Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ...

60
1

Transcript of Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ...

Page 1: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

1

2

Μικρὸς Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

ΑΚΟΛΟΤΘΙΑ

ΣΟΤ ΟΙΟΤ ΠΑΣΡΟ ΗΜΨΝ ΠΑΪΙΟΤ ΣΟΤ ΑΓΙΟΡΕΙΣΟΤ

Χαλλομένη τῇ 12ῃ τοῦ μηνὸς Ἰουλίου

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἑσπερινῷ

Ἱστῶμεν στίχους δ΄ καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος δ΄ Ἔδωκας σημείωσιν

Ὅσιε ΠαἸσιεΦαράσων δένδρον πολύκαρπον

τῶν τοκέων σου καύχημα Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

καὶ τς Ἐκκλησίας στύλος ἐγκρατείας

ἐν τοῖς ἐσχάτοις τοῖς καιροῖς σημείοις ὄντως τοῖς θαυμασίοις σου

ἐφάνης ἀξιάγαστε διὸ πιστῶν τὰ ἀθροίσματα

κατὰ χρέος τὸν βίον σουεὐφημοῦμεν τοῖς ᾄσμασιν

Ἔχων πρὸς τὸν Κύριον ἐξ ἁπαλῶν τῶν ὀνύχων σου

ἀκατάβλητον ἔρωτα πάτερ ἀνεγίνωσκες

βίους τῶν ἁγίων καὶ ὁσίων πάντων

καὶ εὐσεβείας ὁδηγούς ἐκλέξας τούτους θεοχαρίτωτε

συνέμπορος στεῤῥότατος τς ἐγκρατείας γεγένησαι

καὶ νηστείας ΠαἸσιε τς Κονίτσης καλλώπισμα

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς λογισμοὺς ἀπεκήρυξας

τοῦ δεινοῦ πολεμήτορος καὶ ὡς καθαρότατος

ἐν τῆ σῆ καρδίᾳ τοῦ Χριστοῦ ἐδέχθης

τὴν ἀπαστράπτουσαν μορφήν

τς ἀθεἸας διασκεδάζουσαν ΠαἸσιε νοήματα

καὶ ὡμολόγεις τοῖς πέρασι ἀληθείας τὰ δόγματα

καὶ τὸν πλοῦτον τς πίστεως

Ὅσιε ΠαἸσιεἐκ παίδων ἔσχες τὴν ἄνωθεν

τς Τριάδος ἐνέργειαν διὸ καὶ τὸ χάρισμα

εἴληφας νηστείας καὶ πρὸς τοὺς ἁγίους

ἔχων ἀγάπησιν σφοδράν τὰ νηπιώδη πάντα ἀπέῤῥιψας

κινῶν πρὸς θάμβος ἅπαντας τοὺς συγγενεῖς καὶ οἰκείους σου

προτυπῶν οὕτως ἅγιετὴν πορείαν τοῦ βίου σου

3

Μικρὸς Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Δόξα Ἦχος β΄

Τοὺς ἀκαμάτους ἀγῶνάς σου θεοφόρε ΠαἸσιε

ὡς λαμπρὰ μιμήματα καὶ πρότυπα βίου

πάντες γινώσκομεν κατανικήσας γὰρ τῶν παθῶν

πάσας τὰς ἐπαναστάσεις ἐν τοῖς ἐσχάτοις χρόνοις

ὡς ἥλιος ἀνίσχες ἐν ὄρει τοῦ Ἄθωνος

καὶ ἐν ἄλλοις τόποις διαλάμπων τοῖς θαύμασι

καὶ διδασκαλίαις ὅθεν ταῖς πρεσβείαις σου

μὴ διαλίπῃς τοῦ νοὸς ἡμῶν τὸ σκότος

τέλεον διασκεδάζων ἵνα εὕρωμεν πάντες

τὸ μέγα ἔλεος

Καὶ νῦν Σὸ Θεοτοκίον

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ἀπόστιχα

Ἦχος β΄ Οἶκος τοῦ Ἐφραθᾶ

Κόνιτσα καὶ Σινᾶ καὶ Ἄθωνος τὸ ὄρος

ΠαἸσιε καυχῶνται ἐπὶ τῆ θείᾳ μνήμῃ

τῆ σῆ θεομακάριστε

τίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

καὶ ἀγαλλιάσονται ἐπὶ τῶν κοιτῶν αὐτῶν

Τάφον σου τὸν σεπτόν ΠαἸσιε ἐν πίστει

τὰ πλήθη προσκυνοῦσιν ἐλπίζοντες λαμβάνειν

τὴν χάριν σου ἀοίδιμε

τίχ ᾌσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

ἡ αἴνεσις αὐτοῦ ἐν Ἐκκλησίᾳ ὁσίων

Πρέσβυν πρὸς τὸν Χριστόν γινώσκουσι παμμάκαρ

ΠαἸσιε οἱ πάντες διὸ καὶ αἰτημάτωνλαμβάνουσι τὰ πρόσφορα

4

Μικρὸς Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Δόξα Σριαδικόν

Ἔχων ἐν τῆ ψυχῆ ΠαἸσιε τὸ φάος Τριάδος τς ἁγίας

λαμπρύνεις τοὺς τιμῶντας τὴν κλσίν σου πανόλβιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Δέσποινα Μαριάμ μὴ παύσῃ πρὸς Υἱόν σου

πρεσβεύουσα ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ἀνυμνούντων

τὸν τόκον σου Θεόνυμφε

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον τὸ Ἀπολυτίκιον ἐκ τοῦ Μεγάλου

Ἑσπερινοῦ καὶ Ἀπόλυσις

5

Ἐν Σῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ Μακάριος ἀνήρ Εἰς δὲ τὸ Κύριε

ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς

Προσόμοια

Ἦχος α΄ Πανεύφημοι μάρτυρες

Ἐκ παίδων ἠγάπησας σφοδρῶς μοναστῶν πολίτευμα

καὶ βιοτὴν τὴν μονότροπον σεμνὲ ΠαἸσιε διὸ καὶ παρεῖδες

κοσμικῶν τὰ θέλγητρα καὶ πάντα τὰ ἡδέα καὶ ῥέοντα τὸν νοῦν

σου ὅσιε προσηλώσας πρὸς τὰ μένοντα παραδείσου

ὡς ἔνσαρκος ἄγγελος (2)

Ὡς μέλος στρατείας κοσμικς σεαυτὸν ΠαἸσιε

ὑπογραμμὸν τοῖς συνοῦσί σοι θεόφρον ἔδωκας

καὶ μετὰ συνήφθης μοναστῶν συντάγμασι

ἀλείπτης γεγονώς πρὸς εὐσέβειαν πολλῶν τοῖς ῥήμασι

τοῖς σημείοις καὶ τοῖς θαύμασι οἷς ἐτέλεις

Χριστοῦ θείᾳ χάριτι (2)

Ἀνλθες ἐν ὄρει τοῦ Σινᾶ καὶ ὁσίως ἔζησας

τὸν Μωϋσν ἐκμιμούμενος καὶ τὸν συγγράψαντα

Κλίμακα τὴν θείαν ἔνδοξε ΠαἸσιε βιώσας ἐν νηστείαις ὡς

ἄσαρκος διὸ καὶ εἴληφας Παρακλήτου τὰ χαρίσματα ὡς οἱ

πάλαι Πατέρες καὶ ἅγιοι

Μονς τοῦ Στομίου ἀδελφός ἐν Κονίτσῃ γέγονας

καὶ Ἐσφιγμένου ὁ δόκιμος ὁ εὐπειθέστατος

καὶ τὴν Φιλοθέου ὅσιε ἐκλέϊσας καὶ εἶτα ἐν Σινᾷ ὥσπερ ἄγγελος

ἀνὴρ κατῴκησας προμηθεύων ἱερώτατε ΒεδουἸνοις

τοῦ βίου τὰ πρόσφορα

Ἐστήριξας πάτερ διδαχαῖς καὶ ποικίλοις θαύμασι

ἐν Σουρωτῆ τὸ κοινόβιον φανεὶς ΠαἸσιεεὐσεβῶν γυναίων ὄντως

θεοφώτιστος ἀλείπτης ὁδηγὸς καὶ διδάσκαλος διὸ τὸν τάφον σου

ἡ μονὴ διακατέχουσα ὥσπερ ὄλβον ἀγάλλεται ὅσιε

6

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Νεότητος ὤφθης φροντιστής ἀσκητὰ ΠαἸσιε τῶν ἀσθενῶν ἡ

βοήθεια καὶ ἀπεξάρτησις νέων ἐθισμένων ταῖς οὐσίαις ἅγιε

φυτῶν ναρκωτικῶν τοῦ ἀλάστορος ἀθέων ἴασις

μαθητῶν ἡ ἐπιστήριξις καὶ ἁπάντων οἰκεῖος καὶ γνώριμος

Δόξα Πατρί Ἦχος πλ β΄

Τῶν ἀσκητῶν ὁδεύσας τὴν τρίβον εὔδρομος γέγονας

πρὸς ἀρετῶν ἐργασίαν θεοφόρε ΠαἸσιε τὸν χοϊκὸν γὰρ

ἄνθρωπον ἀπὸ καρδίας ἀποκηρύξας ὁ νοῦς σου ἐσχόλαζε

τῆ ἀδιαλείπτῳ προσευχῆ καὶ θεωρίᾳ φωτὸς τοῦ ἀκτίστου

διὸ καὶ γευσάμενοι τῶν χαρισμάτων σου τὰ δῶρα

ὑμνοῦμέν σε ὅσιε ἐν εὐφροσύνῃ λέγοντες

τὸ χαίροις τῶν Φαράσων ἔκγονε Ἄθωνος τὸ κλέος

τς Κονίτσης στύλος Μοναστῶν ὁ διδάσκαλος

καὶ Σινᾶ ὁ οἰκήτωρ χαίροις ὁ περιβληθείς

στολὴν τς ἀπαθείας καὶ οὕτω γενόμενος

νεότητος ὁδηγός πεπτωκότων ἀνόρθωσις

καὶ ἐπιστροφὴ πλανωμένων Χαίροις τῶν μοναζόντων ὑπόδειγμα

τῶν κοσμικῶν ὁ τύπος καὶ ὀρθοδόξων πιστῶν

ἀναψυχὴ καὶ δρόσος Καὶ νῦν θεοστόλιστε Γέρον

ἀπαύστως δυσώπει Χριστὸν τὸν Θεόν ὑπὲρ ἡμῶν ἐν κατανύξει

τελούντων τς ἱερᾶς σου μνήμης τὴν ἐπέτειον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τίς μὴ μακαρίσει σε Παναγία Παρθένε

τίς μὴ ἀνυμνήσει σου τὸν ἀλόχευτον τόκον

Ὁ γὰρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός ἐκλάμψας Υἱὸς μονογενής

ὁ αὐτὸς ἐκ σοῦ τς Ἁγνς προλθεν ἀφράστως σαρκωθείς

φύσει Θεὸς ὑπάρχων καὶ φύσει γενόμενος ἄνθρωπος δι ἡμᾶς

οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος ἀλλ ἐν δυάδι φύσεων

ἀσυγχύτως γνωριζόμενος Αὐτὸν ἱκέτευε σεμνὴ Παμμακάριστε

ἐλεηθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

7

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Εἴσοδος Υῶς ἱλαρόν

τὸ Προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ ἀναγνώσματα

Παροιμιῶν τὸ Ἀνάγνωσμα

(κεφ 107)

Μνήμη δικαίου μετ ἐγκωμίων καὶ εὐλογία Κυρίου ἐπὶ κεφαλὴν

αὐτοῦ Μακάριος ἄνθρωπος ὃς εὗρε σοφίαν καὶ θνητός ὃς οἶδε

σύνεσιν Κρεῖσσον γὰρ αὐτὴν ἐμπορεύεσθαι ἥ χρυσίου καὶ

ἀργυρίου θησαυρούς Τιμιωτέρα δέ ἐστι λίθων πολυτελῶν πᾶν δὲ

τίμιον οὐκ ἄξιον αὐτς ἐστιν Ἐκ γὰρ τοῦ στόματος αὐτς

ἐκπορεύεται δικαιοσύνη νόμον δὲ καὶ ἔλεον ἐπὶ γλώσσης φορεῖ

Τοιγαροῦν ἀκούσατέ μου ὦ τέκνα σεμνὰ γὰρ ἐρῶ Καὶ μακάριος

ἄνθρωπος ὃς τὰς ἐμὰς ὁδοὺς φυλάξει Αἱ γὰρ ἔξοδοί μου ἔξοδοι

ζως καὶ ἑτοιμάζεται θέλησις παρὰ Κυρίου Διὰ τοῦτο παρακαλῶ

ὑμᾶς καὶ προἸεμαι ἐμὴν φωνὴν υἱοῖς ἀνθρώπων Ὅτι ἐγὼ ἡ σοφία

κατεσκεύασα βουλὴν καὶ γνῶσιν καὶ ἔννοιαν ἐγὼ ἐπεκαλεσάμην

Ἐμὴ βουλὴ καὶ ἀσφάλεια ἐμὴ φρόνησις ἐμὴ δὲ ἰσχύς Ἐγὼ τοὺς

ἐμὲ φιλοῦντας ἀγαπῶ οἱ δὲ ἐμὲ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν

Νοήσατε τοίνυν ἄκακοι πανουργίαν οἱ δὲ ἀπαίδευτοι ἔνθεσθε

καρδίαν Εἰσακούσατέ μου καὶ πάλιν σεμνὰ γὰρ ἐρῶ καὶ ἀνοίγω

ἀπὸ χειλέων ὀρθά Ὅτι ἀλήθειαν μελετήσει ὁ λάρυγξ μου

ἐβδελυγμένα δὲ ἐναντίον ἐμοῦ χείλη ψευδ Μετὰ δικαιοσύνης

πάντα τὰ ῥήματα τοῦ στόματός μου οὐδὲν ἐν αὐτοῖς σκολιόν

οὐδὲ στραγγαλιῶδες Πάντα εὐθέα ἐστὶ τοῖς νοοῦσι καὶ ὀρθὰ τοῖς

εὑρίσκουσι γνῶσιν Διδάσκω γὰρ ὑμῖν ἀληθ ἵνα γένηται ἐν

Κυρίῳ ἡ ἐλπὶς ὑμῶν καὶ πλησθήσεσθε πνεύματος

οφίας ολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 47)

Δίκαιος ἐὰν φθάσῃ τελευτσαι ἐν ἀναπαύσει ἔσται Γρας γὰρ

τίμιον οὐ τὸ πολυχρόνιον οὐδὲ ἀριθμ ἐτῶν μεμέτρηται Πολλιὰ

δέ ἐστι φρόνησις ἀνθρώποις καὶ ἡλικία γήρως βίος ἀκηλίδωτος

Εὐάρεστος Θε γενόμενος ἠγαπήθη καὶ ζῶν μεταξὺ ἁμαρτωλῶν

μετετέθη Ἡρπάγη μὴ κακία ἀλλάξῃ σύνεσιν αὐτοῦ ἥ δόλος

ἀπατήσῃ ψυχὴν αὐτοῦ βασκανία γὰρ φαυλότητος ἀμαυροῖ τὰ

καλά καὶ ῥεμβασμὸς ἐπιθυμίας μεταλλεύει νοῦν ἄκακον

8

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τελειωθεὶς ἐν ὀλίγῳ ἐπλήρωσε χρόνους μακρούς ἀρεστὴ γὰρ ἦν

Κυρίῳ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ διὰ τοῦτο ἔσπευσεν ἐκ μέσου πονηρίας Οἱ δὲ

λαοὶ ἰδόντες καὶ μὴ νοήσαντες μηδὲ θέντες ἐπὶ διανοίᾳ τὸ

τοιοῦτον ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν

τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ

οφίας ολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα

(Κεφ 31)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος

Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνων τεθνάναι καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ

ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δέ εἰσιν ἐν

εἰρήνῃ καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς

αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶ ὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα

εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτοὺς καὶ

ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρ

ἐπισκοπς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθρες ἐν καλάμῃ

διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ

βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰς τοὺς αἰῶνας Οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτ

συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ προσμενοῦσιν

αὐτ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν

τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα

Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ τοῦ Ἄθωνος πολιτεία μοναστῶν καὶ

μιγάδων ὅτι ἐν τοῖς ἐσχάτοις χρόνοις ὡς ἄνθος ἠρινόν

ἐκ τοῦ λειμῶνός σου ὁ ὅσιος ΠαἸσιος ἐξήνθησεν

Οὗτος γὰρ ὁ πανθαύμαστος τῶν δακρύων τοῖς χεύμασι

ὡς καλὸς γηπόνος τὴν ψυχὴν αὐτοῦ γεωργήσας

τῶν ἀρετῶν τὸ δένδρον ἐφυτοκόμησε καρποὺς ἐξενέγκας

τς ἀπαθείας καὶ προοράσεως καὶ θεραπείας τῶν παθῶν

καὶ ἰάσεως ἀσθενειῶν ψυχς τε καὶ σώματος

9

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Διὸ τανῦνπρὸς αὐτὸν ἱκετικῶς προστρέχομεν

καὶ βοῶμεν ἐν πίστειπρέσβευε τ ἐλεήμονι Θε

ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀνυμνούντωντὴν βιοτήν σου ἅγιε

καὶ τὰ πολλά σου χαρίσματα

Ἦχος β΄

Τ ἰδίῳ θνῄσκων θελήματι ὡς ἄλλος Παῦλος

τῶν παθῶν ἠλευθερώθης καὶ ἐνεδύθης στολήν

τὴν φωτοειδ Παρακλήτου διὸ καὶ ἠξιώθης ὡς βλέπων

ὁρᾶν τῶν ἀνθρώπων τὰς ἐννοίας προγινώσκων τὰ μέλλοντα

καὶ προλαλῶν τὰ πρόσφορα τοῖς προσιοῦσί σοι

πάτερ ΠαἸσιε ὅθεν καὶ ἡμεῖς πρὸς σὲ τὰς χεῖρας τείνοντες

ὡς ἔχων παῤῥησίαν ἐξαιτοῦμεν τὰς λιτάς σου

ὅπως διέλθωμεν τοῦ βίου τὸ πέλαγος

καὶ ἐν λιμένι φθάσωμεν τς Οὐρανῶν Βασιλείας

Ἦχος γ΄

Ὅσιε πάτερ καθ ἑκάστην ἡμέραν

πληθὺς ἀνθρώπων ὡς εἰς κιβωτὸν σωτηρίας

ἐκύκλου τὴν καλύβην σου εἷς τὴν σωτηρίαν τς ψυχς

ἐκζητούμενος ἕτερος τὴν ἰατρείαν τῶν ἀῤῥωστημάτων

ἄλλος τῶν λογισμῶν τὴν διευθέτησιν ἥ τῶν ἐπισυμβάντων ἐν τ

βίῳ τὴν λύσιν διὸ καὶ νυνὶ τ τάφῳ σου ὁμοίως οἱ πιστοὶ

προσερχόμενοι τὰ αὐτὰ αἰτοῦνται Γέρον ΠαἸσιε

διόπερ εὐχόμεθα τούτων τυχεῖν αὐτούς ἀειμακάριστε

Ἦχος δ΄

Τὴν ἁλμυρὰν τῶν παθῶν ὑπερβὰς θάλασσαν καὶ τῶν πνευμάτων

τς πονηρίας τὴν ὀφρὺν ἐδαφίσας ἐγεγόνεις δοχεῖον

τοῦ Παρακλήτου Πνεύματος ὁσιώτατε ΠαἸσιε

Σὺ γὰρ τὸ ἔσοπτρον τοῦ νοός σου καθάραςἑώρακας τὸν

θεάνθρωπον Κύριον τὴν Πάναγνον Αὐτοῦ Μητέρα

Λουκιλιανὸν καὶ Εὐφημίαν τοὺς ἐνδόξους μάρτυρας

καὶ τὰ πρόσωπα ἄλλων ἁγίων μεθ ὧν πρέσβευε τ Κυρίῳ

ἐλεηθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

10

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Δόξα Πατρί Ἦχος δ΄

Τὸν μιμητὴν τοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιον τὸν ὅσιον

τὸν ἐν ἁγίῳ ὄρει βιώσαντα ἐγκωμίοις λόγοις ἐπαινέσωμεν

ταῖς ῥοαῖς γὰρ δακρύων τῶν παθῶν τὴν πυράκτωσιν ἔσβεσε

λαμπρύνων τὴν ψυχήν καὶ καθαίρων τὴν διάνοιαν

ἀναδειχθεὶς χρυσοειδέστατον καὶ λαμπρότατον σκεῦος τς

χάριτος καὶ νῦν τ δήμῳ τῶν ἀσκητῶν συναφθείς

διηνεκῶς πρεσβεύει ὑπὲρ τῶν ἐπικαλουμένων

τὸ τίμιον αὐτοῦ ὄνομα

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων τοὺς δούλους σου

φύλαττε εὐλογημένη Θεοτόκε ἵνα σε δοξάζωμεν

τὴν ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Εἰς τὸν στίχον τιχηρὰ Προσόμοια

Ἦχος πλ α΄ Φαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ὁ τῶν Φαράσων βλαστός Ἁγίου Ὄρους ποταμὸς ὁ

ἀείῤῥοος ὁ φοῖνιξ τς εὐσεβείας τς Σουρωτς ὁ τροφός

τῶν ἐνασκουμένων τὸ ὑπόδειγμα Σινᾶ τὸ καλλώπισμα

καὶ Κονίτσης ὁ κάτοικος πάσης Ἑλλάδοςὁ ὑπέρλαμπρος ἥλιος

ὁ νεότητοςφροντιστὴς καὶ ἐπίκουρος ἄνθρωπος ἐπουράνιος

καὶ ἔνσαρκος ἄγγελος ὁ ἰατρὸς τῶν νοσούντων

καὶ ἀλγουμένων ἀνάπαυσις ΠαἸσιε πάτερ

Ἐκκλησίας νέον ἄστρον τὸ πολυθαύμαστον

τίχ Σίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Χαίροις ὁ ἐν ἐσχάτοις καιροῖς φανεὶς τοῖς πᾶσι

βοηθὸς ἑτοιμότατος τῶν παίδων Ἀθωνιάδος

ὑπογραμμὸς βιοτς καὶ τς εὐσεβείας κρυξ ἄριστος

πασχόντων τὸ κούφισμα ἀτακτούντων διόρθωσις

τῶν ἐν ἀνάγκαις ταχινὴ ὑποστήριξιςτῶν ἐν θλίψεσι χαρμονὴ

ἀναφαίρετοςπλάτος εὐρυχωρότατον πιστῶν θεοπρόβλητε

τῶν ἐν φοβίαις τελούντων καὶ ψυχικαῖς καταστάσεσι

ΠαἸσιε πάτερ τῶν ὁσίων ἡ προσθήκηκαὶ ἀκροθίνιον

11

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Ἔχων ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς τς διοράσεως τὸ χάρισμα ὅσιε

κατέστης τῶν ἱερέων καὶ εὐσεβούντων πιστῶς

ἀσκητῶν καὶ ἄλλων ὁ διδάσκαλος ἐλέγχων γὰρ ἄριστα

τοῦ νοὸς τὰ νοήματα τὰ κεκρυμμένα

τς ψυχς ἀῤῥωστήματα ἐθεράπευες

θεοφόρε ΠαἸσιε ὅθεν εἰς πᾶσαν ἔδραμε

τὴν γν τὸ σὸν ὄνομα καὶ διὰ τοῦτο Ἠτοῦντο

τὴν σὴν βοήθειαν ἅπαντες καὶ τὴν θεραπείαν

τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἀειμακάριστε

Δόξα Πατρί Ἦχος πλ δ΄

Ἀσκητικῶς βιώσας καὶ περιγενόμενος τῶν ἡδονῶν τοῦ βίου

σαρκὸς τῶν ὀρέξεων καὶ πάσης ἡδυπαθείας Γέρον ΠαἸσιε

ἐπισκέψεις ἐδέχθης πλειστάκις τς θείας χάριτος

σὺ γὰρ ἐν τ κελλίῳ σου ὤν καθ ὕπαρ ἑώρακας

Εὐφημίαν τὴν μεγαλομάρτυρα καὶ μετ αὐτς ὡσανεὶ φίλος πρὸς

φίλον τὰ τς ἀθλήσεως αὐτς σεμνοπρεπῶς διελέγου

μεθ ἧς μὴ παύσῃ ὅσιε διηνεκῶς πρεσβεύων

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Δέσποινα πρόσδεξαι τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου

καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως

Νῦν ἀπολύεις τὸ Σρισάγιον καὶ τὸ Ἀπολυτίκιον

Ἦχος α΄ Σῆς ἐρήμου πολίτης

Τῶν Φαράσων τὸν γόνον καὶ τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα

καὶ τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος ὁσίων μιμητὴν καὶ ἰσότιμον

ΠαἸσιον τιμήσωμεν πιστοί τὸ σκεῦος χαρισμάτων τὸ μεστόν

ὡς συντρέχοντα ταχέως τοὺς εὐσεβεῖς τοὺς πίστει ἀνακράζοντας

δόξα τ δεδωκότι σοι ἰσχύν δόξα τ σὲ στεφανώσαντι

δόξα τ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα

12

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἕτερον Ἦχος γ΄ Θείας πίστεως

Ὥσπερ ἄγγελος φανεὶς ἐν κόσμῳ ἐν τοῖς ἔτεσι

τοῖς τελευταίοις χριστομίμητε ΠαἸσιε ὅσιε ἀσκητικῶς γὰρ βιώσας

ἐν Ἄθωνι ὡς παμφαέστατος ἥλιος ἔλαμψας καὶ κατηύγασας

πιστῶν τὰ πλήθη τῆ χάριτι τοῖς ῥήμασι σημείοις καὶ τοῖς

θαύμασι

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

ΠαἸσιε γέγονας τῶν ἀσκητῶν ἡ κρηπίς

τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα καὶ Σουρωτς ὁ τροφός

Κονίτσης τὸ καύχημα σὺ γὰρ ἐπὶ τὰ ἴχνη

Ἀρσενίου ὁδεύσας εἴληφας χαρισμάτων

τὴν πληθὺν Παρακλήτου ἀφθόνως τοῖς σὲ τιμῶσιν

παρέχων τὰ πρόσφορα

Ἦχος πλ α΄ Σὸν υνάναρχον Λόγον

Τὸν πανεύφημον ἄνδρα τοῦ ὄρους Ἄθωνος

τὸν ἐπ ἐσχάτων τῶν χρόνων καθάπερ φάος λαμπρόν

τὴν σκοτίαν τῶν πιστῶν διασκεδάσαντα καὶ νοσήματα ψυχῶν

καὶ σαρκὸς ἐπιφοράς ἰώμενον ὑπὲρ φύσιν

τς προοράσεως λύχνον νέον ΠαἸσιον τιμήσωμεν

Ἀπόλυσις

13

Εἰς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος α΄ Σὸν τάφον σου ωτήρ

Τῆ χάριτι Χριστοῦ ὡς οἱ πάλαι Πατέρες συνέζησας σεμνέ

τοῖς ἀλόγοις θηρίοιςκαὶ φίλος γενόμενοςπτερωτῶν καὶ τῶν

ὄφεωνἐξεπλάγησανοἱ σὲ εἰδότες θεόφρονκαὶ ἀνύμνησαν

τὸν Παντοκράτορα Λόγοντὸν σὲ θαυμαστώσαντα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Εἰκόνα τὴν σεπτήνφοβερᾶς ΠροστασίαςΠαἸσιε Μητρόςτοῦ

Δεσπότου ἐκράτειςκαὶ ἔβλεψας ὅσιεπρὸς τὰ ἄνω καὶ ὤφθη σοι

ταύτης ἔλλαμψιςἡ καταυγάζουσα πάνταςδιὸ πρέσβευε

διηνεκῶς σὺν Παρθένῳὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Μετὰ τὴν β΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος γ΄ Σὴν ὡραιότητα

Τὸν πολυθαύμαστονσεμνὸν ΠαἸσιοντὸν καθαιρέσαντα

ὀφρὺν τοῦ δράκοντοςκαὶ ἡδονὰς τὰς σαρκικάςσυντρίψαντα τῆ

ἀσκήσει Ἄθωνος τὸ κλέϊσμακαὶ Φαράσων ἐκβλάστημα

τὸν εὐεργετήσανταπολυτρόπως τοῖς θαύμασιτὰ πλήθη τῶν

πιστῶν ὀρθοδόξωνπάντες τιμήσωμεν ἐνθέως

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἀειπάρθενονΚυρίαν Δέσποιναντὴν ὡραἸσασαν

γένος τὸ βρότειονἔχουσαν ὄντως τὴν μορφήν

ΠαἸσιε γλυκυτάτηνὅσιε ἑώρακαςἐν ζωῆ ἐν τ Ἄθωνι

ὡς καὶ προσεκύνησαςταύτην ἄνερ πανόλβιεδιὸ καὶ σὺν αὐτῆ μὴ

ὀκνήσῃπάτερ ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύων

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα

Ἦχος πλ δ΄ Σὴν οφίαν καὶ Λόγον

Τς νεότητος ὤφθης παιδαγωγόςκαὶ ἀκέστωρ ἀνθρώπων

ναρκομανῶντοῖς σχοῦσι δυσίαταπορνικὰ ἁμαρτήματα

ταῖς σαῖς εὐχαῖς ἐφάνηςθεράπων πανάριστοςκαὶ τῶν

ἀναζητούντωνὁδὸν τὴν σωτήριονπάτερ ἐπεγνώσθηςἀκριβὴς

ποδηγέτηςκαὶ πάντων ΠαἸσιεβακτηρία γεγένησαιἀσκητὰ

14

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

θεοφώτιστεδιὸ ἐν Σουρωτῆ οἱ πιστοίτὸν σὸν

τάφονπροσκυνοῦντες χαίρουσι καὶ σεμνῶς τὴν σὴν μνήμην

κατὰ χρέος μέλπουσι

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἁγίαν μορφήν σου ἑωρακώς ὡς ὑπάρχει Παρθένε ἐν τῆ Σιών

ὁ θεῖος ΠαἸσιος ἐν τ ὄρει ἐδίδαξε τοῖς εἰκονογράφοις

ποιεῖν ἐν πιστότητι καὶ πολλήν σου χάριν ἐκήρυττεν ἅπασιν

ὅθεν Θεοτόκε μὴ ἐλλείπῃς ἀπαύστως Χριστὸν ἱκετεύουσα

ὑπὲρ πάντων τῶν δούλων σου βτῶν ὑμνούντων τὸν τόκον σου

καὶ πάντας τοὺς ἁγίους αὐτοῦ ἐν οἷς ἔστι ἁγνὴ καὶ ὁ ὅσιος

ὁ τιμώμενος ὕμνοις ὑπὸ πάντων τὴν σήμερον

Σὸ α΄ ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου καὶ τὸ Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον τὸ ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ ἁγίου άββα

( Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν Σῷ καιρῶ ἐκείνω ἔστη ὁ Ἰησοῦς έπί τόπου πεδινοῦhellip

Ζήτει τῇ Παρασκευῇ τας β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ )

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Ἰδιόμελον Ἦχος πλ β΄

Εἰς πᾶσαν τὴν γν ἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὅσιε ΠαἸσιε σὺ γὰρ ἐν τ εἰκοστ αἰῶνιἀπὸ τς γεννήσεως τοῦ

Σωτροςὡς ἀστὴρ ἡμερινὸς ἀνίσχες καὶ τῶν ὀρθοδόξων τὰ

πλήθη ἐφώτισαςεἰς τὸ εἰδέναι τὸ θέλημα τοῦ Κυρίουδιὸ καὶ

τανῦν ἐν οὐρανοῖς ἀνελθώνκαὶ σχὼν παῤῥησίανμὴ παύσῃ

πρεσβεύωνὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Κανὼν τῆς Θεοτόκου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΘεοτόκε Παρθένε πάντας σκέπασον Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ἁρματηλάτην Υαραώ

Θεοχαρίτωτε ἁγνὴ θεόνυμφεταῖς ἱκεσίαις σουπρὸς τὸν σὸν

Δεσπότηνκαὶ Υἱόν σου φώτισοννοός μου ἐνεργήματαὅπως

ὑμνήσω ἀξίωςτῶν σῶν θαυμάτων τὸ πέλαγος

καὶ τῶν πρεσβειῶν σου τὰς χάριτας

15

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπὶ τὴν σὴν καταφυγὼν βοήθειανἀειμακάριστετοῦ ἐχθροῦ

νικσαιμιαρὰν παράταξινἐλπίζω ὁ ταλαίπωροςδιὸ τείνω τὰς

χεῖραςἱκετικῶς τῆ εἰκόνι σουκαὶ τὴν σὴν αἰτοῦμαι ἀντίληψιν

Ὁ σὸς Υἱὸς παρθενομτορ ἄχραντεὁ ὑπεράγαθος

ὁ τοῦ κόσμου κτίστηςκαὶ βροτῶν διάσωσμα

τὴν σὴν πρεσβείαν δέχεταικαὶ ποιεῖ πάντα ὅσα

ἐπιθυμεῖς θεονύμφευτεὑπὲρ τῶν πιστῶν ὑμνολόγων σου

Τῶν πειρασμῶν μου τὴν πλημμύραν Δέσποινα

στσον πρεσβείαις σουκαὶ πρὸς τὸν λιμένα

τοῦ Χριστοῦ ὁδήγησοννοός μου τὰ νοήματα

καὶ ψυχς μου τὸ ἦθοςὅπως διέλθω τὸ πέλαγος

βίου πολυμόχθου πανάχραντε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoὍσιε ΠαἸσιε ἀεὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ὁλοκαρδίως τὸν σεμνὸν ΠαἸσιοντὸν πολυθαύμαστον

ἀνυμνσαι θέλωκαὶ αἰτοῦμαι δύναμινΧριστέ μου παντοδύναμε

ὅπως μέλψω τὸν βίονκαὶ πολυάριθμα θαύματατούτου τοῦ ὁσίου

σου Κύριε

Σεμνῶς βιώσας ἐπὶ γς ἀοίδιμεὡς ἄλλος ἄγγελος

σάρκα ὑποτάξαςκαὶ παθῶν τὴν ἔγερσινχαρίτων πάτερ γέγονας

τοῦ Θεοῦ τὸ δοχεῖοντοῖς Ὀρθοδόξοις ΠαἸσιε

πᾶσι προσπορίζων τὰ πρόσφορα

Ἱκετικῶς τὸν παντουργὸν τς κτίσεωςἐξιλεούμενος

ὑπὲρ τῶν ἐν θλίψεικαὶ καμνόντων ἅγιεκατέστης ὁ διδάσκαλος

πρὸς θειότερον βίονπολλῶν ἀνθρώπων ΠαἸσιε

Ὄρους τοῦ Ἁγίου τὸ καύχημα

16

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν τ πελάγει τῶν παθῶν νηχόμενοςκαταποντίζομαι

Μτερ Θεοτόκεὁ πτωχὸς καὶ δείλαιοςδιὸ καὶ ἀνακράζω σοι

ταῖς λιταῖς σου τὸν σάλοντῶν πειρασμῶν μου κατάπαυσον

Ὄρους τοῦ Ἁγίου ἡ ἔφορος

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΓέρον ΠαἸσιε φύλαττε σοὺς φίλους Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας

Γεώργιον ὤφθης τὸ θαυμαστόντοῦ Ἄθωνος Ὄρους

ἐκβλαστάνον γλυκεῖς καρπούςΠαἸσιε πάτερ θεοφόρε

τῶν ἀσκουμένων τὸ νέον παλλάδιον

Ἐδίδαξας πάτερ τοὺς σοὺς υἱούςφυλάττειν ἐκ βλάβης

πονηρίας τοὺς λογισμούςκαὶ ἔχειν ἐν ν ἀδιαλείπτως

τὰ ἀγαθὰ τοῦ Χριστοῦ ἐννοήματα

Ῥοαῖς τῶν δακρύων σου τὸν Χριστόνἱκέτευες πάτερ

ὑπὲρ πάντων τῶν ἐνδεῶνΠαἸσιε τῶν ἐξαιτουμένων

ἐν τῆ σῆ κέλλῃποικίλα αἰτήματα

Θεοτοκίον

Ὁ νέος ΠαἸσιος Μαριάμτὴν θείαν μορφήν σου

ὑπὲρ φύσιν τοῖς ὀφθαλμοῖςἑώρακεν ὄντως ἐν τ Ἄθῳ

ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἀειπάρθενε

ᾨδὴ γ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ὁ στερεώσας κατ ἀρχάς

Ὄλβος ὁ ἄσυλος πιστῶνἀγαθοσύνης ὁ πλοῦτος

καὶ θησαύρισμα ἀγάπης ἐδείχθηςἀπειρόγαμε ἁγνή

τοῦ κόσμου τὸ ἐγκαύχηματῶν γηγενῶν ἡ δόξα

καὶ τῶν ἀγγέλων τὸ μέλισμα

Κλῖμαξ ὑπάρχεις νοητήἡ ἀνάγουσα Κόρηἀπὸ γς εἰς οὐρανοὺς

τοὺς ἀνθρώπουςκαὶ ὑπερέχεις τοῦ παντόςμερόπων καὶ ἀγγέλων

τεκαὶ τῶν κτισμάτων πάντωνὡς ἡ τεκοῦσα τὸν Κύριον

17

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐκ σοῦ ἀνέτειλεν ἡμῖνὁ ποιητὴς τῶν ἁπάντων

ὥσπερ ἥλιος φωτίσας τοὺς πάνταςκαὶ τὰ σκότη τοῦ ἐχθροῦ

ἰσχύϊ διεσκέδασετῆ ἐκ νεκρῶν ἐγέρσειὡς παντοδύναμος Κύριος

Πῦρ κατακαίει με σφοδρῶςτῶν ἡδονῶν Θεοτόκεκαὶ ταράσσει τὴν

ἀθλίαν ψυχήν μουδιὸ δέομαι θερμῶςλιταῖς σου τοῦτο

μάρανονκαὶ τὴν εἰρήνην δός μοιτῶν λογισμῶν θεονύμφευτε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Περιφρονεῖς τὸν μιαρόνἀνδροπρεπῶς θεοφόρετειχιζόμενος νοὸς

ἀτυφίᾳκαὶ εὐχαῖς περιβληθείςτὸν θώρακα τς χάριτος

ΠαἸσιε τροποῦσαιτῶν δυσμενῶν τὰ συστήματα

Ἀδιαλείπτοις προσευχαῖςπρὸς τὸν Δεσπότην τῶν πάντων

καθικέτευες ΠαἸσιε πάτερλυτρωθναι ἐκ δεινῶν

τοὺς ἐπικαλουμένους σεκαὶ ποθοῦντας λύσιν

τῶν θλιβερῶν περιστάσεων

Ἰσχὺν τὴν ἄνωθεν λαβώνψυχὰς τῶν κεκοιμημένων

βοηθεῖς ταῖς ἱκεσίαις παμμάκαρσὺ γὰρ ἔλεγες πιστοῖς

ὑπὲρ αὐτῶν προσεύξασθαιὡς ἐχόντων χρείαν

πλέον τῶν ζώντων ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Σωματωθεὶς ὁ πλαστουργόςἐκ τῶν ἁγνῶν σου αἱμάτων

τὸν ἀρχαῖον καταβάλλει βελίαρκαὶ χαρίζει τοῖς βροτοῖς

τὴν ἄνεσιν Πανάμωμετς ἁμαρτίας παῦσιν

καὶ τῶν ψυχῶν ἐλευθέρωσιν

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου Οὐρανίας ἁψῖδος

Νικητὴς ἀνεδείχθηςτῆ τοῦ Χριστοῦ χάριτι

ὅλως ταπεινώσας τὸν ἄνδρατὸν ἐνεργούμενον

πάτερ ΠαἸσιεκαὶ ἐν Θιβὲτ παιδευθέντα

ὑπὸ τοῦ ἀλάστοροςμικρὸν Γεώργιον

18

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Πνευματέμφορε πάτερὁ τοῦ παντὸς Κύριος

τὴν ὑπὲρ τὰ κάλλη ἀνθρώπωντούτου ἐμφέρειαν

ἐν ὄρει Ἄθωνοςσοὶ ἀπεκάλυψε πάλαι

καὶ ἐπλήσθης χάριτοςπολλς ΠαἸσιε

Ἀπορεῖ νοῦς ἀνθρώπωνπῶς ὑπεδέχθης μακάριε

ἐν τ σ κελλίῳ καθ ὕπαρτὴν πολυΰμνητον

μεγαλομάρτυρακαὶ θαυμαστὴν Εὐφημίαν

ἅγιε ΠαἸσιεΠατέρων καύχημα

Θεοτοκίον

Ἰαμάτων σε κρήνηνκαὶ ἰατρὸν ἄριστονοἱ κατατρυχόμενοι

πάντεςνόσοις τοῦ σώματοςΜτερ γινώσκομεν

διὸ αἰτοῦμεν ἐν πίστειτὴν σὴν θεονύμφευτεθείαν βοήθειαν

Κάθισμα Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

Εὐχς ἐργαστήριον ἡ σὴ ἁγία ψυχήΠαἸσιε γέγονε

τῆ συνεχεῖ προσευχῆκαὶ θείαις δεήσεσισὺ γὰρ μακροχρονήσας

ἐν τῆ κέλλῃ σου πάτερὤφθης καθάπερ στήληφωτεινὴ ἱκετεύων

Χριστὸν τὸν πάντων κτίστηνκαὶ παντοκράτορα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε ἀπείρανδρεχριστιανῶν ἡ ἐλπίς

τὸ κῦδος καὶ καύχηματῶν Ὀρθοδόξων πιστῶνἀγγέλων

ἀγλάϊσμαγέγονας τ σ τόκῳδιὸ ἔσχες μεγίστην

Δέσποινα παῤῥησίανπρὸ τοῦ θρόνου Υἱοῦ σουἀεὶ συνηγοροῦσα

ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε

ᾨδὴ δ΄ Σῆς Θεοτόκου

ύ μου ἰσχύς

Ἀρᾶς δεινςτς πρώτης Εὔας ἡ λύσασατοὺς ἀνθρώπουςγέγονας

τ τόκῳ σουκαὶ θλιβομένοις ἡ χαρμονήἐπεγνώσθης Μτερ

καὶ τῶν στενόντων ἡ ἄνεσιςἐδείχθης Θεοτόκε

διὸ καὶ σοὶ βοῶμενχαῖρε στήριγμα πάντων ἀκλόνητον

19

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ῥοαῖς λιτῶντὸν ἀκατάσχετον καύσωνατς ψυχς μου

σβέσον παναμώμητεκαὶ δροσισμὸν καὶ ἀναψυχήν

τοῦ ἐλέους σου Μτερτὸν σὸν ἱκέτην πλημμύρισον

καὶ δός μοι ἐπὶ πλέοντὴν ἰσχὺν Θεοτόκετοῦ ὑμνεῖν ἐπαξίως τὴν

χάριν σου

Θεοπρεπῶςἐν τῆ νηδύϊ σου ᾤκησενὁ τῶν ὅλων

Κύριος πανύμνητεκαὶ ἐνεδύθη ὁ ἀναφής

φύσιν τῶν ἀνθρώπωνἵνα λυτρώσῃ τὸν ἄνθρωπον

ἐκ τς αἰχμαλωσίαςτοῦ δεινοῦ πτερνοσκόπου

καὶ χαρίσῃ ἡμῖν μέγα ἔλεος

Ἐπιποθῶντοῦ σοῦ ἐλέους τὸ πέλαγοςκλίνω γόνυ

καὶ ὑψῶ τὰς χεῖράς μουτῆ σῆ εἰκόνι τῆ θαυμαστῆ

καὶ θερμῶς βοῶ σοιμὴ μὲ παρίδῃς τὸν ἄθλιον

ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνθλιβομένων τὸ θάρσος

καὶ παντὸς ἀλγουμένου ἰάτειρα

Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχὺν λαβώνἐξ οὐρανοῦ καθυπέμειναςἀσθενείας

τς σαρκὸς ΠαἸσιεκαὶ ἐγκαρδίως πρὸς τὸν Χριστόν

ἐφώνεις θεόφρονδοξολογίας μελίσματαδιὸ καὶ ἰατρείας

τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτωντὰ χαρίσματα εἴληφας ἅγιε

Ἐπακριβῶςτὴν διδαχὴν ἠκολούθησαςτῶν Πατέρων

καὶ καθωμολόγησαςἐν Θεσσαλονίκῃ ἀνδροπρεπῶς

τὸν Χριστὸν παμμάκαρσυμμετασχὼν ὥσπερ ἄγγελος

μετrsquo ἄλλων μοναζόντωνεἰς πορείαν θεόφρον

τοῖς ἀνθρώποις διδοὺς τύπον πίστεως

Ἄϋλον φῶςπολλάκις πάτερ ΠαἸσιετὴν σὴν ὄψιν

ὄντως περιέβαλλεκαὶ ἀνυψώθης ὑπὲρ τὴν γν

ἔχων τὰς σὰς χεῖραςὑψωμένας πρὸς Κύριον

διό καὶ οἱ ὁρῶντεςτὴν σὴν μορφὴν ἐν λάμψει

ἐξεπλήττοντο ὅλως πανεύφημε

20

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν σῆ γαστρίὁ Παντοκράτωρ ἐχώρησεΘεοτόκε

καὶ βροτῶν τὸ φύραμαἀνακαινίσας ἐκ τς φθορᾶς

λύσας τὴν κατάρανκαὶ καταργήσας τὸν θάνατον

καὶ τοῦ σκοτεινομόρφουἀντιδίκου βελίαρ

τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσε τέλεον

Δεύτερος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἰσακήκοα Κύριε

Σωτηρίας σε πρόξενοντῶν προσερχομένων ἐν σοὶ ΠαἸσιε

ὡμολόγουν τὰ ἀθροίσματαταῖς διδασκαλίαις σου πανόσιε

Ἰατρὸς ὤφθης ἄριστοςδύο ἀσθενούντων παιδίων ἅγιε

τῆ δεήσει τοῦ γεννήτοροςτούτων ἰατροῦ ἀξιοτίμητε

Ἐξαισίως ΠαἸσιεἐν τῆ προσευχῆ σου πολλάκις ἔβλυσας

τοῦ Χριστοῦ τὸ φῶς καὶ ἔψαλλες

ὕμνους ἐκ καρδίας καὶ μελίσματα

Θεοτοκίον

Φωτισμὸν Θεονύμφευτετῆ ἐσκοτισμένῃ ψυχῆ μου δώρησαι

σὺ γὰρ τέτοκας τὸν Κύριονκόσμου καὶ ἀνθρώπων φῶς τὸ ἄδυτον

ᾨδὴ ε΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἵνα τί με ἀπώσω

Ἀόκνως με πειράζειπάθεσιν ἀτόποιςσατᾶν ὁ παγκάκιστοςἀλλὰ

Θεοτόκεἐπὶ σὲ θαῤῥῶν ὁ ταλαίπωροςτούτου τὰ πυρφόρα

ἐλπίζω βέλη κατακόψαικαὶ νικσαι αὐτὸν Ἀπειρόγαμε

Ἐξελοῦ με ταχέωςπάσης ἀκηδίαςψυχς μου σῆ χάριτι

καὶ μὴ διαλίπῃςτοῦ ἐγεῖραί με Μτερ ἀνύμφευτεἐκ τῶν

ἁμαρτάδωνκαὶ ψυχικῶν ἀῤῥωστημάτων

σὺ γὰρ ἔχεις τὴν ἄμαχον δύναμιν

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 2: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

2

Μικρὸς Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

ΑΚΟΛΟΤΘΙΑ

ΣΟΤ ΟΙΟΤ ΠΑΣΡΟ ΗΜΨΝ ΠΑΪΙΟΤ ΣΟΤ ΑΓΙΟΡΕΙΣΟΤ

Χαλλομένη τῇ 12ῃ τοῦ μηνὸς Ἰουλίου

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Ἐν τῷ Μικρῷ Ἑσπερινῷ

Ἱστῶμεν στίχους δ΄ καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος δ΄ Ἔδωκας σημείωσιν

Ὅσιε ΠαἸσιεΦαράσων δένδρον πολύκαρπον

τῶν τοκέων σου καύχημα Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

καὶ τς Ἐκκλησίας στύλος ἐγκρατείας

ἐν τοῖς ἐσχάτοις τοῖς καιροῖς σημείοις ὄντως τοῖς θαυμασίοις σου

ἐφάνης ἀξιάγαστε διὸ πιστῶν τὰ ἀθροίσματα

κατὰ χρέος τὸν βίον σουεὐφημοῦμεν τοῖς ᾄσμασιν

Ἔχων πρὸς τὸν Κύριον ἐξ ἁπαλῶν τῶν ὀνύχων σου

ἀκατάβλητον ἔρωτα πάτερ ἀνεγίνωσκες

βίους τῶν ἁγίων καὶ ὁσίων πάντων

καὶ εὐσεβείας ὁδηγούς ἐκλέξας τούτους θεοχαρίτωτε

συνέμπορος στεῤῥότατος τς ἐγκρατείας γεγένησαι

καὶ νηστείας ΠαἸσιε τς Κονίτσης καλλώπισμα

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς λογισμοὺς ἀπεκήρυξας

τοῦ δεινοῦ πολεμήτορος καὶ ὡς καθαρότατος

ἐν τῆ σῆ καρδίᾳ τοῦ Χριστοῦ ἐδέχθης

τὴν ἀπαστράπτουσαν μορφήν

τς ἀθεἸας διασκεδάζουσαν ΠαἸσιε νοήματα

καὶ ὡμολόγεις τοῖς πέρασι ἀληθείας τὰ δόγματα

καὶ τὸν πλοῦτον τς πίστεως

Ὅσιε ΠαἸσιεἐκ παίδων ἔσχες τὴν ἄνωθεν

τς Τριάδος ἐνέργειαν διὸ καὶ τὸ χάρισμα

εἴληφας νηστείας καὶ πρὸς τοὺς ἁγίους

ἔχων ἀγάπησιν σφοδράν τὰ νηπιώδη πάντα ἀπέῤῥιψας

κινῶν πρὸς θάμβος ἅπαντας τοὺς συγγενεῖς καὶ οἰκείους σου

προτυπῶν οὕτως ἅγιετὴν πορείαν τοῦ βίου σου

3

Μικρὸς Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Δόξα Ἦχος β΄

Τοὺς ἀκαμάτους ἀγῶνάς σου θεοφόρε ΠαἸσιε

ὡς λαμπρὰ μιμήματα καὶ πρότυπα βίου

πάντες γινώσκομεν κατανικήσας γὰρ τῶν παθῶν

πάσας τὰς ἐπαναστάσεις ἐν τοῖς ἐσχάτοις χρόνοις

ὡς ἥλιος ἀνίσχες ἐν ὄρει τοῦ Ἄθωνος

καὶ ἐν ἄλλοις τόποις διαλάμπων τοῖς θαύμασι

καὶ διδασκαλίαις ὅθεν ταῖς πρεσβείαις σου

μὴ διαλίπῃς τοῦ νοὸς ἡμῶν τὸ σκότος

τέλεον διασκεδάζων ἵνα εὕρωμεν πάντες

τὸ μέγα ἔλεος

Καὶ νῦν Σὸ Θεοτοκίον

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ἀπόστιχα

Ἦχος β΄ Οἶκος τοῦ Ἐφραθᾶ

Κόνιτσα καὶ Σινᾶ καὶ Ἄθωνος τὸ ὄρος

ΠαἸσιε καυχῶνται ἐπὶ τῆ θείᾳ μνήμῃ

τῆ σῆ θεομακάριστε

τίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

καὶ ἀγαλλιάσονται ἐπὶ τῶν κοιτῶν αὐτῶν

Τάφον σου τὸν σεπτόν ΠαἸσιε ἐν πίστει

τὰ πλήθη προσκυνοῦσιν ἐλπίζοντες λαμβάνειν

τὴν χάριν σου ἀοίδιμε

τίχ ᾌσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

ἡ αἴνεσις αὐτοῦ ἐν Ἐκκλησίᾳ ὁσίων

Πρέσβυν πρὸς τὸν Χριστόν γινώσκουσι παμμάκαρ

ΠαἸσιε οἱ πάντες διὸ καὶ αἰτημάτωνλαμβάνουσι τὰ πρόσφορα

4

Μικρὸς Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Δόξα Σριαδικόν

Ἔχων ἐν τῆ ψυχῆ ΠαἸσιε τὸ φάος Τριάδος τς ἁγίας

λαμπρύνεις τοὺς τιμῶντας τὴν κλσίν σου πανόλβιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Δέσποινα Μαριάμ μὴ παύσῃ πρὸς Υἱόν σου

πρεσβεύουσα ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ἀνυμνούντων

τὸν τόκον σου Θεόνυμφε

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον τὸ Ἀπολυτίκιον ἐκ τοῦ Μεγάλου

Ἑσπερινοῦ καὶ Ἀπόλυσις

5

Ἐν Σῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ Μακάριος ἀνήρ Εἰς δὲ τὸ Κύριε

ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς

Προσόμοια

Ἦχος α΄ Πανεύφημοι μάρτυρες

Ἐκ παίδων ἠγάπησας σφοδρῶς μοναστῶν πολίτευμα

καὶ βιοτὴν τὴν μονότροπον σεμνὲ ΠαἸσιε διὸ καὶ παρεῖδες

κοσμικῶν τὰ θέλγητρα καὶ πάντα τὰ ἡδέα καὶ ῥέοντα τὸν νοῦν

σου ὅσιε προσηλώσας πρὸς τὰ μένοντα παραδείσου

ὡς ἔνσαρκος ἄγγελος (2)

Ὡς μέλος στρατείας κοσμικς σεαυτὸν ΠαἸσιε

ὑπογραμμὸν τοῖς συνοῦσί σοι θεόφρον ἔδωκας

καὶ μετὰ συνήφθης μοναστῶν συντάγμασι

ἀλείπτης γεγονώς πρὸς εὐσέβειαν πολλῶν τοῖς ῥήμασι

τοῖς σημείοις καὶ τοῖς θαύμασι οἷς ἐτέλεις

Χριστοῦ θείᾳ χάριτι (2)

Ἀνλθες ἐν ὄρει τοῦ Σινᾶ καὶ ὁσίως ἔζησας

τὸν Μωϋσν ἐκμιμούμενος καὶ τὸν συγγράψαντα

Κλίμακα τὴν θείαν ἔνδοξε ΠαἸσιε βιώσας ἐν νηστείαις ὡς

ἄσαρκος διὸ καὶ εἴληφας Παρακλήτου τὰ χαρίσματα ὡς οἱ

πάλαι Πατέρες καὶ ἅγιοι

Μονς τοῦ Στομίου ἀδελφός ἐν Κονίτσῃ γέγονας

καὶ Ἐσφιγμένου ὁ δόκιμος ὁ εὐπειθέστατος

καὶ τὴν Φιλοθέου ὅσιε ἐκλέϊσας καὶ εἶτα ἐν Σινᾷ ὥσπερ ἄγγελος

ἀνὴρ κατῴκησας προμηθεύων ἱερώτατε ΒεδουἸνοις

τοῦ βίου τὰ πρόσφορα

Ἐστήριξας πάτερ διδαχαῖς καὶ ποικίλοις θαύμασι

ἐν Σουρωτῆ τὸ κοινόβιον φανεὶς ΠαἸσιεεὐσεβῶν γυναίων ὄντως

θεοφώτιστος ἀλείπτης ὁδηγὸς καὶ διδάσκαλος διὸ τὸν τάφον σου

ἡ μονὴ διακατέχουσα ὥσπερ ὄλβον ἀγάλλεται ὅσιε

6

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Νεότητος ὤφθης φροντιστής ἀσκητὰ ΠαἸσιε τῶν ἀσθενῶν ἡ

βοήθεια καὶ ἀπεξάρτησις νέων ἐθισμένων ταῖς οὐσίαις ἅγιε

φυτῶν ναρκωτικῶν τοῦ ἀλάστορος ἀθέων ἴασις

μαθητῶν ἡ ἐπιστήριξις καὶ ἁπάντων οἰκεῖος καὶ γνώριμος

Δόξα Πατρί Ἦχος πλ β΄

Τῶν ἀσκητῶν ὁδεύσας τὴν τρίβον εὔδρομος γέγονας

πρὸς ἀρετῶν ἐργασίαν θεοφόρε ΠαἸσιε τὸν χοϊκὸν γὰρ

ἄνθρωπον ἀπὸ καρδίας ἀποκηρύξας ὁ νοῦς σου ἐσχόλαζε

τῆ ἀδιαλείπτῳ προσευχῆ καὶ θεωρίᾳ φωτὸς τοῦ ἀκτίστου

διὸ καὶ γευσάμενοι τῶν χαρισμάτων σου τὰ δῶρα

ὑμνοῦμέν σε ὅσιε ἐν εὐφροσύνῃ λέγοντες

τὸ χαίροις τῶν Φαράσων ἔκγονε Ἄθωνος τὸ κλέος

τς Κονίτσης στύλος Μοναστῶν ὁ διδάσκαλος

καὶ Σινᾶ ὁ οἰκήτωρ χαίροις ὁ περιβληθείς

στολὴν τς ἀπαθείας καὶ οὕτω γενόμενος

νεότητος ὁδηγός πεπτωκότων ἀνόρθωσις

καὶ ἐπιστροφὴ πλανωμένων Χαίροις τῶν μοναζόντων ὑπόδειγμα

τῶν κοσμικῶν ὁ τύπος καὶ ὀρθοδόξων πιστῶν

ἀναψυχὴ καὶ δρόσος Καὶ νῦν θεοστόλιστε Γέρον

ἀπαύστως δυσώπει Χριστὸν τὸν Θεόν ὑπὲρ ἡμῶν ἐν κατανύξει

τελούντων τς ἱερᾶς σου μνήμης τὴν ἐπέτειον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τίς μὴ μακαρίσει σε Παναγία Παρθένε

τίς μὴ ἀνυμνήσει σου τὸν ἀλόχευτον τόκον

Ὁ γὰρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός ἐκλάμψας Υἱὸς μονογενής

ὁ αὐτὸς ἐκ σοῦ τς Ἁγνς προλθεν ἀφράστως σαρκωθείς

φύσει Θεὸς ὑπάρχων καὶ φύσει γενόμενος ἄνθρωπος δι ἡμᾶς

οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος ἀλλ ἐν δυάδι φύσεων

ἀσυγχύτως γνωριζόμενος Αὐτὸν ἱκέτευε σεμνὴ Παμμακάριστε

ἐλεηθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

7

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Εἴσοδος Υῶς ἱλαρόν

τὸ Προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ ἀναγνώσματα

Παροιμιῶν τὸ Ἀνάγνωσμα

(κεφ 107)

Μνήμη δικαίου μετ ἐγκωμίων καὶ εὐλογία Κυρίου ἐπὶ κεφαλὴν

αὐτοῦ Μακάριος ἄνθρωπος ὃς εὗρε σοφίαν καὶ θνητός ὃς οἶδε

σύνεσιν Κρεῖσσον γὰρ αὐτὴν ἐμπορεύεσθαι ἥ χρυσίου καὶ

ἀργυρίου θησαυρούς Τιμιωτέρα δέ ἐστι λίθων πολυτελῶν πᾶν δὲ

τίμιον οὐκ ἄξιον αὐτς ἐστιν Ἐκ γὰρ τοῦ στόματος αὐτς

ἐκπορεύεται δικαιοσύνη νόμον δὲ καὶ ἔλεον ἐπὶ γλώσσης φορεῖ

Τοιγαροῦν ἀκούσατέ μου ὦ τέκνα σεμνὰ γὰρ ἐρῶ Καὶ μακάριος

ἄνθρωπος ὃς τὰς ἐμὰς ὁδοὺς φυλάξει Αἱ γὰρ ἔξοδοί μου ἔξοδοι

ζως καὶ ἑτοιμάζεται θέλησις παρὰ Κυρίου Διὰ τοῦτο παρακαλῶ

ὑμᾶς καὶ προἸεμαι ἐμὴν φωνὴν υἱοῖς ἀνθρώπων Ὅτι ἐγὼ ἡ σοφία

κατεσκεύασα βουλὴν καὶ γνῶσιν καὶ ἔννοιαν ἐγὼ ἐπεκαλεσάμην

Ἐμὴ βουλὴ καὶ ἀσφάλεια ἐμὴ φρόνησις ἐμὴ δὲ ἰσχύς Ἐγὼ τοὺς

ἐμὲ φιλοῦντας ἀγαπῶ οἱ δὲ ἐμὲ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν

Νοήσατε τοίνυν ἄκακοι πανουργίαν οἱ δὲ ἀπαίδευτοι ἔνθεσθε

καρδίαν Εἰσακούσατέ μου καὶ πάλιν σεμνὰ γὰρ ἐρῶ καὶ ἀνοίγω

ἀπὸ χειλέων ὀρθά Ὅτι ἀλήθειαν μελετήσει ὁ λάρυγξ μου

ἐβδελυγμένα δὲ ἐναντίον ἐμοῦ χείλη ψευδ Μετὰ δικαιοσύνης

πάντα τὰ ῥήματα τοῦ στόματός μου οὐδὲν ἐν αὐτοῖς σκολιόν

οὐδὲ στραγγαλιῶδες Πάντα εὐθέα ἐστὶ τοῖς νοοῦσι καὶ ὀρθὰ τοῖς

εὑρίσκουσι γνῶσιν Διδάσκω γὰρ ὑμῖν ἀληθ ἵνα γένηται ἐν

Κυρίῳ ἡ ἐλπὶς ὑμῶν καὶ πλησθήσεσθε πνεύματος

οφίας ολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 47)

Δίκαιος ἐὰν φθάσῃ τελευτσαι ἐν ἀναπαύσει ἔσται Γρας γὰρ

τίμιον οὐ τὸ πολυχρόνιον οὐδὲ ἀριθμ ἐτῶν μεμέτρηται Πολλιὰ

δέ ἐστι φρόνησις ἀνθρώποις καὶ ἡλικία γήρως βίος ἀκηλίδωτος

Εὐάρεστος Θε γενόμενος ἠγαπήθη καὶ ζῶν μεταξὺ ἁμαρτωλῶν

μετετέθη Ἡρπάγη μὴ κακία ἀλλάξῃ σύνεσιν αὐτοῦ ἥ δόλος

ἀπατήσῃ ψυχὴν αὐτοῦ βασκανία γὰρ φαυλότητος ἀμαυροῖ τὰ

καλά καὶ ῥεμβασμὸς ἐπιθυμίας μεταλλεύει νοῦν ἄκακον

8

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τελειωθεὶς ἐν ὀλίγῳ ἐπλήρωσε χρόνους μακρούς ἀρεστὴ γὰρ ἦν

Κυρίῳ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ διὰ τοῦτο ἔσπευσεν ἐκ μέσου πονηρίας Οἱ δὲ

λαοὶ ἰδόντες καὶ μὴ νοήσαντες μηδὲ θέντες ἐπὶ διανοίᾳ τὸ

τοιοῦτον ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν

τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ

οφίας ολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα

(Κεφ 31)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος

Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνων τεθνάναι καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ

ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δέ εἰσιν ἐν

εἰρήνῃ καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς

αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶ ὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα

εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτοὺς καὶ

ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρ

ἐπισκοπς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθρες ἐν καλάμῃ

διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ

βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰς τοὺς αἰῶνας Οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτ

συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ προσμενοῦσιν

αὐτ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν

τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα

Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ τοῦ Ἄθωνος πολιτεία μοναστῶν καὶ

μιγάδων ὅτι ἐν τοῖς ἐσχάτοις χρόνοις ὡς ἄνθος ἠρινόν

ἐκ τοῦ λειμῶνός σου ὁ ὅσιος ΠαἸσιος ἐξήνθησεν

Οὗτος γὰρ ὁ πανθαύμαστος τῶν δακρύων τοῖς χεύμασι

ὡς καλὸς γηπόνος τὴν ψυχὴν αὐτοῦ γεωργήσας

τῶν ἀρετῶν τὸ δένδρον ἐφυτοκόμησε καρποὺς ἐξενέγκας

τς ἀπαθείας καὶ προοράσεως καὶ θεραπείας τῶν παθῶν

καὶ ἰάσεως ἀσθενειῶν ψυχς τε καὶ σώματος

9

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Διὸ τανῦνπρὸς αὐτὸν ἱκετικῶς προστρέχομεν

καὶ βοῶμεν ἐν πίστειπρέσβευε τ ἐλεήμονι Θε

ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀνυμνούντωντὴν βιοτήν σου ἅγιε

καὶ τὰ πολλά σου χαρίσματα

Ἦχος β΄

Τ ἰδίῳ θνῄσκων θελήματι ὡς ἄλλος Παῦλος

τῶν παθῶν ἠλευθερώθης καὶ ἐνεδύθης στολήν

τὴν φωτοειδ Παρακλήτου διὸ καὶ ἠξιώθης ὡς βλέπων

ὁρᾶν τῶν ἀνθρώπων τὰς ἐννοίας προγινώσκων τὰ μέλλοντα

καὶ προλαλῶν τὰ πρόσφορα τοῖς προσιοῦσί σοι

πάτερ ΠαἸσιε ὅθεν καὶ ἡμεῖς πρὸς σὲ τὰς χεῖρας τείνοντες

ὡς ἔχων παῤῥησίαν ἐξαιτοῦμεν τὰς λιτάς σου

ὅπως διέλθωμεν τοῦ βίου τὸ πέλαγος

καὶ ἐν λιμένι φθάσωμεν τς Οὐρανῶν Βασιλείας

Ἦχος γ΄

Ὅσιε πάτερ καθ ἑκάστην ἡμέραν

πληθὺς ἀνθρώπων ὡς εἰς κιβωτὸν σωτηρίας

ἐκύκλου τὴν καλύβην σου εἷς τὴν σωτηρίαν τς ψυχς

ἐκζητούμενος ἕτερος τὴν ἰατρείαν τῶν ἀῤῥωστημάτων

ἄλλος τῶν λογισμῶν τὴν διευθέτησιν ἥ τῶν ἐπισυμβάντων ἐν τ

βίῳ τὴν λύσιν διὸ καὶ νυνὶ τ τάφῳ σου ὁμοίως οἱ πιστοὶ

προσερχόμενοι τὰ αὐτὰ αἰτοῦνται Γέρον ΠαἸσιε

διόπερ εὐχόμεθα τούτων τυχεῖν αὐτούς ἀειμακάριστε

Ἦχος δ΄

Τὴν ἁλμυρὰν τῶν παθῶν ὑπερβὰς θάλασσαν καὶ τῶν πνευμάτων

τς πονηρίας τὴν ὀφρὺν ἐδαφίσας ἐγεγόνεις δοχεῖον

τοῦ Παρακλήτου Πνεύματος ὁσιώτατε ΠαἸσιε

Σὺ γὰρ τὸ ἔσοπτρον τοῦ νοός σου καθάραςἑώρακας τὸν

θεάνθρωπον Κύριον τὴν Πάναγνον Αὐτοῦ Μητέρα

Λουκιλιανὸν καὶ Εὐφημίαν τοὺς ἐνδόξους μάρτυρας

καὶ τὰ πρόσωπα ἄλλων ἁγίων μεθ ὧν πρέσβευε τ Κυρίῳ

ἐλεηθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

10

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Δόξα Πατρί Ἦχος δ΄

Τὸν μιμητὴν τοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιον τὸν ὅσιον

τὸν ἐν ἁγίῳ ὄρει βιώσαντα ἐγκωμίοις λόγοις ἐπαινέσωμεν

ταῖς ῥοαῖς γὰρ δακρύων τῶν παθῶν τὴν πυράκτωσιν ἔσβεσε

λαμπρύνων τὴν ψυχήν καὶ καθαίρων τὴν διάνοιαν

ἀναδειχθεὶς χρυσοειδέστατον καὶ λαμπρότατον σκεῦος τς

χάριτος καὶ νῦν τ δήμῳ τῶν ἀσκητῶν συναφθείς

διηνεκῶς πρεσβεύει ὑπὲρ τῶν ἐπικαλουμένων

τὸ τίμιον αὐτοῦ ὄνομα

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων τοὺς δούλους σου

φύλαττε εὐλογημένη Θεοτόκε ἵνα σε δοξάζωμεν

τὴν ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Εἰς τὸν στίχον τιχηρὰ Προσόμοια

Ἦχος πλ α΄ Φαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ὁ τῶν Φαράσων βλαστός Ἁγίου Ὄρους ποταμὸς ὁ

ἀείῤῥοος ὁ φοῖνιξ τς εὐσεβείας τς Σουρωτς ὁ τροφός

τῶν ἐνασκουμένων τὸ ὑπόδειγμα Σινᾶ τὸ καλλώπισμα

καὶ Κονίτσης ὁ κάτοικος πάσης Ἑλλάδοςὁ ὑπέρλαμπρος ἥλιος

ὁ νεότητοςφροντιστὴς καὶ ἐπίκουρος ἄνθρωπος ἐπουράνιος

καὶ ἔνσαρκος ἄγγελος ὁ ἰατρὸς τῶν νοσούντων

καὶ ἀλγουμένων ἀνάπαυσις ΠαἸσιε πάτερ

Ἐκκλησίας νέον ἄστρον τὸ πολυθαύμαστον

τίχ Σίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Χαίροις ὁ ἐν ἐσχάτοις καιροῖς φανεὶς τοῖς πᾶσι

βοηθὸς ἑτοιμότατος τῶν παίδων Ἀθωνιάδος

ὑπογραμμὸς βιοτς καὶ τς εὐσεβείας κρυξ ἄριστος

πασχόντων τὸ κούφισμα ἀτακτούντων διόρθωσις

τῶν ἐν ἀνάγκαις ταχινὴ ὑποστήριξιςτῶν ἐν θλίψεσι χαρμονὴ

ἀναφαίρετοςπλάτος εὐρυχωρότατον πιστῶν θεοπρόβλητε

τῶν ἐν φοβίαις τελούντων καὶ ψυχικαῖς καταστάσεσι

ΠαἸσιε πάτερ τῶν ὁσίων ἡ προσθήκηκαὶ ἀκροθίνιον

11

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Ἔχων ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς τς διοράσεως τὸ χάρισμα ὅσιε

κατέστης τῶν ἱερέων καὶ εὐσεβούντων πιστῶς

ἀσκητῶν καὶ ἄλλων ὁ διδάσκαλος ἐλέγχων γὰρ ἄριστα

τοῦ νοὸς τὰ νοήματα τὰ κεκρυμμένα

τς ψυχς ἀῤῥωστήματα ἐθεράπευες

θεοφόρε ΠαἸσιε ὅθεν εἰς πᾶσαν ἔδραμε

τὴν γν τὸ σὸν ὄνομα καὶ διὰ τοῦτο Ἠτοῦντο

τὴν σὴν βοήθειαν ἅπαντες καὶ τὴν θεραπείαν

τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἀειμακάριστε

Δόξα Πατρί Ἦχος πλ δ΄

Ἀσκητικῶς βιώσας καὶ περιγενόμενος τῶν ἡδονῶν τοῦ βίου

σαρκὸς τῶν ὀρέξεων καὶ πάσης ἡδυπαθείας Γέρον ΠαἸσιε

ἐπισκέψεις ἐδέχθης πλειστάκις τς θείας χάριτος

σὺ γὰρ ἐν τ κελλίῳ σου ὤν καθ ὕπαρ ἑώρακας

Εὐφημίαν τὴν μεγαλομάρτυρα καὶ μετ αὐτς ὡσανεὶ φίλος πρὸς

φίλον τὰ τς ἀθλήσεως αὐτς σεμνοπρεπῶς διελέγου

μεθ ἧς μὴ παύσῃ ὅσιε διηνεκῶς πρεσβεύων

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Δέσποινα πρόσδεξαι τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου

καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως

Νῦν ἀπολύεις τὸ Σρισάγιον καὶ τὸ Ἀπολυτίκιον

Ἦχος α΄ Σῆς ἐρήμου πολίτης

Τῶν Φαράσων τὸν γόνον καὶ τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα

καὶ τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος ὁσίων μιμητὴν καὶ ἰσότιμον

ΠαἸσιον τιμήσωμεν πιστοί τὸ σκεῦος χαρισμάτων τὸ μεστόν

ὡς συντρέχοντα ταχέως τοὺς εὐσεβεῖς τοὺς πίστει ἀνακράζοντας

δόξα τ δεδωκότι σοι ἰσχύν δόξα τ σὲ στεφανώσαντι

δόξα τ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα

12

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἕτερον Ἦχος γ΄ Θείας πίστεως

Ὥσπερ ἄγγελος φανεὶς ἐν κόσμῳ ἐν τοῖς ἔτεσι

τοῖς τελευταίοις χριστομίμητε ΠαἸσιε ὅσιε ἀσκητικῶς γὰρ βιώσας

ἐν Ἄθωνι ὡς παμφαέστατος ἥλιος ἔλαμψας καὶ κατηύγασας

πιστῶν τὰ πλήθη τῆ χάριτι τοῖς ῥήμασι σημείοις καὶ τοῖς

θαύμασι

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

ΠαἸσιε γέγονας τῶν ἀσκητῶν ἡ κρηπίς

τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα καὶ Σουρωτς ὁ τροφός

Κονίτσης τὸ καύχημα σὺ γὰρ ἐπὶ τὰ ἴχνη

Ἀρσενίου ὁδεύσας εἴληφας χαρισμάτων

τὴν πληθὺν Παρακλήτου ἀφθόνως τοῖς σὲ τιμῶσιν

παρέχων τὰ πρόσφορα

Ἦχος πλ α΄ Σὸν υνάναρχον Λόγον

Τὸν πανεύφημον ἄνδρα τοῦ ὄρους Ἄθωνος

τὸν ἐπ ἐσχάτων τῶν χρόνων καθάπερ φάος λαμπρόν

τὴν σκοτίαν τῶν πιστῶν διασκεδάσαντα καὶ νοσήματα ψυχῶν

καὶ σαρκὸς ἐπιφοράς ἰώμενον ὑπὲρ φύσιν

τς προοράσεως λύχνον νέον ΠαἸσιον τιμήσωμεν

Ἀπόλυσις

13

Εἰς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος α΄ Σὸν τάφον σου ωτήρ

Τῆ χάριτι Χριστοῦ ὡς οἱ πάλαι Πατέρες συνέζησας σεμνέ

τοῖς ἀλόγοις θηρίοιςκαὶ φίλος γενόμενοςπτερωτῶν καὶ τῶν

ὄφεωνἐξεπλάγησανοἱ σὲ εἰδότες θεόφρονκαὶ ἀνύμνησαν

τὸν Παντοκράτορα Λόγοντὸν σὲ θαυμαστώσαντα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Εἰκόνα τὴν σεπτήνφοβερᾶς ΠροστασίαςΠαἸσιε Μητρόςτοῦ

Δεσπότου ἐκράτειςκαὶ ἔβλεψας ὅσιεπρὸς τὰ ἄνω καὶ ὤφθη σοι

ταύτης ἔλλαμψιςἡ καταυγάζουσα πάνταςδιὸ πρέσβευε

διηνεκῶς σὺν Παρθένῳὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Μετὰ τὴν β΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος γ΄ Σὴν ὡραιότητα

Τὸν πολυθαύμαστονσεμνὸν ΠαἸσιοντὸν καθαιρέσαντα

ὀφρὺν τοῦ δράκοντοςκαὶ ἡδονὰς τὰς σαρκικάςσυντρίψαντα τῆ

ἀσκήσει Ἄθωνος τὸ κλέϊσμακαὶ Φαράσων ἐκβλάστημα

τὸν εὐεργετήσανταπολυτρόπως τοῖς θαύμασιτὰ πλήθη τῶν

πιστῶν ὀρθοδόξωνπάντες τιμήσωμεν ἐνθέως

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἀειπάρθενονΚυρίαν Δέσποιναντὴν ὡραἸσασαν

γένος τὸ βρότειονἔχουσαν ὄντως τὴν μορφήν

ΠαἸσιε γλυκυτάτηνὅσιε ἑώρακαςἐν ζωῆ ἐν τ Ἄθωνι

ὡς καὶ προσεκύνησαςταύτην ἄνερ πανόλβιεδιὸ καὶ σὺν αὐτῆ μὴ

ὀκνήσῃπάτερ ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύων

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα

Ἦχος πλ δ΄ Σὴν οφίαν καὶ Λόγον

Τς νεότητος ὤφθης παιδαγωγόςκαὶ ἀκέστωρ ἀνθρώπων

ναρκομανῶντοῖς σχοῦσι δυσίαταπορνικὰ ἁμαρτήματα

ταῖς σαῖς εὐχαῖς ἐφάνηςθεράπων πανάριστοςκαὶ τῶν

ἀναζητούντωνὁδὸν τὴν σωτήριονπάτερ ἐπεγνώσθηςἀκριβὴς

ποδηγέτηςκαὶ πάντων ΠαἸσιεβακτηρία γεγένησαιἀσκητὰ

14

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

θεοφώτιστεδιὸ ἐν Σουρωτῆ οἱ πιστοίτὸν σὸν

τάφονπροσκυνοῦντες χαίρουσι καὶ σεμνῶς τὴν σὴν μνήμην

κατὰ χρέος μέλπουσι

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἁγίαν μορφήν σου ἑωρακώς ὡς ὑπάρχει Παρθένε ἐν τῆ Σιών

ὁ θεῖος ΠαἸσιος ἐν τ ὄρει ἐδίδαξε τοῖς εἰκονογράφοις

ποιεῖν ἐν πιστότητι καὶ πολλήν σου χάριν ἐκήρυττεν ἅπασιν

ὅθεν Θεοτόκε μὴ ἐλλείπῃς ἀπαύστως Χριστὸν ἱκετεύουσα

ὑπὲρ πάντων τῶν δούλων σου βτῶν ὑμνούντων τὸν τόκον σου

καὶ πάντας τοὺς ἁγίους αὐτοῦ ἐν οἷς ἔστι ἁγνὴ καὶ ὁ ὅσιος

ὁ τιμώμενος ὕμνοις ὑπὸ πάντων τὴν σήμερον

Σὸ α΄ ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου καὶ τὸ Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον τὸ ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ ἁγίου άββα

( Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν Σῷ καιρῶ ἐκείνω ἔστη ὁ Ἰησοῦς έπί τόπου πεδινοῦhellip

Ζήτει τῇ Παρασκευῇ τας β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ )

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Ἰδιόμελον Ἦχος πλ β΄

Εἰς πᾶσαν τὴν γν ἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὅσιε ΠαἸσιε σὺ γὰρ ἐν τ εἰκοστ αἰῶνιἀπὸ τς γεννήσεως τοῦ

Σωτροςὡς ἀστὴρ ἡμερινὸς ἀνίσχες καὶ τῶν ὀρθοδόξων τὰ

πλήθη ἐφώτισαςεἰς τὸ εἰδέναι τὸ θέλημα τοῦ Κυρίουδιὸ καὶ

τανῦν ἐν οὐρανοῖς ἀνελθώνκαὶ σχὼν παῤῥησίανμὴ παύσῃ

πρεσβεύωνὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Κανὼν τῆς Θεοτόκου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΘεοτόκε Παρθένε πάντας σκέπασον Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ἁρματηλάτην Υαραώ

Θεοχαρίτωτε ἁγνὴ θεόνυμφεταῖς ἱκεσίαις σουπρὸς τὸν σὸν

Δεσπότηνκαὶ Υἱόν σου φώτισοννοός μου ἐνεργήματαὅπως

ὑμνήσω ἀξίωςτῶν σῶν θαυμάτων τὸ πέλαγος

καὶ τῶν πρεσβειῶν σου τὰς χάριτας

15

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπὶ τὴν σὴν καταφυγὼν βοήθειανἀειμακάριστετοῦ ἐχθροῦ

νικσαιμιαρὰν παράταξινἐλπίζω ὁ ταλαίπωροςδιὸ τείνω τὰς

χεῖραςἱκετικῶς τῆ εἰκόνι σουκαὶ τὴν σὴν αἰτοῦμαι ἀντίληψιν

Ὁ σὸς Υἱὸς παρθενομτορ ἄχραντεὁ ὑπεράγαθος

ὁ τοῦ κόσμου κτίστηςκαὶ βροτῶν διάσωσμα

τὴν σὴν πρεσβείαν δέχεταικαὶ ποιεῖ πάντα ὅσα

ἐπιθυμεῖς θεονύμφευτεὑπὲρ τῶν πιστῶν ὑμνολόγων σου

Τῶν πειρασμῶν μου τὴν πλημμύραν Δέσποινα

στσον πρεσβείαις σουκαὶ πρὸς τὸν λιμένα

τοῦ Χριστοῦ ὁδήγησοννοός μου τὰ νοήματα

καὶ ψυχς μου τὸ ἦθοςὅπως διέλθω τὸ πέλαγος

βίου πολυμόχθου πανάχραντε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoὍσιε ΠαἸσιε ἀεὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ὁλοκαρδίως τὸν σεμνὸν ΠαἸσιοντὸν πολυθαύμαστον

ἀνυμνσαι θέλωκαὶ αἰτοῦμαι δύναμινΧριστέ μου παντοδύναμε

ὅπως μέλψω τὸν βίονκαὶ πολυάριθμα θαύματατούτου τοῦ ὁσίου

σου Κύριε

Σεμνῶς βιώσας ἐπὶ γς ἀοίδιμεὡς ἄλλος ἄγγελος

σάρκα ὑποτάξαςκαὶ παθῶν τὴν ἔγερσινχαρίτων πάτερ γέγονας

τοῦ Θεοῦ τὸ δοχεῖοντοῖς Ὀρθοδόξοις ΠαἸσιε

πᾶσι προσπορίζων τὰ πρόσφορα

Ἱκετικῶς τὸν παντουργὸν τς κτίσεωςἐξιλεούμενος

ὑπὲρ τῶν ἐν θλίψεικαὶ καμνόντων ἅγιεκατέστης ὁ διδάσκαλος

πρὸς θειότερον βίονπολλῶν ἀνθρώπων ΠαἸσιε

Ὄρους τοῦ Ἁγίου τὸ καύχημα

16

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν τ πελάγει τῶν παθῶν νηχόμενοςκαταποντίζομαι

Μτερ Θεοτόκεὁ πτωχὸς καὶ δείλαιοςδιὸ καὶ ἀνακράζω σοι

ταῖς λιταῖς σου τὸν σάλοντῶν πειρασμῶν μου κατάπαυσον

Ὄρους τοῦ Ἁγίου ἡ ἔφορος

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΓέρον ΠαἸσιε φύλαττε σοὺς φίλους Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας

Γεώργιον ὤφθης τὸ θαυμαστόντοῦ Ἄθωνος Ὄρους

ἐκβλαστάνον γλυκεῖς καρπούςΠαἸσιε πάτερ θεοφόρε

τῶν ἀσκουμένων τὸ νέον παλλάδιον

Ἐδίδαξας πάτερ τοὺς σοὺς υἱούςφυλάττειν ἐκ βλάβης

πονηρίας τοὺς λογισμούςκαὶ ἔχειν ἐν ν ἀδιαλείπτως

τὰ ἀγαθὰ τοῦ Χριστοῦ ἐννοήματα

Ῥοαῖς τῶν δακρύων σου τὸν Χριστόνἱκέτευες πάτερ

ὑπὲρ πάντων τῶν ἐνδεῶνΠαἸσιε τῶν ἐξαιτουμένων

ἐν τῆ σῆ κέλλῃποικίλα αἰτήματα

Θεοτοκίον

Ὁ νέος ΠαἸσιος Μαριάμτὴν θείαν μορφήν σου

ὑπὲρ φύσιν τοῖς ὀφθαλμοῖςἑώρακεν ὄντως ἐν τ Ἄθῳ

ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἀειπάρθενε

ᾨδὴ γ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ὁ στερεώσας κατ ἀρχάς

Ὄλβος ὁ ἄσυλος πιστῶνἀγαθοσύνης ὁ πλοῦτος

καὶ θησαύρισμα ἀγάπης ἐδείχθηςἀπειρόγαμε ἁγνή

τοῦ κόσμου τὸ ἐγκαύχηματῶν γηγενῶν ἡ δόξα

καὶ τῶν ἀγγέλων τὸ μέλισμα

Κλῖμαξ ὑπάρχεις νοητήἡ ἀνάγουσα Κόρηἀπὸ γς εἰς οὐρανοὺς

τοὺς ἀνθρώπουςκαὶ ὑπερέχεις τοῦ παντόςμερόπων καὶ ἀγγέλων

τεκαὶ τῶν κτισμάτων πάντωνὡς ἡ τεκοῦσα τὸν Κύριον

17

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐκ σοῦ ἀνέτειλεν ἡμῖνὁ ποιητὴς τῶν ἁπάντων

ὥσπερ ἥλιος φωτίσας τοὺς πάνταςκαὶ τὰ σκότη τοῦ ἐχθροῦ

ἰσχύϊ διεσκέδασετῆ ἐκ νεκρῶν ἐγέρσειὡς παντοδύναμος Κύριος

Πῦρ κατακαίει με σφοδρῶςτῶν ἡδονῶν Θεοτόκεκαὶ ταράσσει τὴν

ἀθλίαν ψυχήν μουδιὸ δέομαι θερμῶςλιταῖς σου τοῦτο

μάρανονκαὶ τὴν εἰρήνην δός μοιτῶν λογισμῶν θεονύμφευτε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Περιφρονεῖς τὸν μιαρόνἀνδροπρεπῶς θεοφόρετειχιζόμενος νοὸς

ἀτυφίᾳκαὶ εὐχαῖς περιβληθείςτὸν θώρακα τς χάριτος

ΠαἸσιε τροποῦσαιτῶν δυσμενῶν τὰ συστήματα

Ἀδιαλείπτοις προσευχαῖςπρὸς τὸν Δεσπότην τῶν πάντων

καθικέτευες ΠαἸσιε πάτερλυτρωθναι ἐκ δεινῶν

τοὺς ἐπικαλουμένους σεκαὶ ποθοῦντας λύσιν

τῶν θλιβερῶν περιστάσεων

Ἰσχὺν τὴν ἄνωθεν λαβώνψυχὰς τῶν κεκοιμημένων

βοηθεῖς ταῖς ἱκεσίαις παμμάκαρσὺ γὰρ ἔλεγες πιστοῖς

ὑπὲρ αὐτῶν προσεύξασθαιὡς ἐχόντων χρείαν

πλέον τῶν ζώντων ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Σωματωθεὶς ὁ πλαστουργόςἐκ τῶν ἁγνῶν σου αἱμάτων

τὸν ἀρχαῖον καταβάλλει βελίαρκαὶ χαρίζει τοῖς βροτοῖς

τὴν ἄνεσιν Πανάμωμετς ἁμαρτίας παῦσιν

καὶ τῶν ψυχῶν ἐλευθέρωσιν

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου Οὐρανίας ἁψῖδος

Νικητὴς ἀνεδείχθηςτῆ τοῦ Χριστοῦ χάριτι

ὅλως ταπεινώσας τὸν ἄνδρατὸν ἐνεργούμενον

πάτερ ΠαἸσιεκαὶ ἐν Θιβὲτ παιδευθέντα

ὑπὸ τοῦ ἀλάστοροςμικρὸν Γεώργιον

18

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Πνευματέμφορε πάτερὁ τοῦ παντὸς Κύριος

τὴν ὑπὲρ τὰ κάλλη ἀνθρώπωντούτου ἐμφέρειαν

ἐν ὄρει Ἄθωνοςσοὶ ἀπεκάλυψε πάλαι

καὶ ἐπλήσθης χάριτοςπολλς ΠαἸσιε

Ἀπορεῖ νοῦς ἀνθρώπωνπῶς ὑπεδέχθης μακάριε

ἐν τ σ κελλίῳ καθ ὕπαρτὴν πολυΰμνητον

μεγαλομάρτυρακαὶ θαυμαστὴν Εὐφημίαν

ἅγιε ΠαἸσιεΠατέρων καύχημα

Θεοτοκίον

Ἰαμάτων σε κρήνηνκαὶ ἰατρὸν ἄριστονοἱ κατατρυχόμενοι

πάντεςνόσοις τοῦ σώματοςΜτερ γινώσκομεν

διὸ αἰτοῦμεν ἐν πίστειτὴν σὴν θεονύμφευτεθείαν βοήθειαν

Κάθισμα Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

Εὐχς ἐργαστήριον ἡ σὴ ἁγία ψυχήΠαἸσιε γέγονε

τῆ συνεχεῖ προσευχῆκαὶ θείαις δεήσεσισὺ γὰρ μακροχρονήσας

ἐν τῆ κέλλῃ σου πάτερὤφθης καθάπερ στήληφωτεινὴ ἱκετεύων

Χριστὸν τὸν πάντων κτίστηνκαὶ παντοκράτορα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε ἀπείρανδρεχριστιανῶν ἡ ἐλπίς

τὸ κῦδος καὶ καύχηματῶν Ὀρθοδόξων πιστῶνἀγγέλων

ἀγλάϊσμαγέγονας τ σ τόκῳδιὸ ἔσχες μεγίστην

Δέσποινα παῤῥησίανπρὸ τοῦ θρόνου Υἱοῦ σουἀεὶ συνηγοροῦσα

ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε

ᾨδὴ δ΄ Σῆς Θεοτόκου

ύ μου ἰσχύς

Ἀρᾶς δεινςτς πρώτης Εὔας ἡ λύσασατοὺς ἀνθρώπουςγέγονας

τ τόκῳ σουκαὶ θλιβομένοις ἡ χαρμονήἐπεγνώσθης Μτερ

καὶ τῶν στενόντων ἡ ἄνεσιςἐδείχθης Θεοτόκε

διὸ καὶ σοὶ βοῶμενχαῖρε στήριγμα πάντων ἀκλόνητον

19

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ῥοαῖς λιτῶντὸν ἀκατάσχετον καύσωνατς ψυχς μου

σβέσον παναμώμητεκαὶ δροσισμὸν καὶ ἀναψυχήν

τοῦ ἐλέους σου Μτερτὸν σὸν ἱκέτην πλημμύρισον

καὶ δός μοι ἐπὶ πλέοντὴν ἰσχὺν Θεοτόκετοῦ ὑμνεῖν ἐπαξίως τὴν

χάριν σου

Θεοπρεπῶςἐν τῆ νηδύϊ σου ᾤκησενὁ τῶν ὅλων

Κύριος πανύμνητεκαὶ ἐνεδύθη ὁ ἀναφής

φύσιν τῶν ἀνθρώπωνἵνα λυτρώσῃ τὸν ἄνθρωπον

ἐκ τς αἰχμαλωσίαςτοῦ δεινοῦ πτερνοσκόπου

καὶ χαρίσῃ ἡμῖν μέγα ἔλεος

Ἐπιποθῶντοῦ σοῦ ἐλέους τὸ πέλαγοςκλίνω γόνυ

καὶ ὑψῶ τὰς χεῖράς μουτῆ σῆ εἰκόνι τῆ θαυμαστῆ

καὶ θερμῶς βοῶ σοιμὴ μὲ παρίδῃς τὸν ἄθλιον

ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνθλιβομένων τὸ θάρσος

καὶ παντὸς ἀλγουμένου ἰάτειρα

Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχὺν λαβώνἐξ οὐρανοῦ καθυπέμειναςἀσθενείας

τς σαρκὸς ΠαἸσιεκαὶ ἐγκαρδίως πρὸς τὸν Χριστόν

ἐφώνεις θεόφρονδοξολογίας μελίσματαδιὸ καὶ ἰατρείας

τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτωντὰ χαρίσματα εἴληφας ἅγιε

Ἐπακριβῶςτὴν διδαχὴν ἠκολούθησαςτῶν Πατέρων

καὶ καθωμολόγησαςἐν Θεσσαλονίκῃ ἀνδροπρεπῶς

τὸν Χριστὸν παμμάκαρσυμμετασχὼν ὥσπερ ἄγγελος

μετrsquo ἄλλων μοναζόντωνεἰς πορείαν θεόφρον

τοῖς ἀνθρώποις διδοὺς τύπον πίστεως

Ἄϋλον φῶςπολλάκις πάτερ ΠαἸσιετὴν σὴν ὄψιν

ὄντως περιέβαλλεκαὶ ἀνυψώθης ὑπὲρ τὴν γν

ἔχων τὰς σὰς χεῖραςὑψωμένας πρὸς Κύριον

διό καὶ οἱ ὁρῶντεςτὴν σὴν μορφὴν ἐν λάμψει

ἐξεπλήττοντο ὅλως πανεύφημε

20

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν σῆ γαστρίὁ Παντοκράτωρ ἐχώρησεΘεοτόκε

καὶ βροτῶν τὸ φύραμαἀνακαινίσας ἐκ τς φθορᾶς

λύσας τὴν κατάρανκαὶ καταργήσας τὸν θάνατον

καὶ τοῦ σκοτεινομόρφουἀντιδίκου βελίαρ

τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσε τέλεον

Δεύτερος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἰσακήκοα Κύριε

Σωτηρίας σε πρόξενοντῶν προσερχομένων ἐν σοὶ ΠαἸσιε

ὡμολόγουν τὰ ἀθροίσματαταῖς διδασκαλίαις σου πανόσιε

Ἰατρὸς ὤφθης ἄριστοςδύο ἀσθενούντων παιδίων ἅγιε

τῆ δεήσει τοῦ γεννήτοροςτούτων ἰατροῦ ἀξιοτίμητε

Ἐξαισίως ΠαἸσιεἐν τῆ προσευχῆ σου πολλάκις ἔβλυσας

τοῦ Χριστοῦ τὸ φῶς καὶ ἔψαλλες

ὕμνους ἐκ καρδίας καὶ μελίσματα

Θεοτοκίον

Φωτισμὸν Θεονύμφευτετῆ ἐσκοτισμένῃ ψυχῆ μου δώρησαι

σὺ γὰρ τέτοκας τὸν Κύριονκόσμου καὶ ἀνθρώπων φῶς τὸ ἄδυτον

ᾨδὴ ε΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἵνα τί με ἀπώσω

Ἀόκνως με πειράζειπάθεσιν ἀτόποιςσατᾶν ὁ παγκάκιστοςἀλλὰ

Θεοτόκεἐπὶ σὲ θαῤῥῶν ὁ ταλαίπωροςτούτου τὰ πυρφόρα

ἐλπίζω βέλη κατακόψαικαὶ νικσαι αὐτὸν Ἀπειρόγαμε

Ἐξελοῦ με ταχέωςπάσης ἀκηδίαςψυχς μου σῆ χάριτι

καὶ μὴ διαλίπῃςτοῦ ἐγεῖραί με Μτερ ἀνύμφευτεἐκ τῶν

ἁμαρτάδωνκαὶ ψυχικῶν ἀῤῥωστημάτων

σὺ γὰρ ἔχεις τὴν ἄμαχον δύναμιν

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 3: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

3

Μικρὸς Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Δόξα Ἦχος β΄

Τοὺς ἀκαμάτους ἀγῶνάς σου θεοφόρε ΠαἸσιε

ὡς λαμπρὰ μιμήματα καὶ πρότυπα βίου

πάντες γινώσκομεν κατανικήσας γὰρ τῶν παθῶν

πάσας τὰς ἐπαναστάσεις ἐν τοῖς ἐσχάτοις χρόνοις

ὡς ἥλιος ἀνίσχες ἐν ὄρει τοῦ Ἄθωνος

καὶ ἐν ἄλλοις τόποις διαλάμπων τοῖς θαύμασι

καὶ διδασκαλίαις ὅθεν ταῖς πρεσβείαις σου

μὴ διαλίπῃς τοῦ νοὸς ἡμῶν τὸ σκότος

τέλεον διασκεδάζων ἵνα εὕρωμεν πάντες

τὸ μέγα ἔλεος

Καὶ νῦν Σὸ Θεοτοκίον

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ἀπόστιχα

Ἦχος β΄ Οἶκος τοῦ Ἐφραθᾶ

Κόνιτσα καὶ Σινᾶ καὶ Ἄθωνος τὸ ὄρος

ΠαἸσιε καυχῶνται ἐπὶ τῆ θείᾳ μνήμῃ

τῆ σῆ θεομακάριστε

τίχ Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

καὶ ἀγαλλιάσονται ἐπὶ τῶν κοιτῶν αὐτῶν

Τάφον σου τὸν σεπτόν ΠαἸσιε ἐν πίστει

τὰ πλήθη προσκυνοῦσιν ἐλπίζοντες λαμβάνειν

τὴν χάριν σου ἀοίδιμε

τίχ ᾌσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

ἡ αἴνεσις αὐτοῦ ἐν Ἐκκλησίᾳ ὁσίων

Πρέσβυν πρὸς τὸν Χριστόν γινώσκουσι παμμάκαρ

ΠαἸσιε οἱ πάντες διὸ καὶ αἰτημάτωνλαμβάνουσι τὰ πρόσφορα

4

Μικρὸς Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Δόξα Σριαδικόν

Ἔχων ἐν τῆ ψυχῆ ΠαἸσιε τὸ φάος Τριάδος τς ἁγίας

λαμπρύνεις τοὺς τιμῶντας τὴν κλσίν σου πανόλβιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Δέσποινα Μαριάμ μὴ παύσῃ πρὸς Υἱόν σου

πρεσβεύουσα ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ἀνυμνούντων

τὸν τόκον σου Θεόνυμφε

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον τὸ Ἀπολυτίκιον ἐκ τοῦ Μεγάλου

Ἑσπερινοῦ καὶ Ἀπόλυσις

5

Ἐν Σῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ Μακάριος ἀνήρ Εἰς δὲ τὸ Κύριε

ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς

Προσόμοια

Ἦχος α΄ Πανεύφημοι μάρτυρες

Ἐκ παίδων ἠγάπησας σφοδρῶς μοναστῶν πολίτευμα

καὶ βιοτὴν τὴν μονότροπον σεμνὲ ΠαἸσιε διὸ καὶ παρεῖδες

κοσμικῶν τὰ θέλγητρα καὶ πάντα τὰ ἡδέα καὶ ῥέοντα τὸν νοῦν

σου ὅσιε προσηλώσας πρὸς τὰ μένοντα παραδείσου

ὡς ἔνσαρκος ἄγγελος (2)

Ὡς μέλος στρατείας κοσμικς σεαυτὸν ΠαἸσιε

ὑπογραμμὸν τοῖς συνοῦσί σοι θεόφρον ἔδωκας

καὶ μετὰ συνήφθης μοναστῶν συντάγμασι

ἀλείπτης γεγονώς πρὸς εὐσέβειαν πολλῶν τοῖς ῥήμασι

τοῖς σημείοις καὶ τοῖς θαύμασι οἷς ἐτέλεις

Χριστοῦ θείᾳ χάριτι (2)

Ἀνλθες ἐν ὄρει τοῦ Σινᾶ καὶ ὁσίως ἔζησας

τὸν Μωϋσν ἐκμιμούμενος καὶ τὸν συγγράψαντα

Κλίμακα τὴν θείαν ἔνδοξε ΠαἸσιε βιώσας ἐν νηστείαις ὡς

ἄσαρκος διὸ καὶ εἴληφας Παρακλήτου τὰ χαρίσματα ὡς οἱ

πάλαι Πατέρες καὶ ἅγιοι

Μονς τοῦ Στομίου ἀδελφός ἐν Κονίτσῃ γέγονας

καὶ Ἐσφιγμένου ὁ δόκιμος ὁ εὐπειθέστατος

καὶ τὴν Φιλοθέου ὅσιε ἐκλέϊσας καὶ εἶτα ἐν Σινᾷ ὥσπερ ἄγγελος

ἀνὴρ κατῴκησας προμηθεύων ἱερώτατε ΒεδουἸνοις

τοῦ βίου τὰ πρόσφορα

Ἐστήριξας πάτερ διδαχαῖς καὶ ποικίλοις θαύμασι

ἐν Σουρωτῆ τὸ κοινόβιον φανεὶς ΠαἸσιεεὐσεβῶν γυναίων ὄντως

θεοφώτιστος ἀλείπτης ὁδηγὸς καὶ διδάσκαλος διὸ τὸν τάφον σου

ἡ μονὴ διακατέχουσα ὥσπερ ὄλβον ἀγάλλεται ὅσιε

6

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Νεότητος ὤφθης φροντιστής ἀσκητὰ ΠαἸσιε τῶν ἀσθενῶν ἡ

βοήθεια καὶ ἀπεξάρτησις νέων ἐθισμένων ταῖς οὐσίαις ἅγιε

φυτῶν ναρκωτικῶν τοῦ ἀλάστορος ἀθέων ἴασις

μαθητῶν ἡ ἐπιστήριξις καὶ ἁπάντων οἰκεῖος καὶ γνώριμος

Δόξα Πατρί Ἦχος πλ β΄

Τῶν ἀσκητῶν ὁδεύσας τὴν τρίβον εὔδρομος γέγονας

πρὸς ἀρετῶν ἐργασίαν θεοφόρε ΠαἸσιε τὸν χοϊκὸν γὰρ

ἄνθρωπον ἀπὸ καρδίας ἀποκηρύξας ὁ νοῦς σου ἐσχόλαζε

τῆ ἀδιαλείπτῳ προσευχῆ καὶ θεωρίᾳ φωτὸς τοῦ ἀκτίστου

διὸ καὶ γευσάμενοι τῶν χαρισμάτων σου τὰ δῶρα

ὑμνοῦμέν σε ὅσιε ἐν εὐφροσύνῃ λέγοντες

τὸ χαίροις τῶν Φαράσων ἔκγονε Ἄθωνος τὸ κλέος

τς Κονίτσης στύλος Μοναστῶν ὁ διδάσκαλος

καὶ Σινᾶ ὁ οἰκήτωρ χαίροις ὁ περιβληθείς

στολὴν τς ἀπαθείας καὶ οὕτω γενόμενος

νεότητος ὁδηγός πεπτωκότων ἀνόρθωσις

καὶ ἐπιστροφὴ πλανωμένων Χαίροις τῶν μοναζόντων ὑπόδειγμα

τῶν κοσμικῶν ὁ τύπος καὶ ὀρθοδόξων πιστῶν

ἀναψυχὴ καὶ δρόσος Καὶ νῦν θεοστόλιστε Γέρον

ἀπαύστως δυσώπει Χριστὸν τὸν Θεόν ὑπὲρ ἡμῶν ἐν κατανύξει

τελούντων τς ἱερᾶς σου μνήμης τὴν ἐπέτειον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τίς μὴ μακαρίσει σε Παναγία Παρθένε

τίς μὴ ἀνυμνήσει σου τὸν ἀλόχευτον τόκον

Ὁ γὰρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός ἐκλάμψας Υἱὸς μονογενής

ὁ αὐτὸς ἐκ σοῦ τς Ἁγνς προλθεν ἀφράστως σαρκωθείς

φύσει Θεὸς ὑπάρχων καὶ φύσει γενόμενος ἄνθρωπος δι ἡμᾶς

οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος ἀλλ ἐν δυάδι φύσεων

ἀσυγχύτως γνωριζόμενος Αὐτὸν ἱκέτευε σεμνὴ Παμμακάριστε

ἐλεηθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

7

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Εἴσοδος Υῶς ἱλαρόν

τὸ Προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ ἀναγνώσματα

Παροιμιῶν τὸ Ἀνάγνωσμα

(κεφ 107)

Μνήμη δικαίου μετ ἐγκωμίων καὶ εὐλογία Κυρίου ἐπὶ κεφαλὴν

αὐτοῦ Μακάριος ἄνθρωπος ὃς εὗρε σοφίαν καὶ θνητός ὃς οἶδε

σύνεσιν Κρεῖσσον γὰρ αὐτὴν ἐμπορεύεσθαι ἥ χρυσίου καὶ

ἀργυρίου θησαυρούς Τιμιωτέρα δέ ἐστι λίθων πολυτελῶν πᾶν δὲ

τίμιον οὐκ ἄξιον αὐτς ἐστιν Ἐκ γὰρ τοῦ στόματος αὐτς

ἐκπορεύεται δικαιοσύνη νόμον δὲ καὶ ἔλεον ἐπὶ γλώσσης φορεῖ

Τοιγαροῦν ἀκούσατέ μου ὦ τέκνα σεμνὰ γὰρ ἐρῶ Καὶ μακάριος

ἄνθρωπος ὃς τὰς ἐμὰς ὁδοὺς φυλάξει Αἱ γὰρ ἔξοδοί μου ἔξοδοι

ζως καὶ ἑτοιμάζεται θέλησις παρὰ Κυρίου Διὰ τοῦτο παρακαλῶ

ὑμᾶς καὶ προἸεμαι ἐμὴν φωνὴν υἱοῖς ἀνθρώπων Ὅτι ἐγὼ ἡ σοφία

κατεσκεύασα βουλὴν καὶ γνῶσιν καὶ ἔννοιαν ἐγὼ ἐπεκαλεσάμην

Ἐμὴ βουλὴ καὶ ἀσφάλεια ἐμὴ φρόνησις ἐμὴ δὲ ἰσχύς Ἐγὼ τοὺς

ἐμὲ φιλοῦντας ἀγαπῶ οἱ δὲ ἐμὲ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν

Νοήσατε τοίνυν ἄκακοι πανουργίαν οἱ δὲ ἀπαίδευτοι ἔνθεσθε

καρδίαν Εἰσακούσατέ μου καὶ πάλιν σεμνὰ γὰρ ἐρῶ καὶ ἀνοίγω

ἀπὸ χειλέων ὀρθά Ὅτι ἀλήθειαν μελετήσει ὁ λάρυγξ μου

ἐβδελυγμένα δὲ ἐναντίον ἐμοῦ χείλη ψευδ Μετὰ δικαιοσύνης

πάντα τὰ ῥήματα τοῦ στόματός μου οὐδὲν ἐν αὐτοῖς σκολιόν

οὐδὲ στραγγαλιῶδες Πάντα εὐθέα ἐστὶ τοῖς νοοῦσι καὶ ὀρθὰ τοῖς

εὑρίσκουσι γνῶσιν Διδάσκω γὰρ ὑμῖν ἀληθ ἵνα γένηται ἐν

Κυρίῳ ἡ ἐλπὶς ὑμῶν καὶ πλησθήσεσθε πνεύματος

οφίας ολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 47)

Δίκαιος ἐὰν φθάσῃ τελευτσαι ἐν ἀναπαύσει ἔσται Γρας γὰρ

τίμιον οὐ τὸ πολυχρόνιον οὐδὲ ἀριθμ ἐτῶν μεμέτρηται Πολλιὰ

δέ ἐστι φρόνησις ἀνθρώποις καὶ ἡλικία γήρως βίος ἀκηλίδωτος

Εὐάρεστος Θε γενόμενος ἠγαπήθη καὶ ζῶν μεταξὺ ἁμαρτωλῶν

μετετέθη Ἡρπάγη μὴ κακία ἀλλάξῃ σύνεσιν αὐτοῦ ἥ δόλος

ἀπατήσῃ ψυχὴν αὐτοῦ βασκανία γὰρ φαυλότητος ἀμαυροῖ τὰ

καλά καὶ ῥεμβασμὸς ἐπιθυμίας μεταλλεύει νοῦν ἄκακον

8

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τελειωθεὶς ἐν ὀλίγῳ ἐπλήρωσε χρόνους μακρούς ἀρεστὴ γὰρ ἦν

Κυρίῳ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ διὰ τοῦτο ἔσπευσεν ἐκ μέσου πονηρίας Οἱ δὲ

λαοὶ ἰδόντες καὶ μὴ νοήσαντες μηδὲ θέντες ἐπὶ διανοίᾳ τὸ

τοιοῦτον ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν

τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ

οφίας ολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα

(Κεφ 31)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος

Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνων τεθνάναι καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ

ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δέ εἰσιν ἐν

εἰρήνῃ καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς

αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶ ὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα

εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτοὺς καὶ

ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρ

ἐπισκοπς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθρες ἐν καλάμῃ

διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ

βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰς τοὺς αἰῶνας Οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτ

συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ προσμενοῦσιν

αὐτ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν

τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα

Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ τοῦ Ἄθωνος πολιτεία μοναστῶν καὶ

μιγάδων ὅτι ἐν τοῖς ἐσχάτοις χρόνοις ὡς ἄνθος ἠρινόν

ἐκ τοῦ λειμῶνός σου ὁ ὅσιος ΠαἸσιος ἐξήνθησεν

Οὗτος γὰρ ὁ πανθαύμαστος τῶν δακρύων τοῖς χεύμασι

ὡς καλὸς γηπόνος τὴν ψυχὴν αὐτοῦ γεωργήσας

τῶν ἀρετῶν τὸ δένδρον ἐφυτοκόμησε καρποὺς ἐξενέγκας

τς ἀπαθείας καὶ προοράσεως καὶ θεραπείας τῶν παθῶν

καὶ ἰάσεως ἀσθενειῶν ψυχς τε καὶ σώματος

9

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Διὸ τανῦνπρὸς αὐτὸν ἱκετικῶς προστρέχομεν

καὶ βοῶμεν ἐν πίστειπρέσβευε τ ἐλεήμονι Θε

ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀνυμνούντωντὴν βιοτήν σου ἅγιε

καὶ τὰ πολλά σου χαρίσματα

Ἦχος β΄

Τ ἰδίῳ θνῄσκων θελήματι ὡς ἄλλος Παῦλος

τῶν παθῶν ἠλευθερώθης καὶ ἐνεδύθης στολήν

τὴν φωτοειδ Παρακλήτου διὸ καὶ ἠξιώθης ὡς βλέπων

ὁρᾶν τῶν ἀνθρώπων τὰς ἐννοίας προγινώσκων τὰ μέλλοντα

καὶ προλαλῶν τὰ πρόσφορα τοῖς προσιοῦσί σοι

πάτερ ΠαἸσιε ὅθεν καὶ ἡμεῖς πρὸς σὲ τὰς χεῖρας τείνοντες

ὡς ἔχων παῤῥησίαν ἐξαιτοῦμεν τὰς λιτάς σου

ὅπως διέλθωμεν τοῦ βίου τὸ πέλαγος

καὶ ἐν λιμένι φθάσωμεν τς Οὐρανῶν Βασιλείας

Ἦχος γ΄

Ὅσιε πάτερ καθ ἑκάστην ἡμέραν

πληθὺς ἀνθρώπων ὡς εἰς κιβωτὸν σωτηρίας

ἐκύκλου τὴν καλύβην σου εἷς τὴν σωτηρίαν τς ψυχς

ἐκζητούμενος ἕτερος τὴν ἰατρείαν τῶν ἀῤῥωστημάτων

ἄλλος τῶν λογισμῶν τὴν διευθέτησιν ἥ τῶν ἐπισυμβάντων ἐν τ

βίῳ τὴν λύσιν διὸ καὶ νυνὶ τ τάφῳ σου ὁμοίως οἱ πιστοὶ

προσερχόμενοι τὰ αὐτὰ αἰτοῦνται Γέρον ΠαἸσιε

διόπερ εὐχόμεθα τούτων τυχεῖν αὐτούς ἀειμακάριστε

Ἦχος δ΄

Τὴν ἁλμυρὰν τῶν παθῶν ὑπερβὰς θάλασσαν καὶ τῶν πνευμάτων

τς πονηρίας τὴν ὀφρὺν ἐδαφίσας ἐγεγόνεις δοχεῖον

τοῦ Παρακλήτου Πνεύματος ὁσιώτατε ΠαἸσιε

Σὺ γὰρ τὸ ἔσοπτρον τοῦ νοός σου καθάραςἑώρακας τὸν

θεάνθρωπον Κύριον τὴν Πάναγνον Αὐτοῦ Μητέρα

Λουκιλιανὸν καὶ Εὐφημίαν τοὺς ἐνδόξους μάρτυρας

καὶ τὰ πρόσωπα ἄλλων ἁγίων μεθ ὧν πρέσβευε τ Κυρίῳ

ἐλεηθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

10

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Δόξα Πατρί Ἦχος δ΄

Τὸν μιμητὴν τοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιον τὸν ὅσιον

τὸν ἐν ἁγίῳ ὄρει βιώσαντα ἐγκωμίοις λόγοις ἐπαινέσωμεν

ταῖς ῥοαῖς γὰρ δακρύων τῶν παθῶν τὴν πυράκτωσιν ἔσβεσε

λαμπρύνων τὴν ψυχήν καὶ καθαίρων τὴν διάνοιαν

ἀναδειχθεὶς χρυσοειδέστατον καὶ λαμπρότατον σκεῦος τς

χάριτος καὶ νῦν τ δήμῳ τῶν ἀσκητῶν συναφθείς

διηνεκῶς πρεσβεύει ὑπὲρ τῶν ἐπικαλουμένων

τὸ τίμιον αὐτοῦ ὄνομα

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων τοὺς δούλους σου

φύλαττε εὐλογημένη Θεοτόκε ἵνα σε δοξάζωμεν

τὴν ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Εἰς τὸν στίχον τιχηρὰ Προσόμοια

Ἦχος πλ α΄ Φαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ὁ τῶν Φαράσων βλαστός Ἁγίου Ὄρους ποταμὸς ὁ

ἀείῤῥοος ὁ φοῖνιξ τς εὐσεβείας τς Σουρωτς ὁ τροφός

τῶν ἐνασκουμένων τὸ ὑπόδειγμα Σινᾶ τὸ καλλώπισμα

καὶ Κονίτσης ὁ κάτοικος πάσης Ἑλλάδοςὁ ὑπέρλαμπρος ἥλιος

ὁ νεότητοςφροντιστὴς καὶ ἐπίκουρος ἄνθρωπος ἐπουράνιος

καὶ ἔνσαρκος ἄγγελος ὁ ἰατρὸς τῶν νοσούντων

καὶ ἀλγουμένων ἀνάπαυσις ΠαἸσιε πάτερ

Ἐκκλησίας νέον ἄστρον τὸ πολυθαύμαστον

τίχ Σίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Χαίροις ὁ ἐν ἐσχάτοις καιροῖς φανεὶς τοῖς πᾶσι

βοηθὸς ἑτοιμότατος τῶν παίδων Ἀθωνιάδος

ὑπογραμμὸς βιοτς καὶ τς εὐσεβείας κρυξ ἄριστος

πασχόντων τὸ κούφισμα ἀτακτούντων διόρθωσις

τῶν ἐν ἀνάγκαις ταχινὴ ὑποστήριξιςτῶν ἐν θλίψεσι χαρμονὴ

ἀναφαίρετοςπλάτος εὐρυχωρότατον πιστῶν θεοπρόβλητε

τῶν ἐν φοβίαις τελούντων καὶ ψυχικαῖς καταστάσεσι

ΠαἸσιε πάτερ τῶν ὁσίων ἡ προσθήκηκαὶ ἀκροθίνιον

11

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Ἔχων ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς τς διοράσεως τὸ χάρισμα ὅσιε

κατέστης τῶν ἱερέων καὶ εὐσεβούντων πιστῶς

ἀσκητῶν καὶ ἄλλων ὁ διδάσκαλος ἐλέγχων γὰρ ἄριστα

τοῦ νοὸς τὰ νοήματα τὰ κεκρυμμένα

τς ψυχς ἀῤῥωστήματα ἐθεράπευες

θεοφόρε ΠαἸσιε ὅθεν εἰς πᾶσαν ἔδραμε

τὴν γν τὸ σὸν ὄνομα καὶ διὰ τοῦτο Ἠτοῦντο

τὴν σὴν βοήθειαν ἅπαντες καὶ τὴν θεραπείαν

τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἀειμακάριστε

Δόξα Πατρί Ἦχος πλ δ΄

Ἀσκητικῶς βιώσας καὶ περιγενόμενος τῶν ἡδονῶν τοῦ βίου

σαρκὸς τῶν ὀρέξεων καὶ πάσης ἡδυπαθείας Γέρον ΠαἸσιε

ἐπισκέψεις ἐδέχθης πλειστάκις τς θείας χάριτος

σὺ γὰρ ἐν τ κελλίῳ σου ὤν καθ ὕπαρ ἑώρακας

Εὐφημίαν τὴν μεγαλομάρτυρα καὶ μετ αὐτς ὡσανεὶ φίλος πρὸς

φίλον τὰ τς ἀθλήσεως αὐτς σεμνοπρεπῶς διελέγου

μεθ ἧς μὴ παύσῃ ὅσιε διηνεκῶς πρεσβεύων

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Δέσποινα πρόσδεξαι τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου

καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως

Νῦν ἀπολύεις τὸ Σρισάγιον καὶ τὸ Ἀπολυτίκιον

Ἦχος α΄ Σῆς ἐρήμου πολίτης

Τῶν Φαράσων τὸν γόνον καὶ τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα

καὶ τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος ὁσίων μιμητὴν καὶ ἰσότιμον

ΠαἸσιον τιμήσωμεν πιστοί τὸ σκεῦος χαρισμάτων τὸ μεστόν

ὡς συντρέχοντα ταχέως τοὺς εὐσεβεῖς τοὺς πίστει ἀνακράζοντας

δόξα τ δεδωκότι σοι ἰσχύν δόξα τ σὲ στεφανώσαντι

δόξα τ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα

12

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἕτερον Ἦχος γ΄ Θείας πίστεως

Ὥσπερ ἄγγελος φανεὶς ἐν κόσμῳ ἐν τοῖς ἔτεσι

τοῖς τελευταίοις χριστομίμητε ΠαἸσιε ὅσιε ἀσκητικῶς γὰρ βιώσας

ἐν Ἄθωνι ὡς παμφαέστατος ἥλιος ἔλαμψας καὶ κατηύγασας

πιστῶν τὰ πλήθη τῆ χάριτι τοῖς ῥήμασι σημείοις καὶ τοῖς

θαύμασι

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

ΠαἸσιε γέγονας τῶν ἀσκητῶν ἡ κρηπίς

τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα καὶ Σουρωτς ὁ τροφός

Κονίτσης τὸ καύχημα σὺ γὰρ ἐπὶ τὰ ἴχνη

Ἀρσενίου ὁδεύσας εἴληφας χαρισμάτων

τὴν πληθὺν Παρακλήτου ἀφθόνως τοῖς σὲ τιμῶσιν

παρέχων τὰ πρόσφορα

Ἦχος πλ α΄ Σὸν υνάναρχον Λόγον

Τὸν πανεύφημον ἄνδρα τοῦ ὄρους Ἄθωνος

τὸν ἐπ ἐσχάτων τῶν χρόνων καθάπερ φάος λαμπρόν

τὴν σκοτίαν τῶν πιστῶν διασκεδάσαντα καὶ νοσήματα ψυχῶν

καὶ σαρκὸς ἐπιφοράς ἰώμενον ὑπὲρ φύσιν

τς προοράσεως λύχνον νέον ΠαἸσιον τιμήσωμεν

Ἀπόλυσις

13

Εἰς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος α΄ Σὸν τάφον σου ωτήρ

Τῆ χάριτι Χριστοῦ ὡς οἱ πάλαι Πατέρες συνέζησας σεμνέ

τοῖς ἀλόγοις θηρίοιςκαὶ φίλος γενόμενοςπτερωτῶν καὶ τῶν

ὄφεωνἐξεπλάγησανοἱ σὲ εἰδότες θεόφρονκαὶ ἀνύμνησαν

τὸν Παντοκράτορα Λόγοντὸν σὲ θαυμαστώσαντα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Εἰκόνα τὴν σεπτήνφοβερᾶς ΠροστασίαςΠαἸσιε Μητρόςτοῦ

Δεσπότου ἐκράτειςκαὶ ἔβλεψας ὅσιεπρὸς τὰ ἄνω καὶ ὤφθη σοι

ταύτης ἔλλαμψιςἡ καταυγάζουσα πάνταςδιὸ πρέσβευε

διηνεκῶς σὺν Παρθένῳὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Μετὰ τὴν β΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος γ΄ Σὴν ὡραιότητα

Τὸν πολυθαύμαστονσεμνὸν ΠαἸσιοντὸν καθαιρέσαντα

ὀφρὺν τοῦ δράκοντοςκαὶ ἡδονὰς τὰς σαρκικάςσυντρίψαντα τῆ

ἀσκήσει Ἄθωνος τὸ κλέϊσμακαὶ Φαράσων ἐκβλάστημα

τὸν εὐεργετήσανταπολυτρόπως τοῖς θαύμασιτὰ πλήθη τῶν

πιστῶν ὀρθοδόξωνπάντες τιμήσωμεν ἐνθέως

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἀειπάρθενονΚυρίαν Δέσποιναντὴν ὡραἸσασαν

γένος τὸ βρότειονἔχουσαν ὄντως τὴν μορφήν

ΠαἸσιε γλυκυτάτηνὅσιε ἑώρακαςἐν ζωῆ ἐν τ Ἄθωνι

ὡς καὶ προσεκύνησαςταύτην ἄνερ πανόλβιεδιὸ καὶ σὺν αὐτῆ μὴ

ὀκνήσῃπάτερ ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύων

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα

Ἦχος πλ δ΄ Σὴν οφίαν καὶ Λόγον

Τς νεότητος ὤφθης παιδαγωγόςκαὶ ἀκέστωρ ἀνθρώπων

ναρκομανῶντοῖς σχοῦσι δυσίαταπορνικὰ ἁμαρτήματα

ταῖς σαῖς εὐχαῖς ἐφάνηςθεράπων πανάριστοςκαὶ τῶν

ἀναζητούντωνὁδὸν τὴν σωτήριονπάτερ ἐπεγνώσθηςἀκριβὴς

ποδηγέτηςκαὶ πάντων ΠαἸσιεβακτηρία γεγένησαιἀσκητὰ

14

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

θεοφώτιστεδιὸ ἐν Σουρωτῆ οἱ πιστοίτὸν σὸν

τάφονπροσκυνοῦντες χαίρουσι καὶ σεμνῶς τὴν σὴν μνήμην

κατὰ χρέος μέλπουσι

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἁγίαν μορφήν σου ἑωρακώς ὡς ὑπάρχει Παρθένε ἐν τῆ Σιών

ὁ θεῖος ΠαἸσιος ἐν τ ὄρει ἐδίδαξε τοῖς εἰκονογράφοις

ποιεῖν ἐν πιστότητι καὶ πολλήν σου χάριν ἐκήρυττεν ἅπασιν

ὅθεν Θεοτόκε μὴ ἐλλείπῃς ἀπαύστως Χριστὸν ἱκετεύουσα

ὑπὲρ πάντων τῶν δούλων σου βτῶν ὑμνούντων τὸν τόκον σου

καὶ πάντας τοὺς ἁγίους αὐτοῦ ἐν οἷς ἔστι ἁγνὴ καὶ ὁ ὅσιος

ὁ τιμώμενος ὕμνοις ὑπὸ πάντων τὴν σήμερον

Σὸ α΄ ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου καὶ τὸ Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον τὸ ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ ἁγίου άββα

( Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν Σῷ καιρῶ ἐκείνω ἔστη ὁ Ἰησοῦς έπί τόπου πεδινοῦhellip

Ζήτει τῇ Παρασκευῇ τας β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ )

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Ἰδιόμελον Ἦχος πλ β΄

Εἰς πᾶσαν τὴν γν ἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὅσιε ΠαἸσιε σὺ γὰρ ἐν τ εἰκοστ αἰῶνιἀπὸ τς γεννήσεως τοῦ

Σωτροςὡς ἀστὴρ ἡμερινὸς ἀνίσχες καὶ τῶν ὀρθοδόξων τὰ

πλήθη ἐφώτισαςεἰς τὸ εἰδέναι τὸ θέλημα τοῦ Κυρίουδιὸ καὶ

τανῦν ἐν οὐρανοῖς ἀνελθώνκαὶ σχὼν παῤῥησίανμὴ παύσῃ

πρεσβεύωνὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Κανὼν τῆς Θεοτόκου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΘεοτόκε Παρθένε πάντας σκέπασον Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ἁρματηλάτην Υαραώ

Θεοχαρίτωτε ἁγνὴ θεόνυμφεταῖς ἱκεσίαις σουπρὸς τὸν σὸν

Δεσπότηνκαὶ Υἱόν σου φώτισοννοός μου ἐνεργήματαὅπως

ὑμνήσω ἀξίωςτῶν σῶν θαυμάτων τὸ πέλαγος

καὶ τῶν πρεσβειῶν σου τὰς χάριτας

15

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπὶ τὴν σὴν καταφυγὼν βοήθειανἀειμακάριστετοῦ ἐχθροῦ

νικσαιμιαρὰν παράταξινἐλπίζω ὁ ταλαίπωροςδιὸ τείνω τὰς

χεῖραςἱκετικῶς τῆ εἰκόνι σουκαὶ τὴν σὴν αἰτοῦμαι ἀντίληψιν

Ὁ σὸς Υἱὸς παρθενομτορ ἄχραντεὁ ὑπεράγαθος

ὁ τοῦ κόσμου κτίστηςκαὶ βροτῶν διάσωσμα

τὴν σὴν πρεσβείαν δέχεταικαὶ ποιεῖ πάντα ὅσα

ἐπιθυμεῖς θεονύμφευτεὑπὲρ τῶν πιστῶν ὑμνολόγων σου

Τῶν πειρασμῶν μου τὴν πλημμύραν Δέσποινα

στσον πρεσβείαις σουκαὶ πρὸς τὸν λιμένα

τοῦ Χριστοῦ ὁδήγησοννοός μου τὰ νοήματα

καὶ ψυχς μου τὸ ἦθοςὅπως διέλθω τὸ πέλαγος

βίου πολυμόχθου πανάχραντε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoὍσιε ΠαἸσιε ἀεὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ὁλοκαρδίως τὸν σεμνὸν ΠαἸσιοντὸν πολυθαύμαστον

ἀνυμνσαι θέλωκαὶ αἰτοῦμαι δύναμινΧριστέ μου παντοδύναμε

ὅπως μέλψω τὸν βίονκαὶ πολυάριθμα θαύματατούτου τοῦ ὁσίου

σου Κύριε

Σεμνῶς βιώσας ἐπὶ γς ἀοίδιμεὡς ἄλλος ἄγγελος

σάρκα ὑποτάξαςκαὶ παθῶν τὴν ἔγερσινχαρίτων πάτερ γέγονας

τοῦ Θεοῦ τὸ δοχεῖοντοῖς Ὀρθοδόξοις ΠαἸσιε

πᾶσι προσπορίζων τὰ πρόσφορα

Ἱκετικῶς τὸν παντουργὸν τς κτίσεωςἐξιλεούμενος

ὑπὲρ τῶν ἐν θλίψεικαὶ καμνόντων ἅγιεκατέστης ὁ διδάσκαλος

πρὸς θειότερον βίονπολλῶν ἀνθρώπων ΠαἸσιε

Ὄρους τοῦ Ἁγίου τὸ καύχημα

16

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν τ πελάγει τῶν παθῶν νηχόμενοςκαταποντίζομαι

Μτερ Θεοτόκεὁ πτωχὸς καὶ δείλαιοςδιὸ καὶ ἀνακράζω σοι

ταῖς λιταῖς σου τὸν σάλοντῶν πειρασμῶν μου κατάπαυσον

Ὄρους τοῦ Ἁγίου ἡ ἔφορος

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΓέρον ΠαἸσιε φύλαττε σοὺς φίλους Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας

Γεώργιον ὤφθης τὸ θαυμαστόντοῦ Ἄθωνος Ὄρους

ἐκβλαστάνον γλυκεῖς καρπούςΠαἸσιε πάτερ θεοφόρε

τῶν ἀσκουμένων τὸ νέον παλλάδιον

Ἐδίδαξας πάτερ τοὺς σοὺς υἱούςφυλάττειν ἐκ βλάβης

πονηρίας τοὺς λογισμούςκαὶ ἔχειν ἐν ν ἀδιαλείπτως

τὰ ἀγαθὰ τοῦ Χριστοῦ ἐννοήματα

Ῥοαῖς τῶν δακρύων σου τὸν Χριστόνἱκέτευες πάτερ

ὑπὲρ πάντων τῶν ἐνδεῶνΠαἸσιε τῶν ἐξαιτουμένων

ἐν τῆ σῆ κέλλῃποικίλα αἰτήματα

Θεοτοκίον

Ὁ νέος ΠαἸσιος Μαριάμτὴν θείαν μορφήν σου

ὑπὲρ φύσιν τοῖς ὀφθαλμοῖςἑώρακεν ὄντως ἐν τ Ἄθῳ

ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἀειπάρθενε

ᾨδὴ γ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ὁ στερεώσας κατ ἀρχάς

Ὄλβος ὁ ἄσυλος πιστῶνἀγαθοσύνης ὁ πλοῦτος

καὶ θησαύρισμα ἀγάπης ἐδείχθηςἀπειρόγαμε ἁγνή

τοῦ κόσμου τὸ ἐγκαύχηματῶν γηγενῶν ἡ δόξα

καὶ τῶν ἀγγέλων τὸ μέλισμα

Κλῖμαξ ὑπάρχεις νοητήἡ ἀνάγουσα Κόρηἀπὸ γς εἰς οὐρανοὺς

τοὺς ἀνθρώπουςκαὶ ὑπερέχεις τοῦ παντόςμερόπων καὶ ἀγγέλων

τεκαὶ τῶν κτισμάτων πάντωνὡς ἡ τεκοῦσα τὸν Κύριον

17

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐκ σοῦ ἀνέτειλεν ἡμῖνὁ ποιητὴς τῶν ἁπάντων

ὥσπερ ἥλιος φωτίσας τοὺς πάνταςκαὶ τὰ σκότη τοῦ ἐχθροῦ

ἰσχύϊ διεσκέδασετῆ ἐκ νεκρῶν ἐγέρσειὡς παντοδύναμος Κύριος

Πῦρ κατακαίει με σφοδρῶςτῶν ἡδονῶν Θεοτόκεκαὶ ταράσσει τὴν

ἀθλίαν ψυχήν μουδιὸ δέομαι θερμῶςλιταῖς σου τοῦτο

μάρανονκαὶ τὴν εἰρήνην δός μοιτῶν λογισμῶν θεονύμφευτε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Περιφρονεῖς τὸν μιαρόνἀνδροπρεπῶς θεοφόρετειχιζόμενος νοὸς

ἀτυφίᾳκαὶ εὐχαῖς περιβληθείςτὸν θώρακα τς χάριτος

ΠαἸσιε τροποῦσαιτῶν δυσμενῶν τὰ συστήματα

Ἀδιαλείπτοις προσευχαῖςπρὸς τὸν Δεσπότην τῶν πάντων

καθικέτευες ΠαἸσιε πάτερλυτρωθναι ἐκ δεινῶν

τοὺς ἐπικαλουμένους σεκαὶ ποθοῦντας λύσιν

τῶν θλιβερῶν περιστάσεων

Ἰσχὺν τὴν ἄνωθεν λαβώνψυχὰς τῶν κεκοιμημένων

βοηθεῖς ταῖς ἱκεσίαις παμμάκαρσὺ γὰρ ἔλεγες πιστοῖς

ὑπὲρ αὐτῶν προσεύξασθαιὡς ἐχόντων χρείαν

πλέον τῶν ζώντων ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Σωματωθεὶς ὁ πλαστουργόςἐκ τῶν ἁγνῶν σου αἱμάτων

τὸν ἀρχαῖον καταβάλλει βελίαρκαὶ χαρίζει τοῖς βροτοῖς

τὴν ἄνεσιν Πανάμωμετς ἁμαρτίας παῦσιν

καὶ τῶν ψυχῶν ἐλευθέρωσιν

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου Οὐρανίας ἁψῖδος

Νικητὴς ἀνεδείχθηςτῆ τοῦ Χριστοῦ χάριτι

ὅλως ταπεινώσας τὸν ἄνδρατὸν ἐνεργούμενον

πάτερ ΠαἸσιεκαὶ ἐν Θιβὲτ παιδευθέντα

ὑπὸ τοῦ ἀλάστοροςμικρὸν Γεώργιον

18

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Πνευματέμφορε πάτερὁ τοῦ παντὸς Κύριος

τὴν ὑπὲρ τὰ κάλλη ἀνθρώπωντούτου ἐμφέρειαν

ἐν ὄρει Ἄθωνοςσοὶ ἀπεκάλυψε πάλαι

καὶ ἐπλήσθης χάριτοςπολλς ΠαἸσιε

Ἀπορεῖ νοῦς ἀνθρώπωνπῶς ὑπεδέχθης μακάριε

ἐν τ σ κελλίῳ καθ ὕπαρτὴν πολυΰμνητον

μεγαλομάρτυρακαὶ θαυμαστὴν Εὐφημίαν

ἅγιε ΠαἸσιεΠατέρων καύχημα

Θεοτοκίον

Ἰαμάτων σε κρήνηνκαὶ ἰατρὸν ἄριστονοἱ κατατρυχόμενοι

πάντεςνόσοις τοῦ σώματοςΜτερ γινώσκομεν

διὸ αἰτοῦμεν ἐν πίστειτὴν σὴν θεονύμφευτεθείαν βοήθειαν

Κάθισμα Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

Εὐχς ἐργαστήριον ἡ σὴ ἁγία ψυχήΠαἸσιε γέγονε

τῆ συνεχεῖ προσευχῆκαὶ θείαις δεήσεσισὺ γὰρ μακροχρονήσας

ἐν τῆ κέλλῃ σου πάτερὤφθης καθάπερ στήληφωτεινὴ ἱκετεύων

Χριστὸν τὸν πάντων κτίστηνκαὶ παντοκράτορα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε ἀπείρανδρεχριστιανῶν ἡ ἐλπίς

τὸ κῦδος καὶ καύχηματῶν Ὀρθοδόξων πιστῶνἀγγέλων

ἀγλάϊσμαγέγονας τ σ τόκῳδιὸ ἔσχες μεγίστην

Δέσποινα παῤῥησίανπρὸ τοῦ θρόνου Υἱοῦ σουἀεὶ συνηγοροῦσα

ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε

ᾨδὴ δ΄ Σῆς Θεοτόκου

ύ μου ἰσχύς

Ἀρᾶς δεινςτς πρώτης Εὔας ἡ λύσασατοὺς ἀνθρώπουςγέγονας

τ τόκῳ σουκαὶ θλιβομένοις ἡ χαρμονήἐπεγνώσθης Μτερ

καὶ τῶν στενόντων ἡ ἄνεσιςἐδείχθης Θεοτόκε

διὸ καὶ σοὶ βοῶμενχαῖρε στήριγμα πάντων ἀκλόνητον

19

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ῥοαῖς λιτῶντὸν ἀκατάσχετον καύσωνατς ψυχς μου

σβέσον παναμώμητεκαὶ δροσισμὸν καὶ ἀναψυχήν

τοῦ ἐλέους σου Μτερτὸν σὸν ἱκέτην πλημμύρισον

καὶ δός μοι ἐπὶ πλέοντὴν ἰσχὺν Θεοτόκετοῦ ὑμνεῖν ἐπαξίως τὴν

χάριν σου

Θεοπρεπῶςἐν τῆ νηδύϊ σου ᾤκησενὁ τῶν ὅλων

Κύριος πανύμνητεκαὶ ἐνεδύθη ὁ ἀναφής

φύσιν τῶν ἀνθρώπωνἵνα λυτρώσῃ τὸν ἄνθρωπον

ἐκ τς αἰχμαλωσίαςτοῦ δεινοῦ πτερνοσκόπου

καὶ χαρίσῃ ἡμῖν μέγα ἔλεος

Ἐπιποθῶντοῦ σοῦ ἐλέους τὸ πέλαγοςκλίνω γόνυ

καὶ ὑψῶ τὰς χεῖράς μουτῆ σῆ εἰκόνι τῆ θαυμαστῆ

καὶ θερμῶς βοῶ σοιμὴ μὲ παρίδῃς τὸν ἄθλιον

ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνθλιβομένων τὸ θάρσος

καὶ παντὸς ἀλγουμένου ἰάτειρα

Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχὺν λαβώνἐξ οὐρανοῦ καθυπέμειναςἀσθενείας

τς σαρκὸς ΠαἸσιεκαὶ ἐγκαρδίως πρὸς τὸν Χριστόν

ἐφώνεις θεόφρονδοξολογίας μελίσματαδιὸ καὶ ἰατρείας

τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτωντὰ χαρίσματα εἴληφας ἅγιε

Ἐπακριβῶςτὴν διδαχὴν ἠκολούθησαςτῶν Πατέρων

καὶ καθωμολόγησαςἐν Θεσσαλονίκῃ ἀνδροπρεπῶς

τὸν Χριστὸν παμμάκαρσυμμετασχὼν ὥσπερ ἄγγελος

μετrsquo ἄλλων μοναζόντωνεἰς πορείαν θεόφρον

τοῖς ἀνθρώποις διδοὺς τύπον πίστεως

Ἄϋλον φῶςπολλάκις πάτερ ΠαἸσιετὴν σὴν ὄψιν

ὄντως περιέβαλλεκαὶ ἀνυψώθης ὑπὲρ τὴν γν

ἔχων τὰς σὰς χεῖραςὑψωμένας πρὸς Κύριον

διό καὶ οἱ ὁρῶντεςτὴν σὴν μορφὴν ἐν λάμψει

ἐξεπλήττοντο ὅλως πανεύφημε

20

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν σῆ γαστρίὁ Παντοκράτωρ ἐχώρησεΘεοτόκε

καὶ βροτῶν τὸ φύραμαἀνακαινίσας ἐκ τς φθορᾶς

λύσας τὴν κατάρανκαὶ καταργήσας τὸν θάνατον

καὶ τοῦ σκοτεινομόρφουἀντιδίκου βελίαρ

τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσε τέλεον

Δεύτερος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἰσακήκοα Κύριε

Σωτηρίας σε πρόξενοντῶν προσερχομένων ἐν σοὶ ΠαἸσιε

ὡμολόγουν τὰ ἀθροίσματαταῖς διδασκαλίαις σου πανόσιε

Ἰατρὸς ὤφθης ἄριστοςδύο ἀσθενούντων παιδίων ἅγιε

τῆ δεήσει τοῦ γεννήτοροςτούτων ἰατροῦ ἀξιοτίμητε

Ἐξαισίως ΠαἸσιεἐν τῆ προσευχῆ σου πολλάκις ἔβλυσας

τοῦ Χριστοῦ τὸ φῶς καὶ ἔψαλλες

ὕμνους ἐκ καρδίας καὶ μελίσματα

Θεοτοκίον

Φωτισμὸν Θεονύμφευτετῆ ἐσκοτισμένῃ ψυχῆ μου δώρησαι

σὺ γὰρ τέτοκας τὸν Κύριονκόσμου καὶ ἀνθρώπων φῶς τὸ ἄδυτον

ᾨδὴ ε΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἵνα τί με ἀπώσω

Ἀόκνως με πειράζειπάθεσιν ἀτόποιςσατᾶν ὁ παγκάκιστοςἀλλὰ

Θεοτόκεἐπὶ σὲ θαῤῥῶν ὁ ταλαίπωροςτούτου τὰ πυρφόρα

ἐλπίζω βέλη κατακόψαικαὶ νικσαι αὐτὸν Ἀπειρόγαμε

Ἐξελοῦ με ταχέωςπάσης ἀκηδίαςψυχς μου σῆ χάριτι

καὶ μὴ διαλίπῃςτοῦ ἐγεῖραί με Μτερ ἀνύμφευτεἐκ τῶν

ἁμαρτάδωνκαὶ ψυχικῶν ἀῤῥωστημάτων

σὺ γὰρ ἔχεις τὴν ἄμαχον δύναμιν

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 4: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

4

Μικρὸς Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Δόξα Σριαδικόν

Ἔχων ἐν τῆ ψυχῆ ΠαἸσιε τὸ φάος Τριάδος τς ἁγίας

λαμπρύνεις τοὺς τιμῶντας τὴν κλσίν σου πανόλβιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Δέσποινα Μαριάμ μὴ παύσῃ πρὸς Υἱόν σου

πρεσβεύουσα ἀπαύστως ὑπὲρ τῶν ἀνυμνούντων

τὸν τόκον σου Θεόνυμφε

Νῦν ἀπολύεις τὸ τρισάγιον τὸ Ἀπολυτίκιον ἐκ τοῦ Μεγάλου

Ἑσπερινοῦ καὶ Ἀπόλυσις

5

Ἐν Σῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ Μακάριος ἀνήρ Εἰς δὲ τὸ Κύριε

ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς

Προσόμοια

Ἦχος α΄ Πανεύφημοι μάρτυρες

Ἐκ παίδων ἠγάπησας σφοδρῶς μοναστῶν πολίτευμα

καὶ βιοτὴν τὴν μονότροπον σεμνὲ ΠαἸσιε διὸ καὶ παρεῖδες

κοσμικῶν τὰ θέλγητρα καὶ πάντα τὰ ἡδέα καὶ ῥέοντα τὸν νοῦν

σου ὅσιε προσηλώσας πρὸς τὰ μένοντα παραδείσου

ὡς ἔνσαρκος ἄγγελος (2)

Ὡς μέλος στρατείας κοσμικς σεαυτὸν ΠαἸσιε

ὑπογραμμὸν τοῖς συνοῦσί σοι θεόφρον ἔδωκας

καὶ μετὰ συνήφθης μοναστῶν συντάγμασι

ἀλείπτης γεγονώς πρὸς εὐσέβειαν πολλῶν τοῖς ῥήμασι

τοῖς σημείοις καὶ τοῖς θαύμασι οἷς ἐτέλεις

Χριστοῦ θείᾳ χάριτι (2)

Ἀνλθες ἐν ὄρει τοῦ Σινᾶ καὶ ὁσίως ἔζησας

τὸν Μωϋσν ἐκμιμούμενος καὶ τὸν συγγράψαντα

Κλίμακα τὴν θείαν ἔνδοξε ΠαἸσιε βιώσας ἐν νηστείαις ὡς

ἄσαρκος διὸ καὶ εἴληφας Παρακλήτου τὰ χαρίσματα ὡς οἱ

πάλαι Πατέρες καὶ ἅγιοι

Μονς τοῦ Στομίου ἀδελφός ἐν Κονίτσῃ γέγονας

καὶ Ἐσφιγμένου ὁ δόκιμος ὁ εὐπειθέστατος

καὶ τὴν Φιλοθέου ὅσιε ἐκλέϊσας καὶ εἶτα ἐν Σινᾷ ὥσπερ ἄγγελος

ἀνὴρ κατῴκησας προμηθεύων ἱερώτατε ΒεδουἸνοις

τοῦ βίου τὰ πρόσφορα

Ἐστήριξας πάτερ διδαχαῖς καὶ ποικίλοις θαύμασι

ἐν Σουρωτῆ τὸ κοινόβιον φανεὶς ΠαἸσιεεὐσεβῶν γυναίων ὄντως

θεοφώτιστος ἀλείπτης ὁδηγὸς καὶ διδάσκαλος διὸ τὸν τάφον σου

ἡ μονὴ διακατέχουσα ὥσπερ ὄλβον ἀγάλλεται ὅσιε

6

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Νεότητος ὤφθης φροντιστής ἀσκητὰ ΠαἸσιε τῶν ἀσθενῶν ἡ

βοήθεια καὶ ἀπεξάρτησις νέων ἐθισμένων ταῖς οὐσίαις ἅγιε

φυτῶν ναρκωτικῶν τοῦ ἀλάστορος ἀθέων ἴασις

μαθητῶν ἡ ἐπιστήριξις καὶ ἁπάντων οἰκεῖος καὶ γνώριμος

Δόξα Πατρί Ἦχος πλ β΄

Τῶν ἀσκητῶν ὁδεύσας τὴν τρίβον εὔδρομος γέγονας

πρὸς ἀρετῶν ἐργασίαν θεοφόρε ΠαἸσιε τὸν χοϊκὸν γὰρ

ἄνθρωπον ἀπὸ καρδίας ἀποκηρύξας ὁ νοῦς σου ἐσχόλαζε

τῆ ἀδιαλείπτῳ προσευχῆ καὶ θεωρίᾳ φωτὸς τοῦ ἀκτίστου

διὸ καὶ γευσάμενοι τῶν χαρισμάτων σου τὰ δῶρα

ὑμνοῦμέν σε ὅσιε ἐν εὐφροσύνῃ λέγοντες

τὸ χαίροις τῶν Φαράσων ἔκγονε Ἄθωνος τὸ κλέος

τς Κονίτσης στύλος Μοναστῶν ὁ διδάσκαλος

καὶ Σινᾶ ὁ οἰκήτωρ χαίροις ὁ περιβληθείς

στολὴν τς ἀπαθείας καὶ οὕτω γενόμενος

νεότητος ὁδηγός πεπτωκότων ἀνόρθωσις

καὶ ἐπιστροφὴ πλανωμένων Χαίροις τῶν μοναζόντων ὑπόδειγμα

τῶν κοσμικῶν ὁ τύπος καὶ ὀρθοδόξων πιστῶν

ἀναψυχὴ καὶ δρόσος Καὶ νῦν θεοστόλιστε Γέρον

ἀπαύστως δυσώπει Χριστὸν τὸν Θεόν ὑπὲρ ἡμῶν ἐν κατανύξει

τελούντων τς ἱερᾶς σου μνήμης τὴν ἐπέτειον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τίς μὴ μακαρίσει σε Παναγία Παρθένε

τίς μὴ ἀνυμνήσει σου τὸν ἀλόχευτον τόκον

Ὁ γὰρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός ἐκλάμψας Υἱὸς μονογενής

ὁ αὐτὸς ἐκ σοῦ τς Ἁγνς προλθεν ἀφράστως σαρκωθείς

φύσει Θεὸς ὑπάρχων καὶ φύσει γενόμενος ἄνθρωπος δι ἡμᾶς

οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος ἀλλ ἐν δυάδι φύσεων

ἀσυγχύτως γνωριζόμενος Αὐτὸν ἱκέτευε σεμνὴ Παμμακάριστε

ἐλεηθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

7

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Εἴσοδος Υῶς ἱλαρόν

τὸ Προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ ἀναγνώσματα

Παροιμιῶν τὸ Ἀνάγνωσμα

(κεφ 107)

Μνήμη δικαίου μετ ἐγκωμίων καὶ εὐλογία Κυρίου ἐπὶ κεφαλὴν

αὐτοῦ Μακάριος ἄνθρωπος ὃς εὗρε σοφίαν καὶ θνητός ὃς οἶδε

σύνεσιν Κρεῖσσον γὰρ αὐτὴν ἐμπορεύεσθαι ἥ χρυσίου καὶ

ἀργυρίου θησαυρούς Τιμιωτέρα δέ ἐστι λίθων πολυτελῶν πᾶν δὲ

τίμιον οὐκ ἄξιον αὐτς ἐστιν Ἐκ γὰρ τοῦ στόματος αὐτς

ἐκπορεύεται δικαιοσύνη νόμον δὲ καὶ ἔλεον ἐπὶ γλώσσης φορεῖ

Τοιγαροῦν ἀκούσατέ μου ὦ τέκνα σεμνὰ γὰρ ἐρῶ Καὶ μακάριος

ἄνθρωπος ὃς τὰς ἐμὰς ὁδοὺς φυλάξει Αἱ γὰρ ἔξοδοί μου ἔξοδοι

ζως καὶ ἑτοιμάζεται θέλησις παρὰ Κυρίου Διὰ τοῦτο παρακαλῶ

ὑμᾶς καὶ προἸεμαι ἐμὴν φωνὴν υἱοῖς ἀνθρώπων Ὅτι ἐγὼ ἡ σοφία

κατεσκεύασα βουλὴν καὶ γνῶσιν καὶ ἔννοιαν ἐγὼ ἐπεκαλεσάμην

Ἐμὴ βουλὴ καὶ ἀσφάλεια ἐμὴ φρόνησις ἐμὴ δὲ ἰσχύς Ἐγὼ τοὺς

ἐμὲ φιλοῦντας ἀγαπῶ οἱ δὲ ἐμὲ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν

Νοήσατε τοίνυν ἄκακοι πανουργίαν οἱ δὲ ἀπαίδευτοι ἔνθεσθε

καρδίαν Εἰσακούσατέ μου καὶ πάλιν σεμνὰ γὰρ ἐρῶ καὶ ἀνοίγω

ἀπὸ χειλέων ὀρθά Ὅτι ἀλήθειαν μελετήσει ὁ λάρυγξ μου

ἐβδελυγμένα δὲ ἐναντίον ἐμοῦ χείλη ψευδ Μετὰ δικαιοσύνης

πάντα τὰ ῥήματα τοῦ στόματός μου οὐδὲν ἐν αὐτοῖς σκολιόν

οὐδὲ στραγγαλιῶδες Πάντα εὐθέα ἐστὶ τοῖς νοοῦσι καὶ ὀρθὰ τοῖς

εὑρίσκουσι γνῶσιν Διδάσκω γὰρ ὑμῖν ἀληθ ἵνα γένηται ἐν

Κυρίῳ ἡ ἐλπὶς ὑμῶν καὶ πλησθήσεσθε πνεύματος

οφίας ολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 47)

Δίκαιος ἐὰν φθάσῃ τελευτσαι ἐν ἀναπαύσει ἔσται Γρας γὰρ

τίμιον οὐ τὸ πολυχρόνιον οὐδὲ ἀριθμ ἐτῶν μεμέτρηται Πολλιὰ

δέ ἐστι φρόνησις ἀνθρώποις καὶ ἡλικία γήρως βίος ἀκηλίδωτος

Εὐάρεστος Θε γενόμενος ἠγαπήθη καὶ ζῶν μεταξὺ ἁμαρτωλῶν

μετετέθη Ἡρπάγη μὴ κακία ἀλλάξῃ σύνεσιν αὐτοῦ ἥ δόλος

ἀπατήσῃ ψυχὴν αὐτοῦ βασκανία γὰρ φαυλότητος ἀμαυροῖ τὰ

καλά καὶ ῥεμβασμὸς ἐπιθυμίας μεταλλεύει νοῦν ἄκακον

8

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τελειωθεὶς ἐν ὀλίγῳ ἐπλήρωσε χρόνους μακρούς ἀρεστὴ γὰρ ἦν

Κυρίῳ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ διὰ τοῦτο ἔσπευσεν ἐκ μέσου πονηρίας Οἱ δὲ

λαοὶ ἰδόντες καὶ μὴ νοήσαντες μηδὲ θέντες ἐπὶ διανοίᾳ τὸ

τοιοῦτον ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν

τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ

οφίας ολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα

(Κεφ 31)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος

Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνων τεθνάναι καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ

ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δέ εἰσιν ἐν

εἰρήνῃ καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς

αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶ ὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα

εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτοὺς καὶ

ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρ

ἐπισκοπς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθρες ἐν καλάμῃ

διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ

βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰς τοὺς αἰῶνας Οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτ

συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ προσμενοῦσιν

αὐτ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν

τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα

Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ τοῦ Ἄθωνος πολιτεία μοναστῶν καὶ

μιγάδων ὅτι ἐν τοῖς ἐσχάτοις χρόνοις ὡς ἄνθος ἠρινόν

ἐκ τοῦ λειμῶνός σου ὁ ὅσιος ΠαἸσιος ἐξήνθησεν

Οὗτος γὰρ ὁ πανθαύμαστος τῶν δακρύων τοῖς χεύμασι

ὡς καλὸς γηπόνος τὴν ψυχὴν αὐτοῦ γεωργήσας

τῶν ἀρετῶν τὸ δένδρον ἐφυτοκόμησε καρποὺς ἐξενέγκας

τς ἀπαθείας καὶ προοράσεως καὶ θεραπείας τῶν παθῶν

καὶ ἰάσεως ἀσθενειῶν ψυχς τε καὶ σώματος

9

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Διὸ τανῦνπρὸς αὐτὸν ἱκετικῶς προστρέχομεν

καὶ βοῶμεν ἐν πίστειπρέσβευε τ ἐλεήμονι Θε

ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀνυμνούντωντὴν βιοτήν σου ἅγιε

καὶ τὰ πολλά σου χαρίσματα

Ἦχος β΄

Τ ἰδίῳ θνῄσκων θελήματι ὡς ἄλλος Παῦλος

τῶν παθῶν ἠλευθερώθης καὶ ἐνεδύθης στολήν

τὴν φωτοειδ Παρακλήτου διὸ καὶ ἠξιώθης ὡς βλέπων

ὁρᾶν τῶν ἀνθρώπων τὰς ἐννοίας προγινώσκων τὰ μέλλοντα

καὶ προλαλῶν τὰ πρόσφορα τοῖς προσιοῦσί σοι

πάτερ ΠαἸσιε ὅθεν καὶ ἡμεῖς πρὸς σὲ τὰς χεῖρας τείνοντες

ὡς ἔχων παῤῥησίαν ἐξαιτοῦμεν τὰς λιτάς σου

ὅπως διέλθωμεν τοῦ βίου τὸ πέλαγος

καὶ ἐν λιμένι φθάσωμεν τς Οὐρανῶν Βασιλείας

Ἦχος γ΄

Ὅσιε πάτερ καθ ἑκάστην ἡμέραν

πληθὺς ἀνθρώπων ὡς εἰς κιβωτὸν σωτηρίας

ἐκύκλου τὴν καλύβην σου εἷς τὴν σωτηρίαν τς ψυχς

ἐκζητούμενος ἕτερος τὴν ἰατρείαν τῶν ἀῤῥωστημάτων

ἄλλος τῶν λογισμῶν τὴν διευθέτησιν ἥ τῶν ἐπισυμβάντων ἐν τ

βίῳ τὴν λύσιν διὸ καὶ νυνὶ τ τάφῳ σου ὁμοίως οἱ πιστοὶ

προσερχόμενοι τὰ αὐτὰ αἰτοῦνται Γέρον ΠαἸσιε

διόπερ εὐχόμεθα τούτων τυχεῖν αὐτούς ἀειμακάριστε

Ἦχος δ΄

Τὴν ἁλμυρὰν τῶν παθῶν ὑπερβὰς θάλασσαν καὶ τῶν πνευμάτων

τς πονηρίας τὴν ὀφρὺν ἐδαφίσας ἐγεγόνεις δοχεῖον

τοῦ Παρακλήτου Πνεύματος ὁσιώτατε ΠαἸσιε

Σὺ γὰρ τὸ ἔσοπτρον τοῦ νοός σου καθάραςἑώρακας τὸν

θεάνθρωπον Κύριον τὴν Πάναγνον Αὐτοῦ Μητέρα

Λουκιλιανὸν καὶ Εὐφημίαν τοὺς ἐνδόξους μάρτυρας

καὶ τὰ πρόσωπα ἄλλων ἁγίων μεθ ὧν πρέσβευε τ Κυρίῳ

ἐλεηθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

10

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Δόξα Πατρί Ἦχος δ΄

Τὸν μιμητὴν τοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιον τὸν ὅσιον

τὸν ἐν ἁγίῳ ὄρει βιώσαντα ἐγκωμίοις λόγοις ἐπαινέσωμεν

ταῖς ῥοαῖς γὰρ δακρύων τῶν παθῶν τὴν πυράκτωσιν ἔσβεσε

λαμπρύνων τὴν ψυχήν καὶ καθαίρων τὴν διάνοιαν

ἀναδειχθεὶς χρυσοειδέστατον καὶ λαμπρότατον σκεῦος τς

χάριτος καὶ νῦν τ δήμῳ τῶν ἀσκητῶν συναφθείς

διηνεκῶς πρεσβεύει ὑπὲρ τῶν ἐπικαλουμένων

τὸ τίμιον αὐτοῦ ὄνομα

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων τοὺς δούλους σου

φύλαττε εὐλογημένη Θεοτόκε ἵνα σε δοξάζωμεν

τὴν ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Εἰς τὸν στίχον τιχηρὰ Προσόμοια

Ἦχος πλ α΄ Φαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ὁ τῶν Φαράσων βλαστός Ἁγίου Ὄρους ποταμὸς ὁ

ἀείῤῥοος ὁ φοῖνιξ τς εὐσεβείας τς Σουρωτς ὁ τροφός

τῶν ἐνασκουμένων τὸ ὑπόδειγμα Σινᾶ τὸ καλλώπισμα

καὶ Κονίτσης ὁ κάτοικος πάσης Ἑλλάδοςὁ ὑπέρλαμπρος ἥλιος

ὁ νεότητοςφροντιστὴς καὶ ἐπίκουρος ἄνθρωπος ἐπουράνιος

καὶ ἔνσαρκος ἄγγελος ὁ ἰατρὸς τῶν νοσούντων

καὶ ἀλγουμένων ἀνάπαυσις ΠαἸσιε πάτερ

Ἐκκλησίας νέον ἄστρον τὸ πολυθαύμαστον

τίχ Σίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Χαίροις ὁ ἐν ἐσχάτοις καιροῖς φανεὶς τοῖς πᾶσι

βοηθὸς ἑτοιμότατος τῶν παίδων Ἀθωνιάδος

ὑπογραμμὸς βιοτς καὶ τς εὐσεβείας κρυξ ἄριστος

πασχόντων τὸ κούφισμα ἀτακτούντων διόρθωσις

τῶν ἐν ἀνάγκαις ταχινὴ ὑποστήριξιςτῶν ἐν θλίψεσι χαρμονὴ

ἀναφαίρετοςπλάτος εὐρυχωρότατον πιστῶν θεοπρόβλητε

τῶν ἐν φοβίαις τελούντων καὶ ψυχικαῖς καταστάσεσι

ΠαἸσιε πάτερ τῶν ὁσίων ἡ προσθήκηκαὶ ἀκροθίνιον

11

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Ἔχων ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς τς διοράσεως τὸ χάρισμα ὅσιε

κατέστης τῶν ἱερέων καὶ εὐσεβούντων πιστῶς

ἀσκητῶν καὶ ἄλλων ὁ διδάσκαλος ἐλέγχων γὰρ ἄριστα

τοῦ νοὸς τὰ νοήματα τὰ κεκρυμμένα

τς ψυχς ἀῤῥωστήματα ἐθεράπευες

θεοφόρε ΠαἸσιε ὅθεν εἰς πᾶσαν ἔδραμε

τὴν γν τὸ σὸν ὄνομα καὶ διὰ τοῦτο Ἠτοῦντο

τὴν σὴν βοήθειαν ἅπαντες καὶ τὴν θεραπείαν

τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἀειμακάριστε

Δόξα Πατρί Ἦχος πλ δ΄

Ἀσκητικῶς βιώσας καὶ περιγενόμενος τῶν ἡδονῶν τοῦ βίου

σαρκὸς τῶν ὀρέξεων καὶ πάσης ἡδυπαθείας Γέρον ΠαἸσιε

ἐπισκέψεις ἐδέχθης πλειστάκις τς θείας χάριτος

σὺ γὰρ ἐν τ κελλίῳ σου ὤν καθ ὕπαρ ἑώρακας

Εὐφημίαν τὴν μεγαλομάρτυρα καὶ μετ αὐτς ὡσανεὶ φίλος πρὸς

φίλον τὰ τς ἀθλήσεως αὐτς σεμνοπρεπῶς διελέγου

μεθ ἧς μὴ παύσῃ ὅσιε διηνεκῶς πρεσβεύων

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Δέσποινα πρόσδεξαι τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου

καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως

Νῦν ἀπολύεις τὸ Σρισάγιον καὶ τὸ Ἀπολυτίκιον

Ἦχος α΄ Σῆς ἐρήμου πολίτης

Τῶν Φαράσων τὸν γόνον καὶ τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα

καὶ τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος ὁσίων μιμητὴν καὶ ἰσότιμον

ΠαἸσιον τιμήσωμεν πιστοί τὸ σκεῦος χαρισμάτων τὸ μεστόν

ὡς συντρέχοντα ταχέως τοὺς εὐσεβεῖς τοὺς πίστει ἀνακράζοντας

δόξα τ δεδωκότι σοι ἰσχύν δόξα τ σὲ στεφανώσαντι

δόξα τ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα

12

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἕτερον Ἦχος γ΄ Θείας πίστεως

Ὥσπερ ἄγγελος φανεὶς ἐν κόσμῳ ἐν τοῖς ἔτεσι

τοῖς τελευταίοις χριστομίμητε ΠαἸσιε ὅσιε ἀσκητικῶς γὰρ βιώσας

ἐν Ἄθωνι ὡς παμφαέστατος ἥλιος ἔλαμψας καὶ κατηύγασας

πιστῶν τὰ πλήθη τῆ χάριτι τοῖς ῥήμασι σημείοις καὶ τοῖς

θαύμασι

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

ΠαἸσιε γέγονας τῶν ἀσκητῶν ἡ κρηπίς

τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα καὶ Σουρωτς ὁ τροφός

Κονίτσης τὸ καύχημα σὺ γὰρ ἐπὶ τὰ ἴχνη

Ἀρσενίου ὁδεύσας εἴληφας χαρισμάτων

τὴν πληθὺν Παρακλήτου ἀφθόνως τοῖς σὲ τιμῶσιν

παρέχων τὰ πρόσφορα

Ἦχος πλ α΄ Σὸν υνάναρχον Λόγον

Τὸν πανεύφημον ἄνδρα τοῦ ὄρους Ἄθωνος

τὸν ἐπ ἐσχάτων τῶν χρόνων καθάπερ φάος λαμπρόν

τὴν σκοτίαν τῶν πιστῶν διασκεδάσαντα καὶ νοσήματα ψυχῶν

καὶ σαρκὸς ἐπιφοράς ἰώμενον ὑπὲρ φύσιν

τς προοράσεως λύχνον νέον ΠαἸσιον τιμήσωμεν

Ἀπόλυσις

13

Εἰς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος α΄ Σὸν τάφον σου ωτήρ

Τῆ χάριτι Χριστοῦ ὡς οἱ πάλαι Πατέρες συνέζησας σεμνέ

τοῖς ἀλόγοις θηρίοιςκαὶ φίλος γενόμενοςπτερωτῶν καὶ τῶν

ὄφεωνἐξεπλάγησανοἱ σὲ εἰδότες θεόφρονκαὶ ἀνύμνησαν

τὸν Παντοκράτορα Λόγοντὸν σὲ θαυμαστώσαντα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Εἰκόνα τὴν σεπτήνφοβερᾶς ΠροστασίαςΠαἸσιε Μητρόςτοῦ

Δεσπότου ἐκράτειςκαὶ ἔβλεψας ὅσιεπρὸς τὰ ἄνω καὶ ὤφθη σοι

ταύτης ἔλλαμψιςἡ καταυγάζουσα πάνταςδιὸ πρέσβευε

διηνεκῶς σὺν Παρθένῳὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Μετὰ τὴν β΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος γ΄ Σὴν ὡραιότητα

Τὸν πολυθαύμαστονσεμνὸν ΠαἸσιοντὸν καθαιρέσαντα

ὀφρὺν τοῦ δράκοντοςκαὶ ἡδονὰς τὰς σαρκικάςσυντρίψαντα τῆ

ἀσκήσει Ἄθωνος τὸ κλέϊσμακαὶ Φαράσων ἐκβλάστημα

τὸν εὐεργετήσανταπολυτρόπως τοῖς θαύμασιτὰ πλήθη τῶν

πιστῶν ὀρθοδόξωνπάντες τιμήσωμεν ἐνθέως

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἀειπάρθενονΚυρίαν Δέσποιναντὴν ὡραἸσασαν

γένος τὸ βρότειονἔχουσαν ὄντως τὴν μορφήν

ΠαἸσιε γλυκυτάτηνὅσιε ἑώρακαςἐν ζωῆ ἐν τ Ἄθωνι

ὡς καὶ προσεκύνησαςταύτην ἄνερ πανόλβιεδιὸ καὶ σὺν αὐτῆ μὴ

ὀκνήσῃπάτερ ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύων

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα

Ἦχος πλ δ΄ Σὴν οφίαν καὶ Λόγον

Τς νεότητος ὤφθης παιδαγωγόςκαὶ ἀκέστωρ ἀνθρώπων

ναρκομανῶντοῖς σχοῦσι δυσίαταπορνικὰ ἁμαρτήματα

ταῖς σαῖς εὐχαῖς ἐφάνηςθεράπων πανάριστοςκαὶ τῶν

ἀναζητούντωνὁδὸν τὴν σωτήριονπάτερ ἐπεγνώσθηςἀκριβὴς

ποδηγέτηςκαὶ πάντων ΠαἸσιεβακτηρία γεγένησαιἀσκητὰ

14

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

θεοφώτιστεδιὸ ἐν Σουρωτῆ οἱ πιστοίτὸν σὸν

τάφονπροσκυνοῦντες χαίρουσι καὶ σεμνῶς τὴν σὴν μνήμην

κατὰ χρέος μέλπουσι

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἁγίαν μορφήν σου ἑωρακώς ὡς ὑπάρχει Παρθένε ἐν τῆ Σιών

ὁ θεῖος ΠαἸσιος ἐν τ ὄρει ἐδίδαξε τοῖς εἰκονογράφοις

ποιεῖν ἐν πιστότητι καὶ πολλήν σου χάριν ἐκήρυττεν ἅπασιν

ὅθεν Θεοτόκε μὴ ἐλλείπῃς ἀπαύστως Χριστὸν ἱκετεύουσα

ὑπὲρ πάντων τῶν δούλων σου βτῶν ὑμνούντων τὸν τόκον σου

καὶ πάντας τοὺς ἁγίους αὐτοῦ ἐν οἷς ἔστι ἁγνὴ καὶ ὁ ὅσιος

ὁ τιμώμενος ὕμνοις ὑπὸ πάντων τὴν σήμερον

Σὸ α΄ ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου καὶ τὸ Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον τὸ ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ ἁγίου άββα

( Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν Σῷ καιρῶ ἐκείνω ἔστη ὁ Ἰησοῦς έπί τόπου πεδινοῦhellip

Ζήτει τῇ Παρασκευῇ τας β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ )

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Ἰδιόμελον Ἦχος πλ β΄

Εἰς πᾶσαν τὴν γν ἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὅσιε ΠαἸσιε σὺ γὰρ ἐν τ εἰκοστ αἰῶνιἀπὸ τς γεννήσεως τοῦ

Σωτροςὡς ἀστὴρ ἡμερινὸς ἀνίσχες καὶ τῶν ὀρθοδόξων τὰ

πλήθη ἐφώτισαςεἰς τὸ εἰδέναι τὸ θέλημα τοῦ Κυρίουδιὸ καὶ

τανῦν ἐν οὐρανοῖς ἀνελθώνκαὶ σχὼν παῤῥησίανμὴ παύσῃ

πρεσβεύωνὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Κανὼν τῆς Θεοτόκου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΘεοτόκε Παρθένε πάντας σκέπασον Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ἁρματηλάτην Υαραώ

Θεοχαρίτωτε ἁγνὴ θεόνυμφεταῖς ἱκεσίαις σουπρὸς τὸν σὸν

Δεσπότηνκαὶ Υἱόν σου φώτισοννοός μου ἐνεργήματαὅπως

ὑμνήσω ἀξίωςτῶν σῶν θαυμάτων τὸ πέλαγος

καὶ τῶν πρεσβειῶν σου τὰς χάριτας

15

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπὶ τὴν σὴν καταφυγὼν βοήθειανἀειμακάριστετοῦ ἐχθροῦ

νικσαιμιαρὰν παράταξινἐλπίζω ὁ ταλαίπωροςδιὸ τείνω τὰς

χεῖραςἱκετικῶς τῆ εἰκόνι σουκαὶ τὴν σὴν αἰτοῦμαι ἀντίληψιν

Ὁ σὸς Υἱὸς παρθενομτορ ἄχραντεὁ ὑπεράγαθος

ὁ τοῦ κόσμου κτίστηςκαὶ βροτῶν διάσωσμα

τὴν σὴν πρεσβείαν δέχεταικαὶ ποιεῖ πάντα ὅσα

ἐπιθυμεῖς θεονύμφευτεὑπὲρ τῶν πιστῶν ὑμνολόγων σου

Τῶν πειρασμῶν μου τὴν πλημμύραν Δέσποινα

στσον πρεσβείαις σουκαὶ πρὸς τὸν λιμένα

τοῦ Χριστοῦ ὁδήγησοννοός μου τὰ νοήματα

καὶ ψυχς μου τὸ ἦθοςὅπως διέλθω τὸ πέλαγος

βίου πολυμόχθου πανάχραντε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoὍσιε ΠαἸσιε ἀεὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ὁλοκαρδίως τὸν σεμνὸν ΠαἸσιοντὸν πολυθαύμαστον

ἀνυμνσαι θέλωκαὶ αἰτοῦμαι δύναμινΧριστέ μου παντοδύναμε

ὅπως μέλψω τὸν βίονκαὶ πολυάριθμα θαύματατούτου τοῦ ὁσίου

σου Κύριε

Σεμνῶς βιώσας ἐπὶ γς ἀοίδιμεὡς ἄλλος ἄγγελος

σάρκα ὑποτάξαςκαὶ παθῶν τὴν ἔγερσινχαρίτων πάτερ γέγονας

τοῦ Θεοῦ τὸ δοχεῖοντοῖς Ὀρθοδόξοις ΠαἸσιε

πᾶσι προσπορίζων τὰ πρόσφορα

Ἱκετικῶς τὸν παντουργὸν τς κτίσεωςἐξιλεούμενος

ὑπὲρ τῶν ἐν θλίψεικαὶ καμνόντων ἅγιεκατέστης ὁ διδάσκαλος

πρὸς θειότερον βίονπολλῶν ἀνθρώπων ΠαἸσιε

Ὄρους τοῦ Ἁγίου τὸ καύχημα

16

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν τ πελάγει τῶν παθῶν νηχόμενοςκαταποντίζομαι

Μτερ Θεοτόκεὁ πτωχὸς καὶ δείλαιοςδιὸ καὶ ἀνακράζω σοι

ταῖς λιταῖς σου τὸν σάλοντῶν πειρασμῶν μου κατάπαυσον

Ὄρους τοῦ Ἁγίου ἡ ἔφορος

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΓέρον ΠαἸσιε φύλαττε σοὺς φίλους Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας

Γεώργιον ὤφθης τὸ θαυμαστόντοῦ Ἄθωνος Ὄρους

ἐκβλαστάνον γλυκεῖς καρπούςΠαἸσιε πάτερ θεοφόρε

τῶν ἀσκουμένων τὸ νέον παλλάδιον

Ἐδίδαξας πάτερ τοὺς σοὺς υἱούςφυλάττειν ἐκ βλάβης

πονηρίας τοὺς λογισμούςκαὶ ἔχειν ἐν ν ἀδιαλείπτως

τὰ ἀγαθὰ τοῦ Χριστοῦ ἐννοήματα

Ῥοαῖς τῶν δακρύων σου τὸν Χριστόνἱκέτευες πάτερ

ὑπὲρ πάντων τῶν ἐνδεῶνΠαἸσιε τῶν ἐξαιτουμένων

ἐν τῆ σῆ κέλλῃποικίλα αἰτήματα

Θεοτοκίον

Ὁ νέος ΠαἸσιος Μαριάμτὴν θείαν μορφήν σου

ὑπὲρ φύσιν τοῖς ὀφθαλμοῖςἑώρακεν ὄντως ἐν τ Ἄθῳ

ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἀειπάρθενε

ᾨδὴ γ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ὁ στερεώσας κατ ἀρχάς

Ὄλβος ὁ ἄσυλος πιστῶνἀγαθοσύνης ὁ πλοῦτος

καὶ θησαύρισμα ἀγάπης ἐδείχθηςἀπειρόγαμε ἁγνή

τοῦ κόσμου τὸ ἐγκαύχηματῶν γηγενῶν ἡ δόξα

καὶ τῶν ἀγγέλων τὸ μέλισμα

Κλῖμαξ ὑπάρχεις νοητήἡ ἀνάγουσα Κόρηἀπὸ γς εἰς οὐρανοὺς

τοὺς ἀνθρώπουςκαὶ ὑπερέχεις τοῦ παντόςμερόπων καὶ ἀγγέλων

τεκαὶ τῶν κτισμάτων πάντωνὡς ἡ τεκοῦσα τὸν Κύριον

17

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐκ σοῦ ἀνέτειλεν ἡμῖνὁ ποιητὴς τῶν ἁπάντων

ὥσπερ ἥλιος φωτίσας τοὺς πάνταςκαὶ τὰ σκότη τοῦ ἐχθροῦ

ἰσχύϊ διεσκέδασετῆ ἐκ νεκρῶν ἐγέρσειὡς παντοδύναμος Κύριος

Πῦρ κατακαίει με σφοδρῶςτῶν ἡδονῶν Θεοτόκεκαὶ ταράσσει τὴν

ἀθλίαν ψυχήν μουδιὸ δέομαι θερμῶςλιταῖς σου τοῦτο

μάρανονκαὶ τὴν εἰρήνην δός μοιτῶν λογισμῶν θεονύμφευτε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Περιφρονεῖς τὸν μιαρόνἀνδροπρεπῶς θεοφόρετειχιζόμενος νοὸς

ἀτυφίᾳκαὶ εὐχαῖς περιβληθείςτὸν θώρακα τς χάριτος

ΠαἸσιε τροποῦσαιτῶν δυσμενῶν τὰ συστήματα

Ἀδιαλείπτοις προσευχαῖςπρὸς τὸν Δεσπότην τῶν πάντων

καθικέτευες ΠαἸσιε πάτερλυτρωθναι ἐκ δεινῶν

τοὺς ἐπικαλουμένους σεκαὶ ποθοῦντας λύσιν

τῶν θλιβερῶν περιστάσεων

Ἰσχὺν τὴν ἄνωθεν λαβώνψυχὰς τῶν κεκοιμημένων

βοηθεῖς ταῖς ἱκεσίαις παμμάκαρσὺ γὰρ ἔλεγες πιστοῖς

ὑπὲρ αὐτῶν προσεύξασθαιὡς ἐχόντων χρείαν

πλέον τῶν ζώντων ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Σωματωθεὶς ὁ πλαστουργόςἐκ τῶν ἁγνῶν σου αἱμάτων

τὸν ἀρχαῖον καταβάλλει βελίαρκαὶ χαρίζει τοῖς βροτοῖς

τὴν ἄνεσιν Πανάμωμετς ἁμαρτίας παῦσιν

καὶ τῶν ψυχῶν ἐλευθέρωσιν

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου Οὐρανίας ἁψῖδος

Νικητὴς ἀνεδείχθηςτῆ τοῦ Χριστοῦ χάριτι

ὅλως ταπεινώσας τὸν ἄνδρατὸν ἐνεργούμενον

πάτερ ΠαἸσιεκαὶ ἐν Θιβὲτ παιδευθέντα

ὑπὸ τοῦ ἀλάστοροςμικρὸν Γεώργιον

18

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Πνευματέμφορε πάτερὁ τοῦ παντὸς Κύριος

τὴν ὑπὲρ τὰ κάλλη ἀνθρώπωντούτου ἐμφέρειαν

ἐν ὄρει Ἄθωνοςσοὶ ἀπεκάλυψε πάλαι

καὶ ἐπλήσθης χάριτοςπολλς ΠαἸσιε

Ἀπορεῖ νοῦς ἀνθρώπωνπῶς ὑπεδέχθης μακάριε

ἐν τ σ κελλίῳ καθ ὕπαρτὴν πολυΰμνητον

μεγαλομάρτυρακαὶ θαυμαστὴν Εὐφημίαν

ἅγιε ΠαἸσιεΠατέρων καύχημα

Θεοτοκίον

Ἰαμάτων σε κρήνηνκαὶ ἰατρὸν ἄριστονοἱ κατατρυχόμενοι

πάντεςνόσοις τοῦ σώματοςΜτερ γινώσκομεν

διὸ αἰτοῦμεν ἐν πίστειτὴν σὴν θεονύμφευτεθείαν βοήθειαν

Κάθισμα Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

Εὐχς ἐργαστήριον ἡ σὴ ἁγία ψυχήΠαἸσιε γέγονε

τῆ συνεχεῖ προσευχῆκαὶ θείαις δεήσεσισὺ γὰρ μακροχρονήσας

ἐν τῆ κέλλῃ σου πάτερὤφθης καθάπερ στήληφωτεινὴ ἱκετεύων

Χριστὸν τὸν πάντων κτίστηνκαὶ παντοκράτορα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε ἀπείρανδρεχριστιανῶν ἡ ἐλπίς

τὸ κῦδος καὶ καύχηματῶν Ὀρθοδόξων πιστῶνἀγγέλων

ἀγλάϊσμαγέγονας τ σ τόκῳδιὸ ἔσχες μεγίστην

Δέσποινα παῤῥησίανπρὸ τοῦ θρόνου Υἱοῦ σουἀεὶ συνηγοροῦσα

ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε

ᾨδὴ δ΄ Σῆς Θεοτόκου

ύ μου ἰσχύς

Ἀρᾶς δεινςτς πρώτης Εὔας ἡ λύσασατοὺς ἀνθρώπουςγέγονας

τ τόκῳ σουκαὶ θλιβομένοις ἡ χαρμονήἐπεγνώσθης Μτερ

καὶ τῶν στενόντων ἡ ἄνεσιςἐδείχθης Θεοτόκε

διὸ καὶ σοὶ βοῶμενχαῖρε στήριγμα πάντων ἀκλόνητον

19

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ῥοαῖς λιτῶντὸν ἀκατάσχετον καύσωνατς ψυχς μου

σβέσον παναμώμητεκαὶ δροσισμὸν καὶ ἀναψυχήν

τοῦ ἐλέους σου Μτερτὸν σὸν ἱκέτην πλημμύρισον

καὶ δός μοι ἐπὶ πλέοντὴν ἰσχὺν Θεοτόκετοῦ ὑμνεῖν ἐπαξίως τὴν

χάριν σου

Θεοπρεπῶςἐν τῆ νηδύϊ σου ᾤκησενὁ τῶν ὅλων

Κύριος πανύμνητεκαὶ ἐνεδύθη ὁ ἀναφής

φύσιν τῶν ἀνθρώπωνἵνα λυτρώσῃ τὸν ἄνθρωπον

ἐκ τς αἰχμαλωσίαςτοῦ δεινοῦ πτερνοσκόπου

καὶ χαρίσῃ ἡμῖν μέγα ἔλεος

Ἐπιποθῶντοῦ σοῦ ἐλέους τὸ πέλαγοςκλίνω γόνυ

καὶ ὑψῶ τὰς χεῖράς μουτῆ σῆ εἰκόνι τῆ θαυμαστῆ

καὶ θερμῶς βοῶ σοιμὴ μὲ παρίδῃς τὸν ἄθλιον

ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνθλιβομένων τὸ θάρσος

καὶ παντὸς ἀλγουμένου ἰάτειρα

Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχὺν λαβώνἐξ οὐρανοῦ καθυπέμειναςἀσθενείας

τς σαρκὸς ΠαἸσιεκαὶ ἐγκαρδίως πρὸς τὸν Χριστόν

ἐφώνεις θεόφρονδοξολογίας μελίσματαδιὸ καὶ ἰατρείας

τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτωντὰ χαρίσματα εἴληφας ἅγιε

Ἐπακριβῶςτὴν διδαχὴν ἠκολούθησαςτῶν Πατέρων

καὶ καθωμολόγησαςἐν Θεσσαλονίκῃ ἀνδροπρεπῶς

τὸν Χριστὸν παμμάκαρσυμμετασχὼν ὥσπερ ἄγγελος

μετrsquo ἄλλων μοναζόντωνεἰς πορείαν θεόφρον

τοῖς ἀνθρώποις διδοὺς τύπον πίστεως

Ἄϋλον φῶςπολλάκις πάτερ ΠαἸσιετὴν σὴν ὄψιν

ὄντως περιέβαλλεκαὶ ἀνυψώθης ὑπὲρ τὴν γν

ἔχων τὰς σὰς χεῖραςὑψωμένας πρὸς Κύριον

διό καὶ οἱ ὁρῶντεςτὴν σὴν μορφὴν ἐν λάμψει

ἐξεπλήττοντο ὅλως πανεύφημε

20

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν σῆ γαστρίὁ Παντοκράτωρ ἐχώρησεΘεοτόκε

καὶ βροτῶν τὸ φύραμαἀνακαινίσας ἐκ τς φθορᾶς

λύσας τὴν κατάρανκαὶ καταργήσας τὸν θάνατον

καὶ τοῦ σκοτεινομόρφουἀντιδίκου βελίαρ

τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσε τέλεον

Δεύτερος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἰσακήκοα Κύριε

Σωτηρίας σε πρόξενοντῶν προσερχομένων ἐν σοὶ ΠαἸσιε

ὡμολόγουν τὰ ἀθροίσματαταῖς διδασκαλίαις σου πανόσιε

Ἰατρὸς ὤφθης ἄριστοςδύο ἀσθενούντων παιδίων ἅγιε

τῆ δεήσει τοῦ γεννήτοροςτούτων ἰατροῦ ἀξιοτίμητε

Ἐξαισίως ΠαἸσιεἐν τῆ προσευχῆ σου πολλάκις ἔβλυσας

τοῦ Χριστοῦ τὸ φῶς καὶ ἔψαλλες

ὕμνους ἐκ καρδίας καὶ μελίσματα

Θεοτοκίον

Φωτισμὸν Θεονύμφευτετῆ ἐσκοτισμένῃ ψυχῆ μου δώρησαι

σὺ γὰρ τέτοκας τὸν Κύριονκόσμου καὶ ἀνθρώπων φῶς τὸ ἄδυτον

ᾨδὴ ε΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἵνα τί με ἀπώσω

Ἀόκνως με πειράζειπάθεσιν ἀτόποιςσατᾶν ὁ παγκάκιστοςἀλλὰ

Θεοτόκεἐπὶ σὲ θαῤῥῶν ὁ ταλαίπωροςτούτου τὰ πυρφόρα

ἐλπίζω βέλη κατακόψαικαὶ νικσαι αὐτὸν Ἀπειρόγαμε

Ἐξελοῦ με ταχέωςπάσης ἀκηδίαςψυχς μου σῆ χάριτι

καὶ μὴ διαλίπῃςτοῦ ἐγεῖραί με Μτερ ἀνύμφευτεἐκ τῶν

ἁμαρτάδωνκαὶ ψυχικῶν ἀῤῥωστημάτων

σὺ γὰρ ἔχεις τὴν ἄμαχον δύναμιν

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 5: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

5

Ἐν Σῷ Μεγάλῳ Ἑσπερινῷ Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ Μακάριος ἀνήρ Εἰς δὲ τὸ Κύριε

ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς

Προσόμοια

Ἦχος α΄ Πανεύφημοι μάρτυρες

Ἐκ παίδων ἠγάπησας σφοδρῶς μοναστῶν πολίτευμα

καὶ βιοτὴν τὴν μονότροπον σεμνὲ ΠαἸσιε διὸ καὶ παρεῖδες

κοσμικῶν τὰ θέλγητρα καὶ πάντα τὰ ἡδέα καὶ ῥέοντα τὸν νοῦν

σου ὅσιε προσηλώσας πρὸς τὰ μένοντα παραδείσου

ὡς ἔνσαρκος ἄγγελος (2)

Ὡς μέλος στρατείας κοσμικς σεαυτὸν ΠαἸσιε

ὑπογραμμὸν τοῖς συνοῦσί σοι θεόφρον ἔδωκας

καὶ μετὰ συνήφθης μοναστῶν συντάγμασι

ἀλείπτης γεγονώς πρὸς εὐσέβειαν πολλῶν τοῖς ῥήμασι

τοῖς σημείοις καὶ τοῖς θαύμασι οἷς ἐτέλεις

Χριστοῦ θείᾳ χάριτι (2)

Ἀνλθες ἐν ὄρει τοῦ Σινᾶ καὶ ὁσίως ἔζησας

τὸν Μωϋσν ἐκμιμούμενος καὶ τὸν συγγράψαντα

Κλίμακα τὴν θείαν ἔνδοξε ΠαἸσιε βιώσας ἐν νηστείαις ὡς

ἄσαρκος διὸ καὶ εἴληφας Παρακλήτου τὰ χαρίσματα ὡς οἱ

πάλαι Πατέρες καὶ ἅγιοι

Μονς τοῦ Στομίου ἀδελφός ἐν Κονίτσῃ γέγονας

καὶ Ἐσφιγμένου ὁ δόκιμος ὁ εὐπειθέστατος

καὶ τὴν Φιλοθέου ὅσιε ἐκλέϊσας καὶ εἶτα ἐν Σινᾷ ὥσπερ ἄγγελος

ἀνὴρ κατῴκησας προμηθεύων ἱερώτατε ΒεδουἸνοις

τοῦ βίου τὰ πρόσφορα

Ἐστήριξας πάτερ διδαχαῖς καὶ ποικίλοις θαύμασι

ἐν Σουρωτῆ τὸ κοινόβιον φανεὶς ΠαἸσιεεὐσεβῶν γυναίων ὄντως

θεοφώτιστος ἀλείπτης ὁδηγὸς καὶ διδάσκαλος διὸ τὸν τάφον σου

ἡ μονὴ διακατέχουσα ὥσπερ ὄλβον ἀγάλλεται ὅσιε

6

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Νεότητος ὤφθης φροντιστής ἀσκητὰ ΠαἸσιε τῶν ἀσθενῶν ἡ

βοήθεια καὶ ἀπεξάρτησις νέων ἐθισμένων ταῖς οὐσίαις ἅγιε

φυτῶν ναρκωτικῶν τοῦ ἀλάστορος ἀθέων ἴασις

μαθητῶν ἡ ἐπιστήριξις καὶ ἁπάντων οἰκεῖος καὶ γνώριμος

Δόξα Πατρί Ἦχος πλ β΄

Τῶν ἀσκητῶν ὁδεύσας τὴν τρίβον εὔδρομος γέγονας

πρὸς ἀρετῶν ἐργασίαν θεοφόρε ΠαἸσιε τὸν χοϊκὸν γὰρ

ἄνθρωπον ἀπὸ καρδίας ἀποκηρύξας ὁ νοῦς σου ἐσχόλαζε

τῆ ἀδιαλείπτῳ προσευχῆ καὶ θεωρίᾳ φωτὸς τοῦ ἀκτίστου

διὸ καὶ γευσάμενοι τῶν χαρισμάτων σου τὰ δῶρα

ὑμνοῦμέν σε ὅσιε ἐν εὐφροσύνῃ λέγοντες

τὸ χαίροις τῶν Φαράσων ἔκγονε Ἄθωνος τὸ κλέος

τς Κονίτσης στύλος Μοναστῶν ὁ διδάσκαλος

καὶ Σινᾶ ὁ οἰκήτωρ χαίροις ὁ περιβληθείς

στολὴν τς ἀπαθείας καὶ οὕτω γενόμενος

νεότητος ὁδηγός πεπτωκότων ἀνόρθωσις

καὶ ἐπιστροφὴ πλανωμένων Χαίροις τῶν μοναζόντων ὑπόδειγμα

τῶν κοσμικῶν ὁ τύπος καὶ ὀρθοδόξων πιστῶν

ἀναψυχὴ καὶ δρόσος Καὶ νῦν θεοστόλιστε Γέρον

ἀπαύστως δυσώπει Χριστὸν τὸν Θεόν ὑπὲρ ἡμῶν ἐν κατανύξει

τελούντων τς ἱερᾶς σου μνήμης τὴν ἐπέτειον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τίς μὴ μακαρίσει σε Παναγία Παρθένε

τίς μὴ ἀνυμνήσει σου τὸν ἀλόχευτον τόκον

Ὁ γὰρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός ἐκλάμψας Υἱὸς μονογενής

ὁ αὐτὸς ἐκ σοῦ τς Ἁγνς προλθεν ἀφράστως σαρκωθείς

φύσει Θεὸς ὑπάρχων καὶ φύσει γενόμενος ἄνθρωπος δι ἡμᾶς

οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος ἀλλ ἐν δυάδι φύσεων

ἀσυγχύτως γνωριζόμενος Αὐτὸν ἱκέτευε σεμνὴ Παμμακάριστε

ἐλεηθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

7

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Εἴσοδος Υῶς ἱλαρόν

τὸ Προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ ἀναγνώσματα

Παροιμιῶν τὸ Ἀνάγνωσμα

(κεφ 107)

Μνήμη δικαίου μετ ἐγκωμίων καὶ εὐλογία Κυρίου ἐπὶ κεφαλὴν

αὐτοῦ Μακάριος ἄνθρωπος ὃς εὗρε σοφίαν καὶ θνητός ὃς οἶδε

σύνεσιν Κρεῖσσον γὰρ αὐτὴν ἐμπορεύεσθαι ἥ χρυσίου καὶ

ἀργυρίου θησαυρούς Τιμιωτέρα δέ ἐστι λίθων πολυτελῶν πᾶν δὲ

τίμιον οὐκ ἄξιον αὐτς ἐστιν Ἐκ γὰρ τοῦ στόματος αὐτς

ἐκπορεύεται δικαιοσύνη νόμον δὲ καὶ ἔλεον ἐπὶ γλώσσης φορεῖ

Τοιγαροῦν ἀκούσατέ μου ὦ τέκνα σεμνὰ γὰρ ἐρῶ Καὶ μακάριος

ἄνθρωπος ὃς τὰς ἐμὰς ὁδοὺς φυλάξει Αἱ γὰρ ἔξοδοί μου ἔξοδοι

ζως καὶ ἑτοιμάζεται θέλησις παρὰ Κυρίου Διὰ τοῦτο παρακαλῶ

ὑμᾶς καὶ προἸεμαι ἐμὴν φωνὴν υἱοῖς ἀνθρώπων Ὅτι ἐγὼ ἡ σοφία

κατεσκεύασα βουλὴν καὶ γνῶσιν καὶ ἔννοιαν ἐγὼ ἐπεκαλεσάμην

Ἐμὴ βουλὴ καὶ ἀσφάλεια ἐμὴ φρόνησις ἐμὴ δὲ ἰσχύς Ἐγὼ τοὺς

ἐμὲ φιλοῦντας ἀγαπῶ οἱ δὲ ἐμὲ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν

Νοήσατε τοίνυν ἄκακοι πανουργίαν οἱ δὲ ἀπαίδευτοι ἔνθεσθε

καρδίαν Εἰσακούσατέ μου καὶ πάλιν σεμνὰ γὰρ ἐρῶ καὶ ἀνοίγω

ἀπὸ χειλέων ὀρθά Ὅτι ἀλήθειαν μελετήσει ὁ λάρυγξ μου

ἐβδελυγμένα δὲ ἐναντίον ἐμοῦ χείλη ψευδ Μετὰ δικαιοσύνης

πάντα τὰ ῥήματα τοῦ στόματός μου οὐδὲν ἐν αὐτοῖς σκολιόν

οὐδὲ στραγγαλιῶδες Πάντα εὐθέα ἐστὶ τοῖς νοοῦσι καὶ ὀρθὰ τοῖς

εὑρίσκουσι γνῶσιν Διδάσκω γὰρ ὑμῖν ἀληθ ἵνα γένηται ἐν

Κυρίῳ ἡ ἐλπὶς ὑμῶν καὶ πλησθήσεσθε πνεύματος

οφίας ολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 47)

Δίκαιος ἐὰν φθάσῃ τελευτσαι ἐν ἀναπαύσει ἔσται Γρας γὰρ

τίμιον οὐ τὸ πολυχρόνιον οὐδὲ ἀριθμ ἐτῶν μεμέτρηται Πολλιὰ

δέ ἐστι φρόνησις ἀνθρώποις καὶ ἡλικία γήρως βίος ἀκηλίδωτος

Εὐάρεστος Θε γενόμενος ἠγαπήθη καὶ ζῶν μεταξὺ ἁμαρτωλῶν

μετετέθη Ἡρπάγη μὴ κακία ἀλλάξῃ σύνεσιν αὐτοῦ ἥ δόλος

ἀπατήσῃ ψυχὴν αὐτοῦ βασκανία γὰρ φαυλότητος ἀμαυροῖ τὰ

καλά καὶ ῥεμβασμὸς ἐπιθυμίας μεταλλεύει νοῦν ἄκακον

8

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τελειωθεὶς ἐν ὀλίγῳ ἐπλήρωσε χρόνους μακρούς ἀρεστὴ γὰρ ἦν

Κυρίῳ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ διὰ τοῦτο ἔσπευσεν ἐκ μέσου πονηρίας Οἱ δὲ

λαοὶ ἰδόντες καὶ μὴ νοήσαντες μηδὲ θέντες ἐπὶ διανοίᾳ τὸ

τοιοῦτον ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν

τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ

οφίας ολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα

(Κεφ 31)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος

Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνων τεθνάναι καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ

ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δέ εἰσιν ἐν

εἰρήνῃ καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς

αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶ ὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα

εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτοὺς καὶ

ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρ

ἐπισκοπς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθρες ἐν καλάμῃ

διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ

βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰς τοὺς αἰῶνας Οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτ

συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ προσμενοῦσιν

αὐτ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν

τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα

Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ τοῦ Ἄθωνος πολιτεία μοναστῶν καὶ

μιγάδων ὅτι ἐν τοῖς ἐσχάτοις χρόνοις ὡς ἄνθος ἠρινόν

ἐκ τοῦ λειμῶνός σου ὁ ὅσιος ΠαἸσιος ἐξήνθησεν

Οὗτος γὰρ ὁ πανθαύμαστος τῶν δακρύων τοῖς χεύμασι

ὡς καλὸς γηπόνος τὴν ψυχὴν αὐτοῦ γεωργήσας

τῶν ἀρετῶν τὸ δένδρον ἐφυτοκόμησε καρποὺς ἐξενέγκας

τς ἀπαθείας καὶ προοράσεως καὶ θεραπείας τῶν παθῶν

καὶ ἰάσεως ἀσθενειῶν ψυχς τε καὶ σώματος

9

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Διὸ τανῦνπρὸς αὐτὸν ἱκετικῶς προστρέχομεν

καὶ βοῶμεν ἐν πίστειπρέσβευε τ ἐλεήμονι Θε

ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀνυμνούντωντὴν βιοτήν σου ἅγιε

καὶ τὰ πολλά σου χαρίσματα

Ἦχος β΄

Τ ἰδίῳ θνῄσκων θελήματι ὡς ἄλλος Παῦλος

τῶν παθῶν ἠλευθερώθης καὶ ἐνεδύθης στολήν

τὴν φωτοειδ Παρακλήτου διὸ καὶ ἠξιώθης ὡς βλέπων

ὁρᾶν τῶν ἀνθρώπων τὰς ἐννοίας προγινώσκων τὰ μέλλοντα

καὶ προλαλῶν τὰ πρόσφορα τοῖς προσιοῦσί σοι

πάτερ ΠαἸσιε ὅθεν καὶ ἡμεῖς πρὸς σὲ τὰς χεῖρας τείνοντες

ὡς ἔχων παῤῥησίαν ἐξαιτοῦμεν τὰς λιτάς σου

ὅπως διέλθωμεν τοῦ βίου τὸ πέλαγος

καὶ ἐν λιμένι φθάσωμεν τς Οὐρανῶν Βασιλείας

Ἦχος γ΄

Ὅσιε πάτερ καθ ἑκάστην ἡμέραν

πληθὺς ἀνθρώπων ὡς εἰς κιβωτὸν σωτηρίας

ἐκύκλου τὴν καλύβην σου εἷς τὴν σωτηρίαν τς ψυχς

ἐκζητούμενος ἕτερος τὴν ἰατρείαν τῶν ἀῤῥωστημάτων

ἄλλος τῶν λογισμῶν τὴν διευθέτησιν ἥ τῶν ἐπισυμβάντων ἐν τ

βίῳ τὴν λύσιν διὸ καὶ νυνὶ τ τάφῳ σου ὁμοίως οἱ πιστοὶ

προσερχόμενοι τὰ αὐτὰ αἰτοῦνται Γέρον ΠαἸσιε

διόπερ εὐχόμεθα τούτων τυχεῖν αὐτούς ἀειμακάριστε

Ἦχος δ΄

Τὴν ἁλμυρὰν τῶν παθῶν ὑπερβὰς θάλασσαν καὶ τῶν πνευμάτων

τς πονηρίας τὴν ὀφρὺν ἐδαφίσας ἐγεγόνεις δοχεῖον

τοῦ Παρακλήτου Πνεύματος ὁσιώτατε ΠαἸσιε

Σὺ γὰρ τὸ ἔσοπτρον τοῦ νοός σου καθάραςἑώρακας τὸν

θεάνθρωπον Κύριον τὴν Πάναγνον Αὐτοῦ Μητέρα

Λουκιλιανὸν καὶ Εὐφημίαν τοὺς ἐνδόξους μάρτυρας

καὶ τὰ πρόσωπα ἄλλων ἁγίων μεθ ὧν πρέσβευε τ Κυρίῳ

ἐλεηθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

10

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Δόξα Πατρί Ἦχος δ΄

Τὸν μιμητὴν τοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιον τὸν ὅσιον

τὸν ἐν ἁγίῳ ὄρει βιώσαντα ἐγκωμίοις λόγοις ἐπαινέσωμεν

ταῖς ῥοαῖς γὰρ δακρύων τῶν παθῶν τὴν πυράκτωσιν ἔσβεσε

λαμπρύνων τὴν ψυχήν καὶ καθαίρων τὴν διάνοιαν

ἀναδειχθεὶς χρυσοειδέστατον καὶ λαμπρότατον σκεῦος τς

χάριτος καὶ νῦν τ δήμῳ τῶν ἀσκητῶν συναφθείς

διηνεκῶς πρεσβεύει ὑπὲρ τῶν ἐπικαλουμένων

τὸ τίμιον αὐτοῦ ὄνομα

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων τοὺς δούλους σου

φύλαττε εὐλογημένη Θεοτόκε ἵνα σε δοξάζωμεν

τὴν ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Εἰς τὸν στίχον τιχηρὰ Προσόμοια

Ἦχος πλ α΄ Φαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ὁ τῶν Φαράσων βλαστός Ἁγίου Ὄρους ποταμὸς ὁ

ἀείῤῥοος ὁ φοῖνιξ τς εὐσεβείας τς Σουρωτς ὁ τροφός

τῶν ἐνασκουμένων τὸ ὑπόδειγμα Σινᾶ τὸ καλλώπισμα

καὶ Κονίτσης ὁ κάτοικος πάσης Ἑλλάδοςὁ ὑπέρλαμπρος ἥλιος

ὁ νεότητοςφροντιστὴς καὶ ἐπίκουρος ἄνθρωπος ἐπουράνιος

καὶ ἔνσαρκος ἄγγελος ὁ ἰατρὸς τῶν νοσούντων

καὶ ἀλγουμένων ἀνάπαυσις ΠαἸσιε πάτερ

Ἐκκλησίας νέον ἄστρον τὸ πολυθαύμαστον

τίχ Σίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Χαίροις ὁ ἐν ἐσχάτοις καιροῖς φανεὶς τοῖς πᾶσι

βοηθὸς ἑτοιμότατος τῶν παίδων Ἀθωνιάδος

ὑπογραμμὸς βιοτς καὶ τς εὐσεβείας κρυξ ἄριστος

πασχόντων τὸ κούφισμα ἀτακτούντων διόρθωσις

τῶν ἐν ἀνάγκαις ταχινὴ ὑποστήριξιςτῶν ἐν θλίψεσι χαρμονὴ

ἀναφαίρετοςπλάτος εὐρυχωρότατον πιστῶν θεοπρόβλητε

τῶν ἐν φοβίαις τελούντων καὶ ψυχικαῖς καταστάσεσι

ΠαἸσιε πάτερ τῶν ὁσίων ἡ προσθήκηκαὶ ἀκροθίνιον

11

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Ἔχων ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς τς διοράσεως τὸ χάρισμα ὅσιε

κατέστης τῶν ἱερέων καὶ εὐσεβούντων πιστῶς

ἀσκητῶν καὶ ἄλλων ὁ διδάσκαλος ἐλέγχων γὰρ ἄριστα

τοῦ νοὸς τὰ νοήματα τὰ κεκρυμμένα

τς ψυχς ἀῤῥωστήματα ἐθεράπευες

θεοφόρε ΠαἸσιε ὅθεν εἰς πᾶσαν ἔδραμε

τὴν γν τὸ σὸν ὄνομα καὶ διὰ τοῦτο Ἠτοῦντο

τὴν σὴν βοήθειαν ἅπαντες καὶ τὴν θεραπείαν

τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἀειμακάριστε

Δόξα Πατρί Ἦχος πλ δ΄

Ἀσκητικῶς βιώσας καὶ περιγενόμενος τῶν ἡδονῶν τοῦ βίου

σαρκὸς τῶν ὀρέξεων καὶ πάσης ἡδυπαθείας Γέρον ΠαἸσιε

ἐπισκέψεις ἐδέχθης πλειστάκις τς θείας χάριτος

σὺ γὰρ ἐν τ κελλίῳ σου ὤν καθ ὕπαρ ἑώρακας

Εὐφημίαν τὴν μεγαλομάρτυρα καὶ μετ αὐτς ὡσανεὶ φίλος πρὸς

φίλον τὰ τς ἀθλήσεως αὐτς σεμνοπρεπῶς διελέγου

μεθ ἧς μὴ παύσῃ ὅσιε διηνεκῶς πρεσβεύων

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Δέσποινα πρόσδεξαι τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου

καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως

Νῦν ἀπολύεις τὸ Σρισάγιον καὶ τὸ Ἀπολυτίκιον

Ἦχος α΄ Σῆς ἐρήμου πολίτης

Τῶν Φαράσων τὸν γόνον καὶ τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα

καὶ τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος ὁσίων μιμητὴν καὶ ἰσότιμον

ΠαἸσιον τιμήσωμεν πιστοί τὸ σκεῦος χαρισμάτων τὸ μεστόν

ὡς συντρέχοντα ταχέως τοὺς εὐσεβεῖς τοὺς πίστει ἀνακράζοντας

δόξα τ δεδωκότι σοι ἰσχύν δόξα τ σὲ στεφανώσαντι

δόξα τ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα

12

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἕτερον Ἦχος γ΄ Θείας πίστεως

Ὥσπερ ἄγγελος φανεὶς ἐν κόσμῳ ἐν τοῖς ἔτεσι

τοῖς τελευταίοις χριστομίμητε ΠαἸσιε ὅσιε ἀσκητικῶς γὰρ βιώσας

ἐν Ἄθωνι ὡς παμφαέστατος ἥλιος ἔλαμψας καὶ κατηύγασας

πιστῶν τὰ πλήθη τῆ χάριτι τοῖς ῥήμασι σημείοις καὶ τοῖς

θαύμασι

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

ΠαἸσιε γέγονας τῶν ἀσκητῶν ἡ κρηπίς

τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα καὶ Σουρωτς ὁ τροφός

Κονίτσης τὸ καύχημα σὺ γὰρ ἐπὶ τὰ ἴχνη

Ἀρσενίου ὁδεύσας εἴληφας χαρισμάτων

τὴν πληθὺν Παρακλήτου ἀφθόνως τοῖς σὲ τιμῶσιν

παρέχων τὰ πρόσφορα

Ἦχος πλ α΄ Σὸν υνάναρχον Λόγον

Τὸν πανεύφημον ἄνδρα τοῦ ὄρους Ἄθωνος

τὸν ἐπ ἐσχάτων τῶν χρόνων καθάπερ φάος λαμπρόν

τὴν σκοτίαν τῶν πιστῶν διασκεδάσαντα καὶ νοσήματα ψυχῶν

καὶ σαρκὸς ἐπιφοράς ἰώμενον ὑπὲρ φύσιν

τς προοράσεως λύχνον νέον ΠαἸσιον τιμήσωμεν

Ἀπόλυσις

13

Εἰς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος α΄ Σὸν τάφον σου ωτήρ

Τῆ χάριτι Χριστοῦ ὡς οἱ πάλαι Πατέρες συνέζησας σεμνέ

τοῖς ἀλόγοις θηρίοιςκαὶ φίλος γενόμενοςπτερωτῶν καὶ τῶν

ὄφεωνἐξεπλάγησανοἱ σὲ εἰδότες θεόφρονκαὶ ἀνύμνησαν

τὸν Παντοκράτορα Λόγοντὸν σὲ θαυμαστώσαντα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Εἰκόνα τὴν σεπτήνφοβερᾶς ΠροστασίαςΠαἸσιε Μητρόςτοῦ

Δεσπότου ἐκράτειςκαὶ ἔβλεψας ὅσιεπρὸς τὰ ἄνω καὶ ὤφθη σοι

ταύτης ἔλλαμψιςἡ καταυγάζουσα πάνταςδιὸ πρέσβευε

διηνεκῶς σὺν Παρθένῳὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Μετὰ τὴν β΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος γ΄ Σὴν ὡραιότητα

Τὸν πολυθαύμαστονσεμνὸν ΠαἸσιοντὸν καθαιρέσαντα

ὀφρὺν τοῦ δράκοντοςκαὶ ἡδονὰς τὰς σαρκικάςσυντρίψαντα τῆ

ἀσκήσει Ἄθωνος τὸ κλέϊσμακαὶ Φαράσων ἐκβλάστημα

τὸν εὐεργετήσανταπολυτρόπως τοῖς θαύμασιτὰ πλήθη τῶν

πιστῶν ὀρθοδόξωνπάντες τιμήσωμεν ἐνθέως

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἀειπάρθενονΚυρίαν Δέσποιναντὴν ὡραἸσασαν

γένος τὸ βρότειονἔχουσαν ὄντως τὴν μορφήν

ΠαἸσιε γλυκυτάτηνὅσιε ἑώρακαςἐν ζωῆ ἐν τ Ἄθωνι

ὡς καὶ προσεκύνησαςταύτην ἄνερ πανόλβιεδιὸ καὶ σὺν αὐτῆ μὴ

ὀκνήσῃπάτερ ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύων

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα

Ἦχος πλ δ΄ Σὴν οφίαν καὶ Λόγον

Τς νεότητος ὤφθης παιδαγωγόςκαὶ ἀκέστωρ ἀνθρώπων

ναρκομανῶντοῖς σχοῦσι δυσίαταπορνικὰ ἁμαρτήματα

ταῖς σαῖς εὐχαῖς ἐφάνηςθεράπων πανάριστοςκαὶ τῶν

ἀναζητούντωνὁδὸν τὴν σωτήριονπάτερ ἐπεγνώσθηςἀκριβὴς

ποδηγέτηςκαὶ πάντων ΠαἸσιεβακτηρία γεγένησαιἀσκητὰ

14

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

θεοφώτιστεδιὸ ἐν Σουρωτῆ οἱ πιστοίτὸν σὸν

τάφονπροσκυνοῦντες χαίρουσι καὶ σεμνῶς τὴν σὴν μνήμην

κατὰ χρέος μέλπουσι

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἁγίαν μορφήν σου ἑωρακώς ὡς ὑπάρχει Παρθένε ἐν τῆ Σιών

ὁ θεῖος ΠαἸσιος ἐν τ ὄρει ἐδίδαξε τοῖς εἰκονογράφοις

ποιεῖν ἐν πιστότητι καὶ πολλήν σου χάριν ἐκήρυττεν ἅπασιν

ὅθεν Θεοτόκε μὴ ἐλλείπῃς ἀπαύστως Χριστὸν ἱκετεύουσα

ὑπὲρ πάντων τῶν δούλων σου βτῶν ὑμνούντων τὸν τόκον σου

καὶ πάντας τοὺς ἁγίους αὐτοῦ ἐν οἷς ἔστι ἁγνὴ καὶ ὁ ὅσιος

ὁ τιμώμενος ὕμνοις ὑπὸ πάντων τὴν σήμερον

Σὸ α΄ ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου καὶ τὸ Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον τὸ ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ ἁγίου άββα

( Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν Σῷ καιρῶ ἐκείνω ἔστη ὁ Ἰησοῦς έπί τόπου πεδινοῦhellip

Ζήτει τῇ Παρασκευῇ τας β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ )

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Ἰδιόμελον Ἦχος πλ β΄

Εἰς πᾶσαν τὴν γν ἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὅσιε ΠαἸσιε σὺ γὰρ ἐν τ εἰκοστ αἰῶνιἀπὸ τς γεννήσεως τοῦ

Σωτροςὡς ἀστὴρ ἡμερινὸς ἀνίσχες καὶ τῶν ὀρθοδόξων τὰ

πλήθη ἐφώτισαςεἰς τὸ εἰδέναι τὸ θέλημα τοῦ Κυρίουδιὸ καὶ

τανῦν ἐν οὐρανοῖς ἀνελθώνκαὶ σχὼν παῤῥησίανμὴ παύσῃ

πρεσβεύωνὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Κανὼν τῆς Θεοτόκου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΘεοτόκε Παρθένε πάντας σκέπασον Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ἁρματηλάτην Υαραώ

Θεοχαρίτωτε ἁγνὴ θεόνυμφεταῖς ἱκεσίαις σουπρὸς τὸν σὸν

Δεσπότηνκαὶ Υἱόν σου φώτισοννοός μου ἐνεργήματαὅπως

ὑμνήσω ἀξίωςτῶν σῶν θαυμάτων τὸ πέλαγος

καὶ τῶν πρεσβειῶν σου τὰς χάριτας

15

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπὶ τὴν σὴν καταφυγὼν βοήθειανἀειμακάριστετοῦ ἐχθροῦ

νικσαιμιαρὰν παράταξινἐλπίζω ὁ ταλαίπωροςδιὸ τείνω τὰς

χεῖραςἱκετικῶς τῆ εἰκόνι σουκαὶ τὴν σὴν αἰτοῦμαι ἀντίληψιν

Ὁ σὸς Υἱὸς παρθενομτορ ἄχραντεὁ ὑπεράγαθος

ὁ τοῦ κόσμου κτίστηςκαὶ βροτῶν διάσωσμα

τὴν σὴν πρεσβείαν δέχεταικαὶ ποιεῖ πάντα ὅσα

ἐπιθυμεῖς θεονύμφευτεὑπὲρ τῶν πιστῶν ὑμνολόγων σου

Τῶν πειρασμῶν μου τὴν πλημμύραν Δέσποινα

στσον πρεσβείαις σουκαὶ πρὸς τὸν λιμένα

τοῦ Χριστοῦ ὁδήγησοννοός μου τὰ νοήματα

καὶ ψυχς μου τὸ ἦθοςὅπως διέλθω τὸ πέλαγος

βίου πολυμόχθου πανάχραντε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoὍσιε ΠαἸσιε ἀεὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ὁλοκαρδίως τὸν σεμνὸν ΠαἸσιοντὸν πολυθαύμαστον

ἀνυμνσαι θέλωκαὶ αἰτοῦμαι δύναμινΧριστέ μου παντοδύναμε

ὅπως μέλψω τὸν βίονκαὶ πολυάριθμα θαύματατούτου τοῦ ὁσίου

σου Κύριε

Σεμνῶς βιώσας ἐπὶ γς ἀοίδιμεὡς ἄλλος ἄγγελος

σάρκα ὑποτάξαςκαὶ παθῶν τὴν ἔγερσινχαρίτων πάτερ γέγονας

τοῦ Θεοῦ τὸ δοχεῖοντοῖς Ὀρθοδόξοις ΠαἸσιε

πᾶσι προσπορίζων τὰ πρόσφορα

Ἱκετικῶς τὸν παντουργὸν τς κτίσεωςἐξιλεούμενος

ὑπὲρ τῶν ἐν θλίψεικαὶ καμνόντων ἅγιεκατέστης ὁ διδάσκαλος

πρὸς θειότερον βίονπολλῶν ἀνθρώπων ΠαἸσιε

Ὄρους τοῦ Ἁγίου τὸ καύχημα

16

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν τ πελάγει τῶν παθῶν νηχόμενοςκαταποντίζομαι

Μτερ Θεοτόκεὁ πτωχὸς καὶ δείλαιοςδιὸ καὶ ἀνακράζω σοι

ταῖς λιταῖς σου τὸν σάλοντῶν πειρασμῶν μου κατάπαυσον

Ὄρους τοῦ Ἁγίου ἡ ἔφορος

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΓέρον ΠαἸσιε φύλαττε σοὺς φίλους Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας

Γεώργιον ὤφθης τὸ θαυμαστόντοῦ Ἄθωνος Ὄρους

ἐκβλαστάνον γλυκεῖς καρπούςΠαἸσιε πάτερ θεοφόρε

τῶν ἀσκουμένων τὸ νέον παλλάδιον

Ἐδίδαξας πάτερ τοὺς σοὺς υἱούςφυλάττειν ἐκ βλάβης

πονηρίας τοὺς λογισμούςκαὶ ἔχειν ἐν ν ἀδιαλείπτως

τὰ ἀγαθὰ τοῦ Χριστοῦ ἐννοήματα

Ῥοαῖς τῶν δακρύων σου τὸν Χριστόνἱκέτευες πάτερ

ὑπὲρ πάντων τῶν ἐνδεῶνΠαἸσιε τῶν ἐξαιτουμένων

ἐν τῆ σῆ κέλλῃποικίλα αἰτήματα

Θεοτοκίον

Ὁ νέος ΠαἸσιος Μαριάμτὴν θείαν μορφήν σου

ὑπὲρ φύσιν τοῖς ὀφθαλμοῖςἑώρακεν ὄντως ἐν τ Ἄθῳ

ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἀειπάρθενε

ᾨδὴ γ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ὁ στερεώσας κατ ἀρχάς

Ὄλβος ὁ ἄσυλος πιστῶνἀγαθοσύνης ὁ πλοῦτος

καὶ θησαύρισμα ἀγάπης ἐδείχθηςἀπειρόγαμε ἁγνή

τοῦ κόσμου τὸ ἐγκαύχηματῶν γηγενῶν ἡ δόξα

καὶ τῶν ἀγγέλων τὸ μέλισμα

Κλῖμαξ ὑπάρχεις νοητήἡ ἀνάγουσα Κόρηἀπὸ γς εἰς οὐρανοὺς

τοὺς ἀνθρώπουςκαὶ ὑπερέχεις τοῦ παντόςμερόπων καὶ ἀγγέλων

τεκαὶ τῶν κτισμάτων πάντωνὡς ἡ τεκοῦσα τὸν Κύριον

17

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐκ σοῦ ἀνέτειλεν ἡμῖνὁ ποιητὴς τῶν ἁπάντων

ὥσπερ ἥλιος φωτίσας τοὺς πάνταςκαὶ τὰ σκότη τοῦ ἐχθροῦ

ἰσχύϊ διεσκέδασετῆ ἐκ νεκρῶν ἐγέρσειὡς παντοδύναμος Κύριος

Πῦρ κατακαίει με σφοδρῶςτῶν ἡδονῶν Θεοτόκεκαὶ ταράσσει τὴν

ἀθλίαν ψυχήν μουδιὸ δέομαι θερμῶςλιταῖς σου τοῦτο

μάρανονκαὶ τὴν εἰρήνην δός μοιτῶν λογισμῶν θεονύμφευτε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Περιφρονεῖς τὸν μιαρόνἀνδροπρεπῶς θεοφόρετειχιζόμενος νοὸς

ἀτυφίᾳκαὶ εὐχαῖς περιβληθείςτὸν θώρακα τς χάριτος

ΠαἸσιε τροποῦσαιτῶν δυσμενῶν τὰ συστήματα

Ἀδιαλείπτοις προσευχαῖςπρὸς τὸν Δεσπότην τῶν πάντων

καθικέτευες ΠαἸσιε πάτερλυτρωθναι ἐκ δεινῶν

τοὺς ἐπικαλουμένους σεκαὶ ποθοῦντας λύσιν

τῶν θλιβερῶν περιστάσεων

Ἰσχὺν τὴν ἄνωθεν λαβώνψυχὰς τῶν κεκοιμημένων

βοηθεῖς ταῖς ἱκεσίαις παμμάκαρσὺ γὰρ ἔλεγες πιστοῖς

ὑπὲρ αὐτῶν προσεύξασθαιὡς ἐχόντων χρείαν

πλέον τῶν ζώντων ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Σωματωθεὶς ὁ πλαστουργόςἐκ τῶν ἁγνῶν σου αἱμάτων

τὸν ἀρχαῖον καταβάλλει βελίαρκαὶ χαρίζει τοῖς βροτοῖς

τὴν ἄνεσιν Πανάμωμετς ἁμαρτίας παῦσιν

καὶ τῶν ψυχῶν ἐλευθέρωσιν

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου Οὐρανίας ἁψῖδος

Νικητὴς ἀνεδείχθηςτῆ τοῦ Χριστοῦ χάριτι

ὅλως ταπεινώσας τὸν ἄνδρατὸν ἐνεργούμενον

πάτερ ΠαἸσιεκαὶ ἐν Θιβὲτ παιδευθέντα

ὑπὸ τοῦ ἀλάστοροςμικρὸν Γεώργιον

18

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Πνευματέμφορε πάτερὁ τοῦ παντὸς Κύριος

τὴν ὑπὲρ τὰ κάλλη ἀνθρώπωντούτου ἐμφέρειαν

ἐν ὄρει Ἄθωνοςσοὶ ἀπεκάλυψε πάλαι

καὶ ἐπλήσθης χάριτοςπολλς ΠαἸσιε

Ἀπορεῖ νοῦς ἀνθρώπωνπῶς ὑπεδέχθης μακάριε

ἐν τ σ κελλίῳ καθ ὕπαρτὴν πολυΰμνητον

μεγαλομάρτυρακαὶ θαυμαστὴν Εὐφημίαν

ἅγιε ΠαἸσιεΠατέρων καύχημα

Θεοτοκίον

Ἰαμάτων σε κρήνηνκαὶ ἰατρὸν ἄριστονοἱ κατατρυχόμενοι

πάντεςνόσοις τοῦ σώματοςΜτερ γινώσκομεν

διὸ αἰτοῦμεν ἐν πίστειτὴν σὴν θεονύμφευτεθείαν βοήθειαν

Κάθισμα Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

Εὐχς ἐργαστήριον ἡ σὴ ἁγία ψυχήΠαἸσιε γέγονε

τῆ συνεχεῖ προσευχῆκαὶ θείαις δεήσεσισὺ γὰρ μακροχρονήσας

ἐν τῆ κέλλῃ σου πάτερὤφθης καθάπερ στήληφωτεινὴ ἱκετεύων

Χριστὸν τὸν πάντων κτίστηνκαὶ παντοκράτορα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε ἀπείρανδρεχριστιανῶν ἡ ἐλπίς

τὸ κῦδος καὶ καύχηματῶν Ὀρθοδόξων πιστῶνἀγγέλων

ἀγλάϊσμαγέγονας τ σ τόκῳδιὸ ἔσχες μεγίστην

Δέσποινα παῤῥησίανπρὸ τοῦ θρόνου Υἱοῦ σουἀεὶ συνηγοροῦσα

ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε

ᾨδὴ δ΄ Σῆς Θεοτόκου

ύ μου ἰσχύς

Ἀρᾶς δεινςτς πρώτης Εὔας ἡ λύσασατοὺς ἀνθρώπουςγέγονας

τ τόκῳ σουκαὶ θλιβομένοις ἡ χαρμονήἐπεγνώσθης Μτερ

καὶ τῶν στενόντων ἡ ἄνεσιςἐδείχθης Θεοτόκε

διὸ καὶ σοὶ βοῶμενχαῖρε στήριγμα πάντων ἀκλόνητον

19

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ῥοαῖς λιτῶντὸν ἀκατάσχετον καύσωνατς ψυχς μου

σβέσον παναμώμητεκαὶ δροσισμὸν καὶ ἀναψυχήν

τοῦ ἐλέους σου Μτερτὸν σὸν ἱκέτην πλημμύρισον

καὶ δός μοι ἐπὶ πλέοντὴν ἰσχὺν Θεοτόκετοῦ ὑμνεῖν ἐπαξίως τὴν

χάριν σου

Θεοπρεπῶςἐν τῆ νηδύϊ σου ᾤκησενὁ τῶν ὅλων

Κύριος πανύμνητεκαὶ ἐνεδύθη ὁ ἀναφής

φύσιν τῶν ἀνθρώπωνἵνα λυτρώσῃ τὸν ἄνθρωπον

ἐκ τς αἰχμαλωσίαςτοῦ δεινοῦ πτερνοσκόπου

καὶ χαρίσῃ ἡμῖν μέγα ἔλεος

Ἐπιποθῶντοῦ σοῦ ἐλέους τὸ πέλαγοςκλίνω γόνυ

καὶ ὑψῶ τὰς χεῖράς μουτῆ σῆ εἰκόνι τῆ θαυμαστῆ

καὶ θερμῶς βοῶ σοιμὴ μὲ παρίδῃς τὸν ἄθλιον

ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνθλιβομένων τὸ θάρσος

καὶ παντὸς ἀλγουμένου ἰάτειρα

Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχὺν λαβώνἐξ οὐρανοῦ καθυπέμειναςἀσθενείας

τς σαρκὸς ΠαἸσιεκαὶ ἐγκαρδίως πρὸς τὸν Χριστόν

ἐφώνεις θεόφρονδοξολογίας μελίσματαδιὸ καὶ ἰατρείας

τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτωντὰ χαρίσματα εἴληφας ἅγιε

Ἐπακριβῶςτὴν διδαχὴν ἠκολούθησαςτῶν Πατέρων

καὶ καθωμολόγησαςἐν Θεσσαλονίκῃ ἀνδροπρεπῶς

τὸν Χριστὸν παμμάκαρσυμμετασχὼν ὥσπερ ἄγγελος

μετrsquo ἄλλων μοναζόντωνεἰς πορείαν θεόφρον

τοῖς ἀνθρώποις διδοὺς τύπον πίστεως

Ἄϋλον φῶςπολλάκις πάτερ ΠαἸσιετὴν σὴν ὄψιν

ὄντως περιέβαλλεκαὶ ἀνυψώθης ὑπὲρ τὴν γν

ἔχων τὰς σὰς χεῖραςὑψωμένας πρὸς Κύριον

διό καὶ οἱ ὁρῶντεςτὴν σὴν μορφὴν ἐν λάμψει

ἐξεπλήττοντο ὅλως πανεύφημε

20

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν σῆ γαστρίὁ Παντοκράτωρ ἐχώρησεΘεοτόκε

καὶ βροτῶν τὸ φύραμαἀνακαινίσας ἐκ τς φθορᾶς

λύσας τὴν κατάρανκαὶ καταργήσας τὸν θάνατον

καὶ τοῦ σκοτεινομόρφουἀντιδίκου βελίαρ

τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσε τέλεον

Δεύτερος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἰσακήκοα Κύριε

Σωτηρίας σε πρόξενοντῶν προσερχομένων ἐν σοὶ ΠαἸσιε

ὡμολόγουν τὰ ἀθροίσματαταῖς διδασκαλίαις σου πανόσιε

Ἰατρὸς ὤφθης ἄριστοςδύο ἀσθενούντων παιδίων ἅγιε

τῆ δεήσει τοῦ γεννήτοροςτούτων ἰατροῦ ἀξιοτίμητε

Ἐξαισίως ΠαἸσιεἐν τῆ προσευχῆ σου πολλάκις ἔβλυσας

τοῦ Χριστοῦ τὸ φῶς καὶ ἔψαλλες

ὕμνους ἐκ καρδίας καὶ μελίσματα

Θεοτοκίον

Φωτισμὸν Θεονύμφευτετῆ ἐσκοτισμένῃ ψυχῆ μου δώρησαι

σὺ γὰρ τέτοκας τὸν Κύριονκόσμου καὶ ἀνθρώπων φῶς τὸ ἄδυτον

ᾨδὴ ε΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἵνα τί με ἀπώσω

Ἀόκνως με πειράζειπάθεσιν ἀτόποιςσατᾶν ὁ παγκάκιστοςἀλλὰ

Θεοτόκεἐπὶ σὲ θαῤῥῶν ὁ ταλαίπωροςτούτου τὰ πυρφόρα

ἐλπίζω βέλη κατακόψαικαὶ νικσαι αὐτὸν Ἀπειρόγαμε

Ἐξελοῦ με ταχέωςπάσης ἀκηδίαςψυχς μου σῆ χάριτι

καὶ μὴ διαλίπῃςτοῦ ἐγεῖραί με Μτερ ἀνύμφευτεἐκ τῶν

ἁμαρτάδωνκαὶ ψυχικῶν ἀῤῥωστημάτων

σὺ γὰρ ἔχεις τὴν ἄμαχον δύναμιν

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 6: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

6

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Νεότητος ὤφθης φροντιστής ἀσκητὰ ΠαἸσιε τῶν ἀσθενῶν ἡ

βοήθεια καὶ ἀπεξάρτησις νέων ἐθισμένων ταῖς οὐσίαις ἅγιε

φυτῶν ναρκωτικῶν τοῦ ἀλάστορος ἀθέων ἴασις

μαθητῶν ἡ ἐπιστήριξις καὶ ἁπάντων οἰκεῖος καὶ γνώριμος

Δόξα Πατρί Ἦχος πλ β΄

Τῶν ἀσκητῶν ὁδεύσας τὴν τρίβον εὔδρομος γέγονας

πρὸς ἀρετῶν ἐργασίαν θεοφόρε ΠαἸσιε τὸν χοϊκὸν γὰρ

ἄνθρωπον ἀπὸ καρδίας ἀποκηρύξας ὁ νοῦς σου ἐσχόλαζε

τῆ ἀδιαλείπτῳ προσευχῆ καὶ θεωρίᾳ φωτὸς τοῦ ἀκτίστου

διὸ καὶ γευσάμενοι τῶν χαρισμάτων σου τὰ δῶρα

ὑμνοῦμέν σε ὅσιε ἐν εὐφροσύνῃ λέγοντες

τὸ χαίροις τῶν Φαράσων ἔκγονε Ἄθωνος τὸ κλέος

τς Κονίτσης στύλος Μοναστῶν ὁ διδάσκαλος

καὶ Σινᾶ ὁ οἰκήτωρ χαίροις ὁ περιβληθείς

στολὴν τς ἀπαθείας καὶ οὕτω γενόμενος

νεότητος ὁδηγός πεπτωκότων ἀνόρθωσις

καὶ ἐπιστροφὴ πλανωμένων Χαίροις τῶν μοναζόντων ὑπόδειγμα

τῶν κοσμικῶν ὁ τύπος καὶ ὀρθοδόξων πιστῶν

ἀναψυχὴ καὶ δρόσος Καὶ νῦν θεοστόλιστε Γέρον

ἀπαύστως δυσώπει Χριστὸν τὸν Θεόν ὑπὲρ ἡμῶν ἐν κατανύξει

τελούντων τς ἱερᾶς σου μνήμης τὴν ἐπέτειον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τίς μὴ μακαρίσει σε Παναγία Παρθένε

τίς μὴ ἀνυμνήσει σου τὸν ἀλόχευτον τόκον

Ὁ γὰρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός ἐκλάμψας Υἱὸς μονογενής

ὁ αὐτὸς ἐκ σοῦ τς Ἁγνς προλθεν ἀφράστως σαρκωθείς

φύσει Θεὸς ὑπάρχων καὶ φύσει γενόμενος ἄνθρωπος δι ἡμᾶς

οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος ἀλλ ἐν δυάδι φύσεων

ἀσυγχύτως γνωριζόμενος Αὐτὸν ἱκέτευε σεμνὴ Παμμακάριστε

ἐλεηθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

7

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Εἴσοδος Υῶς ἱλαρόν

τὸ Προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ ἀναγνώσματα

Παροιμιῶν τὸ Ἀνάγνωσμα

(κεφ 107)

Μνήμη δικαίου μετ ἐγκωμίων καὶ εὐλογία Κυρίου ἐπὶ κεφαλὴν

αὐτοῦ Μακάριος ἄνθρωπος ὃς εὗρε σοφίαν καὶ θνητός ὃς οἶδε

σύνεσιν Κρεῖσσον γὰρ αὐτὴν ἐμπορεύεσθαι ἥ χρυσίου καὶ

ἀργυρίου θησαυρούς Τιμιωτέρα δέ ἐστι λίθων πολυτελῶν πᾶν δὲ

τίμιον οὐκ ἄξιον αὐτς ἐστιν Ἐκ γὰρ τοῦ στόματος αὐτς

ἐκπορεύεται δικαιοσύνη νόμον δὲ καὶ ἔλεον ἐπὶ γλώσσης φορεῖ

Τοιγαροῦν ἀκούσατέ μου ὦ τέκνα σεμνὰ γὰρ ἐρῶ Καὶ μακάριος

ἄνθρωπος ὃς τὰς ἐμὰς ὁδοὺς φυλάξει Αἱ γὰρ ἔξοδοί μου ἔξοδοι

ζως καὶ ἑτοιμάζεται θέλησις παρὰ Κυρίου Διὰ τοῦτο παρακαλῶ

ὑμᾶς καὶ προἸεμαι ἐμὴν φωνὴν υἱοῖς ἀνθρώπων Ὅτι ἐγὼ ἡ σοφία

κατεσκεύασα βουλὴν καὶ γνῶσιν καὶ ἔννοιαν ἐγὼ ἐπεκαλεσάμην

Ἐμὴ βουλὴ καὶ ἀσφάλεια ἐμὴ φρόνησις ἐμὴ δὲ ἰσχύς Ἐγὼ τοὺς

ἐμὲ φιλοῦντας ἀγαπῶ οἱ δὲ ἐμὲ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν

Νοήσατε τοίνυν ἄκακοι πανουργίαν οἱ δὲ ἀπαίδευτοι ἔνθεσθε

καρδίαν Εἰσακούσατέ μου καὶ πάλιν σεμνὰ γὰρ ἐρῶ καὶ ἀνοίγω

ἀπὸ χειλέων ὀρθά Ὅτι ἀλήθειαν μελετήσει ὁ λάρυγξ μου

ἐβδελυγμένα δὲ ἐναντίον ἐμοῦ χείλη ψευδ Μετὰ δικαιοσύνης

πάντα τὰ ῥήματα τοῦ στόματός μου οὐδὲν ἐν αὐτοῖς σκολιόν

οὐδὲ στραγγαλιῶδες Πάντα εὐθέα ἐστὶ τοῖς νοοῦσι καὶ ὀρθὰ τοῖς

εὑρίσκουσι γνῶσιν Διδάσκω γὰρ ὑμῖν ἀληθ ἵνα γένηται ἐν

Κυρίῳ ἡ ἐλπὶς ὑμῶν καὶ πλησθήσεσθε πνεύματος

οφίας ολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 47)

Δίκαιος ἐὰν φθάσῃ τελευτσαι ἐν ἀναπαύσει ἔσται Γρας γὰρ

τίμιον οὐ τὸ πολυχρόνιον οὐδὲ ἀριθμ ἐτῶν μεμέτρηται Πολλιὰ

δέ ἐστι φρόνησις ἀνθρώποις καὶ ἡλικία γήρως βίος ἀκηλίδωτος

Εὐάρεστος Θε γενόμενος ἠγαπήθη καὶ ζῶν μεταξὺ ἁμαρτωλῶν

μετετέθη Ἡρπάγη μὴ κακία ἀλλάξῃ σύνεσιν αὐτοῦ ἥ δόλος

ἀπατήσῃ ψυχὴν αὐτοῦ βασκανία γὰρ φαυλότητος ἀμαυροῖ τὰ

καλά καὶ ῥεμβασμὸς ἐπιθυμίας μεταλλεύει νοῦν ἄκακον

8

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τελειωθεὶς ἐν ὀλίγῳ ἐπλήρωσε χρόνους μακρούς ἀρεστὴ γὰρ ἦν

Κυρίῳ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ διὰ τοῦτο ἔσπευσεν ἐκ μέσου πονηρίας Οἱ δὲ

λαοὶ ἰδόντες καὶ μὴ νοήσαντες μηδὲ θέντες ἐπὶ διανοίᾳ τὸ

τοιοῦτον ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν

τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ

οφίας ολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα

(Κεφ 31)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος

Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνων τεθνάναι καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ

ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δέ εἰσιν ἐν

εἰρήνῃ καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς

αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶ ὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα

εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτοὺς καὶ

ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρ

ἐπισκοπς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθρες ἐν καλάμῃ

διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ

βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰς τοὺς αἰῶνας Οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτ

συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ προσμενοῦσιν

αὐτ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν

τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα

Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ τοῦ Ἄθωνος πολιτεία μοναστῶν καὶ

μιγάδων ὅτι ἐν τοῖς ἐσχάτοις χρόνοις ὡς ἄνθος ἠρινόν

ἐκ τοῦ λειμῶνός σου ὁ ὅσιος ΠαἸσιος ἐξήνθησεν

Οὗτος γὰρ ὁ πανθαύμαστος τῶν δακρύων τοῖς χεύμασι

ὡς καλὸς γηπόνος τὴν ψυχὴν αὐτοῦ γεωργήσας

τῶν ἀρετῶν τὸ δένδρον ἐφυτοκόμησε καρποὺς ἐξενέγκας

τς ἀπαθείας καὶ προοράσεως καὶ θεραπείας τῶν παθῶν

καὶ ἰάσεως ἀσθενειῶν ψυχς τε καὶ σώματος

9

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Διὸ τανῦνπρὸς αὐτὸν ἱκετικῶς προστρέχομεν

καὶ βοῶμεν ἐν πίστειπρέσβευε τ ἐλεήμονι Θε

ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀνυμνούντωντὴν βιοτήν σου ἅγιε

καὶ τὰ πολλά σου χαρίσματα

Ἦχος β΄

Τ ἰδίῳ θνῄσκων θελήματι ὡς ἄλλος Παῦλος

τῶν παθῶν ἠλευθερώθης καὶ ἐνεδύθης στολήν

τὴν φωτοειδ Παρακλήτου διὸ καὶ ἠξιώθης ὡς βλέπων

ὁρᾶν τῶν ἀνθρώπων τὰς ἐννοίας προγινώσκων τὰ μέλλοντα

καὶ προλαλῶν τὰ πρόσφορα τοῖς προσιοῦσί σοι

πάτερ ΠαἸσιε ὅθεν καὶ ἡμεῖς πρὸς σὲ τὰς χεῖρας τείνοντες

ὡς ἔχων παῤῥησίαν ἐξαιτοῦμεν τὰς λιτάς σου

ὅπως διέλθωμεν τοῦ βίου τὸ πέλαγος

καὶ ἐν λιμένι φθάσωμεν τς Οὐρανῶν Βασιλείας

Ἦχος γ΄

Ὅσιε πάτερ καθ ἑκάστην ἡμέραν

πληθὺς ἀνθρώπων ὡς εἰς κιβωτὸν σωτηρίας

ἐκύκλου τὴν καλύβην σου εἷς τὴν σωτηρίαν τς ψυχς

ἐκζητούμενος ἕτερος τὴν ἰατρείαν τῶν ἀῤῥωστημάτων

ἄλλος τῶν λογισμῶν τὴν διευθέτησιν ἥ τῶν ἐπισυμβάντων ἐν τ

βίῳ τὴν λύσιν διὸ καὶ νυνὶ τ τάφῳ σου ὁμοίως οἱ πιστοὶ

προσερχόμενοι τὰ αὐτὰ αἰτοῦνται Γέρον ΠαἸσιε

διόπερ εὐχόμεθα τούτων τυχεῖν αὐτούς ἀειμακάριστε

Ἦχος δ΄

Τὴν ἁλμυρὰν τῶν παθῶν ὑπερβὰς θάλασσαν καὶ τῶν πνευμάτων

τς πονηρίας τὴν ὀφρὺν ἐδαφίσας ἐγεγόνεις δοχεῖον

τοῦ Παρακλήτου Πνεύματος ὁσιώτατε ΠαἸσιε

Σὺ γὰρ τὸ ἔσοπτρον τοῦ νοός σου καθάραςἑώρακας τὸν

θεάνθρωπον Κύριον τὴν Πάναγνον Αὐτοῦ Μητέρα

Λουκιλιανὸν καὶ Εὐφημίαν τοὺς ἐνδόξους μάρτυρας

καὶ τὰ πρόσωπα ἄλλων ἁγίων μεθ ὧν πρέσβευε τ Κυρίῳ

ἐλεηθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

10

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Δόξα Πατρί Ἦχος δ΄

Τὸν μιμητὴν τοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιον τὸν ὅσιον

τὸν ἐν ἁγίῳ ὄρει βιώσαντα ἐγκωμίοις λόγοις ἐπαινέσωμεν

ταῖς ῥοαῖς γὰρ δακρύων τῶν παθῶν τὴν πυράκτωσιν ἔσβεσε

λαμπρύνων τὴν ψυχήν καὶ καθαίρων τὴν διάνοιαν

ἀναδειχθεὶς χρυσοειδέστατον καὶ λαμπρότατον σκεῦος τς

χάριτος καὶ νῦν τ δήμῳ τῶν ἀσκητῶν συναφθείς

διηνεκῶς πρεσβεύει ὑπὲρ τῶν ἐπικαλουμένων

τὸ τίμιον αὐτοῦ ὄνομα

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων τοὺς δούλους σου

φύλαττε εὐλογημένη Θεοτόκε ἵνα σε δοξάζωμεν

τὴν ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Εἰς τὸν στίχον τιχηρὰ Προσόμοια

Ἦχος πλ α΄ Φαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ὁ τῶν Φαράσων βλαστός Ἁγίου Ὄρους ποταμὸς ὁ

ἀείῤῥοος ὁ φοῖνιξ τς εὐσεβείας τς Σουρωτς ὁ τροφός

τῶν ἐνασκουμένων τὸ ὑπόδειγμα Σινᾶ τὸ καλλώπισμα

καὶ Κονίτσης ὁ κάτοικος πάσης Ἑλλάδοςὁ ὑπέρλαμπρος ἥλιος

ὁ νεότητοςφροντιστὴς καὶ ἐπίκουρος ἄνθρωπος ἐπουράνιος

καὶ ἔνσαρκος ἄγγελος ὁ ἰατρὸς τῶν νοσούντων

καὶ ἀλγουμένων ἀνάπαυσις ΠαἸσιε πάτερ

Ἐκκλησίας νέον ἄστρον τὸ πολυθαύμαστον

τίχ Σίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Χαίροις ὁ ἐν ἐσχάτοις καιροῖς φανεὶς τοῖς πᾶσι

βοηθὸς ἑτοιμότατος τῶν παίδων Ἀθωνιάδος

ὑπογραμμὸς βιοτς καὶ τς εὐσεβείας κρυξ ἄριστος

πασχόντων τὸ κούφισμα ἀτακτούντων διόρθωσις

τῶν ἐν ἀνάγκαις ταχινὴ ὑποστήριξιςτῶν ἐν θλίψεσι χαρμονὴ

ἀναφαίρετοςπλάτος εὐρυχωρότατον πιστῶν θεοπρόβλητε

τῶν ἐν φοβίαις τελούντων καὶ ψυχικαῖς καταστάσεσι

ΠαἸσιε πάτερ τῶν ὁσίων ἡ προσθήκηκαὶ ἀκροθίνιον

11

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Ἔχων ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς τς διοράσεως τὸ χάρισμα ὅσιε

κατέστης τῶν ἱερέων καὶ εὐσεβούντων πιστῶς

ἀσκητῶν καὶ ἄλλων ὁ διδάσκαλος ἐλέγχων γὰρ ἄριστα

τοῦ νοὸς τὰ νοήματα τὰ κεκρυμμένα

τς ψυχς ἀῤῥωστήματα ἐθεράπευες

θεοφόρε ΠαἸσιε ὅθεν εἰς πᾶσαν ἔδραμε

τὴν γν τὸ σὸν ὄνομα καὶ διὰ τοῦτο Ἠτοῦντο

τὴν σὴν βοήθειαν ἅπαντες καὶ τὴν θεραπείαν

τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἀειμακάριστε

Δόξα Πατρί Ἦχος πλ δ΄

Ἀσκητικῶς βιώσας καὶ περιγενόμενος τῶν ἡδονῶν τοῦ βίου

σαρκὸς τῶν ὀρέξεων καὶ πάσης ἡδυπαθείας Γέρον ΠαἸσιε

ἐπισκέψεις ἐδέχθης πλειστάκις τς θείας χάριτος

σὺ γὰρ ἐν τ κελλίῳ σου ὤν καθ ὕπαρ ἑώρακας

Εὐφημίαν τὴν μεγαλομάρτυρα καὶ μετ αὐτς ὡσανεὶ φίλος πρὸς

φίλον τὰ τς ἀθλήσεως αὐτς σεμνοπρεπῶς διελέγου

μεθ ἧς μὴ παύσῃ ὅσιε διηνεκῶς πρεσβεύων

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Δέσποινα πρόσδεξαι τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου

καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως

Νῦν ἀπολύεις τὸ Σρισάγιον καὶ τὸ Ἀπολυτίκιον

Ἦχος α΄ Σῆς ἐρήμου πολίτης

Τῶν Φαράσων τὸν γόνον καὶ τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα

καὶ τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος ὁσίων μιμητὴν καὶ ἰσότιμον

ΠαἸσιον τιμήσωμεν πιστοί τὸ σκεῦος χαρισμάτων τὸ μεστόν

ὡς συντρέχοντα ταχέως τοὺς εὐσεβεῖς τοὺς πίστει ἀνακράζοντας

δόξα τ δεδωκότι σοι ἰσχύν δόξα τ σὲ στεφανώσαντι

δόξα τ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα

12

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἕτερον Ἦχος γ΄ Θείας πίστεως

Ὥσπερ ἄγγελος φανεὶς ἐν κόσμῳ ἐν τοῖς ἔτεσι

τοῖς τελευταίοις χριστομίμητε ΠαἸσιε ὅσιε ἀσκητικῶς γὰρ βιώσας

ἐν Ἄθωνι ὡς παμφαέστατος ἥλιος ἔλαμψας καὶ κατηύγασας

πιστῶν τὰ πλήθη τῆ χάριτι τοῖς ῥήμασι σημείοις καὶ τοῖς

θαύμασι

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

ΠαἸσιε γέγονας τῶν ἀσκητῶν ἡ κρηπίς

τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα καὶ Σουρωτς ὁ τροφός

Κονίτσης τὸ καύχημα σὺ γὰρ ἐπὶ τὰ ἴχνη

Ἀρσενίου ὁδεύσας εἴληφας χαρισμάτων

τὴν πληθὺν Παρακλήτου ἀφθόνως τοῖς σὲ τιμῶσιν

παρέχων τὰ πρόσφορα

Ἦχος πλ α΄ Σὸν υνάναρχον Λόγον

Τὸν πανεύφημον ἄνδρα τοῦ ὄρους Ἄθωνος

τὸν ἐπ ἐσχάτων τῶν χρόνων καθάπερ φάος λαμπρόν

τὴν σκοτίαν τῶν πιστῶν διασκεδάσαντα καὶ νοσήματα ψυχῶν

καὶ σαρκὸς ἐπιφοράς ἰώμενον ὑπὲρ φύσιν

τς προοράσεως λύχνον νέον ΠαἸσιον τιμήσωμεν

Ἀπόλυσις

13

Εἰς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος α΄ Σὸν τάφον σου ωτήρ

Τῆ χάριτι Χριστοῦ ὡς οἱ πάλαι Πατέρες συνέζησας σεμνέ

τοῖς ἀλόγοις θηρίοιςκαὶ φίλος γενόμενοςπτερωτῶν καὶ τῶν

ὄφεωνἐξεπλάγησανοἱ σὲ εἰδότες θεόφρονκαὶ ἀνύμνησαν

τὸν Παντοκράτορα Λόγοντὸν σὲ θαυμαστώσαντα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Εἰκόνα τὴν σεπτήνφοβερᾶς ΠροστασίαςΠαἸσιε Μητρόςτοῦ

Δεσπότου ἐκράτειςκαὶ ἔβλεψας ὅσιεπρὸς τὰ ἄνω καὶ ὤφθη σοι

ταύτης ἔλλαμψιςἡ καταυγάζουσα πάνταςδιὸ πρέσβευε

διηνεκῶς σὺν Παρθένῳὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Μετὰ τὴν β΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος γ΄ Σὴν ὡραιότητα

Τὸν πολυθαύμαστονσεμνὸν ΠαἸσιοντὸν καθαιρέσαντα

ὀφρὺν τοῦ δράκοντοςκαὶ ἡδονὰς τὰς σαρκικάςσυντρίψαντα τῆ

ἀσκήσει Ἄθωνος τὸ κλέϊσμακαὶ Φαράσων ἐκβλάστημα

τὸν εὐεργετήσανταπολυτρόπως τοῖς θαύμασιτὰ πλήθη τῶν

πιστῶν ὀρθοδόξωνπάντες τιμήσωμεν ἐνθέως

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἀειπάρθενονΚυρίαν Δέσποιναντὴν ὡραἸσασαν

γένος τὸ βρότειονἔχουσαν ὄντως τὴν μορφήν

ΠαἸσιε γλυκυτάτηνὅσιε ἑώρακαςἐν ζωῆ ἐν τ Ἄθωνι

ὡς καὶ προσεκύνησαςταύτην ἄνερ πανόλβιεδιὸ καὶ σὺν αὐτῆ μὴ

ὀκνήσῃπάτερ ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύων

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα

Ἦχος πλ δ΄ Σὴν οφίαν καὶ Λόγον

Τς νεότητος ὤφθης παιδαγωγόςκαὶ ἀκέστωρ ἀνθρώπων

ναρκομανῶντοῖς σχοῦσι δυσίαταπορνικὰ ἁμαρτήματα

ταῖς σαῖς εὐχαῖς ἐφάνηςθεράπων πανάριστοςκαὶ τῶν

ἀναζητούντωνὁδὸν τὴν σωτήριονπάτερ ἐπεγνώσθηςἀκριβὴς

ποδηγέτηςκαὶ πάντων ΠαἸσιεβακτηρία γεγένησαιἀσκητὰ

14

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

θεοφώτιστεδιὸ ἐν Σουρωτῆ οἱ πιστοίτὸν σὸν

τάφονπροσκυνοῦντες χαίρουσι καὶ σεμνῶς τὴν σὴν μνήμην

κατὰ χρέος μέλπουσι

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἁγίαν μορφήν σου ἑωρακώς ὡς ὑπάρχει Παρθένε ἐν τῆ Σιών

ὁ θεῖος ΠαἸσιος ἐν τ ὄρει ἐδίδαξε τοῖς εἰκονογράφοις

ποιεῖν ἐν πιστότητι καὶ πολλήν σου χάριν ἐκήρυττεν ἅπασιν

ὅθεν Θεοτόκε μὴ ἐλλείπῃς ἀπαύστως Χριστὸν ἱκετεύουσα

ὑπὲρ πάντων τῶν δούλων σου βτῶν ὑμνούντων τὸν τόκον σου

καὶ πάντας τοὺς ἁγίους αὐτοῦ ἐν οἷς ἔστι ἁγνὴ καὶ ὁ ὅσιος

ὁ τιμώμενος ὕμνοις ὑπὸ πάντων τὴν σήμερον

Σὸ α΄ ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου καὶ τὸ Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον τὸ ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ ἁγίου άββα

( Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν Σῷ καιρῶ ἐκείνω ἔστη ὁ Ἰησοῦς έπί τόπου πεδινοῦhellip

Ζήτει τῇ Παρασκευῇ τας β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ )

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Ἰδιόμελον Ἦχος πλ β΄

Εἰς πᾶσαν τὴν γν ἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὅσιε ΠαἸσιε σὺ γὰρ ἐν τ εἰκοστ αἰῶνιἀπὸ τς γεννήσεως τοῦ

Σωτροςὡς ἀστὴρ ἡμερινὸς ἀνίσχες καὶ τῶν ὀρθοδόξων τὰ

πλήθη ἐφώτισαςεἰς τὸ εἰδέναι τὸ θέλημα τοῦ Κυρίουδιὸ καὶ

τανῦν ἐν οὐρανοῖς ἀνελθώνκαὶ σχὼν παῤῥησίανμὴ παύσῃ

πρεσβεύωνὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Κανὼν τῆς Θεοτόκου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΘεοτόκε Παρθένε πάντας σκέπασον Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ἁρματηλάτην Υαραώ

Θεοχαρίτωτε ἁγνὴ θεόνυμφεταῖς ἱκεσίαις σουπρὸς τὸν σὸν

Δεσπότηνκαὶ Υἱόν σου φώτισοννοός μου ἐνεργήματαὅπως

ὑμνήσω ἀξίωςτῶν σῶν θαυμάτων τὸ πέλαγος

καὶ τῶν πρεσβειῶν σου τὰς χάριτας

15

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπὶ τὴν σὴν καταφυγὼν βοήθειανἀειμακάριστετοῦ ἐχθροῦ

νικσαιμιαρὰν παράταξινἐλπίζω ὁ ταλαίπωροςδιὸ τείνω τὰς

χεῖραςἱκετικῶς τῆ εἰκόνι σουκαὶ τὴν σὴν αἰτοῦμαι ἀντίληψιν

Ὁ σὸς Υἱὸς παρθενομτορ ἄχραντεὁ ὑπεράγαθος

ὁ τοῦ κόσμου κτίστηςκαὶ βροτῶν διάσωσμα

τὴν σὴν πρεσβείαν δέχεταικαὶ ποιεῖ πάντα ὅσα

ἐπιθυμεῖς θεονύμφευτεὑπὲρ τῶν πιστῶν ὑμνολόγων σου

Τῶν πειρασμῶν μου τὴν πλημμύραν Δέσποινα

στσον πρεσβείαις σουκαὶ πρὸς τὸν λιμένα

τοῦ Χριστοῦ ὁδήγησοννοός μου τὰ νοήματα

καὶ ψυχς μου τὸ ἦθοςὅπως διέλθω τὸ πέλαγος

βίου πολυμόχθου πανάχραντε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoὍσιε ΠαἸσιε ἀεὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ὁλοκαρδίως τὸν σεμνὸν ΠαἸσιοντὸν πολυθαύμαστον

ἀνυμνσαι θέλωκαὶ αἰτοῦμαι δύναμινΧριστέ μου παντοδύναμε

ὅπως μέλψω τὸν βίονκαὶ πολυάριθμα θαύματατούτου τοῦ ὁσίου

σου Κύριε

Σεμνῶς βιώσας ἐπὶ γς ἀοίδιμεὡς ἄλλος ἄγγελος

σάρκα ὑποτάξαςκαὶ παθῶν τὴν ἔγερσινχαρίτων πάτερ γέγονας

τοῦ Θεοῦ τὸ δοχεῖοντοῖς Ὀρθοδόξοις ΠαἸσιε

πᾶσι προσπορίζων τὰ πρόσφορα

Ἱκετικῶς τὸν παντουργὸν τς κτίσεωςἐξιλεούμενος

ὑπὲρ τῶν ἐν θλίψεικαὶ καμνόντων ἅγιεκατέστης ὁ διδάσκαλος

πρὸς θειότερον βίονπολλῶν ἀνθρώπων ΠαἸσιε

Ὄρους τοῦ Ἁγίου τὸ καύχημα

16

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν τ πελάγει τῶν παθῶν νηχόμενοςκαταποντίζομαι

Μτερ Θεοτόκεὁ πτωχὸς καὶ δείλαιοςδιὸ καὶ ἀνακράζω σοι

ταῖς λιταῖς σου τὸν σάλοντῶν πειρασμῶν μου κατάπαυσον

Ὄρους τοῦ Ἁγίου ἡ ἔφορος

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΓέρον ΠαἸσιε φύλαττε σοὺς φίλους Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας

Γεώργιον ὤφθης τὸ θαυμαστόντοῦ Ἄθωνος Ὄρους

ἐκβλαστάνον γλυκεῖς καρπούςΠαἸσιε πάτερ θεοφόρε

τῶν ἀσκουμένων τὸ νέον παλλάδιον

Ἐδίδαξας πάτερ τοὺς σοὺς υἱούςφυλάττειν ἐκ βλάβης

πονηρίας τοὺς λογισμούςκαὶ ἔχειν ἐν ν ἀδιαλείπτως

τὰ ἀγαθὰ τοῦ Χριστοῦ ἐννοήματα

Ῥοαῖς τῶν δακρύων σου τὸν Χριστόνἱκέτευες πάτερ

ὑπὲρ πάντων τῶν ἐνδεῶνΠαἸσιε τῶν ἐξαιτουμένων

ἐν τῆ σῆ κέλλῃποικίλα αἰτήματα

Θεοτοκίον

Ὁ νέος ΠαἸσιος Μαριάμτὴν θείαν μορφήν σου

ὑπὲρ φύσιν τοῖς ὀφθαλμοῖςἑώρακεν ὄντως ἐν τ Ἄθῳ

ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἀειπάρθενε

ᾨδὴ γ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ὁ στερεώσας κατ ἀρχάς

Ὄλβος ὁ ἄσυλος πιστῶνἀγαθοσύνης ὁ πλοῦτος

καὶ θησαύρισμα ἀγάπης ἐδείχθηςἀπειρόγαμε ἁγνή

τοῦ κόσμου τὸ ἐγκαύχηματῶν γηγενῶν ἡ δόξα

καὶ τῶν ἀγγέλων τὸ μέλισμα

Κλῖμαξ ὑπάρχεις νοητήἡ ἀνάγουσα Κόρηἀπὸ γς εἰς οὐρανοὺς

τοὺς ἀνθρώπουςκαὶ ὑπερέχεις τοῦ παντόςμερόπων καὶ ἀγγέλων

τεκαὶ τῶν κτισμάτων πάντωνὡς ἡ τεκοῦσα τὸν Κύριον

17

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐκ σοῦ ἀνέτειλεν ἡμῖνὁ ποιητὴς τῶν ἁπάντων

ὥσπερ ἥλιος φωτίσας τοὺς πάνταςκαὶ τὰ σκότη τοῦ ἐχθροῦ

ἰσχύϊ διεσκέδασετῆ ἐκ νεκρῶν ἐγέρσειὡς παντοδύναμος Κύριος

Πῦρ κατακαίει με σφοδρῶςτῶν ἡδονῶν Θεοτόκεκαὶ ταράσσει τὴν

ἀθλίαν ψυχήν μουδιὸ δέομαι θερμῶςλιταῖς σου τοῦτο

μάρανονκαὶ τὴν εἰρήνην δός μοιτῶν λογισμῶν θεονύμφευτε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Περιφρονεῖς τὸν μιαρόνἀνδροπρεπῶς θεοφόρετειχιζόμενος νοὸς

ἀτυφίᾳκαὶ εὐχαῖς περιβληθείςτὸν θώρακα τς χάριτος

ΠαἸσιε τροποῦσαιτῶν δυσμενῶν τὰ συστήματα

Ἀδιαλείπτοις προσευχαῖςπρὸς τὸν Δεσπότην τῶν πάντων

καθικέτευες ΠαἸσιε πάτερλυτρωθναι ἐκ δεινῶν

τοὺς ἐπικαλουμένους σεκαὶ ποθοῦντας λύσιν

τῶν θλιβερῶν περιστάσεων

Ἰσχὺν τὴν ἄνωθεν λαβώνψυχὰς τῶν κεκοιμημένων

βοηθεῖς ταῖς ἱκεσίαις παμμάκαρσὺ γὰρ ἔλεγες πιστοῖς

ὑπὲρ αὐτῶν προσεύξασθαιὡς ἐχόντων χρείαν

πλέον τῶν ζώντων ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Σωματωθεὶς ὁ πλαστουργόςἐκ τῶν ἁγνῶν σου αἱμάτων

τὸν ἀρχαῖον καταβάλλει βελίαρκαὶ χαρίζει τοῖς βροτοῖς

τὴν ἄνεσιν Πανάμωμετς ἁμαρτίας παῦσιν

καὶ τῶν ψυχῶν ἐλευθέρωσιν

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου Οὐρανίας ἁψῖδος

Νικητὴς ἀνεδείχθηςτῆ τοῦ Χριστοῦ χάριτι

ὅλως ταπεινώσας τὸν ἄνδρατὸν ἐνεργούμενον

πάτερ ΠαἸσιεκαὶ ἐν Θιβὲτ παιδευθέντα

ὑπὸ τοῦ ἀλάστοροςμικρὸν Γεώργιον

18

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Πνευματέμφορε πάτερὁ τοῦ παντὸς Κύριος

τὴν ὑπὲρ τὰ κάλλη ἀνθρώπωντούτου ἐμφέρειαν

ἐν ὄρει Ἄθωνοςσοὶ ἀπεκάλυψε πάλαι

καὶ ἐπλήσθης χάριτοςπολλς ΠαἸσιε

Ἀπορεῖ νοῦς ἀνθρώπωνπῶς ὑπεδέχθης μακάριε

ἐν τ σ κελλίῳ καθ ὕπαρτὴν πολυΰμνητον

μεγαλομάρτυρακαὶ θαυμαστὴν Εὐφημίαν

ἅγιε ΠαἸσιεΠατέρων καύχημα

Θεοτοκίον

Ἰαμάτων σε κρήνηνκαὶ ἰατρὸν ἄριστονοἱ κατατρυχόμενοι

πάντεςνόσοις τοῦ σώματοςΜτερ γινώσκομεν

διὸ αἰτοῦμεν ἐν πίστειτὴν σὴν θεονύμφευτεθείαν βοήθειαν

Κάθισμα Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

Εὐχς ἐργαστήριον ἡ σὴ ἁγία ψυχήΠαἸσιε γέγονε

τῆ συνεχεῖ προσευχῆκαὶ θείαις δεήσεσισὺ γὰρ μακροχρονήσας

ἐν τῆ κέλλῃ σου πάτερὤφθης καθάπερ στήληφωτεινὴ ἱκετεύων

Χριστὸν τὸν πάντων κτίστηνκαὶ παντοκράτορα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε ἀπείρανδρεχριστιανῶν ἡ ἐλπίς

τὸ κῦδος καὶ καύχηματῶν Ὀρθοδόξων πιστῶνἀγγέλων

ἀγλάϊσμαγέγονας τ σ τόκῳδιὸ ἔσχες μεγίστην

Δέσποινα παῤῥησίανπρὸ τοῦ θρόνου Υἱοῦ σουἀεὶ συνηγοροῦσα

ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε

ᾨδὴ δ΄ Σῆς Θεοτόκου

ύ μου ἰσχύς

Ἀρᾶς δεινςτς πρώτης Εὔας ἡ λύσασατοὺς ἀνθρώπουςγέγονας

τ τόκῳ σουκαὶ θλιβομένοις ἡ χαρμονήἐπεγνώσθης Μτερ

καὶ τῶν στενόντων ἡ ἄνεσιςἐδείχθης Θεοτόκε

διὸ καὶ σοὶ βοῶμενχαῖρε στήριγμα πάντων ἀκλόνητον

19

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ῥοαῖς λιτῶντὸν ἀκατάσχετον καύσωνατς ψυχς μου

σβέσον παναμώμητεκαὶ δροσισμὸν καὶ ἀναψυχήν

τοῦ ἐλέους σου Μτερτὸν σὸν ἱκέτην πλημμύρισον

καὶ δός μοι ἐπὶ πλέοντὴν ἰσχὺν Θεοτόκετοῦ ὑμνεῖν ἐπαξίως τὴν

χάριν σου

Θεοπρεπῶςἐν τῆ νηδύϊ σου ᾤκησενὁ τῶν ὅλων

Κύριος πανύμνητεκαὶ ἐνεδύθη ὁ ἀναφής

φύσιν τῶν ἀνθρώπωνἵνα λυτρώσῃ τὸν ἄνθρωπον

ἐκ τς αἰχμαλωσίαςτοῦ δεινοῦ πτερνοσκόπου

καὶ χαρίσῃ ἡμῖν μέγα ἔλεος

Ἐπιποθῶντοῦ σοῦ ἐλέους τὸ πέλαγοςκλίνω γόνυ

καὶ ὑψῶ τὰς χεῖράς μουτῆ σῆ εἰκόνι τῆ θαυμαστῆ

καὶ θερμῶς βοῶ σοιμὴ μὲ παρίδῃς τὸν ἄθλιον

ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνθλιβομένων τὸ θάρσος

καὶ παντὸς ἀλγουμένου ἰάτειρα

Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχὺν λαβώνἐξ οὐρανοῦ καθυπέμειναςἀσθενείας

τς σαρκὸς ΠαἸσιεκαὶ ἐγκαρδίως πρὸς τὸν Χριστόν

ἐφώνεις θεόφρονδοξολογίας μελίσματαδιὸ καὶ ἰατρείας

τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτωντὰ χαρίσματα εἴληφας ἅγιε

Ἐπακριβῶςτὴν διδαχὴν ἠκολούθησαςτῶν Πατέρων

καὶ καθωμολόγησαςἐν Θεσσαλονίκῃ ἀνδροπρεπῶς

τὸν Χριστὸν παμμάκαρσυμμετασχὼν ὥσπερ ἄγγελος

μετrsquo ἄλλων μοναζόντωνεἰς πορείαν θεόφρον

τοῖς ἀνθρώποις διδοὺς τύπον πίστεως

Ἄϋλον φῶςπολλάκις πάτερ ΠαἸσιετὴν σὴν ὄψιν

ὄντως περιέβαλλεκαὶ ἀνυψώθης ὑπὲρ τὴν γν

ἔχων τὰς σὰς χεῖραςὑψωμένας πρὸς Κύριον

διό καὶ οἱ ὁρῶντεςτὴν σὴν μορφὴν ἐν λάμψει

ἐξεπλήττοντο ὅλως πανεύφημε

20

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν σῆ γαστρίὁ Παντοκράτωρ ἐχώρησεΘεοτόκε

καὶ βροτῶν τὸ φύραμαἀνακαινίσας ἐκ τς φθορᾶς

λύσας τὴν κατάρανκαὶ καταργήσας τὸν θάνατον

καὶ τοῦ σκοτεινομόρφουἀντιδίκου βελίαρ

τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσε τέλεον

Δεύτερος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἰσακήκοα Κύριε

Σωτηρίας σε πρόξενοντῶν προσερχομένων ἐν σοὶ ΠαἸσιε

ὡμολόγουν τὰ ἀθροίσματαταῖς διδασκαλίαις σου πανόσιε

Ἰατρὸς ὤφθης ἄριστοςδύο ἀσθενούντων παιδίων ἅγιε

τῆ δεήσει τοῦ γεννήτοροςτούτων ἰατροῦ ἀξιοτίμητε

Ἐξαισίως ΠαἸσιεἐν τῆ προσευχῆ σου πολλάκις ἔβλυσας

τοῦ Χριστοῦ τὸ φῶς καὶ ἔψαλλες

ὕμνους ἐκ καρδίας καὶ μελίσματα

Θεοτοκίον

Φωτισμὸν Θεονύμφευτετῆ ἐσκοτισμένῃ ψυχῆ μου δώρησαι

σὺ γὰρ τέτοκας τὸν Κύριονκόσμου καὶ ἀνθρώπων φῶς τὸ ἄδυτον

ᾨδὴ ε΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἵνα τί με ἀπώσω

Ἀόκνως με πειράζειπάθεσιν ἀτόποιςσατᾶν ὁ παγκάκιστοςἀλλὰ

Θεοτόκεἐπὶ σὲ θαῤῥῶν ὁ ταλαίπωροςτούτου τὰ πυρφόρα

ἐλπίζω βέλη κατακόψαικαὶ νικσαι αὐτὸν Ἀπειρόγαμε

Ἐξελοῦ με ταχέωςπάσης ἀκηδίαςψυχς μου σῆ χάριτι

καὶ μὴ διαλίπῃςτοῦ ἐγεῖραί με Μτερ ἀνύμφευτεἐκ τῶν

ἁμαρτάδωνκαὶ ψυχικῶν ἀῤῥωστημάτων

σὺ γὰρ ἔχεις τὴν ἄμαχον δύναμιν

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 7: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

7

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Εἴσοδος Υῶς ἱλαρόν

τὸ Προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ ἀναγνώσματα

Παροιμιῶν τὸ Ἀνάγνωσμα

(κεφ 107)

Μνήμη δικαίου μετ ἐγκωμίων καὶ εὐλογία Κυρίου ἐπὶ κεφαλὴν

αὐτοῦ Μακάριος ἄνθρωπος ὃς εὗρε σοφίαν καὶ θνητός ὃς οἶδε

σύνεσιν Κρεῖσσον γὰρ αὐτὴν ἐμπορεύεσθαι ἥ χρυσίου καὶ

ἀργυρίου θησαυρούς Τιμιωτέρα δέ ἐστι λίθων πολυτελῶν πᾶν δὲ

τίμιον οὐκ ἄξιον αὐτς ἐστιν Ἐκ γὰρ τοῦ στόματος αὐτς

ἐκπορεύεται δικαιοσύνη νόμον δὲ καὶ ἔλεον ἐπὶ γλώσσης φορεῖ

Τοιγαροῦν ἀκούσατέ μου ὦ τέκνα σεμνὰ γὰρ ἐρῶ Καὶ μακάριος

ἄνθρωπος ὃς τὰς ἐμὰς ὁδοὺς φυλάξει Αἱ γὰρ ἔξοδοί μου ἔξοδοι

ζως καὶ ἑτοιμάζεται θέλησις παρὰ Κυρίου Διὰ τοῦτο παρακαλῶ

ὑμᾶς καὶ προἸεμαι ἐμὴν φωνὴν υἱοῖς ἀνθρώπων Ὅτι ἐγὼ ἡ σοφία

κατεσκεύασα βουλὴν καὶ γνῶσιν καὶ ἔννοιαν ἐγὼ ἐπεκαλεσάμην

Ἐμὴ βουλὴ καὶ ἀσφάλεια ἐμὴ φρόνησις ἐμὴ δὲ ἰσχύς Ἐγὼ τοὺς

ἐμὲ φιλοῦντας ἀγαπῶ οἱ δὲ ἐμὲ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν

Νοήσατε τοίνυν ἄκακοι πανουργίαν οἱ δὲ ἀπαίδευτοι ἔνθεσθε

καρδίαν Εἰσακούσατέ μου καὶ πάλιν σεμνὰ γὰρ ἐρῶ καὶ ἀνοίγω

ἀπὸ χειλέων ὀρθά Ὅτι ἀλήθειαν μελετήσει ὁ λάρυγξ μου

ἐβδελυγμένα δὲ ἐναντίον ἐμοῦ χείλη ψευδ Μετὰ δικαιοσύνης

πάντα τὰ ῥήματα τοῦ στόματός μου οὐδὲν ἐν αὐτοῖς σκολιόν

οὐδὲ στραγγαλιῶδες Πάντα εὐθέα ἐστὶ τοῖς νοοῦσι καὶ ὀρθὰ τοῖς

εὑρίσκουσι γνῶσιν Διδάσκω γὰρ ὑμῖν ἀληθ ἵνα γένηται ἐν

Κυρίῳ ἡ ἐλπὶς ὑμῶν καὶ πλησθήσεσθε πνεύματος

οφίας ολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ 47)

Δίκαιος ἐὰν φθάσῃ τελευτσαι ἐν ἀναπαύσει ἔσται Γρας γὰρ

τίμιον οὐ τὸ πολυχρόνιον οὐδὲ ἀριθμ ἐτῶν μεμέτρηται Πολλιὰ

δέ ἐστι φρόνησις ἀνθρώποις καὶ ἡλικία γήρως βίος ἀκηλίδωτος

Εὐάρεστος Θε γενόμενος ἠγαπήθη καὶ ζῶν μεταξὺ ἁμαρτωλῶν

μετετέθη Ἡρπάγη μὴ κακία ἀλλάξῃ σύνεσιν αὐτοῦ ἥ δόλος

ἀπατήσῃ ψυχὴν αὐτοῦ βασκανία γὰρ φαυλότητος ἀμαυροῖ τὰ

καλά καὶ ῥεμβασμὸς ἐπιθυμίας μεταλλεύει νοῦν ἄκακον

8

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τελειωθεὶς ἐν ὀλίγῳ ἐπλήρωσε χρόνους μακρούς ἀρεστὴ γὰρ ἦν

Κυρίῳ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ διὰ τοῦτο ἔσπευσεν ἐκ μέσου πονηρίας Οἱ δὲ

λαοὶ ἰδόντες καὶ μὴ νοήσαντες μηδὲ θέντες ἐπὶ διανοίᾳ τὸ

τοιοῦτον ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν

τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ

οφίας ολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα

(Κεφ 31)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος

Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνων τεθνάναι καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ

ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δέ εἰσιν ἐν

εἰρήνῃ καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς

αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶ ὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα

εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτοὺς καὶ

ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρ

ἐπισκοπς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθρες ἐν καλάμῃ

διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ

βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰς τοὺς αἰῶνας Οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτ

συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ προσμενοῦσιν

αὐτ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν

τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα

Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ τοῦ Ἄθωνος πολιτεία μοναστῶν καὶ

μιγάδων ὅτι ἐν τοῖς ἐσχάτοις χρόνοις ὡς ἄνθος ἠρινόν

ἐκ τοῦ λειμῶνός σου ὁ ὅσιος ΠαἸσιος ἐξήνθησεν

Οὗτος γὰρ ὁ πανθαύμαστος τῶν δακρύων τοῖς χεύμασι

ὡς καλὸς γηπόνος τὴν ψυχὴν αὐτοῦ γεωργήσας

τῶν ἀρετῶν τὸ δένδρον ἐφυτοκόμησε καρποὺς ἐξενέγκας

τς ἀπαθείας καὶ προοράσεως καὶ θεραπείας τῶν παθῶν

καὶ ἰάσεως ἀσθενειῶν ψυχς τε καὶ σώματος

9

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Διὸ τανῦνπρὸς αὐτὸν ἱκετικῶς προστρέχομεν

καὶ βοῶμεν ἐν πίστειπρέσβευε τ ἐλεήμονι Θε

ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀνυμνούντωντὴν βιοτήν σου ἅγιε

καὶ τὰ πολλά σου χαρίσματα

Ἦχος β΄

Τ ἰδίῳ θνῄσκων θελήματι ὡς ἄλλος Παῦλος

τῶν παθῶν ἠλευθερώθης καὶ ἐνεδύθης στολήν

τὴν φωτοειδ Παρακλήτου διὸ καὶ ἠξιώθης ὡς βλέπων

ὁρᾶν τῶν ἀνθρώπων τὰς ἐννοίας προγινώσκων τὰ μέλλοντα

καὶ προλαλῶν τὰ πρόσφορα τοῖς προσιοῦσί σοι

πάτερ ΠαἸσιε ὅθεν καὶ ἡμεῖς πρὸς σὲ τὰς χεῖρας τείνοντες

ὡς ἔχων παῤῥησίαν ἐξαιτοῦμεν τὰς λιτάς σου

ὅπως διέλθωμεν τοῦ βίου τὸ πέλαγος

καὶ ἐν λιμένι φθάσωμεν τς Οὐρανῶν Βασιλείας

Ἦχος γ΄

Ὅσιε πάτερ καθ ἑκάστην ἡμέραν

πληθὺς ἀνθρώπων ὡς εἰς κιβωτὸν σωτηρίας

ἐκύκλου τὴν καλύβην σου εἷς τὴν σωτηρίαν τς ψυχς

ἐκζητούμενος ἕτερος τὴν ἰατρείαν τῶν ἀῤῥωστημάτων

ἄλλος τῶν λογισμῶν τὴν διευθέτησιν ἥ τῶν ἐπισυμβάντων ἐν τ

βίῳ τὴν λύσιν διὸ καὶ νυνὶ τ τάφῳ σου ὁμοίως οἱ πιστοὶ

προσερχόμενοι τὰ αὐτὰ αἰτοῦνται Γέρον ΠαἸσιε

διόπερ εὐχόμεθα τούτων τυχεῖν αὐτούς ἀειμακάριστε

Ἦχος δ΄

Τὴν ἁλμυρὰν τῶν παθῶν ὑπερβὰς θάλασσαν καὶ τῶν πνευμάτων

τς πονηρίας τὴν ὀφρὺν ἐδαφίσας ἐγεγόνεις δοχεῖον

τοῦ Παρακλήτου Πνεύματος ὁσιώτατε ΠαἸσιε

Σὺ γὰρ τὸ ἔσοπτρον τοῦ νοός σου καθάραςἑώρακας τὸν

θεάνθρωπον Κύριον τὴν Πάναγνον Αὐτοῦ Μητέρα

Λουκιλιανὸν καὶ Εὐφημίαν τοὺς ἐνδόξους μάρτυρας

καὶ τὰ πρόσωπα ἄλλων ἁγίων μεθ ὧν πρέσβευε τ Κυρίῳ

ἐλεηθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

10

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Δόξα Πατρί Ἦχος δ΄

Τὸν μιμητὴν τοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιον τὸν ὅσιον

τὸν ἐν ἁγίῳ ὄρει βιώσαντα ἐγκωμίοις λόγοις ἐπαινέσωμεν

ταῖς ῥοαῖς γὰρ δακρύων τῶν παθῶν τὴν πυράκτωσιν ἔσβεσε

λαμπρύνων τὴν ψυχήν καὶ καθαίρων τὴν διάνοιαν

ἀναδειχθεὶς χρυσοειδέστατον καὶ λαμπρότατον σκεῦος τς

χάριτος καὶ νῦν τ δήμῳ τῶν ἀσκητῶν συναφθείς

διηνεκῶς πρεσβεύει ὑπὲρ τῶν ἐπικαλουμένων

τὸ τίμιον αὐτοῦ ὄνομα

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων τοὺς δούλους σου

φύλαττε εὐλογημένη Θεοτόκε ἵνα σε δοξάζωμεν

τὴν ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Εἰς τὸν στίχον τιχηρὰ Προσόμοια

Ἦχος πλ α΄ Φαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ὁ τῶν Φαράσων βλαστός Ἁγίου Ὄρους ποταμὸς ὁ

ἀείῤῥοος ὁ φοῖνιξ τς εὐσεβείας τς Σουρωτς ὁ τροφός

τῶν ἐνασκουμένων τὸ ὑπόδειγμα Σινᾶ τὸ καλλώπισμα

καὶ Κονίτσης ὁ κάτοικος πάσης Ἑλλάδοςὁ ὑπέρλαμπρος ἥλιος

ὁ νεότητοςφροντιστὴς καὶ ἐπίκουρος ἄνθρωπος ἐπουράνιος

καὶ ἔνσαρκος ἄγγελος ὁ ἰατρὸς τῶν νοσούντων

καὶ ἀλγουμένων ἀνάπαυσις ΠαἸσιε πάτερ

Ἐκκλησίας νέον ἄστρον τὸ πολυθαύμαστον

τίχ Σίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Χαίροις ὁ ἐν ἐσχάτοις καιροῖς φανεὶς τοῖς πᾶσι

βοηθὸς ἑτοιμότατος τῶν παίδων Ἀθωνιάδος

ὑπογραμμὸς βιοτς καὶ τς εὐσεβείας κρυξ ἄριστος

πασχόντων τὸ κούφισμα ἀτακτούντων διόρθωσις

τῶν ἐν ἀνάγκαις ταχινὴ ὑποστήριξιςτῶν ἐν θλίψεσι χαρμονὴ

ἀναφαίρετοςπλάτος εὐρυχωρότατον πιστῶν θεοπρόβλητε

τῶν ἐν φοβίαις τελούντων καὶ ψυχικαῖς καταστάσεσι

ΠαἸσιε πάτερ τῶν ὁσίων ἡ προσθήκηκαὶ ἀκροθίνιον

11

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Ἔχων ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς τς διοράσεως τὸ χάρισμα ὅσιε

κατέστης τῶν ἱερέων καὶ εὐσεβούντων πιστῶς

ἀσκητῶν καὶ ἄλλων ὁ διδάσκαλος ἐλέγχων γὰρ ἄριστα

τοῦ νοὸς τὰ νοήματα τὰ κεκρυμμένα

τς ψυχς ἀῤῥωστήματα ἐθεράπευες

θεοφόρε ΠαἸσιε ὅθεν εἰς πᾶσαν ἔδραμε

τὴν γν τὸ σὸν ὄνομα καὶ διὰ τοῦτο Ἠτοῦντο

τὴν σὴν βοήθειαν ἅπαντες καὶ τὴν θεραπείαν

τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἀειμακάριστε

Δόξα Πατρί Ἦχος πλ δ΄

Ἀσκητικῶς βιώσας καὶ περιγενόμενος τῶν ἡδονῶν τοῦ βίου

σαρκὸς τῶν ὀρέξεων καὶ πάσης ἡδυπαθείας Γέρον ΠαἸσιε

ἐπισκέψεις ἐδέχθης πλειστάκις τς θείας χάριτος

σὺ γὰρ ἐν τ κελλίῳ σου ὤν καθ ὕπαρ ἑώρακας

Εὐφημίαν τὴν μεγαλομάρτυρα καὶ μετ αὐτς ὡσανεὶ φίλος πρὸς

φίλον τὰ τς ἀθλήσεως αὐτς σεμνοπρεπῶς διελέγου

μεθ ἧς μὴ παύσῃ ὅσιε διηνεκῶς πρεσβεύων

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Δέσποινα πρόσδεξαι τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου

καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως

Νῦν ἀπολύεις τὸ Σρισάγιον καὶ τὸ Ἀπολυτίκιον

Ἦχος α΄ Σῆς ἐρήμου πολίτης

Τῶν Φαράσων τὸν γόνον καὶ τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα

καὶ τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος ὁσίων μιμητὴν καὶ ἰσότιμον

ΠαἸσιον τιμήσωμεν πιστοί τὸ σκεῦος χαρισμάτων τὸ μεστόν

ὡς συντρέχοντα ταχέως τοὺς εὐσεβεῖς τοὺς πίστει ἀνακράζοντας

δόξα τ δεδωκότι σοι ἰσχύν δόξα τ σὲ στεφανώσαντι

δόξα τ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα

12

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἕτερον Ἦχος γ΄ Θείας πίστεως

Ὥσπερ ἄγγελος φανεὶς ἐν κόσμῳ ἐν τοῖς ἔτεσι

τοῖς τελευταίοις χριστομίμητε ΠαἸσιε ὅσιε ἀσκητικῶς γὰρ βιώσας

ἐν Ἄθωνι ὡς παμφαέστατος ἥλιος ἔλαμψας καὶ κατηύγασας

πιστῶν τὰ πλήθη τῆ χάριτι τοῖς ῥήμασι σημείοις καὶ τοῖς

θαύμασι

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

ΠαἸσιε γέγονας τῶν ἀσκητῶν ἡ κρηπίς

τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα καὶ Σουρωτς ὁ τροφός

Κονίτσης τὸ καύχημα σὺ γὰρ ἐπὶ τὰ ἴχνη

Ἀρσενίου ὁδεύσας εἴληφας χαρισμάτων

τὴν πληθὺν Παρακλήτου ἀφθόνως τοῖς σὲ τιμῶσιν

παρέχων τὰ πρόσφορα

Ἦχος πλ α΄ Σὸν υνάναρχον Λόγον

Τὸν πανεύφημον ἄνδρα τοῦ ὄρους Ἄθωνος

τὸν ἐπ ἐσχάτων τῶν χρόνων καθάπερ φάος λαμπρόν

τὴν σκοτίαν τῶν πιστῶν διασκεδάσαντα καὶ νοσήματα ψυχῶν

καὶ σαρκὸς ἐπιφοράς ἰώμενον ὑπὲρ φύσιν

τς προοράσεως λύχνον νέον ΠαἸσιον τιμήσωμεν

Ἀπόλυσις

13

Εἰς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος α΄ Σὸν τάφον σου ωτήρ

Τῆ χάριτι Χριστοῦ ὡς οἱ πάλαι Πατέρες συνέζησας σεμνέ

τοῖς ἀλόγοις θηρίοιςκαὶ φίλος γενόμενοςπτερωτῶν καὶ τῶν

ὄφεωνἐξεπλάγησανοἱ σὲ εἰδότες θεόφρονκαὶ ἀνύμνησαν

τὸν Παντοκράτορα Λόγοντὸν σὲ θαυμαστώσαντα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Εἰκόνα τὴν σεπτήνφοβερᾶς ΠροστασίαςΠαἸσιε Μητρόςτοῦ

Δεσπότου ἐκράτειςκαὶ ἔβλεψας ὅσιεπρὸς τὰ ἄνω καὶ ὤφθη σοι

ταύτης ἔλλαμψιςἡ καταυγάζουσα πάνταςδιὸ πρέσβευε

διηνεκῶς σὺν Παρθένῳὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Μετὰ τὴν β΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος γ΄ Σὴν ὡραιότητα

Τὸν πολυθαύμαστονσεμνὸν ΠαἸσιοντὸν καθαιρέσαντα

ὀφρὺν τοῦ δράκοντοςκαὶ ἡδονὰς τὰς σαρκικάςσυντρίψαντα τῆ

ἀσκήσει Ἄθωνος τὸ κλέϊσμακαὶ Φαράσων ἐκβλάστημα

τὸν εὐεργετήσανταπολυτρόπως τοῖς θαύμασιτὰ πλήθη τῶν

πιστῶν ὀρθοδόξωνπάντες τιμήσωμεν ἐνθέως

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἀειπάρθενονΚυρίαν Δέσποιναντὴν ὡραἸσασαν

γένος τὸ βρότειονἔχουσαν ὄντως τὴν μορφήν

ΠαἸσιε γλυκυτάτηνὅσιε ἑώρακαςἐν ζωῆ ἐν τ Ἄθωνι

ὡς καὶ προσεκύνησαςταύτην ἄνερ πανόλβιεδιὸ καὶ σὺν αὐτῆ μὴ

ὀκνήσῃπάτερ ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύων

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα

Ἦχος πλ δ΄ Σὴν οφίαν καὶ Λόγον

Τς νεότητος ὤφθης παιδαγωγόςκαὶ ἀκέστωρ ἀνθρώπων

ναρκομανῶντοῖς σχοῦσι δυσίαταπορνικὰ ἁμαρτήματα

ταῖς σαῖς εὐχαῖς ἐφάνηςθεράπων πανάριστοςκαὶ τῶν

ἀναζητούντωνὁδὸν τὴν σωτήριονπάτερ ἐπεγνώσθηςἀκριβὴς

ποδηγέτηςκαὶ πάντων ΠαἸσιεβακτηρία γεγένησαιἀσκητὰ

14

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

θεοφώτιστεδιὸ ἐν Σουρωτῆ οἱ πιστοίτὸν σὸν

τάφονπροσκυνοῦντες χαίρουσι καὶ σεμνῶς τὴν σὴν μνήμην

κατὰ χρέος μέλπουσι

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἁγίαν μορφήν σου ἑωρακώς ὡς ὑπάρχει Παρθένε ἐν τῆ Σιών

ὁ θεῖος ΠαἸσιος ἐν τ ὄρει ἐδίδαξε τοῖς εἰκονογράφοις

ποιεῖν ἐν πιστότητι καὶ πολλήν σου χάριν ἐκήρυττεν ἅπασιν

ὅθεν Θεοτόκε μὴ ἐλλείπῃς ἀπαύστως Χριστὸν ἱκετεύουσα

ὑπὲρ πάντων τῶν δούλων σου βτῶν ὑμνούντων τὸν τόκον σου

καὶ πάντας τοὺς ἁγίους αὐτοῦ ἐν οἷς ἔστι ἁγνὴ καὶ ὁ ὅσιος

ὁ τιμώμενος ὕμνοις ὑπὸ πάντων τὴν σήμερον

Σὸ α΄ ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου καὶ τὸ Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον τὸ ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ ἁγίου άββα

( Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν Σῷ καιρῶ ἐκείνω ἔστη ὁ Ἰησοῦς έπί τόπου πεδινοῦhellip

Ζήτει τῇ Παρασκευῇ τας β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ )

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Ἰδιόμελον Ἦχος πλ β΄

Εἰς πᾶσαν τὴν γν ἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὅσιε ΠαἸσιε σὺ γὰρ ἐν τ εἰκοστ αἰῶνιἀπὸ τς γεννήσεως τοῦ

Σωτροςὡς ἀστὴρ ἡμερινὸς ἀνίσχες καὶ τῶν ὀρθοδόξων τὰ

πλήθη ἐφώτισαςεἰς τὸ εἰδέναι τὸ θέλημα τοῦ Κυρίουδιὸ καὶ

τανῦν ἐν οὐρανοῖς ἀνελθώνκαὶ σχὼν παῤῥησίανμὴ παύσῃ

πρεσβεύωνὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Κανὼν τῆς Θεοτόκου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΘεοτόκε Παρθένε πάντας σκέπασον Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ἁρματηλάτην Υαραώ

Θεοχαρίτωτε ἁγνὴ θεόνυμφεταῖς ἱκεσίαις σουπρὸς τὸν σὸν

Δεσπότηνκαὶ Υἱόν σου φώτισοννοός μου ἐνεργήματαὅπως

ὑμνήσω ἀξίωςτῶν σῶν θαυμάτων τὸ πέλαγος

καὶ τῶν πρεσβειῶν σου τὰς χάριτας

15

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπὶ τὴν σὴν καταφυγὼν βοήθειανἀειμακάριστετοῦ ἐχθροῦ

νικσαιμιαρὰν παράταξινἐλπίζω ὁ ταλαίπωροςδιὸ τείνω τὰς

χεῖραςἱκετικῶς τῆ εἰκόνι σουκαὶ τὴν σὴν αἰτοῦμαι ἀντίληψιν

Ὁ σὸς Υἱὸς παρθενομτορ ἄχραντεὁ ὑπεράγαθος

ὁ τοῦ κόσμου κτίστηςκαὶ βροτῶν διάσωσμα

τὴν σὴν πρεσβείαν δέχεταικαὶ ποιεῖ πάντα ὅσα

ἐπιθυμεῖς θεονύμφευτεὑπὲρ τῶν πιστῶν ὑμνολόγων σου

Τῶν πειρασμῶν μου τὴν πλημμύραν Δέσποινα

στσον πρεσβείαις σουκαὶ πρὸς τὸν λιμένα

τοῦ Χριστοῦ ὁδήγησοννοός μου τὰ νοήματα

καὶ ψυχς μου τὸ ἦθοςὅπως διέλθω τὸ πέλαγος

βίου πολυμόχθου πανάχραντε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoὍσιε ΠαἸσιε ἀεὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ὁλοκαρδίως τὸν σεμνὸν ΠαἸσιοντὸν πολυθαύμαστον

ἀνυμνσαι θέλωκαὶ αἰτοῦμαι δύναμινΧριστέ μου παντοδύναμε

ὅπως μέλψω τὸν βίονκαὶ πολυάριθμα θαύματατούτου τοῦ ὁσίου

σου Κύριε

Σεμνῶς βιώσας ἐπὶ γς ἀοίδιμεὡς ἄλλος ἄγγελος

σάρκα ὑποτάξαςκαὶ παθῶν τὴν ἔγερσινχαρίτων πάτερ γέγονας

τοῦ Θεοῦ τὸ δοχεῖοντοῖς Ὀρθοδόξοις ΠαἸσιε

πᾶσι προσπορίζων τὰ πρόσφορα

Ἱκετικῶς τὸν παντουργὸν τς κτίσεωςἐξιλεούμενος

ὑπὲρ τῶν ἐν θλίψεικαὶ καμνόντων ἅγιεκατέστης ὁ διδάσκαλος

πρὸς θειότερον βίονπολλῶν ἀνθρώπων ΠαἸσιε

Ὄρους τοῦ Ἁγίου τὸ καύχημα

16

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν τ πελάγει τῶν παθῶν νηχόμενοςκαταποντίζομαι

Μτερ Θεοτόκεὁ πτωχὸς καὶ δείλαιοςδιὸ καὶ ἀνακράζω σοι

ταῖς λιταῖς σου τὸν σάλοντῶν πειρασμῶν μου κατάπαυσον

Ὄρους τοῦ Ἁγίου ἡ ἔφορος

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΓέρον ΠαἸσιε φύλαττε σοὺς φίλους Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας

Γεώργιον ὤφθης τὸ θαυμαστόντοῦ Ἄθωνος Ὄρους

ἐκβλαστάνον γλυκεῖς καρπούςΠαἸσιε πάτερ θεοφόρε

τῶν ἀσκουμένων τὸ νέον παλλάδιον

Ἐδίδαξας πάτερ τοὺς σοὺς υἱούςφυλάττειν ἐκ βλάβης

πονηρίας τοὺς λογισμούςκαὶ ἔχειν ἐν ν ἀδιαλείπτως

τὰ ἀγαθὰ τοῦ Χριστοῦ ἐννοήματα

Ῥοαῖς τῶν δακρύων σου τὸν Χριστόνἱκέτευες πάτερ

ὑπὲρ πάντων τῶν ἐνδεῶνΠαἸσιε τῶν ἐξαιτουμένων

ἐν τῆ σῆ κέλλῃποικίλα αἰτήματα

Θεοτοκίον

Ὁ νέος ΠαἸσιος Μαριάμτὴν θείαν μορφήν σου

ὑπὲρ φύσιν τοῖς ὀφθαλμοῖςἑώρακεν ὄντως ἐν τ Ἄθῳ

ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἀειπάρθενε

ᾨδὴ γ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ὁ στερεώσας κατ ἀρχάς

Ὄλβος ὁ ἄσυλος πιστῶνἀγαθοσύνης ὁ πλοῦτος

καὶ θησαύρισμα ἀγάπης ἐδείχθηςἀπειρόγαμε ἁγνή

τοῦ κόσμου τὸ ἐγκαύχηματῶν γηγενῶν ἡ δόξα

καὶ τῶν ἀγγέλων τὸ μέλισμα

Κλῖμαξ ὑπάρχεις νοητήἡ ἀνάγουσα Κόρηἀπὸ γς εἰς οὐρανοὺς

τοὺς ἀνθρώπουςκαὶ ὑπερέχεις τοῦ παντόςμερόπων καὶ ἀγγέλων

τεκαὶ τῶν κτισμάτων πάντωνὡς ἡ τεκοῦσα τὸν Κύριον

17

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐκ σοῦ ἀνέτειλεν ἡμῖνὁ ποιητὴς τῶν ἁπάντων

ὥσπερ ἥλιος φωτίσας τοὺς πάνταςκαὶ τὰ σκότη τοῦ ἐχθροῦ

ἰσχύϊ διεσκέδασετῆ ἐκ νεκρῶν ἐγέρσειὡς παντοδύναμος Κύριος

Πῦρ κατακαίει με σφοδρῶςτῶν ἡδονῶν Θεοτόκεκαὶ ταράσσει τὴν

ἀθλίαν ψυχήν μουδιὸ δέομαι θερμῶςλιταῖς σου τοῦτο

μάρανονκαὶ τὴν εἰρήνην δός μοιτῶν λογισμῶν θεονύμφευτε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Περιφρονεῖς τὸν μιαρόνἀνδροπρεπῶς θεοφόρετειχιζόμενος νοὸς

ἀτυφίᾳκαὶ εὐχαῖς περιβληθείςτὸν θώρακα τς χάριτος

ΠαἸσιε τροποῦσαιτῶν δυσμενῶν τὰ συστήματα

Ἀδιαλείπτοις προσευχαῖςπρὸς τὸν Δεσπότην τῶν πάντων

καθικέτευες ΠαἸσιε πάτερλυτρωθναι ἐκ δεινῶν

τοὺς ἐπικαλουμένους σεκαὶ ποθοῦντας λύσιν

τῶν θλιβερῶν περιστάσεων

Ἰσχὺν τὴν ἄνωθεν λαβώνψυχὰς τῶν κεκοιμημένων

βοηθεῖς ταῖς ἱκεσίαις παμμάκαρσὺ γὰρ ἔλεγες πιστοῖς

ὑπὲρ αὐτῶν προσεύξασθαιὡς ἐχόντων χρείαν

πλέον τῶν ζώντων ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Σωματωθεὶς ὁ πλαστουργόςἐκ τῶν ἁγνῶν σου αἱμάτων

τὸν ἀρχαῖον καταβάλλει βελίαρκαὶ χαρίζει τοῖς βροτοῖς

τὴν ἄνεσιν Πανάμωμετς ἁμαρτίας παῦσιν

καὶ τῶν ψυχῶν ἐλευθέρωσιν

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου Οὐρανίας ἁψῖδος

Νικητὴς ἀνεδείχθηςτῆ τοῦ Χριστοῦ χάριτι

ὅλως ταπεινώσας τὸν ἄνδρατὸν ἐνεργούμενον

πάτερ ΠαἸσιεκαὶ ἐν Θιβὲτ παιδευθέντα

ὑπὸ τοῦ ἀλάστοροςμικρὸν Γεώργιον

18

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Πνευματέμφορε πάτερὁ τοῦ παντὸς Κύριος

τὴν ὑπὲρ τὰ κάλλη ἀνθρώπωντούτου ἐμφέρειαν

ἐν ὄρει Ἄθωνοςσοὶ ἀπεκάλυψε πάλαι

καὶ ἐπλήσθης χάριτοςπολλς ΠαἸσιε

Ἀπορεῖ νοῦς ἀνθρώπωνπῶς ὑπεδέχθης μακάριε

ἐν τ σ κελλίῳ καθ ὕπαρτὴν πολυΰμνητον

μεγαλομάρτυρακαὶ θαυμαστὴν Εὐφημίαν

ἅγιε ΠαἸσιεΠατέρων καύχημα

Θεοτοκίον

Ἰαμάτων σε κρήνηνκαὶ ἰατρὸν ἄριστονοἱ κατατρυχόμενοι

πάντεςνόσοις τοῦ σώματοςΜτερ γινώσκομεν

διὸ αἰτοῦμεν ἐν πίστειτὴν σὴν θεονύμφευτεθείαν βοήθειαν

Κάθισμα Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

Εὐχς ἐργαστήριον ἡ σὴ ἁγία ψυχήΠαἸσιε γέγονε

τῆ συνεχεῖ προσευχῆκαὶ θείαις δεήσεσισὺ γὰρ μακροχρονήσας

ἐν τῆ κέλλῃ σου πάτερὤφθης καθάπερ στήληφωτεινὴ ἱκετεύων

Χριστὸν τὸν πάντων κτίστηνκαὶ παντοκράτορα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε ἀπείρανδρεχριστιανῶν ἡ ἐλπίς

τὸ κῦδος καὶ καύχηματῶν Ὀρθοδόξων πιστῶνἀγγέλων

ἀγλάϊσμαγέγονας τ σ τόκῳδιὸ ἔσχες μεγίστην

Δέσποινα παῤῥησίανπρὸ τοῦ θρόνου Υἱοῦ σουἀεὶ συνηγοροῦσα

ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε

ᾨδὴ δ΄ Σῆς Θεοτόκου

ύ μου ἰσχύς

Ἀρᾶς δεινςτς πρώτης Εὔας ἡ λύσασατοὺς ἀνθρώπουςγέγονας

τ τόκῳ σουκαὶ θλιβομένοις ἡ χαρμονήἐπεγνώσθης Μτερ

καὶ τῶν στενόντων ἡ ἄνεσιςἐδείχθης Θεοτόκε

διὸ καὶ σοὶ βοῶμενχαῖρε στήριγμα πάντων ἀκλόνητον

19

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ῥοαῖς λιτῶντὸν ἀκατάσχετον καύσωνατς ψυχς μου

σβέσον παναμώμητεκαὶ δροσισμὸν καὶ ἀναψυχήν

τοῦ ἐλέους σου Μτερτὸν σὸν ἱκέτην πλημμύρισον

καὶ δός μοι ἐπὶ πλέοντὴν ἰσχὺν Θεοτόκετοῦ ὑμνεῖν ἐπαξίως τὴν

χάριν σου

Θεοπρεπῶςἐν τῆ νηδύϊ σου ᾤκησενὁ τῶν ὅλων

Κύριος πανύμνητεκαὶ ἐνεδύθη ὁ ἀναφής

φύσιν τῶν ἀνθρώπωνἵνα λυτρώσῃ τὸν ἄνθρωπον

ἐκ τς αἰχμαλωσίαςτοῦ δεινοῦ πτερνοσκόπου

καὶ χαρίσῃ ἡμῖν μέγα ἔλεος

Ἐπιποθῶντοῦ σοῦ ἐλέους τὸ πέλαγοςκλίνω γόνυ

καὶ ὑψῶ τὰς χεῖράς μουτῆ σῆ εἰκόνι τῆ θαυμαστῆ

καὶ θερμῶς βοῶ σοιμὴ μὲ παρίδῃς τὸν ἄθλιον

ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνθλιβομένων τὸ θάρσος

καὶ παντὸς ἀλγουμένου ἰάτειρα

Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχὺν λαβώνἐξ οὐρανοῦ καθυπέμειναςἀσθενείας

τς σαρκὸς ΠαἸσιεκαὶ ἐγκαρδίως πρὸς τὸν Χριστόν

ἐφώνεις θεόφρονδοξολογίας μελίσματαδιὸ καὶ ἰατρείας

τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτωντὰ χαρίσματα εἴληφας ἅγιε

Ἐπακριβῶςτὴν διδαχὴν ἠκολούθησαςτῶν Πατέρων

καὶ καθωμολόγησαςἐν Θεσσαλονίκῃ ἀνδροπρεπῶς

τὸν Χριστὸν παμμάκαρσυμμετασχὼν ὥσπερ ἄγγελος

μετrsquo ἄλλων μοναζόντωνεἰς πορείαν θεόφρον

τοῖς ἀνθρώποις διδοὺς τύπον πίστεως

Ἄϋλον φῶςπολλάκις πάτερ ΠαἸσιετὴν σὴν ὄψιν

ὄντως περιέβαλλεκαὶ ἀνυψώθης ὑπὲρ τὴν γν

ἔχων τὰς σὰς χεῖραςὑψωμένας πρὸς Κύριον

διό καὶ οἱ ὁρῶντεςτὴν σὴν μορφὴν ἐν λάμψει

ἐξεπλήττοντο ὅλως πανεύφημε

20

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν σῆ γαστρίὁ Παντοκράτωρ ἐχώρησεΘεοτόκε

καὶ βροτῶν τὸ φύραμαἀνακαινίσας ἐκ τς φθορᾶς

λύσας τὴν κατάρανκαὶ καταργήσας τὸν θάνατον

καὶ τοῦ σκοτεινομόρφουἀντιδίκου βελίαρ

τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσε τέλεον

Δεύτερος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἰσακήκοα Κύριε

Σωτηρίας σε πρόξενοντῶν προσερχομένων ἐν σοὶ ΠαἸσιε

ὡμολόγουν τὰ ἀθροίσματαταῖς διδασκαλίαις σου πανόσιε

Ἰατρὸς ὤφθης ἄριστοςδύο ἀσθενούντων παιδίων ἅγιε

τῆ δεήσει τοῦ γεννήτοροςτούτων ἰατροῦ ἀξιοτίμητε

Ἐξαισίως ΠαἸσιεἐν τῆ προσευχῆ σου πολλάκις ἔβλυσας

τοῦ Χριστοῦ τὸ φῶς καὶ ἔψαλλες

ὕμνους ἐκ καρδίας καὶ μελίσματα

Θεοτοκίον

Φωτισμὸν Θεονύμφευτετῆ ἐσκοτισμένῃ ψυχῆ μου δώρησαι

σὺ γὰρ τέτοκας τὸν Κύριονκόσμου καὶ ἀνθρώπων φῶς τὸ ἄδυτον

ᾨδὴ ε΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἵνα τί με ἀπώσω

Ἀόκνως με πειράζειπάθεσιν ἀτόποιςσατᾶν ὁ παγκάκιστοςἀλλὰ

Θεοτόκεἐπὶ σὲ θαῤῥῶν ὁ ταλαίπωροςτούτου τὰ πυρφόρα

ἐλπίζω βέλη κατακόψαικαὶ νικσαι αὐτὸν Ἀπειρόγαμε

Ἐξελοῦ με ταχέωςπάσης ἀκηδίαςψυχς μου σῆ χάριτι

καὶ μὴ διαλίπῃςτοῦ ἐγεῖραί με Μτερ ἀνύμφευτεἐκ τῶν

ἁμαρτάδωνκαὶ ψυχικῶν ἀῤῥωστημάτων

σὺ γὰρ ἔχεις τὴν ἄμαχον δύναμιν

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 8: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

8

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τελειωθεὶς ἐν ὀλίγῳ ἐπλήρωσε χρόνους μακρούς ἀρεστὴ γὰρ ἦν

Κυρίῳ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ διὰ τοῦτο ἔσπευσεν ἐκ μέσου πονηρίας Οἱ δὲ

λαοὶ ἰδόντες καὶ μὴ νοήσαντες μηδὲ θέντες ἐπὶ διανοίᾳ τὸ

τοιοῦτον ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν

τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ

οφίας ολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα

(Κεφ 31)

Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος

Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνων τεθνάναι καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ

ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δέ εἰσιν ἐν

εἰρήνῃ καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς

αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης Καὶ ὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα

εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς

ἀξίους ἑαυτοῦ Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτοὺς καὶ

ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς Καὶ ἐν καιρ

ἐπισκοπς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθρες ἐν καλάμῃ

διαδραμοῦνται Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ

βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰς τοὺς αἰῶνας Οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτ

συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ προσμενοῦσιν

αὐτ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν

τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ

Εἰς τὴν Λιτήν Ἰδιόμελα

Ἦχος α΄

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ τοῦ Ἄθωνος πολιτεία μοναστῶν καὶ

μιγάδων ὅτι ἐν τοῖς ἐσχάτοις χρόνοις ὡς ἄνθος ἠρινόν

ἐκ τοῦ λειμῶνός σου ὁ ὅσιος ΠαἸσιος ἐξήνθησεν

Οὗτος γὰρ ὁ πανθαύμαστος τῶν δακρύων τοῖς χεύμασι

ὡς καλὸς γηπόνος τὴν ψυχὴν αὐτοῦ γεωργήσας

τῶν ἀρετῶν τὸ δένδρον ἐφυτοκόμησε καρποὺς ἐξενέγκας

τς ἀπαθείας καὶ προοράσεως καὶ θεραπείας τῶν παθῶν

καὶ ἰάσεως ἀσθενειῶν ψυχς τε καὶ σώματος

9

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Διὸ τανῦνπρὸς αὐτὸν ἱκετικῶς προστρέχομεν

καὶ βοῶμεν ἐν πίστειπρέσβευε τ ἐλεήμονι Θε

ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀνυμνούντωντὴν βιοτήν σου ἅγιε

καὶ τὰ πολλά σου χαρίσματα

Ἦχος β΄

Τ ἰδίῳ θνῄσκων θελήματι ὡς ἄλλος Παῦλος

τῶν παθῶν ἠλευθερώθης καὶ ἐνεδύθης στολήν

τὴν φωτοειδ Παρακλήτου διὸ καὶ ἠξιώθης ὡς βλέπων

ὁρᾶν τῶν ἀνθρώπων τὰς ἐννοίας προγινώσκων τὰ μέλλοντα

καὶ προλαλῶν τὰ πρόσφορα τοῖς προσιοῦσί σοι

πάτερ ΠαἸσιε ὅθεν καὶ ἡμεῖς πρὸς σὲ τὰς χεῖρας τείνοντες

ὡς ἔχων παῤῥησίαν ἐξαιτοῦμεν τὰς λιτάς σου

ὅπως διέλθωμεν τοῦ βίου τὸ πέλαγος

καὶ ἐν λιμένι φθάσωμεν τς Οὐρανῶν Βασιλείας

Ἦχος γ΄

Ὅσιε πάτερ καθ ἑκάστην ἡμέραν

πληθὺς ἀνθρώπων ὡς εἰς κιβωτὸν σωτηρίας

ἐκύκλου τὴν καλύβην σου εἷς τὴν σωτηρίαν τς ψυχς

ἐκζητούμενος ἕτερος τὴν ἰατρείαν τῶν ἀῤῥωστημάτων

ἄλλος τῶν λογισμῶν τὴν διευθέτησιν ἥ τῶν ἐπισυμβάντων ἐν τ

βίῳ τὴν λύσιν διὸ καὶ νυνὶ τ τάφῳ σου ὁμοίως οἱ πιστοὶ

προσερχόμενοι τὰ αὐτὰ αἰτοῦνται Γέρον ΠαἸσιε

διόπερ εὐχόμεθα τούτων τυχεῖν αὐτούς ἀειμακάριστε

Ἦχος δ΄

Τὴν ἁλμυρὰν τῶν παθῶν ὑπερβὰς θάλασσαν καὶ τῶν πνευμάτων

τς πονηρίας τὴν ὀφρὺν ἐδαφίσας ἐγεγόνεις δοχεῖον

τοῦ Παρακλήτου Πνεύματος ὁσιώτατε ΠαἸσιε

Σὺ γὰρ τὸ ἔσοπτρον τοῦ νοός σου καθάραςἑώρακας τὸν

θεάνθρωπον Κύριον τὴν Πάναγνον Αὐτοῦ Μητέρα

Λουκιλιανὸν καὶ Εὐφημίαν τοὺς ἐνδόξους μάρτυρας

καὶ τὰ πρόσωπα ἄλλων ἁγίων μεθ ὧν πρέσβευε τ Κυρίῳ

ἐλεηθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

10

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Δόξα Πατρί Ἦχος δ΄

Τὸν μιμητὴν τοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιον τὸν ὅσιον

τὸν ἐν ἁγίῳ ὄρει βιώσαντα ἐγκωμίοις λόγοις ἐπαινέσωμεν

ταῖς ῥοαῖς γὰρ δακρύων τῶν παθῶν τὴν πυράκτωσιν ἔσβεσε

λαμπρύνων τὴν ψυχήν καὶ καθαίρων τὴν διάνοιαν

ἀναδειχθεὶς χρυσοειδέστατον καὶ λαμπρότατον σκεῦος τς

χάριτος καὶ νῦν τ δήμῳ τῶν ἀσκητῶν συναφθείς

διηνεκῶς πρεσβεύει ὑπὲρ τῶν ἐπικαλουμένων

τὸ τίμιον αὐτοῦ ὄνομα

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων τοὺς δούλους σου

φύλαττε εὐλογημένη Θεοτόκε ἵνα σε δοξάζωμεν

τὴν ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Εἰς τὸν στίχον τιχηρὰ Προσόμοια

Ἦχος πλ α΄ Φαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ὁ τῶν Φαράσων βλαστός Ἁγίου Ὄρους ποταμὸς ὁ

ἀείῤῥοος ὁ φοῖνιξ τς εὐσεβείας τς Σουρωτς ὁ τροφός

τῶν ἐνασκουμένων τὸ ὑπόδειγμα Σινᾶ τὸ καλλώπισμα

καὶ Κονίτσης ὁ κάτοικος πάσης Ἑλλάδοςὁ ὑπέρλαμπρος ἥλιος

ὁ νεότητοςφροντιστὴς καὶ ἐπίκουρος ἄνθρωπος ἐπουράνιος

καὶ ἔνσαρκος ἄγγελος ὁ ἰατρὸς τῶν νοσούντων

καὶ ἀλγουμένων ἀνάπαυσις ΠαἸσιε πάτερ

Ἐκκλησίας νέον ἄστρον τὸ πολυθαύμαστον

τίχ Σίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Χαίροις ὁ ἐν ἐσχάτοις καιροῖς φανεὶς τοῖς πᾶσι

βοηθὸς ἑτοιμότατος τῶν παίδων Ἀθωνιάδος

ὑπογραμμὸς βιοτς καὶ τς εὐσεβείας κρυξ ἄριστος

πασχόντων τὸ κούφισμα ἀτακτούντων διόρθωσις

τῶν ἐν ἀνάγκαις ταχινὴ ὑποστήριξιςτῶν ἐν θλίψεσι χαρμονὴ

ἀναφαίρετοςπλάτος εὐρυχωρότατον πιστῶν θεοπρόβλητε

τῶν ἐν φοβίαις τελούντων καὶ ψυχικαῖς καταστάσεσι

ΠαἸσιε πάτερ τῶν ὁσίων ἡ προσθήκηκαὶ ἀκροθίνιον

11

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Ἔχων ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς τς διοράσεως τὸ χάρισμα ὅσιε

κατέστης τῶν ἱερέων καὶ εὐσεβούντων πιστῶς

ἀσκητῶν καὶ ἄλλων ὁ διδάσκαλος ἐλέγχων γὰρ ἄριστα

τοῦ νοὸς τὰ νοήματα τὰ κεκρυμμένα

τς ψυχς ἀῤῥωστήματα ἐθεράπευες

θεοφόρε ΠαἸσιε ὅθεν εἰς πᾶσαν ἔδραμε

τὴν γν τὸ σὸν ὄνομα καὶ διὰ τοῦτο Ἠτοῦντο

τὴν σὴν βοήθειαν ἅπαντες καὶ τὴν θεραπείαν

τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἀειμακάριστε

Δόξα Πατρί Ἦχος πλ δ΄

Ἀσκητικῶς βιώσας καὶ περιγενόμενος τῶν ἡδονῶν τοῦ βίου

σαρκὸς τῶν ὀρέξεων καὶ πάσης ἡδυπαθείας Γέρον ΠαἸσιε

ἐπισκέψεις ἐδέχθης πλειστάκις τς θείας χάριτος

σὺ γὰρ ἐν τ κελλίῳ σου ὤν καθ ὕπαρ ἑώρακας

Εὐφημίαν τὴν μεγαλομάρτυρα καὶ μετ αὐτς ὡσανεὶ φίλος πρὸς

φίλον τὰ τς ἀθλήσεως αὐτς σεμνοπρεπῶς διελέγου

μεθ ἧς μὴ παύσῃ ὅσιε διηνεκῶς πρεσβεύων

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Δέσποινα πρόσδεξαι τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου

καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως

Νῦν ἀπολύεις τὸ Σρισάγιον καὶ τὸ Ἀπολυτίκιον

Ἦχος α΄ Σῆς ἐρήμου πολίτης

Τῶν Φαράσων τὸν γόνον καὶ τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα

καὶ τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος ὁσίων μιμητὴν καὶ ἰσότιμον

ΠαἸσιον τιμήσωμεν πιστοί τὸ σκεῦος χαρισμάτων τὸ μεστόν

ὡς συντρέχοντα ταχέως τοὺς εὐσεβεῖς τοὺς πίστει ἀνακράζοντας

δόξα τ δεδωκότι σοι ἰσχύν δόξα τ σὲ στεφανώσαντι

δόξα τ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα

12

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἕτερον Ἦχος γ΄ Θείας πίστεως

Ὥσπερ ἄγγελος φανεὶς ἐν κόσμῳ ἐν τοῖς ἔτεσι

τοῖς τελευταίοις χριστομίμητε ΠαἸσιε ὅσιε ἀσκητικῶς γὰρ βιώσας

ἐν Ἄθωνι ὡς παμφαέστατος ἥλιος ἔλαμψας καὶ κατηύγασας

πιστῶν τὰ πλήθη τῆ χάριτι τοῖς ῥήμασι σημείοις καὶ τοῖς

θαύμασι

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

ΠαἸσιε γέγονας τῶν ἀσκητῶν ἡ κρηπίς

τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα καὶ Σουρωτς ὁ τροφός

Κονίτσης τὸ καύχημα σὺ γὰρ ἐπὶ τὰ ἴχνη

Ἀρσενίου ὁδεύσας εἴληφας χαρισμάτων

τὴν πληθὺν Παρακλήτου ἀφθόνως τοῖς σὲ τιμῶσιν

παρέχων τὰ πρόσφορα

Ἦχος πλ α΄ Σὸν υνάναρχον Λόγον

Τὸν πανεύφημον ἄνδρα τοῦ ὄρους Ἄθωνος

τὸν ἐπ ἐσχάτων τῶν χρόνων καθάπερ φάος λαμπρόν

τὴν σκοτίαν τῶν πιστῶν διασκεδάσαντα καὶ νοσήματα ψυχῶν

καὶ σαρκὸς ἐπιφοράς ἰώμενον ὑπὲρ φύσιν

τς προοράσεως λύχνον νέον ΠαἸσιον τιμήσωμεν

Ἀπόλυσις

13

Εἰς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος α΄ Σὸν τάφον σου ωτήρ

Τῆ χάριτι Χριστοῦ ὡς οἱ πάλαι Πατέρες συνέζησας σεμνέ

τοῖς ἀλόγοις θηρίοιςκαὶ φίλος γενόμενοςπτερωτῶν καὶ τῶν

ὄφεωνἐξεπλάγησανοἱ σὲ εἰδότες θεόφρονκαὶ ἀνύμνησαν

τὸν Παντοκράτορα Λόγοντὸν σὲ θαυμαστώσαντα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Εἰκόνα τὴν σεπτήνφοβερᾶς ΠροστασίαςΠαἸσιε Μητρόςτοῦ

Δεσπότου ἐκράτειςκαὶ ἔβλεψας ὅσιεπρὸς τὰ ἄνω καὶ ὤφθη σοι

ταύτης ἔλλαμψιςἡ καταυγάζουσα πάνταςδιὸ πρέσβευε

διηνεκῶς σὺν Παρθένῳὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Μετὰ τὴν β΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος γ΄ Σὴν ὡραιότητα

Τὸν πολυθαύμαστονσεμνὸν ΠαἸσιοντὸν καθαιρέσαντα

ὀφρὺν τοῦ δράκοντοςκαὶ ἡδονὰς τὰς σαρκικάςσυντρίψαντα τῆ

ἀσκήσει Ἄθωνος τὸ κλέϊσμακαὶ Φαράσων ἐκβλάστημα

τὸν εὐεργετήσανταπολυτρόπως τοῖς θαύμασιτὰ πλήθη τῶν

πιστῶν ὀρθοδόξωνπάντες τιμήσωμεν ἐνθέως

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἀειπάρθενονΚυρίαν Δέσποιναντὴν ὡραἸσασαν

γένος τὸ βρότειονἔχουσαν ὄντως τὴν μορφήν

ΠαἸσιε γλυκυτάτηνὅσιε ἑώρακαςἐν ζωῆ ἐν τ Ἄθωνι

ὡς καὶ προσεκύνησαςταύτην ἄνερ πανόλβιεδιὸ καὶ σὺν αὐτῆ μὴ

ὀκνήσῃπάτερ ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύων

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα

Ἦχος πλ δ΄ Σὴν οφίαν καὶ Λόγον

Τς νεότητος ὤφθης παιδαγωγόςκαὶ ἀκέστωρ ἀνθρώπων

ναρκομανῶντοῖς σχοῦσι δυσίαταπορνικὰ ἁμαρτήματα

ταῖς σαῖς εὐχαῖς ἐφάνηςθεράπων πανάριστοςκαὶ τῶν

ἀναζητούντωνὁδὸν τὴν σωτήριονπάτερ ἐπεγνώσθηςἀκριβὴς

ποδηγέτηςκαὶ πάντων ΠαἸσιεβακτηρία γεγένησαιἀσκητὰ

14

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

θεοφώτιστεδιὸ ἐν Σουρωτῆ οἱ πιστοίτὸν σὸν

τάφονπροσκυνοῦντες χαίρουσι καὶ σεμνῶς τὴν σὴν μνήμην

κατὰ χρέος μέλπουσι

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἁγίαν μορφήν σου ἑωρακώς ὡς ὑπάρχει Παρθένε ἐν τῆ Σιών

ὁ θεῖος ΠαἸσιος ἐν τ ὄρει ἐδίδαξε τοῖς εἰκονογράφοις

ποιεῖν ἐν πιστότητι καὶ πολλήν σου χάριν ἐκήρυττεν ἅπασιν

ὅθεν Θεοτόκε μὴ ἐλλείπῃς ἀπαύστως Χριστὸν ἱκετεύουσα

ὑπὲρ πάντων τῶν δούλων σου βτῶν ὑμνούντων τὸν τόκον σου

καὶ πάντας τοὺς ἁγίους αὐτοῦ ἐν οἷς ἔστι ἁγνὴ καὶ ὁ ὅσιος

ὁ τιμώμενος ὕμνοις ὑπὸ πάντων τὴν σήμερον

Σὸ α΄ ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου καὶ τὸ Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον τὸ ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ ἁγίου άββα

( Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν Σῷ καιρῶ ἐκείνω ἔστη ὁ Ἰησοῦς έπί τόπου πεδινοῦhellip

Ζήτει τῇ Παρασκευῇ τας β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ )

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Ἰδιόμελον Ἦχος πλ β΄

Εἰς πᾶσαν τὴν γν ἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὅσιε ΠαἸσιε σὺ γὰρ ἐν τ εἰκοστ αἰῶνιἀπὸ τς γεννήσεως τοῦ

Σωτροςὡς ἀστὴρ ἡμερινὸς ἀνίσχες καὶ τῶν ὀρθοδόξων τὰ

πλήθη ἐφώτισαςεἰς τὸ εἰδέναι τὸ θέλημα τοῦ Κυρίουδιὸ καὶ

τανῦν ἐν οὐρανοῖς ἀνελθώνκαὶ σχὼν παῤῥησίανμὴ παύσῃ

πρεσβεύωνὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Κανὼν τῆς Θεοτόκου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΘεοτόκε Παρθένε πάντας σκέπασον Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ἁρματηλάτην Υαραώ

Θεοχαρίτωτε ἁγνὴ θεόνυμφεταῖς ἱκεσίαις σουπρὸς τὸν σὸν

Δεσπότηνκαὶ Υἱόν σου φώτισοννοός μου ἐνεργήματαὅπως

ὑμνήσω ἀξίωςτῶν σῶν θαυμάτων τὸ πέλαγος

καὶ τῶν πρεσβειῶν σου τὰς χάριτας

15

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπὶ τὴν σὴν καταφυγὼν βοήθειανἀειμακάριστετοῦ ἐχθροῦ

νικσαιμιαρὰν παράταξινἐλπίζω ὁ ταλαίπωροςδιὸ τείνω τὰς

χεῖραςἱκετικῶς τῆ εἰκόνι σουκαὶ τὴν σὴν αἰτοῦμαι ἀντίληψιν

Ὁ σὸς Υἱὸς παρθενομτορ ἄχραντεὁ ὑπεράγαθος

ὁ τοῦ κόσμου κτίστηςκαὶ βροτῶν διάσωσμα

τὴν σὴν πρεσβείαν δέχεταικαὶ ποιεῖ πάντα ὅσα

ἐπιθυμεῖς θεονύμφευτεὑπὲρ τῶν πιστῶν ὑμνολόγων σου

Τῶν πειρασμῶν μου τὴν πλημμύραν Δέσποινα

στσον πρεσβείαις σουκαὶ πρὸς τὸν λιμένα

τοῦ Χριστοῦ ὁδήγησοννοός μου τὰ νοήματα

καὶ ψυχς μου τὸ ἦθοςὅπως διέλθω τὸ πέλαγος

βίου πολυμόχθου πανάχραντε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoὍσιε ΠαἸσιε ἀεὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ὁλοκαρδίως τὸν σεμνὸν ΠαἸσιοντὸν πολυθαύμαστον

ἀνυμνσαι θέλωκαὶ αἰτοῦμαι δύναμινΧριστέ μου παντοδύναμε

ὅπως μέλψω τὸν βίονκαὶ πολυάριθμα θαύματατούτου τοῦ ὁσίου

σου Κύριε

Σεμνῶς βιώσας ἐπὶ γς ἀοίδιμεὡς ἄλλος ἄγγελος

σάρκα ὑποτάξαςκαὶ παθῶν τὴν ἔγερσινχαρίτων πάτερ γέγονας

τοῦ Θεοῦ τὸ δοχεῖοντοῖς Ὀρθοδόξοις ΠαἸσιε

πᾶσι προσπορίζων τὰ πρόσφορα

Ἱκετικῶς τὸν παντουργὸν τς κτίσεωςἐξιλεούμενος

ὑπὲρ τῶν ἐν θλίψεικαὶ καμνόντων ἅγιεκατέστης ὁ διδάσκαλος

πρὸς θειότερον βίονπολλῶν ἀνθρώπων ΠαἸσιε

Ὄρους τοῦ Ἁγίου τὸ καύχημα

16

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν τ πελάγει τῶν παθῶν νηχόμενοςκαταποντίζομαι

Μτερ Θεοτόκεὁ πτωχὸς καὶ δείλαιοςδιὸ καὶ ἀνακράζω σοι

ταῖς λιταῖς σου τὸν σάλοντῶν πειρασμῶν μου κατάπαυσον

Ὄρους τοῦ Ἁγίου ἡ ἔφορος

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΓέρον ΠαἸσιε φύλαττε σοὺς φίλους Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας

Γεώργιον ὤφθης τὸ θαυμαστόντοῦ Ἄθωνος Ὄρους

ἐκβλαστάνον γλυκεῖς καρπούςΠαἸσιε πάτερ θεοφόρε

τῶν ἀσκουμένων τὸ νέον παλλάδιον

Ἐδίδαξας πάτερ τοὺς σοὺς υἱούςφυλάττειν ἐκ βλάβης

πονηρίας τοὺς λογισμούςκαὶ ἔχειν ἐν ν ἀδιαλείπτως

τὰ ἀγαθὰ τοῦ Χριστοῦ ἐννοήματα

Ῥοαῖς τῶν δακρύων σου τὸν Χριστόνἱκέτευες πάτερ

ὑπὲρ πάντων τῶν ἐνδεῶνΠαἸσιε τῶν ἐξαιτουμένων

ἐν τῆ σῆ κέλλῃποικίλα αἰτήματα

Θεοτοκίον

Ὁ νέος ΠαἸσιος Μαριάμτὴν θείαν μορφήν σου

ὑπὲρ φύσιν τοῖς ὀφθαλμοῖςἑώρακεν ὄντως ἐν τ Ἄθῳ

ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἀειπάρθενε

ᾨδὴ γ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ὁ στερεώσας κατ ἀρχάς

Ὄλβος ὁ ἄσυλος πιστῶνἀγαθοσύνης ὁ πλοῦτος

καὶ θησαύρισμα ἀγάπης ἐδείχθηςἀπειρόγαμε ἁγνή

τοῦ κόσμου τὸ ἐγκαύχηματῶν γηγενῶν ἡ δόξα

καὶ τῶν ἀγγέλων τὸ μέλισμα

Κλῖμαξ ὑπάρχεις νοητήἡ ἀνάγουσα Κόρηἀπὸ γς εἰς οὐρανοὺς

τοὺς ἀνθρώπουςκαὶ ὑπερέχεις τοῦ παντόςμερόπων καὶ ἀγγέλων

τεκαὶ τῶν κτισμάτων πάντωνὡς ἡ τεκοῦσα τὸν Κύριον

17

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐκ σοῦ ἀνέτειλεν ἡμῖνὁ ποιητὴς τῶν ἁπάντων

ὥσπερ ἥλιος φωτίσας τοὺς πάνταςκαὶ τὰ σκότη τοῦ ἐχθροῦ

ἰσχύϊ διεσκέδασετῆ ἐκ νεκρῶν ἐγέρσειὡς παντοδύναμος Κύριος

Πῦρ κατακαίει με σφοδρῶςτῶν ἡδονῶν Θεοτόκεκαὶ ταράσσει τὴν

ἀθλίαν ψυχήν μουδιὸ δέομαι θερμῶςλιταῖς σου τοῦτο

μάρανονκαὶ τὴν εἰρήνην δός μοιτῶν λογισμῶν θεονύμφευτε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Περιφρονεῖς τὸν μιαρόνἀνδροπρεπῶς θεοφόρετειχιζόμενος νοὸς

ἀτυφίᾳκαὶ εὐχαῖς περιβληθείςτὸν θώρακα τς χάριτος

ΠαἸσιε τροποῦσαιτῶν δυσμενῶν τὰ συστήματα

Ἀδιαλείπτοις προσευχαῖςπρὸς τὸν Δεσπότην τῶν πάντων

καθικέτευες ΠαἸσιε πάτερλυτρωθναι ἐκ δεινῶν

τοὺς ἐπικαλουμένους σεκαὶ ποθοῦντας λύσιν

τῶν θλιβερῶν περιστάσεων

Ἰσχὺν τὴν ἄνωθεν λαβώνψυχὰς τῶν κεκοιμημένων

βοηθεῖς ταῖς ἱκεσίαις παμμάκαρσὺ γὰρ ἔλεγες πιστοῖς

ὑπὲρ αὐτῶν προσεύξασθαιὡς ἐχόντων χρείαν

πλέον τῶν ζώντων ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Σωματωθεὶς ὁ πλαστουργόςἐκ τῶν ἁγνῶν σου αἱμάτων

τὸν ἀρχαῖον καταβάλλει βελίαρκαὶ χαρίζει τοῖς βροτοῖς

τὴν ἄνεσιν Πανάμωμετς ἁμαρτίας παῦσιν

καὶ τῶν ψυχῶν ἐλευθέρωσιν

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου Οὐρανίας ἁψῖδος

Νικητὴς ἀνεδείχθηςτῆ τοῦ Χριστοῦ χάριτι

ὅλως ταπεινώσας τὸν ἄνδρατὸν ἐνεργούμενον

πάτερ ΠαἸσιεκαὶ ἐν Θιβὲτ παιδευθέντα

ὑπὸ τοῦ ἀλάστοροςμικρὸν Γεώργιον

18

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Πνευματέμφορε πάτερὁ τοῦ παντὸς Κύριος

τὴν ὑπὲρ τὰ κάλλη ἀνθρώπωντούτου ἐμφέρειαν

ἐν ὄρει Ἄθωνοςσοὶ ἀπεκάλυψε πάλαι

καὶ ἐπλήσθης χάριτοςπολλς ΠαἸσιε

Ἀπορεῖ νοῦς ἀνθρώπωνπῶς ὑπεδέχθης μακάριε

ἐν τ σ κελλίῳ καθ ὕπαρτὴν πολυΰμνητον

μεγαλομάρτυρακαὶ θαυμαστὴν Εὐφημίαν

ἅγιε ΠαἸσιεΠατέρων καύχημα

Θεοτοκίον

Ἰαμάτων σε κρήνηνκαὶ ἰατρὸν ἄριστονοἱ κατατρυχόμενοι

πάντεςνόσοις τοῦ σώματοςΜτερ γινώσκομεν

διὸ αἰτοῦμεν ἐν πίστειτὴν σὴν θεονύμφευτεθείαν βοήθειαν

Κάθισμα Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

Εὐχς ἐργαστήριον ἡ σὴ ἁγία ψυχήΠαἸσιε γέγονε

τῆ συνεχεῖ προσευχῆκαὶ θείαις δεήσεσισὺ γὰρ μακροχρονήσας

ἐν τῆ κέλλῃ σου πάτερὤφθης καθάπερ στήληφωτεινὴ ἱκετεύων

Χριστὸν τὸν πάντων κτίστηνκαὶ παντοκράτορα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε ἀπείρανδρεχριστιανῶν ἡ ἐλπίς

τὸ κῦδος καὶ καύχηματῶν Ὀρθοδόξων πιστῶνἀγγέλων

ἀγλάϊσμαγέγονας τ σ τόκῳδιὸ ἔσχες μεγίστην

Δέσποινα παῤῥησίανπρὸ τοῦ θρόνου Υἱοῦ σουἀεὶ συνηγοροῦσα

ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε

ᾨδὴ δ΄ Σῆς Θεοτόκου

ύ μου ἰσχύς

Ἀρᾶς δεινςτς πρώτης Εὔας ἡ λύσασατοὺς ἀνθρώπουςγέγονας

τ τόκῳ σουκαὶ θλιβομένοις ἡ χαρμονήἐπεγνώσθης Μτερ

καὶ τῶν στενόντων ἡ ἄνεσιςἐδείχθης Θεοτόκε

διὸ καὶ σοὶ βοῶμενχαῖρε στήριγμα πάντων ἀκλόνητον

19

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ῥοαῖς λιτῶντὸν ἀκατάσχετον καύσωνατς ψυχς μου

σβέσον παναμώμητεκαὶ δροσισμὸν καὶ ἀναψυχήν

τοῦ ἐλέους σου Μτερτὸν σὸν ἱκέτην πλημμύρισον

καὶ δός μοι ἐπὶ πλέοντὴν ἰσχὺν Θεοτόκετοῦ ὑμνεῖν ἐπαξίως τὴν

χάριν σου

Θεοπρεπῶςἐν τῆ νηδύϊ σου ᾤκησενὁ τῶν ὅλων

Κύριος πανύμνητεκαὶ ἐνεδύθη ὁ ἀναφής

φύσιν τῶν ἀνθρώπωνἵνα λυτρώσῃ τὸν ἄνθρωπον

ἐκ τς αἰχμαλωσίαςτοῦ δεινοῦ πτερνοσκόπου

καὶ χαρίσῃ ἡμῖν μέγα ἔλεος

Ἐπιποθῶντοῦ σοῦ ἐλέους τὸ πέλαγοςκλίνω γόνυ

καὶ ὑψῶ τὰς χεῖράς μουτῆ σῆ εἰκόνι τῆ θαυμαστῆ

καὶ θερμῶς βοῶ σοιμὴ μὲ παρίδῃς τὸν ἄθλιον

ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνθλιβομένων τὸ θάρσος

καὶ παντὸς ἀλγουμένου ἰάτειρα

Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχὺν λαβώνἐξ οὐρανοῦ καθυπέμειναςἀσθενείας

τς σαρκὸς ΠαἸσιεκαὶ ἐγκαρδίως πρὸς τὸν Χριστόν

ἐφώνεις θεόφρονδοξολογίας μελίσματαδιὸ καὶ ἰατρείας

τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτωντὰ χαρίσματα εἴληφας ἅγιε

Ἐπακριβῶςτὴν διδαχὴν ἠκολούθησαςτῶν Πατέρων

καὶ καθωμολόγησαςἐν Θεσσαλονίκῃ ἀνδροπρεπῶς

τὸν Χριστὸν παμμάκαρσυμμετασχὼν ὥσπερ ἄγγελος

μετrsquo ἄλλων μοναζόντωνεἰς πορείαν θεόφρον

τοῖς ἀνθρώποις διδοὺς τύπον πίστεως

Ἄϋλον φῶςπολλάκις πάτερ ΠαἸσιετὴν σὴν ὄψιν

ὄντως περιέβαλλεκαὶ ἀνυψώθης ὑπὲρ τὴν γν

ἔχων τὰς σὰς χεῖραςὑψωμένας πρὸς Κύριον

διό καὶ οἱ ὁρῶντεςτὴν σὴν μορφὴν ἐν λάμψει

ἐξεπλήττοντο ὅλως πανεύφημε

20

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν σῆ γαστρίὁ Παντοκράτωρ ἐχώρησεΘεοτόκε

καὶ βροτῶν τὸ φύραμαἀνακαινίσας ἐκ τς φθορᾶς

λύσας τὴν κατάρανκαὶ καταργήσας τὸν θάνατον

καὶ τοῦ σκοτεινομόρφουἀντιδίκου βελίαρ

τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσε τέλεον

Δεύτερος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἰσακήκοα Κύριε

Σωτηρίας σε πρόξενοντῶν προσερχομένων ἐν σοὶ ΠαἸσιε

ὡμολόγουν τὰ ἀθροίσματαταῖς διδασκαλίαις σου πανόσιε

Ἰατρὸς ὤφθης ἄριστοςδύο ἀσθενούντων παιδίων ἅγιε

τῆ δεήσει τοῦ γεννήτοροςτούτων ἰατροῦ ἀξιοτίμητε

Ἐξαισίως ΠαἸσιεἐν τῆ προσευχῆ σου πολλάκις ἔβλυσας

τοῦ Χριστοῦ τὸ φῶς καὶ ἔψαλλες

ὕμνους ἐκ καρδίας καὶ μελίσματα

Θεοτοκίον

Φωτισμὸν Θεονύμφευτετῆ ἐσκοτισμένῃ ψυχῆ μου δώρησαι

σὺ γὰρ τέτοκας τὸν Κύριονκόσμου καὶ ἀνθρώπων φῶς τὸ ἄδυτον

ᾨδὴ ε΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἵνα τί με ἀπώσω

Ἀόκνως με πειράζειπάθεσιν ἀτόποιςσατᾶν ὁ παγκάκιστοςἀλλὰ

Θεοτόκεἐπὶ σὲ θαῤῥῶν ὁ ταλαίπωροςτούτου τὰ πυρφόρα

ἐλπίζω βέλη κατακόψαικαὶ νικσαι αὐτὸν Ἀπειρόγαμε

Ἐξελοῦ με ταχέωςπάσης ἀκηδίαςψυχς μου σῆ χάριτι

καὶ μὴ διαλίπῃςτοῦ ἐγεῖραί με Μτερ ἀνύμφευτεἐκ τῶν

ἁμαρτάδωνκαὶ ψυχικῶν ἀῤῥωστημάτων

σὺ γὰρ ἔχεις τὴν ἄμαχον δύναμιν

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 9: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

9

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Διὸ τανῦνπρὸς αὐτὸν ἱκετικῶς προστρέχομεν

καὶ βοῶμεν ἐν πίστειπρέσβευε τ ἐλεήμονι Θε

ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἀνυμνούντωντὴν βιοτήν σου ἅγιε

καὶ τὰ πολλά σου χαρίσματα

Ἦχος β΄

Τ ἰδίῳ θνῄσκων θελήματι ὡς ἄλλος Παῦλος

τῶν παθῶν ἠλευθερώθης καὶ ἐνεδύθης στολήν

τὴν φωτοειδ Παρακλήτου διὸ καὶ ἠξιώθης ὡς βλέπων

ὁρᾶν τῶν ἀνθρώπων τὰς ἐννοίας προγινώσκων τὰ μέλλοντα

καὶ προλαλῶν τὰ πρόσφορα τοῖς προσιοῦσί σοι

πάτερ ΠαἸσιε ὅθεν καὶ ἡμεῖς πρὸς σὲ τὰς χεῖρας τείνοντες

ὡς ἔχων παῤῥησίαν ἐξαιτοῦμεν τὰς λιτάς σου

ὅπως διέλθωμεν τοῦ βίου τὸ πέλαγος

καὶ ἐν λιμένι φθάσωμεν τς Οὐρανῶν Βασιλείας

Ἦχος γ΄

Ὅσιε πάτερ καθ ἑκάστην ἡμέραν

πληθὺς ἀνθρώπων ὡς εἰς κιβωτὸν σωτηρίας

ἐκύκλου τὴν καλύβην σου εἷς τὴν σωτηρίαν τς ψυχς

ἐκζητούμενος ἕτερος τὴν ἰατρείαν τῶν ἀῤῥωστημάτων

ἄλλος τῶν λογισμῶν τὴν διευθέτησιν ἥ τῶν ἐπισυμβάντων ἐν τ

βίῳ τὴν λύσιν διὸ καὶ νυνὶ τ τάφῳ σου ὁμοίως οἱ πιστοὶ

προσερχόμενοι τὰ αὐτὰ αἰτοῦνται Γέρον ΠαἸσιε

διόπερ εὐχόμεθα τούτων τυχεῖν αὐτούς ἀειμακάριστε

Ἦχος δ΄

Τὴν ἁλμυρὰν τῶν παθῶν ὑπερβὰς θάλασσαν καὶ τῶν πνευμάτων

τς πονηρίας τὴν ὀφρὺν ἐδαφίσας ἐγεγόνεις δοχεῖον

τοῦ Παρακλήτου Πνεύματος ὁσιώτατε ΠαἸσιε

Σὺ γὰρ τὸ ἔσοπτρον τοῦ νοός σου καθάραςἑώρακας τὸν

θεάνθρωπον Κύριον τὴν Πάναγνον Αὐτοῦ Μητέρα

Λουκιλιανὸν καὶ Εὐφημίαν τοὺς ἐνδόξους μάρτυρας

καὶ τὰ πρόσωπα ἄλλων ἁγίων μεθ ὧν πρέσβευε τ Κυρίῳ

ἐλεηθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

10

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Δόξα Πατρί Ἦχος δ΄

Τὸν μιμητὴν τοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιον τὸν ὅσιον

τὸν ἐν ἁγίῳ ὄρει βιώσαντα ἐγκωμίοις λόγοις ἐπαινέσωμεν

ταῖς ῥοαῖς γὰρ δακρύων τῶν παθῶν τὴν πυράκτωσιν ἔσβεσε

λαμπρύνων τὴν ψυχήν καὶ καθαίρων τὴν διάνοιαν

ἀναδειχθεὶς χρυσοειδέστατον καὶ λαμπρότατον σκεῦος τς

χάριτος καὶ νῦν τ δήμῳ τῶν ἀσκητῶν συναφθείς

διηνεκῶς πρεσβεύει ὑπὲρ τῶν ἐπικαλουμένων

τὸ τίμιον αὐτοῦ ὄνομα

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων τοὺς δούλους σου

φύλαττε εὐλογημένη Θεοτόκε ἵνα σε δοξάζωμεν

τὴν ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Εἰς τὸν στίχον τιχηρὰ Προσόμοια

Ἦχος πλ α΄ Φαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ὁ τῶν Φαράσων βλαστός Ἁγίου Ὄρους ποταμὸς ὁ

ἀείῤῥοος ὁ φοῖνιξ τς εὐσεβείας τς Σουρωτς ὁ τροφός

τῶν ἐνασκουμένων τὸ ὑπόδειγμα Σινᾶ τὸ καλλώπισμα

καὶ Κονίτσης ὁ κάτοικος πάσης Ἑλλάδοςὁ ὑπέρλαμπρος ἥλιος

ὁ νεότητοςφροντιστὴς καὶ ἐπίκουρος ἄνθρωπος ἐπουράνιος

καὶ ἔνσαρκος ἄγγελος ὁ ἰατρὸς τῶν νοσούντων

καὶ ἀλγουμένων ἀνάπαυσις ΠαἸσιε πάτερ

Ἐκκλησίας νέον ἄστρον τὸ πολυθαύμαστον

τίχ Σίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Χαίροις ὁ ἐν ἐσχάτοις καιροῖς φανεὶς τοῖς πᾶσι

βοηθὸς ἑτοιμότατος τῶν παίδων Ἀθωνιάδος

ὑπογραμμὸς βιοτς καὶ τς εὐσεβείας κρυξ ἄριστος

πασχόντων τὸ κούφισμα ἀτακτούντων διόρθωσις

τῶν ἐν ἀνάγκαις ταχινὴ ὑποστήριξιςτῶν ἐν θλίψεσι χαρμονὴ

ἀναφαίρετοςπλάτος εὐρυχωρότατον πιστῶν θεοπρόβλητε

τῶν ἐν φοβίαις τελούντων καὶ ψυχικαῖς καταστάσεσι

ΠαἸσιε πάτερ τῶν ὁσίων ἡ προσθήκηκαὶ ἀκροθίνιον

11

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Ἔχων ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς τς διοράσεως τὸ χάρισμα ὅσιε

κατέστης τῶν ἱερέων καὶ εὐσεβούντων πιστῶς

ἀσκητῶν καὶ ἄλλων ὁ διδάσκαλος ἐλέγχων γὰρ ἄριστα

τοῦ νοὸς τὰ νοήματα τὰ κεκρυμμένα

τς ψυχς ἀῤῥωστήματα ἐθεράπευες

θεοφόρε ΠαἸσιε ὅθεν εἰς πᾶσαν ἔδραμε

τὴν γν τὸ σὸν ὄνομα καὶ διὰ τοῦτο Ἠτοῦντο

τὴν σὴν βοήθειαν ἅπαντες καὶ τὴν θεραπείαν

τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἀειμακάριστε

Δόξα Πατρί Ἦχος πλ δ΄

Ἀσκητικῶς βιώσας καὶ περιγενόμενος τῶν ἡδονῶν τοῦ βίου

σαρκὸς τῶν ὀρέξεων καὶ πάσης ἡδυπαθείας Γέρον ΠαἸσιε

ἐπισκέψεις ἐδέχθης πλειστάκις τς θείας χάριτος

σὺ γὰρ ἐν τ κελλίῳ σου ὤν καθ ὕπαρ ἑώρακας

Εὐφημίαν τὴν μεγαλομάρτυρα καὶ μετ αὐτς ὡσανεὶ φίλος πρὸς

φίλον τὰ τς ἀθλήσεως αὐτς σεμνοπρεπῶς διελέγου

μεθ ἧς μὴ παύσῃ ὅσιε διηνεκῶς πρεσβεύων

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Δέσποινα πρόσδεξαι τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου

καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως

Νῦν ἀπολύεις τὸ Σρισάγιον καὶ τὸ Ἀπολυτίκιον

Ἦχος α΄ Σῆς ἐρήμου πολίτης

Τῶν Φαράσων τὸν γόνον καὶ τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα

καὶ τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος ὁσίων μιμητὴν καὶ ἰσότιμον

ΠαἸσιον τιμήσωμεν πιστοί τὸ σκεῦος χαρισμάτων τὸ μεστόν

ὡς συντρέχοντα ταχέως τοὺς εὐσεβεῖς τοὺς πίστει ἀνακράζοντας

δόξα τ δεδωκότι σοι ἰσχύν δόξα τ σὲ στεφανώσαντι

δόξα τ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα

12

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἕτερον Ἦχος γ΄ Θείας πίστεως

Ὥσπερ ἄγγελος φανεὶς ἐν κόσμῳ ἐν τοῖς ἔτεσι

τοῖς τελευταίοις χριστομίμητε ΠαἸσιε ὅσιε ἀσκητικῶς γὰρ βιώσας

ἐν Ἄθωνι ὡς παμφαέστατος ἥλιος ἔλαμψας καὶ κατηύγασας

πιστῶν τὰ πλήθη τῆ χάριτι τοῖς ῥήμασι σημείοις καὶ τοῖς

θαύμασι

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

ΠαἸσιε γέγονας τῶν ἀσκητῶν ἡ κρηπίς

τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα καὶ Σουρωτς ὁ τροφός

Κονίτσης τὸ καύχημα σὺ γὰρ ἐπὶ τὰ ἴχνη

Ἀρσενίου ὁδεύσας εἴληφας χαρισμάτων

τὴν πληθὺν Παρακλήτου ἀφθόνως τοῖς σὲ τιμῶσιν

παρέχων τὰ πρόσφορα

Ἦχος πλ α΄ Σὸν υνάναρχον Λόγον

Τὸν πανεύφημον ἄνδρα τοῦ ὄρους Ἄθωνος

τὸν ἐπ ἐσχάτων τῶν χρόνων καθάπερ φάος λαμπρόν

τὴν σκοτίαν τῶν πιστῶν διασκεδάσαντα καὶ νοσήματα ψυχῶν

καὶ σαρκὸς ἐπιφοράς ἰώμενον ὑπὲρ φύσιν

τς προοράσεως λύχνον νέον ΠαἸσιον τιμήσωμεν

Ἀπόλυσις

13

Εἰς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος α΄ Σὸν τάφον σου ωτήρ

Τῆ χάριτι Χριστοῦ ὡς οἱ πάλαι Πατέρες συνέζησας σεμνέ

τοῖς ἀλόγοις θηρίοιςκαὶ φίλος γενόμενοςπτερωτῶν καὶ τῶν

ὄφεωνἐξεπλάγησανοἱ σὲ εἰδότες θεόφρονκαὶ ἀνύμνησαν

τὸν Παντοκράτορα Λόγοντὸν σὲ θαυμαστώσαντα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Εἰκόνα τὴν σεπτήνφοβερᾶς ΠροστασίαςΠαἸσιε Μητρόςτοῦ

Δεσπότου ἐκράτειςκαὶ ἔβλεψας ὅσιεπρὸς τὰ ἄνω καὶ ὤφθη σοι

ταύτης ἔλλαμψιςἡ καταυγάζουσα πάνταςδιὸ πρέσβευε

διηνεκῶς σὺν Παρθένῳὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Μετὰ τὴν β΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος γ΄ Σὴν ὡραιότητα

Τὸν πολυθαύμαστονσεμνὸν ΠαἸσιοντὸν καθαιρέσαντα

ὀφρὺν τοῦ δράκοντοςκαὶ ἡδονὰς τὰς σαρκικάςσυντρίψαντα τῆ

ἀσκήσει Ἄθωνος τὸ κλέϊσμακαὶ Φαράσων ἐκβλάστημα

τὸν εὐεργετήσανταπολυτρόπως τοῖς θαύμασιτὰ πλήθη τῶν

πιστῶν ὀρθοδόξωνπάντες τιμήσωμεν ἐνθέως

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἀειπάρθενονΚυρίαν Δέσποιναντὴν ὡραἸσασαν

γένος τὸ βρότειονἔχουσαν ὄντως τὴν μορφήν

ΠαἸσιε γλυκυτάτηνὅσιε ἑώρακαςἐν ζωῆ ἐν τ Ἄθωνι

ὡς καὶ προσεκύνησαςταύτην ἄνερ πανόλβιεδιὸ καὶ σὺν αὐτῆ μὴ

ὀκνήσῃπάτερ ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύων

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα

Ἦχος πλ δ΄ Σὴν οφίαν καὶ Λόγον

Τς νεότητος ὤφθης παιδαγωγόςκαὶ ἀκέστωρ ἀνθρώπων

ναρκομανῶντοῖς σχοῦσι δυσίαταπορνικὰ ἁμαρτήματα

ταῖς σαῖς εὐχαῖς ἐφάνηςθεράπων πανάριστοςκαὶ τῶν

ἀναζητούντωνὁδὸν τὴν σωτήριονπάτερ ἐπεγνώσθηςἀκριβὴς

ποδηγέτηςκαὶ πάντων ΠαἸσιεβακτηρία γεγένησαιἀσκητὰ

14

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

θεοφώτιστεδιὸ ἐν Σουρωτῆ οἱ πιστοίτὸν σὸν

τάφονπροσκυνοῦντες χαίρουσι καὶ σεμνῶς τὴν σὴν μνήμην

κατὰ χρέος μέλπουσι

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἁγίαν μορφήν σου ἑωρακώς ὡς ὑπάρχει Παρθένε ἐν τῆ Σιών

ὁ θεῖος ΠαἸσιος ἐν τ ὄρει ἐδίδαξε τοῖς εἰκονογράφοις

ποιεῖν ἐν πιστότητι καὶ πολλήν σου χάριν ἐκήρυττεν ἅπασιν

ὅθεν Θεοτόκε μὴ ἐλλείπῃς ἀπαύστως Χριστὸν ἱκετεύουσα

ὑπὲρ πάντων τῶν δούλων σου βτῶν ὑμνούντων τὸν τόκον σου

καὶ πάντας τοὺς ἁγίους αὐτοῦ ἐν οἷς ἔστι ἁγνὴ καὶ ὁ ὅσιος

ὁ τιμώμενος ὕμνοις ὑπὸ πάντων τὴν σήμερον

Σὸ α΄ ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου καὶ τὸ Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον τὸ ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ ἁγίου άββα

( Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν Σῷ καιρῶ ἐκείνω ἔστη ὁ Ἰησοῦς έπί τόπου πεδινοῦhellip

Ζήτει τῇ Παρασκευῇ τας β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ )

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Ἰδιόμελον Ἦχος πλ β΄

Εἰς πᾶσαν τὴν γν ἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὅσιε ΠαἸσιε σὺ γὰρ ἐν τ εἰκοστ αἰῶνιἀπὸ τς γεννήσεως τοῦ

Σωτροςὡς ἀστὴρ ἡμερινὸς ἀνίσχες καὶ τῶν ὀρθοδόξων τὰ

πλήθη ἐφώτισαςεἰς τὸ εἰδέναι τὸ θέλημα τοῦ Κυρίουδιὸ καὶ

τανῦν ἐν οὐρανοῖς ἀνελθώνκαὶ σχὼν παῤῥησίανμὴ παύσῃ

πρεσβεύωνὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Κανὼν τῆς Θεοτόκου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΘεοτόκε Παρθένε πάντας σκέπασον Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ἁρματηλάτην Υαραώ

Θεοχαρίτωτε ἁγνὴ θεόνυμφεταῖς ἱκεσίαις σουπρὸς τὸν σὸν

Δεσπότηνκαὶ Υἱόν σου φώτισοννοός μου ἐνεργήματαὅπως

ὑμνήσω ἀξίωςτῶν σῶν θαυμάτων τὸ πέλαγος

καὶ τῶν πρεσβειῶν σου τὰς χάριτας

15

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπὶ τὴν σὴν καταφυγὼν βοήθειανἀειμακάριστετοῦ ἐχθροῦ

νικσαιμιαρὰν παράταξινἐλπίζω ὁ ταλαίπωροςδιὸ τείνω τὰς

χεῖραςἱκετικῶς τῆ εἰκόνι σουκαὶ τὴν σὴν αἰτοῦμαι ἀντίληψιν

Ὁ σὸς Υἱὸς παρθενομτορ ἄχραντεὁ ὑπεράγαθος

ὁ τοῦ κόσμου κτίστηςκαὶ βροτῶν διάσωσμα

τὴν σὴν πρεσβείαν δέχεταικαὶ ποιεῖ πάντα ὅσα

ἐπιθυμεῖς θεονύμφευτεὑπὲρ τῶν πιστῶν ὑμνολόγων σου

Τῶν πειρασμῶν μου τὴν πλημμύραν Δέσποινα

στσον πρεσβείαις σουκαὶ πρὸς τὸν λιμένα

τοῦ Χριστοῦ ὁδήγησοννοός μου τὰ νοήματα

καὶ ψυχς μου τὸ ἦθοςὅπως διέλθω τὸ πέλαγος

βίου πολυμόχθου πανάχραντε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoὍσιε ΠαἸσιε ἀεὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ὁλοκαρδίως τὸν σεμνὸν ΠαἸσιοντὸν πολυθαύμαστον

ἀνυμνσαι θέλωκαὶ αἰτοῦμαι δύναμινΧριστέ μου παντοδύναμε

ὅπως μέλψω τὸν βίονκαὶ πολυάριθμα θαύματατούτου τοῦ ὁσίου

σου Κύριε

Σεμνῶς βιώσας ἐπὶ γς ἀοίδιμεὡς ἄλλος ἄγγελος

σάρκα ὑποτάξαςκαὶ παθῶν τὴν ἔγερσινχαρίτων πάτερ γέγονας

τοῦ Θεοῦ τὸ δοχεῖοντοῖς Ὀρθοδόξοις ΠαἸσιε

πᾶσι προσπορίζων τὰ πρόσφορα

Ἱκετικῶς τὸν παντουργὸν τς κτίσεωςἐξιλεούμενος

ὑπὲρ τῶν ἐν θλίψεικαὶ καμνόντων ἅγιεκατέστης ὁ διδάσκαλος

πρὸς θειότερον βίονπολλῶν ἀνθρώπων ΠαἸσιε

Ὄρους τοῦ Ἁγίου τὸ καύχημα

16

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν τ πελάγει τῶν παθῶν νηχόμενοςκαταποντίζομαι

Μτερ Θεοτόκεὁ πτωχὸς καὶ δείλαιοςδιὸ καὶ ἀνακράζω σοι

ταῖς λιταῖς σου τὸν σάλοντῶν πειρασμῶν μου κατάπαυσον

Ὄρους τοῦ Ἁγίου ἡ ἔφορος

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΓέρον ΠαἸσιε φύλαττε σοὺς φίλους Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας

Γεώργιον ὤφθης τὸ θαυμαστόντοῦ Ἄθωνος Ὄρους

ἐκβλαστάνον γλυκεῖς καρπούςΠαἸσιε πάτερ θεοφόρε

τῶν ἀσκουμένων τὸ νέον παλλάδιον

Ἐδίδαξας πάτερ τοὺς σοὺς υἱούςφυλάττειν ἐκ βλάβης

πονηρίας τοὺς λογισμούςκαὶ ἔχειν ἐν ν ἀδιαλείπτως

τὰ ἀγαθὰ τοῦ Χριστοῦ ἐννοήματα

Ῥοαῖς τῶν δακρύων σου τὸν Χριστόνἱκέτευες πάτερ

ὑπὲρ πάντων τῶν ἐνδεῶνΠαἸσιε τῶν ἐξαιτουμένων

ἐν τῆ σῆ κέλλῃποικίλα αἰτήματα

Θεοτοκίον

Ὁ νέος ΠαἸσιος Μαριάμτὴν θείαν μορφήν σου

ὑπὲρ φύσιν τοῖς ὀφθαλμοῖςἑώρακεν ὄντως ἐν τ Ἄθῳ

ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἀειπάρθενε

ᾨδὴ γ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ὁ στερεώσας κατ ἀρχάς

Ὄλβος ὁ ἄσυλος πιστῶνἀγαθοσύνης ὁ πλοῦτος

καὶ θησαύρισμα ἀγάπης ἐδείχθηςἀπειρόγαμε ἁγνή

τοῦ κόσμου τὸ ἐγκαύχηματῶν γηγενῶν ἡ δόξα

καὶ τῶν ἀγγέλων τὸ μέλισμα

Κλῖμαξ ὑπάρχεις νοητήἡ ἀνάγουσα Κόρηἀπὸ γς εἰς οὐρανοὺς

τοὺς ἀνθρώπουςκαὶ ὑπερέχεις τοῦ παντόςμερόπων καὶ ἀγγέλων

τεκαὶ τῶν κτισμάτων πάντωνὡς ἡ τεκοῦσα τὸν Κύριον

17

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐκ σοῦ ἀνέτειλεν ἡμῖνὁ ποιητὴς τῶν ἁπάντων

ὥσπερ ἥλιος φωτίσας τοὺς πάνταςκαὶ τὰ σκότη τοῦ ἐχθροῦ

ἰσχύϊ διεσκέδασετῆ ἐκ νεκρῶν ἐγέρσειὡς παντοδύναμος Κύριος

Πῦρ κατακαίει με σφοδρῶςτῶν ἡδονῶν Θεοτόκεκαὶ ταράσσει τὴν

ἀθλίαν ψυχήν μουδιὸ δέομαι θερμῶςλιταῖς σου τοῦτο

μάρανονκαὶ τὴν εἰρήνην δός μοιτῶν λογισμῶν θεονύμφευτε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Περιφρονεῖς τὸν μιαρόνἀνδροπρεπῶς θεοφόρετειχιζόμενος νοὸς

ἀτυφίᾳκαὶ εὐχαῖς περιβληθείςτὸν θώρακα τς χάριτος

ΠαἸσιε τροποῦσαιτῶν δυσμενῶν τὰ συστήματα

Ἀδιαλείπτοις προσευχαῖςπρὸς τὸν Δεσπότην τῶν πάντων

καθικέτευες ΠαἸσιε πάτερλυτρωθναι ἐκ δεινῶν

τοὺς ἐπικαλουμένους σεκαὶ ποθοῦντας λύσιν

τῶν θλιβερῶν περιστάσεων

Ἰσχὺν τὴν ἄνωθεν λαβώνψυχὰς τῶν κεκοιμημένων

βοηθεῖς ταῖς ἱκεσίαις παμμάκαρσὺ γὰρ ἔλεγες πιστοῖς

ὑπὲρ αὐτῶν προσεύξασθαιὡς ἐχόντων χρείαν

πλέον τῶν ζώντων ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Σωματωθεὶς ὁ πλαστουργόςἐκ τῶν ἁγνῶν σου αἱμάτων

τὸν ἀρχαῖον καταβάλλει βελίαρκαὶ χαρίζει τοῖς βροτοῖς

τὴν ἄνεσιν Πανάμωμετς ἁμαρτίας παῦσιν

καὶ τῶν ψυχῶν ἐλευθέρωσιν

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου Οὐρανίας ἁψῖδος

Νικητὴς ἀνεδείχθηςτῆ τοῦ Χριστοῦ χάριτι

ὅλως ταπεινώσας τὸν ἄνδρατὸν ἐνεργούμενον

πάτερ ΠαἸσιεκαὶ ἐν Θιβὲτ παιδευθέντα

ὑπὸ τοῦ ἀλάστοροςμικρὸν Γεώργιον

18

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Πνευματέμφορε πάτερὁ τοῦ παντὸς Κύριος

τὴν ὑπὲρ τὰ κάλλη ἀνθρώπωντούτου ἐμφέρειαν

ἐν ὄρει Ἄθωνοςσοὶ ἀπεκάλυψε πάλαι

καὶ ἐπλήσθης χάριτοςπολλς ΠαἸσιε

Ἀπορεῖ νοῦς ἀνθρώπωνπῶς ὑπεδέχθης μακάριε

ἐν τ σ κελλίῳ καθ ὕπαρτὴν πολυΰμνητον

μεγαλομάρτυρακαὶ θαυμαστὴν Εὐφημίαν

ἅγιε ΠαἸσιεΠατέρων καύχημα

Θεοτοκίον

Ἰαμάτων σε κρήνηνκαὶ ἰατρὸν ἄριστονοἱ κατατρυχόμενοι

πάντεςνόσοις τοῦ σώματοςΜτερ γινώσκομεν

διὸ αἰτοῦμεν ἐν πίστειτὴν σὴν θεονύμφευτεθείαν βοήθειαν

Κάθισμα Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

Εὐχς ἐργαστήριον ἡ σὴ ἁγία ψυχήΠαἸσιε γέγονε

τῆ συνεχεῖ προσευχῆκαὶ θείαις δεήσεσισὺ γὰρ μακροχρονήσας

ἐν τῆ κέλλῃ σου πάτερὤφθης καθάπερ στήληφωτεινὴ ἱκετεύων

Χριστὸν τὸν πάντων κτίστηνκαὶ παντοκράτορα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε ἀπείρανδρεχριστιανῶν ἡ ἐλπίς

τὸ κῦδος καὶ καύχηματῶν Ὀρθοδόξων πιστῶνἀγγέλων

ἀγλάϊσμαγέγονας τ σ τόκῳδιὸ ἔσχες μεγίστην

Δέσποινα παῤῥησίανπρὸ τοῦ θρόνου Υἱοῦ σουἀεὶ συνηγοροῦσα

ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε

ᾨδὴ δ΄ Σῆς Θεοτόκου

ύ μου ἰσχύς

Ἀρᾶς δεινςτς πρώτης Εὔας ἡ λύσασατοὺς ἀνθρώπουςγέγονας

τ τόκῳ σουκαὶ θλιβομένοις ἡ χαρμονήἐπεγνώσθης Μτερ

καὶ τῶν στενόντων ἡ ἄνεσιςἐδείχθης Θεοτόκε

διὸ καὶ σοὶ βοῶμενχαῖρε στήριγμα πάντων ἀκλόνητον

19

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ῥοαῖς λιτῶντὸν ἀκατάσχετον καύσωνατς ψυχς μου

σβέσον παναμώμητεκαὶ δροσισμὸν καὶ ἀναψυχήν

τοῦ ἐλέους σου Μτερτὸν σὸν ἱκέτην πλημμύρισον

καὶ δός μοι ἐπὶ πλέοντὴν ἰσχὺν Θεοτόκετοῦ ὑμνεῖν ἐπαξίως τὴν

χάριν σου

Θεοπρεπῶςἐν τῆ νηδύϊ σου ᾤκησενὁ τῶν ὅλων

Κύριος πανύμνητεκαὶ ἐνεδύθη ὁ ἀναφής

φύσιν τῶν ἀνθρώπωνἵνα λυτρώσῃ τὸν ἄνθρωπον

ἐκ τς αἰχμαλωσίαςτοῦ δεινοῦ πτερνοσκόπου

καὶ χαρίσῃ ἡμῖν μέγα ἔλεος

Ἐπιποθῶντοῦ σοῦ ἐλέους τὸ πέλαγοςκλίνω γόνυ

καὶ ὑψῶ τὰς χεῖράς μουτῆ σῆ εἰκόνι τῆ θαυμαστῆ

καὶ θερμῶς βοῶ σοιμὴ μὲ παρίδῃς τὸν ἄθλιον

ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνθλιβομένων τὸ θάρσος

καὶ παντὸς ἀλγουμένου ἰάτειρα

Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχὺν λαβώνἐξ οὐρανοῦ καθυπέμειναςἀσθενείας

τς σαρκὸς ΠαἸσιεκαὶ ἐγκαρδίως πρὸς τὸν Χριστόν

ἐφώνεις θεόφρονδοξολογίας μελίσματαδιὸ καὶ ἰατρείας

τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτωντὰ χαρίσματα εἴληφας ἅγιε

Ἐπακριβῶςτὴν διδαχὴν ἠκολούθησαςτῶν Πατέρων

καὶ καθωμολόγησαςἐν Θεσσαλονίκῃ ἀνδροπρεπῶς

τὸν Χριστὸν παμμάκαρσυμμετασχὼν ὥσπερ ἄγγελος

μετrsquo ἄλλων μοναζόντωνεἰς πορείαν θεόφρον

τοῖς ἀνθρώποις διδοὺς τύπον πίστεως

Ἄϋλον φῶςπολλάκις πάτερ ΠαἸσιετὴν σὴν ὄψιν

ὄντως περιέβαλλεκαὶ ἀνυψώθης ὑπὲρ τὴν γν

ἔχων τὰς σὰς χεῖραςὑψωμένας πρὸς Κύριον

διό καὶ οἱ ὁρῶντεςτὴν σὴν μορφὴν ἐν λάμψει

ἐξεπλήττοντο ὅλως πανεύφημε

20

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν σῆ γαστρίὁ Παντοκράτωρ ἐχώρησεΘεοτόκε

καὶ βροτῶν τὸ φύραμαἀνακαινίσας ἐκ τς φθορᾶς

λύσας τὴν κατάρανκαὶ καταργήσας τὸν θάνατον

καὶ τοῦ σκοτεινομόρφουἀντιδίκου βελίαρ

τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσε τέλεον

Δεύτερος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἰσακήκοα Κύριε

Σωτηρίας σε πρόξενοντῶν προσερχομένων ἐν σοὶ ΠαἸσιε

ὡμολόγουν τὰ ἀθροίσματαταῖς διδασκαλίαις σου πανόσιε

Ἰατρὸς ὤφθης ἄριστοςδύο ἀσθενούντων παιδίων ἅγιε

τῆ δεήσει τοῦ γεννήτοροςτούτων ἰατροῦ ἀξιοτίμητε

Ἐξαισίως ΠαἸσιεἐν τῆ προσευχῆ σου πολλάκις ἔβλυσας

τοῦ Χριστοῦ τὸ φῶς καὶ ἔψαλλες

ὕμνους ἐκ καρδίας καὶ μελίσματα

Θεοτοκίον

Φωτισμὸν Θεονύμφευτετῆ ἐσκοτισμένῃ ψυχῆ μου δώρησαι

σὺ γὰρ τέτοκας τὸν Κύριονκόσμου καὶ ἀνθρώπων φῶς τὸ ἄδυτον

ᾨδὴ ε΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἵνα τί με ἀπώσω

Ἀόκνως με πειράζειπάθεσιν ἀτόποιςσατᾶν ὁ παγκάκιστοςἀλλὰ

Θεοτόκεἐπὶ σὲ θαῤῥῶν ὁ ταλαίπωροςτούτου τὰ πυρφόρα

ἐλπίζω βέλη κατακόψαικαὶ νικσαι αὐτὸν Ἀπειρόγαμε

Ἐξελοῦ με ταχέωςπάσης ἀκηδίαςψυχς μου σῆ χάριτι

καὶ μὴ διαλίπῃςτοῦ ἐγεῖραί με Μτερ ἀνύμφευτεἐκ τῶν

ἁμαρτάδωνκαὶ ψυχικῶν ἀῤῥωστημάτων

σὺ γὰρ ἔχεις τὴν ἄμαχον δύναμιν

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 10: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

10

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Δόξα Πατρί Ἦχος δ΄

Τὸν μιμητὴν τοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιον τὸν ὅσιον

τὸν ἐν ἁγίῳ ὄρει βιώσαντα ἐγκωμίοις λόγοις ἐπαινέσωμεν

ταῖς ῥοαῖς γὰρ δακρύων τῶν παθῶν τὴν πυράκτωσιν ἔσβεσε

λαμπρύνων τὴν ψυχήν καὶ καθαίρων τὴν διάνοιαν

ἀναδειχθεὶς χρυσοειδέστατον καὶ λαμπρότατον σκεῦος τς

χάριτος καὶ νῦν τ δήμῳ τῶν ἀσκητῶν συναφθείς

διηνεκῶς πρεσβεύει ὑπὲρ τῶν ἐπικαλουμένων

τὸ τίμιον αὐτοῦ ὄνομα

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Ἐκ παντοίων κινδύνων τοὺς δούλους σου

φύλαττε εὐλογημένη Θεοτόκε ἵνα σε δοξάζωμεν

τὴν ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Εἰς τὸν στίχον τιχηρὰ Προσόμοια

Ἦχος πλ α΄ Φαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις ὁ τῶν Φαράσων βλαστός Ἁγίου Ὄρους ποταμὸς ὁ

ἀείῤῥοος ὁ φοῖνιξ τς εὐσεβείας τς Σουρωτς ὁ τροφός

τῶν ἐνασκουμένων τὸ ὑπόδειγμα Σινᾶ τὸ καλλώπισμα

καὶ Κονίτσης ὁ κάτοικος πάσης Ἑλλάδοςὁ ὑπέρλαμπρος ἥλιος

ὁ νεότητοςφροντιστὴς καὶ ἐπίκουρος ἄνθρωπος ἐπουράνιος

καὶ ἔνσαρκος ἄγγελος ὁ ἰατρὸς τῶν νοσούντων

καὶ ἀλγουμένων ἀνάπαυσις ΠαἸσιε πάτερ

Ἐκκλησίας νέον ἄστρον τὸ πολυθαύμαστον

τίχ Σίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Χαίροις ὁ ἐν ἐσχάτοις καιροῖς φανεὶς τοῖς πᾶσι

βοηθὸς ἑτοιμότατος τῶν παίδων Ἀθωνιάδος

ὑπογραμμὸς βιοτς καὶ τς εὐσεβείας κρυξ ἄριστος

πασχόντων τὸ κούφισμα ἀτακτούντων διόρθωσις

τῶν ἐν ἀνάγκαις ταχινὴ ὑποστήριξιςτῶν ἐν θλίψεσι χαρμονὴ

ἀναφαίρετοςπλάτος εὐρυχωρότατον πιστῶν θεοπρόβλητε

τῶν ἐν φοβίαις τελούντων καὶ ψυχικαῖς καταστάσεσι

ΠαἸσιε πάτερ τῶν ὁσίων ἡ προσθήκηκαὶ ἀκροθίνιον

11

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Ἔχων ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς τς διοράσεως τὸ χάρισμα ὅσιε

κατέστης τῶν ἱερέων καὶ εὐσεβούντων πιστῶς

ἀσκητῶν καὶ ἄλλων ὁ διδάσκαλος ἐλέγχων γὰρ ἄριστα

τοῦ νοὸς τὰ νοήματα τὰ κεκρυμμένα

τς ψυχς ἀῤῥωστήματα ἐθεράπευες

θεοφόρε ΠαἸσιε ὅθεν εἰς πᾶσαν ἔδραμε

τὴν γν τὸ σὸν ὄνομα καὶ διὰ τοῦτο Ἠτοῦντο

τὴν σὴν βοήθειαν ἅπαντες καὶ τὴν θεραπείαν

τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἀειμακάριστε

Δόξα Πατρί Ἦχος πλ δ΄

Ἀσκητικῶς βιώσας καὶ περιγενόμενος τῶν ἡδονῶν τοῦ βίου

σαρκὸς τῶν ὀρέξεων καὶ πάσης ἡδυπαθείας Γέρον ΠαἸσιε

ἐπισκέψεις ἐδέχθης πλειστάκις τς θείας χάριτος

σὺ γὰρ ἐν τ κελλίῳ σου ὤν καθ ὕπαρ ἑώρακας

Εὐφημίαν τὴν μεγαλομάρτυρα καὶ μετ αὐτς ὡσανεὶ φίλος πρὸς

φίλον τὰ τς ἀθλήσεως αὐτς σεμνοπρεπῶς διελέγου

μεθ ἧς μὴ παύσῃ ὅσιε διηνεκῶς πρεσβεύων

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Δέσποινα πρόσδεξαι τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου

καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως

Νῦν ἀπολύεις τὸ Σρισάγιον καὶ τὸ Ἀπολυτίκιον

Ἦχος α΄ Σῆς ἐρήμου πολίτης

Τῶν Φαράσων τὸν γόνον καὶ τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα

καὶ τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος ὁσίων μιμητὴν καὶ ἰσότιμον

ΠαἸσιον τιμήσωμεν πιστοί τὸ σκεῦος χαρισμάτων τὸ μεστόν

ὡς συντρέχοντα ταχέως τοὺς εὐσεβεῖς τοὺς πίστει ἀνακράζοντας

δόξα τ δεδωκότι σοι ἰσχύν δόξα τ σὲ στεφανώσαντι

δόξα τ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα

12

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἕτερον Ἦχος γ΄ Θείας πίστεως

Ὥσπερ ἄγγελος φανεὶς ἐν κόσμῳ ἐν τοῖς ἔτεσι

τοῖς τελευταίοις χριστομίμητε ΠαἸσιε ὅσιε ἀσκητικῶς γὰρ βιώσας

ἐν Ἄθωνι ὡς παμφαέστατος ἥλιος ἔλαμψας καὶ κατηύγασας

πιστῶν τὰ πλήθη τῆ χάριτι τοῖς ῥήμασι σημείοις καὶ τοῖς

θαύμασι

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

ΠαἸσιε γέγονας τῶν ἀσκητῶν ἡ κρηπίς

τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα καὶ Σουρωτς ὁ τροφός

Κονίτσης τὸ καύχημα σὺ γὰρ ἐπὶ τὰ ἴχνη

Ἀρσενίου ὁδεύσας εἴληφας χαρισμάτων

τὴν πληθὺν Παρακλήτου ἀφθόνως τοῖς σὲ τιμῶσιν

παρέχων τὰ πρόσφορα

Ἦχος πλ α΄ Σὸν υνάναρχον Λόγον

Τὸν πανεύφημον ἄνδρα τοῦ ὄρους Ἄθωνος

τὸν ἐπ ἐσχάτων τῶν χρόνων καθάπερ φάος λαμπρόν

τὴν σκοτίαν τῶν πιστῶν διασκεδάσαντα καὶ νοσήματα ψυχῶν

καὶ σαρκὸς ἐπιφοράς ἰώμενον ὑπὲρ φύσιν

τς προοράσεως λύχνον νέον ΠαἸσιον τιμήσωμεν

Ἀπόλυσις

13

Εἰς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος α΄ Σὸν τάφον σου ωτήρ

Τῆ χάριτι Χριστοῦ ὡς οἱ πάλαι Πατέρες συνέζησας σεμνέ

τοῖς ἀλόγοις θηρίοιςκαὶ φίλος γενόμενοςπτερωτῶν καὶ τῶν

ὄφεωνἐξεπλάγησανοἱ σὲ εἰδότες θεόφρονκαὶ ἀνύμνησαν

τὸν Παντοκράτορα Λόγοντὸν σὲ θαυμαστώσαντα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Εἰκόνα τὴν σεπτήνφοβερᾶς ΠροστασίαςΠαἸσιε Μητρόςτοῦ

Δεσπότου ἐκράτειςκαὶ ἔβλεψας ὅσιεπρὸς τὰ ἄνω καὶ ὤφθη σοι

ταύτης ἔλλαμψιςἡ καταυγάζουσα πάνταςδιὸ πρέσβευε

διηνεκῶς σὺν Παρθένῳὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Μετὰ τὴν β΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος γ΄ Σὴν ὡραιότητα

Τὸν πολυθαύμαστονσεμνὸν ΠαἸσιοντὸν καθαιρέσαντα

ὀφρὺν τοῦ δράκοντοςκαὶ ἡδονὰς τὰς σαρκικάςσυντρίψαντα τῆ

ἀσκήσει Ἄθωνος τὸ κλέϊσμακαὶ Φαράσων ἐκβλάστημα

τὸν εὐεργετήσανταπολυτρόπως τοῖς θαύμασιτὰ πλήθη τῶν

πιστῶν ὀρθοδόξωνπάντες τιμήσωμεν ἐνθέως

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἀειπάρθενονΚυρίαν Δέσποιναντὴν ὡραἸσασαν

γένος τὸ βρότειονἔχουσαν ὄντως τὴν μορφήν

ΠαἸσιε γλυκυτάτηνὅσιε ἑώρακαςἐν ζωῆ ἐν τ Ἄθωνι

ὡς καὶ προσεκύνησαςταύτην ἄνερ πανόλβιεδιὸ καὶ σὺν αὐτῆ μὴ

ὀκνήσῃπάτερ ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύων

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα

Ἦχος πλ δ΄ Σὴν οφίαν καὶ Λόγον

Τς νεότητος ὤφθης παιδαγωγόςκαὶ ἀκέστωρ ἀνθρώπων

ναρκομανῶντοῖς σχοῦσι δυσίαταπορνικὰ ἁμαρτήματα

ταῖς σαῖς εὐχαῖς ἐφάνηςθεράπων πανάριστοςκαὶ τῶν

ἀναζητούντωνὁδὸν τὴν σωτήριονπάτερ ἐπεγνώσθηςἀκριβὴς

ποδηγέτηςκαὶ πάντων ΠαἸσιεβακτηρία γεγένησαιἀσκητὰ

14

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

θεοφώτιστεδιὸ ἐν Σουρωτῆ οἱ πιστοίτὸν σὸν

τάφονπροσκυνοῦντες χαίρουσι καὶ σεμνῶς τὴν σὴν μνήμην

κατὰ χρέος μέλπουσι

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἁγίαν μορφήν σου ἑωρακώς ὡς ὑπάρχει Παρθένε ἐν τῆ Σιών

ὁ θεῖος ΠαἸσιος ἐν τ ὄρει ἐδίδαξε τοῖς εἰκονογράφοις

ποιεῖν ἐν πιστότητι καὶ πολλήν σου χάριν ἐκήρυττεν ἅπασιν

ὅθεν Θεοτόκε μὴ ἐλλείπῃς ἀπαύστως Χριστὸν ἱκετεύουσα

ὑπὲρ πάντων τῶν δούλων σου βτῶν ὑμνούντων τὸν τόκον σου

καὶ πάντας τοὺς ἁγίους αὐτοῦ ἐν οἷς ἔστι ἁγνὴ καὶ ὁ ὅσιος

ὁ τιμώμενος ὕμνοις ὑπὸ πάντων τὴν σήμερον

Σὸ α΄ ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου καὶ τὸ Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον τὸ ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ ἁγίου άββα

( Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν Σῷ καιρῶ ἐκείνω ἔστη ὁ Ἰησοῦς έπί τόπου πεδινοῦhellip

Ζήτει τῇ Παρασκευῇ τας β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ )

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Ἰδιόμελον Ἦχος πλ β΄

Εἰς πᾶσαν τὴν γν ἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὅσιε ΠαἸσιε σὺ γὰρ ἐν τ εἰκοστ αἰῶνιἀπὸ τς γεννήσεως τοῦ

Σωτροςὡς ἀστὴρ ἡμερινὸς ἀνίσχες καὶ τῶν ὀρθοδόξων τὰ

πλήθη ἐφώτισαςεἰς τὸ εἰδέναι τὸ θέλημα τοῦ Κυρίουδιὸ καὶ

τανῦν ἐν οὐρανοῖς ἀνελθώνκαὶ σχὼν παῤῥησίανμὴ παύσῃ

πρεσβεύωνὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Κανὼν τῆς Θεοτόκου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΘεοτόκε Παρθένε πάντας σκέπασον Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ἁρματηλάτην Υαραώ

Θεοχαρίτωτε ἁγνὴ θεόνυμφεταῖς ἱκεσίαις σουπρὸς τὸν σὸν

Δεσπότηνκαὶ Υἱόν σου φώτισοννοός μου ἐνεργήματαὅπως

ὑμνήσω ἀξίωςτῶν σῶν θαυμάτων τὸ πέλαγος

καὶ τῶν πρεσβειῶν σου τὰς χάριτας

15

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπὶ τὴν σὴν καταφυγὼν βοήθειανἀειμακάριστετοῦ ἐχθροῦ

νικσαιμιαρὰν παράταξινἐλπίζω ὁ ταλαίπωροςδιὸ τείνω τὰς

χεῖραςἱκετικῶς τῆ εἰκόνι σουκαὶ τὴν σὴν αἰτοῦμαι ἀντίληψιν

Ὁ σὸς Υἱὸς παρθενομτορ ἄχραντεὁ ὑπεράγαθος

ὁ τοῦ κόσμου κτίστηςκαὶ βροτῶν διάσωσμα

τὴν σὴν πρεσβείαν δέχεταικαὶ ποιεῖ πάντα ὅσα

ἐπιθυμεῖς θεονύμφευτεὑπὲρ τῶν πιστῶν ὑμνολόγων σου

Τῶν πειρασμῶν μου τὴν πλημμύραν Δέσποινα

στσον πρεσβείαις σουκαὶ πρὸς τὸν λιμένα

τοῦ Χριστοῦ ὁδήγησοννοός μου τὰ νοήματα

καὶ ψυχς μου τὸ ἦθοςὅπως διέλθω τὸ πέλαγος

βίου πολυμόχθου πανάχραντε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoὍσιε ΠαἸσιε ἀεὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ὁλοκαρδίως τὸν σεμνὸν ΠαἸσιοντὸν πολυθαύμαστον

ἀνυμνσαι θέλωκαὶ αἰτοῦμαι δύναμινΧριστέ μου παντοδύναμε

ὅπως μέλψω τὸν βίονκαὶ πολυάριθμα θαύματατούτου τοῦ ὁσίου

σου Κύριε

Σεμνῶς βιώσας ἐπὶ γς ἀοίδιμεὡς ἄλλος ἄγγελος

σάρκα ὑποτάξαςκαὶ παθῶν τὴν ἔγερσινχαρίτων πάτερ γέγονας

τοῦ Θεοῦ τὸ δοχεῖοντοῖς Ὀρθοδόξοις ΠαἸσιε

πᾶσι προσπορίζων τὰ πρόσφορα

Ἱκετικῶς τὸν παντουργὸν τς κτίσεωςἐξιλεούμενος

ὑπὲρ τῶν ἐν θλίψεικαὶ καμνόντων ἅγιεκατέστης ὁ διδάσκαλος

πρὸς θειότερον βίονπολλῶν ἀνθρώπων ΠαἸσιε

Ὄρους τοῦ Ἁγίου τὸ καύχημα

16

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν τ πελάγει τῶν παθῶν νηχόμενοςκαταποντίζομαι

Μτερ Θεοτόκεὁ πτωχὸς καὶ δείλαιοςδιὸ καὶ ἀνακράζω σοι

ταῖς λιταῖς σου τὸν σάλοντῶν πειρασμῶν μου κατάπαυσον

Ὄρους τοῦ Ἁγίου ἡ ἔφορος

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΓέρον ΠαἸσιε φύλαττε σοὺς φίλους Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας

Γεώργιον ὤφθης τὸ θαυμαστόντοῦ Ἄθωνος Ὄρους

ἐκβλαστάνον γλυκεῖς καρπούςΠαἸσιε πάτερ θεοφόρε

τῶν ἀσκουμένων τὸ νέον παλλάδιον

Ἐδίδαξας πάτερ τοὺς σοὺς υἱούςφυλάττειν ἐκ βλάβης

πονηρίας τοὺς λογισμούςκαὶ ἔχειν ἐν ν ἀδιαλείπτως

τὰ ἀγαθὰ τοῦ Χριστοῦ ἐννοήματα

Ῥοαῖς τῶν δακρύων σου τὸν Χριστόνἱκέτευες πάτερ

ὑπὲρ πάντων τῶν ἐνδεῶνΠαἸσιε τῶν ἐξαιτουμένων

ἐν τῆ σῆ κέλλῃποικίλα αἰτήματα

Θεοτοκίον

Ὁ νέος ΠαἸσιος Μαριάμτὴν θείαν μορφήν σου

ὑπὲρ φύσιν τοῖς ὀφθαλμοῖςἑώρακεν ὄντως ἐν τ Ἄθῳ

ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἀειπάρθενε

ᾨδὴ γ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ὁ στερεώσας κατ ἀρχάς

Ὄλβος ὁ ἄσυλος πιστῶνἀγαθοσύνης ὁ πλοῦτος

καὶ θησαύρισμα ἀγάπης ἐδείχθηςἀπειρόγαμε ἁγνή

τοῦ κόσμου τὸ ἐγκαύχηματῶν γηγενῶν ἡ δόξα

καὶ τῶν ἀγγέλων τὸ μέλισμα

Κλῖμαξ ὑπάρχεις νοητήἡ ἀνάγουσα Κόρηἀπὸ γς εἰς οὐρανοὺς

τοὺς ἀνθρώπουςκαὶ ὑπερέχεις τοῦ παντόςμερόπων καὶ ἀγγέλων

τεκαὶ τῶν κτισμάτων πάντωνὡς ἡ τεκοῦσα τὸν Κύριον

17

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐκ σοῦ ἀνέτειλεν ἡμῖνὁ ποιητὴς τῶν ἁπάντων

ὥσπερ ἥλιος φωτίσας τοὺς πάνταςκαὶ τὰ σκότη τοῦ ἐχθροῦ

ἰσχύϊ διεσκέδασετῆ ἐκ νεκρῶν ἐγέρσειὡς παντοδύναμος Κύριος

Πῦρ κατακαίει με σφοδρῶςτῶν ἡδονῶν Θεοτόκεκαὶ ταράσσει τὴν

ἀθλίαν ψυχήν μουδιὸ δέομαι θερμῶςλιταῖς σου τοῦτο

μάρανονκαὶ τὴν εἰρήνην δός μοιτῶν λογισμῶν θεονύμφευτε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Περιφρονεῖς τὸν μιαρόνἀνδροπρεπῶς θεοφόρετειχιζόμενος νοὸς

ἀτυφίᾳκαὶ εὐχαῖς περιβληθείςτὸν θώρακα τς χάριτος

ΠαἸσιε τροποῦσαιτῶν δυσμενῶν τὰ συστήματα

Ἀδιαλείπτοις προσευχαῖςπρὸς τὸν Δεσπότην τῶν πάντων

καθικέτευες ΠαἸσιε πάτερλυτρωθναι ἐκ δεινῶν

τοὺς ἐπικαλουμένους σεκαὶ ποθοῦντας λύσιν

τῶν θλιβερῶν περιστάσεων

Ἰσχὺν τὴν ἄνωθεν λαβώνψυχὰς τῶν κεκοιμημένων

βοηθεῖς ταῖς ἱκεσίαις παμμάκαρσὺ γὰρ ἔλεγες πιστοῖς

ὑπὲρ αὐτῶν προσεύξασθαιὡς ἐχόντων χρείαν

πλέον τῶν ζώντων ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Σωματωθεὶς ὁ πλαστουργόςἐκ τῶν ἁγνῶν σου αἱμάτων

τὸν ἀρχαῖον καταβάλλει βελίαρκαὶ χαρίζει τοῖς βροτοῖς

τὴν ἄνεσιν Πανάμωμετς ἁμαρτίας παῦσιν

καὶ τῶν ψυχῶν ἐλευθέρωσιν

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου Οὐρανίας ἁψῖδος

Νικητὴς ἀνεδείχθηςτῆ τοῦ Χριστοῦ χάριτι

ὅλως ταπεινώσας τὸν ἄνδρατὸν ἐνεργούμενον

πάτερ ΠαἸσιεκαὶ ἐν Θιβὲτ παιδευθέντα

ὑπὸ τοῦ ἀλάστοροςμικρὸν Γεώργιον

18

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Πνευματέμφορε πάτερὁ τοῦ παντὸς Κύριος

τὴν ὑπὲρ τὰ κάλλη ἀνθρώπωντούτου ἐμφέρειαν

ἐν ὄρει Ἄθωνοςσοὶ ἀπεκάλυψε πάλαι

καὶ ἐπλήσθης χάριτοςπολλς ΠαἸσιε

Ἀπορεῖ νοῦς ἀνθρώπωνπῶς ὑπεδέχθης μακάριε

ἐν τ σ κελλίῳ καθ ὕπαρτὴν πολυΰμνητον

μεγαλομάρτυρακαὶ θαυμαστὴν Εὐφημίαν

ἅγιε ΠαἸσιεΠατέρων καύχημα

Θεοτοκίον

Ἰαμάτων σε κρήνηνκαὶ ἰατρὸν ἄριστονοἱ κατατρυχόμενοι

πάντεςνόσοις τοῦ σώματοςΜτερ γινώσκομεν

διὸ αἰτοῦμεν ἐν πίστειτὴν σὴν θεονύμφευτεθείαν βοήθειαν

Κάθισμα Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

Εὐχς ἐργαστήριον ἡ σὴ ἁγία ψυχήΠαἸσιε γέγονε

τῆ συνεχεῖ προσευχῆκαὶ θείαις δεήσεσισὺ γὰρ μακροχρονήσας

ἐν τῆ κέλλῃ σου πάτερὤφθης καθάπερ στήληφωτεινὴ ἱκετεύων

Χριστὸν τὸν πάντων κτίστηνκαὶ παντοκράτορα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε ἀπείρανδρεχριστιανῶν ἡ ἐλπίς

τὸ κῦδος καὶ καύχηματῶν Ὀρθοδόξων πιστῶνἀγγέλων

ἀγλάϊσμαγέγονας τ σ τόκῳδιὸ ἔσχες μεγίστην

Δέσποινα παῤῥησίανπρὸ τοῦ θρόνου Υἱοῦ σουἀεὶ συνηγοροῦσα

ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε

ᾨδὴ δ΄ Σῆς Θεοτόκου

ύ μου ἰσχύς

Ἀρᾶς δεινςτς πρώτης Εὔας ἡ λύσασατοὺς ἀνθρώπουςγέγονας

τ τόκῳ σουκαὶ θλιβομένοις ἡ χαρμονήἐπεγνώσθης Μτερ

καὶ τῶν στενόντων ἡ ἄνεσιςἐδείχθης Θεοτόκε

διὸ καὶ σοὶ βοῶμενχαῖρε στήριγμα πάντων ἀκλόνητον

19

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ῥοαῖς λιτῶντὸν ἀκατάσχετον καύσωνατς ψυχς μου

σβέσον παναμώμητεκαὶ δροσισμὸν καὶ ἀναψυχήν

τοῦ ἐλέους σου Μτερτὸν σὸν ἱκέτην πλημμύρισον

καὶ δός μοι ἐπὶ πλέοντὴν ἰσχὺν Θεοτόκετοῦ ὑμνεῖν ἐπαξίως τὴν

χάριν σου

Θεοπρεπῶςἐν τῆ νηδύϊ σου ᾤκησενὁ τῶν ὅλων

Κύριος πανύμνητεκαὶ ἐνεδύθη ὁ ἀναφής

φύσιν τῶν ἀνθρώπωνἵνα λυτρώσῃ τὸν ἄνθρωπον

ἐκ τς αἰχμαλωσίαςτοῦ δεινοῦ πτερνοσκόπου

καὶ χαρίσῃ ἡμῖν μέγα ἔλεος

Ἐπιποθῶντοῦ σοῦ ἐλέους τὸ πέλαγοςκλίνω γόνυ

καὶ ὑψῶ τὰς χεῖράς μουτῆ σῆ εἰκόνι τῆ θαυμαστῆ

καὶ θερμῶς βοῶ σοιμὴ μὲ παρίδῃς τὸν ἄθλιον

ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνθλιβομένων τὸ θάρσος

καὶ παντὸς ἀλγουμένου ἰάτειρα

Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχὺν λαβώνἐξ οὐρανοῦ καθυπέμειναςἀσθενείας

τς σαρκὸς ΠαἸσιεκαὶ ἐγκαρδίως πρὸς τὸν Χριστόν

ἐφώνεις θεόφρονδοξολογίας μελίσματαδιὸ καὶ ἰατρείας

τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτωντὰ χαρίσματα εἴληφας ἅγιε

Ἐπακριβῶςτὴν διδαχὴν ἠκολούθησαςτῶν Πατέρων

καὶ καθωμολόγησαςἐν Θεσσαλονίκῃ ἀνδροπρεπῶς

τὸν Χριστὸν παμμάκαρσυμμετασχὼν ὥσπερ ἄγγελος

μετrsquo ἄλλων μοναζόντωνεἰς πορείαν θεόφρον

τοῖς ἀνθρώποις διδοὺς τύπον πίστεως

Ἄϋλον φῶςπολλάκις πάτερ ΠαἸσιετὴν σὴν ὄψιν

ὄντως περιέβαλλεκαὶ ἀνυψώθης ὑπὲρ τὴν γν

ἔχων τὰς σὰς χεῖραςὑψωμένας πρὸς Κύριον

διό καὶ οἱ ὁρῶντεςτὴν σὴν μορφὴν ἐν λάμψει

ἐξεπλήττοντο ὅλως πανεύφημε

20

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν σῆ γαστρίὁ Παντοκράτωρ ἐχώρησεΘεοτόκε

καὶ βροτῶν τὸ φύραμαἀνακαινίσας ἐκ τς φθορᾶς

λύσας τὴν κατάρανκαὶ καταργήσας τὸν θάνατον

καὶ τοῦ σκοτεινομόρφουἀντιδίκου βελίαρ

τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσε τέλεον

Δεύτερος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἰσακήκοα Κύριε

Σωτηρίας σε πρόξενοντῶν προσερχομένων ἐν σοὶ ΠαἸσιε

ὡμολόγουν τὰ ἀθροίσματαταῖς διδασκαλίαις σου πανόσιε

Ἰατρὸς ὤφθης ἄριστοςδύο ἀσθενούντων παιδίων ἅγιε

τῆ δεήσει τοῦ γεννήτοροςτούτων ἰατροῦ ἀξιοτίμητε

Ἐξαισίως ΠαἸσιεἐν τῆ προσευχῆ σου πολλάκις ἔβλυσας

τοῦ Χριστοῦ τὸ φῶς καὶ ἔψαλλες

ὕμνους ἐκ καρδίας καὶ μελίσματα

Θεοτοκίον

Φωτισμὸν Θεονύμφευτετῆ ἐσκοτισμένῃ ψυχῆ μου δώρησαι

σὺ γὰρ τέτοκας τὸν Κύριονκόσμου καὶ ἀνθρώπων φῶς τὸ ἄδυτον

ᾨδὴ ε΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἵνα τί με ἀπώσω

Ἀόκνως με πειράζειπάθεσιν ἀτόποιςσατᾶν ὁ παγκάκιστοςἀλλὰ

Θεοτόκεἐπὶ σὲ θαῤῥῶν ὁ ταλαίπωροςτούτου τὰ πυρφόρα

ἐλπίζω βέλη κατακόψαικαὶ νικσαι αὐτὸν Ἀπειρόγαμε

Ἐξελοῦ με ταχέωςπάσης ἀκηδίαςψυχς μου σῆ χάριτι

καὶ μὴ διαλίπῃςτοῦ ἐγεῖραί με Μτερ ἀνύμφευτεἐκ τῶν

ἁμαρτάδωνκαὶ ψυχικῶν ἀῤῥωστημάτων

σὺ γὰρ ἔχεις τὴν ἄμαχον δύναμιν

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 11: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

11

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Ἔχων ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς τς διοράσεως τὸ χάρισμα ὅσιε

κατέστης τῶν ἱερέων καὶ εὐσεβούντων πιστῶς

ἀσκητῶν καὶ ἄλλων ὁ διδάσκαλος ἐλέγχων γὰρ ἄριστα

τοῦ νοὸς τὰ νοήματα τὰ κεκρυμμένα

τς ψυχς ἀῤῥωστήματα ἐθεράπευες

θεοφόρε ΠαἸσιε ὅθεν εἰς πᾶσαν ἔδραμε

τὴν γν τὸ σὸν ὄνομα καὶ διὰ τοῦτο Ἠτοῦντο

τὴν σὴν βοήθειαν ἅπαντες καὶ τὴν θεραπείαν

τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἀειμακάριστε

Δόξα Πατρί Ἦχος πλ δ΄

Ἀσκητικῶς βιώσας καὶ περιγενόμενος τῶν ἡδονῶν τοῦ βίου

σαρκὸς τῶν ὀρέξεων καὶ πάσης ἡδυπαθείας Γέρον ΠαἸσιε

ἐπισκέψεις ἐδέχθης πλειστάκις τς θείας χάριτος

σὺ γὰρ ἐν τ κελλίῳ σου ὤν καθ ὕπαρ ἑώρακας

Εὐφημίαν τὴν μεγαλομάρτυρα καὶ μετ αὐτς ὡσανεὶ φίλος πρὸς

φίλον τὰ τς ἀθλήσεως αὐτς σεμνοπρεπῶς διελέγου

μεθ ἧς μὴ παύσῃ ὅσιε διηνεκῶς πρεσβεύων

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Καὶ νῦν Ὁ αὐτός Θεοτοκίον

Δέσποινα πρόσδεξαι τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου

καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως

Νῦν ἀπολύεις τὸ Σρισάγιον καὶ τὸ Ἀπολυτίκιον

Ἦχος α΄ Σῆς ἐρήμου πολίτης

Τῶν Φαράσων τὸν γόνον καὶ τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα

καὶ τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος ὁσίων μιμητὴν καὶ ἰσότιμον

ΠαἸσιον τιμήσωμεν πιστοί τὸ σκεῦος χαρισμάτων τὸ μεστόν

ὡς συντρέχοντα ταχέως τοὺς εὐσεβεῖς τοὺς πίστει ἀνακράζοντας

δόξα τ δεδωκότι σοι ἰσχύν δόξα τ σὲ στεφανώσαντι

δόξα τ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα

12

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἕτερον Ἦχος γ΄ Θείας πίστεως

Ὥσπερ ἄγγελος φανεὶς ἐν κόσμῳ ἐν τοῖς ἔτεσι

τοῖς τελευταίοις χριστομίμητε ΠαἸσιε ὅσιε ἀσκητικῶς γὰρ βιώσας

ἐν Ἄθωνι ὡς παμφαέστατος ἥλιος ἔλαμψας καὶ κατηύγασας

πιστῶν τὰ πλήθη τῆ χάριτι τοῖς ῥήμασι σημείοις καὶ τοῖς

θαύμασι

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

ΠαἸσιε γέγονας τῶν ἀσκητῶν ἡ κρηπίς

τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα καὶ Σουρωτς ὁ τροφός

Κονίτσης τὸ καύχημα σὺ γὰρ ἐπὶ τὰ ἴχνη

Ἀρσενίου ὁδεύσας εἴληφας χαρισμάτων

τὴν πληθὺν Παρακλήτου ἀφθόνως τοῖς σὲ τιμῶσιν

παρέχων τὰ πρόσφορα

Ἦχος πλ α΄ Σὸν υνάναρχον Λόγον

Τὸν πανεύφημον ἄνδρα τοῦ ὄρους Ἄθωνος

τὸν ἐπ ἐσχάτων τῶν χρόνων καθάπερ φάος λαμπρόν

τὴν σκοτίαν τῶν πιστῶν διασκεδάσαντα καὶ νοσήματα ψυχῶν

καὶ σαρκὸς ἐπιφοράς ἰώμενον ὑπὲρ φύσιν

τς προοράσεως λύχνον νέον ΠαἸσιον τιμήσωμεν

Ἀπόλυσις

13

Εἰς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος α΄ Σὸν τάφον σου ωτήρ

Τῆ χάριτι Χριστοῦ ὡς οἱ πάλαι Πατέρες συνέζησας σεμνέ

τοῖς ἀλόγοις θηρίοιςκαὶ φίλος γενόμενοςπτερωτῶν καὶ τῶν

ὄφεωνἐξεπλάγησανοἱ σὲ εἰδότες θεόφρονκαὶ ἀνύμνησαν

τὸν Παντοκράτορα Λόγοντὸν σὲ θαυμαστώσαντα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Εἰκόνα τὴν σεπτήνφοβερᾶς ΠροστασίαςΠαἸσιε Μητρόςτοῦ

Δεσπότου ἐκράτειςκαὶ ἔβλεψας ὅσιεπρὸς τὰ ἄνω καὶ ὤφθη σοι

ταύτης ἔλλαμψιςἡ καταυγάζουσα πάνταςδιὸ πρέσβευε

διηνεκῶς σὺν Παρθένῳὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Μετὰ τὴν β΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος γ΄ Σὴν ὡραιότητα

Τὸν πολυθαύμαστονσεμνὸν ΠαἸσιοντὸν καθαιρέσαντα

ὀφρὺν τοῦ δράκοντοςκαὶ ἡδονὰς τὰς σαρκικάςσυντρίψαντα τῆ

ἀσκήσει Ἄθωνος τὸ κλέϊσμακαὶ Φαράσων ἐκβλάστημα

τὸν εὐεργετήσανταπολυτρόπως τοῖς θαύμασιτὰ πλήθη τῶν

πιστῶν ὀρθοδόξωνπάντες τιμήσωμεν ἐνθέως

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἀειπάρθενονΚυρίαν Δέσποιναντὴν ὡραἸσασαν

γένος τὸ βρότειονἔχουσαν ὄντως τὴν μορφήν

ΠαἸσιε γλυκυτάτηνὅσιε ἑώρακαςἐν ζωῆ ἐν τ Ἄθωνι

ὡς καὶ προσεκύνησαςταύτην ἄνερ πανόλβιεδιὸ καὶ σὺν αὐτῆ μὴ

ὀκνήσῃπάτερ ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύων

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα

Ἦχος πλ δ΄ Σὴν οφίαν καὶ Λόγον

Τς νεότητος ὤφθης παιδαγωγόςκαὶ ἀκέστωρ ἀνθρώπων

ναρκομανῶντοῖς σχοῦσι δυσίαταπορνικὰ ἁμαρτήματα

ταῖς σαῖς εὐχαῖς ἐφάνηςθεράπων πανάριστοςκαὶ τῶν

ἀναζητούντωνὁδὸν τὴν σωτήριονπάτερ ἐπεγνώσθηςἀκριβὴς

ποδηγέτηςκαὶ πάντων ΠαἸσιεβακτηρία γεγένησαιἀσκητὰ

14

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

θεοφώτιστεδιὸ ἐν Σουρωτῆ οἱ πιστοίτὸν σὸν

τάφονπροσκυνοῦντες χαίρουσι καὶ σεμνῶς τὴν σὴν μνήμην

κατὰ χρέος μέλπουσι

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἁγίαν μορφήν σου ἑωρακώς ὡς ὑπάρχει Παρθένε ἐν τῆ Σιών

ὁ θεῖος ΠαἸσιος ἐν τ ὄρει ἐδίδαξε τοῖς εἰκονογράφοις

ποιεῖν ἐν πιστότητι καὶ πολλήν σου χάριν ἐκήρυττεν ἅπασιν

ὅθεν Θεοτόκε μὴ ἐλλείπῃς ἀπαύστως Χριστὸν ἱκετεύουσα

ὑπὲρ πάντων τῶν δούλων σου βτῶν ὑμνούντων τὸν τόκον σου

καὶ πάντας τοὺς ἁγίους αὐτοῦ ἐν οἷς ἔστι ἁγνὴ καὶ ὁ ὅσιος

ὁ τιμώμενος ὕμνοις ὑπὸ πάντων τὴν σήμερον

Σὸ α΄ ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου καὶ τὸ Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον τὸ ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ ἁγίου άββα

( Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν Σῷ καιρῶ ἐκείνω ἔστη ὁ Ἰησοῦς έπί τόπου πεδινοῦhellip

Ζήτει τῇ Παρασκευῇ τας β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ )

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Ἰδιόμελον Ἦχος πλ β΄

Εἰς πᾶσαν τὴν γν ἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὅσιε ΠαἸσιε σὺ γὰρ ἐν τ εἰκοστ αἰῶνιἀπὸ τς γεννήσεως τοῦ

Σωτροςὡς ἀστὴρ ἡμερινὸς ἀνίσχες καὶ τῶν ὀρθοδόξων τὰ

πλήθη ἐφώτισαςεἰς τὸ εἰδέναι τὸ θέλημα τοῦ Κυρίουδιὸ καὶ

τανῦν ἐν οὐρανοῖς ἀνελθώνκαὶ σχὼν παῤῥησίανμὴ παύσῃ

πρεσβεύωνὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Κανὼν τῆς Θεοτόκου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΘεοτόκε Παρθένε πάντας σκέπασον Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ἁρματηλάτην Υαραώ

Θεοχαρίτωτε ἁγνὴ θεόνυμφεταῖς ἱκεσίαις σουπρὸς τὸν σὸν

Δεσπότηνκαὶ Υἱόν σου φώτισοννοός μου ἐνεργήματαὅπως

ὑμνήσω ἀξίωςτῶν σῶν θαυμάτων τὸ πέλαγος

καὶ τῶν πρεσβειῶν σου τὰς χάριτας

15

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπὶ τὴν σὴν καταφυγὼν βοήθειανἀειμακάριστετοῦ ἐχθροῦ

νικσαιμιαρὰν παράταξινἐλπίζω ὁ ταλαίπωροςδιὸ τείνω τὰς

χεῖραςἱκετικῶς τῆ εἰκόνι σουκαὶ τὴν σὴν αἰτοῦμαι ἀντίληψιν

Ὁ σὸς Υἱὸς παρθενομτορ ἄχραντεὁ ὑπεράγαθος

ὁ τοῦ κόσμου κτίστηςκαὶ βροτῶν διάσωσμα

τὴν σὴν πρεσβείαν δέχεταικαὶ ποιεῖ πάντα ὅσα

ἐπιθυμεῖς θεονύμφευτεὑπὲρ τῶν πιστῶν ὑμνολόγων σου

Τῶν πειρασμῶν μου τὴν πλημμύραν Δέσποινα

στσον πρεσβείαις σουκαὶ πρὸς τὸν λιμένα

τοῦ Χριστοῦ ὁδήγησοννοός μου τὰ νοήματα

καὶ ψυχς μου τὸ ἦθοςὅπως διέλθω τὸ πέλαγος

βίου πολυμόχθου πανάχραντε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoὍσιε ΠαἸσιε ἀεὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ὁλοκαρδίως τὸν σεμνὸν ΠαἸσιοντὸν πολυθαύμαστον

ἀνυμνσαι θέλωκαὶ αἰτοῦμαι δύναμινΧριστέ μου παντοδύναμε

ὅπως μέλψω τὸν βίονκαὶ πολυάριθμα θαύματατούτου τοῦ ὁσίου

σου Κύριε

Σεμνῶς βιώσας ἐπὶ γς ἀοίδιμεὡς ἄλλος ἄγγελος

σάρκα ὑποτάξαςκαὶ παθῶν τὴν ἔγερσινχαρίτων πάτερ γέγονας

τοῦ Θεοῦ τὸ δοχεῖοντοῖς Ὀρθοδόξοις ΠαἸσιε

πᾶσι προσπορίζων τὰ πρόσφορα

Ἱκετικῶς τὸν παντουργὸν τς κτίσεωςἐξιλεούμενος

ὑπὲρ τῶν ἐν θλίψεικαὶ καμνόντων ἅγιεκατέστης ὁ διδάσκαλος

πρὸς θειότερον βίονπολλῶν ἀνθρώπων ΠαἸσιε

Ὄρους τοῦ Ἁγίου τὸ καύχημα

16

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν τ πελάγει τῶν παθῶν νηχόμενοςκαταποντίζομαι

Μτερ Θεοτόκεὁ πτωχὸς καὶ δείλαιοςδιὸ καὶ ἀνακράζω σοι

ταῖς λιταῖς σου τὸν σάλοντῶν πειρασμῶν μου κατάπαυσον

Ὄρους τοῦ Ἁγίου ἡ ἔφορος

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΓέρον ΠαἸσιε φύλαττε σοὺς φίλους Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας

Γεώργιον ὤφθης τὸ θαυμαστόντοῦ Ἄθωνος Ὄρους

ἐκβλαστάνον γλυκεῖς καρπούςΠαἸσιε πάτερ θεοφόρε

τῶν ἀσκουμένων τὸ νέον παλλάδιον

Ἐδίδαξας πάτερ τοὺς σοὺς υἱούςφυλάττειν ἐκ βλάβης

πονηρίας τοὺς λογισμούςκαὶ ἔχειν ἐν ν ἀδιαλείπτως

τὰ ἀγαθὰ τοῦ Χριστοῦ ἐννοήματα

Ῥοαῖς τῶν δακρύων σου τὸν Χριστόνἱκέτευες πάτερ

ὑπὲρ πάντων τῶν ἐνδεῶνΠαἸσιε τῶν ἐξαιτουμένων

ἐν τῆ σῆ κέλλῃποικίλα αἰτήματα

Θεοτοκίον

Ὁ νέος ΠαἸσιος Μαριάμτὴν θείαν μορφήν σου

ὑπὲρ φύσιν τοῖς ὀφθαλμοῖςἑώρακεν ὄντως ἐν τ Ἄθῳ

ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἀειπάρθενε

ᾨδὴ γ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ὁ στερεώσας κατ ἀρχάς

Ὄλβος ὁ ἄσυλος πιστῶνἀγαθοσύνης ὁ πλοῦτος

καὶ θησαύρισμα ἀγάπης ἐδείχθηςἀπειρόγαμε ἁγνή

τοῦ κόσμου τὸ ἐγκαύχηματῶν γηγενῶν ἡ δόξα

καὶ τῶν ἀγγέλων τὸ μέλισμα

Κλῖμαξ ὑπάρχεις νοητήἡ ἀνάγουσα Κόρηἀπὸ γς εἰς οὐρανοὺς

τοὺς ἀνθρώπουςκαὶ ὑπερέχεις τοῦ παντόςμερόπων καὶ ἀγγέλων

τεκαὶ τῶν κτισμάτων πάντωνὡς ἡ τεκοῦσα τὸν Κύριον

17

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐκ σοῦ ἀνέτειλεν ἡμῖνὁ ποιητὴς τῶν ἁπάντων

ὥσπερ ἥλιος φωτίσας τοὺς πάνταςκαὶ τὰ σκότη τοῦ ἐχθροῦ

ἰσχύϊ διεσκέδασετῆ ἐκ νεκρῶν ἐγέρσειὡς παντοδύναμος Κύριος

Πῦρ κατακαίει με σφοδρῶςτῶν ἡδονῶν Θεοτόκεκαὶ ταράσσει τὴν

ἀθλίαν ψυχήν μουδιὸ δέομαι θερμῶςλιταῖς σου τοῦτο

μάρανονκαὶ τὴν εἰρήνην δός μοιτῶν λογισμῶν θεονύμφευτε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Περιφρονεῖς τὸν μιαρόνἀνδροπρεπῶς θεοφόρετειχιζόμενος νοὸς

ἀτυφίᾳκαὶ εὐχαῖς περιβληθείςτὸν θώρακα τς χάριτος

ΠαἸσιε τροποῦσαιτῶν δυσμενῶν τὰ συστήματα

Ἀδιαλείπτοις προσευχαῖςπρὸς τὸν Δεσπότην τῶν πάντων

καθικέτευες ΠαἸσιε πάτερλυτρωθναι ἐκ δεινῶν

τοὺς ἐπικαλουμένους σεκαὶ ποθοῦντας λύσιν

τῶν θλιβερῶν περιστάσεων

Ἰσχὺν τὴν ἄνωθεν λαβώνψυχὰς τῶν κεκοιμημένων

βοηθεῖς ταῖς ἱκεσίαις παμμάκαρσὺ γὰρ ἔλεγες πιστοῖς

ὑπὲρ αὐτῶν προσεύξασθαιὡς ἐχόντων χρείαν

πλέον τῶν ζώντων ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Σωματωθεὶς ὁ πλαστουργόςἐκ τῶν ἁγνῶν σου αἱμάτων

τὸν ἀρχαῖον καταβάλλει βελίαρκαὶ χαρίζει τοῖς βροτοῖς

τὴν ἄνεσιν Πανάμωμετς ἁμαρτίας παῦσιν

καὶ τῶν ψυχῶν ἐλευθέρωσιν

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου Οὐρανίας ἁψῖδος

Νικητὴς ἀνεδείχθηςτῆ τοῦ Χριστοῦ χάριτι

ὅλως ταπεινώσας τὸν ἄνδρατὸν ἐνεργούμενον

πάτερ ΠαἸσιεκαὶ ἐν Θιβὲτ παιδευθέντα

ὑπὸ τοῦ ἀλάστοροςμικρὸν Γεώργιον

18

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Πνευματέμφορε πάτερὁ τοῦ παντὸς Κύριος

τὴν ὑπὲρ τὰ κάλλη ἀνθρώπωντούτου ἐμφέρειαν

ἐν ὄρει Ἄθωνοςσοὶ ἀπεκάλυψε πάλαι

καὶ ἐπλήσθης χάριτοςπολλς ΠαἸσιε

Ἀπορεῖ νοῦς ἀνθρώπωνπῶς ὑπεδέχθης μακάριε

ἐν τ σ κελλίῳ καθ ὕπαρτὴν πολυΰμνητον

μεγαλομάρτυρακαὶ θαυμαστὴν Εὐφημίαν

ἅγιε ΠαἸσιεΠατέρων καύχημα

Θεοτοκίον

Ἰαμάτων σε κρήνηνκαὶ ἰατρὸν ἄριστονοἱ κατατρυχόμενοι

πάντεςνόσοις τοῦ σώματοςΜτερ γινώσκομεν

διὸ αἰτοῦμεν ἐν πίστειτὴν σὴν θεονύμφευτεθείαν βοήθειαν

Κάθισμα Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

Εὐχς ἐργαστήριον ἡ σὴ ἁγία ψυχήΠαἸσιε γέγονε

τῆ συνεχεῖ προσευχῆκαὶ θείαις δεήσεσισὺ γὰρ μακροχρονήσας

ἐν τῆ κέλλῃ σου πάτερὤφθης καθάπερ στήληφωτεινὴ ἱκετεύων

Χριστὸν τὸν πάντων κτίστηνκαὶ παντοκράτορα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε ἀπείρανδρεχριστιανῶν ἡ ἐλπίς

τὸ κῦδος καὶ καύχηματῶν Ὀρθοδόξων πιστῶνἀγγέλων

ἀγλάϊσμαγέγονας τ σ τόκῳδιὸ ἔσχες μεγίστην

Δέσποινα παῤῥησίανπρὸ τοῦ θρόνου Υἱοῦ σουἀεὶ συνηγοροῦσα

ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε

ᾨδὴ δ΄ Σῆς Θεοτόκου

ύ μου ἰσχύς

Ἀρᾶς δεινςτς πρώτης Εὔας ἡ λύσασατοὺς ἀνθρώπουςγέγονας

τ τόκῳ σουκαὶ θλιβομένοις ἡ χαρμονήἐπεγνώσθης Μτερ

καὶ τῶν στενόντων ἡ ἄνεσιςἐδείχθης Θεοτόκε

διὸ καὶ σοὶ βοῶμενχαῖρε στήριγμα πάντων ἀκλόνητον

19

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ῥοαῖς λιτῶντὸν ἀκατάσχετον καύσωνατς ψυχς μου

σβέσον παναμώμητεκαὶ δροσισμὸν καὶ ἀναψυχήν

τοῦ ἐλέους σου Μτερτὸν σὸν ἱκέτην πλημμύρισον

καὶ δός μοι ἐπὶ πλέοντὴν ἰσχὺν Θεοτόκετοῦ ὑμνεῖν ἐπαξίως τὴν

χάριν σου

Θεοπρεπῶςἐν τῆ νηδύϊ σου ᾤκησενὁ τῶν ὅλων

Κύριος πανύμνητεκαὶ ἐνεδύθη ὁ ἀναφής

φύσιν τῶν ἀνθρώπωνἵνα λυτρώσῃ τὸν ἄνθρωπον

ἐκ τς αἰχμαλωσίαςτοῦ δεινοῦ πτερνοσκόπου

καὶ χαρίσῃ ἡμῖν μέγα ἔλεος

Ἐπιποθῶντοῦ σοῦ ἐλέους τὸ πέλαγοςκλίνω γόνυ

καὶ ὑψῶ τὰς χεῖράς μουτῆ σῆ εἰκόνι τῆ θαυμαστῆ

καὶ θερμῶς βοῶ σοιμὴ μὲ παρίδῃς τὸν ἄθλιον

ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνθλιβομένων τὸ θάρσος

καὶ παντὸς ἀλγουμένου ἰάτειρα

Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχὺν λαβώνἐξ οὐρανοῦ καθυπέμειναςἀσθενείας

τς σαρκὸς ΠαἸσιεκαὶ ἐγκαρδίως πρὸς τὸν Χριστόν

ἐφώνεις θεόφρονδοξολογίας μελίσματαδιὸ καὶ ἰατρείας

τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτωντὰ χαρίσματα εἴληφας ἅγιε

Ἐπακριβῶςτὴν διδαχὴν ἠκολούθησαςτῶν Πατέρων

καὶ καθωμολόγησαςἐν Θεσσαλονίκῃ ἀνδροπρεπῶς

τὸν Χριστὸν παμμάκαρσυμμετασχὼν ὥσπερ ἄγγελος

μετrsquo ἄλλων μοναζόντωνεἰς πορείαν θεόφρον

τοῖς ἀνθρώποις διδοὺς τύπον πίστεως

Ἄϋλον φῶςπολλάκις πάτερ ΠαἸσιετὴν σὴν ὄψιν

ὄντως περιέβαλλεκαὶ ἀνυψώθης ὑπὲρ τὴν γν

ἔχων τὰς σὰς χεῖραςὑψωμένας πρὸς Κύριον

διό καὶ οἱ ὁρῶντεςτὴν σὴν μορφὴν ἐν λάμψει

ἐξεπλήττοντο ὅλως πανεύφημε

20

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν σῆ γαστρίὁ Παντοκράτωρ ἐχώρησεΘεοτόκε

καὶ βροτῶν τὸ φύραμαἀνακαινίσας ἐκ τς φθορᾶς

λύσας τὴν κατάρανκαὶ καταργήσας τὸν θάνατον

καὶ τοῦ σκοτεινομόρφουἀντιδίκου βελίαρ

τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσε τέλεον

Δεύτερος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἰσακήκοα Κύριε

Σωτηρίας σε πρόξενοντῶν προσερχομένων ἐν σοὶ ΠαἸσιε

ὡμολόγουν τὰ ἀθροίσματαταῖς διδασκαλίαις σου πανόσιε

Ἰατρὸς ὤφθης ἄριστοςδύο ἀσθενούντων παιδίων ἅγιε

τῆ δεήσει τοῦ γεννήτοροςτούτων ἰατροῦ ἀξιοτίμητε

Ἐξαισίως ΠαἸσιεἐν τῆ προσευχῆ σου πολλάκις ἔβλυσας

τοῦ Χριστοῦ τὸ φῶς καὶ ἔψαλλες

ὕμνους ἐκ καρδίας καὶ μελίσματα

Θεοτοκίον

Φωτισμὸν Θεονύμφευτετῆ ἐσκοτισμένῃ ψυχῆ μου δώρησαι

σὺ γὰρ τέτοκας τὸν Κύριονκόσμου καὶ ἀνθρώπων φῶς τὸ ἄδυτον

ᾨδὴ ε΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἵνα τί με ἀπώσω

Ἀόκνως με πειράζειπάθεσιν ἀτόποιςσατᾶν ὁ παγκάκιστοςἀλλὰ

Θεοτόκεἐπὶ σὲ θαῤῥῶν ὁ ταλαίπωροςτούτου τὰ πυρφόρα

ἐλπίζω βέλη κατακόψαικαὶ νικσαι αὐτὸν Ἀπειρόγαμε

Ἐξελοῦ με ταχέωςπάσης ἀκηδίαςψυχς μου σῆ χάριτι

καὶ μὴ διαλίπῃςτοῦ ἐγεῖραί με Μτερ ἀνύμφευτεἐκ τῶν

ἁμαρτάδωνκαὶ ψυχικῶν ἀῤῥωστημάτων

σὺ γὰρ ἔχεις τὴν ἄμαχον δύναμιν

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 12: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

12

Μέγας Ἑσπερινὸς Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἕτερον Ἦχος γ΄ Θείας πίστεως

Ὥσπερ ἄγγελος φανεὶς ἐν κόσμῳ ἐν τοῖς ἔτεσι

τοῖς τελευταίοις χριστομίμητε ΠαἸσιε ὅσιε ἀσκητικῶς γὰρ βιώσας

ἐν Ἄθωνι ὡς παμφαέστατος ἥλιος ἔλαμψας καὶ κατηύγασας

πιστῶν τὰ πλήθη τῆ χάριτι τοῖς ῥήμασι σημείοις καὶ τοῖς

θαύμασι

Ἕτερον Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

ΠαἸσιε γέγονας τῶν ἀσκητῶν ἡ κρηπίς

τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα καὶ Σουρωτς ὁ τροφός

Κονίτσης τὸ καύχημα σὺ γὰρ ἐπὶ τὰ ἴχνη

Ἀρσενίου ὁδεύσας εἴληφας χαρισμάτων

τὴν πληθὺν Παρακλήτου ἀφθόνως τοῖς σὲ τιμῶσιν

παρέχων τὰ πρόσφορα

Ἦχος πλ α΄ Σὸν υνάναρχον Λόγον

Τὸν πανεύφημον ἄνδρα τοῦ ὄρους Ἄθωνος

τὸν ἐπ ἐσχάτων τῶν χρόνων καθάπερ φάος λαμπρόν

τὴν σκοτίαν τῶν πιστῶν διασκεδάσαντα καὶ νοσήματα ψυχῶν

καὶ σαρκὸς ἐπιφοράς ἰώμενον ὑπὲρ φύσιν

τς προοράσεως λύχνον νέον ΠαἸσιον τιμήσωμεν

Ἀπόλυσις

13

Εἰς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος α΄ Σὸν τάφον σου ωτήρ

Τῆ χάριτι Χριστοῦ ὡς οἱ πάλαι Πατέρες συνέζησας σεμνέ

τοῖς ἀλόγοις θηρίοιςκαὶ φίλος γενόμενοςπτερωτῶν καὶ τῶν

ὄφεωνἐξεπλάγησανοἱ σὲ εἰδότες θεόφρονκαὶ ἀνύμνησαν

τὸν Παντοκράτορα Λόγοντὸν σὲ θαυμαστώσαντα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Εἰκόνα τὴν σεπτήνφοβερᾶς ΠροστασίαςΠαἸσιε Μητρόςτοῦ

Δεσπότου ἐκράτειςκαὶ ἔβλεψας ὅσιεπρὸς τὰ ἄνω καὶ ὤφθη σοι

ταύτης ἔλλαμψιςἡ καταυγάζουσα πάνταςδιὸ πρέσβευε

διηνεκῶς σὺν Παρθένῳὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Μετὰ τὴν β΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος γ΄ Σὴν ὡραιότητα

Τὸν πολυθαύμαστονσεμνὸν ΠαἸσιοντὸν καθαιρέσαντα

ὀφρὺν τοῦ δράκοντοςκαὶ ἡδονὰς τὰς σαρκικάςσυντρίψαντα τῆ

ἀσκήσει Ἄθωνος τὸ κλέϊσμακαὶ Φαράσων ἐκβλάστημα

τὸν εὐεργετήσανταπολυτρόπως τοῖς θαύμασιτὰ πλήθη τῶν

πιστῶν ὀρθοδόξωνπάντες τιμήσωμεν ἐνθέως

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἀειπάρθενονΚυρίαν Δέσποιναντὴν ὡραἸσασαν

γένος τὸ βρότειονἔχουσαν ὄντως τὴν μορφήν

ΠαἸσιε γλυκυτάτηνὅσιε ἑώρακαςἐν ζωῆ ἐν τ Ἄθωνι

ὡς καὶ προσεκύνησαςταύτην ἄνερ πανόλβιεδιὸ καὶ σὺν αὐτῆ μὴ

ὀκνήσῃπάτερ ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύων

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα

Ἦχος πλ δ΄ Σὴν οφίαν καὶ Λόγον

Τς νεότητος ὤφθης παιδαγωγόςκαὶ ἀκέστωρ ἀνθρώπων

ναρκομανῶντοῖς σχοῦσι δυσίαταπορνικὰ ἁμαρτήματα

ταῖς σαῖς εὐχαῖς ἐφάνηςθεράπων πανάριστοςκαὶ τῶν

ἀναζητούντωνὁδὸν τὴν σωτήριονπάτερ ἐπεγνώσθηςἀκριβὴς

ποδηγέτηςκαὶ πάντων ΠαἸσιεβακτηρία γεγένησαιἀσκητὰ

14

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

θεοφώτιστεδιὸ ἐν Σουρωτῆ οἱ πιστοίτὸν σὸν

τάφονπροσκυνοῦντες χαίρουσι καὶ σεμνῶς τὴν σὴν μνήμην

κατὰ χρέος μέλπουσι

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἁγίαν μορφήν σου ἑωρακώς ὡς ὑπάρχει Παρθένε ἐν τῆ Σιών

ὁ θεῖος ΠαἸσιος ἐν τ ὄρει ἐδίδαξε τοῖς εἰκονογράφοις

ποιεῖν ἐν πιστότητι καὶ πολλήν σου χάριν ἐκήρυττεν ἅπασιν

ὅθεν Θεοτόκε μὴ ἐλλείπῃς ἀπαύστως Χριστὸν ἱκετεύουσα

ὑπὲρ πάντων τῶν δούλων σου βτῶν ὑμνούντων τὸν τόκον σου

καὶ πάντας τοὺς ἁγίους αὐτοῦ ἐν οἷς ἔστι ἁγνὴ καὶ ὁ ὅσιος

ὁ τιμώμενος ὕμνοις ὑπὸ πάντων τὴν σήμερον

Σὸ α΄ ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου καὶ τὸ Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον τὸ ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ ἁγίου άββα

( Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν Σῷ καιρῶ ἐκείνω ἔστη ὁ Ἰησοῦς έπί τόπου πεδινοῦhellip

Ζήτει τῇ Παρασκευῇ τας β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ )

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Ἰδιόμελον Ἦχος πλ β΄

Εἰς πᾶσαν τὴν γν ἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὅσιε ΠαἸσιε σὺ γὰρ ἐν τ εἰκοστ αἰῶνιἀπὸ τς γεννήσεως τοῦ

Σωτροςὡς ἀστὴρ ἡμερινὸς ἀνίσχες καὶ τῶν ὀρθοδόξων τὰ

πλήθη ἐφώτισαςεἰς τὸ εἰδέναι τὸ θέλημα τοῦ Κυρίουδιὸ καὶ

τανῦν ἐν οὐρανοῖς ἀνελθώνκαὶ σχὼν παῤῥησίανμὴ παύσῃ

πρεσβεύωνὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Κανὼν τῆς Θεοτόκου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΘεοτόκε Παρθένε πάντας σκέπασον Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ἁρματηλάτην Υαραώ

Θεοχαρίτωτε ἁγνὴ θεόνυμφεταῖς ἱκεσίαις σουπρὸς τὸν σὸν

Δεσπότηνκαὶ Υἱόν σου φώτισοννοός μου ἐνεργήματαὅπως

ὑμνήσω ἀξίωςτῶν σῶν θαυμάτων τὸ πέλαγος

καὶ τῶν πρεσβειῶν σου τὰς χάριτας

15

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπὶ τὴν σὴν καταφυγὼν βοήθειανἀειμακάριστετοῦ ἐχθροῦ

νικσαιμιαρὰν παράταξινἐλπίζω ὁ ταλαίπωροςδιὸ τείνω τὰς

χεῖραςἱκετικῶς τῆ εἰκόνι σουκαὶ τὴν σὴν αἰτοῦμαι ἀντίληψιν

Ὁ σὸς Υἱὸς παρθενομτορ ἄχραντεὁ ὑπεράγαθος

ὁ τοῦ κόσμου κτίστηςκαὶ βροτῶν διάσωσμα

τὴν σὴν πρεσβείαν δέχεταικαὶ ποιεῖ πάντα ὅσα

ἐπιθυμεῖς θεονύμφευτεὑπὲρ τῶν πιστῶν ὑμνολόγων σου

Τῶν πειρασμῶν μου τὴν πλημμύραν Δέσποινα

στσον πρεσβείαις σουκαὶ πρὸς τὸν λιμένα

τοῦ Χριστοῦ ὁδήγησοννοός μου τὰ νοήματα

καὶ ψυχς μου τὸ ἦθοςὅπως διέλθω τὸ πέλαγος

βίου πολυμόχθου πανάχραντε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoὍσιε ΠαἸσιε ἀεὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ὁλοκαρδίως τὸν σεμνὸν ΠαἸσιοντὸν πολυθαύμαστον

ἀνυμνσαι θέλωκαὶ αἰτοῦμαι δύναμινΧριστέ μου παντοδύναμε

ὅπως μέλψω τὸν βίονκαὶ πολυάριθμα θαύματατούτου τοῦ ὁσίου

σου Κύριε

Σεμνῶς βιώσας ἐπὶ γς ἀοίδιμεὡς ἄλλος ἄγγελος

σάρκα ὑποτάξαςκαὶ παθῶν τὴν ἔγερσινχαρίτων πάτερ γέγονας

τοῦ Θεοῦ τὸ δοχεῖοντοῖς Ὀρθοδόξοις ΠαἸσιε

πᾶσι προσπορίζων τὰ πρόσφορα

Ἱκετικῶς τὸν παντουργὸν τς κτίσεωςἐξιλεούμενος

ὑπὲρ τῶν ἐν θλίψεικαὶ καμνόντων ἅγιεκατέστης ὁ διδάσκαλος

πρὸς θειότερον βίονπολλῶν ἀνθρώπων ΠαἸσιε

Ὄρους τοῦ Ἁγίου τὸ καύχημα

16

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν τ πελάγει τῶν παθῶν νηχόμενοςκαταποντίζομαι

Μτερ Θεοτόκεὁ πτωχὸς καὶ δείλαιοςδιὸ καὶ ἀνακράζω σοι

ταῖς λιταῖς σου τὸν σάλοντῶν πειρασμῶν μου κατάπαυσον

Ὄρους τοῦ Ἁγίου ἡ ἔφορος

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΓέρον ΠαἸσιε φύλαττε σοὺς φίλους Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας

Γεώργιον ὤφθης τὸ θαυμαστόντοῦ Ἄθωνος Ὄρους

ἐκβλαστάνον γλυκεῖς καρπούςΠαἸσιε πάτερ θεοφόρε

τῶν ἀσκουμένων τὸ νέον παλλάδιον

Ἐδίδαξας πάτερ τοὺς σοὺς υἱούςφυλάττειν ἐκ βλάβης

πονηρίας τοὺς λογισμούςκαὶ ἔχειν ἐν ν ἀδιαλείπτως

τὰ ἀγαθὰ τοῦ Χριστοῦ ἐννοήματα

Ῥοαῖς τῶν δακρύων σου τὸν Χριστόνἱκέτευες πάτερ

ὑπὲρ πάντων τῶν ἐνδεῶνΠαἸσιε τῶν ἐξαιτουμένων

ἐν τῆ σῆ κέλλῃποικίλα αἰτήματα

Θεοτοκίον

Ὁ νέος ΠαἸσιος Μαριάμτὴν θείαν μορφήν σου

ὑπὲρ φύσιν τοῖς ὀφθαλμοῖςἑώρακεν ὄντως ἐν τ Ἄθῳ

ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἀειπάρθενε

ᾨδὴ γ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ὁ στερεώσας κατ ἀρχάς

Ὄλβος ὁ ἄσυλος πιστῶνἀγαθοσύνης ὁ πλοῦτος

καὶ θησαύρισμα ἀγάπης ἐδείχθηςἀπειρόγαμε ἁγνή

τοῦ κόσμου τὸ ἐγκαύχηματῶν γηγενῶν ἡ δόξα

καὶ τῶν ἀγγέλων τὸ μέλισμα

Κλῖμαξ ὑπάρχεις νοητήἡ ἀνάγουσα Κόρηἀπὸ γς εἰς οὐρανοὺς

τοὺς ἀνθρώπουςκαὶ ὑπερέχεις τοῦ παντόςμερόπων καὶ ἀγγέλων

τεκαὶ τῶν κτισμάτων πάντωνὡς ἡ τεκοῦσα τὸν Κύριον

17

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐκ σοῦ ἀνέτειλεν ἡμῖνὁ ποιητὴς τῶν ἁπάντων

ὥσπερ ἥλιος φωτίσας τοὺς πάνταςκαὶ τὰ σκότη τοῦ ἐχθροῦ

ἰσχύϊ διεσκέδασετῆ ἐκ νεκρῶν ἐγέρσειὡς παντοδύναμος Κύριος

Πῦρ κατακαίει με σφοδρῶςτῶν ἡδονῶν Θεοτόκεκαὶ ταράσσει τὴν

ἀθλίαν ψυχήν μουδιὸ δέομαι θερμῶςλιταῖς σου τοῦτο

μάρανονκαὶ τὴν εἰρήνην δός μοιτῶν λογισμῶν θεονύμφευτε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Περιφρονεῖς τὸν μιαρόνἀνδροπρεπῶς θεοφόρετειχιζόμενος νοὸς

ἀτυφίᾳκαὶ εὐχαῖς περιβληθείςτὸν θώρακα τς χάριτος

ΠαἸσιε τροποῦσαιτῶν δυσμενῶν τὰ συστήματα

Ἀδιαλείπτοις προσευχαῖςπρὸς τὸν Δεσπότην τῶν πάντων

καθικέτευες ΠαἸσιε πάτερλυτρωθναι ἐκ δεινῶν

τοὺς ἐπικαλουμένους σεκαὶ ποθοῦντας λύσιν

τῶν θλιβερῶν περιστάσεων

Ἰσχὺν τὴν ἄνωθεν λαβώνψυχὰς τῶν κεκοιμημένων

βοηθεῖς ταῖς ἱκεσίαις παμμάκαρσὺ γὰρ ἔλεγες πιστοῖς

ὑπὲρ αὐτῶν προσεύξασθαιὡς ἐχόντων χρείαν

πλέον τῶν ζώντων ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Σωματωθεὶς ὁ πλαστουργόςἐκ τῶν ἁγνῶν σου αἱμάτων

τὸν ἀρχαῖον καταβάλλει βελίαρκαὶ χαρίζει τοῖς βροτοῖς

τὴν ἄνεσιν Πανάμωμετς ἁμαρτίας παῦσιν

καὶ τῶν ψυχῶν ἐλευθέρωσιν

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου Οὐρανίας ἁψῖδος

Νικητὴς ἀνεδείχθηςτῆ τοῦ Χριστοῦ χάριτι

ὅλως ταπεινώσας τὸν ἄνδρατὸν ἐνεργούμενον

πάτερ ΠαἸσιεκαὶ ἐν Θιβὲτ παιδευθέντα

ὑπὸ τοῦ ἀλάστοροςμικρὸν Γεώργιον

18

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Πνευματέμφορε πάτερὁ τοῦ παντὸς Κύριος

τὴν ὑπὲρ τὰ κάλλη ἀνθρώπωντούτου ἐμφέρειαν

ἐν ὄρει Ἄθωνοςσοὶ ἀπεκάλυψε πάλαι

καὶ ἐπλήσθης χάριτοςπολλς ΠαἸσιε

Ἀπορεῖ νοῦς ἀνθρώπωνπῶς ὑπεδέχθης μακάριε

ἐν τ σ κελλίῳ καθ ὕπαρτὴν πολυΰμνητον

μεγαλομάρτυρακαὶ θαυμαστὴν Εὐφημίαν

ἅγιε ΠαἸσιεΠατέρων καύχημα

Θεοτοκίον

Ἰαμάτων σε κρήνηνκαὶ ἰατρὸν ἄριστονοἱ κατατρυχόμενοι

πάντεςνόσοις τοῦ σώματοςΜτερ γινώσκομεν

διὸ αἰτοῦμεν ἐν πίστειτὴν σὴν θεονύμφευτεθείαν βοήθειαν

Κάθισμα Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

Εὐχς ἐργαστήριον ἡ σὴ ἁγία ψυχήΠαἸσιε γέγονε

τῆ συνεχεῖ προσευχῆκαὶ θείαις δεήσεσισὺ γὰρ μακροχρονήσας

ἐν τῆ κέλλῃ σου πάτερὤφθης καθάπερ στήληφωτεινὴ ἱκετεύων

Χριστὸν τὸν πάντων κτίστηνκαὶ παντοκράτορα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε ἀπείρανδρεχριστιανῶν ἡ ἐλπίς

τὸ κῦδος καὶ καύχηματῶν Ὀρθοδόξων πιστῶνἀγγέλων

ἀγλάϊσμαγέγονας τ σ τόκῳδιὸ ἔσχες μεγίστην

Δέσποινα παῤῥησίανπρὸ τοῦ θρόνου Υἱοῦ σουἀεὶ συνηγοροῦσα

ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε

ᾨδὴ δ΄ Σῆς Θεοτόκου

ύ μου ἰσχύς

Ἀρᾶς δεινςτς πρώτης Εὔας ἡ λύσασατοὺς ἀνθρώπουςγέγονας

τ τόκῳ σουκαὶ θλιβομένοις ἡ χαρμονήἐπεγνώσθης Μτερ

καὶ τῶν στενόντων ἡ ἄνεσιςἐδείχθης Θεοτόκε

διὸ καὶ σοὶ βοῶμενχαῖρε στήριγμα πάντων ἀκλόνητον

19

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ῥοαῖς λιτῶντὸν ἀκατάσχετον καύσωνατς ψυχς μου

σβέσον παναμώμητεκαὶ δροσισμὸν καὶ ἀναψυχήν

τοῦ ἐλέους σου Μτερτὸν σὸν ἱκέτην πλημμύρισον

καὶ δός μοι ἐπὶ πλέοντὴν ἰσχὺν Θεοτόκετοῦ ὑμνεῖν ἐπαξίως τὴν

χάριν σου

Θεοπρεπῶςἐν τῆ νηδύϊ σου ᾤκησενὁ τῶν ὅλων

Κύριος πανύμνητεκαὶ ἐνεδύθη ὁ ἀναφής

φύσιν τῶν ἀνθρώπωνἵνα λυτρώσῃ τὸν ἄνθρωπον

ἐκ τς αἰχμαλωσίαςτοῦ δεινοῦ πτερνοσκόπου

καὶ χαρίσῃ ἡμῖν μέγα ἔλεος

Ἐπιποθῶντοῦ σοῦ ἐλέους τὸ πέλαγοςκλίνω γόνυ

καὶ ὑψῶ τὰς χεῖράς μουτῆ σῆ εἰκόνι τῆ θαυμαστῆ

καὶ θερμῶς βοῶ σοιμὴ μὲ παρίδῃς τὸν ἄθλιον

ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνθλιβομένων τὸ θάρσος

καὶ παντὸς ἀλγουμένου ἰάτειρα

Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχὺν λαβώνἐξ οὐρανοῦ καθυπέμειναςἀσθενείας

τς σαρκὸς ΠαἸσιεκαὶ ἐγκαρδίως πρὸς τὸν Χριστόν

ἐφώνεις θεόφρονδοξολογίας μελίσματαδιὸ καὶ ἰατρείας

τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτωντὰ χαρίσματα εἴληφας ἅγιε

Ἐπακριβῶςτὴν διδαχὴν ἠκολούθησαςτῶν Πατέρων

καὶ καθωμολόγησαςἐν Θεσσαλονίκῃ ἀνδροπρεπῶς

τὸν Χριστὸν παμμάκαρσυμμετασχὼν ὥσπερ ἄγγελος

μετrsquo ἄλλων μοναζόντωνεἰς πορείαν θεόφρον

τοῖς ἀνθρώποις διδοὺς τύπον πίστεως

Ἄϋλον φῶςπολλάκις πάτερ ΠαἸσιετὴν σὴν ὄψιν

ὄντως περιέβαλλεκαὶ ἀνυψώθης ὑπὲρ τὴν γν

ἔχων τὰς σὰς χεῖραςὑψωμένας πρὸς Κύριον

διό καὶ οἱ ὁρῶντεςτὴν σὴν μορφὴν ἐν λάμψει

ἐξεπλήττοντο ὅλως πανεύφημε

20

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν σῆ γαστρίὁ Παντοκράτωρ ἐχώρησεΘεοτόκε

καὶ βροτῶν τὸ φύραμαἀνακαινίσας ἐκ τς φθορᾶς

λύσας τὴν κατάρανκαὶ καταργήσας τὸν θάνατον

καὶ τοῦ σκοτεινομόρφουἀντιδίκου βελίαρ

τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσε τέλεον

Δεύτερος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἰσακήκοα Κύριε

Σωτηρίας σε πρόξενοντῶν προσερχομένων ἐν σοὶ ΠαἸσιε

ὡμολόγουν τὰ ἀθροίσματαταῖς διδασκαλίαις σου πανόσιε

Ἰατρὸς ὤφθης ἄριστοςδύο ἀσθενούντων παιδίων ἅγιε

τῆ δεήσει τοῦ γεννήτοροςτούτων ἰατροῦ ἀξιοτίμητε

Ἐξαισίως ΠαἸσιεἐν τῆ προσευχῆ σου πολλάκις ἔβλυσας

τοῦ Χριστοῦ τὸ φῶς καὶ ἔψαλλες

ὕμνους ἐκ καρδίας καὶ μελίσματα

Θεοτοκίον

Φωτισμὸν Θεονύμφευτετῆ ἐσκοτισμένῃ ψυχῆ μου δώρησαι

σὺ γὰρ τέτοκας τὸν Κύριονκόσμου καὶ ἀνθρώπων φῶς τὸ ἄδυτον

ᾨδὴ ε΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἵνα τί με ἀπώσω

Ἀόκνως με πειράζειπάθεσιν ἀτόποιςσατᾶν ὁ παγκάκιστοςἀλλὰ

Θεοτόκεἐπὶ σὲ θαῤῥῶν ὁ ταλαίπωροςτούτου τὰ πυρφόρα

ἐλπίζω βέλη κατακόψαικαὶ νικσαι αὐτὸν Ἀπειρόγαμε

Ἐξελοῦ με ταχέωςπάσης ἀκηδίαςψυχς μου σῆ χάριτι

καὶ μὴ διαλίπῃςτοῦ ἐγεῖραί με Μτερ ἀνύμφευτεἐκ τῶν

ἁμαρτάδωνκαὶ ψυχικῶν ἀῤῥωστημάτων

σὺ γὰρ ἔχεις τὴν ἄμαχον δύναμιν

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 13: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

13

Εἰς τὸν Ὄρθρον

Μετὰ τὴν α΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος α΄ Σὸν τάφον σου ωτήρ

Τῆ χάριτι Χριστοῦ ὡς οἱ πάλαι Πατέρες συνέζησας σεμνέ

τοῖς ἀλόγοις θηρίοιςκαὶ φίλος γενόμενοςπτερωτῶν καὶ τῶν

ὄφεωνἐξεπλάγησανοἱ σὲ εἰδότες θεόφρονκαὶ ἀνύμνησαν

τὸν Παντοκράτορα Λόγοντὸν σὲ θαυμαστώσαντα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Εἰκόνα τὴν σεπτήνφοβερᾶς ΠροστασίαςΠαἸσιε Μητρόςτοῦ

Δεσπότου ἐκράτειςκαὶ ἔβλεψας ὅσιεπρὸς τὰ ἄνω καὶ ὤφθη σοι

ταύτης ἔλλαμψιςἡ καταυγάζουσα πάνταςδιὸ πρέσβευε

διηνεκῶς σὺν Παρθένῳὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Μετὰ τὴν β΄ τιχολογίαν Κάθισμα

Ἦχος γ΄ Σὴν ὡραιότητα

Τὸν πολυθαύμαστονσεμνὸν ΠαἸσιοντὸν καθαιρέσαντα

ὀφρὺν τοῦ δράκοντοςκαὶ ἡδονὰς τὰς σαρκικάςσυντρίψαντα τῆ

ἀσκήσει Ἄθωνος τὸ κλέϊσμακαὶ Φαράσων ἐκβλάστημα

τὸν εὐεργετήσανταπολυτρόπως τοῖς θαύμασιτὰ πλήθη τῶν

πιστῶν ὀρθοδόξωνπάντες τιμήσωμεν ἐνθέως

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἀειπάρθενονΚυρίαν Δέσποιναντὴν ὡραἸσασαν

γένος τὸ βρότειονἔχουσαν ὄντως τὴν μορφήν

ΠαἸσιε γλυκυτάτηνὅσιε ἑώρακαςἐν ζωῆ ἐν τ Ἄθωνι

ὡς καὶ προσεκύνησαςταύτην ἄνερ πανόλβιεδιὸ καὶ σὺν αὐτῆ μὴ

ὀκνήσῃπάτερ ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύων

Μετὰ τὸν Πολυέλεον Κάθισμα

Ἦχος πλ δ΄ Σὴν οφίαν καὶ Λόγον

Τς νεότητος ὤφθης παιδαγωγόςκαὶ ἀκέστωρ ἀνθρώπων

ναρκομανῶντοῖς σχοῦσι δυσίαταπορνικὰ ἁμαρτήματα

ταῖς σαῖς εὐχαῖς ἐφάνηςθεράπων πανάριστοςκαὶ τῶν

ἀναζητούντωνὁδὸν τὴν σωτήριονπάτερ ἐπεγνώσθηςἀκριβὴς

ποδηγέτηςκαὶ πάντων ΠαἸσιεβακτηρία γεγένησαιἀσκητὰ

14

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

θεοφώτιστεδιὸ ἐν Σουρωτῆ οἱ πιστοίτὸν σὸν

τάφονπροσκυνοῦντες χαίρουσι καὶ σεμνῶς τὴν σὴν μνήμην

κατὰ χρέος μέλπουσι

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἁγίαν μορφήν σου ἑωρακώς ὡς ὑπάρχει Παρθένε ἐν τῆ Σιών

ὁ θεῖος ΠαἸσιος ἐν τ ὄρει ἐδίδαξε τοῖς εἰκονογράφοις

ποιεῖν ἐν πιστότητι καὶ πολλήν σου χάριν ἐκήρυττεν ἅπασιν

ὅθεν Θεοτόκε μὴ ἐλλείπῃς ἀπαύστως Χριστὸν ἱκετεύουσα

ὑπὲρ πάντων τῶν δούλων σου βτῶν ὑμνούντων τὸν τόκον σου

καὶ πάντας τοὺς ἁγίους αὐτοῦ ἐν οἷς ἔστι ἁγνὴ καὶ ὁ ὅσιος

ὁ τιμώμενος ὕμνοις ὑπὸ πάντων τὴν σήμερον

Σὸ α΄ ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου καὶ τὸ Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον τὸ ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ ἁγίου άββα

( Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν Σῷ καιρῶ ἐκείνω ἔστη ὁ Ἰησοῦς έπί τόπου πεδινοῦhellip

Ζήτει τῇ Παρασκευῇ τας β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ )

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Ἰδιόμελον Ἦχος πλ β΄

Εἰς πᾶσαν τὴν γν ἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὅσιε ΠαἸσιε σὺ γὰρ ἐν τ εἰκοστ αἰῶνιἀπὸ τς γεννήσεως τοῦ

Σωτροςὡς ἀστὴρ ἡμερινὸς ἀνίσχες καὶ τῶν ὀρθοδόξων τὰ

πλήθη ἐφώτισαςεἰς τὸ εἰδέναι τὸ θέλημα τοῦ Κυρίουδιὸ καὶ

τανῦν ἐν οὐρανοῖς ἀνελθώνκαὶ σχὼν παῤῥησίανμὴ παύσῃ

πρεσβεύωνὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Κανὼν τῆς Θεοτόκου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΘεοτόκε Παρθένε πάντας σκέπασον Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ἁρματηλάτην Υαραώ

Θεοχαρίτωτε ἁγνὴ θεόνυμφεταῖς ἱκεσίαις σουπρὸς τὸν σὸν

Δεσπότηνκαὶ Υἱόν σου φώτισοννοός μου ἐνεργήματαὅπως

ὑμνήσω ἀξίωςτῶν σῶν θαυμάτων τὸ πέλαγος

καὶ τῶν πρεσβειῶν σου τὰς χάριτας

15

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπὶ τὴν σὴν καταφυγὼν βοήθειανἀειμακάριστετοῦ ἐχθροῦ

νικσαιμιαρὰν παράταξινἐλπίζω ὁ ταλαίπωροςδιὸ τείνω τὰς

χεῖραςἱκετικῶς τῆ εἰκόνι σουκαὶ τὴν σὴν αἰτοῦμαι ἀντίληψιν

Ὁ σὸς Υἱὸς παρθενομτορ ἄχραντεὁ ὑπεράγαθος

ὁ τοῦ κόσμου κτίστηςκαὶ βροτῶν διάσωσμα

τὴν σὴν πρεσβείαν δέχεταικαὶ ποιεῖ πάντα ὅσα

ἐπιθυμεῖς θεονύμφευτεὑπὲρ τῶν πιστῶν ὑμνολόγων σου

Τῶν πειρασμῶν μου τὴν πλημμύραν Δέσποινα

στσον πρεσβείαις σουκαὶ πρὸς τὸν λιμένα

τοῦ Χριστοῦ ὁδήγησοννοός μου τὰ νοήματα

καὶ ψυχς μου τὸ ἦθοςὅπως διέλθω τὸ πέλαγος

βίου πολυμόχθου πανάχραντε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoὍσιε ΠαἸσιε ἀεὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ὁλοκαρδίως τὸν σεμνὸν ΠαἸσιοντὸν πολυθαύμαστον

ἀνυμνσαι θέλωκαὶ αἰτοῦμαι δύναμινΧριστέ μου παντοδύναμε

ὅπως μέλψω τὸν βίονκαὶ πολυάριθμα θαύματατούτου τοῦ ὁσίου

σου Κύριε

Σεμνῶς βιώσας ἐπὶ γς ἀοίδιμεὡς ἄλλος ἄγγελος

σάρκα ὑποτάξαςκαὶ παθῶν τὴν ἔγερσινχαρίτων πάτερ γέγονας

τοῦ Θεοῦ τὸ δοχεῖοντοῖς Ὀρθοδόξοις ΠαἸσιε

πᾶσι προσπορίζων τὰ πρόσφορα

Ἱκετικῶς τὸν παντουργὸν τς κτίσεωςἐξιλεούμενος

ὑπὲρ τῶν ἐν θλίψεικαὶ καμνόντων ἅγιεκατέστης ὁ διδάσκαλος

πρὸς θειότερον βίονπολλῶν ἀνθρώπων ΠαἸσιε

Ὄρους τοῦ Ἁγίου τὸ καύχημα

16

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν τ πελάγει τῶν παθῶν νηχόμενοςκαταποντίζομαι

Μτερ Θεοτόκεὁ πτωχὸς καὶ δείλαιοςδιὸ καὶ ἀνακράζω σοι

ταῖς λιταῖς σου τὸν σάλοντῶν πειρασμῶν μου κατάπαυσον

Ὄρους τοῦ Ἁγίου ἡ ἔφορος

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΓέρον ΠαἸσιε φύλαττε σοὺς φίλους Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας

Γεώργιον ὤφθης τὸ θαυμαστόντοῦ Ἄθωνος Ὄρους

ἐκβλαστάνον γλυκεῖς καρπούςΠαἸσιε πάτερ θεοφόρε

τῶν ἀσκουμένων τὸ νέον παλλάδιον

Ἐδίδαξας πάτερ τοὺς σοὺς υἱούςφυλάττειν ἐκ βλάβης

πονηρίας τοὺς λογισμούςκαὶ ἔχειν ἐν ν ἀδιαλείπτως

τὰ ἀγαθὰ τοῦ Χριστοῦ ἐννοήματα

Ῥοαῖς τῶν δακρύων σου τὸν Χριστόνἱκέτευες πάτερ

ὑπὲρ πάντων τῶν ἐνδεῶνΠαἸσιε τῶν ἐξαιτουμένων

ἐν τῆ σῆ κέλλῃποικίλα αἰτήματα

Θεοτοκίον

Ὁ νέος ΠαἸσιος Μαριάμτὴν θείαν μορφήν σου

ὑπὲρ φύσιν τοῖς ὀφθαλμοῖςἑώρακεν ὄντως ἐν τ Ἄθῳ

ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἀειπάρθενε

ᾨδὴ γ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ὁ στερεώσας κατ ἀρχάς

Ὄλβος ὁ ἄσυλος πιστῶνἀγαθοσύνης ὁ πλοῦτος

καὶ θησαύρισμα ἀγάπης ἐδείχθηςἀπειρόγαμε ἁγνή

τοῦ κόσμου τὸ ἐγκαύχηματῶν γηγενῶν ἡ δόξα

καὶ τῶν ἀγγέλων τὸ μέλισμα

Κλῖμαξ ὑπάρχεις νοητήἡ ἀνάγουσα Κόρηἀπὸ γς εἰς οὐρανοὺς

τοὺς ἀνθρώπουςκαὶ ὑπερέχεις τοῦ παντόςμερόπων καὶ ἀγγέλων

τεκαὶ τῶν κτισμάτων πάντωνὡς ἡ τεκοῦσα τὸν Κύριον

17

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐκ σοῦ ἀνέτειλεν ἡμῖνὁ ποιητὴς τῶν ἁπάντων

ὥσπερ ἥλιος φωτίσας τοὺς πάνταςκαὶ τὰ σκότη τοῦ ἐχθροῦ

ἰσχύϊ διεσκέδασετῆ ἐκ νεκρῶν ἐγέρσειὡς παντοδύναμος Κύριος

Πῦρ κατακαίει με σφοδρῶςτῶν ἡδονῶν Θεοτόκεκαὶ ταράσσει τὴν

ἀθλίαν ψυχήν μουδιὸ δέομαι θερμῶςλιταῖς σου τοῦτο

μάρανονκαὶ τὴν εἰρήνην δός μοιτῶν λογισμῶν θεονύμφευτε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Περιφρονεῖς τὸν μιαρόνἀνδροπρεπῶς θεοφόρετειχιζόμενος νοὸς

ἀτυφίᾳκαὶ εὐχαῖς περιβληθείςτὸν θώρακα τς χάριτος

ΠαἸσιε τροποῦσαιτῶν δυσμενῶν τὰ συστήματα

Ἀδιαλείπτοις προσευχαῖςπρὸς τὸν Δεσπότην τῶν πάντων

καθικέτευες ΠαἸσιε πάτερλυτρωθναι ἐκ δεινῶν

τοὺς ἐπικαλουμένους σεκαὶ ποθοῦντας λύσιν

τῶν θλιβερῶν περιστάσεων

Ἰσχὺν τὴν ἄνωθεν λαβώνψυχὰς τῶν κεκοιμημένων

βοηθεῖς ταῖς ἱκεσίαις παμμάκαρσὺ γὰρ ἔλεγες πιστοῖς

ὑπὲρ αὐτῶν προσεύξασθαιὡς ἐχόντων χρείαν

πλέον τῶν ζώντων ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Σωματωθεὶς ὁ πλαστουργόςἐκ τῶν ἁγνῶν σου αἱμάτων

τὸν ἀρχαῖον καταβάλλει βελίαρκαὶ χαρίζει τοῖς βροτοῖς

τὴν ἄνεσιν Πανάμωμετς ἁμαρτίας παῦσιν

καὶ τῶν ψυχῶν ἐλευθέρωσιν

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου Οὐρανίας ἁψῖδος

Νικητὴς ἀνεδείχθηςτῆ τοῦ Χριστοῦ χάριτι

ὅλως ταπεινώσας τὸν ἄνδρατὸν ἐνεργούμενον

πάτερ ΠαἸσιεκαὶ ἐν Θιβὲτ παιδευθέντα

ὑπὸ τοῦ ἀλάστοροςμικρὸν Γεώργιον

18

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Πνευματέμφορε πάτερὁ τοῦ παντὸς Κύριος

τὴν ὑπὲρ τὰ κάλλη ἀνθρώπωντούτου ἐμφέρειαν

ἐν ὄρει Ἄθωνοςσοὶ ἀπεκάλυψε πάλαι

καὶ ἐπλήσθης χάριτοςπολλς ΠαἸσιε

Ἀπορεῖ νοῦς ἀνθρώπωνπῶς ὑπεδέχθης μακάριε

ἐν τ σ κελλίῳ καθ ὕπαρτὴν πολυΰμνητον

μεγαλομάρτυρακαὶ θαυμαστὴν Εὐφημίαν

ἅγιε ΠαἸσιεΠατέρων καύχημα

Θεοτοκίον

Ἰαμάτων σε κρήνηνκαὶ ἰατρὸν ἄριστονοἱ κατατρυχόμενοι

πάντεςνόσοις τοῦ σώματοςΜτερ γινώσκομεν

διὸ αἰτοῦμεν ἐν πίστειτὴν σὴν θεονύμφευτεθείαν βοήθειαν

Κάθισμα Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

Εὐχς ἐργαστήριον ἡ σὴ ἁγία ψυχήΠαἸσιε γέγονε

τῆ συνεχεῖ προσευχῆκαὶ θείαις δεήσεσισὺ γὰρ μακροχρονήσας

ἐν τῆ κέλλῃ σου πάτερὤφθης καθάπερ στήληφωτεινὴ ἱκετεύων

Χριστὸν τὸν πάντων κτίστηνκαὶ παντοκράτορα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε ἀπείρανδρεχριστιανῶν ἡ ἐλπίς

τὸ κῦδος καὶ καύχηματῶν Ὀρθοδόξων πιστῶνἀγγέλων

ἀγλάϊσμαγέγονας τ σ τόκῳδιὸ ἔσχες μεγίστην

Δέσποινα παῤῥησίανπρὸ τοῦ θρόνου Υἱοῦ σουἀεὶ συνηγοροῦσα

ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε

ᾨδὴ δ΄ Σῆς Θεοτόκου

ύ μου ἰσχύς

Ἀρᾶς δεινςτς πρώτης Εὔας ἡ λύσασατοὺς ἀνθρώπουςγέγονας

τ τόκῳ σουκαὶ θλιβομένοις ἡ χαρμονήἐπεγνώσθης Μτερ

καὶ τῶν στενόντων ἡ ἄνεσιςἐδείχθης Θεοτόκε

διὸ καὶ σοὶ βοῶμενχαῖρε στήριγμα πάντων ἀκλόνητον

19

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ῥοαῖς λιτῶντὸν ἀκατάσχετον καύσωνατς ψυχς μου

σβέσον παναμώμητεκαὶ δροσισμὸν καὶ ἀναψυχήν

τοῦ ἐλέους σου Μτερτὸν σὸν ἱκέτην πλημμύρισον

καὶ δός μοι ἐπὶ πλέοντὴν ἰσχὺν Θεοτόκετοῦ ὑμνεῖν ἐπαξίως τὴν

χάριν σου

Θεοπρεπῶςἐν τῆ νηδύϊ σου ᾤκησενὁ τῶν ὅλων

Κύριος πανύμνητεκαὶ ἐνεδύθη ὁ ἀναφής

φύσιν τῶν ἀνθρώπωνἵνα λυτρώσῃ τὸν ἄνθρωπον

ἐκ τς αἰχμαλωσίαςτοῦ δεινοῦ πτερνοσκόπου

καὶ χαρίσῃ ἡμῖν μέγα ἔλεος

Ἐπιποθῶντοῦ σοῦ ἐλέους τὸ πέλαγοςκλίνω γόνυ

καὶ ὑψῶ τὰς χεῖράς μουτῆ σῆ εἰκόνι τῆ θαυμαστῆ

καὶ θερμῶς βοῶ σοιμὴ μὲ παρίδῃς τὸν ἄθλιον

ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνθλιβομένων τὸ θάρσος

καὶ παντὸς ἀλγουμένου ἰάτειρα

Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχὺν λαβώνἐξ οὐρανοῦ καθυπέμειναςἀσθενείας

τς σαρκὸς ΠαἸσιεκαὶ ἐγκαρδίως πρὸς τὸν Χριστόν

ἐφώνεις θεόφρονδοξολογίας μελίσματαδιὸ καὶ ἰατρείας

τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτωντὰ χαρίσματα εἴληφας ἅγιε

Ἐπακριβῶςτὴν διδαχὴν ἠκολούθησαςτῶν Πατέρων

καὶ καθωμολόγησαςἐν Θεσσαλονίκῃ ἀνδροπρεπῶς

τὸν Χριστὸν παμμάκαρσυμμετασχὼν ὥσπερ ἄγγελος

μετrsquo ἄλλων μοναζόντωνεἰς πορείαν θεόφρον

τοῖς ἀνθρώποις διδοὺς τύπον πίστεως

Ἄϋλον φῶςπολλάκις πάτερ ΠαἸσιετὴν σὴν ὄψιν

ὄντως περιέβαλλεκαὶ ἀνυψώθης ὑπὲρ τὴν γν

ἔχων τὰς σὰς χεῖραςὑψωμένας πρὸς Κύριον

διό καὶ οἱ ὁρῶντεςτὴν σὴν μορφὴν ἐν λάμψει

ἐξεπλήττοντο ὅλως πανεύφημε

20

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν σῆ γαστρίὁ Παντοκράτωρ ἐχώρησεΘεοτόκε

καὶ βροτῶν τὸ φύραμαἀνακαινίσας ἐκ τς φθορᾶς

λύσας τὴν κατάρανκαὶ καταργήσας τὸν θάνατον

καὶ τοῦ σκοτεινομόρφουἀντιδίκου βελίαρ

τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσε τέλεον

Δεύτερος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἰσακήκοα Κύριε

Σωτηρίας σε πρόξενοντῶν προσερχομένων ἐν σοὶ ΠαἸσιε

ὡμολόγουν τὰ ἀθροίσματαταῖς διδασκαλίαις σου πανόσιε

Ἰατρὸς ὤφθης ἄριστοςδύο ἀσθενούντων παιδίων ἅγιε

τῆ δεήσει τοῦ γεννήτοροςτούτων ἰατροῦ ἀξιοτίμητε

Ἐξαισίως ΠαἸσιεἐν τῆ προσευχῆ σου πολλάκις ἔβλυσας

τοῦ Χριστοῦ τὸ φῶς καὶ ἔψαλλες

ὕμνους ἐκ καρδίας καὶ μελίσματα

Θεοτοκίον

Φωτισμὸν Θεονύμφευτετῆ ἐσκοτισμένῃ ψυχῆ μου δώρησαι

σὺ γὰρ τέτοκας τὸν Κύριονκόσμου καὶ ἀνθρώπων φῶς τὸ ἄδυτον

ᾨδὴ ε΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἵνα τί με ἀπώσω

Ἀόκνως με πειράζειπάθεσιν ἀτόποιςσατᾶν ὁ παγκάκιστοςἀλλὰ

Θεοτόκεἐπὶ σὲ θαῤῥῶν ὁ ταλαίπωροςτούτου τὰ πυρφόρα

ἐλπίζω βέλη κατακόψαικαὶ νικσαι αὐτὸν Ἀπειρόγαμε

Ἐξελοῦ με ταχέωςπάσης ἀκηδίαςψυχς μου σῆ χάριτι

καὶ μὴ διαλίπῃςτοῦ ἐγεῖραί με Μτερ ἀνύμφευτεἐκ τῶν

ἁμαρτάδωνκαὶ ψυχικῶν ἀῤῥωστημάτων

σὺ γὰρ ἔχεις τὴν ἄμαχον δύναμιν

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 14: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

14

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

θεοφώτιστεδιὸ ἐν Σουρωτῆ οἱ πιστοίτὸν σὸν

τάφονπροσκυνοῦντες χαίρουσι καὶ σεμνῶς τὴν σὴν μνήμην

κατὰ χρέος μέλπουσι

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Τὴν ἁγίαν μορφήν σου ἑωρακώς ὡς ὑπάρχει Παρθένε ἐν τῆ Σιών

ὁ θεῖος ΠαἸσιος ἐν τ ὄρει ἐδίδαξε τοῖς εἰκονογράφοις

ποιεῖν ἐν πιστότητι καὶ πολλήν σου χάριν ἐκήρυττεν ἅπασιν

ὅθεν Θεοτόκε μὴ ἐλλείπῃς ἀπαύστως Χριστὸν ἱκετεύουσα

ὑπὲρ πάντων τῶν δούλων σου βτῶν ὑμνούντων τὸν τόκον σου

καὶ πάντας τοὺς ἁγίους αὐτοῦ ἐν οἷς ἔστι ἁγνὴ καὶ ὁ ὅσιος

ὁ τιμώμενος ὕμνοις ὑπὸ πάντων τὴν σήμερον

Σὸ α΄ ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου καὶ τὸ Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον τὸ ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ ἁγίου άββα

( Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν Σῷ καιρῶ ἐκείνω ἔστη ὁ Ἰησοῦς έπί τόπου πεδινοῦhellip

Ζήτει τῇ Παρασκευῇ τας β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ )

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Ἰδιόμελον Ἦχος πλ β΄

Εἰς πᾶσαν τὴν γν ἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὅσιε ΠαἸσιε σὺ γὰρ ἐν τ εἰκοστ αἰῶνιἀπὸ τς γεννήσεως τοῦ

Σωτροςὡς ἀστὴρ ἡμερινὸς ἀνίσχες καὶ τῶν ὀρθοδόξων τὰ

πλήθη ἐφώτισαςεἰς τὸ εἰδέναι τὸ θέλημα τοῦ Κυρίουδιὸ καὶ

τανῦν ἐν οὐρανοῖς ἀνελθώνκαὶ σχὼν παῤῥησίανμὴ παύσῃ

πρεσβεύωνὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Κανὼν τῆς Θεοτόκου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΘεοτόκε Παρθένε πάντας σκέπασον Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ἁρματηλάτην Υαραώ

Θεοχαρίτωτε ἁγνὴ θεόνυμφεταῖς ἱκεσίαις σουπρὸς τὸν σὸν

Δεσπότηνκαὶ Υἱόν σου φώτισοννοός μου ἐνεργήματαὅπως

ὑμνήσω ἀξίωςτῶν σῶν θαυμάτων τὸ πέλαγος

καὶ τῶν πρεσβειῶν σου τὰς χάριτας

15

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπὶ τὴν σὴν καταφυγὼν βοήθειανἀειμακάριστετοῦ ἐχθροῦ

νικσαιμιαρὰν παράταξινἐλπίζω ὁ ταλαίπωροςδιὸ τείνω τὰς

χεῖραςἱκετικῶς τῆ εἰκόνι σουκαὶ τὴν σὴν αἰτοῦμαι ἀντίληψιν

Ὁ σὸς Υἱὸς παρθενομτορ ἄχραντεὁ ὑπεράγαθος

ὁ τοῦ κόσμου κτίστηςκαὶ βροτῶν διάσωσμα

τὴν σὴν πρεσβείαν δέχεταικαὶ ποιεῖ πάντα ὅσα

ἐπιθυμεῖς θεονύμφευτεὑπὲρ τῶν πιστῶν ὑμνολόγων σου

Τῶν πειρασμῶν μου τὴν πλημμύραν Δέσποινα

στσον πρεσβείαις σουκαὶ πρὸς τὸν λιμένα

τοῦ Χριστοῦ ὁδήγησοννοός μου τὰ νοήματα

καὶ ψυχς μου τὸ ἦθοςὅπως διέλθω τὸ πέλαγος

βίου πολυμόχθου πανάχραντε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoὍσιε ΠαἸσιε ἀεὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ὁλοκαρδίως τὸν σεμνὸν ΠαἸσιοντὸν πολυθαύμαστον

ἀνυμνσαι θέλωκαὶ αἰτοῦμαι δύναμινΧριστέ μου παντοδύναμε

ὅπως μέλψω τὸν βίονκαὶ πολυάριθμα θαύματατούτου τοῦ ὁσίου

σου Κύριε

Σεμνῶς βιώσας ἐπὶ γς ἀοίδιμεὡς ἄλλος ἄγγελος

σάρκα ὑποτάξαςκαὶ παθῶν τὴν ἔγερσινχαρίτων πάτερ γέγονας

τοῦ Θεοῦ τὸ δοχεῖοντοῖς Ὀρθοδόξοις ΠαἸσιε

πᾶσι προσπορίζων τὰ πρόσφορα

Ἱκετικῶς τὸν παντουργὸν τς κτίσεωςἐξιλεούμενος

ὑπὲρ τῶν ἐν θλίψεικαὶ καμνόντων ἅγιεκατέστης ὁ διδάσκαλος

πρὸς θειότερον βίονπολλῶν ἀνθρώπων ΠαἸσιε

Ὄρους τοῦ Ἁγίου τὸ καύχημα

16

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν τ πελάγει τῶν παθῶν νηχόμενοςκαταποντίζομαι

Μτερ Θεοτόκεὁ πτωχὸς καὶ δείλαιοςδιὸ καὶ ἀνακράζω σοι

ταῖς λιταῖς σου τὸν σάλοντῶν πειρασμῶν μου κατάπαυσον

Ὄρους τοῦ Ἁγίου ἡ ἔφορος

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΓέρον ΠαἸσιε φύλαττε σοὺς φίλους Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας

Γεώργιον ὤφθης τὸ θαυμαστόντοῦ Ἄθωνος Ὄρους

ἐκβλαστάνον γλυκεῖς καρπούςΠαἸσιε πάτερ θεοφόρε

τῶν ἀσκουμένων τὸ νέον παλλάδιον

Ἐδίδαξας πάτερ τοὺς σοὺς υἱούςφυλάττειν ἐκ βλάβης

πονηρίας τοὺς λογισμούςκαὶ ἔχειν ἐν ν ἀδιαλείπτως

τὰ ἀγαθὰ τοῦ Χριστοῦ ἐννοήματα

Ῥοαῖς τῶν δακρύων σου τὸν Χριστόνἱκέτευες πάτερ

ὑπὲρ πάντων τῶν ἐνδεῶνΠαἸσιε τῶν ἐξαιτουμένων

ἐν τῆ σῆ κέλλῃποικίλα αἰτήματα

Θεοτοκίον

Ὁ νέος ΠαἸσιος Μαριάμτὴν θείαν μορφήν σου

ὑπὲρ φύσιν τοῖς ὀφθαλμοῖςἑώρακεν ὄντως ἐν τ Ἄθῳ

ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἀειπάρθενε

ᾨδὴ γ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ὁ στερεώσας κατ ἀρχάς

Ὄλβος ὁ ἄσυλος πιστῶνἀγαθοσύνης ὁ πλοῦτος

καὶ θησαύρισμα ἀγάπης ἐδείχθηςἀπειρόγαμε ἁγνή

τοῦ κόσμου τὸ ἐγκαύχηματῶν γηγενῶν ἡ δόξα

καὶ τῶν ἀγγέλων τὸ μέλισμα

Κλῖμαξ ὑπάρχεις νοητήἡ ἀνάγουσα Κόρηἀπὸ γς εἰς οὐρανοὺς

τοὺς ἀνθρώπουςκαὶ ὑπερέχεις τοῦ παντόςμερόπων καὶ ἀγγέλων

τεκαὶ τῶν κτισμάτων πάντωνὡς ἡ τεκοῦσα τὸν Κύριον

17

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐκ σοῦ ἀνέτειλεν ἡμῖνὁ ποιητὴς τῶν ἁπάντων

ὥσπερ ἥλιος φωτίσας τοὺς πάνταςκαὶ τὰ σκότη τοῦ ἐχθροῦ

ἰσχύϊ διεσκέδασετῆ ἐκ νεκρῶν ἐγέρσειὡς παντοδύναμος Κύριος

Πῦρ κατακαίει με σφοδρῶςτῶν ἡδονῶν Θεοτόκεκαὶ ταράσσει τὴν

ἀθλίαν ψυχήν μουδιὸ δέομαι θερμῶςλιταῖς σου τοῦτο

μάρανονκαὶ τὴν εἰρήνην δός μοιτῶν λογισμῶν θεονύμφευτε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Περιφρονεῖς τὸν μιαρόνἀνδροπρεπῶς θεοφόρετειχιζόμενος νοὸς

ἀτυφίᾳκαὶ εὐχαῖς περιβληθείςτὸν θώρακα τς χάριτος

ΠαἸσιε τροποῦσαιτῶν δυσμενῶν τὰ συστήματα

Ἀδιαλείπτοις προσευχαῖςπρὸς τὸν Δεσπότην τῶν πάντων

καθικέτευες ΠαἸσιε πάτερλυτρωθναι ἐκ δεινῶν

τοὺς ἐπικαλουμένους σεκαὶ ποθοῦντας λύσιν

τῶν θλιβερῶν περιστάσεων

Ἰσχὺν τὴν ἄνωθεν λαβώνψυχὰς τῶν κεκοιμημένων

βοηθεῖς ταῖς ἱκεσίαις παμμάκαρσὺ γὰρ ἔλεγες πιστοῖς

ὑπὲρ αὐτῶν προσεύξασθαιὡς ἐχόντων χρείαν

πλέον τῶν ζώντων ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Σωματωθεὶς ὁ πλαστουργόςἐκ τῶν ἁγνῶν σου αἱμάτων

τὸν ἀρχαῖον καταβάλλει βελίαρκαὶ χαρίζει τοῖς βροτοῖς

τὴν ἄνεσιν Πανάμωμετς ἁμαρτίας παῦσιν

καὶ τῶν ψυχῶν ἐλευθέρωσιν

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου Οὐρανίας ἁψῖδος

Νικητὴς ἀνεδείχθηςτῆ τοῦ Χριστοῦ χάριτι

ὅλως ταπεινώσας τὸν ἄνδρατὸν ἐνεργούμενον

πάτερ ΠαἸσιεκαὶ ἐν Θιβὲτ παιδευθέντα

ὑπὸ τοῦ ἀλάστοροςμικρὸν Γεώργιον

18

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Πνευματέμφορε πάτερὁ τοῦ παντὸς Κύριος

τὴν ὑπὲρ τὰ κάλλη ἀνθρώπωντούτου ἐμφέρειαν

ἐν ὄρει Ἄθωνοςσοὶ ἀπεκάλυψε πάλαι

καὶ ἐπλήσθης χάριτοςπολλς ΠαἸσιε

Ἀπορεῖ νοῦς ἀνθρώπωνπῶς ὑπεδέχθης μακάριε

ἐν τ σ κελλίῳ καθ ὕπαρτὴν πολυΰμνητον

μεγαλομάρτυρακαὶ θαυμαστὴν Εὐφημίαν

ἅγιε ΠαἸσιεΠατέρων καύχημα

Θεοτοκίον

Ἰαμάτων σε κρήνηνκαὶ ἰατρὸν ἄριστονοἱ κατατρυχόμενοι

πάντεςνόσοις τοῦ σώματοςΜτερ γινώσκομεν

διὸ αἰτοῦμεν ἐν πίστειτὴν σὴν θεονύμφευτεθείαν βοήθειαν

Κάθισμα Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

Εὐχς ἐργαστήριον ἡ σὴ ἁγία ψυχήΠαἸσιε γέγονε

τῆ συνεχεῖ προσευχῆκαὶ θείαις δεήσεσισὺ γὰρ μακροχρονήσας

ἐν τῆ κέλλῃ σου πάτερὤφθης καθάπερ στήληφωτεινὴ ἱκετεύων

Χριστὸν τὸν πάντων κτίστηνκαὶ παντοκράτορα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε ἀπείρανδρεχριστιανῶν ἡ ἐλπίς

τὸ κῦδος καὶ καύχηματῶν Ὀρθοδόξων πιστῶνἀγγέλων

ἀγλάϊσμαγέγονας τ σ τόκῳδιὸ ἔσχες μεγίστην

Δέσποινα παῤῥησίανπρὸ τοῦ θρόνου Υἱοῦ σουἀεὶ συνηγοροῦσα

ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε

ᾨδὴ δ΄ Σῆς Θεοτόκου

ύ μου ἰσχύς

Ἀρᾶς δεινςτς πρώτης Εὔας ἡ λύσασατοὺς ἀνθρώπουςγέγονας

τ τόκῳ σουκαὶ θλιβομένοις ἡ χαρμονήἐπεγνώσθης Μτερ

καὶ τῶν στενόντων ἡ ἄνεσιςἐδείχθης Θεοτόκε

διὸ καὶ σοὶ βοῶμενχαῖρε στήριγμα πάντων ἀκλόνητον

19

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ῥοαῖς λιτῶντὸν ἀκατάσχετον καύσωνατς ψυχς μου

σβέσον παναμώμητεκαὶ δροσισμὸν καὶ ἀναψυχήν

τοῦ ἐλέους σου Μτερτὸν σὸν ἱκέτην πλημμύρισον

καὶ δός μοι ἐπὶ πλέοντὴν ἰσχὺν Θεοτόκετοῦ ὑμνεῖν ἐπαξίως τὴν

χάριν σου

Θεοπρεπῶςἐν τῆ νηδύϊ σου ᾤκησενὁ τῶν ὅλων

Κύριος πανύμνητεκαὶ ἐνεδύθη ὁ ἀναφής

φύσιν τῶν ἀνθρώπωνἵνα λυτρώσῃ τὸν ἄνθρωπον

ἐκ τς αἰχμαλωσίαςτοῦ δεινοῦ πτερνοσκόπου

καὶ χαρίσῃ ἡμῖν μέγα ἔλεος

Ἐπιποθῶντοῦ σοῦ ἐλέους τὸ πέλαγοςκλίνω γόνυ

καὶ ὑψῶ τὰς χεῖράς μουτῆ σῆ εἰκόνι τῆ θαυμαστῆ

καὶ θερμῶς βοῶ σοιμὴ μὲ παρίδῃς τὸν ἄθλιον

ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνθλιβομένων τὸ θάρσος

καὶ παντὸς ἀλγουμένου ἰάτειρα

Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχὺν λαβώνἐξ οὐρανοῦ καθυπέμειναςἀσθενείας

τς σαρκὸς ΠαἸσιεκαὶ ἐγκαρδίως πρὸς τὸν Χριστόν

ἐφώνεις θεόφρονδοξολογίας μελίσματαδιὸ καὶ ἰατρείας

τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτωντὰ χαρίσματα εἴληφας ἅγιε

Ἐπακριβῶςτὴν διδαχὴν ἠκολούθησαςτῶν Πατέρων

καὶ καθωμολόγησαςἐν Θεσσαλονίκῃ ἀνδροπρεπῶς

τὸν Χριστὸν παμμάκαρσυμμετασχὼν ὥσπερ ἄγγελος

μετrsquo ἄλλων μοναζόντωνεἰς πορείαν θεόφρον

τοῖς ἀνθρώποις διδοὺς τύπον πίστεως

Ἄϋλον φῶςπολλάκις πάτερ ΠαἸσιετὴν σὴν ὄψιν

ὄντως περιέβαλλεκαὶ ἀνυψώθης ὑπὲρ τὴν γν

ἔχων τὰς σὰς χεῖραςὑψωμένας πρὸς Κύριον

διό καὶ οἱ ὁρῶντεςτὴν σὴν μορφὴν ἐν λάμψει

ἐξεπλήττοντο ὅλως πανεύφημε

20

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν σῆ γαστρίὁ Παντοκράτωρ ἐχώρησεΘεοτόκε

καὶ βροτῶν τὸ φύραμαἀνακαινίσας ἐκ τς φθορᾶς

λύσας τὴν κατάρανκαὶ καταργήσας τὸν θάνατον

καὶ τοῦ σκοτεινομόρφουἀντιδίκου βελίαρ

τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσε τέλεον

Δεύτερος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἰσακήκοα Κύριε

Σωτηρίας σε πρόξενοντῶν προσερχομένων ἐν σοὶ ΠαἸσιε

ὡμολόγουν τὰ ἀθροίσματαταῖς διδασκαλίαις σου πανόσιε

Ἰατρὸς ὤφθης ἄριστοςδύο ἀσθενούντων παιδίων ἅγιε

τῆ δεήσει τοῦ γεννήτοροςτούτων ἰατροῦ ἀξιοτίμητε

Ἐξαισίως ΠαἸσιεἐν τῆ προσευχῆ σου πολλάκις ἔβλυσας

τοῦ Χριστοῦ τὸ φῶς καὶ ἔψαλλες

ὕμνους ἐκ καρδίας καὶ μελίσματα

Θεοτοκίον

Φωτισμὸν Θεονύμφευτετῆ ἐσκοτισμένῃ ψυχῆ μου δώρησαι

σὺ γὰρ τέτοκας τὸν Κύριονκόσμου καὶ ἀνθρώπων φῶς τὸ ἄδυτον

ᾨδὴ ε΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἵνα τί με ἀπώσω

Ἀόκνως με πειράζειπάθεσιν ἀτόποιςσατᾶν ὁ παγκάκιστοςἀλλὰ

Θεοτόκεἐπὶ σὲ θαῤῥῶν ὁ ταλαίπωροςτούτου τὰ πυρφόρα

ἐλπίζω βέλη κατακόψαικαὶ νικσαι αὐτὸν Ἀπειρόγαμε

Ἐξελοῦ με ταχέωςπάσης ἀκηδίαςψυχς μου σῆ χάριτι

καὶ μὴ διαλίπῃςτοῦ ἐγεῖραί με Μτερ ἀνύμφευτεἐκ τῶν

ἁμαρτάδωνκαὶ ψυχικῶν ἀῤῥωστημάτων

σὺ γὰρ ἔχεις τὴν ἄμαχον δύναμιν

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 15: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

15

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπὶ τὴν σὴν καταφυγὼν βοήθειανἀειμακάριστετοῦ ἐχθροῦ

νικσαιμιαρὰν παράταξινἐλπίζω ὁ ταλαίπωροςδιὸ τείνω τὰς

χεῖραςἱκετικῶς τῆ εἰκόνι σουκαὶ τὴν σὴν αἰτοῦμαι ἀντίληψιν

Ὁ σὸς Υἱὸς παρθενομτορ ἄχραντεὁ ὑπεράγαθος

ὁ τοῦ κόσμου κτίστηςκαὶ βροτῶν διάσωσμα

τὴν σὴν πρεσβείαν δέχεταικαὶ ποιεῖ πάντα ὅσα

ἐπιθυμεῖς θεονύμφευτεὑπὲρ τῶν πιστῶν ὑμνολόγων σου

Τῶν πειρασμῶν μου τὴν πλημμύραν Δέσποινα

στσον πρεσβείαις σουκαὶ πρὸς τὸν λιμένα

τοῦ Χριστοῦ ὁδήγησοννοός μου τὰ νοήματα

καὶ ψυχς μου τὸ ἦθοςὅπως διέλθω τὸ πέλαγος

βίου πολυμόχθου πανάχραντε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoὍσιε ΠαἸσιε ἀεὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ὁλοκαρδίως τὸν σεμνὸν ΠαἸσιοντὸν πολυθαύμαστον

ἀνυμνσαι θέλωκαὶ αἰτοῦμαι δύναμινΧριστέ μου παντοδύναμε

ὅπως μέλψω τὸν βίονκαὶ πολυάριθμα θαύματατούτου τοῦ ὁσίου

σου Κύριε

Σεμνῶς βιώσας ἐπὶ γς ἀοίδιμεὡς ἄλλος ἄγγελος

σάρκα ὑποτάξαςκαὶ παθῶν τὴν ἔγερσινχαρίτων πάτερ γέγονας

τοῦ Θεοῦ τὸ δοχεῖοντοῖς Ὀρθοδόξοις ΠαἸσιε

πᾶσι προσπορίζων τὰ πρόσφορα

Ἱκετικῶς τὸν παντουργὸν τς κτίσεωςἐξιλεούμενος

ὑπὲρ τῶν ἐν θλίψεικαὶ καμνόντων ἅγιεκατέστης ὁ διδάσκαλος

πρὸς θειότερον βίονπολλῶν ἀνθρώπων ΠαἸσιε

Ὄρους τοῦ Ἁγίου τὸ καύχημα

16

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν τ πελάγει τῶν παθῶν νηχόμενοςκαταποντίζομαι

Μτερ Θεοτόκεὁ πτωχὸς καὶ δείλαιοςδιὸ καὶ ἀνακράζω σοι

ταῖς λιταῖς σου τὸν σάλοντῶν πειρασμῶν μου κατάπαυσον

Ὄρους τοῦ Ἁγίου ἡ ἔφορος

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΓέρον ΠαἸσιε φύλαττε σοὺς φίλους Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας

Γεώργιον ὤφθης τὸ θαυμαστόντοῦ Ἄθωνος Ὄρους

ἐκβλαστάνον γλυκεῖς καρπούςΠαἸσιε πάτερ θεοφόρε

τῶν ἀσκουμένων τὸ νέον παλλάδιον

Ἐδίδαξας πάτερ τοὺς σοὺς υἱούςφυλάττειν ἐκ βλάβης

πονηρίας τοὺς λογισμούςκαὶ ἔχειν ἐν ν ἀδιαλείπτως

τὰ ἀγαθὰ τοῦ Χριστοῦ ἐννοήματα

Ῥοαῖς τῶν δακρύων σου τὸν Χριστόνἱκέτευες πάτερ

ὑπὲρ πάντων τῶν ἐνδεῶνΠαἸσιε τῶν ἐξαιτουμένων

ἐν τῆ σῆ κέλλῃποικίλα αἰτήματα

Θεοτοκίον

Ὁ νέος ΠαἸσιος Μαριάμτὴν θείαν μορφήν σου

ὑπὲρ φύσιν τοῖς ὀφθαλμοῖςἑώρακεν ὄντως ἐν τ Ἄθῳ

ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἀειπάρθενε

ᾨδὴ γ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ὁ στερεώσας κατ ἀρχάς

Ὄλβος ὁ ἄσυλος πιστῶνἀγαθοσύνης ὁ πλοῦτος

καὶ θησαύρισμα ἀγάπης ἐδείχθηςἀπειρόγαμε ἁγνή

τοῦ κόσμου τὸ ἐγκαύχηματῶν γηγενῶν ἡ δόξα

καὶ τῶν ἀγγέλων τὸ μέλισμα

Κλῖμαξ ὑπάρχεις νοητήἡ ἀνάγουσα Κόρηἀπὸ γς εἰς οὐρανοὺς

τοὺς ἀνθρώπουςκαὶ ὑπερέχεις τοῦ παντόςμερόπων καὶ ἀγγέλων

τεκαὶ τῶν κτισμάτων πάντωνὡς ἡ τεκοῦσα τὸν Κύριον

17

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐκ σοῦ ἀνέτειλεν ἡμῖνὁ ποιητὴς τῶν ἁπάντων

ὥσπερ ἥλιος φωτίσας τοὺς πάνταςκαὶ τὰ σκότη τοῦ ἐχθροῦ

ἰσχύϊ διεσκέδασετῆ ἐκ νεκρῶν ἐγέρσειὡς παντοδύναμος Κύριος

Πῦρ κατακαίει με σφοδρῶςτῶν ἡδονῶν Θεοτόκεκαὶ ταράσσει τὴν

ἀθλίαν ψυχήν μουδιὸ δέομαι θερμῶςλιταῖς σου τοῦτο

μάρανονκαὶ τὴν εἰρήνην δός μοιτῶν λογισμῶν θεονύμφευτε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Περιφρονεῖς τὸν μιαρόνἀνδροπρεπῶς θεοφόρετειχιζόμενος νοὸς

ἀτυφίᾳκαὶ εὐχαῖς περιβληθείςτὸν θώρακα τς χάριτος

ΠαἸσιε τροποῦσαιτῶν δυσμενῶν τὰ συστήματα

Ἀδιαλείπτοις προσευχαῖςπρὸς τὸν Δεσπότην τῶν πάντων

καθικέτευες ΠαἸσιε πάτερλυτρωθναι ἐκ δεινῶν

τοὺς ἐπικαλουμένους σεκαὶ ποθοῦντας λύσιν

τῶν θλιβερῶν περιστάσεων

Ἰσχὺν τὴν ἄνωθεν λαβώνψυχὰς τῶν κεκοιμημένων

βοηθεῖς ταῖς ἱκεσίαις παμμάκαρσὺ γὰρ ἔλεγες πιστοῖς

ὑπὲρ αὐτῶν προσεύξασθαιὡς ἐχόντων χρείαν

πλέον τῶν ζώντων ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Σωματωθεὶς ὁ πλαστουργόςἐκ τῶν ἁγνῶν σου αἱμάτων

τὸν ἀρχαῖον καταβάλλει βελίαρκαὶ χαρίζει τοῖς βροτοῖς

τὴν ἄνεσιν Πανάμωμετς ἁμαρτίας παῦσιν

καὶ τῶν ψυχῶν ἐλευθέρωσιν

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου Οὐρανίας ἁψῖδος

Νικητὴς ἀνεδείχθηςτῆ τοῦ Χριστοῦ χάριτι

ὅλως ταπεινώσας τὸν ἄνδρατὸν ἐνεργούμενον

πάτερ ΠαἸσιεκαὶ ἐν Θιβὲτ παιδευθέντα

ὑπὸ τοῦ ἀλάστοροςμικρὸν Γεώργιον

18

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Πνευματέμφορε πάτερὁ τοῦ παντὸς Κύριος

τὴν ὑπὲρ τὰ κάλλη ἀνθρώπωντούτου ἐμφέρειαν

ἐν ὄρει Ἄθωνοςσοὶ ἀπεκάλυψε πάλαι

καὶ ἐπλήσθης χάριτοςπολλς ΠαἸσιε

Ἀπορεῖ νοῦς ἀνθρώπωνπῶς ὑπεδέχθης μακάριε

ἐν τ σ κελλίῳ καθ ὕπαρτὴν πολυΰμνητον

μεγαλομάρτυρακαὶ θαυμαστὴν Εὐφημίαν

ἅγιε ΠαἸσιεΠατέρων καύχημα

Θεοτοκίον

Ἰαμάτων σε κρήνηνκαὶ ἰατρὸν ἄριστονοἱ κατατρυχόμενοι

πάντεςνόσοις τοῦ σώματοςΜτερ γινώσκομεν

διὸ αἰτοῦμεν ἐν πίστειτὴν σὴν θεονύμφευτεθείαν βοήθειαν

Κάθισμα Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

Εὐχς ἐργαστήριον ἡ σὴ ἁγία ψυχήΠαἸσιε γέγονε

τῆ συνεχεῖ προσευχῆκαὶ θείαις δεήσεσισὺ γὰρ μακροχρονήσας

ἐν τῆ κέλλῃ σου πάτερὤφθης καθάπερ στήληφωτεινὴ ἱκετεύων

Χριστὸν τὸν πάντων κτίστηνκαὶ παντοκράτορα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε ἀπείρανδρεχριστιανῶν ἡ ἐλπίς

τὸ κῦδος καὶ καύχηματῶν Ὀρθοδόξων πιστῶνἀγγέλων

ἀγλάϊσμαγέγονας τ σ τόκῳδιὸ ἔσχες μεγίστην

Δέσποινα παῤῥησίανπρὸ τοῦ θρόνου Υἱοῦ σουἀεὶ συνηγοροῦσα

ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε

ᾨδὴ δ΄ Σῆς Θεοτόκου

ύ μου ἰσχύς

Ἀρᾶς δεινςτς πρώτης Εὔας ἡ λύσασατοὺς ἀνθρώπουςγέγονας

τ τόκῳ σουκαὶ θλιβομένοις ἡ χαρμονήἐπεγνώσθης Μτερ

καὶ τῶν στενόντων ἡ ἄνεσιςἐδείχθης Θεοτόκε

διὸ καὶ σοὶ βοῶμενχαῖρε στήριγμα πάντων ἀκλόνητον

19

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ῥοαῖς λιτῶντὸν ἀκατάσχετον καύσωνατς ψυχς μου

σβέσον παναμώμητεκαὶ δροσισμὸν καὶ ἀναψυχήν

τοῦ ἐλέους σου Μτερτὸν σὸν ἱκέτην πλημμύρισον

καὶ δός μοι ἐπὶ πλέοντὴν ἰσχὺν Θεοτόκετοῦ ὑμνεῖν ἐπαξίως τὴν

χάριν σου

Θεοπρεπῶςἐν τῆ νηδύϊ σου ᾤκησενὁ τῶν ὅλων

Κύριος πανύμνητεκαὶ ἐνεδύθη ὁ ἀναφής

φύσιν τῶν ἀνθρώπωνἵνα λυτρώσῃ τὸν ἄνθρωπον

ἐκ τς αἰχμαλωσίαςτοῦ δεινοῦ πτερνοσκόπου

καὶ χαρίσῃ ἡμῖν μέγα ἔλεος

Ἐπιποθῶντοῦ σοῦ ἐλέους τὸ πέλαγοςκλίνω γόνυ

καὶ ὑψῶ τὰς χεῖράς μουτῆ σῆ εἰκόνι τῆ θαυμαστῆ

καὶ θερμῶς βοῶ σοιμὴ μὲ παρίδῃς τὸν ἄθλιον

ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνθλιβομένων τὸ θάρσος

καὶ παντὸς ἀλγουμένου ἰάτειρα

Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχὺν λαβώνἐξ οὐρανοῦ καθυπέμειναςἀσθενείας

τς σαρκὸς ΠαἸσιεκαὶ ἐγκαρδίως πρὸς τὸν Χριστόν

ἐφώνεις θεόφρονδοξολογίας μελίσματαδιὸ καὶ ἰατρείας

τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτωντὰ χαρίσματα εἴληφας ἅγιε

Ἐπακριβῶςτὴν διδαχὴν ἠκολούθησαςτῶν Πατέρων

καὶ καθωμολόγησαςἐν Θεσσαλονίκῃ ἀνδροπρεπῶς

τὸν Χριστὸν παμμάκαρσυμμετασχὼν ὥσπερ ἄγγελος

μετrsquo ἄλλων μοναζόντωνεἰς πορείαν θεόφρον

τοῖς ἀνθρώποις διδοὺς τύπον πίστεως

Ἄϋλον φῶςπολλάκις πάτερ ΠαἸσιετὴν σὴν ὄψιν

ὄντως περιέβαλλεκαὶ ἀνυψώθης ὑπὲρ τὴν γν

ἔχων τὰς σὰς χεῖραςὑψωμένας πρὸς Κύριον

διό καὶ οἱ ὁρῶντεςτὴν σὴν μορφὴν ἐν λάμψει

ἐξεπλήττοντο ὅλως πανεύφημε

20

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν σῆ γαστρίὁ Παντοκράτωρ ἐχώρησεΘεοτόκε

καὶ βροτῶν τὸ φύραμαἀνακαινίσας ἐκ τς φθορᾶς

λύσας τὴν κατάρανκαὶ καταργήσας τὸν θάνατον

καὶ τοῦ σκοτεινομόρφουἀντιδίκου βελίαρ

τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσε τέλεον

Δεύτερος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἰσακήκοα Κύριε

Σωτηρίας σε πρόξενοντῶν προσερχομένων ἐν σοὶ ΠαἸσιε

ὡμολόγουν τὰ ἀθροίσματαταῖς διδασκαλίαις σου πανόσιε

Ἰατρὸς ὤφθης ἄριστοςδύο ἀσθενούντων παιδίων ἅγιε

τῆ δεήσει τοῦ γεννήτοροςτούτων ἰατροῦ ἀξιοτίμητε

Ἐξαισίως ΠαἸσιεἐν τῆ προσευχῆ σου πολλάκις ἔβλυσας

τοῦ Χριστοῦ τὸ φῶς καὶ ἔψαλλες

ὕμνους ἐκ καρδίας καὶ μελίσματα

Θεοτοκίον

Φωτισμὸν Θεονύμφευτετῆ ἐσκοτισμένῃ ψυχῆ μου δώρησαι

σὺ γὰρ τέτοκας τὸν Κύριονκόσμου καὶ ἀνθρώπων φῶς τὸ ἄδυτον

ᾨδὴ ε΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἵνα τί με ἀπώσω

Ἀόκνως με πειράζειπάθεσιν ἀτόποιςσατᾶν ὁ παγκάκιστοςἀλλὰ

Θεοτόκεἐπὶ σὲ θαῤῥῶν ὁ ταλαίπωροςτούτου τὰ πυρφόρα

ἐλπίζω βέλη κατακόψαικαὶ νικσαι αὐτὸν Ἀπειρόγαμε

Ἐξελοῦ με ταχέωςπάσης ἀκηδίαςψυχς μου σῆ χάριτι

καὶ μὴ διαλίπῃςτοῦ ἐγεῖραί με Μτερ ἀνύμφευτεἐκ τῶν

ἁμαρτάδωνκαὶ ψυχικῶν ἀῤῥωστημάτων

σὺ γὰρ ἔχεις τὴν ἄμαχον δύναμιν

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 16: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

16

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν τ πελάγει τῶν παθῶν νηχόμενοςκαταποντίζομαι

Μτερ Θεοτόκεὁ πτωχὸς καὶ δείλαιοςδιὸ καὶ ἀνακράζω σοι

ταῖς λιταῖς σου τὸν σάλοντῶν πειρασμῶν μου κατάπαυσον

Ὄρους τοῦ Ἁγίου ἡ ἔφορος

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ὁσίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς

laquoΓέρον ΠαἸσιε φύλαττε σοὺς φίλους Ἰωήλraquo

Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας

Γεώργιον ὤφθης τὸ θαυμαστόντοῦ Ἄθωνος Ὄρους

ἐκβλαστάνον γλυκεῖς καρπούςΠαἸσιε πάτερ θεοφόρε

τῶν ἀσκουμένων τὸ νέον παλλάδιον

Ἐδίδαξας πάτερ τοὺς σοὺς υἱούςφυλάττειν ἐκ βλάβης

πονηρίας τοὺς λογισμούςκαὶ ἔχειν ἐν ν ἀδιαλείπτως

τὰ ἀγαθὰ τοῦ Χριστοῦ ἐννοήματα

Ῥοαῖς τῶν δακρύων σου τὸν Χριστόνἱκέτευες πάτερ

ὑπὲρ πάντων τῶν ἐνδεῶνΠαἸσιε τῶν ἐξαιτουμένων

ἐν τῆ σῆ κέλλῃποικίλα αἰτήματα

Θεοτοκίον

Ὁ νέος ΠαἸσιος Μαριάμτὴν θείαν μορφήν σου

ὑπὲρ φύσιν τοῖς ὀφθαλμοῖςἑώρακεν ὄντως ἐν τ Ἄθῳ

ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἀειπάρθενε

ᾨδὴ γ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ὁ στερεώσας κατ ἀρχάς

Ὄλβος ὁ ἄσυλος πιστῶνἀγαθοσύνης ὁ πλοῦτος

καὶ θησαύρισμα ἀγάπης ἐδείχθηςἀπειρόγαμε ἁγνή

τοῦ κόσμου τὸ ἐγκαύχηματῶν γηγενῶν ἡ δόξα

καὶ τῶν ἀγγέλων τὸ μέλισμα

Κλῖμαξ ὑπάρχεις νοητήἡ ἀνάγουσα Κόρηἀπὸ γς εἰς οὐρανοὺς

τοὺς ἀνθρώπουςκαὶ ὑπερέχεις τοῦ παντόςμερόπων καὶ ἀγγέλων

τεκαὶ τῶν κτισμάτων πάντωνὡς ἡ τεκοῦσα τὸν Κύριον

17

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐκ σοῦ ἀνέτειλεν ἡμῖνὁ ποιητὴς τῶν ἁπάντων

ὥσπερ ἥλιος φωτίσας τοὺς πάνταςκαὶ τὰ σκότη τοῦ ἐχθροῦ

ἰσχύϊ διεσκέδασετῆ ἐκ νεκρῶν ἐγέρσειὡς παντοδύναμος Κύριος

Πῦρ κατακαίει με σφοδρῶςτῶν ἡδονῶν Θεοτόκεκαὶ ταράσσει τὴν

ἀθλίαν ψυχήν μουδιὸ δέομαι θερμῶςλιταῖς σου τοῦτο

μάρανονκαὶ τὴν εἰρήνην δός μοιτῶν λογισμῶν θεονύμφευτε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Περιφρονεῖς τὸν μιαρόνἀνδροπρεπῶς θεοφόρετειχιζόμενος νοὸς

ἀτυφίᾳκαὶ εὐχαῖς περιβληθείςτὸν θώρακα τς χάριτος

ΠαἸσιε τροποῦσαιτῶν δυσμενῶν τὰ συστήματα

Ἀδιαλείπτοις προσευχαῖςπρὸς τὸν Δεσπότην τῶν πάντων

καθικέτευες ΠαἸσιε πάτερλυτρωθναι ἐκ δεινῶν

τοὺς ἐπικαλουμένους σεκαὶ ποθοῦντας λύσιν

τῶν θλιβερῶν περιστάσεων

Ἰσχὺν τὴν ἄνωθεν λαβώνψυχὰς τῶν κεκοιμημένων

βοηθεῖς ταῖς ἱκεσίαις παμμάκαρσὺ γὰρ ἔλεγες πιστοῖς

ὑπὲρ αὐτῶν προσεύξασθαιὡς ἐχόντων χρείαν

πλέον τῶν ζώντων ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Σωματωθεὶς ὁ πλαστουργόςἐκ τῶν ἁγνῶν σου αἱμάτων

τὸν ἀρχαῖον καταβάλλει βελίαρκαὶ χαρίζει τοῖς βροτοῖς

τὴν ἄνεσιν Πανάμωμετς ἁμαρτίας παῦσιν

καὶ τῶν ψυχῶν ἐλευθέρωσιν

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου Οὐρανίας ἁψῖδος

Νικητὴς ἀνεδείχθηςτῆ τοῦ Χριστοῦ χάριτι

ὅλως ταπεινώσας τὸν ἄνδρατὸν ἐνεργούμενον

πάτερ ΠαἸσιεκαὶ ἐν Θιβὲτ παιδευθέντα

ὑπὸ τοῦ ἀλάστοροςμικρὸν Γεώργιον

18

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Πνευματέμφορε πάτερὁ τοῦ παντὸς Κύριος

τὴν ὑπὲρ τὰ κάλλη ἀνθρώπωντούτου ἐμφέρειαν

ἐν ὄρει Ἄθωνοςσοὶ ἀπεκάλυψε πάλαι

καὶ ἐπλήσθης χάριτοςπολλς ΠαἸσιε

Ἀπορεῖ νοῦς ἀνθρώπωνπῶς ὑπεδέχθης μακάριε

ἐν τ σ κελλίῳ καθ ὕπαρτὴν πολυΰμνητον

μεγαλομάρτυρακαὶ θαυμαστὴν Εὐφημίαν

ἅγιε ΠαἸσιεΠατέρων καύχημα

Θεοτοκίον

Ἰαμάτων σε κρήνηνκαὶ ἰατρὸν ἄριστονοἱ κατατρυχόμενοι

πάντεςνόσοις τοῦ σώματοςΜτερ γινώσκομεν

διὸ αἰτοῦμεν ἐν πίστειτὴν σὴν θεονύμφευτεθείαν βοήθειαν

Κάθισμα Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

Εὐχς ἐργαστήριον ἡ σὴ ἁγία ψυχήΠαἸσιε γέγονε

τῆ συνεχεῖ προσευχῆκαὶ θείαις δεήσεσισὺ γὰρ μακροχρονήσας

ἐν τῆ κέλλῃ σου πάτερὤφθης καθάπερ στήληφωτεινὴ ἱκετεύων

Χριστὸν τὸν πάντων κτίστηνκαὶ παντοκράτορα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε ἀπείρανδρεχριστιανῶν ἡ ἐλπίς

τὸ κῦδος καὶ καύχηματῶν Ὀρθοδόξων πιστῶνἀγγέλων

ἀγλάϊσμαγέγονας τ σ τόκῳδιὸ ἔσχες μεγίστην

Δέσποινα παῤῥησίανπρὸ τοῦ θρόνου Υἱοῦ σουἀεὶ συνηγοροῦσα

ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε

ᾨδὴ δ΄ Σῆς Θεοτόκου

ύ μου ἰσχύς

Ἀρᾶς δεινςτς πρώτης Εὔας ἡ λύσασατοὺς ἀνθρώπουςγέγονας

τ τόκῳ σουκαὶ θλιβομένοις ἡ χαρμονήἐπεγνώσθης Μτερ

καὶ τῶν στενόντων ἡ ἄνεσιςἐδείχθης Θεοτόκε

διὸ καὶ σοὶ βοῶμενχαῖρε στήριγμα πάντων ἀκλόνητον

19

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ῥοαῖς λιτῶντὸν ἀκατάσχετον καύσωνατς ψυχς μου

σβέσον παναμώμητεκαὶ δροσισμὸν καὶ ἀναψυχήν

τοῦ ἐλέους σου Μτερτὸν σὸν ἱκέτην πλημμύρισον

καὶ δός μοι ἐπὶ πλέοντὴν ἰσχὺν Θεοτόκετοῦ ὑμνεῖν ἐπαξίως τὴν

χάριν σου

Θεοπρεπῶςἐν τῆ νηδύϊ σου ᾤκησενὁ τῶν ὅλων

Κύριος πανύμνητεκαὶ ἐνεδύθη ὁ ἀναφής

φύσιν τῶν ἀνθρώπωνἵνα λυτρώσῃ τὸν ἄνθρωπον

ἐκ τς αἰχμαλωσίαςτοῦ δεινοῦ πτερνοσκόπου

καὶ χαρίσῃ ἡμῖν μέγα ἔλεος

Ἐπιποθῶντοῦ σοῦ ἐλέους τὸ πέλαγοςκλίνω γόνυ

καὶ ὑψῶ τὰς χεῖράς μουτῆ σῆ εἰκόνι τῆ θαυμαστῆ

καὶ θερμῶς βοῶ σοιμὴ μὲ παρίδῃς τὸν ἄθλιον

ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνθλιβομένων τὸ θάρσος

καὶ παντὸς ἀλγουμένου ἰάτειρα

Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχὺν λαβώνἐξ οὐρανοῦ καθυπέμειναςἀσθενείας

τς σαρκὸς ΠαἸσιεκαὶ ἐγκαρδίως πρὸς τὸν Χριστόν

ἐφώνεις θεόφρονδοξολογίας μελίσματαδιὸ καὶ ἰατρείας

τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτωντὰ χαρίσματα εἴληφας ἅγιε

Ἐπακριβῶςτὴν διδαχὴν ἠκολούθησαςτῶν Πατέρων

καὶ καθωμολόγησαςἐν Θεσσαλονίκῃ ἀνδροπρεπῶς

τὸν Χριστὸν παμμάκαρσυμμετασχὼν ὥσπερ ἄγγελος

μετrsquo ἄλλων μοναζόντωνεἰς πορείαν θεόφρον

τοῖς ἀνθρώποις διδοὺς τύπον πίστεως

Ἄϋλον φῶςπολλάκις πάτερ ΠαἸσιετὴν σὴν ὄψιν

ὄντως περιέβαλλεκαὶ ἀνυψώθης ὑπὲρ τὴν γν

ἔχων τὰς σὰς χεῖραςὑψωμένας πρὸς Κύριον

διό καὶ οἱ ὁρῶντεςτὴν σὴν μορφὴν ἐν λάμψει

ἐξεπλήττοντο ὅλως πανεύφημε

20

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν σῆ γαστρίὁ Παντοκράτωρ ἐχώρησεΘεοτόκε

καὶ βροτῶν τὸ φύραμαἀνακαινίσας ἐκ τς φθορᾶς

λύσας τὴν κατάρανκαὶ καταργήσας τὸν θάνατον

καὶ τοῦ σκοτεινομόρφουἀντιδίκου βελίαρ

τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσε τέλεον

Δεύτερος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἰσακήκοα Κύριε

Σωτηρίας σε πρόξενοντῶν προσερχομένων ἐν σοὶ ΠαἸσιε

ὡμολόγουν τὰ ἀθροίσματαταῖς διδασκαλίαις σου πανόσιε

Ἰατρὸς ὤφθης ἄριστοςδύο ἀσθενούντων παιδίων ἅγιε

τῆ δεήσει τοῦ γεννήτοροςτούτων ἰατροῦ ἀξιοτίμητε

Ἐξαισίως ΠαἸσιεἐν τῆ προσευχῆ σου πολλάκις ἔβλυσας

τοῦ Χριστοῦ τὸ φῶς καὶ ἔψαλλες

ὕμνους ἐκ καρδίας καὶ μελίσματα

Θεοτοκίον

Φωτισμὸν Θεονύμφευτετῆ ἐσκοτισμένῃ ψυχῆ μου δώρησαι

σὺ γὰρ τέτοκας τὸν Κύριονκόσμου καὶ ἀνθρώπων φῶς τὸ ἄδυτον

ᾨδὴ ε΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἵνα τί με ἀπώσω

Ἀόκνως με πειράζειπάθεσιν ἀτόποιςσατᾶν ὁ παγκάκιστοςἀλλὰ

Θεοτόκεἐπὶ σὲ θαῤῥῶν ὁ ταλαίπωροςτούτου τὰ πυρφόρα

ἐλπίζω βέλη κατακόψαικαὶ νικσαι αὐτὸν Ἀπειρόγαμε

Ἐξελοῦ με ταχέωςπάσης ἀκηδίαςψυχς μου σῆ χάριτι

καὶ μὴ διαλίπῃςτοῦ ἐγεῖραί με Μτερ ἀνύμφευτεἐκ τῶν

ἁμαρτάδωνκαὶ ψυχικῶν ἀῤῥωστημάτων

σὺ γὰρ ἔχεις τὴν ἄμαχον δύναμιν

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 17: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

17

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐκ σοῦ ἀνέτειλεν ἡμῖνὁ ποιητὴς τῶν ἁπάντων

ὥσπερ ἥλιος φωτίσας τοὺς πάνταςκαὶ τὰ σκότη τοῦ ἐχθροῦ

ἰσχύϊ διεσκέδασετῆ ἐκ νεκρῶν ἐγέρσειὡς παντοδύναμος Κύριος

Πῦρ κατακαίει με σφοδρῶςτῶν ἡδονῶν Θεοτόκεκαὶ ταράσσει τὴν

ἀθλίαν ψυχήν μουδιὸ δέομαι θερμῶςλιταῖς σου τοῦτο

μάρανονκαὶ τὴν εἰρήνην δός μοιτῶν λογισμῶν θεονύμφευτε

Κανὼν τοῦ Ὁσίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Περιφρονεῖς τὸν μιαρόνἀνδροπρεπῶς θεοφόρετειχιζόμενος νοὸς

ἀτυφίᾳκαὶ εὐχαῖς περιβληθείςτὸν θώρακα τς χάριτος

ΠαἸσιε τροποῦσαιτῶν δυσμενῶν τὰ συστήματα

Ἀδιαλείπτοις προσευχαῖςπρὸς τὸν Δεσπότην τῶν πάντων

καθικέτευες ΠαἸσιε πάτερλυτρωθναι ἐκ δεινῶν

τοὺς ἐπικαλουμένους σεκαὶ ποθοῦντας λύσιν

τῶν θλιβερῶν περιστάσεων

Ἰσχὺν τὴν ἄνωθεν λαβώνψυχὰς τῶν κεκοιμημένων

βοηθεῖς ταῖς ἱκεσίαις παμμάκαρσὺ γὰρ ἔλεγες πιστοῖς

ὑπὲρ αὐτῶν προσεύξασθαιὡς ἐχόντων χρείαν

πλέον τῶν ζώντων ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Σωματωθεὶς ὁ πλαστουργόςἐκ τῶν ἁγνῶν σου αἱμάτων

τὸν ἀρχαῖον καταβάλλει βελίαρκαὶ χαρίζει τοῖς βροτοῖς

τὴν ἄνεσιν Πανάμωμετς ἁμαρτίας παῦσιν

καὶ τῶν ψυχῶν ἐλευθέρωσιν

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου Οὐρανίας ἁψῖδος

Νικητὴς ἀνεδείχθηςτῆ τοῦ Χριστοῦ χάριτι

ὅλως ταπεινώσας τὸν ἄνδρατὸν ἐνεργούμενον

πάτερ ΠαἸσιεκαὶ ἐν Θιβὲτ παιδευθέντα

ὑπὸ τοῦ ἀλάστοροςμικρὸν Γεώργιον

18

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Πνευματέμφορε πάτερὁ τοῦ παντὸς Κύριος

τὴν ὑπὲρ τὰ κάλλη ἀνθρώπωντούτου ἐμφέρειαν

ἐν ὄρει Ἄθωνοςσοὶ ἀπεκάλυψε πάλαι

καὶ ἐπλήσθης χάριτοςπολλς ΠαἸσιε

Ἀπορεῖ νοῦς ἀνθρώπωνπῶς ὑπεδέχθης μακάριε

ἐν τ σ κελλίῳ καθ ὕπαρτὴν πολυΰμνητον

μεγαλομάρτυρακαὶ θαυμαστὴν Εὐφημίαν

ἅγιε ΠαἸσιεΠατέρων καύχημα

Θεοτοκίον

Ἰαμάτων σε κρήνηνκαὶ ἰατρὸν ἄριστονοἱ κατατρυχόμενοι

πάντεςνόσοις τοῦ σώματοςΜτερ γινώσκομεν

διὸ αἰτοῦμεν ἐν πίστειτὴν σὴν θεονύμφευτεθείαν βοήθειαν

Κάθισμα Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

Εὐχς ἐργαστήριον ἡ σὴ ἁγία ψυχήΠαἸσιε γέγονε

τῆ συνεχεῖ προσευχῆκαὶ θείαις δεήσεσισὺ γὰρ μακροχρονήσας

ἐν τῆ κέλλῃ σου πάτερὤφθης καθάπερ στήληφωτεινὴ ἱκετεύων

Χριστὸν τὸν πάντων κτίστηνκαὶ παντοκράτορα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε ἀπείρανδρεχριστιανῶν ἡ ἐλπίς

τὸ κῦδος καὶ καύχηματῶν Ὀρθοδόξων πιστῶνἀγγέλων

ἀγλάϊσμαγέγονας τ σ τόκῳδιὸ ἔσχες μεγίστην

Δέσποινα παῤῥησίανπρὸ τοῦ θρόνου Υἱοῦ σουἀεὶ συνηγοροῦσα

ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε

ᾨδὴ δ΄ Σῆς Θεοτόκου

ύ μου ἰσχύς

Ἀρᾶς δεινςτς πρώτης Εὔας ἡ λύσασατοὺς ἀνθρώπουςγέγονας

τ τόκῳ σουκαὶ θλιβομένοις ἡ χαρμονήἐπεγνώσθης Μτερ

καὶ τῶν στενόντων ἡ ἄνεσιςἐδείχθης Θεοτόκε

διὸ καὶ σοὶ βοῶμενχαῖρε στήριγμα πάντων ἀκλόνητον

19

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ῥοαῖς λιτῶντὸν ἀκατάσχετον καύσωνατς ψυχς μου

σβέσον παναμώμητεκαὶ δροσισμὸν καὶ ἀναψυχήν

τοῦ ἐλέους σου Μτερτὸν σὸν ἱκέτην πλημμύρισον

καὶ δός μοι ἐπὶ πλέοντὴν ἰσχὺν Θεοτόκετοῦ ὑμνεῖν ἐπαξίως τὴν

χάριν σου

Θεοπρεπῶςἐν τῆ νηδύϊ σου ᾤκησενὁ τῶν ὅλων

Κύριος πανύμνητεκαὶ ἐνεδύθη ὁ ἀναφής

φύσιν τῶν ἀνθρώπωνἵνα λυτρώσῃ τὸν ἄνθρωπον

ἐκ τς αἰχμαλωσίαςτοῦ δεινοῦ πτερνοσκόπου

καὶ χαρίσῃ ἡμῖν μέγα ἔλεος

Ἐπιποθῶντοῦ σοῦ ἐλέους τὸ πέλαγοςκλίνω γόνυ

καὶ ὑψῶ τὰς χεῖράς μουτῆ σῆ εἰκόνι τῆ θαυμαστῆ

καὶ θερμῶς βοῶ σοιμὴ μὲ παρίδῃς τὸν ἄθλιον

ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνθλιβομένων τὸ θάρσος

καὶ παντὸς ἀλγουμένου ἰάτειρα

Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχὺν λαβώνἐξ οὐρανοῦ καθυπέμειναςἀσθενείας

τς σαρκὸς ΠαἸσιεκαὶ ἐγκαρδίως πρὸς τὸν Χριστόν

ἐφώνεις θεόφρονδοξολογίας μελίσματαδιὸ καὶ ἰατρείας

τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτωντὰ χαρίσματα εἴληφας ἅγιε

Ἐπακριβῶςτὴν διδαχὴν ἠκολούθησαςτῶν Πατέρων

καὶ καθωμολόγησαςἐν Θεσσαλονίκῃ ἀνδροπρεπῶς

τὸν Χριστὸν παμμάκαρσυμμετασχὼν ὥσπερ ἄγγελος

μετrsquo ἄλλων μοναζόντωνεἰς πορείαν θεόφρον

τοῖς ἀνθρώποις διδοὺς τύπον πίστεως

Ἄϋλον φῶςπολλάκις πάτερ ΠαἸσιετὴν σὴν ὄψιν

ὄντως περιέβαλλεκαὶ ἀνυψώθης ὑπὲρ τὴν γν

ἔχων τὰς σὰς χεῖραςὑψωμένας πρὸς Κύριον

διό καὶ οἱ ὁρῶντεςτὴν σὴν μορφὴν ἐν λάμψει

ἐξεπλήττοντο ὅλως πανεύφημε

20

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν σῆ γαστρίὁ Παντοκράτωρ ἐχώρησεΘεοτόκε

καὶ βροτῶν τὸ φύραμαἀνακαινίσας ἐκ τς φθορᾶς

λύσας τὴν κατάρανκαὶ καταργήσας τὸν θάνατον

καὶ τοῦ σκοτεινομόρφουἀντιδίκου βελίαρ

τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσε τέλεον

Δεύτερος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἰσακήκοα Κύριε

Σωτηρίας σε πρόξενοντῶν προσερχομένων ἐν σοὶ ΠαἸσιε

ὡμολόγουν τὰ ἀθροίσματαταῖς διδασκαλίαις σου πανόσιε

Ἰατρὸς ὤφθης ἄριστοςδύο ἀσθενούντων παιδίων ἅγιε

τῆ δεήσει τοῦ γεννήτοροςτούτων ἰατροῦ ἀξιοτίμητε

Ἐξαισίως ΠαἸσιεἐν τῆ προσευχῆ σου πολλάκις ἔβλυσας

τοῦ Χριστοῦ τὸ φῶς καὶ ἔψαλλες

ὕμνους ἐκ καρδίας καὶ μελίσματα

Θεοτοκίον

Φωτισμὸν Θεονύμφευτετῆ ἐσκοτισμένῃ ψυχῆ μου δώρησαι

σὺ γὰρ τέτοκας τὸν Κύριονκόσμου καὶ ἀνθρώπων φῶς τὸ ἄδυτον

ᾨδὴ ε΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἵνα τί με ἀπώσω

Ἀόκνως με πειράζειπάθεσιν ἀτόποιςσατᾶν ὁ παγκάκιστοςἀλλὰ

Θεοτόκεἐπὶ σὲ θαῤῥῶν ὁ ταλαίπωροςτούτου τὰ πυρφόρα

ἐλπίζω βέλη κατακόψαικαὶ νικσαι αὐτὸν Ἀπειρόγαμε

Ἐξελοῦ με ταχέωςπάσης ἀκηδίαςψυχς μου σῆ χάριτι

καὶ μὴ διαλίπῃςτοῦ ἐγεῖραί με Μτερ ἀνύμφευτεἐκ τῶν

ἁμαρτάδωνκαὶ ψυχικῶν ἀῤῥωστημάτων

σὺ γὰρ ἔχεις τὴν ἄμαχον δύναμιν

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 18: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

18

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Πνευματέμφορε πάτερὁ τοῦ παντὸς Κύριος

τὴν ὑπὲρ τὰ κάλλη ἀνθρώπωντούτου ἐμφέρειαν

ἐν ὄρει Ἄθωνοςσοὶ ἀπεκάλυψε πάλαι

καὶ ἐπλήσθης χάριτοςπολλς ΠαἸσιε

Ἀπορεῖ νοῦς ἀνθρώπωνπῶς ὑπεδέχθης μακάριε

ἐν τ σ κελλίῳ καθ ὕπαρτὴν πολυΰμνητον

μεγαλομάρτυρακαὶ θαυμαστὴν Εὐφημίαν

ἅγιε ΠαἸσιεΠατέρων καύχημα

Θεοτοκίον

Ἰαμάτων σε κρήνηνκαὶ ἰατρὸν ἄριστονοἱ κατατρυχόμενοι

πάντεςνόσοις τοῦ σώματοςΜτερ γινώσκομεν

διὸ αἰτοῦμεν ἐν πίστειτὴν σὴν θεονύμφευτεθείαν βοήθειαν

Κάθισμα Ἦχος δ΄ Σαχὺ προκατάλαβε

Εὐχς ἐργαστήριον ἡ σὴ ἁγία ψυχήΠαἸσιε γέγονε

τῆ συνεχεῖ προσευχῆκαὶ θείαις δεήσεσισὺ γὰρ μακροχρονήσας

ἐν τῆ κέλλῃ σου πάτερὤφθης καθάπερ στήληφωτεινὴ ἱκετεύων

Χριστὸν τὸν πάντων κτίστηνκαὶ παντοκράτορα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε ἀπείρανδρεχριστιανῶν ἡ ἐλπίς

τὸ κῦδος καὶ καύχηματῶν Ὀρθοδόξων πιστῶνἀγγέλων

ἀγλάϊσμαγέγονας τ σ τόκῳδιὸ ἔσχες μεγίστην

Δέσποινα παῤῥησίανπρὸ τοῦ θρόνου Υἱοῦ σουἀεὶ συνηγοροῦσα

ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε

ᾨδὴ δ΄ Σῆς Θεοτόκου

ύ μου ἰσχύς

Ἀρᾶς δεινςτς πρώτης Εὔας ἡ λύσασατοὺς ἀνθρώπουςγέγονας

τ τόκῳ σουκαὶ θλιβομένοις ἡ χαρμονήἐπεγνώσθης Μτερ

καὶ τῶν στενόντων ἡ ἄνεσιςἐδείχθης Θεοτόκε

διὸ καὶ σοὶ βοῶμενχαῖρε στήριγμα πάντων ἀκλόνητον

19

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ῥοαῖς λιτῶντὸν ἀκατάσχετον καύσωνατς ψυχς μου

σβέσον παναμώμητεκαὶ δροσισμὸν καὶ ἀναψυχήν

τοῦ ἐλέους σου Μτερτὸν σὸν ἱκέτην πλημμύρισον

καὶ δός μοι ἐπὶ πλέοντὴν ἰσχὺν Θεοτόκετοῦ ὑμνεῖν ἐπαξίως τὴν

χάριν σου

Θεοπρεπῶςἐν τῆ νηδύϊ σου ᾤκησενὁ τῶν ὅλων

Κύριος πανύμνητεκαὶ ἐνεδύθη ὁ ἀναφής

φύσιν τῶν ἀνθρώπωνἵνα λυτρώσῃ τὸν ἄνθρωπον

ἐκ τς αἰχμαλωσίαςτοῦ δεινοῦ πτερνοσκόπου

καὶ χαρίσῃ ἡμῖν μέγα ἔλεος

Ἐπιποθῶντοῦ σοῦ ἐλέους τὸ πέλαγοςκλίνω γόνυ

καὶ ὑψῶ τὰς χεῖράς μουτῆ σῆ εἰκόνι τῆ θαυμαστῆ

καὶ θερμῶς βοῶ σοιμὴ μὲ παρίδῃς τὸν ἄθλιον

ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνθλιβομένων τὸ θάρσος

καὶ παντὸς ἀλγουμένου ἰάτειρα

Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχὺν λαβώνἐξ οὐρανοῦ καθυπέμειναςἀσθενείας

τς σαρκὸς ΠαἸσιεκαὶ ἐγκαρδίως πρὸς τὸν Χριστόν

ἐφώνεις θεόφρονδοξολογίας μελίσματαδιὸ καὶ ἰατρείας

τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτωντὰ χαρίσματα εἴληφας ἅγιε

Ἐπακριβῶςτὴν διδαχὴν ἠκολούθησαςτῶν Πατέρων

καὶ καθωμολόγησαςἐν Θεσσαλονίκῃ ἀνδροπρεπῶς

τὸν Χριστὸν παμμάκαρσυμμετασχὼν ὥσπερ ἄγγελος

μετrsquo ἄλλων μοναζόντωνεἰς πορείαν θεόφρον

τοῖς ἀνθρώποις διδοὺς τύπον πίστεως

Ἄϋλον φῶςπολλάκις πάτερ ΠαἸσιετὴν σὴν ὄψιν

ὄντως περιέβαλλεκαὶ ἀνυψώθης ὑπὲρ τὴν γν

ἔχων τὰς σὰς χεῖραςὑψωμένας πρὸς Κύριον

διό καὶ οἱ ὁρῶντεςτὴν σὴν μορφὴν ἐν λάμψει

ἐξεπλήττοντο ὅλως πανεύφημε

20

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν σῆ γαστρίὁ Παντοκράτωρ ἐχώρησεΘεοτόκε

καὶ βροτῶν τὸ φύραμαἀνακαινίσας ἐκ τς φθορᾶς

λύσας τὴν κατάρανκαὶ καταργήσας τὸν θάνατον

καὶ τοῦ σκοτεινομόρφουἀντιδίκου βελίαρ

τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσε τέλεον

Δεύτερος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἰσακήκοα Κύριε

Σωτηρίας σε πρόξενοντῶν προσερχομένων ἐν σοὶ ΠαἸσιε

ὡμολόγουν τὰ ἀθροίσματαταῖς διδασκαλίαις σου πανόσιε

Ἰατρὸς ὤφθης ἄριστοςδύο ἀσθενούντων παιδίων ἅγιε

τῆ δεήσει τοῦ γεννήτοροςτούτων ἰατροῦ ἀξιοτίμητε

Ἐξαισίως ΠαἸσιεἐν τῆ προσευχῆ σου πολλάκις ἔβλυσας

τοῦ Χριστοῦ τὸ φῶς καὶ ἔψαλλες

ὕμνους ἐκ καρδίας καὶ μελίσματα

Θεοτοκίον

Φωτισμὸν Θεονύμφευτετῆ ἐσκοτισμένῃ ψυχῆ μου δώρησαι

σὺ γὰρ τέτοκας τὸν Κύριονκόσμου καὶ ἀνθρώπων φῶς τὸ ἄδυτον

ᾨδὴ ε΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἵνα τί με ἀπώσω

Ἀόκνως με πειράζειπάθεσιν ἀτόποιςσατᾶν ὁ παγκάκιστοςἀλλὰ

Θεοτόκεἐπὶ σὲ θαῤῥῶν ὁ ταλαίπωροςτούτου τὰ πυρφόρα

ἐλπίζω βέλη κατακόψαικαὶ νικσαι αὐτὸν Ἀπειρόγαμε

Ἐξελοῦ με ταχέωςπάσης ἀκηδίαςψυχς μου σῆ χάριτι

καὶ μὴ διαλίπῃςτοῦ ἐγεῖραί με Μτερ ἀνύμφευτεἐκ τῶν

ἁμαρτάδωνκαὶ ψυχικῶν ἀῤῥωστημάτων

σὺ γὰρ ἔχεις τὴν ἄμαχον δύναμιν

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 19: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

19

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ῥοαῖς λιτῶντὸν ἀκατάσχετον καύσωνατς ψυχς μου

σβέσον παναμώμητεκαὶ δροσισμὸν καὶ ἀναψυχήν

τοῦ ἐλέους σου Μτερτὸν σὸν ἱκέτην πλημμύρισον

καὶ δός μοι ἐπὶ πλέοντὴν ἰσχὺν Θεοτόκετοῦ ὑμνεῖν ἐπαξίως τὴν

χάριν σου

Θεοπρεπῶςἐν τῆ νηδύϊ σου ᾤκησενὁ τῶν ὅλων

Κύριος πανύμνητεκαὶ ἐνεδύθη ὁ ἀναφής

φύσιν τῶν ἀνθρώπωνἵνα λυτρώσῃ τὸν ἄνθρωπον

ἐκ τς αἰχμαλωσίαςτοῦ δεινοῦ πτερνοσκόπου

καὶ χαρίσῃ ἡμῖν μέγα ἔλεος

Ἐπιποθῶντοῦ σοῦ ἐλέους τὸ πέλαγοςκλίνω γόνυ

καὶ ὑψῶ τὰς χεῖράς μουτῆ σῆ εἰκόνι τῆ θαυμαστῆ

καὶ θερμῶς βοῶ σοιμὴ μὲ παρίδῃς τὸν ἄθλιον

ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνθλιβομένων τὸ θάρσος

καὶ παντὸς ἀλγουμένου ἰάτειρα

Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχὺν λαβώνἐξ οὐρανοῦ καθυπέμειναςἀσθενείας

τς σαρκὸς ΠαἸσιεκαὶ ἐγκαρδίως πρὸς τὸν Χριστόν

ἐφώνεις θεόφρονδοξολογίας μελίσματαδιὸ καὶ ἰατρείας

τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτωντὰ χαρίσματα εἴληφας ἅγιε

Ἐπακριβῶςτὴν διδαχὴν ἠκολούθησαςτῶν Πατέρων

καὶ καθωμολόγησαςἐν Θεσσαλονίκῃ ἀνδροπρεπῶς

τὸν Χριστὸν παμμάκαρσυμμετασχὼν ὥσπερ ἄγγελος

μετrsquo ἄλλων μοναζόντωνεἰς πορείαν θεόφρον

τοῖς ἀνθρώποις διδοὺς τύπον πίστεως

Ἄϋλον φῶςπολλάκις πάτερ ΠαἸσιετὴν σὴν ὄψιν

ὄντως περιέβαλλεκαὶ ἀνυψώθης ὑπὲρ τὴν γν

ἔχων τὰς σὰς χεῖραςὑψωμένας πρὸς Κύριον

διό καὶ οἱ ὁρῶντεςτὴν σὴν μορφὴν ἐν λάμψει

ἐξεπλήττοντο ὅλως πανεύφημε

20

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν σῆ γαστρίὁ Παντοκράτωρ ἐχώρησεΘεοτόκε

καὶ βροτῶν τὸ φύραμαἀνακαινίσας ἐκ τς φθορᾶς

λύσας τὴν κατάρανκαὶ καταργήσας τὸν θάνατον

καὶ τοῦ σκοτεινομόρφουἀντιδίκου βελίαρ

τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσε τέλεον

Δεύτερος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἰσακήκοα Κύριε

Σωτηρίας σε πρόξενοντῶν προσερχομένων ἐν σοὶ ΠαἸσιε

ὡμολόγουν τὰ ἀθροίσματαταῖς διδασκαλίαις σου πανόσιε

Ἰατρὸς ὤφθης ἄριστοςδύο ἀσθενούντων παιδίων ἅγιε

τῆ δεήσει τοῦ γεννήτοροςτούτων ἰατροῦ ἀξιοτίμητε

Ἐξαισίως ΠαἸσιεἐν τῆ προσευχῆ σου πολλάκις ἔβλυσας

τοῦ Χριστοῦ τὸ φῶς καὶ ἔψαλλες

ὕμνους ἐκ καρδίας καὶ μελίσματα

Θεοτοκίον

Φωτισμὸν Θεονύμφευτετῆ ἐσκοτισμένῃ ψυχῆ μου δώρησαι

σὺ γὰρ τέτοκας τὸν Κύριονκόσμου καὶ ἀνθρώπων φῶς τὸ ἄδυτον

ᾨδὴ ε΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἵνα τί με ἀπώσω

Ἀόκνως με πειράζειπάθεσιν ἀτόποιςσατᾶν ὁ παγκάκιστοςἀλλὰ

Θεοτόκεἐπὶ σὲ θαῤῥῶν ὁ ταλαίπωροςτούτου τὰ πυρφόρα

ἐλπίζω βέλη κατακόψαικαὶ νικσαι αὐτὸν Ἀπειρόγαμε

Ἐξελοῦ με ταχέωςπάσης ἀκηδίαςψυχς μου σῆ χάριτι

καὶ μὴ διαλίπῃςτοῦ ἐγεῖραί με Μτερ ἀνύμφευτεἐκ τῶν

ἁμαρτάδωνκαὶ ψυχικῶν ἀῤῥωστημάτων

σὺ γὰρ ἔχεις τὴν ἄμαχον δύναμιν

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 20: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

20

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Θεοτοκίον

Ἐν σῆ γαστρίὁ Παντοκράτωρ ἐχώρησεΘεοτόκε

καὶ βροτῶν τὸ φύραμαἀνακαινίσας ἐκ τς φθορᾶς

λύσας τὴν κατάρανκαὶ καταργήσας τὸν θάνατον

καὶ τοῦ σκοτεινομόρφουἀντιδίκου βελίαρ

τὴν ὀφρὺν ἐταπείνωσε τέλεον

Δεύτερος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Εἰσακήκοα Κύριε

Σωτηρίας σε πρόξενοντῶν προσερχομένων ἐν σοὶ ΠαἸσιε

ὡμολόγουν τὰ ἀθροίσματαταῖς διδασκαλίαις σου πανόσιε

Ἰατρὸς ὤφθης ἄριστοςδύο ἀσθενούντων παιδίων ἅγιε

τῆ δεήσει τοῦ γεννήτοροςτούτων ἰατροῦ ἀξιοτίμητε

Ἐξαισίως ΠαἸσιεἐν τῆ προσευχῆ σου πολλάκις ἔβλυσας

τοῦ Χριστοῦ τὸ φῶς καὶ ἔψαλλες

ὕμνους ἐκ καρδίας καὶ μελίσματα

Θεοτοκίον

Φωτισμὸν Θεονύμφευτετῆ ἐσκοτισμένῃ ψυχῆ μου δώρησαι

σὺ γὰρ τέτοκας τὸν Κύριονκόσμου καὶ ἀνθρώπων φῶς τὸ ἄδυτον

ᾨδὴ ε΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἵνα τί με ἀπώσω

Ἀόκνως με πειράζειπάθεσιν ἀτόποιςσατᾶν ὁ παγκάκιστοςἀλλὰ

Θεοτόκεἐπὶ σὲ θαῤῥῶν ὁ ταλαίπωροςτούτου τὰ πυρφόρα

ἐλπίζω βέλη κατακόψαικαὶ νικσαι αὐτὸν Ἀπειρόγαμε

Ἐξελοῦ με ταχέωςπάσης ἀκηδίαςψυχς μου σῆ χάριτι

καὶ μὴ διαλίπῃςτοῦ ἐγεῖραί με Μτερ ἀνύμφευτεἐκ τῶν

ἁμαρτάδωνκαὶ ψυχικῶν ἀῤῥωστημάτων

σὺ γὰρ ἔχεις τὴν ἄμαχον δύναμιν

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 21: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

21

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ποταμὸς χαρισμάτωνκαὶ πηγὴ ἰαμάτωνῥεῦμα ἰάσεων

Δέσποινα ὑπάρχειςδιὸ ἔπαρον δέομαιστένωσιντς ψυχς μου

Μτερκαὶ εἰς τὸ πλάτος τὸν σὸν δοῦλονἀπαθείας ταχὺ

καθοδήγησον

Ἀπορεῖ πᾶσα κτίσιςπῶς τὸν ἀπερίληπτον Λόγον ἐκύησας

ἐν τῆ σῆ νηδύϊΘεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνωνμακαρίζουσι σὲ ὡς προείρηκας

Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰσχυρῶς προεώραςτῶν προσερχομένων σοι πάτερ ΠαἸσιεβίον

καὶ τὰ ἔργακαὶ ἑκάστῳ ἐδίδως τὰ πρόσφοραπρὸς τὴν σωτηρίαν

ἐπιδεικνύων θεοφόρεὑπὲρ πάντων φροντίδα καὶ ἔλεος

Προσηνὴς καὶ ἀκτήμωνπροσευχς ἐργάτης ἐπιμελέστατος

τς εἰρήνης φίλοςἐραστὴς τς ἀγάπης ἀκλόνητοςτοῦ Θεοῦ

οἰκεῖοςκαὶ τῶν ἀνθρώπων παραστάτης

ἀνεδείχθης θεόφρον ΠαἸσιε

Ῥιψιλόγους παμμάκαρπλανηθέντας ὅλως ὑπὸ τῶν αἱρέσεων

τοῦ δεινοῦ βελίαρἐνουθέτησας πάτερ ΠαἸσιεταῖς διδασκαλίαις

καὶ διδαχαῖς ταῖς ὀρθοδόξοιςκαὶ σημείοις καὶ θαύμασιν ὅσιε

Θεοτοκίον

Εὔα μὲν ἡ προμήτωρτὴν κατάραν τοῦ γένους πάλαι ἐδέξατο

σὺ δὲ Θεοτόκετὴν χαρὰν καὶ εἰρήνην τ τόκῳ σουἤνεγκας τοῖς

πᾶσιδιὸ προστάτιν τῶν ἀνθρώπωνοἱ σοὶ δοῦλοι σὲ ἔχομεν

Δέσποινα

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Υώτισον ἡμᾶς

Ὕψεις σταθηράςπρὸς τὸν Κύριον τὰς χεῖράς σουὑπὲρ νέων τῶν

πεσόντων ἐν κακοῖςκαὶ ζητούντωντὴν σὴν δύναμιν ΠαἸσιε

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 22: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

22

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Λύεις τὰ δεσμάἀναρχίας τῆ ἐντεύξει σουπρὸς τὸν Κύριον ΠαἸσιε

σοφέπολλῶν νέωνπροσιόντων τῆ καλύβῃ σου

Ἄνωθεν ῥοπῆπολλοὺς νέους ὁσιώτατεπρὸς τὸν δρόμον τοῦ

Χριστοῦ καθοδηγεῖςκαὶ δεικνύειςτὰ τοῦ βίου τούτων ἄριστα

Θεοτοκίον

Τεῖχος ἀῤῥαγέςκαὶ θεμέλιον τὸ ἄσειστονκαὶ ἡ σκέπη Θεοτόκε

τῶν πιστῶνἐπεγνώσθης τῆ λοχείᾳ σου Πανάχραντε

ᾨδὴ στ΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἱλάσθητί μοι ώτηρ

Νυκτὶ ἀτόπων παθῶντῶν ἡδονῶν συσχεθέντα με

ἐν λάκκῳ ὁ ἀμελήςἐμπέπτωκα Πάναγνεδιὸ ταῖς ἀκτῖσί

σουἔγειρόν με Μτερκαὶ τὸν νοῦν μου καταύγασον

Τ ξίφει τῶν σῶν λιτῶνἁμαρτιῶν μου τὸν σύνδεσμον

διάῤῥηξον παντελῶςΠαρθένε καὶ σῶσόν με καὶ δός μοι

μετάνοιαντοῦ εὐθυπορσαιἐν τ βίῳ μου Πάναγνε

Ἀνάγαγε Μαριάμἐκ τοῦ βυθοῦ ἀπογνώσεωςτὰ πλήθη

χριστιανῶντὰ πίστει βοῶντά σοιμὴ παύσῃ ἀπείρανδρεὑπὲρ τῶν

σῶν δούλωνδυσωποῦσα τὸν τόκον σου

Συνέχομαι ὁ πτωχόςπρὸ τς ἡμέρας τς κρίσεως

ἡνίκα τὸ φοβερόνβιβλίον ἀνοίγεταιτῶν πράξεων Δέσποινα

τῶν ἐμῶν πταισμάτωνδιὰ τοῦτο δός μοι δύναμιν

Κανὼν Πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Σωφρόνως ἐπὶ τς γςἐβίωσας ὅσιεσωφρόνως καὶ τοῖς πιστοῖς

τοῖς λόγοις σου ἔθρεψαςδιὸ πάτερ γέγοναςεὐσεβείας τύπος

καὶ τοῦ βίου καθαρότητος

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 23: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

23

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Βλυστάνων ὥσπερ πηγήτς ἐγκρατείας τὰ νάματαἐπότισας τὴν

πληθύντῶν νέων ΠαἸσιεκαὶ τούτους ὠδήγησαςἐκ τς

ἀσωτείαςεἰς τὸν δίαυλον τς χάριτος

Ἐμφρόνως καὶ νουνεχῶςὀρθοδοξίας τὰ δόγματα

πολλάκις ἐν τῆ ζωῆ σαφῶς ὑπεστήριξαςΠαἸσιε ὅσιε

τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὁ θεόληπτος διδάσκαλος

Θεοτοκίον

Ὑψώθης μετὰ θανήνεἰς τὰς μονὰς τοῦ Κυρίου σου

καὶ ἔσχες ὡς ἀμοιβήντῶν πόνων σου χάριτας

τῶν νόσων ἰάσεωνκαὶ παραμυθίαςτῶν στενόντων ὁσιώτατε

Κανὼν Δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Σὴν δέησιν ἐκχεῶ

Τὸ σκνός σουτὸ σεπτὸν ΠαἸσιεἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς ὥσπερ

ὄλβοςἐπαναπαύεται ὄντως θεόφρον

καὶ τοῖς πιστοῖς προσπορίζει δωρήματαἰάσεις νόσων τς ψυχς

καὶ πληγῶν τς σαρκὸς τὴν θεράπευσιν

Ἐμφάνειαντς μορφς σου ἔσχομενθεοφόρε ἐπ ἐσχάτων

πολλάκιςσὺ γὰρ ἀκέστωρ σοφὸς ἐπεγνώσθης

τῶν ἐκ καρκίνου πασχόντων ΠαἸσιετῶν δαιμονώντων ἰατρός

καὶ καμνόντων ταχὺ ἐπιστήριγμα

Σεσάλευταιτοῦ ἐχθροῦ ἡ ἔπαρσιςτῆ ἁγίᾳ σου δυνάμει

παμμάκαρσὺ γὰρ ὡς ζῶν ἐκ τοῦ τάφου σου ἦλθες

καὶ δαιμονόπληκτον νέον ἀπήλλαξαςἐκ τς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ

καὶ τς τούτου κακίας ΠαἸσιε

Θεοτοκίον

Οὐ κέκτημαιτῶν δακρύων χάρισματοῦ θρηνσαι ἁμαρτάδων μου

πλθοςκαὶ κατανύξεως Μτερ στεροῦμαικαὶ στεναγμοῦ

σωστικοῦ τς καρδίας μουδιὸ λιταῖς σου πρὸς Χριστόν

τὴν δεινὴν ἀκρασίαν μου σύντριψον

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 24: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

24

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Σῇ Ὑπερμάχῳ

Ἁγίου Ὄρους ἀσκητὴν τὸν περιάκουστον

καὶ Ἐκκλησίας τὸν φωστρα τὸν νεόφωτον

ἐπαινέσωμεν ἐν ὕμνοις ὁλοκαρδίως

ποδηγῶν γὰρ τοὺς πιστοὺς πρὸς βίον ἄριστον

ποταμῶν τῶν δωρημάτων τούτους ἔπλησας

διὸ κράζουσιΧαίροις πάτερ ΠαἸσιε

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ὥσπερ ἄλλοςἕως ἐσχάτων τῶν χρόνων

ΠαἸσιε ἐφάνης ἐν Ἄθῳὁσίως γὰρ ζήσας ἐν γῆ

ἀσκητῶν τῶν ἀρχαίων ἰσοστάσιοςἐφάνης τοῖς συνοῦσί σοι

βοῶσί σοι θερμῶς τοιαῦτα

Χαῖρε Φαράσων ὁ θεῖος γόνος

χαῖρε τοῦ Ἄθωνος μέγας ὄλβος

χαῖρε τς Κονίτσης τὸ ἔνθεον καύχημα

χαῖρε Σουρωτς κοινοβίου καλλώπισμα

χαῖρε βρύσις ἡ πολύκρουνος ὑπὲρ φύσιν δωρεῶν

χαῖρε ῥεῦμα ἀκατάσχετον ἰαμάτων σωστικῶν

χαῖρε ὅτι κλεἸζεις τὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου

χαῖρε ὅτι οἰκεῖς ἐν τ ὄρει Σιναίου

χαῖρε βροτῶν ἀτύφων ὁ ἔξαρχος

χαῖρε πολλῶν χαρίτων ὁ κάτοχος

χαῖρε δεινῶς στενόντων ὁ ῥύστης

χαῖρε ἀνδρῶν μοναστῶν ὑποφήτης

χαίροις πάτερ ΠαἸσιε

υναξάριον

Τῆ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός

μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν

Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου

τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ

ἐν ἔτει χιλιοστ ἐννεακοσιοστ ἐνενηκοστ τετάρτῳ (1994)

τίχοι

ΠαἸσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον

πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης

Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ ΠαἸσιος θάνε

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 25: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

25

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ πολύφημος τς Ἐκκλησίας ὅσιος

ΠαἸσιος (Ἐζνεπίδης) ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τς Καππαδοκίας τῆ

25ῃ Ἰουλίου 1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων λαβὼν κατὰ τὸ

βάπτισμα αὐτοῦ τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ

Καππαδόκου Ἐλθὼν μετὰ τῶν γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι

κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τς Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς διὰ τὴν

εὐλάβειαν καὶ πίστιν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ἀνδρωθεὶς δὲ μετέβη

εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν τῆ ῥασοευχῆ

τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ μικροῦ σχήματος

τὸ ὄνομα ΠαἸσιος Διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ

Σινᾶ Καταλήξας ἐν τ κελλίῳ Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ

Ἄθωνος πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῆ ἐποίει τοῖς προσερχομένοις αὐτ

Ἔτι δὲ διὰ τς διδασκαλίας αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν ὀρθὴν

ὁδόν Ἐγένετο καὶ πνευματικὸς καθοδηγητὴς τς Ἱερᾶς Μονς

ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐν Σουρωτῆ Ἐν τέλει τοῦ βίου

αὐτοῦ ἀσθενήσας βαρέως ἐτελεύτησεν ἐνταφιασθεὶς ἐν τῆ

προμνημονευθείσῃ Μονῆ τῆ 12ῃ Ἰουλίου 1994 Πολλὰ σημεῖα

ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν

Σαῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαιςΦριστὲ ὁ Θεός ἐλέησον καὶ

σῶσον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ΄ Κανὼν τῆς Θεοτόκου

Θεοῦ συγκατάβασιν

Σὺ μόνη γεγένησαιἐν γυναιξὶ Παρθένε Ἀπείρανδρε

ἡ τεκοῦσα τὸν Κτίστηνδιὸ ὑμνοῦσί σε μτερ ἅπασαι

αἱ γενεαὶ τῶν ἀνθρώπων κραυγάζουσαιεὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν

Πατέρων ἡμῶν

Κρατύνονται Πάναγνεἐν σοὶ τὰ πλήθη πιστῶν τὰ χρώμενα

τῆ ἁγίᾳ σου κλήσεικαὶ καταισχύνεται ὁ παγκάκιστος

ὅταν ἀκούεται πᾶσι σὸν ὄνοματὸ ὄντως Μτερ γλυκύ

Ὑπεραγία ἁγνή

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 26: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

26

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἐπίφανον Δέσποινατοῦ σοῦ προσώπου τὸ φῶς τοῖς δούλοις σου

σὺ γὰρ Κόρη ἐντός σουτὸ φῶς ἐδέχθης Χριστὸν τὸν Κύριον

τὸ καταυγάζον πιστούςτοὺς κραυγάζοντας

εὐλογητὸς ὁ Θεόςὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Λιμὴν ὁ γαλήνιοςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν γεγένησαι

καὶ ἀσφάλεια μτερτῶν ἐν τ βίῳ ἀπόρων πέφηνας

τῶν ἐκβοώντων ἀπαύστως τὸ μέλισμαεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Κανὼν τοῦ ἁγίου Πρῶτος

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἐπαίδευσας ἄρισταταῖς ὑποθήκαις νέων τὸν σύλλογον

ἐπιλέξαι τὸν γάμονἥ μοναστῶν προτιμσαι δίαυλον

διὸ καὶ σὺν σοὶ ἐκραύγαζον ψάλλοντεςεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ὑπήνεγκας ὅσιεκαρτερικῶς τὰς νόσους τοῦ σώματος

ὡς τρυφὴν γὰρ ὀδύναςταύτας ἡγήσω πάτερ ΠαἸσιε

διὸ καὶ εἴληφας χάριν τὴν ἄφθονονθαυματουργίας σεμνέ

ποικιλωνύμων παθῶν

Παθῶν ὤφθης ὅσιετῶν ψυχικῶν ἀνὴρ ὁ ὑπέρτερος

καὶ τῶν ἀλγηδόνωνἀσθενειῶν τς σαρκὸς ΠαἸσιε

τῆ θεϊκῆ ἐπιπνοίᾳ ἀνώτεροςσὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν

πάτερ ἠγάπησας

Εὐφραίνεται ἔχουσαἡ γυναικεία μάνδρα ΠαἸσιε

Σουρωτὴ τὸν σὸν τάφονὡς θησαυρὸν δωρεῶν τοῦ Πνεύματος

καὶ ἀνακράζει ἀεὶ τ Παντάνακτιεὐλογητὸς ὁ Θεός

ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Θεοτοκίον

Ῥοαῖς τῶν θαυμάτων σουτῶν γηγενῶν αἱ τάξεις Πανάμωμε

ἐκ τς πλάνης βελίαρκαὶ ἐπηρείας παθῶν καὶ θλίψεων

καὶ ἐκ ποικίλων τοῦ βίου συμπτώσεωνκαὶ νοσημάτων σαρκός

ἐλευθεροῦται ἁγνή

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 27: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

27

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Oἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ὑπήκοος Κυρίουτς νηστείας ἐργάτηςκαὶ προσευχς ἐραστής

διδάσκαλος τῶν νέωννοσούντων καὶ καμνόντωνἰατρὸς

ἀκριβέστατοςἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖςΠαἸσιε ἐφάνης

Σωφρόνως καὶ δικαίωςτὸν σὸν βίον ἐν Ἄθῳκαὶ ἄλλοις μέρεσιν

διλθες θεοφόρεκαὶ εἴληφας πλουσίωςδιοράσεως χάρισμα

καθοδηγῶν τοὺς πιστούςἐν τρίβοις σωτηρίας

Φωτίζεις τοῖς σοῖς λόγοιςΠαἸσιε τοὺς νέουςτοὺς ἐν

συγχύσεσιπεσόντας τοῦ βελίαρδεικνύων τὰ πρακτέα

τοῦ Σωτρος πανεύφημεκαὶ ἑρμηνεύων αὐτοῖς

τὸ θέλημα Κυρίου

Θεοτοκίον

Ἰδεῖν ταῖς σαῖς πρεσβείαιςτὴν μορφὴν τοῦ Υἱοῦ σουπάντας

ἀξίωσοντοὺς σὲ τιμῶντας Κόρηκαὶ προσκυνοῦντας πόθῳ

τὴν ἁγίαν εἰκόνα σουσὺ γὰρ ὑπάρχεις ἡμῶν

ἡ θεία προστασία

ᾨδὴ η΄ Σῆς Θεοτόκου

Ἑπταπλασίως Κάμινον

Αἰχμαλωσίας Δέσποινατοῦ δεινοῦ πολεμήτοροςτὸ γένος

ἀνθρώπωντ σ τόκῳ ἤνωσαςὁ πάντων γὰρ Κύριοςἐκ τῶν

ἁγνῶν αἱμάτων τῶν σῶνφύσιν τῶν βροτῶνὑπερβολῆ

εὐσπλαγχνίαςπροσέλαβεν ἀσπόρωςκαὶ ἤγαγε πρὸς ὕψος

Ἀδὰμ τὸν πλανηθέντατ ψεύδει τοῦ βελίαρ

Σωτηρίας τὸν δίαυλονἡ κυήσασα Δέσποιναὁδὸν εἰς εὐθεῖαν

κἀμὲ καθοδήγησονκαὶ ἴθυνον δέομαιτὴν τρίβον Ἀειπάρθενε

τς ἐμς ψυχςπρὸς μετανοίας τὸν τόπονπρὸς σὲ γὰρ

ἀνατείνωἱκετικῶς τὰς χεῖρας

σωθναι ἐκ τοῦ ζόφουγεέννης τς ἀστέκτου

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 28: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

28

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁλοκαρδίως Πάναγνεἀνυμνοῦμεν τὴν χάριν σουκαὶ αἰτοῦμεν

ἅματς ψυχς τὰ πρόσφοραμετάνοιαν μόνιμονκατεσταλμένον

φρόνημαπαῦσιν τῶν παθῶνκαὶ ἐγκρατείας τὸ δῶρονεὐθύτητα

ἐν βίῳψυχικὴν ἀτυφίανλαμπρότητα καρδίας

καὶ τὴν εὐχὴν Παρθένε

Νικητικῶς συνέτριψετὴν ὀφρὺν τοῦ ἀλάστοροςκρύψας ὁ Υἱός

σουἐν σαρκὶ τὴν θεότητακαὶ πέπαυται Δέσποινα

τς ἀρᾶς ἡ ἐνέργειαφύσιν γὰρ λαβώντὴν τῶν βροτῶν ὑπὲρ

φύσινἐκ σοῦ Θεογενντορὁ τῶν πάντων Δεσπότηςδι ἄκραν

εὐσπλαγχνίανδιέσωσε τὸ γένος

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἡδέως πάτερ ὅσιετῶν πιστῶν τὰ ἀθροίσματαἐν Ἁγίῳ Ὄρειἐπὶ

σὲ προσέτρεχονλαβεῖν ὁσιώτατετὴν σὴν χάριν καὶ δύναμινσὺ

γὰρ ἐκ Θεοῦπολλὰ χαρίσματα ἔσχεςκαὶ ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις

στηριγμὸς ἀνεδείχθηςἀνθρώπων δεομένωνἐν βίῳ βακτηρίας

Μεμαθηκότες ὅσιετοῦ σοῦ βίου τὰ ἄρισταἐν τ ὄρει Ἄθῳ

καὶ ἐν ἄλλοις μέρεσινὑμνοῦσι τὸν ΚύριονἸησοῦν τὸν

φιλάνθρωπονὅτι ὡς ἀστήρἐν τ ἐσχάτῳ αἰῶνιἀνίσχες καὶ τὰ

σκότηκεκμηκότων ἀνθρώπωνἐσκέδασας τοῖς λόγοις

καὶ ἔργοις σου παμμάκαρ

Ὡς ἀσκητὴς ὑπόδειγμαμοναχοῖς πεφανέρωσαιἐν Ἁγίῳ Ὄρει

καὶ Σινᾷ πανόλβιεπαννύχοις σου στάσεσι

καὶ ταῖς πολλαῖς νηστείαις σουσὺ γὰρ πρὸς Χριστόν

ὑπὲρ ἀνθρώπων τὰς χεῖραςἐγκαρδίως ἐγείρεις

ΠαἸσιε θεόφρονἰσότιμε Πατέρων

Θεοτοκίον

Νενοσηκότες Πάναγνετοῖς πολλοῖς ἀμπλακήμασιβίου ταῖς

μερίμναιςκαὶ ψυχς τοῖς πάθεσιπρὸς σὲ τὴν ἀμόλυντον

καὶ ἀδιάφθορον Δέσποινανὕμνοις ταπεινοῖς

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 29: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

29

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

καθικετεύομεν πάντεςταῖς σαῖς λιταῖς μὴ παύσῃἐκ τοῦ λάκκου

πταισμάτωνἡμᾶς ἀναβιβάζωντοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας

Κανὼν δεύτερος τοῦ ἁγίου

Εἱρμός Σὸν Βασιλέα

Λειμὼν ἐδείχθηπνευματικῶν χαρισμάτωνκαὶ ἰάσεων ποικίλων

νοσημάτωνὁ σὸς θεῖος τάφοςἐν Σουρωτῆ θεόφρον

Ὁλοκαρδίωςτὴν ἐτησίαν σου μνήμηνεὐφημοῦμεν καὶ τιμῶμεν

θεοφόρεκαὶ αἰτοῦμεν πάτερΠαἸσιε σὴν χάριν

Ὑφέρπει πάτερὁ πονηρότατος δράκωνκαταπλξαι τὴν

ταλαίπωρον ψυχήν μουἀλλὰ τ σ κράτει

θαρσοῦμαι καὶ ἐλπίζω

Θεοτοκίον

Σώτειρα ὤφθηςὙπεραγία Παρθένετῶν ἀνθρώπων ὡς

γεννήσασα ἀσπόρωςτοῦ Πατρὸς τὸν Λόγον

Χριστὸν τὸν Ζωοδότην

ᾨδὴ θ΄ Σῆς Θεοτόκου

Εἱρμός Ἐξέστη ἐπὶ τούτῳ

Ἰσχύω ἐναντίον τοῦ πτερνιστοῦτῆ σῆ κλήσει Παρθένε

Πανάμωμετῆ ἱερᾷὅτι τ σ τόκῳ τὴν κεφαλήν

τὴν τούτου κατεπάτησαςσὺν τοῖς δαιμονίοις τοῖς μιαροῖς

καὶ ἤνεγκας ἀνθρώποιςσυγχώρησιν πταισμάτων

καὶ τῶν ψυχῶν τὴν ἀπολύτρωσιν

Ὡράϊσον πρεσβείαις σου ἱεραῖςτς ψυχς μου Παρθένε τὸ

ἔσοπτρονκαὶ ὀφθαλμούςἵνα διαυγέστερον καθορῶ

Χριστοῦ τὸ θεῖον θέλημακαὶ τὰς ζωηφόρους ἐπιταγάς

αὐτοῦ θεογενντορκαὶ παύσω ἁμαρτάνων

ἐν λογισμοῖς τοῦ πολεμήτορος

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 30: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

30

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἡ ἄῤῥητος μορφή σου ἐν οὐρανοῖςτῶν ἀγγέλων εὐφραίνει τὰ

τάγματακαὶ ἐπὶ γςπάντα τὰ ἀθροίσματα τῶν πιστῶν

γλυκαίνει Μτερ Πάναγνεκαὶ πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν

κινεῖ τὰς διανοίαςκαὶ ἔμπνευσιν παρέχει

τοῦ προσκυνεῖν τὸ σὸν εἰκόνισμα

Λαῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ χαρμονήἀλλὰ καὶ πάσης τς κτίσεως

τείχισμακαὶ οὐρανῶνμέγα ἐγκαλλώπισμα Μαριάμπενήτων ἡ

βοήθειακαὶ ἀπηλπισμένων ἀπαντοχήκαμνόντων

βακτηρίαὑπάρχεις Θεοτόκετς Οἰκουμένης τὸ ἀγλάϊσμα

Κανὼν πρῶτος τοῦ Ἁγίου Εἱρμὸς ὁ αὐτός

Ἰλύος τῶν πταισμάτων ἀπαλλαγήτς ψυχς σου τὸ ὄμμα

ἐκάθηραςκαὶ δι αὐτοῦἔβλεπες ἀνθρώπων τὰ χαλεπά

νοσήματα ΠαἸσιετς ψυχς καὶ σώματος ὡς ἐστίν

καὶ ὄντως καθωδήγειςπρὸς κρείττονα τοὺς πάντας

τοὺς προσιόντας σοι μακάριε

Ὡς πάλαι οἱ Πατέρες οὕτω καὶ σύτὴν ὁδὸν θεαρέστως ἐβάδισας

τὴν ἀκριβτοῦ Χριστοῦ ΠαἸσιε θαυμαστέκαὶ ἴσος πάτερ γέγονας

Τύχωνος καὶ ἄλλων συνασκητῶνἐν Ἄθῳ ἐπ ἐσχάτων

τῶν χρόνων καταλείψαςτύπον ἀνθρώποις ἁγιότητος

Ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας χαρμονικῶςκαὶ ὑμνοῦντας τὴν μνήμην

σου ὅσιεσεμνοπρεπῶςφύλαττε πρεσβείαις σου ἱεραῖς

ἐκ βλάβης τοῦ ἀλάστοροςκαὶ κακῶν τοῦ βίου ἐπιφορῶν

καὶ ζάλης τῶν πταισμάτωνὡς ἔχων παῤῥησίαν

ἐν οὐρανοῖς Θεομακάριστε

Θεοτοκίον

Λυσσώδεις ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦΘεοτόκε Παρθένε ἀπόκρουσον

κράτει τ σσὺ γὰρ ἀπεκύησας θαυμαστῶςΧριστὸν τὸν

ἀφανίσαντατοῦ ἀρχαίου δράκοντος τὴν ὀφρύνκαὶ θλάσαντος

τὴν κάραντὴν τούτου μετὰ κρότουὡς ἀθλητὴς περιφανέστατος

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 31: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

31

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου

Εἱρμός Κυρίως Θεοτόκον

Ἰδόντες τὴν σὴν χάρινκαὶ τὰς ἰατρείαςἃς καθ ἑκάστην ποιεῖς

ἀξιάγαστετὴν βιοτήν σου ὑμνοῦμενπάτερ ΠαἸσιε

Ὡς ῥεῦμα χαρισμάτωνὑπὲρ φύσιν ὤφθηἐν Σουρωτῆ ὁ σὸς τάφος

ΠαἸσιενενοσηκόσι κατ ἄμφωδίδων τὴν ἴασιν

Ἡδέως ἐν Κονίτσῃκαὶ ἐν Ἄθῳ πάτερἐν Σουρωτῆ καὶ ἐν πάσῃ

ΠαἸσιετῆ Ἐκκλησίᾳ τιμῶσιτὴν θείαν μνήμην σου

Θεοτοκίον

Λατρεύω τὸν Υἱόν σουΜτερ Θεοτόκεκαὶ προσκυνῶ καὶ γεραίρω

ἐν ᾄσμασιτοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλοςἀειμακάριστε

Ἐξαποστειλάριον Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

Τὸν ὅσιον ΠαἸσιονἉγίου Ὄρους κλέϊσματς Σουρωτς τὸν

ἐπόπτηνκαὶ ποδηγέτην τῶν νέωντὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι

τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντατιμήσωμεν ἐν ᾄσμασινὑμνολογοῦντες

ἐνθέωςτὸν βίον τούτου καὶ ἔργα

Θεοτοκίον Ὅμοιον

Παρθένε θεοδόξαστεχριστιανῶν τὸ στήριγμαἡ φοβερὰ

προστασίατῶν ἀδυνάτων ἀνθρώπωννοσούντων ἡ ἀνόρθωσις

καὶ τῶν πασχόντων σθένωσιςτς Οἰκουμένης σκέπασμα

σεμνοπρεπῶς σὲ ὑμνοῦμενοἱ δοῦλοί σου ὁμοφώνως

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄

καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος πλ δ΄ Σί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 32: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

32

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιετῶν Φαράσων τὸν βλαστόν

καὶ τς Κονίτσης θησαυρόνΣουρωτς τὸν ὁδηγόν

καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήντοῦ Ἄθωἐγκαλλώπισμα τὸ

μέγιστονἙλλάδοςτὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησινΠαἸσιε θεοδόξαστε

ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημαἱκέτευε

τοῦ σωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τί σε προσφωνήσω ΠαἸσιετς νεότητος πατέρακαὶ λαμπρὸν

μυσταγωγόνμοναζόντων τὸν ἀλείπτηνπρὸς τὰ κρείττω

θαυμαστόννοσούντωνἰατρα κριβέστατονδαιμόνωνσκεδαστὴν

καὶ πολεμήτοραἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσινὡς ἰσοστάσιος

πέφηνας τῶν πρόπαλαιδιδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Τί σε νῦν προσείπω ΠαἸσιετῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων

ταῖς οὐσίαις λυτρωτήνδηλωτὴν τῶν ἐσομένωνγεγονότων τοῖς

πιστοῖςἀθέωνπαιδευτὴν θαυμασιώτατονδειλαίων

στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημαἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας

καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματαπροσέλαβεςἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν

Πάτερ θεοφόρε ΠαἸσιεὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν

τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶςμὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν

καθικετεύων θερμουργῶςἐκτήσωπαῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον

καὶ ἔσχεςχαρισμάτων πλθος ὅσιεπροῤῥήσεως καὶ ἰάσεως

τῶν ἀλγουμένων κακώσεσιἐν σώματικαὶ ψυχῆ ἀειμακάριστε

Δόξα Ἦχος πλ δ΄

Ὅσιε πάτερ ΠαἸσιεεἰς πᾶσαν τὴν γν Ἑλλάδοςκαὶ πανταχοῦ τς

Οἰκουμένηςἐξλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου

ὡς ἄγγελος γὰρ ἔνσαρκοςἐκ τοῦ Ἄθωνοςτὰ ζωοποιὰ διδάγματα

τοῦ Εὐαγγελίουεἰς πᾶσαν τὴν γν διεκήρυξαςὡσαύτως δὲ

γέγοναςτῆ βιοτῆ καὶ ἔργοις σουμοναστῶν πρότυπον

κοσμικῶν διδάσκαλοςνεότητος παιδαγωγόςΣουρωτς ὁ

παραστάτηςκαὶ πάντων ὁ φίλοςὅθεν καὶ ἡμεῖς ταπεινῶς

πρὸς σὲ ἅγιε δεόμεθαμὴ ἐλλείπῃς πρεσβεύων τ Κυρίῳ

ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 33: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

33

Ὄρθρος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ οὐράνια ὑμνεῖ σεΚεχαριτωμένη Μήτηρ ἀνύμφευτε

καὶ ἡμεῖς δοξολογοῦμεντὴν ἀνεξιχνίαστόν σου γέννησιν

Θεοτόκε πρέσβευεσωθναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Δοξολογία μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 34: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

34

Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Σὰ τυπικά

Οἱ Μακαρισμοί

Καὶ ἐκ τοῦ Κανόνος τοῦ ἁγίου ἡ γ΄ καὶ ἡ στ΄ ᾠδή

Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς 5ης Δεκεμβρίου

(ἁγίου άββα)

Απόστολος

Προκείμενον Ἦχος βαρύς

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ Ἄσατε τ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν

Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

Ἀδελφοί ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χαρά εἰρήνη μακροθυμία

χρηστότης ἀγαθωσύνη πίστις πρᾳότης ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ

ἔστι νόμος Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ

ταῖς ἐπιθυμίαις Εἰ ζῶμεν Πνεύματι Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν Μὴ γινώμεθα

κενόδοξοι ἀλλήλους προκαλούμενοι ἀλλήλοις φθονοῦντες Ἀδελφοί ἐὰν

καὶ προληφθῆ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ

καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν μὴ καὶ

σὺ πειρασθῆς Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν

νόμον τοῦ Χριστοῦ

Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ β΄

Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

τίχ Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

Κοινωνικόν

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός

Ἄθωνος τὸ κλέος

μοναζόντων ὁ στολισμός

χαίροις Ἐκκλησίας

διδάσκαλος ὁ νέος

ΠαἸσιε θεόφρον

ἡμῶν τὸ καύχημα

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 35: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

35

ΚΑΝΨΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΚΟ

ΕΙ ΣΟΝ

ΟΙΟΝ ΠΑΪΙΟΝ ΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΣΗΝ

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως τὸ

Κύριε εἰσάκουσον μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος

καὶ τὸ ἑξῆς

Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ ταυρῷ

Τὸν Ἀθωνίτην θεοφόρον Πατέρατὸν ἐν τοῖς χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις

φανέντατὸν ἐκ Φαράσων ἅγιον ΠαἸσιον

δεῦτε οἱ ἐν θλίψεσινἱκετεύσωμεν πάντες

ὅπως διαφύγωμενταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις

τοῦ βίου πάσας τὰς ἐπιφοράςοὗτος γὰρ ἔσχε

χαρίσματα πάμπολλα

Δόξα Πατρί Σὸ αὐτό

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκετὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ

ἀνάξιοιεἰ μὴ γὰρ σὺ προἸστασο πρεσβεύουσα

τίς ἡμᾶς ἐρρύσατοἐκ τοσούτων κινδύνωντίς δὲ διεφύλαξενἕως

νῦν ἐλευθέρουςοὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ

σοὺς γὰρ δούλους σῴζειςἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν

Ὁ Ν΄ Καὶ ὁ κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχὶς

laquoΔέχου πάτερ Παΐσιε ἡμῶν αἰτήσεις Ἰωήλraquo

ᾨδὴ α΄ Ἦχος πλ δ΄ Ὑγρὰν διοδεύσας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Δοχεῖον χαρίτων ἀναδειχθείςΠαἸσιε πάτερ

μὴ ἐλλείπῃς ταῖς σαῖς εὐχαῖςἡμῖν παρασχὼν ὡς ἐλεήμων

τὰ τς ψυχς καὶ τοῦ σώματος πρόσφορα

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσχάτως ὡς ἄγγελος τοῦ Χριστοῦὀφθεὶς τὰς καρδίας

ἱκετῶν σου τῶν εὐλαβῶνἀνάπαυσον πάτερ καὶ παράσχου

τὸ ἀγαθὸν τς εἰρήνης πρεσβείαις σου

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 36: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

36

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα hellip

Χοροὶ μοναζόντων καὶ κοσμικῶνπρὸς σὲ ὁμοφώνως

ἀτενίζουσι τὸν σεμνόναἰτούμενοι πάτερ τὴν σὴν χάριν

ἵνα τὸ θράσος τοῦ δράκοντος θραύσωσι

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ὁ κτίσεως πάσης δημιουργόςἐκ σοῦ τς Παρθένου

ἐδανείσθη ὑπερφυῶςτὴν σάρκα τὴν σὴν διὸ μὴ παύσῃ

τοῦτον ἁγνὴ ὑπὲρ πάντων λιτάζουσα

ᾨδὴ γ΄ Οὐρανίας ἁψῖδος

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὑπανοῖξαί μοι θέλωταῖς σαῖς εὐχαῖς ἅγιε

πύλην παραδείσου τὴν θείανΧριστὸς ὁ Κύριος

διὸ πρὸς σὲ τὸν σεμνόν ἀντιβολῶ καὶ κραυγάζω

σπεῦσον βοηθσαί μεπάτερ ΠαἸσιε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Πατρικῆ σου φροντίδικαὶ ἀρωγῆ σκέπασον

νέων τὴν παράταξιν πάτερἐκ τς συγχύσεως

τῶν λογισμῶν τοῦ νοόςκαὶ τῶν παθῶν τυραννίδος

ὅπως ἅν πορεύωνταιτρίβον σωτήριον

Δόξα Πατρι

Ἀσωτεύσας θεόφρονἐν πονηροῖς πάθεσι

καὶ ἐκδαπανήσας τὸν πλοῦτοντς θείας χάριτος

γυμνὸς περίκειμαικαὶ ἱκετεύω λιταῖς σου

τὴν στολὴν τοῦ Πνεύματοςἔνδυσον πάλιν με

Και νῦν Θεοτοκίον

Τὴν σὴν ἔχω εἰκόναὡς χαρμονὴν Πάναγνε

καὶ παραμυθίαν γενναίανἐν βίῳ πάντοτε

διὸ καὶ ἵσταμαιπρὸ τς ἁγίας μορφς σου

καὶ αἰτοῦμαι ἄχραντετὴν σὴν ἀντίληψιν

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 37: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

37

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε

ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν

καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή

Φαράσων βλαστόςκαὶ Ἄθωνος τὸ κλέϊσμα

ὑπάρχων σεπτέΠαἸσιε πανάρετεψυχς τε καὶ τοῦ σώματος

τὰ ποικίλα νοσήματα ἴασαικαὶ τὴν πληθὺν δαιμόνων ἀφ ἡμῶν

ἀπέλασον τάχιστα ἰσχύϊ σου

ᾨδὴ δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐπωδύνως τὴν στένωσινφέρω τς δειλίαςκαὶ ἐκφοβίσματα

διὸ πάτερ διασκέδασονταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην ἱκεσίαις σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ῥυπαραῖς καταστάσεσιτοῦ Θεοῦ τὴν μνήμηνμάκαρ ἀπώλεσαδιὸ

δός μοι σὴν βοήθειανὅπως ἀναστῶ ἐκ τῶν πτωμάτων μου

Δόξα

Παρεδόθην ταῖς θλίψεσικαὶ στενοχωρίαις πολλαῖς ΠαἸσιε

διὸ χάρισαι πρεσβείαιςτὴν ἐντός μου ὅσιε εἰρήνευσιν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἀπωλείας τὸν αἴτιονκαὶ τοῦ ψεύδους Μτερ μέγαν συνήγορον

τὸν μισάνθρωπον διάβολονκαὶ πειράζοντά με ἐξουθένωσον

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 38: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

38

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

ᾨδὴ ε΄ Υώτισον ἡμᾶς Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἵνα τς ψυχςτς ἐμς τὸ ἄχθος ἅγιεταῖς λιταῖς σου ἀπαλείψῃς

παντελῶςἱκετεύω σε ἐν πίστει θεοστήρικτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριγμα στεῤῥόνκαὶ ἀσπὶς ἀκαταμάχητοςκληρικῶν καὶ

μοναζόντων ταῖς εὐχαῖςἀναδείχθητι πρὸς Κύριον ΠαἸσιε

Δοξαhellip

Ἴσος παλαιῶνἀσκητῶν φανεὶς ΠαἸσιεσοὶ ἐδόθη χαρισμάτων ἡ

πληθύςδιὸ ἴασαι τὰ ἕλκη τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Και νῦν hellip Θεοτοκίον

Ἔχουσα ἡ γσὲ προστάτιδα θεόνυμφεπροσδοκᾷ τὴν εἰρηναίαν

βιότηνκαὶ δεινῶν ἐπισυμβάσεων περάτωσιν

ᾨδὴ στ΄ Σὴν δέησιν Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἡδύτητατῶν σῶν λόγων ὅσιεοἱ συνόντες σοι ἐν ὄρει Ἁγίῳ

διατηροῦντες πρὸς σὲ ἐκ καρδίαςκαθικετεύουσι Πάτερ ΠαἸσιε

ταῖς σαῖς λιταῖς τὰς ἐκτροπάς διανοίας αὐτῶν ἐπανόρθωσον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Μιμνήσκοντεςτῶν πολλῶν χαρίτων σουἐν πολλῆ πρὸς σὲ ἀγάπῃ

βοῶμενἐξ ἀναγκῶν καὶ παντοίων κινδύνωνκαὶ ψυχικῶν

ἀλγηδόνων ΠαἸσιεἐπισκοπῆ σου κραταιᾷτοὺς ὑμνητάς σου

προστάτευσον πάντοτε

Δόξαhellip

Ὡς ἄγγελοςἐκ τοῦ ὄρους Ἄθωνοςἐν τῆ μάνδρᾳ Σουρωτς

καταφθάνειςμοναζουσῶν τὸν χορὸν διδαχαῖς σου

τς εὐσεβείας ἀλείπτης γενόμενοςδιὸ καὶ νῦν πάντας ἡμᾶς

πρὸς τὰ κρείττω ὁδήγησον ὅσιε

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 39: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

39

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Και νῦν Θεοτοκίον

Νοσούντωνκαὶ τῶν στενόντων Παρθένεἀναδείχθητι ἰάτειρα

θείακαὶ ἀνιάτων παθῶν ταῖς λιταῖς σουθεραπευτὴς τς ψυχς

καὶ τοῦ σώματοςγενοῦ θεόνυμφε ἁγνήτῶν ἀνυμνούντων σε

ᾄσμασι δούλων σου

Διάσωσον Γέρον Παΐσιε ταῖς ἁγίαις λιταῖς σου

τοὺς αἰτοῦντας σεμνοπρεπῶς τὴν σὴν δύναμιν

καὶ δώρησαι τὴν σὴν χάριν ἑκάστῳ

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως

ἐπrsquo ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον

ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Σοῖς τῶν αἱμάτων σου

Τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων διδάσκαλονκαὶ τῶν ἐν κόσμῳ πιστῶν

ἀντιλήπτορακαὶ ἀσθενούντων ὀξέως ἀκέστορασὲ θεοφόρε

ΠαἸσιε ἔχομενδιὸ καὶ ζητοῦμεν τὴν χάριν σου

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον Ἦχος δ΄

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

τίχ Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον

Εὐαγγέλιον Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (στ΄ 17 - 23)

Τ καιρ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ καὶ ὄχλος

μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τς

Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος οἳ

ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν 18 καὶ οἱ

ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο 19

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ

ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 40: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

40

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι

ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν

ὅτι χορτασθήσεσθε μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν ὅτι γελάσετε 22

μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν

ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς

πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 23 Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῆ

ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τ

οὐραν

Ὁ Ν΄ Δόξα Σαῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου

Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου

Προσόμοιον Ἦχος πλ β΄ Ὅλην ἀποθέμενοι

τίχ Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου

Ὅσιε ΠαἸσιετοῦ Ὄρους Ἄθωνος κλέος

Σουρωτς τὸ καύχημακαὶ Φαράσων γόνος ὁ εὐσυμπάθητος

ἀληθῶς γέγοναςἐν ἐσχάτοις χρόνοιςδιὰ τοῦτο καὶ βοῶμέν σοι

πάσης στενώσεωςκαὶ τῶν ἀδοκήτων συμβάσεων

τς λύμης τῶν αἱρέσεωνκαὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος

ἀνιάτων νόσωνἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας εὐλαβῶς

μὴ διαλείπῃς πρεσβείαις σουσυντηρῶν ἑκάστοτε

Ὁ Ἱερεὺς τό ῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου

ᾨδὴ ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἀλγηνῶν νοσημάτωνκαὶ δαιμόνων μανίαςκαὶ περιστάσεων

τοῦ βίου πολυτρόπωνκαὶ πάσης κακουργίαςθεοφόρε ΠαἸσιε

τῶν κακοτρόπων ἡμᾶςἐκλύτρωσαι λιταῖς σου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰατρείας σωμάτωνκαὶ ψυχς θεραπείαςὤφθης ΠαἸσιε

θεράπων ταῖς εὐχαῖς σου διὸ τοῖς ἐθισμένοιςἰοφόροις

σκευάσμασιμὴ διαλείπῃς ἀείπαρέχων τὴν ὑγείαν

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 41: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

41

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξαhellip

Τὴν νεότητα πᾶσανἐκ τοῦ λάκκου ἀγνοίαςκαὶ ἀθεότητος

καὶ πάσης ἀναρχίαςΠαἸσιε παμμάκαρταῖς λιταῖς σου ἐξάγαγε

σὺ γὰρ ἐκτήσω σεμνέμεγίστην παῤῥησίαν

Και νῦν Θεοτοκίον

Ἡδυμόλπως Παρθένεφοβερὰ προστασίαἀκαταμάχητε

ὑμνῶ σου τὴν εἰκόνατὴν ὄντως θεσπεσίανἣν ἐπ ὤμων ἐκράτησε

ΠαἸσιος ὁ σεμνόςὁ δοῦλός σου Μαρία

ᾨδὴ η΄ Σὸν Βασιλέα Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Στήριξον πάτερἱκετηρίαις πολλαῖς σουτοὺς ἐν πάθεσι πληγέντας

ἀνιάτοιςἐκ τς λευχαιμίαςκαὶ τοῦ πικροῦ καρκίνου

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἐσμὸν δειλίαςκαὶ τς φοβίας σῆ ῥώμῃἀπομάκρυνον ἐκ τῶν

ἱκετευόντων σὲ σημειοφόρεΠαἸσιε θεόφρον

Δόξα

Ἰ πορνείαςκαὶ ἁμαρτάδων ἀθέσμωντς νεότητος τὰ πλήθη

παραπαίειὅθεν χεῖρα τούτοιςπαράσχου θεοφόρε

Και νῦν Θεοτοκίον

Σεσαρκωμένοςἐκ τς ἁγίας γαστρός σουὁ φιλάνθρωπος

Δεσπότης καὶ Υἱός σουΔέσποινα ἐξλθε

τοῦ σῶσαι τοὺς ἀνθρώπους

ᾨδὴ θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ἰδοὺ ἐν εὐλαβείᾳτείνοντες τὰς χεῖραςκαθικετεύομεν πάντες

ΠαἸσιεμὴ διαλείπῃς φροντίζων ἡμᾶς ἑκάστοτε

Ἄγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν

Ὡσεὶ τροφὸς καὶ μήτηρτοὺς σὲ ἀνυμνοῦνταςἐν ταῖς ἀνάγκαις τοῦ

βίου ΠαἸσιεἀεὶ παράσχου θεόφρον αὐτοῖς τὰ χρήσιμα

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 42: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

42

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Δόξα

Ἡ Σουρωτὴ καὶ Ἄθωςκαὶ πᾶσα Ἐκκλησίαἐπικαλεῖταί σε πάτερ

ΠαἸσιεὅπως σωφρόνως τὴν τρίβον Χριστοῦ βαδίσωμεν

Και νῦν Θεοτοκίον

Λοιμοῦ λιμοῦ καὶ ἄλλωνδεινῶν ἐν τῆ Ἑλλάδι ταῖς σαῖς

πρεσβείαις ἐλπίζομεν τάχισταἀπαλλαγναι ταχέως σεπτὲ

ΠαἸσιε

Σὸ Ἄξιόν ἐστι καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια

Φαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστόςἌθωνος τοῦ Ὄρους

περιάκουστος ἀσκητήςχαίροις τς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος

ΠαἸσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

Φαίροις ὁ διδάσκαλος Σουρωτςτοῦ Σιναίου ὄρους ὁ σεμνότατος

ἀσκητήςχαίροις ἐν Κονίτσῃ τῶν συμπατριωτῶν σου

κατοίκων ὄντως τύπος πάτερ πρὸς μίμησιν

Ἄνδρας καὶ γυναῖκας ναρκομανεῖςκαὶ πληθὺν ἀνθρώπων

δαιμονώντων ταῖς σαῖς λιταῖςκαὶ τοὺς ἀσθενοῦντας

πολυειδῶς θεόφρονΠαἸσιε μὴ παύσῃσώζων ἑκάστοτε

Μοναζόντων ὅσιε τὸν χορόνταῖς ἱκετηρίαιςπρὸς Δεσπότην

διηνεκῶςὅσιε βοήθειὡς παῤῥησίαν ἔχωνΠαἸσιε μεγίστην

θεομακάριστε

Ἔχοντες ὡς μέγιστον θησαυρόντὸν σὸν τάφον πάτερ

ἀρυόμεθα οἱ πιστοίδύναμιν καὶ θάρσος ἐν τοῖς δεινοῖς τοῦ βίου

ΠαἸσιε παμμάκαρἄνερ τς χάριτος

Πάτερ ὁσιώτατε τοὺς βροτούςτοὺς ὑμνολογοῦνταςπολιτείαν σου

τὴν σεπτήντῆ ἐπισκοπῆ σουπροστάτευσον ἐκ βλάβης

βελίαρ τοῦ ἀρχαίουτοῦ πολεμήτορος

Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 43: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

43

Κανὼν Παρακλητικὸς εἰς τὸν Ὅσιον ΠαἸσιον τὸν Ἁγιορείτην

Σρισάγιον Εἶτα ἐκτενὴς καὶ ἀπόλυσις μεθrsquo ἣν τὸ παρὸν

Προσόμοιον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Πάθη τὰ δυσώδη τς ψυχςκαὶ τὰ ἀνομήματα πάντα

τὰς ἀῤῥωστίας σαρκόςκαὶ τὰ ἐνεργήματαπολυειδῶν φοβιῶντς

δειλίας τὴν βάσανονκαὶ πάσης ἀνάγκηςἄγχος καὶ δυνάστευσιν

καὶ τοῦ ἐλθεῖν τὰ κακάὅσιε ΠαἸσιε σπεῦσονταῖς πρὸς τὸν

Χριστὸν ἱκεσίαιςπαῦσαι ἀπὸ πάντων τῶν ὑμνούντων σε

Δέσποινα πρόσδεξαι

Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου

Ὁ ἱερεύς Διrsquo εὐχῶν

Η αρετή δεν κρύβεται όσο και να θέλει κανείς Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο

διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες ( Γέροντος Παϊσίου)

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 44: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 45: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 46: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 47: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 48: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 49: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 50: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 51: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 52: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

52

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 53: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

53

54

55

56

57

58

59

60

Page 54: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

54

55

56

57

58

59

60

Page 55: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

55

56

57

58

59

60

Page 56: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

56

57

58

59

60

Page 57: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

57

58

59

60

Page 58: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

58

59

60

Page 59: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

59

60

Page 60: Ακολουθία Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου με Μουσκὀ Παράρτημα1

60