TΥΠΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 1. Γεγονοκεντρική-Φαινομενοκεντρική : Παραμένει

στην επιφάνεια των αφηγούμενων γεγονότων,

προσφέροντας μία συνοπτική εικόνα της υπόθεσης

(αναπαραγωγή, ελαφρώς ερμηνευτική επανάληψη του

story).

2. Κοινωνιολογική: Εστιάζει στις συνθήκες παραγωγής

του έργου, στους κοινωνικούς παράγοντες που

επέτρεψαν, προέτρεψαν ή απέτρεψαν τη συγγραφή του,

καθώς και στις κοινωνικές σχέσεις που περιγράφονται

στο έργο.

3. Ταυτιστική-συγκινησιακή: Είναι συνδεδεμένη με τη

διαδικασία ταύτισης του αναγνώστη με κάποιο

πρόσωπο, με κάποια κατάσταση ή σχέση της αφήγησης.

Την ανάγνωση αυτήν κανένα κείμενο δεν μπορεί να

εξαλείψει εντελώς – ούτε καν τα κείμενα του Brecht.

4. Αναλυτική –συνθετική: Α. Αναζητεί τις αιτίες και τις

συνέπειες μιας κατάστασης, σχέσης ή συμπεριφοράς. Β.

Αναλύει τους κώδικες και τις δομές του κειμένου. Γ.

Μετέρχεται τρόπους και υιοθετεί οπτικές από τις άλλες

αναγνώσεις.

5. Θεματολογική-σημασιολογική : Α. Εξετάζει τα

θέματα και τα μοτίβα του κειμένου. Β. Αναλύει το

περιεχόμενο με βάση τους τόπους του νοήματος και τις

σημασιολογικές ενότητες. Γ. Εξιχνιάζει τους

λανθάνοντες ή έκδηλους ιδεολογικούς μηχανισμούς.

6. Υφολογική-μορφολογική: Α. Μελετά το ύφος της

γλωσσικής έκφρασης των προσώπων. Β. Εξετάζει το

είδος, την έκταση και τη λειτουργικότητα της

μονολογικότητας, της διαλογικότητας και των

διδασκαλιών. Γ. Προσδιορίζει τις κεντρομόλες ή

φυγόκεντρε τάσεις ως προς την καθημερινή έκφραση.

7. Συγκριτική-διακειμενική: Α. Μελετά τις σχέσεις ενός

κειμένου με άλλα κείμενα. Β. Τοποθετεί ένα κείμενο

στην ιστορία του είδους όπου ανήκει. Γ. Εξετάζει

ομοιότητες και διαφορές, συγκλίσεις και αποκλίσεις.