ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 38, ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ 2011

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥΤεύχος 56

Μάιος 2014

1

Η μεγάλη σημασία της Ασφάλισης Ζωής.

Μαγειρεύοντας

Ποιος έχει τον έλεγχο;

Τα νέα του Sonrise

Συντακτική επιτροπή:

Βαρσάκη Σταυρούλα – Ψυχολόγος Λουίζος, Κωνσταντίνος Παπαβασιλείου Έλενα Στέιμαν - Κοκκαλίδου Μαρέικε –

Παιδοψυχολόγος Τζαιλέρογλου Καλλιόπη - Λογοθεραπεύτρια Τσιλβίδου Μαρία - Βρεφονηπιοκόμος -

Ειδική Παιδαγωγός

Σύνταξη - Επιμέλεια: Βαρσάκη Σταυρούλα

Ιδιοκτήτης: Στέιμαν - Κοκκαλίδου Μαρέικε

Εκδότης: Στέιμαν - Κοκκαλίδου Μαρέικε

Επωνυμία: «Περί Αυτισμού»

Έδρα: Ελλησπόντου 22, Καλαμαριά

Διεύθυνση αλληλογραφίας: Ελλησπόντου 22, Καλαμαριά, Τ.Κ. 55132

Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2310- 450941 & 6940402054

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: ypostirixigoneon @ gmail . com

Ιστοσελίδα: www . kyg . gr

Μήνας - Τεύχος: Μάιος 2014, 56ο τεύχος

Ετήσια συνδρομή:

25 ευρώ - στο λογαριασμό 483-002121-042164 Alpha Bank (STEEMAN MARIA EUGENI KORN)

Προθεσμία για συμμετοχή στο επόμενο τεύχος: 15 / 6 / 2014

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ

ΣΤΗΛΗ ΤΟΥ Σ. ASPERGER

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ ΝΕΑ

ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΥΤΙΣΜΟ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ SONRISE

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΝΤΑΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 38, ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ 2011

Ποιος έχει τον έλεγχο;

Ζω στην Ελλάδα 27 χρόνια τώρα και ασχολούμαι όλο αυτόν τον καιρό με οικογένειες με αυτιστικά παιδιά. Πολλές φορές μου έρχονται ιδέες για να βελτιώσω κάτι, αλλά όλα τα χρόνια ακούω πως «αυτό δε γίνεται στην Ελλάδα». Για παράδειγμα πρότεινα κάποτε σε μερικούς γονείς να βρούμε εθελοντές, μα η πρόταση αυτή ποτέ δεν μετατράπηκε σε πράξη αναζήτησης. Αυτή η στάση όμως μας εμποδίζει να πάμε μπροστά.

Αυτό που γενικά παρατηρώ με μεγάλη μου λύπη είναι πως σ’ όλα τα χρόνια έχει υπάρξει ελάχιστη αλλαγή στην νοοτροπία των γονιών. Αναφέρομαι σε μια παθητικότητα απέναντι στα προβλήματα, μια έλλειψη αποφασιστικότητας και δημιουργικότητας. Ωστόσο, οι περισσότεροι γονείς παίρνουν πολύ σοβαρά την καθαριότητα και την αποφυγή μικροβίων. Δεν δίνουν σημασία όμως στην αρμονία, τη χαρά και το γέλιο. Δεν ξεχωρίζουν εύκολα τα σημαντικά από τα ασήμαντα σε μια σχέση και στην διαπαιδαγώγηση του παιδιού. Κατά τη γνώμη μου αυτό συμβαίνει επειδή πολλές φορές απλά κάνουν μια προσπάθεια επιβίωσης, παραβλέποντας έτσι ότι η ζωή μπορεί να είναι τόσο ωραία, αν ξέρεις να την χαίρεσαι πραγματικά! Από ο, τι καταλαβαίνω, αυτό δεν είναι αυτονόητο για τους περισσότερους γονείς, αλλά ο καθένας όμως μπορεί να αποκτήσει μια πιο εποικοδομητική στάση στη ζωή, αν το θελήσει.

Όταν ήμουν έγκυος, ο γυναικολόγος μου έτυχε να έχει βοηθήσει κι άλλες Ολλανδέζες στον τοκετό και μου είπε το εξής: «Εσείς οι Ολλανδέζες έρχεστε σε μένα για ιατρική στήριξη, αλλά γενάτε μόνες σας. Οι Ελληνίδες περιμένουν από μένα να φέρω το παιδί τους στον κόσμο και το θεωρούν δική μου ευθύνη.»

Το ίδιο ακριβώς παρατηρώ καθημερινά στην δουλειά μου. Οι γονείς φέρνουν το παιδί σε μένα και περιμένουν εγώ να το θεραπεύσω. Ενδιαφέρονται πολύ, κοιτάνε μέσω του τζάμι-καθρέφτη, αλλά σπάνια εφαρμόζουν το θεραπευτικό παιχνίδι στο σπίτι. Σπάνια φτιάχνουν ένα δωμάτιο παιχνιδιού για το θεραπευτικό παιχνίδι και ελάχιστοι γονείς παίζουν με το παιδί τακτικά με τον τρόπο που τους μαθαίνω. Ενώ είναι δεδομένο ότι το παιδί θα βελτιωθεί πάρα πολύ, όταν θα αρχίσουν να χαίρονται τη σχέση τους με το παιδί τους, εφόσον θα το γνωρίσουν με χαρούμενο, θετικό τρόπο και θα αντιληφθούν τις δυνατότητές του, αντί να κοιτάνε συνεχώς τους περιορισμούς του.

Προσελκύω εθελοντές τουλάχιστον δέκα χρόνια τώρα. Απέδειξα ότι αυτό γίνεται και με το παραπάνω εδώ στην Ελλάδα! Περίμενα να αρχίσει να χτυπάει το τηλέφωνο συνέχεια από γονείς να μου ζητάνε εθελοντή. Σας πληροφορώ ότι αυτό δεν έχει γίνει σχεδόν ποτέ και κυριολεκτικά μόνο δύο γονείς μου το έχουν ζητήσει σε όλα αυτά τα χρόνια!

1

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 38, ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ 2011

Και είναι χαρακτηριστικό πλέον πως δεν έχω δει γονείς, που μου φέρνουν εθελοντές για εκπαίδευση….. Όλα τα περιμένουν από μένα και εγώ τους το προσφέρω στο δίσκο. Ακόμα και τότε μπορεί να μην μπορούν να δεχτούν αυτή την στήριξη για τον άλφα ή βήτα λόγο.

Όλα αυτά δεν τα γράφω με παράπονο, απλά τα διαπιστώνω. Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να δημιουργήσω αρνητισμό. Αναρωτιέμαι γιατί δεν ενεργοποιούνται οι γονείς με σκοπό να προκαλέσουν τις επιθυμητές αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού τους. Αφού μπορούν! Τι χρειάζονται να γίνουν πιο αποφασιστικοί; Τι περιμένουν όταν πηγαίνουν το παιδί τους σε θεραπείες από τις οποίες δεν βλέπουν καμία πρόοδο και δεν είναι ευχαριστημένοι;

Ένας πατέρας μου είχε ζητήσει κάποτε να του υπογράψω πως το παιδί του δε θα χειροτέρευε εάν θα πήγαινε στη λογοθεραπεία. Δε μπορεί ένας γονιός να κρίνει μόνος του αν κάποια θεραπεία κάνει καλό ή όχι στο παιδί του;

Εγώ θεωρώ το κυριότερο κριτήριο για ένα σωστό θεραπευτή, το γεγονός ότι ο γονιός χαίρεται να πηγαίνει σ’ αυτό το χώρο και αισθάνεται άνετα με το θεραπευτή. Έπειτα είναι σημαντικό το παιδί να πηγαίνει εκεί με χαρά. Με το ζόρι δε γίνεται θεραπεία. Ειδικά στον αυτισμό, που το πρόβλημα είναι στη σχέση. Η σχέση αυτή λοιπόν πρέπει να είναι άψογη και ευχάριστη, αλλιώς δε θα έχουμε πρόοδο στην κοινωνικότητα.

Ο γονιός έχει τον έλεγχο όσον αφορά την αντιμετώπιση του παιδιού του. Δεν υπάρχει λόγος να ανεχτεί ούτε ιατρό ούτε θεραπευτή που δεν τον εξυπηρετεί όπως του αρέσει. Πρέπει να ξέρει ότι πολλά αλλάζουν όταν ο ίδιος παίρνει αυτόν τον έλεγχο. Είναι ανάγκη να κάνει επιλογές που ταιριάζουν με τον ίδιο και να ακούει την εσωτερική του φωνή, που ξέρει τι είναι το σωστό.

Ο φόβος δεν είναι ποτέ καλός οδηγός. Το να τρέχει ο γονιός με το παιδί σε διάφορες θεραπείες είναι λάθος. Κοινωνικότητα αποκτάει το παιδί σε σχέση με τον γονιό πρώτ’ απ’ όλα και κατά προτίμηση στο σπίτι του. Το άγχος ότι μήπως παραλείψει κάτι, δεν οδηγεί σε πρόοδο, αλλά αντιθέτως σε εξάντληση και έλλειψη κοινωνικότητας. Αυτό που χρειάζεται πρώτα είναι μια ευχάριστη σχέση, και όχι μόνο με τον θεραπευτή.

Πιστεύω ότι ομάδες γονέων μπορούν να συμβάλλουν σαν ένα κίνητρο για να αυξηθεί η αυτοπεποίθηση των γονιών. Κανένας γονιός δεν είναι μόνος. Υπάρχουν πολλοί που περνάνε τις ίδιες δυσκολίες και έτσι μπορούν να στηρίξουν ο ένας τον άλλον. Σε μια ομάδα μπορεί ο γονιός να μάθει να ζητήσει κάτι για τον εαυτό του, κάτι που θα τον αλλάξει τα πάντα! Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θέλουν να προσφέρουν ουσιαστική βοήθεια, αλλά για να μπορέσει ο γονιός να βρει αυτούς τους ανθρώπους, πρέπει να τους αναζητήσει. Αν δεν δηλώνει τις ανάγκες του, δεν θα βρει βοήθεια.

2

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 38, ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ 2011

Χρειάζεται δουλειά λοιπόν! Ο, τι ‘δε γίνεται στην Ελλάδα’ αυτή τη στιγμή, μπορεί να ξεκινήσει τώρα. Στα Ολλανδικά λέμε: «Το όχι το έχεις, το ναι μπορείς να το αποκτήσεις.» Τότε μπορείς να σκεφτείς τρόπους για να δημιουργήσεις αυτό που πραγματικά θέλεις. Εγώ αυτό πιστεύω και αυτή την νοοτροπία ακολουθώ, συμφωνείτε και εσείς; ◄

Μαρέικε Στέιμαν – ΚοκκαλίδουΕξελικτική κλινική ψυχολόγος,

πτυχ. Παν. ‘Αμστερνταμ

«Αν ένα αυγό σπάσει από εξωτερική δύναμη, τότε η ζωή τερματίζεται. Αν σπάσει από εσωτερική δύναμη, η ζωή ξεκινά.

Τα σπουδαία πράγματα πάντα ξεκινούν εκ των έσω!»

Η μεγάλη σημασία της Ασφάλισης Ζωής.

Θα ήθελα να εκθέσω ένα μεγάλο ζήτημα, του οποίου την σημασία πολλοί λίγοι έχουν παρουσιάσει, αλλά και πολλοί λίγοι έχουν σκεφτεί.

Είμαι γονιός 2 παιδιών, εκ των οποίων η κόρη μου έχει διαγνωστεί στο φάσμα του αυτισμού. Ο αγώνας μας είναι μεγάλος, όπως υποθέτω των περισσοτέρων εξ ημών, προκειμένου να βοηθήσουμε το παιδί μας να έχει την καλύτερη υποστήριξη στην προσπάθειά του να υπερβεί τον αυτισμό του και να καλυτερεύσει την ζωή του.

3

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 38, ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ 2011

Παρόλα αυτά, όντας επαγγελματίας ασφαλιστικός σύμβουλος από το 2000, θα ήθελα να προβληματίσω όλους τους γονείς. Είναι αλήθεια πως το θέμα που θα αναφέρω αμέσως παρακάτω, δεν έχει τύχει της ανάλογης προσοχής, ίσως λόγω λαθών πολλών εξ υμών των ασφαλιστικών συμβούλων και της ελλιπούς ενημέρωσης προς τους ασφαλισμένους-πελάτες μας, αλλά κι ίσως της νοοτροπίας που υπάρχει στην χώρα μας και με την οποία έχω έρθει αντιμέτωπος ουκ ολίγες φορές.

Ξεκινώ τη μικρή μου περιγραφή ρωτώντας όλους τους γονείς: Σε περίπτωση που κάποιο δυσάρεστο κι απρόβλεπτο γεγονός σας καταστήσει ολικά ή μερικά ανίκανους ή ακόμη χειρότερα σας αφαιρέσει την ζωή, έχετε ποτέ αναρωτηθεί τι θα απογίνουν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς σας κι ιδιαίτερα το μέλος εκείνο που έχει ανάγκη τη μεγαλύτερη υποστήριξη από εσάς;

Πέραν του τεράστιου ψυχολογικού βάρους στη ζωή της οικογένειας, θέλοντας και μη, δε μπορούμε να παραβλέψουμε πως στις περισσότερες των περιπτώσεων, ανατρέπεται κι όλος ο οικονομικός σχεδιασμός της οικογένειας, το οποίο ιδιαίτερα στις μέρες μας με την ανεργία, τους χαμηλούς μισθούς, την οικονομική ανασφάλεια αλλά και την κατάρρευση στην ουσία των Κοινωνικών Ταμείων, είναι κάτι που μπορεί να δημιουργήσει πάρα πολλά και πολύ σοβαρά προβλήματα στην οικογένεια.

Ίσως πολλοί από εσάς θα σκεφτείτε πως σας μιλάω για άσχημα πράγματα, πως δε θα συμβεί σ΄εσάς κλπ….. Αλλά, αγαπητοί μου, κάνω αναφορά σε έναν πιθανό σε όλους μας κίνδυνο. Προσωπικά, δε θα ήθελα με τίποτα στον κόσμο, ο αγώνας που δίνουμε για τα παιδιά μας (και για το παιδί μας με ειδικές ικανότητες ακόμη περισσότερο) να πάει στράφι ή να ακυρωθεί, επειδή δεν έχω φροντίσει να εξασφαλίσω όσες περισσότερες επικίνδυνες παραμέτρους μπορώ.

Στην επαγγελματική μου πορεία, δυστυχώς, έχω έρθει αντιμέτωπος με τέτοιες καταστάσεις που βίωσαν οικογένειες και πραγματικά το ψυχολογικό κι οικονομικό βάρος είναι τεράστιο. Ακόμη κι αν εσείς δεν έχετε παρόμοιες περιπτώσεις στο οικογενειακό ή φιλικό σας περιβάλλον (που πολύ το εύχομαι να μην σας συμβεί ποτέ), εντούτοις δεν μπορείτε να παραβλέψετε την πιθανότητα αυτή για κάθε έναν από εμάς.

Τι θα απογίνουν τα παιδιά μας κι ο/η σύζυγος; Πώς θα καταφέρουν να αντεπεξέλθουν οικονομικά στην πολύ μεγάλη μείωση του οικογενειακού εισοδήματος; Πώς θα συνεχιστούν οι θεραπείες των παιδιών μας και πώς

4

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 38, ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ 2011στο μέλλον θα μπορέσουν να έχουν ό,τι καλύτερο για να σταθούν στα πόδια τους στις δύσκολες αυτές εποχές που ζούμε;

Οι ασφαλίσεις τέτοιου είδους, στις περισσότερες περιπτώσεις είναι οικονομικές και σίγουρα η προστασία που παρέχουν είναι ανεκτίμητη.

Οι περισσότεροι από εσάς, σίγουρα θα έχετε κάποιον ασφαλιστικό σύμβουλο για να σας ενημερώσει πάνω στο πολύ σημαντικό αυτό θέμα.

Από την άλλη, είμαι στην διάθεση όλων σας (ως επαγγελματίας κι ως μπαμπάς παιδιού στο φάσμα του αυτισμού) να σας ενημερώσω χωρίς καμία δέσμευση ή επιβάρυνση από την πλευρά σας, για τις καλύψεις τέτοιων ασφαλιστικών προγραμμάτων, καθώς και για τα κόστη τους. Η ενημέρωσή σας μπορεί να γίνει τηλεφωνικά ή μέσω skype ή τέλος μέσω email.

Σκεφτείτε το βράδυ με την ησυχία σας το θέμα αυτό που σας θέτω. Δε θέλετε να αισθάνεστε πως το παιδί σας ό,τι κι αν σας συμβεί, θα έχει τους πόρους να συνεχίσει την ζωή του;

Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας. ◄Κωνσταντίνος Λουίζος

Κινητό: 6976 001 557Email: konlouizos@gmail.comSkype: konstantinos.louizos

Στη Δανία, οι γονείς επιστρέφουν… στα θρανία!

5

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 38, ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ 2011

Η Δανία και η Ελλάδα δε βρίσκονται απλά σε αντίθετους γεωγραφικούς πόλους. Μία από τις τελευταίες καινοτομίες στη χώρα του Βορρά είναι οι λεγόμενες «οικογενειακές» τάξεις: Πρόκειται για τάξεις στο Δημοτικό τις οποίες παρακολουθούν παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες (υπερκινητικότητα, δυσκολία συγκέντρωσης κ.λπ.). Στις τάξεις αυτές είναι υποχρεωμένοι να παρίστανται και οι γονείς, οι οποίοι συμμετέχουν ενεργά στο μάθημα.

Να σημειωθεί εδώ ότι οι «οικογενειακές» τάξεις για παιδιά δεν είναι δανέζικη ανακάλυψη. Πρόκειται για το λεγόμενο «μοντέλο Marlborough» που πρωτοεμφανίσθηκε στην Αγγλία. Στη Δανία αυτό το μαθησιακό μοντέλο εμφανίζεται το 2003 και σήμερα η Δανία έχει το μεγαλύτερο ποσοστό (σε σχέση με τον πληθυσμό) αριθμό «οικογενειακών τάξεων» στον κόσμο - περίπου 200.

Ο κυριότερος λόγος για τον οποίο οι γονείς παρευρίσκονται στην τάξη είναι επειδή αποτελούν το κύριο σημείο αναφοράς των παιδιών. Καθώς τα τελευταία έτη τα παιδιά έχουν αποκτήσει μεγαλύτερη δύναμη και δυνατότητες, δυσκολεύονται να δεχτούν την εξουσία του δασκάλου. Ένας άλλος λόγος είναι ότι τα περισσότερα παιδία θέλουν να ευχαριστήσουν τους γονείς τους - και η παρουσία τους στην τάξη είναι ένα πανίσχυρο κίνητρο που τα κάνει να καταβάλλουν έξτρα προσπάθειες.

Από την άλλη πλευρά, η παρουσία των γονέων στην τάξη δίνει στους τελευταίους την ευκαιρία να καταλάβουν τις απαιτήσεις ενός σύγχρονου σχολείου και τους βοηθάει να μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους. Όπως αναφέρει η καθηγήτρια Hanne Knudsen: «Με αυτό τον τρόπο διδάσκουμε στους γονείς πως μπορούν να διδάξουν τα παιδιά τους να είναι καλοί μαθητές. Πιστεύουμε ότι η δυνατότητα που έχει ένα σχολείο να διδάξει έναν μαθητή εξαρτάται από τα όρια πού θέτει ο γονιός στο παιδί του στο σπίτι».

Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του "μοντέλου Μarlborough" είναι η έμφαση που δίνεται στην ανάδειξη των θετικών στοιχείων της προσπάθειας του μαθητή αντί για τα αρνητικά. Έτσι όταν τα παιδιά γράφουν ένα τεστ, αντί να παίρνουν πίσω ένα τετράδιο γεμάτο με κόκκινες υπογραμμίσεις (τα λάθη) παίρνουν ένα τετράδιο με πράσινες υπογραμμίσεις (τα σωστά). Μ' αυτόν τον τρόπο τα παιδιά ενθαρρύνονται να συνεχίσουν την προσπάθειά τους.

Κάθε παιδί επίσης έχει έναν «χάρτη στόχων» και κάθε εβδομάδα αξιολογείται από τους δασκάλους και από τους γονείς του. Τα παιδιά διαβάζουν φωναχτά τις αξιολογήσεις στην τάξη και απολαμβάνουν το χειροκρότημα των συμμαθητών τους για τις προσπάθειές τους.

Από την πλευρά τους οι γονείς, συμμετέχοντας στη διδασκαλία και των άλλων παιδιών, σταδιακά αλλάζουν τη συμπεριφορά τους απέναντι στο δικό τους παιδί. «Είχα την τάση να εκνευρίζομαι», λέει μια μαμά «όταν η κόρη μου στο σπίτι δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί στα μαθήματά της. Όμως βλέπω ότι δεν εκνευρίζομαι όταν στην τάξη προσπαθώ να βοηθήσω άλλα παιδιά που έχουν το ίδιοι πρόβλημα. Αυτό με έκανε σταδιακά να αλλάξω και τη συμπεριφορά μου απέναντι στην κόρη μου».

6

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 38, ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ 2011

Παράλληλα, δεν είναι λίγοι οι γονείς εκείνοι που, παρακολουθώντας τη συμπεριφορά τους παιδιού τους στην τάξη, αντιλαμβάνονται ότι δε διέφερε πολύ από της δική τους συμπεριφορά πριν από 30-40 έτη.

Η σχολική ημέρα τελειώνει με την «ώρα της διαφωνίας». Τα παιδιά κάθονται σε έναν κύκλο όπου ανά δύο αναπαριστούν τις συγκρούσεις που έχουν σπίτι τους με τους γονείς τους σχετικά με το αν έχουν κάνει τα μαθήματά τους, πόση ώρα θα πρέπει να δαπανήσουν στον υπολογιστή κ.λπ. Όμως, στόχος δεν είναι απλά η αναπαράσταση της σύγκρουσης αλλά ιδέες τις οποίες προσφέρουν τα ίδια τα παιδιά για το πώς θα πρέπει να ξεπερασθεί το πρόβλημα και να πάψουν οι συγκρούσεις και οι διαφωνίες με τους γονείς.

Τέλος, πρέπει να τονισθεί ότι η εισαγωγή των «οικογενειακών τάξεων» στη Δανία δε ξεκίνησε από πάνω, από το υπουργείο Παιδείας αλλά από κάτω, από γονείς και δασκάλους. Μία δυνατότητα που παρέχει το ελαστικό εκπαιδευτικό μοντέλο της Δανίας αλλά ασφαλώς όχι το αρτηριοσκληρωτικό ελληνικό. ◄

Τα στοιχεία του άρθρου πηγάζουν από το άρθρο του Κρίστιαν Βίλεμσεν στη δανέζικη εφημερίδα Information.

Επιμέλεια: Σταυρούλα Βαρσάκη

Η ΣΤΗΛΗ ΤΟΥ ASPERGER

Απορίες, προβληματισμοί, ανησυχία για την επόμενη ημέρα, έρευνα στο διαδίκτυο για το τι καλύτερο μπορούμε να προσφέρουμε στο παιδί μας.

Κάθε ημέρα που περνά, τη θεωρούμε ως χαμένη γιατί δε μπορούμε να βοηθήσουμε το κορίτσι μας στον αγώνα της με το τέρας του αυτισμού. Πώς θα καταφέρουμε να τη φέρουμε στο δικό μας κόσμο, να μας δείξει πως μας αγαπά και πως μας καταλαβαίνει;

Τον Οκτώβριο του 2011 μέσω ενός περιοδικού για τον αυτισμό, μαθαίνουμε για πρώτη φορά για το πρόγραμμα SON RISE (www . autismtreatmentcenter . org ) και παρακολουθώντας τα πολλά videos που έχουν αναρτήσει, μπαίνουμε στην διαδικασία να σκεφτούμε πολύ σοβαρά να κάνουμε το μεγάλο ταξίδι για να μάθουμε από πρώτο χέρι με ποιον τρόπο μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί μας.

Έπειτα από αλλεπάλληλα emails & τηλεφωνικές κλήσεις με τους ανθρώπους του ινστιτούτου κι έχοντάς μας τελικά παράσχει μία γενναία χρηματοδότηση για να μπορέσουμε να τους επισκεφτούμε, βρισκόμαστε

7

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 38, ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ 2011μέσα του Φλεβάρη του 2012 στο αεροπλάνο που θα μας ταξιδέψει στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.

Φτάνοντας στο OPTION INSTITUTE, η φιλοξενία είναι κάτι παραπάνω από υπέροχη. Ένα γαλήνιο τοπίο μας υποδέχεται, το οποίο μας προετοιμάζει για αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει. Το ινστιτούτο είναι φτιαγμένο σε μία τεράστια έκταση γεμάτη με δέντρα, λίμνες και πανέμορφα κτήρια.

Ξέρουμε πως με όποιον άνθρωπο του ιδρύματος κι αν μιλήσουμε, θα μας εξηγήσει τα πάντα με χαμόγελο και με γλυκύτητα. Γνωρίζουν προφανώς όλοι πως το ταξίδι ενός γονέα στον τόπο τους, είναι πάνω απ’ όλα ένα ταξίδι στο μέσα μας……

Γνωρίζουμε πολλούς ανθρώπους-γονείς παιδιών με αυτισμό από 16 διαφορετικές χώρες. Όλοι μιλάμε τα αγγλικά, αλλά επιπλέον όλοι μας έχουμε κάτι κοινό. Την αγάπη μας για τα παιδιά μας και το τεράστιο ενδιαφέρον μας να μάθουμε πώς μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι γονείς, έτσι ώστε να τα βοηθήσουμε.

Ξεκινούν τα σεμινάρια (8 ώρες την ημέρα) με ομιλητές την κόρη των δημιουργών του OPTION INSTITUTE κι αδερφή του πρώην αυτιστικού Raun Kaufman και το σύζυγό της. Εξαιρετικοί ομιλητές, πράοι, πάρα πολύ καλά προετοιμασμένοι στο τι θα μας πουν και πώς, γονείς παιδιού που επίσης έχουν καταφέρει να το ‘τραβήξουν’ εκτός του αυτισμού. Η μεγάλη αίθουσα που γίνονται τα σεμινάρια, αλλά γενικότερα κι όλο το κτήριο, αποπνέουν μία καταπληκτική ηρεμία. Ξεχνάς τα πάντα κι αφοσιώνεσαι σε αυτά που ακούς ακολουθώντας ταυτόχρονα ασυνείδητα το μονοπάτι που θα σε φέρει πολύ πιο κοντά στο παιδί σου. Ογδόντα άτομα μέσα στον ίδιο χώρο, γελάμε μαζί, κλαίμε μαζί, προβληματιζόμαστε μαζί, κάνουμε διάφορες ασκήσεις μαζί. Είναι υπέροχο να αισθάνεσαι πως είσαι στην ουσία ίδιος με οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο απ’ όπου κι αν προέρχεται αυτός. Στα διαλείμματα έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε παρέα με ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο, να ανταλλάξουμε απόψεις, να μάθουμε για τη χώρα τους, για το πώς βοηθούν το παιδί τους, να εμπνευστούμε και να εμπνεύσουμε αγάπη, κατανόηση και απόλυτη αποδοχή της κατάστασής μας και βέβαια πάνω απ’ όλα του παιδιού μας. Αγάπη χωρίς φραγμούς είναι συνεχώς η φράση που ακούμε από τους ομιλητές.

Επίσης, στα μεγάλα διαλείμματα κάνουμε μεγάλες βόλτες, απολαμβάνοντας το πανέμορφο τοπίο, την ηρεμία του και τη λιτή ομορφιά του. Είναι σα να έχεις πάει για διαλογισμό διαρκείας, σαν να ξαναβρίσκεις το

8

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 38, ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ 2011χαμένο σου εαυτό και παράλληλα τα όμορφα συναισθήματα που νόμιζες πως είχαν χαθεί μέσα στην καθημερινότητα, το άγχος και την πίεση.

Θα μπορούσα να μιλάω για ώρες για το μεγάλο αυτό ταξίδι μας, για την ανεπανάληπτη εμπειρία, η οποία όχι μόνο μας θύμισε ποιοι είμαστε και πού πάμε, αλλά ήρθε να μας δηλώσει πως καθένας από εμάς είναι μοναδικός, πως τα πάντα μπορούν να γίνουν αρκεί να το πιστέψουμε, πως το ταξίδι της ζωής και το ταξίδι του αυτισμού αποτελούν κάθε στιγμή μία πηγή χαράς, αισιοδοξίας, σεβασμού στη διαφορετικότητα κι αλτρουισμού.

Για να μην σας κουράζω περισσότερο, είμαι στη διάθεση καθενός να πούμε περισσότερα για το ταξίδι μας αυτό, το τι αποκομίσαμε, τι εφαρμόσαμε και τι συνεχίζουμε να προσφέρουμε στο παιδί μας. ◄

Κωνσταντίνος Λουίζος6976001557

konlouizos @ gmail . com

Μάρθα Γκοτζιά, μια διαφορετική καλλιτέχνης…

Η Μάρθα Γκοτζιά είναι μία κοπέλα 18 ετών, η οποία διαγνώστηκε με αυτισμό. Η Μάρθα έχει εξαιρετικό ταλέντο στη ζωγραφική. Μας εμπιστεύτηκε τα έργα της και σε κάθε τεύχος θα εκθέτουμε και από ένα. Απολαύστε την! ◄

9

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 38, ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ 2011

Για να δείτε περισσότερα έργα της Μάρθας Κοτζιά και φυσικά με όλα τους τα χρώματα, επισκεφθείτε την σελίδα της στο Facebook: https://www.facebook.com/ouraniotoksoautismos?ref

10

ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΥΤΙΣΜΟ.

Αυτισμός… ίσως είναι δίπλα σου…

ίσως στη ζωή σου…

‘’Είμαι ένα παιδί που πριν χρόνια μου έδωσαν ένα χαρτί λευκό με μαύρα γράμματα γράφοντας πάνω... ΔΙΑΓΝΩΣΗ: AYTIΣΜΟΣ…’’ Όμως αυτό δεν με άλλαξε …Συνεχίζω να τρέχω με έναν αλλόκοτο τρόπο , κάνοντας επαναλαμβανόμενες κινήσεις και είμαι αρκετά μοναχικό. Μ’ αρέσει να πετάω αντικείμενα και να παίζω με τα παιχνίδια μου με έναν μη συνηθισμένο τρόπο για εσάς. Την προσοχή μου τραβούν τα αντικείμενα ,όχι όμως οι άνθρωποι που με περιβάλλουν. Πολλές φορές μπορεί να μιλούν και να μην ακούω ούτε να κοιτώ . Μπορώ αρκετές ώρες να ασχολούμαι με κάτι που μου αρέσει και ιδιαίτερα ότι περιστρέφεται μου κινεί το ενδιαφέρον. Είμαι τακτικός με τα πράγματα μου, θέλω να είναι όλα στην θέση τους ,δεν μου αρέσουν οι αλλαγές. Πολλές φορές όταν είμαι αγχωμένος πηγαίνω πάνω – κάτω κρατώντας το αγαπημένο μου παιχνίδι, δεν θέλω να με αγγίζουν θυμώνω πολύ και μετά δεν μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου και τις αντιδράσεις μου. Υπάρχουν πολλά που με ταράζουν και με θυμώνουν. Δυσκολεύομαι να κατανοήσω τον τρόπο που σκέφτονται και πράττουν οι άνθρωποι γύρω μου γι’ αυτό προτιμώ να κλείνομαι στον δικό μου κόσμο.’’

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 56, Μάιος 2014

Τι είναι ο Αυτισμός…Η διαταραχή του αυτισμού απασχολεί αρκετά την επιστημονική κοινότητα καθώς ολοένα και περισσότερα παιδιά εμφανίζουν τα χαρακτηριστικά κριτήρια για την διάγνωσή του. Τι εννοούμε όμως όταν λέμε αυτισμός ή διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές;

Ο αυτισμός είναι μία σύνθετη , ισόβια, νευροβιολογική διαταραχή. Ο όρος «αυτισμός» προέρχεται ετυμολογικά από την ελληνική λέξη «εαυτός» και υποδηλώνει την απομόνωση ενός ατόμου στον εαυτό του. Αρχικά, ο όρος αυτός χρησιμοποιήθηκε από τον Ελβετό ψυχίατρο Eugen Bleuler το 1911, για να χαρακτηρίσει κάποια άτομα με σχιζοφρένεια που είχαν χάσει την επαφή με την πραγματικότητα. Στη συνέχεια, στις αρχές της δεκαετίας του 1940, δύο άλλοι ψυχίατροι, ο Leo Kanner και ο Hans Asperger περιέγραψαν περιπτώσεις παιδιών που παρουσίαζαν ελλείμματα στην κοινωνική ανάπτυξη, ιδιόμορφη γλωσσική ανάπτυξη και περιορισμένα στερεότυπα ενδιαφέροντα.

Τα χαρακτηριστικά του Αυτισμού…

Τα συμπτώματα εμφανίζονται σταδιακά μετά την ηλικία των έξι μηνών, γίνονται πιο εμφανή στην ηλικία των δύο ή τριών ετών, και συνεχίζουν και μετά την ενηλικίωση. Στον αυτισμό υπάρχει μια χαρακτηριστική τριάδα συμπτωμάτων:

έκπτωση στην κοινωνική αλληλεπίδραση έκπτωση στην επικοινωνία

περιορισμένα ενδιαφέροντα

επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά.

Πιο αναλυτικά , τα παιδιά που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού έχουν έλλειμμα στην κοινωνική ανάπτυξη. Αυτό εκδηλώνεται νωρίς στην παιδική ηλικία. Τα αυτιστικά βρέφη δείχνουν λιγότερη προσοχή στα κοινωνικά ερεθίσματα, χαμογελούν και κοιτάζουν τους άλλους λιγότερο συχνά, και ανταποκρίνονται λιγότερο στο όνομά τους. Τα αυτιστικά νήπια διαφέρουν έχουν λιγότερη βλεμματική επαφή και δεν περιμένουν τη σειρά τους, και είναι πιο πιθανό να επικοινωνούν πιάνοντας το χέρι κάποιου άλλου και να οδηγούν το χέρι σε αυτό που θέλουν χωρίς να μιλούν. Τα αυτιστικά παιδιά τριών ως πέντε ετών σπάνια εμφανίζουν κοινωνική κατανόηση δεν προσεγγίζουν τους άλλους αυθόρμητα, σπάνια μιμούνται και δεν ανταποκρίνονται σε συναισθήματα.

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 56, Μάιος 2014

Επίσης υπάρχει έλλειμμα στην Επικοινωνία, περίπου τα μισά και παραπάνω αυτιστικά παιδιά δεν αναπτύσσουν φυσιολογική ομιλία ώστε να ανταποκριθούν στις καθημερινές τους επικοινωνιακές ανάγκες. Οι δυσκολίες στην επικοινωνία μπορεί να υπάρχουν από το πρώτο έτος της ζωής, και μπορεί να περιλαμβάνουν καθυστερημένη έναρξη ομιλίας, ασυνήθιστες κινήσεις, μειωμένη ανταπόκρισης. Μεγαλώνοντας τα παιδιά με αυτισμό είναι λιγότερο πιθανό να μοιραστούν εμπειρίες , το πιθανότερο είναι να επαναλαμβάνουν απλώς λόγια άλλων (ηχολαλία).

Ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά των παιδιών με αυτισμό είναι πολλές μορφές επαναλαμβανόμενης ή στερεότυπης συμπεριφοράς όπως:

το φτερούγισμα των χεριών η παραγωγή ήχων

το στριφογύρισμα του κεφαλιού ή το λίκνισμα (μπροστά-πίσω) του σώματος.

Η καταναγκαστική συμπεριφορά που έχει πρόθεση να ακολουθεί κανόνες, όπως η σειροθέτηση αντικειμένων.

Η αντίσταση στην αλλαγή για παράδειγμα, επιμένουν ότι τα έπιπλα δεν πρέπει να μετακινούνται ή αρνούνται να τους διακόψεις.

τελετουργική συμπεριφορά που περιλαμβάνει ένα αμετάβλητο πρότυπο καθημερινών δραστηριοτήτων.

Περιορισμένα ενδιαφέροντα με εμμονική εστίαση σε αυτά όπως ενασχόληση με ένα μόνο τηλεοπτικό πρόγραμμα, αντικείμενο, ή ένα παιχνίδι.

Ο Αυτοτραυματισμός είναι άλλο ένα σημαντικό χαρακτηριστικό των παιδιών που ανήκουν στο αυτιστικό φάσμα. Πρόσφατη μελέτη αναφέρει ότι το 30% αυτιστικών παιδιών παρουσιάζουν αυτοτραυματικές συμπεριφορές που περιλαμβάνουν κινήσεις που τραυματίζουν ή να βλάπτουν το ίδιο το άτομο, όπως να τσιμπάει το δέρμα του, να δαγκώνει το χέρι του και να χτυπά το κεφάλι του

Δεν υπάρχει μία συγκεκριμένη επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά που να είναι ειδικά για τον αυτισμό, αλλά μόνο στον αυτισμό φαίνεται να εμφανίζονται τόσο συχνά και με τέτοια ένταση αυτές οι συμπεριφορές.

Τα αίτια του Αυτισμού…

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 56, Μάιος 2014

Τα αιτία του αυτισμού δυστυχώς εξακολουθούν να παραμένουν άγνωστα. Κάποιες έρευνες αναφέρονται σε ένα νευρολογικό πρόβλημα που επηρεάζει εκείνα τα τμήματα του εγκεφάλου, τα οποία επεξεργάζονται την γλώσσα και τις πληροφορίες που δίνουν οι αισθήσεις. Ίσως υπάρχει μια δυσαναλογία κάποιων συγκεκριμένων νευροχημικών ουσιών στον εγκέφαλο. Χρειάζεται να γίνει αρκετή πρόοδος ώστε να κατανοήσουμε τα ακριβή αιτία του αυτισμού. Όμως δεν υπάρχει αμφιβολία για το ότι ένα πολυπαραγοντικό γενετικό ή κληρονομικό στοιχείο υπάρχει στον αυτισμό και για το ότι ποικίλα οργανικά αίτια σχετίζονται με την ύπαρξη του. Τα αίτια είναι σίγουρα πολλά εφόσον τα παιδιά που είναι στο φάσμα του αυτισμού διαφέρουν ως προς την κλινική εκδήλωση των συμπτωμάτων. Γενετικοί παράγοντες μπορεί μερικές φορές να εμπλέκονται. Σε άλλες περιπτώσεις ενοχοποιούνται τραύματα κατά τη γέννηση ή η ύπαρξη ισχυρής συσχέτισης ανάμεσα σε διαταραχές του φάσματος του αυτισμού και σε εμβόλια. Από ότι φαίνεται ο Αυτισμός είναι αποτέλεσμα ενός συνδυασμού διαφόρων αιτιών που όμως προς το παρόν δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε με ακρίβεια.

Τα ποσοστά του Αυτισμού σήμερα…

Σίγουρα είναι τρομακτικό να συνειδητοποιούμε την ραγδαία αύξηση των παιδιών που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού και όμως σήμερα 1 στα 50 άτομα διαγιγνώσκονται με αυτισμό, καθιστώντας τον πιο κοινό από το σύνολο των παιδιών που έχουν καρκίνο παιδικό διαβήτη και του AIDS. Ο αυτισμός δεν κάνει διακρίσεις , εμφανίζεται σε όλες τις φυλετικές, εθνικές και κοινωνικές ομάδες και είναι 4 φορές πιο πιθανό να εμφανιστεί σε αγόρια.

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 56, Μάιος 2014

Επειδή οι καιροί αλλάζουν …

Οι ζωές αλλάζουν …και δεν έχουμε τον έλεγχο σε αυτό που μπορεί να μας συμβεί… Διαπιστώνοντας πόσο κοντά σε εμάς ίσως είναι ο Αυτισμός ως γονείς ,ως εκπαιδευτικοί και ως άνθρωποι το σημαντικότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ενημερωθούμε για να μπορούμε να δώσουμε μια όμορφη , ισότιμη , γεμάτη αγάπη και αποδοχή ζωή στα παιδιά μας όπως θα δίναμε σε κάθε παιδί.

Α ν ήξερα τον τρόπο θα αναζητούσα τη συντροφιά σου, το άγγιγμα σου Υ στερα μια αγκαλιά... μια βόλτα στην παιδική χαρά μαζί σου… Τ ο παιδί που βλέπεις μόνο δίχως φίλους, απομονωμένο, παράξενο....ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ! Ι σως αν είχες ενημερωθεί να καταλάβαινες πως δεν είναι επιλογή μου … Σ υμβαίνει πολλές φορές να αποφασίζουν ''άλλοι'' για τη ζωή μας... Μ η ξεχνάς πως έχω ανάγκη από αγάπη και αποδοχή Ο λων των συνανθρώπων μου

Σ αγαπώ με ένα δικό μου μοναδικό τρόπο… να το θυμάσαι όταν θα απογοητεύεσαι για όσα δεν κατάφερα!!!

Έλενα Παπαβασιλείου

Νέα έρευνα καταδεικνύει εμβόλια που προκαλούν

εγκεφαλικές αλλαγές τύπου αυτισμού.

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 56, Μάιος 2014

Όλο και περισσότερες ανεξάρτητες επιστημονικές έρευνες καταδεικνύουν την επικινδυνότητα των εμβολιασμών, ιδιαίτερα σε παιδιά. Πολλές ελεύθερες επιστημονικές φωνές υποστηρίζουν ότι στην πραγματικότητα οι εμβολιασμοί καταστρέφουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα και καθιστούν τον οργανισμό μας ανίκανο να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε ασθένεια.

Στην ουσία μας καθιστούν από την παιδική ηλικία, υποχείρια των φαρμακο-ουσιών και πειραματόζωα της σύγχρονης φαρμακο-ιατρικής η οποία έχει ως πρακτική να αποκαθιστά ένα πρόβλημα υγείας παρέχοντας φάρμακα που προκαλούν άλλα προβλήματα, τα οποία επίσης αντιμετωπίζονται με φάρμακα κλπ., κλπ..

Πρόσφατη έρευνα απέδειξε το συσχετισμό ουσίας εμβολίων με την διαταραχή του ΑΥΤΙΣΜΟΥ. H μη φυσιολογική ανάπτυξη και λειτουργία του εγκεφάλου είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του αυτισμού, της αναπτυξιακής διαταραχής η οποία παρουσιάζεται σε όλο και περισσότερα παιδιά ανά τον κόσμο. Στις ΗΠΑ σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία 1 στα 60 αγόρια εμφανίζουν τη συγκεκριμένη διαταραχή σε ήπια ή οξύτερη μορφή. Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ και απο το Εθνικό Κέντρο Ερευνών για τον Αυτισμό των ΗΠΑ, βρήκαν αξιοσημείωτες εγκεφαλικές αλλοιώσεις, πανομοιότυπες με αυτές του αυτισμού, σε μωρά-πιθήκους που είχαν εμβολιαστεί με εμβόλιο που κατασκευάστηκε και κυκλοφορεί από το 1990 και περιέχει την φαρμακευτική ουσία thimerosal, η οποία έχει σα βάση τον υδράργυρο.

Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν μόλις την περασμένη εβδομάδα στο εγκυρότατο επιστημονικό περιοδικό, Acta Neurobiologiae Experimentalis. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τεχνικές ανίχνευσης με τις οποίες κατόρθωσαν να αξιολογήσουν με απόλυτη ακρίβεια τόσο την ανάπτυξη όσο και τη λειτουργία των εγκεφάλων των πειραματόζωων πριν λάβουν την συνήθη δόση του εμβολίου και μετά και κατά το προκαθόρισμένο χρονικό διάστημα. Ταυτόχρονα έκαναν τις απαραίτητες αντίστοιχες

απεικονίσεις και συγκρίσεις ανάμεσα στους εγκεφάλους των πιθήκων που έκαναν το εμβόλιο και σε αυτούς που δεν το έλαβαν. Στα αρχικά στάδια της έρευνας οι πρόσφατα εμβολιασμένοι πίθηκοι

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 56, Μάιος 2014

εμφάνισαν μια αύξηση του όγκου του εγκεφάλου σε σχέση με τους μη εμβολιασμένους, η οποία είναι πανομοιότυπη με την αύξηση όγκου που παρουσιάζει ο εγκέφαλος των παιδιών με αυτισμό. Επιπλέον, οι αναλύσεις της λειτουργίας του εγκεφάλου υπέδειξαν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στους εμβολιασμένους και μη εμβολιασμένους πιθήκους. Οι εμβολιασμένοι πίθηκοι εμφάνισαν αύξηση κάποιων συγκεκριμένων υποδοχέων (morphine-like receptors) οι οποίοι παίζουν κυρίαρχο ρόλο στην παράδοξη εγκεφαλική δραστηριότητα των παιδιών με αυτισμό και συνδέονται άμεσα με το κέντρο του συναισθήματος. Οι πίθηκοι που δεν έλαβαν το εμβόλιο δεν παρουσίασαν καμία αύξηση στους συγκεκριμένους υποδοχείς. Τα αποτελέσματα των ερευνών δείχνουν ξεκάθαρα ότι οι εμβολιασμοί των πιθήκων είχαν ως αποτέλεσμα εμφανείς επιπτώσεις στην ανάπτυξη και τη λειτουργία του εγκεφάλου όμοια με αυτή που έχει καταγραφεί από τις έρευνες σε παιδιά με αυτισμό. Οι επιπτώσεις αυτές είναι άμεσες και παρουσιάζονται σε διάστημα 3-4 μηνών.

Στη σχετική δημοσίευση, ο επικεφαλής της έρευνας Dr. Kris Tuslejski, υποστηρίζει ότι τα αποτελέσματα είναι ανησυχητικά διότι υποδεικνύουν ξεκάθαρο συσχετισμό της εμφάνισης της διαταραχής του αυτισμού με το συγκεκριμένο εμβολιασμό. Η ίδια ερευνητική ομάδα έχει ήδη ολοκληρώσει και μία επιπλέον έρευνα, με παρόμοιες διαδικασίες, στις οποίες εξετάζονται οι επιπτώσεις από το εμβόλιο της ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ Β το οποίο περιέχει την ίδια φαρμακευτική ουσία thimerosal. Η πρώτη σειρά των πειραμάτων έδειξε ότι τα πειραματόζωα που έλαβαν το εμβόλιο την πρώτη μέρα της ζωής τους παρουσίασαν αξιοσημείωτη βραδύτητα σε αντιδράσεις αντανακλαστικού τύπου (δηλαδή αντιδράσεις του περιφερειακού νευρικού συστήματος, οι οποίες είναι απαραίτητες για την επιβίωση). Αναμένεται η ολοκλήρωση της δεύτερης σειράς προκειμένου τα αποτελέσματα να είναι πλήρως επιβεβαιωμένα.

Πηγή ellhnis:Laura Hewitson, Brian J. Lopresti, Carol Stott, N. Scott Mason, and Jaime Tomko. Influence of pediatric vaccines on amygdala growth and opioid ligand binding in rhesus macaque infants: A pilot study. Acta Neurobiol Exp 2010. 70: 147–164 Kris Turlejski. Focus on Autism Editorial Comment Acta Neurobiol Exp 2010. 70: 117–118

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 56, Μάιος 2014

Ο Παναγιώτης είναι ένας ανερχόμενος καλλιτέχνης. Για να απολαύσετε περισσότερα έργα του επισκεφτείτε την ιστοσελίδα Panagiotis TuxPaint:

https://plus.google.com/photos/103852559026093833859/albums/5840306203287380241

Τα Νέα του SonRise

Αυτή την φορά αποκλειστικά για τον Κωνσταντίνο, που κάνει πολύωρο πρόγραμμα επί ένα χρόνο τώρα. Μπορούμε να γράψουμε ένα ολόκληρο βιβλίο για την πρόοδό του, τόσο γρήγορα εξελίσσεται! Η μητέρα του λέει:

♥♥ Μια μέρα μιλούσε στο θυροτηλέφωνο. Όταν ήταν η ώρα να το κλείσει προσπάθησε, τεντώθηκε και όταν είδε πως δεν φτάνει, γύρισε και μου είπε: «Δεν μπολώ!»

♥♥Βλέπουμε ένα βιβλίο που έχει διάφορα ζώα και του δείχνω το φίδι. Λέω: «Κωνσταντίνε, το φίδι τρώει ποντίκια.» Έρχεται κοντά μου, παίρνει το βιβλίο και λέει: «Για να δω.» Βλέπει τη γάτα και μου λέει: «Γάτα τρώει πονίτι.. Η γάτα τρώει το ποντίτι.» «Σωστά!»

♥♥ Σήμερα φορούσε ένα πράσινο μπουφάν για πρώτη φορά. Γυρνάει στο λεωφορείο σε μια κυρία και της λέει: «Κοίτα, φοράω το πράσινο το μπουφάν!»

♥♥ Έκανε μόνος του παζλ με πολύ μικρά κομματάκια, 15 σε αριθμό, χωρίς να δει την εικόνα.

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 56, Μάιος 2014

♥♥ Όταν ‘σχόλασε’ από το θεραπευτικό παιχνίδι και ήταν να πάει σπίτι, είδε ότι έπαιζε άλλο παιδί στο δωμάτιο. Μου ζήτησε να μπει και εκείνος. Όταν ήταν μέσα, αμέσως συστήθηκε στο άλλο αγόρι: «Γεια σου, εγώ είμαι ο Κωνσταντίνος.» Το άλλο παιδάκι δεν έχει ακόμα λόγο και δεν του έδωσε πολλή σημασία. Εγώ του είπα ότι και το άλλο παιδί το λένε Κωνσταντίνο. Του φάνηκε αστείο και τον έδειξε, λέγοντας: «Αυτό ο Κωνσταντίνο και εγώ Κωνσταντίνος!» Ο μικρός Κ. χτυπούσε το κεφάλι του σ’ ένα μαξιλάρι και ο μεγάλος Κ. τον μιμούταν με μεγάλη χαρά. Και οι δυο γελούσαν και χαίρονταν. Ήταν μια εκπληκτική εμπειρία για όλους μας!

Τα υπόλοιπα παιδιά όμως δε πάνε πίσω…

Ο Σταύρος έχει αλλάξει πολύ! Είναι πιο ήρεμος και συνεργάσιμος. Προτείνω κάτι και συνήθως το δέχεται με χαρά. Μοιράζει το παιχνίδι μαζί μας («Αυτό είναι το δικό σου ζάρι»). Από μια εμμονή για σαπουνόφουσκες και ζάρια, το παιχνίδι μετατοπίζεται σταδιακά στον πίνακα με κιμωλίες, σε μαθηματικά προβλήματα («Έχω 6 καραμέλες, κάποιος έφαγε πέντε, πόσο μας μένουν;; Αχ, θα μαλώσουμε τώρα, Ποιος θα την φάει αυτή την καραμέλα;;;») και άλλες δραστηριότητες. Ο Σταύρος έγινε πολύ στοργικός και αναζητάει αγκαλιά συχνά. Όλη την ώρα έχει ένα μεγάλο χαμόγελο ικανοποίησης στο πρόσωπό του.

Ο Κωνσταντίνος ο μικρός είναι δεκτικός στο να του μάθουμε να δείχνει με το δαχτυλάκι του. Αυτή είναι η αρχή! Μερικές φορές λέει ΠΑ για πατατάκι ή ΜΠΙ για μπισκοτάκι. Είναι σημαντικό να υπάρχει τροφή στο δωμάτιο την ώρα που παίζουμε, επειδή τότε θα υπάρχει ένα σίγουρο κίνητρο για εξάσκηση στην επικοινωνία!

Με τον Θωμά κάνουμε ‘πίστες’ με την μεγάλη μπάλα. Η πίστα τελειώνει όταν το λέει εκείνος. Είμαστε ξαπλωμένοι με την αθλητική μπάλα στα πόδια μας. Την πετάμε στον αέρα και αν την πιάσουμε με τα πόδια μας, είμαστε νικητές. Μόνο συμβολικά παιχνίδια παίζουμε πλέον.

Ο Ερμής τρελαίνεται όταν χτυπάμε την μεγάλη μπάλα με μια βέργα και ‘κατά λάθος’ μου φεύγει από τα χέρια μου. Αυτό που του αρέσει πιο πολύ από όλα είναι που φωνάζω με παράπονο: «Ααα, πέταξε η βέργα μου!»

Η Χαρούλα μαθαίνει να διαβάζει νότες και να παίζει πιάνο. Προχωράει πολύ καλά και το καλύτερο είναι ότι παίζει και στο σπίτι της τα κομμάτια από μόνη της!

Μ. Κοκκαλίδου

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 56, Μάιος 2014

Το πρώτο ψέμα

Στο χωριό έχει μια ανηφόρα καθώς πηγαίνουμε στο σπίτι μας. Ο Κωνσταντίνος τρέχει με το τρακτέρ του προς τα κάτω και φρενάρει με τις μύτες των παπουτσιών του στην κατηφόρα. Όταν ο μπαμπάς του είδε πώς έγιναν τα παπούτσια του, φώναξε: «Κωνσταντίνε, τι έκανες τα παπούτσια σου!!» Ο Κωνσταντίνος τα κοίταξε, έπειτα κοίταξε τον μπαμπά του και του απάντησε: «Τα δάγκωσε ο σκύλος, μπαμπά!»

Η μητέρα του Κωνσταντίνου

Ερωτήσεις - Απαντήσεις

Μήπως το παιδί μου χρειάζεται λογοθεραπεία;

Κάποιες ενδείξεις μπορεί να είναι:

Δεν κατανοεί πάντα αυτό που του λέτε, δεν αντιδρά κατάλληλα στις οδηγίες που του δίνετε ή δεν ανταποκρίνεται στις προσπάθειες που κάνετε να επικοινωνήσετε μαζί του.

Μιλά "μωρουδίστικα" και η ομιλία του δεν έχει "καθαρίσει". Πρόσωπα που δεν το βλέπουν συχνά δεν το καταλαβαίνουν.

Δεν έχει λεξιλόγιο το ίδιο πλούσιο με άλλα παιδιά της ηλικίας του. Παρότι είναι σε ηλικία που πηγαίνει σε παιδικό σταθμό κάνει φράσεις μόνο με δύο-τρεις λέξεις χωρίς να χρησιμοποιεί άρθρα, προθέσεις, ή άλλα γραμματικά στοιχεία ή δε συντάσσει σωστά.

Δε δείχνει σημεία επικοινωνίας με το περιβάλλον. Δεν αντιδρά σε ήχους. Κάνει στερεοτυπικές, μονότονες και επαναλαμβανόμενες κινήσεις του σώματος,

των άκρων ή του κεφαλιού. Δεν εδραιώνει βλεμματική επαφή με πρόσωπα ή αντικείμενα. Το παιχνίδι του είναι μηχανικό και δεν έχει συμβολισμό. Ασχολείται με ιδιόρρυθμο τρόπο με τα αντικείμενα και τα παιχνίδια του και έχει εμμονές. Η ομιλία του αρκετές φορές είναι άσχετη με τη συζήτηση ή με τις ερωτήσεις που του κάνετε.

Δυσκολεύεται να μάθει πράγματα καθημερινής ρουτίνας ακόμα και μετά από πολλές προσπάθειες. Δεν διατηρεί αυτή τη γνώση και το ίδιο πράγμα δεν μπορεί να το ξανακάνει την επόμενη μέρα.

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 56, Μάιος 2014

'Έχει δυσκολίες στο γραπτό λόγο δηλαδή στη ανάγνωση και τη γραφή.Το παιδί με δυσκολίες στην ομιλία, το λόγο ή την επικοινωνία δεν παρουσιάζει απαραιτήτως όλες τις ανωτέρω ενδείξεις. Εάν παρατηρείτε έστω και ένα από τα ανωτέρω χαρακτηριστικά καλό θα είναι να επικοινωνήσετε με έναν λογοθεραπευτή.

Από ποιά ηλικία μπορεί να κάνει το παιδί μου λογοθεραπεία;

Ο χρόνος έναρξης εξαρτάται από το είδος της διαταραχής και τους παράγοντες που εμπλέκονται. Για παράδειγμα, σε ένα παιδί με κάποιο σύνδρομο ή με εγκεφαλική παράλυση, η παρέμβαση μπορεί να αρχίσει από τους πρώτους μήνες της ζωής με συμβουλευτική των γονέων και στη συνέχεια με συμμετοχή τους στις συνεδρίες του παιδιού. Ένα παιδί που δεν λέει κάποιο φώνημα δεν είναι σκόπιμο να αρχίσει θεραπεία πριν από την ηλικία σχηματισμού του συγκεκριμένου φωνήματος εφόσον δεν συντρέχουν άλλοι λόγοι τους οποίους αποκλείει μία σωστή εκτίμηση.Πότε μιλάμε για καθυστέρηση λόγου;

Μιλάμε για καθυστέρηση λόγου όταν το παιδί σας πλησιάζει την ηλικία των 3 ετών και: Επικοινωνεί μόνο με νοήματα (δείχνει αυτό που θέλει) Λέει μόνο συλλαβές ή λέξεις όπως μαμά, μπαμπά, παππού, γιαγιά, νερό

(λεξιλόγιο < 10) Δυσκολεύεται να μιμηθεί λεξούλες που του λέμε Ο λόγος του είναι ακατανόητος από το κοινωνικό περιβάλλον Δεν ακολουθεί εντολές ή οδηγίες (π.χ. Φέρε τα παπούτσια σου) Δεν κάνει συνδυασμούς λέξεων (π.χ. φράσεις: μαμά βόλτα, μικρές προτάσεις:

μαμά τρώει μήλο) Δεν αναγνωρίζει τα βασικά χρώματα (μπλε, κόκκινο, κίτρινο) Δεν απαντά σε ερωτήσεις τύπου «ΝΑΙ/ ΟΧΙ» Βέβαια μπορεί να γνωρίζει και να δείχνει μέρη του σώματός του, τα ρούχα του,

κάποια φρούτα και παιχνίδια, αλλά μην τα κατονομάζει

Γιατί είναι σημαντική η πρώιμη παρέμβαση; Η σπουδαιότητα της πρώιμης παρέμβασης πρέπει να υπογραμμιστεί καθώς με το πέρασμα του χρόνου οι δυσκολίες του παιδιού παγιώνονται αφού συνηθίζει να λειτουργεί στο λανθασμένο πρότυπο μάθησης, λόγου ή συμπεριφοράς και καθίσταται ακόμα πιο δύσκολη η αρμονική ένταξη του στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον.

Τζιλέρογλου ΚαλλιόπηΛογοπεδικός MSc

logoskaipaidi.blogspot.com

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 56, Μάιος 2014

Μαγειρεύοντας…

Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ποικιλία στη διατροφή των ατόμων με αυτισμό, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες για κάθε θρεπτικό συστατικό. Η σύσταση του εβδομαδιαίου διαιτολογίου σύμφωνα με τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας πρέπει να βασίζονται στη Πυραμίδα της Μεσογειακής Διατροφής. Οι συνταγές που ακολουθούν διευκολύνουν τους γονείς να τα συμπεριλάβουν στο διαιτολόγιο τους για παιδιά που αρνούνται να τα καταναλώσουν. Η ελεύθερη γλουτένης, η ελεύθερη καζεΐνης και η ελεύθερη ζύμη δίαιτα και ο αποκλεισμός κάποιων πρόσθετων που συναντώνται στα τρόφιμα καθιστούν τα περισσότερα σνακ, αρτοσκευάσματα απαγορευτικά για κάποια άτομα που ακολουθεί τέτοιου είδους διατροφική παρέμβαση. Όπου αναφέρεται το GF άλευρο εννοείται το βασικό μείγμα GF αλεύρων της HAGMAN.

ΜΠΙΦΤΕΚΙΑ

ΥΛΙΚΑ 500-600 γρ. κιμάς ( κοτόπουλο, γαλοπούλας, μασχαρίσιος)

½ κούπα GF ψωμί βρεγμένο και κομμένο σε πολύ μικρά κομμάτια 1 αυγό ( ή υποκατάστατο αυγού ισοδύναμο με 1 αυγό)

½ κούπα νερό ( ή υποκατάστατο γάλατος) 1 ½ κ.γλ. μαγειρική σόδα

Αλάτι, πιπέρι 1 κ. γλ. Σκόνη λαναρόσπορου ( προαιρετικά)

¼ κούπας – 1 κούπα μαγειρεμένα λαχανικά ( χτυπημένα στο μίξερ)

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 56, Μάιος 2014

ΕΚΤΕΛΕΣΗΠροθερμάνετε το φούρνο στους 250 C . Ανακατέψτε τον κιμά με το νερό ώστε να μπορείτε να πλάσετε. Προσθέστε όλα τα υλικά σε ένα μπολ και ανακατέψτε καλά με τον κιμά. Πλάστε μικρά μπιφτέκια και τοποθετήστε σε ταψί ελαφρά αλειμμένο

με ελαιόλαδο. Ψήστε για 25 λεπτά μέχρι να ροδίσουν.

Lisa Lewis: Special Diets for special kids I και IIΜετάφραση: Μαρία Τσιλβίδου

Ανακοινώσεις

ΓονείςΛειτουργεί μια ομάδα στήριξης για γονείς αυτιστικών παιδιών: δυο

φορές το μήνα, 10 Ευρώ κάθε φορά

ΕθελοντέςΧρειαζόμαστε ακόμα πολλούς εθελοντές.

♥Υπάρχει ανάγκη για άτομα που να πηγαίνουν σε σπίτι μιας οικογένειας με σκοπό να απελευθερώσουμε τους γονείς μια φορά την εβδομάδα.

Υπάρχουν οικογένειες οι οποίες χρειάζονται δύο άτομα ταυτόχρονα, για πιο ποιοτική βοήθεια.

♥Επίσης αναζητάμε άτομο που θέλουν για μερικές ώρες την εβδομάδα να συμμετέχουν σε πρόγραμμα παιχνιδιού γύρω από το παιδί, είτε σε

οικία του παιδιού, είτε στο Κέντρο Υποστήριξης Γονέων.

Μάθημα πιάνου Μάθημα πιάνο για παιδιά με Asperger από έμπειρη σχετικά με τον αυτισμό δασκάλα πιάνου.

Εκπαίδευση : Σεπτ. 2014 – Ιούλιος 2015 14 Θεωρητικά μαθήματα

Εργασία στο σπίτι: μια έκθεση το μήνα Πολλή πρακτική εξάσκηση παιχνιδιού με διάφορα παιδιά

Εκπαίδευση σύντομη 5 Σάββατα 10.00- 15.00

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 56, Μάιος 2014

5 εργασίες Κάθε φορά 3ώρη πρακτική εξάσκηση με διαφορετικό παιδί

Κέντρο Υποστήριξης Γονέων

Το Κέντρο Υποστήριξης Γονέων έχει ως σκοπό να προσφέρει κατανόηση και

στήριξη σε γονείς (παιδιών με αυτισμό, άλλες διαταραχές ή προβλήματα

συμπεριφοράς), και να τους δείξει καινούριους τρόπους αντιμετώπισης των

προβλημάτων των παιδιών, ώστε να τους ενισχύσει στο γονεϊκό ρόλο και να

χαίρονται (πάλι) τα παιδιά τους.

Δίνει ουσιαστική, συστηματική ενημέρωση και εκπαίδευση σε γονείς, ώστε να

αποκτήσουν τις απαραίτητες ικανότητες για να παροτρύνουν οι ίδιοι την

επιθυμητή συμπεριφορά στα παιδιά τους και να βελτιώσουν τις σχέσεις

ανάμεσα τους.

Η εκπαίδευση και υποστήριξη γονέων γίνεται με μεθοδικό και πρακτικό τρόπο,

και δίνει την δυνατότητα στο γονιό να εφαρμόζει, αυτό που μαθαίνει,

καθημερινά με το παιδί του, με σκοπό να διαφοροποιείται σταδιακά η

αντιμετώπιση του.

Κέντρο Υποστήριξης Γονέων Ελλησπόντου 22, ΚαλαμαριάΤηλ. 2310- 450941Internet site: www.kyg.gr E- mail: ypostirixigoneon @ gmail . com

ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 56, Μάιος 2014