ΓΠΣ Δ.Ε. Ελυμνίων

216
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑ∆ΑΣ «ΓΕΝΙΚΟ ΠΟΛΕΟ∆ΟΜΙΚΟ ΣΧΕ∆ΙΟ (ΓΠΣ) ∆ΗΜΟΥ ΕΛΥΜΝΙΩΝ «ΓΕΝΙΚΟ ΠΟΛΕΟ∆ΟΜΙΚΟ ΣΧΕ∆ΙΟ (ΓΠΣ) ∆ΗΜΟΥ ΕΛΥΜΝΙΩΝ Ν. ΕΥΒΟΙΑΣ» Ν. ΕΥΒΟΙΑΣ» ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑ∆ΑΣ- Π.Ε. ΕΥΒΟΙΑΣ ∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ -ΛΙΜΝΗΣ-ΑΓ . ΑΝΝΑΣ .Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ ΠΕΠ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑ∆ΑΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΤΑΜΕΙΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΕΠΙΒΛΕΨΗ: ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑ∆ΑΣ ΓΕΝΙΚΗ /ΝΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ & ΥΠΟ∆ΟΜΩΝ /ΝΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ & ΧΩΡΙΚΟΥ ΣΧΕ∆ΙΑΣΜΟΥ ΤΜΗΜΑ ΧΩΡΙΚΟΥ ΣΧΕ∆ΙΑΣΜΟΥ Α´ ΣΤΑ∆ΙΟ: ΑΝΑΛΥΣΗ ∆ΙΑΓΝΩΣΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΗ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2013 1) Ι. ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ - Α. ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗΣ & Συν/τες 2) ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - πολεοδόµος, χωροτάκτης 3) ΕΥΣΤΑΘΙΑ ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ - γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος ANA∆ΟΧΟΣ:

description

Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο Ελυμνίων Ευβοίας

Transcript of ΓΠΣ Δ.Ε. Ελυμνίων

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑ∆ΑΣ

«ΓΕΝΙΚΟ ΠΟΛΕΟ∆ΟΜΙΚΟ ΣΧΕ∆ΙΟ (ΓΠΣ) ∆ΗΜΟΥ ΕΛΥΜΝΙΩΝ «ΓΕΝΙΚΟ ΠΟΛΕΟ∆ΟΜΙΚΟ ΣΧΕ∆ΙΟ (ΓΠΣ) ∆ΗΜΟΥ ΕΛΥΜΝΙΩΝ Ν. ΕΥΒΟΙΑΣ»Ν. ΕΥΒΟΙΑΣ»

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑ∆ΑΣ- Π.Ε. ΕΥΒΟΙΑΣ∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ-ΛΙΜΝΗΣ-ΑΓ. ΑΝΝΑΣ

∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ

ΠΕΠ

ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑ∆ΑΣΗΠΕΙΡΟΥ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΤΑΜΕΙΟ

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

ΕΠΙΒΛΕΨΗ:

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑ∆ΑΣΓΕΝΙΚΗ ∆/ΝΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ & ΥΠΟ∆ΟΜΩΝ

∆/ΝΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ & ΧΩΡΙΚΟΥ ΣΧΕ∆ΙΑΣΜΟΥ ΤΜΗΜΑ ΧΩΡΙΚΟΥΣΧΕ∆ΙΑΣΜΟΥ

Α´ ΣΤΑ∆ΙΟ: ΑΝΑΛΥΣΗ – ∆ΙΑΓΝΩΣΗ – ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ

ΕΚΘΕΣΗ

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2013

1) Ι. ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ - Α. ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗΣ & Συν/τες

2) ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - πολεοδόµος, χωροτάκτης

3) ΕΥΣΤΑΘΙΑ ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ - γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος

ANA∆ΟΧΟΣ:

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑ∆ΑΣ

«ΓΕΝΙΚΟ ΠΟΛΕΟ∆ΟΜΙΚΟ ΣΧΕ∆ΙΟ (ΓΠΣ) ∆ΗΜΟΥ ΕΛΥΜΝΙΩΝ «ΓΕΝΙΚΟ ΠΟΛΕΟ∆ΟΜΙΚΟ ΣΧΕ∆ΙΟ (ΓΠΣ) ∆ΗΜΟΥ ΕΛΥΜΝΙΩΝ Ν. ΕΥΒΟΙΑΣ»Ν. ΕΥΒΟΙΑΣ»

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑ∆ΑΣ- Π.Ε. ΕΥΒΟΙΑΣ∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ-ΛΙΜΝΗΣ-ΑΓ. ΑΝΝΑΣ

∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ

ΠΕΠ

ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑ∆ΑΣΗΠΕΙΡΟΥ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΤΑΜΕΙΟ

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

ΕΠΙΒΛΕΨΗ:

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑ∆ΑΣΓΕΝΙΚΗ ∆/ΝΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ & ΥΠΟ∆ΟΜΩΝ

∆/ΝΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ & ΧΩΡΙΚΟΥ ΣΧΕ∆ΙΑΣΜΟΥ ΤΜΗΜΑ ΧΩΡΙΚΟΥΣΧΕ∆ΙΑΣΜΟΥ

Α´ ΣΤΑ∆ΙΟ: ΑΝΑΛΥΣΗ – ∆ΙΑΓΝΩΣΗ – ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ

ΕΚΘΕΣΗ

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2013

1) Ι. ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ - Α. ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗΣ & Συν/τες

2) ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - πολεοδόµος, χωροτάκτης

3) ΕΥΣΤΑΘΙΑ ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ - γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος

ANA∆ΟΧΟΣ:

Λαµία / / 2013Η ΕΠΙΒΛΕΠΟΥΣΑ

ΕΛΙΣ. ΠΑΝΤΑΖΗ

ΘΕΩΡΗΘΗΚΕ

Λαµία / / 2013

ΑΙΜ. ΡΙΖΟΓΙΑΝΝΗΣ

Εγκρίνεται µε την αριθµ.απόφαση

Ο ∆ιευθυντής

ΑΝΤ. ΤΕΡΖΗΣ

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

Μια µελέτη µε το εύρος του ΓΠΣ εµπλέκει πολλούς τοµείς και επίπεδα της δηµόσιας διοίκησης και της αυτοδιοίκησης. Στη διάρκεια του Α΄ Σταδίου τα µέλη της οµάδας µελέτης απευθύνθηκαν στους φορείς αυτούς για συγκέντρωση στοιχείων αλλά και για απόψεις στον κάθε τοµέα ώστε να εντοπιστούν τα κυριότερα προβλήµατα.

Ιδιαίτερες ευχαριστίες οφείλονται στο ∆ήµαρχο Μαντουδίου – Λίµνης – Αγ. Άννας Κο Ανέστη Ψαρρό που στήριξε την οµάδα µελέτης, µε ουσιαστικές θέσεις για την αναπτυξιακή προοπτική του νέου ∆ήµου που ανήκει η περιοχή µελέτης ως ∆ηµοτική Ενότητα.

Επίσης πρέπει να αναφερθούµε στους εκπροσώπους των ∆ηµοτικών και Τοπικών Κοινοτήτων που µας παρείχαν πολύτιµες πληροφορίες και απόψεις σχετικά µε τον τόπο τους (στοιχεία, προβλήµατα, ήθη, έθιµα, παραδόσεις) και συνέδραµαν στην διαµόρφωση µιας ολοκληρωµένης εικόνας για την περιοχή µελέτης:

• Ψαρρό Ιωάννη – πρόεδρο ∆.Κ. Λίµνης

• Σεβαστού-Ψαρρού Ευµορφία – πρόεδρο Τ.Κ. Ροβιών.

• Μάλλιαρη Γεώργιο – πρόεδρο Τ.Κ. Κεχριών/∆άφνης

• Μάρκου ∆ηµήτριο – πρόεδρο Τ.Κ. Κουρκουλών

• Κουτζή ∆ηµήτριο – πρόεδρο Τ.Κ. Σκεπαστής

Εξαιρετική υποστήριξη είχε η οµάδα µελέτης από την επιβλέπουσα Ελισάβετ Πανταζή - Αρχιτέκτονα, τα στελέχη της Τεχνικής Υπηρεσίας του ∆ήµου Γ. Γερογιάννη – Πολιτικό Μηχανικό και Ν. Σκουµπρή - Περιβαλλοντολόγο, που παρακολούθησαν την εκπόνηση του Α΄ Σταδίου επιλύοντας προβλήµατα που συνάντησε η οµάδα έργου. Ιδιαίτερη επίσης αναφορά οφείλεται στα στελέχη της Περιφέρειας που συντονίζουν το συνολικό έργο των ΣΧΟΟΑΠ και ΓΠΣ της Εύβοιας, Αιµίλιο Ριζογιάννη, Αθ. Ροδά και του Προϊσταµένου της ∆Ι.ΠΕ.ΧΩ.Σ Αντώνη Τερζή.

Τέλος, θα πρέπει να αναφερθούµε και στην παροχή στοιχείων από όλους τους φορείς της ∆ιοίκησης και στην διάθεση χρόνου από τις υπηρεσίες που συνδέονται άµεσα µε το ΓΠΣ, όπως καταγράφονται στο σχετικό κατάλογο των Φορέων στους οποίους απευθύνθηκε η οµάδα µελέτης. Ιδιαίτερη µνεία οφείλεται στη συνεργασία µε δυο τοπικούς φορείς, το ∆ασαρχείο Λίµνης,τη δασολόγο Ζωή Κοτρώνη και το Θεοδόση Χαρτσά και το παράρτηµα του Γενικού Αρχείου του Κράτους (Τοπικό Αρχείο Λίµνης), µε υπεύθυνο το Βασίλειο ∆ουκούρη.

Όλους τους παραπάνω ευχαριστούµε θερµά και ελπίζουµε να στηρίξουν και τα επόµενα στάδια της µελέτης, αλλά και την τελική θεσµοθέτησή της που είναι και το ουσιαστικό τεκµήριο επιτυχίας της όλης διαδικασίας.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ

i. ΠΡΟΟΙΜΙΟ

Η παρούσα µελέτη µε τίτλο «Γενικό Πολεοδοµικό Σχέδιο (ΓΠΣ) ∆ήµου Ελυµνίων Ν. Εύβοιας» εκπονείται σύµφωνα µε το από 19.4.2012 Ιδιωτικό Συµφωνητικό µεταξύ του Κου. Κλέαρχου Περγαντά, Περιφερειάρχη που εκπροσωπεί την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και της σύµπραξης των γραφείων µελετών: PLAS A.E. Ι. ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ – Α. ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗΣ & ΣΥΝ/ΤΕΣ – Κων/νος Χατζηγιάννης – Ευστ. ∆ρακοπούλου, µε εκπρόσωπο τον χωροτάκτη - πολεοδόµο Ιωάννη Καρανίκα και αναπληρωτή τον Κων/νο Χατζηγιάννη, πολεοδόµο - χωροτάκτη.

ii. ΕΠΙΒΛΕΨΗ

∆ιεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασµού Στερεάς Ελλάδας

∆/ντης : ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΕΡΖΗΣ

Συντονισµός : ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΡΙΖΟΓΙΑΝΝΗΣ - πολιτικός µηχανικός

Επίβλεψη : ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΠΑΝΤΑΖΗ - αρχιτέκτων µηχανικός

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ∆ΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ – γεωλόγος

iii. ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ – ΠΡΟ∆ΙΑΓΡΑΦΕΣ

Κανονισµοί και θεσµικό πλαίσιο που ορίζονται στην Απόφαση ένταξης του έργου στο Γ’ΚΠΣ:

• Τον Ν.3852/2010 (ΦΕΚ 87/Α/7.11.2010) ‘’Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωµένης ∆ιοίκησης – Πρόγραµµα Καλλικράτης’’.

• N.3316/05 (ΦΕΚ 42/Α/ 22.2.2005) «Ανάθεση και εκτέλεση δηµοσίων συµβάσεων εκπόνησης µελετών και παροχής συναφών υπηρεσιών και άλλες διατάξεις

• Ν. 716/77 «Περί µητρώου µελετητών και αναθέσεως και εκπονήσεως µελετών» και οι σχετικές εγκύκλιοι, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει κάθε φορά

• Π.∆. 696/74 «Περί αµοιβών Μηχανικών και των σχετικών Προδιαγραφών Μελετών», όπως αυτό τροποποιήθηκε µε το Π.∆. 515/89

• Ν. 2742/99 (ΦΕΚ 207/Α/7.10.1999) «Χωροταξικός Σχεδιασµός και Αειφόρος Ανάπτυξη και άλλες διατάξεις»

• Ν. 2508/97 (ΦΕΚ 124/Α) «Βιώσιµη Οικιστική Ανάπτυξη των πόλεων και οικισµών της χώρας και άλλες διατάξεις»

• Ν. 1650/86 (ΦΕΚ 160/Α/16.10.1986) «Για την προστασία του Περιβάλλοντος»

• Ν. 1337/83 (ΦΕΚ 33/Α/4.3.1985) «Επέκταση των Πολεοδοµικών Σχεδίων, Οικιστική Ανάπτυξη και σχετικές ρυθµίσεις»

• Π.∆. της 14ης/7/1999 (ΦΕΚ 580/∆) «Κώδικας Βασικής Πολεοδοµικής Νοµοθεσίας»

• Απόφαση 9572/1845/2000 (ΦΕΚ 209/∆/2000) «Τεχνικές Προδιαγραφές µελετών Γενικών Πολεοδοµικών Σχεδίων (Γ.Π.Σ.) και Σχεδίων Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης (ΣΧΟΟΑΠ) και αµοιβές µηχανικών για την εκπόνηση µελετών»

• Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού Αειφόρου Ανάπτυξης, ΦΕΚ 128/Α/3.7.2008.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ

• Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισµό, ΦΕΚ 1138/Β/11.6.2009.

• Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τη Βιοµηχανία Και της στρατηγικής µελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων αυτού, ΦΕΚ 151/ΑΑΠ/13.4.09.

• Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιµες Πηγές Ενέργειας, ΦΕΚ 2464/Β/3.12.08.

• Τις διατάξεις του Ν-3851/10 (ΦΕΚ-85/Α/2010) "Επιτάχυνση της ανάπτυξης ανανεώσιµων πηγών ενέργειας".

• Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες, ΦΕΚ 2505/Β/04.11.2011.

iv. Λοιπές βασικές προδιαγραφές και θεσµικό πλαίσιο1

• Υ.Α. 37691/12.9.07 (ΦΕΚ1902/Β/14.9.07), Έγκριση προδιαγραφών για την εκπόνηση Μελετών Γεωλογικής Καταλληλότητας που συντάσσονται στα πλαίσια των µελετών Γενικών Πολεοδοµικών Σχεδίων (ΓΠΣ) - Σχεδίων Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης (ΣΧΟΟΑΠ) (προκαταρκτική µελέτη γεωλογικής καταλληλότητας και µελέτη γεωλογικής καταλληλότητας).

• Απόφαση ΥΠΕΧΩ∆Ε/ΕΥΠΕ/107017/06 (ΦΕΚ 1225/Β/5.9.06), Εκτίµηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισµένων σχεδίων και προγραµµάτων, σε συµµόρφωση µε τις διατάξεις της οδηγίας ΕΚ-42/01 "σχετικά µε την εκτίµηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισµένων σχεδίων και προγραµµάτων" του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου της 27ης Ιουνίου 2001 (Σχέδια και Προγράµµατα για τα οποία Απαιτείται Εκπόνηση Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Εκτίµησης (ΣΠΕ), Περιεχόµενο Στρατηγικών Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ), Περιεχόµενο φακέλου διαδικασίας Περιβαλλοντικού Προελέγχου).

• Υ.Α. 26297/1.7.2003 (ΦΕΚ 1469 Β/09.10.2003) Έγκριση Περιφερειακού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας.

• Υ.Α. 10788/5.3.2004 (ΦΕΚ 285/∆/5.3.04), Έγκριση πολεοδοµικών σταθεροτύπων (standards) και ανώτατα όρια πυκνοτήτων που εφαρµόζονται κατά την εκπόνηση των γενικών πολεοδοµικών σχεδίων, των σχεδίων χωρικής και οικιστικής οργάνωσης «ανοικτής πόλης» και των πολεοδοµικών µελετών.

• Π.∆. 24.4.85 (ΦΕΚ 181/∆/3.5.1985), Τρόπος καθορισµού ορίων οικισµών της χώρας µέχρι 2000 κατοίκους, κατηγορίες αυτών και καθορισµός όρων και περιορισµός δόµησής τους.

• Π.∆. 14.2.87 (ΦΕΚ 133/∆/23.2.1987), Τροποποίηση των Π.∆. από 24.4.85 «Τρόπος καθορισµού ορίων οικισµών της χώρας µέχρι 2000 κατοίκους, κατηγορίες αυτών και καθορισµός όρων και περιορισµός δόµησής τους» (ΦΕΚ 181/∆) και από 20.8.1985 «Πολεοδόµηση και επέκταση οικισµών της χώρας µέχρι 2000 κατοίκους και τροποποίηση του από 24.4.85 Π.∆. (ΦΕΚ 141/∆).

• Π.∆. 25.4.89 (ΦΕΚ 293/∆/16.5.1989), Τροποποίηση του από 24.4.85 Π.∆/τος «Τρόπος καθορισµού ορίων οικισµών της χώρας µέχρι 2000 κατοίκους, κατηγορίες αυτών και καθορισµός όρων και περιορισµός δόµησής τους» (ΦΕΚ 181/∆).

1 Άλλες διατάξεις που αφορούν επί µέρους θέµατα της µελέτης αναφέρονται στο κείµενο στα σχετικά κεφάλαια και στη βιβλιογραφία.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ

• Τις διατάξεις του Π.∆/τος της 23.2/6.3.1987 (ΦΕΚ 166/∆/1987) «Κατηγορίες και περιεχόµενο χρήσεων γης».

• Α.Π.48859 της13/11/2008, Οδηγίες για την παρακολούθηση / έγκριση µελετών ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ του Ν.2508/97,ΥΠΕΧΩ∆Ε, ∆ιεύθυνση Πολεοδοµικού Σχεδιασµού

• Ν.3028/2022 (ΦΕΚ 153/ Α/28.06.2000) ‘Για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονοµιάς’.

• Ν.2971/2001 (ΦΕΚ 285/Α/19.12.2001)‘Αιγιαλός, παραλία και άλλες διατάξεις’.

• Α.Π.48859 της13/11/2008, Οδηγίες για την παρακολούθηση / έγκριση µελετών ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ του Ν.2508/97,ΥΠΕΧΩ∆Ε, ∆ιεύθυνση Πολεοδοµικού Σχεδιασµού

• Ν.3937 (ΦΕΚ 60/Α/31.03.2011) «∆ιατήρηση της Βιοποικιλότητας και άλλες διατάξεις».

• N.3982/2011 (ΦΕΚ 143/Α/17.06.2011) «Απλοποίηση της αδειοδότησης τεχνικών επαγγελµατικών και µεταποιητικών δραστηριοτήτων και επιχειρηµατικών πάρκων».

• Ν. 3986/2011 (ΦΕΚ Α/152/01.07.2011) «Επείγοντα Μέτρα Εφαρµογής Μεσοπρόθεσµου Πλαισίου ∆ηµοσιονοµικής Στρατηγικής 2012-2015».

• Ν. 4002/2011 (ΦΕΚ 180/Α/22.08.2011) «Μέρος Β: Προώθηση Τουριστικών Επενδύσεων, Προώθηση Τουριστικών Επενδύσεων, Σύνθετα Τουριστικά Καταλύµατα και άλλες διατάξεις Τουριστικής Νοµοθεσίας»

• Ν. 4014/2011 (ΦΕΚ 209/Α/21.09.2011) «Περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων, ρύθµιση αυθαιρέτων σε συνάρτηση µε δηµιουργία περιβαλλοντικού ισοζυγίου και άλλες διατάξεις αρµοδιότητας Υπουργείου Περιβάλλοντος».

• 2η Εγκύκλιος Σχεδιασµού και Κατάρτισης Αναπτυξιακού Προγραµµατισµού Περιόδου 2014 – 2020, Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδοµών, Μεταφορών και ∆ικτύων, Μάρτιος 2013.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ i. ΠΡΟΟΙΜΙΟ ..........................................................................................................................................i ii. ΕΠΙΒΛΕΨΗ .........................................................................................................................................i iii. ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ – ΠΡΟ∆ΙΑΓΡΑΦΕΣ ...........................................................................................i iv. Λοιπές βασικές προδιαγραφές και θεσµικό πλαίσιο ......................................................................... ii ΕΙΣΑΓΩΓΗ ............................................................................................................................................ 1 ΑΚΡΩΝΥΜΙΑ ........................................................................................................................................ 3 Α.1 ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ∆ΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ (∆.Ε.) ΕΛΥΜΝΙΩΝ ........................... 4 Α.1.1. Η ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ...................................... 4

Α.1.1.1 H θέση έκταση και γεωγραφικά χαρακτηριστικά .................................................................. 4 Α.1.1.2 Ιστορικό πλαίσιο .................................................................................................................. 8 Α.1.1.3 ∆ιοικητική ∆ιάρθρωση και Οικιστικό ∆ίκτυο ......................................................................... 8 Α.1.1.4 Πληθυσµιακή Εξέλιξη - τοπικά χαρακτηριστικά του πληθυσµού ......................................... 9 Α.1.1.5 Αναπτυξιακό Πλαίσιο – Φυσιογνωµία της Οικονοµίας....................................................... 10

Α.1.2. ∆ιάγνωση προβληµάτων χωρικής ανάπτυξης - αναπτυξιακή προοπτική και δυνατότητες ..... 11 Α.1.3. Θέση στον ευρύτερο Ευρωπαϊκό χώρο και στο χώρο της Μεσογείου .................................... 12 Α.2. ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΤΟΥ ΟΤΑ ................................................................................ 15 Α.2.1. ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΚΑΙ ∆ΗΜΟΓΡΑΦΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ .................................... 15

Α.2.1.1. Εξέλιξη του πραγµατικού και µόνιµου πληθυσµού ........................................................... 15 Α.2.1.2. Μόνιµος και εποχικός πληθυσµός – Εκτίµηση πληθυσµού αιχµής .................................. 20 Α.2.1.3. Λοιπά δηµογραφικά χαρακτηριστικά του πληθυσµού ...................................................... 22 Α.2.1.4. Προσχολικός και µαθητικός πληθυσµός ........................................................................... 26 Α.2.1.5. Πυκνότητα πληθυσµού ..................................................................................................... 26

Α.2.2. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ∆ΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ...................................................................................... 26 Α.2.2.1. Πρωτογενής τοµέας .......................................................................................................... 26 Α.2.2.2. ∆ευτερογενής τοµέας ........................................................................................................ 28 Α.2.2.3. Τριτογενής τοµέας ............................................................................................................. 29 Α.2.2.4. Οικοδοµική δραστηριότητα ............................................................................................... 31

Α.2.3. ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΕΝΕΡΓΟΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ, ΑΝΕΡΓΙΑ ................................... 32 Α.2.3.1. Οικονοµικά ενεργός πληθυσµός-ανεργία ......................................................................... 33 Α.2.3.2. ∆ιαχρονική εξέλιξη της απασχόλησης – απασχόληση κατά τοµέα ................................... 33

A.2.4 ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΟ∆ΟΜΗ ............................................................................................................... 34 Α.2.4.1. Μεταφορική υποδοµή ....................................................................................................... 34 Α.2.4.2. Ύδρευση – Άρδευση – Αποχέτευση – Απορρίµµατα ....................................................... 35 Α.2.4.3. Ενεργεια – Τηλεπικοινωνίες .............................................................................................. 36 Α.2.4.4. Προγραµµατιζόµενα έργα και µελέτες .............................................................................. 36

A.3 ∆Ε∆ΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ........................................................... 38 A.3.1. ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ (βλ. Χάρτη Α.3.1) .............................................................................. 38

Α.3.1.1. Θέση ................................................................................................................................. 38 Α.3.1.2. Έκταση .............................................................................................................................. 38 Α.3.1.3. Κλίµα ................................................................................................................................. 38 Α.3.1.4 Νερά ................................................................................................................................... 44 Α.3.1.5 Φυσικά οικοσυστήµατα, χλωρίδα, πανίδα ......................................................................... 49 Α.3.1.6. Πηγές ρύπανσης - Περιβαλλοντικά προβλήµατα............................................................ 56 Α.3.1.7. Θεσµοθετηµένες περιοχές προστασίας ............................................................................ 64 Α.3.1.8. Περιγραφή και ανάλυση του τοπίου .................................................................................. 65

A.3.2. ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ-ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ................................................. 66 Α.3.2.1. Ιστορική εξέλιξη ................................................................................................................. 66 Α.3.2.2. Εξόρυξη λευκόλιθου ......................................................................................................... 68 Α.3.2.3. Αρχαιολογικοί χώροι – Μνηµεία ........................................................................................ 69 Α.3.2.4. Λοιπές Πολιτιστικές ∆ραστηριότητες ................................................................................ 77 Α.3.2.5. Τοπικά Προϊόντα ............................................................................................................... 79

Α.3.3. ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ∆ΗΜΟΥ – ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ ................................................... 82 Α.3.3.1 ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ............................................................... 82 Α.3.3.2. ∆ιοικητική Οργάνωση ....................................................................................................... 83 Α.3.3.3. Το οικιστικό δίκτυο ............................................................................................................ 86 Α.3.3.4. Χρήσεις Γης στον Εξωαστικό Χώρο (βλ. χάρτη Α.3.3 Χρήσεις Γης) ................................ 94 Α.3.3.5. Θεσµικό Πλαίσιο ............................................................................................................. 101 Α.3.3.6. Προγραµµατικό Πλαίσιο .................................................................................................. 126

Α.3.4. ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ∆ΙΕΡΕΥΝΗΣΗ .................................................................................................. 130 Α.3.4.1 Σχετική γεωλογική καταλληλότητα για οικιστική και άλλες συναφείς χρήσεις.................. 130

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ

Α.3.4.2. Γεωλογική καταλληλότητα για ειδικές χρήσεις ................................................................ 134 Α.3.4.3. ∆υναµικό γεωλογικών πόρων ....................................................................................... 135 Α.3.4.4. Προστασία γεωπεριβάλλοντος ...................................................................................... 137

Α.4. ΠΟΛΕΟ∆ΟΜΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ .................................................................................................. 140 Α.4.1. ΠΟΛΕΟ∆ΟΜΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ ΟΙΚΙΣΜΩΝ ................................................. 142

Α.4.1.1. ∆ηµοτική Κοινότητα (∆.Κ.) Λίµνης .................................................................................. 142 Α.4.1.2. Τοπική Κοινότητα (Τ.Ε.) Κεχριών ................................................................................... 151 Α.4.1.3. Τοπική Κοινότητα (Τ.Κ.) Κουρκουλών ............................................................................ 153 Α.4.1.4. Τοπική Κοινότητα (Τ.Ε.) Ροβιών ..................................................................................... 155 Α.4.1.5 Τοπική Κοινότητα (Τ.Κ.) Σκεπαστής ................................................................................ 162

Α.4.2 ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ∆ΟΜΗΣΗΣ ΟΙΚΙΣΜΩΝ .......................................................................... 164 Α.5. ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ – ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ∆Ε∆ΟΜΕΝΩΝ, ΤΑΣΕΩΝ & ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΩΝ 166 Α.5.1 ΑΞΟΛΟΓΗΣΗ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΩΝ ∆Ε∆ΟΜΕΝΩΝ - Η ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΗ ........................................ 166

Α.5.1.1 Η θέση του ∆ήµου και της ∆.Ε. Ελυµνίων ....................................................................... 166 Α.5.1.2 Το τοπικό χωροταξικό Πλαίσιο της ∆.Ε. Ελυµνίων και η ένταξη της στο ∆ήµο (βλ. χάρτη Α.5.1.2) ......................................................................................................................................... 167 Α.5.1.3 Το χωρικό πρότυπο και οι προοπτικές ανάπτυξης της ∆.Ε. Ελυµνίων ......................... 169 Α.5.1.4 Προοπτικές ανάπτυξης παραθεριστικής κατοικίας ......................................................... 181 Α.5.1.6. Το αναδυόµενο οικιστικό δίκτυο – Αξιολόγηση δεδοµένων οικιστικής ανάπτυξης (ζήτηση – προσφορά α΄ και β΄κατοικίας) ...................................................................................................... 183

Α.5.2. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΠΟΛΕΟ∆ΟΜΙΚΗΣ ∆ΟΜΗΣ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΖΩΗΣ ................................................................................................................................................ 184 Α.6. ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ................................................................................................. 186 Α.6.1. ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ∆ΙΑΤΥΠΩΣΗΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ........................................... 186 Α.6.2. ΧΡΟΝΙΚΟΣ ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ....................................................................................................... 186 Α.6.3. ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙ∆ΡΟΥΝ ΣΤΗ ∆ΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΣΕΝΑΡΙΩΝ ............................. 187

Α.6.3.1. Πληθυσµός...................................................................................................................... 187 Α.6.3.2. Απασχόληση και αναπτυξιακό πρότυπο ........................................................................ 188 Α.6.3.3. Φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον .......................................................................... 189 Α.6.3.5. Οικοδοµική δραστηριότητα ............................................................................................. 190 Α.6.3.6. Τουριστική δραστηριότητα .............................................................................................. 190 Α.6.3.7. Εξωγενείς παράγοντες και παρεµβάσεις κλίµακας ......................................................... 190

Α.6.4. ΣΕΝΑΡΙΑ ................................................................................................................................ 192 Α.6.5. ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ (βλ. χάρτες Α.6.5.1 και Α.6.5.1.1) ........................................ 196

Α.6.5.1 Περιγραφή των στοιχείων της προκαταρκτικής πρότασης για τη ∆.Ε. Ελυµνίων (βλ. Χάρτη Α.6.5.1.1) ...................................................................................................................................... 198

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ................................................................................................................................ 202

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΠΙΝΑΚΩΝ Πίνακας Α.1.3.1: Κατανοµή νησιών ζώνης ARCHIMED – Νησιά κατά τάξη µεγέθους ...................... 12 Πίνακας Α.2.1.1.1: Πληθυσµιακή εξέλιξης ∆.Ε. Ελυµνίων ................................................................. 16 Πίνακας Α.2.1.2.1: Εκτίµηση πληθυσµού αιχµής 2013 και κατανοµή ανά ∆.Κ./Τ.Κ. ......................... 22 Πίνακας Α.2.1.3.1.1: Ηλικιακή σύνθεση του πληθυσµού (% συµµετοχής στο σύνολο) και δείκτες γήρανσης ............................................................................................................................................ 23 Πίνακας Α.2.1.3.1.1.α: Ηλικιακή σύνθεση γυναικείου πληθυσµού (% στο σύνολο) και δείκτες γήρανσης ............................................................................................................................................ 23 Πίνακας Α.2.1.3.1.1.β: Ηλικιακή σύνθεση ανδρικού πληθυσµού (% στο σύνολο) και δείκτες γήρανσης ............................................................................................................................................ 24 Πίνακας Α.2.1.4.1: ∆.Ε. Ελυµνίων - Εκπαιδευτική υποδοµή και µαθητικός πληθυσµός .................. 26 Πίνακας Α.2.1.5.1: Πυκνότητα πληθυσµού 2001 ............................................................................... 26 Πίνακας Α.2.1.4.1: ∆.Ε. Ελυµνίων - Υπηρεσίες σχετικές µε τον τουρισµό ........................................ 30 Πίνακας Α.2.1.4.2: ∆.Ε. Ελυµνίων - Αφίξεις – ∆ιανυκτερεύσεις – Πληρότητα .................................. 30 Πίνακας Α.2.4.4.1: ∆.Ε. Ελυµνίων - Τεχνικό Πρόγραµµα ∆.Ε. Ελυµνίων 2013 ................................ 37 Πίνακας Α.3.1.3.1: Συχνότητα (%) εµφάνισης ανέµου ανά κατεύθυνση (σταθµός Αιδηψού) ............ 39 Πίνακας Α.3.1.3.2: Μηνιαία συχνότητα (%) εµφάνισης του ανέµου ανά κατεύθυνση (σταθµός Αιδηψού)............................................................................................................................................. 40 Πίνακας Α.3.1.3.3: Θερµοκρασίες και Νεφώσεις (σταθµός Αιδηψού) ................................................ 41 Πίνακας Α.3.1.3.4: Μηνιαία διακύµανση των λοιπών καιρικών χαρακτηριστικών (σταθµός Αιδηψού) ............................................................................................................................................................ 42 Πίνακας Α.3.3.1: Καταγραφή Γεωτρήσεων ........................................................................................ 61 Πίνακας Α.3.3.2: Καταγραφή Πηγών .................................................................................................. 61 Πίνακας Π.3.2.3.2.1: Κηρυγµένα βυζαντινά και µεταβυζαντινά µνηµεία στη ∆.Κ. Λίµνης .................. 73 Πίνακας Π.3.2.3.2.2: Κηρυγµένα βυζαντινά και µεταβυζαντινά µνηµεία στη Τ.Κ. Ροβιών ................ 74 Πίνακας Π.3.2.3.2.3: Κηρυγµένα βυζαντινά και µεταβυζαντινά µνηµεία στη Τ.Κ. Σκεπαστής ........... 74 Πίνακας Α.3.2.3.3.1: Συνοπτικός πίνακας κηρυγµένων µνηµείων, ανά εποχή και οικισµό ............... 77 Πίνακας Α.3.3.2.1: Νέα ∆ιοικητική ∆ιαίρεση µε το Πρόγραµµα «Καλλικράτης»................................. 84 (ΦΕΚ 1292/B/11.08.2010) .................................................................................................................. 84 Πίνακας Α.3.3.2.1.1.: ∆.Ε. Ελυµνίων, Επιφάνεια και πυκνότητα πληθυσµού 2011 ........................... 85 Πίνακας Α.3.3.3.1.2: Κατάταξη οικισµών, ΥΧΟΠ 1984 – Π.Ε. Εύβοιας /Σύγκριση µε ΠΠΣΧΑ .......... 89 Πρόταση Χωροταξικής Οργάνωσης (πρώην) Νοµού Ευβοίας – ΥΧΟΠ 1984 .................................. 89 Πίνακας Α.3.3.3.1.3: Σύγκριση Χωρικών και ∆ιοικητικών ενοτήτων .................................................. 91 Πίνακας Α.3.3.3.2.1: Σύγκριση Χωρικών και ∆ιοικητικών ενοτήτων .................................................. 92 Πίνακας Α.3.3.3.2.3: Οικισµοί και οι πληθυσµοί τους σύµφωνα µε τα υψόµετρα τους ...................... 93 Πίνακας Α.3.3.4.1.1: ∆.Ε. Ελυµνίων - Βασικές κατηγορίες χρήσεων γης ανά ∆.Κ./Τ.Κ 1991 ............ 94 Πίνακας Α.3.3.4.1.2: ∆.Ε. Ελυµνίων – Αδειοδοτούµενα Λατοµεία ..................................................... 97 Πίνακας Α.3.3.4.1.3: ∆.Ε. Ελυµνίων – Αδειοδοτούµενες βιοµηχανικές εγκαταστάσεις ...................... 98 Πίνακας Α.3.3.4.1.4: ∆.Ε. Ελυµνίων – Αιτήµατα ιδιωτών για πολεοδόµηση των εκτάσεών τους µε τις διαδικασίες του ν. 2508/97 (ιδιωτικές πολεοδοµήσεις. ..................................................................... 100 Πίνακας Α.3.3.5.6.1 : Ειδικό Θεσµικό Πλαίσιο για τον εκτός οικισµών χώρο................................... 119 Πίνακας Α.3.3.5.9.1: Οι οργανικές µονάδες που θα ασκούν τις νέες µεταφερόµενες αρµοδιότητες 124 ΠΙΝΑΚΑΣ Α.4.3.1 : Θεσµικό Πλαίσιο ∆όµησης Οικισµών ∆ηµοτικής Ενότητας Ελυµνίων .............. 165 Πίνακας Α.6.3.1.1: Εκτίµηση πληθυσµού αιχµής 2028 και κατανοµή ανά ∆.Κ./Τ.Κ. ....................... 188 Πίνακας 6.4.1: Σχηµατική Παρουσίαση των Σεναρίων ..................................................................... 193 ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ∆ΙΑΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ∆ιάγραµµα Α.1.3.1: Νησιωτικός χώρος ζώνης ARCHIMED-Νησιά κάτω των 100.000 ..................... 13 ∆ιάγραµµα Α.2.1.1.1: ∆.Ε. Ελυµνίων – Πληθυσµιακή εξέλιξη 1961 - 2011 ....................................... 17 ∆ιάγραµµα Α.2.1.1.2: ∆.Ε. Ελυµνίων – Εξέλιξη µόνιµου πληθυσµού ανα ∆.Κ./Τ.Κ. ......................... 19 ∆ιάγραµµα Α.2.1.1.3: Εξέλιξη µόνιµου πληθυσµού στο ∆ήµο Μαντουδίου – Λίµνης – Αγίας Άννας 20 ∆ιάγραµµα Α.2.2.4.1: ∆ήµος Ελυµνίων - Εξέλιξη Οικοδοµικών Αδειών 2000-2011 .......................... 32 ∆ιάγραµµα Α.3.1.3.1: Ανεµόγραµµα ∆εδοµένων Σταθµού Αιδηψού (% συχνότητα εµφάνισης) ...... 39 ∆ιάγραµµα Α.3.1.3.2: Μηνιαία (%) συχνότητα επικρατούντων ανέµων (σταθµός Αιδηψού) ............ 40 ∆ιάγραµµα Α.3.1.3.3: Μηνιαία µεταβολή της θερµοκρασίας (σταθµός Αιδηψού) .............................. 41 ∆ιάγραµµα Α.3.1.3.4: Μηνιαία µεταβολή της νέφωσης (σταθµός Αιδηψού) ..................................... 42 ∆ιάγραµµα Α.3.1.3.5: Μηνιαία ∆ιακύµανση της Σχετικής Υγρασίας (σταθµός Αιδηψού)................... 43 ∆ιάγραµµα Α.3.1.3.6: Μηνιαία ∆ιακύµανση λοιπών Καιρικών Χαρακτηριστικών (σταθµός Αιδηψού) ............................................................................................................................................................ 43 ∆ιάγραµµα Α.3.1.3.7: Οµβροθερµικό διάγραµµα (σταθµός Αιδηψού) ............................................... 44

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΙΚΟΝΩΝ Εικόνα Α.3.3.5.5.2.1: Απόσπασµα από το Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας ................................................................ 103 Εικόνα Α.3.3.5.5.2.1: Απόσπασµα από το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισµό ............................................................................................................ 108 Εικόνα Α.3.3.5.2.3.1: Χάρτης Αιολικού ∆υναµικού ........................................................................... 109 Εικόνα Α.3.3.5.2.5.1: Απόσπασµα από το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες ............................................................................................... 113 Εικόνα Α.4.1.1.1.1: Γενική άποψη Λίµνης ....................................................................................... 143 Εικόνα Α.4.1.1.1.2: Ο ναός της Κοίµησης της Θεοτόκου ................................................................. 144 Εικόνα Α.4.1.1.1.3: Το Λαογραφικό Μουσείο στη Λίµνη .................................................................. 145 Εικόνα Α.4.1.1.1.4:Το κτίριο του ∆ηµαρχείου στη Λίµνη ................................................................. 145 Εικόνα Α.4.1.1.1.5: Η κεντρική πλατεία της Λίµνης .......................................................................... 146 Εικόνα Α.4.1.1.1.6: Ο κεντρικός προβλήτας στη Λίµνη.................................................................... 147 Εικόνα Α.4.1.1.1.7: Γενική άποψητου οικισµού Μυρτιά ................................................................... 148 Εικόνα Α.4.1.1.1.8: Μερική άποψη του οικισµού Ρετσινόλακκου .................................................... 149 Εικόνα Α.4.1.1.1.9: Ο ποταµός Σηπιάς διασχίζει τον οµώνυµο οικισµό .......................................... 149 Εικόνα Α.4.1.1.1.10:Μονάδα επισκευής και φύλαξης σκαφών ........................................................ 150 Εικόνα Α.4.1.1.1.11: Άποψη του οικισµού Χρόνια ........................................................................... 151 Εικόνα Α.4.1.1.1.12: Μερική άποψη των Κεχριών ........................................................................... 152 Εικόνα Α.4.1.1.1.13: Μερική άποψη του κέντρου της ∆άφνης ......................................................... 153 Εικόνα Α.4.1.1.1.14: Μερική άποψη των Κουρκουλών .................................................................... 154 Εικόνα Α.4.1.1.1.15: Ο Ενετικός Πύργος δεσπόζει στο κέντρο των Ροβιών ................................... 155 Εικόνα Α.4.1.1.1.16: Μερική άποψη των Ροβιών ............................................................................ 156 Εικόνα Α.4.1.1.17: Η κεντρική πλατεία των Ροβιών ........................................................................ 156 Εικόνα Α.4.1.1.18: Τµήµα της διευθετηµένης κοίτης του ρέµατος που διασχίζει τις Ροβιές ........... 157 Εικόνα Α.4.1.1.19: Άποψη του χώρου ∆ασικής αναψυχής στο «Κονάκι». ..................................... 157 Εικόνα Α.4.1.1.1.20: Μερική άποψη της ∆ρυµώνας ........................................................................ 159 Εικόνα Α.4.1.1.1.21: Μερική άποψη του Καλαµουδίου ................................................................... 160 Εικόνα Α.4.1.1.1.22: Γενική άποψη του Κούλουρου ........................................................................ 160 Εικόνα Α.4.1.1.1.23: Μερική άποψη του Μαρουλίου ....................................................................... 161 Εικόνα Α.4.1.1.1.24: Μερική άποψη Παλαιοχωρίου ........................................................................ 162 Εικόνα Α.4.1.1.1.25: Μερική άποψη της Σκεπαστής ........................................................................ 163 Εικόνα A.5.1.3.3.1: Γέφυρα Κεχριών................................................................................................ 173 Εικόνα A.5.1.3.3.2: Παραλία από Μ. Γαλατάκη προς Κατούνια ...................................................... 174 Εικόνα A.5.1.3.3.3: Ξενοδοχείο Κaminos Resort ............................................................................. 174 Εικόνα A.5.1.3.3.4: Παραλία στη Σηπειάδα ..................................................................................... 174 Εικόνα A.5.1.3.3.5: Παλιακή διαδροµή – Β. Ευβοϊκός - Χλωµό όρος .............................................. 174 Εικόνα A.5.1.3.3.6: Σηπειάς – ∆ηµοτικό camping ............................................................................ 174 Εικόνα A.5.1.3.3.7: Αποβάθρα χαρτοποιίας .................................................................................... 174 Εικόνα A.5.1.3.3.8: Αγροτική ενδοχώρα - Κεχριές ........................................................................... 174 Εικόνα A.5.1.3.3.9: Αγροτική ενδοχώρα - Κεχριές ........................................................................... 174 Εικόνα A.5.1.3.3.10:Αγροτικό τοπίο – Κεχριές - Όρος Κανδήλι ...................................................... 174 Εικόνα A.5.1.3.3.11: Ηµιορεινό αγροτικό τοπίο – Αγιαννάκος – Β. Ευβοϊκός .................................. 174 Εικόνα A.5.1.3.3.12: ∆άµια – θέα προς Β. Ευβοϊκό ......................................................................... 174 Εικόνα A.5.1.3.3.13: Ηµιορεινή περιοχή Κουρκουλών – Ξηρό Όρος .............................................. 174 Εικόνα A.5.1.3.3.14: ∆ιαδροµή ρέµατος Γεραννάς .......................................................................... 174 Εικόνα A.5.1.3.3.15: Οικισµός Λίµνη ................................................................................................ 174 Εικόνα A.5.1.3.3.16: Οικισµός Ροβιές .............................................................................................. 174 Εικόνα A.5.1.3.3.17: Οικισµός Κουρκουλοί ...................................................................................... 174 Εικόνα A.5.1.3.3.18: Αυλή στη Σκεπαστή ........................................................................................ 174 Εικόνα A.5.1.3.3.19: Μονή Οσίου ∆αυίδ Γέροντος .......................................................................... 174 Εικόνα A.5.1.3.3.20: Καταρράκτες ∆ρυµώνας ................................................................................ 174 Εικόνα A.5.1.3.3.21: Καταρράκτες∆ρυµώνας .................................................................................. 174 Εικόνα A.5.1.3.3.22: Καταρράκτες ∆ρυµώνας ................................................................................ 174 Εικόνα A.5.1.3.3.23: Καταρράκτες ∆ρυµώνας ................................................................................ 174 Εικόνα A.5.1.3.3.24: ∆άσος ρητινοσυλλογής ................................................................................... 174 Εικόνα A.5.1.3.3.25: ∆άσος στα Κατούνια ....................................................................................... 174 Εικόνα A.5.1.3.3.26: Νοτιο Μεταλλείο λευκόλιθου από µακριά........................................................ 174 Εικόνα A.5.1.3.3.27:Λατοµείο όνυχα ................................................................................................ 174 Εικόνα A.5.1.3.3.28: Νότιο Μεταλλείο λευκόλιθου ........................................................................... 174

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ

Εικόνα A.5.1.3.3.29: Βόρειο Μεταλλείο λευκόλιθου ......................................................................... 174 ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΧΑΡΤΩΝ ΕΝΤΟΣ ΚΕΙΜΕΝΟΥ Χάρτης Α.1.1: Χωροταξική θεώρηση ∆.Ε. Ελυµνίων ........................................................................... 6 Χάρτης A.1.2: Θέση ∆ήµου - Ευρύτερη περιοχή ................................................................................. 7 Χάρτης Α.2.1.1.1. : Μέσος ετήσιος ρυθµός µεταβολής πληθυσµού 1961-2001 ................................ 18 Χάρτης Α.2.1.3.1.1: Ηλικιακή σύνθεση ανά διοικητική ενότητα και δείκτες γήρανσης ...................... 25 Χάρτης Α.2.3.2.1: Απασχόληση και ανεργία ανά διοικητική ενότητα, 2001 ....................................... 34 Χάρτης Α.3.1: Φυσικό Περιβάλλον ..................................................................................................... 50 Χάρτης Α.3.2: Πολιτιστικό, Ιστορικό, Αρχιτεκτονικό Απόθεµα ........................................................... 81 Χάρτης Α.3.3.1.1: Υδρογραφικό δίκτυο ∆.Ε. Ελυµνίων ..................................................................... 83 Χάρτης Α.3.3.2.1: ∆.Ε. Ελυµνίων ....................................................................................................... 86 Χάρτης Α.3.3.3.1.1: Κατάταξη οικισµών σύµφωνα µε προτάσεις ΥΧΟΠ ΄84..................................... 88 Χάρτης Α.3.3.1: Χρήσεις γης .............................................................................................................. 96 Χάρτης 3.4.4.1: Χάρτης κατ’ αρχήν γεωλογικής καταλληλότητας .................................................... 139 Χάρτης Α.5.1.2. : Τοπικό Χωρικό Πρότυπο ..................................................................................... 168 Χάρτης Α.6.5.1: Σενάριο ήπιας παρέµβασης – Προκαταρκτική πρόταση ....................................... 200 Χάρτης Α.6.5.1.1: Σενάριο ήπιας παρέµβασης – Προκαταρκτική πρόταση .................................... 201 ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΧΑΡΤΩΝ ΕΚΤΟΣ ΚΕΙΜΕΝΟΥ A.0 Χάρτης Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού - 1:50.000 Α.3.1 Φυσικό Περιβάλλον Α.3.2 Πολιτιστικό, Ιστορικό, Αρχιτεκτονικό Περιβάλλον Α.3.3 Χρήσεις Γης Α.4.1 Χρήσεις Γης Οικισµού Λίµνη Α.4.2 Χρήσεις Γης Οικισµού Κατούνα Α.4.3 Χρήσεις Γης Οικισµού Μυρτιάς Α.4.4 Χρήσεις Γης Οικισµού Ρετσινόλακκος Α.4.5 Χρήσεις Γης Οικισµού Σηπιάς Και Χρόνια Α.4.6 Χρήσεις Γης Οικισµού Κεχριές Και ∆άφνη Α.4.7 Χρήσεις Γης Οικισµού Σκεπαστή Και Κουρκουλοί Α.4.8 Χρήσεις Γης Οικισµού Ροβιές Α.4.9 Χρήσεις Γης Οικισµού ∆ρυµώνα Α.4.10 Χρήσεις Γης Οικισµού Παλαιοχώρι, Καλάµουδι, ∆αµιά Α.4.11 Χρήσεις Γης Οικισµού Μαρούλι και Κούλουρος

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 1

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Γενικά για τη µελέτη ΓΠΣ

Η µελέτη ΓΠΣ της ∆ηµοτικής Ενότητας (∆.Ε.) Ελυµνίων έχει ως σκοπό να καθορίσει και να προτείνει για θεσµοθέτηση ένα χωροταξικό σχέδιο τοπικής σηµασίας στα όρια της περιοχής µελέτης που να εντάσσεται τόσο στον χωροταξικό σχεδιασµό της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, όσο και σε αυτόν της χώρας. Το τοπικό αυτό χωροταξικό σχέδιο έχει ως στόχο να καθορίσει τις χρήσεις γης του συνόλου της εδαφικής έκτασης της περιοχής µελέτης και µε συγκεκριµένο θεσµικό πλαίσιο τα όρια και τις κατευθύνσεις που θα διέπουν όλες τις πολεοδοµικές ρυθµίσεις για τον ορίζοντα σχεδιασµού 15ετίας. Αν και η θεσµοθέτησή του δεν προβαίνει σε ρυθµίσεις πολεοδοµικής φύσεως, δηλαδή ρυθµίσεις που επεµβαίνουν στο ιδιοκτησιακό καθεστώς, το σχέδιο µετά τη θεσµοθέτησή του καθορίζει δεσµευτικά τους γενικούς όρους, τα µεγέθη και τις θέσεις που θα γίνουν οι ρυθµίσεις αυτές. Ενώ θεσµικά η αναθεώρηση ή τροποποίηση του ΓΠΣ µπορεί να γίνει µετά από πενταετία, είναι σχεδόν προβλέψιµο ότι πέραν κάποιας εξέλιξης που δεν φαίνεται πιθανή για την περιοχή, το συγκεκριµένο σχέδιο θα πρέπει να θεωρηθεί ότι θα ισχύσει για την µεσοχρόνια προγραµµατική περίοδο που µπορεί και να εξαντλεί την 15ετία, που είναι και ο χρονικός ορίζοντας της µελέτης και για το λόγο αυτό θα πρέπει να περιλαµβάνει προβλέψεις για την περίοδο αυτή και να διαθέτει την ευελιξία προσαρµογής, τουλάχιστον για τα βασικά µεγέθη και ρυθµίσεις που θα θεσµοθετηθούν και θα δεσµεύουν τη διοίκηση και τους ιδιώτες που ζουν και δραστηριοποιούνται στην περιοχή της ∆.Ε. Ελυµνίων.

Μεθοδολογικό πλαίσιο και περιορισµοί

Η µέθοδος αντιµετώπισης της µελέτης ακολουθεί τις προδιαγραφές όπως αυτές ορίζονται τόσο από τη Σύµβαση όσο και από τις σχετικές προδιαγραφές και το υπερκείµενο πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασµού. Πέραν της προσαρµογής στο πλαίσιο αυτό, ήταν αναγκαίο κατά το σχεδιασµό και την εκπόνηση της µελέτης να εξειδικευτούν ορισµένα στοιχεία των προδιαγραφών και να συµπληρωθούν έτσι ώστε να επιτευχθεί η βέλτιστη τεκµηρίωση των προτάσεων.

Τα βασικά µεθοδολογικά προβλήµατα και κατευθύνσεις που έπρεπε να αντιµετωπιστούν είναι:

• Η έλλειψη λεπτοµερών και επικαιροποιηµένων στοιχείων στο χωρικό επίπεδο της περιοχής µελέτης και των οικισµών.

• Η πολυπλοκότητα και οι αδυναµίες του ισχύοντος θεσµικού πλαισίου πολεοδοµικού σχεδιασµού στο υπόβαθρο της συγκεκριµένης ∆ηµοτικής Ενότητας και ιδιαίτερα στην εκτός σχεδίου παραλιακή περιοχή.

• Το ιστορικό χωροταξικών και πολεοδοµικών ρυθµίσεων της περιοχής αλλά και το βασικό υπόβαθρο µελετών της περιοχής (Χωροταξικό, Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας και η τρέχουσα αναθεώρηση, το εξελισσόµενο νέο θεσµικό, συγκοινωνιακά έργα και έργα τεχνικών υποδοµών και µελέτες).

Ως προς τα στοιχεία, συγκεντρώθηκαν αυτά που διατίθενται από επίσηµες πηγές, όπως η ΕΛ.ΣΤΑΤ., το ∆ήµο και άλλους φορείς, τα οποία παρουσιάζονται συστηµατικά στα Παραρτήµατα. Σε ορισµένες περιπτώσεις επιβεβαιώθηκαν ή ελέγχθηκαν κατά την επί τόπου διερεύνηση και την διεξαγωγή έρευνας ερωτηµατολογίου.

Ιδιαίτερα για την επιτόπου έρευνα σε κάθε τοπική κοινότητα θα πρέπει να σηµειωθεί ότι είχε περισσότερη επιτυχία από ανάλογες περιπτώσεις γιατί πλην των ιδιαίτερων στοιχείων

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 2

έδωσε στη µελετητική οµάδα µια γενικότερη εικόνα για την περιοχή και απόψεις από την πλευρά των αρµοδίων

Ως προς το ισχύον θεσµικό καθεστώς, έχει αναλυθεί κάθε πτυχή του ώστε να είναι δυνατόν να διαµορφωθεί µια ευρύτατα αποδεκτή πρόταση στο επόµενο στάδιο της µελέτης µε βάση την επιλογή του κατάλληλου σεναρίου και τις κατευθύνσεις της ∆.Ε. Ελυµνίων και του ∆ήµου Μαντουδίου – Λίµνης – Αγ. Άννας.

Σκοπός του Α Σταδίου της µελέτης και το επόµενο Στάδιο Β

Σκοπός του Α Σταδίου της µελέτης είναι η διατύπωση εναλλακτικών προβλέψεων για το πρότυπο χωρικής ανάπτυξης της περιοχής της ∆.Ε. και η επιλογή του πλέον εφικτού και επιθυµητού προτύπου ανάπτυξης, στο πλαίσιο των κατευθύνσεων του σχεδιασµού της χώρας. Τελικός σκοπός της όλης διαδικασίας είναι η αποδοχή του σχεδίου από το ∆ήµο µε ευρύτερη συναίνεση των δηµοτών και η θέσπισή του από τους αρµόδιους φορείς της πολιτείας, αντικείµενο που διεξοδικά αφορά τα επόµενα Στάδια Β1 και Β2.

Σ΄ αυτήν τη διαδικασία οι µελετητές έχουν το ρόλο του συµβούλου του ∆ήµου ο οποίος και τελικά θα γνωµοδοτήσει στα ανώτερα διοικητικά επίπεδα, παρουσιάζοντας ένα σχέδιο που αφ’ ενός εκπληρώνει τις ανάγκες των κατοίκων, αφ’ ετέρου εντάσσεται στη γενικότερη χωροταξική πολιτική της Περιφέρειας και της χώρας.

Σε σύντοµο χρόνο µετά την υποβολή του Α Σταδίου της µελέτης θα πρέπει µε διαδικασία που θα ορίσει ο ∆ήµος να γίνει η παρουσίαση από τους µελετητές, καθώς και ο τυχόν σχολιασµός επί µέρους θεµάτων.

Στη συνέχεια γνωµοδοτεί, µε σχετική απόφαση, το ∆ηµοτικό Συµβούλιο για τις κατευθύνσεις του Β Σταδίου που αποτελεί και την οριστική πρόταση των κατευθύνσεων (Στάδιο Β1).

Το Στάδιο Β1 είναι αυτό που κοινοποιείται στους φορείς για γνωµοδότηση.

Ήδη οι µελετητές µέσω της διαδικασίας εκπόνησης του Σταδίου Α και συλλογής στοιχείων, έχουν επικοινωνία µε τους αρµόδιους φορείς ώστε να υπάρχει, κατά το δυνατόν, ταύτιση των βασικών στοιχείων της µελέτης µε τα θέµατα αρµοδιότητας τους και µια καλή προετοιµασία για τις µελλοντικές διαβουλεύσεις.

Η µελέτη και η συγκυρία της διοικητικής µεταρρύθµισης

Η µελέτη έχει ανατεθεί µε το καθεστώς της τοπικής αυτοδιοίκησης των Καποδιστριακών ∆ήµων όσο υφίστατο ο ∆ήµος Ελυµνίων. Το παρόν Στάδιο Α εκπονήθηκε µετά την εγκαθίδρυση του νέου ∆ήµου Μαντουδίου – Λίµνης – Αγ. Άννας και επιβλέπεται από αυτόν.

Η συγκυρία αυτή δηµιούργησε την ανάγκη προσαρµογής της µελέτης ευθύς εξαρχής στις νέες δοµές, στην ορολογία, αλλά και τις συνέπειες αναδιάρθρωσης του χώρου που επιβάλλει η νέα διοικητική διαίρεση. Στα κείµενα και τους χάρτες έχει υιοθετηθεί αυτή η νέα ορολογία εκτός από αναφορές σε ιστορικά πλέον στοιχεία. Το τεχνικό θέµα αντιµετωπίζεται χωρίς δυσχέρειες µια και δεν υπάρχουν αλλαγές στον τρόπο που αντιµετωπίζονται οι προδιαγραφές αλλά και ο Ν.2508/97 που αφορά στα ΓΠΣ.

Εύλογα, όµως εγείρεται θέµα προσαρµογής ή όπως αλλιώς καλείται οµογενοποίησης και συντονισµού των ΣΧΟΟΑΠ και ΓΠΣ του ευρύτερου ∆ήµου Μαντουδίου – Λίµνης – Αγ. Άννας. ∆εν έχει δοθεί καµιά κατεύθυνση από το ΥΠΕΚΑ µέχρι σήµερα που είναι αναγκαία για να µην υπάρχουν ασυµφωνίες µεταξύ των σχεδίων. Προδήλως τα ζητήµατα αυτά αφορούν σε µεγάλο βαθµό το Β1 ή και µόνον το Β2 Στάδιο της µελέτης.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 3

ΑΚΡΩΝΥΜΙΑ

ΑΠΕ: Ανανεώσιµες Πηγές Ενέργειας

ΒΙΠΕ: Βιοµηχανική Περιοχή

∆ΕΗ: ∆ηµόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισµού

ΕΖ∆: Ειδικές Ζώνες ∆ιατήρησης

ΕΛ.ΣΤΑΤ.: Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία

ΕΠΜ: Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη

ΕΣΠΑ: Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς

ΖΕΠ: Ζώνες Ειδικής Προστασίας

ΚΑΠΕ: Κέντρο Ανανεώσιµων Πηγών και Εξοικονόµησης Ενέργειας

ΟΠΑΑΧ: Ολοκληρωµένα Προγράµµατα Ανάπτυξης Αγροτικού Χώρου

Π∆: Προεδρικό ∆ιάταγµα

ΠΑΚ: Περιοχές Αιολικής Καταλληλότητας

ΠΑΠ: Περιοχές Αιολικής Προτεραιότητας

ΠΕ: Περιφερειακή Ενότητα

ΠΕΠ: Περιοχές Ειδικής Προστασίας

ΠΕΠ: Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραµµα

ΠΠΧΣΑΑ: Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης

ΡΑΕ: Ρυθµιστική Αρχή Ενέργειας

ΣΧΟΟΑΠ: Σχέδιο Χωρικής Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης

ΤΙΦΚ: Τοπία Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους

ΥΠΕΚΑ: Υπουργείο Ενέργειας και Κλιµατικής Αλλαγής (τέως ΥΠΕΧΩ∆Ε)

ΥΠΕΧΩ∆Ε: Υπουργείο Περιβάλλοντος Χωροταξίας και ∆ηµοσίων Έργων

ΥΠΠΟ: Υπουργείο Πολιτισµού

ΦΕΚ: Φύλλο Εφηµερίδας Κυβερνήσεως

ΧΥΤΑ: Χώρος Υγειονοµικής Ταφής Απορριµµάτων

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 4

Α.1 ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ∆ΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ (∆.Ε.) ΕΛΥΜΝΙΩΝ

Α.1.1. ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

Α.1.1.1 H θέση έκταση και γεωγραφικά χαρακτηριστικά

Η ∆ηµοτική Ενότητα Ελυµνίων έχει έκταση 161,2 τετρ. χλµ αποτελεί τµήµα του ∆ήµου Μαντουδίου-Λίµνης-Αγ.Άννας ο οποίος και καταλαµβάνει το 27,6 % της έκτασης της γεωγραφικής ενότητας της Βόρειας Εύβοιας αποτελώντας το νότιο τµήµα της. Το κέντρο της ∆.Ε. Ελυµνίων είναι ο ιστορικός οικισµός της Λίµνης που βρίσκεται σε έκταση 78 χλµ. από το κύριο αστικό κέντρο της Εύβοιας. Ο ∆ήµος προσανατολίζεται και προς τους δύο θαλάσσιους χώρους που πλαισιώνουν την Εύβοια, το Αιγαίο και τον Ευβοϊκό κόλπο µε την ∆.Ε. Ελυµνίων να κατέχει 24,7 χλµ. της ακτογραµµής του Ευβοϊκού. Η µορφολογία του εδάφους χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη ποικιλία ορεινών και ηµιορεινών σχηµατισµών µικρής κλίµακας που διαµορφώνουν ένα τοπίο εναλλαγών κοιλάδων και ορεινών όγκων, ήπιων αλλά και έντονων σε ορισµένα σηµεία κλίσεων. Πρόκειται για περιοχές που βρίσκονται µεταξύ των επιβλητικών ορεινών όγκων της βόρειας και κεντρικής Εύβοιας κατά µήκος του Ευβοϊκού κόλπου, το όρος Καντήλι και το Τελέθριο όρος. Μεγάλο τµήµα του ηµιορεινού χώρου της ∆.Ε. αφορά τις υπώρειες των βουνών αυτών. Αποτέλεσµα της διάταξης είναι ο σχετικά περιορισµένος πεδινός χώρος στην ενδοχώρα και τα παράλια.

Εντός της εδαφικής έκτασης της ∆.Ε. Ελυµνίων διακρίνονται οι σηµαντικοί ορεινοί όγκοι του Ξηρού όρους (υψοµ. 990µ.) και του όρους Καβαλάρης (υψοµ. 927µ.) που διαφοροποιούνται από το ήπιο ηµιορεινό τοπίο και αποτελούν µαζί µε το µακρύτερο Καντήλι σηµεία εµπλουτισµού του τοπίου. Χαρακτηριστικό του ανάγλυφου που διαµορφώνεται µεταξύ των µεγάλων ορεινών όγκων της ∆.Ε. είναι η συνάντηση τους στην ενδοχώρα, διαµορφώνοντας ένα σύστηµα απορροής διπλής κατεύθυνσης προς τον Ευνοϊκό αλλά και προς την ανατολική ενδοχώρα στο κύριο σύστηµα απορροής του ∆ήµου που είναι οι ποταµοί Κηρέας και Νηλέας.

Η θέση της Λίµνης και της Βόρειας Εύβοιας γενικότερα σε συνάρτηση και µε τους γεωγραφικούς φραγµούς και τις υφιστάµενες γενικές υποδοµές µεταφορών χαρακτηρίζεται από χαµηλό βαθµό προσπελασιµότητας. Η Λίµνη βρίσκεται σε απόσταση µεγαλύτερη των δύο ωρών από όλα τα αστικά κέντρα της Περιφέρειας εκτός από την Χαλκίδα, κατάσταση που παραπέµπει στα νησιωτικά χαρακτηριστικά της Εύβοιας αλλά και τις αδυναµίες συνδέσεων µε τις πορθµιακές συνδέσεις Γλύφας – Αγιόκαµπου και Αγ. Κωνσταντίνου – Αιδηψού και µε το χερσαίο τµήµα της χώρας γενικότερα.

Γεωγραφική διάταξη και φραγµοί και η θέση της Β.Εύβοιας

Η επιµήκης διάταξη της νήσου και η χαρακτηριστική πολυδιάσπαση του χώρου της Στερεάς καθορίζουν τους περιορισµούς αλλά και τις δυνατότητες άρσης της αποµόνωσης. Εσωτερικά η Εύβοια διακρίνεται από τρεις ενότητες την δυναµική κεντρική περιοχή κυρίως προς τον Ευβοϊκό και τα δύο άκρα στα οποία δεσπόζει ο νησιωτικός χαρακτήρας και οι συνθήκες περιφερειακότητας. Χαρακτηριστική είναι και η διαφοροποίηση στο πρότυπο ανάπτυξης των δύο άκρων βορρά-νότου όπου το νότιο τµήµα υπό την επιρροή του µητροπολιτικού συγκροτήµατος αναπτύσσει χαρακτήρα τουρισµού και αναψυχής σε πρότυπα συγγενή µε τα νησιά των κυκλάδων και ιδιαίτερα αυτήν που δέχεται άµεση επιρροή από το πολεοδοµικό συγκρότηµα πρωτευούσσης (ΠΣΠ). Αντίθετα η Βόρεια

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 5

Εύβοια αποµακρυσµένη από µεγάλα πληθυσµιακά κέντρα της Στερεάς περιορίζεται σε συγκεκριµένους πόλους έλξης όπως η Αιδηψός και άλλα µικρότερης εµβέλειας κέντρα όπως η Λίµνη και οι Ροβιές, η Ιστιαία κ.ά.

Οικιστικό δίκτυο

Συνέπεια της γεωγραφικής και πληθυσµιακής κατανοµής αλλά και ιστορικών οικιστικών διαρθρώσεων είναι η γενική διάταξη του χερσαίου οικιστικού δικτύου της Περιφέρειας σε σχέση µε την Βόρεια Εύβοια όπου τα κύρια κέντρα κατοικίας και υπηρεσιών διατάσσονται στην ενδοχώρα καθιστώντας τις παραλιακές περιοχές του Ευβοϊκού, τον χώρο µικρών οικισµών ή παραθεριστικών οικισµών ενίοτε δε παραλιακού χώρου βιοµηχανιών µε µεγάλη ή µικρή αρνητική επίπτωση στο θαλάσσιο περιβάλλον όπως π.χ. η περιοχή της Λάρκο.

Ιδιαίτερο στοιχείο που αφορά τις προοπτικές ανάπτυξης παραθεριστικής κατοικίας είναι η εκτεταµένη περιοχή παραθεριστικών οικισµών, Περιοχών Ειδικά Ρυθµιζόµενης Πολεοδόµησης (ΠΕΡΠΟ). Οι περιοχές αυτές εφόσον δηµιουργηθούν και τακτοποιηθούν προσθέτουν στο οικιστικό δίκτυο, οικιστικές περιοχές άµεσα εξαρτηµένες από τους κυρίως οικισµούς, αυξάνοντας σε σηµαντικά µεγέθη τον εποχικό πληθυσµό της περιοχής.

Μεταφορική υποδοµή

Ο νησιωτικός χαρακτήρας και οι ανάγκες επικοινωνίας θέτουν το ζήτηµα των υποδοµών µεταφορών σύνδεσης µε το εθνικό σύστηµα µεταφορών. Η µικρή πληθυσµιακή πυκνότητα και οι ελλείψεις σε λιµενικές εγκαταστάσεις τόσο στη νήσο όσο και στην Στερεά προσθέτουν άλλο ένα µειονεκτικό στοιχείο στην µερική τουλάχιστον άρση της αποµόνωσης. Στις σηµερινές συνθήκες οι χρονοαποστάσεις από κάθε σηµείο της Περιφέρειας είναι αναντίστοιχες µε τις γεωγραφικές θεωρητικά αποστάσεις ώστε η βέλτιστη πρόσβαση στο χώρο της νήσου να παραµένει για τους περισσότερους προορισµούς µια και µοναδική αυτή της Χαλκίδας.

Η αναβάθµιση της λιµενικής και πορθµειακής υποδοµής και στις δύο πλευρές του Ευβοϊκού θα συνέβαλε στην επικοινωνία µε πολλαπλά σηµεία του ΠΑΘΕ. Κατά καιρούς αναδύονται προτάσεις οραµατικού χαρακτήρα όπως η διπλή ζεύξη ως ριζική αναδιάταξη του ΠΑΘΕ. Την τρέχουσα περίοδο έχει υποστηριχθεί και η «δεύτερη ζεύξη» στην Βόρεια Εύβοια έργο που η βιωσιµότητα του µε τους όρους της επόµενης περιόδου των συγχρηµατοδοτούµενων έργων φαίνεται δυσχερής ως προς την οικονοµική βιωσιµότητά της. Η λιµενική αναβάθµιση του Ευβοϊκού ενδέχεται να έχει και σηµαντικά οφέλη για την στήριξη του θαλάσσιου τουρισµού σε συνδυασµό µε τον Παγασητικό, Μαλλιακό και τις Σποράδες.

Πέραν των µακρόπνοων και θεαµατικών έργων υπάρχει και η άµεση ανάγκη για την αναβάθµιση του κύριου οδικού άξονα της νήσου από βορρά µέχρι νότο µε όρους ρεαλιστικής αποτίµησης των ρεαλιστικών λύσεων.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 6

Χάρτης Α.1.1: Χωροταξική θεώρηση ∆.Ε. Ελυµνίων

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 7

A.1.2 Θέση ∆ήµου - Ευρύτερη περιοχή

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 8

Α.1.1.2 Ιστορικό πλαίσιο

Ιστορικά τεκµήρια κατοικίας και δραστηριότητας στην περιοχή ανάγονται στην µέση παλαιολιθική εποχή και έκτοτε τεκµηριώνεται µια συνεχής κατοίκιση µε σηµαντικές διακυµάνσεις ακµής και υποχώρησης της δραστηριότητας ακολουθώντας την γενικότερη ιστορική εξέλιξη της ευρύτερης περιοχής. Το Ελύµνιον των κλασσικών χρόνων, πρόγονος της σηµερινής Λίµνης άκµασε άλλοτε υπό την επιρροή και εξάρτηση από την Χαλκίδα και άλλοτε από την Ιστιαία.

Οι αρχαίες Αιγές που έδωσαν και το αρχικό όνοµα,µέχρι το 1912, στο ∆ήµο τοποθετούνται νοτιότερα στην θέση Μονή Γαλατάκη. Από την Βυζαντινή περίοδο στην Λίµνη αναπτύσσονται δραστηριότητες που έχουν σχέση µε την ναυτιλία και την ναυπηγική οδηγώντας σε περιόδους ακµής και εξωστρέφειας, ένα προσανατολισµό που ενισχύεται κατά την Φραγκοκρατία και µέχρι του νεώτερους χρόνους παρά τις διακυµάνσεις της επαναστατικής περιόδου όπου η Λίµνη διατήρησε µια σχετική αυτονοµία.

Στους µετεπαναστατικούς χρόνους δύο ενέργειες του νεοσύστατου κράτους έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για την αναπτυξιακή πορεία της περιοχής. Η πρώτη αφορά στην απόσπαση των δασών από την κυριότητα της πόλης το 1836 και η δεύτερη τη απόφαση εκµετάλλευσης του λευκόλιθου που αναγγέλλει και την περίοδο όπου η µεταλλευτική δραστηριότητα και η εκµετάλλευση του ορυκτού πλούτου κυριαρχεί ως οικονοµική δραστηριότητα.

∆ραστηριοποιούνται στην περιοχή έλληνες αλλά και ξένοι επιχειρηµατίες δηµιουργώντας ιστορικές πλέον εγκαταστάσεις στα νότια παράλια της Λίµνης, στα Κατούνια. Η δραστηριότητα συνεχίζεται µέχρι και την δεκαετία του 1980 σ’ όλη την έκταση του δήµου και κυρίως στο Μαντούδι και το Προκόπι. Από αναφορές για τα στοιχεία συµβάσεων και των συµµετοχών του τότε ∆ήµου Ελυµνίων στο οικονοµικό αποτέλεσµα προκύπτει ότι µε διάφορες διακυµάνσεις δεν υπήρχε σηµαντικό όφελος για τα δηµοτικά έσοδα, ειδικά από τα µεταλλεία εντός της ∆.Ε. Ελυµνίων.

Πάρα ταύτα στις αρχές του αιώνα και τα χρόνια του µεσοπολέµου δηµιουργούνται αξιόλογες για την εποχή εγκαταστάσεις βιοµηχανίας άλλων κλάδων – χαρτοποιεία, ρητίνης – που συµβάλλουν στην οικονοµία της περιοχής. Η παράδοση αυτή που εγκαταλείφθηκε µπορεί να βρει τη συνέχεια της στην δηµιουργία ανάλογης παραγωγικής δραστηριότητας µε βάση του πόρους της περιοχής προς τον νέο κλάδο του τουρισµού ενώ παράλληλα όµως σχεδιάζεται και το επιχειρηµατικό πάρκο στο Μαντούδι µια προοπτική που στη σηµερινή συγκυρία προβληµατίζει έντονα την τοπική κοινωνία.

Η ιστορία και µυθολογία της περιοχής και ιδιαίτερα στον άµεσα τοπικά γεωγραφικά χώρο, εφόσον αναδειχθεί, αποτελεί σηµαντικό πόρο για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων τουρισµού και αναψυχής και προβολής του ∆ήµου ως προορισµό.

Α.1.1.3 ∆ιοικητική ∆ιάρθρωση και Οικιστικό ∆ίκτυο

Ο ∆ήµος Μαντουδίου – Λίµνης – Αγίας Άννας αποτελείται από τις αντίστοιχες τρεις δηµοτικές ενότητες ∆.Ε. Ελυµνίιων ∆.Ε. Κηρέως, ∆.Ε. Νηλέως, συνορεύει προς βορρά µε τον ∆ήµο Ιστιαίας-Αιδηψού και προς νότο µε τον ∆ήµο ∆ιρφύων - Μεσσαπίων.

Η ∆.Ε. Ελυµνίων συνορεύει µε δύο εκτός δήµου δηµοτικές ενότητες την ∆.Ε. Αιδηψού µέσω του παράλιακου και µόνο χώρου του Β. Ευβοϊκού και την ∆.Ε. Ιστιαίας µέσω του

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 9

κοινού ορεινού χώρου. Η ∆.Ε. συγκροτείται από πέντε ενότητες την ∆ηµοτική Κοινότητα Λίµνης και τις Τοπικές Κοινότητες Ροβιών, Κεχριών, Κουρκούλων, Σκεπαστής. Μεγαλύτερη σε πληθυσµό και δεύτερη σε έκταση είναι η ∆.Κ. Λίµνης, µε δεύτερη την Τ.Κ. Ροβιών σε πληθυσµό αλλά πρώτη σε έκταση, µια και καταλαµβάνει το βορειότερο τµήµα της ∆.Ε. Ιδιαίτερα µικρές εκτάσεις αντιστοιχούν στις Τ.Κ. Κεχριών και Σκεπαστής.

Ως απόρροια του γεωγραφικού ανάγλυφου προκύπτει και η κατάταξη όλων των κοινοτήτων ως ηµιορεινές ή ορεινές µε εξαίρεση την Τ.Κ. Κεχριών που έχει χαρακτηριστεί πεδινή, στην ευρύτερη περιοχή της οποίας και βρίσκεται η κύρια συγκέντρωση καλλιεργήσιµων εκτάσεων της ∆.Ε. Ελυµνίων.

Ο πληθυσµός συγκεντρώνεται κυρίως στην ∆.Κ. Λίµνης και την Τ.Κ. Ροβιών, στα παράλια όπου ήταν και οι ιστορικές θέσεις των οικισµών Λίµνης και Ροβιών, που αποτελούν κύριους πόλους οργάνωσης του οικιστικού δικτύου της ∆.Ε. σε ιεραρχική αντιστοιχία µε τα κέντρα του ∆ήµου, Μαντούδι, Προκόπι και Αγ. Άννα.

Στα σηµαντικότερα κέντρα Λίµνης και Ροβιών αναπτύσσονται και οι δραστηριότητες του τριτογενούς τοµέα και ιδιαίτερα του τουρισµού. Η Λίµνη ωστόσο, αποτελεί τον δυναµικότερο ιστορικά οικισµό όπου και εκφράζονται τα µόνα στοιχεία αστικότητας, που την καθιστούν και ιστορική έδρα του δήµου και έδρα εγκατάστασης διοικητικών υπηρεσιών, κέντρο πολιτιστικών δραστηριοτήτων καθώς και παροχής υπηρεσιών µε εµβέλεια όλο το ∆ήµο και τις συνοριακές περιοχές του ∆. Ιστιαίας – Αιδηψού.

Οι Ροβιές ιστορικός και αυτός οικισµός µε πρόσφατη πληθυσµιακή δυναµική προσανατολίζεται στην κατεύθυνση του τουρισµού αναψυχής και υπηρεσιών του κλάδου, καθώς και των αναγκαίων υπηρεσιών της αγροτικής ενδοχώρας, που αναπτύσσεται στα παράλια και στα ηµιορεινά του Τ.Κ. Ροβιών.

Η ενδοχώρα της ∆.Ε. είναι ιδιαίτερα αραιοκατοικηµένη απόρροια του ορεινού ανάγλυφου και της εκτεταµένης δασοκάλυψης των περιοχών αυτών. Χαρακτηριστικό σηµείο συγκέντρωσης των οικισµών της ενδοχώρας είναι οι περιοχές Κεχριών – Σκεπαστής επί του άξονα που σχηµατίζεται από τον κόµβο Στροφυλιάς µέχρι την Λίµνη. Πρόκειται για ανάπτυξη οικισµών που συνδέεται µε την αστική δραστηριότητα του πρωτογενούς τοµέα και συναφών δραστηριοτήτων σε µια ενότητα µε τις αντίστοιχες οµαλές πεδινές περιοχές Αγ. Άννας και Μαντουδίου.

Στην ίδια περιοχή και κατά µήκος της επαρχιακής οδού συγκεντρώνονται και οι περισσότερες δραστηριότητες παραγωγής εµπορίου του συνόλου της ∆.Ε.

Αντίστοιχη αλλά µικρότερη σε έκταση και δυναµισµό περιοχή οικισµών µε αγροτική ενδοχώρα βρίσκεται στη Τ.Κ Ροβιών όπου αναπτύσσονται δραστηριότητες του πρωτογενούς τοµέα µε προσανατολισµό τις δενδρώδεις καλλιέργειες. Εξαίρεση αποτελεί η σηµαντική για την περιοχή δραστηριότητα του Συνεταιρισµού Ροβιών στην περιοχή «Κτήµα Παπαδόπυλου».

Α.1.1.4 Πληθυσµιακή Εξέλιξη - τοπικά χαρακτηριστικά του πληθυσµού

Στις ιστορικές εποχές όπου οι διακυµάνσεις λόγω καταστροφών και πληθυσµιακών µετακινήσεων χαρακτήριζαν πολλές περιόδους η Λίµνη και η ευρύτερη περιοχή της υπέστη ακραίες µεταβολές πληθυσµού που προσεγγίζονται από τα αποσπασµατικά στοιχεία. Επί Τουρκοκρατίας αναφέρεται πληθυσµός µέχρι και 4500 ατόµων έως το 1470 ενώ πιο ασφαλή στοιχεία δείχνουν ότι µε την έξοδο από την Τουρκοκρατία ο πληθυσµός

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 10

αναφέρεται το 1832 στους 950 κατοίκους. Ωστόσο, το 1879 µε την ίδρυση του δήµου Αιγών καταγράφονται 3.331 κάτοικοι. Έκτοτε η Λίµνη ως οικισµός µόνον φθάνει το 1928 τους 3.361 κατοίκους στο µέγιστο για τον οικισµό πληθυσµό στους πρόσφατους χρόνους.

Κατά την περίοδο µεταξύ 1928 και 1961 τα µικρότερα χωριά συγκρατούν σε γενικές γραµµές τον πληθυσµό. Μετά την δεκαετία του ’60 παρουσιάζεται κάµψη έντονη για τις περισσότερους µικρούς οικισµούς και ήπια για τους µεγάλους εκτός από τις Ροβιές, που ακολουθεί σταθερή δυναµική.

Είναι πρόδηλη η επίπτωση ανάπτυξης των µεταλλευτικών δραστηριοτήτων στην περιοχή στα µεγέθη του πληθυσµού, ιδιαίτερα σε περιόδους χαµηλού βαθµού εκµηχάνισης της παραγωγής δηµιουργώντας συνθήκες έντασης εργασίας. Από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του πληθυσµού της περιόδου 1928-1961 µπορεί να ειπωθεί ότι επήλθε µε τα σηµερινά δεδοµένα τεράστια µεταβολή στο επίπεδο εκπαίδευσης ώστε σήµερα να υπάρχει στην περιοχή εν δυνάµει δυναµικό που να µπορεί να ανταποκρίνεται στις ανάγκες συγχρόνων προτύπων παραγωγής στον πρωτογενή και δευτερογενή τοµέα και µε συγκεκριµένη ειδική κατάρτιση ανταπόκριση στις ανάγκες του τριτογενή τοµέα και κυρίως του τουρισµού.

Α.1.1.5 Αναπτυξιακό Πλαίσιο – Φυσιογνωµία της Οικονοµίας

Στον τοµέα αυτό τα χαρακτηριστικά που αφορούν την ∆.Ε. Ελυµνίων ταυτίζονται µε αυτά του ∆ήµου και γενικότερα της ευρύτερης ενότητας της Βόρειας Εύβοιας. Η σύνθετη εικόνα που αφορά το χωροταξικό πλαίσιο στο οποίο αναπτύσσεται και εξελίσσεται ο ∆ήµος αντικατοπτρίζεται και στην αναπτυξιακή φυσιογνωµία και το ρόλο του ∆ήµου στην Π.Ε. Εύβοιας. Πρόκειται για µια µεταβατική κατάσταση όπου το παραδοσιακό πρότυπο της οικονοµίας σταδιακά υποβάλλεται σε µια διαδικασία µετασχηµατισµού που δεν έχει ολοκληρωθεί. Η αναφορά γίνεται κυρίως για τον πρωτογενή τοµέα γεωργίας και κτηνοτροφίας µε επικουρική αλλά σηµαντική λόγω της έκτασης την δασική διαχείριση. Σε σχέση µε άλλες περιοχές του ∆ήµου και κυρίως της εκτεταµένες αρδευόµενες περιοχές στο Μαντούδι η ∆.Ε. Ελυµνίων διαθέτει περιορισµένες σε µέγεθος πεδινές και εύφορες εκτάσεις. Στις περιορισµένες αγροτικές εκτάσεις της περιοχής συναντάται κατά προτεραιότητα η καλλιέργεια της ελιάς και σε περιορισµένες εκτάσεις τα οπωροκηπευτικά και τα αµπέλια. ∆ιατηρείται στην περιοχή και η άσκηση της ρητινοκαλλιέργειας, κλάδου που γενικά συρρικνώνεται σ’ όλη τη χώρα. Η παραγωγή, επεξεργασία και διάθεση ασκείται µε παραδοσιακές µεθόδους και δεν εµφανίζεται παρά µόνο µια µονάδα, ο Συνεταιρισµός Ροβιών που ακολουθεί σύγχρονες µεθόδους εµπορίας και τυποποίησης λαδιού κυρίως. Το προϊόν της ρητίνης διατίθεται στην Ισπανία και την Μάνδρα Αττικής µια και παλαιότερες ιστορικές πλέον µονάδες επεξεργασίας έχουν από πολλού πάψει να λειτουργούν. Ο περιορισµός εδαφών και υδάτινων πόρων ιδιαίτερα στην ∆Ε Ελυµνίων αποτελεί περιοριστικό παράγοντα για την ανάπτυξη της γεωργικής παραγωγής κατάσταση που αναγνωρίζεται σε πολλές περιοχές της χώρας και ιδιαίτερα στις νησιωτικές. Ωστόσο στο ∆ήµο Μαντουδίου – Λίµνης – Αγ. Άννας έχει επιδράσει ανασταλτικά και η για πολλές δεκαετίες κυριαρχία του µεταλλευτικού κλάδου που προσανατόλισε το τοπικό δυναµικό στον τοµέα αυτό που από την φύση του δεν ενθαρρύνει ή είναι συµβατός µε το ιστορικά τουλάχιστον πρότυπο πολυαπασχόλησης που έχει στηρίξει πολλές νησιωτικές και ορεινές οικονοµίες. Με τις σηµερινές συνθήκες προοπτικής και κυρίως αβεβαιότητας το αναπτυσσόµενο πρότυπο για την περιοχή περιλαµβάνει ενδεχοµένως και τους τρεις τοµείς της οικονοµίας µε ανοικτό το ερώτηµα του τοµέα πού θα κυριαρχεί κυρίως επειδή η όποια εκδοχή

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 11

ανάπτυξης του βιοµηχανικού κλάδου του δευτερογενή τοµέα, µε νέες τεχνολογικές µεθόδους, δεν µπορεί να αντικαταστήσει τα µεγέθη απασχολούµενων που παρατηρήθηκαν στην µεταλλευτική περίοδο όπου επικρατούσε το παραγωγικό πρότυπο εντάσεως εργασίας. Το νεότερο στοιχείο που εισάγεται στην ανάπτυξη του παραγωγικού προτύπου είναι ο τουρισµός και οι δραστηριότητες αναψυχής που και αυτές υπόκεινται σε περιορισµούς ανταγωνισµού µε άλλες περιοχές της χώρας, προβλήµατα µικρής περιόδου αιχµής και έλλειψης υποδοµών τουρισµού. Η ισορροπία µεταξύ των τοµέων και κλάδων δραστηριότητας όπως η αξιοποίηση και προβολή των τουριστικών πόρων της περιοχής µπορεί να συµβάλει στην διαµόρφωση ενός βιώσιµου χωρικού προτύπου ακολουθώντας τις αρχές της αειφόρου ανάπτυξης.

Α.1.2. ∆ΙΑΓΝΩΣΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΧΩΡΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ - ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΚΑΙ ∆ΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ

Τα χαρακτηριστικά του νησιώτικου χώρου

Ο νησιωτικός χώρος αποτελεί ειδική χωρική ενότητα και έχει αναγνωριστεί στα πλαίσια του Ειδικού Χωροταξικού Σχεδιασµού και από το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Ανάπτυξης 2007 – 2013. Γενικότερα στο Ευρωπαϊκό Πλαίσιο ο νησιωτικός χώρος της Ελλάδας αποτελεί µοναδική ενότητα “αρχιπελάγους”. Η Εύβοια είναι τµήµα αυτού του χώρου αν και η εγγύτητα στην Στερεά Ελλάδα παρουσιάζει κάποιες διαφοροποιήσεις και ιδιαίτερα γεωγραφικά και ιστορικά χαρακτηριστικά.

Ο νησιωτικός χώρος αποτελεί αντικείµενο πολλών µελετών και προγραµµάτων που αφορούν τους τοµείς της ιστορίας, του περιβάλλοντος και της ανάπτυξης. Οι ιδιαιτερότητες του χώρου αναφέρονται στους παρακάτω προσδιοριστικούς παράγοντες:

• Ο γεωγραφικός κατακερµατισµός τους, δηλαδή η ύπαρξή τους, µέσα σε ένα πέλαγος, πάντοτε σε εξάρτηση –όποιος κι αν είναι ο βαθµός της– από τη γειτνιάζουσα ηπειρωτική ενδοχώρα, όσο µακριά ή κοντά και αν είναι αυτή.

• Η αποµόνωση (χωροταξική, λειτουργική και οικονοµική) από τα κύρια κέντρα και τους αναπτυξιακούς άξονες που αναπτύσσονται στην ηπειρωτική ενδοχώρα.

• Η οικονοµική λειτουργία µικρών παραγωγικών κλιµάκων, συνοδευόµενη από την πολυαπασχόληση, που χαρακτηρίζει τη νησιωτική οικονοµία, µέσα στο περιορισµένο χωρικό πλαίσιο του κάθε νησιού. Ο παράγων αυτός δεν είναι ιδιαίτερα περιοριστικός για νησιά σηµαντικού µεγέθους όπως η Εύβοια.

• Η ανάπτυξη πολιτιστικών ιδιαιτεροτήτων µέσα στα πλαίσια των αυστηρών ανθρωπογεωγραφικών ενοτήτων κάθε νησιού ή νησιωτικού συµπλέγµατος, που δηµιουργεί το χαρακτήρα του νησιώτη.

• Το αξιόλογο, αλλά και εύθραυστο φυσικό περιβάλλον, που αποτελεί εξαιρετικό πλαίσιο για την ανάπτυξη του τουρισµού, και που ταυτόχρονα απειλείται, λόγω της µικρής κλίµακας και της ίδιας της ελκυστικότητάς του.

• Η διοικητική περιφερειακότητα, όπου ιστορικά ακόµη και οι χερσαίες περιφέρειες της χώρας ήσαν τριτεύουσας προτεραιότητας όσον αφορά την κεντρική διοίκηση.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 12

Η εγγύτητα πολλών περιοχών της Εύβοιας µε το χερσαίο τµήµα της χώρας και γενικότερα η γεωγραφική θέση και σχέση µε τον Ευβοϊκό κόλπο καθιστά την έννοια της ‘νησιωτικότητας’ ιδιαίτερα σχετική. Άλλωστε κοινή είναι η πρόσληψη του χώρου της Εύβοιας ως προσάρτηµα του χερσαίου χώρου της κεντρικής Ελλάδας. Αν και τα χαρακτηριστικά αυτά αναγνωρίζονται σε πολλές εκφάνσεις της αναπτυξιακής και πολιτιστικής φυσιογνωµίας του τόπου, µελλοντικές εξελίξεις στις υποδοµές συνδέσεων µε την ενδοχώρα και λειτουργικές ενδοπεριφερειακές και διαπεριφερειακές συµπληρωµατικότητες µπορούν να συµβάλλουν στην άρση της περιφερειακής θέσης της νήσου.

Α.1.3. ΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ

Ο χώρος της Μεσογείου έχει απασχολήσει πρόσφατα την Ευρωπαϊκή χώροταξική πρακτική. Στη σύγχρονη εποχή ο χώρος αυτός βρίσκεται σε κατάσταση χωρικού κατακερµατισµού. Τουλάχιστον σε Ευρωπαϊκό επίπεδο έχει δηµιουργηθεί ένα ενδιαφέρον µέσω της πρωτοβουλίας Interreg για την ανάπτυξη συνεργασιών σε επίπεδο Περιφερειών. Η πρόσφατη πιλοτική δράση ARCHI-MED έχει θέσει τους καταρχήν στόχους και την µεθοδολογία για τη δικτύωση στο χώρο της Μεσογείου.

Η ζώνη του δικτύου ARCHI - MED (τίτλος που παραπέµπει στους όρους Αρχιπέλαγος-Μεσόγειος αλλά και Αρχιµήδης) περιλαµβάνει τµήµατα της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Πρόκειται για µια διακρατική συνεργασία µεταξύ Νότιας Ιταλίας (Σικελία και τρεις χερσαίες περιφέρειες) και ολόκληρης της Ελλάδας, της Κύπρου και της Μάλτας. Εποµένως, στο χώρο αυτό περιλαµβάνονται «νησιωτικές πραγµατικότητες» που ποικίλλουν σηµαντικά από την άποψη της έκτασης, του µεγέθους του πληθυσµού, της εγγύτητας µε την ηπειρωτική ενδοχώρα (Ιταλία, Ελλάδα) αλλά και της διοικητικής τους υπόστασης. Στο πλαίσιο αυτής της δράσης, επιχειρήθηκε η κατάταξη των 243 νησιών που περιλαµβάνονται στη Ζώνη ARCHI-MED µε βάση τον πληθυσµό τους, την έκτασή τους και την πυκνότητά τους. Ο ακόλουθος πίνακας που προέκυψε παρουσιάζει τα πρώτα 20 σηµαντικότερα νησιά από άποψη πληθυσµού, έκτασης και πυκνότητας.

Πίνακας Α.1.3.1: Κατανοµή νησιών ζώνης ARCHIMED – Νησιά κατά τάξη µεγέθους

Α/Α Πληθυσµός Έκταση Πυκνότητα

1 Σικελία Σικελία Μάλτα 2 Κύπρος Κύπρος Βασιλάδι

3 Κρήτη Κρήτη Σαλαµίνα 4 Μάλτα Εύβοια Lipari

5 Εύβοια Λέσβος Σύρος 6 Κέρκυρα Ρόδος Lampedusa 7 Ρόδος Χίος Σικελία

8 Λέσβος Κεφαλληνία Κέρκυρα 9 Χίος Κέρκυρα Σπέτσες

10 Σαλαµίνα Σάµος Πόρος 11 Σάµος Λήµνος Αίγινα 12 Ζάκυνθος Ζάκυνθος Λέρος

13 Κεφαλληνία Νάξος Κάλυµνος 14 Κως Θάσος di Ustica

15 Σύρος Άνδρος Θήρα 16 Λευκάδα Μάλτα Σκιάθος

17 Λήµνος Λευκάδα Pantelleria

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 13

18 Κάλυµνος Κάρπαθος Κως 19 Νάξος Κως Παξοί 20 Θάσος Κύθηρα Salina

Τα µεγαλύτερα σε πληθυσµό νησιά είναι η Σικελία, η Κύπρος, η Κρήτη, η Μάλτα και η Εύβοια, ενώ από άποψη έκτασης πρώτα είναι τα νησιά Σικελία, Κύπρος, Κρήτη, Εύβοια, Λέσβος και Ρόδος. Ενώ σε γενικές γραµµές οι κατατάξεις κατά πληθυσµό και έκταση µοιάζουν, πλην της περίπτωσης της Μάλτας, η κατάταξη κατά πληθυσµιακή πυκνότητα ανατρέπει τη σειρά των νησιών. Τα νησιά που αναδεικνύονται ως προς την πυκνότητα είναι η Μάλτα και η Σαλαµίνα ενώ η Εύβοια απουσιάζει από τον πίνακα των πυκνοτήτων. Οι υψηλές πυκνότητες που παρουσιάζουν τα υπόλοιπα νησιά σχετίζονται µε τη γειτνίασή τους µε πληθυσµιακά πυκνές περιοχές.

Συµπερασµατικά, η παραπάνω σύντοµη ανάλυση δείχνει ότι µπορεί να ισχύουν αδροµερώς ορισµένες κανονικότητες κυρίως για τα µεγάλα νησιά της Ζώνης, ενώ για τα µεσαία είναι απαραίτητη η δηµιουργία σύνθετων συµπληρωµατικών δεικτών, όπως η σχέση µε την ενδοχώρα (γεωγραφική, διοικητική κλπ.), η αστικοποίηση και ο τουριστικός τους προσανατολισµός, αλλά και δείκτες αναπτυξιακού περιεχοµένου (ΑΕΠ, ανεργία) που για πολλά νησιά – εκτός αυτών που είναι κράτη ή Περιφέρειες – δεν είναι γνωστοί.

Στο σηµείο αυτό αξίζει να παρατεθούν δύο διαγράµµατα του Προγράµµατος ARCHI-MED, που αφορούν στην πληθυσµιακή κατανοµή των νησιών της Ζώνης, στα οποία συµπεριλαµβάνεται και η Εύβοια.

∆ιάγραµµα Α.1.3.1: Νησιωτικός χώρος ζώνης ARCHIMED-Νησιά κάτω των 100.000

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 14

Πηγή: ARCHI-MED, 2001

Η πρωτοβουλία ARCHI-MED επιχειρεί να αντικαταστήσει τη συνεργασία του νησιωτικού και παράκτιου χώρου που ιστορικά συνέδεε η θάλασσα µε δίκτυα συνεργασίας σύγχρονων µέσων τηλεµατικής. Ενδεικτική είναι και η πρώτη θεµατική εστίαση της δράσης «Η ανάδειξη του περιβάλλοντος ως παράγοντα ανάπτυξης στο µεσογειακό χώρο».

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 15

Α.2. ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΤΟΥ ΟΤΑ

Στο κεφάλαιο αυτό καταγράφονται τα γενικά αναπτυξιακά χαρακτηριστικά της ∆ηµοτικής Ενότητας Ελυµνίων, µε βάση τη δυναµική της πληθυσµιακής εξέλιξης και σύνθεσης, των οικονοµικών δραστηριοτήτων και της απασχόλησης και µε βάση την υφιστάµενη τεχνική υποδοµή. Τα χαρακτηριστικά αυτά, σε συνδυασµό µε τα στοιχεία του πολιτιστικού και φυσικού περιβάλλοντος προσδιορίζουν την ταυτότητα της ∆.Ε. και τις αναπτυξιακές της δυνατότητες.

Α.2.1. ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΚΑΙ ∆ΗΜΟΓΡΑΦΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ2

Α.2.1.1. Εξέλιξη του πραγµατικού και µόνιµου πληθυσµού

Εξέλιξη πραγµατικού πληθυσµού 1961-2011

Η Περιφερειακή Ενότητα Εύβοιας είναι η πιο πυκνοκατοικηµένη της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, καθώς η πυκνότητα του πληθυσµού ανέρχεται σε 51,6 κατοίκους ανά τετραγωνικό χιλιόµετρο, έναντι 83 κατοίκων σε επίπεδο Χώρας. Σύµφωνα µε στοιχεία της πρόσφατης απογραφής του 2011, ο πληθυσµός της Π.Ε. ανέρχεται στις 209.930 άτοµα, µέγεθος που αντιστοιχεί στο 37,5% του πραγµατικού πληθυσµού της Περιφέρειας και στο 2% περίπου της Χώρας.

Όσον αφορά την εξέλιξη του πληθυσµού σε επίπεδο Π.Ε., για όλη την περίοδο 1961-2011 καταγράφηκε συνολική αύξηση του πληθυσµού της τάξης του 26,4%. Ειδικότερα, κατά την περίοδο 1961 – 1971 παρατηρείται µια µικρή µείωση του πληθυσµού της τάξης του 0,44%, ενώ τις επόµενες δεκαετίες παρατηρείται αύξηση. Την δεκαετία 1971-1981 ο πληθυσµός αυξάνεται κατά 13,93% και την επόµενη δεκαετία κατά 10,61%. Η ποσοστιαία αύξηση που παρατηρείται τις δεκαετίες ’71-’81 και ’81-’91 είναι µεγαλύτερη από την αντίστοιχη της Περιφέρειας στο ίδιο διάστηµα. Την περίοδο 1991-2001, παρατηρείται η µικρότερη πληθυσµιακή αύξηση (3,23%) των τελευταίων δεκαετιών, λίγο µικρότερη από αυτή της Περιφέρειας (3,96%) στην αντίστοιχη περίοδο.

Αντιθέτως, η εικόνα που παρουσιάζει ο ∆. Μαντουδίου – Λίµνης – Αγ. Άννας δεν είναι ανάλογη της Π.Ε., καθώς παρατηρείται συνεχής µείωση του πληθυσµού από το 1981 και µετά. Ειδικότερα, κατά τις περιόδους 1961-1971 και 1971-1981 παρατηρείται πληθυσµιακή αύξηση 0,65% και 1,40% αντίστοιχα. Κατά την περίοδο 1981-1991 παρατηρείται µείωση της τάξης του 5,41%, τάση που συνεχίζεται και τις επόµενες δυο δεκαετίες 1991-2001, 2001 – 2011 µε πληθυσµιακή µείωση 6,87% και 21,2% αντίστοιχα. Η κάµψη του πληθυσµού η οποία αρχίζει από το 1975 και µετά σχετίζεται άµεσα µε την αποκλειστική απασχόληση των κατοίκων της περιοχής στην εξόρυξη λευκόλιθου, µε αποτέλεσµα όταν σταµάτησε η εξόρυξη να µην υπάρχει εναλλακτική λύση απασχόλησης. Η συνολική µείωση του πληθυσµού του δήµου από το 1961 έως το 2011 είναι 29,1%.

2 Τα στοιχεία µέχρι και το 2001 προέρχονται από τις απογραφές της ΕΣΥΕ 1961-2001, ωστόσο η ορολογία για τη διοικητική διαίρεση συµφωνεί µε τα νέα διαίρεση του «Καλλικράτη».

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 16

Πίνακας Α.2.1.1.1: Πληθυσµιακή εξέλιξης ∆.Ε. Ελυµνίων

Χωρική Ενότητα Πληθυσµός % Μεταβολή Πληθυσµού

1961 1971 1981 1991 2001 61-71 71-81 81-91 91-01 61-01

∆.Κ. Λίµνης 2.802 2.857 2.896 2.661 2.673 1,96 1,37 -8,11 0,45 -4,60

Λίµνη,η 2.394 2.394 2.392 2.129 2.083 0,00 -0,08 -10,99 -2,16 -12,99

Κατούνια,τα 11 21 16 90,91 -23,81 Μονή Αγίου Νικολάου

Γαλατάκη,η 17 36 21 21 17 111,76 -

41,67 0,00 -19,05 0,00

Μυρτιάς,ο 194 272 318 299 276 40,21 16,91 -5,97 -7,69 42,27

Ρετσινόλακκος,ο 73 51 34 25 29 -30,14 -33,33 -26,47 16,00 -60,27

Σηπιάς,η 32 41 74 175 28,13 80,49 136,49 Χρόνια,η 124 72 79 92 77 -41,94 9,72 16,46 -16,30 -37,90

Τ.Κ. Κεχριών 617 645 728 753 792 4,54 12,87 3,43 5,18 28,36

Κεχριαί,αι 379 407 479 483 504 7,39 17,69 0,84 4,35 32,98

∆άφνη,η 238 238 249 270 288 0,00 4,62 8,43 6,67 21,01

Τ.Κ. Κουρκούλων 596 491 442 430 396 -17,62 -9,98 -2,71 -7,91 -33,56

Κουρκουλοί,οι 596 491 442 430 396 -17,62 -9,98 -2,71 -7,91 -33,56

Τ.Κ. Ροβιών 1.419 1.213 1.133 1.325 1.491 -14,52 -6,60 16,95 12,53 5,07

Ροβιαί,αι 780 792 822 1.038 1.155 1,54 3,79 26,28 11,27 48,08

∆αµιά,τα 102 88 80 76 82 -13,73 -9,09 -5,00 7,89 -19,61

∆ρυµώνα,η 158 112 90 78 76 -29,11 -19,64 -13,33 -2,56 -51,90

Καλαµούδιον,το 95 66 59 47 46 -30,53 -10,61 -20,34 -2,13 -51,58

Κούλουρος,ο 69 20 7 0 37 -71,01 -

65,00 -46,38

Μαρούλιον,το 91 48 25 20 12 -47,25 -47,92 -20,00 -40,00 -86,81

Μονή Οσίου ∆αυδίδ Γέροντος,η 13 4 6 14 37 -69,23 50,00 133,33 164,29 184,62

Παλαιοχώριον,το 111 83 44 52 46 -25,23 -46,99 18,18 -11,54 -58,56

Τ.Κ. Σκεπαστής 312 303 262 263 296 -2,88 -13,53 0,38 12,55 -5,13

Σκεπαστή,η 312 303 262 263 296 -2,88 -13,53 0,38 12,55 -5,13

∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ 5.746 5.509 5.461 5.432 5.648 -4,12 -0,87 -0,53 3,98 -1,71

Πηγή: ΕΛ.ΣΤΑΤ, Επεξεργασία: Οµάδα µελέτης

Η ∆.Ε. Ελυµνίων συγκεντρώνει (το 2011) πραγµατικό πληθυσµό 4.456 κατοίκους, µέγεθος που αντιστοιχεί στο 37,6% του ∆ήµου Μαντουδίου – Λίµνης – Αγ. Άννας και στο 2,1% του πληθυσµού της Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας. Είναι η δεύτερη σε πληθυσµό ∆.Ε. του ∆ήµου, µετά την ∆.Ε. Κηρέως και τελευταία ακολουθεί η ∆.Ε. Νηλέως. Σηµαντικότερη πληθυσµιακή συγκέντρωση συναντάται στη ∆.Κ. Λίµνης (2.015 κατ.), ακολουθεί η Τ.Κ. Ροβιών µε 1.269κατ., η Τ.Κ. Κεχριών µε 664 κατ., η Τ.Κ. Κουρκουλών µε 313 κατ. και τέλος η Τ.Κ. Σκεπαστής µε 195 κατ.

Κατά την περίοδο 1961-2011 ο πληθυσµός της ∆.Ε. Ελυµνίων παρουσιάζει µια συνολική πληθυσµιακή κάµψη της τάξεως του 22,45%. Την περίοδο 1961-1991 παρατηρείται συνεχής µείωση του πληθυσµού ενώ µόνο τη δεκαετία 1991-2001 παρατηρείται αύξηση περίπου 4%, όταν στο σύνολο του ∆ήµου παρατηρείται µείωση (6,9%).

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 17

Σε επίπεδο ∆.Κ./Τ.Κ. παρουσιάζονται σηµαντικές διάφορες στην πληθυσµιακή εξέλιξη καθώς σε όλη την περίοδο 1961-2011 καταγράφεται πληθυσµιακή κάµψη στις ∆.Κ. Λίµνης, Τ.Κ. Κουρκουλών, Ροβιών και Σκεπαστής και αύξηση µόνο στην Τ.Κ. Κεχριών. Συγκεκριµένα, οι σηµαντικότερες µεταβολές παρατηρούνται στην Τ.Κ. Κεχριών µε αύξηση πληθυσµού της τάξης του 8% και στην Τ.Κ. Κουρκουλών µε µείωση πληθυσµού 47,5%.

Σε επίπεδο οικισµών παρατηρείται πληθυσµιακή κάµψη στους περισσότερους από αυτούς, µε τις σηµαντικότερες απώλειες από το 1961 ως το 2011να καταγράφονται στο Ρετσινόλακκο (-91,7%), στο Μαρούλιον (-81,3%), στο Κούλουρο (-81,5%), ακλουθούν οι οικισµοί Παλαιοχώριον, ∆ρυµώνα και Καλαµούδιον µε µείωση µείωση περίπου της τάξεως του 60% και ακολουθούν µε χαµηλότερα ποσοστά η Χρόνια, οι Κουρκουλοί, τα ∆αµιά, η Λίµνη και η Σκεπαστή. Αύξηση πληθυσµού καταγράφεται στις Ροβιές (31,8%) και στις Κεχριές (7,62%). Τέλος, τα Κατούνια και ο Σηπιάς, οικισµοί της ∆.Κ. Λίµνης, δεν εµφανίζονται στις απογραφές του 1981 και 1971 αντίστοιχα. Στα Κατούνια καταγράφεται µείωση 56,3% του πληθυσµού κατά την τελευταία δεκαετία 2001- 2011. Στη Σηπιά ο πληθυσµός την περίοδο ’91 – ‘01υπερδιπλασιάζεται σηµειώνεται αύξηση 136,5%, ενώ κατά τη τελευταία δεκαετία παρατηρείται µείωση πληθυσµού 30% περίπου.

∆ιάγραµµα Α.2.1.1.1: ∆.Ε. Ελυµνίων – Πληθυσµιακή εξέλιξη 1961 - 2011

Πηγή: ΕΛ.ΣΤΑΤ, Επεξεργασία: Οµάδα µελέτης

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 18

Χάρτης Α.2.1.1.1. : Μέσος ετήσιος ρυθµός µεταβολής πληθυσµού 1961-2001

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 19

Εξέλιξη µόνιµου πληθυσµού 1991-2011

Ο µόνιµος πληθυσµός της ∆.Ε. Ελυµνίων σύµφωνα µε τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. παρουσιάζει µια συνεχή φθίνουσα πορεία µεταξύ των δυο τελευταίων απογραφικών δεκαετιών (1991 – 2011), τάση που καταγράφεται και σε επίπεδο ∆ήµου. Στη ∆.Ε. η µείωση του πληθυσµού εντείνεται σε µεγάλο βαθµό τη δεκαετία ΄01 - ΄11 µε ποσοστό πληθυσµιακής µείωσης 12,10%, ενώ µεταξύ ’91 - ΄01 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 4% περίπου.

Σε αντίθεση µε τη ∆.Ε. Ελυµνίων, οι όµορες της, ∆.Ε. Νηλέως και ∆.Ε. Κηρέως αλλά και ο ∆ήµος Μαντουδίου – Λίµνης – Αγ. Άννας συνολικά εµφανίζουν µικρότερη κάµψη του µόνιµου πληθυσµού τη τελευταία δεκαετία (΄01 - ΄11).

Σε επίπεδο ∆.Κ./Τ.Κ. κατά τη δεκαετία ’91 - ΄01 παρατηρείται µείωση του µόνιµου πληθυσµού στις ∆.Κ. Λίµνης, Τ.Κ. Κουρκουλών και Σκεπαστής, ενώ παρατηρείται µια σχετική σταθερότητα στο πληθυσµό της µε ποσοστό µεταβολής 0,26% και αύξηση στη Τ.Κ. Ροβιών, µεταβολή πληθυσµού 6,38%, που δείχνει την γενικότερη τάση συγκέντρωσης πληθυσµού και οικιστικής ανάπτυξης τα τελευταία χρόνια, µε τις Ροβιές να εµφανίζουν αύξησης της τάξης του 10%. Εξαιρετικά µεγάλη αύξηση πληθυσµού καταγράφεται στη Σηπιάδα, της ∆.Κ. Λίµνης που υπερδιπλασιάζει τον πληθυσµό της.

Αντίθετα τη δεκαετία 2001 – 2011 παρατηρείται σηµαντική µείωση πληθυσµού σε όλες τις ∆.Κ./Τ.Κ. Στη ∆.Κ. Λίµνης οι οικισµοί Κατούνια και Ρετσινόλακκος ‘χάνουν’ τους µισούς κατοίκους τους και απογράφονται µε 7 και ΄6 κατοίκους αντίστοιχα το 2011. Ακόµα σηµαντικά ποσοστά µείωσης πληθυσµού εµφανίζουν η ∆άφνη (28%) της Τ.Κ. Κεχριών και η Σκεπαστή (20%).

∆ιάγραµµα Α.2.1.1.2: ∆.Ε. Ελυµνίων – Εξέλιξη µόνιµου πληθυσµού ανα ∆.Κ./Τ.Κ.

Πηγή: ΕΛ.ΣΤΑΤ, Επεξεργασία: Οµάδα µελέτης

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 20

∆ιάγραµµα Α.2.1.1.3: Εξέλιξη µόνιµου πληθυσµού στο ∆ήµο Μαντουδίου – Λίµνης – Αγίας Άννας

Πηγή: ΕΛ.ΣΤΑΤ, Επεξεργασία: Οµάδα µελέτης

Α.2.1.2. Μόνιµος και εποχικός πληθυσµός – Εκτίµηση πληθυσµού αιχµής

Έµµεση ένδειξη για την εκτίµηση του µόνιµου πληθυσµού αποτελεί η κατανοµή των κατοικιών σε κύριες κατοικούµενες, εξοχικές και κενές της απογραφής 2001. Με βάση την κατανοµή αυτή, που δίνεται από την ΕΣΥΕ, για το 1991 και το 2001, εκτίµηση του µόνιµου πληθυσµού, σύµφωνα µε την οποία ο µόνιµος πληθυσµός3 της ∆.Ε. Ελυµνίων το 2001 ανέρχεται σε 5.108 άτοµα, µέγεθος που αντιστοιχεί στο 90,4% του πραγµατικού πληθυσµού, έναντι 97,8% για το 1991. Η ελαφριά αύξηση της απόκλισης µόνιµου / πραγµατικού πληθυσµού κατά τη δεκαετία 1991-2001 αποτελεί ένδειξη για τη σταδιακή αύξηση της εποχικότητας της κατοίκησης. Αντίστοιχη εικόνα παρουσιάζεται και στο σύνολο του ∆ήµου Μαντουδίου – Λίµνης – Αγ. Άννας.

Σε επίπεδο ∆.Ε, τη µεγαλύτερη εποχικότητα, αφού ο µόνιµος πληθυσµός του αντιστοιχεί σε ποσοστό 81,1% του πραγµατικού, εµφανίζει η Τ.Κ Σκεπαστής, και ακολουθεί η ∆.Κ. Λίµνης. Η µικρότερη εποχικότητα συναντάται στην Τ.Κ. Κεχριών (96,3%).

Σε επίπεδο οικισµών, τη µεγαλύτερη εποχικότητα εµφανίζει ο οικισµός Κούλουρος στον οποίο δεν έχει απογραφεί κανένας µόνιµος κάτοικος τόσο κατά το 1991 όσο και το 2001, ενώ ο πραγµατικός πληθυσµός ανέρχεται σε 37 κατ. Επίσης, σηµαντική απόκλιση µεταξύ µόνιµου και πραγµατικού πληθυσµού (41,4%) εµφανίζεται στον οικισµό Ρετσινόλακκος. Στους περισσότερους από τους υπόλοιπους οικισµούς η απόκλιση µόνιµου / πραγµατικού είναι περίπου κυµαίνεται µεταξύ 80% - 90% πράγµα που σηµαίνει σχετικά µικρή εποχικότητα. Ωστόσο, σηµαντικό είναι το γεγονός ότι κατά τη δεκαετία 1991 – 2001 η απόκλιση µόνιµου / πραγµατικού έχει αυξηθεί σε όλους σχεδόν τους οικισµούς που σηµαίνει ταυτόχρονα µείωση του µόνιµου πληθυσµού σε σχέση µε τον πραγµατικό.

Η κοντινή θέση της Εύβοιας στην Αθήνα και η εύκολη πρόσβαση καθορίζουν και τις µορφές εποχικότητας. Έτσι:

3 Μόνιµος πληθυσµός είναι ο αριθµός των ατόµων που έχουν τη συνήθη διαµονή τους σε κάθε περιφέρεια, νοµό, δήµο/ κοινότητα, δηµοτικό/κοινοτικό διαµέρισµα και αυτοτελή οικισµό. Πραγµατικός πληθυσµός είναι ο αριθµός των ατόµων που βρέθηκαν παρόντα κατά την ηµέρα της απογραφής, σε κάθε περιφέρεια, νοµό, δήµο/κοινότητα, δηµοτικό/κοινοτικό διαµέρισµα και αυτοτελή οικισµό.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 21

• Παρατηρείται εποχικότητα του Σαββατοκύριακου και τριήµερου / εορτών (π.χ. Πάσχα).

• Κυρίαρχη µορφή εποχικότητας παραµένει αυτή των διακοπών του καλοκαιριού και της «αιχµής του Αυγούστου», συνδυασµένη και µε τον κλασικό τουρισµό ή και τις εξειδικευµένες του µορφές (θαλάσσιος, περιβαλλοντικός, πολιτιστικός, ιστορικός, θρησκευτικός κ.λ.π).

Το σύνολο των προηγούµενων κατηγοριών πληθυσµού συνιστά τον λεγόµενο πληθυσµό αιχµής της ∆.Ε. ∆εδοµένης, ωστόσο, της έλλειψης κατάλληλων στοιχείων ο προσδιορισµός του πληθυσµού αιχµής είναι κατ’εκτίµηση των µελετητών και βασίζεται αναγκαστικά σε παραδοχές που εµπεριέχουν υψηλό βαθµό αβεβαιότητας. Για την εκτίµηση του πληθυσµού αιχµής το 2013, έγινε µια προσπάθεια ποσοτικής προσέγγισης, συνεκτιµώντας τα ακόλουθα στοιχεία/δεδοµένα:

• Μόνιµος πληθυσµός της ∆.Ε. στο 2013 (όπως αυτός προκύπτει από τα στοιχεία απογραφής 2011 ανηγµένα στο 2013 βάσει του µέσου ετήσιου ρυθµού µεταβολής της περιόδου 1991-2011), σε συνδυασµό µε στοιχεία από τις συνεντεύξεις σε κάθε κοινότητα µε βάση το δεδοµένο ερωτηµατολόγιο.

• Αριθµός των κατοικιών (στοιχεία απογραφής 2001) και κατανοµή τους σε κύριες κατοικούµενες, εξοχικές και κενές κατοικίες (ανηγµένα στο 2013 βάσει του αριθµού νέων κατοικιών κατ’ έτος, όπως προκύπτουν από τα στοιχεία οικοδοµικής δραστηριότητας).

• Αριθµός νέων οικοδοµών βάσει των στοιχείων οικοδοµικής δραστηριότητας των ετών 2001 – 2008.

• Αριθµός κλινών σε τουριστικά καταλύµατα όλων των τύπων (ξενοδοχεία, ξενώνες, ενοικιαζόµενα δωµάτια κλπ).

Με αυτά τα δεδοµένα, για τον προσδιορισµό του αριθµού των εποχικά κατοικούµενων κατοικιών στο 2013 έγινε αναγωγή του αριθµού κατοικιών της απογραφής 2001 - που χαρακτηρίζονται ως εξοχικές ή δευτερεύουσες, βάσει των στοιχείων οικοδοµικών αδειών νέων κατοικιών.

Αντίστοιχα, για την εκτίµηση του πληθυσµού αιχµής του Αυγούστου θεωρήθηκε ότι στις εποχικά κατοικούµενες κατοικίες υπάρχει πληρότητα 70%, ενώ ως µέσο µέγεθος νοικοκυριού ελήφθη αυτό της απογραφής 2001. Στην πραγµατικότητα, η πληρότητα µπορεί να είναι µικρότερη, δεδοµένου ότι η εποχική διαµονή δεν πραγµατοποιείται παντού ταυτόχρονα, αλλά σε διαφορετικά διαδοχικά διαστήµατα. Έγινε επίσης η παραδοχή ότι υπάρχει πληρότητα 65% στα τουριστικά καταλύµατα όλων των κατηγοριών. Για τον υπολογισµό του εποχικού πληθυσµού πολλαπλασιάστηκε η πληρότητα µε το δείκτη «µέλη/νοικοκυριά» και τον εκτιµώµενο αριθµό εξοχικών κατοικιών για το 2013.

Με βάση τις παραπάνω παραδοχές, ο πληθυσµός αιχµής ανέρχεται στα 9.980 άτοµα περίπου για το έτος 2013 και σε 12.574 σε χρονικό ορίζοντα µιας 15ετίας. Στο σύνολο του πληθυσµού αιχµής περιλαµβάνεται ο χαρακτηριζόµενος ως µόνιµος πληθυσµός, που και αυτός ως ένα βαθµό παρουσιάζει φαινόµενα εποχικότητας, ο εποχικός πληθυσµός σε ενοικιαζόµενες και ιδιόκτητες κατοικίες και ο κατ’ εξοχήν τουριστικός πληθυσµός που διαµένει σε καταλύµατα πάσης φύσεως (ξενοδοχεία, ξενώνες, ενοικιαζόµενα δωµάτια κλπ). Τα µεγέθη αυτά θα πρέπει να θεωρηθούν µε ένα περιθώριο ασφαλείας +/-10%. Οι προσεγγιστικές εκτιµήσεις, καθώς και µια ενδεικτική κατανοµή του πληθυσµού αιχµής ανά ∆.Κ./Τ.Κ. φαίνονται στον παρακάτω πίνακα.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 22

Πίνακας Α.2.1.2.1: Εκτίµηση πληθυσµού αιχµής 2013 και κατανοµή ανά ∆.Κ./Τ.Κ.

Χωρική Ενότητα

Πληθυσµός 2013 (προσεγγιστική εκτίµηση)*

Μόνιµος Πληθυσµός

(2013)

Εποχικός Πληθυσµός Αιχµής

Πληθυσµός Αιχµής

(Σύνολο)

Εποχικός Πληθυσµός Αιχµής / Μόνιµο

Πληθυσµό

1 2 3=1+2 4=2/1

∆.Κ. Λίµνης 2058 3.000 5058 1,5

Τ.Κ. Ροβιών 1279 1.800 3079 1,4

Τ.Κ. Κεχριών 671 250 921 0,4

Τ.Κ. Κουρκουλών 316 85 401 0,3

Τ.Κ. Σκεπαστής 193 230 423 1,2

∆.Ε. Ελυµνίων 4.517 5.365 9.882 1,2 * Εκτιµήσεις Οµάδας Μελέτης

Πηγή: EΛ.ΣΤΑΤ, ∆.Ε. Ελυµνίων, Εκτιµήσεις της Οµάδας Μελέτης

Α.2.1.3. Λοιπά δηµογραφικά χαρακτηριστικά του πληθυσµού

Α.2.1.3.1. Σύνθεση κατά φύλο και ηλικία

Η ηλικιακή σύνθεση του πληθυσµού, όπως αποτυπώνεται στα στοιχεία των απογραφών 1991-2001 που διατίθενται σε επίπεδο ∆.Κ./Τ.Κ., αναδεικνύει την αυξηµένη συµµετοχή των ηλικιών µεταξύ από 40 ετών και πάνω. Συγκεκριµένα το µεγαλύτερο ποσοστό πληθυσµού της ∆.Ε. είναι µεταξύ 40 και 64 ετών (32,62%) για το έτος 2001, ενώ οι πληθυσµιακή οµάδα 65+ αντιπροσωπεύει το 22,51% του πληθυσµού.

Τόσο στη ∆.Ε. Ελυµνίων, όσο και στο σύνολο του ∆ήµου Μαντουδίου - Λίµνης – Αγ. Άννας, µε βάση το δείκτη γήρανσης που χρησιµοποιείται ενδεικτικά4, αξιολογώντας τον πληθυσµό µε µέτρο τις ακραίες ηλικιακές οµάδες, αναδεικνύεται µια τάση γήρανσης του πληθυσµού του ∆ήµου, µεταξύ των ετών 1991 και 2001, καθώς αυξάνεται το ποσοστό συµµετοχής της πληθυσµιακής οµάδας 65 ετών και άνω στο σύνολο του πληθυσµού.

4 Ο δείκτης αυτός ορίζεται ως ο λόγος του ποσοστού συµµετοχής της ηλικιακής κατηγορίας άνω των 65 ετών στο σύνολο του πληθυσµού που έχει απογραφεί στο ∆ήµο, προς το ποσοστό συµµετοχής της ηλικιακής κατηγορίας έως 14 ετών. Λόγος ίσος µε τη µονάδα σηµαίνει ότι οι δύο αυτές ηλικιακές κατηγορίες έχουν ίσο ποσοστό συµµετοχής στο συνολικό πληθυσµό. ∆είκτης µεγαλύτερος από τη µονάδα υποδεικνύει αριθµητική υπεροχή των ηλικιωµένων έναντι των νέων.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 23

Πίνακας Α.2.1.3.1.1: Ηλικιακή σύνθεση του πληθυσµού (% συµµετοχής στο σύνολο) και δείκτες γήρανσης

Πηγή: ΕΛ. ΣΤΑΤ., Απογραφές πληθυσµού 1991-2001 Επεξεργασία Οµάδας Μελέτης

Η σχέση µεταξύ των δύο κατηγοριών παραγωγικών ηλικιών, (40-64 / 25-39), αναδεικνύει το θέµα της γήρανσης, εµφανίζοντας και µια µικρή επιδείνωση µεταξύ 1991 – 2001, τόσο στη ∆.Ε. όσο και στο ∆ήµο.

Επιπλέον, ο λόγος µεταξύ των κατηγοριών 40 ετών και άνω, σε σχέση µε τον πληθυσµό κάτω των 40 ετών σε επίπεδο ∆.Ε. και ∆ήµου υποδεικνύει αυξηµένο γηρασµένο πληθυσµού, ενώ σε επίπεδο Π.Ε., Περιφέρειας και Χώρας ο δείκτης (40+/0-39) αν και παρουσιάζει µια µικρή αύξηση, διατηρείται κάτω της µονάδας που σηµαίνει οριακά µια µικρή υπεροχή των νέων στη σύνθεση του πληθυσµού.

Πίνακας Α.2.1.3.1.1.α: Ηλικιακή σύνθεση γυναικείου πληθυσµού (% στο σύνολο) και δείκτες γήρανσης

Πηγή: ΕΛ. ΣΤΑΤ., Απογραφές πληθυσµού 1991-2001 - Επεξεργασία: Οµάδα Μελέτης

Χωρική Ενότητα

1991 2001

% συµµετοχής οµάδων ηλικιών στο σύνολο

∆είκτες γήρανσης

% συµµετοχής οµάδων ηλικιών στο σύνολο ∆είκτες γήρανσης

0-14 15-24 25-39 40-64 65+ 65+ 0-14

40-64 25-39

40+ 0-39 0-14 15-24 25-39 40-64 65+ 65+

0-14 40-64 25-39

40+ 0-39

∆.Κ. Λίµνης 18,41 10,40 18,84 31,66 20,69 1,12 1,68 1,10 11,43 10,76 18,48 34,04 25,28 2,21 1,84 1,46

Τ.Κ. Κεχριών 24,05 11,70 21,16 31,93 11,17 0,46 1,51 0,76 15,99 16,51 17,96 31,32 18,22 1,14 1,74 0,98

Τ.Κ. Κουρκουλών 19,16 10,05 17,29 31,54 21,96 1,15 1,82 1,15 15,13 11,20 14,85 33,89 24,93 1,65 2,28 1,43

Τ.Κ. Ροβιών 22,44 13,46 20,79 29,92 13,39 0,60 1,44 0,76 15,25 13,62 21,61 30,42 19,10 1,25 1,41 0,98

Τ.Κ. Σκεπαστής 18,08 12,69 13,46 39,62 16,15 0,89 2,94 1,26 14,17 10,42 18,33 32,92 24,17 1,71 1,80 1,33

∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ 20,23 11,40 19,25 31,67 17,46 0,86 1,65 0,97 13,51 12,39 18,97 32,62 22,51 1,67 1,72 1,23∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ - ΛΙΜΝΗΣ - ΑΓ. ΑΝΝΑΣ 20,87 12,24 19,07 31,63 16,19 0,78 1,66 0,92 13,33 12,13 18,43 33,31 22,81 1,71 1,81 1,28

Π.Ε. ΕΥΒΟΙΑΣ 20,49 14,25 19,87 30,83 14,57 0,71 1,55 0,83 15,52 13,39 22,13 30,95 18,01 1,16 1,40 0,96ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑ∆ΑΣ 19,50 14,01 19,78 31,29 15,41 0,79 1,58 0,88 14,79 13,50 22,08 30,97 18,67 1,26 1,40 0,99

ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 19,25 15,19 20,78 31,10 13,69 0,71 1,50 0,81 15,19 14,28 22,87 30,94 16,71 1,10 1,35 0,91

Χωρική Ενότητα

1991 2001

% συµµετοχής οµάδων ηλικιών στο σύνολο

∆είκτες γήρανσης

% συµµετοχής οµάδων ηλικιών στο σύνολο ∆είκτες γήρανσης

0-14 15-24 25-39 40-64 65+ 65+ 0-14

40-64 25-39

40+ 0-39 0-14 15-24 25-39 40-64 65+

65+ 0-14

40-64 25-39

40+ 0-39

∆.Κ. Λίµνης 17,60 9,50 17,90 32,14 22,86 1,30 1,80 1,22 10,35 9,95 17,09 34,91 27,69 2,67 2,04 1,67

Τ.Κ. Κεχριών 22,80 12,36 21,98 30,77 12,09 0,53 1,40 0,75 17,12 12,50 20,38 29,62 20,38 1,19 1,45 1,00

Τ.Κ. Κουρκουλών 19,05 10,00 18,57 31,90 20,48 1,08 1,72 1,10 16,00 9,71 12,00 36,00 26,29 1,64 3,00 1,65

Τ.Κ. Ροβιών 21,37 14,19 19,90 30,51 14,03 0,66 1,53 0,80 14,84 12,36 21,02 31,84 19,94 1,34 1,51 1,07

Τ.Κ. Σκεπαστής 19,26 13,33 8,89 41,48 17,04 0,88 4,67 1,41 10,40 15,20 16,00 32,80 25,60 2,46 2,05 1,40

∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ 19,36 11,19 18,51 32,03 18,91 0,98 1,73 1,04 12,85 11,17 18,16 33,35 24,48 1,91 1,84 1,37 ∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ - ΛΙΜΝΗΣ - ΑΓ. ΑΝΝΑΣ 19,69 12,47 18,89 31,46 17,49 0,89 1,67 0,96 13,00 10,86 18,05 33,95 24,15 1,86 1,88 1,39

Π.Ε. ΕΥΒΟΙΑΣ 20,12 14,07 19,58 30,67 15,56 0,77 1,57 0,86 15,15 12,73 21,65 31,36 19,11 1,26 1,45 1,02 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑ∆ΑΣ 19,04 13,69 19,28 31,41 16,58 0,87 1,63 0,92 14,56 12,73 21,15 31,48 20,09 1,38 1,49 1,06

ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 18,44 14,67 20,55 31,23 15,11 0,82 1,52 0,86 14,56 13,48 22,29 31,38 18,29 1,26 1,41 0,99

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 24

Πίνακας Α.2.1.3.1.1.β: Ηλικιακή σύνθεση ανδρικού πληθυσµού (% στο σύνολο) και δείκτες γήρανσης

Πηγή: ΕΛ. ΣΤΑΤ., Απογραφές πληθυσµού 1991-2001 - Επεξεργασία: Οµάδα Μελέτης

Στο εσωτερικό της ∆.Ε., η θεώρηση, στο γυναικείο πληθυσµό, των τριών δεικτών που αναφέρθηκαν παραπάνω, δίνει τρεις διαφορετικές διαστάσεις του ζητήµατος:

• Ο δείκτης των ακραίων ηλικιών (65+ / 0-14), κατά τη δεκαετία 1991-2001, εµφανίζει ιδιαίτερη επιδείνωση στη ∆.Κ. Λίµνης και στην Τ.Κ. Σκεπαστής, µεγαλύτερη αυτής της ∆.Ε. στο σύνολό της µαρτυρώντας την έντονη γήρανση του πληθυσµού. Σηµαντική επιδείνωση του δείκτη, αλλά µικρότερη της ∆.Ε. και του ∆ήµου, εµφανίζεται σε όλες τις υπόλοιπες Τ.Κ..

• Ο διευρυµένος δείκτης (40+ / 0-39) εµφανίζει επιδείνωση στο σύνολο της ∆.Ε. µε µόνη εξαίρεση στην Τ.Κ. Σκεπαστής, που διατηρείται στο ίδιο επίπεδο.

• Ο δείκτης γήρανσης των παραγωγικών ηλικιών (40-64 / 25-39) εµφανίζει αύξηση στο εσωτερικό των παραγωγικών ηλικιών της ∆.Κ.Λίµνης και της Τ.Κ. Κουρκουλών και µείωση στις υπόλοιπες Τ.Κ. Ιδιαίτερα αυξηµένος ήταν ο δείκτης γήρανσης (40-64 / 25-39) κατά το έτος 1991 στην Τ.Κ. Σκεπαστής που παρότι το 2001 µειώνεται, παραµένει υψηλός.

Αντίστοιχα, όσον αφορά στον ανδρικό πληθυσµό παρουσιάζεται εξίσου αύξηση στους δείκτες γήρανση στο σύνολο της ∆.Ε. αλλά και του ∆ήµου, η οποία είναι σηµαντική κυρίως στις ακραίες ηλικίες (65+ / 0-14).

• Ο διευρυµένος δείκτης (40+ / 0-39) µικρή επιδείνωση σε όλες τις ∆.Κ./Τ.Κ.\

• Ο δείκτης γήρανσης των παραγωγικών ηλικιών (40-64 / 25-39) εµφανίζει µικρή επιδείνωση στην ∆.Κ. Λίµνης και στην Τ.Κ. Κεχριών, αλλά και στο σύνολο της ∆.Ε. και του ∆ήµου. Αντίθετα, σε όλες τις άλλες Τ.Κ. ο δείκτης γήρανσης (40-64 / 25-39) του αντρικού πληθυσµού παρουσιάζει µείωση.

Χωρική Ενότητα

1991 2001

% συµµετοχής οµάδων ηλικιών στο σύνολο

∆είκτες γήρανσης

% συµµετοχής οµάδων ηλικιών στο σύνολο ∆είκτες γήρανσης

0-14 15-24 25-39 40-64 65+ 65+ 0-14

40-64 25-39

40+ 0-39 0-14 15-24 25-39 40-64 65+ 65+

0-14 40-64 25-39

40+ 0-39

∆.Κ. Λίµνης 19,32 11,41 19,89 31,13 18,26 0,95 1,57 0,98 12,60 11,64 19,98 33,10 22,68 1,80 1,66 1,26

Τ.Κ. Κεχριών 25,19 11,08 20,40 33,00 10,33 0,41 1,62 0,76 14,94 20,25 15,70 32,91 16,20 1,08 2,10 0,97

Τ.Κ. Κουρκουλών 19,27 10,09 16,06 31,19 23,39 1,21 1,94 1,20 14,29 12,64 17,58 31,87 23,63 1,65 1,81 1,25

Τ.Κ. Ροβιών 23,44 12,79 21,61 29,38 12,79 0,55 1,36 0,73 15,63 14,77 22,16 29,12 18,32 1,17 1,31 0,90

Τ.Κ. Σκεπαστής 16,80 12,00 18,40 37,60 15,20 0,90 2,04 1,12 18,26 5,22 20,87 33,04 22,61 1,24 1,58 1,25

∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ 21,11 11,62 20,01 30,95 15,97 0,76 1,55 0,89 14,17 13,62 19,79 31,88 20,53 1,45 1,61 1,10 ∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ - ΛΙΜΝΗΣ - ΑΓ. ΑΝΝΑΣ 22,03 12,03 19,24 31,80 14,91 0,68 1,65 0,88 13,65 13,36 18,80 32,68 21,51 1,58 1,74 1,18

Π.Ε. ΕΥΒΟΙΑΣ 20,85 14,43 20,15 30,98 13,59 0,65 1,54 0,80 15,88 14,02 22,60 30,56 16,94 1,07 1,35 0,90 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑ∆ΑΣ 19,96 14,34 20,28 31,18 14,25 0,71 1,54 0,83 15,01 14,24 22,96 30,48 17,30 1,15 1,33 0,92

ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 20,08 15,72 21,02 30,96 12,22 0,61 1,47 0,76 15,83 15,10 23,46 30,50 15,10 0,95 1,30 0,84

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 25

Χάρτης Α.2.1.3.1.1: Ηλικιακή σύνθεση ανά διοικητική ενότητα και δείκτες γήρανσης

Α.2.1.3.2. Μέγεθος νοικοκυριών

Το µέσο µέγεθος νοικοκυριού για τη ∆.Ε. Ελυµνίων είναι 2,8 άτοµα το 2001, σχεδόν ίσο µε το αντίστοιχο µέσο µέγεθος στο ∆ήµο (2.72) και µικρότερο από αυτό της Π.Ε. (2.88) και της Περιφέρειας (2,91) γεγονός που σχετίζεται µε την ηλικιακή σύνθεση του πληθυσµού. Σε σχέση µε το 1991, παρουσιάζεται µείωση, σε όλα τα επίπεδα (∆.Ε., ∆ήµο, Π.Ε.) µε µεγαλύτερη αυτή της Περιφέρειας που ανέρχεται σε -23,6%.

Εξετάζοντας τη σύνθεση των νοικοκυριών στη ∆.Ε. ως προς το µέγεθος, διαπιστώνεται αύξηση του ποσοστού των µονοµελών νοικοκυριών (43,46%), ενώ εµφανίζεται µείωση 12,18% των νοικοκυριών µε 4 και πάνω µέλη. Αντίστοιχη εικόνα παρατηρείται και στο σύνολο του ∆ήµου, σε επίπεδο Π.Ε., Περιφέρειας και χώρας.

Ως προς την κατανοµή των νοικοκυριών αναλόγως µεγέθους στο εσωτερικό της ∆.Ε., διαπιστώνεται ότι σε όλες τις ∆.Κ./Τ.Κ αυξήθηκε σηµαντικά η συµµετοχή των µονοµελών νοικοκυριών και µειώθηκαν τα νοικοκυριά µε µέλη και πάνω. Μικρή αύξηση εµφανίζουν και τα νοικοκυριά µε 2 εως 3 µέλη σε όλες τις ∆.Κ/Τ.Κ. εκτός της Τ.Κ. Κουρκουλών που σηµειώνουν µείωση 11,3%.

Α.2.1.3.3. Επίπεδο εκπαίδευσης

Η ∆.Ε. Ελυµνίων µε υψηλό ποσοστό πληθυσµιακής γήρανσης, εµφανίζει χαµηλό επίπεδο εκπαίδευσης ίσο µε αυτό του ∆ήµου Μαντουδίου – Λίµνης – Αγ. Άννας (3% απόφοιτοι τριτοβάθµιας εκπαίδευσης), και χαµηλότερο από το αντίστοιχο της Π.Ε. Ευβοίας. Οι σχετικοί δείκτες όµως βελτιώνονται διαχρονικά. Μεταξύ 1991 και 2001 υπερδιπλασιάστηκε το

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 26

ποσοστό των ατόµων που έχουν τελειώσει τριτοβάθµια εκπαίδευση στη ∆.Ε., ενώ µειώθηκε πάνω από το µισό το ποσοστό των αναλφάβητων. .

Α.2.1.4. Προσχολικός και µαθητικός πληθυσµός

Από τη σύγκριση του µαθητικού πληθυσµού µε τα στοιχεία της ΕΣΥΕ για την ηλικιακή σύνθεση του πληθυσµού το 2001, ανηγµένα σε οµάδες ηλικιών που αντιστοιχούν στις διαφορετικές βαθµίδες εκπαίδευσης (πίνακας Α.2.1.4.1), προκύπτει πως ο αριθµός των απογραφέντων παιδιών είναι σχετικά µικρός, φαινόµενο που συνάδει την περιοχή µελέτης µε τη γήρανση του πληθυσµού.

Πίνακας Α.2.1.4.1: ∆.Ε. Ελυµνίων - Εκπαιδευτική υποδοµή και µαθητικός πληθυσµός Βαθµίδα

Εκπαίδευσης Αριθµός µονάδων Αριθµός µαθητών

Νηπιαγωγείο 3 238

∆ηµοτικό 4

Γυµνάσιο 1 194

Λύκειο 1

ΣΥΝΟΛΟ 9 432

Πηγή: - Επεξεργασία: Οµάδα Μελέτης

Α.2.1.5. Πυκνότητα πληθυσµού

Η πυκνότητα πληθυσµού έχει µόνο ενδεικτική σηµασία, δεδοµένου ότι αναφέρεται στη συνολική έκταση των δηµοτικών διαµερισµάτων και όχι στην έκταση των οικισµών. Ωστόσο, τρεις από τις πέντε Τ.Κ. (Λίµνης, Κεχριών,Κουρκουλών) παρουσιάζουν µεγαλύτερη πυκνότητα από αυτή της ∆.Ε. Ελυµνίων αλλά και του ∆ήµου Μαντουδίου – Λίµνης – Αγ. Άννας. Ενώ δύο εκ των παραπάνω Τ.Κ. (Λίµνης, Κεχριών) εµφανίζουν µεγαλύτερη πυκνότητα και από αυτή της Περιφέρειας.

Η µεγαλύτερη πυκνότητα πληθυσµού παρατηρείται στη ∆.Κ. Λίµνης (51,67) και είναι ίση µε αυτή της Π.Ε. Εύβοιας, ενώ η µικρότερη στην Τ.Κ. Κουρκουλών.

Σε επόµενο κεφάλαιο της µελέτης θα αναλυθούν οι πυκνότητες σε σχέση µε την επιφάνεια των οικισµών, µέγεθος που µπορεί να συνδεθεί µε την πολεοδοµική χωρητικότητα.

Α.2.2. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ∆ΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Α.2.2.1. Πρωτογενής τοµέας

Α.2.2.1.1. Φυτική και ζωική παραγωγή

Ο πρωτογενής τοµέας συγκεντρώνει κατά βάση γεωργικές και κτηνοτροφικές δραστηριότητες. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της απασχόλησης παρατηρείται µείωση

Πίνακας Α.2.1.5.1: Πυκνότητα πληθυσµού 2001

Χωρική Ενότητα Επιφάνεια (τετρ.χιλιοµ.)

Μόνιµος πληθυσµός

2011 Πυκνότητα

∆.Κ. Λίµνης 46,394 2.046 44,10 Τ. Κ. Κεχριών 16,469 667 40,50 Τ.Κ. Κουρκουλών 34,088 314 9,21 Τ. Κ. Ροβιών 56,954 1.271 22,32 Τ.Κ. Σκεπαστής 7,197 192 26,68 ∆.Ε. Ελυµνίων 161,102 4.490 27,87 ∆. Μαντουδίου – Λίµνης – Αγ. Άννας 585,445

12.045 20,57 Π.Ε. Εύβοιας 4.164,2 210.815 50,60 Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας 15.554,25 547.390 35,19 Χώρα 131.982,23 10.815.197 81,94

Πηγή: ΕΣΥΕ, Απογραφή πληθυσµού 2001 Επεξεργασία: Οµάδα Μελέτης

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 27

της απασχόλησης στον πρωτογενή τοµέα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας 1991 – 2001. Κατά το έτος 1991 στον πρωτογενή τοµέα απασχολούνταν το 18,5% της ∆.Ε., ποσοστό µικρότερο των απασχολούµενων (16,9%) στο σύνολο του ∆ήµου. Ενώ το 2001 το ποσοστό των απασχολούµενων στον πρωτογενή τοµέα µειώθηκε σε 16,3%, ενώ το ποσοστό στο σύνολο του ∆ήµου αυξήθηκε σε 19,2%.

Για την αποτύπωση της εξέλιξης της γεωργικής γης, δηλαδή των καλλιεργούµενων εκτάσεων και αγραναπαύσεων της ∆.Ε. Ελυµνίων, και των επιµέρους ∆.Κ./Τ.Κ. χρησιµοποιήθηκαν τα στοιχεία της Ετήσιας Γεωργικής Στατιστικής για τα έτη 2001 και 2008.

Με βάση τα στοιχεία για τη διαχρονική εξέλιξη της γεωργικής δραστηριότητας στη ∆.Ε. Ελυµνίων την περίοδο 2001-2008, παρατηρείται σηµαντική παραγωγή ελιών βρώσιµων και για ελαιοποίηση. Η συµµετοχή της ∆.Ε. στο σύνολο του ∆ήµου είναι υψηλή, τόσο ως προς τις καλλιεργούµενες εκτάσεις όσο και ως προς τον όγκο της παραγωγής. Στο εσωτερικό της ∆.Ε. οι µεγαλύτερες εκτάσεις και ο µεγαλύτερος όγκος παραγωγής ελιών παρατηρούνται στις Τ.Κ. Ροβιών και ∆.Κ. Λίµνης.

Σηµαντική συµµετοχή της ∆.Ε. Ελυµνίων στο σύνολο του ∆ήµου παρατηρείται και στην παραγωγή αµυγδαλιών (47,5%), καρυδιών (41,2%) καθώς και διαφόρων εσπεριδοειδών (λεµονιές, µανταρινιές κλπ.), οπωροκηπευτικών και ρητίνης. Τέλος, σύµφωνα µε τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. στη ∆.Ε. Ελυµνίων καταγράφονται τα περισσότερα αµπέλια στο σύνολο του ∆ήµου, τόσο για οινοπαραγωγή (38%) όσο και για επιτραπέζια σταφύλια (54,5%). Μεγαλύτερη συγκέντρωση αµπέλων υπάρχει στη ∆.Κ. Λίµνης και στη Τ.Κ. Κεχριών.

Πιο περιορισµένη εµφανίζεται η κτηνοτροφία στην περιοχή της ∆.Ε. Ελυµνίων , που µε βάση τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. για τα έτη 2001 και 2008 η κτηνοτροφική δραστηριότητα παρουσιάζει κάµψη. Ωστόσο, στο σύνολο της υπάρχουν εκτρέφονται πτηνά, χοίροι, αιγοπρόβατα, ενώ ασκείται και η µελισσοκοµία. Μεγαλύτερη συγκέντρωση κτηνοτροφικών δραστηριοτήτων υπάρχει στη Τ.Κ. Ροβιών και ακολουθεί η Τ.Κ. Κεχριών. Σηµαντική αύξηση στον αριθµό των ζώων µεταξύ 2001 – 2008 παρατηρείται στη Τ.Κ. Κουρκουλών, σε αίγες κοπαδιάρκες (8%) και πρόβατα κοπαδιάρικα (60,8%).

Όσον αφορά στην παραγωγή πρωτογενών προϊόντων στο σύνολο του ∆ήµου επικρατεί η ∆.Ε. Κηρέως κυρίως σε παραγωγή κρέατος (αρνιά, αίγες, δαµάλια, κατσίκια, πουλερικά). Στη ∆.Ε. Ελυµνίων επικρατεί σε παραγωγή κρέατος η Τ.Κ. Ροβιών, που όπως προαναφέρθηκε συγκεντρώνει και τη µεγαλύτερη κτηνοτροφική δραστηριότητα, εκτός από την παραγωγή πουλερικών που συγκεντρώνονται στις Τ.Κ. Σκεπαστής και Κεχριών. Η ∆.Ε. Ελυυµνίων επικρατεί των υπολοίπων ∆.Ε. του ∆ήµου στην παραγωγή µελιού και τυριού. Το 75% του µελιού του ∆ήµου παράγεται στη ∆.Ε. Ελυµνίων και κυρίως στη Τ.Κ. Σκεπαστής (44% της παραγωγής της ∆.Ε.), ενώ τα περισσότερα τυροκοµικά προιόντα παράγονται στη Τ.Κ. Ροβιών. .

Όσον αφορά στην αλιεία στη ∆.Ε. Ελυµνίων πραγµατοποιείται στις δυο παραλιακές Κοινότητες , ∆.Κ. Λίµνης όπου υπάρχει και λιµάνι στο ανατολικό άκρο του οικισµού και στη Τ.Κ. Ροβιών. Σύµφωνα µε την ΕΛ.ΣΤΑΤ. στη Λίµνη καταγράφονται περίπου 20 αλιευτικά σκάφη, στα οποία απασχολούνται 25 άτοµα, ενώ στις Ροβιές ασχολούνται µε την παράκτια αλιεία περίπου 40 άτοµα.

Α.2.2.1.2. Συµπεράσµατα-Εντοπισµός προβληµάτων

Ο πρωτογενής τοµέας αποτελεί σηµαντική οικονοµική δραστηριότητα στην ευρύτερη περιοχή των Τ.Κ. Κεχριών και Τ.Κ. Ροβιών, µε την τελευταία να συγκεντρώνει κυρίως την κτηνοτροφική δραστηριότητα αλλά και την καλλιέργεια ελιάς. Η καλλιέργεια της ελιάς είναι η πολύ σηµαντική για τη Τ.Κ. Ροβιών, καθώς δραστηριοποιείται και ο Αγροτικός Συναιτερισµός

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 28

Ροβιών που παράγει τη Κονσερβολιά Ροβιών, προιόν µε Προστατευόµενη Ονοµασία Προέλευσης (ΠΟΠ).

Η επέκταση της ελαιοκαλλιέργειας µε συστηµατικές καλλιέργειες και µε υιοθέτηση µεθόδων βιολογικής γεωργίας, θα µπορούσε να αποτελέσει παράγοντα ενδυνάµωσης του προτωγενούς τοµέα. Η στροφή στις βιολογικές καλλιέργειες και γενικότερα στη βιολογική παραγωγή, θα µπορούσε να αποτελέσει µια γενική εναλλακτική κατεύθυνση ανάπτυξης για αύξηση του αγροτικού εισοδήµατος και ταυτόχρονα θα συνέβαλλε και στην προστασία του εδάφους και του υδροφόρου ορίζοντα από τη χρήση φυτοφαρµάκων. Ο πρωτογενής τοµέας θα µπορούσε να συνδυαστεί µε τον τριτογενή και να στηρίξει την τουριστική αξιοποίηση της περιοχής..

Α.2.2.2. ∆ευτερογενής τοµέας

Α.2.2.2.1. Μονάδες και θέσεις εργασίας στο δευτερογενή τοµέα

Ο δευτερογενής τοµέας κατά το παρελθόν είχε σηµαντική θέση στον παραγωγικό και κοινωνικοοικονοµικό ιστό τόσο της ∆.Ε. Ελυµνίων όσο και του ∆ήµου, λόγω της ύπαρξης των µεταλλείων λευκόλιθου στην ευρύτερη περιοχή του ∆ήµου. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της απασχόλησης για το έτος 1991 το 35,65% του πληθυσµού της ∆.Ε. απασχολούνταν στη δευτερογενή τοµέα ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για το ∆ήµο είναι 40,7%. Το 2001 τα ποσοστά απασχόλησης στο δευτερογενή τοµέα έχουν µειωθεί σε 23,49% για τη ∆.Ε. και 24,77% για το ∆ήµο, γεγονός που οφείλεται στην εγκατάλειψη της εξορυκτικής δραστηριότητας και ταυτόχρονα στον προσανατολισµό στον τριτογενή τοµέα.

Όπως προκύπτει από τα διαθέσιµα στοιχεία, τα οποία προέρχονται τόσο από την επιτόπια έρευνα, όσο και από την επεξεργασία στατιστικών στοιχείων της ΕΣΥΕ, της ∆/νσης Βιοµηχανίας και του Εµπορικού και Βιοµηχανικού Επιµελητηρίου ∆.Ε. Ελυµνίων, ο δευτερογενής τοµέας περιλαµβάνει την παρουσία ελαιοτριβείων (6), επίσης υπάρχουν κάποιες µικρές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε τοµείς σχετικούς µε την οικοδοµή (11 µονάδες υδραυλικών και ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων, 1 γραφείο µελετών και κατασκευών, 8 ξυλουργείων και 5 σιδηρόκατασκευών). Καταγράφονται επίσης 11 µονάδες χωµατουργικών εργασιών, ένας κυλινδρόµυλος στη Τ.Κ. Κεχριών και ένα χοιροτροφείο.

Μεταξύ δευτερογενούς και τριτογενούς δραστηριοποιούνται 4 µονάδες στον κλάδο ζαχαροπλαστεία, αρτοποιεία και άλλες µονάδα εµπορίου δασικών προϊόντων, ηλεκτρικών ειδών, αγροτικών προϊόντων, κρυστάλλων τζαµιών, οικοδοµικών υλικών, επίπλων και ειδών αλιείας.

Οι περισσότερες από αυτές τις µονάδες αποτελούν ατοµικές / οικογενειακές επιχειρήσεις που δεν προσφέρουν σηµαντικές διεξόδους στον τοµέα της απασχόλησης.

Α.2.2.2.2. Συµπεράσµατα-Εντοπισµός προβληµάτων

Συµπερασµατικά, ο δευτερογενής τοµέας µπορεί να διευρύνει το συµπληρωµατικό του ρόλο για τους επί µέρους κλάδους στους οποίους στηρίζεται, δηλαδή τη µεταποίηση προϊόντων του πρωτογενούς τοµέα και την κατασκευαστική και οικοδοµική δραστηριότητα. Ο δυναµισµός των δραστηριοτήτων αυτών µπορεί να αποτελέσει τη βάση για ανάπτυξη των µεταποιητικών δραστηριοτήτων, ειδικά των προϊόντων του πρωτογενούς τοµέα που, προς το παρόν, έχουν αξιοποιηθεί είτε ανεπαρκώς είτε καθόλου (προϊόντα ελαιοκαλλιέργειας, αµπελοκαλλιέργειας, κτηνοτροφικά και αλιευτικά προϊόντα), αυξάνοντας µ’αυτόν τον τρόπο την επί τόπου προστιθέµενη αξία και το εισόδηµα των παραγωγών.

Η δηµιουργία µικρών επιχειρηµατικών µονάδων οι οποίες θα παράγουν υψηλής ποιότητας και προστιθέµενης αξίας προϊόντα µπορούν να αποτελέσουν βασική κατεύθυνση για τον

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 29

τοµέα. Βασική προϋπόθεση αυτής της προοπτικής θα είναι η εξασφάλιση της βιωσιµότητας αυτών των µονάδων, κυρίως της µε σύγχρονους όρους εµπορίας και διακίνησης των προϊόντων.

Α.2.2.3. Τριτογενής τοµέας

Ο τοµέας της παροχής υπηρεσιών της ∆.Ε. Ελυµνίων καλύπτει κυρίως καθηµερινές ανάγκες / εξυπηρετήσεις των κατοίκων. Οι περισσότερο εξειδικευµένες εξυπηρετήσεις των κατοίκων, όπως διοικητικές υπηρεσίες, υπηρεσίες υγείας, εκπαίδευσης κλπ ή ακόµα και κάποιες καταναλωτικές / εµπορικές ανάγκες των κατοίκων, καλύπτονται από την περιοχή της Λίµνης. Παρέχονται, επίσης, τουριστικές εξυπηρετήσεις, καθώς η περιοχή αποτελεί τουριστικό προορισµό λόγω του φυσικού και πολιτιστικού της πλούτου.

Με βάση τα στοιχεία της απασχόλησης, ο τριτογενής τοµέας της ∆.Ε. συµµετέχει µε ποσοστό 55,66% στη συνολική απασχόληση, ποσοστό αυξηµένο σε σχέση µε αυτό του 1991 (40,15%), ωστόσο ο απόλυτος αριθµός των συνολικά απασχολούµενων στο ίδιο διάστηµα παρουσιάζει µείωση.

Ο µεγαλύτερος αριθµός επιχειρήσεων, µε βάση τα στοιχεία του Επιµελητηρίου και αυτά που προέκυψαν από την επί τόπου έρευνα, συγκεντρώνεται, όπως είναι αναµενόµενο, στους κλάδους του τουρισµού (επιχειρήσεις σίτισης, ενοικίασης αυτοκινήτων, ειδών λαϊκής τέχνης και ενθυµίων και ενοικιαζόµενων δωµατίων) και του εµπορίου. Στον κλάδο του τουρισµού κυριαρχούν οι επιχειρήσεις σίτισης (ταβέρνες, καφενεία, µπαρ, καφετέρειες) που αποτελούν περίπου το 44,5% των επιχειρήσεων της ∆.Ε. Οι περισσότερες από τις επιχειρήσεις στον κλάδο τουρισµού-αναψυχής συγκεντρώνονται στις ∆.Κ. Λίµνης και Τ.Κ. Ροβιών.

Η εµπορική δραστηριότητα, συγκεντρώνει ένα µικρό αριθµό επιχειρήσεων, σε όλα τα είδη εµπορίου (λιανικό, χονδρικό, εµπόριο οχηµάτων κλπ). Ένα από τα χαρακτηριστικά των εµπορικών επιχειρήσεων του ∆ήµου είναι ότι εµπορεύονται πολλά διαφορετικά είδη προκειµένου να είναι οικονοµικά βιώσιµες.

Οι λοιποί κλάδοι του τριτογενούς τοµέα, οι οποίοι όµως συµµετέχουν µε πολύ µικρό ποσοστό στο σύνολο του τοµέα, περιλαµβάνουν µικρές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών (π.χ. κοµµωτήριο, στεγνοκαθαριστήριο) και επιχειρήσεις παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών. Επίσης, υπάρχει ένας αριθµός επιχειρήσεων οι οποίες χαρακτηρίζονται δεν κατατάσσονται απολύτως στον τριτογενή, συνδυάζοντας χειροτεχνία και λιανικό εµπόριο.

Α.2.2.3.1. Τουριστική υποδοµή και τουριστική κίνηση

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία, τα οποία προέρχονται τόσο από την επιτόπια έρευνα, όσο και από την επεξεργασία στατιστικών στοιχείων της ΕΣΥΕ, της ∆/νσης του Επιµελητηρίου ∆.Ε. Ελυµνίων εντοπίζονται 35 µονάδες ενοικιαζόµενων δωµατίων και ξενοδοχείων, µια από τις οποίες αποτελεί πρότυπη αγροτουριστική µονάδα. Επίσης, υπάρχει µια µονάδα ταξιδιωτικού πρακτορείου στη Τ.Κ. Κεχριών.

Η κατανοµή της τουριστικής υποδοµής ανά δηµοτικό διαµέρισµα δείχνει µια σηµαντική συγκέντρωση κλινών στις ∆.Κ. Λίµνης και Τ.Κ. Ροβιών.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 30

Πίνακας Α.2.1.4.1: ∆.Ε. Ελυµνίων - Υπηρεσίες σχετικές µε τον τουρισµό

Χωρική Ενότητα Ενοικιαζόµενα δωµάτια

Παροχή υπηρεσιών πολιτισµού

και ανάπτυξης

Αγροτοτουριστικές επιπλωµένες κατοικίες

Υπηρεσίες Ταξιδιωτικών Πρακτορείων για κρατήσεις µεταφοράς (Γραφειο Γενικου

Τουρισµου)

Συνολο %

∆ηµοτική Κοινότητα Λίµνης 18 1 19 51,4

Τοπική Κοινότητα Κεχριών 2 1 3 8,1

Τοπική Κοινότητα Κουρκουλών 0 0,0

Τοπική Κοινότητα Ροβιών 14 1 15 40,5

Τοπική Κοινότητα Σκεπαστής 0 0,0

∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ 34 1 1 1 37 100,0

% 91,9 2,7 2,7 2,7

Πηγή: Εµπορικό και Βιοµηχανικό Επιµελητήριο Ευβοίας

Όσον αφορά στην τουριστική κίνηση της περιοχής τα διαθέσιµα στοιχεία είναι κατά βάση σε επίπεδο Π.Ε., ενώ σε επίπεδο ∆.Κ./Τ.Κ. αναφέρονται µόνο στις Ροβιές και στη Λίµνη, που συγκεντρώνουν τη βασική τουριστική υποδοµή της ∆.Ε. Ελυµνίων. Σε επίπεδο Π.Ε. οι αφίξεις παρουσιάζουν µια αύξηση µεταξύ του 2005 – 2007. Από το 2007 και µετά παρατηρείται µια µείωση σε αφίξεις και διανυκτερεύσεις σε καταλύµατα ξενοδοχειακού τύπου και µια υπερβολική αύξηση σε αφίξεις και διανυκτερεύσεις στα κάµπινγκ, ιδιαίτερα κατά µεταξύ 2007 – 2008 καταγράφεται αύξηση152,53% στις αφίξεις και 186,31% στις διανυκτερεύσεις.

Πίνακας Α.2.1.4.2: ∆.Ε. Ελυµνίων - Αφίξεις – ∆ιανυκτερεύσεις – Πληρότητα

Χωρική Ενότητα Έτος

2005 2006 2007 2008 2009 2010 Αφίξεις στα καταλύµατα ξενοδοχειακού τύπου (πλην κάµπινγκ)

∆.Κ.Λίµνης 626 816 983

Τ.Κ. Ροβιών 1.447 1.795 1.468 1.632 1.783

Π.Ε. Εύβοιας 177.017 192.320 232326 212.963 224.421 219.357

∆ιανυκτερεύσεις στα καταλύµατα ξενοδοχειακού τύπου (πλην κάµπινγκ) ∆.∆.Λίµνης 1.140 1.405 1.523

∆.∆.Ροβιών 3.879 4.105 5.639 6.104 6.488

Π.Ε. Εύβοιας 716.345 723.595 935013 833.088 932.066 935.253

Πληρότητα κλινών στα καταλύµατα ξενοδοχειακού τύπου (πλην κάµπινγκ) ∆.∆.Λίµνης 8,6% 13,0% 13,0%

∆.∆.Ροβιών 11,7% 12,5% 14,7% 16,3% 13,5%

Π.Ε. Εύβοιας 39,33% 40,1% 41,1% 17,9% 16,7% 14,0%

Αφίξεις σε κάµπινγκ Π.Ε. Εύβοιας 4.555 4.949 6137 15.498 20.153 18.699

∆ιανυκτερεύσεις σε κάµπινγκ Π.Ε. Εύβοιας 21.357 21.985 23985 68.672 67.767 61.446 Πηγή: ΕΛ.ΣΤΑΤ.

Μεγαλύτερη ένταση αφίξεων και διανυκτερεύσεων παρατηρείται κατά τα έτη 2006-2007. Θα πρέπει να σηµειωθεί ότι σχεδόν ένα 22% των τουριστών, που επισκέπτονται την Εύβοια είναι αλλοδαποί.

Τέλος, µεγαλύτερη πληρότητα εµφανίζεται στη Π.Ε. Εύβοιας κατά του θερινούς µήνες, από Ιούνιο µέχρι και Σεπτέµβριο που αυξάνεται η τουριστική κίνηση. Γενικότερα, παρατηρήθηκε µεγάλη αύξηση στην τουριστική κίνηση και την πληρότητα ξενοδοχείων κατά τα έτη 2005 – 2007. Από το 2007 µέχρι και το 2010 παρατηρείται κάµψη της κίνησης και ιδιαίτερα της διαµονής σε ξενοδοχεία. Ωστόσο, την περίοδο αιχµής και συγκεκριµένα τον Αύγουστο του παρατηρείται πληρότητα ξενοδοχείων περίπου 60% - 70%.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 31

Από τα παραπάνω στοιχεία (αφίξεις, διανυκτερεύσεις, πληρότητα) προκύπτει ότι παρατηρείται µια γενική µείωση της τουριστικής κίνησης τα τελευταία κυρίως χρόνια. Ως περίοδος αιχµής τουριστικής κίνησης θεωρούνται οι µήνες Ιούλιος και Αύγουστος.

Α.2.2.3.2. Προβλήµατα, δυνατότητες και προοπτικές ανάπτυξης του τουρισµού

Η συγκέντρωση της τουριστικής δραστηριότητας, τουριστικών καταλυµάτων και παραθεριστικών κατοικιών, καθώς και υποστηρικτικών υποδοµών (κέντρα εστίασης κλπ.) εµφανίζεται κυρίως στους οικισµούς Λίµνη, Σηπιάς και Ροβιές. Ωστόσο, παρατηρείται έλλειψη αξιόπιστων και ελκυστικών υποδοµών που θα ενισχύσουν την τουριστική κίνηση στην περιοχή και θα αυξήσουν τη φήµη της περιοχής ως τουριστικού προορισµού. Σηµαντικό βήµα προς αυτή την κατεύθυνση θα ήταν κατ’αρχήν η βελτίωση και αξιοποίηση των υπαρχόντων υποδοµών και χώρων, όπως για παράδειγµα το σχεδόν αναξιοποίητο δηµοτικό camping στη Σηπειάδα αλλά και η δηµιουργία νέων υποδοµών όπως, η πραγµατοποίηση Καταφυγίου Τουριστικών Σκαφών στις Ροβιές, όπως προβλέπεται άλλωστε σύµφωνα µε την Αποφ-36/2-1-12 (ΦΕΚ-418/Β/23-2-12).

Επιπλέον, υπάρχουν σηµαντικές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη εναλλακτικών µορφών τουρισµού (αγροτουρισµού, πολιτιστικού, ιστορικού κλπ.), ήπιας έντασης και κλίµακας παρέµβασης, σε συνδυασµό µε τον πρωτογενή τοµέα στην κατεύθυνση ενός προτύπου που διαφοροποιείται από το µαζικό τουρισµό..

Α.2.2.4. Οικοδοµική δραστηριότητα

Η οικοδοµική δραστηριότητα, αποτυπώνεται στον αριθµό οικοδοµικών αδειών νέων οικοδοµών για την περίοδο 2000 – 2011. Οι άδειες που εκδόθηκαν για τη συγκεκριµένη περίοδο στη ∆.Ε. αντιπροσωπεύουν το 36,8% των αδειών στο ∆ήµο Μαντουδίου – Λίµνης Αγ. Άννας. Ο µεγαλύτερος αριθµός αυτών των αδειών (το 82,2%) αφορά στη ∆.Κ. Λίµνης, ενώ η χαµηλότερη δραστηριότητα εµφανίζεται στη Τ.Κ. Κουρκουλών (0,6%). Η εικόνα αυτή δικαιολογείται από την πληθυσµιακή σηµασία του οικισµού Λίµνη.

Η εξέλιξη του αριθµού αδειών νέων οικοδοµών για την περίοδο 2000-2011 εµφανίζεται σχεδόν ευθύγραµµη, µε µία σηµαντική άνοδο το 2001 (95 άδειες εκ των οποίων 65 στη Λίµνη, 28 στις Κεχριές και 2 στις Ροβιές). Άνοδος παρατηρείται και το 2007 (45 άδειες εκ των οποίων 44 στη Λίµνη και 1 στις Κεχριές).

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 32

∆ιάγραµµα Α.2.2.4.1: ∆ήµος Ελυµνίων - Εξέλιξη Οικοδοµικών Αδειών 2000-2011

Πηγή: ΕΛ.ΣΤΑΤ., Στατιστική Οικοδοµικής ∆ραστηριότητας 2000-2009 Επεξεργασία: Οµάδα Μελέτης

Όσον αφορά στην κατανοµή των κανονικών κατοικιών, η ∆.Κ. Λίµνης συγκεντρώνει το µεγαλύτερο όγκο τόσο το 1991 όσο και το 2001. Ωστόσο, µεταξύ της δεκαετίας αυτής παρατηρείται µια σταθερότητα στον αριθµό κατοικούµενων κατοικιών της Λίµνης και µια ταυτόχρονη σηµαντική αύξηση στις Τ.Κ. Ροβιών (22,5%), Τ.Κ. Σκεπαστής (37,1%) και Τ.Κ. Κεχριών (16,26%).

Σε επίπεδο ∆ήµου οι κύριες κατοικούµενες κατοικίες το έτος 2001 αντιπροσωπεύουν το 57% περίπου του συνόλου των κατοικιών. Αντίστοιχη εικόνα παρουσιάζεται και στη ∆.Ε. Ελυµνίων όπου οι κενές κατοικίες αντιπροσωπεύουν το 35,4% του συνόλου των κατοικιών και από αυτές το 80% αποτελούν εξοχικές ή δευτερεύουσες κατοικίες.

Στο εσωτερικό της ∆.Ε. ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι µεταξύ της ’91 - ΄01 καταγράφεται σηµαντική αύξηση κενών κατοικιών στις περισσότερες ∆.Κ./Τ.Κ. µε σηµαντικότερη της Τ.Κ. Σκεπαστής όπου υπερδιπλασιάστηκαν οι κενές κατοικίες, οι οποίες στο σύνολο τους καταγράφονται ως εξοχικές ή δευτερεύουσες. Αύξηση κενών κατοικιών συναντάται και στη Τ.Κ. Ροβιών (42,4%), όπου το µεγαλύτερο ποσοστό από αυτές αποτελούν εξοχικές ή δευτερεύουσες κατοικίες, πράγµα που επιβεβαιώνει την τάση που παρατηρείται παραθεριστικής και τουριστικής ανάπτυξης. Στη Τ.Κ. Κουρκουλών παρατηρείται αύξηση κατά 37,5% των κενών κατοικιών µε ταυτόχρονη µείωση 4% περίπου των κατοικούµενων, στη Τ.Κ. Κεχριών καταγράφονται κενές κατοικίες σε ποσοστό 6,1%, που στο σύνολο τους σχεδόν αποτελούν εξοχικές ή δευτερεύουσες κατοικίες, ενώ µείωση στις κενές κατοικίες εµφανίζεται µόνο στη ∆.Κ. Λίµνης.

Α.2.3. ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΕΝΕΡΓΟΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ, ΑΝΕΡΓΙΑ

Στην ενότητα αυτή αναλύεται η διάρθρωση των βασικών µεταβλητών / χαρακτηριστικών του εργατικού δυναµικού της ∆.Ε. Ελυµνίων, όπως αυτή προκύπτει µε βάση τα στατιστικά στοιχεία των απογραφών της ΕΣΥΕ 1991 και 2001, όσο και µε βάση πρόσφατα, ποιοτικά κατά κύριο λόγο, στοιχεία από επιτόπια έρευνα που διεξήχθη από την Οµάδα Μελέτης.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 33

Α.2.3.1. Οικονοµικά ενεργός πληθυσµός-ανεργία

Σύµφωνα µε τα στοιχεία της απογραφής του 2001, ο οικονοµικά ενεργός πληθυσµός του ∆.Ε. φθάνει τα 1.695 άτοµα, έχοντας σηµειώσει µείωση σε σχέση µε τις αρχές της δεκαετίας του ΄90, κατά 3,3% περίπου. Αντίστοιχη είναι και η τάση που παρατηρείται στο σύνολο του ∆ήµου όπου σηµειώνεται µείωση του οικονοµικώς ενεργού πληθυσµού κατά 19,3%, σε αντίθεση µε την Π.Ε. Εύβοιας που για την ίδια περίοδο σηµειώνεται αύξηση κατά 8,14%.

Μείωση παρατηρείται και στους απασχολούµενους στη ∆.Ε, (9,75%), στο ∆ήµο (19,83) σε αντίθεση µε την Π.Ε. όπου, για την ίδια δεκαετία, σηµειώνεται µικρή αύξηση κατά 6% περίπου. Το µεγαλύτερο ποσοστό µείωσης της απασχόλησης στη ∆.Ε. σε σύγκριση µε αυτό του εργατικού δυναµικού στην ίδια χρονική περίοδο, δηµιουργεί φαινόµενα ανεργίας, η οποία αγγίζει το 30% σε επίπεδο ∆.Ε., ενώ στο σύνολο του ∆ήµου παρατηρείται µείωση κατά 17,5%. Στα ίδια επίπεδα περίπου µε τη ∆.Ε. είναι και η ανεργία στην Π.Ε.

Οπωσδήποτε, πρέπει να σηµειωθεί ότι οι καταγεγραµµένοι ως άνεργοι, υποστηριζόµενοι από τα «άτυπα δίκτυα», απασχολούνται, έστω εποχικά, είτε σε αγροτικές εργασίες, είτε στις τουριστικές επιχειρήσεις κατά την περίοδο τουριστικής αιχµής. Τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας µέσα στη ∆.Ε. συναντώνται στη ∆.Κ. Λίµνης και την Τ.Κ. Ροβιών.

Όσον αφορά τον µη ενεργό οικονοµικά πληθυσµό που ζει στη ∆.Ε, διαφαίνεται µια τάση αύξησης της τάξης του 0,6%, γεγονός που συνδέεται µε την τάση γήρανσης της περιοχής καθώς η πληθυσµιακή οµάδα 65+ έχει αυξηθεί κατά 24% τη δεκαετία 1991 – 2001 και ταυτόχρονη η πληθυσµιακή οµάδα 0 -14 την ίδια δεκαετία έχει µειωθεί κατά 36%.

Α.2.3.2. ∆ιαχρονική εξέλιξη της απασχόλησης – απασχόληση κατά τοµέα

Οι απασχολούµενοι στη ∆.Ε.Ελυµνίων, σύµφωνα µε τα στοιχεία της απογραφής του 2001, ανέρχονται σε 1.324 άτοµα, συµµετέχοντας κατά 40% στις συνολικές θέσεις απασχόλησης του ∆ήµου Μαντουδίου – Λίµνης – Αγ. Άννας και κατά 1,9% στην Π.Ε. Εύβοιας.

Η απασχόληση παρουσιάζει, κατά τη δεκαετία 1991-2001, µείωση κατά 10% περίπου στη ∆.Ε. 19,8% στο σύνολο του ∆ήµου. Στο εσωτερικό της ∆.Ε. τα υψηλότερα ποσοστά µείωσης καταγράφονται στη Τ.Κ. Κουρκουλών (48,2%) και στην Τ.Κ. Κεχριών (31,7%) και ακολουθούν µε χαµηλότερα ποσοστά οι Τ.Κ. Σκεπαστής και ∆.Κ. Λίµνης (9,8% και 6,9% αντιστοίχως. Αντίθετα, στην Τ.Κ. Ροβιών καταγράφεται µικρή αύξηση της τάξης του 2,6%.

Τόσο το 1991 όσο και το 2001, ο τριτογενής τοµέας κυριαρχεί συµµετέχοντας κατά 40,15% και 55,66% αντιστοίχως στη δηµιουργία απασχόλησης στη ∆.Ε. Ελυµνίων, όταν το αντίστοιχο ποσοστό για το ∆ήµο είναι της τάξης του 34,63% και 51% αντίστοιχα.

Σε επίπεδο ∆ήµου ενώ το 1991 κυριαρχεί ο δευτερογενής τοµέας µε ποσοστό 40,7%, το 2001 παρατηρείται στροφή της απασχόλησης προς τον τριτογενή τοµέα. Οι απασχολούµενοι στον τριτογενή τοµέα αυξάνονται κατά 18% ενώ στο δευτερογενή παρατηρείται µείωση κατά 50%.

Στη ∆.Ε. παρατηρείται η κυρίαρχη τάση της απασχόλησης στον τριτογενή τοµέα µε της απασχόλησης αύξηση µεταξύ 1991 – 2001 κατά 25%, ενώ ταυτόχρονα παρατηρείται µείωση στην απασχόληση στο δευτερογενή τοµέα κατά 40% και στον πρωτογενή κατά 20%.

Όσον αφορά την εξέλιξη της κατανοµής της απασχόλησης στο εσωτερικό της ∆.Ε. διαπιστώνονται τα ακόλουθα: Ενώ το 1991, ο δευτερογενής τοµέας κυριαρχεί σε τρείς από τις Τ.Κ. (Κεχριών, Κουρκουλών και Ροβιών), το 2001, κυριαρχεί µόνο στη Τ.Κ. Κεχριών. Ο τριτογενής τοµέας εµφανίζεται κυρίαρχος το 1991 στις ∆.Κ. Λίµνης και Τ.Κ. Σκεπαστής, ενώ το 2001 σε όλες τις Τ.Κ. εκτός της Τ.Κ. Κεχριών.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 34

Επιπλέον, πρέπει να αναφερθεί ότι σηµαντικό ποσοστό απασχολούµενων απασχολείται και στον πρωτογενή τοµέα και ιδιαίτερα στην Τ.Κ. Ροβιών γίνεται παραγωγή της Ελιάς Ροβιών που αποτελεί προϊόν Προστατευόµενης Ονοµασίας Προέλευσης αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Τ.Κ. Κεχριών.

Η ανά Τ.Κ. και κατά κλάδο οικονοµικής δραστηριότητας θεώρηση του οικονοµικώς ενεργού πληθυσµού δείχνει κυριαρχία της γεωργίας, κτηνοτροφίας, θήρας και δασοκοµίας στις Τ.Κ. Κεχριών, Κουρκουλών και Ροβιών. Οι µεταποιητικές, βιοµηχανικές δραστηριότητες επικρατούν στην Τ.Κ. Σκεπαστής, ενώ στη ∆.Κ. Λίµνης επικρατούν οι εµπορικές δραστηριότητες και οι υπηρεσίες.

Χάρτης Α.2.3.2.1: Απασχόληση και ανεργία ανά διοικητική ενότητα, 2001

Πηγή: ΕΛ.ΣΤΑΤ

A.2.4 ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΟ∆ΟΜΗ

Α.2.4.1. Μεταφορική υποδοµή

Α.2.4.1.1. Ένταξη στα δίκτυα Περιφέρειας / Περιφερειακής Ενότητας

Η Περιφερειακή Ενότητα Εύβοιας συνδέεται οδικά µε την ηπειρωτική Ελλάδα µέσω της γέφυρας της Χαλκίδας.

Οι οδικοί άξονες, ανάλογα µε τη σηµασία τους, για τη συγκοινωνία, τις µεταφορές, την οικονοµία και την Εθνική Άµυνα της χώρας, σε συνδυασµό µε τα γεωµετρικά και κυκλοφοριακά χαρακτηριστικά τους ή άλλα ειδικότερα κριτήρια, κατατάσσονται σε Βασικό (πρωτεύον), ∆ευτερεύον, Τριτεύον Εθνικό Οδικό ∆ίκτυο και σε Πρωτεύον και ∆ευτερεύον Επαρχιακό Οδικό ∆ίκτυο (Π.∆. 209 / 98 – ΦΕΚ 169 Α’ / 15.07.98).

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 35

Η πρόσβαση στη ∆.Ε. γίνεται από τον κόµβο Στροφυλιάς µε την Ε.Ο. Χαλκίδας - Αιδηψού και την επαρχιακή οδό (αρ. 24) Στροφυλιά - Λίµνη –Ροβιές.

Στο Πρωτεύον Επαρχιακό Οδικό ∆ίκτυο εντάσσονται:

1. Ο επαρχιακός δρόµος µε αρ.24: "Στροφυλιά - Λίµνη -Ροβιές"

2. Ο επαρχιακός δρόµος µε αρ.28: "Λουτρά Αιδηψού - Ηλία – Ροβιές

Στο ∆ευτερεύον Επαρχιακό Οδικό ∆ίκτυο εντάσσονται:

1. Προκόπιον - Σπαθάριον - Κεχριαί διά ∆ραζίου, Καλυβιών, Μετοχίου, Κηρέως και Φαράκλας

2. Στροφυλιά - Λίµνη – Ροβιαί

3. Ροβιές - Ιστιαία - Κανατάδικα διά Κυπαρισσίου, Βούτα και Καµαρίων 4. Λουτρά Αιδηψού - 'Ηλια - Ροβιαί

Τέλος, στο ∆ηµοτικό Οδικό ∆ίκτυο ανήκουν

Ο δρόµος που συνδέει την επαρχιακή οδό µε αριθ. 24 Ροβιών – Ιστιαίας µε τον οικισµό Κερασιά και Κοκκινοµηλιά

Ο δρόµος που συνδέει την επαρχιακή οδό µε αριθ. 24 Στροφυλιάς – Λίµνης – Ροβιών µε τον Ρετσινόλακκο.

Α.2.4.1.2. Οδικό δίκτυο εντός της ∆ηµοτικής Ενότητας Eλυµνίων

Στα διοικητικά όρια της ∆.Ε., εκτός από τα τµήµατα του πρωτεύοντος και δευτερεύοντος επαρχιακού δικτύου, που αναφέρθηκαν αναπτύσσεται λοιπό δίκτυο, τοπικού ενδοδηµοτικού ή διαδηµοτικού χαρακτήρα µε ποικιλία γεωµετρικών χαρακτηριστικών και συνθηκών βατότητας. Η συνολική µορφή του δικτύου συνδέεται άµεσα µε τη γεωµορφολογία της περιοχής. Το λοιπό (πλην του ιεραρχηµένου) δίκτυο της ∆.Ε. εξυπηρετεί τοπικές ανάγκες σύνδεσης των οικισµών. Υφίσταται τέλος ένα ακανόνιστο πλέγµα οδών, κατά κανόνα κακής βατότητας, στις ορεινές περιοχές του ∆ήµου, για τη διευκόλυνση της τοπικής παραγωγικής δραστηριότητας.

Α.2.4.1.3. Λιµενική Υποδοµή

Το κυριότερο λιµάνι της Π.Ε. είναι η Χαλκίδα, η ζήτηση όµως για επιβατικές µετακινήσεις στη βόρεια Εύβοια καλύπτεται από τα λιµάνια Αιδηψού, Ερέτριας, Νέων Στύρων, Αγιόκαµπου, Καρύστου, Μαρµαρίου, Ωρεών και Αγίου Γεωργίου.

Εκτός από τη σύνδεση της Εύβοιας µε την ηπειρωτική Ελλάδα µέσω της γέφυρας, η βόρεια Εύβοια συνδέεται ακόµα µέσω των ακτοπλοϊκών και πορθµιακών συνδέσεων Αρκίτσα – Λουτρά Αιδηψού, Γλύφα – Αγιόκαµπος και Αγ. Κωσταντίνος - Αγ. Γεώργιος Λιχάδας, ωστόσο η σύνδεση της νήσου µε την ηπειρωτική Ελλάδα κρίνεται ελλιπής. Η βελτίωση της λιµενικής και πορθµιακής υποδοµής θα βοηθούσε στην καλύτερη σύνδεση της βόρειας Εύβοιας µε τον βασικό οδικό άξονα της χώρας (ΠΑΘΕ).

Α.2.4.2. Ύδρευση – Άρδευση – Αποχέτευση – Απορρίµµατα

Το δίκτυο ύδρευσης της ∆.Ε. Ελυµνίων έχει µήκος 64 χλµ. και παρουσιάζει σηµαντικές ελλείψεις. Η ποιότητα του δικτύου είναι κακή και χρειάζεται αντικατάσταση, καθώς σε όλη τη ∆.Ε. είναι κατασκευασµένο από αµιαντοσωλήνες αλλά και παρουσιάζουν σοβαρές απώλειες. Κατά τους καλοκαιρινούς µήνες, σε περιόδους αιχµής, σε κάποιους οικισµούς παρατηρείται ακόµα και έλλειψη νερού.

∆ίκτυο άρδευσης υπάρχει µόνο στη Τ.Κ. Κεχριών µε συνολικό µήκος 2 χλµ., από το οποίο αρδεύονται περίπου 50 στρ. αγροτικών καλλιεργήσιµων εκτάσεων.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 36

Όσον αφορά στο αποχετευτικό σύστηµα της ∆.Ε. Ελυµνίων το µόνο οργανωµένο σύστηµα αποχέτευσης είναι αυτό του οικισµού Λίµνης, όπου λειτουργεί µε την ΕΕΛ που βρίσκεται νοτιοανατολικά του οικισµού. Υπάρχουν συλλεκτήριοι αγωγοί, που συγκεντρώνουν τα αστικά λύµατα και µεταφέρονται στο βιολογικό καθαρισµό.

Από τις υπόλοιπες Τοπικές Κοινότητες της ∆.Ε. Ελυµνίων η µόνη που διαθέτει σύστηµα αποχέτευσης και επεξεργασίας λυµάτων είναι η Τ.Κ. Κουρκουλών.

Α.2.4.3. Ενεργεια – Τηλεπικοινωνίες

Στην περιοχή της ∆.Ε. διέρχεται το ηλεκτρικό δίκτυο υψηλής τάσης, το οποίο καλύπτει επαρκώς τις ανάγκες της ∆.Ε. Η παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιµες πηγές (π.χ. αιολικής) προβλέπεται µε την εγκατάσταση µονάδων στο βόρειο ορεινό τµήµα στο Ξηρό όρος και στον Καβαλάρη.

Οι τηλεπικοινωνίες στην περιοχή δεν είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο καθώς υπάρχουν περιοχές που δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο, πράγµα ιδιαίτερης σηµασίας για την προώθηση του τουριστικού προϊόντος της περιοχής αλλά και άλλων επιχειρήσεων.

Α.2.4.4. Προγραµµατιζόµενα έργα και µελέτες

Τα προγραµατιζόµενα έργα ή/και εκτελούµενα έργα, την παρούσα περίοδο, εντός της ∆.Ε. Ελυµνίων αφορούν κυρίως στην αναβάθµιση του οδικού δικτύου, κατασκευή περιηγητικών µονοπατιών, αναπλάσεις παλτειών, κατασκευή ή βελτίωση δικτύων κ.ά.

Σύµφωνα µε στοιχεία της Τεχνικής Υπηρεσίας του ∆ήµου, στην περιοχή της ∆.Ε. Ελυµνίων για τη βελτίωση της σύνδεσης της µε την υπόλοιπη βόρεια Εύβοια προγραµµατίζεται:

• Βελτίωση του δρόµου Ροβιές – Βουτάς (προϋπολογισµού 22.000.000€)

• Εκπόνηση µελέτης µε βελτιώσεις για τη διασφάλιση µετακινήσεων Ροβιές – Αιδηψός

Επιπλέον, σε επίπεδο ∆ήµου προγραµµατίζονται η παράκαµψη Λουτρών Αιδηψού και η δηµιουργία µαρίνας στο Λιµάνι Μαντουδίου. Πρόκειται για έργα εµβέλειας µεγαλύτερης από τα στενά όρια της περιοχής στην οποία πραγµατοποιούνται που θα επηρεάσουν και θα ενισχύσουν την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής του ∆ήµου και της Π.Ε. Εύβοιας.

Τα έργα που πρόκειται να πραγµατοποιηθούν στο ∆ήµο ή είναι υπό εξέλιξη παρουσιάζονται στον ακόλουθο πίνακα:

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 37

Πίνακας Α.2.4.4.1: ∆.Ε. Ελυµνίων - Τεχνικό Πρόγραµµα ∆.Ε. Ελυµνίων 2013 Α) ∆ΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΛΥΜΝΙΩΝ

α1) ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΑ ΕΡΓΑ Α/Α Κ.Α ΤΙΤΛΟΣ ΕΡΓΟΥ ΠΟΣΟ ΧΡΗΜΑΤΟ∆ΟΤΗΣΗ ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ

1 30.7333.0004 Βελτίωση αγροτικής οδοποιίας ∆.∆ Σκεπαστή – Κουρκουλοί – ∆ρυµώνα – Καλαµούδι – Ρετσινόλακος – Κούλουρος – Μαρούλι . (ΟΠΑΑΧ) 18.037,00 ΣΑΤΑ

ΜΕΡΙΚΑ ΣΥΝΟΛΑ

2 30.7333.0020 Κατασκευή τοιχίου αντιστήριξης τοπικής οδού στην Τ.Κ Σκεπαστής . 9.964,00 ΣΑΤΑ 2011

3 30.7326.0011 Κατασκευή περιηγητικών µονοπατιών (Καναλάκια – Χριστός – Άγιος Γρηγόρης ) (ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΟ)

52.820,00 ΕΣΠΑ

4 15.7331.0002 Επισκευή και συντήρηση δηµοτικού κινηµατογράφου 32.800,00 ΘΗΣΕΑΣ

5 15.7331.0001 Ανακαίνιση – εκσυγχρονισµός κτιρίου Μελά στη Λίµνη Ευβοίας 61.610,26 ΣΑΤΑ

6 70.7326.0001 Εφαρµογή πυρασφάλειας χώρου Κάµπινγκ 25.000,00 ΘΗΣΕΑΣ 7 30.7333.0002 Ασφαλτοστρώσεις ∆ρόµων ∆ήµου Ελυµνίων – Α΄ Φάση 124.750,38 ΘΗΣΕΑΣ ΜΕΤΑΦ/ΜΕΝΗ ΣΑΤΑ 9.964,00 € 8 25.7336.0001 Επισκευή Η/Μ εξοπλισµού της εγκατάστασης ΒΙΟ.ΚΑ Τ∆ Λίµνης . 55.920,92 ΘΗΣΕΑΣ ΝΕΑ ΣΑΤΑ 79.647,26 € 9 30.7336.0001 Μονάδα υποδοχής & προεπεξεργασίας βοθρολυµάτων στην εγκατάσταση ΒΙΟ.ΚΑ Λίµνης 47.724,01 ΘΗΣΕΑΣ ΕΣΠΑ 52.820,00 € 10 30.7336.0002 Αντικατάσταση και συντήρηση αγωγών υπαρχόντων δικτύων ύδρευσης . 5.920,40 ΘΗΣΕΑΣ ΘΗΣΕΑΣ 292.115,71 € 11 15.7336.0001 Βελτιώσεις γηπέδου ποδοσφαίρου Ροβιών . 39.825,15 ΕΛΛΑ∆Α 2004 ΕΛΛΑ∆Α 2004 39.825,15 €

ΣΥΝΟΛΟ 474.372,12 474.372,12 α2) ΝΕΑ ΕΡΓΑ

∆ηµοτική Κοινότητα Λίµνης

1 30.7326.0012 Κατασκευή περιηγητικών µονοπατιών (Προσκοπείο – Ταµπακαριά – Προφήτης Ηλίας – Αγία Παρασκευή ) 197.604,01 ΕΣΠΑ

2 45.7336.0009 Κατασκευή τοιχίου αντιστήριξης Νεκροταφείου Λίµνης 20.000,00 ΣΑΤΑ 11 (10.000) ΣΥΝΟΛΟ 217.604,01 Τοπική Κοινότητα Ροβιών

1 Κατασκευή δικτύου άρδευσης Χλοοτάπητα γηπέδου Ροβιών 45.000,00 ΣΑΤΑ 2 20.7335.0002 Επέκταση φωτισµού από θέση Μουργιές έως το Συνεταιρισµό Ροβιών 12.000,00 ΣΑΤΑ 3

30.7326.0010 Κατασκευή περιηγητικών µονοπατιών «Ασκητήριο – Μοναστήρι Οσίου ∆αυίδ – Βοθάνες Γεραλίνας – Καταρράκτες ∆ρυµώνα (Συπεριλαµβανοµένης ανάπλασης χώρου στη Θέση «Κρέµαση») 90.00,00 ΕΣΠΑ

ΣΥΝΟΛΟ 147.000,00 Τοπική Κοινότητα Κεχριών

1 30.7332.0004 Ανάπλαση & φωτισµός κεντρικής πλατείας Κεχριών 25.000,00 ΣΑΤΑ κατανοµή µε Α.∆.Σ 84/12 25.000,00 € ΣΑΤΑ

ΣΥΝΟΛΟ 25.000,00 25.000,00 € Τοπική Κοινότητα Σκεπαστής

1 30.7332.0005 Ανάπλαση πλατείας Σκεπαστής 14.200,00 ΣΑΤΑ ΣΥΝΟΛΟ 14.200,00

ΣΑΤΑ 160.847,26€ ΜΕΤΑΦ/ΝΗ ΣΑΤΑ 44.964€

ΘΗΣΕΑΣ 292.115,71 ΕΛΛΑ∆Α 2004 39.825,15€

ΕΣΠΑ 340.424,01 €

ΣΥΝΟΛΟ ∆ΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΛΥΜΝΙΩΝ

878.176,13

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 38

A.3 ∆Ε∆ΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

A.3.1. ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ5 (Βλ. Χάρτη Α.3.1)

Α.3.1.1. Θέση

Η µελέτη εκπονείται σε ολόκληρη την έκταση της ∆.Ε. Ελυµνίων του νέου ∆ήµου Μαντουδίου – Λίµνης – Αγ. Αννας που βρίσκεται στο στη Βόρεια Εύβοια.

Η ∆.Ε. αποτελείται από 5 δηµοτικά διαµερίσµατα, καταλαµβάνει έκταση 161,1 τ.χλµ. και εχει συνολικό πληθυσµό 5.108 κατοίκους (2001).

Περιλαµβάνει τις παρακάτω επιµέρους κοινότητες :

- ∆ηµοτική Κοινότητα Λίµνης, µε τους Οικισµούς: Λίµνη, Κατούνια, Μονή Γαλατάκη, Μυρτιά, Ρετσινόλακκος, Σηπιάς και Χρόνια.

- Τοπική Κοινότητα Κεχριών, µε τους Οικισµούς: Κεχριαί και ∆άφνη.

- Τοπική Κοινότητα Κουρκουλών, µε τον Οικισµό: Κουρκουλοί.

- Τοπική Κοινότητα Ροβιών, µε τους Οικισµούς: Ροβιαί, ∆αµιά, ∆ρυµώνα, Καλαµούδιο, Κούλουρος, Μαρούλιο, Μονή Οσίου ∆αυίδ Γέροντος και Παλαιοχώριο.

- Τοπική Κοινότητα Σκεπαστής, µε τον Οικισµό: Σκεπαστή.

Α.3.1.2. Έκταση

Η συνολική έκταση της Π.Ε. Εύβοιας είναι 4.167 km2, ενώ η γεωµορφολογία του είναι κατά κύριο λόγο ορεινή µε εξαιρετικά έντονο ανάγλυφο στο κεντρικό τµήµα, όπου υψώνεται το όρος ∆ίρφυς - Όλυµπος. Στην άµεση περιοχή µελέτης διακρίνονται οι έντονοι σχηµατισµοί του όρους Καντήλι και του Τελέθριου όρους.

Οι περιορισµένες πεδινές εκτάσεις του νοµού σχηµατίζονται στις παράκτιες περιοχές και µεταξύ των οροσειρών, µε πλεον χαρακτηριστικές στη βόρεια Εύβοια τις πεδιάδες Μαντουδίου – Προκοπίου στις αποθέσεις των π.Νηλέως και π.Κηρέως και την πεδιάδα της Ιστιαίας.

Α.3.1.3. Κλίµα

Τα κλιµατολογικά στοιχεία της περιοχής προέρχονται από το Μετεωρολογικό Σταθµό της Αιδηψού. Η βάση κλιµατολογικών δεδοµένων περιλαµβάνει µετρήσεις από το (1974) µέχρι και το (1997).

Άνεµοι

Οι επικρατέστεροι άνεµοι στην περιοχή είναι οι βόρειοι µε συχνότητα 30%. Επίσης επικρατούν βορειοανατολικοί και νότιοι µε την ίδια συχνότητα (16%). Η νηνεµία εµφανίζεται ετησίως µε ποσοστό 18%.

Στα σχήµατα Α.3.1.1 και Α.3.1.2 που ακολουθούν παρουσιάζονται το ετήσιο ανεµόγραµµα της περιοχής µελέτης και η µηνιαία συχνότητα των επικρατούντων ανέµων, ενώ οι πίνακες Α.3.1.1 και Α.3.1.2 παρουσιάζουν τη συχνότητα του ανέµου ανά κατεύθυνση.

5 Η ενότητα αυτή αποτελεί προσχέδιο παρουσίασης των στοιχείων που αφορούν τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ), η οποία υποβάλλεται αυτοτελώς στο Β1 Στάδιο. Παρουσιάζεται εδώ για να βοηθήσει την αξιλόγηση και τις προκαταρκτικές προτάσεις του Σταδίου Α.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 39

Πίνακας Α.3.1.3.1: Συχνότητα (%) εµφάνισης ανέµου ανά κατεύθυνση (σταθµός Αιδηψού) BEAUFOR

T Β ΒΑ Α ΝΑ Ν Ν∆ ∆ Β∆ ΝΗΝΕΜΙΑ ΑΘΡΟΙΣΜΑ

0 18,356 18,356 1 0,800 1,096 0,022 0,833 0,526 0,482 0,033 0,449 4,241 2 19,154 9,128 0,657 1,698 6,607 1,786 0,931 2,509 42,470 3 6,914 4,186 0,219 0,877 4,854 1,512 0,986 1,874 21,422 4 1,907 1,205 0,055 0,493 2,290 0,526 0,394 0,953 7,823 5 0,668 0,482 0,011 0,121 1,359 0,263 0,274 0,449 3,627 6 0,219 0,175 0,011 0,044 0,657 0,099 0,099 0,296 1,600 7 0,055 0,066 0,011 0,011 0,153 0,033 0,011 0,022 0,362 8 0,011 0,022 0,000 0,011 0,011 0,000 0,011 0,011 0,077 9 0,011 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,011

10 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,011 0,011 >11 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000

ΣΥΝΟΛΟ 29,739 16,360 0,986 4,088 16,457 4,701 2,739 6,574 18,356 100,000 ∆ιάγραµµα Α.3.1.3.1: Ανεµόγραµµα ∆εδοµένων Σταθµού Αιδηψού (% συχνότητα εµφάνισης)

B

ΒΑ

Α

ΝΑ

Ν

Ν∆

Β∆

>6B 4-5B 1-3B

10 20

30

40

Νηνεµία 18.356%

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 40

Πίνακας Α.3.1.3.2: Μηνιαία συχνότητα (%) εµφάνισης του ανέµου ανά κατεύθυνση (σταθµός Αιδηψού)

Β ΒΑ Α ΝΑ Ν Ν∆ ∆ Β∆ ΝΗΝΕΜΙΑ

ΙΑΝ 31,512 21,466 0,925 4,109 17,218 4,625 2,657 5,797 11,691 ΦΕΒ 24,397 23,502 1,934 5,262 20,671 5,298 1,888 5,757 11,291 ΜΑΡ 24,977 19,652 1,678 5,046 20,889 3,969 2,517 6,539 14,733 ΑΠΡ 24,944 11,788 0,778 5,800 24,299 3,966 4,165 7,444 16,816 ΜΑΪ 25,388 12,849 0,613 5,215 17,860 4,418 3,355 8,893 21,409 ΙΟΥΝ 27,341 7,836 0,233 4,313 17,250 4,478 2,756 8,925 26,868 ΙΟΥΛ 36,063 11,480 0,440 2,644 8,653 4,547 2,269 6,492 27,412 ΑΥΓ 37,435 13,586 0,785 2,547 6,309 4,245 2,794 4,545 27,754 ΣΕΠ 32,511 13,615 1,068 3,479 9,437 4,035 3,334 6,802 25,719 ΟΚΤ 31,887 21,587 0,860 3,430 14,708 3,334 2,053 5,677 16,464 ΝΟΕ 29,688 19,425 1,044 3,399 21,857 5,652 1,820 5,852 11,263 ∆ΕΚ 30,926 19,918 1,440 3,654 17,983 7,825 3,235 5,728 9,291

∆ιάγραµµα Α.3.1.3.2: Μηνιαία (%) συχνότητα επικρατούντων ανέµων (σταθµός Αιδηψού)

0%

5%

10%

15%

20%

25%

30%

35%

40%

ΙΑΝ ΦΕΒ ΜΑΡ ΑΠΡ ΜΑΪ ΙΟΥΝ ΙΟΥΛ ΑΥΓ ΣΕΠ ΟΚΤ ΝΟΕ ΔΕΚ

Β ΒΑ Α ΝΑ Ν ΝΔ Δ ΒΔ ΝΗΝΕΜΙΑ

Θερµοκρασία και νεφώσεις

Ο θερµότερος µήνας στην περιοχή είναι ο Ιούλιος (27,5 οC) ενώ ο ψυχρότερος είναι ο Ιανουάριος (9,5 οC). Το µέσο ετήσιο θερµοκρασιακό εύρος είναι 18,075 οC. Η µέση µέγιστη θερµοκρασία που έχει σηµειωθεί είναι 31,1 οC (Ιούλιος) ενώ η µέση ελάχιστη είναι 6,9οC (Ιανουάριος). Σε απόλυτες τιµές η µέγιστη θερµοκρασία σηµειώνεται τον µήνα Ιούλιο (39,2οC) ενώ η ελάχιστη τον Ιανουάριο (-7,6 οC). Τα παραπάνω µεγέθη παρουσιάζονται σε µηνιαία και ετήσια βάση στον Πίνακα Α.3.1.3. και στα σχήµατα Α.3.1.3 και Α.3.1.4.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 41

Πίνακας Α.3.1.3.3: Θερµοκρασίες και Νεφώσεις (σταθµός Αιδηψού)

∆ιάγραµµα Α.3.1.3.3: Μηνιαία µεταβολή της θερµοκρασίας (σταθµός Αιδηψού)

0

5

10

15

20

25

30

35

ΙΑΝ ΦΕΒ ΜΑΡ ΑΠΡ ΜΑΪ ΙΟΥΝ ΙΟΥΛ ΑΥΓ ΣΕΠ ΟΚΤ ΝΟΕ ΔΕΚ

Θερ

μο

κρα

σία

(ο

C)

Μέση Μέση Μέγιστη Μέση Ελάχιστη

ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ (°°°°C) ΝΕΦΩΣΕΙΣ

Μέση Μέση Μέγιστη

Μέση Ελάχισ

τη

Απολύτως

Μέγιστη

Απολύτως

Ελάχιστη

Αραιή Νέφωση 0– 1,5/8

Μέση Νέφωση

1,6/8 - 6,4/8

Πυκνή Νέφωση 6,5/8 - 8/8

ΙΑΝ 9,5 12,1 6,9 21,8 -7,6 5,9 13,3 11,9 ΦΕΒ 9,6 12,2 7,0 22,3 -2,4 4,8 11,4 12,0 ΜΑΡ 11,7 14,5 8,6 24,1 -2,8 6,0 13,8 11,3 ΑΠΡ 15,4 18,6 11,9 29,2 4,4 6,6 16,0 7,5 ΜΑΪ 20,2 23,4 16,3 33,4 10,1 8,0 17,9 5,1 ΙΟΥΝ 25,1 28,7 21,0 37,8 7,8 12,9 15,5 1,6

ΙΟΥΛ 27,5 31,1 23,5 39,2 13,6 18,6 11,2 1,2 ΑΥΓ 27,4 30,9 23,6 37,6 15,6 17,5 12,5 1,0 ΣΕΠ 25,0 28,2 21,3 36,2 12,8 14,1 14,0 2,0 ΟΚΤ 20,1 23,0 17,1 32,0 7,2 7,5 15,0 8,5 ΝΟΕ 14,4 17,1 11,8 28,2 0,9 4,9 14,3 10,8 ∆ΕΚ 11,0 13,5 8,4 23,4 -0,4 5,2 14,3 11,5

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 42

∆ιάγραµµα Α.3.1.3.4: Μηνιαία µεταβολή της νέφωσης (σταθµός Αιδηψού)

0

2

4

6

8

10

12

14

16

18

20

ΙΑΝ ΦΕΒ ΜΑΡ ΑΠΡ ΜΑΪ ΙΟΥΝ ΙΟΥΛ ΑΥΓ ΣΕΠ ΟΚΤ ΝΟΕ ΔΕΚ

Ημ

έρ

ες

Νέ

φω

ση

ς

Αραιή Νέφωση 0– 1,5/8 Μέση Νέφωση 1,6/8 - 6,4/8 Πυκνή Νέφωση 6,5/8 - 8/8

Άλλα καιρικά χαρακτηριστικά

Το µέσο µηνιαίο ύψος υετού ανέρχεται σε 51,09 mm, ενώ µέσο ετήσιο ύψος είναι 613,10 mm. Ο ξηρότερος µήνας είναι ο Σεπτέµβριος (1,4 mm) και οι πλέον υγροί ο ∆εκέµβριος και ο Φεβρουάριος (7,7 mm). Το ποσοστό υγρασίας κυµαίνεται από 51,9% το µήνα Ιούνιο ως 65,1% τον Ιανουάριο. Ο πίνακας Α.3.1.4 δίνει τα στοιχεία µέσου και µέγιστου ύψους υετού 24ώρου και της σχετικής υγρασίας ενώ στον πίνακα Α.3.1.6 τα στοιχεία των ατµοσφαρικών κατακρηµνισµάτων. Χιονοπτώσεις πολύ σπάνια παρατηρούνται αλλά έχουν εµφανιστεί στο παρελθόν µεταξύ ∆εκεµβρίου και Μαρτίου. Η πτώση χαλαζιού εκλείπει από την περιοχή µελέτης, ενώ καταιγίδες εµφανίζονται συχνά.

Πίνακας Α.3.1.3.4: Μηνιαία διακύµανση των λοιπών καιρικών χαρακτηριστικών (σταθµός Αιδηψού)

Σχετική Υγρασία

(%)

Συνολική Κατακρήµνι

ση (mm)

Υετός (ηµέρες)

Καταιγίδα (ηµέρες)

Χιόνι (ηµέρες)

Χαλάζι (ηµέρες)

Οµίχλη (ηµέρες)

ΙΑΝ 65,1 88,7 7,1 0,0 0,4 0,0 0,3 ΦΕΒ 61,9 79,3 7,7 0,1 0,6 0,0 0,0 ΜΑΡ 62,1 72,1 6,9 0,0 0,3 0,0 0,5 ΑΠΡ 57,4 42,4 4,7 0,2 0,0 0,0 0,1 ΜΑΪ 55,2 27,7 3,7 0,7 0,0 0,0 0,0 ΙΟΥΝ 51,9 18,6 2,0 0,5 0,0 0,0 0,0 ΙΟΥΛ 53,7 8,7 1,6 0,9 0,0 0,0 0,0 ΑΥΓ 53,4 24,5 1,9 0,9 0,0 0,0 0,0 ΣΕΠ 54,7 12,2 1,4 0,1 0,0 0,0 0,0 ΟΚΤ 61,4 74,5 6,2 0,4 0,0 0,0 0,0 ΝΟΕ 64,1 69,3 7,4 0,4 0,0 0,0 0,5 ∆ΕΚ 64,2 95,1 7,7 0,2 0,3 0,0 0,4

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 43

∆ιάγραµµα Α.3.1.3.5: Μηνιαία ∆ιακύµανση της Σχετικής Υγρασίας (σταθµός Αιδηψού)

0

10

20

30

40

50

60

70

ΙΑΝ ΦΕΒ ΜΑΡ ΑΠΡ ΜΑΪ ΙΟΥΝ ΙΟΥΛ ΑΥΓ ΣΕΠ ΟΚΤ ΝΟΕ ΔΕΚ

Σχετ

ική

Υγρ

ασ

ία (

%)

∆ιάγραµµα Α.3.1.3.6: Μηνιαία ∆ιακύµανση λοιπών Καιρικών Χαρακτηριστικών (σταθµός Αιδηψού)

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

ΙΑΝ ΦΕΒ ΜΑΡ ΑΠΡ ΜΑΪ ΙΟΥΝ ΙΟΥΛ ΑΥΓ ΣΕΠ ΟΚΤ ΝΟΕ ΔΕΚ

Υετός (ημέρες) Καταιγίδα (ημέρες) Χιόνι (ημέρες) Χαλάζι (ημέρες) Ομίχλη (ημέρες)

Οµβροθερµικό ∆ιάγραµµα

Οι Gaussen και Bagnauls έχουν απεικονίσει σε ένα διάγραµµα, που καλείται "οµβροθερµικό" (Σχήµα Α.3.1.7) την πορεία µήνα προς µήνα της µέσης µηνιαίας θερµοκρασίας σε °C και του µέσου µηνιαίου ύψους βροχής σε mm. Το διάγραµµα αυτό έχει στην τετµηµένη τους µήνες τους έτους και στις τεταγµένες (δύο), στη δεξιά τις µηνιαίες βροχοπτώσεις (P, mm) και στην αριστερή τις µέσες µηνιαίες θερµοκρασίες (T, °C) σε κλίµακα διπλάσια των βροχοπτώσεων, δηλαδή P = 2xT. Η επιφάνεια που περικλείεται από τις καµπύλες βροχόπτωσης και θερµοκρασίας µεταξύ των δυο σηµείων των τοµών δείχνει τη διάρκεια και την ένταση της ξηράς περιόδου. Υψηλότερες θερµοκρασίες έχουν ως αποτέλεσµα υψηλότερες απώλειες από την εξάτµιση και τη διαπνοή. Το σχήµα που ακολουθεί παρουσιάζει το οµβροθερµικό διάγραµµα σύµφωνα µε τα στοιχεία του Μετεωρολογικού Σταθµού της Αιδηψού.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 44

∆ιάγραµµα Α.3.1.3.7: Οµβροθερµικό διάγραµµα (σταθµός Αιδηψού)

0

10

20

30

40

50

60

70

80

90

100

ΙΑΝ ΦΕΒ ΜΑΡ ΑΠΡ ΜΑΪ ΙΟΥΝ ΙΟΥΛ ΑΥΓ ΣΕΠ ΟΚΤ ΝΟΕ ∆ΕΚ

Θερµοκρ

ασία

(x2

) (o C

)

0

10

20

30

40

50

60

70

80

90

100

Υψος Υετού (

mm

)

Μέση Θερµοκρασία (x2)

Υψος Υετού

Α.3.1.4 Νερά

Α.3.1.4.1 Θαλάσσια ύδατα

Α.3.1.4.1.1 Εισαγωγή

Η µεγάλη έκταση της ακτογραµµής της Ελλάδας διαµορφώνει µια αντίστοιχα µεγάλη ποικιλία παράκτιων περιοχών µε διαφορετικά χαρακτηριστικά. Σε αυτές περιλαµβάνονται απότοµες βραχώδεις ακτές και βραχώδεις παραλίες, αµµώδεις παραλίες και εκβολικά συστήµατα. Το διαφορετικό λιθολογικό υπόστρωµα και η ποσότητα των υλικών που αποτίθενται από τα ποτάµια, σε συνδυασµό µε τη δράση του ανέµου και των κυµάτων αποτελούν τις βασικές αιτίες σχηµατισµού ενδιάµεσων µικτών τύπων ακτών, ενώ χαρακτηριστικό του ελλαδικού χώρου είναι η έντονη εναλλαγή του παράκτιου τοπίου σε µικρές αποστάσεις.

Α.3.1.4.1.2 Ακτές κολύµβησης

Χαρακτηριστικές ακτές κολύµβησης στην υπό µελέτη περιοχή είναι οι εξής:

Ακτή Κοχύλι

Η ακτή Κοχύλι βρίσκεται στα βορειοδυτικά της Λίµνης. Η ακτή αποτελεί το παράλιο τµήµα ενός ανοιχτού κόλπου µήκους 2 χλµ. Η κολυµβητική ακτή έχει µήκος 1,1 χλµ., µέσο πλάτος 20 µ. και έχει προσανατολισµό νοτιοανατολικό. Η παράκτια ζώνη και ο θαλάσσιος πυθµένας αποτελείται από χονδρόκοκκο υλικό. Η παράκτια ζώνη είναι φυσική και η βλάστηση της είναι πυκνή και αποτελείται από αλµυρίκια και πεύκα.

Στην ευρύτερη περιοχή της ακτής κυριαρχεί η γεωργική χρήση, ενώ στα βορειοδυτικά και ανατολικά υπάρχουν δασώδεις εκτάσεις.

Πιέσεις

Στο δυτικό άκρο της ακτής εντοπίζεται η εκβολή του ρέµατος Σηπιάς. Το ρέµα είναι συνεχούς ροής και, δυνητικώς, µεταφέρει ρυπαντικό φορτίο από την ευρύτερη περιοχή η

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 45

οποία χαρακτηρίζεται από ήπια αγροτική δραστηριότητα. Συνεπώς, το µεταφερόµενο φορτίο ενδέχεται να περιλαµβάνει αυξηµένες συγκεντρώσεις θρεπτικών (κυρίως νιτρικών και φωσφορικών αλάτων) και άλλων επικίνδυνων ουσιών που προέρχονται από τα λιπάσµατα και τα φυτοφάρµακα που εφαρµόζονται στις καλλιέργειες. Ωστόσο, ο ήπιος χαρακτήρας της αγροτικής δραστηριότητας της περιοχής οδηγεί στο συµπέρασµα πως η επιβάρυνση της ποιότητας των κολυµβητικών υδάτων είναι ιδιαίτερα περιορισµένη.

Ακτή Λίµνη

Η κολυµβητική ακτή Λίµνη βρίσκεται στον όρµο Λίµνης. Η ακτή αποτελεί το παράλιο τµήµα ενός ανοιχτού κόλπου µήκους 1,9 χλµ. Η κολυµβητική ακτή έχει µήκος 110µ., µέσο πλάτος 20 µ. και έχει προσανατολισµό νοτιοδυτικό. Η παράκτια ζώνη και ο θαλάσσιος πυθµένας αποτελείται από χονδρόκοκκο υλικό. Η παράκτια ζώνη είναι µερικώς τροποποιηµένη, καθώς η ακτή είναι οριοθετηµένη στο νοτιοανατολικό άκρο µε πρόβολο από σκυρόδεµα ενώ στο βορειοδυτικό άκρο της υπάρχουν λιµενικές εγκαταστάσεις.

Η άµεση περιοχή είναι µερικώς οικιστική καθώς στα βόρεια βρίσκεται ο οικισµός της Λίµνης, ενώ η βλάστηση της αποτελείται από πεύκα, καλλιέργειες και ελαιώνες. Στα βορειοδυτικά της ακτής υπάρχει αλιευτικό καταφύγιο για µικρά σκάφη και µικρά αλιευτικά.

Στην ευρύτερη περιοχή της ακτής κυριαρχεί η αστική χρήση, ενώ στα ανατολικά υπάρχουν εκτάσεις µε πευκοδάση και γεωργική χρήση.

Πιέσεις

Υγρά απόβλητα

Ο οικισµός Λίµνη διαθέτει δίκτυο αποχέτευσης, το οποίο καλύπτει το σύνολο του οικισµού εξυπηρετείται από την Εγκατάσταση Επεξεργασίας Λυµάτων (ΕΕΛ) της Λίµνης. Η ΕΕΛ περιλαµβάνει δευτεροβάθµια επεξεργασία µε αποµάκρυνση θρεπτικών και απολύµανση, ενώ η διάθεση των επεξεργασµένων λυµάτων γίνεται µέσω υποθαλάσσιου αγωγού η εκβολή του οποίου εντοπίζεται στη θαλάσσια περιοχή σε απόσταση 1,2 χλµ από την ακτή.

Λιµάνια/Μαρίνες

Στο βόρειο άκρο της ακτής υπάρχει χώρος ελλιµενισµού µικρών ιδιωτικών πλεούµενων. Οι απορρίψεις των µικρών σκαφών που προσεγγίζουν την παραλία και περιλαµβάνουν αστικά απόβλητα και απορρίµµατα καθώς επίσης και η πιθανή διαρροή πετρελαίου από σκάφη µε ελλιπή συντήρηση αποτελούν δυνητικές πηγές ρύπανσης.

Λοιπές πηγές

Στην παραλία επιτρέπονται τα κατοικίδια ζώα, ο αριθµός και η συχνότητα παρουσίας των οποίων δεν εκτιµάται ότι µπορεί να επιβαρύνει την ακτή.

Ακτή Ροβιές 1

Η κολυµβητική ακτή Ροβιές 1 βρίσκεται στα βορειοδυτικά των Ροβιών, στον όρµο Καµίνι. Η ακτή αποτελεί το παράλιο τµήµα ενός ανοιχτού κόλπου µήκους 15,6 χλµ., έχει µήκος 620 µ., µέσο πλάτος 10 µ. και προσανατολισµό νοτιοδυτικό. Η παράκτια ζώνη και ο θαλάσσιος πυθµένας είναι αµµώδεις. Η παράκτια ζώνη είναι φυσική και η βλάστηση της είναι πυκνή, αποτελούµενη από αλµυρίκια, πεύκα και ελαιόδεντρα.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 46

Η βλάστηση της άµεσης περιοχής αποτελείται από πεύκα, καλλιέργειες και ελαιώνες. Ανάντη της ακτής υπάρχει οργανωµένος χώρος κατασκήνωσης.

Στην ευρύτερη περιοχή της ακτής κυριαρχεί η χαµηλή βλάστηση και οι δασώδεις εκτάσεις, ενώ στα νοτιοανατολικά υπάρχουν εκτάσεις µε γεωργική χρήση.

Πιέσεις

Η κολυµβητική ακτή βρίσκεται σε φυσική περιοχή µε περιορισµένη ανθρώπινη δραστηριότητα και δεν δέχεται έντονες πιέσεις που θα µπορούσαν να υποβιβάσουν την ποιότητά της.

Ακτή Ροβιές 2

Περιγραφή Ακτής

Η κολυµβητική ακτή Ροβιές 2 βρίσκεται στα δυτικά παράλια της Ευβοίας, νοτιοανατολικά του οικισµού Ροβιές. Η ακτή αποτελεί το παράλιο τµήµα ενός ανοιχτού κόλπου µήκους 990 µ. Η κολυµβητική ακτή καταλαµβάνει το σύνολο του κόλπου και έχει µέσο πλάτος 15 µ. και έχει προσανατολισµό νότιο. Η παράκτια ζώνη και ο θαλάσσιος πυθµένας είναι αµµώδης.

Η βλάστηση της άµεσης περιοχής αποτελείται από πεύκα, καλλιέργειες και ελαιώνες. Επίσης προς τα βόρεια βρίσκεται ο οικισµός Ροβιές.

Στην ευρύτερη περιοχή της ακτής κυριαρχεί η χαµηλή βλάστηση και οι δασώδεις εκτάσεις, ενώ στα νοτιοανατολικά υπάρχουν εκτάσεις µε γεωργική χρήση.

Πιέσεις

Η κολυµβητική ακτή βρίσκεται σε φυσική περιοχή µε περιορισµένη ανθρώπινη δραστηριότητα και δεν δέχεται έντονες πιέσεις που θα µπορούσαν να υποβιβάσουν την ποιότητά της.

Ποιότητα νερών κολύµβησης

Οι παραλίες Κοχύλι, Λίµνη, Ροβιές 1 αναγνωρίσθηκαν ως ακτές κολύµβησης το έτος 1990 και η ακτή Ροβιές 2 το έτος 1995 και έκτοτε παρακολουθείται στο πλαίσιο των ετησίων προγραµµάτων παρακολούθησης της ποιότητας των κολυµβητικών υδάτων, τα οποία πραγµατοποιούνται µε ευθύνη του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιµατικής Αλλαγής.

Η παρακολούθηση και η αξιολόγηση της ποιότητας των υδάτων για τις κολυµβητικές περιόδους των ετών 2010 και 2011 πραγµατοποιήθηκε σύµφωνα µε τα προβλεπόµενα στην Οδηγία 2006/7/ΕΚ και µε συναξιολόγηση των αποτελεσµάτων παρακολούθησης των τελευταίων τεσσάρων ετών. Σχηµατικώς, η χρονική εξέλιξη της ποιότητας των παρακτίων υδάτων, σύµφωνα µε τις απαιτήσεις της ως άνω Οδηγίας έχει ως εξής:

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 47

Σηµείο παρακολούθησης 2007-2010 2008-2011

GR2420100104100202

GR2420100104100201

GR2420010104010201

GR2420100404100301

GR2420100404100101

Α.3.1.4.2 Επιφανειακά ύδατα

Σύµφωνα µε το Εθνικό Πρόγραµµα ∆ιαχείρισης και Προστασίας των υδατικών Πόρων (ΥΠΕΧΩ∆Ε, 2008), η Εύβοια ανήκει στο Υδατικό ∆ιαµέρισµα Ανατολικής Στερεάς , το οποίο περιλαµβάνει τα στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα και την Εύβοια.

Στα όρια της ∆ηµοτικής ενότητας Λίµνης αναπτύσσονται τρεις κύριες λεκάνες απορροής.

• Λεκάνη Σηπιά : Καλύπτει το κεντρικό τµήµα της ∆.Ε. Λίµνης, σε τµήµα των ∆ηµοτικών ∆ιαµερισµάτων Λίµνης και Κουρκουλών και Ροβιών. Η κύρια ανάπτυξη της λεκάνης είναι Β-Ν. Στον ποταµό συµβάλλουν τα ρέµατα ∆ρυµώνα από τα δυτικά και Σκαλίρεµα από τα ανατολικά.

Οι διευθύνσεις των κύριων επιµέρους ρεµάτων είναι και αυτή Β-Ν ενώ τα µικρότερα ρέµτα που συµβάλλουν σ’ αυτά κατά κύριο λόγο έχουν διεύθυνση Α-∆.

∆ιαχωρίζεται από τις άλλες λεκάνες απορροής µε υδροκρίτης, διεύθυνσης Β-Ν κατά µήκος των υψωµάτων Ασπρόχωµα (855µ), Καβαλάρη (920µ), ∆αξοθια (498µ), Πευκάκια (369µ) και Ποσαλι (114µ) στα δυτικά και ∆ιολάτοι (856µ), Κουτσούφλια (703µ), Νικολούτσος (490µ), Γοβιός (281µ) στα ανατολικά.

• Λεκάνη Νηλέα : Αναπτύσσεται στο ανατολικό τµήµα της ∆.Ε. Λίµνης όπου συναντώνται τα ∆ηµοτικά ∆ιαµερίσµατα Σκεπαστής και Κεχριών καθώς και τµήµα των ∆ηµοτικών ∆ιαµερισµάτων Λίµνης και Κουρκουλών.Εντος των ορίων της ∆.Ε.Λίµνης βρίσκεται το ανάντη τµήµα της λεκάνης του π. Νηλέα όπου αναπτύσσονται οι παραπόταµοι ∆οκίµη ρέµα, ∆αφνόρεµα, Χαλικόρεµα, Ξηρόρεµα και Λιθόρεµα, ενώ το µεγαλύτερο τµήµα της λεκάνης βρίσκεται εκτός ορίων της ∆.Ε.Λίµνης.

Τα κύρια επιµέρους ρέµατα του π.Νηλέα εντός των ορίων της ∆.Ε.Ελυµνίων έχουν γενική ανάπτυξη Β-Ν ενώ οι επιµέρους κλάδοι αυτών έχουν κατά κύριο λόγο διεύθυνση Α-∆.

• Λεκάνη Γεράνια ή ∆εµατά : Αναπτύσσεται στο ∆υτικό – Βορειοδυτικό τµήµα τµήµα στο ∆ηµοτικό ∆ιαµέρισµα Ροβιών. Εχει και αυτό γενική ανάπτυξη Β-Ν µε τους επιµέρους κλάδους που συµβάλλουν καθέτως στο κύριο ρέµα και µε γενική διεύθυνση Α-∆.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 48

• Τέλος τη Λεκάνη όρους Κανδήλι στο νοτιοανατολικό τµήµα όπου αναπτύσσονται επιµέρους παράκια ρέµατα µικρού µήκους διεύθυνσης ΒΑ-Ν∆ έως Α-∆ που αποστραγγίζουν τις απότοµες πλαγιές των βόρειων απολήξεων του όρους Κανδήλι.

Χάρτης υδρολογικών λεκανών Α.3.1.4.3 Υπόγεια ύδατα

Με βάση την υδρολιθολογική ταξινόµηση των γεωλογικών σχηµατισµών και τις πληροφορίες που συλλέχθηκαν για τα υφιστάµενα πηγάδια και γεωτρήσεις οι υδροφορίες που αναπτύσσονται στην περιοχή που διερευνάται είναι :

• Υδροφορία κοκκωδών σχηµατισµών τεταρτογενών αποθέσεων - νεογενών σχηµατισµών

Αναπτύσσεται ελεύθερος φρεάτιος υδροφόρος ορίζοντας στις σύγχρονες αποθέσεις και υποπίεση ορίζοντες περιορισµένης δυναµικότητας. Η εκµετάλλευση της υδροφορίας γίνεται µέσω υδροληπτικών έργων καλύπτοντας τοπικές υδρευτικές - αρδευτικές και βιοµηχανικές ανάγκες.

Η διαπερατότητα των κοκκωδών σχηµατισµών ποικίλει και εξαρτάται από τη συµµετοχή αδρόκοκκων αποθέσεων σε αυτά (κροκαλοπαγή). Οι παρεµβολές µαργαϊκών αδιαπέρατων οριζόντων δυσχεραίνει αφενός την απρόσκοπτη υπόγεια διακίνηση του κατεισδύοντος νερού και την επανατροφοδοσία του, αφετέρου όµως δηµιουργεί τοπικά, στις παράκτιες ζώνες, φραγµό στην άµεση επικοινωνία µε τη θάλασσα και αποτρέπει την υφαλµύρινση.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 49

∆ηµιουργούνται τοπικές υδρογεωλογικές λεκάνες µικρού σχετικά δυναµικού και τις περισσότερες φορές µε δυσκολία επαναπλήρωσης των υπογείων αποθεµάτων. Στην περίπτωση εκτεταµένης ανάπτυξης των κροκαλοπαγών στα νεογενή, αναπτύσσονται επιµέρους υδρογεωλογικές λεκάνες οι οποίες εκφορτίζονται µέσω πηγών στην περίµετρο.

Υδροφορία καρστικών σχηµατισµών

Οι ανθρακικές µάζες που αναπτύσσονται εντός των ορίων της ∆.Ε. είναι µικρής έκτασης και προβάλλουν µές από τα νεογενή ιζήµατα. Η µικρή ανάπτυξη των ασβεστολίθων και η αποµονωµένη εµφάνιση τους δεν επιτρέπει την ανάπτυξη εκτεταµένων υδρογεωλογικών λεκανών. Τα κατεισδύοντα νερά που τροφοδοτούν της υπόγειες υδροφορίες είτε εκφορτίζονται µέσω πηγών στην επαφή τους µε τους νεογενείς σχηµατισµούς είτε µεταγγίζονται πλευρικά προς τα αδροµερή µέρη αυτών. Τµήµα των υπόγειων νερών που κατεισδύουν στους ασβεστολίθους ενδέχεται να απάγεται υπογείων προς τη θάλασσα.

Υδροφορία ρωγµατωδών, κρυσταλλικών πετρωµάτων

Στους σχηµατισµούς των οφιολίθων, πρασινιτών, φυλλιτών, γραουβάκη, γνευσίων και γνευσιοσχιστολίθων αναπτύσσονται µικρές επιµέρους διακριτές υδρογεωλογικές λεκάνες στο µανδύα αποσάθρωσης και στις ζώνες τεκτονικής καταπόνησης. Οι µικρές επιµέρους αυτές λεκάνες συνήθως εκφορτίζονται µέσω µικρών πηγών, συχνά εποχιακών, σε διάφορα υψόµετρα και στις κοίτες των ρεµάτων.

Α.3.1.5 Φυσικά οικοσυστήµατα, χλωρίδα, πανίδα

Η ευρύτερη περιοχή της Βόρειας Εύβοιας ανήκει βιογεωγραφικά στις Μεσογειακές περιοχές και καλύπτεται από πλειάδα φυτικών ειδών. Συγκεκριµένα, στην περιοχή συναντώνται περισσότερες από πενήντα οικογένειες φυτών, οι οποίες περιλαµβάνουν συνολικά περισσότερα από 400 είδη. Αξίζει να σηµειωθεί ότι στη Βόρεια Εύβοια υπάρχουν τριανταπέντε ενδηµικά είδη φυτών, δώδεκα από τα οποία συναντώνται στην ευρύτερη περιοχή µελέτης.

Το µεγαλύτερο µέρος της περιοχής περιλαµβάνει Μεσογειακά πευκοδάση µε ενδηµικά είδη πεύκων της Μεσογείου (Pinus halepensis), ενώ σε µικρότερο ποσοστό καλύπτεται από δάση σκληρόφυλλων µε Quercus suber ή/και Quercus ilex που χρησιµοποιούνται για βοσκή, φρύγανα Sarcopoterium spinosum, δάση οξιάς µε Quercus frainetto, δάση µε Olea και Ceratonea κ.α.

Στην περιοχή συναντώνται επίσης Μεσογειακοί ποταµοί µε µόνιµη ροή, στους οποίους παρατηρείται βλάστηση Paspalo-Agrostidion και πυκνή παρόχθια βλάστηση µε µορφή παραπετάσµατος από Salix και Populus alba, καθώς και Μεσογειακοί ποταµοί µε περιοδική ροή. Στις παράκτιες περιοχές υπάρχουν λιµνοθάλασσες, παράκτιοι και αλλοφυτικοί οικότοποι.

Λόγω της ποικιλίας των οικοσυστηµάτων της, τα οποία είναι σε καλή κατάσταση διατήρησης, η περιοχή αποτελεί ενδιαίτηµα για αρκετά ενδηµικά ζώα και φυτά καθώς επίσης και σταθµό για διάφορα είδη αποδηµητικών πτηνών.

Το σύνολο σχεδόν της έκτασης ∆.Ε. Ελυµνίων καλύπτεται από θεσµοθετηµένες περιοχές προστασίας η περιγραφή των οποίων δίδεται στη συνέχεια.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 50

Χάρτης Α.3.1: Φυσικό Περιβάλλον

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 51

Περιγραφή οικοσυστηµάτων – Θεσµοθετηµένες περιοχές προστασίας

Η περιοχή Όρος Κανδήλι (GR2420010) είναι ενταγµένη στο Ευρωπαϊκό ∆ίκτυο "Νatura 2000".

Στην κατηγορία Corine ανήκουν το Όρος Καντήλι και περιοχή Λίµνης A00060035, Ορη Λιχάδα, Τελέθριο, Ξηρό και γύρω περιοχές A00040044.

Στην κατηγορία «Άλλος Βιότοπος» ανήκει η περιοχή µεταξύ Λίµνης και Στροφυλιάς Ευβοίας (AB2080156), και η περιοχή Λίµνης AB2090043 .

Όρος Κανδήλι (GR2420010)

Η σπουδαιότητα της περιοχής οφείλεται στην ποικιλότητα τύπων οικοτόπων, στην καλή κατάσταση διατήρησης των φυλλοβόλων και αειθαλών (ιδιαίτερα κωνοφόρων) δασών, στα πολλά τοπικά ενδηµικά φυτά και στην παρουσία σηµαντικών πτηνών, ιδιαίτερα αρπακτικών. Το όρος Κανδήλι χαρακτηρίζεται από την παρουσία πευκοδάσους (κυρίως µε Pinus halepensis) και δάσους ενδηµικής ελάτης Abies cephalonica. Η κοιλάδα Προκοπίου περιλαµβάνει καλλιεργηµένες εκτάσεις και ο ποταµός Κηρέας βιοκοινωνίες.

Αξιόλογη Πανίδα

Πτηνά Accipiter nisus nisus (Τσιχλογέρακο) Aegithalos caudatus caudatus (Αιγίθαλος) Alauda arvensis arvensis (Σταρήθρα) Alectoris graeca (Πετροπέρδικα) Anthus campestris campestris (Χαµοκελάδα) Anthus pratensis pratensis (Λιβαδοκελάδα) Anthus trivialis trivialis (∆ενδροκελάδα) Apus apus apus (Σταχτάρα) Apus melba melba (Σκεπαρνάς) Apus pallidus illyricus (Ωχροσταχτάρα) Athene noctua (Κουκουβάγια) Bubo bubo bubo (Μπούφος) Buteo buteo buteo (Γερακίνα) Caprimulgus europaeus (Γυδοβυζάχτρα) Carduelis cannabina bella (Φανέτο …) Carduelis carduelis balcanica (Καρδερίνα η Βαλκανική) Carduelis chloris aurantiiventris (Φλώρος …) Carduelis spinus (Λούγαρο) Certhia brachydactyla brachydactyla (Καµποδεντροβάτης) Circaetus gallicus (Φιδαητός) Clamator glandarius (Κισσόκουκος) Coccothraustes coccothraustes (Κοκκοθραύστης) Columba oenas oenas (Φασσοπερίστερο) Columba palumbus palumbus (Φάσσα) Corvus corax corax (Κόρακας) Corvus corone cornix (Κουρούνα) Coturnix coturnix (Ορτύκι) Cuculus canorus (Κούκος) Delichon urbica urbica (Σπιτοχελίδονο)

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 52

Emberiza caesia (Σκουρόβλαχος) Emberiza cia (Βουνότσιχλονο) Emberiza cirlus (Σιρλοτσίχλονο) Erithacus rubecula balcanica (Κοκκινολαίµης των Βαλκανίων) Falco eleonorae (Μαυροπετρίτης) Falco peregrinus brookei (Πετρίτης) Falco subbuteo (∆εντρογέρακο) Falco tinnunculus (Βραχοκιρκίνεζο) Ficedula albicollis (Κρικοµυγοχάφτης) Ficedula parva parva (Νανοµυγοχάφτης) Ficedula semitorquata (∆ρυοµυγοχάφτης) Fringilla coelebs coelebs (Σπίνος) Garrulus glandarius atricapillus (Κίσσα µαυροκέφαλη) Hieraaetus fasciatus (Σπιζαητός) Hippolais icterina (Κιτρινοστριτσίδα) Hippolais olivetorum (Λιοστριτσίδα) Hippolais pallida elaeica (Ωχροστριτσίδα) Hirundo daurica rufula (∆εντροχελίδονο) Hirundo rustica rustica (Χελιδόνι) Jynx torquilla torquilla (Στραβολαίµης) Lanius collurio collurio (Αητόµαχος) Lanius minor (Γαϊδουροκεφαλάς) Lanius senator senator (Κοκκινοκέφαλος) Lullula arborea arborea (∆εντροσταρήθρα) Luscinia megarhynchos (Αηδόνι) Merops apiaster (Μελισσοφάγος) Monticola saxatilis (Πετροκότσυφας) Monticola solitarius (Γαλαζοκότσυφας) Motacilla alba alba (Λευκοσουσουράδα) Motacilla cinerea (Σταχτοσουσουράδα) Motacilla flava beema (Κιτρινοσουσουράδα) Muscicapa striata neumanni (Σταχτοµυγοχάφτης) Oenanthe hispanica (Ασπροκώλα) Oriolus oriolus oriolus (Συκοφάγος) Otus scops (Γκιώνης) Parus ater (Ελατοπαπαδίτσα) Parus caeruleus caeruleus (Γαλαζοπαπαδίτσα) Parus major aphrodite (Καλόγερος της Αφροδίτης) Pernis apivorus (Σφηκιάρης) Phoenicurus phoenicurus phoenicurus (Κοκκινονούρης) Phylloscopus collybita abietinus (∆ενδροφυλλοσκόπος των ελάτων) Phylloscopus sibilatrix (∆ασοφυλλοσκόπος) Phylloscopus trochilus acredula (Θαµνοφυλλοσκόπος) Pica pica galliae (Καρακάξα) Prunella modularis (Θαµνοψάλτης) Regulus ignicapillus (Βασιλίσκος) Regulus regulus (Χρυσοβασιλίσκος)

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 53

Riparia riparia riparia (Οχθοχελίδονο) Serinus serinus (Σκαρθάκι) Sitta neumayer neumayer (Βραχοτσοπανάκος) Streptopelia turtur (Τριγώνι) Sturnus vulgaris tauricus (Ψαρόνι του Ταύρου) Sylvia atricapilla (Μαυροσκούφης) Sylvia cantillans albistriata (Κοκκινοτσιροβάκος) Sylvia hortensis crassirostris (∆εντροτσιροβάκος) Sylvia melanocephala melanocephala (Μαυροτσιροβάκος) Troglodytes troglodytes (Τρυποφράκτης) Turdus iliacus iliacus (Κοκκινότσιχλα) Turdus merula aterrimus (Κότσυφας) Turdus philomelos (Τσίχλα) Turdus pilaris (Κεδρότσιχλα) Turdus viscivorus (Τσαρτσάρα) Upupa epops epops (Τσαλαπετεινός) Αµφίβια / Ερπετά

Elaphe quatuorlineata quatuorlineata (Λαφίτης)

Elaphe situla (Σπιτόφιδο)

Testudo hermanni hermanni (Ονυχοχελώνα)

Testudo marginata (Κρασπεδωτή χελώνα)

Οικοσύστηµα περιοχής Τελέθριο - Λιχάδα - Γιαλτρά (Corine A00040044)

Η περιοχή παρουσιάζει µεγάλη ποικιλότητα τύπων οικοτόπων, παρουσία εκτεταµένων δασών δρυός και χαλεπίου πεύκης, παρουσία ενδηµικών φυτικών ειδών, παρουσία ενδηµικών ειδών ασπόνδυλων και πολλών πουλιών. Η ανώτερη ζώνη του Τελέθριου καλύπτεται από δάση δρυός, ενώ η χαµηλότερη από αείφυλλα, πλατύφυλλα (πουρνάρι, αριά, αγριελιά) και φρύγανα. Η περιοχή των Γιαλτρών καλύπτεται από χαλέπιο πεύκη, αείφυλλα, πλατύφυλλα, οπωρώνες, αµπέλια και αγρούς. Τέλος, η θαλάσσια περιοχή των Γιαλτρών αποτελεί χώρο αναπαραγωγής πολλών ειδών ψαριών.

Φυτά Abies borisii-regis (Μακεδονικό έλατο) Abies cephalonica (Κεφαλλονίτικο έλατο) Alcea pallida pallida Asperula ophiolithica Athamanta macedonica Campanula euboica Centaurea euboica intermedia Centaurea pichleri pichleri Dorycnium pentaphyllum germanicum Elatine alsinastrum Ephedra major procera (Εφέδρα η επιµήκης) Fritillaria euboeica Geocaryum parnassicum Inula verbascifolia parnassica Leptoplax emarginata

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 54

Leucojum aestivum aestivum Nigella arvensis rechingeri Onosma euboicum Ophrys insectifera Orchis purpurea Papaver albiflorum Polygonum patulum Silene oligantha pseudoradicosa Thlaspi tymphaeum Vicia pinetorum

Όρος Καντήλι και περιοχή Λίµνης - Α00060035

Πευκόφυτο βουνό σε µια περιοχή µε µεσογειακού τύπου θάµνους, εν µέρει απρόσιτο, µε τραχύ ανάγλυφο και µεγάλους βραχώδεις σχηµατισµούς.

Φυτά Abies cephalonica (Κεφαλλονίτικο έλατο) Alyssum euboeum Bolanthus intermedius Campanula goulimyi Campanula incurva Centaurea ebenoides Centaurea euboica euboica Centaurea pichleri pichleri Cerastium candidissimum Clematis viticella (Αγράµπελη η µικράµπελος) Colchicum boissieri Crocus laevigatus Dorycnium pentaphyllum germanicum Ebenus sibthorpii (Έβενος του Σιµπθόρπ) Erysimum microstylum Euphorbia deflexa Fritillaria euboeica Fumana pinatzii Ilex aquifolium (Αρκουδοπούρναρο) Leptoplax emarginata Lilium chalcedonicum Linum elegans Onosma euboicum Origanum scabrum Paeonia mascula hellenica Pinus nigra pallasiana (Ανατολικό µαυρόπευκο) Populus nigra (Καβάκι) Populus tremula (Τρεµόλευκα) Scutellaria velenovskyi goulimyi Senecio eubaeus Silene oligantha pseudoradicosa Stachys tetragona

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 55

Thlaspi tymphaeum Thymus teucrioides candilicus Vicia pinetorum Viola alba thessala Θηλαστικά Tursiops truncatus (Ρινοδέλφινο) Πτηνά Accipiter brevipes (Σαΐνι) Apus melba melba (Σκεπαρνάς) Aquila chrysaetos chrysaetos (Χρυσαητός) Bubo bubo bubo (Μπούφος) Buteo buteo buteo (Γερακίνα) Caprimulgus europaeus (Γυδοβυζάχτρα) Emberiza caesia (Σκουρόβλαχος) Emberiza hortulana (Βλάχος) Falco eleonorae (Μαυροπετρίτης) Hirundo daurica rufula (∆εντροχελίδονο) Lanius collurio collurio (Αητόµαχος) Lullula arborea arborea (∆εντροσταρήθρα) Pernis apivorus (Σφηκιάρης) Αµφίβια / Ερπετά Lacerta viridis viridis (Πρασινόσαυρα) Natrix natrix persa (Ντρόφιδο το Περσικό) Ophisaurus apodus thracius (Τυφλίτης)

Ορη Λιχάδα, Τελέθριο, Ξηρό και γύρω περιοχές (Corine A00040044)

Μεγάλης έκτασης περιοχή µε ποικιλία βιοτόπων και τρία µικρά βουνά. Υπάρχουν δάση κωνοφόρων Pinus halepensis (Χαλέπιος πεύκη), µεσογειακή µακία, φρύγανα, καλλιεργήσιµες εκτάσεις, βοσκοτόπια και βραχώδεις ορεινοί γκρεµοί. Υπάρχουν επίσης µικρά δάση µε Pinus nigra (Μαύρη πεύκη).

Αξιόλογα Φυτά Abies borisii-regis (Μακεδονικό έλατο) Abies cephalonica (Κεφαλλονίτικο έλατο) Alcea pallida pallida Asperula ophiolithica Athamanta macedonica Campanula euboica Centaurea euboica intermedia Centaurea pichleri pichleri Dorycnium pentaphyllum germanicum Elatine alsinastrum Ephedra major procera (Εφέδρα η επιµήκης) Fritillaria euboeica Geocaryum parnassicum Inula verbascifolia parnassica Leptoplax emarginata Leucojum aestivum aestivum

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 56

Nigella arvensis rechingeri Onosma euboicum Ophrys insectifera Orchis purpurea Papaver albiflorum Polygonum patulum Silene oligantha pseudoradicosa Thlaspi tymphaeum Vicia pinetorum

Αλλοι βιότοποι

Περιοχή Λίµνης Ευβοίας (AB2090043) Αξιόλογα Φυτά Alyssum euboeum Centaurea ebenoides Αξιόλογα Θηλαστικά Tursiops truncatus (Ρινοδέλφινο)

Μεταξύ Λίµνης και Στροφυλιάς Ευβοίας (AB2080156) Αξιόλογα Φυτά Bolanthus thessalus

Α.3.1.6. Πηγές ρύπανσης - Περιβαλλοντικά προβλήµατα

Α.3.1.6.1. Πηγές Ρύπανσης

Α.3.1.6.1.1. Αστική ∆ραστηριότητα

Ι. Αστικά λύµατα

Σοβαρή πηγή ρύπανσης των υπόγειων υδάτων αποτελούν τα αστικά λύµατα.

Ο οικισµός της Λίµνης διαθέτει αποχετευτικό δίκτυο και καλύπτεται από εγκατάσταση επεξεργασίας λυµάτων.

Τα υφιστάµενα έργα αποχετεύσεως εξυπηρετούν ολόκληρο το παραλιακό µέτωπο του οικισµού (παραλιακή οδός) και περιλαµβάνουν βέβαια τα απαιτούµενα αντλιοστάσια και τον καταθλιπτικό αγωγό µέχρι τον βιολογικό καθαρισµό. Ακόµα έχουν κατασκευαστεί και συλλεκτήριοι αγωγοί σε µερικές οδούς κάθετα της παραλιακής. Το 1991 τέθηκε σε λειτουργία ο Βιολογικός Καθαρισµός Λίµνης, δυναµικότητας 7.000 (ισοδύναµων) κατοίκων. Στην ΕΕΛ αυτόν καταλήγουν τα λύµατα από το µεγαλύτερο µέρος του ∆.∆. Λίµνης µέσω αποχετευτικού δικτύου και εξωτερικών αγωγών µήκους 3 χλµ.

Η εγκατάσταση επεξεργασίας λυµάτων που βρίσκεται νότια του οικισµού σε απόασταση περί τα 1300µ. Γίνεται δευτεροβάθµια επεξεργασία λυµάτων και διάθεση των επεξεργασµένων υγρών µέσω υποθαλάσσιου αγωγού στη θάλασσα µήκους περί τα 1500µ. Η εγκατάσταση εξυπηρετεί πληθυσµό περί των 1000 ατόµων το χειµώνα και περίπου 2500 ατόµων κατά τους καλοκαιρινούς µήνες.

Στον οικισµό Κουρκουλοί το αποχετευτικό δίκτυο καλύπτει όλο τον οικισµό.

Οι υπόλοιποι οικισµοί (Χρόνια, Μυρτιά, Ρετσινόλακος, Σηπιάδα, Ροβιές, Σκεπαστή κλπ) δεν διαθέτουν αποχετευτικό δίκτυο (απορροφητικοί και σηπτικοί βόθροι).

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 57

ΙΙ. Αστικά Στερεά Απόβλητα

Τα στερεά απόβλητα της ∆.Ε. Ελυµνίων µεταφέρονται στον ΧΥΤΑ Ιστιαίας (θέση Ελίτσα). Πρόκειται για ένα διαδηµοτικό έργο πο εξυπηρετεί την χωρική ενότητα της Βορείας Ευβοίας. Το έργο είναι σύγχρονο και λειτουργικό. Η διάθεση γίνεται µε αυτοκίνητα του ∆ήµου και γίνονται προσπάθειες για την κατασκευή σταθµών µεταφόρτωσης έτσι ώστε να µειωθεί το κόστος µεταφοράς.

Στην περιοχή της ∆.Ε. παρατηρήθηκε τοπικά και σε µικρή έκταση ανεξέλεγκτη διάθεση των απορριµµάτων η οποία µπορεί δυνητικά να δηµιουργήσει διάφορα περιβαλλοντικά προβλήµατα όπως :

Ρύπανση των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων εξαιτίας των στραγγισµάτων που παράγονται κατά την αποσύνθεση των απορριµµάτων.

Υποβάθµιση της ποιότητας της ατµόσφαιρας, λόγω έκλυσης βιοαερίου (GH4 και CO2) και πρόκληση δυσοσµίας λόγω παράλληλης έκλυσης δύσοσµων οργανικών ενώσεων.

Πρόκληση πυρκαγιών είτε εξαιτίας καύσης των απορριµµάτων είτε λόγω αυτανάφλεξης.

Αλλοίωση του τοπίου και υποβάθµιση της αισθητικής της περιοχής λόγω διασποράς ελαφρών αντικειµένων.

Ανάλογη, τοπική, µικροβιακή µόλυνση µε αυτή των αστικών απόβλητων είναι δυνατό να προκληθεί από την παρουσία κοιµητηρίων τα οποία υπάρχουν στην περιοχή (Λίµνη, Ροβιές, Παλαιοχώρι, Κουρκουλοί, Κεχριές, Καλαµούδι και ∆άφνη). Τα κοιµητήρια αυτά είναι µικρά και δεν αναµένεται ότι προκαλούν πρόβληµα .

Α.3.1.6.1.2. Γεωργική δραστηριότητα

Σε σχέση µε τον α΄ γενή τοµέα, η βασική γεωργική εκµετάλλευση της ευρύτερης περιοχής συνίσταται κυρίως σε κηπευτικά, καλλιέργειες εσπεριδοειδών, ελιών, κριθαριού, όσπρια, αµπέλια, σιτηρά, βαµβάκι στις πεδινές ήπιες λοφώδεις περιοχές. Οι καλλιέργειες αυτές δεν είναι εκτεταµένες, ούτε εµφανίζουν εντατικό χαρακτήρα (περιορισµένη χρήση λιπασµάτων – φυτοφαρµάκων και νερού άρδευσης) και ως εκ τούτου η επιβάρυνση της ποιότητας του νερού από αυτές είναι σχετικά περιορισµένης έκτασης και µικρής έντασης.

Σε γενικές γραµµές, από πλευράς ρύπανσης εξαιτίας των αγροτικών εκµεταλλεύσεων, το κυριότερο πρόβληµα που αντιµετωπίζεται στην περιοχή, ως επακόλουθο της γεωργικής δραστηριότητας, συνδέεται µε τη χρήση φυτοφαρµάκων και λιπασµάτων. Η αλόγιστη χρήση τους µπορεί να προκαλέσει σηµαντικές διαταραχές στο φυσικό περιβάλλον και τον άνθρωπο.

Λιπάσµατα

Αποτέλεσµα της χηµικής λίπανσης είναι η δηµιουργία διαλυµάτων µε υψηλές σχετικά συγκεντρώσεις NO-3, NH+4, H2PO-4 και HPO2-4. Τα λιπάσµατα, µαζί µε τα οργανικά απόβλητα, είναι οι βασικοί συντελεστές της αύξησης της συγκέντρωσης ενώσεων του αζώτου σε επιφανειακά και υπόγεια νερά και ενώσεων του φωσφόρου σε επιφανειακά νερά (Manahan, 1994). Τα νιτρικά και φωσφορικά άλατα που περιέχουν, συµβάλλουν στον ευτροφισµό των επιφανειακών υδάτων, θέτοντας σε κίνδυνο τους ευαίσθητους οργανισµούς που ζουν σ’ αυτά. Ωστόσο, όπως προαναφέρθηκε οι καλλιέργειες της περιοχής δεν εµφανίζουν εντατικό χαρακτήρα (περιορισµένη χρήση) και ως εκ τούτου η επιβάρυνση της ποιότητας του νερού από αυτές είναι σχετικά περιορισµένη.

Φυτοφάρµακα

Είναι κυρίως οργανικές ενώσεις που χρησιµοποιούνται για τον έλεγχο ζιζανίων, εντόµων, τρωκτικών και παθογενών µικροοργανισµών. Χαρακτηρίζονται συνήθως από υψηλή

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 58

τοξικότητα και απελευθερώνονται από τους χρήστες, σε µικρές δόσεις στο περιβάλλον. Παραµένουν στη φύση µε την αρχική τους µορφή ή ως µεταβολίτες (υπολειµµατική δράση), µε συνέπεια τη συσσώρευση και την είσοδό τους στην τροφική αλυσίδα, γεγονός που έχει ως αποτέλεσµα µεταλλάξεις και αναπαραγωγικές δυσλειτουργίες στους ζώντες οργανισµούς. Επίσης, έχουν την ικανότητα να µετακινούνται µακριά από τον τόπο εφαρµογής τους.

Η χρήση φυτοφαρµάκων έχει άµεση επίπτωση στην ποιότητα των εδαφών, των νερών και του αέρα των αγροτικών κυρίως περιοχών. Η τύχη ενός φυτοφαρµάκου από τη στιγµή που διατίθεται στο περιβάλλον, εξαρτάται από τις φυσικές και χηµικές του ιδιότητες, τον τρόπο διάθεσης στις καλλιέργειες, τα φυσικοχηµικά χαρακτηριστικά του εδάφους, το ανάγλυφο και τις κλιµατολογικές συνθήκες.

Εκτιµάται ότι περίπου 0,5% µέχρι 3% των ποσοτήτων των φυτοφαρµάκων που χρησιµοποιούνται στη γεωργία, φτάνουν – πριν αποδοµηθούν – σε επιφανειακά νερά (Maas et al, 1984).

Πέρα από τη τοξική δράση και τις καρκινογενετικές ιδιότητες πολλών φυτοφαρµάκων σε ανθρώπους και ζώα, παρατηρούνται και επιπτώσεις στα υδατικά οικοσυστήµατα λόγω της επίδρασης που µπορούν να έχουν σε φυσικές και χηµικές παραµέτρους των νερών. Στην περίπτωση ανίχνευσης ζιζανιοκτόνων σε επιφανειακά νερά, παρατηρείται µείωση της συγκέντρωσης του διαλυµένου οξυγόνου (D.O) λόγω της αποσύνθεσης υδατικών φυσικών ειδών που εκτέθηκαν στο ζιζανιοκτόνο.

Με βάση τα παραπάνω και µε δεδοµένη τη διεθνή εµπειρία, είναι προφανείς οι πιθανές επιπτώσεις της χρήσης φυτοφαρµάκων σε ανθρώπους, χερσαία και υδατικά οικοσυστήµατα της περιοχής, χωρίς όµως να είναι δυνατή η ποσοτική έκφρασή τους. λόγω έλλειψης στοιχείων. Μολονότι τα φυτοφάρµακα εµφανίζουν τοξική δράση και προκαλούν επιπτώσεις σε ανθρώπους, ζώα και οικοσυστήµατα, οι καλλιέργειες στην περιοχή δεν είναι εκτεταµένες (περιορισµένη χρήση φυτοφαρµάκων) και ως εκ τούτου η επιβάρυνση του περιβάλλοντος και της δηµόσιας υγείας από αυτές είναι σχετικά µικρής έντασης.

Α.3.1.6.1.3. Κτηνοτροφική δραστηριότητα

Η κτηνοτροφία αποτελεί την δεύτερη οικονοµική δραστηριότητα του πρωτογενούς τοµέα που αναπτύσσεται στην περιοχή. Κατά κύριο λόγο οι κτηνοτροφικές δραστηριότητες περιορίζονται στην εκτροφή αιγοπροβάτων, πουλερικών και λίγων βοοειδών.

Τα όποια προβλήµατα ρύπανσης που συνδέονται µε την κτηνοτροφική δραστηριότητα προκαλούνται κατά κύριο λόγο από τη διάθεση των ιδιαίτερα επιβαρηµένων υγρών και στερεών αποβλήτων των κτηνοτροφικών µονάδων. Οι µονάδες µικρής δυναµικότητας, συχνά δε διαθέτουν τις απαιτούµενες εγκαταστάσεις για τον καθαρισµό των αποβλήτων τους. Τα ρυπαντικά φορτία των µη επεξεργασµένων αποβλήτων, µε διαδικασίες απορροής και διήθησης, µετακινούνται από τους χώρους διάθεσης και καταλήγουν σε επιφανειακά και υπόγεια νερά καθώς και στο έδαφος. Βεβαίως το έδαφος έχει την ικανότητα να αφοµοιώνει και να αποφορτίζει τους ρύπους των υγρών αποβλήτων, µε αποδόσεις που εξαρτώνται από τα φυσικοχηµικά χαρακτηριστικά του εδάφους αλλά και από τον τρόπο και τον ρυθµό µε τον οποίο διατίθενται.

Συµπερασµατικά, η διάθεση των υγρών αποβλήτων από τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, δηµιουργεί πρόβληµα γιατί δεν υφίστανται ολοκληρωµένη και ορθολογική διαχείριση. Τα ρυπαντικά φορτία που διατίθενται στο έδαφος, µέσω των επιφανειακών απορροών κυρίως, αλλά και µε τη διήθηση, καταλήγουν στους επιφανειακούς και υπόγειους υδάτινους αποδέκτες. Μολονότι, εποχιακή ρύπανση των επιφανειακών κύρια υδάτων είναι δυνατό να υφίσταται από την έκπλυση των ζωικών υπολειµµάτων, εντούτοις το ρυπαντικό φορτίο που

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 59

δέχεται η περιοχή από τις δραστηριότητες στην κτηνοτροφία θεωρείται σχετικά µικρό, δεδοµένου ότι δεν υπάρχουν σηµαντικές οργανωµένες κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις και µεγάλος αριθµός βοοειδών.

Σηµαντικό επίσης πρόβληµα αποτελεί και η δυσοσµία που προέρχεται από τις εγκαταστάσεις αυτές. Η δυσοσµία είναι έντονη κατά τη διάρκεια του καθαρισµού των εγκαταστάσεων ή κατά την αναµόχλευση της κοπριάς για τη φόρτωση και αποµάκρυνσή της και οφείλεται στην παρουσία στα απόβλητα ενώσεων, όπως υδρόθειο, αµµωνία, µερκαπτάνες κ.ά.

Επιπλέον, οι κτηνοτροφικές µονάδες µπορούν να αποτελέσουν πηγές µετάδοσης ασθενειών, καθότι τα ζωικά απόβλητα είναι φορείς νοσογόνων µικροοργανισµών, που µπορούν να µεταδοθούν στον άνθρωπο µέσω µολυσµένου νερού ή τροφίµων. Ο κίνδυνος ελαχιστοποιείται µε το συστηµατικό καθαρισµό εγκαταστάσεων και ζώων. Για την ελάττωση του µικροβιακού φορτίου των αποβλήτων, πρέπει να λαµβάνονται µέτρα όπως παρατεταµένη παραµονή τους στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας και απολύµανση της τεχνικής απορροής µε χλωρίωση.

Α.3.1.6.1.4. Βιοµηχανική δραστηριότητα

Στην ∆.Ε.Ελυµνίων εντοπίζονται 6 µονάδες επεξεργασίας ελαιοκάρπου για την παραγωγή ελαιολάδου. ∆εδοµένης της σηµαντικής παραγωγής ελαιοκάρπου, κρίνεται ότι αυτές οι µονάδες επεξεργασίας δηµιουργούν σηµαντική πίεση από την παραγωγή αποβλήτων.

Στην περιοχή του Ξηρού όρους υπάρχει επίσης, λατοµικός χώρος, ο οποίος λειτούργησε για κάποια χρόνια και ο οποίος σήµερα παραµένει ανενεργός.

Στην περιοχή της Ψηλής Ράχης υπάρχουν επίσης, µεταλλεία – ανοικτές εκσκαφές, τα οποία λειτούργησαν για κάποια χρόνια και ο οποίος σήµερα παραµένουν ανενεργά.

Στις περιοχές των ανενεργών σήµερα λατοµείων και µεταλλείων υπαρχει έντονη αλλοίωση της µορφολογίας του φυσικού περιβάλλοντος.

Στο νότιο άκρο του οικισµού της Λίµνης συναντάται παλαιά και σχεδόν κατεστραµένη, η βιοµηχανική µονάδα επεξεργασίας ρητίνης του Κ.Ριτσώνη. Η παραγωγή του εργοστασίου λίγο πριν το Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο προσέγγιζε τους 4000 τόνους κολοφώνιου και 1600 τόνους τερεβινθέλαιο και γινόταν εξαγωγή προς Ιταλία, Γερµανί, Τουρκία, Αίγυπτο Ρουµανία (Μπελλάρα) και συνεχίστηκε και µετά τον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο (περίπου µεχρι το 1960).

Η «ΑΕ Χαρτοποιία Οροβίαι» (και αργότερα «Ανώνυµος Εταιρεία Εκµεταλλεύσεως Χάρτου Οροβίαι» και «Ερµής») ιδρύθηκε το 1910 στος Ροβιές και παρήγαγε διάφορα είδη χαρτιού περιτυλίγµατος και συχνά και γραφής. Σήµερα δεν λειτουργεί.

Α.3.1.6.1.5. Μεταλλευτική δραστηριότητα

Η παρουσία των κοιτασµάτων λευκόλιθου (µαγνησίτη) στην Βόρεια Εύβοια, είναι στενά συνδεδεµένη µε τα ρήγµατα και τις ρηξιγενείς ζώνες της περιοχής. Τα υπερβασικά πετρώµατα είναι µέλη των οφιολίθων και καταλαµβάνουν σηµαντική έκταση. Τα κοιτάσµατα βρίσκονται µέσα σε σερπεντινιωµένα υπερβασικά πετρώµατα µε τη µορφή µεγάλων φλεβών, σωρών που έχουν αναπτυχθεί ακανόνιστα και σε ποικιλία µεγεθών και διασταυρουµένων µικρών φλεβών (Stockwerk) ποικίλου πάχους και συχνότητας µέσα στο µητρικό πέτρωµα.

Η παραγωγική διαδικασία γινόταν σε ορυχεία επιφανειακά ή υπόγεια µε γαλαρίες κατά το πρώτο στάδιο εκµετάλλευσης. Μετά την εξόρυξη γίνεται διαλογή µε τα χέρια και ακολουθούσε η µεταλλουργική επεξεργασία.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 60

Τα συνολικά αποθέµατα µαγνησίτη στην Εύβοια που βρίσκονται µέσα στον σερπεντινιωµένο περιδοτίτη καταλαµβάνoυν έκταση 120 km2.

Από το 1890 αναφέρεται η παραγωγή καυστικής µαγνησίας στην περιοχή της Β.Εύβοιας και απ΄το 1900-1909 η παραγωγή διπύρου µαγνησίας. Το 1913 λειτούργησε στο Μαντούδι ο πρώτος στην Ελλάδα περιστροφικός κλίβανος χρησιµοποιώντας για καύσιµη ύλη κάρβουνο για την παραγωγή δίπυρης µαγνησίας.

Η βιοµηχανική δραστηριοποίηση στον τοµέα αυτό δηµιούργησε πλήθος οικονοµικών, πληθυσµιακών και κοινωνικών ανακατατάξεων στη βόρεια Εύβοια, ήταν σχεδόν αδιάκοπη από 1890, αυξανόµενη κατά την πάροδο των δεκαετιών, µε αποκορύφωµα τις δεκαετίες 1960-80. Τα αποµεινάρια της δραστηριότητας αυτής αποτελούν βιοµηχανικά κτήρια, ορυχεία, συστήµατα µεταφοράς, σκάλες φόρτωσης κλπ που θα µπορούσαν να αναδειχθούν ως τµήµα της ιστορίας του τόπου.

Τα µεταλλεία εξόρυξης λευκολίθου Λίµνης βρίσκονται στους ορεινούς όγκους του βορειου - κεντρικού τµήµατος της Εύβοιας. Αρχικά, η εξόρυξη γινόταν επιφανειακά, µε τη χρήση πυρίτιδας και έπειτα ακολουθούσαν τη φλέβα σε βάθος µέχρι να εξαντληθεί, διανοίγοντας στοές, γνωστές ως γαλαρίες. Η εικόνα που παρουσιάζουν σήµερα τα περισσότερα ορυχεία είναι αποτέλεσµα της σύγχρονης µεθόδου εξόρυξης και πρόκειται για κρατήρες µε διαµορφωµένους αναβαθµούς στην περιφέρεια αυτών.

Σε όλη τη διαδικασία από την εξαγωγή του µεταλλεύµατος µέχρι το τελικό προϊόν το οποιό παράγεται µε διάφορους τρόπους δεν χρησιµοποιείτο υλικό που να µολύνει το περιβάλλον ή τα νερά της περιοχής. Το άχρηστο υλικό (στείρα µεταλλείων) το οποίο παράγεται κατά τη διαδικασία εκµετάλλευσης του µεταλλεύµατος είναι χώµα και νερό από το πλύσιµο του µεταλλεύµατος το οποίο µαζεύεται σε ασφαλείς περιοχές (φράγµατα).

Βιβλιογραφικά δεν αναφέρονται βλάβες υγείας που οφείλονται στο µαγνησίτη και στα καθετοποιηµένα προϊόντα του, ούτε ρύπανση του φυσικού περιβάλλοντος (π.χ. υπόγειων υδροφορέων). Ο µαγνησίτης και τα προϊόντα του είναι σχεδόν αδιάλυτα στο νερό σε επιφανειακές συνθήκες. Στο δοµικό πλεγµα του µαγνησίτη δεν φιλοξενούνται τοξικά στοιχεία ή µέταλλα.

Από την εξόρυξη του µαγνησίτη προκαλείται αλλοίωση του φυσικού τοπίου και έκλυση σηµαντικών ποσοτήτων CO2. Στις περιοχές αυτές έχουµε συσσώρευση στείρων και χαλαρών υλικών ανάµικτα µε µεγάλα κοµµάτια βράχων.

Στην περίπτωση των µεταλλείων της Β.Εύβοιας έχει υποβαθµιστεί η αισθητική του τοπίου λόγω της σηµαντικής επιφανειακής εκµετάλλευσης.

Α.3.1.6.1.6. Τουριστική δραστηριότητα

Ο τριτογενής τοµέας αντιπροσωπεύεται σε σηµαντικό βαθµό από τον τουρισµό και το τοπικό εµπόριο. Η εποχιακή διακύµανση του τουρισµού αποτελεί παράγοντα πίεσης για το περιβάλλον στο σύνολο του. Οι υδατικοί πόροι επηρεάζονται ως προς την ποιότητα λόγω της αυξηµένης παραγωγής αστικών λυµάτων. Επίσης η υπεράντληση νερού, έχει σαν αποτέλεσµα φαινόµενα διείσδυσης θαλασσινού νερού στους παράκτιους υδροφόρους. Σηµαντικότερο πρόβληµα ωστόσο αποτελεί η µείωση των αποθεµάτων νερού που παρατηρείται έντονα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Σε γενικές γραµµές, µπορεί να ειπωθεί ότι η περιοχή δεν παρουσιάζει έντονο πρόβληµα έλλειψης νερού. Όµως κατά την διάρκεια της τουριστικής περιόδου η κατάσταση είναι οριακή αφού ο πληθυσµός αυξάνεται σε σχέση µε τον µόνιµο πληθυσµό. Θα ήταν σκόπιµη η εφαρµογή µιας ολοκληρωµένης διαχειριστικής πολιτικής που δεν θα προσπαθεί απλά να καλύψει τις αυξανόµενες ανάγκες µε αντίστοιχη αύξηση στην παραγωγή. Κάτι τέτοιο ίσως να

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 61

αποβεί ολέθριο για την διαθεσιµότητα του πόρου, αφού ακριβής εκτίµηση των αποθεµάτων δεν είναι εφικτή, και επιπλέον οι ποσότητες που εκτιµώνται ότι υπάρχουν δεν είναι απαραίτητα εύκολα απολήψιµες.

Α.3.1.6.2. Περιβαλλοντικά Προβλήµατα

Οι κυριότερες περιβαλλοντικές πιέσεις στον ∆ήµο συνδέονται µε την τουριστική ανάπτυξη, την ανεξέλεγκτη κατά θέσεις διάθεση υγρών αποβλήτων καθώς και από την ύπαρξη εγκαταλελειµµένων µεταλλευτικών εγκαταστάσεων. Το τελευταίο πρόβληµα καταγράφεται κυρίως στην νότια πλευρά της ∆.Ε.Ελυµνίων, καθώς στην εν λόγω περιοχή εντοπίζονταν ο κύριος όγκος των πλεον παλιών εξορυκτικών δραστηριοτήτων.

Α.3.1.6.2.1. Υδάτινοι αποδέκτες Ι. Επάρκεια

Η κάλυψη των υδατικών αναγκών γίνεται µέσω γεωτρήσεων και πηγών. Η άρδευση καλύπτεται σχεδόν εξολοκλήρου από γεωτρήσεις ενώ η ύδρευση από πηγές και γεωτρήσεις. Στην έκταση της ∆.Ε. Ελυµνίων έχουν καταγραφεί ο παρακάτω πηγές και γεωτρήσεις.

Πίνακας Α.3.3.1: Καταγραφή Γεωτρήσεων Ονοµα Χ Υ Ζ Περιοχή Χρήση Ιδιοκτήτης Βάθος

(µ) Λιθολογία

ΕΛ-1 434294 4297212 218.20 Ροβιές Άρδευση Ιδιωτική 180 Νεογενή ΕΛ-2 437971 4291611 12.70 Λίµνη Ύδρευση ∆ηµόσια 80 Νεογενή ΕΛ-3 440428 4291733 152.80 Λίµνη Ύδρευση ∆ηµόσια 120 Νεογενή ΕΛ-4 441131 4290904 58.00 Λίµνη Άρδευση Ιδιωτική 120 Νεογενή ΕΛ-5 441913 4294256 183.50 Λίµνη Ύδρευση ∆ηµόσια 130 Νεογενή ΕΛ-6 442363 4297907 382.6 Κουρκουλοί Άρδευση ∆ηµόσια 120 Νεογενή ΕΛ-7 444416 4296544 183.30 Κεχριές Ύδρευση ∆ηµόσια 60 Νεογενή ΕΛ-8 437901 4291388 9.00 Λίµνη Ύδρευση ∆ηµόσια 10 Νεογενή ΕΛ-9 442562 4294899 161.80 Κεχριές Ύδρευση ∆ηµόσια 80 Νεογενή ΕΛ-10 438362 4300259 609.60 Ροβιές Ύδρευση ∆ηµόσια 120 Νεογενή ΕΛ-11 436596 4292609 38.40 Λίµνη Άρδευση Ιδιωτική 118 Νεογενή ΕΛ-12 440523 4291653 141.00 Λίµνη Ύδρευση ∆ηµόσια Νεογενή ΕΛ-13 433625 4294925 212.00 Ροβιές Άρδευση Ιδιωτική Νεογενή ΕΛ-14 432303 4297795 42.0 Παλαιόµυλος Ύδρευση - Άρδευση ∆ηµόσια 68 Νεογενή ΕΛ-15 432858 4297075 Ροβίων Άρδευση - - ΕΛ-16 436592 4293341 Αγ. Αντώνιος Άρδευση Ιδιωτική -

Πίνακας Α.3.3.2: Καταγραφή Πηγών Κωδικός Χ Υ Ζ Περιοχή Ιδιοκτήτης Χρήση ΕΙ∆ΟΣ_ΠΗΓΗΣ

ΕΛ-Π1 437,276 4,301,397 661.3 Ροβιών ∆ηµοτική Ύδρευση Επαφής -Υπερχείλισης

(Υδροµάστευση)

ΕΛ-Π2 437,930 4,298,578 439 Ροβιών ∆ηµοτική Ύδρευση Υπερχείλισης

(Υδροµάστευση) ΕΛ-Π3 437,337 4,299,992 519 Ροβιών ∆ηµοτική Ύδρευση Επαφής -Υπερχείλισης

ΕΛ-Π4 436,510 4,297,443 380 Ροβιών ∆ηµοτική Ύδρευση Επαφής -Υπερχείλισης

ΕΛ-Π5 434,698 4,297,390 256 Ροβιών ∆ηµοτική Ύδρευση Επαφής –Υπερχείλισης

ΕΛ-Π6 433,534 4,299,890 358.8 Ροβιών ∆ηµοτική Ύδρευση Επαφής –Υπερχείλισης

ΕΛ-Π7 435,261 4,300,155 542 Ροβιών ∆ηµοτική Ύδρευση Επαφής –Υπερχείλισης

ΕΛ-Π8 435,227 4,301,152 502 Ροβιών ∆ηµοτική Ύδρευση Επαφής –Υπερχείλισης

ΕΛ-Π9 439,619 4,294,453 158 Λίµνης ∆ηµοτική Ύδρευση Επαφής –Υπερχείλισης

ΕΛ-Π10 439,726 4,294,235 137 Λίµνης ∆ηµοτική Ύδρευση Επαφής –Υπερχείλισης

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 62

Κωδικός Χ Υ Ζ Περιοχή Ιδιοκτήτης Χρήση ΕΙ∆ΟΣ_ΠΗΓΗΣ

ΕΛ-Π11 440,687 4,292,464 218 Λίµνης ∆ηµοτική Ύδρευση Επαφής –Υπερχείλισης

ΕΛ-Π12 440,765 4,292,298 216 Λίµνης ∆ηµοτική Ύδρευση Επαφής –Υπερχείλισης

ΕΛ-Π13 441,948 4,290,723 222 Λίµνης ∆ηµοτική Ύδρευση Επαφής –Υπερχείλισης

ΕΛ-Π14 441,829 4,288,923 62 Λίµνης ∆ηµοτική Ύδρευση Επαφής –Υπερχείλισης

ΕΛ-Π15 442,054 4,299,520 468 Κουρκουλών ∆ηµοτική Ύδρευση Επαφής –Υπερχείλισης

ΕΛ-Π17 441,108 4,296,963 356 Κουρκουλών ∆ηµοτική Ύδρευση Επαφής –Υπερχείλισης

ΕΛ-Π18 441,233 4,295,320 259 Κεχριών ∆ηµοτική Ύδρευση Επαφής –Υπερχείλισης

ΕΛ-Π19 441,096 4,295,427 278 Λίµνης ∆ηµοτική Ύδρευση Επαφής –Υπερχείλισης

ΕΛ-Π20 443,125 4,298,224 312 Κεχριών ∆ηµοτική Ύδρευση Επαφής –Υπερχείλισης

ΕΛ-Π21 441,425 4,300,771 562 Κουρκουλών ∆ηµοτική Ύδρευση Επαφής -Υπερχείλισης ΙΙ. Ποιότητα

Από τον έλεγχο των χηµικών αναλύσεων δεν προκύπτουν προβλήµατα στο χηµισµό των υπογείων νερών στην περιοχή της ∆.Ε. Ελυµνίων. Η φύση των υδροφόρων στρωµάτων στις νεογενείς αποθέσεις και η αποµόνωση τους µέσω αργιλικών οριζόντων σε συνδυασµό µε τις λίγες πιέσεις που υφίστανται έχει ως αποτέλεσµα τη διατήρηση των υπογείων υδροφοριών σε καλή χηµική κατάσταση. Οι κάπως αυξηµένες τιµές κατά θέσεις των ιόντων Mg συνδέεται µε τη συµµετοχή οφιολιθικών κροκαλών στα νεογενή ιζήµατα.

Οι φρεάτιες υδροφορίες των σύγχρονων αποθέσεων (αποθέσεις ποταµών, παράκτιες αποθέσεις) συνδέονται άµεσα µε τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Η υπεράντληση στις παράκτιες ζώνες µπορεί να προκαλέσει την είσοδο της θάλασσας. Μέχρι σήµερα δεν έχει διαπιστωθεί εκτεταµένη υφαλµύρινση στις ζώνες αυτές πέραν τοπικών περιπτώσεων.

Στην λοφώδη και ορεινή ζώνη η µη ύπαρξη εκτεταµένων διάχυτων πιέσεων (καλλιέργειες, κτηνοτροφία, οικιστική ανάπτυξη) και σηµειακών (ΧΥΤΑ, Βιοµηχανίες) έχουν ως αποτέλεσµα την καλή ποιότητα των πηγαίων εκφορτίσεων.

Γενικά, πιέσεις στα επιφανειακά και στα υπόγεια νερά της ευρύτερης περιοχής ενδέχεται να προκαλούνται από:

• Το υπάρχον αποχετευτικό σύστηµα των κατοικιών, που κάνουν χρήση απορροφητικών βόθρων µε άµεση µεταφορά των ρυπαντών στον φρεάτιο υδροφόρο ορίζοντα όπου αναπτύσσεται στις πεδινές εκτάσεις.

• Τα φυτοφάρµακα και τα λιπάσµατα που χρησιµοποιούνται στις γεωργικές καλλιέργειες. Οι καλλιέργειες αυτές δεν είναι εκτεταµένες, ούτε εµφανίζουν εντατικό χαρακτήρα (περιορισµένη χρήση λιπασµάτων – φυτοφαρµάκων και νερού άρδευσης) και ως εκ τούτου η επιβάρυνση της ποιότητας του νερού από αυτές είναι σχετικά περιορισµένης έκτασης και µικρής έντασης.

• Τα απόβλητα των κτηνοτροφικών µονάδων που επιβαρύνουν τα νερά, µε οργανικές και ανόργανες ρυπαντικές ουσίες. Μολονότι, εποχιακή ρύπανση των επιφανειακών κύρια υδάτων είναι δυνατό να υφίσταται από την έκπλυση των ζωικών υπολειµµάτων, εντούτοις το ρυπαντικό φορτίο που δέχεται η περιοχή από τις δραστηριότητες στην κτηνοτροφία θεωρείται σχετικά µικρό, δεδοµένου ότι δεν υπάρχουν σηµαντικές οργανωµένες κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις και µεγάλος αριθµός ζώων.

Ένα θέµα που θα πρέπει να εξετασθεί στο µέλλον µε µετρήσεις είναι η επιβάρυνση της ποιότητας του θαλάσσιου νερού από΄τις εγκαταστάσεις της ΛΑΡΚΟ στη Λαρυµνα και τις απορρίψεις στη θάλασσα. ∆εν υπάρχουν µέχρι τα σήµερα γνωστά στοιχεία πέρα από γενικές αναφορές που να πιστοποιούν σηµαντική επιβάρυνση στην περιοχή της ∆.Ε. Ελυµνίων.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 63

Συνεπώς, για την αντιµετώπιση των πιέσεων που ασκούνται στο υδατικό δυναµικό, θα πρέπει να συνυπολογίζονται και τα εξής στοιχεία:

• Να δοθούν κίνητρα για κατασκευή στεγανών βόθρων ή αντίστοιχα συστήµατα πρωτοβάθµιας επεξεργασίας µε απορροφητικά πεδία, σε συνδυασµό µε διάθεση των λυµάτων στην ΕΕΛ.

• Να διερευνηθεί το ενδεχόµενο αποκατάστασης των εκτάσεων όπου εντοπίζονται εγκαταλελειµµένες µεταλλευτικές εγκαταστάσεις.

Α.3.1.6.2.2. Ατµόσφαιρα

Η ατµοσφαιρική ρύπανση στην ∆.Ε. Ελυµνίων, δεν θεωρείται σηµαντική. Οι κυκλοφοριακοί φόρτοι στο οδικό δίκτυο και κυρίως στο πρωτεύον, δεν είναι ικανοί να προκαλέσουν επεισόδια ατµοσφαιρικής ρύπανσης.

Υποβάθµιση της ποιότητας της ατµόσφαιρας δυνητικά µπορεί να προκύψει από τις ανεξέλεγκτες απορρίψεις απορριµµάτων στο έδαφος, λόγω έκλυσης βιοαερίου (GH4 και CO2) και πρόκληση δυσοσµίας λόγω παράλληλης έκλυσης δύσοσµων οργανικών ενώσεων. Θα πρέπει να σηµειωθεί ότι η υποβάθµιση της ποιότητας της ατµόσφαιρας στην περίπτωση αυτή είναι έντονη σε εξαιρετικά περιορισµένη, τοπική κλίµακα και δεν είναι ικανή να προκαλέσει ατµοσφαιρική ρύπανση ικανής έκτασης.

Το πρόβληµα της δυσοσµίας που προέρχεται από τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, είναι έντονο σε εξαιρετικά περιορισµένη τοπική κλίµακα και δεν είναι ικανό να προκαλέσει ατµοσφαιρική ρύπανση ικανής έκτασης.

Από την άλλη, ατµοσφαιρική ρύπανση γενικά προκαλείται και από τα προϊόντα των καύσεων των βιοτεχνικών/ βιοµηχανικών µονάδων (το µονοξείδιο του άνθρακα CO, οι υδρογονάνθρακες VOC, τα οξείδια του αζώτου NΟx, το διοξείδιο του θείου SO2 και τα σωµατίδια).

Η υφιστάµενη επιβάρυνση της ατµόσφαιρας δεν εµφανίζεται σηµαντική, δεδοµένου ότι το επίπεδο ατµοσφαιρικών ρύπων είναι µικρό έως ασήµαντο.

Συνεπώς, δεδοµένων και των καλών συνθηκών διασποράς των ρύπων που επικρατούν (λόγω και των ισχυρών ανέµων) µε αποτέλεσµα να επιτυγχάνεται µεγάλος ρυθµός ανανέωσης του αέρα, εκτιµάται ότι η ατµόσφαιρα στην ∆.Ε. Ελυµνίων βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση.

Α.3.1.6.2.3. Θόρυβος

Οι κύριες πηγές θορύβου στην ευρύτερη περιοχή είναι:

• Η κυκλοφορία των οχηµάτων στο οδικό δίκτυο. Η κίνηση των οχηµάτων στο µεγαλύτερο µέρος του οδικού δικτύου του ∆ήµου είναι περιστασιακή και προκαλεί οχλήσεις που περιορίζονται συνήθως σε µικρή (20 - 30 m) απόσταση από το δρόµο. Οι οχλήσεις αυτές είναι ασυνεχείς λόγω της περιστασιακής διέλευσης των οχηµάτων.

• Οι συνήθεις λειτουργίες των αστικών και ηµιαστικών περιοχών (εσωτερική κυκλοφορία οχηµάτων, εµπορικές δραστηριότητες). Ο αστικός θόρυβος, δηλαδή αυτός που παράγεται από την κίνηση και τις συνήθεις δραστηριότητες των οικισµών (φορτώσεις - εκφορτώσεις, εργοτάξια, επιβραδύνσεις και επιταχύνσεις οχηµάτων κλπ.) είναι συνήθως ισχυρός, λόγω του τρόπου ανάπτυξης των οικισµών (στενοί δρόµοι), του άναρχου τρόπου οδήγησης και της αυθαίρετης στάθµευσης.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 64

• Οι αγροτικές και οι βιοµηχανικές δραστηριότητες, οι οποίες αποτελούν σηµειακές πηγές θορύβου.

Α.3.1.6.2.4. Πιέσεις στα αξιόλογα και ευαίσθητα οικοσυστήµατα

Όπως αναφέρεται και στην παράγραφο των προστατευόµενων περιοχών, στην εξεταζόµενη περιοχή καταγράφεται αύξηση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Η κύρια απειλή για τα οικοσυστήµατα προέρχεται από την αύξηση των οικοδοµικών δραστηριοτήτων, µε την δηµιουργία κατά κύριο λόγο τουριστικών καταλυµάτων και παραθεριστικών οικιών. Αποτέλεσµα µίας τέτοιας, χωρίς προγραµµατισµό, ανάπτυξης µπορεί να είναι η µεταβολή κυρίως των υδραυλικών χαρακτηριστικών, η µόλυνση αλλά και η µείωση των υδροφόρων οριζόντων, αποψίλωση της βλάστησης κ.α.. Η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη των τουριστικών δραστηριοτήτων µε την χρησιµοποίηση των κόλπων για ελλιµενισµό σε ιστιοπλοϊκά και µηχανοκίνητα γιοτ θα αλλοιώσει τις οικολογικές συνθήκες εντός αυτών. Τέλος, τα θαλάσσια ύδατα µολύνονται από τα οικιακά απόβλητα, τις ιχθυοκαλλιέγρειες και από τα απορρίµµατα των διαφόρων τύπων πλοίων. Θα πρέπει να εξετασθεί ο επηρεασµός των θαλάσσιων υδάτων από άλλες πιέσεις εκτός ορίων ∆.Ε. Ελυµνίων στην ευρύτερη περιοχη του Β. Ευβοϊκού (εκβολές Σπερχειού, εγκαταστάσεις Λάρκο κλπ).

Α.3.1.7. Θεσµοθετηµένες περιοχές προστασίας

Οι θεσµοθετηµένες περιοχές προστασίας - οικοσυστήµατα περιγράφησαν αναλυτικά σο κεφάλαιο Α.3.1.5.

Α.3.1.7.1. Τοπία Ιδιαίτερου Κάλλους

Το τοπίο ιδιαίτερου κάλλους είναι ένας τόπος που διακρίνεται για την αισθητική του αξία και παραµένει σε αξιόλογο βαθµό φυσικός, αν και συχνά είναι δοµηµένος. Συχνά τα τοπία ιδιαίτερου κάλλους περιλαµβάνουν παραδοσιακούς οικισµούς, αρχαιολογικούς ή ιστορικούς χώρους. Τα κριτήρια επιλογής και αξιολόγησής τους συνδέονται µε φυσικά και οικολογικά χαρακτηριστικά, όπως το ανάγλυφο, η βλάστηση, η χλωρίδα, η παρουσία πανίδας, τα νερά, οι µετεωρολογικές συνθήκες, η πανοραµική θέα και µε ανθρωπογενή χαρακτηριστικά, όπως η ύπαρξη µνηµείων, η ιστορική αναφορά, ο παραδοσιακός χαρακτήρας, οι χρήσεις γης. Κριτήρια µπορούν επίσης να αποτελέσουν στοιχεία όπως η διαχρονικότητα, η αίσθηση φυγής ή αποµόνωσης, η δηµιουργία συναισθηµάτων, η επαφή µε την φύση, η δυνατότητα κατανόησης φυσικών διεργασιών κλπ.

Μεγάλο µέρος των τοπίων ιδιαίτερου κάλλους απειλούνται µε υποβάθµιση, εξ’ αιτίας έντονων ανθρωπογενών πιέσεων, όπως η αυθαίρετη ή ακαλαίσθητη δόµηση, η διάνοιξη δρόµων, ο ανεξέλεγκτος τουρισµός και πολλές άλλες καταστροφικές δραστηριότητες που υποβαθµίζουν τη φύση. Με στόχο την προστασία και την ανάδειξη των τοπίων ιδιαίτερου κάλλους θεσµοθετούνται µέσω ΦΕΚ στα οποία τίθενται συχνά όροι και περιορισµοί στις δραστηριότητες και τις χρήσεις.

∆εν υπάρχουν στα όρια της ∆.Ε. Ελυµνίων θεσµοθετηµένοι τόπου ιδιαίτερου κάλλους.

Α.3.1.7.2. Μη θεσµοθετηµένες περιοχές περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος

Πέρα από τις παραπάνω θεσµοθετηµένες φυσικές περιοχές που έχουν καταγραφεί και προστατεύονται, έχει γίνει καταγραφή ορισµένων ακόµη περιοχών περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος, οι οποίες δεν διέπονται όµως από κανένα ιδιαίτερο θεσµικό ή νοµικό καθεστώς και δεν αποτελούν αντικείµενο θεσµικού πλαισίου.

Στην περιοχή της ∆.Ε. Ελυµνίων υπάρχουν οι καταρράκτες του ∆ρυµώνα. Η περιοχή αυτή έχει αναδειχθεί µε προσεγµένη σήµανση και µονοπάτια από τη ∆ασική Υπηρεσία, τόσο οι

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 65

αξιες προστασίας γεωµορφές (επάλληλοι καταράκτες και λίµνες) όσο και η ευρύτερη περιοχή. Υπάρχει ανάγκη συντήρησης των διαδρόµων και πιθανής σύνδεσης τους µε άλλες αξιόλοες γεωµορφές της περιοχής (ανενεργό λατοµείο όνυχα, πυκνά δάση περιοχής, γεωµορφές της περιοχή κλπ).

Στην περιοχή συναντώνται επίσης τα παρακάτω σπήλαια - µνηµεία, αρµοδιότητας Εφορίας Παλαιονθρωπολογίας Σπηλαιολογίας Νοτ. Ελλάδας, τα οποία δεν είναι θεσµοθετηµένα:

Σπήλαιο – σκήτη Αγ. Χριστόδουλου

Σπήλαιο – ασκητήριο Αγ. Ανδρεα (Μονή Γαλατάκη)

Σπήλαιο – ασκητήριο Οσίου ∆αυίδ

Α.3.1.8. Περιγραφή και ανάλυση του τοπίου

Η ∆.Ε. Ελυµνίων χαρακτηρίζεται από υψηλή τοπιακή αξία, συνδυάζοντας την παρουσία εξαιρετικής αισθητικής αξίας φυσικών τοπίων, πλούσια δάση, ακτογραµµή, φαράγγια και το έντονο ανάγλυφο, µε αξιόλογα ανθρωπογενή τοπία όπως τα µοναστήρια, µεσαιωνικά κατάλοιπα, σύγχρονα ιστορικά κτίρια και ορεινούς οικισµούς.

Η περιγραφή του φυσικού τοπίου µιας περιοχής προϋποθέτει την ανάλυση µιας σειράς παραµέτρων που το συνθέτουν, όπως του τοπογραφικού ανάγλυφου, της βλάστησης που κυριαρχεί, των ποταµιών, λιµνών και χειµάρρων που πιθανόν να υπάρχουν καθώς και των ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Η εξεταζόµενη περιοχή χαρακτηρίζεται από ποικιλόµορφο ανάγλυφο, παράκτιο και ορεινό, µε θέα προς τη θάλασσα σε µεγάλο τµήµα της ∆.Ε. και πλούσια δάση που παραπέµπουν σε ορεινές ηπειρωτικές περιοχές. Η αισθητική αξία της περιοχής µελέτης αποδίδεται κατά κύριο λόγο στη µορφολογία της, η οποία χαρακτηρίζεται από απότοµες και εντυπωσιακές µεταβολές του ανάγλυφου, µε υψηλές εξάρσεις, απότοµες χαραδρώσεις, οι οποίες σχηµατίζουν τις χαρακτηριστικές κοιλάδες ορεινού, αλπικού τοποίου, σε συνδυασµό µε την εκτεταµένη και υψηλής αισθητικής αξίας απότοµες ακτογραµµές λόγω τεκτονικής.

Η ακτογραµµή παρουσιάζει ουσιαστικά ευθύγραµµη ανάπτυξη µε µικρές παρεκκλίσεις εξαιτίας της τεκτονικής διαµόρφωσης του Βόρειου Ευβοϊκού. Την ευθυγραµµη ανάπτυξη διακόπτουν µικρές χειµαρρώδεις δελταϊκές αποθέσεις από τη µεταφορική ικανότητα των ρεµάτων όπου αναπτύσσεται οικιστική ή αγροτική δραστηριότητα. Η δασική βλάστηση φθάνει µέχρι τον αιγιαλό µε εξαίρεση τις αγροτικές ζώνες δηµιουργώντας ένα ιδιαίτερης αισθητικής αξίας τοπίο.

Η αισθητική αξία της εν λόγω ακτογραµµής είναι υψηλή, καθώς οι απόκρηµνες όχθες που συνθέτουν τόσο ένα «σκληρό, δυναµικό σκηνικό», όσο και κατά θέσεις στις κοιλάδες των ρεµάτων και στους λόφου, ένα ήπιο ανάγλυφο που καταλήγει οµαλά στη θάλασσα δηµιουργώντας όµορφες παραλίες για χρήση των λουόµενων.

Στο βόρειο και στο νότιο παράκτιο τµήµα της ∆.Ε. συναντώνται οι απολήξεις δύο ορεινών όγκων οι νότιες του Τελέθριου όρους και οι βόρειες του όρους Κανδηλίου αντίστοιχα. Στο βόρειο τµήµα ∆.Ε. αναπτύσσεται επίσης το Ξηρό όρος. Οι τρεις αυτές κύριες ορεινές εξάρσεις µαζί µε άλλους µικρότερους είναι κατάφυτες από δασικά είδη και δεσπόζουν της όλης δυτικής περιοχής της Β. Εύβοιας και της ∆.Ε. Ελυµνίων.

Το υπόλοιπο τµήµα είναι λοφώδες ή ηµιορεινό και διασχίζεται από ρέµατα που συνθέτουν έντονες ορεινές λεκάνες µε πλούσιο υδρογραφικό δίκτυο. Μεταξύ των ηµιορεινών όγκων αναπτύσσονται τα χωριά της περιοχής και µεταξύ των δασικών εκτάσεων οι αγροτικές ορεινές καλλιέργειες συνθέτοντας ένα ιδιαίτερης αισθητικής, τοπίο.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 66

Στην περιοχή της ∆.Ε. κυριαρχούν οι δύο κύριες λεκάνες του π.Σηπιά και του ρ. ∆εµατά ή Γεράνια που καταληγουν στη θάλασσα ενώ η ήπιου αναγλύρου λεκάνη του π.Νηλέα εκφορτίζεται ανατολικά προς το Αιγαίο.

Εντονη οπτική διαφοροποίηση µε µικρή βέβαια οπτική επαφή από τους οικισµούς και τη θάλασσα αποτελούν οι ανοιχτές εκσκαφές των δύο ανενεργών µεταλλείων και του λατοµείου όνυχα του Ξηρού όρους.

Ο τρόπος ανάπτυξης των ανθρώπινων οικισµών αλλά και των υπόλοιπων ανθρωπίνων δραστηριοτήτων στο φυσικό τοπίο της ∆.Ε. Ελυµνίων χαρακτηρίζεται αυξηµένη διάθεση για σεβασµό των στοιχείων της φύσης και προσεκτική προσαρµογή σε αυτά.

Συµπληρωµατικά µε τους παραπάνω θεσµοθετηµένους τόπους, στην περιοχή εντοπίζονται και αντίστοιχοι µη θεσµοθετηµένοι, οι οποίοι όµως διακρίνονται για την παρουσία στοιχείων που συµβάλουν καθοριστικά στην δηµιουργία του φυσικού τοπίου.

Συνολικά το τοπίο της υπό µελέτη περιοχής, αξιολογώντας τα παραπάνω φυσικά στοιχεία (µε κυριότερη την εντυπωσιακή µορφολογία του ανάγλυφου και την κυριαρχία της θάλασσας) και την ανθρωπογενή παρέµβαση, µπορεί να αξιολογηθεί ως ενδιαφέρον και ιδιαίτερου φυσικού κάλλους.

A.3.2. ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ-ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Α.3.2.1. Ιστορική εξέλιξη

Στην περιοχή της Λίµνης σηµάδια κατοίκησης εµφανίζονται από τους µέσους παλαιολιθικούς χρόνους, όπως µαρτυρούν τα θραύσµατα πυριτόλιθου και τα λιγοστά εργαλεία που έχουν εντοπιστεί στις θέσεις Άγιος Γεώργιος και Άγιος Αθανάσιος. Μικροί νεολιθικοί οικισµοί έχουν βρεθεί στις θέσεις Άγιος Γεώργιος, στο πλάτωµα του Αγίου Αθανασίου και στην Αγία Κυριακή. Στο λόφο Καστριά έχει εντοπιστεί οικισµός της αρχαιότερης νεολιθικής περιόδου και παρατηρείται µία συνεχής κατοίκιση έως και τους µεσαιωνικούς χρόνους, όπως διαπιστώνεται η θέση αυτή ταυτίζεται µε το µεσαιωνικό οχυρό Limene, Limne, Limne. Άλλος νεολιθικός οικισµός στην περιοχή αναφέρεται στη θέση ‘Παναγιά’.

Πιθανώς, η Λίµνη εδράζεται πάνω στο αρχαίο Ελύµνιον, που µάλλον οι νεότεροι ναυτικοί µετονόµασαν σε Λίµνη, πράγµα που επιβεβαιώνεται και από την παλαιότερη ονοµασία της σύγχρονης πόλης, το Λύµνιον - το Λύµνι.

Βιβλιογραφικές αναφορές για το Ελυµνίον παραπέµπουν σε χρόνους µυθολογικούς. Το «νυµφικόν Ελυµνιον» (όπως χαρακτηρίζεται σε αποσπάσµατα έργων του Σοφοκλή αλλά και άλλων αρχαίων συγγραφέων), θεωρείται τόπος λατρείας του ∆ία και του Ποσειδώνα και σύµφωνα µε τη µυθολογία, εκεί έγιναν οι γάµοι του ∆ία και της Ήρας. Μία άλλη αναφορά για το Ελύµνιον βρίσκουµε στον Καλλίστρατο (2ος αιώνας π.Χ.), ο οποίος το αναφέρει σαν µία κώµη της Εύβοιας. Το Ελύµνιο αποτελούσε µία µικρή Ευβοϊκή πόλη που άλλοτε βρισκόταν υπό την πολιτική επιρροή της Χαλκίδας και άλλοτε, υπό την επιρροή της Ιστιαίας.

Σε απόσταση 8 περίπου χλµ. από τη Λίµνη, στην περιοχή της σηµερινής Μονής Γαλατάκη, εντοπίζονται σύµφωνα µε ερευνητές οι αρχαίες Αιγές, όπου υπήρχε και Ναός του Ποσειδώνα. Ωστόσο, έχει διατυπωθεί και η άποψη ότι ενδεχοµένως η Λίµνη να ταυτίζεται µε τις Αιγές, η εκτίµηση αυτή όµως είναι λανθασµένη. Και οι δυο πόλεις υπήρξαν ακµάζουσες κατά την αρχαιότητα, οι µεν Αιγές επι των Οµηρικών χρόνων και στη συνέχεια το Ελύµνιο τοποθετείται στην αρχαιότητα. Όπως και να χει οι δυο αυτές περιοχές

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 67

συνδέονται στενά και µαζί µε τις Οροβιές, σηµερινές Ροβιές, ορίζεται ο ζωτικός χώρος του αρχαίου Ελυµνίου.

Οι Αιγές καταστράφηκαν το 426 π.Χ. µετά από καταστροφικούς σεισµούς που ισοπέδωσαν την βόρεια Εύβοια, ενώ το Ελύµνιων είχε ήδη ερηµωθεί νωρίτερα λόγω επιδροµής ποντικών. Στο εξής οι αναφορές για την πόλη των Αιγών σταµατάνε, ενώ στο Ελύµνιο διαπιστώνεται πάλι κατοίκηση κατά το τέλος της ακµής των µακεδόνων το 2ο π.Χ. αιώνα. Την ίδια περίοδο γνωρίζει ακµή και η πόλη των Οροβιών.

Κατά τα ρωµαϊκά και µεσοβυζαντινά χρόνια ο χριστιανισµός επικρατεί στην Εύβοια και κατά τον 5ο – 6ο αι. µ.Χ. χτίζονται σηµαντικές παλαιοχριστιανικές εκκλησίες όπως ο ναός της Ζωοδόχου πηγής στη Λίµνη. Την εποχή αυτή το Ελύµνιο ευηµερούσε χάρη στη ναυτοσύνη του. Οι κάτοικοι της Λίµνης ναυπηγούν πλοία χάρη στα άφθονα και πολύ καλής ποιότητας ξύλα που προέρχονταν από τα δάση της Βόρειας Εύβοιας. Σηµαντική απασχόληση έβρισκαν οι κάτοικοι του Ελυµνίου και στην παραγωγή και εξαγωγή ελιάς. Ωστόσο, η αυξηµένη πειρατεία από Αλγερινούς κουρσάρους, καταστρέφει τη πόλη και αναγκάζει τους κατοίκους να µετακινηθούν κατά το 900 µ.Χ προς το εσωτερικό στις τοποθεσίες Καστριά και Παναγιά.

Στα χρόνια της Φραγκοκρατίας, το Ελύµνιον παρουσιάζει ακµή στην εποχή του ξακουστού ιππότη Λικαρίου (13ος αιώνας). Το Ελύµνιον αποτελεί σηµαντική ναυτική δύναµη στο Βόρειο Ευβοϊκό, µε εµπορικές, πολεµικές και ναυτικές δραστηριότητες.

Τον Ιούνιο του 1470 η Εύβοια ο τουρκικός στόλος υπό τον Μέγα Βεζύρη Μαχµούτ Πασά κατέφθασε στην Εύβοια και αφού κατέλαβε το νότιο τµήµα της κινήθηκε προς τη Χαλκίδα. Στις 30 Ιουνίου επιχείρησαν την κατάληψη της Βόρειας Εύβοιας µε αποτέλεσµα να σφαγιαστεί µεγάλο µέρος του πληθυσµού άνω των 15 ετών και να καταστραφούν τα περισσότερα κάστρα της περιοχής, ανάµεσα τους και το Κάστρο των Ελυµνίων στον λόφο που σήµερα αποτελεί το λόφο Καστριά.

Στα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας βρίσκεται να κατοικείται από 4444 φορολογούµενες οικογένειες. Στα µέσα του 16ου αιώνα, Αιγαιοπελαγίτες έποικοι, κυρίως από τη Σάµος, καταφθάνουν στο Ελύµνιο και οι κάτοικοι µεταφέρονται ξανά και κατοικούν τα παράλια, όπου χτίζεται η σηµερινή πόλη της Λίµνης.

Στην πλειοψηφία τους οι κάτοικοι της Λίµνης ήταν χριστιανοί, ενώ η τουρκική παρουσία περιοριζόταν στους ορεινούς οικισµούς (Σκεπαστή και Κουρκουλοί), πράγµα που είχε σηµασία όπως αποδείχθηκε στην συνέχεια κατά τα χρόνια της επανάστασης. Το 1821 η Λίµνη πρωτοστάτησε στην Ευβοϊκή εξέγερση για την απαλλαγή των Ελλήνων από τον τουρκικό ζυγό και αποτέλεσε κατάλληλο τόπο για την οργάνωση της επανάστασης. Από την περιοχή καταγόταν ο σηµαντικός οπλαρχηγός Αγγελής Γωβιός, που αποτέλεσε πρωτοπαλίκαρο του Οδυσσέα Ανδρούτσου. Στα χρόνια της απελευθέρωσης η Λίµνη έχει ένα σηµαντικότατο εµπορικό στόλο, οι ναυτικοί, οι ναυπηγοί και τα καράβια της υπήρξαν ονοµαστά σ' ολόκληρη την Ελλάδα.

Μετά την ανεξαρτησία του ελληνικού κράτους η Λίµνη αρχίζει να ανακάµπτει µε αργούς ρυθµούς µε τον πληθυσµό της να ανέρχεται σε 950 κατοίκους το 1832. Οι κάτοικοι στηρίζονταν κυρίως στο εµπόριο, τη ναυτιλία και τα ναυπηγεία τα οποία απέφεραν κέρδη.

Ο ∆ήµος Ελυµνίων ιδρύθηκε το 1836 και η αρχική ονοµασία του ήταν ∆ήµος Αιγαίων (εξαιτίας της ταύτισης των αρχαίων Αιγών µε την περιοχή), σύµφωνα µε το ∆ιάταγµα της 20ης Ιουνίου 1836 «Περί διοικητικού οργανισµού» και περιελάµβανε 17 οικισµούς: Λίµνη, Άγιος Νικόλαος, Κεχρεές, Μαντανικά. Κουρκουλοί. Σκεπαστή, Καλαµούδι, Οροβίες, Παλιοχώρι, Αγιαννάκος, Άγιος Βασίλειος, ∆ρυµώνας, Μονή Γέροντα, Κούλουρος, Μαρούλι, Μετόχι Ξηροποτάµου και Μονή Ταξιαρχών.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 68

Τα σπίτια της είναι χτισµένα αµφιθεατρικά σε πολύ κοντινή απόσταση και τα περισσότερα έχουν κεραµοσκεπές. Το νησιωτικό στοιχείο ήταν πολύ έντονο σε όλη τη Λίµνη. Ο Ναός των Γενεθλίων της Θεοτόκου - «Παναγία η Λιµνιά» (1837), µε το περίτεχνο τέµπλο και το µαρµάρινο καµπαναριό της (ιωνικό, αιγαιοπελαγίτικο, σµιλεµένο από Τήνιο γλύπτη), αποτελεί το θρησκευτικό µνηµείο της Λίµνης και γιορτάζει στις 8 Σεπτεµβρίου.

Οι κάτοικοι της Λίµνης ήταν απόλυτοι κύριοι και συνιδιοκτήτες πάνω σε όλη την περιφέρεια του κεφαλοχωρίου, όταν το Βασιλικό ∆ιάταγµα υπ. αριθ. 29/17.11.1836, «Περί Ιδιωτικών ∆ασών» (Φ.Ε.Κ.: 69/1.12.1836) απέσπασε από την πόλη τα δάση, λόγω µη εµπρόθεσµης προσαγωγής των τίτλων. Η εξέλιξη αυτή αποτελούσε ένα βαρύ πλήγµα για την τοπική οικονοµία αλλά και για το φρόνηµα των κατοίκων της. Οι κάτοικοι της Λίµνης προεπαναστατικά, παράλληλα µε τη γεωργία, εκµεταλλεύονταν και τις εκτεταµένες δασικές εκτάσεις από τις οποίες έπαιρναν τη ξυλεία για τη ναυπήγηση των πλοίων τους, καυσόξυλα για τη θέρµανσή τους, αλλά και το προϊόν από την εκτεταµένη ρητινοκαλλιέργεια. Μάλιστα στα τέλη του 19ου αιώνα ο Ιωάννης Κ. Ριτσώνης ανέπτυξε µονάδα επεξεργασίας ρητίνης.

Από το 1867 ξεκινάει στη Λίµνη και η αναζήτηση και εκµετάλλευση του λευκόλιθου, σηµαντικού φυσικού ορυκτού πόρου που είχε ανακαλυφθεί στις τοποθεσίες Υψηλή Ράχη, Χαρτοκόπι και Αρχάγγελος.

Εκατοντάδες εργαζόµενοι συρρέουν στις αρχές του 20ού αιώνα στη Λίµνη, προκειµένου να βρουν δουλειά και έτσι ο πληθυσµός της οποίας µέσα σε λίγα χρόνια σχεδόν διπλασιάζεται. Ο πληθυσµός απασχολήθηκε αποκλειστικά στην εξορυκτική δραστηριότητα εγκαταλείποντας άλλες παραδοσιακές δραστηριότητες όπως η γεωργία, η δασοκοµία κλπ.

Στα χρόνια του Β' παγκοσµίου πολέµου και της Κατοχής, πρωτοστατεί και πάλι, αναδεικνύοντας µεγάλες µορφές της πανελλήνιας Εθνικής αντίστασης. Μετά τον Β’ Παγκόσµιο πόλεµο η εξόρυξη του λευκόλιθου, που αποτελούσε βασική οικονοµική δραστηριότητα για την περιοχή γνώρισε σηµαντική κάµψη, έως και τα τέλη του 20ου αιώνα που η δραστηριότητα έπαψε να πραγµατοποιείται. Η παύση της δραστηριότητας ήταν καθοριστική για την εξέλιξη της περιοχής µέχρι και σήµερα. Σηµειώθηκε αύξηση της ανεργίας στον τοπικό πληθυσµό που οδήγησε σε µετακίνηση και µείωση του πληθυσµού, λόγω της προηγούµενης εξάρτησης της απασχόλησης από την εξόρυξη.

Σήµερα, η Λίµνη αποτελεί τουριστική περιοχή, τουλάχιστον ως προς τα παράλια, που έχει όµως αναπτυχθεί µε ήπιους ρυθµούς διατηρώντας τον γραφικό και παραδοσιακό χαρακτήρα της.

Α.3.2.2. Εξόρυξη λευκόλιθου

Στα µέσα του 19ου αιώνα εκδηλώνεται µια σαφής πρόθεση του Κράτους να ερευνήσει και να αξιολογήσει τις συγκεντρώσεις µεταλλευµάτων στην Εύβοια και ιδιαίτερα των µεταλλευµάτων «γαιανθράκων», η εκµετάλλευση των οποίων συσχετιζόταν µε την επιδίωξη της ενεργειακής κάλυψης της χώρας.

Στα πλαίσια αυτής της επιδίωξης πραγµατοποιήθηκε στη Λίµνη το 1859, η άφιξη του ορυκτολόγου και αξιωµατικού Βουγιούκα, συνοδευόµενου από Γερµανό γεωλόγο, µε στόχο την εξέταση του µεταλλείου γαιανθράκων στο Καλαµούδι.

Επίσης, στις υπώρειες του όρους Κανδήλι (ή Μάκιστος, κατά το παρελθόν), στη Βόρεια Εύβοια διαπιστώθηκε από το 1867 η ύπαρξη λευκόλιθου. Η εξορυκτική δραστηριότητα αναπτύχθηκε κυρίως στις θέσεις Ψηλή Ράχη, Αρχάγγελο και Κάκαβο.

Έλληνες και ξένοι επενδυτές, αρχίζουν προσπάθειες εξόρυξης και το 1895 Γερµανοί και Ελβετοί δηµιουργούν εγκαταστάσεις στην παραλιακή περιοχή της Λίµνης, Κατούνια για την

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 69

αποθήκευση και µεταφορά του λευκόλιθου. Για την µεταφορ, µεγάλων όγκων λευκόλιθων, εγκαταστάθηκε εκεί ατµοκίνητος σιδηρόδροµος µε βαγόνια τα οποία τους µετέφεραν από τις γύρω περιοχές και τα βουνά στην παραλία. Παράλληλα, άλλος ένας τρόπος µεταφοράς του λευκόλιθου στην παραλία ήταν και ο εναέριος. Η επένδυση ολοκληρωνόταν µε τις υπόλοιπες εγκαταστάσεις που δηµιουργήθηκαν, στις οποίες συµπεριλαµβάνονταν φούρνοι για την µεταλλευτική επεξεργασία του λευκόλιθου, καθώς επίσης και κατοικίες για το στελεχικό προσωπικό και γενικότερα κτήρια που παρουσίαζαν συνθήκες µόνιµης εγκατάστασης.

Από το 1896 και για 6 χρόνια, η εκµετάλλευση των ορυχείων των Κατουνίων, πέρασε στην αγγλική εταιρεία «Petrified Limited», η οποία το 1902 πέρασε τα µεταλλευτικά της δικαιώµατα στην εταιρεία «Άγγλογκρήκ», η οποία είχε έδρα στο Λονδίνο και αντιπρόσωπο στην Ελλάδα τον Ρεγινάρδο Χιλλ.

Με την µετάβαση των δικαιωµάτων στην «Άγγλογκρήκ» αλλάζει και η φιλοσοφία των εξορυκτικών δρώµενων: δεν περιορίζεται η δραστηριότητα µόνο στην επιφανειακή εξόρυξη, αλλά έχοντας την οικονοµική δυνατότητα και την τεχνογνωσία, εγκαινιάζονται εντατικότερες και µακροβιότερες εξορυκτικές εργασίες και στην ευρύτερη περιοχή (Λίµνη, Χαρτοκόπι, Αρχάγγελος, Πήλι, Αφράτι). Παράλληλα, επιχειρείται και προσπάθεια µετάβασης στην υπόγεια εξόρυξη, ενώ αναβαθµίζεται και εκσυγχρονίζεται η ατµοκίνητη σιδηροδροµική γραµµή. Επίσης, µέσω της γραµµής αυτής στην οποία κυλούσαν ειδικά βαγόνια που έσπρωχναν εργάτες µε τα χέρια, δύο φορές την εβδοµάδα γέµιζαν δύο φορτηγά ατµόπλοια που µετέφεραν το ορυκτό σε διάφορα ευρωπαϊκά λιµάνια. Η «Άγγλογκρηκ» είχε φτάσει σε σηµείο να απασχολεί περίπου 1100 υπαλλήλους.

Την ίδια στιγµή, εγκαταστάσεις εκµετάλλευσης δηµιουργούνται και από τον Λεωνίδα Καράµπελα, το 1913 στην παραλιακή θέση ‘Βορήα το ρέµα’ και στην περιοχή ‘Κρινή Βρίζα’ της Λίµνης, µε ανθρώπινο δυναµικό της τάξης των 61 ατόµων.

Το 1917 πραγµατοποιήθηκε στην περιοχή το λεγόµενο εξορυκτικό επίτευγµα όπου η «Άγγλογκρηκ» προέβη σε εξαγωγή προς το εξωτερικό της ποσότητας των 97827 τόνων λευκόλιθου.

Η εν λόγω εταιρεία συνέχισε µετά την φρενίτιδα του ’17 τη δραστηριότητά της παρουσιάζοντας όµως ύφεση, φτάνοντας στην αναστολή εργασιών κατά την Γερµανική Κατοχή που οδήγησε και στην οριστική παύση των εργασιών της το 1959.

Α.3.2.3. Αρχαιολογικοί χώροι – Μνηµεία

Α.3.2.3.1. Αρχαιολογικοί χώροι – Σπήλαια – Αρχαιολογικά Μνηµεία

Αρχαιολογικός χώρος του υψώµατος ‘Έλληνας’ Σκεπαστής (Υ.Α. ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ43 /56462/3184/6-5-1997 – ΦΕΚ 474/Β/9-6-1997).

Η Σκεπαστή κατά το παρελθόν πρέπει να βρισκόταν στη θέση Παλαιοχώρι. Το τότε Παλαιοχώρι καταστράφηκε από τους Τούρκους µε αποτέλεσµα οι κάτοικοι του να µετακινηθούν βορειότερα. Σύµφωνα µε ιστορικά στοιχεία τα πρώτα σπίτια του νέου οικισµού κατασκευάστηκαν το 1770 σε ένα ύψωµα που λέγεται «Έλληνας».

Το ύψωµα "Έλληνας", βρίσκεται 800 µ. ανατολικά της Κοινότητας Σκεπαστής, µεταξύ Σκεπαστής και Κεράµειας. Με την Υ.Α. ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ43 /56462/3184/6-5-1997 κηρύσσεται αρχαιολογικός χώρος επειδή καλύπτεται από ορατά τµήµατα οχυρωµατικού τείχους και άλλων αρχαίων οικοδοµικών λειψάνων και ως εκ τούτου παρουσιάζει ιδιαίτερο αρχαιολογικό ενδιαφέρον.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 70

Αρχαιολογικός χώρος του λόφου Προφήτη Ηλία Ροβιών (Υ.Α. ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ43 /22208/1371/30-9-1998 και ΦΕΚ 1208/Β/26-11-1998).

Ο λόφος του Προφήτη Ηλία Ροβιών κηρύχθηκε ως αρχαιολογικός χώρος µε την Υ.Α. ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ43 /22208/1371/30-9-1998. Πρόκειται για αποµεινάρια οικιστικού συνόλου από την αρχαιότητα. Συγκεκριµένα εκεί φέρεται να ήταν η αρχαία πόλη των Οροβιών, η οποία κατεστράφη από φοβερούς σεισµούς και το παλιρροϊκό κύµα, κατά το έκτο έτος του Πελοποννησιακού πολέµου (426 π.Χ.), σύµφωνα µε την αφήγηση του Θουκυδίδη. Λίγοι µόνο από τους κατοίκους διασώθηκαν. Μέρος της πόλης καταβυθίστηκε στην θάλασσα. Στο λόφο του Προφήτη Ηλία ήταν η ακρόπολη των Οροβιών, αφθονούν τα κλασικά και ρωµαϊκά όστρακα, κοµµάτια από διάφορα αγγεία και λίγα λείψανα κτισµάτων. Ο οικισµός µεταφέρθηκε στη θέση Παλαιοχώρι και Αράχλης, όπως µαρτυρούν τα αρχαιολογικά ευρήµατα. Στην περιοχή των σηµερινών Ροβιών ο οικισµός ανασυστήνεται κατά τη διάρκεια των βυζαντινών χρόνων και συνεχίζεται την περίοδο της Φραγκοκρατίας, δείγµα της οποίας είναι ο πύργος που βρίσκεται στη µέση του οικισµού.

Σπήλαια

Σύµφωνα µε το έγγραφο µε αριθµ. Πρωτόκολλου 2918/19.09.2012 της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας Νοτίου Ελλάδος, τα σπήλαια που υπάγονται στην αρµοδιότητά της και εντάσσονται στα όρια της ∆.Ε. Ελυµνίων είναι τα εξής:

1. Σπήλαιο – Σκήτη Οσίου Χριστοδούλου (12ου αι.), στην παραλία του οικισµού της Λίµνης. Σπηλαιώδες εκκλησάκι στο δυτικό άκρο της προκυµαίας της Λίµνης, όπου σύµφωνα µε την παράδοση ασκήτευσε ο κτήτορας της ονοµαστής Μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην Πάτµο, όσιος Χριστόδουλος.

2. Σπήλαιο – Ασκητήριο Αγίου Ανδρέου στη Μονή Γαλατάκη (7ου – 8ου αιώνα). Βυζαντινή γυναικεία µονή στους πρόποδες του όρους Κανδήλι. Πρόκειται για µικρό µονόχωρο καµαρωτό κτίσµα, µέσα σε φυσικό σπήλαιο.

3. Σπήλαιο – Ασκητήριο Οσίου ∆αυίδ νότια της οµώνυµης Μονής στο όρος Τελέθριον. Μεταβυζαντινή ανδρική µονή (16ος αι.), που ιδρύθηκε στο όρος Καβαλλάρης, από τον όσιο ∆αυίδ. Στα νότια της Μονής, υπάρχει το Ασκητήριο του Οσίου ∆αυίδ, ένα µικρό σπήλαιο σε βράχο µαζί µε το παρεκκλήσι του Αγ. Χαραλάµπους.

4. Ανώνυµο σπήλαιο στις Ροβιές

Α.3.2.3.2. Βυζαντινά και Μεταβυζαντινά Μνηµεία

Στη ∆.Ε. Ελυµνίων υπάρχει πλήθος κηρυγµένων µνηµείων της βυζαντινής και µεταβυζαντινής περιόδου, για την προστασία των οποίων είναι αρµόδια η 23η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.

∆ηµοτική Κοινότητα Λίµνης

Βυζαντινή Μονή του Αγ. Νικολάου: H Μονή του Αγίου Νικολάου είναι χτισµένη στις βορειοδυτικές παρυφές του όρους Κανδήλι, πάνω σε αρχαίο ναό αφιερωµένο στον Ποσειδώνα το "Γαλατάκι" όπως το ονοµάζουν οι ντόπιοι και θεωρείται η προστάτιδα των ναυτικών. Είναι η αρχαιότερη µονή στην Εύβοια και µια από τις αρχαιότερες σε όλη την Ελλάδα, πολλοί µελετητές τοποθετούν στην περιοχή της Μονής τις αρχαίες Αιγές, σε θέση που όπως εκτιµάται, κατά την αρχαιότητα υπήρχε Ναός προς τιµήν του Ποσειδώνα. Οι τέσσερις ογκώδεις κίονες του κυρίως ναού του Αγ. Νικολάου µε κιονόκρανα διαφόρων αρχαϊκών ρυθµών, όπου στηρίζεται ο θόλος του ναού και δυο κίονες στους οποίους στηρίζεται ο νάρθηκας, βεβαιώνουν ότι εκεί υπήρχε ο αρχαίος ναός.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 71

Το όνοµα της Μονής προέρχεται µάλλον από τον πλοίαρχο που ξαναέκτισε τη Μονή σε ένδειξη ευγνωµοσύνης για τη σωτηρία του, όταν κινδύνευσε. Λέγεται πως καταγόταν από τον Γαλατά της Κωνσταντινούπολης και για αυτό την ονόµασε Γαλατάκη. Στο παρελθόν η Μονή ήταν ανδρική αλλά από το 1946 και µετά µετατράπηκε σε γυναικεία.

Οι πρώτες γραπτές µαρτυρίες για την Μονή εµφανίζονται το 1503, όπου όπως αναφέρεται η Μονή είχε αρχίσει ήδη νωρίτερα διάφορες οικοδοµικές εργασίες για την προστασία από τις επιδροµές .

Οργανωµένη σύµφωνα µε Αθωνίτικα πρότυπα, εντυπωσιάζει τους επισκέπτες µε τις τοιχογραφίες, την κειµηλιοθήκη, το Μουσείο και τα αρχιτεκτονικά της µέλη. Το καθολικό της Μονής σταυροειδής, τετρακιόνιος, εγγεγραµµένος, τρίκογχος ναός µε νάρθηκα στο νότιο τοίχο του οποίου έχει προσαρτηθεί παρεκκλήσι αφιερωµένος στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδροµο. Από το παρεκκλήσι υπάρχει µυστική δίοδος που οδηγεί σε κρυψώνα στην οροφή του ναού, που χρησίµευε ως καταφύγιο των µοναχών κατά τις επιδροµές. ∆υτικά της Μονής υπάρχει ένας πύργος, που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα και σύµφωνα µε την παράδοση τον έχτισε ο Όσιος ∆αυίδ για να προστατεύει τους µοναχούς από τις επιδροµές. Σήµερα ο πύργος φιλοξενεί το Αρχονταρίκι, κάποια κειµήλια και τη βιβλιοθήκη της Μονής. Η Μονή είχε µια µεγάλη συλλογή θεολογικών και ιστορικών βιβλίων τα οποία καταστράφηκαν σε µεγάλο βαθµό κατά τον 19ο και 20ο αιώνα.

Μετά το σεισµό της Αταλάντης το 1894 η Μονή γνώρισε σηµαντικές ζηµιές µε αποτέλεσµα οι µετέπειτα επισκευές να αλλοιώσουν την αρχική εικόνα της Μονής, ωστόσο το 1958 η Μονή κηρύσσεται διατηρητέο µνηµείο.

Σκήτη του Αγίου Χριστόδουλου: Το ασκητήριο του Οσίου Χριστόδουλου βρίσκεται στη βορειοδυτική άκρη της παραλίας της Λίµνης. Ο όσιος ασκήτευε σε µια µικρή σπηλιά η οποία σήµερα έχει µεταβληθεί σε µικρό εκκλησάκι. Η είσοδος της εκκλησίας είναι χτισµένη εσωτερικά µε πέτρες και εξωτερικά µε δυο σειρές τούβλα, αφήνοντας άνοιγµα σε ένα µικρό παράθυρο και µια πόρτα. Εσωτερικά υπάρχουν τα τµήµατα της εκκλησίας, δηλαδή έχει διαµορφωθεί ένα κοίλωµα σε Πρόθεση, και σε µια µικρή υπερύψωση του δαπέδου είναι η Αγία Τράπεζα. Σύµφωνα µε την παράδοση ασκήτεψε και πέθανε εκεί τον 11ο αιώνα ο Όσιος Χριστόδουλος, ο κτήτορας της κάστρο-Μονής της Πάτµου του Αγίου Ιωάννη του θεολόγου. Λέγεται ότι ο Όσιος κατέφυγε εδώ για να αποφύγει τις επιδροµές των Σαρακηνών στα ∆ωδεκάνησα.

Ζωοδόχος Πηγή: Πρόκειται για µικρό εκκλησάκι, µέσα στη Λίµνη, το οποίο είναι κτισµένο σε ερείπια προγενέστερης παλαιοχριστιανικής βασιλικής. Μέσα στο κατώτερο τµήµα του σηµερινού παρεκκλησίου βρίσκεται τµήµα αψιδωτού δωµατίου µε ψηφιδωτό δάπεδο που χρονολογούνται στα τέλη του 5ου µ.Χ. αιώνα και αρχές του 6ου µ.Χ. αιώνα. Το εικονογραφικό θέµα του ψηφιδωτού αναπαριστά ψάρια που κολυµπούν. Άλλα τµήµατα του µωσαϊκού διακόσµου που ανασκάφηκε το 1960 έχουν αποκολληθεί και µεταφερθεί στο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο.

Μέσα στο εκκλησάκι βρίσκονται πολλά αρχιτεκτονικά µέλη, που ανήκαν στην προγενέστερη παλαιοχριστιανική βασιλική. Πρόκειται για θωράκια, κιονόκρανα, θραύσµατα κιονίσκων κλπ. Στα ερείπια της παλαιοχριστιανικής βασιλικής βρέθηκε κυκλικός σκελετός δωδεκάνδηλου του Ε και ΣΤ αιώνα, που φέρει την επιγραφή: ‘∆ωρητού και παντός του οίκου αυτού υπέρ ευχής Θεού’. Το 1940 βρέθηκε βυζαντινό ανάγλυφο που αναπαριστά τη Βάπτιση.

Λόφος Καστριά: Στο λόφο Καστριά έχει εντοπισθεί οικισµός της αρχαιότερης νεολιθικής Ι περιόδου και παρατηρείται µια συνεχής κατοίκιση έως και τους µεσαιωνικούς χρόνους.

Άγιος Γεώργιος: Ανατολικά του Αγίου Γεωργίου ανάµεσα σε πλήθος θραυσµάτων πυριτόλιθου βρέθηκαν δυο φολίδες της Μέσης Παλαιολιθικής περιόδου. Σε µικρή απόσταση

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 72

από εκεί, βρίσκεται ο ναός του Αγίου Αθανασίου. Στην περιοχή αυτή έχουν βρεθεί αρκετοί πυριτόλιθοι και πέντε παλαιολιθικά εργαλεία.

Σκήτη του Αγίου Ανδρέου: Στα ανατολικά της Μονής Αγίου Νικολάου Γαλατάκη υπάρχει το σπηλαιώδες εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα, που χρονολογείται από τον 16ο αιώνα. Πρόκειται για µονόχωρο καµαρωτό κτίσµα, µέσα σε φυσικό σπήλαιο. Στην κόγχη του βρίσκεται τοιχογραφία της Παναγίας, ενώ η ιστόρηση της σκήτης περιλαµβάνει θέµατα από τη γέννηση και µορφές Αγίων, όπως ο Άγιος Νικόλαος, στον οποίο είναι αφιερωµένη η Μονή. Μέσα στη σκήτη σύµφωνα µε την επιγραφή δυο µοναχών ‘ εκ του Κάστρου Μονεµβασιάς’ είναι ενταφιασµένη κάποια σηµαντική προσωπικότητα.

Ναός Θεοτόκου (Παναγιά Λιµνιά): Στο Ναό της Θεοτόκου βρίσκεται η θαυµατουργή εικόνα της πολιούχου της Παναγίας της Λιµνιάς. Σύµφωνα µε την παράδοση:

«Το 1560, όταν ήταν σουλτάνος ό Σουλεϊµάν ό µεγαλοπρεπής, ένα τούρκικο πλοίο έπλεε στα µέρη της Κασσάνδρας µε κατεύθυνση τη Χαλκίδα. Το καράβι πλησίαζε στη Σκιάθο µε φουσκωµένα τα πανιά όταν ξαφνικά ό άνεµος κόπασε. Τότε το πλήρωµα έριξε βάρκες στη θάλασσα, για να ρυµουλκήσουν το καράβι. Εκείνη τη στιγµή ένας λοστρόµος είδε στο πλάι του καραβιού, πάνω στα κύµατα, ένα µεγάλο εικόνισµα, πάνω στο οποίο ήταν η Παναγία. Ύστερα ανέβασε την εικόνα στο καράβι. Αµέσως µετά σηκώθηκε δυνατός βοριά. Το καράβι παρέκαµψε τις Σποράδες, και µπήκε στον Ευβοϊκό βάζοντας πλώρη για τη Χαλκίδα. Όταν το καράβι έφτασε στην περιοχή της Λίµνης, ό άνεµος κόπηκε απότοµα και ακινητοποιήθηκε. Το πλήρωµα έριξε πάλι βάρκες στη θάλασσα και άρχισαν να το ρυµουλκούν. Ύστερα από ώρες έφθασαν στη βάση του όρους Καντήλι. Εκεί ξέσπασε καταιγίδα και τα κύµατα οδήγησαν το σκάφος πάλι στη Λίµνη. Μόλις το καράβι έφτασε στη Λίµνη η θάλασσα γαλήνεψε. Η ιστορία αυτή επαναλήφτηκε µέχρι το πλήρωµα κατάλαβε ότι έπρεπε να βγάλουν την εικόνα στη Λίµνη για να µπορέσει να φύγει το καράβι.

Έδωσαν την εικόνα στους κατοίκους της Λίµνης οι οποίοι την πήγαν στο ναό της Αγίας Άννας αλλά την άλλη µέρα την ξαναβρήκαν στην Λίµνη, έτσι κατάλαβαν οι κάτοικοι πώς ήταν θέληµα της να παραµείνει οριστικά εκεί και έχτισαν έναν µικρό και στη συνέχεια έναν µεγαλόπρεπο ναό που τον αφιέρωσαν στο Γενέσιο της Θεοτόκου και φύλαξαν µέσα την εικόνα της Παναγίας της Λιµνιάς».

Ο ναός είναι τρίκτλιτη βασιλική που κτίσθηκε περί το 1837-1859 στη θέση παλαιότερου ναού. Το ένα κωδωνοστάσιο του Ναού κατασκευάστηκε το 1879 από τον Τήνιο γλύπτη Μαστρολουκά και είναι ορατό από κάθε σηµείο της Λίµνης. Ο ναός της Παναγίας της Λιµνιάς φαίνεται να ήταν η έδρα της επισκοπής ‘Καναλίων’. Γιορτάζει στις 8 Σεπτεµβρίου.

Ως ζώνη προστασίας ορίζονται οι δρόµοι που βρίσκονται νότια και ανατολικά του ναού, ο ελεύθερος γύρω από το κωδωνοστάσιο χώρος στα βόρεια καθώς και ο χώρος του προαυλίου στα δυτικά.

Ναός Αρχαγγέλου Μιχαήλ: Ο Ναός Αρχάγγελου Μιχαήλ βρίσκεται στον οικισµό Αρχάγγελο που αποτέλεσε µετόχι της Μονής Γαλατάκη, από δωρεά του ηγεµόνα της Μολδοβλαχίας Μιχαήλ Βόδα – Σούτζου. Κατά την περίοδο της Επανάστασης ο ναός πυρπολήθηκε από τους Τούρκους και καταστράφηκε. Ο ναός θα ανοικοδοµηθεί ξανά το 1904 – 1905 από το Χρύσανθο Προβατά.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 73

Πίνακας Π.3.2.3.2.1: Κηρυγµένα βυζαντινά και µεταβυζαντινά µνηµεία στη ∆.Κ. Λίµνης ΜΝΗΜΕΙΟ ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ

Μονή Αγίου Νικολάου Γαλατάκη

13ος – 14ος αι. Υ.Α.153249/6217/10-4-1958 (ΦΕΚ 121/Β/29-4-

1958)

Ιστορικό διατηρητέο µνηµείο

Ναός Θεοτόκου (Παναγιά Λιµνιά)

19ος αι.

Υ.Α. ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ26/27484/708/1-8-1986 (ΦΕΚ

712/Β/23-10-1986)

Ιστορικό διατηρητέο µνηµείο

Ναός Ζωοδόχου Πηγής 19ος αι.. Υ.Α. 153249/6217/10-4-1958 (ΦΕΚ 121/29-4-

1958)

Ιστορικό διατηρητέο µνηµείο

Ναός Αρχαγγέλου Μιχαήλ

19ος αι. -

Ναός Αγίου Γεωργίου Μεταβυζαντινή περίοδος - Σκήτη του Αγίου Ανδρέου 17ος αι. -

Σκήτη του Αγίου Χριστόδουλου

-

Κατάλοιπα οχύρωσης στο λόφο Καστριά

άγνωστη -

Ερείπια ενετικού πύργου στο λόφο Παπατλάκκα ή

Βίγλα ∆εν έχει εντοπιστεί -

Ερείπια ενετικού πύργου στο λόφο Κόκαλη

∆εν έχει εντοπιστεί -

Τοπική Κοινότητα Ροβιών

Ενετικός Πύργος: Πρόκειται για Ενετικό πύργο που δεσπόζει στο κέντρο των Ροβιών. Παλιότερα ήταν ιδιοκτησία της οικογένειας Μπενάκη.

Σύµφωνα µε µελετητές ο Πύργος των Ροβιών κτίστηκε από τον Γουλιέλµο Β΄ τον Βιλλαρδουΐνο, πρίγκιπα της Αχαΐας κατά τη διάρκεια µιας πολεµικής αντιπαράθεσης, ανάµεσα στο 1255 και 1258. Πριν αρκετές δεκαετίες κάτοικοι του χωριού έκαναν παρεµβάσεις µε τσιµεντένιες προσθήκες στον Πύργο.

Μονή Οσίας Ειρήνης της Χρυσοβαλάντου: Το Μοναστήρι της Οσίας Ειρήνης της Χρυσοβαλάντου αποτελεί Μετόχιο της Ι. Μονής του Αγίου Γεωργίου Ηλίων, ἡ ὁποία το 1990 το παρεχώρησε σε άλλη Αδελφότητα µε Ηγουµένη την Γερόντισσα Χρυσοβαλάντη. Εκτός από την εσωτερική Εκκλησία της Οσίας Ειρήνης, η Μονή έχει και άλλα δύο εσωτερικά παρεκκλήσια: του Οσίου Ονουφρίου του ασκητού και του Αγίου Ιώβ του πολυάθλου. Στον ελαιώνα της Μονής βρίσκεται ανακαινισµένη η παλαιά Εκκλησία του Ταξιάρχου Μιχαήλ, παλαιού Μετοχίου της Μονής Ηλίων, η οποία πανηγυρίζει στις 8 Νοεµβρίου. Ο Άγιος Ταξιάρχης θεωρείται ο προστάτης Άγιος της περιοχής.

Μονή Οσίου ∆αυίδ του Γέροντος: Η Μονή χτίστηκε το 1540 από τον Όσιο ∆αυίδ, πάνω σε ερείπια προϋπάρχοντος ναού, σε υψόµετρο 500µ. στο Τελέθριον όρος. Κατά τη διάρκεια της επαναστάσεως του 1821, οι µοναχοί της Μονής βοήθησαν στον Αγώνα, µε αποτέλεσµα να προκαλέσουν την οργή των Τούρκων, οι οποίοι κατέστρεψαν ολοσχερώς το Μοναστήρι, το οποίο ανακαινίσθηκε το 1877.

Βόρεια της Μονής βρίσκεται το «Αγιονέρι». Κατά την παράδοση, ο Όσιος ∆αυΐδ χτύπησε µε το ραβδί του το βράχο και ανέβλησε καλό, άφθονο και ιαµατικό νερό. Νότια της Μονής, υπάρχει το «Ασκητήριο» του Οσίου ∆αυΐδ, ένα µικρό σπήλαιο σε βράχο, µε το παρεκκλήσιο του Αγ. Χαραλάµπους.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 74

Κατάλοιπα οχύρωσης στο λόφο Παλαιοχώρι: Το Παλαιοχώρι αποτελεί οικισµό που φέρεται να χτίστηκε προς το τέλος της βυζαντινής εποχής και της φραγκοκρατίας, από κατοίκους των παραθαλάσσιων Ροβιών για να προστατευτούν από την πειρατεία. Στην περιοχή αυτή υπήρξε παλαιολιθική εγκατάσταση, ενώ υπάρχουν και ίχνη οχυρωµατικού περίβολου της κλασσικής περιόδου, που χρησιµοποιούνταν έως την περίοδο της Φραγκοκρατίας.

Πίνακας Π.3.2.3.2.2: Κηρυγµένα βυζαντινά και µεταβυζαντινά µνηµεία στη Τ.Κ. Ροβιών ΜΝΗΜΕΙΟ ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ

Ενετικός πύργος 15ος και 19ος αι. Υ.Α. 57936/426/26-4-1954 (ΦΕΚ 79/Β/17-4-

1954)

Ιστορικό διατηρητέο µνηµείο

Μονή Οσίας Ειρήνης της Χρυσοβαλάντου

Ιστορικό διατηρητέο

µνηµείο Μονή Οσίου ∆αυίδ του

Γέροντος 19ος αι.

Ιστορικό διατηρητέο µνηµείο

Κατάλοιπα οχύρωσης στο λόφο Παλαιοχώρι

Νεολιθικοί ως µεσαιωνικοί χρόνοι

Ιστορικό διατηρητέο

µνηµείο

Ναός Αγίου Γεωργίου 11ου ή 12ου αι. Ιστορικό διατηρητέο µνηµείο

Ναός Προφήτη Ηλία Μεταβυζαντινή περίοδος Ιστορικό διατηρητέο

µνηµείο

Τοπική Κοινότητα Σκεπαστής

Κατάλοιπα ενετικού ναού στο ‘λόφο Έλληνες’: Ανατολικά του οικισµού στη θέση ‘Έλληνας’ υπάρχει κατεστραµµένο φρούριο, µέσα στο οποίο σύµφωνα µε την παράδοση υπάρχει θησαυρός.

Πίνακας Π.3.2.3.2.3: Κηρυγµένα βυζαντινά και µεταβυζαντινά µνηµεία στη Τ.Κ. Σκεπαστής ΜΝΗΜΕΙΟ ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ

Κατάλοιπα ενετικού ναού στο ‘λόφο Έλληνες’

Ιστορικό διατηρητέο µνηµείο

Κατάλοιπα ναού, ίσως της Αγίας Παρασκευής

Ιστορικό διατηρητέο µνηµείο

Α.3.2.3.3. Νεώτερα µνηµεία

∆ηµοτική Κοινότητα Λίµνης

1. Οκτώ κτίρια, χαρακτηρισµένα ως έργα τέχνης και ως ιστορικά διατηρητέα µνηµεία, που χρειάζονται ειδική προστασία, σύµφωνα µε τις διατάξεις του Ν.1469/50 (Υ.Α. ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/3081/49679/8-1-1987 - ΦΕΚ 50/Β/5-2-1987).

• Κτίριο ιδιοκτησίας Νικολάου Παπανικολάου στην οδό Ζωοδόχου Πηγής. ∆ιώροφο κτίριο µε υπόγειο, που χτίστηκε γύρω στο 1880.

• Κτίριο ιδιοκτησίας Ε. Αντωνίου και Ι.Αλεξίου στην οδό Ζωοδόχου Πηγής. ∆ιώροφο κτίριο µε υπόγειο, που χτίστηκε γύρω στο 1880.

• Κτίριο ιδιοκτησίας Α.Βλαχούτσικου στην πλατεία 28ης Οκτωβρίου. Πρόκειται για διώροφο µη ηµιυπόγειο κτίριο, χτισµένο στα τέλη του περασµένου αιώνα.

• Κτίριο ιδιοκτησίας Τσάκωνα, στην οδό Κουντουριώτου. Χτισµένο σε κλίση, διώροφο από τη µια πλευρά και ισόγειο από την άλλη, χτισµένο γύρω στο 19ο αι.

• Κτίριο ιδιοκτησίας Φούλης Ραµπονά Μπενετή. Πρόκειται για διώροφο σπίτι, από τα αξιολογότερα του οικισµού.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 75

• Κτίριο ιδιοκτησίας Ελένης Ευαγγελινού, στην οδό Κανάρη. Είναι διώροφο κτίριο, χτισµένο περίπου το 1910.

• Κτίριο ιδιοκτησίας Σωτήρη Ριτσώνη στην παραλιακή οδό της Λίµνης. Είναι διώροφο κτίριο, χτισµένο περίπου το 1925.

• Κτίριο ιδιοκτησίας Γεωργίου Χρυσάνθη, στην παραλιακή οδό της Λίµνης. Είναι διώροφο κτίριο, λιθόκτιστο.

2. Εννιά κτίρια, χαρακτηρισµένα ως ιστορικά διατηρητέα µνηµεία, σύµφωνα µε τις διατάξεις του Ν. 1469/50 (Υ.Α. ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/1268/25019/17-5-1994 – ΦΕΚ 446/Β/14-6-1994):

• Το λιθόκτιστο, κεραµοσκεπές διώροφο κτίριο ιδιοκτησίας Νικ. Βογιατζή. Πρόκειται για κτίριο µε νεοκλασικά στοιχεία, τετράκλινη στέγη µε απλή κορνίζα και ξύλινες εξώθυρες µε διακοσµητική σιδεριά και ψευδοπαραστάδες µε επιστέγαση στο πάνω µέρος.

• Το κτίριο ιδιοκτησίας Σταυρούλας Θεοδώρου γιατί πρόκειται για χαρακτηριστική ψαράδικη οικία που κτίστηκε από το Νικ. Τσιφόρο πριν 160 χρόνια µε ακανόνιστη πέτρα και κεραµοσκεπή στέγη.

• Το κτίριο του παλαιού νηπιαγωγείου και νυν γυµνασίου. Πρόκειται για κτίριο του 1898, µε νεοκλασικά στοιχεία, µεγάλα ανοίγµατα µε ξύλινα παράθυρα και διπλούς φεγγίτες στο πάνω µέρος.

• Το κτίριο ιδιοκτησίας Ιωάννη Μπλουκίδη στην οδό Χαλκίδος. Πρόκειται για κτίριο µε νεοκλασικά στοιχεία.

• Το κτίριο ιδιοκτησίας Τερέζας Καρβούνη και Μαργαζιώτη στην οδό Χαλκίδος. Πρόκειται για διώροφο κτίριο λιθόκτιστο και κεραµοσκέπαστο απλής αρχιτεκτονικής µορφής του 1884 µε νεοκλασικά στοιχεία.

• Το κτίριο ιδιοκτησίας Ιωάννας Αρβανίτη στην οδό Χαλκίδος 7 γιατί πρόκειται για κτίριο που χτίστηκε πριν 100 περίπου χρόνια από τον Αριστείδη Βαρβούζο, εργοστασιάρχη σαπωνοποιίας και αλευροποιίας. Έχει συµµετρικά ανοίγµατα και νεοκλασσικό µπαλκόνι µε µαρµάρινα φουρούσια και σφυρήλατη σιδεριά.

• Το κτίριο ιδιοκτησίας Χριστόφορου Παπαδήµα. Πρόκειται για πετρόκτιστο κεραµοσκεπές κτίριο των αρχών του αιώνα, µε υπόγειο που εχρησιµοποιείτο σαν πατητήρι σταφυλιών, πρόσοψη µε συµµετρικά ανοίγµατα και νεοκλασικό µπαλκόνι από µονοκόµµατη πέτρινη πλάκα.

• Το κτίριο ιδιοκτησίας Σταυρούλας Γραβάνη και Λ. Μακρή. Πρόκειται για διώροφο λιθόκτιστο κεραµοσκεπές κτίριο απλής αρχιτεκτονικής µε νησιώτικα στοιχεία.

• Το ξενοδοχείο ‘Πλάζα’ ιδιοκτησίας Νικολάου Βλαχούτσικου. Πρόκειται για κτίριο που χτίστηκε όταν ήταν δήµαρχος της Λίµνης ο Νικ. Γκίκας και χρησιµοποιήθηκε από το 1825 σαν δηµαρχιακός ξενώνας. Η αρχιτεκτονική του είναι απλή, µε κυκλαδίτικα νησιώτικα στοιχεία και καµάρες στο ισόγειο, που δηµιουργούν πέρασµα και στηρίζουν τµήµα του ορόφου.

3. Το κτίριο ιδιοκτησίας ∆ήµου Λίµνης, ως ιστορικό διατηρητέο µνηµείο, σύµφωνα µε τις διατάξεις του Ν.1469/50 (Υ.Α. ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/41634/31-7-1995 – ΦΕΚ 799/Β/14-9-1995). Αποτελεί δείγµα τοπικής αρχιτεκτονικής µε αξιόλογα αρχιτεκτονικά και µορφολογικά στοιχεία. 4. Το συγκρότηµα βιοµηχανικών εγκαταστάσεων εξόρυξης λευκόλιθου στη θέση ‘Βορειά Ρέµα’, ιδιοκτησίας κληρονόµων Σκαλιστήρη, µαζί µε το µηχανολογικό εξοπλισµό του, ως ιστορικό διατηρητέο µνηµείο, σύµφωνα µε τις διατάξεις του ν.1469/50 (Υ.Α. ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/2498/44348/6-8-1997 – ΦΕΚ 876/Β/2-10-1997). Αποτελεί αξιόλογο δείγµα βιοµηχανικής αρχιτεκτονικής. Ορίζεται ζώνη προστασία 20µ. περιµετρικώς του κτίσµατος

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 76

και της υψικαµίνου µέχρι τα λίθινα τοιχεία, όπου τερµατίζει το σύστηµα εναέριας µεταφορά µεταλλεύµατος. 5. ∆ύο κτίρια ιδιοκτησίας Κων/νου Ξυνού, ως ιστορικά διατηρητέα µνηµεία, σύµφωνα µε τις διατάξεις του ν.1469/50 (Υ.Α. ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/3951/π.ε./9879/13-2-1998 – ΦΕΚ 244/Β/13-3-1998). Πρόκειται για αξιόλογα κτίσµατα µε ενδιαφέροντα µορφολογικά και αρχιτεκτονικά στοιχεία. 6. Το κτίριο ιδιοκτησίας Ρένας – Μαρίας Βρυσιώτη, ως ιστορικά διατηρητέα µνηµεία, σύµφωνα µε τις διατάξεις του Ν.1469/50 (Υ.Α. ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/4988/13938/16-3-1999 – ΦΕΚ 293/Β/1-4-1999). 7. Τα κελύφη τριών κτιρίων του Βιοµηχανικού Συγκροτήµατος ‘Ν. Ριτσώνη Α.Ε.’, σύµφωνα µε τις διατάξεις του Ν.3028/2002 (Υ.Α. ΥΠΠΟ/∆ΝΣΑΚ/Γ/1136/70894/10-12-2003 – ΦΕΚ 1889/Β/19-12-2003), ως µνηµεία. Πρόκειται για αξιόλογα βιοµηχανικά κτίσµατα του τέλους του 19ου αι., που αποτελούν σηµαντικές µαρτυρίες των πρώτων βηµάτων ανάπτυξης της χηµικής βιοµηχανίας στην Ελλάδα και της κοινωνικοοικονοµικής οργάνωσης της ευρύτερης περιοχής της Εύβοιας. Το συγκρότηµα του εργοστασίου Ρητίνης είναι αναπόσπαστα συνδεδεµένο µε τις ιστορικές µνήµες των κατοίκων της περιοχής. ∆ΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΝΗΜΕΙΟ Υ.Α./ΦΕΚ

Βόρειο Ρέµα Λίµνη

Συγκρότηµα βιοµηχανικών εγκαταστάσεων εξόρυξης

λευκόλιθου& µηχανολογικός εξοπλισµός

ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/2498/44348/6-8-1997 (ΦΕΚ 876/Β/2-10-1997)

Ζωοδόχου Πηγής

Λίµνη Κτήριο ιδ. Ε.Αντωνίου & Ι.

Αλεξίου ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/3081/49679/8-1-1987

(ΦΕΚ 50/Β/5-2-1987) Ζωοδόχου Πηγής

Λίµνη Κτήριο

ιδ.Ν.Παπανικολάου ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/3081/49679/8-1-1987

(ΦΕΚ 50/Β/5-2-1987)

Κανάρη Λίµνη Κτήριο ιδ.Ελ. Εθαγγελινού ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/3081/49679/8-1-1987 (ΦΕΚ 50/Β/5-2-1987)

Κουντουριώτου Λίµνη Κτήριο ιδ. Τσάκωνα ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/3081/49679/8-1-1987

(ΦΕΚ 50/Β/5-2-1987) Παραλιακή οδός

Λίµνης Λίµνη Κτήριο ιδ. Γ. Χρυσανθη

ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/3081/49679/8-1-1987 (ΦΕΚ 50/Β/5-2-1987)

Πλατεία 28ης Οκτωβρίου 29

Λίµνη Κτήριο ιδ.Α. Βλαχούτσικου ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/3081/49679/8-1-1987

(ΦΕΚ 50/Β/5-2-1987) Παραλιακή οδός

Λίµνης Λίµνη Κτήριο ιδ. Σ. Ριτσώνη

ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/3081/49679/8-1-1987 (ΦΕΚ 50/Β/5-2-1987)

Χαλκίδας Λίµνη Κτήριο ιδ. Ι. Μπλουκίδη ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/1268/25019/17-5-

1994 (ΦΕΚ 446/Β/14-6-1994)

Χαλκίδας Λίµνη Κτήριο ιδ. Τ. Καρβούνη &

Μαργαζιώτη ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/1268/25019/17-5-

1994 (ΦΕΚ 446/Β/14-6-1994)

Χαλκίδας Λίµνη Κτήριο ιδ. Ι. Αρβανίτη ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/1268/25019/17-5-

1994 (ΦΕΚ 446/Β/14-6-1994)

Λίµνη 2 Κτήρια ιδ. Κων/νου Ξυνού ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/3951Π.Ε./9879/13-2-

1998 (ΦΕΚ 244/Β/13-3-1998)

Λίµνη Βιοµηχανικό συγκρότηµα ‘Ν.Ριτσώνη Α.Ε.’ (µόνο το

κέλυφος)

ΥΠΠΟ/∆ΝΣΑΚ/Γ/1136/70894/10-12-2003 (ΦΕΚ 1889/Β/19-12/2003)

Λίµνη Κτήριο ιδ. ∆ήµου Λίµνης ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/2469/41634/31-7-1995 (ΦΕΚ 799/Β/14-9-1995)

Λίµνη Κτήριο ιδ Νικ. Βογιατζή ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/1268/25019/17-5-

1994 (ΦΕΚ 446/Β/14-6-1994)

Λίµνη Κτήριο ιδ. Ρένας – Μαρίας

Βρυσιώτη ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/4988/13938/16-3-

1999 (ΦΡΚ 293/1-4-1999)

Λίµνη Κτήριο ιδ. Στ. Γραβάνη & Λ.

Μακρή ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/1268/25019/17-5-

1994 (ΦΕΚ 446/Β/14-6-1994)

Λίµνη Κτήριο ιδ.Στ. Θεοδώρου ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/1268/25019/17-5-

1994 (ΦΕΚ 446/Β/14-6-1994) Λίµνη Κτήριο ιδ.Φ. Ραµπονά-Μπενέτη ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/3081/49679/8-1-1987

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 77

(ΦΕΚ 50/Β/5-2-1987)

Λίµνη Κτήριο ιδ.Χ. Παπαδήµα ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/1268/25019/17-5-1994 (ΦΕΚ 446/Β/14-6-1994)

Λίµνη Ξενοδοχείο ‘Πλάζα’ (πρώην

δηµαρχιακός ξενώνας) ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/1268/25019/17-5-

1994 (ΦΕΚ 446/Β/14-6-1994)

Λίµνη Παλαιό νηπιαγωγείο (νυν

γυµνάσιο) ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/1268/25019/17-5-

1994 (ΦΕΚ 446/Β/14-6-1994)

Τοπική Κοινότητα Κεχριών

1. Το κτίριο ιδιοκτησίας Μαριάννας Σίγουρου, ως ιστορικό διατηρητέο µνηµείο που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία σύµφωνα µε τον Ν.1469/50 (Υ.Α. ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/1948/30513/21-7-1986 – ΦΕΚ 621/Β/26-9-1986). Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγµα της εξέλιξης της αρχιτεκτονικής στην περιοχή στα τέλη του 19ου αι.

∆ΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΝΗΜΕΙΟ Υ.Α./ΦΕΚ

Κεχριές Κτηρίου ιδ.Μαριάννας Σίγουρου ΥΠΠΟ/∆ΙΛΑΠ/Γ/1948/30513/21-7-

1986 (ΦΕΚ 621/Β/26-9-1986)

Στον Πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται όλα τα κηρυγµένα µνηµεία της ∆ηµοτικής Ενότητας, ταξινοµηµένα κατά χρονική περίοδο, ∆.Κ./Τ.Κ. και οικισµό.

Πίνακας Α.3.2.3.3.1: Συνοπτικός πίνακας κηρυγµένων µνηµείων, ανά εποχή και οικισµό

Αρχαία Βυζαντινά

Μεταβυζαντινά Νεότερα Σύνολο

∆.Κ. Λίµνης - Λίµνη 10 25 35 Τ.Κ. Κεχριών - Κεχριές 1 1 Τ.Κ. Ροβιών - Ροβιές 1 6 7 Τ.Κ. Σκεπαστής - Σκεπαστή 1 2 3

∆.Ε. Ελυµνίων 2 18 26 46

Α.3.2.3.4. Άλλοι σηµαντικοί ιστορικοί χώροι

Περιοχή Αγίου Ταξιάρχη Ροβιών: Από το 2001 έχει ζητηθεί από την ΙΑ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων να κηρυχθεί η περιοχή του Αγίου Ταξιάρχη προστατευόµενος αρχαιολογικός χώρος. Σύµφωνα µε αρχαιολογική έρευνα εντοπίστηκε ορατό τµήµα ογκώδους και ισχυρού τειχίσµατος ή περιβόλου, µε σωζόµενο µήκος 13 µέτρα, καθώς και επιφανειακή κεραµική από αµφορείς, λεκάνες και κεραµίδια κυρίως των ελληνιστικών χρόνων. Από επιγραφές που εντοπίστηκαν προκύπτει ότι τα λείψανα που εντοπίστηκαν ανήκουν σε ιερό του Απόλλωνα. Αυτή η ανακάλυψη επιβεβαιώνει την πληροφορία που είχε δώσει ο Στράβωνας σχετικά µε την ύπαρξη του µαντείου του Απόλλωνος Σελινουντίου στις Οροβίες. Μέχρι πριν από αυτή την ανακάλυψη υπήρχε η άποψη ότι το µαντείο έπρεπε να αναζητηθεί σε αρχαία ερείπια επάνω στα οποία χτίστηκε µετέπειτα η Μονή Αγίου Γεωργίου στα Ήλια, δηλαδή αρκετά χιλιόµετρα βορειότερα.

Α.3.2.4. Λοιπές Πολιτιστικές ∆ραστηριότητες

Α.3.2.4.1. Μουσεία – Εκθέσεις

Λαογραφικό Μουσείο Λίµνης

Το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο είναι δηµιούργηµα της πρωτοβουλίας των κατοίκων, οι οποίοι συνεργαζόµενοι µε τις εκάστοτε ∆ηµοτικές αρχές και τις κατά τόπους υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισµού συγκέντρωσαν εκεί πολύτιµα κειµήλια και αρχεία που αποδεικνύουν

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 78

και αναδεικνύουν το ρόλο της Λίµνης στην πολιτιστική και οικονοµική ανάπτυξη της Εύβοιας αλλά και της Ελλάδας γενικότερα.

Στεγάζεται σε αναπαλαιωµένο αρχοντικό, προσφορά της Αικατερίνης Φλώκου (γόνου µεγάλης ναυτικής οικογένειας) λειτουργεί από το 1993. Σε µια αίθουσα του κάτω ορόφου στεγάζεται η Αρχαιολογική Συλλογή Λίµνης µε ρωµαϊκά µωσαϊκά, παλιά αγγεία και αρχαία νοµίσµατα. Εκτίθενται τµήµατα µωσαϊκού διάκοσµου που βρέθηκαν στο εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής. Επίσης, φυλάσσονται αρχιτεκτονικά µέλη, ταφικές επιγραφές της κλασσικής, της ελληνιστικής και της ρωµαϊκής περιόδου καθώς και της Οθωµανοκρατίας. Ένα από τα αξιολογότερα εκθέµατα αποτελεί και µία τράπεζα προσφορών της βυζαντινής περιόδου.

∆ιαρκής Έκθεση Ελληνικής Παραδοσιακής Ενδυµασίας Ανδρέα Περή – Παπαγεωργίου

Πρόκειται για Ενδυµατολογική Συλλογή του Ανδρέα Παπαγεωργίου που δηµιουργήθηκε στη διάρκεια του δεύτερου µισού του 20ού αιώνα και περιλαµβάνει περισσότερα από 250 ενδυµατολογικά σύνολα, καλύπτοντας τα τελευταία διακόσια χρόνια του παραδοσιακού βίου της ελληνικής κοινωνίας (από το 1770/1780 έως το 1960/1970).

Ο χώρος που στεγάζει την Συλλογή είναι κατοικία του 1895που κληρονόµησε ο Ανδρέας Παπαγεωργίου από τη µητέρα του στη Λίµνη Ευβοίας.

Α.3.2.4.2. Πολιτιστικοί - Αθλητικοί Σύλλογοι

Οι πολιτιστικοί σύλλογοι και τα αθλητικά σωµατεία που δραστηριοποιούνται στην περιοχή αναφέρονται παρακάτω

• Πνευµατικό Κέντρο του ∆ήµου

• Ιστορική Ένωση Λιµνίων Ευβοίας

• Πολιτιστικός Σύλλογος Κεχριών

• Πολιτιστικός Σύλλογος Ροβιών

• Πολιτιστικός Σύλλογος ΄Ξηρονορίτες’

• Πολιτιστικός Σύλλογος ‘Βελανιδιά’

• Τοπικό τµήµα της Εταιρείας Ευβοϊκών Σπουδών

• Υφαντικός Συνεταιρισµός Γυναικών Λίµνης

• Μικτή χορωδία

• ∆ηµοτική Επιχείρηση Πολιτισµού και Ανάπτυξης (∆ΕΠΑΛ) µε το ραδιόφωνο και τη σχολή µπαλέτου

• Ναυτικός Όµιλος Λίµνης (Ν.Ο.Λ.)

• Ποδοσφαιρικά Σωµατεία Αιγαίας και Ολυµπιακός

• Αθλητικός Σύλλογος Κεχριών

• Σύλλογος Ελυµνίων Εθελοντών Αιµοδοτών και Τράπεζα αίµατος του ∆ήµου

Α.3.2.4.3. Ήθη – Έθιµα – Πολιτιστικές εκδηλώσεις

Ο πληθυσµός της Βόρειας Εύβοιας επί Ενετοκρατίας και ιδίως επί Τουρκοκρατίας γνώρισε σηµαντικές αλλοιώσεις καθώς πολλοί Ρουµελιώτες και Θεσσαλοί εγκαταστάθηκαν µόνιµα στην περιοχή. Ωστόσο, οι νέοι αυτοί κάτοικοι αφοµοιώθηκαν µε τους ντόπιους και ο

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 79

πληθυσµός δεν έχασε ποτέ τα δικά του τοπικά ήθη, έθιµα, δοξασίες, ενδυµασίες και λοιπά τοπικά χαρακτηριστικά.

Σηµαντικό παραδοσιακό στοιχείο της περιοχής αποτελεί η γυναικεία ενδυµασία (‘Ληψινή Ενδυµασία’), η οποία ήταν αρχικά επηρεασµένη από την φορεσιά των Στερεοελλαδιτών αλλά στη διάρκεια των χρόνων διαφοροποιήθηκε και όµοια της δεν παρατηρείται πουθενά αλλού στην Ελλάδα. Η ενδυµασία αποτελεί τεκµήριο ότι ο πληθυσµός ήταν αυτόχθων και περνούσε από γενιά σε γενιά χωρίς να µεταβάλλεται.

Βέβαια, η γεωγραφική θέση κάθε περιοχής, το επάγγελµα και η κοινωνική θέση των κατοίκων έπαιζαν ρόλο στην ενδυµασία π.χ. στη Λίµνη που οι κάτοικοι της στην πλειοψηφία τους ήταν έµποροι και καπεταναίοι η φορεσιά τους ήταν βράκα και τα τραγούδια τους είχαν νησιώτικο χαρακτήρα. Αυτό οφείλεται και σε έναν πρόσθετο λόγο ότι πολλές οικογένειες είχαν µετοικήσει από τα νησιά Σάµος, Λέσβος. Αντίθετα στους Κουρκουλούς που είναι ορεινό χωριό η παραδοσιακή φορεσιά ήταν φουστανέλα για τους άντρες και τα σεγκούνια για τις γυναίκες.

Όσον αφορά τους χορούς στη Β. Ευβοια συναντάµε περισσότερο τους λεγόµενους στεριανούς χορούς τσάµικα, καγκέλια, πατινάδες, συρτούς την βντάνα και την καµάρα στη Λίµνη, χορό που συναντάται και στο Αλιβέρι και στις Σποράδες.

Η σηµαντικότερη εκδήλωση που πραγµατοποιείται κάθε χρόνο στη Λίµνη είναι τα «Ελύµνια». Στην πραγµατικότητα πρόκειται για µια σειρά εκδηλώσεων που πραγµατοποιούνται από τα µέσα Ιουλίου µέχρι τις 15 Αυγούστου στη πόλη και τα χωριά της Λίµνης και διοργανώνονται από το Πνευµατικό Κέντρο του ∆ήµου Ελυµνίων σε συνεργασία µε τους άλλους φορείς και συλλόγους της πόλης.

Κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων πραγµατοποιούνται διαλέξεις, παρουσιάσεις βιβλίων, θεατρικές παραστάσεις, µουσικές βραδιές, χορευτικές παραστάσεις, αθλητικοί αγώνες εντός και εκτός θαλάσσης, εκθέσεις καλλιτεχνικού κ.ά.

Σηµαντικές εκδηλώσεις γίνονται και στη διάρκεια της Αποκριάς µε παρέλαση καρναβαλικών αρµάτων και ενός ενδιαφέροντος παιχνιδιού εύρεσης του «χαµένου θησαυρού».

Τέλος, µεγάλη επισηµότητα έχει και η µέρα της γιορτής της Παναγιάς της Λιµνιάς (8 Σεπτεµβρίου).

Α.3.2.5. Τοπικά Προϊόντα

Ο συνεταιρισµός ‘Ροβιών’

Στην περιοχή των Ροβιών παράγεται η ‘Κονσερβολιά Ροβιών’ αναγνωρισµένη ως προϊόν Προστατευόµενης Ονοµασίας Προέλευσης (Π.Ο.Π.) σύµφωνα µε την απόφαση 319102/18-01-1994 (ΦΕΚ 25/18-01-1994). Η ‘Κονσερβολιά Ροβιών’ προέρχεται από τον ελαιώνα Παπαδόπουλου που δηµιουργήθηκε από το 1920 και παλαιότερα θεωρείτο ‘πρότυπος’ πανελλαδικά ελαιώνας.

Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα εκλεκτό προϊόν, µε εξαγωγικό προσανατολισµό τα τελευταία χρόνια κυρίως στην Αγγλία και τη Γερµανία και δευτερευόντως στην Ιταλία, την Ιαπωνία και το Ισραήλ. Τα δένδρα της ‘Κονσερβολιάς Ροβιών’ χαρακτηρίζονται από εξαιρετική ευρωστία και υψηλή παραγωγική ικανότητα.

Το ήπιο, µεσογειακό κλίµα της περιοχής βοηθάει την παραγωγή της ελιάς. Επιπλέον, η ηλιοφάνεια και η προστασία του ελαιώνα από τους Β-ΒΑ ανέµους από το Τελέθριο και το Ξηρό όρος συντελούν στην πρωίµηση του ελαιοκάρπου. Επιπλέον, τα δροσερά ρεύµατα

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 80

αέρα από τα εκτεταµένα δάση της περιοχής βοηθούν στη διαµόρφωση καλού µικροκλίµατος.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 81

Χάρτης Α.3.2: Πολιτιστικό, Ιστορικό, Αρχιτεκτονικό Απόθε

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 82

Α.3.3. ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ∆ΗΜΟΥ – ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ

Από την αναγνώριση των στοιχείων του φυσικού υποβάθρου, σε συνδυασµό µε το πρότυπο κατοίκησης – ιστορικό και σύγχρονο – προκύπτουν συσχετισµοί, τόσο για την υφιστάµενη χωροθέτηση των οικισµών, όσο και για την εξέλιξη των υπόλοιπων δραστηριοτήτων στο χώρο.

Η συνολική επιφάνεια της ∆.Ε. Ελυµνίων είναι 161,1 τ.χλµ. Ο ∆ήµος αποτελείται από πέντε ∆ηµοτικές/Τοπικές Ενότητες, δυο από τις οποίες είναι παραλιακές, η ∆.Κ. Λίµνης και η Τ.Κ. Ροβιών.

Α.3.3.1 ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Βασικός παράγοντας διαµόρφωσης της χωροταξικής οργάνωσης της Π.Ε. Ελυµνίων είναι η γεωγραφική διάσταση του χώρου που χαρακτηρίζεται σχεδόν στην ολότητα του από ένα ηµιορεινό φυσικό τοπίο ήπιων εναλλαγών ορεινών σχηµατισµών και κοιλάδων που οριοθετείται από µια εκτεταµένη ακτογραµµή µε περιορισµένες πεδινές εκτάσεις τόσο στα παράλια όσο και στην ενδοχώρα.

Α.3.3.1.1 Το ανάγλυφο και το σύστηµα απορροής

Η περιοχή χαρακτηρίζεται από µια διασπορά ορεινών όγκων χωρίς ιδιαίτερη συνοχή. Το µέγιστο υψόµετρο στα όρια της ∆.Ε. Ελυµνίων βρίσκεται στη κορυφή του Ξηρού Όρους (998µ.) στο βόρειο τµήµα της περιοχής. Πρόκειται για τον πιο διακεκριµένο µορφολογικά σχηµατισµό λόγω κυρίως των υψηλών κλίσεων που παρουσιάζουν πολλές πλευρές θέασης, κωνικό γεωµετρικό σχήµα. Το Ξηρό όρος σε συνδυασµό µε το σχηµατισµό του Καβαλάρη (υψ. 927µ.) δυτικότερα χαρακτηρίζουν το βόρειο τµήµα της Τ.Κ. Ροβιών ως το ορεινότερο τµήµα που είναι και το πλέον δυσπρόσιτο και αποµονωµένο, ιδιαίτερα στην ανατολική ενδοχώρα και στα όρια µε τη ∆.Ε. Νηλέως.

Παρόµοια µορφολογία παρουσιάζεται και στο νοτιότερο άκρο όπου προσεγγίζονται οι βόρειες υπώρειες του εντυπωσιακού όρους Καντήλι, το σηµαντικότερο ορεινό σύµπλεγµα της δυτικής πλευράς της Εύβοιας που αποτελεί και φραγµό λειτουργικής επέκτασης του παραλιακού χώρου της ∆.Ε. Ελυµνίων προς νότο. Αντίστοιχος φραγµός παρπυσιάζεται στο βόρειο όριο του ∆ήµου µε το όρος Τελέθριο.

Οι ορεινοί όγκοι στην υπόλοιπη έκταση που αποτελεί και το κύριο χώρο δραστηριοτήτων παρουσιάζουν ηπιότερες κλίσεις µε υψόµετρα κορυφών στο εύρος 200-550µ. και κάποιες σηµειακές εξάρσεις µε υψόµετρα στα 700µ. στην ανατολική ενδοχώρα (Τ.Κ. Κουρκουλών).

Στον παραλιακό χώρο η ηµιορεινή µορφολογία προσεγγίζει την ακτογραµµή µε εξαιρέσεις σε δυο µόνο περιοχές: τη Σηπιάδα στη ∆.Κ. Λίµνης και την περιοχή ‘Κτήµα Παπαδόπουλου’ στην Τ.Κ. Ροβιών.

Μικρότερες σε έκταση πεδινές ή οµαλές παραλιακές εκτάσεις εντοπίζονται στα νότια των Ροβιών, στα Χρόνια, στα βόρεια της Λίµνης και στη Μονή Γαλατάκη.

Ωστόσο, πρέπει να τονιστεί ότι η µόνη σηµαντικού µεγέθους εκτεταµένη πεδινή περιοχή σχηµατίζεται στην ενδοχώρα και συγκροτείται από τις αγροτικές περιφέρειες των Κεχριών, ∆άφνης της Τ.Κ. Κεχριών και του Μυρτιά της ∆.Κ. Λίµνης. Πρόκειται για µια έκταση σχήµατος ορθγώνιου τριγώνου µε βάση τον άξονα των τριών οικισµών που διασχίζεται από το ρέµα ∆οκίµη.

Το σύστηµα απορροής διαρθρώνεται µε τέσσερις υπολεκάνες: υπολεκάνη Γεράννα και ∆εµατά, Σηπιά, Νηλέα και Κανδήλι. Όπως είναι και αναµενόµενο οι υπολεκάνες εκτείνονται

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 83

και εκτός των διοικητικών ορίων. Η µεγαλύτερη σε έκταση υπολεκάνη είναι αυτή του Γεραννά και ∆εµατά και η µικρότερη του Κανδηλίου. Τα σηµαντικότερα ρέµατα και χείµαρροι είναι ο ∆εµατάς ή Γεραννας (υπολεκάνη Γεράνια ή ∆εµατά), ο Σηπιάς (υπολεκάνη Σηπιά) και το ρέµα ∆οκίµι (υπολεκάνη Νηλέα).

Το σύστηµα συµπληρώνεται και µε άλλα µικρότερα ρέµατα που διατάσσονται κατά µήκος της ακτογραµµής του βόρειου Ευβοϊκού, όπως το σύστηµα της µικρότερης σε έκταση λεκάνης του Κανδηλίου που δεν περιλαµβάνει εκτεταµένο σύστηµα, µια και η µεγάλη ποσότητα στην ενδοχώρα υπολεκάνη Νηλέα διαχέεται στο σύστηµα Νηλέως που µαζί µε τον Κηρέα αποτελεί και τον κύριο κορµό απορροής του ∆ήµου στην πλευρά του Αιγαίου.

Η διάρθρωση του συστήµατος απορροής σε συνδυασµό µε τις παρατηρήσεις για το ανάγλυφο αναδεικνύει και την περιορισµένη διαθεσιµότητα καλλιεργήσιµων εκτάσεων και µέχρι έναν βαθµό και υδάτινων πόρων σε επίπεδο ∆ήµου συγκριτικά µε τις περιοχές όπου συµβάλλουν οι µεγάλοι ποταµοί Κηρέας και Νηλέας στο Μαντούδ, µια και οι δυο αυτοί σηµαντικοί παράγοντες για την αγροτική ανάπτυξη εντοπίζονται στις Τ.Κ. Μαντουδίου κα Τ.Κ. Κηρίνθου, όπου συναντώνται σηµαντικότερες εκτάσεις γης προτεραιότητας µε αντίστοιχη ανάπτυξη εγγειοβελτιωτικών έργων.

Χάρτης Α.3.3.1.1: Υδρογραφικό δίκτυο ∆.Ε. Ελυµνίων

Επεξεργασία: Οµάδα µελέτης

Α.3.3.2. ∆ιοικητική Οργάνωση

Η διοικητική οργάνωση της ∆ηµοτικής Ενότητας Ελυµνίων που αντιστοιχεί στον Καποδιστριακό ∆ήµο Ελυµνίων, αποτελείται από µια ∆ηµοτική Κοινότητα (∆.Κ.) και

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 84

τέσσερεις Τοπικές Κοινότητες (Τ.Κ.) που και αυτές µε τη σειρά τους αντιστοιχούν στα ∆ηµοτικά ή Τοπικά ∆ιαµερίσµατα του καταργηθέντος Καποδιστριακού ∆ήµου.

Η ∆ηµοτική Ενότητα Ελυµνίων αποτελεί πλέον µέρος του νέου ευρύτερου ∆ήµου Μαντουδίου – Λίµνης – Αγ. Άννας, που σχηµατίστηκε από την συνένωση των τριών Καποδιστριακών ∆ήµων Ελυµνίων, Νηλέως και Κηρέως, ‘όπως είχε προβλεφθεί και ως οικιστική ενότητα από χωροταξικές προβλέψεις του ΥΧΟΠ από το 1985.

Παρατίθεται στον παρακάτω πίνακα η συνολική εικόνα για τους ∆ήµους της Π.Ε. Εύβοιας.

Πίνακας Α.3.3.2.1: Νέα ∆ιοικητική ∆ιαίρεση µε το Πρόγραµµα «Καλλικράτης» (ΦΕΚ 1292/B/11.08.2010)

∆ιοικητική Ενότητα Μόνιµος Πληθυσµός 2011 Έκταση (τ.χλµ.)

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΥΒΟΙΑΣ 210.815 % 4.167,4 %

1. ∆ΗΜΟΣ ∆ΙΡΦΥΩΝ − ΜΕΣΣΑΠΙΩΝ (Έδρα: Ψαχνά)

18.800 8,9 773,2 18,6

2. ∆ΗΜΟΣ ΕΡΕΤΡΙΑΣ (Έδρα: Ερέτρια)

13.053 6,2 169,8 4,1

3. ∆ΗΜΟΣ ΙΣΤΙΑΙΑΣ − ΑΙ∆ΗΨΟΥ (Έδρα: Ιστιαία)

21.083 10,0 509,1 12,2

4. ∆ΗΜΟΣ ΚΑΡΥΣΤΟΥ (Έδρα: Κάρυστος)

12.180 5,8 674,6 16,2

5. ∆ΗΜΟΣ ΚΥΜΗΣ − ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ (Έδρα: Αλιβέρι Ιστορική Έδρα: Κύµη)

28.437 13,5 804,2 19,3

6. ∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ − ΛΙΜΝΗΣ − ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ (Έδρα: Λίµνη Ευβοίας)

12.045 5,7 584,9 14,0

α. ∆ΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΛΥΜΝΙΩΝ 4.490 2,1 161,2 3,9

∆ηµοτική Κοινότητα Λίµνης 2.046 1,0 46,4 1,1

Τοπική Κοινότητα Κεχριών 667 0,3 16,5 0,4

Τοπική Κοινότητα Κουρκουλών 314 0,1 34,1 0,8

Τοπική Κοινότητα Ροβιών 1.271 0,6 57,0 1,4

Τοπική Κοινότητα Σκεπαστής 192 0,1 7,2 0,2

β. ∆ΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΗΡΕΩΣ 5.411 2,6 296,1 7,1

γ. ∆ΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΝΗΛΕΩΣ 2.144 1,0 128,0 3,1

7. ∆ΗΜΟΣ ΣΚΥΡΟΥ (Έδρα: Σκύρος) 2.994 1,4 220,3 5,3 8. ∆ΗΜΟΣ ΧΑΛΚΙ∆ΕΩΝ (Έδρα: Χαλκίδα) 102.223 48,5 427,7 10,3

Πηγή: ΕΛ. ΣΤΑΤ., Απογραφή πληθυσµού 2001, Χρήσεων/καλύψεων γης 1999 -2000

Ο ∆ήµος κατατάσσεται στην 7η θέση ως προς τον πληθυσµό και την 4η ως προς την εδαφική του έκταση στην Π.Ε. Εύβοιας. Η τάξη µεγέθους του πληθυσµού είναι συγγενής µε τα µεγέθη για τους ∆ήµους Καρύστου, Ερέτριας µε τη διαφορά ότι η Ερέτρια παρουσιάζει ασυνήθιστα µικρή κατανοµή έκτασης και εποµένως µεγάλη πληθυσµιακή πυκνότητα. Ως προς τη δυναµική πληθυσµού εντός του πλαισίου της Π.Ε. Εύβοιας, η ∆.Ε. Μαντουδίου – Λίµνης – Αγ. Άννας βρίσκεται στο τρίτο επίπεδο, αν διακριθούν τέσσερα επίπεδα: ∆ήµος Χαλκιδέων, ∆ήµοι 20.000 – 30.000 κατοίκους, ∆ήµοι 10.000 – 15.000 κατ. και η νήσος Σκύρος.

Α.3.3.2.1. Τα χαρακτηριστικά της ∆ηµοτικής Κοινότητας (∆.Κ) και των Τοπικών Κοινοτήτων (Τ.Κ)

Τα βασικά χαρακτηριστικά της διάρθρωσης της ∆.Ε. παρουσιάζονται στον παρακάτω πινάκα.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 85

Πίνακας Α.3.3.2.1.1.: ∆.Ε. Ελυµνίων, Επιφάνεια και πυκνότητα πληθυσµού 2011

Χωρική Ενότητα

Ορεινά, ηµιορεινά

και πεδινά ∆.∆/Κ.∆

Μόνιµος Πληθυσµός

2011

Επιφάνεια τ.χιλ.

Πυκνότητα πληθυσµού ανά τ.χιλ.

Μέσος σταθµικός υψοµέτρου

∆ΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΛΥΜΝΙΩΝ 4.490 161,2 27,87 109

∆ηµοτική Κοινότητα Λίµνης Ο 2.046 46,4 40,50 39

Τοπική Κοινότητα Κεχριών Π 667 16,5 9,21 157

Τοπική Κοινότητα Κουρκουλών Ο 314 34,1 22,32 420

Τοπική Κοινότητα Ροβιών Ο 1.271 57,0 26,68 90

Τοπική Κοινότητα Σκεπαστής Η 192 7,2 44,10 310

Πηγή: ΕΛ. ΣΤΑΤ. Απογραφή 2001

Ο κατά ΕΛ.ΣΤΑΤ. χαρακτηρισµός της ορεινότητας συµπίπτει και µε τις παρατηρήσεις των φυσιγεωγραφικών χαρακτηριστικών όπως περιγράφονται στο κεφάλαιο Α.3.3.1.1.

Ως προς την εδαφική έκταση επικρατούν οι Κοινότητες Ροβιών και Λίµνης καταλαµβάνοντας τον παραλιακό χώρο της περιοχής µε κάποια υπεροχή ως προς το µήκος της ακτογραµµής της ∆.Κ. Λίµνης.

Οι υπόλοιπες κοινότητες στο εσωτερικό διαφοροποιούνται σηµαντικά ως προς τα χαρακτηριστικά τους. Η Τ.Κ. Κουρκουλών έχει τη µεγαλύτερη εδαφική έκταση, τη µικρότερη πυκνότητα πληθυσµού και την υψηλότερη υψοµετρική θέση.

Η Τ.Κ. Σκεπαστής έχει τη µικρότερη εδαφική έκταση και το µικρότερο πληθυσµιακό µέγεθος.

Η Τ.Κ. Κεχριών έχει τη µεγαλύτερη πυκνότητα πληθυσµού αλλά και το µεγαλύτερο πληθυσµιακό µέγεθος µεταξύ των τριών Τ.Κ. στο εσωτερικό της ενδοχώρας.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 86

Χάρτης Α.3.3.2.1: ∆.Ε. Ελυµνίων

Επεξεργασία: Οµάδα µελέτης

Από τις γενικές αυτές παρατηρήσεις για τη ∆ιοικητική διάρθρωση αναδεικνύονται οι βασικές συνιστώσες προοπτικών αλλά και περιορισµών που τίθενται ως προς το χωρικό πρότυπο οργάνωσης των υποενοτήτων της ∆.Ε. Ελυµνίων και της σχέσης διοικητικής διάρθρωσης και λοιπών κατηγοριών του χώρου.

Α.3.3.3. Το οικιστικό δίκτυο

Α.3.3.3.1. Το οικιστικό δίκτυο σε επίπεδο Περιφέρειας και Περιφερειακής Ενότητας

Το οικιστικό δίκτυο σε επίπεδο Περιφέρειας και Π.Ε. Εύβοιας επηρεάζεται από τα χαρακτηριστικά της νησιωτικότητας που µέχρι ένα βαθµό επικρατούν όσο και αν υπάρχει εγγύτητα και σχετικά ισχυρή σύνδεση µε το χερσαίο τµήµα της Περιφέρειας σε σύγκριση µε ανάλογου µεγέθους νησιά όπως είναι η Κρήτη.

Σε επίπεδο Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας το οικιστικό δίκτυο της Π.Ε. Εύβοιας στο σύνολο του αρθρώνεται µε κύριο πόλο το αστικό συγκρότηµα της Χαλκίδας που υπό την εδαφική έννοια καταλαµβάνει µικρό τµήµα του χερσαίου χώρου της Περιφέρειας.

Η ισχυρή αυτή σύνδεση που προσανατολίζεται στο νότιο τµήµα της Περιφέρειας και την Αττική και συνδέεται µε ολοκληρωµένες υποδοµές µεταφορών δεν αναιρεί το βασικό

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 87

χαρακτηριστικό του νησιωτικού χαρακτήρα της Εύβοιας και του φραγµού που προβάλλεται από τον Βόρειο και Νότιο Ευβοϊκό Κόλπο, ώστε οι όποιες επικοινωνίες να εξαρτώνται από τις ακτοπλοϊκές και πορθµειακές συνδέσεις.

Το γεγονός ότι το οικιστικό δίκτυο της Περιφέρειας αναπτύσσεται στον εσωτερικό κεντρικό άξονα (Θήβας – Λειβαδιάς – Λαµίας), όπου οι παραλιακές οικιστικές αναπτύξεις δεν περιλαµβάνουν οικιστικά κέντρα µεσαίου µεγέθους παρά την ύπαρξη του ΠΑΘΕ, επιτείνει τη δυσχέρεια αυτή.

Τα κύρια οικιστικά κέντρα του Ευβοϊκού δευτέρου επιπέδου µετά τη Χαλκίδα, βρίσκονται στα τρία άκρα της νήσου. Στη βόρεια Εύβοια, το σύµπλεγµα Ιστιαίας – Ωρεών – Αιδηψού, στη νότια την Κάρυστο και στο µέσο µε προσανατολισµό το Αιγαίο, την Κύµη.

Η σύνδεση του συστήµατος αυτού παρουσιάζει αδυναµίες τόσο ως προς τη σχέση Λαµίας Βόρειας Εύβοιας όσο και της Καρύστου και άλλων περιοχών της Ν. Εύβοιας, που χωρικά αναφέρονται ουσιαστικά εκτός Περιφέρειας στην Αττική. Τέλος, το κεντρικό και δυναµικό τµήµα Χαλκίδας – Κύµης σε συνδυασµό και µε τα περιφερειακά κέντρα Ψαχνών και Αλιβερίου αποτελεί και τη δυναµικότερη ενότητα του χώρου αναδεικνύοντας τις αδυναµίες τόσο της βόρειας όσο και της νότιας περιοχής σε περιφερειακή κλίµακα. Στο χώρο αυτό της κεντρικής Εύβοιας τείνει να σχηµατιστεί ένα εξειδικευµένο οικιστικό σύµπλεγµα που αναφέρεται και ως «λειτουργική αστική περιοχή» (FUA)6. Πρόκειται για αστικό συγκρότηµα της Χαλκίδας που µε κριτήρια το ηµερήσιο σύστηµα µετακινήσεων και άλλα χαρακτηριστικά δηµιουργούν ευρύτερη αστική συγκέντρωση µε δυναµικά χαρακτηριστικά στους υφιστάµενους οικισµούς που περιβάλλουν το αστικό κέντρο, τα Ψαχνά, το Αλιβέρι, την Αυλίδα και άλλα µικρότερα σε µέγεθος οικιστικά κέντρα. Στο σύστηµα αυτό προβάλλεται στο µέλλον και η ένταξη της περιοχής της Κύµης εφόσον πραγµατοποιηθεί η συγκοινωνιακή σύνδεση ΠΑΘΕ – Λιµένα Κύµης.

Η θέση του οικιστικού δικτύου της βόρειας Εύβοιας στο γενικότερο πλαίσιο επηρεάζεται σηµαντικά από τον ισχυρό πόλο της Χαλκίδας, καθιστώντας την εξάρτηση από την Κεντρική Εύβοια καθοριστική. Αντίθετα οι γεωγραφικοί φραγµοί και αδύναµες λειτουργικές συνδέσεις µε τον ισχυρό πόλο του βόρειου τµήµατος της Περιφέρειας, τη Λαµία αποτελούν ιδιαίτερο πρόβληµα ολοκλήρωσης του δικτύου που παραπέµπει το ζήτηµα του χαρακτήρα της νησιωτικότητας.

Ο πίνακάς Α.3.3.3.1.1 παρουσιάζει την κατάταξη οικισµών κατά ΥΧΟΠ 1984 και την σύγκριση µε την κατάταξη του ΠΠΧΣΑΑ της Περιφέρειας.

6 FUA : Functional Urban Areas - αναφέρεται στη µεθοδολογία που χρησιµοποιείται από το ESPON

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 88

Χάρτης Α.3.3.3.1.1: Κατάταξη οικισµών σύµφωνα µε προτάσεις ΥΧΟΠ ΄84

Πηγή: ΥΧΟΠ-Προτάσεις Χωροταξικής Οργάνωσης Νοµών – Νοµός Ευβοίας (1984)\

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 89

Πίνακας Α.3.3.3.1.2: Κατάταξη οικισµών, ΥΧΟΠ 1984 – Π.Ε. Εύβοιας /Σύγκριση µε ΠΠΣΧΑ Πρόταση Χωροταξικής Οργάνωσης (πρώην) Νοµού Ευβοίας – ΥΧΟΠ 1984

α/α ενότητας 1ο επίπεδο 2ο επίπεδο 3ο επίπεδο 4ο επίπεδο 5ο επίπεδο

1 ΧΑΛΚΙ∆Α (ΧΑΛΚΙ∆Α) (ΧΑΛΚΙ∆Α) 1

ΒΑΘΥ 6

∆ΡΟΣΙΑ 8

Ν.ΑΡΤΑΚΗ 2

12 Λ.ΑΙ∆ΗΨΟΥ (Λ.ΑΙ∆ΗΨΟΥ) 5

ΛΙΧΑ∆Α 8

ΑΓΙΟΣ 2

ΙΣΤΙΑΙΑ* (ΙΣΤΙΑΙΑ) 8

ΩΡΕΟΙ* 2

ΓΟΥΒΕΣ 7

ΒΑΣΙΛΙΚΑ* 17

14 ΛΙΜΝΗ (ΛΙΜΝΗ) Κατούνια

Μονή Αγ.Γεωργίου Γαλατάκη

Μυρτιάς

Ρετσινόλακκος

Σηπιάς

Χρόνια

Κεχριές

∆άφνη

Φαράκλα

Κουρκουλοί

ΡΟΒΙΕΣ ∆αµιά

∆ρυµώνα

Καλαµούδιον

Κούλουρος

Μαρούλιον

Μονή Οσίου ∆αυίδ Γέροντος

Παλαιοχώριον

15 ΑΓ.ΑΝΝΑ 13

16 ΜΑΝΤΟΥ∆Ι* 13

4 ΨΑΧΝΑ (ΨΑΧΝΑ) 26

5 ΣΤΕΝΗ ∆ΙΡΦΥΟΣ* 18

ΚΑΘΕΝΟΙ 8

2 ΒΑΣΙΛΙΚΟ* (ΒΑΣΙΛΙΚΟ) 10

ΑΜΑΡΥΝΘΟΣ* 4

ΕΡΕΤΡΙΑ 4

ΓΥΜΝΟ 2

6 ΚΥΜΗ* (ΚΥΜΗ) 29

8 ΑΥΛΩΝΑΡΙΟ 19

7 ΚΟΝΙΣΤΡΕΣ 15

9 ΑΛΙΒΕΡΙ (ΑΛΙΒΕΡΙ) 15

10 ΚΡΙΕΖΑ 8

19 ΚΑΡΥΣΤΟΣ* (ΚΑΡΥΣΤΟΣ) 16

ΑΜΥΓ∆ΑΛΙΑ 15

17 ΣΤΥΡΑ 12

ΑΛΜΥΡΟΠΟΤΑΜΟΣ 10

18 ΜΑΡΜΑΡΙ 20

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 90

20 ΣΚΥΡΟΣ 9

ΣΥΝΟΛΟ 1 8 24 349

Σηµείωση: 1) Τα ονόµατα ορισµένων κέντρων 2ου και 3ου επιπέδου, γράφονται σε παρένθεση στις στήλες 3ου ή 4ου

επιπέδου, εάν και εφόσον δεν προτείνονται οικιστικά κέντρα που εξυπηρετούν ως προς τα επίπεδα αυτά (δηλ. 3ο και 4ο) τους οικισµούς 4ου και 5ου επιπέδου αντίστοιχα. Οι παρενθέσεις δεν υπολογίζονται στις αθροίσεις.

2) Τα ονόµατα οικισµών 5ου επιπέδου υπάρχουν σε ξεχωριστό πίνακα.

3) Όσοι οικισµοί σηµειώνονται µε * θεωρούνται ενισχυµένοι ως προς το επίπεδο τους.

Κατάταξη σύµφωνα µε το ισχύον Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού - ΠΠΧΣΑΑ (ΦΕΚ 1473/Β της 09.10.2003)

1ο επίπεδο 2ο επίπεδο (ενισχυµένο) 2ο επίπεδο 3ο επίπεδο 4ο επίπεδο 5ο επίπεδο

ΛΑΜΙΑ – ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

ΧΑΛΚΙ∆Α – ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

ΧΑΛΚΙ∆Α – ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

ΧΑΛΚΙ∆Α – ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

Οινόφυτα

Σχηµατάρι Στενή ∆ιρφύος ΛΙΜΝΗ -

ΜΑΝΤΟΥ∆Ι Αγία Άννα Κατούνια

Μονή Αγ.Γεωργίου Γαλατάκη

Μυρτιάς

Ρετσινόλακκος

Σηπιάς

Χρόνια

Κεχριές

∆άφνη

Φαράκλα

Κουρκουλοί

∆αµιά

∆ρυµώνα

Καλαµούδιον

Κούλουρος

Μαρούλιον

Μονή Οσίου ∆αυίδ Γέροντος

Παλαιοχώριον

ΨΑΧΝΑ

ΑΛΙΒΕΡΙ - ΚΥΜΗ ΑΛΙΒΕΡΙ - ΚΥΜΗ Αµάρυνθος

Αυλωνάριον

Κριεζά

Ερέτρια

Κονίστραι

ΚΑΡΥΣΤΟΣ Μαρµάριον

Στύρα

Αµυγδαλέα

ΣΚΥΡΟΣ

Η παρουσιαζόµενη στις προτάσεις ΥΧΟΠ’84 διάρθρωση του οικιστικού δικτύου σε γενιές γραµµές εξακολουθεί να περιγράφει τη σηµερινή λειτουργική δοµή. Ωστόσο, οι επιλεγείσες χωρικές ενότητες ακολουθούν µια δοµή που προσεγγίζει περισσότερο στην κλίµακα της προηγούµενης Καποδιστριακής δοµής µικρών σε έκταση και πληθυσµό ∆ήµων. Οι επιλογές

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 91

που προτείνονται από το ισχύον ΠΧΣΑΑ της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας ήδη από το 2003 προαγγέλουν τη νέα θεώρηση του χώρου όπου συντίθενται περισσότερα του ενός οικιστικά σύνολα σε ευρύτερες ενότητες που βρίσκουν τη διοικητική τους έκφραση µε ορισµένες αποκλίσεις και ιδιαιτερότητες µια δεκαετία αργότερα στη νέα διάρθρωση διοικητικής οργάνωσης του χώρου.

Για αυτό και παρατηρούµε στη θεώρηση του ΠΧΣΑΑ να παρουσιάζεται το δίπολο ΄Μαντούδι – Λίµνη’ στο 3ο επίπεδο, όπως και η Ιστιαία – Ωρεοί – Λ. Αιδηψού αλλά και το Αλιβέρι – Κύµη. Αξιοσηµείωτο είναι και το όριο που παρουσιάζεται µεταξύ των ενοτήτων ΥΧΟΠ ’85 που συµπίπτει µε το σηµερινό διοικητικό όριο µεταξύ του ∆ήµου και ∆. ∆ιρφύων – Μεσσαπίων.

Θα πρέπει να επισηµανθεί ότι και στην κατάταξη ΥΧΟΠ ‘ 85 αναγνωρίζεται η ενισχυµένη θέση του Μαντουδίου και εποµένως για το ∆ήµο θα πρέπει να υιοθετηθεί ότι στο 3ο επίπεδο ανήκει η Λίµνη και το Μαντούδι και στο 4ο οι Ροβιές και η Αγ. Άννα, διαφοροποιώντας τους οικισµούς στους οποίους ο ρόλος περιορίζεται σε ορισµένες υπηρεσίες από τα κύρια κέντρα που θα αναλάβουν ευρύτερες αστικές λειτουργίες.

Πίνακας Α.3.3.3.1.3: Σύγκριση Χωρικών και ∆ιοικητικών ενοτήτων

Καποδιστριακοί ∆ήµοι Οικιστικές Ενότητες

ΥΧΟΠ ‘84 ∆ήµοι «Καλλικράτη»

∆ήµος Αιδηψού 11. Ιστιαία

∆ΗΜΟΣ ΙΣΤΙΑΙΑΣ − ΑΙ∆ΗΨΟΥ

∆ηµος Αρτεµισίου 12. Αιδηψού ∆ήµος Ιστιαίας 13. Βασιλικών ∆ήµος Λιχάδος ∆ήµος Ωρεών ∆ήµος Ελυµνίων 14. Λίµνης ∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ

− ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ

∆ήµος Κηρέως 15. Αγ. Άννας ∆ήµος Νηλέως 16. Μαντουδίου ∆ήµος ∆ιρφυών 4. Ψαχνά ∆ΗΜΟΣ ∆ΙΡΦΥΩΝ −

ΜΕΣΣΑΠΙΩΝ ∆ήµος Μεσσαπίων 5. Στενή ∆ίρφυος ∆ήµος Αµαρυνθίων 3. Αµάρυνθου

∆ΗΜΟΣ ΕΡΕΤΡΙΑΣ ∆ήµος Ερέτριας ∆ήµος Αυλώνος 6. Κύµης

∆ΗΜΟΣ ΚΥΜΗΣ − ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ

∆ήµος ∆ιστυών 7. Κονίστρων ∆ήµος Κονίστρων 8. Αυλωναρίου ∆ήµος Κύµης 9. Αλιβέριον ∆ήµος Ταµιναίων 10. Κριεζών

∆ήµος Ανθήδωνος 1. Χαλκιδος

∆ΗΜΟΣ ΧΑΛΚΙ∆ΕΩΝ ∆ήµος Ληλαντίων 2. Βασιλικού ∆ήµος Νέας Αρτάκης ∆ήµος Αυλίδος ∆ήµος Χαλκιδέων ∆ήµος Καρύστου 17. Στύρων

∆ΗΜΟΣ ΚΑΡΥΣΤΟΥ ∆ήµος Καφηρέως 18. Μαρµαρίου ∆ήµος Μαρµαρίου 19. Κατύστου ∆ήµος Στυραίων ∆ήµος Σκύρου 20. Σκύρου ∆ΗΜΟΣ ΣΚΥΡΟΥ

Πηγή: ΕΛ.ΣΤΑΤ., Επεξεργασία: Οµάδα µελέτης

Α.3.3.3.2. Το εσωτερικό οικιστικό δίκτυο της ∆ηµοτικής Ενότητας Ελυµνίων

Το τοπικό οικιστικό δίκτυο συγκροτείται από 17 οικισµούς που οργανώνονται στις 5 Κοινότητες (βλ. πίνακα Α.3.3.3.2.3). Σ΄ αυτήν θα πρέπει να προστεθούν και οι δύο µονές

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 92

Γαλατάκη και οσίου ∆αυίδ Γέροντος και ενός οικισµός µη αναφερόµενος στην καταγραφή ΕΛ.ΣΤΑΤ., ο Αγιαννάκος.

Ιστορική εξέλιξη της συγκρότησης των κοινοτήτων Ιστορικά όλες οι Κοινότητες προήλθαν από το ∆ήµο Αιγαιών το 1912 περιλαµβάνοντας οικισµούς που διατήρησαν την ίδια ονοµασία κατά το πλείστον αλλά µε ορισµένες χωρικές µεταβολές ένταξης τους σε διαφορετική Κοινότητα. Παρακάτω αναφέρονται οι βασικότερες µεταβολές σε σχέση µε τη σηµερινή κατάταξη και ονοµασία από την καταγραφή του 19207 ∆.Κ. Λίµνης: Αναφέρονται µόνο στο 1920 οι οικισµοί Βαθεία Κανάλια, Χαρτοκόπι. Σε παλαιότερες απογραφές ο Μυρτιάς αναφέρεται ως Μουρτιάς και ο Ρετσινόλακκος ως Ριτσινόλακκος. Ο Σηπιάς εµφανίζεται πρώτη φορά το 1971 και η Χρόνια το 1940. Τ.Κ. Ροβιών: Το παλιό όνοµα του οικισµού αναφέρεται ως «Ροβιαί», ο Αγιαννάκος απαντάται για τελευταία φορά στην απογραφή του 1928 µε 24 κατοίκους και από το 1951 η διάρθρωση παραµένει έως σήµερα. Το 1913 υπήρχε και ο οικισµός Μανδάνικα ή Μαντάνικα µε το σηµερινό όνοµα ∆άφνη εντάχθηκε στη Τ.Κ. Κεχριών. Τ.Κ. Κουρκουλών: Στην απογραφή του 1928 εκτός από τη µονή Γέροντος γίνεται αναφορά και στον Αγ. Βασίλειο µε πληθυσµό 18 κατοίκους. Στην πρόσφατη περίοδο η κοινότητα Λίµνης και Ροβιών κυριαρχούν στη ∆.Ε. Ελυµνίων αλλά τα οικιστικά κέντρα τους διανύουν διαφορετική εξέλιξη (βλ. πίνακα Α.3.3.3.2.1) Πίνακας Α.3.3.3.2.1: Σύγκριση Χωρικών και ∆ιοικητικών ενοτήτων

Οικισµός Έτος

1920 1928 1940 1951 2011 Λίµνη & Λιµένας Λίµνης 2.690 3.361 3.092 2.708 2.015

Ροβιές ή Ροβιαί 412 517 660 686 1.269 Ιστορικά η Λίµνη κυριαρχεί στην περιοχή ως το µόνο οικιστικό κέντρο µε ευρύτερη σηµασία, συγκεντρώνοντας την πλειοψηφία του πληθυσµού του συνόλου της περιοχής του πρώην ∆ήµου Ελυµνίων. Παραµένει στη σχετική αυτή θέση µε τη διαρκή όπως φαίνεται µέχρι σήµερα κάµψη από την αλµατώδη αύξηση που σηµειώθηκε µέχρι το 1928. Αντίθετα οι Ροβιές µε πολύ βέβαια µικρότερα µεγέθη µόνιµου πληθυσµο’υ εξελίσσονται αυξητικά µέχρι σήµερα και µε αλµατώδη αύξηση τις τελευταίες δεκαετίες, αντίστοιχή µε αυτή της Λίµνης του 1928.

Πόλοι έλξης και γενική διάταξη του δικτύου Στο επίπεδο του ∆ήµου η Λίµνη και οι Ροβιές ανήκουν στους βασικούς πόλους Μαντούδι, Αγ. Άννα, Προκόπι. Τα πέντε αυτά κέντρα διαρθρώνουν το βασικό οικιστικό δίκτυο του νέου ∆ήµου και τις κύριες αλληλεξαρτήσεις. Ως προς την οικιστική διάρθρωση τα δυο παράλια Ευβοϊκού και Αιγαίου διαφέρουν σηµαντικά. Στα παράλια του Ευβοικού βρίσκονται σηµαντικά παλιά οικιστικά κέντρα ενώ στην πλευρά του Αιγαίου µικροί οικισµοί αλλά και πεδινότερες παραλιακές περιοχές. Το υπόλοιπο δίκτυο εξαρτάται από τους πέντε οικισµούς του νέου ∆ήµου. Για τη ∆.Ε. Ελυµνίων πέντε αγροτικοί οικισµοί µόνο µπορούν να θεωρηθούν ως προοπτικά δυναµικοί, παρά την πληθυσµιακή συρρίκνωση µε το κριτήριο πληθυσµού στα µεγέθη 200 έως 500 άτοµα. Οι οικισµοί αυτοί κατά τάξη µεγέθους ταξινοµούνται ως εξής:

7 Υπ. Εσωτερικών ‘ Στοιχεία συστάσεως και εξελίξεως των ∆ήµων και Κοινοτήτων από την εφαρµογή του Ν. δνξ του έτους 1912 και εφεξής’ , Αθήνα, Ιανουάριος 1962.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 93

Χωρική Ενότητα Μόνιµος Πληθυσµός

% Μεταβολή Πληθυσµού

2001 2011 01-11 Κεχριαί,αι 501 477 -4,79 Κουρκουλοί,οι 357 314 -12,04 ∆άφνη,η 262 190 -27,48 Σκεπαστή,η 240 192 -20,00 Μυρτιάς,ο 234 190 -18,80

Τρείς από αυτούς τους οικισµούς οι Κεχριές, η ∆άφνη και ο Μυρτιάς βρίσκονται επι του κύριου οδικού άξονα Στροφυλιάς – Λίµνης και δύο ορεινότερα, αλλά εξαρτηµένοι από τον άξονα αυτό. Το σύνολο των πέντε αυτών οικισµών καταλαµβάνει ένα συγκεκριµένο τµήµα του χώρου της ενδοχώρας βόρεια και βορειοανατολικά της Λίµνης και βρίσκεται στην µοναδική είσοδο της ∆.Ε. από το νότο. Αντίθετα, ο υπόλοιπος χώρος τόσο στην Τ.Κ. Ροβιών όσο και στο νότιο παράλιο τµήµα της ∆.Κ. Λίµνης, δε διαθέτει αξιόλογο σε µέγεθος οικιστικό δίκτυο µε το κριτήριο του πληθυσµού και της οικιστικής ανάπτυξης. Πίνακας Α.3.3.3.2.3: Οικισµοί και οι πληθυσµοί τους σύµφωνα µε τα υψόµετρα τους

Χωρική Ενότητα Υψόµετρο Μόνιµος

πληθυσµός 2011

%

Οικισµοί µε υψόµετρο 0-200 µ. ∆.Κ.Λίµνης Λίµνη 20 1.642 Κατούνια 20 7 Σηπιάς 5 120 Χρόνια 20 75 Μονή Αγίου Νικολάου Γαλατάκη 110 6 Ρετσινόλακκος 60 6 Τ.Κ.Ροβιών Ροβιαί 10 1.035 Τ.Κ.Κεχριών ∆άφνη 150 190

Κεχριαί 160 477 ΣΥΝΟΛΟ 3.558 79,24

Οικισµοί µε υψόµετρο 200-350 µ.

∆.Κ.Λίµνης Μυρτιάς 220 190 Τ.Κ. Ροβιών Παλαιοχώριον 220 38 Τ.Κ. Σκεπαστής Σκεπαστή 310 192

ΣΥΝΟΛΟ 420 9,35 Οικισµοί µε υψόµετρο 350 µ.και πάνω

Τ.Κ. Ροβιών ∆αµιά 380 66

∆ρυµώνα 580 57 Καλαµούδιον 380 37 Κούλουρος 500 10 Μαρούλιον 400 16 Μονή Οσίου ∆αυίδ Γέροντος 500 12 Τ.Κ.Κουρκούλων Κουρκουλοί 420 314

ΣΥΝΟΛΟ 512 11,40 Πηγή: ΕΛ.ΣΤΑΤ., Λεξικό των ∆ήµων, Κοινοτήτων και Οικισµών της Ελλάδος (καταρτίστηκε µε βάση την απογραφή του 2001), Επεξεργασία: Οµάδα Μελέτης

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 94

Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει και η κατάταξη των οικισµών ανάλογα µε το υψόµετρο. Στην ζώνη 0-200µ. 9 οικισµοί συγκεντρώνουν το µεγαλύτερο ποσοστό (79,24%) του συνολικού πληθυσµού της ∆.Ε. ενώ στη ζώνη 200 – 350µ. αντιστοιχούν 3 οικισµοί που συγκεντρώνουν 9,35%. Σε υψόµετρο από 350µ. και πάνω. συγκεντρώνεται το 11,4% σε επτά οικισµούς, από τους οποίους οι έξι βρίσκονται στην περιοχή της Τ.Κ. Ροβιών. Παρατηρείται στην κατάταξη αυτή ότι το µεγαλύτερο τµήµα του πληθυσµού (62,1%) συγκεντρώνεται σε πεδινούς οικισµούς.

Α.3.3.4. Χρήσεις Γης στον Εξωαστικό Χώρο (βλ. χάρτη Α.3.3 Χρήσεις Γης)

Α.3.3.4.1. Γενική διάταξη χρήσεων γης

Η κάλυψη γης της περιοχής µελέτης της ∆ηµοτικής Ενότητας παρουσιάζεται σε δυο κλίµακες θεώρησης. Στη χωροταξική κλίµακα παρουσιάζονται οι γενικευµένες χρήσεις γης που προέκυψαν από τη σύνθεση στοιχείων από τις παρακάτω πηγές:

• Υπόβαθρο χρήσεων γης ILOTS

• Πρωτογενής αναγνώριση στοιχείων των ορθοφωτοχαρτών (οδικό δίκτυο, πυκνοδοµηµένες - αραιοδοµηµένες συγκεντρώσεις)

• Ενηµέρωση µε επιτόπου αυτοψίες, ως προς τις σηµειακές χρήσεις, µε χρήση GPS

• Στοιχεία υπηρεσιών ( Υπηρεσίες Π.Ε. Εύβοιας, ∆ήµος, Πολεοδοµία, Ερωτηµατολόγια)

Το υπόβαθρο που συγκροτήθηκε από τα παραπάνω στοιχεία παρουσιάζεται σε κλίµακα 1:25.000 και είναι αρκετά αξιόπιστο για τους σκοπούς της παρούσας µελέτης, ακόµα και σε επίπεδο ανάλυσης 1:5.000 που παρουσιάζονται οι οικισµοί, όπου προσαρµόζεται µε χρήση των διαθέσιµων δορυφορικών ορθοφωτοχαρτών.

Συµπληρωµατικά της χαρτογράφησης αντίστοιχα ποσοτικά µόνον στοιχεία παρέχονται από την ΕΛ. ΣΤΑΤ. «βασικές κατηγορίες χρήσεων γης» που συνοπτικά οµαδοποιούνται στον Πίνακα Α.3.3.4.1. Για λόγους συγκρίσεων των δεικτών παρατίθενται και τα αντίστοιχα µεγέθη για το νέο Καλλικρατικό ∆ήµο, την Περιφερειακή Ενότητα, την Περιφέρεια και τη Χώρα.

Πίνακας Α.3.3.4.1.1: ∆.Ε. Ελυµνίων - Βασικές κατηγορίες χρήσεων γης ανά ∆.Κ./Τ.Κ 1991

Χωρική Ενότητα Σύνολο εκτάσεων*

Καλλιεργούµενες εκτάσεις και

αγραναπάυσεις Βοσκότοποι ∆άση

Εκτάσεις καλυπτόµενες

από νερά

Εκτάσεις οικισµών

Άλλες εκτάσεις

∆ηµοτική Κοινότητα Λίµνης

46,4 8,1 0,4 35,0 0,5 2,4 0,0

Τοπική Κοινότητα Κεχριών

16,5 7,5 0,5 8,3 0,0 0,2 0,0

Τοπική Κοινότητα Κουρκουλών

34,1 3,5 18,8 11,0 0,3 0,5 0,0

Τοπική Κοινότητα Ροβιών 57,0 12,8 0,0 42,3 0,5 1,4 0,0

Τοπική Κοινότητα Σκεπαστής

7,2 3,6 0,2 3,1 0,1 0,2 0,0

∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ 161,2 35,5 19,9 99,7 1,4 4,7 0,0 ∆ΗΜΟΣ

ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ − ΛΙΜΝΗΣ − ΑΓΙΑΣ

ΑΝΝΑΣ

584,9 115,9 53,9 365,2 10,7 11,8 27,3

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΥΒΟΙΑΣ 4167,4 1079,0 1632,2 1189,7 62,4 136,8 65,5

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑ∆ΑΣ 15549,3 4035,5 6566,8 3945,3 293,0 457,0 251,0

ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 131957,4 39435,9 59404,5 29378 2996,0 5303,2 2652,8 *Εκτάσεις σε χιλιάδες στρέµµατα

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 95

Πηγή: ΕΛ.ΣΤΑΤ., Κατανοµή της εκτάσεως της Ελλάδος κατά βασικές κατηγορίες χρήσεως. Προαπογραφικά στοιχεία της απογραφής Γεωργίας-Κτηνοτροφίας 1991. Επεξεργασία: Οµάδα Μελέτης

Όπως είναι και άµεσα αντιληπτό από τον χάρτη Α.3.3.1, η µεγαλύτερη έκταση της ∆.Ε. Ελυµνίων καλύπτεται από δασικές εκτάσεις (62% της συνολικής έκτασης της ∆.Ε.). Το µεγαλύτερο ποσοστό δασικής έκτασης στο σύνολο της εδαφικής έκτασης των 161,1 χιλ. στρ. ανήκει στο βόρειο και το νοτιοδυτικό τµήµα της ∆.Ε. και συγκεκριµένα στις Τ.Κ. Ροβιών (26,2%) και ∆.Κ. Λίµνης (22%).

Στην υπόλοιπη έκταση της ∆.Ε. επικρατούν οι καλλιεργούµενες εκτάσεις (22%) και οι βοσκότοποι (12,3%). Το µεγαλύτερο µερίδιο των καλλιεργούµενων εκτάσεων στο σύνολο της εδαφικής έκτασης των 161,1 χιλ. στρ. ανήκει στη Τ.Κ. Ροβιών (10%). Έπονται µε περίπου 5% οι καλλιεργούµενες εκτάσεις στην ∆.Κ. Λίµνης και Κεχριών και ακολουθούν οι Τ.Κ. Κουρκουλών (2%) και Σκεπαστής (2%). Ενώ, ως προς την οµάδα χρήσεων βοσκότοποι εµφανίζεται σχεδόν αποκλειστικά στη Τ.Κ. Κουρκουλών µε ποσοστό 11,7% στο σύνολο της εδαφικής έκτασης.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 96

Χάρτης Α.3.3.1: Χρήσεις γης

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 97

Αγροτικές Χρήσεις – Καλλιεργήσιµες Εκτάσεις

Η χωροθέτηση των καλλιεργήσιµων εκτάσεων αναγνωρίζεται ως το υπόλοιπο από τις εκτεταµένες εκτάσεις δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων. Τρείς µεγάλοι ελαιώνες εµφανίζονται βόρεια της Λίµνης και στη Σηπιάδα, στα βόρεια παραλία και την περιοχή των Ροβιών.

Αρόσιµες µικτές εκτάσεις σε σηµαντική συγκέντρωση εντοπίζεται στην περιοχή Παλαιοχωρίου – ∆άµιας στη Τ.Κ. Ροβιών, καθώς και στην κοιλάδα Κεχριών – Μυρτιά.

Συγκροτικά σε επίπεδο ∆ήµου οι δασικές εκτάσεις συνδέονται και εκτείνονται µε τις αντίστοιχες της ∆.Ε. Αγ. Άννας και στο νότο µε τους σχηµατισµούς του όρους Καντήλι της ∆.Ε. Κηρέως. Οι ορεινοί ελαιώνες Κεχριών – Κουρκουλών εκτείνονται ανατολικά κυρίως εντός περιοχών της ∆.Ε. Αγ. Άννας όπου καταλαµβάνουν µεγάλο τµήµα παραλιακών εκτάσεων της ακτής.

Τέλος, θα πρέπει να σηµειωθεί ότι οι σηµαντικές πεδινές εκτάσεις αρόσιµες και αρδευόµενες εκτάσεις χωροθετούνται στη ∆.Ε. Κηρέως κατά µήκος του ποταµού Νηλέα και στη συµβολή Νηλέα –Κηρέα.

Μεταλλεία

Ο ∆ήµος χαρακτηρίζεται από την µεταλλευτική δραστηριότητα σε παλαιότερες εποχές αφήνοντας τα κατάλοιπα των χώρων των µεταλλείων και των αργούντων βιοµηχανικών εγκαταστάσεων που έχουν εγκαταλειφθεί ή αλλάξει χρήση. Το κύριο στην περιοχή εκµεταλλευόµενο µετάλλευµα του λευκόλιθου έχει πάψει να αποτελεί παραγωγική δραστηριότητα από τη δεκαετία του ’70.

Οι περιοχές εντός της ∆.Ε. Ελυµνίων βρίσκονται στη θέση Ψηλή Ράχη, στο νότιο τµήµα όπου είναι και το όριο µε τη ∆.Ε. Κηρέως, στον άµεσο ορεινό χώρο του οικισµού Κατούνια. Οι εταιρείες εκµετάλλευσης ανήκαν στη ∆.Ε. Ελυµνίων και εκµισθώνονταν στις εταιρείες εκµετάλλευσης. Στο θαλάσσιο µέτωπο στη θέση ‘Βοριά Ρέµα’ βρίσκονται και οι παλιές εγκαταστάσεις επεξεργασίας και µεταφόρτωσης όπως και τα υπολείµµατα παλιάς αποβάθρας. Οι δυο θέσεις εξόρυξης και µεταφόρτωσης συνδέονταν µε εναέριο σύστηµα µεταφοράς. Σήµερα οι παραλιακές εγκαταστάσεις έχουν αλλάξει χρήση και έχουν µετατραπεί σε τουριστική υποδοµή και το συνεδριακό κέντρο ‘Κaminos Resort’. Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν διάσπαρτα κτίρια αποθηκών ή κατοικιών του ανώτερου προσωπικού των µεταλλείων που έχουν µετατραπεί σε παραθεριστικές κατοικίες.

Λατοµεία

Στην περιοχή µελέτης λειτουργούν τρία αδειοδοτούµενα λατοµεία που βρίσκονται στο Ξηρό Όρος, όπως περιγράφονται στον πίνακα Α.3.3.4.2της ∆/νσης Ανάπτυξης της Περιφέρειας.

Πίνακας Α.3.3.4.1.2: ∆.Ε. Ελυµνίων – Αδειοδοτούµενα Λατοµεία

Α/Α ΕΠΩΝΥΜΙΑ ∆ΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ

Ι∆ΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ

ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ

1:5000

ΕΚΤΑΣΗ ΣΕ ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ ΘΕΣΗ

1 ΖΑΦΕΙΡΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ∆ΗΜΟΣΙΟ 5460/4 63,879 ΞΗΡΟΝ ΟΡΟΣ , ΚΟΥΡΚΟΥΛΩΝ

2

ΚΑΡΑΠΛΙΑΦΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ & ΚΟΝΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

∆ΗΜΟΣΙΟ

5460/4 & 5461/3 24.031 ΞΗΡΟ ΟΡΟΣ, ΚΟΥΡΚΟΥΛΩΝ

3 ΖΑΦΕΙΡΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ∆ΗΜΟΣΙΟ

5460/4 28,733 ΞΗΡΟ ΟΡΟΣ, ΡΟΒΙΩΝ

Πηγή: ∆/νση Ανάπτυξης της Π.Ε. Εύβοιας

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 98

Λοιπές βιοµηχανικές εγκαταστάσεις

Σηµαντική βιοµηχανική εγκατάσταση στον παραλιακό χώρο είναι το εγκαταλελειµµένο συγκρότηµα χαρτοποιίας βόρεια των Ροβιών στις εκβολές του χειµάρρου Γεραννά. Πρόκειται για συγκρότηµα κτηρίων ορισµένα εκ των οποίων αποτελούν αξιόλογες κατασκευές και δείγµατα βιοµηχανικής αρχιτεκτονικής της εποχής.

Σε γειτνίαση µε το συγκρότηµα αυτό βρίσκεται και το εργοστάσιο χαρτοποιίας, σηµαντικό και αυτό κτίριο που εντάσσεται πλέον στη λειτουργία του ελαιουργείου του αγροτικού συνεταιρισµού Ροβιές.

Οι εγκαταστάσεις που έχουν αδειοδοτηθεί και λειτουργούν στην περιοχή µελέτης αναγράφονται στον πίνακα Α.3.3.4.1.3 της ∆/νσης Ανάπτυξης της Π.Ε. Εύβοιας.

Πίνακας Α.3.3.4.1.3: ∆.Ε. Ελυµνίων – Αδειοδοτούµενες βιοµηχανικές εγκαταστάσεις

Α/Α ΕΠΩΝΥΜΙΑ ∆ΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

1 ΚΟΥΝΟΥΒΕΛΗΣ ΑΠ.& Γ.Ο.Ε. Ελαιοτριβείο Κεχριές

2 ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ελαιοτριβείο ∆άφνη

3 Χατζηκωνσταντίνου Ανδρέας

Κυλινδρόµυλοι - αλευρόµυλοι

Κεχριές

4 ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ Ελαιοτριβείο Λίµνη

5 Νίκανδρος Νικ. & Σουλτάτη Μ. Ο.Ε. Ελαιοτριβείο Κεχριές

6 ΓΕΩΡΓΙΟΥ ∆ΗΜΗΤΡ. Ελαιοτριβείο Λίµνη 7 ΡΙΤΣΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Ρητίνες Λίµνη

8 ΛΟΥΚΑ∆ΑΚΗΣ Β. - ΣΙΛΛΕΛΗΣ & ΣΙΑ Ο.Ε. Σπαστηροτριβείο Ροβιές

9 ΓΕΝΙΚΗ ΧΑΡΤΟΥ ΑΒΕΕ Χάρτου Ροβιές 10 ΚΑΨΑΛΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ξυλουργείο Κεχριές 11 ΚΕΡΗ ∆ΑΥΙ∆ Ξυλουργείο Ροβιές 12 ΤΣΑΠΕΤΗΣ ∆ΗΜΗΤΡΙΟΣ Ξυλουργείο Ροβιές

13 ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ Μεταλλικές Κατασκευές (Fe) Λίµνη

14 ΓΑΡΥΦΑΛΛΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Βαρέλια Λίµνη

15 ΚΑΤΟΥΝΗΣ ΜΙΧΑΗΛ Μεταλλικές Κατασκευές Λίµνη 16 ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ξυλουργείο Λίµνη 17 ΚΑΒΟΥΡΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Έπιπλα Λίµνη 18 ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ ∆ΑΥΙ∆ Ξυλουργείο Λίµνη 19 ΣΙ∆ΕΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ξυλουργείο Ροβιές 20 ΚΑΛΥΒΙΩΤΗΣ ∆ΑΥΙ∆ Ξυλουργείο Ροβιές

21 ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΡΟΒΙΩΝ Ελαιοτριβείο Ροβιές

22 ΚΟΡΕΛΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ Ξυλουργείο Λίµνη 23 ΚΙΣΚΟΥΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Μάρµαρα Ροβιές

24 ΣΤΕΡΓΙΟΥ Μ-ΚΑΛΛΙΤΣΗΣ ΓΡ. Ξυλουργείο Λίµνη

25 Βασιλείου Μαρία Ξυλουργείο Κεχριές

26 ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΡΟΒΙΩΝ ∆ιατροφής

Ροβιές 27 ΨΑΡΡΟΣ ∆ΑΥΙ∆ Μεταλλικές Κατασκευές ΜΟΥΡΤΙΑ

28 ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ∆ΗΜ. -ΣΤΑΜ.∆ΗΜΑ Πλάκες Σχιστήριο ∆άφνη

29 Ζώτος Ιωάννης & Υιος Ο.Ε. Μεταλλικές Κατασκευές Λίµνη

30 Κυριάννης Γρηγόριος Ξυλουργείο Καστρια 31 Βασιλείου Χρήστος Ξυλουργείο Λίµνη 32 ΚΥΡΙΑΝΗΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ Ξυλουργείο Λίµνη 33 Γεωργίου Μιχαήλ Μεταλλικές Κατασκευές Ροβιές 34 ΞΥΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Πετρέλαιο Σπιάδα 35 Μπέλλος Ιωάννης Μεταλλικές Κατασκευές Fe - Λίµνη

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 99

Al

36 ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΡΟΒΙΩΝ Τυποποίηση Ροβιές

37 Αναστασίου Κυριάκος Ξυλουργείο Ροβιές 38 Κέρης Θεόδωρος Ξυλουργείο Ροβιές 39 Βασιλείου Χρήστος Ξυλουργείο ∆άφνη

40 ∆ηµητρίου Αφοι - Θ. Κρασσά Ο.Ε. Ξυλουργείο ∆άφνη (Κεχριές)

41 Γερογιάννης Γεώργιος Συσκευασία Μέλιτος ∆άφνη 42 Ρωτούς Θεόφιλος Οδοντοτεχνικό εργαστήριο Λίµνη 43 Λειβαδίτη Σταµούλα Στεγνοκαθαριστήριο Λίµνη

Πηγή: ∆/νση Ανάπτυξης της Π.Ε. Εύβοιας

Από τον πίνακα Ι µπορούν να αναφερθούν οι µοναδικές τέσσερις εγκαταστάσεις µεσαίας κλίµακας: τυποποίησης προιόντων ελιάς, κυλινδρόµυλος και επεξεργασίας ρητινών και χάρτου, καθώς και 6 ελαιπτριβεία, 6 εγκαταστάσεις µεταλλικών κατασκευών και 17 ξυλουργία. Οι εγκαταστάσεις αυτές βρίσκονται εντός ή εκτός των οικισµών και έχουν αναγνωριστεί στους χάρτες χρήσεων της µελέτης νε το γενικό χαρακτηρισµό χρήσεις.

Τουρισµός

Οι υπηρεσίες τουρισµού και αναψυχής συγκεντρώνονται σε µεγάλο βαθµό στους παραλιακούς οικισµούς αλλά κατά µήκος του παραλιακού οδικού άξονα. Τα περισσότερα καταλύµατα βρίσκονται εντός των ορίων οικισµών ή των συνεκτικών συγκεντρώσεων.

Στη Λίµνη, Ροβιές και Σηπιάδα εντοπίζεται ο µεγαλύτερος αριθµός καταλυµάτων αντίστοιχου δυναµικού τόσο στη Λίµνη όσο και στις Ροβιές, καθιστώντας τις Ροβιές οικισµό µε την µεγαλύτερη αναλογία καταλυµάτων ως προς τον πληθυσµό. Την τελευταία περίοδο παρουσιάζεται η τάση δηµιουργίας µονάδων µεσαίου µεγέθους και σε περιοχές εκτός οικισµών που προσελκύουν και ανάπτυξη παραθεριστικών κατοικιών. Αυτές εντοπίζονται στην είσοδο της Λίµνης βορείως του οικισµού στην περιοχή Γόβι όπου διέρχεται η επαρχιακή οδός και το Αχλαδόρεµα καθώς και στο βόρειο παραλιακό άκρο της ∆.Ε, στην περιοχή Όρµου Καµίνι στην παραλιακή ζώνη της περιοχής «κτήµατος Παπαδόπουλου».

Στην ενδοχώρα δεν απαντώνται σηµαντικές σε µέγεθος και αριθµό τουριστικές µονάδες µε εξαίρεση µια µονάδα στην ∆άµια και ένα µικρό αριθµό ενοικιαζόµενων δωµατίων στις Κεχριές.

Στην Σηπειάδα παρά τις εκβολές του ρέµατος Σηπιά, βρίσκεται το ∆ηµοτικό Camping που περιλαµβάνει σχεδόν µόνιµες ιδιοκατασκευές καταλυµάτων σε µορφή µόνιµης κατοίκισης.

Παραθεριστική κατοικία

Στο σύνολο της περιοχής εκτός οικισµών δεν έχει αναπτυχθεί παραθεριστική κατοικία οργανωµένης µορφής ή ως αποτέλεσµα εµπορικής δραστηριότητας. Η παραθεριστική κατοικία αναπτύσσεται στην µορφή εξοχικών µονοκατοικιών µε την µορφή αυτοστέγασης σε οικόπεδα που βρίσκονται στην περίµετρο των παραλιακών οικισµών.

Με βάση τα στοιχεία αρχείου του ΥΠΕΚΑ και τις σχετικές Υπ. Αποφάσεις για την κατ’αρχήν χωροθέτηση οικοδοµικών συνεταιρισµών και ΠΕΡΠΟ, στην περιοχή έχουν καταγραφεί οι περιοχές στις οποίες µπορεί να δηµιουργηθούν οργανωµένες οικιστικές περιοχές β΄κατοικίας. Αυτές, αν και τυπικά δεν αποτελούν στοιχεία υφιστάµενης κατάστασης, απεικονίζονται στον χάρτη χρήσεων γης ώστε να είναι δυνατή η συνολική διάρθρωση του χώρου σε σχέση και µε το υφιστάµενο οικιστικό δίκτυο και τα δίκτυα υποδοµής.

Θα πρέπει να σηµειωθεί ότι οι περισσότερες από αυτές τις περιοχές βρίσκονται σε αρχικά στάδια πραγµατοποίησης ώστε να µην είναι προβλέψιµο το χρονοδιάγραµµα πραγµατοποίησης της ανάπτυξης των αναγκαίων έργων υποδοµής και ανέγερσης των κτηρίων.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 100

Στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζονται οι περιοχές αυτές και τα χαρακτηριστικά τους:

Πίνακας Α.3.3.4.1.4: ∆.Ε. Ελυµνίων – Αιτήµατα ιδιωτών για πολεοδόµηση των εκτάσεών τους µε τις διαδικασίες του ν. 2508/97 (ιδιωτικές πολεοδοµήσεις.

Α/Α ΕΠΩΝΥΜΙΑ ΧΩΡΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΜΒΑ∆ΟΝ ΕΚΤΑΣΗΣ ΣΤΑ∆ΙΟ ΕΓΚΡΙΣΗΣ

1 ΕΝΩΣΗ ∆ΙΚΑΣΤΩΝ -

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΝ Τ.Κ. ΡΟΒΙΩΝ 107,8 στρ.

Εχει αποσταλεί στο Σ.τ.Ε το σχέδιο Προεδρικού

διατάγµατος για την εγκριση της Π.Μ

2 ΕΝΩΣΗ ∆ΙΚΑΣΤΩΝ -

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΝ Τ.Κ. ΡΟΒΙΩΝ 274,00 στρ.

Έχει χορηγηθεί βεβαίωση του άρθρου 24 του ν. 2508/97. Εχει κατατεθεί πολεοδοµική µελέτη και έχει εγκριθεί

η µελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.

3 ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ∆ΕΚΕ Τ.Κ. ΡΟΒΙΩΝ 102,00 στρ Εχει εγκριθεί η

Πολ.Μελέτη Φ.Ε.Κ 139/ΑΑΠΘ/2008

4 ΘΡΑΨΕΡΗ Τ.Κ. ΡΟΒΙΩΝ 227 στρ. Εχει εγκριθεί η

Πολ.Μελέτη Φ.Ε.Κ 195/∆/2004

5 ΓΑΛΑΖΙΑ ΑΚΤΗ Τ.Κ. ΡΟΒΙΩΝ 3306

Η έκταση είναι εκτός ΠΕΡΠΟ .Εχει

καταγραφεί ως δασική έκταση

6 ΟΙΚΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

ΧΡΟΝΙΑ ∆.Κ. ΛΙΜΝΗΣ 137 στρ. ∆εν βρέθηκαν άλλα στοιχεία στο αρχείο

µας

Πηγή: ∆/νση Πολεοδοµικού Σχεδιασµού, ΥΠΕΚΑ

Α.3.3.4.2. Συγκρούσεις χρήσεων γης στον εξωαστικό χώρο

Οι συγκρούσεις µπορούν να εντοπιστούν σε δυο επίπεδα:

• Συγκρούσεις χωρικής ανάπτυξης που αφορούν στο αναπτυξιακό πρότυπο της περιοχής και τις επιπτώσεις του στο χώρο.

• Συγκρούσεις σε µικρότερη κλίµακα του χώρου που αφορούν σε αλλαγές χρήσεων κυρίως αγροτικών που αντικαθίστανται µε οικιστική ανάπτυξη που κυρίως αφορά τον τουρισµό και την παραθεριστική κατοικία.

Στο πρώτο επίπεδο για την περιοχή του ιστορικού για την περιοχή ιστορικού ∆ήµου Λίµνης σχετική σύγκρουση χρήσεων προκαλούν οι εγκαταστάσεις µεταλλευτικών εκµεταλλεύσεων και άλλων βιοµηχανιών κλίµακας που ήκµασαν σε ορισµένες περιόδους και ακολούθησαν φθίνουσα πορεία µέχρι τη δεκαετία του ’70. Τεκµαίρεται ότι για τη ∆.Ε. Ελυµνίων το πρότυπο αυτό έχει οριστικά εγκαταλειφθεί ωστόσο οι εναποµείνασες εγκαταλελειµµένες εγκαταστάσεις και χώροι εξόρυξης αποτελούν στοιχεία βλάβης στο τοπίο, σε σηµειακό ωστόσο επίπεδο, ειδικότερα στις παραλιακές περιοχές. Το νέο πρότυπο που φαίνεται να αναδύεται στην περιοχή στην κατεύθυνση τουρισµού αναψυχής και παραθεριστικής κατοίκησης δεν είναι συµβατό µε τα στοιχεία αυτά που σε µικρή έκταση και αριθµό προσδίδουν µια εικόνα εγκατάλειψης.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 101

∆είγµατα αλλαγής χρήσης µε επανάχρηση των αξιόλογων κτιριακών υποδοµών ιστορικής βιοµηχανικής αρχιτεκτονικής και τεχνολογίας υπάρχουν ήδη όπως το χαρακτηριστικό ξενοδοχειακό συγκρότηµα Kaminos Resort στα Κατούνια Λίµνης.

Στην µικρότερη κλίµακα του χώρου παρουσιάζονται συγκρούσεις, που οφείλονται στην αστική διάχυση στον εκτός οικισµών χώρο και ιδιαίτερα στην άµεση παραλιακή περιοχή. Αν και ο αριθµός των ασύµβατων χρήσεων και βλαπτικών για το τοπίο κτιρίων και εγκαταστάσεων είναι µικρός, οι τάσεις αλλά και παραδείγµατα από άλλες περιοχές αναδεικνύουν τους κινδύνους από πιέσεις οικιστικής ανάπτυξης χωρίς σχδιασµό που θα αλλοιώσει µελλοντικά το τοπίο του παράκτιο χώρου. Με βάση τις παρατηρήσεις της υφιστάµενης κατάστασης και τις τάσεις που διαφαίνονται η περιοχή των Ροβιών προβλέπεται να είναι η πιο ευάλωτη σ’αυτήν την εκδοχή, χωρίς να αποκλείονται και ορισµένες περιοχές περιµετρικά του οικισµού της Λίµνης.

Σύγκρουση χρήσεων και δραστηριοτήτων επισηµαίνεται επίσης στις δραστηριότητες κυρίως µεταποίησης αγροτικών προϊόντων και κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων. Είναι απόλυτα προβλέψιµο ότι ο πρωτογενής τοµέας θα πρέπει να ενισχυθεί ως βασικός παράγων στο πρότυπο ανάπτυξης της ∆.Ε. Ωστόσο, περιοχές που προορίζονται για τουρισµό και αναψυχή θα πρέπει να προστατευθούν από τη διάχυση οχλούσών εγκαταστάσεων που όµως είναι απαραίτητες ως υποδοµές για την ανάπτυξη του πρωτογενούς τοµέα και κυρίως του εµπορίου στην ευρύτερη περιοχή.

Α.3.3.5. Θεσµικό Πλαίσιο

Στο κεφάλαιο αυτό αναφέρονται ρυθµίσεις κανονιστικού περιεχοµένου, καθώς και ορισµένα θέµατα τρέχοντος χωροταξικού σχεδιασµού που ενδεχοµένως θα έχουν επίπτωση στα υπόλοιπα στάδια της µελέτης.

Επίσης αναφέρονται και σχετικά νοµοθετήµατα που εµπλέκονται µε τον καθ’αυτό χωροταξικό σχεδιασµό, είτε έχουν άµεση επίπτωση στο χώρο, είτε στις διαδικασίες ρύθµισής του

Α.3.3.5.1. Ο Ν. 2742 – Χωροταξικός Σχεδιασµός

Ο Ν. 2742 / 99 θεσπίζει γενικές αρχές και στόχους χωροταξικού σχεδιασµού της χώρας, ορίζει τα όργανα και τις διαδικασίες θέσπισης επί µέρους νοµοθετηµάτων που αποτελούν τα λεγόµενα «Πλαίσια» Χωροταξικού Σχεδιασµού αλλά και ορισµένους µηχανισµούς για την εφαρµογή συγκεκριµένων χωροταξικών παρεµβάσεων, που συνδυάζονται και µε χρηµατοδοτικούς µηχανισµούς.

Η σύνδεση του ΓΠΣ µε τον Ν. 2742 γίνεται ρητά µε το Άρθρο 9 «Συνέπειες της έγκρισης των Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΠΠΧΣΑΑ)», όπου το ΓΠΣ οφείλει να εναρµονίζεται προς τις επιλογές ή κατευθύνσεις του εγκεκριµένων Περιφερειακών Πλαισίων.

Το Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας (Π.Π.Χ.Σ.Α.Α. – ΦΕΚ 1469 Β/09.10.2003)

Το ισχύον θεσµικό πλαίσιο για την περιοχή διέπεται από τις προβλέψεις, περιορισµούς και κατευθύνσεις του Περιφερειακού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΠΠΧΣΑΑ) Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας όπως γενικά αναφέρεται ως το Χωροταξικό της Περιφέρειας.

Την περίοδο αυτή τα Χωροταξικά Πλαίσια των 12 Περιφερειών πλην της Αττικής βρίσκονται σε διαδικασία αναθεώρησης. Ωστόσο, οι παρακάτω αναφορές, αφορούν το ισχύον καθεστώς του 2003.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 102

Εστιάζοντας στην περιοχή µελέτης εντοπίζονται οι εξής εξειδικευµένες παρατηρήσεις:

Όσον αφορά την κατοίκηση και τις οικιστικές πιέσεις τα βασικότερα προβλήµατα εντοπίζονται στις παραλιακές περιοχές της Περιφέρειας µε έξαρση στον Ευβοϊκό και Μαλιακό κόλπο, λόγω συσσώρευσης εποχικού παραθεριστικού πληθυσµού.

Σε σχέση µε την απασχόληση η Περιφέρεια στο σύνολο της εµφανίζει υψηλά ποσοστά ανεργίας. Το φαινόµενο αυτό παρουσιάζεται έντονα στην Εύβοια, γεγονός που οφείλεται σε µια σειρά αρνητικών παραγόντων που εκδηλώθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όπως η ύφεση της εξορυκτικής δραστηριότητας, που παραδοσιακά αναπτύχθηκε στην περιοχή Λίµνης – Μαντουδίου. Όπως αναφέρεται στο Πλαίσιο το δίπολο Μαντούδι – Λίµνη αποτελεί ‘ειδικευµένο δίπολο στην εξορυκτική βιοµηχανία και τη µεταλλουργία, µε δυνατότητες ένταξης σε αστική τροχιά µέσω ευρύτερων δικτυώσεων µε ανώτερα αστικά κέντρα’.

Οι περιοχές λατοµικού/µεταλλευτικού ενδιαφέροντος στις οποίες εντάσσεται το δίκτυο Λίµνη – Μαντούδι, όπως αναφέρεται στο ΠΠΧΣΣΑ, αποτελούν ζώνες που έχει προτεραιότητα η συγκεκριµένη δραστηριότητα σύµφωνα µε το συνολικό πρότυπο χωρικής ανάπτυξης της Περιφέρειας.

Ως διαπεριφερειακής εµβέλειας πόλη – πόλος για την Εύβοια ορίζεται η Χαλκίδα, ενώ το οικιστικό δίκτυο Λίµνη – Μαντούδι κατατάσσεται στις µικρές πόλεις 10.000 έως 20.000 κατ./3ο επίπεδο προγραµµατισµού.

Οι κατευθύνσεις που δίνονται για το δίκτυο Λίµνη – Μαντούδι είναι εξής:

‘Η συµπληρωµατική δικτυακή λειτουργία των δυο, µε αστική παράδοση λόγω της µακράς βιοµηχανικής/εξορυκτικής δραστηριότητας αυτών κέντρων, προτείνεται να ενισχυθεί ώστε να µεγεθυνθεί η τοπική υποδοµή για να προωθήσει εξειδικευµένες παρεµβάσεις που θα αξιοποιήσει την εµπειρία του σχολάζοντος από τη διαρκούσα βιοµηχανική κρίσης ανθρώπινου δυναµικού. Η ανάπτυξη του τουρισµού όλων των τύπων επιδιώκεται ιδιαιτέρως’.

‘Στόχος για αυτή την περιοχή είναι η αστική τόνωση για ανάταξη της ύφεσης της δραστηριότητας της εξορυκτικής βιοµηχανίας που παρατηρείται στην περιοχή (αναπτυξιακή υστέρηση)’.

Κρίσιµο θέµα σε σχέση µε το περιβάλλον αποτελεί η ορθή αξιοποίηση, εκµετάλλευση και αποκατάσταση των εξορυκτικών περιοχών. Η περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τα µεταλλεία αφορούν τόσο το τοπίο όσο και τους οικισµούς στην παραλιακή περιοχή.

Σε σχέση µε την τουριστική αξιοποίηση της ∆.Ε. Ελυµνίων προτείνεται η ανάπτυξη εναλλακτικών µορφών τουρισµού µε ήπιες τουριστικές εγκαταστάσεις αγροτουρισµού, οικοτουρισµού, κ.ά.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 103

Εικόνα Α.3.3.5.5.2.1: Απόσπασµα από το Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας

Πηγή: ΠΠΧΣΑΑ Στερεάς Ελλάδας

Α.3.3.5.2. Ο Υπερκείµενος Χωροταξικός Σχεδιασµός σε επίπεδο χώρας

Την περίοδο αυτή έχουν δηµοσιευτεί πέντε θεσµικά κείµενα:

• Το Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης (Γ.Π. / γνωστό ως Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο) (Απόφαση 6876/4871/08, ΦΕΚ 128/Α/3.7.2008).

• Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισµό (Ε.Π. Τουρισµού) (Απόφαση 24208/09, ΦΕΚ 1138/Β/11.06.2009).

• Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιµες Πηγές Ενέργειας (Ε.Π.Α.Π.Ε.) (Απόφαση 49828/08, ΦΕΚ 2464/Β/3.12.2008).

• Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τη Βιοµηχανία (Ε.Π. Βιοµηχανίας) (Απόφαση 11508/09, ΦΕΚ 151/ΑΑΠ/13.04.2009).

• Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες (Απόφαση 31722/11, ΦΕΚ 2505/Β/04.11.2011)

Επίσης, είναι υπό οιονεί διαβούλευση το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Παράκτιο Χώρο και τα Νησιά. Αν και η έγκριση και θεσµοθέτηση αυτού του Πλαισίου εκκρεµεί, αποτελεί χρήσιµο συµβουλευτικό κείµενο που εκφράζει την επίκαιρη αντίληψη πολιτικής για τον παράκτιο και νησιωτικό χώρο.

Α.3.3.5.2.1. Το Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης Το Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης (Απόφαση 6876/4871/08, ΦΕΚ 128/Α/3.7.2008) αναφέρεται σε γενικές κατευθύνσεις για το χωροταξικό σχεδιασµό της χώρας στο πλαίσιο της ένταξης στο διεθνές περιβάλλον και καθορίζει τους

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 104

άξονες ανάπτυξης της χώρας, τη διάρθρωση του οικιστικού δικτύου, τις υποδοµές µεταφορών και ενέργειας, τη χωρική διάρθρωση των παραγωγικών τοµέων και την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι πλέον θεσµοθετείται η τυπολογική διάκριση του χώρου σε ορεινό, νησιωτικό, αγροτικό και παραµεθόριο. Τέλος, προτείνονται γενικές κατευθύνσεις για την προσαρµογή του θεσµικού πλαισίου ξεκινώντας από τα Περιφερειακά Πλαίσια και εµβαθύνοντας στην υποκείµενη χωροταξική και πολεοδοµική νοµοθεσία η οποία και θα πρέπει να εναρµονιστεί µε τις γενικές επιταγές και κατευθύνσεις.

Σε σχέση µε την περιοχή µελέτης αναφέρονται τα εξής:

Η Εύβοια εντάσσεται στον ευρύτερο ηπειρωτικό χώρο όπου ‘το διαµορφούµενο δίκτυο αστικών πόλων εντάσσεται σε ένα πλέγµα αξόνων ανάπτυξης, που συναρθρώνεται µε τα λοιπά οικιστικά κέντρα, τους µικρότερους οικισµούς και τις περιοχές ανάπτυξης παραγωγικών, οικονοµικών και διοικητικών δραστηριοτήτων και υπηρεσιών’.

Όπως αναφέρεται στο άρθρο 5 σηµαντική είναι ‘η ολοκλήρωση του ανατολικού χερσαίου άξονα, που αναπτύσσεται κατά µήκος του ΠΑΘΕ και συµπεριλαµβάνει την Εύβοια και τα πλησίον νησιά (Σποράδες και τα πλησίον της Αττικής νησιά). Η ολοκλήρωσή του αναµένεται να ενισχύει το σύνολο σχεδόν των αξόνων ανάπτυξης της χώρας µε τους οποίους συνδέεται λειτουργικά. Συνδέεται άµεσα και έµµεσα (µέσω της Εγνατίας Οδού) µε το σύνολο των χερσαίων πυλών εισόδου / εξόδου της χώρας, καθώς και µε διεθνείς θαλάσσιους άξονες’.

Για τους βασικούς οδικούς άξονες στο άρθρο 6 του Γενικού Πλαισίου προβλέπεται πύκνωση του οδικού δικτύου, µε την αναβάθµιση σε υποδοµές και υπηρεσίες, οδικών αξόνων, που σε σχέση µε την Εύβοια είναι εξής:

− Σχηµατάρι – Χαλκίδα – λιµένας Κύµης

− Χαλκίδα – Ψαχνά – Ιστιαία – Αιδηψός και Χαλκίδα – Αλιβέρι – Κάρυστος

Σχετικά µε τη στρατηγική για τις θαλάσσιες µεταφορές και τις λιµενικές εγκαταστάσεις, στο ίδιο άρθρο, προβλέπεται:

‘Ανάπτυξη λιµενικών υποδοµών που θα φιλοξενούν µε ασφάλεια και ποιότητα τα σύγχρονα πλωτά µέσα και τους επιβάτες τους (λιµενοβραχίονες, προβλήτες, αίθουσες επιβίβασης µε κλιµατισµό, χώροι υγιεινής κ.ά.). Οι λιµενικές υποδοµές και οι εγκαταστάσεις στη (νησιωτική) χώρα οφείλουν να ακολουθούν την κλίµακα και τη φυσιογνωµία της περιοχής, ιδιαίτερα σε περιοχές παραδοσιακών οικισµών. Σκόπιµο είναι να εξεταστεί, σε πολλές περιπτώσεις η δηµιουργία νέων ακτοπλοϊκών λιµένων σε απόσταση από τους παραδοσιακούς οικισµούς και η απόδοση των υφιστάµενων εγκαταστάσεων, σε συνδυασµό µε προγράµµατα ανάπλασης παραλιακών µετώπων, σε αλιευτικές ή/και τουριστικές χρήσεις’.

‘Επέκταση της δυνατότητας παροχής υπηρεσιών θαλάσσιου ταξί από πιστοποιηµένους κυβερνήτες και πλωτά µέσα’.

‘∆ιερεύνηση της δυνατότητας παροχής θαλάσσιας συγκοινωνίας σε αστικές περιοχές µε µεγάλο παραλιακό µέτωπο (Αττική, Θεσσαλονίκη κ.ά.)’.

‘Κατασκευή νέων ή αναβάθµιση υφιστάµενων, εξειδικευµένων και µη, λιµενικών υποδοµών που ενισχύουν (σε συνδυασµό µε εξειδικευµένες υπηρεσίες) την τουριστική ανάπτυξη της χώρας µέσω του κλάδου της κρουαζιέρας (κρουαζιερόπλοια, mega yacht κ.ά.)’.

Για τις εξειδικευµένες βιοµηχανικές λιµενικές εγκαταστάσεις (ναυπηγεία, διυλιστήρια, µεταλλεία κ.ά.), επισηµαίνεται η ανάγκη να ληφθεί ιδιαίτερη µέριµνα στις περιπτώσεις

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 105

εξωραϊσµού απαξιωµένων λιµενικών εγκαταστάσεων και της ευρύτερης περιοχής τους. Όπως συγκεκριµένα αναφέρεται ‘οι παλαιές λιµενικές εγκαταστάσεις και υποδοµές µπορεί να αποδοθούν σε πολιτιστικές ή τουριστικές χρήσεις, χωρίς ωστόσο να αποκλείεται και η επαναχρησιµοποίηση τους για άλλης µορφής λιµενικές υπηρεσίες εντάσεως κεφαλαίου’.

Για το θέµα της εκτός σχεδίου δόµησης το Γενικό Πλαίσιο στο άρθρο 12 Προϋποθέσεις – Μηχανισµοί Υλοποίησης καθορίζει και το ρόλο των ΓΠΣ/ ΣΧΟΟΑΠ γενικά, ώστε να αναλαµβάνουν µε το σχεδιασµό των προτάσεων «τη βαθµιαία υποκατάστασή της κατά προτεραιότητα στις κρίσιµες περιοχές του εξωαστικού χώρου, όπου ασκούνται και οι µεγαλύτερες πιέσεις (ευρύτερες αστικές, νησιωτικές, παράκτιες, τουριστικές περιοχές)».

Α.3.3.5.2.2. Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισµό (Ε.Π. Τουρισµού)8 Το ΕΠΧΣΑΑ για τον Τουρισµό (Απόφαση 24208/09, ΦΕΚ 1138/Β/11.06.2009) αποτελεί εισαγωγικό κείµενο για τις διαπιστώσεις στον τοµέα του Τουρισµού σε παγκόσµιο επίπεδο και σε σχέση µε τον εθνικό χώρο, τις τάσεις της τουριστικής αγοράς και των χαρακτηριστικών της ζήτησης και της προσφοράς τουριστικών καταλυµάτων, των συγκριτικών πλεονεκτηµάτων της χώρας καθώς και τις αδυναµίες των υποδοµών και τις αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η διαπίστωση ότι δεν υπάρχει συγκεκριµένη πολιτική για τον τοµέα σε επίπεδο Ε.Ε. στηρίζοντας επιπλέον την αναγκαιότητα υιοθέτησης ενός ολοκληρωµένου χωροταξικού σχεδιασµού για τον τοµέα του Τουρισµού στον εθνικό χώρο.

Το κυρίως κείµενο του Ε.Π. Τουρισµού µετά από τα αρχικά κεφάλαια που θέτουν το Σκοπό, Στόχους και Ορισµούς, επιχειρούν την Κατηγοριοποίηση του Εθνικού Χώρου ως υποδοχέα της δραστηριότητας του Τουρισµού και τη διατύπωση Κατευθύνσεων Χωρικής Οργάνωσης για κάθε κατηγορία χώρου.

Το Ε.Π. Τουρισµού αναφέρεται στις κατηγορίες των Ειδικών Μορφών Τουρισµού όπως αυτές έχουν διατυπωθεί και ορισθεί µέχρι ένα βαθµό από τις ισχύουσες διατάξεις χωρίς ωστόσο να έχουν κανένα ιδιαίτερο κανονιστικό πλαίσιο.

Στην συνέχεια το Ε.Π. Τουρισµού αναφέρεται στο σηµαντικό κεφάλαιο των υποδοµών µε κυριότερες τις ρυθµίσεις που αφορούν τα δίκτυα µεταφορών, αναδεικνύοντας στο εθνικό σύστηµα µεταφορών τις συγκεκριµένες απαιτήσεις και προτεραιότητες για τον τοµέα του τουρισµού. Στις λοιπές τεχνικές υποδοµές (ύδρευση – διαχείριση αποβλήτων - ενέργεια – τηλεπικοινωνίες) το Ε.Π. Τουρισµού δεν προσφέρει παρά γενικές κατευθύνσεις λίγο – πολύ ευρείας αποδοχής χωρίς ιδιαίτερους χωρικούς προσδιορισµούς.

Το Ε.Π. Τουρισµού, επίσης, αναφέρεται σε θέµατα επίλυσης συγκρούσεων µε άλλες χρήσεις γης. Εδώ έµµεσα αναδεικνύεται το πρόβληµα της «εκτός σχεδίου δόµησης» και της θεσµοθέτησης της προτεραιότητας του Τουρισµού έναντι κάθε άλλης µη συµβατής µε αυτήν τη δραστηριότητα και χρήσεις γης.

Σε γενικές γραµµές οι κατευθύνσεις του Ε.Π. Τουρισµού που περιγράφηκαν µέχρι το σηµείο αυτό αφορούν στοιχεία τουριστικής και χωροταξικής πολιτικής που συµπυκνώνουν εµπειρία προτάσεων της τελευταίας δεκαετίας από τον ΕΟΤ, το ΥΠΕΧΩ∆Ε και άλλους φορείς.

Καινοτόµο στοιχείο του Ε.Π. Τουρισµού, που αναφέρεται εδώ για λόγους πληρότητας της περιγραφής, είναι η πρόνοια στήριξης υποδοµών που αναφέρονται ως «Σύνθετες και 8 Το ΕΠΧΣΑΑ για τον Τουρισµό βρίσκεται την περίοδο αυτή σε διαδικασία αναθεώρησης µε σκοπό την εναρµόνιση µε διάφορα θέµατα µεταξύ των οποίων και µε το νέο Ν. 4002/2011 «Μέρος Β – Προώθηση Τουριστικών Επενδύσεων, Σύνθετα Τουριστικά Καταλύµατα και άλλες διατάξεις τουριστικής νοµοθεσίας» (ΦΕΚ 180/Α/22.8.2011). Η περιγραφή, λοιπόν, που ακολουθεί αφορά στο ισχύον Ε.Π. Τουρισµού.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 106

Ολοκληρωµένες Αναπτύξεις Τουριστικών Υποδοµών Σταθερού Παραθερισµού». Πρόκειται για οργανωµένες αναπτύξεις επιχειρηµατικού ενδιαφέροντος παραθεριστικής κατοικίας. Οι κανονιστικές ρυθµίσεις που ορίζει η Κ.Υ.Α. είναι γενικές και αναφέρονται µόνο σε ελάχιστες προϋποθέσεις που είναι ελάχιστη έκταση 150 στρ. και «κάλυψη εγκαταστάσεων» το 2% της έκτασης του γηπέδου χωρίς να διευκρινίζεται αν η κάλυψη είναι ο Συντελεστής ∆οµήσεως. Πρόκειται για συγκροτήµατα που προσοµοιάζουν µε πυκνές οικιστικές αναπτύξεις παραθεριστικής κατοικίας, δηλαδή για ένα πρότυπο εντατικής τουριστικής ανάπτυξης µεγάλης κλίµακας, που εκ πρώτης όψεως δεν αφορά το χωρικό πρότυπο τουριστικής ανάπτυξης της νήσου ή και το ενδιαφέρον από επιχειρήσεις αυτού του προσανατολισµού. Ωστόσο µε το νέο νοµικό καθεστώς για τον τουρισµό, αναπτύξεις αυτού του τύπου θα µπορούν να αδειοδοτούνται για τα µεγάλα νησιά.

Οι κατευθύνσεις του Ε.Π. για τον Τουρισµό και το ΓΠΣ της ∆.Ε. Ελυµνίων

Με το Άρθρο 4 «Κατηγοριοποίηση του Εθνικού Χώρου», η ∆.Ε. Ελυµνίων εντάσσεται στις «(Β) Αναπτυσσόµενες τουριστικά περιοχές» και χαρακτηρίζονται από τα εξής στοιχεία:

− Συγκέντρωση ιδιαίτερων χαρακτηριστικών φυσικού και πολιτισµικού περιβάλλοντος.

− Αξιόλογη κατά περίπτωση ανάπτυξη τουριστικών δραστηριοτήτων.

− Περιορισµένη αξιοποίηση πόρων που ενδιαφέρουν τον τουρισµό.

− ∆υνατότητα µεγαλύτερης διαφοροποίησης και εµπλουτισµού του τουριστικού προϊόντος σε σύγκριση µε τις ήδη αναπτυγµένες τουριστικά περιοχές.

− Ύπαρξη ή προγραµµατιζόµενη ανάπτυξη αποδεκτού επιπέδου υποδοµών.

Για την ολοκληρωµένη ένταξη του Ε.Π. Τουρισµού στο ΓΠΣ της ∆.Ε. Ελυµνίων αρµόζει και η αναφορά του Ειδικού Πλαισίου στις κατηγορίες:

«(Ε) Παράκτιες περιοχές και Νησιά»

Πρόκειται για τις περιοχές του ηπειρωτικού χώρου συµπεριλαµβανοµένης της νήσου Εύβοιας που αντιστοιχούν σε χερσαία ζώνη πλάτους 350 µέτρων από την γραµµή αιγιαλού και για το σύνολο της εδαφικής περιφέρειας των νήσων.

«(Ι) Αρχαιολογικοί χώροι και µνηµεία»

Περιλαµβάνονται οι οριοθετηµένοι κατά τις κείµενες διατάξεις αρχαιολογικοί χώροι και µνηµεία.

Ως προς τις ειδικές µορφές τουρισµού µε κάποιο µέτρο µεγεθών που αφορούν τις περιοχές της ∆.Ε. Ελυµνίων, κάποιες κατηγορίες µπορούν να ενταχθούν στο πρότυπο ανάπτυξης της περιοχής όπως ιεραρχικά αναφέρονται παρακάτω:

«(Γ) Θαλάσσιος Τουρισµός»

Ο θαλάσσιος τουρισµός προσδιορίζεται από τη δυνατότητα χρήσης ιδιόκτητων και εκµισθωµένων σκαφών αναψυχής διαφορετικών µεγεθών και εµβέλειας ταξιδίων, µε ή άνευ πληρώµατος και µε ποικίλους τρόπους κίνησης. Για την ανάπτυξή του επιβάλλεται:

• Η δηµιουργία ενός αριθµού κέντρων υποστήριξης έντεκα (11) ενοτήτων θαλάσσιου τουρισµού9, τα οποία θα διαθέτουν σύγχρονες υποδοµές ελλιµενισµού, ανεφοδιασµού και επισκευών και υπηρεσίες διοικητικής υποστήριξης για πρακτορεύσεις, ενοικιάσεις, αγοραπωλησίες, κ.λπ.

9 Η περιοχή εντάσσεται στην ενότητα θαλάσσιου τουρισµού. Ως κέντρο εξυπηρέτησης του συµπλέγµατος ορίζεται η Σκιάθος.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 107

• Η πύκνωση του δικτύου των τουριστικών λιµένων κατά τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η λειτουργική συνοχή του δικτύου κάθε επιµέρους ενότητας θαλάσσιου τουρισµού.

• Η βελτίωση των υποδοµών των σηµείων ελλιµενισµού (µαρίνες, αγκυροβόλια) και η εποχική αύξηση της χωρητικότητάς τους (ειδικά στο Ιόνιο, τις Κυκλάδες και τις Σποράδες).

• Η ανάπτυξη «πράσινων υποδοµών» (ενέργεια, διαχείριση απορριµµάτων κ.λπ.).

• Η ανάπτυξη και λειτουργία συστηµάτων ηλεκτρονικής ενηµέρωσης για διαθεσιµότητα θέσης, κόστος κ.λπ.

«(∆.1) Θρησκευτικός Τουρισµός»10

Για την ανάπτυξη του θρησκευτικού τουρισµού απαιτείται:

• Βελτίωση της προσβασιµότητάς τους καθώς και των µεταξύ των συνδέσεων.

• Προώθηση µέτρων εξωραϊσµού / αναβάθµισης των λατρευτικών χώρων, των συνοδών τους εγκαταστάσεων διηµέρευσης και διαµονής καθώς και του περιβάλλοντα χώρου τους.

• Στήριξη δράσεων που αφορούν στην οργάνωση σχετικών εκδηλώσεων.

«(Ζ) Τουρισµός φύσης»

Ο τουρισµός φύσης αναπτύσσεται στον ορεινό χώρο και σε ενδιαφέρουσες περιβαλλοντικά περιοχές (π.χ. περιοχές του δικτύου Φύση (NATURA) 2000, δάση).

• Η καθιέρωση ενός συστήµατος ιεράρχησης των περιβαλλοντικά ευαίσθητων περιοχών που µπορούν να αξιοποιηθούν τουριστικά µε κατά περίπτωση κριτήρια που θα αφορούν στις επιτρεπόµενες δραστηριότητες σε κάθε περιοχή.

• Η αξιοποίηση επιλεγµένων περιοχών προστασίας της φύσης ή του τοπίου (περιοχές ∆ικτύου Φύση (NATURA) 2000 και αξιόλογα καταγεγραµµένα φυσικά τοπία), ως πόλων ανάπτυξης, τοπικής ή ευρύτερης εµβέλειας, ενός ήπιου ρεύµατος τουρισµού φύσης.

• Η καθιέρωση τοπικών δικτύων, διαδροµών - µονοπατιών, πολυθεµατικού χαρακτήρα µε έµφαση στη φυσιολατρική διάσταση.

• Η σήµανση των διαδροµών σύµφωνα µε τις προδιαγραφές που ισχύουν στην ΕΕ και η έκδοση χαρτών ορεινής περιήγησης.

• Ο εµπλουτισµός των διαδροµών µε εναλλακτικές δραστηριότητες (πίστες mountain bike, ιππασία) και η ένταξη σε αυτές, όπου είναι δυνατόν, παραδοσιακών οικισµών µε υποδοµές εστίασης και αναψυχής.

• Η διατήρηση και ανάδειξη των στοιχείων του παραδοσιακού τρόπου ζωής.

• Η δηµιουργία υποδοµών παρατήρησης και ερµηνείας της φύσης (π.χ. παρατηρητήρια, κέντρα ενηµέρωσης επισκεπτών, µουσεία και ορειβατικά καταφύγια).

«(Ε.1.3) Καταδυτικός Τουρισµός»

Ο καταδυτικός τουρισµός προτείνεται να προωθηθεί για τον εµπλουτισµό του τουριστικού προϊόντος σε αναπτυσσόµενες και ανεπτυγµένες τουριστικά περιοχές µε

10 Στο σηµείο αυτό η περιοχή διαθέτει στοιχεία πόλους έλξης για τη δηµιουργία δικτύου προσκυνηµάτων µε κεντρικούς πόλους τη Μονή Γαλατάκη και τη Μονή Οσίου ∆αυίδ Γέροντος.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 108

την ανάπτυξη οργανωµένων θεµατικών καταδυτικών πάρκων. Τα καταδυτικά πάρκα είναι κατάλληλα προστατευόµενοι και διαχειριζόµενοι υποθαλάσσιοι βιότοποι. Η ανάπτυξή τους µπορεί να συνδυαστεί µε την ύπαρξη προστατευόµενων θαλάσσιων πάρκων και η λειτουργία τους τόσο µε τη διεξαγωγή επιστηµονικής έρευνας όσο και µε ήπιες µορφές αλιείας στην ευρύτερή τους περιοχή.

«(Θ) Άλλες ειδικές µορφές τουρισµού» που εµπλουτίζουν το τουριστικό προϊόν µιας περιοχής µπορεί να συνδέονται µε τοπικά χαρακτηριστικά και δραστηριότητες της κάθε περιοχής (βιοµηχανία, ενέργεια, αλιεία, κυνήγι, κ.α.). Στην περίπτωση της ∆.Ε. Ελυµνίων µπορούν να σχετίζονται µε τις ανενεργές εξορυκτικές εγκαταστάσεις και αξιοποίηση του ιδιόµορφου τοπίου και αποκατάσταση του για ορισµένη χρήση.

Εικόνα Α.3.3.5.5.2.1: Απόσπασµα από το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισµό

Πηγή: ΠΧΣΑΑ για τον Τουρισµό

Α.3.3.5.2.3. Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιµες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) (ΦΕΚ 2464/Β/3.12.2008)

Το Ειδικό Πλαίσιο (Ε.Π.) για τις Α.Π.Ε. είναι µια Κοινή Υπουργική Απόφαση (Κ.Υ.Α.) που θεσµοθετείται κατ’ επιταγήν του Άρθρου 7 του Ν. 2742/1999 που αφορά τα Ειδικά Πλαίσια Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΠΧΣΑΑ).

Η Κ.Υ.Α. στο εισαγωγικό του κείµενο αναφέρεται σε µια σειρά εκτιµήσεων για την ανάπτυξη των Α.Π.Ε. ως προτεραιότητα της Ε.Ε. και υποχρέωση της χώρας να τις αναπτύξει στο επίπεδο του 20% της συνολικής κατανάλωσης και 29% το 2020. Οι εγκαταστάσεις Α.Π.Ε. «µέχρι σήµερα έχουν αντιµετωπιστεί αποκλειστικά στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής αδειοδότησης» αναδεικνύοντας την ανάγκη µια ευρύτερης χωροταξικής θεώρησης στον εθνικό χώρο.

Αιολική ενέργεια-Αιολοκά Πάρκα

Το Ε.Π. των Α.Π.Ε. αναφέρεται εκτενώς στις αιολικές εγκαταστάσεις. Μετά τα πρώτα κεφάλαια που αφορούν ορισµούς και στόχους το Ε.Π. επιχειρεί τη διάκριση του εθνικού

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 109

χώρου σε σχέση µε το ειδικό θέµα σε Περιοχές Αιολικής Προτεραιότητας (Π.Α.Π.) και Περιοχές Αιολικής Καταλληλότητας (Π.Α.Κ.).

Στις Π.Α.Κ. συµπεριλαµβάνονται και οι ζώνες καταλληλότητας που θα προσδιοριστούν µε βάση τα κριτήρια του Ειδικού Πλαισίου από τα ΓΠΣ / ΣΧΟΟΑΠ. Ωστόσο µε νεότερη νοµοθετική ρύθµιση11 του ΥΠΕΚΑ ‘’εκτός περιοχών απολύτου προστασίας και αρχαιολογικών χώρων κατισχύουν οι γενικές προβλέψεις του Ειδκού Πλαισίου για τη χωροθέτηση των ΑΠΕ στα ΣΧΟΟΑΠ και ΓΠΣ‘’.

Σε συνέχεια το Ε.Π. προσδιορίζει «περιοχές αποκλεισµού και ζώνες ασυµβατότητας».

Οι κατευθύνσεις του Ε.Π. για τις Α.Π.Ε και το ΓΠΣ της ∆.Ε. Ελυµνίων

Αιολικά πάρκα

Σύµφωνα µε το Ειδικό πλαίσιο για τις ΑΠΕ η Εύβοια δεν εµπίπτει στην κατηγορία του νησιωτικού χώρου αλλά αποτελεί τµήµα του χερσαίου τµήµατος της χώρας. Η ∆.Ε. Ελυµνίων εντάσσεται στις περιοχές Αιολικής Καταλληλότητας. Για την ∆.Ε. Ελυµνίων ισχύει το ανώτατο όριο κατάληψης του χώρου κατά 5% της εδαφικής έκτασης που αντιστοιχεί στις 0,66 τοπικές ανεµογεννήτριες (Α/Γ) ανά 1000 στρέµµατα που αντιστοιχεί σε 106 µονάδες12. Σύµφωνα µε στοιχεία της ΡΑΕ για την φέρουσα κατάσταση των δηµοτικών διαµερισµάτων δεν έχουν υποβληθεί αιτήσεις για εγκατάσταση αιολικού πάρκου στην περιοχή. Οι περιοχές που παρουσιάζεται αυξηµένο αιολικό δυναµικό στην περιοχή είναι οι κορυφογραµµές Ξηρού Όρους και Καβαλάρη στα βόρεια και στο Καντήλι προς το νότο εκτός των ορίων της ∆.Ε. Μετριότερες επιδόσεις παρουσιάζονται στην ορεινή περιοχή που συνδέει αυτούς τους ορεινούς όγκους. Εικόνα Α.3.3.5.2.3.1: Χάρτης Αιολικού ∆υναµικού

Πηγή: ΚΑΠΕ

11 Ν. 3851/2010 (ΦΕΚ 85/Α/4.6.2010) «Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Αναναεώσιµων Πηγών Ενέργειας για την αντιµετώπιση της κλιµατικής αλλαγής και άλλες διατάξεις σε θέµατα αρµοδιότητας του ΥΠΕΚΑ». 12 Ο αριθµός αυτός µπορεί να αυξηθεί µέχρι και 50%µε απόφαση του ∆ηµοτικού Συµβουλίου του ∆ήµου.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 110

Κριτήρια χωροθέτησης εγκαταστάσεων εκµετάλλευσης ηλιακής ενέργειας (φωτοβολταϊκά)

Τα κριτήρια για τα φωτοβολταϊκά είναι απλούστερα από αυτά για τις αιολικά. Ορίζονται γενικά και ενδεικτικά οι περιοχές προτεραιότητας όπως οι άγονες ή αγροτικές που δεν είναι υψηλής παραγωγικότητας και ‘κατά προτίµηση’ αθέατες. Ενώ, ως ζώνες αποκλεισµού θεωρούνται:

• Τα κηρυγµένα διατηρητέα µνηµεία µείζονος σηµασίας (παρ.5ββ,άρθ.50 Ν.3028/2002)

• Οι περιοχές απολύτου προστασίας της φύσης και του τοπίου (άρθ. 19 παρ.1,2, 21 Ν.1650/86).

• Οι πυρήνες των Εθνικών ∆ρυµών, τα κηρυγµένα µνηµεία της φύσης και τα αισθητικά δάση.

• Οι οικότοποι προτεραιότητας περιοχών του καταλόγου ΦΥΣΗ 2000 (αποφ.2006/613/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 259 της 21.9.2006, σ.1).

• ∆άση και γεωργικές γη υψηλής παραγωγικότητας.

Α.3.3.5.2.4. Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τη Βιοµηχανία

Το Ειδικό Πλαίσιο (Ε.Π.) για τη Βιοµηχανία (Απόφαση 11508/09, ΦΕΚ 151/ΑΑΠ/13.04.2009) έχει ως στόχο την θεσµοθέτηση χωρικών κατευθύνσεων για τα υποκείµενα επίπεδα σχεδιασµού.

Το κείµενο επισηµαίνει τα βασικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον τοµέα αυτό υπό το πρίσµα των επιπτώσεών του στο χώρο. Ενδεικτικά και µεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής για την τοπική κλίµακα που αφορά τα ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ (παρ. 14):

«Σε τοπική κλίµακα, το µεταπολεµικό µοντέλο χωρικής οργάνωσης της βιοµηχανίας χαρακτηρίστηκε από την κυριαρχία της διάσπαρτης σηµειακής χωροθέτησης, τόσο στον αστικό όσο και στον εξωαστικό χώρο και την πολύ περιορισµένη ανάπτυξη της χωροθέτησης σε οργανωµένους υποδοχείς. Το γεγονός αυτό έχει οδηγήσει, µακροχρόνια, σε πολλαπλά προβλήµατα περιβαλλοντικού, πολεοδοµικού, αλλά και αναπτυξιακού χαρακτήρα. Σήµερα, η συγκριτική ανάλυση των διαφόρων καθεστώτων χωροθέτησης της βιοµηχανίας δείχνει ότι κατά κανόνα η διάσπαρτη χωροθέτηση παρουσιάζει άµεσα οικονοµικά πλεονεκτήµατα για τις µονάδες, που οφείλεται και στους ευνοϊκούς όρους διάσπαρτης χωροθέτησης (ιδίως στον εξωαστικό χώρο) και σε ορισµένες αδυναµίες των θεσµικών πλαισίων και των διαδικασιών υλοποίησης οργανωµένων υποδοχέων».

Στο Άρθρο 2 παρουσιάζεται µια σειρά ορισµών, όπου ο ορεινός χώρος ορίζεται υψοµετρικά άνω των 600 µέτρων και η κρίσιµη παραθαλάσσια ζώνη µέχρι τα 350 µέτρα από την γραµµή του αιγιαλού ή ελλείψει αυτού, της ακτογραµµής.

Στο κεφάλαιο Γ΄ αναπτύσσεται το Εθνικό πρότυπο χωρικής οργάνωσης της βιοµηχανίας, που περιλαµβάνει κατευθύνσεις για οµάδες κλάδων και µεγέθη, αλλά και εξειδικευµένα θέµατα όπως οι µονάδες που κατατάσσονται στις επικίνδυνες της Οδηγίας Σεβέζο ΙΙ.

Γενικά, γίνεται µια αντιστοίχηση τύπου βιοµηχανικής δραστηριότητας (µεταποίηση αγροτικών προϊόντων, µεταλλευτικές δραστηριότητες, εγκαταστάσεις υψηλής τεχνολογίας)

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 111

σε συσχέτιση µε τις εξαρτήσεις από το χώρο (εξόρυξη, θαλάσσιο µέτωπο, κλαδικές δικτυώσεις, αστικές συγκεντρώσεις).

Το κεφάλαιο ∆΄ αφορά στη δοµή, θεσµοθέτηση, χωροθέτηση οργανωµένων περιοχών και στα κριτήρια χωροθέτησής τους. Αν και δεν αποκλείονται σηµειακές χωροθετήσεις για τις µονάδες εκτός σχεδίου προτείνονται όροι δοµήσεως δυσµενέστεροι των ισχυόντων ως αντικίνητρο και προτρέπεται η επιλογή της εγκατάστασης σε οργανωµένες περιοχές.

Στο κεφάλαιο Ε΄ παρουσιάζεται ένα σύνολο κατευθύνσεων που αφορούν τις διάφορες περιπτώσεις σχεδιασµού και χωρικών πολιτικών που συσχετίζονται µε τον πολεοδοµικό σχεδιασµό (ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ).

Οι κατευθύνσεις του Ε.Π. για τη Βιοµηχανία και το ΓΠΣ της ∆.Ε. Ελυµνίων

Στο άρθρο 5 διατυπώνονται ‘Κατευθύνσεις κλαδικού και ειδικού χαρακτήρα για τη στρατηγική χωρική οργάνωση της βιοµηχανίας’, για ορισµένες κατηγορίες βιοµηχανικών δραστηριοτήτων (υποκλάδους ή µονάδες) ή για ζητήµατα ειδικού χαρακτήρα που συνδέονται µε τη χωρική οργάνωση της βιοµηχανίας, και απαιτούν εξειδικευµένη αντιµετώπιση από το χωρικό σχεδιασµό.

Συγκεκριµένα για τις «Κατηγορίες δραστηριοτήτων µε χωροθετική εξάρτηση από πρώτες ύλες προερχόµενες από εξόρυξη» αναφέρεται ότι

«Στις κατηγορίες αυτές εντάσσονται, σύµφωνα µε σχετική γνωµοδότηση των αρµόδιων υπηρεσιών του Υπουργείου Ανάπτυξης: − Εγκαταστάσεις πρωτογενούς επεξεργασίας ορυκτών πρώτων υλών (των λατοµικών ορυκτών συµπεριλαµβανοµένων) στις περιοχές εξόρυξής τους. − Μονάδες µεταποίησης χωροθετηµένες σε περιοχές εκµετάλλευσης ορυκτών πρώτων υλών, τις οποίες οι µονάδες αυτές καθετοποιούν».

Στο Παράρτηµα Ι του Πλαισίου για την Π.Ε. της Εύβοιας συγκεκριµένα αναφέρεται ότι παρουσιάζει υψηλή (3) προτεραιότητα άσκησης χωρικής πολιτικής για τη µεταποίηση. Σε σχέση µε τις κλαδικές προτεραιότητες για την περιοχή αναφέρει:

«Η υφιστάµενη κλαδική φυσιογνωµία του Νοµού (πόλος µε µητροπολιτικές δραστηριότητες και µε ευρύτερη ολοκλήρωση), ταυτόχρονα συνεκτική και διευρυµένη, δεν απαιτεί κάποια άλλη παρέµβαση πλην της στήριξης της διατήρησης αυτού του χαρακτήρα. Επίσης, η υψηλή παρουσία των κλάδων της εξόρυξης 13 (µεταλλούχα µεταλλεύµατα) στο κεντρικό τµήµα (Αρτάκη, ∆ίρφη κ.λπ.) και λιγότερο έντονα 14 (λοιπές εξορυκτικές και λατοµικές δραστηριότητες)(Μαντούδι−Λίµνη, Αλιβέρι, Κάρυστος, Κύµη) έχει προσελκύσει µονάδες των κλάδων 27 (βασική µεταλλουργία) και 26 (µη µεταλλικά ορυκτά/οικοδοµικά υλικά), που πρέπει να ληφθεί υπόψη από το σχεδιασµό, τόσο λόγω του ότι αντιπροσωπεύουν περιπτώσεις αναγκαστικής πρόσδεσης σε πρώτες ύλες, όσο και λόγω της σηµασίας τους για την εθνική οικονοµία. Σηµειώνεται, τέλος, η ειδίκευση στην ηλεκτροπαραγωγή (Αλιβέρι−θερµική, νότια Εύβοια υπό ανάπτυξη ζώνη αιολικών πάρκων) που µπορεί να δώσει δυνατότητα δηµιουργίας ορισµένων δορυφορικών µονάδων.

Η µεταποίηση κατά κύριο λόγω συγκεντρώνεται στη ζώνη της Χαλκίδας, όπου συναντώνται και σηµαντικές συγκρούσεις χρήσεων γης. Το ίδιο παρατηρείται, όπως αναφέρεται στο Πλαίσιο και «…στην Ν∆ παράκτια ζώνη και (µε βάση τις µελλοντικές προοπτικές τουριστικής ανάπτυξης) στις παράκτιες περιοχές της βόρειας Εύβοιας τίθεται ζήτηµα σύγκρουσης

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 112

χρήσεων γης µεταξύ των δύο δραστηριοτήτων. Στις περιοχές αυτές είναι αναγκαίος ο λεπτοµερής σχεδιασµός των χρήσεων»

Για τη σχέση Βιοµηχανίας και αγοράς εργασίας, προβλέπεται: «Πολιτική τύπου 5, µε επαγρύπνηση για ενδεχόµενες πιέσεις στις πολύ µεγάλες µονάδες που µπορούν να οδηγήσουν σε αισθητή απώλεια θέσεων εργασίας».

Α.3.3.5.2.5. Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες και τη στρατηγική µελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων αυτού

Το Ειδικό Πλαίσιο (Ε.Π.) για τις Υδατοκαλλιέργειες είναι µια Κοινή Υπουργική Απόφαση (Κ.Υ.Α.) που θεσµοθετείται κατ’ επιταγήν του Άρθρου 7 του Ν. 2742/1999 που αφορά τα Ειδικά Πλαίσια Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΠΧΣΑΑ).

Το Πλαίσιο αυτό έχει δηµοσιευθεί µε την Απόφαση 31722/11, (ΦΕΚ 2505/B/04.11.2011). Αφορά τις γενικές κατευθύνσεις, κανόνες και κριτήρια για τη χωρική διάρθρωση, οργάνωση και ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών στον ελληνικό χώρο και των αναγκαίων υποδοµών.

Στο Πλαίσιο καθορίζονται Περιοχές Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΑΥ), θαλάσσιες δηλαδή περιοχές που πληρούν συγκεκριµένα χαρακτηριστικά για την εγκατάσταση και την ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών. Εντός των ΠΑΥ χωροθετούνται µονάδες, είτε οργανωµένες µε φορέα διαχείρισης, Περιοχές Όργανωµένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ), είτε µε τη µορφή άτυπων συγκεντρώσεων, Περιοχές Άτυπης Συγκέντρωσης Μονάδων (ΠΣΑΜ).

Στο άρθρο 5 του Πλαισίου οι ΠΑΥ διακρίνονται σε πέντε κατηγορίες, αναλόγως των χωροταξικών, περιβαλλοντικών και αναπτυξιακών τους χαρακτηριστικών:

Περιοχές Α: Περιοχές ιδιαίτερα αναπτυγµένες

Περιοχές Β: Περιοχές µε σηµαντικά περιθώρια περαιτέρω ανάπτυξης των θαλάσσιων υδατοκαλλιεργειώγ)

Περιοχές Γ. ∆υσπρόσιτες περιοχές µε σηµαντικές δυνατότητες ανάπτυξης των θαλάσσιων υδατοκαλλιεργειών

Περιοχές ∆. Περιοχές µε ιδιαίτερη ευαισθησία, ως προς το φυσικό περιβάλλον (περιοχές Natura κλπ.)

Περιοχές Ε. Περιοχές µε κατάλληλα χαρακτηριστικά, τα οποία ευνοούν την ανάπτυξη υδατοκαλλιεργειών, αλλά µε ιδιαιτερότητες, που δεν επιτρέπουν τη δηµιουργία συγκεντρώσεων και οργανωµένων ζωνών.

Οι κατευθύνσεις του Ε.Π. για τις Υδατοκαλλιέργειες και το ΓΠΣ της ∆.Ε. Ελυµνίων

Σύµφωνα µε το Πλαίσιο η περιοχή «Κανδήλι (Β. Ευβοικός)», που γειτνιάζει µε το νότιο όριο της ∆.Ε. Ελυµνίων, ανήκει στην «Κατηγορία Β - Περιοχές µε σηµαντικά περιθώρια περαιτέρω ανάπτυξης των θαλάσσιων υδατοκαλλιεργειώγ)».

«Πρόκειται για περιοχές στις οποίες, είτε υπάρχει ανάπτυξη της υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας, µε σχετικά όµως περιορισµένη συγκέντρωση µονάδων, αναλογικά µε τα χαρακτηριστικά τους, είτε υπάρχει αποσπασµατική ανάπτυξη, µε συνέπεια να έχουν σηµαντικά περιθώρια περαιτέρω ανάπτυξης. Στις περιοχές αυτές επιτρέπεται ο εκσυγχρονισµός, η επέκταση, η µετεγκατάσταση εντός της ίδιας ΠΑΥ. Και η ίδρυση νέων µονάδων που προέρχονται από συγκέντρωση ή διάσπαση υφιστάµενων µονάδων

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 113

εγκατεστηµένων εντός της ίδιας Π.Α.Υ., µε την προϋπόθεση να µην µεταβάλλονται η έκταση µίσθωσης και η δυναµικότητα των αρχικών µονάδων. Η εγκατάσταση νέων µονάδων, που δεν προέρχονται από συγχώνευση ή διάσπαση υφιστάµενων, επιτρέπεται µετά από έλεγχο της ποιότητας των νερών και των περιβαλλοντικών συνθηκών, που θα πραγµατοποιηθεί κατά την διαδικασία θεσµοθέτησης ΠΟΑΥ, σύµφωνα µε τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις περί σωρευτικών δράσεων ως προς τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τους περιορισµούς του παρόντος. Προωθείται κατά προτεραιότητα η ίδρυση ΠΟΑΥ».

Εικόνα Α.3.3.5.2.5.1: Απόσπασµα από το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες

Πηγή: ΠΧΣΑΑ για τις υδατοκαλλιέργειες

Α.3.3.5.2.6. Το Ειδικό Πλαίσιο για τον Παράκτιο Χώρο (Ε.Π. Παράκτιου Χώρου)

Το Ειδικό Πλαίσιο για τον Παράκτιο Χώρο και τα νησιά έχει ως στόχο τη θέσπιση κατευθύνσεων χωροταξικής οργάνωσης του παράκτιου χώρου και των νησιών, για την ολοκληρωµένη, ισόρροπη και βιώσιµη διαχείριση και ανάπτυξή του. Το ΕΠ Παράκτιου Χώρου ορίζει έννοιες όπως: Παράκτιος Χώρος (ή παράκτια περιοχή), Θαλάσσιο τµήµα του παράκτιου χώρου, Χερσαίο τµήµα του παράκτιου χώρου, Ολοκληρωµένη ∆ιαχείριση Παράκτιου Χώρου, Παράκτιο Οικοσύστηµα, Παράκτιο Σχέδιο ή Πρόγραµµα και Παράκτιοι ΟΤΑ.

Το θαλάσσιο τµήµα, του παράκτιου χώρου αποτελείται από τη ζώνη που ορίζεται από την ακτογραµµή και την ισοβαθή των 50 µέτρων. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, το πλάτος της δεν µπορεί να είναι µικρότερο των 200 µέτρων από την ακτογραµµή.

Το χερσαίο τµήµα, που κατά κανόνα αποτελεί υποσύνολο της εδαφικής περιφέρειας ενός ή περισσότερων παράκτιων Ο.Τ.Α., ξεκινά από την ακτογραµµή και εκτείνεται προς την ξηρά σε ζώνη πλάτους 100 µέτρων από την καθορισµένη γραµµή του αιγιαλού (ή το χειµέριο κύµα όπου αυτή δεν είναι καθορισµένη).

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 114

Οι περιοχές αυτές ορίζονται ενδεικτικά, οι δε κατευθύνσεις αφορούν στη διαχείριση του χώρου χωρίς το Ειδικό Πλαίσιο να επιβάλει κανονιστικούς όρους.

Κατευθύνσεις για την άσκηση διαφόρων οικονοµικών δραστηριοτήτων

• Άσκηση αγροτικών δραστηριοτήτων, µε αξιοποίηση και διαφύλαξη της γης υψηλής παραγωγικότητας και χρήση βιώσιµων πρακτικών που θα συνοδεύονται από µέτρα πρόληψης της ρύπανσης, προστασίας και διατήρησης των παράκτιων οικοσυστηµάτων και τοπίων.

• Χωροθέτηση και λειτουργία βιοµηχανικών εγκαταστάσεων µε βάση τις αρχές του Ειδικού Χωροταξικού Πλαίσίου για τη Βιοµηχανία µε εφαρµογή κατάλληλων µέτρων περιορισµού της ρύπανσης, διαφύλαξης των παράκτιων οικοσυστηµάτων και τοπίων και αποτροπής της πρόκλησης οχλήσεων σε γειτνιάζουσες χρήσεις και δραστηριότητες.

• Προστασία υφιστάµενων αλιευτικών πεδίων και περιοχών υδατοκαλλιέργειας από τα διάφορα αναπτυξιακά προγράµµατα και προστασία των θαλάσσιων φυσικών πόρων µε την προώθηση βιώσιµων µεθόδων υδατοκαλλιέργειας, ειδικότερα όσον αφορά τις εισροές (πχ, τροφές) και την επεξεργασία αποβλήτων των εν λόγω εγκαταστάσεων.

• Χωροθέτηση τουριστικών εγκαταστάσεων βάσει του Ειδικού Πλαισίου για τον Τουρισµό, προώθηση του βιώσιµου παράκτιου τουρισµού και προώθηση κατάλληλων µέτρων για τη ρύθµιση και την απαγόρευση δραστηριοτήτων κατ΄ εξοχήν µηχανοκίνητου αθλητισµού ή αναψυχής.

• Κατασκευή οδικών, λιµενικών και συναφών υποδοµών µε αποφυγή διατάραξης ζωνών ιδιαίτερης ευαισθησίας κοντά στην ακτογραµµή ιδιαίτερα από χερσαίες συγκοινωνιακές υποδοµές και µε επιβολή κατά τη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης των πιο πάνω έργων µέτρων µείωσης των αρνητικών συνεπειών στα παράκτια οικοσυστήµατα, τα τοπία και τους γεωµορφολογικούς σχηµατισµούς.

• Ιδιαίτερη µέριµνα για την εξόρυξη ορυκτών και µεταλλευµάτων, την παντός είδους αµµοληψία, και τη χρήση νερού για αφαλάτωση, κατά τη διαδικασία αδειοδότησής τους σύµφωνα µε τον νόµο.

Ζώνες διαχείρισης του παράκτιου χώρου

Ο παράκτιος χώρος διακρίνεται στις ακόλουθες τρεις (3) ζώνες: Κρίσιµη Ζώνη, ∆υναµική Ζώνη και Υπόλοιπη Παράκτια Ζώνη.

Κρίσιµη Ζώνη: Το τµήµα αυτό περιλαµβάνει θαλάσσιο και χερσαίο τµήµα. Το θαλάσσιο τµήµα της κρίσιµης ζώνης ταυτίζεται µε το θαλάσσιο τµήµα του παράκτιου χώρου. Το χερσαίο τµήµα της κρίσιµης ζώνης για τις εκτός εγκεκριµένων σχεδίων πόλεως και εκτός ορίων οικισµών προ του 1923 ή κάτω των 2000 κατοίκων περιοχές, ξεκινά από την ακτογραµµή και εκτείνεται προς την ξηρά σε ζώνη πλάτους 100 µέτρων από την καθορισµένη γραµµή του αιγιαλού (ή το χειµέριο κύµα όπου αυτή δεν είναι καθορισµένη).

∆υναµική ζώνη: Το τµήµα αυτό περιλαµβάνει θαλάσσιο και χερσαίο τµήµα. Το θαλάσσιο τµήµα της ∆υναµικής Ζώνης ξεκινά από το όριο της Κρίσιµης Ζώνης και εκτείνεται µέχρι την

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 115

ισοβαθή των 50 µέτρων. Σε κάθε περίπτωση το ακραίο προς την θάλασσα όριο της δεν µπορεί να απέχει λιγότερο των 200 µέτρων από την ακτογραµµή. Το χερσαίο τµήµα της ∆υναµικής Ζώνης, για τις εκτός εγκεκριµένων σχεδίων πόλεως και εκτός ορίων οικισµών προ του 1923 ή κάτω των 2000 κατοίκων περιοχές, ξεκινά από το ακραίο προς την ξηρά όριο της Κρίσιµης Ζώνης και εκτείνεται κατ΄ ελάχιστον σε ζώνη πλάτους 200 µέτρων από την καθορισµένη γραµµή του αιγιαλού (ή το χειµέριο κύµα όπου αυτή δεν είναι καθορισµένη).

Υπόλοιπη Παράκτια Ζώνη: Το τµήµα αυτό, επίσης, περιλαµβάνει θαλάσσιο και χερσαίο τµήµα. Το θαλάσσιο τµήµα της εν λόγω ζώνης εκτείνεται από το εξώτερο προς τη θάλασσα όριο της ∆υναµικής Ζώνης µέχρι το όριο των χωρικών υδάτων. Το χερσαίο τµήµα της ζώνης αυτής ταυτίζεται µε το τµήµα του χερσαίου παράκτιου χώρου που αποµένει µετά την αφαίρεση της Κρίσιµης και της ∆υναµικής Ζώνης.

Το άρθρο 11 παρουσιάζονται οι «Κατευθύνσεις Χωροταξικής Οργάνωσης για τις παράκτιες Οικιστικές περιοχές». Σύµφωνα µε αυτές στις παράκτιες οικιστικές περιοχές πρέπει να λαµβάνονται υπόψη και οι ακόλουθες κατευθύνσεις:

α) «Γενικά Πολεοδοµικά Σχέδια (Γ.Π.Σ.) / Σχέδια Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτών Πόλεων (Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π.) και άλλα σχέδια χρήσεων γης, καθώς και εγκρίσεις, επεκτάσεις και αναθεωρήσεις Πολεοδοµικών Μελετών και σχεδίων πόλεων που αφορούν παράκτιες περιοχές, οφείλουν να εναρµονίζονται προς τις κατευθύνσεις της παρούσας απόφασης και να αιτιολογούν ειδικότερα τις προτάσεις τους»

β) «Η πολεοδόµηση και η δόµηση παρακτίων οικιστικών περιοχών πρέπει να πραγµατοποιείται σύµφωνα µε κανόνες και πρότυπα που εξασφαλίζουν τη βιώσιµη ανάπτυξη των πιο πάνω περιοχών. Για το σκοπό αυτό, πρέπει να καταρτιστούν βασικά πρότυπα πολεοδόµησης και δόµησης για τις παράκτιες περιοχές, που θα εξασφαλίζουν ιδίως µειωµένη κατανάλωση ενέργειας και νερού, χρήση φιλικών προς το περιβάλλον υλικών και προστασία των οικοσυστηµάτων από κάθε µορφής ρύπανση».

γ) «Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να προωθηθούν Γ.Π.Σ. / Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π. κατά προτεραιότητα στις περιοχές όπου ασκούνται µεγαλύτερες πιέσεις, ώστε να επιτευχθεί περαιτέρω ο περιορισµός της εκτός σχεδίου δόµησης στις παράκτιες περιοχές, η οποία οδηγεί σε ανεξέλεγκτη διασπορά έργων και δραστηριοτήτων. Παράλληλα, πρέπει να εξασφαλίζεται επαρκής έλεγχος και αυστηρή εφαρµογή της περί αυθαιρέτων κτισµάτων νοµοθεσίας».

Α.3.3.5.3. Ο Ν. 2508 / 97 Βιώσιµη Οικιστική Ανάπτυξη

Πρόκειται για τροποποίηση και επέκταση του Ν.1337/83 βάσει του οποίου λειτούργησε η Επιχείρηση Πολεοδοµικής Ανασυγκρότησης της χώρας (ΕΠΑ) στην δεκαετία του ‘80 και µεγάλο µέρος της δεκαετίας του ‘90. Οι έννοιες ΣΧΟΟΑΠ και ΓΠΣ σχεδόν ταυτίζονται ως προς τις διαδικασίες, το περιεχόµενο καθώς και τις συνέπειες.

Ο Ν. 2508/97 δια του ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ καθορίζει ζώνες χρήσεων γης στον εξωαστικό χώρο (άρθρο 4, παρ.3), προβλέπει πολεοδοµικές ρυθµίσεις για οικισµούς κάτω των 2.000 κατοίκων (Άρθρο 19), Περιοχές Ειδικής Προστασίας (Π.Ε.Π.) (Άρθρο 4 παρ. 4) καθώς και περιοχές που πρόκειται να πολεοδοµηθούν (Άρθρο 4 παρ. 3).

Γενικά πρόκειται για τη θεσµική στήριξη του χωροταξικού σχεδιασµού σε επίπεδο ΟΤΑ και αφορά και στην παρούσα µελέτη που οφείλει να κινηθεί στα πλαίσια του νόµου αυτού.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 116

Σχετικά µε ορισµένα ζητήµατα που προκύπτουν µε την εξέλιξη του θεσµικού πλαισίου του χωροταξικού σχεδιασµού εντοπίζονται δυο θέµατα που αφορούν την παρούσα µελέτη και τη διαδικασία θεσµοθέτησης της.

Το πρώτο συνδέεται µε την µεταρρύθµιση του προγράµµατος ‘’Καλλικράτη’’ το ερώτηµα εφαρµογή του Ν.2508/97 στην εδαφική περιφέρεια του νέου δήµου. Σύµφωνα µε το Άρθρο 5 παρ.1 «το ΣΧΟΟΑΠ εκτείνεται σε όλη την περιοχή των πρωτοβάθµιων Ο.Τ.Α.» και µε προϋπόθεσης να εκπονείται και σε τµήµα του. Από τα παραπάνω συνάγεται ότι ο Ν.2508/97 έχει εφαρµογή τόσο στο νέο Καλλικρατικό δήµο, στην παρούσα περίπτωση το ∆ήµα Μαντουδίου – Λίµνης – Αγ. Άννας, αλλά και στον πρώην Καποδιστριακό µια και ήδη προ Καλλικράτη βρισκόταν σε εξέλιξη πρόγραµµα ΓΠΣ-ΣΧΟΟΑΠ. Στη Π.Ε. Ευβοίας.

ΥΠΟΥΡΓΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ (Υ.Α) ΚΑΤ’ ΕΠΙΤΑΓΗ ΤΟΥ Ν. 2508/97

Υπουργική Απόφαση 9572 / 1545 / 2000 (ΦΕΚ 209/∆/2000)

«Τεχνικές προδιαγραφές µελετών Γενικών Πολεοδοµικών Σχεδίων (ΓΠΣ) και Σχεδίων Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης (ΣΧΟΟΑΠ) και αµοιβές µηχανικών για την εκπόνηση µελετών».

Η Υ.Α. αυτή καθορίζει τις προδιαγραφές για την σύνταξη της παρούσας µελέτης, τα στάδια που ακολουθεί, αναφέρεται στο γεγονός ότι τα σχέδια αυτά «συνιστούν κατ’ ουσία τοπικά χωροταξικά» ρυθµίζοντας συγχρόνως την εντός και εκτός σχεδίου περιοχή στα όρια των νέων δήµων.

Υπουργική Απόφαση 10788 (ΦΕΚ 285/∆/05.03.2004)

«Έγκριση πολεοδοµικών σταθεροτύπων (standards) και ανώτατα όρια πυκνοτήτων που εφαρµόζονται κατά την εκπόνηση των γενικών πολεοδοµικών σχεδίων, των σχεδίων χωρικής και οικιστικής οργάνωσης ‘’ανοικτής πόλης’’ και πολεοδοµικών µελετών».

Η Υ.Α. παρέχει έναν οδηγό µε πρότυπα, δείκτες που αφορούν την χωρητικότητα οικιστικών περιοχών, δείκτες βιώσιµης ανάπτυξης διαφορετικών περιοχών µε διαφορετικές χρήσεις γης, καθώς και δείκτες αναγκών κοινωνικής και τεχνικής υποδοµής, ελεύθερων χώρων πρασίνου κλπ.

Τονίζεται στην Υ.Α. η σχετική ελαστικότητα στην ερµηνεία και εφαρµογή των δεικτών ώστε να προσαρµόζονται στην περιοχή µελέτης και τις τυχόν ιδιαιτερότητές της.

Α.3.3.5.4. Ο Αρχαιολογικός Νόµος «Για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονοµιάς» (Ν. 3028/2002 – ΦΕΚ 153 Α της 28.06.2000)

Ο πρόσφατος αυτός νόµος συγκεντρώνει παλιά στοιχεία της νοµοθεσίας για την προστασία του πολιτιστικού κεφαλαίου της χώρας και εισάγει ένα περισσότερο οργανωµένο πλαίσιο για την αντιµετώπιση του τοµέα αυτού. Εισάγει, επίσης και διευκρινίζει νέες έννοιες και διαδικασίες που έχουν σαφή διασύνδεση µε την έννοια της ρύθµισης του χώρου. Από αυτές, παρουσιάζονται παρακάτω τα στοιχεία εκείνα που έχουν άµεση επίπτωση ή σχέση µε τον χωροταξικό και πολεοδοµικό σχεδιασµό.

Με τους αρχικούς ορισµούς των όρων που υιοθετεί ο νόµος, καθορίζονται ως «αρχαία µνηµεία» αυτά που «χρονολογούνται µέχρι το 1836» και «νεώτερα» τα µεταγενέστερα. Παραπέρα, ο νόµος εξειδικεύει σηµαντικούς όρους, όπως «ακίνητα µνηµεία», «αρχαιολογικοί χώροι», «ιστορικοί τόποι» ακόµα και «άυλα πολιτιστικά αγαθά». Σηµαντικά στοιχεία των ορισµών είναι η δυνατότητα ή και η ανάγκη επέκτασης της προστασίας στο άµεσο περιβάλλον του µνηµείου. Επίσης, η δυνατότητα κήρυξης αρχαιολογικού χώρου σε

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 117

περιοχές «στις οποίες υπάρχουν ενδείξεις ότι περιέχονται αρχαία µνηµεία ή ότι αποτέλεσαν κατά τους αρχαιοτάτους χρόνους µνηµειακά, οικιστικά ή ταφικά σύνολα».

Ο νόµος αφιερώνει ιδιαίτερο τµήµα (Τµήµα τρίτο, άρθρα 12-17) σε λεπτοµερείς Χωρικές Ρυθµίσεις, που θα απασχολήσουν τη µελέτη στο Β1 και Β2 Στάδιο.

Πρέπει εδώ να σηµειωθεί ότι, στο άρθρο 12, γίνεται ρητή διασύνδεση µε το ΓΠΣ και το ΣΧΟΟΑΠ και φαίνεται ότι ο καθορισµός των ορίων όλων των αρχαιολογικών χώρων εντός των ορίων των ∆ήµων αποτελεί υποχρεωτική ρύθµιση που µπορεί να ερµηνευθεί και ως προϋπόθεση για την έγκριση και θεσµοθέτηση του ΣΧΟΟΑΠ.

Σηµαντικό, επίσης, συµπέρασµα είναι ότι για τη λειτουργία των διαδικασιών του νόµου είναι απαραίτητος ο «καθορισµός ορίων των νοµίµως υφιστάµενων οικισµών».

Ο νόµος ορίζει την έννοια των ζωνών προστασίας (Ζώνη Α’, Ζώνη Β’) και τις συνέπειες στους όρους και περιορισµούς για τον εξωαστικό χώρο. Οι Ζώνες Α’ εµπεριέχουν µέτρα ιδιαίτερα δεσµευτικά, ενώ στις Ζώνες Β’ οι προϋποθέσεις χρήσεων και δόµησης περιορίζουν σηµαντικά τις δυνατότητες που προσφέρει το καθεστώς της «εκτός σχεδίου».

Α.3.3.5.5. ∆όµηση εκτός εγκεκριµένων σχεδίων

Η δόµηση εκτός εγκεκριµένων σχεδίων ορίζεται στα άρθρα 162-182 του Κώδικα Βασικής Πολεοδοµικής Νοµοθεσίας (ΦΕΚ 580/∆/27.07.1999): Π.∆.6-10-1978 (ΦΕΚ 538/∆/6.10.1978) και Π.∆. 24-5-1985 (ΦΕΚ 270/∆/31.5.1985).

Η πρόσφατη βιβλιογραφία έχει επεκταθεί σηµαντικά στο θέµα του «εκτός σχεδίου» θεσµικού πλαισίου. Εδώ παρουσιάζονται τα συµπεράσµατα µε αναφορές στην περιοχή µελέτης.

Το καθεστώς εκτός σχεδίου που ρυθµίζει το χώρο από την άποψη των πολεοδοµικών ρυθµίσεων είναι ένα πλαίσιο στο οποίο επικρατεί η έλλειψη παντός τύπου χωροταξικής – πολεοδοµικής ρύθµισης.

Παρά ταύτα, το πλαίσιο αυτό αποδίδει όρους δοµήσεως µέχρι και στα πιο αποµακρυσµένα σηµεία της περιοχής µελέτης, περιοριζόµενο µόνο ως προς τις επικείµενες διατάξεις δασικής και αρχαιολογικής νοµοθεσίας και του πλαισίου περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων του Ν.1650/86, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει µε το Ν.3010/02.

Βασικά στοιχεία του πλαισίου αυτού είναι :

• Η χωρίς κριτήρια σηµειακή εγκατάσταση χρήσεων.

• Η διαφορετική απόδοση όρων οικοδόµησης ανάλογα µε τη χρήση από 200µ. για κατοικία µέχρι µεγάλα µεγέθη για υπεραγορές.

• Η εκτεταµένη χρήση παρεκκλίσεων επί του οδικού δικτύου όπου το µέγεθος αρτιότητας για οικοδόµηση µειώνεται από 4.000µ2 στα 750µ2. Θα πρέπει εδώ να συνδυαστεί και το συναρτηµένο ανοργάνωτο θεσµικά καθεστώς που αφορά την αναγνώριση, θέσπιση, ιεράρχηση και διάχυση αρµοδιοτήτων που αφορούν το οδικό δίκτυο.

Αποτέλεσµα των παραπάνω γενικών και πολλάκις διαπιστωµένων προβληµάτων είναι και η εµφάνιση των συγκρούσεων γης. Στην περίπτωση της ∆.Ε. Ελυµνίων εµφανίζονται στο ελάχιστο επιπτώσεις αυτών των διατάξεων.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 118

Α.3.3.5.6. Θεσµικό πλαίσιο για τον περιαστικό και εξωαστικό χώρο ως προς το φυσικό περιβάλλον

Το βασικό θεσµικό πλαίσιο για την προστασία του περιβάλλοντος στον περιαστικό και εξωστικό χώρο είναι:

• Οδηγία 92/43/ΕΟΚ (NATURA 2000) «Για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων, καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας»

• Ν. 2742/99 – Χωροταξικός Σχεδιασµός (Κεφ.Ε: ∆ιοίκηση και ∆ιαχείριση Προστατευόµενων Περιοχών)

• Ν. 1650/86 (ΦΕΚ 160/Α) «Για την προστασία του Περιβάλλοντος»

• Ν. 177/1975 (ΦΕΚ 205/Α) «Περί αντικαταστάσεως και συµπληρώσεως διατάξεων του Ν.∆. 86/1969 Περί ∆ασικού Κώδικος»

• Ν. 3010/2002 (ΦΕΚ 91/Α) «Εναρµόνιση του 1650/86 µε τις Οδηγίες 97/11/Ε.Ε & 96/61/Ε.Ε.»

• Ν. 3199/2003 (ΦΕΚ 280/Α) «Προστασία και διαχείριση υδάτων» / Εναρµόνιση µε την Οδηγία 2000/60/Ε.Κ.

• Υ.Α. Αριθµός Η.Π. 37338/1807/Ε.103 (ΦΕΚ 1495/Β/6.11.2010) «Καθορισµός µέτρων και διαδικασιών για τη διατήρηση της άγριας πανίδας και των οικοτόπων/ενδιαιτηµάτων της», σε συµµόρφωση µε τις διατάξεις της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ «Περί διατηρήσεων των άγριων πτηνών»,του Ευρωπαϊκού Συµβουλίου της 2ας Απριλίου 1979, όπως κωδικοποιήθηκε µε την οδηγία 2009/147/ΕΚ.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 119

Πίνακας Α.3.3.5.6.1 : Ειδικό Θεσµικό Πλαίσιο για τον εκτός οικισµών χώρο ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΚΥΡΙΟΤΕΡΩΝ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΣΤΗ ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ

Κατηγορία ΦΕΚ, Αποφάσεις, Π∆ Τίτλοι Αποφάσεων Περιγραφή ΦΥΣΙΚΟ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Αποφ-36/2-1-12 (ΦΕΚ-418/Β/23-2-12)

Χωροθέτηση Καταφυγίου Τουριστικών Σκαφών στην περιοχή Ροβιές του ∆ήµου Μαντουδίου - Λίµνης - Αγίας 'Αννας Νοµού

Ευβοίας και παραχώρηση στον ίδιο ∆ήµο της χρήσης και εκµετάλλευσής

του

Εγκρίνεται η χωροθέτηση καταφυγίου τουριστικών σκαφών στην περιοχή Ροβιές του ∆ήµου

Μαντουδίου - Λίµνης - Αγίας Άννας Ευβοίας.

ΦΕΚ ΑΑΠ 229/19.06.2012

Έγκριση καταλόγου µικρών νησιωτικών υγροτόπων και

καθορισµός όρων και περιορισµών για την προστασία και ανάδειξη των µικρών παράκτιων υγροτόπων που

περιλαµβάνονται σε αυτόν

Καθορίζονται οι όροι για προστασία των µικρών νησιωτικών υγροτόπων Εκβολή Όρµου Καµίνι και Εκβολή ρύακα Σηπιά της ∆.Ε.

Ελυµνίων

Αποφ-2858/13.7.2006 (ΦΕΚ 1147/Β/25.8.2006)

Τροποποίηση ορίων µόνιµου καταφυγίου άγριας ζωής στην περιοχή ∆αφνώντα ∆ήµου

Μεσσαπίων Νοµού Εύβοιας Περ. Στερεάς Ελλάδας.

Τροποποιούνται τα όρια του µόνιµου καταφυγίου άγριας ζωής στην περιοχή ∆αφνώντα – Ιεράς Μονής Γαλατάκη µε συνολική

έκταση 52.500 στρ

Αποφ-4241/16-12-05 (ΦΕΚ-1473/∆/30-12-05)

Χαρακτηρισµός δάσους ως απολύτως προστατευτικού, έκτασης 1407,966 στρεµµάτων στις θέσεις

"Άγιος Νικόλαος, Άγιος Αθανάσιος, Χριστός κλπ", περιφέρειας ∆ηµοτικού ∆ιαµερίσµατος

Λίµνης,∆ήµου Ελυµνίων, Νοµού Εύβοιας

Χαρακτηρίζεται ως απολύτως προστατευτικά τα δάση και τις

δασικές εκτάσεις, στις θέσεις Άγιος Νικόλαος, Άγιος Αθανάσιος, Χριστός κλπ", περιφέρειας

∆ηµοτικού ∆ιαµερίσµατος Λίµνης, ∆ήµου Ελυµνίων του Νοµού

Εύβοιας,που εµπεριέχονται στην έκταση εµβαδού 1407,966

στρεµµάτων.

Αποφ-4240/16-12-05 (ΦΕΚ-1473/∆/30-12-05)

Χαρακτηρισµός δάσους ως απολύτως προστατευτικού,έκτασης

311,628 στρεµµάτων στις θέσεις "Σταυρός, Μαντέµια, κλπ", οικισµού Μουρτιά περιφέρειας ∆ηµοτικού ∆ιαµερίσµατος Λίµνης,∆ήµου Ελυµνίων, Νοµού Εύβοιας

Χαρακτηρίζονται ως απολύτως προστατευτικά τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, στις θέσεις

"Σταυρός, Μαντέµια, κλπ",οικισµού Μουρτιά περιφέρειας ∆ηµοτικού ∆ιαµερίσµατος Λίµνης, ∆ήµου

Ελυµνίων του Νοµού Εύβοιας, που εµπεριέχονται στην έκταση

εµβαδού 311,628 στρεµµάτων.

Αποφ-197/18.6.2001 (ΦΕΚ-871/Β/9.7.2001)

Τροποποίηση ορίων µόνιµου καταφυγίου άγριας ζωής στην περιοχή ∆αφνώντα ∆ήµου Μεσσαπίων Νοµού Εύβοιας Περ. Στερεάς Ελλάδας.

Τροποποιούνται τα όρια του µόνιµου καταφυγίου άγριας ζωής

στην περιοχή ∆αφνώντα και αυξάνεται η έκταση του κατά

10.000 στρ.

Αποφ-35005/17811/6.5.1976

Ιδρύεται µόνιµο καταφύγιο θηραµάτων στην περιοχή ∆αφνώντας του ∆ήµου

Μεσσαπίων Νοµού Εύβοιας Περ. Στερεάς Ελλάδας.

Αποφ-56615/3092/1.7.1976

Ιδρύεται µόνιµο καταφύγιο θηραµάτων στις θέσεις ‘Μονή

Γαλατάκη – Αγ. Γεώργιος’ Νοµού Εύβοιας Περ. Στερεάς Ελλάδας

ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΟ

∆ΙΚΤΥΟ

Αποφ-Β∆/6-2-56 (ΦΕΚ-47/Α/8-2-56)

Περί καθορισµού των επαρχιακών οδών κατά τας διατάξεις του

Ν.3155/55 περί κατασκευής και συντηρήσεως οδών ΧΙ. Ν. ΕΥΒΟΙΑΣ

ΧΙΙ. Ν. ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ ΧΙΙΙ. Ν. ΖΑΚΥΝΘΟΥ

Καθορίζονται ως επαρχιακοί οδοί για την ∆.Ε. Ελυµνίων οι κάτωθι:

1.Προκόπιον - Σπαθάριον - Κεχριαί διά ∆ραζίου, Καλυβιών, Μετοχίου, Κηρέως και Φαράκλας

2. Στροφυλιά - Λίµνη – Ροβιαί 3. Ροβιές - Ιστιαία - Κανατάδικα διά Κυπαρισσίου, Βούτα και

Καµαρίων 4. Λουτρά Αιδηψού - 'Ηλια - Ροβιαί

Αποφ-∆ΜΕΟ/ε/Ο/266/95 (ΦΕΚ-293/Β/17-4-95)

Ανακατάταξη Επαρχιακού ∆ικτύου των Νοµών της Χώρας.

10. ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ Ο∆ΙΚΟ ∆ΙΚΤΥΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ∆Ω∆ΕΚΑΝΗΣΟΥ (Ν.

ΡΟ∆ΟΣ) 11. ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ Ο∆ΙΚΟ ∆ΙΚΤΥΟ

ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΕΒΡΟΥ 12. ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ Ο∆ΙΚΟ ∆ΙΚΤΥΟ

ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΕΥΒΟΙΑΣ 13. ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ Ο∆ΙΚΟ ∆ΙΚΤΥΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ

Κατατάσσονται στο πρωτεύον επαρχιακό οδικό δίκτυο του νοµού

Ευβοίας: Ο επαρχιακός δρόµος µε αρ.24: "Στροφυλιά -

Λίµνη -Ροβιές" Ο επαρχιακός δρόµος µε αρ.28:

"Λουτρά Αιδηψού - Ηλία - Ροβιές" Οι λοιποί δρόµοι που καθορίστηκαν µε την

Αποφ-Β∆/6-2-56 κατατάσσονται σε δευτερεύοντες επαρχιακούς

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 120

14. ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ Ο∆ΙΚΟ ∆ΙΚΤΥΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΗΛΕΙΑΣ

Αποφ-10920/πε/03 (ΦΕΚ-207/∆/11-3-03)

Χαρακτηρισµός ως ∆ηµοτικού δρόµου του ∆ήµου Ελυµνίων του

Νοµού Εύβοιας

Χαρακτηρίζεται ως ∆ηµοτικός δρόµος ο κυριώτερος δρόµο που συνδέει τον οικισµό "ΛΙΜΝΗ" του

∆ήµου Ελυµνίων µε τον Επαρχιακό δρόµο αριθ.24

(Στροφυλιάς, Λίµνης, Ροβιές)

Αποφ-2179/06 (ΦΕΚ-582/∆/11-7-06)

Χαρακτηρισµός ∆ηµοτικών δρόµων του ∆ήµου Ελυµνίων, του ∆ήµου Ιστιαίας και του ∆ήµου Νηλέως του

Νοµού Εύβοιας

Καθορίζονται δηµοτικοί δρόµοι του ∆ήµου Ελυµνίων

ΟΙΚΙΣΜΟΙ

Αποφ-26643/4170/01 (ΦΕΚ-1026/∆/5-12-01)

'Εγκριση γενικών κατευθύνσεων ειδικά ρυθµιζόµενης πολεοδοµικής

δραστηριότητας (ΠΕΡΠΟ) ιδιοκτητών γης στην εκτός σχεδίου πόλεως και εκτός οικισµών προ του

1923, καθώς και οικισµών µέχρι 2000 κατοίκους, στο νοµό Εύβοιας.

Εγκρίνουµε τις γενικές κατευθύνσεις ειδικά ρυθµιζόµενης πολεοδοµικής δραστηριότητας

ιδιοκτητών γης (ΠΕΡΠΟ)

Αποφ-49310/8-12-03 (ΦΕΚ-1370/∆/16-12-03)

Τροποποίηση της Αποφ-26643/4170/5-12-01 (ΦΕΚ-

1026/∆/01) του Υφυπουργού "Έγκριση Γενικών Κατευθύνσεων Ειδικά Ρυθµιζόµενης Πολεοδοµικής

∆ραστηριότητας (ΠΕΡΠΟ) ιδιοκτητών γης στην εκτός σχεδίου πόλεως και εκτός οικισµών προ του

1923, καθώς και οικισµών µέχρι 2000 κατοίκους, στο Νοµό Ευβοίας

Τροποποίηση της Αποφ-26643/4170/12-11-01 (ΦΕΚ-

1026/∆/5-12-01)

ΑΙΓΙΑΛΟΣ

-ΠΑΡΑΛΙΑ

-ΡΕΜΑΤΑ

Αποφ-2858/1-6-04 (ΦΕΚ-536/∆/23-6-04)

Οριοθέτηση χειµάρρων "Σηπιάδος" Λίµνης, "Γεράνια" ∆ηµοτικού ∆ιαµερίσµατος Ροβιών και

χειµάρρου "Κεχριών" περιοχής Ελυµνίων, Νοµού Ευβοίας.

Επικυρώνονται οι οριογραµµές των χειµάρρων "Σηπιάδος" Λίµνης,

"Γεράνια" ∆ηµοτικού ∆ιαµερίσµατος Ροβιών και

χείµαρρου "Κεχριών" περιοχής ∆ήµου Ελυµνίων Νοµού Εύβοιας

Αποφ- 19152 (ΦΕΚ-66/∆/6.2.1981)

Περί καθορισµού χειµέριου κύµατος επί ιδιοκτησίας Κ.Ριτσώνη ,Ι .Ρεντίφη εις .τον Ν. Ευβοίας

Καθορίζονται τα όρια αιγιαλού και παραλίας επι του ακινήτου παρά τη θέση ‘Κοχύλι’ και ‘Σπειάδα’

περιοχής Λίµνης

Αποφ-Λ.819/80 (ΦΕΚ 414/7.8.1981)

Περί δηµιουργίας Ζώνης Παραλίας στη θέση «Κοχύλι» και «Σπειάδα» περιοχής Λίµνης Ευβοίας προ

ιδιοκτησίας Κ.Ριτσώνη, Ι. Ρεντίφη κλπ.

Καθορίζονται τα όρια αιγιαλού και παραλίας επι του ακινήτου παρά τη θέση ‘Κοχύλι’ και ‘Σπειάδα’

περιοχής Λίµνης

Αποφ-6377 (ΦΕΚ 431/∆/31.8.1982)

Καθορισµός χειµερίου κύµατος επι ιδιοκτησίας Αλεξ. και Άννας

Παπαδοπούλου

Καθορίζονται τα όρια του αιγιαλού και της παραλίας επι του ακινήτου της ιδιοκτησίας Αλεξ. και Άννας Παπαδοπούλου, που βρίσκεται στη θέση Παραλία Πύργου

περιοχής Ροβιών

Αποφ-11893 (ΦΕΚ 522/∆/14.10.1983)

Καθορισµός χειµερίου κύµατος επι ιδιοκτησίας Ευαγγέλου ∆ερµατάκη στη θέση Αµπούρια – Ροβιών Ν.

Ευβοίας

Καθορίζονται τα όρια του αιγιαλού και της παραλίας στη θέση

Αµπούρια – Ροβιών

Αποφ-14872 (ΦΕΚ 688/∆/31.12.1984)

Καθορισµός των ορίων του αιγιαλού και δηµιουργία ζώνης παραλίας στη

θέση «ΗΡΑΚΛΗΣ» Ροβιών Ν. Ευβοίας

Καθορίζονται τα όρια του αιγιαλού και της παραλίας (απόσταση 10 µ. από την οριογραµµή του αιγιαλού)

στη θέση «ΗΡΑΚΛΗΣ

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 121

Αποφ-Φ121/1620 (ΦΕΚ-110/∆/10.2.1988)

Καθορισµίς των ορίων του αιγιαλού και δηµιουργία ζώνης παραλίας στη θέση «ΚΑΜΙΝΙ» Ανατολικό Άκρο

Λίµνης – Ευβοίας

Καθορίζονται τα όρια του αιγιαλού και παραλίας και θέσεων

αµµοληψίας στη θέση «ΚΑΜΙΝΙ» Ανατολικό Άκρο Λίµνης – Ευβοίας

Αποφ-Φ121/15829 (ΦΕΚ 689/∆/27.9.1988)

Καθορισµός των ορίων του αιγιαλού και δηµιουργία ζώνης παραλίας στη θέση «Ροβιές – Λίµνης» (κτήµα Παπαδοπούλου) στο Ν. Ευβοίας

Καθορίζονται τα όρια του αιγιαλού και παραλίας και θέσεων

αµµοληψίας στη θέση «Ροβιές – Λίµνης» (κτήµα Παπαδοπούλου)

Αποφ- Φ121/657 (ΦΕΚ 580/∆/22.9.1989)

Καθορισµός των ορίων του αιγιαλού και δηµιουργία ζώνης παραλίας στη

θέση «ΗΡΑΚΛΗΣ» Ροβιών Ν. Ευβοίας, µπροστά στην ιδιοκτησία

Κων. ∆ηµητράκη

Καθορίζονται τα όρια του αιγιαλού και της παραλίας (απόσταση 15 µ. από την οριογραµµή του αιγιαλού)

στη θέση «ΗΡΑΚΛΗΣ»

Αποφ-121/334 (ΦΕΚ 199/∆/199.6.4.1990)

Καθορισµός των ορίων του αιγιαλού και δηµιουργία ζώνης παραλίας στη

θέση «Λόγγος» - «Φυτεία» - Ροβιών, Ν. Ευβοίας µπροστά στην

ιδιοκτησία Νικ. Βαλλή

Καθορίζονται τα όρια του αιγιαλού και της παραλίας στη

θέση«Λόγγος» - «Φυτεία» - Ροβιών µπροστά στην ιδιοκτησία

Νικ. Βαλλή

Αποφ-Φ121/868 (ΦΕΚ 798/∆/3.8.1994)

Καθορισµός των ορίων του αιγιαλού και δηµιουργία ζώνης παραλίας στη θέση «ΟΡΜΟΣ ΚΑΜΙΝΙ», περιοχής

Ροβιών, Ν.Ευβοίας

Καθορίζονται τα όρια του αιγιαλού και παραλίας (απόσταση 15 µ.

από την οριογραµµή του αιγιαλού) στη θέση «ΟΡΜΟΣ ΚΑΜΙΝΙ»

Αποφ-102958/2694/Β0010 (ΦΕΚ 252/∆/19.4.1999)

Επανακαθορισµός ορίων αιγιαλού και δηµιουργία ζώνης παραλίας στη θέση «Πύργος» κοινότητας Ροβιών

Ν. Ευβοίας

Καθορίζονται τα όρια του αιγιαλού και παραλίας (απόσταση 10 µ.

από την οριογραµµή του αιγιαλού) και θέσεων αµµοληψίας στη θέση

«Πύργος» κοινότητας Ροβιών

Αποφ-1085893/8536/Β0010 (ΦΕΚ 750/6.11.2000)

Καθορισµός των ορίων του αιγιαλού – παλαιού αιγιαλού και δηµιουργία

ζώνης παραλίας στη θέση «ΑΜΠΟΥΡΙΑ-ΟΡΜΟΣ ΚΑΜΙΝΙ», Ροβιών, ∆.Ελυµνίων, Ν.Ευβοίας

Καθορίζονται τα όρια του αιγιαλού και της παραλίας και θέσεων

αµµοληψίας στη θέση «ΑΜΠΟΥΡΙΑ-ΟΡΜΟΣ ΚΑΜΙΝΙ’

Αποφ-755/Φ.αιγ.-παρ. (ΦΕΚ 184/∆/9.3.2006)

Καθορισµός των ορίων αιγιαλού και δηµιουργία ζώνης παραλίας στη θέση «Χρόνια», ∆ήµου Ελυµνίων,

Ν.Ευβοίας

Καθορίζονται τα όρια του αιγιαλού και της παραλίας (απόσταση 10 µ. από την οριογραµµή του αιγιαλού)

στη θέση «Χρόνια»

Αποφ-2880/Φ.αιγ./παρ. (ΦΕΚ 757/∆/14.9.2006)

Καθορισµός το πρώτον των ορίων αιγιαλού και δηµιουργία ζώνης παραλίας στη θέση «Βορειά

Ρέµα»,Λίµνης ∆ήµου Ελυµνίων , Ν. Ευβοίας

Καθορίζονται τα όρια του αιγιαλού και παραλίας (απόσταση 10 µ.

από την οριογραµµή του αιγιαλού), στη θέση «Βορειά Ρέµα» Λίµνης

Αποφ-3560/Φ.αιγ. − παρ./Ε.68 (ΦΕΚ 376/∆/21.8.2007)

Καθορισµός το πρώτον των ορίων αιγιαλού − παραλίας, στη θέση

«Κατούνια», Λίµνης, ∆ήµου Ελυµνίων, Ν. Ευβοίας

Καθορίζονται τα όρια του αιγιαλού και της παραλίας (απόσταση 15 µ. από την οριογραµµή του αιγιαλού)

στη θέση «Κατούνια»

Αποφ- 100740/4464/Φ.αιγ.−παρ./Ε.118

(ΦΕΚ 685/∆/31.12.2010)

Καθορισµός το πρώτον των ορίων αιγιαλού – παραλίας και δηµιουργία

ζώνης παραλίας, στη θέση Γιαννίτσι» ή «Σηπιάδα», του ∆ήµου

Ελυµνίων, στο Ν. Εύβοιας

Καθορίζονται τα όρια του αιγιαλού και της παραλίας (απόσταση 10 µ. από την οριογραµµή του αιγιαλού) στη θέση Γιαννίτσι» ή «Σηπιάδα»

ΕΤΡΥΤΕΡΗ

ΠΕΡΙΟΧΗ

Αποφ-Φ/Α.5.33/15088/945 (ΦΕΚ 3540/Β/31.12.2012

΄Εγκριση ανάπτυξης του Επιχειρηµατικού Πάρκου Τύπου Α΄

Μαντουδίου (ΕΠ.ΠΑ. ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ) στη θέση Φούρνοι Μαντουδίου ∆ήµου Μαντουδίου –

Λίµνης – Αγ. Άννας της Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας

Έγκριση ανάπτυξης του Επιχειρηµατικού Πάρκου στη θέση

Φούρνοι

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 122

Α.3.3.5.7. Κύρωση της Ευρωπαϊκής Σύµβασης του Τοπίου (Ν.3827/10 – ΦΕΚ 30/Α/ 25.2.2010)

Η Ευρωπαϊκή Σύµβαση για το Τοπίο έχει υιοθετηθεί από 36 κυβερνήσεις κρατών, οµοσπονδιών και κρατιδίων του Συµβουλίου της Ευρώπης µε στόχο την προστασία, διαχείριση και σχεδιασµό που προσανατολίζεται στην κληρονοµιά των τοπίων της Ευρώπης.

Η πρόσφατη υιοθέτηση των αρχών αλλά και των υποχρεώσεων στη χώρα δεν έχει να επιδείξει δράσεις για την ανάπτυξη προγραµµάτων και εφαρµογές που αφορούν στο τοπίο. Ωστόσο, η θεσµική αναφορά στο θέµα έχει εισαχθεί πολύ παλαιότερα στη χώρα µας µε το Π.∆. 9/32 ΦΕΚ 275Α του 1932 µε κύριο στόχο τον έλεγχο του τοπίου των αρχαιολογικών χώρων. Πρόσφατα έχουν επίσης αναδειχθεί και µε συστηµατικούς κατάλογους τοπίων (ΤΙΦΚ/ΦΙΛΟΤΗΣ). Η πρώτη επίσηµη αναφορά στην Σύµβαση και ανάληψη δράσης χωροταξικού περιεχοµένου έχει γίνει µε τις πρόσφατες προδιαγραφές των µελετών αναθεώρησης των Χωροταξικών στις 12 Περιφέρειες.

Αναφέρουµε το εισαγωγικό σχόλιο των προδιαγραφών αυτών για τη Σύµβαση:

«Σύµφωνα µε τη Ευρωπαϊκή Σύµβαση του Τοπίου ως τοπίο νοείται µία περιοχή, όπως γίνεται αντιληπτή από τον άνθρωπο, της οποίας ο χαρακτήρας είναι το αποτέλεσµα της δράσης και αλληλεπίδρασης των φυσικών και/ ή ανθρώπινων παραγόντων».

«Στο προοίµιο της Σύµβασης αναγνωρίζεται ότι το τοπίο αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο της Ευρωπαϊκής φυσικής και πολιτιστικής κληρονοµιάς, απαραίτητο για την ανθρώπινη ευηµερία και τη σταθερότητα της Ευρωπαϊκής ταυτότητας. Τονίζει επίσης ξεκάθαρα πως αποτελεί σηµαντικό µέρος της ποιότητας ζωής των ανθρώπων παντού: σε αστικές περιοχές και στην ύπαιθρο, σε υποβαθµισµένες περιοχές, όπως και σε περιοχές υψηλής ποιότητας, σε περιοχές αναγνωρισµένες ως εξαιρετικού φυσικού κάλλους. Τοπίο αποτελεί τόσο µια οροσειρά όσο και ένα µικρό κοµµάτι αστικής περιοχής, τόσο µια καταπράσινη κοιλάδα όσο και ένα αστικό πάρκο, τόσο µια καταγάλανη αµµουδερή παραλία όσο και µια βιοµηχανική περιοχή. Τοπίο είναι και το όµορφο αλλά και το καθηµερινό».

Τα νέα ΠΠΧΣΑΑ που θα προκύψουν θα έχουν εντοπίσει, αξιολογήσει και ιεραρχήσει τα τοπία για τις 12 Περιφέρειες και θα έχουν προσδιορίσει τις κατευθύνσεις για τον υποκείµενο σχεδιασµό. ∆εν µπορεί, ωστόσο, να προβλεφθεί ο βαθµός στον οποίο κανονιστικοί όροι προστασίας θα αναληφθούν από το σχεδιασµό αυτό. Είναι πρόδηλο ωστόσο ότι στο επίπεδο ΣΧΟΟΑΠ-ΓΠΣ και στην κλίµακα θεώρησης είναι δυνατόν να πραγµατοποιηθεί συγκεκριµένος σχεδιασµός για το τοπίο µε όλες τις δυσχέρειες που αφορούν στο κανονιστικό περιεχόµενο των ρυθµίσεων.

Α.3.3.5.7. Η Πρόσφατη Νοµοθεσία για το Περιβάλλον, τη Χωροταξία και τον Τουρισµό

Την περίοδο 2010-2011βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σύνολο θεσµικών ρυθµίσεων σε Εθνικό Επίπεδο που µεταξύ άλλων θίγει θέµατα που άπτονται ρύθµισης του χώρου και επηρεάζουν τις κατευθύνσεις και κυρίως την τελική πρόταση του Σταδίου Β2. Συνοπτικά αναφέρονται τα παρακάτω σε χρονολογική σειρά:

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 123

α. Ν.3937 (ΦΕΚ 60/Α / 31.03.2011) – ∆ιατήρηση της Βιοποικιλότητας και άλλες διατάξεις

Οριστικοποιείται ο κατάλογος των περιοχών NATURA 2000 (ΖΕΠ, ΕΖ∆), κατατάσσονται όλες οι περιοχές προστασίας και θεσπίζονται όροι για τις επιτρεπόµενες εντός αυτών δραστηριότητες.

β. Ν.3986 (ΦΕΚ 152/Α / 1.07.2011) – Επείγοντα Μέτρα Εφαρµογής Μεσοπρόθεσµου Πλαισίου ∆ηµοσιονοµικής Στρατηγικής 2012-2015

Ιδρύεται ο φορέας ‘’Ταµείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του ∆ηµοσίου Α.Ε.‘’ και θεσπίζονται αναλυτικοί όροι για την πολεοδοµική ωρίµανση δηµοτικών ακινήτων, Ειδικά Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης ∆ηµοσιών Ακινήτων (ΕΣΧΑ∆Α) καθώς και οι όροι χωροθέτησης σε σχέση µε τα ΓΠΣ-ΣΧΟΟΑΠ.

γ.Ν.4014 (ΦΕΚ 209/Α/21.09.2011) – Περιβαλλοντική Αδειοδότηση Έργων και ∆ραστηριοτήτων, Ρύθµιση Αυθαιρέτων σε Συνάρτηση µε ∆ηµιουργία Περιβαλλοντικού Ισοζυγίου και άλλες διατάξεις Αρµοδιότητας Υπουργείου Περιβάλλοντος

Πρόκειται για νόµο που αφορά θέµατα του ΥΠΕΚΑ. Το πρώτο τµήµα αφορά την περιβαλλοντική αδειοδότηση για κάθε κατηγορία έργων του Ν.1650/86, ειδικές ρυθµίσεις για τις περιοχές NATURA 2000 και θεσµοθέτηση Συµβουλίου Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης στο ΥΠΕΚΑ.

δ. Ν. 4002/11 (ΦΕΚ 180 Α/22-8-2011) – Μέρος Β: Προώθηση Τουριστικών Επενδύσεων, Προώθηση Τουριστικών Επενδύσεων, Σύνθετα Τουριστικά Καταλύµατα και άλλες διατάξεις Τουριστικής Νοµοθεσίας

Ορίζονται οι όροι αδειοδότησης τουριστικών συγκροτηµάτων άνω των 300 κλινών σε συνδυασµό µε οργανωµένη παραθεριστική κατοικία, καθώς και διάφορα θέµατα σε σχέση µε το Ειδικό Χωροταξικό του Τουρισµού και την σχέση των αναπτύξεων µε τα ΣΧΟΟΑΠ – ΓΠΣ. Σηµαντικά µέτρα που αφορούν στην περιοχή µελέτης είναι µηχανισµοί βελτίωσης του παλιού αποθέµατος καταλυµάτων και κίνητρα για την απόσυρση ξενοδοχείων.

Α.3.3.5.8 Η ∆ιοικητική µεταρρύθµιση ‘Καλλικράτη’ και η διαδικασία του ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ

Με το Ν.3852/2010 (ΦΕΚ 87/Α΄/07.06.2010) και το Πρόγραµµα «Καλλικράτης» συντελείται µια αναδιοργάνωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης όπου η Νοµαρχιακή Αυτοδιοίκηση αποτελεί πλέον ιστορικό αυτοδιοικητικό θεσµό µοιράζοντας τις αρµοδιότητές της προς το ανώτερο επίπεδο της αιρετής πλέον Αυτοδιοικητικής Περιφέρειας και προς το υποκείµενο επίπεδο του ενισχυµένου εδαφικά και πληθυσµιακά πρωτοβάθµιου ΟΤΑ. Με το ίδο νοµοθέτηµα προγραµµατίζεται και η αποκέντρωση της ∆ιοίκησης σε 7 Αποκεντρωµένες ∆ιοικήσεις.

Η διαδικασία εδραίωσης αυτής της µεταρρύθµισης αρχίζει να εφαρµόζεται από την 1.1.2011, που εγκαθίστανται οι νέοι «Καλλικρατικοί» όπως λέγονται ∆ήµοι. Η απλή µελέτη του σχετικού νόµου και των διαδικασιών δείχνει ότι το οιονεί αίτηµα αποκέντρωσης αρµοδιοτήτων στο οποίο και βασίζεται η συγκεκριµένη µεταρρύθµιση δεν είναι µια απλή εκχώρηση αρµοδιοτήτων από τις υπερκείµενες βαθµίδες προς τους νέους πρωτοβάθµιους ΟΤΑ. Πρόκειται περισσότερο για µια εκχώρηση όπου ένα σύνολο αρµοδιοτήτων αναλαµβάνεται από τη νέα αιρετή Περιφέρεια και ένα άλλο από το νέο µεγεθυµένο ∆ήµο. Με άλλα λόγια αποτελεί για µια κίνηση συγκεντρωτικής αποκέντρωσης που βασίζεται σε µια καλύτερη διοικητική διάρθρωση υπηρέτησης της αρχής της επικουρικότητας ανάλογων ευρωπαϊκών πολιτικών ή ταυτόχρονα ένα σύστηµα διοίκησης που υπόσχεται διαχειριστική αποτελεσµατικότητα και εποµένως καλύτερη αποδοτικότητα των διατιθέµενων πόρων.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 124

Το ΓΠΣ και κυρίως η διαδικασία θέσπισής του και η εφαρµογή του προδήλως επηρεάζεται από τη νέα δοµή και λειτουργία της Αυτοδιοίκησης. Αν και εξακολουθεί να αποτελεί θεσµικό αντικείµενο που υπόκειται στην έγκριση από την αποκεντρωµένη µεν κρατική δε Αποκεντρωµένη ∆ιοίκηση το σύνολο των διαδικασιών που διαµορφώνουν το ΓΠΣ ως την τελική του µορφή εκτελείται στο πλαίσιο των νέων καινοτόµων διαδικασιών του Καλλικρατικού ∆ήµου.

Σε σχέση µε τον Καποδιστριακό, ο νέος ∆ήµος όπως περιγράφεται στο θεσµικό πλαίσιο διαθέτει δυναµικό και δοµές κοινωνικής οργάνωσης που µπορούν καλύτερα να ανταποκριθούν στις ανάγκες του σχεδιασµού σε επίπεδο ΓΠΣ.

Τη µεταβατική αυτή περίοδο το πλαίσιο θέσπισης του ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ όπως διέπεται από το Ν.2508/1997 επηρεάζεται ως προς τη σχέση του µε τους ΟΤΑ λόγω του Καλλικράτη. Αν και δεν έχουν δοθεί κατευθύνσεις για την αναγκαία προσαρµογή επιχειρείται παρακάτω ο εντοπισµός ορισµένων κοµβικών σηµείων του «Καλλικράτη», που εµπλέκονται µε τα θέµατα που απασχολούν τη διαδικασία σύνταξης, θέσπισης και εφαρµογής του ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ.

Κρίσιµες για το ΓΠΣ αρµοδιότητες

Η ∆.Ε. Ελυµνίων αποκτά την αρµοδιότητα έκδοσης οικοδοµικών αδειών, επαγγελµατικών αδειών και κτιρίων και χώρων κοινωνικής υποδοµής.

Η επιτυχής και αποτελεσµατική εκτέλεση αυτών των αρµοδιοτήτων είναι βέβαιο ότι θα συµβάλλει στην αποτελεσµατική εφαρµογή του ΓΠΣ, ώστε να µην παρουσιάζεται το φαινόµενου διαρκούς απόκλισης της «πραγµατοποιούµενης πόλης» από την αρχικώς θεσµοθετηµένη και τις διοικητικές προστριβές των συναρµόδιων φορέων.

Το κυριότερο, ωστόσο, πλεονέκτηµα είναι ότι µέσω της αρµοδιότητας ανάληψης ευθύνης για την έκδοση πολεοδοµικών αδειών και λοιπών αδειοδοτήσεων ο ∆ήµος µπορεί να παρακολουθεί σε καθηµερινή βάση την εφαρµογή των κατευθύνσεων του ΓΠΣ. Παράλληλη παρακολούθηση µπορεί να ασκείται και από άλλες οργανικές µονάδες του ∆ήµου.

Ηλεκτρονική ∆ιακυβέρνηση σε επίπεδο ∆ήµου

∆ηµιουργούνται µονάδες e-ΚΕΠ και µέθοδοι επικοινωνίας ∆ήµου – Πολίτη, όπου διάφορες υπηρεσίες διεκπεραίωσης σχέσεων µε τη διοίκηση γίνεται άυλα.

Οι οργανικές µονάδες του ∆ήµου που αφορούν άµεσα ή έµµεσα το ΓΠΣ13

Όλες οι παρακάτω οργανικές µονάδες των νέων µεταφερόµενων αρµοδιοτήτων αναφέρονται σε θέµατα του ΓΠΣ. ∆εν έχει προσδιοριστεί ποια από αυτές έχει την κύρια ευθύνη για τη διαχείριση του συµβατικού αντικειµένου του ΓΠΣ.

Πίνακας Α.3.3.5.9.1: Οι οργανικές µονάδες που θα ασκούν τις νέες µεταφερόµενες αρµοδιότητες

∆ιεύθυνση Τοπικής Οικονοµικής Ανάπτυξης

Τµήµα Αγροτικής Παραγωγής Τµήµα Αλιείας Τµήµα Φυσικών Πόρων, Ενέργειας και Βιοµηχανίας (µόνο για τους νησιωτικούς δήµους) Τµήµα Αδειοδοτήσεων και Ρύθµισης Εµπορικών ∆ραστηριοτήτων

∆ιεύθυνση Κοινωνικής Προστασίας, Παιδείας και Πολιτισµού

Τµήµα Σχεδιασµού και Εποπτείας Κοινωνικής Μέριµνας Τµήµα Εφαρµογής Προγραµµάτων

13 Τα παρατιθέµενα θέµατα αναφέρονται στο σχέδιο Π∆ «Οργάνωση της Αυτοτελούς Υπηρεσίας Εποπτείας ΟΤΑ», Νοέµβριος 2010

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 125

Κοινωνικής Προστασίας Τµήµα Προστασίας και Προαγωγής της ∆ηµόσιας Υγείας Τµήµα Παιδείας και ∆ια Βίου Μάθησης Τµήµα Πολιτισµού και Αθλητισµού

∆ιεύθυνση Πολεοδοµίας Τµήµα Έκδοσης Οικοδοµικών Αδειών Τµήµα Πολεοδοµικών Εφαρµογών Τµήµα Ελέγχου Κατασκευών

∆ιεύθυνση Περιβάλλοντος και Πρασίνου Τµήµα Περιβαλλοντικών Θεµάτων

∆ιεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών

Τµήµα Υδραυλικών και Εγγειοβελτιωτικών Έργων Τµήµα Συγκοινωνιών και Κυκλοφορίας Τµήµα Εγκαταστάσεων και Αδειών Μεταφορών

• Οι νέες αυτές αρµοδιότητες επικουρούνται συστηµατικά πλέον και σε σχέση µε τις ανάγκες του ΓΠΣ µε τρεις νέες δοµές του Καλλικράτη πλέον των βασικών δοµών (∆ήµαρχος, ∆ηµοτικό Συµβούλιο, Εκτελεστική Επιτροπή). Αυτές είναι:

• Η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής (Άρθρο 73 του Ν. 3852/2010)

• Η Επιτροπή ∆ιαβούλευσης (Άρθρο 76 του Ν. 3852/2010)

• Συµπαραστάτης του δηµότη και της επιχείρησης (Άρθρο 77 του Ν. 3852/2010)

Η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής

Η Επιτροπή αυτή αναλαµβάνει και την επεξεργασία του ΣΧΟΟΑΠ όπως αναπτύσσεται από το Α΄ Στάδιο µέχρι το Β2΄ Στάδιο. Πρόκειται για συγκεκριµένη µόνιµη επιτροπή µε µόνιµη σύνδεση και εκπροσώπηση, η οποία και διενεργεί δηµόσιες συνεδριάσεις. ∆ιαφαίνεται ότι σε αυτή την επιτροπή παρουσιάζεται κάθε στάδιο της µελέτης όπως εισάγεται από την «οργανική µονάδα» και τον Ανάδοχο µελετητή.

Η Επιτροπή αυτή προετοιµάζει τη διαδικασία εισαγωγής των θεµάτων ΓΠΣ-ΣΧΟΟΑΠ στο ∆ηµοτικό Συµβούλιο ή την Εκτελεστική Επιτροπή.

Η συγκεκριµένη αυτή διαδικασία αναπαράγει µε συντεταγµένο τρόπο τις αντίστοιχες άτυπες και ασαφείς διαδικασίες του Καποδιστριακού ∆ήµου, που συχνά ενώπιον του ∆ηµοτικού Συµβουλίου εισήγαγαν ανώριµες ή απροετοίµαστες προτάσεις.

Η σηµαντικότερη συµβολή αυτής της Επιτροπής στη διαδικασία του ΓΠΣ-ΣΧΟΟΑΠ είναι στη δραστηριοποίησή της για την εφαρµογή του. Εδώ είναι προφανής η σύνδεση µε το Ν.2508/1997 και την πρόβλεψη του Άρθρου 6 για τα όργανα εφαρµογής του ΣΧΟΟΑΠ, που ενδεχοµένως µε σχετική θεσµική επεξεργασία θα συντονιστούν οι δύο προβλέψεις των δύο νόµων.

Η Επιτροπή ∆ιαβούλευσης

Η Επιτροπή ∆ιαβούλευσης είναι όργανο απολύτως κατάλληλο για τη δυσχερή µετάβαση µεταξύ Σταδίου Β1΄ και Β2, όπου ζητείται η ευρύτερη άποψη των τοπικών φορέων (κοινωνικών εταίρων), των κατοίκων και των επιχειρηµατιών που δραστηριοποιούνται στην περιοχή του ∆ήµου.

Και αυτή η Επιτροπή στηρίζει µε οργανωµένο τρόπο τη σηµαντική αυτή διαδικασία επίτευξης της ευρύτερης συναίνεσης των πολιτών, της διατύπωσης όλων των απαραίτητων βελτιώσεων ώστε να συγκροτηθεί η εγκυρότερη και εµπεριστατωµένη γνωµάτευση του ∆ηµοτικού Συµβουλίου για τη σύνταξη της οριστικής πρότασης του Σταδίου Β2΄.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 126

Η διαδικασία αυτή εκτελείτο από τον Καποδιστριακό ∆ήµο αποσπασµατικά και µε ανοργάνωτο τρόπο στις περισσότερες περιπτώσεις συµβάλλοντας σε καθυστερήσεις και επιµηκύνοντας το χρόνο πραγµατοποίησης του εγχειρήµατος.

Ο θεσµός του Συµπαραστάτη του ∆ηµότη και του Επιχειρηµατία

Ο θεσµός αυτός προσοµοιάζει µε ένα «συνήγορο του πολίτη» σε τοπικό επίπεδο, όπου µπορεί να προσφύγει ο πολίτης που δεν ικανοποιήθηκε από τις δυνατότητες συµµετοχής του στην τυπική και ουσιαστική διαδικασία θέσπισης του ΓΠΣ-ΣΧΟΟΑΠ. Επίσης, συµβάλλει στην οργανωµένη διαχείριση ατοµικών αιτηµάτων που η γενικότητα του επιπέδου του ΓΠΣ-ΣΧΟΟΑΠ δεν αναδεικνύει συµβάλλοντας στην αξιοπιστία του σχεδιασµού αλλά και της διαφάνειας της τοπικής διαδικασίας.

Α.3.3.6. Προγραµµατικό Πλαίσιο

Σηµαντικές εισροές όσον αφορά το χωροταξικό και προγραµµατικό πλαίσιο προκύπτουν από τα αποτελέσµατα της εφαρµογής του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ) 2007–2013 στο πλαίσιο της Τέταρτης Προγραµµατικής Περιόδου, καθώς και από το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο και το ΠΕΠ της Χωρικής Ενότητας «Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας – Ηπείρου» 2007-2013.

Οι παραπάνω αναφερόµενες εξελίξεις σε επίπεδο χώρας αποτελούν την «εκ των άνω» κατεύθυνση ή επιρροή που συµπληρώνεται µε την «εκ των κάτω» διαδικασία δράσης των ΟΤΑ, τόσο ως προς τη διαµόρφωση κατευθύνσεων τοπικής ανάπτυξης, όσο και τη συµµετοχή στη διαδικασία ένταξης έργων και προγραµµάτων.

Στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2007-2013 η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας ανήκει στη Χωρική Ενότητα «Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας - Ηπείρου» επειδή θεωρείται ως ενιαία «Περιφέρεια προγραµµατισµού», η οποία ενσωµατώνει οµοειδή χαρακτηριστικά όπως η χαµηλή ανταγωνιστικότητα και η περιορισµένη εξωστρέφεια της οικονοµίας και η απόσταση από το επίπεδο ανάπτυξης της ΕΕ, άρα και κοινή αναπτυξιακή στρατηγική. Με τη διοικητική µεταρρύθµιση ‘’Καλλικράτης’’ η ενότητα «Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας» αυτή απέκτησε και διοικητική υπόσταση ως Αποκεντρωµένη ∆ιοίκηση.

Το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραµµα (ΠΕΠ) Χωρικής Ενότητας «Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας – Ηπείρου» και το Προγραµµατικό Πλαίσιο της ∆΄ Περιόδου 2007 - 2013

Η στρατηγική του ΠΕΠ Χωρικής Ενότητας «Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας – Ηπείρου» χαρακτηρίζεται από ενιαία προσέγγιση και αποκωδικοποιείται σε επιµέρους επιχειρησιακές στρατηγικές, στις οποίες ενσωµατώνονται, αφενός η στρατηγική και οι αρχές σχεδιασµού του ΕΣΠΑ 2007-2013 και αφετέρου, οι ειδικότερες στρατηγικές επιλογές των τοµεακών πολιτικών, οι οποίες εξειδικεύονται χωρικά στις τρείς Περιφέρειες.

Η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας αποτελεί ως προς το αναπτυξιακό της πρότυπο και την απασχόληση µια ιδιαίτερη Περιφέρεια η οποία χαρακτηρίζεται από τη στενή της σχέση µε την Αθήνα – Αττική λόγω της εγκατάστασης σε αυτή σηµαντικών µεταποιητικών µονάδων, από το γεωγραφικό της ανάγλυφο και την ανάπτυξη τουριστικών δραστηριοτήτων στις ορεινές της περιοχές, από την έκαστη των περισσότερων αστικών της κέντρων στη ηµερήσιο σύστηµα της Αθήνας, από τον περιορισµό της κατοίκησης στα ορεινά, από τη δυναµική αγροτική περιοχή της Βοιωτίας, η οποία όµως είναι ακόµα προσανατολισµένη σε παραδοσιακά παραγωγικά σχήµατα και από τις νησιωτικές περιοχές της Βόρειας και Νότιας Εύβοιας.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 127

«Σύµφωνα µε το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραµµα ο Γενικός Στρατηγικός Αναπτυξιακός Στόχος της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας είναι η πληρέστερη ενσωµάτωση της στο ηµερήσιο σύστηµα της Αττικής, στην ανάπτυξη συµπληρωµατικοτήτων µεταξύ των αστικών κέντρων της, στον σταδιακό εκσυγχρονισµό και την ανασυγκρότηση της µεταποίησης σε ανταγωνιστική βάση αλλά και των δραστηριοτήτων στην ορεινή ενδοχώρα και τα νησιά της Περιφέρειας (Εύβοια)»¨.

Στο Επιχειρησιακό Πρόγραµµα Στερεάς Ελλάδας διατυπώνονται οι παρακάτω επιµέρους στρατηγικοί στόχοι:

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

• Επίτευξη υψηλής ανταγωνιστικότητας, ψηφιακής σύγκλισης και εξωστρέφειας

• Αντιστροφή του αναπτυξιακού δυϊσµού και οµογενοποίηση του οικονοµικού και κοινωνικού χώρου της Περιφέρειας

• ∆ιασφάλιση του περιβάλλοντος και εξασφάλιση της αειφορίας της ανάπτυξης

• Αξιοποίηση των ανθρώπινων πόρων

• Λειτουργική σύνδεση µε τις όµορες Περιφέρειες και µείωση της εξάρτησης

Το συνολικό Αναπτυξιακό Πρόγραµµα της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας και κατ’ ακολουθία το Περιφερειακό Πρόγραµµά της, το οποίο συγχρηµατοδοτείται αποκλειστικά από το ΕΤΠΑ, κατά την περίοδο 2007-2013, εντάσσονται στο Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς (ΕΣΠΑ) και ως εκ τούτου στους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Πολιτική Συνοχής. Με αυτό ως δεδοµένο, τόσο ο Γενικός Στρατηγικός Αναπτυξιακός Στόχος της Περιφέρειας, όσο και ο Κεντρικός Στρατηγικός, καθώς και οι επιµέρους Στρατηγικοί και Γενικοί στόχοι του Προγράµµατος της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, είναι απόλυτα συναφείς και συµβάλλουν στις εθνικές και ευρωπαϊκές προτεραιότητες

Η νέα προγραµµατική περίοδος 2014-202014

Την τρέχουσα περίοδο εκτέλεσης του ΕΣΠΑ 2007 – 2013 έχουν προχωρήσει οι διαδικασίες σχεδιασµού και κατάρτισης του νέου ΕΣΠΑ ή όπως έχει ονοµαστεί Συµφώνου Εταιρικής Σχέσης (ΣΕΣ) ή Partnership Agreement.

Έχει καταρτιστεί από τις σχετικές υπηρεσίες Υπ.Αν.Υπ. οι γενικές κατευθύνσεις αναπτυξιακής στρατηγικής της χώρας και βρίσκεται σε εξέλιξη η εξειδίκευση του προγραµµατισµού στο επίπεδο της Περιφέρειας µε την ενεργό συµµετοχή των υπηρεσιών και του Περιφερειακού Συµβουλίου.

Το πλαίσιο σχεδιασµού όπως διατυπώνεται εντοπίζει ως κεντρικό στοιχείο που χαρακτηρίζει το αναπτυξιακό περιβάλλον της χώρας ‘την παρατεταµένη οικονοµική και κοινωνική κρίση΄ και το ΣΕΣ ως σηµαντικό ‘εργαλείο ανάπτυξης’ για την ανάκαµψη της οικονοµίας της χώρας.

Το λεγόµενο όραµα το οποίο καθορίζει και το πλαίσιο της Στρατηγικής διατυπώνεται ως εξής:

«Η συµβολή στην αναγέννηση της ελληνικής οικονοµίας µε ανάταξη και αναβάθµιση του παραγωγικού και κοινωνικού ιστού της χώρας και τη δηµιουργία και διατήρηση βιώσιµων θέσεων απασχόλησης, έχοντας ως αιχµή την εξωστρεφή, καινοτόµο και ανταγωνιστική επιχειρηµατικότητα και γνώµονα την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και τις αρχές της αειφόρου ανάπτυξης». 14 2η Εγκύκλιος Σχεδιασµού και Κατάρτισης Αναπτυξιακού Προγραµµατισµού Περιόδου 2014 – 2020, Υπουργεία Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδοµών, Μεταφορών και ∆ικτύων, Μάρτιος 2013.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 128

Αναφέρονται παρακάτω οι 6 κύριοι άξονες αναπτυξιακής στρατηγικής του ΣΕΣ:

1. Ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της εξωστρέφειας των επιχειρήσεων, µετάβαση στην ποιοτική επιχειρηµατικότητα, µε αιχµή την καινοτοµία και αύξηση της εγχώριας προστιθέµενης αξίας Ο άξονας αυτός περιλαµβάνει δράσεις όπως:

• Έρευνα, Τεχνολογία, Ανάπτυξη και Καινοτοµία (ΕΤΑΚ) • Ψηφιακή Σύγκλιση • Γεωργία και Αλιεία • Τουρισµός • Πολιτισµός • Μεταποίηση – Εµπόριο.

Από την έµφαση που δίδεται στον άξονα αυτό για την επιχειρηµατικότητα και καινοτοµία διαφαίνεται ότι επιδιώκεται µια αναδιάρθρωση του παραγωγικού προτύπου σε τοµείς και δραστηριότητες αυξηµένης προστιθέµενης αξίας και εξωστρέφειας που να βασίζεται στα διαπιστωµένα ισχυρά σηµεία και δυνατότητες της περιοχής. Αυτά µπορούν στη συγκεκριµένη περίπτωση του ∆ήµου να αναζητηθούν στη γεωργία σε συνδυασµό µε την ποιοτική αναβάθµιση και τυποποίηση προϊόντων και ενδεχοµένως στην αλιεία καθώς και στην τουριστική ανάπτυξη νέων εξειδικευµένων µορφών σε συνδυασµό µε το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον χωρίς να αποκλείονται άλλοι τοµείς αξιοποίησης των πόρων της περιοχής.

2. Ανάπτυξη και αξιοποίηση ικανοτήτων ανθρώπινου δυναµικού – ενεργός κοινωνική ενσωµάτωση Ο άξονας αυτός περιλαµβάνει δράσεις όπως:

• Εκπαίδευση και δια βίου µάθηση • Προώθηση της απασχόλησης και υποστήριξη της κινητικότητας των εργαζοµένων • Προώθηση της κοινωνικής εξέλιξης, κοινωνικής πρόνοιας και καταπολέµησης της

φτώχιας. • Υγειονοµική περίθαλψη • Εφαρµογή της ισότητας των φύλων

Οι δράσεις που περιγράφονται αφορούν οριζόντιες πολιτικές για την απασχόληση και κοινωνική πρόνοια που θα συστήνεται σε επίπεδο Περιφερειακής Ενότητας και θα ανταποκρίνεται σε ήδη διαπιστωµένες ανάγκες του ∆ήµου.

3. Προστασία του περιβάλλοντος – µετάβαση σε µία οικονοµία φιλική στο περιβάλλον Ο άξονας αυτός περιλαµβάνει δράσεις όπως:

• Προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και των πόρων • Αναβάθµιση της ποιότητας ζωής • Προώθηση της προσαρµογής στην κλιµατική αλλαγή και περιορισµούς των

επιπτώσεων αυτής • Πρόληψη και διαχείριση κινδύνων

Ο άξονας επικεντρώνεται σ’ αυτό καθεαυτό το αντικείµενο του χωροταξικού και πολεοδοµικού σχεδιασµού µε δράσεις και παρεµβάσεις που αναφέρονται σε γενικές γραµµές στις προβλέψεις και ρυθµίσεις των εκπονούµενων ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 129

4. Ανάπτυξη – εκσυγχρονισµός – συµπλήρωση υποδοµών για την οικονοµική και κοινωνική ανάπτυξη Ο άξονας αυτός περιλαµβάνει δράσεις όπως:

• ∆ίκτυο µεταφορών • Ενεργειακές υποδοµές

Ιδιαίτερη σηµασία έχει δοθεί στη διασφάλιση της χωρικής συνοχής για ισότιµη πρόσβαση και µετακίνηση των κατοίκων αποµακρυσµένων περιοχών.

Στα θέµατα που αναφέρονται στην ενέργεια αποδίδεται ιδιαίτερη σηµασία στη διασύνδεση του νησιωτικού χώρου µε το δίκτυο τόσο µεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας όσο και φυσικού αερίου.

5. Βελτίωση της θεσµικής επάρκειας και της αποτελεσµατικής δηµόσιας διοίκησης Αφορά ένα σύνολο µερών σε όλες τις βαθµίδες της ∆ιοίκησης. Για το ∆ήµο το θέµα εστιάζεται στην καλύτερη αξιοποίηση των δοµών που έχουν θεσµοθετηθεί µε τη µεταρρύθµιση του ‘Καλλικράτη’ και τη σταδιακή βελτίωση των παρατηρούµενων αδυναµιών. 6. Αειφόρος χωρική ανάπτυξη

Προώθηση της αειφόρου και ολοκληρωµένης ανάπτυξης στις Περιφέρειες, τις Πόλεις, τις Αγροτικές περιοχές και τις περιοχές µε Γεωγραφικά µειονεκτήµατα.

Η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (2008/ C 115/ 01) µε την προσθήκη της εδαφικής συνοχής στους στόχους της οικονοµικής και κοινωνικής συνοχής, διατύπωσε την επιθυµητή «συνθήκη» για την ενωµένη Ευρώπη, θέτοντας τους τρεις αυτούς στόχους ως τους ικανούς και απαραίτητους για την επίτευξη του καλύτερου επίπεδου διαβίωσης των πολιτών της.

Η χωρική ανάπτυξη, καλείται να συµπληρώσει την εφαρµογή των προγραµµάτων περιφερειακής ανάπτυξης και να µεγιστοποιήσει τα οφέλη από την άσκηση των τοµεακών πολιτικών.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 130

Α.3.4. ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ∆ΙΕΡΕΥΝΗΣΗ

Στα πλαίσια της µελέτης του ΓΠΣ συντάσσεται ξεχωριστή «Μελέτη Προκαταρκτικής Γεωλογικής Καταλληλότητας». Τα συµπεράσµατα της µελέτης αυτής όσον αφορά στη γεωλογική καταλληλότητα δίνονται στη συνέχεια.

Στη φάση αυτή γίνεται ο κατ’ αρχήν διαχωρισµός ως προς τη γεωλογική καταλληλότητα όλης της έκτασης της ∆.Ε. Ελυµνίων µε βάση τις παρατηρήσεις µας και µε βάση την κλίµακα εργασίας. Ο διαχωρισµός αυτός δεν αποτελεί και τελική επιλογή των θέσεων για πολεοδόµηση. Είναι απαραίτητη η εκπόνηση µελετών γεωλογικής καταλληλότητας στην κατάλληλη κλίµακα µε βάση την ισχύουσα νοµοθεσία για τις περιοχές µελλοντικής πολεοδόµησης.

Α.3.4.1 Σχετική γεωλογική καταλληλότητα για οικιστική και άλλες συναφείς χρήσεις

Η περιοχή µελέτης σε ότι αφορά την καταρχήν γεωλογική καταλληλότητα για οικιστική ανάπτυξη και για άλλες συναφείς χρήσεις, διαχωρίζεται κατά τµήµατα στις κατηγορίες : «Ευνοϊκές συνθήκες», «Καλές συνθήκες», «Μέτριες συνθήκες», «∆υσµενείς συνθήκες», ανάλογα µε τους σχηµατισµούς που τα δοµούν, συνεκτιµώντας και όλα τα στοιχεία που προαναφέρθηκαν στην Ανάλυση (σεισµική επικινδυνότητα, τεχνικογεωλογική συµπεριφορά, εδαφικές κλίσεις, υδροφορίες κ.λ.π.).

Οι ζώνες αυτές παρουσιάζονται στον Χάρτη B1 Καταρχήν Γεωλογικής Καταλληλότητας- κλίµακας 1:25.000, που συνοδεύει την παρούσα Έκθεση.

Η ακρίβεια των ορίων των επί µέρους περιοχών, καθώς και γενικότερα η ακρίβεια των στοιχείων της µελέτης, συµφωνεί µε την κλίµακα της µελέτης (1:25.000).

ZΩΝΗ ΜΕ ΕΥΝΟΪΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ (ΕΣ)

Στις περιοχές αυτές δεν αναµένεται η εµφάνιση ιδιαίτερων γεωλογικών προβληµάτων.

Στην κατηγορία αυτή κατατάσσονται :

ΕΣ1 : Οι περιδοτίτες, οι ασβεστόλιθοι, οι δολοµίτες και τα πετρώµατα της σχιστοκερατολιθικής διάπλασης που παρουσιάζουν κλίσεις <35%.

Τοπικά καλύπτονται από µικρού πάχους αλλουβιακές αποθέσεις ή/και πλευρικά κορήµατα τα οποία πρέπει να αποµακρύνονται κατά τη θεµελίωση των κατασκευών. Στους ανθρακικούς σχηµατισµούς (ασβεστόλιθοι – δολοµίτες) είναι απαραίτητη η διερεύνηση ύπαρξης καρστικών εγκοίλων.

Τα πετρώµατα αυτά παρουσιάζουν γενικώς καλή µηχανική συµπεριφορά και διατηρούν κατά θέσεις ιδιαίτερα απότοµα πρανή χωρίς προβλήµατα ολισθήσεων. Κατά θέσεις παρατηρούνται µικροκαταπτώσεις λόγω απόσπασης βραχωδών τεµαχών στα υψηλά τεχνητά πρανή. Κατά θέσεις, ιδιαίτερα στο παράκτιο τµήµα και στις ζώνες των ρεµάτων συναντώνται και µεγαλύτερες κλίσεις µε χαρακτηριστική ευστάθεια που δεν µπορούν να αποτυπωθούν στον χάρτη λόγω κλίµακας παρουσίασης.

ΕΣ2 : Οι νεογενείς σχηµατισµοί που αποτελούνται από κροκαλοπαγή, ψηφιδοπαγή, ψαµµίτες, τραβερτινοειδείς ασβεστολίθους που παρουσιάζουν κλίσεις <35%

Τοπικά καλύπτονται από µικρού πάχους αλλουβιακές αποθέσεις ή/και πλευρικά κορήµατα τα οποία πρέπει να αποµακρύνονται κατά τη θεµελίωση των κατασκευών.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 131

∆εν παρατηρούνται εδώ ιδιαίτερα προβλήµατα στις µικρές κλίσεις. Να δίδεται προσοχή στην διαφορική διάβρωση και υποσκαφή στις περιπτώσεις εναλλαγών µε πλεον ευκολοδιάβρωτες αποθέσεις του αποθέσεις του νεογενούς.

Κατά θέσεις, ιδιαίτερα στο παράκτιο τµήµα και στις ζώνες των ρεµάτων συναντώνται και µεγαλύτερες κλίσεις µε χαρακτηριστική ευστάθεια που δεν µπορούν να αποτυπωθούν στον χάρτη λόγω κλίµακας παρουσίασης.

ΕΣ3 : Οι αλλουβιακές αποθέσεις, τα υλικά χειµαρρωδών αναβαθµίδων και οι κώνοι κορηµάτων που συναντώνται κυρίως στο παραλιακό τµήµα και στην ευρύτερη κοίτη του π.Νηλέα. Στην περίπτωση θεµελιώσεων πρέπει να διερευνώνται οι συνθήκες στάθµης των υπόγειων υδάτων και να προσδιορίζονται οι απαιτήσεις αποστράγγισης, υποβιβασµού στάθµης κλπ. Η ταπείνωση της στάθµης της υπόγειας υδροφορίας πρέπει να γίνεται αποκλειστικά κατά το στάδιο της κατασκευής και µε το πέρας της θεµελίωσης, η άντληση πρέπει να διακόπτεται ώστε να µην επηρεασθεί η δυναµικότητα της υπόγειας υδροφορίας.

Το µικρό βάθος ανάπτυξης της υπόγειας υδροφορίας, ιδιαίτερα στην παράκτια ζώνη, είναι πιθανό να δηµιουργεί φαινόµενα αστάθειας στα πρανή των εκσκαφών θεµελίωσης. Στις περιπτώσεις αυτές θα απαιτηθεί η λήψη µέτρων ασφαλείας / πρόληψης των φαινοµένων αυτών µε προσωρινές αντιστηρίξεις των πρανών εκσκαφής.

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις είναι απαραίτητη η κατασκευή τεχνικών έργων ώστε να εξασφαλίζεται πάντα η απρόσκοπτη παροχέτευση των οµβρίων όπου παρουσιάζονται φαινόµενα τοπικού πληµµυρισµού κατά τις έντονες βροχοπτώσεις.

ZΩΝΗ ΜΕ ΚΑΛΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ (ΚΣ)

Σις περιοχές αυτές αναµένονται µικροπροβλήµατα που σχετίζονται µε πιθανή ανάγκη λήψης κάποιων µέτρων αντιµετώπισης.

Στην κατηγορία αυτή κατατάσσονται :

ΚΣ1 : Οι περιδοτίτες, οι ασβεστόλιθοι, οι δολοµίτες και τα πετρώµατα της σχιστοκερατολιθικής διάπλασης που παρουσιάζουν κλίσεις >35%.

Τοπικά καλύπτονται από µικρού πάχους αλλουβιακές αποθέσεις ή/και πλευρικά κορήµατα τα οποία πρέπει να αποµακρύνονται κατά τη θεµελίωση των κατασκευών. Στους ανθρακικούς σχηµατισµούς (ασβεστόλιθοι – δολοµίτες) είναι απαραίτητη η διερεύνηση ύπαρξης καρστικών εγκοίλων.

Τα πετρώµατα της κατηγορίας αυτής παρουσιάζουν καλή γεωµηχανική συµπεριφορά. Η αύξηση της κλίσης προκαλεί κατά τις εκσκαφές, µικρής κλίµακας καταπτώσεις.

ΚΣ2 : Οι νεογενείς σχηµατισµοί που αποτελούνται από κροκαλοπαγή, ψηφιδοπαγή, ψαµµίτες, τραβερτινοειδείς ασβεστολίθους που παρουσιάζουν κλίσεις >35%.

Τοπικά καλύπτονται από µικρού πάχους αλλουβιακές αποθέσεις ή/και πλευρικά κορήµατα τα οποία πρέπει να αποµακρύνονται κατά τη θεµελίωση των κατασκευών.

Η αυξηση της κλίσης τοπικά δηµιουργεί προβλήµατα ευστάθειας κατά τις εκσκαφές. Να δίδεται προσοχή στην διαφορική διάβρωση και υποσκαφή στις περιπτώσεις εναλλαγών µε πλεον ευκολοδιάβρωτες αποθέσεις του αποθέσεις του νεογενούς.

ΚΣ3 : Οι νεογενείς σχηµατισµοί που αποτελούνται κυρίως από αδιαίρετες µάρgες και ψαµµίτες και λιγότερο από ψηφιδοπαγή και κροκαλοπαγή που παρουσιάζουν κλίσεις <35%.

Τοπικά καλύπτονται από µικρού πάχους αλλουβιακές αποθέσεις ή/και πλευρικά κορήµατα τα οποία πρέπει να αποµακρύνονται κατά τη θεµελίωση των κατασκευών. Η µικρή διαπερατότητα των σχηµατισµών και η ανάπτυξη ελουβιακού µανδύα δηµιουργεί κατά

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 132

θέσεις µικροολισθήσεις, ακόµα και σε µικρές κλίσεις, που χρήζουν αντιµετώπισης. Να δίδεται προσοχή στην διαφορική διάβρωση και υποσκαφή στις περιπτώσεις εναλλαγών µε πλεον ευκολοδιάβρωτες αποθέσεις του αποθέσεις του νεογενούς.

ΚΣ4 : Τα πλευρικά κορήµατα µε κλίση < 25%. Στα πλευρικά κορήµατα είναι απαραίτητος ο έλεγχος του πάχους, της συµπύκνωσης και του είδους του υποβάθρου.

ΚΣ5 : Τα Ιζήµατα βαθιάς θάλασσας (κερατόλιθοι, πηλίτες, ασβεστόλιθοι µε διαστρώσεις πυριτολίθων, υποθαλάσσιες εκχύσεις βασικών εκρηξιγενών) µε κλιση <35%. Η ανοµοιοµορφία των υλικών σε τοπική κλίµακα και η διαφορική διάβρωση αυτών δηµιουργεί κάποιες τοπικές ολισθήσεις. Είναι απαραίτητος ο έλεγχος του εδάφους θεµελίωσης και η λήψη µέτρων σταθεροποίησης των εκσκαφών.

Επίσης στις περιοχές ανάπτυξης ριπιδίων και κώνων κορηµάτων συνιστάται να ελέγχεται το πάχος τους. Σε περιπτώσεις θεµελίωσης κατασκευών όπου οι σύγχρονες και νεογενείς αποθέσεις εµφανίζουν µικρό πάχος, αυτές να γίνονται στους υποκείµενους βραχώδεις σχηµατισµούς (περιδοτίτες, ασβεστόλιθοι, δολοµίτες) αφού αφαιρεθούν τα επιφανειακά στρώµατα. Επίσης συνιστάται οι κατασκευές να θεµελιώνονται σε ικανό βάθος αφού αφαιρεθούν τα επιφανειακά αποσαθρωµένα τµήµατα και η ζώνη του εδαφικού µανδύα των υποκείµενων βραχωδών σχηµατισµών.

Στην περίπτωση ύπαρξης ανεξέλεγκτων επιχώσεων (µπάζα) αυτά θα πρέπει να αποµακρύνονται.

ZΩΝΗ ΜΕ ΜΕΤΡΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ (ΜΣ)

Στις περιοχές αυτές αναµένονται µεγαλύτερα προβλήµατα ευστάθειας και οι ανθρώπινες παρεµβάσεις για κατασκευή έργων απαιτούν λήψη µέτρων αντιµετώπισης.

Στην κατηγορία αυτή κατατάσσονται :

ΜΣ1 : Τα πλευρικά κορήµατα µε κλίση > 25%. Οι επεµβάσεις στα πλευρικά κορήµατα δηµιουργούν είτε ροές υλικών είτε καταπτώσεις συνεκτικών τεµαχών.

ΜΣ2 : Οι ερυθροί σχηµατισµοί του νεογενούς που αποτελούνται από αργιλοαµµώδη υλικά µε γωνιώδη τεµάχη ψαµµιτών και µικρή συνεκτικότητα που παρουσιάζουν κλίσεις <35%. Στους σχηµατισµούς αυτούς παρατηρούνται καταπτώσεις στα µεγάλα ορύγµατα λόγω της ανάπτυξης αργιλοιλυωδών στρωµάτων µεταξύ των αδροµερών υλικών.

Να δίδεται προσοχή στην διαφορική διάβρωση και υποσκαφή στις περιπτώσεις εναλλαγών µε πλεον ευκολοδιάβρωτες αποθέσεις του αποθέσεις του νεογενούς.

ΜΣ3 : Οι νεογενείς σχηµατισµοί που αποτελούνται κυρίως από αδιαίρετες µάργες και ψαµµίτες και λιγότερο απόψηφιδοπαγή και κροκαλοπαγή που παρουσιάζουν κλίσεις >35%. Η µικρή διαπερατότητα των σχηµατισµών σε συνδιασµό µε την τοπική ανοµοιοµρφία και τις µεγάλες κλίσεις δηµιουργούν ευνοϊκές συνθήκες µικροολισθήσεων, ιδιαίτερα κατά τις εκσκαφές.

Τοπικά καλύπτονται από µικρού πάχους αλλουβιακές αποθέσεις ή/και πλευρικά κορήµατα τα οποία πρέπει να αποµακρύνονται κατά τη θεµελίωση των κατασκευών.

Να δίδεται προσοχή στην διαφορική διάβρωση και υποσκαφή στις περιπτώσεις εναλλαγών µε πλεον ευκολοδιάβρωτες αποθέσεις του αποθέσεις του νεογενούς.

ΜΣ4 : Τα Ιζήµατα βαθιάς θάλασσας (κερατόλιθοι, πηλίτες, ασβεστόλιθοι µε διαστρώσεις πυριτολίθων, υποθαλάσσιες εκχύσεις βασικών εκρηξιγενών) µε κλιση >35%.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 133

Οι µεγάλες κλίσεις, η ανοµοιοµορφία των υλικών σε τοπική κλίµακα και η διαφορική διάβρωση αυτών δηµιουργεί κάποιες τοπικές ολισθήσεις. Είναι απαραίτητος ο έλεγχος του εδάφους θεµελίωσης και η λήψη πλέον εκτεταµένων µέτρων σταθεροποίησης των εκσκαφών.

ZΩΝΗ ΜΕ ∆ΥΣΜΕΝΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ (∆Σ)

Στις περιοχές αυτές αναµένονται ιδαιίτερα προβλήµατα.

Στην κατηγορία αυτή κατατάσσονται :

∆Σ1 : Περιλαµβάνει τους κρυσταλλικούς σχηµατισµούς της Πελαγονικής ζώνης (γνεύσιους, γνευσιοσχιστόλιθους, πρασινίτες, φυλλίτες, µεταµορφωµένα, εκρηξιγενή) που συναντώνται στο Β∆ τµήµα της ∆.Ε. και στο µεγαλύτερο τµήµα τους παρουσιάζουν κλίσεις >35%.

Ο έντονος κερµατισµός λόγω τεκτονικής των πετρωµάτων έχει αποµειώσει τα µηχανικά χαρακτηριστικά της βραχόµαζας και έχει δηµιουργήσει µια ιδιαιτέρως κερµατισµένη βραχόµαζα. Στους σχηµατισµούς αυτούς αναπτύσσονται σηµαντικές καταπτώσεις και ολισθήσεις.

∆Σ2 : Ζώνη Ανενεργών Μεταλλείων

Περιλαµβάνει το χώρο των µεταλλείων Λευκολίθου και το λατοµείου όνυχα στο Ξηρό Ορος. Συµπεριλαµβάνονται εκτός από τα πρανή της εξόρυξης και οι χώροι απόθεσης στείρων µε τα απότοµων κλίσεων πρανή. Τα στείρα λατοµείου σύµφωνα µε τον ισχύοντα ΕΑΚ κατατάσσονται από την άποψη της σεισµικής επικινδυνότητας στην κατηγορία εδάφους Χ. Απαιτείται ακριβής οριοθέτηση της περιοχής αυτής.

Η δόµηση στη ζώνη αυτή, θα µπορούσε να εντάσσεται σε πλαίσια αξιοποίησης του χώρου για περιβαλλοντικούς, πολιτιστικούς σκοπούς κ.ά. Στην περίπτωση αυτή, απαιτείται η εκπόνηση ειδικών µελετών, γεωτεχνικών, περιβαλλοντικών, στα πλαίσια των οποίων θα διερευνηθούν αναλυτικότερα οι συνθήκες ενδεδειγµένης και βέλτιστης αξιοποίησης, καθώς και σχεδιασµού, δόµησης, αποκατάστασης του χώρου κλπ, έτσι ώστε να αποκατασταθεί η ισορροπία µε το γεωπεριβάλλον και να αξιοποιηθεί η χρήση του χώρου και η επισκεψιµότητά του.

∆Σ3 : Οι ερυθροί σχηµατισµοί του νεογενούς που αποτελούνται από αργιλοαµµώδη υλικά µε γωνιώδη τεµάχη ψαµµιτών και µικρή συνεκτικότητα που παρουσιάζουν κλίσεις >35%. Στους σχηµατισµούς αυτούς παρατηρούνται καταπτώσεις στα µεγάλα ορύγµατα λόγω της ανάπτυξης αργιλοιλυωδών στρωµάτων µεταξύ των αδροµερών υλικών.

Οι µεγάλες κλίσεις, η ανοµοιοµορφία των υλικών και η διαφορική διάβρωση αυτών δηµιουργεί κάποιες τοπικές ολισθήσεις. Είναι απαραίτητος ο έλεγχος του εδάφους θεµελίωσης και η λήψη πλέον εκτεταµένων µέτρων σταθεροποίησης των εκσκαφών.

∆Σ4 : Ζώνη εκατέρωθεν της κοίτης των ρεµάτων

Σύµφωνα µε το ΦΕΚ 536 (23-6-2004) έχει πραγµατοποιηθεί οριοθέτηση των χειµάρρων «Σηπιάδος» Λίµνης, «Γεράνια» ∆.∆.Ροβιών και χειµάρρου «Κεχριών» περιοχής Ελυµνίων.

Στα υπόλοιπα ρέµατα ισχύει ζώνη 20 m εκατέρωθεν της κοίτης των ρεµάτων σύµφωνα µε την κείµενη νοµοθεσία για µη οριοθετηµένα ρέµατα. Η ζώνη στα ρέµατα ορίζεται για λόγους προστασίας από πληµµυρικές απορροές και φαινοµένων αστάθειας στα πρανή. Το ακριβές µέγεθος της ζώνης θα πρέπει καθοριστεί µε ακρίβεια, ως προς το εύρος της, αφού προηγηθεί η οριοθέτηση – διευθέτηση των ρεµάτων που διασχίζουν ή εφάπτονται στις ευνοϊκές ζώνες, ώστε να διασφαλιστούν οι γειτνιάζουσες περιοχές από πληµµυρικά φαινόµενα και να οριστικοποιηθούν τα όρια των κατάλληλων ζωνών προς πολεοδόµηση. Πρέπει επίσης να εκπονηθούν οι αντίστοιχες υδρολογικές – υδραυλικές µελέτες και να γίνει

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 134

εκτέλεση των ενδεχοµένως απαιτούµενων για τον σκοπό αυτό έργων διευθέτησης της κοίτης.

Για την αποφυγή πληµµυρικών φαινοµένων µετά από την εκδήλωση έντονων βροχοπτώσεων, πρέπει πριν την περαιτέρω δόµηση αλλά και εντός των υφιστάµενων οικισµών να συνταχθούν υδραυλικές µελέτες να δωθούν οι απαραίτητες ζώνες διέλευσης των πληµµυρών και να κατασκευασθούν τα απαραίτητα έργα υποδοµής για την οµαλή παροχέτευση των οµβρίων υδάτων. Επίσης είναι απαραίτητη η συντήρηση και η εξασφάλιση της καλής λειτουργίας των υφιστάµενων υδραυλικών έργων κυρίως κατά την υγρή περίοδο.

∆Σ5 : Ζώνη εκατέρωθεν ενεργών ρηγµάτων

Σύµφωνα µε τον σεισµοτεκτονικό χάρτης της Ελλάδας

Ζώνη 50m εκατέρωθεν των ενεργών ρηγµάτων (χαρακτηρισµός σύµφωνα µε ΟΑΣΠ). Το πλάτος αυτής της ζώνης θα οριστικοποιηθεί στη Β1 φάση της γεωλογικής µελέτης και θα αφορά στα ενεργά ρήγµατα που θα χαρτογραφηθούν στη φάση Β1. Στις περιοχές των ρηγµάτων, εφόσον προταθούν σε επόµενα στάδια της µελέτης οικιστικές ή άλλες σχετικές µε δόµηση παρεµβάσεις, θα πρέπει µε την εκπόνηση σχετικής γεωλογικής, γεωτεχνικής και ειδικής σεισµοτεκτονικής µελέτης να αποσαφηνιστεί η ενεργότητά τους. Αυτές οι µελέτες θα καθορίσουν µε ακρίβεια την έκταση των ακατάλληλων περιοχών (αποστάσεις από τα ενεργά ρήγµατα). Ειδικότερα στη σεισµοτεκτονική µελέτη θα πρέπει να περιλαµβάνεται και η εκτέλεση γεωφυσικών εργασιών µε κατάλληλες µεθόδους ανά περίπτωση (γεωηλεκτρικές διασκοπήσεις, µετρήσεις γεωραντάρ, µετρήσεις σεισµικής διάθλασης και ανάκλασης, µετρήσεις ηλεκτρικής τοµογραφίας, κλπ), ενώ στη γεωτεχνική µελέτη θα πρέπει να περιλαµβάνεται η διάνοιξη τάφρων ή κατάλληλων διαστάσεων ορυγµάτων για τη διαπίστωση της ενεργότητας των ρηγµάτων.

∆Σ6 : Ζώνη αιγιαλού

Ζώνη αιγιαλού, παράκτια περιοχή µε άµµους και βράχους, σχηµατισµός χωρίς συνοχή, µε υψηλή στάθµη υπόγειου νερού. Απαιτείται οριοθέτηση της ακτής στις περιοχές που δεν έχει ήδη ορισθεί.

Α.3.4.2. Γεωλογική καταλληλότητα για ειδικές χρήσεις

Στη περιοχή µελέτης σε ότι αφορά τις ειδικές χρήσεις, µε βάση τα δεδοµένα της κυρίως µελέτης ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ, εξετάζονται στη συνέχεια οι θέσεις των υφιστάµενων κοιµητηρίων των οικισµών, και η θέση της Εγκατάστασης Επεξεργασίας Λυµάτων.

Τα τµήµατα αυτά µε τον συµβολισµό ΕΧ παρουσιάζονται στον Χάρτη Β της Καταρχήν Γεωλογικής Καταλληλότητας, κλίµακας 1:25.000.

Ως περιοχή ΕΧ1 ορίζεται η έκταση του υφιστάµενου κοιµητηρίου και µε µια περιµετρική ζώνη 250µ. (Π∆1128/1980-Α'284). Οι εκτάσεις αυτές χρειάζεται αρχικά να εξαιρεθούν από την δόµηση, αφού µε βάση την σχετική νοµοθεσία δεν επιτρέπεται δόµηση σε απόσταση µικρότερη των 250µ από τα όρια των κοιµητηρίων.

Για την µείωση του εύρους της ζώνης αυτής και τον ακριβή καθορισµό νέων ορίων απαιτείται υδρογεωτεχνική µελέτη και µελέτη γεωλογικής καταλληλότητας για να εξετασθεί η επίδραση του σε περίπτωση πολεοδόµησης κοντά σ’ αυτά (Υ.Α. 26882/5769/98 ΠΕ.ΧΩ.∆.Ε. (ΦΕΚ 838/∆/1988).

Η δόµηση στην ζώνη αυτή µπορεί να επιτραπεί κάτω από τις προϋποθέσεις εξασφάλισης κατάλληλων γεωλογικών συνθηκών, σε συνδυασµό µε το ότι οι χρήστες της δοµηµένης

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 135

ζώνης δεν θα έρχονται σε επαφή µε ρύπανση του εδάφους, ρύπανση επιφανειακών νερών και ρύπανση φρεάτιας υδροφοριας στην περίπτωση που υφίσταται.

Στην περιοχή της ∆.Ε. συναντώνται κοιµητήρια στους οικισµούς Λίµνης, Ροβιών, Παλαιοχώρι, Κουρκουλοί, Κεχριές, Καλαµούδι ∆άφνη, Κουλουρος, ∆ρυµώνας, ∆άµια, Ρετσινόλακος, Χρόνια, και Μυρτιάς.

Ως περιοχή ΕΧ2 ορίζεται η θέση του υφιστάµενου χώρου εγκατάστασης του δευτεροβάθµιου βιολογικού καθαρισµού του οικισµού της Λίµνης.

Α.3.4.3. ∆υναµικό γεωλογικών πόρων

- Ορυκτός Πλούτος - Μεταλλευµατα

Στην ευρύτερη περιοχή που εξετάζεται συναντώνται κοιτάσµατα λευκολίθου (µαγνησίτη) τα οποία είναι από τα κυριότερα µεταλλεύµατα της χώρας µας.

Τα ορυχεία εξόρυξης λευκόλιθου βρίσκονται στους ορεινούς όγκους του βορειου - κεντρικού τµήµατος της Εύβοιας. Αρχικά, η εξόρυξη γινόταν επιφανειακά, µε τη χρήση πυρίτιδας και έπειτα ακολουθούσαν τη φλέβα σε βάθος µέχρι να εξαντληθεί, διανοίγοντας στοές, γνωστές ως γαλαρίες. Η εικόνα που παρουσιάζουν σήµερα τα περισσότερα ορυχεία είναι αποτέλεσµα της σύγχρονης µεθόδου εξόρυξης και πρόκειται για κρατήρες µε διαµορφωµένους αναβαθµούς στην περιφέρεια αυτών.

Στο κεφάλαιο Α.7 δίνονται αναλυτικά στοιχεία για τον ορυκτό πλούτο και την εκµετάλλευση του κατά το παρελθόν.

Στο χάρτη Β σηµειώνονται οι θέσεις των εγκαταλελειµµένων µεταλλείων κοιτασµάτων λευκολιθου (µαγνησίτη), καθώς επίσης και η θέση του ανενεργού λατοµείου όνυχα.

Η περιοχή των µεταλλείων και του λατοµείου όνυχα χρήζει προστασίας και ανάδειξης. Είναι απαραίτητο να ληφθούν µέτρα προστασίας του ορυκτού πλούτου της περιοχής και να αποτελέσει ο πλούτος αυτός πόλο έλξης εξειδικευµένων τουριστών πέραν των τουριστών αναψυχής.

- Υπόγειες υδροφορίες

Οι υπόγειες υδροφορείες που αναπτύσσονται είναι :

Υδροφορία κοκκωδών σχηµατισµών τεταρτογενών αποθέσεων - νεογενών σχηµατισµών

Αναπτύσσεται ελεύθερος φρεάτιος υδροφόρος ορίζοντας στις σύγχρονες αποθέσεις και υποπίεση ορίζοντες περιορισµένης δυναµικότητας. Η εκµετάλλευση της υδροφορίας γίνεται µέσω υδροληπτικών έργων καλύπτοντας τοπικές υδρευτικές - αρδευτικές και βιοµηχανικές ανάγκες.

Υδροφορία καρστικών σχηµατισµών

Οι ανθρακικές µάζες που αναπτύσσονται εντός των ορίων της ∆.Ε. είναι µικρής έκτασης και προβάλλουν µές από τα νεογενή ιζήµατα. Η µικρή ανάπτυξη των ασβεστολίθων και η αποµονωµένη εµφάνιση τους δεν επιτρέπει την ανάπτυξη εκτεταµένων υδρογεωλογικών λεκανών.

Υδροφορία ρωγµατωδών, κρυσταλλικών πετρωµάτων

Στους σχηµατισµούς των οφιολίθων, πρασινιτών, φυλλιτών, γραουβάκη, γνευσίων και γνευσιοσχιστολίθων αναπτύσσονται µικρές επιµέρους διακριτές υδρογεωλογικές λεκάνες στο µανδύα αποσάθρωσης και στις ζώνες τεκτονικής καταπόνησης. Οι µικρές επιµέρους

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 136

αυτές λεκάνες συνήθως εκφορτίζονται µέσω µικρών πηγών, συχνά εποχιακών, σε διάφορα υψόµετρα και στις κοίτες των ρεµάτων.

Γεωθερµική βαθµίδα

Η εκµετάλλευση του κανονικού γεωθερµικού δυναµικού γίνεται µε την χρήση των γεωθερµικών αντλιών θερµότητας. Η βασική αρχή λειτουργίας τους είναι ότι χρησιµοποιούν την σχετικά σταθερή θερµοκρασία του εδάφους. Μπορούν να χρησιµοποιηθούν σε όλων των διαστάσεων κτίρια, δηµόσια και ιδιωτικά. Για να µπορέσει να γίνει χρήση της γεωθερµικής ενέργειας από τις αντλίες θερµότητας αναπτύσσονται βρόχοι σωλήνων στο υπέδαφος. Οι βρόχοι αυτοί είναι 2 τύπων: Ανοικτού και Κλειστού κυκλώµατος. Ο κλειστού τύπου βρόχος έχει τρεις κύριες παραλλαγές: α) κατακόρυφη, β) οριζόντια ή γ) ανάπτυξη µέσα σε επιφανειακό υδάτινο σώµα. Στα κλειστού τύπου η µεταφορά θερµότητας γίνεται µέσω ειδικού υγρού που γεµίζει το κύκλωµα.

Για την χρησιµοποίηση του ανοικτού τύπου βρόχο απαιτούνται ζεύγη γεωτρήσεων, εποµένως αναπτύσσεται ΜΟΝΟ κατακόρυφα. Επίσης, σε αυτή την περίπτωση χρησιµοποιείται το νερό του υδροφόρου ορίζοντα για την µεταφορά της θερµότητας (µέσω συνεχών διαδικασιών αντλήσεων και εµπλουτισµού).

Για την εκµετάλλευση αυτών των πόρων και εδικά εφ' όσον αυτή γίνεται σε µεγάλο βαθµό, απαιτείται µέριµνα ως προς τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της δραστηριότητας, καθώς και γνώση των επιπτώσεών της στα γεωλογικά χαρακτηριστικά της περιοχής (µεταβολές στάθµης νερού, θερµοκρασιών, δυναµικού ρευστοποίησης εδαφών, κλπ)

Ο τύπος αυτός γεωθερµικής ενέργειας έχει τα εξής πλεονεκτήµατα:

• Είναι "καθαρός" ενεργειακός πόρος (εκπέµπει ελάχιστα ή καθόλου αέρια θερµοκηπίου και άλλους αέριους ρύπους).

• Είναι αξιόπιστη πηγή. Σύµφωνα µε το Υπουργείο Ενέργεια των ΗΠΑ (USDOE) παρουσιάζει πολύ µικρή περίοδο διακοπών παροχής ενέργειας, (περίπου 5%).

• Υπάρχει µεγάλος αριθµός εγκαταστάσεών του διεθνώς.

• Είναι εντόπιος πόρος, δηλαδή δεν εξαρτάται από εισαγωγές και διαφοροποιήσεις τιµών όπως τα ορυκτά καύσιµα.

Τα πλεονεκτήµατα της χρήσης της τεχνολογίας των γεωθερµικών αντλιών είναι:

• Χρησιµοποιούν 25-50% λιγότερη ηλεκτρική ενέργεια σε σχέση µε τα συνήθη συστήµατα ψύξης – θέρµανσης.

• Απαιτούν µικρότερο χώρο εγκατάστασης και λιγότερες επισκευές.

• Έχουν µακρά διάρκεια ζωής.

• ∆εν εκπέµπουν ρύπους και είναι ιδιαίτερα αθόρυβες.

• Είναι δυνατή η χρήση επιδοτήσεων για την εγκατάστασή τους (Ευρωπαϊκά προγράµµατα για αύξηση της συµµετοχής των ανανεώσιµων πηγών ενέργειας στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή ένωση).

Τα µειονεκτήµατα της χρήσης της τεχνολογίας των γεωθερµικών αντλιών είναι:

• Έχουν µεγαλύτερο αρχικό κόστος εγκατάστασης

• ∆εν υπάρχει ακόµα σηµαντική σχετική εµπειρία στην Ελλάδα

• Επιπτώσεις στους υδροφόρους ορίζοντες στην περίπτωση των ανοικτών κυκλωµάτων.

Για την περιοχή του δήµου πιθανά να έχει ενδιαφέρον η λεπτοµερέστερη µελέτη του θέµατος.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 137

Α.3.4.4. Προστασία γεωπεριβάλλοντος

Στην περιοχή µελέτης σε ότι αφορά την προστασία του γεωπεριβάλλοντος, εντάσσονται οι εξής περιοχές:

Π1: Ανενεργές µεταλλευτικές περιοχές. Οι περιοχές αυτές χρήζουν προστασίας και ανάδειξης του ορυκτού πλούτου και των παλαιών µεταλλείων, καθώς και του εγκαταλελειµµένου εξοπλισµού και των συνοδών εγκαταστάσεων.

Είναι απαραίτητη η λεπτοµερής χαρτογράφηση – καταγραφή των θέσεων γεωπεριβαλλοντικού ενδιαφέροντος και βιοµηχανικής κληρονοµιάς των ανενεργών µεταλλείων.

Π2: Ανενεργές λατοµικές περιοχές. Οι περιοχές αυτές χρήζουν προστασίας και ανάδειξης του ορυκτού πλούτου καθώς και του εγκαταλελειµµένου εξοπλισµού και των συνοδών εγκαταστάσεων. Είναι απαραίτητη η λεπτοµερής χαρτογράφηση τους.

Στο ανενεργό σήµερα λατοµείο όνυχα αναπτύσσονται καρστικές γεωµορφές και κρύσταλλοι που θα µπορούσαν να αναδειχθούν σε συνδυασµό και µε τη γειτονική περιοχή των καταρρακτών που ήδη αποτελούν ένα πόλο έλξης τουριστών. Η διασύνδεση και προβολή των δύο χώρων θα µπορούσε να οργανωθεί για την ανάδειξή τους.

Π3: Καταρράκτες ∆ρυµώνα.

Οι καταρράκτες βρίσκονται στον ποταµό Σηπιά µεταξύ Κερασιάς και ∆ρυµώνα. Το ∆ασαρχείο της περιοχής έχει δηµιουργήσει για τους επισκέπτες, µε πολύ προσοχή και σεβασµό στο φυσικό περιβάλλον, ένα ξύλινο περίπτερο µε µια µικρή έκθεση τοπικών φυτών καθώς και απολιθωµάτων που έχουν βρεθεί στη περιοχή. Επίσης, έχει κατασκευάσει µε φυσικά υλικά, κορµούς δέντρων και σχοινιά, γέφυρες και στηρίγµατα, προκειµένου να απολαύσει ο περιηγητής τις ανεπανάληπτες υδατοπτώσεις µέσα από µια σύντοµη οδοιπορική διαδροµή.

Π4 : Σπήλαιο – σκήτη Αγ. Χριστόδουλου

Στο τέλος της παραλίας της Λίµνης βρίσκεται το ασκητήριο του οσίου Χριστοδούλου. Εδώ ο Όσιος ασκήτεψε ως το τέλος του βίου του, περί τα τέλη του 11ου αιώνα µ.Χ. Ο Όσιος Χριστόδουλος υπήρξε ιδρυτής της µονής του Αγίου Ιωάννη Θεολόγου στην Πάτµο. Κατόπιν πειρατικών επιδροµών στη Πάτµο, κατέφυγε στη Λίµνη, µαζί µε Πάτµιους µοναχούς και κατοίκους. Στο σπήλαιο αυτό διέµεινε µέχρι το τέλος της ζωής του, περί τον 11ο αιώνα µ.Χ. Μετά το θάνατό του, Πάτµιοι µοναχοί, έκλεψαν το σκήνωµά του και το µετέφεραν στην νήσο της Αποκαλύψεως.

Το σπηλαιώδης εκκλησίδιον διατηρείτε σε καλή κατάσταση και µπορεί ο καθένας να προσκυνήσει στο χώρο του.

Π5: Σπήλαιο – σκήτη Αγ. Ανδρεα (Μονή Γαλατάκη)

Η Μονή Γαλατάκη βρίσκεται χτισµένη σε υψόµετρο 200 µ στις παρυφές του Κανδηλίου. Το αρχικό κτίσµα που είναι στραµµένο προς την θάλασσα, χρονολογείται στον 15ο αιώνα.

Η µονή περιβάλλεται, στην άµεση περίµετρό της, από ελαιώνες, συνολικής έκτασης 40 στρεµµάτων. Στον ανατολικό ελαιώνα της µονής και σε απόσταση 200 µέτρων από τον περίβολό της, υπάρχει το σπηλαιώδες εκκλησίδιο του αγίου Ανδρέα.

Π6: Σπήλαιο – σκήτη Οσίου ∆αυίδ

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 138

Μονή οσίου ∆αβίδ του Γέροντος. Μεταβυζαντινή ανδρική µονή (16ος αι.), που ιδρύθηκε στο όρος Καβαλλάρης, από τον όσιο ∆αυίδ. Βρίσκεται βόρεια των Ροβιών. Εκεί φυλάσσονται τα θαυµατουργά λείψανα του οσίου ∆αυίδ.

Στα νότια της Μονής, υπάρχει το «Ασκητήριο» του Οσίου ∆αυΐδ, ένα µικρό σπήλαιο σε βράχο, µε το παρεκκλήσιο του Αγ. Χαραλάµπους.

ΖΩΝΕΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΜΙΚΡΩΝ ΥΓΡΟΤΟΠΩΝ

Σύµφωνα µε το ΦΕΚ 229 (19-6-2012) «Εγκριση καταλόγου µικρών νησιωτικών υγροτόπων και καθορισµός όρων και περιορισµών για την προστασία και ανάδειξη των µικρών παράκτιων υγροτόπων που περιλαµβάνονται σε αυτόν» στην περιοχή της ∆.Ε.Ελυµνίων έχουν προσδιορισθεί δύο περιοχές προστασίας :

Ζώνη Ζ6.1 : Εκβολή ρύακα Σηπιά (κωδ. Υ242ΕUB053 – εκταση 21 στρ.)

Ζώνη Ζ6.2 : Εκβολή όρµου Καµίνι (κωδ. Υ242ΕUB056 – εκταση 22 στρ.)

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 139

Χάρτης 3.4.4.1: Χάρτης κατ’ αρχήν γεωλογικής καταλληλότητας

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 140

Α.4. ΠΟΛΕΟ∆ΟΜΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ

Το οικιστικό δίκτυο της περιοχής µελέτης, της ∆ηµοτικής Ενότητας Ελυµνίων, συνιστά µια περιοχή µε αγροτικό και ήπιο τουριστικό χαρακτήρα που βρίσκεται στα βορειοανατολικά παράλια του Ευβοϊκού Κόλπου και, σύµφωνα µε την απογραφή της ΕΣΥΕ, περιλαµβάνει 17 κατοικηµένους οικισµούς και 2 Μονές, οι οποίοι διοικητικά ανήκουν σε 5 Ενότητες και συγκεκριµένα :

6 οικισµοί και 1 κατοικηµένη Μονή στη ∆ηµοτική Ενότητα της Λίµνης,

2 οικισµοί στην Τοπική Ενότητα των Κεχριών,

7 οικισµοί και 1 κατοικηµένη Μονή στην Τοπική Ενότητα των Ροβιών,

1 οικισµός στην Τοπική Ενότητα των Κουρκουλών,

1 οικισµός στην Τοπική Ενότητα της Σκεπαστής

Η ∆ηµοτική Ενότητα Ελυµνίων, µε βάση το Ν. 3852/10, που αφορά στη διοικητική διάρθρωση του Προγράµµατος Καλλικράτης, ανήκει στο νέο ∆ήµο Μαντουδίου-Λίµνης-Αγίας Άννας και σύµφωνα µε τα στοιχεία της απογραφής του 2011, συγκεντρώνει 4.456 κατοίκους.

Οι δύο βασικοί και µεγαλύτεροι οικισµοί της ∆ηµοτικής Ενότητας είναι η Λίµνη, που αποτελεί την έδρα του νέου ∆ήµου και παρουσιάζει σχετική επάρκεια σε κοινωφελείς και λοιπές εξυπηρετήσεις καθώς και ο οικισµός Ροβιές. Σηµαντικοί οικισµοί, για την κλίµακα της περιοχής µελέτης, είναι οι οικισµοί : Κεχριές, Κουρκουλοί, Σκεπαστή, που αποτελούν και έδρα των αντίστοιχων Τοπικών Κοινοτήτων, ορισµένοι των οποίων διαθέτουν περιορισµένο κοινωνικό εξοπλισµό και εξυπηρετήσεις µε αποτέλεσµα να εξαρτώνται κυρίως από τον οικισµό της Λίµνης. Οι υπόλοιποι οικισµοί στερούνται εξυπηρετήσεων και παρουσιάζουν πολύ µικρό αριθµό µονίµων κατοίκων.

Όλοι οι υπό µελέτη οικισµοί παρουσιάζουν πληθυσµιακό µέγεθος που δεν υπερβαίνει τους 2.000 κατοίκους. Η πλειοψηφία των οικισµών των υπόλοιπων οικισµών της ∆ηµοτικής Ενότητας των Ελυµνίων, σύµφωνα µε την απογραφή του 2011, παρουσιάζει πληθυσµιακό µέγεθος που δεν ξεπερνά τους 80 κατοίκους.

Το σύνολο των οικισµών της περιοχής εµφανίζει δηµογραφική µείωση, ενώ στα παράλια της περιοχής παρουσιάζεται ήπια οικιστική, παραθεριστική και τουριστική ανάπτυξη.

Η Λίµνη, ως πρωτεύουσα του ∆ήµου, αποτελεί το διοικητικό και εµπορικό κέντρο της ∆ηµοτικής Ενότητας, όπου στεγάζεται το ∆ηµαρχείο, µέχρι πρόσφατα στεγαζόταν η Εφορεία, υπηρεσία που καταργήθηκε και σήµερα λειτουργεί ως Γραφείο Εξυπηρέτησης Φορολογούµενων, το ∆ασαρχείο, το παράρτηµα του Γενικού Αρχείου του Κράτους (Τοπικό Αρχείο Λίµνης), ο Λιµενικός Σταθµός, το ΚΕΠ και υποκαταστήµατα των ΕΛΤΑ, της ∆ΕΗ και του ΟΤΕ. Επίσης, υπάρχει υποκατάστηµα της Αγροτικής Τράπεζας και της Εθνικής Τράπεζας. Το Πυροσβεστικό Κλιµάκιο που εξυπηρετεί τη ∆ηµοτική Ενότητα Ελυµνίων έχει έδρα στα Χρόνια.

Για την κάλυψη των αναγκών σε Εκπαίδευση λειτουργούν 3 Νηπιαγωγεία και 3 ∆ηµοτικά που στεγάζονται στους οικισµούς: Λίµνη, Κεχριές, Ροβιές και 1 ∆ηµοτικό στη Σκεπαστή, µε 236 µαθητές για το σχολικό έτος 2012-2013, µε 236 µαθητές για το σχολικό έτος 2012-2013, καθώς και 1 Γυµνάσιο-Λύκειο που στεγάζεται στον οικισµό της Λίµνης.

Για την πρωτοβάθµια Περίθαλψη των κατοίκων και των επισκεπτών λειτουργούν 2 Αγροτικά Ιατρεία στους οικισµούς Λίµνη και Ροβιές, ενώ η περιοχή εξυπηρετείται από το Περιφερειακό Ιατρείο (πρώην Κέντρο Υγείας) στην Ιστιαία και το Νοσοκοµείο Χαλκίδος.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 141

Επιπλέον, στον οικισµό της Λίµνης λειτουργούν ιατρεία του ΕΟΠΥΥ καθώς και ιδιωτικά ιατρεία και φαρµακεία.

Για την Άθληση των κατοίκων, των παραθεριστών και των επισκεπτών έχουν κατασκευαστεί γήπεδα ποδοσφαίρου, γήπεδα 5Χ5 και γήπεδα µπάσκετ.

Η περιοχή της ∆ηµοτικής Κοινότητας θεωρείται κατά βάση αγροτική, όπου κυριαρχεί η καλλιέργεια της ελιάς, η ρετσινοπαραγωγή και η µελισσοκοµία καθώς και η ήπια τουριστική δραστηριότητα ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς µήνες µε δυνατότητες περαιτέρω ανάπτυξης, ενώ διακρίνεται από ενδιαφέροντα ιστορικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά. Η πολιτιστική της κληρονοµιά αφορά σε ευρήµατα αρχαιολογικών χώρων, µονές, ναούς και µνηµεία της νεώτερης εποχής, τα περισσότερα των οποίων προστατεύονται, ενώ υπάρχουν περιθώρια ανάδειξης και αξιοποίησής τους, σε συνδυασµό µε την ένταξη σε ευρύτερα πολιτιστικά δίκτυα και διαδροµές της Βόρειας Εύβοιας.

Η περιοχή κατοικείται ήδη από τους Παλαιολιθικούς Χρόνους, ενώ στο λόφο Καστριά υπάρχουν ευρήµατα όπου αποδεικνύεται οικισµός της Νεολιθικής Περιόδου και παρατηρείται µία συνεχής κατοίκιση έως και τους µεσαιωνικούς χρόνους. Επίσης, η περιοχή πήρε το όνοµά της από την αρχαία πόλη του Ελυµνίου, όπου πιστεύεται ότι βρισκόταν στη θέση του οικισµού της Λίµνης και σύµφωνα µε µια εκδοχή εδώ τελέστηκαν οι γάµοι του ∆ία και της Ήρας.

Χωρικά και γεωγραφικά οι οικισµοί της περιοχής µπορούν να διακριθούν σε 4 περιοχές κάθε µία από τις οποίες παρουσιάζει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που καθορίζουν σε µεγάλο βαθµό την µέχρι τώρα εξέλιξη και την περαιτέρω ανάπτυξή τους.

Σχηµατικά µπορούν να οριστούν οι περιοχές ανάπτυξης δραστηριοτήτων της ∆.Ε. Ελυµνίων στις εξής:

Παραλιακή πεδινή περιοχή, παράκτιο µέτωπο

Αγροτική περιοχή Κεχριών

Αγροτική περιοχή Ροβιών

Ορεινό σύµπλεγµα βορείου τµήµατος

Στα παράλια της περιοχής µελέτης και από βορά προς νότο βρίσκονται 5 οικισµοί και συγκεκριµένα οι οικισµοί: Ροβιές, Χρόνια, Σηπιάς, Λίµνη και Κατούνια που µεταξύ τους συνδέονται µέσω του παραλιακού δρόµου που συνδέει τη Λίµνη µε τη λουτρόπολη της Αιδηψού. Οι οικισµοί αυτοί συγκεντρώνουν το µεγαλύτερο πληθυσµό της ∆ηµοτικής Ενότητας που σύµφωνα µε τα στοιχεία της απογραφής του 2011 το σύνολό τους αντιστοιχεί σε ποσοστό της τάξεως του 76%. Οι µεγαλύτεροι οικισµοί της περιοχής µελέτης, η Λίµνη και οι Ροβιές, είναι παραθαλάσσιοι, συγκεντρώνουν σηµαντικό ποσοστό τουριστών, παραθεριστών και επισκεπτών και διαθέτουν κατάλληλες υποδοµές για την εξυπηρέτησή τους (ξενοδοχεία, ενοικιαζόµενα δωµάτια, εστιατόρια, ταβέρνες, καφέ-µπαρ κ.λπ.). Ο οικισµός της Λίµνης, ως έδρα της ∆.Ε. συγκεντρώνει τις περισσότερες δηµόσιες και δηµοτικές υπηρεσίες.

Σχεδόν σε όλους τους οικισµούς, κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου, παρατηρείται εποχική αύξηση του πληθυσµού, λόγω της τάσης παραθερισµού και της ανάπτυξης τουριστικών δραστηριοτήτων. Σύµφωνα µε τα στοιχεία των Προέδρων των Τοπικών Κοινοτήτων ο εποχιακός πληθυσµός κατά την περίοδο αιχµής (Ιούλιος, Αύγουστος) ανέρχεται περίπου σε 9.500 άτοµα.

Το κύριο οδικό δίκτυο της ∆ηµοτικής Ενότητας Ελυµνίων βρίσκεται γενικά σε µέτρια κατάσταση και χρειάζεται βελτίωση σε πολλά σηµεία. Όπως διαπιστώθηκε και από τις

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 142

επισκέψεις των µελών της οµάδας µελέτης, σε πολλά σηµεία εντοπίστηκαν κατολισθήσεις πρανών και καθιζήσεις. Οι αγροτικοί δρόµοι κατά τη χειµερινή περίοδο δυσκολεύουν την κυκλοφορία των κατοίκων λόγω της µη ύπαρξης τεχνικών έργων.

Τα δίκτυα ύδρευσης στους περισσότερους οικισµούς της ∆ηµοτικής Ενότητας είναι κατασκευασµένα από αµιαντοσωλήνες και παρουσιάζουν απώλειες νερού. Έγινε πλήρης αντικατάσταση του δικτύου στους οικισµούς των Κεχριών και Κουρκουλών και σε τµήµα της Λίµνης (περίπου στο 40% του συνολικού δικτύου). Άµεση αντικατάσταση του δικτύου απαιτείται στους υπόλοιπους οικισµούς. Υδρόµετρα διαθέτουν όλες οι παροχές στις Κοινότητες της ∆.Ε. Ελυµνίων.

Α.4.1. ΠΟΛΕΟ∆ΟΜΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ ΟΙΚΙΣΜΩΝ

Α.4.1.1. ∆ηµοτική Κοινότητα (∆.Κ.) Λίµνης

Α.4.1.1.1 Λίµνη

Ο οικισµός της Λίµνης είναι η έδρα του ∆ήµου Μαντουδίου-Λίµνης-Αγίας Άννας. Πρόκειται για παράκτιο οικισµό κτισµένο στο βορειοανατολικά παράλια του Ευβοϊκού Κόλπου και σε απόσταση 80 χλµ. από τη Χαλκίδα και 33 χλµ. από την Αιδηψό. ∆ιαθέτει φυσικό λιµάνι και είναι χτισµένος αµφιθεατρικά σε µια καταπράσινη περιοχή, συνδυάζοντας βουνό και θάλασσα. Η Λίµνη, µε το φυσικό µικρό λιµάνι, είναι ένας από τους γραφικότερους οικισµούς της Βόρειας Εύβοιας που εντυπωσιάζει τον επισκέπτη και παραπέµπει σε νησιώτικο παραδοσιακό ιστό, µε τους στενούς δρόµους και τα παραδοσιακά λευκά κεραµοσκεπή κτίσµατα.

Στη θέση του σηµερινού οικισµού εικάζεται ότι βρισκόταν η αρχαία πόλη Ελύµνιον, η οποία στα χρόνια του αποικισµού δηµιούργησε τις δικές της αποικίες, όπως στη Χαλκιδική µε την πόλη Κλέωνες, ενώ γύρω στο 900 µ.Χ. λόγω των πειρατικών επιδροµών ο οικισµός µεταφέρθηκε στο βουνό, αλλά γύρω στον 17ο αιώνα ο οικισµός αναπτύχθηκε πάλι κοντά στη θάλασσα.

Το σύνολο του οικισµού χαρακτηρίζεται από πολεοδοµικό ιστό µε µεγάλη πυκνότητα δόµησης - µε µικρές διακυµάνσεις κατά περιοχές - αρκετά πυκνό δίκτυο δρόµων και µικρούς ή µέσου µεγέθους κτιριακούς όγκους, που είτε διατάσσονται κατά παράθεση και σε επαφή κατά µήκος των δρόµων, είτε ελεύθερα ως προς αυτούς δηµιουργώντας µικρές διευρύνσεις που καταργούν τη συνέχεια της οικοδοµικής γραµµής. Τα άχτιστα οικόπεδα που βρίσκονται εντός του ρυµοτοµικού σχεδίου εντοπίζονται στην περιοχή που εφάπτεται των ορίων του, περιµετρικά των δοµηµένων εκτάσεων του οικισµού. Από αυτά, µερικά δεν θεωρούνται κατάλληλα για δόµηση τόσο λόγω των µεγάλων κλίσεων του εδάφους, όσο λόγω των µη σταθερών εδαφών.

Το οδικό πλέγµα του οικισµού αποτελείται από στενούς, κυρίως, δρόµους διαµορφωµένους µε σκαλοπάτια που διατρέχουν τις γειτονιές, άλλοι κάθετοι και άλλοι παράλληλοι στις υψοµετρικές καµπύλες του εδάφους. Τυχαία µικρά πλατώµατα στις συµβολές των δρόµων συµπληρώνουν τους περιορισµένους ελεύθερους δηµόσιους χώρους.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 143

Εικόνα Α.4.1.1.1.1: Γενική άποψη Λίµνης

Η σύνδεση της Λίµνης µε τη Χαλκίδα γίνεται µέσω της Επαρχιακής οδού Λίµνης-Χαλκίδας, ενώ µε την Αιδηψό µέσω της παραλιακής Επαρχιακής οδού Λίµνης-Ροβιών-Αιδηψού-Ιστιαίας. Ο οικισµός της Λίµνης συνδέεται µέσω ασφαλτο-στρωµένου οδικού δικτύου µε όλους τους κυριότερους οικισµούς του ∆ήµου (Μαντούδι, Αγία Άννα κ.ά.) και όλους τους υπόλοιπους οικισµούς της ∆ηµοτικής Ενότητας των Ελυµνίων.

Στον οικισµό της Λίµνης η κατοικία αποτελεί την κύρια χρήση. Οι εκτός κατοικίας χρήσεις σχετίζονται µε υπηρεσίες και τουριστική υποδοµή που αφορά σε µικρά ξενοδοχεία, ενοικιαζόµενα δωµάτια, καταστήµατα τροφίµων, εστιατόρια, ταβέρνες, καφετέριες κ.ά. χρήσεις που συγκεντρώνονται κυρίως στην παραλιακή περιοχή του οικισµού.

Η Λίµνη, ως πρωτεύουσα του ∆ήµου, αποτελεί το διοικητικό και εµπορικό κέντρο της περιοχής όπου στεγάζεται το ∆ηµαρχείο, µέχρι πρόσφατα στεγαζόταν η Εφορεία, υπηρεσία που καταργήθηκε και σήµερα λειτουργεί ως Γραφείο Εξυπηρέτησης Φορολογούµενων, το Ειρηνοδικείο, το ∆ασαρχείο, το παράρτηµα του Γενικού Αρχείου του Κράτους (Τοπικό Αρχείο Λίµνης), το Αστυνοµικό Τµήµα, ο Λιµενικός Σταθµός, το ΚΕΠ και υποκαταστήµατα των ΕΛΤΑ, της ∆ΕΗ και του ΟΤΕ. Επίσης, υπάρχει υποκατάστηµα της Αγροτικής Τράπεζας και της Εθνικής Τράπεζας.

Για την κάλυψη των αναγκών σε Εκπαίδευση λειτουργούν Νηπιαγωγείο και ∆ηµοτικό σχολείο που βρίσκεται βορειοανατολικά της Παναγίας της Λιµνιάς καθώς και Γυµνάσιο και Λύκειο που στεγάζεται σε νεόκτιστο κτίριο στο ανατολικό άκρο του οικισµού.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 144

Εικόνα Α.4.1.1.1.2: Ο ναός της Κοίµησης της Θεοτόκου

Για την κάλυψη των αναγκών σε αθλητισµό έχουν κατασκευασθεί στο ανατολικό άκρο του οικισµού ένα γήπεδο ποδοσφαίρου και ένα γήπεδο µπάσκετ. Στον οικισµό, επίσης, λειτουργεί Ναυτικός Όµιλος (Ν.Ο.Λ.) που κατά τους καλοκαιρινούς µήνες διοργανώνει ναυτικούς αγώνες και στεγάζεται σε ιδιόκτητο κτίσµα στο ανατολικό άκρο της παραλίας. Επιπλέον, δραστηριοποιείται και ο αθλητικός σύλλογος «Ολυµπιακός Λίµνης».

Οι εγκαταστάσεις Περίθαλψης περιορίζονται στα ιατρεία του ΕΟΠΥΥ, στο Αγροτικό Ιατρείο και σε ιδιωτικά ιατρεία και φαρµακεία. Επίσης, στο λόφο του Προφήτη Ηλία κατασκευάζεται «Θεραπευτήριο Γερόντων» µε πρωτοβουλία της Μητρόπολης Ευβοίας.

Για την αναψυχή των κατοίκων και των επισκεπτών συγκεντρώνεται µεγάλος αριθµός από εστιατόρια, ταβέρνες, καφετέριες κ.λπ. όπου βρίσκονται, κυρίως, κεντρικό παραλιακό δρόµο του οικισµού.

Από το 1993 ιδρύθηκε και λειτουργεί Λαογραφικό-Ιστορικό Μουσείο, το οποίο στεγάζεται στο αρχοντικό του Αγγελή Φλόκου, όπου εκτίθενται έπιπλα και αντικείµενα από το λιµνιώτικο σπίτι αλλά και αρχαιολογικά ευρήµατα από την γύρω περιοχή. Στην είσοδο του οικισµού της Λίµνης βρίσκεται ο ναός της Κοίµησης της Θεοτόκου γνωστή ως Παναγιά της Λιµνιάς. Πρόκειται για τρίκλιτη βασιλική κτισµένη το 1837 µε 2 καµπαναριά εκ των οποίων ενδιαφέρον παρουσιάζει το µαρµάρινο καµπαναριό, έργο Τηνιακού γλύπτη που κατασκευάστηκε περί το 1880. Μέσα στον οικισµό βρίσκεται ο ναός της Ζωοδόχου Πηγής, ένα µικρό εκκλησάκι κτισµένο πάνω σε ερείπια παλαιοχριστιανικής Βασιλικής, στο κατώτερο τµήµα του οποίου βρίσκεται τµήµα αψιδωτού δωµατίου µε ψηφιδωτό δάπεδο, που χρονολογείται στα τέλη του 5ου µ.Χ. αρχές 6ου µ.Χ. αιώνα, ενώ άλλα τµήµατα του µωσαϊκού διακόσµου έχουν µεταφερθεί στο Ιστορικό-Λαογραφικό Μουσείο της πόλης. Ένα άλλο χαρακτηριστικό µνηµείο είναι ο σπηλαιώδης ναός του Αγίου Χριστοδούλου, που βρίσκεται στη δυτική άκρη της παραλίας της Λίµνης.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 145

Εικόνα Α.4.1.1.1.3: Το Λαογραφικό Μουσείο στη Λίµνη

Επίσης, µέσα στον οικισµό υπάρχουν αξιόλογα κτίρια, χαρακτηρισµένα από το Υπουργείο Πολιτισµού ως δείγµατα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής καθώς και κτίρια χαρακτηρισµένα ως ιστορικά διατηρητέα µνηµεία. Ορισµένα εξ αυτών είναι τα δύο κτίρια, τα οποία εικάζεται ότι κατασκευάστηκαν µε σχέδια του Τσίλερ, και όπου στεγάζονταν στο παρελθόν η εφορία και το αστυνοµικό τµήµα, το νεοκλασικό κτίριο που στεγάζεται το ∆ηµαρχείο, το κτίριο που στεγαζόταν το νηπιαγωγείο κτισµένο το 1898, το ξενοδοχείο «Πλάζα» που από το 1825 χρησιµοποιήθηκε ως ∆ηµαρχιακός ξενώνας, τα δύο (2) κτίρια ιδιοκτησίας Ρένας-Μαρίας Βρυσιώτη κ.ά.

Εικόνα Α.4.1.1.1.4:Το κτίριο του ∆ηµαρχείου στη Λίµνη

Κάθε χρόνο, στην ευρύτερη περιοχή της Λίµνης διοργανώνονται τα «Ελύµνια», η σηµαντικότερη εκδήλωση της περιοχής που συγκεντρώνουν µεγάλο ενδιαφέρον και συντελούν σηµαντικά στην ανάπτυξη του τουρισµού και του πολιτισµού στην περιοχή.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 146

Πρόκειται για σειρά εκδηλώσεων που πραγµατοποιούνται από τα µέσα Ιουλίου µέχρι το τέλος Αυγούστου τόσο στον οικισµό της Λίµνης, όσο και στους γύρω οικισµούς µε : πολιτιστικές εκδηλώσεις και διαλέξεις, παρουσιάσεις βιβλίων, θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις, µουσικές βραδιές, αθλητικές εκδηλώσεις και αγώνες εντός και εκτός θαλάσσης, εκθέσεις και πλήθος άλλες εκδηλώσεις. Τα «Ελύµνια» διοργανώνονται από το Πνευµατικό Κέντρο του ∆ήµου σε συνεργασία µε τους φορείς και τους συλλόγους της περιοχής. Εκδηλώσεις γίνονται και κατά τη διάρκεια της Αποκριάς µε παρέλαση καρναβαλικών αρµάτων κ.ά. Επίσης, µεγάλη επισηµότητα έχει και η µέρα της γιορτής του ναού της Κοιµήσεως της Θεοτόκου, της Παναγιάς της Λιµνιάς, στις 8 Σεπτεµβρίου.

Εικόνα Α.4.1.1.1.5: Η κεντρική πλατεία της Λίµνης

Τέλος, στη Λίµνη εδρεύουν Πολιτιστικοί Σύλλογοι όπως η Ιστορική Ένωση Λιµνίων Ευβοίας, το τοπικό τµήµα της Εταιρείας Ευβοϊκών Σπουδών, η ∆ηµοτική Επιχείρηση Πολιτισµού και Ανάπτυξης (∆ΕΠΑΛ), η µικτή χορωδία, ο χορευτικός σύλλογος «Το Λιµνί», ο πολιτιστικός – περιβαλλοντικός σύλλογος «Μάκιστος» καθώς και Αθλητικοί Σύλλογοι όπως ο Ναυτικός Όµιλος Λίµνης (ΝΟΛ), η λέσχη µοτοσικλέτας και ο ποδοσφαιρικός σύλλογος «Ολυµπιακός Λίµνης». Ιδιαίτερη µνεία πρέπει να γίνει και στον Χειροτεχνικό Υφαντικό Συνεταιρισµό Γυναικών. Επιπλέον, στο βόρειο άκρο της παραλίας του οικισµού βρίσκεται το Προσκοπείο, όπου στεγάζονται οι ναυτοπρόσκοποι.

Ο πληθυσµός του οικισµού, σύµφωνα µε την απογραφή του 2011, ανέρχεται σε 1612 κατοίκους, ενώ τους καλοκαιρινούς µήνες, λόγω της προσέλκυσης παραθεριστών, τουριστών και επισκεπτών, σύµφωνα µε τις πληροφορίες του ∆ήµου, ο συνολικός πληθυσµός ανέρχεται σε 5.000 άτοµα.

Οι κάτοικοι ασχολούνται µε τη γεωργία, τη ρετσινοσυλλογή και την αλιεία καθώς και µε επαγγέλµατα σχετικά µε τον τουρισµό, ιδιαίτερα κατά την τουριστική περίοδο. Επίσης, η Λίµνη ως έδρα του ∆ήµου, συγκεντρώνει άτοµα που ασχολούνται µε επαγγέλµατα του τριτογενούς τοµέα (δηµόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους, ελεύθερους επαγγελµατίες κ.λπ.).

Η επαρχιακή οδός Χαλκίδα-Λίµνη είναι σε σχετικά καλή κατάσταση, ενώ ο δρόµος προς την Αιδηψό βρίσκεται σε κακή κατάσταση και από τα µέλη του ∆.Σ. χαρακτηρίζεται ως «επικίνδυνος».

Η ύδρευση του οικισµού θεωρείται επαρκής, αλλά µεγάλο ποσοστό του δικτύου ύδρευσης (60%) χρήζει αντικατάστασης διότι είναι κατασκευασµένο µε αµιαντοσωλήνες.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 147

Στον οικισµό της Λίµνης υπάρχει δίκτυο αποχέτευσης και Βιολογικός Καθαρισµός (ΒΙΟ.ΚΑ.) δυναµικότητας 7.000 (ισοδύναµων) κατοίκων. Στον ΒΙΟ.ΚΑ. καταλήγουν τα λύµατα από το µεγαλύτερο µέρος του ∆.∆. Λίµνης.

Η συχνότητα συλλογής των απορριµµάτων θεωρείται ικανοποιητική και τα απορρίµµατα του οικισµού µεταφέρονται στον Χώρο Υγειονοµικής Ταφής Απορριµµάτων (ΧΥΤΑ) της Ιστιαίας.

Εικόνα Α.4.1.1.1.6: Ο κεντρικός προβλήτας στη Λίµνη

Ο οικισµός της Λίµνης είναι ο µόνος οικισµός στη ∆ηµοτική Κοινότητα Ελυµνίων ο οποίος δοµείται µε βάση Ρυµοτοµικό Σχέδιο. Το Ρυµοτοµικό Σχέδιο θεσµοθετήθηκε µε ∆ιάταγµα και δηµοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 126Α΄/23-05-1942, το οποίο τροποποιήθηκε µε Νοµαρχιακή Απόφαση (ΦΕΚ 783∆΄/06-11-1991) σύµφωνα µε την οποία, η πολεοδοµούµενη έκταση αποτελείται από 3 τοµείς µε Συντελεστές ∆όµησης : 1,4, 1,2 και 1,0 και αρτιότητα οικοπέδων κατά κανόνα τα 200 τ.µ.

Επιπλέον για την έκταση που περιλαµβάνεται στον πρώην ∆ήµο Λίµνης έχει εγκριθεί και ισχύει Γενικό Πολεοδοµικό Σχέδιο (ΓΠΣ), το οποίο δηµοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 691 ∆΄/ 22-08-1986.

Α.4.1.1.2. Κατούνια

Τα Κατούνια, είναι ένας µικρός παραθαλάσσιος οικισµός µε µόλις 7 κατοίκους, σύµφωνα µε την απογραφή του 2011. Ο οικισµός βρίσκεται σε απόσταση περί τα 4 χλµ. νοτιοανατολικά της Λίµνης και µέχρι σήµερα δεν έχει οριοθετηθεί, σύµφωνα µε το Π.∆/γµα από 24-4-85(ΦΕΚ 181/∆/85).

Στην παραθαλάσσια περιοχή της Τοπικής Ενότητας των Κατουνίων υπήρχαν οι εγκαταστάσεις της εξόρυξης λευκολίθου, Αγγλογκρήκ, και οι κατοικίες του προσωπικού, οι οποίες διατηρούνται µέχρι σήµερα. Ορισµένες από αυτές τις κατοικίες ανακαινίζονται για χρήση παραθεριστικής κατοικίας.

Α.4.1.1.3 Μυρτιάς

Ο οικισµός του Μυρτιά ή Μουρτιά είναι κτισµένος στην ανατολική πλευρά του λόφου «Σταυρός» κοντά στον Επαρχιακό δρόµο Λίµνης-Χαλκίδας, µέσα σε δάσος από πεύκα και ελιές, στη βορειοδυτική πλευρά του όρους Μεσοπέτριου, και βρίσκεται σε απόσταση 6 χλµ. βόρεια της Λίµνης. Το όνοµα του οικισµού προέρχεται πιθανότατα από το θάµνο µυρτιά, ο οποίος αφθονεί στην περιοχή, χωρίς να λείπουν και άλλες λαϊκότερες εικασίες.

Η κατοίκιση στην περιοχή χρονολογείται από τη νεολιθική περίοδο, ενώ κοντά στο σηµερινό οικισµό έχει εντοπιστεί οικισµός της νεολιθικής περιόδου, τα ευρήµατα του οποίου βρίσκονται στο Ιστορικό-Λαογραφικό Μουσείο της Λίµνης. Ο οικισµός στη σηµερινή θέση

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 148

άρχισε να δηµιουργείται από το έτος 1880. Οι πρώτοι κάτοικοι ήταν γεωργοί και ποιµένες προερχόµενοι κυρίως από τον παλιό οικισµό του Αγίου Βασιλείου που βρισκόταν στους πρόποδες του Ξηρού όρους, αλλά και άλλους ορεινούς οικισµούς.

Σήµερα επικρατεί η χρήση της κατοικίας, το κέντρο του οικισµού αναπτύσσεται σε µικρή έκταση γύρω από την ενοριακή εκκλησία, όπου βρίσκονται 2 καφενεία και µια ψησταριά. Στο ανατολικό τµήµα του οικισµού λειτουργεί ένα εργαστήριο αλουµινοκατασκευών. Στο Μυρτιά επίσης υπάρχει γήπεδο ποδοσφαίρου καθώς και το κτίριο του παλαιού ∆ηµοτικού σχολείου και όπου στεγάζεται ο Πολιτιστικός σύλλογος «Μουρτιά».

Ο πληθυσµός του οικισµού, σύµφωνα µε την απογραφή του 2011, ανέρχεται σε 188 κατοίκους.

Εικόνα Α.4.1.1.1.7: Γενική άποψη του οικισµού Μυρτιά

Ο οικισµός έχει οριοθετηθεί, σύµφωνα µε το Πρ. ∆/γµα από 24-4-85 (ΦΕΚ 181/∆/85), και δοµείται σύµφωνα µε την υπ΄αριθ. 875/6-2-92 Νοµαρχιακή Απόφαση (ΦΕΚ 206/∆/92).

Α.4.1.1.4 Ρετσινόλακκος

Ο Ρετσινόλακκος είναι ένας µικρός οικισµός κτισµένος σε καταπράσινη ανηφορική κοιλάδα και σε υψόµετρο 75 µ., ο οποίος βρίσκεται βορειοδυτικά της Λίµνης και σε απόσταση περί τα 9 χλµ.

Η µοναδική χρήση στον οικισµό είναι η κατοικία και δεν συναντάται άλλη χρήση. Στο νότιο άκρο του οικισµού και σε επαφή µε το όριό του βρίσκεται το νεκροταφείο.

Σύµφωνα µε την απογραφή του 2011, ο πληθυσµός στον οικισµό αριθµεί µόλις 6 κατοίκους και αποτελεί το µικρότερο οικισµό σε πληθυσµό της ∆ηµοτικής Ενότητας Ελυµνίων

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 149

Εικόνα Α.4.1.1.1.8: Μερική άποψη του οικισµού Ρετσινόλακκου

Ο οικισµός έχει οριοθετηθεί, σύµφωνα µε το Πρ. ∆/γµα από 24-4-85 (ΦΕΚ 181/∆/85), και δοµείται σύµφωνα µε την υπ΄αριθ. 875/6-2-92 Νοµαρχιακή Απόφαση (ΦΕΚ 206/∆/92).

Α.4.1.1.5 Σηπιάς

Ο οικισµός της Σηπιάδας είναι ένας παραθαλάσσιος οικισµός που βρίσκεται σε απόσταση 3,5 χλµ. βορειοδυτικά της Λίµνης. Είναι κτισµένος στις εκβολές του ποταµού Σηπιά, από τον οποίο πήρε το όνοµά του, και διαθέτει οργανωµένη πλαζ και όµορφες παραλίες µε ψιλή άµµο.

Σήµερα επικρατεί η χρήση της κατοικίας και του τουρισµού. Ο οικισµός αναπτύσσεται κυρίως επί του Επαρχιακού δρόµου Λίµνης-Ροβιών-Αιδηψού-Ιστιαίας καθώς και κατά µήκος της παραλίας. Σηµαντική έκταση καταλαµβάνουν µικρές τουριστικές µονάδες µε ενοικιαζόµενα διαµερίσµατα και δωµάτια, ενώ στο δυτικά και στις εκβολές του ποταµού Σηπιά λειτουργεί δηµοτικό camping το οποίο είναι µισθωµένο σε ιδιώτη. Η ακτή σε όλο το µήκος της Σηπιάδας είναι κατάλληλη για κολύµβηση και το καλοκαίρι συγκεντρώνει µεγάλο αριθµό επισκεπτών. Ανατολικά των εκβολών του ποταµού Σηπιά λειτουργεί µονάδα συντήρησης και φύλαξης σκαφών.

Εικόνα Α.4.1.1.1.9: Ο ποταµός Σηπιάς διασχίζει τον οµώνυµο οικισµό

Η Σηπιάδα αναπτύχθηκε σχετικά πρόσφατα και αναγνωρίστηκε ως νέος οικισµός το 1971. Σήµερα, σύµφωνα µε την απογραφή του 2011, αριθµεί 128 κατοίκους, ενώ τους

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 150

καλοκαιρινούς µήνες συγκεντρώνει µεγάλο αριθµό παραθεριστών, τουριστών και επισκεπτών.

Εικόνα Α.4.1.1.1.10:Μονάδα επισκευής και φύλαξης σκαφών

Πρόκειται για οικισµό ο οποίος δεν έχει οριοθετηθεί σύµφωνα µε το Πρ. ∆/γµα από 24-4-85(ΦΕΚ 181/∆/85).

Α.4.1.1.6 Χρόνια

Η Χρόνια είναι παραθαλάσσιος οικισµός που βρίσκεται σε απόσταση 8 χλµ. βορειοδυτικά της Λίµνης και µπροστά του αναπτύσσεται η οµώνυµη και µε ιδιαίτερη µορφολογία παραλία.

Μέχρι το 1926 η περιοχή ήταν ακατοίκητη. Την εποχή αυτή µοιράσθηκε σαν γεωργικός κλήρος σε πρόσφυγες από την Μ. Ασία και κτίστηκε ο οικισµός µε κρατική µέριµνα.

Η γύρω περιοχή αποτελείται από καταπράσινους και κατάφυτους λόφους, ενώ στην περιοχή έχουν εντοπιστεί καταλύµατα µικρού οικισµού των ελληνιστικών και ρωµαϊκών χρόνων.

Η περιοχή, σήµερα, διαθέτει αρκετά τουριστικά καταλύµατα και τους καλοκαιρινούς µήνες φιλοξενεί πολλούς παραθεριστές, τουρίστες και επισκέπτες, ενώ σε παραλιακό οικόπεδο υπάρχει κτίσµα που στεγάζεται το Πυροσβεστικό Κλιµάκιο Λίµνης που εξυπηρετεί τις ανάγκες της ευρύτερης περιοχής. Εκτός του ορίου του οικισµού και σε επαφή µε αυτό έχει κατασκευασθεί ένα γήπεδο µπάσκετ.

Ο πληθυσµός του οικισµού, σύµφωνα µε την απογραφή του 2011, ανέρχεται σε 73 κατοίκους, ενώ τους καλοκαιρινούς µήνες η περιοχή προσελκύει σχετικά µεγάλο αριθµό τουριστών και των επισκεπτών.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 151

Εικόνα Α.4.1.1.1.11: Άποψη του οικισµού Χρόνια

Ο οικισµός Χρόνια έχει οριοθετηθεί, σύµφωνα µε το Πρ. ∆/γµα από 24-4-85 (ΦΕΚ 181/∆/85), και δοµείται σύµφωνα µε την υπ΄αριθ. 875/6-2-92 Νοµαρχιακή Απόφαση (ΦΕΚ 206/∆/92).

Α.4.1.2. Τοπική Κοινότητα (Τ.Ε.) Κεχριών

Α.4.1.2.1 Κεχριές

Οι Κεχριές είναι η έδρα της Τ.Κ. και αποτελούν ένα κοµβικό οικισµό για το σύνολο της περιοχής του ∆ήµου. Πρόκειται για έναν οικισµό κτισµένο σε καταπράσινο τοπίο και σε υψόµετρο 140 µ., όπου στα ανατολικά ρέει ο ποταµός Νηλέας. Οι Κεχριές βρίσκονται στο µέσον της απόστασης µεταξύ του Αιγαίου Πελάγους και του Βόρειου Ευβοϊκού Κόλπου και συνδέονται οδικά τόσο µε τις ανατολικές, όσο και µε τις δυτικές ακτές της Εύβοιας.

Το όνοµα Κεχριές, κατά την επικρατέστερη άποψη, προέρχεται από την παραγωγή κεχριού, ωστόσο λόγω των πολλών ενδείξεων αρχαίας οίκησης και άλλων ιστορικών στοιχείων δεν αποκλείεται να έχει σχέση µε µεταναστεύσεις και εποικισµούς αρχαίων χρόνων.

Κοντά στην θέση Κάστρο, στα δυτικά και έξω από τον οικισµό, έχει εντοπισθεί παλιός οικισµός, ενώ σε ένα γειτονικό ύψωµα µε το όνοµα Μεσοπέτρι υπάρχουν τα ερείπια ενός πύργου κατά την εποχή των Ενετών.

Οι Κεχριές, σήµερα, θεωρούνται το κεφαλοχώρι της περιοχής, ενώ στον οικισµό λειτουργούν: µονοθέσιο Νηπιαγωγείο και διθέσιο ∆ηµοτικό σχολείο µε 22 µαθητές, που καλύπτουν και τις ανάγκες και άλλων µικρότερων οικισµών.

Το κέντρο του οικισµού αναπτύσσεται εκατέρωθεν του δρόµου εισόδου στον οικισµό και του γύρω από την κεντρική πλατεία, όπου βρίσκεται ο ενοριακός ναός της Κοίµησης της Θεοτόκου, το Κοινοτικό κατάστηµα καθώς και ταβέρνες, καφετέριες κ.λπ.

Σύµφωνα µε την απογραφή του 2011, ο πληθυσµός στις Κεχριές ανέρχεται σε 472 κατοίκους, ενώ τους καλοκαιρινούς µήνες, λόγω κυρίως των παραθεριστών, ο πληθυσµός σχεδόν διπλασιάζεται. Σε επαφή µε το όριο του οικισµού έχει κατασκευασθεί γήπεδο µπάσκετ και παιδική χαρά. Νότια του οικισµού και σε απόσταση περίπου 800 µέτρων από το κέντρο του έχει κατασκευασθεί γήπεδο ποδοσφαίρου µε χλοοτάπητα.

Στις Κεχριές λειτουργούν, ένα συνεργείο αυτοκινήτων, ένα βαφείο/συνεργείο αυτοκινήτων, ένα εργαστήριο αλουµινοκατασκευών και ένας µικρός ξενώνας µε 4 δωµάτια.

Στον οικισµό έχουν συσταθεί και δραστηριοποιούνται Αθλητικός και Πολιτιστικός Σύλλογος, ο οποίος διοργανώνει αρκετές εκδηλώσεις, όπως τον «Βλάχικο Γάµο», το πανηγύρι στις 15 Αυγούστου κ.α.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 152

Οι κάτοικοι απασχολούνται κυρίως µε τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Στην περιοχή υπάρχουν 5 µονάδες συστηµατικής κτηνοτροφίας (2 πτηνοτροφικές, 1 προβατοτροφική, 1 αιγοτροφική και 1 χοιροτροφείο), ενώ καλλιεργούνται πολλά ελαιόδενδρα και αρκετά κηπευτικά. Επίσης, υπάρχουν περί τις 500 κυψέλες µελισσών. Τα γεωργικά προϊόντα της περιοχής είναι το ελαιόλαδο, τα κηπευτικά, το µέλι και το ρετσίνι.

Η ύδρευση στον οικισµό εξασφαλίζεται από γεωτρήσεις µε καλή ποιότητα πόσιµου νερού. Το δίκτυο ύδρευσης αναπτύσσεται σε µήκος περίπου 5χλµ., το οποίο πρόσφατα έχει αντικατασταθεί στο σύνολό του.

Επίσης, στην περιοχή της Τ.Κ. υπάρχει δίκτυο άρδευσης, το οποίο πρόσφατα αναβαθµίστηκε, και αρδεύει περί τα 200 στρέµµατα.

Εικόνα Α.4.1.1.1.12: Μερική άποψη των Κεχριών

Ο οικισµός στερείται αποχετευτικού δικτύου και τα οικιακά λύµατα συλλέγονται σε βόθρους, κυρίως απορροφητικούς, µε δυσµενείς επιπτώσεις στον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής.

Η συλλογή των οικιακών απορριµµάτων θεωρείται ικανοποιητική και τα απορρίµµατα µεταφέρονται στον Χώρο Υγειονοµικής Ταφής Απορριµµάτων (ΧΥΤΑ) της Ιστιαίας. Πρέπει να αναφερθεί ότι παλαιότερα η ρίψη των απορριµµάτων γινόταν στη θέση «∆οκίµη», έκταση η οποία έχει περιβαλλοντικά αποκατασταθεί µε τη φύτευση 2.500 δένδρων.

Οι Κεχριές έχουν οριοθετηθεί, σύµφωνα µε το Πρ. ∆/γµα από 24-4-85 (ΦΕΚ 181/∆/85), και δοµούνται σύµφωνα µε τη Νοµαρχιακή Απόφαση µε αριθµό 13466/ΕΠΑ/3285/80 (ΦΕΚ 339/∆/86).

Α.4.1.2.2. ∆άφνη

Ο οικισµός της ∆άφνης είναι κτισµένος σε υψόµετρο 153 µ. σε µία εύφορη περιοχή και βρίσκεται νοτιοδυτικά και σε απόσταση περίπου 3 χλµ. από τις Κεχριές και βορειοανατολικά της Λίµνης σε απόσταση 9 χλµ.

Παλαιότερα ο οικισµός ονοµαζόταν «Μαντανικά», που προέρχεται από τη λέξη «µαντάνι» και σηµαίνει εργαστήριο κινούµενο µε την δύναµη του νερού ή από την τουρκική λέξη «µεϊντάν» που σηµαίνει αλάνα, απλοχωριά.

Ο οικισµός αναπτύσσεται νότια του επαρχιακού δρόµου Λίµνης-Χαλκίδας.

Το κέντρο του οικισµού αναπτύσσεται εκατέρωθεν του παλαιού δρόµου Κεχριών-∆άφνης, όπου βρίσκεται η κεντρική πλατεία παραπλεύρως της οποίας έχει κατασκευασθεί παιδική

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 153

χαρά και γήπεδο µπάσκετ. Στο βόρειο άκρο του κέντρου έχει κατασκευασθεί γήπεδο 5Χ5, βόρεια του κτιρίου του παλαιού ∆ηµοτικού σχολείου. Επίσης σε κεντρικό σηµείο του οικισµού βρίσκεται το Αγροτικό ιατρείο, ενώ στο ανατολικό άκρο βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου ∆ηµητρίου και η εκκλησιαστική βιβλιοθήκη. Στο βόρειο άκρο του οικισµού υπάρχει και ένα συνεργείο αυτοκινήτων.

Στη ∆άφνη έχει συσταθεί και δραστηριοποιείται ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Άγιοι Απόστολοι».

Οι κάτοικοι απασχολούνται κυρίως µε τη γεωργία και την κτηνοτροφία, ενώ στην περιοχή υπάρχουν περί τις 500 κυψέλες µελισσών. Τα γεωργικά προϊόντα της περιοχής είναι το ελαιόλαδο, τα κηπευτικά, το µέλι και το ρετσίνι.

Σύµφωνα µε την απογραφή του 2011, ο πληθυσµός του οικισµού της ∆άφνης ανέρχεται σε 192 κατοίκους, ενώ τους καλοκαιρινούς µήνες παρουσιάζει σχετική αύξηση λόγω των παραθεριστών.

Εικόνα Α.4.1.1.1.13: Μερική άποψη του κέντρου της ∆άφνης

Η ∆άφνη στερείται αποχετευτικού δικτύου και τα οικιακά λύµατα συλλέγονται σε απορροφητικούς βόθρους, µε δυσµενείς επιπτώσεις στον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής.

Η συλλογή των οικιακών απορριµµάτων θεωρείται ικανοποιητική και τα απορρίµµατα µεταφέρονται στον Χώρο Υγειονοµικής Ταφής Απορριµµάτων (ΧΥΤΑ) της Ιστιαίας.

Η ∆άφνη έχει οριοθετηθεί, σύµφωνα µε το Πρ. ∆/γµα από 24-4-85 (ΦΕΚ 181/∆/85), και δοµείται σύµφωνα µε τη Νοµαρχιακή Απόφαση µε αριθµό 13466/ΕΠΑ/3285/80 (ΦΕΚ339/∆/86).

Α.4.1.3. Τοπική Κοινότητα (Τ.Κ.) Κουρκουλών

Α.4.1.3.1 Κουρκουλοί

Οι Κουρκουλοί είναι ο µοναδικός οικισµός της Τ.Κ. κτισµένος σε υψόµετρο 415 µ. και βρίσκεται σε απόσταση 12 χλµ. από τη Λίµνη. Πρόκειται για έναν ορεινό οικισµό µε παραδοσιακά στοιχεία, ο οποίος βρίσκεται στους νότιους πρόποδες του Ξηρού όρους, ενώ στα ανατολικά του ρέει το Ξηρόρεµα και στα δυτικά του το Χαλικόρεµα.

Το όνοµα Κουρκουλοί πιθανόν προέρχεται από Τούρκικη λέξη που σηµαίνει τόπος δύσβατος, απρόσιτος και απόκρηµνος.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 154

Στον οικισµό συναντάµε δυο καταστήµατα τροφίµων και τρία καφενεία. Η κοινότητα διαθέτει Πολιτιστικό Σύλλογο µε την επωνυµία «Ξηρονορίτες».

Ο πληθυσµός ασχολείται κατ΄ αποκλειστικότητα µε τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Τα ελαιόδενδρα καταλαµβάνουν τη µεγαλύτερη καλλιεργούµενη έκταση της κοινότητας. Η συλλογή ρετσινιού από τα πεύκα ανέρχεται ετησίως σε περίπου 400 τόνους. Ο αριθµός των αιγοπροβάτων που εκτρέφονται στην περιοχή ανέρχονται περίπου σε 1000, τα δε προϊόντα καταναλώνονται τόσο εντός της κοινότητας όσο και στις γύρω περιοχές.

∆ραστηριότητα που πρέπει να αναφερθεί, επίσης, είναι και η απασχόληση ικανού αριθµού ατόµων στην εξόρυξη µαρµάρων από τις εγκαταστάσεις του λατοµείου στο Ξηρό Όρος, στη θέση ∆ρυµώνα.

Βόρεια του οικισµού και σε απόσταση περίπου ενός χιλιοµέτρου βρίσκεται το γήπεδο ποδοσφαίρου.

Εικόνα Α.4.1.1.1.14: Μερική άποψη των Κουρκουλών

Η ύδρευση στον οικισµό εξασφαλίζεται από 2 γεωτρήσεις µε καλή ποιότητα πόσιµου νερού. Το δίκτυο ύδρευσης πρόσφατα αντικαταστάθηκε στο σύνολό του.

Η Τ.Κ. Κουρκουλών διαθέτει δίκτυο αποχέτευσης µε το οποίο είναι συνδεδεµένα όλα τα νοικοκυριά.

Η συλλογή των οικιακών απορριµµάτων γίνεται 2 φορές την εβδοµάδα και µεταφέρονται σε Χώρο Υγειονοµικής Ταφής Απορριµµάτων (ΧΥΤΑ) του δήµου.

Στο νότιο άκρο του οικισµού και εντός του ορίου βρίσκεται το νεκροταφείο.

Η εξυπηρέτηση των κατοίκων µε δηµόσια µέσα µεταφοράς γίνεται από το ΚΤΕΛ Χαλκίδας. Κατά την περίοδο που λειτουργούν τα σχολεία ο οικισµός συνδέεται µε τη Λίµνη, 2 φορές την ηµέρα, ενώ κατά τη θερινή περίοδο µόνο 2 φορές την εβδοµάδα. Οι κάτοικοι για τις ατοµικές τους µετακινήσεις διαθέτουν περίπου 150 ιδιωτικά και επαγγελµατικά αυτοκίνητα.

Η ποιότητα του οδικού δικτύου χαρακτηρίζεται κακή. Τόσο το εσωτερικό ασφαλτοστρωµένο δίκτυο, όσο και το αγροτικό χρήζουν βελτίωσης.

Ο πληθυσµός του οικισµού, σύµφωνα µε την απογραφή του 2011, ανέρχεται σε 313 κατοίκους.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 155

Ο οικισµός έχει οριοθετηθεί, σύµφωνα µε το Πρ. ∆/γµα από 24-4-85 (ΦΕΚ 181/∆/85), και δοµείται σύµφωνα µε τη Νοµαρχιακή Απόφαση µε αριθµό 1058/ΕΠΑ/205/87 (ΦΕΚ 360/∆/87).

Α.4.1.4. Τοπική Κοινότητα (Τ.Ε.) Ροβιών

Α.4.1.4.1 Ροβιές

Οι Ροβιές είναι η έδρα της Τ.Κ. και ο δεύτερος σε µέγεθος οικισµός της ∆ηµοτικής Ενότητας Ελυµνίων. Πρόκειται για οικισµό ο οποίος παρουσιάζει αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον. Είναι κτισµένος µέσα στο τόξο που σχηµατίζουν τα πευκόφυτα βουνά Τελέθριο και Καβαλάρης σε ένα τεράστιο ελαιώνα που ενώνει τους πρόποδες του βουνού µε την θάλασσα, και θεωρείται µία από τις ωραιότερες περιοχές της Βόρειας Εύβοιας.

Σύµφωνα µε τον Θουκυδίδη, γύρω στο 426 π.Χ., µεγάλοι σεισµοί έπληξαν την Εύβοια, µε συνέπεια η πόλη των Οροβίων, οι σηµερινές Ροβιές να υποστούν µεγάλες καταστροφές, ενώ το παλιρροϊκό κύµα βύθισε µεγάλο µέρος των ακτών και οι κάτοικοι που σώθηκαν κατέφυγαν στο βουνό όπου ίδρυσαν νέους οικισµούς. Ο οικισµός, στη σηµερινή του θέση, φαίνεται να επανασυστάθηκε κατά τη διάρκεια των Βυζαντινών χρόνων.

Οι Ροβιές βρίσκονται επί του Επαρχιακού δρόµου Λίµνης-Αιδηψού και απέχουν από τη Λίµνη περί τα 14 χλµ.

Η περιοχή των Ροβιών συνδυάζει βουνό και θάλασσα και είναι ήδη τουριστικά ανεπτυγµένη.

Στο κέντρο του οικισµού διατηρείται ένας Ενετικός Πύργος (πυργοκάστελο) µε δύο προσκτίσµατα σε επαφή, ο οποίος κτίστηκε γύρω στο 1250 από Γουλιέλµο Β΄ Βιλεαρδουίνο, ανήκε στην οικογένεια Μπενάκη και έχει κηρυχθεί ως µνηµείο (ΦΕΚ 79Β/17-4-54).

Εικόνα Α.4.1.1.1.15: Ο Ενετικός Πύργος δεσπόζει στο κέντρο των Ροβιών

Στις Ροβιές υπάρχει Αστυνοµικός Σταθµός και Αγροτικό Ιατρείο. Επίσης, στον οικισµό λειτουργεί Νηπιαγωγείο και ∆ηµοτικό σχολείο που καλύπτει και τις ανάγκες και άλλων µικρότερων οικισµών της γύρω περιοχής.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 156

Εικόνα Α.4.1.1.1.16: Μερική άποψη των Ροβιών

Το κέντρο του οικισµού αναπτύσσεται εκατέρωθεν και κατά µήκος του κεντρικού δρόµου που διασχίζει τον οικισµό από Β∆ προς ΒΑ. Το κέντρο συγκεντρώνει εµπορικά καταστήµατα, καταστήµατα τροφίµων, ταβέρνες, καφετέριες, κ.α. Στο βόρειο άκρο του κεντρικού δρόµου βρίσκεται η κεντρική πλατεία, βορειοδυτικά της οποίας υπάρχει παιδική χαρά, ενώ στο νότιο άκρο βρίσκεται ο ενοριακός ναός, το κοινοτικό κατάστηµα και η δεύτερη πλατεία του οικισµού.

Εικόνα Α.4.1.1.17: Η κεντρική πλατεία των Ροβιών

Στις Ροβιές υπάρχει ιδιωτικό ιατρείο, φαρµακείο και ένα φροντιστήριο ξένων γλωσσών.

Στο βόρειο άκρο του οικισµού και νότια του δηµοτικού σχολείου υπάρχει ένα γήπεδο µπάσκετ και ένα γήπεδο 5Χ5, ενώ δυτικότερα και εκτός των ορίων του οικισµού βρίσκεται ακόµη ένα γήπεδο 5Χ5. Το γήπεδο ποδοσφαίρου έχει χωροθετηθεί ανατολικά και σε επαφή του ορίου του οικισµού.

Χαρακτηριστικό σηµείο αναφοράς των Ροβιών αποτελεί το ρέµα που διασχίζει από βορειοανατολικά προς νοτιοδυτικά τον οικισµό και εκβάλει στη θάλασσα. Το ρέµα έχει διαµορφωµένη κοίτη από µπετόν ανοιχτής διατοµής στα τελευταία 400 µέτρα σχεδόν µέχρι την εκβολή του στη θάλασσα.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 157

Εικόνα Α.4.1.1.18: Τµήµα της διευθετηµένης κοίτης του ρέµατος που διασχίζει τις Ροβιές

Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο χώρος δασικής αναψυχής στη θέση «Κονάκι» στο νοτιοανατολικό άκρο µεταξύ του οικισµού και της Επαρχιακής οδού.

Εικόνα Α.4.1.1.19: Άποψη του χώρου ∆ασικής αναψυχής στο «Κονάκι».

Η ακτή σε όλο το µήκος του οικισµού είναι κατάλληλη για κολύµβηση και το καλοκαίρι συγκεντρώνει µεγάλο αριθµό λουοµένων και επισκεπτών.

Στις Ροβιές βρίσκονται εγκαταλειµµένες οι εγκαταστάσεις του παλαιού εργοστασίου χαρτιού, το οποίο κτίστηκε το 1910 από την εταιρεία «Οροβίαι». Τµήµα του εργοστασίου έχει ανακαινισθεί και λειτουργεί µονάδα επεξεργασίας και συσκευασίας προϊόντων που παράγονται στην περιοχή (λάδι και ελιές).

Οι Ροβιές, σύµφωνα µε την απογραφή του 2011, συγκεντρώνουν 1.028 κατοίκους, ενώ τους καλοκαιρινούς µήνες, την περίοδο αιχµής, λόγω της προσέλκυσης παραθεριστών, τουριστών και επισκεπτών, σύµφωνα µε τις πληροφορίες µελών της Τ.Κ., ο συνολικός πληθυσµός προσεγγίζει τα 3.000 άτοµα.

Οι κάτοικοι στις Ροβιές απασχολούνται κυρίως σε κλάδους του πρωτογενή τοµέα (γεωργία, κτηνοτροφία, δασοκοµία και αλιεία), ενώ τους καλοκαιρινούς µήνες αρκετοί από τους

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 158

κατοίκους, λόγω της προσέλευσης παραθεριστών, τουριστών και επισκεπτών, ασχολούνται και µε επαγγέλµατα σχετικά µε τον τουρισµό (διαµονή, εστίαση, αναψυχή κ.ά.).

Η γεωργική έκταση στην περιοχή καταλαµβάνει, περίπου, 14.000 στρέµµατα εκ των οποίων τα 2.500 στρέµµατα αρδεύονται. Τα παραγόµενα γεωργικά προϊόντα είναι : ελαιόλαδο, σιτάρι, κριθάρι και οπωροκηπευτικά.

Στην περιοχή λειτουργούν: 1 βοοτροφική µονάδα µε 10 βοοειδή, 2 χοιροτροφικές µονάδες µε 50 χοίρους και 35 µονάδες µε αιγοπρόβατα, ενώ υπάρχουν και περί τις 600 κυψέλες.

Το οδικό δίκτυο σύνδεσης του οικισµού µε τη Χαλκίδα και τους άλλους κυριότερους οικισµούς της ∆.Ε. κρίνεται ικανοποιητικό, ενώ το εσωτερικό δίκτυο του οικισµού χρήζει συντήρησης.

Το δίκτυο ύδρευσης βρίσκεται σε καλή κατάσταση και πρόσφατα έχει γίνει η αντικατάστασή του.

Στον οικισµό δεν υπάρχει δίκτυο αποχέτευσης και η αποχέτευση των οικιακών λυµάτων γίνεται µε βόθρους, κυρίως απορροφητικούς, µε αποτέλεσµα να δηµιουργείται µόλυνση στον υδροφόρο ορίζοντα τα περιοχής.

Με την κήρυξη του λόφου Προφήτη Ηλία Ροβιών Ευβοίας ως Αρχαιολογικού χώρου, σύµφωνα µε την Υπουργική Απόφαση µε αριθµό ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/22208/1371, η οποία δηµοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 1208Β΄/26-11-1998, τµήµα του οριοθετηµένου οικισµού των Ροβιών, εµπίπτει στα όρια του Αρχαιολογικού χώρου σε βάθος περίπου 200 µ. στο βόρειο άκρο του.

Ο οικισµός έχει οριοθετηθεί, σύµφωνα µε το Πρ. ∆/γµα από 24-4-85 (ΦΕΚ 181/∆/85), και δοµείται σύµφωνα µε τη Νοµαρχιακή Απόφαση µε αριθµό 47/ΕΠΑ/32/87 (ΦΕΚ 239/∆/87) καθώς και µε τη Νοµαρχιακή Απόφαση 2156/ΕΠΑ/89 (ΦΕΚ 258/∆/89) που αφορά στην τροποποίηση του Ο.Τ. 16 της διανοµής του Υπουργείου Γεωργίας.

Α.4.1.4.2 ∆αµιά

Τα ∆αµιά είναι ένας µικρός οικισµός κτισµένος σε υψόµετρο 380 µ. και βρίσκεται βορειοανατολικά των Ροβιών και σε απόσταση περί τα 8 χλµ. και βορειοδυτικά της Λίµνης σε απόσταση 21 χλµ.

Νοτιοανατολικά του οικισµού βρίσκεται το όρος ∆οξαθιά και οι κάτοικοί του ασχολούνται µε τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την ρητινοσυλλογή και την υλοτοµία.

Ο οικισµός, σύµφωνα µε την απογραφή του 2012, συγκεντρώνει 65 κατοίκους.

Τα ∆αµιά έχουν οριοθετηθεί, σύµφωνα µε το Πρ. ∆/γµα από 24-4-85 (ΦΕΚ 181/∆/85), και δοµείται σύµφωνα µε τη Νοµαρχιακή Απόφαση µε αριθµό 1054/ΕΠΑ/201/87 (ΦΕΚ 358/∆/87).

Α.4.1.4.3 ∆ρυµώνα

Η ∆ρυµώνα είναι ο πλέον ορεινός οικισµός της περιοχής µελέτης, κτισµένος στους ανατολικούς πρόποδες του όρους Καβαλάρη και σε υψόµετρο 560µ. Στα ανατολικά του οικισµού ρέει ο ποταµός Σηπιάς, όπου υπάρχουν οι γνωστοί «Καταρράκτες του ∆ρυµώνα». Ο οικισµός βρίσκεται 14 χλµ. βορειοανατολικά των Ροβιών και 28 χλµ. βόρεια της Λίµνης, πολύ κοντά στη Μονή του Οσίου ∆αυίδ και ταυτισµένος µε τη ζωή και τη λειτουργία της Μονής.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 159

Εικόνα Α.4.1.1.1.20: Μερική άποψη της ∆ρυµώνας

Το όνοµα «∆ρυµώνα», φαίνεται να το πήρε από το δριµύ ψύχος που κάνει το χειµώνα στην περιοχή ή από τα δρύινα δάση που αγκαλιάζουν τον οικισµό.

Ο πληθυσµός του οικισµού ανέρχεται σε 62 κατοίκους, σύµφωνα µε την απογραφή του 2011.

Ο οικισµός της ∆ρυµώνας έχει οριοθετηθεί, σύµφωνα µε το Πρ. ∆/γµα από 24-4-85 (ΦΕΚ181/∆/85), και δοµείται σύµφωνα µε τη Νοµαρχιακή Απόφαση µε αριθµό 1054/ΕΠΑ/201/87 (ΦΕΚ 358/∆/87).

Α.4.1.4.4 Καλαµούδι

Το Καλαµούδι είναι ένας µικρός αγροτικός και ποιµενικός οικισµός κτισµένος σε υψόµετρο 393µ. στους νοτιοανατολικούς πρόποδες του όρους Καβαλάρης, όπου στα ανατολικά του ρέει ο ποταµός Σηπιάς. Βρίσκεται κοντά στη Μονή του Οσίου ∆αυίδ, µεταξύ των οικισµών ∆αµιά και ∆ρυµώνα και σε απόσταση 9 χλµ. βορειοδυτικά των Ροβιών και 23 χλµ. βορειοανατολικά της Λίµνης. Ο οικισµός φαίνεται ότι έχει ιδρυθεί πριν την τουρκοκρατία.

Ο πληθυσµός του οικισµού σύµφωνα µε την απογραφή του 2011, ανέρχεται σε 35 κατοίκους.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 160

Εικόνα Α.4.1.1.1.21: Μερική άποψη του Καλαµουδίου

Το Καλαµούδι έχει οριοθετηθεί, σύµφωνα µε το Πρ. ∆/γµα από 24-4-85 (ΦΕΚ 181/∆/85), και δοµείται σύµφωνα µε τη Νοµαρχιακή Απόφαση µε αριθµό 1054/ΕΠΑ/201/87 (ΦΕΚ 358/∆/87).

Α.4.1.4.5 Κούλουρος

Ο Κούλουρος είναι ένας µικρός ποιµενικός και αγροτικός οικισµός κτισµένος σε υψόµετρο 500 µ., ο οποίος βρίσκεται σε απόσταση 12 χλµ. βορειοανατολικά των Ροβιών και 26 χλµ. βορειοδυτικά της Λίµνης. Κοντά στον οικισµό, παλαιότερα, υπήρχαν τα ορυχεία εξόρυξης λευκολίθου.

Ο πληθυσµός του οικισµού, σύµφωνα µε την απογραφή του 2011, ανέρχεται µόλις σε 10 κατοίκους.

Εικόνα Α.4.1.1.1.22: Γενική άποψη του Κούλουρου

Ο οικισµός του Κούλουρου έχει οριοθετηθεί, σύµφωνα µε το Πρ. ∆/γµα από 24-4-85 (ΦΕΚ 181/∆/85), και δοµείται σύµφωνα µε τη Νοµαρχιακή Απόφαση µε αριθµό 1054/ΕΠΑ/201/87 (ΦΕΚ 358/∆/87).

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 161

Α.4.1.4.6 Μαρούλι

Το Μαρούλι βρίσκεται βόρεια σε απόσταση 9 χλµ. από τις Ροβιές και βορειοδυτικά της Λίµνης σε απόσταση περί τα 23 χλµ. Είναι κτισµένο σε υψόµετρο 410 µ., κοντά στο δρόµο που συνδέει τις Ροβιές µε την Ιστιαία, µέσω του οικισµού Βουτά της περιοχής της Ιστιαίας Πρόκειται για έναν µικρό ορεινό οικισµό µε αγροτοκτηνοτροφικά χαρακτηριστικά.

Ο πληθυσµός του οικισµού, σύµφωνα µε την απογραφή του 2011, ανέρχεται µόλις σε 17 κατοίκους.

Εικόνα Α.4.1.1.1.23: Μερική άποψη του Μαρουλίου

Το Μαρούλι έχει οριοθετηθεί, σύµφωνα µε το Πρ. ∆/γµα από 24-4-85 (ΦΕΚ 181/∆/85), και δοµείται σύµφωνα µε τη Νοµαρχιακή Απόφαση µε αριθµό 1054/ΕΠΑ/201/87(ΦΕΚ 358/∆/87).

Α.4.1.4.7 Παλαιοχώρι

Το Παλαιοχώρι βρίσκεται βορειοανατολικά σε απόσταση 4 χλµ. από τις Ροβιές και βορειοδυτικά της Λίµνης σε απόσταση περί τα 18 χλµ. Είναι κτισµένο σε υψόµετρο 210µ.

Ο οικισµός φαίνεται ότι κτίστηκε προς το τέλος της βυζαντινής περιόδου και της φραγκοκρατίας και κατοικήθηκε από κατοίκους των παραθαλάσσιων Ροβιών, οι οποίοι ήθελαν να προστατευτούν από τις επιδροµές.

Ο πληθυσµός του οικισµού σύµφωνα µε την απογραφή του 2011, ανέρχεται σε 38 κατοίκους.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 162

Εικόνα Α.4.1.1.1.24: Μερική άποψη Παλαιοχωρίου

Το Παλαιοχώρι έχει οριοθετηθεί, σύµφωνα µε το Πρ. ∆/γµα από 24-4-85 (ΦΕΚ 181/∆/85), και δοµείται σύµφωνα µε τη Νοµαρχιακή Απόφαση µε αριθµό 1054/ΕΠΑ/201/87(ΦΕΚ 358/∆/87).

Α.4.1.5 Τοπική Κοινότητα (Τ.Κ.) Σκεπαστής

Α.4.1.5.1 Σκεπαστή

Η Σκεπαστή είναι ο µοναδικός οικισµός της Τ.Κ. και βρίσκεται 13 χλµ. βορειοανατολικά της Λίµνης. Είναι κτισµένος σε περιοχή µε πλούσια βλάστηση και τρεχούµενα νερά, όπου στα ανατολικά του ρέει ο Νηλέας ποταµός και στα δυτικά του το Ξηρόρεµα.

Το όνοµα του οικισµού εικάζεται ότι προέρχεται από έναν καµαροσκέπαστο ναό της βυζαντινής ή της τουρκοκρατικής περιόδου.

Στον οικισµό επικρατεί η χρήση της κατοικίας. Το κέντρο του οικισµού αναπτύσσεται σε µικρή έκταση γύρω από την ενοριακή εκκλησία, όπου βρίσκονται το κοινοτικό κατάστηµα, ένα κατάστηµα τροφίµων, ένα καφενείο, µια ψησταριά. Στον οικισµό λειτουργεί ένα εργαστήριο σιδηροκατασκευών.

∆υτικά και σε επαφή µε το όριο του οικισµού υπάρχει ένα γήπεδο ποδοσφαίρου καθώς και ένα γήπεδο µπάσκετ.

Ο Πολιτιστικός σύλλογος «Βελανιδιά» δραστηριοποιείται µε την οργάνωση παραδοσιακών εκδηλώσεων, κυρίως τους καλοκαιρινούς µήνες.

Στο κτίριο της Τοπικής Κοινότητας (πρώην Κοινοτικό Κατάστηµα) στεγάζεται το Αγροτικό Ιατρείο και η έδρα της ποδοσφαιρικής οµάδας της Σκεπαστής.

Το σύνολο του ενεργού πληθυσµού του οικισµού ασχολείται µε τη γεωργία, κυρίως µε την καλλιέργεια ελιάς και τη συλλογή του ρετσινιού.

Το οδικό δίκτυο χρήζει βελτίωσης. Κατά τη χειµερινή περίοδο µετά από βροχόπτωση και χιονοπτώσεις παρουσιάζονται συχνά πτώσεις λίθων µε αποτέλεσµα να αποκλείεται η οδική πρόσβαση στον οικισµό.

Το δίκτυο ύδρευσης του οικισµού είναι κατασκευασµένο από αµιαντοσωλήνες και χρήζει αντικατάστασης.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 163

Η Σκεπαστή διαθέτει υδρόµετρα σε όλες τις παροχές.

Εικόνα Α.4.1.1.1.25: Μερική άποψη της Σκεπαστής

Ο πληθυσµός του οικισµού, σύµφωνα µε την απογραφή του 2011, ανέρχεται σε 195 κατοίκους, ενώ τους καλοκαιρινούς µήνες σχεδόν διπλασιάζεται λόγω της προσέλκυσης παραθεριστών.

Οι κάτοικοι απασχολούνται κυρίως µε τη γεωργία, τη µελισσοκοµία, τη ρετσινοσυλλογή καθώς και µε την υλοτοµία. Τα προϊόντα που παράγονται στην περιοχή της Τ.Κ. είναι ελαιόλαδο, µέλι και οπωροκηπευτικά.

Η οδός σύνδεσης του οικισµού µε τους λοιπούς οικισµούς του ∆ήµου δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Πρέπει να αναφερθεί ότι, ο οικισµός τους χειµερινούς µήνες συχνά αποκλείεται. Επίσης, σοβαρό πρόβληµα δηµιουργείται από τις συχνές κατολισθήσεις που παρουσιάζονται κατά µήκος του εξωτερικού οδικού δικτύου.

Το δίκτυο ύδρευσης, σύµφωνα µε τα στοιχεία µελών της Τ.Κ., βρίσκεται σε καλή κατάσταση, ενώ το πόσιµο νερό είναι ποιοτικά καλό και παρουσιάζει επάρκεια.

Στον οικισµό δεν υπάρχει αποχετευτικό δίκτυο. Η αποχέτευση των οικιακών λυµάτων γίνεται µε απορροφητικούς βόθρους, µε δυσµενείς επιπτώσεις στον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής.

Η συχνότητα συλλογής των απορριµµάτων θεωρείται ικανοποιητική και τα απορρίµµατα του οικισµού µεταφέρονται στο Χώρο Υγειονοµικής Ταφής Απορριµµάτων (ΧΥΤΑ) της Ιστιαίας.

Ο οικισµός της Σκεπαστής έχει οριοθετηθεί, σύµφωνα µε το Πρ. ∆/γµα από 24-4-85 (ΦΕΚ181/∆/85), και δοµείται σύµφωνα µε τη Νοµαρχιακή Απόφαση µε αριθµό 9082/ΕΠΑ/1306/86 (ΦΕΚ 1079/∆/86).

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 164

Α.4.2 ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ∆ΟΜΗΣΗΣ ΟΙΚΙΣΜΩΝ

Στο σύνολο των 19 καταγεγραµµένων οικισµών της ∆ηµοτικής Ενότητας Ελυµνίων, οι 14 οικισµοί είναι οριοθετηµένοι µε Απόφαση Νοµάρχη -όπου έχει γίνει και δηµοσίευση σε ΦΕΚ, οι 2 οικισµοί (Σηπιάς και Κατούνια) δεν έχουν οριοθετηθεί και η Λίµνη έχει εγκεκριµένο Ρυµοτοµικό Σχέδιο. Επισηµαίνεται ότι ως οικισµοί έχουν καταγραφεί και οι 2 Μονές, η Μονή ανδρών του Γέροντα Οσίου ∆αυίδ και η Μονή γυναικών του Αγίου Νικολάου, Γαλατάκη.

Οι οριοθετηµένοι οικισµοί της ∆.Ε. Ελυµνίων κατατάσσονται, σύµφωνα µε τις Νοµαρχιακές Αποφάσεις οριοθέτησης στις εξής κατηγορίες:

Μυρτιάς : Αδιάφορος, Στάσιµος, Συνεκτικός & Μεσαίος οικισµός

Ρετσινόλακκος : Αδιάφορος, Στάσιµος, ∆ιάσπαρτος & Μικρός οικισµός

Χρόνια : Παραλιακός, Αδιάφορος, Στάσιµος, Συνεκτικός & Μικρός οικισµός

Κεχριές : Αδιάφορος, Συνεκτικός, ∆υναµικός & Μεσαίος οικισµός

∆άφνη : Αδιάφορος, Συνεκτικός, Στάσιµος & Μεσαίος οικισµός

Κουρκουλοί : Αδιάφορος, Στάσιµος, Συνεκτικός & Μεσαίος οικισµός

Ροβιές : Αδιάφορος, Στάσιµος, Συνεκτικός & Μεσαίος οικισµός

∆αµιά : Αδιάφορος, Στάσιµος, Συνεκτικός & Μικρός οικισµός

∆ρυµώνα : Αδιάφορος, Στάσιµος, Συνεκτικός & Μικρός οικισµός

Καλαµούδι : Αδιάφορος, Στάσιµος, Συνεκτικός & Μικρός οικισµός

Κούλουρος : Αδιάφορος, Στάσιµος, Συνεκτικός & Μικρός οικισµός

Μαρούλι : Αδιάφορος, Στάσιµος, Συνεκτικός & Μικρός οικισµός

Παλαιοχώρι : Αδιάφορος, Στάσιµος, Συνεκτικός & Μικρός οικισµός

Σκεπαστή : Αδιάφορος, Στάσιµος, ∆ιάσπαρτος & Μεσαίος οικισµός

Στον Πίνακα Α.4.3.1. που ακολουθεί καταγράφονται και απεικονίζονται τα δεδοµένα του θεσµικού πλαισίου δόµησης των οικισµών. Τα δεδοµένα του Πίνακα βασίζονται σε στοιχεία της Πολεοδοµίας Χαλκίδας.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

`

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 165

ΠΙΝΑΚΑΣ Α.4.3.1 : Θεσµικό Πλαίσιο ∆όµησης Οικισµών ∆ηµοτικής Ενότητας Ελυµνίων

Α/Α ΟΝΟΜΑ ΟΙΚΙΣΜΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΟΡΙΟΘΕΤΗ-

ΜΕΝΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

ΝΟΜΑΡΧΗ ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΕΚ ΑΡΤΙΟΤΗΤΑ κατά κανόνα 2011 2001 1981

∆. Κ. Λίµνης 2.015 2.673 2.896

1 Λίµνη,η 1.612 2.083 2.392 Ρυµοτοµικό

Σχέδιο 8686/28-8-86 126Α/23-5-42 783∆/6-11-91 27Α/29-1-80

200 µ2

2 Κατούνια,τα 7 16 11 ΟΧΙ

3 Μονή Αγίου Νικολάου Γαλατάκη,η

6 17 21 ---

4 Μυρτιάς,ο 188 276 318 ΝΑΙ 875/6-2-92 206∆΄/2-3-92 500 µ2 5 Ρετσινόλακκος,ο 6 29 34 ΝΑΙ 875/6-2-92 206∆΄/2-3-92 500 µ2 6 Σηπιάς,η 123 175 41 ΟΧΙ 7 Χρόνια,η 73 77 79 ΝΑΙ 875/6-2-92 206∆΄/2-3-92 1000 µ2 Τ.Κ. Κεχριών 664 792 728

8 Κεχριαί,αι 472 504 479 ΝΑΙ 13466/ΕΠΑ/3285/2/-1-86 339∆΄/17-4-86 600 µ2 9 ∆άφνη,η 192 288 249 ΝΑΙ 13466/ΕΠΑ/3285/2/-1-86 339∆΄/17-4-86 600 µ2 Τ.Κ. Κουρκούλων 313 396 442

10 Κουρκουλοί,οι 313 396 442 ΝΑΙ 1058/ΕΠΑ/205/18-2-87 360∆΄/30-4-87 500 µ2 Τ.Κ. Ροβιών 1.269 1.491 1.133

11 Ροβιαί,αι 1.028 1.155 822 ΝΑΙ 47/ΕΠΑ/32/7-1-87 239∆΄/18-3-87 500 µ2

Τροποποίηση στο το Ο.Τ. 16

της δια-νοµής του Υπ. Γεωργίας στις Ροβιές

ΝΑΙ 2156/ΕΠΑ/377/11-4-89 258∆΄/9-5-89 300 µ2

12 ∆αµιά,τα 65 82 80 ΝΑΙ 1054/ΕΠΑ/201/18-2-87 358∆΄/30-4-87 500 µ2 13 ∆ρυµώνα,η 62 76 90 ΝΑΙ 1054/ΕΠΑ/201/18-2-87 358∆΄/30-4-87 500 µ2 14 Καλαµούδιον,το 35 46 59 ΝΑΙ 1054/ΕΠΑ/201/18-2-87 358∆΄/30-4-87 500 µ2 15 Κούλουρος,ο 10 37 7 ΝΑΙ 1054/ΕΠΑ/201/18-2-87 358∆΄/30-4-87 500 µ2 16 Μαρούλιον,το 17 12 25 ΝΑΙ 1054/ΕΠΑ/201/18-2-87 358∆΄/30-4-87 500 µ2

17 Μονή Οσίου ∆αυίδ Γέροντος,η 13 37 6 ---

18 Παλαιοχώριον,το 39 46 44 ΝΑΙ 1054/ΕΠΑ/201/18-2-87 358∆΄/30-4-87 500 µ2 Τ.Κ. Σκεπαστής 195 296 262

19 Σκεπαστή,η 195 296 262 ΝΑΙ 9082/ΕΠΑ/1306/16-9-86 1079∆΄/10-11-86 500 µ2

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 166

Α.5. ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ – ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ∆Ε∆ΟΜΕΝΩΝ, ΤΑΣΕΩΝ & ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΩΝ

Σε καθένα από τα επί µέρους προηγούµενα κεφάλαια εξετάστηκαν οι επιµέρους θεµατικές ενότητες και διατυπώθηκαν συµπεράσµατα και διαπιστώσεις για τις τάσεις και προοπτικές ανάπτυξης της περιοχής. Στο παρόν κεφάλαιο επιχειρείται η ανακεφαλαίωση και συνθετική αξιολόγηση που διερευνά πλέον τις κατευθύνσεις που µπορεί να προσδιοριστούν για την χωρική ανάπτυξη της περιοχής.

Α.5.1 ΑΞΟΛΟΓΗΣΗ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΩΝ ∆Ε∆ΟΜΕΝΩΝ - Η ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΗ

Α.5.1.1 Η θέση του ∆ήµου και της ∆.Ε. Ελυµνίων

Η θέση στο ευρύτερο χωρικό πλαίσιο

Η γενική θέση της περιοχής µελέτης ανήκει στη διακεκριµένη χωρική ενότητα της Βόρειας Εύβοιας , όπου η νοτιότερη περιοχή της καταλαµβάνεται από το ∆ήµο Μαντουδίου – Λίµνης – Αγ. Άννας. Στο σύνολό της η Βόρεια Εύβοια χαρακτηρίζεται από συνθήκη διπλής περιφερειακότητας λόγω του νησιωτικού χαρακτήρα αλλά και της περιφερειακής θέσης εντός της Π.Ε. Εύβοιας σε σχέση µε την αναπτυγµένη αστική περιοχή της Χαλκίδας. Ωστόσο, η εγγύτητα στο χερσαίο τµήµα της χώρας υπο ορισµένη οπτική µπορεί να χαρακτηρίσει χωρικά την Εύβοια και ως προσάρτηµα του χερσαίου χώρου και σε κάποιο βαθµό την αφαίρεση ή και αποδυνάµωση των νησιωτικών χαρακτηριστικών. Κοινή άλλωστε είναι και η περιρρέουσα ερώτηση αν η Εύβοια είναι νησί, συνθήκη που αναιρείται ούτως ή άλλως στον ισχυρό αστικό κόµβο της ευρύτερης περιοχής της Χαλκίδας.

Η θέση της Βόρεια Εύβοιας όπως και όλης της νήσου αναφέρεται στις συνδέσεις µε το χερσαίο χώρο τα παράλια Β. Ευβοϊκού το Παγασητικό και τις Σποράδες και για τον ∆ήµο συγκεκριµένα στους δυο προσανατολισµούς, δυτικά του Β. Ευβοϊκού, ανατολικά προς το εκτεταµένο Αιγαίο και τη σχετικά κοντινή Σκύρο.

Οι αδύναµες επικοινωνίες και ελλείπουσες συνδέσεις µε τον περίγυρο καθιστούν την Β. Εύβοια παραδοσιακά εξαρτηµένη από τον ισχυρό πόλο της Χαλκίδας. Για το λόγο αυτό αναδεικνύεται ως κρίσιµο θέµα η ανάπτυξη του κεντρικού οδικού άξονα που θα καταστήσει τις περισσότερες περιοχές εντός του ηµερήσιου συστήµατος µετακινήσεων του κέντρου της Χαλκίδας.

∆ιαφαίνεται ωστόσο ότι το πρότυπο χωρικής οργάνωσης της νήσου θα παραµείνει και µακροπρόθεσµα ως σύστηµα δυο ακραίων περιοχών βορρά – νότου µε µια κεντρική περιοχή αστικής συγκέντρωσης.

Η θέση της ∆.Ε. Ελυµνίων

Η ∆.Ε. Ελυµνίων προσανατολίζεται αποκλειστικά προς τον Β. Ευβοϊκό και διαχωρίζεται από τις όµορες ενότητες από ορεινούς σχηµατισµούς τόσο στα βόρεια µε το όρος Καβαλάρης και το Ξηρό Όρος όσο και στα νότια µε το Όρος Καντήλι. Οι φραγµοί επιτρέπουν µια µόνο περιοχή ως πύλη εισόδου την ευρύτερη περιοχή των Κεχριών από τον κόµβο Στροφυλιάς.

Η παραλιακή οικιστική ανάπτυξη και το παραλιακό οδικό δίκτυο συνδέει τη ∆.Ε. µε τον δυναµικό τουριστικό πόλο της Β. Εύβοιας και του βόρειου τµήµατος της Περιφέρειας τα

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 167

Λουτρά Αιδηψού καθιστώντας πλεονεκτικότερη τη θέση Λίµνης – Ροβιών σε σχέση µε τις περιοχές προς το Αιγαίο.

Α.5.1.2 Το τοπικό χωροταξικό Πλαίσιο της ∆.Ε. Ελυµνίων και η ένταξη της στο ∆ήµο (βλ. χάρτη Α.5.1.2)

Η γεωµορφολογία και η φυτοκάλυψη της περιοχής µελέτης επηρεάζει ενδεχοµένως πιο καθοριστικά από άλλες περιοχές την χωρική οργάνωση και διάρθρωση των δραστηριοτήτων στο χώρο. Η συντριπτική σε έκταση ορεινή περιοχή και η εκτεταµένη δασοκάλυψη περιορίζουν σηµαντικά την έκταση καλλιεργήσιµων εκτάσεων.

Η προσέγγιση των ορεινών σχηµατισµών στα παράλια περιορίζει τις παραλιακές εκτάσεις σε µια στενή λωρίδα ιδιαίτερα στα νότια παράλια της Λίµνης µε κάποια περιθώρια στην ευρύτερη περιοχή των Ροβιών. Κατά µήκος του παραλιακού µετώπου αναπτύσσεται σχηµατίζεται ένα δίκτυο 5 παραλιακών οικισµών που χαρακτηρίζεται από τη Λίµνη ως ιστορικό κέντρο και τις Ροβιές ως αναδυόµενη τουριστική περιοχή.

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ∆.Ε. είναι η περιοχή Κεχριών – ∆άφνης – Μυρτιάς όπου συγκεντρώνεται αν και φθίνων ο µεγαλύτερος σε αριθµό πληθυσµός της ενδοχώρας καθώς και οι περισσότερες δραστηριότητες του αγροτικού τοµέα. Αυτό το σύµπλεγµα που αναπτύσσεται από το κόµβο Στροφυλιάς της ∆.Ε. Κηρέως µέχρι το Μυρτιά παρουσιάζει µια οµοιογένεια που µπορεί να χαρακτηριστεί ως περιοχή µε προοπτική ενδογενούς ανάπτυξης του πρωτογενούς τοµέα. Αξιοσηµείωτο είναι το γεγονός ότι όλη η περιοχή ταυτίζεται σε γενικές γραµµές µε την υπολεκάνη Κεχριών – ∆άφνης – Κουρκουλών, η µόνη που απορρέει δια του Νηλέα ποταµού στο Αιγαίο.

Αντίστοιχη ενότητα αγροτικού χαρακτήρα των Κεχριών είναι η περιοχή της ενδοχώρας των Ροβιών µε τους οικισµούς Παλαιοχώρι, ∆αµιά, Καλαµούδι και τέλος η χωρική ενότητα των ορεινών περιοχών στα βόρεια, στην περιφέρεια των οικισµών ∆ρυµώνα, Μαρούλι και Κούλουρο.

Στον παραλιακό χώρο ικανής έκτασης πεδινή αγροτική περιοχή αναπτύσσεται κυρίως βόρεια του οικισµού των Ροβιών, περιοχή µε το όνοµα ‘Κτήµα Παπαδόπουλος’ όπου και βρίσκεται ο συνεταιρισµός Ροβιών.

Συµπερασµατικά και σχηµατικά µπορούν να οριστούν οι παρακάτω περιοχές ανάπτυξης δραστηριοτήτων της ∆.Ε. Ελυµνίων, όπως παρουσιάζονται στο χάρτη Α.5.1.2:

1. Παραλιακή πεδινή περιοχή, παράκτιο µέτωπο 2. Αγροτική περιοχή Κεχριών 3. Αγροτική ηµιορεινή περιοχή Ροβιών 4. Ορεινό σύµπλεγµα βορείου τµήµατος

Είναι πρόδηλο ότι οι περιοχές αυτές εκτείνονται και πέραν των διοικητικών ορίων της ∆.Ε. Ελυµνίων ενοποιηµένες µε αντίστοιχες των υπολοίπων δυο ∆.Ε. του ∆ήµου µε ισχυρότερη τη σχέση ενότητας Κεχριών µε τη περιοχή Μαντουδίου.

Αλλά και οι ορεινές δασικές περιοχές αποτελούν ενιαία ενότητα µε τις αντίστοιχες της ∆.Ε. Αγίας Άννας καθώς και οι περιοχές ελαιώνων που σχηµατίζουν µια συνέχεια από τα παράλια Ροβιών µέχρι και τους ελαιώνες στα παράλια του Αιγαίου. Ο συνδυασµός φυτοκάλυψης και µορφολογίας του εδάφους δηµιουργεί µια επιµέρους χωρική ενότητα του ∆ήµου, βόρεια του Μαντουδίου, κυρίως ως ενότητα των δύο δ.Ε. Ελυµνίων και Αγ. Άννας.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – - ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 168

Χάρτης Α.5.1.2. : Τοπικό Χωρικό Πρότυπο

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 169

Α.5.1.3 Το χωρικό πρότυπο και οι προοπτικές ανάπτυξης της ∆.Ε. Ελυµνίων

Το αναζητούµενο χωρικό πρότυπο, που αποτελεί και βάση σύνταξης του ΓΠΣ, κατευθύνεται γενικά από δύο βασικούς στόχους που περιορίζουν και το σύνολο των επιλογών: τη βιώσιµη ανάπτυξη και την αειφορική διαχείριση του χώρου. Και οι δύο έννοιες εµπεριέχονται στον - του συρµού πλέον – όρο της «αειφόρου ανάπτυξης», όρο που επιδέχεται πολλαπλές ερµηνείες και ορισµούς και ο οποίος συχνά περιγράφει έναν ολοένα και περισσότερο «άπιαστο» στόχο που ασυµπτωτικά µόνο προσεγγίζεται.

Σε θεσµικό επίπεδο, ενδιαφέρον παρουσιάζει η παρατήρηση ότι οι δύο νόµοι που διέπουν το πλαίσιο του εγχειρήµατος του ΓΠΣ της ∆.Ε. Ελυµνίων περιλαµβάνουν στον τίτλο τους τους όρους «βιώσιµη ανάπτυξη» (Ν. 2508/97) και «αειφόρος ανάπτυξη» (Ν. 2742/99), που ανταποκρίνονται σε πλαίσιο κοινών στόχων και στρατηγικής, αλλά ενδεχοµένως διαφοροποιούνται ως προς άλλα στοιχεία, όπως ο χρονικός ορίζοντας ή η έκταση των µέτρων σχεδιασµού και προστασίας.

Το σύνολο του χώρου που περιγράφηκε παραπάνω και αποτελεί το χώρο ανθρωπογενών δραστηριοτήτων οικισµών και χώρων παραγωγικών δραστηριοτήτων διασυνδέει ένα πλέγµα φυσικών στοιχείων, που είναι οι ορεινοί όγκοι, το πλέγµα του υδρογραφικού δικτύου και ο παράκτιος χώρος. Πρόκειται για εκείνα τα στοιχεία στα οποία εντοπίζονται οι αξίες του τοπίου ως σύνθεση των στοιχείων αυτών.

Α.5.1.3.1. Οικονοµική Βιωσιµότητα

Στη συγκεκριµένη θεώρηση οι επιλογές (ή και οι προβλέψεις) για τον προσδιορισµό του χωρικού προτύπου, προσανατολίζονται στην αναζήτηση κατ’ αρχήν της οικονοµικής βιωσιµότητας, ζήτηµα αλληλένδετο µε τους διαθέσιµους πόρους του ∆ήµου και το οποίο µόνο σχηµατικά µπορεί να εξεταστεί µεµονωµένα.

Στη σηµερινή συγκυρία δηµοσιονοµικής κρίσης και ύφεσης είναι απόλυτα δυσχερής η πρόβλεψη του χρόνου ανάκαµψης της οικονοµίας της χώρας. Θα πρέπει να βασιστούµε στην υπόθεση ότι στην δεκαπενταετία του ορίζοντα του ΓΠΣ η πρώτη πενταετία θα κινηθεί µε περιορισµένους πόρους που θα καθορίζονται αποκλειστικά από συγχρηµατοδοτούµενα προγράµµατα. Στις επόµενες δύο πενταετίες θα µπορούσε να προβλεφθεί η αύξηση ιδιωτικών επενδύσεων και η χρηµατοδότηση των κλάδων που συνθέτουν το χωρικό πρότυπο ανάπτυξης της περιοχής.

Το πρότυπο για το τη ∆.Ε. θα πρέπει να πληροί ορισµένες προϋποθέσεις ως προς την οικονοµική βιωσιµότητα. Η πρώτη αφορά την εγκατάσταση ενός αναπτυξιακού προτύπου µε µακροπρόθεσµη προοπτική, η οποία προϋποθέτει µια λίγο πολύ σταθερά αύξουσα σε οικονοµικούς όρους αναπτυξιακή διαδικασία. Αυτή είναι και η προϋπόθεση για µια σταθερή και οµαλή πληθυσµιακή δυναµική. Συγκυριακές επενδύσεις που υπόσχονται ταχύτατες εξελίξεις συχνά αποδεικνύονται είτε ανέφικτες είτε αφορούν δραστηριότητες που γρήγορα παύουν να έχουν µόνιµες επιρροές στην αναπτυξιακή διαδικασία.

Πιο παραστατικό παράδειγµα είναι τα αποτελέσµατα της αξιοποίησης της έγγειας ιδιοκτησίας, ιδιαίτερα σε κλίµα διαρκώς αυξανόµενων τιµών. Η διαδικασία αυτή συµβάλλει στην τοπική ανάπτυξη µόνο στις περιπτώσεις που τα δηµιουργούµενα µικρά ή µεγάλα κεφάλαια επανεπενδύονται στην τοπική οικονοµία, και κυρίως στην τουριστική δραστηριότητα.

Η δεύτερη προϋπόθεση οικονοµικής βιωσιµότητας για το ∆ήµο - και για τις περισσότερες περιοχές όπου µετασχηµατίζεται το παραδοσιακό αγροτικό πρότυπο – είναι η υιοθέτηση ενός προτύπου στο οποίο δε θα επικρατεί σε συντριπτικό βαθµό ο τριτογενής τοµέας µε

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 170

αιχµή τον τουρισµό, αλλά θα εξασφαλίζεται µια ισορροπηµένη ανάπτυξη των τριών τοµέων της οικονοµίας και απασχόλησης.

Στην περίπτωση του ∆ήµου ως συνόλου το πρότυπο της οικονοµίας είναι σύνθετο και επηρεάζεται σηµαντικά από την ιστορική πλέον παράδοση αποµακρυσµένης µεν περιοχής µε εγκατεστηµένο το βιοµηχανικό χαρακτήρα της µεταλλευτικής εκµετάλλευσης. Αν και η συνέχιση της δραστηριότητας αυτής δεν φαίνεται να επανέρχεται, η σχεδιασµένη ανάπτυξη της βιοµηχανικής περιοχής επαναφέρει το ζήτηµα σηµαντικής δραστηριότητας του δευτερογενούς τοµέα στην περιοχή. Το επίµαχο αυτό θέµα του οποίου η επίλυση δεν αφορά άµεσα αντικείµενο του ΓΠΣ αποτελεί ασφαλώς παράγοντα στις προβλέψεις για το χωρικό πρότυπο και τις εναλλακτικές προοπτικές.

Είναι πρόδηλο ότι οι επιπτώσεις στο κοινωνικό οικονοµικό περιβάλλον και στο φυσικό περιβάλλον από το είδος των δραστηριοτήτων που θα εγκατασταθούν είναι σηµαντικές και θα πρέπει να εκτιµηθούν τόσο ως προς την επίπτωση στην γενική φήµη του τόπου ως προορισµού τουρισµού αναψυχής όσο και τοπικά ως συγκρούσεις χρήσεων γης και περιοχών κατοίκισης. Όσον αφορά στον περιορισµένο χώρο της ∆.Ε. Ελυµνίων από τις παρατηρήσεις των ενοτήτων και τις υφιστάµενες χρήσεις έχουν εντοπιστεί οι περιοχές δυναµισµού της γεωργικής παραγωγής, κυρίως µε την καλλιέργεια της ελιάς και την µεταποίηση των προϊόντων στις περιοχές Κεχριών και Ροβιών καθώς και άλλων ειδικότερων προϊόντων µικρότερης παραγωγής όπως τα ακρόδρυα στις ηµιορεινές δενδρώδεις καλλιέργειες, η µελισσοκοµία και το ρετσίνι.

Ωστόσο, η αγροτική αυτή παραγωγή παραδοσιακών προϊόντων ωφείλει για να είναι βιώσιµη να ενταχθεί σε διαδικασίες τυποποίησης προώθησης και προβολής µε σύγχρονες επιχειρηµατικές µεθόδους. ∆είγµα αυτής τη κατεύθυνσης υπάρχει στην περιοχή µε τον συνεταιρισµό Ροβιών.

Παρόµοιο θέµα ανακύπτει και µε την παρατηρούµενη ανάπτυξη του κλάδου του τουρισµού που ωστόσο ακολουθεί ένα πρότυπο που τείνει σταδιακά να απαξιωθεί. Η περιοχή διαθέτει τους φυσικούς και πολιτιστικούς πόρους για την προσέλευση εξειδικευµένων µορφών τουρισµού και αναψυχής που έχει αναφερθεί ως τουρισµός υπαίθρου.

Εδώ µπορεί να συµβάλλει θετικά ο πολύ σηµαντικός παράγοντας του νησιωτικού «παραδοσιακού» προτύπου της πολυαπασχόλησης και της συµπληρωµατικότητας µε τον κλάδο του τουρισµού και της αγροτικής οικονοµίας. Βεβαίως, δεν πρόκειται για τις ίδιες µορφές πολυαπασχόλησης της παραδοσιακής οικονοµίας της επιβίωσης, αλλά για νέες µορφές σύγχρονης οικονοµίας, µε οικονοµίες κλίµακας που ξεπερνούν την οικογενειακή µονάδα, χωρίς βέβαια και να την απαξιώνουν η να την αποκλείουν από τη σθµµετοχή της στη δρστηριότητα.

Α.5.1.3.2. Αειφόρος Ανάπτυξη

Η αειφορική διαχείριση του χώρου συνδέεται και µε το εύρος και τον τρόπο ή την ποιότητα εκµετάλλευσης των πόρων του ∆ήµου. Οι φυσικοί πόροι της περιοχής εντοπίζονται σε σχέση και µε τη δραστηριότητα που τους καταναλώνει. Η σύγχρονη γεωργία και η άναρχη αστική ανάπτυξη επιδεινώνει την ποιότητα των εδαφών και των υπόγειων υδάτων.

Η αστικοποίηση αφορά το µίγµα δραστηριοτήτων τουρισµού και παραθεριστικής κατοικίας. Οι πόροι που αφορούν τη γενική αυτή δραστηριότητα, που συνιστά και την πιο δυναµική και ταυτόχρονα κυρίαρχη οικονοµική προοπτική, είναι πολλοί και µπορούν να απαριθµηθούν σχηµατικά :

• υπόγεια ύδατα – υδάτινο δυναµικό

• ποιότητα παράκτιου υδάτινου οικοσυστήµατος

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 171

• ορεινά και ηµιορεινά οικοσυστήµατα – βιοποικιλότητα

• αξιόλογες παραλίες

• το τοπίο σε όλες τις εκφάνσεις.

Οι πόροι αυτοί, όπως γενικά περιγράφονται, θέτουν τα ερωτήµατα για τη «φέρουσα ικανότητα» του χώρου. Ωστόσο, οι περισσότεροι δεν έχουν εκτιµηθεί ποσοτικά, ενώ περιλαµβάνουν εγγενώς στοιχεία που επιτρέπουν ποιοτική αξιολόγηση, αποτελούν δε αντικείµενο ειδικών ερευνών.

Η κατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος και του τοπίου στη ∆.Ε. Ελυµνίων δε βρίσκεται σε σηµείο ιδιαίτερης απαξίωσης παρά µόνο σε σηµειακές περιοχές όπως οι µεταλλευτικές και λατοµικές και άλλα σηµεία ρύπανσης από βιοµηχανικές εγκαταστάσεις µικρής κλίµακας, όπως τα ελαιουργία.

Η αναπτυξιακή φυσιογνωµία του ∆ήµου και η θέση του συνέβαλλαν στην εκ των πραγµάτων διατήρηση του αξιόλογου φυσικού περιβάλλοντος και γενικότερα του τοπίου. Με εξαίρεση τις βλάβες στα σηµεία του χώρων µεταλλευτικών δραστηριοτήτων οι υπόλοιπες αγροτικές και δασικές περιοχές διατηρήθηκαν σε επίπεδα που παρουσιάζουν και σήµερα ένα ελκυστικό τοπίο. Τούτο έγινε εφικτό όσο ασκούνταν στην περιοχή η γεωργική δραστηριότητα και η δασική εκµετάλλευση στα πλαίσια του παραδοσιακού προτύπου που εγγενώς λειτουργεί στο πλαίσιο της συνετής διαχείρισης του χώρου και των πόρων. Παράδειγµα είναι η λειτουργική προστασία των δασών από τους ίδιους τους φορείς δασικής εκµετάλλευσης όπως η νόµιµη υλοτοµία και ρητινοσυλλογής.

Ωστόσο, η προστασία και αειφόρος διαχείριση δεν είναι αποτελεσµατική ή και εφικτή υπο συνθήκες εγκατάλειψης και απουσίας των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων. Η ίδια παρατήρηση ως προς την εγκατάλειψη αφορά κατεξοχήν και τις περιοχές και εγκαταστάσεις των µεταλλείων. Η αποκατάσταση, εξάλειψη ή αλλαγή χρήσης προς νέα κατεύθυνση είναι απαραίτητοι όροι για την άσκηση των νέων µελλοντικών δραστηριοτήτων που θα εγκατασταθούν στο χώρο.

Α.5.1.3.3. Αξιολόγηση του τοπίου και των προοπτικών εξέλιξης του εξωαστικού χώρου

Με την παραπάνω προσέγγιση η έννοια του τοπίου όπως αυτό προσλαµβάνεται αποτελεί τη σύνθεση φυσικών και γεωγραφικών παραγόντων και των κοινωνικών και οικονοµικών σχέσεων που αναπτύσσονται στην ιστορική δυναµική και αποτυπώνονται στο χώρο.

Η κλίµακα, η απόσταση θέασης από, το κυρίαρχο θεµατικό αντικείµενο αποτελούν τις διάφορες µορφές τοπίων.

Η ποικιλία και εναλλαγή τοπίων σε ένα σχετικά περιορισµένο χώρο όπως π.χ. η ∆.Ε. Ελυµνίων έχει αξιολογηθεί ως σηµαντικό στοιχείο που θα πρέπει να τύχει προστασίας και συνετής διαχείρισης ως αξία που θα πρέπει να διατηρηθεί ως προς τα κύρια συστατικά του για τις επερχόµενες γενεές. Στον άµεσο χρονικό ορίζοντα το τοπίο αποτελεί και κύριο πόρο για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων τουρισµού και αναψυχής δραστηριότητα που βρίσκεται στα πρώτα στάδια ανάπτυξης.

Αναφέρονται παρακάτω µε κάποιο βαθµό ταξινόµησης ορισµένα αντιπροσωπευτικά στοιχεία του τοπίου της ∆.Ε. Ελυµνίων.

Παράκτιος χώρος

Στο σύνολο του ως διαδροµή παρουσιάζει ένα πλούτο στοιχείων µε συνηθέστερη τη διαδροµή παρά την ακτή σε άµεση σχέση µε την παρουσία θάλασσας αλλά και την µακρινή θέα του Ευβοϊκού και των ορεινών όγκων της Στερεάς.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 172

Ιδιαίτερα στοιχεία και ενότητες εντοπίζονται:

• Στην παραθαλάσσια διαδροµή Λίµνη – ΒΙΟΚΑ – Κατούνια – περιοχή Μονής Γαλατάκη µε βραχώδεις σχηµατισµούς, δασοκάλυψη και σηµεία ενδιαφέροντος κατά διαστήµατα.

• Στις εκβολές των κύριων ρεµάτων που σχηµατίζουν µικρές δελταϊκές περιοχές ή και προσχώσεις, σηµεία όπου συνήθως παρατηρούνται βλάβες, εικόνες εγκατάλειψης και συγκρούσεις χρήσεων γης όπως το δηµοτικό camping της Σηπειάδας. Αρνητικό παράδειγµα διαµόρφωσης που χρήζει αποκατάστασης.

• Παραλίες κολύµβησης:

Κοχύλι, Β∆ Λίµνης στο Σηπιά

Ακτή Λίµνη, στο αλιευτικό καταφύγιο

Ροβιές 1, όρµος Καµίνι

Ροβιές 2, ΝΑ οικισµού Ροβιές

• Εγκαταλελειµµένες βιοµηχανικές εγκαταστάσεις παλιάς βιοµηχανίας χάρτου στις Ροβιές. Συγκρότηµα κτηρίων που µπορεί να περιλαµβάνει αξιοποιήσιµες κτιριακές εγκαταστάσεις κατά το παράδειγµα του ξενοδοχείου Caminos στην παραλία στα Κατούνια.

• Αγρόκτηµα Ελαιώνα ‘Κτήµα Παπαδόπουλου’ και Συνεταιρισµού Ροβιών. Σύνθετο πεδινό παράκτιο αγροτικό τοπίο µε εγκαταστάσεις τυποποίησης ελαιουργικών προϊόντων. Στην ίδια περιοχή αναπτύσσονται τουριστικές εγκαταστάσεις καθώς και παραθεριστικές κατοικίες ποικίλων µορφών.

Κοιλάδες της ενδοχώρας – ηµιορεινός χώρος

• Κοιλάδα Κεχριών – ∆άφνης, ρέµα ∆οκίµι

• Κοιλάδες και λοφώδεις περιοχές Κουρκουλών

• Αγροτικό ηµιορεινό σύµπλεγµα Αγιαννάκου – ∆άµιας – Καλαµουδίου

Πρόκειται για σηµαντικά σύνθετα αγροτικά τοπία µε εναλλαγές δασικών – χορτολιβαδικών περιοχών και ποικιλία δενδρωδών καλλιεργειών.

Κύριες δασικές περιοχές άµεσης προσέγγισης

• ∆ασικό σύµπλεγµα παραλιακού χώρου Λίµνης (Βόρειο Κανδήλι) από τον ορεινό όγκο Μισοπέτρι, Μυρτιά µέχρι τα µεταλλεία και Μονή Γαλατάκη. Πρόκειται για περιοχή υψηλών κλίσεων µε άµεση σχέση µε την θάλασσα και τον ορίζοντα του Ευβοϊκού στα νοτιοδυτικά.

• Εκτεταµένη περιοχή δασικών συµπλεγµάτων βορείου τµήµατος – Καβαλάρης, Ξηρό όρος. Πρόκειται για τη σηµαντικότερη ενδεχοµένως ορεινή περιοχή του ∆ήµου που περιλαµβάνει τους καταρράκτες, τη Μονή Οσίου ∆αυίδ και τον οικισµό ∆ρυµώνα κέντρο ενδιαφέροντος θρησκευτικής και φυσιολατρικής περιήγησης.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 173

Εικόνα A.5.1.3.3.1: Γέφυρα Κεχριών

Στις επόµενες σελίδες παρουσιάζονται ενδεικτικά τοπία διαφορετικών τυπολογιών, που έχουν αναγνωριστεί στον χώρο της ∆.Ε. Ελυµνίων.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 174

Εικόνα A.5.1.3.3.2: Παραλία από Μ. Γαλατάκη προς Κατούνια Εικόνα A.5.1.3.3.3: Ξενοδοχείο Κaminos Resort Εικόνα A.5.1.3.3.4: Παραλία στη Σηπειάδα Εικόνα A.5.1.3.3.5: Παλιακή διαδροµή – Β. Ευβοϊκός - Χλωµό όρος Εικόνα A.5.1.3.3.6: Σηπειάς – ∆ηµοτικό camping Εικόνα A.5.1.3.3.7: Αποβάθρα χαρτοποιίας Εικόνα A.5.1.3.3.8: Αγροτική ενδοχώρα - Κεχριές Εικόνα A.5.1.3.3.9: Αγροτική ενδοχώρα - Κεχριές Εικόνα A.5.1.3.3.10:Αγροτικό τοπίο – Κεχριές - Όρος Κανδήλι Εικόνα A.5.1.3.3.11: Ηµιορεινό αγροτικό τοπίο – Αγιαννάκος – Β. Ευβοϊκός Εικόνα A.5.1.3.3.12: ∆άµια – θέα προς Β. Ευβοϊκό Εικόνα A.5.1.3.3.13: Ηµιορεινή περιοχή Κουρκουλών – Ξηρό Όρος Εικόνα A.5.1.3.3.14: ∆ιαδροµή ρέµατος Γεραννάς Εικόνα A.5.1.3.3.15: Οικισµός Λίµνη Εικόνα A.5.1.3.3.16: Οικισµός Ροβιές Εικόνα A.5.1.3.3.17: Οικισµός Κουρκουλοί Εικόνα A.5.1.3.3.18: Αυλή στη Σκεπαστή Εικόνα A.5.1.3.3.19: Μονή Οσίου ∆αυίδ Γέροντος Εικόνα A.5.1.3.3.20: Καταρράκτες ∆ρυµώνας Εικόνα A.5.1.3.3.21: Καταρράκτες∆ρυµώνας Εικόνα A.5.1.3.3.22: Καταρράκτες ∆ρυµώνας Εικόνα A.5.1.3.3.23: Καταρράκτες ∆ρυµώνας Εικόνα A.5.1.3.3.24: ∆άσος ρητινοσυλλογής Εικόνα A.5.1.3.3.25: ∆άσος στα Κατούνια Εικόνα A.5.1.3.3.26: Νοτιο Μεταλλείο λευκόλιθου από µακριά Εικόνα A.5.1.3.3.27:Λατοµείο όνυχα Εικόνα A.5.1.3.3.28: Νότιο Μεταλλείο λευκόλιθου Εικόνα A.5.1.3.3.29: Βόρειο Μεταλλείο λευκόλιθου

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 175

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 176

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 177

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 178

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 179

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 180

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 181

Α.5.1.4 Προοπτικές ανάπτυξης παραθεριστικής κατοικίας

Στο ∆ήµο και ιδιαίτερα στις περιοχές της ∆.Ε. Ελυµνίων εντοπίζονται σε σηµαντικά µεγέθη περιοχές όπου έχει εκδηλωθεί η πρόθεση οµάδων ιδιοκτητών να πραγµατοποιήσουν ανάπτυξη παραθεριστικών οικισµών β΄κατοικίας µε βάση το θεσµικό πλαίσιο που διέπει τους Οικοδοµικούς Συνεταιρισµούς και τον τρόπο ανάπτυξης του άρθρου 24 του 2508/97, γνωστό ως ΠΕΡΠΟ – Περιοχές Ειδικά Ρυθµιζόµενης Πολεοδόµησης. Για τους σκοπούς της παρούσας θεώρησης και οι δυο µέθοδοι έχουν σε γενικές γραµµές ενοποιηθεί και αφορούν οικιστικές περιοχές ανάπτυξης ιδιωτικής πολεοδόµησης.

Η πρόοδος αδειοδοτήσεων για την πραγµατοποίηση των αναπτύξεων αυτών δεν επιτρέπει καµιά πρόβλεψη για το χρόνο και τα µεγέθη που θα εγκατασταθούν µια και η µέχρι σήµερα πορεία θεσµοθέτησης και ανάπτυξης τους είναι απρόβλεπτη. ∆υο µόνο αδειδότησεις έχουν φτάσει στο σηµεία έγκρισης της πολεοδοµικής µελέτης από τις 6 περιοχές. Το σύνολο της έκτασης που αφορά τις πολεοδοµησεις των κτηµατικών αυτών οµάδων ανέρχεται στα 329 στρ.

Είναι πρόδηλο ότι οι αβεβαιότητες για την εξέλιξη του εγχειρήµατος είναι πολλές. Παρά τούτα το θέµα πρέπει να αντιµετωπιστεί σε όλες του τις εκδοχές γιατί στην τελική εικόνα του χώρου και του οικιστικού δικτύου οι οικισµοί αυτοί εφόσον πραγµατοποιηθούν εισάγουν ένα νέο οικιστικό σύµπλεγµα στην ηµιορεινή περιοχή της Τ.Κ. Ροβιών και στο δυτικό σύνορο της Τ.Κ. Ροβιών / ∆.Κ. Λίµνης. Το σύµπλεγµα αυτό δηµιουργεί µια οικιστική περιοχή οργανωµένης παραθεριστικής κατοικίας στην ηµιορεινή ζώνη µεταξύ υψοµέτρων 250-300µ. εισάγοντας νέο στοιχείο στο οικιστικό δίκτυο της Τ.Κ. Ροβιών κυρίως. Εκτός από τις εκτάσεις αυτές στον ηµιορεινό χώρο υπάρχει και έκταση συνεταιρισµού σηµαντικού µεγέθους που φτάνει και µέχρι τα παράλια ο οποιος περιλλαµβάνει µεγάλα τµήµατα δασικών εκτάσεων. Η πραγµατοποίηση του συνόλου των οικιστικών αυτών ενοτήτων θα επιφέρει σηµαντικές ανατροπές στην οικιστική δοµή του χώρου µια και θα εισαχθεί ένα νέο οικιστικό σύµπλεγµα παραθεριστικής κατοικίας µε αντίστοιχη ανάπτυξη του παραθεριστικού πληθυσµού, ενδεχοµένςς και µακράς διάρκειας παραµονής. Εκτός από τις επιπτώσεις στο περιβάλλον είναι πρόδηλη και η µάλλον θετική επίπτωση στους οικισµούς, κυρίως Λίµνης και Ροβιών, όπου και θα εξυπηρετηθούν οι ανάγκες υπηρεσιών του εποχικού αυτού πληθυσµού.

Ανάλογες επιπτώσεις ή επιβαρύνσεις δεν αφορούν υπηρεσίες που θα παρέχει ο ∆ήµος.

Α.5.1.5. Τουρισµός Υπαίθρου

Η ανάπτυξη του τουρισµού στην περιοχή εντάσσεται στον προβληµατισµό εισαγωγής της δραστηριότητας αυτής σε περιοχές όπου για µια σειρά λόγους δεν έχει κινηθεί η διαδικασία τουριστικής ανάπτυξης εναλλακτικών µορφών τουρισµού και αναψυχής παρά το γεγονός ότι έχουν, διατυπωθεί απόψεις για την κατεύθυνση αυτή τόσο από τοπικές τάσεις όσο και κατευθύνσεις του χωροταξικού σχεδιασµού.

Κυριότεροι λόγοι για την εξέλιξη αυτή µπορούν να αναφερθούν οι εξής;

• Τον προσανατολισµό του τουρισµού στον παραλιακό χώρο και τα νησιά µε το δόγµα των τριών συντελεστών (ήλιος – θάλασσα – άµµος)

• Το χαρακτήρα της περιοχής ως προς παράγοντες όπως το οικιστικό απόθεµα, την πυκνότητα ιστορικών οικισµών, την πληθυσµιακή δυναµική, καθώς και τα κοινωνικό- οικονοµικά χαρακτηριστικά του πληθυσµού

Παρά την παράθεση των παραπάνω στοιχείων, τελευταίες εξελίξεις στον κλάδο του τουρισµού ενθαρρύνουν το εγχείρηµα µια και έχει ιδιαίτερα αµφισβητηθεί η σκοπιµότητα περαιτέρω εφαρµογής του προτύπου και η ανάγκη διαφοροποίησης του προϊόντος σε

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 182

µορφές φιλικές προς το περιβάλλον και τις µαζικές µορφές άκρως εµπορευµατοποιηµένου µονοδιάστατου προτύπου.

Πρόσφατες εξελίξεις αναφέρονται στις ήπιες µορφές, στον οικοτουρισµό και τις εναλλακτικές µορφές τουρισµού που απευθύνονται σε ένα ενήµερο και απαιτητικό χρήστη.

Όπως έχει διαπιστωθεί η περιοχή της ∆.Ε. Ελυµνίων διαθέτει τους κατάλληλους πόρους και προσφέρεται για την υιοθέτηση του προτύπου αυτού µε διαφορετικό τρόπο προσαρµοσµένο στη φυσιογνωµία και φέρουσα ικανότητα κάθε υποπεριοχής της, υιοθετώντας ένα επιλεγµένο µείγµα εξειδικευµένων µορφών τουρισµού.

Η διεθνής εµπειρία παρουσιάζει αρκετά εφαρµοσµένα παραδείγµατα που ακολουθούν τις ίδιες αρχές σχεδιασµού και διαχείρισης περιοχών που όµως διαφέρουν µια και προσαρµόζονται σε µέγεθος, χαρακτήρα, εξυπηρετούµενο πληθυσµό, παρουσιάζοντας ένα µοναδικό για κάθε περιοχή τοπίο.

Κατευθύνσεις ανάπτυξης και χαρακτήρας

Οι δραστηριότητες που µπορούν να επιλέγονται για την προσέλκυση των επισκεπτών µπορούν σε γενικές γραµµές να επιλεγούν από τις παρακάτω µορφές δραστηριοτήτων15, που µπορούν να αναφέρονται για τη συγκεκριµένη περιοχή και συµπληρώνουν τις γνωστές ήδη δραστηριότητες µορφών τουρισµού, όπως ο συνεδριακός και ο προσκυνητικός τουρισµός.

• Αγροτική ζωή και αγροτική παραγωγή

• Αλιευτική ζωή και αλιευτική παραγωγή

• Γαστρονοµία συµπεριλαµβανοµένης και της οινογνωσίας

• Παρακολούθηση της άγριας πανίδας και χλωρίδας και της βιοποικιλότητας των χερσαίων και υδάτινων οικοσυστηµάτων

• Έφιππη περιήγηση

• Πεζοπορία

• Αναρρίχηση

• Ορειβασία

• Ποδηλασία βουνού – παράκτιος ποδηλατοδρόµος

• Επίσκεψη ή και εξερεύνηση σπηλαίων

• ∆ιάπλους Β. Ευβοϊκού µε κατάλληλα σκάφη – παράκτια µη µηχανοκίνητη δραστηριότητα και άθληση

• ∆ιάπλους θαλάσσιων αποστάσεων µε κολύµβηση ή κανό

• Καταδύσεις

• Λοιπές δράσεις ενέργειες ή δραστηριότητες που µπορούν να αναπτυχθούν µε στόχο τη ψυχαγωγία του επισκέπτη – τουρίστα µέσω της επαφής του µε το φυσικό, κοινωνικό και πολιτιστικό περιβάλλον της υπαίθρου

• ∆ιοργάνωση εκπαιδευτικών και επιµορφωτικών σεµιναρίων που συνδυάζονται µε τις παραπάνω δράσεις.

15 Σχέδιο Νόµου ΄Τουρισµός υπαίθρου και λοιπές διατάξεις’

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 183

Α.5.1.6. Το αναδυόµενο οικιστικό δίκτυο – Αξιολόγηση δεδοµένων οικιστικής ανάπτυξης (ζήτηση – προσφορά α΄ και β΄κατοικίας)

Το οικιστικό δίκτυο της ∆.Ε. Ελυµνίων συγκροτείται από 15 οικισµούς και δυο µονές κατά την ταξινόµηση της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Οι εξαρτήσεις του δικτύου σε επίπεδο ∆ήµου αφορούν τα κύρια κέντρα του ∆ήµου, το Μαντούδι, την Αγ. Άννα και το Προκόπι. Το σύνολο του οικιστικού δικτύου εκτός από την ισχυρή εξάρτηση από τον αστικό πόλο της Χαλκίδας αναφέρεται και στην περιοχή Βόρειας Εύβοιας, της οποίας αποτελεί σηµαντικό τµήµα µε κύριους πόλους την Ιστιαία και τα Λουτρά Αιδηψού.

Τα ποσοτικά και γεωγραφικά χαρακτηριστικά της θέσης του οικιστικού δικτύου έχουν αναλυθεί στα κεφ. Α.3.3 τα δε πολεοδοµικά στο κεφ. Α.4. Ωστόσο, σε επίπεδο ποιοτικών χαρακτηριστικών και δυναµικής των οικισµών και του ρόλου τους στο οικιστικό δίκτυο µπορούν να εξαχθούν ορισµένα συµπεράσµατα.

Στο σύνολο του το οικιστικό δίκτυο θα εξακολουθεί να αναπτύσσεται µε τα δυο κέντρα, τη Λίµνη ιστορικό οικισµό όπου συγκεντρώνονται σηµαντικές υπηρεσίες διοίκησης, πολιτιστικών δραστηριοτήτων και κέντρο υπηρεσιών µε εµβέλεια σε όλο το ∆ήµο και τις Ροβιές, οικισµό µε πυρήνα ιστορικού κέντρου που εξελίσσεται δυναµικά σε περιοχή τουρισµού αναψυχής και παραθεριστικής κατοικίας.

Σηµαντικό στοιχείο του υπόλοιπου οικιστικού δικτύου είναι ο σαφής χαρακτήρας της οικιστικής περιοχής Κεχριών - Σκεπαστής – Κουρκουλών ως περιοχής µε δυνατότητες αγροτικής ανάπτυξης εξειδικευµένων προϊόντων ποιότητας σε συνδυασµό µε τις ηµιορεινές και ορεινές περιοχές της Τ.Κ. Ροβιών όπου παρουσιάζονται ισχυρά στοιχεία ανάπτυξης ορεινού τουρισµού σε συνδυασµό µε την παραλιακή περιοχή και τον ηµιορεινό αγροτικό χώρο Αγιαννάκου – ∆αµιών.

Οι νέοι υποδοχείς παραθεριστικής κατοικίας – Προοπτικές και Επιπτώσεις

Το καθιερωµένο οικιστικό δίκτυο που περιγράφηκε συµπληρώνεται από την προβλεπόµενη θεσµικά παρέµβαση δηµιουργίας ενός αριθµού οικισµών β΄ κατοικίας που κατάγονται θεσµικά απο τους Οικοδοµικούς Συνεταιρισµούς, τις ιδιωτικές πολεοδοµήσεις (ΠΕΡΠΟ) και τη διαφαινόµενη πρόσφατη εξέλιξη της µορφής ‘ τουριστικά χωριά’.

Η µέχρι σήµερα πρόοδος των πολεοδοµήσεων του τύπου αυτού έχει συναντήσει σηµαντικά προβλήµατα µε αποτέλεσµα τις µικρές επιδόσεις ως προς την πραγµατοποίηση τους. Προκύπτει λοιπόν ένα σηµαντικό εύρος αβεβαιότητας ως προς την εκτίµηση των µεγεθών οικιστικής ανάπτυξης β’ κατοικίας στο χρονικό διάστηµα της 15ετίας του ορίζοντα του ΓΠΣ αλλά και της πραγµατοποίησης ορισµένων οικισµών στο σύνολο τους.

Η µεθοδολογία πρόβλεψης για την ανάπτυξη της παραθεριστικής κατοικίας εντός των θεσµοθετηµένων περιοχών µε ρυµοτοµικά σχέδια ή οριοθετήσεις οικισµών διαφέρει σηµαντικά από την αντίστοιχη διαδικασία οργανωµένων υποδοχέων οι οποίοι µετά την επιτυχή θεσµική ένταξη εισάγουν στο χώρο µε γρήγορους ρυθµούς οικιστικά σύνολα. Ιδιαίτερα γρήγοροι ρυθµοί θα παρουσιάζονται στους υποδοχείς όπου δραστηριοποιούνται συγκεκριµένοι επιχειρηµατικοί φορείς, που αναλαµβάνουν συνολικά την ανάπτυξη τους.

Η ∆.Ε. Ελυµνίων περιλαµβάνει σηµαντικές εκτάσεις καταρχήν καταλληλότητας για την µορφή αυτή οικιστικής ανάπτυξης που ενδεχοµένως µπορεί να αναπτυχθεί στην επόµενη χρονική περίοδο. Οι επιπτώσεις µπορούν να συνοψιστούν στα εξής βασικά σηµεία:

• Η πραγµατοποίηση οργανωµένου οικισµού εισάγει νέες υποχρεώσεις και επιβαρύνσεις στο δήµο ως προς τις υπηρεσίες συντήρησης και εξυπηρέτησης ύδρευσης, αποχέτευσης, αποκοµιδή απορριµµάτων κλπ. πέραν της απαραίτητης

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 184

υποχρέωσης δηµιουργίας των υποδοµών από τους φορείς που αναπτύσσουν τον οικισµό.

• Η σύνθεση και τυπολογία του οικισµού ως β’ κατοικίας αποτελεί παράγοντα τόνωσης της απασχόλησης µόνο κατά τη διάρκεια της κατασκευής έργων και κτιρίων.

• Αντίθετα, η τυπολογία που εντάσσεται σε τουριστική εγκατάσταση (ξενοδοχεία, τουριστική κατοικία) προσφέρει τοπικά συνεχή απασχόληση σε όλο το κύκλο ζωής της επένδυσης.

• Αστοχίες στα προβλεπόµενα µεγέθη οργανωµένων υποδοχέων επιχειρηµατική δραστηριότητας µπορούν να έχουν τις αρνητικές επιπτώσεις που συνοδεύουν υπερµεγέθη συγκροτήµατα που εγκαταλείπονται και απαξιώνονται.

Οι παραπάνω πιθανοί κίνδυνοι και επιπτώσεις δεν έχουν διαπιστωθεί για τις συγκεκριµένες οικιστικές ενότητες της ∆.Ε. Ελυµνίων µια και βρίσκονται σε αρχικά στάδια πραγµατοποίησης. Ωστόσο, οι εξελίξεις τρέχουσας πολιτικής ενθάρρυνσης για την οργανωµένη παραθεριστική κατοικία επιβάλλει την εξασφάλιση ρυθµίσεων του ΓΠΣ ώστε να αποφευχθούν τυχόν αρνητικές επιπτώσεις για το περιβάλλον.

Α.5.2. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΠΟΛΕΟ∆ΟΜΙΚΗΣ ∆ΟΜΗΣ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΖΩΗΣ

Στην υπό µελέτη περιοχή ο µόνος οικισµός ο οποίος έχει εγκεκριµένο Ρυµοτοµικό Σχέδιο είναι ο οικισµός της Λίµνης. Έχουν δε οριοθετηθεί 14 οικισµοί (Μυρτιάς, Ρετσινόλακκος, Χρόνια, Κεχριές, ∆άφνη, Κουρκουλοί, Ροβιές, ∆αµιά, ∆ρυµώνα, Καλαµούδι, Κούλουρος, Μαρούλι, Παλαιοχώρι, Σκεπαστή) ενώ οι υπόλοιποι 2 οικισµοί παραµένουν χωρίς οριοθέτηση (Κατούνια και Σηπιάς). Από την επίσηµη απογραφή του πληθυσµού κατά την ΕΛΣΤΑΤ καταγράφονται και οι 2 Μονές, του Οσίου ∆αυίδ Γέροντος και του Αγίου Νικολάου Γαλατάκη. Κρίνεται, εποµένως, απαραίτητη η οριοθέτησή τους, γιατί θα διαδραµατίσει σηµαντικό ρόλο στην περαιτέρω πολεοδοµική τους ανάπτυξη. Σε επόµενο στάδιο της µελέτης θα πρέπει να γίνει προσδιορισµός των επεκτάσεων των ορίων σε ορισµένους οικισµούς, ούτως ώστε να περιοριστούν οι πιέσεις και να καλυφθούν οι ανάγκες οικιστικής επέκτασης.

Όσον αφορά την ποιότητα του αστικού περιβάλλοντος, στον οικισµό της Λίµνης υπάρχουν πολλά αξιόλογα κτίσµατα µε ενδιαφέροντα µορφολογικά και Αρχιτεκτονικά στοιχεία τοπικής αρχιτεκτονικής και αρκετά κτίρια ως ιστορικά διατηρητέα µνηµεία. Στις Ροβιές εξέχουσα θέση έχει ο Μεσαιωνικός Πύργος στο κέντρο του οικισµού, σηµείο αναφοράς, λόγω και της περίοπτης θέσης του. Στους υπόλοιπους οικισµούς, εκτός από µερικά αξιόλογα κτίσµατα, δεν συναντάµε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά δείγµατα τοπικής Αρχιτεκτονικής.

Οι κοινόχρηστοι χώροι στον οικισµό της ∆.Κ. Λίµνης δεν είναι επαρκείς. Η πυκνή δόµηση και η µη ύπαρξη ελεύθερων χώρων είναι αισθητή σε όλη την έκταση του οικισµού και κρίνεται απαραίτητη η ανεύρεση ελεύθερων χώρων. Στην Τ.Κ. Ροβιών οι ανάγκες καλύπτονται σε ικανοποιητικό βαθµό, ενώ για τους υπόλοιπους οικισµούς, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι αραιοδοµηµένοι, δεν διαπιστώθηκε έλλειψη κοινόχρηστων χώρων.

Το βασικό οδικό δίκτυο στο εσωτερικό των οικισµών είναι σε γενικές γραµµές σε µέτρια κατάσταση, ενώ οι περισσότεροι οικισµοί συνδέονται µε το πρωτεύον οδικό δίκτυο µε δρόµους σχετικά µέτριας κατάστασης. Τα µεγαλύτερα προβλήµατα παρουσιάζονται στο δίκτυο των αγροτικών δρόµων. Αυτό έχει ως αποτέλεσµα την υποβάθµιση της περιοχής, ιδιαίτερα κατά τους χειµερινούς µήνες, που λόγω των καιρικών συνθηκών η µετακίνηση

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 185

είναι δύσκολη, αν υπολογίσει κανείς και τις κατολισθήσεις των πρανών σε πολλά σηµεία κυρίως µετά από έντονες βροχοπτώσεις, µερικές φορές αποκλείονται τα χωριά για αρκετές ηµέρες. Τα προβλήµατα αυτά αναµένεται να επιλυθούν µετά την ολοκλήρωση των προγραµµατισµένων έργων αναβάθµισης των δηµοτικών και αγροτικών δρόµων.

Ιδιαίτερα προβλήµατα ύδρευσης δεν παρατηρούνται στην περιοχή της ∆ηµοτικής Ενότητας Ελυµνίων, αν και κατά τους καλοκαιρινούς µήνες η ζήτηση αυξάνεται και η επάρκεια νερού είναι οριακή. Ένα σοβαρό πρόβληµα που πρέπει να αντιµετωπισθεί είναι η αντικατάσταση του δικτύου ύδρευσης όπου σήµερα είναι από αµιαντοσωλήνες.

Το αποχετευτικό δίκτυο της ∆ηµοτικής Ενότητας, εκτός από τη ∆ηµοτική Κοινότητα Λίµνης και τη ∆ηµοτική Κοινότητα Κουρκουλών, που διαθέτουν δίκτυο αποχέτευσης, σε όλες τις υπόλοιπες Τοπικές Κοινότητες είναι ανύπαρκτο και η εξυπηρέτηση γίνεται µε βόθρους, µε αποτέλεσµα να προκαλούνται προβλήµατα υποβάθµισης του φυσικού περιβάλλοντος, αφού τα απόβλητα καταλήγουν στα ρέµατα της περιοχής.

Όσον αφορά τη διαχείριση των απορριµµάτων, τα σκουπίδια του ∆ήµου συγκεντρώνονται σε ΧΥΤΑ στην Ιστιαία, ο οποίος εξυπηρετεί τους 2 νέους δήµους, το δήµο Μαντουδίου-Λίµνης-Αγίας Άννας και το δήµο Ιστιαίας, ενώ οι χωµατερές που υπήρχαν στο ∆ήµο είναι σε φάση αποκατάστασης.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 186

Α.6. ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Α.6.1. ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ∆ΙΑΤΥΠΩΣΗΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ

Οι εναλλακτικές προτάσεις η σενάρια που αναπτύσσονται στη συγκεκριµένη φάση της µελέτης αποσκοπούν σε µια πρώτη περιγραφή της αναπτυξιακής εικόνας του ∆ήµου και ειδεικότερα της περιοχής µελέτης της Π.Ε.Ελυµνίων, έτσι ώστε µέσα από τον συνδυασµό της οικονοµικής-κοινωνικής και δηµογραφικής ανάπτυξης, από τη µία, και των επιπτώσεων των ασκουµένων πολιτικών, από την άλλη, να διαγραφεί η µελλοντική εικόνα του ∆ήµου µέχρι το έτος 2028 έτος στόχο της µελέτης.

Τα σενάρια αυτά αναπτύσσονται σε µια πρώτη προσέγγιση για το σύνολο της περιοχής του ∆ήµου και στη συνέχεια επιχειρείται η χωρική εξειδίκευσή τους στη ∆.Ε. Ελυµνίων.

Σχετικά µε την προσέγγιση αυτή πρέπει να σηµειωθούν δύο ζητήµατα. Το πρώτο συνδέεται µε τον αριθµό των προς ανάπτυξη σεναρίων σε σχέση µε το κύριο στοιχείο καθορισµού τους και το δεύτερο σχετίζεται άµεσα µε την παρουσίαση των σεναρίων αυτών στο συγκεκριµένο Α΄ Στάδιο της µελέτης.

Ως προς τον αριθµό των σεναρίων µπορεί να αναφερθεί ότι αυτός καθορίζεται από τις προδιαγραφές της όλης προσέγγισης, Μάλιστα, οι ίδιες προδιαγραφές καθορίζουν και τον κύριο µηχανισµό διαφοροποίησης των σεναρίων που δεν είναι άλλος από την ένταση και την αποτελεσµατικότητα της πολιτικής προστασίας που ασκείται από το ΥΠΕKA και άλλους φορείς. Ως προς το δεύτερο σηµείο, πρέπει να σηµειωθεί ότι, δεν έχουν ολοκληρωθεί όλες οι διαδικασίες δηλαδή ο έλεγχος και αξιολόγηση της ανάλυσης µέσα από τη διαβούλευση που προβλέπεται για το Α΄ Στάδιο που θεωρείται απόλυτα χρήσιµη από τη µελετητική οµάδα.

Με την έννοια αυτή, τα σενάρια που παρουσιάζονται στη συνέχεια θα πρέπει να θεωρηθούν ως πρόταση για προβληµατισµό και συζήτηση, έτσι ώστε να αποτελέσουν στη συνέχεια αντικείµενο επεξεργασιών και να οριστικοποιηθούν τροφοδοτώντας µε προτάσεις και τους φορείς άσκησης πολιτικής. Προφανώς αυτό ισχύει ιδιαίτερα για το σενάριο που θα κριθεί ως το επιθυµητό και ως το πλέον πιθανό και θα αποτελέσει βάση για τις κατευθύνσεις εκπόνησης του επόµενου Β1΄ Σταδίου.

Α.6.2. ΧΡΟΝΙΚΟΣ ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ

Ως έτος-στόχος ορίζεται το 2028. Με την έννοια αυτή οι προτάσεις που ακολουθούν, αν µάλιστα ληφθεί υπ’ όψη και ο χρόνος ολοκλήρωσης της προσέγγισης και οι θεσµικές ρυθµίσεις που θα προκύψουν από αυτήν, µπορούν να χαρακτηριστούν ως µεσοχρόνιες. Ο συγκεκριµένος χρονικός ορίζοντας κρίνεται ως ρεαλιστικός σε ότι αφορά τις ρυθµίσεις και τον προσδιορισµό του τρόπου συµπεριφοράς, ώστε να οδηγηθεί ο ∆ήµος σε µια πρόσφορη µορφή οργάνωσης η οποία και θα διασφαλίσει µια δυναµική ανάπτυξη προς την επιθυµητή κατεύθυνση. Από την άλλη µεριά πάντως δεν θα πρέπει να αγνοείται και το γεγονός ότι, σε συνθήκες αυξανόµενου ανταγωνισµού, και µάλιστα παγκόσµια, όπως αυτές που χαρακτηρίζουν την περίοδο αυτή, κάθε πρόβλεψη καθίσταται ιδιαίτερα επισφαλής. Με την έννοια αυτή τα σενάρια που ακολουθούν θα πρέπει να θεωρούνται ότι βρίσκονται σε ένα καθεστώς συνεχούς επανελέγχου.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 187

Α.6.3. ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙ∆ΡΟΥΝ ΣΤΗ ∆ΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΣΕΝΑΡΙΩΝ

Στο σηµείο αυτό παρουσιάζονται οι παράγοντες που θεωρούνται βασικοί για τη διαµόρφωση των σεναρίων και περιγράφεται το εύρος µεταβολής τους.

Α.6.3.1. Πληθυσµός

Ο πληθυσµός της περιοχής απαρτίζεται από τα εξής υποσύνολα:

• Μόνιµοι κάτοικοι της περιοχής

1. Καταγόµενοι απ’ αυτήν και κατοικούντες µόνιµα σ’ αυτή,

2. Εργαζόµενοι σ’ αυτήν και καταγόµενοι από αλλού,

3. Καταγόµενοι από άλλες περιοχές της χώρας ή του εξωτερικού που κατοικούν στην περιοχή χωρίς να εργάζονται σ’ αυτήν (δεύτερη κατοικία).

• Εποχικοί κάτοικοι (µε διάφορες συχνότητες). Καταγόµενοι από την περιοχή, αλλά κατοικούντες αλλού το µεγαλύτερο µέρος του χρόνου (η δεύτερη και µεγαλύτερη οµάδα κατόχων δεύτερης κατοικίας),

• Τουρίστες σε τουριστικά καταλύµατα σχετικά µικρής κλίµακας.

Ως προς τις µεταβολές του πληθυσµού µπορεί να θεωρηθεί ρεαλιστική µια περιορισµένη αύξηση εντός του χρονικού ορίζοντα του m;onimoy πληθυσµού, κυρίως µέσα από την αύξηση των µονίµων κατοίκων, των εργαζοµένων στην περιοχή που κατάγονται εκτός περιοχής και των κατοίκων δευτερεύουσων κατοικιών όπου παρατείνουν την παραµονή τους.

Στον πίνακα Α.6.3.1.1 παρουσιάζεται η πρόβλεψη για τον πληθυσµό για το έτος 2028, µόνιµο και εποχικό. Η πρόβλεψη βασίζεται στην υπόθεση ανατροπής των σηµερινών τάσεων σύµφωνα µε το ρεαλιστικό σενάριο ήπιας παρέµβασης, που περιγράφεται στη συνέχεια. Τα στοιχεία του πίνακα Α.6.3.1.1 είναι αρκετά ασφαλή ως προς την πρόβλεψη του µόνιµου πληθυσµού και λιγότερο ασφαλή ως προς τον εποχικό πληθυσµό και κυρίως ως προς την κατανοµή του εποχικού πληθυσµού στους επιµέρους οικισµούς. Για να δίδεται µια σαφής των εικόνα των γενικών στοιχείων ανάπτυξης του οικιστικού δικτύου δεν περιλαµβάνεται το µέγεθος εποχικού πληθυσµού που αφορά τους οικιστικούς υποδοχείς ΠΕΡΠΟ. Μια ασφαλής πρόβλεψη για τον εποχικό πληθυσµό µε την πραγµατοποίηση των ΠΕΡΠΟ και την υπόθεση εργασίας ότι στην αιχµή θα κατοικείται το 65% της χωρητικότητας θα έχει ως αποτέλεσµα την αύξηση του εποχικού πληθυσµού κατά 1.300 άτοµα. Σε περίπτωση που θα γίνει εξάντληση των δυνατοτήτων ΠΕΡΠΟ ο αριθµός αυτός µπορεί και να διπλασιαστεί.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 188

Πίνακας Α.6.3.1.1: Εκτίµηση πληθυσµού αιχµής 2028 και κατανοµή ανά ∆.Κ./Τ.Κ.

Χωρική Ενότητα

Πληθυσµός 2028 (προσεγγιστική εκτίµηση)*

Μόνιµος Πληθυσµός

1991

Μόνιµος Πληθυσµός

2001

Μόνιµος Πληθυσµός

2011

Μόνιµος Πληθυσµός

2028

Εποχικός Πληθυσµός

2028

Πληθυσµός αιχµής Σύνολο

2028 ∆.Ε. Ελυµνίων 5.315 5.108 4.490 5.630 6.944 12.574

∆.Κ. Λίµνης 2.596 2.397 2.046 2.573 3.750 6.323

Λίµνη,η 2.111 1.916 1.642 1.972 2.619 4.591

Κατούνια,τα 15 13 7 19 50 69

Μονή Αγίου Νικολάου Γαλατάκη,η 21 15 6 8 0 8

Μυρτιάς,ο 284 234 190 221 110 331

Ρετσινόλακκος,ο 17 12 6 11 25 36

Σηπιάς,η 60 130 120 212 687 899

Χρόνια,η 88 77 75 130 259 389

Τ.Κ. Κεχριών 761 763 667 802 291 1.093

Κεχριαί,αι 488 501 477 574 190 764

∆άφνη,η 273 262 190 227 101 328

Τ.Κ. Κουρκούλων 428 357 314 336 191 527

Κουρκουλοί,οι 428 357 314 336 191 527

Τ.Κ. Ροβιών 1.270 1.351 1.271 1.671 2.857 4.528

Ροβιαί,αι 996 1.086 1.035 1.392 2.462 3.854

∆αµιά,τα 81 79 66 79 150 229

∆ρυµώνα,η 76 71 57 65 80 145

Καλαµούδιον,το 45 43 37 44 20 64

Κούλουρος,ο 0 0 10 12 25 37

Μαρούλιον,το 20 12 16 19 30 49

Μονή Οσίου ∆αυδίδ Γέροντος,η 12 18 12 14 0 14

Παλαιοχώριον,το 40 42 38 45 90 135

Τ.Κ. Σκεπαστής 260 240 192 247 237 484

Σκεπαστή,η 260 240 192 247 237 484 * Εκτιµήσεις Οµάδας Μελέτης

Πηγή: EΛ.ΣΤΑΤ, ∆.Ε. Ελυµνίων, Εκτιµήσεις της Οµάδας Μελέτης

Α.6.3.2. Απασχόληση και αναπτυξιακό πρότυπο

Η απασχόληση στην περιοχή θα κινείται στο µέλλον γύρω από τρεις άξονες: τον πρωτογενή τοµέα, την οικιστική δραστηριότητα και τον τουρισµό µε κάποια αβεβαιότητα για τις εξελίξεις του δευτερογενούς τοµέα που θα αρθεί στα επόµενα στάδια και αφορά το εγχείρηµα του Επιχειρηµατικού Πάρκου στο Μαντούδι. Στη ∆.Ε. Ελυµνίων ο δευτερογενής τοµέας θα περιορίζεται σε επιχειρήσης µεταποίησης αγροτικών προϊόντων κυρίως.

Στην πρώτη κατηγορία µπορεί να θεωρηθεί ότι θα κυριαρχήσει ένα πρότυπο πολυαπασχόλησης στο όποιο συνδυάζεται απασχόληση σε διάφορες υποκατηγορίες του κλάδου, στοιχεία απασχόλησης σε δραστηριότητες του παραδοσιακού προτύπου, όπως στην παραγωγή και µεταποίηση παραδοσιακών προϊόντων ελαιοκοµικά προϊόντα ,κρασί, κηπευτικά), καθώς και στοιχεία απασχόλησης σε περισσότερους τοµείς της οικονοµίας. Παράλληλα, τη θέση παραδοσιακών πρακτικών στην παραγωγή και µεταποίηση των προϊόντων του πρωτογενούς τοµέα µπορούν να αναλάβουν σταδιακά σύγχρονες πρακτικές οι οποίες και θα συµβάλουν στη βελτίωση της ποιότητας των παραγοµένων και στη διάθεσή τους στην αγορά και σε ορισµένες περιπτώσεις και εκτός της περιοχής.

Η οικιστική δραστηριότητα θα αναπτύσσεται κυρίως όπου κατευθύνεται ο τουρισµός και η παραθεριστική κατοικία όπως ήδη φαίνεται σε διάφορες περιοχές του ∆ήµου κινούµενη

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 189

από το παραδοσιακό προς το σύγχρονο πρότυπο διαφυλάσσοντας, όµως, εκείνα τα µορφολογικά χαρακτηριστικά που συντελούν στη διαµόρφωση του οικιστικού τοπίου της περιοχής σε συνδυασµό µε τη συνετή χρήση των υλικών που αντιστοιχούν σε αυτήν την ιστορική εικόνα.

O τουρισµός µπορεί να αναπτυχθεί ακολουθώντας το πρότυπο ήπιας ανάπτυξής του, αναπτύσσοντας µορφές που συνεπάγονται δραστηριότητες µεγάλα χρονικά διαστήµατα του έτους σε συνδυασµό µε τους πολιτιστικούς και τους φυσικούς πόρους της περιοχής (παραθαλάσσιες περιοχές, αρχιτεκτονική κληρονοµιά, ορεινός και αγροτικός χώρος), ενώ η δηµιουργία ξενοδοχειακών µονάδων σε συµβατό µε την αντοχή της περιοχής µέγεθος και µορφή µπορεί να συµβάλει στη σταδιακή ανάπτυξη της τουριστικής δραστηριότητας. Στον κλάδο αυτό θα πρέπει να καταταγούν και όλες οι υπηρεσίες εστίασης, αναψυχής και εξειδικευµένου εµπορίου που συνδέονται µε τον τουρισµό και ιδιαίτερα µε τις εναλλακτικές ήπιες µορφές που αρχίζουν να εµφανίζονται σήµερα σε πολλές περιοχές της χώρας και αποτελούν χαρακτηριστική τάση για την περιοχή µελέτης.

Α.6.3.3. Φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον

Το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον αποτελεί σηµαντικό πόρο της περιοχής. Υπόκειται σε αλλαγές και µετασχηµατισµούς που κατά κανόνα πραγµατοποιούνται αργά, µε αποτέλεσµα οι επιπτώσεις τους να µη γίνονται άµεσα αντιληπτές, µε κίνδυνο να είναι δυσχερής στο µέλλον η αντιστροφή των αρνητικών εξελίξεων.

Η λειτουργική προστασία του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος κινείται προς δύο κατευθύνσεις, την «ενεργητική» της ανάδειξης και την «παθητική» της προστασίας.

Με τον όρο «ενεργητική» προστασία νοείται η προστασία συγκεκριµένων µνηµείων, συγκεκριµένων σηµείων, αλλά και συνόλων που είναι χαρακτηριστικά για το φυσικό και για το ανθρωπογενές περιβάλλον. Η προστασία αυτή συνδέεται περισσότερο µε την ανάδειξη των συγκεκριµένων στοιχείων και τη δηµιουργία συνθηκών επίσκεψής τους µε τέτοιο τρόπο, ώστε αυτά να µην εκτίθενται σε κινδύνους αλλοίωσης και καταστροφής, διασφαλίζοντας, ταυτόχρονα, τις προϋποθέσεις λειτουργικής τους χρήσης.

Με τον όρο «παθητική» προστασία νοείται ένα πλέγµα ρυθµίσεων και κανονισµών το οποίο περιορίζει την υπερβολική εκµετάλλευση ορισµένων σηµείων και χωρικών συνόλων του νησιού που οδηγεί σε µια κατάσταση κατά την οποία κινδυνεύουν τα επιµέρους στοιχεία καθώς και τα σύνολα που συντίθενται από αυτά. Το φαινόµενο αυτό παρατηρείται σε συνδυασµό µε την τουριστική και οικιστική ανάπτυξη κυρίως σε περιοχές του ∆ήµου όπου συγκεντρώνονται οι συγκεκριµένες δραστηριότητες. Το ίδιο φαινόµενο παρατηρείται, όµως, και σε περιοχές στις οποίες έχουν εγκαταλειφθεί διάφορες δραστηριότητες κατοίκησης και παραγωγής.

Το αποτέλεσµα και των δύο αυτών διαδικασιών είναι οι καλλιεργούµενοι αγροί, οι βοσκότοποι, και τα οικιστικά σύνολα να αποβάλουν τη συνήθη µορφή τους και να αποκτούν µια νέα εικόνα οικοσυστηµάτων που δεν συνδέεται µε την παραδοσιακή εικόνα της περιοχής, ή να εγκαταλείπονται και να περιέρχονται σε µετακαλλιεργητική και µεταλειτουργική φάση που δεν συνάδουν µε το τοπίο της περιοχής και αυξάνουν τους κινδύνους καταστροφής από τη διάβρωση και άλλες φυσικές καταστροφές. Τελικά, και στις δύο περιπτώσεις δηµιουργούνται σηµαντικοί κίνδυνοι αλλοίωσης του τοπίου οι οποίοι είναι πιθανόν να εκτείνονται και µέχρι της καταστροφής του είτε από τυχαία είτε, όµως, και από συµπτωµατικά αίτια. Κοινή είναι η δια της «εκτός σχεδίου» διάχυση της δόµησης και η αλλοίωση και η κατάληψη του αγροτικού χώρου.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 190

Η προστασία και του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος µπορεί να είναι θεσµική και κανονιστική µε σχετικά διατάγµατα και δράσεις των αρµοδίων υπηρεσιών (ΥΠΕKA, Υπ. Πολιτισµού, Περιφέρεια κλπ) σε καµία, όµως, περίπτωση αυτή δεν φθάνει την αποτελεσµατικότητα της λειτουργικής προστασίας η οποία ασκείται κατά κύριο λόγο από αυτούς που αναπτύσσουν δραστηριότητα (παραγωγική και οικιστική) στην περιοχή προς την οποία λειτουργούν συµπληρωµατικά οι επιταγές της διοίκησης. Η συµπεριφορά αυτή µπορεί να αναπτυχθεί και να παγιωθεί µέσα από ανάπτυξη και αποδοχή της αντίληψης ότι τα οικιστικά σύνολα και η φύση της περιοχής, δηλ. το ανθρωπογενές και φυσικό περιβάλλον της, που συνθέτουν το τοπίο αποτελούν τον κύριο πόρο της, ο µετασχηµατισµός του οποίου θα πρέπει να γίνεται αποδεκτός σε περιορισµένη κλίµακα.

Α.6.3.5. Οικοδοµική δραστηριότητα

Η οικοδοµική δραστηριότητα καθαυτή εντάσσεται, όπως είναι προφανές, στο αναπτυξιακό πρότυπο της περιοχής. Με την έννοια αυτή όσα έχουν αναπτυχθεί στο σχετικό σηµείο του κεφαλαίου αυτού εξακολουθούν να ισχύουν. Αν, στο σηµείο αυτό, γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στην οικοδοµική δραστηριότητα αυτό µπορεί να αποδοθεί σε δύο παράγοντες. Στην ιδιαίτερη σηµασία που η δραστηριότητα αυτή µπορεί να αποκτήσει για την ανάπτυξη της περιοχής, καθώς και στο γεγονός ότι η δραστηριότητα αυτή µπορεί να προσλάβει κατά τα επόµενα χρόνια όλο και µεγαλύτερη µορφή στο πλαίσιο µιας οργανωµένης επιχειρηµατικής ανάπτυξης που προσανατολίζεται στην αγροτική και τουριστική δραστηριότητα και στις πολλαπλασιαστικές συνέπειες τους, αλλά και στους κινδύνους που µπορεί αυτή να συνεπάγεται για την αλλοίωση έως και καταστροφή του οικιστικού περιβάλλοντος και του τοπίου της περιοχής.

Α.6.3.6. Τουριστική δραστηριότητα

Η δραστηριότητα αυτή έχει εισαχθεί σχετικά πρόσφατα στο υφιστάµενο πλέγµα οικονοµικών δραστηριοτήτων του ∆ήµου, κυρίως στην παραλιακή περιοχή της ∆.Ε. Ελυµνίων, µε θετικά στοιχεία ως προς την αναπτυξιακή προοπτική του και τη συµβολή του στη νέα διάρθρωση της απασχόλησης. Υπάρχει όµως ακόµα η δυνατότητα µεγαλύτερης και ποιοτικά καλύτερης ανάπτυξης που θα βασίζεται στην αειφορική διαχείριση του χώρου. Προϋπόθεση για αυτό είναι η εκτίµηση του τρόπου ανάπτυξης χωρικά και οργανωτικά συνοδευόµενος από συµπληρωµατικές δραστηριότητες του πρωτογενούς τοµέα.

Α.6.3.7. Εξωγενείς παράγοντες και παρεµβάσεις κλίµακας

Στο σηµείο αυτό θα πρέπει να αναφερθεί ότι στην περιοχή ασκούνται ή µπορεί να ασκηθούν στο µέλλον επιδράσεις από διάφορους παράγοντες ευρύτερης κλίµακας µε την χωρική έννοια αλλά και µια ανάλογα µε την συγκυρία πληθώρα παρεµβάσεων εξωτερικών παραγόντων της οικονοµίας δηµόσιας και ιδιωτικής των οποίων η διάκριση στην σηµερινή συγκυρία δεν είναι πάντοτε σαφής.

Συνοπτικά έχουν εντοπιστεί τέσσερις περιοχές ή θέµατα ενδιαφέροντος που επηρεάζουν την αναπτυξιακή προοπτική που ασφαλώς ξεφεύγουν από τον έλεγχο της παρούσας µελέτης δηλαδή των τυπικών ορίων της ∆.Ε. Ελυµνίων ενδεχοµένως και του ∆ήµου. Οι παράγοντες αυτοί καταγράφονται εδώ όχι ως παράγοντες διαµόρφωσης σεναρίων γιατί η γενικότητά τους και οι αβεβαιότητες που δηµιουργούν ξεφεύγουν από τον τοπικό σχεδιασµό. Ωστόσο αποτελούν ένα κύκλο θεµάτων που πρέπει να εξελίσσονται παράλληλα µε τις προοπτικές τοπικής ανάπτυξης ιδιαίτερα όταν απαιτείται η αναθεώρησή τους.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 191

Κατά την διάρκεια της έρευνας του Σταδίου Α εντοπίστηκαν τέσσερεις τοµείς ή σηµεία που παρακολουθούν την διαδικασία διαµόρφωσης του χωρικού προτύπου της ∆.Ε. Ελυµνίων και λόγω της ευρύτητας των θεµάτων το σύνολο του ∆ήµου.

Συνοπτικά αυτά τα θέµατα είναι:

α. Ανάπτυξη του συστήµατος υπερτοπικών συνδέσεων µεταφορικής υποδοµής όλων των µέσων.

Έχει κατά καιρούς προβληθεί η σκοπιµότητα ζεύξης βόρειας Εύβοιας µε την Στερεά. Οι διάφορες εκδοχές περιλαµβάνουν τον επαναπροσδιορισµό της χάραξης του οδικού άξονα ΠΑΘΕ γενικά γνωστή ως «διπλή ζεύξη». Άλλες εκδοχές αναφέρονται στην «απλή ζεύξη» µε γέφυρα όπως αυτή της Χαλκίδας, που θα συνδέει τον ΠΑΘΕ µε το χώρο της Β. Ευβοίας µε άµεσο αποτέλεσµα ή και προϋπόθεση την πραγµατοποίηση οδικού άξονα Χαλκίδας – Ιστιαίας- ΠΑΘΕ.

∆εύτερο συγκοινωνιακό σύστηµα αφορά το κατώτερο ιεραρχικά επίπεδο δηµιουργίας δικτύου θαλάσσιου τουρισµού που αφορά υποδοµές λιµενικής ανάπτυξης, µικτών λιµένων, αγκυροβόλιων στον ευρύτερο θαλάσσιο χώρο Β. Ευβοϊκού, Παγασιτικού, Σποράδων, µε πόλους την Στυλίδα, Σκιάθο, Αιδηψό.

β. Λιµένας Μαντουδίου

Ο προτεινόµενος λιµένας Μαντουδίου αποτελεί θαλάσσιο κόµβο µε τον θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου και µπορεί να εξυπηρετεί πολλαπλές ανάγκες µεταφορών ως µικτός λιµένας τοποθετώντας το ∆ήµο στο γενικότερο σύστηµα λιµένων του Αιγαίου.

γ. Επιχειρηµατικό Πάρκο (ΒΙ.ΠΕ. ή ΒΙΟΠΑ)

Είναι ένα θέµα που τυπικά δεν αφορά την περιοχή µελέτης στα στενά όρια των προδιαγραφών αλλά πρόκειται για σηµαντική εγκατάσταση εντός του ∆ήµου µε σηµαντικές επιπτώσεις στις περιοχές γειτνίασης και ενδεχοµένως µε επιπτώσεις και στην εξέλιξη της περιοχής µελέτης. Η εξέταση των διαθέσιµων στοιχείων και διαδικασιών την περίοδο σύνταξης του Σταδίου Α της µελέτης δεν επιτρέπει την εξαγωγή οριστικών συµπερασµάτων για την επίπτωση του σχεδιασµού και προγραµµατισµού του ιδιωτικού αυτού έργου στο ∆ήµο και ειδικότερα στο ∆Ε Ελυµνίων. Συµπερασµατικά το όλο θέµα στην σηµερινή συγκυρία αποτελεί αβέβαιη παράµετρο.

δ. ∆ηµοσιονοµική σταθερότητα – Ύφεση – Ανεργία

Η τρέχουσα δηµοσιονοµική κατάσταση και οι επιπτώσεις στην οικονοµία και τον πληθυσµό προσθέτει τις σηµαντικότερες από µια πλευρά αβεβαιότητες ως προς την πρόβλεψη για την έξοδο από την κρίση. Σχηµατικά θα ήταν δυνατόν να υποθέσει κανείς ότι για µια πενταετία στην περιοχή δεν θα πραγµατοποιηθούν σηµαντικές δηµόσιες αλλά και ιδιωτικές επενδύσεις ενώ στην δεύτερη και τρίτη πενταετία του ΓΠΣ θα υπάρχει η δυνατότητα πραγµατοποίησης των έργων και δράσεων που θα προκύψουν από τις προτάσεις του. Εποµένως η πρώτη πενταετία µπορεί να αξιοποιηθεί σε «επενδύσεις» θεσµικών ρυθµίσεων και δράσεων χαµηλού προϋπολογισµού για την βελτίωση του περιβάλλοντος και την στήριξη της κοινωνικής συνοχής της περιοχής.

Η απαρίθµηση των παραπάνω παραγόντων εντοπίζει τις µείζονες αβεβαιότητες που αντιµετωπίζει η περιοχή αλλά και την αναγκαιότητα διαρκούς αναθεώρησης των σεναρίων που προτείνει η µελέτη για το οιονεί διαµορφούµενο χωρικό πρότυπο της περιοχής.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 192

Α.6.4. ΣΕΝΑΡΙΑ

Τα σενάρια που ακολουθούν αναπτύσσονται ως συνδυασµοί της εξέλιξης των συγκεκριµένων παραγόντων. Στη λογική αυτή, από τη µία βρίσκονται οι συνέπειες των δραστηριοτήτων των ιδιωτών για τους οποίους γίνεται αποδεκτό ότι όλο και περισσότερο θα αναγνωρίζουν την «αξία» της περιοχής και θα αναπτύσσουν δραστηριότητες σε έναν µεσοχρόνιο ορίζοντα, που ταυτίζεται µε το έτος στόχο της µελέτης, αντί να δραστηριοποιούνται σε εφήµερες ή ιδιαίτερα βραχυχρόνιες πρακτικές, ενώ από την άλλη µεριά, στο άλλο άκρο της κλίµακας, βρίσκεται η λογική της προστασίας του δηµοσίου. Αυτή η προστασία γίνεται κατανοητή µε την έννοια αφ’ ενός των ρυθµίσεων και της αντίστοιχης θεσµικής αγκύρωσής τους και, αφ’ ετέρου, µε την έννοια της λειτουργικής διαχείρισης (εφαρµογής) των ρυθµίσεων αυτών.

Τα σενάρια όπως περιγράφονται συνοπτικά στον Πίνακα 6.5.1. µπορούν ως προς ορισµένα στοιχεία τους να απεικονιστούν διαγραµµατικά στο χώρο. Πρόκειται για τις προβλεπόµενες συνέπειες ή επιπτώσεις εναλλακτικών εξελίξεων στοιχείων που µπορεί να έχουν και συγκεκριµένη χωρική µορφή.

1. Το σενάριο των τάσεων: Πρόκειται για το σενάριο που στηρίζεται στην προβολή των τάσεων που παρατηρούνται σήµερα στο έτος στόχο στη λογική ότι δεν συνάγεται κανένα πρακτικό αποτέλεσµα από τη συγκεκριµένη µελέτη ή, έστω, ότι οι προτάσεις της δεν υλοποιούνται και τα πράγµατα εξελίσσονται ως έχουν σήµερα.

• Περιγραφή του σεναρίου

Ο πληθυσµός. Θα παρουσιάσει στασιµότητα ή πολύ µικρή αύξηση. Σταθερή αύξηση θα παρουσιάσει η περιοχή Ροβιών ακολουθώντας την προσφορά κατοικίας και εγκατάστασης νέων εποχικών κατοίκων. Ο εποχικός πληθυσµός θα αυξάνεται ανάλογα µε την ζήτηση και θα διαχέεται ευκαιριακά στις παραλιακές περιοχές τις παρυφές καλύπτοντας σε αραιές διατάξεις και σταδιακά µεγάλα τµήµατα του διαθέσιµου χώρου όπου προσφέρεται πρόσβαση από το οδικό δίκτυο.

Απασχόληση και αναπτυξιακό πρότυπο. ∆ιατηρείται ο µεταβατικός του χαρακτήρας από την εγκατάλειψη της παραδοσιακής γεωργίας και εν µέρει της µεταποιητικής δραστηριότητας µε τη χαρακτηριστική τάση να οδηγήσει σε µετακινήσεις έξω από την περιοχή σηµαντικού αριθµού κατοίκων της. ∆εν ολοκληρώνεται η διαδικασία µετάβασης σε ένα πρότυπο όπου συνδυάζονται οι αγροτικές δραστηριότητες µε την οικιστική και µε την τουριστική ανάπτυξη. Το αναπτυξιακό πρότυπο παραµένει ασταθές και ευέλικτο εξαρτώµενο από τις εξελίξεις των συνιστωσών του.

Επενδύσεις. Οι δηµόσιες επενδύσεις συνεχίζονται, ενδεχοµένως µε µειωµένη δυναµική, τουλάχιστον για τα επόµενα δέκα χρόνια από σήµερα. Σε µικρότερο βαθµό λόγω περιορισµών συνεχίζονται ορισµένες µόνο οι ιδιωτικές επενδύσεις, χωρίς όµως, να υπάρχει στενή σύνδεση των δεύτερων µε τις πρώτες.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 193

Πίνακας 6.4.1: Σχηµατική Παρουσίαση των Σεναρίων

Σενάρια

Παράγοντες Οι τάσεις Έντονη παρέµβαση

Ήπια παρέµβαση

Ρεαλιστικό σενάριο

Μόνιµος Πληθυσµός

Μικρή αύξηση Σταθερότητα µε πτωτικές διακυµάνσεις Σταθερή µείωση

Σχετική αύξηση (µεγαλύτερη από τα δύο προηγούµενα σενάρια)

Απασχόληση και αναπτυξιακό πρότυπο

Μεταβατικό µη σταθεροποιηµένο αναπτυξιακό πρότυπο

Αργά εξελισσόµενο µεταβατικό πρότυπο µε τάσεις αποδιάρθρωσης

Τάσεις ολοκλήρωσης µεταβατικής διαδικασίας και σταθεροποίησης ενός νέου αναπτυξιακού πρότυπου

∆ηµόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις

Μείωση των δηµοσίων επενδύσεων, αλλά διατήρησή τους σε σχετικά υψηλό µέγεθος. Περιορισµένες ιδιωτικές επενδύσεις ανεξάρτητες από τις δηµόσιες.

Μεγαλύτερη µείωση των δηµοσίων επενδύσεων. Περιορισµός ιδιωτικών επενδύσεων σε χαµηλά επίπεδα.

Μείωση των δηµοσίων επενδύσεων, αλλά διατήρησή τους σε σχετικά υψηλό µέγεθος. Σηµαντικές ιδιωτικές επενδύσεις, συµπληρωµατικές προς τις πρώτες.

Φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον

• Σχετική επίτευξη της προστασίας περιοχών του ισχύοντος Π∆ αλλά µε συνθήκες εγκατάλειψης

• Συγκέντρωση επιβαρυντικών δραστηριοτήτων σε περιοχές, εκτός απολύτου προστασίας

• ∆ιαιώνιση οικιστικών ρυθµίσεων και ιδιαίτερη υποβάθµιση οικισµού Ροβιών και Σηπειάδας

• Σταδιακή εγκατάλειψη του αγροτικού χώρου – αλλαγή του τοπίου

• Ανάσχεση τάσεων υποβάθµισης.

• Προστασία του τοπίου από τη δόµηση αλλά, παρόµοια µε το σενάριο των τάσεων, εγκατάλειψη του αγροτικού χώρου.

• Οργάνωση οικισµών και βελτίωση της εικόνας της λειτουργικότητας

• Συγκέντρωση δραστηριοτήτων και απορρόφηση πιέσεων στον εκτός οικισµών χώρο

• ∆ιατήρηση αγροτικών και κτηνοτροφικών δραστηριοτήτων µε νέα προϊόντα

Οικοδοµική δραστηριότητα

Σταθερή ανάπτυξη κυρίως εκσυγχρονισµού κτιρίων ή αντικατάσταση τους. Στον ορεινό χώρο πιθανή σταδιακή εγκατάλειψη κτιρίων

Πραγµατοποιούνται µικρά τµήµατα ορισµένων οργανωµένων υποδοχέων β΄κατοικίας µε αρνητικά αποτελέσµατα.

∆εν πραγµατοποιείται κανένας οργανωµένος υποδοχέας β΄κατοικίας

∆υναµική ανάπτυξης εντός των προβλεποµένων πλαισίων κυρίως στην παραθεριστική κατοικία και τον τουρισµό.

Πραγµατοποιούνται οι περιοχές οργανωµένων υποδοχέων β΄κατοικίας και τουριστικών χωριών.

Τουριστική δραστηριότητα

• Περιορισµένη χωρίς διαφοροποίηση του τόπου εγκατάστασης των µονάδων, αλλά και του αναπτυξιακού προτύπου του κλάδου

• ∆ιάχυση της οικοδόµησης κυρίως στον εκτός οικισµών χώρο

• ∆ιαιώνιση του προβλήµατος θεσµοθέτησης οικιστικών περιοχών

Το πρότυπο του προηγουµένου σεναρίου αναπαράγεται σε ακόµα πιο περιορισµένη κλίµακα χωρίς πρόσθετες ουσιαστικές επιπτώσεις στο παραγωγικό πρότυπο του ∆ήµου

Ανάπτυξη της δραστηριότητας και επιµήκυνση της τουριστικής περιόδου, λόγω εισαγωγής εναλλακτικών µορφών θεµατικού ενδιαφέροντος

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 194

Φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον. Η κατάσταση του περιβάλλοντος υποβαθµίζεται µε ταχύτερους ρυθµούς και συµπτώµατα απαξίωσης στο παράκτιο τµήµα µε διάφορες µορφές παραθεριστικής κατοικίας.

Οικοδοµική δραστηριότητα. Παρουσιάζει µικρή ανάπτυξη κτιρίων κυρίως στα παράλια. Πραγµατοποιούνται µικρά τµήµατα οργανωµένων παραθεριστικών οικισµών µε ηµιτελείς και προβληµατικές µορφολογικά κατασκευές και ελλιπή δίκτυα υποδοµής.

Τουριστική δραστηριότητα.

Η τουριστική δραστηριότητα αναπτύσσεται µε τους ίδιους όρους ακραίας εποχικότητας πράγµα που αποθαρρύνει την εγκατάσταση σύγχρονων µονάδων σε όλα τα τµήµατα της ∆ηµοτικής Ενότητας.

2. Το σενάριο της έντονης παρέµβασης: Ως έντονη παρέµβαση νοείται το σενάριο το οποίο στηρίζεται στην άσκηση από τη διοίκηση κατασταλτικής πολιτικής σε ότι αφορά την τουριστική και οικοδοµική ανάπτυξη µε στόχο τη συγκράτηση της οικιστικής επέκτασης και την ισχυρή προστασία των οικισµών, των µνηµείων, της αγροτικής γης και του τοπίου. Η πολιτική αυτή για να γίνει αποτελεσµατική απαιτεί έντονες παρεµβάσεις διοικητικού τύπου και οδηγεί, στο βαθµό που η οικονοµική ανάπτυξη δεν µπορεί να βρει διεξόδους που να αντισταθµίζουν τους περιορισµούς που υφίσταται, σε στρεβλώσεις µε σηµαντικές συνέπειες στην περιοχή του ∆ήµου βρίσκοντας διεξόδους είτε αυθαιρεσιών στον ίδιο το ∆ήµο είτε µεταφοράς του ενδιαφέροντος σε άλλες περιοχές.

• Περιγραφή του σεναρίου

Ο πληθυσµός. Παρατηρείται σταθερή µείωση του πληθυσµού καιµ ιδιαίτερα στη ∆.Κ. Λίµνης. Η τουριστική ανάπτυξη περιορίζεται κυρίως στις Ροβιές και τη Σηπειάδα. ∆εν παρατηρείται διεύρυνση της τουριστικής περιόδου. Εξακολουθεί να υπάρχει η τάση εποχικής κατοίκησης κυρίως των καταγόµενων από την περιοχή µε περιορισµένο τον αριθµό τουριστών.

Αναπτυξιακό πρότυπο – Απασχόληση. Η µεταβατική διαδικασία επιβραδύνεται µε αποτέλεσµα τη µη ολοκλήρωση των στοιχείων της, γεγονός που µπορεί να οδηγήσει µέχρι την αποδιάρθρωση τόσο του καθενός από αυτά µεµονωµένα, όσο και όλων συνολικά. Τα ισχυρά θεσµικά µέτρα δε συνοδεύονται από παράλληλα προγράµµατα ολοκληρωµένης αγροτικής και τουριστικής ανάπτυξης ενώ παράλληλα εξακολουθεί να ασκείται σε οικογενειακό επίπεδο η γεωργία κυρίως από τις ηλικίες άνω των 55 ετών.

Επενδύσεις. Οι δηµόσιες επενδύσεις συνεχίζονται, αν και σε µικρότερη κλίµακα σε σχέση µε το προηγούµενο σενάριο, ενώ οι ιδιωτικές επενδύσεις περιορίζονται και αυτές σηµαντικά σε όλη την έκταση του ∆ήµου.

Φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον. Η αυστηρή κανονιστική προστασία έχει αµφιλεγόµενα αποτελέσµατα. Όπου αυτή ασκείται ή επιβάλλεται οδηγεί σε αποτελέσµατα, ενώ εκτός εµβέλειας της περιοχής προστασίας προκαλούνται αποτελέσµατα αντίθετα από τα επιθυµητά. Εκτός εξαιρέσεων οι όροι και περιορισµοί δεν τηρούνται ή σταδιακά τροποποιούνται.

Οικοδοµική δραστηριότητα. Η οικοδοµική δραστηριότητα περιορίζεται ως αποτέλεσµα της έντονης προστασίας, όµως οι πιέσεις προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης οδηγούν σε εκτός θεσµικού πλαισίου διαδικασίες, µε συνολικά αρνητικές επιπτώσεις. Οι οργανωµένοι υποδοχείς εξακολουθούν να αντιµετωπίζονται αναποτελεσµατικά και δεν πραγµατοποιούνται.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 195

Τουριστική δραστηριότητα. Η τουριστική δραστηριότητα αναπτύσσεται περισσότερο απ’ ότι στο προηγούµενο σενάριο χωρίς ουσιαστικές θετικές επιπτώσεις στο αναπτυξιακό πρότυπο της περιοχής καθώς είναι αποσπασµατική και δεν συγκροτείται σε ένα σύνολο.

3. Το σενάριο ήπιας παρέµβασης ή ρεαλιστικό σενάριο: Το σενάριο αυτό προκύπτει ύστερα από συνδυασµό των δύο προηγούµενων σεναρίων. Οι τάσεις ενισχύονται ως προς τα θετικά τους, ενώ οι ασκούµενες πολιτικές, στοχεύοντας στη βιώσιµη ανάπτυξη της περιοχής µε σεβασµό στο ανθρωπογενές, ιστορικό και φυσικό περιβάλλον, επεµβαίνουν λειτουργικά στις οικονοµικές και κοινωνικές διαδικασίες επιτυγχάνοντας θετικά αποτελέσµατα σε κρίσιµους για την ανάπτυξη τοµείς, όπως η οικιστική ανάπτυξη και η τουριστική δραστηριότητα διασυνδέοντας τις δραστηριότητες αυτές µε τις λοιπές παραγωγικές δραστηριότητες του ∆ήµου σε ένα οργανικό σύνολο.

• Περιγραφή του σεναρίου

Ο πληθυσµός. Παρουσιάζει σχετική αύξηση, ιδιαίτερα µε την πρώτη πενταετία όπου επικρατούν συνθήκες κρίσης καθώς βελτιώνονται οι προϋποθέσεις που προσδιορίζουν την ποιότητα ζωής και οι ευκαιρίες απασχόλησης στο ∆ήµο. Η πολεοδοµική ρύθµιση των οικισµών και κυρίως στις Ροβιές και στη Λίµνη καθιστούν τις περιοχές ελκυστικές για κατοίκηση µε αποτέλεσµα την αύξηση του πληθυσµού. Παρόµοιες ρυθµίσεις, αλλά και ανασυγκρότηση του αγροτικού τοµέα έχουν σε κάποιο βαθµό θετικά αποτελέσµατα και στην περιοχή Κεχριών. Οι ορεινοί οικισµοί δείχνουν σηµεία συγκράτησης του πληθυσµού µε ‘χαρακτηριστικά εποχικότητας’.

Αναπτυξιακό πρότυπο – Απασχόληση. Οι ευκαιρίες απασχόλησης βελτιώνονται, καθώς το µεταβατικό αναπτυξιακό πρότυπο της περιοχής ολοκληρώνεται προς την πλευρά του εκσυγχρονισµού και αποκτά µεγαλύτερη λειτουργική βιωσιµότητα. Συνεχίζεται η οργανωµένη γεωργική δραστηριότητα που συµπεριλαµβάνει και την µεταποίησης αγροτικών προιόντων µε νέα πρότυπα βιολογικής παραγωγής και προβολής της ποιότητας. Με ανάλογα µέτρα προωθείται και η αγροτική παραγωγή τοπικών κτηνοτροφικών προϊόντων. Τόσο στη γεωργία όσο και στον τουρισµό εµφανίζονται σταδιακά ισχυρές τάσεις αυξηµένης επιχειρηµατικότητας και εξωστρέφειας.

Επενδύσεις. Οι δηµόσιες επενδύσεις συνεχίζονται, ενώ οι ιδιωτικές επενδύσεις αυξάνονται µε αποτέλεσµα να αντισταθµιστεί η απώλεια αυτή. ∆ηµόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις ολοκληρώνονται λειτουργικά.

Φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον. Η προστασία ασκείται στο σύνολο του περιβάλλοντος λειτουργικά, ενώ τα αποτελέσµατά της αυξάνονται καθώς καθίστανται προφανείς οι επιπτώσεις της ασκούµενης πολιτικής στην οικονοµική ανάπτυξη της περιοχής. Επιτυγχάνεται σε κάποιο βαθµό η εποικοδοµητική σύζευξη αγροτικής παραγωγής, τουρισµού και φυσικού περιβάλλοντος ως παράγοντα αειφορικής ανάπτυξης που ανταποκρίνεται στο ολοκληρωµένο αγροτουριστικό πρότυπο.

Οικοδοµική δραστηριότητα. Αναπτύσσεται δυναµικά αλλά και συντεταγµένα στα προβλεπόµενα πλαίσια και µορφές και κυρίως στον οικιστικό ιστό των οικισµών. Πραγµατοποιούνται οι νέοι οργανωµένοι παραθεριστικοί οικισµοί, ορισµένοι σε µορφή τουριστικών χωριών σε µεγέθη ισόρροπα µε τους οικισµούς συµβάλλοντας στη διάδοση οικιστικών µορφών συµβατών µε το φυσικό τοπίο.

Τουριστική δραστηριότητα. Η τουριστική δραστηριότητα αναπτύσσεται σηµαντικά, αλλά υπό προϋποθέσεις σε πρόσφορες περιοχές (εντός και εκτός οικιστικών περιοχών) της ∆.Ε., περισσότερο δυναµικά και χωρίς να επιβαρύνει τις περιοχές όπου αυτή

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 196

εγκαθίσταται ή βρίσκεται σήµερα εγκατεστηµένη. Το αναπτυξιακό πρότυπο της περιοχής εµπλουτίζεται και σταθεροποιείται διατηρώντας τη δυναµική του.

Α.6.5. ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ (Βλ. χάρτες Α.6.5.1 και Α.6.5.1.1)

Η προκαταρκτική πρόταση για τις χωροταξικές και πολεοδοµικές ρυθµίσεις της ∆.Ε. απορρέει από την αξιολόγηση των στοιχείων και τις µέχρι σήµερα διαβουλεύσεις κατά τη διαδικασία εκπόνησης της µελέτης. Στο στάδιο που βρίσκεται η εκπόνηση της µελέτης και πριν επιλεγεί το σενάριο και οι εναλλακτικές απόψεις του ∆ήµου για την κατεύθυνση του Σταδίου Β που αφορά την πρόταση, η προκαταρκτική πρόταση περιορίζεται στην περιγραφή των σεναρίων και των επιπτώσεων στο χώρο και την αδροµερή περιγραφή της κατεύθυνσης του σεναρίου ‘ Ήπια παρέµβαση – Ρεαλιστικό Σενάριο’.

Λεπτοµερέστερα ποιοτικά και ποσοτικά περιγραφή ζωνών χρήσεων, περιοχών πολεοδοµικών εντάξεων χωρίς επαρκή τεκµηρίωση θα οδηγούσε σε παρανοήσεις δηµιουργώντας δυσχέρειες κατά τη διαδικασία υιοθέτησης του σχεδιασµού σε πρώιµα στάδια.

Η διαγραµµατική παρουσίαση του σεναρίου του χάρτη Α.5.1 αποτελεί επαρκή βάση για να τροφοδοτήσει τη συζήτηση επι του Σταδίου Α και τη διαµόρφωση των κατευθύνσεων του ∆ήµου.

Η πρόταση για τις θεσµικές ρυθµίσεις του χώρου της ∆.Ε. Ελυµνίων µπορεί συνοπτικά να απαριθµηθεί στα παρακάτω, µερικά από τα οποία είναι θεσµικά αναγκαία, αλλά και υποχρεωτικά.

Οι προτάσεις που θα παρουσιαστούν αναλυτικά στο Β1 Στάδιο θα αφορούν τα παρακάτω:

1. Το ∆οµικό Σχέδιο του ∆ήµου που θα αφορά τις γενικές χωροταξικές ρυθµίσεις για το σενάριο που θα επιλεγεί. Πρόκειται για διαγραµµατική παρουσίαση των βασικών αρχών, απεικονισµένη και στο χώρο όπως ενδεικτικά περιγράφεται στα διαγράµµατα των σεναρίων και της προκαταρκτικής πρότασης.

2. Ρυθµίσεις χρήσεων γης και περιορισµών ή όρων δοµήσεως στον εκτός των οικισµών χώρο. Ορίζονται περιοχές (ζώνες) που διαµορφώνουν την «εκτός σχεδίου» περιοχή µε ειδικότερες προβλέψεις σε εφαρµογή του ∆οµικού Σχεδίου και των στόχων του ΓΠΣ γενικότερα. Προβλέπονται δύο γενικές κατηγορίες ή οµαδοποιήσεις των ζωνών αυτών:

• Οι Περιοχές Ειδικής Προστασίας (ΠΕΠ)

• Οι Περιοχές Ελέγχου και Περιορισµού της ∆όµησης (ΠΕΠ∆)

Για τις ΠΕΠ η περιγραφή των όρων ακολουθεί τον τρόπο διατύπωσης που έχει καθιερωθεί για τις Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου. Για τις περιοχές ανάπτυξης δραστηριοτήτων προβλέπονται εξειδικεύσεις που βασίζονται σε δύο θεσµικά κείµενα όρων και περιορισµών µε:

• Το Π.∆. της 24.5.1985 (ΦΕΚ 270/∆/85) «Τροποποίηση των όρων και περιορισµών δόµησης των γηπέδων των κειµένων εκτός των ρυµοτοµικών σχεδίων των πόλεων και εκτός των ορίων των νοµίµως υφισταµένων προ του έτους 1923 οικισµών». Για κάθε µια περιοχή γίνεται µια επιλογή των χρήσεων που είναι συµβατές µεταξύ τους αλλά και µε τον προορισµό κάθε περιοχής.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 197

• Το Π.∆. της 6.10.78 (ΦΕΚ 538/∆/6.10.78) «Περί καθορισµού των όρων και περιορισµών δοµήσεως των γηπέδων των κειµένων εκτός των ρυµοτοµικών σχεδίων των πόλεων και εκτός των ορίων των νοµίµως υφισταµένων προ του έτους 1923 οικισµών».

Οι ΠΕΠ αφορούν σε εκείνες τις περιοχές όπου ασκείται απόλυτη ή σχετική προστασία (δασικές περιοχές, αρχαιολογικοί χώροι, αξιόλογα οικοσυστήµατα κ.α.). Οι περιορισµοί κυµαίνονται από πλήρη απαγόρευση της δόµησης µέχρι τη δόµηση µειωµένων µεγεθών.

Οι ΠΕΠ∆ αφορούν σε περιοχές που παραµένουν «εκτός σχεδίου» αλλά εξειδικεύονται ως προς τις χρήσεις και τη δόµηση και τους όρους κατάτµησης και αρτιότητας. Οι χρήσεις δεν προσδιορίζονται µονοσήµαντα, αλλά µε κριτήρια συµβατότητας, ώστε να αποφεύγονται οι συγκρούσεις και µε δυνατότητα πολλαπλών επιλογών. Οι όροι κατάτµησης και αρτιότητας αφορούν περιορισµούς της πυκνότητας που µπορεί να πραγµατοποιηθεί εκτός των οικισµών, ώστε να µη δηµιουργούνται άτυπες συνεκτικές ή και πυκνοδοµηµένες οικιστικές συγκεντρώσεις.

Θεσµικές ρυθµίσεις

Οι όροι και περιορισµοί στις περιοχές ΠΕΠ και ΠΕΠ∆ που θα θεσπιστούν µε την Απόφαση του Γ.Γ. της Περιφέρειας θα πρέπει να είναι συµβατές µε ισχύουσες πολεοδοµικές και χωροταξικές ρυθµίσεις. Σύµφωνα µε το άρθρο 4 της παρ.4 του Ν.2508/97 δεν µπορούν να θεσπιστούν όροι διαφορετικοί παρά µόνο για περισσότερη προστασία έγκριση και δηµοσίευση του ΓΠΣ.

Οικισµοί

Για κάθε οικισµό θα προταθούν µέτρα ανάλογα µε τα προβλήµατα που έχουν διαγνωστεί. Για τους οικισµούς που δεν έχουν οριοθετηθεί θα προταθούν όρια ώστε να κινηθούν οι σχετικές διαδικασίες οριοθέτησής τους. Οικισµοί για τους οποίους εκτιµάται ότι θα απαιτηθούν επεκτάσεις θα οριστούν τα σχετικά µεγέθη και οι θέσεις των επεκτάσεων αυτών.

Για τους περισσότερους οικισµούς ή τµήµατά τους θα προταθούν πολεοδοµήσεις και ενδεχοµένως αναθεωρήσεις αυτών που τα ισχύοντα θεσµοθετηµένα σχέδια δεν είναι δυνατό να εφαρµοστούν.

Ειδικές Παρεµβάσεις- Ενδεικτικά Στοιχεία

Αναπλάσεις – Αναβαθµίσεις Οικισµών

Οι περισσότεροι οικισµοί επιδέχονται βελτιώσεις του οικιστικού τους περιβάλλοντος σύµφωνα µε τις γενικές αρχές για τους παραδοσιακούς οικισµούς µε κύριο στόχο την αναβάθµιση του δηµόσιου χώρου και των αξιόλογων κτιρίων.

Αναπλάσεις – Αναβαθµίσεις Περιοχών Φυσικού Τοπίου

Πρόκειται για παρεµβάσεις κυρίως διορθωτικές στα στοιχεία του φυσικού περιβάλλοντος (παραλιακές και ορεινές διαδροµές). Εκεί µπορούν να αναπτυχθούν οδοιπορικές διαδροµές µε ελάχιστα ήπια µέτρα (σήµανση µονοπατιών, στάσεις θέας και ανάπαυσης, πηγές, κρήνες κλπ.). Παρόµοιας φύσεως παρέµβαση αφορά και το συνολικό µήκος της παράκτιας περιοχής µε οδοιπορικό δίκτυο χωρίς τροχοφόρα και διασπορά θέσεων στάθµευσης σε απόσταση από τον αιγιαλό και την παραλία.

Οδικό ∆ίκτυο – Κυκλοφορία – Στάθµευση

Το οδικό δίκτυο παρουσιάζει αρκετά ικανοποιητικά χαρακτηριστικά. Ωστόσο, απαιτούνται ορισµένες συµπληρώσεις, ώστε να ανταποκρίνονται στις νέες ανάγκες. Εξετάζεται, επίσης,

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 198

η βελτίωση του δικτύου στο σύνολο του νότιου τµήµατος του ∆ήµου, όπου ενδεχοµένως απαιτείται νέος συνδετήριος οδικός άξονας, που θα συνδέει τους οικισµούς, στην ηµιορεινή ενδοχώρα µε αξιοποίηση του δασικού οδικού δικτύου. Σε κάθε οικισµό που αναπτύσσεται δραστηριότητα επισκεπτών κυρίως τους καλοκαιρινούς µήνες παρουσιάζονται προβλήµατα στάθµευσης, που θα πρέπει να επιλυθούν µε αποτελεσµατικό τρόπο.

Α.6.5.1 Περιγραφή των στοιχείων της προκαταρκτικής πρότασης για τη ∆.Ε. Ελυµνίων (βλ. Χάρτη Α.6.5.1.1)

Με βάση την αναγνώριση των χαρακτηριστικών του χώρου και τις προβλέψεις των σεναρίων ήπιας παρέµβαση - ρεαλιστικό σενάριο απεικονίζονται στο χώρο τα βασικά στοιχεία που καθοδηγούν την πρόταση ως βάση για την διαµόρφωση του ∆οµικού Σχεδίου του Β1 Σταδίου.

Α.6.5.1.1 Χωρικές ενότητες

Α. Η παραλιακή και πεδινή περιοχή

∆ιακρίνεται σε δυο χαρακτηριστικά τµήµατα νότια της Λίµνης και βόρεια της Λίµνης, στον παραλιακό άξονα Λίµνης – Σηπειάδας – Ροβιών.

Η πρώτη περιοχή νότια της Λίµνης αφορά το δασικό σύµπλεγµα απόληξης του ορεινού όγκου του Καντηλίου που οριοθετείται και από το δασικό οδικό δίκτυο και περιορίζεται προς την πλευρά του Ευβοϊκού κόλπου ως χώρος δασικής αναψυχής ‘Πάρκο Κανδηλίου’ που υποδέχεται διάφορες δραστηριότητες αναψυχής που συνάδουν µε τους όρους και περιορισµούς της δασικής διαχείρισης και νοµοθεσίας.

Η δεύτερη περιοχή βόρεια της Λίµνης προορίζεται για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων αγροτουρισµού εντός της οποίας αναπτύσσεται το παραλιακό σύµπλεγµα οικισµών Σηπειάδα – Χρόνια – Ροβιές και παράλληλα το νέο δίκτυο οργανωµένων υποδοχέων παραθεριστικών οικισµών στην άµεση ηµιορεινή περιοχή σε συνδυασµό µε αγροτικές και µεταποιητικές δραστηριότητες που εντάσσονται στη γενική κατηγορία µεταποίησης αγροτικών προιόντων.

Β. Γεωργική περιοχή Κεχριών

Πρόκειται για την περιοχή της ενδοχώρας και το συναρτώµενο δίκτυο οικισµών όπου αναπτύσσεται η άσκηση αγροτικής και κτηνοτροφικής δραστηριότητας.

Γ. Περιοχή ηµιορεινών δασικών και αγροτοδασικών συµπλεγµάτων (µέχρι υψόµετρο 600 µ.) όπου ασκείται κυρίως η δασική διαχείριση και εκµετάλλευση. ∆. Ορεινές δυσπρόσιτες περιοχές άνω των 600 µ. όπου επικρατεί το φυσικό τοπίο και ελάχιστες δραστηριότητες.

Α.6.5.1.2 Οικιστικό δίκτυο (βλ. χάρτη Α.6.5.2)

Κύριο κέντρο της ∆.Ε. Ελυµνίων είναι η Λίµνη που ιεραρχείται αντίστοιχα µε το Μαντούδι, ενώ σε δεύτερο επίπεδο αναδεικνύονται οι Ροβιές σε σχετική αντιστοιχία µε την Αγ. Άννα και το Προκόπι. Εσωτερικά στη ∆.Ε. Ελυµνίων αναδεικνύονται ως αναπτυσσόµενοι οικισµοί στα παράλια η Σηπειάδα και η Χρόνια. Στους οικισµούς αυτούς αναζητείται χώρος πιθανής επέκτασης τους.

Οι υπόλοιποι οικισµοί στην ενδοχώρα αναπτύσσονται στον προσδιορισµένο άξονα Στροφυλιά – Λίµνη µε κύριο πόλο τις Κεχριές χωρίς να προβλέπεται καταρχήν σηµαντική αύξηση της εδαφικής τους έκτασης πλην αναγκών τακτοποίησης ή προσαρµογών λόγω πολεοδοµικής φύσεως προβληµάτων.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 199

Οι ορεινοί οικισµοί της Τ.Κ. Ροβιών διακρίνονται σε αυτούς που βρίσκονται δυτικά των ορεινού όγκου Καβαλάρη, Καλαµούδι – ∆ρυµώνα, και στην βορειοαανατολική συστάδα Μαρούλι – Κούλουρος.

Οι οικισµοί αυτοί δεν δηµιουργούν ιδιαίτερα συνεκτική ενότητα λόγω των γεωγραφικών εµποδίων, του µικρού αριθµού και µεγεθών και προορίζονται κυρίως για εποχική κατοίκηση µε εξαίρεση την ∆ρυµώνα, λόγω της γειτνίασης µε τη Μ. Οσίου ∆αυίδ.

Α.6.5.1.3 Ολοκλήρωση τοπικού οδικού δικτύου

Το κύριο οδικό δίκτυο της ∆.Ε. Ελυµνίων διορθώνεται µε άξονα την υφιστάµενη Επ. οδό Στροφυλιάς - Ρoβιών, Ροβιών – Λ. Αιδηψού. Στην πλήρη ανάπτυξη του προτείνονται οι παρακάτω παρεµβάσεις βελτιώσεων και νέων εσωτερικών συνδέσεων:

Ως προς το Επαρχιακό υπερτοπικό δίκτυο, η βελτίωση του άξονα Ροβιών - Βουτά προς Ιστιαία ως εναλλακτική συνδέει την ∆.Ε µε το κύριο αστικό κέντρο της Β. Εύβοιας.

Ως προς το τοπικό δίκτυο η βελτίωση του οδικού δικτύου που συνδέει τους οικισµούς και κυρίως την πρόσβαση στο Μαρούλι και τον Κούλουρο.

Για την πλήρη ανταπόκριση της περιοχής στις απαιτήσεις τουριστικής περιήγησης και την ένταξη των νέων υποδοχέων β΄ κατοικίας, προτείνονται και εσωτερικοί άξονες επί υφιστάµενων δασικών δρόµων µε κατάλληλη διαµόρφωση συµβατή µε το δασικό καθεστώς σε παραλληλία µε το κύριο παραλιακό οδικό δίκτυο από Μονή Γαλατάκη µέχρι ∆άφνη και τα ∆αµιά όπου συναντά την υφιστάµενη οδό Ροβιών-∆ρυµώνα.

Α.6.5.1.4 Υποδοµές θαλάσσιων µεταφορών

Για την βελτίωση της πρόσβασης στη ∆.Ε. Ελυµνίων αλλά και στις υπόλοιπες περιοχές του ∆ήµου θα πρέπει να διερευνηθεί η σκοπιµότητα υποδοµής εξυπηρέτησης οχηµαταγωγού διασύνδεσης µε την αντίπερα όχθη του Ευβοϊκού, ενδεχοµένως από το πλησιέστερο σηµείο της περιοχής Μαλεσίνας. Η κατάλληλη θέση µπορεί να αναπτυχθεί στον παράκτιο χώρο µεταξύ Λίµνης και Ροβιών σε συνδυασµό µε ήδη υπάρχουσες υποδοµές στη Λίµνη ή νέες στις Ροβιές είτε και σε άλλο εκτός οικισµού χώρο.

Για τον θαλάσσιο Τουρισµό που µπορεί να αναπτυχθεί στον ευρύτερο θαλάσσιο χώρο του Β. Ευβοϊκού, Μαλιακόυ, ∆ιαύλου Ωρεών, Σποράδων και Κύµης πρέπει να αυξηθεί η δυνατότητα εξυπηρέτησης σκαφών αναψυχής και οργανωµένου στόλου. Προτείνεται επέκταση των ήδη υπαρχουσών υποδοµών στη Λίµνη καθώς και νέου µικρού λιµένα αλιευτικού καταφυγίου και σκαφών αναψυχής στις Ροβιές.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 200

Χάρτης Α.6.5.1: Σενάριο ήπιας παρέµβασης – Προκαταρκτική πρόταση

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 201

Χάρτης Α.6.5.1.1: Σενάριο ήπιας παρέµβασης – Προκαταρκτική πρόταση

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 202

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 203

Ξενόγλωσση βιβλιογραφία

Bakun, A. and Agostini, V. (2001) Seasonal patterns of wind-driven upwelling/downwelling in the Mediterranean Sea. Scientia Marina 65: 243-257.

Christopoulou, O., Polyzos, S. & Minetos, D. (2007) ‘’Peri-urban and Urban Forests in Greece: Obstacle or Advantage to Urban Development?’’, Management of Environmental Quality: An international Journal, 18(4):382-395.

Lacombe et Tchemia P. (1972-a) ‘’Caractères hydrologiques et circulation des eaux en Méditerranée’’, The Mediterranean Sea (D.J Stanley ed.) Dowden Hutchinson and Ross Strousberg 25-36.

Lacombe et Tchemia P. (1972-b) ‘’Le problème de la formation des eaux marines profondes Déroulement du phénomène en Méditerranée nord-occidentale par hiver très froid (janvier-mars 1963)’’ Ann Inst Oceanogr. 48 75-110.

Metaxas, A. (1973) ‘’Air-sea interaction in the Greek Seas and resulted Etesian Characteristics’’, University of Ioannina Technical Report.

Poulos, H.G. and Chen, L.T. (1997), “Pile response due to excavation - induced lateral soil movement”, Journal of Geotechnical and Geoenvironmental Engineering, ASCE, Vol. 123, No. 2, pp. 94-99.

Ελληνική βιβλιογραφία

Agenda 2000, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, 1997.

Βουλή των Ελλήνων (2003a) Εισηγητική έκθεση του Ν.3208/2003, Αθήνα.

∆ούκουρης, Β. (2002) Λίµνη 1821-1862. Τοµές στην κοινωνική και πολιτική ταυτότητα της Ευβοϊκής πολιτείας. Έκδοση ∆ήµου Ελυµνίων.

∆ούκουρης, Β. (2005) Μια πόλη - Ένα πρόσωπο. Η Λίµνη Ευβοίας µέσα από τις δηµαρχιακές θητείες του Αγγελή ∆. Φλώκου (1856-1874), Έκδοση Τ.Ε.∆.Κ. Ν. Ευβοίας.

Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς (ΕΣΠΑ) 2007-2013.

Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (1990) Πρόγραµµα για τη δηµιουργία πάρκου στην περιοχή Καντηλίου της Εύβοιας, Εταιρεία Οικολογίας και Ανάπτυξης.

ΕΣΥΕ (1995), Κατανοµή της Εκτάσεως της Ελλάδος κατά Βασικές Κατηγορίες Χρήσεως, Προαπογραφικά στοιχεία της Απογραφής Γεωργίας-Κτηνοτροφίας του έτους 1991, Αθήνα.

ΕΣΥΕ (1995), Λεξικό των ∆ήµων, Κοινοτήτων και Οικισµών της Ελλάδος, καταρτίστηκε µε βάση την απογραφή πληθυσµού της 17ης Μαρτίου 1991, Αθήνα.

ΕΣΥΕ, Απογραφή Κτιρίων 1991 - 2001

ΕΣΥΕ, Απογραφή Γεωργίας – Κτηνοτροφίας 2000 – 2008.

ΕΣΥΕ, Απογραφή Πληθυσµού – Κατοικιών 1991 - 2001.

ΕΣΥΕ, ∆ελτία Ετήσιας Γεωργικής Στατιστικής Έρευνας 2000 – 2008.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 204

ΕΣΥΕ, Στατιστική Οικοδοµική ∆ραστηριότητα 2000 - 2011.

ΚΕΠΕ (1997), ‘’Παραθεριστική Κατοικία και Οικιστική Ανάπτυξη στην Ελλάδα’’.

Μπεριάτος, Η. (2002) ‘’Περιαστικά δάση, τα πράσινα τείχη των Ελληνικών πόλεων: ∆υνατότητες προστασίας και ανάδειξης’’, Πανεπιστήµιο Θεσσαλίας, Τµήµα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδοµίας & Περιφερειακής Ανάπτυξης, Σειρά Ερευνηρτικών Εργασιών, 8(14):343-354.

Μπελλάρας, Ν. (2000) Το Ελύµνιον (Λίµνη Ευβοίας), Έκδοση Ένωσης Λιµνίων Ευβοίας. Αθήνα (Γ' Έκδοση).

Παλάντζας, Ι. (2010) ‘Λευκόλιθου Ευβοϊκά ∆ρώµενα’, Έκδοση Ιωάννης Παλάτζας, Λίµνη Ευβοίας.

Πανεπιστήµιο Αιγαίου (1995), ∆ιαχείριση ακτών – Επιπτώσεις στον Τουρισµό.

Πανεπιστήµιο Αιγαίου (1998), Ιδιαιτερότητες και αναπτυξιακές δυνατότητες του ελληνικού νησιωτικού χώρου, µελετητής: Γ.Σπιλάνης, Μυτιλήνη.

Πανεπιστήµιο Αιγαίου (1998), Στατιστικοί δείκτες των περιφερειακών ανισοτήτων που σχετίζονται µε τη νησιωτικότητα και την περιφερειακότητα, εκπόνηση µελέτης Eurisles, υπεύθ. Γ.Σπιλάνης, Μυτιλήνη.

Πανεπιστήµιο Αιγαίου (1999), Στρατηγικό σχέδιο δράσης (Master Plan) για τη βιώσιµη ανάπτυξη του παράκτιου χώρου.

Πανεπιστήµιο Αιγαίου, Στρατηγική Ανάπτυξης των νησιών του Αιγαίου. Πρόταση προς το ΥΠΕΘΟ για το Γ΄ ΚΠΣ.

Ρογκάν Α. (1999), Συµπληρωµατικότητα της αεροπορικής και λιµενικής υποδοµής στο χώρο του Αιγαίου, ΥΠΕΧΩ∆Ε, ∆/νση Χωροταξίας.

ΣΕΠΟΧ (1998), ‘’Θέσεις ΣΕΠΟΧ για την Οδηγία βιώσιµης ανάπτυξης των ακτών’’, τα νέα του ΣΕΠΟΧ, Νοέµβριος 1998.

Σπιλάνης Γιάννης (1996), Για µια Ευρωπαϊκή Πολιτική Νησιών, κείµενα έρευνας & τεκµηρίωσης αρ.41, Ελληνικό Κέντρο Ευρωπαϊκών Μελετών.

Σχέδιο Ανάπτυξης του Κοινοτικού Χώρου (ΣΑΚΧ), 1997

ΥΠΕΘΟ (1993), ∆ιαµόρφωση Σχεδίου Στρατηγικής Ανάπτυξης της Συγκοινωνιακής Υποδοµής της Χώρας. Ελλάδα – 2010, Μελέτη Τεχνικής Υποστήριξης, Φάση Ι – Μεθοδολογική Προσέγγιση, ∆ΡΟΜΟΣ ΑΕΜ, Α. ΡΟΓΚΑΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΕΠΕ.

ΥΠΕΣ, Ν.3852/2010 ‘’Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωµένης ∆ιοίκησης − Πρόγραµµα Καλλικράτης’’ (ΦΕΚ 87/Α΄/07.06.2010).

ΥΠΕΧΩ∆Ε (1996), Μελέτη Έρευνα Πολιτικής Γης στην Ελλάδα, Έκθεση Α′ Φάσης, Επιστ. Υπεύθ. Γιάννης Πυργιώτης, Τµήµα Μηχανικών Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Πανεπιστήµιο Θεσσαλίας, Βόλος.

ΥΠΕΧΩ∆Ε (1997), Μελέτη-Έρευνα του Αγροτικού Χώρου, ∆εύτερη Έκθεση Προόδου, Α΄ τόµος, Επιστ. Υπεύθ. Σ. Ευστράτογλου, Γεωπονικό Πανεπιστήµιο Αθηνών, Αθήνα.

ΥΠΕΧΩ∆Ε (2001), Παράκτιος & Νησιωτικός Χώρος, πρακτικά ηµερίδας 29 Απριλίου 1999 στο Ζάππειο Μέγαρο.

∆ΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥ∆ΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓ. ΑΝΝΑΣ – ∆.Ε. ΕΛΥΜΝΙΩΝ Μελέτη ΓΠΣ ∆.Ε. Ελυµνίων

PLAS ΑΕ – ΚΩΣ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΕΥΣΤ. ∆ΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α΄ ΣΤΑ∆ΙΟ 205

ΥΠΕΧΩ∆Ε, Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΦΕΚ 128/Α/3.7.2008).

ΥΠΕΧΩ∆Ε, Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Παράκτιο Χώρο (∆ιαβούλευση).

ΥΠΕΧΩ∆Ε, Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισµό (ΦΕΚ 1138/Β/11.06.2009).

ΥΠΕΧΩ∆Ε, Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιµες Πηγές Ενέργειας (ΦΕΚ 2464/Β/3.12.2008).

ΥΠΕΧΩ∆Ε, Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τη Βιοµηχανία (ΦΕΚ 151/ΑΑΠ/13.04.2009).

ΥΠΕΧΩ∆Ε, Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας (ΦΕΚ 1469 Β/09.10.2003).

ΥΠΕΧΩ∆Ε, Ν.2508/97 ‘’Βιώσιµη Οικιστική Ανάπτυξη των Πόλεων και Οικισµών της Χώρας και άλλες διατάξεις’’ (ΦΕΚ 124/ Α/13.06.1997).

ΥΠΕΧΩ∆Ε (2001), Η ανάδειξη του περιβάλλοντος ως παράγοντα ανάπτυξης στο µεσογειακό χώρο – Πιλοτική ∆ράση ARCHIMED – Άρθρο 10 ΕΤΠΑ.

ΥΠΠΟ, Ν. 3028/2002 ‘’Για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονοµιάς’’ (ΦΕΚ 153/ Α/28.06.2000).

ΥΧΟΠ ‘Νοµός Ευβοίας – Προτάσεις Χωροταξικής Οργάνωσης’ (ΕΠΑ ‘82-’84)

ΙΣΤΟΤΟΠΟΙ

∆.Ε. Κηρέως: http://www.kireas.org/

∆ήµος Μαντουδίου – Λίµνης – Αγ. Άννας: http://www.malian.gov.gr/

Ερευνητικό πρόγραµµα-Εναλλακτική προσέγγιση, ανάλυση και τεκµηρίωση σύγχρονων Ελληνικών Πολιτισµικών τοπίων: www.greekscapes.gr.

ESPON 2013- OBS-EURISLES Project: http://geo-ellanikos.aegean.gr/espon/

EuropeGreece: http://www.europe-greece.com/article.php?i=796

ΥΠΠΟ: http://www.yppo.gr

ΥΠΕΚΑ: http://www.ypeka.gr/

ΦΙΛΟΤΗΣ – Βάση ∆εδοµένων για την Ελληνική Φύση: http://filotis.itia.ntua.gr/home/