ΡΟΔΙΑΝΗ Η Ροδιανή, κτισμένη στους πρόποδες του Μπούρινου, απέχει 12 χλμ από την Κοζάνη. Εχει  μόνιμα διαμένοντες περίπου στα 350 άτομα. Εξυπηρετείται από το ΚΤΕΛ Κοζάνης, με τα δρομολόγια της Αιανής.

Εχει τρεις συλλόγους. Τον πολιτιστικό σύλλογο, τον αθλητικό σύλλογο*ΑΜΣ ΔΟΞΑ ΡΟΔΙΑΝΗΣ* και το σύλλογο γυναικών *Η ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ*.Τα ήθη και έθιμα παρά πολλά όπως και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις. Πανηγύρι στις 30 Ιουνίου, Λαζαρίνες και γιορτή της Αναλήψεως οι πιο σημαντικές εκδηλώσεις.

Πολύ σημαντικό για την περιοχή, το Ελατοδασος της Ροδιανής και βέβαια το εκκλησάκι της Αναλήψεως, από όπου φαίνεται όλη η περιοχή της Κοζάνης από ψηλά.

Η Ροδιανή διατηρεί από το 1970 αθλητική ομάδα τη Δοξα Ροδιανης, με σημαντική και ανελλιπή παρουσία στα τοπικά πρωταθλήματα  και βέβαια έχει και ένα καταπληκτικό γήπεδο με χλοοτάπητα.Τέλος υπάρχει στην πλατεία του χωριού από το 1814 η εκκλησία των Παμμεγιστων Ταξιαρχων, την οποία  έκτισε ο Αλη Πασας, χάριν της πανέμορφης Ροδιανιώτισσας Ελένης, η οποία του το ζήτησε. 

Ένα από τα σημαντικότερα και εντυπωσιακότερα ιστορικά κειμήλια αποτελεί το λάβαρο των Δυτικομακεδόνων επαναστατών του 1878 στο βουνό Βούρινος Κοζάνης, το οποίο παραχωρήθηκε από την κοινότητα Ροδιανής στο μουσείο τη δεκαετία του 1980. Πρόκειται για την επανάσταση των Δυτικομακεδόνων, οι οποίοι αναστατώθηκαν με το άκουσμα της είδησης για τη σχεδιαζόμενη συνθήκη του Αγίου Στεφάνου και επαναστάτησαν μαζικά με στόχο την απελευθέρωσή τους από τον τουρκικό ζυγό. Το λάβαρο διαφυλάχτηκε στο ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών του χωριού Ροδιανή Κοζάνης. Αποτελείται από ύφασμα που φέρει αποχρώσεις λευκού και γαλάζιου χρώματος. Στο άκρο του λαβάρου απολήγουν έξι υφασμάτινες μύτες, από τις οποίες σώζονται σήμερα οι πέντε. Λείπει λόγω φθοράς η μεσαία γαλάζια μύτη. Πάνω στο λάβαρο σχηματίζονται με πρόσθετο ύφασμα διάφορα σύμβολα (σταυροί, κύκλοι και ημικύκλια με ακτίνες) που επιδέχονται διάφορες θεωρίες για τη σημασία τους.Ο Μπούρινος ήταν ανέκαθεν το αγαπημένο βουνό των Κοζανιτών. Ήταν το πλησιέστερο προς την Κοζάνη, και το πιο προσιτό συγκοινωνιακά.  Εκεί πήγαιναν οι παλιοί Κοζανίτες να κόψουν ξύλα,  στα δάση από δρυς της Λευκοπηγής και του Αργiλου,  εκεί πήγαιναν να  μαζέψουν τσάϊ,  πάνω από τα ελατοδάση της Ροδιανής. Σήμερα ο Μπούρινος, που περικλείει μέσα του, μία από τις σπανιότερες σε χλωρίδα περιοχές, την κοιλάδα του Μεσιανού νερού, πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα από την πολιτεία   με  έργα  τέτοια,  που  ν'   απομακρύνουν  τους λαθροκυνηγούς  και   να  διευκολύνουν  τους  επιστήμονες βοτανολόγους, που έρχονται κάθε καλοκαίρι από το εξωτερικό, για να μας "ανοίξουν τα μάτια" και ν' αντιληφθούμε επιτέλους τη σημασία της διατήρησης του μνημείου αυτού της φύσης που ονομάζεται χλωρίδα του Μπούρινου. Πολύ χαρακτηριστική κορυφή είναι το Ασπροβούνι.  Εκεί μπορεί ν' ανεβεί κανείς από το χωριό Ροδιανή Κοζάνης, αφού διασχίσει ένα ωραίο δάσος από έλατα και περάσει πρώτα από την κορυφή Πύργος.