Παιδική εργασία - Μετανάστευση

Γυμνάσιο Πλατανιά, (003)2821068020 Πλατανιάς Χανίων 73014 URL : www.gymnasio-platania.gr Email : [email protected]

ΠΑΙΔΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ -

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ

Μια βόλτα στους δρόμους τις πρωτεύουσας

της χώρας με αυτοκίνητο αρκεί για να κατα-

λάβουμε το μέγεθος της σκληρότητας και της

απανθρωπιάς στο οποίο έχουν περιέλθει τμή-

ματα της σύγχρονης κοινωνίας μας.

Μια μικρή στάση σε κάποιο φανάρι δεν είναι

μόνο ένας σύντομος χρόνος που επιτρέπει στα

αυτοκίνητα του αντίθετου ρεύματος κυκλοφο-

ρίας να περάσουν, αλλά μία συνάντηση με

δυστυχισμένα πρόσωπα, με παιδιά που επιζη-

τούν καρτερικά την ελεημοσύνη μας. Ο λόγος

τους σύντομος, κοφτός, οι κινήσεις τους γρή-

γορες, τα λόγια τους μπερδεμένα. Συνήθως κά-

τι πουλούν, κολλούν τα πρόσωπά τους στα

τζάμια των αυτοκινήτων τόσο για τα χρήματα

αλλά και για το στιγμιαίο ενδιαφέρον μας, το

οποίο και προσπαθούν να κεντρίσουν.

Θύματα τα ίδια μιας ανθρώπινης συμπεριφο-

Τα παιδιά των φαναριών ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΕΚΔΟΣΗΣ

Τα παιδιά των φαναριών 1

Παιδική εργασία 2

Ταυτότητα της εργασίας 3

Ανθρώπινη μετανάστευση 4

Συνέντευξη:

Ντίμκα Ιβάνοβα, Βασιλική Ιβάνοβα & Στάνκα Κόστοβα 6

Δ. Λουλούδης : Ένας Έλληνας μετανάστης στην Ιταλία 7

English Version 9

ράς ενηλίκων με μέλλον αμφίβολο. Μπορούν άρα-

γε αυτά τα παιδιά να ορθοποδήσουν; Πώς θα τα

καταφέρουν να ενταχθούν μέσα στην κοινωνία

μας και να ζήσουν το όνειρο της ζωής που τους

υποσχέθηκαν εκείνοι που πίσω από τους θάμνους

τα περιμένουν για να τους πάρουν τις εισπράξεις

της ημέρας; Αυτοί που τα απειλούν ακόμα και με

τη ζωή τους, τα έχουν μάθει να ζουν με φόβο, μέ-

σα στην υποκρισία και την ανασφάλεια και τα

έχουν πείσει πως έτσι είναι η ζωή, έτσι είναι η

ελληνική κοινωνία.

Εκείνα, μην έχοντας άλλη επιλογή, υποτάσσον-

ται στη θέληση των ενηλίκων που τα επιβλέπουν

αφήνοντάς τα στη κακοτυχία τους και τα εκμε-

ταλλεύονται. Τα παιδιά των φαναριών συγκεν-

τρώνουν στα πρόσωπά τους πολύ δυστυχία. Είναι

πραγματικά αποτροπιαστική η ιδέα ότι κάποιοι

αδίστακτοι δεν δειλιάζουν ούτε μπροστά στα

τρομαγμένα μάτια των παιδιών που κακομετα-

χειρίζονται. Η ελληνική κοινωνία δεν είναι αυτή. Η ελληνική

πρόνοια δεν είναι αυτή. Και αν για τους άναν-

δρους που εκμεταλλεύονται αυτά τα παιδιά, αρ-

μόζει η πιο σκληρή ποινή της δικαιοσύνης, στα

παιδιά αυτά αξίζει να προσπαθήσει το κράτος

μας να τα εντάξει στην κοινωνία με τρόπο που

θα επουλώσει όσο το δυνατό καλύτερα τις πλη-

γές τους.

Απρ ίλιος – Μάιος 2012

Μαθητ ική ομάδα Α2

Της Κωνσταντίνας Κολομπάκη

Εικόνα 1 : Κυριακή Λιγοψυχάκη, Το παιδί των

φαναριών

http://www.gymnasio-platania.gr/

mailto:[email protected]

Σελίδα 2

Μετανάστευση - Παιδική εργασία

Ο καθρέφτης μιας αδιάφορης κοινωνίας

Στην Ελλάδα, εκτιμάται ότι κάθε χρόνο 10.000

παιδιά εγκαταλείπουν το σχολείο και μάλιστα

την υποχρεωτική εκπαίδευση. Τα στοιχεία για

την παιδική εργασία που αναφέρονται, δεν αν-

τικατοπτρίζουν την πραγματική εικόνα, καθώς

δεν υπάρχει συστηματική παρακολούθηση του

φαινομένου στην πλειοψηφία των κρατών, όπως

και στη χώρα μας. Άλλωστε, οι αριθμοί δεν θα

μπορούσαν να είναι ακριβείς όταν καταμετρούν

παιδικές ψυχικές «πληγές». Τις περισσότερες,

μάλιστα, φορές υπεύθυνοι είναι οι ίδιοι οι γο-

νείς, όπως επιβεβαιώνει και το «Χαμόγελο του

Παιδιού». Γονείς, για τους οποίους η τιμωρία δεν

ήρθε ποτέ. Φαίνεται πως η πραγματικότητα κα-

τέστησε επιτακτική την ανάγκη για την καθιέρω-

ση της 12ης Ιουνίου ως την Παγκόσμια Ημέρα

κατά της παιδικής εργασίας και ειδικότερα κατά

του περιορισμού της παράνομης διακίνησης

παιδιών, από το Διεθνή Οργανισμό Εργασίας.

Η ισχύουσα ελληνική νομοθεσία για την εργασία

Παιδική εργασία

των ανηλίκων είναι προσαρμοσμένη στις δια-

τάξεις της 138 διεθνούς σύμβασης εργασίας,

σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται σε παιδιά

άνω των 14 ετών να εκτελούν ελαφρές εργασί-

ες. Για τις προσπάθειες καθορισμού προϋπο-

θέσεων εργασίας των ανηλίκων συντάχθηκε

προεδρικό διάταγμα που αφορά κάθε ανήλικο

κάτω των 18 ετών. Σύμφωνα με αυτό, ορίζεται

ως παιδί, κάθε νέος που δεν έχει συμπληρώσει

το 15ο έτος της ηλικίας του ή όποιος νέος υπό-

κειται ακόμα σε υποχρεωτική σχολική φοίτηση.

Υπολογίζεται ότι τα εργαζόμενα ανήλικα παι-

διά του Οργανισμού αγγίζουν τα 246 εκατομμύ-

ρια ανά τον κόσμο, από τα οποία τα 171 εκα-

τομμύρια εργάζονται κάτω από επικίνδυνες

συνθήκες, χωρίς την τήρηση των στοιχειωδών

κανόνων υγιεινής και ασφάλειας.

Το φαινόμενο στις υποανάπτυκτες χώρες

Τα σκήπτρα στην παιδική εργασία κρατά η Α-

σία και οι χώρες του Ειρηνικού (122,3 εκατομ-

μύρια παιδιά) και η Αφρική (50 εκατομμύρια)

ενώ το φαινόμενο έχει υποχωρήσει στα 5,7 ε-

κατομμύρια παιδιά...

Στις χώρες αυτές, η παιδική εργασία είναι μέ-

ρος της καθημερινότητας. Εκατομμύρια ανήλικα

παιδιά εξαναγκάζονται να εργάζονται σε διά-

φορες, κατά κανόνα ανθυγιεινές εργασίες. Ο-

ρισμένοι γονείς εμπιστεύονται τα παιδιά τους

σε μεσίτες και τα ανταλλάσσουν με χρήματα.

Αναπτύσσεται έτσι ένα δουλεμπόριο παιδιών

με σκοπό την καταναγκαστική εργασία ή τη σε-

ξουαλική εκμετάλλευση.

Της Μιράντας Λουράκη

Εικόνα 2 : Χρυσή Πετράκη, Κωνσταντής, το παιδί των φαναριών

Σελίδα 3 Παιδική εργασία - Μετανάστευση

Το φαινόμενο στις αναπτυγμένες χώρες

Στη Μεγάλη Βρετανία, σύμφωνα με τους πιο

μετριοπαθείς υπολογισμούς περίπου το 25% των

11χρονων και περίπου το 66% των 14χρονων παι-

διών εργάζονται, παρακολουθώντας παράλληλα

και τα σχολικά του μαθήματα. Στη Μεγάλη Βρετα-

νία η εργασία επιτρέπεται από την ηλικία των 13

ετών, ενώ στο Νότιο Λονδίνο σε εργατικές λαϊκές

συνοικίες το 40% των παιδιών εργάζονται.

Ακόμα η Γερμανία καθώς αποτελεί ένα πολυπολι-

τισμικό κράτος με ιδιαίτερες πολιτικές ανακατα-

τάξεις τα τελευταία χρόνια, αποτελεί ένα ακόμα

ενδιαφέρον πεδίο μελέτης. Η Γερμανική νομοθεσία

απαγορεύει την παιδική εργασία, αλλά επιτρέπει

στα παιδιά ηλικίας άνω των 13 ετών να απασχο-

λούνται σε ελαφρές εργασίες και όχι για πάνω

από 2 ώρες ημερησίως. Παιδιά άνω των 13 ετών

δεν υποχρεούνται να παρακολουθούν το σχολείο

όταν εκπαιδεύονται σε κρατικό ή ιδιωτικό φορέα

για πάνω από 35 ώρες την εβδομάδα. Ορίζει μά-

λιστα και τις βαριές ανθυγιεινές εργασίες οι ο-

ποίες δεν πρέπει να ασκούνται από παιδιά.

Στην Ελβετία, τα δύο τελευταία χρόνια, υπάρχει

έξαρση του φαινομένου. Στην Ισπανία η παιδική

εργασία αφορά 200.000 άτομα. Η αύξηση της επι-

ταχύνθηκε μετά την ψήφιση από την κυβέρνηση

ενός νόμου που καταργούσε τους μέχρι τότε υ-

πάρχοντες περιορισμούς για τις μαζικές απολύ-σεις.

Εικόνα 3 : Κωνσταντίνα Κολομπάκη - Βασιλική

Ιβάνοβα: Ο Κωνσταντής, το παιδί των φαναριών

ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΠΑΙΔΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ και ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΤΜΗΜΑ: Α2

Συντονίστρια: Ευαγγελία Τρουλινού, φιλόλογος

Μετάφραση στα Αγγλικά : Καράγιωργα Ελένη, Αγγλικής φιλολογίας

Η εργασία στηρίχθηκε στο κείμενο της Λ. Ψαραύτη «Ο Κωσταντής», που μιλά για τον μικρό Κωνσταντή, ένα Αλβανάκι, παιδί των φαναριών, που βρίσκει αγάπη και θαλπωρή κοντά σε μια μοναχική γυναίκα τη μέρα του Μεγάλου Σαββάτου.

Θεματικά κέντρα της εργασίας:

παιδική εργασία και παιδιά των φα-ναριών οι οικονομικοί μετανάστες και τα προβλήματά τους

Στην Ελλάδα, εκτιμάται ότι κάθε

χρόνο 10.000 παιδιά εγκαταλεί-

πουν το σχολείο και μάλιστα την υποχρεωτική εκπαίδευση.

Σελίδα 4


“Ορολογία

Ο όρος Μετανάστευση, τόσο κατά τις κοινωνι-

κές επιστήμες όσο και κατά το Διεθνές Δίκαιο

αναφέρεται στην, για διάφορους λόγους, γε-

ωγραφική μετακίνηση ανθρώπων είτε μεμονω-

μένα είτε κατά ομάδες. Ο ίδιος επίσης όρος

χρησιμοποιείται και στις μετακινήσεις των

ζώων, πτηνών και ιχθύων. Ειδικότερα εκ της

αιτίας της μετακίνησης τα μεν ζώα και πουλιά

καθιερώθηκε να χαρακτηρίζονται "αποδημητι-

κά", ενώ τα ψάρια "μεταναστευτικά".

Αιτίες

Οι λόγοι που γεννούν το φαινόμενο της μετα-

νάστευσης είναι ποικίλοι κι εξαρτώνται από

τις συνθήκες που επικρατούν κατά δεδομένη

κάθε φορά χρονική περίοδο από τους τόπους

της προγενέστερης διαμονής στους τόπους

αποδημίας.

Ανθρώπινη μετανάστευση

Μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η μετα-

νάστευση των ανθρώπων, που είναι φαινόμενο

πανάρχαιο και που κάθε φορά καθορίζεται από

διαφορετικούς παράγοντες. Στα προϊστορικά

ακόμη χρόνια, οι διάφορες ανθρώπινες φυλές

ήταν αναγκασμένες να μεταναστεύουν από τον

έναν τόπο στον άλλο, προσπαθώντας να επι-

βιώσουν. Από τα κρύα κλίματα πήγαιναν στα

πιο ζεστά, από τα ορεινά στα πεδινά, από τα

φτωχά σε καρπούς και κυνήγι στα περισσότερο

πλούσια. Βλέπουμε λοιπόν πως ο κύριος λόγος

που δικαιολογούσε τη σταθερή μετανάστευση

στο παρελθόν, ήταν η προσπάθεια επιβίωσης.

Ο ίδιος λόγος ισχύει σε σημαντικό βαθμό και

«Η μετανάστευση των ανθρώ-

πων, είναι φαινόμενο πανάρχαιο

και που κάθε φορά καθορίζεται

από διαφορετικούς παράγοντες»

μέχρι σήμερα, που η μετανάστευση εμφανίζεται με

καινούριες μορφές. Ενώ στα προϊστορικά χρόνια

ήταν γενικό φαινόμενο η μετανάστευση και ανα-

γκαστικό πολλές φορές, στην ιστορική πια εποχή

αρχίζει να διαφοροποιείται, χωρίς να σταματά βέ-

βαια. Τώρα, μεγάλες ομάδες ανθρώπων μεταφέρο-

νται από τον ένα τόπο στον άλλο, μέσα στα πλαίσια

κυριάρχησης πάνω στους συνανθρώπους τους και

κατάκτησης καινούριων χωρών.

Αυτό ισχύει για τον αποικισμό από τους αρχαίους

Έλληνες μεγάλων περιοχών της Μεσογείου, πράγμα

που γενικεύεται κατά τους αλεξανδρινούς χρόνους,

υποβοηθούμενο από την κατακτητική πολιτική των

Ελλήνων βασιλιάδων της εποχής αυτής. Φοβερά με-

γάλη ήταν η μετανάστευση των Ευρωπαίων προς

την Αμερική, Αφρική και Ασία, με την ανακάλυψη

αυτών των ηπείρων και του φυσικού πλούτου που

διέθεταν. Η μετανάστευση, που άρχισε αυτά τα χρό-

νια και συνεχίστηκε για αρκετούς αιώνες, έπαιξε

καθοριστικό ρόλο στην όλη εξέλιξη της ανθρώπινης

κοινωνίας. Ο κόσμος πήρε μια άλλη όψη κι οι ήπει-

ροι αυτές έχασαν σε σημαντικό βαθμό το δικό τους

καθαρό χαρακτήρα. Παράλληλα, τα αποτελέσματα

αυτής της μετανάστευσης για τους λαούς των αποι-

κιών ήταν μοιραία, γιατί ουσιαστικά οι μετανάστες

μετέτρεψαν τους αυτόχθονες σε δούλους τους.

«Ανθρώπινη Μετανάστευση»

Των Δ. Καστρινάκη, Θ. Κισκήρα, Χ. Πετράκη


Το όφελος είναι, από μεν την πλευρά του κράτους που στέλ-νει τους μετανάστες, ότι λύνει κατά ένα μέρος το ζήτημα της ανεργίας κι από την δε πλευρά αυτού που δέχεται τους μετα-νάστες, ότι μπορεί να ελέγχει

καλύτερα πληθωριστικές τάσε-

ις της εσωτερικής αγοράς

Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η μετανάστευση

παίρνει καινούριες μορφές. Ο πόλεμος αυτός

έριξε τις περισσότερες χώρες της

Ευρώπης σε οικονομική κρί-

ση, τις συνέπειες της

οποίας προσπάθησε

να αποφύγει ση-

μαντικός αριθμός

κατοίκων τους,

μεταναστεύον-

τας στις ΗΠΑ,

που δεν είχαν

θιγεί άμεσα από

την παγκόσμια

σύρραξη και βάδι-

ζαν σταθερά κι ανο-

δικά προς την κατάκτη-

ση της παγκόσμιας ηγεμονί-

ας. Παρόλα τα μέτρα που πάρθηκαν

από τις κυβερνήσεις, η διαρροή των φτωχών

Ευρωπαίων προς τη μεγάλη ήπειρο συνεχίστηκε

και μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Και-

νούριο κύμα μετανάστευσης έχουμε στη διάρ-

κεια και μετά τον πόλεμο αυτό, όπου χιλιάδες

άτομα ξεκληρίστηκαν, ξεσηκώθηκαν και κυνη-

γήθηκαν από τους τόπους τους και μεταφέρθη-

καν, είτε εθελοντικά είτε συχνά με τη βία, στα

πιο απίθανα μέρη της γης.

Μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Ευρώπη η

Γερμανία και στην Αμερική οι ΗΠΑ κι ο Καναδάς

άρχισαν σιγά - σιγά να γίνονται οι παγκόσμιες

αγορές εργατικής δύναμης, που εξασφαλίζο-

νταν από τα φτωχά και οικονομικά καθυστερη-

μένα κράτη, σαν την Ελλάδα, Ισπανία, Τουρκία,

ορισμένα κράτη της Ασίας κ.ά. Η δυνατότητα

απορρόφησης όλων αυτών των μισθωτών ερ-

γατών από αλλού, δόθηκε στις παραπάνω χώ-

ρες με την τεράστια οικονομικοτεχνική ανάπ-

τυξη που χαρακτηρίζει τα μεταπολε-

μικά χρόνια. Οι ΗΠΑ βγήκαν οικο-

νομικά ενισχυμένες από τον

πόλεμο και το ίδιο και η

Γερμανία, η οποία παρότι

νικήθηκε, κατόρθωσε μέ-

σα σε λίγο διάστημα να

γίνει μια από τις μεγα-

λύτερες βιομηχανικές

χώρες της Ευρώπης. Έτσι

λοιπόν έχουμε το θαύμα

της Γερμανίας, που άνοιξε

τις πόρτες της στους μετα-

νάστες από όλη την Ευρώπη,

εκμεταλλευόμενη με αυτό τον τρόπο

τη δυνατότητα αγοράς φτηνότερης εργατι-

κής δύναμης. Τεράστιος αριθμός Ελλήνων, κυ-

ρίως από τις βόρειες αγροτικές περιοχές της

χώρας μας, φεύγει εκείνη την εποχή στην Ευ-

ρώπη και πιο πολύ στη Γερμανία, ζητώντας

δουλειά στις εκεί αγορές.

Όσο η ζήτηση από τα κράτη αυτά ήταν μεγάλη,

τότε τα προβλήματα αποκατάστασής τους ήταν

σχετικά εύκολα, θα μπορούσαμε να πούμε, ενώ

σήμερα όμως που η γενική κρίση θίγει και τη

Γερμανία, μεγάλος αριθμός αναγκάζεται να

επαναπατριστεί ή να παλεύει με διάφορους

τρόπους να προσαρμοστεί στις καινούριες δυσ-

κολίες. Ήταν τόσο σοβαρό το ζήτημα της μετα-

νάστευσης για το ελληνικό κράτος, που άρχισε

να απασχολεί και τις κυβερνήσεις, που προ-

σπάθησαν να έρθουν σε μια συνεννόηση με τα

κράτη που δέχονται τους μετανάστες. Με ειδι-

κές συμβάσεις, που κλείνονται σε διακρατικό

επίπεδο, ολόκληρες αποστολές στέλνονται για

να δουλέψουν στα ξένα εργοστάσια. Το όφελος

είναι, από μεν την πλευρά του κράτους που

στέλνει τους μετανάστες, ότι λύνει κατά ένα

μέρος το ζήτημα της ανεργίας κι από την δε

πλευρά αυτού που δέχεται τους μετανάστες,

ότι μπορεί να ελέγχει καλύτερα πληθωριστικές

τάσεις της εσωτερικής αγοράς.

[

Σελίδα 6


1η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΝΤΙΜΚΑ ΙΑΝΚΟΒΑ

Την συνέντευξη έδωσε η Ντόρα Ιάνκοβα στην

κόρη της Ντίμκα Ιάνκοβα από την τάξη Α2. Η

κυρία Δήμητρα Ιάνκοβα είναι από την Βουλγα-

ρία και ζει ως μετανάστις στην Ελλάδα εδώ και

16 χρόνια.

Ε: Πώς ήταν η Ελλάδα για εσάς αφού δεν

γνωρίζατε καν την ελληνική γλώσσα;

Α: Ήταν πολύ δύσκολο, όπως λέτε, δεν ήξερα

καν τη γλώσσα, όμως με το που άρχισα να

ψάχνω δουλειά αργά ή γρήγορα την έμαθα.

Ε: Γιατί διαλέξατε την Ελλάδα;

Α: Είχα ακούσει πολλά για αυτή τη χώρα και δεν

φανταζόμουν ποτέ πως θα ερχόταν η σημερινή

οικονομική κρίση, αλλά και επειδή έχω φίλους

και συγγενείς.

Ε: Πώς σας φέρονται οι Έλληνες;

Α: Μερικοί Έλληνες είναι μια χαρά άνθρωποι,

όμως κάποιοι άλλοι έχουν απαίσια συμπεριφο-

ρά. Κάνουν λες και ήρθαμε από άλλο πλανήτη.

2η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΙΒΑΝΟΒΑ

Την συνέντευξη έδωσε ο Δημήτρης Μαρίνοβ

στην εγγονή του Βασιλική Ιβάνοβα.

Ε: Πώς αποφασίσατε να αφήσετε την πατρίδα

μας, τα παιδιά μας, μας γονείς μας;

Α: Για μια καλύτερη ζωή. Στη Βουλγαρία είχε

ανεργία και γι’ αυτό ήρθαμε στην Ελλάδα, για

ένα καλύτερο μέλλον και για μας και για τα

παιδιά μας.

Ε: Πώς ήταν τον πρώτο καιρό στην Ελλάδα;

Α: Αρχικά ήταν δύσκολα γιατί είχαμε έρθει χω-

ρίς τα παιδιά μας και μας έλειπαν πολύ. Πα-

ρόλο που δεν ξέραμε κανέναν ούτε κάν τη

γλώσσα, καταφέραμε παρά μας δυσκολίες να

αρχίσουμε μια νέα ζωή με τα παιδιά μας.

Ε: Τι δουλειές κάνατε στην αρχή;

Α: Όταν ήρθαμε ήταν φθινόπωρο και η πρώτη

μας δουλειά ήταν στα σταφύλια. Αργότερα

δουλέψαμε μας ελιές και μετά που μάθαμε τη

γλώσσα, δουλέψαμε και σε ξενοδοχεία.

Ε: Πόσο συχνά μιλούσατε με τα αδέλφια μας και

τα παιδιά μας;

Α: Όσο τα παιδιά μας βρισκόντουσαν στη

Βουλγαρία, μιλούσαμε στο τηλέφωνο κα-

θημερινά.

Ε: Πώς περνούσε η ζωή μας εδώ στην Ελλάδα;

Α: Δεν είχαμε σταθερή δουλειά και προσπαθού-

σαμε να δουλεύουμε για να μαζέψουμε λεφτά

για τα χαρτιά μας. Τώρα όμως τα πράγματα

έχουν αλλάξει προς το καλύτερο.

Ε: Στην αρχή πώς σας φέρονταν οι Έλληνες;

Α: Υπήρχαν κάποιοι που μας φέρονταν ρατσι-

στικά, αλλά υπήρχαν και κάποιοι άλλοι που

χάρη σ’ αυτούς κάναμε τα πρώτα μας βήματα.

Ε: Σκέφτεστε να μείνετε για αρκετό καιρό ακόμα

στην Ελλάδα;

A: Τώρα που έχουμε σταθερή δουλειά, σκεφτό-

μαστε να μείνουμε για αρκετό καιρό ακόμα στην

Ελλάδα.

3η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΣΤΑΝΚΑ ΚΟΣΤΟΒΑ

Τη συνέντευξη την έδωσε η κυρία Κόστοβα στην

κόρη της Στάνκα Κόστοβα, μαθήτρια της τάξης

Α2. Η κυρία Κόστοβα είναι από την Βουλγαρία

και ζει ως μετανάστις στην Ελλάδα εδώ και 10

χρόνια.

Ε: Πώς αποφασίσατε να αφήσετε την πατρίδα

σας, τα παιδιά σας και τους γονείς σας;

Α: Ήταν δύσκολο να αφήσω τους συγγενείς μου,

αλλά όταν δεν είχα δουλειά και η πατρίδα μου

ήταν σε οικονομική κρίση αναγκάστηκα να με-

ταναστεύσω στην Ελλάδα.

Ε: Πώς ήταν η αρχή στην Ελλάδα;

Α: Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολα, δεν ξέραμε

κανέναν, μας κοιτούσαν περίεργα, κάποιοι Έλ-

ληνες μας εκμεταλλευόντουσαν, μας έλειπαν

πολύ τα παιδιά μας και το χειρότερο δεν ξέρα-

με την γλώσσα.

Ε: Γιατί διαλέξατε την Ελλάδα;


A: Επειδή η Ελλάδα είναι πιο κοντά στη Βουλγα-

ρία και θα μπορούσαμε εύκολα να μεταναστεύ-

σουμε.

Ε: Τι δουλειές κάνατε στην αρχή;

A: Πρώτα αρχίσαμε να μαζεύουμε ελιές, πορτο-

κάλια κ.α. Βασικά

δουλεύαμε σε πο-

λύ σκληρές δουλ-

ειές.

Ε: Πώς ήταν η ζωή

σας χωρίς νόμιμα

χαρτιά;

Α: Φοβόμασταν μην μας πιάσει η αστυνομία,

κρυβόμασταν, ήμασταν πολύ προσεκτικοί. Δεν

κάναμε κάτι κακό, απλώς δεν είχαμε νόμιμα

χαρτιά. Η αστυνομία θα μας έστελνε πίσω στην

Βουλγαρία.

Ε: Πώς είναι σήμερα η ζωή σας στη Ελλάδα;

Α: Για εμάς τους μετανάστες, η ζωή στην Ελλά-

δα είναι δύσκολη, αλλά στην πατρίδα μας είναι

δυσκολότερη. Το χειμώνα δύσκολα βρίσκεις τώ-

ρα δουλειά, γι’ αυτό περιμένομε το καλοκαίρι

που μπορείς πιο εύκολα να βρεις δουλειά.

E: Πώς σας φέρονται οι Έλληνες;

Α: Κάποιοι Έλληνες είναι ρατσιστές, αλλά κά-

ποιοι είναι πολύ καλοί άνθρωποι.

ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΣΤΗΝ

ΙΤΑΛΙΑ ΤΗΝ ΕΠ0ΧΗ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΕΥΗ ΛΟΥΛΟΥΔΗ

Την συνέντευξη πήρε η Εύη Λουλούδη από

τον πατέρα της κύριο Δημήτρη Λουλούδη.

Ε: Πόσο χρονών ήσασταν όταν πήγατε

στην Ιταλία ;

Α: Ήμουνα 18 χρονών όταν πήγα στην Ιτα-

λία

Ε: Ποιος ο λόγος που πήγατε σε μια ξένη χώρα ;

Α: Την εποχή που πήγα στην Ιταλία, το 1973,

στην Ελλάδα υπήρχε η Δικτατορία (Χούντα) και

για έναν άνθρωπο διαφορετικών πεποιθήσεων

η ζωή ήταν πολύ δύσκολη ως αφόρητη.

Ε: Ήταν εύκολα ή δύσκολα εκείνα τα χρό-

νια και γιατί ;

Α: Οι δυσκολίες της εποχής ίσως να ήταν

μεγάλες. Το νεαρό της ηλικίας, μακριά απ’

τους γονείς, χωρίς φίλους, ξένη χώρα, ξέ-

νη γλώσσα, λίγο ο ρατσισμός, ο φόβος για

το άγνωστο, τα οικονομικά. Όλα αυτά δυσκόλε-

ψαν κάπως την παραμονή μου εκεί στην Ιταλία.

Ε: Υπήρχαν προβλήματα και αν ναι πώς τα αν-

τιμετωπίσατε ;

Α: Τα προβλήματα τον πρώτο καιρό ήταν αρκε-

τά, όπως προανέφερα. Μα τα αντιμετώπισα

αρκετά καλά, χρόνο με το χρόνο. Ίσως με βοή-

θησε ο εξωστρεφής χαρακτήρας μου. Δεν ξεχνώ

βέβαια ποτέ ότι η Ιταλία της εποχής ήταν φιλι-

κά προσκείμενη απέναντι σε άτομα όπως εγώ.

Ο δήμος, τα κόμματα, οι πολιτικές οργανώσεις

και γενικά η καλοσύνη και η περιέργεια του ε-

παρχιώτη (ζούσα σε χωριό).

Ε: Πόσο καιρό μείνατε εκεί ;

Α: Έμεινα αρκετά χρόνια και μετά τις σπουδές

μου δουλεύοντας

πλέον νόμιμα.

Γύρω στα 20

χρόνια.

Ε: Ποιες ήταν οι

διαφορές ανάμε-

σα στην Ελληνική

νοοτροπία και την Ιταλική ;

Α: Δεν υπήρχαν και μεγάλες διαφορές στην νο-

οτροπία μεταξύ των δύο λαών. Δεν αισθανό-

μουν και τόσο ξένος ανάμεσα τους. Φυσικά εί-

χαν πρωτοποριακές ιδέες. Η βιομηχανία τους

Όταν δεν είχα δουλειά και η πατρίδα μου ήταν σε οικονο-μική κρίση αναγκάστηκα να

μεταναστεύσω στην Ελλάδα

Όταν πήγα στην Ιταλία, στην Ελλάδα υπήρχε η Δικτατορία

και για έναν άνθρωπο διαφορε-τικών πεποιθήσεων η ζωή ήταν

πολύ δύσκολη ως αφόρητη.

Σελίδα 8


μεγάλη. Ο κινηματογράφος, τα θέατρα, οι πα-

ραδοσιακές γιορτές φανταστικές. Οι διαδηλώ-

σεις, οι πορείες ειρήνης, και γενικά η καθημερι-

νότητα ήταν κάπως διαφορετική εν συγκρίσει

με την Ελλάδα της εποχής.

Ε: Τι σπουδάσατε ;

Α: Ευτύχισα να σπουδάσω στην φαρμακευτική

σχολή στην πόλη Perugia, πόλη στο κέντρο της

Ιταλίας κοντά στο Assisi.

Ε: Πόσα χρόνια σπουδάσατε ;

Α: Σπούδαζα για αρκετά χρόνια δουλεύοντας

συγχρόνως, βλέπετε έπρεπε να λύσω πρώτα το

βιοποριστικό.

Ε: Ποια η διαφορά ανάμεσα στα ελληνικά πα-

νεπιστήμια και στα ιταλικά;

Α: Υπήρχαν μεγάλες διαφορές πρώτα πρώτα

από πανεπιστήμιο σε πανεπιστήμιο στην ίδια

την Ιταλία. Από πόλη σε πόλη άλλαζε η δυσκο-

λία και η ποιότητα του πανεπιστημίου. Στο νό-

το της Ιταλίας τα πράγματα ήταν κάπως πιο

εύκολα εν συγκρίσει με το κέντρο ή το βορρά,

και φυσικά από σχολή σε σχολή! Ήταν εύκολα ή

δύσκολα. Τώρα αν κρίνω μόνο από το γεγονός

ότι την ίδια εποχή οι συμμαθητές μου στην Ελ-

λάδα οι οποίοι σπούδαζαν Θεσσαλονίκη ή Αθή-

να μου ανάφεραν ότι δεν είχαν βιβλία παρά μό-

νο σημειώσεις, τα εργαστήρια ανύπαρκτα, τότε

μπορώ να πω μετά βεβαιότητας ότι τα Ιταλικά

πανεπιστήμια εκείνης της εποχής ήταν πιο α-

ναβαθμισμένα.

Ε: Κάνατε γνωριμίες με Ιταλούς; Είχατε κοινές

παρέες με Ιταλούς;

Α: Έκανα γνωριμίες και φιλίες με τους Ιταλούς.

Γνωρίστηκα και έζησα με ανθρώπους από όλες

σχεδόν τις κοινωνικές τάξεις, πολύ γρήγορα και

εύκολα μάλιστα. Οι Έλληνες της πόλης ήταν

λιγοστοί, δεκατρείς στον αριθμό, με τα προβλή-

ματά τους. Διάλεξα να κατοικήσω στην επαρ-

χία. Ήταν πιο ζεστή και προσιτή σε μένα. Γνώ-

ρισα πολλές οικογένειες πλέον και όχι μόνο

συμφοιτητές μου. Έχω πολλούς φίλους ακόμα,

παρά τα χρόνια που περάσανε. Επικοινωνώ

μαζί τους συχνά, μ’ επισκέπτονται και εγώ το

ίδιο, ανελλιπώς.

Εικόνα 4 : Ζωή Καρδαμάκη, Ο Κωνσταντής πουλάει πράγματα στα φανάρια

Γυμνάσιο Πλατανιά

Πλατανιάς

Κρήτη, 73014

Τηλέφωνο:

[003]28210.68020

[003]28210.83604

Fax:

[003]28210.68020

E-Mail: [email protected]

Δείτε το νέο μας δικτυακό

τόπο! Επισκεφτείτε μας στη

διεύθυνση :

www.gymnasio-platania.gr




1. CHILD WORK

Painting 1 : Chrysi Petraki, Little Konstandis, a traf-fic-lights child

“Child Work” Miranda Louraki

Summary

Numbers are shocking and they show a world wide

problem: 200 million children between 5-15 years

of age all over the world are victims of exploita-

tion, games and friends by their families. Normally

a child at this age is supposed to have certain

things such as freedom, medical treatment and a

home. The phenomenon of working children is

more usually found in undeveloped and poor

countries where financial exploitation exists. Un-

fortunately the same problem can be met in de-

veloped countries too but in smaller degrees.

2. MIGRATION

A) Financial immigrants and their problems

Three interviews by Dimka Iankova, Vasiliki

Ivanova, Stanka Kostova

PLATANIAS JUNIOR HIGH SCHOOL SCHOOL YEAR 2011-2012 SUBJECT: GREEK LITERATURE A2 CLASS (7th Grade) PASSAGE: KONSTANDIS by L. PSARAFTI Subject matter of the passage: Little Konstandis, a boy from Albania, a traffic-lights child, finds love and affection near a lonely woman on Holy Saturday. Main ideas: child work and traffic-lights children financial immigrants and their problems CROSS- THEMATIC PROJECT CHILD WORK AND MIGRATION A2 CLASS MAY 2012 Teacher in charge: Evangelia Troulinou, Litera-ture Teacher Translation to English: Elena Karagiorga, Teacher of English CONTENTS 1. CHILD WORK Α) “Traffic- lights children” Β) Miranda Louraki: “Child work” 2. MIGRATION A) Financial immigrants and their problems- Three interviews by Dimka Iankova, Vasiliki Ivanova, Stanka Kostova B) A Greek emigrant to Italy during the XOYNTA dictatorship – Interview by Evi Louloudi

Contact info :

Platanias Junior Highschool 73014 – Platanias Greece – Crete

Tel.: (003)2821068020 Email : [email protected]

URL : http://www.gymnasio-platania.gr



Σελίδα 10


1. The interview was given by Dora Iankova to her

daughter Dimitra Iankova from A2 class. Mrs.

Iankova is from Bulgaria and has lived as an immi-

grant in Greece for 16 years.

Q: What has Greece been like for you since you

didn’t speak the language?

A: It has been very hard, as you say, I didn’t speak

the language, but in time, as I was looking for a

job, I learned it.

Q: Why did you choose Greece?

A: I had heard a lot about this country, plus I

thought that this economic crisis would never

happen, but also I have friends and relatives here.

Q: How do Greeks treat you?

A: Some of them are fine, but others have a terri-

ble attitude, as if we came from another planet.

2. Dimitri Marinov gave this interview to his

granddaughter Vasiliki Ivanova.

Q: Why did you decide to leave your country, your

children and your parents?

A: For a better life. There was a lot of unemploy-

ment in Bulgaria so we came to Greece looking for

a better future for us and our children.

Q: How were things at the beginning?

A: It was very hard at the begging because we

came here without our children and we missed

them a lot. Although we knew nobody not even

the language, we managed to start a new life with

our children.

Q: Where did you work at the beginning?

A: It was autumn when we first came here and our

first job was collecting grapes. Later we collected

olives and when we learnt Greek we worked in a

hotel.

Q: How often did you use to communicate with

your relatives?

A: We used to talk with our children every day

when they were in Bulgaria.

Q: What was your life like in Greece?

A: we didn’t have a stable job. We used to work in

order to collect money for our license papers.

However things have changed now for the better.

Q: How did Greeks treat you at the begging?

A: Some people were racists but some others

helped us start a new life.

Q: Are you thinking if staying in Greece for a long

time?

A: Now our jobs are stable we are thinking of

staying here for quite some time. Now we feel

strong to get on with our lives.

3. Mrs. Kostova gave this interview to her daugh-

ter Stanka Kostova student in A2 class. She is from

Bulgaria and has been living in Greece as an immi-

grant for 10 years.

Q: Why did you decide to leave your country, your

children and your parents?

A: It was hard for me to leave all my relatives be-

hind but we couldn’t find a job in my country

since Bulgaria was in a financial crisis. There was

urgent need for us to migrate to Greece.

Q: How were things at the beginning?

A: It was difficult for us. People used to look at us

suspiciously, some others exploited us. We missed

our children a lot and what’s worse we didn’t

speak the language.

Q: Why did you choose Greece?

A: Because Greece is near Bulgaria and it was easy

to move here.

Q: What kind of jobs did you do at the beginning?

A: We started collecting olives, oranges etc. All of

them were hard jobs.

Q: What was life like without legal papers?

A: We were hiding from the police and were scared

all the time because we would be send back, alt-

hough we hadn’t done anything wrong.

Q: What is your life now in Greece?

A: For us immigrants life in Greece is difficult but

in Bulgaria it Is more Difficult. We are waiting for

the summer to come because then it is easier to

find a job.


Q: How do Greeks treat you?

A: Some of them are racists but others are really

good people.

B) A Greek emigrant to Italy during the XOYNTA

dictatorship – Interview by Evi Louloudi.

This interview was taken by Evi Louloudi from her

father Dimitris Louloudis.

Q: How old were you when you first went to Italy,

and when did you go?

A: When I went to Italy I was 18 (eighteen) years

old and it was in 1973.

Q: Why did you go to a foreign country?

A: The year I went to Italy, there was dictatorship

in Greece and for a person like me whose political

views were so different, life in Greece was unbear-

able.

Q: Were those years in Italy difficult and why?

A: The difficulties in those days were a lot because

I was so young far away from my parents without

friends in a foreign country. Not speaking the for-

eign language and racism were also very difficult.

Q: How long did you stay there?

A: I stayed there for several years and after I fin-

ished university I worked legally for almost 20

(twenty) years.

Q: Were there any problems and if yes how did

you deal with them?

A: As I mentioned before I had a lot of problems

but I dealt them day by day. Forty two years ago

the Italian community, the parties, the political

organizations and the kindness of people helped

me and other people like me.

Q: What were the differences between the Greek

culture and the Italian?

A: There weren’t many differences in culture of the

two countries. They were both important because

of their great history and civilization. I didn’t feel

like a foreigner. They had a great industry, great

theatres and celebrations too. Their demonstra-

tions, peace processions and every day life were

different to what I was used to in Creece.

Q: What did you study?

A: I studied in the Pharmaceutical School of Peru-

gia, in the centre of Italy near Assisi.

Q: How many years did you study?

A: I studied for many years working for my living

at the same time.

Q: What were the differences between Greek uni-

versities and Italian?

A: There were a lot of differences. First of all there

were differences from one university to the other

in Italy. From one town to the other the difficulties

and quality of university varied. In south Italy

things were easier in comparison to the centre of

Italy or the north. And of course from one school

to the other it varied as well. At that same time my

classmates in Greece who studied in Thessaloniki

or Athens had mentioned that they didn’t have

books. Just notes and there weren’t any laborato-

ries.

Q: Did you make Italian friends?

A: Of course I met Italians and we became friends.

I met people of different social status. In my town

there were only 13 (thirteen) Greeks, each of them

had to deal with problems. I chose to live in the

outskirts of the city. They were very friendly to-

wards me. I met a lot of families and apart from

my classmates, I have still got a lot of friends and

we still contact with each other.

Σελίδα 12


Παιδική εργασία - Μετανάστευση

Documents

Transcript of Παιδική εργασία - Μετανάστευση