Το γάντι: ένα αριστουργηματικό παραδοσιακό παραμύθι Απόστολος Πάππος    January 18, 2014   ΒΙΒΛΙΟ, ΓΙΟΡΤΕΣ, Παρουσιάσεις, Προς 0-7,Προς 8-12, Του Χειμώνα

Γράφει ο Απόστολος Πάππος(το γάντι είχε πρωτοαναρτηθεί το 2012 εδώ

Πρόκειται για ένα κομψοτέχνημα απλότητας. Για μια κλιμακωτή ιστορία που μέσαστα λιγοστά του λόγια βάζει στο μυαλό σου χίλια δυο. Δεν έχει πλοκή. Δεν έχειδράση αξεπέραστη. Είναι το γάντι, αξεπέραστο από μόνο του. Και το μόνοδυστύχημα του είναι ότι…δεν κυκλοφορεί εδώ και πολλά χρόνια στην Ελλάδα.

“Το γάντι” (The Mitten ή The old man’s mitten ή The magic glove), έχειγνωρίσει πάρα πολλές διασκευές. Αυτό συμβαίνει όταν κάτι είναι πραγματικάπετυχημένο και εξαιρετικό. Όχι μόνο επιβιώνει στο χρόνο αλλά εξελίσσεται δίχωςνα χάνει την αρχική του φόρμα και αξία.

Πρόκειται γιαπαραδοσιακόουκρανικό παραμύθι,τυπωμένο στη Μόσχατο…σοβιετικόέτος 1951 απότις εκδόσειςDetgiz, έγχρωμοπαρακαλώ καιπερισσότερο ναθυμίζει μπροσούραπαρά παιδικό βιβλίο.Το εικονογράφησεπερίφημα ο

εικονογράφος Evgenii Rachev. Δυο λόγια για τον σπουδαίο κύριο Rachev: τοόνομά του γεννημένου στο Τομσκ της Σιβηρίας Ράτσεβ έγινε συνώνυμο τωνεικονογραφημένων παραμυθιών με ζώα που παράλληλα είχαν πάνω τους κάτι το

στο μέτωπο την μαύρη περίοδο 1941-45. Όταν πρωτοπήγε τα σχέδιά του στουςεκδότες του, αυτοί έδειξαν πολύ μπερδεμένοι με αυτά τα ζώα που έμοιαζανκάπως με…ανθρώπους. Ένα χρόνο το τρέναραν οι εκδότες μέχρι να εκδώσουν τοπρώτο βιβλίο με ζωγραφιές του Ράτσεβ, τέλη του 1940. Αλλά μόλις εκδόθηκανέκαναν μια μικρή θραύση κι η αγάπη των παιδιών γι’ αυτές τις εικόνες ήταντεράστια. Σχεδόν όλα τα βιβλία που εικονογράφησε βραβεύτηκαν είτε στιςσοβιετικές πατρίδες είτε στο εξωτερικό. “Συναρπαστική δουλειά”, όπως έλεγε οίδιος. Και πράγματι, το “Γάντι” είναι ένα μαγικό παραμύθι! Χωρίς φαμφάρες, χωρίςπομπώδεις στόχους, καταφέρνει να δείξει πόσο είναι στο χέρι των ηρώων τηςπραγματικότητας η ανεκτικότητα και η αποδοχή του άλλου, του διαφορετικούόταν το μόνο που σου ζητεί είναι προστασία, αγάπη, κατανόηση. Το παραμύθιμεταφέρθηκε και διασκευάστηκε σε πολλές γλώσσες ενώ η πρώτη του μετάφρασηέγινε μόλις το 1953 στην αγγλική γλώσσα (εκδόσεις Foreign Languages Pub.House, 1953, μετάφραση από τα ρώσικα της Irina L’vovna Zheleznova) Το 1975 ο οErik Bulatov μετέγραψε την ιστορία (που ξαναεκδόθηκε) ενώ η εικονογράφησηήταν του ιδίου και του O. Vasiliev. Ο Μπουλάτοφ κι ο Βασίλιεφ εικονογράφησαντο “γάντι” με έναν θαυμαστό τρόπο: ο Μπουλάτοφ ζωγράφισε ο,τι συνέβη έξωαπό το γάντι καθώς το παραμύθι εξελίσσεται στο χιονισμένο τοπίο του άγριουουκρανικού χειμώνα και ο Βασίλιεφ ζωγράφισε ό,τι γινόταν μέσα στο γάντιαγνοώντας το εξωτερικό περιβάλλον. Στην Ελλάδα το παραμύθι κυκλοφόρησεπρώτη φορά το 1979 από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή». Το 1998 το παραμύθιμετάφρασε ξανά η Αντιγόνη Μεταξά (θεία Λένα) και συμπεριλήφθηκε στοανθολόγιο της Ρούλας Παπανικολάου από τις εκδόσεις Μικρός Πρίγκιπας(Θεσσαλονίκη, 1998).

Η ιστορία όπως την αφηγείται το elniplex:

Μια μέρα, ένας ηλικιωμένος κύριος περπατούσε στο χιονισμένο δάσος με τοσκύλο του. Δίχως να το καταλάβει του έπεσε από την τσέπη το ένα του γάντι.Ήταν ένα χειροποίητο, πέτσινο γάντι, με κόκκινη φόδρα, από εκείνα που το χέριέμπαινε ολόκληρο μέσα κι όχι δάχτυλο δάχτυλο. Μα δεν το ‘δε κι ο σκύλος τουπου είχε το μυαλό του στις δεκάδες μυρωδιές του χιονιού. Αυτοί συνέχισανανέμελοι τον περίπατό τους στο δάσος και το γάντι έμεινε πίσω, πεσμένοκατάχαμα στο αφράτο χιόνι.

Ένα ποντικάκι, τόσο δα ήταν, πέρασε από εκεί κι είδε το γάντι μπροστά του. Τοτριγύρισε από εδώ, το κοίταξε από εκεί. “Άδειο πρέπει να είναι”, σκέφτηκε καιτσουπ….τρύπωσε στο όμορφο και ζεστό γάντι που πράγματι ήταν αδειανό. Τοκρύο ήταν τσουχτερό έξω, δε γινόταν να αντέξεις δίχως μια φωλίτσα να κρυφτείς.

“Τι γλυκιά ζεστασιά έχει εδώ μέσα”, σκέφτηκε το ποντικάκι. “Εδώ θα ζήσω! Θαμείνω όλο το χειμώνα, ώσπου να περάσει το κρύο. Ύστερα…βλέπουμε”, είπε καιζάρωσε σε μια γωνιά να ξεκουραστεί.

Λίγο αργότερα χοροπηδώντας κατέφτασε εκεί γύρω ένας βάτραχος, πράσινοςπράσινος που αν δεν έβρισκε γρήγορα κάπου να ζεσταθεί θα γινότανε μπλε μπλε!Κοντοστάθηκε έξω από το γάντι.

-Ποιος είναι μέσα στο γάντι; , ρώτησε.

-Η Ποντικίνα η Δαγκωνίτσα. Εσύ ποιος είσαι;

-Είμαι Βάτραχος ο Χίπιχοπης ο Χοροπηδηχτός. Μπορώ να μπω κι εγώ μέσα; Κάνει

πολύ κρύο έξω.

-Έντάξει, έλα!, του είπεδίχως να το σκεφτεί τοποντίκι και μέσα στογάντι έγιναν δύο ταζώα.

Η έγνοια κάνει τηδουλειά κι η ξεγνοιασιάτον ύπνο και τοχειμώνα το βαρύκανέναν μην αφήνειξύπνιο! Στριμώχτηκανόπως όπως καιπροσπάθησαν ναχαλαρώσουν. “Τι γλυκιάζεστασιά έχει εδώμέσα”, σκέφτηκε οβάτραχος. “Εδώ θαζήσω! Θα μείνω όλο τοχειμώνα, ώσπου ναπεράσει το κρύο.Ύστερα…βλέπουμε”,είπε και πήδηξε σε μιαγωνιά να ξεκουραστεί.

Λίγο μετά, χραπ χρουππάνω στο χιόνι, να σουκι ο λαγός με γρήγορεςκινήσεις και αυτιάμεγαλύτερα από τοσώμα του.

-Ποιος είναι μέσα στο γάντι; , ρώτησε.

-Η Ποντικίνα η Δαγκωνίτσα κι ο Βάτραχος ο Χιπιχόπης Χοροπηδηχτός. Εσύ ποιοςείσαι;

-Είμαι ο λαγός ο Βιαστικός Τρεχαλητός. Μπορώ να μπω κι εγώ μέσα; Κάνει πολύκρύο έξω.

-Έντάξει, έλα!, του είπαν με μια φωνή η ποντικίνα κι ο βάτραχος.

Τώρα τα ζώα μέσα στο γάντι ήταν τρία και στριμώχτηκαν λίγο παραπάνω για ναχωρέσουν. “Τι γλυκιά ζεστασιά έχει εδώ μέσα”, σκέφτηκε ο λαγός. “Εδώ θα ζήσω!Θα μείνω όλο το χειμώνα, ώσπου να περάσει το κρύο. Ύστερα…βλέπουμε”,είπε. Βολεύτηκαν στο γάντι κι οι τρεις μαζί κι άρχισαν να χορεύουν πάνω στοχιόνι τόσο που το γάντι έμοιαζε με αεροπλανάκι.

Λίγο μετά εμφανίστηκε μια αλεπού. Περπάτησε προσεκτικά προς το γάντι.

-Ποιος είναι μέσα στο γάντι; , ρώτησε. -Η Ποντικίνα η Δαγκωνίτσα, ο Βάτραχος ο

Χιπιχόπης Χοροπηδηχτόςκαι ο Λαγός ο ΒιαστικόςΤρεχαλητός. Εσύ ποιοςείσαι;

-Είμαι η Αλεπού ηΦουντωτή Αγαπητή.Μπορώ να μπω κι εγώμέσα; Κάνει πολύ κρύοέξω.

-Έντάξει, έλα!, της είπανόλοι μαζί. Τώρα τα ζώαμέσα στο γάντι ήταντέσσερα και έπρεπε ναστριμωχτούν λίγοπαραπάνω για ναχωρέσουν. “Τι γλυκιάζεστασιά έχει εδώ μέσα”,σκέφτηκε η αλεπού. “Εδώθα ζήσω! Θα μείνω όλο τοχειμώνα, ώσπου ναπεράσει το κρύο. Ύστερα…βλέπουμε”. Βολεύτηκανστο γάντι κι οι τέσσεριςμαζί κι άρχισαν να

χοροπηδούν χαρούμενοι πάνω στο χιόνι τόσο που το γάντι έμοιαζε μεελικοπτεράκι.

Λίγο μετά εμφανίστηκε ένας γκρίζος λύκος που ούρλιαζε κι αντηχούσε σ’ όλο τοβουνό το ουρλιαχτό του. Περπάτησε προς το γάντι κουνιστός και λυγιστός καιρώτησε.

-Ποιος είναι μέσα στο γάντι; -Η Ποντικίνα η Δαγκωνίτσα, ο Βάτραχος ο ΧιπιχόπηςΧοροπηδηχτός, ο Λαγός ο Βιαστικός Τρεχαλητός και η Αλεπού η ΦουντωτήΑγαπητή. Εσύ ποιος είσαι;

-Είμαι ο Λύκος ο Γκρίζος Ουρλιαχτός. Μπορώ να μπω κι εγώ μέσα; Κάνει πολύκρύο έξω.

-Έντάξει, έλα!, του είπαν σχεδόν όλοι μαζί και κοιτάχτηκαν για μια στιγμή. Τώρατα ζώα μέσα στο γάντι ήταν πέντε και έπρεπε να στριμωχτούν ακόμη περισσότερογια να χωρέσουν. “Τι γλυκιά ζεστασιά έχει εδώ μέσα”, σκέφτηκε ο λύκος. “Εδώ θαζήσω κι ας είναι λίγο στριμωγμένα! Θα μείνω όλο το χειμώνα, ώσπου να περάσειτο κρύο. Ύστερα…βλέπουμε”. Βολεύτηκαν στο γάντι κι οι πέντε μαζί κι άρχισαν ναχοροπηδούν χαρούμενοι πάνω στο χιόνι τόσο που το γάντι έμοιαζε μεδιαστημοπλοιάκι.

Λίγο μετά εμφανίστηκε ένα αγριογούρουνο που γουρούνιζε παράξενα καιβραχνά. Έφτασε μπροστά στο γάντι και ρώτησε: -Ποιος είναι μέσα στο γάντι; -ΗΠοντικίνα η Δαγκωνίτσα, ο Βάτραχος ο Χιπιχόπης Χοροπηδηχτός, ο Λαγός οΒιαστικός Τρεχαλητός, η Αλεπού η Φουντωτή Αγαπητή και ο Λύκος ο ΓκρίζοςΟυρλιαχτός. Εσύ ποιος είσαι;

-Είμαι τοΑγριογούρουνο τοχαυλιοδόντικο.Μπορώ να μπω κιεγώ μέσα; Κάνειπολύ κρύο εδώ έξω.

-Εεεε, δεν υπάρχειπια χώρος εδώ μέσα.Είμαστε πέντε καισχεδόν δεναναπνέουμε, τουείπαν.

-Σας παρακαλώ. Δεθα πιάσω πολύχώρο. Θα κρατήσωτην αναπνοή μου καιθα στριμωχτώ όσοπερισσότερο μπορώ.Αφήστε με να μπω,τους παρακάλεσε τοαγριογούρουνο πουτουρτούριζε από τοκρύο.

-Καλά, εντάξει. Έλα!,του είπαν.

Στο τέλος εμφανίστηκε μια μεγάλη αρκούδα που πλησίασε κι αυτή το γάντι.Άκουσε φασαρία μέσα και ρώτησε:

-Ποιος είναι μέσα στο γάντι;

-Η Ποντικίνα η Δαγκωνίτσα, ο Βάτραχος ο Χιπιχόπης Χοροπηδηχτός, ο Λαγός οΒιαστικός Τρεχαλητός, η Αλεπού η Φουντωτή Αγαπητή, ο Λύκος ο ΓκρίζοςΟυρλιαχτός και το Αγριογούρουνο το Χαυλιοδόντικο. Εσύ ποιος είσαι;

-Είμαι η Αρκούδα η Καφετιά η πιο γλυκιά. Μπορώ να μπω κι εγώ μέσα; Κάνει πολύκρύο εδώ έξω.

-Εεεε, δεν υπάρχει πια χώρος εδώ μέσα. Είμαστε έξι πια και μάλλον θα σκάσουμεαπό στιγμή σε στιγμή, της είπαν

-Μα σας παρακαλώ. Θα στριμωχτώ στην πιο μικρή γωνίτσα. Θα χωθώ κι ούτε θακουνιέμαι. Αφήστε με να μπω, τους παρακάλεσε η αρκούδα που έτρεμε από τονχιονιά.

-Ε, καλά. Έλα!, της είπαν.

Η Αρκούδα όρμηξε μέσα. Τώρα τα ζώα μέσα στο γάντι ήταν επτά και έπρεπε ναστριμωχτούν πάρα πολύ για να χωρέσουν. “Τι γλυκιά ζεστασιά έχει εδώ μέσα”,σκέφτηκε η Αρκούδα. “Εδώ θα ζήσωΑν δε σκάσω από το στρίμωγμα, θα μείνω όλο

το χειμώνα, ώσπου να περάσει το κρύο. Ύστερα…βλέπουμε”. Το γάντιχοροπηδούσε στο χιόνι σαν κουρδιστό παιχνίδι που κόντευε να σκιστεί.

Λίγο μετά ακούστηκαν βήματα. Ο ηλικιωμένος κύριος κι ο σκύλος του επέστρεφαναπό τη βόλτα τους. Ξαφνικά είδαν μπροστά τους το γάντι να χοροπηδά σαντρελό. Ο ηλικιωμένος άνθρωπος έβγαλε μια κραυγή που τρόμαξε ακόμα και τοσκύλο του που έκλεισε τα αυτιά του. Από την ασταμάτητη αυτή κραυγή βγήκανέξω ένα ένα όλα τα ζώα που είχαν τρυπώσει στο γάντι πριν καν τους πάρειχαμπάρι ο ηλικιωμένος κύριος. Η Ποντικίνα η Δαγκωνίτσα, ο Βάτραχος οΧιπιχόπης Χοροπηδηχτός, ο Λαγός ο Βιαστικός Τρεχαλητός, η Αλεπού η ΦουντωτήΑγαπητή, ο Λύκος ο Γκρίζος Ουρλιαχτός, το Αγριογούρουνο το Χαυλιοδόντικο καιτελευταία η Αρκούδα η Καφετιά η πιο γλυκιά.

Πώς χώρεσαν όλοι αυτοί μέσα στο γάντι; Και τι συνέβη εκεί μέσα! Ο ηλικιωμένοςκύριος κι ο σκύλος του είδαν μόνο ένα ξεχειλωμένο γάντι και μάλλον δεν έμαθανποτέ τι έγινε. Αλλά εσείς ξέρετε. Έτσι δεν είναι;

Ώρα σας καλή!

Το elniplex προτείνει:

Κατεβάστε όλες τις φωτογραφίες, περάστε τες σε σειρά σε usb και αφηγηθείτε τοπαραμύθι (σε όποια εκδοχή θέλετε) παρουσιάζοντας τις φωτογραφίες στονυπολογιστή ή σε κάποιο media player στην τηλεόραση. Ανακατέψτε τις φωνέςσας, δώστε παλμό στην αφήγηση και…τα παιδιά θα ενθουσιαστούν!Μεταβείτε στηαξιόλογη αυτή διεύθυνση πατώντας εδώ. Πατήστε next για να δείτε όλες τιςφωτογραφίες. Κι αφού το διαβάσετε και το απολαύσουν τα παιδιά, κάντε τους καιτη μεγάλη έκπληξη:

Παρακολουθήστε με τα παιδιά σας αυτό το εξαιρετικό παραμύθι με τηνυπόκρουση αυτής της υπέροχης μουσικής που ακούγεται μαζί με τους ήχους τωνζώων.

Δείτε το εδώ