεια και να κατευθυνθεί προς την παραλία Λο-Μπαγκάο όπου διέμενε

337

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 4 8 Ì

Οι επόμενες στιγμές

Page 338: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

338

η Γιάννα για να την αφήσει κοντά στον μέλλοντα σύζυγό της. Κάπου εκεί, πάνω στη στροφή, η Γιάννα γύρισε το κεφάλι της προς την ακτή και του έριξε μία τελευταία ματιά, χαμηλώνοντας το βλέμμα της αμέσως μετά, ενώ ο Ντον ανέπτυξε ταχύτητα.

Ο ήλιος είχε αρχίσει να πλησιάζει τη θάλασσα στον ορίζοντα οδεύοντας στη δύση του. Δημιουργώντας ένα ακόμη ηλιοβασίλεμα. Όπως και χθες και προχθές και κάθε μέρα. Ήταν ένα ακόμη μαγευτικό ηλιοβασίλεμα, ένας από τους λόγους που τον γοήτευαν τα νησιά της Ταϊλάνδης.

Η αλήθεια είναι ότι αυτό που επιδίωξε ο Βαγγέλης στην Ταϊλάνδη ήταν πάρα πολύ δύσκολο να πετύχει. Η Γιάννα είχε τραβήξει μπροστά από τότε που αυτός τη χώρισε. Την είχε πονέσει πολύ ο θάνατος εκείνος. Ο πόνος αυτός δεν περνάει, όπως και ο θάνατος δεν περνάει. Είναι ένα τελεσίδικο γεγονός. Η επανασύνδεση δύο ανθρώπων που χώρισαν μπορεί να γίνει μόνο στη βάση εντελώς νέων συνθηκών. Μόνο αυτές μπορούν να υπερβούν το ανυπέρβλητο ενός θανάτου. Αυτές τις συνθήκες, ο Βαγγέλης, προσπάθησε να δείξει στην Γιάννα ότι υπήρχαν.

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

Page 339: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ
Page 340: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

340

Η Γιάννα όμως, παρά τα αισθήματα που ένιωσε, που ένιωθε, δεν κατάφερε να υπερβεί αυτό το θάνατο. Δεν ήταν κι εύκολο. Για να ξεπεράσει ένας άνθρωπος το θάνατο που του προκάλεσε ένας άλλος και να ξαναγυρίσει κοντά του, όσο πειστικά κι αν τον καλεί, πρέπει να ξεπεράσει την ανθρώπινη υπόστασή του. Παράλληλα, δε, έπρεπε να προκαλέσει η ίδια, αυτή τη φορά, το θάνατο της τωρινής της σχέσης. Και αυτό ήταν επίσης εξαιρετικά δύσκολο, ειδικά για τη Γιάννα, που δεν συνήθιζε να χωρίζει η ίδια. Θα ήταν θαύμα αν τελικά συνέβαινε. Ο Βαγγέλης είχε αίσθηση του πόσο δύσκολο ήταν αυτό που επιδίωκε. Ήταν σχεδόν αδύνατο. Κι όμως το επιδίωξε. Ίσως η αισιοδοξία του για τη ζωή, ίσως η πίστη του σε ένα Θεό που μπορεί ακόμη και σήμερα να κάνει θαύματα, ίσως η πίστη του σε αυτόν τον άνθρωπο, στη Γιάννα.

«Το έβδομο και τελευταίο βήμα του σχεδίου δεν θα υπάρξει ποτέ Βαγγέλη» είπε στον εαυτό του με μάτια κατακόκκινα από τη φόρτιση. Έβγαλε από την τσέπη του το χαρτί με το «Σχέδιο Πι-Πι», το έσφιξε στη γροθιά του και το πέταξε με δύναμη στη θάλασσα. Λύγισε.

Page 341: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

341

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

Ήταν πολύ στεναχωρημένος.

Το έβδομο βήμα του σχεδίου ήταν η λεγόμενη «πρόβα-γάμου», μία μικρή τελετή γάμου που είχε κανονίσει σε συνεργασία με το ελληνικό προξενείο στην Ταϊλάνδη, να γίνει μέσα σε εκείνο το μικρό ξύλινο μπανγκαλόου, μετά από λίγες ημέρες. Ο παπάς θα ερχόταν από τη Μπανγκόκ, από τη μία και μοναδική ορθόδοξη εκκλησία. Θα έκαναν την πρώτη τελετή γάμου εκεί με κουμπάρο τον Ντον, για να τιμήσουν το μέρος αυτό στη μνήμη τους. Θα ήταν μόνο οι τρεις τους και ο παπάς. Στη συνέχεια θα έκαναν και δεύτερη τελετή στην Αθήνα για τους φίλους και συγγενείς. Είχε, μάλιστα, παραγγείλει και το δαχτυλίδι του γάμου, με τη βοήθεια του Ντον, από ένα ντόπιο που έφτιαχνε πανάκριβα κοσμήματα στο χέρι από λευκόχρυσο και σπάνια μαργαριτάρια που ψάρευε στα κοράλλια των νησιών Πι-Πι. Ο καημένος ο Ντον είχε κι αυτός παραγγείλει από τη Μπανγκόκ ένα κουστούμι ειδικά για την περίσταση, καθώς τέτοια ρούχα δεν φόραγε συνήθως στο παραδεισένιο νησί που γεννήθηκε και μεγάλωσε. Όλα αυτά όμως δεν είχαν κανένα νόημα πια.

Ο Βαγγέλης ακίνητος και απαρηγόρητος

Page 342: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

342

προσπαθούσε να ηρεμήσει με τα μάτια του γεμάτα από δάκρυα. Ήταν η ώρα να κάνει τον απολογισμό του. Έναν απολογισμό όχι της ημέρας που έδυε δραματικά γι αυτόν, αλλά της ζωής του που, μόλις συμβολικά, έκανε ένα κύκλο.

«Τελικά όλα είναι για καλό μας; Πρέπει να είναι. Αλλά αν είναι τότε γιατί εγώ σήμερα δεν αντικρίζω αυτό το ηλιοβασίλεμα με την αισιοδοξία που με χαρακτήριζε πάντα;» αναρωτήθηκε.

Το ερώτημα αυτό ήταν καίριο πλέον για το Βαγγέλη, χρόνια μετά αφ ότου νόμιζε ότι το είχε απαντήσει. Την κάθε στιγμή που καθένας μας παίρνει μία σημαντική απόφαση στη ζωή του, την παίρνει με βάση όχι απλά «τα γεγονότα» αλλά με βάση τη θεώρηση της ζωής του, όπως την κάνει τη δεδομένη στιγμή. Αυτή η θεώρηση, η άποψή του για τη ζωή, είναι καθοριστική καθώς επηρεάζει τη στάση του περισσότερο από τα ίδια τα δεδομένα και τα γεγονότα. Η απόφαση για μία νέα σχέση, για ένα χωρισμό, για την επιλογή σπουδών, δουλειάς, φίλων κλπ. δεν γίνεται τόσο με βάση τα πρακτικά, αλλά το πώς αισθανόμαστε εμείς για τον εαυτό μας. Αυτή η αίσθησή μας όμως αλλάζει μέσα στο χρόνο και αυτό είναι που

Page 343: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ
Page 344: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

344

μας κάνει να αναθεωρούμε ορισμένες φορές αποφάσεις μας στο παρελθόν.

Αν αυτό είναι λογικό, το κρίσιμο ερώτημα που ανακύπτει είναι τελικά ποιο είναι το σωστό, αυτό που γίνεται τη στιγμή της κάθε απόφασης ή αυτό που, εκ των υστέρων, πιστεύουμε για τον εαυτό μας στο μέλλον; Το δίλημμα αυτό απασχολούσε και το Βαγγέλη εκείνο το δειλινό όπου πονούσε πολύ στην καρδιά του για αυτό που φοβόταν πως ήταν το μεγάλο του λάθος. Ότι δεν κατάφερε να κρατήσει αυτόν τον άνθρωπο, όχι τώρα που επεισοδιακά προσπάθησε να το κάνει στην Ταϊλάνδη, αλλά για αυτό που έκανε πίσω στο χρόνο στην Αθήνα όταν την εγκατέλειπε οριστικά εκείνο το απόγευμα του Ιανουαρίου.

Page 345: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

345

Του πήρε πολύ καιρό για να το ξεπεράσει. Η Γιάννα γυρνώντας στην Αθήνα έπεσε σε

κατάθλιψη. Ζορίστηκε ψυχολογικά γιατί από τη μία πλευρά αισθάνθηκε ότι ήθελε να γυρίσει στον Βαγγέλη, τουλάχιστον στο Βαγγέλη που είχε τότε ονειρευτεί και έβλεπε τώρα μπροστά της. Άλλωστε, για αυτόν δεν μπορούσε να πει ότι ήταν φαφλατάς. Από αυτούς δηλαδή που λένε γενικώς λόγια. Τα μέτραγε πάντα πολύ. Αυτό, άλλωστε, στεναχωρούσε και την Γιάννα. Το πόσο συχνά δεν της έλεγε και δεν της έδειχνε ότι την αγαπούσε. Η Γιάννα προβληματίστηκε γιατί σκέφτηκε ότι δεν τόλμησε να διεκδικήσει πίσω ένα χαμένο όνειρο που χρόνια πριν είχε

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 4 9 Ì

Το επόμενο διάστημα

Page 346: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

346

ζήσει, αλλά όχι ολοκληρωτικά. Την έτρωγαν οι τύψεις και ο πόνος στην καρδιά της για το αν είχε πράξει το σωστό στην Ταϊλάνδη. Αυτό το ερώτημα δεν μπόρεσε να το ξεπεράσει. Σύντομα αναγκάστηκε να επισκεφτεί ψυχίατρο όπου την έβαλε σε μία ελαφριάς μορφής αντικαταθλιπτική αγωγή.

Ο Βαγγέλης, αντί για λίγες ημέρες που είχε προγραμματίσει το ταξίδι του στην Ταϊλάνδη παρέμεινε για ενάμιση μήνα, αφού με πολύ δυσκολία κατάφερε να πείσει τον αρχισυντάκτη του να μην τον οδηγήσει στη διοίκηση με το ερώτημα της απόλυσης. Άλλωστε, το θέμα που κάλυπτε για την εφημερίδα ήταν στα φόρτε του με τις εξελίξεις της διεύρυνσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις σχέσεις με τη γείτονα εξ ανατολών.

Η Γιάννα με τον καιρό ξεπέρασε τα ζόρια της πρώτης περιόδου μετά το μοιραίο ταξίδι και σύντομα παντρεύτηκε τελικά τον Αντώνη που την έπεισε ότι μπορεί να την κάνει ευτυχισμένη. Έκανε μαζί του δύο παιδιά και σήμερα, άνοιξη του 2020, ζει με την οικογένειά της κάπου στην Αθήνα. Ο Βαγγέλης παρέμεινε για πάντα στη σκέψη της σαν ένας μεγάλος

Page 347: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

347

και ανικανοποίητος έρωτας των νεανικών της χρόνων. Ένας έρωτας που δεν τον δάμασε, δεν τον χόρτασε, αλλά απλώς τον γεύτηκε και γοητεύτηκε απ’ αυτόν. Μία ζεστή ανάμνηση από το παρελθόν.

Σαν πρωταγωνιστές της ζωής ερχόμαστε πολλές φορές μπροστά σε μικρά ή μεγάλα διλήμματα, στα οποία όμως, όποια και είναι η στάση μας, κουτσά-στραβά δεν έχουν και τεράστιες διαφορές ως προς τις συνέπειές τους. Το μεγάλο σταυροδρόμι δεν το συναντούμε συχνά στη ζωή. Και το χειρότερο είναι ότι τη στιγμή που το συναντούμε δεν ξέρουμε απαραίτητα ότι αυτό θα είναι το μεγάλο σταυροδρόμι. Γιατί τα θέλω μας εξελίσσονται μέσα από τη ζωή. Για τον Βαγγέλη ο χωρισμός του με την Γιάννα το 2002 ήταν κάτι που φαινόταν αναίμακτο, εύκολο. Η στάση αυτή δεν σημαίνει ότι στη ζωή δεν υπάρχουν λάθη που κάνουμε. Την έννοια του λάθους όμως πρέπει κανείς να τη βλέπει με το πρίσμα των συνθηκών που αυτό γίνεται. Η ιστορία δεν ανατρέπεται αναδρομικά. Ανατρέπεται μόνο σε ενεστώτα χρόνο από τους εκάστοτε πρωταγωνιστές της.

Page 348: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

348

Όχι. Ο Βαγγέλης τελικά δεν έκανε τότε λάθος. Τότε που τη χώρισε στο βωμό των προτεραιοτήτων που είχε. Ούτε η Γιάννα όμως έκανε λάθος όταν λίγα χρόνια μετά αρνήθηκε να επιστρέψει σÌ αυτόν γι’ αυτό το μεγάλο ταξίδι, στη θάλασσα, που της πρότεινε. Αυτό το ταξίδι ήταν όντως γι αυτήν ένας μεγάλος στόχος ζωής, μία μεγάλη αξία. Η μεγαλύτερή της ευτυχία. Το όνειρο. Πότε όμως; Πάντως όχι τότε που δέχτηκε τελικά αυτή την πρόσκληση. Λίγα χρόνια πριν τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά.

Αυτό το μεγάλο όνειρο, αυτό το ταξίδι στη θάλασσα, δεν υπήρχε πια μέσα της σαν ο στόχος ζωής που αισθανόταν λίγα χρόνια πριν όταν καρδιοχτυπούσε για το νεαρό ναύτη πριν από κάθε έξοδο μαζί του. Γι’ αυτό και δεν τόλμησε να το δοκιμάσει. Όχι ότι δεν συγκλονίστηκε από αυτό, όταν ο Βαγγέλης έπεσε στα πόδια της και της έδωσε την ψυχή του. Χάρηκε, δάκρυσε, πόνεσε, ένιωσε. Αλλά, ήταν ήδη αργά για όλα αυτά. Της έμεινε μόνο η ηθική και συναισθηματική δικαίωση. Έχει κι αυτό μία αξία, καθώς, το παρελθόν του κάθε ανθρώπου δεν αποκαθίσταται, μπορεί όμως να δικαιώνεται.

Page 349: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

349

Κάπου εκεί βυθισμένος στην ανάμνηση αυτών των σημαντικών γεγονότων που

είχε βιώσει στα τριανταπέντε του ακούστηκε μία γυναικεία φωνή που διατάραξε τη γαλήνη του και την διαδρομή των αναμνήσεών του. Ήταν η φωνή της γυναίκας του: «Μα επιτέλους ξεκόλλα και λίγο από το μηχάνημα. Η ζωή δεν τελειώνει εκεί...»

Θόλωσε προς στιγμή και με μία απότομη κίνηση του κεφαλιού του επανήλθε στο σήμερα. Στην άνοιξη του 2020. Άνοιξε τα μάτια του που είχαν κλείσει για να γυρίσουν τόσα χρόνια πίσω. Αντίκρισε το γνώριμο γραφείο του, ενώ, από το δίπλα δωμάτιο, ακούστηκαν

Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì Ì 5 0 Ì

ΕÌßÌÌÌÌÌ

Page 350: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

350

οι φωνές της μοναχοκόρης του που έπαιζε με το γάτο του σπιτιού. Στον υπολογιστή του είχαν σωρευτεί αρκετά μηνύματα και φωνητικές κλήσεις από συναδέλφους του στη δουλειά.

«Πω-πω» μονολόγησε. «Δώδεκα πήγε η ώρα.»

Πήρε μία βαθιά ανάσα, ήπιε δυο γουλιές νερό, μάζεψε τις στάχτες από το πούρο του, ανάβοντάς το εκ νέου και ρουφώντας μερικές τζούρες είπε: «καιρός να δουλέψουμε και λίγο...» επιστρέφοντας στη γαλήνη και ισορροπία του σήμερα.

Η ζωή του όντως δεν τελείωσε στα τριανταπέντε του. Απλώς εκεί του έδωσε ένα ακόμη μεγάλο μάθημα. Ότι υπάρχουν σταυροδρόμια στη ζωή στα οποία η απόφαση που παίρνει κανείς έχει συνέπειες και κόστος. Ο Βαγγέλης Παπασταύρου, σήμερα στα σαρανταεννέα του χρόνια, ζει ευτυχισμένος παρά την ατυχία που είχε δεκαπέντε χρόνια πριν. Ξαναβρήκε το ρυθμό του στη ζωή του, αν και του στοίχισε η απώλεια εκείνης της γυναίκας. Παντρεύτηκε λίγα χρόνια αργότερα μία άλλη γυναίκα, συμπτωματικά Γιάννα στο όνομα.

Η τελική απόφαση της Γιάννας, τότε, δεν έδωσε τη δυνατότητα στο Βαγγέλη να ζήσει

Page 351: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ
Page 352: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

352

αυτό που βίωσε ως τον πιο μεγάλο έρωτα που γνώρισε ποτέ. Ίσως και από αυτή την ατυχία να βγήκε κερδισμένος. Κέρδισε το μάθημα που του έδωσε η ζωή. Ένα ακόμη μάθημα από τα πολλά που μας δίνει συχνά-πυκνά. Αρκεί να έχουμε τη δύναμη να τα παίρνουμε και να συνεχίζουμε. Η ζωή συνεχίζεται άλλωστε. Και ίσως, τελικά, ό,τι μας φέρνει να είναι για καλό μας.

Αν στα τριάντα του χρόνια δεν είχε προχωρήσει σε εκείνο το χωρισμό με τη Γιάννα η ζωή του θα είχε διαφορετική εξέλιξη. Αν πάλι στα τριανταπέντε του η Γιάννα τελικά επέλεγε να γυρίσει σε αυτόν και πάλι η ζωή του θα έπαιρνε άλλη τροπή. Το ίδιο φυσικά και εκείνης. Όχι ότι σε αυτές τις δύο συγκυρίες, η απόφασή του στην πρώτη, τουλάχιστον και η απόφασή της στη δεύτερη, δεν είχαν συνέπειες για τη ζωή του. Είχαν. Η ουσία όμως είναι ότι κατάφερε και συνέχισε.

Ό,τι και αν μας φέρνει η ζωή, καλά νέα ή κακά νέα, ό,τι κι αν επιλέγουμε εμείς με κάθε μία από τις μικρές ή μεγάλες αποφάσεις που παίρνουμε καθημερινά, έχει συνέπειες για τη ζωή μας. Πολλές φορές μάλιστα πολύ σημαντικές. Και σίγουρα τη στιγμή που συμβαίνουν γινόμαστε

Page 353: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ì Ì Ì Ì Ì Ä Ì Ì Ì Ì - Ì Ì

353

πρωταγωνιστές ενός δράματος, μίας σκηνής στην παράσταση της ζωής, που χαιρόμαστε ή λυπόμαστε με αυτά που εμείς ή άλλοι άνθρωποι αποφασίζουν και πράττουν. Η αξία κάθε τέτοιας στιγμής στη ζωή μας είναι όντως καθοριστική γιατί αλλάζει την εξέλιξη των πραγμάτων.

Φοβερό δεν είναι; Κάθε άνθρωπος με τις πράξεις του και τις παραλείψεις του γράφει την ιστορία του, που είναι το βασικό του χαρακτηριστικό. Η ιστορία του. Αυτό είναι ίσως που μας κάνει να δραματοποιούμε τα πράγματα, είτε θετικά είναι αυτά, είτε αρνητικά ως προς τις επιθυμίες μας κάθε δεδομένη στιγμή. Η αίσθηση ότι αλλάζει η ζωή μας. Και αυτή η αλλαγή συγκλονίζει όλους εμάς τα ταπεινά ανθρωπάκια αυτού του κόσμου. Σημασία, όμως, και πάλι έχει να συνεχίζουμε. Γιατί έτσι είναι η ζωή.

Τ Ε Λ Ο Σ

Page 354: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ
Page 355: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ ΠΙ

Ο Βαγγέλης Παπασταύρου από τα πρώτα του ουβήματα στη δημοσιογραφία στα τέλη του 20 αιώνα

είναι ένας νέος της εποχής του που εργάζεται πολύ, αποφεύγει να ερωτεύεται και ζει στους ρυθμούς της σύγχρονης κοινωνίας. Λίγα χρόνια αργότερα, ωστόσο, μία γυναίκα, μοιραία, τον κάνει να ανακαλύψει ότι στη ζωή υπάρχουν κάποιες ανώτερες αξίες, στο όνομα των οποίων θα δώσει την πιο μεγάλη μάχη της ζωής του.

Σκοπός του διηγήματος είναι να βοηθήσει τον αναγνώστη να αξιολογήσει πτυχές της ζωής, που περιλαμβάνουν ανθρώπινες σχέσεις και συν-αισθήματα με το μάτι του χρόνου και των επιπτώσεων που αυτός επιφέρει.

Ο Μιχάλης Πεγκλής (1971) σπούδασε πολιτικές επιστήμες, διεθνείς σπουδές, δημόσια διοίκηση και κρατικές πολιτικές στην Αθήνα και το Λονδίνο, ενώ ασχολήθηκε με την πολιτική για περισσότερα από οχτώ χρόνια. Επαγγελματικά ασχολείται με την επικοινωνία από το 1994, ενώ σήμερα είναι μέτοχος και επικεφαλής σχεδιασμού της εταιρείας «2020 Διαφημιστική». Το βιβλίο «Το Σχέδιο Πι-Πι» είναι το πρώτο του μυθιστόρημα.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ‘2020 ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΗ’

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Ε Γ Κ Λ Η Σ

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙ-ΠΙ