Το κύμα που ήθελε συνεχώς

να παίζει!

...Ξαφνικά, εμφανίστηκε πάνω

του το πιο όμορφο πλάσμα που είχε ποτέ δει.

Ήταν μια όμορφη γοργόνα...

κείμενο: Μαρτίνος Σπύρος

εικονογράφηση : mAtrix

mypublish.gr

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας (Ν.2121/1993 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) και τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται απολύτως άνευ γραπτής αδείας του εκδότη η κατά οποιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και εν γένει αναπαραγωγή, εκμίσθωση ή δανεισμός, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιανδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου.

Copyright © 2010

mypublish.gr

Το κύμα που ήθελε συνεχώς να παίζει!

(να μην βιαζόμαστε να μεγαλώσουμε, όλα θα έρθουν με την ώρα τους)

κείμενο: Μαρτίνος Σπύρος

εικονογράφηση : mAtrix

Μια φορά και έναν καιρό εκεί στη θάλασσα, ανάμεσα στους αφρούς, να’ σου ξεπρόβαλλε

ένα μικρό κύμα.

Ήταν ο μικρός Αλβέρτος που ήθελε συνεχώς να παίζει.

Περνούσαν οι όμορφες στιγμές της ζωής του, μέσα σε παφλασμούς και προσπάθειες να κάνει συνεχώς καινούργιους

φίλους, όπως ο άνεμος, που ήθελε να τον σηκώσει ψηλά και να τον

πάρει μαζί του κάνοντάς τον σύννεφο!

Ή ο άλλος, ο κύριος γλάρος που συνεχώς έλεγε στο μικρό Αλβέρτο να είναι ήρεμος, για να μπορεί να ξεκουράζεται πάνω του μετά από πολλές ώρες

πετάγματος.Είχε γνωρίσει πολλά καράβια που είχαν περάσει από πάνω του. Είχε νοιώσει την προπέλα από τα καράβια

να τον γαργαλάει, είχε ακούσει τις φωνές, τα γέλια, τα τραγούδια των ανθρώπων.

Όμως ο μικρός Αλβέρτος ήθελε να γίνει μεγάλος όπως η μαμά και ο μπαμπάς του.

Πολλές φορές προσπάθησε να πετάξει όπως του έλεγε ο φίλος του ο άνεμος αλλά πάντα μετά από λίγο κουραζόταν τόσο πολύ που έχανε όλη τη δύναμή του

και ξαναγύριζε κοντά στους γονείς του, τα μεγάλα κύματα.

Όσο για την ηρεμία που του ζητούσε ο φίλος του ο γλάρος, ούτε να το σκεφτεί. Ήθελε μόνο να παίζει!

Πολλές φορές κάποιος άνεμος ερχόταν και ένοιωθε να μεγαλώνει πολύ, να δυναμώνει.

Ήταν οι πιο όμορφες στιγμές της μέρας γιατί με την δύναμή που έπαιρνε, όλα τα ψαράκια

παίζανε και τραγουδούσαν ευτυχισμένα όπως τα παρέσυρε η ορμή του!

Ξαφνικά, εμφανίστηκε πάνω του το πιο όμορφο πλάσμα που είχε ποτέ

δει. Ήταν μια όμορφη γοργόνα. Είχε ακούσει πολλά για τις όμορφες αυτές

υπάρξεις, αλλά ποτέ πριν δεν είχε συναντήσει κάποια.

- Γεια σου γλυκό μου κύμα, είπε η γοργόνα και αμέσως άρχισε να παίζει

μαζί του! - Γεια σου και σένα, είπε το κύμα και όλο χαρά φούσκωνε και έπαιζε με την

γοργόνα. - Τι όμορφο που είσαι, ακριβώς όπως

σε ονειρευόμουν!

- Τι; Με ονειρευόσουν; Ρώτησε το κύμα. - Μα ναι!, ξέρεις εμείς οι γοργόνες δεν

βγαίνουμε συχνά στην επιφάνεια, αλλά όταν ερχόμαστε είναι πολύ όμορφα να μην έχει

πολύ μεγάλα κύματα γιατί φοβόμαστε πολύ. Εσύ όμως, το μέγεθός σου, είναι αυτό που χρειάζομαι για να παίζω και να γελάω. Σε

ευχαριστώ! - Παρακαλώ, είπε το κυματάκι και ένοιωθε μια μεγάλη ικανοποίηση που ήταν χρήσιμος και

κάποιος τον ήθελε έτσι όπως ήταν.

Έπαιξαν όλη τη μέρα μέχρι που το όμορφο φεγγάρι πήρε την θέση του ήλιου στον ουρανό. Γλάροι τότε, άρχισαν να έρχονται προς τα πάνω του και να τον γαργαλάνε κουνώντας απαλά τα φτερά τους. - Είσαι το πιο γλυκό κύμα, του είπαν όλοι και τον ευχαρίστησαν, όταν ήρθε το πρωί και σηκώθηκαν ψηλά στον ουρανό.- Γεια σας φίλοι μου, είπε το κυματάκι και ένοιωσε όμορφα που τον αγαπούσαν τόσο.

Τελικά δεν πρέπει να βιαστώ να μεγαλώσω, σκέφτηκε το κυματάκι. Θα παραμείνω όπως είμαι γιατί μ’ αγαπάνε έτσι όπως είμαι!

Και συνέχισε ο Αλβέρτο να είναι καλά και εμείς καλύτερα!!!

...Ξαφνικά, εμφανίστηκε πάνω

του το πιο όμορφο πλάσμα που είχε ποτέ δει.

Ήταν μια όμορφη γοργόνα...

mypublish.gr