το ημερολόγιο της Ελένης

24

Transcript of το ημερολόγιο της Ελένης

Γενική επιμέλεια:Μιχάλη Μαρία

Ξεκινώ σήμερα να σου γράφω, γιατί νιώθω την ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον. Βρίσκομαι ικέτισσα σε έναν τάφο. Ο χρόνος κυλάει αργά, βασανιστικά. Δεν έχω κανέναν. Είμαι ολομόναχη. Εδώ και 17 χρόνια βρίσκομαι μακριά από την αγαπημένη μου πατρίδα, τη Σπάρτη. Όλα αυτά τα χρόνια ζούσα σχετικά ήσυχα κοντά στο βασιλιά Πρωτέα.

Φάρος Αιγύπτου, 12ος αι. π.Χ.Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Η κατάσταση, όμως, άλλαξε από τη στιγμή που εκείνος πέθανε. Ο Πρωτέας έχει δύο παιδιά: το Θεοκλύμενο και τη Θεονόη που έχει μαντικές ικανότητες. Ο γιος του, λοιπόν, ο Θεοκλύμενος θέλει να με παντρευτεί. Εγώ, όμως, θέλω να μείνω πιστή στο γάμο μου. Μην έχοντας άλλη επιλογή κατέφυγα ικέτισσα σ’ αυτόν εδώ τον τάφο, τον τάφο του πατέρα του, γιατί θέλω να κρατήσω αγνό το γάμο μου.

Θέλω να καταγράψω τα βάσανά μου, την τραγική μου ιστορία. Όλα, λοιπόν, ξεκίνησαν, όταν έγινε διαγωνισμός για την πιο όμορφη θεά (Αφροδίτη, Ήρα, Αθηνά) με κριτή τον Πάρη, το γιο του βασιλιά της Τροίας Πρίαμου. Ο Πάρης, όμως, δεν ήταν αντικειμενικός κριτής. Πρόσφερε το βραβείο στην Αφροδίτη, επειδή του έταξε κρυφά ότι ως δώρο θα πάρει την ομορφότερη γυναίκα το κόσμου, ΕΜΕΝΑ……Αχ, συμφορά μου! Καταραμένη

ομορφιά……

Η Ήρα εξαιτίας αυτής της απάτης θύμωσε και ματαίωσε το γάμο. Πώς; Θεά είναι και μπορεί να επεμβαίνει στα ανθρώπινα…. Η Ήρα έδωσε, λοιπόν, στον Πάρη ένα ΕΙΔΩΛΟ, φτιαγμένο από αιθέρα. Εμένα ο Ερμής με μετέφερε εδώ, στην Αίγυπτο, κοντά στο δίκαιο βασιλιά Πρωτέα και ο άντρας μου, ο αγαπημένος Μενέλαος, πήγε στην Τροία με στρατό για να πολεμήσει για μένα….Τι ειρωνεία; Ποτέ δεν πήγα στην Τροία και έχω μείνει πιστή στον άντρα μου. Όλοι οι Έλληνες, όμως, με θεωρούν προδότρα του γάμου μου και υπεύθυνη για τον Τρωικό Πόλεμο και με κακολογούν συνεχώς. Δυστυχία μου! Τι να την κάνω τέτοια ζωή;

Μόνο μια ελπίδα με κρατάει ζωντανή, ο λόγος του Ερμή, ότι θα επιστρέψω στη Σπάρτη και θα ζήσω με τον άντρα μου και πάλι. Άραγε, πώς θα συμβεί αυτό;

ΣΠΑΡ

ΤΗ

ΣΠΑΡ

ΤΗ

ΣΠΑΡ

ΤΗ

ΣΠΑΡΤΗ

Σήμερα ήρθε εδώ ένας ξένος που κρατούσε ένα τόξο. Μόλις με είδε θέλησε να με σκοτώσει. Με κοίταξε με μίσος και μου είπε ότι του θυμίζω την πιο μισητή γυναίκα του κόσμου, την ΕΛΕΝΗ! Θεοί!!!! Όλοι με μισούν! Απέραντη θλίψη πλημμυρίζει την ψυχή μου. Ο πόνος μου είναι αβάσταχτος. Τελικά, συγκρατήθηκε και δε με σκότωσε. Μού είπε ότι είναι ο Τεύκρος, ο γιος του Τελαμώνα από τη Σαλαμίνα. Τον έδιωξε ο πατέρας του από την πατρίδα του, επειδή δεν πήρε εκδίκηση για το θάνατο του αδερφού του, του Αίαντα, που αυτοκτόνησε, επειδή οι Αχαιοί δεν του έδωσαν τα όπλα του νεκρού Αχιλλέα. Μια αλυσίδα συμφορών…..κι εγώ άθελά μου η αιτία.

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Φάρος Αιγύπτου, 12ος αι. π.Χ.

Οι συμφορές μου δε σταματούν εδώ. Από τον Τεύκρο έμαθα ότι οι Αχαιοί κατέστρεψαν την Τροία πριν από 7 χρόνια. Ο Μενέλαος πήρε πίσω την…..Ελένη, δηλαδή ποια Ελένη; Το είδωλο πήρε πίσω. Την αλήθεια, όμως, δεν τη γνωρίζει κανείς. Είμαι δυστυχισμένη. Συνέχεια καταριέμαι την ομορφιά μου. Αμέτρητοι Έλληνες και Τρώες χάθηκαν εξαιτίας του ονόματός μου. Δεν έχω άλλες δυνάμεις……………. κλαίω συνέχεια. βρίσκομαι σε απόγνωση. Δεν έχω καμιά ελπίδα πια….

Ο Τεύκρος μου είπε ότι ο άντρας μου, η μόνη μου ελπίδα, χάθηκε στο πέλαγος. Είμαι χαμένη…... Ατέλειωτες οι συμφορές μου: ο άντρας μου χάθηκε, Τρώες και Έλληνες χάθηκαν άδικα για έναν ίσκιο, η μητέρα μου αυτοκτόνησε από την ντροπή της για μένα, τα δυο μου αδέρφια, ο Κάστορας και ο Πολυδεύκης, έχουν εξαφανιστεί…. κι εγώ η αιτία! Θεοί! Πόσες συμφορές μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος;

Φάρος Αιγύπτου, 12ος π.Χ..Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Δύσκολη μέρα η σημερινή….. Από τη λύπη μου για αυτά που μου είπε ο Τεύκρος, μοιρολογούσα και έκλαιγα όλη μέρα την άδικη μοίρα μου. Δεν έχω καμιά ελπίδα. Έχασα τα πάντα. Πονάω πολύ…

Μεγάλη θλίψη πλακώνει Μεγάλη θλίψη πλακώνει την ψυχή μου με πόνο την ψυχή μου με πόνο αβάσταχτο. Γι’ αυτό αβάσταχτο. Γι’ αυτό καταφεύγω σ΄αυτό εδώ καταφεύγω σ΄αυτό εδώ το ημερολόγιο….. Θέλω το ημερολόγιο….. Θέλω να πω τον πόνο μου, να πω τον πόνο μου, ζητώ μια ζητώ μια συμπαράσταση…. συμπαράσταση…. Ευτυχώς, τους θρήνους Ευτυχώς, τους θρήνους μου μου άκουσαν κάποιες κάποιες γυναίκες, Ελληνίδες γυναίκες, Ελληνίδες αιχμάλωτες και ήρθαν αιχμάλωτες και ήρθαν κοντά μουκοντά μου,, για να μου για να μου συμπαρασταθούν. Τους συμπαρασταθούν. Τους είπα για τους πόνους είπα για τους πόνους μου, για τις συμφορές μου, για τις συμφορές μου.μου.

Νιώθω υπεύθυνη για την Νιώθω υπεύθυνη για την γκρεμισμένη Τροία, για τους γκρεμισμένη Τροία, για τους αμέτρητους φόνους. Το αμέτρητους φόνους. Το όνομά μου έχει φέρει όνομά μου έχει φέρει πλήθος δυστυχίες. Δεν πλήθος δυστυχίες. Δεν μπορώ να το πιστέψω: η μπορώ να το πιστέψω: η μητέρα μου αυτοκτόνησε μητέρα μου αυτοκτόνησε από την ντροπή της, ο από την ντροπή της, ο άντρας μου χάθηκε στο άντρας μου χάθηκε στο πέλαγος και τα αδέρφια μου πέλαγος και τα αδέρφια μου πέθαναν και αυτά. Γιατί να πέθαναν και αυτά. Γιατί να γίνω εγώ η αιτία να γίνω εγώ η αιτία να σκοτωθούν τόσοι πολλοί σκοτωθούν τόσοι πολλοί άνθρωποι; άνθρωποι;

Γιατί;;;;;

Μια από τις γυναίκες μου είπε να έχω υπομονή, αλλά πώς να τα καταφέρω; Πώς να αντέξω τόσες συμφορές μαζί; Οι θεοί με εκδικούνται για τον παράξενο τρόπο που γεννήθηκα, ή για την ομορφιά μου. ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΟΜΟΡΦΙΑ! Μακάρι να ήμουν άσχημη! Τότε τουλάχιστον θα είχα καλή φήμη και δε θα είχα τόσες συμφορές. Είναι πολύ οδυνηρό να σε φορτώνουν με πράξεις που ποτέ σου δεν έχεις κάνει.

ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΟΜΟΡΦΙΑ

Εδώ που με έστειλαν οι θεοί, στην Αίγυπτο δε μοιάζει καθόλου με την Ελλάδα. Ζω με βάρβαρες συνήθειες, χωρίς φίλους, κι ενώ ήμουν ελεύθερη, έχω γίνει σκλάβα. Όλοι οι βάρβαροι είναι δούλοι, εκτός από τον αφέντη. Η μοναδική μου ελπίδα, ο άντρας μου, ο αγαπημένος μου Μενέλαος χάθηκε…..

Ποιος θα με λυτρώσει τώρα από τα βάσανά μου; Είμαι ζωντανή, άλλα όλοι στην Ελλάδα με θεωρούν νεκρή. Δεν μπορώ να επιστρέψω στην Σπάρτη. Δε θα με αφήσουν να περάσω τις πύλες της πόλης, αφού θα πιστεύουν ότι η Ελένη χάθηκε μαζί με το Μενέλαο. Αχ, συμφορά μου!

βάσανα

πόνος

συμφορές

Τόσο πολύ είναι το μαράζι Τόσο πολύ είναι το μαράζι μου, που σκέφτηκα να δώσω μου, που σκέφτηκα να δώσω τέρμα στην άμοιρη ζωή μου. τέρμα στην άμοιρη ζωή μου. Όμως οι γυναίκες με έπεισαν Όμως οι γυναίκες με έπεισαν να πάω να ρωτήσω τη να πάω να ρωτήσω τη μάντισσα Θεονόη. Αυτή μόνο μάντισσα Θεονόη. Αυτή μόνο μπορεί να μου πει αν μπορεί να μου πει αν πράγματι ο Μενέλαος είναι πράγματι ο Μενέλαος είναι νεκρός. Ποιος ξέρει; Καμιά νεκρός. Ποιος ξέρει; Καμιά φορά οι αλήθειες ψέμα φορά οι αλήθειες ψέμα καταντάνε…. Μακάρι να καταντάνε…. Μακάρι να κάνει λάθος ο Τεύκρος. κάνει λάθος ο Τεύκρος. Μακάρι να ζει ο άντρας μου.Μακάρι να ζει ο άντρας μου.

Ορκίζομαι, όμως, στον Ευρώτα, στον ποταμό της πατρίδας μου ότι, αν η μάντισσα Θεονόη μου δώσει κακά μαντάτα, με μαχαίρι θα σφαχτώ, ποτάμι να χυθεί το αίμα. Θέλω να στιγματιστούν οι τρεις θεές, η Ήρα, η Αθηνά και η Αφροδίτη, που με έφεραν σε αυτή την κατάσταση. Αντίο, λοιπόν, καλό μου ημερολόγιο. Αυτή, ίσως, είναι η τελευταία φορά που σου γράφω……

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη! Σύμφωνα με τις προφητείες της Θεονόης ο άντρας μου ο Μενέλαος ζει!!! Βλέπει το φως του ήλιου. Και όχι μόνο αυτό. Μου είπε ότι έχει ναυαγήσει εδώ, στην Αίγυπτο! Θεοί!!! Δεν μπορώ να το πιστέψω! Νιώθω μεγάλη ανακούφιση. Επιτέλους, υπάρχει ελπίδα σωτηρίας για μένα. Από τη μεγάλη μου χαρά, όμως, ξέχασα να ρωτήσω τη Θεονόη ποια θα είναι η τύχη του σ’ αυτή την εχθρική χώρα.

Φάρος Αιγύπτου, 12ος αι. π.Χ.

Ο Μενέλαος ζει!!!

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Σήμερα η μέρα μου ήταν πολύ περίεργη. Είχε πολλές διακυμάνσεις. Φλέγομαι από τη λαχτάρα να δω ξανά το Μενέλαο. Είμαι τόσο χαρούμενη που έχω απομακρυνθεί για λίγο από τον τάφο του Πρωτέα. Ξαφνικά βλέπω μπροστά μου έναν άγνωστο άντρα με άγρια όψη και κουρελιασμένα ρούχα. Στην αρχή φοβήθηκα πολύ. Σκέφτηκα ότι ήταν κάποιος άνθρωπος που έβαλε ο Θεοκλύμενος να με πιάσει και να μου επιβάλει δια της βίας το γάμο μαζί του. Έτρεξα με όλη μου τη δύναμη κοντά στον τάφο.

Φάρος Αιγύπτου, 12ος αι.π.Χ

Αλλά…….κοιτώντας τον καλύτερα, ανείπωτη χαρά πλημμύρισε την ψυχή μου. Ο άντρας αυτός ήταν ο Μενέλαος!!!! Θέλω να πέσω στην αγκαλιά του! Εκείνος, όμως, με αποφεύγει. Δεν πιστεύει ότι εγώ είμαι η γυναίκα του. Θεωρεί ότι η γυναίκα του είναι στη σπηλιά. Αχ, καημένε Μενέλαε! Ζεις μέσα στην άγνοια. Δεν μπορείς να δεις καθαρά τα πράγματα. Κι εγώ; Εγώ χαμένη και πάλι. Νιώθω το έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια μου. Η χαρά μου μετατρέπεται και πάλι σε αβάσταχτη απελπισία……. Γιατί οι θεοί δε με βοηθούν; Πώς θα τον πείσω ότι εγώ είμαι η γυναίκα του;

Η χαρά πλημμύρισε ξανά την ψυχή μου! Σαν από μηχανής θεός ήρθε ένας σύντροφος του Μενέλαου και του αποκάλυψε ότι η γυναίκα του (δηλαδή ποια γυναίκα του; Το είδωλο για το οποίο αγωνιζόταν τόσα χρόνια) εξαφανίστηκε ψηλά στον αιθέρα μιλώντας για τον άδικο διασυρμό μου. Επιτέλους, η αλήθεια έλαμψε!!! Ο Μενέλαος κατάλαβε (καιρός ήταν….) ότι απέναντί του έχει την αληθινή του γυναίκα! Η χαρά μου είναι ανείπωτη. Μπορώ και αγκαλιάζω τον άντρα μου! Τον έχω ξανά κοντά μου. Είναι σημαντικό για μένα να ξέρει ότι ήμουν πιστή όλα αυτά τα χρόνια και κράτησα το γάμο μου αγνό.

Φάρος Αιγύπτου, 12ος αι.π.Χ.Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Βέβαια, τα βάσανά μας δεν έχουν τελειώσει ακόμη. Ο άντρας μου κινδυνεύει από το Θεοκλύμενο. Δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση ο Θεοκλύμενος να μάθει ότι ο Μενέλαος είναι εδώ. Χρειάζομαι τη βοήθεια της Θεονόης. Θα την ικετεύσω να με βοηθήσει. Δεν μπορεί…… Είναι γυναίκα θα με καταλάβει….. Ελπίζω τα πράγματα να πάνε καλά για μένα και το Μενέλαο. Μας το χρωστάνε οι Θεοί. Αν πάλι δεν πάνε καλά, δώσαμε όρκο ότι θα θέσουμε τέρμα στη ζωή μας με το ίδιο ξίφος. Από δω και στο εξής μοναδική μου έγνοια η σωτηρία του άντρα μου και της δικής μου. Θέλω να επιστρέψω στην πατρίδα μου. Θέλω να ξαναδώ την κόρη μου, την Ερμιόνη

Είναι η τελευταία φορά που γράφω. Τώρα δε νιώθω πια μόνη. Έχω κοντά μου τον άντρα μου και θα προσπαθήσουμε μαζί να σωθούμε. Αν είναι θέλημα θεού θα τα

καταφέρουμε…….

Eλένη