ΤΑ ΦΥΛΑ ΣΤΗ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ.

ΘΕΜΑ.

ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΕΣ

ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ .

ΟΜΑΔΑ.

ΜΑΡΚΑΤΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

ΜΠΕΛΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ

ΜΑΡΤΖΟΥΚΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

ΜΑΥΡΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ. 1.ΤΟ ΜΟΙΡΟΛΟΓΙ ΤΗΣ ΦΩΚΙΑΣ Α ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

2.ΕΛΕΝΗ Η Ο ΚΑΝΕΝΑΣ Ρ.ΓΑΛΑΝΑΚΗ

3.ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΕΛ.ΜΟΥΤΖΑΝ-ΜΑΡΤΙΝΕΓΚΟΥ

4.Η ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ Κ.ΘΕΟΤΟΚΗΣ

Α. ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

Ο Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο το 1851

και γονείς του ήταν ο ιερέας Αδαμάντιος

Εμμανουήλ και η Αγγελική (Γκιουλώ) το γένος

Μωραϊτίδη. Μεγάλωσε ανάμεσα σε εννιά παιδιά

(τα δύο πέθαναν μικρά) και εξοικειώθηκε νωρίς

με τα εκκλησιαστικά πράγματα, τη θρησκευτική

ατμόσφαιρα, τις λειτουργίες, τα εξωκκλήσια και

την ήσυχη ζωή του νησιώτικου περίγυρου. Όλα

αυτά διαμόρφωσαν μια χριστιανοπρεπή

ιδιοσυγκρασία, που διατήρησε με πείσμα ως το

τέλος της ζωής του.

ΡΕΑ ΓΑΛΑΝΑΚΗ

Η Ρέα Γαλανάκη είναι

σύγχρονη Ελληνίδα λογοτέχνις

και σημαντική μορφή της

ευρωπαϊκής λογοτεχνίας. Έχει

ασχοληθεί με τα περισσότερα

είδη του γραπτού λόγου και

έχει εκδώσει ποιήματα,

μυθιστορήματα,

διηγήματα,δοκίμια, μελέτες και

αυτοβιογραφικα κείμενα.

Ε. ΜΟΥΤΖΑΝ-

ΜΑΡΤΙΝΕΓΚΟΥ Η Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου (το

όνομά της παραδίδεται επίσης ως Μουτσάν

ή Μουτσά, Ζάκυνθος 1801-1832) ήταν μία

από τις πρώτες Ελληνίδες συγγραφείς. Το

γνωστότερο έργο της είναι

η Αυτοβιογραφία της, ενώ από τα

υπόλοιπα έργα της (θεατρικά έργα και

ποιήματα) έχουν σωθεί ελάχιστα.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΚΩΝ/ΝΟΣ ΘΕΟΤΟΚΗΣ

Ο Στέφανος-Κωνσταντίνος Θεοτόκης (13

Μαρτίου 1872 - 1 Ιουλίου 1923) ήταν

Έλληνας λογοτέχνης, (διηγηματογράφος),

μεταφραστής και ποιητής, σημαντικός

εκπρόσωπος της Επτανησιακής Σχολής.

Ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης

γεννήθηκε στην Κέρκυρα και

υπήρξε γόνος

αριστοκρατικής οικογένειας, τα

μέλη της οποίας ενεπλάκησαν

με την πολιτική και τη

διπλωματία ήδη από το 14ο αι.

Παρακολούθησε στο

Παρίσι φιλολογία, μαθηματικά, ι

ατρική και χημεία χωρίς

ωστόσο να λάβει κανένα

δίπλωμα. Εκτός όμως της

γαλλικής σπούδασε αγγλική,

γερμανική, ιταλική και λατινική,

καθώς και σανσκριτική. Έτσι

πολύγλωσσος από νεαρά

ηλικία, ασχολήθηκε πέραν της

πεζογραφίας με

τη μετάφραση και την ποίηση. "

ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΚΕΙΜΕΝΩΝ

Το μοιρολόγι της φώκιας. Η γριά-Λουκαινα που είναι η ηρωίδα του διηγήματος του Παπαδιαμάντη

παρουσιάζεται να κατηφορίζει μοιρολογώντας ένα μονοπατι για να πλύνει

ρούχα στη θάλασσα. Είναι μια γυναίκα λυγισμένη από το βάρος της ζωής

και βασανισμένη από τη μοίρα αφού έχει χάσει πέντε παιδιά και τον άντρα

της. Μόνο η κόρη της της έχει απομείνει και αυτή της δημιουργεί πολλές

υποχρεώσεις. Ένας βοσκός τραγουδά ενώ η γριά-Λουκαινα πλένει τα

ρούχα της και μια φώκια λικνίζεται στο νερό παρασυρμένη από το τραγούδι

του βοσκού. Εν τω μεταξύ η ακρούλα, εγγονή της γριάς-Λουκαινας

ψάχνοντας τη γιαγιά της γλιστρά και πέφτει στη θάλασσα. Κανείς δε την

άκουσε, μόνο η φώκια αντιλήφθηκε το κακό που συνέβη και μοιρολογούσε

το κορίτσι.

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Καθώς η συγγραφέας βρίσκεται στην πατρίδα της, τη Ζάκυνθο κατά τη

νεανική της ηλικία, φτάνει η είδηση του ξεσηκωμού των Ελλήνων εναντίον

του τούρκικου ζυγού. Η είδηση αυτή τη χαροποιεί εν μέρει, από την άλλη

όμως γίνεται η αιτία για να θυμηθεί τη δική της σκλαβιά που υπαγορεύει η

γυναικεία φύση της. Παίρνοντας αφορμή από αυτή τη δουλεία η οποία δε

μπορεί να βρει διέξοδο, θέτει τους όρους που την περιγράφουν. πρόωρος

γάμος, απαγόρευση για απομάκρυνση από το σπίτι, εγκλεισμός στο σπίτι και

αποκλεισμός από ενασχολήσεις. Γι’ αυτό και η ανησυχία της για τη τύχη του

πνευματικού της έργου κατακλύζει το τέλος του αποσπάσματος.

ΕΛΕΝΗ Η Ο ΚΑΝΕΝΑΣ Στο κείμενο παρουσιάζεται ένα μικρό κορίτσι, η Ελένη η οποία μετά από μια

τιμωρία που της δόθηκε πηρέ μια σημαντική απόφαση, να γίνει ζωγράφος. Παρ’

όλο που αυτό σήμαινε ότι θα μείνει για πάντα διαφορετική από τα αλλά κορίτσια

της ηλικίας της. Επίσης θεωρούσε ότι ο γάμος και τα παιδιά είναι σε βάρος της

ζωγραφικής. Έτσι η Ελένη ζωγράφιζε κρυφά τα βράδια οτιδήποτε σκαφτόταν

στη διάρκεια της ημέρας. Η Ελένη άρχισε να παρατηρεί πολλά πράγματα και να

αισθάνεται όλο και πιο διαφορετικά με τη ζωγραφική της.

Η ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ. Το κείμενο μας περιγράφει τον έρωτα δυο νέων, της Ρήνης και του Ανδρέα. Ο

Ανδρέας είναι παιδί μιας πλούσιας οικογένειας που χρεοκόπησε και δύσκολα τα

βγάζει πέρα. Η Ρηνη είναι κόρη μιας φτωχής οικογένειας, με το πατέρα της

συνεχώς μεθυσμένο και τη μάνα να ‘πολεμά’ για να κρατήσει το σπιτικό τους. Οι

δυο νέοι ερωτεύονται αλλά για να τη πάρει ο Ανδρέας πρέπει να βρει χίλια

τελάρα για να ξεχρεώσει το σπίτι του. Τελικά την παντρεύεται και την αφήνει στο

σπίτι έγκυο φεύγοντας για να βρει δουλειά. Όταν γυρίζει όμως τον περιμένει μια

δυσάρεστη έκπληξη καθώς η Ρηνη του λέει ότι θέλει να χωρίσουν και να

μεγαλώσει μόνη της το παιδί.

Η ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ.

•ΤΟ ΜΟΙΡΟΛΟΓΙ ΤΗΣ ΦΩΚΙΑΣ.

Η ΓΡΙΑ-ΛΟΥΚΑΙΝΑ.. Μια γυναίκα βασανισμένη από τη ζωή και από τη

μοίρα αφού έχασε πέντε παιδιά και τον άνδρα της, λυγισμένη από το βάρος

της ζωής και ταλαιπωρημένη.

•ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ.

Η ΗΡΩΙΔΑ.. Μια γυναίκα της οποίας η ζωή παρομοιάζεται με αληθινή

σκλαβιά και ασφυκτικό κλοιό από τον όποιο δε μπορεί να ξεφύγει και την

περιορίζει. Η γυναίκεια φύση τη θέλει πιστή στο σύντροφο της και

αναγκασμένη να ζει στο σπίτι σαν φυλακισμένη.

•ΕΛΕΝΗ Η Ο ΚΑΝΕΝΑΣ.

Η ΕΛΕΝΗ.. Μια κοπέλα χωρίς δικαιώματα, προσπαθεί να γίνει

διαφορετική από τους άλλους ώστε να πραγματοποιήσει το όνειρο της

κρυφά.

•Η ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ.

Η ΡΗΝΗ.. Μια γυναίκα πολύ πιεσμένη από τη ζωή και βρίσκεται

σε μια θέση κατώτερη από τα αλλά μέλη της οικογένειας, πρέπει να

κάνει οικονομία για την προίκα της.

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ

ΝΕΟΛΙΘΙΚΗ ΕΠΟΧΗ

Η γυναίκα πρώτη κυριαρχεί στη κοινωνική ομάδα και τη

γεωργοκτηνοτροφική οικονομική ζωή στα πλαίσια μιας

μητριαρχικής οργανωμένης ζωής.

ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

Η γυναίκα φρόντιζε το σπίτι και τα παιδιά. Η θέση της βρισκόταν

στην οικογένεια κάτω από την κυριαρχία του άνδρα, χωρίς

δικαιώματα πέρα από τη θέση της μητέρας και συζύγου.

ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ

Η φτωχή γυναίκα εξακολουθεί να είναι αποκλεισμένη από τα

δημόσια αξιώματα.

Η πλούσια γυναίκα είχε κομικη ζωή και έβγαινε περισσότερο έξω

από το σπίτι. Το προνόμιο που είχε ήταν ότι μπορούσε να

μορφωθεί.

ΤΕΛΗ 18ΟΥ ΑΙΩΝΑ…

Οι γυναίκες διεκδικούν τα δικαιώματα τους, για να είναι ίσες με

τους άνδρες και να μπορέσουν να εργαστούν.

19ος – 21ος ΑΙΩΝΑΣ

Στα τέλη του 19ου αιώνα η γυναίκα σε όλο τον κόσμο αρχίζει να

ασχολείται με «ανδρικα» επαγγέλματα και επιστήμες, αποκτά

δικαίωμα ψήφου, προωθείται στα δημόσια αξιώματα ακόμα και

στα κυβερνητικά.

ΣΥΜΠΕΡΑΙΝΟΥΜΕ ΛΟΠΟΝ ΟΤΙ Η ΖΩΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΧΕΙ

ΒΕΛΤΙΩΘΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΖΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ

ΕΠΟΧΗ.ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΟΡΦΩΣΗΣ ΚΑΙ

ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ .ΕΧΟΥΝ

ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΙΣ ΚΑΝΕΙ

ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ. ΤΕΛΟΣ, Η ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗ

ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΊΝΑΙ ΙΣΟΤΙΜΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ.