ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΜΑΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: «ΑΙΣΩΠΟΣ: ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΞΙΕΣ»

Μια φορά κι έναν καιρό, σε κάποιο δάσος ζούσε μια αλεπού, η κυρά-Μαριώ, που

της άρεσαν πολύ τα πουλάκια.

Κάθε πρωί που ξυπνούσε στο δάσος, πήγαινε και τα πείραζε….

τα φόβιζε, τα τρόμαζε…..

τα κορόιδευε και τα έλεγε μωρά

τα κυνήγαγε και τους έκανε μπουουου

τα γρατζούναγε….

τα δάγκωνε….

τα κλώτσαγε….

και τους τράβαγε τα μικρά φτερά τους.

Τα πουλάκια στενοχωριούνταν, έκλαιγαν

και προσπαθούσαν να την τσιμπήσουν με τα ράμφη τους,

αλλά δεν τα κατάφερναν κι έτσι έφευγαν μακριά θυμωμένα.

Όμως η αλεπού την επόμενη μέρα τα έβρισκε πάλι κι άρχιζε από την αρχή να τα

ενοχλεί.

Μια μέρα τα πουλάκια αποφάσισαν να μιλήσουν στην αλεπού και να της πουν πως

νιώθουν:

-«Κυρά-Μαριώ θέλουμε την ησυχία μας. Δεν αντέχουμε άλλο να μας ενοχλείς!»

-«Σταμάτα τώρα ό,τι κάνεις!»

-«Μη μας ενοχλήσεις πια ποτέ!»

Η κυρά-Μαριώ τότε γέλασε και τους είπε:

-«Εμένα έτσι μου αρέσει κι έτσι θα κάνω!»

Τότε τα πουλάκια αποφάσισαν να ζητήσουν βοήθεια. Έψαξαν για ένα άλλο δυνατό

ζώο και επειδή δεν βρήκαν το λιοντάρι -που είναι πολύ δυνατό ζώο- πήγανε να

παρακαλέσουν να τα βοηθήσει ένας λύκος.

Ο λύκος πήγε να μιλήσει στην αλεπού, αλλά η αλεπού τον κορόιδεψε κι αυτόν. Τότε

ο λύκος της είπε ότι θα την τιμωρήσουν τα μικρά ζωάκια, τα μυρμηγκάκια. Η αλεπού

γέλασε και είπε:

-«Χα, χα, εγώ είμαι πιο δυνατή και δεν θα μου κάνουν τίποτα!»

Τότε ο λύκος έφερε τα μυρμήγκια που ήταν 100.000 και όλα μαζί ενώθηκαν και

τσίμπησαν την αλεπού

που έπαθε αλλεργία και φούσκωσε σαν μπαλόνι.

Έτσι τιμωρήθηκε η αλεπού που νόμιζε ότι επειδή ήταν δυνατή θα μπορούσε πάντα

να ενοχλεί τους άλλους και να κάνει ό,τι θέλει!