Λέξη: πόλη ( άτονα: πολη )Αρχική - Ριζική λέξη : πόλη < αρχ. πόλις |πολ|

Ετυμολογία: [<αρχ. πόλις]πολίχνηπολίτηςπολιτικόςπολιτικήπολιτικάντηςπολιτικάντικοςπολιτικαντισμόςπολιτισμόςπολιτισμένοςπολιτισμικόςπολιτιστικόςπολιτείαπολιτειακόςπολίτευμαπολιτεύομαιπολιτευτήςγεωπολιτικόςκωμόπολη<μτγν. κωμόπολις<κώμη + πόλιςμητροπολίτηςμητροπολιτικόςμικροπολιτικόςπολεοδόμος<πόλις + δέμωπολεοδόμησηπολεοδομίαπολεοδομικόςπολεοδομώπολιορκώ<αρχ.<πολί-ορκος<πόλις + -ορκος, ετεροιωμ. βαθμ του ἕρκος "φράχτης, εμπόδιο"πολιορκίαπολιορκητήςπολιορκητικόςεκπολιορκώεκπολιόρκησηπολιούχος<αρχ.<πόλις + ἔχωπολιτάρχηςπολιτικολόγος<πολιτικός + -λόγος<λέγωπολιτικολογώπολιτικολογίαπολιτικομανίαπολιτικοποίησηπολιτικοποιώαποπολιτικοποίηση

αποπολιτικοποιώπολιτογράφησηπολιτογραφώαπολιτογράφητοςπολιτοφύλακαςπολιτοφυλακήπολιτισμολογίαισοπολιτείαπολιτειολογίαπολιτειολόγος

Απλά ομόρριζαΣύνθετα με προθέσεις, αχώριστα μόρια κτλ.Σύνθετα με ουσιαστικά, επ ίθετα, ρήματα κτλ.